------------------------------

TITLE: Royale Series 1: HATE THAT I LOVE YOU

LENGTH: 1020
DATE: Oct 25, 2013
VOTE COUNT: 247
READ COUNT: 46962
COMMENT COUNT: 4
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: iamyourlovelywriter
COMPLETED: 1
RATING: 3
MODIFY DATE: 2014-07-16 06:09:52

------------------------------

####################################
Royale Series 1: HATE THAT I LOVE YOU
####################################

Iisang tao lang ang minahal ni Megan at iyon ay si Claude. Kaya lang ay may nagawa
siyang ikinagalit nito na naging dahilan kung bakit harapan at lantaran nitong
sinabi na ayaw nito sa kanya. Napahiya siya kaya umalis siya gaya ng mga babaeng
nasasaktan she tried to forget him.

After 12 years, she is back. And technically engaged.

And found out that even after 12 years Claude still have the capacity to break her
heart into pieces. May love story bang mabubuo or mananatiling unrequited ang love
niya para sa gwapong binata. Who knows?

**This contains slightly matured scene**

####################################
Chapter One
####################################

Chapter One

"Bakit ba ikaw ang habol ng habol sa akin? Hindi ba halata na wala

akong gusto sa iyo? Mahiya ka naman Megan hindi Gawain ng isang matinong babae na
manligaw sa lalaki." Kunot noong bulyaw sa kanya ni Claude, na schoolmate niya at
kaibigan ng kapatid niyang si Jaxon. Katulad ng kuya niya third year college na ito
at halata ba kung paano sila nagkakilala? Of course kaibigan siya ng kuya niya.

Palagi naman siya nitong tinataboy dahil sa kagagawan din niya kaya
lang mukhang napasobra siya ngayon dahil nag-away ito at ang girlfriend nito na si
Sarah. Sobrang galit ang nakita niya sa mga mata nito. All anger and pure disgust
at her. Feeling niya ay nahihirapan siyang huminga.

Mag-so-sorry sana siya kaya lang ay naunahan na naman siya nitong

magsalita. "Sorry to say this Megan but I don't like you at kahit kapatid ka ng
bestfriend ko hinding-hindi kita magugustuhan. You are not my type." And he look at
me from head to foot.

Nasaktan siya, gusto niyang umiyak, sino ba naman ang hindi iiyak?
Taong mahal mo ang nagsasalita ng ganoon sa iyo. Balak lang naman sana niyang
yayain itong maging date sa grandball nito.

At alam din niya kung bakit hindi siya magugustuhan nito. Sino nga lang
ba siya kompara sa masungit na girlfriend nitong si Sarah. Hindi siya umabot ng
limang talampakan, maiksi ang buhok at nakasalamin dahil malabo ang mata.ang
maipagmamalaki ko lang naman ay ang talino ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako
kagaya ni kuya matangkad at gwapo. Kung sana ay naging matangkad at maganda ako
malamang baka napansin din ako ni Claude. Kaya lang ay hindi eh... impossible...

Nakatingin lang ako sa likod niya habang naglalakad siya palayo sa

akin. Narinig ko ang tawanan ng buong department ng school ni Claude. Lahat sila
nakatingin sa akin at pinag-uusapan ako. Ngayon lang ako nakaramdam ng sobrang
pagkapahiya sa buong buhay ko. Parang gusto kong bumukas ang lupa at lamunin ako.

Kaya tumakbo ako, tumakbo ako palayo doon. Hindi ko alam kung saan ako
pupunta basta takbo lang ang ginawa ko. Wala akong pakialam kung sinuman ang
mabangga ko at kung sino ang makakilala sa akin. Wala na akong pakialam what
important is ang makalayo ako sa mga taong iyon. Ang makalayo ako sa sakit na
nararamdaman ko. Ang sakit! Sobrang sakit!

"Miss Meg, miss meg." binuksan ko ang mga mata ko at tiningnan ang
tumawag sa akin. Ang aking assistant na si Ashley na nakangiting nakatungaga sa
akin.

"Ash, bakit?" taking tanong ko at bahagyang nag-unat. Nakatulog pala

ako sa flight namin kaya pala masakit ang leeg ko.

"Dumating na tayo masyado kang nasarapan sa pagtulog Miss Meg."

tiningnan niya ito ng masama. "Meg." pagtatama nito sa sinabi nito. Napailing
nalang siya kahit kailan talaga. Ash is her personal assistant and at the same time
as bestfriend niya. Masyadong mysterious ang babaeng ito at she is really playful
she is an exact opposite of her na masyadong stiff sa buhay.

After twelve years ay muli siyang bumalik sa Pilipinas. Kung hindi lang
dahil sa request ng parents niya ay nungka siyang tatapak muli sa lugar na ito. She
even took a leave sa kanyang trabaho sa London para sa occasion na kailangan niyang
puntahan.

What the hell? Bakit ba kasi parents niya ang isa sa mga shareholder ng
dating school na pinasukan niya. Her hell! The place she doesn't want to step on
again pero may mga bagay talaga na hindi maiiwasan. Right after high school
graduation ay pumunta siya sa London kung saan nakatira ang kanyang grandparents.
The only means of communication she have with her parents ay through skype. She
didn't even sent them her pictures and she rarely spoke with them. She is busy with
her studies and she make sure when she come back she will never be that weakling
again.

I became successful in terms with my work. Naging isang fashion

consultant ako and part time model late bloomer kasi siya. Tumangkad siya after
leaving, ang height niya ngayon? Five feet and six inches, and her body developed
really well. London's weather become her ally dahil mas lalong gumanda ang skin
complexion niya. She doesn't need blush on dahil natural na pinkish na ang cheeks
niya pati ang skin niya.

She have suitors and no she doesn't have a boyfriend. NBSB pa rin siya,
but she have a bestfriend na guy. A half Filipino and half-turkish na sira ulong
bestfriend and they are engaged. Tama wala silang romantic relationship pero naisip
nilang pareho na kapag thirty na siya at wala pa rin silang taong nahanap na
lalaking pwedeng maging asawa ay magpapakasal sila. And he is serious about it
kahit na siya. She is even wearing the engagement ring na pamana pa ng mommy nito.
Sa kanya talaga ibinigay, sabi nito kapag nahanap na daw nito ang babaeng pwede
nitong pakasalan ay babawiin nito sa kanya ang singsing and of course she is
willing to let it go. That's Rajeev for you. Mahal niya iyon as best friend he is
her savior and advantage din sa kanya ang status niyang engaged dahil umaatras
kaagad ang mga lalaking gustong manligaw.

Sabi ni Ashley tanggalin ko raw sa kamay ko ang singsing dahil baka

mapagkamalan talaga akong engaged at wala ng manligaw sa akin. Sabi ko naman, if
they are really interested at me they won't mind the ring and would pursue me no
matter what. They should be willing to fight for me and make me fall in love with
him. And with this ring in my finger I am safe, I feel safe and secured.

"Masyadong malalim ang iniisip mo." untag ni Ash sa kanya.

 "Nagdadalawang isip lang ako kung tutuloy ba ako sa party tonight or
hindi."

Malakas itong napasinghap sa sinabi ko. Sa simula pa lang ayaw ko na

talaga kaya lang tinakot ako ng mom and dad ko and they are so makulit kaya kapag
hindi ako pumunta alam kong malulungkot sila.

"You won't do that."

"Beat me."

"I already choose your outfit tapos hindi ka pupunta?" naka-pout ito.

"Sasamahan mo ako?"

"Naman. Gusto ko kayang Makita ang lalaking naging dahilan ng malaking

changes mo I want to see his reaction kung meron man." Tiningnan ko siya ng masama.
Iyan ang isa sa mga dahilan kung bakit ayokong magpakita. Alam ko kasing pupunta
siya hindi ko alam kung paano siya haharapin.

"Ash, gaya ng sabi ko sa iyo before. It has been twelve years I've
already move on." Sabi ko sa kanya.

"Well, let us see. So, saan tayo pupunta? Sa hotel or sa house ng

parents mo?"

"Sa hotel. Hindi rin naman tayo magtatagal sa Pilipinas uuwi din tayo
bukas."

"Ay, gusto ko pang mamasyal ditto. Alam mo naman na dalawang beses pa

akong nakabisita sa bansang ito."

Lumaki sa London si Ash, pero sanay na sanay magtagalog as in sobrang

lalim na tagalog. The first time they met ay may Brit accent pa ito pero kalaunan
mas ginusto nitong magtagalog ng magtagalog na lang. Thanks to her and to her
grandparents.
 "Fine sa hotel nalang. I will text your mom."

"Nope. I will text her gusto ko munang matulog at magpahinga. May

jetlag pa ako." Totoo naman iyon, napagod siya sa biyahe. Samantalang ang babaeng
kasama walang kapaguran super active.

Ashley is pure blooded Filipina, maganda and she was a model before.
She was an envied model but it wasn't her choice. Hindi medaling tumira si UK na
ang mamahal ng mga paninda ang everything especially if you are alone. Bilib siya
kay Ash dahil nagawa nito, after she graduated ay nag-apply itong assistant niya.
Gusto niyang bigyan ito ng mas mataas na posisyon but she declined. Sabi niya ayaw
niya at masaya na daw ito sa trabaho nito kaya hinayaan nalang rin niya.

When they reached the hotel they immediately slept as in tulog talaga.
Nagpa-alarm lang sila to wake up an hour before the time. Kaya lang masyado silang
napagod kaya hindi nila namalayan ang alarm, mabuti nalang at may nag-doorbell kaya
lang its already twenty minutes late. And there are a lot of miss calls from her
mom.

"Sabi ko naman sa iyo bilisan mo." sermon sa kanya ni Ashley habang

nakasakay sila sa isang rent car ng hotel.

"As if I am excited to come if I were to choose hindi ako sisipot sa

alumni homecoming." I said flatly.

"Beshy Meg. I understand you kaya lang minsan lang ito let them see
you. Let them see how beautiful and successful you are. Let that guy see what he
missed when he rejected you. Because he can drool but he can't never touch you.
Gusto ko lang i-compare kung sino ang mas pogi si pareng Raj or ang ex-love mo."

Na-curious din ako sa sinabi ni
kong Makita kung ano na ang pinagbago niya.
pagtatawanan ko siya hanggang sa maubos ang
baka mas lalo siyang gumwapo basta ang alam
bestfriend pa rin siya ng kapatid ko.
Ash. It has been twelve years gusto
Kung pumangit na ba siya dahil
hangin ko sa lungs ko. O kaya naman ay
ko lang he is still single dahil

I sigh as the car parked outside the venue. It is a high class hotel
and as her mom said the party is held in the convention center. Maraming guests ang
hotel, when they hop out from the car all eyes were on her. Obviously she knows
why, they are too beautiful and hot to resist. Lahat sila mapa-lalaki at mapababae
ay nakatingin sa kanila.
 Ashley is wearing a very simple yet elegant electric blue cocktail
dress and a black heels to match her purse. At dahil nga late na sila hinayaan
nalang nito ang mahaba at waivy hair nito. Ash is really beautiful and papatalo ba
naman siya? Para ano pa at naging model siya? She is wearing a white and black knee
length... no shorter than it pa nga na chiffon dress, showing a bit of her skin and
at the same time decent enough to tease them. I let my long straight black hair
flow at my back. A bit of accessories and light make up to accentuate my outfit at
ayon nga its teasing and elegant. My white stilettos make me so define. I am ready
to boot, para ano pa at naging fashion stylists ako kung hindi ko kayang ayusan ang
sarili ko?

Nagtanong kami sa receptionist at dinala kami ng isang bellboy or

something manager yata. Dahil masungit ako kaya si Ash ang kinakausap nito.
Halatang interested kay Ash pero panay naman ang tingin sa akin. Tusukin ko kaya
ang lalaking ito sa mata tingnan natin kung makakatitig pa ito.

"Thank you." aAsh said ng makarating na sila sa convention hall. He

even opened it for them and of course nauna si Ash dahil ka-text ko pa ang mom ko.
Sinabi kong dumating na kami. At mukhang kami nalang talaga ang hinihintay dahil
pagpasok namin ay sa amin agad ang pansin. There are some familiar faces pero wala
naman akong pakialam sa kanila, i am here for my parents at uuwi na ako bukas.

And I immediately caught a glimpse of my mom and dad waiving at me,

then the emcee resumed.

"Please help me welcome Miss Megan Isabelle Villaraga. Daughter of Mr.

and Mrs. Isaac Villaraga and her company." Ash simply smile and waive at everyone
samantalang ako naka-focus ang mga mata sa parents ko. It has been twelve years and
I truly missed them a lot at mukhang ganoon din sila sa akin dahil nakita kong
naging teary eyed ang mom ko. She was comforted by my dad.

"Mom, dad." I greeted and mom immediately hugged me, as in sobrang

higpit.

"Baby Meg. My baby I so miss you." Bulong ng mom ko my dad gave me a

longing look and an understanding smile. I even hug him after.

"I miss you dad." Then I grab Ash's hands. "My bestfriend Ashley."
Pakilala sa kanila.
 "Hello po." Muntik na akong matawa sa reaksyon ni Ash ang bait-bait
pakinggan.

"Baby sis," napatuwid ako ng tayo at napalingon sa nagsalita. Boses ni

kuya Jax, nasa isang table lang din pala sila. At hindi naiwasan ng mga mata ko ang
lalaking katabi ng kapatid ko. Kahit naman ilang taon na ang nakakaraan nakilala ko
pa rin siya. He is my first love after all. At hindi ko siya magawang pagtawanan
gaya ng plano, hindi naman kasi ito pumangit. Sa halip mas lalong gumandang lalaki
ito, lihim akong napalunok at pasimpleng inilayo ang tingin ko sa kanya and focus
on my brother.

"Kuya." Yumakap ako sa kanya. "I miss you."

"Hindi na kita nakilala baby sis. Akala ko kung sinong model."

I chuckled. He is still my brother iyong taong palaging nagpapatawa sa

akin kapag malungkot ako. "I already quit modeling mas masaya ako ngayon sa trabaho
ko."

"And you never told me you model."

"Dahil alam kong hindi ka papayag masyadong kang overprotective. It has

been eight years since I quit so it is okay now." And I grab Ashley na bigla nalang
natulala habang nakatitig sa kuya ko. I can't blame her, my brother is equally
handsome as our male models. "Meet my bestfriend Ashley."

Napatitig ang kuya ko sa bestfriend ko, tinaasan ko siya ng kilay dahil

alam ko kung anong klase ang tingin na iyan.

"No kuya." I interupted. "No hitting on my bestfriend maghanap ka ng

ibang babae na paglalaruan mo hindi ang bestfriend ko."

"I didn't say anything." Depensa nito sa sarili nito.

"I am your sister and I know that look." Seryoso kong sabi sa kanya.

"Fine. Oh, my bestfriend Claude still remember him?"

 Sino bang hindi?

"Yeah," I answered. "Hi!" maiksing sabi ko sa kanya. Naiilang kasi ako

sa tingin na kasalukuyan niyang ibinibigay sa akin ngayon. He is literally skinning
me alive i dont want to ruined the night kaya i choose to ignore him and his
stares.

I sat beside my parents facing him directly. I grab a glass of

champagne bago pa sumayad sa mga labi ko ang rim ng baso ay nagsalita ang kuya ko.

"Is that an engagement ring in your finger?" gulat na tanong nito then
I took a glance on my finger suot ko pala ang bagay na iyon.

"Yeah," sagot ko which caught the attention of everyone in the table.

"You are engaged?" halata pa rin sa mukha nito ang gulat even my
parents are now looking at me. "Hindi mo sinabi sa amin na may boyfriend ka."

"Bakit impossible ba na magkaboyfriend ako at yayain niya akong

pakasal?" nakataas ang kilay na tanong ko.

"Of course not pero hindi naming kilala ang lalaking iyon."

"I know Rajeev for ten years already. We are engaged for five years."

Totoo naman iyon, naging magkaibigan sila sa loob ng sampung taon, and
the first five years ay ito ang naging kuya niya at sandalan. After five years ay
naisipan nila ang kalokohan na magpakasal kapag thirty na siya. And it will be
three years from now. Twenty seven na kaya siya masyado pa siyang bata para
magpakasal.

"I want to meet him." Seryoso si kuya. Gusto tuloy niyang matawa sa
magiging reaksyon ni Raj kapag nalaman niya na gusto siyang kausapin ng kapatid
kong OA.
 "He is in London."

"I want to talk to him."

"Punta ka sa London kuya. Nandoon siya at saka hindi ako magtatagal sa

Pilipinas. Uuwi din kami after tonight."

Mas lalong kumunot ang noo nito at napatingin sa mama namin. May alam
ba sila na hindi ko alam?

"Stay here."

"I don't have a life here. My work and my life is in London. Babalik
ako doon."

"You can work in our company."

I rolled my eyes. Matalino ako Oo pero hindi ko feel ang maghandle ng

isang malaking kompanya. "No thanks I preferred my job really."

"You can build business here. Just don't leave us again."

I shook my head. "I love my job and my life in not here." Mariin kong
sabi sa kapatid ko na nakipagtagisan sa akin ng titig. Alam kong hindi siya
papatalo alam kong kapag sinabi ng kuya ko na dito lang ako kailangan ay dito lang
ako. Matigas ang ulo niyan, ng magdecide akong umalis ng bansa ay kailangan ko pa
siyang iyakan ng iyakan at hindi pansinin ng ilang araw pumayag lang siya.

"Mom!" agad akong napatingin sa mommy namin na napahawak sa dibdib.

Parang nahihirapan itong huminga.

"Mom."

Ayon nga nagkagulo na, hinimatay ang mommy niya at sinugod sa hospital.
Bakit parang ang bilis ng pangyayari, para tuloy akong nahilong bigla? Natatakot
ako na baka may mangyaring masama sa kanya. She love her mom so much.

####################################
Chapter Two
####################################

Chapter Two

Ash's eyes were as wide as the flying saucer when she heard what she
called him. Kunot-noong tiningnan siya nito after the swift kiss, he doesn't like
what she did. But who cares? She doesn't give a damn and besides seeing him fuming
in anger because of her is fullfulling.

Pagkatapos ng nangyari ay wala namang napansin na kakaiba ang kanyang

mga magulang at maging ang kuya niya who is secretly looking at her bestfriend. Ang
bestfriend naman niya ay busy sa kakalikot ng cellphone nito. Her parents are busy
exchanging words with her and her escapades in London.

Nakakatawa nga ang sitting arrangement nila dahil kaharap niya ngayon
si Claude who is still giving her dagger looks.

"So, how's your life in London Belle?" tanong ng kuya niya.

 "It's great kuya the best decision I made so far." She gave her brother
a lopsided smile but her eyes were directed to the man sitting beside her brother.
"How about you kuya? Any plans of settling down? You are not getting any younger na
hindi ba? Ilang taon ka na ba fifty two?"

Tumawa ang kuya niya at napailing nalang sa sinabi niya. "Thirty one
baby sis and no I don't have plans yet. Bata pa ako and besides I am quiet busy."

Tumango siya. "Well, you need to re-think. How about you kuya Claude?"

"I am fine and please refrain from calling me kuya because as far as I
remembered wala akong kapatid."

Tumawa siya sa pag-angil nito sa kanya. "So nothing is change huh?

Ganyan ka pa rin grumpy, baka hiwalayan ka ng asawa mo." Biro niya.

"Sorry to say sweetie but no, I don't have plans settling down too."

Nagtakip siya ng bibig at saka malakas na napasinghap. "Oh no! My

brother doesn't have plans in settling down and you don't have too, meaning baka
naman-are you in relationship?"
 Naibuga ng kapatid niya ang iniinom nitong champaigne at nanlalaki ang
mga matang napatitig sa kanya na para bang may sinabi siyang nakakapanindig
balahibo.

"Ysabelle, that's not a good joke."

Tumawa siya kahit si Ashley ay nailing nalang sa sinabi niya. Nagpeace

sign siya. "Joke. Nagbibiro lang naman ako kuya." Kinuha niya ang isang flute na
may lamang champagne at bago pa sumayad ang labi niya sa rim ng baso ay biglang
nagsalita ang kanyang kapatid.

"Is that an engagement ring in your finger?" turo nito sa singsing na

nasa daliri niya. Ngumiti siya and proudly show off the ring on her finger.

"Yes. I am engage." Her answer caught everyone's attention sa table

nila maliban kay Ashley na nilalantakan ang pagkain na nasa plato nito.

"You are engaged?" halata pa rin sa mukha nito ang gulat even my
parents are now looking at me. "Hindi mo sinabi sa amin na may boyfriend ka."
 "Bakit impossible ba na magkaboyfriend ako at yayain niya akong
pakasal?" nakataas ang kilay na tanong niya and sip her champagne. "Nakailang
boyfriends na ako sa London and I met someone who wants to share his life with me
and me with him so when he proposed I accepted it so what's new?"

Walang may alam sa tunay na deal na meron sila ni Rajeev. She and Raj
were bestfriends, he is their guy bestfriend and their engagement is for fun only.
SInabi nitong kapag hindi pa raw siya magpapakasal pagsapit ng ika-thirtieth niya
ay pakakasal sila and he gave her the engagement ring that his mom passed to him.
Siya na ang naging tagapangalaga nito.

"Of course not pero hindi naming kilala ang lalaking iyon."

"I know Rajeev for ten years already. We are engaged for five years."

"I want to meet him." Seryosong wika ng kapatid niya. Gusto tuloy
niyang matawa sa magiging reaksyon ni Raj kapag nalaman niya na gusto siyang
kausapin ng kapatid niyang over-acting. "Hindi ka pa pwedeng magpakasal, kailangang
mauna ako ay si Claude." Dumako ang mga mata niya kay Claude. He is looking at her
pero wala siyang mabasang anumang reaksyon sa mukha nito. She is silently praying
na sana ay may reaksyon ito gaya na lang ng selos pero asa naman siya hindi ba?
Noon ngang nandito siya ay halos ipagtabuyan na siya nito palayo dahil sa pangit
siya eh walang nangyari imposible namang magkagusto ito agad-agad sa kanya ni wala
pa silang isang oras na nagkitang muli. Delikado siya dito.

"He is in London."
 "I want to talk to him."

"Punta ka sa London kuya. Nandoon siya at saka hindi ako magtatagal sa

Pilipinas. Uuwi din kami after tonight."

Mas lalong kumunot ang noo nito at napatingin sa mama nila. May alam ba
sila na hindi ko alam?

"Stay here." Mas seryosong wika nito.

"I don't have a life here. My work and my life is in London. Babalik
ako doon."

"You can work in our company."

She rolled her eyes. "No thanks I preferred my job really."

 "You can build business here. Just don't leave us again."

She shook her head. "I love my job and my life in not here." Mariin
niyang sabi sa kapatid niya hindi siya papatalo. Alam niyang matigas ang ulo nito
kapag sinabi nitong hindi siya aalis ay hindi talaga siya makakaalis. Before she
leave to London ay iniyakan pa niya ito ng iniyakan hanggang sa pumayag ito.

"Mom!" sigaw ng kapatid niya kaya agad siyang napatingin sa mommy niya.
Napatayo din siya at napalapit sa ina niyang nahihirapan sa paghinga habang sapo
ang dibdib nito.

"Mom." tawag niya sa nanay niya. Ngumiti lang ito sa kanya telling her
that she is okay pero alam niyang hindi ito okay. "Dalhin natin si mommy sa
hospital." Sabi niya at mabilis na nabuhat ng kapatid niya ang ina nila. Sinundan
niya ang mga ito si Ashley naman ay nakasunod lang sa kanya.

Hindi sila magkasya sa kotse ng kapatid niya dahil pinasakay na niya si

Ashley kailangan nitong sumama dahil hindi ito pamilyar sa lugar. Kaya wala siyang
nagawa kundi hingan ng pabor ang kaibigan ng kapatid niya.

"Kuya-Claude sundan natin sina mommy please." Pakiusap niya dito.

 "Whatever." Tanging sabi nito, nainis siya sa inaakto nito para kasing
wala itong pakialam sa nangyayari sa mommy niya na kung tutuusin ito na rin ang
tumatayong mommy nito. Pumasok siya sa kotse nito and prayed to God na sana ay okay
lang ang mommy niya. She is biting her nails when she felt his hands removing her
poor hands from her teeth.

"Nothing has changed indeed Megan Ysabelle you are still biting your
nails when you are nervous." Komento nito. Tiningnan lang nito siya ng masama.

"May ilang bagay mang hindi nagbago sa akin Claude but rest assured,
malaking bagay sa pagkatao ko ang nagbago ng umalis ako dito." Thanks to you.

"Really? May mga bagay din na kahit anong gawin nating limot ay hindi
pwedeng kalimutan."

Hindi niya nagustuhan ang tanong nito. She hates the way he talks to
her like he knew her better than herself.

"Actually it is possible Claude hindi naman pala siya ganoon kahirap

gawin. All you need is the right people to help you." She lied. Mabilis magsabi ng
kasinungalingan keysa harapin ang katotohanan.
 "It's easy to find out."

"True, it is easy to find out the big question is how you will find it
out?" eksakto namang huminto ang kotse nito sa labas ng hospital kaya agad siyang
bumaba. "Thanks for the ride."

"DAD!" Agad siyang sinalubong ng daddy niya nasa labas ito ng emergency room kung
saan nakalagak ang mommy niya. Kasama nito ang si Ashley at ang kapatid niya, her
brother's coat is over her bestfriend's shoulder. Malamig kaya sa hospital.

"Kumusta na si mommy?" nag-aalalang tanong niya.

"She is fine now. Nagka-mild stroke lang ang mommy mo, she have a heart
problem which was diagnosed last year." Paliwanag ng daddy niya.

"Heart? What? Bakit hindi ko alam? Bakit hindi niyo sinabi?" she
brushed her hair using her fingers to ease the unwanted feeling she felt at that
moment para kasing ang dami na niyang hindi nalalaman sa pamilya niya.

"She doesn't want you to know dahil alam niyang mag-aalala ka."

"Of course dad, mag-aalala ako. She is my mom after all."

"Sis, calm down."

"How can I calm down kuya? How?" he hugged me tightly.

"Belle, calm down. She will be fine." Si Ashley iyon.

At lumabas na ang doctor na tumingin sa mommy niya. "Mrs. Villaraga is

fine now however we shouldn't stress her or make her sad. Dahil mahirap nab aka
atakehin na naman siya and the next attack might not be as lucky as today."
 Pakiramdam niya ay nanghina siya sa sinabi ng doctor, paano nalang kung
may masamang mangyari sa mommy niya and she wasn't there to check on her? After a
few minutes ay pinayagan na sila ng doctor na kausapin ang mommy niya kaya pumasok
na sila sa private room nito.

Nakasunod lang siya sa mga ito and her mind is out of nowhere pa rin,
nakasunod lang siya kay Ashley when she felt an arm around her waist. Napa-igtad
siya ng maramdaman ang mumunting boltahe ng kuryente na nanulay sa kanyang balat
the moment her skin touches the culprit's skin. Nagfi-fiesta ang mga walang hiyang
skin and nerve cells niya sa nangyari.

She blankly stare at him. "What?" tanging natanong niya. Bakit

kailangang ito pa? Bakit sa lahat ng taong pwede niyang makasama ngayon ay ito pa,
ang taong naging dahilan ng kanyang pag-alis?

"You should look at your way kung ayaw mong masaktan." He said as he
pointed the wall in front of her. Masyado bang malalim ang iniisip niya at hindi
niya napansin ang pader na nasa harapan niya ngayon?

"Oh, thanks." iyon lang and she makes her way to her mom. Nakahiga ito
sa hospital bed a scene she doesn't like to see para kasing nakakasira ng bait. She
never imagine seeing her mom laying over a hospital bed.

"My baby Belle." It's her mom calling her weakly.

 "Mom, I am here." Mahinang sabi ko sa kanya. Umiyak ito at yumakap sa
kanya.

"Belle, dito ka lang. huwag mong iwanan si mommy please." Bigla siyang
natahimik sa sinabi ng ina niya, napatingin siya kay Ashley na nag-aalalang
nakatingin sa kanya. Lumayo siya sa ina niya sa pamilya niya dahil kay Claude for
twelve long years naging selfish siya dahil natatakot siyang harapin ang sariling
multo niya.

She doesn't want to be selfish anymore, ayaw niyang mapahamak ang mommy
niya. Kung si Claude ang dahilan ng pag-alis niya dati hindi na ito ang dahilan
kung bakit siya aalis ngayon.

"Mom, pwede ka namang sumama sa akin sa London. Nandoon sina lolo at

lola, mas magaganda ang mga hospitals doon. Aalagaan kita, Ashley can take care of
you too and even Raj. He will be happy to take care of you dahil mahal niya ang mga
taong mahal ko."

Umiling ito. "Hindi anak, ayokong umalis dito. Dito lang ako at gusto
kong dito ka lang din. Please ngayon lang ako makikiusap sa iyo dito ka nalang.
Huwag mo na ulit akong iwanan."

Napabuntong-hininga siya everyone is waiting for her answer, gusto

niyang magwala at umiyak out of frustrations pero hindi pwede. Hindi siya pwedeng
maging mahina ngayon inangkin niya ang labing dalawang taon ng buhay niya and now
her mom, the woman who loved her unconditionally and the woman whom she owes her
life is begging for her to stay. Sino ba siya para tanggihan ito? Ibinigay na ng
mga ito ang oras niya ngayon siya naman ang dapat magbigay.

Para sa mga magulang niya handa niyang iwanan ang lahat ng meron siya
sa London kahit na ang trabaho niya. She felt Ashley rubbing her back and that's
the moment she felt her purse vibrating. Kinuha niya ang cellphone niya and relief
flooded her system when she notice's Raj number on the screen.

"Mom, let me think of this better. I need to answer Raj's call everyone
excuse me for a while." She signed Ashley to stay.

Lumabas siya ng silid ng ina at nagpunta sa may lobby. "Raj."

"Belle?" She almost cried when she heard her bestfriend's voice. "What
happened? You sound upset?"

"Raj, I think I can't go home na." parang batang sumbong niya dito.

"Why?"
 "My mom had a heart attack today the doctor said she shouldn't be
stressed out and she requested me to stay here in the Philippines. Hindi ko kayang
Makita siyang umiiyak Raj." She pinched the bridge of her nose and hug herself
dahil nanunuot na ang lamig sa buong katawan niya.

She heard him sigh at the end of the line. "I guess I don't have any
choice but to let you go." Napataas ang kilay niya sa sinabi nito, umaarte kasi
ito.

"Are you willing to let me go?"

"Hell no! You are my bestfriend and a great employee," Sa R.J.S siya
nagtatrabaho. "Siguro it is the right time na magkaroon ako ng branch sa Pilipinas.
How about you work for me in the Philippines?"

"I thought you hate Philippines?"

"But you are there. Ash is there, wala na akong mga kaibigan and
besides kapag hindi ako nakahanap ng girlfriend ikakasal naman tayo."

"Para kang sira, you still have time to you know." Alam nito ang
tinutukoy niya, ang mahanap ang babaeng gusto nitong makasama.

"Yeah, I know that. Hindi ko pa siya nahahanap dito baka nandiyan siya
sa Pilipinas. What you think?" Minsan talaga nakakahawa ang pagiging positive nito.
Kung sa tingin niyo ay ganyan si Raj sa lahat ng girls, no. Masungit iyan at snob
sa personal.

"Gusto kang maka-usap ng kapatid ko. Nalaman nila na engage na tayo so

he wants to meet you formally."

I heard him cough on the other side. Natawa tuloy siya sa naging
reaksyon nito. "Shit! Hindi mo sinabi ang totoo?"

"Nope. Bahala sila."

"You woman, ipapapatay mo ba ako sa kuya mo?"

"I won't let that happen. I care for you."

 "I am too Belle. Fine, pupunta ako sa Pilipinas pero pauunahin ko muna
si Gianne." Tukoy nito sa assistant nito.

"I missed her as well. Just tell me when at susunduin ko siya sa

airport."

"Thanks, love you Belle." Napangiti ako sa sinabi niya. Normal na sa

kanila ang salitang iyan, kapag nakaramdam ka ng awkwardness doon ka na matakot.
"And tell Ashley i love her as well." See, maraming girls si bestfriend Raj.

"I love you too Raj. See you soo and I'll relay the message to Ash she
will be delighted." She pressed the end call button.

"Amazing, your mom is still suffering and here you are nakikipaglandian
sa lalaki mo." Nagtagis ang mga bagang niya sa sarcasm ni Claude.

"My mom is okay at kung makipaglandian man ako sa mga lalaki ko wala
kang pakialam doon. You aren't my brother or my father and my fiancé so back off
pwede ba?" inis na sikmat niya dito. Isa pa ito sa kailangan niyang problemahin
once she stayed here. "And why are you here by the way?"
 "Coffee?" ang sarap talagang saksakin ng kuko sa mukha ang lalaking
ito. He handed her the coffee na kailangan niya upang mainitan siya at kumalma ang
Sistema niya.

"Can you please leave me alone?" taboy niya dito.

"Sorry but I can't I was told by your brother to look at you hindi ka
sanay sa lugar baka mawala ka."

"Bakit ikaw ang ipinadala niya? Bakit hindi siya mismo?" she crossed
her arms in front of her chest trying to look annoyed as possible, dahil kaharap
niya ito ay halatang-halata kung saan dumapo ang mga mata nito. He is looking at
her breast.

"Because there is no other option." He focus his eyes on her face

making her self-confidence level up. ALam niya ang weakness ng mga lalaki at iyon
ay magagandang babae and she is beautiful for her own good.

"Because there is no other options?" kung hindi pa siya inutusan ng

kuya niya malamang hindi rin ito lalapit sa kanya? There is no other reason as
well.

"Next time utusan ka ni kuya to run an errands that relates to me huwag

kang pumayag at kaya ko ang sarili ko." Inis na sumbat niya at babalik na sana sa
mommy niya ng may biglang bumangga sa kanya. And since she is still a bit shaken
and weak from what happened kaya parang hangin lang siyang natabig ng kung sinuman.
Mabuti nalang at may mga brasong umalalay sa kanya.

"Mag-ingat ka naman Doc." Inis na sikmat ni Claude sa doctor na

nakatabig sa kanya.

"Sorry Miss medyo nagmamadali lang ako may pupuntahan ako sa operating
room."

"It's okay. Just go on." The doctor smile at her and nod a little,
ngumiti na rin siya to assure him that she is okay.

"Kung may masakit sa iyo feel free to visit me in my clinic here-."

"May ooperahan ka pa hindi ba? Bakit ka pa nakikipag-usap sa kasama

ko?" naramdaman niyang hinila siya ni Claude palayo sa pobreng doctor.

"I am okay." Hindi niya alam kung kanino niya sinabi iyon, kay Claude
ba o kaya naman ay sa doctor na kaharap nila.
 "I am sorry again I need to go."

"Tsk." She glared at Claude who is now removing her suit and cover her
shoulder with it. "Masyado kang nang-aakit ng mga manyak dito. Hindi ito London
kaya balutin mo rin ang sarili mo ng desenting damit."

"Masyado kang OA." Tinanggal niya ang suit nito. "I don't need it keep
it."

"Mas lalong hindi ko kailangan iyan kaya isuot mo iyan."

"Will you please leave me? Just leave me please. Kaya ko ang sarili
ko!" taboy niya dito and she can see amusement on his eyes. ko sa kanya. When she
look at his eyes the memories of him sending her away, throwing her away and
telling her how desperate she is is back. He even smirked. "Ano ang nginingiti-
ngiti mo diyan?" inis na tanong niya.

"Nothing."
 "Kung wala naman pala sana ay umalis ka na."

"Ysabelle." Tawag nito.

"What?!"

"I like your name." natigilan siya doon ah. Letse ka Claude kung anuman
ang plano mo huwag mo akong idamay. Gusto niyang isigaw iyon kung hindi lang
nakakahiya sa mga tao.

"MAgpabinyag ka uli." she said sarcastically.

"Nakuha mo ang sarcasm ng mga Briton."

"Ginagamit ko lang iyan sa mga taong kinaiinisan ko."

 "Naiinis? Nawala ka lang ng mahigit ten years naiinis ka na sa akin?
Samantalang-."

"Will you shut up? Kinalimutan ko na ang bahaging iyan ng past ko at

ibinaon ko na sa limot. It is a part of my past and I don't have any plans reviving
it." Asar niyang sabi at naglakad palayo dito kaya lang ay nahigit nito ang braso
niya. "Aww!"

Nasa isang sulok kami ng hospital na hindi masyadong dinadaanan ng mga

tao. Inis na tinignan ko si Claude.

"Ano bang problema mo Claude?" galit na tanong ko ang higpit kasi ng

pagkakahawak niya sa braso ko. "Ano ba nasasaktan na ako."

"You are asking me what my problem is?" nag-iba na naman ang ihip ng
hangin dahil naging seryoso na naman ito. Naiilang siya sa distansya ng katawan
niya at ng katawan nito.

"Yes, I am asking you kung ano ang problema mo."

"Ikaw ang problema ko."

 "Paanong ako ang naging problema mo?"

"A part of my life was ruined by you personally. Hindi ako papayag na
ikaw lang ang maging masaya sa ating dalawa. I will give you the dose of your own
medicine." He said as he lowered his head to hers. Akala niya hahalikan siya nito
pero may ibinulong lang ito sa kanya. "I will ruin your life as well." Bulong nito.
Gusto niya itong sampalin at sipain at sabihin na nasira na nito ang buhay niya at
matagal na niyang pinagdusahan iyon.

"Wala kang masisira Claude. I made my life now and in my world wala ka
doon. And I wouldn't allow you to be a part of my whole new world." Matigas niyang
sabi.

"Mali ka Ysabelle--."

"Megan. Call me Megan."

"Megan... Ysabelle... My Belle." She can feel shiver running under her
spine when he uttered that. "Again my Belle. Mali ka sa iniisip mong hindi ako
makakapasok sa mundo mo. madali lang namang sirain ang mundong ginawa mo. Isang
araw lang My Belle at marami ng nabago sa mundo mo paano pa kaya bukas?"
 He smirked telling her that he had control over her. Mas lalo siyang
nakaramdam ng galit dito ang unfair kasi. Bakit siya noon hindi pwedeng makapasok
sa buhay nito pero si Claude napakadaling maka-penetrate sa barrier na binuo niya
sa mundo niya. Ang daya, hindi fair!

"Beat me." Tanging nasabi niya at tinulak ito ng malakas. Umalis siya
sa London kahapon knowing na babalik pa rin siya bukas but her she is indeed marami
ang nagbago sa buhay niya at sa plano niya isang araw palang ang nakalipas.

Pero hindi siya papayag na masira na naman nito ng mundong binuo niya.
He will never affect her the ways he did to her before. She is stronger now and she
can handle herself. Ano naman kung nasa Pilipinas si Claude at ano naman kung
sinabi nitong sisirain daw nito ang mundo niya? She is the owner of herself, the
master of her soul and the leader of her heart.

She will not give in. That's what she promise.

<3 <3 <3

a/n: Done editing na ang chapter 2

####################################
Chapter Three
####################################

Chapter Three

NAG-UNAT ako ng mga muscles sa katawan pagdating namin ni kuya ay agad

akong nakapagpahinga. Nakakapagtaka na nasa bahay na niya ang mga gamit ko na
naiwan ko sa hotel ko. Hindi pa sumisikat ang araw pero hindi na ako makatulog kaya
bumangon na ako. I adjusted my sleepwear. Yeah, isang kulay white na nighties na
hanggang midthigh ang haba. It is made up of laces at sapat na takpan ang mga dapat
takpan. I am maybe a model pero may limitations naman ako. Binuksan ko ang bintana
na may karugtong na balcony and look what's the place awaits for her.

The place is good, I mean really nice. Narinig na niya ang subdivision
na ito sabi nila ang mga nakatira dito ay mayayaman at kilala sa lipunan. Her
brother isn't an exemption, talagang may napatunayan na si kuya sa lipunan. Raj
will love this place he would love to live here with his future wife and siblings.
Malalaki ang mga bahay but there were enough spaces for everyone to move. Ang mga
gardens ng bawat bahay ay pawang magaganda hindi masakit sa mata. It is really
good, nakita ko nga ang maliit na bahagi ng araw. Ang gandang tingnan gusto ko
sanang Makita lahat kaya lang humaharang ang bahay ni Claude. I got my phone and
video the sun hindi nakakasawa kahit ilang beses ko ng makita iyan.

I am in the midst of recording the wonderful view when suddenly my

phone vibrate. May tumatawag isang unknown number. Wala naman akong ibang binigyan
ng number ko ah. Sino kaya ito? At ang aga-aga pa. naputol ang tawag akala ko hindi
na tatawag pero nag-ingay uli ang phone ko. Baka importante kasi umagang-umaga eh.

"Hello?" takang tanong ko.

"Kung magdidisplay ka ng katawan mo ng ganito kaaga sana hinubad mo

nalang lahat." isang inis na boses ang narinig ko sa kabilang linya. Sino naman ang
loko-lokong prank caller na ito? Nakakaasar ha! At ano ba ang pinagsasabi niya?
Para siyang baliw!

"Sino ka ba?" inis na tanong ko.

"Look straight," utos ng kausap and she did. She was caught of guard by
the guy standing meters away from her. Kaharap ng balcony niya ang balcony kung
saan ito nakatayo, he is wearing a green checkered pajama and nothing on top. The
sun rays kissing his tan skin making it look shining under the sky. And his tousled
hair makes him look so sexy and devilish kahit na hindi maipinta ang mukha nito na
nakatitig sa kanya. Hawak nito ang cellphone sa kabilang teynga nito. "What are you
wearing?"

Napatingin naman ako sa sarili ko. "A normal sleep wear?" inosenting
sagot ko sa kanya. Iyon naman ang palaging suot niya kapag natutulog siya, worst ay
wala talaga siyang suot dahil naiinitan siya.

"You call it normal?"

Kumunot ang noo niya sa tono nito. "Yes, I called this normal dahil ito
naman ang palaging suot ko. At paano mo nakuha ang number ko?"

"I have my ways. And if you call it normal don't flaunt it outside the
house dahil hindi ito London." I shoot him dagger look kung nakakamatay lang ang
tingin wasak na ang buong katawan nito.

"I am not flaunting it at kung ipapakita ko man ito sa mundo wala kang
pakialam doon dahil katawan ko naman ito. And besides wala akong dapat ikahiya sa
katawan ko no."

"May pakialam ako, hindi sa iyo kundi sa mga tao dito. This village is
a family home, ang ibang kapitbahay naming ay may mga anak na at ayokong isipin ng
mga anak ng mga kapitbahay ko na may isang babaeng bigla-bigla nalang lilitaw na
halos nakahubad na."

Ang aga-aga pinapasakit na nito ang ulo niya sa totoo lang gusto na
niyang ibato ang phone sa lalaking kausap niya ngayon.

"Hindi ako nakahubad bulag ka ba? Kung may nakahubad man sa ating
dalawa di ba dapat ikaw iyon? Sabi mo nga this is a family village at may mga anak
ang mga kapitbahay mo tama ba na Makita ng mga batang iyan na may lalaking bigla-
bigla nalang lilitaw na nakahubad na?" panggagaya ko sa sinabi niya kanina. "At
kung maghubad man ako ditto pwes pumikit ka Bwisit ka!" i turn off my phone, as in
turned it off talaga at tinalikuran ito sabay sara sa pintuan ng balcony. I didn't
close the curtain, wala lang I just want to tease him more. I got my robe and strip
my negligee in front of him alam kong nakikita niya ang ginawa ko hindi ko lang
Makita dahil nakatalikod ako sa kanya. Hinayaan ko lang na Makita niya ang likod ko
hindi ako naka-bra but I am wearing my lacey pink pink underwear. Nag-mo-model kaya
ako ng swimwear dati and I wear two pieces kapag nasa beach kaya okay lang na
Makita ni Claude ang likod ko since likod ko lang naman iyon. Gusto kong ipakita sa
kanya ang nawala sa kanya ng i-reject niya ako dati gaya ng sinabi ni Ashley.

I am a tease... pero sabi nga ni Ash he can drool but he can never
touch! I even gentle and seductively cover my body using my silky pink robe and
face him. Tama nga ako nandoon pa nga siya na nakatingin sa akin... mas tamang
sabihin na nakatulala. Its my time to smirk and close the door's curtain. The show
is done!

"Good morning kuya!" nakangiting bati niya sa kapatid na natagpuan

niyang nagbe-breakfast sa kitchen. It has been two days since she stays at her
brother's house, wala naman siyang ibang ginawa kundi ang matulog at maglaro ng
kung anu-anong game sa facebook. Yes, she is twenty seven pero hindi naman siya
pahuhuli sa mga bagay-bahay. And in fairness nabaliw siya saglit sa game na iyon.

"Maganda ang mood mo ngayon?"

"Hindi naman okay lang." I got two pieces of bread and toast it. Sabado
kasi ngayon kaya walang pasok ang kapatid niya. "May lakad ka ngayon?"

"No, rest time. Gusto mong mamasyal dito? Palagi ka lang nakakulong sa
bahay you should have fun as well."

"Ipapasyal mo ako?"

"Gusto mo si Claude ang sumama sa iyo?" tinaasan niya ito ng kilay alam
nito ang kabaliwaan niya kay Claude noon. At halata kasi na nanunukso ito ngayon.

"Don't start with me kuya ha. I don't know what happened to your
friends but he is bugging me and he is getting into my nerves. Kung hindi mo lang
siya kaibigan matagal ko na siguro siyang pinaslang."

"Whoa! May criminal tendencies ka pala sis?" natatawang wika nito.

"Sa kanya lang. Isa kasi siyang sakit sa ulo."

 Mas lalong lumapad ang ngisi nito sa sinabi niya. Sana ay wala itong
maisip na kalokohan dahil talagang makakatikim ito sa kanya.

After their chaotic breakfast ay sumama na siya sa kapatid palabas ng

bahay. Mukhang magbabasketball yata ito dahil sa outfit nito. Habang nasa daan ay
hindi niya maiwasan ang mapansin ang kakaibang tingin ng mga babaeng kapitbahay ng
kanyang kapatid. Ang iba nakangiti na super friendly samantalang iyong iba nakataas
ang kilay.

Well, maganda naman talaga siya kahit ano pa ang isuot niya. Hindi na
nakakapagtaka ang bagay na iyon. Baka iniisip ng iba na girlfriend siya ng kapatid?
Nasa kalagitnaan siya ng pag-iisip ng may maramdaman siyang mabigat na bagay na
pumatong sa mga balikat niya. Nagtaas siya ng tingin dahil ang tangkad naman kasi
ng taong iyon. Her eyes widened, sobrang lapit na kasi ng mukha niya sa mukha ng
umakbay sa kanya. And her heart can never beat this fast paano naman kasi kapag
kumilos pa siya ay mahahalikan na niya ito ang vice versa. Napalunok siya lalo na
ng ngumiti ito na para bang may iniisip na masama and that burst my bubble.

"Tanggalin mo ang braso mo sa balikat ko Claude." Banta niya pilit na

pinapakalma ang sarili. "Isa," mas lalong lumapad ang ngiti nito. "Dalawa."

"Anong gagawin mo kung ayaw ko?"

Inis na tinulak niya ng malakas ang lalaki at dahil mukhang hindi nito
inaasahan ang gagawin niya kaya mabilis na natanggal ang braso nito sa balikat
niya.

"Ang lakas mo para kang lalaki."

"Thank you!" sarcastic na sabi niya. Lumingon siya para hanapin ang
kapatid pero wala na ang kuya niya. "Nasaan ang kuya ko?"

"I dont know?"

"Nakakainis ka. Nasaan ang basketball court?"

"Bakit?"
 "Doon pupunta ang kuya ko marahil nandoon na siya."

"Doon din ako pupunta."

"So?"

"Sumama ka na sa akin."

"No way!"

"Bakit ba ang sungit mo."

"Dahil nakakairita ka."

"Bakit ka naiirita?"

"Obvious ba?"

"Hindi ko alam." Pa-inosenteng sagot ni Claude.

"Eh di alamin mo asar."

"Pinapayagan mo akong lumapit sa iyo?"

"Ha?"

"Gusto kong malaman kung bakit ka naiirita sa akin and the only way for
me to do that is to be with you all the time."
 Napahawak ako sa ulo ko dahil feeling niya mahihilo na siya sa lalaking
kasama. Ang kulit-kulit kasi nito a thing na hindi niya inaasahan. Noon kasi...
hindi niya alam kung ano ito noon dahil hindi naman siya nito hinayaan na mapalapit
dito. Sino ba naman kasi ang gustong mapalapit sa kanya when he is already famous
and renowned. Isang playboy na great catch sa mga mata ng mga babaeng tulad niya.
At isa siya sa mga baliw na nahumaling dito at nasaktan.

Napatigil siya sa paglalakad ng may isang batang lalaki na sa tingin

niya ay nasa five to six years old na humarang sa daanan niya. Napatitig siya sa
batang lalaki, naka-sunglasses ito at nakasuot ng blue vested top and khaki pants
matching white sneakers. Ang fresh at ang gwapong tingnan, nakapa-stylist para sa
isang batang lalaki na nakatingala din sa kanya. Napaawang ang bibig niya ang gwapo
ng bata.

"Hi!" ang cool din ng pagbati nito. Nawala ang inis niya kay Claude
dahil sa batang kaharap na para bang poporma sa babaeng liligawan nito.

"Ang gwapo mo naman." I squatted to level our eyes. "May I know your
name?"

"Miggy." Ang cool din ng name niya.

"Hi, Miggy. Im tita Meg." Inilahad niya ang palad sa bata na tinanggap
naman nito pero hindi niya inaasahan ang sunod na ginawa nito. Miggy kissed her on
the cheeks making her blush.

"Tita Meg you are so pretty--."

"Saan ba ang nagbabantay sa iyo Miggy?" singit ni Claude. Naasar na

naman siya ng marinig ang boses nitong nakakainis.

"Dad is in the basketball court."

"Really Miggy? Gusto mo samahan ka ni tita?" I even offered my hands to

him but he was grabbed by Claude so easily. Tiningnan niya ito. "Anong problema
mo?"

"Are you flirting with a five year old kid?"

 "Baliw ka ba? He is still a kid at ang cute naman kasi ni Miggy."
Pinameywangan niya ito. Pilit na tinutuwid ang nabaluktot niyang utak ang cute kasi
nitong tingnan habang bitbit ang bata para bang bagay na bagay sa kanya na hawak
ang bata. Para bang bagay dito na may anak na bitbit. "Para ko na siyang anak."
Lumambot ang boses ko sa huling sinabi ko. Pangarap talaga niya na magkaanak ng
ganyan ka-gwapo at ipagmalaki sa mga tao. Gusto niyang makarga ang bata, she really
love kids. Inumang niya ang mga bras okay Claude. "Can I carry him?" maang na
napatitig ito sa kanya.

"Mabigat si Miggy."

"Sige na." excited na tiningnan niya si Miggy na pilit na nagpupumiglas

sa hawak ni Claude. "Claude, please?" she begged using her over sweet voice and it
worked dahil marahan nitong ibinigay ang bata sa kanya. Ang bango... tama ang bango
ni Claude. No! erase! Erase! Erase! Huwag kang lumandi Megan.

"Here my Belle." ginamit na naman nito ang tawag nito sa kanya.

Nakakagigil si Miggy! At nakakagigil din ang kasama niya mabuti nalang at tahimik
na ito at hindi nang-aasar kaya ang bata nalang ang kinausap niya.

"Migggyyyyy!!!" isang maliit na babae ang biglang tumakbo papunta sa

kanya. Yeah, a petite woman pero ang ganda niya. Mommy kaya ito ni Miggy.

"Tita Sabrina." Tawag ni Miggy na hinayaan na niyang bumaba. "I met a

beautiful tita." Sabay turo sa kanya. Napatingin naman sa kanya ang maliit na
babae. Akala nga niya ay tataasan siya nito ng kilay gaya ng iba pero ngumiti lang
ito.

"May nabihag na naman si Miggy ng charm niya. Nakakatakot na bata."

Sabi ni Sabrina sa kanya.

"Muntik ko na siyang kidnappin mabuti nalang at napigilan ko ang sarili

ko." biro ko.

"Sabrina nga pala kapatid ako ng nanay ni Miggy." pakilala nito.

"Girlfriend ka ni Claude?" bigla siyang namula sa tanong nito dahil talagang
ngumiti pa ito ng nakakaloko habang palipat-lipat ng tingin sa kanya at kay Claude.
 "No. Kapatid ko si Jaxon."

"Ah, si Jax. Akala ko girlfriend ka ni Claude."

"Impossible." sagot ko. "I mean hindi mangyayari iyon."

"Bakit naman?"

Itinaas ko ang kamay ko na may suot na singsing. "I am engage."

I can see disappointment sa mukha ni Sab. "Aww, bagay pa naman kayo ni

Claude." kung makatukso naman ito.

"Parang kapatid ko lang siya." sabi ko pero para akong masusuka sa

sinabi ko.

"Eh? Malay mo naman may ma-develop di ba? Engage ka palang hindi pa

kasal." biro ni Sabrina. Bakit ba iyan nalang ang naririnig niya sa mga tao ngayon?

####################################
Chapter Four
####################################

CHAPTER FOUR

DAHIL sa biglang nagbago ang mood ni Claude ay hindi na ito tumuloy sa

basketball court. At dahil mahina siya sa direksyon kaya napilitan siyang sumunod
dito dahil ito lang naman ang kakilala niya. Pero kanina pa sila lakad ng lakad
hindi pa rin sila nakarating sa bahay nito. Kapitbahay lang kaya sila.

"Uy, Claude. Can you tell me the right way to my brother's place?
Kanina ka pa parang baliw na lakad ng lakad dito nakakapagod kaya." reklamo ko.
Lumingon ito sa kanya na naging dahilan kung bakit natigilan siya. Naalala kasi
niya ang araw kung kalian nagalit talaga ito sa kanya, iyong araw na ipinagtabuyan
siya nito.
 "Wala pa akong balak umuwi." He said flatly. "You go home."

"Kung alam ko ang daan kanina pa ako umuwi gago ka ba?" i stepped
backward. Ayaw niya talaga sa ekspresyong iyan ni Claude. Para kasing muling
bumabalik ang sakit sa kanya, the pain of being humiliated, the pain of being
rejected. She took a deep breath at iniwas ang tingin sa lalaking kaharap.
Something clenched her heart in pain. "I'll go." Sabi ko at naglakad palayo sa
kanya. I did try my best not to cry, nasanay na naman ako sa sakit. Bakit ba niya
hinayaan na makasama na naman niya si Claude? Alam naman niyang wala itong ibang
gagawin kundi ang saktan siya.

Aaminin niya, it has been twelve years. Yes, twelve years na niyang
sinusubukan na kalimutan ang first love niya. She entertained suitors nagbabasakali
na sana ay may pumalit kay Claude sa puso niya. Pero wala! Wala talaga, siya pa
rin. I hid it inside my heart, praying n asana mawala na once we met again. Pero
nandoon pa rin ang feeling na iyon. The pain is still fresh.

Hindi niya alam kung ilang oras na siyang paikot-ikot sa buong lugar na
iyon. Ang laki naman kasi ng subdivision na iyon at kung minamalas ka nga naman
hindi niya nadala ang cellphone niya. Wala din naman siyang mapagtanungan dahil
wala siyang makitang mga tao sa paligid. Hindi niya alam kung nasaan na siya.

Nang makaramdam ng pagod ay umupo nalang siya sa sementado at

nakausling pathway sa isang bahay na nadaanan niya. Napapagod na siya kaya nga
hinihilot niya ang binti niya. Mas lalo siyang na-depress dahil sa nangyari. Kung
nanatili siya sa London hindi ito mangyayari sa kanya dahil marami siyang friends
doon. She hug her knees as she tried to think of possible way to go home.

"Megan!" I heard his voice baka nagha-hallucinate na naman siya. "Damn

it!" he even cursed. I move my head away from that voice ng may Makita akong pares
ng mga paa sa harap ko. Totoo pala siya, hindi ako naghahallucinate. He squatted to
meet my eyes pero ako na ang nag-iwas. "Meg." Malumanay na tawag nito sa pangalan
niya pero hindi siya kumibo. "I am sorry okay." Hindi pa rin ako kumibo. "Let's go
home." I didn't budge as if I didn't hear anything. Then hinawakan siya nito at
dahil malakas ito kaya nahila agad siya nito. Hindi na rin ito nagsalita at basta
nalang siyang nagpatangay kay Claude. Ilang sandal pa ay narrating na nila ang
block nila akala nga niya ay bibitawan na siya nito pero hinila siya nito papasok
sa bahay nito.

"Ano bang problema mo?" galit na tanong nito sa kanya na naging dahilan
kung bakit tumaas ang kilay niya. At siya pa talaga ang tinanong nito kung ano ang
problema niya.

"Bakit ako ang tinatanong mo ng ganyan? Sa ating dalawa Claude ikaw ang
may problema. At saka pakawalan mo nga ako." Pilit niyang makawala sa hawak ni
Claude. He did move but he just make it worst, he pinned her to the wall making it
more impossible for her to move. Ang lakas ng tibok ng puso niya as in sobrang
lakas parang sasabog na nga eh.

"Ikaw lang ang problema ko Megan. You and your selfishness."

"Ako pa ngayon ang selfish? Bakit ano ba ang ginawa ko? Wala naman
akong ginawa sa iyo ah."

"Hindi moa lam?"

"Hindi ko alam."

"I just want to knock some senses in your pretty little brain."

"What-." When he said knock some senses ay alam niyo ba kung ano ang
sunod na ginawa ng bwisit na lalaking kasama? He pressed his lips into her lips
sealing whatever she should have yelled and said at him. She can feel his tongue
knocking outside her lips seeking for an entrance but I was too stunned to react.
He place one of his hands on my side making me gasps and that is his cue to fully
claim my lips to deepen the kiss. It is not her first kiss but she felt intoxicated
by his kiss. She has been kissed before by some flings and dates, pero hanggang
halik lang naman sila. Those kisses were safe and very much unlike with his kiss. I
tried pushing him away pero mas lalo lang nitong pinapalalim ang halik nito sa
kanya. I can feel his tongue playing and touching the sides of her mouth making her
more craxy. Alam niyang mali... pero bakit hinayaan niya?

When he broke the kiss she felt restless and literally breathless,
kasing pula na ng pulang pintura ang pisngi niya.

"I am not like your brother My Belle." He seductively said. "Because a

brother wont kiss her sister that way." And with that he again claimed my lips for
the second time. But this time its more hotter and more passionate. It's like
making love to her. Its rougher and its really driving her brain out of her skull.
I tried to suppress my moans pero hindi nakaligtas ang isa na lumabas sa mga labi
niya. I can feel his lips curving into a smile telling me that he won this game.

Doon lang ako tila natauhan, I bit his lips. Napasinghap ito at iyon
ang ginawa niyang cue para makatakbo palayo kay Claude. Mabilis siyang nakalabas sa
bahay nito at pumasok sa bahay ng kanyang kapatid. Nagkulong siya sa loob ng
kanyang silid at doon nagtatapon ng kung anong pwede niyang matapon na bagay. Ano
ba talaga ang balak ni Claude sa kanya? Pagkatapos siya nitong ipagtabuyan noon
ngayon ba ay paglalaruan naman siya nito? She doesn't deserve to be treated like
this.

ILANG beses na niyang tiningnan ang sarili sa harap ng salamin. Nag-

shopping siya noong isang araw sa online shop at nadeliver na sa bahay ng kapatid
niya. It is a very beautiful white lace skater dress. Parang tube iyon pero may
takip ang kanyang mga shoulder down to her wrist na lace na seethrough. The first
time she saw it she immediately fell in love with it. She even colored her hair,
nagsawa na siya sa black kaya naging dark brown and added some bangs. She looks
like a doll lalo na at itinaas niya ang kanyang buhok sa isang simple bun showing
her flawless neck. Feel lang talaga niyang magpaganda ngayon may lakad kasi siya.
Dahil wala pa si Ashley kaya si Sabrina muna ang kasama niya. Madaldal ang isang
iyon parang bagay na bagay kay Raj. She wants them to meet na, napaka-opposite kasi
ng personality ng dalawa parang bomba. Masaya ang meeting nila for sure lalo pa at
type ni Raj ang mga petite.

Naghanap siya ng magandang shoes, she wants to go light today kahit na

make up niya ay super light lang. Ano kayang bagay na shoes? Ayaw niyang mag-heels
ngayon kaya naghanap siya ng magandang flats and viola! A coral faux leather satin
knotted front closed toe pink flats ang napili niya. Ang haba ng pangalan, bumagay
sa kanyang pink rubber tote handbag ang fresh niyang tingnan.

Nag-ring ang cellphone niya at number ni Sab ang nakita niya. Agad niya
iyong sinagot. "Sab?"

"Nandito na ako. Overs ang daming gwapong bisita ng kuya mo," tili
nito. Isa sa mga gusto niya dito ay hindi ito plastic. Kung may gusto ito at may
gusto itong sabihin talagang sinasabi nito at hindi nagkukunwari na pa-cute.

"Ha? Wala akong alam na may bisita si kuya." Takang saad niya. Hindi
naman kasi sinabi nito sa kanya na may mga bisita ito. Well, hindi naman siya
nagtanong dahil nagpaalam lang naman siya kanina na may lalakarin.

"Ang dami nila eh. Nandito nga si Claude." Napalunok ako ng marinig ko
ang pangalan ni Claude since that day na hinalikan siya nito ay ginawa niya ang
lahat ng paraan upang hindi sila magkita. Thanks God nalang at busy din ito sa
business nito kaya hindi nagku-krus ang landas nila. "Nandito na ako sa loob ng
bahay ng kuya mo. naghahyper ventilate ako gosh I am surrounded with such gorgeous
hunks." Natawa ako sa sinabi niya.
 Napailing nalang ako. "Bababa na ako."

"Dalian mo or else magbabago ang isip ko at mangingidnap ako ng gwapo

dito. They are all hot mawawala ang virginity ko nito eh." Tuluyan na siyang natawa
sa sinabi ni Sabrina.

"Lalabas na po. Hintayin mo ako sa may hagdan."

At lumabas na siya ng silid niya. Mukhang tama nga si Sab maraming

bisita ang kapatid niya dahil maingay sa may sala. At kung susumahin ang mga
lalaking iyon ay mga kaibigan din ng kapatid niya at ni Claude way back college.
Bumaba na siya ng hagdan agad naman niyang nakita si Sab na super cute sa suot
nitong vintage mini-dress. Napansin kong napako ang tingin ng mga kaibigan ng
kapatid sa kanya. Pero hindi nakawala sa kanya ang tingin ni Claude sa kanya. Did
she saw amusement from it?

"Saan ka pupunta?" takang tanong ng kapatid niya ng tuluyan na siyang

nakababa.

"No hell! Si Megan na ba iyan Jaxon?" gulat na tanong ng kaibigan ni

kuya na sa pagkakaalala niya ang name niya ay Landon. "Megan you are so beautiful!"
bulalas nito.

"Oo nga parang kalian lang sunod ka ng sunod kay Claude ang liit liit
mo pa dati. Look at you now you are a full grown lady." Puri sa kanya ni Aiden.

"Thanks. No need to remind me about my pathetic past and I am engaged

now." I showed them my engagement ring at natahimik silang lahat. Tiningnan niya
ang kapatid. "Aalis muna kami ni Sab kuya. I am going to buy a car."

"Bakit ka pa bibili? You can choose one in the garage."

"That's your cars not mine and I want to buy mine dahil matatagalan pa
bago ma-i-ship ni Raj ang car ko from London to here."

"Kayo lang dalawa?" tukoy nito kay Sab.

 "Yup."

"Hindi ba delikado? I mean pareho kayong babae."

"Kuya you are so overprotective kaya naming ang mga sarili namin." I
tiptoed ang kiss him on the cheeks. "Bye!" and before he can uttered some words ay
tumakbo na ako palabas ng bahay kasunod si Sabrina.

"My God! Ang hot nila Belle!" nagpaypay pa ito na para bang init na
init. "Pero hindi ko alam na may past pala kayo ni Claude." Tukso nito.

I rolled my eyes as I entered her car. "Don't remind me of my

stupidity."

"Tell me everything."

"It's a very long story pero to make it short. He is my brother's

bestfriend and I pathetically fell in love with him. Para akong baliw na sunod ng
sunod sa kanya until the day he finally pushed me out from his life. Pinahiya niya
ako sa harap ng mga schoolmates naming and classmates kaya ayon to hide my
embarrassment pumunta akong London and here just got back recently."

"And engaged."

"And it's a long story too."

"Ang dami namang kwento ng buhay mo."

"Oo eh. I have a bestfriend his name is Raj para ko na siyang kuya.
Dahil wala kaming maisip gawin kaya pinagpasyahan naming na kapag nag-thirty na ako
ang still single he will marry me and gave me this ring."

Napasinghap ito. "That's so sweet. So you love him?"

"Who? Raj?"
 "Yeah."

"I do as a bestfriend and as brother no romantic attachment and vice

versa."

"Really? Are you sure about that?"

"Yup. Kilalang-kilala ko na siya at uuwi siya next week ditto

ipapakilala kita."

"Gwapo ba iyan?"

"Super. Half pinoy and half Turkish."

"Sounds yummy. Sige pakilala mo ako." And I smile, I smell something

kahit hindi pa sila nagkikita. Ewan ko ba parang kinikilig ako sa kanilang dalawa.
I wish Ashley is here. "Pero in fairness sa iyo ha, nakita mo ba ang reaksyon ni
Claude kanina?"

"Nope." Maagap niyang sagot.

"You should have seen it. Para na niyang sisibatin ang mga kaibigan
niya kung makatitig sa iyo. Kinikilig ako."

"Hell! Ang balak lang niya ay gawing miserable ang buhay ko. Ang pangit
niya."

"Gwapo kaya si Claude as in super gwapo niya. Hindi ko lang siya trip
pero I can see sparks between the two of you. Parang si Gino at si Mikay."

"Sino naman iyon?"

 "Ah, basta parang loveteam sa movie."

"Baliw ka talaga Sab."

"Sabi nga ng kapatid ko. Alam mo bang naisipan talaga niyang dalhin ako
sa mental instituition dahil baka mahawa daw ang mga anak niya." Tapos biglang
tumawa ito ng malakas. Baliw na nga talaga.

"Sira."

"I know right. So, technically you are really single?"

"Yup. Super single and virgin."

"Appear diyan tayo kapatid." Tapos tumawa ulit ito. "Paano kapag may
nanligaw sa iyo."

"Eh, di manligaw siya. Pero ang standard ng lalaking sasagutin ko ay si

Raj. He should be like him not a hundred percent pero gusto ko talaga ang ugali ni
Raj. He respect me and care for me and he even spoiled me and Ashley."

"Nakakainggit naman may nag-e-exist pa bang lalaking ganyan ngayon? Sa

twenty seven years ko sa mundo wala pa akong nahahanap na lalaking ganya. Lahat
sila inaaway ako." Malungkot sa sabi nito.

"MUkhang hindi din maganda ang nakaraan mo ah."

"Bwisit lang ako sa mga lalaking mayabang at mahilig manakit ng puso ng

mga babae. Sana sila naman ang umiyak. Nakakasawa na kaya ang umiyak and speaking
of ganti, gagantihan natin si Claude."

"Bakit?"

"Para malaman niya kung gaano kasakit ang masaktan ng dahil sa pag-
ibig."
 "Hindi ko gusto ang nasa isip mo. Ang bagay na ayaw ko ngayon ay ang
makalapit ng ilang meters kay Claude."

"Eh di gantihan natin siya palayo. Make him jealous."

"Jea-jealous? Iyon magseselos? Asa ka naman hindi nga ako type ng

lalaking iyon." I can see Sab smiling in mischief.

"Hindi mo nakikita pero nakikita ko. At kapag sinabi kong nakikita ko

alam ko ang gagawin ko. We will make his life misserable. Claude is the possessive
type of guy. Noong sinabi mo ngang para mo siyang kapatid ay kulang nalang halikan
ka niya sa harap ko and tell you na hindi ka niya kapatid."

Natigilan siya sa sinabi nito. Iyon kasi ang ginawa ni Claude sa kanya.
He did kissed her and told her na hindi gagawin ng isang kapatid ang ginawa nitong
paghalik sa kanya. And then he remembered that kiss which stirs her brain to the
highest level.

"Nag-blush ka? Don't tell me he did kissed you?" medyo napalakas ang
boses nito buti nalang at nasa loob sila ng sasakyan nito. "He kissed you?" ulit
nitong tanong and she nodded. "I know it. So, let us start tonight?"

"To-tonight?"

"Yup, tonight." And Sabrina winked at her.

####################################
Chapter Five
####################################

Chapter Five
 WHEN Sab said tonight talagang tinotoo nito. Kaya nasa loob sila ng bar
eh, isang exclusive bar and club sa isang lugar na hindi niya alam. Basta nalang
siyang dinala nito and before they got inside. Inutusan siya nito na tawagan ang
kuya niya and tell him kung nasaan sila. Hindi niya alam ang sunod na nangyari
dahil biglang nagkagulo sa kabilang side. Tapos sabi ng kapatid niya sa kanya
hintayin daw siya nito. Ano naman ang tingin nito sa kanya bata? Mommy nga niya
hindi siya pinagbabawalan.

"What do you want to drink?" si Sab na may hawak ng isang bote ng

tequila. Nalaman niya na hustler pala ang babaeng ito sa alak. Sab said she drink
occassionaly and siya naman. Maswerte lang siya dahil hindi siya mabilis malasing.
Malakas ang tolerance niya sa alak eh.

"Let's have a game. Go ka ba sa daring na game?"

"What game?"

"Hmmn, let us say teasing game."

Teasing game? Mukhang kanina pa nagsimula ang larong iyon dahil kanina
pa nakatingin sa kanila ang mga lalaki sa loob ng club. Hindi lang sila makaporma
dahil kanina pa sila tumatanggi. Masaya kaya sila sa kanilang solo flight, ay
double flight pala. Hinihintay lang ng mga lalaking iyon na sila ang unang lumapit
at magyaya. In fairness mukhang edukado naman ang mga tao sa loob ng bar dahil
hindi namimilit.

"Mukhang cool. So when do we start?"

"Now." Sab got a coin and flip it. "Head or tail?"

"Head." Sagot niya... and its head.

"Anong ipapagawa mo?"

Tiningnan niya ang shot glass na hawak niya and smile. "Body shot."
 "Sisiw. Saan?"

"Anywhere you like."

"Kanino?"

Itinuro niya ang isang lalaking naka-upo with his friends sa isa sa
mesa sa labas ng VIP room kung nasaan sila. Kitang-kita kaya sila sa salamin. And
Sab walk towards the guy. Nakapangalumbaba nga lang ako habang nakangising
tiningnan kung ano ang sunod na gagawin ni Sab. Tamang-tama naman na dumating ang
kuya niya kasama ang mga kaibigan nito.

"Saan ang kasama mo?" tanong ni Kuya. Itinuro niya si Sab na nilalagyan
ng salt ang braso ng lalaking itinuro niya.

"We are having a teasing game. Si Sab ang natalo kaya siya ang may
dare."

"That is pathetic." Agad na komento ni Claude na masama pa rin ang

tingin sa kanya. Hindi niya ito sinulyapan.

"There is nothing pathetic with having fun."

"That's not having fun."

"That's having fun." I insisted. Medyo tinamaan na siya ng tequila kaya

lumabas ang pagiging palaban niya. Napangiti siya ng malapad ng magthumbs up si
Sab. Bumalik ito sa table nila at mukhang nagulat pa dahil dumating na ang kapatid
niya, si Claude at ang mga kaibigan ng kapatid na mukhang enjoy din.

"It's fun!" masayang sabi ni Sab. "Head or tail?"

"Head." And she flipped the coin. "it's head."

 "Your turn lady." Lumapad ang ngiti ni Sab na halatang may masamang
pinaplano. "Body shot."

"Don't!" pigil ng kuya niya.

"Kuya huwag KJ okay?"

"That's indecent."

"That's not indecent. Hindi naman ako maghuhubad sa harap nila unless
Sab wants me to do so." I teased.

"Gusto mong makapatay ako dito."

I laugh. "Biro lang kuya pero hayaan mo na ako."

"Huwag kj, Jax. So, Belle. Body shot and that guy." Sab pointed the guy
sitting alone in the counter. "Sa nape." Dugtong nito.

"Sisiw." I even winked at her.

"Hindi ka ba nahihiya sa gagawin mo?" magkasalubong ang kilay ni

Claude. "You are engaged for Pete's sake."

"So?" pambabalewalang tanong niya. Hinarap na niya ito hindi siya

natatakot sa ipinapakitang galit nito sa kanya. Sumuko na siya sa pagiging duwag,
matapang na siya ngayon at hindi siya aatras sa lalaking kaharap.

"Don't you have any respect to your future husband?"

"I do. Maiiintindihan ni Rajeev ang gagawin ko I am just having fun

while I am still available. Masama ba iyon."
 "Doesn't he care about you?"

"Of course he does. Hindi lang siya fiancée ko, he is also my

bestfriend and he is like a brother to me."

"Don't you love him?"

I tilted my head and look at him directly in the eyes. Gusto kong
tumawa sa harap niya ngayon lalo pa at ang mga kasama namin ay parang mga baliw na
nakatitig sa kanila. Maliban kay Sab na ang lapad ng ngisi.

"I do love him. No romantic feelings just a love for a big brother and
a bestfriend and hell with that so called romantic love. Hindi na iyan uso ngayon
don't tell me naniniwala ka sa love-love na iyan. Chill ka lang Claude, only
pathetic people people in that. Masasaktan ka lang niyan." Lahat ng binitiwan kong
salita ay may bigat. Galling sa aking eh, based from experience. "So, no more
disturbing people. Me and Sab is having some fun here." And I walk towards the guy
in the counter and do what I need to do.

MASAKIT ang ulo ko ng magising ako kinabukasan. Nasa sariling silid na

ako ngayon at hindi ko na maalala ang nangyari. Hindi pa pala ako nakapagbihis. I
stripped my dress leaving my undies before I got my robe. Gusto niyang maligo as in
mag-swimming ngayon. Isa sa mga paraan niya to remove her hang over. Masyadong
naparami ang inom niya kagabi kaya tinamaan talaga siya ng husto sa alak na nainom.
Tequila kaya iyon sino bang hindi? Kahit naman hustler siya ay may limitasyon din
siya.

"Belle." Tawag ng kuya niya. "Are you awake?"

"Gising na ako kuya. Mag-su-swimming ako to remove my hang over okay

lang ba?"

"Yes, aalis muna ako. You can ask the maid to assist you sa pool okay."

"Thanks kuya."
 Pagkaalis ng kapatid ay naghalungkat siya ng two piece na pwedeng
isuot. Isang lime stripe print halter two piece bikini ang napili niya. She
immediately fitted it and there, it really looks good on her. Advantage ang
magkaroon ng model like body ng walang effort. Tinakpan niya ang sarili gamit ang
kanyang robe at bumaba na. Babalik na naman sa itim ang kanyang buhok dahil
chlorinated ang pool. Naenganyo naman agad ako ng makita ko ang malinis na pool
agad akong lumusong and swear na-relax talaga ako. Ang sarap sa katawan, nami-miss
na niya ang mag-swimming isa ito sa way niya to relieve stress. Naka-ilang laps na
siya ng pumunta siya sa gilid ng pool and was surprised to see her unwanted
visitor.

"Masaya ka na?" kunot noong tanong nito.

"Ano na naman claude? Ang aga pa oh huwag mo akong bwisitin please."

Sarcastic na sagot niya.

"Masaya ka ng ibalandra ang katawan mo sa lahat?" mukhang galit na nga

ito. I rolled my eyes and look boredly at him.

"You are acting like a jealous boyfriend Claude. Geee, ano ka ba?
Walang makakakita sa akin dito dahil hindi naman daanan ang location ng pool. At
ikaw nga lang ang nakakita sa akin so what's the fuss? "At hindi naman ako
nakahubad and common Claude you have seen worst than my attire di ba? Don't tell me
hindi mo hinuhubaran ang mga babae mo?" I asked teasingly.

"Don't start woman." Banta nito.

"Eh di umalis ka." Taboy niya dito. "Let me enjoy my quite and peaceful
serenity Claude. Can't you read the atmosphere? I don't want you here kaya alis
na."

"Make me My Belle."

At talagang hinahamon siya nito ha?

"Fine, let us have a swimming competition. If I win you go and if you

win... what you want?"
 I saw him smirked as he took a glance on her almost naked body. Sanay
na siya sa mga tingin na iyon ng ibang tao. Pero kakaiba ang feeling niya ng si
Claude na ang tumingin sa kanya ng ganoon. Pakiramdam kasi niya ay hinuhubaran siya
nito.

"What I want?" balik na tanong nito. "You."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Ano naman ang gagawin ko?" inosenting
tanong niya.

"Marami kang pwedeng gawin. How about a week as my personal maid?"

"Maid talaga? Sa tingin mo ano ba ang kaya kong gawin? Letse ka hindi
nga ako marunong magluto."

"I hear another cuss from you and I will bit that lips of yours." Banta
nito sa kanya.

"Whatever. Fine, so ano na? okay lang naman kung hindi--." Bahagya
siyang natilihan ng bigla nalang nitong hubarin ang suot nitong shirt revealing his
finely tone six-no, eight? Pack abs. shit! Bakit ba ang ganda ng katawan nito?

"Like what you are seeing?"

I snobbed, "Seen better." Sabi ko yeah, she had seen better but
Claude's remain the best though. He is so tempting, how can a person be so perfect?
Ang daya naman! "Two laps, back and forth. Ang unang makarating ditto panalo." I
declared.

"I am giving you a heads up my Belle."

She snorted, "Mayabang much?" and she swim away from him. Mukhang
nagsimula na naman itong lumangoy after she started dahil gumalaw ang tubig. Nasa
kalagitnaan siya ng second lap ng bigla niyang maramdaman na may kamay na humatak
sa paa niya making her lose her balance. Kaya ang nangyari, obvious ba si Claude
ang nanalo. Napakalapad pa ng ngisi nito nakakaasar.
 "Ang daya mo Claude!"

"Wala sa rules," at talagang inamin.

"I won't accept defeat. I want a re-match."

"Kahit anong rematch ang gawin natin MyBelle ako pa rin ang mananalo."

Nainis na siya dito, never in her entire life papayag siyang maging
slave ng lalaking madayang kasama sa pool. "I hate you!" at sumampa ng sa railings
ng pool upang umalis.

"I am expecting you in my house My Belle. In an hour."

"No bloody way!"

"Kung hindi ka pupunta kakaladkarin kita palabas ng silid mo."

"Yeah, right." Asa naman ang lalaking iyon na papayag siya sa anumang
iuutos nito. Pumasok siya sa kanyang silid at nag-shower. Bigla siyang nakaramdam
ng gutom dahil sa walang kwentang pustahan nila ni Claude. Ang daya talaga, hindi
man lang siya binigyan ng rematch. Takot lang ng lalaking iyon na matalo ng isang
babae. Makatulog na nga.

After taking the shower she lay on her bed and sleep. Sumakit din ang
katawan niya kaya feeling niya ay isang langit ang ibabaw ng kanyang kama. Saka na
niya tatawagin si Raj and tell him everything what happened. Hindi narin niya
nakakausap si Ashley namimiss na niya ang bruhang iyon. Nakakapagod din pala ang
walang ginagawa. Masyadong napalalim ang kanyang iniisip kaya hindi na niya
namalayan na tuluyan na siyang nakatulog.

Naramdaman niyang may yumuyugyog sa kanya. She moaned not wanting to

wake up dahil masyadong napasarap ang tulog niya.

"Ano ba? Can't you see I am sleeping?" I hissed not opening my eyes,
hindi na nga ako sinubukang gisingin ng kung sinuman iyon. Basta naramdaman ko
nalang na parang lumilipad ang katawan ko. Whatever! Pero hindi nga, doon lang siya
tuluyang nagising when she heard a loud noise from somewhere. Nagmulat siya ng mata
and saw someone she isn't expecting to see. She blinked many times trying to get
rid of his figure infront of her pero nandoon lang siya at nakatitig sa akin.

"Claude?"

"Your one hour is up my belle." He whispered giving me shivers, totoo

si Claude na nasa harap niya na karga siya. "I told you I will drag you to my
house." To his house? She look around nasa gitna sila ng hagdanan ng bahay nito!

"Claude put me down." Utos niya and he did. Pero dahil kagigising lang
niya ay hindi niya na-anticipate ang sariling bigat and lost balance. Muntik na
siyang mahulog mabuti nalang at agad siyang nahawakan ni Claude, hindi lang
simpleng hawak dahil bigla siya nitong sinampay sa balikat nito na parang isang
sakong bigas. "Ano ba Claude? Ibaba mo ako, nahihilo ako." Reklamo niya pero hindi
naman ito nakinig. Pumasok sila sa isang silid doon and throw her above his bed.

Ehh? His bed? Bigla siyang nagpanic. Bakit sila nandoon? Bakit siya
dinala ni Claude sa silid nito?

"U-uwi na ako." Sabi ko.

"Not that fast my belle."

"Claude--."

"Sleep here kung inaantok ka pa. Kapag gising ka na saka muna babayaran
ang utang mo sa akin." I tilted my head and trying to remember what he is talking
about and then memories me of being unfairly beaten by him flashed back like a
thunder.

"Ikaw, madaya ka!" turo niya dito.

"You are already awake?" amuse na tanong nito.

"Sino bang hindi magigising kung muntik ka ng mamatay?" inis na tanong

niya. Nanginig ang mga cells niya sa katawan ng maalala ang muntikan na niyang
pagkahulog sa hagdanan kanina.

"Remember, a week."

"Oo na. Madaya ka! Sobrang daya." Bulong niya na naasar na.

"May sinabi ka?"

"May narinig ka?"

Hindi ito sumagot at basta nalang napatitig sa kanya. As in sobrang

titig at saka lang niya napansin kung ano ang tinitingnan nito. She is wearing a
white loose shirt na super large sa kanya kaya nga dumudulas sa may balikat niya
revealing her long fair neck and flawless shoulder. And what is worst, hindi nga
pala siya nakasuot ng bra. Pasimpleng tinakpan niya ang sarili gamit ang mga braso
niya.

"What are you looking at?" asar na tanong ko pilit na tinatago ang
pagkapahiya.

"Are you trying to seduce me, My Belle?"

"Ano naman ang tingin mo sa akin desperada? Bakit ko naman gagawin iyon
gago." Naaasar na siya sa kabibintang nito ng kung anu-ano sa kanya.

"Did i tell you na kakagatin ko ang mga labi mo kapag narinig pa kitang
nagmura?"

####################################
Chapter Six
####################################

Chapter Six

"NO." Naalala niyang sinabi nito iyon kanina. Pero aamin ba siya? Of
course not! As in hindi talaga, swerte lang ng lalaking ito.
 "Well, woman I would like to remind you about that. Nakakarami ka na
dapat ka ng parusahan at hindi ko pa nakalimutan na kinagat mo ang labi ko a week
ago."

"Sino bang hindi gagawin iyon? You kissed me! As in you kissed me ng
walang paalam."

"Kung nagpaalam ba ako papayag ka?"

"Of course not. There is no valid reason for me to kiss you." Kibit-
balikat niyang sabi. Iningusan pa niya ito to emphasise na wala siyang gusto sa
halik nito.

"You are telling me that you don't like me kiss?"

"Naman."

"I even heard you moan-." Hindi na nito natapos ang sasabihin nito
dahil ibinato niya ang unan na nasa tabi niya ditto at sapol ito sa mukha.

"Shut up will you? You bastard, bloody hell!" she murmured. "Hindi ka
masarap humalik iyan lang ba ang maipagmamalaki mo? I've kissed a lot." pang-aasar
niya dito. Hindi ito umimik na naging dahilan kung bakit napatingin siya dito. He
is holding the pillow and intently and seriously looking at her. Napalunok tuloy
siya, para kasing nakakatakot ang mga tingin na iyon. Humakbang ito papunta sa
kanya. "A-anong ginagawa mo?"

"Proving you that you are wrong. I'll tell you My Belle, I will make
you shout my name through my kiss." Sa isang iglap lang ay na-corner na siya nito.
Nasa pagitan siya ng dalawang braso nito at napakalapit ng mukha nito sa mukha
niya. As in sobrang lapit na isang kilos lang ay magdadampi na ang mga labi nila.

"I am warning you Claude sisigaw ako ng rape dito kapag hindi ka
lumayo." I can see mischief dancing on his eyes.

"Go ahead, My Belle. Sumigaw ka ng rape dahil totohanin ko ang isisigaw

mo." natigilan ako at pakiramdam ko ay humulas ang dugo ko sa katawan. "At kahit na
sumigaw ka, walang tutulong sa iyo dahil hindi ka nila maririnig. Hindi mo ba alam,
sound proof ang silid ko?"

"Y-you are insane." Itinulak niya ang mukha nito.

"Wanna try how insane I am?"

"Ah-ahm, anong ipapagawa mo sa akin?" biglang iwas niya sa tanong nito.

Hindi pa niya kayang harapin ng buong-buo si Claude. Hindi pa niya kayang isuko ng
buo ang puso niya at ang utak niya. Mahirap siyang kalaban dahil may alas si
Claude, isang alas na napakaimportante sa kanya. Ang puso niya. Hindi pa siya
handang masaktan na naman. "Dalian mo na at ng matapos na ang one week na ito." I
hissed as hugged myself. Natatakot ako na magdikit na naman ang mga balat naming
dahil baka mas lalong lumala ang nararamdaman ko sa kanya. Hindi rin niya
sinalubong ang mga tingin nito. Ang mga mapaglarong tingin nito.

NAWALA! Kanina pa niya hinahanap ang singsing ni Raj, naglilinis lang

naman siya sa bahay ni Claude ng biglang nawala sa daliri niya ang singsing na suot
niya. At tama ang nabasa ninyo, ginawa talaga siyang alipin ni Claude. As in
katulong talaga pinapagawa nito ang lahat ng pwedeng ipagawa sa kanya. Pang-apat na
araw na kaya niya na katulong nito.

"Anong nangyayari sa iyo?" takang tanong ni Claude ng lumabas na ito sa

silid nito.

"Claude, may napansin ka bang singsing ditto? Wala sa bahay ni kuya

kanina ko pa iyon hinahanap." Tanong ko sa kanya pero panay hanap ko pa rin.

"Anong singsing?"

"My engagement ring. Bigla nalang nawala hindi ko na mahanap."

"Wala akong nakita." Ang sungit talaga.

"Hindi pwedeng mawala iyon." Ano nalang ang iisipin ni Raj, baka isipin
nito na isa siyang pabayang kaibigan.

"Ganoon ba ka-importante ang singsing na iyon? It is just an engagement

ring pwede ka namang bilhan ng fiancée mo ng bago." Tila hindi interesadong sabi
nito. Hindi nga siya nito tinulungan na maghanap.

"Mahalaga iyon ano ka ba. Sa mommy pa niya iyon. Hindi napapalitan ng

pera ng sentimental value. Paano na kapag nalaman ni Raj na naiwala ko iyon? Paano
na kapag nakita na niya ang babaeng papakasalan talaga niya? Magagalit siya sa
akin."

Hinanap ko sa ilalim ng sofa kung saan naka-upo si Claude ng bigla siya

nitong hilahin. "Huwag kang istorbo Claude. Kung hindi mo ako tutulungan huwag mo
na akong pakialaman." inis na sambit niya.

"May sinabi ka."

"Marami."

"Fiance mo ba talaga ang Raj na iyon?"

"Oo naman, technically."

"Care to explain?"

"Ayoko. Naghahanap ako."

"Nasa akin ang singsing mo kapag hindi ka nag-explain hindi koi babalik
sa'yo." Tinitigan niya ito ng mabuti.

"Nasa iyo ang ring?"

"Nasa akin so now explain."

 "ANo ba ang gusto mong malaman?"

"Is he really your fiancé?"

"Ang tigas ng ulo mo no? Oo sabi, eh. Partly. He is my bestfriend, Raj

is my bestfriend isang araw naisipan namin na magdeal. Kapag thirty na ako and
still single and he is still single then papakasal kami. And gave me his ring,
kapag may nahanap na siyang babaeng gusto niyang pakasalan isasauli ko ang singsing
sa kanya. Kaya ayon, bigay mo ang singsing ko."

"So, technically you are single?"

"Ano ba Claude? Ibigay mo na."

"Single ka nga?"

"Ang kulit. Makikipaghalikan ba ako sa ibang lalaki kung hindi ako

single at magba-body shot kung may fiance na ako? Huwag kang baliw." inilahad niya
ang kamay niya sa harap nito naghihintay na ibigay sa kanya ang singsing niya. Kaso
hindi agad ito gumalaw at basta nalang napatitig sa kanya.

"Claude, please."

He tapped the space beside him telling her to sit down. "Upo ka,"

"BakiT?"

"Basta upo ka." He said impatiently. And she did. Tapos may kinuha ito
sa bulsa nito, the ring na nakasabit sa isang gold necklace. "Kapag kasama mo ako
huwag mong isusuot sa daliri mo ang singsing ng bestfriend mo. Wear it here." and
he lace the necklace on her neck.

"Saan mo ito nahanap?" nakaramdam siya ng relief ng malaman na safe

pala ang singsing ni Raj. Akala talaga niya ay mapapagalitan siya nito or worst
baka mag-away sila. She cant bear na mag-aaway sila ng kanyang bestfriend.
 "Sa may kitchen sink."

"Ganoon ba? Naiwan ko yata doon." Tumayo siya. "Thanks sa paghanap.

Halika, libre kita labas tayo." Masayang yaya nito.

"Are you asking me for a date?" nakangiting tanong nito.

"A thank you date. Masaya lang ako ngayon kaya hindi kita trip awayin
pero kung ayaw mo sige ako nalang ang aalis."

"Thirty minutes."

"Huh?"

"I am giving you thirty minutes to change. Labas tayo libre mo di ba?"

Napangiti siya dito, ilang araw na ba silang magkasama na palaging

nagbabangayan? Walang araw na hindi sila nag-aaway dahil naiinis siya dito. But it
won't hurt if magiging mabait siya dito kahit isang araw lang di ba? She went to
her brother's house and changed. She grabbed a pair of shorts and a simple tee
shirt and tied her hair in a pony tail. She choose to wear slippers than shoes.
Wala lang hindi niya feel na maging bonggang-bongga ng araw na iyon she just want
to be as simple as possible. She doesn't even wear make up para saan pa maganda na
siya as in inborn na. At eksaktong thirty minutes ay nasa labas na siya at nandoon
na rin si Claude.

"You are quick." Sabi nito. He is wearing a simple shirt, jeans and
sneakers parang hindi businessman ang dating. Parang a dating Claude lang iyong
simpleng gwapo. "We will use my car." Dugtong ni Claude pero umiling siya.

"We aren't going to bring car today." Tumaas ang kilay nito, iyong
dalawang kilay. Hindi bagay kay Claude na nakataas ang isang kilay parang ang gay
naman yata nun.

"Don't tell me we are going to commute?"

 "Yup, nami-miss ko ng mag-commute. It has been twelve years din na
nawala ako sa Pilipinas. Gusto ko naman na Makita ang mundo niyo."

"Hindi kasing safe ng London ang Pilipinas."

"Hindi mo rin masasabi iyan. Hindi naman crime free ang London, pareho
lang." bago pa ito makapagreklamo ay naglakad na siya palabas ng bahay ng kapatid
niya. Agad naman itong nakasunod sa kanya. "Pero kung nahihiya kang mag-commute
magkita nalang tayo sa may-."

"Ang dami mong sinasabi kung bilisan mo nalang kaya at ng makarating

tayo ng mas maaga kung saan mo ako dadalhin."

"Huwag kang mag-expect sa mcdonalds lang kita dadalhin huwag kang mag-
reklamo."

"Did you heard me complain?"

"Hindi, hindi pa. Baka mag-complain ka inunahan na kita."

"Walang taxi dito okay lang sa iyo na maglakad hanggang sa labasan?"

"Ano naman ang tingin mo sa akin ha Claude mahina ang mga tuhod? Twenty
seven palang ako at sanay ako sa mahabang lakaran kaya sisiw lang sa akin ang
labasan. Baka ikaw ang nanghihina ang tuhod." Nakangising tukso niya.

"Baka gusto mong subukan ako Belle? Dahil hindi kita uurungan."

"Takbuhan tayo?"

Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa tapos ay ngumisi ng

nakakaasar. "Kung makahamon ka akala mo fit kang tumakbo. Baka hindi ka manalo
dahil mapapatid iyang suot mong tsinelas." Turo nito sa tsinelas niya. Nakalimutan
niyang naka-tsinelas lang pala siya tama nga naman ito, kung makahamon naman siya.
 "Naghahanap ka lang ng palusot." Of course hindi siya papatalo. "Dahil
sumusuko ka na kaya fine, hindi na kita hahamunin sa takbuhan." Lihim siyang natawa
dahil para kasing pinalabas niya na wala itong panama sa kanya.

"Hinahamon mo ba talaga ako? Dali takbo na."

"Tinamad na ako next time nalang kapag matapang ka na." binigyan siya
nito ng nakakaasar na ngisi. Hindi tuloy nila namalayan na nakarating na sila sa
may labasan. At dahil pareho silang shunga sa pag-ko-commute kaya nag-taxi nalang
sila. Hindi sila marunong mag-jeep eh. Ang lakas kasi ng loob nilang dalawa tapos
hindi naman pala nila kaya. Nakakatawa nga si Claude dahil hindi maipinta ang
mukha.

Ilang sandali pa ay dumating na sila sa isang mall. Mall na malapit

lang sa subdivision nila.

"Huwag kang magshopping Belle dahil hindi ko bubuhatin ang mga bibilhin
mo." I rolled my eyes upon listening to him.

"Alam ko iyan, alam kong tamad ka."

"Hindi ako tamad. Ayoko lang ng nagbubuhat."

"Obviously ayaw mo din ng inuutusan ka. Paano ba nakakatagal ang mga

girlfriends mo sa iyo? Wala kang ka-sweet-sweet sa katawan." Bulalas niya.

"I am lovable." Sagot lang nito making me smirk. Hindi na rin ako
nagsalita pa dahil baka kung saan pa humantong ang usapan nila. May masamang
nakaraan pa naman siya sa lalaking ito baka isumbat nito sa kanya.

"Bibili ako ng foods. Anong gusto mo?" tanong ko pagpasok namin sa

Mcdo.

"Anything."

"Walng anything sa menu nila."

 Halatang awkward na awkward ito sa pinasukan nila. Hindi yata ito sanay
na kumain sa mcdo. Ano ba ang maaasahan niya? He is Claude Christian Montreal, a
famous bachelor, rich, handsome and successful. Iyon bang tipo na sa mga sikat na
magaxines mo lang makikita. Kaya hindi nakapagtataka na halos lahat ng kababaihan
sa loob ng fastfood ay napapako ang tingin kay Claude.

Napangiti nalang siya sa ginawi ni Claude. Kulang nalang kasi ay takpan

nito ang mukha nito sa hiya. Napatingin ako sa mga kuko ko sa paa habang nakapila
sa counter. Sunday kaya maraming tao sa Mcdo. Napa-isip lang kasi siya bigla habang
nakatitig sa paa niya. Bigla siyang nakaramdam ng lungkot. Iyon bang lungkot na
hindi niya dapat maramdaman. No! Mali, iyong lungkot na nakalimutan na niya.

She sighed, she can still feel the pain inside her heart as she
continue staring at her nails. Nakakalungkot lang na isipin na if ever, if ever
mabigyan ng chance na maging sila ni Claude na alam niyang impossible dahil hindi
naman siya ang tipo ng babae na seseryosohin nito which hurt the most. Alam niyang
pinaglalaruan lang siya nito dahil bored ito sa buhay, kung hindi naman ito bored
malamang hindi nga siya nito kinakausap. Hindi din ito sasama sa kanya sa isang
fastfood dahil mas sanay ito sa high class restaurant.

"Miss ikaw na." untag sa kanya ng lalaking nakatayo sa likod niya.

Napatingin siya dito tapos sa cashier na naghihintay sa kanya.

"So-sorry." Hingi niya ng paumanhin at ibinigay na sa cashier ang order

nila. Pagkatapos mag-punch in at makapagbayad ay hinintay nalang niya ang kanyang
orders.

"Are you alone?" tanong ng friendly na gwapong lalaki na nakalinya sa

likod niya. Matangkad ito at ang bait tingnan. Para ba iyong gentleman ang aura
kaya hindi niya magawang magsungit dito.

"Ah, no. I am with someone."

"Your boyfriend?" tipid na ngumiti ako at umiling.

"No, a friend?"

"Bakit parang hindi ka sigurado." Biro nito.

 "Hindi ko rin alam ang status namin. Basta kaibigan siya ng kuya ko."
paliwanag ko sa kanya. Narinig kong tumawa ito, a gentle smile. Napangiti nalang
rin ako ng wala sa oras.

"I thought you are with your boyfriend."

"Nope. Single."

"Oh," mukhang masaya ito sa narinig. "I'm Lance by the way. I am a

doctor."

"Hindi ka bagay na maging doctor you look like a model."

"Akala ko lalaki lang ang marunong mambola pati ba naman babae?" he

joked.

"I am telling the truth but i guess bagay din sa iyo na maging doctor
dahil mukha kang mabait and gentle. Your patients will love you for sure." Bahagya
itong namula sa sinabi niya.

"You are a smooth talker."

"Megan. My name is Megan." Pakilala niya dito.

####################################
Chapter Seven
####################################

Chapter Seven

NAKANGITING bumalik siya sa mesa nila ni Claude. Nawala ang lungkot

niya habang kausap si Lance.

"Baka mahipan ka ng hangin diyan hindi na maibalik ang mukha mo sa

dati." salubong sa kanya ni Claude na masama ang timpla.

"Bakit ba? Masama ba ang maging masaya ngayon?" para siyang bumalik sa
pagiging teenager. Feeling nga niya ay ang pula-pula ng pisngi niya. Hindi naman
ito nagtanong at kumain nalang rin. Napaka-ungentleman talaga nito. Nasa
kalagitnaan siya ng kanyang pagkain ng biglang may kumatok sa salamin na
nakapagitan sa kanila sa labas ng fastfood chain.

Si Lance! Nag-waive ito sa kanya na para bang sinasabi na aalis na ito

he even mouthed 'see you around' tapos ngumiti. Namula siyang bigla at nahihiyang
ibinalik ang pansin sa pagkain. Kinikilig siya.

"What's with that face? You look creepy." Mapang-asar talaga.

"Hay, naku Claude get a life. Masama bang magka-crush ha?" inis na
tanong ko pero hindi naman mapuknat ang ngiti ko.

"Matanda ka na para sa crush. Hindi ka ba nandidiri?"

"Ako mandidiri? Hindi no, ang gwapo kaya ni Lance. He is every girl's
dream guy." Tumaas na naman ang kilay nito. "You know iyong gentleman, palaging
nakangiti and he can make you feel special." Tila nananaginip na saad niya.

"Ngayon mo lang nakilala nasasabi mo na agad iyan?"

"You know Claude." I dreamily said and look at him. "I think I am
inlove again." Nahulog ang French fries na isusubo sana nito at napatitig sa kanya
na para bang sinasabi na nababaliw na siya at wala na siya sa tamang katinuan. "His
name is Lance Villar, he is a doctor. Tulungan mo akong Makita siyang muli."

Bigla nitong ibinato ang fries na hawak nito sa kanya. Napapikit siya
ng tumama ang fries sa noo niya. Ang sama talaga ng lalaking ito.

"Huwag mo akong isali sa kabaliwan mo babae."

"Hindi naman ako nababaliw. Ganito lang talaga ako kapag naiinlove. My
God ang tagal ko ng hindi nararamdaman ang feeling na ito. Si Lance na nga. Si
Lance na ang hinihintay ko, mabuti nalang talaga at nag-Mcdo ako ngayon."

Buto naman ng manok ang ibinato nito sa kanya at tumama uli iyon sa noo
niya.

"Ano ba Claude, sumusobra ka na ah!"

"Itigil mo na iyang kahibangan mo."

"Hindi ako nahihibang." kinuha niya ang cellphone niya and lucky! May
free wi-fi, agad siyang naglog in sa kanyang facebook and search Lance name, at
sobrang saya niya ng may account nga ito sa facebook. "Look Claude, may FB account
siya. E-a-add ko."

"Hindi ka ba nahihiya at ikaw ang unang gumagawa ng paraan para

mapansin ng lalaking iyon?" natigilan siya ng bahagya sa tanong nito. Para kasing
inulit nito ang tanong nito noon.

"Bakit naman ako mahihiya? Kung alam kong interested ako sa isang tao
dapat sabihin ko agad baka naman may chance din ako. At saka iba naman ang noon at
ngayon. Noong sa iyo dati pinagsisisihan ko na iyon. Ngayon feeling ko interested
din si Lance sa akin kasi siya ang unang kumausap sa akin. He even offer to help me
kahit hindi ko na sabihin para bang alam niya kung ano ang nasa isip ko. Para
kaming meant for each other, kapag nakita ko uli siya sasabihin ko sa kanya na
interested ako sa kanya. Aba, mahirap na baka maunahan ako ng iba. At saka kung
hihintayin ko na ang lalaki ang magtapat sa akin baka gurang na ako noon. Baka si
Lance ang torpe type mabuti nalang at hindi ako torpe."

Hindi ito sumagot at hindi na siya pinansin pa. Ipinagpatuloy nito ang
pagkain at hindi na nagsalita which is weird hindi na rin niya ito kinausap. Alam
naman niya ang ugali nitong bipolar. Kapag ayaw nitong magsalita ay kahit anong
piliy niya ay hindi talaga ito magsasalita. Ikaw lang ang mapapahiya kapag nag-
insist ka.

Ang weird talaga kahit na ng makalabas sila sa Mcdo he made sure there
is distance between them para bang may nakakahawa siyang sakit na dapat iwasan.
Nakakasama na ito ng loob. Ano pa ba ang aasahan niya? Wala naman itong alam gawin
kundi ang saktan siya.

"Oh, Claude baby is that you?" isang babae na kung makadamit ay akala
mo naman kung saang party pumunta.
 "Cynthia." Nagsalita si Claude. Cynthia? Bakit parang pamilyar sa kanya
ang pangalan na iyon? Yeah right, Cynthia ang pangalan ng girlfriend nito dati.

"It has been months since we last saw each other. Kumusta ka na?" at
sinulyapan siya nito at tiningnan mula ulo hanggang paa. Tinaasan niya ito ng kilay
dahil kahit basahan ang suot niya mas maganda pa rin siya sa babaeng kaharap
ngayon. "Who is this?"

"Megan." She flinched when he uttered her first name. megan ang tawag
nito sa kanya, hindi lang siya sanay dahil Belle ang tawag nito sa kanya dati.
Hayon na naman ang kirot sa puso niya. Iyon bang may pumipisil tapos luha na ang
kasunod.

"Megan? That midget-."

"Yup, that midget." I continued and looked at her the same way she
looked at me earlier then I smirked before continuing. "Una na ako sa inyong dalawa
have a nice day dahil hahanapin ko pa ang nakatadhana sa akin." And I walked away.

I fill my lungs with air kahit na hindi malinis ang hangin basta mapuno
ang lungs ko doon lang kasi nawawala ang tindi ng sakit na nararamdaman niya ng mga
oras na iyon. Lakad lang siya hanggang sa hindi na niya alam ang daan hindi na rin
sumunod si Claude malamang naman. Hindi ito ang tipo na susunod sa kanya at
magmamakaawa na--. Shit! Ang sakit talaga!

Kinikilig siya kay Lance dahil si Lance ang pangarap niya sa isang
lalaki. Siya iyong ideal guy na pwede mong mahalin at hindi ka sasaktan. Pero ang
bwisit na puso niya sa maling tao tumitibok, sa maling lalaki. Kailan ba mawawala
ang feelings niya para kay Claude? Lumampas na isang dekada ganoon pa rin.
Nakakasawa na kasi. Ang sakit sakit pa rin.

"HELLO?" Walang ganang sinagot niya ang tawag ng hindi tinitingnan ang
pangalan ng taong tumatawag sa kanya. These past few days ay wala na siyang ganang
kumilos at gumala. Hindi pa rin bumabalik si Ashley nakakaasar na ang babaeng iyon.
Tapos si Claude halatang-halata na iniiwasan siya at hindi naman pwedeng
ipagpilitan niya ang sarili dito. Kaya siya nalang rin ang kusang lumalayo, ang
swerte naman yata nito kung siya pa ang susuyo dito.
 "What's with that sad voice?" napatingin siya sa screensaver at nanlaki
ang mga mata ng makilala ang kausap sa phone.

"Raj?"

"Baby Belle, nasa inyo ako ngayon."

Napaupo siya ng tuwid at napa-isip.

"Saan?"

"Sa bahay ng kuya mo. I am with Ashley."

"Binibiro mo ba ako?"

"Nope. Labas ka nandito kami."

"Si-sige lalabas na ako." I run outside my room and went outside the
house. And there, I saw Raj. My bestfriend, my fiancé. Lahat ng stress sa katawan
ko ay bigla nalang bumuhos na humihikbing tumakbo kay Raj.

"Rajjjj!" I shouted while crying na parang bata. Yumakap ako sa kanya

and wrap my legs around his waist like a child. I even buried my face on his neck
and cry. "Bakit ba ang tagal mo? namimiss na kita, alam mo bang super depressing
dito. Gusto ko ng umuwi sa London I don't like it here." I said making him chuckle
as he patted my back like a kid. Wala akong pakialam kung nakakahiya man ang
inaasta ko basta isa lang ang alam ko. My saviour is back, my bestfriend is already
here. Wala ng mananakit sa akin lalo na ang Claude na iyan.

"I am here baby so stop crying baka masuntok ako ng kuya mo kapag
nakita ka niyang umiiyak." Biro nito. He let me down and gently wipe my tears and
showered kisses all over my face na parang papa sa anak nila. He is so gentle kaya
nga nakapagtataka kung bakit hindi ako na-inlove sa kolokoy na ito.

Isang tikhim ang pumukaw sa kanila. "Pwede mo na ba kaming ipakilala sa

bisita mo sis?" ang kuya pala niya, katabi nito si Claude na masama ang tingin sa
kanya. Nope, sa lalaking katabi niya. I felt Raj securely wrap his arms around my
waist telling me that I am okay and she is safe with him.

"Ahm, kuya Jax si Raj. Rajeev Santillan my bestfriend. And Raj, he is

my brother and his friend Claude." Raj's muscles tensed for a bit. Kilala niya si
Claude dahil nai-kwento na niya ang nakaraan niya dito. "And Ashley, my other
bestfriend." Turo niya kay Ashley na nagpa-cut ng hair. Iyon bang letter C ang
form, ang cute nitong tingnan.

"Nice to see you again boys."

"I heard a lot about you Santillan." Seryosong sabi ng kuya niya na
nakatitig lang kay Raj siya naman ay parang na-tense.

"Same here Villaraga. I heard a lot about you from your sister. At
marahil alam mo na rin na we are technically engaged."

"Yes,"

"I hope you won't mind me marrying your sister in the near future kung
wala siyang mahahanap na lalaking magmamahal sa kanya. Dahil hinding hindi ko siya
ibibigay sa lalaking hindi deserving sa kanya. I promise na hindi ko siya sasakyan
at hindi ko siya bibigyan ng dahilan na magalit sa akin. I treasured her the most
and I know you understand what I felt."

"Do you love my sister?"

"I love her."

"Pero hindi bilang lalaki sa babae. Your love for her is for a brother
to her sister."

"I can't care less. I love your sister and I am willing to give my life
just to make sure na magiging masaya siya. We might not love each other the way
lovers do, but I assure you hindi siya masasaktan sa akin." Raj assured.
 "I hope so Rajeev. Dahil hindi ko kayang Makita ang kapatid ko na
nasasaktan."

"The feeling is mutual here Jaxon. I have see your sister cried too
many times and that's when I promised to myself that I won't hand her over the
anyone who makes her cry. Kahit malapit pa sa iyo ang taong iyon."

"Ahm-kuya pwede ko ba munang maka-usap si Raj? Kami na muna." Singit ko

baka ano pa ang masabi ni Raj sa kapatid. Hindi agad umalis ang kapatid niya at
maging si Claude. I can see the way he looks at me, parang gusto niyang suntukin si
Raj kahit hindi naman dapat. Kaya ilalayo niya si Raj sa lalaking iyon na bipolar.

"Is that him?" tanong ni Raj I nodded. "I can see he wanted to kill
me." Ashley laugh at Raj's reaction. I just rolled my eyes. "He is jealous."

"Sa lahat ng sinabi mo iyan ang hindi kapani-kapaniwala. Hindi na nga

ako pinapansin ng bipolar na lalaking iyon akala naman niya ay ako ang unang
papansin sa kanya. Ano ako sira?"

"You'd better stay away from him." Seryosong sabi ni Raj. "I don't want
to see you cry again. And I believe those greeting tears are for him."

Raj really knows her well kahit na sa katiting na kilos niya ay

nababasa siya nito. Kaya nga ito ang pinagkakatiwalaan niyang tao. She cant tell
those to her brother dahil baka sabihin nit okay Claude.

"Can you think of a better idea para makalayo ako sa kanya?"

"Easy." Ashley said. "I've bought a condo unit, malapit sa new office
mo. you can stay there and malayo iyon dito."

Lilipat siya? She never thought about it pero mukhang may point naman
si Ashley. Kapag nagtagal pa siya sa bahay ng kanyang kapatid ay baka mas lalong
lumala ang nararamdaman niya para kay Claude. She needs space to think.

"I like that at saka hindi naman ako habang buhay na makikiapid sa
kapatid ko." Nakangiti na niyang sabi. "And by the way Raj i want you to meet
someone."
 "Someone?"

"Yup. She is pretty, funny and beautiful. Maingay pero may sense kausap
I know you will like her." Nanunuksong sabi niya habang nakatingin sa labas ng
gate. Nasa labas kasi si Sab karay-karay ang gwapong pamangkin nito.

"Who?"

"Sab."

"Who?"

"Sabrina!" tawag niya kay Sab.

"Belle! Name-miss ka na raw nitong pamangkin ko kaya hinila niya ako

dito." Binuksan niya ang gate para kay Sab at ng makapasok na ito ay bigla itong
namutla. Para ba iyong gustong tumakbo ulit. "Ah, may bisita ka pala saka na kami
babalik."

"No, okay lang dito ka lang. Ipapakilala kita sa bestfriends ko."

"Noo-, i mean--."

"Small world huh?" sarcastic na salubong ni Raj. Huh? Magkakilala sila?

"Ahm, hi?" kiming ngumiti si Sabrina na putlang-putla naman.

"You know each other?"

Biglang tumawa ng malakas si Ashley. "Goodness, this is destiny." Sabi

nito.
 "Wala akong alam dito care to explain?" takang tanong niya.

"I finally found you. Ikaw ang sumira sa kotse ko."

"Eh, kuya hindi ko naman sinasadya iyon. Ahm, you look rich kaya okay
lang iyon makakabili ka ng maraming sasakyan." nakangising sabi ni Sabrina.

"You will pay for it lady."

"Sorry na kuya."

"Huwag mo akong tawaging kuya hindi kita kapatid. At hindi kita

magiging kapatid." lihim siyang napangiti sa away ng dalawa ang sweet kasing
pakinggan. Ayaw maging kapatid? Baka gustong maging asawa.

"Ayaw din kitang kapatid no. Mauubos ang buhok ko dahil sa iyo."

"And you are talking back at me?"

"Ay, hindi nakaharap ka kaya sa akin paano ko makakausap ang back mo."
pilosopo din ang babaeng ito. Ngayon lang nag-react ng ganito katindi si Raj sa
isang babae.

"Ang sweet naman." biro ni Ashley.

"Nilalanggam na nga ako, eh." singit ko.

"Ano naman ang sweet sa napaka-alat na ugaling lalaking ito?"

"Tita, why are you fighting with him?" tanong ng naguguluhan na si

Miggy.
 "Oh no Miggy we are not fighting."

"SInungaling." Parinig ni Raj.

"Walang puso." Ganti naman ni Sab.

Napangiti lang siya, sabi na nga ba niya at may chemistry ang dalawang
ito. Ang sweet kasi nilang tingnan mukhang isusuko na yata niya ang engagement ring
ni Raj. Mamimiss din niya ang singsing na iyon, it holds a lot of memories pero
alam niyang sa simula hindi talaga iyon para sa kanya. Someone deserves it and its
not her.

####################################
Chapter Eight
####################################

Chapter Eight

"WHAT? Aalis ka?" gulat na tanong ni Jaxon sa kapatid ng sabihin niyang

aalis na siya.

"You heard it right brother." Nanananghalian ang dalawa ng biglang

isingit iyon ni Megan. Mukhang nagulat yata ang kapatid sa balita niya. "Hindi
naman ako babalik sa New York at saka hindi naman sinabi ni mom and dad na sa buhay
mo lang ako pwedeng tumira. Your place is really good kaya lang hindi accessible sa
working place ko. Nakapagbakasyon na ako at hindi ako forever na ihihinto ang mundo
ko dito sa bahay mo."

"Saan ka titira? Don't tell me you are living together with Rajeev?"

"No, I am living with Ashley. She bought a condo unit near our work
area at mas accessible iyon sa part ko. You can visit me there if you want."

"Ashley, your bestfriend?" nag-iba ang boses ni kuya ng marinig ang

pangalan ng kanyang bestfriend.

"May iba pa bang Ashley?"

 "Kailan ka lilipat?"

"Excited much lang kuya na paalisin ako dito sa bahay mo or mas excited
ka na mabisita ako?"

"I am just asking."

"You are interested kay Ashley?" tukso ko tapos bigla siyang namula.
What the hell!? "Oh my God, you like my bestfriend?"

"O-of course not." And he stuttered.

"You do like her."

"Hindi nga sabi."

"Wala kang dapat ikahiya kuya Ashley is single although you might need
a little work on her. Especially taming her."

"I am not interested." Insist nito.

"Okay, irereto ko siya sa isang single friend ko since hindi ka naman

pala interested sa kanya. Hmmn, sino kaya sa mga friends ko?"

"Fine, i like her." suko nito.

"And?"

"Don't pair her with other guys."

"Sabi mo eh," nanunuksong sabi niya.

 ILANG araw na ba noong huli niyang Makita at makausap si Claude. Hindi
na rin siya nakabalita dahil wala naman siyang karapatan na tanungin ang buhay-
buhay nito. Heto siya ngayon sumasakit ang ulo habang kaharap ang mga papers na
nasa harap niya. Hindi niya alam kung paano niya iyon iiinput sa laptop niya.
Nauubos na nga ang laman ng kanyang cold coffee na sobrang dami. Nasa isang malapit
na coffee shop siya ngayon.

"Headache?" tiningnan niya ang nagtanong sa kanya. Si Amber ang kanyang

new assistant. Napilit na rin kasi nila si Ashley kahit na ayaw nito na i-handle
ang marketing department sa Philippines counterpart ng company ni Raj. Amber is an
ex-model who loves all black and seems to be too boyish. She is beautifully plain.
Right, plain ang style nito but for some reason her plainness gave her that
attractive look around her.

"Too much headache."

"Love life ang kulang mo Meg."

"Bakit ikaw may lovelife?"

"Huh? Ano iyan? Pagkain? Saan ko pwedeng mabili iyan?"

"Loka, here." ibinigay niya dito ang kalahati ng kanyang binabasa. "As
my assistant, read it and summarixed it as well. I-send mo sa email ko once you are
done." Kinuha nito ang mga papers and then stood up.

"Babalik lang ako sa office naiwan ko doon ang brain ko."

"Ingat."

Nang makaalis na si Amber ay binalikan niya ang pagbabasa ng biglang

may pumitik sa kanyang sentido niya. Masyadong stress ang kanyang work, hindi naman
kasi nila inaasahan na tatanggapin agad ng mga Pilipino ang clothing line nila. Sa
London sikat ang line nila at inaamin naman nila na talagang may kamahalan ang
bawat piece ng damit ng RS LINE. May mga Filipino customers sila pero pawang mga
celebrities o kaya naman ay mga kilala sa lipunan. When they said they na
magkakaroon ng branch dito ay bigla nalang silang nakatanggap ng sobrang daming
calls and orders.

Kaya heto ngayon, sa halip na isa siyang fashion consultant ay naging

instant vice president siya ng kompanya ni Rajeev na ikinabaliw niyang bigla. Ang
course niya noong college ay business management pero hindi niya ginamit iyon dahil
mas nasiyahan siya sa kanyang old job.

"Shit!" ipinatong niya ang kanyang ulo sa ibabaw ng mesa dahil wala na
siyang maintindihan sa binabasa niya.

"Coffee?" tiningnan niya ang nagtanong akala niya ay waiter pero

mahihiya naman ang coffee shop na ito kung waiter ang tawag sa napakagwapong lalaki
na nasa harap niya. Kani-kanina lang ay iniisip niya ito at ngayon nasa harap na
niya ang lalaking namimiss na niya.

"What are you doing here Claude?"

"Coffee shop. Umiinom ng kape?" pilosopong sagot nito.

"Heh, kung pagtitripan mo lang ako please lang not now dahil wala ako
sa mood. Pakiusap lang." nanghihinang saad niya kaya lang mukhang wala itong balak
na tantanan siya dahil umupo ito sa upuan kaharap siya.

"Ang tagal nating hindi nagkikita tapos susungitan mo ako?"

"Bakit mo ako kinakausap ngayon? The last time i remembered todo iwas
ka sa akin ano ang nakain mo?" biglang tanong niya tapos bigla nalang itong ngumiti
ng pagkatamis-tamis na para bang nababaliw na ito.

"Bakit masama bang mag-pa-miss?"

"Magpa-miss? Nagpapamiss ka? Hindi kita namiss." I said rolling my

eyes.

"Halata nga." And there it goes, biglang sumakit ang ulo ko. As in
sobrang sakit na parang hahatiin ang kanyang utak ng ilang beses.

"Kasama mo si kuya?"

"He is in the counter and here he is." Lumapit ang kapatid niya at
umupo sa kanyang tabi.

"Hello, baby sis. You look harassed." I wrap my arms around his neck
and burrowed my face to his chest. "What's wrong?" nag-aalalang tanong nito as I
suddenly sobbed. Para kasi akong nakahanap ng kakampi sa lahat ng kaguluhan na
nararamdaman ko ngayon. "Hey, sinong nang-away sa iyo?" nag-aalalang tanong nito.

"Ang sakit ng ulo ko as in sobrang sakit." Reklamo ko sa kanya between

sobbing and weeping. "Kuya, ang sakit ng ulo ko parang mababasag na."

"Dalhin kita sa hospital."

"Ayoko doon kuya. I want to sleep." Hindi ito kumibo at hinayaan nalang
siyang umiyak hanggang sa hindi na niya maramdaman ang sarili. I closed my eyes as
i felt my brother's safety arm iba talaga kapag kapatid mo ang kasama mo.

NAGISING siya ng maramdaman niya ang masarap na pakiramdam ng masahe sa

kanyang ulo. Napasubsob pa nga siya sa may-ari ng mabangong amoy na naaamoy niya ng
mga oras na iyon. Pagbuka niya ng kanyang mga mata ay parang naumid ang dila niya
ng mapagsino ang may yakap sa kanya ng mga oras na iyon at humihilot sa kanyang
ulo.

"Gising ka na?"

"C-claude?"

"Your brother received a call from his office kailangan niyang pumunta.
That is why I took the responsibility of taking care of you." Pilit niyang
kumawala.
 "You don't have to do this Claude. Dapat ay ginising mo na ako."

"You look so tired and you are even crying in your sleep dahil sa sakit
sa ulo mo."

"S-sorry naabala ka pa tuloy. I'm okay now." Pinilit ulit niyang

hilahin ang katawan niya mula rito. For some reason she find his body so relaxing
and warming. Iba sa kapatid niya para bang ang sarap sa pakiramdam sa mga bisig ni
Claude.

"I know you are not okay. May lagnat ka pa you should rest."

"I will later kailangan ko pang bumalik sa trabaho ko."

"Hindi mo kaya."

"Kaya ko Claude. Kaya ko dapat kayanin ko."

"Don't jeorpardied your health dahil lang sa trabaho mo. Does your boss
know that you are not feeling well?"

"Raj isn't here, bumalik siya sa London. At marami pa talaga akong

trabaho kaya hindi ako pwedeng magkasakit."

"Pero nagkasakit ka na."

"Wala sabi ito. I am okay."

"You are not okay."

"Claude please I am okay. I will be okay at magiging okay lang ako." I

even emphasized it by raising my hands infront of him. Hindi ako pwedeng magtagal
na kasama siya dahil mas lalong sasama ang pakiramdam ko.
 "No, you are going with me."

Tapos ay biglang nag-vibrate ang cellphone ko kinuha ko iyon and looked

at it. Si Amber ang tumatawag.

"Yes, Amber?"

"Megan, may problem tayo hindi dumating ang model natin para sa shoot.
Hindi ko alam ang gagawin ko deadline pa naman ngayon ang mga pictures."

Mas lalong sumakit ang ulo ko sa model na sinasabi ni Amber kung

sinuman ang taong iyon sisiguraduhin niyang mawawalan ito ng career.

"Ako na ang bahala pupunta na ako sa office. Ang model ba babae or

lalaki?"

"Babae."

"May naisip na ako and contact Ashley."

"Y-yes."

"Papunta na ako diyan." Ibinaba niya ang phone at feeling niya mas lalo
siyang nanghihina.

"Who said you are going to the office?"

"Claude please lang nakikiusap ako sa iyo huwag mo muna akong

pagalitan. Masakit ang ulo at masakit ang katawan ko." muntik na akong maiyak sa
frustrations. Feeling ko this is the worst day ever at nakita siya ni Claude na
ganito ka-stress.
 "I'll drive you to your office." Iyon na yata ang pinakamagandang
narinig niya mula dito.

"Thank you." Tumayo na siya kaya lang bigla siyang nakaramdam ng hilo
mabuti nalang at nasalo agad siya ni Claude na nasa tabi niya.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong nito.

"I think I am okay." Tinulungan niya akong tumayo at dahil nga

mahinang-mahina ang pakiramdam ko pinapapasok ko na naman si Claude sa puso ko. No!
may sakit lang ako. Ginagawa lang lahat ito ni Claude dahil sinabi ng kuya niya
hindi maaaring paasahin na naman niya ang sarili niya dahil masasaktan lang siya.

"I'll carry you."

"Ha? Huwag na Claude kaya ko na talaga." Pero matigas ang ulo nito
dahil parang unan na kinarga siya nito bridal style. Isinubsob niya ang mukha niya
sa dibdib nito dahil nasa public place sila at alam niyang may mga nakatingin sa
kanya.

Lord! Ang bango niya...

Bakit siya pa Lord? Bakit siya pa? I have a painful history with him
hindi ko na kaya pang masaktan ng dahil sa kanya. Sobrang sakit na...

Maingat siyang ibinaba ni Claude sa loob ng sasakyan nito. He even

buckled her seatbelt tapos dinama ang ulo niya.

"Pagkatapos ng trabaho mo you need to take a rest." Malumanay na sabi

nito and I just nod. Wala na akong energy na makipag-away kay Claude I let him
maneover. Habang nasa daan kami ay tinawagan ko si Ashley I asked her to be their
replacement model. Sa una ay nagreklamo pa ito pero mukhang nahalata yata nito na
may sakit siya kaya pumayag na rin.

"Nandito na tayo." Untag ni Claude sa kanya.

"Hmmn." Sagot ko as I tried to unbuckled my seatbelt pero kahit na ang

napakadaling bagay na iyon ay hindi ko magawa ng maayos. Wala na talaga akong lakas
kaya nga naiinis na ako ng husto dahil feeling ko ang hina-hina ko.

"Hindi lalaban iyan My Belle." At ito na mismo ang nagtanggal ng

seatbelt niya. Mabilis din itong nakalabas after he removed my seatbelt to open the
car's door. He gently tugged her arms and lead me to the building. Hinayaan nalang
niya ito na sumama sa kanya papasok.

"Dito nalang ako Claude. Salamat sa pagdala sa akin ditto you can go
now."

"Sasamahan kita hanggang sa matapos ka na sa trabaho mo."

"No, wala ka bang trabaho? I can manage."

"I can always skip my work, its my business afterall. And you are more
important than my work okay?"

You are more important than my work.. ang sarap pakinggan ng sinabi
nito pero natatakot ako na i-digest ang sinabi nito dahil ayoko ng umasa pa. Aasa
lang ulit ako mas mabuti ng hindi nalang niya paniwalain ang sasabihin nito.

Pagpasok nila sa building ay agad siyang binati ng mga staffs nila. She
just gave them a simple smile dahil wala na siyang lakas na makipagkumustahan pa.
Si Claude na rin ang nagdala ng mga gamit niya habang naka-wrap ang arms nito
around her waist upang hindi siya matumba. He makes her stand still.

"Ash." Mahinang tawag niya sa kaibigan na inaaway ang make up artist

nila. "Please cooperate."

"Belle, I am cooperating. Ako nalang kasi ang mag-me-make up sa sarili

ko." Tapos ay napatingin ito sa kanya at sa lalaking kasama niya na naging dahilan
kung bakit nanlaki ang mga mata nito. "Bloody hell!" and she cursed using her
English accent.

"Claude is here to helped me okay dahil sinabihan siya ni kuya na

tingnan ako kasi may sakit ako. Kaya kung kaibigan kita mananahimik ka diyan at
hindi na magrereklamo pa." maagap na sabi baka kasi may sabihin na naman itong
ikapapahamak niya.
 "Sabi ko nga eh." At ayon nanahimik na ito and then I looked for Amber.

"Meg." Tawag ni Amber. "Napakiusapan ko ang management to extend the

deadline tomorrow morning."

"It's okay Amber we will passed the pictures today at alam kong
magagawa iyan ni Ada." Tukoy niya sa official photographer nila. "And can you tell
me the reason kung bakit hindi nagpunta ang model natin?"

"I called her and she told me that she was drunk last night and she
slept late."

"And remove her from our list. Hindi na natin siya kukunin pang model
sa clothing line."

"Roger boss." Tapos ay tumingin it okay Claude na may mapanuksong

tingin. "Ang gwapo ng boyfriend mo." tukso nito.

"He is not my boyfriend. He is my brother's friend." Mahina kong sagot

sa kanya. And my first love and first heartbreak.

"Gayumahin mo na Meg sayang din iyan panglamang tiyan." bulong nito

hinampas ko lang siya dahil baka margining ni Claude. Prenteng-prente lang itong
nakaupo sa sofa sa loob ng studio habang nakatingin sa buong paligid. Baka malamang
ang mga models niya ang tinitingnan nito. Nakaramdam siya ng sakit sa katotohanan
na kahit kailan hindi nito magagawang mahalin siya. Na tanga siya na sa loob ng
labing dalawang taon na paglayo niya ay ito pa rin, na hindi nawala ang pagmamahal
niya ditto.

Kapag nakakita na ng babaeng mamahalin si Raj ay maiiwan na siyang nag-

iisa. Kapag nag-asawa na si Ashley paano na siya? Na-upo siya sa gilid habang
hinihintay na matapos ang show. Masakit na nga ang katawan niya masakit rin ba pati
ang puso niya.

####################################
Chapter Nine
####################################
Chapter Nine

NARAMDAMAN kong may mainit na bagay na bumalot sa balikat ko habang

nakapikit ako at naka-upo sa isang tabi ng studio. Nang buksan ko ang mga mata ko
ay si Claude ang nakita ko, hinubad na nito ang suot nitong coat at ibinalabal sa
kanya.

"Kung nilalamig ka dapat tinawag mo na ako." bulong nito as he adjusted

the jacket to warm her.

"Okay lang ako Claude."

"I know you are not okay. Mas lalong tumaas ang lagnat mo." dinama nito
ang leeg at noo niya. Kanina pa rin siya nilalamig kaya nga sa pinakasulok siya
pumunta, hindi niya akalain na mapapansin pala ni Claude ang bagay na iyon.

"Iinom ko lang ito ng gamot."

"Pwede mo namang iwanan ang mga staffs mo dito I think they are already
capable of doing the right things. Magpahinga ka na."

"Ah, kasi-."

"Magpahinga ka na Meg kaya na naming ito." Untag ni Amber na nakikinig

pala sa usapan nila. Tsismosa lang ang peg?

"Iuwi mo na iyan Claude hindi iyan uuwi at aalis ditto kapag walang
pipilit diyan." Suggestion ni Ashley. Akala ba niya kaibigan niya ito? Bakit parang
binubugaw siya ni Ash? Tiningnan niya ito ng masama pero inosenteng tumitig lang
ito sa kanya.

"Uuwi na ako." Sa wakas ay sumuko na ako. Pinagkakaisahan nila ako

paano pa ako tatanggi. I can see relief on Claude's face when I said that na para
bang nag-aalala talaga ito sa kanya. Hahayaan ba niya ang sarili niya na mapalapit
at hayaang sumaya kahit minsan lang? kahit alam niyang masasaktan siya sa bandang
huli? Kung anuman ang mangyari sa kanya kagagawan din niya iyon.
 "Bubuhatin na kita." suhestiyon ni Claude. Narinig kong tumikhim si Ash
at si Amber na parang nanunudyo maging ang mga staffs doon ay sa kanila napatingin.
Napatanga nalang siya at iniwas ang mukha dahil pakiramdam niya ay ang pula na ng
pisngi niya. Walang hiyang lalaki naman kasing ito kung maka'bubuhatin' kita ay
parang may relasyon sila.

"Ano ka ba Claude?" she hissed. "Nakakahiya."

"Ano naman ang nakakahiya sa pagbuhat sa iyo?" inosenting tanong nito.

"Diyan ka na nga." Susuray-suray na iniwanan niya si Claude sa loob ng

studio at lumabas. Medyo umayos na ang pakiramdam niya kaya nakakalakad na siya ng
maayos pero nandoon pa rin ang kaunting pagkahilo niya. She really hate it when she
is sick, minsan lang siya magkasakit pero ang tindi naman ng epekto sa kanya.

"Bakit mo ako iniwanan doon? Paano kung madisgrasya ka ditto?" habol

niya sa akin I just looked at him boredly.

"This is our building Claude at ano naman ang mangyayaring masama sa

akin dito?"

"May sakit ka paano kung mahilo ka dito at matumba ka? Maraming pwedeng
mangyari sa iyong masama kahit saang lugar."

"Hindi kita kapatid."

"And how many times do i need to tell you na ayokong maging kapatid
ka."

"Alam ko. Alam ko. Matagal ko ng alam na hindi ako pwedeng maging parte
ng buhay mo, isinampal mo na sa akin iyan twelve years ago Claude."

I started walking away from him. "Ihatid mo na ako sa unit ko gusto ko

ng magpahinga." lumabas na siya ng building at lumapit sa kotse nito i heard a
beeping sound tanda na ini-unlock nito ang pinto nito. But before she could manage
to open it ay inilock uli nito ang kotse nito at saka lumapit sa kanya. Ang gulo
talaga ng lalaking ito kasi ito na mismo ang nagbukas niyon, he gentle pushed her
inside his car and again, ito na mismo ang nagsuot ng seatbelt sa kanya.
 Ipinikit niya ang kanyang mga mata habang hinihintay ang pagpasok nito
sa kotse. Pero mukhang may kausap pa ito sa phone, iidlip muna siya. Hindi naman
siguro nito mamasamain na matulog siya. Naalimpungatan siya ng maramdaman niyang
umaandar na ang kotse, pilit niyang binuksan ang kanyang mga mata pero hindi pa
kaya ng katawan niya at utak niya. She feel so tired all of a sudden.

"Hmmn." Ungol ko ng maramdaman kong parang may bumubuhat sa akin and

when I opened my eyes I met his. "C-Claude?"

"Sleep again, My Belle. Sorry to wake you up." Bulong nito.

"Where am i?"

Bakit ang sexy ng boses nito? Dala lang ba ito ng sakit niya? Hinayaan
na nga lang niya ito.

"You are in my house now." Saan daw? Sa bahay nito? Inilapag siya nito
sa malambot na kama at pumasok sa kung saan. Paglabas nito may dala itong isang
banig ng tableta at isang basong tubig. "Here, drink this first o gusto mo munang
kumain? Ipaghahanda kita, ano ang gusto mong kainin?"

"I want to sleep."

"You can my Belle. Here take this first." Tinanggap niya ang isang
orange na tablet inalalayan naman siya nitong umupo ng maayos. He is holding her
body like a baby and he even make sure na hindi siya mababasa pag-inom niya ng
tubig.

"Thanks."

"I think you should change first. Basa na ang likod mo."

"I don't have anything to change." Mahinang sabi niya.

"You can use my shirt. Wait for me." Tiningnan niya ito habang
naglalakad ito papunta sa cabinet nito or closet or whatsoever. Bumalik ito sa
kanya and gave her a T-shirt napatingin ako sa hawak niya. "Wear this." Kinuha ko
iyon at started to undress infront of him tiningnan ko siya ng masama ng hindi pa
rin siya umaalis sa harap ko. "What?" takang tanong nito.

"Nagbibihis ako."

"Gusto mong tulungan kita?"

"No, I want you to look that way."

"Okay." And he did look at that way.

"Huwag kang titingin kundi tutusukin ko iyang mga mata mo." banta ko sa
kanya.

"Bakit ka pa ba mahihiya halos nakita ko na lahat." Tukoy nito sa

katawan niya, nag-init ang kanyang mga pisngi sa sinabi nito. Walang hiyang
lalaking ito, maraming beses na nga pala nitong nakitang halos nakahubad siya.
Iyong una sa balcony nan aka-nighties siya she even gave him a show pero safe naman
siya noon dahil nakatalikod siya ditto. And then the second one ay sa swimming pool
noong nakasuot siya ng two piece.

"Basta." Naka-dress lang siya kaya mabilis niyang nahubad iyon at

sinuot ang shirt ni Claude. Ang bango ng t-shirt nito, kaamoy ni Claude. Parang
feeling niya kayakap na rin niya si Claude kahit na sa panaginip lang. Yeah, kahit
sa panaginip lang. Humiga na siya sa kama at mukhang napansin naman nito iyon kaya
tumingin na ito sa kanya.

"Sleep well." Bulong nito and then he kissed her forehead and gentle
tug her blanket. Napayakap siya sa kumot dahil nilalamig na naman siya. And let
myself drowned to his scent.

Hindi niya alam kung ilang oras siyang natulog dahil nagising siyang
bigla dahil sa sobrang lamig. Nanginginig ang bawat cells niya sa katawan at
madilim na ng buksan niya ang kanyang mga mata. Pinilit niya ang sariling tumayo...

"Saan ka pupunta?" tanong ng naalimpungatan na si Claude. Napaupo siya

bigla.
 "Malamig." Sabi ko naramdaman kong lumapit ito sa kanya.

"Ang taas ng lagnat mo i need to bring you to the hospital."

"Ayoko. Ayoko sa hospital ditto lang ako ca-can you give me more
blankets? Hindi ko na kaya ang lamig." Pati boses niya ay nanginginig na.

"Come here." Hinila siya nito palapit dito at naramdaman kong binalot
niya ako sa mga braso niya. They are warm and comfy, mas mainit pa sa blanket at
ang bango pa. "Are you okay now?" malumanay na tanong nito. Hindi ako nagsalita at
sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya and yes she is fine now. Hindi na masyadong
malamig, sa katunayan ay ang ganda na ng pakiramdam niya. "Magpahinga ka na Belle."
Malambing na bulong nito as he showered kisses over her neck. Nakiliti siya pero
pinigilan niya ang kanyang sarili, hindi siya pwedeng maglandi dahil may sakit
siya.

Pagkagising niya ay hindi na masama ang pakiramdam niya. Gabi pa rin

hinanap niya si Claude sa loob ng silid nito pero walang tao siya lang. Tumayo na
siya at saka niya napansin ang isang paperbag sa tabi ng kama. Tiningnan niya iyon,
damit niya ang laman ng bag. Inamoy niya ang kanyang sarili mabango pa rin naman
siya pero nanlalagkit na ang kanyang pakiramdam. She badly need a good shower pero
kailangan muna niyang mahanap si Claude.

Lumabas siya sa silid nito at bumaba ng bahay. She went to the kitchen
and found no one there, nasaan na kaya si Claude.

"Claude!" tawag niya dito pero wala namang sumagot. "Claude nasaan ka
na ba?"

Wala bang katulong si Claude? Tama, wala nga itong katulong dahil siya
pa nga ang pinaglinis nito ng bahay nito.

Napapitlag siya ng may mag-doorbell. Baka si Claude na iyon baka

lumabas at nakalimutan ang susi ng bahay niya. Agad niyang binuksan iyon unaware of
what she looks like. Isang babae ang nakita niya na nakatayo sa labas ng bahay
nito. Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa.
 "Sino ka?" mataray na tanong ng babae. Siya pa ang tinarayan.

"Sino ka rin?" mas maganda ako sa iyo ng ilang paligo.

"Where is Claude? And what are doing here in his house?"

"Hinahanap ko rin si Claude at hindi ko alam kung bakit ditto niya ako
dinala sa halip na sa bahay ko." Mataray na sagot ko sa kanya. Then I saw her
smirked iyon bang nakakaasar na ngiti na para bang nanliliit.

"Oh, you are one of his girls?"

One of his girls... how she wished.

"Nope, I am not."

"Then why are you wearing his shirt."

"I dunno." Hindi niya matandaan kung paano niya naisuot iyon.

"Kapag nakita mo si babes pakibigay sa kanya ito." tinaasan ko siya ng

kilay hindi dahil sa inutusan niya ako kundi dahil sa tawag nito kay Claude. Babes
daw...

"Bakit hindi ikaw ang magbigay niyan sa kanya?"

"Since you are here ikaw nalang."

"Hindi ako katulong ni Claude kaya huwag mo akong utusan at hindi ko

alam kung nasaan siya kaya hintayin mo nalang siya ditto dahil aalis na ako."
Isasara n asana niya ang pinto ng biglang iharang ng babae ang katawan nito sa
pinto and shoved her the paperbag.
 "Ibigay m okay babes. Bye." At ayon tumakbo na palayo sa bahay ni
Claude. Sino ba ang babaeng iyon?

"Bakit ka tumayo?" nanlamig ang likod niya ng marinig ang boses ni

Claude. Hinarap niya ito pero mas mukhang ito pa yata ang galit keysa sa kanya.
"Baka mapaano ka."

"Okay na ako Claude thanks for the help. And by the way someone... may
babaeng nagpunta dito kanina hinahanap ka. Ipinabibigay sa iyo I don't know her
name pero babes mo raw siya." Walang buhay na sabi niya and I shoved the paperbag
to him. "Can I borrow your shower? Maliligo lang ako tapos uuwi na rin."

"Belle."

"Meg. It's Meg for you." And I immediately run towards his room. Ewan
ko ba, nakaramdam ako ng sobrang galit. Galit ba talaga? Nope, nagseselos ako dahil
sa babaeng iyon. Asar na naghanap ako ng tuwalya sa silid niya, may mga clean and
spare towels si Claude doon dahil nakapaglinis na nga siya sa bahay nito.

Pagkakuha niya ng towel ay agad siyang pumasok sa loob ng banyo nito

and lock it for her safety. I stripped of his shirt and throw it somewhere naiinis
ako sa kanya. Nalilito siya sa pinapakita nitong interes sa kanya.

She isn't definetly his type sa bibig mismo ni Claude nanggaling ang
mga salitang iyon noon. Harap-harapan nitong sinabi iyon sa kanya and she swore to
God it's very painful. Napaiyak na naman siya but she muffled her tears under the
cold shower.

Pagkatapos maligo ay ibinalot niya ang sarili sa towel nito dahil isa
siyang dakilang tanga na nakalimutan ang sariling damit sa labas. Bakit hindi niya
nadala iyon? Paglabas niya ay muntik na siyang mapatili at bumalik sa loob ng banyo
ng Makita si Claude na naka-upo sa kama nito kaharap siya. Hindi maipinta ang mukha
nito at matamang nakatitig sa kanya. For the first time ay nakaramdam siya ng
pagkailang kay Claude. Lalo na at ng hindi siya nito nilulubayan ng tingin.

"ANong problema mo?" takang tanong ko pero hindi pa rin ito kumilos at
basta pa rin na nakatitig sa kanya. Napalunok tuloy siya ng wala sa oras, nasa tabi
pa naman nito ang paperbag na may lamang damit niya. Lumapit siya ditto but make
sure na may sapat na distansya siya, kukunin n asana niya ang paperbag ng biglang
hawakan ni Claude ang kamay niya. "Claude ano ba? Magbibihis na ako."
 Nagulat siya sa sunod na ginawa ni Claude. Basta nalang nitong itinapon
ang paperbag sa kung saan at itinulak siya sa kama nito without breaking their eye
contact. Nakaramdam ako ng takot sa mga titig niya.

"C-Claude." Nauutal na sabi ko.

####################################
Chapter Ten (END)
####################################

Chapter Ten

"Cl-aude" nauutal na tawag ko sa kanya habang kipkip ko ang tuwalya na tanging

nakatabon sa hubad kong katawan. I looked at his eyes, I can see needs, wants and
desires all over it. Napalunok ako ng ilang beses dahil sa natatakot ako. "Ano
bang-." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil basta nalang itong kumilos at
pumaibabaw sa kanya.

Shit! Patay na!

"Claude!"

He stopped me by taking my mouth to a rough and painful kiss. Not gentle but rough,
full of lust. Para bang nagmamadali at sinigurado nitong hindi siya makakatakas. He
is kissing her savagely.

Ano ba kasi ang pumasok sa isip niya at lumabas siya sa banyo ng halos nakahubad.
Lalaki lang si Claude at may katapusan din ang pagtitimpi nito. Naramdaman kong
kumilos ito and remove my towel away from my body.

Of course nagpumiglas ako, pero malakas siya. He pinned my arms over my head and
spread my legs. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya gusto kong sumigaw pero
tinatakpan ng mga labi nito ang labi niya. Hindi niya ito matulak dahil hawak nito
ang kamay niya at hindi niya ito masipa dahil nasa pagitan ito ng kanyang mga hita.

Natatakot siya...
And then after a few seconds may naramdaman akong masakit sa pagitan ng mga hita
ko. Claude inserted his thing into mine, in a swift rough move he managed to break
her barrier. I moaned in pained making him stop whatever he is doing. Maang itong
napatingin sa kanya na para bang inaarok ang ginawa nito.

I bit my lips when he stopped kissing me. Napapikit ako trying my best not to feel
the pain I am feeling right now.

"Shit!" He cuss and I felt his hand cupping my face. "Baby, sorry." I heard him
said. "Let me make up to you my Belle. But sorry I can't stop, not now."

Then he gentle claim my lips for a more passionate kiss and scream under my breath
when he trust again to fully claim my body. Its painful, it's too much. Pagkatapos
ay hindi ito kumilos bagkus ay yumakap ito sa kanya and showered her face with wet
kisses.

"Damn, Belle. You are so tight." He whispered. "Beautiful. You are mine, you are
only mine."

I moaned when he startes trailing kisses on her neck and her shoulder. He even bit
leaving marks all over my body. Lumapat ang kamay nito sa dibdib niya na naging
dahilan kung bakit siya napaigtad.

"Claude." I moaned his name.

"Say it my Belle. Say my name." He hissed as he sucked my breast gentle giving me

wild and pleasurable sensations over and over again. I can feel my own sex
clenching, unti-unti ng nawawala ang sakit marahil ay napansin din nito
nararamdaman niya dahil tumitig ito sa kanya.

"Claude.."

"I'll make it up to you I promise." And he start moving in a gentle motion. Para
akong mababaliw sa sensyasyon na nararamdaman ko ng mga oras na iyon. Napakapit ako
sa balikat niya.

"Claude... I feel weird."

"Your coming my Belle just let it out."

"Im scared." I feel him chuckled.

"Im here." He move, three thrusts and I feel like there is something inside of me
trying to get out from my system. I moaned... I moaned his name when I reach my
climax for the first time. My body is still shaking in pleasure when he thrusT
again, this time its faster... its in rhythm and I met his thrusts until I feel the
same pleasure awhile ago.

"Bellleee!" He shouted her name. "Love please come with me."

"Claude im coming again."

"Come with me Belle." And with a few more thrusts they reach the peak of zenith.
Hindi niya alam kung ilang beses nilang nagawa iyon basta ang alam niya hinayaan
niya ang ssarili na maranasan ang pinakatamang bagay na nasa isip niya. Alam niya
mali but it feels so right.

Nagising siya na masakit ang katawan at ang bahaging iyon ng kanyang katawan.
Tiningnan niya ang katabi tulog pa si Claude, hindi niya alam kung ano ang nangyari
dahil bigla nalang niyang naramdaman ang sakit sa dibdib niya. She bit her lips to
stop her from making noises, agad niyanh nahanap ang mga damit na basta nalang
itinapon ni Claude.

Nagising na siya... nagising na siya sa panaginip na walang patutunguhan ang

damdamin niya para kay Claude. Ginusto niya ang nangyari kagabi there is no one to
blame. Umalis na siya sa kama but ending up slumping herself on the floor. Nanginig
nalang kasi ang tuhod niya.

"Belle." Agad siyang nag-iwas ng tingin ng marinig ang pangalan niya na binigkas
nito. "Are you okay?" Nag-aalalng tanong nito as he walk towards her naked. "Speak
to me."

"Tama na Claude. Tama na please stop hurting me. Ayoko na."

"Belle, about last night. Please dont cry pananagutan ko ang nangyari sa atin."

Isa ba siyang responsibilidad? Responsibilidad ba nito ang nangyari sa kanya?

Umiling siya. "Hindi ko kailangan ang awa mo Claude. Wala kang dapat panagutan sa
nangyari you are free from any responsibilities."

"Damn it Belle. Naririnig mo ba ang sinabi mo? You are a vir-."

"Huwag kang tanga Claude. Hindi ako ang unang virgin na nakuha mo. Anong pinagkaiba
ko sa kanila?"

"You are different Belle."

"Dahil kapatid ako ng bestfriend mo? Dont worry hindi malalaman ni kuya, walang
makakaalam nito. Malaya ka Claude hayaan mo na ako."

"Kahit anong sabihin mo pakakasalan kita Belle." Seryosong saad nito. "Hindi kita
papakawalan not now. Not when I finally have you. May hawak na ako sa iyo kaya wala
kang magagawa kundi ang pakasalan ako. I know you still love me."

Mapait akong ngumiti sa kanya. "Yeah, I know I still love you. Kahit anong paraan
na ang ginawa ko para makalimutan ka lang kahit ang sakit-sakit na."

"Dont stop loving me Belle. Dont stop please. Make me make up for you for all the
pain you've experience from me. I love you Belle." Bulong nito.

Huh?

He loves me too? Totoo ba ang sinabi nito sa kanya? Walang halong biro?
"GIRL, nakatulala ka na naman diyan." Untag ng bestfriend niyang si Ashley. Nasa
condominium na siya ngayon at nakatanga. "Magmula ng magkasakit ka ay nagiging
ganyan ka na may problema ka ba?" takang tanong nito.

"Wala naman may iniisip lang ako."

"Sino naman iyang nakapagpagulo ng isip mo? Huwag mo ng sagutin dahil mukhang
kilala ko na." nasa boses na naman nito ang panunukso.

"Sino?"

"Eh di sino pa si Claude." Muntik ng dumulas sa kamay niya ang hawak na baso. "Para
kang tanga diyan halata kayang iniiwasan mo si fafa Claude. Kapag hinahanap ka niya
ay pinapasabi mo kay Amber na wala ka at kung anu-ano pa." dugtong pa nito.

Hindi kasi niya magawang harapin si Claude. Ibinigay na niya ang lahat-lahat ng
meron siya at sinabi nitong mahal siya nito. Pero nagdadalawang-isip siya kasi baka
nasabi lang nito ang bagay na iyon para maniwala at pumayag siyang panagutan siya
nito. Hindi niya pwedeng ibilanggo si Claude sa isang bagay na alam niyang pareho
lang silang masasaktan.

"Hindi ka na sumagot diyan. Meaning tama nga ang hula ko."

Tumango siya sa sinabi ni Ashley. Wala namang ibang laman ang isip niya nitong mga
nakaraang araw kundi ang lalaking iyon. Hindi lang isip niya ang umuukupa dito
kundi puso niya. Si Claude lang ang may alam.

"May nangyari bang hindi mo sinasabi sa akin?" seryosong tanong ni Ashley na ngayon
ay kaharap na niya.

"W-wala naman." Tanggi niya.

"Sasabihin mo o si Claude ang tatanungin ko?"

"Sasabihin ko na." maagap niyang sabi.

"So?"

"May nangyari sa amin ni Claude." Mahinang sabi niya pero sapat lang na marinig ni
Ashley na ngayon ay nakatanga lang sa kanya. As in nakanganga is the right term
muntik na nga siyang matawa sa hitsura nito kasi sobrang pagkabigla.

"Holy Shit!" sigaw nito. "You-you... may nangyari sa inyo?" ang taas ng boses nito
nakakabasag ng eardrums.

"Huwag mong isigaw okay? Nakakahiya."

"Kaya ba hinahanap ka ni Claude dahil... dahil gusto ka niyang panagutan?"

Mahinang tumango siya. "Aray!" hiyaw niya ng biglang binatukan siya nito. "What's
that for?"

"At ng matauhan ka sa kagagahan mo girl. Bestfriend kita Megan Ysabelle Villaraga

at huwag kang tatanga-tanga diyan. Ayan na o, nasayo na ang chance na makuha mo ang
lalaking matagal mo ng mahal tapos papakawalan mo? Huwag kang gaga paano kung
magbunga ang nangyari sa inyong dalawa?"

"Kaya kong palakihin ang anak ko kung sakali. Mamahalin ko ang bata dahil anak siya
ng lalaking mahal ko."

"Papakasalan ka na nga eh."

"Dahil lang iyon sa responsibilidad niya Ash. He felt guilty for what happened
dahil kapatid ako ng kaibigan niya."

"Did he said he loves you?"

Tumango uli ako. "He said he loves me."

"Iyon naman pala eh. Mahal ka rin niya."

"Sinabi lang niya iyon para mapapayag ako sa kasal na inaalok niya. He didn't mean
it at ayokong paniwalaan ang sinabi niya dahil baka masaktan lang ako. Natatakot na
akong magtiwalang muli Ash. Sa isang lalaki lang tumibok ang puso ko at sa kanya
lang iyon, siya din ang unang lalaking bumasag ng puso ko."

"Why don't you give him a chance to explain his side? Alam mo bang parang baliw na
si Claude sa kakahanap sa iyo. Kami na ang naha-harrass dahil tinatago ka raw namin
sa kanya. That guy loves you we can see it on his eyes, napatunayan namin iyon
noong nagkasakit ka. Hindi kailanman bumitaw si Claude sa iyo, nasa iyo ang mga
tingin niya. Nakita namin ang takot at pag-aalala sa maaring mangyari sa iyo kapag
nahilo ka at nahimatay. He cares for you and for the nth time give him a chance to
prove na mahal ka niya."

"Paano kung hindi totoo?"

"Paano kung totoo?"

"Paano kung masaktan na naman ako?"

"Paano kung hindi na?"

"Paano kung mali ka?"

"Paano kung ako ang tama at ikaw ang mali. Life is a risk Belle hindi ka
magtatagumpay kung hindi mo susubukan. Being hurt is part of growing up kung
masaktan ka man uli don't worry hindi lang ikaw ang ha-hunting kay Claude nandito
ako. Nandito kaming mga kaibigan mo para ibaon siya sa pinakatuktok ng Mt.
Everest."

Napangiti siya sa sinabi ni Ash she is very lucky to have her friends with her.
Alam niyang masyado na siyang nagiging pabigat at over acting pero hindi sumuko ang
mga ito. Tama ito life is a risk, na-i-risk na niya ang puso minsan hindi naman
siguro masama kung subukan uli niya hindi ba tutal nasaktan na siya dati.

"Kuya mo pala tumawag." Tumaas ang kilay niya sa sinabi ni Ashley. "He can't
contact you using your phone kaya sa akin siya tumawag. Dadating daw ang parents mo
tonight sa bahay niya."

Nataranta ako sa sinabi ni Ashley.

"Bakit sa bahay ni kuya? Hindi ba pwedeng sa dating bahay nalang?"

"Kausapin mo ang kapatid mo sinabihan lang niya ako." Nakagat niya ang kanyang labi
paano kapag aksidente silang magkita ni Claude sa bahay ni kuya? Hindi pa niya
kayang makita ito, she needs more time pa. tatawagan niya ang kapatid to change the
venue tutal hindi naman siguro masamang makita niya ang dating bahay kung saan siya
nakatira. Naghahanap lang talaga siya ng palusot upang matakasan si Claude.

MAHINANG mga katok ang gumising sa kanya sa kanyang pagkakahimlay. Pagdating niya
sa dating bahay ng mga magulang niya ay agad siyang pumasok sa dating silid niya.
Wala paring nagbabago doon maliban sa feeling na parang lumiit ang buong lugar. But
still the same cooling and relaxing feeling kaya nga siguro mabilis siyang
nakatulog. Sinabihan lang niya ang mga katulong na gisingin siya kapag dumating na
ang parents niya.

"Sino iyan?" walang sumagot sa tanong niya kaya ayon bumalik nalang siya sa
pagtulog kasi feeling niya pinagti-tripan lang siya ng kanyang guni-guni.
Naramdaman niyang may pumasok sa loob ng kanyang silid but she is too tired to open
her eyes. Napaungol siya ng may mainit na bagay na humaplos sa kanyang pisngi. That
familiar feeling... sa isang tao lang niya nararamdaman ang bagay na iyan. Kaya
napilitan siyang buksan ang kanyang mga mata and was surprised to indeed see him
looking at her.

"C-Claude?" mabilis siyang napabalikwas ng bangon at napaharap dito ng wala sa

oras.

"My Belle." He whisper as he wrap his arms around her shoulder. Yinakap siya nito
ng sobrang higpit na para bang ilang taon silang hindi nagkita. "I finally got to
see you." He said. "I missed you so much."

"What are you doing here Claude?"

"Trapping you dahil ang galing mong magtago. Hindi kita mahanap-hanap."

"Ahm..." hindi na niya matapos ang sasabihin sana niya ng biglang lumapat ang mga
labi nito sa mga labi niya. God knows how she missed this guy na lahat ay kaya
niyang ibigay kung hihingin lang nito. Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa when he
asked permission to fully access his mouth to deepen the kiss.

Its gentle yet passionate, full of needs and wants but not lust... it is a more
provoking feeling. Para bang uhaw na uhaw ito sa kanya na para bang nakadepende sa
kanya ang buhay nito. And she did respond for that kiss, I heard him moaned when I
start teasing and moving my lips to meet his own.

She doesn't know how long it takes before their lips parted. Yes, it parted for a
moment but when they looked at each others eyes they lost it again and shared
another set of kisses hanggang sa maramdaman niyang inihiga siya nito pabalik sa
kama niya. She didn't struggle she even wrapped her arms around his neck.

He started kissing her neck and biting her earlobes. She bit her lips to stop a
moan dahil baka marinig ng mga tao sa labas at baka ano ang isipin nila. She needs
to stop him because she is scared that she might ask for more.

"Claude... hmmn... stop please."

"I want you now Belle I need you."

"Baka dumating na ang mommy ko."

"They arent here."

"Huh? What do you mean?" Damn him! Ayaw talaga nitong tumigil sa kahahalik sa
kanya. She felt weird, her temperature is rising lalo na ng bigla nalang nitong
ibaba ang strap ng suot niyang dress. She even heard him unzipping it and
unclassping her bra.

"I love you Belle." He said as he burried himself between her naked breast biting
the soft skin on it making her moan in pleasure. "I love you so much you are
killing me." He start to cup her mounts and play the pinkish peak on it.
She could feel his lips kissing every part of her skin. Kung paano siya nito
nahubaran hindi niya alam. Basta naramdaman nalang niya na wala na siyang saplot sa
katawan. Is he going to make love to her? With that thought ay parang na-excite
naman siya, she missed him a lot too and yes, loving him is killing her at the same
time.

"Claude, please." Hindi niya alam kung ano ang pakiusap niya. Basta isa lang alam
niya ng mga oras na iyon, she wants him. She wants him so bad. Pinagpantay nito ang
mukha nila, he kiss the tip of his nose and smile. She could see longing and love?
On his eyes as he looks at her.

"Please what My Belle?" he asked teasing her more. Lalo na ng maglakbay ang mga
kamay nito sa pinakabribadong bahagi ng katawan niya. Napasinghap ako ng gumalaw
iyon as it brought her millions of pleasurable feelings.

"Don't Claude. You are making me insane, please don't."

Unti-unting bumaba ang halik nito mula sa mukha niya pababa sa kanyang dibdib,
hanggang umabot sa tiyan niya.

####################################
Author's Note
####################################

Chapter Ten- B

MABILIS na napigilan niya ang ulo ni Claude ng bumaba na ng tuluyan ang mukha nito
sa ibaba ng kanyang puson.

"No, Claude. What are you doing?" tarantang tanong niya. She is at her peak of
ecstacy when he suddenly decided to go down there.

"Making up to you." He gently removed her hands from his head and clasps them
together with his.

"It's d-dirty." Nahihiyang sabi ko.

"No My Belle. Just stay still okay don't stop me." Kahit anong gawin niyang
pagpigil dito ay hindi naman ito nakikinig kaya hinayaan nalang niya ito sa gusto
niyang gawin. Muntik na siyang mapatili when he start kissing her on that spot. She
haven't been touched and kissed there.

"Oh God!"

"Sorry Belle, but its me giving you that pleasure."

"Claude please." I sobbed as I can't take the pleasure anymore. He stop whatever he
is doing and face me, he wipe something from my eyes.

"You want me?"

Yes! I want you damn it! Gusto niyang isigaw dito.

"You want me My Belle?" I can feel his poking erection at my entrance teasing me,
provoking me. And I can't help but to weep in wants, nababaliw na nga siguro siya
dahil hindi niya kayang kontrolin ang kanyang sarili kapag si Claude ang kasama
niya. He is dominating her the way she didn't expect it to be. "My Belle, please
don't cry. I'll give you everything you want just ask for it." He said as he rained
wet kisses over her face.

I bit my lips and look at him. Nag-iisip pa ako ng tamang salita na sasabihin ko sa
kanya hindi naman pwedeng isigaw ko ang gusto ko. Damn! I want to yell it...

"Damn it! Don't tease me woman I am having hard time holding back myself." He
hissed as he start to move his thing inside my entrance. He is huge and even if we
already did it before it still hurts like hell. "Don't worry I'll be gentle until
you are ready to take me fully." He assured me and start to thrust slowly and
gently.

It took some time before I can finally take him fully without wincing in pain. The
pain was replaced with uncountable pleasures surging into my system as he began to
move faster and faster and deeper. I moaned his name and cried in pleasure so many
times I even lost my counts.

"Claude!"
"Belle!"

They both screamed when they reach the peak of heaven for the nth time.

"I love you Belle. I love you Megan Ysabelle." He said using his husky voice as he
burried himself deep in my body.

"I love you to Claude. Too much." And he kissed me with too much joy.

"I love you more." Ayaw talaga niyang patalo.

He gently caress the back part of my head as we look into each other's eyes. The
feeling is still very strong and overwhelming we are still in our zenith.

"Belle..."

"Hmmn?"

He got my left hand and played with my fingers he even kissed each one of them
before he placed something in my ring finger. Nang bitiwan ni Claude iyon ay
nagulat siya sa nakita niya, he just placed a ring on it.

"C-Claude."

"I want to marry you My Belle. I don't want anyone else but you I love you. I want
you to be my wife and forever partner."

He is asking me for marriage!

"I know I am not best man in the world, I know I hurt you before. I was a jerk
twelve years ago. I admit I have a crush on you before but you were too young then.
Natatakot ako na simpleng crush lang ang nararamdaman mo sa akin at pwedeng mawala
kapag nakahanap ka na ng iba. Kaya I date to divert my attention from you. When I
said those words to you I know I hurt you I want to follow you back then. Pero
natatakot ako sa pwede mong sabihin I thought if I gave you more time babalik ka pa
rin but you never did. Bigla ka nalang umalis at hindi ko magawang itanong sa
kapatid mo kung ano ang nangyayari sa buhay mo dahil natatakot ako na malaman na
nakapag-move on ka na."

Napatitig siya dito.

"When you got back don't you know how happy am i? you grow up to be too beautiful
making me want to kiss you there and then. But you broke my heart when you said you
are engaged na kahit kailan ay wala na akong pag-asa sa iyo na nakapagmove on ka na
talaga. I have plans of giving up on you but then few people knock some senses on
me. Bakit kita i-gi-give up? Hindi ka pa naman kasal at engage ka palang. Advantage
ang hindi mo pagsama sa fiance mo dito sa Pilipinas. Nakiayon sa akin ang tadhana,
they make sure na hindi ka na aalis at dito ka na mamalagi." He kiss the bridge of
her nose before he continued. "I don't know how to approach you dahil ibang-iba ka
na. natakot ako na kapag lumapit ako sa iyo ay magalit ka and you did. Palagi mo
nalang akong sinusungitan at tinataboy palayo."

"Then I realized nagkabaliktad ang mundo natin. Ikaw na ngayon ang hinahabol ko and
I don't have plans in stopping it. Bahala na kung ano ang mangyari basta ang
mahalaga palagi kitang nakikita. Then that Mcdonalds incident happened, doon ko
narealized na hindi kita kayang mawala sa buhay ko. I don't want you to think other
guy aside from me bahala na kung magalit ka sa akin basta ako lang ang iisipin mo.
Pero madaya ka, umalis ka na naman. Bago pa kita masugod sa bago mong tinitirahan
ay nagkita uli tayo."

Mahigpit siyang yinakap nito na para bang natatakot na mawala na naman siya sa
buhay nito.

"I don't know what happened to me that night. When I saw you wrapped in that stupid
towel I lost my senses and the only thing I want to do at that moment is to take
you. For you to be mine whatever it takes."

"And you did have me." I said.

"I'm sorry for hurting you. Natakot ako ng hindi ka sumagot ng sabihin kong mahal
kita and that's when I thought alam kong hindi ka naniniwala sa sinabi ko."

"I was badly hurt by you kaya ng sabihin mong mahal mo ako ang hirap maniwala."

"Believe me when I say I love you dahil minsan lang ako magsabi ng mahal kita at sa
iyo lang iyon."

"Really?"

"One hundred percent. Can you marry me now?"

"Huh? Ang bilis naman yata?"

"I have waited you for twelve years now Belle hindi ko na kayang mawala ka pa sa
akin."

"Ah, kasi hindi pa alam ng parents ko."

"They know." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Sinabi mo ang-ang-."

"Not our private moments silly." Nakahinga naman siya doon ng maluwang. "But I told
them I will marry you and they gladly accept me. I asked your brother's permission
and your bestfriend's permission as well, they punched me for stealing you but I
won't give you up. Kaya sa bandang huli pumayag na rin sila and they helped me set
this up."

"So, today is a set up at hindi talaga dumating ang mga magulang ko?"

"Dumating sila pero hindi dito. Nasa bahay ko, hinihintay tayo. Mamamanhikan na ako
di ba?"

"You planned these?"

"I need to dahil tatakasan mo na naman ako. Ang hirap mong hanapin." Bigla itong
umayos ng upo and starts to gather all her things including her dress and her
undies. Kahit na may nangyari na sa kanila hindi pa rin niya maiwasan na pamulahan
ng mukha.
"Akon a Claude."

"Stay there." Pagkatapos nitong kunin ang mga damit niya ay bumalik ito sa kanya.
"I know you are tired and exhausted but we need to get up. Kanina pa tayo
hinihintay sa bahay kailangan pa nating planuhin ang kasal natin."

"Seryoso ka talaga?"

"Do I look like joking yes I am pretty serious here. I am not getting any younger
Belle and so you are. I want to start my life with you." Seryosong sabi nito sa
kanya. "Let me dress you." Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.

"Akon a Claude."

"Ano ba ang ikakahiya mo? You have a great body and I have seen everything-."

"Ano ba Claude nakakahiya? Sige na ako na ang magbibihis sa sarili ko kahit na

nakita mo ang katawan ko hindi pa ako sanay na may na may nanonood sa akin mas lalo
naman na may nagbibihis sa akin." Namumula niyang sabi dito.

"I will wait you outside okay?" tumango lang siya napapikit siya ng tumayo ito wala
itong suot na kahit ano.

"Claude!" asar na tawag niya dito.

"What?" nanunuksong tanong nito.

"Nakakahiya."

"You will love my body future Mrs. Claude Libiran. Ang cute mo kapag namumula ka."
Binato niya ito ng unan kaya lang ay nakalabas na ito ng silid. Tumayo na ako at
agad na nagbihis kahit na hindi ako komportable sa bahaging iyon ng katawan ko.
Pumasok ako sa banyo at tiningnan ang sarili sa salamin ng biglang may Makita akong
hindi ko dapat Makita.
"Clauuuudddeee!" tili ko, narinig kong may nagbukas ng pinto at pumasok sa banyo.

"Bakit?" nag-aalalang tanong nito.

"A-anong ginawa mo sa leeg ko? Bakit ang daming pula?"

Napakamot ito ng batok at napangiti. "Ahm, sorry?"

"Ano na ang gagawin ko ngayon? Hindi pwedeng Makita nina mama at kuya ang mga ito."
Natatarantang sabi ko.

"Bakit naman hindi? You are mine now and I am yours." Inirapan ko siya.

"Alam koi yon pero... basta... bakit ang dami?" inosenteng tanong ko.

"Baka gusto mong tingnan ang buong katawan mo?" naka-smirk na tanong nito mas
lalong lumakas ang pagsinghap niya at sinilip nga ang loob ng kanyang suot na
damit. Para siyang nagkaroon ng maraming allergies sa mga pulang pantal niya sa
mukha.

"Claude naman eh." Naiiyak na wika niya. He chuckled at her and gently hugged her
tight.

"I love you My Belle."

"Hindi mo ako madadaan sa pa-I love you I love you mo." asar niyang sambit.

"Sorry na next time I will make sure na walang important event na-."

"Claude!"
Tumawa lang ng malakas si Claude. Hindi naman niya mapigilan ang sariling hindi
mapangiti dahil unti-unting nawawala ang asar niya ditto. How can she stay mad at
him kung ito lang ang tanging nakakapagpasaya sa kanya? She loves this man too.
Alam niyang hindi magiging madali ang pagdadaanan nila. Hindi niya alam kung
hanggang saan sila tatagal pero mahal nila ang isa't isa kaya alam niyang makakaya
nila ito. Now and forever.

####################################
Extra 1: Wedding
####################################

EXTRA 1: Wedding

PUMAILANLANG ang tugtuging pangkasal sa loob ng maliit na chapel kung

saan magaganap ang araw na pinakahihintay niya. Ang kasal nila ni Claude, ayaw sana
niyang pakasal agad dahil medyo busy siya sa work. This is a month preparation
only, after ng pamamanhikan ni Claude ay nag-insist itong eksaktong isang buwan ang
kasal nila. Hindi naman siya masyadong atat ano?

Lahat madalian, he even hired the best of the best just for the
wedding. Ang mga magulang nito ay sobrang excited dahil unico hijo si Claude at ang
mga magulang naman niya ayon nakiuso sa rush wedding. Her friends from London
called her and prepared the wedding gown and the tuxedo at kung anu-ano pang
kailangang gawin.

Nag-away pa nga sila ni Claude dahil gusto nito na sa isang malaking

simbahan ang kasal nila. Sabi naman niya gusto niya sa isang maliit na chapel lang
at dadaluhan ng mga malapit na kaibigan at kapamilya. At syempre nanalo siya, kaya
heto kasal na nila. Sa totoo lang kinakabahan na siya para siyang maiihi na ewan
hindi niya maintindihan. Habang sakay siya ng kanyang bridal limo ay panay tawag ni
Claude making sure na hindi siya aatras sa kasal. Nainis na nga si Ashley kay
Claude masyado na daw itong over acting.

Bestman ni Claude ang kuya ko and of course isa sa mga groom's men ang
bestfriend kong si Raj na super saya sa akin. Ayaw ngang isama ni Claude dahil
nagseselos pero heto at kasama na nila. Ang gwapo din ng bestfriend ko pero mas
gwapo si future hubby ko. Ang maid of honor ko si Ashley bestfriend ko eh wala
akong magagawa. Then sina Amber at Sabrina ang bride's maid ko at si Babes. Iyong
pinagselosan ko, pinsan pala ni Claude iyon muntik ko ng makulam kung sakali.
Mabuti nalang at mabait ang bruha, para siyang bidang kontrabida dahil mabait na
mataray. At Babes talaga ang palayaw nito.

Si Miggy ang ring bearer ko, ang gwapong bata. At isang four years old
na batang babae na pamangkin ni Amber ang flower girl. Ang motif ng kasal ko? White
and yellow. Mga yellow roses and yellow tulips ang nakikita kong flowers kahit na
ang boquet ko. Si Claude sobrang gwapo sa suot niyang white tuxedo na halatang
kabado at excited na rin. Ang ibang abay ay naka-black suite.
 Ang gown ni Ashley simple na yellow lace gown na seethrough ang likod
kaya nga panay tingin ni kuya dito. Alam na, natamaan na talaga si kuya kay
bestfriend manhid. Iyong mga bride's maid ko naman parang katulad ng kay Ash ang
gown kaya lang ang see through ay iyong bandang baba ng gown, meaning parang short
dress siya tapos may nakadugtong na white lace na kita ang mga legs ng girls.

At ako? Simple lang ang suot kong wedding gown. It was designed by a
famous Filipino coutour na naka- based sa UK na kaibigan din niya. Mas bata sa
kanya ng ilang buwan nasa paligid-ligid lang iyon si Lucille Wang. Aloof kasi iyon
at medyo anti-social. She is wearing a beaded lace trumpet gown which hugs her
entire figure revealing her perfectly shaped body. Hindi pa nakikita ni Claude ang
gown niya dahil bawal daw baka may jinx sabi ni Claude. Siya na talaga ang overs sa
excitement.

Nagsimula ng pumailanlang ang wedding song nila na "For a thousand

years" by Christina Perri. Nagsimula na ring maglakad ang ring mga sponsors, ninang
at ninong, mga abay nila. Siya ang pinakahuli kaya sobrang nerbyos na niya.

Song:

Heart beats fast

Colors and promises
How to be brave?
How can I love when I'm afraid to fall
But watching you stand alone?
All of my doubt suddenly goes away somehow..... One step closer

Kagaya ng kanta ang lakas ng tibok ng puso niya habang unti-unting natatanaw ang
lalaking tanging laman ng kanyang puso mula noon hanggang ngayon. Dahil sa kanya
natoto siyang maging matapang, tapang na mag-risk muli. Tapang na hindi matakot
kung sakaling masaktan na naman. And she is talking one step closer to the man of
her dreams.

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
 Ilang taon akong naghintay para sa iyo Claude, pinilit kitang
makalimutan pero habang tumatagal ay mas lalo kong nararamdaman sa sarili ko na mas
mahal kita sa kabila ng lahat ng nangyari sa ating dalawa. Labing dalawang taon ng
buhay ko pinili kong alisin ka sa puso ko pero labing dalawang taon din akong
nagpakatanga.

Time stands still

Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this

One step closer

Lumipas ang lampas isang dekada natakot ako na harapin ka. Binago ko ang sarili ko
kung sakaling magkita tayo hindi na ako mahihiyang harapin ka. At ngayong akin ka
na wala ng makakapigil sa akin kundi ang mas mahalin ka at alagaan ka. Hindi ako
papayag na mawala ka sa buhay ko.

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you

Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more

One step closer

One step closer

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you

Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more

Nasa harap na siya ngayon ng lalaking pinakamamahal niya. Hindi niya

napigilan ang sarili na maiyak ng ibilin siya ng daddy niya kay Claude. And tell
him to love and cherish her forever.

"You are so beautiful." Bulong nito. "I am so lucky to have you."

"You are too handsome." I whisper back.

Claude's POV

HINDI ako mapakali, ito na ang araw na pinakahihintay ko. Ang araw na
magiging tuluyan ng maging akin ang babaeng pinakamamahal ko.

"Relax ka lang Claude." Natatawang biro ni Jax na bestman ko. "Hindi

tatakbo si Belle."

"Paano kung magbago ang isip niya? Pare, hindi ko kayang mawala ang
kapatid mo alam mo iyan. Naghintay ako ng twelve years sa pagbabalik niya at ginawa
ko ang lahat maging akin lang siya."

"I know relax ka lang. darating din si Belle."

Ganito pala ang ikakasal, parang nakakahilo dahil sa excitement at

kaba. Sumigaw na ang coordinator na dumating na ang bride, doon lang ako parang
nakampante kasi alam kong hindi ako iiwan ni Belle. Naiinip na ako bakit ba siya
ang pinakahuling papasok eh siya ang bride di ba? Pinapatay ako ng mga taong ito,
eh.

Nagsimula ng kumanta ang wedding singer...

Song:

Heart beats fast

Colors and promises
 How to be brave?
How can I love when I'm afraid to fall
But watching you stand alone?
All of my doubt suddenly goes away somehow

One step closer

Naglakad na ang mga kasali sa entourage. Nakita ko na ang mga abay pero si Belle
lang ang gusto niyang makita. And finally, her beautiful bride. Ang ganda ni Belle
siya ang pinakamagandang babae na nakita ko. At tama ang kanta, ang lakas ng tibok
ng puso ko parang nagslow motion ang lahat. Nang dumating si Belle sa buhay ko
nagkaroon ng buhay at kulay iyon noong una natatakot akong mahulog sa kanya.
Maliban na sa bestfriend ko ang kuya niya pero ng Makita niya uli ito. Natakot
siya, natakot siyang mabuhay mag-isa na hindi ito ang kapiling niya. Lahat ng agam-
agam niya nawala at napalitan iyon ng determinasyon na mapapasakanya si Belle no
matter what. And I am taking a step closer to her now as her husband.

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

Mahal na mahal niya ang babaeng iyan. Walang halong biro. Siya lang.

Time stands still

Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this

One step closer

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you

Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more
 One step closer
One step closer

[Chorus:]
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more

And all along I believed I would find you

Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more

I already found the woman I want to be with forever. And she is walking towards me
right now. Mine, my one and only... my girl.

"So beautiful." I whisper to her and I could see her blushing. Damn, she is very
beautiful. I want to kiss her immediately. Nasa harap na kami ng altar ngayon
kaharap ang pare na magkakasal sa amin. Ito na yata ang pinakamasayang araw sa
buhay ko, ang simula ng pagsasama naming ng babaeng mahal ko. I never love anyone
as intense as my love for her. I only love her.

They exchanged their personal vows, vows na sila mismo ang gumawa.

"Claude, I know I can be hardheaded and annoying and irritating. You experience it
first hand and so far you did a good job taming me." Tumawa ang mga tao sa paligid
nila. "I have loved you more than you thought I could. i love you."

"Megan Ysabelle, you don't know how happy I am right now to finally marry the woman
I love for how many years. Dahil tinanggap mo ako sa buhay mo be ready dahil wala
na itong atrasan. Hindi kita papakawalan dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin
ko kapag nawala ka na naman sa akin."

After sharing their vows and waiting for the preist to declare that they are
already man and wife they shared one passionate and quick kiss. He needs to be more
careful dahil nasa simabahan sila. Pinapirma sila ng pari ng papers proving that
they are now legally married.

"Thank you for making me happy Belle."

"Thank you for loving me."

"You deserve the best love. I love you."

"I love you too."

And with that the share another special kiss, a kiss that will seal their entire
lifetime forever.

####################################
Extra 2: Pregnancy!
####################################

EXTRA 2: Pregnancy!

Ilang buwan na naging mag-asawa sila ni Claude at tulad ng tipikal na

mag-asawa madalas din silang nag-aaway pero agad ding nagkakabati. Katulad nalang
ngayon kanina pa niya hindi pinapansin si Claude dahil nainis siyang bigla ditto
kagabi. Wala naman itong ginawang masama sa kanya meron pala. Nanonood siya ng food
channel ng biglang may nag-advertise ng lansones. Biglas iyang nag-crave noon at ng
sabihin niya kay Claude na bilhan siya ay hindi ito pumayag dahil gabi na. Ewan ba
niya bigla siyang nainis at hindi na ito pinansin at mukhang naramdaman naman nito
na hindi maganda ang mood niya kaya hindi na rin siya nito pinansin kaya mas lalo
siyang naasar. Kaya hanggang ngayon hindi pa rin niya ito pinapansin.

"Belle..." tawag nito sa kanya. Abala siya sa kanyang pinapanood sa

cartoon network ng mga oras na iyon. "Kumain ka na hindi ka pa kumakain tanghali
na." nag-aalalang sabi nito. Nang akmang tabihan siya nito ay bigla siyang humiga
sa sofa telling him she doesnt want him to sit beside her.

"Fine, bibili na ako ng lansones mo." parang napipilitan nitong sabi.

"Huwag na hindi ko na gusto iyon." Liar, sa katunayan ay hanggang

ngayon nag-ke-crave pa rin siya sa lansones. Si Raj nalang or si kuya ang
papabilhin niya alam niyang hindi siya matitiis ng dalawang iyon hindi katulad ng
asawa niya.

"Bakit ba napaka-spoiled mo?" galit na rin na tanong nito.

Pinaningkitan niya ito ng mata dahil hindi niya nagustuhan ang sinabi nito. "You
are unreasonable!"
 "Unreasonable pala ha? Bakit ako ang pinakasalan mo sana pala
nagpakasal ka nalang sa reasonable na babae." Papatalo ba siya? Hindi no! Sa totoo
lang napapansin niya na masyadong mainitin ang ulo niya this past few days hindi
niya rin maintindihan ang kanyang sarili. Kahit sa office ay palagi nalang mainit
ang ulo niya at madalas na siyang nagpapa-power trip minsan nga ay nakakairingan na
niya si Ashley at si Amber mabuti nalang at parang naiiintindihan siya ng mga
kaibigan niya.

Pati kuya niya ay naiinis na siya mabuti nalang at hindi umiinit ang
ulo niya kay Raj. Ito nalang yata ang natitirang tao kung saan hindi niya inaaway.
Kay Raj lang siya mabait sa totoo lang. Kahit na sa asawa niya ay madalas niyang
inaaway.

Nakita kong kumunot ang noo nito. "I dont understand you. I need to
cool off."

"Huwag ka na ring bumalik." Inis na binato ko ang remote sa sahig at

nasira iyon. Parang nakaramdama ako ng sisi sa ginawa ko pero naiinis pa rin ako
kaya saka na ako makokonsensya.

"Megan!" he yelled in disbelieve and he called her Megan ibig sabihin

galit na rin ito. Aakyat na sana ako sa room naming ng bigla akong mahilo at hindi
ko alam kung ano ang nahawakan ko. Kasabay ng biglang pag-ingay ay napayuko ako at
may nakita akong dugo na umaagos sa legs ko. Nanginig ang buong katawan ko sa
nakita ko pero hindi na ako makasigaw dahil biglang sumakit ang tiyan ko at nawala
na ako ng malay.

HINDI ko na maintindihan si Belle, lately ang init ng ulo niya. Palagi

nalang siyang demanding at hindi ko maintindihan dahil paiba-iba ang takbo ng utak.
Kagabi pa kami nag-aaway at hanggang ngayon. Kailangan muna naming magpalamig,
aalis na sana ako ng may marinig akong nabasag sa loob ng bahay. Agad akong
tumakbo papasok ng makita ko kung sino ang nakahandusay sa sahig. Bigla akong
namutla lalo na ng may makita akong dugo na umaagos sa legs niya.

"Shit! Belle!" sigaw ko at dali-dali siyang binuhat at ipinasok sa

sasakyan. Kailangan ko siyang madala sa hospital. Kahit masungit ang babaeng ito
mahal ko ito, asawa ko ito. Hindi ko kayang may mangyayaring masama sa kanya.

"Belle." tawag ko pero ayaw niyang magising.

 Pagdating namin sa hospital ay nangharass ako doon, tinawagan ko rin si
Jaxon dahil hindi ko alam ang gagawin ko.

"Anong nangyari?"

Nag-aalalang tanong ni Jaxon kasama nito ang girlfriend nitong si

Ashley. Yeah, ilang buwan na rin ang nakakaraan ng maging sila.

"I don't what happened, nag-aaway lang kami ng biglang may narinig
akong nabasag and when i went bag i saw her lying on the floor with blood on her
legs. Wala na akong maisip kaya ginawa ko na ang utos ng instinct ko."

Magsasalita pa sana si Jax ng lumabas na ang doctor.

"Kumusta na ang asawa ko?" agad akong sumalubong sa doctor.

"She is fine now Mr. Libiran masyado lang na-stress ang asawa mo kaya
siya dinugo. She just need to rest and don't worry walang nangyaring masama sa anak
niyo."

Huh? Biglang nag-freese ang utak niya sa huling sinabi ng doctor.

Sa anak niyo...

Sa anak niyo...

Sa anak niyo...

Sa anak niyo...

Sa anak niyo...
 Ang tagal magregister sa utak ko. Kaya pala, kaya pala nagiging
masungit si Belle these past few days dahil sa hormones niya. Kaya pala gusto
nitong kumain ng lansones kagabi dahil naglilihi ito. Shit! Kung may nangyaring
masama sa anak niya at sa asawa niya hindi niya mapapatawad ang sarili kailanman.
Damn him for being so stupid.

"Congratulations, Claude. Magiging daddy ka na." bati ni Jaxon.

"Magiging tito na rin ako."

"Ninang na ako." Si Ash.

Inilipat na si Belle sa isang private room.

"Belle? May masakit ba sa iyo? Are you okay now?"

"Claude? Nasaan ako?"

"Sa hospital, dinugo ka kanina kaya ka nandito."

"Dinu---." maang na napatingin ito sa kanya. "I'm pregnant?"

I kissed her on the lips. "Yes, My Belle. We will become parents."

Mukhang tulad niya ay loading din ang asawa niya. Bagay nga sila.
Nakita kong agad na nagliwanag ang mukha niya and her eyes twinkles in happiness.
The same goes with me.

Napakunot ang noo ko habang nakatingin kay Belle. Kausap nito sa phone
si Raj na bestfriend nito.

"Dumating ka na pala, Claude."

 "Bakit mo kausap si Claude?"

"Ahm, may pinapabili lang." kinuha ko ang cellphone niya dahil nandoon
pa si Raj sa kabilang linya. Lumayo muna ako para hindi niya marinig ang pag-uusap
naming.

"Belle?" boses ni Raj.

"This is Claude."

"Oh, Claude. Mabuti naman at dumating ka na kanina pa ako kinukulit ng

asawa mo."

"Kinukulit?"

"Hindi lang pala kanina araw-araw niya akong kinukulit. Pinapabili niya
ako ng kung anu-ano hindi ko naman maintindihan ang gusto niyang ipabili."

Mas lalong kumunot ang noo niya sa sinabi nito.

"Don't mind her hindi ka na aabalahin ni Belle and thank you."

Narinig kong tumawa si Raj. "Magpasalamat ka rin kay Jaxon dahil

nagrereklamo na rin siya sa asawa mo."

BInaba na naming ang cellphone at naglakad ako papunta sa asawa ko.

Naka-upo ito sa sofa at naka-pout. Nagtama ang mga mata nila pero agad ding nag-
iwas ng tingin at nag-pout uli.

"Belle." Hindi siya nito pinansin. "Bakit hindi mo sinasabi sa akin na

may gusto kang kainin or ipabili? Bakit inuutos mo sa iba?"

Galit na napatingin ito sa kanya tapos ay biglang umiyak. Nataranta

naman ako sa nangyari bawal na bawal sa buntis ang malungkot o kaya naman ay
magalit. Agad akong lumapit sa kanya at inalo siya.

"Sshh don't cry hindi ako galit okay."

"K-kasi ayokong mag-away na naman tayo dahil sa mga hinihingi ko. Alam
ko naman na ayaw na ayaw mong nauutusan baka magalit ka na naman sa akin." Iyak
nito bigla naman akong nakaramdam ng sakit sa sinabi ni Belle. The first time they
fought ay noong bago niya nalaman na buntis ito nanghingi ito ng lansones na hindi
niya pinagbigyan. Bullshit talaga. "Natatakot ako na baka magalit ka na naman."
Mahigpit ko siyang yinakap para pawiin ang takot niya.

"Belle, I'm sorry about that. I didn't mean it, if I only knew." I
cupped her face and kiss her lightly on the lips. "I love you and if you want
something call me okay. Not Rajeev or your brother please count on me. Let me spoil
you even if you aren't or you are pregnant. You are too precious to me. Promise
me."

"Talaga? Kahit anong hilingin ko ibibigay mo?"

"Yes."

"Gusto ko ng lansones. 'yong seedless."

Lansones na naman... "Sa lansones mo ipinaglilihi si baby?"

"May pangalan si baby." Nag-pout ito, ang cute talaga ng misis niya.
"It's a boy and his name is Clive."

"How can you be sure that the baby is a boy?"

"Basta alam ko boy siya."

I place my palm over her baby bump. Kahit ako ay excited na sa magiging
anak namin, hindi ko inaasahan na sulit pala ang paghihintay ko sa babaeng mahal
ko. I got to marry her and we will have our baby soon.
####################################
Extra 3: Bestfriends
####################################

EXTRA 3: BESTFRIEND

KASAMA ko ang mga barkada ko sa isang coffee shop. We actually have a

meeting na nauwi sa kapehan just like the old time. They are my high school friends
aside from Jaxon na kaibigan ko na talaga mula noon pa. Ako ang naunang makasal sa
kanila, Landon is still busy with his girls and Aiden is still the most eligible
bachelor in town may hinihintay daw eh parang ako lang. maswerte ako kasi may kapit
ako sa loob kaya naging akin agad ang hinihintay ko, ito parang sira lang na
naghihintay sa wala. Si Jaxon naman ay on the rocks pa rin ang panliligaw kay
Ashley ang bestfriend ni misis. Akala ko pa naman sila na, liniligawan pa pala. Ang
hinang dumiskarte, sinabi ko naman sa kanya na daanin sa santong paspasan.

"ANg ganda talaga ng asawa mo Claude kahit buntis na." nakangising turo
ni Landon sa babaeng naka-upo sa mesa sa labas ng coffee shop. Nagtaka ako kasi
hindi naman niya sinabi na lalabas siya. Delikado na ang lumabas ngayon dahil eight
months na ang tiyan niya and yes, kahit na buntis ang asawa ko siya pa rin ang
pinakamagandang babae sa mundo. Napangiti ako habang nakatanaw sa kanya.

Wait! Anong ginagawa niya dito?

Kinuha ko ang cellphone ko and called her. Nakita ko naman kung paano
siya nataranta ng magring marahil ang phone nito. Nakita ko pa siyang napangiti ng
Makita ang number ko.

"Hello?" pati ang boses nito ang ganda.

"Belle, saan ka ngayon?"

"Ahm,.. magkikita kami ni Raj ngayon and some friends from London.
Sorry hindi ako nakapagpaalam sa iyo dahil alam kong busy ka."

"Bakit ka makikipagkita ka Rajeev?" ewan ko ba hindi ko maiwasan na

magselos sa lalaking iyon. Kahit na bestfriend siya ng asawa ko still naging mag-
fiance pa rin sila.

"Remember the ring?"

 The engagement ring. "Yeah."

"Isasauli koi yon sa kanya, nasa akin pa. May dapat na siyang pagbigyan
ng singsing, remember Sabrina?"

"Yeah."

"Balak na niyang magpropose." Halata sa mukha ni Belle na masaya ito sa

sinabi nito. Doon lang ako nakampante.

"Saan ka after?"

"Magsa-shopping ng mga baby clothes."

"call me if magsa-shopping ka na sasamahan kita."

"Huh? Di ba busy ka?"

"Not for you My Belle." Nakita kong dumating na si Rajeev.

"Naks naman, kaya nga labs na labs kita."

"I love you more." Nakita kong nagblush ito.

"Nandito na si Raj call you later."

Ibinaba ko na ang phone ko at ngingisi-ngising humarap sa mga kaibigan

ko na halatang naiinggit sa akin. They might be bachelors and playboys pero alam
kong handa na rin na lumagay sa tahimik ang mga lalaking iyan if they find the
right woman.
 "Inggit?" tukso ko.

"Asa." In denial. Tumawa lang ako sa kanila at nagpatuloy sa biruan ng

biglang napatayo si Aiden.

"Lucille!" sabi nito at napatingin sa labas ng coffee shop. Nakatingin

ito sa babae na kasama ni Raj at ni Ashley.

"Uy, si Ashley baby ko." Si Jaxon.

"Si Lucille ba iyan, Aiden. Iyong babaeng bestfriend mo noon?" si

Landon.

Si Lucille nga, pero bakit ganyan nalang ang reaction ni Aiden ng

Makita ang ex-bestfriend nito. Bigla nalang kasing umalis si Lucille ng magtapat si
Aiden sa babaeng nililigawan nito na si Anne ba iyon, hindi naman sila nagtagal ni
Anne at naghiwalay agad. After noon ay hindi na nagkagirlfriend pa si Aiden fling-
fling nalang.

"Yeah."

"Chix." Sinamaan ito ng tingin ni Aiden. "Bakit ba? Maganda naman

talaga si Luci, ah."

"She is mine." Iyon lang ang sinabi nito at iniwan sila.

No way! Si Lucille ang babaeng hinihintay ni Aiden?

####################################
Pasasalamat!
####################################

Ako po ay nagpapasalamat sa mga naglike, nagfan, nagbasa, nagcomment at nag-add ng

story na ito sa kanilang library. Hindi ko po lubos akalain na ito ay magugustuhan
niyo, at gustong-gusto kong magpasalamat sa pinaka-unang nagvote at nag-add ng
story na ito sa library niya, tingtinginiiiing! Si YELLOW55 at si CrazyYesha ,
thank you sooo much I hope you like this story. hehehe
Ang totoo nauna pa itong matapos keysa sa Hot Bachelors series ko, kaya lang
masyadong mahaba baka hindi basahin. Then while scrolling around with the reader's
comments may nabasa akong comment, bakit hindi daw ako gumawa ng mahabang stories?
Kaya eto... hahaha, nagkalakas ng loob ang lola niyong ipost ang story na ito.
Th;is is actually a series, ang extra 3 ay prologue sa next book which is Aiden and
Lucille's story.

Sana basahin niyo pa rin po ang next book. Hanggang chapter 10 lang talaga ang mga
gawa ko kasi pang novel ang format niya. Have fun!