Ang internasyonal na kalakalan ay ang pagpapalitan ng kabisera, kalakal, at
serbisyo sa mga internasyonal na hangganan o teritoryo. Sa karamihan ng mga
bansa, ang naturang kalakalan ay kumakatawan sa isang makabuluhang bahagi ng gross domestic product (GDP). Ito ay tumutukoy sa transaksyon ng mga kalakal sa pagitan ng internasyonal, na binubuo ng mga export at import. Sa dayuhang kalakalan, ang isang bansa ay maaaring makakuha ng mga kita tulad ng pagpapalawak ng merkado, konsentrasyon ng produksyon ng internasyunal na dibisyon ng paggawa , pagharap sa kakulangan ng mga mapagkukunan sa tahanan. Sa ilalim ng kapitalismo, ang mga hindi pagkakapantay-pantay ng pagpapaunlad ng kapitalista, ang walang limitasyong paglawak na trend ng produksyon, at iba pa ay kinakailangang gumawa ng kalakalan. Ang pangkomersyong pag-export ay tipikal sa yugto ng pang-industriyang kapitalismo, ngunit binuo ng capital export sa yugtong ng monopolistikong kapitalismo. Mula noong dekada 1980, ang pangangalakal sa pangangalakal sa iba't ibang uri ng serbisyo (paglalakbay, transportasyon, seguro, pinansya, mga karapatan sa intelektwal na ari-arian, atbp.) Bukod sa mga kalakal ay lubhang nadagdagan. Ang bawat bansa ay gumagamit ng tradisyonal na proteksyunista o malayang kalakalan ayon sa posisyon nito sa pandaigdigang pamilihan. Matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ang liberalisasyon ng trade exchange ay pangunahin sa pamamagitan ng mga bansa na binuo sa pamamagitan ng internasyonal na mga organisasyon tulad ng GATT, samantalang ang agwat sa pagitan ng mga binuo at umuunlad na mga bansa ay isinara bilang isang tinatawag na South - North na problema . → balanse ng mga pagbabayad
Kalakalan ng ibang bansa sa isa pang BANSA
Teorya ni David Ricardo ng kumpara sa kalamangan
Ang pagdadalubhasa sa paggawa ng isang produkto na may pinakamataas na kalamangan sa paghahambing ay kapaki-pakinabang kahit na walang kawalan ng ganap na kalamangan. Ang isang bansa ay dapat magpakadalubhasa sa pag-export ng mga kalakal sa paggawa kung saan mayroon itong pinakamalaking kalamangan (kung mayroon itong ganap na kalamangan sa parehong kalakal) o hindi bababa sa ganap na kawalan (kung wala itong ganap na kalamangan sa alinman sa mga kalakal). Ang pagdadalubhasa sa ilang mga uri ng kalakal ay kapaki-pakinabang para sa para sa bawat isa sa mga bansang ito, at humantong sa isang pagtaas sa kabuuang produksyon, mayroong isang pagganyak para sa kalakal kahit na ang isang bansa ay may ganap na kalamangan sa paggawa ng lahat ng mga kalakal sa ibang bansa. Ang isang halimbawa sa kasong ito ay ang pagpapalitan ng telang Ingles para sa alak na Portuges, na bumubuo ng kita para sa parehong mga bansa, kahit na ang ganap na gastos sa paggawa ng parehong tela at alak sa Portugal ay mas mababa kaysa sa Inglatera. Tumutulong ang dayuhang kalakalan:
makatanggap ng karagdagang kita mula sa pagbebenta ng pambansang
produkto sa ibang bansa; mababad ang panloob na merkado ng estado; dagdagan ang pagiging produktibo ng paggawa; makaya ang mga hadlang sa mapagkukunan sa loob ng bansa.