Professional Documents
Culture Documents
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2Ο21
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡ0Π0ΛΙΣ ΑΡΚΑΛ0ΧΩΡΙ0Υ
ΚΑΣΤΕΛΛΙ0Υ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝ0Υ
Η Μ Ε Ρ Ο Λ ΟΓΙΟΝ
2Ο21
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
2021
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ
Α. ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ
( 1821 - 2021 )
***
Β. ΚΡΗΤΗ
ΑΠΟ ΤΟ 1821
ΣΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης μας
Κύριος Κύριος ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ,
( 1821 - 1913 ) εἰς τήν κλειστή κεντρική Πύλη τοῦ Πατριαρχείου, ὅπου
τό 1821 μαρτύρησε ὁ προκάτοχός του ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε'
Στόν Ἱερό Κλῆρο καί τό λαό τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρκαλοχωρίου,
Καστελλίου καί Βιάννου
Εὐχόμεθα τό νέο ἔτος
2021
μέ τήν πανανθρώπινη δοκιμασία
τοῦ κορωνοϊοῦ
νά τό διέλθουμε μέ προσευχή,
στίς Ἐκκλησίες μας
καί στά σπίτια μας,
ὥστε μέ τήν Χάρη, τήν εὐλογία
καί τό ἔλεος τοῦ Κυρίου μας
Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ὑπερβοῦμε
τό ἐπιτίμιο αὐτό τῶν οὐρανῶν
† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου,
Καστελλίου καί Βιάννου
Ἀνδρέας Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου,
Καστελλίου καί Βιάννου κ.κ. Ἀνδρέας
σίες, δημιουργεῖ τό πρῶτο Ἑλληνικό Κρά-
τος, τό 1830, πού εἶναι καί τό πρῶτο ἀνε-
ξάρτητο Κράτος τῶν Βαλκανίων.
Φτάσαμε στό 1821 καί στή δημιουργία
τοῦ ἀνεξάρτητου Ἑλληνικοῦ Κράτους, διότι
τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο στούς χρό-
νους της ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, μετά τήν
πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, το 1453,
διαφύλαξε μέ αἱματηρές θυσίες τήν πνευ-
ματική καί πολιτιστική ταυτότητα ὅλων
τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν, πού μιλοῦσαν
ἑλληνικά, ἀρβανίτικα, βλάχικα, σλαβικά,
Π Ρ ΟΛ Ο Γ Ι Κ Α τουρκικά ἤ αραβικά.
Ἡ κυρίαρχη πνευματική καί πολιτιστική
Διακόσια χρόνια ταυτότητα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων χρι-
ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 στιανῶν, χάρη στό Οἰκουμενικό Πατριαρ-
χεῖο, πού διακονοῦσε μέ τήν ἑλληνική παι-
Ὁ Ἑλληνισμός, τό Γένος, ἡ Ρωμιοσύνη, δεία, ἦταν ἡ ἑλληνική καί στά ἑλληνικά
μέσα ἀπό μία ὑπερχιλιετή προχριστιανική σχολεῖα σπούδαζαν τόν 19ο αἰῶνα, ἀλλά
καί χριστιανική ἱστορία, τό 1821, ξεκινάει καί τόν 20ό, πολλοί ἀπό τούς διανοούμε-
τήν ἐπανάσταση καί μετά ἀπό πολλές θυ- νους τῶν βαλκανικῶν ἐθνῶν. Ἀκόμη καί ὁ
6 7
Μισίρκωφ, τό παράλληλο τοῦ δικοῦ μας Βενιζέλου καί στούς δύο Καταστατικούς
Κοραῆ γιά τά Σκόπια, ὑπῆρξε μαθητής σέ Χάρτες τοῦ 1900 καί τοῦ 1961, ὁ ὁποῖος
ἑλληνικό σχολεῖο τῶν Γιαννιτσῶν, πρός τό καί τήν ὀνομάζει «ἡμιαυτόνομον». Ἡ
τέλος τοῦ 19ου αἰώνα. Ἐκκλησία τῆς Κρήτης διαμορφώθηκε στήν
Ἀπό τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα τοῦ Οἰκου- αὐτόνομη Κρητική Πολιτεία.
μενικοῦ Πατριαρχείου στά Βαλκάνια, μέσα Ἡ Κρήτη ζεῖ τήν πρώτη ἑκατονταετία
ὅμως σέ ἕναν ἄλλο κόσμο, μέ ἀγροτοποι- ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση (1821 -
μενικές κοινωνίες, μέ μικρά ἀστικά κέντρα, 1921), ὡς ἡ μεγαλόνησος τῆς ἑλληνικῆς
διαμορφώθηκαν τά ἐθνικά κράτη τῆς ἐπικράτειας, ὅπως καί στή δεύτερη ἑκα-
Ἑλλάδας, τῆς Σερβίας, τῆς Βουλγαρίας, τονταετία (1821-2021). Ἀναμφίβολα ἡ
τῆς Ρουμανίας, τῆς Ἀλβανίας, τῆς Βόρειας Κρήτη τοῦ 1821, ἀλλά καί τοῦ 1921, ὑπῆρξε
Μακεδονίας καί διαμορφώθηκαν οἱ ἐθνικές ἐντελῶς διαφορετική ἀπό τήν Κρήτη πού
αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, μεταξύ τῶν γνωρίζομε σήμερα. Τήν Κρήτη τοῦ 2021.
ὁποίων ἡ αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλά- Ἑορτάζομε τό 2021, στόν 21ο αἰῶνα, ὡς
δος, ἀλλά καί οἱ κανονικές δικαιοδοσίες Ἐκκλησία καί Πολιτεία, τά διακόσια χρόνια
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ὅπου τά
Ἑλληνική Ἐπικράτεια. ἐπαναστατικά Συντάγματα ὅριζαν, «Ἕλλη-
Ἡ Ἑκκλησία τῆς Κρήτης, ναυαρχίδα τοῦ νες εἰσι οἱ εἰς Χριστόν πιστεύοντες», καί
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἑδράζει τήν ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τό γεγονός
ἰδιοπροσωπία της στή Σύμβαση τοῦ 1900, ὅτι τό 1923 οἱ ἀνταλλαγές τῶν πληθυσμῶν,
μεταξύ Κρήτης Εὐμενίου καί Ἐλευθερίου μεταξύ ἑλληνικοῦ καί τουρκικοῦ ἐθνικοῦ
8 9
κράτους, ἑκατό καί πλέον χρόνια μετά τό τάσταση τῶν προσφύγων, τῶν μεταναστῶν,
1821, ἔγιναν μέ κριτήριο τή θρησκεία. Γι’ καί τίς οἰκονομικές καί ἄλλες συνέπειες
αὐτό καί οἱ μουσουλμάνοι, πού μιλοῦσαν ἀπό τήν πνευματική δοκιμασία, τοῦ ἀόρα-
Ἑλληνικά, ἐγκαταστάθηκαν στήν Τουρκία, του ἐχθροῦ μας, τοῦ κορονοϊοῦ.
οἱ δέ τουρκόφωνοι Καππαδόκες, ἐπειδή Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς εἶχε
ἦταν Ὀρθόδοξοι, ἐγκαταστάθηκαν στήν πεῖ τήν μεγάλη ἀλήθεια: «ἐν τῷ κόσμῳ
Ἑλλάδα. θλῖψιν ἕξετε ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα
Ἐπειδή, ὅμως, τά ἀνθρώπινα εἶναι τόν κόσμον» (Ἰωάν. ιστ΄, 33).
διαρκῶς μεταβαλλόμενα καί ἀκολουθοῦν Μέ τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως οἱ χρι-
τόν ἄνθρωπο, γιατί ὅπως γράφει στούς στιανοί, ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς καθ’ ἡμᾶς
Ἐλεύθερους Πολιορκημένους ὁ Δ. Σολωμός, Ἱερᾶς Μητροπόλεως θά ἑορτάσουν τά δια-
«τά σπλάχνα μου κι ἡ θάλασσα ποτέ δέν κόσια χρόνια (1821-2021) ἀπό τήν ἔναρξη
ἡσυχάζουν», τά αἰτούμενα καί τά προ- τῆς Ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, μέ τήν
βλήματα τῆς Κρήτης τοῦ 2021 εἶναι πολύ προσδοκία, τήν ἐλπίδα καί τήν εὐχή, οἱ
διαφορετικά ἀπό αὐτά τοῦ 1821 καί τοῦ νέοι μας, τά παιδιά μας, τήν εἰς Χριστόν
1921. πίστη τοῦ ἀγώνα τοῦ 1821, μέ τίς ἐλπίδες,
Ἡ Κρήτη, ὡς ἑλληνική περιφέρεια, γνώ- τούς ὁραματισμούς καί τίς προσδοκίες του,
ρισε μεγάλες ἀλλαγές στίς κοινωνικές καί νά τίς ἐξακτινίσουν στόν 21ο αἰῶνα.
οἰκονομικές της δομές καί σήμερα βιώνει Εὐχόμεθα παντί τῷ πληρώματι τῆς
τό μεῖζον δημογραφικό πρόβλημα, ὅπως Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, στούς ἐγγύς καί
βέβαια ὅλη ἡ Δυτική Εὐρώπη, τήν ἐγκα- μακράν εὑρισκομένους ἀδελφούς μας, τό
10 11
2021 νά εἶναι μία χρονιά ἀγάπης, εἰρήνης
καί ἀλληλεγγύης καί μέ τή Χάρη τοῦ Κυ-
ρίου μας νά ξεπεράσουμε τήν πανανθρώ-
πινη πανδημία τοῦ κορονοϊοῦ.
Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Η ΚΡΗΤΗ
Καστελλίου καί Βιάννου Ἀπό τίς ἐπαναστάσεις
Ἀνδρέας τοῦ Δασκαλογιάννη (1770)
καί τοῦ 1821
στήν ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα
Εἰσαγωγή
Ἀπαγχονισμός τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου Ε´ εἰς τήν κλειστή Πύλη τοῦ Πατριαρχείου
ποιήθηκαν στό διάστημα αὐτό, τοῦ ἑνός
περίπου αἰώνα, (1821-1913).
Στή νέα χρονιά, τό 2021, πού ἑορτά-
ζομε τά διακόσια χρόνια ἀπό τήν Ἐπανά-
σταση τοῦ 1821, οἱ ἐξελίξεις στήν Κρήτη
συμπορεύονται μέ τίς παγκόσμιες, ρα-
γδαῖες, ἀνεξέλεγκτες, ἀπρόσμενες καί
ἀπρόβλεπτες ἐξελίξεις, μέ κορυφαῖο τό ζή-
τημα τοῦ κορονοϊοῦ, πού μᾶς ἔχει ἀνα-
στατώσει, ὡς ἀνθρωπότητα.
Ὅταν ἡ Κρήτη ἑνώθηκε μέ τήν
Ἑλλάδα, τό 1913, ἡ ἰδέα τοῦ ἔθνους εἶχε
βαθιά ριζώσει, ὄχι μόνο σέ νομικούς,
ἰατρούς, ἐκπαιδευτικούς καί ἐμπόρους,
ἀλλά εἶχε διεισδύσει, χρόνο μέ τόν χρόνο
καί μέ τή σκληρή δουλειά τῆς Ἀθήνας, τῆς
ἐθνικῆς μας πρωτεύουσας, σέ εὐρύτερα
στρώματα. Στήν κυρίαρχη θρησκευτική
συνείδηση καί ταυτότητα ἁθροίζεται ἡ
ἱερότητα τῆς ἑλληνικῆς σημαίας, τοῦ ἐθνι-
15
κοῦ μας ὕμνου, τῶν ἡρώων τῆς Ἐπανά-
στασης τοῦ 1821, καθώς καί ἡ θρησκευτι-
κοποίηση ἱστορικῶν ἤ πολιτικῶν
προσωπικοτήτων, πρίν τήν Ἐπανάσταση
καί κατά τή διάρκειά της, ἀλλά στή συνέ-
χεια, καί τῶν προσώπων ἐκείνων, κατά τή
δημιουργία, ἐπέκταση καί διαμόρφωση
τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους.
19
Ἱερός Ναός Παναγίας Θυμιανῆς.
Ὁ τόπος ὅπου ξεκίνησε ἡ Κρητική Ἐπανάσταση τοῦ 1821. ἐνῶ φυλακίστηκαν, ὁ Κυδωνίας Καλλίνι-
κος Σαρπάκης καί ὁ Ρεθύμνης Γεράσιμος
Περδικάρης, τόν ὁποῖο στή συνέχεια
ἀπαγχόνισαν.
Στίς 23 Ἰουνίου 1821, στό Ἡράκλειο,
ἔσφαξαν τόν Μητροπολίτη Κρήτης Γερά-
σιμο Παρδάλη καί τούς Ἐπισκόπους, Κνω-
σοῦ Νεόφυτο, Χερρονήσου Ἰωακείμ,
Λάμπης Ἱερόθεο, Σητείας Ζαχαρία, Διοπό-
λεως Καλλίνικο καί 800 κληρικούς καί
λαϊκούς. Σφαγιάστηκαν, ἐπίσης, ἡγούμε-
νοι καί μοναχοί Ἱερῶν Μονῶν καί Ἐκκλη-
σιῶν, ἀλλά καί πολλοί λαϊκοί. Μόνο ὁ
ἱερέας Ἀρτέμιος διασώθηκε, ἐπειδή ἀπου-
σίαζε. Οἱ ἱστορικές πηγές ἀναφέρουν τίς
σφαγές ἕως τόν «μεγάλο ἀπερντέ», στό
Μεγάλο Κάστρο. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης
ἔμεινε ἀκέφαλη καί τό 1823 τό Οἰκουμε-
νικό Πατριαρχεῖο ἐξέλεξε Μητροπολίτη
Κρήτης τόν Καλλίνικο, τόν ἐξ Ἀγχιάλου
(1823 -1830).
21
Στίς 21 Σεπτεμβρίου 2000, μέ Πα- - 23 Ἰουνίου 1821, στό Ἡράκλειο, τό
τριαρχική καί Συνοδική Πράξη τῆς Ἁγίας Μεγάλο Κάστρο, ἔχουμε τό «μεγάλο
τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, κατα- ἀπερντέ», μέ τίς σφαγές ἀπό τούς φανα-
τάχθηκαν στό Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθόδοξης τικούς μουσουλμάνους τῆς σαρίας, τοῦ
Ἐκκλησίας οἱ σφαγιασθέντες τό 1821. Ἡ Μητροπολίτη Κρήτης, τῶν Ἐπισκόπων καί
ἱερά μνήμη τους ἑορτάζεται στίς 23 Ἰου- 800 λαϊκῶν καί κληρικῶν.
νίου. - Νοέμβριο 1821, φτάνει στήν Κρήτη ὁ
Μιχαήλ Ἀφεντούλης, ἀπεσταλμένος τοῦ
γ) Σταθμοί τῆς Ἐπανάστασης στήν Δημητρίου Ὑψηλάντη, ὡς «Γενικός Ἔπαρ-
Κρήτη χος καί Ἀρχιστράτηγος Κρήτης».
- 7 Ἀπριλίου 1821, στά Γλυκά Νερά - 20 Μαΐου 1822, στούς Ἀρμένους Χα-
ἐκλέγεται ἡ «Καγκελαρία τῶν Σφακίων», νίων, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Ἀφεντούλη, ἡ
μέ σφραγίδα της, τήν εἰκόνα τῆς Πανα- Καγκελαρία ψηφίζει τό «Προσωρινόν
γίας, πού ἔφερε τήν ἐπιγραφή «Παναγία Πολίτευμα τῆς νήσου Κρήτης».
τοῦ Λουτροῦ». - Φεβρουάριο 1823, τό δρᾶμα στό
- 15 Ἀπριλίου 1821, στήν Παναγία τή σπήλαιο τῆς Μιλάτου. Περί τούς 2000
Θυμιανή, στά Σφακιά, ἔχουμε τήν κήρυξη ἀμάχους ἐξανδραποδίσθησαν.
τῆς Ἐπανάστασης. - Ἰανουάριο 1824, τό δρᾶμα στό σπή-
- 19 Μαΐου 1821, στά Χανιά, οἱ λαιο τοῦ Μελιδονίου, οἱ Τοῦρκοι πνίγουν
Τοῦρκοι ἀπαγχονίζουν τόν Ἐπίσκοπο Κι- στούς καπνούς, περί τούς 400 ἀμάχους μέ
σάμου Μελχισεδέκ. 30 ἐνόπλους, μέ φωτιά πού ρίχνουν ἀπό
22 23
τήν τρύπα πού ἔκαναν στήν ὀροφή τοῦ
σπηλαίου.
- Μάιο 1828, στή μάχη τοῦ Φραγκο-
κάστελου, οἱ Τοῦρκοι, μέ 8.000 στρατό,
25
εἶναι μέρος ἀδιάσπαστον τῆς Ἑλλάδος
αὐτῆς, ὡς συναγωνισθεῖσα καί συναγωνι-
ζομένη μέ τά λοιπά ἐπαναστατημένα μέρη
ἀπό τήν ἀρχήν, ὥστε δέν ἠμπορεῖ τις νά
ἐννοήση πώς εἰς διαφόρους πράξεις πληρε-
26
ἐπωνυμία «Προσωρινόν Πολίτευμα τῆς
νήσου Κρήτης». Στούς Ἀρμένους Ἀποκο-
ρώνου, ἀπό 11 ἕως 21 Μαΐου 1822,
συνῆλθαν οἱ 40 περίπου ἐκπρόσωποι τῶν
Κρητικῶν Ἐπαρχιῶν σέ Γενική Συνέλευση,
μέ Πρόεδρο τόν Πέτρο Ὁμηρίδη Σκυλί-
τση, ὁ ὁποῖος ἦλθε στήν Κρήτη γι’ αὐτό
τό σκοπό. Τό «Προσωρινόν Πολίτευμα τῆς
νήσου Κρήτης» εἶναι βαθιά ἐπηρεασμένο
ἀπό τόν Εὐρωπαϊκό Διαφωτισμό καί τή
Γαλλική Ἐπανάσταση. Μετά τό 40ό ἄρθρο
διαβάζομε, «Ἐν Ἀρμένοις τῇ 20ῇ Μαΐου
1822 καί Β΄ ἔτος τῆς Ἀνεξαρτησίας.» Ἡ
χριστιανική χρονολόγηση συμπληρώνε-
ται κατά τό προηγούμενο τῆς Γαλλικῆς
ἐπανάστασης. Αὐτό δέν τό συναντᾶμε
οὔτε στά ριζοσπαστικά Συντάγματα τῶν
Ἐθνοσυνελεύσεων τῆς Ἐπιδαύρου, τοῦ
Ἄστρους ἤ τῆς Τροιζήνας. Στήν Κρήτη
ἔχουμε χρονολόγηση, ἀπό τή γέννηση
τοῦ Χριστοῦ καί παράλληλη χρονολό-
Κρητικοί μέ χειμωνιάτικη ἐνδυμασία τό 1834.
Ὁ καθιστός φορᾶ ρασίδι καί ὁ ὄρθιος γαμπᾶ.
29
γηση ἀπό τό ἔτος ἔναρξης τῆς Ἑλληνικῆς νικῶν δικαιωμάτων». Ὁ ὅρος Ἕλλην,
Ἐπανάστασης, κατά τό πρότυπο τῆς Γαλ- εἰσέρχεται σέ μία πορεία ἀποφόρτισης
λικῆς Ἐπανάστασης, ὅπου ξεκινοῦσαν νά ἀπό τήν ταύτισή του μέ τόν εἰδωλολάτρη.
χρονολογοῦν ἀπό τό 1789, πρῶτο ἔτος Προσλαμβάνει ἐθνικό περιεχόμενο. Προσ-
τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης. διορίζει τό ἑλληνικό ἔθνος πού, ἀπό τήν
Συνεπῶς, τό εὔλογο ἐρώτημα πού τί- κυρίαρχη πολιτιστική του παρουσία στά
θεται εἶναι: στήν Κρήτη τοῦ 1822 καί στήν Βαλκάνια καί τή Μ. Ἀσία, εἰσέρχεται
ἐθνοσυνέλευση τῶν Ἀρμένων, ἡ νέα αὐτή πλέον σέ κρατικά ὅρια, διευρυνόμενα
χρονολόγηση σέ πόσους κρητικούς εἶναι ἀργά καί σταθερά, ἕως τό 1922.
γνωστή ἤ ἀκόμα καλύτερα πόσοι, ἀπό Στό Σύνταγμα τῆς Ἐπιδαύρου τοῦ
ὅσους γνωρίζουν ἀνάγνωση ἤ γραφή, 1821, ἀλλά καί στά ἑπόμενα Συντάγματα,
στήν Κρήτη τοῦ 1821, κατανοοῦν ἀπό πού στό Ἄστρος τό 1823, στήν Τροιζήνα τό
προέρχεται καί τί σημαίνει ὅταν διαβά- 1827, ὁ Ἕλληνας, ὅπως καί στό Προσω-
ζουν «Β’ ἔτος τῆς Ἀνεξαρτησίας»; ρινό Πολίτευμα τῆς νήσου Κρήτης, ταυτί-
Τό ἄρθρο Β΄ τοῦ ἴδιου κειμένου ἀναφέ- ζεται μέ τόν Χριστιανό. Ἡ διαμόρφωση,
ρει: «Ὅσοι αὐτόχθονες τῆς Νήσου κάτοικοι συνεπῶς, τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καί ταυ-
πιστεύουν εἰς Χριστόν εἶναι πολῖται, καί τότητας, ξεκινάει μέ τήν ταύτιση τοῦ χρι-
ἀπολαμβάνουσιν ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν δι- στιανοῦ μέ τόν Ἕλληνα.
καιωμάτων». Εἶναι σαφέστατη ἐδῶ ἡ ταύ- Ἡ ἑλληνική γλῶσσα στήν Κρήτη ἦταν
τιση τῶν Ἑλλήνων μέ τούς χριστιανούς δύσκολο νά ἀποτελέσει προσδιοριστικό
πού «ἀπολαμβάνουσιν ὅλων τῶν ἑλλη- παράγοντα ἐθνικῆς ταυτότητας, διότι οἱ
30 31
περισσότεροι τῆς μειοψηφίας τῶν μου-
τελετῶν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ
σουλμάνων στήν Κρήτη, μιλοῦσαν ἑλλη-
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
νικά. Ἦταν ἑλληνόφωνοι ἐξισλαμισθέντες.
Αὐτά στήν Κρήτη τοῦ 1821. Τί γίνεται
Στήν εὐρύτερη ἐπικράτεια τοῦ πρώτου
ὅμως στήν Κρήτη τοῦ 1770, πενήντα χρό-
Ἑλληνικοῦ Κράτους, ἡ ταύτιση τοῦ Χρι-
νια πρίν; Ὁ ἐπαναστάτης τοῦ 1770 ταυτί-
στιανοῦ μέ τόν Ἕλληνα, ἀποτελοῦσε τήν
ζεται μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί
ἀφετηρία γιά τή διαμόρφωση τῆς ἐθνι -
ὁλοκληρώνεται μόνο ἀπ’ αὐτήν. Ἄς ξεκι-
κῆς συνείδησης καί ταυτότητας. Στό
νήσουμε ἀπό τό ποίημα τοῦ Δασκαλο-
πρῶτο ἑλληνικό κρατίδιο, ἡ ταύτιση τοῦ
γιάννη.
χριστιανοῦ μέ τόν Ἕλληνα συμβάλλει κα-
ε) Τό ποίημα τοῦ Δασκαλογιάννη
θοριστικά στήν ἐνσωμάτωση, κυρίως
Μετά τήν ἐπανάσταση τοῦ Δασκαλο-
τῶν ἀρβανιτόφωνων, ἀλλά καί βλαχό -
γιάννη, τό 1770, στήν Κρήτη δημιουρ-
φωνων, Ὀρθόδοξων Ρωμιῶν στόν ἐθνικό
γεῖται τό ὁμώνυμο δημοτικό τραγούδι.
κορμό.
Δεκαετίες πρίν, τό 1821, ἡ Κρήτη τραγου-
Στό κείμενο «Προσωρινό Πολίτευμα
δάει γιά τήν ἐπανάσταση τοῦ Δασκαλο-
τῆς νήσου Κρήτης», ὅπως καί στό Σύν-
γιάννη: Ὁ «Ἀναγνώστης τοῦ παπᾶ ὁ Σήφης
ταγμα τῆς Ἐπιδαύρου, συναντᾶμε τούς
τοῦ Σκουλούδη» καί τοῦ ὑπαγορεύεται
νέους ὅρους: Ἔθνος, εὐδαιμονία τοῦ
ἀπό «τόν μπάρμπα Παντζέλιο, ἀποῦτον
Ἔθνους, Ἕλληνες, πανελλήνιος βουλή,
τυροκόμος. ἐγώ ἐκράθιου τό χαρτί κι ἐκρά-
καί βεβαίως βρίσκουμε τή θεά Ἀθηνά
θιουν καί τή μπένα, κι ἐκεῖνος μοῦ δηγά-
στήν σφραγῖδα τῆς διοικήσεως, ἡ ὁποία
τονε καί τά γραφά ἕνα - ἕνα».
στή συνέχεια θά κοσμήσει τήν αἴθουσα
32 33
Στό τραγούδι μᾶς παραδίδονται οἱ
προβληματισμοί γιά τήν ἔναρξη τοῦ κινή-
ματος, πού ἐρχόταν σέ ρήξη μέ τήν αὐτο-
κρατορική νομιμότητα τοῦ Σουλτάνου,
ὑπό τήν ἐπιρροή τοῦ Τσάρου καί τῆς Ρω-
σίας. Περιγράφονται, ἐπίσης, οἱ ἠρωισμοί,
τά ἐπιτεύγματα, τά κλέη καί τά πάθη, τό
τραγικό τέλος καί ὁ ἀπολογισμός τῆς ἐπα-
νάστασης τοῦ 1770, ἀλλά καί ἡ νοσταλγία
ἀπό τά προεπαναστατικά Σφακιά τῆς
εὐδαιμονίας, μέ τήν οἰκονομική ἀνάπτυξη:
«Στά χώματα-ν τωνε, ποτέ Τοῦρκοι δέν
ἐπατοῦσα δοσίματα δέν ἔδιδα, οὔτε ἐγγα-
ριές ἐκάνα, τά δύο των πόδια τῶν Τουρκῶν
σ’ ἕνα παπούτσι ΄βάνα. Εἶχαν καί τά κα-
ραβιά των, που τῶνε κουβαλοῦσα, σᾶν
μπέηδες καί πρίντζιπες εἰς τά Σφακιά περ-
νοῦσα.» 1
Ὅσο τώρα γιά τόν χαρακτῆρα τῆς ἐπα-
1
Θ. Δετοράκη, Ἱστορία τῆς Κρήτης, Β΄ ἔκδοση,
Ἡράκλειο 1990, σ. 307-310.
35
νάστασης τοῦ Δασκαλογιάννη, δέν ὑπάρ- πλαίσιο καί τίς πολιτικές ἐπιλογές τοῦ
χει καμία σχέση μέ τό ἰδεολογικό ὑπόβα- 1821, πού δέν ἀγγίζουν τά εὐρύτερα λαϊκά
θρο καί τή στόχευση τοῦ προσωρινοῦ στρώματα. Ἀντιθέτως, εἶναι ὑπόθεση καί
Πολιτεύματος τῆς νήσου Κρήτης. Διαβά- ζητούμενο μίας μειοψηφίας.
ζουμε στό ποίημα τοῦ Δασκαλογιάννη: Οἱ νέοι ὅροι: ἔθνος, Ἕλληνες, εὐδαιμο-
«Σώπαινε μπλιό Πρωτόπαπα μά ὕστερις ἤ νία ἔθνους, πανελλήνιος βουλή, εἶναι σί-
πρῶτα, ἐγώ θά πάω τό Σταυρόν εἰς τῶ γουρα ἄγνωστοι στούς πάμπολλους
Χανιῶ τή πόρτα. Ἐγώ θά πάω τό Σταυρό ἀγωνιστές καί ὁπλαρχηγούς τῆς Κρήτης
στήν πόρτα νά κολλήσω… τήν Παναγία θέ τό 1821, ὁ δέ ἀγροτοποιμενικός πληθυ-
νά ΄χωμε καί τόν Χριστό βοήθεια». σμός τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν τῆς
Τό θεωρητικό ὑπόβαθρο καί οἱ πολιτι- Κρήτης, εἶναι ἀφοσιωμένος στήν Ἐκκλη-
κές στοχεύσεις τῆς Ἐπανάστασης τοῦ σία του. Ὅλοι τους μιλοῦν ἑλληνικά,
1821, ξεκινοῦν ὡς ὑπόθεση μίας μειοψη- ἀγνοοῦν τούς ὅρους αὐτούς καί τό περιε-
φίας. Μία ἐλίτ εἶναι διαφοροποιημένη χόμενό τους καί ἀναμφίβολα ὑφίστανται
οὐσιαστικά ἀπό τούς σκοπούς τῆς, πρίν τήν ἐξουσία τοῦ Ἰσλάμ, πού ἔχει τήν στρα-
μισό αἰῶνα, ἐπανάστασης τοῦ 1770, ὅπου τιωτική κυριαρχία στήν Ὀθωμανική αὐτο-
τό θρησκευτικό πλαίσιο, οἱ ἐκκλησιαστι- κρατορία, μ΄ ὅλες τίς ποικιλόμορφες
κοί σκοποί, στόχοι καί ὁραματισμοί τῆς διακυμάνσεις τῶν σχέσεων χριστιανῶν
ἐπανάστασης τοῦ Δασκαλογιάννη, ἀγκα- καί μουσουλμάνων, πού πολλάκις ὁδη-
λιάζουν τό λαϊκό σύνολο τῶν χριστιανῶν γοῦνται καί σέ ἀκραῖες ρήξεις καί συγ-
τῆς Κρήτης, σέ ἀντίθεση μέ τό ἰδεολογικό κρούσεις, τίς ὁποῖες ὅμως δέν ἀπέφυγε καί
36 37
τό ἐθνικό κράτος. Ἄς ἀναλογιστοῦμε τούς
ἐθνικούς ἐμφυλίους στήν Εὐρώπη, μετά
κυρίως τόν Β´ Παγκόσμιο πόλεμο, ὅταν ἡ
ἰδεολογία ἀντικαθιστᾶ τή θρησκευτική
συνείδηση, σέ μεγάλο μέρος τῶν λαῶν
τῆς Εὐρώπης.
Μία ἐντελῶς νέα ἰδεολογία, ἄγνωστη
στά εὐρύτερα στρώματα, ἡ ὁποία σηματο-
δοτεῖ τό τέλος τῶν αὐτοκρατοριῶν, μέ τήν
προοπτική καί τή δημιουργία ἑνός ἄλλου
κόσμου, εἰσέρχεται, μέ τήν Ἐπανάσταση
τοῦ 1821, στήν κρητική κοινωνία, γιά νά
κερδίσει ἔδαφος, πρός τό τέλος τοῦ 19ου
αἰώνα. Ἡ ἀρχή αὐτή τοῦ ἔθνους, πού θά
ὁδηγήσει στήν δημιουργία τοῦ ἔθνους -
κράτους, θά ἀναπτυχθεῖ τόν 19ο αἰῶνα, θά
κυριαρχήσει τόν 20ό καί θά ἀποτελέσει τή
συνείδηση καί τήν ταυτότητα τῶν εὐρω-
παϊκῶν ἐθνικῶν κρατῶν. Τό αἴτημα τῶν
κρητικῶν ἐπαναστάσεων τοῦ 19ου αἰώνα,
Σφακιανός τοξότης τοῦ Dapper Olfert, 1688 ὅλο καί σταθερότερα, εἶναι ἡ ἕνωση τῆς
39
Κρήτης μέ τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἀρχή τοῦ
ἔθνους θά ἐνισχυθεῖ ἀργότερα ἀπό τήν
ἐκπαίδευση, τό στρατό, τίς δημόσιες ὑπη-
ρεσίες, ἀλλά καί τούς ἐθνικούς πολέμους.
Ἀνατίναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρκαδίου ἀπό τόν Ἡγούμενο Γαβριήλ τό 1866
συμπληρώνει ἡ παρουσία τοῦ Πάνου Κο-
ρωναίου, πού φτάνει στήν Κρήτη μέ σῶμα
ἐθελοντῶν. Ὅμως, ὁ ἐθνικός προσανατο-
λισμός «Ἕνωσις ἤ Θάνατος», ὅπως τόν
ἀποφασίζουν οἱ ἐπαναστάτες καί τό γρά-
φουν μέ τά ἀρχικά, στή σημαία τοῦ Ἀρκα-
δίου, Κ(ρήτη) Ἕ(νωσις) Ἐ(λευθερία)
Θ(άνατος), δέν ὁριοθετεῖ, οὔτε σηματο-
δοτεῖ τό τέλος τῆς ἐθναρχίας στήν Κρήτη,
δηλαδή τήν ἐποχή τῶν αὐτοκρατοριῶν.
Ἡ ἐπαναστατική Συνέλευση ἀπό τ’
Ἀσκύφου Σφακίων τήν 21ην Αὐγούστου
1866, μέ προκήρυξή της, κάλεσε τό λαό σέ
ἐξέγερση. Ἡ ἀδυναμία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κρά-
τους γιά βοήθεια, ἡ ἀπουσία μιᾶς ἡγετικῆς
μορφῆς, ἀποδεκτῆς ἀπ’ ὅλους τούς κρητι-
κούς, τό πολυπληθές τῶν τουρκικῶν στρα-
τευμάτων, οἱ διαφωνίες μεταξύ τῶν ἐπα-
43
ναστατῶν, συνετέλεσαν στήν κατάπνιξη στάση τοῦ Διονυσίου. Ὁ Μητροπολιτικός
καί αὐτῆς τῆς ἐπανάστασης, πού σημαδεύ- ναός τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, τό δυναμικότερο
τηκε ἀπό τό ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου. Τό σύμβολο τῆς χριστιανικῆς Κρήτης, ἀνά-
γεγονός συγκλόνισε τήν κοινή γνώμη καί μεσα στά τζαμιά τῆς τότε ἐποχῆς, θεμελιώ-
δημιούργησε μεγάλο ρεῦμα συμπάθειας θηκε τέσσερα χρόνια πρίν τήν
στήν Εὐρώπη γιά τό Κρητικό Ζήτημα, μέσα ἐπανάσταση τοῦ 1866, τό 1862. Ἡ οἰκοδό-
στό εὐρύτερο πνεῦμα καί κλῖμα τοῦ ἐθνικοῦ μηση τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ ξεκινάει ἀπό τόν
ρομαντισμοῦ. Κρήτης Διονύσιο Χαριτωνίδη, ἐν μέσῳ
Ἡ ἐπανάσταση τοῦ 1866, μέ πάμπολ- τῶν ἐθναρχικῶν δικαιοδοσιῶν πού ἀπέρ-
λες θυσίες, πού συμποσοῦνται στό ὁλο- ρεαν ἀπό τούς Γενικούς Κανονισμούς, οἱ
καύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου, τελειώνει μέ τήν ὁποῖοι στόχευαν στή χορήγηση δικαιωμά-
παραχώρηση τοῦ Ὀργανικοῦ Νόμου τό των σ΄ ὅλες ἀνεξαιρέτως τίς θρησκευτικές
1868, πού δίνει στήν Κρήτη μία μορφή κοινότητες, χριστιανῶν, μουσουλμάνων,
ἡμιαυτονομίας. Ἑβραίων, Ἀρμένιδων. Στίς κοινότητες
Οἱ δυνάμεις, πού ἐναντιώνονταν ἤ αὐτές, οἱ ὑποχρεώσεις καί τά δικαιώματα
ἦταν ἐπιφυλακτικές στήν ἐπανάσταση τοῦ τῆς αὐτοκρατορίας, προσδιορίζονταν ἀπό
1866, δέν εὑρίσκοντο μόνο στήν Ἀθήνα. τό Κοράνι, τό ὁποῖο καθόριζε τίς σχέσεις
Μεταξύ αὐτῶν ἦταν ὁ Μητροπολίτης Κρή- τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν. Στήν Ὀθω-
της Διονύσιος Χαριτωνίδης. Αὐτό μέχρι μανική Αὐτοκρατορία, γιά νά ἔχει κάποιος
πρότινος στιγματιζόταν ὡς ἐθνική προδο- ὑπόσταση, ἔπρεπε νά εἶναι μέλος μίας θρη-
σία. Ἀξίζει ὅμως νά δοῦμε τήν σύνολη σκευτικῆς κοινότητας, νά ἀνήκει σ’ ἕνα
44 45
ἀπό τά μιλέτια, τό χριστιανικό, τό ἑβραϊκό, ὡς θρησκευτικός ἡγέτης, ὡς ἐθνάρχης,
τό ἀρμένικο καί τό μουσουλμανικό. Οἱ πού ἔχει ὄχι μόνο θρησκευτικές, ἀλλά καί
αὐτοκρατορίες ἦταν κοινωνίες, θεοκεντρι- πολιτικές εὐθύνες, τούς κάλεσε, μέ Προ-
κές καί θεοκρατικές. κήρυξή του, νά κλείσουν, κληρικοί καί λαϊ-
Ὁ Μητροπολίτης Κρήτης εἶναι αὐτός κοί μαζί, τίς Ἐκκλησίες.
πού τοποθετεῖται ἐναντίον τῆς ἐπανάστα- Ἐπρόκειτο γιά πράξη, ἀπόφαση καί
σης τοῦ 1866. Ὅμως ὁ «τουρκόφιλος» Διο- ἐνέργεια ἐπαναστατική ἐναντίον τοῦ
νύσιος, εἴκοσι τέσσερα χρόνια ἀργότερα, Σουλτάνου καί τῆς Ὀθωμανικῆς νομιμό-
εἶναι ὁ Πατριάρχης Διονύσιος Ε΄. Ὅταν τητας, διότι οἱ ταυτότητες στίς αὐτοκρα-
ἀνακύπτει ἡ δεύτερη φάση τοῦ προνομια- τορίες καθορίζονταν ἀπό τή θρησκεία.
κοῦ ζητήματος (Ἰούνιος 1890 - Ἰανουάριος Στή συνέχεια ὑπέβαλε τήν παραίτησή του
1891) καί ὁ Σουλτάνος ἀποφασίζει νά κα- ἀπό τόν Πατριαρχικό θρόνο, ὡς ἕνα
ταλύσει τά προνόμια τῶν χριστιανῶν, ὁ ἀκόμη δυναμικό μέσο πίεσης γιά τήν ἀπο-
Διονύσιος Χαριτωνίδης, ὡς Οἰκουμενικός κατάσταση τῶν προνομίων, μέ ἀποτέλε-
Πατριάρχης Διονύσιος Ε΄, κηρύττει σέ σμα νά παρέμβουν οἱ Μεγάλες Δυνάμεις,
διωγμό τήν Ἐκκλησία, ἀπό τόν Σουλτάνο. νά πιέσουν καί νά ἐνεργοποιηθοῦν καί
Δηλαδή, τό ποίμνιό του, τούς χριστιανι- πάλι τά προνόμια.
κούς πληθυσμούς, ὑπηκόους τῆς Ὀθωμα-
νικῆς Αὐτοκρατορίας, ἑλληνόφωνους, ζ) Ἡ Κρήτη μέ τή Σύμβαση τῆς Χαλέ-
ἀρβανιτόφωνους, σλαβόφωνους, βλαχό- πας
φωνους, τουρκόφωνους, γιά τούς ὁποίους Ἡ ἐπανάσταση τοῦ 1878 ὁδήγησε σέ
46 47
μία ἄνοιξη πνευματική καί πολιτιστική τήν
Κρήτη, μέ τή Σύμβαση τῆς Χαλέπας. Σ’
αὐτό συνετέλεσε ἡ παρουσία τῶν δύο
ὀθωμανιστῶν ἀπεσταλμένων τῆς Πύλης,
τοῦ χριστιανοῦ Κωνσταντίνου Ἀδοσίδη
Πασᾶ καί τοῦ τουρκοκρητικοῦ Σελήμ
Ἐφέντη, πού βοηθοῦν τούς χριστιανούς
τῆς Κρήτης. Ἡ πολιτιστική καί πνευμα-
τική αὐγή τῆς Κρήτης, ἐνισχύει τον μεσια-
νισμό τοῦ ἔθνους καί ὀξύνει τήν διαπάλη
ἐθναρχίας καί ἔθνους.
Πρός τή δεύτερη αὐτή κατεύθυνση τῆς
διαμόρφωσης καί ἐνίσχυσης τῆς ἐθνικῆς
συνείδησης καί ταυτότητας, δραστηριο-
ποιοῦνται τά ἑλληνικά προξενεῖα στήν
Κρήτη, οἱ ἐφημερίδες πού ἀρχίζουν νά
ἐκδίδονται, οἱ Σύλλογοι πού δημιουρ-
γοῦνται, ἀλλά καί οἱ δάσκαλοι. Ὁ Ἀντώ-
νιος Γιάνναρης, τό 1876, θά γράψει γιά τήν
τουρκική ἐξουσία ὅτι, «δέν παραδέχεται
τούς εἰς τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδας ἑλληνοδι- Ἀλέξανδρος Καραθεοδωρῆς (1833-1906)
Γενικός Διοικητής Κρήτης τό 1878 μέ τή Σύμβαση τῆς Χαλέπας
48 «τό ἀγλάισμα τοῦ ἑλληνισμοῦ» κατά τόν Χαρίλαο Τρικούπη
δασκάλους, ἀλλά ἀναζητεῖ ἐντόπιους, τοι- πειτα Μητροπολίτη Κρήτης. Ὁ καθορι-
ούτους δέ μάλιστα, οἵτινες δέν ὑπῆρξαν σμός τῆς 25ης Μαρτίου, ὡς ἑόρτιας ἡμέρας
ἐκτός Κρήτης κι ἑπομένως δέν διεφθάρη- τῶν δύο συλλόγων, ἐκφράζει σαφή ἐθνικό
σαν». Γίνεται κατανοητό ὅτι, ὁ δάσκαλος προσανατολισμό. Ἕνας δεύτερος σύλλο-
πού θά ἔλθει ἀπό τήν Ἀθήνα, κομίζει τίς γος «Ἡ Δήμητρα», μέ γενναῖο ριζοσπαστι-
νέες ἰδέες καί πρωτίστως τήν ἐθνική ἰδέα, σμό δημιουργεῖται, ἐπίσης, στά Χανιά, μέ
ἡ ὁποία βρίσκεται σέ συγκρουσιακή σχέση, πρόεδρο τόν Κυριάκο Μητσοτάκη,
θεωρητικά καί πρακτικά, μέ τήν αὐτοκρα- ἀρχηγό τοῦ Κόμματος τῶν Ξυπόλητων.
τορική νομιμότητα, μέ τήν ἐθναρχία, μέ
τον ὀθωμανισμό τῶν τανζιμάτ καί τῶν Γε- η) Ἱεράρχες τῆς Κρήτης στήν ὑπηρε-
νικῶν Κανονισμῶν. Η Σύμβαση τῆς Χαλέ- σία τοῦ Ἔθνους
πας, τό 1878, σηματοδότησε τή δημιουργία Στήν διαμόρφωση τοῦ καινούριου
συλλόγων καί τήν ἔκδοση ἐφημερίδων. αὐτοῦ κόσμου τῶν ἐθνικῶν κρατῶν καί
Στό Ἡράκλειο, τό 1879, δημιουργεῖται στήν ἐμπέδωση τῆς ἐθνικῆς ἰδέας, στό πέ-
ὁ «ἐν Ἡρακλείῳ Κρήτης Φιλεκπαιδευτικός ρασμα ἀπό τήν ἐθναρχία στό ἔθνος, δια-
Σύλλογος», μέ Γενικό Γραμματέα τόν τότε δραματίζουν μείζονα ρόλο καί οἱ νέοι
Ἀρχιμανδρίτη καί μετέπειτα Ἐπίσκοπο ἐπίσκοποι τῆς Κρήτης, πού ἔχουν ἀποφοι-
Διονύσιο Καστρινογιαννάκη. Στά Χανιά τήσει ἀπό τή Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης,
δημιουργεῖται ὁ φιλεκπαιδευτικός Σύλλο- ὁ Πέτρας Τίτος Ζωγραφίδης (1885), ὁ Ρε-
γος «Μίνως», μέ πρῶτο Πρόεδρο τόν θύμνης Χρύσανθος Τσεπετάκης (1887) καί
Ἱεροδιάκονο Εὐμένιο Ξηρουδάκη, μετέ- ὁ Κισάμου Δωρόθεος Κλωνάρης (1881).
50 51
Ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης ξεκι-
νάει τή λειτουργία της τό 1844 γιά νά δια-
μορφώσει τά ἐκκλησιαστικά στελέχη, πού
μέ κέντρο τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί
τήν ἐθναρχοῦσα Ἐκκλησία, θά ὑπηρετοῦν
μέ συνέπεια τά τανζιμάτ (μεταρρυθμίσεις)
καί θά ἐφαρμόζουν τούς Γενικούς Κανονι-
σμούς, ἐνισχύοντας ἔτσι τήν αὐτοκρατο-
ρική νομιμότητα καί τήν ἐθναρχία.
Ἐντοῦτοις, εἶναι ἄκρως ἀξιοπερίεργο, ἀλλά
ὄχι ἀπροϋπόθετο, ὅτι οἱ ἀνώτατοι αὐτοί
κληρικοί ἔχουν μετασχηματιστεῖ σέ διαπρύ-
σιους ἐκφραστές τῆς ἐθνικῆς συνείδησης
καί ταυτότητας καί μάλιστα, οἱ διεργασίες
αὐτές, ἔχουν συντελεστεῖ στήν πρω-
τεύουσα τῆς αὐτοκρατορίας, στήν Κων-
σταντινούπολη τῶν θρησκειῶν καί τῶν
πολιτισμῶν, ὅπου εὑρίσκεται ἡ ἕδρα τοῦ
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί εἶναι δε-
δομένη καί ἀδιαμφισβήτητη, ἡ πολιτιστική
Ὁ Μητροπολίτης Κρήτης Τίτος Ζωγραφίδης (1885) καί πνευματική παρουσία τοῦ ἑλληνισμοῦ.
53
θ) Κρήτη καί Μακεδονία Χάλκης, ἐργάζονται μέ ἐθνικό πάθος γιά
Ἡ Κρήτη, σέ σχέση μέ τούς κληρικούς τή διάσωση καί ἐνσωμάτωση τῆς Μακε-
αὐτούς ἔχει, ἐπίσης, μία ἀκόμη ξεχωριστή δονίας στόν ἐθνικό κορμό, σέ συνεργασία
πρωτοπορία. Στή διαπάλη ἐθναρχίας καί μέ τούς Ἕλληνες πρόξενους, οἱ ὁποῖοι
ἔθνους ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης προ- ἀκολουθοῦν τήν ἐθνική πρωτοπορία τῶν
ηγεῖται τῶν μακεδονομάχων ἀρχιερέων. συμφοιτητῶν τους ἀρχιερέων, πού ξεκί-
Ἐδῶ, στήν Κρήτη, οἱ ἀπόφοιτοι τῆς Θεο- νησε ἐδῶ στήν Κρήτη.
λογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, πού ἀναφέ- Οἱ Κρῆτες ἀρχιερεῖς, Πέτρας Τίτος, Ρε-
ραμε, ἔχουν ἤδη ξεκινήσει τόν ἐθνικό θύμνης Χρύσανθος καί Κισάμου Δωρό-
ἀγῶνα, πρίν ἀκόμη μεταβοῦν στίς Μητρο- θεος, ἀπόφοιτοι τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς
πόλεις τής Μακεδονίας, στήν ἀρχή τοῦ τῆς Χάλκης, διαχέουν στό ποίμνιό τους,
20οῦ αἰώνα, ὁ Γερμανός Καραβαγγέλης ἐδῶ στήν Κρήτη, τήν ἐθνική συνείδηση,
(+1935) στήν Καστοριά, ὁ Δράμας, μετέ- στήν ὁποία ἔχουν προσχωρήσει, κυρίως
πειτα ἱεροεθνομάρτυρας Σμύρνης, Χρυ- μετά τήν ἐμφάνιση τῆς βουλγαρικῆς Ἐξαρ-
σόστομος Καλαφάτης (+1922), οἱ τρεῖς χίας. Τό βουλγαρικό σχίσμα, μέ τήν βουλ-
ἐθνομάρτυρες Γρεβενῶν Αἰμιλιανός Λα- γαρική Ἐξαρχία, τό 1870, δημιουργεῖ
ζαρίδης (+1911), Μελενίκου Κων- βαθύτατους προβληματισμούς γιά τό μέλ-
σταντῖνος Ἀσημιάδης (+1913) καί λον τοῦ Ἑλληνισμοῦ στά Βαλκάνια καί
Ἐλευθερουπόλεως Γερμανός Σακελλαρί- στήν ἕως τότε κυριαρχία του.
δης (+1916). Ὅλοι οἱ παραπάνω ἀρχιερεῖς, Μέ τούς Κρῆτες ἀρχιερεῖς συνεργά-
ἀπόφοιτοι τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς ζονται, συμπάσχουν καί συναγωνίζονται
54 55
οἱ ἀπόφοιτοι τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδι- μίας. Τό ἐκτελεστικό τῆς Κρήτης, συγκρο-
στριακοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν, μέ τούμενο ἀπό τούς Ἐλ. Βενιζέλο, Ἰ. Ζαχα-
πρωτοπόρους τούς, Ἐλ. Βενιζέλο, Ν. Για- ράκη, Ἰ. Σφακιανάκη, ἀναλαμβάνει τήν
μαλάκη, Κ. Μητσοτάκη, Ἀ. Μιχελιδάκη, Γ. ἐσωτερική διακυβέρνηση τῆς Κρήτης2.
Μυλωνογιάννη, Γ. Χατζηδάκη καί Ἰ. Σφα- Ἀπό τό 1821 ἕως τό 1913 ἡ Κρήτη, μέ
κιανάκη. Ἄλλωστε, ὁ σκοπός τῆς ἵδρυσης δυσεύρετες θυσίες, ἐπιμένει καί ἀντιστέ-
τοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν εἶναι ἡ κεται, ὄχι μόνο μέ τίς ἐπαναστάσεις καί
διαμόρφωση καί ἐνδυνάμωση τῆς ἐθνικῆς τούς πολέμους, ἀλλά ἴσως καί περισσό-
συνείδησης καί ταυτότητας. Γι΄ αὐτό τοῦ τερο μέ τήν πεισματική καθημερινή ἀφο-
προσδόθηκε ἡ ὀνομασία «Ἐθνικόν Πανε- σίωση τῆς ἀνώνυμης κρητικιᾶς, τῆς
πιστήμιον» καί εἶναι πρῶτο στά βαλκάνια. μάνας, τῆς γιαγιᾶς, ἀλλά καί τοῦ παπποῦ,
Οἱ Κρητικοί κηρύττουν τήν ἕνωση μέ οἱ ὁποῖοι διαπαιδαγωγοῦν τά παιδιά τους
τήν Ἑλλάδα, μετά τήν ἀπόβαση τοῦ καί τά ἐγγόνια τους καί τά καθιστοῦν
ὑπασπιστῆ τοῦ βασιλιᾶ, ταγματάρχη Τιμο- ἐκφραστές καί συνεχιστές τῆς πνευμα-
λέοντα Βάσσου μέ 1500 ἄνδρες (Φεβρουά- τικῆς καί πολιτιστικῆς παρακαταθήκης
ριος 1897), στό Κολυμπάρι, προκειμένου τοῦ Ὀρθόδοξου Γένους μας, τῆς Ρωμιοσύ-
νά ἐμποδίσουν τή διεθνή κατοχή τῆς νης καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
νήσου ἀπό τίς Μεγάλες Δυνάμεις. Ὅμως, Ἡ αὐτοκρατορική νομιμότητα, ἡ ἐθναρ-
ἡ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, μέ τόν ἀτυχῆ χική συνείδηση, ὁ ὀθωμανισμός, ὡς ἰδεο-
πόλεμο τοῦ 1897, ἀνάγκασε τούς Κρητι-
κούς νά ἀποδεχτοῦν τή λύση τῆς αὐτονο- 2
Θ. Δετοράκη, ὅ.π. σ. 390-398.
56 57
λογία γιά διαμόρφωση ἑνιαίας ταυτότη-
τας, ὄχι μόνο δέν βρίσκουν ἰδιαίτερη ἀπή-
χηση στήν Κρήτη, ἀλλά καταποντίζονται
μέ τίς διαρκεῖς ἐπαναστάσεις καί ἐξεγέρ-
σεις, πού τό παράλληλο φαινόμενο συ-
ναντᾶται σ’ ὁλόκληρη τήν αὐτοκρατορία,
μόνο στήν Βοσνία.
Τό 1913, ἡ Κρήτη, μία συντηρητική καί
παραδοσιακή στή βάση της κοινωνία,
ἑνώνεται μέ τήν Ἑλλάδα, καί τόν ἐθνικό
μας κορμό, ἔχοντας κατακτήσει, μέ τήν
ἀντίστασή της, τήν ἐθνική ταυτότητα, τήν
ἐθνική συνείδηση καί τήν ἕνωσή της μέ
τήν Ἑλλάδα.
Ἡ Ὀρθόδοξη ἑλληνόφωνη ρωμιοσύνη
τῆς Κρήτης ξεκινάει τό 1821 τήν ἐθνική
ἐπανάσταση. Τό Πρωτόκολλο τοῦ Λονδί-
νου τό 1830, δέν περιλαμβάνει τήν Κρήτη
στήν ἑλληνική ἐπικράτεια. Ἡ Κρήτη θά
«Κρητικόν Πάνθεον», λαϊκή λιθογραφία
μέ προσωπογραφία τῶν ἡρώων τῶν κρητικῶν ἀγώνων, ἐπιμείνει στόν ἐθνικό στόχο καί σκοπό,
ἀπό τό 1770, μέχρι τήν ἐπανάσταση τοῦ 1897. ὅπως τό Προσωρινό Πολίτευμα τῆς Κρή-
59
της, μία μικρή πρωτοπορία τόν συνέλαβε ὁ Διαφωτισμός, ὁ ὁποῖος δέν μπόρεσε νά
καί τόν διακήρυξε. Συνέπεια τούτου, ἡ φτάσει στήν Κρήτη, τό πέτυχε σχετικά
ἑλληνική Κρήτη, τό 1913, θά ἑνωθεῖ μέ ἀργά τόν 19ο αἰῶνα, ὁ ρομαντικός εθνικι-
τόν ἐθνικό κορμό τῆς Ἑλλάδας. σμός μέ τή μορφή ἑνός «νεο-Διαφωτι-
Τό 1921, ἡ Κρήτη, ὡς μεγαλόνησος τῆς σμοῦ», ὅπως εὔστοχα χαρακτηρίσθηκε.
ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, θά ἑορτάσει τήν Πέτυχε δηλαδή ὁ ρομαντικός ἐθνικισμός
πρώτη ἑκατονταετία ἀπό τήν Ἑλληνική ὡς «νεο-Διαφωτισμός» νά καταστήσει κοι-
Ἐπανάσταση (1821-1921), ἐνῶ τό 2021, ἡ νωνικά καί πολιτικά λειτουργικές καί νά
Κρήτη θά ἑορτάσει, μέ σύνολο τό Ἑλλη- ἐμπεδώσει ἀξίες ὅπως ἡ ἐκκοσμίκευση, ἡ
νικό ἔθνος, τούς Ἕλληνες τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐπιστημονική ἀντίληψη τῶν πραγμάτων, ἡ
Κράτους, ἀλλά καί τοῦ διάσπαρτου Ἑλλη- σημασία τῆς παιδείας, μάλιστα δέ καί τῶν
νισμοῦ στίς ἑλληνορθόδοξες κοινότητες δύο φύλων, ἡ ἀνάγκη τῆς πνευματικῆς
τοῦ κόσμου, τά διακόσια χρόνια ἀπό τήν καλλιέργειας καί τῆς πολιτικῆς ἰσότητας.
ἐπανάσταση τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας Αὐτές εἶναι κατ’ ἐξοχήν ἀξίες πού
μας. ἐκφράζουν τόν Διαφωτισμό, στήν Κρήτη
Κατά τόν Πασχάλη Κιτρομηλίδη: ὅμως ἐκφράστηκαν ἀπό φορεῖς τῆς ἐθνικῆς
«Αὐτό πού διαφαίνεται ἀπό τήν κρητική ἰδέας, πού μετέφεραν τήν ἰδεολογία τοῦ
ἱστορική ἐμπειρία τῆς ἐποχῆς, ἀπό τήν ἐθνικοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν καί ἐνέταξαν
Ἑλληνική Ἐπανάσταση ἕως τήν σύμπτυξη τήν Κρήτη στό ἰδεολογικό πρόγραμμα τῆς
τῆς Κρητικῆς Πολιτείας, εἶναι ἡ βεβαι- ἐθνικῆς ὁλοκλήρωσης. Αὐτό πού ἐξασφά-
ότητα ὅτι ἐκεῖνο πού δέν πρόλαβε νά κάνει λισε ἀποτελεσματικότητα στή λειτουργία
60 61
τῆς ἐθνικῆς ἰδεολογίας ἦταν ὁ συνδυασμός
της μέ τήν κοινωνική κριτική, πού ἐξέ-
φραζαν οἱ φορεῖς της καί ἡ ὁποία τήν
κατέστησε ἐπαγγελία, ὄχι μόνο πολιτικῆς
ἐλευθερίας, ἀλλά καί ὡς τόν ἀγωγό τῆς
ἰσοπολιτείας, τῆς εὐνομίας καί τοῦ ἐκσυγ-
χρονισμοῦ. Ἡ ἐθνική ἰδέα δέν θά ἀπο-
κτοῦσε ποτέ ζωτικότητα ἀποχωρισμένη
ἀπό αὐτές τίς ἐπαγγελίες».
88 89
90
Ἀπό τήν κοινή ἐκδήλωση τῆς κοπῆς τῆς Ἁγιοβασιλόπιτας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως,
τοῦ Δήμου Μινώα Πεδιάδας καί τοῦ Π.Σ. Ἀρκαλοχωρίου στό Πολιτιστικό Πολύκεντρο.
(Ἰανουάριος 2020)
Ἀπό τήν ἐκδημία τοῦ πρώτου Γεν. Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου, Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκ. Θρόνου
μακαριστοῦ Κωνσταντίνου Καλαϊτζάκη (Φεβρουάριος 2020)
93
94
Ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τήν τελετή θεμελίωσης
τοῦ νέου Διεθνοῦς Ἀεροδρομίου Καστελλίου (Φεβρουάριος 2020)
Ἀπό τή Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας στόν Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό
(Μάρτιος 2020)
95
96
Ἀπό τή σύναξη κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κατά τήν περίοδο τῆς πανδημίας (covid-19)
(Ἀπρίλιος 2020)
Ἀπό τήν πανήγυρη τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης
τοῦ Ἱεροσολυμίτου, στό Ἀρκαλοχώρι (Ἰούλιος 2020)
97
Ἀπό τήν τελετή ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνδίκτου
στόν Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης
Ἀπό τήν πανήγυρη τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ κ. Ἀνδρέας ὑπογράφων τόν Κώδικα ὡς Μέλος τῆς Ἁγίας
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ἀρκαλοχωρίου καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου
(Αὔγουστος 2020) (Σεπτέμβριος 2020)
98 99
Τρίτη Διακαινησίμου: Θαῦμα τοῦ Ἁγ. Μηνᾶ καί Σύναξις
Κρητική Ἁγιολογία τῶν ἐν Κρήτῃ ἱεραρχῶν Τίτου,
Ἀνδρέου, Εὐμενίου, Κυρίλλου καί Μύ-
ρωνος.
Ἰανουαρίου 4 Νικηφόρου ὁσίου Λεπροῦ Τετάρτη Διακαινησίμου: Νικάνδρου ὁσίου τοῦ Μυρο-
5 Γρηγορίου ὁσίου τοῦ ἐν Ἀκρίτᾳ. βλήτου, ἐκ Ριζοκάστρου Καστελλιανῶν.
11 Νικηφόρου νεομάρτυρος, τοῦ ἐκ Μαΐου 1 Μαρίας νεομάρτυρος ἐκ Φουρνῆς.
Κριτσᾶς Κρήτης. 14 Μάρκου τοῦ Κρητός νεομάρτυρος, τοῦ
13 Παναγίας τῆς Μεσοπαντητίσσης. ἐν Σμύρνῃ μαρτυρήσαντος.
17 Γερασίμου Παλλαδᾶ, Πατριάρχου Ἀλε- 14 Λεοντίου Β΄ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων.
ξανδρείας. 15 Ἐπανακομιδή Τιμίας Κάρας Ἀποστό-
22 Ἰωσήφ ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου ἐξ Ἀζω- λου Τίτου, πρώτου Ἐπισκόπου Κρήτης.
κεράμου τῆς Σητείας. 19 Μελχισεδέκ Έπισκόπου Κισσάμου
29 Ἰγνατίου ὁσίου τοῦ Σιναΐτου ἐκ Ρεθύ- Ἰουνίου 9 Πέντε κανονικῶν Παρθένων, τῶν ἐν
μνης. Ἀργυρουπόλει Ρεθύμνης.
Φεβρουαρίου 3 Σύναξις Παναγίας τῆς Βρεφοτρόφου. 14 Κυρίλλου ἱερομάρτυρος, ἀρχιεπισκό-
4 Νικολάου ὁμολογητοῦ τοῦ Στουδίτου. που Γορτύνης.
7 Γεωργίου νεομάρτυρος τοῦ Διβόλη ἐξ 23 Πάντων τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων
Ἀλικιανοῦ Κυδωνίας. Κρήτης καί τῶν σύν αὐτοῖς Νεομαρτύ-
Μαρτίου 15 Μανουήλ νεομάρτυρος τοῦ Κρητός. ρων Κρητῶν Ἐπισκόπων (1821).
17 Παύλου τοῦ ὁσιομάρτυρος. 25 Μεθοδίου ὁσίου ἐν Νιβρύτῳ.
20 Μύρωνος νεομάρτυρος ἐξ Ἡρακλείου 28 Συμεών ὁσίου, μαγίστρου Νικητάρχου.
Κρήτης. Ἰουλίου Α΄Κυριακή Σύναξις πάντων τῶν ἐν
31 Θεοφίλου τοῦ ἐν Κρήτῃ μαρτυρήσαν- Κρήτῃ διαλαμψάντων Ἁγίων.
τος. 4 Ἀνδρέου Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης τοῦ
Ἀπριλίου 3 Ἰωσήφ ὁσίου Ὑμνογράφου. Ἱεροσολυμίτου.
7 Γερασίμου ὁσίου Βυζαντίου. 5 Ἀθανασίου ὁσίου Ἀθωνίτου.
100 101
9 Μεθοδίου Λάμπης, νεομάρτυρος. 20 Ἱλαρίωνος τοῦ νέου Κρητός ὁσιομάρ-
10 Παρθενίου καί Εὐμενίου, ὁσίων Κου- τυρος καί κυρ Ἰωάννου, τοῦ ἐν Κρήτῃ
δουμᾶ. ὁσίου.
12 Γερασίμου καί Ἀκακίου ὁσίων. Ὀκτωβρίου 7 Ἰωάννου τοῦ ἐρημίτου καί τῶν ἐν Ἀζω-
14 Τεσσάρων νεομαρτύρων, Μελισσουρ- γυρέ Σελίνου 98 Θεοφόρων Πατέρων.
γίου Κισάμου. 8 Φιλίππου, Ἐπισκόπου Γορτύνης.
14 Πέτρου ἱερομάρτυρος, Ἐπισκόπου 10 Πινυτοῦ, Ἐπισκόπου Κνωσοῦ.
Κρήτης. 13 Μελετίου τοῦ Πηγᾶ, Πατριάρχου Ἀλε -
Αὐγούστου 7 Ἰωσήφ ὁσίου Γεροντογιάννη. ξανδρείας, τοποτηρητοῦ Πατρ. Κων-
8 Μύρωνος, Ἐπισκόπου Κρήτης. σταντινουπόλεως.
12 Δώδεκα στρατιωτῶν Μαρτύρων ἐκ 17 Ἀνδρέου τοῦ ἐν Κρίσει.
Κρήτης.
20 Ἀνδρονίκου τοῦ μάρτυρος.
17 Εὐτυχίου Γορτύνης καί τῶν ἀδελφῶν
αὐτοῦ Εὐτυχιανοῦ καί Κασσιανῆς. 20 Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ.
18 Ματθαίου νεομάρτυρος ἐκ Γερακαρίου. 28 Τῶν ἐν Ρεθύμνῃ τεσσάρων νεομαρτύ-
21 Ἀθανασίου Πατελάρου, Πατριάρχου ρων Γεωργίου, Ἀγγελῆ, Μανουήλ, Νι-
Κωνσταντινουπόλεως. κολάου.
23 Χαραλάμπους ὁσίου Καλυβιανῆς. Νοεμβρίου 22 Ἀνθίμου ὁμολογητοῦ, Προέδρου Κρή-
25 Τίτου Ἀποστόλου καί πρώτου Ἐπισκό- της.
που Κρήτης. 26 Νίκωνος τοῦ «Μετανοεῖτε».
Σεπτεμβρίου 1 Νικολάου ὁσίου Κουρταλιώτου. 27 Γρηγορίου καί Γερασίμου τῶν Σιναϊτῶν.
2 Κοσμᾶ ὁσίου Ἐρημίτου, τοῦ Κρητός. Δεκεμβρίου 11 Νικηφόρου τοῦ Φωκᾶ.
4 Ἀνθίμου ὁσίου τοῦ νέου ἐκ Κεφαληνίας. 23 Τῶν ἁγίων Δέκα Μαρτύρων, τῶν ἐν
15 Ἰωάννου τοῦ ἐν Νέᾳ Ἐφέσῳ, Κρητός Κρήτῃ μαρτυρησάντων.
νεομάρτυρος. 30 Γεδεών νεομάρτυρος, τοῦ Καρακαλη-
18 Εὐμενίου, Ἀρχιεπισκόπου Γορτύνης. νοῦ.
102 103
Σημαντικότερα Ἱστορικά Γεγονότα 961: Ὁ στρατηγός Νικηφόρος Φωκᾶς
ἐπαναφέρει τήν Κρήτη στή Βυζαν-
τῆς Χριστιανικῆς Κρήτης τινή Αὐτοκρατορία.
961-1204: Βυζαντινή Διοίκηση (Β΄ Περίοδος).
1 μ.Χ.: Ἡ Χριστοῦ Γέννηση. Ἡ Κρήτη ἀποτε- 1211: Κατάληψη τῆς Κρήτης ἀπό τούς Βε-
λεῖ ἐπαρχία τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρα- νετούς. Ἀπαγόρευση τῆς ὕπαρξης
τορίας. ὀρθοδόξου Μητροπολίτη καί ὀρθο-
33: Οἱ Κρῆτες εὐαγγελίζονται τό χρι- δόξων Ἐπισκόπων στό νησί.
στιανισμό (Πράξ. Β΄ 11). 1211-1669: Βενετική Διοίκηση.
62-63: Ἄφιξη Ἀπ. Παύλου στήν Κρήτη καί 1272-1367: Περίοδος ἐπαναστάσεων κατά τῶν
τοποθέτηση τοῦ Ἀπ. Τίτου ὡς πρώ- Βενετῶν.
του Ἐπισκόπου Κρήτης. 1645-1648: Κατάληψη τῆς Κρήτης ἀπό τούς Ὀ-
250: Διωγμοί Δεκίου. θωμανούς. Ἐγκαθίδρυση καί πάλι
304: Διωγμοί Μαξιμιανοῦ. ὀρθοδόξου Μητροπολίτη καί Ἐπι-
395: Ὁριστική διαίρεση τῆς Ρωμαϊκῆς σκόπων στήν Κρήτη. Πρῶτος Μη-
Αὐτοκρατορίας. Ἡ Κρήτη ὑπάγεται τροπολίτης ὁ Νεόφυτος Πατελάρος.
στό ἀνατολικό τμῆμα (Βυζαντινή 1669: Παράδοση τοῦ Χάνδακα στούς Ὀθω-
Αὐτοκρατορία). μανούς μετά ἀπό πολιορκία 21 ἐτῶν.
395-824: Βυζαντινή Διοίκηση (Α΄ Περίοδος). 1669-1898: Ὀθωμανική Διοίκηση.
754: Ἡ Κρήτη ἀποσπᾶται ἀπό τήν παπική 1770: Ἡ ἐπανάσταση τοῦ Δασκαλογιάννη.
δικαιοδοσία και προσαρτᾶται στό 1821: Ἑλληνική ἐπανάσταση.
Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. 1866: 9 Νοεμβρίου: Ὁλοκαύτωμα Ἀρκαδίου.
824: Κατάληψη τῆς Κρήτης ἀπό Σαρακη- 1898: 2 Νοεμβρίου: Αὐτόνομη Κρητική Πο-
νούς Ἄραβες. λιτεία.
824-961: Ἀραβική Διοίκηση. 1900: α. Ὑπογραφή Σύμβασης Οἰκουμενικοῦ
104 105
Πατριαρχείου καί Κρητικῆς Πολιτείας 1991: 22 Ὀκτωβρίου: Ὁ ἀπό Χαλκηδόνος
ἀπό τοῦς ἐκπροσώπους: Κρήτης Βαρθολομαῖος ἐκλέγεται Ἀρχιεπίσκο-
Εὐμένιο καί Ἐλευθέριο Βενιζέλο. πος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώ-
β. Πρῶτος Καταστατικός Χάρτης τῆς μης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης.
Ἐκκλησίας Κρήτης. 1992: Πρώτη ἐπίσκεψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ
1913: 1 Δεκεμβρίου: Ἡ Κρήτη ἑνώνεται μέ Πατριάρχη στήν Κρήτη.
τό Ἑλληνικό Κράτος. 2001: 20 Ἰανουαρίου: Ἵδρυση Ἱ. Μητροπό-
1928: 4 Σεπτεμβρίου: Τό Οἰκουμενικό Πα- λεως Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί
τριαρχεῖο ἀναθέτει στήν Ἐκκλησία Βιάννου, ἐνάτης Μητροπόλεως στήν
τῆς Ἑλλάδος προσωρινῶς καί ἐπιτρο- Ἐκκλησία Κρήτης, μέ τόν ὑπ’ ἀριθμ.
πικῶς τή διοίκηση τῶν Νέων Χωρῶν, 1047/2000 Πατριαρχικό καί Συνοδικό
δηλαδή τῶν περιοχῶν πού προσαρ- Τόμο.
τήθηκαν μετά τούς βαλκανικούς πο- 2006: 26 Ἰουλίου: Ἐκδημία Ἀρχιεπισκόπου
λέμους τοῦ 1912-1913 στήν Ἑλληνική Κρήτης κυροῦ Τιμοθέου.
Ἐπικράτεια. Ἡ Κρήτη παραμένει στό 30 Αὐγούστου: Ἐκλογή νέου Ἀρ-
Πατριαρχεῖο. χιεπισκόπου Κρήτης τοῦ ἀπό Κυδω-
1941: 20-29 Μαΐου: Μάχη τῆς Κρήτης. Ἡ νίας καί Ἀποκορώνου κ. Εἰρηναίου.
ἀντίσταση τῶν Κρητῶν ἐναντίον τῶν 2008: 16 Ὀκτωβρίου: Ὁ Οἰκουμενικός Πα-
Ναζί. τριάρχης Κύριος Κύριος Βαρθολο-
1961: Νέος Καταστατικός Χάρτης τῆς Ἐκ- μαῖος μετά των Προκαθημένων τῶν
κλησίας Κρήτης. Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐπισκέφθηκε
1962: Ἀνύψωση τῶν Ἐπισκοπῶν τῆς Κρή- τήν Κρήτη κατά τό ἔτος τοῦ Ἀποστό-
της σέ Μητροπόλεις. λου Παύλου.
1967: Ἀνύψωση τῆς Μητροπόλεως Κρήτης 2016: Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθο-
σέ Ἀρχιεπισκοπή. δόξου Ἐκκλησίας στήν Κρήτη.
106 107
Α' ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
Ἕδρα: Ἀρκαλοχώρι Ἡρακλείου
Διεύθυνσις: Πολιτιστικόν Πολύκεντρον, Τ.Κ. 703 00
Τηλέφωνα: 28910 22042
28910 22069
Τηλέφωνον Μητροπολίτου: 28910 24610
Τηλεομοιοτυπικόν (Fax): 28910 24612
Ἠλεκτρον. Διεύθ. (e-mail): imarkal1@otenet.gr
ΕΠΕΤΗΡΙΣ Ἱστοσελίδα (web address): http://www.imakb.gr
Πρωτοσύγκελλος: Ἀρχιμ. Κορνήλιος Ἀθανασάκης.
Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος: Πρωτοπρ. Πέτρος
ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ Ψυλλάκης, τηλ. 2891022069. Ἀναπληρωτής Γενικός
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ, ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος: Πρωτοπρ. Σπυρίδων Φου-
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ καράκης. Γραμματεῖς: Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελ-
λάκης καί κ. Γεώργιος Στειακάκης τηλ. 2891022042.
Γραφεῖον Οἰκονομικῶν, Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.: Πρεσβ. Μιχαήλ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Παπαϊωάννου, τηλ. 2891024611. Λογιστής: κ. Βα-
σίλειος Μπουζούκης, τηλ. 2891024611. Γραφεῖον Γά-
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, μων: Πρωτοπρ. Πέτρος Ψυλλάκης, τηλ. 2891022069.
Καστελλίου καί Βιάννου, Ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Γραφεῖον Προσωπικοῦ, Γραφεῖον Διαζυγίων: Πρωτοπρ.
Πεδιάδος κ. Ἀνδρέας (Νανάκης), καθηγητής τῆς Δημήτριος Καπελλάκης, τηλ. 2891022042. Γραφεῖον
Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστη- Μητροπολίτου: Πρωτοπρ. Σπυρίδων Φουκαράκης,
μίου Θεσσαλονίκης. τηλ. 2891024609, 6979552221. Γραφεῖον Μισθοδοσίας:
κ. Βασίλειος Μπουζούκης, τηλ. 2891024611. Γραφεῖον
Χειροτονία: 3 Νοεμβρίου 2001. Ναοδομίας: Πρεσβ. Ἐμμανουήλ Πνευματικάκης, τηλ.
Ὀνομαστήρια: 4 Ἰουλίου 2891022069. Ὁδηγός Μητροπολίτου: -
108 109
ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ 5. Ὀργανισμός Διοικήσεως Μοναστηριακῆς Πε-
ριουσίας (Ο.Δ.Μ.Π.) Ν. Ἡρακλείου: ὁ Σεβ. Μητρο-
1. Μητροπολιτικόν Συμβούλιον: Πρόεδρος: Σεβ. πολίτης, ὡς δεύτερος ἀντιπρόεδρος τοῦ ὀργανι-
Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί σμοῦ.
Βιάννου κ. Ἀνδρέας. Μέλη: κα Μαρία Σκραφνάκη, 6. Διοικοῦσα Ἐπιτροπή Πατριαρχικῆς Ἀνωτάτης
Νομικός, κ. Παντελής Ἀποδουλιανάκης, Ἐκπρόσω- Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Κρήτης (2006-2021;)
πος Δ.Ο.Υ. Ἡρακλείου, Πρωτοπρ. Δημήτριος Κα- Πρόεδρος: - . Ἀντιπρόεδρος: Σεβ. Μητροπολίτης Γορ-
λαϊτζάκης, Πρεσβ. Ἀνδρέας Τσικανδυλάκης, κ. Κων- τύνης καί Ἀρκαδίας κ. Μακάριος. Μέλη: Σεβ. Μη-
σταντῖνος Σπυριδάκης, Ἐκκλησιαστικός Σύμβουλος. τροπολίτης Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκη-
Γραμματεύς: Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελλάκης. νός, Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου καί Σελίνου κ.
2. Ἐπισκοπικόν Δικαστήριον: Πρόεδρος: Σεβ. Μη- Ἀμφιλόχιος, Πρωτοπρ. Γεώργιος Μαρνέλλος - Ἀν.
τροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου Καθηγητής Π.Α.Ε.Α.Η.Κ., κ. Ἀπόστολος Μπουρνέλης
κ. Ἀνδρέας. Τακτικά Μέλη: Πρωτοπρεσβύτεροι Στυ- – Ἀν. Καθηγητής Π.Α.Ε.Α.Η.Κ., κ. Νικόλαος Παπα-
λιανός Βερίγος καί Στυλιανός Γεωργιαννάκης. Ἀνα- δογιαννάκης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης.
πληρωματικά Μέλη: Πρωτοπρεσβύτεροι Ἐμμανουήλ 7. Διοικητικόν Συμβούλιον «Νηστικακείου Μο-
Κοσιδεκάκης καί Δημήτριος Πάγκαλος. Γραμματεύς: νάδος Φροντίδος Ἡλικιωμένων»: Πρόεδρος: Σεβ.
Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελλάκης. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί
3. ΕΤΕΑΕΠ:: Πρόεδρος: Σεβ. Μητροπολίτης Ἀρκα- Βιάννου κ. Ἀνδρέας.
λοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας. Γραμ- 8. Διοικητικόν Συμβούλιον «Ψαράκειου Γηροκο-
ματεύς: Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελλάκης. Ταμίας- μείου Ἀρκαλοχωρίου»: Πρόεδρος: Σεβ. Μητρο-
Λογιστής: Πρεσβ. Μιχαήλ Παπαϊωάννου. πολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ.
4. Κέντρον Ἀλληλεγγύης καί Κοινωνικῆς Συνοχῆς: Ἀνδρέας.
Πρόεδρος· ὁ Σεβ. Μητροπολίτης. Ἀναπλ. Πρόεδρος·
Πρωτοπρ. Πέτρος Ψυλλάκης. Γραμματέας· Πρεσβ. ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Ἐλευθέριος Σκουλᾶς, Ταμίας· Πρωτοπρ. Ἐμμανουήλ
Κοσιδεκάκης, Μέλη· κ. Ἐμμανουήλ Χρονάκης καί α. Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων: Ἀρχιμ.
κ. Εὐάγγελος Δρακουτός. Ζαχαρίας Δορούκας, κ. Μαρίνος Δασκαλάκης.
110 111
β. Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῆς Νεότητος: Ἀρχιμ. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ
Μεθόδιος Φλουρῆς.
γ. Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τοῦ Θρησκευτικοῦ Του- 1. Κανακαράκης Ἐμμανουήλ, Σκινιᾶς Μονοφα-
ρισμοῦ: Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Χιώτης. τσίου, τηλ. 2891091540.
δ. Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί
2. Κοκολάκης Νικόλαος, Ἴνι Μονοφατσίου, τηλ.,
τῆς Θείας Λατρείας: Ἀρχιμ. Κορνήλιος Ἀθανασάκης.
2891091265.
ε. Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Φι-
λανθρωπίας: Πρωτοπρ. Ἐμμανουήλ Κιοστεράκης. 3. Κοσμαδάκης Μιλτιάδης, Συκολόγος Βιάννου,
στ. Μ.Κ.Ο. «Φιλοξενία»: Ἐκπρόσωπος Ἱ. Μητρο- τηλ. 2895081214
πόλεως: Πρωτοπρ. Ἐλευθέριος Σκουλᾶς. 4. Μακράκης Ζαχαρίας, Γεράκι, τηλ. 2891051588.
5. Πιταροκοίλης Ἰωάννης, Λαγοῦτα Μονοφατσίου,
Β΄ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ τηλ. 2891091422.
Ἱ. Ἐνοριακοί Ναοί: ἐνενήντα ἕνας (91) 6. Στρατάκης Ἐμμανουήλ, Ἀμιρᾶς Βιάννου, τηλ.
Ἐφημέριοι: ΠΕʹ 56, ΤΕʹ 04, ΔΕʹ 33, ΥΕʹ 13. 2895031477.
Ἱερεῖς: 96. 7. Στρατάκης Σταῦρος, Θραψανόν Πεδιάδος, τηλ.
Διάκονος: 1. 2891041205.
Ἱεροκήρυκες: 9.
8. Τσαγκατάκης Γεώργιος, Γαρίπα Μονοφατσίου,
Σύνολον ἐν ἐνεργείᾳ κληρικῶν: 106.
τηλ. 6974139862.
Συνταξιοῦχοι κληρικοί: 11.
Κληρικοί ἀποσπασμένοι εἰς τό ἐξωτερικόν: 14 9. Μαραγκάκης Νικόλαος, Εὐαγγελισμός Πεδιάδος,
τηλ. 2891031048.
ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΟΦΦΙΚΙΑΛΙΟΙ 10. Μελισσουργάκης Ἰωάννης, Μάρθα Πεδιάδος,
τηλ. 6970905139.
Ἐντιμολ. Ἄρχων Διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου τῆς
Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας κ. Νικηφόρος 11. Ἀγγελάκης Ἰωάννης, Βόνη Πεδιάδος, τηλ.
Ψυλλάκης. Καστέλλι Πεδιάδος, τηλ. 2891031324. 6946929519.
112 113
Γ' ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
114
1. ΕΝΟΡΙΕΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ, ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ
ΚΑΤΑ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
116
Πατσίδερος Ἁγίου Ἀντωνίου Κοσιδεκάκης Ἐμμανουήλ 2891022129, 6972920360
Ρουσοχώρια Ἁγίου Γεωργίου Ψυλλάκης Πέτρος 2891023326, 6974753116
Φιλίσια Ἁγίας Μακρίνας Πελεκανάκης Παρθένιος 2810771252, 6974967700
Χουμέρι Ἁγίου Φανουρίου Καπελλάκης Δημήτριος 6972733839
ΤΑΧ. ΚΩΔΙΚΕΣ: 703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ, 701 00 ΑΡΧΑΝΕΣ, 700 06 ΚΑΣΤΕΛΛΙ
118
Πολυθέα (Πηγαϊδούρι) Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κιοστεράκης Ἐμμανουήλ 6974993829
Σαμπᾶς Προφήτου Ἠλιού Τζιμπιμπάκης Νικόλαος 6948584644
Σμάρι Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Χαλεπάκης Νικόλαος 6942844185
ΤΑΧ. ΚΩΔΙΚΕΣ: 700 06 ΚΑΣΤΕΛΛΙ, 703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ, 700 15 ΕΜΠΑΡΟΣ
120
Τσούτσουρας Ἁγίου Παντελεήμονος Ντόμπρεβ Ἰβάν 6981736342
Φαβριανά Ἁγίου Ἀντωνίου Παπαδάκης Γρηγόριος 6976977123
Φιλίπποι Τιμίου Προδρόμου Τσικανδυλάκης Ἀνδρέας 6944260439
ΤΑΧ. ΚΩΔΙΚΕΣ: 703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ, 700 15 ΕΜΠΑΡΟΣ, 700 10 ΠΥΡΓΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Ἄνω Βιάννος-
-Ἅγιος Δημήτριος Ἁγίου Δημητρίου Μπριντάκης Πολυχρόνης 2895022522, 6944859973
122 123
γ) Κήρυκες Θείου λόγου: Ἀρχιμ. Ζαχαρίας Δορού- εἰς τό Ἀρκαλοχώρι μέ διδάσκοντα τόν κ. Παναγιώτην
κας, Ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Ζαχαράκης, Ἀρχιμ. Φιλόθεος Τσίγκον, τηλ. 6941474813 καί εἰς τήν Ἄνω Βιάννον
Πηγιάκης, Ἀρχιμ. Μεθόδιος Φλουρῆς, Ἀρχιμ. Εὐμέ- μέ διδάσκοντα τόν κ. Μιχαήλ Ραπτάκην, τηλ.
νιος Καμπουράκης, Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Χιώτης, κληρικοί 6981529751.
καί λαϊκοί θεολόγοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. 4. Σχολή Ἁγιογραφίας. Λειτουργεῖ εἰς Ἀρκαλοχώρι,
2.Ἱερά Ἐξομολόγησις: Καστέλλι καί Θραψανόν μέ διδάσκοντα τόν κ. Ἀντώ-
Ὑπό ἐντεταλμένων πνευματικῶν. νιον Βλαστόν, τηλ. 6972427540.
5. Σχολή Κιθάρας. Λειτουργεῖ εἰς τό Ἀρκαλοχώρι,
Ε΄ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου
Ἀρκαλοχωρίου καί διδάσκοντα τόν κ. Σωτήριον
1. Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς «Χρύσανθος ἐκ
Ἀλεξάκην.
Μαδύτου ὁ Προύσης». Ἱδρύθη τόν Σεπτέμβριον τοῦ
6. Σχολή Παραδοσιακῶν Χορῶν. Λειτουργεῖ εἰς
2002 (ἄδεια λειτουργίας Ὑπ. Πολιτισμοῦ: Ἀρ. ΥΠ.
Ἀρκαλοχώρι, Καστέλλι καί Θραψανό. Διδάσκων· κ.
ΠΟΚΑΤΕΧΝ/ Δ/13533, Φ.Ε.Κ 353/2003, τεῦχος Β΄).
Μιχαήλ Κορναράκης, τηλ. 6982327086.
Ἕδρα· Θραψανό Ἡρακλείου. Τ.Κ. 700 06 Καστέλλι.
7. Σχολή Ψηφιδωτοῦ. Λειτουργεῖ εἰς τό Ἀρκαλο-
Παραρτήματα· Ἀρκαλοχώρι, Καστέλλι, Θραψανόν,
χώρι. Διδάσκων· κ. Νικόλαος Μανιουδάκης, τηλ.
Ἄρβη. Διευθυντής· Μουσικολ. κ. Ἀνδρέας Γιακου-
6972074850.
μάκης, τηλ. 6977394527. Διδάσκοντες· π. Ἐμμανουήλ
8. Σχολή Ἀργαλειοῦ-Πλεξίματος. Λειτουργεῖ εἰς
Τσικριτσάκης, τηλ. 6937409243 καί κ. Βασίλειος Δα-
τό Ἀρκαλοχώρι.
μιανάκης, τηλ. 6972448458.
9. Σχολή ἐκμαθήσεως τεχνικῆς «ντεκουπάζ». Λει-
2. Σχολή Πρακτικῆς Ψαλτικῆς. Λειτουργεῖ εἰς τό
τουργεῖ εἰς Ἀρκαλοχώρι, Βιάννο καί Ἄρβη. Ὑπεύθυνη·
Ἀρκαλοχώρι μέ διδάσκοντα τόν κ. Ἐμμανουήλ Κο-
κα Γεωργία Ἀγριμάνη, τηλ. 6988389376.
κολάκην, Συνταξιοῦχον Γυμνασιάρχην, τηλ. 28910-
10. Σχολή Γονέων καί Ὑγείας. Λειτουργεῖ εἰς τό
22381 καί εἰς τήν Ἄνω Βιάννον μέ διδάσκοντες τούς
Ἀρκαλοχώρι ἀπό τόν Νοέμβριον τοῦ ἔτους 2012.
π. Ἰωάννην Κοντάκην καί π. Γεώργιον Χριστοδου-
Ὑπεύθυνος· π. Σπυρίδων Φουκαράκης.
λάκην, τηλ. 6949140164.
11. Τμῆμα Θεατρικοῦ Ἐργαστηρίου (ἐν συνεργα-
3. Σχολή Παραδοσιακῶν Ὀργάνων. Λειτουργεῖ
124 125
σίᾳ μετά τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Ἀρκαλοχωρίου): θήσεως γραφῆς Braille, Ἀργαλειοῦ - Πλεξίματος,
Ὑπεύθυνη: κα Λίτσα Μαρκοπούλου, τηλ. 6987073513. Γονέων καί Ὑγείας, ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν,
12. Τμῆμα Νεανικῆς Χορωδίας Παραδοσιακοῦ ἐκμαθήσεως τεχνικῆς «ντεκουπάζ», βιβλιοθήκης,
Τραγουδιοῦ: Λειτουργεῖ εἰς τό Ἀρκαλοχώρι καί εἰς μουσείου, τῶν τμημάτων Θεατρικοῦ Ἐργαστηρίου,
τό Καστέλλι. Νεανικῆς Χορωδίας Παραδοσιακοῦ Τραγουδιοῦ,
13. Σχολή ἐκμαθήσεως γραφῆς Braille. Λειτουργεῖ Χειροποιήτων Κατασκευῶν, καθώς τῆς ὑπό σύστασιν
εἰς τό Ἀρκαλοχώρι, ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Συλ- σχολῆς γλυπτικῆς.
λόγου τυφλῶν Ἡρακλείου. Ὑπεύθυνοι· π. Ἐμμανουήλ 17. Ἐκδόσεις Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Πνευματικάκης, τηλ. 6948778402 καί κ. Γεώργιος α) Περιοδικόν «ΠΡΟΘΕΣΗ»· Ἀποτελεῖ ἔκδοσιν
Στειακάκης, 6946260472. τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὑπεύθυνος·
14. Σχολή ἐκμαθήσεως τεχνικῆς πλεξίματος ψά- Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Χιώτης.
θινης καρέκλας: Λειτουργεῖ εἰς τό Ἀρκαλοχώρι. β) Ἡμερολόγιον· Ἐκδίδεται κατ’ ἔτος ὑπό τῆς καθ’
Ὑπεύθυνος: κ. Ἰωάννης Χουλάκης, τηλ. 6974544842. ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὑπεύθυνος· Ἀρχιμ. Ἱερό-
15. Βιβλιοπωλεῖον Ἱ. Μητροπόλεως. Διεύθυνσις: θεος Χιώτης.
Ὁδός Γεωργίου Ψαράκη, Τ.Κ. 703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ, 18. Τεχνική Ὑπηρεσία Ἱ. Μητροπόλεως. Συνε-
τηλ.-Fax: 28910-24630. Ὑπεύθυνος Βιβλιοπωλείου· στήθη τόν Νοέμβριον τοῦ 2002 (Φ.Ε.Κ. 1472/22-
π. Εὐάγγελος Ἀναγιάννης. 11-2002, τεῦχος Β΄). Κανονισμός Λειτουργίας εἰς
16. Πολιτιστικόν Πολύκεντρον. Ἱδρύθη τόν Ἀπρί- τό Φ.Ε.Κ. 721/30-5-2005, τεῦχος Β΄.
λιον τοῦ 2004. Ἕδρα· Ἀρκαλοχώρι Ἡρακλείου. Τ.Κ.
703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ. Ἵδρυσις καί Καταστατικόν ΣΤ' ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
Λειτουργίας εἰς τό Φ.Ε.Κ. 884/14-06-2004, τεῦχος
1. «Κέντρον Ἀλληλεγγύης καί Κοινωνικῆς Συ-
Β΄. Συνεστήθη ὡς Ν.Π.Ι.Δ. καί ἀπετέλεσεν τόν χῶρον
νοχῆς». Συνεστήθη καί λειτουργεῖ εἰς τό Ἀρκαλοχώρι
ἐγκαταστάσεως τῶν γραφείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπό-
Ἡρακλείου ὡς Ἐκκλησιαστικόν, Πολιτιστικόν καί
λεως, τῶν Σχολῶν Βυζαντινῆς Μουσικῆς, Ἁγιογρα-
Φιλανθρωπικόν Ἵδρυμα. Ἀποτελεῖ Ν.Π.Ι.Δ. μή κερ-
φίας, Πρακτικῆς Ψαλτικῆς, Παραδοσιακῶν Ὀργάνων,
δοσκοπικοῦ χαρακτῆρος μέ καταστατικόν συστά-
Κιθάρας, Παραδοσιακῶν Χορῶν, Ψηφιδωτοῦ, ἐκμα-
σεως, τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη εἰς τό Φ.Ε.Κ. 893/19-
126 127
05-2015, τεῦχος Β΄ καί συνεπικουρεῖ τούς σκοπούς Ἀμπελικάκης, Ἀναπλ. Γραμματέως· Πρωτοπρ. Ἐμμα-
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου νουήλ Κοσιδεκάκης, Μέλη· κα Αἰκατερίνη Καραντι-
καί Βιάννου. νάκη, κα Δήμητρα Τσαλίκα καί κα Μαρῖνα Πετράκη.
Τό Πολιτιστικόν καί Φιλανθρωπικόν Ἵδρυμα «Κέν- δ) «Τομέας Σχολῶν» (Βυζαντινῆς Μουσικῆς, Πρα-
τρον Ἀλληλεγγύης καί Κοινωνικῆς Συνοχῆς» στη- κτικῆς Ψαλτικῆς, Κιθάρας, Βυζαντινῆς Ἁγιογραφίας,
ρίζει τούς κάτωθι Τομέας πού ἀνήκουν εἰς τήν δι- Ψηφιδωτοῦ, Ὑφαντουργίας, Παραδοσιακῶν Μουσικῶν
καιοδοσίαν του: Ὀργάνων, Παραδοσιακῶν Χορῶν καί Ἠλεκτρονικῶν
α) «Γενικόν Φιλόπτωχον Ταμεῖον». Ἕδρα· Ἀρκα- Ὑπολογιστῶν). Γραμματεύς· Πρωτοπρ. Νικόλαος
λοχώρι Ἡρακλείου. Τ.Κ. 703 00 ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ, τηλ. Σταματάκης, Ἀναπλ. Γραμματέως· Πρεσβ. Μιχαήλ
28910-22069. (Φ.Ε.Κ. ἱδρύσεως 1472/τ.Β΄/22−11−2002 Παπαϊωάννου, Μέλη· κ. Γεώργιος Μουστακάκης, κ.
καί Φ.Ε.Κ. ἐγκρίσεως Καταστατικοῦ 821/τ.Β΄/ Στέφανος Ψυλλάκης καί κ. Στυλιανός Ψαραδάκης.
12−05−2011). Γραμματεύς· Πρωτοπρ. Πέτρος Ψυλ- ε) «Ἐπιτροπή Νεότητος». Γραμματεύς· Ἀρχιμ. Με-
λάκης. Ἀναπλ. Γραμματέως· κ. Ἰωάννης Κατζαγιαν- θόδιος Φλουρῆς, Ἀναπλ. Γραμματέως· Πρεσβ. Ἐμμα-
νάκης. Μέλη· Πρεσβ. Ἐλευθέριος Σκουλᾶς· κ. Ἐμμα- νουήλ Ραπτάκης, Μέλη· Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Χιώτης,
νουήλ Χρονάκης καί κα Λεμονιά Πετράκη. Πρωτοπρ. Σπυρίδων Φουκαράκης καί Πρωτοπρ. Νι-
β) «Παγκοινιά Παιδικοῦ Γεύματος» (Φ.Ε.Κ. ἱδρύ- κόλαος Σταματάκης.
σεως 1843/τ.Β΄/24−11−2010 καί Φ.Ε.Κ. διορθώσεως στ) «Ἐργαστήριον Παρασκευῆς Γευμάτων». Γραμ-
σφάλματος 2154/τ.Β΄/31−12−2010). Καθημερινή δια- ματεύς· Πρωτοπρ. Σπυρίδων Φουκαράκης, Ἀναπλ.
νομή γεύματος καί δεκατιανῶν δι’ ἐνενήκοντα (90) Γραμματέως· κα Χρυσούλα Κεγκέρογλου, Μέλη· κα
παιδιά. Γραμματεύς· Πρωτοπρ. Πέτρος Ψυλλάκης, Χρυσούλα Ἀποστολάκη, κα Αἰκατερίνη Βαγιοῦ καί
Ἀναπλ. Γραμματέως· κ. Νικόλαος Μανωλαράκης, κα Σοφία Λιανάκη.
Μέλη· κ. Ἰωάννης Κατζαγιαννάκης, κ. Κωνσταντῖνος 2. Πρός ὑλοποίησιν τῶν σκοπῶν τοῦ Ἱδρύματος
Γκαντάτσιος καί κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος. καί προκειμένου νά θεραπεύονται αἱ ἀνάγκαι αὐτῶν,
γ) «Ἔνδυμα Ἀγάπης». Λειτουργεῖ ἀπό τό ἔτος 2014 διά τῆς παροχῆς ὑπηρεσιῶν ὑγείας, δύνανται νά
εἰς τό Ἀρκαλοχώρι καί διανέμει εἴδη ρουχισμοῦ εἰς δροῦν αὐτοτελῶς καί παραλλήλως μετ’ αὐτοῦ τά
ἀναξιοπαθοῦντας. Γραμματεύς· Ἀρχιμ. Μελχισεδέκ κάτωθι Ν.Π.Ι.Δ.:
128 129
α) «Νηστικάκειος Μονάδα Φροντίδος Ἡλικιωμέ- περίθαλψις τῶν γερόντων, ἀλλά καί τῶν πασχόντων
νων». Ἱδρύθη τόν Ἀπρίλιον τοῦ 2005. Ἕδρα· Πολυθέα ἀπό τήν νόσον Ἀλτσχάϊμερ. Τό Ἵδρυμα διοικεῖται
Πεδιάδος. Τ.Κ. 700 06 ΚΑΣΤΕΛΛΙ, τηλ. 28910-32223. ἀπό δεκαμελές (10) Διοικητικόν Συμβούλιον τό
Ἐνεκαινιάσθη τόν Μάιον 2009 καί λειτουργεῖ ὡς ὁποῖον ἀποτελεῖται ἐκ τῶν κάτωθι: Πρόεδρος: Σεβ.
Ν.Π.Ι.Δ. σύμφωνα μέ τό Φ.Ε.Κ. 498/ 14−4−2005, τ. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάν-
Β΄. Πρόεδρος: Σεβ. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, νου κ. Ἀνδρέας. Ἀντιπρόεδρος: κα Μαριάνθη Κου-
Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας. Ἀντιπρόεδρος:- σκουμπεκάκη. Γραμματέας: κα Ἀργυρώ Λυραράκη.
. Γραμματέας: κ. Κατζαγιαννάκης Ἰωάννης. Μέλη: κ. Ταμίας: κ. Νικόλαος Μανωλαράκης. Μέλη: κ. Ἐμμα-
Γρηνάκης Γεώργιος, κ. Βιδάκης Γεώργιος. Ὑπεύθυνοι: νουήλ Κοκολάκης, κ. Ἐμμανουήλ Νάνος, κα Ἄννα
Ἀρχιμ. Μεθόδιος Φλουρῆς, Πρωτοπρ. Ἐμμανουήλ Μανουκάκη-Μεταξάκη, κ. Ἰωάννης Κυριακάκης, κ.
Κιοστεράκης, τηλ. 28910-32223. Ἀντώνιος Χρονάκης καί κα Βάνα Φραγκάκη. Ἐκτελ.
β) «Κοινωνικόν Ἰατρεῖον-Φαρμακεῖον Ἱερᾶς Μη- Γραμματέας: π. Ἐμμανουήλ Πνευματικάκης. Email:
τροπόλεως Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάν- psarakeioidryma@gmail.com
νου καί Δήμου Μινώα Πεδιάδος»: Συνεστήθη τό 4. Ποιμαντική Διακονία Ἀλλοδαπῶν. Αἰδεσιμ.
ἔτος 2013 μέ ἕδρα τό Ἀρκαλοχώρι καί δυναμικότητος Οἰκονόμος Ἰβάν Ντόμπρεβ.
περί τούς σαράντα ἐννέα (49) ἰατρούς ὅλων τῶν 5. Τράπεζα Αἵματος: α) Λειτουργεῖ εἰς τόν Ἱερόν
εἰδικοτήτων (Φ.Ε.Κ. 930/14−04−2014, τ.Β΄). Καθεδρικόν Ναόν Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος
3. «Ψαράκειον Γηροκομεῖον». Μέ τό ὑπ’ ἀριθμ. Ἀρκαλοχωρίου. Ἕδρα: Ἀρκαλοχώρι, Τ.Κ. 703 00,
Φ.Ε.Κ. 2273/τ.Β΄/12-09-2013 συνεστήθη τό αὐτο- τηλ. καί φαξ 28910 22041. Ὑπεύθυνος: Πρωτοπρ.
τελές Κοινωφελές Ἵδρυμα ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Ψα- Δημήτριος Πάγκαλος. β) Λειτουργεῖ εἰς τόν Ἱερόν
ράκειον Γηροκομεῖον Ἀρκαλοχωρίου», τό ὁποῖον Ἐνοριακόν Ναόν Τιμίου Σταυροῦ Θραψανοῦ Πεδιά-
λειτουργεῖ ὡς Ν.Π.Ι.Δ. καί ἔχει ἕδρα τό δημοτικόν δος. Ἕδρα: Θραψανόν, Τ.Κ. 700 06, τηλ. 6937409243.
διαμέρισμα Ἀρκαλοχωρίου Ἡρακλείου Κρήτης. Σκο- Ὑπεύθυνος: Πρωτοπρ. Ἐμμανουήλ Τσικριτσάκης.
πός τοῦ Ἱδρύματος, τό ὁποῖον θά ἀποτελέσῃ τό 6. Ἐνοριακά Φιλόπτωχα.
πρῶτον κέντρον μονίμου ἤ περιοδικῆς περιθάλψεως 7. Γεροντία: Συνεκροτήθη ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾷ
τῶν ἐκ τῆς νόσου Ἀλτσχάϊμερ πασχόντων, εἶναι ἡ Μητροπόλει, ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου αὐτῆς,
130 131
9μελής «Ἐπιτροπή Γεροντίας», ἔχουσα συμβουλευ- Μνημεῖα: α) Ἅγ. Παντελεήμων Καρουζανῶν, 15ου
τικόν καί βοηθητικόν ρόλον ἐπί ἀντιμετωπίσεως καί αἰῶνος. β) Μικρά Ἐπισκοπή Παρτίρων. γ) Ἱερός Κοι-
ἐπιλύσεως τῶν ἐν γένει ἐφημεριακῶν καί ποιμαν- μητηριακός Ναός Μιχαήλ Ἀρχαγγέλλου Ἀρκαλο-
τικῶν ζητημάτων. χωρίου 14ου αἰῶνος. δ) Ἅγ. Γεώργιος Ἐμπάρου 13ου
αἰῶνος. ε) Βυζαντινοί ναοί, εἰς τήν θέσιν Κάστελλος
Ζ' ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ Κάτω Καστελλιανῶν, (Κοίμησις Θεοτόκου, Εἰσόδια
Θεοτόκου, Ἁγία Ἀναστασία) πιθανόν 14ου αἰῶνος.
1. Τοπικές Ἑορτές: α) Νικάνδρου τοῦ Μυροβλήτου
στ) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, εἰς τήν θέσιν Δρα-
ἐκ Ριζοκάστρου Καστελλιανῶν, Τετάρτης Διακαι-
κονερόν, Ἐνορίας Γαλατᾶ, ζ) Ἱ. Ναός Σωτῆρος Χρι-
νησίμου. β) Ἁγίας Μαρίνης Βόνης, 17ῃ Ἰουλίου. γ)
στοῦ καί Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἐνορίας Κασ-
Ἁγ. Νικήτα Ἀχεντριᾶ, 15ῃ Σεπτεμβρίου. δ) Ἱεροῦ
σάνων. η) Βυζαντινόν ἐκκλησάκι Ἁγίου Δημητρίου
Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Ἱεροσολυμί-
εἰς τόν Ἀχεντριᾶ, 13ου αἰῶνος ἐξ ὁλοκλήρου ἁγιο-
του, Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης, (Πολιοῦχος Ἀρκαλο-
γραφημένον. θ) Ἱεροί ναοί Ἁγίου Ἰωάννου καί Ἁγίου
χωρίου) 4ῃ Ἰουλίου. ε) Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου
Χαραλάμπους εἰς τόν Ἀχεντριᾶ, ἐνετικῆς περιόδου.
Μηλιαράδων (Παναγία Δέτη), 25ῃ Μαρτίου. στ)
ι) Ἱ. Ναός Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, εἰς τόν
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ἀρκαλοχωρίου,
οἰκισμόν Χανδροῦ, χρονολογούμενος μεταξύ 961-
(Ἱερός Καθεδρικός Ναός Ἀρκαλοχωρίου) 6ῃ
1200 μ.Χ.
Αὐγούστου. ζ) Ἁγίου Παντελεήμονος Καρουζανῶν,
4. Ἱστορικά Μνημεῖα: Μνημεῖον θυμάτων ἐθνικῆς
27ῃ Ἰουλίου, η) Παναγίας Κερᾶς Παρτίρων, 15ῃ
ἀντιστάσεως εἰς τήν θέσιν Σελί Ἀμιρᾶς Βιάννου.
Αὐγούστου. θ) Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἁγίας Μονῆς
Βιάννου, 15ῃ Αὐγούστου.
Εἰκόνες περίπυστοι: Ἁγίας Μονῆς Βιάννου 15ου
αἰῶνος.
3. Ἐκκλησιαστικά Μνημεῖα: Πλῆθος βυζαντινῶν
καί μεταβυζαντινῶν ναῶν, εἰδικῶς εἰς τήν περιφέ-
ρειαν τῶν παλαιοτέρων Ἐπισκοπῶν Ἀρκαδίας καί
Ἰνάτου. Ἐπιλεκτικῶς ἀναφέρονται τά ἐξῆς βυζαντινά
132 133
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
134 135
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
136 137
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
138 139
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
140 141
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
142 143
Ἐξώφυλλον:
Ἡ κλειστή κεντρική Πύλη
τοῦ Πατριαρχείου (1821-2021).
Tόπος Μαρτυρίου
τοῦ Πατριάρχη Γρηγορίου Ε´
στίς 10 Ἀπριλίου 1821
Ὀπισθόφυλλον:
Ἡ κλειστή κεντρική Πύλη
τοῦ Πατριαρχείου
ἐπί Ὀθωμανικῆς ἐποχῆς
Κείμενα:
Σεβ. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου,
Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας
Ἐπιτροπή Ἐκδόσεως:
Πρωτοπρ. Δημήτριος Καπελλάκης
Πρεσβ. Μιχαήλ Παπαϊωάννου
κ. Γεώργιος Στειακάκης
Ὑπεύθυνος Ἐκδόσεως:
Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Χιώτης
Ἐκτύπωση-Βιβλιοδεσία:
«ΤΥΠΟΚΡΕΤΑ α.ε.» www.kazanakis.gr
Η Μ ΕΡ Ο Λ Ο Γ Ι Ο Ν 2 Ο2 1
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡ ΧΕΙΟΝ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2Ο21
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ