1.

Γιατί στις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχει ταύτιση των φορέων της κοινωνικοποίησης
με τους θεσμούς; Ποιες οι κατηγορίες των φορέων της κοινωνικοποίησης και ποιο
είναι το βασικό τους χαρακτηριστικό;

Στις κοινωνίες μας υπάρχει συχνά μια ταύτιση των φορέων κοινωνικοποίησης με τους θεσμούς. Αυτό
συμβαίνει γιατί οι κοινωνίες στις οποίες ζούμε είναι οργανωμένες με ένα συστηματικό τρόπο και
διέπονται από πλέγμα κανόνων που τις περισσότερες φορές είναι τυπικοί. Οι φορείς της
κοινωνικοποίησης είναι πολυάριθμοι : οικογένεια, σχολείο, Μ.Μ.Ε. , κράτος. Συνήθως αναφερόμαστε
σε δύο φορείς κοινωνικοποίησης: Στους πρωτογενείς φορείς όπως η οικογένεια, η παρέα των
συνομηλίκων κτλ., στους οποίους η αλληλεπίδραση των μελών της κοινωνικής ομάδαςχαρακτηρίζεται
από στενές διαπροσωπικές και συναισθηματικές σχέσεις και στους δευτερογενείς φορείς όπως το
σχολείο, η Εκκλησία, ο χώρος εργασίας και το κράτος στους οποίους οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων
ρυθμίζονται βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών και είναι περισσότερο τυπικές.

2. Πως επιδρούν στη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων οι κατηγορίες των φορέων της
κοινωνικοποίησης; Τι παρατηρείται στη σημασία των φορέων από τις αρχές του
20ου αιώνα;

Οι πρωτογενείς και οι δευτερογενείς φορείς (κοινωνικές ομάδες) συνυπάρχουν και ασκούν την
επιρροή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων. Ωστόσο, οι πρωτογενείς φορείς (και ιδίως
η οικογένεια), ασκούν σημαντική επίδραση στην κοινωνικοποίηση των παιδιών, ενώ οι δευτερογενείς
φορείς κοινωνικοποίησης ασκούν σημαντική επίδραση στα μετέπειτα στάδια της ζωής των ανθρώπων.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα παρατηρείται μια μείωση της σημασίας κάποιων φορέων (π.χ. της
οικογένειας) οι οποίοι παλαιότερα είχαν την αποκλειστική ευθύνη για την κοινωνικοποίηση του
ατόμου, ενώ μέρος των λειτουργιών αυτών των φορέων έχει εκχωρηθεί σε άλλους φορείς (π.χ στην
εκπαίδευση). Επίσης, είναι σημαντικό να τονίσουμε την ασυμφωνία ή τη σύγκρουση των προτύπων
που προβάλλονται από τους παλιούς και τους νεοσύστατους φορείς κοινωνικοποίησης, φαινόμενο
που στη σύγχρονη εποχή παρατηρείται συχνότερα από ο, τι άλλοτε (π.χ. τα πρότυπα που
προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε. έναντι των προτύπων που διαμορφώνονται από την οικογένεια ή τη
θρησκεία).