------------------------------

TITLE: POSSESSIVE 2: Iuhence Vergara (The Emerald-eye Kidnapper) - Completed

LENGTH: 1124
DATE: Feb 08, 2015
VOTE COUNT: 232
READ COUNT: 8062
COMMENT COUNT: 45
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: CeCeLib
COMPLETED: 1
RATING: 0
MODIFY DATE: 2015-02-08 07:26:47

------------------------------

####################################
SYNOPSIS
####################################

Eight years ago, Iuhence meet Mhelanie Tschauder in his mother's birthday party.
She is the most stunning and ravishing woman his eyes ever laid on. In just one
night, she managed to awaken emotions that only a man who has a heart can feel-
apparently he has none.

Eight years later, they meet again. The feeling is still there. Hindi iyon nawala
kahit na ibaon pa niya iyon sa pinakamalalim na parte ng pagkatao niya.

But apparently, Mhel doesn't care if she made him feel strange emotions. She
doesn't even care when he told her that he is always housing a boner every time she
is near. Wala itong pakialam sa kanya kahit pa yata masagasaan siya ng sixteen
wheeler na truck. And it irritates him.

No woman has ever discarded him. Wala pang babae na tumanggi sa kanya. Wala pang
babae na walang pakialam sa kanya. Women begged to be pleasured by him. But not
Mhel. She's irritatingly different. She's annoyingly beautiful.

And a man got to do what a man got to do in order to get the attention of the woman
who dwell on his heart and mind.

So ... he kidnapped her.

A/N: Iuhence is pronounce as YUHENS. - C.C.

####################################
PROLOGUE
####################################

PROLOGUE

NAKAHINGA ng maluwang si Iuhence ng lumapag ang eroplano na trip lang lumipad sa

himpapawid dahil may isang baliw na lalaki na umupa 'non para mag tapat ng
nararamdaman at mag-propose sa isang babae. His friend, Tyron Zapanta is one crazy
man. Baliw na baliw ito kay Raine. At dinamay pa siya.
You volunteered, remember? Anang isip niya na palaging hindi sang-ayon sa kanya.

"What the hell ever." He muttered under his breath and then step out from the
Airplane.

He was walking towards the exit when an irresistible scent filled his nostrils. He
closed his eyes and sniffed the air. Sinundan niya ang amoy at dinala siya 'non sa
likod ng isang babae na abala sa pagkakalkal sa dala nitong pouch.

The woman is looking down; her long pin straight hair was covering her face.

He cleared his throat to get the woman's attention. Natigilan ito kapag kuwan ay
nag-angat ng tingin. When they eyes meet, his mouth parted in astonishment. His
parted lips were eliciting shock as he looked at the woman's beautiful- no, pretty-
no. Gorgeous? No. There's no way to describe the beauty this woman possessed.

He was transfixed as he started at her ethereal face.

Her pin straight gray-white hair-must be dyed- complements her small heart shape
face. Her nose was proud and straight. Her lips were pink, so ravishingly soft
looking and so kissable. His mouth watered for a taste. Then her expressive- wait
what? Her eye color is red?

Mas sinuri pa niya ang mga mata nito. Baka nagkakamali lang ang paningin niya. Yes,
definitely red. What the fucking hell? Maybe she's wearing a contact lens. Yeah,
that must be it. Ang ganda niya.

"Need anything?" Her voice sounds chesty but at that moment, he doesn't care. He
doesn't give a fuck to anyone or to anything except for the woman standing an arm
away from him.

Fuck! What is happening to me? I really should look away. By now, this woman thinks
that I am a lunatic for staring at her ethereal face for more than a couple of
minute.

Napakurap-kurap siya at inilahad ang kamay. "Hi. I'm Iuhence Vergara." Then he
flashed his infamous smile that makes women knees wobbled.

Pero hindi nangyari ang inaasahan niya. Tinaasan siya nito ng kilay at matalim ang
mga mata na pinukol siya nito ng masamang tingin.

"I didn't ask for your name." Anito at nilampasan siya sabay bangga sa balikat
niya.

Hinabol ng mga mata niya ang papalayong bulto ng babae. His eyes dropped down to
her ass. He felt his groin tightened inside his pants. Damn it!

He whistled. "Nice ass, Miss gray-white hair!" Sigaw niya na ikinatigil nito sa
paglalakad.

Mahina siyang napatawa ng makitang halos liparin nito ang daan patungong exit ng
Airport. Napailing-iling siya ng makaramdam ng panghihinayang. Nakakapanghinayang
naman kasi e. Hindi man lang niya nalaman ang pangalan nung babae.

Sayang.
MHEL was fumbling on her pouch when she saw a very expensive Italian shoe stopped
in front of her. Mas binilisan pa niya ang paghahanap ng cell phgone niya dahil
tatawagan niya si Raine kung narito pa ito sa Pilipinas. And she has to make it
quick. Baka hinihanap na siya ng Daddy at Mommy niya ngayon dahil bigla nalang
siyang tumigil sa paglalakad kanina.

Hindi sana niya papansinin kung sino man ang nasa harapan niya ng makarinig siya ng
tikhim. Nagpakawala siya ng isang buntong-hininga at nag-angat ng tingin.

Her breath was nearly knocked out from her lungs when she saw the man standing in
front of her looking at her with adoration in his emerald eyes. His hair was
disheveled but it makes him look more gorgeous like a Calvin Klein model. His
stubborn jaw line, pointed nose and thin lips. Grabe. Napaka-guwapo ng lalaking
'to. Makalaglag thong ang taglay nitong kaguwapuhan.

He could be the personification of the word hot and gorgeous.

She stared back at his magnificent emerald eyes and it feels like she was being
sucked into the depths of them. Nagbaba siya ng tingin pero hindi niya napigilang
mapatitig sa mga labi nito. Oh god! This man should be in Alcatraz for possessing
such sinfully handsome face.

She kept her poker face on. "Need anything?" Mataray na tanong niya. Hindi nito
puwede malaman ang tinatakbo ng isip niya!

Inilahad nito ang kamay. "Hi. I'm Iuhence Vergara." The man said with breath-taking
smile that nearly made her knees turn to jelly.

Get a hold of yourself, Mhel! Lalaking lang 'yan. Pangaral niya sa sarili. Marami
niyang sa Canada. Oo nga marami pero hindi naman kasing guwapo ng lalaki na nasa
harap niya.

"I didn't ask for your name." Aniya at binundol ang balikat nito ng lampas an niya
ang binata.

Mabilis siyang naglakad palayo sa binata. Nararamdaman niya ang mga mata nito na
hinahagod ng tingin ang likod niya at halos mapugto ang hininga niya sa sobrang
bilis ng tibok ng puso niya. She can feel him raking a hot gaze over her back and
it's making her feel hot. Holy sweet! Ano ba ang nangyayari sa kanya-

A whistle dragged her back from her reverie and then that baritone sexy voice
shouted making her halt. "Nice ass, Miss gray-white hair!"

Pakiramdam niya ay umakyat lahat ng dugo niya sa katawan at napunta lahat sa pisngi
niya. She can feel her cheeks burning especially when she saw men looking at her
butt!

Halos liparin niya ang direksiyon patungo sa exit ng Airport para matakasan ang
mapanuring tingin ng mga kalalakihan sa pang-upo niya.

Peste ang lalaking 'yon! Hindi man lang iniisip na maraming tao bago magsalita ng
kung ano-ano. Oo nga at guwapo ito pero parag kapahamakan lang ang dala nito sa
kanya.

"Mhelanie!" It was her father's voice. "Over here!"

Mabilis niyang tiningnan ang direksiyon kung saan nanggaling ang boses ng ama. And
there he is, standing beside a red Mercedes-Benz.
Magbilis siyang naglakad palapit sa sasakyan. Akmang bubuksan niya ang pintuan sa
back set ng magsalita ang ama niya.

"Where have you been?" Tanong nito.

"I got lost." Pagsisinungaling niya. She's used of lying to her father. Kapag kasi
hindi siya magsinungaling at sabihin dito ang totoo, magagalit ito at pagsasabihan
na naman siya ng kung ano-ano.

"Okay." Her father sighed. "Get in."

Sumakay siya sa kotse katabi ng ina niya. Para hindi siya kausapin ng mga magulang
niya, naglagay siya ng earphone sa tainga at nakinig nalang ng musika.

She closed her eyes then listened to the music as the car drove to the Zapanta
Luxurious Hotel. Mamayang gabi pa sila pupunta sa Vergara Mansion para umattend ng
Birthday party.

"HAPPY Birthday my very beautiful, mother." Iuhence said then kissed his mother on
the check.

His mother, Othella Johnson-Vergara, the 1988 crowned Miss Universe, smiled at him.
"Asus, ikaw na bata ka. Binola mo na naman ako."

He chuckled at that. "Mom, hindi kita bobolahin. Kapag ginawa ko 'yon para ko na
ring binola ang sarili ko. We looked alike remember?" He said then winked at his
very lovely mother.

"Oo na." Anito na parang suko na. "Siya, asikasuhin mo ang mga bisita mo." Anito na
iminuwestra ang kamay ang mga kaibigan niya na nagkukumpulan sa isang table at
kumukuha ng litrato.

"Okay, mom." He kissed his mother on the cheek again and walked towards his lunatic
friends. "Yow, handsome people." Aniya ng makalapit sa table ng mga kaibigan at
umupo sa bakanteng upuan. "Kumain lang kayo. Masarap ang pagkain na sini-serve
ngayon."

Dark rolled his eyes. "Malamang. Si Train ang cook mo e."

Ngumisi siya. "Yeah."

Napailing-iling si Lander. "Ikaw na talaga pare. Ikaw na ang kuripot. Ang laki ng
kinikita mo buwan-buwan, hindi ka man lang kumuha ng caterer?"

"Train offered." He said with an innocent shrugged. "Tinaggap ko lang. Nakakahiya

naman."

"Ang sabihin mo, tinaggap mo dahil libre."

"That's part of the reason." Aniya na nakangiti. "Anyway, nasaan ang love birds?
Where are Tyron and Raine?"

Calyx made a disgusted sound. "I don't want to be near them. They are freaking
gross."

Lander shivered. "Yeah. They have these eww eyes that keep on looking at each
other. Buti nalang nakalabas ako ng eroplano bago sila. Baka nasuka na ako."
Natawa siya sa mga komento ng kaibigan. He has the same comment. "They are freaking
gross. Mabuti nalang hindi sila pumunta rito. Baka hinulog ko sila sa swimming
pool-"

"Wait, Iuhence. Look at that." Lander cut him off then pointed something behind
her. "Who's that? Pretty."

Nang marinig ang salitang pretty kaagad siyang lumingon. And his eyes nearly popped
out from its socket when he saw the woman in the airport. Hell!

Bago pa siya maunahan ni Lander, tumayo siya at pasimpling naglakad patungo sa mesa
ng mga magulang kung saan naroon ang babae at mukhang bored na bored na ito.

"Good evening, everyone." Aniya na ikinalingon ng lahat ng nasa mesa, kasama na

roon ang babae na may kulay puting buhok.

SHE's freaking bored! Mula ng dumating sila sa birthday party ni Mrs. Othella
Vergara, former Miss Othella Jacobson, the 1988 crowned Miss Universe, wala ng
ginawa ang mga magulang niya kundi ang makipag-usap sa mga taong wala siyang
interest kausapin.

"They will be a great couple, no?" Her father said. "They will produce beautiful
babies."

Napakunot ang nuo niya sa sinabi ng ama. Sino naman kaya ag tinutukoy nitong gagawa
ng magagandang babies?

"Yes. I agree." Wika ni Mr. Rickee Vergara habang nakatingin sa kanya.

Mas lalong nagulo ang isip niya. Siya ba ang pinag-uusapan ng mga ito?

"You're son and my daughter should get married as soon as possible. You agree with
me?"

"Yes, I agree."

Para siyang tinakasan ng lakas sa narinig na sinabi ng ama. Nanlamig siya sa

kinauupuan. Get married? Soon? No! No! No! Hindi puwede! Her father told her that
he already choose a man for him, pero hindi naman nito sinabi na pakakasalan niya
ang lalaking 'yon! No way! Hindi siya papayag!

I'm just twenty two for crying out loud! I am not marrying at a young age for fuck
sake!

Alam niyang masisira ang buhay niya kapag sinunod niya ang kagustuhan ng ama. Sa
pagkakataong ito, siguro, dapat kagustuhan naman niya ang masunod. Ever since she
was a child, kontrolado ng ama niya ang lahat ng galaw niya. But no! Not this time.

"Good evening, everyone." A very familiar sexy baritone voice spoke.

Lumingin siya sa pinanggalingan 'non at napanganga siya ng makita ang bastos na

lalaki kanina sa Airport.

"Oh." Tumayo si Mr. Rickee at tinapik ang balikat ng lalaki na bagong dating.
"Everyone, this is my son, Iuhence Vergara." Puno ng pagmamalaki ang boses nito.
Tumayo ang ama niya at kinamayan si Iuhence, pagkatapos ay lumapit sa kanya ang ama
at hinawakan siya sa balikat. "This is my daughter, Mhelanie Tschauder. She will be
your wife. We are already planning the wedding."

Naiiritang tumayo siya at nilapitan ang lalaki na malagkit ang tingin sa kanya.
Mukhang hindi ito nagulat sa sinabi ng ama niya. Does he know?

"Sexy dress." Komento nito sa mahinang boses habang malagkit ang mga mata na
nakatingin sa katawan niya. "You're giving me a huge boner, honey."

"Dance with me." Wika niya at hinawakan ang lalaki sa kamay at hinila ito patungo
sa dance floor.

Iuhence arms instantly wrapped around her sexy waist and her arms wrapped around
his neck when they arrived in the dance floor.

"I'm not gonna marry you." She said straight to Iuhence face.

The man innocently looked at her. "Yeah? Do you think your father will let you do
that?"

"I'll talk some sense into him." Inilapit niya ang mukha sa mukha nito. Isang
dangkal nalang ang layo ng mga labi nila. "Kung wala kang pakialam, ako mayroon-"
Napatigil siya sa pagsasalita ng mapansing nakatingin ito sa mga labi niya na
parang isang gutom na leon. "Are you listening to me?"

Iuhence dragged his gazed to her eyes then he grabbed her hand and pulled her
towards the Vergara Mansion.

"T-Teka- Ano ba ang ginagawa natin dito?" Naguguluhang tanong niya. "Bitawan mo nga
ako!" Pilit siyang kumakawala sa hawak nito pero hindi siya makawala.

Iuhence pulled her towards the fourth floor and enters a room with a manly scent.

"Anong ginagawa natin dito-" Hindi pa niya natatapos ang sasabihin ang mga labi
nito ay nasa mga labi niya at nilulukumos iyon ng halik.

She was rooted in place. A hot sensation ripped through her body. She couldn't move
as Iuhence kissed her roughly, then a minute later, his kiss become soft and
passionate. He kissed her like he owned her mouth as he slid his tongue inside
her. And Mhel didn't know what happened to her. She started to kiss him back. She
started to moan as he pleasured her by his expert hands.

Pumipisil-pisil ang kamay nito sa mayayaman niyang dibdib. She moaned on his mouth
at the same time Iuhence bit her lower lips. Parang gigil na gigil ito sa mga labi
niya.

Iuhence kissed her passionately as he worked on the zipper of her gown. Nang
mahubad nito ang suot niyang gown, lumapat ang kamay nito sa isa sa mayayama niyang
dibdib, ang isa nitong kamay ay nasa loob ng panty niya at nilalaro ang hiyas niya,
samantalang ang mga labi nito ay abala sa paghalik sa leeg niya.

"Ohhhhhhh." Mhel moaned when she felt him sucked her skin. It will definitely leave
a mark tomorrow. "Uhhmmmm."

Bumaba ang mga labi nito patungo sa tiyan niya, patungo sa puson niya, hanggang sa
makarating ang mga labi nito sa pagkababae niya.

Napasabunot siya sa buhok ng binata ng umpisahan nitong kainin ang pagkababae niya.
She was moaning loudly and pulling Iuhence hair but looks like he doesn't mind if
she is hurting him. He even groans in pleasure of every time she pulled his hair.

"Uhhmmmm..." She moaned when she felt his tongue and finger working on her clit.
The pleasure was too much. It is blinding.

Iuhence never stop lapping her mound until orgasm multiple times. Nangingnig na ang
tuhod niya at nangangalay na siya sa katatayo at mukhang napansin iyon ng binata.

Namalayan nalang ni Mhel nasa kama na siya at wala ng saplot ni isa. Iuhence is
settled between her thighs, readying her for penetration.

"Ready?"

"Ready as I can ever be." Sagot niya habang nakatingin sa kulay berde nitong mga
mata na napakasarap titigan.

When Iuhence manhood entered the heart of her femininity, she gasped as pain and
pleasured ripped through her. Making her moan and whimper at the same time.

Their bodies molded into one and they started dancing. Their heartbeats serve as
their music and their moans were the lyrics. It was the most erotic and the most
passionate night of Mhel's life.

But still... it couldn't stop her from leaving.

Early morning, when no once was awake yet, she run away from Vergara's Mansion and
flew away using the last cash on her wallet. Hindi siya gumamit ng Credit Card kasi
mati-trace iyon ng mga magulang niya. She snapped the Credit Card into two and
trashed it.

Hindi siya papaya na ipakasal. Marami pa siyang pangarap sa buhay. May gusto pa
siyang maabot. Kahit pa nga ang lalaking gustong ipakasal sa kanya ay ang lalaking
binigyan niya ng pagkababae niya. Ayaw pa rin niya. If she'll marry someone, she'll
make sure that she loves the man. And now, she's going to the place where no one
can dictate her. Where no one can decide but her.

As the plane boarded, a feeling of melancholy wrapped around her heart. I'm sorry,
mom. I'm sorry, Dad. I just can't let you ruin my life.
####################################
CHAPTER 1
####################################

Hello. I edited the Prologue. And of course, wattpad is very nice so it is now in
private/restricted. Here's the link : http://www.wattpad.com/102249453-men-in-tux-
2-iuhence-vergara-prologue

CHAPTER 1

LONELINESS is inevitable, especially if you're alone. And that's what Mhel is

feeling at the moment as she sat inside a coffee shop in Russia. It's Sunday and
it's boring. I wish I could go back home.

There's never a day that she doesn't remember her father and mother. Palagi niyang
naaalala ang mga magulang niya. Kumusta na kaya ang mga ito? Gustong-gusto na
niyang umuwi at balikan ang buhay niya noon. Pero natatakot siya na baka kontrolin
na naman siya ng ama niya.

She already tasted what freedom feels like, and it is amazing. She doesn't want
anyone stealing away her beloved freedom.

She'd been living her in Russia for eight years now. At first she was terrified.
She had never been alone all her life. Palaging nariyan ang mga magulang niya para
sa kanya pero sa nakalipas na walong-taon, mag-isa niyang hinarap ang buhay. Kahit
nakakatakot, para sa kalayaan niya. She can do anything.

"Hello, beautiful lady. Can I sit with you?" The guy said in Russian.

Tumayo siya at hinarapan ang lalaki. "You can have my table, Sir." Aniya sa
lengguwahing Russian at naglakad palabas ng coffee shop.

Sa walong taon na narito siya sa Russia, natutunan niya magsalita sa lengguwahe ng

mga ito pero hindi siya gaanong marunong. At sa walong taon na mag-isa siyang
naninirahan dito, wala pa siyang lalaki na pinapasok sa buhay niya.

She's afraid to welcome a guy in her life for a reason that he might steal her
freedom away. Her freedom is very important to her. Iniwan niya ang mga magulang
niya para lang makalaya siya. All her life, she was imprisoned in her parent's
house. Tanging si Raine lang ang kaibigan na hinahayaan ng ama niya na makapasok sa
bahay nila. Wala siyang buhay sa labas ng bahay nila.

Habang naglalakad siya patungo sa apartment niya, tumunog ang cell phone niya.

She fetched the phone from her jeans back pocket and answered the call.

"Hello? Mhelanie Lorenzo, speaking." Aniya sa kabilang linya. Ever since she set
her foot in Russia, she changed her name from Tschauder to Lorenzo, her mother
surname.

"Mhel, hello." Said a woman with a heavy English accent in the other line. "I know
it's your day off, but I have a favor to ask."

Napangiti siya sa sinabi nito. "It's okay. What is this favor you wanted to ask
from me?"

Humugot ng isang malalim na hininga ang nasa kabilang linya bago nagsalita. "I want
you to deliver some flowers to Wolkzbin Mansion. Can you do that for me, Mhel? It
was a last minute order and it is the Wolkzbin so I cannot say no."

Wolkzbin Mansion is well known throughout Russia. Halos lahat ng Business dito sa
Russia ay pag-aari ng pamilya Wolkzbin. Mula sa paggawa ng Vodka na ni-export sa
iba't-ibang panig ng mundo hanggang sa mga Restaurants at Hotels na nagkalat sa
buong Russia at Europa.

In short, napakayaman ng pamilyang iyon.

"Sure. Just wait for me in the flower shop." Sabi niya sa nasa kabilang linya. "I'm
on my way."

"Thank you." She said in Russian.

"You are welcome."

Mhel had been working for Dio Flower shop for almost seven years now. Iyon lang
kasi ang trabaho ns hindi nangangailangan ng credential. Hangga't masipag ka, ayos
lang sa may-ari.

Pagkalipas ng ilang minuto, nakarating na siya sa Dio Flower shop. Nakalagay na sa

truck ang idi-diliver niyang mga bulaklak. All she needs to do is drive the truck
to Wolkzbin Mansion and the she can get home and sleep afterwards.

After a slightly long drive, nakarating din siya sa Mansiyon ng nga Wolkzbin. The
magnificent humongous house stood perfect before her. Para sa kanya hindi iyon
isang mansiyon, para iyong palasyo sa sinaunang panahon. It looks so regal and
breathtakingly beautiful.

The voice of the security guard in the gate dragged her out from her reverie.

"Who are you?" The guard asked in a firm voice.

"I'm Mhel Lorenzo from Dio Flower Shop." Pagpapakilala niya.

Recognition dawned on the security guard's face. "You may enter." Anito at binuksan
ang gate.

She drive the car towards the large solar where the mistress of the house, Clara
Garay-Wolkzbin stood, waiting for the flowers. Ang alam niya ay may lahing Pilipino
ang ginang. Ang kwento ng pag-iibigan nito at ng lalaking Wolkzbin ay talaga naman
inspirasyon ng kababaihan na nangangarap na makasungkit ng mayamang mapapangasawa.
Clara Garay-Wolkzbin was just an employee in Wolkzbin enterprise. Hanggang sa
nakilala ito ni Terron Wolkzbin at nagpakasal ang dalawa.

Lumabas siya ng sasakyan at nilapitan ito. "Good morning, ma'am."

"Good morning." Unlike other Russian, she doesn't have an accent. Her English is
flawless. "Where's the flower?" The woman giggled, happiness gleamed in her
charcoal eyes. "Oh, I'm so excited to see the flowers."

Napangiti siya sa reaksiyon nito at naglakad patungo sa likod ng truck para buksan
iyon.

A loud excited shriek echoed in the whole solar making her jumped. Nang tingnan
niya kung sinong tumili, walang iba kung hindi si Mrs. Wolkzbin. Puno ng kasayahan
ang mukha nito habang nakatingin sa mga bulaklak sa loob ng truck.

Then a very handsome man step out from the door of the mansion. Puno ng pag-aalala
ang guwapo nitong mukha.

"Mother! What happened? Bakit ka sumigaw?" Anang lalaki na ikinagulat siya.

Tagalog?

"Oh, son." Anang ginang na nakangiti. "Look at the flowers. Aren't they beautiful,
Train? Magugustuhan ito ng bride mo."

So it is true. May dugong Filipina nga si Mrs. Wolkzbin. Wow. Just amazing. Akala
niya hindi iyon totoo.

The man named Train grimaced in disdain. "Mother, leave the flowers alone. At malay
ko ba kung magugustuhan 'yan ng mapapangasawa ko. I don't even know that woman."

"That's because you never bothered to know her, my son. You have eluded your
destiny to marry her, Train." The woman retorted. "Bakit hindi mo kilalaning mabuti
si Krisz? She's a good woman, Train."
"Paano ko naman po siya kikilalanin gayong magpapakasal na kami sa makalawa?"
Umingos ang binata. "And I don't want to get to know her. Pakakasalan ko lang siya
kasi nakaratay ngayon si papa sa Hospital at ang tanging magagawa ko lang para
mapabuti ang kalagayan niya ay ang pakasalanan ang babaeng 'yon." Mahabang anito na
hindi maipinta ang mukha.

Bago pa humaba ang usapan ng mag-ina, sumingit siya.

"Excuse me po." Wika niya sa magalang na boses. "Ilalabas ko na po ba ang mga

bulaklak at saan ko po ilagagay?" Aniya sa tagalog na lenguwahe. Nakakaintindi
naman kasi ang mga ito at nami-miss na niyang magtagalog.

She and her mother used to speak Tagalog. Tinuruan siya niyo dahil gusto nitong
hindi siya maging banyaga sa bansang pinagmulan nito.

Two paired of eyes looked at her in utter shock. Ang lalaki na nagngangalang Train
ang unang nakabawi sa pagkabigla.

"You speak tagalog?" Ani ng binata na may pagkamangha pa rin ang boses.

Tumango siya at ngumiti. "Oo. My mother is a Filipina." Imporma niya sa nga ito.

The women shriek in joy again and pulled her into a tight hug. "Ohh, my god. Ang
saya naman ng araw na ito. A filipina! Matagal-tagal na rin mula ng makauwi ako sa
Pilipinas. Since my parent's death, hindi na ako umuwi." She exclaimed. "Amazing!"
Then the woman stilled like an idea just popped into her head. "Wait here. May
kukunin ako."

Pinakawalan siya ng ginang at excited na pumasok ito sa loob ng kabahayan. Siya

naman ay naiwan sa labas sa ilalim ng mapanuring mga mata ng binata.

"So," he drawls and then put his hands on his pocket. "What's your name?"

"Mhelanie Lorenzo." Sagot niya na nakatungo.

"You said your mother is a Filipina. So ang tatay mo ay ano?" He sounds innocently
curious.

"My father is a German." She had said too much personal information already.

"Lorenzo is not a German surname."

Nang mag-angat siya ng tingin ay nahuli niyang nakakatitig sa kanya si Train at

parang sinusuri ang bawat anggulo ng mukha niya.

"What?" She inquired.

Marahan itong umiling. "Nothing. I just thought I know you from somewhere."

She paled. Kilala siya nito? Nagkita na ba sila nito? Pero hindi niya maalala na
may nakilala siyang kasing guwapo nito noon, maliban nalang kay- no! Don't go
there! Don't you dare remember that devil incarnate man who unexpectedly hangs
around in her heart even when she tried to forget the memories of him. Hindi pa rin
nilubayan ng lalaking iyon ang puso niya.

"A-Ahm ... s-saan mo naman ako nakita, Sir?"

Bago makasagot ang binata, lumabas na ang ina nito na may malapad na ngiti sa mga
labi.

"I'm back." The woman giggled and hand her something. "This is for you."

Train groaned in irritation. "Mom, you already invited three thousand guests to my
wedding. At ngayon dadagdag ka pa?"

The woman rolled her eyes at his son. "Silly, boy. Normal lang na marami ang bisita
kasi nga kilala ang pamilya natin. Marami ang magtatampo sa atin kapag hindi natin
sila inimbitahan." Then she looked at her. "Here, iha, an invitation to Train and
Krisz wedding.

"Mom!" Pigil ng lalaki sa ina. "We already have three thousand guest-"

"It's okay." Ibinalik niya ang imbitasyon sa mabait na ginang. "I don't want to
attent-"

Mrs. Wolkzbin cuts her off. "Then we'll make it three thousand and one and oh, shut
up, please." The woman glared at her son and then smiled adoringly at her. "You
will attend, yeah? Magtatampo ako kapag hindi."

"Ahm, kasi po-"

"This could help your flower shop too." Dagdag nito. "Kapag nagustuhan nila ang mga
bulaklak. You could entertain them and advertise your flowers."

Napaisip siya sa sinabi ng ginang. That would greatly help the Dio Flower shop.
Ayana, the owner, has been a good friend to her. Malaki rin ang naitulong nito sa
kanya sa pananatili niya rito. "Ahm," tumikhim siya. "Sure. I'll attend."

"Great." The woman chirped. "Come," iginiya siya nito papasok sa loob ng mansiyon.
"I know you don't have a dress because it was an impromptu invitation. Kaya naman,
ipapahiram ko nalang sayo ang mga damit ko. Pareho naman tayong sexy." She smiled
widely. "Oh, I'm so excited."

Napailing-iling siya. Ano ba itong napasukan niya?

IUHENCE was comfortably sitting on the couch with Lander, Calyx, Ymar and Dark when
Train barged in unannounced. Hindi maipinta ang mukha nito.

"Bud, what's with the irritated face?" Tanong niya sa kaibigan. "Dumating na ba ang
asawa mo?"

"Hindi ko siya asawa." Ani Train na masama ang timpla. "I'm just so annoyed!"
Pasalampak ito na upo sa sahig. "Argh! My mom was being a pain in my ass! She
already invited three thousand guests and now she's adding one! Cant this get any
worse?" He sighed in defeat.

Natawa siya sa hitsura nitong parang pinagsakluban ng langit at lupa. "You could
leave." He offered nonchalantly. "Then your father will die."

Train glared at him. "My father will not die!"

He raised his two hands in surrender. "Okay. Okay. Mabubuhay siya. Pero huwag
masyadong umasa. Medyo matanda na rin ang ama mo e. Mamatay din 'yon-" Hindi niya
natapos ang sasabihin dahil tinakpan ni Lander ang bibig niya.
"Shut up, Iuhence." Ani Lander.

Umiling-iling si Calyx. "Damn, man. I am blunt but I am not like you. Your mouth
doesn't have a filter. Kailangan sayo busalan ang bibig. You are so insensitive.
Alam mo naman kung gaano nag-aalala si Train sa Father niya."

He sighed then pushed Lander's hands away from his mouth.

"Totoo naman ang sinasabi ko." Aniya at tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa
pagkatapos ay naglakad patungo sa teresa. He's on Train's house in Russia.

Iuhence leaned on the balcony railing and then looked down. There's a truck parked
in the large solar and some men were taking out flowers from the truck. Iyon siguro
ang gagamitin para sa kasal ni Train.

Speaking of Train, he admits that it was insensitive of him to say those words pero
katutuhanan naman 'yon. If you don't like the things that is happening in your
life, then leave ... running away is the best answer. But that best answer was the
wrong one.

There are consequences of running away and that is leaving your family behind,
heartbroken and worried. At hindi man lang iyon naisip ng babaeng 'yon bago ito
tumakbo. Hindi man lang nito naisip ang mga magulang nito na halos mabaliw sa
kahahanap dito. At hindi man lang nito inisip ang lalaking iniwan nito sa kama
pagkatapos nitong ibigay ang pagkababae nito rito.

Life really sucks... big time.

A/N: Here's chapter 1. Haha. Sana magustuhan nito.

####################################
CHAPTER 2
####################################

CHAPTER 2

THERE'S one thing in Iuhence mind as he stood beside Train in the altar: I hate
wedding. Pero wala siyang choice dahil siya ang best man ni Train.

Mahina siyang napatawa ng makita ang itsura ni Train. He looks like a man whose
suffering from LBM. Sobrang lukot na lukot ang mukha nito at kahit pa siguro si
Leonardo de Vinci ay hindi kayang ipinta ang mukha nito.

"Chill, man." Aniya na natatawa. "Look alive, bud. You look like a dead man
walking."

Pinukol siya nito ng masamang tingin. "Fuck off, Iuhence. I'm not in the mood
today."

He snickered. "Can't do that, my man. I am your best man after all."

Train puffed an annoyed breath. "Remind me again why I choose you to be my best
man?"

"Because I am handsome and you want your wife to look at me instead at you?" He
offered while smirking smugly.

Umiling-iling ito at nagpakawala ng malalim na buntong hininga. "Sana nga ikaw

nalang ang nasa posisyon ko ngayon."

He grimaces in disgust. "Man, I can do anything for you. I can even give you the
moon and the sun, but not to be you right now. Mag-isa ka sa kamiserablihan mo.
Mandadamay ka pa e."

Humarap sa kanya si Train. Walang buhay ang mukha nito. "Diba kaibigan naman kita?"

"Yeah..." nag-aalangang aniya.

"Then take me away from here." Napaka-seryuso ng boses nito.

"Dude, you are so dramatic. Man up. Nasa altar ka na e. At saka, ew, I don't do
men. Maghunusdili ka naman Train. Sisirain mo ang puri ko kapag itinakbo kita
rito."

Train scowled at him and he was about to retort back when the wedding march song
filled the church.

Tinapik niya ang balikat nito ng umayos ito ng tayo. "Good luck, man. You're going
to need lots of it."

RECEPTION is boring as hell. Parang mga-stick ang ikinasal at ilang na ilang ang
dalawa. Gustong pagtawanan ni Iuhence si Train. Halata ang pagka-disgusto sa mukha
nito. Ang tanging masaya lang yata sa kasal na iyon ay ang mga magulang ng
ikinasal.

Itinaasa niya ang kamay para kuhanin ang atensiyon ng waiter. Agad naman itong
lumapit sa kanya. Napatingin siya sa hawak nitong tray na may lamang isang kopita
ng vodka.

"Do you speak English?" Tanong niya sa waiter.

The man nodded. "Slight. Not fluent."

"That's good enough." Kinuha niya ang isang kopita ng vodka sa tray. "Can you get
me a bottle of vodka please? I do not think this-" itinaas niya ang kamay na may
hawak sa kopita na may lamang Vodka. "-can sate my thirst."

Napatingin ang waiter sa hawak niyang kopita ng vodka. "Sir, that vodka you are
holding is already owned by someone. I was about to give it to her when you called
my attention. I am sorry, Sir. I will get you another one."

Tumaas ang kilay niya. "She?"

"Yes, sir." May itinuro ito sa likod niya. "That's her."

Magkasalubong ang nuo niyang tiningnan ang babaeng tinuro nito.

A thunderous lightning with electric shock hit every nerve of his body and ever
fiber of his being when his emerald eyes settled on the woman the waiter was
pointing. Her hair is no longer gray-white but color Hazel. She still possessed
that ethereal beauty that caught his attention at the first time.
How can I forget the face of a woman who haunted my sleeping and waking hours for
years?

Hindi niya alam kung ilang minuto siyang nakatingin sa dalaga na walang kaalam-alam
na nakatingin siya. And like a cliché scene in movies, slowly, her head turns to
him. Their eyes locked and he saw shock, fear, defiance and uneasiness in the
depths of her beautiful stunning liquid brown eyes that can be compared to the
darkest autumn.

"Mhelanie..." Bulong niya sa pangalan nito.

The woman who eluded him for eight years abruptly stands up and she did the most
illogical yet irritating thing. She quickly walks towards the exit of the reception
hall.

Para naman niyang hahayaan niya itong makatakas. Not this time, honey. I won't let
you run away this time. Over my hot well-toned gorgeous body!

THOSE soul-sucking emerald eyes stared at her like he is looking to the depths of
her soul. Kahit gustuhin niyang mag-iwas ng tingin, hindi niya magawa. Parang may
magnet ang tingin nito at nahi-hipnostismo siya.

Kinurot niya ang sarili para bumalik siya sa kasalukuyan. Unti-unting binabalot ng
takot ang puso niya. Bakit? Bakit ito narito? Bakit kailangang makita siya nito?

Parang may sariling isip ang mga katawan niya at tumayo. Pagkatapos ay malalaki ang
hakbang niya patungo sa exit ng reception hall. Shit! Bakit naman kasi umattend pa
siya sa kasal na ito?! At bakit hindi niya nakita ang binata kanina sa simbahan?

Dapat niyang sisihin ang babae na katabi niya na panay ang tanong sa kanya tungkol
sa mga bulaklak! Argh!

Nakahinga siya ng maluwag ng tuluyan na siyang makalabas sa reception hall. Akmang

tatakbo siya patungo sa kalsada kung saan may nakaparadang taxi ng may pumigil sa
braso niya.

In a blink of an eye, she was roughly pinned in the nearest wall and those emerald
eyes looked into the depths of her very soul.

"Where do you think you're going?" Tanong nito sa mahina pero baritonong boses. His
sexy and baritone voice made her Goosebumps.

Napalunok siya ng maramdamang parang may kumiliti sa parteng iyon ng katawan niya
dahil sa pagkakalapit ng katawan nila. Just like that passionate night they shared
together. Kung anong naramdaman niya sa gabing iyon ay iyon din ang nararamdaman
niya sa mga sandaling iyon.

"Saan ka pupunta?" Mahina pero matigas ang boses nito. "Alam mo ba kung anong
nangyari sa mga taong iniwan mo ng umalis ka?"

Nanliliit siya sa uri ng pagkakatitig nito sa kanya. Mhel felt suffocated as she
stared at the man's emerald eyes. "Ah ... Ahm, ah. N-Naka-" Hindi siya makapag-isip
ng sasabihin habang nakatingin dito.

His emerald eyes held hellfire in their depths. "Saan ka nakatira ngayon?"

Napalunok siya ng maamoy ang mabangong hininga ito. Halos manginig ang tuhod niya.
"D-Does it m-matter?" Nauutal na aniya.

"Yeah. It does." Anito na madilim ang ekspresyon ng mukha. "If I were you,
sasabihin ko na kung saan ka nakatira. Kasi baka biglang umatake ang ka-demonyuhan
ko at tawagan ko pa ang mga magulang mo na halos mabaliw sa paghahanap sa'yo. You
wouldn't like that, yeah? Nagtago ka nga ng walong taon para hindi makahanap. So
humor me."

He is threatening her and she is threatened. Sigurado siyang kapag tawagan nito ang
ama niya ay pupunta kaagad iyon. Baka nga bukas narito na ang ama niya.

"B-Bakit ba gusto mong malaman k-kong nasaan ang b-bahay ko?" Nani-nerbiyos na
tanong niya.

"I'm curious." Simpling sagot nito.

"Hindi mo ba alam na curiosity always kills the cat?"

"Yeah, I know that. But the cat has nine lives. So I think he'll live."

Nagpakawala siya ng hininga at lihim na tinanggap ang pagkatalo. "Fine. I'll show
you my house. Pero kapag nakita mo na, umalis ka na."

"Hindi ikaw ang magdi-desisyon kung aalis ako o hindi. That's my decision, not
yours." Anito sa malamig na boses.

Kapagkuwan ay hinawakan siya nito sa kamay at hinila siya patungo sa parking lot ng
malaking solar na pinagdarausan ng reception.

Nang makarating sila sa parking lot, hinila na naman siya nito at siya naman ay
nagpahila lang. Nasa state of shock pa siya sa mga nangyari. Someone had found her.
What the hell is she going to do now?

They stop in front of a sleek black Bugatti Veron. Hindi na siya nagulat ng buksan
nito ang nasabing sasakyan. Iuhence Vergara is after all a shipping magnet. The CEO
and owner of the Pacific Pearl Shipping lines.

"Get in." Anito ng buksan nito ang Driver's seat. "Doon ka sa passenger seat at
hindi sa backseat." Wika nito ng makita siyang akmang bubuksan ang backseat.

Humalukipkip siya. "No. Kung gusto mong malaman kung nasaan ang bahay ko, sa back
seat ako-ahhhh!" Malakas siyang napatili ng pangkuin siya nito at parang sako ng
bigas na isinampay nito sa balikat.

Umikot ang paningin niya dahil sa posisyon niya. And because of that position, she
came face to face with this man edible ass.

Namula ang pisngi niya sa naisip lalo na ng pumasok ang imahe ng pang-upo nito sa
utak niya. Mhel perfectly know how edible his ass is.

Napahiyaw si Mhel ng bigla siyang idiniposito ni Iuhence sa passenger seat. Mabilis

na isinuot nito ang seat belt sa kanya at isinara ang pintuan. Akmang bubuksa niya
iyon ng marinig niya ang lock ng pinto. Naniningkit ang mata niya sa galit habang
nakatingin sa hawak nitong remote. Peste!

Nang makasakay ang binata, mabilis nitong binuhay ang makina ng sasakyan at
pinaharurot iyon palabas ng parking lot.
A MINUTE later, they arrive at her small apartment.

"This is my house." Aniya at iminiwestra ang kamay sa tatlong palapag na apartment.

"Masaya ka na?" Puno ang sarkasmo na tanong niya.

"Ecstatic." He said dryly then grabbed her hand again and pulled her towards the
door of the apartment. "Gusto kong makita ang loob ng apartment mo. Let's go."

Napipilitang sumunod siya sa binata.

Mhel slid the house key in the door knob and then opened it. Pagkatapos ay siya na
ang nauna na naglakad patungo sa apartment niya.

When they entered her small flat, Iuhence stride as if he owns the place then he
comfortably sat on her favorite couch near the window.

Ano ba ang binabalak ng lalaking 'to?

HE DOESN'T want to be rude but Mhelanie's apartment sucks. It's like a sham version
of a rotten old house. Good thing the whole apartment is neat and tidy.

"Ngayong nakita mo na ang loob ng apartment ko, please, leave."

Napatingin siya sa dalaga na naka-krus ang braso sa harap ng dibdib. "Honey, aalis
ako kung gusto ko. Okay?"

Her liquid brown eyes shoot daggers at him. "What do you want, Iuhence?"

He felt like someone jolted his heart awake when he heard her say his name. Wala
namang espesyal sa pagkakasabi nito sa pangalan niya, but the sound of her voice
while saying his name awaken the beast between his legs. Oh, no. I'm in trouble.

Ipinilig niya ang ulo para mawala ang inisiip niya. "Bakit ka nagtitiis sa maliit
na apartment na ito kung puwede ka namang manatili sa isang penthouse? Your father
is rich-"

"I live in this apartment for eight years. Kaya please lang, huwag mong
insultuhin."

"Kainso-insulto naman takaga ang tinitirahan mo." Anito sa malamig na boses.

"Walang aircon. Napakainit." Iminuwestra nito ang kamay sa kama niya. "Your bed
looks like someone died on it." Tinuro naman nito ang maliit niyang kusina. "It is
very neat but still not enough to even bake a cookie. And you don't even own a
coffee maker." Dumako ang tingin nito sa sahig. "The floor is a bit old and ready
to give up at any moment. And-" naglakad ito patungo sa banyo at sumilip doon. "-
the bathroom is very small. No space for extracurricular deed like bathroom sex."

NAPANGANGA siya sa binata. Grabe din ang bibig nito. Sasabihin ang gustong sabihin
ng walang habas. Ang sarap busalan.

"First, I don't need Aircon because half a year here in Russia is winter. Second, I
don't cook cookie. Third, this is a cheap apartment so expected na ang sahig na
ganya. Pang-apat, huwag mong pakialaman ang banyo ko! Peste! At sino naman may
sabing gumagawa ako ng milagro riyan sa banyo?"

His emerald eyes flickered to her. Satisfaction is visible on its depths. "Good."

Papalayasin na sana niya ito ng tumunog ang cell phone nito. Mabilis na kinuha nito
ang cell phone sa bulsa ng Armani suit na suot nito at sinagot ang tawag.

"Hello? Iuhence Vergara, speaking." There's a long paused and then he spoke.
"That's better. I want you to monitor the shipment of LaCars. Oh, and," he drawls
as he dragged his gaze towards her. "- cancel all my appointments for a month. I'll
be very busy."

Napalunok siya sa uri ng pagkakatingin nito sa kanya. Oh hell! Why did he cancel
all his appointments for a month? What is going on in that devil head of his?

Tinapos nito ang tawag kapagkuwan ay hinubad nito ang Armani suit na suot at
tanging boxers lang ang itinira.

Napakurap-kurap siya sa binata. He stands before her with all his glory. She gulped
and looked away to hide the blush that crept into her cheeks because of this man's
nakedness. Holy heavens!

"Iuhence! What the hell? Put your clothes on!" Naiiskandalong sigaw niya.

Napaatras siya ng mag-umpisa itong humakbang palapit sa kanya.

"Anong ginagawa mo?" Abo't-abot ang kaba na nararamdaman niya ng tumama ang binti
niya sa kama. Napatili siya ng mawalan siya ng balanse at mapahiga sa kama.

Napaawang ang labi niya ng kubabawan siya ng binata. Their lips were just breath
away. Their eyes were locked to each other and her breast is intimately pressed
against his chest. Their closeness is making her feel hot all over. It's making her
wet down there. Shit! This is not good!

"Say my name, Mhelanie." He whispered over her lips.

She hated her full name. But when Iuhence said it, it sounds like her favorite song
filled her ear.

"Say my name, Mhelanie." Ulit nito.

She obliged. "Iuhence..."

His emerald eyes darkened with need and desire. "Hmmm. I like it." He dipped his
head on the hallow of her shoulder then kiss her bare neck. "My name sounds good
when you say it. It's giving me a massive boner, honey."

Her face flamed. "W-What are you talking about?"

Mhel gasped when Iuhence tongue licked her earlobe. Kinagat niya ang pang-ibabang
labi para pigilan ang mahinang halinghing na gustong lumabas sa nga labi niya.

"S-Stop it, I-Iuhence." Nauutal na aniya.

Iuhence pulled away and stared deep into her eyes. His emerald eyes were sporting
emotions she cannot name."Hindi ko pa rin nakakalimutan ang ginawa mong pag-iwan
sa'kin. Eight years had passed, Mhelanie. But nothing has change. I still hate you
for leaving." He expertly slid his hand inside her panty. "And you'll be punished
for leaving me in the bed like that. Severely punish." Pagkasabi niyon ay nilukumos
nito ng halik ang nakaawang niyanh mga labi.

A/N: How's the second meeting? Kasing bilis pa rin ng kidlat si Iuhence. Haha
####################################
CHAPTER 3
####################################

CHAPTER 3

MHEL didn't know what to do as Iuhence kissed her like he owns her mouth. Ang halik
nito ay mapag-angkin. His lips were devouring her mouth. His touched burned her
flesh. His body pressed against hers makes her breathing hitched.

Hindi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng ganito sa binata. Walong taon
niya
itong hindi nakita. Walong taon na nilabanan niya ang sarili na huwag itong
alalahanin. Walong taon na palagi niyang tinatanong sa sarili kung ano kaya ang
nangyari kung pumayag siya na magpakasal dito.

She has tons of what if's that couldn't be answered.

Iuhence kisses trailed down towards the valley of her breast making her whimper in
pleasure. When he took her taut nipple inside his mouth, her breathing was caught
on her throat. Hindi niya napigilan ang ungol na kumawala sa mga bibig niya.

Nag-angat ng tingin sa kanya ang binata. His eyes held raw hunger and need.
"Nasasarapan ka ba sa ginagawa ko sa katawan mo?" He asked straight to her face.
Hindi man lang nito naisip na napakahalay ng tanong nito. "Tell me, Mhelanie,
masarap ba?"

Namula ang pisngi niya at iiwas sana siya ng tingin ng hawakan ni Iuhence ang
pisngi niya at pinilit siyang tumingin dito. "Do you like what I'm doing to you?"
Tanong nito habang hinuhubad ang suot niyang gown.

Humahaplos ang palad nito sa hita niya at hindi niya mapigilang hindi mapapikit sa
masarap na sensasyong dulot ng mga haplos nito.

"Moan, Mhelanie." He said huskily. "I like to hear your moan." With that, he slid
one finger inside her wet core.

"Aaahhhhhhh." Ungol niya habang mahigpit na nakakapit sa bed sheet.

"Oh, yeah." He breathes out. "God ... I miss that sound you made."

Napalunok siya ng maramdamang parang nanunuyo ang lalamunan niya dahil dahan-dahan
nitong inilalabas-pasok ang daliri nito sa pagkababae niya. Parang nanunukso ito.

"Uhhmmmmm..." pigil niya sa ungol niya ng bumaba ang mga labi ni Iuhence sa may
puson niya. His tongue is swirling around her belly button and the tickling
sensation turns into pleasure.

Then his scorching hot lips trailed down ... down to her panty. He then bit the
waistband of her panty and then his emerald eyes stared at hers as he slowly pulls
down her underwear.
Napalunok siya habang ibinababa nito ang panty niya. Hindi niya alam kung bakit
hindi niya pinipigilan ang binata. Pero isa lang ang alam niya sa mga sandaling
iyon, at iyon ay hindi niya pipigilan ang binata sa gusto nitong gawin sa kanya.
Her treacherous body is already responding to his sinful and expert touch.

"What are you doing to me, Iuhence?" Tanong niya habang habol ang hininga. Hindi
niya kayang sagutin ang katanungang iyon. She didn't even know why she is letting
him ravish her naked body.

Iuhence succeeded on taking off her panty. Then he crawled into her body and even
their face. "I can ask you the same question, Mhelanie." He touches her face
softly. "I just saw you again after eight years and my body already wants to claim
you. So answer me, Mhelanie, what are you doing to me?"

Her breathing ragged as she stared deep into his dilated emerald eyes. Her body is
tingling with sensation. She wanted this man, badly. Why am I feeling this way? She
should avoid this man. She should stay from him. But here she is; her body is
intimately pressed against his.

Ang kamay ni Iuhence ay nasa beywang niya ang isa naman ay humahaplos sa pisngi
niya.

Then suddenly, his eyes darkened with unfathomable expression on his face. "Whether
you like it or not, I'm gonna ravish you tonight. I've waited eight years for
this."

Hindi niya maintindihan ang huling sinabi nito. He waited her for eight years?

Mhel gulped. "Don't." She said but her body is shouting yes. Mabuti at nakakapag-
isip pa siya ng tama kahit papaano. "Bakit mo gagawin 'to? Iuhence, I think we
shouldn't be doing this-"

"Shhh." He hushed her then softly placed a kiss on her lips. "I don't really care
what you think. I'll punish you for leaving me like that."

"Ano naman kung umalis ako? Why do you care?"

Iuhence tensed up then coldness was painted on his face second later. "I don't
care." Pagkasabi niyon ay marahan siya nitong hinalikan. At hindi siya makatanggi.
Napakasarap ng labi nito na nakalapat sa mga labi niya at paunti-unti, tinugon niya
ang halik nito ng buong puso.

The kiss was soft and tender, seconds later, they were roughly kissing and sucking
each other tongue like there's no tomorrow. His one hand is on her mound and his
other hand is palming her breast.

"Ohhhhhhh." Napakasarap sa pakiramdam habang minamasahe nito ang dibdib niya.

Parang may sariling isip ang hita niya na bumuka iyon para mas magawa ng binata ang
gusto nitong gawin sa pagkababae niya.

As Iuhence works on her clit, his lips were traveling down to her breast, kissing
and sucking her skin in the process.

"Aaahhhhh..." Napaungol siya sa sarap ng ipasok nito ang isang daliri sa loob niya.
The sensation of his finger filling her core was blinding. "Ohhhhhh... ang sarap
niyan."
Iuhence smiled against her nipples then he looked up at her. "Masarap ba?"

Lumuhod ito sa gitna ng nakabuka niyang hita at tinitigang mabuti ang pagkababae
niya. She should be shy, but she's not. Wala siyang maramdamang hiya habang
nakabuka ang hita sa harapan nito at nakatingin ito doon.

"Do you want me to put another finger?" Tanong nito na mas lalo pang nagpainit sa
kanya.

Tumango siya. Her mind is already clouded with lust and need for this man. Her
inhibition has flown away through the window of her apartment.

Iuhence smirked devilishly at her. "My pleasure." With that, he withdraws his
finger and then replaced it with his left hand and delved two fingers deep inside
her womanhood.

Itinaas nito ang daliri na nababalot ng katas niya. And without breaking their eye
contact, he put his fingers inside his mouth, tasting her wetness and enjoying the
taste of it.

"Hmmm." Ungol ni Iuhence habang ninanamnam ang lasa niya sa bibig nito. "God, you
taste so good." Pagkasabi niyon ay tumango ito at dinilaan ang pagkababae niya na
para bang isa iyong napakasarap na pagkain. "Hmmm." He moaned. "You taste so sweet,
Mhel." Wala sa sariling wika nito habang paulit-ulit na tinitikman ang pagkababae
niya.

Napapaliyad si Mhel sa ginagawa ng binata sa pagkababae niya. Halos mapugto ang

hininga niya habang dinidilaan nito ang hiyas niya at nilalaro iyon. She gripped
the bed cover as Iuhence started moving his fingers inside her in a slow pace,
teasingly.

It feels like he is torturing her in every slow thrust of his finger. Nararamdaman
niyang malapit na siyang labasan pero nabibitin siya dahil sa mabagal na paglabas-
pasok ng daliri nito sa loob niya. She wanted the cursed the emerald-eyes devil who
tease her core relentlessly.

Malutang siyang napamura ng malapit na malapit na siyang labasan. She could already
taste her orgasm when it quickly faded away because Iuhence pulled out his fingers.

"Fuck you!" Galit na sigaw niya. "Pinaglalaruan mo ba ako?" He is such a devil

incarnate!

Galit na sinipa niya ito sa dibdib pero mabilis na sinalag nito ang paa niya at
hinalikan nito ang binti niya.

"Bitawan mo ang paa ko!" Sigaw niya sabay sipa rito gamit ang isa pa niyang paa.

Iuhence seized her legs like her strength is nothing to him. Matipuno ang katawan
nito, hindi kataka-taka na wala rito ang lakas niya.

"Bitawan mo sabi ako-" Natigilan siya sa pagsasalita ng pakawalan nito ang mga paa
niya at itinaas nito ang dalawang kamay na parang suko na. She glared at Iuhence.
"Umalis ka sa pamamahay ko. I already did what you-"

"I was just teasing you." Amusement danced in his eyes.

Tumalim ang mga mata niya. "Fuck you."

Bumangon siya at umalis sa kama para pulutin ang gown at panty niya na nasa sahig.
Mhel was bending down to pick up her clothes when Iuhence gripped her ass and then
thrust his long hard-erect cock inside her, making her gasped audibly.

"Iuhence!" She shouted as pleasure sipped through every fiber of her being.
Nanginig ang tuhod niya sa sobrang sarap ng sensasyon na dulot ng mahaba nitong
pagkalalaki sa loob niya.

Hinawakan siya nito sa magkabilang balakang at iginiya paharap sa kama, nasa likod
pa rin niya ito. Now, she is facing her bed.

"Iuhence ... what are you doing?" Naguguluhang tanong niya habang ninanamnam ang
sarap na dulot ng kahabaan ng binata sa loob niya.

"Grip the edge of the bed and moan as loud as you can, honey. I like it when you
moan, especially when you moan my name." Ani Iuhence at nag-umpisang maglabas pasok
ang mahaba at matigas nitong pagkalalaki sa pagkababae niya.

He reached for her clitoris and played with it. He would pinch her clit from time
to time as he fucked her hard from behind.

Ang higpit ng kapit niya sa gilid ng kama habang patuloy ang pagbayo sa kanya ni
Iuhence. Mariin siyang napapikit ng hinugot nito ang ari at ng ang dulo nalang ng
pagkalalaki nito ang nasa loob niya, mabilis at may puwersang isinagad nito papasok
ng pagkalalaki sa pagkababae niya.

"Aahhhhhhhhh! Ohhhhhh...that was- uhmmm." Nayayanig ang buong katawan niya sa bawat
pagbayo nito. Halos mapugto ang hininga niya sa pagpipigil na hindi umungol ng
malakas kasi baka marinig ng katabi niyang apartment.

Pero mukhang hindi sila pareho ng iniisip ni Iuhence dahil hinugot nito ang
pagkalalaki sa loob niya at pinaharap siya, kapagkuwan ay tinulak siya pahiga sa
kama.

When her back hit the not so soft mattress, Iuhence grab her legs up like he is
hanging half of her body and then he thrust deep inside her making her moan loudly.

"Ahhhh. Iuhence-Ohhhhhh ... Iuhence, ahhhhh ... Iuhence!" Nagdi-deliryong ungol

niya sa pangalan ng binata.

Iuhence tighten his grip on her ankles as he thrust hard and fast inside her.
"That's it honey-Ohhhh..." Habol nito ang hininga. "Moan my name. Fuck! You're so
tight... Ohhhhh. So good to fuck-ohhhh, holy hell!" Pabilis ng pabilis ang pagbayo
nito sa kanya habang siya naman ay hindi alam kung saan ipipilig ang ulo. Kumikiwal
ang katawan niya sa bawat ulos at sinasalubong niya ang bawat pagpasok nito sa
pagkababae niya.

"Ohhhh. Ohhh... Iuhence. Fuck me harder! Harder, please?" She begged in a delirious
state. Hindi na niya alam ang tama sa mali. Wala na siyang pakialam kung ano ang
mangyayari pagkatapos lumipas ng init ng katawan nila. Ang importante sa kanya sa
mga sandaling iyon ay ang maabot ang rurok ng kaligayahan na pinapalasap sa kanya
ni Iuhence.

Holy fuck! Sa isip niya ng malapit na siyang labasan. Malalakas ang sigaw niya
habang panay pa rin ang bayo sa kanya ng binata. Bawat ulos nito ay palakas ng
palakas ang ungol niya.

"Ohhhhhh... Iuhence ... sige pa... malapit na ako. I can feel it-ohhhhh, god."
Napasinghap siya ng maramdamang mas bumilis ang paglabas-pasok nito sa pagkababae
niya.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata at humalinghing ng pinisil nito ang pisngi ng
pang-upo niya. And then he slapped her ass. Hard.

"Ahhhhhhh!" She moaned loudly when Iuhence slapped her ass once again, kasabay 'non
ay naabot niya ang rurok ng kaligayan at sumunod naman sa kanya kaagad si Iuhence
na habol ang hininga na inilabas lahat ng katas nito sa loob niya.

She can feel his hot semen filling her mound. Punong-puno ng katas nito ang
pagkababae niya. Ang ibang katas nito ay dumaloy mula sa pagkababae niya pababa sa
hita niya.

Iuhence caress her butt cheek as he pulled out his still hard manhood from her
mound.

Napaungol siya sa ginawa nitong dahan-dahang paghugot sa pagkalalaki nito.

Nakakakiliti iyon ay nararamdaman niyang naapektuhan na naman ang hiyas niya.

When he is finally out of her womanhood, pinangko siya niyo at inilagak ang hubad
niyang katawan sa kama.

As he put her to bed, he was looking intimately at her. "If you are thinking that
this will not happen again, you are wrong. I'm just starting." Ngumisi ito na
parang demonyo. "So buckle up, honey. You'll be seeing more of me."

"Why can't you just leave me alone?" Mahina ang boses na tanong niya. Nanginginig
pa rin ang tuhod niya dahil kay Iuhence. "Nakuha mo na ang gusto mo-"

His chuckle cut her words. "Nakuha ko na ang gusto ko? Bakit, alam mo ba kung ano
ang gusto ko?" He place a soft kissed on her lips. "I cancel all my appointments
for a month, Mhelanie. I'll be staying here with you for a while. Pag-iisipan ko
kung tatawagan ko ba ang Daddy mo o hindi."

She's scared at what he said. Baka mawala ang pinakamamahal niyang kalayaan kapag
nagsumbong ito sa Daddy niya. "Ano ba ang gusto mong gawin ko para hindi ka
magsumbong?"

"Wala. Desisyon ko 'yon." Anito.

"Then what do you want from me?" Frustration is eating her up. "Bakit mo ba ako
ginugulo? Bakit ka nandito ngayon? Bakit mo ako inangkin? Bakit mo ba ginagawa
ito?"

He shrugged. "That's for me to know and for you to find out." Tinapik nito ang
pisngi niya. "Matulog ka na. Magkakape lang ako." Sabi nito at walang hiya na
naglakad patungo sa maliit na pantry na walang saplot.

Napatitig siya sa pagkalalaki nito na buhay na naman.

"Stop staring at my cock, Mhelanie. Baka isipin ko na gusto mo pa."

Mabilis siyang tumagilid ng higa at ipinikit ang mga mata.

She stayed like that for a long time. Hanggang sa maramdaman niyang may naglagay ng
kumot sa kanya at humalik sa noo niya.

"Good night, honey." Iuhence said then he lay beside her.

Heart, please, stop thumping like crazy.

HABANG sumisimsim ng kape na pangit ang lasa, mataman niyang tinitigan ang dalaga
na natutulog sa kama.

Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga at kinuha ang cell phone niya sa bulsa
ng Armani suit na hinubad niya kanina.

As he dialed the number of the best Investigator he knew, he went to the bathroom
and close the door behind him. Ayaw niyang marinig ng dalaga ang sasabihin niya sa
kausap.

After four rings, Shun Kim, a former FBI Agent and now a CEO of Royal Housing Real
Estate Company- one of the most successful and well known real estate company in
Asia and now expanding in U.S. Shun Kim is Half-Filipino and half-Japanese-
answered the call.

"This better be good, Vergara." Shun's lethal voice filled his ears.

Napangiti siya sa kagaspangan ng boses nito. "I want you to investigate someone for
me." Walang paligoy-ligoy na aniya.

"What do I get in return?"

Napailing-iling siya. Always the business man.

"What do you want?" Balik tanong niya.

"There's an island in the Philippines that I want to sell. It already has a mansion
and yacht, not that you need a yacht. You are after all a shipping magnet; of
course you own a yacht. There are so many interested buyers, but they cannot afford
my price."

"How much?"

"Ten Million." Paused. "Barya mo lang 'yon."

He sighed. Ano naman ang gagawin ko sa islang iyon kapag binili ko? I already own a
freaking Island near El Nido. Argh! The things he has to do for that woman! "Sold.
I'll tell my secretary to send you the check."

"Great. Now, what's the name of this person that you want me to investigate?"

"Mhelanie Tschauder."

Shun chuckled on the other line. "Wow. You bought an island for her? Man, you're in
big trouble."

"Shut up, Kim." He growled.

The man on the other line gave out a short laugh. "Whatever you say, man. I'll call
you after an hour with the full report."

"I'll be waiting."

Pinatay niya ang tawag at lumabas ng banyo. Nakita niyang mahimbing na natutulog na
ang dalaga.
Umupo siya sa gilid ng kama at inayos ang pagkakakumot sa katawan nito. Pagkatapos
ay hinalikan niya ito sa nuo. "Good night, Honey." Wika niya at nahiga sa tabi
nito.

Body and all my vital organs, please I beg you, don't be a treacherous bastards.

A/N: Goodnight too, Iuhence. Hehe

####################################
CHAPTER 4
####################################

Chapter 3 is private so, here's the link: http://www.wattpad.com/103161999-men-in-

tux-2-iuhence-vergara-chapter-3

CHAPTER 4

NAPABALIKWAS ng bangon si Mhel at mabilis na pinalibot ang tingin sa kabuonan ng

maliit niyang apartment. Oh. Thanks god it was just a dream. Nakahinga siya ng
maluwag sa isiping panaginip lang pala ang lahat ng nangyari kagabi- napakurap-
kurap siya ng makakita ng nakatuping papel sa night stand.

Out of curiosity, she picks up the folded paper and opens it.

I'll be back soon, honey. - Iuhence V.

Nabitawan niya ang papel at bumaba ang tingin niya sa katawan niya. Napasinghap
siya ng makita na wala siyang saplot. Napahawak siya sa leeg niya at pinakalma ang
puso na napakabilis ang tibok.

No! This is not happening!

Mabilis siyang bumangon at tinungo ang maliit na closet para mag-impake. I have to
leave. Now! Natigilan siya ng may makitang maliit na folded note sa ibabaw ng mga
nakatupi niyang damit.

Kinuha niya ang papel at binasa ang sulat kamay na naroon.

Don't ever think of running away, honey. I can track you down in just a matter of
seconds, Miss Mhelanie Lorenzo. - Iuhence V.

Her breathing hitched when she read her name with her mother's surname in the end.
Alam na nito na ang ginagamit niyang apelyido ay ang sa ina niya. Mahahanap talaga
siya nito kahit saan siya magpunta. Iuhence is one of the richest men in Asia and
now competing to be one of the richest bachelors in the U.S. She watched news and
read Forbes Magazine. Alam niyang marami ang koneksiyon ng binata.

She took a step back from her closet and sat on her small breakfast table. Mabilis
niyang pinulot at binasa ang maliit na papel na naroon na nakita niya.

Good girl. You can't run away this time. Now, I prepared you breakfast. It's in
that small box you called refrigerator. Have a nice day ahead. I'll pick you up in
Dio Flower Shop after your shift. Take care, honey. - Iuhence V.
She gaped at the small note. Hindi lang ang ginamit niyang pangalan ang alam nito.
Pati rin kung saan siya nagta-trabaho. Jesus! Paano iyon nalaman ng lalaking 'yon?

Tumayo siya at binuksan ang refrigerator niya. Natigilan siya ng makakita ng fried
rice, bacon, tuna sandwich and a cup of Latte. Did that devil incarnate bought
these or did he cook- nah. Sa mukha ng lalaking 'yon? Hindi iyon marunong magluto.

Kinain niya ang biniling agahan ni Iuhence at pumasok siya sa trabaho.

"Good morning." Bati ni Ayane sa kanya.

Magkasing-edad sila ni Ayane. She is a professional Florist at talagang napakaganda

nitong gumawa ng bouquet. Simply breathtaking.

"Good morning, too." Aniya at tumungo sa likod ng counter. Siya ang cashier at si
Ayane naman ang nag-i-entertain sa mga costumer. Wala kasi siyang alam sa mga
bulaklak kaya nagpalit sila ng trabaho ni Ayane. Buti nga tinanggap siya nito
bilang trabahante kahit wala siyang alam sa mga bulaklak. Ayane is the nicest
person she had a privilege of meeting.

Sa araw na iyon, ang dami nilang costumer. Halos hindi siya maka-upo sa dami ng
nagbabayad. And then around lunch, nagpaalam si Ayane na bibili ng pagkain para sa
kanilang dalawa.

Naiwan siyang mag-isa sa Flower shop.

She was busy playing soda crush when
the
counter. One steam of that rose cost
ang rainbow rose. It's an artificial
kung anong bitamina sa bulaklak para
someone put a one steam of rainbow rose in
an arm and a leg. Hindi kasi normal na rosas
rose, made by Ayane. May ininilalagay ito na
maging kulay rainbow iyon.

"How much?" Said a deep baritone voice. It sounds familiar but she's too busy to
care.

"50 dollars." Aniya na abala pa rin sa paglalaro.

Naglapag ito ng 50 dollars sa counter.

Nag-angat siya ng tingin para sana ibigay ang resibo at ang bulaklak pero wala ng
tao maliban sa kanya. Lumabas siya sa counter at ipinalibot ang tingin sa kabuonan
ng flower shop pero wala talagang tao.

Bumalik siya sa likod ng counter, and then she picked up the rainbow rose. A frown
crept into her eyebrows when she saw a small note pinned on the steam of the rose.

Binasa niya ang nakasulat sa munting papel.

I forgot to great you good morning. So, good morning, Honey. Hope this flower can
make your day beautiful. - Iuhence V.

Napaawang ang labi niya sa rosas na hawak. Si Iuhence? Ang lalaking 'yon ang nag-
iwan sa bulaklak?

She sighed and then put the rainbow rose over her chest. "Dahan-dahan lang puso.
Huwag kang titibok ng mabilis, please? Kasi tulad ng rosas na bigay ng lalaking
'yon, matitinik at masasaktan ka lang." Pag-kausap niya sa puso niya na parang
nakikipag-karera sa sobrang bilis.
Tinanggal niya ang nakalagay na note sa rosas at ibinasura iyon. Ang rosas naman ay
inilagay niya sa base na nasa malapit sa counter.

As the hours passed by, pasulya-sulyap siya sa bulaklak na bigay ni Iuhence. Mabuti
nalang at tapos na ang oras niya sa trabaho at hindi na niya makikita ang bulaklak
na nagpapatibok sa puso niya ng mabilis.

"I'm leaving, Ayane." Paalam niya.

"Take care." Ani Ayane.

Pagkalabas niya sa flower shop, napaatras siya ng biglang may pumarada na Bugatti
Veron na kotse sa harapan niya. She know very who owns the car.

Nagmatigas siya at naglakad siya palayo sa sasakyan. Papara na sana siya ng taxi ng
bigla nalang may bumuhat sa kanya at parang sako ng bigas na isinampay siya sa
balikat.

"Ang tigas ng ulo mo." It was the devil incarnate voice.

"Iuhence!" Tili niya. "Put me down you brute!" Pinagbabayo niya ang likod nito
hanggang sa aksidenteng tumama ang nakakuyom niyang kamao sa pang-upo nito.

He gave out a laugh. "You're kinky, honey." He said then he slapped her butt. Two
times!

Napamulagat siya sa ginawa nito. "Bastos ka talaga! Bastos! Bastos-"

"Nasarapan ka sa pambabastos ko sayo kagabi." Anito na may bahid na ngiti sa mga

labi.

"You seduced me last night." Her voice held conviction.

The brute man just chuckled. "Yeah, right." Idiniposito siya nito sa passenger seat
at isinuot ang seat belt kahit na panay ang tulak niya rito. "Still, woman!" He
said in frustration and then his emerald eyes stared back at her liquid brown eyes.
"Kusa mong ibinuka ang hita mo para sa akin, Mhelanie. Ang ginawa ko lang ay
halikan at hubaran ka. You were the one who parted your legs and if my memory
serves me right, you were moaning in sheer pleasure last night."

Her cheeks burned. "H-Hindi-"

"What?" Iuhence snapped. "Bakit ba dini-deny mo na nag-enjoy ka sa ginawa natin

kagabe? Wala namang masama kung aaminin mo na sarap na sarap ka kagabi."

Halos malaglag ang panga niya sa nga binitawang salita ng binata. "You're so bold."
Hindi napigilang komento niya.

Ngumisi ito. "I hate sugarcoating my words. At saka totoo naman diba? Sarap na
sarap ka kagabi kaya huwag mong i-deny 'yon. Mahilig ka lang talaga tumakbo sa
katutuhanan." Pagkasabi 'non ay malakas nitong isinara ang pinto sabay ang pagtunog
ng lock.

Umikot ito patungo sa driver seat at sumakay. Pagkatapos ay pinaharurot nito ang
sasakyan patungo sa kung saan man nito gustong pumunta.

HE IS PISSED! Damn it! The irritation he's feeling at the moment is in level ten.
Thanks to the beautiful woman sitting on the passenger seat of his Bugatti Veron.
He's having a fucking massive headache because of her. She's as stubborn as mule.
Hindi nito matanggap ang nangyari sa kanila kagabi samantalagang sarap na sarap
naman ito. And what irritates him to the core of his being is the way she looked at
him.

Her eyes held confusion and disdain as she stared back at him. Parang hindi ito
namaos sa sobrang lakas ng ungol nito kagabi. Argh! This woman is making him crazy!

He even canceled his appointment for a month. Iuhence ask himself 'what the fuck
did I do?' after that call with his secretary. Hindi niya ugaling mag cancel ng
appointment lalo na kung sa walang kuwentang bagay lang naman.

Iuhence looked at Mhelanie through the review mirror of his car. Nakasimangot ito
at nakahalukipkip habang naka-krus ang braso nito sa dibdib- oh, that yummy breast
of her.

Ipinilig niya ang ulo para mawala ang iniisip. Erotic images of him and Mhelanie on
the bed keep on creeping into his mind since this morning. And every time those
images get passed his defenses, his cock hardens instantly.

"Huwag mo akong tingnan." Asik sa kanya ng dalaga.

He clucked his tongue then smiled sweetly at the in denial minx beside him. "May
batas na ba ngayon na nagbabawal tumingin sa magagandang tanawin?"

Her cheeks reddened and he was astonished on how beautiful she looked. He can't
look away.

Mhelanie's eyes widen, fear is visible on them. "Iuhence! Look at the road!" She
shouted in panic.

As quick as lightning, he looked at the road and their car is about to crash into a
ten wheeler truck.

Nanlaki ang mata niya at nabalot ng takot ang buong pagkatao niya. Fear not for his
life but fear for the life of the woman beside him.

"Fuck!" He cursed under his breath and let out a relive sigh when they get back to
their lane.

"Kung saan-saan ka kasi nakatingin e!"

Iuhence gaped at the woman. "So it's my fucking fault?"

"Yes! Ikaw ang nagda-drive diba?" Pagtataray nito. "So please lang, magdahan-dahan
ka kasi hindi mapapalitan ng milyon mong salapi ang buhay ko-"

"Woah! Just wait a fucking minute!" Sumisigaw na rin siya. Ang pinaka-ayaw niya sa
lahat ay kapag sinisigawan siya ng isang babae, maliban nalang kung nasa kama
silang dalawa. "Paano naman napasok ang pera ko sa usapan natin?"

Baka mabunggo sila kaya naman ipinarada niya ang sasakyan at humarap sa babae.
"Bakit mo ba ako sinisisi. What happened was no once fault. I was just looking at
you that is why we nearly crashed into that truck. I didn't mean it, damn it!"

"Bakit ka ba kasi nakatingin sa akin?"

"Because-" His words hang in the air, leaving a deafening silence. Bakit nga ba
siya nakatitig sa babaeng katabi niya? Oh, I know. "You blushed and I was
transfixed by your beauty, I can't look away. Sue me, damn me, curse me. Pero hindi
ko talaga kasalanan kung bakit muntik na tayong mabunggo. Kasalanan mo kasi
nagandahan ako sa'yo." Yep. It's Mhel's fault, not his.

She glared at him. "Anong kasalanan ko?! Kasalanan mo! You're the one driving the
fucking car."

"Don't you fucking-fucking me, Mhelanie! Nakakalimutan mo yata na isang tawag ko

lang sa Daddy mo, he'll be here in an instant and he'll drag you back to your
prison cell called home."

Napamulagat siya ng umanggat ang kamay nito at ginawaran ang pisngi niya ng isang
malakas na sampal.

Natigalgal siya sa ginawa nito. Never in his life did a woman slap him, not even
his mother.

"You ... slapped me." He said, still in shock.

Buong tapang na sinalubong nito ang gulat niyang mga mata "Mula ng makita ulit
kita, wala ka ng ginawa kundi takutin ako. Kahit siguro paulit-ulit na ibigay ko
sayo ang katawan ko, sasabihin mo pa rin kay Daddy kung nasaan ako."

Mapakla siyang napatawa sa lumabas sa bibig nito. "Is that what you think?" Mabilis
na tinanggal niya ang seat belt na suot at inilapit ang mukha sa mukha ng dalaga.
"'Yon ba ang tingin mo sa nangyari sa atin kagabi?"

She shrinks back. "M-May iba pa bang r-rason maliban d-doon?"

Sumilip ang demonyo sa mga mata niya habang nakangisi sa dalaga. "Iyon pala ang
tingin mo. And here I thought that it's more than that." Hinaplos niya ang mukha
nito. She cringed at his touch and that made him madder than he already is. "I'm
going to change that reason of yours. Because when I fuck you last night, I wasn't
thinking of that. And you shouldn't too. You just insulted me, honey. I'm badly
wounded." Inilagay niya ang kamay sa puso at umaktong nasasaktan. His eyes held
coldness in their depths. "At dahil iyon naman pala ang tingin mo sa nangyari sa
atin kagabi, I'm going to ravish you here and now. Be warned that if you reject me,
your father is in my speed dial. I won't hesitate to contact him and end your
freedom." Pananakot niya.

Iuhence crashed his lips on Mhel's tempted once. It feels so good. It's so fucking
good to kiss her. So tasty. So sweet. So mind-blowing.

He is lying. Hinding-hindi niya tatawagan ang ama nito. He heard that Mhel's father
is already picking for a suitable groom for Mhel, so when they found her, the
wedding is already set. He is one of those suitable grooms, but there's no way in
hell that he'll share Mhelanie.

Finders' keepers, fuckers!

She's mine! And hell would freeze over before he handed Mhelanie Tschauder to her
father. Over my hot well-toned body.

A/N: I'll find my own Iuhence and i'll keep him Haha
####################################
CHAPTER 5
####################################

CHAPTER 5

THE FEELING when your mind is shouting no, but your heart and body were screaming
yes. That's what Mhel is feeling at the moment as Iuhence claimed her mouth like he
is branding her. Abo't-abo't ang kaba na nararamdaman niya dahil nasa loob sila ng
kotse nito.

Baka may makakita sa kanila. Shit!

She was wearing a mini-skirt, kaya napakadali kay Iuhence na ipasok ang daliri nito
sa loob ng panty niya.

Napa 'ohhhhhh' siya sa sarap na dulot ng daliri nito na nilalaro ang hiyas niya
kapagkuwan ay ipinasok sa loob ng pagkababae niya ang daliri nito.

"Ahhhhhh..." Ungol niya habang nahihibang sa sarap na pinapalasap sa kanya ng

binata. She doesn't care if they are in the car. Her mind is already clouded with
ecstasy and pleasure.

Iuhence was busy kissing her neck and nipping it. He was busy giving her a hickey.
He is branding her and she doesn't mind.

Dumaosdos siya ng upo para masagad nito ang pagpasok ng daliri sa loob niya. She
wanted his finger to be buried deep inside her core.

"Ohhhhhhhh..." She moaned as Iuhence finger-fuck her. Napakasarap ng ginagawa nito.

Napakapit siya sa gilid ng passenger seat para doon kumuha ng lakas.

Mhel gritted her teeth to stop herself from moaning. Sinasalubong niya ang bawat
pag pasok ng daliri nito sa loob niya. The feeling of his finger filling her and
fucking her was too much to bear, she orgasm fiercely.

Habol ang hininga na napatingin siya sa binata na nahuli niyang matiim na nakatitig
sa kanya. His eyes danced in satisfaction and triumphant.

"While I was finger-fucking you," inilapit nito ang labi sa mga labi niya. His eyes
held her gaze. "Naisip mo ba na ginagawa ko 'yon dahil tinatakot kita at
ginagamit?"

Even if her body still spasm in pleasure and her thighs are shaking because of her
fierce orgasm, she forced herself to stared back at Iuhence emerald eyes. "Di'ba,
iyon ang rason mo kaya ipinasok mo ang daliri mo sa pagkababae ko? It's my
punishment you said. Sino ka ba para i-punish ako? Kahit pa may nangyari na sa
atin, you're still a stranger to me. I don't know anything about you other than
your name."

An unknown emotion flickered in his emerald eyes then he blinked them away. "A
stranger, huh? If that's what you think, suit yourself. Have fun with that."

Naguguluhan siya sa inaakto ng binata. Para itong nasasaktan. Pero bakit naman ito
masasaktan? Hindi niya alam kung ano ba talaga ang binabalak nito sa kanya. He
confused her in so many levels.
He leaned back and starts the car.

Umayos siya ng upo at tumingin sa labas ng bintana. She can feel her wetness
soaking her panty and it feels so uncomfortable.

Napakunot ang nuo niya ng tumigil ang sasakyan nito sa isa sa mga sikat na
restaurant sa Russia. He step out from the car and walked towards the passenger
side to open the door.

Hmm. Gentleman? She snorted. Yeah, right. Masyado itong bastos at manyak para
maging gentleman.

She step out from the car and discarded the hand he offered. Taas nuo siyang
naglakad papasok sa restaurant.

When the maître d' approached them, naramdaman niyang may mainit na bagay na
yumakap sa likuran niya. Nilingon niya kung ano 'yon, nakita niya si Iuhence sa
likuran niya at inaayos ang leather jacket nito na isinampay nito sa balikat niya.

He offered her a smile, inirapan niya lang ito. Akmang tatanggalin niya ang jacket
ng pigilan siya ni Iuhence sa pamamagitan ng pagyakap nito mula sa likuran niya.

"Don't." His voice was dangerously low."Men are ogling your bare shoulder." He
growled. "Dapat ang damit mo turtle neck o kaya naman long sleeve at denim jeans,
hindi na naka-skirt ka." May bahid na galit ang boses nito. "Don't you know how
tempting your legs are? It's enough to give me a massive boner for fuck sake."

Napapantastikuhang napatitig siya sa binata. "Are you for real?" Natatawang tanong
niya. "God, Iuhence. Manyak ka talaga-"

"Manyak na kung manyak." His eyes were sporting hatred towards the men that keeps
on stealing glances at her. "You should be covered from head to toe. They are not
allowed to see your skin, damn it! Halika na," aya nito sa kanya. "Umalis na tayo
sa Restaurant na ito. Sa iba na lang tayo kumain. Doon sa walang lalaki na titingin
sa'yo."

Napailing-iling siya at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Naloloka siya sa

pinagsasasabi ni Iuhence.

Hindi niya alam kung nagpapatawa ito o ano. At saka, ano naman ang masama kung may
tumitingin sa kanyang lalaki, mas masahol pa nga ito kasi babae man o bakla na nasa
loob ng Restaurant ay nakatingin dito na para bang handa ang mga ito na sambahin
ang binata. Pero walang pakialam si Iuhence sa mga ito. His eyes were trained on
her.

"My clothes are fine, Iuhence. Huwag mong pakialaman. Please lang." Pakiusap niya
sa binata at hinayaan ito na makipag-usap sa maître d'.

"Good evening." Ani Iuhence sa maître d'. "I reserve a table for two earlier. I'm
Iuhence Vergara. Bring us to our table." He demanded.

The maître d' is a woman near her age. Hindi maitago sa mga mata nito ang paghanga
sa kaguwapuhan ni Iuhence. Pasimpli niyang inirapan ang babae. Urgh! Kung
makatingin ito sa binata ay parang gusto nitong kainin ang lalaki ng buhay. That
angered her. Peste! Nakakairita!

Parang hindi siya nag-i-exist sa paningin nito. The maitre'd eyes were on Iuhence
only. Slut!
"This way, Sir ..." Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. Tinaasan
niya itong kilay. "And Madam." Iginiya sila nito patungo sa second floor, sa teresa
ng Restaurant na nakaharap sa isang malaking garden. "This is your table, Sir."

Pinaghugot pa talaga nito ng upuan si Iuhence. Slut! Witch! Whore! Naiirita talaga
siya sa babae sa hindi malamang kadahilanan.

Mhel smiled smugly at the woman when Iuhence move to her side and pulled a chair
for her.

Taas nuong umupo siya sa hinugot na upuan ng binata at nakataas ang kilay na
sinalubong ang tingin maitre'd.

As Iuhence ordered wala siyang imik. Hinayaan niya lang ito na umorder para sa
kanya. Nang dumating ang pagkain na ini-order nito, walang imik din siyang kumain.

"Why are you silent?" Basag ni Iuhence sa katahimikan. "Ayaw mo ba akong kausapin?"

Nag-angat siya ng tingin sa binata. "Wala ako sa mood na kausapin ka. Hangga't
hindi mo sinasabi sa akin ang dahilan kung bakit ginagawa mo ito sa akin, hindi
kita kakausapin." Inirapan niya ito.

"Come on, Mhelanie. Hindi naman 'yon-" Napatigil ito sa pagsasalita ng tumunog ang
cell phone nito.

IUHENCE stop at midsentence in annoyance. Sino naman kaya ang tumatawag sa kanya?

Naiinis na sinagot niya ang tawag. "Hey, Iuhence Vergara, speaking."

"Anak, ang Daddy mo!" Her mother's panicky voice filled his ear.

Fear sipped through his heart. "Anong nangyari kay Daddy?"

"Ang Daddy mo, inatake sa puso." Humagulgol ang ina niya sa kabilang linya.
"Iuhence, anak, nasaan ka ba? Umuwi ka na rito. Kailangan kita rito. Please?"

He abruptly stands up. "Uuwi na ako. Wait for me." Akmang aalis na siya ng maalala
niyang may kasama siya. Fuck! He looked at Mhelanie whose picking up her food.
"Halika na. Ihahatid kita sa apartment mo. I have to go."

Walang emosyon ang mga mata nito ng tumingin sa kanya. "I'll stay. Sayang naman ang
pagkain na inorder mo."

He gritted his teeth. "No! Ihahatid nga kita pauwi. Paano kung may mangyaring
masama sayo? Or better yet, come with me to the Philippines-"

"Just go. At bakit naman ako sasama sa'yo? Ano ba kita? You are nothing but a
stranger to me." Mhel chuckled humorlessly. "Leave. Leave me alone. Maaga pa naman.
I can go home alone. Umalis ka na at huwag ka ng babalik pa. And please, don't tell
my father. Siguro naman sapat na ang pagbibigay ko sa katawan ko sayo para
manahimik ka."

Napatiim-bagang siya. That's it? Pagbibigay ng katawan para sa katahimikan niya?

Pagak siyang napatawa. "Hindi pa iyon sapat." Wika niya at napipilitang iniwan ito
sa restaurant. Fuck! Sana okay lang si Daddy.

PAGKABABA ni Iuhence sa private jet niya, deretso siyang tumungo sa Hospital kung
nasaan ang ama niya. His mother was crying beside his father Hospital bed.

"Mom." Tawag niya sa pansin nito. "Stop crying." Alo niya sa ina at niyakap ito.
"I'm here. Dad will be fine. He is strong."

Habang nasa biyahe siya, sobrang pag-aalala ang nararamdaman niya. Her mom would be
heartbroken if something happened to his father. But no ... his father is strong.
Very strong. Nothing will happen to her.

Tumango-tango ang ina niya at tinuyo nito ang sariling luha. "I know. Naawa lang
ako sa Daddy mo. Hindi kasi nakikinig e. Sinabi ng bawal ang matataba na pagkain
pero sige pa rin ng sige." His mother sobbed silently and then she embraced him.
"Thanks for coming by the way. Alam kung busy ka sa babae mo roon sa Russia."

His forehead knotted. "Busy? Kanino niyo po nalaman na babae ang pinagkakaabalahan
ko?"

Her mother rolled her eyes at him. "Calyx told me. Sabi niya abala ka sa babae kaya
nauna silang umuwi sayo."

Napatango-tango siya. "Ahh. May sinabi pa ba siyang iba?" Oh, Calyx I'm going to
kill you if you told her about Mhelanie.

"Wala na. 'Yon lang."

Thanks god. "Magpahinga na kayo, mommy. Ako muna ang magbabantay kay Daddy." Sabi
niya sa ina.

His mother smiled. "Thanks, son."

Nahiga ang ina niya sa bakanteng higaan doon at nagpahinga.

Habang nagbabantay sa ama, tumunog ang cell phone niya. Nang tingnan niya kung sino
ang tumatawag, napangiti siya.

"Hello, bud." Sabi niya sa kabilang linya. "How's Timber?"

Tyron grunted. "Really, man? Ako ang tumatawag sayo pero ang anak ko ang
kinukumusta mo. Anyway, Timber is fine."

He laughed. "Bakit ka napatawag?"

Tyron sighed. "Tomorrow is my birthday. You're invited. Huwag kakalimutan ang

regalo. No gift, no entry."

He chuckled at that. "Okay. What time?"

"Before lunch."

"Okay. I'll be there." Anito at tinapos ang tawag.

No gift, no entry. Hmm. Ano kayang magandang regalo para kay Timber? He really
likes that kid. So cute. I'm sure mas cute pa ang magiging anak ko. Ang ganda kaya
ni Mhelanie. Natigilan siya sa naiisip. Bullcrap! Bakit ba pumasok ang babaeng 'yon
sa isip niya? Sa tigas ng ulo nito baka mamana pa iyon ng magiging anak niya.

MHELANIE was lying on her bed in Saturday night when her memory for the last couple
of days flashed through her eyes. Ang una nilang pagkikita ni Iuhence, ang unang
gabi na nag-isa ang katawan nila, ang pagkikita nilang muli, ang ikalawang pagninig
nila at ang nangyari sa sasakyan nito. Those memories were embedded in her heart
and soul. At kahit anong gawin niya para matanggal ang memoryang iyon, hindi niya
magawa.

Whatever she does, Iuhence is always lingering in the corner of her mind ever since
he left her in that restaurant.

Please, heart, forget him. Please mind, delete him. Parang awa niyo na, mababaliw
na po ako sa kaiisip sa kanya. Promise!

IT'S BEEN a week since his father was admitted in the Hospital. And now, finally,
maayos na ang kalagayan ng ama niya at uuwi na sila. Nasa sasakyan sila ngayon at
pauwi sa bahay nila.

"Something is bothering you, my son?" Anang boses ng ama niya na pumukaw sa malalim
niyang pag-iisip.

Binalingan niya ang ama. "Paano niyo po naman nasabi 'yon?"

"I can sense it." His father stated simply. "Is it a woman?"

"Yeah." He sighed. He had this no lying rule with his father. "Don't worry, Dad. I
can take care of whatever is bothering me."

His father smiled. "I know, son. I perfectly know that. Hindi mo mapapalago ang
Shipping line natin kung hindi mo kaya kung ano man ang gumugulo sa isip mo. Basta
palaging tatandaan ang pangaral ko sayo, kung hindi madaan sa santong dasalan-"

"Daanin sa santong paspasan." He completed.

Ginawa na niya iyon kay Mhel, pero wala pa ring nangyari. Kung hindi pa paspasan
ang nangyari sa kanila ni Mhel, hindi na niya alam ang tawag doon.

Mahinang tumawa ang ama niya. "At kapag hindi pa madaan sa santong paspasan?"

A devious smirked crept into his lips. "Kidnap-pin na 'yan."

Malakas na tumawa ang ama niya na pinatahimik naman ng ina. "Kayong mag ama talaga.
Ano ba iyang pinag-uusapan niyo, ha?"

His father gave him a knowing look. "It's a man talk, darling. Huwag mo ng alamin."

Inungusan ito ng ama niya. "Whatever. Kayong mag-ama talaga." Pinukol siya nito ng
masamang tingin. "Ikaw naman, huwag kang makikinig diyan sa ama mo. Anong kidnap-
pin? Nang nanliligaw pa lang iyan sa akin na ama mo, tinanggihan ko. Ang ginawa ng
loko-loko mong ama ay ang kidnap-pin ako. And it wasn't a good feeling, I tell you.
Kaya huwag na huwag mong gagawin 'yon. Makakatikim ka sa akin ng pingot."
Ngiti lang ang itinugon niya sa ina. "Mommy, mabait po ako, remember?"

His mother snorted. "Kapag tulog, that is."

Mahina siyang napatawa. Tama ang ina niya. Hindi siya mabait. Walang mabait na tao
na magbabalak na mang-kidnap ng babae. Babae na matigas ang ulo.

Stranger, huh? Well, Mhelanie, let's get to know each other then.

IT WAS a long hot day for Mhel. As usual, marami na naman ang costumer nila sa
Flower shop. At para makatipid, naglakad lang siya pauwi dahil malapit lang naman
ang apartment niya sa flower shop. Maybe a fifteen minutes walk.

Napatingin siya sa kalangitan habang naglalakad. Medyo madilim ang langit kaya
naman mas binilasan pa niya lalo ang paglalakad.

Napakunot ang nuo niya ng makarinig ng yabag mula sa likuran niya.

Lumingon siya para tingnan kung sino ang may-ari ng yabag na iyon. Inatake ng takot
ang puso niya ng makita ang isang lalaki na naka cap at naka-leader jacket. Dahil
medyo madilim na, hindi niya maaninag ang mukha nito.

Mas binilisan pa niya ang paglalakad. Nanginginig ang kamay niya sa sobrang takot
ng marinig na mas bumilis din ang yabag ng nasa likuran niya.

Shit!

Her breathing ragged in fear. Her palms were sweaty. Kinondisyon niya ang katawan
at mabilis na kumaripas ng takbo. Hindi pa siya tuluyang nakakalayo ng may
matitipunong bisig na yumakap sa likuran niya.

"Let go of me!" She said in Russian. "Let go of me! Help! Help! Hel-" A
handkerchief with a funny smell cover her mouth and nose. "Who are you-" She didn't
have the strength to talk. Mhel knees gave out on her. She was falling into the
ground when strong arms caught her.

And the last thought that came out from her mouth before she lost consciousness was
that devil incarnate man's name. Iuhence.

A/N: Heto na. The kidnapping. Haha

####################################
CHAPTER 6
####################################

CHAPTER 6

IUHENCE looked at the woman sleeping on one of the seat in his private plane.
Nagising ito ilang minuto na ang nakakaraan at kinailangan niyang paamuyin ulit ito
ng chloroform para makatulog ulit ito. Baka kapag nalaman nito na nasa eroplano ito
patungo sa pribadong isla napagmamay-ari niya ay bigla nalang itong tumalon.
Mhel rather jump off from a moving plane than to be with him in his private island.
Ganoon siya nito ka hindi gusto. Well, at least, that's what he thought.

"Damn, Iuhence. Kapag kinasuhan ka ng babaeng iyan ng kidnapping, huwag na huwag mo

akong isasali." Pumalatak si Calyx. "Bakit naman kasi pumayag pa akong sumama sayo
e." Puno ng pagsisisi ang boses nito.

"Pare, walang pumilit sayo, remember?" Anang boses ni Ymar na nakasandal sa likod
ng upuan at may nakatakip na diyaryo sa mukha. "Sumama ka kasi guilty ka dahil
sinabi mo kay Tita Othella ang tungkol kay Mhel. The truth is wala ka namang ginawa
e."

"Excuse me?" Nilingon ni Calyx si Ymar. "Ako ang sumunod sa babaeng iyon sa kalye.
Natakot siya sa akin kaya tumakbo siya-"

"At doon pumasok si Iuhence para dakipin at patulugin si Mhel." Sansala ni Ymar sa
iba pang sasabihin ni Calyx.

Pinukol ng masamang tingin ni Calyx si Ymar. "E ikaw, ano ba ang nagawa mo?"

Tinanggal ni Ymar ang pagkakatakip ng diyaryo sa mukha nito at walang buhay ang
mukha na dumako ang ang tingin nito kay Calyx. "My man, I am the CEO of YS
Pharmaceutical. I own the chloroform that Iuhence used. Unlike you, may gamit ako."

Mas tumalim ang mga mata ni Calyx.

"Hep-hep." Ymar said. "Dont stare at me like that. Malay mo, panain ka na ni Kupido
tapos kailangan mong kidnapin ang love of your life mo. You will need my aid."

Umungos si Calyx. "Hindi ako papanain ni kupido kasi hindi naman siya nag-i-exist.
At saka hindi ko kailanman hihingin ang tulong mo kung magkaka-love life man ako,
which is not going to happen by the way."

Napailing-iling nalang si Iuhence habang nakikinig sa dalawa na mga accomplice niya

sa pag-kidnap kay Mhel. Bakit ba niya kaibigan ang mga ito? Oh, yeah. These two are
his business partners in some businesses that he has. And his other lunatic friends
are his business partners too. Buti nalang hindi siya naapektuhan sa kabaliwan ng
mga ito.

"Bakit mo ba kinidnap ang babaeng iyan ha, Iuhence?" Anang tanong ni Ymar na
pumukaw sa pag-iisip niya.

Binalingan niya ang kaibigan na nakatingin sa kanya at naghihintay sa sagot niya.

"We need to know each other." Simpling sagot niya.

Para siyang napugutan ng ulo sa pagkakatingin sa kanya ni Calyx. "By kidnapping

her?"

Tumango siya. "Yeah."

"And how are you gonna achieve that? When she wakes up, she'll hate you." Ani Ymar.

Ngumiti siya at ibinalik ang tingin sa magandang mukha ng dalaga. "I'll erase the
hate by kissing her and I'll slowly creep into her heart by claiming her body
over
and over again. And then I will never be a stranger because the next thing she
knew, I already own her heart, body, mind and soul. And she will have no choice
but
to stay with me for as long as I want her too."
"Man, that's gross." Calyx said in disgust.

Iuhence tense up. That was his line when Tyron is being cheesy towards Raine. Is it
his time to be cheesy and to be disgusting in the eyes of his friends?

Hmm...

MHEL moaned as she came awake from her deep slumber. Her back feel sore. No. Her
whole body feels sore! Ano ba ang nangyari sa kanya?

Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at bumulaga sa kanya ang isang silid na
hindi pa niya nakita sa tanang buhay niya. Where the hell am I? Tanong niya sa
sarili habang pinapalibot ang paningin sa kabuonan ng silid.

Umalis siya sa kama at tinungo ang pinto. Nang buksan niya iyon, bumulaga sa kanya
ang malaking banyo na kulay granite. Napatingin siya sa salamin na nakatapat sa
kanya. Napamulagat siya ng makitang tanging over-size t-shirt lang ang suot niya.
Dali-daling itinaas niya ang t-shirt at napamulagat siya ng makitang wala siyang
suot na panty! Holy hell! No!

Piece by piece, her memory of what happened were flashing through her eyes. She was
coming home from work when someone grabbed her from behind and render her
unconscious.

Her lips parted in shock. No ... no, no, no. Hindi puwede. Baka kung ano na ang
ginawa ng kidnapperna iyon sa kanya at--

Napatigil siya sa pag-a-assume ng bumukas ang isa pang pintuan at pumasok doon si
Iuhence.

Umawang ang labi niya sa sobrang gulat. It couldn't be. Ito ba ang kumidnap sa
kanya? Ito ba? Sa isiping 'yon, sinugod niya ito at pinagbabayo ang dibdib nito.

"Baliw ka talaga! Baliw ka! Alam mo ba kung gaano ako katakot?! Ha? Alam mo ba na
halos manginig ako sa takot?! Tapos ikaw lang pala 'yon?" Pinagbabayo niya ang
dibdib nito hanggang sa mapagod siya at mawalan ng lakas. Hinayaan lang siya nito
habang ito ay walang imik na nakatingin sa kanya. Galit na galit siya sa ginawa
nito.

Iuhence finally seized her hands and pulled her into an embrace. "I didn't mean to
scare you." Bumaba ang mukha nito sa mukha niya at sinakop ang mga labi niya.

Malakas niyang tinulak ito palayo at sinampal ng malakas.

"Don't kiss me." Aniya nakatiim-bagang at nanlilisik ang mga mata. "Hindi lahat ay
madadanan mo sa halik. Gago!"

Lumabas siya sa pintuan na pinasukan nito at tumakbo palabas ng bahay.

Napasinghap siya at napatigil sa paglalakad ng makita ang malawak na karagatan.

"No..." Tumakbo siya patungo sa dalamapasigan at pinalibot ang tingin. Wala siyang
makitang bangka. Tumakbo siya pabalik sa labas ng bahay at sinapo ang mukha nita.
Mukhang wala ring ibang tao na naroon maliban sa kanila ng binata. "No... This
couldn't be ... no ..." she felt suffocated.

"You can't run this time, Mhelanie." Anang boses ni Iuhence mula sa likuran niya.
Galit niyang hinarap ang binata. "Nasaan ako?! Saan mo ako dinala?!"

Akmang susuntukin niya ito ng saluhin nito ang kamao niya at hinila siya nito
palapit sa katawan nito at sinakop ang mga labi niya. Bago pa niya makagat ang labi
nito sa inis, pinakawalan na nito ang labi niya at ngumisi.

"Honey, you can kill me with your eyes and you can wound me with your words. But
you can't run away from me." Idinipa nito ang braso. "Look around. Tayong dalawa
lang ang tao rito. No boat. You're stuck here with me. You might as well accept it.
Goodbye freedom for you." Tinalikuran siya nito at naglakad patungo sa pinto ng
bahay.

Nang makarating ito sa pinto, humarap ito sa kanya. "Oh, and by the way, welcome to
Iumhe Island. Welcome to my paradise." Pagkasabi niyon ay tuluyan na itong pumasok
sa loob ng kabahayan.

Napatingin siya sa karagatan at bumalik ang tingin sa pintuan ng bahay. She has no
choice. That insolent brute devil incarnated man! Argh! Ang sarap pukpukin ang ulo
gamit ang martilyo!

Pumasok siya sa bahay at naglakad-lakad ng walang destinasyon hanggang sa

makarating siya sa teresa na nakaharap sa karagatan. Natigilan siya ng makitang
naroon si Iuhence at sumisimsim ng kape.

Hindi niya ito pinansin at tumingin lang sa karagatan. Before, every time she
looked at the sea, she felt peaceful and calm. Now, she felt anxious and worried.
Ano ang kahihinatnan ng pagdala sa kanya rito ni Iuhence? She can feel that her
heart was already starting to welcome this devil brute. Nararamdaman niyang
kaunting tulak nalang, makakapasok na ito.

She has to lock her heart and throw away the key. She has to guard it. Nararamdaman
niyang hindi lang kalayaan niya ang mawawala kapag nakuha nito ang puso niya. This
devil incarnate brute will take everything from her. Her freedom, her heart, her
mind, her body and her soul. At hindi niya hahayaang mangyari iyon. So please,
heart, don't fall for this man. I'm begging you.

You're already falling dimwit. Sagot ng puso niya. You might as well do something
for him to catch you.

No! Hindi. She will not fall for this man. Hindi niya hahayaang mawala ang kalayaan
niya dahil lang sa lalaking ito. No way in hell!

"Ang lalim yata ng iniisip mo." Iuhence voice dragged her back from her riverie.

She keeps her eyes on the sea. "Bakit mo ba ako dinala rito? What could you
possibly attain by doing this?"

Inilapag nito ang kape sa barandilya ng teresa bago sumagot. "Sabi mo, kahit
paulit-ulit na ibigay mo sa akin ang sarili mo, I am still a stranger to you. I get
that. Oo nga naman. Wala kang alam tungkol sa akin. So I'm going to change that by
bringing you here. Dito, walang isturbo sa 'getting to know each other natin'. At
wala kang takas of course."

She scoffed. "Ibang klase ka rin ano? Mangingidnap ka para lang makilala kita.
Baliw ka na." Pinipigilan niya ang sarili na suntukin ito. "Para ano namam kung
makilala kita. Walang magbabago. Kahit pa malaman ko ang lahat ng tungkol sayo,
walang magbabago."
"Let's see about that." He picked up his coffee and then went inside the house,
leaving her confused.

Ano ba ang pinaplano ng lalaking 'yon sa'kin?

HE WAS in the kitchen and was looking for something to eat for dinner. Tapos
naalala niya, wala pala silang ready made food at wala rin siyang cook. Hell! What
am I going to do now? Bakit naman kasi pinaalis ko ang lahat ng tao sa islang 'to?

He had to feed his lovely visitor.

Iuhence curse as he dials the number of the best chef in the world. After four
rings, Mr. Chef picks up.

"Thanks, man. You save me from throttling that stubborn vixen! Bakit ko ba
pinakasalan ang baliw na ito?!" Train's voice was fuming mad on the other line.

He frowned. "What happened?"

"That stubborn woman put something in my food this morning." Nanggigigil ang boses
nito. "And then I'd been visiting the comfort room since breakfast! Tapos ngayon-
ngayon lang, umamin siya na nilagyan niya ng pampa-LBM ang pagkain na hinain niya.
That bitch!"

Napailing-iling siya. "Tapos ka na?" He inquired. "Ako naman, puwede?"

Biglang nag-iba ang timbre ng boses nito. "Bakit, pare? Mag i-emote ka rin?"

Itinirik niya ang mga mata. "No, Mr. Chef. I just want to ask you the ingredients
of fried chicken and some tips on how to cook it."

Nawalan ng imik sa kabilang linya. Akala niya binabaan siya nitong telepono ng
magsalita si Train.

"What happened to my friend, Iuhence? Pinatay mo ba? Teka, saan mo inilibing ang
katawan? Goodness! This is disastrous!"

He rolled his eyes. "Fuck you, Train."

Train laughed. "Kidding aside, man. What the fucking hell happened to my good
friend, Mr. Iuhence-I-don't-know-how-to-cook? Bakit bigla kang nagtanong, ha?"

He puffed a breath. Sasabihin ba niya? Wala naman yata siyang choice dahil kapag
hindi niya sabihin, siguradong gigisahin lang siya nito at hindi siya tuturuang
magluto.

He heaves a deep sigh. "There's a woman-"

"Woah, woah! What the fuck?! Come again, please?" Shock coated his voice.

"Gusto ko siyang ipagluto."

"Okay." Mukhang nakabawi na sa pagkabigla si Train. "What do you want to cook for
her?"

"Fried chicken."
"At hindi mo alam kong paano lutuin 'yon?" Hindi makapaniwala ang boses nito.
"That's the easiest to cook, Iuhence."

"I'm not you." Reklamo niya.

Train sighed. "Fine. May Wi-Fi ka ba riyan?"

"Yeah..." nag-aalangang sagot niya.

"Good. Skype tayo. I'll show you. Just promise me one thing."

"What?"

"Please, don't burn down your kitchen."

BECAUSE of boredom, lumabas ng kuwarto niya si Mhel at walang direksiyon na

naglakad-lakad sa kabuonan ng bahay hanggang sa makarating siya sa kusina.

Napakunot ang nuo niya ng makitang may kausap si Iuhence sa laptop. She knew the
guy. It's Train Wolkzbin. From the kitchen door, naririnig niya ang pinag-uusapan
ng dalawa.

"This better be good, Wolkzbin." Sabi ni Iuhence sa kausap sa laptop. "Kapag hindi
nasarapan dito sa Mhelanie, pupuntahan kita riyan sa Budapest at ikaw ang
pipritohin ko."

Tumawa ang lalaki na nasa laptop. "Masarap akong magluto, Vergara. Ewan ko lang
sa'yo. Remember when you cook for your mom? You nearly burned down your whole
mansion."

Iuhence grimaced. "Don't remind me."

"Okay. Step one." Train said and Iuhence listen attentively. "Heat the pan and put
oil. Huwag mong ramihan ang oil ha?"

Iuhence nodded and then do what Train said.

Nang sabihin ni Train na ilagay na ang manok sa kawali, napahiyaw si Iuhence dahil
sumayad ang braso nito sa gilid ng kawali.

"Fuck! Shit! Fuck!" Sigaw ni Iuhence at mabilis na hinugasan ang napasok. "Fuck!
This fucking hurt."

Tumawa ng malakas si Train. "Vergara, if you want to cook for your woman, you have
to be hurt in order to do so."

Nakasimangot si Iuhence habang pinagpapatuloy ang pagpi-prito ng manok.

Humilig siya sa hamba ng pintuan at matamang pinagmasdan ang binata. Slowly, a

smile crept into her lips. She's enjoying the scene before her. Natutuwa siya na
nagpapakahirap itong magluto para sa kanya.

Her heart is singing in delight.

Malutong na nagmura ang binata ng may tumilansik ang mainit na mantika rito. Tumama
yata iyon sa mata nito dahil sinapo nito ang mata at tumigil sa paggalaw.
She sighed and then went inside the kitchen to off the laptop and then she faced
Iuhence.

Hinawakan niya ang kamay nito at pilit iyon na tinanggal sa pagkakasapo sa mata
nito. "Ano ba kasi ang naisip mo at naisipan mong mag-ala chef, ha?"

Napakurap-kurap ang binata at napatitig sa mukha niya. "Mhelanie," dumako ang

tingin nito sa kawali. "Nagluluto ako ng pananghalian natin."

Itinirik niya ang mga mata at itinulak niya ito pa-upo sa bakanteng upuan malapit
sa lamesa. "Umupo ka riyan. Let me cook." Tinalikuran niya ito at ng may maalala ay
humarap siya ulit dito. "But I still hate you."

A/N: Promise, na pi-pressue ako sa story na ito. Haha. I also love Iuhence. Kaya
dapat bongga siya. Haha. Basta, napi-pressure ako. Haha
####################################
CHAPTER 7
####################################

Happy Valentine, everybody! Regalo ko sa inyo ngayong araw ng mga puso. Hehe

CHAPTER 7

ANG PLANO ni Mhel ay magkulong sa kuwarto niya pagkatapos nilang mananghalian at

lalabas lang siya sa silid niya kapag bored na bored na siya. Pero walang nangyari
sa mga plano niya.

After dinner, inaya siya ni Iuhence na magpahangin sa teresa at parang may sariling
isip ang bibig niya na ang bilis sumagot ng 'sure'.

Kaya heto siya ngayon sa teresa, naka-upo sa duyan at si Iuhence naman ay naka-upo
sa mahabang sofa na malapit sa duyan. Thanks god hindi ito ganoon kalapit baka
bumilis na naman ang tibok ng puso niya. This insolent brute is not healthy for her
heart and peace of mind.

They were silent for a couple of second and then Iuhence broke the silence.

"Who was your first kiss?" Tanong nito.

Mhel was startled at Iuhence's question and then she blushed profusely. "Bakit mo
ba tinatanong 'yon?"

"Just curious." Anito at nagkibit-balikat.

Nag-iwas siya ng tingin sa binata bago sumagot. "I had my first boyfriend when I
was in college. You know American boys." Ibanalil niya ang atensiyon dito. "Sex is
like the life of a relationship." She saw Iuhence tense up but she continues
talking. "Si Daddy sobrang strikto. I can flirt in school because he has an eye in
every corner of my school. Hatid sundo ako kaya hindi nakaporma ang bf ko. Not even
a kiss."

A relieve sigh came out from Iuhence mouth. "Tapos?"

"Nag-break din kami ni bf. Tapos hindi na nasundan kasi mas naging mahigpit pa si
Daddy."

Kumunot ang nuo ng binata. "Kung hindi na nasundan, ibig sabihin ba niyan ako ang
first kiss mo?"

Inirapan niya ito ng makitang siyang-siya ito sa kaalamang iyon. "So? Ano naman
ngayon?" Sikmat niya.

Iuhence innocently shrugged. "Wala naman. I'm just inquiring."

"Inquiring ka jan. If I know, you are gloating-"

"Gloating in happiness that is." He smiled. "I was your first kiss and I take pride
on that."

Itinirik niya ang mga mata. "Shut up, Iuhence." Ani sa matalim na boses. "Ayoko sa
mga mambobola."

"Hindi naman kita binobola e." Dipensa nito. "I'm stating a fact."

"Iuhence, sa mukha mong yan? I'm sure mambobola ka. Ilang babae nab a ang nabola
mo? You have a flowery tongue that women swoon when they hear your voice and all
that."

Marahang tumawa si Iuhence. It a very genuine laugh from the heart. "Stereo typing
much? Alam kong guwapo ako pero wala naman akong mala-garden na dila."

"Sinong may sabing guwapo ka?" Mataray niyang tanong. "Ang sinabi ko lang flowery
tongue."

"Pareho na rin iyon. Sabi mo pa nga na sa mukhang kong ito? In that phrase of
yours, nagpapahiwatig ka na na isa akong napaka-guwapong nilalang."

She grimaced in disgust. "Ayoko sa mahanging lalaki?"

"Okay. From now on, magiging down to earth na ako."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Sinabi ko lang na ayoko sa hambong, magiging down to
earth ka kaagad?" Napapantastikuhang tanong niya. "Ikaw na talaga Iuhence. If I
didn't know better, I say you are trying to be in my good side and impress me
afterwards."

"What if I am? Is it working?"

Her heart flipped and did a summersault at what Iuhence said. Napatitig siya sa mga
berde nitong mga mata na may kakaibang kislap. "Marami pa ang kakainin mong bigas
para ma-impress ako. At saka galit pa rin ako sayo sa pag-kidnap mo sa akin." Then
a wicked idea hit her. "Or, you could send me back to Russia. I'm sure ma-i-impress
ako 'non."

Ngiting aso ang sinagot nito sa kanya. "Sa tingin mo naman uto-uto ako para pumayag
diyan sa pinagsasasabi mo?" He snorted. "You're stuck here with me."

"Hanggang kailan ba ako mananatili sa isla na ito kasama ka?" Usisa niya. "Days?
Weeks? Months?"

Nagkibit-balikat ito. "For as long as I want you too."

She gaped at him. "Are you for real? Nababaliw ka na ba? I have a life-"

"What life? A life hiding from your father?" Pagak itong tumawa. "This island is
like Russia. Your Dad won't know your here. Wala siyang malalaman. I'll feed you.
I'll give you clothes. Hell, I'll give you everything you want."

"Why?" She asked exasperatedly. "Why are you willing to give me everything I want?"
Hindi niya ito maintindihan.

His emerald eyes became guarded. "Nothing." Nahiga ito sa sofa at ipinikit ang mga
mata.

Isang malalim na buntong-hininga ang kumawala sa mga labi niya. Nagbabalak na

siyang tumayo ng magsalita ulit si Iuhence.

"Stay." Anito.

Hindi niya alam kung alin ang tinutukoy nito? Manatili siya sa kinauupuan niya o
manatili siya sa isla? Well, she can't do both.

Tuluyan siyang tumayo. "Good night." Aniya at akmang hahakbang na papasok sa loob
ng bahay ng pigilan siya nito sa pulsuhan at bigla siyang hinila nito.

"Aaaayyyyy!" Tili niya ng maramdamang nawalan siya ng balanse at sa isang kisap-

mata, nakahiga siya sa ibabaw ng katawan nito. "Iuhence! What do you think you're
doing?" Sigaw niya sa mukha nito na ilang dangkal lang ang layo sa mukha niya.

Iuhence didn't do or say anything but stare at her lips. She saw desire in his
emerald eyes. Kaya naman mabilis niyang ibinaba ang mukha at ipinatong iyon sa
matitipuno nitong dibdib.

A sigh escape his lips. "Stay."

Does she have a freaking choice? Nakakubabaw siya rito at mahigpit siya nitong
yakap, for fuck sake! Para namang may takas siya sa matitipuno at mamasel nitong
mga braso. And Mhel cannot deny the fact that she enjoyed to be hugged by this
brute. Kahit anong tanggi niya. Masarap talaga sa pakiramdam ang yakap nito.

She was enjoying his embrace when she felt Iuhence 'big and long' friend poking on
her thigh. This freaking brute! Iuhence has a fucking erection and it is now
disturbing her thigh!

"Iuhence! You have a fucking erection!" She hissed at him.

Iuhence just chuckled. "It's normal, Mhel. A pretty woman is on top of me and I
desire her, of course, I'll have a massive erection."

Napakagat-labi siya sa tinuran nito. Ang bold talaga ng lalaking 'to.

Hindi kumawala si Mhel sa pagkakayak ni Iuhence sa kanya. Ipinikit niya ang mga
mata para lang sana magpahinga pero hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.

IUHENCE smiled when he heard Mhelanie lightly snore. Hindi niya alam na humihilik
pala ang dalaga. That made him chuckle even harder but quickly stop himself, baka
magising ito.
Gusto niyang dalhin ito sa kama para maging maayos ang paghiga nito pero natatakot
siya na baka magising kaya naman hindi nalang siya gumalaw at ninamnam nalang ang
posisyon nila. Hindk niya alam kung hanggang kailan ang mode nito na pumapayag sa
gusto niya. Kaya susulitin nalang niya ang pagbabago ng mood nito.

Nang lumipas ang ilang minuto na hindi pa rin siya makatulog, ang buhok ni Mhelanie
ang pinagdiskitahan niya. Sinuklay niya iyon gamit ang kamay niya.

Saksi ang buwan sa pagpipigil niya na hindi angkinin ang dalaga sa posisyon nila
ngayon. He's trying to be in her good side and he sure hope it would work.

As he embraced Mhelanie, he felt peaceful. Sa unang pagkakataon sa buhay niya, wala

siyang ibang gustong puntahan maliban sa kung nasaan man siya ngayon. Nasa bisig
niya ang babaeng nagpaparamdam sa kanya ng kakaibang damdamin. Damdamin na
nagpapasakit sa ulo niya.

He never learns to cook but because of Mhel, he tried and failed. That's not
shocking. He never wants to be on someone's good side, but for Mhel, he has to rein
his no filter mouth. All his life, he never did something to impress others, but
looks like it's about to change now.

Ano kaya ang dapat kong gawin para ma-impress ang babaeng 'to? Parang wala naman
siyang magagawa e. Ang mayroon lang siya ay kaguwapuhan, katalinuhan at pera. And
Mhel doesn't find those impressive. Wala itong paki kahit pa siguro mag-pila ang
kababaehan sa kanya o kung marami siyang pagmamay-aring kompanya. That wouldn't
impress Mhelanie Lorenzo-Tschauder. Ano ba ang makakapag-impress sa kanya? That's
the big question. Looks like he has to consult a how-to-impress-a-girl guru for
this.

He sighed deeply and then closed his eyes to sleep. But how can he sleep when he is
housing a freaking massive boner? Bahala na!

NAGISING si Mhel na naka-higa sa malambot na kama. She frowned when she didn't
recognize where she is. Did Iuhence bring me to this room? Hindi ito ang kuwarto
niya.

Mabilis siyang bumangon at inayos ang sarili pagkatapos lumabas ng silid at hinanap
niya si Iuhence. Nakita niya ang binata na nakasandal ang isang paa sa barandilya
ng teresa at sumisimsim ng kape habang nakatingin sa karagatan. Parang napakalalim
ng iniisip nito.

What's with Iuhence and coffee? Paborito ba nito ang kape?

"Good morning." Aniya ng makalapit dito.

Iuhence faced her, pagkatapos ay ginawaran siya ng halik sa mga labi na ikinagulat
niya. "Good morning too, sweetness."

Natigilan siya at napatitig dito. "Kagabi honey, ngayon naman sweetness. Ano namam
kaya bukas?"

Iuhence smiled. "Stay tuned sweetness. I have so many endearments in my disposal."

Pinaikot niya ang mga mata. "Ayoko sa endearment. My name will do."

"Mhelanie..."
Napatitig siya sa mga labi nito habang binibigkas nito ang pangalan niya. She
gulped when she felt a part of her body heat up. God! This man really has a huge
effect on her.

"Mhelanie, stop staring at my lips." The brute smirked. "If I didn't know any
better, you want a good morning kiss from me again."

Napamulagat siya at kasing bilis ng kidlat na nagbaba ng tingin. "H-Hindi no!"

"Okay. Whatever you say." Pagkatapos ay inisang hakbang nito ang pagitan nila at
inilagay ang hintuturo nito sa baba niya at iniangat ang mukha niya para magtagpo
ang mga mata nila. "But I want a good morning kiss again. Would you let me ... kiss
you ... good morning?"

Mhel was hypnotize by his emerald eyes that she can't say no. Her lips has minds of
their own as she tiptoe and softly pressed her lips on Iuhence's coffee-tasted
lips.

"Good morning and have a nice day ahead." Aniya at sa sobrang hiya sa ginawa ay
pumasok siya sa loob ng bahay at deretso sa kusina para magluto ng agahan.

HABANG nakatingin sa papalayong bulto ng dalaga, isang malapad na ngiti ang

naglalaro sa mga labi niya. May progress na ba ako? Unti-unti ko na bang napapasok
ang pader na inilagay niya? Sana nga.

Inubos muna niya ang kape saka hinanap ang dalaga. Nakita niya ito sa kusina at
abala sa pagluluto.

Sumadal siya sa hamba ng pinto at pinakatitigan ang likod ng babae. And then his
gaze dropped to her ass. Yum! Mhelanie still has a freaking nice ass.

Iuhence can't stop himself. He knew that he is trying to be in her good side but
damn, he just have to do it. So he did. Lumapit siya kay Mhelanie at tinampal ang
pang-upo nito.

He heard a loud gasped and then Mhelanie faced him, her cheeks were red and she
looks so stunning he didn't even blink as he stare at her strikingly gorgeous face.

"Ikaw talagang lalaki ka! Ang bastos-bastos mo talaga!" She was fuming mad. "Wala
ka ba talagang respito sa'kin?"

Nanlaki ang mga niya sa tanong niya. "Of course my respito ako sa'yo. I just wanted
to slapped that sinful butt cheek of yours. It has nothing to do with respect,
Mhelanie."

"Of course, it does!" Sasampalin sana siya nito pero nasalo niya ang kamay nito.
"Argh! I hate you! You can't just slapped my butt just because you want to, damn
it!" Itinulak siya nito sa dibdib at nagmamartsang umalis ng kusina.

Mhelanie's good side, remember? Pagpapa-alala ng isip niya sa kanya.

He sighed. "What can I do? I have no filter mouth, so does my hand and my actions.
Gagawin ko ang gusto ko kapag gusto ko. Sino ba sila para diktahan o kontrolin ang
galaw ko?" Paghihimutok niya.

Dumako ang mata niya sa kawali at nakitang nasusunog na ang niluluto ni Mhelanie.
"Fuck!" He cursed as he tried his best to save the food.

MHEL was still fuming mad as she sit on the hammock and looked at sea trying to
calm herself. Ang bastos talaga ng lalaking 'yon! Argh! Pati sa kusina, dinadala
ang kabastusan nito roon! Argh!

It's been thirty minutes that she's on the hummock, pero hindi pa rin siya
sinusundan ng lalaking 'yon. Not that he wants him to follow her. No way!

But as if on cue, Iuhence entered the balcony with a tray full of food. Kung
matatawag ngang pagkain ang nasa tray.

Kumuha ng upuan si Iuhence at inilagay iyon sa harapan niya at umupo roon. He

offered her the tray full of ... what the hell is that food?

"I tried and now I know that cooking is really not for Iuhence Vergara, but still,
I cook for you." Anito na hindi makatingin sa kanya na parang nahihiya. "And this
is the only food that had survived my torture. An egg, but it looks like a charcoal
now. That one is a Spam-I know, I know. It doesn't look like a Spam to you." Tapos
tinuro nito ang hindi niya kilalang pagkain. "And that is a tuna sandwich, which is
tortured by me." Tumikhim ito. "And that's coffee, my specialty. That tastes good.
Sigurado ako."

Yeah, his cooking skill is awful, pero wala sa tray ang tingin niya kundi sa mga
kamay nito na puno ng maliit na cut at paso. Ano ba ang ginawa ng lalaking 'to sa
kusina?

"Gago ka talaga ano?"

Vulnerability was shown on his emerald eyes as he looked at her. "Alam ko namang
hindi mukhang pagkain, but I really did my best-"

"Tinorture mo na nga ang mga pagkain, sinaktan mo pa ang sarili mo." Kinuha niya
ang tray na hawak nito at inilapag iyon sa pinakamalapit na mesa pagkatapos ay
hinawakan ang kamay nito at sinuri.

"You have so many small cuts." Aniya.

Red stain his cheeks and it looks so cute on him! "I ahm, the Spam is slippery as I
cut it. So yeah."

"At yung mga paso?"

"Sa pag-prito."

Napailing-iling siya. "Next time huwag ka ng magluluto. Tingnan mo ang nangyari

sayo."

"I was just trying to be in your good side."

Napatitig siya sa binata dahil sa sinabi nito. Then a small smile appeared on her
lips. "Mamaya na ang good side na iyan, gamutin mo na natin 'to."

"Just kiss it and the pain will go away."

Natawa siya ng mahina. "Nagpapaniwala ka naman 'don."

"I believe it. Wanna try?" Hindi pa nga siya nakakasagot at sinakop na nito ng
halik ang mga labi niya.

Damn this man and his lightning speed moves.

A/N: Yung mga wala pang katol diyan, tara, bili tayo. Haha. Mayroon na ako. Apat
pa. Ang buhay ng single. May overtime ako maya sa work. Haha.

ENJOY READING - C.C.

####################################
CHAPTER 8
####################################

CHAPTER 8

MHEL was busy putting a band-aid on Iuhence small cuts in the hands when Iuhence
phone rang. Nagkatinginan sila ng binata kapagkuwan ay tumingin silang dalawa sa
cell phone nito na nasa ibabaw ng lamesa.

"Answer it." Iuhence said. "Ako nalang ang maglalagay ng band-aid sa kamay ko."

She obediently obliged.

Hindi pa siya nakakapagsalita ng sagutin ang tawag ng biglang may nagsalita sa

kabilang linya. It's a woman's voice.

"Sir Iuhence? Nandito po si Ma'am Honeydew sa opisina. She is demanding to know

where you are. Gusto niyang malaman ang personal number niyo at kung kailan niyo
daw siya balak tawagan kasi magtatatlong buwan na raw na hindi niyo siya
tinatawagan. Nagwawala na po siya rito sa office. Gusto niya po talaga kayong
makausap. Ano po ang gagawin ko?"

Napatitig siya sa binata na abala sa paglalagay ng band-aid. Wala itong pakialam sa

paligid. Nararamdaman niyang parang kumirot ang puso niya at nakaramdam siya ng
sakit sa narinig.

Honeydew? Iyon ba ang kasintahan nito? O babaeng parausan nito? Whichever of the
two, kumirot pa rin ang puso niya sa sakit.

Inilapag niya ang cell phone sa harapan ni Iuhence. "It's from your secretary. A
woman named Honeydew is looking for you." Pagkasabi niyon ay umalis siya at iniwan
ito sa teresa.

She went to her room with the thought of not talking to Iuhence ever again. Letse!
Sabi ng masasaktan lang ako e! Bwesit!

Huminga siya ng malalim at pinakalma ang puso na bahagyang nasaktan sa mga narinig.
This pain can help her forget what she feels for Iuhence. Dapat ng patayin kung ano
man ang nararamdaman niya para sa binata.

IUHENCE cursed when Mhelanie went inside the house after she callously put the
phone on the table, in front of him.
Shit! Bakit ba ngayon pa naisipang manggulo ng babaeng 'yon? Matagal na niyang
tinapos ang relasyon nila ni Honeydew. Matagal na. Tapos ngayon babalik ito? Ano na
naman kaya ang problema ng babaeng 'yon?

Kinuha niya ang cell phone at inilagay malapit sa tainga. "Send her away, Heather."
Aniya sa kaniyang sekretarya. "At huwag na huwag mong ibibigay ang number ko."

"Copy, Boss." Anito at nawala na sa kabilang linya.

Huminga siya ng malalim at tinungo ang kuwarto ni Mhelanie. Pagdating doon, naka-
lock ang pinto at kahit anong katok ang gawin niya ay hindi nito binubuksan iyon.

"Mhelanie, open up. Please?" He knocked again. "Come on, Mhelanie. Open up."

Pero kahit anong pilit niya na buksan nito ang pinto ay hindi nito binuksan iyon.
He let out a deep sigh and went back to the balcony. Masyadong matigas ang ulo ni
Mhelanie para pagbuksan siya. And that irritates him and made him happy at the same
time.

Hindi naman ito magkukulong sa kuwarto nito kung hindi ito nagseselos kay Honeydew.
He should be happy. Pero hindi rin mawala sa isip niya na baka nag-a-assume lang
siya at masyadong feelingero lang at umaasa na sana nga may nararamdaman ito para
sa kanya.

He sighed in disappointment and dialed Tyron's number. He is sure that this married
man knows what to do.

"Hey, man. Kumusta?" Ani Tyron sa kabilang linya ng sagutin nito ang tawag.

He was arguing with himself kung magtatanong ba siya o hindi. Hanggang sa

mapagdesisyunan niyang magtanong nalang at bahala na si lucifer kay Tyron kapag
umatake na naman ang bibig nito.

"When a woman is mad at you, what will you do?" Tanong niya.

There's a deafening silent on the other line. Tiningnan niya kung nag disconnect na
ang tawag pero hindi pa naman. Kaya ibinalik niya ang cell phone sa tainga niya.

"Zapanta? Nandiyan ka pa?" Pukaw niya rito.

"Ahm, yeah." Ani Tyron na parang nag-aalangan. "Na-shock lang ako, pare. Ikaw ba
talaga itong kausap ko o isa ka nang maligno na pakalat-kalat? O kaya naman alien
ka. Because Iuhence Vergara would not ask that question."

He puffed a breath. "Mali ba magtanong?"

"No, my man." Tyron then chuckled. "Nagulat lang ako. Anyway, ano ba ang kasalanan
mo sa babaeng ito?" He inquired with a hint of laughter in his voice.

"Nagseselos yata siya."

"Yata?" Tyron laughed making him grimaced in annoyance. "Kailan pa hindi naging
sigurado si Iuhence Vergara? Kailan ka pa hindi naging sigurado sa mga babae?"

"Hindi mga babae Ty. Babae lang." Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-
hininga. "Kung pagtatawanan mo ako. Paalam na."

Akmang papatayin na niya ang tawag ng tumigil sa pagkatawa si Tyron at nagsalita.

"Wait up, Vergara. Pinagtatawanan lang naman kita, wala namang masama roon." He
paused. "Anyway, kung kailangan mo ng expert advice from me, the happily married
Tyron Zapanta, i say, serenades her, buddy."

"S-Serenade her?" His eyes bulged. "Are you for real? Ty naman, nasa twenty-first
century na tayo. Hindi na uso ang harana."

Ty snorted. "Iuhence, kahit kailan ay hindi nawala sa uso ang harana. Ang mga tao
ang nawala sa uso. Serenading someone is like you are caressing the heart of that
special someone. Parang hinihili mo ang puso niya para hindi na magalit sa'yo."

"You're so cheesy, Ty." Aniya na umiiling-iling.

"You are freaking welcome. My cheesiness can help you, dimwit. You could take my
advice and be forgiven, or, you could leave it and forever be hated by this woman."

Hanggang sa nawala sa kabilang linya si Tyron ay hindi mawala sa isip niya ang
sinabi nito.

Serenade Mhelanie? May boses siya pero hindi naman ganoon kaganda. Mag lip sing
kaya siya? Yeah, right. Baka binato siya ng tsinelas ni Mhelanie.

He can't make up his mind. Is he going to take Ty's advice or not? He haven't
decided yet until a particular song popped into his mind. Yeah, maybe he should
serenade her. Mapapatawad kaya siya nito? Only one way to find out.

MHELANIE is bored to death. Isang araw na siyang hindi lumalabas sa silid niya.
Nagugutom na siya pero hindi siya lalabas. Hinding-hindi! Naiirita siya sa
pagmumukha ng lalaking 'yon! Ayaw niyang makita ang pagmumukha ni Iuhence.

Doon siya kay Honeydew! Buwesit! Letse! Peste! Argh!

Nagpupuyos siya sa galit habang inaalala ang sinabi ng sekretarya nito. Hindi pa
rin mawala ang galit niya. Sa tuwing naalala niya ang pangalang honeydew e gusto
niyang pag-umpugin ang ulo ng dalawa.

Ano kaya ang pinag-usapan ni Iuhence at ng Honeydew na 'yon? Nag-uumpisa na naman

siyang mairita. Baka nagkabalikan na ang dalawa kasama na nito Iuhence dahil mula
kaninang umaga, hindi na kumatok sa pinto ng silid niya ang binata.

Hmp! She's pretty sure that they are now sucking each other's face off!

Hinay-hinay lang, Mhel. Huwag masyadong magselos. Ani ng isang parte ng isip niya.

She froze at that. Selos?

Selos?

Selos?

Selos?

Teka, bakit naman ako magseselos? Bakit naman siya magseselos sa babaeng 'yon e
sigurado namang mas maganda siya sa babaeng 'yon! Hmp! Buwesit na babae!

Mhel was about to stand up and fumed over Iuhence's woman named Honeydew again for
the last couple of hours when she heard a strumming of guitar.
Then a manly baritone voice started singing.

You had me hooked again from the minute I saw you

The way you bite your lip
Got my head spinnin' around
After a drink or two
I was putty in your hands
I don't know if I have the strength to stand

It's like you're always there in the corners of my mind

I see a silhouette every time I close my eyes
There must be poison in those finger tips of yours
Cause I keep comin' back again for more

Binuksan niya ang pinto ng silid niya at bumulaga sa kanya si Iuhence na tumutugtog
ng gitara. He is downright gorgeous as he strums his guitar and sings. Hindi niya
maiiwas ang mga mata sa binata na nakangiti sa kanya habang kumakanta.

And then he hit the chorus and all she could do is giddily scream in the inside at
the lyrics.

Trouble troublemaker. Yeah

That's your middle name
Oh oh oh...
I know you're no good but you're stuck in my brain
And I wanna know, why does it feel so good but hurt so bad
Oh oh oh...
My mind keeps saying
Run as fast as you can
I say I'm done but then you pull me back
Oh oh oh...
I swear you're giving me a heart attack
Troublemaker!

Iuhence stops singing and then he spoke.

"Honeydew was my girlfriend. Matagal ko ng tinapos ang relasyon namin. Why am

saying this? Kasi iyon lang ang alam kong dahilan kung bakit ayaw mong lumabas sa
silid mo. I don't want to assume so I'll just clarify things for you. Honeydew is
part of my not so good past. Three months ago, I broke up with her and cut our
communication. Hindi ko alam kung bakit hinahanap niya ako samantalang I made it
clear that I don't want to be with her anymore." He heave a deep sighed. "Hindi ko
alam ang rason mo kung bakit ka nagkulong sa silid mo. Kaya naman haharanain nalang
kita para lumabas ka at para hindi ka na magalit sa akin, kung galit ka man."

And then he started singing again,

Maybe I'm insane

Cause I keep doing the same damn thing
Thinking one day we gon' change
But you know just how to work that back
And make me forget my name
What the hell you do I won't remember
I'll be gone until November
And you'll show up again next summer, yeah!
Typical middle name is Prada
Fit you like a glove girl
I'm sick of the drama
You're a troublemaker
But damn girl it's like I love the trouble
And I can't even explain why.

He stops singing and took a step back towards her. Tumigil ito sa paglapit sa kanya
ng ilang dangkal nalang ang layo ng mga katawan nila. She can feel his body heat
like a blazing sun in summer. It feels so hot and her body is reacting.

Napalunok siya ng magtama ang mga mata nilang dalawa. Hindi niya maiiwas ang tingin
dahil parang nakamagnetiko na ang mga mata niya sa berdeng mga mata nito. Tila
nahi-hipnotismo siya sa mapang-akit nitong mga titig.

"Iuhence..."

The man with an emerald eyes, smiled. "Mhelanie..." He extended his hand at her.
"Let's start over. Isipin mo nalang na hindi kita kinidnap at buong puso kang
sumama sa akin dito sa pribadong kong isla. Ayoko ng nag-aaway tayo. Every time we
argue, it feels like there's a hole in my chest. And I don't like that feeling. So
please, mag-umpisa tayo bilang magkaibigan na naghalikan at nagtalik na."

Napanganga siya sa huling siyabi nito. "Iuhence, iyang bibig mo, medyo kadenahan mo
ng kaunti. Napaka-bold e."

Iuhence shook his head. "Kung magsisimula tayong muli, gusto ko all out. Hindi ko
pipigilan ang bibig ko na sabihin ang gusto kong sabihin. That's me. Take it or
leave it?"

Mahina siyang napatawa. "Take it."
filter. "Okay." Tinanggap niya ang
Iisipin ko na nagbabakasyon ako sa
up. "Kapag may ginagawa kang hindi
isla mo."
Iuhence will not be Iuhence if his mouth has a
pakikipagkamay nito. "Mag-umpisa tayong muli.
isla mo. But," she paused, her eyebrow quirked
ko nagustuhan. Hahayaan mo akong makaalis sa

May pagdadalawang isip sa kislap ng mga mata ni Iuhence bago ito tumango. "Okay.
Deal."

She smiled. "Deal."

IUHENCE was smiling in triumphant as he shakes Mhelanie's hand. Napakaganda talaga

ng naisip niya. Dapat na ma-feel at home ito sa isla niya bago siya gumawa ng mga
bagay-bagay na may kinalaman sa kama at pagtatalik.

He has to get her thrust first. And then viola, you're mine before you even know
it. His devious mind is already planning to slowly tear down Mhelanie's defenses.

"Anong nginisi-ngisi mo riyan?" Pukaw ni Mhelanie sa pag-iisip niya.

His smirk turns into a smile. "Ahm, may naisip kasi akong gawin pagkatapos nating
kumain. Sasama ka?"

Puno ng kuryusidad ang mga mata ito na tumitig sa mga mata niya. "Saan? Anong
gagawin mo? Can I come?"

You can definitely cum, honey. Sa isip-isip niya na mas ikinalapad ng ngiti niya.

"I'm going for a swim after dinner." Aniya habang pinag-aaralan ang kislap ng mga
mata nito.
Triumphant hit his heart when Mhelanie smiled. "I wanna come with you." Anito na
excited na nakangiti. "God, I miss swimming at night. Nuong nasa bahay pa ako ng
mga magulang ko, gabi-gabi, nasa swimming pool ako at nagfo-floating habang
nakatingin sa kalangitan."

"Well, you can do that later."

"Great." Tuluyan na itong lumabas sa silid nito at hinawakan ang kamay niya
pagkatapos ay hinila siya patungong kusina. "Come on. Magluluto na tayo pagkatapos,
we are going for a night swim! Yehey!"

It feels like someone had caressed his heart while looking at Mhelanie's happy
face. Mukhang excited na talaga ito. Excited din naman siya.

Plan A. Set. A devious voice in his mind said making him smile widely.

A/N: Oh-oh! Iuhence is difinitely planning something. And Mhelanie doesn't have any
idea at all. Good luck kay Mhel. Hehe
####################################
CHAPTER 9
####################################

CHAPTER 9

NANG matapos silang maghapunan, kaagad na nag-aya si Mhel na maligo. She's so

excited to swim. Ang tagal na rin mula ng huli siyang lumangoy at mag-floating sa
dagat kaya naman excited siya.

Kinalkal niya ang travelling bag kung saan naroon ang mga damit niya. Dito lahat
inilagay ni Iuhence ang mga damit niya sa apartment ng kindap-pin siya nito. Sana
naman nadala nito ang swimsuit niya.

Unfortunately, tanging ang kulay itim lang niyang bikini ang nasa bag niya.

Haixt!

Without a freaking choice, she wore the black bikini and then covers her body with
a robe. Pagkatapos ay nagtungo siya sa dalampasigan kung saan naroon na si Iuhence
at hinihintay siya.

Her throat went dry when she saw Iuhence almost naked body. Tanging ang swimming
trunks lang na suot nito ang taning saplot sa katawan. He was standing in the shore
with all his glory and she can't help but to appreciate that glory. Napakaguwapo at
napakakisig talaga nito. Hindi kataka-taka na ang puso niya ay palaging bumibilis
ang tibok kapag malapit ito.

Tinanggal niya ang roba na suot at naglakad palapit dito.

"Hey." Aniya ng makalapit sa binata na nakaharap sa karagatan.

Humarap ito sa kanya at pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa
pagkatapos ay sumipol ito. "Damn, woman. Are you trying to seduce me?" He had a
mischievous smirk on his sinful seductive lips.
Tumingin siya sa suot niyang bikini at namula. "H-Hindi. That's not what I'm
planning-I just want to swim and-"

"Relax." He chuckled lightly. "I'm just teasing you." Then he touched her burning
cheek. "By the way, you're so beautiful when you blush."

Mas lalong namula ang pisngi niya sa papuri nito. Her heart was thumping crazily
inside her ribcage and it feels like she's losing her breath as she stared deep
into his beguiling emerald eyes.

"T-Thank you." Aniya na pinilit ang bibig na magsalita.

Iuhence smiled widely then he gestured his hands to the sea. "Come on. Let's swim."

"Sure." She replied excitedly.

Nawala ang excitement sa mukha niya ng lumapit sa kanya si Iuhence at walang sabi-
sabing binuhat siya-bridal style! Napatili siya pero agad din naman iyong napalitan
ng matinis na tawa ng maglakad ang binata patungo sa dagat at naramdaman na sumayad
ang likod niya sa tubig.

"Ang lamig!" Tili niya at mas nangunyapit sa leeg ni Iuhence at sinusubukang

takasanan ang lamig ng tubig.

Pero kahit anong gawin niya, nilamon pa rin ng tubig ang likod niya hanggang sa
inilapag siya ni Iuhence.

Her feet touched the sea-soil. Mhel sighed in peace as she savors the feeling of
the water softly lapping her body. Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga at
nag-umpisang lumangoy.

"Huwag kang masyadong lumayo." Paalala sa kanya ni Iuhence habang lumalangoy siya.

Tumigil siya sa paglangoy at humarap dito. "Hindi ka lalangoy?"

Iuhence just shrugged. "Maybe later." He smiled softly at her. "Lumangoy ka na.
Nandoon lang ako sa malaking bato na 'yon." Sabi nito at itinuro ang malaking bato
na nasa bandang kanan nila. Malapit lang iyon sa kanya.

"Okay." She said with a shrug and then continued swimming.

IUHENCE swam towards the big rock. Nang makarating doon ay umupo siya sa mataas na
bahagi ng bato at hinanap ng mga mata niya si Mhelanie.

A small smile appeared on his lips when he saw her happily kicking her feet as she
swims. Mukhang masaya talaga ito at natutuwa siya na kahit sapilitan niya itong
dinala rito sa isla niya ay nakangiti ito.

Iuhence felt like a hand caress his unsteady beating heart when Mhelanie stops
swimming and wave her hands at his direction. He smiled and waved back.

Hindi niya alam kung anong nangyayari sa kanya. Ever since he meets Mhelanie, he
was thrown into a pit of strange emotions. And when they meet again, those strange
emotions were still there. It resurfaced. Hindi niya alam ang gagawin sa mga
emosyong nararamdaman niya. Every emotion is new to him. Mhelanie awakened his
sleeping heart and teach the beast he called heart to beat and live for her.
Marami siyang babae na nasaktan. Marami siyang babae na hindi binigyan ng halaga.
He discarded them like trash. Akala niya wala siyang puso. He thought that the only
things he knew in life are Business and pleasure. When he thought of women, he
thought of sex. But now, when he thought of Mhelanie, he thought of how his world
will crumble when she discards him like he did to his women before.

Natatakot siya sa isiping nasa mga kamay nito ang kaligayahan at kalungkutan niya.
Natatakot siya na nakadipende sa dalaga ang kasayahan niya. Natatakot siya na
dumating ang araw na hindi na niya kayang pakawalan ito. Ngayon pa nga lang,
nahihirapan na siyang pakawalan ito.

Just the thought of letting go of this woman and setting her free was enough to
suffocate the beast inside his ribcage.

"Iuhence to earth!" Sigaw ni Mhelanie na pumukas sa pag-iisip niya.

Napakurap-kurap siya at napatitig sa mukha ng babae na ilang dangkal nalang ang

layo sa mukha niya. Hindi niya namalayang umahon pala ito at ngayon ay nakaharap sa
kanya.

"Oh, hey." Aniya at tumikhim. "Kanina ka pa ba riyan?"

"Oo. Kanina pa kita kinakausap pero parang bato ang kausap ko e." Umupo ito sa tabi
niya at tumingin sa karagatan. "Ano ba ang iniisip mo?"

"Lots of things."

Sinilip nito ang mukha niya at pinakatitigan. "Do you mind if you tell me these
lots of things that you are thinking?"

Nagpakawala sita ng malalim na hininga at humarap sa dalaga. "Bakit gusto mong

malaman?"

"Kasi parang may kislap ng kalungkutan sa mga mata mo. I just want to know if that
sadness I saw in your eyes earlier has something to do with what you are thinking
now."

A small smile painted his lips. "Kung malungkot ako, anong gagawin mo para
pasayahin ako?"

Nakita niyang natigilan ito sa tanong niya. Kapagkuwan ay sumagot ito.

"Hindi naman kita ganoon kakilala para malaman kong anong gagawin ko. Wala akong
alam sa'yo maliban sa manyak ka at walang preno ang bibig mo."

Natawa siya sa huli nitong sinabi pagkatapos ay sumeryuso. "Do you really want to
know Iuhence Vergara behind his maniac attitude and no filter mouth?"

Parang nakasungkit siya ng bituin ng ngumiti at tumango ito. "Yeah. I want to know
the hobbies, likes and beliefs of my kidnapper."

That made him chuckled lightly. "Yeah? You sure about that?"

"Hmm-mm." She said while nodding. "I'm sure." Idinipa nito ang kamay at napangiwi
ng tumama ang isang kamay nito sa pisngi niya. "Sorry. I was trying to say fire
away with hand gesture."

Napailing-iling siya at tumitig sa mga mata nito. "Okay," he drawls and then he
started speaking. "Once upon a time, there was a smug and egoistic boy. Dahil
namulat siya na mayaman sila-thanks to his hard working grandparents who started
the Pacific pearl Shipping lines-akala niya makukuha niya ang lahat. And, he did
get what he wants. From cars, clothes, yacht and women. Nakuha ko 'yon lahat."
Mapakla siyang tumawa. "But there's still a hole in my heart. I'm not complete even
thought I have everything. And then college came, I went to Stanford. Yehaw. I'm
not just handsome, I have brains too. Doon, nakilala ko ang mga kaibigan at mga ka-
business partners ko ngayon. After I graduate, I instantly took over my family's
company."

Mahinang siyang tumawa ng maalala ang nangyari. "Alam mo ba na nalugi ang shipping
line namin dahil sa akin? Galing na galing kasi ako sa sarili ko at hindi
tumatanggap ng pagkakamali. Hindi ko matanggap na ako ang dahilan ng pagbagsak ng
kompanya na tinayo pa ng lolo at lola ko. God punished me for being boastful and
our company sunk. I worked hard after that. I worked my ass off just for my
family's company to get going. Umutang ako sa bangko at ginawa ko lahat para
maibalik ang kompanya namin sa dati nitong kinalalagyan. Buti nalang at kahit
paano, naibalik kong muli ang kompanya namin, hanggang sa ang Pacific Pearl
Shipping line ay isa na ngayon sa namamayagpag na shipping line sa Asya at sa
Amerika."

Tumigil siya pagsasalita at tumingin sa karagatan. "Kakabit ng pamamayagpag ng

Pacific Pearl shipping line ay ang kababaehan na halos sambahin ang nilalakaran ko.
Flocks of women line up to pleasure me. Gago ako e. Sinamantala ko ang pagkagusto
nila sa akin. And then I reach the age of thirty two. Now, all I want to do is
manage my Family's company well and be with that special someone who managed to
awaken the beast inside my ribcage."

Iuhence looked deeply on Mhelanie's tantalizing liquid brown eyes that can be
compared to the darkest autumn. "Ngayong alam mo na, gugustuhin mo bang manatili sa
islang ito kasama ang gago na katulad ko?"

Abo't-abo't ang kaba ang nararamdaman niya habang hinihintay ang sagot nito sa
tanong niya. Alam niyang galit ito sa kanya dahil sa pag-kidnap niya rito. Ginawa
lang naman niya iyon dahil...

Bakit mo nga ba ginawa iyon? Anang boses sa isip niya. Please, enlighten me
Iuhence.

Nagbaba siya ng tingin. May dahilan siya kung bakit ginawa niya iyon pero hindi pa
siya handa para harapin ang mga dahilan niya. Those were the reason of the beast
inside his chest called heart.

Naramdaman niyang sinapo ni Mhelanie ang mukha niya at nagtama ang mga mata nila.
"I don't have an answer to your question. Gago ka naman kasi talaga e. You
kidnapped me, that's enough para masabi kong gago ka nga. But here in the island,
you showed me a different Iuhence Vergara. And I want to know more about him.
So ... I'll stay."

His heart thunderously thudded inside his chest. It thumps like crazy.

"Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong niya. "You'll stay?"

Tumango ito at ngumiti. "Oo naman. Para namang may choice ako. I don't see any boat
that can help me escape from your evil clutches."

Nawala ang ngiti niya. "I can call my secretary to send my yacht-"

"No, silly." Pinanggigilan nito ang tungki ng ilong niya. "I'm just kidding you."
Tumawa ito at tumayo pagkatapos ay nag-dive sa dagat. Naiiling na tumayo siya at
ginaya ang ginawa nito.

Lumangoy siya palapit sa dalaga at niyakap ito mula sa likuran. He expected her to
push him away but she didn't. Humilig ito sa dibdib niya at tiningala ang buwan.

"The moon is full." Anito.

"Yeah. A wise man once said that it's breathtaking to make love under the full
moon."

"Gawa-gawa mo lang naman ang kasabihan na 'yan."

A devilish smirk made its way to his lips. "Wanna try?"

Bago pa ito makapag-react, tinanggal niya ang pagkakabuhol ng bra at panty nito
pagkatapos ay sinapo niya ang mayayaman nitong dibdib at hinawakan ang pagkababae
nito.

NAPAMULAGAT si Mhel ng dumapo ang isang kamay ni Iuhence sa pagkababae niya at

nilaro-laro ang hiyas niya at isa naman nitong kamay ay nasa mayayaman niyang
dibdib at marahang minamasahe iyon.

Napasabunot niya sa basang buhok ng pumasok ang isang daliri nito sa loob ng
pagkababae niya.

"Iuhence..." She moaned and then her other hand gripped the side of his ass. "Put
two fingers inside me, please?"

Iuhence was breathless as he obliged to her plea. He put to fingers inside her and
he thrust them in and out inside her making her moan loudly.

"Ohhhhhh... yeah..." Ang kamay niya na nakasabunot sa sariling buhok ay gumalaw

patungo sa likod niya kung saan tumatama ang matigas na simbolo ng pagkalalaki
nito.

"Ohhhh..." Iuhence groaned when her hand slid inside his swimming trunk and cupped
his balls. "Ohhh, god .. Mhelanie-Ohhhhhhh."

Pinaharap siya ni Iuhence at nilukumos ng mainit na halik ang mga labi niya.
Ipinasok nito ang dila sa bibig niya at hinalikan siya na parang pag-aari nito ang
bibig niya. Iuhence explore her mouth as he explored the heart of her femininity.

Mukhang hindi ito nasiyahan sa posisyon nila kaya naman tumigil ito sa ginagawa at
pinangko siya kapagkuwan ay dinala siya sa dalampasigan.

Her feet touched the sand and Iuhence quickly took off his swimming trunks.
Pagtapos at hinawakan siya nito sa kamay at iginiya pahiga sa buhangin.

Iuhence lay on the sand while she sat on her erect manhood.

Iuhence breathes out as he looked deep into her eyes. "I want to do the nasty with
you tonight, but I don't want to seduce you. Kung gusto mo, then have a feast." He
gestured his hand on his own body. "Kung ayaw mo, feel free to leave me here in the
sand."
Dumako ang tingin niya sa daan patungo sa bahay pagkatapos ay ibinalik niya ang
tingin kay Iuhence na nakatitig sa kanya.

It's her decision and she decides to stay and feast on his yummy body.

Mhel lift her body a little and the she wrapped her hand around his manhood and
then guides his thick and long erection inside her.

Sabay silang napa-ungol ng binata ng pumasok ang kahabaan nito sa loob niya.

"Ohhhhhh..." Iuhence moaned.

"Uhmmmm..." Mhel moaned.

"You feel so good, Mhelanie." He seems breathless.

"I like it when you call me Mhelanie." Pag-amin niya kasabay ng pamumula ng pisngi
niya. "It sounds sexy when you say my name."

A devilish smiled made way to his handsome lips. "I like calling you Mhelanie. Your
name sounds sexy and I love saying it."

She gave him a small smile and then she started moving, pumping in and out. Mhel
didn't stop thrusting in and out.

"Ahhhhh..." Mabilis at malakas ang bawat pagbayo ni Mhel at halos mawala siya ng
ulirat sa sobrang sarap.

"Yeah-ohhhhhhh..." Iuhence gripped her thighs. "Sige pa. Bilisan mo pa."

Ginawa niya ang sinasabi nito at yumuyogyog ang mayayaman niyang dibdib sa bawat
pagtaas at pagbaba niya. Sa bawat pag-ulos niya at napapaungol siyang dalawa.

"Ohhhhhhh..." Ungol niya habang walang tigil sa pag-ulos. "God. Ang sarap..."

"Yeah. Isagad mo pa, Mhelanie."

And she did. "Ohhhhhh ... god!"

Mhel didn't stop thrusting in and out until her orgasm hit her and Iuhence
followed.

As their body spasm in pleasure, Iuhence cupped her face. "Thank you for staying."

A/N: Pasensiya at bitin. Haha. Marami pang BS. PRAMIS! Hehe - C.C. Comment?
####################################
CHAPTER 10
####################################

CHAPTER 10

MAAGANG nagising si Mhel. She wanted to cook breakfast for Iuhence, pero ng
makapasok siya sa kusina, naroon na ang binata at naghahanda ng almusal nila.

Parang may yumapos na kamay sa puso niya ng makitang abalang-abala ito sa pag-aayos
ng lamesa. Hindi ito ang gagong Iuhence na ikinuwento nito sa kanya. This is the
sweet Iuhence who manage to break her defenses and stole her locked away heart.

"Nagluto ka talaga?" Manghang tanong niya ng makalapit sa hapag-kainan.

Nagtaas ng tingin si Iuhence mula sa paghahanda ng almusal nila. When he saw her,
his eyes instantly lit up. "It's just pancake and coffee." Anito na napakamot sa
ulo. "Mukhang na-tortured ko nga ang pancake e."

Napatingin siya sa pancake na kalahating sunog at kalahati naman ay luto na.

Napangiti siya. "You tortured the poor pancake, Iuhence."

Napasimangot si Iuhence. "Huwag mo na akong konsensiyahin."

Naiiling at natatawa na lumapit siya rito at ginawaran ito ng halik sa mga labi.
"Good morning."

Iuhence stilled and then stared at her with astonishment visible on his emerald
eyes. "D-Did you just k-kiss me?" Nauutal na anito na mas ikinalapad ng ngiti niya.

"Yeah." Patay malisyang wika niya at umupo sa hapagkainan at sumimsim ng kape na

gawa ni Iuhence. Hmm. It tastes good.

"I want a torrid kiss for good morning." Anito at muntik na siyang mabilaokan.

Napaubo siya at humarap sa binata. "Pasalamat ka nga hinalikan kita e!"

Iuhence grinned. "Yeah. Thank you for kissing me good morning. Even if it is a
boring kiss."

Naningkit ang mga mata niya na pinukol ito ng masamang tingin. "Boring ang halik
ko?" She gritted her teeth.

"Oo." Anito na hindi manlang nag-alangan. "Boring ang good morning kiss mo. Dapat
ganito ang good morning kiss." Pagkasabi 'non ay dumukwang ito at sinakop ng mga
labi nito ang mga labi niya at siniil siya ng mapusok na halik.

Iuhence was exploring het mouth with his tongue. He sucked and nipped her tongue,
lips and mouth as he kissed her fully and passionately.

Pagkalipas ng ilang segundo, nagpaubaya siya at tinugon ang halik nito ng buong
puso.

Napakapit siya sa leeg nito ng iginiya siya nito patayo. Mariin siyang napapikit ng
gumapang ang dalawang kamay nito mula sa balikat niya patungo sa beywang niya
hanggang sa dumako ang mga kamay nito sa pang-upo niya at nanggigigil na pinisil
iyon.

"Uhhmmmm." Napaungol siya sa ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya.

"You have the hottest ass." He whispered over her lips then captured her parted
sultry again.

Pumalibot ang mga braso niya sa leeg nito at mas pinalalim pa ang halik na
pinagsasaluhan nila. Parang uhaw sila sa isa't-isa habang magkahulagpong ang mga
labi nilang dalawa samantalang nag-iisa palang ang katawan nila kagabi.

Impit na ungol ang kumawala sa bibig niya ng maramdamang ipinasok ni Iuhence ang
kamay sa loob ng pajama niya at ekspertong pumasok ang kamay nito sa suot niyang
panty.

Kinagat niya ang pang-ibaba nitong labi ng hawakan nito ang hiyas niya na mamasa-
masa na dahil sa pagiinit ng katawan niya.

"Iuhence..." Ungol niya sa pangalan nito ng dahan-dahang ipasok nito sa loob niya
ang gitnang daliri nito. "Uhhmmmm... keep doing that, Iuhence..." She moaned again.
"Yeah, ohhhh, that... ahhhhh."

Hinawakan siya nito sa hita at binuhat siya pagkatapos ay pinaupo sa dulo ng

lamesa. Umupo ito sa silya na nasa harapan niya at ipinatong ang talampakan niya sa
mesa kapagkuwan ay ibinuka ang hita niya. Mula sa kinauupuan nito ay kitang-kita ng
binata ang simbolo ng pagkababae niya. Samantalang siya ay nakahiga sa lamesa at
hinihintay ang sunod nitong gagawin.

Naramdaman niya ang kamay nito sa waistband ng pajama at panty niya kapagkuwan ay
hinubad nito ang tanging saplot na nakatakip sa pagkababae niya. Pagkatapos ay
tumayo ito at isa-isang tinanggal ang pagkakabutones ng pang-itaas na pajama na
suot niya.

She bit her lower lip when Iuhence successfully opened the button of her upper
pajama and then unhook her bra.

Her medium size breast spilled from her bra and Iuhence eyes feast on them like a
hungry animal.

"This ... is," he paused as he raked a hot gaze over her nakedness. "The best
breakfast. Ever." There's a naughty glint in his eyes as he said breakfast. "Would
you like to be my breakfast, Mhelanie?"

Napalunok siya na uri ng pagkakatitig nito sa kanya. His eyes were full of desire.
"Gusto mo bang ikaw ang maging agahan ko ngayong araw na 'to at sa mga susunod pa?"
Tanong ulit nito.

She gulped and then fiercely nodded. "Yes..." She managed to say in a low voice.

Iuhence grinned deviously. "Good." Sumunod ang mga mata niya sa kamay nito ng
abutin nito ang chocolate syrup na katabi ng plato na may lamang pancake. "Let me
do something." He leaned and gives her a brief kiss on the lips. "Please, still.
And let me ravish you."

Iuhence put chocolate syrup around her nipples from each breast and then he brought
out half of his tongue and then licked the syrup off. Napalunok siya habang
nakatingin sa ginagawa nito. From the looks of his face, it seems that he is
enjoying what he's doing. And she's enjoying every flick of his tongue; it makes
her moan and moan.

Mhel wanted to control where he licks her so she snatch the chocolate syrup from
his hand.

Pinaghalong disappointment at pagkabitin ang ekspresiyon ng mukha ni Iuhence nang

mag-angat ito ng tingin sa kanya. "You don't like it?"

Pinaseryuso niya ang mukha pero ang totoo niya ay gusto niyang tumawa. "You like
what you're doing?" Tanong niya. "You like licking me?"
"Yeah." He answered breathless.

She then let herself grinned wickedly. "You like it, so let's play." Nakabuka ang
hita na umupo siya paharap sa binata. His eyes instantly settled on the heart of
her femininity. "Eyes up here, Iuhence."

Nang hindi ito nakinig sa kanya, hinawakan niya ang baba nito at itinaas ang mukha
nito para magtama ang mga mata nila.

"Do you want to hear my sexual preposition?"

His brow quirks up. "What preposition?"

Itinaas niya ang syrup bottle. "Ako ang maglalagay ng syrup sa katawan ko. At kung
saan ko ilagay iyon, then you'll lick it. Okay?"

He frowned. "Are you sure na magandang ideya iyan?"

Tumango siya. "Yep. It's my way of saying good morning." She giggled. "Game?"

Iuhence chuckled then give her a brief kiss on the lips and licked her nipple then
he looked up at her. "Game."

She giggled and lies on the table again then put chocolate syrup around her
nipples. "Lick it." Utos niya na kaagad naman nitong sinunod.

"Oohhhhhhhh..." Ungol niya nga maramdamang dinidilaan nito ang paligid ng nipple
niya. Napasabunot siya sa buhok nito ng ipasok nito ang nipple niya sa loob ng
mainit nitong bibig. "Uhhhmmmm... good heavens." She was breathless.

Iuhence withdraw from nibbling her taut nipples and then he looked up at her.
"Where's next?"

Huminga muna siya ng malalim bago naglagay ng chocolate syrup sa tiyan niya patungo
sa puson niya. "Lick it. Now." She demanded.

"As you wish, my Mhelanie." Anito at lumapat ang labi nito sa gitna ng dibdib niya
kapagkuwam ay dumaosdos ang labi nito pababa sa nilagyan niya ng syrup.

Kumiwal ang katawan niya sa bawat pagdampi ng dila nito sa katawan niya. His tongue
swirl as he licked the syrup off her body.

At nang dumako ang dila nito sa puson niya ay napasabunot siya sa buhok nito. His
lips drop to her already wet womanhood and his tongue flick around her clit and her
knees shook at the sensation.

"Ohhhhh. Yeahh, I like that... Ahhhhhh..." Ungol niya habang nilalasap nito ang
pagkababae niya.

Mahina siyang napamura ng tumigil ito sa ginagawa at tumingin sa kanya. "Put

chocolate syrup in your hand."

Her mind is clouded with desire. Mabilis niyang sinunod ang utos nito at naglagay
ng syrup sa palad niya. "What am I going to do with this?" Humihingal na tanong
niya.

There's a wicked glint in his emerald eyes. "Rub that chocolate syrup in your wet
mound."
Napamulagat siya sa sinabi nito. "A-Ano ang g-gagawin ko?" Her heart was beating so
darn fast.

"Just do it." He said with a sly grin.

She gulped audibly and then does what he says. Mhel squeezed her eyes shut as she
rubs the chocolate syrup in her mound. Nararamdaman niya ang pagkabasa ng
pagkababae niya dahil sa syrup. Feeling niya ang lagkit. At nag-aalala siya na baka
langgamin siya. "A-Ano na?" Kinakabahang tanong niya habang mariin pa ring
nakapikit.

"Let me take that syrup off of you." Wika ni Iuhence na dinilaan ang natirang syrup
sa palad niya bago nagumpisang dilaan ang pagkababae niya.

Iuhence licked every inch of her womanhood. Lahat ng parte ng pagkababae niya ay
na-explore na yata ng dila ng binata.

Kung kanina ay nag-aalala siya, ang pag-aalalalang iyon ay nawala sa isip niya
habang nilalasap ang sarap na dulot ng dila ni Iuhence.

"Ahhhhhhh..." mas isinubsob pa niya ang ulo nito sa pagkababae niya. "Ohhhhh. Ang
sarap niyan- sige pa, Iuhence. Lick me more ... Ahhhhh ... lick me harder."

Mas inigihan pa nito ang ginagawa. Iuhence feasted on her wet and chocolate syrup
coated mound. Every flick of his tongue made her felt heaven. Every touched of his
wicked tongue made her wet again and again and Iuhence never stop licking, sucking
and nibbling her clit until she was moaning loudly in the midst of her orgasm.

Habol niya ang hininga habang hinihintay na makabawi ang katawan niya sa rurok na
pinagdalhan sa kanya ni Iuhence. Speaking of which, ang mga labi naman ng binata ay
gumagapang patungo sa gilgd ng beywang niya at hinahalik-halikan ang gilid na parte
ng dibdib niya at napapaungol siya sa kiliti na hatid niyon.

But that's enough. It's her turn to pleasure this man in front of her. "Stop."
Aniya na hinihingal pa rin. "Ako naman."

Umalis siya sa pagkakahiga sa lamesa at pilit niyang pinahiga doon si Iuhence pero
ayaw nito, kaya naman hindi na niya ito pinilit at lumuhod nalang siya sa sahig
habang ito naman ay nakatayo.

"What are you doing, Mhelanie?" Iuhence inquired. "Tumayo ka riyan." Anito sa
matigas na boses.

"Ayaw." Aniya at hinawakan ang waistband ng suot nitong gray jogging pants at
mabilis na ibinaba iyon.

Her lips parted in desire when Iuhence manhood sprung out like a spring ready to
pounce at someone. Ilang dangkal lang ang layo ng labi niya sa dulo ng pagkalalaki
nito ay nanuyo ang lalamunan niya.

She wanted to taste Iuhence Vergara. She wanted to know what makes him moan and
scream in pleasure. She wanted to know him intimately. At mangyayari lang iyon
kapag natikman na niya ang nakakapanuyo sa lalamunam nitong mahaba, malaki at
matigas nitong pagkalalaki.

Mhel wrapped her hand around his erect manhood and parted her mouth open to taste
it. Nang dumantay ang dila niya sa dulo ng kahabaan nito, napapikit siya at
napaungol sa sarap ng lasa ni Iuhence.
"Ohhhhhhh..." Iuhence moaned at the touched of her tongue on the tip of his hard-
rock erect manhood. "Suck it all, Mhelanie." He groaned as if in pained, but she
knew that he is groaning in pleasure. "Suck my cock, Mhelanie." Nakatuon ang tingin
nito sa kanya habang sinasabi nito ang mga katagang iyon na mas lalong nagpapainit
sa katawan niya at nagpapabasa sa pagkababae niya.

Hinawakan niya ang dulo ng pagkalalaki ni Iuhence at nilayan ng syrup ang kahabaan
nito. Iuhence hissed at the touch of syrup on his manhood-skin.

Inilapag niya ang syrup bottle sa sahig at umayos ng pagkakaluhod, kapag kuwan ay
dinilaan ang kahabaan nito na may chocolate syrup. Napaungol siya ng malasahan ang
matamis na lasa ng syrup na may halong pre-cum ni Iuhence.

"God, you taste so good." Mahinang sambit niya habang dinidilaan ang kahabaan nito.

Napasabunot si Iuhence sa buhok niya at iginiya ang bibig niya na maglabas-pasok sa

kahabaan nito. She gagged at his long manhood but that's okay, she likes it. She
likes tasting his beautiful long and hard cock.

Hanggang sa maubos niya ang inilagay na chocolate syrup ay panay pa rin ang
pagpapaligaya niya sa binata habang ito ay nakaupo sa silya paharap sa kanya.

He was cupping and caressing her face as she sucked his hard and long manhood. He
moans and groans from time to time and then she can see him squeezing his eyes shut
while his face was painted with desire and passion.

Ginaganahan pa siyang kainin ito ng patigilan siya ng binata.

"Stop." He stilled. "I don't wanna come yet."

She smiled. "Did you like it?"

"No."

"Oh." Siguro nga mas magaling sa kanya ang nga naging babae nito noon. She is just
a beginner in this sort of things-

"I love it." Putol nito sa pag-iisip niya.

Napatitig siya sa berde nitong mga mata. "You do?"

He nodded and guides her to stand up. "Yeah. I do. I love how you twirl your tongue
around my cock and how you moan every time your tongue licked my balls. I love
every second of it and I still want more, but I don't want to cum yet."

His eyes darkened with desire and need to ravish her. Nakakatakot at nakaka-excite
ang nakikita niyang pangangailangan sa mga mata nito. In the depths of his emerald
eyes held hunger, lust, desire and need to own her. It's making her body sizzle in
excitement and she can feel her mound getting wetter and wetter.

"I want to cum inside you, Mhelanie." He took a step forward and she took a step
back. "I want to embed my seed inside your womb." Humakbang ito palapit sa kanya at
humakbang na naman siya palayo rito.

The lust and desire in his emerald eyes scared her. Mas nangingibabaw ang kaba na
nararamdan niya kaysa sa excitement. Kaya naman ng humakbang itong muli ay umatras
na naman siya at natigilan ng tumama ang likod niya sa railing ng maliit na
balkonahe na isang dipa lang yata ang laki.
Wala na siyang maaatrasan kaya naman napakagat labi nalang siya at maglapat ang mga
hubad nilang katawan ni Iuhence.

"Why do you keep on steeping back?" His eyes flickered in irritation. "Ayaw mo ba
sa akin? Hindi mo ba ako gusto?"

"N-No... I, ahm, I like you. It's just that-" Hindi niya natuloy ang sasabihin ng
hawakan nito ang magkabilang beywang niya at pinaharap siya sa asul na karagatan.
Her back is on him. He made her bend a little. "Iuhence, ano ba ang-Ahhhhhhhhh!"
Malakas ng ungol niya ng bigla nalang pumasok sa pagkababae niya ang kahabaan nito.
"Iuhence!"

Iuhence reaches for her needy nipple and then his other hand reach for her taut and
wet clit.

Mas nadagdagan ang sensasyong nararamdaman niya dahil sa mga ekspertong kamay ng
binata.

Bigla itong tumigil sa paglabas pasok sa kanya at pinaharap siya nito at itinaas
ang paa niya pagkatapos ipinatong ang isang binti niya sa railing ng teresa. Then
he settled himself in between her wide parted legs and then he screwed her hard,
fast and rough.

"Ohhhhhh- sweet Jesus... ohhhhh..." Ungol niya sa bawat pag-ulos nito sa loob niya.

Nakahawak siya sa railing para balansehin ang katawan niya habang walang patid ang
pagbayo nito sa pagkababae niya.

"Sige pa, Iuhence ... ang sarap niyan." Malakas na ungol ang kumawala sa mga labi
niya. "Isagad mo pa. Sige pa-Ahhhhhhhhh. Sige pa. Bilisan mo." Aniya ng maramdamang
malapit na siyang labasan.

Sinunod naman ng binata ang mga halinghing niya at mas pinag-igihan pa ang pagbayo
sa pagkababae niya. He was gripping her ass and her thigh as he thrust in and out
inside her.

"Ohhhhhh..." She's so near. Nakapikit ang mga mata niya sa hindi maipintang
kaligayahan. "Hayan na ako... Ohhhhhhh- I'm cuming, Iuhence- ahhhhhhhhhhhh!" She
moaned loudly as she cum and she moaned again and again as Iuhence spurt his semen
inside her core.

After a minute, when he pulled out his manhood from her core, some of his semen
drip from her mound down to her inner thigh.

Napatitig doon si Iuhence. "We need a bath."

She chuckled at that. "Are you gonna soup me and made love to me afterwards?"

Iuhence grinned mischievously. "Yeah. How about we do it in the bath tub?"

Mhel giggled. "I like that."

Iuhence smiled in triumphant and satisfaction as he carries her to the bathroom.

Nawala sa isip nilang dalawa ang agahan na niluto ng binata. Alam ni Mhel na isa
lang ang nasa isip nila ni Iuhence at hindi 'yon ang agahan nila. And anyway, they
already have their breakfast.

They both feast and enjoyed raw meat for breakfast.

####################################
CHAPTER 11
####################################

CHAPTER 11

KUMUNOT ang nuo niya ng magising siya isang umaga at wala si Iuhence sa tabi niya.
Saan naman kaya 'yon nagpunta? Siguro kausap lang nito ang sekretarya nito. Iyon na
ang routine ni Iuhence sa dalawang linggo na narito sila sa Isla. Pero hindi pa
siya nagising na wala ito sa tabi niya.

And yes, they are now sharing a room. They sleep in the same bed and they enjoy
each other's body until their energy gives up on them.

Ininat muna niya ang braso at likod bago umalis sa kama at inayos ang sarili.
Paglabas niya sa kuwarto, natigilan siya at napakunot ang nuo ng mapansing may
maliit na envelop na pakalat-kalat sa sahig.

Out of curiosity, she picks it up, opened it and read the handwritten penmanship on
the scented paper.

Good morning, Mhelanie. I hope you had a very nice sleep. By the way, I have a
surprise for you today. But first, go to the kitchen and eat your breakfast. I cook
it. Huwag magreklamo sa lasa, 'yon lang kaya ng cooking skills ko. - Iuhence V.

Parang sira ulong nakangiti siya ng mag-isa habang naglalakad patungo sa kusina.
Nang makarating siya roon, nasa lamesa na ang agahan niya na sigurado siyang
tinorture na naman ni Iuhence.

While eating her breakfast-chicken soup that tasted awful, toasted bread that is
very toasted and coffee-may nakita siyang envelop sa silya na kapareho ng envelop
na nakita niya sa labas ng silid. Kinuha niya iyon at binasa na naman ang nakasulat
sa scented paper.

Enjoy your breakfast. Pinaghirapan ko 'yan. Don't worry, walang gayuma 'yan. Eat
well. - Iuhence V.

Pagkatapos niyang mag-agahan, binuksan niya ang cup board para sana kumuha ng baso
dahil iinom siya ng tubig ng may makita na namang maliit na envelop. She opened it
and read.

Mhelanie, if you found this then you must be thirsty for my kiss. Mwah. There you
go. Anyway, are you ready to hunt down your surprise? If it's a yes-I'm sure it's a
yes- go to the foyer and look for a bracelet. - Iuhence V.

Mabilis na sinunod niya ang nakasaad sa maliit na scented paper. Nang makarating
siya sa foyer, kaagad na nakita niya ang bracelet na tinutukoy ni Iuhence. The
bracelet looks like a simple chain, but made of rose gold. Nang suotin niya iyon,
bumagay ang bracelet sa maputi niyang balat.

Beside the bracelet was a small envelop. She opened it and read what's written on
the scented paper.

Put the bracelet on. And then walk towards the shore. You'll find a bottle there
with your next clue on where to find your surprise. Happy hunting. - Iuhence V.

Naiiling na nagtungo siya sa dalampasigan. Hindi niya alam kung bakit sinusunod
niya ang pinagsasasabi ng lalaking 'to pero nag-i-enjoy siya sa ginagawa at excited
siyang malaman kung ano ba ang surpresa nito sa kanya.

Nang makakita ng bote, mabilis na tumakbo siya palapit doon at pinulot iyon.
There's a letter inside the bottle and small white velvet box beside it. Una niyang
binigyan ng atensiyon ang bote at inilabas ang maliit na sulat na naroon.

Mhelanie, go to the forest. Nakikita mo 'yong malaking puno ng Narra malapit sa

bahay? The trail starts there. Trust me; it's going to be worth it. Dahan-dahan
lang baka makatapak ka ng ahas. Haha. Just kidding. Walang ahas sa islang ito.
Pina-cleaning ko na ang buong isla. By the way, before you do what I said, open the
velvet box and put it on your bracelet. - Iuhence V.

Binuksan niya ang puting na velvet box at may nakitang bracelet pendant. It is
shape into five letters. So small. So cute. The pendant was shaped into a word
'PARTY'. And then there's a word written in the back cover of the box and it read
'WILL'.

Hindi niya maintindihan ang ibig sabihin 'non. She put the pendant on the bracelet
and went to the Narra tree. Pagdating doon, may nakita na naman siyang envelop at
kulay red na velvet box. Magkatabi ang dalawa.

Thank you for trusting me, Mhelanie. Follow the trail and when you see a small
lake, look for a bottle. Oh, and by the way, open the red box. - Iuhence V.

Binuksan niya ang velvet red box at kinikilig siyang napangiti ng makita ang
pendant. Again, the pendant is shaped into a word 'RUSSIA'. That's where they see
each other again. Iyon ba ang ibig sabihin ng pendant na ito?

A remembrance?

She smiled at the pendant before she put it on her bracelet. At may nakasulat na
naman na 'YOU' sa likod ng cover.

WILL and YOU. Hindi niya mapigilan ang excitement na nararamdaman. She wanted to
see what's next.

Lakad-takbo ang ginawa niya para makarating sa maliit na lawa na nakasaad sa

mensahe ni Iuhence. Nang makarating doon, mahina siyang napatawa at kaagad na
hinanap ang bote.

When she saw the bottle, she quickly opened it.

When you read this that means you safely reach the lake. Now, you see that big
boulder on the left side of the lake? Behind that is another trail. Mapapansin mo
kaagad iyon kasi ... basta. Surprise. Oh, and don't forget to open the violet
velvet box. Enjoy. - Iuhence V.

She opened the violet velvet box and it contains another pendant which is shaped
into a word 'KIDNAP'. Napangiti siya ng makita ang pendant. Really memorable.At sa
likod ng box ay may nakasulat na 'BE'.

WILL, YOU and BE. What's next?

Pagkatapos niyang ilagay ang pendant sa bracelet, tinungo niya ang boulder na
tinutukoy ni Iuhence. Nang makalampas sa nasabing boulder, natigilan siya ng may
makitang nagkalat na rose petals na kulay red sa lupa. Pero hindi lang iyon basta
nagkalat, the rose petals are making a trail towards a medium size box.

Mabilis siyang naglakad patungo sa box at walang pag-aalangan na binuksan iyon. Of

course, there's a letter and a color hazel velvet box inside.

Wow. Nakaabot ka rito? Isipin mo nalang na nag-i-exercise ka. But no need, ang sexy
mo na e. Baka kapag may lalaking makakita sa'yo at magkagusto. No way! Akin ka
lang! Okay-I'm getting off topic. Anyway, this is the last letter. I'll hope
against hope that you'll like it. Of course, follow the scattered rose petals and
it will lead you to your surprise. Open the velvet box, please. Mwah. - Iuhence V.

Mhel found a pendant inside the box and it is shape into a word 'IUMHE'. At may
nakasulat na 'MY' sa likod ng cover ng box.

After putting the pendant on the bracelet, sinundan niya ang petals na nagkalat sa
lupa. And those scattered petals lead her to a breathtakingly beautiful meadow with
a big blanket in the center with a basket full of junk food, soda, champagne and
fruits.

And standing two meters away from her is Iuhence. He looks dazzlingly drop-dead
gorgeous in his faded jeans, white shirt and simple slipper. He is also wearing a
cap. Nang gawaran siya nito ng ngiti, parang nangatog ang tuhod niya. God! Being
this breathtakingly gorgeous should be a crime. That smile nearly sent her knees to
buckle. Those emerald eyes enamored her and she can't looks away. Para siyang
nahihinotismo sa klase ng titig nito. At nang mag-umpisa itong maglakad palapit sa
kanya, parang kinapos siya ng hininga.

At nang tuluyan na itong nakalapit sa kanya, her heart beat as loud as the thunder.
Her heart thumps like she had just been in a five hundred kilometer marathon. Kahit
anong pakalma ang gawin niya sa puso niya, hindi iyon kumakalma. Patuloy lang iyon
sa mabilis na pagtibok habang nagkakatitigan sila ni Iuhence.

"I'm here." Nagpapasalamat siya at may lumabas ding salita sa bibig niya.

Iuhence smiled and butterflies fluttered inside her stomach. Doon yata nag-kampo
ang mga paru-paru sa tiyan niya.

"Yeah." Hinawakan nito ang kamay niya ang inisa-isang hawakan ang mga pendant na
naroon. "Party, that's where we first meet. Russia, after eight years, we meet
again and I was so damn lucky that day. Kidnap," he grinned slyly. "You perfectly
know what this word means. And then 'IUMHE', the name of this island." Kinagat nito
ang pang-ibabang labi at parang nahihiyang magpaliwanag. "The letter I and U in
IUMHE are the first and second letter of my name. And the letters M, H and E are
the first three letters of your name." Napakamot ito sa ulo na parang nani-nerbiyos
ito. "I name this island 'Iumhe' as a remembrance that once upon a time, I meet the
woman who finally awakened my heart from its cold and long slumber."

Nagwala ang puso niya sa loob ng dibdib niya sa sinabi nito. Kinagat niya ang pang-
ibabang labi para itago ang kilig na nararamdaman. She can feel her heart beating
so darn fast and so darn loud! Hindi siya magtataka kung maririnig nito ang lakas
ng tibok ng puso niya.

"And of course, I have the last velvet box. Pero bubuksan ko lang iyon kapag
sinagot mo ang tanong ko."

Kumunot ang nuo niya. "Anong tanong?"

Kinuha nito sa malalamig niyang kamay ang apat na velvet box. Una nitong itinaas
ang kulay puting velvet box. "White. This is the color of your hair when I first
saw you. And this has the word 'Will'." Itinaas naman nito ang kulay pula na velvet
box. "Red was the color of your contact lens when I first saw you. And this box
contains the word 'You'." Sunod na itinaas nito ang kulay Violet na velvet box.
"Violet is the motif of Train and Krisz' wedding. Kulay violet din ang ang suot
mong gown ng makita kitang muli sa reception ng kasal ni Train. And this box
contains the word 'Be'. Hazel-" Itinaas nito ang pang-huling velvet box. "-is now
the color of your hair. At nasa loob ng box na ito ang salitang 'My'."

Ihinulog nito ang apat na boxes sa damuhan at may inilabas na kulay midnight black
na velvet box. "This is the last box. Color black because it's the color of night.
And it reminds me of out night swimming. Please, open it." Anito.

Tinaggap niya ang box at binuksan iyon. Malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi
niya ng makita ang pendant.

The pendant is shaped into a name 'Iuhence'.

Natatawang napatingin siya sa mga mata ng binata. "Your name?"

Tumango ito at kinuha ang pendant sa kamay niya pagkatapos ay ikinabit iyon sa
bracelet niya. "Don't you dare take this bracelet off. So they'll know that you are
mine and I don't share what's mine."

Mhel chuckled as she looked at her bracelet. And then she remembered something.
Mabilis niyang tiningnan ang likod ng box pero walang nakasulat doon.

"Are you looking for this?"

Mabilis na nag-angat ng tingin si Mhel at nakita niyang tinanggal ni Iuhence ang

cap na suot at itinapat nito ang sombrero sa puso nito.

And then she saw it! The word 'DATE' is written on the center of the cap.

"Iuhence..." She cannot believe that he did all this just to ask her on a freaking
date!

Iuhence dazzlingly smiled at her making her heart jumped out from her ribcage. "So,
will you?" He dipped his head to give her a brief kiss. "Will you be my date,
Mhelanie?"

Sino siya para tumanggi? After what he had done for her? Sobra-sobrang effort and
ibinigay nito para lang maaya siya nitong mag-date.

"Yes." Nakangiting sagot niya. "It would be my pleasure."

Iuhence smiled happily. Iba ang kislap ng kasayahan sa mga mata nito. He is really
genuinely happy and it was an amazing feeling to make him happy like this.

Iginiya siya nito pa-upo sa picnic blanket. Magkatabi silang umupo.

"Sorry, ito lang ang naihanda kong pagkain." Anito.

Mhel playfully rolled her eyes. "Effort mo palang para ayain akong maka-date ay
sobra-sobra na. These foods will do."

"Talaga? Okay lang?"

"Yes. Okay lang."

"Thank you for saying yes."

"Thank you for asking me." Aniya at humilig sa balikat nito. "Siya nga pala, anong
oras ka nagising?"

"One A.M."

Napamulagat siya at hinarap ang binata. "What? One A.M.? Please, tell me that you
are kidding."

Umiling ito. "Ala-una dumating ang tao na inutusan kong bumili ng mga pendants. And
then I prepared the foods. And of course, those letters." Nginitian siya nito. "It
was all worth it. My effort was not wasted."

She stands up and straddled his waist. Napasinghap si Iuhence ng kumadong siya
rito.

Pilya siyang ngumiti. "At dahil nagpuyat ka para sa akin at ayokong matulog ka sa
date na'tin. Let me erase your sleepiness." Hiniubad niya ang t-shirt nito at
hinalikan ang matitipuno nitong dibdib.

"Ohhh, Mhelanie..."

Bumaba ang halik niya patungo sa abs nito, hanggang sa dumako ang mga labi siya sa
waist band ng pantalon na suot nito.

She opened the fly of his jeans and his beautiful manhood sprung out and ready to
battle.

Mhel wrapped her hand around her thick and long manhood and then looked at his
emerald eyes that were already darkening with desire. "It's my time to ravish you,
Iuhence." Pagakasabi niyon ay ipinasok niya ang kahabaan nito sa bibig niya at
pinaligaya niya ito sa abot ng makakaya niya.

A/N: Sweet or Sour?

####################################
CHAPTER 12
####################################

CHAPTER 12

HIS EFFORT was worth it. Kahit napuyat siya, lahat naman ng effort niya ay hindi
nasayang. Nakita niya ang kasayahan sa mukha ni Mhelanie kapag dumadako ang tingin
nito sa bracelet na bigay niya rito.

Iuhence knew that Mhel is starting to write his name in her heart. At paunti-unti,
nakakapasok na siya. Sana nga lang tama ang pagkakaintindi niya sa kislap ng mga
mata nito kapag nakatingin sa kanya. Kundi, umaasa lang pala siya sa wala.

She'll be mine. Soon. Body, heart, mind and soul. I will own you, Mhelanie. I will
make you fall, hanggang sa hindi mo na gugustuhing lumayo sa tabi ko. He will trap
her in his mind, cage her in his heart and chain her in his soul. Wala ka ng kawala
sa akin ngayon.
"Earth to Iuhence!" Sigaw ni Valeriana-ang pinsan ni Tyron na may ari ng AirJem
Airlines- na ka-skype niya. "We're talking business here, man. Kung wala ka sa
mood, magsabi ka lang."

They're having a business meeting. Dahil ayaw niyang umalis sa isla, sa skype
nalang sila nag-uusap.

She looked at the screen of his laptop. "Sorry. What were you saying?"

Nagpakawala ito ng malalim na buntong-hininga at nag-umpisa na namang magpaliwanag.

"We are talking about the construction of our Airport in Singapore. I am reading
you the freaking report and you are not fucking listening to me."

He sighed. "Sorry, man. Could you just e-mail me the report?"

Valerian puffed a loud breath and looked at him in utter disbelief. "Fuck off,
Vergara. Kung kanina mo pa sinabi iyan sana hindi ko na kinansela ang meeting ko
with Knight Velazquez."

Napakunot ang nuo. "Knight Velazquez? 'Di'ba isa siyang Spaniard count? At 'di'ba
siya ang may-ari ng Bank of Asia, Bank of Spain at Bank of Middle East?" Napangiti
siya. "Sobra-sobra na ba ang pera mo at kailangan mo ng mag-bangko. Mukhang pera ka
kasi e."

Ngiting aso lang ang tugon sa kanya bago nito i-ni-end call ang Skype.

Naiiling na napapatawa siya at pinatay ang laptop. Pagkatapos ay hinanap niya si

Mhelanie. Natagpuan niya ang dalaga sa dalampasigan at nakatingin sa karagatan.

Tumabi siya ng upo rito.

"What is going on in that pretty little head of yours?" Tanong niya. All his life,
wala siyang pakialam sa iniisip ng mga babaeng dumaan sa buhay niya. Pero iba si
Mhelanie. He wanted to know everything about her.

A sad smile appeared on her lips. "I miss my mom and my dad. I wonder what happened
to them." Bumaling ito sa kanya. "Kapag bumalik ako sa kanila, ano kaya ang
magiging reaksiyon nila? Magagalit kaya si Daddy? Iiyak ba si Mommy kapag nakita
ako? Ang daming katanungan sa isip ko na masasagot lang kapag umuwi ako sa amin.
Freedom was everything to me, siguro dahil masyadong mahigpit si Daddy. When I
tasted freedom in Russia, it was the best feeling in the whole world. The very
best."

At wala siyang puso dahil ninakaw niya ang kalayaang iyon. He felt so fucking bad.
Pero nagawa na niya e. Wala nang magagawa ang pagsisisi niya.

Hinawakan niya ang kamay nito at pinisil iyon. "Gusto mo ng umuwi? Ihahatid kita."
Hindi niya kaya, pero para sa dalaga, kakayanin niya ang sakit.

Naguluhan siya ng umiling ito. "Ayoko pa. Gusto pa kitang makasama sa islang 'to."

That made his heart flipped. "Masaya ka ba na kasama ako?"

Tumango ito. "Oo. Masaya. I never thought that I could be this happy." She smiled
warmly at him. "So let's stay here for a while."

"Okay." He said then snake his hand around her shoulder. He promised that tomorrow,
hindi na niya ito ikukulong sa isla.
Mhelanie deserves freedom.

He stilled when he felt a light kiss on his lips. Binalingan niya ang katabi na
nakangiti sa kanya.

"You kissed me." Aniya na may munting ngiti sa mga labi.

Mhelanie giggled. "Bakit parang nagulat ka? Mas sobra pa nga roon ang ginawa ko
sayo."

That made him grinned. "Oo nga. Tandang-tanda ko. Hindi lang simpling halik ang
pinagsaluhan natin. Bawat gabi, ibang sarap ang pinapalasap ko sayo. Sumisigaw ka
nga sa sobrang sarap, 'di'ba?"

Namula ang pisngi nito na ikinalapad ng ngiti niya. So beautiful.

"Iyang bibig mo talaga, Iuhence. Walang preno." Ani Mhelanie na namumula pa rin ang
pisngi. "Kailangan mo bang sabihin 'yon?"

Pinanggigilan niya ang namumula nitong pisngi at hinalikan ang pisngi nito. "Mas
gumaganda ka kapag namumula ang pisngi mo." He looked at her with adoration in his
eyes. "You are a dream come true. Alam mo ba 'yon, Mhelanie?"

Umiling ito. Nakakahalina ang kislap ng mga mata nito. He couldn't look away.

"Do you want to ride with me?" He spurted, feeling nervous all of the sudden.

Please say yes! Damn it!

"Ride?" Malalaki ang mata na gagad nito kapagkuwan ay bumaba ang tigin nito sa
pagkalalaki niya na agad din namang tumayo. Fuck it! "As in ngayon na? Pero
umaga ... baka may dumaan na mangingisda tapos makita tayo."

A naughty smile spread on his lips. "Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin."
Nanunudyo ang tingin niya rito. "Ride with me in my jet ski. Pero kung iyan ang
gusto mong gawin, why not?" Binuksan niya ang butones ng jeans. "Kumandong ka na.
Umpisahan na natin 'to."

Parang pininturahan ng kulay pula ang buong mukha ni Mhelanie. Pati ang tainga nito
ay namumula.

"D-Dapat k-kasi s-sinabi mo e." Nauutal na sabi nito habang namumula pa rin ang
pisngi. "N-Nakakahiya tuloy!" Tinakpan nito ang mukha gamit ang dalawang kamay at
nagtago sa likod niya.

Napatawa siya ng malakas sa ginawa nito. She was really thinking of making love
with him, here, in the shore and in broad daylight! Hindi siya tatanggi pero
natatawa talaga siya at iyon ang nasa isip nito ngayon.

"Kasalanan mo 'to e." Paninisi nito habang nagtatago pa rin ang mukha sa likod
niya. "If you're not freaking hot in your white shirt and faded jeans, hindi ko
maiisip iyon." Humarap ito sa kanya na nakasimangot at bakas pa rin ang hiya sa
mukha nito. "Nagiging mahalay na ako dahil sa'yo."

"You're welcome." Nakangising aniya.

"Heh!"
As he looked at Mhelanie. He felt like kissing her. So he did. Sinakop niya ang
mukha nito at sinakop ng mainit na halik ang mga labi ni Mhelanie. He sighed in
contentment when she kissed him back with equal ferocity. God. Her lips on mine
felt like heaven smiled on me and grace me an extraordinary gift.

He broke the kiss and looked deep into her beautiful liquid brown eyes. "Come ride
with me?" May pilyong kislap ang mga mata niya. "Hubad na."

Napamulagat ito. "P-Pero sabi mo j-jet ski."

Natatawa na hinalikan niya itong muli. "I'm just teasing you, Mhelanie." Tumayo
siya at inilahad ang kamay niya sa dalaga. "Come on. Get up."

Inirapan siya nito pero tinanggap naman ang nakalahad niyang kamay at tumayo.

He intertwined their hands and then guide her towards the back of the island, kung
saan mayroon doon kubo na malapit lang sa dagat at doon niya tinatago ang jet ski
at speedboat niya.

Nang makarating doon, inilabas niya ang jet ski at hinila iyon patungo sa dagat.
Pagkatapos ay sinuot ang safety vest at humarap kay Mhelanie.

Isinuot niya ang safety vest sa dalaga at hinalikan ito sa mga labi. He kissed her
as he worked to secure her vest. Pagkatapos ay sumakay siya at hinintay na
makasakay sa likuran niya si Mhelanie.

"Ready?" Tanong niya.

Mahigpit siya nitong niyakap mula sa likuran. "Yeah. I'm ready."

Binuhay niya ang makina ng jet ski at pinaharurot iyon patungo sa pinakamalapit na
isla na pagmamay-ari ng mga Oquendo. Ang pamilya Oquendo at matagal ng kaibigan ng
pamilya nila. Ipapasyal niya roon ang dalaga. Baka nababagot na ito rito sa Isla
niya.

NANG TUMIGIL ang jet ski sa dalampasigan ng isang isla, magkasalubong ang kilay ni
Mhel. Pag-aari ba ng binata ang isla na ito? Ilan ba ang isla na mayroon ito?

Bago pa siya makapagtanong, may nakita siyang babae na tumatakbo patungo sa kanila.
Malapad ang ngiti nito at bakas ang kasayahan sa mukha nito habang nakatingin kay
Iuhence.

Tinulungan siya ng binata na makatayo. The sea-water is lapping on their feet.

Sabog din ang buhok niya dahil sa malakas na hangin at basa ang pang-ibaba niyang
damit. She looks like a freaking witch now! Urgh!

Nang makarating sa kanila ang babae ay kaagad na niyapos nito si Iuhence. The way
she embraced Iuhence, parang asawa nito ang binata na kakauwi palang ngayon galing
sa malayong lugar pagkatapos ng mahabang panahon.

"Nali." Ani Iuhence at parang naiilang na niyakap ang dalaga.

Thousands of needles pierced her heart at the scene in front of her. Damn it! She's
jealous of this woman who hugged her Iuhence like they shared something special.
Your Iuhence? Kailan mo pa naging pag-aari si Iuhence Vergara? Sarkastikong sabi ng
isip niya.

Nakahinga ang puso niya ng maluwag ng maghiwalay ang dalawa.

"Oh my god, Iuhence." The woman flirty smiled. "How are you? Ang tagal mo ng hindi
bumibisita rito sa isla." Parang nagtatampo ang boses nito at napakasarap nito
ipakain sa pating.

Buwesit!

"Ahm, yeah. Naging busy kasi ako e."

The woman batted her eye lashed like she's seducing Iuhence and she wants to
throttle the woman. "Na-miss mo ba ako, Iuhence? Because I miss you so much."

Marahang binaklas ng binata ang pagkakayakap ni Nali sa leeg nito at binalingan

siya ni Iuhence at inakbayan. "Nali, this is Mhelanie Tschauder. She's special to
me."

Her heart insanely hammered inside her chest at what he said. Special to him? Gosh!
Gusto niyang magtitili sa sobrang kilig pero kinadenahan niya ang nararamdan. Nang
tingnan niya ang babae, madilim ang mukha nito at puno ng selos ang mga mata nito.

Hmm. Mukhang tama ang hinala ko. May gusto nga ang babaeng ito kay Iuhence.
Pasensiyahan tayo. Akin si Iuhence.

Pinagsiklop niya ang kamay nila ng binata at doon natuon ang nanlilisik na mata ng
babae.

"Nandito ba si Ninong?" Tanong ni Iuhence sa babae na nagngangalang Nali. "Siya ang

pinunta ko rito."

Sumimangot ang babae at niyapos na naman ang binata. "I miss you so much, Iuhence.
I miss the time when we hang out in my room-"

"Nali, where is Ninong?"

"And we sleep on the same bed-"

"Nali-"

"And remember the time when Dad caught us in that erotic position-"

"Nali!" Iuhence eyes looked so dangerous. "I'm asking you where Ninong is."

The woman paled under Iuhence dangerous gaze.

"Nandoon sa loob ng Villa." Sagot ni Nali at tinapunan siya ng masamang tingin.

"Thanks." Iginiya siya ni Iuhence patungo sa Villa na nakatayo malapit sa

dalampasigan.

When they entered the Villa may isang nagandang babae na sumalubong sa kanila.
Unlike Nali, the woman has a friendly aura. She smiled at Iuhence and she seems
shock to see her.

"Well, well, well. I thought you'll never settle down." Wika ng babae na nakangiti.
"But I thought wrong."
"Grace," Iuhence smiled back at the woman. "Kumusta? Si Ninong, ayos na ba ang
kalagayan niya? By the way," Iuhence pulled her closer to him, their shoulders were
touching. "This is Mhelanie Tschauder. My special someone."

Hayan na naman ang pagpapakilala sa kanya ng binata. Special someone? Her heart
flutter at that. Kinikilig siya pero kailangan niyang itago iyon sa tipid na ngiti.

"Hi," the woman smiled at her then offers her hand. "I'm Grace Oquendo. Kinakapatid
nitong lalaking 'to."

Tinanggap niya ang pakikipagkamay nito. "Mhel Tschauder. Nice to meet you."

Nang maghiwalay ang kamay nila, tamang-tama naman na pumasok sa Villa si Nali at
bumaba ang isang lalaki sa hagdanan na agad na sinalubong ni Iuhence.

"Ninong? Kumusta ka na? Ayos na ba ang lagay niyo?" Tanong ni Iuhence sa lalaki at
nag-usap na ang dalawa.

Naiwan siya kasama si Grace.

Sinalubong niya ang tingin ng babaeng haliparot na may gusto sa Iuhence niya. Nali
is frowning and glaring at her. Kahit nuong naglalakad na ito patungo sa isang
pinto, tinapunan siya ng matatalim na tingin bago ito pumasok sa pinto. At nakita
iyong lahat ni Grace.

Grace leaned in and whispered on her ear. "Sorry about Nali. Nagseselos lang iyon.
She has a huge crush on Iuhence. By the way, step-sister ko siya. Mabait naman 'yon
kapag tinutupak."

Umasim ang mukha niya. "Pakisabi sa kanya na kapag hindi pa niya ako tigilan sa mga
matatalim niyang tingin, makakatikim siya ng mas matalim pa roon." Nakakairita
talaga ang babaeng 'yon.

Grace chuckled. "I like you. You have spunk. Bagay nga kayo ni Iuhence."

Tumawa siya ng mahina. "Sige lang, sabihin mo pang bagay kaming dalawa. Lumalaki
ang tainga ko e. Pleasure my ears, please."

It Grace's time to laughed. "Bagay na bagay kayo. Okay na?"

"Okay na okay."

Biglang sumeryuso ang mukha ni Grace na ikinakunot ng nuo niya.

"What?" She inquired, a little nervous.

"A warning from me. Hangga't narito kayo, bantayan mo si Iuhene. I know Nali,
gagawin niya ang lahat masolo lang si Iuhence at masira kung ano man ang mayroon
kayo."

Tumalim ang mga mata niya. "Over my hot gorgeous sexy body. Subukan lang niya at
lulunurin ko siya."

Tumawa si Grace. Akala siguro nito nagbibiro siya. Hell, no!

"I'm not kidding." She said dryly. "Lulunurin ko talaga siya."

Napatigil sa pagtawa si Grace at napatitig sa kanya. "I like you. I will name my
poodle after you."

Napanganga siya sa babae. "What?"

"It's not an insult." Grace explained quickly. "I love animals so much. For me,
you're a big deal if I name my pets after you."

"Thanks, but," Napangiwi siya. "Puwedeng huwag ang pangalan ko? Nakakailang na
kapangalan ko ang aso mo."

Grace chuckled. "Okay, hindi na."

"Thanks." Aniya na nakangiwi pa rin.

A/N: Naiinis ako kay Nali. Haha. Grace! Narito ka na! Hehe
####################################
CHAPTER 13
####################################

CHAPTER 13

TAMA nga si Grace. Makati talaga itong Nali na ito dahil palaging nakadikit kay
Iuhence. Mula ng matapos mag-usap si Iuhence at ang Ninong nito ay hindi na ni Nali
nilayuan pa ang binata. Ang nakakatawa ay panay iwas ng binata rito.

Siya naman, para ipakita na naiinis siya. Hindi siya lumapit kay Iuhence. Nagagalit
siya! Nagseselos siya! Letse! Peste! Bakit ba kasi kailangan pa nilang mag-stay sa
isla na 'to? Oh yeah, because Grace's father forced them to stay for meryenda.

"Stop glaring at them and get your man, Mhel." Anang boses ni Grace na nakaupo sa
tabi niya.

Nasa balkonahe sila at nakatingin kay Iuhence at Nali na nasa dalamapasigan na

parang nag-uusap.

Matalim ang mga mata na tumingin siya sa gawi nila Iuhence at Nali. Panay ang yapos
ng haliparot na babae kay Iuhence at panay naman ang iwas ng binata pero kahit
ganoon umakyat parin ang lahat ng dugo niya sa ulo dahil sa sobrang selos.

Yeah. I should take Grace's advice.

She stands up with the intention of getting rid of Nali.

Umalis siya sa balkonahe at naglakad palapit sa mga ito. Nang makalapit kay Iuhence
ay ipinalibot niya ang mga braso sa leeg ng binata at hinila pababa ang leeg nito
at siniil ng halik ang mga labi nito.

Iuhence moaned when their lips touched. Idinikit niya ang katawan niya sa katawan
nito at naramdaman niya ang alaga nito na unti-unting nabubuhay dahil sa halikan
nila.

Nang bumaba ang mga labi nito sa leeg niya, she opened her eyes and smirked at Nali
while Iuhence was still kissing and nipping her neck.
Nali's eyes were like daggers as she glared at her. Matatalim ang nga mata nito
habang nagpupuyos sa galit na nakatingin sa kanila nila ni Iuhence. Nakahinga siya
ng maluwag ng nagmamartsang umalis ito.

When Nali left, she pushed Iuhence away and then she started walking away from him.

"Hey! Mhelanie!" Sigaw ni Iuhence. "Stop!"

Tumigil siya at hinarap ito. "What?"

"Ano ba ang problema mo?" Naguguluhang tanong nito. "You kissed me and then you
pushed me away. And by the way, where were you? Care to explain?"

Tinaasan niya ito ng kilay. "Oh eh ano naman ngayon?" Sikmat niya. "Kanina ka pa
nakikipaglampungan sa Nali na 'yon! Tapos ngayon magtatanong ka? Gusto mo kutusan
kita? Letse! Magsama kayong dalawa!"

Halata amg gulat sa mukha ni Iuhence. "Ano ba ang sinasabi mo?" Gulong-gulo ang
boses nito. "Hindi ako nakikipaglampungan sa kanya. Umiiwas nga ako e."

Her jaw tightened and fully faced Iuhence. "What am I talking about? Oh I don't
know. Hanging out in Nali's room? Caught in an erotic position? Sleeping on the
same fucking bed?" She glared at him who look stunned. "Care to explain those?"
Nang hindi ito makapagsalita sa sobrang gulat, inirapan niya ito at tinalikuran.

She will not talk to him! Peste!

Hanggang sa sumapit ang meryenda, wala pa rin siyang imik. Si Grace lang ang
kinakausap niya. At kapag nahuhuli niyang matalim na nakakatingin sa kanya si Nali,
matalim din ang mga mata na sinasalubong niya ang tingin nito.

"Have a safe trip, Iuhence." Wika ng ama ni Grace ng ihatid sila nito sa
dalampasigan. "It was nice meeting you Miss Mhelanie." Anito ng bumaling sa kanya.

She smiled back. "Same here."

"Iuhence, kailan ka babalik dito sa isla?" Nang-aakit ang boses na tanong ni Nali.

"Stop it, Nali." Saway ng ama rito na ikinangisi niya sa gawi ni Nali. "Tantanan mo
na si Iuhence. Tama na. Kanina ka pa."

Nawalan ng imik ang babae at namula ang pisngi sa hiya dahil sa pagsaway ng ama
rito.

"Ingat kayo." Ani Grace at kinindatan siya.

"Thanks." Sagot niya at tipid na ngumiti.

In that short time in Grace's company, nagkalagayan sila ng loob. I think we're
friends.

And then the Jet Ski is moving. Uuwi na sila sa isla nila kung saan walang
haliparot na babae.

Pero kahit naka-uwi na sila sa Iumhe Island, wala pa rin siyang imik.

Mabilis siyang bumaba sa Jet Ski ng dumaong iyon at naunang naglakad patungo sa
Villa.
"Mhelanie! Mhelanie!" Sigaw ni Iuhence sa pangalan niya.

Hindi niya ito pinansin at nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad.

May humawak sa braso niya at parang may kuryenteng dumaloy doon. She knew that it's
Iuhence by the electricity she felt. Pinigilan siya nito pagkatapos ay pinaharap
siya.

"Talk to me." May pagsusumamo sa boses ng binata. "Galit ka ba sa akin? Please tell
me. Mababaliw ako sa kakaisip kung bakit ka galit sa akin-"

"E di mabaliw ka." She said in pure anger. Jealousy is eating her rationale
thought. "Galit pa ako kaya huwag kang hahara-hara sa dinaraanan ko. Baka masuntok
at masipa kita." Ipiniksi niya ang braso na hawak nito at pumasok sa loob ng Villa.

Dere-deretso siya sa kuwarto na inuukupa nila ni Iuhence at ini-lock iyon.

After a minute, Iuhence knocked on the door. "Mhelanie, open the door."

"Ayoko! Diyan ka lang sa labas!" Sigaw niya mula sa loob.

"Come on. Open up. Please?" Parang nagmamakaawa ang boses nito.

"Ayoko nga sabi e!"

Nawalan ng imik ang nasa labas ng silid kapagkuwan ay nagsalita ulit ang binata
pagkalipas ng mahabang katahimikan.

"I'm sorry about Nali." Iuhence said. "Mamatay man ako rito ngayon, wala kaming
naging relasyon ni Nali maliban sa pagiging magkaibigan. Alam kong may gusto siya
sa akin pero parang nakababatang kapatid lang talaga ang tingin ko sa kanya. Her
sexual advances always failed. I don't like her. 'Yong sleeping in the same bed,
that happened way back when I was in college. Pero walang nangyari sa amin kasi
kasama namin sa silid ni Tyron, Calyx and Ymar. I swear it's the truth."

Iuhence paused for a second. "'Yong caught in erotic position, kagagawan niya iyon
para pilitin ako ni Ninong na pakasalan siya. But Ninong knew the truth. Hindi ko
gusto si Nali. At 'yong hanging out in her room, it only happened once. It was her
birthday kaya pinagbigyan ko siya. I can't say no since I forgot to but her a
gift." He sighed loudly. "Please, open the door. Pangako, totoo lahat mg sinabi ko.
Mamatay ka man."

Napaawang ang labi niya. Mabilis niyang binuksan ang pinto at matalim ang mga mata
na tinitigan ito. "Anong mamatay man ako? Ikaw kaya ang patayin ko!"

Iuhence face was full of any unnamed emotion as he looked at her. "I'm telling the
truth, Mhelanie. Dahil kapag namatay ka, para na rin ako ang namatay."

Her heart nearly leaped out from her chest. "Iuhence..." nagbaba siya ng tingin ng
maramdaman ang malakas na pagtibok ng puso niya. This man really has an effect on
her. "Bakit kasi hindi mo sa akin na-i-kuwento si Nali bago mo ako dinala sa isla
na iyon? Maiintindihan ko naman-"

"Because she doesn't matter to me." He cut her off. "Mas importante sa akin ang
makasama ka kaysa i-kuwento siya sayo. She isn't relevant in my life, but you are.
If I were to compare you with my human needs, you are the very air I breathe.
Ganoon ka kahalaga para sa akin. Because without you, I'll cease to exist."

She's reading between the lines. At sa mga sinasabi ni Iuhence, kulang nalang ang
salitang I love you para makomperma niya na mahal siya nito. His effort, those
words, and the way he looked at her. Hindi naman siya bobo para hindi maintindihan
ang mga pinapahiwatig nito. It's that or she is just assuming and hoping that
somehow, her love for him is not unrequited.

There. She said it. She cannot deny that fact any longer. Yes, she loves this man
so darn much.

At kung puwede lang mahimatay ang puso niya sa kilig, baka 'yon na ang nangyari.
Pati yata dulo ng daliri niya kinikilig sa mga salitang lumalabas sa bibig ng
binata.

"Please, huwag ka ng magalit. Huwag ka ng magselos." Anito na nagsusumamo.

It was in the tip of her tongue to deny what he said about her being jealous but
she didn't voice it out. Wala ng halaga pa kung idi-deny niya. Halata naman sa
ikinilos niya na nagseselos siya.

"Nakakairita siya e." Aniya sa malumanay na boses.

Iuhence face broke into a sweet smile. "Trust me, mas naiirita ako sa kanya. Dahil
sa kanya, hindi mo ako pinansin." Ipinalibot nito ang mga braso sa beywang niya.
"Let's have dinner. My treat."

Umingos siya. "You can't cook, silly-"

"My yacht will arrive an hour from now. A dinner for two is already set. So, dine
with me?"

She giggled as her heart fall harder for this gorgeous man. "Okay."

"Good." Then his sweet smile turns into a naughty grin. "We have one hour to burn.
Mas madali maghintay kapag may ginagawa. Lalo na kung ang gagawin natin ay 'yong
nakakabuhay ng mga laman."

Mahina siyang napatawa at mabilis na binubad ang blouse na suot at tinanggal ang
bra. "Oh, ano pang hinihintay mo?" Tanong niya ng makitang nakaawang ang bibig ni
Iuhence habang nakatingin lang sa mayayaman niyang dibdib na wala ng saplot.

Kaagad naman itong nakabawi sa gulat at inangkin ang mga labi niya kasabay niyon ay
ang marahang pagmasahe sa mayayaman niyang dibdib.

"Ohhh, Iuhence..."

Mabilis siyang pinangko ni Iuhence at ihinigis siya sa kamay kapagkuwan ay

kinubabawan siya ay nilukumos ng halik ang mga labi niya na agad din naman niyang
tinugon ng buong puso.

This is going to be a hot sweaty one hour.

IUHENCE was busy thrusting in and out inside Mhelanie when his phone rang. Hindi
niya pinansin iyon at pinapatuloy lang ang ginagawa.

"Ohhh, yeah, keep doing that, honey." He said huskily when he felt her controlling
the muscle around her vagina walls.
Mas nadadagdagan ang sarap ng bawat ulos niya dahil sa ginagawa nito. Parang siyang
mababaliw sa sarap habang binabayo niya ang centro ng pagkababae ng dalaga. It was
breathtaking to make love with Mhelanie Tschauder. Every love making, he fall
harder for her. He is already falling for this woman. Faster. Harder. And he can't
do anything to un-fall himself, not that he's going to do that.

He is more than happy to fall for this woman. It is his privilege to fall madly,
deeply and insanely in love with her.

His phone stops ringing and it rang again after a second it stopped.

Pero hindi niya pa rin pinansin ang cell phone niya. He thrust hard and long. He
didn't stop until Mhelanie was writhing in pleasure as he make love to her her.

Ipinalibot nito ang binti sa beywang niya at sinalubong ang bawat pag-ulos niya.
Mahigpit itong napakapit sa balikat niya.

"Iuhence ... I'm coming... Ohhh-Good heavens. Hayan na-Ohhhhhhh!"

Nang maradaman niya ang pagyakap ng katas nito sa pagkalalaki niya, he let himself
cum. He spurt his hot seed on her womb. Wala siyang pakialam kung may mabuong buhay
sa loob ng sinapupunan nito. He will gladly accept the paternity of the child.

That thought made him grinned deviously. Not a bad thought.

"That was-" Mhelanie took a very deep breath. "-mind blowing."

"I know." Habol ang hininga na aniya. "Palagi naman e."

Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis at parang nakipag-karera ang puso niya sa mga

kabayo at nanalo siya.

"Sa tingin ko kailangan mo ng sagutin ang tumatawag sa'yo." Wika nito ng tumunog na
namang muli ang cell phone niya.

Inaabot niya ang cell phone na nasa night stand at sinagot ang tawag. He was still
inside of Mhelanie.

"Hello?" Irritation coated his voice.

"Sir, the Yacht already arrived. Kanina pa actually." Boses iyong ng sekretarya
niya. "Maglalagay po ba kami ng red carpet para sa entrance?"

Heather's voice was void of any emotion. His secretary is freaking serious!

"No need." She chuckled lightly. "That will do. Thank you, Heather."

Tumaas ang kilay ni Mhelanie ng banggitin niya ang pangalang Heather.

"Heather is my very loyal and trusted secretary." Mabilis na paliwanag niya.

"Magli-limang taon na siya bilang sekretarya ko."

"Ah, okay. Why did she call you?"

"To tell me that my yacht just arrived."

Nanlaki ang mga mata nito. "Ganoon ba? Hugutin mo na at umalis ka sa pagkakakubabaw
sa'kin. Maliligo pa ako."
"Puwede ka namang hindi maligo. Ako lang naman ang kasama mo 'ron at wala ng iba."

Pinandilatan siya nito. "No way! Get off me!"

Natatawang umalis siya sa pagkakakubabaw dito at ito naman ay mabilis na tumakbo

patungo sa banyo.

Napailing-iling siya at naligo sa banyo sa kabilang silid. Baka ano pa ang magawa
niya kapag sumabay siyang maligo rito.

MHEL wore a simple sundress. She paired it with slipper. Hindi bagay ang stiletto
sa pagrampa sa dalampasigan. And then she just let her hair lose. Sinuklay lang
niya iyon at siyempre, she put a make up one. Pero light lang.

Pagkalabas niya ng kuwarto, napangiti siya ng makakita ng isang tangkay ng bulaklak

sa sahig at nakapatong iyon sa isang scented paper na may sulat-kamay ng binata.

My sweetest honey, Mhelanie. Nauna na ako sa'yo sa Yacht. Pagkalabas mo ng Villa,

makikita mo agad ang Yacht ko. I hope you enjoy this night. - The sweetest food
torturer, Iuhence V.

Inaamoy niya ang rosas habang naglalakad palabas ng Villa. Totoo ang sinabi ng
binata. Kaagad niyang nakita ang yacht nito.

Isang malapad na ngiti ang kumawala sa mga labi niya ng makitang may nagkalat na
petals ng roses sa dalampasigan.

"Hindi ba nawawalan ng rose petals ang lalaking 'to?" Natatawang tanong niya sa
sarili.

Naglakad siya patungo sa Yacht at mahinang napatawa ng makitang may red carpet na
nakalatag sa dadaanan niya. Good heavens! This guy is incorrigible!

Dumaan siya sa red carpet at nang makarating siya sa dulo, may isang magandang
babae na sumalubong sa kanya.

"Miss Mhelanie, I am Heather." Iminuwestra nito ang kamay papasok sa loob ng Yacht.
"This way, ma'am."

Sinundan niya ang babae patungo sa pinakamataas na bahagi ng yacht kung saan naroon
ang binata at naghihintay sa kanya.

Her world stops spinning when she meets his strikingly tantalizing emerald eyes.
This man should be in jail for having those tantalizing eyes. Because of those
beguiling emerald eyes, he can get away with murder.

Gosh!

Bumagay dito ang suot nitong polo shirt na nakatupi hanggang siko at dark faded
jeans na pinarisan ng leather slippers.

Iuhence Vergara is one hot piece of meat!

Hindi niya namalayang nakaalis na pala si Heather at naiwan silang dalawa ni

Iuhence sa top deck.
Iuhence pulled a chair for her like an English gentleman and smiled at her. "Have a
sit, honey."

Mhel smiled then bit her lower lip as she walked towards the chair. Nang makaupo
siya, umikot si Iuhence at umupo sa silya na nasa harapan niya.

Napatingin siya sa lamesa at may naglarong ngiti sa mga labi niya ng makitang puno
iyon ng masasarap na pagkain.

"A chef cooked these for you?" Tanong niya habang nag-uumpisa ng silang kumain ng
binata.

Napakasarap ng mga pagkain na nakahain para sa kanila.

"Yeah." He let out a chuckle. "Alam mo naman na hindi kami friends ni Mr. Cooking
kaya hindi na ako mag-a-attempt pa na magluto. Baka kasuhan na ako ng food
torturing."

Mahina siyang napatawan. "Not food torturing but food poisoning."

Napasimangot ito. "That's an insult, honey. I am wounded." Umakto itong nasasaktan

kapagkuwan ay ngumiti rin. "Anyway, matagal na tayo rito sa isla pero hindi mo pa
alam ang favorite color ko."

"White and Black."

His eyes bulged. "Paano mo nalaman?"

Itinirik niya ang mga mata. "Iuhence, lahat yata ng damit mo ay 'yon ang kulay.
Your Villa is color white with black on the edges. Ang kulay din nitong Yacht mo ay
kulay puti na may kulay itim sa gilid. Pati rin ang Jet Ski mo ay kulay black and
white. At lahat ng gamit sa loob ng Villa ay kulay black at white."

Mapailing-iling ito habang may naglalarong ngiti sa mga labi. "Oh... okay. Well,
what's my favorite drink?" He inquired smugly. He was expecting na hindi niya alam.
Doon ito nagkakamali.

"Coffee." Sagot niya. "You're always drinking coffee. Mapa-umaga man, hapon o gabi.
If given a chance, magka-kape ka."

He let out a short chuckle. "Napansin mo pala."

There's a smug expression on her face. "Ikaw? May alam ka ba tungkol sa'kin?"

Tumango ito at sumimsim ng wine mula sa kopita. "Yeah. Pina-imbestigahan kita."

Halos malaglag ang panga niya sa sinabi nito. "What the hell?! Pina-imbestigan mo
ako ng hindi ko nalalaman? Are you fucking kidding me-"

"I just want to know you more." He explained.

"Anong know me more? God, Iuhence, you could have asked me."

"Pina-imbestigahan kita nuong mga panahong nasa Russia ka pa at hindi pa maayos ang
samahan natin. I want to know what happened to you in eight years that you were
gone." Paliwanag nito habang malamlam ang mga mata. "Sa mga panahong 'yon,
nasisiguro kong hindi mo sasagutin ang mga personal kong katanungan."

He's probably right. Hindi talaga niya ito sasagutin.

"So, ano naman ang nalaman mo sa pagpapa-imbestiga mo sa'kin?" Usisa niya na
nakataas ang kilay.

Iuhence grinned devilishly. "A lot."

"Like?" She urged him to talk.

"Like everything about you."

Hindi makapaniwalang napailing-iling siya. "Seriously?"

"Yeah."

Nagpakawala siya ng buntong-hininga. "So, wala ka ng gustong malaman sa'kin. Total

alam mo naman ang lahat ng tungkol sa akin."

"There's one thing." Anito habang matim na nakatitig sa mga mata niya na mas
nagpapabilis ng tibok ng puso niya.

"What?" She felt nervous under his intimate gaze.

"Hindi ko alam kung sino ang laman ng puso mo."

She was dumbfounded at the moment as she stared back at him. "A-Ano?"

"Hindi ko alam ang nararamdaman ng puso mo, Mhelanie. 'Yon ang hindi ko alam."

Tumayo ito at lumapit sa kanya pagkatapos ay ipinalibot ang isang braso sa beywang
niya at iginiya siya patayo at hinapit siya palapit sa katawan nito.

"Huwag mo ng isipin ang sinabi ko." Anito na titig na titig sa kanya na para bang
natatakot ito na kapag pumikit ito kahit sandali lang ay mawawala siya. "Dance with
me instead."

"Wala namang-"

As if on cue, a sweet music filled her ears.

Nagpahila siya kay Iuhence patungo sa gitna ng deck at sumayaw sila sa saliw ng
malamyos na musika.

"I don't know how to dance." Pag-amin ng binata sa kanya na ikinangiti niya.

"Tapos ang lakas mong isayaw ako. Hindi ka na nahiya." Biro niya.

"I'm not ashamed to admit to you that I'm not good at something. 'Iyon ako e.
Kasama ang mga kahinaan ko sa bumubuo ng pagkatao ko. Before, I was ashamed to
admit it for a reason that you might laughed at my handsome face, but now, that's
okay. Alam ko naman kasi na hindi mo ako huhusgahan at pagtatawanan dahil lang
doon. Ang tanging magagawa ko nalang ay hasain ang sarili ko sa mga bagay na mahina
ako. I don't know how to cook, but I will learn for you. I don't know how to dance
but I swear I will hire the best dance instructor in the world to teach me so I
could flawlessly dance with you. I have a really bad voice, but I will hire the
best singer in the world to teach me how to sing so I can serenade you without
being afraid that I might not hit the high notes. I will do those things for you,
para maging bagay ako sa'yo."

She can hear her own heartbeat. And it's freaking fast and loud! "Iuhence, hindi
ako perpekto para gawin mo ang mga bagay na iyon para maging bagay ta'yo. I have my
own version of weaknesses. I'm not perfect."

"In my eyes," hinaplos nito ang pisngi niya. "You are perfect, Mhelanie."

Tumigil siya sa pagsasayaw. "Hindi ako tanga, Iuhence. I can read between the
lines. I know you're trying to say something and I know, or, I assumed that I know
what it is. Pero puwedeng bang sabihin mo na sa akin ngayon? Gusto kong malaman
kung tama ba ang pagkakaintindi ko sa mga pinapahiwatig mo."

Isang misteryusong ngiti ang gumuhit sa mga labi nito. "That's good that you can
read between the lines. But I won't tell you now. Hindi pa ito ang tamang panahon
na sabihin ko sa'yo 'yon."

"Kailan ba ang tamang panahon?"

Itinuro nito ang dibdib kung nasaan ang puso nito. "Malalaman nito kung kailan ang
tamang panahon na 'yon."

She smiled tightly. "At kailan naman kaya 'yon?"

"Soon, my love. Soon."

HABANG nakatingin sa kulay chokolateng mga mata ni Mhelanie, he knew that he found
the one, and that is her, the woman who consumed every fiber of his being. Mhelanie
Tschauder.

He is not just falling anymore. He already had fallen in love with her.

He need days before he told her what he feels for him. He needs to prepare. He
needs a chain to lock her to his side; women call that chain a ring.

He needs to buy a freaking ring.

A/N: Bagay na bagay ang kanta ni Beyonce sa last part. hehe

####################################
CHAPTER 14
####################################

CHAPTER 14

IUHENCE looked at the women sleeping beside him in his bed. Mula ng ayain niya
itong maligo sa dagat ay nagkamabutihan na sila. Minsan nalang sila kung mag-away
at siyempre, sa kuwarto na niya natutulog ang dalaga. Hindi niya hahayaang mawala
ito sa tabi niya ngayong inamin na niya sa sarili niya ang nararamdaman para sa
dalaga.

Yes, he is in love with Mhelanie Tschauder. And he hoped that it's not unrequited
love.

Pero alam niyang kahit papaano ay may nararamdaman ito para sa kanya. He can feel
it. Hindi nga lang niya alam kung gaano kalalim ang nararamdaman nito para sa
kanya. But a woman would never surrender herself to man for countless times if she
doesn't feel anything towards him. Naniniwala siya na kahit papaano ay may
nararamdaman sa kanya si Mhelanie at iyon ang pinanghahawakan niya.

He silently crawled out of the bed and went out of the room to call his secretary.
It's just six in the morning, but of course, his ever reliable secretary answered
his call on the second ring.

"Yes, Sir?" Pormal na anito sa kabilang linya.

"Good morning, Heather." Masiglang bati niya sa kaniyang sekretarya.

Ilang segundong nawalan ng imik ang nasa kabilang linya. "Ang saya niyo po ata,
Sir." Komento nito.

"Yeah." He grinned like an idiot. "Anyway, I want you to send the company's
helicopter to Iumhe Island. Uuwi na ako sa Manila."

"Okay po, Sir." Paused. "Yung mga appointments niyo po na ikinansel niyo, i-a-
unhold ko na po-"

"No. Hold my appointments. Babalik ako ng Maynila pero hindi pa ako papasok sa
trabaho. May aayusin pa ako e."

"Copy, Sir."

"Good." Pinatay niya ang tawag at bumalik sa kuwarto.

Naabutan niyang gising si Mhelanie at nakasimangot. Nginitian niya ito ng magtama

ang mga mata nila at hinalikan ito sa mga labi. "Good morning, sweetheart."

She yawned. "Good morning." She stretch her arms and back. "Bakit ang aga mong
magising? At sino ang kausap mo sa telepono?"

"Si Heather ang kausap ko." Sagot niya. Everytime he is on the phone, Mhelanie
would always asked him who is he calling.

Siguro nga ay nakapasok na siya sa puso nito pero hindi pa rin buo ang tiwala nito
sa kanya. I have to work on her trust.

"Ah, okay." Umalis ito sa kama at naglakad patungo sa banyo. Bago ito pumasok doon
ay nilingon siya nito. "Bawal ang manyak sa banyo. Naka-lock ang pinto." Anito na
ikinangiti niya ng malapad.

Napailing-iling siya ng marinig na ini-lock nga nito ang pinto para hindi siya
makapasok. Minabuti niyang magluto nalang ng agahan habang hinihintay na matapos
itong maligo.

In the kitchen, he made coffee and then he toasted four bread and looks like god
had given him a chance to redeem himself, maayos ang pagkakaluto niya sa pancake
ngayon. Hindi sunog at hindi rin naman hilaw. Just perfect. Sana magustuhan ni
Mhelanie.

Minutes later, pumasok si Mhelanie sa kusina at basa pa ang buhok nito. He felt
like his heart turn into frenzy as he looked at her no make-up face. So beautiful
and she's mine. And no one can take her away from me.

"Mukhang gumagaling ka na sa pagluluto ng pancake, ah." Komento nito at hinalikan

siya sa pisngi. "You're improving."
"For you, I'll improve." Aniya at kinidatan pa ito.

Mhelanie giggled and it's his favorite music. "Aww...That's so sweet of you."
Pinanggigilan nito ang pisngi niya. "Thank you, Iuhence."

He gave her his mouth watering smile and dipped his head to kiss her fully in the
lips. "I have a surprise for you." Aniya ng pakawalan niyaang labi nito.

Her eyes widen in excitement. "Talaga?" She clapped giddily. "Ano naman 'yon?"

"Kumain muna ta'yo." Sabi niya at pinaupo ito sa silya.

Mabilis silang mag-agahan ni Mhelanie. Tamang-tama naman ng matapos silang mag-

agahan ay narinig niya ang tunog ng papalapit na helicopter.

Mhelanie frowned at the sound. "Ano 'yan?" Nakakunot na tanong nito na ang
tinutukoy ay ang tunog ng papalapit na helicopter.

He took a deep breath. Here we go. His plan to make her his for eternity is about
to comence.

"It's my Company's Helicopter. Aalis na tayo rito sa isla. We're going to Manila."
Wika niya at hinintay ang reaksiyon ng dalaga.

Mhelanie merely smiled. "Babalik na tayo sa totong mundo kung saan nagkakandarapa
ang mga babae sayo." Sadness dawn on her face and it pained him to see her like
that. "Sige, ihahanda ko na ang mga gamit ko. After all, you are still my kidnapper
and I have no resources to escape from your clutches."

He felt a hole in his chest as Mhelanie walk away. Mali ba ang naging desisyon
niya? Mali ba na dalhin niya ito sa Manila para makilala ito ng mga magulang niya?
Mali ba na ipakilala niya ito sa mga kaibigan niya?

All he wanted was to make her happy, but looks like it's not going to happen
anytime soon.

WALANG-BUHAY na nag-impake si Mhel. Pupunta sila sa Manila at iiwan ang isla na ito
kung saan ipinakita nito sa kanya ang sweet na Iuhence. Natatakot siya na baka
kapag nasa Maynila na sila ay hindi na siya pahalagahan ng binata at mawala ang
nakilala niyang Iuhence Vergara sa islang ito.

She was hoping that he will tell her what he feels for her here in the island. Pero
mukhang aasa nalang siya. Mukhang nakalimutan na nga yata nito ang nangyari at mga
sinabi nito sa Yacht. Ouch! Ang sakit naman.

Ayaw niyang mawala ang Iuhence Vergara na umangkin sa puso niya. Yes, Iuhence now
owned her heart. And she's afraid that he might break it if they went to Manila.
Ngayon palang ay kinakain na ng selos ang puso niya sa isiping nagkalat sa Manila
ang magagadang babae na siguradong handang paligayahin ang binata na mas higit pa
sa kaya niya.

But what choice does she have? Sasama siya rito kasi wala naman siyang pamasahe
pabalik sa Russia.

Pagkalipas ng ilang minuto, pareho silang walang imik ni Iuhence habang nakasakay
sa helicopter na papuntang Maynila. Napatingin siya sa kamay niya na hinawakan ang
kamay niya at pinisil iyon.

She looked deep into his eyes and she could see sadness in their depths.

"Anong problema mo?" She shouted. Masyadong malakas ang ingay ng helicopter para
marinig siya nito.

Napakunot ang nuo niya ng kunin nito ang braso niya at nag-drawing doon gamit ang
hintuturo nito.

He draw a letter'I'. Pagkatapos ay letter 'L' and then 'O'. Mas lalong lumalim ang
pagkunot ng nuo niya ng hindi niya maintindihan ang sumunod na letra na isinulat
nito sa braso niya. Hindi siya sigurado kung ano 'V' ba iyon o 'U'. Hanggang sa
matapos itong magsulat, taning 'I,L,O' lang ang letra na naintindihan niya na
isinulat nito sa braso niya.

Kinuha niya ang kamay nito at ang-drawing doon ng question mark. She wanted him to
know that she didn't get what he was trying to draw.

Iuhence just smiled warmly at her and then intertwined their hands.

Magkahawak-kamay sila hanggang makarating sa Manila. The helicopter landed on the

roof top of Pacific Pearl Shipping line building. Mula roon, sumakay sila sa
Bugatti Veron ni Iuhence at pumunta sila sa pamilyar na bahay ng mga magulang nito.

She can still remember the huge mansion. She'd been here eight years ago.

Kinabahan siya ng tumigil ang sasakyan sa harap ng malaking mansiyon.

"Anong ginagawa na'tin dito?" She asked, Iuhence. I'm freaking nervous!

Hinawakan ng binata ang kamay niya at pinisil iyon. "May dadaanan lang tayo. And
then we'll go to my penthouse."

"Okay." She breathes out and the step out from the car.

Hinawakan siya ni Iuhence sa siko at halos mapugto ang hininga niya sa sobrang
bilis ng tibok ng puso niya. When Iuhence opened the door to the mansion for her,
she looked at him before entering the household.

"You'll be fine." Anito at iginiya siya patungong sala.

"Anong you'll be fine? Akala ko ba may dadaanan ka lang rito. Kunin mo na at ng

makaalis na tayo. I don't want to meet your parents-"

"Bakit naman?" She saw the pain that flashed through his eyes. "May mali ba sa mga
magulang ko? Bakit ayaw mo silang makilala? Hindi naman sila nangangain ng tao-"

"It's not that." Panay ang hinga niya ng malalim at tingin sa paligid. "Nakakahiya
kasi e. Malalaman nila na magkasama tayo sa isla. Ano nalang ang iisipin nila?"

A feminine gasp filled her ears, stopping her conversation with Iuhence. Mabilis
niyang nilingon ang pinanggalingan ng tunog. Standing in the bottom of the
staircase is none other than Othella Vergara, Iuhence's mother.

"Oh my god!" Iuhence mother exclaimed. "Is that you, Mhelanie? Do you remember me
from eights years ago?"

Napalunok siya at lumapit sa ginang. She kissed her cheek and smiled at Iuhence
mother. "Good afternoon po, ma'am. And yes, naaalala kop o kayo."

Isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi nito. "Good morning din sa'yo, iha."
Biglang sumeryuso ang mukha nito na ikinakaba niya. "Anyway, tama ba ang narinig
ko? Magkasama kayo ni Iuhence sa isla? Kayong dalawa lang?"

Namumula ang pisngit na tumango siya.

"Sumama ka ba sa kanya ng buong puso?" Tanong ulit ng ginang.

"Ahm," she didn't lie. "Kinidnap po ako ng anak niyo."

"Mhelanie!" Reklamo ni Iuhence ng lapitan ito ng ina ang piningot sa tainga.

"Ikaw talagang bata ka! Kailan ka natutong mangidnap, ha?" Galit na wika ng ina
nito habang pinipingot pa rin ang tainga nito.

"Mommy-ouch! Mom, let go of me. Si Daddy ang sisihin niyo. Nakakahiya kay Mhelanie.
Ang laki-laki ko na pinipingot niyo pa rin ako."

Natigilan ang ina nito at tumingin sa kanya kapagkuwan. "Mhelanie, sagutin mo ako."

"Ano po 'yon?" Usisa niya habang nasa-sahig ang tingin.

"Girlfriend ka ba ng anak ko?"

"Mom!" Iuhence shouted and went to her side. Nakatakas ito sa pingot ng ina nito.
"Huwag ka ngang ewan, mommy. Nililigawan ko palang siya."

Mas malakas pa sa yabag ng kabayo ang tibok ng puso niya. Her heart was beating so
fast like she'd been in a horse race. Nililigawan?

"'Yan ba ang panliligaw mo?" Sikmat ng ina nito. "You kidnapped her and you called
that courting?!" Lumapit ito sa kanila at piningot na naman ang tainga ni Iuhence.
"Pareho lang kayo ng Daddy mo. Mag-ama nga kayo."

Mahina siyang napatawa ng mahina ng makitang hindi maipinta ang guwapong mukha ni
Iuhence dahil sa pagpingot ng ina nito rito.

"Mommy, huwag mo na akong pingutin." Nakangiwing wika ni Iuhence. "Masakit kaya.

Tama na. Mommy naman e." Parang bata na nagmamaktol si Iuhence at hindi niya
mapigilang matawa.

Iuhence glared at her. "Don't laugh at my misery, Mhelanie! Help me."

Binilatan niya ito. "Buti nga sa'yo." Aniya na nakangisi. "Sige pa po, pinugutin
niyo pa po iyang anak niyo. I was so scared when he kidnapped me. When I woke up,
mas nadoble ang takot ko tapos nalaman ko pong siya pala ang kumidnap sa akin."

Puno ng pag-unawa at pag-aalala ang mukha ng ginang ng bumaling sa kanya. "Anong

ginawa sa'yo nitong loko-loko kong anak?"

"Pinaamoy po niya yata ako ng pampatulog kasi namalayan ko nalang po nasa isla na
niya ako."

Naningkit ang mga mata ng ginang at pinukol ng masamang tingin si Iuhence. "Hindi
kita pinalaki para mangidnap ng babae! Alam kong loko-loko ang Daddy mo pero hindi
ko alam na mangingidnap ka rin ng babae katulad ng ginawa niya sa akin noon-"
"I did that because I want her to notice me!" Sigaw ni Iuhence na ikinatigil ng
ginang. Pati rin siya ay parang natulos sa kinatatayuan at nakatitig sa binata
habang ang puso niya ay nakikipag-karera sa sobrang bilis ng tibok niyon.

Millions of butterflies dwell on her stomach as Iuhence looked deep into her eyes.

"Kinidnap kita kasi gusto kong makilala mo ako bilang ako. Hindi bilang si Iuhence
Vergara na tinakbuhan mo walong taon na ang nakakaraan." Lumapit ito sa kanya at
hinaplos ang pisngi niya. Her heart went crazy inside her chest. "Truthfully, I'm
not sorry that I kidnapped you. Nagpapasalamat pa nga ako at naisipin ko ang ideya
na iyon."

Napailing-iling siya at marahang tinampal ang pisngi nito. "I should be really mad
at you for kidnapping me, but, ironically, I'm not. At least not anymore."

Iuhence grinned wickedly. "Dapat nga magpasalamat ka pa sa akin e. You reach heaven
a couple of times because of me-"

"Oh my god!" Tili ng ina ni Iuhence at lumapit sa kanya kapagkuwan ay nilapat ang
kamay sa tiyan niyan. "May laman na ba, iha? Magkaka-apo na ba kami?" Mangiyak-
ngiyak ang boses nito.

Iuhence gaped at his mother in disbelief and then he grabbed her hand and pulled
her towards the door.

"Saan na kayo pupunta, Iuhence?" Tanong ng ina nito. "Please take good care of my
grandchild!"

"Argh! Coming here was a mistake." Iuhence muttered under his breath as they step
out from the mansion. "Hindi pa nga ako nakakapagtapat, apo kaagad." Mahinang
bulong nito kaya hindi siya sigurado kong tama ang narinig niya.

Sumakay siya sa Buggati Veron nito at pinaharurot iyon paalis sa malaking mansiyon.

A/N: Balik na sa realidad. Haha

####################################
CHAPTER 15
####################################

CHAPTER 15

IUHENCE' penthouse looks so regal that only rich people can afford. Naalala niya
tuloy ang bahay nila sa Canada. Malaki rin iyon at maganda. But she can never call
it a home. Their house was like a prison cell ... her prison cell.

Masyadong strikto ang Daddy niya. He was preserving her for a better man he says.
Pero dahil sa ginagawa nito, nasasakal siya. Ang mommy naman niya ay sunod-sunoran
lang dito.

Eight years ago, hindi niya kinaya ng malaman niyang ipapakasal siya ng ama niya
kay Iuhence Vergara. Noon, hindi pa niya kilala ang binata at hindi pa ito ang
nagmamay-ari sa puso niya. She ran away and hid in Russia. Ang tanging bansa na
hindi i-che-check ng ama niya sa kadahilanang hindi nito aakalain na pupunta siya
roon. It's a very far away country.
But that's all in the past, now, she's with the man she should have marry eight
years ago. Ang pinagkaiba lang ay hindi niya ito tatakbuhan tulad ng ginawa niya
noon. There is a big possibility na baka ito pa ang tumakbo palayo sa kanya.

Iuhence Vergara now owned her heart, body and mind. Hindi niya alam kung paano
nangyari iyon, basta nagising nalang siya na mahal na niya ito. She wanted to deny
the fact that she loves him but she can't. Kahit anong deny ang gawin niya, her
heart still beats for this man.

Iuhence Vergara did not just kidnap her; he also kidnapped her heart and locked it
away in the place where she can't take it back anymore. Gusto niyang labanan ang
nararamdaman pero kahit anong pigil niya sa pagmamahal niya sa binata, lumalabas pa
rin. Every time he touched her feels like heaven. Every kiss feels like a sweet
delight that need to be savor. And when she looked into his emerald eyes, she can
see her future and it scared her.

Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal niya sa binata kaysa sa takot na lumulukob sa
puso niya. Before, freedom was everything to her. Now? She doesn't give a fuck
about her freedom anymore. He can cage her in his heart and he will not hear any
violent reaction from her. Now, she wanted to be with Iuhence. As long as she's
with him, her freedom doesn't matter.

Gusto niyang isigaw sa buong mundo na mahal niya ito. Gusto niyang malaman ng buong
mundo na pag-aari niya ang binata.

But she can't do those things.

Una, hindi niya alam kung pareho sila ng nararamdaman. Duwag na kung duwag pero mas
mabuti nang hindi niya malaman ang nararamdaman nito para sa kanya kaysa harapan
siya nitong i-reject at sabihing wala itong nararamdaman para sa kanya. Pangalawa,
hindi niya pagmamay-ari ang binata. Wala siyang karapatan dito. And that thought
hurt her so much.

"Tatayo ka nalang ba riyan?" Pukaw ng boses ni Iuhence sa pag-iisip niya.

Napakurap-kurap siya at bumalik sa kasalukuyan. She faced Iuhence. "Anong sabi mo?"

Iuhence frowned at her. "Okay ka lang? Kanina pa ako salita ng salita, hindi ka
naman pala nakikinig." May pagtatampo sa boses nito.

She gave him an apologetic look. "Pasensiya ka na. May naisip lang ako. Ano ba ang
sinasabi mo kanina?"

"Wala." Anito at isinara ang pinto ng penthouse. "It was nothing." Iuhence took the
bag from her hold. "Ako na. Ilalagay ko sa kuwarto natin."

She look baffled, at nakita iyon ni Iuhence.

"Ayaw mo akong makasama sa iisang kuwarto?" He assumed his face was dark. "Magsabi
ka lang, hindi naman kita pipilitin." Halata sa mukha nito pinipigilang pagtatampo
sa kanya.

"Okay lang naman sa akin na makasama ka sa iisang kuwarto." Nagulat lang siya na
gusto pa rin siyang makasama nito sa iisang kuwarto. Makakaasa ba siya na hindi ito
magbabago? Does he still want me? Sana nga...

"Come on. I'll show you our room." Anito at inilahad ang kamay nito.
Nang hindi siya gumalaw sa kinatatayuan, lumapit sa kanya ang binata at sinapo ang
mukha niya at matiim na tumitig sa mga mata niya.

"May problema ba, Mhelanie?" Tanong nito habang hinahaplos ang pisngi niya. "Mula
ng umalis tayo sa isla, parang wala ka sa mood. You are here with me but you seem
so far away. Ayaw mo ba akong makasama? Is it me? I'm sorry but I can't let you go
so you're stuck with me."

Matapang na sinalubong niya ang titig nito. "It's not that. It's not you. I'm ...
just ...scared, Iuhence." Pag-amin niya. "Natatakot ako na baka ayaw mo na akong
makasama kaya napagdesisyunan mong umalis na sa isla. Maybe it's your way of saying
I don't want you anymore-"

"Hell would freeze over before that happens. You're stuck with me like a tattoo."

Nilakasan na niya ang loob niya. Her thumb caresses his lips. "Do you still want
me, Iuhence? Do you still-"

"Silly woman." He said while shaking his head with a deep frown on his brows. "I
will never stop wanting you, Mhelanie. Hanggang sa pumuti ang buhok ko, I will
never stop wanting you. What happened to us in my island was like a dream and up
until now, I am still dreaming. To be with a woman like you is a dream and I never
want to wake up. If a man tries to wake me up, I will murder him. Cold blooded."

That made her smile. "Promise? You'll never stop wanting me?"

Itinaas nito ang kamay na parang nanunumpa. "I swear, hinding-hindi mangyayari
'yon."

That's enough for her. Kahit wala silang relasyon ni Iuhence, sapat na sa kanya ang
pangako na binitawan nito para kahit papaano ay mapanatag ang puso niya na
natatakot na baka iwan nito sa bandang huli.

"Okay." She grinned and then holds his arms. "Lead the way to our room."

Iuhence smiled in satisfaction at what she said. "Our room." Ulit nito na may
nalapad na ngiti sa mga labi. "I like the sound of that."

KINAGABIHAN, nasa sala si Mhel at Iuhence, katatapos palang nilang maghapunan at

napagdesisyunan nilang nanunuod ng movie ng mag-ingay ang door bell ng penthouse
nito. Naiinis na tumayo ang binata mula sa pagkakaupo sa tabi niya.

"I'll be back, honey." Hinalikan siya nito sa mga labi bago umalis para buksan ang
pinto.

IUHENCE scowled when he opened the door and saw the happy married couple. Raine and
Tyron.

"Anong ginagawa niyo rito?" Naiirita na tanong niya. "Hindi ba sabi ko sa inyo,
bukas na kayo pumunta? Isturbo kayo e."

Itinulak siya ni Raine papasok sa bahay niya. "I want to see Mhel now. Alam mo bang
halos himatayin ako ng sabihin mo sa aking kasama mo si Mhel ngayon-"
"Relax, Raine. Baka mapugto iyang hininga mo at mamatay ka. I'm sure magpapakamatay
din si Tyron at wala ng mag-aalaga kay Timber."

Pinukol siya ng masamang tingin ng babae. "Shut up, Iuhence. Umaatake na naman
iyang walang kadena mong bibig."

He just shrugged.

"By the way, paano mo nalaman na kaibigan ko si Mhel?" Nagtatakang tanong ni Raine.

"Oo nga." Sang-ayon ni Tyron. "Saan mo nalaman?"

"Shun Kim." Simpling sagot niya.

Bumadha ang pagkalito sa mukha ni Raine, pero halata naman sa mukha ni Tyron na
kilala nito ang pangalan na sinambit niya.

Malapad na napangiti si Tyron at napailing-iling. "That bastard! He still has

connections after all. Anyway, mabuti hindi ka nahuthutan ng pera."

He rolled his eyes. Kung alam lang nito ang nangyari. "It was worth it."

Tyron chuckled. "Was it?"

"Yeah."

"Enough!" Rained interject at their conversation. "I want to see Mhel. Now."

Itinirik niya ang mga mata bago iginiya ang mga ito patungo sa sala kung nasaan si
Mhelanie.

PAGKALIPAS ng ilang minuto, bumalik si Iuhence sa sala at may kasama ito. Her eyes
watered when it settled on the women standing beside the man with butterscotch
eyes.

"Raine..." She breathes out and then stands up.

Raine stared at her with pure shock, longing and worried in her argentine eyes.
"Mhel? Ikaw ba talaga yan?" Mahina ang boses na tanong nito at lumapit sa kanya.
"Saan ka ba nagpunta?" She said in a worried voice. "Oh my god, Mhel. Alam mo bang
sobrang nag-alala sayo ang mga magulang mo?"

"I know but I don't want to talk about them." Pigil niya sa iba pa nitong
sasabihin. Ayaw niyang makonsensiya dahil sa ginawa niya.

Natigilan si Raine at niyakap siya ng mahigpit. "I miss you, bes. You miss my
freaking wedding and the christening of Timber, my son. Alam mo bang ninang ka
niya? Ikaw talagang babae ka! Pinag-alala mo ako ng malaman kong umalis ka at hindi
nagsabi kung saan ka pupunta."

She shrugged. "I'm here now. Stop worrying." Her eyes settled on the man behind
Raine. "Ipakilala mo naman ako sa kasama mo." Nakangiting aniya.

Raine let go of her and then introduced her to her husband. "This is my husband,
Tyron Zapanta. Sweetheart, this is my best friend, Mhelanie Tschauder."

Nagkamay sila ni Tyron. Damn. This man is freaking handsome.

"Nice to meet you." Aniya na may tipid na ngiti sa mga labi.

"Nice to meet you too." There's a wicked glint on Tyron's eyes. "Bakit ka narito sa
penthouse ni Iuhence, if you don't mind me asking?"

Biglang namula ang pisngi niya sa tanong nito at dumako ang nga mata niya kay
Iuhence na walang imik at nakangisi habang nakatingin sa kanya.

"I ahm, ahh-"

"Go on, Honey. Tell them." The brute urged her while smirking.

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Heh! Ikaw kaya ang magsabi! You're the one
who kidnapped me!"

Raine and Tyron gaped at Iuhence.

"Damn, man." Tyron said in utter disbelief. "So totoo ang sinabi mong kikidnapin mo
muna ang bride-"

Iuhence covered Tyron's mouth. "Shut up, Zapanta." His face was grim. "It's not the
right time yet. Fuck it!"

Tinanggal ni Tyron ang kamay ni Iuhence na nasa bibig nito at nginisihan si

Iuhence. "Sorry, bud. My mouth has no filter." Puno ng sarkasmo ang boses nito. "I
can't help my mouth to speak the truth."

If looks could kill, kanina pa nakabulgta si Tyron sa uri ng pagkakatitig ni

Iuhence rito. "Fuck you, Tyron."

Tumawa lang ng malakas si Tyron at bumaling sa kanya. "So, Miss Mhelanie, may
tanong ako. Please, humor me."

"What?" Tumaas ang kilay niya.

"Hinarana ka ba ng ugok na ito?" Tanong nito sabay turo kay Iuhence.

Her cheeks were instantly painted red when she remembered Iuhence singing outside
her room in the island. Doon nagsimula ang mabuti nilang pakikisama sa isa't-isa.
Sa gabing iyon din niya natanggap na si Iuhence ang isinisigaw ng puso at katawan
niya.

"Y-Yeah. He did." Aniya. "He sang troublemaker by Olly Murs."

Humagalpak ng tawa si Tyron na kaagad naman pinatigil ng asawa nito.

"Stop laughing Tyron, or else sa sahig ka mamaya matutulog." Pananakot ni Raine sa

asawa.

Kaagad namang pumormal si Tyron pero ang mga mata nito ay tumatawa pa rin. "Sorry,
sweetheart. Natawa lang ako." Binalingan nito si Iuhence na madilim ang mukha
habang nakahalukipkip. "Manghaharana ka lang naman, pop music pa talaga?"

Iuhence glared at Tyron. "Fuck off! Lumayas ka sa penthouse ko. Layas!"

Tinawanan lang ni Tyron ang kaibigan. Nakikita niyang bad mood na talaga ang binata
kaya naman nilapitan niya ito at ginawa ang bagay na sa tingin niya ay magpapakalma
rito.

Ginawaran niya ng halik ang pisngi nito. "Huwag ka ng magalit. For me, maganda ang
kinanta mo."

Iuhence smirked smugly at Tyron. "See? Did you hear that, Ty? She likes the song
that I sang for her."

Napailing-iling si Tyron habang may misteryusong ngiti sa mga labi. "You got it
bad, man. Magpa-check-up ka na sa puso. Baka naman nag-iiba na ang tibok niyan."

Napakunot ang nuo niya sa sinabi ni Tyron. Anong ibig sabihin nito?

"No need. I already know where my heart is leading me." Sagot ni Iuhence na mas
lalong nagpagulo sa dati na niyang magulong pag-iisip.

Tyron smirked. "Good for you."

Iuhence just rolled his eyes and gave her a brief kiss on the lips. When their lips
parted, hinawakan siya ni Raine sa kamay at hinila siya palayo sa dalawang lalaki.

"Raine, saan tayo pupunta?" Naguguluhang tanong niya.

"Nasaan ang silid mo?"

Itinuro niya ang silid na pinagdalhan ni Iuhence sa mga gamit niya. "Doon."

Hinila siya ni Raine papasok sa nasabing silid pagkatapos nitong i-lock ang pinto
ay humarap sa kanya. "Okay. Spill everything, Mhelanie. From the very beggining.
And don't lie. Kakatayin kita." Matalim ang mga mata nito na nakatitig sa kanya.

"W-Wala namang-"

"I said don't lie." Raine glared at her. "I just saw my long-lost best friend slash
my long lost sister kissed Iuhence Vergara, ang babaerong kaibigan ng asawa ko. I
saw how that man discarded his women. So tell me the truth, Mhel. I'm worried."

Napakagat labi siya. Raine is the only friend she had in college. And what choice
does she have? I think Raine deserves to know. So, Mhel opened her mouth to speak.

WORRY is visible on his eyes as he looked at Mhelanie and Raine's entering his
room. Alam ni Raine kung gaano siya kababaero noon. Fuck! Bakit ba ako natatakot?

"Chill, man." Anang boses ni Tyron na pumukas sa pag-aalala niya. "Hindi naman
kakainin ng asawa ko ang pinakamamahal mo."

Napalingon siya kay Tyron na nakangisi. "Anong chill?" His jaw tightened. "Who
knows what your wife is saying to Mhelanie right now-"

"Whatever it is, puro katutuhanan iyon at walang halong kasinungalingan." Wika ni

Ty na walang emosyong nakatitig sa kanya. This man will really protect his wife in
every way that he can. "I told you to stop womanizing and save yourself for the
woman that you will love. But you laugh at my face and spurt some nonsense words.
Nakakatakot ba, Vergara? Nakakatakot ba na husgahan ka ng babaeng mahal mo? Masakit
ba na isipin na may malaking posibilidad na hindi ka tatanggapin ng mahal mo dahil
sa hindi magandang nakaraan mo sa mga babae mo?"

Nagbaba siya ng tingin. "Yeah. Natatakot ako na baka hindi niya ako matanggap kapag
nalaman niya. I already told her half of it, pero hindi lahat. I'm still working to
get her trust. Ayokong biglain siya." It took all his courage to admit that to
Tyron. Damn it!

"Good for you." Tyron smirk annoyingly. "Feel the fear, my man. Karma iyan ng mga
babaeng pinaluha mo."

He smiled softly. "If Mhelanie is my karma, then I consider her my sweetest karma,
and I don't want that karma to leave my side. Kahit pa masaktan ako, I will still
welcome my karma named Mhelanie. Siya ang karma na hahanap-hanapin ko at hindi ko
pakakawalan." His face darkened when a thought came into his mind. "At kapag may
umagaw kay Mhelanie, baka maging mamamatay tao ako. I will murder anyone who will
try to take her away from me. Even if it is her father."

Tinapik ni Tyron ang balikat niya na parang pinapakalma siya. "Chill lang, bud.
Ganoon din ang naramdaman ko noon ng makita kong magkahawak ang kamay ng asawa ko
at si Dark. I want to torture him to death. But no good will come out on that. My
advice for you is to chill and romance Mhelanie, hanggang sa hindi na niya
gugustuhing umalis sa tabi mo."

Mahina siyang napatawa. "'Yon ba ang ginawa mo sa asawa mo?"

There's a triumphant smile on the bastard's face. "Yeah."

Napailing-iling siya. "Gumana naman kaya 'yon kay Mhelanie? She is the kind of
woman who loves freedom. Kaya nga siya umalis sa poder ng mga magulang niya kasi
gusto niyang maging malaya. Tapos ikukulong ko na naman siya."

"Problema mo na 'yon. Make her fall, bud. Do everything. Sige ka, iiwan ka niya
kapag wala kang gawin." Pananakot nito at natakot naman siya.

Peste!

Sabay silang napatingin ni Tyron sa pinto ng penthouse niya ng may kumatok doon na
parang may humahabol dito.

Naglakad siya patungo sa pinto at binuksan iyon.

It was Train Wolkzbin. Humahangos itong pumasok sa loob ng bahay niya at patakbong
lumapit kay Tyron.

"You need to help me!" Train said frantically, his breathing was ragged. "I think
I'm falling for my vixen wife. Ty, anong gagawin ko?"

Nagkatinginan sila ni Tyron. Well, hell! Look like he's not the only one who has
love problems.

A/N: Hayan na e. haha

####################################
CHAPTER 16
####################################
CHAPTER 16

NANG matapos niyang ma-i-kuwento kay Raine ang lahat ng nangyari mula ng unang
pagkikita nila ni Iuhence hanggang sa pagdating nila kanina, tinitigan niyang
mabuti ang kaibigan. Inaarok niya ng nasa isip nito. Mukhang dina-digest pa nito
ang mga impormasyong sinabi niya.

"So, you're saying na may gusto sayo si Iuhence?"

Umiling siya. "No. I'm hoping and assuming." Napayuko siya. "I can read between the
lines, Raine. Alam kong may pinapahiwatig siya. Confirmation nalang ang kailangan
ko."

Raine let out a sighed. "Okay, fine. Sana nga ma-confirm na 'yan. Ayokong masaktan
ka, Mhel. Babaero 'yang si Iuhence. Baka masaktan ka lang sa kanya."

She gave her friend a tight smile. "I know that. Sinabi nga niya sa akin na gago
siya. And I believe him. But he's the sweetest gago that I ever meet. And I love
him."

Napangiti ang kaibigan. "I never thought that this day would come na maririnig ko
ang mga salitang iyon galing sa bibig mo. Mukha ngang masyadong kang in love kay
Iuhence." Nanunudyo ang kislap ng mga mata nito. "Alam ba niya?"

"Hindi." Nagbaba siya ng tingin. "Aamin lang ako kapag sigurado na akong mahal din
niya ako. Ayokong mapahiya."

"I feel you." Raine grinned. "Iyan din ang nasa isip ko nuong mahalin ko si Tyron.
Hinding-hindi ako aamin hangga't hindi siya mauuna. Dapat lalaki ang mauna. Sa
kadahilanang ayoko ring mapahiya. Baka assuming lang ako."

Tumango-tango siya. "Tama." Pagsang-ayon niya.

Nagkatawanan sila at napagdesisyunang lumabas sa kuwarto.

Nang bumalik sila sa sala, hindi lang si Tyron at Iuhence ang nakita nila. Naroon
din si Train Wolkzbin.

"Train!" Tili ni Raine at niyakap ang lalaki. "Kumusta na ang buhay may asawa?
Sorry at hindi kami nakadalo sa kasal mo. Alam mo naman na takot sa Airplane si
Timber." Ang tinutukoy nito ay ang anak nitong lalaki.

"Madam Raine." Train smiled as he hugged Raine back. "I'm okay."

Tyron growled. "Get your hands off of my wife Wolkzbin! Baka baliin ko 'yan!"

Hindi makapaniwalang binalingan ni Train si Tyron. "Man, you two are already
married. Possessive ka pa rin?"

"So?" He glared at Train. "Basta bitawan mo ang asawa ko!"

Raine giggled and went to sit on Tyron's lap. "Aww. Ang asawa ko talaga, napaka-
seloso."

Tyron pouted. "Kiss me. Para hindi na ako magselos."

Raine obediently obliged and she felt envy. Sana maging masaya rin siya katulad ni
Raine.
"Oh. I know you." Anang boses ni Train na pumukaw sa pag-iisip niya. Nang balingan
niya ito, nakatingin ito sa kanya. "Ikaw iyong babae na nagdala ng flowers para sa
kasal namin ni Krisz diba?"

Tumango siya at nginitian ito.

Train smiled then he stands up to embrace her when a dangerous voice boomed in the
living room.

"Touch her, Wolkzbin. And your arms will be detached from your body." Iuhence
threatened in a very dangerous voice that even the wildest animal in the forest
will be scared.

Napatigil si Train sa akmang pagyakap sa kanya at nakangising binalingan si

Iuhence. "Damn, my man. I never thought that this day would come that you will be
possessive over someone."

Train didn't hugged her but move to tap her shoulder. Pero hindi pa dumadampi ang
kamay nito sa balikat niya ay nagsalita na naman si Iuhence.

"Not even a tap, Wolkzbin." Iuhence growled.

Train let out a dramatic sighed. "Ikaw na talaga, Iuhence. Puwede ka ng maging hari
ng mga possessive."

"Ahh, so kapag may humawak na ibang lalaki sa asawa mo, okay lang sayo?"
Nakangising tanong ni Iuhence at tumayo para lapitan siya.

Biglang dumilim ang mukha ni Train at nagtagis ang bagang. "Touch my wife and die."

Marahang tumawa si Iuhence at niyakap siya mula sa likuran. Ang baba nito ay
nakapatong sa balikat niya. Nakikiliti siya sa hininga nito na tumatama sa tainga
niya.

Ang madilim na mukha ni Train ay biglang umaliwalas ng tumunog ang cell phone nito
at tiningnan kung sino ang tumatawag.

"Hello, wifey?" There's a silly smile on Train's face. 'Yan ang ngiti ng mga taong
in love. "Ah, sige. Uuwi na ako. Bye, wifey." Tinapos nito ang tawag at nagpaalam
sa kanila. "I have to go. Gabi na rin kasi e. Baka kaliskisan ako ng buhay ng asawa
ko kapag hindi pa ako umuwi." Pagkasabi niyon ay umalis na ito.

Sunod na umalis si Tyron at Raine. Tumawag kasi ang ina ni Tyron at sinabing
hinahanap na ang mga ito ni Timber at ayaw matulog kung hindi nito nakikita ang
mommy at daddy nito. Aww. That's so sweet. She wanted to see Raine's son. Ang cute
siguro nito.

Hinatid nila sa pintuan ang mag-asawa at hinintay na makapasok ang mga ito sa
elevator bago nila isinara ang pinto. Pero hindi pa nga sila nakakahakbang palayo
sa pinto, may nag door bell na naman.

Iuhence opened the door and a very dignified looking woman. May iniabot ito sa kay
Iuhence na invitation card.

"Ms. Oquendo will be expecting you." Ani ng babae at umalis.

Humarap sa kanya si Iuhence at ipinakita ang invitation. "This is an invitation to

a charity ball for wounded and battered animals. Inimbitahan tayo ni Grace."
Ipinakita nito ang pangalan niya sa imbitasyon. "Pupunta ba tayo?"

She smiled. "Yeah. Mukhang animal lover si Grace. Suportahan natin siya. I'm sure
magdo-donate ka, mas makakatulong 'yon sa adhikain niya na maalagaan ang mga
wounded at battered animals."

Napatango-tango si Iuhence. "Yeah. We should attend this ball."

"Yeah."

Natigilan siya ng biglang sakupin ng binata ang mga labi niya. She just sighed and
kissed him back. Mukhang papagurin na naman siya nito.

Hindi na siya nagtaka ng lumapat ang likod niya sa malambot na kama at wala ng
saplot ang mga katawan nila.

As Iuhence thrust himself inside her, napuno ng halinghing niya ang buong silid
nila. Sinasalubong niya ang bawat pag-ulos nito hangang sa labasan siya at
naramdaman niyang napuno ng katas nito ang sinapupunan niya.

And then a realization hit her. "Hindi ka ba talaga gumagamit ng condom?"

"Gumagamit." Sagot nito na nakakubabaw pa rin sa kanya at nasa loob pa rin ang
kahabaan nito sa loob niya.

"Then why haven't you use it? Baka mabuntis ako-"

"Would that be so bad?"

Her heart hammered inside her chest and her eyes widen at what he said. "Are
you ... implying something?"

"Am I?" Balik tanong nito habang matamang nakatitig sa kanya.

Hindi niya ito sinagot at ipinalibot ang binti sa beywang nito pagkatapos ay mas
ibinaon pa sa loob niya ang kahabaan nito. That made Iuhence moan.

That's it. Moan until you forget what we are talking about. Hindi rin kasi niya
alam ang isasagot.

CLAD IN a Versace gown pair with Prada stiletto, courtesy of Iuhence Vergara, they
walk inside the Grand Hall of Oquendo Casino kung saan gaganapin ang Charity Ball.
Hindi siya nito hinayaang magsuot ng mumurahing gown at wala siyang ibang choice
dahil halos ipagduldulan nito ang Versace gown sa pagmumukha niya at hindi talaga
siya hinayaang lumabas sa penthouse nito hangga't hindi iyon ang suot niya.

Nakapalibot sa beywang niya ang braso nito. He holds her possessively in his arms.
At kapag may lalaking tumitingin sa kanya na may paghanga sa mga mata nito ay
nagdidilim kaagad ang mukha ni Iuhence.

Sa halip na mainis sa inaakton nito, kinikilig siya. Iuhence looked so edible when
he is being possessive.

"It was a mistake to let you wear that sexy immoral dress." Iuhence hissed under
his breath and then guides her towards the exit. "Halika. Umuwi muna tayo.
Magbibihis ka."
Tinampal niya ang kamay nito na nasa beywang niya. "Tumigil ka nga, Iuhence. Ikaw
itong nagpilit na isuot ang gown na 'to. So suck it up, honey."

His face darkened. "They are not allowed to see your bare back!"

"Whatever, Iuhence." Mabilis siyang naglakad palapit kay Grace ng makita niya ito.

"Hello, Grace." Aniya at nakipagbeso-beso sa dalaga.

Malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ni Grace. "Oh my, thank you at nakarating
kayo." Tumingin ito sa likuran niya. "Thanks for coming Iuhence. Sana mag-donate
ka."

Iuhence's hand snaked around her waist and pulled her closer to him. "Yeah. Sure.
Do you have a jacket or something to cover Mhelanie's bare back?"

Tinaasan niya ng kilay ang binata pero hindi siya nito pinansin.

Grace glanced at her before answering. "Wala akong available na jacket."

Iuhence scowled. "Dapat talaga umuwi tayo e."

Napailing-iling siya. "Hayaan mo na nga ang damit ko. Okay lang 'yon. Ikaw naman
ang kasama ko e."

Lumambot ang mukha nito. "Ayoko lang naman na may tumitingin sayo at yung mga mata
nila ay puno ng pagnanasa. Your body is mine to ogle. Akin lang 'yan."

Ginawaran niya ng halik ang mga labi nito. "Okay na?"

Iuhence instantly smiled. "Guess so."

"Hey, Vergara." Anang bored at lalaking-lalaki na boses mula sa likuran nila.

Sabay silang lumingon ni Iuhence. Hindi niya kilala ang guwapong lalaki na nasa
harapan nila ngayon. He has these tantalizing lazy eyes that add up to his
gorgeousness.

"Valerian Volkzki." Grace drawled as she stands beside her and looked at the
handsome man. "Well, well, thanks for coming."

Valerian's eyes darkened dangerously when he stared at Grace. "After this, we're
even."

Grace smirked. "Even steven, Mr. Volkzki."

"Good. And for the record, hindi ko ginustong masagasaan ang pinakamamahal mong
poodle. What happened was your fault." Ani Valerian at humarap kay Iuhence. "I send
some pictures in your e-mail. Malapit ng matapos ang construction ng Airport."

"Thanks, man." Ani Iuhence at nagkamay ang dalawa at umalis na si Valerian na hindi
manlang nagpapaalam. Bastos din e.

Humarap siya kay Grace na may naglalarong ngiti sa mga labi nito.

"What's with you and that guy?" Tanong niya.

"Muntik na niyang masagasaan ang poodle ko. Thanks god at injury lang ang nakuha ni
Valerian."
"Valerian? Yung lalaki?"

"No. Valerian ang name ng poodle ko. Bigay 'yon ni Daddy kaya mahalaga sa akin
'yon." Ani Grace. "Sige, maiwan ko na kayo. Mag-uumpisa na ang auction."

"Auction?" Gagad ni Iuhence.

"Yes. We are auctioning men. Bachelor men. Makakatulong ang pera na malalakap namin
para sa mga aso na nangangailangan ng kalinga at pagaaruga." Ngumiti si Grace.
"Enjoy you two." Anito at iniwan sila.

Napangiti siya ng yumakap mula sa likuran niya si Iuhence.

"Trying to hide my bare back?" Nanunuksong tanong niya.

Iuhence chuckled. "Yes, yes I am."

Napangiti nalang siya at ninamnam ang init ng katawan nito na nakayakap sa kanya.
It feels so good to be embraced by this man. She felt so lucky to be in his arms.
Maraming mga babae na nakatingin sa kanya at puno ng inggit ang mga mata nito. Wala
siyang pakialam. Ang importante, siya ang yakap ng binata.

Nang magumpisa ang sinasabing auction ni Grace. Lahat ng kababaihan ay nag-aagawan

sa pagbi-bid ng pera para sa nag-gu-gwapuhang kalalakihan. Pataasan ito ng pera.
Napapangiti nalang siya. Mabuti nalang hindi kasama si Iuhence sa mga kalalakihan
na ino-auction. Baka itali niya ang binata sa beywang niya kapag nagkataon.

Of course, nag-agawan ang mga kababaehan na naroon. Lalo na ng lumabas si Valerian

Volkzki na may dalang poodle na may benda sa paa. Nakita niyang nanigas sa
kinatatayuan si Grace.

Mhel can see the tension on Grace's body while looking at the poodle.

Lumapit si Valerian sa microphone at nagsalita. "Hi, I'm Valerian Volkzki. And this
poodle here is for sale." Anito at itinaas ang poodle. "This poodle is very sad.
Who ever bought this poor poodle will have me for a month." Then he flashed a sweet
smile.

"No! That's my poodle!" Sigaw ni Grace na halata sa mukha nito ang pagkainis!

"Don't be selfish!" A woman hissed at Grace. "Hindi mo iyan poodle. Nang-aangkin ka

ng hindi sa'yo. Ikaw pa naman ang organizer ng Charity Ball na ito."

"Oo nga. Mahiya ka naman." Sang-ayon ng isang babae. "Huwag kang selfish."

Walang imik si Grace habang nanlilisik ang matang nakatingin kay Valerian.

So, the bidding starts.

Women bid. Even gays. Pataas ng pataas ang bid hanggang sa may nag-bid na babae na
ikinatigil ng lahat.

"Five hundred thousand for my poodle." Ani Grace. "Hindi ko kailangan ang lalaking
may hawak sa poodle ko."

All eyes were on Grace. Kahit sila ni Iuhence ay nagulat. Mukhang mahalaga nga kay
Grace ang poodle nito.
"Valerian Volkzki is not someone you should mess with." Ani Iuhence habang
nakayakap pa rin sa likuran niya. "Gaganti at gaganti iyan. Kawawang Grace."

"Six hundred thousand!" A woman shouted.

Nawalan ng imik si Grace at nagbaba ng tingin. Nagtatagis ang bagang nito.

"Six hundred! Going once! Going twice-"

"One million for the poodle and for myself."

Lahat ng nasa Grand Hall ay napatingin sa stage kung nasaan si Valerian na siya
ring nag-bid ng one million. Nagulat sila sa sinabi nito.

"One million." Anang emcee ng makabawi sa pagkabigla. "Going once. Going twice.
Sold to Mr. Volkzki."

Lumapit na naman sa microphone si Valerian at nagsalita. "Because I bought the

poodle, I have the right to give myself to someone I choose, for a month." Bumaba
ito sa stage at lumapit kay Grace na malalaki ang mata na nakatingin sa lalaki.
"Here." Ani Valerian at ibinigay ang poodle kay Grace. "You have me for a month, my
sweet."

Kinuha ni Grace ang poodle at malalaki ang hakbang na umalis sa Grand Hall. Si
Valerian naman ay nagkibit-balikat lang at tumalikod pagkatapos ay lumapit sa
kanila ni Iuhence.

"Hey." Anito. "May naalala pala ako. Hindi ko nasabi sa'yo na sampung Airplane
palang ang bi-biyahe from Singapore to anywhere in Asia. We need more planes. Hindi
ba ikaw na ang bahala sa mga flights to U.S. and other continents? "

"Yeah, ako na ang bahala roon. By the way, what you did to Grace was rude, man."
Wika ni Iuhence na parang naiinis.

Valerian smirked. "You want to know what's rude." Tumingin sa kanya ang lalaki.
"Mhelanie Tschauder, right?"

Tumango siya. "Yeah."

"I know your father and he is depressed right now. Did you know that your mother is
in the Hospital right now? May board meeting kasi kanina ang lahat ng investors ng
AirJem Airlines at isa roon ang ama mo. Hindi siya nakarating kasi na-heart attack
ang ina mo. So, who's rude now?"

Parang binuhusan siya ng malamig na tubig sa narinig. No! Her mom! No! No! No! No!

Binaklas niya ang pagkakayakap ni Iuhence sa kanya at mabilis na hinanap si Grace

para manghiram ng phone.

Nakita niya si Grace na nasa labas ng hall at sinusuklay ang buhok ng poodle.

"Grace, can I borrow your phone?" Tanong kaagad niya ng makalapit dito. "I just
need to call someone. Please? Hindi ko kasi alam kung nasaan ang cell phone ko. I
don't know where Iuhence put it." She said in a frantic voice. "Ayoko namang
makitawag kay Iuhence. I don't want him to know who I am calling." Paliwanag niya.

"Sure." Inabot nito ang phone sa kanya. "Here."

Mabilis niyang kinuha ang cell phone nito at tinawagan ang number na ibinigay ni
Raine sa kanya kanina. She memorized it in case of emergency.

"Hello? Raine Lynn Zapanta, speaking."

She holds the phone tightly. "Raine, it's me, Mhel. I need your help."

Walang pag-aalinlangan na sumagot ito. "Sure. What do you need?"

"WHAT IS YOUR fucking problem?!" Nanggalaiti si Iuhence na kinuwelyuhan si

Valerian. "How could you say those things to her?!"

Lahat yata ng mata nakatingin sa kanila.

"How could you not?" Balik tanong ni Valerian sa kalmadong boses. "I texted you
earlier ng malaman ko kay Tyron na si Mhelanie Tschauder ang kinababaliwan mong
babae. I did that so you could relay the message I sent you." Tinanggal nito ang
pagkaka-kuwelyo niya rito. "Dapat nga magpasalamat ka pa sa akin, Vergara. Baka
mamatay ang ina niya at malaman ni Mhelanie na alam mo na nasa-Hospital ang ina
nito at hindi mo sinabi, kakamuhian ka 'non. And trust me, it wasn't a good
feeling. Take it from someone who experienced it." Tinalikuran siya nito at umalis
ng Grand Hall.

Naiwan siyang nakatigalgal sa sinabi nito. Is it selfish of him to not tell

Mhelanie so she would stay by his side?

Yes, I am selfish.

A/N: Hanggang dito lang muna ang update ko. Good night! - C.C.
####################################
CHAPTER 17
####################################

CHAPTER 17

HABANG nasa eroplanong patungong Canada, abo't-abo't ang kaba ni Mhel. Pagkalipas
ng walong taon, saka lang siya babalik sa bansang kinalimutan niya. Hindi lang iyon
ang ikinakakaba niya. She's worried of her mother. Kailangan niyang makita kung ano
ang lagay nito, saka lang siya mapapanatag.

For eight years, palagi niyang itinatatak sa isip niya na maayos ang lagay ng mga
magulang niya. Kaya naman kahit papaano ay panatag ang kalooban niya. Pero ngayong
nalaman niya na nasa Hospital ang ina niya, puno ng pag-aalala at pagsisisi ang
puso at isip niya.

Tama nga ang kasabihang palaging nasa huli ang pagsisisi.

Kahit minsan ay nagtatampo siya at nagagalit sa mommy at Daddy niya, mga magulang
pa rin niya ito at mahal na mahal niya ang mga ito.

Ayaw niyang isipin na iniwan niya ang lalaking pinakamamahal para makita ang mga
magulang.

Yes, she left Iuhence. She left him while he is sleeping peacefully in their bed.
Tinulungan siya ni Raine kaya nasa eroplano na siya ngayon. Raine lent her money
and she pulled some Tyron's connection in the embassy para magawan kaagad siya ng
Passport para makaalis kaagad siya.

Mhel heart tightened inside her chest as she think of Iuhence. Ano kaya ang
magiging-reaksiyon ni Iuhence kapag nalaman nitong umalis siya ng walang paalam?
She left a note saying 'I'm sorry, but I have to go.' Iyon lang ang mensahe na
iniwan niya para sa binata.

Babalik din naman siya. Soon, Iuhence. We'll see each other again. Pangako niya.

Nang lumapag ang eroplanong sinasakyan, isa siya sa mga pasahero na nagmamadaling
lumabas. Halos tumakbo siya patungo sa exit.

When she exited the Airport, Mhel quickly called a cab at nagpahatid sa bahay nila.
Nang makarating siya roon, parang nakakita ng mga multo ang mga katulong nila ng
pagbuksan siya ng mga ito ng pinto.

"Miss Mhelanie?" Paanas na wika ng mayordoma ng bahay ng makita siya. Halata sa

mukha nito ang gulat.

She smiled at Nanny Mercy. "It's me, Nanny Mercy. Where are mom and dad? Saang
Hospital dinala si mommy?" Aniya sa tagalog dahil Pilipino si Nanny Mercy at
nakakaintindi ito ng wikang Filipino.

"Nasa Victoria General Hospital." Sagot nito. "Paano mo nalaman?"

"A friend told me." Valerian is definitely not a friend. "Ayos lang po ba si
Mommy?"

"See for yourself, hija."

Napakagat labi siya at naramdaman may nahulog na isang butil ng luha mula sa mga
mata niya.

Tinuyo ni Nanny Mercy ang luha niya. "Ipapahanda ko na ang sasakyan para ihatid ka
sa Hospital. Nadoon din ang Daddy mo."

"Thank you." Mahinang wika niya.

NANG MAKARATING sa Hospital kung saan dinala ang Mommy niya, iginiya siya ng Family
driver nila na si Mang Michael patungo sa silid ng ina. Isa rin itong Pilipino kaya
nakakaintindi rin ito ng Tagalog.

"Iyon po ang silid ni Ma'am." Ani Mang Michael sabay turo sa kuwarto na nasa
harapan nila. "Pumasok nalang po kayo, Miss Mhelanie. Hihintayin ko nalang po kayo
sa Parking lot."

"Salamat ho." May tipid na ngiti sa mga labi niya pagkatapos ay binuksan ang
pintuan at pumasok sa loob.

Tumambad sa kanya ang nakahiga niyang ina sa Hospital bed at ang ama naman niya ang
nakayopyop ang ulo sa gilid ng kama habang hawak ang kamay ng Mommy niya.
She bit her lower lip to stop the tears from falling. Sa walong taon na nawala
siya, bahagyan lang ang itinandan ng ina niya.

Dahan-dahan ang ginawa niyang paghakbang palapit sa Hospital bed na kilalagyan ng

ina. Hindi niya napigilan ang luha na kumawala sa mga mata niya. Halo-halo ang
emosyong nararamdaman niya habang nakatingin sa Mommy niya.

"M-Mommy?"

Mahina lang ang boses niya pero nagising pa rin ang ama niya. Halos malaglag ang
panga nito ng makita siya. Bumadha ang gulat, pag-aalala at galit sa mga mata nito.
Halo-halo iyon at hindi niya alam kung alin sa mga iyon ang nangingibabaw.

"D-Daddy..."

Tumayo ang ama niya at humakbang palapit sa kanya. His cold eyes held her gaze.
"Mhelanie..."

"Daddy-" napatigil siya sa pagsasalita ng yakapin siya ng ama niya.

"I'm so mad at you, Mhelanie. But you are still my only daughter so I will not hurt
you. But what you did was childish and irresponsible!"

Napahagulhol siya sa sinabi ng ama. "I'm sorry, Daddy. I'm so sorry." She said
between sobs. "S-Sorry. I'm so sorry. Please, forgive me. I'm sorry. Sorry. Please,
patawarin niyo po ako."

Pinakawalan siya nito sa mahigpit na pagkakayakap at tinuyo ang mga luha niya. "You
are my daughter, Mhelanie. I love you so much. I want you to have a happy and
comfortable life. That's why I'm doing everything I can to give you the life you
deserve."

"I know." Tumango-tango siya at bumaling sa ina niya. "How's mom? Is she okay?"

"She's fine." Sagot ng ama. "She already woke up. She's just resting. Your mom will
be very happy if she sees you. I'm happy."

She gave her father a tight smile. "Masaya rin po ako na nakauwi na ako." Aniya.
Nakakaintindi ng tagalog ang ama niya pero hindi ito magaling magsalita ng Tagalog.
"Malungkot po ang mag-isa."

Niyakap na naman siya ng ama. "I miss you, Mhelanie. But later, I will scold you
for leaving like that. Where did you go when you run away?"

"Sa Russia po, Daddy." Napatungo siya. "Doon po ako namalagi ng walong taon. Mag-
isa lang po ako. I learn a lot. I learn how to earn money for myself. I learn how
to cook. I learn how to take care of myself. Marami po akong natutunan, Daddy."
Sinalubong niya ang malamig na tingin ng ama. "Alam ko po na sobrang mali ang
ginawa ko, pero Daddy, nasasakal na po ako sa'yo e. Hindi ko lang kayang sabihin
kasi alam kong magagalit kayo. Alam ko naman na para sa akin ang ginagawa niyo pero
sana maisip niyo rin na may sariling akong isip at kaya kong magdesisyon para sa
sarili ko."

Tumango-tango ang ama na parang iniintindi ang sinabi niya. "I know that you have a
mind of your own and you can make decisions for yourself. But I am worried. There
are a lot of shark men out there. I just don't want you to get hurt. But Knight is
a good man and he is my choice for you."

Nagsalubong ang kilay niya at inatake ang puso niya ng kakaibang kaba. No! This is
not happening again! "Anong Knight? Sino si Knight? Dad, I already told you-"

"Knight is the best man for you, Mhelanie. Believe me. Now that you are back, you
can now get married and be happy."

"What?! Dad, no-"

"Mhel? Anak ko?" Anang mahinang boses na pumutol sa pag-uusap nila ng ama niya.

Mabilis siyang napatingin sa pinanggalingan ng boses. Her eyes watered when she saw
her mom. She's okay! Pansamantala niyang nakalimutan ang pinaguusapan nila ng ama
at lumapit sa mommy niya.

Niyakap niya ng mahigpit ang ina. "Mommy. I'm sorry. I'm so sorry for running away.
Patawarin niyo po ako. Please po, patawad."

Hinagod ng ina ang likod niya. "Anak, wala kang kasalanan para patawarin. Ginawa mo
lang ang sa tingin mo ay tama para sa sarili mo at masaya ako para sa'yo. Kumusta
ka na? Ayos ka lang ba?"

Kumawala siya sa pagkakayakap sa ina niya. "Maayos po ako mommy. I'm so glad you're
okay. Kaagad po akong umuwi ng marinig kong nasa-Hospital kayo. Nag-alala po ako ng
sobra. Sorry po kung nabigyan ko ka'yo ng sama ng loob."

Sinuklay ng ina niya ang kanyang buhok. "We have our own mistakes, Mhelanie."

Ngumiti siya bilang tugon at niyakap muli ang ina niya.

Makakahinga na siya ng maluwang ngayon. Maayos na ang lagay ng ina niya. Nagka-usap
na rin sila ng ama niya pero alam niyang hindi pa sapat iyon. Oo nga at
naiintindihan niya ang ginawa nito pero kailangan din niyang ipaintindi rito na
hindi na siya ang Mhelanie noon na sunod-sunoran sa gusto nito.

Her father might have hugged her and told her that he missed her, but Mhel knew
that behind those gesture and words, he is still the strict father that she knew.
At mukhang balak na naman nitong gawing impyerno ang buhay niya.

AND MHEL was right. Her father will make her life a living hell again. Patunay doon
ang estrangherong lalaki na naka-upo sa harapan niya. His name is Knight Velazquez,
a Spaniard count and owner of some well-known Banks in the world.

"I need a wife before my father's birthday or else, he will disown me." His cold
gold eyes level her gaze. "When is our wedding? You're father told me that you are
willing to be part of Velazquez Family. He said that you are more than to be my
bride and be the mother of my heir."

Napalunok siya at nag-iwas ng tingin. "Hindi ko gustong maging asawa ka. Ni hindi
nga kita kilala. Ang ama ko lang ang may gustong ipakasal ako sa'yo." Malakas ang
loob ng sabi niya dahil alam niyang hindi ito nakakaintindi ng Tagalog.

"Kahit hindi mo gustong magpakasal sa'kin, wala kang magagawa kundi ang pumayag.
May usapan na kami ng iyong ama at walang puwedeng gumulo sa usapan iyon." Sagot
nito sa lengguwaheng tagalog.

Nanlaki ang mga mata niya. "M-Marunong kang magtagalog?"

Tumango ito. "Oo. My mother is a Filipina and my father is a Spaniard. Tinuruan ako
ng ina ko na magsalita ng tagalog."

Napanganga siya. "Hell, no." She muttered under her breath.

"Hell, yes." Tumayo ito at matiim siyang tinitigan. "Hindi ko kailangan ng

magarbong kasal, pero iyon ang gusto ng ama mo kaya ibibigay ko. You are a daughter
of a well-known business man. It would be an honor to my family if we get wed. Kung
sa akin lang, puwede na ang Las Vegas wedding." Inayos nito ang Tuxedo na suot.
"Babalik ako bukas para pag-usapan ang mga gagawin sa kasal natin." Anito sa boses
na puno ng Awtoridad. "Sige, aalis na ako."

Lumabas ng bahay nila ang lalaki at nanghihinang napasandal siya sa likod ng sofa
na kinauupuan.

She'd been in Canada for a week now. Gusto na niyang bumalik sa Pilipinas para
balikan si Iuhence. Miss na miss na niya ang binata. Kahit nagalit siya rito dahil
inilihim nito sa kanya ang kalagayan ng ina niya, hinahanap-hanap pa rin niya ito.
Gusto na niya itong mayakap at mahalik at maradaman ang mainit nitong katawan pero
wala siyang magawa para masunod ang kagustuhan niya.

Her father alerted every Airport in Canada. Pinagbabawalan siya nitong lumabas.
Ikinulong siya nito sa bahay at kinompiska ang Passport niya.

She begged her father to let her go and free her, pero palaging 'this is for your
own good' ang sagot nito.

Naiintindihan niya na gusto lang nitong maging masagana ang buhay niya pero
nagagalit siya rito. Minsan nagsisisi siya kung bakit umuwi pa siya pero sa tuwing
naaalala niya na nasa Hospital pa rin ang ina niya at masaya ito na bumalik na
siya, nawawala ang pagsisisi na iyon.

Siguro nga ito ang kabayaran sa walong taon na pinag-alala niya ang mga magulang
niya. Ito na yata ang karma niya.

"Ayos ka lang ba, Miss Mhelanie?" Anang boses ni Nanny Mercy.

Binalingan niya ang nagsalita. "Magiging maayos lang ako kapag nakalabas ako sa
bahay na ito at sa bansang 'to. Tutulungan mo ba ako?"

Nanny Mercy gave her a soft smile. "Pasensiya na, Miss Mhelanie. Kapag ginawa ko
'yon, siguradong mawawalan ako ng trabaho. Kilala mo naman yata ang ama mo.
Masyadong mahigpit."

Tipid siyang ngumiti. "Alam ko 'yon. Nagbabasakali lang naman ho ako na baka
tulungan niyo ako."

Nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga ang butihing mayordoma. "Pasasaan

ba at magiging maayos din ang lahat."

Mapakla siyang napatawa. "Kailan kaya magiging maayos ang lahat?"

"You'll see, Miss Mhelanie." Makahulugan nitong wika at nginitian siya. "Magiging
maayos din ang lahat."

Akmang sasagutin niya ito ng maradamang umikot ang paningin niya. Mabilis na sinapo
niya ang ulo at isinandal ang ulo sa likod ng sofa.

"Ayos ka lang ba, Miss Mhelanie?" Nag-aalalang tanong ni Nanny Mercy.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata para pigilan ang pagkahilo na nararamdaman. "A-
Ayos lang po ako. M-Medyo nahilo lang ho."

"Palagi nalang ho kayong nahihilo. Kaninang umaga rin po, nahilo kayo at nagsuka.
Pati rin po kahapon at nuong isang araw. Baka may sakit kayo, Miss Mhelanie."

"Ayos lang ako." Aniya.

Nang mawala ang pagkahilo, tumayo siya at nagpaalam kay Nanny Mercy na magpapahinga
siya. Pumunta siya sa kanyang silid at nahiga sa kama.

Nitong mga nakaraang araw, palagi siyang nahihilo. At kapag umaga naman ay palagi
siyang nagduduwal. Ano ba ang nangyayari sa akin?

Wala sa sariling napatingin siya sa kalendaryo. And then a realization hit her hard
in a pit of her stomach.

Oh shit! Nanlaki ang mga mata niya at sinapo ang sinapupunan niya. No way!
Imposibling mangyari 'yon! But no! It's not impossible! Never na gumamit ng
proteksiyon si Iuhence kapag nagtatalik sila. Palagi nitong pinupuno ng katas nito
ang sinapupunan niya.

Umupo siya sa gilid ng kama at tumitig sa kalendaryo. Lampas isang buwan na mula ng
huling dalaw niya. Is it possible that she's pregnant of Iuhence child?

Napatingin siya sa tiyan niya. "I am pregnant. Oh god..."

A/N: Tantananan! Ano na kaya Mangyayari kay Mhel? Kailan kaya sila makakpag
#BukaPaMore? Hahaha. Feeling ko, iyang baby, nabuo iyan sa Chocolate Syrup. Si
Timber naman, nabuo sa Rum. Hahahahahaha
####################################
CHAPTER 18
####################################

CHAPTER 18

IUHENCE is in a bad mood. Habang naglalakad papasok sa opisina niya, nakatiim-

bagang siya at magkasalubong ang mga kilay. Madilim ang mukha niya at parang
lalapain ang sino man na humarang sa dinaraanan niya. Ang mga empleyado niya ay
naiilang na mag-good morning sa kanya. Wala namang good sa morning ko.

Even his secretary didn't great him a good morning. Alam na alam ni Heather kung
gaano siya ka-bad mood dahil araw-araw niya itong nasisigawan. Thankfully, hindi pa
ito nagre-resign.

Nang makapasok sa opisina niya, kaagad niyang binigyan pansin ang kabundok na
papeles na nasa ibabaw ng mesa niya. Pero tulad ng nangyari kahapon at sa mga
nakaraang araw, wala siyang napermahan ni isa sa mga papeles na nasa mesa niya.
Tinitigan lang niya 'yon hanggang sa mukha na ni Mhelanie ang nakikita niya.

His mind is filled with that irritating woman who never left his mind. Palagi
nalang itong laman ng isip niya. Umaga man o gabi, palagi itong nasa isip niya. And
the most annoying part is that, hindi man lang ito nagpaalam sa kanya ng personal!
Hahayaan naman niya itong umuwi. Ihahatid pa niya ito.
At nang tumawag siya sa bahay nito, palaging katulong ang sumasagot at ang famous
word ng mga ito ay 'Miss Mhelanie is busy'. Can't she spare even one minute of her
time?! Wala ba talaga siyang halaga rito? Mali ba ang nakikita niyang kislap ng
pagmamahal sa mga mata nito kapag nagkakasulong ang mga titig nila? Guni-guni niya
lang ba ang mga 'yon?

Mhelanie didn't even hinted her in the letter kung babalik ba ito o kung hindi na.
Hindi lang puso niya ang dinurog nito kundi pati ang ego niya bilang isang lalaki.
Umalis ito ng walang paalam. Dapat matuto itong bumalik ng kusa. Even when his
heart wanted to go to Canada to fetch the woman he love, pinipigilan siya ng
pagtatampo niya sa dalaga.

He can't function well because of her! Kasalanan ni Mhelanie kung bakit malapit na
siyang mabaliw. Kaunti nalang, mawawala na sa tamang huwisyo ang utak niya.

"Get out of my office!" Galit na sigaw niya ng marinig na bumukas ang pinto ng
opisina at may narinig na yabag ng paa.

"May nasagap akong tsismis." Boses iyon ni Tyron. "You want to hear it?"

This past few days, panay ang bisita nito sa kanya rito sa opisina. Wala naman
itong ginagawa kundi ang inisin at asarin siya.

Nagpakawala siya ng buntong-hininga at nagtaas ng tingin. "Anong kailangan mo? I'm

not in a good mood today, Ty. Baka talagang masuntok kita kapag nagalit ako sa kung
ano man iyang tsismis na dala mo."

Pero hindi manlang natinag ang lalaki at umupo sa visitor's chair na nasa harap ng
mesa niya at nginisihan siya.

"Gusto mo bang marinig ang tsismis?" Excited ang boses na wika ni Tyron. "You will
really like this one. And anyway, huwag kang magalit sa presensiya ko. Dapat nga
magpasalamat sa akin."

Tinapunan niya ito ng matalim na tingin. "Get out of my office, Zapanta. Wala akong
dapat na ipagpasalamat sa'yo."

"Of course, mayroon." Wika nito na may bahid na ngiti ang boses. "Ako lang naman
ang mabuti mong kaibigan na palagi kang dinadalaw para alamin kung malapit ka nang
mabaliw. May kilala akong Doctor sa Mental Hospital, puwede kitang ipa-reserve."
Binuntutan pa nito ng nakakainsultong tawa ang sinabi. Then his voice got serious.
"But seriously, love fucking hurts like millions of sixteen wheeler truck mowed you
over. I've been there and look like it's your time to suffer." Tumawa na naman ito.
"By the way, you look like shit, man."

He glared at Tyron. Kaibigan niya ito pero sa pagkakataong ito, gusto niyang
suntukin ang nakangisi nitong mukha.

"Ano ba ang kailangan mo?" Paasik na tanong niya kay Ty.

Tyron grinned widely. "Ayon sa tsismis, mukhang hobby mo ng magtanggal ng

empleyado."

"Hindi 'yon totoo." Pagkakaila niya.

"Ows? So, you didn't fire fifty employees just this week?"

Itinirik niya ang mga mata. "They irritate the hell out of me!"
Tyron chuckled annoyingly. "Yeah? Sila ba talaga ang umiirita sa'yo o 'yong
kaalamang iniwan ka ni Mhelanie para sa pamilya niya? Pagkatapos ay hindi ka na
niya binalikan." Nakakainsultong tumawa ang lalaki na mas lalong dumagdag sa
iritasyon na nararamdaman niya.

Napatiim-bagang siya. Pinipigilan niyang sakalin ang kaibigan niya. To be honest,

it would bring him great delight if he throttled this man to death. Pero
malulungkot si Timber kapag namatay ang ama nito.

"Umalis ka na, Ty. Wala talaga ako sa mood." Aniya sa pilit na mahinahong boses.
"Baka masapak talaga kita."

Tyron clucked his tongue and then he stands up and drop a color lilac envelop in
his table. "It's a wedding invitation."

"Sino ang ikakasal?" Bored na tanong niya.

Hindi nito sinagot ang tanong niya, sa halip nagpatuloy lang ito sa pagsasalita.
"Actually, para iyan kay Raine. Dumating iyan ngayong umaga lang. Ibibigay ko sa'yo
in case gusto mong tumayo riyan sa kinauupuan mo at sunduin ang babaeng mahal mo.
Dahil kapag pinairal mo iyang ego mo, ewan ko nalang kong anong mangyari sa'yo.
Wala ka pa namang reservation sa mental hospital."

Napakunot ang nuo niya sa tinuran nito kaya naman tumingin siya sa mga mata nito.
"What do you mean?"

Inginuso nito ang bibig sa wedding invitation na nasa mesa niya. "Open it and read
word by word. Para magising iyang natutulog mong kukote." Tinalikuran siya nito
pero tuloy pa rin ang pagsasalita nito. "At kapag iyang utak mo nasa tamang daan
na, I just want to tell you that you're plane is ready and Valerian is willing to
fly it to Canada." Nang makarating ito sa pintuan ng opisina niya, nilingon siya
nito bago tuluyang umalis. "You're welcome by the way."

Nakatitig lang si Iuhence sa nilabasang pinto ng kaibigan kapagkuwan ay bumaba ang

tingin niya sa wedding invitation na nasa ibabaw ng lamesa niya.

He picked it up, opened the envelope and read the invitation.

Don Knight Velazquez & Mhelanie Tschauder Nuptial.

Parang sampung milyong bucket ng ice ang ibinuhos sa kanya sa nabasa. The
foundation of his world shook at what he read. Nalusaw ang puso niya sa sakit sa
nabasa.

No! No way! Hell, no! No!

No way in the depths of hell that Mhelanie will marry that fucking man! No! She's
mine! Mine and mine alone!

Itinapon niya ang imbitasyon sa basurahan at naglakad patungo sa pinto ng opisina.

Nang makalabas siya sa opisina niya, natigilan siya ng makitang nakatayo si

Valerian sa gilid ng elevator at mukhang may hinihintay.

"Anong ginagawa mo rito?" Naguguluhang tanong niya.

Tinanggal nito ang sunglasses na suot at nginisihan siya. "Buti naman at nasa
tamang huwesyo ka na. Halika na."
Mas lalong lumalim ang pagkakakunot ng nuo niya. "Anong ginagawa mo rito?" Ulit
niyang tanong kay Valerian.

Valerian gave him a 'duh' look. "You need a pilot and I volunteer. I am a license
pilot after all."

"Oh." Sumakay siya sa elevator, sumunod na sumakay si Valerian. "Bakit ka ba nag

volunteer?"

Valerian chuckled. "Secret. Sa akin nalang 'yon. Magpasalamat ka nalang."

Napailing-iling siya at hinayaan nalang ito sa sekreto nito. Bahala na. Kailangan
niyang makarating sa Canada para pigilan ang kasal ng babaeng pinakamamahal niya.
Sa kanya lang si Mhelanie. He didn't kidnapped and romance Mhelanie just so she can
marry another man! Siya ang pakakasalan nito. Ako!

HININTAY talaga ni Mhelanie na dumating si Knight. Gusto niya itong makausap. Kaya
naman ng bumisita ito ng araw na iyon, hinila niya ito patungo sa green house kung
saan walang makakarinig sa pag-uusapan nila.

"May sasabihin ka sa'kin?" Malamig ang boses na tanong ni Knight. "Hurry up. Hindi
ikaw ang pinunta ko rito. May business appointment ako sa Daddy mo."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Nag-iipon siya ng lakas ng loob para sa
sasabihin niya.

"Mhelanie-"

"Don't call me that." Putol niya sa iba pa nitong sasabihin. "Only Iuhence can call
me that."

Mataman siyang tinitigan ni Knight. Walang emosyon ang maganda nitong mga mata.
"Siya ba ang rason kung bakit hindi ka pumapayag na makasal sa'kin?"

Hindi siya nagsinungaling. Tumango siya. "Oo. I love him."

"Does he love you too?" His voice was cold, unfeeling.

"Oo." Sana nga mahal siya ni Iuhence.

"Kung mahal ka niya, bakit wala siya rito ngayon para ipaglaban ka sayong ama?"
What Knight said stabbed her heart. "Kung mahal ka niya, bakit wala siya rito
ngayon para agawin ka sa akin."

'Yon din ang katanungan niya? Kung mahal siya ni Iuhence bakit hindi siya nito
sinundan dito sa Canada? Bakit wala ito ngayon sa tabi niya para ipaglaban siya sa
kanyang ama? Mali ba ang hinala niya at assuming lang talaga siya na may espesyal
na nararamdaman para sa kanya ang binata?

Nasaktan ang puso niya sa isiping baka tama si Knight. Hindi siya mahal ni Iuhence
dahil kung mahal siya nito, sinundan na siya nito ngayon. Pero ni anino ni Iuhence
ay wala siyang nakita.

"Hindi mo ako pag-aari para agawin niya ako sa'yo." Aniya.

"You will be."

Umiling siya habang nag-uumpisang mamalisbis ang luha niya. "No. Hindi. Tanging si
Iuhence lang ang puwedeng mag may-ari sa'kin." Tumingin siya sa mga mata ni Knight
at hinawakan ang sinapupunan niya. "I'm pregnant, Knight. Buntis ako at is Iuhence
ang ama. Gugustuhin mo bang maging asawa ako kahit na buntis ako at hindi naman
sa'yo ang bata?"

Sa halip na sumagot, tinalikuran siya nito at lumabas ng green house. Napaupo siya
sa pinakamalapit na bench doon at walang ingay na umiyak.

Iuhence. Nasaan ka na? Please, take me away from here. I miss you so much. Please!
I love you so much!

IUHENCE froze when he entered his private plane and saw his lunatic friends. Naroon
si Calyx, Lander, Dark at Ymar. Komportableng nakaupo ang mga ito at abala sa
pagkain ng Pringles na hawak ni Calyx.

"Anong ginagawa niyo rito?" Ganong niya.

Si Lander ang sumagot. "Moral support."

Ngumisi si Calyx. "In case na nagsayang ka lang ng fuel sa eroplano dahil hindi ka
naman pala mahal ni Mhel, dadalhin ka namin sa Las Vegas at ililibre mo kami."

Hinilot niya ang sintido. Ano bang klaseng kaibigan mayroon siya? "Magsilayas kayo
sa eroplano ko."

Dark buckled his seatbelt. "Kung ako sayo, Vergara. U-upo na ako kasi magti-take
off na ang eroplano. Wala pa namang kaluluwa iyang si Valerian." Kung may
maituturing man na best friend si Dark, iyon ay ang piloto ngayon ng eroplano niya.
These two men were best of friends. Hindi lang halata.

Nakilala niya si Dark dahil kaibigan ito ni Valerian at naging kaibigan na rin niya
kinalaunan. Si Valerian naman ay nakilala niya dahil pinsan ito ni Tyron. Naging
kasosyo niya si Valerian sa ibang business niya at naging magkaibigan na rin sila.
Si Tyron naman ang maituturing niyang pinakamalapit na kaibigan, maliban kay
Lander, Calyx at Ymar na nakilala niya ng mag-aral siya sa Stanford.

"Paano naman siya mabubuhay kong wala siyang kaluluwa?" Ani Ymar.

"Uy, naniniwala ka sa kaluluwa?" Tumawa si Dark. "Akala ko ang mga Doctor, hindi
naniniwala sa mga ganyan. At saka, sabi ni Valerian, sapat na raw ang makapanindig
balahibo niyang kaguwapuhan para mabuhay siya sa mundong ibabaw. Kaya kahit wala
siyang kaluluwa, nabubuhay siya."

Iningusan ito ni Ymar. "At naniwala ka naman?"

"Hindi." Dark chuckled. "Sinasakyan ko lang siya baka bigla niya akong sakalin e."

Napailing-iling nalang siya at naupo sa bakanteng upuan na katabi ng bintana.

Mukhang wala na siyang magagawa sa mga kaibigan niya. Desidido talaga ang mga ito
na sumama sa kanya.

He buckled up his seatbelt and wait for the plane to take off.

Just wait for me, my Mhelanie. Parating na ako.

"Ikaw, Lander. May kaluluwa ka?" Biglang tanong ni Calyx sa katabi.

"Kung wala akong kaluluwa, e di sana hindi kita sinama rito ngayon." Sagot ni
Lander sa walang buhay na boses.

"Oo nga pala." Ani Calyx habang ngumuya ng Pringles. "Sinundo mo pala ako para
sabay tayong maki-tsismis."

Iuhence tune down the voices of his friends and thought of Mhelanie instead.

ILANG minuto na siyang nakaupo sa bench ng greenhouse ng pumasok doon si Nanny

Mercy. Puno ng pag-aalala ang mukha nito habang papalapit sa kanya.

"Pinapapunta ka ng Daddy mo sa library niya?" Anito.

Bumilis ang tibok ng puso niya sa nerbiyos na naramdaman. Sinabi ba ni Knight sa

ama niya? Oh my god! I'm so dead...

Habang naglalakad patungo sa library ng ama, abo't-abo't ang kaba na nararamdaman

niya. Nanlalamig ang kamay niya at pinagpapawisan siya ng malapot.

Nang makarating sa library, kumatok siya.

"Come in." His father's faint voice spoke from the inside.

Binuksan niya ang pinto at pumasok siya sa loob ng library. Ipinalibot niya ang
kamay sa tiyan bilang proteksiyon sa kung ano man ang sasabihin o gagawin ng ama
niya.

"Dad." Aniya.

Her father's cold eyes gazed at her and then his eyes dropped down to her stomach.
"Get ready. We're going to visit an obstetrician gynecologist."

A/N: SharDotCom from C.C.

My father was a control freak. Nuong nasa college pa ako, sobrang strikto niya to
the point na nung nagka-BF ako ay kinuha niya ang cell phone ko. Haha. Tapos
minartelyo at tinapon ang sim card ko. Haha. I can still remember those days. Ma-
late lang ako ng uwi, pagagalitan kaagad ako at mag-a-assume ng kung ano-ano. But
when i finished college, hindi na siya ganoon. Then i realize, siguro gusto lang
niya akong makatapos ng pag-aaral kasi hindi siya nakapagtapos. Haha.
####################################
CHAPTER 19
####################################

CHAPTER 19

NAPAPITLAG si Mhel ng malakas na isinara ng ama ang pintuan ng bahay nila ng

makapasok sila sa loob. Mula ng umalis siya sa clinic ng kilalang OB-GYNE ng Daddy
niya, hindi na ito nagsalita pa. She can sense that his father was trying to calm
himself.
Naririnig niya ang malakas na pagtibok ng puso niya ng marinig niya ang boses ng
ama.

"Let's talk, Mhelanie." Anang malamig na boses ng ama niya.

Nanlalamig ang kamay na humarap siya sa kanyang ama. "Daddy..."

Napatiim-bagang ito. "Who?"

Napalunok siya. Sasabihin ba niya? Anong gagawin nito kay Iuhence kapag nagkataon?
Her father choose Knight Velazquez because he is much more powerful. Ngayong hindi
mangyayari ang gusto nito dahil sa pagbubuntis niya, anong gagawin nito? Baka
pilitin nito si Iuhence na pakasalan siya. Ayaw niyang magpakasal sila ni Iuhence
kung wala itong pagmamahal sa kanya.

"I'm asking you for the second time, Mhelanie." The coldness of his father's voice
can freeze the whole Canada in summer. "Who is the father of your child?"

Hindi siya makatingin sa matalim na mga mata ng ama niya. Hindi niya kayang
makipagtitigan dito.

"Mhelanie!" Her father's voice boomed in every corner of their mansion.

"Dad..."

"Answer me, Mhelanie."

"Daddy-"

"Who is the father, Mhelanie?" Biglang nag-iba ang timbre ng boses nito. From cold
to soft. "Does the father of your child love you? Is he going to marry you?"

"I don't know." Pabulong na sabi niya pero alam niyang narinig nito iyon. "Hindi ko
alam kong mahal niya ako. Wala siyang sinasabi pero nararamdaman ko naman na mahal
niya ako. And he is a good man, Daddy. Pananagutan niya ang pagbubuntis ko." Sana
nga tama ang iniisip niya.

"If he loves you like you claimed, why is he not here?" Her father walked towards
and stop in front of her. "Who is he?"

She touched her stomach. "Kilala mo po siya, Daddy. Kilalang-kilala."

Mas lalong kumunot ang nuo ng ama niya. "Who?"

"He found me in Russia. Tapos kinidnap po niya ako at dinala sa isla niya sa
Pilipinas. Those weeks with him in his island, 'yon yung mga pinakamasasayang araw
sa buhay ko. Nuong una, galit na galit ako sa kanya. Pero nuong lumaon na nakasama
ko siya, nagbago ang lahat. He stole my heart as fast as lightning and now, I'm
deeply in love with him."

"The name, Mhelanie." His father said. "Who is he?"

"Hindi mo kailangang malaman ang pangalan niya, Daddy. Hindi ko sasabihin. Alam
kong sasaktan mo siya o kaya naman pipilitin mo siyang pakasalan ako. Hindi ko kayo
hahayaang gawin iyon." Matapang na sinalubong niya ang mga mata ng ama. "Mahal na
mahal ko siya at hindi ako papayag na may na pilitin niyo siyang magpakasal sa
akin. Kahit naman hindi kami ikasal, alam kong papanagutan niya ang anak namin."
Nagdilim ang mukha ng ama niya. "You don't even know if he cares for you but still,
you love this man?"

"Yes, Dad. I do. I love him."

"For the love of god, Mhelanie! Just tell me who he is!"

"No." Pagmamatigas niya.

"Mhelanie-"

"Excuse me." Anang boses ni Knight mula sa pintuan ng bahay nila.

Sabay silang napatingin doon ng ama niya.

"What are you doing here?" Tanong ng ama niya kay Knight. "The wedding is off,
remember?"

"Yes. I am the one who called off the wedding." Wika nito. "But can I talk to Mhel
for the last time?"

Malamig na tiningnan siya ng kanyang ama bago ito nagsalita. "Hurry up."

Iniwan sila ng kanyang ama sa sala. Mukhang gusto sila nitong bigyan ng privacy.
Hindi siya gumalaw sa kinatatayuan.

It was Knight who walked towards her. Tumigil ito sa paglalakad ng ilang dangkal
nalang ang layo ng mga katawan nila. Kapagkuwan ay dumukwang ito at inilapit nito
ang bibig sa tainga niya.

"I have a message for you from a friend." Bulong nito sa tainga niya. "Pero bago ko
sabihin kung ano 'yon. I have a favor to ask."

"What?"

Knight leaned away from her and he stands up straight. "My father's birthday is
tonight. At dahil nabigyan na ng imbitasyon ang mga dadalo sana sa kasal natin,
mapapahiya ako kapag wala akong dinala na babae roon. I called off the wedding,
pero ang ama mo palang ang nakakalam 'non. So, I'm asking you kung puwedeng
magpanggap ka munang bride-to-be ko. My father will disinherit me if I didn't bring
a bride tonight. And he is deadly serious."

Wala itong kasalanan sa mga nangyari sa kanya. Ang gusto lang naman nito ay
makapag-asawa nang sa ganoon ay mamana nito ang nararapat na kayamanan para rito.
At wala naman masama kung tutulungan niya ito.

"Okay. Payag ako."

Is it just her o tumaas ang gilid ng labi ni Knight na para bang may sinusupil
itong ngiti sa mga labi. He is handsome but he is drop-dead gorgeous when he
smiled. Kahit nga sinusupil na ngiti, mas gumuwapo ang binata.

"Muchas Gracias, Mhel." He said 'thank you very much' in Spanish.

"De nada." Aniya sa spanish na ang ibig sabihin ay 'you are welcome' sa English.

That made Knight smile. A real smile this time. "You know Spanish?"

She smiled back. "A little. May Spanish subject ako noong High School ako."
"Gran." Anito na sa english ay great. "Aalis tayo ngayon din patungong Spain."

Nanlaki ang nga mata niya. "Spain? Nagbibiro ka ba? Ang layo 'non. Hindi papayag si
Daddy."

"Sa Spain gaganapin ang kaarawan ng ama ko. Ibabalik din naman kita pagkatapos. Ako
na ang bahala makipag-usap sa Daddy mo."

"Okay." Iyon nalang ang nasabi niya.

Sa Spain? Hindi kaya mali ang desisyon niyang magpanggap na bride-to-be nito? Ang
layo ng Spain sa Canada. Its seven to eight hours flight. Holy hell...

TULAD nga ng sinabi ni Knight, ito ang nakipag-usap sa kaniyang ama. To her shock,
napakadaling kausap ng ama niya.

"P-Payag po kayo?" Gulat na gulat na tanong niya. "Payag po kayong sumama ako kay
Knight patungong Spain?"

Tumango ang ama niya. "Yes. It won't be good for the baby if I cage you here in the
house." Nang banggitin nito ang salitang baby ay tumingin ito sa tiyan niya. "Go to
Spain and enjoy."

Halos lumuwa ang mga mata niya sa sinabi ng ama niya. Napalitan ba ng Alien ang ama
niya? Imposibli naman yata 'yon.

"Are you sure, Dad?" Paninigurado niya.

Tumango ito at bumaling kay Knight. "Take good care of my daughter and return her
safely tomorrow."

Knight nodded. "Yes, Mr. Tschauder. I will take care of Mhelanie."

"Good." Ibinalik nito ang tingin sa kanya. "Take care and be safe always."

"Opo, Dad." Sagot niya.

"Okay. You may leave." Wika ng ama niya.

Kaagad naman silang lumabas ni Knight.

"I'll pack my things-"

"No need." Knight cut her off. "Ako na ang bahala sa mga damit mo. I'll buy you
clothes in Spain. Mga damit na babagay sa panlasa ng ama ko."

Napangiwi siya. "Strikto rin ba ang ama mo?"

"Kind of."

Hindi na siya nagsalita pang muli. Nararamdaman niyang ayaw nitong pag-usapan ang
ama nito at hindi naman sila ganoon ka close para magtanong siya ng mga personal na
bagay.

Iginiya siya ni Knight palabas ng bahay nila patungo sa nakaparadang Ferrari na

kotse sa labas ng bahay nila.
Magkasabay silang pumasok sa loob ng Ferrari at mabilis nitong pinaharurot ang
sasakyan nito palayo sa bahay nila.

Nilingon niya ang bahay nila. Nakaramdaman siya ng kalayaan ng makitang nakalabas
din siya sa bahay nila na hindi kasama ang ama niya. She felt free for the first
time she came back.

It feels so freaking good. But it would feel so much better if Iuhence is here by
her side.

HALOS masira ang door bell ng bahay nila Mhelanie sa paulit-ulit at malakas na
pagpindot niya niyon. They have to open the fucking door! Kailangan na niyang
makita si Mhelanie. Hangga't hindi niya ito nayayakap, hinding-hindi siya
mapapakali.

No! She can't marry that man, damn it! Ako lang ang dapat niyang pakasalan!

Iuhence sighed in relief when the door opened showing the master of the house.

"Mr. Tschauder. Sir." Wika niya ng makitang ang ama ni Mhelanie ang nagbukas ng
pinto.

Bahagyang tumaas ang kilay nito ng makita siya. "Iuhence Vergara." The man narrowed
his eyes on him. "What are you doing here in my house? Are you with your father?"

"Where's Mhelanie? I need to see her. I need to talk to her. I need to hold her-"

"Why do you need to do those things, Mr. Iuhence Vergara?" Putol nito sa iba pa
niyang sasabihin.

He gathered all his strength and looked deep into Mr. Tschauder's cold eyes. "Sir,
please, let me talk to Mhelanie."

Mr. Tschauder pressed his lips together and looked at him with coldness in his
eyes. "Tell me, Mr. Vergara. Are you the one who kidnapped my daughter in Russia
and brought her to your Island in the Philippines?"

"Yes." Buong tapang na sagot niya pero hindi niya ikakaila na kinakabahan siya at
nanlalamig ang kamay niya. "That's me, Sir."

"For you to kidnap my daughter, you must feel something special for her." Anito na
parang nang-uuyam. "Am I right?"

"Yes. I love you daughter." Pag-amin niya. "I love her so much. I can't live
happily without her." Nagmamakaawa ang mga mata niya. "Please, let me talk to her,
Sir."

Nagpakawala ito ng isang malalim na buntong-hininga na parang may mabigat na

dinadala. "Sure, you can talk to her. But Mhelanie is not here at the moment."

"When is she coming back?" Kinakabahang tanong niya. May kakaiba siyang
nararamdaman sa uri ng kislap ng mga mata nito. "I'll wait for her."

Mr. Tschauder shrugged. "I don't know. She's in Spain right now. Attending her
wedding."
"What?!" Binalot ng takot, sakit at kawalang pag-asa ang puso niya. "No...no! She
can't do this to me! No... no... Mhelanie..." nanghihina na humakbang siya paatras
at sinapo ang mukha gamit ang dalawang kamay. "Hindi... mahal niya ako. I can feel
it." Then his world stops spinning when he thought of something. Mabilis siyang
nag-angat ng tingin. "Where and when is the wedding?" He asked frantically.

"Ahm," umakto itong nag-iisip. "The wedding is tomorrow in the Velazquez Castle in
Madrid."

"Tomorrow?" Napangiti siya. "May oras pa ako. Maabutan ko pa siya. Hindi siya
puwedeng ikasal sa lalaking 'yon!" Parang wala sa sariling pagkausap niya sa
sarili. Iuhence smiled at Mhelanie's father. "Thank you, Sir. Thank you very much."

Guni-guni lang ba niya o parang may sinusupil na ngiti sa mga labi ang kaharap? Oh
well, wala siyang pakialam. Kailangan niyang maabutan si Mhelanie bago pa ito mag
'I do'.

Mabilis siyang tumakbo patungo sa nakaparadang Lamborghini-it's a borrowed car from

Lander's LaCars company here in Canada- sa labas ng mansiyon ng mga Tschauder kung
saan naroon ang mga kaibigan niya na sinamahan siya sa kadahilanang kailangan daw
niya ng moral support.

Binuksan niya ang passenger-side door at sumakay sa Lamborghini. "To the Airport."
Utos niya kay Lander na siyang nagmamaneho.

Apat na pares ng mata ang tumingin sa dereksiyon niya.

"Binasted ka?" Calyx asked with a wide grin. "Wohhooo! Las Vegas baby!"

"Totoo? Nabasted ka?" Malalaki ang mata na tanong ni Lander.

"So, ililibre mo kami sa Las Vegas?" Tanong ni Dark na nakangiti.

"Idiots." Ymar murmured under his breath then he looked at him. "Why are we going
back to the Airport?" Ito lang yata ang may matinong tanong sa apat.

"We're going to Spain." Maikling sagot niya.

"Wohooo!" Calyx shouted in excitement then his excitement died down in an instant.
"Anong mayroon sa Spain? May Bar ba sila roon katulad ng sa Las Vegas?"

Hindi niya ito pinansin at sinagot ang tanong ni Ymar. "Nasa Spain si Mhelanie at
ikakasal na siya bukas."

Mabilis na binuhay ni Lander ang sasakyan. "'Yon naman pala e. Let's go and crashed
a fucking wedding." Mabilis na pinaharurot nito ang sasakyan pabalik sa Airport
kung saan naroon si Valerian at naghihintay sa kanila.

A/N: Last update for the day. Baka tomorrow, mag-update ako. Haha. Comment nalang
kayo.
####################################
CHAPTER 20
####################################
CHAPTER 20

IF YOU love someone, you do everything for him or her. At kaya ni Iuhence gawin ang
lahat, kaya niyang sundan sa kahit saang sulok ng mundo ang babaeng pinakamamahal
niya. He won't give up.

Now, he is in his private plane and its flying to Spain. Kung may patrol plane lang
na nagmo-monitor sa bilis ng lipad nila baka kanina pa sila dinakip. Iuhence
concludes that Valerian Volkzki is better off as business man rather than a
freaking crazy pilot. Nagtataka siya kung paano ito nagkaroon ng lisensiya para
maging isang Piloto.

"Kapag namatay ako sa sobrang bilis magpalipad ni Valerian, mumultuhin ko talaga

siya." Wika ni Dark na mahigpit na nakakapit sa arm rest ng upuan.

Mahinang natawa si Ymar. "Bakit mo naman siya mumultuhin? Para sa dagdag kaalaman,
mas naunang namamatay ang piloto kaysa sa pasahero."

Dark just shrugged. "I know that. Sinabi ko lang 'yon para may masisi ako habang
nabubuhay pa ako."

"Ikaw, Lander, sinong mumultuhin mo?" Tanong ni Calyx sa katabi.

Lander answered in a bored voice. "Si Iuhence, kasi siya naman ang dahilan ng lahat
ng ito."

Umalma siya. "Anong ako? Kusa kayong sumama para maki-tsismis."

Calyx snickered. "Oo nga pala. Silent na ako." Tumingin ito sa direksiyon niya.
"Just pretend that I didn't ask."

Itinirik niya ang mga mata. "Puwede bang huwag kayong maingay? Nag-iisip ako ng
magandang gagawin kapag nakarating na tayo sa Spain."

"Oh, huwag daw kayong maingay." Saway ni Lander sa mga kaibigan niya na hindi naman
nag-iingay. "Nagmo-moment si Vergara. Na-i-isturbo niyo siya."

Mariin niyang ipinikit ang mga mata na agad din namang iminulat ng marinig ang
boses ni Valerian sa speaker box.

"I have good news and bad news for you, my fellow handsome men." Ani Valerian sa
may speaker box. "The good news is we are already inside the boarder of Spain. Ang
bad news, hindi naka-register ang private plane na ito kaya hindi tayo makakalapag
sa kahit na anong Airport. At nakatanggap palang ako ng mensahe galing sa Air
command center nila na kapag hindi tayo umalis kaagad, magpapadala sila ng military
jet para pasabugin tayo. So," Valerian sighed dramatically. "Ipagpapatuloy ba natin
ang biyahe para sa ngalan ng pag-ibig o babalik tayo para mabuhay pa ng ilang
taon?"

"What? No!" Iuhence roared in frustration. "Nandito na tayo e. Wala bang AirJem
Airport dito-"

"And no, walang Airport ang AirJem Airlines ko rito. Hindi ko feel ang Spain dahil
sa pananakop ng mga ito sa Pilipinas, kaya hindi ako nagpalagay." Dagdag ni
Valerian na mas lalong dumagdag sa frustrasyon na nararamdaman niya.

"No, no, no, no! This is not happening right now!" Napatingin siya sa labas ng
bintana ng eroplano. "Malapit ng magbukang liwayway. Mag-uumpisa na ang kasal. No.
No. No way!" Sinapo niya ang mukha at paulit-paulit na ini-untog ang ulo sa likod
ng upuan. "Fuck it! Fuck this! I screwed up! Bakit kasi hindi nalang ako nagtapat
nuong nasa piling ko pa siya?" Puno ng pagsisisi ang buong pagkatao niya habang
nakikita niyang umiikot ang eroplano pabalik sa Canada.

Mukhang napagdesiyunan ni Valerian na umalis nalang at bumalik sa Canada. They've

wastes seven hours for nothing!

"Fuck!" Sigaw niya at ini-untog ang ulo sa bintana ng eroplano.

The frustration, anger, hopelessness, fear and pain that he's feeling went through
his eyes and become tears. Nararamdaman niya ang mainit na likido na dumadaloy sa
pisngi niya.

"I can't lose her. Hindi ko kayang mawala si Mhelanie. Hindi ko kakayanin kapag
nag-asawa siya ng iba. I can't bear the thought that someone is touching her,
kissing her and owning her. Hindi ko kaya. Nadudurog ang puso ko." Kinagat niya ang
pang-ibabang labi para pigilan ang mga luha niya at tinuyo ang basa niyang pisngi.
"Huli na ako. And I have no one to blame but myself. Ito ang unang pagkakataon na
may minahal akong babae pero wala na siya. Wala na. Iniwan na niya ako. Hindi ko
alam kung mag mamahal pa ako ng iba. Mahal na mahal ko si Mhelanie. Mahal na
mahal." Hinilamos niya ang kamay sa mukha at tumingin sa mga kaibigan niya. "Wala
na ibang puwedeng daanan? Kahit maglakad ako, gagawin ko, makarating lang ako sa
Spain. I have to see my Mhelanie. Ngayon ko kailangan ang moral support niyo."

Tumayo si Calyx at naiiling na tumingin sa kanya "Love is full of shit. Kaya nga
ayokong ma-in love. It can crush a man's confidence, ego and pride. It can steal a
man's spirit. Pero kahit gaano pa ako nandidiri sa salitang love, I say, ipaglaban
mo ang nararamdaman mo, Vergara. Because you won't shed a single tear if you don't
love that woman truly." Pagkasabi niyon ay pumasok ito sa cockpit. Pagkalipas ng
ilang minuto, lumabas ito na nakangiti. "Good news, may Airport daw si Valerian sa
Paris. From there we can take a public plane. One to two hours flight. Ibig
sabihin, bago mag alas-otso ng umaga, nasa Spain na tayo. Madrid to be exact."

"Kailan ka pa tumulong sa mga love sick fool?" Natatawang tanong ni Lander kay
Calyx.

Inungusan lang ito ni Calyx at bumalik sa upuan nito at humalukipkip.

Hope bubbles up inside him. Sweet Jesus! I'm coming for you, Mhelanie.

"Thank you, Vargaz." Pasasalamat niya kay Calyx.

Calyx just shrugged. "After this, ililibre mo talaga ako sa Las Vegas.
Magpapakalasing ako roon hanggang sa hindi ko na kayang maglakad."

"May problema ka ba, pare?" Tanong ni Lander dito.

"Kung makapagtanong ka naman parang wala kang alam." Sagot bi Calyx.

Napailing-iling nalang siya sa mga kaibigan. Thanks god! Magkikita rin tayo,
Mhelanie. Just wait.

NANG makalapag ang private plane niya sa Airport ng AirJem Airport na pag-aari ni
Valerian, mabilis silang lumabas at lakad takbo ang ginawa patungo sa bilihan ng
ticket.

Of course, wala ng available na ticket. Pero sa tulong ni Valerian, nakakuha sila

ng limang ticket.

"Kapag nahanap niyo si Knight Velazquez, tell him my name. Baka ipahabol niya kayo
sa naglalalakihang aso niya."

"Anong mayroon sa pangalan mo?" Nakakunot ang nuong tanong ni Lander.

"My name is a gem, pare."

Umiling-iling silang magkakaibigan sa sagot ni Valerian. Kilala nila ang

pangalang
Knight Velazquez dahil kilala iyon sa business world. Pero hindi pa niya ito
nakakausap. Pero mukhang magkaibigan ito at si Valerian kasi naalala niya nuong
nag-Skype sila ni Valerian, binanggit nito ang pangalang Knight Velazquez.

"But kidding aside. Tell him my name. And guys, itong plane na sasakyan niyo, hindi
ito sa mad-"

"Thanks for helping, Valerian." Sabi niya sa kaibigan. "I really appreciate it."

"No, Vergara. This plan is not going to Madri-"

Hindi na natapos ang sasabihin nito dahil pumasok na sila sa loob ng eroplano dahil
paalis na iyon.

Habang nakasakay sa eroplano, panay ang dasal niya na sana hindi pa nag-uumpisa ang
kasal. Sana kapag nakita siya ni Mhelanie ay matauhan ito na siya ang mahal nito at
pakakasalan. Gagawin niya ang lahat para mangyari 'yon.

Parang napaka-bagal ng bawat minuto. His heart feels hopeful, yet, it also feels
fear like he never felt before. Sa tanang buhay niya, isang beses lang siyang
natakot. At iyon ay nuong bumagsak ang Pacific Pearl shipping line dahil sa
kagagawan niya. At ngayon. Natatakot siya na baka hindi naman talaga siya mahal ni
Mhelanie.

But he has to fight the fear. Kung hindi siya mahal ng dalaga, gagawin niya ang
lahat para mahalin siya nito. Kung kina-kaylangan na kidnap-pin ulit niya ito,
gagawin niya, mahalin lang siya nito.

DAHAN-DAHANG nagmulat ng mata si Mhelanie at tumambad sa kanya ang hindi pamilyar

na silid. Magpa-panic sana siya ng maalala niyang nasa Palacio Velazquez Hotel pala
siya na nakatayo sa Barajas, Madrid kung saan ginanap ang kaarawan ng ama ni
Knight. Hindi na sila naka-uwi ni Knight kagabe sa bahay ng mga ito kung matatawag
ngang bahay ang Velazquez Palacio na nakatayo sa puso ng Barcelona. Magmamadaling
araw na kasi ng matapos ang Birth day Party ng ama nito.

Someone knocked on the door and then it opened. It was Knight. "Hey. You awake?"

Ininat niya ang mga braso. "Oo. Kagigising ko lang." Wika niya. "Bakit?"

"Mag-bi-breakfast na tayo kasi uuwi pa tayo sa Seville. May dadaanan ako roon bago
tayo bumalik sa Canada." Sabi nito.

Nagsalubong ang kilay ni Mhel. "Seville?" Tulad ng Madrid at Barcelona, siyudad din
ang Seville. "May bahay kayo roon?"

"Oo. Sa San Pablo. It's my personal house. Hindi iyon pag-aari ng pamilya ko."
"Ahh. Okay." Umalis siya sa kama. "Maliligo at magbibihis lang ako."

"Okay. I'll wait for you in the Breakfast table." Ani Knight.

"Sure."

Nang sumara ang ang pinto ng kuwarto, pumasok siya sa banyo at naligo. Pagkatapos
ay nagbihis siya. Simpling sundress lang ang suot niya na kulay baby pink-binili
iyon ni Knight- at itinali niya ang kanyang buhok. Naglagay siya ng light make-up
at pinaresan ang sundress ng gladiator sandals.

Lumabas siya sa silid na inuukupa at nagtungo sa breakfast table.

Sabay silang nag-agahan ni Knight pero walang namutawi sa salita sa nga bibig nila.
They were silent.

Hanggang sa makasakay sila sa Helicopter na maghahatid sa kanila sa San pablo,

Seville, wala pa rin silang imik na dalawa.

NANG lumapag ang eroplanong sinasakyan ni Iuhence at ng mga kaibigan niya, mabilis
silang lumabas ng eroplano at halos liparin nila ang distansiya patungo sa parking
lot ng Airport.

Nang makakita ng taxi, agad na nilapitan niya iyon.

"You speak English?" Tanong niya sa driver.

Tinitigan lang siya ng driver na pinagtanungan niya. Napapalatak na naghanap siya

ng iba pang taxi.

"Vergara!" Tawag sa kanya ni Lander. "May nakaintindi rito ng English." Wika nito
habang tinuturo ang driver ng isang taxi na ilang dipa ang layo sa kanya.

Mabilis siyang sumakay sa passenger seat at ang apat naman ay sa back seat. Dahil
hindi kasya ang mga ito, si Calyx ang pina-upo ng mga ito sa sahig ng taxi.

"I bought myself an Aston Martin dahil ayokong makipagsiksikan. Pero dito rin pala
ako babagsak sa sahig ng taxi." Reklamo ni Calyx. "Fuck shit!"

Napapantastikuhang napatingin ang driver sa back seat.

"Don't mind him." Wika niya.

"Okay. Where in Seville, seńor?" Tanong ng driver sa kanila.

"Seville?" Gagad niya. "Aren't we in Madrid?

"No." Sagot ng driver at itinuro ang karatula na nasa gilid ng airport. May
nakasulat doon na 'welcome to San Pablo, Seville'.

Nagkatinginan silang magkakaibigan.

"No! This is not fucking happening again!" He shouted in anger and frustration.
"No..." nanghihinang napadaos-dos siya sa kinauupuan.

"How far is Seville to Madrid?" Si Ymar ang nagtanong.

"More than five hours drive." Ani ng Driver.

"Oh god. Ang malas natin." Paanas na wika ni Calyx.

"Is there a Velazquez Palace in Madrid?" Tanong niya. Hindi siya susuko! Hindi!
Kailangan niyang makita si Mhelanie at masabi rito ba mahal na mahal niya ito. "How
far is it from here?"

"Velazquez Palace?" Ulit ng Driver. "There is a Velazquez Palacio here in Seville.

It is owned by Count Don Knight Velazquez."

He is a fucking count?!

Nagkatinginan sila ng mga kaibigan niya at ibinalik ang atensiyon sa driver.

"Can you take us there?" Tanong niya rito.

"Of course." Binuhay nito ang sasakyan at pinaharurot ang sasakyan patungo sa
Palacio Velazquez.

After minutes of driving, the taxi stopped in front of a large gate. Sa likod ng
gate ay mga puno at mahabang rock pathway na hindi nila makita kung saan
nagtatapos.

Binayaran niya ang driver at lumabas silang magkakaibigan.

Nang maka-alis ang taxi, humarap sila sa malaking gate.

"There's no doorbell." Wika ni Dark.

"It only means one thing." Ani Lander, "kung sino man ang may-ari ng bahay na ito,
siguradong ayaw niyang maesturbo."

"Paano naman natin maipapalam ang presensiya natin kung walang door bell at wala
ring guard?" Nakakunot ang nuong tanong ni Calyx.

"Aakyatin natin ang gate." Sagot niya.

Napanganga ang mga kaibigan niya sa kanyang sinabi.

"Please tell me that you are just kidding." Gulat pa rin na wika ni Ymar.

Lumapit siya sa gate at nag-umpisa ng akyatin iyon. "Para kay Mhelanie, gagawin ko
'to. Baka naroon siya sa loob."

"At kapag wala siya sa loob?" Tanong ni Lander.

"Then we'll go to Madrid. Kung kailangan kong suyurin ang buong Spain, gagawin ko
makita ko lang siya at masabi sa kanya na mahal na mahal ko siya. You don't have to
come with me." Aniya habang inaakyat pa rin ang gate.

His friends let out a loud grunt before they climb the gate with him. Napangiti
siya. Magkakaibigan nga talaga sila.

After a moment of dangerous gate adventure climbing, nakapasok din sila sa gate.

Calyx let out a loud breath. "Nakapasok din tayo sa wakas. Pagkatapos kung sumabit
at matusok, buhay pa naman ako. You're welcome, Vergara. What now?"
"Sundan natin ang pathway na ito." Wika niya at itinuro ang mahabang pathway.

"Cool." Lander said dryly. "Let's go and trespass on Velazquez Palacio."

Lakad-takbo ang ginawa niya hanggang sa makarating sila sa dulo ng pathway kung
saan nakatayo ang malaking bahay. It's a modern castle and it is breathtaking.

"Wow." Dark uttered in astonishment.

"This is grand." Ani Ymar habang nakatingin sa bahay na nasa harapan nila.

"Fuck. This palace is pretty awesome." Komento ni Lander.

Akmang lalapit sila sa mataas at malapad na pintuan ng bumukas iyon at lumabas ang
isang lalaki na walang emosyon ang mukha.

When the man saw them, he stilled. "Who are you and what are you doing in my home?
And how did you get in?"

Humakbang sila palapit dito. "I'm Iuhence Vergara. And I'm here for Mhelanie
Tschauder, the love of my life. Is she here?"

"Why would I answer your question-"

"And Valerian Volkzki said hi." Dagdag niya. Baka nga magbago ang isip nito kapag
narinig ang pangalan ni Valerian.

"Where is that man?" Tanong nito.

"In Paris. Guarding my plane."

"Oh. Okay. Pasalamat ka at kaibigan niyo si Volkzki. Kung hindi, ipapalapa ko kayo
sa mga aso ko."

Napaawang amg labi niya. Peste! Marunong naman palanag managalog e, nag-english pa
siya.

"Nasaan si Mhelanie? Narito ba siya? Mag-uumpisa na ba ang kasal?"

"Kasal?" Nakakunot ang nuong gagad ni Knight.

"Oo. I talked to Mhelanie's father; he said that Mhelanie is here in Spain para
magpakasal sa'yo."

A smile tugged on Knight's lips. "That sly man." Umiling-iling ito at binuksang
muli ang pintuan. "She's in her room. Third floor, on the left wing. Hindi ka
mahihirapang hanapin 'yon. Isa lang ang silid sa left wing."

"Thanks." Nginitian niya ito at mabilis na pumasok sa kabahayan at naiwan ang mga
kaibigan niya sa labas.

Malalaki ang mga hakbang niya patungo sa ikatlong palapag. At nang makarating doon,
mabilis niyang nahanap ang kuwarto na tinutukoy ni Knight.

He opened it and he saw Mhelanie reading a book. His heart instantly hammered
inside his freaking ribcage when he saw the beautiful woman who managed to awaken
his heart and stole it from him. Hindi siya mabubuhay ng wala ito dahil hawak nito
ang puso niya.
"Mhelanie..."

The woman froze and then looks up at him. Halos mahulog ang panga nito sa sobrang
gulat ng makita siya. Malalaki ang nga mata nito at nabitawan nito ang aklat na
hawak.

"Iuhence..."

Mabilis siyang lumapit sa dalaga at niyakap ito ng mahigpit na mahigpit. "I love
you so much, please, huwag mo akong iwan. Huwag kang magpakasal sa iba. Akin ka
lang. Akin lang." Aniya habang mahigpit pa rin na yakap ang babaeng pinakamamahal.

"Y-You love me?" May bahid na gulat ang boses nito at kumawala sa pagkakayakap
niya. "Tama ma ba ang narinig ko? Mahal mo ako? Mahal na mahal?"

A/N: Tantananan. Ang adventure ni Iuhence at mga kaibigan niya. Haha. Daming
kamalasan e. Hay naku! Pag-ibig nga naman, parang LOVE. Enjoy reading - C.C.
####################################
CHAPTER 21
####################################

CHAPTER 21

GULAT na gulat si Mhel ng makita si Iuhence na pumasok sa silid na pansamatala

niyang inuukupa sa palasyo na pag-aari ni Knight. Hindi siya makapaniwa na nasa
harap niya ang lalaking minamahal. Pero mas lalo siyang nagulat ng sabihin nitong
mahal siya nito.

"Mahal mo ako?" Paniniguro niya. "Mahal na mahal?"

Iuhence cupped her face and his emerald eyes held love, fear, hope and strength.

"Mhelanie, from the moment I laid my eyes on you in the airport eight years ago,
you already stole my heart. You capture my heart in a speed of lightning. Ikaw ang
kauna-unang babae na nagpatibok sa puso ko na akala ko ay bato. Nang makita kita,
nag-iba ang lahat. I used to laugh at my good friend, Tyron, because he is a love
sick fool when he fell for Raine, pero mas malala pala ang magiging sakit ko sa
pag-ibig. Nuong unang may nangyari sa atin, right there and then, I know, you are
the one for me. You manage to awaken my cold slumbering heart. You stir my heart
alive and when I walked up in the morning, wala ka na."

Mapakla itong ngumiti. "Hinanap kita, alam mo ba 'yon? Pinasuyod ko ang buong
Pilipinas, mahanap ka lang. Pero pagkalipas ng tatlong taon na paghahanap sayo,
wala akong nakita. I stop looking for you, but I never give up that someday, if
god, destiny and fate permit, magkikita rin tayo. At nangyari nga. Nang makita kita
ulit, tumigil ang pag-inog ng mundo ko. Wala akong nasa isip kundi ikulong ka sa
mga bisig ko para hindi mo na ako iwan ulit. Dahil alam ko, mas magiging masakit
kung iiwan mo ako sa ikalawang pagkakataon."

"So I blackmailed you, romance you, hell, I even kidnapped you. Even if I have to
be the devil himself, I will, just so I can have you. Ayoko lang na makatakas ka na
naman muli. And in my island, when you're so angry at me, I devise a plan. And that
plan is to make you fall for me. Sa ginawa ko, ako yata ang napa-ibig mo ng sobra-
sobra. Mas lumalim pa ang nararamdaman ko para sayo. Mas nagulo ang sistema ko.
Nuong nasa Russia tayo, right there, I am falling for you. Pero nuong nagtagal tayo
sa Isla, I wasn't falling anymore because I already had fallen for you, Mhelanie. I
fall hard, fast and I was so scared that you are not there to catch me."

"Natakot ako kaya hindi ko masabi sayo na mahal kita. Ang ginawa ko, pinaramdam ko
nalang kung gaano kita kamahal. When we went to Manila, handa na ako. Handa na
akong magtapat. Bahala na si Iron man sa'kin. Pero umalis ka na naman habang tulog
ako. Alam mo ba ang takot na naramdaman ko ng magising ako at wala ka sa tabi ko. I
know, it was selfish of me not tell you your mother's condition and I'm sorry for
that. Pero masisisi mo ba ang puso ko na natatakot na iwan mo kapag nalaman mo?"

Inilapat nito ang labi sa mga labi niya. It was the most passionate kiss they ever
have. Full of love and full of desire.

"At nang malaman kong ikakasal ka, god ... I want to murderer someone. I want to
murder the man who will say 'I do' to you in the altar. Wala akong pakialam kong
makulong ako, hindi ako papayag na may ibang magmay-ari sayo. Kasi akin ka lang.
Akin ka lang, Mhelanie. Akin ka lang. Please tell me that you are mine and that you
feel the same way. Dahil kapag hindi mo ako mahal, makakaasa kang ki-kidnap-pin
kita ulit at dadalhin sa isla, at hindi kita pakakawalan hangga't hindi mo
sinasabing mahal mo rin ako."

Nararamdaman ni Mhelanie ang mainit na likido na dumadaloy sa pisngi niya. God ...
she love this man so much. Mas lalong nagdagdagan pa ang pagmamahal niya dahil sa
pinagtapat nito.

Niyakap niya ng mahigpit ang binata at hinalik-halikan ang leeg nito. "Nuong una
kitang makita, I definitely feel something. Iba ka e. You manage to penetrate the
heart of my femininity at first meeting. At kahit ng tumakas ako, hindi pa rin kita
nakalimutan." Mahina siyang napatawa. "Paano ko naman makakalimutan ang lalaki na
kumuha sa pagkababae ko? And when I saw you again, gusto kong tumakas kasi hindi ko
gusto ang tibok ng puso ko para sayo. Pero hindi mo hinayaan manahimik ang puso ko,
kinidnap mo ako at dinala sa isla mo. Doon, mas lalo pang nag-umigting ang
nararamdaman ko para sayo. Kahit anong pigil ko," kumawala siya sa pagkakayap dito
at tumingin sa berde nitong mga mata, "hindi ko napigilan ang puso ko na mahulog
sayo. Mahal na mahal din kita, Iuhence. Sobrang mahal na mahal. Those days that you
were not by my side were torture. I miss you so much. God," she crashed her lips on
his. "I love you, Iuhence Vergara."

That made Iuhence smiled and then he grab her nape and smashed his lips on hers.
Napaungol siya sa sensasyong dulot ng paglalapat ng mga labi nila. It took her
breath away and she can't do anything but to kiss him back.

Walang pakialam si Mhel sa nangyayari sa paligid. All she cared about is kissing
Iuhence and feeling his love. Kaya naman ng hubarin nito ang sundress na suot niya,
hinayaan lang siya nito.

"God, I miss you so much!" Ani Iuhence ng pakawalan nito sandali ang mga labi niya.

"I miss you too." Sabi niya sa hinihingal na boses.

Pinadausdos ni Iuhence ang labi sa hubad niyang katawan hanggang dumako iyon sa
mayayaman niyang dibdib. Napaliyad siya ng laruin ng dila nito ng nipples niya.
Nanginginig ang katawan niya sa sobrang sarap na dulot niyon.

"Ohhh, Iuhence... ohhhh."

While sucking her little beads in her breast, he managed to pull down her panty and
freed her wet mound. Nakita niyang inilagay nito ang panty niya sa bulsa ng suot
nitong pantalon.

Biglang lumuhod si Iuhence sa harapan niya at ipinatong ang isang binti niya sa
kama. Ngayon ay nakabuka ang hita niya at malayang napagmamasdan ni Iuhence ang
pagkababae niya.

He smiled at her before he kissed the lips of her mound. Electricity of pleasure
sipped through her. Mhel can't help but to moan and curled her toes when Iuhence
started licking, sucking, nipping and eating her wet mound and clitoris.

"Ohhhh, god, Iuhence- uhhmmmm. Ang sarap niyan."

Wala sa sariling napatingin siya sa bandang kaliwa at nagtama ang mga mata niya at
ng repliksiyon niya sa salamin. Her lust heighten when she saw her and Iuhence's
reflection in the mirror.

"Ohhh, god." Ungol niya. Kitang-kita niya kung paano kainin ni Iuhence ang
pagkababae niya at kung gaano ito nasisiyahan sa ginagawa nito.

"Ohhhh, Iuhence... Uhhhmmm... ohhhh..." Palakas ng palakas ang ungol niya hanggang
sa mapasigaw siya ng maramdamang nilabasan na siya. "Ohhhhh, god, sige pa..."

Gumapang ang mga labi ni Iuhence mula sa pagkababae niya patungo sa mayayaman
niyang dibdib kapagkuwan ay tumigil ito sa ginagawa at hinila siya patungo sa harap
ng salamin.

Kitang-kita niya ang hubad niyang katawan sa salamin at nakikita rin niya ang
binata na puno ng pagnanasa na nakatingin sa hubad niyang katawan.

"Iuhence, ohhhh." Ungol niya ng mag-umpisa itong halikan ang likod ng tainga niya
kapagkuwan at bumulong sa kanya. "Put your hand in the mirror and leaned down a
little."

Ginawa niya ang sinabi ni Iuhence at napasinghap siya ng malakas ng biglang pumasok
ang kahabaan ng binata sa loob ng basang-basa niyang pagkababae. Hindi ito gumalaw
sa loob niya at hinayaan ang pagkababae niya na masanay sa laki at haba ng
pagkalalaki nito.

"Ohhhhhhh." She moaned. "God, Iuhence. I miss your manhood inside me."

Nagtama ang mga mata nila sa salamin.

"I miss this too, my love." Wika ni Iuhence ng buong pagmamahal.

Then laughter bubble on Mhel's mouth when Iuhence showed her a ring.

"Seriously, Iuhence?" Natatawang tanong niya. "We're in the middle of something

here."

Iuhence grinned. "Yeah. I'm freaking serious." He holds her gaze in the mirror and
stared lovingly at her. "Mhelanie Tschauder, you will make me the happiest man in
the whole wide world if you put this ring in your finger and say 'yes, Iuhence, I
will marry you'. If you accept my proposal, I'll do everything i can to make you
the happiest woman in earth, every freaking day. I promise."

Naiiling na kinuha niya ang singsing na hawak nito at isinuot iyon sa daliri niya.
"Yes, Iuhence. I will marry you." Inilagay niyang muli ang mga kamay sa salamin.
"Now make me the happiest woman and make love to me."
"With utmost pleasure, my love." Ani Iuhence at nag-umpisa ng maglabas pasok sa
pagkababae niya.

"Ohhhh. God. Ang sarap. Ohhhh, sige pa." Ungol niyang habang naglalakas pasok ang
pagkalalaki nito sa pagkababae niya.

"Looked at my eyes in the mirror, Mhelanie. I want to see how they glisten as I
make love to you." Wika ni Iuhence na kaagad naman niyang sinunod.

Sa bawat ulos ni Iuhence sa loob niya, hindi naghiwalay ang mga mata nila. They
stared at each other's eyes.

"Ohhhh... yeah, god... ohhhh." Ungol ni Iuhence habang binabayo ang pagkababae
niya.

"Yes! Yeah. Like that. Fuck me like that-ohhhhhh, uhmmm. Ang sarap!" Palakas ng
palakas ang ungol ni Mhelanie habang palakas ng palakas ang pagbayo sa kanya ni
Iuhence.

Then she felt it. Her orgasm. "Ohhhhh, yeah. I'm coming. Malapit na ako. Ohhhhhh-
hayan na," Napalunok siya at napaungol na naman sa sarap. "Malapit na. Nandiyan na,
oh god-ohhhhhhh."

Nang maabot niya ang rurok ng kaligayan, sumunod sa kanya si Iuhence. She can feel
his hot semen inside her, filling her womb.

Ilang minuto pang nanatili sa loob niya ang kahabaan nito habang nagkakatitigan
sila sa salamin. And then he pulled it off and hugged her from behind.

"I love you, my beautiful fiancé." Ani Iuhence ng puno ng pagmamahal.

Humarap siya rito at tinitigan ito ng buong pagmamahal. "I love you, my handsome
emerald-eye kidnapper and now my fiancé."

Iuhence grinned. "God, ang sarap sa pakiramdam kapag nag a-i love you ka sa'kin."

"The feeling is mutual."

Then she remembered Knight. "Teka, paano ka nakapasok dito?"

"Long story short, we took my plane from Philippines to Canada, then Canada to
Paris. Then public plane from Paris to Spain. Pagkatapos inakyat namin yung
malaking gate at voila, we're here ... I'm here."

"We?"

"Yeah. My lunatic friends came with me to give me their moral support."

Napangiti siya. "Ang suwerte mo sa mga kaibihan mo."

"Indeed I am." Ani Iuhence at inayos ang damit. Pagkatapos ay pinulot ang sundress
niya at isinuot iyon sa kanya pagkatapos ay sunod naman nitong isinuot ay ang panty
niya. "Beautiful." Ani nito habang puno ng pagmamahal na nakatingin sa kanya.

"Yes, I know."

Natatawang magkahawak kamay silang lumabas ng kuwarto na iyon at nagtungo sa first

floor kung saan nasa sala si Knight at ang mga kaibigan ni Iuhence na mukhang
hinihintay sila.
"Tapos na? Happy ever after ba o tragic ending?" Tanong ng lalaki na kulay asul ang
nga mata.

"Magpa-mental ka na kaya, Lander." Wika ng lalaki na katabi nito. "Nakita mo nang

masaya sila e. Malamang happy ever after."

"Mauuna ka muna sa mental, Calyx." Sagot ng lalaki na may pangalang Lander.

"Teka lang," ani ng guwapong lalaki na nakaupos sa pang-isahang sofa. "Hindi ba

ikakasal kayo?" Tanong nito sabay tingin sa kanya at kay Knight na walang imik lang
na naka-upo. "Paano na ngayon?"

"I called the wedding off." Sagot ni Knight.

"Bakit?" Nagtatakang tanong ni Lander.

Knight looked at her. "Mhel, tell them." Pagkatapos at bumaling ang atensiyon nito
sa katabi niya. "Tell him."

"Tell me what?" Nakakunot ang nuong bumaling sa kanya si Iuhence.

Humarap siya kay Iuhence at ngumiti. "I'm two weeks pregnant, Iuhence. Kaya hindi
natuloy ang kasal."

She was expecting him to shout in delight, but the opposite happen. Bigla itong
nawalan ng malay.

"Oh, god! Iuhence!" Puno ng pag-aalala na umupo siya sa sahig at kinanlong ang ulo
nito at pina-unan sa hita niya. "Wake up." Bumaling sa mga kaibigan nito. "Help
me."

Sa halip na mag-alala ang mga kaibigan nito, nagtawanan pa ang mga ito. Kahit si
Knight ay may sinusupil na ngiti sa mga labi.

"Ano pa kaya kung makita niya ang baby niya. Baka magbigti na yan sa sobrang saya."
Ani Calyx na nakangisi.

Napailing-iling nalang siya at hinintay ang binata na magising. Mukhang nagkamali

siya kanina. Hindi ma-swerte si Iuhence sa mga kaibigan nito.

A/N: Yehey! Nahimatay si Iuhence. Hahahahahahahaha

####################################
CHAPTER 22
####################################

CHAPTER 22

MHEL can't stop looking at her ring. Sobrang saya ang lumulukob sa puso niya sa
isiping fiancé na siya ngayon ni Iuhence at soon to be Mrs. Mhelanie Vergara na
siya. Kinikilig siya dahil sa wakas, nagkaaminan na silang dalawa at mahal din pala
siya nito.

At habang nasa eroplano sila na pag-aari ni Knight patungong Paris, walang tigil
ang bibig ng mga kaibigan ni Iuhence sa pagku-kuwento sa kanya sa adventure raw ng
mga ito mula Pilipinas hanggang sa Spain.

Si Iuhence naman ay natutulog sa upuan na nasa tabi niya. Hindi pa ito nagising
mula ng mawalan ito ng malay. Ang nakakatawa, inilagay ng mga kaibigan nito sa
stretcher si Iuhence para hindi sila mabigatan sa pagbubuhat. At dahil may sariling
ambulance si Knight, doon talaga isinakay ang binata dahil hindi sila kaysa sa loob
ng Ferrari nito.

"Hindi na iyan epekto ng shock." Wika ni Ymar na nakilala niya habang nasa
ambulance sila. "Epekto na iyan ng pagod."

Napatingin siya sa katabi at hinaplos ang pisngi nito. "Matulog ka lang, mahal ko."

Nang wala na siyang marinig na nagsasalita sa loob ng eroplano, sumandal siya sa

likod ng upuan at ipinikit ang mga mata.

Ilang segundo palang ang lumipas na nakapikit siya ng may humalik sa pisngi niya.
Mabilis niyang iminulat ang mga mata at nagtama ang mga mata nila ni Iuhence.

"Iuhence..." she smiled. "Mabuti naman at gising ka na."

Iuhence's emerald eyes glimmered in happiness. "Thank you." He rubbed her stomach.
"Thank you for giving me such wonderful news."

"Sa sobrang wonderful, nahimatay ka?" Tukso niya.

"Oo." There's a red tint on his cheek! God, he is actually blushing! He looks cute.
"Hindi ko kinaya. I was shock, actually. Shock coated with so much happiness, it
overflows and render me unconscious."

"Palusot pa e." Biro niya at hinalikan ito sa mga labi. "Pero kahit ka pa himatayin
ng paulit-ulit, mahal pa rin kita. Walang magbabago roon."

"Aww. You're making my heart beat so fast." He grinned. "I love you, Mhelanie.

"I love you, Iuhence."

Hinawakan siya nito sa kamay at hinila siya patayo. Magtatanong sana siya kung saan
sila, but Iuhence put his finger over her lips, silencing her.

"Shhhh..." anito at hinila siya patungo sa... holy hell. Ano ba ang balak nitong
gawin? Bakit hinihila siya nito patungo sa bathroom ng eroplano?

Nang makapasok sila sa banyo ng eroplano, napakalinis niyon at mukhang wala pang
gumagamit.

Hinarap niya ang binata na kasama niya sa loob ng banyo. "Iuhence-" before she can
finish her sentence, his lips were already on hers, kissing her mouth like he owned
it. Well, he owned it.

She's still wearing her sundress kaya hindi nahirapan si Iuhence na hilahin iyon
pataas at ibinaba ang panty niya pagkatapos ay pinatalikod siya nito at niyakap
mula sa likuran habang hinahalik-halikan ang batok niya.

Nang maramdaman niyang pumasok ang matigas nitong pagkalalaki sa pagkababae niya,
napasinghap siya at pinigilan ang sarili na hindi umungol ng malakas baka marinig
sa labas.
Shucks! She's having a quickie in a plane bathroom! She was turned on at that
thought. Mas ginanahan siyang salubungin ang pag-ulos nito at napapapikit siya sa
sobrang sarap.

"Ohhhhh, Iuhence..." mahinang ungol niya habang mabilis at malakas na binabayo ni

Iuhence ang pagkababae niya. "Uhhmmmmm, ohhhhh. Sige pa."

"Ohhhhhh, Mhelanie." Iuhence moaned as he fucked her from behind. "God, I miss you,
honey-ohhhhh."

Ini-angat nito ang isa niyang binti at inilagay iyon sa bowl na may takip. Nakabuka
ang hita niya at habang walang tigil ang paglabas-pasok ng kahabaan nito sa
pagkababae niya, inabot ng kamay nito ang kanyang hiyas at nilaro-laro iyon.

"Ohhhhh, Iuhence... sige pa..." mahinang ungol niya ng maramdamang malapit na

siyang labasan. "Sige pa... faster-uhhmmmm..."

Ikinuyom niya ang kamao ng maramdamang malapit na siyang labasan. Pinipigilan

niyang umungol dahil baka marinig sa labas. Panay ang kagat niya sa pang-ibabang
labi.

And when her orgasm ripped through her, isang impit na ungol ang kumawala sa labi
niya. And when Iuhence cum, doon siya napaungol ng malakas dahil sa masarap na
sensasyong dulot ng mainit nitong katas na pumuno sa sinapupunan niya.

"That was fast but definitely delicious." Sabi ni Iuhence at kumuha ng tissue para
tuyuin ang dumadaloy na katas nito sa hita niya.

After he cleaned her up, ito naman ang nag-ayos sa sarili pagkatapos ay niyakap
siya at mariing hinalikan sa mga labi.

Isinandal siya nito sa pintuan ng bathroom at pinutol ang halik na pinagsasaluhan

nila at matiim siyang tinitigan sa mga mata kapagkuwan ay lumuhod ito at hinalikan
ang tiyan niya.

His emerald eyes glimmer in love and happiness as he lovingly touched her stomach.
"Sorry, baby. Sabik na sabik lang si Daddy kay Mommy kaya pasensiya na kung na-
isturbo ng alaga ni Daddy ang tulog mo." Pagkausap nito sa tiyan niya. "Paglaki mo,
ipapaliwanag sayo ni Daddy ang bagay na ginagawa namin ni Daddy at ni Mommy-"

Mahina niyang tinampal ang balikat nito. "Hindi pa nga lumalabas, tinuturuan mo na
ng kabastusan mo. Tumayo ka nga riyan."

Natatawang tumayo si Iuhence at ginawaran siya ng halik sa mga labi. "Sex education
and tawag doon, 'di'ba?"

Itinirik niya ang mga mata. "Iuhence, iyang bibig mo, kadenahan mo kapag lumabas na
ang baby natin. Baka kung ano-ano ang ituro mo sa baby natin, kukutusan talaga
kita."

Biglang lumamlam ang mga mata ni Iuhence. "Baby natin. Ang sarap pakinggan. Noon,
kapag nakikita ko si Tyron na masayang nakikipag-laro kay Timber, I envied him.
Akala ko hindi ko mararanasan ang maging ama at ang pakiramdam na may tinatawag
kang anak. Thank you." His eyes were watering and she is touched. "Thank you for
loving me. Salamat sa pagbibigay sa akin ng pagkakataon na maging ama sa magiging
anak natin."

Hinaplos niya ang mukha nito. "Salamat sa pagmamahal."

Magsasalita pa sana si Iuhence ng marinig nila ang boses ng piloto.

"We're approaching the boarder of Paris. Please buckle up your seatbelt." Sabi ng
piloto.

Nagkatinginan sila ni Iuhence pagkatapos ay mabilis na lumabas ng bathroom at

bumalik sa upuan nila at naglagay ng seat belt.

When they felt the plane landing, pinagsiklop ni Iuhence ang kamay nila at
hinalikan ang likod ng palad niya.

"Mahal kita, Mhelanie."

"Mas mahal ka namin ng baby mo." Sagot niya ng tuluyan ng makalapag ang eroplano.

PAGKALABAS nila sa eroplano, biglang bumalik si Mhel dahil may naalala siyang
itatanong kay Knight. Hindi ito kasama sa mga bababa kasi deretso ito sa Canada.

"What?" Knight inquired when he saw her came back.

"Ano pala 'yong 'message from a friend' na sinasabi mo?"

Knight smiled. "It was a message from Valerian Volkzki and I quote 'huwag mong
pakakasalan si Mhelanie Tschauder kung ayaw mong ihulog kita sa eroplano habang
nasa himpapawid.', end quote."

"Bakit naman niya sasabihin 'yon?"

Knight shrugged. "Don't know. Ask him."

"Okay." She smiled. "Thanks."

Lumabas siya ng eroplano at naabutan niya ang madilim na mukha ni Iuhence at parang
sasabak ito sa giyera dahil pinipigilan ito ng mga kaibihan sa braso.

"Iuhence, what the hell is happening?" Tanong niya ng makalapit sa lalaki.

Ipiniksi nito ang braso na hawak ng mga kaibigan nito at inayos ang nagusot nitong
damit. "Sa susunod, huwag kang magpapaiwan sa eroplano, lalo na kung may lalaki
roon." Bakatiim-bagang na sabi nito.

Oh. He's jealous again.

Mhel cupped Iuhence face and kisses him fully in the lips. "Don't be so jealous.
Magkaka-anak na nga tayo e."

Biglang umaliwalas ang mukha ni Iuhence. "Oo nga pala. Halika na."

Iginiya siya ni Iuhence at ng mga kaibigan nito sa private plane na pag-aari ni

Iuhence. Nang makapasok sila roon, naabutan nilang natutulog si Valerian.

"Sunog! Sunog!" Sigaw ni Lander at Iuhence.

Napabalikwas ng gising si Valerian at nanunuring sinuyod ng buong tingin ang

eroplano. When Valerian's eyes settled on Lander and Calyx whose snickering,
mabilis na pinulot nito ang wala ng laman na plastic bottle at binato sa dalawa.
"Mga gago talaga kayo." Naiiritang tumayo ito at inayos ang damit na suot at
tumingin kay Iuhence. "Where to?"

"Back to Canada." Sagot ni Iuhence at tumingin sa kanya. "We're going to face your
father and get his blessing."

Bigla siyang kinabahan. "Pero, paano kong-"

"Shhh." He cupped her face and kissed her in the lips. "It's okay. Whether he
approved us or not, wala akong pakialam. Magpapakasal tayo at magsasama tayo ng
masaya. Kailangan lang ipaalam natin bilang respeto na rin sayo at sa pamilya mo."

Niyakap niya ng mahigpit si Iuhence. "Thank you. I love you." Then she looked at
Valerian who's looking at them with unnamed emotion in his eyes. "Thank you." She
mouthed. Hindi man niya alam ang rason kung bakit sinabi nito ang mga iyon kay
Knight, nagpapasalamat pa rin siya. At mukhang naintindihan nito kung para saan ang
pasasalamat niya dahil tumango ito sa kanya bago pumasok sa cockpit.

NANG makalapag ang eroplano ni Iuhence sa Canada, nagpa-iwan sa eroplano si

Valerian, Dark at Ymar. Ang sumama sa kanila ni Iuhence ay si Lander at Calyx.

Lander drove his Lamborghini towards the direction of her house. Nasa back seat
sila ni Iuhence, nasa passenger seat naman si Calyx.

After minutes of driving, nakarating din sila sa bahay niya. Sabay silang lumabas
ng sasakyan at magkahawak kamay sila habang naglalakad patungo sa pintuan ng bahay
nila.

It was Iuhence who ring the bell. Si Nanny Mercy ang nagbukas ng pinto. Nagulat ito
ng makita siya at si Iuhence na nagkahawak ng kamay.

"Miss Mhelanie. You're here. Kanina pa kayo hinihintay ng ama niyo." Anito.

"Thanks you, Nanny Mercy." Aniya at hinila papasok sa bahay si Iuhence. "Nasaan si
Daddy?"

"In his library." Sagot ni Nanny Mercy.

"Thanks." Hinihila niya si Iuhence patungo sa library ng ama at pumasok doon na

hindi man lang kumakatok. "Daddy."

Nag-angat ng tingin ang ama niya mula sa binabasa nitong Business Magazine column.
"Yes?"

"We're here to get your blessing." Sabi ni Iuhence habang nakatingin sa ama niya.
"But whether you give it or not, magpapakasal pa rin kami. We're just doing this
out of respect. Gusto ko rin na sa araw ng kasal namin, naroon ka, para ihatid si
Mhelanie sa altar."

Naririnig ni Mhel ang malakas na pagtibok ng puso niya. Nanlalamig din ang kamay
niya at panay ang pisil ni Iuhence sa kamay niya na hawak nito. He's trying to calm
her down.

Matagal silang tinitigan ng ama niya kapagkuwan ay nagsalita ito. "When is the
wedding?"
Nagkatinginan sila ni Iuhence.

"As soon as possible, Sir." Sagot ni Iuhence.

Her father's lips tugged up. "Good." Then he looked at Iuhence. "You have always
been my first choice, Iuhence Vergara."

Napanganga si Iuhence. "Seriously? Kung ganoon, payag talaga kayo na makasal kami?
As in, payag talaga? Oh my god... I'm so lucky today."

Her father nodded. "I give you my blessing, now go and multiply."

Nagkatawanan sila ni Iuhence at nakangiting lumabas ng library.

"Where's your room?" Tanong ni Iuhence sa kanya.

Iginiya niya ito sa silid niya.

Pagkasara niya ng pinto, mabilis na isinandal siya nito roon at siniil ng mainit na
halik ang mga labi niya. Napaungol siya ng maramdamang isa-isang hinuhubad nito ang
mga saplot nila sa katawan.

"Seriously, Iuhence?" Hindi makapaniwalang tanong niya ng ihiga siya nito sa kama
at kinubabawan.

"Yes. Sabik na sabik ako sayo. And hey, I have a blessing from your father."

"Blessing?"

"Yes. He said go and multiply." Iuhence grinned. "We will, father, we definitely
will." He then kissed her lips and thrust himself inside her.

A/N: Susunod na ang epilogue. Haha. Sabik lang e. haha. Iyan si Iuhence walang
pinipiling lugar. Hehe
####################################
EPILOGUE
####################################

A/N: Iunie is spell as YUNEY --- At Iumhe is spell YUMHE (You'll know what i'm
talking about.) Keep reading.

EPILOGUE

SEVEN MONTHS after Mhelanie and Iuhence's wedding, Mhelanie was sent to the
Hospital. She was about to give birth to their child. Nanginginig ang buong katawan
ni Iuhence habang tinitingnan ang asawa na nakahiga sa Delivery room. At dahil
kaibigan niya ang Doctor na magpapa-anak sa asawa niya, hinayaan siyang sumama sa
loob.

"Hayop ka, Iuhence!" Sigaw ng asawa niya habang nagli-labor ito. "Why did you do
this to me?!"

He paled and fear coated his being. Natatarantang hinawakan niya ang kamay ng asawa
at hinalik-halikan ang palad nito.

"Honey, I'm so sorry. I really am sorry." Hingi niya ng tawad sa asawa na panay pa
rin ang sigaw sa sobrang sakit. "Hindi ko naman kasi alam na ganito kasakit 'yon.
Promise, hindi na kita bubuntisin."

Gusto niyang pagsusuntukin ang sarili niya dahil sa pasakit na pinaparanas niya
ngayon sa kanyang pinakamamahal na asawa.

His wife shriek in pain again as she clutched her stomach.

"I hate you, Iuhence Vergara! I hate you! Bakit mo sa'kin ginawa 'to!"

Hinawi niya ang buhok na tumatabing sa mukha nito at hinalikan ito sa nuo. "Honey,
hold on, okay. Promise, hindi na kita bubuntisin. And you couldn't possibly hate
me. You love me, right?"

Tinapunan siya nito ng masamang tingin. "Letse ka! Letse! I hate you-Araaaaaay!

Magsasalita sana siya nang marinig niya ang Doktora. "Kaunting push pa misis.
Malapit nang lumabas ang baby niyo."

"Narinig mo 'yon, honey? Malapit na. I-push mo na 'yan." Wika niya na pinapalakas
ang loob ng asawa niya. "Para ka lang niyan nilalabasan kapag nagtatalik tayo,
mahal-"

"Manahimik ka riyan! Hindi 'yon magkaparehas!" Puno na ng pawis ang buong katawan
ng asawa niya. "Oh my god! Hindi na tayo magsi-sex kahit kailan, Iuhence!"

Napanganga siya. "A-Ano? Mahal naman e-"

"Aaaaaahhhhhhhhh!" Mhelanie shouts in pain and then a baby cry filled the delivery
room.

Nagkatinginan sila ng asawa niya at siya naman ay hinintay ang Doktora na sabihin
ang gender ng bata. Nagpa-ultrasound sila para tingnan kung healthy and babies nila
pero hindi nila tiningnan ang gender para surprise.

"Doktora?" Pukaw niya sa Doktora.

The doctor smiled and looked at him and Mhelanie. "It's a healthy baby girl." She
informed them.

Iuhence can't explain the happiness dwelling inside him knowing that when he gets
out in this room, he is officially a father. And at last, there is someone who will
call him Daddy.

Mhelanie smiled. "Welcome to the world, our beloved Kisses Iunie Vergara."

Hindi niya napigilang halikan sa mga labi si Mhelanie. "Isa pa, mahal ko. Isang ere
pa. Kaya mo yan."

Mhelanie smiled then she pushed and pushed until another cry filled the room.

"Wow." The doctor seems amaze. "It's another healthy baby girl."

Kahit nababalot pa ng dugo ang anak niya, kinanlong niya ito sa kanyang mga bisig
at puno ng pagmamahal na tiningnan ang kambal ni Kisses. "Hello, this is your
handsome Daddy. Welcome to the world, beautiful Hersheys Iumhe Vergara."
PAGKALABAS nila ng delivery room, naroon ang mga magulang nila para salubungin
sila. Ang mga ito muna ang nagbantay kay Mhelanie dahil uuwi siya sa bahay nila
para maligo at para kunin ang mga gamit ng kambal nila.

When he got in the hospital after an hour, naabutan niya ang mga magulang na
nilalaro si Kisses at Hersheys. Mabilis siyang lumapit sa kambal niyang anak.

Nilukob ng kasayahan ang puso niya ng makita niya ang kambal niyang anak. They are
so beautiful and they look alike. Mukhang mahihirapan sila ni Mhelanie na kilalanin
ang dalawa. But they are their parents; of course, they can identify who's who.

"Hello, baby Kisses." He rubs her cheeks then her small hand wrapped around his
finger. The hold was so tight. And he can't help but to shed a tear.

Ngayong nahahawakan na niya ang anak nila ni Mhelanie, sobrang kaligayahan ang
nararamdaman niya.

Iuhence then rubbed Hersheys nose. Same as Kisses. Mahigpit na hinawakan din nito
ang hintuturo niya.

"They look so cute." Parang kinikilig na sabi ng ina niya. "They look like me."

"No offence, balae, pero kamukha ko ang mga apo ko." Sabi naman ng mommy ni
Mhelanie.

"I can see a Tschauder in their appearance." Puno ng pagmamalaki na sabi ng ama ni
Mhelanie.

"No offence meant, balae, pero purong Vergara ang mukha nila." Sabad naman ng ama
niya.

Hindi niya pinansin ang apat at hinalikan ang pisngi ng mga anak niya and then he
carried Kisses and put her beside Mhelanie and then he carried Hersheys in his
arms. Umupo siya sa gilid ng kama at nakangiting hinalikan si Hersheys sa nuo.

She looks so tiny in his arms.

Nakita niyang nagmulat ng mata si Mhelanie. At kaagad na hinanap ng mga mata nito
ang anak nila. When Mhelanie saw Kisses on her side, her eyes soften.

"I'm a mom now." Anito at hinaplos ang pisngi ni Kisses, pagkatapos ay inabot nito
sa Hersheys at hinaplos din ang pisngi. "I'm so lucky to be their mother. I can't
still believe that we have twins."

"Yeah. I know from the ultrasound that we are having twins, pero ng makita ko sila
na lumabas na, nagulat pa rin ako." Aniya.

Hinawakan ni Mhelanie ang kamay niya at pinisil iyon. "Thank you-"

"No. Thank you because of you, I am now a father. And I promise to be the best
father in the whole wide world." He leaned in and kissed his wife's lips. "And I
promise to be the best husband for you, my love."

"Iuhence," hinaplos nito ang ama niya. "You already are the best husband."
FIVE YEARS LATER...

"DADDY! DADDY!" Sigaw ng maiingay niyang kambal na anak habang malakas na kumakatok
sa pinto ng silid nila ni Mhelanie.

"Daddy! We know that you're awake!" Wika ng matinis na boses na iyon na walang iba
kundi si Kisses. Ang sobrang makulit sa dalawa. "Open up, Daddy yow."

He gritted his teeth. He locked the door for a reason.

Iuhence tuned out Kisses and Hersheys as he thrust in and out inside Mhelanie's hot
core.

"Ohhhhhhh, Iuhence... bilisan mo."

"Ohhhh, yeah." He groaned. "God, I love you-"

"Daddy! Daddy! Daddy!"

Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga at hinugot ang kahabaan mula sa

pagkababae ng asawa.

"Later." Ani Mhelanie na nakangiti.

"Promise?"

"Yes."

"Okay." Umalis siya sa pagkakakubabaw dito at mabilis na nagdamit. Ganoon din ang
ginaw ni Mhelanie.

Nang maayos na ang itsura nilang dalawa, binuksan ni Iuhence ang pintuan para
papasukin ang makulit na kambal nilang anak.

"Good evening, Daddy." Matamis ang ngiti na wika ni Kisses. Her pin straight hair
was already touching her shoulder.

"Good evening too, Daddy." Bati naman ni Hersheys. Unlike Kisses, curly at medyo
mahaba ang buhok nito.

Their eyes were emerald like his but their hair was color hazel like Mhelanie.

"What are you two doing here?" Tanong niya. "Hindi ba kapag gabi, alone time na ni
Daddy at mommy?"

Sabay na tumango ang dalawa.

"Kasi naman, we are about to sleep na. But the telephone in our bedroom rang. Akala
namin ikaw po ang tumatawag, but it was Tito Tyron. He said na pinapasabi niyo raw
na may chocolate kayo sa room niyo at dito kami matutulog sa room niyo."

Nasapo niya ang nuo. He should have known that it's a bad thing to put a telephone
in their bedroom. Pero ginagamit nila ang telepono kapag gusto nilang papuntahin
ang dalawa sa kuwarto nila at doon matulog. Hindi naman niya alam na gagamitin iyon
ni Tyron laban sa kanya.
Si Tyron na naman ang dahilan kung bakit nabitin na naman sila ni Mhel. Hindi ito
ang unang pagkakataon. Mukhang naghihigante ang loko-loko dahil gawain niya rin
noon ang paglaruan ang sex life ng dalawa gamit ang anak ng mga ito na si Timber.

Iuhence heave a deep sighed. "Pasok na kayong dalawa. Wala kaming chocolate pero
puwede kayong matulog sa tabi namin ni Mommy."

Kisses and Hersheys grinned then run towards the king size bed and lay on the
center. Nasa kanan si Mhelanie, nasa gitna ang kambal at siya naman ay nahiga sa
kaliwa.

These two were his beautiful angels, pero ng lumaki na ang mga ito, they become his
beautiful little devils.

"Mommy, sleep ka na po." Wika ni Kisses at humarap kay Mhelanie.

"Daddy, sleep ka na rin." Wika ni Hersheys na nakaharap sa kanya.

Nagkatinginan sila ni Mhelanie at pareho silang walang choice kundi sundin ang
dalawa. Hindi kasi matutulog ang mga ito hangga't hindi sila muna ang matulog.

When he closed his eyes a hand caress his cheek. Alam kaagad niya na si Mhelanie
iyon dahil naroon pa rin ang kuryenteng dumadaloy sa katawan niya kapag hinahawakan
siya nito. Hindi iyon nawala sa anim na taong pagsasama nilang dalawa.

"Bukas nalang, mahal ko." Ani Mhelanie sa mahinang boses.

He opened his eyes and stared lovingly at Mhelanie. "Bukas talaga? Promise 'yan
ha?"

Tumango ito. "Bukas. Kapag pumasok sila sa school. You can have me."

He grinned. "Sige. Absent muna ako bukas. Susulitin ko na wala ang dalawang she-
devil na ito-"

"Daddy! Sleep ka na."

"Ikaw din, mommy ko."

Mhelanie closed her eyes and so did he. Damn. Tigang na naman ako ngayong gabi.
Thanks to his daughters, his little she-devils who manage to irritate him to the
core. But most of the time, these two brings happiness to him. Kahit makukulit ang
dalawang ito, nagpapasalamat pa rin siya sa panginoon na binigay nito sa kanila si
Kisses at Hersheys. Ang cute na cute at makukulit niyang anak na palaging dahilan
ng pagka-tigang niya.

THE END

A/N: Hanggang dito nalang ang kahalayan--este--kaguwapuhan ni Iuhence. Sana nag-

enjoy kayo sa pag-iibigan nila ni Miss Mhelanie Tschauder. Hehe.

The most innocent WRITER/AUTHOR ever, C.C.