‫اول و آﺧﺮ ھﺮﭼﯿﺰ ﺧﺪاﺳﺖ‬

‫ﺑﯿﺮون راﻧﺪه‬

‫ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﺑﮑﺖ‬

‫ﻋﻨﻮان‪ :‬ﺑﯿﺮون راﻧﺪه‬

‫ﻣﻮﺿﻮع‪ :‬داﺳﺘﺎن‬

‫ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ اﺛﺮ‬
‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه‪ :‬ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﺑﮑﺖ‬

‫ﻣﱰﺟﻢ‪ :‬اﺑﻮاﳊﺴﻦ ﳒﻔﯽ‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﯾﺖ اﯾﻨﱰﻧﺘﯽ ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬

‫ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺖ اﯾﻨﱰﻧﺘﯽ زون‪ ،‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ از اﻣﮑﺎﻧـﺎت دﯾﮕـﺮ‬

‫ﻣﺎ ﳘﭽﻮن دﺳﱰﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﺎﻟﺒﻬﺎی ﳐﺘﻠﻒ اﯾـﻦ ﮐﺘـﺎب اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑـﯽ ﺑـﺮای‬
‫ﺷﻨﯿﺪن آﺛﺎر ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻨﺪه ﺻﻮﺗﯽ و ﯾـﺎ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آ‪‬ﺎ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﮔﻮﺷـﯽ ﺗﻠﻔـﻦ ﳘـﺮاه ﺗـﺎن اﺳـﺘﻔﺎده ﮐـﺮده و‬ ‫ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت‬
‫ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ و ﺗﺎزه ﺗﺮﯾﻦ آﻓﺮﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨـﺪان ﺟﻬـﺎن‬
‫را درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﯾﺎن ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺴﺨﻪ راﯾﮕﺎن از ﮐﺘﺎب ﳑﮑـﻦ اﺳـﺖ دارای‬
‫ﳏﺪودﯾﺘﻬﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﻋﺪم ﺣﻖ ﮐﭙﯽ ﺑﺮداری ﺑﺎﺷـﺪ‪ ،‬ﺑـﺮای درﯾﺎﻓـﺖ‬
‫ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺪون ﳏﺪودﯾﺖ آن ﺑﺎ ﻣﺎ ﲤﺎس ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪.‬‬
‫اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻤﺎس‬

‫ﺳﺎﯾﺖ اﯾﻨﱰﻧﺘﯽ‪www.ketabnak.com :‬‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-1-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﭘﻠﮑﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﻦ ھﺰار ﺑﺎر ﭘﻠﮫھﺎﯾﺶ را ﺷﻤﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﭼﮫ ھﻨﮕﺎم ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ و ﭼﮫ ھﻨﮕﺎم ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪن‪،‬‬
‫اﻣﺎ رﻗﻢ دﯾﮕﺮ در ﺣﺎﻓﻈﮫام ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻔﮭﻤﯿﺪم ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ وﻗﺘﯽ ﭘﺎﯾﻢ روی ﭘﯿﺎده روﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﮏ و‬
‫وﻗﺘﯽ آن ﭘﺎﯾﻢ روی اوﻟﯿﻦ ﭘﻠﮫ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ دو و ھﻤﯿﻦﻃﻮر ﺗﺎ آﺧﺮ‪ ،‬ﯾﺎ اﺻﻼَ ﭘﯿﺎده رو را ﺑﮫ ﺣﺴﺎب‬
‫ﻧﯿﺎورم‪ .‬ﺑﺎﻻی ﭘﻠﮫھﺎ ﮐﮫ ﻣﯽرﺳﯿﺪم ﺑﺎز ﺳﺮ ھﻤﯿﻦ ﻗﻀﯿﮫ ﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﻣﻘﺼﻮدم از ﺑﺎﻻ‬
‫ﺑﮫ ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﻋﯿﻨﺎَ ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﺑﻮد‪ ،‬اﻏﺮاق ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ از ﮐﺠﺎ ﺷﺮوع ﮐﻨﻢ و ﺑﮫ ﮐﺠﺎ ﺧﺘﻢ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﻼ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽرﺳﯿﺪم و ھﯿﭽﻮﻗﺖ ھﻢ ﻧﻤﯽﻓﮭﻤﯿﺪم ﮐﺪاﻣﺶ‬
‫اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻣﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﮫ ﺳﮫ رﻗﻢ ﮐﺎﻣ َ‬
‫ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ‪ .‬و وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ رﻗﻢ دﯾﮕﺮ در ﺣﺎﻓﻈﮫام ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻘﺼﻮدم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﯿﭻﮐﺪام از آن‬
‫ﺳﮫ رﻗﻢ دﯾﮕﺮ در ﺣﺎﻓﻈﮫام ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ وﻗﺘﯽ ھﻢ در ﺣﺎﻓﻈﮫام ﯾﮑﯽ از آن ﺳﮫ رﻗﻢ را ‪ ،‬ﮐﮫ ﺣﺘﻤﺎَ آن ﺟﺎ‬
‫ھﺴﺖ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻓﻘﻂ ھﻤﺎن را ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ آن دوﺗﺎی دﯾﮕﺮ را از آن ﺑﮫ دﺳﺖ ﺑﯿﺎورم‪ .‬و‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ دوﺗﺎﯾﺶ را ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﺮدم ﺑﺎز ﺳﻮﻣﯽاش را ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺴﺖ‪ .‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ھﺮ ﺳﮫ ﺗﺎ را ﺑﺎ ھﻢ در‬
‫ﺣﺎﻓﻈﮫ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺸﻮد آنھﺎ را‪ ،‬ھﺮ ﺳﮫ ﺗﺎ را ﺷﻨﺎﺧﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﮐُﺸﻨﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺎﻃﺮهھﺎ را ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ‪ .‬ﭘﺲ‬
‫ﻼ ﺑﺎﯾﺪ آنھﺎ را ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪،‬‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰھﺎ را ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد‪ ،‬ھﻤﺎنھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮای آدم ﻋﺰﯾﺰﻧﺪ‪ .‬ﯾﺎ ﻧﮫ‪ ،‬اﺻ َ‬
‫ﭼﻮن اﮔﺮ ﻓﮑﺮﺷﺎن را ﻧﮑﻨﯽ ﺧﻄﺮ اﯾﻦ ھﺴﺖ ﮐﮫ آنھﺎ را ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ در ﺣﺎﻓﻈﮫ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯽ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﻣﺪﺗﯽ‪ ،‬ﯾﮏ ﻣﺪت ﺣﺴﺎﺑﯽ‪ ،‬ﻓﮑﺮﺷﺎن را ﺑﮑﻨﯽ‪ ،‬ھﺮ روز و ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در روز‪ ،‬ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻻﯾﮫ ﻟﺠﻦ‬
‫روﯾﺸﺎن را ﺑﮕﯿﺮد ﺑﮫ ﻃﻮری ﮐﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﯽ از آن رد ﺑﺸﻮی‪ .‬اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﮐﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﺎزه ﺷﻤﺎره ﭘﻠﮫھﺎ رﺑﻄﯽ ﺑﮫ ﻗﻀﯿﮫ ﻧﺪارد‪ .‬ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﮫ ذھﻦ ﺳﭙﺮد اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﭘﻠﮑﺎن ﺑﻠﻨﺪ‬
‫ﻧﺒﻮد و اﯾﻦ را ﻣﻦ ﺑﮫ ذھﻦ ﺳﭙﺮدم‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﺑﭽﮫ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﺑﺎ ﭘﻠﮑﺎنھﺎی دﯾﮕﺮ ﮐﮫ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﻠﻨﺪ‬
‫ﻧﺒﻮد‪ ،‬از ﺑﺲ آنھﺎ را ھﺮ روز ﻣﯽدﯾﺪ و از آنھﺎ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﺮﻓﺖ و روی ﭘﻠﮫھﺎﯾﺸﺎن ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮد‪،‬‬
‫ﻗﺎپﺑﺎزی ﯾﺎ ﺑﺎزیھﺎی دﯾﮕﺮ ﮐﮫ ﺣﺘﯽ اﺳﻤﺸﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬آﻧﻮﻗﺖ اﯾﻦ ﺑﺮای ﻣﺮد ﺑﺎﻟﻎ‪ ،‬ﻣﺮد‬
‫ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎﻟﻎ‪ ،‬ﭼﮫ اھﻤﯿﺘﯽ داﺷﺖ؟‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺳﻘﻮط ﭼﻨﺪان ﺳﺨﺖ ﻧﺒﻮد‪ .‬در ﺣﯿﻦ ﺳﻘﻮط ﺻﺪای ﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪن در را ﺷﻨﯿﺪم و اﯾﻦ ﺑﺮاﯾﻢ‪ ،‬در‬
‫ﻋﯿﻦ ﺳﻘﻮط‪ ،‬ﻣﺎﯾﮫ دﻟﮕﺮﻣﯽ ﺑﻮد‪ .‬زﯾﺮا ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﺗﺎ ﺗﻮی ﮐﻮﭼﮫ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻮب‬
‫ﺑﺮﻧﺪاﺷﺘﮫاﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ رھﮕﺬرھﺎ ﭼﻮﺑﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬زﯾﺮا اﮔﺮ ﻗﺼﺪﺷﺎن اﯾﻦ ﺑﻮد‪ ،‬در را ﻧﻤﯽﺑﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ آن‬
‫را ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﮫ ﺗﻮی دھﻠﯿﺰ ﺟﻤﻊ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از ﮐﺘﮏ ﺧﻮردن ﻣﻦ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻧﺪ و‬
‫ﻋﺒﺮت ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ اﯾﻦﺑﺎر ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ راﺿﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﯿﺮوﻧﻢ ﺑﯿﻨﺪازﻧﺪ و ﺧﻼص‪ .‬ﭘﯿﺶ از اﯾﻦﮐﮫ‬
‫ﺗﻮی ﮔﻮدال راهآب ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮم ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺮدم ﮐﮫ اﯾﻦ اﺳﺘﺪﻻل را ﺑﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ‪.‬‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-2-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫در اﯾﻦ وﺿﻊ و ﺣﺎل‪ ،‬ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺠﺒﻮرم ﻧﻤﯽﮐﺮد ﮐﮫ ﻓﻮراَ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺸﻮم‪ .‬آرﻧﺠﻢ را‪ ،‬ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﮫ ﯾﺎدم‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﭘﯿﺎده رو ﺗﮑﯿﮫ دادم‪ ،‬ﮔﻮﺷﻢ را ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻒ دﺳﺘﻢ و ﺷﺮوع ﮐﺮدم درﺑﺎره وﺿﻌﻢ‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﺮاﯾﻢ‬
‫ﻧﺎﻣﺄﻧﻮس ھﻢ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن‪ .‬اﻣﺎ ﺻﺪای ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ در ﮐﮫ دوﺑﺎره ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮫ ھﻢ‬
‫ﺧﻮرد ﻣﺮا از ﻋﺎﻟﻢ رؤﯾﺎ ﺑﮫ در آورد ﮐﮫ در آنﺟﺎ ﻣﻨﻈﺮه دﻟﮑﺸﯽ از ﮔﻞ و ﮔﯿﺎه ﺧﻮدرو‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﺴﯿﺎر‬
‫رؤﯾﺎﯾﯽ ﺑﻮد‪ ،‬داﺷﺖ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﺑﺴﺖ‪ .‬ھﻤﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﮫ ﺳﺮم را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﮐﻒ دﺳﺖھﺎﯾﻢ‬
‫را روی ﭘﯿﺎده رو ﮔﺬاﺷﺘﮫ و ﺳﺎقھﺎﯾﻢ را ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮدم ﻓﺮار ﮐﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﮐﻼھﻢ ﺑﻮد ﮐﮫ از ﻣﯿﺎن ھﻮا‬
‫ﭼﺮخ ﻣﯽﺧﻮرد و آرام ﺑﮫ ﻃﺮف ﻣﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬ﮔﺮﻓﺘﻤﺶ و ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬آنھﺎ‪ ،‬ﺣﺴﺐاﻻﻣﺮ ﺧﺪای‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن‪ ،‬آدمھﺎی ﺑﺴﯿﺎر درﺳﺘﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﻼه را ﻧﮕﮫ دارﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎل آنھﺎ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ‬
‫ﻣﺎل ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬آنوﻗﺖ آن را ﺑﮫ ﻣﻦ ﭘﺲ دادﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻃﻠﺴﻢ ﺷﮑﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭼﮫ ﺟﻮر ﺷﺮح اﯾﻦ ﮐﻼه را ﺑﺪھﻢ؟ و ﺑﺮای ﭼﮫ؟ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﺟﻤﺠﻤﮫام ﺑﮫ ﺣﺪ اﺑﻌﺎدش رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﮫ‬
‫ﺣﺪ ﻧﮭﺎﯾﯽ ﺑﻠﮑﮫ ﺑﮫ ﺣﺪاﮐﺜﺮ‪ ،‬ﭘﺪرم ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﯿﺎ ﭘﺴﺮم ﺑﺮوﯾﻢ ﮐﻼھﺖ را ﺑﺨﺮﯾﻢ؛ اﻧﮕﺎر آن ﮐﻼه از ازل‪،‬‬
‫در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﻌﯿﻦ‪ ،‬ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﯾﮑﺮاﺳﺖ ﺳﺮاغ ﮐﻼه رﻓﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﺣﻖ اﻇﮭﺎر ﻧﻈﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ،‬ﮐﻼه‬
‫ﻓﺮوش ھﻢ ھﻤﯿﻨﻄﻮر‪ .‬ﺑﺎرھﺎ از ﺧﻮدم ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﮫ آﯾﺎ ﻗﺼﺪ ﭘﺪرم اﯾﻦ ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﺧﻮار ﺑﮑﻨﺪ و آﯾﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ‬
‫ﺣﺴﺎدت ﻧﻤﯽﮐﺮد ﮐﮫ ﺟﻮان و زﯾﺒﺎ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺧﻮب ﻻاﻗﻞ ﺷﺎداب ﺑﻮدم‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﺧﻮدش دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺮ و‬
‫آﻣﺎﺳﯿﺪه و ﮐﺒﻮد ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از آن روز ﺑﮫ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﺮ اﺟﺎزه ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﮐﮫ ﺳﺮﺑﺮھﻨﮫ ﺑﯿﺮون ﺑﺮوم و ﻣﻮھﺎی‬
‫زﯾﺒﺎی ﺑﻠﻮﻃﯽام در ھﻮا اﻓﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﮔﺎھﯽ ‪ ،‬در ﮐﻮﭼﮫ دوراﻓﺘﺎدهای‪ ،‬آن را ﺑﺮﻣﯽداﺷﺘﻢ و در دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﯽﻟﺮزﯾﺪم‪ .‬ھﺮ ﺻﺒﺢ و ﻋﺼﺮ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺗﻤﯿﺰش ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺟﻮانھﺎی ھﻢ ﺳﻨﻢ‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل‬
‫ﮔﺎه ﮔﺎه ﻣﺠﺒﻮر ﺑﮫ ﺣﺸﺮوﻧﺸﺮ ﺑﺎ آنھﺎ ﺑﻮدم‪ ،‬ﻣﺴﺨﺮهام ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﮫ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻼه‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬آنھﺎ ﺷﻮﺧﯽھﺎﯾﺸﺎن را ﺑﮫ ﮐﻼه ﻣﻦ ﺑﻨﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﻀﺤﮏ ﮐﮫ ﺳﺨﺖ ﺗﻮی ﭼﺸﻢ‬
‫ﻣﯽﺧﻮرد‪ ،‬ﭼﻮن آنھﺎ ﻇﺮﯾﻒ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﮫ از ﮐﻤﯽ ﻇﺮاﻓﺖ ﻣﺮدم اﯾﻦ زﻣﺎن ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدهام‪ .‬ﻣﻨﯽ‬
‫ﮐﮫ روﺣﻢ از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﮫ ﺟﺴﺘﺠﻮی ﺧﻮدش در ﺗﻘﻼ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ از روی ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻼ دﻣﺎغ ﮔﻨﺪه آدم ﻗﻮزی را ﺑﮫ ﺟﺎی ﻗﻮزش ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از‬
‫از آن ﻧﻮع ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﺜ َ‬
‫ﻣﺮﮔﺮ ﭘﺪرم ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﺷﺮ اﯾﻦ ﮐﻼه ﺧﻼص ﺑﺸﻮم‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﯽ ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮدم‪ .‬وﻟﯽ‬
‫ﭼﮫ ﺟﻮر ﺷﺮﺣﺶ را ﺑﺪھﻢ؟ ﯾﮏ وﻗﺖ دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﯾﮏ وﻗﺖ دﯾﮕﺮ ‪.‬‬

‫ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و راه اﻓﺘﺎدم‪ .‬دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﮫ ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﯽ داﺷﺘﻢ‪ .‬آنﭼﮫ ﺑﺮاﯾﻢ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد آنﻗﺪر ﻣﮭﻢ‬
‫ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﺟﺰو ﺳﻨﻮات ﺗﺎرﯾﺨﯽ زﻧﺪﮔﯽام ﺑﮫ ﺷﻤﺎر آﯾﺪ‪ .‬ﻧﮫ ﮔﮭﻮاره ﭼﯿﺰی ﺑﻮد و ﻧﮫ ﮔﻮر ﭼﯿﺰی‪ .‬ﺑﻠﮑﮫ‬
‫آنﻗﺪر ﺷﺒﯿﮫ ﮔﮭﻮارهھﺎی دﯾﮕﺮ و ﮔﻮرھﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﯽﺷﻮم‪ .‬اﻣﺎ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ اﻏﺮاق ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﮫ ﺑﮕﻮﯾﻢ در ﺳﻦ ﮐﻤﺎل ﺑﻮدم‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﮫ اﺻﻄﻼح در ﮐﻤﺎل ﺗﺴﻠﻂ ﺑﮫ ﻧﯿﺮوھﺎی رواﻧﯽام‪ .‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﺗﺴﻠﻂ را ﮐﮫ‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-3-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫داﺷﺘﻢ‪ .‬ﺑﮫ آن ﺳﻤﺖ ﮐﻮﭼﮫ رﻓﺘﻢ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫای ﮐﮫ ﻣﺮا ﺑﯿﺮون اﻧﺪاﺧﺘﮫ ﺑﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻨﯽ ﮐﮫ‬
‫ھﺮﮔﺰ ھﻨﮕﺎم رﻓﺘﻦ ﭘﺸﺖ ﺳﺮم را ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﮐﺮدم‪ .‬ﭼﮫ زﯾﺒﺎ ﺑﻮد! ﻟﺐ ﭘﻨﺠﺮهھﺎ ﮔﻞھﺎی ﺷﻤﻌﺪاﻧﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﺳﺎلھﺎ ﺗﻮی ﻧﺦ ﺷﻤﻌﺪاﻧﯽھﺎ رﻓﺘﮫام‪ .‬ﺷﻤﻌﺪاﻧﯽھﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪﺟﻨﺲاﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ آﺧﺮ ﺳﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﮫ ﺑﻮدم ھﺮ ﮐﺎری‬
‫ﻣﯽﺧﻮاھﻢ ﺑﺎ آنھﺎ ﺑﮑﻨﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﺧﺎﻧﮫ را‪ ،‬ﺑﺎﻻی ﭘﻠﮑﺎن ﮐﻮﭼﮑﺶ‪ ،‬ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﺷﺪت ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﺮدهام‪.‬‬
‫ﭼﻄﻮر آن را ﺷﺮح ﺑﺪھﻢ؟ در ﺑﺰرگ ﺗﻮﭘﺮی ﺑﻮد ﮐﮫ رﻧﮓ ﺳﺒﺰ ﺑﮫ آن زده ﺑﻮدﻧﺪ و در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﯾﮏﺟﻮر‬
‫ﻧﻤﺪ زﯾﻦ ﺑﺮ آن ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺧﻂھﺎی راه راه ﺳﺒﺰ و ﺳﻔﯿﺪ داﺷﺖ ﺑﺎ ﺳﻮراﺧﯽ ﮐﮫ از آن ﯾﮏ ﮐﻮﺑﮫ‬
‫ﺑﺰرگ آھﻦ ﺗﺮاش ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪ و ﺷﮑﺎﻓﯽ داﺷﺖ ﺑﮫ اﻧﺪازه ﺷﮑﺎف ﺻﻨﺪوق ﻧﺎﻣﮫھﺎ ﮐﮫ ﯾﮏ ورﻗﮫ ﻣﺴﯽ‬
‫ﻓﻨﺮدار آن را از دﺧﻮل ﻏﺒﺎر و ﺣﺸﺮهھﺎ و ﮔﻨﺠﺸﮏھﺎ ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬و دﯾﮕﺮ ھﻤﯿﻦ‪ .‬در دو ﻃﺮف در‪،‬‬
‫دو ﺟﺮز ھﻤﺮﻧﮓ ﺑﻮد و زﻧﮓ ﺧﺎﻧﮫ روی ﺟﺮز دﺳﺖ راﺳﺖ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬ﭘﺮدهھﺎ از ذوﻗﯽ ﺳﻠﯿﻢ ﺣﮑﺎﯾﺖ‬
‫ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺣﺘﯽ دودی ﮐﮫ از ﯾﮑﯽ از ﻟﻮﻟﮫھﺎی دودﮐﺶ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﺪ‪ ،‬دودﮐﺶ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﺑﺎ ﺣﺰن و‬
‫ﺣﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﯿﺶﺗﺮ از دود ﺧﺎﻧﮫھﺎی ھﻤﺴﺎﯾﮫ ﮐﺶ وﻗﻮس ﻣﯽآﻣﺪ و در ھﻮا ﻣﺴﺘﺤﯿﻞ ﻣﯽﺷﺪ‪ ،‬و آﺑﯽﺗﺮ ھﻢ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬در ﻃﺒﻘﮫ ﺳﻮﻣﯿﻦ و آﺧﺮﯾﻦ‪ ،‬ﺑﮫ ﭘﻨﺠﺮهام ﮐﮫ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻣﻮھﻨﯽ ﮔﺸﻮده ﺑﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪ .‬ﭼﻨﺎن رﻓﺖ و‬
‫روﺑﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﮫ ﻧﮕﻮ‪ .‬ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﭘﻨﺠﺮه را ﻣﯽﺑﺴﺘﻨﺪ و ﭘﺮدهھﺎ را ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و آنﺟﺎ را ﺿﺪ‬
‫ﻋﻔﻮﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ آنھﺎ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدم ﺗﻮی اﯾﻦ ﺧﺎﻧﮫ ﺑﻤﯿﺮم‪ .‬اﻧﮕﺎر در ﻋﺎﻟﻢ رؤﯾﺎ‬
‫ﺑﺎز ﺷﺪن در وﺧﺎرج ﺷﺪن ﭘﺎھﺎﯾﻢ را دﯾﺪم ‪.‬‬

‫ﺑﯽﭘﺮوا ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﮫ آنھﺎ از ﭘﺸﺖ ﭘﺮدهھﺎ ﻣﺮا ﻧﻤﯽﭘﺎﯾﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺮﭼﮫ اﮔﺮ دﻟﺸﺎن‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻦ آنھﺎ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ھﻤﮫ ﺗﻮی ﺳﻮراخھﺎی ﺧﻮد رﻓﺘﮫ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ و ھﺮ ﮐﺲ ﺑﮫ ﮐﺎر ﺧﻮدش ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫وﻟﯽ آﺧﺮ ﻣﻦ ﮐﮫ ﮐﺎرﯾﺸﺎن ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫ﺷﮭﺮ را درﺳﺖ ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ ،‬ﺷﮭﺮ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟﺪم و ﻣﺤﻞ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪمھﺎﯾﻢ در زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﭙﺲ ھﻤﮫ ﻗﺪمھﺎی‬
‫دﯾﮕﺮم ﮐﮫ رد ﻣﺮا ﮐﺎﻣﻼَ ﻣﺤﻮ ﻧﮑﺮدهاﻧﺪ‪ .‬آﺧﺮ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ از ﺧﺎﻧﮫ ﺑﯿﺮون ﻣﯽرﻓﺘﻢ! ﮔﺎه ﮔﺎه ﺑﮫ ﮐﻨﺎر‬
‫ﭘﻨﺠﺮه ﻣﯽرﻓﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺮدهھﺎ را ﭘﺲ ﻣﯽزدم وﺑﯿﺮون را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬اﻣﺎ زود ﺑﮫ ﮐﻨﺞ اﺗﺎق ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺘﻢ‪،‬‬
‫ھﻤﺎنﺟﺎ ﮐﮫ ﺗﺨﺖﺧﻮاب ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ در ﮐﻨﺞ اﯾﻦ ھﻮا اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽﮐﺮدم و در آﺳﺘﺎﻧﮫ ﭼﺸﻢاﻧﺪازھﺎی‬
‫ﺑﯽﺷﻤﺎر و آﺷﻔﺘﮫ اﺣﺴﺎس ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﯽ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل در آن زﻣﺎن ھﻨﻮز ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬وﻗﺖ ﺿﺮورت‪ ،‬دﺳﺖ‬
‫ﺑﮫ ﻋﻤﻞ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬وﻟﯽ اول ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ آﺳﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﮐﮫ آن ﻣﺪد ﮐﺬاﯾﯽ از آن ﻣﯽآﯾﺪ و در آن ﺧﻂ ﺟﺎدهھﺎ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ و آدم در آنﺟﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﯿﺎﺑﺎن آزاداﻧﮫ ول ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﺑﮫ ھﺮ ﻃﺮف ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺴﯿﺮ‬
‫ﻧﮕﺎه را ﺳﺪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺣﺪ ﺧﻮد ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ‪ .‬ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اوﺿﺎع ﺧﺮاب اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﮕﺎھﻢ را‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-4-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮم‪ ،‬و اﯾﻦ ﮐﺎر ﺣﺘﯽ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﮐﺎر دﯾﮕﺮی از ﻣﻦ ﺑﺮﻧﻤﯽآﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮم ﺑﮫ ﺳﻮی‬
‫اﯾﻦ آﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﮫ‪ ،‬ﺣﺘﯽ آﮔﺮ اﺑﺮی ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺳﺮﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺎراﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬روی آﺷﻔﺘﮕﯽ و‬
‫ﮐﻮرﺷﺪﮔﯽ ﺷﮭﺮ و ﯾﯿﻼق و زﻣﯿﻦ ﻟﻤﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻮانﺗﺮ ﮐﮫ ﺑﻮدم ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﯿﺎن دﺷﺖ‬
‫و دﻣﻦ ﺧﻮش اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﺻﺤﺮای ﻣﺎهآﺑﺎد رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻓﮑﺮ و ذﮐﺮم دﺷﺖ و دﻣﻦ ﺑﻮد و ﺑﮫ ﺻﺤﺮا ﻣﯽرﻓﺘﻢ‬
‫ﺻﺤﺮاھﺎی ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ دﯾﮕﺮی ھﻢ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺻﺤﺮای ﻣﺎهآﺑﺎد را ﻻزم‬
‫دارﯾﺪ‪ ،‬آﺧﺮ ﻣﻦ ﮐﻢﺗﺮ ﺑﮫ ﺧﻮدم» ﺗﻮ« ﮔﻔﺘﮫام‪ .‬ﺣﺘﻤﺎَ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺎه در اﯾﻦ ﻗﻀﯿﮫ ﺑﯽﺗﺄﺛﯿﺮ ﻧﺒﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺻﺤﺮای‬
‫ﻼ‪ .‬ﻣﻦ‪ ،‬ﺳﺮﺧﻮرده و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل آﺳﻮده‪ ،‬از آنﺟﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ‪ .‬ﺑﻠﮫ‪،‬‬
‫ﻼ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﺻ َ‬
‫ﻣﺎهآﺑﺎد اﺻ َ‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﺮا ﻣﻦ ھﺮ وﻗﺖ ﮐﮫ ﺳﺮﺧﻮردهام‪ ،‬و اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺎرھﺎ در اواﺋﻞ ﺳﺮﺧﻮردهام‪ ،‬در ھﻤﺎن ﺣﺎل‪ ،‬ﯾﺎ در‬
‫ﺣﺎل ﺑﻌﺪ‪ ،‬اﺣﺴﺎس آﺳﻮدﮔﯽ ﻣﺴﻠﻤﯽ ھﻢ ﮐﺮدهام ‪.‬‬

‫راه اﻓﺘﺎدم‪ ،‬ﭼﮫ راه اﻓﺘﺎدﻧﯽ‪ .‬ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﻨﮫام ﺳﻔﺖ و ﺳﺨﺖ ﺑﻮد‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﻃﺒﯿﻌﺖ زاﻧﻮ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﺪاده ﺑﻮد‪ ،‬و‬
‫ﭘﺎھﺎﯾﻢ در دو ﻃﺮف ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮﮐﺘﻢ ﺑﮫ ﻧﺤﻮ ﻏﯿﺮ ﻋﺎدی از ھﻢدﯾﮕﺮ ﻓﺎﺻﻠﮫ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻋﻮض‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﻨﮫام‬
‫ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺮ اﺛﺮ ﯾﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺒﺮاﻧﯽ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﮐﯿﺴﮫای ﮐﮫ آن را ﺳﺮﺳﺮی از ﮐﮭﻨﮫ ﭘﺎره ﭘﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺷﻞ و‬
‫ول ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺗﮑﺎنھﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻟﮕﻦ ﺧﺎﺻﺮهام ﺑﮫ اﯾﻦور و آنور ﻟﻖ ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺑﺎرھﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدهام‬
‫ﮐﮫ اﯾﻦ ﻋﯿﺐھﺎ را رﻓﻊ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﻨﮫام را راﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮم‪ ،‬زاﻧﻮﯾﻢ را ﺗﺎ ﮐﻨﻢ و ﭘﺎھﺎﯾﻢ را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﯾﮏدﯾﮕﺮ‬
‫ﻗﺮار دھﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﻦ دﺳﺖﮐﻢ ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﻋﯿﺐ داﺷﺘﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ھﻤﯿﺸﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﯾﮑﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ اول ﺗﻌﺎدﻟﻢ را از‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽدادم و ﺑﻌﺪ زﻣﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮردم‪ .‬آدم ھﻨﮕﺎم راه رﻓﺘﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻞ‬
‫ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪن‪ ،‬و ﻣﻦ ھﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﮫ راه ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﻧﺒﻮدم ﮐﮫ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬راه رﻓﺘﻨﻢ ھﻤﺎنﻃﻮر‬
‫ﺑﻮد ﮐﮫ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬و ﭼﻮن ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﺮدم ﺑﮫ اﯾﻦﮐﮫ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﺑﮫ ﻃﺮزی ﻧﺴﺒﺘﺎَ ﻣﻄﻠﻮب‬
‫ﭘﯿﺶ ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﺑﻌﺪ زﻣﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮردم‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﮫ ﺧﻮدم را آزاد ﺑﮕﺬارم‪ .‬اﯾﻦ وﺿﻊ‪ ،‬ﺑﮫ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﻦ‪ ،‬ﻻاﻗﻞ ﺗﺎ ﺣﺪودی‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮل ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻤﺎﯾﻞ ذاﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻦ ھﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﮫام ﺧﻮدم را از آن ﺑﮫ‬
‫ﮐﻠﯽ ﺧﻼص ﮐﻨﻢ و ﺳﺎلھﺎی ﺗﺄﺛﯿﺮﭘﺬﯾﺮی ﻣﻦ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺎلھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺣﺎﮐﻢاﻧﺪ‪ ،‬ﻃﺒﻌَﺎ‬
‫ﺑﮭﺎی آن را ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺼﻮدم دورهای اﺳﺖ ﮐﮫ از اوﻟﯿﻦ اﻓﺖ و ﺧﯿﺰھﺎ ﭘﺸﺖ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺗﺎ ﮐﻼس دھﻢ‪،‬‬
‫ﮐﮫ ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﺼﯿﻼﺗﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺎ ﭼﺸﻢ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ اداﻣﮫ داﺷﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻦ اﯾﻦ ﻋﺎدت زﺷﺖ را داﺷﺘﻢ‬
‫ﮐﮫ وﻗﺘﯽ در ﺷﻠﻮارم ﺗﺒﻮل ﯾﺎ ﺗﻐﻮط ﻣﯽﮐﺮدم‪ -‬و اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﮫ ﻃﻮر ﻧﺴﺒﺘﺎَ ﻣﻨﻈﻢ اواﺋﻞ ﺻﺒﺢ ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ده ﯾﺎ ده وﻧﯿﻢ ﻣﯽاﻓﺘﺎد‪ -‬دﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺣﺘﻤَﺎ روز را ادﻣﮫ ﺑﺪھﻢ و ﺑﮫ آﺧﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﮫ ھﯿﭻ‬
‫ﺧﺒﺮی ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮ اﯾﻦﮐﮫ ﺗﻨﺒﺎﻧﻢ را ﻋﻮض ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﺧﻮدم را ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﺴﭙﺎرم ﮐﮫ از ﺧﺪا‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﺑﮑﻨﺪ از ﺣﺪ ﺗﺤﻤﻠﻢ ﺑﯿﺮون ﺑﻮد ‪ ،‬ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﺮا‪ ،‬و ﺗﺎ وﻗﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ھﻤﺎنﻃﻮر‬
‫ﻣﯽﭘﻠﮑﯿﺪم‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﻣﺤﺼﻮل ﻟﺒﺮﯾﺰﺷﺪه وﺟﻮدم‪ ،‬داغ و ﺗﻠﻖ ﺗﻮﻟﻮق ﮐﻨﻨﺪه و ﻣﺘﻌﻔﻦ‪ ،‬ﻣﯿﺎن رانھﺎی‬
‫ﮐﻮﭼﮑﻢ ﯾﺎ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﮫ ﮐﭙﻞھﺎﯾﻢ ﺑﻮد‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺎت ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﮫ و ﺳﻔﺖ و ﮔﺸﺎدﮔﺸﺎد‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-5-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﭘﺎھﺎ و اﯾﻦ ﻧﻮﺳﺎنھﺎی ﻻﻋﻼج ﺑﺎﻻﺗﻨﮫ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻨﻈﻮر اﯾﺰ ﮔﻢ ﮐﺮدن و واﻧﻤﻮد ﮐﺮدن ﮐﮫ ﻣﻦ آدﻣﯽ ﻻاﺑﺎﻟﯽ و‬
‫ﺧﻮش ﺑﺮ اﺣﻮال و ﺳﺮزﻧﺪهام‪ ،‬و واﻗﻌﯽ ﺟﻠﻮه دادن ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺗﻢ درﺑﺎره ﺳﻔﺘﯽ ﮐﻤﺮ ﺑﮫ ﭘﺎﯾﯿﻨﻢ ﮐﮫ آن را ﺑﮫ‬
‫ﭘﺎی رﻣﺎﺗﯿﺴﻢ ارﺛﯽ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺷﻮر ﺟﻮاﻧﯽام‪ -‬اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻮری داﺷﺘﻢ‪ -‬ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺗﻠﻒ ﺷﺪ و ﻣﻦ‬
‫آدﻣﯽ ﺷﺪم ﺗﺮشرو و‪ ،‬ﭘﯿﺶ از وﻗﺖ‪ ،‬ﺑﺪﮔﻤﺎن و ﻣﺸﺘﺎق ﺟﺎھﺎی ﭘﻨﮭﺎﻧﯽ و وﺿﻊ اﻓﻘﯽ‪ .‬اﯾﻦھﺎ ﭼﺎرهھﺎی‬
‫ﺑﯿﭽﺎره وار دوران ﺟﻮاﻧﯽ اﺳﺖ و ﺗﻮﺿﯿﺢ دھﻨﺪه ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﭘﺲ اﺷﮑﺎﻟﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﯽﺗﺮس‪،‬‬
‫اﺳﺘﺪﻻلھﺎی ﻋﻘﻼﻧﯽ را اداﻣﮫ دھﯿﻢ‪ ،‬ﭘﺮده اﺑﮭﺎم ﺑﮫ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ھﻮا آﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﻮد‪ .‬در ﺧﯿﺎﺑﺎن ﭘﯿﺶ ﻣﯽرﻓﺘﻢ و ﺧﻮدم را ﺗﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮫ ﭘﯿﺎده رو ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﮐﺮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﮐﮫ ﺑﮫ راه ﻣﯽاﻓﺘﻢ ﭘﮭﻦﺗﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎده رو ھﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﭘﮭﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ﻣﻦ از اﯾﺠﺎد ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﺑﺮای ﻣﺮدم ﻧﺎآﺷﻨﺎ‬
‫وﺣﺸﺖ دارم‪ .‬ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﯽ ﺟﻠﻮم را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻮاره رو ﺟﺎی ﺳﻮارهھﺎﺳﺖ و ﭘﯿﺎده رو ﺟﺎی ﭘﯿﺎدهھﺎ‪.‬‬
‫ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﺮدی ﮐﺘﺎب »ﻋﮭﺪ ﻋﺘﯿﻖ« اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎَ ﻋﺬرﺧﻮاھﯽ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﭘﯿﺎده رو رﻓﺘﻢ و ﺑﺎ ﺗﻨﮫ‬
‫ﺧﻮردنھﺎ و ﺗﻨﮫ زدنھﺎی وﺻﻒﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﯿﺴﺖ ﻗﺪﻣﯽ در آنﺟﺎ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﮫای ﮐﮫ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم‬
‫ﺧﻮدم را ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﺑﯿﻨﺪازم ﮐﮫ ﻣﺒﺎدا ﺑﭽﮫای را زﯾﺮ دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﻢ ﻟﮫ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﯾﺎدم اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﭽﮫ زﯾﻦ ﮐﻮﭼﮑﯽ‬
‫ﺑﮫ ﭘﺸﺖ ﺧﻮد ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد ﺑﺎ زﻧﮕﻮﻟﮫھﺎﯾﯽ‪ .‬ﻻﺑﺪ ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﺮد ﮐﺮهاﺳﺐ اﺳﺖ ﯾﺎ ﭼﮫ ﺑﺴﺎ ﯾﺎﺑﻮ‪ .‬دﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﻟﮭﺶ ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬ﻣﻦ از ﺑﭽﮫھﺎ ﻧﻔﺮت دارم‪ ،‬واﻧﮕﮭﯽ ﺧﺪﻣﺘﯽ ھﻢ ﺑﮫ او ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ از ﺗﻼﻓﯽ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪم‪ .‬ھﻤﮫ‬
‫ﺑﺎ ھﻢ ﻗﻮم و ﺧﻮﯾﺶاﻧﺪ‪ ،‬و ھﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﻣﯿﺪی ﺑﺮاﯾﺖ ﻧﻤﯽﮔﺬارد‪ .‬ﺣﻖ ﺑﻮد ﮐﮫ در ﮐﻮﭼﮫھﺎی ﺷﻠﻮغ‬
‫ﺟﺎدهھﺎﯾﯽ درﺳﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﻣﺨﺼﻮص اﯾﻦ ﺟﻐﻠﮫھﺎی ﻧﮑﺒﺘﯽ ﺑﺎ آن ﮐﺎﻟﺴﮑﮫھﺎ و ﺧﺮوس ﻗﻨﺪیھﺎ و‬
‫روروکھﺎ و ﺑﺎﺑﺎھﺎ و ﻧﻨﮫھﺎ و ﻧﻨﮫﺟﺎنھﺎ و ﺗﻮپھﺎ و ﺑﺎدﮐﻨﮏھﺎ وﺧﺎﺻﮫ ھﻤﮫ آن ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏ‬
‫ﮐﺜﺎﻓﺘﺸﺎن‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﻓﺘﺎدم و اﻓﺘﺎدﻧﻢ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺘﺎدن ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﺮ ﭘﺮﭘﻮﻟﮏ و ﭘﺮﺗﻮری ﺷﺪ ﮐﮫ ﺣﺘﻤﺎَ ﺻﺪ‬
‫ﮐﯿﻠﻮﯾﯽ وزن داﺷﺖ‪ .‬از زوزهھﺎی او ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﮐﮫ ﻋﺪهای ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﮐﮫ اﺳﺘﺨﻮان‬
‫راﻧﺶ ﺷﮑﺴﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺧﺮ اﺳﺘﺨﻮان ران ﭘﯿﺮزنھﺎ زود ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﮫ آنﻃﻮر ھﻢ‪ ،‬ﻧﮫ آنﻃﻮر ھﻢ‪ .‬از‬
‫ﺷﻠﻮﻏﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدم و دررﻓﺘﻢ و زﯾﺮ ﻟﺐ ﻓﺤﺶ ﻣﯽدادم‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﮫ ﻣﻈﻠﻮم ﻣﻦ ﺑﻮدم‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﻣﻈﻠﻮم ھﻢ‬
‫ﺑﻮدم‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﭽﮫھﺎ را‪ ،‬ﺷﯿﺮﺧﻮرهھﺎ را ﻟﯿﻨﭻ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ھﺮ ﮐﺎری ھﻢ ﮐﺮده‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ روﺳﻔﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم آنھﺎ را ﺑﺎ ﻃﯿﺐ ﺧﺎﻃﺮ ﻟﯿﻨﭻ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر را‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻦ آدم ﺧﺸﻨﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬اﻣﺎ دﯾﮕﺮان را ﺑﮫ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽﮐﻨﻢ و ھﻤﯿﻦ ﮐﮫ ﮐﺎرﺷﺎن ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‬
‫ﺣﺎﺿﺮم ﯾﮏ ﺳﻮر ھﻢ ﺑﮫاﺷﺎن ﺑﺪھﻢ‪ .‬اﻣﺎ ھﻨﻮز اﻓﺖ و ﺧﯿﺰ و ﭘﯿﭻ وﺗﺎﺑﻢ را از ﺳﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدم ﮐﮫ ﭘﺎﺳﺒﺎن‬
‫دﯾﮕﺮی ﺟﻠﻮم را ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻋﯿﻦ ﭘﺎﺳﺒﺎن اوﻟﯽ ‪ ،‬ﺑﮫ ﺣﺪی ﮐﮫ ﺧﯿﺎل ﮐﺮدم ھﻤﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﻣﻦ ﺗﺬﮐﺮ داد ﮐﮫ‬
‫ﭘﯿﺎدهرو ﻣﺎل ھﻤﮫ ﻣﺮدم اﺳﺖ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺟﺰو ھﻤﮫ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﯽ آﻧﮑﮫ ﻟﺤﻈﮫای‬
‫ھﻢ ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ھﺮاﮐﻠﯿﺖ ﺑﯿﻔﺘﻢ‪ ،‬ﺑﮫ او ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﺪ ﺗﻮی ﺟﻮی آب ﺑﺮوم؟ ﮔﻔﺖ‪ :‬ھﺮ ﺟﺎ ﻣﯽﺧﻮاھﯿﺪ‬
‫ﺑﺮوﯾﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ھﻤﮫ ﺟﺎ را ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻟﺐ ﺑﺎﻻﯾﯽاش را ﮐﮫ دﺳﺖﮐﻢ ﺳﮫ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﻠﻨﺪی داﺷﺖ ﻧﺸﺎﻧﮫ ﮔﺮﻓﺘﻢ‬
‫و ﻧﻔﺴﻢ را ﺑﺮ آن دﻣﯿﺪم‪ .‬و اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮫ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻧﺠﺎم دادم‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ زﯾﺮ ﻓﺸﺎر‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-6-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﺳﺨﺖ ﺣﻮادث آه ﺑﻠﻨﺪی ﻣﯽﮐﺸﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﯾﺎرو ﺧﻢ ﺑﮫ اﺑﺮو ﻧﯿﺎورد‪ .‬ﻻﺑﺪ ﺑﮫ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺷﮑﺎﻓﯽ ﯾﺎ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻋﺎدت‬
‫داﺷﺖ‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻋﺮﺿﮫ ﻧﺪارﯾﺪ ﻣﺜﻞ ھﻤﮫ ﻣﺮدم راه ﺑﺮوﯾﺪ ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﻮی ﺧﺎﻧﮫﺗﺎن ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ‪ .‬ﻧﻈﺮ ﺧﻮد‬
‫ﻣﻦ ھﻢ ﮐﺎﻣﻼَ ھﻤﯿﻦ ﺑﻮد‪ .‬و از اﯾﻦﮐﮫ ﻣﺮا دارای ﺧﺎﻧﮫای ﻣﯽداﻧﺴﺖ ھﯿﭻ ﺑﺪم ﻧﯿﺎﻣﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫ‪ ،‬ﭼﻨﺎن‬
‫ﮐﮫ ﮔﺎھﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪ ،‬ﻋﺪهای ﮐﮫ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎزه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ از آن ﻃﺮف رد ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﺮﮐﮫای ﺑﻮد از ﺟﻨﺐ‬
‫و ﺟﻮش ﮐﻼهھﺎ و ﭘﯿﭻ وﺗﺎب ھﺰارھﺎ ھﺰار اﻧﮕﺸﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎَ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻋﻼﻣﺖ ﺻﻠﯿﺐ ﺑﮫ ﺧﻮدم‬
‫ﺑﮑﺸﻢ اﻟﺒﺘﮫ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮫ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادم‪ :‬از ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﻨﯽ ﺗﺎ ﻧﺎف و از ﭘﺴﺘﺎن ﭼﭗ ﺗﺎ ﭘﺴﺘﺎن‬
‫راﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ آنھﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎس ﺳﺮﯾﻊ و ﻧﺎﻣﺸﺨﺼﯽ ﻧﻮک اﻧﮕﺸﺖھﺎﯾﺸﺎن ﯾﮏﺟﻮر آدﻣﮏ ﭼﻤﺒﮏ زدهای را‬
‫ﺑﮫ ﺻﻠﯿﺐ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ﮐﮫ ھﯿﭻ وزن و ﺗﺸﺨﺼﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬زاﻧﻮھﺎ زﯾﺮ ﭼﺎﻧﮫ و دﺳﺖھﺎ ﺑﮫ اﻃﺮاف رھﺎ ﺷﺪه‪.‬‬
‫ﺳﻤﺞﺗﺮﯾﻦ آدمھﺎ اﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ و ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ زﯾﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﮫ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﮫ ھﻢ ﺳﯿﺦ اﯾﺴﺘﺎد‪ ،‬ﭼﺸﻢھﺎﯾﺶ را‬
‫ﺑﺴﺖ و ﺳﻼم داد‪ .‬ﺗﻮی ﮐﺎﻟﺴﮑﮫھﺎی ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺟﻨﺎزه‪ ،‬آدمھﺎﯾﯽ را ﻣﯽدﯾﺪم ﮐﮫ ﺑﺎ ﺣﺮارت ﺣﺮف ﻣﯽزدﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻻﺑﺪ ﺻﺤﻨﮫھﺎﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯽ آن ﻣﺮﺣﻮم ﯾﺎ ﻣﺮﺣﻮﻣﮫ را ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽآوردﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮم ﺷﻨﯿﺪهام ﮐﮫ زﯾﻦ و‬
‫ﺑﺮگ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻧﻌﺶ ﮐﺶ در اﯾﻦ دو ﻣﻮرد ﺑﺎ ھﻢ ﻓﺮق دارد‪ ،‬اﻣﺎ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻔﮭﻤﯿﺪم ﮐﮫ ﻓﺮﻗﺸﺎن در ﭼﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫اﺳﺐھﺎ ﺑﺎد در ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﭘﺸﮑﻞ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﮫ ﺑﮫ ﺟﻤﻌﮫ ﺑﺎزار ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ھﯿﭻ ﮐﺲ را ﻧﺪﯾﺪم ﮐﮫ‬
‫زاﻧﻮ ﺑﺰﻧﺪ ‪.‬‬

‫اﻣﺎ در وﻻﯾﺖ ﻣﺎ ﺳﻔﺮ آﺧﺮت زود ﻣﯽﮔﺬرد‪ ،‬ھﺮ ﭼﮫ ھﻢ ﺗﻨﺪ ﺑﺮوی ﺑﺎز ﺑﮫ ﭘﺎی ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ آﺧﺮی‪ ،‬ﮐﺎﻟﺴﮑﺔ‬
‫ﺧﺪﻣﺘﮑﺎرھﺎ‪ ،‬ﻧﻤﯽرﺳﯽ‪ ،‬وﻗﻔﺔ ﺑﯿﻨﺎﺑﯿﻨﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬آدمھﺎ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن را از ﺳﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و دوﺑﺎره وای‬
‫ﺑﮫ ﺣﺎل ﺗﻮ‪ .‬ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺮای ﺑﺎر ﺳﻮم اﯾﺴﺘﺎدم‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﮫ ﻣﯿﻞ ﺧﻮدم‪ ،‬و ﺳﻮار ﮐﺎﻟﺴﮑﮫای ﺷﺪم‪ .‬ﻻﺑﺪ دﯾﺪن‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫھﺎﯾﯽ ﮐﮫ رد ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺮ از آدمھﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺣﺮارت ﺑﺤﺚ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ در ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ‬
‫ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺟﻌﺒﮫ ﺑﺰرگ ﺳﯿﺎھﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ روی ﻓﻨﺮھﺎﯾﺶ ﻗﺮ ﻣﯽدھﺪ و ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود‪ ،‬ﭘﻨﺠﺮهھﺎﯾﺶ‬
‫ﮐﻮﭼﮏاﻧﺪ‪ ،‬آدم در ﮐﻨﺠﯽ ﭼﻤﺒﺎﺗﻤﮫ ﻣﯽزﻧﺪ و ﺑﻮی ﻧﺎ ﻣﯽآﯾﺪ‪ .‬ﺣﺲ ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﮫ ﻧﻮک ﮐﻼھﻢ ﺑﮫ ﺳﻘﻒ‬
‫ﻣﯽﻣﺎﻟﺪ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ دوﻻ ﺷﺪم و ﺷﯿﺸﮫھﺎ را ﺑﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﭘﺸﺘﻢ در ﺟﮭﺖ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﻮد‪ .‬داﺷﺘﻢ ﭼﺮت ﻣﯽزدم ﮐﮫ ﺻﺪاﯾﯽ ﻣﺮا از ﺧﻮاب ﭘﺮاﻧﺪ‪ ،‬ﺻﺪای ﺳﻮرﭼﯽ‪ .‬در ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ را ﺑﺎز‬
‫ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻻﺑﺪ ﻣﺄﯾﻮس ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ ﺻﺪاﯾﺶ را ﺑﮫ ﮔﻮﺷﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺳﺒﯿﻠﺶ را ﻣﯽدﯾﺪم‪.‬‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﮐﺠﺎ؟ از ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎھﺶ ﻋﻤﺪَا ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ اﯾﻦ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪ .‬و ﻣﺮا ﺑﺎش ﮐﮫ ﺧﯿﺎل ﻣﯽﮐﺮدم‬
‫دﯾﮕﺮ دور ﺷﺪهام! ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻢ‪ ،‬در ﺣﺎﻓﻈﮫام دﻧﺒﺎل اﺳﻢ ﯾﮏ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﯾﺎ ﯾﮏ ﺑﻨﺎی ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻣﯽﮔﺸﺘﻢ‪.‬‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﮐﺎﻟﺴﮑﮫﺗﺎن را ﻣﯽﻓﺮوﺷﯿﺪ؟ و اﺿﺎﻓﮫ ﮐﺮدم‪ :‬ﺑﺪون اﺳﺐ‪ .‬آﺧﺮ اﺳﺐ ﺑﮫ ﭼﮫ دردم ﻣﯽﺧﻮرد؟ اﻣﺎ‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﮫ ﭼﮫ دردم ﻣﯽﺧﻮرد؟ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮی آن دراز ﺑﮑﺸﻢ؟ ﮐﯽ ﻏﺬا ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﯽآورد؟ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎغ‬
‫وﺣﺶ‪ .‬ﺑﻌﯿﺪ اﺳﺖ ﮐﮫ در ﺷﮭﺮھﺎی ﺑﺰرگ ﺑﺎغ وﺣﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬اﺿﺎﻓﮫ ﮐﺮدم‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ھﻢ ﺗﻨﺪ ﻧﺮوﯾﺪ‪ .‬ﯾﺎرو‬
‫ﺧﻨﺪﯾﺪ‪ .‬ﻻﺑﺪ از ﻓﮑﺮ اﯾﻦ ﮐﮫ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﻨﺪ ﺑﮫ ﺑﺎغ وﺣﺶ ﺑﺮود ﺧﻨﺪهاش ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ از ﻓﮑﺮ‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-7-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﻼ از دﯾﺪن ﻣﻦ‪ ،‬ھﯿﺌﺖ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﮫ ﺣﻀﻮرم در ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻻﺑﺪ‬
‫اﯾﻦﮐﮫ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ اﺻ َ‬
‫ﺷﮑﻞ آن را ﻣﺴﺦ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬ﺑﮫ ﺣﺪی ﮐﮫ ﺳﻮرﭼﯽ ﺑﺎ دﯾﺪن ﻣﻦ در آنﺟﺎ‪ ،‬ﮐﮫ ﺳﺮم در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺳﻘﻒ و‬
‫زاﻧﻮﯾﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﮫ ﺷﯿﺸﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﮫ ﺑﺴﺎ از ﺧﻮد ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ آﯾﺎ واﻗﻌَﺎ اﯾﻦ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻣﺎل ﺧﻮدش اﺳﺖ‪ ،‬آﯾﺎ‬
‫ﻼ آدم ﺧﻮدش‬
‫واﻗﻌَﺎ اﯾﻦ ﯾﮏ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ اﺳﺖ‪ .‬زود ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ اﺳﺐ ﮐﺮد و ﺧﺎﻃﺮش ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ آﯾﺎ اﺻ َ‬
‫ﻣﯽداﻧﺪ ﺑﺮای ﭼﮫ ﻣﯽﺧﻨﺪد؟ ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل ﺧﻨﺪهاش ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻮد و اﯾﻦ ﺑﮫ ﻧﻈﺮم دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺴﺌﻠﮫ ﻣﻦ‬
‫ﻣﻄﺮح ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬در را ﺑﺴﺖ و از ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ و دوﺑﺎره ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﻌﺪ‪ ،‬اﺳﺐ‬
‫راه اﻓﺘﺎد ‪.‬‬

‫ﺧﻮب‪ ،‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﻣﻦ آن زﻣﺎن ھﻨﻮز ﻗﺪری ﭘﻮل داﺷﺘﻢ‪ .‬ﻣﺒﻠﻎ ﻣﺨﺘﺼﺮی را ﮐﮫ ﭘﺪرم وﻗﺖ ﻣﺮﮔﺶ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان‬
‫ھﺪﯾﮫ‪ ،‬ﺑﯽﻗﯿﺪ و ﺷﺮط‪ ،‬ﺑﺮای ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ھﻨﻮز از ﺧﻮدم ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ ﮐﮫ آﯾﺎ آن را از ﻣﻦ ﻧﺪزدﯾﺪهاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪش دﯾﮕﺮ آن ﭘﻮل را ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬اﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽام را‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺗﺎ اﻧﺪازهای آنﻃﻮر ﮐﮫ دﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪم‪ .‬دردﺳﺮ ﺑﺰرگ اﯾﻦ وﺿﻊ‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﯽﺗﻮان آن را ﺑﮫ ﻋﺪم ﻣﻄﻠﻖ اﻣﮑﺎن ﺧﺮﯾﺪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﻼ ﺑﻌﯿﺪ اﺳﺖ ﮐﮫ اﮔﺮ آدم واﻗﻌَﺎ ﭘﻮل ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﮔﺎه ﮔﺎه‬
‫اﺳﺖ ﮐﮫ آدم را وادار ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜ َ‬
‫در ﮔﻮﺷﮫ ﭘﻨﺎهﮔﺎھﺶ ﺧﻮردﻧﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻓﺮاھﻢ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻧﺎﭼﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﯿﺮون ﺑﺮود و ﺗﮑﺎن ﺑﺨﻮرد‪،‬‬
‫ﻻاﻗﻞ ﯾﮏ روز در ھﻔﺘﮫ‪ .‬در اﯾﻦ وﺿﻊ و ﺣﺎل ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﮫ آدم ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺛﺎﺑﺘﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﺗﺄﺧﯿﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺷﻨﯿﺪم دﻧﺒﺎل ﻣﻦ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮای ﮐﺎری ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﺪ‪.‬‬
‫دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽداﻧﻢ از ﮐﺪام ﻣﺠﺮا‪ .‬ﻣﻦ روزﻧﺎﻣﮫ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻧﺪم و ﯾﺎدم ھﻢ ﻧﻤﯽآﯾﺪ ﮐﮫ در آن ﺳﺎلھﺎ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ‬
‫ﺣﺮف زده ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﺷﺎﯾﺪ ﺳﮫ ﭼﮭﺎر ﺑﺎر‪ ،‬آن ھﻢ در ﻣﻮرد ﻏﺬا‪ .‬ﺧﻼﺻﮫ ﺑﮫ ھﺮ ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﺑﻮد ﺧﺒﺮش ﺑﮫ‬
‫ﮔﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ‪ ،‬وﮔﺮﻧﮫ ﭼﮫ ﮐﺎر داﺷﺘﻢ ﺑﺮوم ﺑﮫ دﻓﺘﺮﺧﺎﻧﮫ آﻗﺎی ﻧﯿﺪر‪ ،‬ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﻌﻀﯽ اﺳﻢھﺎ ﯾﺎد آدم‬
‫ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬و او ھﻢ ﭼﮫ ﮐﺎر داﺷﺖ ﻣﺮا راه ﺑﺪھﺪ؟ راﺟﻊ ﺑﮫ ھﻮﯾﺖ ﻣﻦ ﭘﺮس وﺟﻮ ﮐﺮد‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮل‬
‫ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﺣﺮوف اول اﺳﻤﻢ را‪ ،‬ﺣﺮوﻓﯽ ﻓﻠﺰی را‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﮫ ﻃﺎق ﮐﻼھﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮد ﻧﺸﺎﻧﺶ دادم‪ .‬اﯾﻦ دﻟﯿﻞ‬
‫ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮد‪ ،‬اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻت را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﻀﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﯾﮏ ﺧﻂﮐﺶ اﺳﺘﻮاﻧﮫای ﺑﺎزی‬
‫ﻣﯽﮐﺮد ﮐﮫ ﻣﯽﺷﺪ ﺑﺎ آن ﯾﮏ ﮔﺎو ﻧﺮ را از ﭘﺎ درآورد‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺸﻤﺎرﯾﺪ‪ .‬ﯾﮏ زن ﺟﻮان‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﭘﻮل‪،‬‬
‫در اﯾﻦ ﻣﺬاﮐﺮه ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻻﺑﺪ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺷﺎھﺪ‪ .‬ﺑﺴﺘﮫ اﺳﮑﻨﺎس را ﺗﻮی ﺟﯿﺒﻢ ﭼﭙﺎﻧﺪم‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬اﺷﺘﺒﺎه‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﮫ ﺣﻖ ﺑﻮد از ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ ﭘﯿﺶ از اﻣﻀﺎ ﮐﺮدن ﺑﺸﻤﺎرم‪ ،‬اﯾﻦ ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﮫﺗﺮ‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ :‬در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﺷﻤﺎ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد؟ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﻠﮑﺎن ﻓﮑﺮی ﮐﺮدم‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره‬
‫ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ از او ﺑﭙﺮﺳﻢ اﯾﻦ ﭘﻮل از ﮐﺠﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ و اﺿﺎﻓﮫ ﮐﺮدم ﮐﮫ اﻟﺒﺘﮫ ﺣﻖ دارم اﯾﻦ را‬
‫ﺑﺪاﻧﻢ‪ .‬اﺳﻢ زﻧﯽ را ﺑﺮد ﮐﮫ ﻣﻦ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدهام‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ وﻗﺘﯽ ﻗﻨﺪاﻗﯽ ﺑﻮدهام آن زن ﻣﺮا روی زاﻧﻮﯾﺶ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻣﻦ ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﺎز و ادا آﻣﺪه ﺑﻮدهام‪ .‬ﮔﺎھﯽ ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﻗﻨﺪاﻗﯽ‪ ،‬ﭼﻮن‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-8-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﮐﮫ ﺑﻌﺪاَ دﯾﮕﺮ وﻗﺘﺶ ﻣﯽﮔﺬرد‪ ،‬وﻗﺖ ﻧﺎز و ادا‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ از ﺑﺮﮐﺖ ھﻤﯿﻦ ﭘﻮل ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﻦ ھﻨﻮز‬
‫ﻼ ھﯿﭻ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﯾﻦ‬
‫ﻣﺨﺘﺼﺮی داﺷﺘﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮ‪ .‬اﮔﺮ آن را ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ آﯾﻨﺪهام ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﮐﺮدم اﺻ َ‬
‫ﮐﮫ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﻦ از روی ﺑﺪﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﮫ دﯾﻮاره ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ‪ ،‬ﭘﮭﻠﻮی ﮐﻼھﻢ و‪ ،‬اﮔﺮ ﺣﺴﺎﺑﻢ درﺳﺖ ﺑﻮده‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬درﺳﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺳﻮرﭼﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪم‪ .‬اﺑﺮی از ﮔﺮد و ﺧﺎک از ﺗﻮدوزی ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺳﻨﮕﯽ از ﺗﻮی‬
‫ﺟﯿﺒﻢ درآوردم و آنﻗﺪر ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﺑﯿﺪم ﺗﺎ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم ﮐﮫ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﻼف‬
‫اﻏﻠﺐ وﺳﺎﯾﻂ ﻧﻘﻠﯿﮫ‪ ،‬ﭘﯿﺶ از آنﮐﮫ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد ﺗﺪرﯾﺠﺎَ ﮐﻨﺪ ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ ﯾﮑﮭﻮ اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪم‪.‬‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺗﮑﺎن ﺗﮑﺎن ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ‪ ،‬ﺑﺎﻻی ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎھﺶ‪ ،‬ﻻﺑﺪ ﮔﻮش ﻣﯽداد‪ .‬اﺳﺐ را اﻧﮕﺎر ﺑﺎ ﭼﺸﻢ‬
‫ﺳﺮم ﻣﯽدﯾﺪم‪ .‬ﺣﺎﻟﺖ وارﻓﺘﮫ ﺗﻮﻗﻒھﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽاش را ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻠﮑﮫ ﮔﻮشھﺎﯾﺶ را ﺗﯿﺰ ﮐﺮده ﺑﻮد و‬
‫ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮد‪ .‬از ﭘﻨﺠﺮه ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪ :‬دوﺑﺎره راه اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬دوﺑﺎره ﺑﮫ دﯾﻮار ﮐﻮﺑﯿﺪم ﺗﺎ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ دوﺑﺎره‬
‫اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ ﻏﺮوﻟﻨﺪﮐﻨﺎن از ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎھﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪ‪ .‬ﺷﯿﺸﮫ را ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪم ﺗﺎ ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﺑﺎزﮐﺮدن در‬
‫ﻧﯿﻔﺘﺪ‪ .‬ﺗﻨﺪﺗﺮ‪ ،‬ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺑﺮوﯾﺪ‪ .‬رﻧﮓ ﺳﻮرﭼﯽ ﺳﺮخﺗﺮ و ﺣﺘﯽ ﮐﺒﻮد ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از ﺧﺸﻢ ﯾﺎ از ﺑﺮﺧﻮرد ھﻮا‬
‫ھﻨﮕﺎم ﺣﺮﮐﺖ‪ .‬ﺑﮫ او ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ را ﺑﺮای ﺗﻤﺎم روز ﮐﺮاﯾﮫ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ .‬ﺟﻮاب داد ﮐﮫ ﺑﺮای ﺳﺎﻋﺖ ﺳﮫ‬
‫ﺑﻌﺪازﻇﮭﺮ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎزه دارد‪ .‬اﻣﺎن از دﺳﺖ ﻣﺮدهھﺎ‪ .‬ﺑﮫ او ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاھﻢ ﺑﮫ ﺑﺎغ وﺣﺶ‬
‫ﺑﺮوم‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﺑﺎغوﺣﺶ ﻧﺮوﯾﺪ‪ .‬ﺟﻮاب داد ﮐﮫ ﺑﺮای او ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﮐﺠﺎ ﺑﺮوﯾﻢ ﺑﮫ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﮫ‬
‫ﺧﯿﻠﯽ دور ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﻋﻠﺖ اﺳﺒﺶ‪ .‬درﺑﺎره ﻓﺼﺎﺣﺖ زﺑﺎن اﻗﻮام ﺑﺪوی ﭼﮫ ﺣﺮفھﺎ ﮐﮫ ﻧﻤﯽزﻧﻨﺪ! از او‬
‫ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﮫ آﯾﺎ رﺳﺘﻮراﻧﯽ ﺳﺮاغ دارد ‪ .‬اﺿﺎﻓﮫ ﮐﺮدم‪ :‬ﺷﻤﺎ ھﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺎھﺎر ﺑﺨﻮرﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدھﻢ‬
‫ﮐﮫ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﮫ آنﺟﺎ ﺑﺮوم ﮐﮫ ﺑﺎ اﯾﻦﺟﻮر ﺟﺎھﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﯿﺰ دراز ﺑﻮد ﮐﮫ دو ﺗﺎ ﻧﯿﻤﮑﺖ‪ ،‬ﻋﯿﻨﺎَ ﺑﮫ‬
‫ﯾﮏ اﻧﺪازه‪ ،‬دو ﻃﺮﻓﺶ ﺑﻮد‪ .‬از آن ﻃﺮف ﻣﯿﺰ‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ و زن و اﺳﺒﺶ و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره راﺟﻊ ﺑﮫ‬
‫زﻧﺪﮔﯽاش‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﮫﺧﺼﻮص ﺑﮫ ﻋﻠﺖ اﺧﻼﻗﺶ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ .‬از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ‬
‫ﮐﮫ آﯾﺎ درﺳﺖ ﻣﺘﻮﺟﮫ ھﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﮫ‪ ،‬ﮐﮫ زﻣﺴﺘﺎن و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن زﯾﺮ آﺳﻤﺎن ﺑﻮدن ﯾﻌﻨﯽ ﭼﮫ‪ .‬اﻃﻼع ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺮدم ﮐﮫ ھﻨﻮز ﺳﻮرﭼﯽھﺎﯾﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫﺷﺎن را ﯾﮏ ﮔﻮﺷﮫ ﻧﮕﮫ ﻣﯽدارﻧﺪ و در ﺟﺎی ﮔﺮم و ﻧﺮم‬
‫ﺗﻮی ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺸﺘﺮی ﺧﻮدش ﺑﮫ ﺳﺮاغ آنھﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ .‬ﺳﺎﺑﻘَﺎ ﻣﯽﺷﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮد‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫اﻣﺮوز اﮔﺮ ﺑﺨﻮاھﯽ ﮐﮫ آﺧﺮ ﻋﻤﺮت ﭘﻮل و ﭘﻠﮫای ﺗﻮی دﺳﺖ و ﺑﺎﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﮫ روشھﺎی دﯾﮕﺮی‬
‫داری‪ .‬ﻣﻦ وﺿﻊ ﺧﻮدم را ﺑﺮاﯾﺶ ﺷﺮح دادم و ﮔﻔﺘﻢ ﭼﮫ از دﺳﺖ دادهام و دﻧﺒﺎل ﭼﮫ ﻣﯽﮔﺮدم‪ .‬ھﺮ دوﻣﺎن‬
‫زورﻣﺎن را ﻣﯽزدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻔﮭﻤﯿﻢ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪھﯿﻢ‪ .‬او ﻓﮭﻤﯿﺪ ﮐﮫ ﻣﻦ اﺗﺎﻗﻢ را از دﺳﺖ دادهام و اﺗﺎق دﯾﮕﺮی‬
‫ﻻزم دارم‪ .‬اﻣﺎ از ﺑﻘﯿﮫاش ﺳﺮ درﻧﯿﺎورد‪ .‬ﺗﻮی ﮐﻠﮫاش رﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬و ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﯾﻦ را از‬
‫ﮐﻠﮫاش درآورد‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﻦ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ اﺗﺎق ﻣﺒﻠﮫ ﻣﯽﮔﺮدم‪ .‬روزﻧﺎﻣﮫ ﺷﺐ ﭘﯿﺶ ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺐ ﭘﯿﺶﺗﺮ را از‬
‫ﺟﯿﺒﺶ درآورد و ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ﺑﮫ ﺧﻮاﻧﺪن آﮔﮭﯽھﺎﯾﺶ و ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺪاد ﮐﻮﭼﮏ‪ ،‬ﮐﮫ وﻗﺘﯽ ﺑﮫ اﺳﻢ ﺑﺮﻧﺪﮔﺎن‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ اﺳﺐ دواﻧﯽ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﻣﺮدد ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬زﯾﺮ ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﺗﺎﯾﺶ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎَ زﯾﺮ ھﻤﺎنھﺎﯾﯽ را‬
‫ﺧﻂ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ ﮐﮫ اﮔﺮ ﺑﮫ ﺟﺎی ﻣﻦ ﺑﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﺮد ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ زﯾﺮ آنھﺎﯾﯽ را ﮐﮫ ﺗﻮی ھﻤﺎن ﻣﺠﻠﮫ ﺑﻮد‪،‬‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪-9-‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﺑﮫ ﻋﻠﺖ اﺳﺒﺶ‪ .‬ﺑﯿﺨﻮد ﻣﻀﻄﺮﺑﺶ ﻣﯽﮐﺮدم اﮔﺮ ﺑﮭﺶ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ از ﻣﺒﻞ و ﻏﯿﺮ ﻣﺒﻞ در اﺗﺎﻗﻢ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ‬
‫ﯾﮏ ﺗﺨﺖﺧﻮاب ﻧﻤﯽﺧﻮاھﻢ و ﭘﯿﺶ از اﯾﻦﮐﮫ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﻮم ﭘﺎﯾﻢ را ﺗﻮی آن اﺗﺎق ﺑﮕﺬارم ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﮫ اﺳﺒﺎب‬
‫و اﺛﺎث دﯾﮕﺮ را ﺑﯿﺮون ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺰ ﭘﺎﺗﺨﺘﯽ را‪ .‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﮫ اﺳﺐ را ﺑﯿﺪار ﮐﺮدﯾﻢ و دوﺑﺎره‬
‫راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ ﺑﮫ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ﮐﺮد ﮐﮫ از ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﺎﻻ ﺑﺮوم و ﭘﮭﻠﻮی او ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ ،‬اﻣﺎ از ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ‬
‫ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺑﮫ ﻓﮑﺮ داﺧﻞ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﻮدم و دوﺑﺎره ﺳﺮ ﺟﺎی اوﻟﻢ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬از ﯾﮏﯾﮏ ﺧﺎﻧﮫھﺎﯾﯽ ﮐﮫ زﯾﺮﺷﺎن‬
‫ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد ﺑﮫ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻣﻨﻈﻤَﺎ دﯾﺪن ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬روز ﮐﻮﺗﺎه زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ داﺷﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﮔﺎھﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮم‬
‫ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺗﻨﮭﺎ روزھﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻦ داﺷﺘﮫام‪ ،‬ﺑﮫﺧﺼﻮص آن ﻟﺤﻈﮫای ﮐﮫ از ھﻤﮫ ﻟﺤﻈﮫھﺎ‬
‫ﺟﺬابﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﻟﺤﻈﮫ ﭘﯿﺶ از ﻣﺤﻮ ﺷﺪن روز‪ .‬ﻧﺸﺎﻧﯽھﺎﯾﯽ را ﮐﮫ زﯾﺮﺷﺎن ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﮭﺘﺮ‬
‫ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻣﺜﻞ ﻋﻮام ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﻋﻼﻣﺖ ﺻﻠﯿﺐ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﯽدﯾﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ درد ﻧﻤﯽﺧﻮرﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺧﻂ‬
‫ارﯾﺐ ﺧﻂ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﺑﻌﺪ روزﻧﺎﻣﮫ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد و ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد ﮐﮫ آن را ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم ﻧﮕﮫ دارم ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا‬
‫دوﺑﺎره ﺑﮫ ﺳﺮاغ ﺟﺎھﺎﯾﯽ ﺑﺮوم ﮐﮫ ﺑﯿﮭﻮده ﺑﮫ ﺳﺮاﻏﺸﺎن رﻓﺘﮫ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد ﺷﯿﺸﮫھﺎی ﺑﺴﺘﮫ و ﻏﮋﻏﮋ‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ و ﺳﺮوﺻﺪای ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور‪ ،‬ﺻﺪای او را ﮐﮫ ﺗﮏ و ﺗﻨﮭﺎ آن ﺑﺎﻻ روی ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎه ﺑﻠﻨﺪش‬
‫ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮد و آواز ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ﻣﯽﺷﻨﯿﺪم‪ .‬ﻣﺮا ﺑﮫ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎزه ﺗﺮﺟﯿﺢ داده ﺑﻮد‪ ،‬و اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺗﺎ‬
‫اﺑﺪ اداﻣﮫ ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬آواز ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ‪ » :‬اﯾﻦ زن دور از آن دﯾﺎری اﺳﺖ ﮐﮫ ﻗﮭﺮﻣﺎن ﺟﻮاﻧﺶ در آن ﺧﻔﺘﮫ‬
‫اﺳﺖ‪ «.‬اﯾﻦ ﺗﻨﮭﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ از آواز او ﺑﮫ ﯾﺎد دارم‪ .‬ھﺮ ﺑﺎر ﮐﮫ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﺮد از ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎھﺶ‬
‫ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽآﻣﺪ و ﺑﮫ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ از ﻧﺸﯿﻤﻦﮔﺎھﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﺎﯾﻢ‪ .‬زﻧﮓ در ﺧﺎﻧﮫای را ﮐﮫ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻣﯽداد‬
‫ﻣﯿﺰدم و ﮔﺎھﯽ در اﻧﺪرون ﺧﺎﻧﮫ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﺪم‪ .‬ﯾﺎدم اﺳﺖ ﮐﮫ اﺣﺴﺎس ﻋﺠﯿﺐ و ﻣﻀﺤﮑﯽ داﺷﺘﻢ از‬
‫اﯾﻦﮐﮫ دوﺑﺎره‪ ،‬ﭘﺲ از اﯾﻦ ھﻤﮫ ﻣﺪت‪ ،‬ﺧﺎﻧﮫای را دوروﺑﺮ ﺧﻮدم ﻣﯽدﯾﺪم‪ .‬او ﺗﻮی ﭘﯿﺎده رو ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﻣﯽاﯾﺴﺘﺎد و ﮐﻤﮑﻢ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ دوﺑﺎره ﺳﻮار ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﺸﻮم‪ .‬دﯾﮕﺮ از دﺳﺖ اﯾﻦ ﺳﻮرﭼﯽ ﺑﮫ ﺗﻨﮓ آﻣﺪه‬
‫ﺑﻮدم‪ .‬دوﺑﺎره از ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺮﻓﺖ و ﻣﺎ دوﺑﺎره راه ﻣﯽاﻓﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬در ﻟﺤﻈﮫ ﻣﻌﯿﻨﯽ اﯾﻦ واﻗﻌﮫ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ‪.‬‬
‫ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ اﯾﺴﺘﺎد‪ .‬ﭼﺮﺗﻢ ﭘﺎره ﺷﺪ و آﻣﺎده ﺷﺪم ﮐﮫ ﭘﯿﺎده ﺑﺸﻮم‪ .‬اﻣﺎ او ﻧﯿﺎﻣﺪ در را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ و زﯾﺮ ﺑﺎزوﯾﻢ را‬
‫ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﺑﮫﻃﻮری ﮐﮫ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﺧﻮدم ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺮوم‪ .‬داﺷﺖ ﻓﺎﻧﻮسھﺎ را روﺷﻦ ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﭼﺮاغھﺎی ﻧﻔﺘﯽ را دوﺳﺖ دارم‪ ،‬ﮔﺮﭼﮫ ﭼﺮاغ ﻧﻔﺘﯽ و ﺷﻤﻊ‪ ،‬اﮔﺮ ﺳﺘﺎرهھﺎ را اﺳﺘﺜﻨﺎ ﮐﻨﻢ‪ ،‬اوﻟﯿﻦ‬
‫روﺷﻨﺎﯾﯽھﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ دﯾﺪهام‪ .‬از او ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﮫ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻓﺎﻧﻮس دوم را ﻣﻦ روﺷﻦ ﮐﻨﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﻓﺎﻧﻮس‬
‫اول را ﺧﻮدش روﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻗﻮﻃﯽ ﮐﺒﺮﯾﺘﺶ را ﺑﮫ ﻣﻦ داد‪ ،‬ﻣﻦ ﺷﯿﺸﮫ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺤﺪب را ﮐﮫ روی‬
‫ﻟﻮﻻ ﻣﯽﭼﺮﺧﯿﺪ ﺑﺎز ﮐﺮدم‪ ،‬روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﻓﻮرَا ﺑﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻓﺘﯿﻠﮫ‪ ،‬آرام و روﺷﻦ‪ ،‬در ﮔﻮﺷﮫ دﻧﺞ ﺧﺎﻧﮫ‬
‫ﮐﻮﭼﮑﺶ‪ ،‬اﯾﻤﻦ از ﺑﺎد‪ ،‬ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﻣﻦ اﯾﻦ ﻟﺬت را ﺑﺮدم‪ .‬ﻣﺎ در ﻧﻮر اﯾﻦ ﻓﺎﻧﻮسھﺎ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽدﯾﺪﯾﻢ ﻣﮕﺮ‬
‫ﻃﺮح ﻣﺒﮭﻢ اﻧﺪام اﺳﺐ را‪ ،‬اﻣﺎ دﯾﮕﺮان آنھﺎ را از دور ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ‪ ،‬دو ﻟﮑﮫ زرد آوﯾﺨﺘﮫ در ﻓﻀﺎ را ﮐﮫ‬
‫آھﺴﺘﮫ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﻣﯽﭘﯿﭽﯿﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺳﺮخ ﯾﺎ ﺳﺒﺰ را ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻟﻮزی‬
‫ﺑﺮﺟﺴﺘﮫ ﺷﻔﺎف و ﺗﯿﺰی را اﻧﮕﺎر از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ اﻟﻮان ‪.‬‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪- 10 -‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
 ‫آﺧﺮﯾﻦ ﺧﺎﻧﮫ را ﮐﮫ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ﺳﻮرﭼﯽ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ﮐﺮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﺑﮫ ﯾﮏ ھﺘﻞ آﺷﻨﺎ ﺑﺒﺮد ﮐﮫ در آن‬
‫راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﭼﮫ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﺳﺘﻮاری‪ :‬ﺳﻮرﭼﯽ‪ ،‬ھﺘﻞ؛ اﻧﮕﺎر راﺳﺘﯽ راﺳﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد‪ .‬ﺳﻔﺎرش ﻣﺮا ﮐﮫ‬
‫ﺑﮑﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﮐﻢ و ﮐﺴﺮی ﻧﺨﻮاھﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﭼﺸﻤﮑﯽ زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ھﻤﮫ ﺟﻮر اﺳﺒﺎب راﺣﺘﯽ ﻓﺮاھﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﻞ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ را ﺗﻮی ﭘﯿﺎده رو روﺑﮫ روی ﺧﺎﻧﮫای ﮐﮫ ﺗﺎزه از آن ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮدم ﻗﺮار ﻣﯽدھﻢ‪ .‬زﯾﺮ‬
‫ﻧﻮر ﻓﺎﻧﻮس‪ ،‬ﭘﮭﻠﻮی ﻓﺮورﻓﺘﮫ و ﻣﺮﻃﻮب اﺳﺐ را و روی دﺳﺘﮕﯿﺮه در ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ‪ ،‬دﺳﺖ ﺳﻮرﭼﯽ را‪ ،‬ﮐﮫ‬
‫دﺳﺘﮑﺶ ﭘﺸﻤﯽ داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽآورم‪ .‬ﻣﻦ ﯾﮏ ﺳﺮ و ﮔﺮدن از ﺳﻘﻒ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﮫ او ﺗﻌﺎرف‬
‫ﮐﺮدم ﮐﮫ ﮔﯿﻼﺳﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ‪ .‬اﺳﺐ در ﺗﻤﺎم روز ﻧﮫ ﭼﯿﺰی ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﻧﮫ ﭼﯿﺰی آﺷﺎﻣﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ را ﺑﮫ‬
‫ﺳﻮرﭼﯽ ﺗﺬﮐﺮ دادم و او ﺟﻮاب داد ﮐﮫ اﺳﺒﺶ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽﺧﻮرد ﻣﮕﺮ ﺗﻮی اﺻﻄﺒﻞ‪ .‬اﮔﺮ ھﻨﮕﺎم ﮐﺎر‬
‫ﻣﺨﺘﺼﺮ ﭼﯿﺰی ﻣﯽﺧﻮرد‪ ،‬وﻟﻮ ﯾﮏ داﻧﮫ ﺳﯿﺐ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺣﺒﮫ ﻗﻨﺪ‪ ،‬دل درد و دل ﭘﯿﭽﮫ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ و دﯾﮕﺮ ﻗﺪم‬
‫ﻼ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮﮔﺶ ﺑﺸﻮد‪ .‬از اﯾﻦ ﺟﮭﺖ ھﺮ ﺑﺎر ﮐﮫ ﺑﮫ دﻟﯿﻠﯽ از دﻻﯾﻞ‬
‫از ﻗﺪم ﺑﺮﻧﻤﯽداﺷﺖ و اﺻ َ‬
‫از ﭘﯿﺸﺶ دور ﻣﯽﺷﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮫ وﺳﯿﻠﮫ ﺗﺴﻤﮫای آرواره ھﺎﯾﺶ را ﺑﺒﻨﺪد ﺗﺎ از ﻣﺤﺒﺖ رھﮕﺬران‬
‫رﻧﺠﮫ ﻧﺸﻮد‪ .‬ﭘﺲ از ﻧﻮﺷﯿﺪن ﭼﻨﺪ ﮔﯿﻼس‪ ،‬ﺳﻮرﭼﯽ از ﻣﻦ ﺧﻮاھﺶ ﮐﺮد ﮐﮫ آنھﺎ را‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ او و زﻧﺶ‬
‫را‪ ،‬ﺳﺮاﻓﺮاز ﮐﻨﻢ و ﺷﺐ را در ﺧﺎﻧﮫ آنھﺎ ﺑﮕﺬراﻧﻢ‪ .‬ﺧﺎﻧﮫﺷﺎن دور ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮐﮫ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮﺻﺖ‬
‫ﮐﺬاﯾﯽ ﺗﻔﮑﺮ درﺑﺎره ﮔﺬﺷﺘﮫ‪ ،‬ﻓﮑﺮش را ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ آن روز ﺳﻮرﭼﯽ ﻣﺘﺼﻞ دور و ﺑﺮ‬
‫ﺧﺎﻧﮫ ﺧﻮدش ﻣﯽﭼﺮﺧﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬آنھﺎ ﺑﺎﻻی ﻃﻮﯾﻠﮫای‪ ،‬ﮐﻨﺞ ﺣﯿﺎط‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﮫ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ‪،‬‬
‫ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدم ﺑﺎ اﯾﻦ وﺿﻊ ﺳﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﮫ زﻧﺶ‪ ،‬ﮐﮫ ﮐﻮن و ﮐﭙﻞ ﭘﺖ و ﭘﮭﻨﯽ داﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد و‬
‫از ﭘﯿﺶ ﻣﺎ رﻓﺖ‪ .‬ﭘﯿﺪا ﺑﻮد ﮐﮫ آن زن از اﯾﻦﮐﮫ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﮭﺎﺳﺖ ﻧﺎراﺣﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺎﻟﺘﺶ را درک‬
‫ﻣﯽﮐﺮدم‪ ،‬اﻣﺎ ﺧﻮدم در اﯾﻦﺟﻮر ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮم‪ .‬دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪارد ﮐﮫ ﺗﻤﺎم ﺑﺸﻮد ﯾﺎ اداﻣﮫ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬و‬
‫ﺣﺎل آنﮐﮫ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﺑﮫ آنھﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﻣﯽروم ﺗﻮی ﻃﻮﯾﻠﮫ ﻣﯽﺧﻮاﺑﻢ‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﭘﺎﻓﺸﺎری ﮐﺮدم‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ ﺗﻮﺟﮫ زﻧﺶ را ﺑﮫ دﻣﻠﯽ ﮐﮫ ﺑﺮ ﻓﺮق ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮد‪ ،‬زﯾﺮا از روی ادب‬
‫ﮐﻼھﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﮫ ﺑﻮدم‪ .‬زن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ را درآورد‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ اﺳﻢ ﯾﮏ دﮐﺘﺮ را ﺑﺮد ﮐﮫ ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫اﺣﺘﺮام ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮد و ﺧﻮد او را ازﺗﺼﻠﺐ ﻣﺪﻓﻮع ﻧﺠﺎت داده ﺑﻮد‪ .‬زن ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاھﺪ ﺗﻮی ﻃﻮﯾﻠﮫ‬
‫ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪ ،‬ﺑﺮود ﺗﻮی ﻃﻮﯾﻠﮫ ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪ .‬ﺳﻮرﭼﯽ ﭼﺮاغ را از روی ﻣﯿﺰ ﺑﺮداﺷﺖ و از ﭘﻠﮑﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻃﻮﯾﻠﮫ‬
‫ﻣﯽرﻓﺖ ﺟﻠﻮ ﻣﻦ راه اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﮐﮫ اﻟﺒﺘﮫ ﺧﯿﻠﯽ ھﻢ ﭘﻠﮑﺎن ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑﮫ ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﻮد‪ ،‬و زﻧﺶ را ﺗﻮی ﺗﺎرﯾﮑﯽ‬
‫ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﮔﻮﺷﮫای ﮐﻒ زﻣﯿﻦ‪ ،‬روی ﮐﺎه‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﻞ اﺳﺐ ﭘﮭﻦ ﮐﺮد و ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﮐﺒﺮﯾﺖ ھﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ‬
‫ﮐﮫ ﺷﺎﯾﺪ وﺳﻂ ﺷﺐ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﮫ روﺷﻨﺎﯾﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ اﺳﺐ در اﯾﻦ ﻣﺪت ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺗﻮی ﺗﺎرﯾﮑﯽ دراز ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮدم و ﺻﺪای آب ﺧﻮردﻧﺶ را ﻣﯽﺷﻨﯿﺪم‪ ،‬ﮐﮫ ﺻﺪای ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ اﺳﺖ‪ ،‬و‬
‫ﺻﺪای ﺗﺎﺧﺖ و ﺗﺎز ﻧﺎﮔﮭﺎﻧﯽ ﻣﻮشھﺎ را و‪ ،‬ﺑﺎﻻی ﺳﺮم‪ ،‬ﺻﺪای ﺧﻔﮫ ﺳﻮرﭼﯽ و زﻧﺶ را ﮐﮫ داﺷﺘﻨﺪ‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﻟُﻐُﺰ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﻗﻮﻃﯽ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺗﻮی دﺳﺘﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺑﺰرگ ﺑﯽﺧﻄﺮ‪ .‬ﺗﻮی‬
‫ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﮐﺒﺮﯾﺘﯽ زدم‪ .‬در ﺷﻌﻠﮫ ﮐﻮﺗﺎھﺶ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﮫ ﺳﺮم زد‪ ،‬و‬

‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪- 11 -‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺮم ﭘﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﮫ ﻃﻮﯾﻠﮫ را آﺗﺶ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﺗﻮی ﺗﺎرﯾﮑﯽ‪ ،‬ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪ ،‬درش را ﺑﺎز ﮐﺮدم‪،‬‬
‫ﻣﻮشھﺎ ازش ﺑﯿﺮون آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻮارش ﺷﺪم‪ .‬ھﻤﯿﻦ ﮐﮫ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم ﮐﮫ ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺗﺮاز ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﯾﻦ‬
‫ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﺳﺮ ﻣﺎﻟﺒﻨﺪھﺎ ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﺗﮑﯿﮫ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﮭﺘﺮ ﮐﮫ اﯾﻦﻃﻮر ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮫ ﭘﺸﺖ‬
‫دراز ﺑﮑﺸﻢ و ﭘﺎھﺎﯾﻢ‪ ،‬روی ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ‪ ،‬از ﺳﺮم ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻃﯽ ﺷﺐ‪ ،‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎر ﺣﺲ ﮐﺮدم ﮐﮫ‬
‫اﺳﺐ از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻧﻔﺴﺶ از ﺗﻮی ﺑﯿﻨﯽاش ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮐﮫ ﺑﺎزش ﮐﺮده‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻻﺑﺪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ در ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﺮاﯾﺶ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻮن ﯾﺎدم رﻓﺘﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺟُﻞ را ﺑﺮدارم ﺳﺮدم ﺷﺪ‪،‬‬
‫اﻣﺎ ﻧﮫ آن ﻗﺪر ﮐﮫ ﺑﺮوم آن را ﺑﺮدارم‪ .‬از ﭘﻨﺠﺮه ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﭘﻨﺠﺮه ﻃﻮﯾﻠﮫ را ﻟﺤﻈﮫ ﺑﮫ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﮭﺘﺮ ﻣﯽدﯾﺪم‪.‬‬
‫از ﮐﺎﻟﺴﮑﮫ ﺑﯿﺮون آﻣﺪم‪ .‬ﻃﻮﯾﻠﮫ ﮐﻢﺗﺮ از ﭘﯿﺶ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد‪ .‬آﺧﻮر و ﺗﻮﺑﺮه و زﯾﻦ و ﺑﺮگ آوﯾﺨﺘﮫ را و‪،‬‬
‫دﯾﮕﺮ ﻋﺮض ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺳﻄﻞھﺎ و ﻗﺸﻮھﺎ را ﺑﻔﮭﻤﯽ ﻧﻔﮭﻤﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽدادم‪ .‬ﺑﮫ ﻃﺮف در رﻓﺘﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ‬
‫ﺑﺎزش ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻧﮕﺎه اﺳﺐ دﻧﺒﺎل ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﮕﺮ اﺳﺐھﺎ ھﯿﭻوﻗﺖ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ؟ ﺑﮫ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﮐﮫ ﺣﻖ ﺑﻮد‬
‫ﻼ ﺑﮫ ﺟﻠﻮ آﺧﻮر‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﯿﺮون ﺑﺮوم‪ .‬ﮐﺎر آﺳﺎﻧﯽ‬
‫ﺳﻮرﭼﯽ اﺳﺐ را ﻣﯽﺑﺴﺖ‪ ،‬ﻣﺜ َ‬
‫ﻧﺒﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﭼﮫ ﮐﺎری آﺳﺎن اﺳﺖ؟ اول ﺳﺮم را رد ﮐﺮدم‪ .‬ﮐﻒ دﺳﺖھﺎﯾﻢ روی زﻣﯿﻦ ﺣﯿﺎط ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﻤﺮم‬
‫ﻣﯿﺎن ﭼﺎرﭼﻮب ﭘﻨﺠﺮه ﮔﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ھﻨﻮز ﭘﯿﭻ وﺗﺎب ﻣﯽﺧﻮرد‪ .‬ﺑﻮﺗﮫھﺎی ﻋﻠﻒ را ﮐﮫ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدم و ﺑﺎ‬
‫دو ﺗﺎ دﺳﺘﻢ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪم ﺗﺎ ﺑﻠﮑﮫ ﺧﻮدم را ﻧﺠﺎت ﺑﺪھﻢ ﯾﺎدم اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻖ ﺑﻮد اول ﭘﺎﻟﺘﻮم را درﻣﯽآوردم و از‬
‫ﭘﻨﺠﺮه ﺑﯿﺮون ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﯿﻒ ﮐﮫ ﻓﮑﺮش را ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﺗﺎزه از ﺣﯿﺎط ﺑﯿﺮون رﻓﺘﮫ ﺑﻮدم ﮐﮫ ﭼﯿﺰی‬
‫ﯾﺎدم آﻣﺪ‪ .‬ﺧﺴﺘﮕﯽ‪ .‬ﯾﮏ اﺳﮑﻨﺎس ﻻی ﻗﻮﻃﯽ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﺣﯿﺎط ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ و ﻗﻮﻃﯽ را روی ﻟﺒﮫ‬
‫ﭘﻨﺠﺮهای ﮐﮫ از آن ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮدم ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬اﺳﺐ دم ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﮐﮫ ﺗﻮی ﮐﻮﭼﮫ رﻓﺘﻢ دوﺑﺎره‬
‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮی ﺣﯿﺎط و اﺳﮑﻨﺎﺳﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ‪ .‬ﮐﺒﺮﯾﺖھﺎ را ھﻤﺎنﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ ،‬ﻣﺎل ﻣﻦ ﻧﺒﻮد‪ .‬اﺳﺐ ھﻤﺎنﻃﻮر‬
‫دم ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻮد‪ .‬دﯾﮕﺮ از دﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺐ ذﻟﮫ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﺗﺎزه ﺳﭙﯿﺪه زده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﺠﺎ ھﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﮫ‬
‫ﺣﺪس و ﻗﺮﯾﻨﮫ‪ ،‬در ﺟﮭﺖ ﻣﺸﺮق راه اﻓﺘﺎدم ﺗﺎ زودﺗﺮ روﺷﻦ ﺑﺸﻮم‪ .‬دﻟﻢ ھﻮای اﻓﻖ درﯾﺎ ﯾﺎ ﺑﯿﺎﺑﺎن را ﮐﺮده‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺒﺢھﺎ ﮐﮫ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﯾﻢ ﺑﮫ ﭘﯿﺸﻮاز ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻣﯽروم و ﻋﺼﺮھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﯿﺮون ھﺴﺘﻢ دﻧﺒﺎل ﺧﻮرﺷﯿﺪ‬
‫ﻣﯽروم‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﺮدهھﺎ‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻦ ﻗﺼﮫ را ﻧﻘﻞ ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ھﻢ ﯾﮏ ﻗﺼﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ دﻓﻌﮫ دﯾﮕﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﯾﮏ ﻗﺼﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬آﻧﻮﻗﺖ‪ ،‬ای ارواح زﻧﺪه‪ ،‬ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ ﮐﮫ آن ھﻢ ﻣﺜﻞ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪Ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﲠﺎی اﻟﮑﱰوﻧﯿﮑﯽ‬
‫‪- 12 -‬‬ ‫‪www.ketabnak.com‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻨﺎک‬