Ang Istorya ni Haring Solomon
sanggol tapos bigyan mo ng tig-kalahati ang
Week no. 4
Si Solomon ay anak ni Haring David, isang
ginagalang at tinitingalang tao sa kanilang lugar.
Isang araw, nanaginip si Solomon.
Sabi ng Diyos sa kaniya
“Solomon, humiling ka sa akin ng kahit anong gusto
mo at siguradong ibibigay ko sa iyo.”
Marahan at magalang na sumagot si Solomon.
Solomon: “Panginoon, alam ko po na malaki ang
responsibilidad na mamuno sa mga tao, kaya
naman po hinihiling ko po sa inyo na bigyan nyo po
ako ng sapat na karunungan.”
Diyos: “Ako ay nalulugod sa iyong kahilingan.”
Solomon: “Salamat po, panginoon ko.”
Diyos: “Akala ko ay hihiling ka ng kayamanan o
seguridad sa military o mahabang buhay o kasikatan
sa mga tao, pero ang hiniling mo ay karunungan
upang magampanan mo ang mga responsibilidad na
binigay sa iyo…
Kaya naman bibigyan kita ng pambihirang
karunungan na walang papantay sa iyo at bibigyan
din kita ng kayamanan, respeto at seguridad kahit
hindi mo hiniling sa akin.
Tulad ng pinangako, binigyan ng Diyos si Solomon
ng pambihirang karunungan.
Isang araw, nagkaroon ng kakaibang matinding
kahirapan si Solomon. May dalawang babaeng
parehas na may buhat na sanggol ang pumunta kay
Haring Solomon. Yung isang sanggol ay patay,
habang ang isa pang sanggol ay buhay.
Babae 1: “Oh Haring Solomon, ako po ang nanay ng
sanggol na buhay na hawak niya.”
Ang dalawang babae ay nag-aagawan sa sanggol
na buhay. Ang mga tao ay interesado na malaman
kung paano hahatulan ni Solomon ang pangyayari.
Sabi ni Solomon…
Solomon: “Alam ko na isa sa inyong dalawa ay
nagsisinungaling, pero sino kaya ito? Kailangan
kong maging maingat sa paghahatol.”
Nag-isip-isip si Haring Solomon.
Solomon: “Kawal, bigyan mo ako ng espada!”
Nag-uusap usap ang mga tao at dinala ng isang
kawal ang espada kay Haring Solomon.
Solomon: “Ngayon, hatiin mo sa dalawa yung
dalawang babaeng iyan.”
Nagulat ang mga tao at inisip na napakasama ng
hatol ni Haring Solomon. Ang babaeng nagdemanda
ay natakot na makita na patayin ang kanyang anak.
Babae 1: ”Oh Haring Solomon, bawiin nyo po ang
inyong hatol. Hindi ko na po itutuloy ang
pagdedemanda, panalo na po yung isang babae.
Pakiusap po ay maawa po kayo sa buhay ng aking
anak. Hindi ko po kayang makita na patayin nyo ang
aking anak sa aking harapan.”
Babae 2: “Gusto ko ang hatol ng Hari. Hatiin natin ito
sa dalawa!”
Binabawi ko na aking hatol. Iniuutos ko na ibigay ang
sanggol na buhay sa unang babae, dahil siya ang
tunay na nanay!
Babae 1: Salamat po Hari!
Napabilib na naman ang mga tao sa karunungan ni
Solomon at sumikat siya sa kanilang kaharian.
Tunay ngang tinupad ng Panginoon ang pangako sa
kanya. Naging alamat si Haring Solomon dahil sa
kanyang pambihirang karunungan.
Reyna ng Sheeba: “Wow, paano kaya nagiging
sobrang talino ng isang tao? Susubukan ko ang
kanyang karunungan at talion.”
Ang reyna ng Sheeba ay ipinaalam ang kanyang
pagbisita kay Haring Solomon.
Solomon: “Bibisita dito ang reyna ng Sheeba, i-
welcome natin siya sa maayos na paraan.”
At nagkita na nga si Haring Solomon at ang Reyna
ng Sheeba.
Solomon: “Maligayang pagdating, Reyna!”
Reyna ng Sheeba: “Oh hari, pumunta ako rito upang
subukin ang iyong talion at karunungan.”
Solomon: “Handa na ako sa iyong pagsubok. Ano
iyon?”
Reyna ng Sheeba: “May hawak akong dalawang
bulaklak. Ang isa ay totoo at natural, habang ang isa
naman ay peke na ginawa ng mga eksperto upang
magmukhang totoo”
Solomon: “Naiintindihan ko, tapos?”
Reyna ng Sheeba: “So ngayon sabihin mo sakin
kung alin sa dalawang bulaklak na ito ang totoo?
Yung nasa kanan o nasa kaliwang kamay?”
Nag-isip-isip si Haring Solomon.
Solomon: “Ang hirap pala. Paano ko kaya
malalaman alin ang tunay na bulaklak? Sobrang
nalilito ako.”
Pumikit si Solomon at may naalala siyang
pangyayari.
Solomon: “Nakita kong ang daming bubuyog na
dumadapo sa mga bulaklak. Ang mga bubuyog ay
gusto ng honey bee sa mga fresh na bulaklak. So sa
tingin ko ito ang tamang gawin…
Sino nandyan? Buksan nyo lahat ng bintana!”
Binuksan ng kawal ang mga bintana. Maya-maya pa
ay pumasok na ang dalawang bubuyog. Nagtataka
ang reyna kung bakit pinabuksan ng hari ang mga
bintana. Dumapo ang bubuyog sa bulaklak na nasa
kanang kamay ng reyna.
Solomon: “Ang tunay na bulaklak ay nasa kanang
kamay mo.”
Reyna ng Sheeba: “Magaling! Pero meron pa akong
mas mahihirap na tanong para sayo.”
Solomon: “Handa akong sagutin lahat ng tanong
mo.”
Tinanong niya ang lahat ng mahihirap na tanong at
si Solomon ay sinagot lahat ng ito.
Reyna ng Sheeba: “Ako ay sobrang bilib sa iyong
karunungan.”
Binigyan ni Haring Solomon ng mga regalo ang
Reyna ng Sheeba at siya ay umuwi na.