‫ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺍﮐﺘﺒﺮ ‪ ۱‬ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻭﻟ ﻫﻮﺍ ﺑﻪﻗﺪﺭﯼ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻧﮥ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬

‫ﻣ ﺭﺳﯿﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﮥ ﺧﻠﯿﺞ ﺳﺎﻧﻔﺮﺍﻧﺴﯿﺴ ﻮ‪ ،‬ﺯﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪،‬‬
‫ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺁﺏﻭﻫﻮﺍﯼ ﭘﺎﻟﻮ ﺁﻟﺘﻮ ‪ ۲‬ﻋﺎﺩﺕ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺳﺒﺪ ﺧﺮﯾﺪﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩﺭﻭﻫﺎﯼ ﭘﺎﺭﮎﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬

‫‪ ،۳‬ﻫﻢﺍﺗﺎﻗﯿﺶ‬ ‫ﺧﻮﺩﺭﻭﯾﺶ ﻫﻞ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺧﺮﯾﺪ ﺟ‬
‫ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ‪ .‬ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺑﺎﺩ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﺮﻣﺎﯼ‬
‫ﺧﻮﺩﺭﻭﯾﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﺩ‪ ،‬ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ ﻭﺳﻂ ﭘﺎﺭﮐﯿﻨﮓ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ‪.‬‬

‫ﺩﻭﺝ ﻗﺪﯾﻤ ﻭ ﺯﻫﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻟﺮﺯﺷ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮐﻬﻨﮕ ‪،‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ‪ ،‬ﯾ‬
‫ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ‪.‬‬

‫»ﺗﻮ ﺩﯾﺰﯼ ‪ ۴‬ﻫﺴﺘ ‪ ،‬ﻣ ﻪ ﻧﻪ؟«‬

‫‪۱‬ﺍﻭﺍﺳﻂ ﻣﻬﺮ‬
‫‪ :Palo Alto۲‬ﺍﻋﯿﺎﻧ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻠﮥ ﺳﺎﻥﻓﺮﺍﻧﺴﯿﺴ ﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺩﺭﮤ ﺳﯿﻠﯿ ﻮﻥ ﻭﺍﻗ ﺷﺪﻩ‬
‫ﻭ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸ ﺎﻩ ﺍﺳﺘﻨﻔﻮﺭﺩ ﻭ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ‪.‬‬
‫‪Jackie۳‬‬
‫‪Ⅾaisy۴‬‬

‫‪۳‬‬
 ‫‪۴‬‬

‫ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﮊﺍﭘﻨ ‪ ،‬ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﯿﻨ ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻼﯾﻤ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﺩ‪.‬‬

‫»ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﯾﻦﺟﻮﺭﯼ ﺻﺪﺍﻡ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤ ﺷﻨﺎﺳﻤﺘﻮﻥ ﻭ ﺍﯾﺪﻩﺍﯼ ﻫﻢ‬

‫ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮐﺴ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﺎ ﻟﻘﺒﯽ ﺻﺪﺍ ﻣ ﺯﻧﻪ ﮐﻪ ﺣﺘﺎ ﺩﻭﺳﺘﺶ‬
‫ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ‪ ،‬ﻫﻢﺻﺤﺒﺖ ﺷﻢ‪«.‬‬

‫ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗ ﻣ ﮐﻮﯼ ‪ ۶‬ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣ ﺗﻮﻧ‬ ‫‪۵‬‬

‫»ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﮊﹺﻧﯿﻮ ﻟ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺭﻭ ﺗﺎﺋﻮ ‪ ۷‬ﺻﺪﺍ ﮐﻨ ‪«.‬‬

‫ﻣ ﮐﻮﯼ؟ ﻫﻤﻮﻥ ﻫﯿﭙﯿﻪ‪ ،‬ﺭﺍﺏ ‪ ۸‬ﻣ ﮐﻮﯼ؟‬

‫ﻏﺎﻓﻠ ﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﺮﺩ ﺑﯽﻗﻮﺍﺭﮤ ﺁﺳﯿﺎﯾﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤ ﺎﺭﺍﻥ‬
‫ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﻣ ﮐﻮﯼ ﺧﯿﻠ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬

‫»ﺧﺐ ﺑﺎﺷﻪ‪ ،‬ﺗﺎﺋﻮ‪ .‬ﮐﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﯿﻦ؟«‬

‫»ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ‪ .‬ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﻣ ﮔﺸﺘﻢ‪«.‬‬

‫»ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻦ؟«‬

‫ﮐﺎﺭ ﺗﺎﺋﻮ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺭﺍﺏ‬

‫ﻣ ﮐﻮﯼ‪ ،‬ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﭙﯿﻮﻧﺪﺩ‪.‬‬

‫‪Zhenyu Lee۵‬‬
‫‪McCoy۶‬‬
‫‪Tao۷‬‬
‫‪Rob۸‬‬
‫‪۵‬‬

‫ﻫﻤﮥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﻣ ﮐﻮﯼ ﻣ ﺩﺍﻧﺴﺖ‪ ،‬ﺍﯾﻦ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ‬
‫‪۹‬‬
‫ﻭ ﭼﻨﺪ ﺩﻟﻔﯿﻦ‪ ،‬ﺩﺭ‬ ‫ﻭﻗﺘ ﺑﭽﻪﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺑﺎ ﺍﻟ ﻮﯾﺶ ﺟﺎﻥ ﺳ ‪ .‬ﻟﯿﻠ‬
‫ﻫﺎﻭﺍﯾﯽ ﻭﻗﺖ ﻣ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﻻﺍﻗﻞ ﻣ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺍﻭ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺧﺎﺭﺝ‬
‫ﺍﺯ ﺣﯿﻄﮥ ﻋﻼﯾﻘﺶ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺟﺬﺏ ﺷﺪﻧﺶ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﺩﺍ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﺎﺋﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻟﯿﻠﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺩﺭﻣ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﭘﯿﺶﺗﺮ ﺑﺎ ﺯﻧ ﮊﺍﭘﻨ‬
‫ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻣﻘﺼﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﻓﺮﺩﺍﯾﺶ‪ ،‬ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗ ﻣ ﮐﻮﯼ‪،‬‬
‫ﭘﺮﺩﯾﺲ ﺩﺍﻧﺸ ﺎﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﮐﻠﺒﻪﺍﯼ ‪ Ⅼ‬ﺷ ﻞ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾ‬

‫ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻧﻪ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﯾﻨﺪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾ‬

‫ﺭﺍﯾﺎﻧﮥ ﻣﯿﻦﻓﺮﯾﻢ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺶ‪ .‬ﺟﻌﺒﻪﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﺩﺳﺘﻪﺑﻨﺪﯼ‬
‫ﻧﺸﺪﻩ‪ ،‬ﻫﻤﮥ ﻓﻀﺎﯼ ﮐﻒ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫»ﺩﯾﺰﯼ! ﺍﻭﻣﺪﯼ!«‬

‫ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺩﯾﺪﻧﺶ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺎﺋﻮ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺩﻭ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ‬
‫ﺩﯾ ﺮ ﻫﻢ ﺁﻥﺟﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺒﹺﻞ ‪ ،۱۰‬ﭘﺴﺮﯼ ﻻﻏﺮ ﻭ ﺳﯿﺎﻩﭘﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺍﻧﺸ ﺎﻩ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺮﻟ ‪ ،۱۱‬ﺯﻧ ﻫﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﺮﻣﻮﺯﯼ ﺩﺍﺷﺖ‪ .‬ﻇﺎﻫﺮﺍﹰ ﯾ‬
‫ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﮊﺍﭘﻨ ﻫﻢ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫‪Jhon C. Lilly۹‬‬
‫‪Babel۱۰‬‬
‫‪Curly۱۱‬‬
 ‫‪۶‬‬

‫ﻧﻈﺮﯼ‪ ،‬ﮐﺮﻟ‬ ‫ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺣﻮﺯﮤ ﺗﺨﺼﺼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺒﻞ ﻓﯿﺰﯾ‬

‫ﻧﻈﺮﯾﮥ ﮐﻮﺍﻧﺘﻮﻡ ﻭ ﺗﺎﺋﻮ‪ ،‬ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃ ‪ .‬ﺧﻮﺩ ﺩﯾﺰﯼ ﻫﻢ ﻧﺮﻡﺍﻓﺰﺍﺭ ﻭ ﺭﻭﺑﺎﺗﯿ‬
‫ﻣ ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ .‬ﻟﻘﺒﺶ ﺍﺯ ﺁﻫﻨﮕ ﮐﻪ ﻫﺎﻝ ‪ ،۹۰۰۰‬ﻣﻌﺮﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﻫﻮﺵ ﻣﺼﻨﻮﻋ ﻫﺎ‬
‫ﺩﺭ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﻟﺤﻈﺎﺗﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﻄﮥ ﻣﺸﺘﺮﮐﺸﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺷﺘﮥ ﻫﯿﭻﮐﺪﺍﻡ‪ ،‬ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺍﺻﻠ ﻧﺒﻮﺩ‪.‬‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻤ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟ ﮐﻨﺠﺎﻭﯾﺶ ﺗﺤﺮﯾ‬

‫ﻭﻗﺘ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﻣ ﮐﻮﯼ ﺭﺳﯿﺪ‪ ،‬ﺍﺻﻼ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺼﻮﺭﺍﺗﺶ ﺍﺯ‬
‫‪۱۲‬‬
‫ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ‪،‬‬ ‫ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﮐﻠﹼ ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺭﺕﻫﺎﯼ ﻫﯿﭙﯽﻫﺎﯼ ﺩﻫﮥ ‪ ۷۰‬ﻣﯿﻼﺩﯼ‬
‫ﻭﻟ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺭﻧﮕ ﺭﻧﮕ ﻧﭙﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﻗﺘ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﻢ‪،‬‬
‫ﻋﻼﻣﺖ ﺻﻠ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ‪.‬‬

‫ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺻﺤﺒﺘﺸﺎﻥ‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻥ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺯﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﻟﯿﻠ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦﺟﺎ‬
‫ﺩﺭ ﺳﺎﺣﻞ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﻫﺎﻭﺍﯾﯽ؛ ﻭ ﻣ ﮐﻮﯼ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺩﻟﻔﯿﻨ ﺩﺳﺖ‬
‫ﻫﻢ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻠ ﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ »ﺩﻟﻔﯿﻦ« ‪ ۱۳‬ﺻﺪﺍ ﻣ ﺯﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫»ﺍﯾﻦ ﻟﻘﺐﺑﺎﺯﯼﻫﺎ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻋﻀﻮ ﮔﹶﻨﮕ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﺷ ‪«.‬‬

‫ﺑﺒﻞ‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﻻﻏﺮ‪ ،‬ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﮐﺶﻭﻗﻮﺱ ﻣ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺖ »ﺷﺎﯾﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﻣﺎ‬
‫ﺟﺬﹼﺍﺏﺗﺮﯾﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﭘﺎﻟﻮ ﺁﻟﺘﻮ ﻣ ﺷﯿﻢ«‪.‬‬

‫‪۱۲‬ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﺩﻫﮥ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ‪ ،‬ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭﺝﮔﯿﺮﯼ ﺧﺮﺩﻩﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﯿﭙﯽ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﯾ ﺎ‬

‫‪Dolphin۱۳‬‬
‫‪۷‬‬

‫»ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼ؟«‬

‫»ﻣ ﺧﻮﺍﯾﻢ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ‪«.‬‬

‫»ﻫﺎ…؟«‬

‫ﮐﺮﻟ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳ ﻮﺕ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﮔﯿﺲ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﺵ ﺑﻪ‬

‫ﺁﺭﺍﻣ ﺗﺎﺏ ﻣ ﺧﻮﺭﺩ‪.‬‬

‫ﺟﻮﺭ ﺷﺒﯿﻪﺳﺎﺯﯼ ﺍﺳﺖ؟‬ ‫ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺟﺪﯾﺪ؟ ﻣﻨﻈﻮﺭﺵ ﯾ‬

‫ﻣ ﮐﻮﯼ –ﺩﻟﻔﯿﻦ– ﮐﺴ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺎﺳ ﺩﺍﺩ‪.‬‬

‫***‬

‫ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺷﺒﯿﻪﺳﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥﺳﺎﺯﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ‬

‫ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺭﺍ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺷﺒ ﻪ‬
‫ﺑﻮﺩ؛ ﻭ »ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗ « ﮐﻪ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻭﺭﺩﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺪﯾﻊ‬
‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺣﯿﺎﺕ ﺑﺎ ﻫﻮﺵ ﻣﺼﻨﻮﻋ ‪ .‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻫﻮﺵ ﻣﺼﻨﻮﻋ ﺩﺭ‬

‫‪ ۱۹۸۷‬ﻣﯿﻼﺩﯼ ﮔﺮﺩ ﻫﻢ ﻣ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﻭﻩ ﻣ ﮐﻮﯼ‪ ،‬ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ‬
‫ﺷ ﻞ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫***‬
 ‫‪۸‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺗﺎﺋﻮ‪ ،‬ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺸ ﻞ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ‬

‫ﺗﺎ ﮐﻤﺮﺵ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﺍﺣﺴﺎﺳ ﻧﺸﺎﻥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﮐﻢﺣﺮﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﺎﻫ‬
‫ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻋﺒﺎﺭﺕﻫﺎﯾﯽ ﺭﻣﺰﯼ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺣﺮﻑ ﻣ ﺯﺩ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻫﻤﮥ ﺁﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣ ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﭼ ﻮﻧﮕ‬
‫ﭘﺎﯾﺶ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺷﺒ ﻪ‪ ،‬ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻧﻤ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﮐﺴ ﺍﯾﻦ‬
‫‪۱۴‬‬
‫ﺻﺪﺍﯾﺶ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺒﻬﻤ‬ ‫ﻟﻘﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ‪ ،‬ﻭﻟ »ﺷﯿﺒﻮﻣ «‬
‫‪۱۵‬‬
‫ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﻨ ﺍﯼ ﻣﺜﻞ »ﺫﻥ«‬

‫ﻃﻮﻟ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺰﯼ ﺑﺎ ﺩﯾ ﺮﺍﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺧﯿﻠ ﺯﻭﺩ‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﺑ ﻨﺪ‪.‬‬

‫»ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺣﯿﺎﺕ ﻧﻤ ﺗﻮﻧﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﺣﺪﺱ ﻣ ﺯﻧﻢ ﺧﺪﺍﯼ ﻭﺍﻗﻌ ‪،‬‬
‫ﻣﺸ ﻞ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪«.‬‬

‫ﺗﯿﻢ ﺟﻮﺍﻥ‪ ،‬ﯾﺎ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣ ﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ »ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ« ‪ ،۱۶‬ﭘﺎﯼ‬
‫ﻏﺬﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥﺑﺮ ﭼﯿﻨ ‪ ،‬ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻓﺸﺎﻥ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻟ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ‬

‫ﻃﻮﺭ ﺩﻗﯿﻖ‪ ،‬ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺪﯾﻊ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﭼ ﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪Shibumi۱۴‬‬
‫‪۱۵‬ﻣ ﺘﺒﯽ ﺩﺭ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻮﺩﺍﯾﯽ ﮊﺍﭘﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻔﮑﹼﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﮊﺭﻑﻧﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ‬
‫ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﮥ ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫‪Wild bunch۱۶‬‬
‫‪۹‬‬

‫ﺷﯿﺒﻮﻣ ﮐﻤ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻘﯿﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻮﺩﻝﻫﺎﯼ ﺳﺮﺥﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣ ﺟﻮﯾﺪ‬

‫ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﮔﻔﺖ »ﻭﻗﺘ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ‪ ،‬ﻫﻤﻪﺟﻮﺭ ﻫﯿﻮﻻﯾﯽ ﺭﻭ ﺗﺼﻮﺭ ﻣ ﮐﺮﺩﻡ«‪.‬‬

‫»ﻫﯿﻮﻻ؟ ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺩﺯﯾﻼ ﻭ ﺍﯾﻦﻫﺎ؟«‬

‫»ﻧﻪ‪ .‬ﺧﺐ… ﺍﻭﻥ ﻫﻢ ﺁﺭﻩ‪ .‬ﺍﻭﻥ ﺟﻮﺭ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺑﻮﺩﻥ‪«.‬‬

‫»ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺧﻮﺑﻦ‪«.‬‬

‫ﺩﻟﻔﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﯽﺻﺪﺍ ﮔﻮﺵ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﻓﺖ‪.‬‬

‫»ﻣﻨﻢ‪ .‬ﮐﯿﺖ ‪ ۱۷‬ﺧﻮﻧﻪﺍﺳﺖ؟ ﺁﻫﺎ‪ ،‬ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ‪ .‬ﺁﺭﻩ‪ .‬ﻭﻗﺘ‬
‫ﺭﺳﯿﺪ ﺧﻮﻧﻪ… ﻧﻪ‪ .‬ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﻣ ﺁﻡ ﺧﻮﻧﻪ‪«.‬‬

‫»ﭼ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻔﯿﻦ؟«‬

‫ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺩﺳﺖﭘﺎﭼﻪ‪ ،‬ﻋﮑﺲ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ‬

‫ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﮐﯿﺖ ﮐﺎﻓ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺍﺿ ﺷﻮﺩ ﭘﺴﺮ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺍﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﯾ‬

‫»ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯﮐﯿﺖ ﺑﺨﻮﺍﯾﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺍﻣﻮﻥ ﺑﺰﻧﻪ ﭼﯿﻪ؟«‬

‫»ﺍﯾﺪﮤ ﺧﻮﺑﯿﻪ‪ .‬ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻟ ﺑﺎﯾﺪ ﭼ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﯿﺴﺘﻦ‬
‫ﻭ ﻣ ﺗﻮﻧﻦ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﺪﯾﺪ ﻭ ﺍﺻﯿﻞ ﺧﻠﻖ ﮐﻨﻦ‪«.‬‬

‫»ﻫﯿﻮﻻ… ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﻣ ﺧﻮﺍﯾﻢ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ‪«.‬‬

‫‪Keith۱۷‬‬
 ‫‪۱۰‬‬

‫ﻭ ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ‪ ،‬ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯼ ﺣﯿﺎﺕ ﻣﺼﻨﻮﻋ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻼﺵ‬

‫‪۱۸‬‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻘﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ… ﻫﯿﻮﻻﻫﺎﯼ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻟ ‪.‬‬

‫ﭘﺴﺮ ﺩﻩﺳﺎﻟﮥ ﺩﻟﻔﯿﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ ‪ ،‬ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﻃﺮﺍﺣ‬
‫ﻣ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺍﻭ ﺑﺎﺯﯾ ﻨ ‪ ۱۹‬ﻣﺸﺘﺎﻕ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻭﯾﮋﮔ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ‬
‫ﮔﺮﻭﻩﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺣﯿﺎﺗﯿﺸﺎﻥ‪ ،‬ﺳﻄﻮﺡ ﻋﺪﺩﯼ ﺗﺨﺼﯿﺺ‬
‫ﻣ ﺩﺍﺩ‪.‬‬

‫ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﯿﺎﺕ ﻣﺼﻨﻮﻋ ﺑﺪﻭﯼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﺎﯼ ﺳﻠﹼﻮﻟ ﻭﻭﻥ‬
‫‪۲۱‬‬ ‫‪۲۰‬‬
‫‪ ،‬ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ‪.‬‬ ‫ﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﺯﻧﺪﮔ ﮐﺎﻧﻮﯼ‬ ‫ﻧﯿﻮﻣﻦ‬
‫ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﯾﻬ ﭘﻨﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯿﺘ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺎﺋﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫ ﺑﻪ ﻧﻘﹼﺎﺷ ﻫﺎﯼ ﮐﯿﺖ‪ ،‬ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﻣ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ‬

‫ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﻍ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﯿﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ ،‬ﻭﻟ ﺗﺎﺋﻮ‬
‫ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻣ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﺭﺷﺪ ﻣ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺨﹼﺼﻪﻫﺎﯼ‬
‫ﺣﺎﻟﺖﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﯿﻨﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺑﺒﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪Digimon: Digital Monsters۱۸‬‬

‫‪Gamer۱۹‬‬
‫ﭘﺪﯾﺎ(‬ ‫‪) Von Neumann cellular automata ۲۰‬ﻭﯾ‬
‫‪) Conway’s Game of Life ۲۱‬ﻭﯾ ﭘﺪﯾﺎ(‬
‫‪۱۱‬‬

‫ﮐﯿﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ‬

 ‫‪۱۲‬‬

‫ﺍﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻟﻔﻆ »ﺗﮑﺎﻣﻞ« ‪ ،۲۲‬ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ‪ ،‬ﺍﯾﻦ ﺍﹶﺷ ﺎﻝ‬
‫ﺣﯿﺎﺕ ﻣﺼﻨﻮﻋ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻨﺸﺎﻥ ﺗﻼﺵ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ‬
‫ﺍﻟ ﻮﺭﯾﺘﻢ ﮐﺮﺩ‪.‬‬ ‫ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﯾ‬

‫»ﻭﻟ ﺍﮔﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺭﻭ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﯾﺰﯼ ﺷﺪﻩ ﻧﻤ ﺷﻦ؟«‬

‫»ﺁﺭﻩ ﺗﺎﺋﻮ‪ .‬ﻫﺮﭼﯿﺰﯼ ﻋﻠﹼﺖ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﺩﺍﺭﻩ‪«.‬‬

‫»ﻣﻮﺍﻓﻘﻢ ﻟﺰﻭﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﯾﻪ ﭘﺎﯾﻪﺍﻡ‪ ،‬ﻭﻟ ﻓﮑﺮ ﻧﻤ ﮐﻨﻢ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﻪ ﺭﻗﯿﺐ‪ ،‬ﺟﺬﺏ ﻋﻨﺼﺮﻫﺎﺵ ﻭ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺷﺪﻥ‬
‫ﺑﺎﺷﻪ‪«.‬‬

‫»ﻫﻤﮥ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣ ﺗﻮﻧﯿﻢ ﺑ ﻨﯿﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﺷ ﻞ ﻭ ﮐﻨﺶﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﻪﺍﯼ‬

‫ﺭﻭ ﺑﺪﯾﻢ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺸﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺣﯿﺎﺕ‪ ،‬ﻭﻟ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻫﺴﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ‬
‫ﻧﻤ ﺩﻭﻧﻢ ﭼ !«‬

‫ﺍﺯ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﻫﺎ ﮐﺎﺭ ﻣ ﮐﺮﺩ‪،‬‬ ‫ﺷﯿﺒﻮﻣ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺳ ﻮﺕ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﯾ‬

‫ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﮔﻔﺖ »ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻭﻝ« ‪.۲۳‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫»ﭼ ﭼ ؟«‬

‫‪Evolution۲۲‬‬
‫‪Entelecheia۲۳‬‬
‫‪۱۳‬‬

‫»ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﯾﻪ ﺭﺑﻄ ﺑﻪ ﺍﺭﺳﻄﻮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮﺭﺕ ﺍﺯﺵ ﭼﯿﻪ ﺷﯿﺒﻮﻣ ؟«‬

‫ﺟﺴﻢ‬ ‫»ﻣﻨﻈﻮﺭﻡ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺟ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾ‬

‫ﺑﯽﺟﺎﻥ‪ ،‬ﺯﻧﺪﮔ ﻣ ﺑﺨﺸﻦ ﺣﺮﻑ ﻣ ﺯﻧﯿﻢ‪ .‬ﺍﺻﻼ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ‬
‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﭘﯿﺎﺩﻩﺳﺎﺯﯼ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﮐﻠﹼ ﺍﺯﺵ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺖ‪«.‬‬

‫ﺗﺎﺋﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮﺍﻧﮥ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﻣ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺗﻠ ﮔﻔﺖ‬

‫»ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ؟ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺯﻧﺪﻩﺍﻥ‪ .‬ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌ‬
‫ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﻥ‪«.‬‬

‫ﺷﯿﺒﻮﻣ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻘﯿﮥ ﮔﺮﻭﻩ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫***‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺗﺎﺋﻮ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﭘﺮﻭﮊﮤ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻭﺍﺳﻄ ﺑﯿﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﻭ ﺷﺒ ﻪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫‪۲۵‬‬ ‫‪۲۴‬‬
‫)ﺑﺎ‬ ‫ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﺁﻟﻦ ﮐ‬ ‫ﻭﺍﺳﻂ ﺁﺭﻣﺎﻧ ﺍﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﯾﻨﺎﺑﻮﮎ‬
‫‪۲۶‬‬
‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﭼﯿﺰﯼ ﮐﺎﻣﻼ‬ ‫ﺭﺍﯾﺎﻧﮥ ﻫﻤﺮﺍﻩ(‬ ‫ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩﺷﻨﺎﺳ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ‪ ،‬ﯾ‬
‫ﺑﯽﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﻣ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺷﺒ ﻪ ﻭﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻃﹼﻼﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ‬

‫‪Dynabook۲۴‬‬
‫‪Alan Kay۲۵‬‬
‫‪۲۶‬ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺩﺍﯾﻨﺎﺑﻮﮎ‬
 ‫‪۱۴‬‬

‫ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺍﺻﻠ ﮐ ﺍﺯ ﺩﺍﯾﻨﺎﺑﻮﮎ‪ ،‬ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻮﭼ‬

‫ﺩﺷﺖ‪ ،‬ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﭽﻪ ﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ‬ ‫ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﭼﯿﺰﯼ ﺁﻥﻗﺪﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﺎ ﯾ‬
‫ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﺩﯾﺰﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﯿﺶﺗﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﺖ‬
‫ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ‪ ،‬ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺑﺎ ﻗﻠﻤﺮﻭﯼ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪﮤ ﺷﺒ ﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺭﺍﺑﻂ ﺷﺒ ﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺁﺭﮎ ‪ ۲۷‬ﻧﺎﻣﯿﺪ‪ .‬ﭼﯿﺰﯼ ﻣ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑ ﺬﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ‬

‫ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺷﺒ ﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﺮﻭﻥ‪ ،‬ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫‪۲۸‬‬
‫ﺭﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ‬ ‫ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻫﺴﺘﮥ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ‪ ،‬ﺩﯾﺠ ﮐﻮﺭ‬
‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﻣﯿﻦﻓﺮﯾﻢ ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﺩﻟﻔﯿﻦ‪،‬‬ ‫ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ‪ ۱۹۸۵‬ﻣﯿﻼﺩﯼ‪ ،‬ﯾ‬

‫ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﮔﺬﺭ ﺯﻣﺎﻥ‪ ،‬ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎﯼ‬
‫ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﻻ‬
‫ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺁﻥﭼﻪ ﻣ ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﯿﺶﺗﺮ ﺍﺯ ﮐﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺍﺩﻩ‬

‫ﻣ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺒﻮﻧﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺩﺑﺴﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ‪ ،‬ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺑﻘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ‬
‫ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ Ark۲۷‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﺸﺘ‬

‫‪Digicore۲۸‬‬
‫‪۱۵‬‬

‫ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬ﻧﺎﻡﻫﺎﯾﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪:‬‬
‫ﮐﻮﺗﺎﻩﺷﺪﮤ ﻭﺍﮊﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺑﻪ ﺍﺿﺎﻓﮥ ﻣﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﺨﻔﹼﻒ‬
‫‪ ⅿonster‬ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ‪ .‬ﺁ ﮔﻮﻣﻮﻥ‪ ،‬ﻟﺌﻮﻣﻮﻥ‪ ،‬ﺩﹺﻭﯼﻣﻮﻥ ﻭ…‪ .‬ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ‬
‫ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺮﺍﯼ ﮐﯿﺖ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫***‬

‫ﺧﺎﻧﮥ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭ ﺑﻠﻮﮎ ﺑﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﻭﻟ ﺍﻭ‬
‫ﮐﺎﺑﻞﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﺍﺵ ﮐﺸﯿﺪ )ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻏﯿﺮﻗﺎﻧﻮﻧ (‬
‫ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥﺟﺎ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﭙﺎﯾﺪ؛ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻭ‬
‫ﮐﯿﺖ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﯿﺖ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻄﺎﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ‬
‫ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺁﻥﻫﺎ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎﺯﯼ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻭ ﺁﺯﻣﻮﺩﻥ‬
‫ﺍﻟ ﻮﺭﯾﺘﻢﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ‪ ،‬ﮐﯿﺖ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪.‬‬

‫»ﺑﺎﺑﺎ‪ ،‬ﯾﻪ ﺍﺗﹼﻔﺎﻕ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﻣ ﺍﻓﺘﻪ«‪ .‬ﮐﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﮥ ﭘﺎ‬
‫ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺩﺭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﺩﺭ‪ ،‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﺳﯿﺪﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ‪،‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪.‬‬

‫»ﻣﻨﻈﻮﺭﺕ ﺍﺯ ﻋﺠﯿﺐ ﭼﯿﻪ؟«‬

‫»ﺑﺒﯿﻦ«‬
 ‫‪۱۶‬‬

‫ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺎﺭﻭﺭﻭﻣﻮﻥ ﻭ ﮐﻮﻭﺍﮔﺎﻣﻮﻥ ﻭ ﺑﻘﯿﮥ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﺒﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ‬

‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻧ ﻧﺎﺁﺷﻨﺎ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﮥ ﺻﻔﺤﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫»ﺍﯾﻦ ﮐﺪﻭﻡ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻧﻪ؟«‬

‫»ﻧﻤ ﺩﻭﻧﻢ…«‬

‫ﺗﻌﺠﺒﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﯿﺖ ﻧﻤ ﺩﺍﻧﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻃﺮﺡ ﺗﻤﺎﻡ‬

‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺎﺗﺮﯾﺲﻫﺎﯼ ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ‬
‫ﺑﻪ ﮐﺪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﺮﺧ ﺁﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻭﻟ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻘﯿﻪ‬
‫ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﭼ ﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻏﯿﺮﻣﻤ ﻦ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫»ﻫﻤﻤﻢ‪ ،‬ﺧﺐ… ﮐﻠﹼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ‪ .‬ﺟﺎﯼ ﻏﺎﻓﻠ ﯿﺮﯼ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﻌﻀ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻮﻥ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ‬
‫ﻣ ﺧﻮﺍﯾﻢ ﺍﺗﹼﻔﺎﻕ ﺑﯿﻔﺘﻪ‪ .‬ﻭﻟﺶ ﮐﻦ‪ .‬ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺷﺎﻡ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ‪«.‬‬

‫ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮ ﺍﺿﺎﻓ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﹺ ﺑﯽﺣﺮﮐﺖ‪ ،‬ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﯿﺖ ﺑﻪ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺭﻓﺖ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻟﻔﯿﻦ‪ ،‬ﮐﺮﻟ ‪ ،‬ﺑﺒﻞ ﻭ ﺗﺎﺋﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺩﯾﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ‬
‫ﺁﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻌ ﻭ ﺧﻄﺎ ﻣ ﻧﻮﺷﺖ‪ ،‬ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫‪۱۷‬‬

‫ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ‪ ،‬ﻓﻠﻮﭼﺎﺭﺗ ﺍﺯ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺁﺭﮎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ‬ ‫ﯾ‬
‫ﻣ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﯾ ﺮﯼ‪ ،‬ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ‪ .‬ﺁﻥ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﻋﺠﯿﺐ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪﺍﺵ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻭﻗﺘ‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻬﺶ ﺷﺪ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ‪.‬‬

‫ﻫﯿﭙﯽ‬ ‫ﻭﻗﺘﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﯾ‬

‫ﺷﺮﮐﺖ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺧﺼﻮﺻ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﺯ ﺍﻭ‬ ‫ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﯾ‬
‫ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺎﺭﻍﺍﻟﺘﹼﺤﺼﯿﻠ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﭙﯿﻮﻧﺪﺩ‪ .‬ﻭﻟ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮﺍﯾﺶ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺎﺯﮤ ﺯﻣﺎﻧ ﻣﺤﺪﻭﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺮﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﻭﯼ‬
‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ‪ ،‬ﻋﺠﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﺭﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ‬
‫ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎﺋﻮ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ‪ ،‬ﺍﻟ ﻮﺭﯾﺘﻢﻫﺎﯼ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺭﺍ‬
‫ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻤ ﺶ ﻣ ﮐﺮﺩ؛ ﻭﻟ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﺳﺎﺳ ﺍﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ‬
‫ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﻣ ﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫***‬

‫ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻗﺮﻥ ﺑﯿﺴﺖ ﻭ ﯾ ﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺁﯾﻨﺪﮤ ﺩﻭﺭﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻗﺮﻥ ﺑﯿﺴﺖ ﻭ ﯾ ﻤ ﮐﻪ ﻭﻗﺘ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻮﭼ‬

‫ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﻓﯿﻠﻤ ﮐﻪ ﻟﻘﺒﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ ۲۹ ،‬ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺁﻥ ﻣ ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬

‫‪۲۹‬ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ »‪ :۲۰۰۱‬ﺍﺩﯾﺴﮥ ﻓﻀﺎﯾﯽ« ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺁﺭﺗﻮﺭ ﺳ ‪ .‬ﮐﻼﺭﮎ‬

 ‫‪۱۸‬‬

‫ﺳﺎﻝ ‪ ۲۰۰۱‬ﺟﺎﯾ ﺎﻩ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺩﯾﺰﯼ ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺁﻥ ﺳﺎﻝ‪ ،‬ﺳ ﺳﺎﻟﻪ ﻣ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﺘﺎ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺼﻮﺭ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﺭﻭﯼ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﺎﺭ ﻣ ﮐﺮﺩ؟‬

‫ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﻭ ﻋﺪﻡ ﻗﻄﻌﯿﺖ ﻣﺒﻬﻤ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﻟﺨﺘ ‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺭﻭﯾﺎﭘﺮﺩﺍﺯﯾﺶ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺩﻩ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻢﺍﺗﺎﻗﯿﺶ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ‬
‫ﮐﻪ ﺩﯾﺮ ﻣ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ‪ ،‬ﻭﻟ ﺑﻮﻕ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ‪.‬‬

‫»ﭼﻪ ﻋﺠﯿﺐ‪ .‬ﯾﻌﻨ ﻣﺸ ﻠﺶ ﭼﯿﻪ؟«‬

‫ﻫﯿﭻﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦﻫﺎﯼ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ‪ ،‬ﮐﺎﺭ ﻧﻤ ﮐﺮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﯾﺲ ﺩﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺻﺮﻑ‬

‫ﻧﻈﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ‪ ،‬ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ‪ .‬ﺁﻫ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯿﺶ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻣ ﺧﺎﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻠﯿﺪﻫﺎﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﻣ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣ ﺭﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻭﻟ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ‪ ،‬ﻧﻮﻓﻪﺍﯼ ﺳ ﻮﺕ ﺭﺍ ﺷ ﺴﺖ‪.‬‬

‫»ﭼ ‪ ،‬ﭼ ﺑﻮﺩ؟«‬

‫ﺻﺪﺍﯼ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﺧﺮﺍﺵ ﻣ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫‪۱۹‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ‪ .‬ﮐﺴ ﺁﻥﺟﺎ ﺑﻮﺩ؟‬

‫ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣ ﺍﺯ ﺻﻨﺪﻟﯿﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻗﹼﺖ ﮔﻮﺵ ﻣ ﮐﺮﺩ‪،‬‬

‫ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﺭﻓﺖ‪ .‬ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﭘﺲ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻬﻮﯾﻪ‪ ،‬ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ‬
‫ﺑﺸﻨﻮﺩ‪ .‬ﮐﺴ ﺩﺍﺷﺖ ﺷﻮﺧ ﺍﯼ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﻣ ﮐﺮﺩ؟ ﺑﺒﻞ؟‬

‫ﺩﺭ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ‪ .‬ﻫﻤﮥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﯼ ﭘﺎﺭﮐﯿﻨﮓ‬

‫ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﻧﺴﯿﻢ ﮔﺮﻡ ﺷﺒﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺁﺷﻔﺖ‪.‬ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺁﻥﺟﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ‬
‫ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺭﺍ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﺮﮔﺸﺖ‪.‬‬

‫ﻫﯿﭻﭼﯿﺰﯼ ﻧﺒﻮﺩ‪» .‬ﻭﻗﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﻪ‪ «.‬ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻨﻈﺮﻩﺍﯼ‬
‫ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺷﺪ‪ .‬ﺧﺮﺍﺵﻫﺎﯼ ﻋﻤﯿﻖ‪ ،‬ﺳﻄ ﺑﯿﺮﻭﻧ ﺩﺭ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﺟﺎﻧﻮﺭﯼ ﻋﻈﯿﻢﺍﻟﺠﺜﻪ‪ ،‬ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻨﮕﺎﻝﻫﺎﯾﺶ ﺧﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﭘﺮﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍ ﻗﻔﻞ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﻧﻔﺲﻧﻔﺲ ﻣ ﺯﺩ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻫﯿﭻ ﺟﺎﻧﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﭘﺎﻟﻮ ﺁﻟﺘﻮ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺎﯼ ﭼﻨﮕﺎﻟ‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑ ﺬﺍﺭﺩ‪ .‬ﻻﺍﻗﻞ ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎﻧﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩﺍﺵ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻭﻟ ﺁﻥﻫﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ‪ ،‬ﺟﺎﯼ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ .‬ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮﯼ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻓﺖ‪.‬‬
‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ‪ ،‬ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻄﺮ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺣﺪﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺁﺯﻣﻮﺩ‪ .‬ﻫﻨﻮﺯ ﻗﻄ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻭﻟ ﺷﺒ ﻪ‪ ،‬ﺧﻂ ﻭﺍﺻﻞ ﻣﯿﻦﻓﺮﯾﻢ‬

‫ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﯾﺲ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﻣ ﮐﺮﺩ‪.‬‬
 ‫‪۲۰‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺻﻔﺤﻪﮐﻠﯿﺪ ﺟﻬﯿﺪ‪ .‬ﺭﺍﯾﺎﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺎﻧ ﻫﺎﯼ‬

‫ﻧﻔﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣ ﺩﯾﺪ‪.‬‬ ‫ﺩﺍﻧﺸ ﺎﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﺵ‪ .‬ﻻﺍﻗﻞ ﯾ‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩ‪.‬‬

‫»ﻫﺎ؟؟؟«‬

‫ﭼﯿﺰﯼ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ .‬ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻧ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﮥ ﭘﺎﯾﯿﻨ ﺳﻤﺖ‬

‫ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺁﻧ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣ ﺭﺳﯿﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﭘﻨﺠﺮﮤ ﻧﻤﺎﯼ ﮐﻠﹼ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ‪.‬‬
‫ﺟﻬﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﻭﺩﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺷﺒ ﻪ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻣ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬
‫ﺷ ﹼ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﮐﺎﻣﺒﺮﯾﻦ ‪ ۳۰‬ﺭﺥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪.‬‬

‫ﻧﮕﺎﻩ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ‬ ‫ﻭﻟ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﻣ ﺷﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﯾ‬

‫ﺁﻥ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﻧﺎﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﻫﯿﭻﮐﺠﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎﻫ ﺑﻪ ﺷﺒ ﮥ ﮐﺪﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﻧﺎﺣﯿﻪﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﻠﹼ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺭﻭﯼ ﺁﻥﺟﺎ‬
‫ﺑﺰﺭﮒﻧﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﻧﺎﺣﯿﮥ ‪ Ⅼ‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺩﻗﯿﻘﺎﹰ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫»ﭼ ؟؟؟«‬
‫‪۳۰‬‬
‫ﺑﻪ ‪ ۵۴۲‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ‬ ‫ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﻓﺮﮔﺸﺘ ﻧﺴﺒﺘﺎﹰ ﮐﻮﺗﺎﻫ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺩﻭﺭﮤ ﮐﺎﻣﺒﺮﯾﻦ‪ ،‬ﻧﺰﺩﯾ‬
‫ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃ ﺁﻥ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﭘﯿﺶ‬
‫ﺍﺯ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﮐﺎﻣﺒﺮﯾﻦ‪ ،‬ﺑﯿﺶﺗﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ‪ ،‬ﺳﺎﺩﻩ ﻭﻋﻤﺪﺗﺎﹰ ﺗﮏﺳﻠﻮﻟ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ‪ ۷۰‬ﺗﺎ‬
‫‪ ۸۰‬ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﻓﻌﻠ ﺣﯿﺎﺕ‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫‪۲۱‬‬

‫ﺷ ﻞ ﺣﯿﺎﺕ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻟ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ‪ Ⅼ‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ‬ ‫ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﯾ‬

‫ﺩﺍﺷﺖ‪» .‬ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ؟«‬

‫ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﺶ ﺯﻧﮓ ﻣ ﺯﺩﻧﺪ‪ .‬ﻣ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ‬

‫ﺍﺗﹼﻔﺎﻗ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﻭﻟ ﻧﻤ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻧﺪ‪ .‬ﻓﮑﺮﻫﺎﯾﺶ ﯾﺦ‬
‫ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺎﺣﯿﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ‪ Ⅼ‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺒﻮﺩ‪ ،‬ﺑﻠ ﻪ ﻓﻀﺎﯾﯽ‬

‫ﺩﺭﺳﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔ ﻧﺼﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ‪ ،‬ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﻣ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺧﺮﻧﺎﺱ ﻣ ﮐﺸﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻮﺩ‪ .‬ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻫﯿﭻﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ‬ ‫ﺷﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑﯿﺮﻭﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺗﺎﺭﯾ‬
‫ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ .‬ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ‪ .‬ﭼﻪﻃﻮﺭ ﻣ ﺷﺪ ﺑﺒﯿﻨﺪ؟ ﻧﻤ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ‬
‫ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﺪ!‬

‫ﻭﻟ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﮐﺮﺩ‪ .‬ﺟﺎﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺩﻩ‬
‫ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﮑﺎﻥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ .‬ﺩﯾﺰﯼ ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﯼ ﺁﻭﯾﺰ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺗﺎﺏ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ‪ .‬ﺻﻔﺤﻪﮐﻠﯿﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﻣﻘﺎﻻﺕ‬
‫ﺑﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ‪.‬‬

‫»ﺍﻣ ﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻩ‪ .‬ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﻭﺵ ﮐﺎﺭ ﻣ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫»ﺭﺍﻫ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﻧﺸﺖ ﮐﻨﻪ‪.‬‬

‫»ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﺼﻮﺭ ﻣ ﮐﻨﻢ‪«.‬‬

 ‫‪۲۲‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣ ﺩﺍﺩ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ‬

‫ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺸ ﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺩ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺩﺭﹺ ﺯﯾﺮﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ‬

‫ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻄ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻕ ﻣﯿﻦﻓﺮﯾﻢ‪ ،‬ﺍﺯ ﭘﻠﹼﻪﻫﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﯾﺪ‪ .‬ﺳ ﻮﺕ‪ .‬ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺲ‬
‫ﮐﺸﯿﺪﻥ ﻧﺎﻣﻨﻈﹼﻤﺶ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ‪ ،‬ﭘﮋﻭﺍﮎ ﻣ ﯾﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﺩﺭ ﺯﺩﻥ‬
‫ﺧﺸﻨ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺧﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﺤ ﻢ ﺑﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ‬

‫ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻩ‪ .‬ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﮐﺮﺩﻩ‪ .‬ﻭﻗﺘ‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻓﻘﻂ ﯾ‬
‫ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺟﯿﻎ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫»ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎﺵ! ﻣﻨﻢ!«‬

‫»ﺷﯿﺒﻮﻣ …«‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻤ ﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﻭﻟ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ‬

‫ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﺎﺕ ﭘﺮﺩﯾﺲ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺷﺐ‪ ،‬ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﮔﺮﺩﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻭﻟ ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩ‪.‬‬

‫ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﺁﻥ ﺷﺐ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ‬
‫ﻣﯿﻦﻓﺮﯾﻢ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺩﺳﺘﮥ ﻭﺣﺸ ﻫﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺮﻣ ﺑﻪ ﺷﺒ ﻪ ﺁﺳﯿﺐ‬
‫ﺯﺩﻩ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺭﺍﻫ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎﯼ ﮔﻢﺷﺪﻩ ﻧﺒﻮﺩ‪.‬‬
‫‪۲۳‬‬

‫ﺁﻥﻫﺎ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ‪ ۱۹۸۶‬ﻣﯿﻼﺩﯼ‪ ،‬ﺑﻮﺩﺟﮥ‬

‫ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﮊﺍﭘﻨﯿﺸﺎﻥ ﻗﻄ ﺷﺪ‪ .‬ﺩﻟﻔﯿﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﮥ ﺷﺨﺼ ﺍﺩﺍﻣﻪ‬
‫ﻣﻬﻤﺎﻧ‬ ‫ﺩﻫﺪ‪ ،‬ﻭﻟ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺪﻩ ﻋﻤﻠ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ‪ ،‬ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﯾ‬
‫ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈ ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸ ﺎﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﭼ‬

‫»ﺭﺍﺳﺘ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟«‬

‫ﻇﺎﻫﺮﺍﹰ ﻣﺮﺩ ﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮ ﮊﺍﭘﻨ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﻭﺩﯼ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬
‫ﺩﯾﺰﯼ ﻧﮕﺎﻫ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻟ ﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﻭﯾﺶ ﻣ ﻧﺸﺴﺖ‬
‫ﻭ ﺩﺭ ﺳ ﻮﺕ‪ ،‬ﺭﻭﯼ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺷﺒ ﻪﺍﯼ ﮐﺎﺭ ﻣ ﮐﺮﺩ‪.‬‬

‫ﺟﻠﺪ ﺁﺑﯽﺭﻧﮓ ﻗﺮﺍﺭ‬ ‫ﻓﻼﭘﯽ ﭘﻨ ﺍﯾﻨﺠ ‪ ،‬ﺩﺭ ﯾ‬ ‫ﺩﯾﺴ‬ ‫ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ ﯾ‬

‫ﺩﺍﺷﺖ‪.‬‬

‫***‬

‫ﺷﺮﮐﺖ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺧﺼﻮﺻ ‪ ،‬ﺭﻭﯼ‬ ‫ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻭﻗﺘ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﯾ‬
‫ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺭﺍﯾﺎﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻟﻘﺒﯽ‬ ‫ﺭﺍﺑﻂ ﮐﺎﺭﺑﺮﯼ ﮔﺮﺍﻓﯿ‬
‫ﺁﺷﻨﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺍﺯ ﺗﺎﺋﻮ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺯﻥ ﮊﺍﭘﻨ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ‬

‫ﺷﺮﮐﺖ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪﺍﯼ ﺭﻗﯿﺐ‪ ،‬ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ‬ ‫ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ ﺯﻧﺪﮔ ﻣ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﯾ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬
 ‫‪۲۴‬‬

‫ﻟﺐﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﻣ ﺧﻮﺍﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮﺩ‬

‫ﮔﻔﺖ »ﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﮐﺴ ﺩﯾﺰﯼ ﺻﺪﺍﻡ ﺯﺩﻩ‪ ،‬ﺧﯿﻠ ﻣ ﮔﺬﺭﻩ«‪.‬‬

‫»ﭼ ﮐﺎﺭﺍ ﻣ ﮐﻨ ؟ ﺍﻭﻥ ﻓﻼﭘﯽ ﺁﺑﯿﻪ ﮐﻪ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭ ﯾﺎﺩﺗﻪ؟‬

‫ﻣﻦ ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻮﻗ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫ ﺑﻬﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ‪ ،‬ﻭﻟ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺲ‬
‫ﺩﯾ ﻪﺍﯼ ﻫﻢ ﺑ ﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ‪ .‬ﻭﻟ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺗﹼﻔﺎﻗ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻓﺘﺎﺩ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺣﻖ‬
‫ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺪﻭﻧ ‪«.‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ‪ ،‬ﻣﺮﺩﺩ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺁﻥ ﺷﺐ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪،‬‬
‫ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯿﺶ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟‬

‫»ﻇﺎﻫﺮﺍﹰ ﺳﺮ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﺒﻮﺩ‪ .‬ﺑﻠ ﻪ ﺳﺮﺧﻮﺩ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺍﻟ ﻮﺭﯾﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻣﻦ‪ ،‬ﮐﻤﺎﻝ ﺍﻭﻝ‪ ،‬ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪«.‬‬

‫ﺗﮑﺎﻣﻞ؟‬

‫ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﺵ ﺭﺍ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﺍﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﮐﻠﯿﺪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ‬
‫ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌ ﺍﺳﺖ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ‪ .‬ﺗﺎﺋﻮ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺶ‬
‫ﻣﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺷﯿﺒﻮﻣ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺩﯾﺰﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺩﯾ ﺮ ﺭﺑﻄ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻭﻟ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﺯﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ‪ ،‬ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺴﺘﺮﺵ‬

‫ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫‪۲۵‬‬

‫ﺩﺍﺩﻩﻫﺎﯼ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﺷﺒ ﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎﻟ ﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣ ‪ ۳۱‬ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺷﺮﮐﺖ ﺍﺳﺒﺎﺏﺑﺎﺯﯼ ﮊﺍﭘﻨ ‪ ،‬ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﯿﺶ‬ ‫ﺳﭙﺲ ﯾ‬

‫ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺭﻭﺯ‪ ،‬ﺩﯾﺰﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﺮﯾﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺎﮊ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﻮﺩﮐ ﮐﻪ ﯾ‬ ‫ﯾ‬

‫ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺷ ﻞ ﺭﺍ ﻣ ﮐﺮﺩ‪ ،‬ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﭘﺮﻭﮊﻩﺍﯼ ﮐﻪ‬
‫ﺗﺮ ﺷﺪﻩ‬ ‫ﮔﺎﻡ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﺰﺩﯾ‬ ‫ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﺁﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ‪ ،‬ﺁﺭﮎ‪ ،‬ﯾ‬
‫ﺍﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻭﻟ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ‪ ،‬ﺩﯾ ﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺩﯾﺠ ﻣﻮﻥﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮﺩ‪.‬‬

‫ﯾﻌﻨ ﻧﻪ ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ‪ ۲۰۰۱‬ﻣﯿﻼﺩﯼ‪.‬‬

‫ﭘﺎﯾﺎﻥ؟‬

‫‪ Public Domain: ۳۱‬ﺁﺛﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻣﺎﻟ ﯿﺖ ﻓﮑﺮﯼ ﻣﺜﻞ ﺣﻖ ﺭﻭﻧﻮﺷﺖ‬
‫)‪ (Ⅽopyright‬ﻗﺮﺍ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻣ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬