Martin Luther King, Jr.

Victor Marie Hugo

WILLIAM SHAKESPEARE
Miguel de Cervantes
 Talambuhay ni Martin Luther King Jr.

Noong 1966, si Martin Luther King Jr. ay nasa Miami nang makipagkita siya sa
producer ng pelikula na si Abby Mann, na nag-iisip ng isang talambuhay ng pelikula
tungkol kay King. Itinanong ni Mann ang 37-taong-gulang na ministro kung paano
dapat tapusin ang pelikula. Sumagot si Haring, "Nagtatapos ito sa akin sa
pagpatay."Sa buong karera ng kanyang karapatang sibil, alam ni King na maraming
mga puting Amerikano ang gustong makita siya na nawasak o patay pa, ngunit
tinanggap pa niya ang mantle ng pamumuno, sa pag-aako ng mabigat na pasanin
sa kabataan na 26 taong gulang. Ang 12 taong aktibista ang unang ginugol sa
pakikipaglaban sa mga karapatang sibil at sa kalaunan laban sa kahirapan ay
nagbago sa Amerika sa malalim na paraan at naging Hari ang "moral na pinuno ng

bansa," sa mga salita ni A. Philip Randolph.

Pagkabata ni Martin Luther King

Si Haring ay isinilang noong Enero 15, 1929, sa isang pastor ng Atlanta, Michael
(Mike) King, at kanyang asawang si Alberta King. Ang anak na lalaki ni Mike King ay
pinangalanan sa kanya, ngunit nang maliit na limang si Mike, binago ng matandang
Hari ang pangalan niya at ang pangalan ng kanyang anak kay Martin Luther, na
nagpapahiwatig na ang parehong may kapalaran at ang tagapagtatag ng
Protestanteng Repormasyon. Si Rev. Martin Luther King Sr. ay isang kilalang pastor
sa mga Aprikanong Amerikano sa Atlanta, at ang kanyang anak ay lumaki sa

komportableng kapaligiran sa gitna ng klase.

Si King Jr. ay isang matalinong batang lalaki na nagulat sa kanyang mga guro sa
kanyang pagsisikap na palawakin ang kanyang bokabularyo at patalasin ang
kanyang mga kasanayan sa pagsasalita. Siya ay isang masunurin na miyembro ng
simbahan ng kanyang ama, ngunit habang lumaki siya, hindi siya nagpakita ng
interes sa pagsunod sa mga yapak ng kanyang ama. Sa isang pagkakataon, sinabi
niya sa isang guro sa Sunday school na hindi siya naniniwala na si Jesucristo ay

nabuhay na mag-uli.

Ang karanasan ng hari sa kanyang kabataan na may paghiwalay ay halo-halong. Sa

isang banda, nasaksihan ni King Jr. ang kanyang ama na tumayo sa mga puting pulis
na tinatawag siyang "batang lalaki" sa halip na "kagalang-galang." Si King Sr. ay
isang malakas na lalaki na humingi ng respeto. Ngunit, sa kabilang banda, ang Hari
mismo ay napapailalim sa isang epithet sa lahi sa isang tindahan ng downtown
Atlanta. Noong 16 anyos siya, si Haring, sinamahan ng isang guro, ay pumunta sa
isang maliit na bayan sa timog ng Georgia para sa isang paligsahan ng oratorical; sa
pagpasok sa bahay, pinilit ng drayber ng bus si Haring at ang kanyang guro na
ibigay ang kanilang mga upuan sa puting pasahero. Ang hari at ang kanyang guro
ay dapat tumayo para sa tatlong oras na kinuha upang bumalik sa Atlanta. Nang

maglaon, napansin ng hari na hindi siya naging masakit sa kanyang buhay.

 talambuhay ni Victor Marie Hugo
Victor Marie Hugo (Pebrero 26, 1802 - Mayo 22, 1885) ay isang Pranses na makata,
nobelista, at dramatista ng kilusang Romantiko. Si Hugo ay itinuturing na isa sa
pinakadakilang at pinakamahusay na kilalang Pranses na manunulat. Sa labas ng
Pransiya, ang kanyang pinaka sikat na mga gawa ay ang mga nobelang Les
Misérables , 1862, at The Hunchback ng Notre-Dame (Pranses: Notre-Dame de Paris
), 1831. Sa France, kilala si Hugo para sa kanyang mga koleksyon ng tula, tulad ng
Les Contemplations ( Ang mga Contemplations ) at La Légende des siècles ( The

Legend of the Ages ).

Si Hugo ay nasa harapan ng romantikong kilusang pampanitikan sa kanyang pag-

play ng Cromwell at drama Hernani . Marami sa kanyang mga gawa ang nagbigay
ng inspirasyon sa musika, kapwa sa panahon ng kanyang buhay at pagkatapos ng
kanyang kamatayan, kabilang ang mga musikal na Notre-Dame de Paris at Les
Misérables . Gumawa siya ng higit sa 4,000 mga guhit sa kanyang buhay, at

kumampanya para sa mga social na sanhi tulad ng pagpawi ng parusang kamatayan.

Bagaman isang nakatalagang royalista noong siya ay bata pa, ang mga pananaw ni
Hugo ay nagbago nang ang mga dekada ay lumipas, at siya ay naging isang
madamdamin na tagasuporta ng republikanismo; ang kanyang trabaho touch sa
karamihan ng mga pampulitika at panlipunan isyu at ang artistikong mga trend ng
kanyang oras. Siya ay inilibing sa Panthéon sa Paris. Ang kanyang pamana ay
pinarangalan sa maraming mga paraan, kabilang ang kanyang portrait na inilagay sa

French currency.

Pranses na manunulat. Siya ay isang anak ng pangkalahatang hukbo ng Napoleon at

nanatili sa ibang bansa tulad ng Espanya. Mula sa maagang pagkabata siya ay
naging masigasig tungkol sa panitikan at pumasok sa buhay ng artist pagkatapos ng
birhen tula "Ord and Fiction Collection" (1822). Sa simula, ito ay isang royal party at
may mga gawa tulad ng "Oriental poetry", unti-unti na patungo sa liberalismo at
humanitarianism, na umaatake sa estetika ng estudyante ng klasiko at batas sa
drama sa kurso ng pag-play na "Cromwell" (1827), romantikismo Ito ang naging
teoretikal na haligi ng. Ang "Hernani" (1830) ay isang malaking paghihiyawan sa
premiere, ngunit isang tagumpay ng romantikismo ang iginuhit. Matapos ang
paglalathala ng medyebal na nobelang pangkasaysayan na "Notre Dame de Paris",
koleksyon ng tula ng Lyric na "Banayad at lilim", ang gawaing crushes dahil sa
nabubuwal na anak na babae ng 1843 at ang buhay pampulitika. Senador noong
1845. Sa suporta ng Republika ng Rebolusyong Pebrero, pinamunuan niya ang isang
pagkakatapon sa 19 taon pagkatapos ng coup ng Napoleon III noong 1851. Kasabay
nito, isinulat ko ang isang obra maestra ng tula ng lyric na "Still Poems Collection",
ang unang episode ng epikong "The Legend of the Centuries" pagkanta ng
kasaysayan ng tao, nobelang " Les Miserables " atbp. Pagbalik sa Paris sa pagbagsak
ng Imperial Palace, sa kaso ng kamatayan natanggap ko salamat sa libing ng estado.
Ang punong-guro nito ay nasa tula, na gumagawa ng pundasyon ng modernong
tula sa mga tuntunin ng tula at tula. Mayroon din akong mahusay na mga gawa sa
pagguhit.
 Talambuhay ni William Shakespeare
Si William Shakespeare ay ipinanganak noong Abril 1564. Ang kanyang ama si John
Shakespeare ay isang matagumpay na lokal na negosyante at ang kanyang ina si
Maria ay anak ng isang may-ari. Medyo umuunlad, ang kanyang pamilya ang
nagbayad sa pag-aaral kay William bagaman walang katibayan na siya pumasok sa

unibersidad.

Sa 1582, Si William ay 18 taong gulang palang , may asawa may asawa siyang mas
matandang babae na nagngangalang Anne Hathaway. Sila ay nagkaroon ng tatlong
anak, Susanna, Hamnet at Juliet. Ang kanilang tanging anak na lalaki na si Hamnet

ay namatay sa edad na 11.

Matapos ang kanyang pag-aasawa, impormasyon tungkol sa buhay ni Shakespeare

ay kulang ngunit tila siya na ginugol sa karamihan ng kanyang oras sa London –
pagsulat at kumikilos sa kanyang pagpapatugtog. Dahil sa ilang mga mahusay na
nag-time investments si Shakespeare ay ma-secure ang isang matatag na pinansiyal
na karanasan, meron paring oras para sa pagsulat at pagkilos. Ang pinakamahusay
na mga pamumuhunan ay pagbili ng ilang mga real estate na malapit sa Stratford
sa 1605, na sa lalong madaling panahon nadoble sa halaga.

Sa unang bahagi ng ikalabimpito siglo, ay sinimulan ni Shakespeare na magsulat,

gumaganap sa genre ng trahedya. Ang mga gumaganap, tulad ng Hamlet, Othello
at Hari Lear, madalas na bisagra sa ilang malalang pagkakamali o depekto sa lead
character, at magbigay ng kamangha-manghang mga pananaw sa mga mas aspeto
ng katauhan. Ang mga ito mamaya gumaganap ay itinuturing na pinakamahusay na

mga nagawa ni Shakespeare.

Ang sanhi ng kamatayan ni Shakespeare ay isang misteryo, ngunit isang entry sa
talaarawan ni John Ward, ang kinatawan ng Banal na Trinity Iglesia sa Stratford
(kung saan si Shakespeare ay inilibing), ay nagsasabi sa amin na “Shakespeare,
Drayton, at Ben Jonson ay nagkaroon ng isang nakalilibang na pulong at tila
umiinom masyadong matigas, Shakespeare ay namatay sa lagnat may kinontrata.
“Ward, isang self-ipinahayag Shakespeare fan, nagsulat sa kanyang diary limampung
taon pagkatapos namatay si Shakespeare at madaming historians ang sumasang-
ayon na ito ay lilitaw upang maging isang walang saligan anecdote.
Miguel de Cervantes Saavedra - isang mundo-sikat na manunulat, mula sa panulat
ng kung saan lumitaw kasaysayan ng "kabayanihan" mga gawa ng Don Quixote at
mga paglalakbay Persilesa at Sihizmundy. Ang lahat ng kanyang trabaho succinctly

pinagsasama pagiging makatotohanan at romanticism, lyricism at komedya.

ANG SIMULA NG PAGLALAKBAY SA BUHAY

Talambuhay Cervantes nagsimula Septiyembre 29, 1547. Ang kanyang mga

magulang ay hindi masyadong kasaganaan. Pangalan ng ama ay Rodrigo De
Cervantes, siya ay isang manggagamot-surgeon. Pangalan ng Ina - Leonor De

Cortinas.

Edukasyon batang Miguel unang natanggap sa hometown ng Alcala de Henares, at

pagkatapos ay dahil sa maraming mga journeys siya nagpunta sa paaralan ng ilang
mga lungsod tulad ng Madrid, Salamanca. Sa 1569 siya ay naging isang miyembro
ng isang random street fights at persecuted sa pamamagitan ng mga awtoridad.
Dahil dito, Cervantes ay sapilitang upang tumakas sa bansa. Sa una siya ay sa Italya,
kung saan para sa ilang taon ay isang miyembro ng mga tauhan ng Cardinal
Acquaviva. Ito ay kilala na ang ilang mga oras sa ibang pagkakataon siya enlisted sa
hukbo. Kabilang sa iba pang mga sundalo kinuha niya bahagi sa mabangis na
labanan ng dagat na malapit sa Lepanto (1571/07/10). Cervantes survived ngunit ay
malubhang nasugatan sa bisig, na nagresulta sa kaliwa para sa buhay ay nanatiling
nakatirik. Pagkatapos ng pagbawi mula sa kanyang mga sugat, siya ay madalas sa

iba pang marine paglalakbay, kabilang Navarino ay isang kalahok sa panghahalay.

PAGKABIHAG

Ito ay kilala na sa 1575 Cervantes pakaliwa Italya at napunta sa Espanya.

Commander in chief ng hukbong Espanyol sa Italya, Huan Avstriysky nagbigay
magiting na sundalo ang isang sulat ng rekomendasyon, kung saan ang mga
hinaharap na manunulat ay umaasa upang makakuha ng isang magandang lugar sa
hukbo Espanyol. Ngunit ito ay hindi mangyari. Algerian pirates tinutuligsa ang galley,
na sailed Cervantes. Ang buong crew at mga pasahero ay kinuha bilanggo. Kabilang
sa mga nasawi ay din ng Miguel de Cervantes Saavedra. Siya ay sa malupit na mga
kundisyon ng pang-aalipin sa loob ng limang taon. Sama-sama sa iba pang mga
bilanggo ay gumawa ng higit sa isang pagtatangka upang makatakas, ngunit sa
bawat oras na sila natapos unsuccessfully. Yaong limang taon ay nakintal sa mundo
ng mga manunulat. Mga sanggunian sa paghihirap ng kalooban at labis na
pagpapahirap higit sa isang beses na natagpuan sa kanyang mga gawa. Kaya, sa
nobelang "Don Quixote" ay isang maikling kuwento, na nagsasabi tungkol sa mga
bilanggo na matagal nang nag-iingat sa mga chains at tortured mabata labis na

pagpapahirap. Ito ay naglalarawan ng manunulat sariling buhay sa pagkaalipin.

PAGLAYA

ni Cervantes ina, na sa panahong iyon ay naging isang balo, ibinenta ang lahat ng
kanyang ilang mga ari-arian upang bumili pabalik ang kanyang anak. Sa 1580 siya
bumalik sa kanyang bayang kinalakhan. Marami sa kanyang mga comrades na
nanatili sa pagkabihag, lamented ang katotohanan na ang counselor at mangaaliw
na nag-iingat sa lahat ng tao sa pinakamahirap na sandali iniwan ang mga ito. Ito ay
ang kanyang mga tao na katangian, kakayahan upang manghimok at ginhawa
ginawa siyang patron saint ng mga kapus-palad tao na enslaved.
ANG UNANG MGA GAWA

Pagkatapos paggastos ng ilang taon sa Madrid, Toledo, at Esquivias, pinamahalaan

niya ang mag-asawa Catalina de Palacios (Disyembre 1584) at upang get hindi
lehitimong anak na babae ng Ana Franca de Rojas.

Livelihood Cervantes ay hindi, kaya doon ay walang kinalaman ngunit upang

pumunta para magsundalo muli. Sa panahong ito, ang hinaharap Spanish writer ay
isa sa mga kalahok ng mga tour sa Lisbon, kinuha bahagi sa kampanya ng militar

upang lupigin ang mga isla Azov.

Pagkatapos umaalis sa serbisyo siya ay dumating sa grips sa mga tula. At bago na

siya, bagama't nasa Algerian pagkabihag, siya ay kinuha upang isulat ang mga tula
at magsulat ng pag-play, ngunit ngayon ang aktibidad na ito ay ang kahulugan ng
kanyang buhay. Ang kanyang unang gawa ay hindi matagumpay. Isa sa mga
pinakamaagang mga gawa ng Cervantes ay isang trahedya, "Numancia" at ang
comedy "Ang Algerian asal." Novel "Galatea", na kung saan ay nai-publish sa 1585,
nagdala ng karangalan sa Miguel, ngunit hindi siya naging richer. Kita nanatili

deplorable.

10 TAON SA SEVILLE

Sa ilalim ng pamatok ng kahirapan Migel Servantes napunta sa Seville. Doon siya ay

hihirangin upang angkinin ang Finance Ministry. Ang suweldo ay maliit, ngunit ang
manunulat umasa na sa malapit na hinaharap ay makakatanggap ng isang post sa
Amerika. Gayunpaman, ito ay hindi mangyayari. Pagkatapos nakatira sa Seville 10
taong gulang, hindi siya maaaring gumawa ng isang kapalaran. Una, bilang
Commissioner Probisyon Indian Navy, nakatanggap siya ng isang walang kabagay-
bagay suweldo. Pangalawa, ilan sa mga ito ay ginugol sa pagpapanatili ng mga
kapatid na babae, na ibinigay niya ang kanyang bahagi sa mana, upang tubusin ang
kanyang mga kapatid na lalaki mula sa Algerian pagkabihag. Sa pamamagitan ng
oras na iyon, ang mga gawa isama ang nobelang "Espanyol trangkaso sa England",
"Rinkonet at Cortadillo", pati na rin ang nag-iisang tula at sonnets. Dapat ito ay
nabanggit na ito ay isang masayang disposisyon katutubong tao ng Seville ang

humantong sa paglitaw ng isang comic at nakakatawa sa kanyang mga gawa.

ANG KAPANGANAKAN NG "DON QUIXOTE"

Talambuhay Cervantes patuloy Valladolid, kung saan siya inilipat sa unang bahagi ng
XVII siglo. Sa oras na ito, nagkaroon ang tirahan ng mga hukuman. Kabuhayan ay
hindi pa rin sapat. Miguel kinita ng pera sa pagganap ng mga order ng negosyo ng
mga pribadong indibidwal at ang pampanitikan trabaho. May katibayan na sa
sandaling siya ay naging isang di-boluntaryong saksi naganap malapit sa kanyang
bahay tunggalian kung saan ang kamatayan ng isa sa mga courtiers. Cervantes ay
summoned sa hukuman, siya kahit na naaresto bilang pinaghihinalaang ng
pakikipagsabwatan at pagkatago ng impormasyon mula sa pagsisiyasat ng mga
sanhi at kurso ng isang away. Siya na ginugol ng ilang panahon sa bilangguan,

habang nagkaroon ng isang pagsubok.

Sa isang talaarawan ay naglalaman ng impormasyon na nasa pag-iingat, habang

nasa bilangguan, Espanyol manunulat inilaan upang makapagsulat ng isang
nakakatawa gawain ng tao na "nagpunta mabaliw" mula sa pagbabasa ng mga
nobelang tungkol sa knights, at nagpunta upang gumawa ng marangal na gawa na

maging tulad ng mga bayani ng mga paboritong libro .

Sa una, ang gawa ay conceived bilang isang maikling kuwento. Kapag palayain sina
Cervantes nagsimulang magtrabaho sa kanyang pangunahing paglikha, mga bagong
ideya tungkol sa pag-unlad ng isang lagay ng lupa, na kung saan siya ay ilagay sa
pagsasanay. Kaya "Don Quixote" ay nobelang.
ANG PANGUNAHING EDISYON NG NOBELA

Noong kalagitnaan ng 1604, pagkatapos ng trabaho sa aklat, Cervantes ay

nagsisimula sa pag-abala tungkol sa publication. Sa pagtatapos na ito, siya
makontak ng mga aklat Robles, sino ang naging unang publisher ng mga dakilang
likha. "Ang mapanlikha Hidalgo Don Quixote de la Mancha" ay nai-publish sa

katapusan ng 1604.

Circulation noon ay maliit at naibenta halos kaagad. At sa tagsibol 1605 nagkaroon

ng ikalawang edisyon, na kung saan ay isang puga tagumpay. Don Kihote at Sancho
Panza ay naging isa sa mga pinaka-mahal na mga character ng lahat ng mga Kastila,
pati na rin natutunan tungkol sa mga ito sa ibang mga bansa, dahil sa ang nobelang
ay naisalin at nai-publish sa ibang mga wika. Ang mga bayani ay naging partido sa

karnabal processions sa lahat ng Espanyol mga lungsod.

ANG HULING DEKADA NG KANYANG BUHAY

1606 ay mamarkahan sa pamamagitan ng isang writer para sa paglipat sa Madrid.

Sa kabila ng napakatinding tagumpay ng "Don Quixote", Cervantes nagpatuloy
kailangan. Sa ilalim ng kanyang pagtuturo ay ang asawa, kapatid na babae at hindi
lehitimong mga anak na babae Isabel, na pagkatapos ng kamatayan ng kanyang ina
nagpunta sa manirahan sa kanyang ama.

Marami sa mga gawa ng Cervantes isinulat sa panahong ito. Ito at ang karamihan
ng mga kwento na kasama sa koleksyon "Ulirang Novel" (1613) at mala-tula
pampanitikan satire "Paglalakbay sa Parnassus" (1614). Gayundin, sa huling dekada
ng kanyang buhay siya ay nagsulat ng maraming mga bago at reworked ilang mga
lumang piraso. Sila ay tinipon sa aklat "Eight comedies at walong interludes."

"Wanderings Persilesa at Sihizmundy" ay inilunsad din sa panahong ito.

Talambuhay ni Cervantes ay hindi ganap na kilala. Dito maraming mga dark spot. Sa
partikular, walang impormasyon tungkol sa kapag siya ay nagsimulang magtrabaho
sa ang ikalawang bahagi ng "Don Quixote." Malamang, ang paglikha nito kinasihang
manunulat pagsulat ng ilang A. Fernandez de Avellaneda ang false "Don Quixote",
na kung saan ay patuloy ang storyline ng Cervantes 'nobelang. pekeng ito ay
naglalaman ng maraming magaspang malaswa remarks tungkol sa mga may-akda at

ang aklat na mga character, ang pagtatanghal ang mga ito sa isang masamang ilaw.

Ang ikalawang bahagi ng nobela ay nai-publish sa 1615. Ngunit sa 1637 parehong

mga makikinang na pampanitikan creations sa unang pagkakataon dumating sa
ilalim ng isang cover.Mayroon na malapit sa kamatayan, ang manunulat dikta ng
paunang salita sa nobelang "Libot Persilesa at Sihizmundy", na kung saan ay nai-

publish pagkatapos ng kanyang kamatayan sa 1617.

Ilang araw bago umalis sa buhay ng Cervantes ay naging isang monghe. Namatay
siya Abril 23, 1616 sa Madrid. Interment ay ginawa sa kapinsalaan ng Pransiskano
Order. Ang eksaktong lugar ng libing ay hindi kilala, ngunit naniniwala karamihan sa
mga iskolar na siya ay buried sa teritoryo ng isa sa mga Espanyol monasteryo. Isang

simbulo sa mahusay na manunulat ay erected noong 1835 sa Madrid.

Cervantes talambuhay ay nagpapakita kung paano walang pag-iimbot ay maaaring

maging pagnanais ng tao upang matupad ang kanyang pagtawag. Sa kabila ng
katotohanan na ang pampanitikan trabaho ay hindi kailanman nagdala sa kanya ng
isang malaking kita, ang dakilang manunulat sa lahat ng kanyang buhay ay patuloy
na lumikha. Bilang isang resulta, ang kanyang mga gawa ay naging bahagi ng
kultural na pamana ng mga unang bahagi ng siglo. At ngayon, pagkatapos ng lahat
oras na ito, ang kanyang mga nobelang, maikling kuwento at pag-play may-

katuturan at popular.