Βίλφριντ Φιτσενράιτερ (Wilfried Fitzenreiter)

Βίλφριντ Φιτσενράιτα

Ο Βίλφριντ Φιτσενράιτερ (γεννήθηκε 17 Σεπτεμβρίου 1932 στη Salza (Harz), απεβίωσε 12

Απριλίου 2008 στο Βερολίνο) ήταν γερμανός γλύπτης και δημιουργός μεταλλίων.
Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, ο Φιτσενράιτερ ολοκλήρωσε την μαθητεία του
στη λιθοτεχνία (Steinmetz) από το 1951 ως το 1952 στο Χάλλε. Από το 1952 ως το 1958
σπούδασε γλυπτική στο Institut für künstlerische Werkgestaltung (Ινστιτούτο Καλλιτεχνικού
Σχεδίου) στο Χάλλε με τον Gustav Weidanz και τον Gerhard Lichtenfeld. Στη συνέχεια ήταν
μεταπτυχιακός φοιτητής στη Γερμανική Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου (Akademie der
Künste zu Berlin) με τον Heinrich Drake μέχρι το 1961. Από τότε εργάστηκε ως ελεύθερος
επαγγελματίας στο Βερολίνο στο Prenzlauer Berg. Κατά καιρούς (1975-1981) δίδασκε
περιστασιακά ως λέκτορας στο τμήμα πλαστικής στην ακαδημία τέχνης Weißensee στο
Βερολίνο (Kunsthochschule Berlin-Weißensee).
Με 500 περίπου μετάλλια και πλακέτες, είναι πιθανώς ένας από τους πιο επιτυχημένους
δημιουργούς μεταλλίων στην Ανατολική Γερμανία. Υπάρχουν επίσης αρκετά έργα γλυπτικής,
κυρίως χάλκινα. Εκτός από τα έργα μεγαλύτερου μεγέθους, υπάρχει μια αξιόλογη ομάδα
πολύ ελκυστικών μικρών γλυπτών στα οποία καταφέρνει να διαμορφώσει κίνηση και
χειρονομίες με έναν ειδικό τρόπο. Ο ανθρώπινος κορμός είναι και εδώ το κύριο θέμα. Στην
τελευταία δημιουργική του φάση ασχολήθηκε με τα κοινωνικά φαινόμενα.
Στην 10η Έκθεση Τέχνης (Kunstausstellung) εκτέθηκε η χάλκινη φιγούρα του, έργο έτοιμο από
το 1986. Ο Βίλφριντ Φιτσενράιτερ ήταν μέλος της FIDEM, της Γερμανικής Εταιρίας για την
Τέχνη των Μετάλλων (Deutsche Gesellschaft für Medaillenkunst – DGMK) και ήταν μέλος στο
Βερολίνο του κύκλου αυτών που ασχολούνται με τα μετάλλια.
Έργα
Το έργο του Φιτσενράιτερ περιλαμβάνει γλυπτά, νομίσματα, μετάλλια, σχέδια και ανάγλυφα
σε ημιπολύτιμους λίθους.
Ελεύθερα προσβάσιμα, επιδαπέδια
• 1959: Ομάδα αγοριών για το σιντριβάνι Wandlitz, Bernau, συλλογή γλυπτών του
δασικού οικισμού.
• 1960: Max Reinhardt, Schumannstraße, Βερολίνο (μπροστά από το Deutsches
Theater).
• 1972: Μόνιμα παιδί, Lennépark Frankfurt (Oder).
• 1973: Γυμνό αγόρι, βρίσκεται στον κήπο του ασθενούς, του νοσοκομείου Asklepios
Klinikum Uckermark, στην πόλη Schwedt/Oder.
• 1975: Τέλος παιχνιδιού, Rudolfplatz, Βερολίνο.

1
 • 1976/79: Η απόφαση του Πάρη, Λεωφόρος Brühl, Κέμνιτς. Πρόκειται για έργο που
του ανέθεσε η πόλη Karl-Marx-Stadt, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1979.
Κατασκευάστηκε για τα εγκαίνια της λεωφόρου Brühl το 1980. Στην ομάδα των
μορφών, ο καλλιτέχνης επεξεργάστηκε τον αρχαιοελληνικό μύθο, σύμφωνα με τον
οποίο ο Πάρης, γιός του βασιλιά της Τροίας Πριάμου, έπρεπε να αποφασίσει στη
διαμάχη που είχαν οι θεές Αφροδίτη, Αθηνά και Ήρα, ποια ήταν η πιο όμορφη και να
της δώσει ένα χρυσό μήλο. Η ετυμηγορία δεν έχει ακόμη εκδοθεί γιατί κρατάει το
μήλο στο χέρι του. Έργο καλαίσθητο και προκλητικό συγχρόνως. Η κάθε γυναικεία
φιγούρα προκαλεί με τον δικό της τρόπο την επιθυμία και η κάθε μια έχει ένα πολύ
ιδιαίτερο χάρισμα. Είναι η παλιά ιστορία του πειρασμού και της διαφήμισης, της
ανταμοιβής και της απογοήτευσης.
• 1979: Εραστές, παραλιακός δρόμος Warnemünde.
• 1984: Badenixe, Kulturpark am Tollensesee, Neubrandenburg.
• 1988: Τρία κορίτσια και ένα αγόρι, Βερολίνο.
• 1991: Μνημείο Karl May, Ernstthaler Markt, Hohenstein-Ernstthal.

Γκαλερί

Τρία κορίτσια και ένα αγόρι, Βερολίνο.

2
 Ξυλοδαρμός, Chemnitz

Εραστές, Rostock-Warnemünde.

3
 Max Reinhardt, Βερολίνο.

Γυμνό αγόρι, Eisenhüttenstadt

4
Όρκος του Ιπποκράτη, Hoyerswerda

Τέλος παιχνιδιού, Βερολίνο.

5
 Η απόφαση του Πάρη.

Νομίσματα

Αναμνηστικό νόμισμα των 5 μάρκων της ΛΔΓ για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

6
Ο Βίλφριντ Φιτσενράιτερ σχεδίασε 17 αναμνηστικά νομίσματα της ΛΔΓ. Τα μοντέλα
δημιουργήθηκαν σε συνεργασία με τους γραφίστες Axel Bertram (14) και Heinz Rodewald
(3).
1969: Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, αναμνηστικό νόμισμα της ΛΔΓ των 20 μάρκων.
1979: Άλμπερτ Αϊνστάιν, αναμνηστικό νόμισμα της ΛΔΓ των 5 μάρκων.

Μετάλλια και πλακέτες

Ο κατάλογος περιέχει 500 μετάλλια και πλακέτες.
• 1974: Μετάλλιο Ludwig Justi.
• 1987: Χάλκινη πλακέτα για το βραβείο Georg-Philipp-Telemann-Preis.
• 1998: Μετάλλιο Louise-Schroeder-Medaille.

Βραβεία
• 1959: Χρυσό και ασημένιο μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών στη Βιέννη
• 1964: Βραβείο Will Lammert από την Ακαδημία Τεχνών
• 1965: Βραβείο τέχνης DTSB
• 1979: Βραβείο Käthe Kollwitz της Ακαδημίας Τεχνών
• 1981: Εθνικό Βραβείο
• 2007: Βραβείο Hilde Broer

Στην λογοτεχνία
• Κείμενα από και για τον Βίλφριντ Φιτσενράιτερ στον κατάλογο της Γερμανικής Εθνικής
Βιβλιοθήκης
• Bernhard Weisser: Η αρχαιότητα στην καλλιτεχνική δημιουργία του Βίλφριντ Φιτσενράιτερ,
σελ. 44-55 και Κατάλογος Έργων Βίλφριντ Φιτσενράιτερ, Μετάλλια και Πλακέτες (442
αντικείμενα με 45 εικονογραφήσεις), σελ. 76-117, στο: Martin Heidemann και Wolfgang
Steguweit: Ευχαριστίες στο Κάστρο. Η Τέχνη των Μετάλλων στο Χάλλε τον 20ο αιώνα. Berlin
2002, ISBN 3-7861-2462-0.
• Wilfried Fitzenreiter/ Magdalena George. Στο: Bildende Kunst (Καλές Τέχνες), 10/1981, σελ.
483-495
• Έκθεση Unter den Linden (επιμ.): Βίλφριντ Φιτσενράιτερ. Γλυπτική, Σχέδια, Ακουαρέλες.
Berlin 1990
• Lothar Lang: Βίλφριντ Φιτσενράιτερ. Κατάλογος έκθεσης. Ινστιτούτο Εκπαίδευσης
Καθηγητών (Kunstkabinett), Βερολίνο 1965
• Ferdinand Dahl: Κατάλογος της έκθεσης Art Medals.

7
Πηγές
Wilfried Fitzenreiter. de.wikipedia
Hans-Georg Sehrt, Wilfried Fitzenreiter 1932-2008
Skulpturen und Plastiken in der Chemnitzer Innenstadt

Μετάφραση – σύνταξη κειμένου: Αντώνης Αρβανίτης. Ανάρτηση Scribd: 01-03-2020