Matagump

ay
na
Entreprene
ur
sa Ating
Bansa
Lucio Tan
Lucio Tan (ipinanganak Hulyo 17,
1934) ay isang kilalang Pilipino
magnate negosyo. Siya ang
nagmamay-ari Asia Brewery, ang
2nd pinakamalaking Brewer sa
Pilipinas, Tanduay Kompanya, isa sa
pinakamalaking sa mundo maker
ram, Fortune Tabako, ang
pinakamalaking kumpanya ng
tabako sa bansa, Philippine Airlines,
Philippine Pambansang Bank, ang
ika-5 pinakamalaking bangko sa
bansa, magkakatulad Bank sa
Pilipinas 'sa ika-8 pinakamalaking
tagapagpahiram. Mga kumpanyang
ito ay lamang ng ilang ng ilang 300
mga kumpanya na Mr Tan mga kontrol. Ang kabuuang halaga ng kanyang
imperyo ng negosyo ayon sa ilang mga pagtatantya ay hindi magiging mas
mababa sa $ 20 bilyon, at niya kumokontrol 40 hanggang 60% ng na. Siya
ay kredito para sa bumabalik Philippine Airlines sa kakayahang kumita,
pagkatapos ng taon ng pagkalugi. Ng 2006, siya ay ang 2nd na
pinakamayamang tao sa Pilipinas at ang 451 na pinakamayamang tao sa
mundo ayon sa Forbes. Tan ay ipinanganak sa Hulyo 17, 1934, sa Amoy,
Fujian, Republic of China. Ang kanyang mga magulang inilipat sa Pilipinas
kapag siya ay isang bata. Aral siya ng kemikal engineering sa Far Eastern
University sa Manila, ngunit huminto bago pagtatapos ng trabaho sa isang
pabrika ng tabako. Kahit na isang non-smoker, nagsimula siyang isang
sigarilyo kumpanya na tinatawag na Fortune Tabako sa 1966. Siya ay isang
kilala na kapanig ng dating Presidente Ferdinand Marcos. Siya ay
itinuturing na pinakamayamang industryalista sa Pilipinas, na may personal
na net nagkakahalaga ng hindi bababa sa US $ 1.5 bilyong. Mas maaga
Kontrobersiya tungkol sa kanyang kapalaran bilang isang resulta ng mga
mga kasanayan sa pag-iwas ng buwis ay napatunayan maling sa
pamamagitan ng ang Supreme Court sa 6 na taon na ang nakakaraan
Eduardo Murphy Cojuangco, Jr
Eduardo Murphy Cojuangco, Jr
(ipinanganak Hunyo 10, 1935),
na kilala rin bilang Danding
Cojuangco, ay ang chairman
ng San Miguel Corporation,
ang pinakamalaking food and
beverage korporasyon sa
Pilipinas at Timog Silangang
Asya, dating Philippine
ambasador, at dating
gobernador ng Tarlac. Noong
2005, ang kanyang personal na
kayamanan ay tinatantya sa US
$ 527,000,000. Ito ay tinatayang na, sa isang pagkakataon, ang kanyang
imperyo ng negosyo accounted para sa 25% ng kabuuang pambansang
produkto ng Pilipinas. Siya ay tinatawag na "isa sa nangungunang
negosyante ng bansa". Siya ay isang kandidato para sa pagkapangulo ng
Pilipinas noong 1992, sa huli ay nawawalan sa isang masikip na halalan sa
Fidel V. Ramos. Natanggap Ramos 23.6% ng boto. Miriam Defensor
Santiago ay dumating sa ikalawang na may 19.7% at Cojuangco ay
dumating sa ikatlong na may 18.2%. sinubukan niya ang tubig pampulitika
noong 2003, pinaplano na tumakbo sa 2004 Presidential at Lokal na
Halalan, ngunit sa lalong madaling panahon withdrew. Siya ay isang
malapit na tagapayo at personal na kaibigan sa dating Pangulong Ferdinand
E. Marcos, na humantong sa kanya upang maging hiwalay mula sa kanyang
pinsan, Corazon Aquino, na pagkatapos ng Marcos 'ouster Nagtagumpay
siya bilang presidente.
Lolita Hizon
Si Lolita O. Hizon ay isang Pilipino
na negosyante at matriarch ng
Pampanga's Best, ang pioneer sa
industriya ng pagproseso ng karne
sa Gitnang Luzon.

Ang kapitbahay ni Hizon ay isang

vendor ng karne na ayaw na
ipaubaya ang ilang hindi pa
nababayarang baboy. Kaya, hiniling
niya kay Hizon na tumulong sa
pagluluto sa kanila. Dumating siya
sa pormula upang pagalingin ang
karne. Binago niya ang tradisyonal
na Capampangan pindang o
fermented na baboy upang
makakuha ng isang natatanging
maalat na matamis na lasa.
Pinangalanan niya itong tocino na nakuha mula sa isang matamis na
pagkaing Espanyol. Dagdagan pa niya ang mga pormula at mga
pamamaraan sa pagpoproseso hanggang ang kanyang tocino ay naging
pundasyon ng isang negosyo at isang pangunahing bagay sa mesa ng
almusal ng pamilyang Pilipino.

Ngayon, ang Pampanga's Best Inc. ay isang multi-million meat processing

company na pinamamahalaan at pag-aari ng mag-asawang Angelo Dizon at
Lolita Dizon at kanilang mga anak. Nag-aalok ito ngayon ng Tocino,
Hotdogs, Longaniza, Ham, Bacon, Tapa, Burger Patties, Corned Beef,
Embotido, Barbecue, at Chicken Nuggets, na ibinahagi at ibinebenta ng
kanilang mga kasosyo sa buong bansa. Ang kumpanya ay nakuha ang
Kategorya AAA, ang pinakamataas na antas para sa isang manufacturing
plant, mula sa National Meat Inspection Service.

Si Hizon ay isa sa sampung Filipino finalists ng unang Entrepreneur of the

Year International Search noong 2003 ng Ernst & Young, isang
pandaigdigang lider sa mga katiyakan, buwis, transaksyon at mga serbisyo
ng pagpapayo.
Cecilio Kwok Pedro
Si Cecilio Kwok Pedro ay isang
negosyante na nagawa ito sa tuktok
matapos ang kanyang kabiguan noong
1985. Ang kanyang prinsipyo ay higit
na pinag-aralan at binanggit ang taong
ito ng kababaang-loob, isang beses
niyang sinabi, "Nakikipagkumpetensya
tayo laban sa mga higante. Walang
pananampalataya at walang
interbensyon Ng banal, talagang
mahirap mabuhay sa industriya na ito.
" Ang nagtatag ng toothpaste ng Hapee
sa Pilipinas, na ginawa ang kanyang
kumpanya, ang Lamoiyan Corp, ang
unang pangalan ng toothpaste na
unang homegrown ng bansa.

Si Pedro, ay naging isa sa mga unang

Pilipino na naging matagumpay sa industriya ng pag-export. Ang kanyang
Chinese na apelyido, ang Kwok ay nangangahulugang "upang magbigay" ay
tunay na eksaktong paglalarawan ng taong ito. Nagsimula siyang gumawa
ng negosyo sa isang maagang edad, kumpara sa iba pang mga batang lalaki
sa kanyang edad, sinubukan ni Pedro at tumalon sa pagbili at pagbebenta
ng mga ball pen sa grade school kahit na ang mga resulta ay hindi
maganda. Isang Chinese-Filipino na paglapag, nagtapos siya sa Ateneo de
Manila University at nakakuha ng degree sa Business Management.
Natanggap din niya ang Honorary Doctor of Philosophy sa Technological
Management mula sa Technological University of the Philippines.

Siya ay kasal sa isang anak na lalaki, si Joel, na ngayon ay bahagi din ng

nasabing kumpanya. Ang kanyang anak ay nagtapos sa marketing mula sa
De La Salle University. Ang isang Kristiyano mula nang kapanganakan, ang
kanyang mga halaga ay umaabot sa mga tao na tinulungan niya na matupad
ang kanilang mga pangarap. Siya ang namumuno sa pundasyong ito at
nagtatag ng mga paaralan sa Laguna, Nueva Ecija at Palawan at 13 na
sentro ng komunidad sa buong bansa. Sinusuportahan din niya ang isang
NGO - Kaisa Para sa Kaunlaran na tumutulong sa paggawa ng isang palabas
sa telebisyon para sa mga bata.
 Alfredo Yao
Si Alfredo M. Yao (ipinanganak Nobyembre 23,
1943) ay isang negosyanteng Intsik Pilipino na
nagtatag ng pribadong gaganapin Zest-O
Corporation at ang publikong nakalista ng Macay
Holdings, Inc. (PSE: MACAY) at Philippine
Business Bank (PSE: PBB ). Naglingkod siya
bilang Special Envoy sa China para sa Tourism
and Cooperation noong 2009.

Ang nasabing printing press ay nakikibahagi sa

paggawa ng mga wrapper ng bote ng biskwit at
mga kendi at nanatili ng 20 taon bilang isang
negosyo. Noong 1979, nakapagbigay siya ng
bisitahin ang isang trade exhibition sa Europa
kung saan siya ay dumating sa isang bagong
teknolohiya sa packaging na tinatawag na "doy
pack". Binili niya ang makina at sinubukang i-market ang ideya ng doy
packs sa mga lokal na tagagawa ng juice sa Pilipinas ngunit walang
interesado. Ginamit niya mismo ang nasabing kagamitan at nagsimulang
maghanda ng katas ng prutas sa sarili niyang kusina.

Ang kumpanya ay itinatag bilang SEMEXCO Marketing Corporation, sa

lalong madaling panahon matapos na ito ay pinagtibay ang pangalan Zest-O
dahil sa katanyagan nito.

Noong 1980, ang Zest-O juice drink ay inilunsad at sa lalong madaling

panahon, ito ay naging isang malaking hit sa Pilipinas at sa huli nakakakuha
ng 80% ng merkado para sa mga inumin na inumin. Sa lalong madaling
panahon, ang iba pang mga lasa ay ipinakilala sa merkado tulad ng lasa ng
orange ay ang mangga, ubas, pinya, presa, guyabano (maasim na sopas),
mansanas, calamansi, mangga-orange, mangga-calamansi at mangga-lemon
lime flavors.

Sa madaling panahon, inilunsad ni Yao ang iba pang mga tatak kabilang ang
mga tatak ng juice kabilang ang Sun-glo Juice Drink, Big 250 Juice Drink, at
Plus! Na na-export sa iba pang mga kalapit na bansa sa Asya tulad ng
China, Korea, at Singapore at sa ilang bahagi ng Amerika at Europa, Tita
Frita Tomato At Banana Catsup, Beam Toothpaste, One Ice Tea, at Tekki
Yaki Udon.
Soccoro Ramos
Si Socorro C. Ramos ang ina ng
pinakamalaking bilihan ng mga aklat
at iba pang babasahin sa Pilipinas –
ang National Book Store. Mula sa
isang maliit na tindahan, napalago
niya ang kaniyang negosyo, na siyang
pinupuntahan ng mga propesyunal at
estudyante para sa mga gamit
teknikal at pampaaralan. Makailang-
ulit nang nabigyan ng parangal si
Ramos dahil sa kanyang malaking
tulong kasama ng National Book Store
sa pagpapalaganap ng edukasyon at
pagbabasa sa bansa.

Si Socorro Cancio Ramos, o mas kilala bilang Nanay Coring ng kaniyang

mga kaibigan at kamag-anak, ay isinilang noong 23 Setyembre 1923 sa
Santa Cruz, Laguna. Siya ay isa sa anim na anak nina Jose at Emilia Cancio.
Kahirapan sa buhay ang naging dahilan ni Socorro upang maging isang
working student habang siya ay nag-aaral sa Arellano High School. Sa
panahon ng bakasyon, kasama ang kaniyang mga kapatid na babae, siya ay
nagtatrabaho sa isang pagawaan ng bubble gum bilang mga tagapagbalot.
Nagsilbi itong daan upang kahit paano'y makatulong sa pagbabayad ng
gastusin sa kanilang bahay.

Nagtrabaho din siya sa isang pagawaan ng mga sigarilyo kung saan

tinatanggal nila ang mga papel na nakabalot dito upang mapalitan ng bago.
Sa halagang limang sentimo bawat pakete ng sigarilyo, naisipan ni Socorro
na umupa ng mga bata sa kanilang lugar upang magbalat din ng pakete ng
sigarilyo. Binibigyan niya ng sahod na limang sentimo sa bawat dalawang
pakete ang mga bata. Naging isang inspirasyon ang tagumpay ng National
Bookstore sa maraming mga Filipino na nagnanais magsimula ng negosyo.
Kaya naman, ang husay ni Nanay Coring ay ilang beses na ring nagbigyan
ng pagkilala at noong 1991, tinaggap niya ang Agora Award ng Philippine
Marketing Association. Kasunod nito, taong 1988, tinanggap niya ang
Gintong Ina Award for the Business and Industry Sector mula kay dating
Pangulong Corazon C. Aquino.
Kabilang din sa kaniyang mga natanggap na parangal ay ang mga
sumusunod: Legacy Award na iginawad ng Book Development Association
of the Philippines noong 2004, Maverick Awards ng Association of
Accredited Advertising Agencies noong 2002. Iginawad din sa kaniya ng
The Book Development Association of the Philippines noong taong 2000 ang
Millennium Plaque of Appreciation at ang kaniyang asawa na si Jose T.
Ramos ay tumanggap naman ng post-humous award.
David Consunji
Ang masugid na si M. Consunji ay
ang tagapangulo ng nakalista sa
publikong holding firm, DMCI
Holdings, Incorporated (PSE: DMC).
Siya ay dating kalihim ng
Kagawaran ng Mga Pampublikong
Paggawa, Transportasyon at
Komunikasyon mula 1970 hanggang
1975, sa panahon ng pangangasiwa
ni Marcos. Noong 2014, nakalista si
Forbes bilang ika-6 na
pinakamayaman na Pilipino, na may
netong halaga na US $ 3.9 bilyon.

Nag-enroll si David sa University of

the Philippines noong 1939 at
kumuha ng civil engineering at nagtapos noong 1946 at nagpasa sa board
sa parehong taon.

Pagkatapos ng graduating nagtrabaho siya bilang guro sa Bataan at

kalaunan isang kongkreto inspector para sa Kuenzle at Streiff. Itinatag ni
David Consunji ang D.M. Consunji, Incorporated noong 1954 at naging
Chairman nito simula pa. Noong 1995, itinatag niya ang DMCI Holdings,
Incorporated upang pagsamahin ang mga negosyo.

Nagsilbi rin siya bilang pangulo ng Philippine Contractors Association,

International Federation of Asian at Western Pacific Contractors
'Association, Philippine Institute of Civil Engineers at Vice-President ng
Confederation of International Contractors' Association. Bukod sa mga
organisasyong ito, siya rin ang chairman ng Association Association, ang
Philippine Domestic Construction Board at ang U.P Engineering Research
and Development Foundation.
John Gokongwei, Jr.
John Robinson Lim Gokongwei, Jr.,
Mamumuhunan, at pilantropo.
Mayroon siyang mga kompanyang
nasa telekomunikasyon, serbisyong
pinansyal, petrochemicals, power
generation, aviation at livestock
farming. Bilang ng 2015, ang
Gokongwei ay ang ikalawang
pinakamayamang negosyante sa
Pilipinas, na may net nagkakahalaga
ng higit sa $ 5 bilyon, na ranggo sa
likod ni Henry Sy.

Siya ang tagapangulo ng JG Summit Holdings, isa sa pinakamalaking

conglomerates sa Pilipinas. Noong 2010, ang kanyang kumpanya ay
pumirma ng isang $ 3bilyong order na may Airbus para sa refleeting ng
kanyang airline, Cebu Pacific Air. Mula noong 2003 ang kanyang kumpanya
sa telecom na Digital Telecommunications Philippines ay gumastos ng halos
$ 800 milyon para sa mobile carrier nito, Sun Cellular na kung saan ay ang
ika-3 pinakamalaking mobile operator sa Pilipinas noong panahong iyon
bago ibenta sa PLDT group na $ 1.7 bilyon. Sinubukan niya ang isang $ 1
bilyon na pagkuha sa United Industrial Corporation Ltd (UIC), isang
higanteng ari-arian mula sa Singapore kung saan siya ay may higit na 30%.
Kinokontrol ng UIC ang Singapore Land, isa sa pinakamalaking landlord ng
ari-arian sa Singapore.

Noong 2013, binili ng kanyang kumpanya ang taya ng San Miguel

Corporation sa MERALCO, ang pinakamalaking distributor ng
kapangyarihan sa bansa, sa halos $ 1.8 bilyon.

Nagtataglay din si Gokongwei ng Universal Robina Corporation, isa sa

pinakamalaking tagagawa ng mga meryenda sa Timog-silangang Asya.
Noong Hulyo 2014, kinuha ng URC ang Mga Pagkain ng Griffin mula sa
Pacific Equity Partners, isang kumpanya ng pagkain ng New Zealand para
sa $ 609 milyon.

Kinokontrol din niya ang Robinsons Land, isa sa mga pinakamalaking

developer ng ari-arian sa Pilipinas, na nagpapatakbo rin ng isang hanay ng
mga mall. Kinokontrol ng Gokongwei Family ang higit sa $ 20 bilyon ng
pinagsamang capitalization ng merkado para sa lahat ng mga kumpanya na
pagmamay-ari nila.
Tony Tan Caktiong
Si Tony Tan Caktiong ang
Tagapagtatag ng Jollibee, isa sa
pinakamalaking kadena ng fast
food sa Pilipinas. May
nagmamay-ari siya ng humigit-
kumulang na 1500 na tindahan
sa buong mundo na kasama ang
Red Ribbon, Greenwich, Mang
Inasal, Manong Pepe, Tita Frita
Uling Uling, Chowking.

Sinimulan ni Tan ang kanyang

karera sa isang maliit na ice
cream parlor, 'Jollibee' sa edad
na 22. Pinalawak niya ang kanyang negosyo sa pamamagitan ng
pagdaragdag ng mga pagkain tulad ng French fries, pritong manok at
hamburger. Binili ni Tan ang franchise ng Magnolia Dairy Ice Cream at
binuksan ang ilang parlor ng ice cream. Nagdagdag siya ng mga sandwich
at mainit na pagkain sa menu sa popular na demand ng kanyang mga
customer.

Itinatag ni Tan ang Jollibee sa taong 1978, tatlong taon matapos

magtaguyod ng isang ice cream parlor. Nakuha niya ang Greenwich Pizza
Corp, pumasok sa pizza at pasta na pagkain sa merkado. Binili ng Jollibee
Foods Corp ang natitirang pagbabahagi ng Greenwich Pizza Corporation
noong taong 2006 at naging 20% stake holder. Binili niya ang pagbabahagi
ng kanyang kasosyo, Greenwich para sa isang cash na halaga na P384
milyon. Sa ilalim ng pamumuno ni Tan, ang Jollibee ay naging pinakasikat
na kadena ng fast food restaurant sa bansa. Ngayon, ito ay isa sa mga
nangungunang kadena ng mabilis na pagkain at namumuno sa 50% ng
merkado ng pagkain. Nakuha ni Tan ang Yonghe Dawang noong 2004 at
ang Chowking Oriental noong 2000.
Many Villar
Si Manuel Bamba Villar ay isang
nagosyante, pulitiko, at ikalima sa listahan
ng mga pinakamayamang Pilipino ng
Forbes Asia noong Oktubre 2007. Siya ang
pangulo ng Partidong Nacionalista at
miyembro ng senado.

Nang siya'y nakatapos ng pag-aaral,

nagtrabaho siya sa prestihiyosong Sycip,
Gorres, Velayo & Co. (SGV & Co.), ngunit
nagbitiw din kinalaunan upang
ipagpatuloy ang kanyang negosyong
seafood delivery. Naging financial analyst
sa Private Development Corporation of the
Philippines, ngunit nagpasyang umalis din
agad sa tungkulin upang magsimula ng
panibagong negosyo. Gamit ang sampung
libong piso na kaniyang hiniram, bumili siya ng dalawang gamit na truck at
sinimulan ang kanyang bagong negosyo sa konstruksyon noong 1975. Sa
kanyang negosyo sa konstruksyon, napag-isipan niyang magtayo ng isa
pang negosyo: ang magkasabay na pagbebenta ng bahay at lupa. Noong
1977, nakapag-ipon na siya ng una niyang milyong piso pagkatapos niyang
mamuhunan sa 160-yunit na pabahay. Kumita ang ideyang ito at nanguna si
Villar sa larangan ng real estate. Nakapagtayo siya ng mahigit sa 100,000
na bahay at naitampok siya sa mga pahayagan tulad ng Far Eastern
Economic Review, Asiaweek, Forbes, MoneyAsia, at Asian Business Review.
Noong Hulyo 1998, isiniwalat ng Philippine Daily Inquirer ang mga
dokumentong nagsasaad na ang mga lupain ni Villar (mga 5900 ektarya) na
dapat ay ginagamit para sa agrikultura ay ginawang pamahayan na walang
pahintulot mula sa Department of Agrarian Reform.
Henry Sy
Henry T. Sy, Sr. ay isang negosyante,
mamumuhunan, at pilantropista. Siya ay
kasangkot sa mga industriya ng real
estate, mabuting pakikitungo,
pagbabangko, pagmimina, edukasyon, at
pangangalaga sa kalusugan. Siya ang
may pananagutan sa pagtatatag ng SM
Malls, na iniduong ng Shoemart
Department Store at Supermarket. Siya
ang tagapangulo ng SM Prime Holdings,
Inc., ang may hawak na korporasyon
para sa lahat ng kanyang interes sa
negosyo sa kanyang malawak na empire
sa negosyo. Noong 2015, nakalista siya
ng Forbes Magazine bilang
pinakamayamang tao sa Pilipinas, nang maaga sa 11 iba pang billionaires
kabilang ang John Gokongwei at Lucio Tan.

Noong 1958, itinatag ni Sy ang isang maliit na tindahan ng sapatos sa

Quiapo, Maynila na minarkahan ang pagtatatag ng SM Prime Holdings. [6]
Noong Nobyembre 1972, ang maliit na tindahan ng sapatos ay naging SM
Quiapo, unang standalone department store ng SM. Noong Nobyembre 8,
1985, itinatag niya ang kanyang unang SM Supermalls, SM City North
EDSA.

Siya ang pinakamayamang tao sa Pilipinas, na nakakuha ng $ 5 bilyon

noong 2010, sa gitna ng global financial crisis. Ang malaking pakinabang ay
dahil sa kanyang holding company, SM Investments Corporation, na may
interes sa Banco de Oro, inter alia. Ang 2008 listahan ng magazine ng
Forbes ng 40 pinakamayaman na Pilipino, ay nagpahayag na ang netong
halaga ng Sy pamilya ay $ 6.2 bilyon. Mas maaga, siya ang pangalawang-
pinakamayaman na indibidwal sa Pilipinas, sa tabi ng Lucio Tan, at (bilang
ng 2010) 201-pinakamayaman sa mundo. Si Sy ay itinuturing na isang tai-
pan. Ang grupong Sy ay ang operator ng Banco de Oro at may-ari ng
Chinabank. Noong 2006, binili niya ang natitirang 66% ng Equitable PCI
Bank na nagsasama sa BDO ngayon, ang Pilipinas ang pangatlong
pinakamalaking tagapagpahiram, kung saan mayroon na siyang 34% stake,
at ipinagsama ito sa Banco de Oro noong 2007. Ang pagsama Ang
pangalawang pinakamalaking institusyong pinansyal ng Pilipinas na may
mga mapagkukunan na malapit sa $ 17 bilyon.

Noong Agosto 2005, ang stake ni Sy sa San Miguel Corporation,

pinakamalaking pagkain at inumin konglomerate ng Timog Silangang Asya,
ay umabot ng 11%. Ibinenta niya ang stake na iyon noong Oktubre 2007
para sa $ 680 milyon.