PROTORENESANSA

(1290-1400)

Prvo se manifestuje u severnoj Italiji, dolazi do malih ali značajnih promena koje simbolišu
raskid sa srednjovekovnom umetnošću i stvaraju podlogu za razvoj rane renesanse u 15.veku.
Prve promene se uočavaju u skulpturu i to u tome što se postepeno smanjuje stilizacija ljudskih
figura uključenih u crkvenu arhitekturu. One su takođe odvojene od pozadine, zbog čeka deluju
stvarnije.
Kod slikarstva se gube kruta pravila o formatu slike i obaveznom oreolu iza glave svetitelja.

Najznačajniji umetnici protorenesanse su Čimabue, Dučo i Đoto.

ČIMABUE (oko 1240 – oko 1302)

-predstavnik firentinske škole
-pripada generaciji umetnika pre Đota; bio je Đotov učitelj, ali ga je zasenila njegova slava
-stvarao je dela u „grčkom ili vizantijskom stilu“
-jedino delo za koje mu se može potvrditi autorstvo je mozaik u katedrali u Pizi sa predstavom
Sv. Jovana (1302)
-tradicija mu prepisuje i delo Madona di Santa Trinita (1302)
-Bogorodica u slavi ili Maesta (1285-86) je slikana po srednjovekovnom obrascu koji prikazuje
Bogorodicu na prestolu s Anđelima: Devica kao kraljica Raja. U donjem delu su likovi iz Biblije,
koji simbolički prikazuju stvaranje Hristovog kraljevstva: proroci Jeremija i Isaija pod bočnim
lukovima, a Avram i kralj David u donjoj zoni prestola

DUČO (oko 1255-1319)

-jedan od najcenjenijih slikara Sijenske škole i najpoznatiji umetnik s kraja srednjeg veka
-učinio je isti korak napred kao i Đoto, ali njegovo slikarstvu nema snažan naturalistički prizvuk
koji je Đota učinio revolucionarnim umetnikom
-spaja vizantijski stil sa stilom internacionalne gotike
-na njegovim slikama primetna je veća karakterizacija likova, kao i veština naracije
-Madona Krevole, sa malim Hristom i dvojicom anđela (1283-84)
-Madona Ručelai (1285)
-Franciskanska madona ili Bogorodica s Hristom (1300)
-najznačajnije delo mu je oltarska slika za katedralu u Sijeni (1308-1311) na kojoj se izdvaja
Maesta (Bogorodica sa dvadeset anđela i devetnaest svetaca) kao centralni deo slike; Maesta
pokazuje uticaj francuskog slikarstva

ĐOTO (oko 1267-1337)

-nasliko 38 fresaka u kapeli porodice Skrovenji u Padovi; freske prikazuju ciklus života Joakima,
Bogorodice i Hrista