Professional Documents
Culture Documents
Si 69pdf
Si 69pdf
ΣΤΟΡΙΑ Η Δ ΙΑ ΣΩ Σ Η ΤΟΥ
Μ Ο ΥΣΟ ΛΙΝ Ι ΑΠΟ ΤΟ
ΓΚΡΑΝ ΣΑΣΣΟ (1943)
Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
2002 · € 3,00
ΡΩΜΑΙΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΜΑΪΟΣ
\ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗ&ΙΣ
a ΤΟΥ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
ΤΕ ΥΧ ΟΣ 69
ΜΑ ΙΟ Σ
2002
Ρ A
6 Η Δ ΙΑ ΣΩ Σ Η ΤΟ Υ Μ Ο ΥΣΟ ΛΙΝ Ι
ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΡΑΝ ΣΑΣΣΟ (1943)
Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
22 Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΡΑΪΑΝΟΣ
Κ Α Ι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΤΩ Ν ΔΑ Κ Ω Ν Κ Α Ι ΤΩ Ν ΠΑΡΘΩΝ
34 ΒΑΡΑΓΓΟΙ
Η ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΙΚΗ A ΥΤΟΚΡΑ ΤΟΡΙΚΗ
ΦΡΟΥΡΑ ΤΟΥ Β Υ Ά Ν ΤΙΟ Υ
52 "ΜΑΥΡΗ ΧΕΙΡ"
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΟΥΚΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ
ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΥ ΚΑΙ Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ Α 1ΠΠ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ
4 Ε ΙΔ Η ΣΕ ΙΣ
η φ γ λ λ ο
81 ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
Π ροσβολή ρωμαϊκής π ερ ιπ όλου
από Δ ά κες πο λεμ ισ τές. Οι Ρωμαίοι 8 2 Q U IZ ΓΝΩΣΕΩΝ
λεγεω νά ρ ιο ι φορούν αρθρω τούς
θώ ρακες και φ έρουν ακόντια, βραχέα
εγχειρ ίδ ια και ο ρ θ ο γώ νιες ασπίδες.
Ο οπλισμ ός των Δακών α πο τελείτα ι
από ορειχάλκινα κράνη φ ρ υγικο ύ
τύπου, φ ο λιδω τού ς θώρακες,
ξύ λινες ελλειψ ο ε ιδ είς α σπίδες και
ορειχάλκινα και σιδερένια σπαθιά
(πίν. του Μιχάλη Λουκια νού για τη "ΣΙ").
■ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ" Μηνιαίο περιοδικό ■ Κυκλοφορεί στις αρχές κάθε μήνα · ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥ0ΥΝΤΉΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΕΛΗΣ · ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΜΠΑΝΗΣ · ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ-ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ: ΜΙΧΑΗΛ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ.
Αντιστράτηγος ε.α. / ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, Υποστράτηγος ε.α. / ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΚΑΡΗΣ, Υποστράτηγος ε.α., τ. Καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας Σ.Σ.Ε./ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΔΕΩΝ, Υποστράτηγος ε.α., τ. Καθηγητής Στρσπωτικής
π ορ ίας Σ.Σ.Ε. / ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΑΣ, Υποστράτηγος ε.α. / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΝΤΕΡΕΣ, Υποστράτηγος ε.α./ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ταξίαρχος ε.α., τ. καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ / ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚ0Λ0ΥΔΗΣ Συνταγματάρχης (ΤΧ) ε.α.
ΊΑΝ ΝΗΣ ΡΟΥΣΚΑΣ, Αρχιπλοίαρχος (Δ) ΠΝ ε.α. / ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑ0ΑΝΑΣΗΣ / ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΦΑΓΚΡΙΔΑΣ / ΑΛΕΞΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ / ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ / ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΡΕΛΑ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΥΡ0Π0ΥΛ0Σ / ΝΙΚΟΣ
\ Κ0Λ0ΥΔΗΣ / ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝ 0Π0ΥΛ0Σ / ΝΙΚΟΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΣΑΜΗΣ / ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΤΟΣ / ΙΑΚΩΒΟΣ ΧΟΝΔΡΟΜΑΤΙΔΗΣ / ΣΤΕΛΙΟΣ ΔΕΜΗΡΑΣ / ΓΑΒΡΙΗΛ-ΜΙΧΑΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ / ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΠΑΡΗΣ / ΠΑΝΝΗΣ
9 Ε0ΔΩΡΑΤ0Σ / ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΟΥΡΙΔΗΣ / ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΑΡΕΤΑΙΟΣ / ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗΣ / ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ / ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ / ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΟΥΡΛΙΩΤΗΣ / ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ / ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΣΟΛΑΣ
-.ΤΕ Λ Ο Σ ΔΑΛΑΣΣΗΝΟΣ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΛΕΖΟΣ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΕΡΝΙΩΤΗΣ / ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗΣ · ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΔΗ Μ 0Π 0ΥΛ 0Σ · ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΟΥΚΑ - ΓΕΩΡΓΊΑ ΚΑΡΑΠΑΤΗ -
«?ΙΣΤΙΝΑ ΠΑΝΕΛΗ - ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ · ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ- ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΣ · ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ: ΚΙΚΗ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ - ΛΙΝΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ - ΒΙΚΥ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ · ΓΡΑΦΕΙΑ: ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 49.10683
ΑΘΗΝΑ / ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Τ.θ. 3951,10210 ΑΘΗΝΑ · ΤΗΛΕΦΩΝΑ: 010.38.21.985 1 e-mail: periscop@otenet.gr · FAX: 010.38.21.985 · ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΕΤΗΣΙΑ 12 ΤΕΥΧΗ): 36.0C
£_οω ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ-ΤΡΑΠΕΖΕΣ-ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΚΛΠ. 70,00 ευρώ · ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ - ΚΥΠΡΟΣ 72,00 ευρώ / ΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ 80,00 ευρώ · ΕΠΙΤΑΓΕΣ (ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΕΣ): ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Τ.Θ. 3951, 10210 ΑΘΗΝΑ Φ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΕΛΗΣ, Θεμιστοκλέους 49, Αθήνα · ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΕΛΗΣ · ΕΚΤΥΠΩΣΗ: Δ. ΕΥΣΤΡΑΤΟΓΛΟΥ-1. ΞΥΝΟΣ ΟΕ ·
Ξ 3ΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Ε Ι Δ Η Σ Ε Ι Σ
ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ σαν να αποβιβαστούν στη Σικελία. του βρετανικού Βασιλικού Ναυτι ματάρχη των Πεζοναυτών Ουίλιαμ
Εκείνοι όμως κατόρθωσαν να τους κού. Τα απομνημονεύματα του τε Μάρτιν. Ο τελευταίος «εφοδιάστη
ΣΥΓΓΕΝΩΝ παραπλανήσουν και να τους δημι λευταίου, που εκδόθηκαν το 1953 κε» με έγγραφα που αποκάλυπταν
ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ ΙΒΑΝ ουργήσουν την εντύπωση ότι θα με τίτλο «Ο άνθρωπος που δεν υ τους υποτιθέμενους χώρους από
ΤΟΥ ΤΡΟΜΕΡΟΥ διενεργούσαν απόβαση στη Σαρδη πήρξε ποτέ» καιαποτέλεσαν τη βά βασης. Παράλληλα με τα πλαστά
νία ή στην Ελλάδα. Το σχέδιο μέσω ση για τη δημιουργία της ομότιτ σχέδια στο πτώμα τοποθετήθηκαν
Ιατρικά πορίσματα τα οποία ήλ του οποίου επιτεύχθηκε αυτός ο λης επιτυχημένης κινηματογραφι φωτογραφίες υποτιθέμενων προ
θαν πρόσφατα στη δημοσιότητα ε στόχος ήταν αγγλικής έμπνευσης κής ταινίας, αποτελούσαν μέχρι σφιλών του προσώπων, ερωτικές ε
πιτρέπουν την αναθεώρηση παλαιό- και έφερε την κωδική ονομασία «Ε σήμερα τη μοναδική εκδοχή για τα πιστολές, ακόμη και μία επιστολή
τερων απόψεων σχετικά με τα αίτια πιχείρηση Κιμάς». Εμπνευστής του γεγονότα. Το σχέδιο προέβλεπε τη του διευθυντή της τράπεζάς του
της διάσημης σκληρότητας του Ρώ ήταν ο σμήναρχος της υπηρεσίας «μεταμφίεση» του πτώματος ενός με την οποία ο τελευταίος διαμαρ
σου τσάρου Ιβάν Δ' του Τρομερού ΜΙ5 Τσάρλς Τσόμλυ, αλλά υπεύθυ τυχαίου Βρετανού, ηλικίας 34 ε τυρόταν για την έκδοση μιας ακά
(1530-1584), γνωστού κυρίως μέσω νος για την υλοποίησή του ορίστη τών, κατά τρόπο τέτοιο ώστε να δί λυπτης επιταγής από τον νεκρό. Τα
της ομώνυμης ταινίας του Σεργκέι κε ο Γιούαν Μόνταγκιου, αξιωματι νει την εντύπωση ενός νεκρού α έγγραφα κλείστηκαν σε έναν χαρ
Αϊζενστάιν. Οι περισσότεροι ιστορι κός της υπηρεσίας πληροφοριών ξιωματικού, του ανύπαρκτου ταγ- τοφύλακα ο οποίος δέθηκε με αλυ-
κοί απέδιδαν μέχρι σήμερα τη σκλη
ρότητα του Ιβάν στις συνθήκες κά
τω από τις οποίες ενηλικιώθηκε, Κ ΙΝ Ε ΖΟ Ι ΑΝΑΚΑΛΥΨ ΑΝ ΤΗΝ Α Μ Ε Ρ ΙΚ Η (;)
ορφανός από πατέρα σε ηλικία
τριών ετών και από μητέρα σε ηλι
κία οκτώ ετών. Ο Ιβάν είχε οδηγηθεί
σε παράνοια πιστεύοντας ότι οι γο
νείς του είχαν δηλητηριαστεί και
θεωρώντας τα περισσότερα άτομα
του περιβάλλοντος του υποψήφι
ους προδότες! Ομως πρόσφατες έ
ρευνες ιστορικών στους τάφους
των συγγενών του αποκάλυψαν ί
χνη δηλητηρίασης με ψευδάργυρο
στους σκελετούς τους, επαληθεύο-
ντας έτσι με καθυστέρηση μερικών
αιώνων τους φόβους του Ιβάν. Ο Μία νέα θεωρία, ενός Βρετα Αναπαράσταση κινεζικού πλοίου δεν ξεπερνούσε σε μήκος τα 20
ψευδάργυρος υγροποιείται σε θερ νού πρώην αξιωματικού υποβρυ με βάση τα σχέδιο του Μένζις. μέτρα, είχε μέγιστο πλάτος περί
μοκρασία δωματίου και η πρόσληψή χίων, αναζωπύρωσε πρόσφατα τη που έξι μέτρων, τρία κατάρτια και
του σε μεγάλες δόσεις προκαλεί συζήτηση η οποία διεξάγεται εδώ πλήρωμα 30-40 ατόμων. Ο Μένζις
φλεγμονές, διαταραχή του κεντρι και χρόνια σχετικά με τον ποιος προσθέτει: «Αυτό που δεν έχει ε
κού νευρικού συστήματος, συγκε ανακάλυψε πρώτος την Αμερική. ξηγήσει κανένας είναι γιατί οι Ευ
χυμένη ομιλία και δυσκολία στην Την αντίληψη ότι ο Κολόμβος υ νώντας στη συνέχεια κινεζικά α- ρωπαίοι εξερευνητές είχαν χάρ
κατανάλωση τροφής και νερού. Εί πήρξε ο πρώτος που ανακάλυψε στρικά σχεδιαγράμματα και πα τες. Ποιος είχε σχεδιάσει αυτούς
ναι χαρακτηριστικό ότι ο πατέρας τον Νέο Κόσμο προσπαθεί να κα- λαιούς χάρτες του κόσμου, η κα τους χάρτες; Εάν δεν το έκαναν
του Ιβάν, ο μέγας δούκας της Μο ταρμίψει μετά από αρκετούς άλ τασκευή των οποίων χρονολογεί οι Κινέζοι, που είχαν τους μεγα
σχοβίας Βασίλειος Ρ, πέθανε μετά λους και ο εξηντατετράχρονος ε ται με βεβαιότητα πριν από τις ε λύτερους στόλους και τα μεγαλύ
από μία πυώδη φλεγμονή την οποία ρασιτέχνης ιστορικός Γκάβιν ξερευνήσεις του Χριστόφορου τερα πλοία στον κόσμο, τότε
ανέπτυξε κατά τη διάρκεια ενός κυ Μένζις, ο οποίος στις 15 Μαρτίου Κολόμβου, του Βάσκο ντα Γκάμα, ποιος το έκανε;». Κατά τον ερευ
νηγιού το 1533, ενώ η μητέρα του παρουσίασε για πρώτη φορά δη του Φερδινάνδου Μαγγελάνου νητή τελικά οι Ευρωπαίοι εξερευ
πέντε χρόνια αργότερα εξίσου ανα μόσια, στη Βρετανική Γεωγραφι και του Τζέημς Κουκ (π.χ. τον πα- νητές πρέπει να χρησιμοποίησαν
πάντεχα και μέσα σε έντονους πό κή Εταιρεία, τη θεωρία ότι λαιότερο χάρτη του Πίρι Ρείς, ο κινεζικούς χάρτες.
νους η παρουσία των οποίων είχε ε μερικές δεκαετίες πριν από τον οποίος χρονολογείται οτο 1501), Παρά τις όποιες επιφυλάξεις
γείρει από τότε υπόνοιες περί δηλη και συνδυάζοντας τα στοιχεία με
Κολόμβο είχε ανακαλύψει την Α το γεγονός ότι ο Μένζις αφιέρω
τηρίασης! αρχαιολογικές και λογοτεχνικές
μερική ο Κινέζος ευνούχος ναύ σε 14 χρόνια στην έρευνά του και
αρχος Τσενγκ Χε. Τα στοιχεία που ενδείξεις, χαρτογράφησε τα εξε ότι τη διάλεξή του παρακολούθη
συνέλεξε ο Μένζις ήταν αποτέλε ρευνητικά ταξίδια του Τσενγκ Χε σε ένα κοινό υψηλού επιπέδου
σμα μίας έρευνας την οποία είχε και υποστηρίζει ότι αυτός υπήρξε στο οποίο περιλαμβάνονταν πε
ξεκινήσει κατ’ αρχήν με σκοπό να ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος ρισσότεροι από 200 διπλωμάτες,
ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ γράψει ένα βιβλίο για τη σημασία πραγματοποίησε τον περίπλου εκδότες, ακαδημαϊκοί και αξιω
ΓΙΑ ΕΝΑΝ του έτους 1421. Κατά τη διάρκεια της Γης. Η θεωρία του Μένζις ενι- ματικοί του Ναυτικού, συνηγορεί
«ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ» της έρευνάς του εντόπισε έναν σχύεται από το γεγονός ότι τα υπέρ της σοβαρότητας των από
χάρτη του 1459 στον οποίο εικο- κινεζικά πλοία εκείνης της επο ψεων του. Πώς όμως εξηγείται η
ΠΡΑΚΤΟΡΑ χής ήταν πολύ μεγαλύτερα από
νίζονταν η Νότια Αφρική και το α λήθη η οποία συγκάλυψε τα επι
Μια από τις μεγαλύτερες επι κρωτήριο της Καλής Ελπίδας, πε τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Το τεύγματα του Κινέζου ναυάρχου;
τυχίες των Συμμάχων κατά τη διάρ ριοχές οι οποίες δεν ανακαλύ πλοίο του Τσενγκ Χε εικάζεται ότι Κατά τον Μένζις όταν ο Τσενγκ
κεια του Β’ ΠΠ υπήρξε η παραπλά- φθηκαν παρά μόνο πολύ αργότε είχε μήκος τουλάχιστον 170 μέ Χε επέστρεψε στην πατρίδα του
νηση των Γερμανών ως προς το ση ρα, το 1497. Στον χάρτη υπήρχε τρων, μέγιστο πλάτος 60 μέτρων, το 1423, μετά από επτά υπερπό
μείο στο οποίο θα διενεργείτο η και μια σημείωση για κάποιον πε- εννέα κατάρτια και πλήρωμα 500- ντια ταξίδια, η Κίνα είχε βυθιστεί
πρώτη συμμαχική απόβαση σε ευ ρίπλου του ακρωτηρίου μέχρι τα 1.000 ανδρών, καθώς και δυνατό σε πολιτικό και οικονομικό χάος.
ρωπαϊκό έδαφος. Οι Γερμανοί αρχι νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου τητα μεταφοράς θησαυρών και Ετσι ο στόλος παροπλίστηκε, οι
κά υποπτεύονταν (σωστά, όπως α ο οποίος είχε πραγματοποιηθεί φορτίων από μεταξωτά και πορ ναύαρχοι συνταξιοδοτήθηκαν και
ποδείχθηκε στη συνέχεια) ότι μετά το 1420, καθώς και η απεικόνιση σελάνες. Αντίστοιχα μια πορτογα τα ναυπηγεία έκλεισαν.
την επικράτησή τους στη βόρεια Α ενός κινεζικού ιστιοφόρου. Ερευ- λική καραβέλα του 16ου αιώνα
φρική οι Σύμμαχοι θα επιχειρού
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Ε Ι Δ Η Σ Ε Ι Σ
της «Επιχείρησης Κιμάς» επί 16 ση τον χαρακτήρισε ως "έναν από ρία ενώθηκαν σχηματίζοντας την
χρόνια, ισχυρίζεται ότι η εκδοχή τους πιο ταλαντούχους στρατιωτι εύθραυστη και μη βιώσιμη Ηνωμέ
του Μόνταγκιου για τις συνθήκες κούς διοικητές και διαμορφωτές νη Αραβική Δημοκρατία, με προφα
ανεύρεσης του πτώματος δεν α- στρατηγικής". Ο χαρακτηρισμός νή στόχο την επικράτηση έναντι
νταποκρίνεται στην αλήθεια. Το αυτός οφείλεται στην κατάληψη του Ισραήλ, η CIA εξόπλισε τους
1996 ο Μόργκαν ανακάλυψε ότι το της πρωτεύουσας του Νοτίου Βιετ Κούρδους του Ιράκ και τους έστρε
πτώμα ανήκε σε έναν αγράμματο νάμ, Σαϊγκόν, από τα βορειοβιετνα- ψε κατά της φιλοσοβιετικής Συ
Ουαλλό ψυχασθενή με το όνομα μικά στρατεύματα στις 30 Απριλίου ρίας. Η σοβιετική αντίδραση εμφα
Γκλίντουρ Μάικλ και ότι η ΜΙ5 το οι- 1975, η οποία κατά μία άποψη οφεί- νίστηκε στο πρόσωπο του φιλοσο
κειοποιήθηκε χωρίς να ζητήσει ά λεται στον Ντούνγκ. Ο τελευταίος βιετικού Ιρακινού συνταγματάρχη
δεια από κανέναν. Ο ίδιος υποστή είχε γεννηθεί στις 2 Μαϊου 1917 και Καρίμ Κάσεμ, που ανέτρεψε πραξι
ριξε: «(Ο Μόνταγκιου) δεν περίμε- εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κόμ κοπηματικά τον βασιλιά Φεϋζάλ με
νε ότι ο φάκελλος θα δινόταν στη μα του Βιετνάμ κατά τη δεκαετία τά από ένα λουτρό αίματος στο ο
δημοσιότητα. Υποψιάζομαι ότι πή του 1930. Τον Ιανουάριο του 1975 α- ποίο βρήκαν τον θάνατο ο βασιλιάς
ü. J j j ‘LLJjJl ραν το πτώμα χωρίς να ζητήσουν νέλαβε την ηγεσία του Βορειοβιετ- και τα περισσότερα μέλη της οικο-
την άδεια κανενός». Σε κάθε περί ναμικού Στρατού και, σύμφωνα με γενείας του. Ενθαρρημένοι από
πτωση αυτές οι αποκαλύψεις ου όσα γράφει στα απομνημονεύματά αυτές τις εξελίξεις οι εθνικιστές Α
σιαστικά δεν μετέβαλαν τη στάση του (εκδόθηκαν το 1976), ηγήθηκε ραβες του Λιβάνου προκάλεσαν
του βρετανικού στέμματος ως της επίθεσης (διάρκειας 55 ημε τον Μάιο του ίδιου χρόνου εξέγερ
προς την υπόθεση. Πρόσφατα η ρών) η οποία οδήγησε στην κατάρ ση στη Βηρυπό. Προκειμένου να
Ο τάφος του «Ουίλιαμ Μάρτιν» στη βασίλισσα Ελισάβετ παρασημοφό ρευση του Νοτίου Βιετνάμ και στην ενισχύσουν τα ερείσματά τους στη
Χουέλβα, με την πρόσφατη ρησε μία ηλικιωμένη Βρετανίδα η πτώση της πρωτεύουσας του. Την Μέση Ανατολή οι Αμερικανοί άρχι
διευκρινιστική προσθήκη. οποία ζει μόνιμα στη Χουέλβα και ίδια θριαμβευτική επιτυχία διεκδι- σαν να πωλούν όπλα στην Ιορδα
τα τελευταία 40 χρόνια φρόντιζε κούσε για τον εαυτό του και ο γνω νία, ενώ η CIA σχεδίασε την επιχεί
τον τάφο του Μάρτιν. Σε μία έμμε στότερος στρατηγός και τότε υ ρηση ’MKULTRA“. Σ τ ο πλαίσιο της ο
σίδα στο χέρι του νεκρού. Στη συ ση αναγνώριση, πάντως, των ερευ πουργός Αμυνας του Βορείου Βιετ πράκτορας Σίντνεϋ Γκότλιμπ ταχυ
νέχεια ένα βρετανικό υποβρύχιο νών του Μόργκαν πρόσφατα προ νάμ, ο Νγκουγιέν Γκιάπ. Η συμβολή δρόμησε από το Νέο Δελχί ένα δη
μετέφερε το πτώμα του «Μάρτιν» στέθηκε στην επιτύμβια πλάκα του πάντως του Ντούνγκ στην τελική λητηριασμένο μαντήλι στο σπίτι
στα ανοικτά της ισπανικής πόλης «Μάρτιν» η φράση: «Γκλίντουρ νίκη της χώρας του είναι αναμφι του συνταγματάρχη Κάσεμ, ο οποί
Χουέλβα και μερίμνησε ώστε να Μάικλ. Υπηρέτησε ως ταγματάρ σβήτητη, αφού τα στρατεύματά ος στο μεταξύ είχε νομιμοποιήσει
«ανακαλυφθεί» από έναν Ισπανό χης Ουίλιαμ Μάρτιν». του ήλεγχαν τα κεντρικά υψίπεδα το ιρακινό κομμουνιστικό κόμμα
ψαρά. Αν και τυπικά ουδέτερη η του Νοτίου Βιετνάμ, από τα οποία και είχε ενισχύσει τους δεσμούς
φρανκική Ισπανία διατηρούσε στε εξαπολύθηκε η τελική επίθεση για της χώρας του με τη Σοβιετική Ε
νές σχέσεις με τη ναζιστική Γερμα την κατάληψη της Σαϊγκόν. Η ανα νωση. Ο Γκότλιμπ εξομολογήθηκε
νία. Μάλιστα στη Χουέλβα έδρευε γνώριση της γενικότερης προσφο στον Χερς: «Δεν επρόκειτο για δο
(εν γνώσει των Βρετανών) ένας ράς του ήλθε με τον διορισμό του λοφονία. Απλά θέλαμε να τον ρί
Γερμανός πράκτορας. Φυσικά οι ι ως υπουργού Αμυνας το 1980. Με ξουμε στο κρεβάτι για πολύ καιρό».
σπανικές αρχές έσπευσαν να τον ΘΑΝΑΤΟΣ τά το 1986 η σταδιοδρομία του Κατά τον ίδιο τον Χερς όμως «οι
ενημερώσουν, όπως και εκείνος γνώρισε έκλειψη, όταν ο Ντούνγκ άνθρωποι που ήταν επικεφαλής
τους προϊσταμένους του, με απο ΤΟΥ "ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ αποπέμφθηκε από το Πολιτικό Γρα του Τμήματος Εγγύς Ανατολής (της
τέλεσμα να διευκολυνθεί σε σημα ΤΗΣ ΣΑΪΓΚΟΝ" φείο και λίγο αργότερα από το Υ CIA) ήθελαν να ξεφορτωθούν τον
ντικό βαθμό η συμμαχική απόβαση πουργείο Αμυνας. Κάσεμ μια και καλή». Περαιτέρω
στη Σικελία. Οσον αφορά τον νε Πρόσφατα πέθανε στο στρα στοιχεία του περιοδικού "Frontline"
κρό «Μάρτιν», η σορός του κατέ τιωτικό νοσοκομείο του Ανόι, μετά αποκαλύπτουν ότι το κόμμα Μπά-
ληξε σε ένα νεκροταφείο έξω από από 'σοβαρή ασθένεια" και σε ηλι αθ, στελέχη του οποίου συνεργά
τη Χουέλβα, δίπλα σε αυτές δύο κία 84 ετών, ο Βιετναμέζος στρατη ζονταν τότε με τη CIA (μεταξύ τους
συμπατριωτών του. γός Βαν Τιεν Ντούνγκ. Το όνομά βρισκόταν και ο Σαντάμ Χουσεϊν),
Στα απομνημονεύματά του ο του δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστό στη ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ανέτρεψε πραξικοπηματικά και με
Μόνταγκιου ισχυριζόταν ότι το Δύση, όμως η βιετναμική τηλεόρα αμερικανική υποκίνηση το 1963
πτώμα του «Μάρτιν» ανήκε στην
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΪΡΑΚΙΝΩΝ τον Κάσεμ. Ο τελευταίος σκοτώθη
πραγματικότητα σε έναν επαίτη ο ΣΧΕΣΕΩΝ κε κατά τη διάρκεια του πραξικο
οποίος είχε πεθάνει από πνευμο πήματος, ενώ περισσότεροι από
νία ή είχε αυτοκτονήσει με ποντι Η επιθυμία των ΗΠΑ για μία 800 «επικίνδυνοι κομμουνιστές»,
κοφάρμακο, προσθέτοντας: «Ανα νέα επέμβαση στο Ιράκ, η οποία τα ονόματα των οποίων είχαν κατα-
ζητήσαμε επιμελώς για συγγενείς τον τελευταίο καιρό εκφράζεται ε γραφεί σε έναν κατάλογο που πα
του. Διαπιστώσαμε σύντομα ότι αυ πανειλημμένα με αυξανόμενη έ ρέδωσαν οι Αμερικανοί στο Μπά-
τοί δεν θα μιλούσαν, ούτε θα διέδι νταση και κατά τρόπο απροκάλυ αθ, συνελήφθησαν και θανατώθη
δαν τις πληροφορίες που θα τους πτο, συνέβαλε στην επίκαιρη δημο καν από τα «τάγματα θανάτου» αυ
δίναμε. Υπήρχε όμως ένα κρίσιμο σιοποίηση παλαιότερων άγνωστων τού του κόμματος. Κατά τη διάρ
ερώτημα: θα μπορούσαμε άραγε πτυχών των αμερικανοϊρακινών κεια εκείνων των γεγονότων ο Σα
να πάρουμε άδεια να χρησιμοποιή σχέσεων. Οι σχετικές πληροφορίες, ντάμ Χουσεϊν διακρίθηκε ως
σουμε το πτώμα χωρίς να εξηγή οι οποίες προέρχονται κατά ένα ανακριτής, βασανιστής και δολο
σουμε τι θέλαμε να κάνουμε μ§ αυ μεγάλο μέρος από το βιβλίο του φόνος. Φυσικά οι Αμερικανοί δεν
τό και γιατί; Λάβαμε την άδεια, για Σέυμουρ Χερς «Η σκοτεινή πλευρά θέλησαν επί ένα μεγάλο διάστημα
την οποία οφείλουμε μεγάλη ευ του Κάμελοτ», αποκαλύπτουν τον να λάβουν υπόψη τους αυτές τις
γνωμοσύνη, υπό τον όρο ότι δεν ανερμάτιστο και τυχοδιωκτικό χα πτυχές της δράσης του. Υπό το βά
θα γινόταν ποτέ γνωστό σε ποιον ρακτήρα της αμερικανικής πολιτι ρος, όμως, παρόμοιων αποκαλύψε
ανήκε το πτώμα». Ενας νεώτερος κής απέναντι στο Ιράκ από τα τέλη ων δεν προκαλεί εντύπωση η απρο
ερευνητής όμως, ο ερασιτέχνης ι της δεκαετίας του 1950 και εξής. θυμία ακόμη και στενών συμμάχων
στορικός Ρότζερ Μόργκαν, ο οποί Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία τους να τους συνδράμουν σε μία
ος ερευνούσε τις παραμέτρους Ο στρατηγός Ντούνγκ. όταν το 1958 η Αίγυπτος και η Συ νέα απόπειρα ανατροπής του.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ
ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΡΑΝ ΣΑΣΣΟ (1943)
Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΡΑ
ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 1943 0 ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ ΑΝΕΘ ΕΣΕ ΣΕ ΕΝΑΝ Γ ΙΑ Ν Ν Η Σ ΤΕΡΝΙΩ ΤΗΣ
Φωτογραφίες "Τότε και Τώρα": PATRICK OTT
ΝΕΑΡΟ, ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ, ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΩΝ SS, TON OTTO
ΣΚΟΡΤΣΕΝΥ, ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨ ΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑ ΣΩ ΣΕ Ι ΤΟΝ Μ ΠΕΝΙΤΟ
Μ Ο ΥΣΟΛΙΝΙ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΚΑΙ ΕΚΡΑΤΕΙΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ. ΣΕ ΛΙΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΔΥΟ
Μ ΗΝΕΣ 0 ΣΚΟΡΤΣΕΝΥ ΕΦΕΡΕ ΣΕ ΠΕΡΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ,
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ.
Κάμπο
Ιμπ ερατόρε
W h
Θ έσ εις προσγειω μένων ανεμόπ τερω ν
Π ορ εία απογείωσης F ie s e ie r S torch
VMM
Πάνω: Τέσσερα ανεμόπτερα D F S 230 της επιχείρησης "Eiche". Στο άνω μέρος
της φωτογραφίας , κοντά στο ξενοδοχείο και πάνω στο υπερυψωμένο σημείο
βρίσκεται το ανεμόπτερο (το μεσαίο) του Σκορτσένυ.
τις 26 Ιουλίου 1943 ο τριαντα- πιλογής του επικεφαλής μιας ειδικής α επέζησε του πολέμου, αφηγήθηκε αργό
Σ Τ Ο ΓΚΡΑΝ Σ Α Σ Σ Ο
Κατά τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμ
βρίου του 1943, καθώς τα γερμανικά
στρατεύματα κατέκλυζαν ήδη την Ιταλι
κή χερσόνησο και η κυβέρνηση της Ιτα
λίας ήταν ένα μόλις βήμα πριν από την
προσχώρησή της στο συμμαχικό στρατό
πεδο, η υπηρεσία πληροφοριών του α-
ντισυνταγματάρχη Κάπλερ στη Ρώμη α-
ποκωδικοποίησε ένα απόρρητο σήμα
του επιθεωρητή της Ιταλικής Αστυνο
μίας, στρατηγού Τζουζέπε Κουέλι, προς
το Υπουργείο Εσωτερικών που ανέφερε
ότι "Ολοκληρώθηκαν τα μέτρα ασφαλεί-
ας γύρω από το Γκραν Σάσσο...".
Η πληροφορία αυτή αξιολογήθηκε
ως μεγάλης σημασίας από τον Σκορτσέ
νυ, ο οποίος γνώριζε ήδη ότι ο Κουέλι ή
ταν επικεφαλής των δυνάμεων που
φρουρούσαν τον Μουσολίνι. Οι προετοι
μασίες για μια αναγνώριση της περιοχής
αυτής από τον αέρα, καθώς και η οργά
νωση μιας ακόμα καταδρομικής επιχεί
ρησης ήταν ραγδαίες. Στις 8 Σεπτεμβρί
ου, την ημέρα που ανακοινώθηκε η συν
θηκολόγηση της Ιταλίας, ο Σκορτσένυ
πέταξε πάνω από το Γκραν Σάσσο με ένα
αναγνωριστικό αεροσκάφος He 111. Από
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Δεξ/ο: Κάτω από τις ζητωκραυγές και τους
ια ρετισ μούς των συγκεντρωμένων
— οατιωτών το μικρό αεροσκάφος
ετοιμάζεται να απογειωθεί.
13
Λίγο μετά την
αναχώρηση του
Μουσολίνι ένας
Γερμανός
αλεξιπτωτιστής
ποζάρει στο οροπέδιο
μπροστά σε ένα
ανεμόπτερο, για τον
φακό του
πολεμικού
ανταποκριτή.
Ά’Λ V 7, λ *
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Αριστερά: Γζρμανοί αλεξιπτωτιστές στο
Κάμπο Ιμπερατόρε μετά την επιχείρηση.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Αριστερά: Οι ενισχύσεις των Γερμανών
αλεξιπτωτιστών φθάνουν από την κοιλάδα
στο οροπέδιο.
αυτά επέβαινε ο ναυτίλος της αποστο ανελάμβανε την πλοήγηση του σχηματι ώρα ήταν 13.55 και μπροστά τους εμφα
λής, σμηναγός Γκέρχαρντ Λάνγκουθ σμού. Επειτα βγάζοντας το μαχαίρι του νίστηκε το οροπέδιο του Κάμπο Ιμπερα-
(που είχε συμμετάσχει στην πρώτη ανα έκοψε ένα κομμάτι της υφασμάτινης ε τόρε, καθώς και η επιλεγμένη περιοχή
γνωριστική πτήση του Σκορτσένυ πάνω πικάλυψης της ατράκτου δίπλα από τη για την προσγείωσή τους.
από το Γκραν Σάσσο). Στην πραγματικό θέση του, δημιουργώντας έτσι ένα μι Τα ρυμουλκά αεροσκάφη άρχισαν να
τητα τα δύο ανεμόπτερα δεν είχαν κα κρό παράθυρο από όπου προσπαθούσε διαγράφουν μια κυκλική πορεία, αρκετά
τορθώσει να απογειωθούν καθόλου, ε να προσανατολιστεί παρατηρώντας τον μακριά και γύρω από τον χώρο προσγεί
πειδή τα ρυμουλκά αεροσκάφη τους εί χάρτη του και σημεία στο έδαφος. Σε λί ωσης, καθώς ο Σκορτσένυ και ο πιλότος
χαν πέσει κατά την απογείωση σε κρατή γο πετώντας πάνω από την κοιλάδα της του ανεμοπτέρου παρατηρούσαν με δέ
ρες βομβών από την αεροπορική επι Ακουϊλα μπόρεσε να διακρίνει τη μηχα ος στον χώρο γύρω από το ξενοδοχείο
δρομή που είχε προηγηθεί της αναχώρη νοκίνητη φάλαγγα με τους αλεξιπτωτι τις εδαφικές ανωμαλίες και τα βράχια
σής τους και ανατράπηκαν μέσα στο στές του ταγματάρχη Μορς, που έπαιρ της ζώνης προσγείωσης. Ομως δεν υ
αεροδρόμιο. Ο Σκορτσένυ απάντησε ότι ναν τις προκαθορισμένες θέσεις τους. Η πήρχε άλλη επιλογή και ο Σκορτσένυ
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ Τ Ο Ρ Ώ
Αριστερά: Μετά την επιχείρηση ο
ταγματάρχης Μ ορς συγχαίρει τον
υπολοχαγό φον Μπέρλεπς (δεξιά) για την
επιτυχία του ιδίου και των ανδρών του.
διέταξε: "Απελευθέρωσε το συρματό νη άτρακτο του ανεμοπτέρου τραβώ του όρμησαν μέσα στο δωμάτιο. Με μια
σχοινο ρυμούλκησης". Σχεδόν αμέσως ντας μαζί τους τον κατατρομαγμένο Ιτα κλωτσιά στην καρέκλα του ξαφνιασμέ
•jß μετά πρόσθεσε: "Κατέβασέ το όσο πιο λό στρατηγό. Απείχαν μόνο μερικές δ ε νου Ιταλού τον έστειλαν να κυλιστεί σε
■■ κοντά στο ξενοδοχείο μπορείς!". Ο Μά- κάδες μέτρα από το πίσω μέρος του κτι μια γωνία, ενώ έσπασαν τη συσκευή του
γερ, αποφασισμένος και αυτός για όλα, ρίου του ξενοδοχείου και βρίσκονταν ασυρμάτου με τα κοντάκια των όπλων
υπάκουσε. Το ανεμόπτερο τινάχθηκε α πολύ κοντά σε έναν γκρεμό! τους. Το δωμάτιο δεν φαινόταν να επι
πελευθερωμένο από το Heinkel και στρά Η ώρα ήταν 14.00 και ο Ντούτσε είχε κοινωνεί με το εσωτερικό του ξενοδοχεί
φηκε βυθιζόμενο προς το οροπέδιο, που εμφανιστεί για να πάρει αέρα στο παρά ου και έτσι οι κομμάντος βγήκαν βιαστι
πλησίαζε γοργά μπροστά τους καθώς α- θυρο του δωματίου του. Κάποιοι καρα- κά έξω, συνεχίζοντας την "κούρσα" τους
κουγόταν μόνο το σφύριγμα του αέρα... μπινιέροι φρουροί μπροστά από το ξενο προς την είσοδό του.
Λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος ο χειρι δοχείο τον κοίταζαν καθώς στεκόταν Ηδη είχαν αρχίσει να προσγειώνονται
στής και ο Σκορτσένυ, που είχε κολλήσει σκεπτικός με τα χέρια σταυρωμένα στο και τα υπόλοιπα ανεμόπτερα όπως-όπως
πίσω από το κάθισμά του προσπαθώντας στήθος του, ατενίζοντας το τοπίο. Αμέ στη γύρω περιοχή. Καθώς περνούσε η
να τον καθοδηγήσει, είδαν με τρόμο μια σως μετά έκπληκτοι οι Ιταλοί φρουροί εί πρώτη έκπληξη οι καραμπινιέροι είχαν
σειρά από βράχια, σαν υπερυψωμένο δαν να συντρίβεται με θόρυβο λίγο πιο αρχίσει να καλούν σε συναγερμό την υ
φράχτη, να βρίσκεται στη γραμμή της πέρα ένα ανεμόπτερο, από το οποίο ξε πόλοιπη φρουρά, τρέχοντας πάνω-κάτω
πορείας τους. Ο Μάγερ αντέδρασε με ε χύθηκε μια ομάδα στρατιωτών που φο αλαφιασμένοι.
τοιμότητα. Παρόλο που πετούσαν ακόμα ρούσε χακί ανοικτόχρωμες στολές, τρα Ο Μουσολίνι από το παράθυρό του
λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος, απε βώντας μαζί της έναν ανώτατο Ιταλό α παρακολουθούσε αποσβολωμένος αυτά
λευθέρωσε το αλεξίπτωτο ανάσχεσης, ξιωματικό! Ολα εξελίσσονταν με κινημα που συνέβαιναν κάτω, γρήγορα όμως α-
το οποίο κανονικά έπρεπε να αναπτυ τογραφική ταχύτητα. Ο Σκορτσένυ είχε ντιλήφθηκε τις προθέσεις της ομάδας
χθεί μόνο μετά την προσγείωση, για να ορμήσει κραδαίνοντας ένα Schmeisser του Σκορτσένυ που έφθανε κοντά στην
μειώσει τον ρυθμό ολίσθησής τους. Το και έτρεχε στο πίσω μέρος του ξενοδο είσοδο του ξενοδοχείου. Βλέποντας
αλεξίπτωτο άνοιξε τραντάζοντας το 6α- χείου. Πίσω του άκουγε το ποδοβολητό τους καραμπινιέρους που προσπαθού
ρυφορτωμένο ανεμόπτερο, κάνοντας των ανδρών του που κρατούσαν μαζί σαν να αντιδράσουν κραύγασε προς τα
την ουρά του να ανυψωθεί και το ρύγχος τους τον Σολέτι και τους φώναζε: "Μη κάτω: "Τι κάνετε; Δεν βλέπετε τον Ιταλό
του να ακουμπήσει στο έδαφος. To DFS πυροβολήσετε αν δεν δώσω διαταγή!". στρατηγό; Μη πυροβολήσετε... Ολα είναι
230 σύρθηκε αλλά σταμάτησε τελικά α- Σε λίγο περνώντας μπροστά από μια α εντάξει... Μην αρχίσετε την αιματοχυ
νεβασμένο σχεδόν στα βράχια μπροστά νοικτή πόρτα πρόλαβε να δει έναν Ιταλό σία!". Ο Σκορτσένυ στράφηκε για λίγο,
τους. Παρά την ανώμαλη προσγείωση οι στρατιώτη που χρησιμοποιούσε μια συ τον είδε και του φώναξε: "Φύγετε από το
άνδρες πετάχτηκαν έξω από τη σπασμέ σκευή ασυρμάτου. Ο ίδιος και οι άνδρες παράθυρο! Μέσα στο δωμάτιο!".
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ Τ Ο Ρ Ι-
Ο Σκορτσένυ και ο Φ ύρερ μετά την
επιχείρηση "Eiche". Ο πρώτος φέρει ήδη τα
διακριτικά του ταγματάρχη, έχοντας
προαχθει επ ανδραγαθία για την επιτυχία
της αποστολής.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
νεια της πλαγιάς, προς το βάθος της κο.-
λάδας.
Μέσα στο στενό πιλοτήριο ο Γκέρλαχ
"γατζωμένος" στα χειριστήρια παρακο
λουθούσε με αγωνία την επιφάνεια της
κοιλάδας η οποία ερχόταν κοντά τους.
μετά το άλμα ύψους 1.000 m περίπου
που είχαν πραγματοποιήσει. Πίσω του ο
Μουσολίνι και ο Σκορτσένυ παρακολου
θούσαν κάτωχροι από φόβο και αγωνία
την τρελή πορεία τους, που φαινόταν ότι
θα τελείωνε με τη συντριβή του αερο
σκάφους λίγο πιο κάτω... Κατόπιν ο πιλό
τος τράβηξε με όλη του τη δύναμη προς
τα πίσω το χειριστήριο ύψους-βάθους
και οριζοντίωσε το Storch 30 μόλις μέτρα
ψηλότερα από την επιφάνεια του εδά
φους. Είχαν σωθεί!
Λίγο αργότερα, στις 17.30, το αερο
σκάφος προσγειώθηκε με ασφάλεια στο
αεροδρόμιο Πράτικα ντι Μάρε, από ό
που αμέσως μετά ο Μουσολίνι με τον
Σκορτσένυ πέταξαν με ένα άλλο μετα
γωγικό αεροπλάνο προς την Αυστρία. Το
ίδιο βράδυ στη Βιέννη, καθώς ο Ντού
τσε αναπαυόταν, ο Σκορτσένυ δέχθηκε
συγχαρητήρια τηλεφωνήματα από τον
Ο Χίτλερ υποδέχεται τον Μουσολίνι μετά τη διάσωσή του, στο αεροδρόμιο του
Χίμλερ και τον Χίτλερ. Ο τελευταίος, ι
Ράστενμπουργκ.
δίως, συγχαίροντάς τον του είπε ενθου
σιασμένος: "Ταγματάρχα Σκορτσένυ εί
στε ένας άνθρωπος μέσα στην καρδιά
μου! Κερδίσατε τη νίκη και στέψατε με
κτικού σχεδίου, δηλαδή την προσγείωση του αεροσκάφους. επιτυχία την αποστολή σας. Καταφέρατε
ενός άλλου αεροσκάφους στο οροπέδιο Φορώντας ένα σκούρο παλτό ο Μου ένα επίτευγμα που θα μείνει στην Ιστο
κοντά στο ξενοδοχείο. σολίνι δίστασε για λίγο πριν ανέβει στο ρία! Ο Φύρερ σας σάς ευχαριστεί. Μου
Ηδη ένα άλλο Storch, με χειριστή τον Fieseier Storch που περίμενε, όταν πλη- δώσατε πίσω τον παλιό μου φίλο Μουσο-
προσωπικό πιλότο του στρατηγού Στού ροφορήθηκε την πρόθεση του Σκορτσέ λίνι!...".
ντεντ, σμηναγό Γκέρλαχ, είχε φθάσει και νυ (ήταν και ο ίδιος πιλότος και εκτιμού Ο Οττο Σκορτσένυ στο τέλος του πο
διέγραφε κύκλους πάνω από την περιο σε την επικινδυνότητα της απογείωσής λέμου συνελήφθη αιχμάλωτος από τους
χή. Πάνω στο οροπέδιο οι Γερμανοί και τους με τέτοιες συνθήκες). Επειτα κάθι Αμερικανούς. Αργότερα, ελεύθερος πια,
κυρίως πολλοί πρόθυμοι και συνεργάσι- σε πίσω από τον χειριστή στο μικρό αε έζησε επί χρόνια στην Ισπανία, όπου και 21
μοι Ιταλοί καραμπινιέροι καθάριζαν βια ροσκάφος, ενώ ο μεγαλόσωμος λοχαγός πεθανε τον Ιούλιο του 1975. ■
στικά τον χώρο προσγείωσης από τα συ στριμώχτηκε στον χώρο των αποσκευών
ντρίμμια των ανεμοπτέρων και τις πέ αγκαλιάζοντας σχεδόν την πλάτη του
τρες που μπορούσαν να μεταφέρουν. Ο Ντούτσε.
σμηναγός Γκέρλαχ όταν ειδοποιήθηκε Το αεροσκάφος είχε στραφεί για α
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
πραγματοποίησε μια αριστοτεχνική βρα πογείωση στον μήκους 200 m περίπου (1) Whiting, C harles: H U N T ER S F R O M THE
χεία προσγείωση στον προκαθορισμένο διαθέσιμο χώρο. Μερικοί αλεξιπτωτι S K Y : THE G ER M A N P A RAC H UTE C O RPS,
χώρο, αρκετά κοντά στο ξενοδοχείο. στές συγκροτούσαν το Storch, με εντολή 1940-1945, N. York, 1974.
Ηταν η σειρά του Μουσολίνι κατόπιν του Γκέρλαχ, από τις πτέρυγες και την (2) Otto Skorzeny: M Y COM M ANDO
να εμφανιστεί από μια είσοδο του ξε ουρά μέχρι ο κινητήρας του να αναπτύ O PERATIO NS, Schiffer, Atglen, 1995.
νοδοχείου, συνοδευόμενος πάντα από ξει τη μέγιστη ισχύ. Κατόπιν με ένα νεύ (3) Quarrie B ru ce : G ER M A N A IR B O R N E
T R O O P S 1939-1945, Osprey, 1990.
τον Σκορτσένυ, πολυάριθμους Γερμα μα του χειριστή το μικρό αεροπλάνο όρ-
(4) Milius Kunzmann: F A L LS C H IR M JA G E R D ER
νούς και Ιταλούς αξιωματικούς και στρα μησε για απογείωση... Σύντομα ο θόρυ W A FFEN SS , Munin Verlag, Osnabrück, 1982.
τιώτες. Ο Σκορτσένυ είχε ενημερώσει βος του κινητήρα του καλύφθηκε από (5) "After The B a ttle ", No 22, B a ttle of Britain
τον Γκέρλαχ για την πρόθεσή του να επι τις ζητωκραυγές των συγκεντρωμένων Prints, 1978.
βιβαστεί και ο ίδιος στο μικρό διθέσιο α στρατιωτών που το αποχαιρετούσαν. Η (6) Bohm ler Ru d o lf and Werner Haupt:
εροπλάνο, συνοδεύοντας τον Ντούτσε. ταχύτητα του Storch αυξανόταν βασανι FA LLSC H IR M JA G E R , H. Verlag, H.H. Podzum.
Αρχικά αντιμετώπισε έντονες αντιρρή στικά αργά καθώς το τέλος του "διαδρό 1971.
σεις του πιλότου για την απόφαση αυτή, μου απογείωσης", που οριοθετούσε η
λόγω του μεγάλου βάρους των τριών α αρχή μιας απότομης πλαγιάς-γκρεμού,
τόμων σε συνδυασμό με το μικρό μήκος πλησίαζε γοργά. Φθάνοντας στο τέλος
και τις εδαφικές ανωμαλίες του διαθέσι της διαδρομής του το αεροπλάνο ανα
μου πεδίου απογείωσης. Ο Σκορτσένυ ε πήδησε όταν ένας τροχός του κτύπησε
πίσης είχε αποφασίσει μαζί με τον ταγ σε έναν βράχο, σηκώθηκε λίγο ολισθαί
ματάρχη Μορς και τον υπολοχαγό Ραντλ νοντας προς τα αριστερά και έπειτα χά
για τη σταδιακή αποχώρηση των κομμά- θηκε από τα μάτια των παρευρισκομέ-
ντος από το οροπέδιο προς την κοιλάδα νων στο οροπέδιο καθώς ορμούσε πέ
με το τελεφερίκ, μετά την αναχώρηση φτοντας, ελάχιστα πάνω από την επιφά
ΡΘΩΝ
ΪΑΝΟΥ
ΛΥ Κ Ο ΥΡ ΓΟ Σ Ε. ΑΡΕΤΑΙΟΣ
Εικονογράφηση για τη "Σ Ι": Μ ΙΧΑ Λ Η Σ ΛΟ ΥΚ ΙΑΝ Ο Σ
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
γκες της Αυτοκρατορίας και ιδιαίτερα
Τραϊανός με δύο νικηφόρες εκ στην αμυντική γραμμή του μέσου και
Σ Τ Ρ Α Τ ΙΩ Γ Κ - ΙΣ ΤΟΡ ΙΑ
-ραξίες κατά των Δακών και να πραγματοποι
ήσει μια προληπτική επίθεση εναντίον τους
“Div καν αρχίσει η εφαρμογή της συνθήκης
~ου συνήφθη μεταξύ του Δομιτιανού και του
3ασιλιά Δεκέβαλου. Ενας ακόμα λόγος που
τον ώθησε να αρχίσει τις πολεμικές επιχειρή
σεις κατά της Δακίας ήταν και η ανάγκη αύξη
σης των οικονομικών πόρων του ρωμαϊκού
κράτους με την προσδοκώμενη πλούσια λεία
ενός κατακτητικού πολέμου, λαμβανομένου
μάλιστα υπόψη του μεγάλου πλούτου του δα-
κικού βασιλείου. Οι πόλεμοι του Τραϊανού κα
τά του Δεκέβαλου, που είναι γνωστοί ως Δα-
κικοί Πόλεμοι, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον
και για τον λόγο ότι η εξιστόρησή τους διατη-
ρήθηκε σε έναν αναμνηστικό κίονα στη Ρώ
μη, τον Κίονα του Τραϊανού (Columns Traiana).
Αυτός έχει ύψος 30 μέτρων, αποτελείται από
34 σπονδύλους από λευκό μάρμαρο και στην
επιφάνειά του αναπαρίστανται ανάγλυφα, με
ελικοειδείς (γύρω από τον κορμό του) παρα
στάσεις, τα κυριότερα επεισόδια των εκστρα
τειών του Ρωμαίου αυτοκράτορα. Αν και ο α
ναμνηστικός αυτός κίονας ρίχνει άπλετο φως
οχετικά με την οργάνωση και τον εξοπλισμό
του ρωμαϊκού στρατού, δεν μας δίνει σαφείς
πληροφορίες όσον αφορά τη στρατηγική του Αποψη της γέφυρας της Αλκαντάρα στον ποταμό Τάγο, στην Ισπανία.
Τραϊανού ή τις πορείες που ακολούθησε κατά Η επιβλητική αυτή γέφυρα κτίσ&ηκε από τον αυτοκράτορα Τραϊανό το 106 μ.Χ.
τη διεξαγωγή των πολεμικών επιχειρήσεων. και μαρτυρεί το ειλικρινές ενδιαφέρον του μεγάλου αυτού ηγεμόνα
Η εισβολή στη Δακία παρουσίαζε μεγάλα για την ανάπτυξη και την ευημερία των ρωμαϊκών επαρχιών.
προβλήματα και ιδιαίτερες δυσχέρειες για
τους Ρωμαίους, αφενός λόγω του ορεινού ε λαβε τις εχθροπραξίες και προχωρώντας από σφαλής και δεν έλυνε με οριστικό και μόνιμο
δάφους και των δασών της και αφετέρου διό τον Ερυθρό Πύργο ή από το πέρασμα Βούλ- τρόπο το "Δακικό" πρόβλημα. Οι όροι τους ο
τι οι υπερασπιστές της μπορούσαν να διεξά καν κατέλαβε, ύστερα από πολιορκία, μια σει ποίους ο Ρωμαίος αυτοκράτορας επέβαλε
γουν επιχειρήσεις από εσωτερικές γραμμές, ρά από οχυρές θέσεις των Δακών. Τελικά με στον Δεκέβαλο τραυμάτισαν μεν το γόητρό
ενώ οι ρωμαϊκές επικοινωνίες κατά μήκος τά από μια αποφασιστική νίκη του κοντά στη του, αλλά δεν τον κατέστησαν τελείως αδύ
του Δούναβη είχαν μεγάλο εύρος που τις κα δακική πρωτεύουσα Ζερμιζεγέθουσα (τη ση ναμο. Ετσι ύστερα από μυστικές προετοιμα
θιστούσε ευάλωτες. Για τον λόγο αυτό ο Τραϊ μερινή ρουμανική Χουνεντοάρα) ο Τραϊανός σίες δύο ετών ο βασιλιάς των Δακών εξεγέρ-
ανός πριν αρχίσει την εκστρατεία του προέβη ανάγκασε τον Δεκέβαλο να συνθηκολογήσει. θηκε κατά των Ρωμαίων, εξόντωσε ή πολιόρ
σε μεγάλες προετοιμασίες που απέβλεπαν Ο αυτοκράτορας επέβαλε στον βασιλιά των κησε τις ρωμαϊκές φρουρές που ήταν εγκατε
στη βελτίωση του οδικού δικτύου και της επι Δακών ειρήνη με σχετικά επιεικείς όρους. στημένες στη χώρα του και το 105 μ.Χ. εισέ- 25
κοινωνίας μεταξύ της Παννονίας (σημερινής Σύμφωνα με αυτούς ο Δεκέβαλος αναγκά βαλε και πάλι στη Μοισία. Η επίθεση αυτή α- ■■■
Ουγγαρίας) και της Μοισίας, με τη διάνοιξη σθηκε να παραδώσει τα όπλα του στρατού ποτέλεσε το έναυσμα για την έναρξη του
μιας οδού κατά μήκος του ποταμού μέσω του του, καθώς και τις πολεμικές μηχανές και δεύτερου Δακικού πολέμου, ο οποίος υπήρξε
στενού περάσματος των Σιδηρών Πυλών. τους μηχανικούς του, να κατεδαφίσει πολλά ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικό
Ο αυτοκράτορας, αφού το 100 μ.Χ. άκου- φρούρια της χώρας του, να δεχθεί ρωμαϊκές τερους στη ρωμαϊκή ιστορία με βάση τον α
σε στη Ρώμη τον πανηγυρικό που εκφώνησε φρουρές στα υπόλοιπα φρούρια και στην ριθμό και το μέγεθος των ρωμαϊκών στρατιω
προς τιμήν του ο φίλος του Πλίνιος ο Νεώτε- πρωτεύουσα του βασιλείου του και να γίνει τικών δυνάμεων που έλαβαν μέρος.
ρος, αναχώρησε από την πρωτεύουσα στις 25 σύμμαχος της Ρώμης, υποχρεωνόμενος να α Ο Τραϊανός αυτή τη φορά εκστράτευσε
Μαρτίου του 101 και επικεφαλής μιας μεγά κολουθεί την εξωτερική της πολιτική. Ο ηγέ κατά των Δακών επικεφαλής μιας τεράστιας,
λης στρατιωτικής δύναμης 60.000 ανδρών (α- της των Δακών, αν και υποτελής πλέον της για την εποχή, στρατιωτικής δύναμης, που α
ποτελούμενης από 10 λόχους πραιτωριανών, Ρώμης, παρέμεινε κύριος του βασιλείου του. ριθμούσε περισσότερες από 12 λεγεώνες ή
2 ιππικά σώματα και 5 λεγεώνες από τις γερ Κατά την επιστροφή του στη Ρώμη, ύστε 120.000 άνδρες. Αφού αναχαίτισε τις δακικές
μανικές επαρχίες) εισέβαλε στην Τρανσυλβα ρα από την πρώτη αυτή νικηφόρα εκστρατεία δυνάμεις που είχαν εισβάλει στη Μοισία διέ-
νία, που αποτελούσε τότε το κέντρο του δα- του, ο Τραϊανός έλαβε από τη Σύγκλητο τον 6η και πάλι, το 105 μ.Χ., τον Δούναβη από μια
κικού βασιλείου, μέσα από το πέρασμα των τίτλο του "Δακικού" και τέλεσε μεγαλειώδη επιβλητική λίθινη γέφυρα με 20 τόξα και μή
Σιδηρών Πυλών, στα Καρπάθια όρη. Παράλ θρίαμβο. Ο θρίαμβος διήρκεσε 323 ημέρες, κος 1.110 μέτρων, που είχε σχεδιάσει και κα
ληλα ο στρατηγός και υπαρχηγός του Λού- κατά τις οποίες εσφάγησαν 11.000 ζώα και α- τασκευάσει ο μηχανικός του Απολλόδωρος ο
σιος Κουίετος (Lusius Quietus) διενήργησε για γωνίσθηκαν στην αρένα μέχρι θανάτου Δαμασκηνός κοντά στη Δρο6έτα (σημερινό
αντιπερισπασμό μια κυκλωτική κίνηση από 10.000 μονομάχοι (δούλοι) για τη διασκέδαση Τούρνο Σεδερίνο - Turnu Severin). Στη συνέ
την Κάτω Μοισία. Ο Τραϊανός προχωρώντας του ρωμαϊκού λαού, που γιόρταζε τη νίκη του χεια εισέβαλε και πάλι στη Δακία μέσα από το
μέσα από την κοιλάδα του ποταμού Μαρίσου αυτοκράτορά του. πέρασμα του Ερυθρού Πύργου και την κοιλά
κατενίκησε και απώθησε τον δακικό στρατό δα του ποταμού Αλούτα. Ο Τραϊανός ύστερα
στην τοποθεσία Τάπαι (όπου ο Ρωμαίος στρα Ο ΔΕΥΤΕΡΟ Σ "ΔΑΚΙΚΟΣ" από δύο νικηφόρες εκστρατείες που κατέλη
τηγός Ιουλιανός είχε νικήσει τους Δάκες το ξαν σε νέα μεγάλη νίκη του, κατά τη δεύτερη
88 μ.Χ.), αλλά υπέστη και ο ίδιος σοβαρές α
Π Ο ΛΕ Μ Ο Σ (105-106 μ.X.) μάχη που διεξήχθη κοντά στην πρωτεύουσα
πώλειες που τον ανάγκασαν να αναστείλει τις των Δακών Ζερμιζεγέθουσα, κατέλαβε τη δα
επιχειρήσεις του μέχρι την επόμενη άνοιξη. Η ειρήνη με την οποία έληξε ο πρώτος κική πρωτεύουσα και ανάγκασε τον Δεκέβα
Το έτος 102 μ.Χ. ο Ρωμαίος ηγέτης επανέ- Δακικός πόλεμος ήταν προσωρινή και επι λο να αυτοκτονήσει μετά τις επανειλημμένες
Δάκας πολεμιστής.
Φοράει παντελόνι διακοσμημένο με κεντητά γεωμετρικά σχέδια.
Ο οπλισμός του αποτελείται από σιδερένιο σπαθί σκυΘικού τύπου (falx),
η κόψη του οποίου εντοπίζεται στην εσωτερική του πλευρά.
τών επιτέλεσε σημαντικότατο ειρηνικό έργο
που εκπροσωπεί το απόγειο της ισχύος και Το τέρμα του Forum του
της οργάνωσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατο Τραϊανού, στη Ρώμη, μ ε την
ρίας. Το 113 μ.Χ. όμως αναγκάσθηκε να στρέ Ουλπία Βασιλική και τον
ψει την προσοχή του και προς το ανατολικό Κίονα του Τραϊανού, στο
βάθος. Στην κορυφή του
σύνορο του κράτους, που αντιμετώπιζε την
Κίονα βρίσκεται το άγαλμα
απειλή του παραδοσιακού αντιπάλου και ε
του αυτοκράτορα.
χθρού της Ρώμης, των Πάρθων. Κατά τα τέλη
του έτους εκείνου ο Τραϊανός υποχρεώθηκε
να εγκαταλείψει τη Ρώμη και να σπεύσει στην
Ασία διότι ο βασιλιάς των Πάρθων Χοσρόης
είχε επέμβει στα εσωτερικά πράγματα της
Αρμενίας, η οποία αποτελούσε πάντοτε το
"μήλο της έριδος1 μεταξύ της Ρώμης και του
παρθικού Βασιλείου. Ο Χοσρόης είχε αντικα
ταστήσει τον φιλορωμαίο βασιλιά της Αρμε
νίας Εξηδάρη με τον μεγαλύτερο αδελφό
του τελευταίου Παρθαμάσιρη, παραβιάζο
ντας την παράδοση σύμφωνα με την οποία η
Ρώμη όριζε τη διαδοχή στην Αρμενία, η οποία
τελούσε υπό την επικυριαρχία του ρωμαϊκού
κράτους. Πριν φθάσει στην Ασία και ευρισκό
μενος ακόμα στην Αθήνα ο Ρωμαίος αυτο-
κράτορας δέχθηκε πλούσια δώρα εκ μέρους
του Χοσρόη, καθώς και κατευναστικές προ
τάσεις του τελευταίου ως προς το ζήτημα
της διαδοχής του αρμενικού θρόνου. Ο Τραϊ
ανός απέρριψε τις προτάσεις και τις εξηγή
σεις του βασιλιά των Πάρθων και του διεμή-
νυσε με σκληρό τρόπο ότι σκόπευε να ρυθμί
σει το ζήτημα αυτό μετά την άφιξή του στην
Αρμενία, επισπεύδοντας την εκστρατεία του .
,U ■ -its#»'. r'
-η οποία υπήρξε κεραυνοβόλα και θριαμβευ
τική.
Σε πρώτη φάση ο ρωμαϊκός στρατός προ- ρόη, Κτησιφώντας, που ήταν κτισμένη στις ό ριος της κατάστασης. Ο Ρωμαίος αυτοκράτο
έλασε νικηφόρα από την Αντιόχεια προς τα χθες του Τίγρη απέναντι από τη Σελεύκεια. Ο ρας ύστερα από μια απεγνωσμένη προσπά
βορειοανατολικά και κατέληξε στην Αρμενία, Πάρθος βασιλιάς πληροφορούμενος την θεια να καταλάβει με πολιορκία τη μικρή αλ
την οποία ο αυτοκράτορας κατέλαβε και προέλαση και την προσέγγιση του ρωμαϊκού λά οχυρή αραβική πόλη Χάτρα, δυτικά της
προσάρτησε στην Αυτοκρατορία, αφού την στρατού, τράπηκε εσπευσμένα σε φυγή και ο Σελεύκειας, η οποία απέτυχε, υποχώρησε με
κατέστησε ρωμαϊκή επαρχία, υπό τις ενθου- Τραϊανός κατέλαβε την Κτησιφώντα και ολό ασφάλεια στον Ευφράτη, χάρη στις υπηρε
28 σιώδεις επευφημίες του στρατού του (114 κληρη την Παρθία. Για τις κατακτήσεις του σίες του ικανού υπαρχηγού του Λούσιου
μ μ.Χ.). αυτές ο αυτοκράτορας έλαβε το προσωνύμιο Κουίετου, ο οποίος κάλυψε την υποχώρηση
Μετά την προσάρτηση της Αρμενίας ο "Παρθικός". του ρωμαϊκού στρατού μέσω της κεντρικής
Τραϊανός αντιλήφθηκε ότι για στρατηγικούς Ο ηγέτης της Ρώμης συνεχίζοντας τη νι Μεσοποταμίας.
λόγους έπρεπε να καταλάβει και τη Μεσοπο κηφόρα πορεία του κατέλαβε τα Σούσα, ό Στις αρχές του 117 μ.Χ. ο Τραϊανός οδή
ταμία, η οποία παρεμβαλλόταν σαν σφήνα που βρισκόταν ο χρυσός θρόνος του Χοσ γησε τις δυνάμεις του πίσω στην Αντιόχεια.
μεταξύ Αρμενίας και Συρίας και διέκοπτε τη ρόη, και τη Σελεύκεια και κήρυξε επαρχίες Κατά τη διέλευσή του από την έρημο της Συ
μεταξύ τους επικοινωνία εφόσον βρισκόταν του ρωμαϊκού κράτους τη Μεσοποταμία και ρίας ασθένησε. Πιθανώς προσβλήθηκε από
σε εχθρικά χέρια. Για τον λόγο αυτό το έτος την Ασσυρία. Κατόπιν διέπλευσε τον ποταμό παραλυσία (που προήλθε από υπερβολική οι
115 βάδισε προς Νότο, εισέβαλε στο έδαφος Τίγρη προς Νότο και, ακολουθούμενος από νοποσία), από την οποία και πέθανε τον Αύ
του παρθικού βασιλείου, εκπόρθησε τη Νίσι- τον στρατό του από ξηράς, έφθασε μέχρι τα γουστο του 117 στη Σέλινούντα της Κιλικίας,
βη και τη Σιγκάρα και κατέλαβε τη βόρεια παράλια του Περσικού κόλπου. Οπως λέγεται κατά τη μεταφορά του στη Ρώμη. Ετσι δεν
Μεσοποταμία, της οποίας οι υποτελείς του φιλοδόξησε ακολουθώντας τα βήματα του μπόρεσε να υλοποιήσει τα σχέδιά του για μια
Χοσρόη βασιλείς αναγκάσθηκαν να συνθη Μεγάλου Αλεξάνδρου να κατακτήσει και τις νέα εκστρατεία στην Ανατολή. Πρόλαβε ό
κολογήσουν. ύστερα από σθεναρή αντίστα Ινδίες. Τότε πληροφορήθηκε την εξέγερση μως, λίγο πριν πεθάνει, να υιοθετήσει διά
ση στους Ρωμαίους, αφού δεν έλαβαν καμία και την αποστασία της Νίσιβης, της Εδεσσας διαθήκης - με την παρότρυνση της συζύγου
βοήθεια από τον Πάρθο βασιλιά. Στη συνέ και της Σελεύκειας, στα μετόπισθέν του, τις του Πλωτίνας - τον ανιψιό του Αδριανό, ο ο
χεια ο αυτοκράτορας ναυπήγησε, κατά τον οποίες ανακατέλαβε με στρατηγούς του και ποίος και τον διαδέχθηκε στον θρόνο. Η τέ
χειμώνα του 115-116, έναν μεταφορικό στόλο πυρπόλησε για τιμωρία και παραδειγματισμό. φρα του ένδοξου αυτοκράτορα μεταφέρθη
από πλοιάρια, στον μέσο Ευφράτη, με τον ο Εξέγερση εκδηλώθηκε και στην Ιουδαία, κα κε μέσα σε χρυσή υδρία στη Ρώμη και εναπο-
ποίο οι ρωμαϊκές λεγεώνες προχώρησαν στη τά πάσα πιθανότητα με υποκίνηση του Πάρ- τέθηκε στη βάση του τιμητικού του Κίονα
Μέση Αδιαβηνή, την οποία κατέλαβαν και κα θου βασιλιά (117 μ.Χ.). Ο Τραϊανός για να αντι στην Αγορά.
τέστησαν ρωμαϊκή επαρχία. μετωπίσει την κρίσιμη κατάσταση επέστρεψε Ο Τραϊανός ανέλαβε τον πόλεμο κατά
Στη συνέχεια οι ρωμαϊκές δυνάμεις χωρί- στην Κτησιφώντα, όπου έστεψε βασιλιά των των Πάρθων με κίνητρο όχι τόσο την "δόξης
σθηκαν σε δύο στρατιές οι οποίες πορεύθη- Πάρθων τον γιο του Χοσρόη, Παρθαμασπά- επιθυμίαν", όπως γράφει ο ιστορικός Κάσ-
καν παράλληλα κατά μήκος του Ευφράτη και τη, εγκαταλείποντας τις ρωμαϊκές αξιώσεις σιος Δίων, ή για να μιμηθεί τον Μέγα Αλέξαν
του Τίγρη αντίστοιχα και συνέκλιναν και ενώ στη χώρα αυτή. Μόλις οι Ρωμαίοι αποχώρη δρο, αλλά για να διασφαλίσει οριστικά τα α
θηκαν και πάλι για μια από κοινού επίθεση σαν από την Κτησιφώντα ο Χοσρόης εκδίωξε νατολικά σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατο
κατά της χειμερινής πρωτεύουσας του Χοσ τον γιο του από τον θρόνο και έγινε πάλι κύ ρίας από τον παρθικό κίνδυνο. Οι κατακτή-
ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ν αϊσσός Α ρ τά ξα τα
Τραπεζούς
Σαρδική Νικόπολις
Α μ ά θεια
>Α δ ρ ια ^ούπ ολη
•Β υ ζοντιον
Τιγρανόκερτα
Θεσσαλονίκη
,
S '‘ΐΤ*ΐί Νίκαια
'"ν"
Κ αισάρεια Σ α μ ό σ α τα '
Αρβηλα
Πύδνα. Q « Ικόνιον Εδεσσα · Σιγκάρα
- <,Υ Σαρδεις
(Ν Χ άτρα
ο ς » ίϊ^ Σ μίρ»ιμ-. Ταρσός »
Σ ά μ ο ς< ν
Κόρινθο« «*■ ^ Μ ίλ η τ ο ς Ιελ εύ κ εκ Αντιόχεια
Κτησιφών
4Σπάρτη
Βαβυλών
Κνωσσός
Β η ρ υ ττό ς,
• Δ αμασ κός Ε υφ ρ ά της
Σιδών
Τύρος f
Ιεροσόλυμα
Μ ασάδα
Α λ εξά νδ ρ εια
Πηλούσ ιον
29
Χάρτης που παρουσιάζει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τις όμορές της χώ ρες κατά την εποχή του Τραϊανού.
σεις και οι προσαρτήσεις της Αρμενίας και τρεψε στον Χοσρόη να επανακτήσει τις χαμέ ουργία νέων λιμανιών και τη βελτίωση των υ
της Μεσοποταμίας στο ρωμαϊκό κράτος εί νες επαρχίες του. παρχόντων, π.χ. της Αγκώνας. Με τα δημόσια
χαν κατ' αρχήν θετικά αποτελέσματα για τη αυτά έργα βοήθησε την ανάπτυξη της γεωρ
Ρώμη: έλυναν το "Αρμενικό ζήτημα", που είχε Ο ΤΡΑΪΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ γίας και του εμπορίου. Ο ίδιος κόσμησε επί
απασχολήσει τη Ρώμη από την εποχή του σης τη Ρώμη με πολλά μεγαλοπρεπή οικοδο
Λούκουλλου και του Πομπήιου, καιαποσπού-
ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ μήματα, όπως το επιβλητικό συγκρότημα του
σαν από το παρθικό βασίλειο δύο ανεπτυγμέ Ο Τραϊανός έγινε διάσημος κυρίως για τη Forum Traiani και το Mercatus (αγορά) Traiani
νες και πλούσιες περιοχές οι οποίες αποτε- στρατηγική ιδιοφυϊα, τα πολεμικά κατορθώ (όπου βρίσκεται και ο Κίονας του Τραϊανού),
λούσαν τις κυριότερες πηγές εσόδων του. Οι ματα και τις μεγάλες κατακτήσεις του (αν και δύο θέρμες (Therme Traiani και Therme
κατακτήσεις αυτές όμως είχαν βαρύ τίμημα. η κατάκτηση της Μεσοποταμίας ήταν προσω Suranae), καθώς και το ομώνυμο υδραγωγείο
Με τη συγκέντρωση μεγάλων στρατιωτικών ρινή, καθώς η Αυτοκρατορία δεν μπόρεσε να (Aqua Traiana), βιβλιοθήκες (όπως η Ουλπία
δυνάμεων κατά της Αρμενίας και της Παρ- τη διατηρήσει μετά τον θάνατό του). Επί της βιβλιοθήκη) και πολλά άλλα. Ολα αυτά τα έρ
θίας ο Ρωμαίος αυτοκράτορας απογύμνωσε βασιλείας του η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επέ- γα χρηματοδοτήθηκαν από τα πλούσια λάφυ
άλλα σημεία της Αυτοκρατορίας από τις κτεινε σημαντικά τα σύνορά της και απέκτη ρα των Δακικών Πολέμων. Ο Τραϊανός επεδίω-
φρουρές που είχαν απόλυτη ανάγκη και έτσι σε τη μεγαλύτερη έκτασή της. Ο Τραϊανός ό ξε και τη βελτίωση των οικονομικών του κρά
τα κατέστησε ευάλωτα στις εχθρικές επιδρο μως ήταν μεγάλος αυτοκράτορας και επειδή τους με την περιστολή των περιττών δαπα
μές. Επιπλέον με την κατάκτηση της Μεσο επιτέλεσε σημαντικότατο ειρηνικό (οικοδομι νών, την καλύτερη οργάνωση και εσωτερικά
ποταμίας τα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρα κό και οργανωτικό) έργο, κατά τα έτη που πα- λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών και την
τορίας έπαυαν να περιλαμβάνουν μια φυσική ρέμεινε στη Ρώμη (107-113 μ.Χ.) μεταξύ των επιβολή αυστηρότατων ποινών στους κατα
γραμμή άμυνας, όπως ήταν ο Ευφράτης, με πολέμων του. Βελτίωσε και επέκτεινε το οδι χραστές του δημόσιου χρήματος.
συνέπεια να απαιτούνται πολύ μεγαλύτερες κό δίκτυο τόσο της Ιταλίας (όπου, μεταξύ άλ Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε ο Τραϊα
στρατιωτικές δυνάμεις για τη φρούρησή λων, κατασκεύασε και τη Via Traiana από το νός και για την ανάπτυξη της γεωργίας στην
τους. Για τον λόγο αυτό ο διάδοχος του Τραϊ Βενεβέντο ως το Βρινδήσιο), όσο και των ε Ιταλική χερσόνησο, τόσο με τη διάταξη να ε
ανού, Αδριανός, έσπευσε να εγκαταλείψει τις παρχιών, ενώ ενίσχυσε και τις θαλάσσιες συ πενδύουν οι συγκλητικοί των επαρχιών ίο
κατακτήσεις του προκατόχου του και επέ γκοινωνίες της Αυτοκρατορίας με τη δημι ένα τρίτο της περιουσίας τους αγοράζοντας
κτήματα στην Ιταλία, όσο και με την επέκτα
ση του νόμου περί τροφής απόρων παιδιών
(lex alimentaria), που συνίστατο στη χορήγηση
κρατικών δανείων σε Ιταλούς γαιοκτήμονες,
οι τόκοι των οποίων, που εισπράττονταν
από το δημόσιο, καταβάλλονταν με τη φρο
ντίδα κρατικών ή δημοτικών υπαλλήλων ως
βοηθήματα σε παιδιά πτωχών οικογενειών.
Με τον τρόπο αυτό αφενός ενισχυό-
ταν η αγροτική παραγωγή της Ιταλίας και
αφετέρου ασκείτο κοινωνική πολιτική. 0
αυτοκράτορας ενδιαφέρθηκε πολύ και
για την ευημερία των ρωμαϊκών
Σαρμάτης μισθοφόρος στην υπηρεσία των Ρωμαίων.
επαρχιών, αποπέμποντας και τιμωρώ
Ο επιθετικός του οπλισμός περιλαμβάνει τόξο ντας τους ανίκανους, ιδιοτελείς και
(για τις coh o rtes sagittariorum - κοόρτεις τοξοτών) φαύλους διοικητές τους και αναθέτο
και κοντό ρωμαϊκό ξίφος (gladius). Ο αμυντικός του ντας τη διοίκησή τους σε χρηστά, ικανά
οπλισμός αποτελείται από φολιδωτό θώρακα και και έμπιστα πρόσωπα. Την ειλικρινή
περίτεχνα διακοσμημένο κράνος με "παραγναθίδες" φροντίδα του για τις επαρχίες καταδει
για την προστασία του προσώπου.
κνύουν τόσο η αλληλογραφία του με τον φίλο
I,«»**« » , , * ■
“· ■JÜ.-
* '· ,r 2&
y* A
του Πλίνιο τον Νεώτερο, τον οποίο είχε διορίσει διοικητή της ε
παρχίας της Βιθυνίας-Πόντου, όσο και η κατασκευή πολλών κοι
νωφελών έργων στις ρωμαϊκές επαρχίες, π.χ. μιας μεγάλης γέφυ
ρας επί του ποταμού Τάγου της Ισπανίας, υδραγωγείων στη Δακία
κλπ.
Ο Τραϊανός κήρυξε επιπλέον απηνή και μέχρις εξόντωσης διωγ
μό των καταδοτών, των ψευδομηνυτών και των συκοφαντών, που λυ
μαίνονταν τη Ρώμη κυρίως κατά τη βασιλεία του Δομιτιανού, η οποία είχε αποβε. τυ
ραννική και πνευματικά ανελεύθερη. Τότε επικράτησε ένα φιλελεύθερο πνεύμα και
ευνοϊκό προς τους λογίους κλίμα που συνέβαλε σημαντικά στην άνθηση των λατ.. -
κών (με τον Ιουβενάλη, τον Πλίνιο τον Νεώτερο και τον Τάκιτο) και των ελληνικών (με
τον Πλούταρχο και άλλους Ελληνες συγγραφείς) γραμμάτων. Για όλες αι,τές r.c -
■
ρεσίες, προς την πατρίδα και τους υπηκόους
του ο Τραϊανός επονομάσθηκε, δικαίως, από
τη Σύγκλητο και τους συμπατριώτες του "πα
τέρας της πατρίδας" και "άριστος ηγεμόνας
(optimus princeps). Ηταν δε τόσο αγαπητός
στον λαό του ώστε οι Ρωμαίοι εύχονταν
στους διαδόχους του να γίνουν "ευτυχέστε
ροι του Αυγούστου και καλύτεροι του Τραϊα
νού".
Ως κυβερνήτης και κυρίαρχος της κοσμο-
κράτειρας Ρώμης ο Τραϊανός επέδειξε εξαι-
Δάκας ιππέας.
Φοράει μάλλινο παντελόνι και χιτώνα
διακοσμημένα μ ε σχήματα τοπικής
τεχνοτροπίας και μάλλινη κάπα στερεωμένη
με μια αργυρή καρφίτσα. Ο οπλισμός του
περιλαμβάνει ένα ακόντιο και ένα μακρύ
ορειχάλκινο σπαθί στερεωμένο από μια
ζώνη διακοσμημένη με ορειχάλκινες πλάκες.
Ο άνδρας φέρει επίσης ξύλινη ασπίδα
ελλειψοειδούς σχήματος προστατευμένη
περιμετρικά με μια μεταλλική ταινία και
διακοσμημένη με περίτεχνα μοτίβα.
)
;
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Σκηνή από τον Κίονα του Τραϊανού που παρουσιάζει την τελική
ρωμαϊκή νίκη: οι ρωμαϊκές δυνάμεις καταδιώκουν τον Δ εκέβαλο
και τους Δάκες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(1) M.C. C ary and H.H. Scullard : A H IST O R Y O F RO M E, 3rd Edition, 1975.
(2) Π Α Γ Κ Ο Σ Μ ΙΟ Σ ΙΣ Τ Ο ΡΙΑ , Εκδ . Ελ ευ θ ερο υδά κη , Αθήναι, 1932.
(3) Theodor Mom m sen: A H ISTO RY O F R O M E UN D ER THE E M P E R O R S ,
Routledge Edition, London, 1996.
(4) Π Α ΓΚ Ο Σ Μ ΙΟ Β ΙΟ Γ Ρ Α Φ ΙΚ Ο Λ Ε Ξ ΙΚ Ο , λήμμα "Τραϊανός", Εκδοτική
Αθηνών.
(5) Μ ΕΓΑ Λ Η Ε Λ Λ Η Ν ΙΚ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ο Π Α ΙΔ ΕΙΑ , λήμμα "Τραϊανός
(6) Ιωάννου Στ. Παπασταύρου: Ρ Ω Μ Α ΪΚ Η ΙΣ Τ Ο ΡΙΑ , Εκδ . I. Χιωτέλλη,
Αθήναι, 1967.
(7) Βασίλη Κυριακίδη: 01 Ρ Ω Μ Α ΙΟ Ι: ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΝΑΜ Η, ΣΤΗ Δ ΙΑ Φ Θ Ο ΡΑ,
ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ... Εκδοτικός Οίκος Β . Κυριακίδης, Αθήνα, 2001.
(8) Encyclopaedia Universalis, λήμμα "Trajan".
Η ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ
Φ ΡΟ ΥΡΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
ΙΩ Α Ν Ν Η Σ ΚΩΤΟΥΛΑΣ
Αρχαιολόγος - Ιστορικός Ευρωπαϊκής Τέχνης,
M .Phil., υπ. Δ ρ. jewelrym useum @ ath.forthnet.gr
Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΔΙΕΘ ΕΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΥ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΗΣ.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ Μ Ο Ν Α ΔΕ Σ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ,
ΔΕΧΟΤΑΝ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΞΕΝΩΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Μ ΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ Ρ Ω Μ ΑΪΚΩ Ν ΧΡΟΝΩΝ. 01 ΠΙΟ Ο ΝΟ Μ ΑΣΤΟ Ι ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ
ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΗΤΑΝ 01 ΒΑΡΑΓΓΟΙ, ΣΚΑΝΔΙΝΑΥΟ Ι Β ΙΚ ΙΝ ΓΚ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
ΠΟ ΥΑΠΕΤΕΛΕΣΑΝ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ Μ Ο ΝΑΔΑ, ΤΗ ΦΡΟΥΡΑ ΤΩΝ ΒΑΡΑΓΓΩΝ.
Ο βυζαντινός στρατός πολιορκεί τον Χάνδακα (960-961) ("Χρονογραφία “ του Σκυλίτζη, Μαδρίτη, Εθνική Βιβλιοθήκη).
ονομασία Βάραγγοι (στην αρ μία του τοπικού σλαβικού πληθυσμού σε όλες. Η πρώτη επιδρομή πραγματο-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
•rnf
V /
-TwSäJtow 7®l^iirfur. rjj i -m t aux^ iW w iv h i r j?
WC
Λίηνψι
,« m p T a - t y v y X K I/ ,™ ν ρ β τ τ * .
Η καταστροφή του ρωσικού στόλου από τους Βυζαντινούς το 941 ("Χρονογραφία" του Σκυλίτζη, Μαδρίτη, Εθνική Βιβλιοθήκη).
είχαν ως φανερό σκοπό να προελάσουν ρων στην Κωνσταντινούπολη. Ο πρίγκη- Αναφέρονται επτακόσιοι πολεμιστές
στην Κωνσταντινούπολη, επιδόθηκαν πας Βλαδίμηρος, γιος του ηγεμόνα του από τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο
σε λεηλασία της περιοχής. Τελικά διαλύ Κιέβου, επέδραμε τον Ιούλιο του 1043 στο "Περί βασιλείου τάξεως". Αυτοί έλα
θηκαν από τον βυζαντινό στρατό της Α κατά της Πόλης. Η επίθεση του βυζαντι βαν μέρος ως πληρώματα του στόλου
νατολής με επικεφαλής τον Ιωάννη νού ναυτικού με το υγρό πυρ προκάλε- στην εκστρατεία κατά της αραβοκρα-
Κουρκούα, προτού καταστούν σημαντι σε αναταραχή στον στόλο των Ρως, που τούμενης Κρήτης, που διοργάνωσαν ο
κή απειλή. Ο ρωσικός στόλος επίσης α- έχασαν πολλά πλοία σε υφάλους και αυτοκράτορας Λέων ΣΤ1ο Σοφός (886 -
ποκρούστηκε και πάλι με το υγρό πυρ βράχους. Το βυζαντινό ιππικό επιτέθηκε 912) και ο αρχηγός του στόλου Ιμέριος.
μπροστά από τα τείχη της πόλης. Μάλι στο μεταξύ στις μονάδες που είχαν απο Η εκστρατεία υπήρξε τελικά αποτυχη
στα λίγο πριν αποπλεύσει για να βιβαστεί προκαλώντας στους Ρως απώ μένη, αφού ο στόλος διαλύθηκε από
επιστρέφει στις βάσεις του στον Βόρειο λειες 15.000 ανδρών. Αλλες μονάδες, αιφνιδιαστική αραβική επίθεση.
Εύξεινο Πόντο δέχθηκε νέα επίθεση που είχαν συγκεντρωθεί στη Βάρνα του Οι Βάραγγοι έλαβαν επίσης μέρος
των Βυζαντινών, τον Σεπτέμβριο του Δούναβη, αποκρούστηκαν από τον Κα- στην εκστρατεία των Βυζαντινών στην
941, και καταστράφηκε σχεδόν ολοκλη τακαλών Κεκαυμένο, στρατηγό του Πα- Ιταλία το 935 με δύναμη επτά πλοίων και 37
ρωτικά. ριστρίου θέματος. Η ρωσική στρατιωτι 415 ανδρων. Η εκστρατεία αυτή, οπως
Νέα επίθεση των Ρως πραγματοποι- κή απειλή για την Κωνσταντινούπολη ε- και πολυάριθμες άλλες που ανέλαβε
ήθηκε το φθινόπωρο του 944 υπό τις ξέλιπε έκτοτε. τον 10ο αιώνα το Βυζάντιο στην Ιταλία,
διαταγές του πρίγκηπα Ιγκόρ της ηγεμο απέβλεπε στην απόκρουση του αραβι
νίας του Κιέβου. Αυτή τη φορά η επίθε Ο Ι Ρ Ω Σ Ω Σ Μ ΙΣΘ Ο Φ Ο ΡΙΚ Ο κού κινδύνου, στην προστασία των μι
ση ήταν χερσαία, καθώς ο ρωσικός στό κρών ιταλικών κρατών και στη σταθερο
λος δεν είχε ανακάμψει μετά την κατα
ΣΩ Μ Α ΣΤΟ Ν ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ποίηση του δυτικού βυζαντινού συνό
στροφική εμπειρία του 941, μόλις τρία ΣΤΡΑΤΟ (911 -988) ρου.
χρόνια νωρίτερα. Η επίθεση στα οχυρά Το 949 οι Βυζαντινοί ανέλαβαν νέα
του Δούναβη έγινε από Ρως και Πετσε- Μετά τη δεύτερη αποτυχημένη επί εκστρατεία για την απελευθέρωση της
νέγους, που είχαν ενώσει τις δυνάμεις θεση των Ρως κατά του Βυζαντίου (907) θεολέστου νήσου Κρήτης, που είχε κα
τους. Η επίθεση αποκρούστηκε και τελι και την υπογραφή της ρωσο-βυζαντινής ταστεί ορμητήριο των Σαρακηνών πει
κά ανεστάλη χάρη στη βυζαντινή διπλω συνθήκης του 911, πολλοί στρατιώτες ρατών και διετάρασσε τον βυζαντινό έ
ματία. Οι επιδρομείς έλαβαν χρηματικά του βόρειου αυτού λαού άρχισαν να κα λεγχο του Αιγαίου. Η βυζαντινή δύναμη
ποσά, ενώ μεταξύ των δύο πλευρών συ- ταφθάνουν στα εδάφη της Αυτοκρατο ανερχόταν σε 88 πλοία και 8.847 άνδρες
νομολογήθηκε νέα συνθήκη. Ειδικές ρίας για να υπηρετήσουν στον βυζαντι μαζί με τους αξιωματικούς. Στη σχετικά
διατάξεις υποχρέωναν τους Ρως να μην νό στρατό ως μισθοφόροι. Αλλωστε το μικρή αυτή δύναμη οι Ρως αριθμούσαν
επιτίθενται σε κτήσεις της Αυτοκρατο άρθρο 8 της συνθήκης επέτρεπε στους έξι πλοία και 629 άνδρες. Η εκστρατεία
ρίας. Ρως να καταταγούν στον βυζαντινό κατέληξε σε καταστροφή για τους Β υ
Η τελευταία επίθεση των Ρως πραγ- στρατό, είτε σε έκτακτες περιπτώσεις ζαντινούς, κυρίως λόγω της απειρίας
ματοποιήθηκε έναν αιώνα μετά, το 1043, εκστρατείας ή πολέμου είτε σε μόνιμη του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου Γογ
όταν οι διπλωματικές σχέσεις των Βυζα βάση. Δεν αποκλείεται βεβαίως και κατά γύλη. Ο βυζαντινός στρατός δεν κατά-
ντινών με τις ρωσικές ηγεμονίες είχαν τον ύστερο 9ο αιώνα να είχαν στρατολο- φερε να διατηρήσει το προγεφύρωμά
πλέον διαταραχθεί. Ο Κωνσταντίνος Θ' γηθεί μικρότερες ομάδες ή μεμονωμέ του και διαλύθηκε μετά την επίθεση
Μονομάχος (1042 - 1055) τήρησε διαλ νοι πολεμιστές. των Αράβων. Η απελευθέρωση της Κρή
λακτική στάση απέναντι στις ρωσικές α Η πρώτη μνεία συντεταγμένων σω της επιτεύχθηκε τελικά το 961, έπειτα
παιτήσεις που απέρρεαν από αιματηρές μάτων Βαράγγων στις τάξεις του βυζα από αρχική πολύμηνη πολιορκία του
συμπλοκές Ρως και Βυζαντινών εμπό ντινού στρατού προέρχεται από το 911. Χάνδακα, στην οποία συμμετείχαν ο.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ Ι Σ Τ 0 Ρ
i ( z t β <jjao <r j t u r f y a > p i t ·λΓ
k ' * ' * ' *C V *> { , * ’
Βυζαντινές δυνάμεις διαπεραιώνονται για την εκστρατεία στη Σικελία το 964 Ρωζ ωζ βοηθητικοί.
("Χρονογραφία" του Σκυλίτζη, Μαδρίτη, Εθνική Βιβλιοθήκη). Στη Δύση τα βυζαντινά εδάφη δέχο
νταν τις συχνές επιδρομές των Αράβων.
Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης οι
Βυζαντινοί στράφηκαν στη Σικελία - υπό
αραβική κατοχή από το 831 - για να ενο
ποιήσουν τον έλεγχό τους στην ανατο
λική και την κεντρική Μεσόγειο. Το 964
ο βυζαντινός στόλος αποβίβασε στη
Μεσσήνη ισχυρό εκστρατευτικό σώμα.
το οποίο περιελάμβανε δύο πλοία με
Ρως. Ο βυζαντινός στρατός ανακατέλα-
βε μερικές πόλεις της Σικελίας αλλά α
πομονωμένος καθώς ήταν στο εσωτερι
κό της νήσου εξουδετερώθηκε.
Αυτές ήταν οι εκστρατείες στις οποί
ες συμμετέσχαν οι Ρως ως ξεχωριστό μι
σθοφορικό σώμα. Γενικά φαίνεται ότι οι
Βυζαντινοί προτιμούσαν να χρησιμοποι
ούν τους βόρειους πολεμιστές κατά
των Αράβων, διότι ήταν υψηλόσωμοι και
άγριοι στην όψη αλλά και στην πολεμική
συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να εμπνέ
ουν τρόμο στους Αραβες. Το σώμα των
Ρως μετεξελίχθηκε σε ιδιαίτερη μονά
δα, τη Φρουρά των Βαράγγων, στα τέλη
του 10ου αιώνα.
του Βάρδα Σκληρού (976 -979) κατεστά- ος δέχθηκε να δώσει σε γάμο με τον Ρωμαίων και αφού είχε πρόσφατα δ ε
λη έπειτα από φονικές συγκρούσεις με Βλαδίμηρο την αδελφή του Αννα. Η χθεί στην υπηρεσία του μία μεγάλη ομά
ταξύ των δύο πλευρών. Οι οικογένειες στρατιωτική συμμαχία Βυζαντινής Αυ δα εξαίρετων Ταυροσκυθών τους συ
γαιοκτημόνων της Μικρός Ασίας όμως τοκρατορίας και Ρωσίας ενισχυόταν με γκέντρωσε ξεχωριστά και τους όρισε να
δεν παραιτήθηκαν από την προσπάθειά αυτόν τον τρόπο και αποκτούσε σημα είναι διακριτό σώμα". Σύμφωνα με αυτή
τους να ελέγξουν τον βυζαντινό θρόνο. ντική πολιτική διάσταση. τη θεωρία, που είναι η επικρατέστερη, η
Στις αρχές του 987 ξέσπασε νέο στα Οι 6.000 Βάραγγοι παρατάχθηκαν Φρουρά των Βαράγγων συστάθηκε επί
σιαστικό κίνημα υπό τον Βάρδα Σκληρό, μαζί με τα αυτοκρατορικά στρατεύματα σημα στα τέλη του 10ου αιώνα. Δ εν υ
ο οποίος τελικά συμμάχησε με τον Βάρ και κατά την πρώτη αιφνιδιαστική επι πάρχουν, πάντως, σαφείς και αδιαμφι
δα Φωκά κατά του αυτοκράτορα. Ο Βάρ- χείρηση έξω από την Κωνσταντινούπολη σβήτητες πηγές για ένα τέτοιο γεγονός,
δας Φωκάς έφθασε στα τέλη του 987 συνέτριψαν τις μονάδες των στασια καθώς πολυάριθμα βυζαντινά αρχεία έ
στη Χρυσόπολη του Βοσπόρου, πολύ στών στη Χρυσόπολη. Στη συνέχεια ο χουν καταστραφεί με την πάροδο του
κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Ο αυτο- Βασίλειος Β ’ κινήθηκε προς την παρα χρόνου. Μία άλλη άποψη, αυτή του με
κρατορικός στρατός δεν επαρκούσε για θαλάσσια πόλη Αβυδο, που πολιορκού λετητή Γκράεμ Γουόκερ, τοποθετεί χρ ο
να αντιμετωπίσει σε χερσαία σύγκρουση σε ο Φωκάς επί μήνες. Η πόλη είχε κατα νολογικά την ίδρυση της Φρουράς στο
τα στρατεύματα του Φωκά, καθώς εκεί φέρει να αντισταθεί χάρη στον τακτικό έτος 1041 από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ
νος ήταν απασχολημένος στη Οράκη με ανεφοδιασμό της φρουράς της από τον Ε ’ Καλαφάτη.
το να αποκρούει τις επιδρομές των αυτοκρατορικό στόλο.
Βουλγάρων. Το στασιαστικό κίνημα είχε Στις 13 Απριλίου 989 ο αυτοκρατορι- ΕΘ Ν Ο ΛΟ ΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ
αποδεδειγμένα τη στήριξη των Αράβων, κός στρατός συναντήθηκε με τους στα
που είχαν φιλοξενήσει τον Βάρδα Σκλη σιαστές έξω από την Αβυδο. Οι ενωμέ
Δ ΙΟ ΙΚ Η Σ Η ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ
ρό μετά το πρώτο αποτυχημένο εγχεί νες δυνάμεις Βυζαντινών και Βαράγγων Η Φρουρά περιελάμβανε από εθνο
ρημά του. Ως αντάλλαγμα οι Αραβες θα θριάμβευσαν στο πεδίο της μάχης δια- λογική άποψη Βίκινγκ πολεμιστές που
ελάμβαναν βυζαντινά εδάφη στην πε λύοντας τους αντιπάλους τους. Ο Βάρ- προέρχονταν από τις περιοχές της
ριοχή της Μεσοποταμίας. δας Φωκάς βλέποντας τη συντριβή του Σκανδιναυίας, της Ουκρανίας και της
Σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή ο στρατού του και τα "αυτοκρατορικά" Ρωσίας. Είναι πιθανό να υπήρχαν και ά
αυτοκράτορας επικαλέσθηκε τη βυζα- του όνειρα να εξανεμίζονται υπέστη τομα σλαβικής καταγωγής μεταξύ των
ντινο-ρωσική συμφωνία του 971. Η συν καρδιακό επεισόδιο και πέθανε κατά τη Ρως που υπηρετούσαν στον βυζαντινό
θήκη προέβλεπε ότι οι Ρως θα ενίσχυαν διάρκεια της μάχης. στρατό, καθώς οι αρχικοί σκανδιναυικοί
τον Βυζαντινό αυτοκράτορα σε περί Μετά την οριστική επικράτησή του πληθυσμοί που είχαν εγκατασταθεί στη
πτωση ανάγκης. Στις αρχές του 988 κα- επί των στασιαστών ο Βασίλειος BäavTi- Ρωσία είχαν έλθει σε επιμιξία με το τοπι
τέφθασε στην Κωνσταντινούπολη μία λήφθηκε ότι η ύπαρξη ενός ιδιαίτερου κό στοιχείο. Ορισμένες ιστορικές πηγές
ρωσική στρατιά επίλεκτων μαχητών σώματος, απόλυτα πιστού στον αυτο όπως ο Αραβας χρονικογράφος Ιμπν
(druzina), η οποία αριθμούσε 6.000 άν κρατορικό θρόνο, ήταν επιτακτική. Ο Χορνταντμπάχ (9ος αι.), περιγράφουν
δρες. Το μισθοφορικό αυτό σώμα εστά λόγιος Μιχαήλ Ψελλός αναφέρει χαρα τους Ρως ως "ποικιλία Σλάβων .
λη από τον ηγεμόνα του Κιέβου Βλαδί κτηριστικά στη "Χρονογραφία" του: "Ο Οι Βυζαντινοί ιστορικοί και λόγιοι α
μηρο. Ως αντάλλαγμα για την υπερπο αυτοκράτορας Βασίλειος γνώριζε τις ύ ναφέρουν τους Βαράγγους ως Ρως
λύτιμη στρατιωτική βοήθεια ο Βασίλει πουλες και προδοτικές διαθέσεις των Σκύθες και Ταυροσκύθες κατά τον 9ο
και 10ο αιώνα. Οι όροι αυ τοκρατορίας η μεγάλη
τοί υποδεικνύουν την πλειοψηφία των Βα-
προέλευση των Βα- ράγγων είναι Αγγλοι
ράγγων από την πε στρατιώτες. Ενα
ριοχή της Ρωσίας, άλλο πληθυσμιακό
της Ουκρανίας στοιχείο που απα
και της Ταυρικής ντάται στη Φρου
χερσονήσου (Κρι ρά από τον 11ο
μαίας). Η εθνολο αιώνα ήταν οι
γική σύσταση της Βαυαροί, που στις
Φρουράς άρχισε να βυζαντινές πηγές
μεταβάλλεται κατά αναφέρονται ως Νε-
τον ύστερο 11ο αιώνα μίτζοι. Ταυτοχρόνως η
λόγω σημαντικών γεγο Φρουρά είχε απωλέσει
νότων σε άλλες χώρες. την αυστηρή συνοχή της
Το 1066 οι Νορμανδοί υπό και τον διακριτό της χαρακτή
τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή κυ Σψραγίδα του μεγάλου διερμηνευτή ρα και περιέλαβε διάφορες εθνι
ρίευσαν την Αγγλία. Ως συνέπεια, ένα των Βαράγγω ν Μιχαήλ, 13ος αιώνας. κότητες.
σημαντικό ποσοστό του ηττημένου αγ- Στο κάτω μέρος διακρίνεται σχηματική Η Φρουρά είχε συσταθεί τον 10ο αι
γλο-σαξονικού και αγγλο-δανικού πλη απόδοση του πέλεκυ των Βαράγγων. ώνα ως "εταιρεία των πεζών". Αποτελού-
θυσμού διέφυγε από την Αγγλία, ιδίως σε, δηλαδή, ειδικό σώμα πεζικού. Επικε
μετά από μία σειρά μέτρων κατά των Σα- φαλής της ήταν ο ακόλουθος (ή πρόξι-
ξόνων γαιοκτημόνων που υιοθέτησαν οι μος), υφιστάμενος άλλοτε του δρουγγα-
Νορμανδοί. Αρχικά κατέφυγαν στην α ρίου της βίγλας, αξιωματούχου του πα
πέναντι ηπειρωτική ακτή, στη Γαλλία και λατιού. Σύμφωνα με τον μελετητή Ράι-
στη Γερμανική Αυτοκρατορία, ελπίζο σκε ο τίτλος αποτελεί μετάφραση του
ντας σε πολιτειακή μεταβολή που θα δι νορβηγικού όρου folgher (= σύντροφος,
ευκόλυνε την επιστροφή τους. Τελικά α συμπολεμιστής). Ο ακόλουθος - κατ' άλ
ναγκάστηκαν να μετοικήσουν στις εκτά λη άποψη επειδή βρισκόταν δίπλα στον
σεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με βασιλέα -ήταν υπεύθυνος για την εμφά
την προοπτική του πλουτισμού και της νιση, την εκπαίδευση και τη γενικότερη
πολεμικής περιπέτειας. κατάσταση της Φρουράς. Κατά τις επί
Η εθνολογική αυτή μεταβολή των σημες εξόδους του αυτοκράτορα βάδι
Βαράγγων αντανακλάται και στις βυζα ζε ακριβώς πίσω του και αμέσως μετά
ντινές πηγές της περιόδου. Η μελέτη έρχονταν οι Βάραγγοι φέροντας τους
’Στρατηγικόν" του Κεκαυμένου (1075 - πελέκεις τους. Η θέση του ακολούθου
1078) αναφέρει Αγγλους που υπηρετούν θεωρείτο ιδιαίτερα σημαντική στη βυζα
στη Φρουρά. Η Αννα Κομνηνή αναφέρει ντινή διάρθρωση της αυλής και πολύ
επίσης στο έργο της “Αλεξιάς" (12ος αι.) συχνά οι αξιωματούχοι αυτοί ανελάμβα-
την ύπαρξη Αγγλων στρατιωτών. Η ίδια ναν ειδικές διπλωματικές και στρατιωτι
μάλιστα συνδέει τον θεσμό της Φρου κές αποστολές.
40 ράς των Βαράγγων με τα αντίστοιχα σώ Μετά τις διοικητικές μεταρρυθμί
ματα ξένων στρατιωτών που υπηρετού σεις που επέφερε ο αυτοκράτορας Αλέ
σαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατά ξιος Α ’ Κομνηνός (1083 - 1118) οι στρα
την αρχαιότητα. Ειδικά για τους Βαράγ- τιωτικές εταιρείες, σώματα στην υπηρε
γους αναφέρει ότι αυτοί προέρχονταν σία των ανακτόρων, συμπτύχθηκαν σε
από τη νήσο Οούλη (εννοώντας την Αγ μία ενιαία μονάδα, την εταιρεία. Ο μέ-
γλία) και κατατάσσονταν από τους αρ γας εταιρειάρχης ήταν πλέον διοικητής
χαίους χρόνους στα ρωμαϊκά στρατεύ της ανακτορικής φρουράς των Βυζαντι
ματα. Μ ορφή Βάρα γγου πολεμιστή σε ψηφιδωτό. νών στρατιωτών και ο ακόλουθος διοι
Σταδιακά το αγγλικό στοιχείο (Αγ- Το σήμα στην ασπίδα του, το κοράκι, κητής του αντίστοιχου σώματος των ξέ
γλο-σάξονες και Αγγλο-δανοί) άρχισε να ήταν σύνηθες για τους Βίκινγκ νων στρατιωτών. Ιεραρχικά ο ακόλουθος
υπερισχύει έναντι του αρχικού ρωσο- ως εραλδικό σύμβολο. ήταν υφιστάμενος του μεγάλου εταιρει-
σκανδιναυικού, έτσι ώστε τον 12ο αιώνα άρχη.
η πλειοψηφία των μελών της Φρουράς πόλης από τους Φράγκους, το 1204, οι Το αξίωμα του ακολούθου κατείχαν
να είναι αγγλικής καταγωγής. Η υπόθε Βάραγγοι περιελάμβαναν Αγγλους και αποδεδειγμένα κατά τον 11 ο αιώνα τα ε
ση αυτή επιβεβαιώνεται και από τον Β υ Δανούς (Σκανδιναυούς) φύλακες, όπως ξής πρόσωπα: στις αρχές του 11ου αιώ
ζαντινό χρονικογράφο Κίνναμο (περ. αναφέρουν τα χρονικά των σταυροφό να ο Ράνγκβαλντ, κατά την περίοδο 1035
1180). Πιθανότατα υπήρξε νέα ενίσχυση ρων Βιλλαρδουίνου και Ροβέρτου του - 1044 ο Χάραλντ Σίγκουρντσον (Harald
της Φρουράς με Σκανδιναυούς πολεμι Κλαρί. Μετά το 1204 δεν αναφέρεται Sigurdson), που αργότερα έγινε βασιλέ
στές μετά το 1195, οπότε ο αυτοκράτο νέα προσέλευση Σκανδιναυών στις τά ας της Νορβηγίας ως Χάρολντ ο Ανηλε-
ρας με απεσταλμένους του στους βασι ξεις των Βαράγγων και η πλειοψηφία ής (Harald Hardrada), και περί το 1080 ο
λείς της Νορβηγίας, της Σουηδίας και τους αποτελείται σαφώς από Αγγλη- Ναμπίτης, εξελληνισμένο όνομα. Ο ακό
της Δανίας ζήτησε την αποστολή τουλά νούς, όπως τους χαρακτηρίζουν οι πη λουθος δεν ήταν πάντοτε ή κατ’ ανάγκη
χιστον 1.200 ανδρών για να στελεχώ γές. Το 1272 ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η1 Βάραγγος. Οι περισσότεροι αξιωματού-
σουν τη Φρουρά. Το γεγονός διασώζεται χρησιμοποιεί τον όρο Αγγλοβαράγγειοι χοι που διετέλεσαν ακόλουθοι ήταν Ελ
και στη νορβηγική ποίηση, στη για τα μέλη της Φρουράς, καταδεικνύο ληνες.
Sverrirssaga. ντας έτσι τη μικτή της σύνθεση. Από Αλλο αξίωμα ήταν αυτό του μέγα
Κατά την Αλωση της Κωνσταντινού- τον 13ο αιώνα έως και το τέλος της Αυ διερμηνευτή, Βυζαντινού που ερχόταν
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ Ι Σ Τ Ο Ρ , ί
ενώ κατά τον 12ο αιώνα περισσότερο τις τριγωνι Οι βυζαντινές πηγές αναφέρου ν ότι οι Βάραγγοι
κές, επηρεασμένοι από τους Βυζαντινούς. Αλλος πολεμούσαν με μεγάλη ανδρεία και μανία, μεθυ
τύπος ασπίδας που απαντάται ήδη από τον 10ο αιώ σμένοι από την έξαψη της μάχης (*παράβολόν τι και
να, αν και περιορισμένα, είναι ο ορθογωνικός, με βακχικόν έχοντες επ' αλλήλοις'ι. Με τον τρόπο αυ-
μεγάλη ξύλινη επιφάνεια ενισχυμένη με περιμετρι τό επεδίωκαν να πετύχουν αποδιοργάνωση t b v α
κή μεταλλική ταινία και πρόσθετες μεταλλικές επι ντιπάλων, όπως η οπλιτική φάλαγγα των αρχανν
θέσεις. Είναι σλαβικής προέλευσης και επικράτησε Ελλήνων. Η ιδιαίτερη αυτή μανία των Βαράγγων.
στη Ρωσία από τον 9ο αιώνα και επί μεγάλο διάστη που περιγράφουν οι πηγές, ασφαλώς αντανακλά
μα. Η ζωγραφική διακόσμηση των ασπίδων περιε- τον εντυπωσιασμό τον οποίο προκαλούσε η ορμητι-
λάμβανε γεωμετρικά μοτίθα στην περίμετρο και ζω κότητα των βορείων πολεμιστών (αντίστοιχες ήταν
ικές συνήθως μορφές στην κύρια επιφάνεια, δρά οι περιγραφές των Ρωμαίων για τους Κέλτες). Δεν
κοντες ή το κοράκι, ιερό πτηνό του θεού Οντιν και γνωρίζουμε αν η πολεμική αυτή συμπεριφορά φα
σύμβολο των Βίκινγκ κατά τη μάχη. νερώνει την ύπαρξη πολεμιστών berserker ανάμεσά
Τα κράνη των Βαράγγων ήταν αρχικά σκανδι- τους. Οι berserker ήταν πολεμιστές που με τη χρήση
ναυικής και σλαβικής προέλευσης. Ηταν απλά, με ή ψυχοτρόπων ουσιών ή με αυθυποβολή περιέρχο
χωρίς ρινικό κάλυμμα, και σχήματος κωνικού ή οξυ νταν σε κατάσταση έκστασης κατά τη μάχη και σε
κόρυφου (τα σλαβικά). Συχνά ήταν κατασκευασμέ πολεμική φρενίτιδα.
να από ένα μόνο κομμάτι μετάλλου. Αλλα ήταν σύν
θετα και έφεραν ενισχυτικές μεταλλικές ταινίες. 01 ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Οι αλυσιδωτοί θώρακες αφορούν κυρίως βυζα
ντινή επιρροή και καθιερώθηκαν μάλλον τον 11ο αι
ΤΩΝ ΕΤΩΝ 989 -1071
ώνα. Η σύσταση της Φρουράς ως διακριτής μονά Η καταστολή των στασιαστικών κινημάτων των
δας θα συνετέλεσε και στη σχετική εξομοίωση της γαιοκτημόνων της Μικράς Ασίας επέτρεπε στον Βα
ενδυματολογίας. Η τελευταία ασφαλώς θα είχε ε σίλειο Β' να ασχοληθεί πιο ενεργά με τους πολυά
πηρεαστεί από τα βυζαντινά πρότυπα. Το ίδιο άλλω ριθμους αλλόφυλους εχθρούς της Αυτοκρατορίας.
στε συνέβη με τους Βίκινγκ στη Νορμανδία και Εκμεταλλευόμενοι τις εμφύλιες διαμάχες οι Αρα
στην Αγγλία. Ο εξοπλισμός συμπληρωνόταν από με βες είχαν ανακαταλάβει πολλές πόλεις στην περιο
ταλλικές ή ξύλινες περικνημίδες και περιβραχιόνια. χή της Συρίας και της Μεσοποταμίας εκδιώκοντας
Κατά τη διεξαγωγή της μάχης οι Βάραγγοι ε τις βυζαντινές φρουρές. Ο Βασίλειος αντέδρασε ά
φάρμοζαν ιδιαίτερες τακτικές παράταξης και εφό μεσα. Τον Απρίλιο του 995 έφθασε στο υποτελές
δου. Οργανωμένοι ως επίλεκτο πεζικό, προχωρού στην Αυτοκρατορία εμιράτο του Χαλεπίου, που είχε
σαν αρχικά σε αδιάσπαστο μέτωπο σχηματίζοντας δεχθεί αραβικές επιθέσεις. Προελαύνοντας προς
με την αλληλεπικάλυψη των ασπίδων τους ένα α Νότο απελευθέρωσε πολλές οχυρωμένες πόλεις
διαπέραστο τείχος από ατσάλι και ξύλο (skjaldborg). που είχαν καταλάβει οι Αραβες, όπως τη Λάρισα,
Κατά την επίθεση αναπτύσσονταν σε σχηματισμό την Εμεσα και την Αντάραδο. Στις επιχειρήσεις αυ
σφήνας και κραδαίνοντας τους πελέκεις τους έπε τές οι Βάραγγοι προκάλεσαν τρόμο και μεγάλες α
φταν με ορμή πάνω στα αντίπαλα στρατεύματα, πώλειες στους Αραβες.
προκαλώντας ρήγματα στη διάταξή τους. Μετά την αποχώρηση των Βυζαντινών οι Αρα
βες κατέλαβαν πάλι τα απελευθερωθέντα εδάφη,
προκαλώντας νέα βυζαντινή επέμβαση το 999. Στην
Εμεσα οι Βάραγγοι περικύκλωσαν ένα τμήμα Αρά
βων που είχε καταφύγει σε μία οχυρωμένη μονή. Ε
Αριστερά: Δανός μισθοφόρος, μέλος της περίφημης
κεί πυρπόλησαν τον ναό και ανάγκασαν τους Αρα
βαράγγιας αυτοκρατορικής φρουράς.
Φοράει αλυσιδωτό Θώρακα και σιδερένιο κράνος
βες να παραδοθούν. Τελικά το 1001 η Αυτοκρατορία
δανικού τύπου με ορειχάλκινη διακόσμηση. Είναι υπέγραψε δεκαετή ανακωχή με τους Φατιμίδες.
οπλισμένος με στρογγυλή ξύλινη ασπίδα, ρομφαία Αφού διευθετήθηκε το νοτιοανατολικό σύνορο
(βαρύ σιδερένιο μόνοστομο σπαθί) και πέλεκυ - το πιο ο Βασίλειος βάδισε βόρεια προς την Αρμενία, για
χαρακτηριστικό όπλο της βαράγγιας φρουράς. Οι άνδρες να εντάξει στην Αυτοκρατορία εδάφη που ο Αρμέ
αυτοί αποκαλούντο πελεκυφόροι φρουροί. Τα όπλα τους νιος ηγεμόνας Δαυίδ είχε κληροδοτήσει στους Β υ
τα προμηθεύονταν από την πατρίδα τους, αλλά συχνά
ζαντινούς. Σε μία διαμάχη που ανέκυψε μεταξύ μίας
συμπλήρωναν τον εξοπλισμό τους από το αυτοκρατορικό
ομάδας Ιβήρων (Γεωργιανών) και Βαράγγων οι Ιβη-
οπλοστάσιο. Ο σκανδιναυικός τύπος ένδυσης
υποδηλώνει ότι πρόκειται για νεοφερμένο στη φρουρά. ρες εξολοθρεύτηκαν. Το γεγονός, αν δεν ήταν προ-
Γενικά οι Βάραγγοι χρησιμοποιούσαν ένα συνοθύλευμα σχεδιασμένο, φανερώνει τον ορμητικό χαρακτήρα
σκανδιναυικών και βυζαντινών ενδυμάτων. Εφόσσν των Βαράγγων.
περέμεναν στη φρουρά επί μεγάλο χρονικό διάστημα η Στα ευρωπαϊκά εδάφη ο αγώνας των Βυζαντινών
βυζαντινή ένδυση επικρατούσε όλο και περισσότερο. κατά των Βουλγάρων στέφθηκε από επιτυχία κατά
Σ τ ο μέσο, Ρως μισθοφόρος της βαράγγιας φρουράς. τη μεγάλη μάχη του Κλειδιού (1014). Εκεί διακρίθη-
Φοράει κλιβανωτό θώρακα πάνω από αλυσιδωτό χιτώνιο,
καν οι Βάραγγοι, που έλαβαν το ένα τρίτο των λα
προφανώς επηρεασμένος από τον βυζαντινό οπλισμό.
Φέρει τον κλασικό πέλεκυ της φρουράς, ρομφαία και
φύρων. Στην Ιταλία οι Βυζαντινοί αντιμετώπιζαν συ
ορθογώνια ξύλινη ασπίδα. νεχείς τοπικές εξεγέρσεις. Το 1009 ο ευγενής Μέ-
Δεξιά: Σουηδός μισθοφόρος της βαράγγιας φρουράς. λης υποκίνησε στάση στη Βάρι (σημ. Μπάρι), έδρα
Το ξίφος που φέρει στην πλάτη του (όπως στηριζόταν του Θέματος Λογγιβαρδίας. Ο στρατηγός Βασίλει
όταν δεν το χρησιμοποιούσαν), είναι σκανδιναυικής ος Αργυρός και ο Λέων Τορνίκιος ανέλαβαν να κα-
κατασκευής. Ο οπλισμός του συμπληρώνεται από τον ταστείλουν το κίνημα. Τα στρατεύματά τους περιε-
κλασικό πέλεκυ, σιδερένιο κράνος σκανδιναυικού τύπου
λάμβαναν κατά τις ιταλικές πηγές "Δανούς και Ρώ
και αλυσιδωτό θώρακα. Το παντελόνι και οι μπότες του
σους" (Dani et Rossi). Μετά από δίμηνη πολιορκία η
είναι ανατολικού τύπου. Προφανώς επηρεασμένος από
τα τουρκικά έθιμα έχει ξυρίσει τα γένια του και έχει Βάρις παραδόθηκε. Ομως ο Μέλης διέφυγε, συνερ
διατηρήσει μόνο ένα μεγάλο μουστάκι (πίν. του γάστηκε με τους Νορμανδούς και επιτέθηκε πάλ.
Αλέξανδρου Βασιλόπουλου για τη “ΣΙ"). σε βυζαντινά εδάφη. Το 1018 ο βυζαντινός στρατός
Σ Τ Ρ Α Τ ΙΩ Τ ΙΚ - ΙΣΤΟΡΙΑ
με επικεφαλής τον Βασίλειο Βοϊωάννη λάκισε. Σύντομα όμως ανατράπηκε από
συνέιριψε τους Νορμανδούς στο «α λαϊκή εξέγερση και αντικαταστάθηκε
νούσιον, κοντά στις Κάννες. Ο Λατίνος από τον Κωνσταντίνο Θ ’ Μονομάχο
συγγραφέας Λέων από την Οστια έγρα (1042 - 1055). Ο Χαρντράντα απελευθε
ψε: Ό τα ν ο (Βυζαντινός) αυτοκράτορας ρώθηκε και γρήγορα έφυγε για τη Νορ
έμαθε ότι γενναίοι ιππότες είχαν εισβά βηγία, όπου έγινε βασιλιάς με τα χρήμα
λει στη χώρα του, έστειλε τους καλύτε τα που είχε συγκεντρώσει από την υπη
ρους στρατιώτες του εναντίον τους. Οι ρεσία του. Φαίνεται ότι κατά την εξέγερ
Νορμανδοί νίκησαν στις πρώτες τρεις ση οι Βάραγγοι φρουροί του παλατιού
μάχες. Οταν όμως αναμετρήθηκαν με δεν προέβαλαν ουσιαστική αντίσταση
τους Ρώσους (ενν. τους Βαράγγους) ητ- κατά του όχλου.
τήθηκαν κατά κράτος και ο στρατός Το 1043 ο Γεώργιος Μανιάκης επανα
τους διαλύθηκε εντελώς". Φαίνεται ότι στάτησε κατά του αυτοκράτορα. Στη
ο Βασίλειος ετοίμαζε ευρεία ανακατά μάχη του Οστρόβου οι στασιαστές νίκη
ληψη της Σικελίας και της Ιταλίας. Το ί σαν αλλά ο Μανιάκης σκοτώθηκε και το
διο έτος (1018) απέστειλε στη Σικελία κίνημα διαλύθηκε. Οι Βάραγγοι παρήλα-
κατά των Αράβων τον πρωτοσπαθάριο σαν στη θριαμβική πορεία στην Κωνστα
Ορέστη με Βαράγγους πολεμιστές. Η ε ντινούπολη με τους πελέκεις τους ψη
πιχείρηση δεν πέτυχε τελικά τους στό λά, πίσω από το κομμένο κεφάλι του Μα
χους της. νιάκη. Το ίδιο έτος ο πρίγκηπας Γιαρό-
Το ανατολικό σύνορο δεχόταν νέες σλαβος του Κιέβου πραγματοποίησε ε
επιθέσεις. Το 1021 ο βασιλιάς της ενδο- πίθεση με 400 πλοία κατά της Κωνστα
τέρας Ιβηρίας και Αβασγίας Γεώργιος Α ’ ντινούπολης. Ο ρωσικός στόλος τελικά
κατέλαβε πόλεις από το βυζαντινό Θ έ καταστράφηκε αλλά οι ρωσικής καταγω
μα Ιβηρίας. Ο Βασίλειος ανακατέλαβε γής Βάραγγοι φρουροί απομακρύνθη
τις περιοχές και κατά τη μάχη της Ανα- καν προσωρινά από την πόλη (τοποθε-
κουφής, τον Σεπτέμβριο του 1022, νίκη τήθηκαν σε ακριτικές επαρχίες), από
σε τον γεωργιανό στρατό. Οι Βάραγγοι φόβο μήπως ενωθούν με τους Ρώσους.
επιτέθηκαν πρώτοι και διέσπασαν το μέ Στο δυτικό σύνορο η πίεση αυξανό
τωπο των αντιπάλων. Το 1032 ο στρατη ταν συνεχώς. Το 1046 ενισχύσεις Βαράγ-
γός Γεώργιος Μανιάκης απώθησε τους γων αποβιβάστηκαν στη Βάρι και το
Αραβες που πολιορκούσαν την Αντιό 1048 κατέλαβαν τις πόλεις Στίρα και Λέ-
χεια και ανακατέλαβε την Εδεσσα. Ο ί τσε, ενώ η Βάρις στασίασε πάλι. Η συμ-
διος απέστειλε έναν Βάραγγο για να με μαχία πάπα και Βυζαντινών κατά των
ταφέρει μήνυμα στον εμίρη του Χαρράν. Νορμανδών δεν απέδωσε καρπούς και
Ο Βάραγγος στρατιώτης έχασε την ψυ σταδιακά οι Βυζαντινοί απωθήθηκαν
χραιμία του και κτύπησε τον εμίρη με από την Ιταλία. Το 1066 οι Νορμανδοί κα
τον πέλεκύ του. Το 1035 οι Βάραγγοι τέλαβαν τον Τάραντα, το Ρήγιο και τον
συμμετείχαν στη δύναμη του Νικολάου Υδρούντα. Πολλοί Βάραγγοι διέφυγαν
Πεγωνίτη που κατέλαβε το οχυρό Μπέρ- με πλοία από τις περιοχές αυτές. Η Αυ
44 κρι της Αρμενίας. τοκρατορία μετέθετε συνεχώς Βαράγ-
■■ Το 1038 οι Βυζαντινοί επέστρεψαν γους στην Ιταλία για να αναχαιτίσει τους
στη Σικελία για να εκδιώξουν τους Αρα Νορμανδούς. Στις 16 Απριλίου 1071 η
βες. Το στράτευμα υπό τον Μανιάκη πε- Βάρις έπεσε στους Νορμανδούς και η
ριελάμβανε Βαράγγους με επικεφαλής βυζαντινή Ιταλία χάθηκε.
τον Χάρολντ Χαρντράντα. Τα αυτοκρα Το 1071 είναι έτος ορόσημο για την
τορικά σώματα κατέλαβαν τη Μεσσήνη, παρακμή της Βυζαντινής Αυτοκρατο
νίκησαν τους Αραβες στις μάχες της Ρα- ρίας. Μετά την πτώση της Ιταλίας οι Β υ
μέττα και της Τράινα και απελευθέρω ο Λέων του Πειραιώς φέρει ζαντινοί ηττήθηκαν από τους Σελτζού-
σαν δεκατρείς πόλεις της Σικελίας. Ο ρουνική επιγραφή που μνημονεύει κους Τούρκους στο Μαντζικέρτ (26 Αυ-
Χαρντράντα μάλιστα έλαβε τον τίτλο τον πολεμιστή Χ ο ρ ς . γούστου). Οι πηγές δεν αναφέρουν Βα-
του μεγλαβίτη για την πολεμική του α ράγγους στη μάχη. Πολλοί μελετητές
ρετή. Το 1040 οι Βυζαντινοί κατέλαβαν θεωρούν όμως ότι πήραν μέρος και υπέ
τις Συρακούσες και η προοπτική να απε νοί ηττήθηκαν στη μάχη του Ολιβέντο στησαν μεγάλες απώλειες.
λευθερωθεί η Σικελία ήταν πιθανή. Ο και στις 4 Μαϊου πάλι στο Μοντεματζό-
Μανιάκης όμως έπεσε σε δυσμένεια και ρε. Οι Βάραγγοι υπέστησαν μεγάλες α ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ
ανακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. πώλειες στις μάχες αυτές.
Σύντομα η βυζαντινή κυριαρχία στο νη Το 1041 βουλγαρικό στασιαστικό κί
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
σί κατέρρευσε και οι Αραβες το ανακα- νημα υπό τον Πέτρο Δελεάνο άρχισε να ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1071-1204
τέλαβαν. λεηλατεί τη Μακεδονία. Ο αυτοκράτο
Την ίδια περίοδο στασίασε πάλι η ρας Μιχαήλ Δ ’ Παφλαγών (1034 - 1041) Οι αριστοκράτες της επαρχίας άρχι
Βάρις και άλλες πόλεις της Κάτω Ιτα διέλυσε το κίνημα με Βυζαντινούς και σαν να αντιδρούν στην κεντρική εξου
λίας. Στο βυζαντινό εκστρατευτικό σώ Βαράγγους στρατιώτες. Ο Χαρντράντα σία. Το 1077 στασίασε ο Νικηφόρος
μα συμμετείχαν και Βάραγγοι υπό τον έλαβε το αξίωμα του σπαθαροκανδιδά- Βρυέννιος επικουρούμενος από τον α
Χαρντράντα. Οι Βυζαντινοί βρίσκονταν του για τη συμμετοχή του στην εκστρα δελφό του Ιωάννη. Οι Βάραγγοι επιτέ
πλέον σε ανοικτή αντιπαράθεση με τεία. θηκαν αιφνιδιαστικά στις δυνάμεις του
τους Νορμανδούς, που επεδίωκαν να Ο νέος αυτοκράτορας, Μιχαήλ Ε ’ Κα Ιωάννη και τις έτρεψαν σε φυγή. Η προϊ-
τους εκδιώξουν πλήρως από τον ιταλικό λαφάτης (1041 - 1042), ήλθε σε σύ ούσα παρακμή της Αυτοκρατορίας επέ
χώρο. Στις 17 Μαρτίου 1041 οι Βυζάντι γκρουση με τον Χαρντράντα και τον φυ φερε χαλάρωση της πειθαρχίας της
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
(1) B.S. Benedikz: THE EVOLUTION OF THE
VARANGIAN REGIMENT IN THE BYZANTINE
ARMY, "Byzantinische Zeitschrift" 62 (1969):
20-24 και 63 (1970): 26.
(2) S. Blondai: THE VARANGIANS OF
BYZANTIUM, Cambridge University Press.
Cambridge, 1978.
(3) J. Brondsted: THE VIKINGS, Penguin
Books, Harmondsworth, 1960.
(4) J. Graham-Campbell and Dafydd Kidd:
THE VIKINGS, British Museum Press, London,
1980.
(5) Richard M. Dawkins: THE LATER HISTORY
O F THE VARANGIAN GUARD: SO M E NOTES,
"Journal of Roman Studies" 37 (1947): 39-46.
T»v>Ki
*Ύ ' ;·ί (6) Timothy Dawson: THE U SES O F THE
in r A
VARANGIAN GUARD, "Gouden Hoorn" 6/1
(1998).
(7) Μιχαήλ Δένδιας: ΟΙ Β Α ΡΑ ΓΓΟ Ι ΚΑΙ TO
ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ, ΔΙΕΕ, τ. Θ ’ (1926): 145 κ.ε.
(8) Paddy Griffith: THE VIKING ART OF WAR,
Greenhill Books, London, 1995.
* Λ · *■ ' v n * * s (9) Mark Harrison: VIKING WARRIOR, Osprey
*7C»«Κ5βί»ϊ-Τttlf& tr H i U i ^ » 7* V» T i J :* 7» ‘Z O fo y n M ie ■
Books, London, 2000.
(10) Ian Heath: BYZANTINE ARM IES 886 - 1118,
Απεικόνιση Βαράγγων στο χειρόγραφο της "Χρονογραφίας" του Σκυλίτζη (Μαδρίτη, Ε&νική Osprey Books, London, 1994 (1979).
Βιβλιοθήκη). Διακρίνονται πελέκεις, δόρατα, στρογγυλές και τριγωνικές ασπίδες. (11) Ian Heath: THE VIKINGS, Osprey Books,
London, 2000.
Φρουράς, αφού αναφέρεται ότι μ εθυ Τούρκοι νίκησαν τον βυζαντινό στρατό (12) Ian Heath: LAST BYZANTINE ARM IES
1118 -1461, Osprey Books, London, 1995.
σμένοι Βάραγγοι επιτέθηκαν στον αυ- στη μάχη του Μυριοκεφάλου (1176). Οι
(13) M.F. Hendy: MICHAEL IV AND HARALD
τοκράτορα Νικηφόρο Γ ’ Βοτανειάτη βυζαντινές απώλειες ήταν σημαντικές HARDRADA, NC 107(1970): 187-197.
(1078 - 1081). Το 1081 ο Αλέξιος Α ’ Κο- και πολλοί Βάραγγοι έπεσαν στο πεδίο (14) Gwyn Jones: A HISTORY OF THE
μνηνός κατέλαβε τον θρόνο με τη βοή της μάχης. Ορισμένοι Αγγλοι Βάραγγοι VIKINGS, Oxford, University Press, Oxford,
θεια Γερμανών φρουρών του παλατιού, εστάλησαν από τους Βυζαντινούς στον 1968.
που δωροδοκήθηκαν. βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Β ’ για να (15) D.M. Nicol: BYZANTIUM AND ENGLAND,
Ο νέος αυτοκράτορας βρέθηκε αντι του ανακοινώσουν την έκβαση της μά "Balkan Studies" 15/2 (1974).
(16) Ja n Petersen: DE NORSKE
μέτωπος με την απειλή των Νορμανδών, χης και να ζητήσουν βοήθεια κατά των
VIKINGESVERD: EN TYPOLOGISK-
που επέδραμαν πλέον στα δυτικά παρά Τούρκων.
KRONOLOGISK STUDIE OVER VIKIGETIDENS
λια. Τον Οκτώβριο του 1081 Βυζαντινοί Η Αυτοκρατορία συρρικνωνόταν συ VAABEN, Kristiana, 1919.
και Νορμανδοί συγκρούστηκαν στο νεχώς. Ομως τα χειρότερα δεν είχαν (17) K. Rhabek Schmidt: THE VARANGIAN
Δυρράχιο. Οι Βάραγγοι είχαν ενισχυθεί συμβεί ακόμα. Το 1204 η Δ ’ Σταυροφο PRO BLEM . A B R IE F HISTORY O F THE
πρόσφατα με αγγλο-σαξονικά και αγ- ρία στράφηκε στην Πόλη, την οποία κα CONTROVERSY, "Varangian Problems.
γλο-δανικά σώματα, φυγάδες από την τέλαβε προκαλώντας ανυπολόγιστες Scando-Slavica Supplementum I ",
ζημιές. Οι Βάραγγοι φρουροί αντιστά- Copenhague, 1970, 7-20.
Αγγλία μετά τη νορμανδική κατάκτηση
(18) Else Roesdahl and D.M. Wilson (eds.):
του 1066. Οι Νορμανδοί απέκοψαν τους θηκαν γενναία στα τείχη κατά των Φρά
FROM VIKING TO CRUSADER. THE
Βαράγγους από το κύριο σώμα του βυ γκων, παραμένοντας πιστοί στην Αυτο SCANDINAVIANS AND EURO PE 800 - 1200,
ζαντινού στρατού και επιβλήθηκαν στο κρατορία. London, 1992.
πεδίο της μάχης. Παρά τη νίκη τους ό (19) Leslie Rogers: ANGLO-SAXONS AND
μως δεν κατάφεραν να προελάσουν ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ICELANDERS IN BYZANTIUM, "Byzantine
Papers", Canberra, 1981.
στην ενδοχώρα και το 1083 το Δυρράχιο
κατελήφθη από τους Βυζαντινούς.
ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (20) J. Shepard: THE ENGLISH AND
BYZANTIUM. A STUDY OF THEIR ROLE IN
Οι Βάραγγοι χρησιμοποιήθηκαν πάλι Μετά την Αλωση του 1204 η έδρα
THE BYZANTINE ARM Y IN THE LATER XITH
στο βόρειο σύνορο το 1122, κατά των α της Αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στη
CENTURY, "Traditio", 29 (1973): 53 - 92.
σιατικής καταγωγής Πατζινάκων (Πετσε- Νίκαια. Οι Βάραγγοι συνέχισαν να υπη (21) A.A. Vasiliev: THE OPENING STAGES OF
νέγοι) στη μάχη της Βερόης. Οι Πατζινά- ρετούν ως μισθοφορικό σώμα τους Β υ THE ANGLO-SAXON IMMIGRATION TO
κες είχαν δημιουργήσει οχυρωματικό ζαντινούς στη νέα πρωτεύουσα και συμ BYZANTIUM IN THE ELEVENTH CENTURY,
κύκλο με τα σχήματά τους, μία διάταξη μετείχαν στις εκστρατείες κατά των "Seminarium Kondakovianum", 9 (1937): 39-
που οι λοιπές μισθοφορικές δυνάμεις α Φράγκων. Οι πληροφορίες που διαθέ 70.
τουμε για τη Φρουρά κατά την υστερο (22) D.M. Wilson: THE VIKINGS AND THEIR
δυνατούσαν να ανατρέψουν. Τελικά μία
ORIGINS, Thames and Hudson, London, 1970.
βίαιη έφοδος των Βαράγγων ανέτρεψε βυζαντινή περίοδο είναι ελάχιστες και
τις θέσεις των αμυνομένων. φαίνεται ότι το σώμα ουσιαστικά άρχισε
Ο Ρογήρος Β ’, Νορμανδός βασιλιάς να χρησιμοποιείται περισσότερο για ε
της Σικελίας, εκμεταλλεύθηκε τη συ θιμοτυπικούς σκοπούς. Οι Βάραγγοι α-
γκυρία της Β ’ Σταυροφορίας (1147 - ναφέρονται το 1272 ως Αγγλοβαράγγει-
1149) και επιτέθηκε στην Πελοπόννησο οι και πάλι το 1404. Πιθανότατα συνέχι
και στη Στερεά Ελλάδα. Οι Βάραγγοι κα- σαν να υπάρχουν μέχρι το τέλος της Αυ
τέφθασαν στη Θήβα αλλά δεν κατόρθω τοκρατορίας, έχοντας χάσει την αίγλη
σαν να αναχαιτίσουν τους Νορμανδούς. τους αλλά και την εμπιστοσύνη των αυ-
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δοκιμαζό τοκρατόρων.
ταν πλέον σκληρά. Στη Μικρά Ασία οι
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
S i W f j
η * . ■ a
m > if
M x ffd Sr
Προπαγανδιστική αψίσα με
τίτλο Η Νίκη " (συλλογή
E9viK0u Ιστορικού
Μουσείου).
ΧΑΡΑ ΛΑΜ ΠΟ Σ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ταξίαρχος ε.α. τ. καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας Σ Σ Ε
Η Μ ΑΧΗ ΤΟΥ
ΣΚΡΑ ΝΤΙ ΛΕΓΚΕΝ
Μ ΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ
ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (1918)
Ελληνες στρατιώτες στο
Μακεδονικό Μέτωπο. Φορούν
γαλλικά κράνη με κάλυμμα
παραλλαγής.
Κεντρικές Δυνάμεις
Διέθεταν πέντε βουλγαρικά συντάγ
ματα πεζικού (ΣΠ) στην πρώτη γραμμή και
δύο βουλγαρικά ΣΠ σε εφεδρεία περί την
κοιλάδα του Σερμενλή. Για υποστήριξη
διέθεταν 140 πυροβόλα. Εκτός από τις πα
ραπάνω δυνάμεις υπήρχε δυνατότητα ά
μεσης ενίσχυσης με ένα γερμανικό ΣΠ και
2-4 βουλγαρικά ΣΠ.
ΣΧΕΔΙΑ
Το ελληνικό σχέδιο σε γενικές γραμ
μές προέβλεπε επίθεση προς κατάληψη
της εξέχουσας της Χούμα, κύρια προσπά
θεια στον κεντρικό τομέα (Μεραρχία Αρ
χιπελάγους) και στη συνέχεια επίτευξη Ο υποστράτηγος Επαμεινώνδας Ο υποστράτηγος Παναγιώτης Σπηλιάδης,
συνδέσμου ανατολικά του Ντο Νταν με τη Ζυμβρακάκης, διοικητής της Μεραρχίας διοικητής της Μεραρχίας Κρήτης.
Μεραρχία Κρήτης και οργάνωση και δια Σερρών.
τήρηση του εδάφους. Οι Βούλγαροι προέ-
βλεπαν αντίσταση επί της τοποθεσίας ά
μυνας με σκοπό την απαγόρευση της προ την οποία οργάνωσαν. μουλούς, που αποκρούσθηκε αποτελε
έλασης των συμμαχικών δυνάμεων προς Τη νύκτα της 30/31 Μαϊου έγινε μερική σματικά. Επίσης αποτελεσματικά απο-
Βορρά. αντικατάσταση μεταξύ των μονάδων του κρούσθηκαν και οι εχθρικές αντεπιθέσεις
6ου ΣΠ. τους στη 01.30 και στις 02.50 της 31ης Μαϊ-
ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ Στην κεντρική ζώνη της Μεραρχίας το ου.
1ο ΣΠ (αντισυνταγματάρχης Γ Κονδύλης), Στις 04.00 της 31ης Μαϊου έγινε αντι
Στις 04.30 της 30ής Μαϊου 1918 άρχισε ενισχυμένο με δύο ουλαμούς μηχανικού, κατάσταση του I ΤΠ από τάγμα του 1ου ΣΠ
η προπαρασκευή του πυροβολικού και δύο γαλλικά πυροβόλα και μια γαλλική δι Αφρικανών. Τα υπόλοιπα δύο ΤΠ του 1ου
την ίδια ώρα άρχισε η επίθεση. Στην ανα μοιρία φλογοβόλων, επιτιθέμενο υπό τα ΣΠ Αφρικανών διατέθηκαν το ένα στο
τολική ζώνη της Μεραρχίας Αρχιπελάγους σφοδρά πυρά του εχθρικού πυροβολικού Σκρα ντι Λέγκεν και το άλλο στο Σερφ Βο
το 6ο ΣΠ (αντισυνταγματάρχης Κ. Εξαρχά- και παρά τις μεγάλες απώλειες, κατέλαβε λάν, προέβησαν δε στην οργάνωση των
κης) επιτιθέμενο κατέλαβε τους ΑΝΣΚ, σύντομα τον πρώτο ΑΝΣΚ, δηλαδή τις ε θέσεων. To Ι/5 ΤΠ παρέμεινε στα χαρακώ- QQ
δηλαδή τα έργα των Μπαστιόν Σαντράλ, χθρικές θέσεις μέχρι τη γραμμή Μπα ματα του Μπαστιόν ντι Σεγ ως εφεδρεία ■■■
Κουρτίν και Ουβράζ Μπλαν. Η αντίδραση στιόν Ουέστ-Τρανσέ Μπρύνε. Στη συνέ του Συντάγματος.
των Βουλγάρων ήταν μικρή. Τα μικρά τμή χεια κατέλαβε και τους δεύτερους ΑΝΣΚ, Τμήματα της διλοχίας μηχανικού μετά
ματά τους που υπήρχαν στις προκεχωρη- τις θέσεις αμέσως νότια του Μπαστιόν ντι την κατάληψη όλων των ΑΝΣΚ της Μεραρ
μένες αυτές θέσεις εξοντώθηκαν ή παρα Σεγ. Ο εχθρός τράπηκε σε φυγή. Πολλοί χίας, βοηθούμενα από τμήματα πεζικού,
δόθηκαν, εκτός από μερικές φωλεές αντί άνδρες του αναγκάστηκαν να παραδο ανέλαβαν την οργάνωση των θέσεων του
στασης οι οποίες περικυκλώθηκαν και ε θούν. Μέχρι τις 07.00 ολοκληρώθηκε η κα Πιτόν Ντενυντέ και του Σερφ Βολάν.
ξουδετερώθηκαν. Τα ίδια τμήματα μετά τάληψη και του τελευταίου ΑΝΣΚ, της Ανατολικά της Μεραρχίας Αρχιπελά
από 20λεπτη διακοπή για την ανασύνταξή γραμμής Πιτόν Ντενυντέ-Ποζ. γους επιτέθηκε η Μεραρχία Κρήτης, ενι-
τους συνέχισαν την επίθεσή τους προς Στη δυτική ζώνη της Μεραρχίας Αρχι σχυμένη με το I ΤΠ του 45ου γαλλικού ΣΠ.
κατάληψη των δεύτερων ΑΝΣΚ. Μέχρι τις πελάγους το 5ο ΣΠ (αντισυνταγματάρχης Κινούμενη η Μεραρχία από τις 04.55 της
06.00 έφθασαν ως τη χαράδρα στα νότια Ευθ. Τσιμικάλης) ενισχυμένο με ουλαμό 30ής Μαϊου, κατόπιν προπαρασκευής του
του Πιτόν Ντενυντέ και κατέλαβαν τους μηχανικού και μια γαλλική διμοιρία φλογο πυροβολικού, επιτέθηκε και πέτυχε σύ
ΑΝΣΚ. βόλων, κινούμενο στις 04.55 της 30ής Μαϊ- ντομα την κατάληψη των ΑΝΣΚ.
Μετά την κατάληψη των δεύτερων ου και παρά τη σθεναρή αντίσταση του ε Το 7ο ΣΠ (αντισυνταγματάρχης Παν.
ΑΝΣΚ και μικρή διακοπή εκτελέσθηκε το χθρού και τα πυρά ανάσχεσης του εχθρι Γαρδίκας) επιτέθηκε με δύο ΤΠ στην πρώ
τρίτο άλμα από τα I και III Τάγματα. Τα τμή κού πυροβολικού, κατέλαβε γρήγορα το τη γραμμή και κατέλαβε στις 05.40 το
ματα ακολουθώντας πάντοτε τον κινού πρώτο ΑΝΣΚ, τα επί του Σκρα ντι Λέγκεν Μπος. Στη συνέχεια όμως, λόγω απώλειας
μενο προστατευτικό φραγμό του πυροβο αντίπαλα έργα. Στη συνέχεια κατέλαβε του συνδέσμου μεταξύ του I ΤΠ και του
λικού, κατέλαβαν μέχρι τις 06.40 και τους τον δεύτερο ΑΝΣΚ, τα περί το Μπαστιόν 3ου Λόχου του (που ήταν σε δεύτερο κλι
τελευταίους ΑΝΣΚ, ενεργώντας ταυτό ντι Σεγ έργα (Ι-ΙΙΙΤΠ) και περί τις 06.30 είχε μάκιο), καθώς και του 6ου Λόχου του (που
χρονα πλήρη εκκαθάριση του καταληφθέ- καταλάβει τον τρίτο ΑΝΣΚ, τα έργα του ήταν εφεδρεία του Τάγματος), καθυστέ
ντος εδάφους από τις φωλεές αντίστασης συγκροτήματος Τουμουλούς. Η εχθρική ρησε την επίθεσή του κατά της Μποσέτ.
του εχθρού. αντίσταση είχε συντρίβει πλήρως. Παράλ Με επέμβαση της Μεραρχίας το 7ο ΣΠ
Ετσι ολοκληρώθηκε η κατάληψη της ληλα το II ΤΠ κατέλαβε το Κρουπ ντε Του προώθησε τμήματα του εφεδρικού II ΤΠ
γραμμής Σερφ Βολάν-Τριάνγκλ-Τετ ντε μουλούς. προς κατάληψη της Μποσέτ. Το τμήμα
Σιέν-Κούντ, επί της οποίας τα τμήματα Περί τις 16.00 οι Βούλγαροι εκτόξευ διασχίζοντας τον φραγμό του εχθρικού
των I και III Ταγμάτων ανασυντάχθηκαν και σαν αντεπίθεση κατά του Κρουπ ντε Του πυροβολικού κατέλαβε στις 10.55 τη Μπο-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ Ι Σ Τ Ο Ρ Ι ί
49ον ΒΟΥΛΠ Σ Ύ Ν Τ Α Γ Μ Α
2ον ΒΟΥΑΓ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 50ον ΒΟΥΑΓ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ
54ο ν Β Χ
ΧΟΥΜΑ
ίή ς Χ ο ΰ μ Λ
Γερμαν
τς
/•Αλβε^ ^ .
ν / « η λ ό « ΐζ ο λ ΐ
Κροΰπ v tt
λό ροντέλ
Κόν€ <ρούττ #
Ροντ
X __
a ν τ έ Μ η υ λ γ « *Ρ
-£
'& Κουρτίν
\ X---r“-v/
\ Ssi
Mf
- V
· A ^ V*&
Ταμπλέτ Ντδ|
*£ * j· **»* Μηοοτιώ Σαντράλ O l.*'x~>'v kW * νιτσα s »
Κροΰπ v r f j
Μ π ερ ζερ Ι 1 Άβα νοέ
Λ ΙΟ ^ Μ Ν ΙΤ Σ Α
Χάρτης των επιχειρήσεων στην περιοχή του Σκρα ντι Λέγκεν (ΔΙΣ/ΓΕΣ).
5*00 1 0 00 1S00 2000 2500
σέτ. Το ίδιο στη συνέχεια (13.30) κατέλαβε Μποσέτ, εκτόξευσε την επίθεση κατά της
τα χαρακώματα του Μπρες, τα οποία είχαν Ταμπλέτ, την οποία κατέλαβε σε μικρό το πρωί της 30-5-1918
εγκαταλείψει οι Βούλγαροι. χρόνο, χωρίς σοβαρή αντίσταση. Λόγω, ό »ΓΓνΤν Εχθρικές γραμμές J
Το 29ο ΣΠ (ταγματάρχης Β. Τυπάλδος) μως, του ότι καθυστέρησε η κατάληψη
με δύναμη ενάμισυ τάγματος τάχθηκε επί της Μποσέτ, τα τμήματα που είχαν κατα ■ μ η · Γραμμή των συμμάχων το απόγευμα της 30ης Μαϊου
του Πιτόν Μπλαν, καλύπτοντας τη Μεραρ λάβει την Ταμπλέτ παρενοχλούντο από
χία από τα ανατολικά και τηρώντας τον δύο πυροβόλα του εχθρικού πυροβολι • · · · Εχθρικά έργα υπό κατασκευή
σύνδεσμο με τη δεξιά ευρισκόμενη 122 κού από το Μπρες. Με εύστοχα πυρά του
γαλλική Μεραρχία. Το τρίτο τάγμα του Συ φίλιου πυροβολικού αυτά τα όπλα σίγη-
ντάγματος τάχθηκε στο Μοντανιέ Ρούζ, σαν. οι Βούλγαροι είχαν αποσυρθεί. Στη συνέ
ως εφεδρεία της Μεραρχίας. Μετά την κατάληψη της Μποσέτ η Με χεια καταλήφθηκαν, χωρίς αντίσταση, και
Το 8ο ΣΠ (αντισυνταγματάρχης Δ. ραρχία, κατόπιν έγκρισης του διοικητή τα Μποκετό ντε λα Μπερζερί και Λαντίγ 4.
Σταυριανόπουλος) είχε αναλάβει την επί της 1ης ΟΜ, στις 14.00, και έπειτα από Μόνο στο Πετίτ Τρανσέ Μπρυνέ ο εχθρός
θεση κατά των Λαντίγ και Ταμπλέτ. Στις προπαρασκευή πυροβολικού διάρκειας πρόβαλε ισχυρή αντίσταση, η οποία όμως
05.30 ο διοικητής του Συντάγματος, νομί μισής ώρας, εκτόξευσε επίθεση κατά των τελικά κάμφθηκε.
ζοντας ότι μετά την κατάληψη του Μπος Λαντίγ-Τρανσέ Μπρυνέ. Παρά τα πυρά α Μέχρι τις 14.40 είχε ολοκληρωθεί η
από το 7ο ΣΠ θα ακολουθούσε αμέσως νάσχεσης του εχθρικού πυροβολικού κα κατάληψη όλων των ΑΝΣΚ της Μεραρχίας
από το ίδιο σύνταγμα η κατάληψη της ταλήφθηκαν οι Λαντίγ 1, 2 και 3, από όπου Κρήτης, η οποία άρχισε αμέσως την οργά-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
.ωσή τους. 0 1ος Λόχος της Διλοχίας Μη καλύπτοντας τα προελαύνοντα τμήματα των άλλων τόνιζε και τα εΕής για τη δράση
χανικού της Μεραρχίας μετά την κατάλη του Ελληνικού Στρατού. Η κατάσταση αυ των ελληνικών μονάδων: «... Χάρη στην α
ψη του Μπος άρχισε να κατασκευάζει ο τή ευνόησε την προώθηση του πεζικού, παράμιλλη ανδρεία του και την υπέροχη
ρύγματα συγκοινωνίας μεταξύ των γραμ διότι οι κινήσεις του δεν μπορούσαν να ε- ορμητικότητά του. το Ελληνικό Πεφκό
μών εξόρμησης της Μεραρχίας και της πισημανθούν από τον εχθρό, καθόσον τα του στρατηγού Ζυμβρακάκη, σε στενό
θέσης αυτής. Αυτός ο Λόχος Μηχανικού εγγύς παρατηρητήρια των Βουλγάρων εί σύνδεσμο με πυροβολικό και αεροπορία,
εργάσθηκε συνεχώς επί δώδεκα ώρες υπό χαν καταστραφεί από τα πυρά προπαρα- τα οποία, παρά τις δυσμενείς καιρικές
τα πυρά του εχθρικού πυροβολικού. Η σκευής του συμμαχικού πυροβολικού, συνθήκες πέτυχαν να εκτελέσουν όλες
Μεραρχία Κρήτης συνέλαβε 210 αιχμαλώ ενώ τα επί της Τζένας παρατηρητήρια ή τις αποστολές τους, υπερνίκησε όλα τα
τους και κυρίευσε πολλά υλικά. ταν καλυμμένα από πυκνά σύννεφα. συσσωρευμένα εμπόδια και πέτυχε τη με
Η Μεραρχία Σερρών ενήργησε στον α Η καταστροφή των βουλγαρικών οργα περίλαμπρη ενέργεια κατάληψη των
ριστερό (δυτικό) τομέα. Κινούμενη στις νώσεων από το ελληνικό πυροβολικό υ βουλγαρικών θέσεων επί μετώπου 12
04.55 της 30ής Μαϊου, μετά από ολονύκτια πήρξε πλήρης. Αμέσως μετά την κατάλη χλμ...... Επιπλέον ο αρχιστράτηγος με ει
προπαρασκευή πυροβολικού, εκτόξευσε ψη της τοποθεσίας του Σκρα ντι Λέγκεν δική διαταγή του (2 Ιουνίου 1918) συνεχά-
την επίθεσή της κατά των εχθρικών θέσε άρχισε η οργάνωσή της με προοδευτική ρη και τον διοικητή της Μεραρχίας Αρχι
ων στη ζώνη ενεργειας της. κατασκευή χαρακωμάτων, πολυβολείων, πελάγους, που είχε αναλάβει το βάρος
Το 3ο ΣΠ (συνταγματάρχης Ν. Καλομε- παρατηρητηρίων και ορυγμάτων συγκοι της κύριας προσπάθειας. Στη διαταγή αυ
νόπουλος) εξασφάλισε τον σύνδεσμο με νωνίας, καθώς και με τη χάραξη οδών προ τή τόνιζε ότι ήταν υπερήφανος που διοι
τη σέρβική Μεραρχία Τιμόκ, που ενεργού σπέλασης και την εγκατάσταση τηλεφωνι κούσε τέτοιους αξιωματικούς και οπλίτες.
σε δυτικά της Μεραρχίας Σερρών. κών γραμμών. Για την οργάνωση εργάσθη- Κρίνουμε σκόπιμο να μνημονεύσουμε
Το 1ο ΣΠ είχε διατεθεί στη Μεραρχία καν όλες οι ελληνικές μονάδες, ιδίως το μια επιστολή που γράφτηκε από τον επι-
Αρχιπελάγους και μετείχε στις επιχειρή Μηχανικό, καθώς και τα ειδικά εκπαιδευ λοχία πεζικού Π. Γράβαρη, και ίσως είναι η
σεις με τις δυνάμεις της. Στην ίδια Μεραρ μένα τμήματα του 1ου Αφρικανικού ΣΠ και πλέον χαρακτηριστική του κλίματος που
χία είχε διατεθεί επίσης το ΙΙΙ/3 ΤΠ για τη του 45ου γαλλικού ΣΠ. επικρατούσε. «Σας γράφω από το χαράκο-
φύλαξη και τη μεταφορά των αιχμαλώτων. μα που έχω στίσει τον σταθμόν μου και
Τμήματα του 2ου ΣΠ (αντισυνταγμα- ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ βρίσκομε στην ανεκφράστως ευχάριστη
τάρχης Χαρ. Τσερούλης) εξόρμησαν από θέση να σας αναγκίλω μιαν αφαντάστως
τις θέσεις τους παρά το Σουλέ Ντερέ. Μέ Στη νίκη των Ελλήνων στη μάχη του λαμπράν νίκην μας. Κατελάβαμε το φοβε-
χρι τις 06.45 είχαν καταληφθεί όλοι οι ΑΝ- Σκρα ντι Λέγκεν συνετέλεσαν οι εξής πα ρόν Σκρα ντι Λέγκεν, και όλα τα υψώματα
ΣΚ της Μεραρχίας. Οι απώλειες ήταν ελά ράγοντες: α) Η απαράμιλλη ορμητικότητα, μέχρι την περιφέριαν της Λουμνίτσας (...).
χιστες λόγω της περιορισμένης αντίστα η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση των στε Η ορμή της επιθέσεως και η ταχίτης της ε-
σης των Βουλγάρων. λεχών και των οπλιτών. 6) Η πίστη για τη πελάσεως δεν περιγράφονται ούτε μπορή
Ομως δεν είχε επιτευχθεί ο σύνδε νίκη και το υψηλό ηθικό, γ) Η συντονισμέ κανείς να της φαντασθή. Ητανε φρενίτης,
σμος με τη Μεραρχία Αρχιπελάγους, κα νη ενέργεια των Μεραρχιών για την κατά ήτανε κάτι αφάνταστο, κάτι υπεράνθρω
θόσον το 5ο ΣΠ (Αρχιπελάγους) απειλού ληψη του τελικού ΑΝΣΚ. δ) Η πολύ αποτε πο, δεν ήταν κύμα ανθρώπινο εκείνο, ήτα
μενο από εχθρική αντεπίθεση και έχοντας λεσματική εγγύς υποστήριξη του πυροβο νε ανεμοστρόβιλος, τους σαρώσαμε...»
μεγάλες απώλειες είχε συμπτυχθεί επί λικού, που κατέστρεψε τις εχθρικές οργα (στο κείμενο διατηρείται η ορθογραφία
των νοτιοανατολικών κλιτύων της Κρούπ νώσεις. Σε μερικά μόνο σημεία εχθρικά του πρωτοτύπου).
ντε Τουμουλούς. Τελικά ο σύνδεσμος επι πολυβολεία δεν καταστράφηκαν. Το γεγο Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν: νεκροί
τεύχθηκε, με επέμβαση του διοικητή της νός αυτό το τονίζουμε διότι ο Γάλλος 441, τραυματίες 2.227 και αγνοούμενοι
Μεραρχίας Σερρών. Ο μέραρχος διέταξε στρατηγός Τοπάρ, που ηγήθηκε των τμη 164. Αυτές των Βουλγάρων δεν είναι δυνα-
δύο λόχους πεζικού της εφεδρείας από μάτων τα οποία επιτέθηκαν τον Μάιο του τό να υπολογισθούν πλήρως λόγω έλλει- ■■■
την Ούσσιανη (Αρχάγγελος) και ο εφεδρι 1917 κατά της ίδιας τοποθεσίας, ανέφερε ψης επισήμων στοιχείων. Πάντως πάνω
κός λόχος μηχανικού να κινηθούν στον στην έκθεσή του ότι αφορμή της τότε α από 400 νεκροί καταμετρήθηκαν επί του
χώρο όπου υπήρχε το κενό μεταξύ των ποτυχίας υπήρξε ένα και μόνο πολυβόλο, πεδίου της μάχης. Συνελήφθησαν 1.835
δύο μεραρχιών. Οι παραπάνω μονάδες ε- που σταμάτησε την προώθηση του Γαλλι αιχμάλωτοι (35 ήταν αξιωματικοί). Κυριεύ-
νήργησαν γρήγορα και κατέλαβαν θέσεις κού Πεζικού!! ε) Η κατάληψη των υψωμά θηκαν μεγάλες ποσότητες εχθρικού υλι
στο αριστερό της Μεραρχίας Αρχιπελά των Σκρα ντι Λέγκεν και Πιτόν Ντενυντέ. κού και πυρομαχικών, μεταξύ αυτών 32
γους, τη στιγμή ακριβώς που εκδηλωνό Η δράση των ελληνικών στρατευμά πυροβόλα, δύο βομβοβόλα των 17,5 cm
ταν σφοδρή εχθρική αντεπίθεση. Περί τα των κατά τη μάχη του Σκρα υπήρξε μεγά και 10 βομβοβόλα των 7,5 cm.
μεσάνυκτα με διαταγή του διοικητή της λης σπουδαιότητας, ιδίως η δράση της
Μεραρχίας Αρχιπελάγους έφθασε στο Μεραρχίας Αρχιπελάγους που ανέλαβε
Κρούπ ντε Τουλουμούς και η πολυβολαρ την κύρια προσπάθεια. Η μάχη του Σκρα ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
χία (έξι πολυβόλα). Ετσι το κενό που υπήρ ήταν μια ευκαιρία για τους Ελληνες, που
χε μεταξύ των δύο μεραρχιών καλύφθηκε περίμεναν με αδημονία πλέον τη στιγμή
(1) Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ
από τις παραπάνω μονάδες, οι οποίες με να αναμετρηθούν με τους Βουλγάρους. Ε ΠΟΛΕΜΟΝ 1918, ΔΙΣ/ΓΕΣ, 1961.
τά την απόκρουση της εχθρικής αντεπί πίσης είχε μεγάλη απήχηση σε όλη την Ελ (2) Κόκορη Α9.: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, έκδ.
θεσης εγκαταστάθηκαν επί της τοποθε λάδα και προκάλεσε μεγάλο ενθουσια ΣΣΕ.
σίας και άρχισαν να την οργανώνουν. σμό. Οι Ελληνες λησμόνησαν προς στιγμή (3) Περιφεράκη Γ.: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ,
Στη Μεραρχία Σερρών κατά τη διάρ τα πολιτικά τους πάθη και αναπολώντας βιβλίο 1ο, έκδ. ΣΣΕ, 1992.
κεια της μάχης λειτούργησαν ικανοποιητι τις ένδοξες ημέρες των νικηφόρων πολέ (4) D.K. Sotan: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ
ΤΟΝ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ, 1922.
κά, οι διαβιβάσεις, το ρεύμα ανεφοδια μων του 1912-1913 αισθάνθηκαν τους ε
(5) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,
σμού των μονάδων και η υγειονομική υπη αυτούς τους εμπνεόμενους από μεγάλη ε Εκδοτική Αθηνών, 1977.
ρεσία. θνική υπερηφάνεια. Τα ελληνικά τμήματα
Ολοκληρώνοντας την αναφορά μας έγραψαν νέες σελίδες δόξας.
στις επιχειρήσεις πρέπει να τονίσουμε ότι Μετά τη μάχη ο Γάλλος στρατηγός
την ημέρα της επίθεσης ο καιρός ήταν νε Γκυγιωμά, αρχιστράτηγος των Συμμαχι
φελώδης και από τις 09.00 άρχισε να βρέ κών Δυνάμεων, σε σχετική διαταγή του
χει. Επιπλέον επικρατούσε αραιή ομίχλη προς τον διοικητή της 1ης ΟΜ, μεταξύ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Ι
«ΜΑΥΡΗ ΧΕΙΡ»
α χαράματα της 29ης Μαϊου Σερβία. Το κοινό αίσθημα εναντίον του τη νύκτα της 29ης Μαϊου 1903 ειοήλθε
53
Τ 1903 στο Βελιγράδι, πρωτεύου
σα του Βασιλείου της Σερβίας,
Αυστριακό γραμματόσημο
αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
τα υπέβαλε στον Αυτοκράτορα ήταν πια επαναστάτες ήρωες της
θείο του Φραγκίσκο Ιωσήφ έλα ελευθερίας παρά μόνο υποχείρια
βε την απάντηση: «Ενόσω εγώ φιλόδοξων ανθρώπων.
ζω, δεν επιτρέπω σε κανένα να Φεύγοντας από το Βελιγράδι
αναμιγνύεται στις κυβερνητικές οι συνωμότες είχαν εφοδιασθε.
υποθέσεις». από τον Τσιγκάνοβιτς με τέσσερα
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ ήταν έ πιστόλια Browning, φυσίγγια. έΕ.
νας φανατικός και αδιάλλακτος βόμβες από το κρατικό εργοστά
γραφειοκράτης, φιλάργυρος και σιο του Κραγκουγίεβιτς, από 160
(όπως φαίνεται) ξένος προς κά δηνάρια ο καθένας και από τρεις
θε αίσθημα. Δ εν τον συγκινού- δόσεις κυανιούχου καλιού για αυ
σε κανένα δράμα ακόμη και μέ τοκτονία σε περίπτωση έσχατης
σα στους κόλπους της οικογέ ανάγκης. Πέρασαν τα σύνορα χω
νειας του: Η αυτοκτονία του δια ριστά με πλαστά διαβατήρια ή
δόχου του Ροδόλφου στο Μά- από μονοπάτια λαθρεμπόρων και
γιερλινγκ, η δολοφονία της συ συναντήθηκαν στην Τούζλα.
ζύγου του, η εκτέλεση του Στο μεταξύ ο Σέρβος πρωθυ
αδελφού του Μαξιμιλιανού στο πουργός, Πάσιτς, πληροφορήθη-
Μεξικό, η τρέλλα της Καρλότας, κε τη σχεδιαζόμενη δολοφονία
της συζύγου του αδελφού του από τον Τσιγκάνοβιτς, ο οποίος ή
(τρεις θάνατοι μεταξύ των αρχι ταν μεν έμπιστος της «Μαύρης
δουκών). Χειρός», αλλά και έμπιστός του. Ο
Ο διάδοχος Φερδινάνδος, Πάσιτς φοβούμενος εξέγερση
νυμφ ευμένος με την εκλεκτή της οργάνωσης εναντίον του διέ
της καρδιάς του (παρά την αντί ταξε, εμπιστευτικά, να κρατη
δραση της Αυλής) Σοφία Χότεκ θ ο ύ ν στα σύνορα ορισμένοι νέοι
και απογοητευμένος από τη που προορίζονταν για το Σερά γε
στάση του αυτοκράτορα ασχο- βο. Οι μεσολαβούντες, όμως, για
λείτο στα ανάκτορα με την αν την εκτέλεση της διαταγής αξιω
θοκομία. Οταν το 1907 γνωστοποιήθη- Τα επακόλουθα της έκρηξης της βόμβας ματικοί ήταν μέλη της «Μαύρης Χει
κε ότι προσπαθούσε να δημιουργήσει κοντά στο αυτοκίνητο του αρχιδούκα. ρός» και ανέφεραν: "οι περί ων πρόκει
ένα μαύρο τριαντάφυλλο κάποιος Αγ ται έχουν ήδη περάσει τα σύνορα". Ο δε
γλος έστειλε στους «Times» του Λονδί Απις λόγω θέσης διαμαρτυρήθηκε για
νου το εξής γράμμα: «Δεν διάβασε άρα ξίδι στη Μεσόγειο). την ανάμιξη της αστυνομίας.
γε ο αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάν- Το απόγευμα της 27ης Ιουνίου, α Παράλληλα με εντολή του Πάσιτς ο
δος την αγγλική ιστορία. Αν τη διάβαζε φού τελείωσαν οι ασκήσεις οι οποίες πρεσβευτής του στη Βιέννη γνωστο
θα επληροφορείτο ότι το άνθισμα ενός (όπως συμβαίνει πάντοτε σχεδόν) έπει ποίησε στον Αυστριακό υπουργό Εξω
μαύρου τριαντάφυλλου θα είχε ως συ σαν τον επιθεωρούντο για την άρτια τερικών συγκαλυμμένα: «Σύμφωνα με
νέπεια μια δολοφονία, την οποία θα α εκπαίδευση των στρατευμάτων, έστει ακριτομυθίες εκφράζεται υπόνοια ότι
κολουθήσει ένας πόλεμος». Αμέσως λε στον αυτοκράτορα το εξής τηλεγρά σχεδιάζεται απόπειρα κατά της ζωής
μετά εμφανίστηκε στις στήλες των φημα: «Ολα εξελίχθηκαν κανονικά. Αύ του αρχιδούκα, επί τη ευκαιρία του τα- 57
«Times» ένας άλλος ανθοκόμος, ο ο ριο επισκέπτομαι το Σεράγεβο και το ε ξιδιού του στη Βοσνία. Μεταξύ της ■■■
ποίος διατεινόταν ότι κατά την θεωρία σπέρας αναχωρώ». Ανάλογο τηλεγρά σερβικής νεολαίας μπορεί να ευρεθεί
της κληρονομικότητας του Μ ένδελ θα φημα έστειλε και στα παιδιά του (Μαξι- κάποιος, ο οποίος να γεμίσει το τουφ έ
χρειάζονταν επτά χρόνια έως ότου από μιλιανό, Ερνέστο, Σοφία). Το βράδυ πα- κι όχι μόνο με άσφαιρα, αλλά και με
τη διασταύρωση δύο ειδών κόκκινων ρακάθησε με τη σύζυγό του σε γεύμα, πραγματικές σφαίρες και να πυροβολή
τριανταφυλλιών να προκύψει ένα μαύ που δ όθη κε προς τιμή τους στο ξενο σει. Αυτή η σφαίρα μπορεί να πλήξει και
ρο τριαντάφυλλο. Μήπως το μαύρο δοχείο «Μπόσνα» στη λουτρόπολη Ιλιδ- τον διάδοχο. ΓΓ αυτό θα ήταν φρόνιμο
τριαντάφυλλο άνθισε το 1914 στον κή τσε. ο αρχιδούκας να μη μεταβεί στο Σερά
πο του Φερδινάνδου; Κανένας δεν μπο- Στο Βελιγράδι οι τρεις συνωμότες γεβο». Ο Μπελίνσκυ πιστεύοντας ότι
ρεί να το ισχυριστεί. είχαν ήδη περατώσει την εκγύμνασή πιθανή μη πραγματοποίηση της επί
Σε σχετικό αίτημα του Φερδινάν- τους με τις ευλογίες της ανωτάτης η σκεψης λόγω του υπαινιγμού του Σέρ-
δου, γενικού επιθεωρητή του Αυστρο- γεσίας της «Μαύρης Χειρός» και του βου πρεσβευτή θα γελοιοποιούσε τον
ουγγρικού Στρατού, περί της επίσκε αρχηγού της σερβικής υπηρεσίας κα διάδοχο της αυστροουγγρικής μοναρ
ψης, ο Φραγκίσκος Ιωσήφ απάντησε λέ τασκοπείας, συνταγματάρχη Δημητρίε- χίας, δεν μετέδωσε περαιτέρω την
γοντας: «Κάνε ό,τι θέλεις». Φαίνεται ό βιτς-Απις. προειδοποίηση και είπε στον πρέσβυ:
μως ότι ο διάδοχος είχε κακά προαι Ο Απις συναισθανόμενος ίσως τις «Ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί τίπο
σθήματα. Την πρώτη ημέρα του ταξιδι συνέπειες του εγχειρήματος και τη δυ τε».
ού του στον χώρο των γυμνασίων, στον νατότητα κατασυντριβής της Σερβίας Στην Τούζλα οι τρεις συνωμότες πα
σιδηροδρομικό σταθμό Χλούμετς στη από την Αυστροουγγαρία, προσπάθησε ρέδωσαν τον οπλισμό τους στον Γιοβά-
Βοσνία, πήρε φωτιά το εφοδιασμένο με μέσω του Ρώσου στρατιωτικού ακολού νοβιτς, ιδιοκτήτη ενός κινηματογρά
όλες τις ανέσεις ιδιαίτερο βαγόνι του. θου να εξακριβώσει τις προθέσεις της φου, και έφθασαν στο Σεράγεβο με ά
Λέγεται ότι ο διάδοχος είπε αργότερα μεγάλης αυτής αδελφικής σλαβικής δεια χέρια. Εκεί κατέλυσαν στον φίλο
με πικρία: «Πρώτα ένα βαγόνι που παίρ δύναμης. Αφού ενθ α ρρύνθηκε από αυ του Πρίντσιπ Δανήλο Ιλιτς. Ο τελευταί
νει φωτιά, ύστερα μια απόπειρα στο Σε- τόν το ίδιο βράδυ συναντήθηκε με την ος την επομένη συναντήθηκε στην
ράγεβο και αν όλα δεν καταλήξουν σε ομάδα των συνωμοτών στο αριστοκρα Τούζλα (σε ένα κατάστημα) με τον Γιο-
αποτέλεσμα μπορεί να επακολουθήσει τικό εστιατόριο «Κολοράλ» του Βελι βάνοβιτς. Αποδεικνύοντας την ταυτό
καμιά έκρηξη στο θωρηκτό Βίριμπους γραδιού. Από τη στιγμή εκείνη οι Γκα- τητά του συνθηματικά με ένα ανοικτό
Ουνίτις» (θα πραγματοποιούσε ένα τα μπρίνοβιτς, Πρίντσιπ και Γκράμπιτς δεν κουτί τσιγάρων ορισμένης μάρκας, πα-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Η KATAKTHIH
Α Π Ο ΤΟΥΣ ΙΑΠΩΝΕΣ (1942)
Μάρτιος 1942. Λιγότερο από έξι ώρες μετά την αναχώρηση του στρατηγού Αλεξάντερ και του επιτελείου
του τα προκεχωρημένα ιαπωνικά τμήματα εισέρχονται στη Ρανγκσύν.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1942 ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ τα τέλη του 1941 η Βιρμανία ήταν μια αγροτική κυρίως χώρα. Ευημερού-
κύριους ποταμούς και αμέτρητους μικρότε ποι δρόμοι της χώρας ήταν στην πλειοψηφία
ρους. Ο μεγαλύτερος από όλους, ο Ιραουά- τους δρόμοι μόνο κατ’ όνομα: μονοπάτια και
ντι με μήκος πάνω από 2.500 χλμ., είναι πλω άθλιοι χωματόδρομοι, που την εποχή των
τός στο μεγαλύτερο τμήμα του και το μέγι μουσώνων γίνονταν αδιάβατοι από τη λάσπη
στο πλάτος του σε μερικά σημεία αγγίζει τα 5 ή μετατρέπονταν σε ορμητικούς χειμάρ-
χλμ. Ο Τσίντγουιν, παραπόταμος του Ιραουά- ρους.
ντι, σχηματίζει αδρά τα όρια της χώρας με Συνολικά η Βιρμανία είναι μια χώρα τερά
την Ινδία και είναι επίσης πλωτός. Ο μικρότε στιων αντιθέσεων: υπάρχουν εκεί αδιάβατες
ρος ποταμός Σιτάνγκ χωρίζει την κάτω Βιρ ζούγκλες, ελώδεις παραλιακές ζώνες, αχανή
μανία από το Τενασερίμ, ενώ ο Σαλβήν, γνω δέλτα ποταμών και ένας κεντρικός πεδινός
στός για τα ισχυρά ρεύματα και τους καταρ τομέας. Το σύνολο περιστοιχίζεται από υψη χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό. Οι Βιρμανοί
ράκτες του, αποτελούσε το όριο με την Ταϊ λές οροσειρές που το απομονώνουν από την απαιτούσαν ανεξαρτησία ή, τουλάχιστον, αυ
λάνδη. αλλά δεν ήταν πλωτός και διασχιζό Ινδία στα δυτικά, την Κίνα στα βόρεια και την τοδιάθεση στο πλαίσιο της αυτοκρατορίας.
ταν μόνο με σκάφη σε ελάχιστα σημεία. Οι Ταϊλάνδη στα ανατολικά. Οργανώσεις με έντονα εθνικιστικούς προσα
παραπάνω ποταμοί διασχίζουν τη χώρα από Οι μουσώνες διαρκούν πέντε μήνες, από νατολισμούς προκαλούσαν ταραχές που
β2 Βορρά προς Νότο. Κατά μήκος των κοιλάδων τα μέσα Μαϊου ως τα μέσα Οκτωβρίου, μετα- στρέφονταν κατά της βρετανικής διοίκησης
β τους βρίσκονται οι κύριες οδοί επικοινωνίας, τρέποντας αχανείς εκτάσεις σε βάλτους. Ει και των λειτουργών της, καθώς και κατά της
οδικές και σιδηροδρομικές. δικά η χερσόνησος του Αρακάν διεκδικεί το ινδικής κοινότητας, λόγω της κυριαρχίας της
Εκείνη την εποχή (1941) μερικά τμήματα υψηλότερο ποσοστό βροχοπτώσεων παγκο- στις εμπορικές και οικονομικές δραστηριό
της χώρας ήταν προσβάσιμα μόνο με πλωτά σμίως. Τον υπόλοιπο χρόνο το κλίμα, με εξαί τητες. Στο πανεπιστήμιο της Ρανγκούν ομά
μέσα. Η χερσόνησος του Αρακάν στον κόλπο ρεση τις ζούγκλες, είναι σχετικά ευχάριστο δες ριζοσπαστών φοιτητών είχαν φθάσει α
της Βεγγάλης ήταν προσβάσιμη μόνο με και ανεκτό για τον μέσο πληθυσμό. κόμη μακρύτερα. Εμφορούμενοι από μαρξι
πλοία από την Καλκούτα και την Τσιταγκόν- Ο πληθυσμός της χώρας το 1941 ήταν στικά και εθνικιστικά ιδεώδη αποτελούσαν
γκ. Το ίδιο ίσχυε και για τη ζώνη του Τενασε- περίπου 17 εκατομμύρια. Εθνικές, θρησκευ τον σκληρό πυρήνα της αντίδρασης στη βρε
ρίμ. τικές, πολιτικές και κοινωνικές διαφορές τανική παρουσία. Αποδέχθηκαν έτσι πρόθυ
Σημαντικότερος δρόμος ήταν ο λεγόμε προκαλούσαν έντονες αντιθέσεις και εχθρό μα την προσέγγιση και τη συνεργασία των ια
νος Βιρμανικός Δρόμος (Burma Road), ο ο τητες, τις οποίες η βρετανική διοίκηση προ πωνικών μυστικών υπηρεσιών που προετοί
ποίος άρχιζε από τη Ρανγκούν και διά μέσου σπαθούσε με μεγάλη δυσκολία να αμβλύνει. μαζαν μεθοδικά την εισβολή. Σημαντικά στε
της Μανταλέυ και του Λάσιο έφθανε στο Τα 10 εκατομμύρια του πληθυσμού ανήκαν λέχη των κύκλων αυτών ήταν ήδη ενεργοί
Κουνμίγκ της Κίνας. Η συνολική διαδρομή εί στην κυρίαρχη αριθμητικά και πολιτικά κοι συνεργάτες των Ιαπώνων. Μερικοί μάλιστα
χε μήκος περίπου 1.400 χλμ. και χρειαζόταν νότητα των Βιρμανών, που ζει στις κοιλάδες μετέβησαν στην Ιαπωνία για περαιτέρω εκ
πέντε ημέρες για να καλυφθεί. Η αξία του των μεγάλων ποταμών και στις κεντρικές πε παίδευση. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε
δρόμου αυτού ήταν μοναδική, καθώς αποτε δινές ζώνες. Οι υπόλοιποι ανήκαν κυρίως ότι η πλειονότητα των Βιρμανών ανέμενε
λούσε τη μόνη απευθείας σύνδεση με την στις ορεσίβιες φυλές των Καρέν, των Καχίν, τους Ιάπωνες ως ελευθερωτές.
Κίνα. τη μόνη «τροφοφόρο αρτηρία» που α των Νάγκα, των Τσιν και των Σανς, οι οποίοι, Για τους Ιάπωνες η εισβολή στη Βιρμανία
πέμενε για να κρατηθεί η χώρα όρθια απένα σε αντίθεση με τους κατά πλειοψηφία βουδι αποτελούσε αναγκαίο συμπλήρωμα της πρό
ντι στην ιαπωνική εισβολή. Η ροή των αμερι στές Βιρμανούς, είναι χριστιανοί διαφόρων σφατης θριαμβευτικής κατάκτησης της Μα
κανικών εφοδίων και υλικών μέσω του δρό δογμάτων ή παγανιστές. Ιστορικά μισούν και λαισίας και της Σιγκαπούρης, για τρεις κυ
μου αυτού ήταν ζωτικής σημασίας για τη ανταγωνίζονται τους Βιρμανούς. Αντίθετα ρίως λόγους: α) Καταλαμβάνοντας τη Βιρμα
στήριξη των εθνικιστών Κινέζων του στρα με τους Βιρμανούς ήταν και παρέμειναν πι νία θα έκοβαν οριστικά τον τελευταίο δρόμο
τάρχη Τσανγκ Κάι Σεκ,που ήταν πια αποκομ στοί στους Βρετανούς, ακόμη και κατά τη ανεφοδιασμού των Κινέζων, ελπίζοντας έτσι
μένοι στο εσωτερικό της Κίνας, έχοντας α- διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής. Για τη στά να θέσουν τέρμα στην αντίστασή τους. 6) Θα
πωλέσει όλη την παραλιακή ζώνη από την ση τους αυτή πλήρωσαν βαρύ τίμημα. έθεταν στη διάθεσή τους τις πλούσιες πλου-
ορμή της ιαπωνικής πλημμυρίδας. Οι υπόλοι Τις παραμονές της ιαπωνικής εισβολής η τοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ενώ ταυτό-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
διέβησαν το ποτάμι σε διάφορα σημεία, κα
θιστώντας τη διατήρηση της αμυντικής
γραμμής αδύνατη. Με μεγάλο κόπο η σκληρά
δοκιμαζόμενη 17η IM διέφυγε και συγκε
ντρώθηκε πίσω από το επόμενο υδάτινο ε
μπόδιο, τον ποταμό Μπιλίν.
Μετά από αρκετές ημέρες άγριας μάχης
έγινε επιτακτική η ανάγκη νέας σύμπτυξης,
αυτή τη φορά πίσω από τον ποταμό Σιτάνγκ.
Οι συγκρούσεις χαρακτηρίζονταν από πρω
τοφανή σφοδρότητα. Βρετανοί, Ινδοί,
Γκούρκας και Βιρμανοί, έχοντας αντιληφθεί
τη μοίρα που ανέμενε τους αιχμαλώτους, πο
λεμούσαν με φανατισμό. Οι τρεις καταπονη
μένες ταξιαρχίες της 17ης IM άρχισαν την
κοπιώδη πορεία προς τον ποταμό Σιτάνγκ δί
νοντας ταυτόχρονα σκληρές μάχες για να α
νοίγουν τον δρόμο παραμερίζοντας τα ιαπω
νικά τμήματα που τον έφραζαν. Οι Ιάπωνες,
κινούμενοι μέσα από τη ζούγκλα, προσπερ
νούσαν τα σημεία όπου προέβαλλαν αντί
σταση οι οπισθοφυλακές και έστηναν ενέ-
δρες στις υποχωρούσες φάλαγγες, καθιστώ
ντας την οπισθοχώρηση της 17ης IM κυριο
λεκτικά μαρτυρική. Επιπλέον μια ολόκληρη
ιαπωνική μεραρχία, η 33η, ανέλαβε την απο
στολή να καταλάβει άθικτη τη μοναδική γέ
φυρα του Σιτάνγκ, αποκόπτοντας πλήρως τα
Εθελοντές από το σώμα των Βασιλικών Πεζοναυτών συγκρότησαν τη Δύναμη Viper (Force υπολείμματα της 17ης IM.
Viper). Δημιούργησαν έναν ετερόκλητο στόλο από επιταγμένες ακάτους και παλαιά Στις 22 Φεβρουάριου 1942 τα πρώτα τμή
ποταμόπλοια, τον οποίο εξόπλισαν πρόχειρα. Περιπολούσαν στις ποτάμιες οδούς, ματα της 17ης IM, το επιτελείο της και μια
παρενοχλούσαν με επιδρομές και απομάκρυναν τα αποκομμένα τμήματα των
ταξιαρχία άρχιζαν να διασχίζουν τη σιδηρο
κοινοπολιτειακών στρατευμάτων. Η Δύναμη Viper ήταν η τελευταία βρετανική μονάδα που
εγκατέλειψε τη Ρανγκούν, αφού βύθισε τα σκάφη της. Μετά από επική πορεία μέσα από τα
δρομική γέφυρα που είχε καλυφθεί πρόχειρα
βουνά έφθασε στην Καλκούτα στις 25 Μαϊου. Από την αρχική δύναμη των ΙΟΟανδρών για να επιτρέπεται η διέλευση οχημάτων.
επέζησαν 58. Προς το μεσημέρι οι Ιάπωνες εμφανίστηκαν
ξαφνικά μέσα από τη ζούγκλα και σημειώθη
κε άγρια σύγκρουση με τη φρουρά της γέφυ
ρας, που μόλις και μετά βίας κατόρθωσε να
αποκρούσει την αρχική έφοδο. Μέχρι να
βραδιάσει μόνο ένα μικρό τμήμα της 17ης IM
είχε κατορθώσει να διασχίσει τη γέφυρα.
64
Ολη τη νύχτα η μάχη μαινόταν. Η φρουρά, α-
ποτελούμενη κυρίως από Γκούρκας, απέ-
κρουσε όλες τις επιθέσεις προκαλώντας βα
ριές απώλειες στον αντίπαλο. Το επόμενο
πρωί όμως ο διοικητής της 17ης IM, πιστεύο
ντας λανθασμένα ότι οι υπόλοιπες μονάδες
της μεραρχίας του είχαν αποκοπεί οριστικά,
καθώς αδυνατούσε να έλθει σε επαφή μαζί
τους, και βλέποντας τον κίνδυνο να καταλη
φθεί η γέφυρα άθικτη, διέταξε την ανατίνα-
ξη της·
Τα τμήματα της 17ης IM που με τόσο κό
πο είχαν ανοίξει δρόμο πολεμώντας, άρχισαν
να καταφθάνουν τις επόμενες ώρες μπρο
στά στην κατεστραμμένη γέφυρα. Σκηνές
πανικού διαδραματίστηκαν και η κατάσταση
άρχισε να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Ανδρες
Η πρόωρη ανατίναξη της γέφυρας του Σιτάνγκ προκάλεσε την τραγωδία της 17ης Ινδικής
Μεραρχίας και συμβόλισε με τον πιο δραματικό τρόπο την κατάρρευση της βρετανικής προσπαθούσαν να περάσουν κολυμπώντας
ισχύος στη Βιρμανία. Το όχημα που μεταφέρουν οι Ιάπωνες είναι μέρος του τεράστιου το ορμητικό ποτάμι, άλλοι κατασκεύαζαν
όγκου υλικού που χάθηκε. σχεδίες με ο,τιδήποτε υπήρχε διαθέσιμο,
ενώ αρκετοί παραιτήθηκαν από κάθε προ
τή της 17ης IM αποφασίστηκε να δοθεί μάχη χθηκε να συμπτυχθεί στη γραμμή του ποτα σπάθεια. Κάποιοι ψυχραιμότεροι αξιωματικοί
για να κρατηθεί η επαρχιακή πρωτεύουσα μού Σαλβήν, ενώ η αποκομμένη φρουρά του οργάνωσαν όπως μπορούσαν την άμυνα ε
του Μουλμέιν. Η απόφαση αποδείχθηκε ολέ Μουλμέιν κατόρθωσε (ανέλπιστα) να διαφύ- νός προγεφυρώματος, που άντεξε ανέλπιστα
θρια. Δύο τάγματα Βιρμανών διαλύθηκαν γει από τη θάλασσα. Οι Ιάπωνες επιτέθηκαν ως το βράδυ απέναντι στις μανιασμένες ια
την κρίσιμη στιγμή, εκθέτοντας την υπόλοι πάλι στις 13 Φεβρουάριου 1942, με δύναμη πωνικές εφόδους επιτρέποντας τη διαπεραί-
πη φρουρά σε αποκοπή και κύκλωση. Μετά που ξεπερνούσε πλέον τις τρεις πλήρεις με ωση αρχικά των τραυματιών και μετά εκατο
από 24 ώρες σκληρής μάχης η 17η IM διατά ραρχίες. Παρά την πεισματώδη αντίσταση ντάδων ανδρών στην απέναντι όχθη. Και έτσι
σκληρά αλλά μάταια. Μετά από επτά ημέρες δες, μαζί τους και τρεις κινεζικές μεραρχίες, ουργώντας τον θρύλο της 14ης Στρατιάς,
οι Κινέζοι υποχώρησαν χάνοντας το Τουν- μεταφέρθηκαν τμηματικά με απόλυτη τάξη του «ξεχασμένου» στρατού της Απω Ανατο
γκόο και λίγο αργότερα οι Βρετανοί εγκατέ- διατηρώντας τον ατομικό τους οπλισμό. Κά λής. Τους άνδρες αυτούς θα οδηγούσε πάλι
λειψαν το Προμ. ποιοι από τους πιστούς άνδρες των βιρμανι- ο στρατηγός Σλιμ.
Η υποχώρηση άρχιζε πάλι. Τα τεράστια κών ταγμάτων έμειναν πίσω για να αποτελέ- Κατά τη μακρά στρατιωτική ιστορία της
διυλιστήρια βόρεια του Προμ παραδόθηκαν σουν τον πυρήνα ανταρτικού κινήματος. Με βρετανικής αυτοκρατορίας υπήρξαν αρκε
στις φλόγες. Από το αεροδρόμιο της Μαντα- ρικοί από τους τελευταίους που πέρασαν τές υποχωρήσεις που απέκτησαν σχεδόν μυ
λέυ, επαρχιακής πρωτεύουσας της άνω Βιρ στο ινδικό έδαφος ήταν ο Αλεξάντερ μαζί με θικές διαστάσεις. Η υποχώρηση του σερ
μανίας και κύριου συγκοινωνιακού κόμβου, τον Σλιμ και το επιτελείο τους. Τζων Μούρ το 1811 στην Κορούνα, η πορεία
οργανώθηκε μια γιγαντιαία αερογέφυρα δια Στις 15 Μαϊου άρχισαν καταρρακτώδεις προς τη θάλασσα διά μέσου Πικαρδίας και
φυγής με έναν ετερόκλητο στόλο από απαρ βροχές σηματοδοτώντας την έναρξη των Αρτουά το 1914, ο άθλος της εκκένωσης της
χαιωμένα αεροπλάνα. Μέχρι την πτώση της μουσώνων. Οι Σύμμαχοι είχαν χάσει 15.000 Δουνκέρκης και η διαφυγή από την Κρήτη το
πόλης 8.500 άμαχοι, κυρίως Βρετανοί και άνδρες, είχαν όμως κυριολεκτικά σωθεί στο 1941 αποτελούν τρανά παραδείγματα. Καμία 67
Ινδοί, και 2.500 περίπου τραυματίες μετα "παρά πέντε". Οι Ιάπωνες είχαν ολοκληρώσει ομως απο αυτές δεν εγινε κατω απο πιο αντι-
φέρθηκαν στην Ινδία. Στις 29 Απριλίου κατε- την κατάκτηση της Βιρμανίας αλλά είχαν ξοες συνθήκες από αυτή της Βιρμανίας εκεί
λήφθη το Λάσιο, κόβοντας οριστικά τον Δρό πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και πάνω απ’ νους τους δύσκολους μήνες του 1942.
μο της Βιρμανίας και την επικοινωνία με την όλα είχαν αποτύχει να εκμηδενίσουν τον ε
Κίνα. Την 1η Μαϊου η Μανταλέυ εγκαταλεί- χθρό. Στη Βιρμανία δεν επαναλήφθηκε το Β ΙΒ Λ ΙΟ Γ Ρ Α Φ ΙΑ
φθηκε, ενώ νότιά της η 7η ΤΘΤ έδινε τιτάνιο δράμα της Μαλαισίας, της Σιγκαπούρης, του
αγώνα κάλυψης. Μια εβδομάδα αργότερα έ Χονγκ Κονγκ, του Μπατάαν και της Ινδονη (1) Michael Hickey: THE UNFORGETTABLE
πεσε και η Μιιτκίνα, ολοκληρώνοντας ουσια σίας. Ο βρετανικός λέων είχε διατηρήσει την ARMY. S U M ’S XlVth ARM Y IN BURMA.
στικά την κατάκτηση της άνω Βιρμανίας. Οι τιμή του αλώβητη. (2) Field Marshal sir William Slim: DEFEAT
καταπονημένες συμμαχικές μονάδες πάσχι Τα εξαντλημένα συμμαχικά τμήματα άρ INTO VICTORY.
(3) Adrian Stuart: THE UNDER-RATED ENEMY.
ζαν να φθάσουν πρώτες στις όχθες του Τσί- χισαν να αποσύρονται σταδιακά, αρχικά στο
BRITAIN’S WAR WITH JAPAN 1941-42.
ντγουϊν, στην άλλη όχθη του οποίου βρισκό Ασάμ, για ανάπαυση και αναδιοργάνωση. Οι (4) John Keegan: CHURCHILL’S GENERALS.
ταν η Ινδία και η ασφάλεια που αυτή παρείχε. άνδρες βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Οι (5) Louis Allen: BURMA-THE LONGEST WAR
Στις 20 Μαϊου μια τελευταία μάχη οπισθοφυ περισσότεροι ήταν άρρωστοι και αποστεω- 1941-45.
λακών δόθηκε στην Καλέουα για να καλύψει μένοι, κυριολεκτικά φαντάσματα μετά από (6) Bryan Perret: TANK TRACKS TO
τη σύμπτυξη των τμημάτων. μήνες σκληρών μαχών και μια απίστευτη υ RANGOON. THE STORY OF BRITISH
Επειδή στον Τσίντγουϊν δεν υπήρχαν γέ ποχώρηση μήκους 1.500 χλμ. Καθώς ο στρα ARMOUR IN BURMA.
(7) Lawrence Jam es: THE R IS E AND FALL OF
φυρες η διέλευση του ποταμού γινόταν με τηγός Σλιμ παρακολουθούσε στην άκρη του
THE BRITISH EMPIRE.
παμπάλαια πορθμεία και μερικές μαούνες. δρόμου τους άνδρες που βάδιζαν μπορούσε
(8) Ian Sumner: THE INDIAN ARM Y 1914-1947,
Το βαρύ υλικό που είχε απομείνει έπρεπε α να αισθάνεται περήφανος και σίγουρος για Osprey Elite.
ναγκαστικά να εγκαταλειφθεί και να κατα- το μέλλον. Οι άνδρες αυτοί είχαν ηττηθεί (9) Brian Perret: THE STUART LIGHT TANK
στραφεί, ακόμη και τα ανεκτίμητα άρματα από έναν ανώτερο εχθρό, ήταν όμως ακόμη SERIES, Osprey Vanguard.
της 7ης ΤΘΤ. Μόνο ένα με το συμβολικό όνο στρατιώτες, περισσότερο ίσως απ' ότι στην (10) Ο. Τσώρτσιλ: ΙΣΤΟΡΙΑ TOY B 1ΠΠ.
μα «Κατάρα της Σκωτίας» στάθηκε δυνατό αρχή της εκστρατείας. Περνούσαν μπροστά (11) Ρεημόν Καρτιέ: ΙΣΤΟΡΙΑ TOY B 1ΠΠ.
να μεταφερθεί στην αντίπερα όχθη. Το ίδιο του ρακένδυτοι, αξύριστοι, βρώμικοι, ταλαι
άρμα στη δύναμη ενός ινδικού συντάγματος πωρημένοι, κρατούσαν όμως ακόμη τα όπλα
ιππικού θα επέστρεφε θριαμβευτικά στη τους και τους γυλιούς τους. Οι ίδιοι άνδρες
Ρανγκούν το 1945. Οι βρετανοϊνδικές μονά θα επέστρεφαν νικητές στη Βιρμανία, δημι
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ Τ Ο P U
Η Στρατιά της Κοιλάδας Ιρωπους
σκληροτράχηλους nou ^iz&äjgXjfcm fßj ■. ποσοστό 40% αλλά και
αποφασισμένοι να δώσουν και τηφωήτα, ί Μτην ανεξαρτησία
του Νότου. Από τα συντάγματα του Τζάι ’ I f προέρχονταν από
τη Βιρτζίνια. πέντε a n o n } Λουϊζιάνα. δύ γ ο % Τζώρτζια και από
ένα από τη Βόρεια Καρολκίι. την Αλαμπ , τΟΜΜισισιπί και το
Μαίρυλαντ. Ο οπλισμός τους αποτελεΐη ό Μ >ψερμία
μουσκέτων και τυφεκίων διαφόρων διαμ ΐμάτων, ανάμεσα στα
οποία ήταν και ορισμένα κυριευμένα ομι
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ
ΣΕΝΑΝΤΟΑ Δ Η Μ Η Τ Ρ ΙΟ Σ Β. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο «ΒΡΑΧΟΣ» ΤΖΑΚΣΟΝ
ΕΛΙΣΣΕΤΑΙ (1862)
Η φύση είχε στα&εί ιδιαίτερα γενναιόδωρη
για την εδαφική λωρίδα μεταξύ του Μπλου
Ριτζ και των ορέων Αλιγκέινι. Μεταξύ των
επισκεπτών που μαγεύτηκαν από τα
ειδυλλιακά τοπία, τις θ ε ρ μ έ ς πηγές και τον
πλούτο των αγροκτημάτων ήταν και ο
Γερμανός ζωγράφος Εντουαρντ Μπάγιερ,
που αποτύπωσε στο χαρτί μία άποψη της
κοιλάδας Σεναντόα λίγα χρόνια πριν από τον
πόλεμο.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Ο Τζάκσον είχε επιχειρήσει στην κοιλά-
Σεναντόα και το καλοκαίρι του 1861. ση-
_£ .-.όντας μάλιστα μερικές σποραδικές ε-
- τ ^ ε ς . πριν μεταθεί με τα τμήματά του
"Βος το Μανάσας για να συμμετάσχει στη
_τ."άλη μάχη. Νωρίς το πρωί της 5ης Νοεμ-
: : ου 1861 ο στρατηγός βρισκόταν και πάλι
—ο Ουίντσεστερ έχοντας αναλάβει τη διοί-
••^ση όλων των δυνάμεων των Νοτίων στην
κοιλάδα. Εξετάζοντας την κατάσταση διαπί-
στ->σε ότι θα μπορούσε προς το παρόν να α
διαφορήσει για τη στρατιά του Μπανκς που
• πατούσε το μέτωπο του ποταμού Ποτόμακ
στο δυτικό Μαίρυλαντ, καθώς και για εκείνη
του Ρόζκρανς δυτικά του όρους Αλεγκέινι.
Πιο άμεσο κίνδυνο αντιπροσώπευαν οι 5.000
Ομοσπονδιακοί του ταξίαρχου Μπέντζαμιν
Κέλεϋ, που κατείχαν το χωριό Ρόμνεϋ και ί
σως απειλούσαν στο μέλλον το Ουίντσε
στερ.
Οι δυνάμεις που είχε στη διάθεσή του ο
Τζάκσον για να αντιμετωπίσει αυτά τα ισχυ
ρά σώματα των Βορείων ήταν τόσο πενιχρές
εκείνη την εποχή ώστε ο ίδιος χαρακτήρισε
τη Σεναντόα «ανυπεράσπιστη» σε μία επι
στολή του προς την κυβέρνηση της Συνομο
σπονδίας. Με τους 1.651 πολιτοφύλακες και
τους 485 ιππείς που βρίσκονταν υπό τη διοί
κηση ενός 60χρονου πατριώτη, ο «Βράχος»
δεν μπορούσε να ελπίζει σοβαρά ότι θα κα
τόρθωνε να ανατρέψει τα σχέδια των αντι
πάλων του. Παρόλα αυτά έστειλε στις 20 Νο
εμβρίου 1861 μία επιστολή προς τον υπουρ
γό Στρατιωτικών Τζούντα Μπέντζαμιν ζητώ
ντας του να του στείλει την 1η Ταξιαρχία της
Βιρτζίνια και παραθέτοντας ένα πολύ τολμη
ρό σχέδιο για τις επόμενες κινήσεις του. Ο
Τζάκσον λογάριαζε να επιτεθεί μέσα στην
κοιλάδα ώστε να πείσει τους Βόρειους ότι α
ντιμετώπιζαν πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις ε
κεί και να αποσύρουν άνδρες από τον Μακ-
Κλέλαν αναστέλλοντας κάθε δράση ενα
ντίον του Ρίτσμοντ. Ως πρώτο βήμα προς αυ
τή την κατεύθυνση έθεσε την απόσπαση
του Ρόμνεϋ από τα χέρια των Ομοσπονδια των καραβανιών προς το χωριό Μπαθ. Ο και Οι άνδρες του Τζάκσον βάδισαν με κόπο
κών και γΓ αυτόν τον σκοπό κατάφερε να ε ρός χειροτέρευε κάθε μέρα που περνούσε μέσα από τα χιονισμένα μονοπάτια για να
ξασφαλίσει τη συνδρομή της Βορειοδυτικής και σύντομα οι άνδρες του Τζάκσον βρέθη φ&άσουν στο Ρόμνεϋ τον χειμώνα του 1861-
Στρατιάς του Ουίλιαμ Λόρινγκ, που τότε α καν να βαδίζουν μέσα σε μία χιονοθύελλα α 62. Ενας αξιωματικός των Νοτίων που
συμμετείχε στο εγχείρημα έγραψε: «Δύο
δρανούσε φυλάσσοντας τις διαβάσεις του ό νήμποροι να καλύψουν περισσότερα από 12
μάχες δεν 9α μας είχαν προκαλέσει τόσες
ρους Αλεγκέινι. Ο Λόρινγκ έθεσε στη διάθε km την ημέρα. «Οι σόλες των παπουτσιών απώλειες όσες μας προκάλεσε η κακοκαιρία
ση του Τζάκσον τις τρεις από τις τέσσερις μας κυριολεκτικά πάγωναν πάνω στο έδα και η έκθεσή μας στα στοιχεία της φύσης».
ταξιαρχίες του, αλλά αυτές βάδισαν τόσο φος», έγραφε ένας στρατιώτης. Ομως ο
αργά ώστε δεν συγκεντρώθηκαν στο Ουί στρατηγός επέμενε πάντα να συνεχίζει προς
ντσεστερ παρά την επομένη των Χριστου τον στόχο του. Προσπερνώντας τη διασταύ σουν τις μερίδες τους», είπε ο Γκάρνετ.
γέννων. Ο Τζάκσον διέθετε πια 9.700 πεζούς ρωση του Ανγκερς Στορ στις 3 Ιανουαρίου «Δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο», απά
και 650 ιππείς. 1862 συνέχισε προς το Μπαθ για να εξουδε ντησε ο Τζάκσον. «Είναι όμως αδύνατο να
τερώσει τη φρουρά των 1.400 Βορείων που συνεχίσουν χωρίς να φάνε», αντέτεινε και
Χ Ε ΙΜ Ε Ρ ΙΝ Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ βρισκόταν εκεί και η οποία θα μπορούσε να πάλι ο ταξίαρχος, για να λάβει την οργισμένη
τον είχε απειλήσει με πλευροκόπηση αν είχε απάντηση: «Δεν αντιμετώπισα ποτέ κάτι το
Ο μικρός αυτός στρατός αναχώρησε από βαδίσει αρχικά κατ’ ευθείαν κατά του Ρό αδύνατο με αυτή την Ταξιαρχία!».
την πόλη την Πρωτοχρονιά του 1862. Λίγο μνεϋ. Στις 5 Ιανουαρίου ο Τζάκσον εισήλθε
αργότερα ο καιρός επιδεινώθηκε απίστευτα Η πορεία ήταν επίπονη. Οταν ο ταξίαρ- στο Μπαθ για να ανακαλύψει ότι ο εχθρός το
και το ψύχος υπέβαλλε τους άνδρες σε με χος Ρίτσαρντ Γκάρνετ ζήτησε από τον διοι είχε εγκαταλείψει αντιλαμβανόμενος την
γάλη δοκιμασία. Για τον Τζάκσον η καλύτερη κητή του να σταματήσει η φάλαγγα για ανά προσέγγισή του. Οι Νότιοι προσπάθησαν μά
διαδρομή μεταξύ δύο σημείων δεν ήταν πο παυση επειδή αρκετοί από τους άνδρες της ταια να αποκόψουν όσους αντιπάλους τους
τέ η ευθεία που τα συνέδεε κι έτσι αντί να κι 1ης Ταξιαρχίας του είχαν 30 ώρες να γευμα μπορούσαν καταδιώκοντάς τους μέχρι το
νηθεί άμεσα προς το Ρόμνεϋ μέσω του κα τίσουν, ο Τζάκσον κατέφθασε θυμωμένος Χάνκοκ. Την επομένη ο Τζάκσον διέταξε τον
λού δρόμου που οδηγούσε προς τα εκεί προ και ρώτησε γιατί σταμάτησαν. «Σταμάτησα στρατό του να ξεκινήσει και πάλι για το Αν-
τίμησε να ακολουθήσει ένα παλιό μονοπάτι για να επιτρέψω στους άνδρες να ετοιμά γκερς Στορ, τη στιγμή που το χιόνι έπεφτε
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
πυκνό και η θερμοκρασία έφθανε στους 20
βαθμούς Κελσίου. Η φάλαγγα εισήλθε στο
Ανγκερς Στορ στις 8 Ιανουαρίου παρουσιά
ζοντας ένα θλιβερό θέαμα και έχοντας μαζί
της εκατοντάδες ασθενείς και θύματα κρυο
παγημάτων. Ο Τζάκσον δεν είχε άλλη επιλο
γή από το να περιμένει να αναπαυθεί ο στρα
τός του και να πεταλωθούν πάλι τα άλογα
για να μπορούν να βαδίσουν στο χιόνι. Ομως
πέντε η μέρες αργότερα πλη ροφορήθη κε ότι
ο εχθρός εγκατέλειψε το Ρόμνεϋ. Αμέσως έ-
σπευσε να καταλάβει την επίμαχη τοποθε
σία υποβάλλοντας τους άνδρες του σε άλλη
μία φοβερή χειμωνιάτικη πορεία. Στις 14 Ια-
νουαρίου ήταν πια κύριος του Ρόμνεϋ και α
νέφερε με ικανοποίηση πως η εκστρατεία
του είχε στοιχίσει μόλις τέσσερις νεκρούς
και 28 τραυματίες. Η Στρατιά της Κοιλάδας
μπορούσε πια να ξεχειμωνιάσει με την ησυ
χία της.
Υ Π Ο Χ Ω Ρ Η Σ Η ΚΑΙ
Σ Υ Σ Π Ε ΙΡ Ω Σ Η
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
χάρτες όλων των τοποθεσιών της Σεναντόα. παρίστατο ανάγκη μπορούσε να ξεφύγει από κίνηση. Πορευόμενος προς τα ανατολικά ο
Με τον τρόπο αυτό οι Νότιοι θα είχαν κατά τον εχθρό μέσω της διάβασης Σουίφτ Ραν Τζάκσον ήθελε να δώσει στους κατασκό
τους επόμενους μήνες ένα αποφασιστικό προς τη Στάναρντσβιλ. Η μικρή δύναμη του πους της Ενωσης την εντύπωση ότι εγκατέ-
πλεονέκτημα που θα τους επέτρεπε να ελίσ Τζόνσον όμως, που είχε συμπτυχθεί 10 χλμ. λειπε οριστικά την κοιλάδα και ότι σκόπευε
σονται γρήγορα, να υπολογίζουν σωστά τις δυτικά του Στώντον, δεν ήταν σε θέση να να κινηθεί προς το Ρίτσμοντ, όπου θα ενί-
αποστάσεις και να επιλέγουν με ευχέρεια τις κρατήσει τη λαβίδα του Μπανκς και του σχυε τον Τζόνστον, ή προς το Φρέντρικ-
κατάλληλες τοποθεσίες για να αμυνθούν Φρεμόν ανοικτή. Το επιχειρησιακό πρόβλη σμπεργκ για να ανακόψει την πορεία του
και να επιτεθούν. Στον αντίποδα οι Ομο μα είχε περιπλακεί ακόμη περισσότερο από ΜακΝτάουελ. Η απειλή αυτή έκανε τους Βό
σπονδιακοί στρατηγοί που εισέβαλαν στην την πληροφορία ότι το ογκώδες σώμα του ρειους να θορυβηθούν και πάλι για την α
κοιλάδα βρίσκονταν ξαφνικά σε έναν άγνω ΜακΝτάουελ ήταν έτοιμο να βαδίσει προς σφάλεια της Ουάσιγκτον και να ειδοποιή
στο χώρο. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν α το Φρέντρικσμπεργκ, στα μισό του δρόμου σουν εσπευσμένα τον ΜακΝτάουελ να μη κι
κριβείς χάρτες για να καθοδηγήσουν έναν για το Ρίτσμοντ, και να ενωθεί κατόπιν με νηθεί από το Φρέντρικσμπεργκ μέχρι να α
στρατό και οι διοικητές βασίζονταν στα μά τον ΜακΚλέλαν που πολιορκούσε την πρω ποσαφηνιστούν οι προθέσεις του Τζάκσον.
τια τους και στις πληροφορίες που τους με τεύουσα του Νότου. Ο Τζάκσον έπρεπε να Επιπλέον εξερχόμενος από το Μπλου Ριτζ ο
ταβίβαζαν τα έφιππα αναγνωριστικά απο- πράξει άμεσα κάτι για να σώσει την κατάστα Τζάκσον έδωσε την εντύπωση ότι εγκατέλει-
σπάσματά τους, των οποίων οι αναφορές ή ση και επινόησε έναν από τους πιο ευφυείς, πε το μικρό απόσπασμα του Τζόνσον στην
ταν συχνά συγκεχυμένες. Ο Ομοσπονδιακός απατηλούς και αστραπιαίους ελιγμούς της τύχη του, ωθώντας τον Φρεμόν να εφησυχά
Στρατός ήταν σχεδόν τυφλός καθώς προή- Ιστορίας. Αφού διέταξε τον Γιούελ να μετα- σει και να μη βιαστεί να στείλει ενισχύσεις
λαυνε στην κοιλάδα Σεναντόα, απέναντι σε βεί με τις δυνάμεις του στο Κόνραντς Στορ στον επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής
έναν αντίπαλο που γνώριζε όλες τις πτυχές και να παραμείνει εκεί, ο ίδιος αναχώρησε με του, ταξίαρχο Ρόμπερτ Μιλρόυ.
του εδάφους και είχε τη συνεργασία του τον υπόλοιπο στρατό του για το Πορτ Ριπά- Στον σταθμό Μίχαμς όμως ο Τζάκσον
ντόπιου πληθυσμού. χώρισε τους ασθενείς και επιβίβασε τους υ
Την περίοδο που ο Τζάκσον πολεμούσε γιείς άνδρες του σε βαγόνια που τα έσερναν
στη Σεναντόα οι τεράστιες στρατιές Βορεί δύο ατμομηχανές. Προς μεγάλη τους κατά
ων και Νοτίων γύρω από το Ρίτσμοντ εξακο πληξη αντί να τα στείλει ανατολικά, τα έστει
λουθούσαν να είναι ακινητοποιημένες από λε και πάλι μέσα στην κοιλάδα φθάνοντας
τον αμοιβαίο φόβο. Ετσι ο «Βράχος» ήταν ο στο Στώντον στις 4 Μαϊου! Με τον τρόπο αυ
μόνος διοικητής της Συνομοσπονδίας που ή τό πέτυχε να παρεμβληθεί αποτελεσματικά
ταν σε θέση να εκτελέσει κάποιου είδους μεταξύ του Μπανκς (που βρισκόταν πια στο
στρατηγική επιχείρηση και ενίσχυσε γρήγο Χάρισονμπεργκ) και του Φρεμόν και να απο
ρα τις δυνάμεις του με στρατολόγηση 6.000 κτήσει και πάλι τη δυνατότητα να τους αντι
ανδρών. Επιπλέον ο Τζόνστον του παρεχώ- μετωπίσει και να τους νικήσει χωριστά. Πρώ
ρησε τους 8.000 στρατιώτες του 44χρονου υ τος στόχος του θα ήταν η εξουδετέρωση
ποστράτηγου Ρίτσαρντ Γιούελ που αναπαύο του Μιλρόυ που προχωρούσε με μικρή δύνα
νταν στις ανατολικές πλαγιές του Μπλου Ρι- μη ανυποψίαστος, περίπου 50 χλμ. δυτικά
τζ στο Στάναρντσβιλ, ενώ άλλοι 2.800 άνδρες του Στώντον.
υπό τον Εντουαρντ Τζόνσον, που είχαν ως α Η έμμεση πορεία του Τζάκσον είχε το
ποστολή να φρουρούν το όρος Αλεγκέινι έ πρόσθετο πλεονέκτημα να προκαλέσει και
ναντι πιθανής εμφάνισης του Φρεμόν, υπή- τη διαίρεση της δύναμης του Μπανκς, ο ο
χθησαν με τη σειρά τους στη Στρατιά της ποίος αδημονώντας να «αποδεσμευτεί» από
Κοιλάδας. τις στενές εκτάσεις της κοιλάδας Σεναντόα
■■■ Εχοντας 19.000 άνδρες υπό τις διαταγές και να συμμετάσχει στις μεγάλες μάχες της
του ο Μπανκς άρχισε να καταδιώ-κει τον ανατολικής ακτής δεν παρέλειψε να βεβαιώ
Τζάκσον κατά μήκος της Σεναντόα, σε συν σει το Υπουργείο Στρατιωτικών της Ενωσης
δυασμό με τους 15.000 άνδρες του Φρεμόν ότι ο Τζάκσον είχε πάρει την άγουσα για το
που έρχονταν από τα δυτικά. Στις 17 Απριλί Ρίτσμοντ «εγκαταλείποντας την κοιλάδα της
ου ο Τζάκσον εγκατέλειψε το Νιού Μάρκετ Βιρτζίνια οριστικά». Στις 28 Απριλίου ανέφε
και υποχώρησε στο Χάρισονμπεργκ έχοντας ρε ότι «ο εχθρός δεν είναι σε θέση για επι
ως μόνο στόχο στο μυαλό του το πώς θα θετικές κινήσεις» και δύο ημέρες αργότερα
μπορούσε να κρατήσει χωρισμένες τις δυνά επανέλαβε την πεποίθησή του λέγοντας
μεις των Μπανκς και Φρεμόν. Αν αυτά τα σώ 0 Τζων Φρεμόν είχε τη φήμη του «δεν υπάρχει τίποτα για εμάς να πράξουμε
ματα κατάιρερναν να συνενωθούν η υπόθε εξερευνητή και το προσωνύμιο « Ιχνηλάτης» πλέον στην κοιλάδα». Ο Μπανκς «ήθελε να
ση της κατοχής της Σεναντόα θα ήταν χαμέ αλλά ω ς στρατιωτικός ήταν λιγότερο από βρίσκεται εκεί όπου μπουμπούνιζαν τα κα
νη για τους Νότιους. μέτριος. Αντί να εκτελέσει έγκαιρα και νόνια», γράφειο Φουτ, «και όπου κερδιζόταν
σωστά την εντολή του Λίνκολν για την
η δόξα και όχι οε ένα ανενεργό θέατρο να
παγίδευση του Τζάκσον στη Σεναντόα στα
Ε Λ ΙΓ Μ Ο Σ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ παρακολουθεί τον πόλεμο να περνά». Οι α
τέλη Μαϊου του 1862, εκτέλεσε μία λοξή
ναφορές του κατέληγαν στο ότι δεν υπήρχε
Α Π Ο ΤΟΝ ΤΖΑ ΚΣΟ Ν πορεία δικής του έμπνευσης και απέτυχε
λόγος να κρατούνται καθηλωμένες σημαντι
παταγωδώς να συνεργαστεί με τις
υπόλοιπες ομοσπονδιακές δυνάμεις που κές ομοσπονδιακές δυνάμεις δυτικά του
Καθώς ο Μπανκς κατελάμβανε το Νιού επιχειρούσαν κατά των Νοτίων. Μπλου Ριτζ τη στιγμή που θα ήταν πιο ωφέ
Μάρκετ υπέπιπτε στο τραγικό για στρατιω λιμο να βοηθήσουν τον ΜακΚλέλαν ή τον
τικό διοικητή σφάλμα να χάσει τελείως τα ί ΜακΝτάουελ. Ο Λίνκολν όμως φαίνεται ότι
χνη του αντιπάλου του. Αφού έφθασε στο μπλικ μέσα σε καταρρακτώδη βροχή και κα διατηρούσε μία δυσπιστία απέναντι στις αι
Χάρισονμπεργκ στις 18 Απριλίου ο Τζάκσον τόπιν στράφηκε ανατολικά διασχίζοντας την σιόδοξες αναφορές των στρατιωτικών του
διέφυγε στη συνέχεια ανατολικά περνώντας οροσειρά Μπλου Ριτζ από τη διάβαση Μπρά- και αν και επέτρεψε να αποσπασθεί η μεραρ
από τις υπώρειες του βουνού Μασανιούτεν ουνς, εμφανιζόμενος αιφνιδιαστικά στον σι χία του Σηλντς για να ενωθεί με τον ΜακΝτά
και καταλήγοντας στο Κόνραντς Στορ. Εκεί δηροδρομικό σταθμό Μίχαμς της γραμμής ουελ, διέταξε τον Μπανκς να παραμείνει
ήταν σχετικά ασφαλής πίσω από την κάλυψη «Βιρτζίνια Σέντραλ». προς το παρόν στην κοιλάδα μαζί με τουλά
του ποταμού Σάουθ Φορκ Σεναντόα και αν Επρόκειτο για μία εκπληκτικά πανούργα χιστον 10.000 στρατιώτες του. Εκείνος υπά-
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Ιδιαίτερα κρίσιμος για τις επιχειρήσεις στην
κοιλάδα Σεναντόα ήταν ο όγκος του βουνού
Μασανιούτεν που εκτεινόταν σε μήκος 120 Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΤΖΑΚΣΟΝ
χλμ. από Βορρά προς Νότο μεταξύ του
Στώντον και του Ουίντσεστερ. Στη δυτική
πλευρά του Μασανιούτεν βρισκόταν ο
κύριος χαλικόστρωτος δρόμος της κοιλάδας
που επέτρεπε την ταχεία κίνηση πεζοπόρων
τμημάτων με οποιονδήποτε καιρό και ο
οποίος είχε τόσο λίγες στροφές ώστε σε
αρκετά σημεία μπορούσε να δει κανείς
ευθύγραμμα τμήματά του σε απόσταση
πέντε χιλιομέτρων! Στην άλλη πλευρά του
Μασανιούτεν ένας πολύ υποδεέστερος
δρόμος ένωνε το Κόνραντς Στορ με το Μ άρτινσμ περγκ
στοκ
πληροφορία για την ακριβή σύνθεση αυτής
της φρουράς είχε δοθεί στον Τζάκσον από
μία κατάσκοπο μέσα στην πόλη, τη 18χρονη
Ιζαμπέλ Μπόυντ, που με κίνδυνο της ζωής
Ν ιού Μ ά ρ κ ε ς
της έφθασε ως το στρατόπεδο των Νοτίων
λέγοντας: «Η δύναμη των Γιάνκηδων είναι
πολύ μικρή. Πείτε στον στρατηγό να επιτε
θεί αμέσως και θα τους συλλάβει όλους».
Το μήνυμα ανταποκρινόταν ακριβώς σε ινμπεργκ ·
αυτό που ήθελε ο Τζάκσον: να καταλάβει ε
κείνο το ξεκομμένο φυλάκιο του εχθρού και ,Σ τ ά ν α ρ ν τ σ β ιλ
ΜακΝτάουελ
να μην του ξεφύγει ούτε ένας Ομοσπονδια
κός από τη φρουρά του. Το πρωί της 23ης
Jß Μαϊου 1862 και αφού πρώτα απομόνωσαν το η Μ π ρ ά ο υνς
™ Φροντ Ρόγιαλ κόβοντας τις τηλεγραφικές , (\D
U
γραμμές και τη σιδηροδρομική επικοινωνία
του, οι Νότιοι εξολόθρευσαν το ομοσπον ιδρομίκη γραμι
ίνια ΣέγΤραλ.>
διακό 1ο Σύνταγμα του Μαίρυλαντ, που έχα ουεινσμπορο
σε 904 από τους άνδρες του (οι 750 αιχμαλω
ιοδρομικός
τίστηκαν). Με την επιτυχία αυτή και έχοντας
μός Μίχαμς
λιγότερα από 50 θύματα στον στρατό του ο
Τζάκσον είχε διακόψει την επικοινωνία του
Μπανκς με την Ουάσιγκτον, είχε φράξει τον
δρόμο υποχώρησής του προς τα ανατολικά
και ισαπείχε από τον Ομοσπονδιακό στρατη στο Μίντλτάουν. Το θαυμάσιο ιππικό του να καταληφθεί, από το εχθρικό πυροβολικό.
γό από το Ουίντσεστερ. Ο Μπανκς αιφνιδιά- Τζάκσον όμως τον πρόδωσε σε εκείνη την Τα δικά μου κανόνια πρέπει να βρίσκονται έ
στηκε σε τέτοιο 6αθμό από τα γεγονότα ώ κρίσιμη στιγμή, προτιμώντας να ασχοληθεί τοιμα εκεί με το ξημέρωμα».
στε αρχικά αρνήθηκε να συζητήσει κάθε περισσότερο με τη λαφυραγωγία όσων άφη Αν και ο Τζάκσον κατάφερε να διασκορ
πρόταση των υφισταμένων του για υποχώρη νε πίσω του ο εχθρός παρά με την καταδίω πίσει την οπισθοφυλακή των Ομοσπονδια
ση λέγοντας: «Δεν θα υποχωρήσω! Εχουμε ξη των Βορείων. Ο «Βράχος» κατέβαλε κάθε κών στο Μίντλτάουν, έχασε την «κούρσα»
περισσότερα να φοβηθούμε από τις γνώμες προσπάθεια για να προλάβει τον εχθρό στο με τον Μπανκς και ο αντίπαλος διέφυγε
των φίλων μας από ότι από τις ξιφολόγχες Νιουτάουν, αλλά απέτυχε και πάλι. Στην έκ προς το Ουίντσεστερ. Πίσω του ακολούθη
των εχθρών μας!». Το πρωί της 24ης Μαϊου κληση του συνταγματάρχη Σαμ Φάλκερσον σαν οι Νότιοι περνώντας από έναν δρόμο
όμως διαπίστωσε και ο ίδιος την απελπιστική να επιτραπεί τουλάχιστον στους κατάκο στρωμένο με τα συντρίμμια ενός στρατού
κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η δύ πους άνδρες να ξεκουραστούν για μία ώρα που υποχωρούσε πανικόβλητος: κάρα κατε
ναμή του και έδωσε τις σχετικές διαταγές από τις συνεχείς πορείες ο Τζάκσον απάντη στραμμένα αλλά και άθικτα, αντίτυπα της Βί
για σύμπτυξη προς Βορρά. σε: «Συνταγματάρχα κανένας δεν μπορεί να βλου, μαγειρικά σκεύη, κουβέρτες, τραπου
Η κίνηση αυτή ήταν αναμενόμενη και ο ισχυριστεί ότι με ξεπερνά σε συμπόνοια για λόχαρτα, γράμματα, φωτογραφίες και κον
Τζάκσον ήλπιζε ότι θα κατάφερνε να αποκό τους γενναίους άνδρες που διοικώ. Είμαι υ σέρβες βρίσκονταν σκορπισμένα παντού.
ψει τον στρατό του Μπανκς κάπου στο μέσο ποχρεωμένος όμως να τους ιδρώσω απόψε Στην προσπάθειά του να κερδίσει χρόνο ο
της διαδρομής, αφού υπήρχε ένας λοξός για να σώσω το αίμα τους αύριο. Η λοφοσεΐΓ Μπανκς δεν δίστασε να θυσιάσει λίγους λό
δρόμος που οδηγούσε από το Φροντ Ρόγιαλ ρά νοτιοδυτικά του Ουίντσεστερ δεν πρέπει χους του σε απελπισμένες μάχες οπισθοφυ-
\ακών και ενέδρες. Με τα τεχνάσματα αυτά ορμή, ουρλιάζοντας την αντάρτικη κραυγή. σκόνσιν. «Δεν αγαπάτε την πατρίδα σας;». Ε
εφθασε κακήν κακώς αλλά πρώτος στο Ουί- Αν το ιππικό του Ασμπυ είχε παραμείνει ορ νας από τους στρατιώτες του απάντησε:
■τσεστερ, όπου όμως παρέλειψε να προβεί γανωμένο και συντεταγμένο οι Νότιοι θα εί «Ναι, μα τον Θεό, γι’ αυτό προσπαθώ να επι-
στη σωστή διάταξη δυνάμεων για να καλύψει χαν κερδίσει μία περηφανή νίκη. Ομως ο στρέψω σε αυτήν όσο γρηγορότερα γίνε
την πόλη. Τζάκσον αρκέστηκε στις 3.500 απώλειες που ται!».
Ο Τζάκσον δεν θα του έδινε δεύτερη ευ επέβαλε στον αντίπαλο και στην τεράστια Στις 14 ώρες που ακολούθησαν την κα
καιρία. Η κύρια προσπάθειά του έγινε με την λεία την οποία κυρίευσε, έχοντας απωλέσει τάληψη του Ουίντσεστερ οι Ομοσπονδιακοί
ιφοδο δύο ταξιαρχιών στο δυτικό πλευρό μόνο 400 μαχητές. Ο δυστυχής Μπανκς α φάνηκε να ανακαλύπτουν το μυστικό της τα-
tjjv Βορείων και η άμυνα έσπασε. Βλέπο- φού έχασε το 1/3 της δύναμής του έπραξε χυκινησίας, αφού κάλυψαν 54 χλμ. ως τον
•τας τις γραμμές των Ομοσπονδιακών να ό,τι ήταν δυνατό για να σταματήσει την άτα Ποτόμακ. Κουρασμένοι και απογοητευμένοι
•Λονίζονται ο Τζάκσον διέταξε γενική επίθε- κτη φυγή των ανδρών του. «Ανδρες, σταμα πέρασαν το ποτάμι στο Ουίλιαμσπορτ, όπου
γ~ και οι 10.000 άνδρες του ξεχύθηκαν με τήστε!», φώναξε σε ένα σύνταγμα του Ουι- μπορούσαν να ανασάνουν με ανακούφιση
Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΤΟΥ ΛΙΝΚΟΛΝ
Οι μαρτυρίες φανερώνουν πως σε εκείνο
το σημείο ο Τζάκσον είχε περισσότερες φι
λοδοξίες από το να διεξαγάγει απλώς μία πα
ραπλανητική εκστρατεία. Πίστευε πραγματι
κά πως θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί την
αδράνεια του ΜακΚλέλαν και να εισβάλει
στο Μαίρυλαντ κατεβαίνοντας πίσω από την
Ουάσιγκτον και κυριεύοντας πιθανώς τη
Βαλτιμόρη και τη Φιλαδέλφεια. Για τον σκο
πό αυτό ζήτησε να του σταλούν άλλοι 30.000
άνδρες με τους οποίους υποσχόταν να «άρει
Οι άνδρες του 13ου Συντάγματος της Πενσυλβάνια (Ομοσπονδιακός Στρατός) φημίζονταν
την πολιορκία του Ρίτσμοντ και να μεταφέ
τόσο για τις σκοπευτικές ικανότητές τους ώστε συνήθιζαν να κοσμούν τα καπέλα τους με
ρει την εκστρατεία από τις όχθες του Ποτό- ουρές ελαφιών (αριστερά). Στις 6 Ιουνίου 1862 συμμετείχαν σε μία αψιμαχία με τις
Jß μακ σε εκείνες του Σασκουϊάνα». Η τολμηρή οπισθοφυλακές του Τζάκσον που υποχωρούσε και μεταξύ άλλων σκότωσαν και τον
■* αυτή πρόταση ήταν δύσκολο να γίνει αποδε στρατηγό των Νοτίων Τέρνερ Ασμπυ, έναν έξοχο διοικητή ιππικού που είχε διαδραματίσει
κτή τη στιγμή που η πρωτεύουσα του Νότου καθοριστικό ρόλο κατά τις προηγούμενες επιτυχίες της Στρατιάς της Κοιλάδας.
διέτρεχε τόσο άμεσο κίνδυνο. Προς το πα
ρόν ο Τζάκσον έπρεπε να αντιμετωπίσει την
προσπάθεια του Λίνκολν να στρέψει την υ " ” f
περβολικά μακρά προέλαση των Νοτίων σε
βάρος τους, αποκόπτοντάς τους από τις βά
σεις ανεφοδιασμού τους.
Για τον σκοπό αυτό ο πρόεδρος είχε δια
τάξει την άμεση ενίσχυση του Μπανκς σε
άνδρες και υλικό, ενώ η δύναμη του Φρεμόν
έπρεπε να κινηθεί γρήγορα προς το Χάρι-
σονμπεργκ (από το οποίο απείχε μόνο 45
χλμ.). Με τον τρόπο αυτό θα εγκαθίστατο
σαν φραγμός 120 χλμ. πίσω από το μέτωπο
του Τζάκσον αποδιοργανώνοντας τον ανε
φοδιασμό του και απαγορεύοντάς του να
χρησιμοποιήσει τον χαλικόστρωτο δρόμο
για να διαφύγει και πάλι όπως είχε πράξει
τον Απρίλιο. Παράλληλα ισχυρό τμήμα από
το Σώμα του ΜακΝτάουελ υπό τον Σηλντς
θα στρεφόταν και αυτό προς τη Σεναντόα με
σκοπό να φθάσει στο Φροντ Ρόγιαλ και να α-
Οι άνδρες του Τζάκσον δεν είχαν κερδίσει τυχαία το προσωνύμιο «πεζό ιππικό». Σε μία
ποτελέσει μία ισχυρή πλευρική απειλή για
περίοδο 48 ημερών κάλυψαν με πεζοπορία συνολική απόσταση 950χλμ. Οι ε ν τ ο λ έ ς του
την οδό υποχώρησης του Τζάκσον. Το σχέδιο
Τζάκσον ήταν απλές: οι άνδρες ξεκινούσαν την πορεία τους με βηματισμό επί 300 μέτρα,
του Λίνκολν ήταν στρατηγικά ορθό και φιλό πριν συνεχίσουν με απλό βάδην, βάδιζαν επί 50 λεπτά και αναπαύονταν σε στάση οκλαδόν
δοξο αλλά αρκετά πολύπλοκο, αφού προϋ επί άλλα 10 λεπτά, κανένας δεν επιτρεπόταν να αφήνει τη φάλαγγα για οποιαδήποτε αιτία
πέθετε τον καλό συντονισμό τριών στρατιών χωρίς άδεια του αξιωματικού του.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ Τ Ο Ρ ΙΑ
σμένου δρόμου» τρία χιλιόμετρα Βόρεια του
Πορτ Ριπάμπλικ, έχοντας τη βοήθεια οκτώ
πυροβόλων που μπορούσαν να εκτελέσουν
δραστικά πυρά από ένα ξέφωτο μπροστά
τους. Η μάχη εναντίον αυτών των Βορείων
αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολη και αιμα
τηρή για τους άνδρες του Τζάκσον. Ο στρα
τηγός διαπίστωσε γρήγορα ότι δεν υπήρχε
καμία πιθανότητα να προλάβει να νικήσει ε
γκαίρως τον Σηλντς και να στραφεί εκ νέου
κατά του Φρεμόν. Ετσι διέταξε τις ταξιαρ
χίες του Τριμπλ και του Πάττον να περάσουν
στην ανατολική όχθη του Σάουθ Φορκ Σενα
ντόα καίγοντας πίσω τους τη γέφυρα, απο
στολή που εξετέλεσαν με ταχύτητα. Ως το
βράδυ η αντίσταση των Βορείων του Τάιλερ
είχε καμφθεί και όσοι απέμειναν ζωντανοί υ
ποχωρούσαν. Με κόστος 615 απωλειών οι
Νότιοι είχαν προκαλέσει 1.018 απώλειες
στον Σηλντς. Ο Φρεμόν είχε μείνει απομονω
μένος μέσα στην κοιλάδα Σεναντόα και ο
Τζάκσον έφερε τον στρατό του στη διάβαση
Μπράουνς ξεφεύγοντας από τον κίνδυνο.
Την επομένη ο Σηλντς υποχώρησε προς
το Λιούρεϋ αφού δικαιολόγησε την ενέργειά
του αναφέροντας πως κύρια αποστολή του
ήταν να ενωθεί και πάλι με τον ΜακΝτάουελ.
Το ίδιο έπραξε και ο Φρεμόν κινούμενος αρ
χικά προς το Χάρισονμπεργκ. Στις 24 Ιουνίου
έφθασε στο Μίντλτάουν, όπου συναντήθηκε
με τις δυνάμεις του Μπανκς που είχαν προε-
λάσει ως εκεί και είχαν σταματήσει. Η εκ
στρατεία των Νοτίων στην κοιλάδα Σενα
ντόα τελείωσε με αυτόν τον τρόπο, δίνοντας
στον Τζάκσον τη δυνατότητα να φέρει πάλι
τους άνδρες του δυτικά από το Μπλου Ριτζ
και να τους ξεκουράσει επί πέντε μέρες στο
Πορτ Ριπάμπλικ! Ο ίδιος ήλπιζε ακόμη ότι θα
του παραχωρούντο οι αναγκαίες ενισχύσεις
για να περάσει και πάλι στην αντεπίθεση και
80 αφού νικήσει τον Μπανκς με κατάλληλους ε-
* ι λιγμούς να εισβάλει στο Μαίρυλαντ.
Η προσοχή των Νοτίων όμως είχε στρα
φεί αλλού εκείνη την περίοδο, έπειτα από
την ατυχή μάχη του Σέβεν Πάινς και τον δική αποστολή τους είχαν την εξόντωσή
τραυματισμό του Τζόνστον. Ο στρατηγός Λη, του. Κατά παράδοξο τρόπο σε καθεμία από ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
που ανέλαβε πλέον τα ηνία της Στρατιάς της τις τέσσερις μεγάλες και τις έξι μικρότερες
Βόρειας Βιρτζίνια, πίστευε ότι το αποφασι μάχες που είχε δώσει εκεί είχε καταφέρει να
(1) Β. Alexander HOW GREAT GENERALS WIN,
στικό θέατρο του πολέμου βρισκόταν στην υπερτερεί έναντι του αντιπάλου του με ανα Norton, 1993.
Ανατολή, κοντά στο Ρίτσμοντ. Παρά το ότι έ λογίες που κυμαίνονταν από 2:1 ως και 17:1 (2) J. Bowers: THE STONEWALL ENIGMA, «Military
στειλε 8.000 άνδρες ως ενισχύσεις στον (!), εκτός από το Κρος Κης. Ο Λη, αντίθετα, History Quarterly», Spring 1990.
Τζάκσον, ο σκοπός του ήταν μόνο να παρα ήταν οπαδός της πιο άμεσης μεθόδου που ε- (3) B. Davis: THEY CALLED HIM STONEWALL,
πλανήσει τους Βόρειους πείθοντάς τους ότι πεδίωκε πάντα την κατανίκηση του κύριου Burford Books, 1999.
προετοιμαζόταν μία νέα επιθετική επιστρο όγκου του αντίπαλου στρατεύματος. Στις 17 (4) DECOYING THE YANKS, Time-Life Books, 1993.
φή στην κοιλάδα Σεναντόα. Στην πραγματι (5) S. Foote: THE CIVIL WAR: A NARRATIVE, Time-
Ιουνίου 1862 ο Τζάκσον αναχώρησε από τη
Life Books, 1999.
κότητα είχε ζητήσει από τον Τζάκσον να Σεναντόα για να μην επιστρέφει ποτέ πια.
(6) P. Griffith: BATTLE TACTICS OF THE AMERICAN
προετοιμαστεί για να μετακινήσει τον στρα Προορισμός του ήταν το Ρίτσμοντ, όπου ο CIVIL WAR, Crowood, 2001.
τό του στο Ασλαντ, κοντά στο Ρίτσμοντ, από Λη ετοίμαζε τη μεγάλη του αντεπίθεση. Το (7) R. Leonhard: FIGHTING BY MINUTES, Praeger,
όπου θα μπορούσε να βοηθήσει στην απώ σχέδιο μάχης που κατάρτισε οδήγησε στην 1994.
θηση του ΜακΚλέλαν. περίφημη εκστρατεία των Επτά Ημερών από (8) W. Miller & B. Pohanka: AN ILLUSTRATED
Ο «Βράχος» Τζάκσον επιθυμούσε να κι τις 26 Ιουνίου ως την 1η Ιουλίου 1862, η ο HISTORY OF THE CIVIL WAR, Time-Life Books,
νηθεί μακριά από τη συσσωρευμένη ισχύ ποία είχε ως αποτέλεσμα την απώθηση του 2000.
των ομοσπονδιακών στρατιών και να κερδί (9) G. Turner: VICTORY RODE THE RAILS,
τεράστιου στρατεύματος του ΜακΚλέλαν
University of Nebraska Press, 1992.
σει τον πόλεμο καταστρέφοντας την υποδο ως το Χάρισον Λάντινγκς και ακολούθως την
(10) R. Weigley: A GREAT CIVIL WAR, Indiana
μή του Βορρά. Είχε αποδείξει ότι μπορούσε εκκένωση της χερσονήσου. Το κόστος, ό University Press, 2000.
να πολεμήσει εναντίον πολύ υπέρτερων δυ μως, για την επιτυχία αυτή ήταν τεράστιο.
νάμεων έχοντας ελιχθεί στη Σεναντόα με Χάθηκαν περισσότεροι από 20.000 πολεμι
17.000 άνδρες εναντίον 60.000 Ομοσπονδια στές του Νότου, το 1/4 ολόκληρου του στρα
κών, απέναντι σε στρατηγούς που ως μονα τού της Συνομοσπονδίας.
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ
Α Λ Λ Η Λ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α
ΠΕΡΙ Π Ρ Ο Σ Β Ο Λ Η Σ είχε την ελληνικήν ως επίσημον πλαίσιο του βιβλίου του "Σελίδες ληνες πολεμιστές του Σκεντέρ
ΤΗ Σ Ε Θ Ν ΙΚ Η Σ Μ Ν Η Μ Η Σ ... γλώσσαν του κράτους του και οι από τη βαλκανική αντίδραση στην μπεη έδωσαν το όνομα αυτό Η
Κύριοι, στρατιώται του ήσαν κατά την συ- οθωμανική επέκταση κατά τον ταν απόλυτα λογικό. Ο στρατός
Στο τεύχος Δεκεμβρίου της ντριπτικήν πλειονότητά των Ηπει- 14ο και 15ο αιώνα" (εκδ. Ηρόδο του όμως πιθανώς αποτελείτο κα
Στρατιωτικής Ιστορίας" που ήταν ρώται. Εκείνους που επολέμησε ο τος, Αθήνα, 1991, σ. 53 κ. εξ.) έχει τά το μεγαλύτερο μέρος του από
: : .ερωμένο στην Αλωσι της Κων- Γεώργιος Καστριώτης ήσαν οι αναφερθεί ειδικά στη βυζαντινή Αλβανούς. Αλλωστε το κέντρο
—:ντινουπόλεως δύο εκ των συ- Τούρκοι και οι Αλβανοί που είχαν καταγωγή των Καστριώτηδων και της αντίστασής του, η Κρόια. βρί
.εογατών σας διέπραξαν βαρύτα εξισλαμισθή στην συντριπτική έχει παραθέσει τις απόψεις των σκεται αρκετά μακριά από τις
το ;στορικό λάθος και προσέβα- των πλειονότητα (βλέπε Μπαλα- κυριότερων νεώτερων μελετητών ελληνικές περιοχές. Δεν έχει ση
>.αν την εθνική μνήμη των Ελλή- μπάν πασά), αυτός δε ο εξισλαμι- διεθνώς που έχουν ασχοληθεί με μασία η φυλετική καταγωγή ενός
.- . θεωρήσαντες ως... Αλβανόν σμός των, μαζί με την καθολική τον Καστριώτη (όλοι τον αναφέ ήρωα αλλά η δράση του. Ο Μωά
~3. τελευταίο ήρωα του μεσαιω- προπαγάνδα συνετέλεσε κατά ρουν ως μεσαιωνικό ηγέτη και ή μεθ Β ' (κατά το ήμισυ ελληνικής
. Ελληνισμού και ηγέτη των τους νεώτερους χρόνους -προ ρωα της Αλβανίας). Επιπλέον εί καταγωγής) είναι εθνικός ήρωας
ρωτών Γεώργιον Καστριώτην, 130 ετών- κατ' αρχάς στη δημιουρ ναι γνωστό ότι ήδη από τον 12ο των Τούρκων, ο Αργεντινός Τσε
το . επιλεγόμενον Σκεντέρμπεην. γία του ανθελληνικού "αλβανι- αιώνα το όνομα "Αρβανον" των Γκεβάρα εθνικός ήρωας της Κού
~:σον ο κ. Σαββίδης, όσον και ο κ. κού-έθνους" και εν συνεχεία του βυζαντινών πηγών υποδήλωνε βας, ο Βρετανός λόρδος Βύρω
- τεδαράς, αναπληρωτής καθηγη- επίσης ανθελληνικού αλβανικού μια πολιτική και εκκλησιαστική ε νος ήρωας της Ελληνικής Επανά
— c Βυζαντινής Ιστορίας στο Πα- κράτους, στο οποίο παρεχωρήθη νότητα, το κέντρο της οποίας βρι στασης του 1821 κλπ. Προφανώς
• ετ.στήμιο Αιγαίου ο πρώτος και κατά παράβασιν παντός κανόνος σκόταν στη σημερινή βόρεια Αλ δεν είστε τακτικός αναγνώστης
,-οψήφιος διδάκτωρ Βυζαντινής δικαίου η ελληνικωτάτη Βόρειος βανία. Ο λατινικός τύπος Albanum των εκδόσεών μας. Αν ήσαστε θα
— :ρίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαν- Ηπειρος. Δεν θα πρέπει να λησμο- επίσης δήλωνε κατά τον ύστερο είχατε εντοπίσει κείμενα τα ο
.. ων ο δεύτερος, συνελήφθησαν νήται ότι ο Γεώργιος Καστριώτης Μεσαίωνα ολόκληρο τον αλβανι ποία, βασισμένα στην ιστορική α
α αγνοούν - εκουσίως ή ακου- εκινήθη και έδρασε εντός του ελ- κό χώρο επιρροής (ο οποίος πε- λήθεια, καταρρίπτουν τα “επιχει
'.Μς. αυτοί το γνωρίζουν -την ελ- ληνορθοδόξου κλίματος και ότι ο ριελάμβανε και ελληνικές περιο ρήματα" της εξ Αλβανίας (αλλά
r . ,κή ιστορία και να αποδέχω- Ορθόδοξος κλήρος, ελληνικός χές), ιδιαίτερα κατά τον 15ο αιώ και από αλλού) προερχόμενης
ται την προπαγάνδα των Αλβα- πάντοτε, εξασκούσε εκείνα τα να με την κυριαρχία του Σκεντέρ προπαγάνδας. Σημειώστε ότι δεν
ών. γνωστών όχι μόνον για την χρόνια τεράστια επιρροή. Ενα α μπεη στο παλαιό Αρβανον. Μετα αρνηθήκαμε να δημοσιεύσουμε
: : τ-;ακτικότητα και τη θρασύτητά κόμα στοιχείο που αποδεικνύει ξύ των πηγών που αναφέρονται την επιστολή σας. Οι "Μεγάλες
Toiv αλλά και'για την σχιζοφρένειά την ελληνικότητα του Γεωργίου στο ζήτημα σας παραπέμπουμε Μάχες" είναι βιβλία και δεν δια
των, εφ1 όσον έχουν ανακηρύξει Καστριώτη είναι το ότι οι συμπο- ενδεικτικά στους τέσσερις ιστο θέτουν στήλη αλληλογραφίας, γι'
i rviKov των ήρωα έναν Ελληνα, λεμισταί του, όταν κατέφυγαν στη ρικούς της Αλωσης οι οποίοι ήταν αυτό φιλοξενούμαστε στη στήλη
τον Γεώργιο Καστριώτη, καταγό- Σικελία, ίδρυσαν στην Πάνορμο σύγχρονοι των γεγονότων και θε του περιοδικού "Στρατιωτική
αενο "εξ1 αρχαίου γένους της εν (Παλέρμο) αποικία γνωστή με το ωρούνται κατά γενική ομολογία Ιστορία". Το αφιέρωμα για την "Α
'.‘ακεδονία Ημαθίας" (βλέπε Κ. ιταλικό όνομα Piana di Graeci, δη αξιόπιστες πηγές:α)Γ. Σφραντζής λωση της Κωνσταντινούπολης“
Παγανέλ, "Ιστορία Γεωργίου Κα- λαδή τόπος Ελλήνων. Ο Παύλος (εκδ. R. Maisano, Ρώμη, 1990, σελ. κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του
στριώτου”, έκδοσις "Ελεύθερη Καρολίδης επεσκέφθη τους απο 176, β)Κριτόβουλος (Ιστορία, εκδ. 2001 και η επιστολή σας έφθασε
Σκέψις", σελ.79). Ο ίδιος ο Κα- γόνους αυτούς των συμπολεμι R. Reinsch, Βερολίνο, 1983, σελ. στα χέρια μας στα μέσα Μαρτίου
στριώτης γράφων προς τον Μου- στών του Σκεντέρμπεη καιαναφέ- 203), γ) Α. Χαλκοκονδύλης (Από- 2002.
ράτ Β 1επιστολή αρχίζει ως εξής: ρεται εκτενώς σε αυτούς στο πε δειξις Ιστορικών, εκδ. Βόννης, Αν και καθυστερήσατε πολύ
Έ κ του παρά την Κρόιαν ημετέ- ριοδικό "Ελληνισμός" (1903) του 1843, σελ. 353-4), δ) Δούκας (εκδ. να οργιστείτε, είχατε την αξίωση
ρου στρατοπέδου, την 12ην Αυ-
νούστου 1445. Γεώργιος Καστριώ-
Νεοκλέους Καζάζη. Για να μη μα
κρηγορώ, επισημαίνω τούτο: Ας
V. Grecu, Βουκουρέστι, 1958, σελ.
179). Οι προαναφερθείσες πηγές
να απαντήσουμε αμέσως! Είναι
προφανές ότι δεν γνωρίζετε τις
81
της, ο επονομασθείς Σκεντέρμπε- προσέχουν τι γράφουν οι αναφερ- συνδέουν τον Σκενδέρη ή Σκα- συνθήκες έκδοσης, τις ιδιαιτερό
ης, στρατιώτης του Ιησού θέντες συνεργάται σας. Οι Αλβα ντάρη (Σκεντέρμπεη) με τη χώρα τητες και τον προγραμματισμό ε
Χριστού και ηγεμών των Ηπειρω- νοί - πάντα θρασύτατοι - υποστη των Αλβανών που είχε ως κέντρο νός περιοδικού. Επίσης πιστεύ
τών, Μουράτη τω ηγεμόνι των ρίζουν όσα υποστηρίζουν. Γιατί ό την Κρόια. Να θεωρήσουμε ότι ό ουμε πως μάταια κάποιος θα ανα
Τούρκων, χαίρειν" (Βλέπε σελ. 122 μως να αποδέχωνται τα ψεύδη λοι οι συγγραφείς δεν γνώριζαν ζητήσει στις σελίδες των εντύ
του αναφερθέντος βιβλίου). Επί των κάποιοι εκπρόσωποι της ελ την ιστορία της εποχής τους και πων μας "αντεθνικά" στοιχεία.
σης το 1461 σε επιστολή του προς ληνικής (;) εκπαιδεύσεως και δη αποδέχονταν την προπαγάνδα
τον Μωάμεθ Β' αναφέρεται ως "η της ανωτάτης; Τόσο λοιπόν μέγα των Αλβανών; Η επίκληση της Η
γεμών των Ηπειρωτών και των Αλ είναι το κατάντημα του εκπαιδευ πείρου και του βασιλιά Πύρρου
βανών" (σελίς 228), εννοών προ τικού χώρου; πιθανώς φανερώνει την ελληνική
φανώς την γεωγραφική περιοχή Ευχαριστώ διά την φιλοξε συνείδηση του Σκεντέρμπεη ή ΣΗΜΕΙΩΣΗ
της Νέας Ηπείρου, που από τον νίαν τον συσχετισμό του ένδοξου πα
• Παρακαλούμε τους αναγνώ
IB ’ αιώνα ελέγετο και Αλβανία (πε Κωνσταντίνος Ποταμιάνος, ρελθόντος με σκοπό την ισχυρο
στες που μας αποστέλλουν επι
ριοχή μεταξύ των ποταμών Δρί- συγγραφεύς ποίηση μιας πραγματικότητας
στολές να γράφουν ευανάγνω
λωνος και Γενούσου), χωρίς καμ- που διαμορφώνεται μεταγενέστε
στα. να αποφεύγουν τις ακραί
μία απολύτως εθνική διάκρισι... ΣΗΜΕΙΩΣΗ ρα. Αλλωστε η ηγεμονία του Σκε
Ο Γεώργιος Καστριώτης είχε Εχει διατηρηθεί η σύνταξη ντέρμπεη περιελάμβανε εδάφη ες εκφράσεις και σε καμία περί
καθαρώς ελληνική συνείδηση, και η ορθογραφία του συντάκτη της Ηπείρου και αυτό διευκόλυνε πτωση να μην υπερβαίνουν τις
πράγμα το οποίο επίσης αποδει- της επιστολής. τον ισχυρισμό του. Σήμερα η Αλ 250-300 λέξεις. Σε αντίθετη πε
κνύεται και από την επιστολή του βανία "διεκδικεί’, παραποιώντας ρίπτωση τα κείμενά τους δεν θα
προς τον Πρίγκηπα του Τάραντος ΣΙ: Οσον αφορά το άρθρο του κ. βάναυσα την ιστορική αλήθεια, δημοσιεύονται και πιθανότατα
Ιωάννην Αντώνιον: “Οι πρόγονοι Σαββίδη, τον κατηγορείτε ότι υιο τον Ηπειρώτη βασιλιά Πύρρο. Θα δεν θα λαμβάνουν απάντηση. Το
ημών ήσαν Ηπειρώται εκ των ο θετεί την εκδοχή που υποστηρί πρέπει μήπως να πιστέψουμε και περιοδικό μας επ ιθυμεί την α
ποίων ηγέρθη ο Πύρρος εκεί ζει ότι ο Καστριώτης ήταν Αλβα τους Σκοπιανούς που υποστηρί νταλλαγή απόψεων, την καλο
νος..." (Βλέπε Σπύρου Στούπη, "Η- νός. Αυτό δεν ισχύει, αφού ο συ ζουν ότι κατάγονται από την αρ προαίρετη κριτική και κυρίως
πειρώτες και Αλβανοί", σελ. 151- νεργάτης μας αναφέρει τον Κα χαία Μακεδονία και τον Μέγα Α τον σεβασμό στον διατιθέμενο
157, και εφημ. "Ηπειρωτικό Μέλ στριώτη ως εθνικό ήρωα των Αλ λέξανδρο; Ως προς το ιταλικό το χώρο, ο οποίος είναι πολύτιμος.
λον", 24/6/1968, δημοσιεύματα Αλ. βανών, και όχι ότι είχε αλβανική πωνύμιο που αναφέρατε, δεν
Μαμμόπουλου). Ο Σκεντέρμπεης καταγωγή. Ο κ. Σαββίδης στο προκαλεί καμία εντύπωση ότι Ελ
ΣΤΡΑΤΙΩ ΤΙΚΗ ΙΣ ΤΟ Ρ ΙΑ