Professional Documents
Culture Documents
open panna
அராத்து
Araathu
ஶ்ரீநிவாஸன் குடித்துக்ககாண்பையிருந்தான்.
அவனுக்குப் பசிக்கபவயில்ணை. பசிக்குப் பதிைாக
புணக பதணவப்பட்ைது. அவன் சிஸ்ைி வட்டில்
ீ
இருக்கிொனா? சன்மாவுைன் தன் வட்டில்
ீ
இருக்கிொனா? அம்மா வட்டில்
ீ இருக்கிொனா என்பது
அவனுக்கு ஏெபவயில்ணை. கவளிநாட்டுச் சரக்கு
ஸ்ைாக் இருந்தது. சினிமா உைகில் ஏபதாகவாரு
சத்தியத்துக்குக் கட்டுப்பட்ை சிஸ்ைம் அவனுக்கு
சரக்கு சப்ணள குணெயாமல் பார்த்துக்ககாண்ைது.
நள்ளிரவு பன்னிரண்டு மணிக்கு முதல் ரவுண்ட்
அடிப்பதுபபாை அடிப்பான். அது அதிகாணை 6
மணியாக இருக்கும். கவளிச்சம் வந்ததும் கார்
எடுத்துக்ககாண்டு இைம் மாற்றுவான். அங்பகயும்
சரக்கு இருக்கும். பமவாணயத் தைவிக்ககாண்டு
ஏகழட்டுத் திணரக்கணதகணள உருவாக்கி காற்ெில்
விட்ைான் ஶ்ரீ. குடி ஒரு கவிணதபபாை ஆனது. குடி,
சிறுநீர், குடி, சிறுநீர் . பவகெதுவும் இல்ணை. ஒரு
சின்ன கவள்ளரிப்பிஞ்சு ஸ்ணைஸ் கூை இல்ணை.
கதாண்ணை கசந்து எரியும்பபாது சிககரட். சிககரட்
புணகந்து கதாண்ணை கமறுணகயில் மீ ண்டும்
ஸ்காட்ச். வாழ்வு ரம்மியமாக எந்த அர்த்தமும்
இல்ைாமல் பபானது. எதுவும் நிணனவில் இல்ைாமல்
எக்கச்சக்கமாகப் பணைப்பூக்கத்தில்
உருவாக்கிக்ககாண்டு, அணதப் பதியவும் ணவக்காமல்,
அதற்கு பார்ணவயாளர்களும் இல்ைாமல்,
எல்ைாவற்ணெயும் கைந்துககாண்டு, தூங்கவும்
கசய்யாமல், புணர்ச்சியும் ணவத்துக்ககாள்ளாமல்,
எல்ைாவற்ெிற்கும் பமல் மனிதவாழ்வின்
அடிப்பணையான உணணவயும் உட்ககாள்ளாமல்,
இணவ எல்ைாவற்ெிற்கும் பமல் சாகவும் சாகாமல்,
வாழாமலும், தூங்காமலும்,
விழித்துக்ககாண்டிருக்காமலும், ஏபதா
கசய்துககாண்டிருந்தான். அதற்கும் இந்த பிரபஞ்சச்
சூத்திரத்தில் இைம் இருந்ததுதான் ஆச்சர்யம். அப்படி
அவன் ஏபதா கசய்துககாண்டு எங்பகா
சஞ்சரித்துக்ககாண்டு சிககரட் புணகத்துக்
ககாண்டிருக்ணகயில்., கரஸ்ட்ரூமில் மெந்து
விைப்பட்ை கமாணபல் அடித்துக்ககாண்பை
இருக்ணகயில், தூக்கம் ககட்ை வர்,
ீ அணத எடுத்து.,
கபாழுதுபபாகாமல் ஸ்கிரீன் ைாக்ணகத் தன்
அக்காவின் பிெந்த நாணளப்பபாை, அது
திெந்துககாள்ள, அதில் சிஸ்ைியுைனான ஶ்ரீ யின்
கம்யூனிபகஷணன ஆரம்பத்தில் பார்த்து
மிரண்டுபபாய்., அக்காணவ எழுப்பிக் காட்ை,
ஶ்ரீயுைனான விவாகரத்துக்கு சன்மாவுக்கு அங்பக
முதல் மற்றும் கணைசி மனப்பக்குவம் வந்தது.
சன்மாவுக்கும் ஶ்ரீக்கும் இணைபய விவாகரத்துக்கு
நீண்ை பநர விவாதம் ஓடினாலும்., சன்மா
கணைசியாகச் கசான்னது., ‘’முக்கியமா ஒரு
விஷயம் கசால்பெண்ைா நீ என்ணனக்கூை இப்படி
ைவ் பண்ணது இல்ை. என்கிட்ைக்கூை இப்படிப்
பபசினது இல்ை. என்ணனக் கூை இப்டி ஃபக் பண்ணது
இல்ை’’. சன்மா இப்படிச் கசான்னபபாது ஶ்ரீ
அணமதியாக இருந்தான். ஆனால் மனதுக்குள் இது
ஒபர விஷயம் இல்ைடி… மூணு விஷயம் என்று
நிணனத்துக்ககாண்ைது அப்பட்ைமாக அவன்
கண்களில் குறும்பாக வழிந்பதாடிக் ககாண்டிருந்தது.
“என்கிட்ை மூட் இல்ைன்னு கசான்ன அபத நாள்
அவணள ஃபக் பண்ணி இருக்க.... அது கிைக்கட்டும்.
இணதகயல்ைாம் ஏன்ைா விடிபயா எடுத்து வச்சிருக்க?
அப்பப்ப பாத்துப்பியா? அது இருக்கட்டும் நாம ஃபக்
பண்ணும் பபாது ஏன் ஒரு தைணவகூை விடிபயா
எடுக்கணை? அவணள ஃபக் பண்ெப்ப மட்டும்
ணைட்டிங் எல்ைாம் கசட் பண்ணி வச்சி க்ளாஸிக்கா
ஃபக் பண்ெ... எனக்கு எப்பவாச்சும் ணைட்டிங் வச்சி
ஃபக் பண்ணி இருக்கியாைா?“ சன்மா கவெியில்
விசும்புகிொள். ஶ்ரீ அணமதியாக சிககரட் பாக்ககட்ணை
எடுத்தான். அணதப் பிடுங்கிப்பபாட்ை சன்மா “நான்
பகக்கெதுக்கு கமாதல்ை பதில் கசால்லு“ “என்
ஃபபாணன திருட்டுத்தனமாப் பாத்ததுக்கு எல்ைாம்
பதில் கசால்ை முடியாது” “ஓஹ் நீ பண்ணது
திருட்டுத்தனம் இல்ை… நான் பண்ணதுதான்
திருட்டுத்தனம்... இல்ை?” “நான் உன்ணன ஏன் என்
ஃபபாணன எடுத்துப் பாத்பதன்னு பகட்கபவ
இல்ணைபய“ “நீ பண்ணது பிரச்சணன இல்ணை. நான்
பாத்ததுதான் பிரச்சணன., இல்ைியா? எவ்பளா
மட்ைமான ணசக்பகாைா நீ” “நீ மனசுை நிணனக்கெணத
எல்ைாம் நான் பாத்தா எப்படி இருக்கும்? அணத
மாதிரிதான் என் ஃபபான். அணதத் திெந்து
பாக்காதவணரக்கும் உனக்கு நல்ைது. பாத்துட்ை,, நீ
அனுபவிச்சிக்பகா “ “ஆமாைா… நான் கைய்ைி
ஒருத்தணன ஃபக் பண்ெ மாதிரி மனசுை
நிணனச்சிட்ருக்பகன். அதான கசால்ை வர்ெ? சரி
அப்டிபய நிணனச்சாலும் கசய்யைிபயைா! நீ
அப்பிடியா? அவகூைப் பபசினது, கசஞ்சது எல்ைாம்
நிஜம் தானைா?“ “உன் மனசுை நுணழஞ்சி நான்
பாக்காத மாதிரி, நீ அணதப் பாக்காம இருந்திருந்தா,
அதுபாட்டுக்கும் பபாயிருக்கும். ஒரு விஷயம்
நைந்ததாபைபய, அணத நீ பாத்ததாபைபய அது
நிஜம்னு அர்த்தம் கிணையாது“ “அய்யய்பயா…
உன்கூைப் பபசிட்டுருந்தா என்ணன கமண்ைல்
ஆக்கிடுவ. நீல்ைாம் மனுஷபன இல்ை. ணசக்பகா,
பகவைமானவன், இனிபம உன்கூை ஒரு நிமிஷம்கூை
இருக்கக் கூைாது. இப்பபவ கிளம்பபென். இனி உன்
மூஞ்சிைபய முழிக்க மாட்பைன் . ச்சீ வாந்தி
வருதுைா…” உவ்பவக், உவ்பழக், பழக் என
வாந்திகயடுக்க முயற்சித்தாள். உண்ணமயிபைபய,
அவளுக்கு அடிவயிற்ெிைிருந்து குமட்டிக்ககாண்டு
வந்தது. ஆனால் வாந்தி வரவில்ணை. பகாணழயாக
எதுபவா வந்தது… அணத ஶ்ரீ முகத்தில் துப்பினாள்.
அவன் அணத ஸ்ணைைாகத் துணைத்துவிட்டு.,
மீ ண்டும் சிககரட் பாக்ககட் பதடுணகயில்.,
சன்மாவுக்குக் பகாபம் தணைக்பகெ ணபத்தியமானாள்.
அவன் முகத்திபைபய எட்டி உணதத்தாள். இணத
எதிர்பார்க்காமல் பின்னால் சரிந்தவனின் முகத்தில்
நான்ணகந்து மிதி மிதித்தாள். ஶ்ரீக்கு வைித்தது
பைசாகத் கதரிந்தது. மூக்கு உணைபட்டு சில்லு மூக்கு
உணைந்து ரத்தம் வருவணத உணர்ந்தான். உதடு
கிழிபட்டு பைசாக உப்புச் சுணவயும் கதரிந்தது.
ஸ்கர்ட் அணிந்திருந்த சன்மா உணதக்ணகயில்.,
அவள் அணிந்திருந்த கருப்புக் கைர் பபண்டி
கதரிந்தது. தான் அவளின் பிெந்தநாளுக்கு
வாங்கிக்ககாடுத்த கவளிநாட்டு பிராண்ட் பபண்டி
என்பதாக நிணனத்தான். நிதானமாக மூன்ொவது
உணதயில் கண்கணளச் சிலுப்பிக்ககாண்டு
பார்க்ணகயில் அது பபண்டி இல்ணைகயன்று புரிந்து.,
“ஏன் பபண்டி பபாைாம இருக்க?“ என்ொன். சன்மா
அவன் கநஞ்சில் உணதத்து காெி உமிழ்ந்துவிட்டுச்
கசன்ொள். அக்காணவ ஒரு அணெ விட்ைதற்பக
சட்ணைணயப் பிடித்து அணெந்த வர்.,
ீ இவ்வளவு
கபளபரத்திலும் தான் ஈடுபைாமல் அணமதியாக
பவடிக்ணக பார்த்தபடி இருந்தான். அவணனக் கைந்து
அழுணகயுைன் கசன்ெ சன்மா., ஒரு கநாடி நின்று
“காணர எடுைா“ என்று கசால்ைிவிட்டுத் தன்
அணெக்குச் கசன்ொள். உள்பள கசன்று பபண்டிணய
மட்டும் பபாட்டுக்ககாண்ைவள் கவகெணதயும்
எடுத்துக்ககாள்ளாமல் வர்ீ உைன் காரில் ஏெிச்
கசன்ொள். ___________________________________
30
ஶ்ரீநிவாஸணனச் சந்தித்துப்
பபசமுடியாவிட்ைாலும்., அவனுக்கு சிககரட் வாங்கிக்
ககாடுத்ததன் மூைமாக அெிவுக்கு பவணை
உறுதிகயன்று கதரிந்தது. ஶ்ரீநிவாஸனின்
அஸிஸ்கைன்ட் ணைரக்ைர் என்று நிணனத்துப்
பார்ப்பபத ககத்தாக இருந்தது. நர்த்தனாவுக்கு ஃபபான்
அடித்ததும்., இரண்டு மணிபநரம் கழித்து
அணழப்பதாக கமபசஜ் கசய்தாள். அதற்குள் ஔ
.அப்பர் ஆனந்தத்தின் நிணனவு வந்தது அெிவுக்கு.
அவர் வட்டுக்கு
ீ வண்டிணய ஓட்டினான். அவர்
நிணனவு வந்தது என்று கசால்வணதவிை., இந்தச்
சந்பதாஷத்ணத யாரிைமாவது பகிர்ந்துககாள்ள
பவண்டுகமன்பபத அவனது முதல் பதணவயாக
இருந்தது. ஔ.அ.ஆ ணவச் சந்தித்து ஶ்ரீயிைம்
அஸிஸ்கைண்ட்ைாகச் பசர்ந்தணத மகிழ்ச்சியுைன்
கசான்னான். ஶ்ரீ மாதிரி வாழ்ணவக்
ககடுத்துக்ககாள்ளாமல்., கைா ரசணனணய
பமம்படுத்திக்ககாள்ளும் அபதபநரத்தில் வாழ்ணவயும்
பமம்படுத்திக் ககாண்டு மகிழ்ச்சியுைனும்
பநர்ணமயுைனும் வாழ அெிவுறுத்தி வாழ்த்தினார்.
அவரிைம் பவணை பார்த்த காைத்தில் தன்னுணைய
இைக்கிய ரசணனயும், கணத கசால்லும் திெனும்
பமம்பட்ைதாகக் கூெி நன்ெி கதரிவித்தான். வாய்ப்புக்
கிணைக்ணகயில் தன்ணன ஶ்ரீநியிைம்
அெிமுகப்படுத்தும்படி பகட்டுக்ககாண்ை ஔ.அப்பர்
ஆனந்தன், அெிவு இதுவணர கசய்த பவணைக்கு
இன்கனாரு ஆணள அெிமுகப்படுத்திச்
பசர்த்துவிடும்படி பகட்டுக்ககாண்ைார். “ஐயா சம்பளம்
எவ்பளான்னு கசால்ைட்டும்“ என்று பகட்ைான் அெிவு.
“உனக்குத் கதரியாத நிணைணமயா அெிவு?“ என்று
கசால்ைி பயாசித்தவர், “ஆரம்பத்துை 2000ரூபா
அப்டின்னு கசால்லு அெிவு“ என்று கசால்ைி
நிறுத்தியவர் “அங்க உனக்கு இப்ப எவ்பளா சம்பளம்“
என்ொர். ————————
42
நுகல்யா வட்டிற்கு
ீ ஶ்ரீநிவாஸன் கசன்ெிருந்தான்.
நுகல்யாவின் அப்பாவும் அம்மாவும் அவர்கணள
யாபரா கபாண்ணு மாப்பிள்ணள பார்க்கவந்து கப்பிள்
ஸ்வாப் பண்ணப் பபாவதுபபாை பநர்த்தியாக
அைங்கரித்துக் ககாண்டிருந்தார்கள். பிெகுதான்
கதரிந்தது அவர்கள் எப்பபாதுபம அப்படித்தான்
அைங்கரித்துக்ககாண்டிருப்பார்கள் என்று.
ஶ்ரீநிவாஸணனப் பற்ெிப் கபருணமயாகப் பபசினார்கள்.
பபசிக்ககாண்டிருக்ணகயிபைபய, நுகல்யாவின்
சித்தப்பா, சித்தி, மாமா, மாமி, கபரியப்பா, அத்ணத,
மாமா என ஒவ்கவாரு குடும்பமாக வந்தது.
நுகல்யாவின் பங்களா கசன்ணனயின் மத்தியில் ஒரு
கிராமம் அளவுக்கு இைத்ணத வணளத்திருந்த
காம்பவுண்டுக்குள் இருந்தது. அெிமுகம் முடிந்ததும்.,
புல் தணரப் பக்கம் கசன்ொர்கள். நட்சத்திர விடுதியில்
இருந்து வந்திருந்த பணியாளர்கள் 'ணைவ்' கிச்சன்
அணமத்து தவா, பார் பப க்யூ, கிரில் என
மும்முரமாக இருந்தார்கள். புல்கவளியில் ஒரு பார்
இருந்தது. அது மட்டுமல்ைாமல் பங்களாவுக்குள்
இன்கனாரு பார் இருக்கிெது என்று நுகல்யா
கசான்னாள். அதுதான் கமயின் பாராம். மது
பரிமாறுவதற்கும் ஆட்கள் வந்திருந்தார்கள்
பநர்த்தியான உணையுைன். காக்கையில் எக்ஸ்பர்ட்ஸ்
என்று நுகல்யா கசான்னாள். குடும்ப உறுப்பினர்கள்
எல்பைாரும் ஶ்ரீயின் பைங்கணள கவகுவாகப்
பாராட்டினார்கள். நுகல்யாவின் அம்மா, “ ஐ ஏம் யூர்
பிக் ஃபபன்“ என்ொர். நுகல்யாவின் அப்பா, “யூ ஆர் எ
ஜீனியஸ்“ என்ொர். ஶ்ரீநிவாஸன் காக்கையிணை
மறுத்துவிட்டு 'கஹன்னஸி'யில் தண்ண ீர் ஊற்ெி
எடுத்துக்ககாண்ைான். 'ஸ்காட்ச்' அடிக்கணையா என்று
நுகல்யா பகட்ைதற்கு., உங்க வட்ை
ீ ஏதாச்சும் பகட்ைா
ஒழுங்காப் பதில் கசால்ைணுபம என்ொன். ஒரு
ரவுண்ட் முடிந்ததும், மிக நாகரீகமாக சிை
பகள்விகணள உணரயாைைின்பபாது பகட்ைார்கள்.
குடும்பம், விவாகரத்தானது சம்மந்தமாக பபசி
முடித்துவிட்டு, சினிமா பற்ெிப் பபச்சு திரும்பியதும்.,
ஶ்ரீ நாணயமாக சினிமாவில் தனக்கு இருக்கும்
பிரச்சணனகள் பற்ெியும், கைன் பற்ெியும் பபச
ஆரம்பித்ததும், அகதல்ைாம் எல்ைா கதாழிைிலும்
இருப்பதுதான். “பநா நீட் டூ டிஸ்கஸ் அபவுட் திஸ்
ட்யுரிங் திஸ் பஹப்பி ணைம்... வ ீ வில் டிஸ்கஸ்
பைட்ைர் அண்ட் ஃணபண்ட் தி கசாலூஷன்” என்று
கைந்துபபானார்கள். வட்ணைச்
ீ சுற்ெிப் பார்த்தபபாது
பதாட்ைத்தில் கபரிய கஷட்டில் ஏசி வசதியுைன் சிை
மாடுகள் உல்ைாசமாக இருப்பணதக் கண்ைான் ஶ்ரீ.
மாடுகள் ஏசியில் இருப்பணத இப்பபாதுதான்
முதன்முணெயாகப் பார்க்கிொன். அபதபபாை வட்டில்
ீ
ஏகழட்டு நாய்கள். எல்ைா நாய்களின் கபயரும்
நுகல்யாவுக்குத் கதரிந்திருந்தது ஶ்ரீக்கு ஆச்சரியமாக
இருந்தது. கல்யாணப் பபச்சு இரண்ைாம் ரவுண்டில்
ஆரம்பித்து, மூன்ொம் ரவுண்டில் கல்யாணத் பததி
முடிவாகி, நான்காம் ரவுண்டில் பார்ட்டிணய
முடித்துவிட்ைார்கள். குபைாப் ஜாமூன், ஐஸ்கிரீம்
உள்ளிட்ை 12வணக கைஸ்ர்ட்டுகள் ணைன் கட்டின.
ஶ்ரீக்கு இனிபமல்தான் முதல் ரவுண்ட். ஆனால்
அவனும் ஒரு குபைாப் ஜாமூன் எடுத்துச்
சாப்பிடுவதுபபாை நடித்துவிட்டுக் கிளம்ப
முயல்ணகயில்., “ஏன் இப்ப அன்ணைம்ை
பபாய்க்கிட்டு... நாணளக்குப் பபாகைாபம“ என்று
நுகல்யா அப்பா கசான்னார். ''ஃபீல் ஃப்ரீ., இட் ஈஸ்
யூர் பஹாம்'' என்று கசால்ைி., ''பைக் பகர்'' என்று
நுகல்யாவிைம் கசால்ைிவிட்டு குட்ணநட் கசால்ைிச்
கசன்ொர். சிை நிமிைங்களில் அங்கிருந்து
எல்பைாரும் அகன்ெனர். அவர்கள் எல்பைாரும்
தங்குவதற்கு அந்த பங்களாவில் அணெகள் இருந்தன.
நுகல்யா ஶ்ரீணயத் தன் அணெக்கு அணழத்துச் கசன்று
காட்டினாள். அவள் அணெ மிகப் பிரம்மாண்ைமாக.,
அதுபவ ஒரு தனி வில்ைாபபாை இருந்தது.
நுகல்யாவின் சிறுவயது புணகப்பைங்கள், அவள்
வாங்கிய பரிசுகள் எனப் பல்பவறு ஐட்ைங்கள் அவள்
அணெயில் இருந்தன. சிறு குழந்ணதயின்
ஆர்வத்துைன் ஒவ்கவான்ொகக்
காட்டிக்ககாண்டிருந்தாள் நுகல்யா. ஶ்ரீயின் மனம்
அதில் ஒன்ெவில்ணை. நுகல்யாவின் முகம்
சுருங்கியது. கஹன்னஸியில் மட்டும் இருந்ததால்
அணத உணர்ந்துககாண்ை ஶ்ரீ., அவள் சிறு வயதில்
நீச்சல் உணைபபாட்டுக்ககாண்டு கைைில் குளிக்கும்
பபாட்பைாணவ எடுத்து, “எந்த ஊர், இப்ப உனக்கு
என்ன வயசு“ என்று பகட்டு நடித்தான். “ஏஜ் ககஸ்
பண்ணுங்க பாப்பபாம்“ “அப்ப உனக்கு பூப்ஸ்
ஆரம்பிச்சிடிச்சா? இல்ை ஜஸ்ட் ஸ்விம் சூட்
எைிபவஷனா?” “பைய் … மூஞ்ணச வச்சி ஏஜ்
கண்டுபுடிக்க மாட்டியா?” “ஓக்பக 12“ “இல்ை 10“
“ஓஹ்... கசம க்யூட்ைா இருக்கடீ“ கட்டிக்ககாண்ைாள்
நுகல்யா. அப்படிபய இருந்தாள். அவணள விைக்கிய
ஶ்ரீ., ''உன் ரூம்ை டிரிங்க்ஸ் இருக்கா?'' என்ொன்.
“இல்ணை“ என்ெதும் “சரி பார்ை பபாய் ஸ்காட்ச்
எடுத்துட்டு வா” என்ொன். “பார் மூடியிருப்பாங்க“
“இது வட்டு
ீ பாரா, கணை பாரா? மூடி இருப்பாங்கன்னு
கசால்ெ“ “இல்ை அதுக்கு பவணைக்காரங்க
இருக்காங்க... அவங்க பூட்டிட்டு…” “பஹய்... என்ன
கசால்ெ? பூட்டிட்டுப் பபாயிடுவாங்களா? சாவி
இருக்கும்ல்ை?” “இல்ை ஒருத்தர் இங்க இருப்பாரு.
சாவி எங்க இருக்கும்னு கதரியை. நான்
இதுவணரக்கும் அப்படி டிணர பண்ணாததாை
கதரியணை“ “சரி நான் பபாய்ப் பபசி எடுத்துவரவா?”
“சாரி... நான் கால் பண்பென்“ அணெக்கு ஸ்காட்ச்
பாட்டில், கிளாஸ், எல்ைாம் சகை கசட்ைப்பபாடு
வந்தது. புதிதாகக் குடிக்க ஆரம்பித்தான் ஶ்ரீ. கராம்ப
அதிகமாக் குடிக்கிெ ஶ்ரீ என்று நுகல்யா
ஆரம்பித்ததும், “ஃபர்ஸ்ட் ணைம் உன் வட்டுக்கு
ீ
வந்திருக்பகன்... கைட் மீ எஞ்சாய்“ என்ொன்.
ஒருவித மன இறுக்கத்பதாடும், சின்ன
குபராதத்பதாடும் அவணனப் பார்த்துக்ககாண்பை
அமர்ந்திருந்தாள் நுகல்யா. அதிகாணை கிளம்பிச்
கசல்லும்வணர அவன் நுகல்யாணவத் கதாைபவ
இல்ணை. ——————————
44