ைனவர் ெதா.

பரமச வன்

ேப ராச ர யர் ெதா.பரமச வன் உைரயாடல் மரப ந்

க ைளத் எ ந் த தய ஆராய் ச்ச ைறய யைலக்
கண் ப த் தவர்.
தம ழ் இலக் க யத் ைத ம் பண்பாட் ைட ம் ஆராய் ச்ச
ெசய் வதற் , ஆய் வாளர்கள் அயல் நாட் தத் வங் கைள ம்
த் த ர வ த கைள ம் நம் ப க் ெகாண் இ ந் த ேவைளய ல் ,
இவர ன் தய ஆராய் ச்ச ைறய யல் அவர்க க்
அத ர்சச் யள த் த . இவர் எ த் க் ெகாள் ம் ஆய் ப்ெபா ள்
ந் ைதய ஆய் வாளர்கள ன் ஆய் ப் ெபா ள ல் இ ந்
ற் ற ம் ேவ பட் டைவ. ஆய் ப் ெபா ள ன் மீ அவர்
நடத் ம் வ சாரைண ைறக ம் வ சாரைண வ னாக் க ம்
ேவ பட் டைவ.
அ ேபால, அந் த ஆய் க் ப் பயன் ப த் ம் தர க ம்
மா பட் டைவ. அந் தத் தர கள் ெப ம் பா ம் ேபச்
வழக் க ந் ம் , கீ ேழார் மரப ந் ம் எ க் கப்பட் டைவ.
ேபரா. .ராகைவயங் கார், மய ைல சீ ன .ேவங் கடசாம , ேபரா.
நா.வானமாமைல ஆக ேயாைர தன் ன் ேனா களாகக்
க ம் ெதா.பரமச வன் , பல் ேவ கல் ர கள ல் தம ழ் ப்
ேபராச ர யராகப் பண யாற் ற , இ த ய ல் த ெநல் ேவ
மேனான் மண யம் ந் தரனார் பல் கைலக் கழகத் த ல்
தம ழ் த் ைறத் தைலவராக இ ந் , தற் ேபா இைளப்பாற
உள் ளார்.
 வரலாற் ப் பச க் வைகயான தீ ன !
த ம ழ் நா என் றால் ெவ ம் ெமாழ ம் இன ம்
ஒன் ற ைணந் இயங் க ன் ற ஒ ெபர ய ந லப்பரப் மட் ம்
அன் ... சமயங் க ம் தத் வங் க ம் சடங் க ம் ெப ம்
நம் ப க் ைகயாகச் ெசயல் பட் வ ம் உய ர் ந லம் !
தம ழ் இலக் கண ம் இலக் க ய ம் ஓர் இயக் கமாக வளர்ந்
வ வ ேபால் , ஆத காலம் ெதாட் தம ழகத் த ல் வளர்ந் வ ம்
சமயங் க ம் , பல் ேவ காலமாற் றத் ைதக் கடந் , மக் கள்
மனத ம் பல மாற் றங் கைள உண்டாக் க , சர்சை
் சக் ம்
ஆராய் ச்ச க் ம் உர ய பாைதயாக ெதாடர்ந் ெகாண்
இ க் க ற .
‘பண்பாட் ப் ேபரற ஞர்’ ேபராச ர யர் ெதா.பரமச வன் ,
சமயங் கள ல் ைதந் க டக் ம் அரச யைல, தன் த ய ஆய்
ைறய ன் லம் ேதாண் எ த் , இந் த ன் லமாக
உலக ன் பார்ைவக் ப் பைடத் த க் க றார்.
உலக ல் ேதான் ற ய சமயங் கள் அைனத் ம் ‘ப றவாப்
ெப ந ைல’ையத் ேத தத் வங் கைள உ வாக் க இ ந் தா ம் ,
இந் த யச் சமய மர மட் ம் , ப றப்பால் உ வாக் கப்பட் ட
வ ணப் பா பா , ரண்டல் , ஒ க் வாதம் , அ ைமப்ப த் தல்
ேபான் ற அம் சங் கைளக் ெகாண் இழ வான இயக் கமாக மாற
வந் தைத இந் த ல் ெவள ச்சம ட் க் காட் இ க் க றார்.
இந் த ய ைவதீ கம் , ப றப்பால் மக் கைளத் தாழ் ப த் த ய
என் றால் , ப ற் பா வளர்ந்த ச ல சமயங் க ம் , ஆ க்
ேவறாக ம் , ெபண் க் ேவறாக ம் தத் வங் கைள வ த் ச்
ெசால் , ெசயல் பட் வந் த க் க ன் றன என் உணர்த் க றார்!
இந் த யத் தத் வம் , இந் த யச் சமயங் கள் ஆக யவற் ற ன்
வரலா என் ப , ஒ க் க ன் ற சாத க் ம் ஒ க் கப்ப க ன் ற
சாத க க் ம் இைடய லான ேபாராட் டம் என் பேத இந் த ன்
க த் ந ைல. இந் தக் க த் ைத, த் தகங் கள ல் இ ந் மட் ம்
தர களாகத் ெதா க் கவ ல் ைல... கல் ெவட் கள் , வழக் கா கள் ,
பழெமாழ கள் , கைதகள் , நாட் டார் பாடல் கள் ேபான் ற ெவ ஜன
மக் கள ன் அத காரமற் றத் தர கள ந் ம் ெதா த் எ த
இ ப்ப இந் த ன் ச றப் . இேத ல் மற் ெறா
ப த யாக, தம ழகச் சமயங் கள் பற் ற லாச ர ய டன்
ேபராச ர யர் ந் தர் காள ய ன் உைரயாடல் இடம் ெபற் ற ப்ப
மற் ெமா ச றப் .
ஆராய் ச்ச மாணவர்கள் , ஆச ர யர்கள் , சமய உணர்வாளர்கள்
என பச ெகாண்டவர்கள் வாச க் ம் ேபா இ லாகத்
ெதர யா ... கடலாகத் ெதர ம் !
- ஆச ர யர்
 உள் ேள...
சமயங் கள ன் அரச யல்
அத் த யாயம் 1
ைணந ன் ற ல் கள்
சமயம் உைரயாடல்
ேபசப்படாத ெசய் த க ம் ந கழ் க ம் ...
ேகாட் பாட் ரீத யான ப ரச்ைனகள் ....
அத் த யாயம் 2
 இ யக் கம் என் ப இன் பரவலாக அற யப்ப ம் ஒ
ெசால் லா ம் . இந் தச் ெசால் உணர்த் ம் ெபா ைளச்
சமகாலத் ேதா இைணத் க் காணேவண் ம் . ச கத் ைத
அளந் தற ய ய ம் ஒ ச ல ப ப்பாள கள ன் பார்ைவகள் , ஒ
த ைச ேநாக் க ய ேபச்சாக ம் எ த் தாக ம் பரவ ந ற் க ன் றன.
ப ன் னர், அைவ ஒ க த் த யலாக வளர்சச ் ெப க ன் றன. இந் த
வைகயான க த் த யல் வளர்சச் , ‘வாழ் க ன் ற ச கத் த ல்
மாற் றங் கள் ேதைவ’ என் ம் தன் ணர்சச
் ைய மக் க க்
ஊட் ட ற் ப க ன் றன. ஒ ற ப்ப ட் ட த ைசய ைன ேநாக் க
இந் த மாற் றங் கள் ந கழ ேவண் ம் என் ற க த் த ைனத் த ரளான
மக் கள் ஏற் க் ெகாள் ம் ேபா அ ஓர் இயக் கமாக
உ வாக ன் ற .
ச ந் தைன, ேபச் , எ த் இவற் றால் மட் ம் இயக் கங் கள்
உ வாக வ வத ல் ைல. அந் த அந் தக் காலங் கள ல் ச க,
ெபா ளாதாரத் ேதைவகள் ஏற் ப க ன் றன. இந் தத் ேதைவகள ன்
அ ப்பைடய ேலேய மக் கள் த ரள் தய ச ந் தைனகைளப்
ேபச்சாக, பாட் டாக, எ த் தாகப் ெபற் க் ெகாள் க ன் றனர். அதன்
ப ன் னேர இயக் கங் கள் ந வனமாக வளர்சச ் ெப க ன் றன.
மதங் களாக ம் , அரச யல் கட் ச களாக ம் ப றந் த எல் லா
இயக் கங் கள ன் கைத ம் இ ேவ ஆ ம் .
அந் த வைகய ல் , தம ழக வரலாற் ற ல் ந வனமயப்பட் ட
தல் இயக் கமாகப் பக் த இயக் கத் ைதேய ற ப்ப டலாம் . பக் த
இயக் கம் என் ப சமண, ெப த் த மதங் க க் எத ராகப் ப றந் த
ஒ கலக இயக் கமா ம் . சமண, ெப த் த மதங் க க் எத ராக
ைசவ, ைவணவ இலக் க யங் கள் பயன் ப த் ம் ெசாற் கள்
வன் ைற உணர் டன் யைவ. சமண, ெப த் த மதங் க ம்
ந வன மதங் கள் தான் என் றா ம் ஓர் இயக் கத் த ற் த்
ேதைவயான ேவகமான உணர்சச ் அந் த மதங் கள ன் ெமாழ
ெவள ப்பா கள ம் , பற ெவள ப்பா கள ம்
காணப்படவ ல் ைல.
அதற் கான காரணங் கள் ச ல உண் . ஒன் - இந் த மத
இயக் கங் கள ன் தைலைமப் பதவ றவ கள டம் இ ந் த .
நகரங் கள ல் ைமயம் ெகாண் ந் த ெப வண கர்கேள இந் த
மதங் கள ன் ரவலர்களாக இ ந் தனர். ஆனால் , மதத் த ன்
தைலைமய ைன ஏற் இ ந் த சமண, ெப த் தத் றவ கேளா
மக் கள ன் வாழ் வ டங் க க் ப் றம் பான வண கப்
ெப வழ க க் அ க ேலேய தங் கள ன் பள் ள கைள ம்
அைமத் த ந் தனர். சமணத் றவ கள் மக் கள் வாழ் வ டங் கைள
வ ட் த் தள் ள வாழ் ந் ததற் அவர்கள ந ர்வாணத் ற ஒ
காரணம் . ெப த் தத் றவ கள ன் சங் கவ த அவர்கள் மக் கள்
வாழ் வ டங் கள ல் கலந் வாழத் தைடயாக இ ந் த .
மைழக் காலங் கள ல் ‘ேலனா’ எனப்ப ம் மைலக் ைககள ல்
தங் வ தவ ர, ெதாடர்ந் ஓர டத் த ல் தங் க ம் அவர்க க்
அ மத ய ல் ைல. ேம ம் , ெதாடக் க காலத் த ல் இந் தப்
பள் ள கள் தம ழ் நாட் ல் (நாலந் தா ேபான் ) ெசாத் ைடைம
ந வனமாக ம் காட் டப்படவ ல் ைல. எனேவ, ப ன் வந் த
இயக் கங் கைளப்ேபால மக் கள ன் மீ உலக யல் சார்ந்த ஓர்
ஆன் மீ க அத காரத் ைத அவர்களால் ெச த் த இயலவ ல் ைல.
ம தைலயாக, ஓர் இடத் த ல் ந ைலயாகத் தங் கக் டா
என் பதற் காகப் பயணம் ெசய் வைத அவர்கள் ஒ வழக் கமாக ம்
அறமாக ம் ெகாண் ந் தனர். பயணம் ெசல் ம் இடங் கள ல்
பற சமயத் த ன டன் வாத வைத ம் அவர்கள் ஒ
வழக் கமாகக் ெகாண் ந் தனர். இந் த வைகயான சமய
வ வாதங் கேள ப ற் காலத் த ல் பட் மண்டபம் என் ம்
கைலவ வத் த ன் ேதாற் றமா ம் . (  ‘பட் ’ என் ம் ெசால் க்
‘எல் ைலய டப்பட் ட ’ என் ப ெபா ள் . ெப த் தர்கள ன் இந் த
ைறய ய க் ஏற் பேவ ப ற் காலச் ைசவம் ‘பரபக் கம் ×
பக் கம் ’ என் ம் வ வாத ைறய ைனக் ைகக் ெகாண்ட .)
றவ கள ன் அைலந் த ர ம் இந் த வழக் கத் த ைனேய
ப ற் கால ைவதீ க மர ‘பர வ ராஜக’ என் ம் ெசால் லால்
தன் ள் ஐக் க யமாக் க க் ெகாண்ட .
சமண, ெப த் த சமயங் கள ன் வழ் ச்ச க் கான காரண களாகப்
பல இ ந் தா ம் ெபண்கள் ற த் த பார்ைவக ம் கைலகள்
பற் ற ய அவற் ற ன் பார்ைவகைள ம் ற ப்ப ட் டாக ேவண் ம் .
த கம் பரத் (ஆைடய ல் லாத) றவ கள ன் வழ யாக ெவள ப்பட் ட
ஆணாத க் க உணர் இரண் ந ைலகள ல் எத ர்வ ைள கைளத்
தம ழ் ப் பண்பாட் ல் உ வாக் க ய க் க ேவண் ம் . ‘த கம் பரர்’
என் ம் ெசால் க் த் த க் (த ைச)கைளேய ஆைடயாக
(அம் பரம் ஆக) உ த் த யவர் என் பேத ெபா ளா ம் . சமணர்கள்
‘அண ’ என் ம் பற் ற ைன மட் ேம ைகவ ட் டனர். ஆனா ம் ,
ச க உளவ ய க் எத ராக அ அைமந் த என் ப ச க
வரலாற் உண்ைம.
‘ந ர்வாணம் ’ என் பதைனக் ற க் க த ராவ ட ெமாழ கள ல் ஒ
ேவர்செ ் சால் டக் க ைடயா . சமணர்கைளக் ற ப்ப ம்
‘அமணர்’ என் ற ெசால் ந் ேத ந ர்வாணத் ைதக் ற க் ம்
‘அம் மணம் ’ என் ற ெசால் தம ழ ல் ப றந் த . இன் றள ம்
தாய் த் ெதய் வ வழ பாேட ெப வார யாக அைமந் த க் ம் தம ழ் ச்
ச தாயத் த ல் , ஆண் றவ யர் ெபற் ற ந் த மர யாைத அந் தக்
காலத் த ல் ெபண்கள ன் மனத் த ல் எத ர்வ ைன ஆற் றத்
ெதாடங் க ய . த கம் பரத் றவ யர் ப ச்ைசக் வ ம் ேபா
ெபண்கள் ஓ ச் ெசன் கதவ ைன அைடத் க் ெகாண்டனர்
என் ப அப்பர் த ம் ச க வரலாற் க் ற ப்பா ம் . ‘காவ ேசர்
கண்மடவார் கண்ேடா க் கதவைடக் ம் கள் வன் ஆேனன் ’
என் ப அவர் த ம் ஒப் தல் ெமாழ யா ம் .
ம தைலயாக, ெசவ் வாைட அண ந் த ெப த் தத் றவ ய ம்
மக் கேளா கலந் வாழாமல் ஊ க் ெவள ேய தங் க னர்.
அவர்கள ல் ச லர் கா கள ல் தங் க னர். க ைமயான தவப்
பய ற் ச ய ைன ேமற் ெகாண்டனர். ஆனால் , தம ழகத் த ல் இன்
காணப்ப ம் மைலக் ைககள் மட் ம் ெப ம் பா ம் சமணப்
பாழ களாகேவ காணப்ப க ன் றன. ெப த் தத் த ன் தாக் கம்
அவற் ற ல் காணப்படவ ல் ைல. தம ழகத் த ன் உட் ப த கள ல்
சமணத் றவ கேள ஆத க் கம் ெபற் ற ந் தனர். தம ழ் நாட் ன்
க ழக் க் கடற் கைரப் ப த ய ேலேய ெப த் தம் ந ைல
ெகாண் ந் த . நாகப்பட் னம் ெதாடங் க க் கன் ன யா மர
வைரய லான கடற் கைரப் ப த கள் ெப த் தம் இலங் ைகக்
எத ர்க்கைரயாக இ ந் தேத இதற் க் காரணமா ம் .
க .ப . ஐந் அல் ல ஆறாம் ற் றாண்டளவ ல் சமண,
ெப த் தத் றவ கைளப் ேபாலேவ மற் ெறா வைக றவ கள ன்
ட் டம் தம ழ் நாட் ல் இ ந் த . ச வைன தற்
கட ளாகக் ெகாண்ட பா பதர், காபா கர், காளா கர்,
மாவ ரத கள் ஆக ேயாேர அவர்கள் . ‘அப்பல ப ர வ னர் ெப த் த ம்
சமண ம் ெதற் ேக வந் தேபாேதா அதற் ன் னேரா, ப ன் னேரா
ெதன் னா க் கனர்’ என் க றார் மா.இராசமாண க் கனார் (பல் லவர்
வரலா ). இரா.நாகசாம , ேடவ ட் லாரன் சன் ஆக ேயார் ‘காள’
என் ற வடெசால் க் ‘க ப் ’ என் ெபா ள் ெகாள் க ன் றனர்.
த ேமன கள ன் கத் த ல் க ப் ப் ெபா ஒன் ற ைனப் ச,
ப ன் னர் நீராட் ந கழ் ந் ததாகக் ற ப்ப க ன் றனர். ஆகம
ல் கள ந் ேத அவர்கள் இந் தச் ெசய் த ய ைனக் ற ய க் க
ேவண் ம் . இ ற த் த ெவள ப்பைடயான சான் கேளா,
ெதால் ெலச்சங் கேளா, தம ழ லக் க யச் சான் கேளா நமக்
இ வைர க ைடக் கவ ல் ைல.
‘காளம் ’ என் ப ெவப்பமான காட் த் தலத் த ைனக்
ற க் ம் வடெசால் லா ம் ( ண்ணாம் ம் இடத் த ைனக்
காளவாசல் எனக் ற ப்ப வ இங் எண்ணத் தக் க ) பா பதர்
அல் ல ல ச பா பதர் என் பவைர காளா கர் என் ேற ைசவ
வரலாற் அற ஞர்கள் ற ப்ப க ன் றனர். காபா கர்
காட் ல் க ைடக் ம் கபாலங் கைளக் (மண்ைட
ஒட் ைன)ெகாண் சடங் கைளச் ெசய் பவராவர். மாவ ரத கள்
என் பவைர ‘வ த் தகக் ேகால ெவண்தைலமாைல வ ரத கள் ’ என
அப்பர் ற ப்ப க ன் றார். உடம் வ ம் த நீ ச,
ச வெப மாைனப்ேபால ‘பாவைன’ ெநற் ற க் கண் ட ம்
கபாலமாைல ட ம் அவர்கள் காட் ச யள த் த க் க ேவண் ம் .
ழந் ைதக க் அச்ச உணர்வ ைன இவர்கள ேதாற் றம்
தந் ததாேலேய அதைன ‘வ த் தகக் ேகாலம் ’ என் க றார் அப்பர்.
அண்ைமக் காலம் வைர தம ழகத் த ல் ‘ ச்சாண் வ க றான் ’,
‘ ன் கண் ச்சாண் வ க றான் ’ என் ற ெதாடர்கேள
ழந் ைதகைள அச் த் ம் ெதாடர்களாகப் ேபசப்பட் வந் தன.
இந் த வழக் கா ம கத் ெதான் ைம உைடயதா ம் .
மா.இராசமாண க் கனார ன் இந் தக் கண ப்ைபக் ெகாண் ம் ,
ப ற் கால ஆய் வாளர்கள் ேடவ ட் லாரன் சன் , ஐ.ேக.சர்மா
ஆக ேயார ல் கைளக் ெகாண் ம் க .ப .ஏழாம் ற் றாண் ல்
தழ ழகத் த ல் ைசவ பக் த இயக் கம் இயங் க ய ைறய ைன
ஓரள உணரலாம் . க .ப .ஏழாம் ற் றாண் க் ப் ப ன் னர் எ ந் த
ச ற் பச் சான் க ம் வழ பாட் ைறக ம் இ ற த் த
ர த க் நமக் ேம ம் ைண ெசய் க ன் றன.
ைசவம் என் ம் ெநற ஒ ச த் தாந் தமாக கா மீ ரத் த ல்
‘ கண்டர்’ என் பவரால் உ வாக் கப் ெபற் ற . இந் த ெநற
அரப்பா நாகர கத் த ல் காணப்ெப ம் ‘ப பத ’ வழ பாட் ல்
இ ந் ேதான் ற இ க் க ேவண் ம் . ஏெனன ல் , இந் த ெநற ேய
ப ற் காலத் த ல் ‘பா பதம் ’ எனப் ெபயர் வழங் கப்ெபற் ற .
கண்டர ன் மாணவர் ‘ல சர்’ ஆவார். ல சர ன்
யற் ச யால் வளர்சச் ெபற் க. . ன் றாம்
ற் றாண்டளவ ல் ஆந் த ர, க நாடகப் ப த கள ல் ெசல் வாக் ப்
ெபற் ற . பா பதத் த ன் ற ப்ப டத் தக் க பங் கள ப்
என் னெவன் றால் , சமண, ெப த் தத் ற ெநற க க் எத ராக
அ ‘ஆ ம் ெபண் ம் சமம் ’ என் ற வாழ் க் ைக ைறய ைன
ன் ைவத் தான் . இந் த யத் ைணக் கண்டத் த ல் ‘ ற ’ ெநற
என் பதற் ‘ெபண்ைணத் றந் த ஆண்’ என் பேத ெபா ளா ம் .
எனேவ, ‘ ற ’ என் பேத ஆைண ன் ன த் த ய (அல் ல
ஆ க் த் தைலைமப் ெபா ப்ப ைனத் தந் த) ெநற யா ம் .
பா பதேமா ‘ேசாம’ ச த் தாந் தம் என் பதைன ன் ைவத் த .
‘ேசாம’ என் ற வடெமாழ ச் ெசால் ைல ‘ஸ+உைம டன் ய)
என் மட் ேம ெபா ள் ெகாள் ள இய ம் . எனேவ, ெபண்ண ன்
பா னச் சமத் வத் ைத ம த் த சமண ச த் தாந் தத் த ற்
எத ராகேவ ைசவம் உய ர்த்ெத ந் த .
‘பா பதர், காபா கர், காளா கர் ஆக ய ெபயர் வழக் கள்
எ ேம தம ழ் ப் ெபயராக இல் ைல’ என்
மா.இராசமாண க் கனார் ற ப்ப வ (பல் லவர் வரலா ) இங்
எண்ணத் தக் க . இவற் ைறப் ேபாலேவ மாவ ரத கள்
(ெவண்தைல மாைல வ ரத கள் ) என் ற அப்பர் ற ப்ப ம் ெபயர்
வழக் ம் தம ழாக இல் ைல.
காபா கர், காளா கர் இ வ க் ம் பா பதேம தாய்
ெநற யாக இ ந் த என ேடவ ட் லாரன் சன் (ப:9)
ற ப்ப க ன் றார். ச வெப மான ன் வரச் ெசயல் களாகச் ைசவ
இலக் க யங் கள் ற ப்ப ம் அைனத் ம் பைகயழ ப்
யற் ச களாேவ இ ந் ள் ளன. அவற் ள் ற ப்ப டத் த ந் தைவ
இரண் ஆ ம் . தா காவனத் ன வர்கள ன் மைனவ யர்
ன் ேன ச வெப மான் ஆைடய ல் லாக் ேகாலத் த ல்
கபாலேமந் த ப் ப ச்ைச எ க் க வந் தார். அவைரக் கண் அவர்கள்
காம உணர் ெகாண்டனர் என் ப தற் கைதயா ம் .
இன் றள ம் தம ழ் நாட் ன் ெப ங் ேகாய ல் கள் பலவற் ற ல்
கல் ம் ெசம் ப ம் வ க் கப்பட் ட ப ட் சாடனத்
த ேமன கைளக் காண க ற . காம உணர்ைவத் ண் ம்
ந ர்வாணம் , ைககள ல் ஆ தங் கள் ஆக யவற் ைற
ன் ன த் த ய ப ட் சாடனக் கைத ம் ச ற் பங் க ம்
சமணமதத் க் எத ரான ஒ பண்பாட் வன் ைறயா ம் .
ெதாடக் க காலத் த ல் (க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ல் ) பா பதர்,
இந் தப் ப ட் சாடனர் உ வத் ைதேய வழ பட் வந் தனர். பா பதர்
“உடல் ம் நீ ச ஆைடய ன் ற நடமா னார்கள் ...
இவ ட் ச லர் ச வகணங் கள் எனப்பட் டவற் ற ன டம் நம் ப க் ைக
ைவத் தனர். அவற் ைற உளங் ள ரச் ெசய் ய மக் கைளப்
ப ய டல் , இறந் தவர் இைறச்ச ையப் பைடத் தல்
த யவற் ற ல் நம் ப க் ைக ெகாண் ந் தனர்” என்
மா.இராசமாண க் கனார் வ ளக் க ன் றார். ெநல் ைல
மாவட் டத் த ல் ப ரமேதசம் ைகலாசநாதர் ேகாவ ல் ஒன் ப
ேகாள் கள் , தா காவனத் ன வர ன் மைனவ யர் எ வர்,
(ஆைட ெநக ழ் ந் த ந ைலய ல் ) தகணங் கள் ஆக யைவ ழ
ப ட் சாடனர் சந் ந த , ப்பர மாண ந ைலய ல் அைமக் கப்
பட் ப்பைத இன் றள ம் காணலாம் .
ச வெப மான் ஏந் த ள் ள கபாலத் க் ப், ‘ப ரம் ம கபாலம் ’
என் ெபயர். ப ரம் மன ன் ஐந் தைலகள ல் ஒன் ைறக் க ள் ள ,
அவைன நான் கனாக் க ய ச வெப மான் , அந் தக்
கபாலத் ைதேய ப ச்ைசப் பாத் த ரமாக் க னார் என் ப கைதயா ம் .
ப ரம் மா வழ பா தம ழ் நா வத ம் மைறந்
ேபாய் வ ட் ட என் ப ற ப்ப டத் தக் க . பல் லவர்கள ன்
ெதாடக் க காலக் ேகாய லான ைகலாசநாதர் ேகாய ேல ப ரம் ம
ச ரச்ேசத ர்த்த ய ன் ச ற் பம் காணப்ப வதாக மீ னாட் ச
ற ப்ப க ன் றார். (Administration and social Life Under the
Pallavas, 2nd Edition 1977, p.217)
ச வெப மான ன் மற் ெறா ேகாலம் , ‘ைபரவர்’ ஆ ம் .
மண்ைடேயாட் மாைலயண ந் த காபா கர்களால் இந் த
ர்த்தம் வணங் கப்பட் ட . இ ம் ந ர்வாணக் ேகாலேம. பஞ் ச
மகாரங் கள் எனப்ப ம் ம , மாம சம் , மத் ஸ்ய (மீ ன்), ைம னம்
(உட ற ), மந் த ரம் ஆக யைவ அவர்களால் ெகாண்டாடப்
ெபற் றன. இவர்கேளா ‘காபா ன ’ எனப்ப ம் ெபண்
றவ ய ம் ற் ற த் த ர ந் தனர். இவர்கள் ச வெப மா க்
நரப ம் ப றவைகப் ப க ம் ெகா க் ம்
பழக் க ைடயவர்கள் . ெநற் ற க் கண் ம் ேகாைரப் பற் க ம்
சீ ற்றம் ெகாண்ட க ம் கர ய ந ற ம் ைககள ல் ல ம்
பாசக் கய ம் ஏந் த ய ைபரவக் ேகாலம் அச்ச ட் ம்
தன் ைம ைடயதா ம் . ந ர்வாணத் ைதப் ெப ைமப்ப த் த ய
ற ெநற ய ைன, அச்சம் த ம் ஆ தம் ஏந் த ய ந ர்வாணக்
ேகாலத் தால் ைசவம் வ ரட் ய த் த என் பேத வரலாற்
உண்ைமயா ம் .
க .ப . 10-ஆம் ற் றாண் க் ன் னேர தம ழ் நாட் ல் ,
ந ர்வாண பா பத ம் , ந ர்வாணக் காபா கர்க ம் காணாமல்
ேபாய னர். க .ப . 10-ஆம் ற் றாண்ைடச் ேசர்ந்த கன் னடக்
கல் ெவட் க் கள் காளா கர், காபா கைரப் பற் ற ப் ேப வதால்
இந் த ெநற யாளர்கள் கன் னட நாட் க் ச் ெசன் ற க் க
ேவண் ம் எனத் ேதான் க ற . இந் தக் காலப்ப த ேசாழ
அரச ன் எ ச்ச க் காலமாக இ ந் ததைன நாம் மனங் ெகாள் ள
ேவண் ம் .
இந் த எ ச்ச க் காலத் த ல் ல சைரக் ெகாண்டா ம் ல ச
பா பதர் (இவர்கேள காளா கர் எனப்பட் டனர்) என் ம்
ப ர வ னர், ஆைட டன் ய ம தவாத ெநற யாளாகள்
ேதான் ற னர். இவர்கள் றவ யராக இ ந் தனர். வல் லம் ,
ெகா ம் பா ர் ஆக ய இடங் கள ல் ப ற் காலச் ேசாழர் காலத் த ல்
இவர்க க் மடங் க ம் , இவர்கள் ெபா ப்ப ல் சல
ேகாய ல் க ம் இ ந் ததாகத் ெதர க ன் ற . இவர்கள் 7-ஆம்
ற் றாண் ல் வாழ் ந் தவர்கைளப்ேபால அன் ற , லால் உண
நீக் க ய ந் தனர். ைசவத் த ன் க் க ய அைடயாளமாகப் லால்
உண்ணாைம இக் காலத் த ல் தான் ேதான் ற ய க் க ேவண் ம் .
ஆனா ம் ட, ைபரவராக வந் ச த் ெதாண்ட நாயனார டம்
ப ள் ைளக் கற ேகட் ட கைத 11-ஆம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கப்
ப த வைர ெகாண்டாடப் ெபற் ற . தலாம் இராசராசன ன்
தஞ் ைசப் ெப ங் ேகாய ல் வழ ப த ேமன யாகச்
ச த் ெதாண்டர் மகன் சீ ராளன் ச ைல ஏற் ப த் தப்பட் டதைன
இராசராசன ன் கல் ெவட் டால் அற க ேறாம் .
இவ் வைகயான ற ெநற யாளர்கள் க .ப . ஏழாம்
 ற் றாண் ல் தம ழ் ச் ைசவத் ைத உ வாக் க ய அப்பர், சம் பந் தர்
காலத் த ம் நடமா ய க் க ன் றனர். இவர்கள் வாழ் ந் த
காட் த் தலங் கள் ப ற் காலத் த ல் ேகாய ல் களாக
மாற் றப்பட் டன. கச்ச மயானம் , கட ர் மயானம் , நா ர்
மயானத் தலங் கைளத் ேதவாரேம ற ப்ப க ன் ற . (எனேவ,
ைசவ பக் த இயக் கத் த ன் ேதாற் றத் ைத காட் த்
தலங் கள ந் ேத நாம் ெதாடங் க ேவண் ம் .
அர வாக் கத் த ற் ஆதரவாகத் தம ழ் நாட் ச் ைசவம்
தன் ைனத் தகவைமத் க் ெகாண்டேபா ம் ேமற் ற த் த
வழ பாட் த் தலங் கள் ற் ற மாக அழ ந் ேபாய்
வ டவ ல் ைல). அ ேபாலேவ அம் பர் மாகாளம் , உஞ் ேசைன
மாகாளம் ஆக ய ச வத் தலங் கள் ேதவாரத் த ல்
ற க் கப்பட் ள் ளன. இைவ காளா கர் வாழ் ந் த இடங் களாக
இ க் க ேவண் ம் . காளா கர் உ வாக் க ய ெபண் ெதய் வேம
‘காள ’ ஆவாள் .
வடநாட் ல் ெபர ய மாகாளத் தலமாகத் த கழ் ந் த உஜ் ைஜன
(உஞ் ேசைன) தம ழ் நாட் ல் காளா கர் காலத் த ல் ெப ம்
ெபயர் ெபற் ற க் க ேவண் ம் . தம ழ் நாட் ல் ேதவேகாட் ைடக்
அ க ல் உஞ் ேசைன மாகாளம் (தற் ேபா உஞ் சைன) என் ற
ெபயர ம் ஒ தலம் வ ளங் க ய . தம ழ் நாட் த் தாய் த்
ெதய் வங் கள ல் ஒன் உஜ் ைஜன மாகாள (உச்ச ன மாகாள )
என் ற ெபய டன் இன் றள ம் ெதன் மாவட் டங் கள ல்
வழ படப்ெப க ன் ற . வல உள் ளங் ைகய ல் ச க ண்ணம்
ேபான் ஒ கபாலம் இ ப்பேத இந் த ெதய் வ உ வத் த ற் கான
தல் அைடயாளமா ம் . அத் டன் தம ழகத் நாட் டார் மரப ல்
ெகாங் மண்டலத் த ல் வழ படப்ெப ம் மாசான அம் மன் ,
ெநல் ைல மாவட் டத் த ல் வழ படப்ெப ம் மாசான ர்த்த ,
டைலமாடன் ஆக ய ெதய் வங் க ம் தஞ் ைச மாவட் டத் த ல்
நைடெப ம் ‘மயானக் ெகால் ைல’ த வ ழா ம் மைறந்
ேபான காளா க, மாவ ரதங் கள ன் எச்சங் களா ம் . நாட் டார்
ெதய் வக் ேகாய ல் கள ம் ெபண் ெதய் வக் ேகாய ல் கள ம்
காளா க, மாவ ரதத் ெதாடர் காரணமாகேவ ைசவக்
ேகாய ல் கைளப் ேபால ெதய் வ அ ள ன் ற யடாக த நீ
வழங் கப்ப க ற . ‘ஸ்மாசனம் ’ என் ற வட ெசால் ேல தம ழ ல்
மயானம் , மாசனம் , மாகாளம் என் த ர ந் த .
க .ப . 7-ஆம் ற் றாண்டளவ ல் தம ழகத் த ல் ‘அர ’ என் ம்
ெசால் ற் ப் ெபா த் தமான ஒற் ைற அர கள் ேதான் ற ன.
தம ழகத் த ல் வடப த ய ல் பல் லவ அர ம் , ெதன் ப த ய ல்
பாண் ய அர ம் உ வாக ன் ற காலத் த ல் அந் த அர கள்
பல் ேவ பட் ட இனக் க் கைளத் தம் ள் கைரத் க்
ெகாண்டன. இந் த ேமலாண்ைமக் த் ைணயான தத் வ
ேமலாண்ைமயாக, ‘ேவதம் ’ ந ைல ந த் தப்பட் ட . தம ழகத் த ல்
ேகாத் த ரப் ெபயேரா ெகாண்ட (ெக ண் ல் ய, வா ல,
ெக தம, காச யப, பாரத் வாஜ) ேவதப் பார்பப ் னர் மட் ேம
அக் காலத் த ல் அர அத காரத் த ன் பக் கம் ந ன் றனர். சமண,
ெப த் தத் றவ கள் அதற் , எத ரான க த் ந ைல
ெகாண் ந் தனர். ஏெனன் றால் அவர்கள் ேவத எத ர்பப ் ல்
உத த் வந் த ெகாள் ைகய னர் ஆவர்.
அரசத காரம் என் ப எ த் மர சார்ந்ததா ம் . ஆனால் ,
எ த் வ வம் ெபறாத ேவதம் ‘மைற’ எனப் ெபற் ற . ‘மைற’
அத காரம் ெகாண்டவர்கள் ‘மைறயவர்’ எனப் ெபற் றனர். அர
அத கார உர ைம ப றப் வழ ப்பட் ட என் பதனால் ‘ ப்ப றப் ’
என் ப ன தமாக் கப்பட் ட . ன தப் ப றப்ப ைன அைடயாளப்
ப த் த ேவதப் பார்பப ் னர்கள் தாங் கள் தானம் ெப வதற் க்
க ப்ைப சார்ந்த சடங் க ைன அரச க் ன் ந ைலப்ப த் த னர்.
அரசன் ெபான் னால் ெசய் த க ப்ைபய ல் ைழந் ெவள வந்
அந் தப் ெபான் ைன, ேவதப் பார்பப் னர்க க் த் தானம் ெசய் வ
‘ஹ ரண்ய கர்பப ் தானம் ’ எனப்பட் ட . (ஹ ரண்ய - ெபான் )
ெபான் னால் ெசய் த ப வ ன் க ப்ைபக் ள் அரசன் ைழந்
ப்ப றப்ெப த் ப ன் னர் அப்ெபான் ைன ேவதப்
பார்பப
் னர்க க் த் தானம் ெசய் வ ‘ேகா கர்பப் தானம் ’
எனப்பட் ட . அரசர ன் ெவற் ற க் காக ம் நன் ைமக் கா ம்
ராஜ யம் , வாஜேபயம் ேபான் ற ேவள் வ கள் ேவதப்
பார்பப் னர்களால் ெசய் யப் ெபற் றன. ெப ந் ெதய் வக்
ேகாய ல் கள் ெசாத் ைடைம ந வனங் களாக வளர்வதற்
ன் னேர, ேவதப் பார்பப
் னர்கள் அரசர்கள டம் ெபற் ற
உைறவ டம் , வ ைளந லங் கள் (ப ரம் மேதயக் க ராமங் கள் ) ெபான்
ஆக யவற் றால் அவர்கள் ெசல் வந் தராய னர்.
ப றப் வழ ப்பட் ட க ப்ைப சார்ந்த சடங் களால் (‘ஜாத ’
என் ம் ெசால் ன் ‘ஜா’ என் ம் ேவர்ச ் ெசால் ேல
ஆங் க லத் த ல் gene, geniture, genetics ஆக ய ெசாற் கள ன்
அ ப்பைடயா ம் . இந் ேதா ஜேராப்ப ய ேவர்செ ் சால் லான ‘ஜா’
என் ப ப றப்ைபக் ற க் ம் ) சாத என் ப ‘மாறாத
ன த ைடயதாக ம் ம றம் மாறாத தீ ட் க் ர யதாக ம்
ஆக் கப்பட் ட . ப ைவ ன் ன த் த ய ன த ம் ேவத
நாகர கத் த ன் ற யடாக ஆக் கப்பட் ட . ேவதக்
கட ளர்க் ர யதாக ேவள் வ கள் ஆக் கப்பட் டன. ெதய் வ
வழ பாட் ற் ர ய ேகாய ல் என் ம் ந வனம் உ வாவதற் ,
சடங் கேளா ய ேவதம் , ஓர் அத கார ந வனமாகக்
கட் டைமக் கப்பட் வ ட் ட . ‘அர ’ என் ம் ந வனத் த ற் கான
ஒற் ைற ேமலாண்ைம உணர் , மக் கள் த ரள ன் மனத் த ல்
வ ைதக் கப்பட் வ ட் ட .
ச வன் , த மால் ஆக ய ெதய் வங் கைள ன் ன த் த க்
ேகாய ல் கள் உ வானேபா ேவதப் பார்பப
் னர்கள் அங் ேக
ைழய இடம ல் லாமல் ேபாய ற் . ஏெனன் றால் , ேவதப்
பார்பப் னர்கள ன் ேவள் வ ப் ப கைளப் ெபற் ற இந் த ரன் , அக் ன ,
வா , ம த் ேபான் ற ேவதகாலத் ெதய் வங் க க்
மண் லக ல் உ வங் கள் க ைடயா . அைவ எ தப்படாத
ேவதத் த ன் மந் த ரப் பாடல் களால் அைமந் தைவ. ஆனால் ,
‘அக் க ன ’ என் ம் ெந ப் மட் ம் கண் க் ப் லப்படக்
 ய . அக் க ன ய ன் ன் க ைடய ெகா ந் கைள
‘தாட் ச ணாக் க ன ’, ‘கா காபத் த யம் ’, ‘ஆகவநீயம் ’ என் ம்
ன் ெபயர்கைள இட் ேவதப் பார்பப ் னர்கள் அைழத் தனர்.
எனேவ, அக் க ன என் பவன் ேவள் வ ெந ப்ப ல் இடப்ப ம் ப ப்
ெபா ட் கைள வானத் த் ேதவர்க க் க் ெகாண் ெசல் ம்
வன் என ம் ெசால் லப்பட் டான் . அக் க ன க் ெகா ந் ேமல்
ேநாக் க வள ம் தன் ைம ைடய என் பதால் இந் தக் கற் பைன
சாத் த யமாய ற் .
ஆனால் , ேவதப் பார்பப ் னர்கள ல் ச லர் மட் ம் ேகாய ல்
வழ பாட் ற் ள் ைழந் தனர். அவர்கள ல் ற ப்ப டத் த ந் தவர்
த ஞானசம் பந் தர். ேகாய ல் வழ பா ஆகமங் களால் ஒ ங்
ப த் தப்பட் ட . ஆகமங் கள ல் ேவதகாலத் ெதய் வங் கள ன்
வழ பாட் ற் இடம ல் ைல. ஆனால் , த ஞானசம் பந் தேரா
ேவதப் பார்பப
் ன ெநற கைளக் ேகாய ல் வழ பாட் ற் ள்
ெகாண் வர ய க ன் றார்.
“வாழ் க அந் தணர் வானவர் ஆன னம்
வழ் க தண் னல் ேவந் த ம் வாழ ேய
ஆழ் க தீ யெதல் லாம் அரசன் நாமேம
ழ் க ைவயகம் யர் நீங் கேவ” (3:54:1)
- என் ப அவர் பாடல் .
இப் பாடல் அந் தணர்கள ன் ன தப் ப றப்ப ைனக்
ெகாண்டா க ற . அேதேநரத் த ல் ேவதப் பார்பப ் னர்கள ன்
ெதய் வங் களான (வானவர்களான) இந் த ரன் , ம த் (காற் )
ேபான் ற ெதய் வங் க க் ேகாய க் ள் இடம் ேதட ம்
ற் ப க ன் ற . ச வெப மான ன் ஊர்த (வாகனம் ) வ ைட
(காைள)யாக இ ந் தா ம் , இந் தப் பாட ல் ப வ ன் ன தம்
ந ைலந த் தப்ப க ன் ற . அரச ம் கழப்ப க ன் றான் .
ப வ ன் ன தத் த ற் ம் அரச க் ம் உள் ள ெதாடர் அவன்
பார்பப் னர்க க் ச் ெசய் ம் ‘ேகாகர்பப ் ’ தானேம. அரன் என் ம்
ெசால் ைலத் தவ ர, இந் தப் பாட ல் ‘ேகாய ல் ’ வழ பாட் க்
ற ப் எ ேம காணப்படவ ல் ைல என் ப கவன க் கத் தக் க .
த ஞானசம் பந் தர் ேவதப் பார்பப் னராகத் ேதான் ற யவர். ேவதப்
பார்பப
் னர்கள் வட் ற் ள் ேவள் வ க் ழ (யாக ண்டம் )
ைவத் த க் ம் வழக் க ைடயவர்கள் . த ஞானசம் பந் தர்
இல் லத் த ம் யாக ண்டம் இ ந் த என் ேசக் க ழார்
ற ப்ப க ன் றார்.
சமண, ெப த் தர்கைள ைவ ம் ேபா த ஞானசம் பந் தர்,
“ேவத ேவள் வ ேய ந ந் தைன ெசய் ழல்
ஆத ம ல் அமண் ேதரா” (3:108:1)
- என் ேற ேப க ன் றார். எனேவ, சம் பந் தர் ேவள் வ ச்
சடங் களால் ஆன ேவதமதத் த ன் ப க் ள் ைசவத் ைத
வைளக் க யன் ற க் க ன் றார் என் ப ெதர க ன் ற .
எனேவதான் , அவ க் சமண, ெப த் தர்கள ன்
‘ச வந ந் தைன’ையவ ட ‘ேவதந ந் தைன’ ெபர தாகப்ப க ன் ற .
ைசவத் ைதத் தன் ப க் ள் ெகாண் வர ைவதீ கம் ெசய் த தல்
யற் ச யாக இதைனேய கண் ெகாள் ள ேவண் ம் .
ஆனா ம் , ேகாய ல் கள ன் வளர்சச ் ேயா சம் பந் தர ன் சமய
அரச யல் பாத யளேவ ெவற் ற ெபற் ள் ள . ேகாய ல் கள ன்
க வைறய ல் லத் த ேமன ையத் ெதாட் ப் சைன
ெசய் ேவார், ‘ச வப்ப ராமணர்’ என் ம் ட் டத் தாேர ஆவர். அ
அவர்க க் ேக உர ய தன உர ைமயா ம் . அவர்கள் ேவதப்
பார்பப
் னர்கேளா இன் வைர மணஉற
ைவத் க் ெகாள் வத ல் ைல. ேவதப் பார்பப
் னர்க க்
க வைற ள் ைழய ம் இன் றள ம் அ மத இல் ைல.
க வைறைய அ த் ள் ள இைடகழ (அர்த்த) மண்டபத் த ல்
ந ன் ெகாண்ேட அவர்கள் ேவதம் ஓ க ன் றனர். இந் த இடத் த ல்
ஓர் உண்ைமையப் ர ந் ெகாள் ள ேவண் ம் . பாண ன ய ன்
இலக் கணப்ப வைரயைற ெசய் யப்பட் ட வடெமாழ
(சமஸ்க த) மந் த ரங் கேள க வைறக் ள் ஓதப்ப வன.
ேவதெமாழ அதற் ம் ந் த ய . எனேவ, வடெமாழ
கற் றவர்களால் ேவத மந் த ரங் கைளப் ர ந் ெகாள் ள இயலா .
ச வப்ப ராமணர்கள் தம ழ் நாட் ல் உ வாக ய ஒ
ட் டத் தாராய் இ க் க ேவண் ம் . இவர்க க்
வடெமாழ ய ம் தம ழ ம் அர்சச ் ைன ெசய் யத் ெதர ம் .
ேவதெமாழ ேயா வடெமாழ ேயா இவர்க க் த் ெதர யா .
அ யவர்க க் த் த நீ வழங் ம் உர ைம ம் கடைம ம்
இவர்க க் மட் ேம உண் . இவர்கள் எண்ண க் ைகய ல்
சறய ட் டத் தாராவர். இவர்க க் க் ‘காண யாளர்’ என் ற
ெபய ம் உண் . காண யாளர் என் றால் மர ர ைம உைடயவர்
(மண்ண ன் ைமந் தர்) என் பேத ெபா ளா ம் . ப ன் னாள ல்
வடநாட் ந் இடம் ெபயர்ந் வந் த ேவதப் பார்பப ் னர்
ெப ந் ெதாைகய னர் ஆவர். எனேவ, இந் தக் கைடச
இடப்ெபயர் க் ‘ப கத் சரணம் ’ (ெப ந் ெதாைகயான
ேயற் றம் ) என் ேற ெபயர். எனேவதான் ச வன் ேகாய ைல
அ த் த அக் க ரகாரங் கள ல் ச வப்ப ராமணர் (அர்சச ் கர்) வ கள்
நான் , ஐந் என் பதாக இ க் க, ேவதப் பார்பப ் னர்கள் வ
நாற் ப , ஐம் ப என் பதாக இ க் க ன் றன.
ம கக் ைறந் த அளவ லான ேவதக் கல் வ க் ‘க் ரமம் ’ (ேநர்
வர ைசய ல் ஓ தல் ) என் ெபயர். க் ரமம் வைர கற் றவர்கள்
‘க் ரமவ த் தர்கள் ’ ஆவர். க் ரம வ த் தர்க க் அரசர்களா ம்
தளபத களா ம் வழங் கப்பட் ட வ க ம் வயல் க ம் ெகாண்ட
ந லப்ப த ேய ‘க ராமம் ’ ஆ ம் . மக் கள் ெதாைகய ம்
இன் றள ம் அர்சச ் கர்கைள வ ட ேவதப் பார்பப ் னேர அத கம்
ஆவர்.
அப்பர், சம் பந் தர் காலத் த ற் ன் னேர ஆகமரீத யாக ஒ ங்
ப த் தப்பட் ட ேகாய ல் கள ல் ச ல வழக் கங் கள் நைட ைறக்
வந் வ ட் டன. அவற் ள் ஒன் , ேகாய ல் கள ல் ெகாண்டாடப்
ெபற் ற த வ ழாக் களா ம் . த வ ழாக் கள ன் க் க ய ந கழ் ச்ச
ஊர்வலம் அல் ல நகர்வலம் என் பதா ம் . ற ெநற ய ன்
வச்சா ம் , ெபண் பற் ற ய தாழ் வான பார்ைவயா ம் ச ைதந்
ேபாய ந் த ச க உளவ யல் (ச கத் த ன் ஆன் மா)
த வ ழாக் களா ம் ஊர்வலங் களா ம் சீ ரெ ் சய் யப்பட் ட . பக் த
இயக் கத் க் ள் ன் ேனா கள் யா ம ன் ற மக் கட் ச கேம
தன் ைன இவ் வா தகவைமத் க் ெகாண் ள் ள என் ேற
ேதான் க ற . இதற் ன் னர் சமய வ ழாக் கள ல்
ஊர்வலமாகச் ெசல் ம் பழக் கம் உைடய ெப த் த
மதத் த ந் ேத இந் த உந் தைலத் தம ழ் மக் கள் ஓரள
ெபற் ற க் க ேவண் ம் .
க் ைக வரட் டானத் தலத் த ம் த ைவயாற் ற ம்
இவ் வா ெகாண்டாடப்ெபற் ற த வ ழாக் கைள, அப்பர் தம்
ேதவாரப் பத கங் கள ல் பத ெசய் க ன் றார். ப ற் காலக்
கல் ெவட் கள ல் இ ந் இத் த வ ழாக் கள் ஏ அல் ல
பத ெனா நாட் கள் ெகாண்டாடப்பட் டன என் ெதர க ற .
“தீ ர்த்தமாம் அட் டமீ ன் சீ ைட ஏ நா ம்
த் தராய் வத ேபாந் தார் க் ைக வரட் டனாேர” (4:50:2)
- என் ப அப்பர் பாடலா ம் .
வ ழாவ ன் இ த நாளன் அந் த ப்ெபா த ல் த ேமன கள்
நீர்த் ைறக க் எ த் ச் ெசல் லப்பட் நீராட்
நைடெப க ன் ற . ேகரளத் த ல் ‘ஆறாட் ’ என் ற ெபயர ல்
இன் றள ம் ெகாண்டாடப் ெப ம் இத் த வ ழா, ெதன்
தம ழ் நாட் ல் ச ல ெப ங் ேகாய ல் கள ல் ைதப் சம் அல் ல
மாச மகத் தன் ெகாண்டாடப் ெப க ன் ற .
த வ ழாக் கள் என் பன ச க இைளப்பா தல்
ந கழ் ச்ச களா ம் . அப்பைரப்ேபால த வ ழாக் கள ல்
சம் பந் த க் ஈ பா இல் ைல. அதற் மாறாக அவர் நீர்
சார்ந்த ன தத் ைத ன் ைவக் க றார். அப்பேரா அைத
ந ராகர க் க ன் றார்.
 “ேவயனேதாள் உைமபங் கன் ெவண்காட் க் ளநீர்
ேதாய் வ ைனயார் தாம் தம் ைமத் ேதாயாவாம் தீ வ ைனேய”
(2:184:2)
- என் ப , சம் பந் தர ன் த ெவண்காட் ப் பத கமா ம் . இந் தப்
பத கம் வ ம் அவர் ன த நீராடைலப் ேப வதற் க்
காரணம் த் தம் × தீ ட் என் ம் ேகாட் பாட் ன் அ ப்பைடய ல்
அ அைமவேத ஆ ம் . மாறாக அப்பேரா,
“கங் ைக ஆ ல் என் காவ ர ஆ ல் என்
ெபாங் தண் மர த் ைற ந் ஆ ல் என்
எங் ம் ஈசன் எனாதவர்க் இல் ைலேய” - (5:212:2)
- என் ன த நீராட் ைட ஏற் க் ெகாள் ள ம க் க றார்.
ெவள (Space) பற் ற ய பார்ைவய ல் மட் ம ன் ற , அதற் உள்
இைணந் த ப றப் பற் ற ய பார்ைவய ம் சம் பந் தேரா அப்பர்
மா ப க றார். ெப ம் பாலான பத கங் கள ல் சம் பந் தர்
‘ெக ண யர் ேகான் ஞானசம் பந் தன் ’ என் தன ெக ண் ல் ய
ேகாத் த ரத் ைதப் ெப ைம டன் ந ைனக் க றார். ம தைலயாக
அப்பேரா,
“சாத் த ரம் பலேப ம் சழக் கர்காள்
ேகாத் த ர ம் ல ம் ெகாண்( ) என் ெசய் வர்” - (5:173:3)
- என் ேகாத் த ரப் ெப ைமய ைனக் கண் க் க ன் றார். பக் த
இயக் கத் க் உள் ளான இந் த ரண்பா , ‘ைசவம் ’, என் ம்
ெப ந் தத் வ உ வாக் கத் க் கான தைடக் கல் லா ம் . ேசாழ
அர ஒ ேபரரசாக உ வாக அப்பர் ேபான் ேறார ன் சனநாயகக்
ரல் எத ர் வ ைனயாற் ற யாமல் ேபான . ஏெனன் றால்
சாத அ க் க ைனப் ேபாலேவ அரசத கார ம் வ ைமயத்
(Pyramidical) தன் ைமையக் ெகாண்ட . சாத அ க் க ன்
உச்ச ய ல் ேவதப் பார்பப ் ன ம் அரச அத காரத் த ன் உச்ச ய ல்
அரச ம் சமமாகக் கண க் கப்பட் ட காலம் அ . எனேவ, அப்பர்
ேதாற் ப் ேபானத ல் வ யப்ப ல் ைல.
அப்பர், சம் பந் தர் ட் டண தம ழக அரச ய ல் ஒ
க் க யமான த ப் ைனைய ஏற் ப த் த ய . இந் தக்
ட் ைடய வ த் த ைனப் (Seedling) றநா ற் ப் பாடல்
ஒன் ற ேலேய காண்க ேறாம் . றநா ற் ற ன் 166-ஆம் ெசய் ள்
‘ ஞ் சாற் ர்ப் பார்பப ் ான் ெக ண யன் வ ண்ணந் தாயைன
ஆ ர் லங் க ழார் பா ய ’ என் ற அ க் ற ப் டன்
காணப்ப க ன் ற . அதாவ , ஞானசம் பந் தர ன் ேகாத் த ரமாக ய
ெக ண் ல் ய ேகாத் த ரத் ைதச் சார்ந்த வ ண்ணன் தாயைன
(வ ஷ் தாயன் ) ஆ ர் லங் க ழார் என் ம்
ந ல ைடைமயாளர் பா ய பாடலா ம் . பார்பப ் னைர ேவளாளர்
க ம் பாடலாகச் சங் க இலக் க யத் த ல் ( றநா ற் ற ல் ) இ
ஒன் ேற காணப்ப க ன் ற . ேவதத் த ற் எத ரான சமண,
ெப த் தங் கைள வழ் த் த ேவண் நீர்ேபால ெநய் ய ைனத்
தாராளமாக ஊற் ற ப் ஞ் சாற் ர்ப் பார்பப் ான் ேவள் வ
ெசய் தான் ’ என் ப அதன் ெபா ளா ம் .
“ஆ ணர்ந்த ெவா ல்
இகல் கண்ேடார் ம கல் சாய் ம் மார்
ெமய் யன் ன ெபாய் ணர்ந்
..................................................
..................................................
நீர் நாண ெநய் வழங் க ம்
எண்ணாணப் பலேவட் ம்
மண்ணானப் கழ் பரப்ப ம் ” ( றம் .166)
- என் ப பாடல் .
ஞ் சாற் ர்ப் பார்பப ் ான் மார்ப ேல ல்
அண ந் த ந் தான் . அந் தப் ேல ல் வாய் மான ன்
உ ப் த் ேதால் ேகாக் கப் பட் ந் த . (இன் றள ம் ேவதப்
பார்பப
் னர் ஒ மான் ேதால் ண் ைன ல் ேகாத் க்
ெகாள் வ வழக் கமாக உள் ள .) அவன் 21 வைகயான
ேவள் வ கைளச் ெசய் தான் . அவ ைடய பத் த ன மார், யாகத் த ல்
அதற் ர ய வ ேசடமான ‘ஜாலகம் ’ என் ம் அண ய ைனப்
ண் ந் தனர்.
ேமற் ற த் த றநா ற் ப் பாடல் பக் த இயக் கக்
காலத் த ற் ச் சற் ற் பட் டதாக இ க் க ேவண் ம் . பக் த
இயக் கத் ைத ஒ கலகக் ரல் என நாம் அைடயாளம்
கண்டா ம் ட அதற் ன் னேர ேவதப் பார்பப ் னர்கள் சமண,
ெப த் த (அைவதீ க) மதங் கைள எத ர்த் சடங் க யல் ரீத யாக ஒ
கலகத் ைதத் ெதாடங் க ள் ளனர். ஆனால் , அந் த ேவள் வ க்
கலகம் பக் த இயக் கத் த ற் ள் அங் கங் ேக ெபாத ந் க டந் த
சனநாயகக் கைள உட் ெகாண் க் கவ ல் ைல. மாறாக
எத ர கைள அழ க் க யாகம் ெசய் ம் சடங் க யல் அத காரத் ைதக்
ெகாண் க் க ன் ற . எத ர கைள அழ ப்பதற் காகச் ெசய் யப்ப ம்
இந் த யாகத் த ற் ச் ‘சத் சம் ஹார யாகம் ’ என் ப ன் னாள ல்
ெபயராய ற் . இந் தச் சடங் க யல் அத காரத் ைதத் தக் க
ைவத் க் ெகாள் ள அவர்கள் ந ல ைடைமயாளர்கேளா
ட் டண ைவத் க் ெகாண்டனர். இந் தச் சடங் க யல்
தைலைம ம் ந ல ைடைம ேம அக் கால அர எந் த ரத் த ன்
அ ப்பைடகளாக உ வாக ன. இ ேவ க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ல்
ெக ண் ல் ய ேகாத் த ரத் ப் பார்பப ் னரான சம் பந் த க் ம் ,
க் ைகக் ேவளாளரான அப்ப க் ம் ட் டண உ வாகக்
காரணமாக அைமக ன் ற . பார்பப
் னர்கள ன் ஆன் மீ க
அத கார ம் ேவளாளர்கள ன் ந ல உைடைம சார்ந்த ச கப்
ெபா ளாதார அத கார ம் அன் உ வாக வந் த அர கள ன்
அங் கீ காரத் ைதப் ெபற் றன.
அரசத காரத் த ன் ைணேயா ‘ெவள ’ அல் ல ‘ந லம் ’
ெதள வான வைரயைறக டன் பங் க டப் ெபற் ற
அப்ேபா தான் . அதாவ க ராமம் (அல் ல ) மங் கலம் (அல் ல )
ப ரம் மேதசம் என் றைழக் கப்பட் ட பார்பப
் னக் ய ப்
ந ர்வாகம் ‘ ல பர ஷத் ’ என் றைழக் கப்பட் ட பார்பனர்கள டம்
மட் ம் ஒப்பைடக் கப் ெபற் ற . இந் தக் வ ன க் ‘பர ஷத் ’
என் ப வடெமாழ ப் ெபயர்.
ப ற் காலக் கல் ெவட் க் கள ல் இக் வ னர் ‘ப ைடயார்’
என் ம் ‘ லப ைடயார்’ என் ம் அைழக் கப்ெபற் றனர். வ ைள
ந லங் கள ன் ெதா த யாக அைமந் த ‘ஊர்’ என் ப
ேவளாளர்கள ன் கட் ப்பாட் ல் இ ந் த . அதற் ஊர் அல் ல
நல் ர் என் ெபயர். ஊர் ந ர்வாகத் த ம் ‘பார்பப
் ாரச்
சான் ேறார்’ எனப்ப ம் பார்பப
் னர்க க் ஓரள பங் உண் .
இந் த இரண் சாத யார ன் தன ர ைமகள் மட் ம்
அத காரத் தால் ெதள வாக வைரய க் கப் பட் ள் ளன. அக் ரகாரக்
ய ப் கள் பார்பப ் னர்கள ன் தீ ண்டாைம உணர்வ ைனப்
பா காக் ம் வண்ணேம அைமக் கப்பட் டன. நீர ன் ன தத் ைதக்
காக் க ேவண் பார்பப
் னர்கள ன் ஒவ் ெவா வட் ம்
தன த் தன க் க ண கள் அைமக் கப்பட் டன. (இன் றள ம் ட
தம ழ் நாட் ன் பல ப த கள ல் இதைனக் காணலாம் .) பார்பப ் ன
வட் மைனகள ல் ப ற் றமாக இ ந் த ெதன் ைன, பைன
மரங் கள ல் கள் இறக் ம் ெதாழ லாளர் (ஈழவர்) ெதாழ ற் ெசய் ய
அ மத ய ல் ைல.
“இவ் ஊர் எல் ைல உள் ள ட் ட ெதங் ம் , பைன ம் ஈழவர் ஏறப்
ெபறாராதாராக ம் ’ - பல் லவர் ெசப்ேப கள் ப்ப (பக் :257)
- என் பல் லவ மன் னன் ன் றாம் நந் த வர்மன ன் (க .ப .835)
ேவ ர்பப
் ாைளயம் ெசப்ேப க ன் ற . எனேவ, க .ப .
ஒன் பதாம் ற் றாண்டளவ ேலேய சாத ரீத ய லான
ய ப் கைள, தீ ண்டாைமக் ேகாட் பா தம ழகத் த ல்
நைட ைறக் க் ெகாண் வந் வ ட் டதைன உணரலாம் . மதம்
மாற ய மன் னர்கள ன் ப றப்ப ற் ம் ன தம் ேசர்க்க,
பார்பப
் னர்கள் அவர்கைள ம் ேகாத் த ரப் ப ர வ ற் ள் ெகாண்
வந் தனர். அ வைர சமணனாக இ ந் ைசவனாக மாற ய
 தலாம் மேகந் த ரவர்மைன ெசங் கம் ந கல் கல் ெவட் ஒன்
‘பாரத் வாஜ ேகாத் ராலங் கார பத ’ என் ற ப்ப க ன் ற .
பண்பாட் த் தளத் த ல் பக் த இயக் கம் ைகக் ெகாண்ட ேவ
ச ல உத் த கைள ம் இங் ேக கவன க் க ேவண் ம் . அவற் ள்
ஒன் , மக் கள் ெதாைகய ல் சர பாத யான ெபண்மக் கைளத்
தன் பக் கம் த ப்ப க் ெகாண்ட . ஆணாத க் க உணர் ைடய
ற ெநற க் எத ரான ெபண்கள ன் உணர் கைளக் ம் பம்
என் ற அைமப்ைப ன் ன த் த பக் த இயக் கம் பயன் ப த் த க்
ெகாண்ட . கட ள் இரண் மைனவ கைள ைடய ம் பத்
தைலவனாகச் ச த் த ர க் கப் பட் டான் . ேவத ெநற ேயா
ஆகமங் கேளா ம் ப அைமப்ைபப் ேபண ற் பட் டேத இல் ைல.
ஆனால் , ேதவாரப் பாடல் கள ல் அப்பர் ம் ப அைமப்ப ைனப்
ேபண க் காக் ம் உணர்வ ைன, ஒ த ட் டம ட டன்
ெசய் த க் க றார். ம் பத் தைலவ என் ற ெபண்ண ன்
த த ப்பா ற ெநற யால் சீ ரழ க் கப்ெபற் ற . எனேவ, பக் த
இயக் கம் ெபண் மக் கைளக் கவனப்ப த் த யத ல் வ யப் ஏ ம்
இல் ைல. ம் பத் த ல் இ ந் த ெபண்க க் அக் காலப்
ப த ய ல் ற ெநற ையப்ேபாலப் பரத் தைம ம் ஒ சவாலாக
வ ளங் க ய என் றா ம் , ற ெநற மீ ெபண்கள் ெகாண்ட
அச்சேம ெபர தாக இ ந் த . அதைனேய தனக் ச் சாதகமாகப்
பயன் ப த் த ய பக் த இயக் கம் , ம றமாகத் ெதய் வத் த ன்
ெபயரால் பரத் தைமையக் ெகாண்டா ய .
ஆண் ற ெநற க் எத ரான கலகக் ரலாக க .ப . ஏழாம்
ற் றாண் ல் ஆண்டாள ன் பாடல் கைளக் கா க ேறாம் .
த ப்பாைவ பாடல் கள் ம் ப உற கைளப் ேப ம் மாமன் ,
மாம , மாமன் மகள் , தங் ைக, ெபண்டாட் , ைமத் னன் ,
மணாளன் ஆக ய ெசாற் கைளப் பரக் கப் ேபச , கட் ல் , ெமத் ைத
எனக் ம் ப அைமப்ப ற் ள் தன் இன் ப உர ைமக் காகக்
ரெல ப் ம் ெபண்ண ன் ெவள ப்பாடாக அைமக ன் றன.
ஆண்டாள ன் நாச்ச யார் த ெமாழ ப் பாடல் கேள உடல் சார்
இன் பத் ைத ெவள ப்பைடயாகப் ேபச ற் பட் டன. ஆனால் ,
நாட் ன் அத காரம் அரசன டத் த ல் இ ப்பைதப்ேபால வட் ன்
அத காரத் ைத ஆண ன் ைகய ல் ஒப்பைடப்பைத ஏற் க்
ெகாள் ம் வைகய ல் ெபண்ண ன் உளவ யல்
வ வைமக் கப்பட் ட .
“ெகாம் ைம ைலகள் இடர்தீரக் ேகாவ ந் தற் ேகார் ற் ேறவல்
இம் ைமப்ப றவ ெசய் யாேதய் இன ப்ேபாய் ச்ெசய் ம்
தவ ைடேயன் ” (நாச்ச யார் த ெமாழ 13:9)
“ேகசவ நம் ப ையக் கால் வ ப்பாள் எ ம் இப்ேபற் அ ள
கண்டாய் ” (நாச்ச யார் த ெமாழ 1:9)
- என் பைவ ஆண்டாள ன் பாடல் களா ம் .
அத காரத் த ன் ெப வ வமாக அர ம் வ வமாகக்
ம் ப ம் ஏற் க் ெகாள் ளப்பட் அத காரம் ைமயாக
ஆண ன் ைகய ல் ஒப்பைடக் கப்பட் ட என் பேத பக் த
இயக் கத் த ன் ெவற் ற யா ம் . ம் பத் தைலவன ன் பா யல்
கர் க் ப் பரத் தைம ம் அரசன ன் கர் க் ேவள ம்
ந வனங் களாக அைமந் தன.
பலதார மண ம் ெகாண்டாடப் ெபற் ற . ச வெப மான்
உைமேயா கங் ைகய ைன ம் மைனவ யாகக் ெகாண்டான் .
பாகவதக் கைதகள் வழ வந் த கண்ணேனா, ஆயர்பா ப்
ெபண்கள் பல டன் உற ெகாண்டான் . இதன் வ ைளவாக,
ச ற ய அளவ ல் அன் உ வாக வந் த ேகாய ல் என் ற
ந வன ம் பரத் தைமய ைன ஏற் க் ெகாண்ட .
ேபரா.கா.ச வத் தம் ப வ ேபால ‘வர கத் த ன் ெபண் லக்
கைலஞர்கள் ’ ேகாய ல் சார்ந்த பரத் ைதயர்களாக
மாற் றப்பட் டனர். ேகா யர், வய ர யர் என் ற சங் க காலத் த ல்
அைமக் கப்பட் ட இவர்கள் பக் த இயக் கக் காலத் த ல் ‘இைசகாரர்’
(நம் மாழ் வார் பாடல் ) என் அைழக் கப்பட் டனர்.
இைறவைனப்ேபால தன் ன கர ல் லாத அரச ம் பல
ெபண்கைள உர ைமயாக் க க் ெகாள் ம் த த ெபற் றான் .
ேகாய ல் சார்ந்த தல் ‘ெவள ’ பங் க டப் ெபற் றேபா ,
பார்பப
் னர், ேவளாளர் ஆக ேயாேரா பரத் ைதய ம் இைசகாரர்
ஆக ய ஆண்க ம் அந் த ெவள க் ள் இ த் தப்பட் டனர். பைழய
ேகாய ல் நகரங் கள ல் பார்பப ் னர், ேவளாளர் ய ப் க்
ந வ ள் ள ச ற ய சந் கள ல் ஆ மகள ர்க்கான ய ப்
அைமக் கப்பட் ட . களஆய் வ ல் இதற் கான எச்சங் கைளத்
தம ழ் நாட் ல் இன் ம் காண க ற . இைறவைனப் ேபாலேவ
அரச ம் பட் டத் க் ப் ப ள் ைளத ம் தல் மைனவ ேயா பல
ெபண்கைள மணம் ெசய் ெகாள் ம் உர ைம ைடயவன்
ஆனான் .
சடங் கேள வழ பாடாக இ ந் த ெதால் சமயக் காலத் த ல்
சடங் க யல் உர ைம அல் ல அத காரம் ெபண்கள டம் இ ந் த .
வழ ப ம் இடங் கள் ‘ேகாட் டங் கள் ’ (வட் ட வ வானைவ) என்
அைழக் கப்பட் டன. ச க அத காரைமயமாக மாற யேபா அைவ
‘ேகாய ல் கள் ’ ஆய ன. ேகாய ற் க வைறகள் வட் ட வ வ
அைமப்ப ைனக் ைகவ ட் ச ரம் அல் ல நீள் ச ர வ வத் ைதப்
ெபற் றன. இந் த மாற் றம் பண்பாட் மான டவ ய ல்
ம கப்ெபர ய ந கழ் வா ம் . இந் த நீள் ச ரவ வக் க வைறகள் ,
ெப த் தக் கட் டடக் கைலய ன் பாத ப்ைபப் ெபற் றைவ.
கீ ழ் த் தளத் த ல் இரட் ைடச் வ ம் உட் ப ரகார ம் (உட் ற் ம் )
உைடயனவாக மாற் றம் ெபற் றன. (தஞ் ைசப் ெப ங் ேகாய ல்
இவ் வைகயான கட் டட அைமப் க் இன் றள ம் நல் ல
எ த் க் காட் ஆ ம் .) க் கமாகச் ெசான் னால் பக் த இயக் கக்
காலத் க் ேகாய ல் கள் ஒேர ேநரத் த ல் ஆணாத க் கத் க் ம்
அரசத காரத் க் ம் ைண ந வனங் களாக வ வ மாற் றம்
ெபற் றன. ேகாய ற் பண்பாட் உ வாக் கத் த ன்
ெவள ப்பைடயான ெசயல் பாடாகப் பார்பப ் ன யம் சார்ந்த தீ ட் க்
(Taboo) ேகாட் பாட் ன் அ ப்பைடய ல் இைறத் த ேமன ையத்
ெதாட் வழ பா ெசய் ம் உர ைம, பார்பப
் னரல் லாத
சாத கள டம ந் ம் ெபண்கள டம ந் ம் ஒேர ேநரத் த ல்
ைமயாகப் பற த் ெத க் கப்பட் ட . பார்பப
் ன ய அத கார
ேமலாண்ைம (Hegemony) இ தரப்பாைர ம் ஒ ேசர
வஞ் ச த் த என் பேத பண்பாட் வரலாற் உண்ைமயா ம் .
அரசத காரம் உ வாக ன் றேபா பண்பாட் த் தளத் த ல்
அதற் த் ேதைவயான தத் வார்த்தத் ைத ைவதீ கம்
உ வாக் க த் தந் த . இந் த வளர்சச் ப் ேபாக் க ல் தற் கட் டமாக
இரண் வைகயான ந கழ் கள் நடந் ேதற ன. தல்
ந ைலயாகக் ேகாய ற் பண்பாட் ல் ெபண்கள ன் ‘பா னத்
தாழ் ’ ந ைலந த் தப்பட் ட . அதாவ நடன மகள ராக ம்
ேகாய ல் ெவள ய ைன வ ளக் மா ெகாண் ய் ைம
ெசய் பவராக ம் ேகாய க் ேவண் ய ெநல் ைலக்
ற் பவர்களாக ம் ேகாய க் ள் டவ ளக் ஏந் த ச்
ற் பவர்களாக ம் அவர்கள் ஆக் கப்பட் டனர். ப ற வைகயான
பண க ம் சடங் க யல் உர ைமக ம் அவர்க க் ற் றாக
ம க் கப்பட் டன. உலக யற் கணவ க் த் தா கட் க் ெகாண்
மைனவ யா ம் உர ைமய ைன ம் அவர்கள் இழந் தனர். ேகாய ல்
என் ம் ந வனம் , பரத் தைமய ைன அ ப்பைடயாகக் ெகாண்ட
‘ேதவதாச ’ ைறய ைன ம க வ ைமயான அ த் தளத் டன்
உ வாக் க வ ட் ட .
ேகாய ற் பண்பாட் வளர்சச் ய ன் மற் ெறா ந கழ் ,
க வைற என் ம் ‘ெவள ’ (Space) ற் ற மாகப்
பார்பப
் னர்க க் உர ைம யாக் கப்பட் ‘ப றர்’ அத ள் ைழய
அ மத ம க் கப்பட் ட என் பதா ம் . அரசன் உள் ள ட் ட
பார்பப் னரல் லாத மக் கள ன் ‘சாத த் தாழ் ’ இதன் வழ
ந ைலந த் தப்பட் வ ட் ட . ேமல் கீ ழாக மன தர்கைள அ க் ம்
‘சாத ய அத காரம் ’ அரச ன் அங் கீ காரம் ெபற் ற ஒன் றாக வ ட் ட .
மக் கள் த ரள் ச லவற் ற ன் ‘கணம் சார்ந்த ெப ைம’, சார்ந்த
ெப ைம’ என் பைவெயல் லாம் சாத ய அத காரத் தால்
ஒ க் கப்பட் வ ட் டன. இவ் வைகயான ெப ைமகள் ஓர்
அரச னால் ‘பாழ் ெசய் ம் உட் வாகேவ’ ( றள் ) க தப்ப ம் .
எனேவ, அர வாக் கத் த ற் த் ைண ெசய் ம் அளவ ல்
இக் க் கள ன் மீ சாத ய ஒ க் ைற ஏவப்பட் ட . “ஒ
ரா வம் ெசய் ய ேவண் ய ேவைலையச் சாத யம் ெசய் க ற .
ரா வத் ைதவ ட சாத யம் ேமாசமான ஒ க் த் தன் ைமையப்
ெபற் ள் ள என் பேத உண்ைம” என் க றார் ேகா.ேகசவன் . (தம ழ்
ெமாழ , இனம் , நா பக் கம் -9) இ ேவ கர ர (ups and
downs) இல் லாத பச்ைசயான உண்ைமயா ம் .
இ ஒ றமாக, க .ப . எட் டாம் ற் றாண் ல் ந கழ் ந் த
மற் ெறா மாற் றம் அ வைர மண்ணா ம் மரத் தா ம்
உ வாக் கப்பட் ந் த ேகாய ல் கள் கற் ேகாய ல் களாக
மாற் றப்பட் டதா ம் . இந் த மாற் றம் க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ல்
தம ழ் நாட் ன் வடப த ய ல் பல் லவ அரச ன் எ ச்ச ேயா ம்
ெதன் ப த ய ல் பாண் ய அரச ன் எ ச்ச ேயா ம்
ெதாடர் ைடய .
இக் ைடவைரக் ேகாய ல் கள் எ ந் த காலத் த ல் ைவதீ கப்
பார்பப ் ன மர ஏற் க் ெகாள் ளாத ெதால் த ராவ டத் ெதய் வங் கள்
ச ல ம் இக் ேகாய ல் கள ல் இடம் ெபற் ற ந் தன.
த ப்பரங் ன் றத் த ல் ச வன் , த மால் , கன் , நடராசர் ஆக ய
ெதய் வங் கேளா ம் பக் கத் த ல் த் தேதவ ( ேதவ ) எனப்பட் ட
ேஜஷ் டா ேதவ க் ம் ஒ தன க் ைடவைர
உ வாக் கப்பட் ள் ள . ெதன் தம ழ் நாட் ல் கங் ைக
ெகாண்டா க் அ க ள் ள ஆண் ச்ச ப் பாைற
ைடவைரக் ேகாய ல் வாய ற் காப்பாளராக ப ள் ைளயா ம்
ேதவ ேம காட் டப்பட் ள் ளனர். ப ன் னர் கட் மானக்
ேகாய ல் களாக பல் லவன் இராசச ம் மன் (க .ப .666-705) எ ப்ப த் த
காஞ் ச ைகலாசநாதர் ேகாய ல் ேதவ க் மட் ம் ன்
சந் ந த கள் உள் ளன. வ சயாலயச் ேசாழன் ஆட் ச க் காலத் த ல்
(க .ப .150-866) எ க் கப் ெபற் ற க் ேகாட் ைட மாவட் டம்
காள யாபட் ச வன் ேகாய ம் தலாம் ஆத த் த ேசாழன்
காலத் (க .ப .871-907 ) த க் கட் டைள ந் ேத வரர் ேகாய ம்
ேஜஷ் டா ேதவ க் தன ச் சந் ந த கள் இ ந் தன என் பைத
எஸ்.ஆர்.பால ப்ப ரமண யம் எ த் க் காட் க றார்.
க .ப .ஏழாம் ற் றாண் ல் அப்பர்,
“ேபாகமார் ேமா ெகாங் ைக
ணர்த ன தர் ேபா ம் ” - (4:66:8)
- என ேதவ வழ பாட் ைடச் ைசவத் த ற் ள் கைரக் க
ற் பட் டார். ஆனால் , ைவணவப் பார்பப
் னரான
ெதாண்டர ப்ெபா ஆழ் வாேரா,
“ேசட் ைட தன் ம யகத் ச் ெசல் வம் பார்த்த க் க ன் றீ ேர”-
(த மாைல:10)
- என் , ‘ த் தேதவ வ ைமய ன் ச ன் னம் ’ என எள் ள
நைகயா க ன் றார். எனேவ, க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ன்
இ த க் காலம் ெதாடங் க எட் டாம் ற் றாண் ன் ந ப்ப த ய ல்
கற் கட் மானக் ேகாய ல் கள் உ வா ம் வைர ைவதீ கப்
பார்பப
் ன யம் நாட் டார் மர கைள உள் வாங் ம் ைறய ல்
பைழய ெதய் வங் கைள ஏற் க் ெகாள் ள ம் றந் தள் ள ம் வழ
ெதர யாமல் அைலந் த க் க ன் ற என் பேத உண்ைமயா ம் .
கற் கட் மானக் ேகாய ல் க க் ம் ைடவைரக்
ேகாய ல் க க் மான அ ப்பைட ேவ பா மற் ெறான் ம்
உண் . ஆகமவ த க க் உட் படாத ைடவைரக் ேகாய ல் கள்
(வ த வ லக் காக அன் ற ) ெசாத் ைடைம ந வனங் களாக மாற
இயலவ ல் ைல. கற் கட் மானக் ேகாய ல் கேள ெசாத் ைடைம
ந வனங் களாக வளர்ந் அர வாக் கத் த ற் த் ைண
ந ன் றன. ேதவார வ ம் , ஆழ் வார்க ம் தங் கள் சமகாலத் த ல்
எ ந் த ைடவைரக் ேகாய ல் கைளப் பாட ன் வரவ ல் ைல
என் பதற் இ ெமா காரணம் . இதற் ஒ நல் ல
எ த் க் காட் ஆைனமைல நரச ங் கப் ெப மாள் ைடவைரக்
ேகாய லா ம் . இக் ைடவைரக் ேகாய ல் க .ப . 770-இல்
எ ப்பப்பட் டதா ம் . இதற் 6 க .மீ . ெதாைலவ ல் , ெதற் க ல்
உள் ள த ேமா ைர நம் மாழ் வார் பா ள் ளார். இதற்
வடேமற் காக 6 க .மீ . ெதாைலவ ல் உள் ள அழகர் ேகாய ைல ம்
நம் மாழ் வார் பா ள் ளார். த ேமா ம் , அழகர்ேகாய ம்
கற் கட் மானக் ேகாய ல் களா ம் . இைவ இரண் ற் ம்
ந வ ள் ள ஆைனமைல நரச ங் கப்ெப மாள் ேகாய ல்
ைடவைரக் ேகாய லா ம் . நம் மாழ் வார் இக் ேகாய ைலப்
பாடாமல் வ ட் டதற் க் காரணம் அ ைவதீ கப் பார்பப் ன யத் த ன்
ய் ைம ( த் த)க் ேகாட் பாட் ற் ஏற் ப அைமயவ ல் ைல
என் பேதயா ம் . நம் மாழ் வார் ப றப்ப னால் பார்பப
் னர்
அல் லாதவர் என் ைவணவ மர க் கைதகள் க ன் றன.
பார்பப் னரான ெபர யாழ் வாேரா பார்பப ் னர் அல் லாத மக் கள்
த ரள ன் நாட் டார் வழ பாட் ைறகைள இகழ் ந் ைரப்பைதப்
பார்க்க ன் ேறாம் .
“ப ண்டத் த ரைள ம் ேபய் க் க ட் ட நீர்சே
் சா ம்
உண்டற் ேவண் ஓ த் த ர யாேத”
- (ெபர யாழ் வார் த ெமாழ 15:9)
- என் ப அவர் பாடலா ம் . நாட் டார் ெதய் வமர கைளக்
கீ ழானைவ என் றந் தள் ள ய ைவணவ ேமலாண்ைம
மனந ைலக் இந் தப் பாடேல ஒ சர யான எ த் க் காட் டா ம் .
இன் றள ம் ெநல் ைல மாவட் டத் நாட் டார் ெதய் வக்
ேகாய ல் கள ல் ஒ வைக ‘ேப(ய் )க் ’ ேகாய ல் களா ம் . அதாவ ,
அச்சம் த ம் (ேப-அச்சம் ) வழ பாட் ைறய ைன ைடயைவ.
இந் த வைகக் ேகாய ல் கள் ெப ம் பா ம் ஒ க் கப்பட் ட
வ ப்ப னர்க் ம் ஓரள ப ற் பட் ட சாத த் த ரள் க க் ம்
உர யனவா ம் . ெபர யாழ் வார ன் இந் தப் பாடல் அ கள்
ெநல் ைல, த் க் மாவட் டங் கள ல் நைடெப ம் ‘ ைற’
(எற தல் ) என் ம் வழ பாட் ைனக் ற ப்பதா ம் .
ஆகம வழ ப்பட் ட ெப ந் ெதய் வ ெநற கள் நாட் டார்
ெதய் வங் கைள ஒ றமாகத் த ன் தீ ர்த்தன: ம றமாக இந் த
வைகயாகப் பழ த் ஒ க் க ன. ஒவ் ெவா வட் டாரத் த ம்
இ ந் த சறய மண்ேகாட் ைடகள ன் (ெபர ய
கற் ேகாட் ைடகள ம் ) வடக் வாச ல் த ப்ப ெப ம்
தாய் த் ெதய் வக் ேகாய ல் ஒன் ைற ந வ அரச ன்
கடைமயாக இ ந் த . ‘வடக் வாசற் ெசல் வ ’ யான இந் தத்
தாய் த் ெதய் வம் பைடவரர்கள ன் வழ பாட் க் உர யதா ம் .
இந் த வைகயான ச ல தாய் த் ெதய் வக் ேகாய ல் கள ல் வரர்கள்
தங் கைளத் தாேன அ த் ப் ப ெகா க் ம் (நவகண்டம்
ெகா க் ம் ) வழக் கம் இ ந் தைதச் ச ற் பச் சான் க டன்
காண கற .
அர வாக் கத் க் த் ைண ந ன் ற ைசவ, ைவணவ
ெநற கள் க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ற் ன் னேர சமண, ெப த் த
மதங் க க் எத ரான தாக் தைலத் ெதாடங் க வ ட் டன. நமக் க்
க ைடக் க ன் ற இலக் க யச் சான் கைள ம் ெதால் யல் , ச ற் பச்
சான் கைள ம் ர்ந் கண க் ம் ேபா ெப மளவ ல்
சமணத் ேதா ைசவ ம் ெப த் தத் ேதா ைவணவ ம்
ேமாதைலத் ெதாடங் க இ க் க ன் றன என் உணரலாம் .
இவற் ள் ெப த் தேம த ல் வழ் ந் த க் க ன் ற . இந் த வழ் ச்ச
நடந் ேதற ய ைறய ைன அற ய நமக் த் ெதள வான
சான் கள் க ைடக் கவ ல் ைல. சமணர்கள டம ந் ம்
ெப த் தர்கள டம ந் ம் பற க் கப்பட் ட வழ பாட் த் தலங் கைளச்
ைசவர்க ம் ைவணவர்க ம் பங் க ட் க் ெகாண் ள் ளனர்.
ம ைரக் அ க ள் ள அழகர்ேகாய ல் ெப த் தக் ேகாய லாக
இ ந் ெபர யாழ் வார் காலத் த ற் ச் சற் ன் பாக (க .ப
எட் டாம் ற் றாண்டளவ ல் ) ைவணவக் ேகாய லாக
மாற் றப்பட் டைதத் ல் யமான சான் க டன் இந் த
லாச ர யர் எ த் க் காட் ள் ளார். ‘வர்த்தமானீ வரம் ’ என் ற
ெபயேரா ஒ ச வத் தலம் ேதவாரத் த ல் காட் டப்பட் ள் ள .
வர்த்தமான மகாவரர் ெபயரால் வழங் கப்ெபற் ற இ , ஒ
சமணக் ேகாய லாக இ ந் த க் க ேவண் ம் .
க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ல் வாழ் ந் த அப்பர்,
“வாய ம் தம ேழ ப த் ஆ றா
ஆய ரம் சம ம் அழ வாக் க னான் ” - (5:58:9)
- என் மக ழ் ச்ச த ம் பப் பா க ன் றார்.
சமண ெப த் தங் கள் ைசவ ைவணவங் களால் அழ க் கப்பட் ட
ைறய ைன இரண் சான் க டன் வ ளக் கலாம் .
க் ேகாட் ைட மாவட் டம் நார்த்தாமைலய ள் ள வ ஜயாலய
ேசாழீ வரம் க .ப .8-ம் ற் றாண் ன் ந ப்ப த ய ல்
எ க் கப்ெபற் ற கற் ேகாய லா ம் . ‘ேசாழர் கைலப்பாண ’ என் ற
தம ல் எஸ்.ஆர்.பால ப்ப ரமண யம் நார்த்தா
மைலய ள் ள இந் தக் ைடவைர சமணக் ேகாய லாக இ ந்
ப ன் னர் தசாவதாரச் ச ற் பங் கேளா யதாக மாற் றப்பட் க் க
ேவண் ம் என் உ த யாகக் ற ப்ப க ன் றார். எனேவ, மக் கள்
வந் வழ பட இயலாத மைலச் சர வ ல் வ ஜயாலய ேசாழீ வரம்
கட் டப்பட் ட அங் க ந் த சமணப் பள் ள ய ைன அழ க் க ம்
சமணர்கைள வ ரட் ட ேம ஆ ம் .
இ ேபாலேவ ம ைர மாவட் டத் த ேல காணக் ய
மற் ெமா சான் ெதன் பரங் ன் றம் ஆ ம் .
த ப்பரங் ன் றத் கன் ேகாய ல் மைலய ன் ேநர்
ப ன் றமாக அைமந் த ெதன் பரங் ன் றம் ைடவைரக்
ேகாய லா ம் . உைமயாண்டார் ேகாய ல் என வழங் கப்ெப ம்
இ ம் சமணப் பள் ள யாக இ ந் ைசவர்களால் பற க் கப்பட்
அர்த்தநாரீ வர டன் ய, ைசவக் ேகாய லாக் கப்பட் ள் ள .
இக் ேகாய ைல அ த் த் ெதன் றத் த ல் பாைறய ல் ைடப் ச்
ச ற் பமாகக் காணப்ப ம் ைபரவர் உ வம் சமணத் தீர்த்தங் கரர்
உ வத் ைத ம ப ம் ெச க் க வ வமாற் றம் ெசய் யப்பட் ட
என் பைத ேநர ல் காண்பவர்கள் உணர ம் . ெநல் ைல
மாவட் டத் த ல் வள் ள ர ள் ள கன் ேகாய ம் இவ் வா
ைகப்பற் றப்பட் ட ஒ சமணப் பாழ என் பதைன ேநர ல்
பார்பப
் வர்கள் எள த ல் கண் ெகாள் ள இய ம் .
இவ் வா க .ப . எட் , ஒன் பதாம் ற் றாண் கள ல் சமண,
ெப த் த வழ பாட் த் தலங் கள் பற க் கப்பட் ட ைறக்
ஏராளமான சான் கைளக் காட் ட இய ம் . இவ் வைகயான
‘பற தல் ’ அரசத காரத் த ன் ைணேயா மட் ேம
நடக் கவ ய ம் . எனேவ, அைவதீ க சமயங் கள ன் வழ் ச்ச ய ல்
அரசத காரத் க் ப் பங் க ந் தைத உணர கற .
இ மட் மன் , தம ழ் நாட் ல் அர வாக் கம் ந கழ் ந் த
ைறய ைன ேகாய ற் பண்பாட் வளர்சச ் ந ைலகள ன் ப
ன் ந ைலகள ல் நம் மால் காண இய க ன் ற .
தம ழ் நாட் ன் வட ப த ய ல் க .ப .ஏழாம் ற் றாண் ல் பல் லவ
அரசர்களால் உ வாக் கப்பட் ட ைடவைரக் ேகாய ல் கைள
அப்பர், சம் பந் த ம் தலாழ் வார்க ம் பாடவ ல் ைல என் பைத
ன் னேர கண்ேடாம் . ஆகமெநற க க் உட் பட் பல் லவர்கள் ,
உ வாக் க ய ஒன் ைறக் கற் ேகாய ல் கள ல் (Monolithic Temples)
‘கடல் மல் ைலத் தலசயனம் ’ ஒன் ேற த மங் ைகயாழ் வாரால்
அ ம் க .ப . எட் டாம் ற் றாண் ல் பாடப்ெபற் ற . (ைவணவ
மரப ல் ‘மங் களாசாசனம் ’ ெசய் யப் ெபற் ற ) இக் ேகாய ல் க .ப .
எட் டாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கத் த ல் வாழ் ந் த இராசச ம் ம
பல் லவனால் ஆக் கப்பட் டதா ம் . ஆகம ெநற க் மா பட் ட,
அதாவ ய் ைம ெசய் யப்படாத அ த் தளத் த ன் மீ தைமந் த இக்
ேகாய ைல 8-ம் ற் றாண் ல் வாழ் ந் த த மங் ைகயாழ் வார்
மட் ேம ஏற் க் ெகாண் பா க ன் றார். இந் த இரண்
ற் றாண் க் கால அளவ ல் தம ழ் நாட் ப் பக் த இயக் கம்
தன் ைன ‘ெநக ழ் த் க் ெகாண் ’ ேகாய ல் கைள வழ ப ம்
மக் கைளத் ‘தன் வயமாக் க’ யன் ெவற் ற கண் ள் ள
என் பேத வரலாற் உண்ைமயா ம் .
க .ப . எட் டாம் ற் றாண் வைர கற் கட் மானக்
ேகாய ல் கள ல் ேதவ வழ படப்ெபற் றைத ன் னர் கண்ேடாம் .
ஆனால் , ஒன் பதாம் ற் றாண் ல் ஒ ேபரரசாக உ வான
ேசாழ அர இந் த வைகயான கட் டடக் கைள ம்
ெதய் வங் கைள ம் றந் தள் ள ய .
தம ழகத் த ல் எ ந் த பல் லவ, பாண் ய அர கள் தங் கள்
உ வாக் கத் த ன் ேபா சமணம் அல் ல ைவணவம் அல் ல
ைசவம் என ெவவ் ேவ காலங் கள ல் ெவவ் ேவ மதச்சார்
ந ைலய ைன எ த் தன. ஆனால் , அதற் ப் ப ன் னர் ேபரரசாக
(ஏகாத பத் த யமாக) உ ெவ த் த ேசாழ அர , அரச மதமாகச்
ைசவத் ைத மட் ேம ெகாண் ந் த . எல் லாவற் ைற ம்
தன் ள் கைரத் அல் ல அழ த் ேமெல தல் என் ம்
அத கார ேமலாண்ைமக் ச் ைசவசமய ந வனங் களான
ேகாய ல் கள் அவர்க க் த் ைணந ன் றன. இதனால் , ேகாய ல்
கட் டட அைமப்ப ல் இரண் மாற் றங் கைளச் ேசாழ அர
உ வாக் க ய .
பல் லவர்கள் எ ப்ப த் த ச வன் ேகாய ல் க வைற உட் வர ல்
வழ பாட் ற் ர ய ர்த்தமாக (த ேமன யாக) ேசாமாஸ்கந் தப்
ப வங் கேள வ க் கப்ெபற் றன. ச வெப மான் உைம ட ம்
ழந் ைதக் கந் தேனா ம் (ச+உமா+ஸ்கந் த =ேசாமாஸ்கந் த)
இ க் க ன் ற இந் தப் ப மம் சமணர்கள ன் ற ெநற க்
மாற் றாகக் ம் ப அைமப்ைப ந ைலந த் ம் ைசவர்கள ன்
யற் ச யா ம் . இம் யற் ச க் கான ற ப் கைள அப்பர்
ேதவாரத் த ல் ந ைறயேவ காணலாம் . ஆனால் , ேசாழ அர
வடக் க ம் ெதற் க ம் தன் ஆத க் கத் ைத வ ர ெசய் தேபா
ைசவக் ேகாய ல் க வைற ர்த்தங் கள் (த ேமன கள் )
அப் றப்ப த் தப்பட் அ வமான ச வ ங் கம்
த ந ைலப்ப த் தப்பட் ட . இ தல் ந ைல மாற் றமாக ம்
அ த் த ந ைல மாற் றமாகப் பைழய ேகாய ல் கள ல் மர யாைத
ெபற் ற ந் த பைழய தாய் த் ெதய் வங் க ம்
அப் றப்ப த் தப்பட் டன. ேசாழர்கள ன் ெதாடக் க காலக்
கட் மானக் ேகாய ல் கள ல் ச வெப மா க் மட் ேம
க வைறகள் எ க் கப்பட் டன (க .ப . 1012-இல் ேசாழ
ஏகாத பத் த யத் த ன் உச்ச கட் ட ெவள ப்பாடான தஞ் ைசப்
ெப ைடயார் ேகாய ைல தலாம் இராசராசன் கட் னான் ).
இந் தக் ேகாய ல் அரசத காரத் த ன் ப ண்ைமயான
ெவள ப்பாடாக அைமந் த . தம ழகத் த ல் அன் ம் இன் ம் 196
அ உயர ள் ள வ மானம் (க வைற ேமற் ப த ) அைமந் த
ேகாய ல் ேவெற ம் இல் ைல. ேகாய ல் என் ப அரசன ன்
உைடைம என் காட் வ ேபால அரசன ன் ெபயேர
ேகாய க் ம் இடப்பட் ட . இந் தக் ேகாய ன் தற்
கல் ெவட் அரசன் வ ேபால அைமந் ள் ள . “பாண் ய
லாசன (பாண் யர்க க் இ ேபால் அைமந் தவன் )
வளநாட் த் தஞ் சா ர்க் ற் றத் த் தஞ் சா ர் நாம் எ ப்ப ச்ச
இக் கற் றள இராஜராஜீ சவ ் ரம் உைடயார்க் ” என் பேத அந் தக்
கல் ெவட் ன் தல் வாசகமா ம் . அதாவ , ேகாய ல் என் ப
அரசத காரத் த ன் ம பக் கமாக ம் , ைண அத காரமாக ம்
ெசயலாற் ற ய என் பேத இதன் ெபா ளா ம் .
க .ப . எட் டாம் ற் றாண் த் ெதாடக் கம் 10-ஆம் ற் றாண்
இ த ய ல் தலாம் இராசராசன் ஒ ேபரரைச உ வாக் ம்
காலம் வைரஅரங் ேகற ய ந கழ் ேள தம ழ் ச் ச கத் த ன் ேமல்
ைவதீ கம் ெபற் ற ெவற் ற ைய உணர்த்தப் ேபா மானைவயா ம் .
பல் லவ அரச ன் சர , ேசாழ அரச ன் எ ச்ச ஆக ய இரண் ன்
ஊடாக ம் தனக் ெகனத் தன வழ ஒன் ற ைனக் ெகாண்ட
ைவதீ கம் ெவற் ற கரமாகச் ெசயல் பட் ட . அந் த ெவற் ற க் கான
காரணங் கைளப் ப ன் வ மா பட் ய ட் க் காணலாம் .
1. க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கத் த ல் சமண, ெப த் த
மதங் கள ந் பல் லவ அர மர ந ரந் தரமாக
ெவள ேயற ய . ம தைலயாகத் ெதாடர்ந் அத ைடய
வழ் ச்ச க் காலம் வைர ேவதப் பார்பனர்க க் கான
வ ைளந லக் ெகாைட, மனந லக் ெகாைட ஆக யைவ அரச ன்
தைலயாய கடைமயாகப் பல் லவ அர மரப னரால்
மாற் றப்பட் வ ட் டன. ேவதக் கல் வ ய ன் ைறந் த ப ப்பான
‘க் ரமம் ’ வைர ப த் த ‘க் ரம வ த் தகர்’க க் வழங் கப்பட் ட
மைனந ல ம் மைன ேம ’க ராமம் ’ என் ெபயர்ெபற் றன.
வ ைளந லக் ெகாைட ம் மைனக் ெகாைட ம் ேவதக்
கல் வ க் கான ெகாைட ம் (ேவத வ த் த ) ேவதத் த ன்
அங் கங் க க் உைர ெசால் ேவா க் கான ந லக் ெகாைட ம்
(பாஷ் ய வ த் த ) ேகாய ல் அர்சச ் ைன ெசய் ம் ச வப்
ப ராமணர்க க் அர்சச
் னா ேபாக ம் அரசாங் கத் தால்
வழங் கப்பட் டன. இைவயன் ற ஹ ரண்ய கர்பப ் , ேகாகர்பப ்
தானங் க ம் அரசர்களால் பார்பப ் னர்க க் வழங் கப்பட் டன.
ஆக, நஞ் ைச ந லத் உபர யால் உ வான அர உ வாக் கம்
என் ப ம றமாகத் தம ழ் நாட் ல் வரலா ெந க ம்
பார்பப் ன யத் ைதத் தன் க ேல ஏற் ற ச் மந் வந் த .
ப ன் வந் த ேசாழ அரசர்க ம் பாண் ய அரசர்க ம்
பல் லவர்கள ன் இந் த ைவதீ க ஆதர ப் ேபாக் க ைனச் ச ல ச ற ய
மாற் றங் க டன் ப ன் பற் ற னர். ச ல ந ைலகள ல் ெபர தாக ம்
வளர்த்தனர்.
2. ேவளாண் ெபா ளாதாரம் என் ப பார்பப ் னர் ைச ெசய் ம்
ெப ங் ேகாய ேலா ப ைணக் கப்பட் ட . ேவளாண் ெபா ளாதாக்
கட் டைமப்ப ல் உற் பத் த சாத யார் மட் ம ன் ற ேசைவச்
சாத யா ம் ேகாய ேலா ப ைணக் கப்பட் டனர். ‘ேகாய ைல
நம் ப க் கள் ’, ‘ேகாய ைல நம் ப க் சவன் ப ைழத் தான் ’ என் ப
ேபான் ற ெசால் லாடல் க ம் இக் காலத் த ல் தான் ேதான் ற ன.
ேகாய ல் இல் லா ஊர ல் ய க் க ேவண்டாம் என் ப ஓர்
அற ைரயன் : ஓர் எச்சர க் ைகயா ம் . எனேவ, அ சார்ந்த
உற் றபத் த ச் சக் த கைள ம் உற் பத் த உற கைள ம்
ேகாய ேலா ேசர்த்ேத நாம் ேபச யாக ேவண் ம் . உற் பத் த
உற கள் என் பன உழவர், ெகால் லர், தச்சர், இைடயர் எனக்
ேகாய ேலா இ கப் ப ைணக் கப்பட் ட ைறயா ம் .
3. பல் லவ, ேசாழ, பாண் ய மன் னர்கள் மட் மல் லாமல்
அவர்க க் அடங் க ய வட் டாரத் தைலவர்க ம் அர க்
ெந க் கமாக ேவண் , ேகாய ல் கைள எ ப்ப த் தனர்.
பல் லவர்காலச் ைசவத் ைத ேம ம் பார்பப ் ன யமயமாக் க ேசாழ
அர ெசய் த மாற் றங் கள் ற ப்ப டத் த ந் தன. அவற் ள் ஒன் ,
இயற் ைக உரத் த ன் ( ல வளத் த ன் ) ெதய் வமான
ேதவ ய ைன ைவதீ க அரங் க ந் (ெப ங் ேகாய ல்
உள் ள ந் ) ெவள ேயற் ற யதா ம் . இம் மாற் றத் த ற் கான
காரணம் அர உ வாக் கத் த ற் அ ப்பைடயான பண்பாட் த்
ேதைவயா ம் . வ ைளந் த ெநல் ற் ம் அதனால் ெபற் ற
ெபான் ன ற் ம் இலக் ம (த மகள் ) ெதய் வமாவாள் . ஆனால் ,
இைல ம் தைழ ம் சாண ம் ேச மான மண் சார்ந்த
அ க் க ைன உரமாக மாற் ம் ேதவ ( த் த ேதவ ) ெதய் வம்
லவளத் த ன் ெதய் வமா ம் . இன் ம் ெசால் வதானால்
ந லத் த ன் மீ தான தல் உர ைம ந லத் க் வளத் த ைனத்
த ம் அந் தத் ெதய் வத் த ற் ேக உர ைமயா ம் . ெநல் ைலப்
ேபாலப் ப ர த் ெத க் க யாதப ந லத் த ன் மீ உர ம்
உர ைம ம் உைடய ெதய் வத் த ைன, ந லத் த ன் மீ ற் ர ைம
ெகாண்டா ம் அரசத காரத் தால் சக த் க் ெகாள் ள
இயலவ ல் ைல. தலாம் இராசராசன ன் ெமய் க் கீர்த்த ,
‘‘த மகள் ேபாலப் ெப ந லச் ெசல் வ ம்
தனக் ேக உர ைம ண்டைம மனக் ெகாள’’
- என் ெதாடங் க ற . ெசல் வங் கைள ம் ந லத் ைத ம்
தான் ஒ வேன ெகாள் ள ேவண் ெமன் அரசன்
வ ம் க ன் றான் . வ ைள த ம் ந லத் ைதப் ெபண்ணாக
உ வக ப்ப மர . ந லத் த ன் மீ தான ற் ர ைமய ைனத் தாேம
அ பவ க் க வ ம் ப ய ப ற் காலச் ேசாழ, பாண் ய மன் னர்கள்
தங் கள் மைனவ ய க் ‘அவன ைடயாள் ’,
‘ வன ைடயாள் ’, ‘தரண ைடயாள் ’,
‘ ல ைடயாள் ’, ‘ த ர வன மாேதவ ’ என் பட் டப் ெபயர்கள்
இட் க் ெகாண்டதற் ஏராளமான கல் ெவட் ச் சான் கள்
உள் ளன. இந் தப் ப ன் னண ய ல் வ ைளந லத் த ன் தல்
ேதவ யான த் த ேதவ ய ன் வழ பா ெப ந் ெதய் வக்
ேகாய ல் கள ந் ெவள ேயற் றப்பட் டதற் கான காரணத் ைத
நாம் அற ந் ெகாள் ளலாம் . அதாவ , இயற் ைக என் ம் ல
ஆதாரத் ைத அத கார ைமயங் கள் ைமயாக
ெவற் ற ெகாள் ம் ேபாேத அர உ வாக ன் ற என் பைத இங் ேக
எண்ண ப் பார்க்க ேவண் ம் .
4. ேசாழ அர ேபரரசாக உ வாக ற ேபா ைசவ சமயம் அரச
மதமாய ற் . ஆனால் , அ த நா க் கரசர் கட் டைமத் த தம ழ் ச்
ைசவமாக அைமயவ ல் ைல. மாறாகத் த ஞானசம் பந் தர்
கட் டைமத் த ேவள் வ ய ைன ைமயம் ெகாண்ட ‘ைவதீ க’ ைசவ
சமயமாக இ ந் த . அதாவ ேவள் வ ச் சாைல (யாக சாைல)ப்
ெபா ப்ப ந் த பார்பப ் னர்கள் க வைறப் ைச ெசய் ம்
ச வப்ப ராமணர்களாக ம் மாற க் ெகாள் ள அ வழ வ த் த .
இந் த வடெமாழ ச் சார் பற் ற ேய ேசாழ மன் னர்கள ன் ைசவ
மார்கள் காஷ் மீ ரத் ப் பண் தர்களாக அைமந் தனர். எனேவ,
ேகாய க் ம் யாகசாைலக் ம் , க வைறக் மான உற
இன் றள ம் ப ர க் க யாதைவயாய ற் . தஞ் ைசக்
கல் ெவட் க் கள ல் காணப்ப ம் அரசர்கள ன் , ைசவ
மார்கள ன் ெபயர்கள் எ ம் ேதவாரத் த ந்
ெபறப்படவ ல் ைல. மாறாக, வடெமாழ ப் ெபயர்களாக உள் ளன.
இந் த ைவதீ கச் சார் பற் ற ந கழ் ந் த மற் ெறா மாற் றத் ைத
ன் னேர கண்ேடாம் . எல் லாவற் ைற ம் ஒ தரப்ப த் தல்
அல் ல ஒ கப்ப த் தல் என் ப அத கார ைமயங் கள ன்
ெசயல் பாடா ம் . இதன் வழ யாக, ‘ஒ வேன அரசன் ’ என் ப
ேபால இைறவ க் ம் ஒேர ச வ ங் கத் த ேமன ைய ேசாழ
அர கற் ப த் த . ெதாடக் க காலப் பல் லவர்கள ன் ச வன்
ேகாய ல் கள ல் , க வைறய ன் உட் றச் வர ல் ச வ ர்த்தங் கள்
ெச க் கப்பட் ந் தன. இன் றள ம் காஞ் ச ரம் ைகலாசநாதர்
ேகாய ம் , த த் தண வரட் டாேன வரர் ேகாய ம்
அவ் வைகயான ர்த்தங் கைளக் காணலாம் . ஆனால் , ேசாழ
நாட் க் ேகாய ல் கள ம் ேசாழர்களால் ெவற் ற ெகாள் ளப்பட் ட
பாண் நாட் க் ேகாய ல் கள ம் ச வ ர்த்தங் கள் அகற் றப்பட்
ச வ ங் கம் நடப்பட் ட . ச வ ங் கம் என் ப உ வ ம் அல் லாத
அ வ ம் அல் லாத அ வத் த ேமன என் றப்பட் ட .
ஆனால் , மக் கள ன் உ வவழ பாட் உணர்வ ைன
ஈ ெசய் வதற் காகக் க வைறச் வர ன் ேமற்
ேதவேகாட் டத் த ல் ங் ேகாற் பவ த ேமன கள்
அைமக் கப்பட் டன. இ ச வ ங் கத் த ற் ள் உ வம்
ெச க் கப்பட் ட வ வமா ம் . ேதவாரம் ம் ஏைனய
வ வங் கள் த வ ழாவ ற் ர ய ‘ஊர்வல’ச் (உற் சவ) ெசப் த்
த ேமன களாக ெவண்கலத் த ல் வ க் கப்பட் டன. க வைறய ல்
ச வ ங் கம் மட் ேம ந ைல ெகாண்ட . ேசாழர்கள் ப ன் பற் ற ய
காஷ் மீ ர ய ைசவ ெநற ய ந் இ உ வாக ய க் க
ேவண் ம் .
ேசாழர் காலத் த ல் ைசவம் ேம ம் ேம ம் ைவதீ க
மயப்ப த் தப் பட் டதற் மீ ண் ம் ஒ சான் ற ைன எ த் க்
காட் டலாம் . க .ப . 11-ஆம் ற் றாண் ன் ந ப்ப த ய ல் தலாம்
இராேசந் த ரன் எ ப்ப த் த கங் ைக ெகாண்ட ேசாழ ரத் க்
ேகாய ல் ம க ேநர்த்த யாகப் ெபர ய அளவ ல் வ க் கப்பட் ட
சரஸ்வத (கைலமகள் ) ச ற் பம் காணப்ப க ற . த ராவ டத்
ெதய் வமான ‘ ேதவ ’ மத ப்ப ழந் த இரண்
ற் றாண் க க் ப் ப ன் ‘சர வத ’ என் ற ‘ைவதீ கப் ெபண்’
ெதய் வம் ேகாய க் ள் ைழக் கப்பட் ட . ேதாற் றக் காலத் த ல்
ெவள் ைளச் ேசைல உ த் த ய சர வத , சமண மரப ல் ப றந் த
‘வாக் ேதவ ’ (ெசாற் கள ன் தைலவ ) ஆவாள் . இத் ெதய் வத் ைதேய
ச ந் தாமண க் காப்ப யத் த ல் ‘நாமகள் ’ என் த த் தக் கத் ேதவர்
ற க் க ன் றார். சமண மரப ந் ைவதீ கத் தால் த டப்பட்
சரஸ்வத (சரஸ்-ெபாய் ைக: ெபாய் ைகய ள் ள ெவள் ைளத்
தாமைரய ல் வத பவள் ) எனப் ெபயர டப்பட் ைசவக்
ேகாய க் ள் ைழக் கப்பட் டாள் .
5. ேகாய ல் கள ன் வழ யாகச் ச க உளவ யைலத் தம்
கட் க் ள் ைவத் த க் கக் ைகக் ெகாண்ட மற் ெறா உத் த ,
நந் தா வ ளக் வழ பாடா ம் . ெதால் த ராவ ட நாகர த் த ன்
ற ய கள ல் ஒன் றான வ ளக் , ெபண்கள ன் தன் ைமயான
ஆன் மீ க ெவள ப்பாடா ம் . ேகாய ல் கைள அத காரத் த ன்
ந ழல் களாக் க ய ேசாழ அர ஆன் மீ கக் ற யடான வ ளக் க ைன
ஒ பண்பாட் க் க வ யாக மாற் ற ற் . ேகாய ல் கள ல்
க வைற ம் பற ெதய் வத் த ேமன கள ன் ன் ன ம்
‘அந் த ம் பக ம் ’ வ ளக் ெகர ய ேவண் ெமன் ஒ ெபா
நம் ப க் ைக உ வாக் கப்பட் ட . ேகாய ல் ேதவர யார் பண கள ல்
டவ ளக் ஏந் த ச் ற் ற வ த ம் ஒன் றாக ஆக் கப்பட் ட .
ேகாய ல் கள ன் அள ம் ேதைவ ம் க த வ ளக் கள ன்
எண்ண க் ைகக் க் ெகாண்ேட ேபாய ன. ேகாய க் ள் ேள
ஏற் றப்ப ம் வ ளக் கள் ‘நந் தா வ ளக் ’, ‘ெநாந் தாவ ளக் ’,
‘வாடா வ ளக் ’ எனப் ெபயர டப்பட் ட . ேகாய க்
வ ளக் ெகர க் க ெகாைடயள ப்ப அறமாகக் க தப்பட் ட .
ற் காலச் ேழாழர் காலத் த ல் அர ம் பத் ைதச் சார்ந்த
ெபண்கேள இப்பண ய ல் ன் னண வக த் த ெசய் த ய ைன
கல் ெவட் க் கள ந் ஆ.ேவ ப்ப ள் ைள எ த்
வ ளக் க ன் றார். “அரச அல் ல அரச மார வ ளக்
ைவத் தைதக் வதாகப் பத் ச் சாசனங் கள் வைரய ேல
க ைடத் ள் ளன. தலாம் ஆத த் தேனா உடன் ப றந் த
தங் ைகயான நங் ைக வர ண ெப மானார், வாணர் லத் ப்
ப வ பத மகள் ந் தைவயான வானமாேதவ யார்,
அபராச தவ மர் ேதவ யார் மாேதவ ய கள் , ெப ம் ப
த் தைரயர் மணவாட் நங் ைக தயாந த யார், தலாம்
ஆத த் த ைடய தல் ேதவ இளங் ேகான் ப ச்ச , தலாம்
ஆத த் த ைடய இன் ெனா ேதவ கா பட் கள் தமர்ேமத் த யார்
த ர வன மாேதவ த ேயார் அப் ெபண்க ட் ச லர். தலாம்
ஆத த் த ைடய ைவப்பாட் யான நங் ைக சாத் த ெப மானா ம்
வ ளக் ைவத் ள் ளார். ச ற் றரச ைடய ைவப்பாட் ெயா த் த
வ ளக் ைவத் ததற் ம் சான் உண் . அரச யார ன் தாய்
வ ளக் ைவத் தைதக் ம் சாசனங் கள் இரண்
க ைடத் ள் ளன.” (ஆ.ேவ ப்ப ள் ைள, சாசன ம் தம ம் ,
பக் .142-143). இவ் வா , மைனக் வ ளக் காக ய ெபண்கள்
வ ளக் ேகற் ம் அறத் த ன் லமாக ேகாய ன் கண் க் ப்
லனாகாத அத காரத் த ன் கீ ழ் க் ெகாண் வரப்பட் டனர்.
‘த வ ளக் ப் ைச’ என் ற ெபயர ல் இந் த அத காரம்
இன் வைர ெதாடர்ந் வ க ன் ற .
த வ ளக் வழ பா அர வாக் கத் த ற் மற் ெறா
வைகய ம் ைண ெசய் த . ஒ வ ளக் க ற் , நாள்
ஒன் ற ற் த் ேதைவப்ப ம் ெநய் ‘உழக் ’ என் ற அள
ந ணய க் கப்பட் ட . இந் த ெநய் அளக் ம் ெபா ப்ப ற் காக
இைடயர்கள டம் (மன் றா கள டம் ) வ ளக் ஒன் ற ற் 32 ப
அல் ல 96 ஆ கள் ெகா க் கப்பட ேவண் ம் என் ற அள ம்
ந ணய க் கப்பட் ட . இந் தப் ப க் கைள அல் ல ஆ கைளப்
ேப ம் ெபா ப் ைடய இைடயர்க க் க் எ ம்
தரப்ப வத ல் ைல. ெபற் ப் ெப க் க ய கால் நைடகேள
அவர்க க் கான ஆதாயமா ம் . ப ற வைக ஊத யம ன் ற ப்
பண யாற் ற யதால் இவர்கள் ‘ெவட் க் கள் ’ என அைழக் கப்
பட் டனர். அவர்கள் ெபற் க் ெகாண்ட ஆட் ன் வைகக் , ‘சாவா
வாப் ேபரா ’ என் ெபயர். அதாவ , 96 என் ற எண்ண க் ைக
ைறயாமல் பார்த் க் ெகாள் ள ேவண் ம் என் ப அதன்
ெபா ள் .
இதன் வ ைளவாக ேவளாண்ைமக் கான உரம் உற் பத் த
ெசய் ம் கால் நைட வளர்ப் ம் , கால் நைட வளர்பே ் பா ம்
அரசத காரத் த ன் கீ ழ் க் ெகாண் வரப்பட் டனர். இவ் வைகய ல்
தாராளமாகக் க ைடத் த பால் , தய ர், ெநய் ஆக யன
ேகாய ல் கள ல் தாராளமாகப் ழங் கப்பட் டன.
 “பால் ெநய் ஆ வர் பாைலத் ைறயேரா” - (5:164:1)
என் ம் ,
“ஆவ க் அ ங் கலம் அரன் அஞ் ஆ தல் ” - (5:11:2)
என் ம் த நா க் கரசர் மக ழ் ச்ச ேயா ற ப்ப க ன் றார்.
‘ஆவ ைனந் ’ என் பதைன வடெமாழ ய ல் ‘பஞ் ச கவ் வ யம் ’ என்
ற ப்பர். ஆக, ஒ காலத் த ல் பால் -இைறச்ச
ஆக யவற் ற ற் கான உற் பத் த ச் சாத யாய் வ ளங் க ய கால் நைட
வளர்பே ் பாைர, அரசத காரம் ேகாய ைல ன் ன த் த ச் ேசைவச்
சாத யாராக மாற் ற ய .
வ ளக் வழ பா அரச ன் ைகய ல் வ ைமயான க வ யா ம்
என் பதைன ேவெறா வைகய ம் ர ந் ெகாள் ளலாம் .
ெதாடக் க காலத் த ல் தன நபர்கள ன் ேவண் தல் களாக
ேகாய ல் கள ல் வ ளக் கள் ஏற் றப்பட் டன. அ த் வந் த
காலத் த ல் அரசன ெவற் ற க் காக (உைடயார் ராச ராஜேதவர்
ேகாழ ப் ேபார ன் ஊத் ைத அட் டாமல் கடவ... என் ப
கல் ெவட் த் ெதாடர்) த வ ளக் கள் ஏற் றப்பட் டன. ப ன் னர்,
தன நபர் ற் றங் க க் ர ய தண்டைனயாக ம்
வ ளக் ேகற் தல் ஊர்ச ் சைபயால் வ த க் கப்பட் ட .
க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கம் தல் , பத் தாம்
ற் றாண் ன் இ த வைர தம ழகத் த ல் ைவணவத் த ன்
ந ைலப்பா என் னவாக இ ந் த என் பைத ம் நாம்
கவன த் தாக ேவண் ம் . பல் லவ அரச மர , தம ழ் அரசாக
எ வதற் ந் த யவர்கேள தலாழ் வார்கள் வ ம் . இவர்கள்
வ ம் ெதாண்ைட மண்டலப் ப த ையச் ேசர்ந்தவர்கள்
என் ப ற ப்ப டத் தக் க . இவர்கள் பாடல் கள ல் (பா ரங் கள ல் )
பல் லவ அரச மர பற் ற க் ற ப் ஏ ம் இல் ைல. ெமாத் தத் த ல்
ஆழ் வார்கள ன் பா ரங் கள ல் இரண் கட் ட வளர்சச
்
ந ைலகைளேய நாம் பார்க்க க ற . ஒன் - பாகவதக்
கைதகைள (க ஷ் ணாவதாரத் த ன் ஆய் ப்பா க் கைதகைள)
 ன் ன த் த ய தற் கட் டமா ம் . இரண்டாவ - இராமாயணம் ,
மகாபாரதம் ஆக ய ெப ங் கைதயாடல் கைள ன் ைவத் த காலப்
ப த யா ம் . ன் றாவ - கீ ைத உைரத் த கண்ணைன
ன் ன ைலப் ப த் த ய 19-ம் ற் றாண் ப் ப ராமண ய ம்
அதற் ப் ப ன் னர் வந் த சர்.ப .இராதாக ஷ் ண ம் ஆவர். 12
ஆழ் வார்கள ன் பா ரங் கள ம் கீ ைதையப் பற் ற ய ற ப் ,
“மாயன் அன் ஓத ய வாக் ” என த மழ ைச ஆழ் வார ன் ஒேர
ஒ பா ரத் த ல் மட் ேம வ க ன் ற என் ப ந கழ் கால
‘இந் க் க க் ’ அத ர்சச ் ட் ம் உண்ைமயா ம் . ச வப்
ப ராமணர்கைளப் ேபாலேவ ைவணவ அர்சச ் ைனப் ப ர வ னரான
‘பட் டாச்சார யர்க ம் ’ கலப் ச் சாத ய னேர ஆவர். (இதைனப்
ப ன் னர் வ ளக் கலாம் ) ஆனால் , (ஸ்மார்த்த) ைவதீ கம்
அதற் ள் ம் ேவைல ெசய் த . தன் சாத ேமலாண்ைமய ைன
ம உற் பத் த ெசய் ெகாண்ட .
ைவணவக் ேகாய ல் கள ன் க வைறய ல் சைன
ெசய் ேவார ல் ஒ ப ர வ னர், தங் கைள ‘ைவகானசர்’ எனக்
ற க் ெகாண்டனர். அதாவ , தங் கைள ‘வ கானஸ்’ என் ம்
ன வர் (ர ) மரப ல் வந் தவர்கள் என் ம் , தாங் கள்
த மாைலத் (வ ஷ் ைவ) தவ ர, ேவ ேகாலங் கைளப்
( ர்த்தங் கைள- த ேமன கைள) சைன ெசய் யமாட் ேடாம்
என் ம் வாத ட் டனர். இதன் உண்ைமயான ெபா ள்
என் னெவன் றால் ‘ஆழ் வார்கள் ’ என் ற ெபயர ல் “ேகாய க்
உள் ளாக த ந ைலப்ப த் தப்பட் ட சந் ந த கைள ஏற் க் ெகாள் ள
மாட் ேடாம் ” என் பேத ஆ ம் . பல் ேவ சாத கள ம் மன தராகப்
ப றந் , த மாைலப் பா ப் ன தராக மாற ய ஆழ் வார்கைள
சாத ேமலாண்ைம உணர் டன் ேபாற் ற ம த் த ‘ைவகானசம் ’
ஆ ம் . இவர்க க் எத ராகக் க ளர்ந்ெத ந் ஆழ் வார்கைளக்
‘ெகாண்டா ய’ ம தரப்ப னர் தங் கைள ‘பாஞ் சராத் ர கள் ’ என
அைழத் க் ெகாண்டனர். இந் த ரண் இன் வைர மண
உற கள ம் ந ைலத் ந ற் க ன் ற என் ப ற ப்ப டத் த ந் த
ெசய் த யா ம் . ‘ைவகானசம் ர ப்ேராக் தம் ’, ‘பாஞ் சராத் ரம்
ேவதப்ேராக் தம் ’ (ைவகானசம் ன வர் வழ ப்பட் ட ,
பாஞ் சராத் த ரம் ேவத வழ ப்பட் ட ) என் பேத ைவணவர்கள ன்
நம் ப க் ைகயா ம் . பாஞ் சராத் த ர ஆகமங் கைள இைறவேன ஐந்
இர கள ல் ெவள ப்ப த் த அ ள னான் என் ப பாஞ் ச
ராத் த ர கள ன் நம் ப க் ைகயா ம் .
ஆனால் , நைட ைறய ல் ெபறப்பட் ட உண்ைம என் ப
ஆழ் வார்கள ன் ன தத் ைத ைவகாசனர் ஏற் க் ெகாள் ள ம த்
வ ட் டனர் என் பேதயா ம் . அன் ைறய அரசத காரம் அவர்கைளேய
ஆதர த் த க் க ேவண் ம் . இல் ைலெயன் றால் , பாஞ் சராத் த ரப்
ெப ம் பான் ைமயைர எத ர்க் ம் ைதர யம் அன்
ச பான் ைமய ன க் க் க ைடத் த ரா . ப ராமண யத் த ற்
உள் ம் ைவதீ கம் , ப றப் வழ ேமன் ைமய ைனப் ேபச
வ க ன் ற என் பதால் தம ழ் நாட் ைவணவக் ேகாய ல் கள ல்
இ ேவ இன் வைர நைட ைறய ல் உள் ள .
ைவகாசனப் ப ராமண க் ம் , பாஞ் சராத் த ரப் ப ராமண க் ம்
இைடய லான மற் ெறா ேவ பா ைவணவ த் த ைர
(சமாச்ரயணம் ) ெப தல் ஆ ம் . ஒ ைவணவ ஆசார யைன
அ க , தீ ய ல் டப்பட் ட சங் சக் கரப் ெபாற கைள அவர் வழ
இரண் ேதாள் கள ம் ஒ ைவணவன் ெபாற த் க் ெகாள் ள
ேவண் ம் . இந் தத் தீ ட் ைசய ைனப் பாஞ் சராத் த ர ப ராமணர்கள்
ெபற் க் ெகாள் வர்.
“தீ ய ற் ெபா க ன் ற ெசஞ் டராழ
த கழ் த ச் சக் கரத் ேத ந ன்
ேகாய ற் ெபாற யாேல ஒற் ண்
ஆட் ெசய் க ன் ேறாம் ”
- (ெபர யாழ் வார் த ெமாழ த ப்பல் லாண் - 1:7)
என் ப ெபர யாழ் வார ன் பா ரம் . ஆழ் வார்கைள ம்
அவர்கள ‘ ன தப்’ பா ரங் கைள ம் ஏற் க் ெகாள் ளாத
ைவகாசனப் ப ராமணர்கள் , மற் றவர்கைள (அதாவ பாஞ் ச
ராத் த ர கைள ம் , ைவணவ தீ ட் ைச ெப க ன் ற மற் ற
சாத க் காரர்கைள ம் ) ‘ராமா ஜ மதஸ்தார்’ என் ைறவாகேவ
ற ப்ப வர்.
ச வப் ப ராமணர்கைளப் ேபாலேவ ைவணவப் ப ராமண ம்
கலப் ச் சாத ய னராகேவ உ வாக இ க் க ேவண் ம் .
ப ராமணர்கள் க .ப . ஏழாம் ற் றாண்டளவ ேலேய பற
சாத கள ல் ெபண் ெகாண்டனர் என் ம் , ப ராமணப்
ெபண்கைளப் ப ற சாத ய னர் மணந் ெகாண்டனர் என் ம்
ச .மீ னாட் ச ற ப்ப க றார். ேபரா.ந. ப்ப ரமண ய ம்
இக் க த் ைத ஏற் க் ெகாள் க றார். ச க அ க் கள ன் ப
‘ேமல் ’ சாத ஆண் ஒ வன் ‘கீ ழ் ’ சாத ப் ெபண்ைணத் த மணம்
ெசய் வ ‘அ ேலாமம் ’ என் ம் , ‘கீ ழ் ’ சாத ஆண் ஒ வன்
‘ேமல் ’ சாத ப் ெபண்ைணத் த மணம் ெசய் வ ‘ப ரத ேலாமம் ’
என் ம் வடெசாற் களால் ற க் கப்பட் டன. தம ழ ம் ஏைனய
த ராவ ட ெமாழ கள ம் ட இந் த வழக் கத் த ைனக் ற க் ம்
ெசாற் கள் இல் ைல. எனேவ, இந் த நைட ைற, இடம் ெபயர்ந்
வந் த ப ராமணர்களாேலேய உ வாக் கப்பட் க் க ேவண் ம் .
ப ரத ேலாமத் த மண உற களால் தங் கள் மன த வளத் ைதப்
ெப க் க க் ெகாண்ட ப ராமணர் சாத ப் ன தம் × சாத இழ
ஆக யவற் ைற ந ைலந த் த மற் ெறா ேவைலய ைனச்
ெசய் தனர். ேவள் வ ச் சாைலய ல் ேவத ெமாழ ய ைன ம்
ேகாய ற் க வைறக் ள் வடெமாழ ய ைன ம் அரசத காரத் த ன்
ைணேயா ெகாண் ெசன் ற ப ராமணர்கள் , தங் கள் வட்
ெமாழ யாகச் சமஸ்க தத் ைத (வடெமாழ ைய)க்
ெகாள் ளவ ல் ைல. வ ைளந ல ம் மைன ம் அள த் த பல் லவ,
ேசாழ மன் னர்கைள ேநாக் க வடநாட் ந் வ ைரவாக இடம்
ெபயர்ந்த ப ராமணர்கள் தங் க டன் ெபண்கள் இன் ற ேய
வந் தனர். எனேவ, அவர்கள் ேவ வழ ய ன் ற த் தம் ம ம்
‘தாழ் ந் த’ சாத ப் ெபண்கைளத் த மணம் ெசய் தேபா ,
சமஸ்க தம் வட் ெமாழ யாக வ ளங் க இயலா ேபாய ற் .
ஏெனன் றால் , தாய் ெமாழ என் ப அ த் த
தைல ைறய ன க் ப் ெபண்கள ன் வழ யாகேவ
கடத் தப்ப க ன் ற . இ ேவ, ெமாழ ய யல் அற ஞர்கள்
ஏற் க் ெகாண்ட உண்ைமயா ம் . சமஸ்க தம்
ப ராமணர்க க் த் தாய் ெமாழ யாக ம் வட் ெமாழ யாக ம்
வ ளங் க இயலாமற் ேபானதற் ம் இ ேவ காரணம் . அ
மட் மன் . ப ராமணர்கள் சாத ஆத க் க உணர்ேவா ம்
ஆணாத க் க உணர்ேவா ம் ெபண்க க் ச் சமஸ்க தக்
கல் வ ையத் தர ம த் தனர். ‘ேமல் சாத ’ உணர் ம் ‘ஆணாத க் க’
உணர் ம் ேசர்ந்த காரணத் தால் 19-ஆம் ற் றாண் ன்
இ த வைர ப ராமணப் ெபண்க க் சமஸ்க தக் கல் வ
ம க் கப்பட் ந் த . பத னான் காம் ற் றாண்ைடச் ேசர்ந்த
மணவாள மா ன கள் தன ‘ ட் ப்ப ’ உைர
ன் ைரய ல் ‘‘ ய:பத ப்ப
உபயேதாஷ ம ன் ற க் ேகய ந் தாக ம் ஸமஸ்க த வாக் ய
ப ளமாைகயாேல ெபண் க் ம் ேபைதக் ம் அத கர க் கப்
ேபாகாைமயா ம் ’’ என் ற ப்ப க றார். இதன் ப
ேபைதகைளப் ேபாலேவ ெபண்க ம் சமஸ்க தக் கல் வ க் த்
த த யற் றவர்கள் என் ப ராமணர்கள் க தய
ெதர யவ க ன் ற .
ேவதப் ன தத் ைதப் ேபாலேவ சமஸ்க தப் ன தத் ைத ம்
ெகாண்டா ய காரணத் தால் த ல் இடம் ெபயர்ந்த
ப ராமணர்கள் தம ழப் பாடல் கைளப் பா ய ஆழ் வார்கைள
ஏற் க் ெகாள் ளவ ல் ைல. ஆனால் , ப ன் வந் த ப ராமணர்கள்
ேகாய க் ள் ஆழ் வார் த ேமன கைள ( ர்த்தங் கைள)
ெகாண் வந் தேபா அவர்கள ன் எண்ண க் ைக வ ைம க த
‘ைவகானசர்’ அதைன ஏற் க் ெகாண் ஒேர ேகாய க் ள்
ஆழ் வார் சந் ந த கள ல் பாஞ் சராத் த ரப் ப ராமணைரப் சைன
ெசய் ய அ மத த் தனர். க .ப . ஒன் பதாம் , பத் தாம்
 ற் றாண் கள ல் ேசாழ அர ேபரரசாக உ ெவ த் தேபா
ைவணவக் ேகாய ல் கள் ெப ம் பா ம் ைவகானசம் சார்ந்ேத
அைமக் கப்பட் டன. பாண் நாட் ல் தாம ரவ ண க் கைரக்
ேகாய ல் கள ல் ெப ம் பான் ைமயானைவ ைவகாசனக்
ேகாய ல் கேள.
ைவகாசனம் × பாஞ் சராத் த ரம் என் ற ரண்பாட் ைன
அர வாக் கப் ப ன் னண ய ல் நாம் ர ந் ெகாண்டாக
ேவண் ம் . தம ழ் நாட் ல் ந ைல ெகாண்ட அரசத காரம்
ஆழ் வார்கள ன் பா ரங் கள ன் வழ ேய ‘பாகவத மதம் ’ என்
மா ேமய் க் க ன் ற இைடச்சாத ப் ப றப் ைடய ‘க ஷ் ணைன’
அரசத காரம் ெகாண்டாடத் தயங் க ய . இ இயற் ைகேய.
எனேவ, பல் லவர் காலத் க் ேகாய ல் கள ம் ப ன் னர் ேசாழர்
காலத் க் ேகாய ல் கள ம் ‘அரசப் ப றப் ைடய’ த மா ன்
த ேமன கேள கரண்ட ம டத் டன் (அரசத் த க டன் )
வ க் கப்பட் டன. த மகள் , ந லமகள் என் ம் இ
மைனவ ய டன் இ ப்ப ல் நாந் தகம் என் ம் வா ம் ,
கால ய ல் கைத ம் , தைலய ல் கரண்ட ம ட ம் உைடய
இந் தக் ேகாலேம அரசத காரத் டன் ெபா ந் த ந ற் பதா ம் .
ெதாடக் க காலப் பல் லவர் ெசப்ேப கள் அைனத் ேம
ைவகாசனர்கைளக் ற ப்ப வதால் , அவர்கேள த ல்
தம ழகத் க் ள் வந் த ப ராமணர்களாக இ த் தல் ேவண் ம் .
எனேவ, பாகவதக் கைதகைளப் பா ம் பா ரங் கைள ைவகாசனர்
ப ன் க் த் தள் ள யத ல் வ யப்ப ல் ைல. மற் ெறான் ைற ம்
இங் ேக ற ப்ப ட ேவண் ம் . ஆழ் வார் பா ரங் கள ல் இ ந்
பாகவதக் கைதகைளப் பா ம் அேத ேநரத் த ல் , வடெமாழ ப்
ராணங் கள ல் இ ந் ம் அவர்கள் ெசய் த கைளப் பத
ெசய் தனர். இந் தப் பத ெபர யாழ் வார், ஆண்டாள் ,
ெதாண்டர ப் ெபா யாழ் வார் ஆக ய ப ராமணக் லத் த ல்
ப றந் த ஆழ் வார்கள ன் பா ரங் கள ல் ந ைறயேவ உண் .
வடெமாழ ப் ராணங் கள ன் ப க டன ன் தாயான வ நைத
என் பவைள அவள சகக் களத் த ெவய ல் ந த் த க் ெகா ைம
ெசய் தேபா அவன் தன் தாய் க் த் தன் ச ற களால் ந ழல்
த க றான் . இந் தக் கைதய ைன ஆண்டாள் ‘வ நைத ச வன் ’
என் க டைனக் ற ப்ப வதன் லம் தம ழ ல் பத
ெசய் க றார். இராமா சர்க் ம் ெதன் கைல என் ற ெபயர ல் சாத
இ க் கம் ெநக ழ் ெப வதற் ம் ன் னேர ைவதீ கம் தன் ைன
ைவணவத் த ற் ள் ந ைல ந த் த க் ெகாண்ட என் பேத இதன்
வழ நாம் கண் ண ம் வரலாற் உண்ைமயா ம் .
ஒ ேபரர உ வாக ன் றேபா அதற் ச் சார்பான தத் வ
அைமப்ெபான் ம் உ வாக ேவண் ம் . ஆ த பலத் த ன்
வழ யாகப் ெபற் ற அத கார ம் உைடைமக ம் , ச கத் ைத
ேமல் கீ ழ் அ க் களாகப் ப ர த் ைவக் ம் . பாத க் கப்பட் ட மக் கட்
ச கம் இந் தப் ப ர வ ைனகைள எத ர்பப் ன் ற ஏற் க்
ெகாள் மா ம தரப்ப ல் சமயம் சார்ந்த ச ந் தைன ஒன்
ச க உளவ யைல வ வைமத் தாக ேவண் ம் . ேசாழ அர ஒ
ேபரரசாக உ வா ம் ேபா அந் தப் பண ய ைனத் தம ழ் நாட் ல்
ைசவ சமயம் த றம் படச் ெசய் த என் பதைனப்
ேபரா.க.ைகலாசபத ‘ேபரர ம் ெப ந் தத் வ ம் ’ என் ற
கட் ைரய ல் எ த் க் காட் ள் ளார்.
ைசவம் என் ற ெசால் , பல வ ர ந் த கட் டைமப் கைள
உள் ளடக் க ய ஒ ெபயரா ம் . ‘ைசவம் என் ப
ச வசம் பந் தமான ’ என் ம் க த் த ைன க .ப . பத் தாம்
ற் றாண் ல் எ ந் த த மந் த ரேம த ல் ன் ைவத் த .
இன் நைட ைறய ள் ளதாகச் ‘ெசால் லப்ெப ம் ’ ச த் தாந் த
ைசவமான த மந் த ரத் ைத ஒ தத் வ (சாத் த ர) லாக
ஏற் காமல் வழ பாட் (ேதாத் த ர) லாக மட் ேம
ெகாண் ள் ள . இ பண்பாட் ைன ன் ன த் ம்
ஆய் வாளர்க க் அத ர்சச
் ட் ம் ஒ ெசயலா ம் . ேசாழப்
ேபரர வாக் கத் க் த் ைண ந ன் ற , த ல க்
ந் த ய ைசவ ெநற கேளா, ெமய் கண்டார் எ த் ைரத் த
ைசவச த் தாந் தேமா அல் ல. உண்ைமய ல் , அன் ற ந் த ைசவப்
ப ர கள ல் ஒன் றாக ல ச பா பதத் த ைன
ன் ன த் த க் ெகாண் ைவதீ கேம (ேவதத் தைலைம ம்
ப ராமண ேமலாண்ைம ம் ) ேசாழ அரச ன் ஆக் கத் க் த்
ைணயாக ந ன் றன. இன இந் தக் கைதய ைன வ ர வாகக்
காணலாம் .
‘ைசவம் ’ என் ற ெசால் க் இன் எள ய மக் கள் இயல் பாகக்
ெகாள் ம் ெபா ள் - ‘ லால் தவ ர்த்த ஓர் உண ப் பழக் கம் ’
என் பேத. அவர்க க் அ ஒ சமயப் ப ர வ ன் ெபயர் என் ப
ெதர யா . ைசவர்கள் அல் ல ைவணவப் ப ராமண ம்
ஸ்மார்த்தப் ப ராமண ம் ெகாள் ைகயளவ ல் லால் உணைவ
நீக் க யவர்கேள ஆவர். ஆனா ம் , லால் உண்ணாத வழக் கம்
ைசவர்க க் மட் ேம உர ைம ைட . மக் கள் எவ் வா
ஏற் க் ெகாண்டனர் என் ப வ வாதத் க் ர ய ஒ
ெசய் த யா ம் . ஏெனன் றால் , ‘ெகால் லாைம’ அறத் ெதா ‘ லால்
உண்ணாைம’ என் ம் ேகாட் பாட் ைன உலக ல் தன் தலாக
ன் ைவத் த மதம் ‘சமணேம’ ஆ ம் . ‘ெகால் லான் , லான்
ம த் தாைன’ என் வள் வர் ெப த் த, சமணர்கள ன்
ஒ க் கங் கைளப் ேபச த் தன் சமணச் சார்ப ைன
ெவள ப்ப த் த ள் ளார். ெப த் தர்கள் இன் வைர ‘இறந் த’
உய ர்கைள உண்ப தவறன் என் ற ேபார்ைவய ல் லால்
உணவ ைன ஏற் க் ெகாள் க ன் றனர். மீ ன் கைடகள ம் இறந் த
மீ ன்கைளேய வ ைலக் வாங் க ன் றனர். ெப த் தவ யல்
அற ஞரான இரா லசாங் க த் யாயன் , ‘உய ர்த் ப்பற் வ ட் ட’
மீ ன்கைள வாங் க வ மா ெப த் தத் றவ கள் தங் கள ன்
பண யாளர்கைள ஏவ யைதக் ற ப்ப க ன் றார். இந் தப்
ப ன் னண ய ல் ‘ெகால் லான் லால் ம த் தாைனக் ைக ப்ப
எல் லா உய ம் ெதா ம் ’ என் ற றட் பா ெப த் தத் க் எத ரான
கண்டனக் ரல் என் உணர்ந் ெகாள் ளலாம் . எனேவ, ‘ லால்
நீக் க ய உண ப் பழக் கம் ’ சமண ைடயேத என் பத ல்
ஐயம ல் ைல. ைசவம் ெசழ த் த யாழ் ப்பாணத் த ல் இன் றள ம்
லால் நீக் க ய உணவ ைன ‘ஆரத உண ’ என் ேற
ற ப்ப க ன் றனர். ஆரத என் ப சமண இல் லறத் தாைரக்
ற ப்ப ம் ‘ஆ கதர்’ என் பதன் த ர பா ம் . எனேவ, லால்
நீக் க ய உண என் ற ேகாட் பாட் ைன ம் நைட ைறய ைன ம்
ெகாண் வந் தவர் சமணேர என் ப வரலாற் உண்ைமயா ம் .
ேவதகாலப் ப ராமணர் ேவள் வ ச் சடங் க ைனேய ன் ன ைலப்
ப த் த னர். தன ெயா கட ட் ேகாட் பாேடா (Monism or
monotheism), உ வவழ பாேடா அவர்க க் க் க ைடயா .
ேவள் வ ய ல் ப உள் ள ட் ட அைனத் வ லங் கைள ம் அவர்கள்
ப ய ட் டனர். நரப ம் (மன த உய ர் ப ம் ) ெகா த் தனர்
என் பதற் ேவதத் த ள் ள னட் ேசபன் கைத ெதள வான
சான் றா ம் .
க . . ஆறாம் ற் றாண் ல் ப றந் த சமணேம ெகால் லாைம
என் ம் வழக் கத் த ைன ம் உ வாக் க ய என் பத ல்
ஐயம ல் ைல. (கள் ம் கற ம் உண்ட அந் தணப் லவராக சங் க
இலக் க யத் த ல் பார ய ன் ேதாழர் கப லைரப் பார்க்கலாம் ).
ப ராமணர்கள் தம ழகத் க் ள் ைழ ம் (க .ப . ன் றாம்
ற் றாண் க் ) ன் னேர சமணர்க¬ள ன் லால் உண்ணாத
வழக் கத் ைதத் தமதாக் க க் ெகாண்டனர். எல் லா அத கார
நகர் க ம் தமதாக் கம் (Assimilation) என் பைத ஓர் உத் த யாகக்
ெகாள் வைத வரலா ெந க ம் காண க ற . தன் ைன
வன் ைமயாக எத ர்க் ம் ஒ நா அல் ல அல் ல
லத் த ல் இ ந் த அரசர்கள் ெபண் ெகாள் வ இந் த
உத் த ய ன் பாற் பட் டேதயா ம் .
ேதவார காலத் த ற் ச் சற் ன் னேர தம ழ் நாட் ல் பா பதர்,
காபா கர், காளா கர் ஆக ேயார் இ ந் ள் ளனர்.
க ற த் க் ச் சற் ப் ப ன் னர் கா மீ ரத் த ல் கண்டர் என் பவர்
ைசவச த் தாந் தத் ைத வ ர ப த் த னார். இவர மாணவர்,
‘ல சர்’ என் பவர் இந் தச் ச த் தாந் தத் ைத ேம ம்
ெச ைமப்ப த் த ‘ேசாம ச த் தாந் தம் ’ என் ம் தத் வத் ைத
ன் ன ைலப்ப த் த னார். தம ழ் நாட் ற் ள் வந் த பா பத ம்
காளா க ம் காபா க ம் , ேசாம ச த் தாந் தத் ைத (ஸ + உமா =
ேசாமா) ஏற் க் ெகாண்டவேர. அவர்கள ம் காபா கர்
எப்ெபா ம் ெபண்க டன் (காபா ன க டன் ) ற் ற த்
த ர ந் ததைன, தலாம் மேகந் த ரவர்மன ன் ‘மத் தவ லாசம் ’
என் ம் அங் கத நாடகம் பத ெசய் ள் ள . ேசாம
ச த் தாந் தத் ைத மனத் த ல் ெகாண் நாடகத் த ல் வ ம்
காபா க க் ‘சத் யேசாேமா’ என் ம் , காபா ன க்
‘ேதவேசாேமா’ என் ம் ெபயர ட் ள் ளார் நாடகாச ர யர்.
பா பதர், காபா கர், காளா கர், ல ச பா பதர்
ஆக ேயாைரப் பற் ற ய வ ர வான இலக் க யப் பத கேளா,
கல் ெவட் , ச ற் பச் சான் கேளா நமக் க் க ைடக் கவ ல் ைல.
ஒன் ற ரண் ற ப் கள் மட் ேம க ைடக் க ன் றன.
மா.இராசமாண க் கனார் ல ச பா பதைரேய ‘காளா கர்’
என் ற ப்ப க ன் றார் (பல் லவர் வரலா , பக் .273).
ெதாடக் க காலப் பா பத ம் காபா கைரப்ேபால த ப் ப
ெகா த் தவர்கேள. ேசாமச த் தாந் தத் த ன் சார் ைடயவராகக்
காணப்பட் டா ம் அவர்கள் ங் க வழ பாட் னர். ச வ ங் கத் த ன்
ஐந் கங் களான அேகாரம் (ெதற் ேநாக் க ய ),
சத் த ேயாஜாதம் (ேமற் ேநாக் க ய ), வாமம் (வடக்
ேநாக் க ய ), தத் ஷம் (க ழக் ேநாக் க ய ), ஈசானம்
(வடக ழக் ேநாக் க ய ) ஆக ய ஐந் த ல் ஈசான கத் ைதேய
ன் ன ைலயாகக் ெகாண்டா பவர்கள் . ெசன் ைனக் க க ல் ,
தம ழக எல் ைலைய ஒட் ய ஆந் த ரப் ப த ய ல் மல் லம்
என் ம் இடத் த ல் காணப்ப ம் ச வ ங் கேம தம ழகத் த ல்
க ைடத் ள் ளவற் ற ல் பழைமயான . இந் தச் ச வ ங் கத் த ல்
ங் கக் ற ய ன் ந ப்ப த ய ல் ைடந் ஒ மன த உ வம்
ெசய் யப்ெபற் ள் ள . இந் த வ வேம ப ற் காலத் த ல் ச வன்
ேகாய ல் க வைறய ன் ேமற் ப் ற ெவள ச் வர ன்
‘ ங் ேகாற் பவர்’ என் ற ெபயர ல் காணப்ப வதா ம் . மல் லம்
ச வ ங் கம் க .ப . இரண்டாம் ற் றாண்ைடச் ேசர்ந்த என் ம்
ல ச பா பதர்க் உர ய என் ம் ெதால் யல் அற ஞர்கள்
க த் ைரக் க ன் றனர். ம ைர மாவட் டம் , அர ட் டாபட் மைல
ைடவைரக் ேகாய ல் ெவள ப் றச் வர ல் காணப்ப ம்
உ வம் ல சர்தான் என் ஐ.ேக.சர்மா ற ப்ப க ன் றார்.
இந் தக் ைடவைரய ன் காலம் க .ப . எட் டாம் ற் றாண்டா ம் .
அதாவ , அப்பர் சம் பந் தர ன் ேதவார காலத் க் ப்
ப ந் த யதா ம் . எனேவ, ேதவாரகாலத் த ற் ன் ம் ப ன் ம்
தம ழ் நாட் ல் ல ச பா பதேம ெசல் வாக் ப் ெபற் ற ந் த
எனத் ெதர க ற .
தஞ் ைசப் ெப ங் ேகாய ல் அரசத காரத் த ன் தன் ைமயான
ெவள ப்பா என் பைத ன் னர் கண்ேடாம் . அ ல ச
பா பதர ன் ெகாள் ைகப்ப கட் டப்பட் ட . க வைறச் ச வ ங் கம்
தத் ஷமாக அைமய, உட் ற் ற ன் ன் ப த கள ல் அேகார
ச வம் , சத் த ேயாஜாதம் , வாமச வம் ஆக ய ங் கங் கள்
அைமக் கப்பட் ள் ளன. உட் டாக அைமந் த வ மானத் ைதேய
ஈசானம் என் க ன் றனர்.
தலாம் இராசராசன ன் ைசவாச ர யர ன் ெபயர் தர்மச வ
பண் தர் என் ம் தலாம் இராேசந் த ரன ன் ைசவாச ர யர ன்
ெபயர் ஈசானச வ பண் தர் என் ம் கல் ெவட் க் ற ப் களால்
அற க ேறாம் . இந் தக் ேகாய ல் தலாம் இராசராசன ன்
மைனவ இலாடமாேதவ , ‘பா பத ர்த்த ’ ப மம் ஒன்
எ ப்ப த் தைத மற் ெறா கல் ெவட் க ன் ற . இந் தக்
ேகாய ல் ேதவாரத் த ப்பத யம் பாட ந யம க் கப்பட் ட 48
ேப க் ச வதீ க் ைகப் ெபயர்கள் (தீ ட் சா நாமங் கள் )
தரப்பட் ள் ளன. இந் தப் ெபயர்கள் அைனத் ம் அேகாரச வன் ,
வாமச வன் , தத் ஷச வன் , ஈசானச வன் என் றவா பா பத
ைசவத் ைதச் ட் வனவாகேவ உள் ளன.
இந் தப் ெபயர்கள் எ ம் தம ழ் ப் ெபயராக இல் ைல என் ப
 ற ப்ப டத் தக் க . இந் தப் ெபயர் வழக் கேளா வ ஜயாலயன்
ெதாடங் க ன் றாம் இராசராசன் வைர ேசாழ அரசர்கள் யா ம்
தம ழ் ப் ெபயர் ெகாண் க் கவ ல் ைல என் பைத ம் இங் ேக
ந ைனவ ல் ெகாள் ளேவண் ம் .
நாம் வ ைட காணேவண் ய ேகள் வ , அர வாக் கத் க் த்
ைணயாகப் பா பதம் எவ் வா எந் தச் சக் த யால் தகவைமக் கப்
பட் ட என் பேத. ெதாடக் க காலப் பா பதர் காட் ைட
வாழ் வ டமாகக் ெகாண்டவர். ‘‘ச வகணங் கைளக் ள ரச் ெசய் ய
மக் கைளப் ப ய டல் , இறந் தவர் இைறச்ச ையப் பைடத் தல்
த யவற் ற ல் நம் ப க் ைக ெகாண் ந் தனர்’’ என் பார்
மா.இராசமாண க் கனார் (பல் லவர் வரலா , பக் .273). ஆனால் ,
அரச ன் சார்பாக எ ந் த ைசவக் ேகாய ல் கள் த ப்ப ய ல்
இ ந் ம் லால் உணவ ல் இ ந் ம் தங் கைள ற் றாக
வ லக் க க் ெகாண்டன. இைவ இரண் ம் ‘சாத ேமன் ைமய ன் ’
ச ன் னங் களாக இன் வைர ைவதீ கத் தால்
ெகாண்டாடப்ெப க ன் றன. அ ேபாலேவ, ெதாடக் க காலச்
ைசவர்கள் ேகாய ல் கள் (பல் லவர்கள ன் ச ல ேகாய ல் கள்
வ த வ லக் கானைவ) க வைறய ல் இராசராச க் ப் ப ன் னேர
உ வாய ன. காபா கர ன் (ெபண் டன் ய)
ேசாமச த் தாந் தம் ங் க வழ பாட் ன் ஆணாத க் கத்
தன் ைமய னால் ைகவ டப்பட் க் க ேவண் ம் . ஸ்மார்த்தப்
ப ராமணராக ேவள் வ ச்சாைலப் பண ய ல் இ ந் ெகாண்ேட
ப ராமணர்கள ல் ஒ ப ர வனர் ேகாய ற் க வைறய ைன
ேநாக் க அ ச்சைனப் ப ராமணராக (ச வப் ப ராமணராக)
மாற் றம் ெபற் றேபாேத இந் தக் ‘ைகவ டல் ’ நைடெபற் ற க் க
ேவண் ம் . க வைற ெவள ப ராமணர்கள ன் ற் ர ைமயாக
ஆக் கப்பட் டேபாேத க வைறக் ள் வடெமாழ ேய அ ச்சைன
ெமாழ யாய ற் . அரசத காரம் ‘ெவள ’ய ைன வைரய த் தேபா
ஸ்மார்த்தம் (ைவதீ கம் ) க வைறக் ள் வடெமாழ ய ைன
ைழத் த . தம ழ் ெமாழ ய ைன அப் றப்ப த் த ய .
ேகாய ல் கள ல் ேதவாரத் த ப்பத கங் கள் க வைறக்
ெவய ந் ேத வ ண்ணப்பம் ெசய் யப்பட் டன. (இன் வைர
த ப்பத கங் கள ன் ந ைல அ தான் . பாவம் , ைசவர்கள் !)
எ ந் வந் த காலத் த ேலேய பாண் ய ேசாழ அரசத காரங் கள்
(ஸ்மார்த்தர் தைலைமேயற் ற) ைவதீ கத் ேதா பண்பாட் ச்
சமரசம் ெசய் ெகாண்டன. பா பதர்கள ன் ஒ ப ர வான
ல ச பா பதர் லால் உணைவக் ைகவ ட் டனர். மாறாக
அரசன ன் மார்கள் (ஆசார யார்கள் ) எ ம் த த ையத் தக் க
ைவத் க் ெகாண்டனர். ேசாமச த் தாந் தம் றக் கண க் கப்பட்
ெபண்ண ன் பா னத் தாழ் ேகாய க் ள்
ந ைலந த் தப்பட் ட . ‘ லால் உண நீக் கம் ’ என் ம்
ெநற ையக் ைகக் ெகாண்ட ப ற ம் ைபரவ வழ பாட் ைடப்
பா பதம் ைகவ டவ ல் ைல. தம ழகத் த ல் பா பத ெநற ய ன்
உச்சக் கட் ட ெவள ப்பா கள ல் ஒன் ச த் ெதாண்டர் கைத
ஆ ம் . ைபரவேவடம் தாங் க வந் த ச வெப மா க் காக அவர
ஆைணய ன் ப , தன் ஒேர மகன் சீ ராளன் என் ம் ச வைனத்
தாய் த ெவண்காட் நங் ைக ப த் க் ெகாள் ள, தந் ைத-தாய்
இ வ மாகப் ப ள் ைளைய அர ந் கற சைமத் ப் பைடத் த
கைத இ . ஸ்மார்த்தர்கள் கற் ேகாய ற் க வைறக் ள் ச வப்
ப ராமணராக ைழந் தப ன் ேகாய ல் கள் லால் நீக் கம் ெசய்
ெகாண்டா ம் தஞ் ைசப் ெப ங் ேகாய ல் ச த் ெதாண்டர்,
த ெவண்காட் நங் ைக, சீ ராளேதவர் ஆக ேயார்க் த்
த ேமன கள் வழ ப ப மங் களாக ந ைல ந த் தப்பட் ட
ெசய் த ய ைனக் கல் ெவட் டால் அற க ன் ேறாம் . ப ற் காலச் ைசவம்
ச த் ெதாண்டைர மட் ம் ஏற் றக் ெகாண் சீ ராளேதவர்
வழ பாட் ைடக் ைகவ ட் வ ட் ட . ஆனால் , ச த் ெதாண்டர்
கைத ம் சீ ராளன் வழ பா ம் இன் வைர தஞ் ைச
மாவட் டத் த ல் நாட் டார் ெதய் வ வழ பாட் ல் இடம் ெபற் ள் ளன.
க .ப . ஒன் பதாம் ற் றாண் ன் ந ப்ப த ய ல் ெதாடங் க ய
ேகாய ல் கலாச்சாரம் , பத் தாம் ற் றாண் ன் இ த க் ள்
பல் லவ, ேசாழ, பாண் ய நா கள ம் ைவதீ க
ஸ்மார்த்தத் த ற் த் தன் ைன இைரயாக் க க் ெகாண்ட . பக் த
இயக் கத் த ன் மீ ைவதீ கம் ைமயாக ெவற் ற ெபற் றதற்
தஞ் ைசப் ெபர யேகாய ல் ஓர் அைடயாளாமா ம் . அ த் வந் த
ன் ற் றாண் கள ல் (க .ப .1000-1300) ஆற் நீைரக்
கால் வாய் வழ ப் ெப ம் வ ைளந லங் க ம் , ளத் நீைரப்
பாசனமாகப் ெப ம் ந லங் க ம் ேநர ைடயாக ம்
மைற கமாக ம் ேகாய க் ேக உர ைமயாய ன. ‘க ராமம் ’ என் ற
ெபயர ல் ‘அகரம் ’ என் ற ெபயர ம் ‘ப ரம் மேதயம் ’, ‘ச ர்ேவத
மங் கலம் ’ என் ற ெபயர்கள ம் ேவதப் ப ராமணர்க க்
ய ப் மைனக ம் வ ைளந லங் க ம்
பக ர்ந்தள க் கப்பட் டன. ெசக் காட் ேவார், தற ெநச ெசய் ேவார்,
ேதாட் டப் பய ர் ெசய் ேவார், சலைவத் ெதாழ லாளர், ம த் வர்,
கால் நைட வளர்பே ் பார் ஆக ய ப ராமணரல் லாதார் மீ
க ைமயான வர கள் வ த க் கப்பட் டன.
‘‘ேவளாண் வளர்சச
் ய ன் வ ைளவாகக் ேகாய ல் உ வாக
அவற் க் ந லம் ேபான் ற ந ைலத் த உைடைமகள் உண்டான
ப ன் னர்தான் , ப ராமணர் ேகாய ல் கேளா இைணந் , அவற் ற ன்
வழ க் க ைடக் க ன் ற பயன் கைளத் ய் க் மா க் காலக்
ேகாய ல் பண யாளர்களானார்கள் ’’ என் ற ப்ப ம்
ேம. .ரா க் மார், ‘‘ச உழவர்கள டம ந் ந லங் கள்
பற க் கப்பட் ப் ப ராமணர்க க் வழங் கப்பட் டதால்
எத ர்ப் ணர் க ம் கசப் ணர் க ம் இ ந் வந் தன.
அத் டன் அவர்கள் உள் ர ல் வரேவற் கப்பட ம ல் ைல’’ என்
ேம ம் வ ளக் க ன் றார் (ேசாழர் கால ந ைல ைடைமப்
ப ன் லத் த ல் ேகாய ல் ெபா ள யல் , பக் .211,212). ேசாழர்
ஆட் ச ய ன் கைடச ப் ப த ய ல் உ கள் கலகம் ெசய் யத்
ெதாடங் க யதற் மேகந் த ரச் ச ர்ேவத மங் கலத் க்
கல் ெவட் ேட சான் றா ம் . இக் கால கட் டத் த ல் தான் ேகாய ற்
ெபா ளாதாரம் (Temple Economy) ச ைதயத் ெதாடங் க ய .
ேகாய ல் ெபா ளாதாரம் ச ைதயத் ெதாடங் க ய காலத் த ல் தான்
தம ழ் நாட் ல் ச த் தர் இயக் கம் ேதான் ற ய .
தம ழ் நாட் ல் ச த் தர் இயக் கம் ன் ந ைலகள ல் கால்
ெகாண்ட . ேவத எத ர்ப் , ேகாய ல் எத ர்ப் என் பைவேய அந் த
ன் மா ம் .
‘‘சாத் த ரங் கள் ஓ க ன் ற சட் டநாத பட் டேர!
ேவர்த் இைரப் வந் தேபா
ேவதம் வந் உத ேமா’’ (13)
‘‘மீ ன ைறச்ச த ன் றத ல் ைல அன் ம் ம ன் ம் ேவத யர்
மீ ன க் ம் நீரேலா ழ் வ ம் ப்ப ம் ’’ (157)
‘‘ேகாய லாவ ஏதடா ளங் களாவ ஏதடா’’
(ச வவாக் க யர், 34)
என் பன ேபான் ற ச த் தர் பாடல் கேள இதற்
உதாரணங் களா ம் . அந் தக் காலப்ப த ய ல் ந ைல ெபற் வ ட் ட
அத கார ந வனங் களான ேவதம் , பார்பப
் னர், ேகாய ல்
ஆக யவற் ைற எத ர்த்ேத ச த் தர் மரப னர் கலகம் ெசய் யத்
ெதாடங் க னர். ச த் தர்கள ல் ெப ம் பாேலார் எள ய மக் கள ன்
ம த் வர்களாக வ ளங் க ய க் க ன் றனர். இ ேவ ச த் தர் மரப ன்
பரவ க் ம் ெசல் வாக் க ற் ம் காரணமாய ற் . சாத அ க்
ைறய ைன (அந் தக் காலத் த ல் தத் வார்த்த ரீத ய லாவ )
இராமா ச க் ப் ப ன் னர் வந் த ைவணவம் ஏற் க் ெகாள் ள
ம த் த . எனேவ, ச த் தர்கள ன் கலக மர ைசவத் த ற்
உள் ள ந் ேத ெதாடங் க ய . ேசாழப் ேபரர ைசவத் ைதேய
தன் ைடய அரசமதமாகக் ெகாண் ந் த . எனேவ, அரசத கார
எத ர்ப் என் ப ச த் தர்கள ன் மரப ல் ைசவத் த ற் உள் ள ந் ேத
ேதான் ற ய . இ தவ ர்க்க இயலா ஒ ரண்பாடா ம் .
பண்பாட் வரலாற் ற ல் வ ைட காண யாதவா நமக்
எஞ் ச ந ற் க ன் ற ஒ ேகள் வ , ச த் தர்கள் லால் உண
உண்டார்களா? இல் ைலயா? என் பதா ம் .ேசாழ அரசர்கள ன்
காலத் த ல் ந ைல ெபற் வ ட் ட லால் உண்ணாைம
வழக் கத் த ைனப் ெப ம் பாலான ச த் தர்கள் ஏற் க் ெகாண்டனர்.
எனேவதான் ‘ஜீ வன் ’ என் ம் உய ர்ப் ெபா ள ைன
(உய ர னங் கள ன் ெகாம் , ஈரல் ேபான் ற ெபா ள் கைள) ச த் தர்
மர தத் வ மரப ல் ஏற் க் ெகாள் ளத் தயங் க ய . ஆனால் ,
ம த் வச் ச த் தர்கள் அவற் ைற ஏற் க் ெகாண்டனர். இந் தப்
பண்பாட் மாற் றம் ற ப்ப டத் தக் க ஒன் றா ம் . அவர்கள்
வடநாட் ல் ப றந் வளர்ந்த நாத ச த் த மரப ைன
(சம் ப ரதாயத் ைத) ஏற் க் ெகாண் ஒ வைகயான ேயாக
ெநற ய ைன ன் ைவத் தனர். ‘ேகாரக் க நாதர்’ என் ம் ச த் தைர
இவர்கள் தங் கள் சம் ப ரதாய தல் வராக ன் ந த் த னர்.
அரசத காரத் த ற் எத ராகத் ற ச் ச த் தர்கள ன்
பள் ள ப்பைடய ைன (சமாத ய ைன) ேகாய ல் வழ பாட் ற்
எத ராக இவர்கள் வழ படத் ெதாடங் க னர். சமணத் றவ கள ன்
மைலக் ைககள் அத ட் டானம் எனக் கல் ெவட் க் கள ல்
ற க் கப்ப க ன் றன. இவர்கேளா றவ கள ன் சமாத கைள
‘அத ஷ் டானம் ’ என அைழக் கத் ெதாடங் க னர். அவற் ைற
வழ பட ம் ெசய் தனர்.
ேசாழர் ஆட் ச ய ன் வழ் ச்ச க் ப் ப ன் ப றந் த ைசவப்
ெப மடங் கள் நாத சம் ப ரதாயத் ேதா பண்பாட் ச் சமரசம்
ெசய் ெகாண்டன. ேசாழ அரச ன் வழ் ச்ச ேயா ேகாய ல் கள ல்
ேவள் வ ெசய் ம் ஸ்மார்த்தப் ப ராமணர்கள ன் அத காரம்
ைறந் அர்சச
் ைன ெசய் ம் ச வப்ப ராமணர் அத காரம்
ய . ேவ வைகய ல் ெசால் வதானால் ைசவம்
ேவதத் ைதப் ப ன் க் த் தள் ள வ ட் ஆகமங் கைள ன் க்
ந த் த ய . இதன் வழ ேகாய ல் ஆட் ச யத காரத் த ல் ைவதீ கப்
ப ராமணர்கள ன் அத காரக் கட் டைமப் தளர்ந் ேவளாளர்கள ன்
அத காரம் ெப க ய . ேகாய ல் ந லங் கள் அைனத் ம்
ேவளாளர்களால் ேமற் பார்ைவ ெசய் யப்பட் டேத இதற் க்
காரணமா ம் . ைவதீ கத் ைத ப ராமணர்கள் ஓர் அத காரமாகக்
கட் டைமத் த ேபால ேவளாளர்கள் ெமய் கண்டார ன் ச த் தாந் தச்
ைசவத் ைத ன் ந த் த ைசவம் என் ற அத காரத் ைத
உ வாக் க னர். ஆனா ம் ச த் தாந் தச் ைசவம் ேவதத் த ன்
ேமலாண்ைமய ந் வடெமாழ ய ன் ெசல் வாக் க ந் ம்
வ பட இயலாமல் தத் தள த் த . பத , ப , பாசம் , த , கரணம் ,
வனம் , ேபாகம் என தத் வக் கைலச் ெசாற் கெளல் லாம்
வடெமாழ ய ல் தான் அைமந் தன. ச த் தாந் தச் ைசவம் தன் ைன
ஒ ப ராமண எத ர்ப் மதமாகக் காட் க் ெகாள் ம் யற் ச
ெபர ய ெவற் ற ய ைனப் ெபற் வ டவ ல் ைல. (இக் காலச்
ைசவத் த ம் இதற் இரண் உதாரணங் கைளக் காட் டலாம் .
பத ெனட் டாம் ற் றாண் ன் த ராவ ட மாபா யம் எ த ய
ச வஞான ன வர் ைசவர்கைள ‘சத் த் த ரர்’ என ஏற் க்
ெகாள் க றார். அதாவ வர்ணக் ேகாட் பாட் ன் ப ‘ த் த ரர்கள் ’,
சாத ேமலாண்ைம காரணமாக ‘உயர்ந்த (சத் ) த் த ரர்’ என் பேத
இதன் ெபா ளா ம் . பத் ெதான் பதாம் ற் றாண் ன் கைடச ப்
ப த ய ல் வந் த ஆ க நாவல ம் சாத அ க் ைறய ல்
நம் ப க் ைக ைவத் தவர். அவ க் ச் சற் இைளயவரான
யாழ் ப்பாணத் ைதச் சார்ந்த காச வாச ெசந் த ல் நாத ஐயர் ைசவ
ேவதாந் தம் , ேதவாரம் ேவதசாரம் என் ற இரண் ல் கைள
எ த னார். ஆகமங் கள ன் வழ யாக வ படத் த் த ைசவத் ைத
மீ ண் ம் ேவத அத காரத் த ன் கீ ழ் க் ெகாண் வ வேத அவர
ேநாக் கமாக இ ந் த ).
‘பக் த இயக் கம் ’ என் ற ெசால் லாடல் , இந் த ய வரலா ம்
ற ப்பாகத் ெதன் ன ந் த ய வரலா ம் கற் ப க் க ன் ற
ஆச ர யர்கட் ம் கற் க ன் ற மாணவர்கட் ம் ம கப்ெபர ய ஒ
வரலாற் ப் ‘ப ரைம’ (Illusion) ய ைனத் ேதாற் வ க் கக்
யதா ம் . ஏெனன் றால் பக் த இயக் கம் என் பதன்
ேதாற் வாய் தம ழ் நாேடயா ம் . ேவத அத காரத் ைத
ன் ன த் த ய ஒ பண்பாட் க் எத ராகேவ வடநாட் ல்
சமண, ெப த் த மதங் கள் ேதான் ற ன. இைவ இரண் க் மான
ெபா ைமக் ‘ப றப் வழ ப்பட் ட ேமலாண்ைமய ைன’ இந் த
இரண் மதங் க ம் ந ராகர த் தன என் பேதயா ம் . எனேவ,
இைவ ‘அைவதீ க’ மதங் கள் என் ேபசப்பட் டன.
இந் த இரண் மதங் க ம் தம ழ் நாட் ற் ள் ைழந் தேபா
இங் ‘அர ’ என் ம் ந வனம் ஒ வ ைமயான
அ ப்பைடய ல் ந ைலெகாண் க் கவ ல் ைல. உற் பத் த ச்
சக் த கள் ெபர ய அளவ ல் வளர்சச ் ெபற் ற க் கவ ல் ைல. ெபர ய
சந் ைதக் கான உற் பத் த ப் ெபா ளாக அன் உப் மட் ேம
இ ந் த . ம கப்ெபர ய வண கப் ெப வழ க ம் (Trade routes)
தம ழ் நாட் ல் உ வாக ய க் கவ ல் ைல. ேவந் தர்கள் மட் ேம
அன் ந ைலப்பைட (Standing Army) ைவத் த ந் தனர். சமண,
ெப த் தத் த ன் வ ைகய ைன ஒட் த் தம ழகத் த ல்
வண கப்ெப வழ கள் உ வாக ன. ஏெனன் றால் அைவ
இரண் ம் வண கர்கள ன் ேபராதரவ ல் வளர்ந்த மதங் களா ம் .
சமண, ெப த் தத் த ன் வ ைகய ைனத் ெதாடர்ந் ேவள் வ ச்
சடங் க ைன மட் ேம ெசய் யக் ய ப ராமணர்க ம்
தம ழகத் க் ள் வ ைக தந் தனர். அவர்க க் அக் காலத் த ல்
உ வ வழ பா க ைடயா . அவர்கள ேவள் வ ச் சடங் க ைன
ஏற் ற வ ணன் , இந் த ரன் த ய ெதய் வங் க க் ம் உ வம்
க ைடயா . பல ெதய் வ வழ பா ெநற கள ல் அக் காலத்
தம ழ் நாட் மக் கள ன் தாய் த் ெதய் வ ம் மகன் ெதய் வ ம்
ேகாட் டங் கள ல் (வட் டவ க் ேகாய ல் கள ல் ) ய ந் தனர்.
ச வ ங் க வழ பா ம் பாகவதக் கைதகைள அ ப்பைடயாகக்
ெகாண்ட த மால் வழ பா ம் தம ழகத் த ல் கால் ெகாண்டேபா
அைவ அரசத காரத் த ற் உதவ யாக இ ந் தன. பல
இனக் க் கைள ெவன் , கைரத் ஓர் அரசத காரம்
ேமெல வ ேபாலச் ைசவ, ைவணவங் கள் ஒ கட ட்
ேகாட் பாட் ைட ன் ைவத் தன.
‘த ைட மன் னைரக் காண ன் த மாைலக் கண்ேடேன’
என் த மங் ைகயாழ் வார் பா ரம் , ‘அரச ம் கட ம் சமம் ’
என் ேப க ன் ற . ெவல் ல யாத வைரயைற இல் லாத ஓர்
அத காரத் ைத அரச ம் கட ம் தாேம ஒ நாணயத் த ன் இ
பக் கங் களாகப் பக ர்ந் ெகாண்டனர்.
ைசவ, ைவணவ எ ச்ச ய ன் தற் கட் டமாக வழ ப
ேகாட் டங் கள் ேகாய ல் களாக மாற் றப்பட் டன. அதாவ அரசத
காரத் த ன் ‘ந ழலத கார ைமயங் களாகக் ’ ேகாய ல் கள்
ெசயல் பட் டன. ேவள் வ கைளக் ெகாண் அரசத காரம் பக் கம்
ந ன் ெகாண் ந் த ப ராமணர்கள் அத கார ேவட் ைக டன்
ச வப்ப ராமணர், ைவணவப் ப ராமணர் என் ற ேபார்ைவய ல்
ேகாய ன் க வைறக் ள் ைழந் தனர். ேவதம் , ேவள் வ ,
வடெமாழ ஆக யன ம் ேகாய க் ள் உடன் ைழந் தன.
அக் கால கட் டத் த ல் ப ராமணர்கள ன் சாத ேமலாண்ைமய ைன
எத ர்த் ைவணவத் த ல் ெதாண்டர ப் ெபா யாழ் வா ம்
ைசவத் த ல் அப்ப ம் தங் கள ன் ம ப் க் ரைலப் பக் த
இயக் கத் த ல் பத ெசய் ள் ளனர் என் பைத ம் நாம்
கவன த் தாக ேவண் ம் .
‘‘ ள த் ன் றனைல ஓம் ம்
ற ெகாள் அந் தண்ைம தன் ைம
ஒழ த் த ட் ேடன் என் கண் இல் ைல’’ (த மாைல:25)
என் ெதாண்டர ப் ெபா யாழ் வார் சாத
ேமலாண்ைமய ைனத் றந் வ டத் தயாராக ன் றார். அப்பேரா
ச வெநற க் ள் வந் த ப ன் ன ம் ப ராமணர்கள ன் ‘சந் த யா
வந் தனம் ’ ெசய் ம் வழக் கத் த ைன ம் கண் க் க ன் றார்.
‘‘அ க் கன் பாதம் வணங் வர் அந் த ய ல்
அ க் கன் என் பவன் அரன் உ அல் லேனா
இ க் நாண்மலர் ஈசைனேய ெதா ம்
க த் த ைன ந ைனயார்கல் மனவேர’’ (5:100:8)
 என் ப அவர் பாட் .
ஒ ‘தம ழ் ச் ைசவத் ைத’க் கட் டைமக் க ய ம் அப்பர்,
ப ராமண யத் த ன் அைடயாளத் ைத அழ க் க ற் ப க ன் றார்.
‘சந் த யா வந் தனம் ’ என் ப ர யன் எ க ன் ற ேநரத் த ம்
மைறக ன் ற ேநரத் த ம் ர யைன ேநாக் க ப ராமண ஆண்கள்
நீர்க்கைரய ல் ெசய் க ன் ற வழ பாடா ம் . அப்ேபா அவர்கள்
ெசால் க ன் ற மந் த ரம் ‘காயத் ர ’ மந் த ரமா ம் . (காயத் ர
என் ப அந் த மந் த ரம் அைமந் த யாப்ப ன் ெபயரா ம் )
ப ராமணர்கள் ெசய் ம் ‘உபநயனம் ’ என் ம் சடங் காயத் ர
மந் த ரத் ைதக் கற் க் ெகா க் க ன் ற ைறயா ம் . ேவதகால
நாகர கத் த ன் ெதாடர்சச ் யாக ப ராணமர்கள டம் இன் வைர
எஞ் ச ந ற் ப இ ஒன் ேற. இன் வைர காயத் ர மந் த ரத் ைதப்
ப ராமணர் அல் லாதார் கா பட ஓதக் டா என் ற
கட் ப்பாட் ைட ம் ப ராமணர்கள் க ைமயாகக் கைடப்ப த்
வ க ன் றனர். ைவதீ க ேமலாண்ைமய ைனக் காத் வ ம் இந் த
ைமயப் ள் ள ய ைனக் ேகள் வ க் உட் ப த் க ன் றார் அப்பர்.
ஆனால் , ைசவத் த ற் ள் ளாக ல ச பா பதேம ெவற் ற
ெபற் ற . ேகாய ல் கள ல் ‘ லால் உண நீக் கம் ’ என் ற ஒன் ைறத்
தவ ர, ேகாய ன் உண்ைமயான ஆன் மீ க அத காரம்
ைவதீ கத் த ன் ைககள ேலேய ேபாய் ச் ேசாந் த . ைசவ,
ைவணவத் தத் வ ெநற க ம் வழ பாட் ெநற க ம்
ைவதீ கத் தால் அரசத காரத் த ன் ைணேயா டக் கப்பட் டன.
ப ன் வந் த வ சயநகர ஆட் ச க் காலத் த ம் நாயக் கர் ஆட் ச க்
காலத் த ம் அரசைவகள ல் ைவதீ கப் ப ராமண யேம
ேகாேலாச்ச ய . காலந் ேதா ம் ண்அரச யல் தளத் த ல்
அரசத காரேம ைவதீ கப் ப ராமண யத் த ன் ைககள ேலேய ச க் க க்
க டந் த என் பேத வரலாற் உண்ைமயா ம் .
ச த் தர்கள ன் கலக மர க் கான வ த் க் கள் ேசாழராட் ச ய ன்
கைடச க் கட் டத் த ல் ைளவ டத் ெதாடங் க ன. ேபரர என் ம்
த த ைய அ இழந் ெகாண் வந் த . 12-ஆம்
 ற் றாண் ன் இ த ய ல் ேசாழ நாட் ைடப் பாண் யர்கள்
வசப்ப த் த னர். நாட் ன் பல ப த கைள அழ த் தனர். பல
வ ைளந லங் கைளக் ‘க ைத ெகாண் உ கவ வ த் த ’
அழ த் தனர். ேதாற் ற மன் னர்கள ன் வட் ப் ெபண்கள ன் ‘அ த
கண்ணீர’் ஆ பரப்ப னர். தலாம் மாறவர்மன் ந் தர
பாண் யன ன் ெபான் னமராவத க் கல் ெவட் இந் த
அழ ெசயல் கைளப் ெப ம தத் ேதா வ வர க் க ற . இத் தைன ம்
ெசய் த பாண் யர்கள் ேகாய ல் கைள மட் ம் வ ட் ைவத் தனர்.
அத் டன் ச தம் பரம் ேகாய க் ப் ெபான் ேவய் ந் தனர்.
அதாவ , மன் னர்கள் யாராக இ ந் தா ம் ைவதீ கம் மட் ம்
தன் ைனக் காப்பாற் ற க் ெகாண்ட . (இந் த இடத் த ல்
ெப த் தத் ைத அழ ப்பத ல் ெவற் ற கண்ட இ லாம் . ப ராமணீய
மதத் ைத அழ க் க இயலாமல் ேபான வரவாற் ைற அம் ேபத் கர்
எ த ய ப்பதைன ந ைன ெகாள் ளலாம் )
14-ம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கப் ப த ய ல் மா க் கா ர ன்
ெதன் னக ஊ வல் நடந் த . தம ழக வரலாற் ற ல் இ ஒ
வ பத் தா ம் . மா க் கா ர் நாட் ைடக் ைகப்பற் ற ஆ ம்
ேநாக் டேனா மதம் பரப் ம் ேநாக் டேனா பைட நடத் த
வரவ ல் ைல. தங் கம் , ைவரம் என் ற ெபயர ல் ேகாய ல் கள ல்
ெகாட் க் க டந் த ெசல் வங் கைள ஒ றாவள ையப் ேபால
வந் ெகாள் ைளய த் ச் ெசல் வேத அவர ேநாக் கமாக
இ ந் த . மா க் கா ர ன் பைடெய ப்ேபா தான் இ லாம்
தம ழ் நாட் ல் பரவ ய என் பேத ‘இந் ’ வரலாற்
ஆச ர யர்கள ன் க த் தா ம் . அதாவ ‘இ லாம் வாேளா வந் த
மதம் ’ என் பைத ந வ அவர்கள் ற் ப க ன் றனர். ஆனால் , க .ப .
ஒன் பதாம் ற் றாண் தலாகேவ (இன் ைறய ேகரளம்
உள் ள ட் ட) தம ழ் நாட் ல் ‘அஞ் வண்ணம் ’ என் ற இ லாம ய
வண கக் ம் மண க் க ராமம் என் ற ெபயர ல் தர்கள ன்
வண கக் ம் இ ந் ததற் கான கல் ெவட் ச் சான் கள்
இ க் க ன் றன. அராப யர்கைளச் ‘ேசானகர்’ என் ற ெபயரா ம்
தம ழ் க் கல் ெவட் கள் ற ப்ப க ன் றன. அக் காலத் த ல் ந லவ ய
ச கப் ெபா ளாதார ரண்பா கேள சமய ந ைலய ல்
ச த் தர்கள ன் கலக மரபாக ெவள ப்பட் ட . ந வன
எத ர்பப் ாளர்களாகச் (Anti Establishment) ச த் தர்கள் இ ந் தத னால்
அந் த ரண்பா கள் உர ய காலத் த ல் ர்ைமப்படவ ல் ைல.
அதற் ம் ன் னதாகேவ மா க் கா ர ன் ஊ வல்
ந கழ் ந் வ ட் டதனால் மர வழ அத காரக் கட் டைமப்
தளர்வைடயத் ெதாடங் க ய . ச த் தர்கள ன் கலக உணர் ம்
மங் கத் ெதாடங் க ய . ஆனால் , ேகாய ைல ைமயம ட் ட ைவதீ க
அத காரம் மட் ம் தன் ைனத் தக் க ைவத் க் ெகாண்ட .
ம ைர நகைரக் ைகப்பற் ற க் ய ந் த ல் தான் கள் 15 ைமல்
ற் றளவ ற் ேமல் தங் கள ப த ைய வ ர ப த் த
இயலவ ல் ைல என் பேத வரலாற் உண்ைமயா ம் . ேமற் ற ய
காரணங் கள ல் அரசத கார எத ர்பப ் யக் கம் ஒன் ேதான் ற ம்
வழ ய ல் லாமல் ேபாய் வ ட் ட .
க .ப . 1378-இல் வ சயநகர அரச ன் ப ரத ந த யான மாரகம்
பண்ணர் ம ைரையக் ைகப்பற் ற னார். இ லாம ய மதத் ைத
எத ர்த் ப் ப றந் த வ சயநகர அரச ன் ஆட் ச யத காரம்
ைவதீ கத் த ற் க் க ைடத் த ம கப்ெபர ய ெவற் ற யா ம் . ப ன்
வந் த 400 ஆண் க் காலத் த ல் ைசவ ம் ைவணவ ம்
ப ன் க் த் தள் ளப்பட் டன. ேவதம் , ேவதப் பண் தர்கள் , ேவள் வ ,
வடெமாழ ஆக யைவ மட் ேம அரசத காரத் தால் ேபணப்பட் டன.
அரசைவகள ந் தம ழ் ெமாழ ற் ற மாக அகற் றப்பட்
அந் த இடத் ைதத் ெத ங் ெமாழ ப த் த . வ சயநகர அரச ன்
ெதாடர்சச ் யான நாயக் க மன் னர்கள ன் ஆட் ச ய ம் இேத
ந ைலதான் நீ த் த . க .ப .ஆறாம் ற் றாண் ல் ந கழ் ந் த
ைவதீ கப் ப ராமணர்கள ன் ெப ம் ேயற் றம் (ப கத் சரணம் )
ேபாலத் ெத ங் ைகத் தாய் ெமாழ யாகக் ெகாண்ட ப ராமணர்கள்
ெப மளவ ல் தம ழ் நாட் ன் ெதன் ேகா வைர ேயற னர்.
இந் தக் காலப் ப த ய ல் தான் த தாக எ ப்பப்பட் ட ைவணவக்
ேகாய ல் கள் ‘ெவங் கடாசலபத ’ ேகாய ல் களாக ம் ப றந் தன.
வ சயநகர ஆட் ச க் காலத் த ல் ச த் தர் மர ம் நகர
எல் ைலகைளத் ெதாடாமல் எள ய மக் கேளா கலந் த . அ
ம த் வம் சார்ந்த மரபாக ம் மாற ய . ேயாக ெநற ய ன்
தாக் கம் அம் மரப ன் மீ கண சமாக இ ந் தத னால் ஓர் எத ர்ப்
இயக் கமாக ம் ந வனமாக ம் உ த் த ரள இயலாமல் அ
கைரந் ேபாய ற் .
இேத காலத் த ல் தான் (பத னாறாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் க
காலத் த ல் ) ெதன் தம ழ் நாட் ன் கடற் கைரப் ப த கள ல்
கத் ேதா க் கக் க ற த் வம் கால் ெகாண்ட . த் க் ள த்
ெதாழ க் ம ைரய ந் அரசத காரம் வ ட் டலநாயக் கர்
காலத் த ல் தந் த ெந க் க ஒ றம் , மைலயாளக்
கைரய ந் வந் த கடற் ெகாள் ைளக் காரர்கள ன் ெதால் ைல
ம றம் , யாழ் ப்பாணக் டா நாட் ைடக் ைகப்பற் ற ய ந் த
ேபார்ச ் க் கீச யப் பைடய ன் தாக் தல் இன் ெனா றம் . இந் த
ம் ைனத் தாக் த ல் ச க் ண் வ ட் ட ‘பரதவர்’ என் ம்
தம ழ் த் ெதால் ய னர் ேவ வழ ய ன் ற ப் ேபார்ச ் க் கீச யர டம்
சரணைடந் தனர். ேதாராயமாக க .ப . 1520-க் ள் ‘பரதவர்’ என
அற யப்பட் ட மீ னவ மக் கள் ற் க் க ற த் தவர்களாக
மதம் மாற னர். நாஞ் ச ல் நாட் க் ேகாட் டாற் ற ல் (இன் ைறய
நாகர்ேகாவ ல் ) தங் க ய ந் த றவ சேவர யார் (ப ரான் ச ஸ்
ேசவ யர்) இந் த மதமாற் றச் சடங் கைள ன் ன ன் ெசய் தார்.
தங் கள ன் வாழ் ந லங் களான கடற் கைரக் ம் கடல் ம க் ம்
பா காப்ைபத் ேத க் ெகாண்ட பரதவர்கள் தங் கள ன் த ய சமய
வாழ் வ ல் அக் கைற காட் டவ ல் ைல. ஆன் மீ கத் ைதவ ட
வாழ் ந ைலச் ச க் கல் கேள அவர்க க் தன் ைமயானைவயாக
இ ந் தன. ேபார்ச ் க் கீச ய க் ம் த் க் ள த் ைறய ந்
க ைடக் ம் வ மானேம ெப ந் ேதைவயாக இ ந் த .
கடற் ைரய ல் வாழ் ந் த ஒேர சாத மக் கேள மதம் மாற யதால்
சாத ச் ச க் கல் எ ம் எ வதற் ம் வாய் ப்ப ல் லாமல் ேபாய ற் .
க ற த் வம் அம் மக் கள ன் சாத ஆசாரங் கள் (வட் ச் சடங் கள் ,
மண ற கள் ) எவற் ற ம் க் க டத் தயாராக இல் ைல. மதம்
மா வதற் ன் னர் ச ற ய ேமைடகளாக (படங் களாக) இ ந் த
அவர்கள வழ ப இடங் கள ல் ச ைவ மட் ம் நடப்பட்
அைவ ‘ ச கள் ’ (CRUZ) என் ம் ேபார்ச ் க் கீச யச் ெசால் ன்
ம வ ய தம ழ் வ வமா ம் . ேகாய ல் ைச ெசய் ம் ேபா
ெபண்கள் க் கா ட் க் ெகாள் தல் , ஞாய ற் க்
க ழைமய ைன ஓய் நாளாக ஏற் க் ெகாள் தல் எனச் ச ல
ச க அைச கள் தவ ர, அம் மக் கள ன் பண்பாட்
அைச க க் ள் க ற த் வம் தைலய டவ ல் ைல. ெப ம் பா ம்
எ த் தற ெபற் ற ராத அந் த மக் க க் காகச் ச ல வழ பாட்
மந் த ரங் கைள எள ய ேபச் த் தம ழ ல் அவர்கள் ஆக் க க்
ெகா த் தார்கள் . எல் லாவற் ற ம் ேமலாகத் த ராவ ட மர வழ த்
தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ைன ‘ேதவமாதா’ என் ற ெபயர ல்
‘ ப்ப த் ’க் ெகா த் தனர். அன் னம் மாள் (St.Anne) பப்பரத் த யார்
(St.Barbara) ஆக ய ெபண் ன தர்கள ன் வரலா கள்
அம் மாைனயாகப் பாடப்பட் டன. ைறந் தபட் சமாக அவர்க க் த்
தரப்பட் ட சமயக் கல் வ இ ேவயா ம் .
வ சயநகர ஆட் ச க் காலத் த ன் ெதாடக் க காலத் த ல்
ந வைடந் த ந் த ச த் தர் மரப ன் வ ைமயான அம் சங் கைளத்
தம ழ் நாட் ல் ப கள் எனப்ப ம் இ லாம ய ஞான கள்
ஏற் க் ெகாண் ெதாடர்ந்தனர். அதாவ ம த் வம் , மந் த ரம் ,
ேயாக ெநற ஆக யன ப சத் த ற் ள் ெசல் வாக் ப் ெபறத்
ெதாடங் க ன. அராப யர்கள ன் ‘ னான ’ ம ந் வ ைற
தம ழகத் த ற் ச் ப கள் தந் த ெகாைடயா ம் . தம ழ் நாட் ன்
ெப ம் பாலான இ லாம யர்கள் சன் ன (Sunni) என் ம்
மதப்ப ர க் ள் ெகாண் வரப்பட் டனர். ஆனால் , அப்ப ர வ னர்
ஏற் க் ெகாள் ளாத தரீகா (தர்க்கா) வழ பாட் ல் மதம் மாற ய
மக் கள் ஈ பா ெகாண்டனர். ஏெனன் றால் வர வழ பாட் ம்
தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ம் ஊற க் க டந் த மக் கள் த ரள ன்
ச க உளவ யைலத் ‘தடால் ’ என ஒன் ற ரண் ஆண் க க் ள்
மாற் ற இயலா . அ ம் தம ழகம் , க ேரக் கம் , சீ னம் ேபான் ற
ெதால் நாகர கச் ச கங் க க் ள் இந் த வைகயான மா தல் கள்
ஆழ் ந் த ச ந் தைனக் ம் ெசயற் பாட் க் ம் ஒத் வரேவண் ம் .
இவற் ைறெயல் லாம் மனத் த ற் ெகாண்ேட இந் த மாற் றங் கைள
நாம் கண த் தற ய ேவண் ம் . பைழய ச த் தர் மரப ல்
காணப்படாத ஒ பண்ப ைன ப ய ெநற ய ல் நம் மால் பார்க்க
இய க ன் ற . 18,19-ஆம் ற் றாண்ைடச் சார்ந்த பய
ஞான கள் ‘கீ ர்த்தைனகள் ’ என் ம் தம ழ ைசப் பாடல் கைள
இயற் ற த் தந் தனர். ‘ஃபக் கீர்ஷா’ எனப்ப ம் ‘இரவலர்கள் ’ ‘ேடப்’
என் ம் இைசக் க வ ையக் ெகாண் இ லாம ய வரலாற் க்
கைதகைள இைசப்பாடல் களாக எள ய மக் கள டத் த ல் ெகாண்
ேசர்த்தனர். க ஸ்ஸா (கைத), நாமா (ெபயர்ேபாற் றல் ), னாசாத்
( கழ் மாைல) என் ற ெபயர ல் எ த் தற ெபறாத மக் க க்
அவர்கள் ெதாடக் க காலத் த ல் சமயக் கல் வ தந் தனர்.
ெதாடக் க காலக் க ற த் வத் ைதப் ேபாலல் லா இ லாம்
தம ழ் ச் ச கக் கட் டைமப்ப ன் மீ பலமான அத ர் கைள
உண்டாக் க ய . ெபா ளாதார ரீத யாக ம் சாத ரீத யாக
உள் நாட் ப் ப த கள ல் வாழ் ந் த ஒ க் கப்பட் ட மக் கள ல்
ெப ம் பாேலார் இ லாம யத் த ற் மாற னர். இ லாம ய
மதமாற் றம் என் ப சாத ய ஒ க் ைறய ன் அைடயாளத் ைதக்
ர்ைமயாகத் தாக் க க் கைரத் த . க ற த் தவர்கைளப்
ேபாலல் லாமல் இ லாத் த ற் மாற யவர்கள் தங் கள் சாத யத்
தைளகள ந் வ பட் டார்கள் .
ெபண்கள ன் ெநற் ற ப்ெபாட் ைன ம் தா ைய ம் இ லாம்
ந ராகர த் த . மண ற வ ைன ம் ம மணத் த ைன ம் எவ் வ த
மனத் தைட ம ன் ற அ ெபண்க க் அ மத த் த .
இைவெயல் லாம் அன் ற ந் த ச கச் ழ ல் அத ர்சச
் ய ைன
உண்டாக் க ன. மதம் மாற ய மக் கைள இயன் றவைர அவர்கள
பாரம் பர யத் ெதாழ ந் இடம் மாற் ற ய .
 ச வைக உேலாகத் ெதாழ ல் கள் , வ லங் கள ன் ேதால்
சார்ந்த ெதாழ ல் கள் , ச வைக வண கம் , தர உற கள்
ஆக யவற் ற ன் வழ யாக இ லாம் அவர்க க் ப்
‘ ெவள ’ய ைன ஏற் ப த் த ய . ேவ வைகய ல்
ெசால் வதானால் , மதம் மாற ய மக் கைள ந லமான ய
உற கள ந் ம் மத ப்ப கள ந் ம் இ லாம்
ெவள ேயற் ற ய .
ஆனா ம் ச கத் த ன் சர பாத யான ெபண்கள ன்
ந ைலய ைனப் ெபா த் தமட் ல் ச ல தவறான அம் சங் கைள
அ ன் ன த் த ய . ற ப்பாக இ லாம ய சமயம் தந் த
கல் வ ஆர்வத் ைத அ ெபண்க க் ப் கட் டவ ல் ைல. அ
ேபாலேவ சமய ெநற கள் அ மத த் த ப ன் ன ம் ெபா
வழ பாட் ற் ப் ெபண்கைள அ மத க் கவ ல் ைல. ஆனால் ,
இ லாம யப் ெபண் ச கம் ‘தர்க்கா’ வழ பாட் ன் லம் தன
ஆன் மீ கத் ேதைவய ைன ந ைற ெசய் ெகாண்ட .
இ லா ம் க ற த் தவ ம் தம ழ் நாட் ல் ந ைலெகாண்டப றேக
சீ ரத
் த் தத் த ச்சைப (Protestantism) தம ழகத் த ன்
ெதன் ேகா ய ல் கால் ெகாண்ட . ஒ ைவயான வரலாற் க்
ற ப் என் னெவன் றால் ‘த ராவ ட மாபா யம் ’ எ தய
ெநல் ைல மாவட் டத் ைதச் சார்ந்த மாதவச் ச வஞான ன வர்
மைறந் த அேத ஆண் ல் தான் (க .ப .1788) த ெநல் ேவ மாநகர
எல் ைலக் ட் பட் ட பாைளயங் ேகாட் ைடய ல் ‘ெதன் ன ந் த யத்
த ச்சைபய ன் தாய் ’ எனப் ேபாற் றப்ப ம் ‘க ளார ந் தா’ ம்
வந் த றங் க னார். த ச்ெசந் ர ந் ெதற் காக நாகர்ேகாவ ல்
வைர நீண் க டக் ம் ‘ேதர க் கா ’ எனப்ப ம் ெசம் மண்
ந லப்ப த ய ல் பைனமரங் கேள ம த ம் வள ம் . பல் ேவ
வைகயான ெதாழ ல் க க் வ த் த ட் ட பைனமரத் த ைன நம் ப
வாழ் ந் த நாடார் இனமக் கள் அன் எல் லாவைகய ம்
ஒ க் கப்பட் ந் தனர். காலன ய ஆட் ச ெதாடங் ம் வைர
பைனமரம் சார்ந்த ெபா ளாதார அைச கள் ( ற ப்பாகக் கள்
இறக் தல் ) பண்பாட் ரீத ய ல் இழ வானதாகக் க தப்பட் டன.
இன் றள ம் ப ராமணர்கள் பைன சார்ந்த உண ப்
ெபா ட் கைளப் (பனங் க ழங் , பதனீர,் க ப்பட் )
பயன் ப த் வத ல் ைல என் ப வரலாற் ஆய் வாளர்க க்
அத ர்சச
் த ம் ஓர் உண்ைமயா ம் . (பண்பாட்
ஆய் வாளர்க க் ம் வரலாற் ஆய் வாளர்க க் ம் எ ந் ள் ள
தன் ைமயான ரண்பா வாழ் காலத் த ய கள ஆய் கேள
ஆ ம் ).
க ளார ந் தா ம் அவைரக் ெதாடர்ந் ேரன யல் ஐய ம்
ஒ க் கப்பட் ட இம் மக் கைளக் க ற த் தவத் க் த் த ப்ப யேபா
ச க ரண்பா ஒ த ைச த ப்ப க் உள் ளாய ற் . இந் தத்
ேதர க் காட் ப் ப த ய ல் பாசன வசத க ைடயா என் பதால்
ெப ங் ேகாய ல் க ம் ைவதீ க அத கார ம்
ந ைலெபற் ற க் கவ ல் ைல. மாறாக, இந் ந ைலப்ப த ய ல் ச
ந லக் க ழார்களாக இ ந் த உயர்சாத ேவளாளர்கள்
இம் மதமாற் றத் த ற் எத ர்ப் த் ெதர வ த் தனர். ஆனால் , ம் ப ன
அரசாங் கத் த ன் மைற கமான ஆதர மதப்பரப் நர்க க்
இ ந் த காரணத் தா ம் மதம் மாற ய மக் கள்
ெப ந் ெதாைகய னராக இ ந் த காரணத் தா ம் இந் த
எத ர்ப் ணர் பயனற் ப் ேபாய ற் . ெபா ளாதார ரீத ய ல்
நாடார்கள் தங் கள் உற் பத் த ப் ெபா ட் க க் சந் ைதப்
ெபா ளாதாரத் ைதேய சார்ந்த ந் தனர். எனேவ, மதம் மாற ய
மக் கள் மீ ேவளாளர்கள ன் ச க ஒ க் ைற மட் ேம
ந லவ ய . ெபா ளாதார ஒ க் ைற ந லவவ ல் ைல.
இந் தச் ச க ஒ க் ைறய ன் வ ைளவாகக் க ற த் தவத் க்
மாற ய த த ல் இம் மக் கள் தாசன் , அ யான் , ேப ெபற் றான்
என் ற ப ன் ெனாட் க் கேளா தான் தங் கள் த ய ெபயர்கைள
இட் க் ெகாண்டனர். அவர்கள ன் ச க உளவ யல் அ வைர
அவ் வா வ வைமக் கப்பட் ந் த .
க ற த் வ மதம் ேசர்ந்த மக் கள் தல் ைறயாக ‘ேவதம் ’
என் ற ெசால் ைலக் ேகட் டனர். மதம் மாறாத அ த் தளச் சாத
மக் க ம் அ வைர ேவதத் ைத ம் அைதத் தாங் கள்
தாய் ெமாழ ய ல் ேபச ம் என் அற யாதவர்கேள.
ஏெனன் றால் வடெமாழ ேவதங் கள் அவர்கள் கா பட ஓதப்படக்
டா என் ற ைவதீ க அத காரத் ைத அவர்கள் உணர்ந்தத ல் ைல.
அவர்கள ன் ஆன் மீ க வாழ் க் ைகேயா ேவதம் எந் த வைகய ம்
உற ெகாண்டத ல் ைல. அவர்கள ன் கா பட
ஓதப்பட் டைவெயல் லாம் வடெமாழ மந் த ரங் கேள. எனேவ, மதம்
மாற யவர்கள் ேதவாலயங் கள ல் மந் த ரம் ெசால்
வணங் வைதக் கண் க ற த் தவர்கைள ‘ேவதக் காரர்கள் ’ என்
அைழத் தனர். நாடார் இனமக் கள ல் க ற த் தவர்கள்
க ற த் தவரல் லாத தங் கள் உறவ னர் வ கள ல் ெபண் எ க் கத்
தைடய ல் ைல. ெபண் ந் த வட் ல் க ற த் தவத் க்
மாற் றப்பட் டாள் . அைத இ தரப்ப ன ேம ஒ ெசய் த யாக
எ த் க் ெகாள் வத ல் ைல. சாத ேய எள ய மக் கள ன்
நைட ைற வாழ் வ ல் தன் ைமப்ப த் தப்ப க ற . எனேவதான்
மதம் மாறாத அ த் தளச் சாத மக் கள் , மதமாற் றத் ைத
எத ர்க்கேவா ெவ க் கேவா ெசய் வத ல் ைல என் பேத இன்
வைர உண்ைமயா ம் .
பத ெனட் டாம் ற் றாண் ன் இ த ப் ப த க் ன் னேர
ம் ப ன அரசாங் கத் த ன் அத காரச் ச ன் னங் களாகத்
தா ம் ைம ம் அச்ச யந் த ர ம் மக் க க்
அற கமாக வ ட் டன. தம ழ் நாட் ற் ள் வந் த ஐேராப்ப ய
ம ஷனர மார்கள் இந் த நாட் மர வழ யான எ த் தற த்
ெதா த கைளத் ேத த் த ர ந் தனர். அவர்க க் க்
க ைடத் தெதல் லாம் சமயம் சார்ந்த சாத் த ரங் க ம் ேதாத் த ர
ல் க ம் தான் . மற் றவற் ைற ந ராகர த் தல் என் ப அவற் ற ன்
ெபா ப் பண்பாக இ ந் த . ஓரள சனநாயக உணர் ம்
உலக யல் வாழ் க் ைகக் ெந ங் க ய மான சமயச் சார்பற் ற ஒ
ைலத் ேத ய அவர்கள ன் யற் ச த க் றைளக்
கண்டைடந் த ம் ந ைற ெபற் ற . 18-ஆம் ற் றாண் ல்
வரமா ன வர் த க் ற க் ஓர் உைர எ த ய ந் த
அவர்க க் த் ெதர யா . 19-ஆம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கப்
ப த ய ல் ‘க ண்டர்ஸ் ’ என் பவர் த க் றள ன் ச ல ப த கைள
ஆங் க லத் த ல் ெமாழ ெபயர்த் ெவள ய ட் டார்.
பத் ெதான் பதாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கப் ப த தம ழ் ச் ச க
அைச க க் கான ன் த ட் டங் கள் பலவற் ைறத் தன் ள்
ெபாத ந் ைவத் த ந் த . ெதன் தம ழ் நாட் ன்
‘கலகக் காரர்களான’ ( )த் ேதவ ம் வரபாண் யக்
கட் டெபாம் ம ம் ம சேகாதரர்க ம் ெகாங் மண்டலத் த ல்
தீ ரன் ச ன் னமைல ம் ஓ க் கப்பட் வ ட் டனர். 1802 அல் ல 1803-
க் ள் தம ழ் நாட் ன் ெமாத் த ந லப்ப த ம் ம் ப ன ய ன்
அத காரத் த ன் கீ ழ் க் ெகாண் வரப்பட் வ ட் ட . அதற் ம் ச ல
ஆண் க க் ன் னேர ஐேராப்ப ய ம னர மார்கள்
(க ற த் தவ மதப் பரப் நர்கள் ) தம ழகத் த ல் கா ன் ற வ ட் டனர்.
ம் ப ன ப் பைடகள ன் அத காரம் ஆழ ம் வ ர ம் ெப க ன் ற
காலகட் டத் த ல் சீ ரத் த் தத் த ச்சைபய ன் உட் ப ர க க் ள்
ரண்பா கள் ேதான் ற வ ட் டன. ற ப்பாக ஆங் க கத் (English)
த ச்சைபக் ம் ெச மான யத் த ச்சைபக் ம் (SPGSociety for
the Propagation of Gospel) ரண்பா கள் ேதான் ற ஆரம் ப த் தன.
ஆங் க ேலய அர மைற கமாக ெச மான ய ம னர க க்
எத ராக ஆங் க ேலய ம னர க க் ஆதரவள த் த .
எ த் க் காட் டாக, ‘சீ ரத் த் தச் த ச்சைபய னர் தம ழ் நாட் ச்
சாத ய ைறய ைன ஏற் க் ெகாள் ளக் டா ’ என் ேபாரா ய
பாைளயங் ேகாட் ைடய ந் த இேரன யஸ் ஐயர் ‘சீ ர ் க் கல் ’
என் ற ச ெவள யட் ைன (Track) ெவள ய ட் டார். அதற் காக
அவர் த ச்சைபய ந் நீக் கம் ெசய் யப்பட் டார்.
அேத ேநரத் த ல் ‘இந் ’ சமயத் த ற் ள் ச ல தற் காப்
அைச கள் ேதான் ற ன. தங் கள் ைகய ல் அத காரம்
இ ந் தா ம் ட ேகாய ல் கள் , மடங் கள் ஆக யவற் ற ன்
ெசாத் க் கள ம் நடவ க் ைககள ம் ‘ஒ வைகயான
தைலய டாக் ெகாள் ைக’ய ைனக் ம் ப ன ந ர்வாகம்
கைடப த் வந் த . ம ஷனர மார்கள் இந் தத் தைலய டாக்
ெகாள் ைகய ைனக் க ைமயாக எத ர்த் வந் தனர். அவர்கள ன்
மைற க வற் த் த க் ப் பண ந் த அரசாங் கம் க .ப .1817-இல்
‘இந் அறந ைலயங் கள ன் சட் டம் ’ ஒன் ைறப் ப றப்ப த் த . இக்
காலகட் டத் த ல் தான் ம ஷனர மார்கள் இந் மதத்
சடங் காசாரங் கைள ம் ப ராமண ய ேமலாண்ைமய ைன ம்
தங் கள் ேபச்ச ம் எ த் த ம் க ைமயாகத் தாக் க வந் தனர்.
க .ப .1825ப்-இல் இேரன யஸ் ஐயர் தம ழ லக் கண ல்
ஒன் ற ைன எ த னார். அந் த ல் ஓர் உதாரண வாக் க யம்
ப ன் வ மா அைமந் த க் க ற . “ப ராமணர்கள் ெபாய் க்
கைதகைளக் ற ஜனங் கைள ஏமாற் க றார்கள் ” எனபேத
அந் த வாக் க யமா ம் . அக் காலத் த ல் ம ஷனர மார்க க் த்
தம ழாச ர யர்களாக வாய் த் தவர்கள் ப ராமண எத ர்ப் உணர் ம்
ைசவப்பற் ம் உைடய, ‘கவ ராயர்’ எனப் பட் டம ட் க் ெகாண்ட
ேவளாளர்களாக இ ந் தனர். கைவ இராமா சக் கவ ராயர்,
த ெநல் ேவ (வண்ணாரப்ேபட் ைட) த ப்பாற் கடல் நாதன்
கவ ராயர் ஆக ய இ வ ம் அவர்கள ல் ற ப்ப டத் தக் கவர்கள் .
ம ஷனர மார்கைளப் ேபாலேவ ஆங் க ல அரச ன் அத கார கள்
ச ல ம் நாட் மக் கள ன் ெமாழ யான தம ழ ன் மீ ஆர்வம்
காட் னர். அவர்கள ல் ெசன் ைன இராசதான ய ன் (Presidency)
தைலைமக் க ல அத கார யாக இ ந் த எல் ஸ், தன்
ெபயைர, ‘எல் சன் ’ என் ற க் ெகாண்டேதா த வள் வர்
உ வம் பத த் த தங் க நாணயங் கைள ம் ெவள ய ட் டார்.
ஆங் க ல ம ஷனர கள் , அத கார கள ன் தம ழார்வேம
அக் காலத் த ல் த க் றைளத் தம ழர்கள ன் ‘ேதச ய
அைடயாளமாக’ ன் ந த் த ய . இந் தப் ப ன் னண ய ல் 1817
அறந ைலயச் சட் டத் ைத ெசன் ைனய ந் ெப வண க உயர்
சாத ய னர் எத ர்த்தனர். அ வைர அவர்க க் ம் ஆங் க ேலய
அர க் ம் வண க ரீத ய லான நல் ல உற நீ த் த ந் த . இந் த
எத ர்பப
் ைனக் கண்ட ம் ம் ப ன ய அர தன் நடவ க் ைகள ல்
சற் ப் ப ன் வாங் க ய .
இந் தப் ெப வண க உயர் சாத ய னர் நாட் க் ேகாட் ைடச்
ெசட் யார், ேகா ட் ச் ெசட் யார் ேபான் ற சாத ய னராவர்.
தஞ் ைச மாவட் ட ஆட் ச யாளர் த வா ர்க் ேகாய ல்
நைடெபற் ற ஊழைல அரச ன் கவனத் த ற் க் ெகாண்
ெசன் றார். அப்ேபாத ந் த வ வாய் ஆைணயம் (Board of
Revenue) ‘ெபா மக் கள டம ந் கார் வந் தால் மட் ேம
நடவ க் ைக எ க் க ேவண் ெமன’ அவைர அற த் த ய .
1830-கள ல் இந் தப் ெப வண க உயர்சாத ய னர் ம் ப ன
அரசாங் கத் த ற் மற் ெமா ெந க் க ய ைனத் தந் தனர்.
அதாவ க ற த் வ மதத் த ற் மாற ய ப ன் ன ம் ஒ க் கப்பட் ட
மக் கைள ‘இந் ’க் ேகாய ல் த வ ழாக் கள ல் “ெவட் ேவைல”
(உடன க் ெபறாத சாத மர வழ ய லான உட ைழப் )
ெசய் வைதக் ம் ப ன அரசாங் கம் ஏற் க் ெகாண்ட . இதைன
ம ஷனர மார்கள் க ைமயாக எத ர்த்தனர். (இேத ச க் கல்
ப ன் னாள ல் த வாங் ர் அரசாங் கத் த ம் உ வான )
அரசாங் கம் ம ஷனர கள ன் ேகார க் ைகைய
ஏற் க் ெகாண்டேபா ெப வண க உயர் சாத ய னர் மத
வ வகாரங் கள ல் அரசாங் கம் தைலய வதாகக் ற் றம் சாட் னர்.
ெப வண க உயர்சாத ய னர ன் உணர் க ம் ேபாக் க ம்
நகர்ப் றம் சார்ந்ததாகேவ ( ற ப்பாகச் ெசன் ைன நகர்
சார்ந்ததாக) இ ந் தன. தம ழ் நாட் ன் ெப வார யான மக் கள்
த ரள் இவர்கள ேகார க் ைகய ைன ஏற் க ம ல் ைல;
எத ர்க்க ம ல் ைல. தங் கள ன் ர ைன ெவள ப்ப த் த
அம் மக் க க் எவ் வ த ஊடகங் க ம் அக் காலங் கள ல் இல் ைல.
ேகாய ல் வ வகாரங் கள ல் ெதாடங் க ய ெந க் க அ த் க்
கல் வ த் த ட் டத் ைத ஏற் க் ெகாண்ட ம் ப ன அர 1830-கள ல்
ந ப்ப த ய ல் பள் ள க் டங் கள் என் ற ெபயர ல் அைமந் த
ம கச் ச ற ய ந வனங் க க் ம் ‘கல் வ மான யம் ’ அள க் க
ன் வந் த . இதைனப் பயன் ப த் த உயர்சாத ய ன ம் க ற த் தவ
ம ஷனர மார்க ம் ஏராளமான பள் ள க் டங் கைளத்
ெதாடங் க னர். ம ஷனர மார்கள ன் பள் ள க் டத் த ல் மட் ேம
சாத ேவ பா இல் லாமல் மாணவர்கள் ேசர்க்கப்பட் டனர்.
ஏைனேயார் நடத் த ய பள் ள க் டங் கள ல்
ஒ க் கப்பட் ேடா க் கான ேசர்க்ைக ம க் கப்பட் ட .
ம ஷனர மார்கள் நடத் த ய பள் ள க் டங் கள ம் சாத யச்
ச க் கல் தைலகாட் டாமல் இல் ைல. ெநல் ைல மாவட் டத் த ல்
ஏராளமான பள் ள கைளத் ெதாடங் க ய இேரன யஸ் ஐயர்
பாைளயங் ேகாட் ைடய ல் ஓர் ஆச ர யர் பய ற் ச ப் பள் ள ய ைனத்
ெதாடங் க னார். இந் தப் பள் ள ய ல் ேவளாள சாத மாணவர்கள்
ப ற சாத ையச் ேசர்ந்த மாணவர்க டன் ஒன் றாக அமர்ந்
ப க் க ம த் தனர். சமரசம் ெசய் ெகாள் ள வ ப்பம ல் லாத
இேரன யஸ் ச லகாலம் அந் தப் பள் ள ைய வ ட் டார். ெப க
வ ம் கல் வ த் ேதைவய ைன உணர்ந்த ஆங் க ேலய அரசாங் கம் ,
‘பல் கைல ஆைணயம் ’ (University Board) என் ற ஒன் ைற 1840-
இல் ெதாடங் க ய . 1845-இல் அரசாங் கம் ஓர் உயர்ந ைலப்
பள் ள ையத் ெதாடங் க ய . ைறந் த ெசலவ ல் காலத் த ற் த்
ேதைவயான ஒ கல் வ ைய அரசாங் கம் தர ன் வந் தேபா
ேமல் சாத க் காரர்கேள ந் த க் ெகாண்டனர். 1851-இல் தன்
ைறயாக ஓர் அர சன மாணவன் இந் த உயர்ந ைலப் பள் ள ய ல்
ேசர்க்கப்பட் ட ேபா ேமல் சாத மாணவர்கள் ச லர்
ெவள ேயற யதாக ம் ஆைணய உ ப்ப னர் ஒ வர் எத ர்ப் த்
ெதர வ த் பதவ வ லக யதாக ம் இ ற த் ட் பமாக
ஆராய் ந் த ஆர். ந் தர ங் கம் ற ப்ப க ன் றார். இந் தப்
பள் ள ய ல் பய ன் தன் ைறயாக 1858-இல் த த ப் பட் டம்
ெபற் ற 36 மாணவர்கள ல் இ பத ன் மர் ப ராமணர்கள் ,
பன் ன ெரண் ேபர் ப ராமணர் அல் லாதார், வர் ேரச யர்,
ஒ வர் இந் த யக் க ற த் தவர் என் ற ள் ள வ வரத் ைத
ஆர். ந் தர ங் கேம த க ன் றார்.
இதற் க ைடய ல் ெநல் ைல மாவட் டத் த ல் ேவகமாகப்
பரவ வந் த க ற த் வத் ைத எத ர்பப
் தற் காக ‘ச ர்ேவத
ச த் தாந் தசைப’ என் ஓர் அைமப் த ெநல் ேவ ய ல்
ெதாடங் கப்பட் ட . ‘ச ர்ேவத’ என் ற இதன் ெபயர ந் ேத
ைவதீ கத் ைத ன் ென க் ம் ப ராமணர்களால் இ
ெதாடங் கப்பட் க் க ேவண் ம் என் ற ெதர க ற . மக் கள்
வழக் க ல் இதற் ‘வ த சங் கம் ’ என் ெபயர்.
தம ழ் நாட் ல் த ராவ ட இயக் கத் த ற் ம் ேதச ய
இயக் கத் த ற் ம் லமான, ‘ெசன் ைன மகாசனசைப’ (MNA-
Madras Native Association) 1852-இல் ெதாடங் கப்பட் ட . 1850-க் ப்
ப ன் னர் நடந் த அரச யல் ந கழ் கள் ம க க் க யமானைவ. 1856-
இல் இந் த ய அரசாங் கம் ப றப்ப த் த சாத ட் ப்பா கள் நீக் ம்
சட் டம் (Caste disablities removal act) ம க க் க யமான . இந் தச்
சட் டத் த ன் லம் ஒ மன தன ன் ைறயான வளர்சச ் க்
ப றப்ப னால் வ க ன் ற சாத தைடயாக ந ற் க ன் ற என் பதைன
அரசாங் கம் தன் ைறயாக எ த் த ன் வழ யாக ஒப் க்
ெகாண்ட . 1860-க் ம் 1900-க் ம் இைடப்பட் ட காலத் த ல்
பல் ேவ வைகயான சக் த கள் சமயத் ைறய ல் ைளவ ட் டன.
மாற வ ம் றந ைலச் ழல் கைளக் கண் ணர்ந்த
ைவதீ கமான ஆர யசமாஜம் , ப ரம் மசமாஜம் ஆக ய
அைமப் க க் ள் ந் ெகாண்ட . இவற் ைறத் தாராள
உணர் ைடய (Liberal) ைவதீ கம் என் ேற கணக் க டலாம் . ேகசவ
சந் த ர ேசனர் (ெசன் ) என் ற வங் காள ய ன் தம ழ் நாட் ச் ற் ப்
பயணம் ைவதீ க அற ஞர்கைள ‘ேவதாந் தம் ’ என் ம்
எல் ைலக் ள் ெகாண் ேசர்த்த . அதாவ , ேவதத் த ன்
தைலைமய ைன எல் லாச்ச ந் தைன மர க ம்
ஏற் க் ெகாண்டாக ேவண் ம் என் பேத அவர்கள ேநாக் கம் .
The Ramples of Vedanda என் ற ெபயர ல் ெலான் ைற
ப .ஆர்.இராஜம் ஐயர் எ த னார். ‘ப ரம் ம வ த் யா ஞானம் ’, ‘ஆர ய
ேதசம் ’, ‘ஆர ய ஜனங் கள் ’ ஆக ய ெசால் லாடல் க டன் ைவதீ க
மதம் , இந் மதம் என் ற ேபார்ைவைய இக் காலப் ப த ய ல்
ேபார்த்த க் ெகாண்ட . ப ரம் ம ஞானம் பற் ற ய ‘வ சாரங் கள் ’
ெப கப் ெப க வடெமாழ ேவதப் ெப ைம ைகவ டப்பட் ட .
காலத் த ற் ேகற் ற வைகய ல் ‘பகவத் கீ ைத’ ன் ென க் கப்பட் ட .
அதாவ பகவத் கீ ைத ைவகீ கத் த ன் ‘ைபப ள் ’ ஆக் கப்பட் ட .
இந் த யற் ச கள ன் ஊடான காலத் த ல் தம ழகத் த ன் ெதன்
ேகா ைனய ல் ேபராயர் கால் ெவல் ஏறத் தாழ
பன் ன ரண்டாய ரம் மக் கைள க ற த் வத் த ற் மாறச் ெசய் தார்.
தம ழகத் த ன் ேவெறந் தப் ப த ய ம் இத் தைகய ெப ம்
ந கழ் அற யப்படவ ல் ைல. அேத ந லப்ப த ய ல் வாழ் ந் த,
ச லகாலம் ப ரம் ம சமாஜ யாக ம் இ ந் த ேபராச ர யர்
ந் தரம் ப ள் ைள தம ேவர்கைள ேவதாந் தத் த ற் மாற் றான
ேவெறா இடத் த ல் ேத னார். ெதாடக் க காலத் த ல் ப ரம் ம
சமாஜத் த ல் ஈ பா ெகாண் ந் த அேயாத் த தாசர் தம ழ் ச்
ச கத் த ன் சமயேவர்கைள ெப த் த மதத் த ற் ள் ேத னார்.
இக் காலப் ப த ய ல் , ைவதீ கத் த ற் ேமற் க ந் க ைடத் த
‘ெப ம் வரமாக’ கர்னல் ஆல் காட் , ப ளாவட் ஸ்க அம் ைமயார்,
அன் ன ெபசன் ட் ஆக ேயார் வந் தனர். ப ரம் மஞானத் ைதத்
ேத யவர்கள் அைனவ ம் நகர்ப் றம் சார்ந்த அரசத காரத் த ற்
ெந க் கமானவர்களாகேவ இ ந் தனர். ெப ந் த ரளான
மக் கைளச் ெசன் றைட ம் ேநாக் க ம் த ட் ட ம் இவர்கள டம்
இல் ைல. அக் காலத் த ல் ேபராச ர யர் ந் தரம் ப ள் ைள,
அற ஞர்களால் மட் ேம அற யப்பட் டவராக இ ந் தார்.
அேயாத் த தாசர் தம ழகத் த ல் வடப த ய ல் மட் ேம பண
ெசய் தா ம் அக் காலத் த ல் எ த வாச க் கத் ெதர ந் த ம கச் ச லர்
மட் ேம அவைர அற ந் தவராக இ ந் தார்கள் .
இக் காலப் ப த ய ல் சீ ரத
் த் தக் க ற த் வேம க ராமப்
றங் கள ல் வாழ் ந் த எள ய மக் கைளச் ெசன் றைடந் த . தன
மக் கைளச் ெசன் றைடந் த . தன ெசயல் பா கள ல் ெவற் ற
ெபற் ற . ற ப்பாக ஒ க் கப்பட் ட மக் கள் த ரள் கள ந்
தல் ைறயாகக் கல் வ ெபற் ற ெபண்க ம் கற் ப க் ம்
ெபண்க ம் (ெபண் ஆச ர ையகள் ) உ வாக இ ந் தனர். இேத
காலப் ப த ய ல் ஆ க நாவலர் ேபான் ற ைசவ அற ஞர்க ம்
காச வாச ெசந் த ல் நாத ஐயர் ேபான் ற ைசவ ேவதாந் த க ம்
க ற த் தவர்க க் எத ரான ஒ தத் வச் சண்ைடய ைன
உ வாக் க னர். 19-ஆம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கத் த ல்
ம ஷனர மார்கள் உள் நாட் ப் ராணச் ெசய் த கைளக் ேக
ெசய் த ேபால காச வாச ெசந் த ல் நாத ஐயர் வ னர்
ைபப ள ல் உள் ள ( ற ப்பாகப் பைழய ஏற் பாட் ல் ) உள் ள
கைதகைளக் ேக யாக வ மர்சனம் ெசய் தனர். வவ ய
த் ச தம் , வ வ ய த் ச த கண்டனம் , வ வ ய த் ச த
கண்டனத க் காரம் , ைசவர் ஆட் ேசபம் , ைசவர் ஆட் ேசப
சமாதானம் என் ற ெபயர ல் இவர்க ைடய சண்ைட ச
ெவள ய களாகப் (Tracks) பரவலாக வ ற் பைனயாய ன. இந் தச்
சண்ைடய ன் ற ப்ப டத் தக் க அம் சம் , சாத ய அ க் கைமப்ைப
எப்ப யாவ க ற த் தவ ம் பா காக் க ேவண் ம் என் பேத.
‘க ற த் தவம் சாத ப் பா பாட் ைட ஏற் க் ெகாள் க றதா,
இல் ைலயா?’ என் ற ேநர யான ேகள் வ க் ப் பத ல் ெசால் ல
இயலாமல் க ற த் தவம் த ண்டா ய . க ற த் தவத் றவ ம்
தம ழற ஞ மான நல் ர் ஞானப்ப ரகாச அ களார், ‘க ற த் தவம்
உண்ைமயான சாத ப் பா பாட் ைட ஏற் க் ெகாள் க ற ’, என
ெவள ப்பைடயாகப் பத ல் எ த ேவண் ய கட் டாயம் ஏற் பட் ட .
இந் த வைகயான தத் வச் சண்ைட தம ழ் நா வ ம்
பரவவ ல் ைல. அதற் கான காரணம் என் னெவன் றால் இ
ஈழத் த ல் உ வான ைசவ, க ற த் தவ ேமாத ன் ெதாடர்சச ் ேய
ஆ ம் . இதன் ெதாடர்சச ் யாகத் தம ழகத் த ல் ெஹன் ற ஆல் ப ரட்
க ஷ் ணப ள் ைள மட் ம் ‘இரட் சண ய சமய ந ர்ணயம் ’ என் ற
ைல அற வார்ந்த வ வாதங் க டன் எ த னார். இந் தச் ச
ெவள ய கள் வழ யாகத் ெதாடர்ந்த ைசவ ேமாதல் 1916-இல்
ெவள வந் த ப ராமணர் அல் லாதார் அற க் ைகேயா (NonBrahmin
Manifesto) ந் ேபான . சமய எல் ைலக் ெவள ய ல் ‘ஒ
ெபா எத ர ைய’ இவர்கள் அைடயாளம் கண் ெகாண்டனர்
என் பேத இதற் கான காரணமா ம் .
இ ஒ றமாக, ைவதீ கேமா தன ேமலாண்ைம உணர்
வ ைனத் தம ழகத் த ன் எல் ைலதாண் இந் த யத் ேதச யத் ேதா
இைணத் க் ெகாண்ட . த லகர், பண் த மதன் ேமாகன்
மாளவ யா ேபான் ற சனாதனவாத கள் இந் சமய
எல் ைலக் ள் ள ந் இந் த ய ேதச ய அரச யைலக் கட் டைமக் க
யன் றனர்.
தாராளவாத இந் க் களான காந் த ய க ம் ேதஜ் பக ர்
சாப் ம் எம் .ஆர்.ெஜயக ம் வந் தப ன் ன ம் ட இந் த ய
ேதச யத் த ன் இந் த் வப் பண்ப ைன மாற் ற வ ட
இயலவ ல் ைல.
1919-இல் ‘சாரதா த மண மேசாதா’ அற கப்ப த் தப்பட் ட
ேபா ேதச ய இயக் கத் ச் சனாதன கள் (த லகர் உட் பட)
அதைனக் க ைமயாக எத ர்த்தனர். ‘ெபண்கள ன் த மண
வய பன் ன ரண் ’ என இம் மேசாதா ற யேத இதற் த்
காரணம் . மீ ண் ம் தம ழ் நாட் ல் 1923-இல் இந் ஆலயப்
பா காப் மேசாதா அற கப்ப த் தப்பட் ட . அந் நாள ல் சட் டக்
கல் ர ப் ேபராச ர ய ம் ைசவ அற ஞ மாக வ ளங் க ய
கா. .ப ள் ைள ‘இந் ’ என் க ற ெசால் க் ள் ெபாத ந்
க டக் க ன் ற ‘அபாயத் ைத’த் தீ ர்க்கதர சன உணர் டன்
எ த் க் காட் னார். 1924-இல் ‘ெசந் தம ழ் ச் ெசல் வ ’ இதழ ல் இ
ற த் க் கட் ைரகள் எ த னார். ‘இந் த மேசாதாவ ன்
வ ைளவாகக் ேகாய ல் ந ர்வாகத் த ல் ஸ்மார்த்தப்
ப ராமணர்கள ன் ஆத க் கேம ஏற் ப ம் ’ என் எ த் க் காட் னார்.
ஆனா ம் அவ ைடய க த் எந் தவ த மத ப் ம் ெபறாமேலேய
ேபாய் வ ட் ட . 1927-இல் இந் அறந ைலயப் பா காப் ச் சட் டம்
இந் த ேநாக் டன் ய எத ர்ப் இல் லாமேலேய
ந ைறேவற ய . ஆனா ம் தன யார் ஆத க் கத் த ம் ேமல் சாத
ஆத க் கத் த ம் ச க் க த் க டந் த ேகாய ல் ந ர்வாகங் கைள
இச்சட் டம் ெப வார யாக மீ ட்ெட த் த என் ப உண்ைம.
ேதச ய இயக் க அரச ய ல் ைவதீ கம் தன் ைன
ெவள ப்பைடயாகக் காட் க் ெகாண்ட மற் ெறா ந கழ்
ேசரன் மாேதவ லச் ச க் கலா ம் . வ.ெவ. ஐயர் நடத் த ய
இக் லத் த ல் மாணவர்கள் உணவ ந் ம் ேபா ப ராமண
மாணவர்கைளத் தன ேய அமர்த்த உண பர மாற னர். ஐயர்,
இக் லத் த ற் காகத் தம ழ் நாட் காங் க ரஸ்
கம ட் ய டம ந் பாய் ஐயாய ரம் நன் ெகாைட
ெபற் ற ந் தார். இதைன எத ர்த் வரதரா நா ,
எஸ்.இராமநாதன் , ெபர யார் வ ம் கலகக் ரெல ப்ப னர்.
1925 ஏப்ர ல் த ச்ச ய ல் ய காங் க ரஸ் ெசயற் வ ல்
எஸ்.இராமநாதன் ‘ேதச ய இயக் கத் த ல் பங் ெக க் ம் எந் த
அைமப் ம் தன் ைடய ெசயல் பா கள ல் சாத ேவ பா கள்
காட் டக் டா ’ என் ற தீ ர்மானத் ைதக் ெகாண் வந் தார். 26
உ ப்ப னர்கள் ெகாண்ட ெசயற் வ ல் ஏ ேபர் இந் தத்
தீ ர்மானத் ைத எத ர்த் வாக் கள த் தனர். இராஜாஜ ,
.எஸ்.எஸ்.இராஜன் , வ சயராகவாச்சார யார், வாம நாத
சாஸ்த ர , என் .எஸ்.வரதாச்சார ஆக ய ப ராமணர்கள் அைனவ ம்
தீ ர்மானத் ைத எத ர்த்தேபா தம ழ் நா காங் க ரஸ்
இயக் கத் த ற் ள் ைவதீ கம் தன் கத் ைத ெவள ப்பைடயாகக்
காட் க் ெகாண்ட ேபாலாய ற் . அதாவ , காந் த ய கள்
ன் ைவத் த ‘இந் சமயம் ’ (வ ணாச ரமத் தர்மம் ) சாத ய
அ க் கைளப் ேப ம் தந் த ரேம என் பதைன அ
உணர்த்த ய . ேதச ய இயக் கத் தார் ைகய ல் எ த் க் ெகாண்ட
அ த் த ‘க வ ’ தாழ் த் தப்பட் ேடார் ஆலய ைழ என் பதா ம் .
இதற் காக மத் த ய சட் டமன் றத் த ல் ச .எஸ்.ெரங் ைகயரால்
ெகாண் வரப்ப வதாகச் ெசால் லப்பட் ட மேசாதா 1949-
இல் தான் சட் டமாய ற் . ஆனால் , தாழ் த் தப்பட் டவர்கள ன்
தைலவராகத் ேதாந் ெத க் கப்பட் ட அம் ேபத் கர்
தாழ் த் தப்பட் டவர்கள ன் வாழ் க் ைகச் ச க் க க் ஆலய ைழ
தீ ர்வாகா என் பத ல் உ த யாக இ ந் தார். அப்ெபா ம் ட
ேதச ய இயக் கத் தைலவர்கள ல் பலர் ஆலய ைழவ ைன
ெவள ப்பைடயாகேவ எத ர்த்தனர். 1932-இல் ெசன் ைன
சட் டமன் றத் த ல் டாக் டர் த் ெலட் ம ெரட் ‘ேதவதாச
ைற ஒழ ப் த் ’ தீ ர்மானத் ைதக் ெகாண் வந் தேபா
காங் க ரஸ் தைலவர் சத் த ய ர்த்த ெவள ப்பைடயாகேவ
அதைன எத ர்த்தார். ேதவதாச வ ப்ப னர் ச லைரக் ெகாண்
ேதச ய இயக் கத் தார் ‘நாகபாசத் தார்’ சங் கம் என் ற அைமப்
ஒன் ற ைன உ வாக் க ‘ேதவதாச ைற ெதாடர ேவண் ெமன’
அற க் ைக வ டச் ெசய் தனர். இந் த எல் லா நடவ க் ைகக ம்
ைவதீ கம் , சனாதனம் , ன் ேனார் வழக் கம் என் ற ெபயர ல் இந்
மதம் சாத ய ேமல் கீ ழ் அ க் க ைனக் காப்பாற் ற க் ெகாள் ளப்
ேபாரா ய என் பதற் கான அைடயாளங் களா ம் . வ ணாச ரமம்
என் ற க த் த யைலக் காப்பாற் றப் ப ண்ைமயான
ந வனமாகேவ இந் மதம் ேகாய ைல ைவத் த ந் த .
1930-கள ல் கத் ேதா க் கக் க ற த் வம் ‘நாத் த க எத ர்ப் ’ என் ற
ெபயர ல் ைவதீ கத் த ன் ேமல் ‘ேநசம் ’ ெகாண் ந் த என் ப ம்
ஒ வரலாற் உண்ைமதான் . 1932-இல் லால் தா கா
தாழ் த் தப் பட் ேடார் - க ற த் தவர் மாநாட் ற் கத் ேதா க் க
ேமல் சாத ய னர் (ேவளாளர்கள் ) எத ர்ப் த் ெதர வ த் தனர். அந் த
மாநாட் ல் ெபர யார் கலந் ெகாண் ேபச னார் என் ப
ற ப்ப டத் தக் க . எனேவ, கத் ேதா க் க ேமல் சாத ய னர்
ெபர யார யக் கத் ைதத் தைட ெசய் ய ேவண் ெமனத் தீ ர்மானம்
ேபாட் டனர். 1960-கள ன் ப ற் ப த வைர கத் ேதா க் கக் கல் வ
ந வனங் கள ல் இந் த டன் சமஸ்க த ம் வ ப்பப்
பாடமாய ந் த .
நாட் வ தைலக் ப் ப ற ம் ைவதீ கம் களத் த ந்
வ லக வ டவ ல் ைல. இட ஒ க் கீட் க் ெகாள் ைகக் எத ர்ப் ,
தம ழ் வழ க் கல் வ க் எத ராக ஆங் க ல வழ க் கல் வ ைய
உயர்த்த ப் ப த் தல் , அைனத் சாத ய ன ம் அர்சச ் கராகலாம்
என் ற ெகாள் ைகைய எத ர்த்தல் , மாந ல அளவ ேல ம்
மதமாற் றத் தைடச் சட் டத் ைத ம் உய ர்பப் தைடச்
சட் டத் ைத ம் ெகாண் வ தல் என் றவா ைவதீ கத் த ன்
யற் ச கள் ெதாடர்ந் ெகாண் தான் இ க் க ன் றன. சனநாயக
சக் த கள ன் எத ர்பப
் னா ம் ச க மாற் றங் கள னா ம்
அவ் வப்ேபா ைவதீ கம் ச ச க் கல் கைளச் சந் த த் க்
ெகாண் ந் த என் ப உண்ைமதான் . ‘ஆகமக் கல் வ
பய ன் றால் அைனத் ச் சாத ய ன ம் அர்சச ் கராகலாம் ’ என்
ேகரள மாந ல அறந ைலயத் ைறக் எத ராக 2004-ஆம்
ஆண் உச்சநீத மன் றம் தீ ர்பப ் ள த் த ப்ப ற ப்ப டத் த ந் த
ந கழ் வா ம் . தம ழக அர உய ர்பப ் த் தைடச் சட் டத் ைத
ஓராண் ற் ள் த ம் பப் ெபற் க் ெகாண்ட மற் ெறா
ந கழ் வா ம் .
ஒட் ெமாத் தமாக இந் தச் சறய ல் ெசால் ல
வ வெதல் லாம் இ தான் . இந் மதம் என் ெறா மதேமா,
ெகாள் ைகேயா, ஒ தத் வேமா அந் த மதத் த ற் ெகன் தத் வ
ேலா க ைடயா . வடெமாழ ேவதத் த ைன மட் ம்
ஏற் க் ெகாண் சாத அ க் க ைனச் சர ந் வ டாமல் ேபண க்
ெகாண் தங் கள் சாத ேமலாண்ைமய ைனக் காப்பாற் ற க்
ெகாள் ளத் ப்பேத ைவதீ கமா ம் . க .ப .ஏழாம் ற் றண்
தல் தன ஒ தத் வ ம் ஆகமங் க ம் உைடய ைசவ,
ைவணவ மதங் கைள வ ங் க ச் ெசர த் க் ெகாண்
அரசத காரத் த ன் ைணேயா ைவதீ கம் தன் ைன மீ ண் ம்
ந ைலந த் த க் ெகாண் ள் ள . எ தா எ த் தான ேவதம் ,
ராணங் கள் , வடெமாழ மந் த ரங் கள் , அச் ஊடகங் கள் ,
ம ன் ன யல் ஊடகங் கள் ஆக யவற் ைற இதற் கான க வ களாகக்
காலந் ேதா ம் பயன் ப த் த க் ெகாண் ைவதீ கம் தன் ைன ம
உய ர்ப் ச் ெசய் ெகாள் க ன் ற . இ ேவ ேநற் ைறய வரலா ம்
இன் ைறய ந கழ் மா ம் .
 ைணந ன் ற ல் கள்
இராசமாண க் கனார். பல் லவர் வரலா கழக ெவள ய ,
மா. ெசன் ைன, 1968
ப்ப ரமண யன் . த .நா. பல் லவர் ெசப்ேப கள் ப்ப
தம ழ் வரலாற் க் கழக ெவள ய
க ரீன்ேவஸ் சாைல, ெசன் ைன, 1996
ராமக ஷ் ணன் . எஸ். இந் த யப் பண்பா ம் தம ழ ம்
மீ னாட் ச த் தக ந ைலயம் , ம ைர, 1971
David Larenzen The Kapalikas and Khalamukhas
Minakshi. C. Administration and social life under the
Pallavas, Madras University, Madras,1956
Sarma. I.K. The development of Early Saiva Art and
Architecture, Sandeep Prakasam, Delhi,1982
Suntharalingam. R. Politics and National awakening in south
India (1852-1891)
Association for Asian Studies Tueson,
Arizona
Viswanatham E.Sa. The political Career of E.V.Ramasami
Naicker, Ravi- Vasanthi publishers,
Madras-20, 1983.
 ேபசப்படாத ெசய் த க ம் ந கழ் க ம் ...
ச மயம் ற த் நண்பர் ந் தர் காள ேயா இப்ப ஓர்
உைரயாடல் ந கழ் த் த வாய் ப் க் க ைடத் தத ல் எனக்
மக ழ் ச்ச ேய. அவர வாச ப் த் தளம் ம க வ ர வான .
அதன் காரணமாகேவ இந் த உைரயாட ல் இ வைர
ேபசப்படாத ெசய் த க ம் ந கழ் க ம் ேபசப்பட் ள் ளன. தம ழ் ச்
ச கத் த ல் ஆழ ேவேரா க் க டக் ம் தாய் த் ெதய் வ உணர் கள்
ெமன் ைமயானைவ; ஆனால் , வ ைம வாய் ந் தைவ. சமயம்
(Religion) என் ற ெபா ள் உணர்த் ம் வாழ் வ யல் அைச கள்
எள ய தம ழ் மக் க டன் இைசந் ெசல் லாதைவ.
மக் கள் ெதாைகய ல் ெசம் பாத யான ெபண்மக் கள டத் த ல்
தம ழ் நாட் ல் மத அ ப்பைடவாதம் ெசல் ப யாகவ ல் ைல.
மர வழ வழ பாட் ெநற கள ன் - ற ப்பாகத் தாய் த் ெதய் வ
வழ பாட் ன் - ‘மற் றைத’ ந ராகர க் காத சனநாயகத் தன் ைமதான்
அதற் க் காரணமா ம் . இதன் மீ தான என் ைடய
நம் ப க் ைக ம் ஆழமானதா ம் .
தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ெநற கள் , சமயங் கள் ன் ன த் ம்
ஞான (அற ) ெநற யல் ல; அைவ ப ேரம (அன் ) ெநற களா ம் .
இந் த அ ப்பைடத் தன் ைமேய ஐேராப்ப ய அல் ல ேமற் லக
அள ேகால் கள் தம ழர் சமய வரலாற் ற ற் ப் ெபா ந் த
வரவ ல் ைல என் பதற் கான காரணமா ம் . அதனால் தான்
ேகா ரங் கேளா ம் ெபர ய மத ற் வர்கேளா ம் அர கள்
உ வாக் க ய ெதய் வங் கள் ச்சற் ப் ேபாக, நைடபாைதத்
தாய் த் ெதய் வங் கள் வாழ் ந் காட் க ன் றன.
இவற் ைற வ ர த் ப் ேப ம் வைகய ல் ர்ைமயான
வ னாக் கைள ன் ைவத் த நண்பர் ந் தர் காள க் என் நன் ற .
- ெதா.பரமச வன்
 ேகாட் பாட் ரீத யான ப ரச்ைனகள் ....
த ம ழ் நாட் ல் சமயம் பற் ற ய ச கவ யல் ஆய் கள்
இன் ம் ெதாடக் க ந ைலய ல் தான் உள் ளன. சமயத் த ன்
பர ணாமம் ற த் த வரலாற் ற யல் ஆய் கைளத் தாண் ய த ய
அ ைறகள் அண்ைமக் காலத் த ல் தான்
அற கமாக ள் ளன. ேம ம் , ேமேலார் சமயம் தவ ர்த்த கீ ேழார்
சமயம் , நாட் டார் சமயம் ஆக யன பற் ற ய ஆய் கள் கடந் த
இ ப ஆண் கள ல் தான் தீ வ ரமைடந் ள் ளன. நாட் டார்
வழக் காற் ற யல் , மா டவ யல் , வரலா , ெதால் யல் ,
கைலவரலா , சமய வரலா , சமய ஒப்பட் யல் , தத் வம் ,
இைறய யல் ேபான் ற பல ைறகைள ம் த வ ய பல் ைற
ஆய் வாகேவ இன வ ம் சமயம் பற் ற ய ஆய் கள் இ க் க
ம் . இத் தைகய பல் ைற ஆய் வற ெகாண்ட
லைமயாளரான ெதா.ப.- டன் உைரயாடக் க ைடத் த வாய் ப்
என் ேப என் ேற க க ேறன் .
தம ழ் நாட் ல் சமயம் பற் ற ய ேகாட் பாட் ரீத யான
ப ரச்ைனகள் பலவற் ைற இவ் ைரயாடல் எ ப் க ற .
இ வைர ேபசப்படாத ந் த பல ப த கைள இ
ெவள ச்சத் க் க் ெகாண் வ க ற . தம ழ் நாட் வரலாற் ற ன்
தல் கட் டமான சங் க காலம் ெதாடங் க ப் ப ன் ன ைடக் காலம்
வைர நடந் த பல் ேவ ந கழ் கைள வரலாற் ப் ப ன் னண ய ல்
ைவத் ம் ேகாட் பாட் அ ப்பைடய ல் கண் ம் வ ளக் க ச்
ெசால் க ற இவ் ைரயாடல் .
உைரயாட ன் ஒ சந் தர்பப
் த் த ல் ெப ங் ேகாய ல் கள்
பாழைட ம் நாள் ஒன் வ ம் என் க றார் ெதா.ப.
ேவேறதாக ம் ஒ வ வத் த ல் அன் ம் ப ற ம் டச் சமய
வாழ் ெதாட ம் என் பேத என் நம் ப க் ைக.
- ந் தர் காள
 ந் தர்-காள : கட ம் சமய ம் இல் லாத உலைகக்
கற் பைன ெசய் ய மா?
ெதா.ப. கட ள் என் ம் ெசால் ற க் ம் ெபா ள்
ேவ ; சமயம் என் ம் ெசால் ற க் ம் ெபா ள்
ேவ . ஆனால் , மன த நம் ப க் ைக இல் லாமல்
மன த ச கம் இயங் க மா என் ப தான்
உங் கள் ேகள் வ ய ன் ெபா ளாக இ க் க
ெமன் நான் ந ைனக் க ேறன் . அதற் க்
காரணெமன் ன? இயற் ைக என் ம் ேபராற் ற ன்
வ வைமக் கப் படாத ஒ ங் ைற அல் ல
ஒ ங் ைற இல் லாத வ ைமப் இைவ
ற த் த மன தன ன் வ யப் , ஈர்ப் , அச்சம் இந் த
ன் ம் கலந் த இடத் த ந் தான் ெதய் வ
நம் ப க் ைக என் ப ப றந் த . கட ள் என் ற ெசால்
ற க் ம் ெபா ள் ேவ . ெதய் வம் என் ற
ெசால் தான் சர யாக இ க் ம் .
ந் தர்-காள : இன் ெனா த ைசய ந் பார்த்தால் நவன
ச கவ யல் அற ஞரான எம ல் ர்க்கீம்
ச கம் தான் கட ள் என் க றார். தன மன தன் என் ற
எல் ைலையத் தாண் மன தர்கள் ஒன் கற
ேநரத் த ல் அவர்க ைடய ட் ணர்வ ன்
ப ம் பமாகத் தான் கட ள் என் பைத ம் ெதய் வம்
என் பைத ம் ச கம் பார்த் ள் ள . எல் லாச்
ச தாயங் கள ம் தன ப்பட் ட மன தன் ஒ வன ன்
மன க் ள் நடக் க ன் ற வ ஷயம் என் பைதத்
தாண் , தன மன தன ன் ஓர்ைம தாண் , ஒ
ட் டாக மக் கள் இைண ம் ேநரத் த ல்
ெவள ப்ப ம் ஒன் றாகத் தான் ‘கட ள் ’ என் ப
இ ந் ள் ள . அவ் வா இ க் ம் ேபா கட ள்
 இல் லாமல் ேபாவ என் ப ச கேம
இல் லாமல் ேபாவ மாத ர தான் . ேமற் கத் த ய
நா கள ல் 17ஆம் ற் றாண் ற் ப் பற
நடந் ள் ள அற மயமாதல் வ ைளவாக கட ள்
ைலக் த் தள் ளப்பட் க் ‘கட ள் இறந்
ேபாய் வ ட் டார்’ என் றப்ப ம் அள க் க்
கட ள் என் ற க த் தாக் கம் இல் லாமல்
ேபாய் வ ட் ட . அதனால் ச கம் என் ப ம்
இல் லாமல் ேபாய் வ ட் ட . இதன் காரணமாக
மன தர்கள் சறய அ க் களாக, தன த் தன
அ க் களாக மாற வ க றார்கள் . ட்
அைடயாளம் என் ப ச ைதந் வ க ற . இம்
மாத ர யான ஒ ந கழ் நம் நாட் ல் நடக் க
வாய் ப் ள் ளதா? ெபர யார் இைதத் தான்
ந ைனத் தாரா? ெபர யார் கண்ட கட ளற் ற உல
என் ப இ தானா? ெபர யாைரப் ெபா த் தவைர
அவர் கண்ட ேதசம் என் ப எந் தவ தமான ஆத
அைடயாள ம ன் ற உள் ள . அவ ைடய ேதசம்
ெமாழ ையேயா, சமயத் ைதேயா, பண்பாட் ைடேயா
அ ப்பைடயாகக் ெகாண் க் கவ ல் ைல.
இவ் வாறாக, ெபர யார் கன கண்ட கட ளற் ற
ேதசேமா அல் ல ேமற் கத் த ய நா கள ல் உ வாக
வந் ள் ள கட ைளச் சாக த் வ ட் ட அல் ல
கட ைள ஓரத் க் த் தள் ள வ ட் ட ச கேமா
தம ழ் ச் ழ ல் ஏற் பட வாய் ப் உள் ளதா? அப்ப
ந கழ வாய் ப் இ ந் தால் அ நல் ல தானா?
ெதா.ப. ‘தன மன த ஓர்ைம’ என் ற ெசால் ைல நீங் கள்
Self என் ம் ெபா ள ல் பயன் ப த் த னீரக
் ள் .
மன தன் ட் வாழ் க் ைக ைடய ம கம் தான் .
ட் வாழ் க் ைகய ந் ப ர ந் சமயங் கள்
உ வாக ன் றேபா தான் தன மன த ஓர்ைம
வ க ற . ‘‘நான் யார்? என் உள் ளமார்? என் ைன
யாரற வார்?’’ என மாண க் கவாசகர் பா ம் ேபா Self
என் பதன் வ வத் ைத ம் பார்க்க ேறாம் .
உய ர்க க் இைடய லான இைய , மன த
உய ர்க க் இைடய லான இைய என் ம்
இரண் வ ஷயங் கள் உள் ளன. எல் லா
உய ர்க க் ம் இைடய லான உற என்
ெசால் ம் ேபா ச்ச ய னங் கள் உட் பட உய ர்கள்
அைனத் த ற் ம் இைய கள் உள் ளன.
ஆட் காட் க் வ என் ெறா வ உள் ள .
மரத் த ன் உச்சாண க் ெகாம் ப ல் தான் அ
உட் கா ம் . இரண் கா ம் ைக ம் உைடய ஒேர
ம கம் மன தன் தான் . யாைன தவ ர, நான்
கால் களால் நடக் கக் ய ம கங் கள் மத் த ய ல்
இரண் கால் களால் நடந் வரக் ய ம கமான
மன தைனப் பார்த் உய ர னங் கள்
அச்சப்ப க ன் றன. அைதப் பார்த் ஆட் காட் க்
வ சத் தம க ன் ற . ஆட் காட் க் வ ய ன்
சத் தத் ைதக் ேகட் மற் ற உய ர னங் கள் ,
அஞ் சத் தக் க உய ர னம் வ வைத அற ந் தங் கள்
இ ப்ப டங் க க் த் த ம் ப வ க ன் றன.
இ ேபால ஓர ன உய ர்க க் இைடய ம்
இைய உண் . ஜ ம் கார்ெபட் , காட் ல்
நைடெபற் ற சம் பவம் ஒன் ைற வ வர க் க றார். 100,
150 மீ ட்டர் ற் றளவ ல் காட் ெட ைமகள் ேமய் ந்
ெகாண் க் க ன் றன. அந் தக் ட் டத் த ல்
ஒன் வந் வ க ற . உடேன எ ைமகள்
ையச் ற் ற வட் டமைமத் த் தங் கள்
தைலையத் தாழ் த் த க் ெகாள் க ன் றன. ஒ ேவ
 அப்ேபா உ வாக் கப்ப க ற . அதாவ
தைலையத் தாழ் த் த அங் ெகாம் ப னால்
வட் டவ வ ேவ உ வாக வ க ற . ந வ ல்
மாட் க் ெகாண்ட எந் த எ ைமைய ம்
ெகால் ல யா . ஏெனன ல் , அ பாய் ந்
க த் ைதப் ப த் க் ெகால் ம் ேபா , ய ன்
வய ேறா தைலேயா இன் ெனா எ ைமய ன்
ெகாம் ப ல் பட் க் க ழ ப ம் . அைரமண ேநரம்
ற் ற ச் ற் ற வ க ற . எ ைமகள் வட் டத் ைத
வ டவ ல் ைல. ப ன் வாங் க வ க ற . இ
உண்ைமய ல் நடந் த சம் பவம் .
எ ைமக க் இைதக் கற் க் ெகா த் த யார்?
த னந் ேதா ம் ையப் பார்த் த் த னந் ேதா ம்
ெகாம் ப னால் ஆன ேவ ைய எ ைமகள்
அைமத் தனவா? இல் ைல. பல் லாய ரக் கணக் கான
ஆண் கள் பர ணாமத் த ல் உய ர் சார்ந்த அச்சம்
இ ேபான் ற உத் த கைள உ வாக் க க்
ெகா த் ள் ள . இ ஓர ன உய ர்க க்
இைடேய உள் ள இைய .
ந் தர்-காள : எம ல் ர்க்கீம் , ஆத ச கங் கள ல் மன தர்க க்
இைடேயயான இைய என் ப யாத் த ரீக
வ வ லான ஒன் ற ைண என் க றார். மன தன்
ப ப்ப யாக அற மயமாக வரவர தன மன த
ந ைலக் த் தள் ளப்ப க றான் . இைத எம ல்
ர்க்கீம் பர ணாம வளர்சச ் என் க றார். அவ ைடய
காலத் த ய ச க அற வ யல் என் ப பர ணாம
வளர்சச ் ைய அ ப்பைடயாகச் ெகாண்ட .
அதனால் , அவர் தன மன த ந ைலக் வ வைத
அற மயமாதலாகக் கா க ன் றார். இப்ேபா
மீ ண் ம் என் ேகள் வ க் வ க ேறன் . ஐேராப்ப யச்
 ச கங் கள ல் ஏற் பட் டைதப் ேபான் தம ழ் ச்
ழ ல் அற மயமாதல் ஏற் பட் க் கட ள்
ைலக் த் தள் ளப்ப வ நடக் மா? அப்ப
நடப்ப வ ம் பத் தக் கதா?
ெதா.ப. மன த ம் ம கமாகேவ இ ந் தான்
மன தனாக மாற ள் ளான் . மன தன்
இயற் ைகய டம ந் கற் க் ெகாண்ட வ ஷயங் கள்
ந ைறய. அ க் க ற க வ , த் த க் க ழ க் க ற க வ ,
ெவட் க ற க வ இம் ன் வைகயான
க வ கைள ம் ெதால் மன தன் தன் பல்
வர ைசய ந் கற் க் ெகாண்டான் என்
மா டவ யலாளர்கள் வார்கள் . கைடவாய் ப்பல் ,
த் த க் க ழ க் க ன் ற பல் , ெவட் ப்பல் இம் ன்
பற் கைள அ ப்பைடயாக ைவத் த் தான்
ேமற் கண்ட க வ கைள உ வாக் க னான் . இ
மட் மல் ல.
‘‘உள் ர்க் ரீஇ ள் நைடச் ேசவல்
ல் த ர் ேபைடக் ஈன் இல் இைழய யர்
க ம் ப ன் ெவண் க் ெகா ம் நாட’’
இப்ப ெயா பாடல் சங் க இலக் க யத் த ல்
இ க் க ற . அதாவ தன் ைடய ெபண் வ
ட் ைடய டப்ேபாக ற என் பைதத் ெதர ந்
ெகாண்ட ஆண் வ இரட் ைடயைறகைளக்
ெகாண்ட ட் ைடக் கட் க ற . ெதாடக் கக் கால
மன த வாழ் வ டங் கள் எல் லாம் ைகக க்
அ த் தாற் ேபால ஒற் ைறயைறகள் தான் . ெதாடக் கக்
காலத் ெதய் வங் க க் ெகல் லாம் ஒற் ைறயைறக்
ேகாய ல் கள் தான் இ ந் தன. வ கட் வதற்
ன் னால் ைககள ல் தங் க ய ந் த மன தன்
இைதெயல் லாம் பார்த் ப் பார்த் த் தான் அற ந்
ெகாள் க றான் . மன தன் இயற் ைகய டம ந்
ந ைறய வ ஷயங் கைளக் கற் க் ெகாண்ட ப ற ,
மன த லத் த ன் ம க ம் ப ற் கால
வரலாற் ற ல் தான் ‘கட ள் ’ என் ம் வ ஷயேம
வ கற . அ ட த ல் மன தைனப்ேபாலக்
கட ைள ஆக் தல் என் ப க ைடயா .
சங் க இலக் க யத் த ல் பழ த ர்சே ் சாைலய ல்
கன் அ ள் ெசய் வைதப் பற் ற வ ம் . கன்
ேநர ல் ேதான் ற அ ள் ெசய் யவ ல் ைல. காட் ல்
ெப மைழ வ கற ; வாைழ மரங் கள்
சாய் க ன் றன; ேதனைடகள் சர க ன் றன, எல் லா
உய ர னங் க ம் ஓ ஒள க ன் றன. அப்ப மைழ
ெபய் ம் ேபா எ க ன் ற ஆரவாரம் தான் கன் .
கன் வந் வ ட் டான் என் பதற் அ
அைடயாளம் . நாட் டார் மரப ல் இ தான் .
கட க் உ வம் ெகா ப்ப என் ப மன த ல
வரலாற் ற ன் ப ற் காலத் த ல் ஏற் பட் ட . ராதன
ச கத் த ல் தன மன த-கட ள் உறேவ க ைடயா .
அர உ வாக் கம் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாக
ந க ம் ேபா தான் மன தர்க க் இைடேயயான
சமத் தன் ைம ைலந் , ெபா என் ப மாற
வர ைசப்ப த் தல் நடக் க ற . எல் லா
மன தர்க ம் சமமல் ல என் ம் ேபா தான் அர
உ வாக் கம் நடக் க ற . இ தான் அர
உ வாக் கத் த ன் அ ப்பைட.
‘‘ெபா ேநாக் கான் ேவந் தன் வர ைசயா ேநாக் க ன்
அ ேநாக் க வாழ் வார் பலர்‘‘
என் ப த க் றள் . மன தைன வர ைசப்ப த் ம்
 இந் த ைற ப ற உய ர னங் கள ல் இல் லாத . அர
உ வாக் கத் ைத மனத ல் ைவத் க் ெகாண் தான்
சமய உ வாக் கத் ைதப் பார்க்க ேவண் ம் . ெதய் வ
நம் ப க் ைக என் ப ேவ ; அர உ வாக் கத் டன்
ப றந் த மதங் கள் என் பன ற் ற ம் ேவறானைவ.
ந் தர்-காள : ராதனப் ெபா ைடைமச் ச கங் கள ல் , ட்
வாழ் க் ைக இ ந் த ஆத ச கங் கள ல் சமயம்
என் ப மன தர்கள ன் ட் அைடயாளமாக
இ ந் த என் பைதப் பற் ற ய ப ரச்ைன இல் ைல.
அம் மாத ர யான ட் அைடயாளம் என் ப
நவனகாலத் த ல் எவ் வா சர யாக இ க் ம்
என் பேத ப ரச்ைன. உதாரணமாக
ஒற் ைறத் தன் ைம ைடய இந் மதம் அல் ல
ஏேதாெவா மதம் , பன் ைமத் தன் ைம இல் லாத
அல் ல ெதாடர்சச் ய ன் ைமைய ம த் ஒேர
ேநர்க்ேகாட் ல் அைமந் த, ஒற் ைறப் பர மாணம்
ெகாண்ட மதம் நவன காலத் த ல் ச க் கலான
வ ஷயம் . ேமற் கத் த ய நா கள ல் சமயத் ைத
ம ப்பதற் இைவெயல் லாம் காரணம் . ட்
அைடயாளம் ச ல ேநரங் கள ல் மன த வ ேராதமான
பாச சத் தனமான ெசயற் பா க க் ச்
ச தாயத் ைத இட் ச் ெசல் க ற .
ெதா.ப. ட் அைடயாளம் என் ப பாச சத் த ற்
இட் ச்ெசல் ம் என் ப எவ் வா ?
ந் தர்-காள : உதாரணமாக ெஜர்மன ய ல் தமக் க க்
எத ராக ெஜர்மான யர்கள் மத அ ப்பைடய ம்
இன அ ப்பைடய ம் த ரட் டப்பட் டைதப்
பார்த்ேதாம் . இஸ்ேர ம் , இலங் ைகய ம்
மக் கள் மத அ ப்பைடய ல் த ரட் டப்ப க ன் றனர்.
 ராதன ச கங் கள ல் சமயம் ட்
அைடயாளமாக, ச கத் த ன் ப ம் பமாக இ ந் த .
ஆனால் , இன் அந் தக் ட் அைடயாளேம
ப ரச்ைனக் ர யதாக ஆக வ க றேத. அதைன
நீங் கள் எப்ப ப் பார்க்க ன் றீ ரக
் ள் ?
ெதா.ப. அதாவ ஒற் ைறத் தன் ைம, பாச சம் ,
பன் கப்பட் ட தன் ைம அழ வ என் பன ேபான் ற
அச்சங் கள் எல் லாம் ப த் த, நகர்ப் றம் சார்ந்த,
எ த் மர சார்ந்தவர்க க் மட் ேம
ஏற் பட் ள் ளன. என் வட் ல் ஒ ெநல் மரம்
இ ந் த , ெவட் வ ட் ேடாம் . ன் மாதம் கழ த் ப்
பார்த்தால் அதன் ேவர ந் மீ ண் ம் ள ர்த்
எ கற . அதாவ , ேவர் கீ ேழ உய ேரா
இ ந் த க் க ற . நான் ெசன் ைன நகரத் த ற் ள்
ற் க் ம் ேமலான அம் மன் ேகாய ல் கைளப்
பார்க்க ன் ேறன் . ண்டகக் கண்ண யம் மன் ,
பட் டாளத் தம் மன் , ெபர ய பாைளயத் தம் மன் எனக்
ற க் ெகாண்ேட ேபாகலாம் . இந் த நகரத் த ல் தான்
மய லாப் ம் , த வல் க் ேகண ம் உள் ளன.
சாந் ேதாம் சர்ச ் இந் த நகரத் த ல் தான் உள் ள .
ஆனால் , ற் க் ம் ேமற் பட் ட அம் மன்
ேகாய ல் கள் இன் ன ம் இ க் க ன் றன. அம் மன்
ேகாய ல் கைள வழ ப க றவர்கள் தான்
எண்ண க் ைகய ல் ெப த் தவர்கள் என் ப ெராம் ப
க் க யம் . இவர்க க் இந் தக் கவைலகள் எ ம்
க ைடயா .
ந் தர்-காள : நீங் கள் ெசால் வ சர தான் . இந் த யச்
ச தாயத் த ல் எப்ேபா ம் ைமயத் ைத ேநாக் க
இ க் க ற சக் த ெசயல் ப க ற அேத ேநரத் த ல்
வ ள ம் ைப ேநாக் க இ க் க ற சக் த ம் உண் .
 ஒன் றாக எல் லாவற் ைற ம் மாற் ற, ஒற் ைறத்
தன் ைமக் ள் ெகாண் வர யற் ச க் ம் ேநரத் த ல் ,
பன் கமாக் ம் சக் த ம் மாற மாற ச்
ெசயல் பட் க் ெகாண் க் க ற . பார்பப ் னர்கைளப்
ெபா த் தவைர இங் ள் ள எல் லாம் ஒ ள் ள ய ல்
இைணந் வ ட ேவண் ம் என் க க றார்கேள
ஒழ ய, சாத அ ப்பைடய ல் பக் கத் த ல் இன் ன ம்
ெந ங் கவ ட ம க் க றார்கள் . இ ந் தா ம் ஏேதா
ஒ வ தத் த ல் பன் ைமத் தன் ைம காப்பாற் றப்பட் ேட
வந் த க் க ற . இ தான் இந் த யச் ச கத் ைதக்
காப்பாற் ற க் ெகாண் வ க ற . ஆனால் ,
உலகத் த ல் ேவ நா கள ன் அ பவங் கைள ம்
நாம் ர்ந் ேநாக் க ேவண் ம் . நம ழ ம்
சமணத் த ல் இயக் க வழ பாட் ைட ம் இஸ்லாத் த ல்
தர்கா வழ பாட் ைட ம் நீக் க ேவண் ம் என் பன
ேபான் ற ேபாக் கள் ேதான் ற ள் ளைதக் கவன க் க
ேவண் ம் .
ெதா.ப. ஐேராப்ப ய நா கள ன் அ பவத் ைதப்
ெபா த் தவைர ட் அைடயாளம் என் ப
ப ரச்ைனக் ர ய ஒன் றாக இ ந் த என் பைத
ஒத் க் ெகாள் க ேறன் . ஆனால் , அேத அள ேகாைல
ெதற் காச ய நா கள ல் ஒன் றான இந் த யச்
ச கத் த ற் ப் ெபா த் த ப் பார்க்க யா .
ெதாழ ற் ரட் ச க் ப் ப ன் னால் இயற் ைகேயா
உள் ள உறைவ ஐேராப்ப யச் ச கம் ெகாஞ் சம்
ெகாஞ் சமாக அ த் க் ெகாண் வந் த க் க ற .
நம் நாட் ல் ேராட் டன் ெச கள் இல் லாத ஊேர
க ைடயா . ேராட் டன் ெவள நாட் ந் வந் த
தாவரம் . இந் த மண்ண ேல இ க் க ற எல் லாத்
தாவரங் கள ன் ம ந் வப்பய ம் நமக் த்
ெதர ம் . ேராட் டன் ஓர் அழகான தாவரம் என்
நாம் ெசால் வெதல் லாம் ம த் வப் பயன்
ெதர யாததால் தான் . ம த் வப்பயன் இல் லாத
தாவரம் உலக ல் எங் ம் இ க் க யா .
ேராட் டன் ெச கள் ப றந் த மண்ண ேல அதற்
ஒ ம த் வப் பயன் இ ந் த க் க ேவண் ம் .
ஐேராப்ப யர்கள் இயற் ைக டனான உறைவ
அ த் க் ெகாண்டேபா மன தன ன் மீ இ ந் த
நம் ப க் ைகையக் க வ கள ன் மீ , க வ கள ன்
ஆற் ற ன் மீ ைவத் தேபா தங் கள் ேவர்கைள
இழந் தார்கள் . ேவர்கைள இழந் தவர்கள டம் தான்
ரம் அத கமாக இ க் ம் . ஓர் அைறக் ள்
மன தர்கைள அைடத் ப்ேபாட் வ ஷப் ைகையச்
ெச த் வ ேபான் ற ரங் கள் ஐேராப்பாவ ல்
நடந் தன. தற் ெகாைல, தாய் க் ெகாைல,
ழந் ைதக் ெகாைல, தந் ைதக் ெகாைல, இனப்
ப ெகாைல த ய உய ைர எ ப்ப பற் ற ய
பல் ேவ ெசாற் கைள ஆங் க லத் த ல் பார்க்கலாம் .
இந் தச் ெசாற் கைளத் தம ழ ல் மட் மல் ல, உலக ல்
ேவ பல ெமாழ ய ம் ெமாழ ெபயர்க்க யா .
ஏெனன் றால் , ேவர்கைள இழந் ததனாேல
ஐேராப்ப யர்கள் ெபற் ற ரம் அைவ. ேவர்கைள
இழந் ததற் கான காரணம் எ ெவன் றால் எைத ம்
த் த ரப்ப த் த ப் பார்க் ம் அற தான் .
ஆனால் , ஐேராப்பாவ ல் நவனத் வம் வ ம் ேபா
ேவர்கைள, மரைப ம த ப்ப என் ப தான்
மன த தந் த ரம் என் ஏன் ெசய் தார்கள்
என் றால் ஒ வ தத் த ல் மர என் ப தைடயாக
இ ந் த . கத் ேதா க் க மதத் த ன் ரமான
தைளகைள அ த் ெதற ந் த ப ன் தான் சீ ரத ் த் தக்
க ற த் வம் வந் த . அைத ம் தாண் மதத் ைதேய
ம த க் க ேவண் ய கட் டாயத் த ற் ஐேராப்ப யச்
ச கம் நகர்ந்த . ஐேராப்பாவ ல் ந லவ ய
ைமயான நவனத் வம் நம் நாட் ற்
வரவ ல் ைல. காலன யக் காலத் த ல் வந் த
நவனத் வம் நம் நாட் ற் ைமயாக
வரவ ல் ைல. ஆனா ம் ட நம் ம ைடேய இ ந் த
கட் கைள அ ப்பதற் க் காலன யக் காலத் த ல்
வந் த நவனத் வம் நமக் உதவ யாக
இ ந் ள் ள . இைத ம க் க யா .
நவனத் வத் த ல் இ க் ம் ப ரச்ைனைள ம்
பாரம் பர யத் த ல் இ க் கக் ய சமயம் சார்ந்த
ப ரச்ைனகைள ம் எவ் வா சமன் ெசய் பார்க்கப்
ேபாக ன் ேறாம் ? க் க ஒ ட் அைடயாளம் ,
தன மன த ச ந் தைனகைளெயல் லாம் கடந் த
சாராம் சமான, அ வமான ட் அைடயாளம்
என் ப ம் பைழய பாண ய ல் இன ேமல் இ க் க
யா . ஐேராப்ப ய மன தன் அைடந் ள் ள
தன மன தந ைல, க் க க் க பரல்
ர்ஷ்வா சப்ெஜக் வ ட் நமக் ஏற் ைடயதாக
இ க் கா . இந் த இரண் க் ம் இைடய ல்
எந் தவ தமான சமன் ந ைலைய ஏற் ப த் தப்
ேபாக ன் ேறாம் ? ட் அைடயாள ம் ேவண் ம் ;
அேத ேநரத் த ல் அ தன மன தன ன் ெசய க் கம் ,
ைனப் , யல் இதற் ெகல் லாம்
இடந் தரக் யதாக ம் இ க் க ேவண் ம் .
அ ஸ் நந் த வ ேபால இைதெயல் லாம்
ெசய் பார்பப
் தற் ர ய இடமாக இந் த யா
இ க் க ற . ஐேராப்பாவ ல் பைழயவற் ற ன்
எச்சங் கைள ெயல் லாம் ேத ப் பார்த்தால் ட
 க ைடக் கா . நம் ைடய ட்
அைடயாளத் த ற் ம் நவனத் வத் த ன் லம்
க ைடத் த தந் த ரத் த ற் ம் இைடய ல் எவ் வ தமான
சமன் ந ைலைய ஏற் ப த் தப் ேபாக ன் ேறாம் ? ட்
அைடயாளத் த ற் ள் தன மன த ைன ,
ெசய க் கம் இவற் ைறக் காண்ப ம கப்ெபர ய
சவாலாக இ க் க ற அல் லவா?
ெதா.ப. நவனம் , நவனத் வம் என் ற ெபயரால் நாம்
ேப க ற எல் லா வ ஷயங் கைள ம் அத காரக்
கட் மானத் ைத ேநர யாகேவா எத ர்மைறயாகேவா
நம் மனத் த ல் இ த் த ைவத் க் ெகாண்
ேப க ேறாம் . எ த் என் ப அத காரம் சார்ந்த
அைடயாளம் . ப ரமாண்டம் என் ப ஓர்
அைடயாளம் . இயற் ைகய ம் ப ரமாண்டங் கள்
உண் . அைடயா ஆலமரம் இயற் ைகய ல்
ப ரமாண்டமான . மற் றவற் ற ன் இ ப்ைப
ந ராகர க் கக் ய ப ரமாண்டம் இயற் ைகய ல்
க ைடயா . அந் தப் ப ரமாண்டத் த ல் நம் ைடய
ப ரமாண்டத் ைதவ டப் பயன் தரக் ய
வ ஷயங் கள் உண் . ஆலமரத் த ன் அ ய ல்
இ க் ம் அதன் ேவர்க க் க ைடய ல் பாம் கள்
வச க் ம் . அதன் ேமற் ப த ஆய ரம் பறைவகள ன்
வாழ் வ டம் . ஆனால் , ஓர் அரண்மைன அப்ப யல் ல.
மன தன் ஆக் க ய ப ரமாண்டம் என் பேத அத காரம்
சார்ந்த வ ஷயம் . அத காரம் என் ப
ப ரமாண்டங் கைள உ வாக் க ற .
இந் தப் ப ரமாண்டங் கள் எல் லாம் அ த் த உய ர ன்
இ ப்ைப ம் வாழ் ைவ ம் ேகள் வ க்
உள் ளாக் க ன் றன. எனேவ, இதற் ஓர்
எல் ைல ண் . அந் தக் ெகாத ந ைலைய நாம்
 எட் டவ ல் ைல. ெகாத ந ைலைய உணர்ந்த
ெபர்ட்ரண்ட் ரஸ்ஸல் , ‘‘இந் த நவன உலகத் த ேல
அைமத என் ப சாத் த யமானதா? மக ழ் ச்ச என் ப
சாத் த யமானதா?’’ என் ேகட் டார். காந் த
இன் ெனா வைகய ல் ‘‘க ராமத் த ற் த்
த ம் ங் கள் ’’ என் பைத ன் ைவத் தார். ஆனால் ,
மரப ன் ைமகேளா ன் ைவத் தார். நம் மரப ன்
ைமகைள நாம் எத ர்க்க ன் ேறாம் .
ந் தர்-காள : அவ ைடய ‘இந் த ய யராஜ் ஜ யம் ’ என் ம்
த் தகம் நவனத் வத் த ன் மீ தான தீ வ ர
வ மர்சனத் த ற் நல் ல சாட் ச யாக இன் வைர
உள் ள .
ெதா.ப. இப்ேபா நாம் இயற் ைக ேவளாண்ைமைய
எ த் க் ெகாள் ேவாம் . மசான க் காேகா என் ம்
ஜப்பான ய அற ஞர ன் இயற் ைக ேவளாண்
ைறகைளப் பார்க்க ேறாம் . இயற் ைக என்
ெசால் வ இலட் சக் கணக் கான ஆண் களாகப்
பர ணாமத் த ல் வந் த வ ஷயம் . அைத
எ வைரக் ம் உங் களால் ந ராகர க் க ம் ? 150
நாள் ெநல் வ த் நம் ம ைடேய இ ந் த . அ
ேநாய் தாங் ம் சக் த ைடய வ த் . நவனம்
என் ம் ெபயர ல் அதன் ஆ ைளக்
ைறத் க் ெகாண்ேட வந் தார்கள் . இந் த யாவ ல்
பஞ் சம் வந் மக் கள் ம ந் வ வார்கள் எனக்
ற க் ெகாண் ஐ.ஆர்.8 என் ம் 90 நாள்
ெநல் வ ைதையக் ெகாண் வந் தார்கள் . இந் த 90
நாள் வ ைதையக் ெகாண் வரக் காரணேம
ஞ் ைசத் தாவரத் த ன் பயன் பாட் ைடக் ைறத் ,
ேகவலமாக மத ப்ப ட் , இல் லாமல்
ஆக் வதற் த் தான் . இதனால் அர ச ய ன் ேதைவ
அத கமாக ய . இந் த ய மக் கள் த ெரன்
அத கமாகச் சாப்ப ட ஆரம் ப த் வ டவ ல் ைல.
ஞ் ைசத் தான யங் கள ன் பயன் பாட் ைடக்
ைறத் ததால் தான் அர ச ய ன் பயன் பா
அத கமாக ய . அதனால் ஐ.ஆர்.8-ஐக் ெகாண்
வந் தார்கள் .
இங் நான் ஒ ேகள் வ எ ப் க ேறன் .
பா ட் கள் க க் ெகாள் ம் காலத் ைதக் ைறக் க
மா? ஏெனன் றால் , ேகா க் கணக் கான
ஆண் களாக ந கழ் ந் த பர ணாமம் அ . அதனால்
எைத ம் அவநம் ப க் ைகேயா பார்க்க ேவண்டாம் .
ெகாத ந ைல எட் ய டன் எல் லாம் மாறத் தான்
ெசய் ம் . இப்ேபா ஐேராப்ப யச் ச கம்
மாற வ க றல் லவா? அெமர க் காவ ல் , இப்ேபா
கைடவத க் ப் ேபா ம் ேபா ண ப்ைபையப்
ப த் க் ெகாண் ேபாக றார்கள் .
நவனத் வம் என் பேத லதனம் சார்ந்த, அத காரம்
சார்ந்த, ப ரமாண்டம் சார்ந்த வ ஷயம் . எனேவ,
இதற் ஓர் எல் ைல கட் டாயம் வந் ேததான் தீ ம் .
ேவெறான் ம் ேவண்டாம் : ‘பா த் தீன் கப்’
வ ம் ேபாேத மரப ன் ைமகேளா தான் வந்
ேசர்ந்த . ‘ ஸ் அண்ட் த் ேரா கப்’ என் ப வட
நாட் க் காரன் கண் ப ப் . இங் ள் ளவர்கள ன்
கண் ப ப்பல் ல. ெபர யார் ப றந் த மண்ண ேல
‘ ஸ் அண்ட் த் ேரா கப்’ைபக் கண் ப த் த க் க
யா . ஏெனன் றால் , ேமல் சாத க் காரன் கீ ழ் ச்
சாத க் காரன் டம் பளர ல் க் கக் டா என்
வடஇந் த யாவ ல் மண் வைளகள் ைவத் த ப்பைத
நம் கண்ணாேலேய பார்த்த க் க ன் ேறாம் . இதற்
என் ன அர்த்தம் ? ேமல் சாத க் கார ம் கீ ழ் ச்
சாத க் கார ம் ஒேர கலத் த ல் உண்ணக் டா
என் ப தான் .
இதற் ஒ மாற் ைறக் கண் ப க் க றான் அவன் .
ஒர ரண் ஆண் கள ல் மண் வைளகள்
காணாமல் ேபாய் வ க ன் றன. ‘ ஸ் அண்ட் த் ேரா
கப்’ைபக் ெகாண் வ க றார்கள் . நான் இப்ேபா
கைடகள ல் ‘ ஸ் அண்ட் த் ேரா கப்’ைப ேவண்டாம்
என் ற வ க ேறன் . கண்ணா டம் பளர ல் தான்
ேகட் ேபன் . கைடக் கார க் ப் ர யவ ல் ைல.
இப்ேபா ேபப்பர் கப், க ப்பட் ைடய ல் ெசய் த
கப் கள் வந் தவ ட் டன. ஆக நவனத் வத் தால்
ெபர ம் பாத க் கப்ப வ ட் ேடாம் என் ற உணர் ம்
நமக் ஏற் பட் வ ட் ட . இைதவ ட நல் ல
எ த் க் காட் ஓம ேயாபத ம த் வ ைறய ன்
பரவல் . அேலாபத ம த் வ ைறய ல்
இ க் கக் ய ரண்டைல உள் ளார்ந்த
உணர்சச ் ேயா அ கய ஓம ேயாபத .
ஏெனன் றால் , அ உடல் சார்ந்த வ ஷயம் . தன்
உடம் சார்ந்த வ ஷயம் என் பதால்
மன தர்க க் ள் அசாதாரண வ ழ ப் உணர்
வந் வ ட் ட .
ெகண்டக ச க் கன ல் 10 வ க் கா நஞ்
இ க் க ற என் ெதர ந் த டேன அந் தப் ெபர ய
ந வனம் ஒ மாதத் த ற் ள் ளாகேவ
ேதாற் ப்ேபாய் வ ட் ட . ஏெனன் றால் , மன தன்
உடல் சார்ந்த வ ஷயம் என் பதால் ரண்ட க்
எத ராகத் ெதள வாக இ க் க றான் . அ மாத ர நான்
நம் ப க் ைகேயா இ க் க ன் ேறன் . நவனத் வத் த ன்
ன் பங் கைள அ பவ த் த ப ற அத ந்
ஐேராப்ப யச் ச கம் எப்ப ப் ப ன் வாங் க யேதா
அதற் ன் ேப அ ேபான் நா ம் ப ன் வாங் க
வ ேவாம் என் ப என் நம் ப க் ைக.
அத காரம் , ப ரமாண்டம் , நகர்ப் றம்
இைவெயல் லாம் மதம் சார்ந்த வ ஷயங் க ம் ட.
ப ரமாண்டம் என் பேத இங் மதத் த ன்
ெவள ப்பா தான் . அத கார ம் மத ம்
நாணயத் த ன் இ பக் கங் கைளப் ேபாலப் ப ர க் க
யாதைவ. ெதய் வ நம் ப க் ைக என் ப ேவ ;
மதம் என் ப ேவ ; ெதய் வ நம் ப க் ைக என் ப
அத கார ைமயமாக உ வா ம் ேபா எப்ப மதம்
வ க றேதா அப்ேபா தான் அர ம் வ க ற .
நம் ெபண்கள் எப்ேபா ம் சனநாயக உணர்
ம க் கவர்கள் . ேப ந் த ல் ேபா ம் ேபா ஒ
ழந் ைத ச ர த் வ ட் டால் நம் ெபண்கள்
ழந் ைதைய வாங் க த் தம் ம ய ல் ைவத் க்
ெகாளவார்கள் . ழந் ைதகள ன் சாத , மதம்
எைத ம் பார்பப ் த ல் ைல. ெபண் ெதய் வங் கள்
இன் ம் ஆ தம் ஏந் த த் தான் இ க் க றார்கள் .
அம் மன் ேகாய ல் கைளப் பார்க் ம் ேபா ஏற் ப ம்
மக ழ் ச்ச எனக் க் கபா வரர் ேகாய ைலேயா,
பார்த்தசாரத ப் ெப மாள் ேகாய ைலேயா
பார்க் ம் ேபா ஏற் ப வத ல் ைல. ஏெனன் றால் ,
அம் மன் ேகாய ல் கள ல் தான் உய ர்க க்
இைடேயயான ஒத் த ைச இ க் க ற . இ
ெப ம் பா ம் ெபண்களால் காப்பாற் றப்பட்
வ க ன் ற . அம் மன் ேகாய ல் கள ல் தான்
ெபண்கள் சாம யாட ம் . அ ள் வாக் த்
தர ம் . அம் மன் ேகாய ல் கள ல் தான்
ெபண்கள ன் ஆன் மீ கத் ைத
உ த ப்ப த் க ன் ேறாம் .
 இன் ம் ெசான் னால் ெபண்கள் ேபாராட் ட
உணர்ேவா தங் கள் ஆன் மீ கத் ைதக் காப்பாற் ற
வ க ன் றனர். சங் க இலக் க யத் த ல் ஊ க் ப்
றத் ேத இ க் கக் ய ந கல் க் ப் ெபண்தான்
வழ பா ெசய் க ன் றாள் . ெநல் ம் மல ம் வ
இல் ைற ெதய் வத் ைத வணங் க றாள் .
இன் ைறக் ம் ப ற கலாசாரங் களால் பாத க் கப்படாத
ெநல் ைல, மர மாவட் டப் ப த கள ேல
நாள் ேதா ம் வட் ல் வ ளக் ேகற் வார்கள் . இந் த
வ ளக் ேகற் ம் அத காரத் ைதப் ெபண் ஆ க் த்
தர ம க் க றாள் . இத ல் இரண் வைகயான
பார்ைவகள் உண் . ெபண் அத காரத் ைதத் தக் க
ைவத் க் ெகாள் வ என் ப ஒன் . சைமயல்
அைறக் ள் ெபண்கள் ஆண்கைள ைழயவ ட
மாட் டார்கள் . ‘இங் ேக என் ன உங் க க் ேவைல?’
என் வ ரட் வ வார்கள் . அைதப் ேபாய் நாம்
வ யப் பற் ற க் ெகாள் வ என் ப அன் ைறக் ம்
ந கழ் ந் த தான் ; இன் ைறக் ம் ந கழ் வ தான் .
ெப ம் சைமய க் நளபாகம் , பமபாகம் என்
ெபயர்; சாதாரணச் சைமயல் என் றால் அ
ெபண்ண ைடய சைமயல் . த வ ழா வ கள ல்
ெபர ய சைமயல் ஆக் க ேவண் ெமன் றால்
ஆண்கள் வந் வ வார்கள் . ப ரமாண்டம் என் பேத
அத காரம் தான் .
வ ளக் என் ப உ வமற் ற ; அ உ வமான .
ச வ ங் கம் ஆண்; ஆனால் , அ உ வம் .
த் வ ளக் ெபண்; அ ம் அ உ வம் . இந் த
வ ளக் ஏற் ம் உர ைமைய மட் ம் ெபண்
ஆ க் வ ட் க் ெகா க் க ம க் க றாள் .
ந் தர்-காள : இந் ன் னண , ஆர்.எஸ்.எஸ். த ய
 இயக் கங் கள் இந் த வ ளக் ப் ைஜையக் ைகய ல்
எ த் க் ெகாண் வ ட் டன. ஓர வர் ேகாய ல் கள ல்
த வ ளக் ேகற் வ என் ப ேவ . ஆனால் ,
ெபண்கள் , ஐந் ெபண்கள் என அண த ரட்
வ ளக் ப் ைச நடத் க ன் றனர். இ பைழய
வ ஷயமல் ல. ஒ சடங் ைக நவனப்ப த் த
ய க் க றார்கள் . ஒ சனநாயகமான வ ஷயத் ைதக்
டப் பாச சம் தனதாக் க க் ெகாள் க ற . அைத ஓர்
அத காரமாக மாற் ற க ற . ஆரம் பத் த ந் ேத
நான் ேகட் க ற ேகள் வ இ தான் . ெதய் வம் என் ப
அன் ைறக் ம் சர , இன் ைறக் ம் சர ச கம் தான் .
சமயம் என் ப ம் ட் அைடயாளம் என் ப ம்
ஒன் றாக இ ப்பைவ.
ெதா.ப. நம் இ வ க் க ைடய ல் உள் ள ரண்பா
இ தான் . நான் ெதய் வநம் ப க் ைக என் பைத
த ல் ெசான் ேனன் . அத ைடய வளர்ந்த
கட் டம் தான் சமயம் . இப்ப ப் ப ர த் ப் பார்க்க
ேவண் ம் .
த வ ளக் ப் ைஜ ைவத் க் ேகாய ல் கள ல்
ஆர்.எஸ்.எஸ்.காரர்கள ன் ஊ வைல அச்சத் ேதா
பார்த்த க் க ேறன் . அந் த வ ழாக் கள் ஏற் பட் 10, 15
ஆண் களாக வ ட் டன. ஆனால் , ஒ வ க் கா
ெபண்கைளக் ட அவர்களால் மீ ட்ெட க் க
யவ ல் ைல. ஐயப்பன் வழ பாட் ைட எ த் க்
ெகாள் ங் கள் ; நான் ச வனாக இ ந் தேபா
எங் கள் ஊர ல் இரண் ேபர் ேபாவார்கள் . இ
ஆண ன் இன் ெனா வைகயான அத காரம் .
ஐயப்பன் மாைல ேபாட் டவர்கைள ப்ப
நாைளக் ச் சாம என் மற் றவர்கள்
 றேவண் ம் . இன் ம் ெசால் லப் ேபானால்
ெபற் ற தாேய அவைனச் சாம என்
றேவண் ம் . நான் ஆச ர யர் ஆன ப ற ஊ க்
ஊ இ ப ேப ந் கள் சபர மைலக் ச்
ெசன் றன. அத ம் சாத வந் வ ட் ட . ‘அவன்
கீ ழ் ச்சாத க் காரன் . பத் ைற மைலக் ப் ேபாய்
வந் வ ட் டதால் அவன் எனக் க் சாம யாக
ஆக வ வானா? என் சாத ய ேலேய ஒ
சாம ையத் ேதட ேவண் ம் ’ என் ஒ வர்
ற னார். இரண் ேபர் மட் ேம மைலக் ப்
ேபான எங் கள் ஊர ல் ஐயாய ரம் ேபர்
சபர மைலக் ப் ேபானைதப் பார்த்ேதன் . இப்ேபா
ஐந் ேபர் மட் ேம ெசல் வைதப் பார்க்க ேறன் .
Cult ஒன் ற ன் ேதாற் றம் , எ ச்ச , சர
எல் லாவற் ைற ம் கண்ணாேலேய பார்க்க ன் ேறாம் .
இந் ன் னண சார்ப ல் த வ ளக் ப்
ைஜையத் த ட் டம ட் த் தான் ெதாடங் க னார்கள் .
அவர்களால் ஒ வ க் கா ெபண்கைளக் ட
இத ல் இ க் க யவ ல் ைல. அவர்க க்
ேவண் ய ட் டம் தான் . த வளக் ப் ைஜக் ப்
ேபான ெபண்கள் எல் லாம் அவர்கள் கட் ச க்
வாக் கள ப்பார்களா என் றால் அ ம் க ைடயா .
அந் த ைஜ ம் இப்ேபா தளர்ந ைலைய
எட் வ ட் ட . ஏெனன் றால் , அந் தப் ைஜ
எந் தவ தமான அத காரத் ைத ம் ெபண்க க் த்
தரவ ல் ைல. ேமல் ம வத் ர் ஆத பராசக் த
அ களார் ெபண்க க் ஆன் மீ க அத காரத் ைத
அள த் தேபா ெப ந் த ரளான மக் கள் அங் ேக
த ரண்டார்கள் . எந் தத் தீ ட் க் ேகாட் பாட் ைடக் ற ப்
ெபண்கைள ஒ க் க ைவத் தார்கேளா அைத
 ேமல் ம வத் ர் உைடத் தேபா அைல
அைலயாகப் ெபண்கள் அங் ேக ேபானார்கள் .
இ ம் இப்ேபா தளர்ந ைலைய எட் ள் ள .
காரணம் , அள க் அத கமான
ெசாத் ைடைமதான் . ஓர் அத காரத் ைத உைடத் த
ஆத பராசக் த வழ பாட் மன் றம் இன் ெனா
அத காரத் ைத உ வாக் க ற .
ஓர் ஆத பராசக் த வழ பாட் மன் றத் த ல் இ ப
ேபர் இ ந் தார்கள் என் றால் அவர்கள் இ ப
ேப க் ம் ெபா ப் கள் தரப்ப க ன் றன.
வழ பாட் மன் றத் மகள ர் அண ச் ெசயலாளராக
நான் இ க் க ேறன் என் மக ழ் ச்ச ேயா
ெசால் லக் ய ெபண்கைளப் பார்த்த க் க ேறன் .
அதாவ உ ப்ப னர் என் பைதத் தாண் இ ப
ேப க் ம் ச அளவ லான அத காரம் தரப்பட் ட .
ெமாத் தம் உள் ள இ ப ேபர ல் பத் ப் ேபர்தான்
ெபண்கள் . அதற் மகள ர் அண ச்ெசயலர்,
மற் ெறா ெபண் ைணச்ெசயலர்-இப்ப ப்
ெபா ப் கள் . ஆனா ம் இப்ேபா ஆத பராசக் த
மன் றங் கள் தளர்ந ைலைய எட் ள் ளன. இப்ப க்
காலந் ேதா ம் வந் ெகாண்ேட இ க் க ன் றன.
நவனம் வந் த ப ன் தான் மர ச் ைமகள் அகன் றன
என் பைத நான் ைமயாக ஏற் க்
ெகாள் ளவ ல் ைல. ச த் தர்கள் மர ச் ைமைய
உைடக் கவ ல் ைலயா? கப லர் அகவல்
நம் ம ைடேயதாேன ப றந் த ? மர
ைமயா ம் ேபா உைடக் க ற யற் ச தாேன இ ?
ந் தர்-காள : நம் ம ைடேய உைடப் கள் இல் லாமல் இல் ைல.
ஐேராப்ப யச் ச கத் த ல் மரைப ைமயாக
 ந ராகர ப்ப என் ப நவனத் வம் வந் த ப ன் தான்
நடக் க ற .
ெதா.ப. க வ வளர்சச ் என் பைதத் தான் ‘அற வளர்சச ் ’
என் அவர்கள் க த னார்கள் . ெதாழ ற் ரட் ச
பற் ற ப் பள் ள ய ல் நமக் க்
கற் க் ெகா க் ம் ேபாேத ‘‘ ற் ம் ெஜன் ன
வந் த ’’, ‘‘ைதயல் எந் த ரம் வந் த ’’ என் அவர்கள்
கண் ப த் த க வ கைளப் பற் ற ச்
ெசால் க் ெகா ப்பார்கள் . 16ஆம் ற் றாண் வைர
ஐேராப்பாவ ல் ைகத் தற ெநய் ய இரண் ேபர்
ேவண் மாம் . தம ழ் நாட் ல் ஒற் ைறத் தற ேபாட் க்
ெகாண் க் க றார்கள் . நம் தற க் ஓர் ஆள்
ேபா ம் .
ஐேராப்பாவ ல் ெதாழ ற் ரட் ச இயற் ைக டனான
உறைவச் ச ைதத் , மர ரீத யான ேவர்கைள
அ த் , எல் லா வ ஷயங் கள ம்
ப ரமாண்டங் கைளக் கட் அைமக் க யற் ச
பண்ண ய . த ம் பத் த ம் ப நவனம் , ஐேராப்ப ய
அ பவம் என் வார்த்ைதகைள உத ர்பப் ,
ெப ம் லதனம் ற த் த அச்சம் தான் . ஏன்
சீ னாைவேயா, ஜப்பாைனேயா நீங் கள்
ேபசக் டா ?
பாரத எ த னார், ‘‘சீ னா ெப ம் தம் ேபான் ற .
நான் நல் ல அர்த்தத் த ல் ெசால் க ன் ேறன் . சீ னா
வ ழ த் க் ெகாண்டால் கீ ழ் த் த ைச உலகம் எல் லாம்
வ ழ த் க் ெகாள் ம் ’’ என் . பாரத க் ேக
ஐேராப்பாவ ன் ப ரமாண்டம் பற் ற க் க த்
இ ந் த க் க ற . அேதேநரத் த ல் சீ னாவ ன் வளம் ,
மக் கள் ெதாைக பற் ற ய நம் ப க் ைக ம்
 இ ந் த க் க ற . நீங் கள் ேமற் ல பற் ற
மட் ேம அத கம் அக் கைறப்ப க றீ ரக் ள் . க ழக்
உலகம் ஒன் இ க் க றேத?
ந் தர்-காள : ஐேராப்பாவ ல் உ வான நவனத் வம் என்
ைவத் க் ெகாண்டா ம் அற ைவ தன் ைமப்
ப த் தக் ய வ ஷயம் எல் லா நா க க் ம்
வந் ள் ள . ஒவ் ெவா நாட் ம்
நவனத் வத் ைதச் சார்ந்த அ பவம் என் ப
ஒவ் ெவா வ தமாய் இ க் க ற . இந் த யாவ ல் ஒ
மாத ர யாக ம் ஜப்பான ல் ேவெறா வ தமாக ம்
சீ னாவ ல் மற் ெறா வ தமாக ம் உள் ள . ஆனால் ,
நாம் எதற் காக ஐேராப்பாைவ ன் ன த் க ேறாம்
என் றால் நவனத் வத் த ன் லமாக உயர்ந்த ச ல
வ ஷயங் கைள எட் ய என் பதால் . அேதேபான்
மக ேமாசமான அழ கைளச் சந் த த் த ம்
ஐேராப்பாதான் . அத ந் ச ல ேநரங் கள ல்
பாடம் கற் க் ெகாள் ள க ன் ற . பாச சம்
மாத ர யான வ ஷயம் ஐேராப்பாவ ல்
வந் த ேபான் ேவெறங் ம் வரவ ல் ைல.
லட் சக் கணக் கான மக் கைளக் ெகா ரமாகக்
ெகான் வ க் கக் ய ந கழ் ேவெறங் ம்
நடக் கவ ல் ைல. இந் த யாவ ல் இ ேபான் ற சம் பவம்
நடக் க மா என் ப சந் ேதகம் தான் . பாபர்
ம த ைய இ த் த ேநரத் த ல் டப் ேபரழ எ ம்
ஏற் படவ ல் ைல. சமயம் என் ற ெபா ைளப் பற் ற ப்
ேப ம் ேபா நவனத் வத் ைதத் தவ ர்த் வ ட் ப்
ேபச யா . சமயம் என் ப நவனத் வத் டன்
இந் த யச் ழ ல் ஏேதா ஒ வைகய ல்
சம் பந் தப்பட் ள் ள . சமயம் ேவண் ம் அல் ல
ேவண்டாம் என் ற வைகப்பாெடல் லாம் நமக்
 வந் வ ட் ட . ஐேராப்ப ய நவனத் வத் த ன்
வாய லாகச் சமயத் ைத ம் , ெதய் வ
நம் ப க் ைகைய ம் தாக் க ய ெபர யா ைடய
இயக் கம் இ ந் த இடம் நம் ைடய இடம் .
அதனால் சமயம் என் ற அைடயாளம் இல் லாத
உலகத் ைதப் பற் ற நாம் ேயாச க் க மா
என் பத ந் நாம் ஆரம் ப த் ேதாம் . அப்ப ெயா
உலகம் இ க் க யா என் நீங் கள்
ற னீரக ் ள் . கட ளற் ற உலகம் இ க் க யா
என் பைத உங் கள் ேபச் ெதள ப த் த ய .
ெதா.ப. கட ளற் ற உலகம் அன் ; ெதய் வமற் ற உலகம்
என் ற ேவண் ம் . நான் அந் த வார்த்ைதய ல்
ெதள வாக இ க் க ேறன் .
ந் தர்-காள : ெதய் வமற் ற உலகம் என் ப இ க் க யா .
ெதய் வம் இ க் க ற உலகேம ஓர் உலகம் இல் ைல.
அத ேல பலவ தமான உலகங் கள் உள் ளன.
ெதா.ப. பல் ேவ வைகயான உலகங் கள் இ க் கலாம் .
ஆனால் , எந் தெவா உலக ம் மற் ெறா
உலகத் ைதச் ரண் வத ல் ைல. அத ைடய
இடத் த ேல அ அ இ க் க ற . மீ ண் ம்
ெசால் க ேறன் , இயற் ைகய ந் அத கம் பாடம்
கற் க் ெகாண்டவர்கள் எல் லாம் ம ய ன்
ெதன் ப த ய ல் வச த் தவர்கள் , உய ர்க் ட் ட ம்
பய ர்க் ட் ட ம் இந் தத் ெதன் மண்டலப்
ப த ய ல் தான் அத கம் . இத ந் பாடம்
கற் க் ெகாண்டதனாேல இன் ெனா உய ர ன்
இ ப்ைப ஏற் க் ெகாள் வ உணர்வ ேல
அைமந் வ ட் ட ஒன் . த ம் பத் த ம் ப நான்
தாவரங் கள் , ேவர்கள் என் ேப வைத எவ் வா
எ த் க் ெகாள் க றீ ரக
் ள் என் ெதர யவ ல் ைல.
ஆனால் , அப்ப நாம் ேப வதற் கான காரணம் ,
தாவரங் க ம் ேவர்க ம் அத கமாக இ க் ம் நம்
மண்ண ேல ப றந் த வ ஷயங் கள் என் பதால் .
இந் த வ வாதத் த ல் அ க் க வ ம் ெசால் ‘அற ’.
அற வாதம் என் ப இங் ேக ம் இ ந் த . ‘ த் த
அற ேவ ச வம் ’ என் ைசவம் ெசால் ம் . ைசவம்
ஒ வைகய ல் பாச சமான . அதற் க் காரணம்
அங் ேக எந் தவ தமான (‘அன் ேப ச வம் ’ என்
ற னா ம் ) ச த் தாந் தத் ைத ேநாக் க னா ம்
த ம் பத் த ம் ப அந் த வ வாதங் கள் ர்ைமயான,
இன் ம் ர்ைமயான அற ைவ ேநாக் க நகர்வதாக
இ க் ம் . கைடச யாக இப்ப ப்பார்கள் : ‘ த் த
அற ேவ ச வம் ’ என் . கண்ணப்பர் பற் ற ச்
ச வெப மான் ச வேகாசர யர டம் கனவ ல் வந்
வார், ‘‘அவ ைடய அற ெவல் லாம் நம் பக் கல்
அற ’’ என் . அதாவ என் ைன ேநாக் க ய அற
என் க றார் ச வெப மான் . ஆக, கட ைள அற வ
மட் ேம உண்ைமயான அற என் ைசவம்
க ற . அற என் பைதப் பற் ற மட் ேம நாம்
ந ைறய ேயாச க் க ேவண் ள் ள .
இங் ஒ வ ஷயத் ைத ந ைனவ ல் ெகாள் ள
ேவண் ம் . ‘‘ஞானம் ேவ ; ப ேரைம ேவ ’’.
ஞானத் ைதப் பற் ற மட் ேம நாம் ேபச க்
ெகாண் க் க ேறாம் . ப ேரைம இல் லாமல் மன த
உய ர்க் ட் டம் எப்ப ய க் ம் ? உங் கள் வட் ச்
ெச ய ல் அன் ைறக் மலர்ந்த மலைரத் தன யாக
ந ன் பா ங் கள் . உங் கள் மனத ல் மக ழ் ச்ச
ந ைற ம் . அ இன் ெனா உய ர ன் வாழ் ைவ,
இ ப்ைப ஏற் க் ெகாள் க ற
மனப்பக் வம் தாேன? எந் த வட் க் ழந் ைதயாக
இ ந் தா ம் ழந் ைதய ன் ச ர ப்ைப
ஏற் க் ெகாள் க ேறாம் . இன் ெமா உய ர ன்
வாழ் ைவ, இ ப்ைப ஏற் க் ெகாள் க ற இந் த
மனப்பாங் இ க் க ேத அ தான் ப ேரைம. உய ர்க்
ட் டங் க க் இைடேயயான இைய எனச்
ெசால் வ இைதத் தான் .
அற வாத ம் அன் வாத ம் இரண் ம் சமமாகப்
ப ர க் க யாதப ஒ நாணயத் த ன் இரண்
பக் கம் ேபால இ க் க ேவண் ம் . ப ேரைம ம் ,
ஞான ம் ப ர க் க யாதப இ க் க ேவண் ம் .
நாணயத் த ன் ஒ பக் கம் ேதய் ந் ேபானா ம்
ெசல் லாத நாணயம் தான் . எனேவ, அற வாதம்
மட் ேம மன த ச கத் ைத வளர்க்கா .
அன் வாதம் மட் ேம ச கத் த ன் அ த் தகட் ட
வளர்சச ் க் இட் ச்ெசல் லா .
பாரம் பர யமான ம த் வ அற வ யல் ,
பாரம் பர யமான ெபாற ய யல் க் கங் கள்
இைவெயல் லாம் அற வாதத் த ல் தாேன
வந் த க் க ன் றன? எ த் மர இல் ைல
என் பதால் ச லவற் ைற நாம் அற வாகக்
காண்பத ல் ைல. த் க் ய ல் எண்ப இலட் சம்
பாய் மத ப் ள் ள ேதாண ையக் கட் க ற
ஆசார க் எ தப்ப க் கத் ெதர யா என்
ேபராச ர யர் ச வ ப்ப ரமண யன் என் ன டம்
ஒ ைற ற னார். மன த லத் த ன்
அ ப்பைடயான அற என் பேத எண் சார்ந்த ;
எ த் ச் சார்ந்த வ ஷயமல் ல. மன த லத் த ன்
ெபர ய கண் ப ப்ெபல் லாம் எண்ண ந்
ப றந் தன; எ த் த ந் ப றக் கவ ல் ைல. அைத
 உணர்ந்ததால் தான் ‘‘எண் ம் எ த் ம்
கண்ெணனத் த ம் ’’ என் றனர். ‘‘எண்ெணன் ப
ஏைன எ த் ெதன் ப’’ என் றள் ம் .
ஏெனன் றால் , பள் ள க் டத் த ல் மைழக் க் ட
ஒ ங் க அற யாத எ தப்ப க் கத் ெதர யாத
மக் க க் ெகல் லாம் எண்ண க் ைக ெதர ம் .
ந் தர்-காள : எண்ைண தன் ைமப்ப த் த னால் அத ம்
ச க் கல் கள் இ க் க ன் றன. காலன ஆத க் கத் த ன்
க் க யமான பண கள ல் ஒன் எல் லாவற் ைற ம்
எண்ண க் ைகப்ப த் வ . சாத கைளப் பட் யல்
இ வத ல் ஆரம் ப த் , ஆவணங் கள்
எல் லாவற் ைற ம் ெதா ப்ப , வர ைசப்ப த் வ
ேபான் ற ெசயல் கள் வைர காலன ஆத க் கத் த ன்
க் க ய ஆ ைறக ள் ஒன்
எண்ண க் ைகப்ப த் வ .
ெதா.ப. பட் ய வ , ெதா ப்ப அற
வளர்சச
் க் ர ய வ ஷயம் .
ந் தர்-காள : பட் யல் இ வதன் வாய லாக மன த
ச தாயத் ைதேய காலன ஆத க் கம்
மாற் ற யைமக் க ற . ெசன் சஸ் எ ப்ப ற்
ன் ன ந் த சாத எண்ண க் ைக ேவ ; ெசன் சஸ்
எ ப்ப ற் ப் ப ன் ன ந் த சாத எண்ண க் ைக ேவ
என் ப அைனவ ம் அற ந் த வ ஷயம் தான் . ஆக
க் க எண்கள் அ ப்பைடய ல் இந் த யச்
ச தாயத் ைதேய மாற் ற அைமக் க ற காலன ய
ஆட் ச .
ெதா.ப. நான் எ த் மரப ற் அத க க் க யத் வம்
தராதீ ர்கள் என் க ேறன் . எ த் என் பேத
அத காரத் த ன் ப றப்ப டமாகத் தான் இ ந்
 வந் த க் க ற என் ந ைனக் க ேறன் .
ந் தர்-காள : ப ன் நவனத் வத் தால் எ த் என் பைதத்
தாண் ய ச ந் தைனகள் எல் லாம்
வந் ெகாண் க் க ன் றன.
ெதா.ப. நான் என் ன ெசால் லவ க ேறன் என் றால்
எ த் மர , நகர்ப் றம் , ப ரமாண்டம்
இைவெயல் லாம் அத காரத் த ன் பல் ேவ
வ வங் கள் . இவற் க் எத ரான ச ந் தைனகள்
எல் லாம் அர க் எத ரான ச ந் தைனகள் . அதனாேல
க ராமப் றத் த ல் ஒற் ைறயைறக் ேகாய ல் களாக
இ க் கக் ய நாட் டார் ெதய் வங் கள ன்
ேகாய ல் கள் , ற ப்பாக வடக் ேநாக் க இ க் ம்
அம் மன் ேகாய ல் கள் நம் கலாசாரத் த ன் ெசாத்
என் க ேறன் . அவற் ைற ஒ ேபா ம்
அழ த் வ ட யா . ஏெனன் றால் , அழ ந் பட் ட
அம் மன் ேகாய ல் கைள என் கள ஆய் வ ல் இ வைர
பார்த்தத ல் ைல. ஆனால் , ப ரமாண்டமாக அரசன்
கட் ய ேகாய ல் கள் எல் லாம் அழ ந்
ச ைதந் ேபாய க் க ன் றன. ேகாய ல் நகரமான
ேசரன் மாேதவ க் ப் ேபாய் ப் பா ங் கள் .
மற் றவற் ற ன் இ ப்ைப ஏற் க் ெகாள் ம்
மனப்பக் வம் சமயத் த ற் க் க ைடயா .
நவராத் த ர க் ப் பாைளயங் ேகாட் ைடய ல் எட் ச்
சாம கள் ஒன் றாக வ ம் . அத ல் த் த சாம
ஆய ரத் தம் மன் . ரன ன் தைலைய அக் கா
சாம தான் ெவட் ம் . மற் ற சாம கள் ட வ ம் .
எல் லாச் சாம க ம் கைடச ய ல் அக் காைவ
வட் க் ச் ெகாண் வந் வ ட் வ ம் .
ஆய ரத் தம் மன் சாம யா க் ம் உச்ச
மாகாள யம் மன் சாம யா க் ம் எந் த ரண்பா ம்
க ைடயா . இவன் அந் தச் சப்பரத் ைத வணங் க,
அவன் இந் தச் சப்பரத் ைத வணங் க ெராம் ப
இயல் பாக இ க் ம் . சப்பரங் கள் ஊர்வலம்
வ ம் ேபா ஐந் சப்பரம் , ஏ சப்பரம் என்
ேதங் காய் உைடப்பார்கள் . அப்ப ச் சப்பரங் கள்
ஒன் றன் ப ன் ஒன் றாக வ ம் ேபா ப த் த
ெபண்கள் ட ‘ த் தாலம் மன் வந் ட் டாளா?
ேபராச்ச யம் மன் வந் ட் டாளா?’ என் ஒ வ க்
ெகா வர் வ சார த் க் ெகாள் வார்கள் . இந் த
அந் ந ேயான் ன யம் எந் தவ தமான அத கார ம்
இல் லாத ழல் . அங் ள் ள ஒேர அத காரம்
ஆய ரத் தம் மன் மட் ம் ரன் தைலைய
ெவட் வாள் . அைத ம் எந் த அம் மன் சாம ம்
ேகட் பத ல் ைல. எல் ேலா ம் ஒன் றாக வ க றார்கள் .
ஒ தர்கா ஊர்வலம் , ஒ சர்ச ் ஊர்வலம் , ஒ
ச வன் ேகாய ல் ஊர்வலம் த யவற் ைறச்
ேசர்த் நடத் வைதக் கற் பைன ெசய் ய மா?
மற் றவற் ற ன் இ ப்ைப ந ராகர க் காத என் ப
மட் மல் ல; மற் றவற் ற ன் இ ப்ைப மனதார
ஏற் க் ெகாள் க ன் ற ஒ கலாசார ேவர்
இன் ன ம் உய ேரா இ க் க ற . அ
இ க் க றவைரக் ம் பாச சம் ற த் ேதா,
நவனத் வம் ற த் ேதா உங் க க் ள் ள அச்சம்
எனக் இல் ைல.
நீங் கள் அச்சப்ப வ ந யாயம் தான் . ஒ வத
மன தேநய உணர்ேவா தான் நீங் கள்
அச்சப்ப க றீ ரக
் ள் . நா ம் வ த் தப்ப க ேறன் .
ஆனால் , அச்சப்படவ ல் ைல. ஏெனன் றால் ,
ெகாத ந ைலைய எட் ய ப ற நாம் மீ ண் ம்
 வ ேவாம் . த ம் ப ம் இந் தப் ெப ங் ேகாய ல் கள்
எல் லாம் பாழைட ம் . இப்ேபா இந் சமய
அறந ைலயத் ைறயால் மட் ேம இந் தப்
ெப ங் ேகாய ல் கள் தாக் ப்ப த் க்
ெகாண் க் க ன் றன.
ந் தர்-காள : ஐேராப்பாவ ம் அெமர க் காவ ம் ெபர யெபர ய
ேதவாலயங் கள் ேவ ேநாக் கங் க க் ப்
பயன் ப த் தப்பட் வ க ன் றன. ஓர் ஆய்
மாநாட் க் ந யார்க் ேபாய ந் தேபா ஒ
ேதவாலயத் த ல் தான் மாநாேட நடந் த . அதன்
கீ ழ் ப்ப த ய ல் உண வ த ஒன்
இயங் க வ க ற . தம ழக வரவாற் ற ல்
இைடக் காலத் த ல் ேகாய ல் கள் , வழ பா
சம் பந் தப்பட் ட வ ஷயமாக மட் ம்
பார்க்கப்படவ ல் ைல. கல் வ , கைலகள்
சம் பந் தப்பட் ட ந வனங் களாக, வங் க யாகக் டச்
ெசயல் பட் க் க ன் றன.
ெதா.ப. இந் தப் ெப ங் ேகாய ல் கள் எல் லா மக் க க் ம்
உர ய ேகாய ல் கள் என் ெசால் ல யா .
ற் க் இ ப வ க் கா உள் ள ஒ க் கப்பட் ட
மக் கள் ேகாய ன் எல் லா நல் ல அைச கள ம்
றந் தள் ளப்பட் டவர்கள் . ம கப்ெபர ய அர
அத காரத் த ன் ம பத ப்பாகத் தாேன ேகாய ல்
இ ந் த ?
த ப் வனத் த ல் ஒ ேகாய ல் இ ந் தெதன் றால்
த ப் வன ஆட் ச ய க் என் ன அத காரம்
இ ந் தேதா அந் த அத காரம் அந் தக் ேகாய க் ம்
இ ந் த . அ அரைசப் ப ரத ந த த் வப்ப த் ம்
வ ஷயம் . தஞ் சா ர்க் ேகாய ல் , அங் க ந் த
 அரண்மைனையப் ப ரத ந த த் வப்ப த் ம்
வ ஷயம் . சமதளம் அத கார ைமயங் கள்
உ வா ம் ேபா ப ரம களாக மா க ற .
எல் லாப் ப ரம க ம் ஒ கட் டத் த ல் சர ம் .
ப ரம க ம் ஒ கட் டத் த ல் சர ம் . ப ரம கள்
சர வ என் றால் அத காரைமயங் கள் சர வ என்
அர்த்தம் . எனக் அத கமான ஆர்வ ம் ஈ பா ம்
கல் வ ம் ேவர்கைளப் பற் ற ய தான் . ேவர்கைளப்
பற் ற எனக் அத க நம் ப க் ைக இ க் க ற .
ேவேரா எ க் கப்பட் வ ட் ட என் க க ன் ற
இடத் த ந் ஒ மரம் ைளக் ம் .
ந் தர்-காள : எனக் ம் இந் த நம் ப க் ைக ண் . உங் கைளப்
ேபான் அ ஸ் நந் த ேபான் றவர்க ம் இந் த ய
மக் கள ன் மீ நம் ப க் ைக ைவத் த க் க றார்கள் .
ஆனா ம் தலான எச்சர க் ைக ணர்
காரணமாகத் தான் ச ல வ ஷயங் கைள வ த் த
ேவண் ய க் க ற .
‘கல் த ைர’ இதழ் மார்க்ெவஸ் ச றப்ப தைழ
வ த் த யாசமாக ெவள ய ட் ட . க த க் அ க ல்
உள் ள வழ வ ட் ட ஐயனார் ேகாய ல் கடாெவட் ,
ரவ ெய ப் ந கழ் ச்ச டன் அந் த ெவள யட்
ந கழ் ச்ச நடந் த . அந் த ந கழ் க்
வந் த ந் தவர்கள் அைனவ ம் ஒேர மாத ர சமய
நம் ப க் ைக ைடய நபர்கள் க ைடயா . நண்பர்
ஒ வர் அவ ைடய மக க் ெமாட் ைட அ க் ம்
சடங் ைகக் ட அங் ேக நடத் த னார்.
வந் த ந் தவர்கள் பல ம் பலவ தமான தளங் கள ல்
இ ப்பவர்கள் . ெதய் வ நம் ப க் ைகேய
இல் லாதவர்க ம் இ ந் தார்கள் . இலக் க ய
நண்பர்கள் அைனவ ம் ேசர்ந் நடத் த ய அந் த
 ந கழ் ஒ ட் அைடயாளமாக ெவள ப்பட் ட .
ேயாச த் ப் பார்த்தால் ட் அைடயாளம் என் ப
எல் லாக் காலங் கள ம் ஏேதா ஒ வ தத் த ல்
இ க் கத் தான் ெசய் க ற . ஆனால் , அ பைழய
காலத் த ல் இ ந் த ேபான் ஒ யாத் த ரீக
வ வ லான, நம் ைமக் கடந் த, அ வமான
அைடயாளமாக இ க் கா . நம் ைடய
ெசயல் கைள ம் ேயாசைனகைள ம் அற ைவ ம்
ெசயல் ைனப்ைப ம் கடந் ததாக இ க் கா .
அற க் இடங் ெகா க் கக் ய, தன மன த
யற் ச க க் இடம் ெகா க் கக் ய ஒ ட்
அைடயாளமாகத் தான் இ க் க ம் . அ
பைழய மாத ர யாக இ க் க யா . ஆனால் ,
அைதப் பைழய மாத ர யானதாக
உ வாக் வதற் த் தான் பாச ச இயக் கங் கள்
யற் ச பண்ண க் ெகாண் க் க ன் றன. ஏழாம்
ற் றாண் ல் நடந் த சமணக் க ேவற் றம்
ேபான் ற ந கழ் ச்ச கள் நடக் க ேவண் ம் என்
பாச ச இயக் கங் கள் ந ைனக் க ன் றன. அ தான்
என் ைடய பயம் . ஆனால் , உங் கைளப் ேபான்
இந் த யச் ச தாயத் த ன் மீ ம் அத ைடய
தன ப்பட் ட ஆற் றல் மீ ம் எனக் ம் நம் ப க் ைக
இ க் க ற .
ெதா.ப. அதாவ சமயம் என் ற எல் ைலக் ள்
ெதாழ ற் ப க ன் ற அத காரம் ெதள வாக
வைரய க் கப்பட் ள் ள அத காரம் . ஒ ப ஷப்ேபா,
ஒ ெம லவ ேயா, ஓர் அர்சச ் கேரா இவர்கள ன்
அத காரம் வைரய க் கப் பட் ட,
ஒ ங் கைமக் கப்பட் ட வ ஷயம் .
ஆனால் , ெப ந் த ரளான மக் கள ன் ஆன் மீ கம் பல
தளங் கள ல் இயங் க ன் ற . பல தளங் கள ல்
இயங் வதனாேலேய அைவ ஒன் ைறெயான்
அங் கீ கர க் க ன் றன. நாம் எத ர்க்கலாசார
நடவ க் ைககைள எ ப்பதற் ன் வர ேவண் ம் .
எத ர்க்கலாசாரம் என் றால் இப்ேபா நாம் எைதக்
கலாசாரம் என் ெசால் க ேறாேமா அதற்
எத ரான . சல நாட் க க் ன் என்
நண்ப க் ச் ச ைவ வ ளக் வாங் க க்
ெகா த் ேதன் . த க் கார்த்த ைக அன் காைலய ல்
ெகா த் இைத உங் கள் வட் ல் ஏற் ங் கள் என்
ற ேனன் . அவ ைடய மைனவ க ற த் வப்
ெபண். அந் த வ ளக் ைக அவர்கள் வட் ல்
ஏற் ற னார்கள் . அப்ேபா என் ன டம் ேகட் டார்கள் .
‘‘கார்த்த ைக வ ழா இந் க் கள ன் வ ழா அல் லவா?’’
என் றார்கள் . ‘‘இல் ைல. அ மைழைய
வழ ய ப்பத் தம ழகள் எ த் த பண்பாட் வ ழா’’
என் ற ேனன் . மைழ இந் க் க க் ம்
க ற த் வர்க க் ம் ெபா வான தாேன?
மைழைய வழ ய ப்ப ஆகாயத் ைத ேநாக் க
ெந ப்ைபக் காட் க ற இந் த வ ழாைவ எல் லா ம்
ெகாண்டாட ேவண் ம் .
இந் த மாத ர யான எத ர்க்கலாசார நடவ க் ைக
எ க் க ன் வர ேவண் ம் . ஆனால் , இவ் வா
எத ர்க்கலாசார நடவ க் ைகைள எ த் ன் ேனற ,
சாேணற ழம் ச க் க ய அ பவங் கள் நமக்
உண் . சாத மதம் கடந் , ெபாங் கல் வ ழாைவத்
தம ழர் த வ ழாவாக உ வாக் க யத ல் த ராவ ட
இயக் கத் தவர்க க் ப் ெப ம் பங் ண் . ெபாங் கல்
வாழ் த் க் கள் தம ழகத் த ல் ஒவ் ேவார் ஆண் ம்
இலட் சக் கணக் க ல் அ ப்பப்ப ம் . இந் க் கள்
மட் ம ன் ற க் க ற த் வர்கள் , ஸ் ம் கள்
எல் லா ம் மாற மாற ஒ வ க் ெகா வர்
அ ப் வார்கள் . ெபாங் கல் வ ழாைவத் தம ழ்
அைடயாளமாக த ராவ ட இயக் கத் தவர்கள்
காட் னர். அதற் த் தம ழர் த நாள் என் ெபயர்
ைவத் தார்கள் . இன் அரச யல் அத காரம் ைகய ல்
இ ப்பதனாேலேய ‘தம ழர் பண்பாட் த் த வ ழா’
என் மாவட் டம் ேதா ம் நடத் க ன் றார்கள் . இ
சாத மத அைடயாளத் த ற் எத ரான ஓர்
அைடயாளம் . சாத அைடயாளேமா, மத
அைடயாளேமா இல் லாத வள் வைர எல் ேலா ம்
ேமற் ேகாள் காட் க றார்கள் . க ற த் வர்
வ கள ம் , இஸ்லாம யர் வ கள ம் த க் றள்
இ க் க ற . இ ந ச்சயம் ஓர் எத ர்க்கலாசரம் தான் .
மாற் நாடகம் , இைச என் பனேபால மாற் க்
கலாசாரத் த ற் கான ப த களாக அவற் ைறச் ேசர்க்க
ேவண் ம் .
க ற த் வத் த ல் ேசர்ந் ப த் வ ட் , ெராம் ப
நாகரீகமாக , ஆச ர யர் பண ய ல் தங் கைள
வளப்ப த் த க் ெகாண்ட ஒ க் கப்பட் ட மக் கள்
ந ைறய இ க் க றார்கள் . ஆனால் ,
க ற த் வத் த ற் ப் ேபானா ம் ெபண்க க்
அங் ேக ஆன் மீ க அத காரம் எ ம் க ைடயா .
நாட் டார் ேகாய ல் ெபண் சாம யா க றார்.
க ற த் வப் ெபண் ச்சராக இ ந் தா ம்
ேதவாலயத் த ல் எல் ேலாைர ம் ேபாலப் ப ன் னால்
இ ந் வ ட் த் தான் வரேவண் ம் . தம ழ் நாட் ல்
ெபண்க க் கான ஆன் மீ க அத காரம் பற் ற எ ம்
ேகள் வ எ ப்பப்படவ ல் ைல. ெபண் ர ைம
 ேப க ற இயக் கங் கள் எ ம் ெபண்ண ன் ஆன் மீ க
அத காரம் பற் ற ப் ேப வத ல் ைல. தம ழ் நாட் ப்
ெபண்ண ய இயக் கங் கள் ட ேமல் ம வத் ர்
பற் ற நல் ல அப ப்ப ராயம் ஒன் ைறேயா அல் ல
ெகட் ட அப ப்ப ராயம் ஒன் ைறேயா இ வைர
றவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : சமீ பத் த ல் நாடகம் ஒன் ைறப் பார்த்ேதன் . வ.கீ தா
எ த ய நாடகம் அ . 19-ஆம் ற் றாண் ன்
ப ற் ப த ய ம் 20-ஆம் ற் றாண் ன்
ற் ப த ய ம் ெதன் மாவட் டங் கள ல்
பண யாற் ற ய ெபண் ம ஷனர கள் , உபேதச மார்கள்
பற் ற ய ற ப் கள் ச ல அத ல் இ ந் தன. நீங் கள்
ெசால் வ ேபான் நம் மரப ல் ேபசப்படாத
வ ஷயங் கள் பல உள் ளன. அவற் ைறத்
ெதா ப்ப ம் ப ப்ப ம் ெவள ப்ப த் த
ேவண் ய ம் ெராம் ப அவச யம் தான் .
ெதா.ப. க ற த் வத் த ல் ெபண்கள் ைச
ைவக் கேவண் ம் என் க ற த் வப் ெபண்
இயக் கங் கள் ேபாராட ேவண் ம் . ஓர இடங் கள ல்
மட் ம் ெபண் பாத ர யார்கள் இ க் க றார்கள் .
மக் கள டம் அந் தச் ெசய் த இன் ம் பரவலாக
எட் டவ ல் ைல. க ற த் வப் ெபண் எப்ப க் ேகள் வ
ேகட் க ேவண் ம் ? ‘நாங் கள் க ற த் வத் க் ள்
வ ம் ேபா ேகாய ல் சாம யா ேனாம் அல் லவா?
இப்ேபா ஏன் நாங் கள் ேதவாலயத் த ல் ைச
ைவக் கக் டா ?’ என் ேகட் க ேவண் ம் .
நம் ைடய பார்ைவகள் இன் ம் ைமயைடய
வ ல் ைல. இ ட ஒற் ைறப்ேபாக் ைடய
ச ந் தைன என் தான் ந ைனக் க ேறன் . நவனம் ,
ஐேராப்ப ய லதனத் த ன் அைச கள் , க ழக்
நா கள ல் ரண் க ற ைற பற் ற ய நம்
பார்ைவகள் ட ஒற் ைறப் பர மாணம்
உைடய தான் என் ந ைனக் க ேறன் . ேதச ய
இனப் ப ரச்ச ைனையப் ேப க ன் ற நம் மவர்கள்
ஆஸ்த ேர யாவ ல் பழங் மக் கள்
ெவள் ைளயர்களால் இன் ம் ரண்டப்
பட் க் ெகாண் க் க ன் ற ந ைலையப் பற் ற ப்
ேபசவ ல் ைல. காைலய ல் ெதாைலேபச ய ல்
ஆஸ்த ேர யா ேபாய் வ ட் வந் த நண்பர்
ெசான் னார்: “ெவள் ைளயர்கள் அவர்கைள
எவ் வளேவா நாகரீகம் உைடயவர்களாக ஆக் கப்
பார்க்க றார்கள் . ஆனால் , அந் தப் பழங் மக் கள்
அந் த நாகரீகம் ேவண்டாெமன் கலாட் டா
ெசய் க றார்கள் ” என் றார். அவர்க ைடய தா
வளங் கள் அைனத் ைத ம் ெகாள் ைளய த் வ ட்
ஆங் க லம் ேபச ம் ேபண்ட் ேபாட ம்
அவர்க க் க் கற் க் ெகா க் க றார்களாம் .
அவர்கள் அைத ம க் க றார்களாம் . நம் ைடய
உண , வ , ஒப்பைன வைரக் ம் நம் ைடய
எல் லா வ ஷயங் கைள ம் ம பர சீ லைன ெசய் ய
ேவண் ம் . ஒ ம வாச ப் க் உட் ப த் த
ேவண் ம் .
மஞ் ச க் ம் ப ட க் ம் உள் ள வ த் த யாசத் ைத
நாம் ேபச ேவண் ம் . மஞ் சள் Antiseptic என் ப
நமக் அ பவ ர்வமாகேவ ெதர ம் . ச ன் ன
வயத ல் கா ல் அ பட் டால் மஞ் சைள ம்
ெவங் காயத் ைத ம் அைரத் க் கா ல்
கட் வ வார்கள் . அேத மஞ் சைள கத் த ல்
பயன் ப த் ம் ேபா என் ன நடக் க ற ? ப டைர
 கத் த ல் பயன் ப த் ம் ேபா என் ன நடக் க ற ?
ப டர் ெப ம் லதனத் த ன் ெவள ப்பா .
ந் தர்-காள : அ சர தான் . மஞ் சள் ேவண்டாெமன்
ெபண்கள் ெவ த் வ ட் டால் நாம் ஒன் ம்
ெசய் ய யா .
ெதா.ப. ெபண்கள் அப்ப ெவ க் கவ ல் ைல. அப்ப
ெவ க் மா ைவக் கப்பட் டார்கள் . ெபண்கைள
அப்ப ைளச் சலைவ ெசய் தார்கள் . நம் ைகய ல்
இ க் ம் ஊடகம் என் பேத ெப ம்
லதனத் க் காகப் ெப வார யான மக் கைள
ைளச் சலைவ ெசய் ம் சாதனம் தான் . அதற்
என் ன காரணம் ? எத ர்க் கலாசார நடவ க் ைகள ல்
ப த் தவர்கள் ேபா மான அள க்
இறங் கவ ல் ைல என் ப தான் . எத ர்க் கலாசார
நடவ க் ைககள ல் த ட் டம ட் இறங் க ேவண் ம் .
என் வட் ைட வாடைகக் வ ம் ேபா ெசான் ேனன்
- என் வட் த் ேதாட் டத் த ல் ஒ ெசாட் ரசாயன
உரம் ட வ ழக் டா . அந் த வ ஷயத் த ல்
ெராம் பக் கண் ப்பாக இ ப்ேபன் என் . அதற் ப்
ப ற தான் அதன் பாத ப் அவர்க க் ப் ர ந் த .
இன் ைறக் ப் ெபர ய மன தன ன் ச ந் தைனைய
எட் க ற வைரய ல் ஊடகம் வந் வ ட் ட .
அதனால் எத ர்க் கலாசாரத் ைதப் பரப் வதற் காகப்
படங் கள் எ க் கலாம் .
ந் தர்-காள : ைவதீ கத் த ன் ைழ , அதன் தாக் கங் கள் பற் ற ய
அற கம் ஒன் ைறத் தா ங் கள் .
ெதா.ப. ைவதீ கம் என் ம் ெசால் ேவதம் என் பத ந்
ப றந் த . ேவதம் என் ற ெசால் ன் ேவர் ‘வ த் ’
என் பதா ம் . வ த் ைய வ த் யாசாைல என் பைவ
ெயல் லாம் அத ந் ப றந் தைவயா ம் .
கற் பதற் உர ய என் ப அதன் ெபா ள் .
ேவதத் ைத ந வனமயமாக் க ய ப ற தான்
தம ழ் நாட் ற் ள் பார்பப் னர்கள் வந் தார்கள் .
பழங் கால வழ பாட் ப் பாடல் கள் , இைசப்
பாடல் கள ன் ெதா ப் த் தான் ேவதம் . க . . ஏழாம்
ற் றாண் அளவ ேலேய அைவ ெதா க் கப்பட்
ஓர் எல் ைலக் ள் வந் வ ட் டன.
இ க் ேவதத் த ல் உள் ளைவ ெதய் வங் கள்
பலவற் ைற வணங் ம் பாடல் கள் . சாம ேவதத் த ல்
உள் ளைவ இைசப் பாடல் கள் . நான் ேவதம் ,
நான் ேவதம் என் க றார்ேள அத ம் ஒ ச க் கல்
இ க் க ற . பைழய உைரயாச ர யர்கள் தலவகார
ேவதம் , பவ ழ யம் (பவ ஷ் யம் ) த யவற் ைற
நான் ேவதங் கள் என் ம் ப ப்ப ல்
அடக் க றார்கள் . அத ல் ய ம் அதர்வண ம்
க ைடயா . ேவ ச லர் ன் ேவதங் கைள
மட் ேம ெசால் வர். ெநல் ைல மாவட் டம்
ெதன் த ப்ேபைரய ல் ‘தலவகார ப ராமணர்கள் ’
என் ம் பார்பப் னர்கள் இ க் க றார்கள் . ‘எங் கள டம்
தலவகார ேவதம் என் ம் ேவதம் இ ந் த .
இப்ேபா ெதாைலந் வ ட் ட ’ என் க றார்கள் .
எனேவ, இன் ம் நான் ேவதங் கள் எைவ
என் பத ல் ச க் கல் உண் . ஆைகயால் ேவதங் கைள
ந வனப்ப த் த ய ப ன் தான் பார்பப
் னர்கள்
தம ழ் நாட் ற் ள் வந் தார்கள் . இன் ேவதங் கள்
பார்பப
் னர்கள ன் ெசாந் தச் ெசாத் தாக
ஆக் கப்பட் வ ட் டன. ேவதம் என் ம் ெசால் க்
ேநர் தம ழ் ச் ெசால் லாக ‘மைற’ என் ம்
ெசால் ைலப் பயன் ப த் க ன் றார்கள் . க ற த் வ
ேவதத் ைத ம் த மைற என் க றார்கள் ; இ லாம ய
ேவதத் ைத ம் த மைற என் க றார்கள் . ‘மைற’
என் ற ெசால் எவ் வா னத க் ஏற் பட் ட ?
மைற என் றால் மைறக் கப்பட் ட என் ப ெபா ள் .
பார்பப
் னர்கள் அல் லாத மற் றவர்கள ன்
கா க க் க் ேகட் காதப எ த் வ வ ல்
கண்க க் ப் படாதப மைறத் ஓத ேவண் ம்
என் பதால் அதற் ‘மைற’ என் ற ெபயர் ஏற் பட் ட .
பார்பப ் னர்க க் ‘மைறயவர்’ என் ப ெபயர்.
பார்பப ் னர்கள் ேவதத் ைத ம் மற் றவர்கள்
கண்ண ந் மைறத் தார்கள் ; தாங் கள்
உண் க ன் ற ேசாற் ைற ம் மற் றவர்
கண்ண ந் மைறப்பார்கள் . எனேவ,
மைறப்பதற் உர ய ேவதம் . ஆனால் , ைபப ேளா,
ர்-ஆேனா மைறப்பதற் உர யதன் . எனேவ,
த மைற என் பைதவ ட ‘த ைற’ என்
அவற் ைற அைழப்பேத ெபா ந் ம் . மைறேயார்,
பார்பப ் ான் என் ற ெசால் வழக் கள் தான் சங் க
இலக் க யத் த ல் பய ன் வ க ன் றன. ைகையத்
க் க ஆசீ ரவ ் ாதம் ெசய் ம் வழக் கத் ைதச் சங் க
இலக் க யத் த ல் ப ராமணர்கள டம் மட் ம் தான்
பார்க்க ன் ேறாம் . ஏெனன் றால் , ேவள் வ ெசய்
ெசய் அவர்கள ன் ைககள் ன தமானைவயாக
மாற வ ட் டனவாம் . “நான் மைற ன வர் ஏந் ைக
எத ேர” என் பார்பப
் னன் ைகையத் க் க
ஆசீ ரவ் த க் ம் ேபா அரசன ன் ெசன் ன
தாழ் க ன் ற . எனேவ, இந் த அத காரத் ேதா தான்
தம ழ் நாட் ற் ள் வ க றார்கள் . அவர்கள்
பா வைத மைறப்பதற் அவர்க க் அத காரம்
இ க் க ற . அ எ வைரெயன் றால் அரசன் வைர
மைறப்பதற் அத காரம் இ க் க ற .
ேவதங் கள் த க ன் ற அத காரம் தான் ப ன் னால்
ேகாய ைலக் கட் ய அரசன் ேகாய ல்
க வைறக் ள் ைழயத் தைட ெசய் க ன் ற .
ேவதத் ைத ன் ன த் த ப் பக் த இயக் கம்
ெதாடங் கப்பட் ட . பக் த இயக் கத் த ள் ேவதம் ,
கட ள் என் ற இ ரல் கைளக் ேகட் க் ெகாண்ேட
வரலாம் . இத ல் எ ெபர ய என் றால் கட ேள
ேவதமாக இ க் க றான் . “வ ண்ணா ம்
ேதவ க் ம் ேமலான ேவத யர் ச வேன” என் பார்
அப்பர். ‘ேவதம் ேவ கட ள் ேவ ’ என் பார்
சம் பந் தர். ேவதங் கள் எல் லாம் இைறவைனத்
ெதா வதால் இைறவேன ேவத வ வமாக
இ க் க றான் ; ேவதம் தன யாக இல் ைல என் ப
அப்பர் க த் . சம் பந் தர் அப்ப க் றமாட் டார்.
‘ேவத ம் ேவண் ம் ; ேவள் வ ம் ேவண் ம் ’
என் பார் சம் பந் தர். ச வேன ேவத ம் ேவள் வ மாக
இ க் க றான் என் அப்பர் பா வார். “ேவத
ேவள் வ ைய ந ந் தைன ெசய் ழல் ஆதம
அமண்ேதரர்” என் பா வார் சம் பந் தர். “ஒ வன்
கட ள் இல் ைலெயன் ற க் ெகாண்
நாத் த கனாகக் ட இ க் கலாம் ; ஆனால் , அவன்
ேவதத் ைத ஏற் க் ெகாள் ள ேவண் ம் ” என்
மைறந் த சங் கராச்சார யார் வார். கட ள்
ந ராகர ப் இ க் கலாம் ; ஆனால் , ேவத ந ராகர ப் க்
டா என் ப இதன் க த் . ஞானசம் பந் தர்
வ ம் இ தான் . அவ க் ப் ெபர ய ஆதர்சம்
ேவதம் தான் . ‘ஸ் த ’ என் பதற் ச் ெசால் லக் ய
என் ப ெபா ள் . ேவதத் ைத நாம் ெசால் ல
யா . பார்பப ் னர்கள் மட் ேம ெசால் ல ம் .
 ேவதம் என் ப வ வாதத் த ற் அப்பாற் பட் ட ;
ேகள் வ க் அப்பாற் பட் ட . சாதாரண வழக் க ல்
மக் கள் , நீ ெசால் வ என் ன ேவதமா என் பார்கள் .
ேவதம் என் ப ேகள் வ க் அப்பாற் பட் ட
என் ப தாேன இதன் ெபா ள் ? அைத அைனவ ம்
பண ந் ஏற் க் ெகாள் ள ேவண் ம் . இவ் வாறான
ஓர் அத காரத் ேதா உள் ேள ைழந் தார்கள் .
ேகாய ன் க வைறக் ள் ேவதம் க ைடயா .
ஏெனன ல் , ேவதக் கட ள் கள் யா ம்
ேகாய க் ள் வரவ ல் ைல. இந் த ரன் , வ ணன் ,
அக் ன , ம த் ஆக ய ேவதக் கட ள் கள்
எல் ேலா ம் ெசத் ப் ேபாய் வ ட் டார்கள் . ேவ
கட ள் கள் ேகாய க் ள் வந் தப ன் ேவதம்
பாடேவண் ெமன் ேகாய க் ள் பார்பப ் னர்கள்
வந் வ ட் டார்கள் . ஆனால் , இ வைர
க வைறக் ள் ேவதம் ஓத யா ;
இைடகழ ய ல் ந ன் ெகாண் தான் ஓத
ேவண் ம் . ஆனால் , ேதவாரத் ைத இைடகழ ய ல்
ந ன் டப் பாட யா . அதற் ம் தள் ள ப்
பக் தர்கள் ந ன் வணங் ம் இடத் த ல் தான்
பாட ம் .
ந் தர்-காள : க வைறக் ள் ைழயத் த த ெபற் றவர்கள்
ச வப்ப ராமணர்கள் மட் ம் தாேன?
ெதா.ப. ஆமாம் . ப ராமணர்க க் த் தாய் ெமாழ யாகத்
தம ைழ ஏற் க் ெகாள் வதற் மனம் இல் ைல
என் ப அைனவ ம் அற ந் தேத. ஆனால் ,
அவர்க க் த் தம ழ் தவ ர, ேவ ெமாழ எ ம்
ெதர யா என் ப ம் நமக் த் ெதர ம் . அவர்கள ன்
வட் ெமாழ தம ழ் தான் . அதனால் தான் ெபர யார்,
தம ழன் என் றால் தம ழ் ெமாழ ேப க ன் ற
பார்பப
் னர்கள் உள் ள ட் ட எல் ேலா ம் வந்
வ வார்கள் . அதனால் தான் பார்பப
் னர் அல் லாேதார்
என் ற அைடயாளத் ைத உ வாக் க ேனன் என் க றார்.
பல் லவ அரச ன் ெதாடக் கக் காலத் த ல் ந ைறயப்
பார்பப் னர்கள் தம ழகத் த ற் வந் தார்கள் .
ஏெனன் றால் , ைறந் தபட் ச ேவதம் ப த் தவர்
க க் க் ட ந லங் கைளத் தானமாகத் தந் தார்கள் .
ேவதப் ப ப்ப ல் ‘க் ரமம் ’ வைரக் ம்
ப த் தவர்க க் க் ட ந லம் தந் தார்கள் . அ தான்
‘க ராமம் ’ ஆய ற் . அவ் வா வந் தவர்கள் தம ழ்
நாட் ல் ெபண் எ த் த் த மணம் ெசய்
ெகாண்டார்கள் . இைத நான் மட் ம்
ெசால் லவ ல் ைல; மீ னாட் ச , என் . ப்ப ரமண யம்
த ய ப ராமண ஆய் வாளர்கேள
எ த ள் ளார்கள் . அவர்கள் தம ழ் ப் ெபண்கைளத்
த மணம் ெசய் ெகாண்டதால் அவர்கள ன்
ப ள் ைளகள் தந் ைத ெமாழ ைய மறந்
இயல் பாகேவ தாய் ெமாழ யான தம ைழப் பற் ற க்
ெகாண்டார்கள் . ஆனால் , அவர்கள ன் தந் ைத
ெமாழ சமஸ்க தம் என் பைத மறந் வ டவ ல் ைல.
இயல் பாகத் தாய ன் ெமாழ தான் ழந் ைதக க்
வ ம் . அதனால் தான் ‘தாய் ெமாழ ’ என
அைழக் க ன் ேறாம் . இங் வந் த பார்பப ் னர்கள்
தாய் ெமாழ யான சமஸ்க தம் ெசத் ப்ேபாய்
வ ட் ட . இன் ம் அவர்கள ன் அ மனத ல் ‘தம ழ் ’
தங் கள் ெமாழ அன் என் ற உணர் இ க் க ற .
இந் தப் பார்பப
் னர்கள் தம ழ் நாட் ல் ெபண்
ெகாண்டவர்கள் . வந் ேதற இனம் ஒன் உலக ன்
இன் ெனா பக் கத் த ல் ேயற ேவெறா
ச கத் த டம் ெபண்ெகாண்ட வரலா உலக ல்
உண் . மாப்ப ள் ைள ஸ் ம் கள் , ச ர யன்
க ற த் வர்கள் ேகரளாவ ல் உண் . இவர்கள்
அயல் நா கள ந் வந் மைலயாளப்
ெபண்கைள மணந் ெகாண்டவர்கள் . மாப்ப ள் ைள
ஸ் ம் கள் என் றால் மாப்ப ள் ைளகளாக
வந் தவர்கள் என் ப ெபா ள் . அ ேபாலத்
தம ழ் நாட் ல் கீ ழக் கைர இ லாம யர்கள் . இவர்கள்
அர நாட் ந் வந் தம ழகத் த ல் இனக்
கலப் ச் ெசய் தவர்கள் . கீ ழக் கைர இ லாம யர்
சாமந் தப் பண்டசா களாகத் தம ழகத் த ற்
வந் தவர்கள் . இங் ேகேய தங் க த் தம ழகத் த ல் ெபண்
எ த் தார்கள் . பார்பப் னர்கள் தங் கள் ெபண்க க் க்
ட இ பதாம் ற் றாண் ன் ெதாடக் கம் வைர
சமஸ்க தம் கற் த் தரவ ல் ைல. ெசன் ைனப்
பல் கைலக் கழகத் த ல் சமஸ்க தம்
வந் தேபா டப் ெபண்க க் க் கற் த் தர
ம த் வ ட் டார்கள் . இதற் ஆதாரங் கள்
இ க் க ன் றன. ெபண் சமஸ்க தம் கற் கத்
த த யற் றவள் என் ப அவர்கள் வாதம் .
‘சமஸ்க தத் ைதப் ெபண் க் ம் ெசால் ல
யா ; ேபைதக் ம் ெசால் ல யா ’ எனப்
பார்பப ் னர்கள் அப்ேபா எ த னார்கள் . அ ேபாலக்
கீ ழக் கைர ஸ் ம் க ம் அர ெமாழ ைய
இழந் வ ட் டார்கள் . அவர்க க் த் தம ழ் தான்
தாய் ெமாழ . எனேவ, வந் ேதற கள் தங் கள்
ெமாழ ைய இழந் தங் கள் ழந் ைதகள ன்
ெமாழ ையத் தாய் ெமாழ யாக ஏற் க் ெகாள் வ
என் ப உலக இயல் . பார்பப ் னர்கள் தம ழகத் த ல்
வந் த றங் க ப் ெபண் ெகாண்டவர்கள் . அதனால் தான்
வடநாட் ப் பார்பப ் னர்க க் ம் ெதன் னாட் ப்
 பார்பப
் னர்க க் ம் ற ப்ப டத் த ந் த ேவ பா
உண் . தம ழ் நாட் ப் பார்பப
் னர்கள் நம் ைமப்ேபால
ைறப் ெபண், ைற மாப்ப ள் ைள
உற ைடயவர்கள் . வடநாட் ப் பார்பப ் னர்கள டம்
இம் ைற க ைடயா .
ந் தர்-காள : ச வப்ப ராமணர் என் றப்ப ேவார் மற் ற
பார்பப் னர்கள டம ந் எவ் வா
ேவ ப க ன் றனர்?
ெதா.ப. பார்பப ் னர்கள் என் ேபாேர கலப் ச் சாத ய னர்
என் ம் ேபா ச வப்ப ராமணர்க ம் ைவணவப்
பார்பப
் னர்க ம் கலப் ச் சாத தான் . இ பற் ற
வ ர வான கள ஆய் ைவ ேமற் ெகாள் ள ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : ஆனால் , ச வப்ப ராமணர்க க் மட் ம் ேகாய ல்
ைசகள ல் ன் ர ைம இ க் க றேத?
ெதா.ப. ன் ர ைம என் ப பாரம் பர யம் சம் பந் தப்பட் ட
வ ஷயம் . ெதாடக் கக் காலத் த ல் அவர்கள்
சமஸ்க த அர்சச
் ைனைய ஏற் க் ெகாண்
ேகாய ன் க வைறக் உள் ேள ேபானவர்கள் .
ப ன் னர் தன யான ஒ த மண உட் வாக
ஆக வ ட் டார்கள் . ேகாய ன் இைடகழ ய ல் ந ன்
ேவதம் ஓ க ற ப ராமணர்கள் ஸ்மார்த்தர்கள் .
இவர்க ம் ேகாய ல் ேவைல ெசய் வார்கள் ;
ச வப்ப ராமணர்க ம் ேகாய ல் ேவைல
ெசய் வார்கள் . ஆனால் , இ வ ம் த மண உற
ைவத் க் ெகாள் ள மாட் டார்கள் . இவர்கள் ேவ ;
அவர்கள் ேவ . இேததான் ெப மாள் ேகாய ம் .
ந் தர்-காள : ச வப்ப ராமணர்கள் என் றக் ய
ஆத ைசவர்கள் தம ழ் நாட் ன் ஆத க் க டன்
கலந் தவர்களா? அதனால் தான் ேகாய ல்
 ன் ர ைம அவர்க க் க் க ைடத் ததா?
ெதா.ப. இ ந் த க் கலாம் ; அல் ல ஸ்மார்த்தர்கள்
ேவதெமாழ ைய வ ட் வ ட் த் தம ழ ல் அர்சச் ைன
ெசய் ய ம த் த க் கலாம் .
ந் தர்-காள : தம ழ் மக் கள ன் ர்வ சமய வாழ் க் ைக எவ் வா
இ ந் த ? ச வன் தான் தம ழர்கள ன் கட ள் ,
த மால் தான் தம ழர்கள ன் கட ள் என் ெறல் லாம்
றய காலங் கள் இ ந் தன. சமீ பத் த ல்
ஆசீ வகம் தான் தம ழர்கள ன் ர்வக சமயம்
என் ம் ரல் கைளக் ேகட் க ன் ேறாம் .
ம ைரக் காஞ் ச ய ல் சமணப்பள் ள , ெப த் தப் பள் ள ,
அந் தணர் பள் ள , அைனத் ம் அ க ேக
இ க் க ன் றன. அேத ேநரத் த ல் அதற் ம்
ற் பட் டதாக வந் த நம் ப க் ைககள் , வழ பாட்
ைறகள் , ெதய் வங் கள் த யன ம் சங் க
இலக் க யத் த ல் இ க் க ன் றன.
சங் ககாலச் சமயத் ைதப் ர ந் ெகாள் வ என் ப
எதற் காக? நமக் இன் ைறக் ள் ள
ேதைவக் காகத் தான் வரலாற் ைறப் பார்க்க ன் ேறாம் .
இன் ைறக் ள் ள ேதைவக் காகத் தம ழர்கள ன்
ர்வக சமயத் ைத எவ் வா ர ந் ெகாள் வ ?
அதற் கான பைழய வழ ைறகள ந்
மா பட் ட த ய வழ ைறகள் என் ன?
ெதா.ப. இரண் வ ஷயங் கள் . ஒ வ ஷயத் ைத நீங் கள்
கம் பண்ண க் ெகாள் க றீ ரக
் ள் . சங் ககாலச்
ச தாயம் என் ப ஒ காலத் த ய ச தாயம்
அன் . அத ல் பல் ேவ கால அ க் கள் உள் ளன.
இத ல் ப ற் பட் ட ம் இ க் க ற . ற் பட் ட ம்
இ க் க ற . “வழ ப ெதய் வம் ந ற் றங் காப்ப”
என் ப ெதால் காப்ப யம் . நீ ம் ப க ன் ற சாம
எ ? எ வாக ம் இ க் கலாம் . இந் த இடத் த ேலேய
ெதய் வங் கள் பல என் ற க த் ேதாட் டம் வந்
வ க ற . ந ற் றங் காப்ப - உன் ப ன் னால் வந்
அத் ெதய் வம் காப்பாற் ற வ ம் என் ப ெபா ள் .
இைவ ேபான் றவற் ைறச் ‘சடங் மதம் ’ என்
ைவத் க் ெகாள் ளலாம் . ேமற் கண்ட சடங்
மதங் கள ேல ெதய் வங் கள் ப ன் னால் வந் தான்
காப்பாற் ம் . ஆனால் , ெப ராண க மர , ைசவ,
ைவணவ மதங் கள ேல ெதய் வங் கள் ன் னால்
வந் ந ன் தான் வரம் ெகா க் ம் . காப் க்
உர ய தான் ெதய் வம் என் ப பைழய நம் ப க் ைக.
வரம் ெகா ப்ப தான் ெதய் வம் என் ப ப ற் காலச்
சமய நம் ப க் ைக. சங் க காலத் த ல் க ைடயா .
இன் ைறக் ம் டைலமாடன் , காத் தவராயன்
கைதகைளக் ேகட் டால் சாம ப ன் னால் தான் வ ம் .
சாம யா வரம் ெகா க் ம் ேபா என் ன
ெசால் வார் என் றால் , ‘நீ ேபா உன் ப ன் னால்
வாேரன் ’ என் தான் வார்.
ெதாடக் கக் காலத் ெதய் வங் கள் எல் லாம்
காட் க் ள் இ ந் தன. இன் ம் ற ப்பாகச்
ெசான் னால் ெதய் வங் கள் மரத் த ேல இ ந் தன.
‘வ ட் ச ைசத் த யம் ’ என் ெப த் தர்கள்
வார்கள் . மரத் த ல் தான் ெதய் வங் கள் இ க் ம் .
தைரய ல் மன தர்கேளா வாழா . தைரக்
அத் ெதய் வங் கள் வ ம் ேபா தைரய ல் அவற் ற ன்
கால் பாவா . இைவெயல் லாம் ராதன
நம் ப க் ைககள் . ெதய் வங் கள் தைரய ல்
இறங் ம் ேபா தைரய ல் கால் பாவக் டா .
அந் த நம் ப க் ைகையக் கம் பன ன் இராமாயணத் த ல்
 டப் பார்க்கலாம் . இராமைனச் ெசால் ம் ேபா
கம் பன் ெசால் க றான் : ‘ேமெலா
ெபா ம ல் லா ெமய் ப் ெபா ள் வ ல் ம் தாங் க ,
கால் தைர ேதாய வந் கட் லற் உற் றதம் மா.’
இராம ைடய ெச லப்ப யத் ைதக் ம் ேபா
“அதற் ேமல் ஒ ெபா ம ல் லாத ெதய் வம்
கால் தைரய ேல ப ம் ப வந் த . கண் க் த்
ெதர ம் ப வந் த ” என் க ன் றான் கம் பன் .
ெதய் வங் க க் க் கால் தைரய ேல படக் டா
என் ப தாேன பைழய நம் ப க் ைக? நம் ைடய
வட் வாசல் கள ல் த ன ம் இடப்ப ம் ேகாலம்
என் ப ெதய் வங் கள் இறங் வதற் காக
இடப்பட் ட தான் . ெதய் வங் கள் வ ண்ண ந்
தைரய ல் இறங் ம் ேபா கால் படக் டா
அல் லவா? அதற் காக இடப்பட் டகளம் அல் ல
தளம் தான் ேகாலம் . ப ற் காலத் த ல் கவ ழ் ந் த
தாமைர வ வ ல் இடப்பட் டன.
சங் க இலக் க யத் த ல் ‘களம ைழத் தல் ’ என்
றப்ப ம் , ேவலன் ெவற யாட் ல் கன்
ேம ந் கீ ழ றங் வான் , கன் தான்
தன் த ல் மன த உ ப்ப த் தப்பட் ட கட ள் .
அவன் வ க றேபா , ேவலன்
களம ைழப்பான் .மைலயாளத் த ல் களெம ம்
பழக் கம் இன் ம் இ க் க ற . களெம த ப்பாட்
இ க் க ற . இன் ன ம் வ கள ல்
களெம க றார்கள் . வண்ணப்ெபா கைளக்
ெகாண் களெம த , அதன் மீ ெதய் வ ற் றவன்
ஏற ஆ க றான் . நான் ேகாலம் என் ஒ
கட் ைர எ த ய க் க ேறன் . ஆக ேகாலம் என் ப
ெதய் வங் கள் இறங் வதற் காக இடப்பட் ட
இ க் ைக.
மன த உ ப்ப த் தப்பட் ட கன் ெபண்கைள
மயக் க ன் ற அழகனாக ம் இைளேயானாக ம்
இ க் க றான் . அரமகள ர் என் ம் ெதய் வங் கள்
சங் க காலத் த ேல இ ந் தன. ப ற் காலத் த ல் இைவ
ேமாக ன கள் என அைழக் கப்பட் டன. ‘அரமகள ர்’
சங் க காலத் த ல் ட் டம் ட் டமாக வ ம் .
ேமாக ன கள் தன த் தன யாக வ ம் . அரமகள ைர
‘அணங் ’ என் ம் அைழப்பர். அணங் என் ற
ெசால் க் ‘தன் அழகாேல வ த் தம் ெசய் வ ’
என் ெபா ள் . வணங் தல் என் ற ெசால் க்
எத ர்பப
் தம் அணங் தல் . இந் த நல் ல ெசால் ைல
வழக் க ந் இழந் வ ட் ேடாம் .
‘அணங் ைட கன் ேகாட் டம் ’ - இ தான்
நம் க் க் க ைடத் ள் ள தல் பத . இத ல்
கவன க் க ேவண் ய வ ஷயம் என் னெவன் றால் ,
ேகாட் டம் என் ப வட் ட வ வமான . இன் ைறக் ம்
பழங் மக் கள ன் ேகாய ல் வட் டவ வமான .
ேகாய ல் என் ப ச ரம் அல் ல ெசவ் வக
வ வமான . கன் ேகாட் டத் த ல் ேவலன்
களெம த ேவலைனக் கீ ேழ ெகாண்
வ க றார்கள் . ந கழ் கால ெமாழ ய ல்
ெசால் லப்ேபானால் சாம இறக் க றார்கள் .
அவ க் ஆ யவள் ைலத் த . “ ெமய் ப்பட் ட
ைலத் த ேபால” என் ப சங் க இலக் க ய உவைம.
கன் ைலத் த உடம் ப ல் இறங் க வ ட் டான் .
ைலத் த என் ப யார்? அந் தச் ெசால் இழ வாக
இ க் க றேத என் ேயாச த் தால் ேவெறா
இடத் த ல் இேத ெசால் வ க ற . “ ைலத் த
கழீ இய ெவள் அ ைவ” என் வ கற .
 வண்ணார் வட் ப் ெபண்தான் ைலத் த .
வண்ணார வட் ப் ெபண் கன் ேகாய ல்
சாம யா ய க் க றாள் . வரங் ெகா க் ம்
ெதய் வங் கள் சங் க காலத் த ல் க ைடயா . காவல்
ெதய் வங் கள் தான் உண் . கன் ெபண்கைளப்
பற் ற க் ெகாள் க றான் என் பதற் காக அவ க்
இரத் தப் ப ம் த ைனயர ச ம் ெகா க் க றார்கள் .
ந் தர்-காள : நீங் கள் இ வைர ெசான் னவற் ற ல் ன்
வ ஷயங் கள் இ க் க ன் றன. கன் ெபண்கைள
வ த் வான் ; அதற் ேவலன் ஆ ப் பர காரம்
ெசய் வான் . ேவலன் ஆ ம் ெவற யாட் ட ம்
இ க் க ற ; கன் ைலத் த உடம் ப ல்
இறங் வ ம் இ க் க ற . கைலக் ேகாவன் ஒ
கட் ைரய ல் ன் வ த ெவற யாட் டங் கைளக்
க றார். “ெவற யயர் ச றப்ப ன் ெவவ் வாய்
ேவலன் ெவற யாட் அயர்ந்த காந் தள் .” இ
ெதால் காப்ப யம் றத் த ைணய ய ல் வ க ற .
காம ேவட் ைக ஆற் றாத ெபண் ஆடக் ய ‘ெவற ’
என் ஒன் தன யாக இ க் க ற . அைத
அகப் றம் என் உைரயாச ர யர்கள் க றார்கள் .
ெவற் ற க் காகப் ெபண்கள் ஆ வ ஒன் ற க் க ற .
த ல் ெதால் காப்ப யர் ேவலன் ஆ வ என்
ெசால் க றார். ப ற் காலத் த ல் உைரயாச ர யர்கள்
உதாரணம் காண்ப ப்ப எல் லாம் ெபண்கள்
ஆ வதாகக் காண்ப க் க றார்கள் . ெமாத் தத் த ல் சங் க
இலக் க யத் த ல் ன் வ த ெவற யாடல் கள்
காணக் க ைடக் க ன் றன. இ அல் லாமல் ைலத் த
ஆடக் ய ெவற ஒன் ற க் க ற . இைத
‘ெவற ’என் ெசால் லவ ல் ைல. ஆனால் ,
ைலத் த ய டம் கன் இறங் க ஆேவசப்பட்
 ஆ ம் ஆட் டம் என் ள் ள . இவற் ைறெயல் லாம்
எப்ப ப் ப ர த் தற வ ? காம ேவட் ைக ஆற் றாத
ெபண் ஆடக் ய ஆட் டத் த ேல தன யாக
ஆடக் ய ெபண் ம் இ க் க றாள் . வாக
ஆடக் ய ெபண்க ம் இ க் க றார்கள் . சங் க
காலத் த ல் பார்த்தால் தன ப் ெபண்கள்
ஆ வ ேபாலதான் வ கற . ப ற் காலத் த ல்
றப்ெபா ள் ெவண்பாமாைலய ல் பார்த்தால் ,
ெபண்கள் ட் டமாக ஆ வ ேபால வ க ற .
க ட் டத் தட் டக் ‘ ரைவ’ மாத ர . சங் ககாலத் த ல்
இ ந் த ‘ெவற ’ என் பைதப் பார்க் ம் ேபா அைதப்
ப ர த் ப் பார்த் ச் சற் உள் ேள ேபாய் ஆராய் ந்
பார்க்க ேவண் ய ேதைவ இ க் க றதல் லவா?
ெதா.ப. காத க் க ற ெபண்ண ன் உடலைச கள ம்
மன அைச கள ம் ஏற் ப ம் மா தல் கைளத்
தாய் உணர்ந் ெகாள் க றாள் . இன் ன ம்
க ராமத் த ல் ெபண்கைளக் ேகாடாங் க ய டம் ட் ப்
ேபாக றார்கள் அல் லவா? ெவற த் ப் பார்த்தல் ,
தன யாக இ த் தல் , வ ைளயாட் த் தன் ைம
இல் லாைம என் பன ேபான் றவற் ைற
அைடயாளமாக ைவத் க் தாய் ேவலைனக்
ப்ப க றாள் . ேவலன் என் பவன் கப் சார .
“கழங் ெமய் ப்ப த் க் கன் னந் க் க ” -
இ பற் ற ப .எல் .சாம வ ர வாக எ த ள் ளார்.
ஏெனன ல் , இந் தக் ‘கன் னந் க் தல் ’ ேகரளாவ ன்
வட மலபார் ப த கள ல் இன் ன ம் இ க் க ற .
பற் ற க் ெகாண்ட ; கன் இல் ைல;
தான் . “கழங் ெமய் ப்ப த் கன் னந் க் க
என ெமாழ மாய ன் ” - இதற்
அ த் தாற் ேபாலத் தாய் ெவற யாட் க் ஏற் பா
 ெசய் க றாள் . ெவற யாட் க் க் கட் டாயமாகக்
‘காரா ’ ேவண் ம் . த ைனயர ச பரப்ப க் காராட் ன்
உத ரம் ேதாய் த் ேவலன் களன ைழத் அந் தச்
சடங் க ன் இ த ய ல் ெபண்ைண நீராட் வர்.
“காராட் உத ரம் இய் அன் ைன களன ைழத்
நீராட் ” என் ப த் ெதாள் ளாய ரம் . நீங் என் றால்
நீங் ேமா? நீங் கா , ஏன் ? இ ேவெறா
கனால் வந் த ேநாய் . இ பக் கத் வட் ப்
ைபயனால் வந் த ேநாய் . ைலத் த ஆ வ
வ ழாக் கால ஆட் டமாக இ க் க ற . ஆண் க் ஒ
ைற ெதய் வங் கைள வழ ப வ என் ப
நம் ைடய மர .
இந் த வ ழாக் கள் ெப ம் பா ம் ெவப்பநா
என் பதனாேலேய வளர்ப ைற நாட் கள ல்
நடந் த க் க ன் றன அல் ல ந லா நாட் கள ல்
நடந் த க் க ன் றன. தம ழர்கள ன் மாதப் ப றப்
என் பேத அந் தந் த மாதத் த ன் ெப ர்ணம நாட் கள ல்
தான் ெதாடங் ம் . “மார்கழ த் த ங் கள் மத ந ைறந் த
நன் னாள் ” என் ஆண்டாள் பா க றாள் அல் லவா?
மத ந ைறந் த நன் னாள் தான் மாதத் த ன் ெதாடக் கம் .
இ ேபால வளர்ப ைற நாட் கள ல் தான் த மணம்
ெசய் த க் க றார்கள் . த மணத் த ன் ேபா னத
நீராட் நடக் ம் ; இ உலகச் ச கங் கள்
எல் லாவற் ற ம் உண் . பட் டாப ேஷகம் ,
வராப ேஷகம் இைவெயல் லாம் அரசர்கள் ெசய்
ெகாண்டைவ. ப் நீராட் ப்ேபால பற் ற ய
ெபண்ைண நீராட் வார்கள் . ைலத் த ஆ வ
த வ ழா ஆட் டம் .
ந் தர்-காள : நீங் கள் றய றநா ற் வர எத ல்
வ க ற ? ஆந ைர கவர்ந் ெகாண் வ ம் ேபா
 மா கள் ள் ள க் ெகாண் வ க ன் றன. அைவ
எவ் வா வ க ன் றன என் றால் ைலத் த ஆ வ
ேபாலத் ள் க ன் றன என் உவைமயாக
வ க ன் ற .
ெதா.ப. ஆம் . ைலத் த ள் ள த் ள் ள ஆ ய க் க றாள் .
இத ல் க் க ய வ ஷயம் எ ெவன் றால் கன்
ஆண் மீ இறங் கவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : ேவலன் ஆ வ ம் சங் க இலக் க யத் த ல்
இ க் க ற .
ெதா.ப. ேவலன் கைனக் களம றக் வான் .
ந் தர்-காள : அவன் ஆடமாட் டானா?
ெதா.ப. அவன் ஆடமாட் டான் .
ந் தர்-காள : அயர்தல் என் றால் ஆ தல் தாேன?
ெதா.ப. வ ழா அயர்தல் என் றால் வ ழா எ த் தல் என்
ெபா ள் . ெவற அயர்தல் என் றால் ெவற எ த் தல் ;
ெவற என் ற சடங் க ைன ந கழ் த் தல் என்
ெபா ள் . அயர்தல் என் றால் ஆ தல் அன் .
ந் தர்-காள : அயர்தல் என் றால் ஆ தல் என் ற ெபா ள்
இ க் க ற .
ெதா.ப. இல் ைல. வ ழா அயர்தல் என் றால் வ ழா
எ த் தல் . அந் தச் சடங் ந கழ் ச்ச ேவலன ன்
ெபா ப்ப ேல நைடெப ம் .
ந் தர்-காள : அப்ப ெயன் றால் , ேவலன் ஆ வேத இல் ைல
என் க றீ ரக
் ளா?
ெதா.ப. ேவலன் ஆ வேத இல் ைல. ெவற யாட் டத் த ல்
ஆ வ ெபண். அவள் மீ இறங் க
 ஆ க றாள் . ஆட ைவப்பவன் ேவலன் .
ந் தர்-காள : ெவற் ற க் காக ஆ க ற ஆட் டத் த ம் ேவலன்
ஆ வ இல் ைலயா?
ெதா.ப. ெவற் ற க் காக ஆ க ற ஆட் டம் எல் லாம்
ட் டாட் டம் . ைலத் த ய ன் ஆட் டத் த ேல ‘ ’
அவள் ெமய் ப்ப க ற . அவள் உடம் ப ேல
இறங் க ன் ற . ப ற் காலத் த ல் தம ழ் அகப்ெபா ள்
மரப ல் இைத எ த் க் ெகாண்டார்கள் . பக் த
இலக் க யத் த ல் ட எ த் ெகாண்டார்கள் . அங் ேக
கன் ; இங் ேக கண்ணன் .
ந் தர்-காள : இத ல் ச ன் னத் ெதய் வத் ைத வ ட் வ ட் ெபர ய
ெதய் வத் ைத எ த் த க் க றார்கள் .
ெதா.ப. ற ப்பாகக் கண்ணன் . “பட் க் ம் ; அயர்த்
இறங் ம் ; பாைவ ேபணாள் ; பன மலர்க் கண் நீர்
த ம் பப் பள் ள ெகாள் ளாள் ... எம் ெப மான்
த வரங் கம் எங் ேக என் ம் . மட் வ க் க
மண வண் ர ம் ந் தல் மடமாைன இ
ெசய் தார் யாேர? கட் வ ச்ச ெசால் ” என் தாய்
ேகட் க றாள் . கட் வ ச்ச “கடல் வண்ணர் இ
ெசய் தார். காப்பாேர யாேர?” என் க றாள் .
கடல் வண்ணன் ெசய் த ேவைல இ . ப ன்
ெச ம் த க் காப்ப க றார்கள் .
கால மண்ைண எ த் ச் ற் ற ப்ேபா வ
என் ப பழம் மர . இ ராதன நம் ப க் ைககள ல்
ஒன் . அ த் த இனக் ைவ மந் த ரக் காரர்கள் ,
ன யக் காரர்கள் என் நம் க ன் ற மர
ஒன் ற ந் த . அந் த காலத் த ல் ேகரளாவ ந்
யா ம் வ ேகட் டால் வ வாடைகக் க் ெகா க் க
மாட் டார்கள் . ெகா த் தால் அவன் ப ல் , ன யம் ,
 பகவத என் ெசால் வான் என் ெகா க் க
மாட் டார்கள் .
ப ல் ன யத் த ற் அ த் அ க் க ன் ற,
ெகால் க ன் ற மரபாக அல் லாமல் அந் ந யப்
ப த் க ன் ற, வ லக் க ன் ற மர ஒன்
வ க ன் ற . அ தான் கால மண்ைண எ த் த்
தைலையச் ற் ற ப் ேபா க ன் ற ந கழ் .
ந் தர்-காள : அகமாக இ ந் தா ம் றமாக இ ந் தா ம்
இரண் ெவற ம் ேவலன் ஆ வ க ைடயா ;
ெபண்கள் ஆ வ தான் என் க றீ ரக
் ள் .
ெதா.ப. றத் த ல் ேவலன் ஆ வ இல் ைல. றத் த ல்
ன் ேதர்க் ரைவ, ப ன் ேதர்க் ரைவ...
ந் தர்-காள : ெவற ெயன் ேற வ க ற . உைரயாச ர யர்
காண்ப ப்ப உதாரணமாகச் சா ன
ச லப்பத காரத் த ல் ஆ வைத; ெவற் ற க் காக ஆ ய
ெவற .
ெதா.ப. ெவற் ற க் காக ஆ வதா? ெவற் ற ெபற் றதற் காக
ஆ வதா?
ந் தர்-காள : ெவற் ற ெபற் றதற் காக ஆ வ ன் ேதர்க்
ரைவ, ப ன் ேதர்க் ரைவ. ெவற் ற க் காக ஆ ம்
ெவற ஒன் இ க் க ற . அைதச் சா ன
ஆ வதாக உைரயாச ர யர் க றார். ஆனால் ,
ெதால் காப்ப யர் ெபண்ணாகக் றவ ல் ைல.
இ தான் ச க் கலாக இ க் க ற . றத் த ைணய ல்
ெசால் லக் ய ெவற என் ப எ ? அதற் ம்
ேவல க் ம் என் ன சம் பந் தம் ? ேவலன் தான்
என் க றார் அங் ேக ம் .
ெதா.ப. றத் த ைணக் காக அவன் இேத மாத ர ேவெறா
 வ ழா எ த் த க் கலாம் . ஏெனன் றால் கன்
வரன் , அழகன் . ேவேலந் த யவன் . இவன்
ேமேலய ந் நடத் த ய க் கலாம் .
ந் தர்-காள : ன் ேதர்க் ரைவ, ப ன் ேதர்க் ரைவ பற் ற க்
ற னீரக
் ள் . இத ல் உைரயாச ர யர்கள் காண்ப க் ம்
பல உதாரணங் கள் சங் க இலக் க யத் த ல்
இல் ைலேயா எனத் ேதான் க ற . ன் ேதர்க்
ரைவ என் ப அரசன் வரர்கேளா ைக
ப ைணந் ஆடக் ய ஆட் டம் . ேத க் ன்
நடக் ம் ஆட் டம் இ . ப ன் ேதர்க் ரைவ என் ப
ேபய் மகள ர் ேபாைர வாழ் த் த ஆடக் ய ஆட் டம் .
த ல் ேபய் மகள ர் யார் என் பேத ச க் கலான
வ ஷயமாக இ க் க ற .
ெதா.ப. ேபய் என் ற ெசால் ேல அதன் ெபா ைள
உணர்த்த வ ம் . ‘ேப’ என் ம் ெசால் ற் அச்சம்
என் ெபா ள் . ப ண ம் இரத் த ம் இ க் க ன் ற
இடத் த ல் ஆவ லக நம் ப க் ைக இ ந் தேபா
ம ஞ் ச ய ப ணத் ைத ம் ந ணத் ைத ம் ேபய்
சாப்ப ட் வ ம் என் ப நம் ப க் ைக.
ஓர் அரசன் ேபா க் ப் றப்ப க ன் றான் என் றால்
ேபய் க க் க் ெகாண்டாட் டம் . அரசன் ேபார்
த் க் த ம் ம் ேபா ந ைற உண க ைடத் த
மக ழ் ச்ச ய ல் ப ன் னால் இ ந் ணங் ைக ஆ ம் .
ேபய் கள் உண்ட மக ழ் ச்ச ய ல் ணங் ைகக்
த் தா வ ம் . த காற் ப் பைடய ல்
வ கற .
ந் தர்-காள : “ேபய் மகள ர் என் பவர்கள் உண்ைமயான
ெபண்கள் தான் . அவர்கள் சார மாத ர
இ ந் த க் க ேவண் ம் ேபார் ந் த ப ன்
 அவர்கள் நரமாம சம் சாப்ப ட் க் க ேவண் ம் . இ
ராதன நரமாம ச உண்ண ன் ெதாடர்சச
் தான் ”
என் க றாேர ைகலாசபத ?
ெதா.ப. அப்ப யானால் ‘அச்சம் த க ன் ற மகள ர்’ என்
ற ய க் க மாட் டார்கள் . நரமாம சம் த ன் ற காலம்
ஒன் இ ந் த க் கலாம் .
ந் தர்-காள : உலக ல் நரமாம சம் எங் ம் எவ ம் சாப்ப வ
இல் ைல.
ெதா.ப. ஆப்ப ர க் கப் பழங் கள் ச லர் உண் க றார்
களாேம?
ந் தர்-காள : நரப ெகா த் வ ட் , அத ந் ச ப த
ஒன் ைறச் சடங் க ன் ெபா ட் ச் ைவப்ப என் ற
அளவ ல் தான் உள் ளேத ஒழ ய நரமாம சத் ைதப்
பச ய ன் ெபா ட் உண் வ உலக ல் எங் ம்
க ைடயா . நம் மரப ல் டைலமாடன்
மயானத் த ல் எ ம் ைபக் க ப்பத ல் ைலயா? அ
ேபாலத் தான் . ெவள் ைளக் காரன ன் காலன ய
மா டவ யல் கற் பைனதான் நரமாம சம்
உண்ணல் .
ெதா.ப. ப ண ம் ந ண ம் ப ன் னால் ஏேத ம்
ஆவ லகக் ேகாட் பாட் ன் ப , தங் கைள
வ த் ேமா எனக் க த ப் ேபையக் கற் பைன
ெசய் த க் கலாம் . ேபய் கற் பைனதான் . ைகலாசபத
வ டன் நான் உடன் படவ ல் ைல. ‘பண்ைடத்
தம ழர் வாழ் ம் வழ பா ம் ’ என் ற அவ ைடய
ல் ைகலாசபத ேபய் மகள ர் உண்ைமயான
ெபண்கள் தான் என் க றார்.
ந் தர்-காள : இன் ெனான் ம் க றார் ைகலாசபத .
 மறக் கள ேவள் வ என் வ க றதல் லவா? மறக் கள
ேவள் வ ையத் ெதால் காப்ப யர் றவ ல் ைல. அந் தத்
ைறக க் ர ய பாடல் கள ல் ேபய் மகள ர்
பற் ற ெயல் லாம் வ கற . றநா ற் ப்
பாடல் கள ம் , பத ற் ப்பத் த ம் ட வ க ற .
அத ந் சல வ ஷயங் கைள எ த் க்
ெகாள் க றார்.
ஈனாத ெபண் மகள் ஒ த் த ேபார ல் இறந் வ ட் ட
வரர்கள ன் உடல் உ ப் கைள ன் ன ன்
சைமக் க றாள் . ப ன் னால் பரண ய ல் வ ர வாக
வரக் ய சம் பவங் கள ன் ெதாடக் கம் இங் ேக
இ க் க ற . உண்ைமய ல் ஈனாத ெபண் மகள்
ஒ த் த சார யாக இ ந் அந் த ந கழ் ைவ
நடத் க றாள் என் நச்ச னார்க்க ன யர் உைரைய
ன் ன த் த ைகலாசபத க ன் றார்.
ெதா.ப. நச்ச னார்க்க யர் ம ைர பாரத் வாஜ ேகாத் த ரத் ப்
ப ராமணன் . ஒ ேமற் ேகாைளக் காட் க ேறாம்
என் றால் , அ யா ைடய ேமற் ேகாள் என்
பார்க்க ேவண் மல் லவா? ஆனால் , இங் ப ணம்
பற் ற ய நம் ப க் ைககள் ராதனமானைவ. ேபார ேல
வ ந் த ப ணங் கைள எ த் க் ெகாண்
ேபாவதற் ன் நர வ ம் ; க வ ம் . இந் த
இரண் ம் கட் டாயம் ப ணத் ைதத் த ன் வதற்
வ ம் . ேப ம் வ ம் என் ப நம் ப க் ைக. ேபய்
வராமல் த க் க ெவண்ச க ைகப்
ைகக் க றார்கள் . அப்ேபா பாணைனக் ப்ப ட் ச்
சாப்பண் பாடச் ெசால் க றார்கள் . சாப்பண் என் ப
வ ளர ப்பண். வ ளர ப்பண் எப்ப இ க் ம்
என் றால் , க டத் ெதான ேபால இ க் மாம் .
வ ளர ப்பண்ைணப் பா ம் ேபா நர வரா .
 வ ளர ப்பண் க டைனப் ேபால் வட் டம க் ம் பண்.
க டன் இ க் ம டத் த ற் நர வரா . க டன்
ேம ந் வட் டம க் ம் ேபா நர ய ன் பச்ைசக்
கண் அதற் த் ெதர ம் . நர ய ன் கண்ைணக்
ெகாத் த வ ம் க டன் . “யா ம் வ ளர க் ெகாட் ப ன்
ெவள் நர க வன் ” - வ ளர ப்பண்ைணப் பா நர
வ ரட் ேவன் என் ப ெபா ள் . ேபய் மகள ர் பற் ற ய
வ ணைனகள ல் க் க யமாகச் ெசால் வ
நகத் தால் கண்ைணத் ேதாண் உண்ப பற் ற ய .
ேபய் மகள ர ன் கா கள ல் ைக ம் பாம் ம்
இ க் ம் . ைக என் ப ட் ப் பறைவ;
ைகக் ப் பக ல் கண் ெதர யா . ைகய ன்
கண் ண்டக் கண். அதனால் ேபய் மகள்
கா கள ல் ைகைய ம் பாம் ைப ம்
ெதாங் கவ ட் க் க றாள் . அவ ைடய கா
ைலயள க் நீண் ெதாங் க ன் ற .
அவ ைடய நகக் கண்கள ல் கண்ைணத்
ேதாண் யதால் இரத் தம் இ க் க ற . அவ ைடய
கண்கள் ற் ற க் ெகாண்ேட இ க் ம் ;
பரட் ைடயாக இ க் ம் . இ ப் க் க் கீ ேழ உள் ள
ப த கள ல் வ ணைனகள் இல் ைல. இைவ
ராதன நம் ப க் ைககள ன் அ ப்பைடய ல்
ப றந் தைவ.
ந் தர்-காள : ேபரா. .வ த் த யானந் தன் நம் ப க் ைக என் தான்
ற க றார். ஆனால் , ைகலாசபத ம் ,
ச வத் தம் ப ம் நரமாம சத் ைதச் சாப்ப வ
நடந் த தான் என் க றார்கள் .
ெதா.ப. ‘நரமாம சம் ’ சாப்ப தல் பற் ற த் தம ழ ல் ெசால்
எ ம் க ைடயா .
 ந் தர்-காள : ‘அணங் ’ என் ப பற் ற ேமற் கத் த ய
ஆய் வாளர்கள் இைடேய வ வாதங் கள்
நடந் த க் க ன் றன. ஜார்ஜ் ஹார்ட், அணங்
என் பைத ‘ெபண்கள ைடேய இ ந் த ஆபத் ைதத்
தரக் ய சக் த ’ என் க றார். ஆனால் , ராஜம் ெசய் த
ஆய் வ ன் ப அணங் என் ற ெசால் ன் ெபா ைள
ஒ ற ப்ப ட் ட வரம் க் ள் அடக் க யா .
பல் ேவ அர்த்தங் கள் இ ப்பதாகக் க றார்.
ெதா.ப. நான் ன் ேப ற ேனன் அல் லவா? வணங் தல்
என் பதற் எத ர்பப் தம் அணங் தல் . நான்
உங் க க் வணக் கம் ெதர வ க் ேபா உங் கள்
மனத ல் மக ழ் ச்ச ைய உண்டாக் க ன் ேறன் .
அணங் தல் வ த் தப்ப த் தல் . என் ன வ த் தம் ?
காம வ த் தம் . “அணங் ெகால் ஆய் மய ல்
ெகால் ேலா” என் ற த க் றள் இ க் க றதல் லவா?
அணங் காமஞ் சார்ந்த வ த் தம் .
ந் தர்-காள : ‘அணங் ெகால் ஆய் மய ல் ெகால் ேலா’ என்
ம் ேபா டப் ேபய் அல் ல ேமாக ன என் ற
ெபா ள் வந் வ க ற . சங் க இலக் க யத் த ல்
அணங் என் பதற் இ ப , இ பத் ைதந்
அர்த்தங் கள் இ க் க ன் றன. ஒ ெபண்ண டம்
காதலன் ஒ வன் , “இந் த மலைர நீ
அண ந் ெகாள் . உனக் அணங் உண்டா ம் ”
என் க றான் . இங் ‘அணங் ’ என் ற
ெசால் ன் ெபா ள் என் ன? இச்ெசால்
வ ைனச்ெசால் லாக ம் ெபயர்ச ் ெசால் லாக ம்
வ கற .
ெதா.ப. ேமாக ன என் ப ஒ ேமாக ன யா? அல் ல
ெதா த யா? நீரர மகள ர், ஆரர மகள ர் - அதாவ
 ஒ ெபண்ணல் ல இைவ; ஒ ெதா த .
அணங் ைக ஒ ைம என் எ த் க் ெகாள் ளலாம் .
ஆனால் , கன் ேகாய ல் ந ைறய அணங் கள்
இ க் க ன் றன.
ந் தர்-காள : ச ல ேகாய ல் கேள அணங் ள் ள ேகாய ல் கள்
என் றப்ப க ன் றன.
ெதா.ப. “அணங் ைட கன் ேகாட் டம் ”- சல
ேகாய ல் கள ல் இல் ைல, கன்
ேகாட் டத் த ல் தான் அணங் கள் இ க் ம் .
ந் தர்-காள : சாதாரணக் கட் டடங் கள ம் , ஒ வட் ன்
ந ைலய ம் ட அணங் இ ப்பதாக
வ க ன் ற . மதஞ் சாராத வ ஷயங் கள ன் ேபா ம்
அணங் ம் வ க ன் ற .
ெதா.ப. அப்ப ெயன் றால் ‘வ த் தப்ப த் தல் ’ என் ற
ெசால் ன் ெபா ைள நீட் த் க் ெகாண்ேட ேபாக
ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : சங் க காலத் த ல் பல ெபா ள் கள் இ ந் த இந் தச்
ெசால் , த க் றள ல் ‘அணங் ெகால் ஆய் மய ல்
ெகால் ேலா’ என் வ ம் ேபா ம் ப ற் கால
இலக் க யங் கள ம் ‘ேமாக ன ’ என் ற
ெபா ைளத் தான் த க ன் ற .
ெதா.ப. க ைடய ேகாய ல் மட் ம் தான்
அணங் கள் இ க் க ன் றன. பா ணர்ைவத்
ண் த் ெதாந் தர ெசய் வன இந் த அணங் கள் .
ெகால் கற ெதய் வங் கள் அல் ல இந் த
அணங் கள் .
ந் தர்-காள : ெவ ம் யரத் ைத மட் ம் இந் த அணங் கள்
த வத ல் ைல என் ம் ஆய் வாளர்கள்
 க ன் றனர்.
ெதா.ப. Sexual appeal காரணமாகத் க் கத் ைதக்
ெக ப்பன இந் த அணங் கள் . ஆண்கைள
வ த் ம் அணங் கள் ேபான் ெபண்கைள
வ த் ம் அணங் கள் உண்டா?
ந் தர்-காள : உண் .
ெதா.ப. அ யார் என் றால் அ கன் தான் .
ஆண்கைள வ த் ம் அழ ைடயன அணங் .
ெபண்கைள வ த் ம் அழ ைடயவன் கன் .
கார்த்த ேகய வழ பா உள் ள ேமற் வங் கத் த ல்
ெபண்கள் கன் ேகாய க் ள்
ேபாகமாட் டார்கள் . ஒ ைற ேமற் வங் கத் ைதச்
சார்ந்த அரச யல் தைலவர ன் ம் பம்
த ச்ெசந் க் வந் த . அவ ைடய மைனவ ,
கார்த்த ேகயன் ேகாய க் ள் ேபானால் அவன்
பற் ற க் ெகாள் வான் என் ேகாய க் ள்
ேபாகவ ல் ைல. அந் தத் தைலவர் மட் ேம உள் ேள
ேபாய் க் ம் ப ட் வந் தார். அணங் க ற ஆண்
கன் மட் ம் தான் .
ந் தர்-காள : பல் ேவ ெபா ைளக் ெகாண்ட ெசால் லாக
இ க் க ற இந் த மாத ர ...
ெதா.ப. இந் தச் ச க் கைல இப்ப ப் பார்க்க ேவண் ம் .
இந் தச் ச க் க க் உள் ளான ெசால் க்
தலாவதாக இ ந் த ெபா ள் என் ன என் காண
ேவண் ம் . ஒ ெசால் க் ப் ெபா ள்
காலந் ேதா ம் வ ர வைடந் ெகாண்ேட வ ம் .
அணங் என் ற ெசால் க் தலாவதாக வ ம்
ெபா ள் அழக னாேல வ த் க ன் ற ெபா ள் .
அவள் கன் ேகாய ேல இ க் க ன் றாள் .
 ஆனால் , மன த உய ர் க ைடயா .
ந் தர்-காள : இத டன் ெதாடர் ைடய ‘ ர்’ என் ப எ ?
‘மால் ’ என் ப எ ?
ெதா.ப. ர் என் றால் அச்சம் த வ . மால் என் றால்
மயக் கம் த வ . மயக் க ன் ற கட ள் என்
கண்ண க் ப் ப ன் னால் ெபயர் ஏற் பட் ட .
உணர் மயக் கம் த வதால் தான் ‘evening’
என் பதற் ‘மாைல’ என் ற ெபயர் வந் த .
மயக் க ன் ற உணர்ைவத் த ம் ெபா மாைல.
ந் தர்-காள : எதற் காகக் ேகட் க ன் ேறன் என் றால் இந் தக்
க த் தாக் கங் கள் எல் லாம் சங் க இலக் க யத் த ல் .....
ெதா.ப. பல கால அ க் கள் உள் ளன. ஒன் ெபா ள்
வர ெபற் க் ெகாண்ேட ேபா ம் ; ஒன் ேதய் ந்
ெகாண்ேட வ ம் .
ந் தர்-காள : த , வள் ள , என் பன ேபான் ற ெதய் வப்
ெபண்கள் ப ன் னால் ப ப்ப யாகத் ேதய் ந்
க ய க் க ன் றன.
ெதா.ப. இன் ம் ‘வள் ள ’ என் ற ெசால் க் ப் ெபா ள்
ைறயவ ல் ைல. ‘வள் ள ெதய் வாைன ஏசல் ’ பற் ற
எ த ய க் க ேறன் . அத ல் எ தாத வர கைளச்
ெசால் க ன் ேறன் . வள் ள இளைம ம் ப் ம்
ம க் கவள் ; இன் ம் கைனத் தன் ைகக் ள்
ைவத் த ப்பவள் . வள் ள என் ற ெசால்
க ழங் க ந் வந் த தான் . காட் ல் மான்
இ ப்பதால் , வள் ள மன தப் ப றப் இல் ைல என்
காட் வதற் காகக் க ழங் தானாக
மண் க் ள் ள ந் வந் த ேபால வள் ள ைய
மான் ட் என் ற வ ட் டார்கள் . மான்
 கன் ேபாட் டதாக எ த் வளர்க்க றார்கள் . கன்
அவைளத் த மணம் ெசய் க றார். வள் ள
க ழங் தான் . ப ன் னால் ெதய் வாைனையக்
ெகாண் வந் கைனப் ப ராமணமயமாக் கம்
ெசய் க றார்கள் . ஆனால் , நாட் டார் மரப ல்
வள் ள க் ள் ள மத ப் ைறயவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : ‘மா ற் ேவலப்பர் காவ ச் ச ந் ைத’ நான்
பத ப்ப த் த க் க ேறன் . மா ற் ேவலப்பைரக்
ம் ப பவர்கள் பள யர்கள் . வள் ள க் க ழங் ைக
அகழ் ந் ெத க் ம் ேபா அத ந் யம் வாக
வந் தவன் கன் என் பள யர்கள் நம் க றார்கள் .
ெதா.ப. ‘ெதய் வெமன் பேதார் ச த் த ண்டாக ’ ல்
வள் ள ெதய் வாைன ஏசல் பற் ற
எ த ய க் க ேறன் . “உழக் ெநல் க் உழக்
சள் ள உணத் த வ க் க ற உங் க அண்ணனா? எங் க
அண்ணனா?”, “ ைன த் த வ ந் ைவப்பான்
னக் றவன் உங் க அண்ணன் ” என் ப
நாட் ப்பாடல் .
இப்பாட ல் தல் இரண் வர கள் வள் ள
பா யைவ. ெதய் வாைன இந் த ரன் மகளல் லவா?
ெதய் வாைன ெநய் தல் ந லப் ெபண். அதனால்
வள் ள நீ சள் ைளக் க வா வ ற் பவள் என் க றாள் .
உணக் தல் என் றால் காயைவத் தல் என் ப
ெபா ள் . ெதய் வாைன, “உங் க வட் க் கன்
வந் தால் ைனையக் ெகான் உங் கள் அண்ணன்
வ ந் ைவக் க றான் . நீ ைன த் த க் றத் த ”
என் க றாள் .
நான் இத ல் ஒ வர ைய ேமற் ேகாள்
காட் டவ ல் ைல. அ என் னெவன் றால் , “வள் ள க் ம்
 ெதய் வாைனக் ம் மய ப சண்ைடகளாம் .
வள் ள ேமல் த் தம ல் ைல; மய த் ைத வ
ெதய் வாைன”. நாட் டார் மர வள் ள பக் கம்
சாய் வைதப் பார்க்கலாம் . வள் ள நாட் டார் மரப ல்
இன் ம் ெசல் வாக் காக இ க் க றாள் .
ந் தர்-காள : இன் ம் ‘வள் ள த மணம் ’ நாடகம் நடக் க ற
ெதா.ப. ‘வள் ள த மணம் ’ என் தாேன நடக் க ற ?
ெதய் வாைன த மணம் என் நடக் கவ ல் ைலேய?
ந் தர்-காள : ெதய் வம் என் ப ஓர் இடத் த ல் ந ரந் தரமாக
இ க் ம் என் பைத வ ட் வ ங் கள் . ஓர் இடத் ைத
வ ட் இடம் ெபயரலாம் அல் ல ெபயரலாம்
என் ற நம் ப க் ைக சங் க இலக் க யத் த ல்
இ க் க றதல் லவா?
ெதா.ப. நீங் கலாம் என் ப எங் ேக இ க் க ற ?
ந் தர்-காள : ெதய் வங் கள் வ ட் ப்ேபான இடங் கள்
இ க் க ன் றன.
ெதா.ப. இல் ைல. அைவ பாழ் பட் ட ேகாய ல் கள் .
ந் தர்-காள : இன் ைறக் வைரய ம் நமக் த் ெதய் வங் கள்
ஓர டத் ைத வ ட் ப் ேபா ம் என் ற நம் ப க் ைக
இ க் க ற அல் லவா?
ெதா.ப. அந் த காலத் த ல் ேகாய ல் கள் இன் ள் ள ேபால்
ெபர ய கட் டைமப்ைபக் ெகாண் க் கவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : ெபர ய கட் க் ேகாய ல் கள் க ைடயா .
ெதா.ப. “மண ப் றா றந் த மரஞ் ேசர் மாடம் ” -
மரத் ைத ைவத் க் கட் ய ெபர ய கட் க் ேகாய ல்
பற் ற ய பாட் இ .
 ந் தர்-காள : கட் க் ேகாய ல் என் றால் கற் ேகாய ல்
இல் ைலயா?
ெதா.ப. ெசங் கல் லால் கட் டப்பட் ட ேகாய ல் . ெராம் பப்
ப ற் காலம் வைர ெசங் கல் லால் கட் டப்பட் ட
ேகாய ம் , மண்ணால் கட் டப்பட் ட ேகாய ம் தான்
இ ந் த க் க ன் றன. த வா ர ல் உள் ள ன்
ேகாய ள் ஒன் பரைவ ள் மண்தள
என் பதா ம் . மண்தள என் ப மண்ணால் ஆக ய
ேகாய ல் .
ந் தர்-காள : இப்ேபா இ ப்பனவற் ள் காலத் தால் ந் த ய
கற் ேகாய ல் மாமல் ல ரத் த ல் அண்ைமய ல்
க ைடத் ள் ள கன் ேகாய ல் என்
ந ைனக் க ேறன் .
ெதா.ப. க .ப . 5-ஆம் ற் றாண் க் ேகாய ல் அ .
ந் தர்-காள : ச ல வ ஷயங் கள் உள் ளவைர ெதய் வங் கள் ஓர்
அைமப்ப ல் இ க் ம் ; அந் த வ ஷயங் கள் இல் லா
ேபா ம் ேபா அந் த இடத் ைத வ ட் நீங் க வ ம்
என் ம் நம் ப க் ைக சங் க காலத் த ல் இ க் க றதா?
ெதா.ப. ெதய் வங் கள் நீங் வ பற் ற ப் ேபச்ேச இல் ைல.
ஊ க் ள் , மன தர்கள் வா ம டங் கள ல்
ெதய் வங் கள் இ ப்பத ல் ைல. ஊர ன்
எல் ைலய ல் தான் ந கற் கள் இ க் க ன் றன.
காட் க் ள் தான் ெதய் வங் கள் இ க் ம் . கா ெக
ெசல் வ , கானமர் ெசல் வ , கடல் ெக ெசல் வ
ேபான் ற ெபயர்கைளப் பா ங் கள் .
ேகா ரம் எப்ப த் ேதான் ற ய ? கா கள ல் உள் ள
மரங் கள ல் எந் த மரத் த ன் அ ய ல் ெதய் வம்
உள் ள என் பைத அைடயாளப்ப த் த இரண்
 ங் க ல் கைளக் க் காகக் கட் ைவத் தார்கள் .
அந் த அைமப் த் தான் ேகா ரத் த ன் ேதாற் வாய் .
ந் தர்-காள : இல் ைற ெதய் வங் கள் க ைடயாதா?
ெதா.ப. இல் ைற ெதய் வங் கள் உண் . அ வட் ல்
மண் படங் களாக இ க் ம் . ெநல் ம் மல ம்
வ இல் ைற ெதய் வத் ைத வழ ப வர்.
இல் ைற ெதய் வங் கள் ேவ . ந கல்
ெதய் வங் கள் ேவ .
ந் தர்-காள : பல வ கள ல் இறந் த ெபண்கைளக் ம் ப ம்
வழக் கம் இ க் க ற .
ெதா.ப. அ ேவ மாத ர . இப்ேபா ேபாட் ேடா
ைவத் க் ெகாண்டா க றார்கள் . அப்ேபா
ேசைலதாேன? ெபாங் கல் அன் ச்ேசைல
வாங் க அைத நாகம் ேபான் க் க வழ பாட் ல்
ைவத் க் ம் ப வார்கள் . அதன் ப ன் ெபட் ய ல்
ைவத் வ வார்கள் . ம ஆண் அைத எ த்
வட் ல் உள் ளவர்கள் உ த் த க் ெகாள் வார்கள் . ஓர்
ஆண் அந் த இறந் த ெபண் கட் க்
கழ த் வ ட் டதனால் மற் றவர்கள் கட் டலாம் . இ
ேசைல எ த் ச் சார்த் தல் எனப்ப ம் .
மாைலயம் மன் வழ பா க் க இப்ப த்
ேதான் ற ய தான் . த மணமாக இறந் வ ட் ட
ெபண்கள் தான் மாைலயம் மன் . அதாவ கல் யாண
மாைல அண ந் தவர்கள் . சீ ைலக் கார வழ பா என
ஒன் ண் .
ந் தர்-காள : இல் ைற ெதய் வத் த ற் ம் ந கல்
ெதய் வத் த ற் ம் என் ன ேவ பா ?
ெதா.ப. ந கல் என் ப ஆண் ெதய் வங் கள் தான் .
 ந் தர்-காள : ப ன் னால் தான் மாசத க் கல் வ க ற . அப்ப த்
தாேன?
ெதா.ப. அ கணவேனா இறந் த ெபண்க க்
மட் ம் தான் . மாசத க் கல் - ‘ேதா ம் ைக ம்
ெகா த் தார் கல் ’ என் பார்கள் . கணவேரா
ெதாற் ற க் ெகாண் மரணத் ைத ேநாக் க ச்
ெசன் றவள் என் ப ெபா ள் . கன் னட நாட் ல் தான்
இத் தைகய கற் கள் அத கம் . வைளயல் தான்
மங் கலச் ச ன் னம் . தா அல் ல. கண்ணக
வைளயைலத் தாேன உைடத் க் ெகாண்
ேபாக றாள் ? ஏன் சீ ைலக் கார என் ெபயர்
ைவத் தார்கள் என் றால் , த மணம் ஆகாமல்
ெசத் ப்ேபா ம் ெபண்க க் க் கன் ன ச்
ச த் தாைடதான் ைவப்பார்கள் . ேசைல
ைவக் கமாட் டார்கள் . கன் ன ச்ச த் தாைட தாவண
ேபான் ற .
ந் தர்-காள : இல் ைற ெதய் வத் ைதப் பற் ற ேவெறன் ன
வ வரங் கள் இ க் க ன் றன?
ெதா.ப. சங் க இலக் க யத் த ல் ேவெறான் ம் இல் ைல.
இல் ைற ெதய் வத் த ற் உ வம் க ைடயா .
ந் தர்-காள : ‘பாணன் , பைறயன் , யன் , கடம் பன் ’ என்
வ ம் பாட் ல் ந கல் ைலத் தவ ர, ேவெறைத ம்
ம் ப வத ல் ைல. எங் க ைடய சமயம் இ தான்
என் ற ற் வ க றேத, அைதக் ேகாபம்
என் க றீ ரக
் ளா?
ெதா.ப. அைதப் பா ய யார்? மாங் க ழார். அைதப்
பா யவர் ப ற் ப த் தப்பட் ட மக் கள ன் ெமாழ ய ல்
அவர்க ைடய வாசகத் ைத எத ெரா க் க றார்.
அவர்கள் ெமாழ ய ல் இவர் ேபச ப் பார்க்க றார்.
 கற் பைனயான வ ஷயம் தான் இ .
ந் தர்-காள : அப்ப ப் பார்த்தால் சங் கப் பாடல் கள் எல் லாம்
ப ற ைடய ர ல் ேப பைவதான் .
ெப ம் பாலான பாடல் கள் அகப்பாடல் கள் .
ெப ம் பா ம் தைலவ யாகேவா, ேதாழ யாகேவா,
தாயாகேவா ெபண் ர ல் பா வனதாம் .
சங் ககால வழ பா ெதாடர் ைடய ச லவற் ற ன்
ெதாடர்சச ் ைய இன் ம் பார்க்க ேறாம் . ச லவற் ைற
மீ ட்ெட க் க ேவண் யைவயாகப் பார்க்க ன் ேறாம் .
நம் ப க் ைக அ ப்பைடய லான, சடங்
அ ப்பைடய லான ஒன் றாகத் தான் சங் ககாலச்
சமயத் ைதப் பார்க்க ேறாம் .
அப்ப யல் லாமல் ைறப்ப த் தப்பட் ட, தத் வப்
ப ன் னண ெகாண்ட ‘ஆசீ வகம் ’ என் ற சமயம் சங் க
காலத் த ல் இ ந் த . ெதன் னாட் ந்
வடநாட் க் ப் ேபாய ற் என் ற வாதத் ைத நீங் கள்
எப்ப ப் பார்பப
் ர்கள் ?
ெதா.ப. ஆசீ வகேமா, ெப த் தேமா, சமணேமா, ைசவேமா,
ைவணவேமா இைவேபான் ற ந வனச் சமயங் கள்
அைனத் ம் அத காரத் ைத ேநாக் க ய
நகர் கள் தான் . ஜனநாயக வ ேராதமானைவ. ஒ
காலத் த ல் ஜனநாயகத் த ன் ரல் வைளையக்
க ைமயாக ெநர த் தன.
ைவணவத் த ல் அ கைடச க் கட் டமாக இ க் ம் .
ைவணவம் ெராம் பச் தந் த ரமான . ஆனால் ,
அ ம் கைடச க் கட் டத் த ல் ஜனநாயகத் த ன்
ரல் வைளைய ெநர க் கத் தான் ெசய் த . ஓர்
எ த் க் காட் ைடக் க ேறன் . எனக் ஒ
ஜீ ய டன் நல் ல நட் உண் . அவைர ‘நஞ் சீ யர்’
 என் ெசான் ேனன் . ஆச்சார்ய ஹ தயத் த ந்
மண ப்ப ரவாள ேமற் ேகாைளக் காட்
ேவண் ெமன் ேற ஒ கார யம் ெசய் ேதன் .
“நஞ் சீ யர் என் ெசால் வ ட் ர்கள் . நீங் கள்
ெநற் ற ய ல் அைடயாளம் ேபா ங் ேகா. நஞ் சீ யர்
என் என் ைனக் ற வ ட் ர்கள் . மடத் க் கத
எப்ேபா ம் த றந் த க் ம் ” என் றார். “ஒன் ேகட் க
ேவண் ம் ; பயமாக இ க் க ற ” என் ேறன் .
“நான் தான் உங் கைளப் பார்த் ப் பயப்பட
ேவண் ம் ” என் றார். எல் லாம் சர ... ஒ பார்பப் ான்
இந் த அள இறங் க வ வேத ெபர ய வ ஷயம் தான் .
என் ைனத் ெதா வத ல் அவ க் க் ச்சம ல் ைல.
பக் கத் த ல் உட் கார ைவத் ப் ள ேயாதைர
ெகா த் தார். ஆனால் , நான் ஜீ யராக மா?
யா தாேன?
ந் தர்-காள : அதாவ உங் க ைடய ெகாள் ைககள ல்
ச லவற் ைற நீக் க வ ட் நீங் கள்
ைவஷ் ணவத் க் ள் வந் தா ம் ...
ெதா.ப. அந் த ஜீ யைர ன் ைற சந் த த் த க் க ேறன் .
இரண்டாவ சந் த ப்ப ல் ஒ வ ஷயம்
ெசான் ேனன் . ஒ ைற சீ வலப்ேபர ப் ெப மாள்
ேகாய க் ப் ேபாேனன் .
ெதன் த மா ஞ் ேசாைல என் ெபயர். 9-ஆம்
ற் றாண் க் ேகாய ல் . அைதக் கட் க றேபா
தாயார் சந் ந த இல் லாமல் கட் ய க் க றார்கள் .
அத ைடய பழைமக் அ ேவ சான் .
‘கீ ழ் க் களக் ற் றத் த் ெதன் த மா ஞ் ேசாைல’
என் கல் ெவட் ல் வ கற .
பாைளயங் ேகாட் ைடதான் கீ ழ் க் களக் ற் றத் த ன்
தைலைம இடம் .
அந் தக் ேகாய க் ப் ேபானேபா அர்சச
் கர்
ங் மம் ெகா த் தார். தாயார் சந் ந த இல் லாத
ேகாய ல் , ஏன் ங் மம் த க றீ ரக் ள் என்
ேகட் ேடன் . ளச ேகட் டால் இல் ைல என் க றார்
அந் த அர்சச் கர். அந் த அர்சச ் கர் ெநற் ற ய ல்
த மண் ைவத் த க் கவ ல் ைல. ேகாப
ைவத் த ந் தார். எனக் க் ேகாபம் வந் வ ட் ட . நீர்
பாஞ் சராத் த ரமா, ைவகானசமா என் ேறன் . இல் ைல
நான் அண்ணாவ என் றார். ‘அண்ணாவ ’ என் றால்
ேவதம் ப க் கக் டாத பார்பப ் னர் என் ெபா ள் .
கல் ைடக் ற ச்ச ஊரா? என் ேறன் . ஆமாம்
என் றார். அண்ணாவ ப் பார்பப ் னர்கள ன் பரம் பைரத்
ெதாழ ேல கந் வட் த் ெதாழ ல் தான் . ஆந் த ராவ ல்
ந ேயாக ப ராமணர்கள் இ க் க றார்கேள அ ேபால.
மாண க் கவாசகர் அமாத் த ய ப ராமணர். அதாவ
அரசாங் கத் த ல் அ வலர்களாக இ ப்பவர்கள்
அமாத் த ய ப ராமணர்கள் . இவர்கள் ேவதம்
ப ப்பதற் த் த த இல் லாதவர்கள் . நான் ஜீ யர டம்
ெசான் ேனன் , ‘அண்ணாவ ப் ப ராமணர் ைஜ
ைவப்பதற் ப் பத லாக த மண் இட் ட ஒ நா
அல் ல ஒ த த் அல் ல ஒ ேகானார் ைஜ
ைவக் கலாேம!’ என் ேறன் . அவர், ‘அ பற் ற ப்
ேபசமாட் ேடன் ’ என் ற வ ட் டார். நான் என் ன
ெசால் க ேறன் என் றால் , ந வன மதங் கள்
எல் லாேம மக் க க் எத ரானைவத் தான் .
ந் தர்-காள : சங் க காலத் த ற் ப் ப ற களப்ப ரர்கள்
வ க ன் றனர். வடக் க ல் பல் லவர்கைளத் தவ ர,
ெதற் க ல் ேவந் தர்க ம் ேதாற் க க் கப்பட் க்
களப்ப ரர்கள் வந் த டன் தம ழ் நாட் ச் சமய
வாழ் க் ைகய ல் ஒ ெபர ய த ப்பம்
ஏற் ப க ன் ற . இைத ஆய் வாளர்கள் அைனவ ம்
ஏற் க் ெகாள் க ன் றனர். க .ப . 4, 5, 6 ஆக ய ன்
ற் றாண் கள ல் களப்ப ரர்கள் ந ைலெபற்
இ க் க ன் றனர். ேவள் வ க் ச் ெசப்ேப உள் ள ட் ட
ஆதாரங் கைள ைவத் க் ெகாண் பார்க் ம் ேபா ,
களப்ப ரர்கள் ைவதீ க சமயத் த ற் எத ராக
இ ந் தவர்கள் என் ற க் ஆய் வாளர்கள்
வந் த க் க ன் றனர். அந் தக் காலத் ைத ‘இ ண்ட
காலம் ’ என் ற வந் ள் ளனர். அைத எத ர்த்
எ த யத ல் க் க யமானவர் மய ைல
சீ ன .ேவங் கடசாம . 1975-இல் ெவள வந் த ‘களப்ப ரர்
ஆட் ச ய ல் தம ழகம் ’ என் ற ல் க் க யமான .
சமீ பத் த ல் ெபா.ேவல் சாம வைர ச லர் அைத
இ ண்ட காலம் இல் ைல என் ம் , அக் காலப்
ப த ய ல் பல வ ஷயங் கள் நடந் ெகாண் தான்
இ ந் தன என் ம் க ன் றனர். மய ைல
சீ ன .ேவங் கடசாம ஒ க த் ைத ன் ைவக் க றார்.
‘ேவள் வ க் ச் ெசப்ேப ஒன் ைற மட் ம்
ைவத் க் ெகாண் ம் , ஏேதா ஒ களப்ப ர மன் னன்
ச வன் ேகாய ல் வழ பாட் க் இைட
ெசய் தான் என் பைத ைவத் க் ெகாண் ம்
களப்ப ரர்கள் ைவதீ கத் த ற் எத ரானவர்கள் என் ற
க் வந் வ ட யா . ற் வநாயனார்,
ர்க்கநாயனார் த ேயார் ைசவம்
சார்ந்தவர்களாக இ ப்பதனால் உடன க்
 வந் வ ட யா என் க றார் மய ைல சீ ன . இ
பற் ற உங் கள் க த் என் ன?
மய ைல சீ ன . ேவங் கடசாம ெசால் ம் இன் ெனா
வ ஷயம் கவனத் த ற் ர ய . பக் த இயக் கத் த ன்
அ ப்பைடயான வ ஷயம் அந் தக் காலகட் டத் த ல்
நடக் க ற . மா டக் காதல் என் ப ெதய் வக்
காதலாக (பகவத் காமம் ) மாற உ ெவ க் க ற .
சங் க இலக் க யத் த ல் உள் ள தைலவன் -
தைலவ ய ன் காதல் என் ப மாற , ேபராண்ைம
ம க் க இைறவைன ஆணாக ம் மா டன்
தன் ைனப் ெபண்ணாக ம் பாவ த் க் ெகாண்
பா ம் மர பக் த இயக் கத் த ல் ஆரம் ப க் க ற .
அதற் அ ப்பைட லாக இைறயனார் களவ யல்
உைர அைமக ன் ற என் க றார் மய ைல.
இைறயனார் களவ யல் உைரக் க .ப . 8-ஆம் 9-
ஆம் ற் றாண் ல் எ த் வ வம் வந் த க் க
ேவண் ம் . இைறயனார் களவ யல் ற் பாக் கள ல்
இல் லாத ‘பகவத் காமம் ’ அதன் உைரய ல்
வ கற . ைசவர்கள் தங் கள் இலக் க யக்
ெகாள் ைகக க் வ ட் ட இைறயனார்
களவ யல் உைரைய உ வாக் க னர் என் க றார்
மய ைல. இ பற் ற உங் கள் க த் ெதன் ன?
ெதா.ப. சங் க காலம் என் ெறா காலம் த ெரன்
ந் ‘களப்ப ரர் காலம் ’ என் ெறா காலம்
த ெரன் ெதாடங் கவ ல் ைல. ெமல் ல ெமல் லத்
தம ழர கள் ேதய் ந் களப்ப ரர்கள் ஆட் ச
வ க ன் ற . ‘களப்ப ரர்’ என் ம் ெசால்
ேவள் வ க் ச் ெசப்ேபட் ல் இ ந் தான்
வ க ன் ற . ‘களப்ப ரர் என் ம் க யரசைர நீக் க ’
 என் ப தான் அந் த வர . ‘களப்ப ரர்’ என் பைதவ டக்
‘களப்பாளர்’ என் ப தான் சர யாக இ க் ம் என்
ந ைனக் க ன் ேறன் . தம ழ் நாட் ல் இன் ம்
‘களப்பாளர் ளம் ’ என் ற ெபயர ல் ந ைறய ஊர்கள்
இ க் க ன் றன. ‘ ற் வனாக ய களப்பாளேன’
என் தான் ேசக் க ழார் க றார். களப்ப ரர் என் ற
ெசால் ேல சமஸ்க த ஒ ப்ப ல் இ ப்ப ேபால்
ெதர க ற . நீங் கள் வ ேபால ந ைறய
அரசர்கள் இக் லத் த ல் ஆண்ட ேபாலத்
ெதர யவ ல் ைல. ‘அச் த வ க் கந் தன் ’ என் ற
ெபயைரத் தவ ர, ேவெறந் த அரசர் ெபய ம்
க ைடக் காததால் அ க ட் டத் தட் ட ‘சட் டமற் ற
ச கம் ’ ேபாலத் தான் இ க் க ற . அரசற் ற
காலமாக, அர கள் எல் லாம் தைலமயங் க க்
க டக் க ற காலமாக அ இ ந் த க் க ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : 1975-இல் மய ைல எ த ய ப ற , ந ைறயக்
கல் ெவட் கள் கண் ப க் கப்பட் ள் ளன.
லாங் ற ச்ச க் கல் ெவட் உள் பட ந ைறயச்
சான் கள் களப்ப ரர் காலம் பற் ற க்
க ைடத் ள் ளன.
ெதா.ப. த ெரன் ஓர் அரச மர ந் ேபாவத ல் ைல.
உதாரணத் த ற் ச் ெசால் லேவண் ெமன் றால்
பாண் ய அரச மர ம ைரைய வ ட் அகன் றப ன்
ந் ேபாய் வ டவ ல் ைல. அவர்கள் கயத் தாற் ற ல்
இ ந் ெதன் காச ேபாய் 1648-இல் ட ஒ
பாண் ய மன் னன் ட் இ க் க றான் .
ம ைரய ல் இ லாம யர் ஆட் ச 48 ஆண் கள் தான்
நைடெபற் ற . அக் காலப் ப த ய ல் த வாத ைர
ஒ பாண் ய மன் னன் ஆண் க் க ன் றான் . அவன்
ெபயர ல் ஒ கல் ெவட் இ க் க ற . காலன ய
 ஆட் ச வ வதற் ன் னர் ந லப்பரப் கள் எல் லாம்
ஒேர அரச ன் கீ ழ் வந் த க் மா என் ப
சந் ேதகம் தான் . ஏன் , இராஜராஜன ன்
ஆட் ச ய ன் ேபா ட ந லப்பரப் அைனத் ம்
அவன் அரச ன் கீ ழ் இ ந் தனவா என் ப ம்
சந் ேதகம் தான் .
ெபர ய ந லப்பரப் கைள ஆ வத ல் உள் ள
ப ரச்ைன இ . ஏெனன ல் , ந ைறயக் ம் கள்
இ ந் தன. ம் என் றால் , ேபரர க் அடங் காத
இனக் ட் டம் என் ெபா ள் . த மைல நாயக் கர்
காலம் வைரய ம் ேம ர்க் கள் ளர் நா எந் த
ஆட் ச க் ம் உட் படாத . ‘இராமப்பய் யன்
அம் மாைன’ இதைனக் ‘கள் ளர் பத் நா என்
கனமாய் இ க் கட் ம் காண்’ என் ம் .
த மைல நாயக் கர், இராமப்பய் ய க் இவ் வா
ஓைல ெகா க் க றார். ஏெனன ல் , ேம ர்க்
கள் ளர்கள் இந் த அர க் ள் வரமாட் டார்கள் .
உச லம் பட் க் கள் ளர்க ம் இப்ப த் தான் . 1970, 80
வைரய ம் ம ைர மீ னாட் ச அம் மைன
உச லம் பட் க் கள் ளர்கள் ம் ப டமாட் டார்கள் .
இன் ம் அவர்கள் சாத ய ல் ‘மீ னாட் ச ’ என் ற
ெபயைர இடமாட் டார்கள் . ச த் த ைரத்
த வ ழாவ ன் ேபா மீ னாட் ச யம் ம க் வ ரதம்
இ க் கமாட் டார்கள் . ‘நாங் கள் வ ரதம் இ ந் தால்
மீ னாட் ச ஒத் க் ெகாள் ளமாட் டாள் !’ என் பார்கள்
கள் ளர்கள் . ஏெனன ல் , கள் ளர்கள ன் அரச யல்
எத ர யாக ய த மைல நாயக் கர ன் ெதய் வம் அ .
ந் தர்-காள : ெபா வாக அவர்கள டம் வ ரதம் இ க் ம்
சடங் உள் ளதா என் பேத சந் ேதகம் தான் .
ெதா.ப. இ க் க றார்கள் . அவர்க ைடய சாம க்
இ ப்பார்கள் . ஒ நாள் அல் ல இரண் நாள்
வ ரதம் இ க் க றார்கள் . நான் இைத எதற் காகச்
ெசால் க ேறன் என் றால் , தம ழ் நாட் ன் எல் லா
ந லப்பரப்ைப ம் ஒட் ெமாத் தமாகக் களப்ப ரர்கள்
ஆண்டார்கள் என் ற யா . ற ப்பாக,
‘பாண் ய நா ’ என் ற ெபயர ல் ம ைரக் த்
ெதற் ேக உள் ள ெநல் ைல மாவட் டப் ப த கைள
எந் த அரச ம் ஆண்டான் என் ற யா .
ஏெனன ல் , இைடய ல் 50, 100 ைமல் க க் ப்
ெபர ய கா இ ந் த . அங் மக் கள் வா ம்
இடங் கேள ைற . அதற் என் ன உதாரணம்
என் றால் , த மங் கலத் த ற் த் ெதற் ேக
கங் ைகெகாண்டான் வைரக் ம்
வண கப்ெப வழ கள் ஒன் ற ரண்
இ க் க ன் றனேவ ஒழ ய, மக் கள் வாழ் வ டங் கள்
இல் ைல. இங் வட் ெட த் க் கல் ெவட் ேடா மற் ற
கல் ெவட் கேளா இல் ைல. காலத் தால் ற் பட் ட
கல் ெவட் கேள இல் லாத ந லப்ப த .
கர சல் காட் ப் ப த கள ல் ெத ங் மக் கள்
ேயற ய ப ற தான் வாழ் வ டங் கள் வந் தன.
களப்ப ரர்கள் ச ற் ச ல ப த கைள ைகப்பற் ற
இ க் கலாம் ; ற ப்பாகப் க் ேகாட் ைட, ம ைர
த ய இடங் கைள. ெதாண்ைட மண்டலத் த ல்
களப்ப ரர் இ ந் ததாகச் ெசய் த க ைடயா .
ஏெனன் றால் , இவர்கள் க ன் ற அேத
காலப்ப த ய ல் தான் தல் ஆழ் வார்கள்
ப றந் த க் க ன் றனர்.
ந் தர்-காள : தம ழ் நாட் ன் வடப த வ ம் பல் லவர்கள்
இ ந் த க் க ன் றனர் அல் லவா?
ெதா.ப. தம ழ் ெமாழ ேபசாத பல் லவர்களாக அதாவ
ற் காலப் பல் லவர்களாக இ க் க றார்கள் .
களப்ப ரர்கைளப் பற் ற ஒன் ைற உ த யாகக்
ற ம் . அவர்கள் ேவத மர க்
எத ரானவர்களாக இ ந் த க் க றார்கள் .
ந் தர்-காள : மய ைல சீ ன , இந் த இடத் த ல் ஒ ேவள் வ க் ச்
ெசப்ேபட் ைட மட் ம் ைவத் க் ெகாண் இந் த
க் வர மா? என் க றார். ஏெனன ல் ,
ெபர ய ராணத் த ல் வ ம் ற் வநாயனாைரக்
களப்பாளர் என் ம் ேபா எவ் வா
களப்ப ரர்கள் ேவத மர க் எத ரானவர்களாக
இ க் க ம் என் க றார் மய ைல.
ெதா.ப. அந் தக் காலம் ெராம் பப் ப ற் காலம் .
வ ஜயாலய க் ப் ப ன் ேசாழப் ேபரர எ கற
வைரய ல் ற் காலச் ேசாழ மரப னர் எங் ேகா ஒ
ைலய ல் ஒ ங் க க் க டக் க றார்கள் . அ வைர
அவர்கள் ச ற் றரசர்களாக, வட் டாரத் தைலவர்களாக
இ ந் த க் கலாம் . எனேவ, த ெரன் இ
ெதாடங் கவ ல் ைல. சமணம் ெப த் த ஆதரைவப்
ெப வதற் காகச் ச ல யற் ச கைளச் ெசய் ள் ள .
அதன் எச்சப்பா கைளப் பார்க்க ன் ேறாம் . இன் ம்
ெப த் தம் மாண்ட கைதைய யா ம் எ தவ ல் ைல;
எ த யவ ல் ைல. எச்சங் கள் பற் ற மட் ம்
மய ைல சீ ன எ த ள் ளார். சமணம் , ந ைறயச்
ச ெதய் வங் கைள உண்டாக் க மக் கள் ைகய ல்
ெகா த் ள் ள . அதனால் சமணம் தம ழகத் த ல்
தாக் ப்ப த் த . ற ப்பாகத் தாய் த் ெதய் வ
வழ பா சமண வழ பா . ‘இயக் க ’ (ய ) என் ற
ெபயர ல் அவர்கள் ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாகத்
தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ைடக் ெகாண்
 வ க ன் றனர்.
24 தீ ர்த்தங் கரர்க க் ம் 24 இயக் க கள் . ஒ
ைகய ல் ன வர்கள ன் கற் ப க் ைக ேமேல
இயக் க ய ன் கண் ெச க் கப்பட் ள் ள . கண்ைணச்
ெச க் க னால் அ ‘இயக் க ’ என் அர்த்தம் . இ ,
காலத் தால் ற் பட் ட சான் . ‘ ங் கண் இயக் க ’
என் ச லப்பத காரம் ம் .
ந் தர்-காள : அ ம் என் றால் கண். அதற் ம் ய க் ம்
ஏதாவ ெதாடர் உண்டா?
ெதா.ப. இல் ைல, ய ைய உ வகப்ப த் வதற் காக,
ங் கண் இயக் க ைய
அைடயாளப்ப த் வதற் காகக் கண்ைணச்
ெச க் க இ க் க றார்கள் . எ த் ப் ர்வமான
அங் கீ காரத் ைதப் ‘ ங் கண் இயக் க க் ப் பால் மைட
ெகா த் ப் பண்ப ற் ெபயர்ெகாள் ’ என்
ச லப்பத காரம் த க ன் ற . இப்ப ச் சமணம்
தாய் த் ெதய் வங் கைள உ வாக் க மக் கள டத் த ல்
வ ட் வ ட் ட . வடமாவட் டத் த ல் வழங் க வ ம்
ெபான் ன , ணேசகர் என் பன ேபான் ற
ெபயர்கைளச் ச ன் ன வயத ல்
ெதன் மாவட் டத் க் காரர்களான நாங் கள்
ச ன மாத் தனமான ெபயர்கள் என் ந ைனப்ேபாம் .
‘ெபான் ன ’ என் ற ெபயைரத் த ராவ ட இயக் கத் தால்
வ ைளந் த ெபயர் என் ந ைனத் ேதாம் . ஆனால் ,
‘ெபான் ன ’ என் ற ெபயர் இயக் க ையக் ற க் ம் .
ெபான் ன யம் மன் , ‘ெபான் ன யக் க ’ என்
அைழக் கப்பட் ட இயக் க ய ன் க் கப்ெபயர்தான்
ெபான் ன . அப்பாண்ைடநாதர் உலாவ ல் ‘ெபான் ன
சக் த அம் ைமேய உன் பதம் ேபாற் வேன!’ என்
 ெபான் ன யம் மைனப் பற் ற க் ற ப் வ கற .
இ வடமாவட் டத் த ல் இ ந் த இயக் க .
வட் டாரந் ேதா ம் ெவவ் ேவ வைகயான
இயக் க மார்கள் இ ந் தனர். அதாவ தாய் த் ெதய் வ
வழ பாட் ற் ச் சமணம் இடம் ெகா த் த .
ெப த் தத் த ல் தாராேதவ தவ ர, ேவ யா ம்
தாய் த் ெதய் வமாக இல் ைல.
ந் தர்-காள : ‘தாரா’ என் ப , த் தர ன் அம் மாதாேன?
ெதா.ப. ஆமாம் . அவள் இ ந் த இடம் காஞ் ச ரம்
காமக் ேகாட் டம் . நான் ஏன் தாய் த் ெதய் வத் ைதப்
பற் ற இவ் வள ேப க ேறன் என் றால் , பக் த
இயக் கத் த ன் எ ச்ச என் பேத தாய் த் ெதய் வங் கள ன்
சர தான் . தாய் த் ெதய் வங் கைள அழ த் த ப ன் தான்
பக் த இயக் கேம வ கற . சமண, ெப த் த
மதங் கைளவ டத் தாய் த் ெதய் வங் கள் தான் இந் தப்
பக் த இயக் கத் த ற் ச் ச க் கைல உண்டாக் க
இ க் க ன் றன. ப ற் காலத் த ல் தம ழர்கள ன்
தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ைட நன் உணர்ந்தவர்
வரமா ன வர். இத் தா நாட் ந் வந் தவர்,
மாதா க் ஒ ேகாய ைலக் கட் ப் ‘ெபர யநாயக ’
என் ெபயர க ன் றார். தஞ் ைசப் ெப ைடயார்
ேகாய ல் இ க் ம் அம் மன் ெபயர்தான்
ெபர யநாயக . ‘அன் ைன அ ங் கல் அந் தாத ’
பா க றார். அவர் ஏ ைவப் பா யைதவ டத்
தாய் ெதய் வங் கைளப் பா த் தம ழர்கள ன் ைகய ல்
த க றார். கத் ேதா க் கம் ந ன் ற கைத இ தான் .
‘க த் ேதர யம் மாள் அம் மாைன’ பா க றார்.
க த் ேதர யம் மாள் ஒ ெபண் ன தர். வரமா ன வர்
‘கன் ன த் தாய் ’ என் ற ேகாட் பாட் ைட
உ வாக் க ன் றார். “உ வ லா உ த் தாங் க உலக ல்
 ஒ மகன் உத ப்பக் க வ ல் லாக் க த் தாங் க க்
கன் ன த் தாய் ஆக ைனேய” என் பா க றார்.
தாய் த் ெதய் வம் இல் லாமல் தம ழ் நாட் ல் எ ம்
எ படா . ஏெனன ல் , கத் ேதா க் கத் த ற் ஒ
வரலா உண் . அகஸ் ன் காலத் த ல் தான்
கத் ேதா க் கத் த ல் தாய் த் ெதய் வ வழ பா உள் ேள
ைழ ம் . ஏ ப ரா க் மைனவ க ைடயா
என் பதால் , அவர ன் தாையத்
ெதய் வமாக் க றார்கள் . தீ ர்த்தங் கரர்கள் றவ கள்
என் பதால் , இயக் க கைளத் தாய் த் ெதய் வங் கள்
ஆக் க றார்கள் . தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ைடச்
சமணம் ெகாண் ந் ததால் தம ழ் நாட் ல் சமணம்
தாக் ப்ப த் த . அத ைடய பரவ க் ம்
அ தான் காரணம் . ஏெனன ல் , நம் ம ைடேய
இ ந் த எல் லாம் தாய் த் ெதய் வ வழ பா தான் .
ந் தர்-காள : களப்ப ரர்கள் அைனவ ம் சமணத் ைத
ஆதர த் தவர்களா?
ெதா.ப. களப்ப ர அரசர்கள் ன் ேபர ன் ெபயர் ட
இன் ம் க ைடக் கவ ல் ைல. ப ற எப்ப ஒ
க் வர ம் ? ேசாழ, பாண் ய அர கள்
அழ ந் தன. அழ ந் த இடத் த ல் என் ன இ ந் த
என் றால் , ‘சட் டம் இல் லாத ச கம் ’ இ ந் த க் க
ேவண் ம் . எந் தேவார் அரசைமப் ம் இல் லாத ஒ
ச கம் இ ந் த க் க ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : பர்ட்டன் ஸ்ைடன் ெசால் வ ம் நீங் கள்
ெசால் வ ம் ஒத் ள் ளனேபால் ெதர க ற . சங் க
காலத் த ற் அ த் இனக் ஒன் ற ன் எ ச்ச
ஏற் பட் க் க ேவண் ம் . அ தான் களப்ப ரர்
காலம் . இனக் மக் கள் தங் கள் இ ப்ைப உ த
 ெசய் த காலமாக அ இ ந் த க் க ேவண் ம் .
ஒ க் கப்பட் ட இனக் மக் கள் த ம் ப ம் தங் கள்
ந ைலைய உ த ெசய் ள் ள காலகட் டமாக
எ த் க் ெகாள் ள ேவண் ம் என் ஸ்ைடன்
க றார்.
ெதா.ப. அரச யல் அத காரத் த ற் ஒ ெதாடர்சச்
ேவண் ம் என் ந ைனக் க றீ ரக் ள் . அப்ப
இல் ைல; ஓர் இைடய இ ந் த என்
ந ைனக் க ேறன் . சமணம் ேதாற் ப்ேபானதற் கான
க் க யமான காரணம் லால் உண்ணாைம.
சமணர்கள் அத ல் ெராம் ப அ த் தமாக ந ன் றார்கள் .
த வள் வர், தம ழர்கள டம் ேதாற் ப்ேபான
கள் உண்ணாைம, லால் உண்ணாைம என் ம்
இரண் இடங் கள ல் தான் . ஒ ேபா ம் ற் க்
ஐம் ப தம ழர்கள் டப் லால்
உண்ணாதவர்களாக ம் கள்
உண்ணாதவர்களாக ம் இல் ைல. லால் என் ப ,
நாள் ேதா ம் ஆண், ெபண், சாத எல் லாவற் ைற ம்
கடந் வய ற் ேறா சம் பந் தபட் ட உண .
உண ைறய ல் ெப ம் மாற் றத் ைதக்
ெகாண் வ வ என் ப நடக் காத கார யம் .
சமணத் த ன் ேதால் வ க் இ ஒ காரணம் .
இந் தக் காலகட் டம் , ச கம் சாத களாக உ மாற ய
காலகட் டம் . உள் ளப ேய ெசால் லப்ேபானால் ,
மைற கமாக வண கர்கள ன் நாடாக இ ந் த க் க
ேவண் ம் . அதாவ , அத காரம் மைற கமாக
வண கர்கள ன் ைகய ல் ச க் க ய க் க ேவண் ம் .
அப்ேபா தான் வண கப்ெப வழ கள் தம ழகத் த ல்
ேதான் ற ய க் க ேவண் ம் . வண கப்ெப வழ கள்
ேதான் ற ன என் பதற் கான அைடயாளம்
 ெந வழ கள ல் ‘சாத் ’ என் ற ெபயேரா
காணப்ப ம் ஊர்கள் . சாத் ர், கச்சாத் த நல் ர்,
ெதள ச்சாத் த நல் ர், சாத் த ர் இப்ப ப் பல
ஊர்கள் உள் ளன. இப்ெபயர்கள் ேசாழ, பாண் யர்
காலத் த ல் ேதான் றவ ல் ைல. அதற் ன் னால்
ெந வழ கள் உ வாக் க ய ஊர்கள் இைவ.
ந் தர்-காள : சாத் உ வாக் க ய ெதய் வம் தான் சாத் தன் .
ெதா.ப. ஆமாம் . தம ழ் நாட் ல் உள் ள சாத் தன் கள ல்
க் க யமான சாத் தன் ெப த் தசாத் தன் . ‘தர்ம
சாஸ்தா’ என் ெசால் லக் ய சாத் தன்
அறப்ெபயர்சச ் ாத் தன் என் சங் க இலக் க யத் த ல்
றப்ப க ன் ற . இந் தக் காலகட் டத் த ல்
வண கர்கள ன் அத கார ம் வண கப் ெப க் க ம்
இ ந் த க் க ற . தங் கள் ெபா ட் க க்
ம கப்ெபர ய சந் ைத க ைடக் ம் ேபா , எந் த
மக் கள் த ர ம் அைத மக ழ் ச்ச ேயா வரேவற் ம் .
வண கப்ெப வழ கேளா, ஊர்த கேளா அத கம்
ஏற் பட் டால் வண கத் த ல் ெபர ய ெப க் கம்
ஏற் ப ம் . எ த் க் காட் டாக, ‘ெமாெபட் ’ வந் த டன்
க ராமத் த ல் வ ைள ம் ெபா ட் கள் நகரத் த ற்
எள ய ைறய ல் வந் ேசர்ந்தன. இதனால்
க ராமத் வ வசாய கள டம் ஒ த ய ெபா ளாதார
வளர்சச ் வந் தைதக் கண் டாகப்
பார்த்த க் க ேறாம் அல் லவா? இந் தக்
காலகட் டத் த ல் தான் ப ள் ைளயா ம் தம ழ் நாட் ற்
வந் த க் க ேவண் ம் . ப ள் ைளயாைரச் ேசர,
பாண் ய மன் னர்கள் ட் வந் ததாகச் ெசய் த கள்
க ைடயா . ப ள் ைளயார் சத் த ரத் த் ேதவைத.
ந் தர்-காள : வாதாப ய ல் இ ந் தம ழ் நாட் க் க் ெகாண்
 வ வதற் ன் ேப ப ள் ைளயார் வந் வ ட் டாரா?
ெதா.ப. வாதாப ய ல் இ ந் வண கக் க் கள்
லம் தான் தம ழ் நாட் க் ப் ப ள் ைளயார்
வந் த க் க ேவண் ம் . சத் த ரங் கள ன் வாச ல்
இன் ம் ப ள் ைளயார் மாடங் கள் இ க் ம் . எனேவ,
‘தாவளங் கள் ’ என் ெசால் லக் ய சத் த ரங் கள ல்
தாவள வ நாயகராகத் தான் சமண ெப த் தர்களால்
ற ப்பாகச் சமணர்களால் ெகாண் வரப்பட் டார்.
அவ ம் லால் உண்ணாத கட ள் . பக் த
இயக் கத் ைதத் ற ெநற க் எத ரான கலகம்
என் மட் மல் லாமல் , லால் உண்ணாைம
ேபான் ற அ த் தமான ேநான் ெநற க க் ம்
எத ரான கலகம் என் பார்க்க ேவண் ம் . இந் தப்
பக் த இயக் கம் எ ச்ச க ன் றேபா
ேஜஷ் டாேதவ ய ன் உ வாக் கம் நைடெப க ற .
ற் காலப் பாண் யர்க க் ன் ேப உ வாக
ற் காலப் பாண் யர்கள ன் காலத் த ேல
ைடவைரக் ேகாய ல் கள ேல ேஜஷ் டா
வந் வ க றாள் . நான் உற் பத் த ப் ெப க் கம்
சார்ந் அரச ன் உ வாக் கத் ைதப் பார்க்க ேறன் .
ேஜஷ் டா வ ம் ேபா உரத் த ற் கான மர யாைதக்
க ைடக் க ற . ெபா ட் கைள அ கச் ெசய்
இயற் ைகய ன் ல வளமான உரத் ைத
உ வாக் க ன் ற கட ள் ேஜஷ் டாேதவ .
அ க ன் ற ெசய ன் அ ப்பைடய ல் தான்
‘அ க் ’ என் ெபயர் வந் த . ப ற் காலத் த ல்
‘த மகள் ’ ேகாட் பா வந் தேபா த் தவள் என் ற
ெபயர் ேஜஷ் டா க் ஏற் பட் ட . வ ைளந் த
ெநல் ன் ேதவ லட் ம ; வ ைளந் த ெநல் க்
அ உரமாக இ ந் தவள் த் தேதவ . பய ர்
ப ன் னால் தான் ; உரம் தாேன த் த ? ப ன் னால்
ைவதீ க மர இந் த த் த ேதவ ைய ‘அல ் ம ’
என் ற ய . இந் த த் த ேதவ ையத் தான்
மக் கள் ‘ ேதவ ’ என் இன் வச ச் ெசால் லாகப்
பயன் ப த் க றார்கள் . ெநல் ைல மாவட் டம் ,
மண யாச்ச அ க ல் ‘ஆண் ச்ச பாைற’ என் ம்
ஊர் அ ேக இ க் ம் பாண் யர்காலக்
ைடவைரக் ேகாய ல் உள் ள ேதவ ய ன்
ச ற் பம் தான் காலத் தால் ந் த ய . ைடவைரய ன்
ஒ பக் கத் த ல் ேஜஷ் டா; ம பக் கத் த ல்
ப ள் ைளயார் இ க் க றார். ப ள் ைளயாைர
அக் காலத் த ல் த ல் றக் காவல்
ெதய் வமாகத் தான் ைவத் த ந் தனர்.
சவ வழ பா எ ச்ச ெப வதற் ன் ேப
ைடவைரக் ேகாய ைலச் சமணர்கள் உ வாக் க
வ ட் டார்கள் . க மைல கன் ேகாய ல் சமணக்
ேகாய ல் என் பைத ஒ ச ப ள் ைள
பார்த்தால் டக் கண் ப த் வ ம் . இரட் ைட
அைற ெகாண்ட அந் தக் ைடவைர. இன் ம்
ஓர் அைற அந் தக் ேகாய ல் ம் மாதான்
இ க் க ற .
மீ ண் ம் ப ள் ைளயா க் வ ேவாம் . சத் த ரத் த ல்
இ ந் த ப ள் ைளயாைரக் ேகாய க் க்
ெகாண் வ ம் ேபா வாரபாலகராகத் தான்
இ ந் த க் க றார். ப ள் ைளயார், வண கர்கள ன்
ெதய் வம் . ேஜஷ் டா உரத் த ன் ெதய் வம் . இன் ம்
த க் கார்த்த ைகத் த வ ழா அன் உரக் ழ
நாச்ச யா க் வ ளக் ைவக் க றார்கள் . அ க் ப்
ெபாத ந் க டக் க ன் ற அந் த உரக் ழ ய ல்
த வ ளக் ைக ைவக் க ன் ற வழக் கம் ேவ எந் த
 நாள ம் க ைடயா ; அந் த ஒ நாள் மட் ம்
வ ளக் ைவக் க ேறாம் . வட் ன் ன் ப த ய ல்
வ ளக் ைவப்பார்கள் . ‘உரக் ழ நாச்ச யார்’
இ க் க றாள் என் த வ ளக் ைக உரக் ழ ய ல்
ைவத் தைதச் ச வயத ல் பார்த்த க் க ேறன் .
இதற் ெகல் லாம் என் ன ெபா ள் ? வண கர்கள்
என் றால் தான ய வண கர்கள் தாேன? எனேவ,
உரத் த ன் கட ைள ம் , வ ைளந் த தான யத் த ன்
கட ைள ம் மக் கள் ன் ைவத் தேபா சமணம்
உள் ளாகப் பாய் ந் த க் க ற . ஆனால் , ேஜஷ் டா
சமணக் கட ள் அல் ல. தம ழன் கண் ப த் த
கட ள் என் ற ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : ‘ேஜஷ் டா’ சமணக் கட ள் இல் ைலயா?
ெதா.ப. ேஜஷ் டா க் வண க மரப ல் எந் த ஆதார ம்
இல் ைல. இவள் உரத் த ன் கட ள் . சமண ம்
ெப த் த ம் வண கத் த ன் ஆதரவால் வாழ் ந் த
மதங் கள் . வண கம் என் பேத அன் ைறக் த் தான ய
வண கம் தான் . ெபான் வண கத் ைதவ ட அன்
தான ய வண கம் தான் ெப ம் வண கம் .
வண் ய ல் எ த் ச்ெசல் ம் ெபா ள்
தான யம் தாேன? தான யம் அன் ற வண் ய ல்
ெகாண் ெசல் ம் பைழய ெபா ள் உப் .
ஓர டத் த ல் உற் பத் த ெசய் யப்பட் , நா வ ம்
சந் ைதப்ப த் தப்பட் ட ெபா ள் உப் த் தான் .
ெகாஞ் சமாகக் க வா ம் ெசன் ற க் க ற . எனேவ,
இந் த இடத் த ல் தான் ேசாழ, பாண் ய அர கள்
எ க ன் றன. த ல் எ ந் த பல் லவ அர .
பல் லவ அர அரசாங் கமாக உ வாவதற்
அ ப்பைடயான வ ஷயங் க ள் ந லத் த ன் மீ தான
ஆத க் க ம் ஒன் . ந லம் என் றால் வ ைளந லம் .
ந லத் த ன் மீ தான ஆத க் கத் ைத ந ைலநாட் ட
வ ம் ப ச் சமணத் த ல் இ ந் ைவணவத் த ற்
மா க றார்கள் . ந லத் ைதக் கட ம் அரச ம்
மட் ேம அளக் க ம் . ேவெறவ க் ம்
ந லத் ைத அளக் க உர ைம க ைடயா . பல் லவர்கள்
‘உலகளந் த நம் ப ’ என் ம் த வ க் க ரம
அவதாரத் ைத எ த் க் ெகாண் அைதப்
ெபர ப த் த னார்கள் . ெதாண்ைட மண்டலத் த ல்
மட் ம் தான் த வ க் க ரம அவதாரத் த ற் க்
காஞ் ச ரம் , த க் ேகாவ ர் த ய நாைலந்
ஊர்கள ல் ேகாய ல் கள் உண் . நான்
த க் ேகாவ ர் பற் ற ஒ கட் ைர எ த க்
ெகாண் க் க ேறன் . த வ க் க ரம அவதாரத் த ன்
ேநாக் கம் என் ன? “ ன் ற யால் உலகத் ைத
அளப்ப ; இல் ைல, இரண்ட யால் உலகம்
வ ம் அளந் வ ேவன் . எல் லா ந ல ம்
எனக் ச் ெசாந் தம் ” என் ப தான் . ‘‘த மகள் ேபாலப்
ெப ந லச் ெசல் வ ம் தனக் ேக உர ைம
ண்ட ள ’’ என் எல் லா அரசர்க ம் ,
“இலட் ம ம் எனக் த் தான் , மாேதவ ம்
எனக் த் தான் !” என் ெசாந் தம்
ெகாண்டா னார்கள் . இந் த அ ப்பைட, த ல்
ைவணவத் த ல் தான் வ கற . ைசவத் த ல்
ச வ க் ஒ மைனவ தான் ; உைமயாள்
மட் ம் தான் . ஆனால் , ைவணவத் த ல்
த மா க் த் ெதாடக் கக் காலம் தேல இரண்
மைனவ கள் . ஒன் ந லம் ; மற் ெறான் ெசல் வம் .
ஒ த் த மகள் ; மற் ெறா த் த த மகள் .
ச வ க் ப் ப ற் காலத் த ல் தான் ‘கங் ைக’
இன் ெனா மைனவ யாகச் ம் மா ெபய க்
ைவத் க் ெகாள் க றார்கள் . பல் லவர்
ஆட் ச க் காலத் த ல் அரசாங் கம் ேதாற் றம்
ெப ம் ேபா ‘உலகளந் தநம் ப ’ வந் த ேபால
ெதய் வங் க க் அரசைனேபால் க ரீடம் ைவக் ம்
வழக் கம் வ க ற .
இம் மாத ர வ ஷயங் கள் வளர்சச் ம் ேபா
தம ழ் நாட் ன் ெதன் ப த ய ல் அர ேதாற் றம்
ெகாள் க ற . ஏெனன் றால் , ச வ க் காகக்
ைடவைரக் ேகாய ல் கள் பாண் ய நாட் ம்
ெதாண்ைட நாட் ம் இ க் க ன் றன. இைடய ல்
ேசாழ நாட் க் ம் பாண் ய நாட் க் ம்
இைடப்பட் ட ப த யான க் ேகாட் ைடப் ப த ய ல்
ெகாஞ் சம் பார்க்கலாம் . இவற் ைறத் தவ ர,
ேவெறங் ம் ச வ க் கான ைடவைரக்
ேகாய ல் கள் க ைடயா . அர வாக் கம் என் பைதப்
பார்க் ம் ேபா ஒற் ைறக் கட ள் தான்
அர வாக் கத் த ற் அ ப்பைடயான . அதற்
ன் இ ந் தைவ எல் லாம் அரேச அல் ல;
பைடய ைன ைவத் க் ெகாண் வர வ ல்
ெசய் தைவதான் . ந ைலயான பைட என் ப ,
அர வாக் கம் ேதான் ற யேபா இக் காலப்
ப த ய ல் வந் த தான் . சங் க காலத் த ல் யா க் ம்
ந ைலப்பைட இ ந் ததாகத் ெதர யவ ல் ைல.
ஆனால் , இ ந் த பைடகள ல் ெபர ய பைடகள் ேசர,
ேசாழ, பாண் யர ன் பைடகள் தான் . மாெப ம்
தாைனயர் என் இவர்கைளக் வார்கள் . ம கப்
ப ற் காலம் வைரக் ம் ட ஆ தம் எ த் த சாத கள்
எல் லாம் ேவெறா ெதாழ ைல ம்
ைவத் த ப்பார்கள் . எ த் க் காட் டாகச்
ெசங் ந் தர்கள் மற் ற ேநரத் த ல் ெநச
 ெசய் வார்கள் ; அரசன் சண்ைடக் க் ப்ப ட் டால்
ெசங் ந் தத் ைத எ த் க் ெகாண் சண்ைடக் ப்
ேபாவார்கள் . ேநரப் ேபார்த்ெதாழ ைல உைடய
பைடத் ெதாழ ல் என் ப ஏழாம் ற் றாண்
ேபாலத் ெதாடங் க ன் ற . ற ப்பாக, ெதாண்ைட
மண்டலத் த ல் ெதாடங் க ற . அதன் ப ன்
பாண் யர்க ம் இ ேபால ந ைலப்பைட
ைவத் க் ெகாள் க றார்கள் . ற ெநற க் எத ரான
கலக ம் லால் உண்ணாைமக் ேகாட் பாட் ைட
ஏற் க ம ப்ப ம் அர வாக் கம் ந கழ் ந் த
காலப்ப த ய ல் ஏற் பட் ட அ ப்பைடயான
வ ஷயங் கள் . இயக் க கைளக் ம் ப டத் தயாராக
இ ந் த தம ழன் , ஒ கட் டத் த ல்
தீ ர்த்தங் கரர்கைளக் ம் ப டத் தயாராக இல் ைல.
அதாவ , இயக் க கைளத் தாய் த் ெதய் வமாகக்
ம் ப டத் தயாராக இ க் ம் தம ழன் , அம் மணச்
சாம கைளக் ம் ப ட ம க் க றான் .
ந் தர்-காள : அரச க் ம் கட க் மான ஓர் இனங் காணல் ,
அதாவ த ைட மன் னைரக் காண ல்
த மாைலக் கண்ேடன் என் ப ஒ பக் கம்
இ ந் தா ம் , அரசைனப் பாடாதீ ர்கள் ; மன தைனப்
பாடாதீ ர்கள் ; கட ைளப் பா ங் கள் என் ப
இன் ெனா பக் கம் இ ந் த க் க ற . இவற் ைற
எவ் வா ேசர்த் ைவத் ப் பார்க்க ன் றீ ரக
் ள் .
ந் தரர் பா வ , நம் மாழ் வார் பா வ
எல் லாவற் ைற ம் எ த் க் ெகாள் ங் கள் .
ெதா.ப. ந் தர ம் , நம் மாழ் வா ம் அர கள் ந ைலெபற் ற
ப ன் வந் தவர்கள் . நம் மாழ் வார், “வாய் ெகாண்
மா டம் பாடவந் த காவ ேய அல் ேலன் ” என்
மன தைனப் பாடமாட் ேடன் என் க றார். ‘‘பார்மன்
 பல் லவர்ேகான் பண ந் த பரேம வரன் வ ண்ணகரம்
இ ேவ’’ என அரசன் ம் ப ட் ட ேகாய ல் என் க றார்
இன் ேனார் ஆழ் வார். ‘‘ெபாற் ைடய மைலயைரயன்
பண யந ன் ற ங் ேகாவ ர் ெதா ேபாற்
ெநஞ் ேச’’ என் இன் ெனா வர் மைலயமான்
ம் ப ட் ட ேகாய ல் என் க றார். ‘‘மன் னவர்ேகான்
வணங் ம் நீள் மாைல வய ர ேமகம் பண ந் த
ேகாய ல் ’’ என் க றார் இன் ெனா வர். ‘‘என் ெநஞ் ேச
ேவன் ! ேகான் ெந மாறன் ெதன் கடற் ேகான்
ெதன் னன் ெகாண்டா ம் த மா ஞ்
ேசாைலமைல’’ என் க றார்கள் . இ அரசன்
ம் ப ட் ட ேகாய ல் என் க றார்கள் . எல் லாம்
ந ைலெபற் வ ட் ட ப ற அரசைனப் பாடாதீ ர்கள்
என் க றார்கள் .
ந் தர்-காள : சங் க காலம் ெதாடங் க ய பல
ஆண் களாக அரசைனப் பா ம் மரப ந் ஒ
மாற் றமாக பக் த இயக் கம் வ க ற . அதனால்
அரசைனப் பாடாதீ ர்கள் ; ெதய் வத் ைதப் பா ங் கள்
என் வ ேபாலப் பாடல் கள ல் வ க றதா?
ெதா.ப. களப்ப ரர் காலம் , அரேச இல் லாத காலமாக
இ ந் த . களப்ப ரர்கள ல் இரண் ன்
மன் னர்கள் இ ந் த க் க றார்கள் . வண கர்தான்
ஆத க் கம் ெச த் த இ க் க றார்கள் . ஆ தம் ஏந் த ய
‘சாத் ’ எனப்ப ம் ச பைட வண கர்கள டம் தான்
இ ந் த . வண கர்கள ன் பைடகள் தங் க ன் ற
தாவளத் க் ‘எற வர தாவளம் ’ என் ெபயர்.
வண கப் பைட வரர்களான எற வரர்கள் தங் வதால்
அ ‘எற வர தாவளம் ’ எனப்ப ம் . ப ற் காலத் த ல்
பாண் யர்கள ன் காலத் த ல் அேரப யர்கள்
தங் க க் கான வண கப் பா காப் ப் பைடகைள
ைவத் த க் க றார்கள் . அவர்கள் ‘சாமந் தப்
பண்டசா கள் ’ என் அைழக் கப்பட் டனர். இவர்கள்
அேரப யாவ ல் இ ந் வந் தவர்கள் . ‘சாத் ’ என் ற
ெசால் சங் க இலக் க யத் த ல் வ க ற . சாத் தர்கள்
ெகாண் ேபாக ற பண்டங் கைள வழ மற த் க்
ெகாள் ைளய க் ம் வழக் கம் இ ந் ததால் வண கப்
பா காப் க் ப் பைட ேதைவப்பட் ட . ஒ
சாத் க் 30, 40 ேபர் அடங் க ய ச பைடயாக
இ ந் த க் க ேவண் ம் . வண கப் ெப க் கம் உள் ள
இந் த இைடக் காலத் த ல் அரசர்கள் க ைடயா ;
உண்ைமயான அத காரம் என் ப ச பைட
ைவத் த ந் த வண கர்கள ன் ைகய ல்
இ ந் த க் க ற . இந் த வண கப் ெப க் கம்
காரணமாக ெந வழ கள் வளர்சச ் அைடந் த க் க
ேவண் ம் . பக் த இயக் கம் என் பேத வண கத் ைதச்
சாய் த் ந ல ைடைம ேமெல ந் த காலம் தாேன?
இன் ெனா க் க ய வ ஷயம் . வண கத் ைதக்
ற க் கக் ய ஒ தன ச்ெசால் த ராவ ட
ெமாழ கள ல் இல் ைல. ‘வண க’ என் ம் ெசால்
‘வண க் ’ என் ம் வடெசால் ல் இ ந்
வந் த தான் . தம ழகத் த ற் ந ைறய வண கக்
க் கள் வந் ள் ளன. வண கக் க் கள ன்
வ ைகெயல் லாம் இந் த இைடக் காலத் த ல் தான்
ந கழ் ந் த க் க ேவண் ம் . ப ற் காலச் ேசாழர்க ம்
பாண் யர்க ம் எ வதற் ன் ேப
அஞ் வண்ணம் , மண க் க ராமம் த ய வண கக்
க் கள் தம ழகத் த ற் வந் வ ட் டன.
அஞ் வண்ணம் என் ேபார் அேரப ய வண கர்கள் .
மண க் க ராமம் என் ப வண கக் க ராமம்
என் ப தான் . பல் லவர்கள் காலத் த ேல
 தாய் லாந் த ல் ‘அவந் த நாராயணம் ’ என் ற ளம்
ெவட் இ க் க ன் றனர். மண க் க ராமத் தார் யார்
என் றால் , தர்கள ன் வண கக் . ம கப்ெபர ய
சந் ைதக் கான உற் பத் த என் ப , இந் த வண கக்
க் கள ன் வ ைகக் ப் ப ன் தான் வ க ற .
அ வைரக் ம் உற் பத் த என் ப 20, 30 க ேலா
மீ ட்ட க் ள் அைமந் த உற் பத் த மண்டலங் களாக
மட் ேம இ ந் வந் த .
ந் தர்-காள : சங் க இலக் க யத் த ேலேய அரசேனா
ெதய் வங் கைள ஒப் ைமப்ப த் த க் ம்
பாடல் கள் வந் வ ட் டன.
ெதா.ப. ம ைகப்பாடலாக ஒன் ற ரண் பாடல் கள்
இ க் க ன் றனேவ ஒழ ய, ெப வழக் காக இல் ைல.
ந் தர்-காள : ஆனால் , சங் க காலத் த ேலேய அரசன் என் பவன்
ச தாயத் த ல் ைமயமான ஆள் ; அரசன் என் பவன்
ச தாயத் த ன் ற ய ; ெமாத் த ச தாயத் த ன்
ற யடாக அரசன் இ க் க றான் என் ற க த்
வந் வ க ற . லவர்கள் மர அந் தக் க த் ைத
மீ ண் ம் மீ ண் ம் வ த் த வந் த க் க ற .
இனக் ச் ச கத் த ல் , ராதனப்
ெபா ைடைமச் ச கத் த ல் ‘அரசன் ’ க ைடயா .
ச ற் ர் மன் னன் , ந ல மன் னன் , ேவந் தர்
என் சங் க அரசர்கைளப் பார்க்க ேறாம் . சங் க
காலத் த ற் அ த் த கட் டமான களப்ப ரர் காலத் த ல்
நீங் கள் வ ேபால அரசத காரம் என் ப
பலவனப்பட் ட ந ைலய ல் இ ந் த என் றால் , பக் த
இயக் கத் த ன் எ ச்ச ேயா ‘ெதய் வம் ’ என் ற
வ ஷயத் ைத அரசேனா இைணத் ப் பார்பப ் ம் ,
அரசைனவ டத் ெதய் வத் ைத ேமல் ந ைலய ல்
 ைவத் ப் பார்பப ் ம் நடக் க ன் றன. அ வைர
ச தாயத் த ல் மக் கள ன் மனத ல் இ ந் த
ன் யத் த ல் ஒ தைலைமக் கான ஏக் கம் , ஒ
ேபராண்ைமக் கான ஏக் கம் த ய ஏக் கங் கைள
இட் ந ரப் வதற் காகப் பக் த இயக் கம்
வந் த க் கலாம் தாேன?
ெதா.ப. அ ேவதான் . தைலவன் ேவண் ம் என் ற
உணர் இனக் ச் ச கத் த ல் உள் ள தான் .
ந் தர்-காள : அ ச அளவ ல் .
ெதா.ப. இல் ைல.. நான் ெசால் வ என் னெவன் றால் , ஒ
தைலவன் ேவண் ம் என் ற உணர் இனக் ச்
ச கத் த ேல உள் ள தான் . அ ஆ
ேமய் க் க றவர்க க் க் ட உள் ள வ ஷயம் தான் . 20
ேபர் ஆ ேமய் க் க றார்கள் என் றால் , அவர்க க் ேக
கீ தார உண் . தைலைமக் கான ஏக் கம் தான் பக் த
இயக் கம் ேதான் வதற் கான அ ப்பைட.
ந் தர்-காள : பக் த இயக் கத் ேதா ெதாடர் ைடய க் க யமான
ேகள் வ கைள த ல் ெதா த் த்
தந் வ க ேறன் .
1. இைச, நடனம் த ய கைலகைளச் சமணம்
வழ பாட் ைறயாகக் ெகாள் ளவ ல் ைல.
ஏலாத ய ல் ஆடல் பாடல் லம் இைறவைனத்
த க் கலாம் என் ற க த் வ கற .
ச லப்பத காரத் த ல் இைச, நடனம் பற் ற ந ைறயக்
ற ப் கள் உள் ளன. சீ வகச ந் தாமண ய ல் இைச
பற் ற ய ற ப் கள் இ க் க ன் றன. இ ந் தா ம் ,
வழ பாட் ைறகள ல் இ ந் சமணம்
இவற் ைற வ லக் க ைவத் த க் க ற . ஆட டன்
பாடைலப் பா ப் பரவச ந ைலய ல் இைறவைனத்
 த க் கவ ல் ைல. இ பக் த இயக் கத் த ற் ஒ
பலமாக அைமக ன் ற . சமணம் இவற் ைறப்
றக் கண க் கக் காரணம் என் ன?
2. சங் க காலத் த ல் ஆடல் பாட ல் வல் லவர்க ம்
லவர்க ம் ஊர் ஊராக அைலந் த ர வ ம் ,
அரசைனப் ேபாய் ப் பார்பப ் ம் , அவன் பர ச ல்
த வ ம் இ க் க ன் றன. பக் த இயக் கத் த ல் ,
இ ேபான் ற ந ைலய ந் அரசன் என் ப
இைறவன் என் ற ந ைலக் மா க ற .
ஆற் ப்பைட ல் கள ல் பாணர்கள் ஊர் ஊராகச்
ெசல் ம் ேபா , ெவவ் ேவ வைகயான மக் கைளச்
சந் த க் க ன் றனர். மீ னவர் ய ல் ஒ வைகயான
உண ; ப ராமணர் வ கள ல் ேவ வைகயான
வரேவற் பாணர்கள் ேபான் ற கைலஞர்க க் க்
க ைடக் க ற . பாணர்க க் ம் லவர்க க் ம்
சங் க காலத் த ல் க ைடத் த ெவவ் ேவ வைகயான
வரேவற் பக் த க் காலத் த ல் அ யார்க க் உர ய
வரேவற் பாக மா க ற . இ எவ் வா ?
3. சமணர்கள் ெபண் ெதய் வ வழ பாட் ைடக்
ெகாண் வ க றார்கள் . ஆனால் , பக் த
இயக் கத் த ல் தாய் த் ெதய் வ வழ பாட் ற் க்
ைறவான க் க யத் வேம தரப்ப க ன் ற
என் ற னீரக
் ள் . சமய வாழ் க் ைகய ல்
ெபண்கள ன் ஈ பா என் பைதப் பார்க் ம் ேபா
நாயன் மார்கைளப் பற் ற ய கைதகள ல் ெபண்கள்
பலர் சமய வாழ் க் ைகய ல் ஈ ப வைதப் பார்க்க
க ன் ற . சமணத் த ல் இந் த அள ெபண்கள ன்
ஈ பாட் ைடப் பார்க்க யவ ல் ைலேய, ஏன் ?
4. ெதாண்டர் ழாம் என் பைதப் பக் த க் காலத் த ல்
பார்க்க ன் ேறாம் . சம் பந் த டன் த நீலகண்ட
யாழ் ப்பாணர் வ க றார். சம் பந் த ைடய பாட் க்
உடேன பண் அைமத் யாழ ல் இைசக் க றார்.
ேபா ம் இடங் கள ல் உள் ள மக் கைள எல் லாம்
ட் டம் ட் டமாக அைழத் க் ெகாண்
ேபாக றார்கள் . இந் தக் ட் டத் த ற் ஊரார ன்
உபசர ப் க் க ைடக் க ற . ேகாய ல் கள ல்
தங் க றார்கள் . மடங் கள் இல் லாத ஊர்கள ல்
சம் பந் தேர மடங் கைளக் கட் க றார். ெதாண்டர்கள்
ட் டமாகச் ெசல் வ என் பதன் ெபா ள் என் ன?
ேகாய ல் கள ல் த ப்பாடல் கைளப் பா ம் மர
சம் பந் த க் ன் ேப இ ந் த ேபால் இ க் க ற .
எனேவ, ஏற் ெகனேவ ேகாய ல் கள ல் இ ந் த பா ம்
மர க் ம் சம் பந் தர் ட் டம் ட் டமாகச் ெசன்
பா வதற் ம் என் ன ெதாடர் ?
5. ஒவ் ேவார் ஊர ம் இ க் ம் இைறவைன
அந் தத் தலத் ைத ைமயப்ப த் த ப் பா க றார்கள் .
அந் த ஊ க் ேக உர ய ெபயரால் இைறவன்
அைழக் கப் ப க றான் . அந் த ஊேரா மட் ேம
சம் பந் தபட் டவனாக அந் த ஊ க் ேக உர ய
அ ட் ெசயல் கைளச் ெசய் தவனாக இைறவைன
வட் டாரப்ப த் த ப் பா ள் ளார்கள் . சங் க
இலக் க யத் த ல் ற ப்ப ட் ட த ைணக் ேக உர ய
ெதய் வம் , தற் ெபா ள் , உர ப்ெபா ள் ,
க ப்ெபா ள் என் ற ப்ப ட் ட இடம் சார்ந்த
கவ ைத, இடம் சார்ந்த உணர் என் ம் அைமப்
வ கற அல் லவா? அதன் ெதாடர்சச ் யாக இைதப்
பார்க்கலாமா? இந் த ஊ க் ேக உர ய இைறவன்
என் க் க யத் வம் ெகா த் க் ற ப்ப ம்
ேபா அந் த ஊர் மக் க க் அ என் ன மன
உணர்ைவக் ெகா த் த க் ம் ? ேவ ப்ப ள் ைள
ஓர டத் த ல் , “யாேரா ஒ வர் தங் கள் ஊைரப்
பா ம் ேபா ம் , தங் கைளப் பற் ற ப் பா ம் ேபா ம்
மக ழ் ச்ச யாகத் தாேன இ க் ம் ” என் வார்.
ஊைரப் பற் ற ப் பா வ ம் ெதய் வத் ைத
வட் டாரப்ப த் வ என் ப ம் எதற் காக?
6. சங் க காலத் த ல் இ ந் த ெவற , ரைவ,
ணங் ைக என் பன ேபான் ற பரவச ந ைல சார்ந்த
உடல் மர கள் பக் த க் காலத் த ல் எந் தவ தமாகத்
ெதாடர்க ன் றன? சங் க காலப் பாணர்க ம் ,
பா ன க ம் ப ற் காலத் த ல் தாச களாக, ேகாய ல்
பண யாளர்களாக மாற் றப்ப க ன் றனர். அ யார்கள்
இைசைய ம் , ஆட் டத் ைத ம் ைகய ல்
எ க் க றார்கள் . இைவ எந் தவ தமான மாற் றத் த ற்
உட் ப க ன் றன?
7. இைதெயல் லாம் வ டக் கட ள ன் ர்த்த
வ ேசஷம் க் க யமான . என் னதான் இ ந் தா ம்
சமணத் த ம் ெப த் தத் த ம் கட ள ன்
ர்த்தங் கைளப் பலவாறாகப் ெப க் க க் காட் ட
யவ ல் ைல. ேசாமாஸ் கந் த ர்த்த பற் ற
ேவேறார் இடத் த ல் நீங் கள் வ ர வாகப்
ேபச ள் ளீரக ் ள் . ச வன் இன் ைறக் ள் ள ந ைலய ல்
பார்த்தால் அ ப க் ம் ேமற் பட் ட வ வங் கள ல்
இ க் க றான் . த ைறகள ல் ஏறத் தாழ 20-க் ம்
ேமற் பட் ட வ வங் கள ல் இ க் க றான் . பலவ தமான
வ வங் கள ல் இ க் கக் ய ச வன ன் ர்த்த
வ ேசஷங் கைளப் பா ம் ேபா அ மக் கள ன்
மனத ல் என் ன பாத ப்ைப ஏற் ப த் க ற ?
ற ப்பாக, சமண ம் ெப த் த ம் ெசய் யத் தவற ய
வ ஷயம் இ என் ந ைன ப த் க ன் ேறன் .
8. ெப ம் பாலான சங் கப்பாடல் கள் ப றர் ர ல்
ேப பைவதான் . பா வ ஆண்களாக இ ந் தா ம்
அவர்கள் ேப வ ெபண் ர ல் தான் . இதன்
ெதாடர்சச் யாக நாயன் மார்க ம் ஆழ் வார்க ம்
ெபண் ர ல் பா க றார்கள் . தன் ைனப்
ெபண்ணாக ம் இைறவைனப்
ேபராண்ைமயாக ம் ந ைனத் க் ெகாண் நாயக
பாவத் த ல் பா க றார்கள் . பக் த இயக் கம் இந் த
நாயக பாவத் ைத ைவத் க் ெகாண் தான் ெவற் ற
ெபற் ற என் மய ைல சீ ன க றார்.
ேபராண்ைமக் கான ஏக் கம் என் ப ம் ,
தைலைமக் கான ஏக் கம் என் ப ம் ெவ ஜன
மக் கள ன் உளவ ய ல் இ க் ம் ேபா , ‘பகவத்
காமம் ’ என் பைதப் பயன் ப த் த பக் த இயக் கம்
ெவற் ற ெபற் ற க் க ற . இ ேபான் ற ஒ
வ ஷயத் ைதச் ெசய் வதற் ப் ெப த் த, சமண
இைறய ய க் ள் இடம ல் ைல. ெப த் தத் த ம்
சமணத் த ல் பக் த க் கவ ைதகள் இ க் க ன் றன.
ேவ ப்ப ள் ைள இைதக் க றார். ஆனால் ,
அங் ேக நாயக-நாயக பாவத் த ல் பா வதற்
இடம ல் ைல. இ பற் ற க் ங் கள் .
9. பக் த இயக் கம் ‘தம ழ் ’ என் ம் ஆ தத் ைதக்
ைகய ல் எ க் க ற . களப்ப ரர்கள ட ம் ற் காலப்
பல் லவர்கள ட ம் பா , ப ராக தம் , சமஸ்க தம்
த ய ெமாழ கள் ெசல் வாக் ப் ெபற் ற ந் தன.
இந் தப் ப ன் னண ய ல் ைவத் ப் பார்க் ம் ேபா
‘தம ழ் ’ என் ம் இவர்கள ன் பதாைக
க் க யமான . லவர்கள ன் தம ழாக இல் லாமல்
எள ய மக் கள ன் ெமாழ ய ல் மாண க் கவாசகர்
ேபான் ெபண்கள ன் வ ைளயாட் க் கள்
 த யவற் ைற எ த் க் ெகாண் இைறவைனப்
பா னர். மக் கள் ெமாழ யான தம ைழத்
ேதர்ந்ெத த் த க் க யமான வ ஷயம் . இந் தக்
க த் , பலர் ற ய ப்ப தான் . ெமாழ ையப்
பக் த இயக் கம் எவ் வா பயன் ப த் த ய என் ப
பற் ற உங் கள் க த் என் ன?
இைவெயல் லாம் பக் த இயக் கம்
ேமெல ந் தற் கான அ ப்பைடயான காரணம்
என் ந ைனக் க ேறன் .
ெதா.ப. சமண ெப த் த மதங் கள ல் ண்கைலக க் கான
இடம் ேபா மான அள இல் ைல. அதற் கான
காரணம் , இரண் மதங் க ம் றைவக்
ெகாண்டா யைவ. ற என் ப நம் ச கத் த ல்
மர யாைதக் ர ய ஒன் . இன் ைறக் ம்
த மணமாகாத ஒ வர் எண்ப வயத ல் இ ப்பார்
என் றால் , நம் ச கத் த ல் அவர்
மர யாைதக் ர யவர். ஏெனன் றால் , அவர்
ெபண்ணாைசைய நீத் தவர்.
ஆனால் , அ வாழ் ெநற ஆக யா . ‘மயான
ைவராக் க யம் ’ என் ஒன் ைறச் ெசால் வார்கள் .
பத ெனட் வயதான ைபயைன எர ப்பதற் காகச்
காட் ல் ைவத் த க் ம் ேபா என் ன வாழ் க் ைக
இ ? நாைளக் ச் ெசத் தால் நா ம் இப்ப த் தான்
என் பார்கள் . ஆனால் , காட் ைட வ ட் வட் க் ப்
ேபா ம் ேபா க் கைடக் ப் ேபாய் ‘ ’
த் வ ட் த் தான் ேபாவார்கள் . இ ேபாலப்
ப ரசவ ைவராக் க யம் என் ஒன் ைறக் வார்கள் .
ப ரசவ வ என் ப உண்ைமயான . ப ரசவ வ
இன ப் ப ள் ைளேய ெபறக் டா என் ந ைனக் க
ைவக் ம் . ஆனால் , ழந் ைத ப றந் ெகாஞ் ச
ேநரம் கழ த் , ‘அ ங் க அப்பா... ெவள ேய
ந ப்பாங் க... ப்ப ங் க...’ என் பாள் . எனேவ, இந் தத்
ற ெநற மர யாைதக் ர யதாக இ ந் தா ம்
வாழ் ெநற யாக இ க் க யா . அைத
வாழ் ெநற யாக ஏற் கத் தம ழன் தயாராக இல் ைல.
ஏெனன் றால் , லால் உண்ணாைமையேய ஏற் கத்
தம ழன் தயாராக இல் ைல. கள் உண்ணாைமையத்
தம ழர்கள் ஏற் கவ ல் ைல. அதாவ , அக் காலம் ‘கள் ’
உணவ ன் ப த யாகக் க தப்பட் ட காலம் .
சமணர்கள் ஒ க் கத் த ன் பாற் பட் டதாகக் ெகாண்
வ க றார்கள் . உணைவ ஒ க் கம் இல் லாத
என் ம் ேபா எள ய மன தன ன் மனம் ஏற் க
ம க் க ற . இன் ைறக் ம் நம் நாட் டார்
ெதய் வங் கள் எல் லாம் கள் ம் சாராய ம்
த் க் ெகாண் தான் இ க் க ன் றன. காந் த யக்
ெகாள் ைகப்ப அவற் ைற ஒ க் கம் ெகட் ட
ெதய் வங் கள் என் றலாமா? நம் ைடய
டைலமாடன் சாம ‘கள் ’ க் க றார்;
அப்ப ெயன் றால் , அவர் ஒ க் கங் ெகட் ட சாம யா
என் ஒ மாணவர டம் ேகட் ப் பா ங் கள் . அவன்
அத ர்ந் ேபாவான் . எனேவ, ‘கள் ’ உணவ ன் ப த .
லா ம் உணவ ன் ப த . இ ஒ க் கம் சார்ந்த
என் ேகாட் பாட் ைடத் தம ழ் ச் ச கம்
ஏற் க் ெகாள் ளவ ல் ைல.
ஆ வ , பா வ என் ப மன த உட ன்
இயல் பான அைச . ேதர்த ல் தன் கட் ச க் காரர்
ெவற் ற ெபற் வ ட் டார் என் ற டன் ெதாண்டன்
ஆ க றான் ; த க் க றான் . இ இயல் பான உடல்
அைச . இத் தைதய இயல் பான உடல்
அைச கைளத் த க் க ற ேகாட் பாட் ைடத் தம ழ் ச்
ச கம் ஏற் கவ ல் ைல.
‘ ம் பம் ’ என் ற அைமப் உைடப வைதத் தம ழ் ச்
ச கம் ஏற் கவ ல் ைல. ‘வம் சத் ெதாடர்சச ் ’
கண்டார்கள் ெபர யவர்கள் . மன த வாழ் க் ைகய ன்
பயன் என் ப , மன த இனம உற் பத் த என்
க த ய காலம் அ . வாழ் க் ைகய ன் ந ைற பயன்
மக் கட் ேப .
‘‘மங் கல ெமன் ப மைனமாட் ச மற் றதன்
நன் கலம் நன் மக் கட் ேப ’’
என் ப த க் றள் . மக் கட் ேப என் ேற றள ல்
அத காரம் ைவத் தார் வள் வர். மக் கட் ேபற் ைறக்
ம் ேபாேத அ ந கழ் இல் ைல; ‘பாக் க யம் ’
என் க றார் அவர்; ‘ேப ’ என் ற ப்ப க றார்.
எனேவ, இந் தப் ேபற் ற ைன ந ராகர க் கக் ய
றைவத் தம ழர்கள் ஏற் ெகாள் ளவ ல் ைல.
அதாவ , றைவ ைமயாக ஏற் க் ெகாள் ள
அவர்கள ன் மன இடம் தரவ ல் ைல.
தம ழ் நாட் ல் த ல் பரவ ய சமணம் த கம் பர
சமணம் . ந ர்வாணம் என் ப ெபண்கள ன் மீ
த ண க் கப்பட் ட வன் ைற. சமணத் த ல் ெபண்
றவ கள் இ ந் தா ம் அவர்கள் ந ர்வாணமாக
இ ப்பத ல் ைல. த கம் பர சமண ன வர்கள ன்
ந ர்வாணத் ைத அவர்கள ன் மீ த ண க் கப்பட் ட
வன் ைறயாகக் க த னார்கள் . இன் ம்
வந் தவாச ய ேலா, ெபான் ர ேலா சமணத்
றவ கள் ப ச்ைசேயற் க வ ம் ேபா றவ ய ன்
உடம் ப ல் படாதப ஆண்கள் ஒ ேவட் ையப்
ப த் க் ெகாண் வ க றார்கள் . ேவட்
 மைறவ ற் ன் இ ந் ெபண்கள் ப ச்ைச
எ க் க றார்கள் . ப ச்ைச என் ற ேகாட் பாட் ைடச்
சமணர்கள் ெகாண் வ க றார்கள் . அதாவ , எந் த
உடல் உைழப் ம் இல் லாமல் ப ச்ைச ஏற்
உண் ம் வாழ் க் ைக மர யாைதக் ர ய என் ,
அவர்கள் ெகாண் வ க றார்கள் . அ இன் ம்
ைமயாகத் தம ழ் ச் ச கத் தால்
ஏற் க் ெகாள் ளப்படவ ல் ைல. இன் ம்
‘ப ச்ைசக் காரப் பயல் ’ என் ப வச ெமாழ தான் .
சமணத் த ல் ப ச்ைசைய ெபண்தான் இடேவண் ம் ;
ஆனால் , றவ அம் மணமாக வ வார். ப ச்ைசக்
‘மா கரம் ’ என் ெபயர். ெபண்ண ன் ைகயால்
ெப வ தான் ப ச்ைச. ெப த் தத் த ம்
சமணத் த ம் அ தான் . ‘ஆத ைரப ட் டனள் ஆ ய ர்
ம ந் ’ என் ஆத ைர ப ச்ைச இ க றாள் . ப ச்ைச
ஏற் ப மண ேமகைல. இ ேபான் ற பண்பாட்
வ ஷயங் கள் ெராம் ப ம் தம ழர்கைள ேவதைனப்
படைவத் த க் க ன் றன.
ந் தர்-காள : ‘பரத் தைம’ என் ப ஆண்க க் ஒ
ப ரச்ைனயாக இ ந் த க் ேமா?
ெதா.ப. சமண ம் ெப த் த ம் ெகாள் ைகயளவ ல் தான்
பரத் தைமையக் கண் த் தன. நைட ைற
வாழ் க் ைகய ல் அவ் வா இல் ைல; எனேவ,
அவர்கள் அ பற் ற அத கம் ேபசவ ல் ைல. ேபாக ற
ேபாக் க ல் இரண் ன் பாடல் கள் நால யார ல்
இ க் ேம தவ ர, அவர்கள் அத ல் ஊன் ற
ந ற் கவ ல் ைல. ெப த் தத் ைதப் ெபா த் த அளவ ல்
த் தர் ‘ஆம் ரபா ’ என் ற தாச த ம் தங் கத் தால்
வாங் க ய மாந் ேதாப்ப ைன ஏற் க் ெகாள் க றார்.
பரத் தைமைய மைற கமாக இந் த மதங் கள்
ஏற் க் ெகாண்டன. ந ர்வாணம் என் ப ம் , ற
என் ப ம் ஆண் ஆத க் கம் தாேன? இைவ ஆண்
ஆத க் க மதங் கள் தாேன? ற என் ப
ஆண்க க் உர ய தான் . ெபண்ைனத் றத் தல்
என் ப தாேன ற ? ஆண், ெபண்ைணத்
றத் தல் தான் றேவ ஒழ ய; ெபண், ஆைணத்
றத் தல் ற அல் ல. ற என் பேத ஆணாத க் க
ெவள ப்பா . ந ர்வாணம் என் ப , ஆண்
ஆத க் கத் த ன் க ைமயான ெவள ப்பா . ம் ப
அைமப் உைடவைதப் ெபண் தாங் கமாட் டாள் .
அதனால் ஓர் எல் ைலக் ேமேல ேபாக யாமல் ,
ெகாத ந ைலைய எட் வ ட் ட சமணம்
தளர்வைடக ற . வண கர்கள ன் ைகய ல்
மட் ம் தான் அத காரம் இ ந் த . அந் த
அத காரத் ைத ந ல ைடைமயாளர்கள் தாங் கள்
ெபற் க் ெகாள் ள யற் ச பண் க றார்கள் .
ந ல ைடைமயாளர்கள் அத காரத் ைதப்
ெபற் க் ெகாள் ள யற் ச ெசய் தனர் என் பதற்
என் ன ஆதாரம் ? ஐம் ெப ம் காப்ப யங் கள ல்
வண கர் ெப ைமதான் ேபசப்பட் க் ம் .
ப ன் னால் வந் த காப்ப யங் கள ல் நாட் வள ம்
ஆற் வள ம் ேபசப்பட் க் ம் . நாட் வளம்
பா வதற் இளங் ேகாேவ ப ன் னால்
வந் வ க றார். நாட் வளம் , ஆற் வளம்
என் பெதல் லாம் வ வசாயம் சார்ந்த தாேன?
ெபண்க ைடய ஈ பா பக் த இயக் கத் த ல் எப்ப
இ ந் த என் பதற் ஆண்டாள் நல் ல உதாரணம் .
‘‘அவன் என் ள் அத ரப் தக் கனாக் கண்ேடன் ’’
என் க றாள் . ‘‘ேகசவனம் ப ையக் கால் ப ப்பாள்
 என் ம் ேப அ கண்டாய் ’’ என் க றாள் . இ
ம் ப அைமப் ேவண் ச் ெசய் த கவசம் . ‘‘ த்
வ ளக் ெகர யக் ேகாட் க் கால் கட் ல் ேமல்
ெமத் ெதன் ன பஞ் ச சயனத் த ன் ேமேலற ’’
என் க றாள் ஆண்டாள் . இப்ப ெயா பாடைல
ஆண் பாடேவ இல் ைல. கட் ல் , ெமத் ைத,
த் வ ளக் என் ஓர் ஆண் இ வைர
பாடவ ல் ைல. ஒ கட் டத் த ல் ெபண்கள ன் அத க
எத ர்ப் சமண ெப த் தத் த ற் உண்டாக ன் ற .
அப்ேபா ெபண்கள் பக் த ச் ெசயல் பாட் ற்
வ க றார்கள் . பக் த இயக் கத் தார் ேகாய க் ள்
ெபண்கைள அ மத க் க றார்கள் . அரச ைடய
ப ரத ந த யாகக் கட ைள ஆக் வதனால் அந் த
எல் ைலதான் அவர்க க் ம் வைரய க் கப்பட் ட
எல் ைலயாக ஆக் கப்ப க ன் ற . ட் டம் , ட் டம்
என் வெதல் லாம் ஏன் ? ட் டம்
ேவண் மல் லவா? ‘ெதாண்டர் லேம
ெதா லம் ’ என் க றார்கள் பக் த இயக் கத் தார்.
Salvation என் ப த ல் றவ க் .
அவ க் த் தான் தல் உர ைம. அ த் த
ஆண்க க் . அப் றம் தான் ெபண்க க் . இ
சமண ெப த் த ெநற , பக் த இயக் கத் த னால்
அைனவ க் மான Salvation தரப்பட் ட .
ந் தர்-காள : வ ைனக் ெகாள் ைக, ஊழ் ...
ெதா.ப. வ ைன நீத் தல் என் ப த ல் யா க் ?
த ல் றவ க் ; அப் றம் சாதாரண
மன த க் . ெபண் என் பவள் ஆணாகப் ப றந்
ற ேமற் ெகாண்டால் தான் வ ைன நீக் க ம்
என் ப சமணக் ெகாள் ைக. றவ கள ம்
இரண் வைக உண் . ந ர்வாணத் றவ ,
 ெவள் ைளயாைட உ த் த ய றவ என உண் .
இத ல் யார் வ ைன அ த் த ல் ேமாட் சம்
ேபாவார்? த கம் பரத் றவ தான் த ல் ேபாவார்.
இந் த மாத ர யான பா பா இல் லாமல்
அைனவ க் ம் ெபா வான க் த என் பைதப்
பக் த இயக் கம் காட் க ற .
ந் தர்-காள : பக் த ய ன் லம் வ ைனய க் கலாம்
என் ப தாேன?
ெதா.ப. ஆமாம் . பக் த என் ப எள ைமயான வ ஷயம் .
அர வாக் கத் த ற் த் ேதைவயான வ ஷயம்
பக் த தான் . ஒட் ெமாத் தமாகக் கட ள டம் சரண்
அைடவ தான் பக் த . எல் லாவற் ைற ம் அவன்
பார்த் க் ெகாள் வான் . “நன் ேற ெசய் வாய் ; ப ைழ
ெசய் வாய் ; நாேனா இதற் நாயகேம” என் ப
த வாசகம் . ஒட் ெமாத் தமாக இைறவன டம்
சரணைடவ இந் தக் காலத் த ல் உண்டாக வ ட் ட .
இப்ேபா அர அத காரம் ெப கப் ெப க, வ ைள
ந லங் கள ன் அள ெப கப் ெப க, உபர ெப கப்
ெப க, காணாமல் ேபான பைழய பாணர்கள்
இ த் வரப்பட் க் ேகாய ல் கள ல் ந ைலயாக
அமர்த்தப்பட் டார்கள் . அைதப் பா வதற் ப் பத லாக
இைதப் பா ; அேத க வ ைய ைவத் க் ெகாள்
என் ற வ ட் டார்கள் .
இைச என் ப மன தன ன் உய ர்பப் ான
வ ஷயங் கள ல் ஒன் . மதச்சார் எல் லாவற் ைற ம்
தள் ள வ ட் இைசையப் பா ங் கள் . தாலாட் க் ம்
ழந் ைதக் ம் உள் ள உறைவப் பார்த்தாேல
மன த க் ம் இைசக் ம் உள் ள உற லப்ப ம் .
ந் தர்-காள : இைசேயா பா வ மற் ற
 எல் லாவற் ைற ம் வ டப் ன தமான என் க றார்
அப்பர்.
ெதா.ப. “தம ேழா இைச பாடல் மறந் தற ேயன் ”
என் பார்கள் . வடநாட் ந் வந் த சமண,
ெப த் தத் றவ கள ன் ைகய ல் தான் ஆத க் கம்
இ ந் த க் க ேவண் ம் . அத் தைன
தீ ர்த்தங் கரர்க ம் வடநாட் க் காரர்கள் . த் தர்
வடநாட் க் காரர்தான் . ெமாழ சார்ந்த ஓர்
அைடயாளத் ைதத் ேத ம் ேபா சமணத் ைத ம்
ெப த் தத் ைத ம் எத ர்க்க ேவண் ய கட் டாயம்
ஏற் ப க ற . இதற் நல் ல எ த் க் காட் -
சமணம் , ெப த் தம் வாழ் ந் த காலத் த ேலேய
ஏறத் தாழக் க .ப . ஆறாம் ற் றாண் ேலேய
ெபாய் ைகயாழ் வார், “இ ந் தம ழ் நன் மாைல
இைணய க் ேக ெசான் ேனன் ெப ந் தம ழன் ”
என் க றார். நாயக பாவேம அவர் பாடவ ல் ைல.
ஆனால் , இன அைடயாளத் ைத அவர்
ேத க் ெகாள் க றார். இ ெமாழ சார்ந்த
அைடயாள ம் ட. அப்ப ெயன் றால் , என் ன
நடந் த க் க ேவண் ம் ? ெதாடக் கக் காலத் த ல்
சமண, ெப த் தக் ேகாய ல் கள ல் வழ பா
பா ய ம் ப ராக தத் த ம் நடந் த க் க
ேவண் ம் . மக் கள் ெமாழ ய ல் அவர்கள்
வழ பா கைள நடத் தவ ல் ைல என் ெதர க ற .
வழ பா என் ப அங் க் ைறந் த அளவ ல் தான்
என் பைத ம் ற ப்ப ட் டாக ேவண் ம் . ஞமன,
ஞாயன, ஞமன ஞாயன என் பாகதத் ேதா தம ழ்
ேபச யைதச் சம் பந் தர் க ண்டல க் க றார்.
ந் தர்-காள : ெபயர்கைளக் ட அவர்கள் ெமாழ ய ல் தான்
ைவப்பார்கள் என் சம் பந் தர் பாட் இ க் க ற .
ெதா.ப. கனகநந் த , ட் பநந் த எனப்ப ம் நந் த
கணத் தவர்கள் தான் இங் வந் தார்கள் . அந் தப்
ெபயர்கைளத் தான் ைவத் தார்கள் . எனேவ,
ெமாழ ரீத யாக அந் ந யப்பட் டேபா ெமாழ ரீத யாகத்
தன் உணர்சச ் ஏற் ப க ன் ற . பல் லவ அரசர்கள்
ப ராக தத் த ம் , சமஸ்க தத் த ம் ெசப் ப்
பட் டயங் கள் ெவள ய ட் க் ெகாண் ந் த
காலத் த ல் ெபாய் ைகயாழ் வார் ‘ெப ந் தம ழன் ’
என் க றார். என் ெமாழ க் கான அைடயாளம்
ேவண் ம் என் க றார்.
கட ள் எப்ப இ க் க றான் ? வடநாட் ந்
வந் த ஆர யக் கட ள் இல் ைல. நீ பாகவதம் ப க் க
ேவண்டாம் ; பா ெமாழ ப க் க ேவண்டாம் . அவன்
‘‘ஆர யன் கண்டாய் ; தம ழன் கண்டாய் ’’
என் க றார்கள் பக் த இயக் கத் தார். எத ர்ைவத்
ெதள வாக ன் ைவக் க றார்கள் . ஆர யம் என் றால்
இன் ைறக் ள் ள ெபா ள் அல் ல; ஆர யம் என் றால்
சமணம் . அவர்க ைடய கட ள் ஆர யன் ;
நம் ைடய கட ள் ஆர யனாக ம் இ க் க றான் ;
தம ழனாக ம் இ க் க றான் . தம ழன் என் ற இன
உணர்ேவா ைவக் கப்பட் ட வார்த்ைத இ .
‘‘த ைட மன் னைரக் காண ல் த மாைலக்
கண்ேடேன’’ என் அரச ம் கட ம் ஒன்
என் ற வ ட் டார்கள் . நம் ைடய பைழய
மர ப்ப ெதய் வம் என் பேத காப் க் உர ய .
அரச ம் நம் ைமக் காவல் ெசய் பவன் . அரச க் க்
காவலன் என் ற ெபயேர உண் . கட ைடய
ேவைலையப் ேபான் காப்பாற் வ
அரச ைடய ேவைல. அதனால் தான் ‘‘த ைட
மன் னைரக் காண ல் த மாைலக் கண்ேடேன’’
என் றார்கள் .
மண் சார்ந்த உணர் மன த க் ஏற் ப க ன் ற .
பயண அ பவங் கள் இன் ைறக் க் ட ெராம் ப
ேப க் க் ைற தான் . ெசன் ைனையப் பார்க்காத
தம ழர்கள் ந ைறய உண் . அ ேபாலத்
த ல் ையப் பார்க்காத ெசன் ைனவாச க ம்
இ க் க றார்கள் . பயண வாய் ப் கள் எல் லா
மன தர்க க் ம் எள தாகக் க ட் வத ல் ைல. அந் தக்
காலத் த ல் ேவளாண் மத ப் கள் இ க் ம் .
ேவளாண் ெபா ளாதாரத் த ல் மண் சார்ந்த உணர்
என் ப மன த க் அத கம் . அ ம் Territory
சார்ந்த உணர் எல் லா உய ர்க க் ம் உண் .
த் க் ய ல் உள் ள றாைவச் ெசன் ைனய ல்
ெகாண் வந் வ ட் டால் அ மீ ண் ம்
த் க் க் ப் ேபாய் வ ம் . நாய் கள ன் Territorial
Imperative பற் ற க் வார்கள் . ஒ நாய ன்
எல் ைலக் ள் இன் ெனா நாய் வந் தால் ஒன்
மற் ெறான் ைறப் பார்த் க் ைரக் ம் .
ப் ைனக் ப் இ ப்ப ேபாலப்
க் ம் உண்டாம் . இந் தப் க ன் உதவ யால்
தன் எல் ைலக் ள் ேவெறா ைய வரவ டாதாம் .
எல் லா உய ர னங் க க் ம் இ உண் . கட ள்
எங் ேக இ க் க றார் என் ற ேகள் வ க் ச்
சமணர்க ம் ெப த் தர்க ம் பத ல் ற யா .
அ கேதவன் எங் ேக இ க் க றார்? த் தர் எந் த
ஊர ல் இ க் க றார்? இவ் வா ட் க் ேகட் க
யா . அவ் வா ேகட் ப ம் மரபல் ல. ஆனால் ,
பக் த இயக் கத் தவர்கள் அ த ய ட் க்
க றார்கள் ; இைறவன் இந் த ஊர ல் இன் ன
இடத் த ல் இ க் க றார் என் க றார்கள் . ச தம் பரத் ைதப்
 ேபாய் பார்; த வரங் கத் ைதப் ேபாய் பார் என்
அ த ய ட் க் க றார்கள் .
ந் தர்-காள : எல் லா ஊர்கள ம் ேகாய ல் இ க் க ேவண் ம்
என் பைதக் ெகாள் ைகயாகேவ பக் த இயக் கத் தார்
ைவத் த க் க ன் றனர்.
ெதா.ப. தலங் கள் என் ற அவற் க் ப் ன தம்
ஏற் க ன் றனர். கட ைள ‘எங் கள் ஊர்க்காரன் ’
என் ெசாந் தம் ெகாண்டா க றார்கள் பக் த
இயக் கத் தார். கட ள் ம ைரக் காரன் என்
க றார் மாண க் கவாசகர். கட ைள
‘ம ைரயான் ’ என் க றார்.
ந் தர்-காள : ெதன் னவன் , ெதன் னவன் என் தான் ச வன்
த வாசகத் த ல் த ம் பத் த ம் ப
அைழக் கப்ப க றார்.
ெதா.ப. ‘‘கண்கமந் த ெநற் ற க் கட ள் க ம ைர மண்
மந் தான் ’’ என் க றார் மாண க் கவாசகர். அதாவ
கட ள் எங் கள் ஊர் மண்ைணத் தைலய ல் க் க ச்
மந் தவன் என் ெப ைமப்பட் க் ெகாள் க றார்
மாண க் கவாசகர். ‘‘த ல் ைல ள் த் தா ேபாற் ற
ெதன் பாண் நாடா ேபாற் ற ’’ என் க றார்கள் பக் த
இயக் கத் தார். கட ள் இந் த யா வ க் ம்
ெசாந் தமானவர் இல் ைலயா? த ல் ைலக் த் தன்
வடதம ழ் நாட் ற் க் க ைடயாதா? அவன்
ெதன் பாண் நாட் க் மட் ம் தான்
ெசாந் தக் காரனா? இங் தான் ப றந் த உள் ர்
மண்ண ன் மீ தான பக் த என் ப ெசயல் ப க ற .
வட் டாரம் சார்ந்த உணர் எல் லா உய ர்க க் ம்
ெபா வான . இைறவன் எங் கள் ஊர்க்காரன்
எங் கள் ஊர்க்காரன் என் பக் த இயக் கத் தார்
 உர ைம ெகாண்டா க றார்கள் .
ந் தர்-காள : இைத ஒ Sense of belonging என் தான் ற
ேவண் ம் .
ெதா.ப. ஆமாம் . இன் ம் அ த் தம் ேவண் ெமன் றால்
Territorial Imperative. வாழ ட எல் ைல சார்ந்த
அ த் தமான உணர் . நான் எஸ்.எஸ்.எல் .ச .
ப க் ம் ேபா ஆனந் த வ கடன ல் ‘எங் கள் ஊர்’
என் ம் ெதாடர் வந் த . அப்ேபா
க .ராஜநாராயணன் ‘இைடெசவல் ’ க ராமத் ைதப்
பற் ற எ த ய ந் தார். .அழக ர சாம தன்
மைனவ ய டம் ‘‘சீ தா! நான் எங் ேக
ெசத் ப்ேபானா ம் இைடெச க் க் ெகாண்
வந் 200 அ ஆழத் த ல் ைதத் வ ’’ என்
ற யதாக அந் தக் கட் ைரய ல் க .ரா.
எ த ய ந் தார். ெசத் ப்ேபான ப ற ம் ட
ேவெறங் ம் உடல் ேபாய் வ டக் டா . ெசாந் த
மண்ண ல் தான் ைதக் க ேவண் ம் என் ற தன்
வாழ டம் சார்ந்த அ த் தமான உணர் இ .
ந் தர்-காள : ப ற் காலத் தல ராணங் க க் கான அ ப்பைட
அப்ேபாேத வந் வ க ன் ற . ஒ தலத் க் ேக
உர ய ராணங் கைளக் கற் ப ப்ப என் ப ம்
ேதாற் றம் ெபற் வ க ற என் றலாமா?
ெதா.ப. சங் க இலக் க யத் த ேலேய வந் வ க ற .
‘ப ட ர் அறப்ெபயர்ச ் சாத் தன் ’ என்
வந் வ க றேத. அதாவ , ப ட ர ல் இ க் க ன் ற
தர்மசாஸ்தா ேகாய ல் என் ெபா ள் .
ந் தர்-காள : ஆனால் , ெபர ய ராணத் த ல் ஊேரா
இைணத் க் கைதகள் ெசால் லப்ப வ ேபாலச்
சங் க இலக் க யத் த ல் இல் ைலேய?
ெதா.ப. வட் டாரம் சார்ந்த உணர் கள ன் உச்சகட் ட
வளர்சச
் எ ெவன் றால் , ‘த வ ைளயாடற்
ராணம் ’. ச வெப மான் ம ைர என் ற ஓர் ஊர ல்
மட் ம் 64 த வ ைளயாடல் கைள ந கழ் த் த
இ க் க றார். மண் சார்ந்த, வட் டாரம் சார்ந்த
உணர் கள ன் உச்சகட் ட வளர்சச ் த வ ைளயாடற்
ராணம் .
ந் தர்-காள : தலத் க் ம் உணர் க் ம் கவ ைதக் ம்
இைடேய உள் ள ப ைணப் இ க் க றதல் லவா,
அதற் ம் சங் க இலக் க யத் த ைண மர க் ம்
ெந ங் க ய உற உண் .
ெதா.ப. ஆமாம் . சங் க இலக் க யத் த ல் அகத் த ைண
என் ப அ ப்பைடயான ஒன் . ெதால் காப்ப யர்
“காமம் இயற் ைகயான ” என் ெதள வாகக்
க றார். ப றவ ய ேலேய ேவா, வண்ேடா,
பறைவேயா, மன தேனா காம உணர்ேவா தான்
ப றக் க ற . எனேவ, காம உணர் டன் ப றந்
வா ம் ேபா யாைரக் காத ப்ப , காதைல எப்ப
ெவள ப்ப த் க ற என் பதற் க் கட ள் ேமல்
காதைல ைவ ங் கள் என் க றார் பக் த இயக் கத் தார்.
கட ள் பத ல் ெசால் ல மாட் டாேன என் றால் ,
அதற் த் ‘ைகக் க ைள’ என் ெபயர்
ைவத் க் ெகாள் என் க றார்கள் . கட ைளக்
காத க் க ற பாடல் கைளப் பார்க் ம் ேபா
வ யப்பாக இ க் க ற . காத க் க ன் றேபா அன்
ெச த் த ேவண் ம் . காதலன் ெச த் க ன் ற
அன் ைபவ டக் காத ெச த் க ன் ற அன்
அத கம் . எனேவ, தங் கைளப் ெபண்ணாக
மாற் ற க் ெகாண் கட ைளப் பார்க்க றார்கள்
பக் த க் காரர்கள் .
 ந் தர்-காள : “அன் ள் க அ வன் அரற் வன்
என் ம் உ க இராப் பகல் ஏத் வன்
என் ெபான் மண ைய இைறவைன ஈசைனத்
த ன் பன் க ப்பன் த த் வன் நாேன”
-இந் தத் த மந் த ரப் பாடல் அத கம் ேமற் ேகாள்
காட் டப்படாத பாடல் .
ெதா.ப. இ பா பதம் சார்ந்த .
ந் தர்-காள : த லர் ேதாத் த ர மர சார்ந்தவர் இல் ைல.
த மந் த ரம் சாத் த ர ல் தான் .
ெதா.ப. த மந் த ரத் த ல் ேதாத் த ர ம் இ க் க ற .
சாத் த ர ம் இ க் க ற . “ஈசன் எனக் த் தா ம்
மக ம் தார ம் ஆேம” - ஈசன் எனக் த் தாய் ,
மகள் , தாரமாக இ க் க றான் என் க றார். இைறவன்
தாயா? மகளா? தாரமா? என் ற ச க் கல் ப ன் னால்
அப ராம பட் ட க் வந் த க் க ற .
ந் தர்-காள : அப ராம பட் டர் இைறவேனா ேசர்த்
ைவத் த் தாேன பா க றார்.
ெதா.ப. அப ராம பட் டர் தாயாக, தாரமாக, மகளாகப்
பா ய க் க றார். எனேவ, ம் ப அைமப்ைபக்
காப்பாற் வதற் க் ம் ப உறவாக இைறவைனக்
கற் ப த் தார்கள் .
ந் தர்-காள : இதன் நீட் ச பாரத வைரக் ம் வ க ற .
ெதா.ப. இைறவைன ம மகனாகப் பா க ன் ற மர
உண்டா என் றால் உண் . அப்பர் ஓர டத் த ல்
பா க றார். தன் ைனத் தாயாகத் க த க் ெகாண் ,
அந் தத் தாய ன் மகள் கட ைளக் காத த் தால்
 கட ள் அப்ப க் ம மகன் தாேன? இப்பாடல் தாய்
ற் றாக வ க ற . “இவள் காத க் ம் அவைனப்
பார்ேதன் . அவ ைடய உறெவல் லாம் ேபய் கள் ;
இ ப்ப இ காட் ல் ; தைலேயாட் ல்
உண் க ன் றான் . ஏற் ெகனேவ அவன்
மணமானவன் ; என் மகள் இவைனப் பார்த் ஏன்
ஆைசப்பட் டாள் என் ெதர யவ ல் ைலேய?” எனத்
தாய் லம் க றாள் . இந் தப் பாட் ன் ப கட ைள
ம மகன் என் ற உற க் ள் இ க் க றார்கள் .
ம மகன் என் ற உற ெராம் ப sensitive ஆன உற .
அதாவ ச்சநாச்ச ள் ள உற .
ந் தர்-காள : நாயக பாவத் ைத வ ட் வ ட் நாயக பாவத் த ல்
இைறவைனத் தைலவ யாகப் பார்த் ப்
பா ய க் க றார்கள் . த க் ேகாைவயார ல்
மாண க் கவாசகர் நாயக பாவத் த ல் பா ய க் க றார்.
மஸ்தான் சாக , பாரத ஆக ேயா ம்
பா ய க் க ன் றனர். உளவ யல் ரீத யாக இ ஒ
ச க் கலான வ ஷயமல் லவா?
ெதா.ப. நாயக பாவத் த ல் பா ப்பா ச் ச ப்ேபற் பட் ட
ப ன் நாயக பாவத் த ல் பா க றார்கள் .
ம மகனாகக் டப் பா த் வ ட் டார்கள் .
தா ம் , மக ம் , தார ம் ஆேம என் க றார்கள்
அல் லவா? இத ல் என் ன ச க் கல் வ கற .
அதனால் தாரமாகப் பா னார்கள் .
ந் தர்-காள : அத கமாக இைறவைன ஆண்டானாக ம் ,
காதலனாக ம் பாவ த் ப் பா ய க் க றார்கள் .
ெதா.ப. ெமாத் தத் த ல் கட ைள ஆணாகப் பார்க்க ன் ற
பார்ைவ அ .
ந் தர்-காள : ேபராண்ைமயாகப் பார்பப
் ...
ெதா.ப. ைவணவத் த ல் ேஷாத் தமன் என் பார்கள்
ஷன் - உத் தமன் என் ப அ .
ந் தர்-காள : அவன் ஒ வன் தான் ஆண். அப்ப த் தாேன?
ெதா.ப. ஆமாம் . அவன் ஞான ைடயவன் . நாம்
ஞானத் ைதத் ேதட ேவண் ம் . நாம்
அன் ைடயவர்கள் . அவ் வள தான் .
ந் தர்-காள : பர பாட ல் கன் , த மால் பற் ற வ க ன் ற
பாடல் கள ல் உள் ள பக் த என் ப ம
ந ைலப்பட் ட பக் த தான் . ஆள் ந ைலப்பட் ட பக் த
க ைடயா என் க றார் ச வத் தம் ப .
ெதா.ப. அ ஓர் இைடப்பட் ட காலத் த ய . அைவ
க் க இைசைய ேநாக் கமாகக் ெகாண்
பாடப்பட் ட பாடல் . பர பாட ன் பாடல் க க் க்
கீ ேழ பண்ணைமத் தவர ன் ெபயர்
காணப்ப க ன் ற . அந் தப் பாட ன் தாளம் என் ன
என் ேபசப் ப க ன் ற . ம ைரய ந் த ஒ
ற ப்ப ட் ட இைசக் க் காக எ தப்பட் ட
பாடல் கள் என் ந ைனக் க ன் ேறன் . ஏெனன ல் ,
பர பாடல் ம ைரையப் பற் ற மட் ேம ேப க ற .
ந் தர்-காள : ‘நா ம் என் ற் ற ம் ’ என் அதாவ நாங் கள்
எல் ேலா ம் ேசர்ந் ம் ப க ன் ேறாம் என்
பர பாட ல் வ க ற .
ெதா.ப. எந் த இலக் க யத் க் ம் பண்ணைமத் தவர்
ெபயர் வரா . பர பாட க் மட் ம் வ ம் .
பா ய இன் னார், பண்ணைமத் தவர் இன் னார்.
பா யவர் கண்ணதாசன் ; இைச அைமத் தவர்
இைளயராஜா என் ப ேபால. ம ைரையப் பற் ற
மட் ேம பர பாடல் ேப வதால் அதற் ப் ெபயர்
 ‘ம ைர இலக் க யம் ’ என் பர்.
ந் தர்-காள : தம ழர்கைள ஒட் ெமாத் தமான சமயச் ச கமாக
மாற் றக் ய யற் ச ையச் ைசவம்
ேமற் ெகாள் க ற . ற ப்பாகச் ேசாழ நாட் ைட ம்
ெபா வாக மற் ற ப ரேதசங் கைள ம் தம ழகத் த்
தலங் கைள ம் ஒன் ற ைணக் ம் யற் ச யாக
அவர்கள ன் யாத் த ைரகள் நடந் த க் க ன் றன.
ேதவாரப் பத க ைற ைவப்ப ல் இவர்கள்
அைலந் த ர ந் த தலங் கள் வர ைசயாக இல் ைல.
ஆனால் , ெபர ய ராணத் த ல் ஒ
வர ைசப்ப த் தைல ேமற் ெகாள் க றார் ேசக் க ழார்.
தம ழர்கள் அைனவைர ம் ஒட் ெமாத் தமாக ஒ
சமயச் ச கமாக இைணக் க ன் ற யற் ச ையத்
ேதவாரத் த ம் , ப ன் ெபர ய ராணத் த ம்
கா க ன் ேறாம் . இைதப்பற் ற என் ன
ந ைனக் க றீ ரக
் ள் ?
ெதா.ப. தம ழர்கள் அைனவ ம் ைசவர்களா? அல் ல
ைவஷ் ணவர்களா? இரண் ம ல் ைல. அரசத காரம்
ைசவத் ைத ம் ைவணவத் ைத ம் ேபண ய .
ம ைரக் த் ெதற் ேக இரண்ேட இரண் ைசவத்
தலங் கள் தாேன உள் ளன? அைவ ற் றால ம்
த ெநல் ேவ ம் . ைவணவம் இ க் க ற . நான்
ேகட் க ன் ேறன் ; மற் ற இடங் கள ல் என் ன இ ந் தன?
ந் தர்-காள : ப டார ம் ஐயனா ம் இ ந் தார்கள் .
ெதா.ப. ேகாைவ மாவட் டத் த ல் எத் தைன தலங் கள்
இ ந் தன? ம ைரக் ேமற் ேக பழன வைர
ேதவாரப் பாடல் ெபற் ற தலங் கள் எத் தைன
உள் ளன? ஆழ் வார்கள் பாடல் ெபற் ற தலங் கள்
எத் தைன? ஒன் ம ல் ைல. தம ழகத் த ன் எல் லா
 ந லப்ப த ைய மா பக் த இயக் கத் தார் ப த்
வ ட் டார்கள் ?
ந் தர்-காள : அதற் கான யற் ச ெசய் த க் க றார்கள் என்
றலாமா?
ெதா.ப. ெதள வாகச் ைசவம் ந ல ைடைமய ன் மதம் .
ைவணவத் த ல் ேசாழ நாட் த் த ப்பத கள் 40,
ைசவத் த ல் இைதவ ட அத கம் . ற ப்பாக, 80
தலங் களாவ ேசாழ நாட் ல் இ க் ம் . பாண் ய
நாட் ல் ம ைரைய வ ட் டால் த ச் ழ ,
காைளயார்ேகாவ ல் , த ெநல் ேவ , ற் றாலம் ,
த ப்பத் ர் என அவ் வள தான் ைசவத் தலங் கள் .
ஏன் மற் ற ப த க க் ச் ைசவம் ேபாக
யவ ல் ைல? ஏெனன ல் , அ வைர அங் ேக
சமணம் ெசழ த் த க் க ற . ேகாைவப்
ப த கள் டச் சமணம் ெசழ த் த ம தான் .
இன் ம் சமணர்கள் இ க் கக் ய வந் தவாச ,
ெசய் யா , ஆரண , ேபா ர் த ய ப த கள ல்
ேதவாரப் பாடல் ெபற் ற தலங் கள் இல் ைலேய.
எனேவ, அங் கங் அங் கங் பா ய ேதவாரம் ,
ப ரபந் தம் த யன எ த் மர சார்ந்ததனால்
இந் த ஆதாரம் நமக் க் க ைடத் த க் க ற .
ந் தர்-காள : ைவணவத் த ல் , ைசவத் த ல் இ ந் த ேபாலப்
பல் ேவ இடங் க க் ம் ெசன் பா வ என் ப
அத கம் இல் ைலேய? நம் மாழ் வார் ஓர டத் த ல்
அமர்ந் வ ட் டார் என் க றார்கேள?
ெதா.ப. ஐந் வடநாட் த் த ப்பத கைள ஆழ் வார்கள்
பா க றார்கள் . மைலநாட் த் த ப்பத கைள
ஆழ் வார்கள் பா க றார்கள் . 108 ைவணவத்
த ப்பத கள ல் பரமபதம் ஒன் . அதைன ம் ஒ
 தலம் என் அதற் ப் பாடல் பா ள் ளார்கள் .
ேசாழ நாட் க் கைரய ல் ந ன் ெகாண்ேட
வடநாட் க் ேகதீ ச் ரத் ைதச் ைசவர்கள்
பா ய க் க றார்கள் அல் லவா? தலம் ஒன் ைற
ேநர யாகக் கண்ட ப ன் தான் பா னார்கள் என்
ற யா . மற் றவர்கள் கண் ற யைத
ைவத் ம் பாடல் கள் பா ய க் க ன் றனர். 108
தலங் கள் வைத ம் பா ய ஆழ் வார்கள்
க ைடயா . எல் லாத் தலங் கைள ம் பா ய ேதவார
வ ம் க ைடயா . இவர் பா யைத
இன் ெனா வர் பாடவ ல் ைல; சல தலங் கள்
பாடப்பட் க் க ன் றன; சல தலங் கள்
பாடப்படவ ல் ைல. கட் க் ேகாய ைல மட் ம் தான்
ெப ம் பா ம் பா ள் ளனர். கட் க்
ேகாய ைலத் தான் ைசவர்கள் பா ய க் க ன் றனர்.
ைவணவர்கள் ஒன் ற ரண் ைடவைரகைளப்
பா ள் ளனர். ைசவர்கள் ஒ ைடவைரக்
ேகாய ைலக் டப் பாடவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : வர்கள் 275 ேகாய ல் க க் ேமல் பா
இ க் க றார்கள் . ெமாத் தம் 325 ேகாய ல் க க்
ேமல் அக் காலத் த ல் இ ந் த க் கலாம் .
ெதா.ப. ஒேர காலத் த ல் இல் ைல. ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாக
வளர்சச் ெபற் ற க் க ேவண் ம் . அப்பர், சம் பந் தர்
காலத் த ற் ப் பற ந் தரர் மட் ம் பா ய
ேகாய ல் கள் ச ல உண் . மாண க் கவாசகர் மட் ம்
பா ய ேகாய ல் கள் ச ல உண் .
ந் தர்-காள : மாண க் கவாசகர் அத கம் தலயாத் த ைர ெசய்
பாடவ ல் ைல என் ந ைனக் க ன் ேறன் .
ஒட் ெமாத் தமாக ஒ பட் யல் ேபாட் வ க றார்.
 ந ைறயப் பாடவ ல் ைலதாேன?
ெதா.ப. அதற் ஒ ண்ணரச யல் இ க் க ற . சமயப்
ேபாராட் டத் த ன் வ ைளவாக அவர் ேசாழ
நாட் க் ள் அ மத க் கப்படவ ல் ைல என்
ந ைனக் க ேறன் .
ந் தர்-காள : அ ஏன் ?
ெதா.ப. அவர் அமாத் த ய ப ராமணர். அைமச்சராக
இ ந் தவர். ஏேதா ஒ தத் வார்த்தம் காரணமாகச்
ேசாழ நாட் க் ள் அவர் அ மத க் கப்படவ ல் ைல
என் ந ைனக் க ன் ேறன் . ெபண்ணாடம் பற் ற ப்
பா க றார். ச தம் பரத் ைதப் பா க றார். இைவ தவ ர,
ேவெறந் த ஊைர ம் அவர் பாடவ ல் ைல; பாண் ய
நாட் த் தலங் கைள மட் ேம பா க றார்.
ந் தர்-காள : வர் பா ய பாடல் கள் ேபான் அல் லாமல்
மாண க் கவாசகர் பா யைவ இைசப் பாடல் கள்
இல் ைல; இலக் க யம் சார்ந்தைவ என் ற க த்
உள் ளேத?
ெதா.ப. அ ப்பைடய ேலேய அைவ இைசப்
பாடல் கள் தான் என் ப என் க த் .
த வாசகத் த ல் ெபா வ ஷயங் கள் தவ ர,
தன மன த ஓர்ைம அத கமாக இ ப்பதனால்
அைதப் பாராயண ல் என் வதற்
வசத யாக வ ட் ட . “நான் யார்? என் உள் ளமார்?”
என் ற இந் தக் ேகள் வ ைய யா ம் ேநர யாக
ைவக் கவ ல் ைல. அதனால் பாராயண லாக
ஆக் க வ ட் டார்கள் . மாண க் கவாசகர் தம ழ் த்
ேதச யத் த ற் ள் ஒ ந் ேதச யத் ைதக்
கட் டைமக் க யற் ச ெசய் தார்.
 ந் தர்-காள : க .ப . ஏழாம் ற் றாண் ல் சம் பந் த ம் அப்ப ம்
இைணந் பண யாற் ற னார்கள் என் நமக் க்
கற் ப க் கப்ப க ன் ற . ஆனால் , சம் பந் தர ன்
ேநாக் கங் க ம் ெசயல் பா க ம் அப்பர ன்
ேநாக் கங் கள் , ெசயல் பா கள ந்
ேவ ப க ன் றன என் க ன் றீ ரக
் ள் . எந் த
அ ப்பைடய ல் ேவ ப க ன் றன?
ெதா.ப. ஒ ப ராமணன ன் அ ப்பைடயான அைடயாளம்
சந் த யாவந் தனம் . ச வப்ப ராமணர்கள் ஏன் சந் த யா
வந் தனம் ெசய் க றார்கள் எனக் ேகட் பார் அப்பர்.
“அ க் கன் பாதம் வணங் வர் அந் த ய ல் ” என் பார்.
அ க் கன் என் றால் ர யன் . அதாவ மாைலப்
ெபா த ல் சந் த யாவந் தனம் ெசய் வைத
உணர்த் க ன் ற இவ் வாக் க யம் . சம் பந் தர் சந் த யா
வந் தனம் ெசய் பவர்; அப்பர் சந் த யாவந் தனம்
ெசய் யாதவர். “ெவண்காட் க் ளநீர்
ேதாய் வ ைனயார் தாந் தம் ைமத் ேதாயாவாம்
தீ வ ைனேய” என் சம் பந் தர் பா க றார். அங் ேக
ேபாய் க் ள த் தால் வ ைன எல் லாம் ஓ வ ம்
என் க றார் சம் பந் தர். “கங் ைகயா ெலன்
காவ ர யா ெலன் ெபாங் தண் மர த் ைற
ந் தா ெலன் ” என் பார் அப்பர். க ண யர் ேகான்
ஞானசம் பந் தன் . அவர் பா ய எல் லாப்
பாடல் கள ம் தான் ெக ண் ன் ய ேகாத் த ரத் ப்
பார்பப ் னர் என் பைத மறக் காமல்
ெசால் க் ெகாண் ெசல் க றார். ஆனால் , அப்பர்,
சாத ைய ம க் க றார். “சாத் த ரம் பல ேப ம்
சழக் கர்காள் ” என் பார். சாத் த ரம் பல ேபச ய
ப ராமணர்கள் தாேன? அந் தக் காலத் த ல் உங் கள்
பாட் ட ம் என் பாட் ட மா சாத் த ரம் ேபச னார்கள் ?
 “ேகாத் த ர ம் ல ம் ெகாண்ெடன் ெச ம் ”
என் பார் அப்பர். க ணய ேகாத் த ரத் ப்
ெப ைமையப் ேபச ய சம் பந் தர ன் பக் கத் த ல்
உட் கார்ந் ெகாண்டா அப்பர் பா னார்? அப்ப ப்
பா ய க் க மா? சம் பந் தர ன் Junior
Contemporary ஆக அப்பர் இ ந் த க் க ேவண் ம் .
இ வ ம் சந் த த் த கைதெயல் லாம் நான்
நம் பமாட் ேடன் . சம் பந் தர் காலத் ைத அ த் த
காலத் த ல் அப்பர் வாழ் ந் த க் க ேவண் ம் .
ஏெனன் றால் , த வாவ ைற ேகாய ல்
பண்டாரத் த ந் சம் பந் தர் ெபான் கடன்
வாங் க யைத அப்பர் பா க றார். ஆனால் , சம் பந் தர்
இ பற் ற எ ம் றவ ல் ைல.
ந் தர்-காள : சம் பந் தர் அப்பைர எந் த இடத் த ம்
ற ப்ப டவ ல் ைலதாேன?
ெதா.ப. சம் பந் தைர அப்பர் சந் த த் தார்; அவ ைடய
பல் லக் ைக அப்பர் க் க னார்; ‘அப்பேர’ என்
அப்பைரச் சம் பந் தர் அைழத் தார் என்
வெதல் லாம் இட் க் கட் டப்பட் ட கைத.
க் கமாகச் ெசால் வதானால் சம் பந் த க்
ேவள் வ ம் ேவத ம் க் க யம் . அப்ப க் ச் ச வன்
மட் ேம க் க யம் .
ந் தர்-காள : ேதவார வர ட ம் மாண க் கவாசகர ட ம்
இைறவைன ஆண்டானாகப் பார்பப
் தான்
அத கமாக இ க் க ற . ேவ பா கள் எ ம்
அத கமாகக் க ைடயா என் ப.அ ணாசலம் ,
ேசா.ந.கந் தசாம ஆக ேயார் க றார்கேள?
ெதா.ப. ேவ பா கைள ஊன் ற ப் பார்த்தால் நன்
ெதர ம் . ேதவார வைர ம்
 மாண க் கவாசகைர ம் ஒேர வர ைசய ல் ெகாண்
வ வதற் காகச் சப்ைபக் கட் க் கட் க றார்கள் .
வர் த என் றால் ேதவார வர் மட் ம் தான் .
மாண க் கவாசகைர ஏன் வ ட் வ ட் டார்கள் ? நான்
மீ ண் ம் ேகட் க ன் ேறன் : த வாசகத் ைத ஏன்
ேகாய ல் பா வ க ைடயா ? த மண
வ கள ல் த வாசகம் ஏன் ஓதப்ப வ
க ைடயா ? த வாசகம் எவ் வா பாராயண ல்
ஆக ய ? ேதவாரம் எவ் வா ேகாய ல் ல்
ஆக ய ? ந் தரர் அள க் மற் ற இ வர் ஏன்
உலக ய ல் ேதாயவ ல் ைல? இைறவைனத்
ேதாழனாக, சமமானவனாகச் ந் தரர் ம் ெநற ,
மற் றவர்க க் க் க ைடயா என் பதனால் தான் .
ஆண்டான் ெநற , தந் ைத ெநற , மகன் ெநற ,
அ ைம ெநற என் ெறல் லாம் க றார்கள் .
இெதல் லாம் ப ற் காலத் த ய சப்ைபக் கட் ; ற ந் த
எ ம் ைப சப்ைபக் கட் க் கட் வ ேபால, ேசாழ
நாட் க் ள் ெசல் வதற் மாண க் கவாசகர் ஏன்
அ மத ம க் கப்பட் டார் என் இவர்களால்
ெசால் ல யா .
ந் தர்-காள : மாண க் கவாசக ைடய மார்க்கம் ‘அ த
மார்க்கம் ’ என் பதால் அவ ைடய எ த் கள்
றக் கண ப் க் உள் ளாக இ க் ேமா?
ெதா.ப. ேவ ஏேதா ஒ ரண் இ ந் த க் க ற .
ந் தர்-காள : மாண க் கவாசகர் பாண் ய நாட் க் காரர். இந் த
அரச யல் காரணம் ஒன் ைற எ த் க் ெகாள் ள
ம் . இைதத் தவ ர, தன ப்பட் ட ைறய ல்
“அ தால் உன் ைனப் ெபறலாேம” என் ப தான்
மாண க் கவாசகர ன் அ ப்பைட. அ வ என் ப
 அவர டம் க் கலாக இ ப்ப பரசமய
கண்டனத் த ற் த் ேதைவய ல் லாமல்
இ ந் த க் கலாம் . அதனால் அவ ைடய
எ த் கள் றக் கண ப் க் உள் ளாக ன என்
எ த் க் ெகாள் ளலாமா?
ெதா.ப. மாண க் கவாசகர் காலத் த ல் ‘பரசமய கண்டனம் ’
அத கம் ேதைவப்படவ ல் ைல. அதற் ன்
எல் லாவற் ைற ம் அழ த் த் வ ட் டார்கள் .
இங் க் ற ப்ப டத் த ந் த வ ஷயம் எ ெவன் றால்
மாண க் கவாசகர் த ம் ப த ம் ப Self என் ப
பற் ற ப் ேப க றார். ந வனச் சமயத் த ற் கான
ெராம் ப அ ப்பைடயான வ ஷயம் Self.
அதனால் தான் ஜ . .ேபாப் க் த் த வாசகம்
ெராம் பப் ப த் ப்ேபான .
ந் தர்-காள : ந வனச் சமயம் ஒன் ற ற் Self ேதைவப்படா
என் ந ைனத் ேதன் . நீங் கள் ேதைவ என் க றீ ரக
் ளா?
ெதா.ப. ந வனச் சமயத் த ற் Self ேதைவ. இ லாம்
சமயத் த ம் ட் வழ பா க ைடயா .
“ஆண்டவா! என் ைன...” என் தான் வ ம் .
ந் தர்-காள : தனக் ள் ேள இைறவைன ந ைனத் அ ம்
ஒ வ ைடய யம் ந வனச் சமயத் ேதா
எவ் வ தமான உறைவக் ெகாண் க் ம் ?
ெதா.ப. Personal God Relationship-ன் உச்சகட் டம் அ . ‘என்
கட ள் ’ என் ப தான் . நம் கட ள் என் பதல் ல.
ைவணவத் த ல் எல் ேலா க் மான Salvation-ஐ
ெவள ப்பைடயாக எல் லா ஆழ் வார்க ம்
ேப வார்கள் . த மாைலத் ெதாழ
ேவண் யத ல் ைல; த மா ன் அ யார்கைளத்
 ெதா தாேல ேபா ம் என் பார்கள் . ெப மாைனேய
பாடாத ஆழ் வார் ம ரகவ ஆழ் வார்; அவ க்
நம் மாழ் வார்தான் கட ள் . ேத மற் அற ேயன்
என் ற வ ட் டார். அதனால் ம ரகவ ைய ம்
ஆழ் வாராகச் ேசர்த் வ வார்கள் . எனக் கான
Salvation என் ப ைசவம் ; நமக் கான Salvation
என் ப ைவணவம் .
ந் தர்-காள : ேசக் க ழார் பற் ற க் ம் ேபா இலக் க ய
வரலாற் றாச ர யர்கள் , ‘ெகாைல’ என் ற ெசால் ைலக்
ெகாஞ் சம் ட உச்சர க் காத உத் தமர் என் க றார்கள் .
ஆனால் , நாயன் மார்கள ன் வாழ் க் ைகைய எ த் ப்
பார்த்தால் வன் ைற என் ப ெகா ரமாக
இ க் க ற .
ெதா.ப. ேவெறான் ம் ேவண்டாம் . ‘சமணர் க ேவற் றம் ’
என் ப என் ன? ைசவர்கள் ந கழ் த் த ய
வன் ைறதாேன? காஞ் ச ரம் ேகாய ல் ச ற் பச்
சான் ேற இ க் க றேத.
சமணர்கைளக் க ேவற் ம் ந கழ் ைவ
ந ைன ம் ெபா ட் ப் பல ேகாய ல் கள ல்
ஆண் ற் ஒ ைற ஒ சடங் காக அ
நடத் தப்ப க ன் ற . நாகப்பட் னத் த ல் த் தர் தங் க
வ க் க ரகத் ைதத் த மங் ைகயாழ் வார்
ெகாள் ைளய த் தார் என் பைத ைவணவர்கேள
ஒத் க் ெகாள் க றார்கள் . ெப த் தர்கள டம ந் தம்
சமணர்கள டம ந் ம் ப ங் கப்பட் ட ேகாய ல் கள்
ந ைறய. கள ஆய் ெசய் தால் அைதத் ெதள வாகப்
பட் ய ட ம் . க மைல கன்
ேகாய ம் வள் ள ர் கன் ேகாய ம்
சமணர்கள டம ந் ப ங் கப்பட் ட ேகாய ல் கள்
என் ப நன் லப்ப ம் . பன் கப்பட் ட
ேதாற் றத் ைத ைடய ேகாய ல் கள் பல
ப ங் கப்பட் ட ேகாய ல் கள் . இவ் வா ப ங் கப்பட் ட
ேகாய ல் கைள என் னால் பட் ய ட ம் .
ஆனால் , ைசவ, ைவணவ அ யார்கள ன் மன
ண்ப ம் என் பதால் ெவள ப்ப த் த
வ ம் பவ ல் ைல. ைவணவர்கள் இவ் வா ஒ
ேகாய ைல மற் றவர்கள டம ந்
அபகர க் ம் ேபா த ல் நரச ங் கத் ைத
ஸ்தாப த் தார்கள் . இைதப்ேபாலச் ைசவர்கள் என் ன
ெசய் தார்கள் என் ப எனக் த் ெதர யவ ல் ைல.
ம கப் ப ற் காலத் த ல் கட் க் ேகாய ல் கள்
கட் ம் ேபா டச் ச வன் ேகாய ல் கள ல் ேமற் ப்
பக் கமாக நரச ங் கத் ைத ைவக் ம் வழக் கம்
ப ற் காலப் பாண் யர்கள் காலத் த ேல வந் வ ட் ட .
தம ழ் நாட் ல் ஏறத் தாழ ேகாய ல் கைளச்
ைசவர்க ம் ைவணவர்க ம் சமண,
ெப த் தர்கள டம ந் அபகர த் த க் கலாம் .
ேகாய ல் ஒன் ைறக் களஆய் ெசய் தால் பத் ேத
ந ம டத் த ல் அ ப ங் கப்பட் ட ேகாய லா
இல் ைலயா என் பைதக் கண் ப த் வ டலாம் .
ஆகமங் க க் மா பட் ட வ ஷயங் கள்
ப ங் கப்பட் ட ேகாய ல் ந ைறய இ க் ம் .
த ப் ல் லாண , த ச் ழ க் ேகாய ல் கள்
அபகர க் கப்பட் ட ேகாய ல் கள் தான் . ச வன்
ேகாய ேலா, ெப மாள் ேகாய ேலா க ழக் ேநாக் க
அைமக் கப்ப ம் என் ப ஆகம மர . ஆனால் ,
ைசவர்கள ன் தைலக் ேகாய லான ச தம் பரம் ெதற்
ேநாக் க இ க் ம் ; ைவணவர்கள ன்
தைலக் ேகாய லான த வரங் கம் ெதற் ேநாக் க
 இ க் ம் . இதற் ச் ைசவர்க ம் ைவணவர்க ம்
என் ன காரணம் ெசால் க றார்கள் என் றால் , எந் தக்
காரணத் ைத ம் றவ ல் ைல என் ப தான் பத ல் .
காஞ் ச ரம் காமாட் ச யம் மன் ேகாய ைல மட் ம்
மய ைல சீ ன அவர்கள் ெப த் தர்கள டம ந்
ப ங் கப்பட் ட ேகாய ல் என் ஆதாரங் கேளா
ெதள வாக எ த ய க் க றார்.
ைவணவத் த ல் ‘க டந் த ேகாலம் ’ என் பார்கேள அ
ெப த் தத் த ல் இ ந் கடன் வாங் கப்பட் ட
ேகாட் பா . த் தர், பன் ற மாம சம் சாப்ப ட் டதால்
ஏற் பட் ட வய ற் ப்ேபாக் க ன் காரணமாகத்
தளர்ந் ேபாய் வல ைகையத் தைலக்
ைவத் ப் ப த் தார். அதன் ப ன் அவர் பர ந ர்வாணம்
அைடக ன் றார். ச நகரத் த ல் கைடச யாக அவர்
காட் ய ேதாற் றம் தான் ‘க டந் த ேகாலம் ’. ஆழ் வார்
என் ற ெசால் ைலப் ெப த் தத் த ந் தான்
ைவணவம் கடன் வாங் க ற் . நான் இ பற் ற
எ த ய க் க ன் ேறன் . நீலேகச உைரய ல் ‘ஈழம்
அ ப்ப த் த தாைடயாழ் வார்’ என் வ கற .
ந் தர்-காள : சமணர்கள ன் ெசாற் கள் இந் த ரஜாலம்
ேபான் றைவ; அவர்கள் ேவ க் ைகக் கைதகைள
உண் பண்ண த் த ர பவர்கள் என் ைசவம்
அவர்கைள வ மர்சனம் ெசய் க ன் ற . இத ந்
சமணர்கள ன் கைதகள் , ராணங் கள் த யைவ
ைசவர்கைள ம ரட் ச யைடய ைவத் த க் க ன் றன
என் ப ர க ன் ற . தம ழ ல் காப்ப யங் கள் என்
எ த் க் ெகாண்டால் சமணர்கள ன் காப்ப யங் கள்
தான் க் க யமானைவ. அத ம் ற ப்பாக
இளங் ேகாவ ன் காப்ப யம் தம ழகத் ைத
ஒன் ற ைணக் ம் வைகய ல் இ ந் த
 ைசவர்க க் ேம ம் ம ரட் ச ைய ஏற் ப த் த
இ க் கக் ம் . எனேவ, சமணர்கள ன் இத் தைகய
ெசயல் பா கைள எத ர்க்க ேவண் ய ஒ
கட் டாயத் த னால் ைசவர்கள் எத ர்பப
் ரத கைள
எ த னார்கள் என் ற மா?
ெதா.ப. சமணத் த ல் ‘த ர சஷ் சாலக ஷர்கள் ’ என்
அ பத் ன் ேபர் உண் . 24 சக் கரவர்த்த , 9
வா ேதவன் , 9 பரவா ேதவன் என் அ பத்
ன் ேபைரச் சமணர்கள் ற ப்ப வார்கள் . இந் த
அ பத் ன் என் ற எண்ண க் ைகையப் ெபர ய
ராணத் த ல் ெகாண் வ வதற் காகச் ேசக் க ழார்
என் ன பா பட் க் க றார் ெதர மா? சைடயனார்,
இைசஞான யார் த ேயாைர அ யார் கணக் க ல்
ேசர்பப
் ார். இந் த அ பத் ன் என் ம்
எண்ண க் ைகையக் ெகாண் வர ேவண் ம்
என் ப தான் அவர் ேநாக் கம் . அேதேபான்
காைரக் கால் அம் ைமயார் கைத அம் ப கா யட் ச ய ன்
மாற் வ வம் . சமண மரப ல் அம் ப காைவ
‘ ஷ் மாண் ன ’ என் பார்கள் . அம் ப கா கணவனாேல
ைகவ டப்பட் ட ெபண்; ெநல் ைல மாவட் டத் த ல்
வழங் க வ க ன் ற இசக் க யம் மன் வழ பா
அம் ப கா இயக் க ய ைடய . இசக் க யம் மா ம்
கணவனால் ைகவ டப்பட் ட ெபண்தான் .
ந் தர்-காள : நீ கைத ம் அப்ப யா?
ெதா.ப. நீ கைத சமணர்கைள எத ர்த்
ேவளாளர்கள ன் ெப ைம ேப வதற் காக
உ வாக் கப்பட் ட . அம் ப கா இயக் க ய ைடய
கைதையத் தான் ைசவர்கள் காைரக் கால்
அம் ைமயார ன் கைதயாக மாற் க ன் றார்கள் .
 அம் ப கா இயக் க கணவனால் ைகவ டப்பட் ட ெபண்.
உண க் காக ைவக் கப்பட் இ ந் த மாம் பழத் ைதக்
கணவன் வ ன் றவ க் ப் பைடத் வ க றாள் .
அதனால் கணவன ன் சீ ற்றத் க் ஆளாக
அவனால் ைகவ டப்ப க றாள் . இ தான் அம் ப கா
இயக் க ய ன் கைதக் க . இேத கைததாேன
காைரக் கால் அம் ைமயார ன் கைத ம் ?
ந் தர்-காள : வ ைனைய ெவல் ல யாத ஒன் என்
சமணர்க ம் ெப த் தர்க ம் ம் ேபா , பக் த
இயக் கத் தார் பக் த ய ன் லம் வ ைனைய
அ க் கலாம் என் ற க த் ைத ன் ைவக் க ன் றனர்.
“மன தப் ப றவ ம் ேவண் வேத இம் மாந லத் ேத”,
“இந் த மண்ண ல் நல் லவண்ணம் வாழலாம் ”
என் ெறல் லாம் ப றவ ய ன் மாண்ப ைனப் பக் த
இயக் கத் தார் வ த் க ன் றனர். இைத எவ் வா
பார்பப் ?
ெதா.ப. இைதெயல் லாம் சமண எத ர்பப ் ன் ஒ
ப த யாகப் பார்க்க ேவண் ம் . அக் க த் கள ன்
ேநாக் கம் உலகம் உள் ெபா ள் என் ெசால் வ
மட் மன் ; உலக இன் பங் க ம் உள் ெபா ள்
என் ெசால் வ .
“கன ய ம் கட் பட் ட க ம் ப ம் ...
இன யன் தன் அைடந் தார்க் இைடம ஈசேன”
இ அப்பர் ேதவாரம் . அதாவ உலக இன் பங் கள்
எல் லாவற் ற ம் இன யன் இைறவன் . உலக
இன் பங் கைள ஒத் க் ெகாண் பா க றார் அப்பர்.
ந் தர்-காள : உலக இன் பங் கைளத் தர ம் வல் லவன்
இைறவன் .
ெதா.ப. ைவணவர்கள் இன் ம் ெதள வாகச்
ெசால் வார்கள் . கட ள் கர் க் உர யவன் . இன் ப
கர் க் உர யவன் . அவன் அக் காரக் கன .
சர்க்கைர ப த் தாற் ேபால் ெதாட் ட இடெமல் லாம்
இன க் கக் யவன் . இேத க த் ைபப ள ம்
“கர்த்தைர ச த் ப் பா ங் கள் ” என் வ ம் .
சமணர்கள் ேதைன வ லக் வார்கள் . ேத க் ம்
ம க் ம் வடெமாழ ய ல் ஒேர ெபயர்தான் .
அதனால் ம ைவ ம் வ லக் வார்கள் .
ந் தர்-காள : இங் ேக அதற் ப் ெபயர் ‘நற ’
ெதா.ப. நற ம் உண் ; அ நற ம் உண் . ைசவத் த ல்
மாண க் கவாசகர் கட ள் இன ைமயானவன்
என் பைதக் ற ப்ப டத் ேதன் , ேதன் ... என்
வார். ேதைனப் பற் ற ம் , அதன் ைவையப்
பற் ற ம் அத கம் பா ய மாண க் கவாசகர்தான் .
அதனால் தான் ப ற் காலத் த ல் ‘த வாசகம் என் ம்
ேதன் ’ என் பா னார்கள் . ச தம் பரத் த ல் இ க் ம்
இைறவ க் த் ‘ேதன் ’ என் ேற ெபயர்.
ேசாழர்காலக் கல் ெவட் ெடான் இவ் வா
க ன் ற . அம் பலத் த ல் ஆ க ன் ற
இைறவைனேய ேதன் என் ப ற் கால வழக்
க ன் ற .
உலகம் , உள் ெபா ள் பற் ற ய ைசவக் ெகாள் ைக
சமணத் த ற் எத ரான . உலகம் , உள் ெபா ள்
உண்ைமயானைவ; அ ேபால உலக இன் பங் க ம்
உண்ைமயானைவ. ஆனால் , ஓர் எல் ைலய ல் உலக
இன் பங் கைள நீக் க இைறவேனா கலந் த டச்
ெசால் க ற ைசவம் . இன் ம் நம் ப க் ைகவாதமாக
‘உலகம் கட ைடய உடல் ’ என் ைவணவம்
 ற ய . இந் த மண் ம் ெதய் வம் , இந் த
மல ம் ெதய் வம் என் ப ைவணவத் த ற்
உடன் பாடான ேகாட் பா . எனேவ, உலகம்
இைறவன ன் உடம் பாக இ க் க ற . சமணர்கள்
தந் த ற ேநாக் க் ப் பத லாக ஒ
நம் ப க் ைகவாதத் ைத இந் த இரண் மதங் க ம்
ெகா த் தன.
ந் தர்-காள : அப்பர், சம் பந் த க் ன் ேப ேகாய ல் கள ல்
பண்ேணா பா ம் ைற இ ந் த க் க ற .
நடனமாதர்க ம் இ ந் ள் ளனர். ேகாய ல் என் ம்
அைமப்ப ல் இைவெயல் லாம் இ ந் ள் ளன.
த க் கைடக் காப்ப ல் சம் பந் தர் “என் பாடல் கைளப்
பா னால் இன் ன பலன் ” என் க ன் றார்.
அவ டன் வ பவர்கள் பா க றார்கள் .
த நீலகண்ட யாழ் ப்பாணர் யாழ ல்
பண்ணைமக் க றார். எனேவ, சம் பந் த க் ன் ேப
ேகாய ல் கள ல் வழங் க வந் த ஆடல் , பாடல்
மர கைளப் பக் த இயக் கத் தார் reinforce
ெசய் க றார்கள் . இதன் ெதாடர்சச் யாக
த மைறகைளத் ெதா த் தல் , ேகாய ல்
பா வதற் ஆட் கைள ந யம ப்ப , அதற்
ந வந் தம் அள ப்ப த ய பண கள்
நைடெப க ன் றன.
ெதா.ப. அ மட் மல் ல; இவர்க க் ன் ேன இ ந் த
ேகாய ல் கள் ெசங் கல் லால் கட் டப்பட் ட கட் மானக்
ேகாய ல் கள் . எனேவ, ேகாய ல் கள் இ ந் தன.
ஆனால் , அளவ ல் ம கச்ச ற யைவ. ம கப்ெபர ய
மத ற் வர்கேளா ம் ப ராகாரங் கேளா ம்
இல் லாமல் ம கச்ச ற யைவயாக இ ந் தன.
இைதவ ட க் க யமான என் னெவன் றால் ,
 த வ ழாக் கள் . சம் பந் த க் ன் ேப
ேகாய ல் கள ல் த வ ழாக் கள் இ ந் த க் க ன் றன.
ந் தர்-காள : ஏன் ேதர்த்த வ ழா ட இ ந் த க் க ற .
ெதா.ப. ெதய் வத் ைதத் ேதர ல் அமர்த்த வத லாப்
ேபாய க் க றார்கள் . வத லா என் ப
ெப த் தர்கள ன் வழக் கம் . அவர்கள டம ந் பக் த
இயக் கம் அைத அபகர த் க் ெகாண்ட . அவர்கள்
நடத் க ன் ற ஒ நாள் த வ ழா க் ப் பத ல்
பத் நாள் த வ ழாைவ இவர்கள்
ெகாண்டா னார்கள் .
ந் தர்-காள : த வா ர ல் அப்ேபாேத ேதர்த்த வ ழா நைட
ெபற் ற க் க ற .
ெதா.ப. நடராஜ ர்த்தத் ைத வத ய ல் எ த் வந் ஏ
நாள் ெகாண்டா ய க் க றார்கள் . அேதேபால
பைழய நாட் டார் மரப ல் இ ந் சல
வ ஷயங் கைளப் பக் த இயக் கத் தார்
எ த் த க் க ன் றனர். நீராட் , ஆறாட் த ய
சடங் கள் எல் லாம் நாட் டார் மரப ல் இ ந்
வகர த் க் ெகாண்டைவதான் .
ந் தர்-காள : அப்பர ன் ைகய ல் இ க் ம் உழவாரப் பைட
எைதக் ற க் க ற ?
ெதா.ப. அப்பர் ஒ பாட ல் ேகாய ல் த த் ெதாண்
ெசய் ங் கள் என் க றார். ெம க டல் , அலக டல்
த ய பண கைளக் ேகாய ல் ெபண்கள்
ெசய் த க் க றார்கள் . அலக டல் என் றால்
ெப க் தல் என் ெபா ள் . ‘வார யல் ’ ேபான் ற
ெசாற் கைள உபேயாக க் கக் டா என் பதற் காக
அலக டல் என் றார்கள் . மக் கேளா ேகாய ைல
 இைணப்பதற் கான க வ யாக உழவாரத் ைத அப்பர்
பயன் ப த் க ன் றார். அப்ப க் அவ ைடய
சமகாலச் ச ற் பம் எ ம் க ைடயா . ஏெனன ல் ,
ச ற் பங் கள் ப ன் னால் வந் தைவதான் . எனேவ,
அவைர அைடயாளப்ப த் த அவ ைடய ச ற் பத் த ல்
உழவாரத் ைதச் ெச க் க னர். எவ் வா சம் பந் தர ன்
ைகய ல் தாளம் ெகா க் கப்பட் டேதா, எவ் வா
த மங் ைகயாழ் வார ன் ைகய ல் ேவல்
ெகா க் கப்பட் டேதா அவ் வா அப்பர ன் ைகய ம்
உழவாரம் ெகா க் கப்பட் ட .
ந் தர்-காள : ன் ன ைடக் காலப் பக் த s இயக் கத் த ற் ம்
ப ன் னால் வந் த பக் த இயக் கத் த ற் ம் உள் ள
உற கள் , ேவ பா கள் என் ன? ற ப்பாக
அ ணக ர நாதர், மர பரர் பற் ற க் ங் கள் .
ேசாழ, பாண் ய அர கள ன் வழ் ச்ச க் ப் ப ன்
தம ழ் நாட் ன் சமய வாழ் க் ைக என் ன மாற் றத் ைத
அைடக ன் ற ?
ெதா.ப. ேசாழ அரச ன் எ ச்ச என் ப பக் த இயக் கத் த ன்
இன் ெனா அைசவான ேகாய ல் கள ன் எ ச்ச .
த ய நீர்க்கால் களான ெவண்ணா , ெவட் டா ,
ட ட் , அர ச லா , வரேசாழம் த யைவ
ெவட் டப்பட் டன. வ ைளந லங் கள ன் அள
ெப க் கப்ப க ன் ற . இராஜராஜன் கட் ய ெபர ய
ேகாய ன் இைறவன் ெபர ய உைடயார். உைடயார்
என் ப அரச க் ம் கட க் ம் ெபா வான
ெபயர். இராஜராஜன் ேகாய ல் கட் ம் வைரய ல் ,
தம ழ் நாட் க் ேகாய ற் கைல வரலாற் ற ல் அம் மன்
சந் ந த ேயா, தாயார் சந் ந த ேயா கட் ம் மர
இல் ைல. தாயார் சந் ந த இல் லாத ெப மாள்
ேகாய ல் கள ல் ப ற் காலத் த ல் ஆண்டாள்
சந் ந த கைளக் கட் னர். ெதன் த மா ஞ் ேசாைல
எனப்ப ம் சீ வலப்ேபர ப் ெப மாள் ேகாய ல்
இன் ம் தாயார் சந் ந த க ைடயா . தலாம்
இராேசந் த ர ேசாழன் கங் ைகெகாண்ட
ேசாழ ரத் த ல் கட் ய ேகாய ல் தான்
தன் த ல் அம் ம க் த் தன ச்சந் ந த
கட் க ன் றான் . ேசாழ அரச ன் வழ் ச்ச க் க் க யக்
காரணம் , ேகாய ல் க க் ம் உ க க் ம்
இைடேய உள் ள உற ெகட் ட தான் . ஏெனன் றால் ,
இன ெயா வர இல் ைல என் ற அள க் எல் லா
வர க ம் உ கள் ேமல் இராஜராஜன்
காலத் த ேலேய வ த க் கப்பட் வ ட் டன.
உ க க் ம் ேகாய ல் க க் ம் இ ந் த உற
சீ ரெ
் கட் டைதப் ேபால ெவட் க் க க் ம்
ேகாய ல் க க் ம் இ ந் த உற ம் சீ ரெ
் கட் ப்
ேபாய் வ ட் ட .
எந் தவ தமான பணவ வா ம் ெபறாமல்
பண யாற் றக் ேயார் ெவட் க் கள் ஆவர்.
இவர்கள் இ வைகயாக இ ந் தனர். ஒ ப ர வ னர்
ந லமான் யம் ெபற் றவர்கள் ; இன் ெனா ப ர வ னர்
வ வாய் எ ம ல் லாமல் அவர்கள் ெசய் ம்
ேவைலகள ந் ேத எஞ் ச யைத
எ த் க் ெகாள் ம் ப ர வ னர். உதாரணமாகக் ற
ேவண் ெமன் றால் , இைடயர் சாத ய னர்
ெவட் க் களாக இ ந் தனர். அதாவ 96 ஆ
அல் ல 48 ப என் ெகா த் வ ட் க்
ேகாய க் இந் த அளவ ல் ெநய் ெகா க் க
ேவண் ம் என் உத் தரவ வார்கள் . இைடயர்கள்
அந் த அள ெநய் ையக் ேகாய க் க்
ெகா த் வ ட் எஞ் ச ய ச அள ெநய் ைய
எ த் க் ெகாள் வார்கள் . எஞ் ச ய ச அள தான்
அவர்க க் ஊத யம் . அதாவ அவர்கள் ெசய் ம்
ேவைலய ந் ேத அதற் கான ைய எ த் க்
ெகாள் ள ேவண் ம் . தன யாகக் எ ம்
க ைடயா . இன் ம் வழக் க ல் ‘ெவட் ேவைல’
என் இழ வாகப் ேப வார்கள் . அதாவ ஊத யம்
இல் லாத ேவைல என் ெபா ள் . ஒ கட் டத் த ல்
ேகாய ல் க க் ம் உ கள் , ெவட் க் கள்
ஆக ேயா க் ம் இைடேய இ ந் த உற
ெவ வாகச் சீ ரெ
் கட் ப் ேபாய் வ ட் ட . ச த் தர்
மர க் ன் ேப மேகந் த ர ச ர்ேவத மங் கலத் க்
கல் ெவட் ஒன் ஒ ந கழ் ைவ வ வர க் ம் .
வரலாற் ற ல் அத க் க யச் சம் பவம் அ .
ேகாய ைல உ கள் தீ ைவத் தார்கள் . இந் த
அள க் ந ைமைம ேமாசமாக இ ந் த .
இ பற் ற இன் லாப் டக் கவ ைத எ த ள் ளார்.
எனேவ, ேகாய ல் வளர்சச ் என் ப
வ ைளந லங் கள ன் வளர்சச் என் பதற் நல் ல
உதாரணம் . தாம ரவ ண க் கைரய ல் உள் ள
ெப ம் பாலான ேகாய ல் கள் ேசாழர்கள்
த ெநல் ேவ ப் ப த கைள அ ைமப்ப த் த ய
ப ன் தான் ப றந் தன. ேசாழர்கள் அ ைமப்ப த் த ய
பற வ ைளந லங் கைள அத கப்ப த் த னர். இைத
ேடவ ட் டன் அ ைமயாக எ த ள் ளார்.
பாடல் ெபறாத ெபர ய ேகாய ல் கள் இ க் க ன் றன.
சீ வலப்ேபர , பாைளயங் ேகாட் ைட, ப ரம் மேதசம்
த ய ஊர்கள ல் உள் ள ேகாய ல் கள் எல் லாம்
ம கப்ெபர ய ேகாய ல் கள் . இைவ ம கப்ெபர ய
ந ல ைடைம ந வனங் கள் ட. ஆனால் , இைவ
பாடல் ெபறவ ல் ைல. ஏெனன ல் , ேசாழர்கள்
பாண் ய நாட் ைட அ ைமப்ப த் த ய ப ன் ,
க .ப .995-ஆம் ஆண் க் ப்ப ற ப றந் தைவ.
எனேவ, உற கள் இ க் கமைடக ன் றன. ேசாழர்
காலத் த ல் 12-ஆம் ற் றாண் ெதாடங் க வர
எத ர்ப் க் கலகங் கள் ப றக் க ன் றன. இச் ழ ல்
ேசாழர் ஆட் ச வழ் க ற . வ வதற் க் காரணம்
என் ன? கல் ெவட் டற ஞர் ேவதாச்சலம் “வண கர்
க் கைளச் ேசாழர்கள் ற் றாகப்
பைகத் க் ெகாள் க ன் றனர். அ தான் ேசாழர் வழ
க் க யக் காரணம் ” என் க றார். இ ஒ க் க யக்
காரணம் தான் . ஆக, ேசாழர் அர
வழ் ந் வ க ன் ற . பாண் ய அர
மீ ண் வந் தா ம் உட் பைக காரணமாக அ ம்
வழ் ச்ச யைடக ற . உட் பைகய ன் வ ைள ,
ேகாய ல் கள் மா க் க ர ன் பைடகளால்
தாக் த க் உள் ளாக ன் றன. அவர்கைளத் த த்
ந த் க ன் ற ஆற் றல் அப்ேபா மக் கள டேமா,
அரசாங் கத் த டேமா இல் ைல. அவர்கள் ஆட் ச
அைமந் த ந் தால் ந ைலைம ேவறாக
இ ந் த க் ம் ; ஆனால் , அவர்கள ன் ேநாக் கம்
ெகாள் ைளய த் வ ட் த் த ம் ப ப்ேபாவ
மட் ேம. எனேவ, ேகாய ல் என் ற ந வனம் எல் லா
வல் லைமைய ம் இழந் வ ட் ட என் மக் கள்
க த னார்கள் .
இந் த ேநரத் த ல் வ ஜயநகர அர ேதான் ற ய ; அ
ேதாற் றம் ெப ம் ேபாேத இந் அரசாக வந் த ;
ஏெனன ல் அதன் ப றப்ேப இ லாம ய
எத ர்ப் த் தான் . அதன் ப ற ந ைலைம தைலகீ ழாக
மாற் றம் ெபற் வ ட் ட . அ த் ததாகச் ைசவ ம்
ைவணவ ம் ற் றாக அழ ந் அவற் ற ன்
 ேகாய ல் கள் எல் லாம் இந் க் ேகாய ல் கள் என் ற
ந ைலைய அைடந் தன. அந் தக் ேகாய ல் கள்
எல் லாம் ைவதீ கர்கள ன் ைகக க் ப்
ேபாய் வ ட் டன.
ந் தர்-காள : க் க ைவதீ கமயமாக வ ட் டதா?
ெதா.ப. ஆமாம் . அதற் ப் ப ற தான் தம ழ் நாட் ல்
ம த யாக இராமர் ேகாய ல் கள் வ க ன் றன.
அதற் ன் இராமர் ேகாய ல் கள் க ைடயா ;
அ ேபால ெவங் கடாசலபத ேகாய ல் க ம்
க ைடயா . இராமர் ேகாய ல் கள் ஒன் ற ரண்
அப்ேபா இ ந் தன என் றா ம் இராம அவதார
வழ பாட் ற் த் தம ழ் நா வ த வ லக் காகத் தான்
இ ந் த .
இராமர் ச ற் பங் க ம் ட இங் ம கக்
ைற தான் . வ ஜயநகர அர வந் த ப ற தான்
ெவங் கடாசலபத ேகாய ல் கள் உ வாக ன் றன.
இராம அவதாரம் ப ரமாண்டப்ப த் தப்ப க ன் ற ;
க ஷ் ண அவதாரம் ப ன் க் த்
தள் ளப்ப க ன் ற . ஏெனன ல் , இராம
அவதாரம் தான் அர க் ெந க் கமான அவதாரம் .
அரசப்ப றப் , அரச வளர்ப் , அரசக் கல் வ . இத டன்
ைகய ல் ஆ தம் ைவத் த க் ம் . எனேவ,
இராமைன வ ஜயநகர அர ன் ன த் க ன் ற .
க ஷ் ண அவதாரம் அப்ப யன் . இைதெயல் லாம்
வ டத் தம ழ் ப் ப த கள ல் ஆட் ச ெமாழ
ெத ங் காக வ ட் ட . ந ரந் தரமாகத் தம ழர்கள்
தங் கள் ஆட் ச ெமாழ ைய இழந் த வ ஜயநகர
ஆட் ச ய ல் . அதற் ன் னால் இ லாம யர்
ஆட் ச க் காலத் த ேலேய உ வந் வ ட் ட .
 அப்ேபாேத தம ழ் தன் த த ைய இழந் வ ட் ட .
மீ ண் ம் இ பதாம் ற் றாண் ன் ந ப்ப த வைர
தம ழ் ஆட் ச ெமாழ என் ற த த ையப்
ெபறேவய ல் ைல. இப்ேபா ம் ஆட் ச ெமாழ என் ற
த த ையத் தம ழ் ைமயாகப் ெபறவ ல் ைல
என் ேற ற ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : ச த் தர் மர எப்ேபா ேதான் ற ய ?
ெதா.ப. ேசாழ அரச ன் வழ் ச்ச க் காலத் த ேலேய ச த் தர்
மர வந் வ ட் ட .
ந் தர்-காள : த லைரச் ச த் தர் மரப ல் ஏன் ேசர்க்க றார்கள் ?
ெதா.ப. த லைர எந் தக் கணக் க ம் அடக் க
யவ ல் ைல; தள் ள ம் யவ ல் ைல என் பதால்
ச த் தர் மரப ல் ேசர்க்க றார்கள் . த மந் த ரம் பா பத
ல் . பா பத ெமய் ப்ெபா ள ய க் ள்
‘ேசாமச த் தாந் தம் ’ என் ம் ச த் தாந் தத் ைத
உயர்த்த ப் ப க் க ன் ற ல் .
உண்ைமய ேலேய த மந் த ரத் ைதத் ேதாத் த ர ல்
ெதா ப்ப ல் ேசர்க்கக் டா ; சாத் த ர ல்
ெதா ப்ப ல் தான் ேசர்க்க ேவண் ம் : இ ஒ
ச க் கலான வ ஷயமாக எனக் த் ேதான் க ன் ற .
உழவர் கலகத் த ன் ப ன் னண ய ல் ச த் தர்கள்
இ ந் தார்கள் . அைலந் த ர க ன் ற
ம த் வர்களாக இ ந் த இந் தச் ச த் தர்கள்
ம த் வர்கள் என் பதாேலேய க ராமப் றங் கள ல்
சஞ் சர த் தார்கள் . எள ய மக் க டன்
உற ெகாண் ந் தனர்.
பார்பப
் ன எத ர்ப் , பார்பப
் ன ேமலாண்ைமேயா
ய ேகாய ல் கைள எத ர்பப ் என் ம் இரண்
 வ ஷயங் கள ல் ெதள வாக இ ந் தார்கள் . ேகாய ல்
எத ர்ப் என் ம் ந வன எத ர்ப்
ச த் தர்கள டம ந் தான் ெதாடங் க ன் ற . ச த் த
மரப ன் ெதாடர்சச ் ஏன் அ ந் வ ட் ட என் றால் ,
இ லாம யப் பைடெய ப்பால் அ ந் வ ட் ட
என் தான் ற ேவண் ம் . ஓர் ஊர ல்
உள் ரண்பா களால் ப ரச்ச ைனகள் தீ வ ரமைட ம்
ேபா , ெந ப் வ பத் ஏற் பட் டால் உள்
ரண்பா கள ன் தீ வ ரம் ைனம ங் க ப்
ேபாய் வ ம் அல் லவா? அ ேபால இ லாம யப்
பைடெய ப் தம ழ் நாட் ல் ச த் தர் மரேப
இல் லாமல் ஆக் க வ ட் ட . இ லாம யப்
பைடெய ப் மட் ம் ந கழாத ந் தால் ெதாழ ற்
ரட் ச க் கான வ த் தம ழ் நாட் ல்
ஊன் றப்பட் க் ம் என நம் க ன் ேறன் . இ
வ ர வாக வ வாத க் கப்பட ேவண் ய வ ஷயம் . ச த் தர்
மர ஒ க் கப்பட் ட என் ேற ற ேவண் ம் .
ந் தர்-காள : ச த் தர்கள ல் பலவ தமான ச த் தர்கள் இல் ைல?
ெதா.ப. ச த் தர்க க் ப் ெபா க் உண் . ச த் தர்கள்
அைலந் த ர பவர்கள் ; கட ைள நம் க றவர்கள் ;
ஆனால் , ேகாய ைல நம் பாதவர்கள் ; பார்பப
் ன
ேமலாண்ைமைய வ ம் பாதவர்கள் ;
சாத ேவற் ைம க தாதவர்கள் . ேமற் கண்ட
காரணங் களால் தான் ச த் தர்கள ன் ல் கள் எ ம்
மடத் த ந் க ைடக் கவ ல் ைல. இ வைர
க ைடக் கப்ெபற் ற ச த் தர் ல் கள் யா ம் க ராமத்
ஏ கள ந் ம் மனப்பாடம் வழ யாக ம்
க ைடத் தைவ.
ந் தர்-காள : ச வவாக் க யர் ேபான் வாமாசாரத் ைத
 நம் க ன் றவர்கள் , ேகாரக் கநாதர், மச்ேசந் த ரர்
ேபான் நாதமரப ல் வ பவர்கள் , பரப்பா ேபான் ற
ப கள் , த லர் என ெவவ் ேவ ச ந் தைனப்
பள் ள கைளச் சார்ந்த இவர்கள் அைனவைர ம்
ச த் தர்கள் என் அைழப்ப எவ் வா ?
ெதா.ப. ச த் தர்கள் ச லர் ேயாகெநற ய ல் ந ன் றார்கள் .
‘ேயாகம் ’ என் றால் லன் கள ன் ஒன் ற ப் என்
ெபா ள் . அவ க் ேயாகம் அ த் வ ட் ட
என் றால் பல் ேவ றச் ழல் கள் ஒன் ற ைணந்
ஒத் வந் ததால் ஒ வ க் லாட் டர ய ல் பர
க ைடத் த என் ப தான் அதன் ெபா ள் . ‘ேயாகம்
என் றால் ஒன் ற ைணவ , ேசர்வ என்
றலாம் ; இன் ம் சர யாகச் ெசான் னால்
Synchronize ஆவ என் அர்த்தம் . இவர்கள்
அற் தங் கைளச் ெசய் ய ெமன் மக் கள்
நம் ப னார்கள் . ஏெனன ல் , ேயாகத் த ல் இ ப்பவர்கள்
காலத் ைத ம் , ெவள ைய ம் கடந் தவர்கள் என் ப
மக் கள ன் நம் ப க் ைக. அதற் ன் னால் ைவணவ
ெநற ய ல் ஆச்சார்ய மரப ல் ேயாகெநற
இ ந் ள் ள ; ஆனால் , அ வாழவ ல் ைல.
நாத ன கள் ேயாகெநற ய னர்தான் . ஆனால் , அ
ெதாடர வ ல் ைல. ச த் தர்கைளப் ெபா த் தவைர
என் ன ச க் கல் என் றால் அவர்கள் Anti-establishment
ஆட் கள் . ந வனத் த ற் எத ராகப் ேபாட்
ந வனத் ைத உ வாக் க அவர்கள் தயாராக
இல் ைல. இரண் ச த் தர்கள்
சந் த த் க் ெகாண்டதாகேவா அல் ல அவர்கள்
இைணந் ஒ கார யத் ைதச் ெசய் த தாகேவா,
ஒ வரலாேறா கைதேயா க ைடயா . நாட் டார்
மக் கள் எவ் வா இன் ம் ச த் தர்கைள ந ைனவ ல்
 ைவத் த க் க றார்கள் என் றால் , ச த் தம த் வம்
என் பதன் லம் ைவத் த க் க றார்கள் . ச த் தர்கள்
ம ந் த பவர்களாக இ ந் ததனால் மக் கேளா
ெந க் கமாகப் பழக ந் த . கா கைரெயல் லாம்
அவர்களால் அைலய ந் த . ம த் வன்
என் பவன் எந் த ேநரத் த ம் எந் த இடத் த ம்
ேகள் வ ய ன் ற ைழய உர ைமெபற் றவன் . எனேவ,
ச த் தர்க க் அந் த உர ைம இ ந் த . ஆனால் ,
Anti-establishment-ஆக இ ந் ததனால் அவர்கள ன்
இயக் கம் ேதாற் ப்ேபான .
இ லாம யர் பைடெய ப் தம ழ் நாட் ற் ள்
வரவ ல் ைல என் றால் ச த் தர் மர ேவ வைகயாக
மாற் றம் ெபற் ற க் ம் . அதாவ தம ழ் ச்
ச கத் த ன் வரலாற் ைறத் த ப்ப ப் ேபாட் க் ம்
என் க க ன் ேறன் . ப ரச்ச ைனகள் தீ வ ரம்
அைடக ன் ற காலத் ைதச் ச த் தர் மர இங்
உ வாக் க ய ந் த . ஆனால் , இ லாம யர்
பைடெய ப்பால் அ ச ைதந் ேபாய ற் .
வ ஜயநகர ஆட் ச க் ப் ப ற ெத ங் ைவதீ க
ப ரமாணர்கள் தான் தம ழகத் த ல் ெசல் வாக் காக
இ ந் தனர். ெத ங் ெமாழ தான் ெசல் வாக் கான
ெமாழ யாக இ ந் த . ெத ங் ப ராமணர்கள்
ஸ்மார்த்தர்களாகத் தான் இ ந் தனர்.
ந் தர்-காள : ெத ங் ப ராமணர்கள் ெப ம் பா ம்
ஸ்மார்த்தர்களா?
ெதா.ப. ஆமாம் . ெப ம் பா ம் ஸ்மார்த்தர்கேள.
ந் தர்-காள : ஆத சங் கரைரப் ப ன் பற் வர்கள் தாேன
ஸ்மார்த்தர்கள் ? ஆத சங் கர க் ன்
ஸ்மார்த்தர்கள் க ைடயாதா?
ெதா.ப. ஆத சங் கர க் ன் ஸ்மார்த்தர்கள்
இ ந் தார்கள் . ஸ்மார்த்தர்கள் என் றால்
ஸ்ம த ையக் ெகாண்டா பவர்கள் என்
ெபா ள் . ஸ்ம த ெகாண்டாட் டத் த ன் உச்சகட் டம்
ஆத சங் கரர். சங் க காலப் பார்பப ் னர்கள் ேகாய ல்
பார்பப
் னர்கள் அல் லர். அவர்கள் ேவள் வ ப்
பார்பப் னர்கள் .
ந் தர்-காள : வ ஜயநகர ஆட் ச ய ன் காரணமாக ைவதீ கம்
எவ் வா தன் ைனப் ப்ப த் க் ெகாண்ட ?
ெதா.ப. இ லாம யர் பைடெய ப் க் ப் ப ன் னால்
வ ஜயநகர ஆட் ச வ க ன் ற . வ ஜயநகர
ஆட் ச ய ன் க் க யப் பண தம ழ் நாட் ல்
ேயற் றங் கைள ஏற் ப த் த யைம. தான்
ெவற் ற ெகாண்ட ந லப்பரப் கள ல் எல் லாம்
வ ஜயநகர அர ெத ங் மக் கைளக்
ெகாண் வந் யமர்த்த ய . இதன்
காரணமாகப் ெப வார யான ெத ங் மக் கள்
தம ழகத் த ல் ேயற னர். ஆந் த ரத் த ல்
அவர்க க் ஏற் பட் ட ெந க் க என் னெவன்
ெதர யவ ல் ைல. ஆனால் , ெத ங் ப் பார்பப ் னர்
தல் அ ந் தத யர் வைர அைனத் ச் சாத த்
ெத ங் கர்க ம் ற ப்பாக நாயக் க சாத ய னர்
எனக் றப்ப ம் வ வசாயச் சாத ய னர் உட் பட
அைனவ ம் இங் க் ேயற னர். இந் தக்
காலக் கட் டத் த ல் தான் சந் ைத ெப க ய .
ற ப்பாகப் ப த் த , ைகய ைல ேபான் றன
தம ழ் நாட் ற் ள் பய ர் ெசய் யப்பட் டன.
கர சல் காட் ப் ப த கள் நாயக் க சாத மக் களால்
ைகக் ெகாள் ளப்பட் ப் ஞ் ைசக் காட் வ வாசயம்
ெப க் கப்பட் ட . அதற் த் த ந் தாற் ேபால் சந் ைத,
ெகாள் தல் , ெப வழ கள் த யன ஏற் பட் டன.
ஆன் மீ க ந ைலய ல் ெத ங் ப் ப ராமணர்கள்
உள் ேள ைழக றார்கள் . ஆனால் , தம ழ் நாட்
ஸ்மார்த்தப் ப ராமணர்கள் அவர்கள் உள் ேள
ைழய யாதப க் ேக ந ற் க றார்கள் .
எனேவ, வ ஜயநகர ஆட் ச க் காலத் த ல் த தாகக்
ேகாய ல் கள் கட் டப்ப க ன் றன. அைவ
ேவங் கடாசலபத ேகாய ல் களாக, இராம அவதாரக்
ேகாய ல் களாக அைமக ன் றன.
க ஷ் ண அவதாரக் ேகாய ல் களாக
அைமயவ ல் ைல. இதற் க் காரணம் ெத ங் ப்
ப ராமணர்கள் வடகைல ைவணவப் ப ர ைவச்
சார்ந்தவர்கள் ; ெதன் கைல ைவணவப் ப ர ைவச்
சார்ந்தவர்கள் அல் லர். ெதன் கைலப் பர
இராமா ஜ ச த் தாந் தத் தால் உத் ேவகம் ெபற் ச்
சாத கைளக் கடந் ேபான ைவணவம் . ஆனால் ,
வடகைல ைவணவம் அப்ப யல் ல. அதனால்
ேயற ய ெத ங் ப் ப ராமணர்கள் த தாகக்
ேகாய ல் கைளக் கட் க் ெகாள் ள ேவண் ய
ந ர்பப
் ந் தம் ஏற் பட் ட . ட் க் கழ த் ப் பார்த்தால்
பார்பப் ன ேமலாண்ைம என் ப அரசைவகள ல்
ம ப ம் ந ைலந த் தப் ெபற் ற . இந் தக்
காலகட் டத் த ல் பக் த இயக் க காலத் த ல் இ ந் த
சமண, ெப த் த எத ர்ப் இ லாம ய எத ர்பப ் ாக
மாற் றப்பட் ட . ஏெனன ல் , வ ஜயநகர ஆட் ச ய ன்
ப றப்ேப இ லாம யர் ஆட் ச க் எத ரான
ப றப் த் தான் . இைடப்பட் ட காலத் த ல் ம ப ம்
ந ைறயச் சாத கள் தங் கள் வாழ டங் கைளவ ட்
இடம் ெபயர்ந்த காரணத் த னால் சாத ப் ராணங் கள்
ெப கத் ெதாடங் க ய இந் தக் காலத் த ல் தான் .
 ஒவ் ெவா சாத ம் தய இடத் த ல்
ேயற யேபா ஒவ் ெவா சாத க் ன் ம்
அந் தந் தச் சாத ய ன் ச கத் த த என் ன என் ற
ேகள் வ ன் ைவக் கப் ப க ன் ற . அதற் காகச்
சாத ப் ராணங் கைள எ த ேவண் ய கட் டாயம்
எ க ன் ற . எ த் க் காட் டாக ேவளாளர்க க் ேக
ைறந் த பத் ப் ராணங் களாவ இ க் ம் .
எனேவ, சாத ைறையத் ல் யமாக
வைரய க் க ேவண் ய ேதைவ வ ஜயநகரக்
காலத் த ல் தான் ஏற் பட் ட .
ந் தர்-காள : சாத ப் ராணங் கள் , இடப்ெபயர்சச ் பற் ற ய
பழமர க் கைதகள் ஆக யவற் ைறப் பார்க் ம் ேபா
ெபா வான தன் ைம ஒன் காணப்ப க ன் ற .
‘‘நாங் கள் த ல் இ ந் த ஊர ல் அரசன் ெபண்
ேகட் டான் (சங் க இலக் க யத் த ல் ‘மகட் ெகாைட
ம த் தல் ’ என் பத ந் இன் ழந் ைதகள்
வ ைளயா ம் சண க் காய் வ ைளயாட்
வைரக் ம் இந் தக் க த் இ ந் வ க ன் ற ).
அரசன் ெபண் ேகட் ம் ேபா நாங் கள் ம த் ேதாம் .
அதனால் இரேவா இரவாக ஊைர வ ட் க்
க ளம் ப ேனாம் . அரசன ன் பைடகள் ரத் த வந் தன.
அப்ேபா ஓர் ஆ க் க ட் ட . ஆற் ைறக் கடக் க
யாமல் ந ன் றேபா ஒ மரம் வைளந் வழ
ெகா த் த . அக் கைரக் ப் ேபான ப ன் மரம்
ந ம ர்ந் வ ட் ட . அதனால் பைடகளால் எங் கைளப்
ப க் க யவ ல் ைல. இைடப்பட் ட ஊர ல் ஒ
நாள் தங் க வ ட் ம நாள் க ளம் ம் ேபா
சாம ப்ெபட் ட் ைய க் க யவ ல் ைல. அதனால்
சாம இங் ேகேய இ க் கச் ெசால் க ற என்
ந ரந் தரமாகத் தங் க வ ட் ேடாம் .’’
இ மாத ர யான கைதகள் தம ழ் நாட் ல்
ெப ம் பாலான சாத கள டம் இ க் க ன் றன.
இக் கைத தம ழ் ச் சாத கள ட ம் த தாகக்
ேயற ய ெத ங் , கன் னடச் சாத மக் கள ட ம்
வழங் க வ க ற . இத ல் என் ன வ த் த யாசம்
என் றால் , தம ழ் ச் சாத கள் அரசன் என் பார்கள் ;
ெத ங் , கன் னட மக் கள் இ லாம ய அரசன்
என் பார்கள் ; அவ் வள தான் . தர்க க்
இைடய ம் இேத மாத ர யான கைதகள் வழங் க
வ வதாக ேஹடா ேஜசன் என் ற இ ேர ய
அற ஞர் க றார்.
த மர க் கைதகைளத் ெதா த் ஆய் ெசய்
பார்த்த ப ன் ‘‘இைவெயல் லாம் உண்ைமயாகேவ
நடந் தன என் ற யா ’’ என் க றார் அந் த
அற ஞர். எல் லாச் சாத ய ன க் ம் இடப்ெபயர் க்
காரணங் கள் ஒேர மாத ர யாகவா இ ந் த க் க
ம் ? எனேவ, வரலாற் ைறப் பார்பப ் த ல் ஓர்
ஓன் ற ப் இ ந் த க் க ேவண் ம் . கைத
வத ல் ஒ Pattern இ ந் த க் க ேவண் ம்
என் க க ேறன் .
வர், மன் னார் த ய பழங் கைளப் பற் ற
ஆய் ெசய் ம் நண்பர் சஃப , மன் னார்கள்
இடம் ெபயர்ந்த பற் ற ய கைதெயான் ைறக்
ற னார். பாண் ய மன் ன க் த் ேதர் ெசய் ம்
ெபா ட் ம ைரய ந் மன் னார்கள் ேமற் த்
ெதாடர்சச ் மைலக் மரம் ேத வந் தார்களாம் .
வந் த இடத் த ல் ஆைம ட் ைடையப் பார்த்
அைத அவ த் த் த ன் றார்களாம் . அந் த ட் ைட
ெவ ச யாக இ க் கேவ அங் ேகேய
தங் க வ ட் டார்களாம் . இன் வைர பாண் ய
 மன் னன ன் ேதர் ெசய் யப்படாமேலேய
இ க் க றதாம் . இப்ப ெயா ெசக் லரான கைத
மன் னார்கள டம் வழங் க வ கற . எனேவ,
இடப்ெபயர்சச ் க் கைதகைள எச்சர க் ைகேயா
பார்க்க ேவண் ள் ள . பல் ேவ சாத கள ன்
இடப்ெபயர் க் கைதகைளப் பார்க் ம் ேபா
எல் ேலா ம் இ லாம ய ராஜா க் ப் பயந்
ஓ வந் ததாகத் தான் க றார்கள் . இைதக்
கைத ம் ைறய ல் ஏற் பட் ட ஒ ங் அல் ல
வரன் ைற எனலாேம ஒழ ய வரலாற் ற ல்
எல் லாேம இப்ப த் தான் நடந் த என்
எ த் க் ெகாள் ள யா என் ந ைனக் க ேறன் .
ெதா.ப. அரசன் ெபண் ேகட் டான் ; நாங் கள் ெகா க் க
ம த் வ ட் வந் ேதாம் ; ஆ தாண் வந் ேதாம்
என் ப ற் க் த் ெதாண் கைதகள ல்
றப்ப ம் சாராம் சம் . இ அல் லாத
இடப்ெபயர்சச் க் கைதக ம் உண் .
இடப்ெபயர்சச ் க் கான காரணங் கள ல் நாங் கள்
பஞ் சம் ப ைழப்பதற் காக வந் ேதாம் என் யாராவ
ற ய க் க றார்களா?
கம் பளத் நாயக் கர்கள் மட் ம் ‘‘எங் கள்
ப த கள ல் பஞ் சம் வந் த . அதனால் பஞ் சம்
ப ைழப்பதற் காகத் ெதற் ேநாக் க வந் ேதாம் ’’
என் க றார்கள் . இைதத் தவ ர, மற் ற எல் லாக்
கைதக ம் ேநர யாக அரச யல் அத காரத் ைதக்
ைகய ல் ைவத் த ந் தவர்கள் , மைற கமாகச் ச க
அத காரத் ைதக் ைகய ல் ைவத் த ந் தவர்கள்
இவர்கள ைடேய ஏற் பட் ட ரண்பா காரணமாகத்
ேதான் ற ன எனலாம் . மைலக் காட் மக் கள ைடேய
ஒ வழக் கம் உண் . ெவற் ற ெபற் ற அரசன்
 ேதாற் ற அரசைன மைலக் கா க க் ள்
வ ரட் வ என் ப அ . இலங் ைகய ம் அந் த
மாத ர க் கைதகள் உண் . எனேவ,
மைலக் கா க க் வ ரட் ய க் கப்பட் ட ேபார்
வரர்கள ன் அைமப் ம் உண் ; பஞ் சம் ப ைழக் க
இடம் ெபயர்ந்தவர்க ம் உண் ; ேமல் சாத கேளா
ஏற் பட் ட ரண்பா கள ன் காரணமாக
இடம் ெபயர்ந்தவர்க ம் உண் . ற ப்பாக ம ைர
ஆய ரம் வட் யாதவர்கள ன் கைதகைளக்
ேகட் டால் அவர்கைள எந் த அரச ம்
வ ரட் டவ ல் ைல. அவர்கள் த ெநல் ேவ ய ந்
இடம் ெபயர்ந் வ ம் ேபா , த மைல நாயக் கர்
அவர்க க் இடமள க் க ன் றார். யாதவர்கள்
ெநல் ைலப் ப த ய ல் ச க அத கார ைடய
ந ல ைடைமயாளர்களான ேவளாளர்கேளா
ரண்பட் வந் தவர்கள் . ேவளாளர்கைளவ ட
யாதவர்கள் கீ ழான சாத ய னர். எனேவ, பா காப் க்
க த த் ெதற் க ந் வடக் ேநாக் க இடம்
ெபய க ன் றனர். தம ழ் நாட் ல் ெதற் க ந்
வடக் ேநாக் க வந் த சாத யாதவர் சாத
மட் ம் தான் . மற் ற சாத கள் எல் லாம்
வடக் க ந் ெதற் ேநாக் க வந் தைவதான் .
ந் தர்-காள : ப ற் காலத் த ல் நாடார்கள் ெதற் க ந் வடக்
ேநாக் க இடம் ெபயர்ந்தார்கள் .
ெதா.ப. ஆமாம் . இவ் வாறான கைதகள ன்
ெபா த் தன் ைம என் ப ந ைறய இடப்ெபயர்சச ்
நடந் த க் க ற என் ப தான் . அரசன் ெபண் ேகட் ட
ந கழ் வ த வ லக் காக எங் ேகயாவ
நடந் த க் கலாம் .
 ந் தர்-காள : ெபண் ேகட் ப என் பைதக் டப் ெபர தாக
எ த் ெகாள் ள ேவண் யத ல் ைல. அத காரத் ேதா
ஏற் பட் ட ரண் காரணமாக ஊைரவ ட் நீங் தல்
என் ப இந் தக் கைதகள ன் ெபா ச் ெசய் த யாக
இ க் க ற .
ெதா.ப. தம ழ் நாட் க் ள் வந் த ெத ங் கர்கள்
எல் ேலா ம் பஞ் சம் ப ைழப்பதற் வரவ ல் ைல.
ெத ங் ப் ப ராமணர்கைள அ த் த
உயர்சாத ய னரான ைசவ ெரட் யார்கள்
தம ழகத் த ற் ள் இடம் ெபய க றார்கள் .
தம ழ் நாட் ற் ள் கா யாகக் க டந் த எல் லா
இடத் த ற் ள் ம் மக் கள் ேயற வ ட் டதால்
கைடச கைடச யாக ெநல் ைல மாவட் டத் த ன்
ெதன் ேகா க் வ க றார்கள் . அங் ேக ளத் ப்
பாசன ந லங் கைளக் ைகயகப்ப த் த க் ெகாண்
ந ல ைடைமச் சாத யாக அவர்கள் வா க றார்கள் .
பல் லவ அர ந லமான் யம் தந் ததற் காக எவ் வா
ெத ங் ப் ப ராமணர்கள் தம ழ் நாட் ல்
ேயற னார்கேளா அ ேபால வ ஜயநகர அரச ன்
பா காப் இ ப்பதால் இந் த ெரட் யார்கள் இங் ேக
லம் ெபயர்க றார்கள் . லம் ெபயர்ந் ம்
ந ல ைடைமச் சாத யாக இ க் க றார்கள் என் ப
க் க யம் . தம ழ் நாட் ல் வச க் ம்
ெரட் யார்கள ேல இ ப ர வ னர் உண் . ஒ
ப ர வ ன க் ப் ெபயேர பண்ைணயார் ெரட் யார்
என் ப . பண்ைணயார் ெரட் யார் என் றால் ,
ஏராளமான ந லங் கைளக் ைகய ேல
ைவத் த ப்பவர் என் ப ெபா ள் . இவர்கள்
கைடச யாக வந் த வந் ேதற களாக இ க் க
ேவண் ம் . ஏெனன் றால் , தம ழ் நாட் ன் எந் தப்
ப த ய ம் இடம ல் லாமல் ெநல் ைல
மாவட் டத் த ன் ெதன் ேகா க் வ க றார்கள் .
அைதத் தாண் வ ட் டால் பாண் ய நாேட
ந் வ ம் .
வ ஜயநகர ஆட் ச ய ேல ெபா ளாதாரப் ெப க் கம் ,
உற் பத் த ப் ெப க் கம் எல் லாம் ஏற் பட் ட . ஆனால் ,
பார்பப் ன ேமலாண்ைம தக் கைவத் க்
ெகாள் ளப்பட் ட . பார்பப் னர்கள் மட் ம் எந் த
அத காரத் ைத ம் வ ட் க் ெகா க் காமல் தய
அரச யலத காரத் ைதப் ெபற் க் ெகாண்டார்கள் .
அதன் வ ைளவாக அரசத காரத் ேதா தம ழ் ெமாழ
ெகாண் ந் த உற ற் ற ம்
நீக் கப்பட் வ ட் ட . வ ஜயநகர அரச ன் ெதாடக் கக்
காலத் த ேல அ ணக ர நாதர் வ க றார். காட் ச ய ல்
இ ந் வ லக ப்ேபான கன் ெதய் வத் ைத
மீ ண் ம் அைழத் வ க ன் றார். ஏெனன் றால் ,
அைசக் க யாத கட ள ன் இ ப்ப டத் ைத
இ லாம யப் பைடெய ப் அைசத் க்
காட் யதனால் ெதய் வங் கள் ெசயலற் ப்
ேபாய் வ ட் டன என் ெசால் இளைம ம் வர ம்
உைடய கைன ன் இ க் ம டம் எல் லாம்
மரன் இ க் ம் இடெமன் கன் ேகாய ைல
உண்டாக் க ன் றார்கள் . அ ணக ர நாதர் ஊர்
ஊராகப் ேபாய் பா க றார். அ ணக ர நாதர ன்
ம கப்ெபர ய ெவற் ற க் க் காரணம் எ ெவன் றால் ,
த ஞானசம் பந் தைரப் ேபால இைசய ல் அவ க்
இ ந் த ஈ பா ம் , இைசைய ஒ க வ யாகப்
பயன் ப த் த ய ம் தான் . அவ ைடய ெமாத் தப்
பாடல் கள ன் சாராம் சம் எ ெவன் றால்
‘அச்சத் த ந் வ தைல’ என் ப தான் .
 அச்சத் த ந் வ தைல ெபற
ேவண் ெமன் றால் யார் ேவண் ம் ? இைளஞனான,
அழகனான, வரனான ஒ வர் ேவண் ம் .
அ ணக ர நாதர ன் பாடல் கைளப் பார்த்தால்
அள க் மீ ற ய ச ங் கார ம் அள க் மீ ற ய வர
வ ைளயாட் க ம் இ க் ம் . இப்ேபா சவ
வழ பா ப ன் க் த் தள் ளப்பட் க வழ பா
ேமேல வ க ன் ற . இதன் வ ைளவாகத்
தம ழ் நாட் ல் ெக மாரம் ேமேல எழப்பார்த்த .
ஆனால் , எழ யவ ல் ைல. வ ஜயநகர ஆட் ச ய ல்
இைவ இன் ெனா பக் கம் நடக் க ன் றன. உற் பத் த ப்
ெப க் கம் , சந் ைதப் ெப க் கம் , வண க வழ கள்
ெப க் கம் த யன வ ஜயநகர அரசால்
தம ழ் நா அைடந் த நன் ைமகள் எனலாம் .
ந் தர்-காள : சத் த ரங் க ம் ந ைறயத் ேதான் ற ன. பக் த
இயக் கக் காலத் த ல் நாயன் மார்க ம்
ஆழ் வார்க ம் தம ழ் என் பைதத் க் க ப்
ப க் க ன் றனர். அைதப் ேபால வ ஜயநகர
ஆட் ச ய ல் ...
ெதா.ப. வ ஜயநகர ஆட் ச ய ல் தம ழ் என் ம்
பதாைகைய எவ ம் க் க ப் ப க் கவ ல் ைல.
அ ணக ர நாத க் வ ஜயநகர ஆட் ச க் காலத் த ல்
ற ப்ப டத் த ந் த இடம் உண் . அவைரத்
ெதாடர்ந் வ க றார் மர பரர். மீ னாட் ச
அம் மன் மர பரர ன் பாட் க் த் மாைல
பர சள த் தாள் என் பேத எத ர்உணர்வ ல்
ப றந் த தான் . த மைல நாயக் கர ன் அைவய ேல
ெத ங் ப் லவர்கள் தான் ச றப்ப டம்
ெபற் ற ந் தார்கள் .
 அப்பய் ய தீ ட் ச தர் என் ம் ெத ங் ப் லவ க் க்
கனகாப ேஷகம் ெசய் யப்பட் ட . மர பரர்
காச க் ப் ேபானதற் க் காரணேம தம ழ் நாட் ல்
அவ க் ஆதர இல் லாைமதான் . மீ னாட் ச
அம் மன் மர பர க் த் மாைல பர சள த் த
கைதய ன் உட் ெபா ள் என் ன ெதர மா? பாண் ய
நாட் ைட அரசா ம் ெத ங் மன் னன் தம ழ் ப்
லவனாக ய என் ைன ஆதர க் கவ ல் ைல. ஆனால் ,
தம ழ் த் ெதய் வமான மீ னாட் ச என் ைன ஆதர த்
த் மாைல பர சள த் தாள் என் ப தான் . இந் தக்
கைதக் எவ் வ தமான ஆவணக் ற ப்ேபா,
சான் கேளா க ைடயா . ெத ங் மன் னனான
த மைலநாயக் கர் தன் ைனத் தம ழ் மன் னன் என்
காட் க் ெகாள் வதற் காக நாட் டார் மக் கேளா
சமரசம் ெசய் ெகாண்டார். ச த் த ைரத் த வ ழா
த மைலநாயக் கர் உ வாக் க ய தான் .
ந் தர்-காள : மர பரர் த மைலநாயக் கைரப்
பாடவ ல் ைல.
ெதா.ப. பாடவ ல் ைல. த மைலநாயக் கர் காலத் த ய
ஆவணங் கள ம் மர பரர் பற் ற எந் தக்
ற ப் ம் க ைடயா . எனேவ, எத ர் மனந ைலய ல்
இ ந் உ வாக ய தான் மர பர க்
மீ னாட் ச அம் மன் த் மாைல பர சள த் த கைத.
ஏெனன் றால் , தம ழ் ஆட் ச ெமாழ யாக இல் ைல.
தம ழ் அரசைவய ேல மர யாைத ெபறவ ல் ைல.
தம ழ் ப் லவ க் மர யாைத இல் ைல.
மர பரைரத் தவ ர்த் அவர ன் சமகாலப்
லவர்கள் அைனவ ம் ச ற் ற லக் க யங் கைள ம்
வளமடல் கைள ம் பா க் ெகாண் ந் தார்கள் .
மர பர ம் இைசையக் ைகய ல் எ த் தார்.
ஆனால் , அ ணக ர நாதர் ேபாலத் தம ழ் நாட் ல்
பயணம் ேமற் ெகாள் ளவ ல் ைல. த ப்பனந் தாள ல்
மடம் ஒன் ைற ஏற் ப த் த வ ட் க் காச க் ப்
ேபாய் வ க றார்.
இவர ன் சமகாலத் த ேலேய க ற த் வம்
கடற் கைரய ல் வந் வ க ன் ற . மர பரர்
வா ம் காலத் த ேலேய ைவ ண்டத் த ந்
20 ைமல் க ழக் ேக த் க் ய ந் ேவம் பா
வைரக் ம் உள் ள கடற் கைரய ேலேய, இன் ம்
றப்ேபானால் ெதற் ேக கன் ன யா மர
வைர ள் ள கடற் கைர வைரக் ம் கத் ேதா க் கக்
க ற த் வம் கால் ெகாண் வ ட் ட . க ற த் வம்
தம ழகத் த ன் ெதன் ப த ய ல் கால் ெகாண்ட
கைதையக் மர பரர் நன் அற வார்.
கத் ேதா க் கக் க ற த் வ மதமாற் றத் த ற் ம் மற் ற
க ற த் வப் ப ர கள ன் மதமாற் றத் த ற் ம் ஓர்
அ ப்பைடயான ேவ பா உண் . கத் ேதா க் கக்
க ற த் வர் வாழ் ந் த இடம் ஒ ச ந லப்ப த . 2
அல் ல 3 க ேலா மீ ட்டர் அகல ள் ள கடற் கைரப்
ப த தான் . மதமாற் றத் த ற் ஆளானவர்கள்
அைனவ ம் தன ய டத் த ல் வாழ் பவர்கள் . ேம ம்
ஒேர சாத ய னர். எனேவதான் இந் த மதமாற் றம்
ப ற் கால மதமாற் றங் கள் உண்டாக் க ய
அத ர்சச் கைள, அத ர் கைள, ப ன் வ ைள கைள
உண்டாக் க வ ல் ைல.
கடற் கைர மக் க க் உள் நாட் மக் க டன்
எவ் வ தமான உற ம் ேநர யாக இல் ைல. க வா
வ ற் பவர்கள் மட் ம் தான் கடற் கைரய ந்
ெகாண் வந் உள் நாட் ல்
 சந் ைதப்ப த் வார்கேள ஒழ ய, ேவெறந் த உற ம்
க ைடயா . அத ம் பரதவ மக் கள் க வா வ ற் க
மாட் டார்கள் . ைளயர், கைடயர் த ய சாத கள்
மட் ேம க வா வ ற் பார்கள் . இந் தச் சாத கள்
மட் ேம கடற் கைரக் ம் உள் நாட் மக் க க் ம்
இைடேய இயங் க யவர்கள் .
ந் தர்-காள : 16-ஆம் ற் றாண் ல் தான் ஆரம் பகால
மதமாற் றங் கள் நடக் க ன் றன.
ெதா.ப. க .ப . 1520-ஐ ஒட் ய காலத் த ல் ன த சேவர யார்
மதமாற் ற யற் ச ய ல் ஈ ப க றார். அவ க் ன்
‘க ர ேயா ’ என் ற பாத ர யார் ராேமஸ்வரம் ,
ேவதாைள, ெபர யபட் னம் ஆக ய ப த கள ல்
மதமாற் ற யற் ச ய ல் ஈ பட் அத ல்
ெகால் லப்பட் டார்.
இங் ஒ க் க ய வ ஷயத் ைதக் கவன க் க
ேவண் ம் . கடற் கைரப் ப த கள ல் மதமாற் றம்
நடந் தேபா வ ஜயநகரத் த ன் அத காரம் அங்
இல் ைல. வ ட் டல நாயக் கர் த் க் மீ
பைடெய க் க ற் ப க றார். ஆனால் , அந் த
உள் நாட் ப் ப த ையப் தலவரன் உதய
மார்த்தாண்டன் என் ம் ேசர மன் னன் ைகப்பற் ற க்
ெகாள் க றான் . ெநல் ைல மாவட் டம் வைத ேம
ப த் க் ெகாண்டான் என் தான் றேவண் ம் .
வ ஜயநகர ஆட் ச ய ன் அத காரம் அங் க ந் தால்
இந் த மதமாற் றத் த ற் எத ர்ப் வந் த க் க
ேவண் ம் . இத ந் கடற் கைரப் ப த கள ல்
வ ஜயநகரத் த ன் அத காரம் ெசல் ப யாகவ ல் ைல
என் தான் றேவண் ம் . இந் த உதய
மார்த்தாண்ட மன் னன் களக் காட் ல் அரண்மைனக்
 கட் க் ெகாண் கடற் கைர உள் ள ட் ட ெநல் ைல
மாவட் டப் ப த கைள ஆண் வந் தான் .
அவ க் ம் த ச்ெசந் ர் ேகாய க் ம் ெதாடர்
இ ந் வந் ள் ள . அந் தப் ப த ய ல் உள் ள
எல் லாக் ேகாய ல் கள ம் உதய மார்த்தாண்டன்
சந் த ஒன் இ க் ம் . அவன ெபயரால்
ைசகள் ஏற் பா ெசய் யப்பட் க் ம் . அவன்
க ற த் வர் கைள ம் , இ லாம யர்கைள ம்
அரவைணத் க் ெகாண்டான் . இதற் நல் ல
உதாரணம் , காயல் பட் னம் பள் ள வாச க்
ந ைறய மான யங் கள் ெகா த் தான் .
காயல் பட் னத் த ன் அந் தப் பள் ள வாச க் , ‘உதய
மார்த்தாண்டப் ெப ம் பள் ள ’ என் ெபயர். அந் தப்
பள் ள ய ன் ஹாஜ யா க் ேக ‘உதய மார்த்தாண்ட
ஹாஜ யார்’ என் ெபயர். கடற் கைரய ல் இ ந் த
இ லாம யர் கைள ம் க ற த் வர்கைள ம் உதய
மார்த்தாண்டன் தன் பக் கம் ைவத் த ந் தப யால்
ம ைரய ல் இ ந் த நாயக் க அர க் க்
கடற் கைரய ல் அத காரம் இல் லா ேபாய ற் .
ந் தர்-காள : பரதவர்கைளத் தவ ர, கத் ேதா க் கர்களாக ேவ
சாத ய னர் எவ ம் ஆரம் பத் த ல் மதம்
மாற னார்களா?
ெதா.ப. தல் மதமாற் றத் த ன் ேபா பரதவர்கைளத்
தவ ர, ேவ சாத ய னர் எவ ம் மதம் மாறவ ல் ைல.
ஒேர சாத ய னர் மட் ம் மதம் மாற யதால் எந் தச்
ச க் க ம் ேநரவ ல் ைல. உள் நாட் ப் ப த ய ல்
இல் லாமல் 2 அல் ல 3 க ேலா மீ ட்டர் அகலத் த ல்
100 க ேலா மீ ட்டர் நீள ள் ள கடற் கைரேயாரம்
இந் த மதமாற் றம் நடந் ததால் ச க் கல் எ ம்
வரேவய ல் ைல.
காயல் பட் னம் , கீ ழக் கைர ஆக ய இடங் கள ல்
இ ந் த இ லாம யர்கள் சாமந் தப் பண்டசா கள ன்
வழ ைறய னர். அஞ் வண்ணத் தார் எனப்பட் ட
அேரப ய வண கர்கள ன் பா காவலர்கள் இந் தச்
சாமந் தப் பண்டசா கள் . அேரப ய
வண கக் க் கள் அழ ந் த ப ன் இவர்கள் இங் ேக
தங் க த் தம ழ் மக் கள டம் ெபண் ெகாண்டவர்கள் .
தம ழ் ப் ெபண்கைள மணந் தவர்கள் என் பதால் ,
ச க ரண்க க் அவர்கள்
இடம் ெகா க் கவ ல் ைல. ச க ஒற் ைமக் ச்
சான் றாக வ ளங் க னார்கள் . ‘சீ தக் காத த மண
வாழ் த் ப் பாடல் ’ என் ம் இலக் க யம் இதற்
நல் ல சாட் ச . உள் நாட் ப த கள ல் இ லாம்
ப கள ன் லம் பரவ ய . இ லாம யத் த ற் த்
தம ழ் மக் கள் மா வதற் க் க யக் காரணம்
அந் தந் தப் ப த கள ல் இ ந் த பஞ் ச ம்
வ ைம ம் தான் .
வாள் ெகாண் இ லாம் பரவவ ல் ைல.
தம ழ் நாட் ல் உட் ப த ய ல் இ ந் த ப மார்க்கம்
வழ யாகப் பர க ற . இந் த ப மார்க்கத் த ல்
பைழய ச த் தர் மரப ன் எச்சப்பா கள் உண் .
ம த் வ அற , இைசப் பாடல் கள் ,
மர யாைதக் ர ய ற இந் த ன் ம் கலந் த
கலைவதான் ப கள் . இந் த ன் ம் கலந் த
ப மார்கள் தம ழகத் த ன் உட் ப த க் ள்
ெசல் ம் ேபா யா ம் அவர்கைள
எத ர்க்கவ ல் ைல. ஆங் காங் ேக தம ழகத் த ன்
ப த கள ல் இ லாம ய மதமாற் றம் ந கழ் ந் த .
இ காலன ய ஆட் ச ய ன் ெதாடக் கப் ப த ய ல்
உள் ள ந ைலைம. காலன ய ஆட் ச க் ப் ப ற
தம ழ் நாட் ல் நடந் த இ லாம ய மதமாற் றம்
என் ப ேவறான .