Η μαγική σούπα του Ιπποκράτη Θεραπεύει και ενισχύει το

ανοσοποιητικό σύστημα και τα νεφρά

Η σούπα του Ιπποκράτη επανεφευρέθηκε από τον Αμερικανό Δρ Max Gerson.
Θεραπεύει και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και τα νεφρά. Με τη μόνη
διαφορά ότι οι Αρχαίοι δεν είχαν πατάτες, τις οποίες έχει προσθέσει ο
Αμερικανός γιατρός.

Το μυστικό του Ιπποκράτη βρισκόταν σε ρίζες και βολβούς

Συστατικά

 1 μέτρια σελινόριζα ή 3-4 μίσχους σέλινου

 1 μέτρια ρίζα μαϊντανού – εάν είναι διαθέσιμη
 Σκόρδο κατά βούληση
 2 μικρά πράσα ή 1 μεγάλο
 1 ½ κιλά ντομάτες ή περισσότερες
 2 μέτρια κρεμμύδια
 (1 κιλό καρότα η ρεβίθια)
 Μαϊντανός για γεύση και όχι μόνο

-Πλένετε όλα τα λαχανικά πολύ καλά, τα αποφλοιώνετε και τα κόβετε, σε μικρούς

κύβους .

-Προσθέστε αρκετό φιλτραρισμένο νερό ώστε να καλύψει τα κομμένα λαχανικά στην

κατσαρόλα.

-Μαγειρέψτε όλα τα συστατικά σε χαμηλή φωτιά για 1,5 έως 2 ώρες με σκεπασμένη
κατσαρόλα .

-Κατεβάζετε τα μαλακά λαχανικά από τη φωτιά, και τα ρίχνετε μέσα στο μπλέντερ.

-Αφαιρέστε τις ίνες και τις φλούδες .

-Ανακατέψτε τα ακόμα ζεστά υλικά καλά μέχρι η σούπα να γίνει παχιά και κρεμώδης
.
-Πολτοποιήστε τη σούπα, ενώ είναι ζεστή, αλλιώς η σούπα θα σχηματίσει μια
κολλώδη και αμυλούχα υφή όταν κρυώσει.

-Αφήστε την σούπα να κρυώσει, πριν να την αποθήκευσετε στο ψυγείο.

Ο Δρ Gerson πίστευε ότι οι ασθενείς του έπρεπε να τρώνε αυτή τη σούπα δύο φορές
την ημέρα για αποτοξίνωση.
Πυθαγορας:
Μεγάλη δε σημασία απέδιδε στην διατροφή με ελαφρές τροφές, όπως ο κρίθινος
άρτος, τα λαχανικά, το μέλι, και οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι καρποί. Έλεγε πως
δεν πρέπει κανείς να τρώει το παράγον μαζί με το παραγόμενο (π.χ. κοτόπουλο
και αυγό) και να αποφεύγει σχεδόν όλα γενικώς τα θαλασσινά.

Δίδασκε την πλήρη αποχή από την κρεοφαγία με εξαίρεση το κρέας της
ιεροθυσίας, δηλαδή κρέας από σφάγια που θυσιάστηκαν κι αυτό όχι από κάθε
μέρος του ζώου αλλά να αποφεύγουν την μέση, τους όρχεις και τα αιδοία, τον
μυελό, τα πόδια και το κεφάλι. Σπάνια δε ο ίδιος θυσίαζε έμψυχα και συχνότερα
προσέφερε κριθάλευρο, πλακούντες, στεφάνους ανθέων και θυμιάματα.

Ο Πορφύριος καταγράφει την παραδοθείσα εκδοχή ότι κάποια φορά που ο

Πυθαγόρας θυσίασε βόδι από ζυμάρι, ανακάλυψε ότι η υποτείνουσα του
ορθογωνίου τριγώνου έχει την ίδια δύναμη με τις πλευρές που την περιέχουν.

Αυτό έμελλε να γίνει γνωστό ως Πυθαγόρειο θεώρημα και να χρησιμεύσει

μεταξύ των Πυθαγορείων ως σημαντικό εργαλείο μελέτης των αρρήτων μεγεθών
(αριθμοί που δεν εκφράζονται ως λόγος ακεραίων, όπως η τετραγωνική ρίζα του
2).