Δρ.

Μιχάλης Σκαρβέλης
Αναπληρωτής Καθηγητής
 Σε άλλες
χώρες οι
ξύλινες
κατοικίες
αποτελούν
μέρος της
ζωής τους
Bergen, Νορβηγία
Αλλά και η Ελλάδα δεν είναι
μόνο πέτρα και ασβέστης!
Αμπελάκια
Ο ισόγειος χώρος
κατασκευάζονταν από λιθοδομή
με οριζόντια ξύλινα σενάζια.
Ο πάνω όροφος από ξυλόπηκτη
τοιχοποιία με πέτρες και λάσπη
(τσατμάς).
 Από πτυχιακή σπουδαστών του ΣΤΕΞ
ΘΕΜΑ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

"Ανασκόπηση της χρήσης του ξύλου ως δομικό υλικό σε κατασκευές στο

παρελθόν στην περιοχή της Κεντρικής Πελοποννήσου"

Επιβλέπων καθηγητής των σπουδαστών

Δρ. ΣΚΑΡΒΕΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΛΟΚΟΥΣΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο άλλος τύπος του μονόσπιτου είναι το χαμώγειο ή χαμωκέλα ο οποίος έχει
μεγαλύτερες διαστάσεις και διαθέτει παράθυρα, ενώ ο αχυρώνας γίνεται το
πατωματάκι, δηλαδή εντάσσεται στο χώρο διαμονής των ανθρώπων σαν χώρος
ύπνου και σε αυτήν την μεριά ανοίγονται παράθυρα, ενώ η προσθήκη εσωτερικού
χωρίσματος στο χώρο της γωνιάς δεξιά από την είσοδο είναι μεταγενέστερη.

Χαμώγειο στον Γέρακα

Λακωνίας.
Το ανώι αρχικά αποτελείται από δύο χώρους τη σάλα, το μεγάλο δωμάτιο που
περιέχει την είσοδο και την γωνιά, δεξιά της εισόδου. Η γωνιά είναι το
χειμωνιάτικο όπως λέγεται. Υπάρχουν δύο παράθυρα,2-3 εντοιχισμένα ντουλάπια
και το κρεβάτι όπου κοιμούνται συνήθως οι γέροι γονείς.

Ανώι στη Στεμνίτσα Αρκαδίας

 Το δίπατο με χαγιάτι. Ο υπαίθριος χώρος μπροστά στην αυλή ή αλλιώς λιακός
κάτω από ιδιαίτερες μάλλον κλιματολογικές συνθήκες, στεγάζεται και δίνει έναν
επιπλέον τύπο σπιτιού το δίπατο με χαγιάτι. Το χαγιάτι, άλλοτε με μονόρριχτη και
άλλοτε με δίρριχτη ή τετράριχτη στέγη είναι χτισμένο από τις δύο πλευρές ενώ η
τρίτη πλευρά κλείνει με μια ελαφριά κατασκευή με ξύλινα τελάρα που το
καλοκαίρι αφαιρούνται.

Σπίτι με χαγιάτι στην Στεμνίτσα Αρκαδίας.

Το ξύλο έχει βασικό ρόλο καθώς το χρησιμοποιούσαν στις κατασκευές σαν δομικό
υλικό. Ένα δραστικά αντισεισμικό μέτρο ήταν οι ξυλοδεσιές ή ξυλοδέματα στα
μεγαλύτερα ή ψηλότερα πετρόχτιστα σπίτια με αδύνατα ή ανύπαρκτα κονιάματα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τότε διαλέγοντας για αυτές ανθεκτικά ξύλα τις
τοποθετούσαν άκρη - άκρη στον τοίχο και έτσι ήταν φανερές.

Ξυλοδεσιά σε σπίτι στην

Τρίπολη Αρκαδίας.
Ξυλοδεσιά σε σπίτι στον Πύργο Ηλείας (περαστή μέσα από τα οριζόντια δοκάρια).
Ζευκτά και συνδεσμολογία.
 Παράθυρο με λαξευμένους λίθους
Παράθυρο με λαξευμένους και ξύλινα εξώφυλλα.
λίθους και καρφωτά εξώφυλλα.
 Παράθυρο με σανιδωτά
κουφώματα χωρίς
τζαμιλίκια και ξύλινο πρέκι.

Ανδρίτσαινα κεντρικός
δρόμος στην πλατεία όπου
υπάρχουν σανιδωτά
Παράθυρο με κάσωμα την ίδια
κουφώματα σε διώροφο σπίτι
την ξυλοδεσιά του σπιτιού.
(τέλος του 19ου αιώνα).
 Επανερχόμαστε σε παλιές τεχνικές και στα
αρχέγονα υλικά;

 Εγκαταλείπουμε πλήρως την παράδοση;

 Περιοριζόμαστε μόνο στην αποκατάσταση

μνημείων και παραδοσιακών οικισμών;
 Ο σεβασμός στην παράδοση σε συνδυασμό
με τα πλεονεκτήματα του ξύλου
(οικολογικό, ανανεώσιμο, θερμομονωτικό,
εύκολα κατεργάσιμο, κλπ.) και τις
δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας
(συντηρητικά για το ξύλο, νέα προϊόντα
ξύλου, κλπ.) μπορεί να δώσει λύσεις σε
πολλά σύγχρονα προβλήματα της δόμησης
και της κοινωνίας
 Οι ευθύνες πέφτουν σε μεγάλο βαθμό στους
δημόσιους φορείς και τους κοινωφελείς
οργανισμούς.
 Όμως και ο καθένας ιδιώτης
(ξυλοβιομήχανος, ξυλέμπορος, μηχανικός,
τεχνικός, σχεδιαστής – τεχνολόγος ξύλου,
τεχνίτης κλπ.) από τη σκοπιά του πρέπει να
δίνει τις βέλτιστες και οικονομικότερες
λύσεις.