1 ДЕТЕ(Магде): Од мојов подарок мама ќе биде восхитена.
2 ДЕТЕ(Андреа) Знам дека мама најмногу сака цвеќе. Гледајте колку е убаво! (Го истакнува цвеќето) 3 ДЕТЕ(Ања):( (Посочувајќи го ѓерданот) Мама сака убав фустан, убави чевли. Но сето тоа не оди без ѓердан. 4 ДЕТЕ(Теона): И тоа без тој твој ѓердан! Види го овој парфем!Само како убаво ќе мириса кога мама ќе го стави! 1 ДЕТЕ: Цвеќето свенува, ѓерданот е вештачки украс. Само од помадата мајчиното лице станува младо, мазно и добива убав тен. Многу ќе и се допаднат на мама! 2 ДЕТЕ: (ја наоѓа својата касичка) Ќе ги извадам сите денарчиња и на мама ќе и купам уште три каранфили. 3 ДЕТЕ: (се врти кон Ангела) А она што го пукна стаклото на регалот кога го бришеше! Ќе и го покажеш на неа?! 2 ДЕТЕ: А ти, кога на Николче му го тегнеше увцето! 3 ДЕТЕ: Кога утко? 4 ДЕТЕ: Пред да го однесат во болница. Знаеш ти... 1 ДЕТЕ: Дрдорка! 2 ДЕТЕ:Ти си дрдорка! (Влегува таткото) ТАТКОТО(Таркан): (Незадоволен) Браво! Браво! (Децата се збунети) Прекрасен панаѓур! И тоа на самиот празник на мајка ви! Кога Кога ќе се врати и кога ќе ве види како се карате, се ќе и се разубави пред очите. (Засрамените деца готови да се расплачат) Ха, и треба уште тоа да ве види вака расплачени. А згора на сето и Николче е во болница! ( Им приоѓа, им ги помазнува косите). Ајде смирете се. Смирете се и гледајте во мене. Не, почекајте. (излегува и се враќа со некоја издолжена кошничка). Овде е мојот подарок. ДЕЦАТА: Тато, можеме да го видиме? ТАТКОТО: Засега нека остане тајна. Во кошничкава ставете ги и вашите подароци. Подарокот ќе ни биде заеднички. Може? ДЕЦАТА: Може! 1 ДЕТЕ:(со рацете на глава) Како не се сетивме на тоа? (Своите подароци ги ставаат во кошничката. Се слуша ѕвонче. Истрчуваат на вратата.) ДЕЦАТА: Мамоооо! Мамичкеее! (Влегува мајката и децата и го даваат подарокот) МАЈКАТА(Михаела): (восхитена) Немам зборови! Ако не ме лажат солзиве радосници вие сте плачеле. Ако, знам дека е од радост. ТАТКОТО: Главниот подарок уште не е подарен. 3 ДЕТЕ Мамо, тој чува најчуден подарок! Ќе видиш! МАЈКАТА: Знам, примил плата. Не си морал да се трошиш. (одеднаш ја однесуваат мислите и и станува тешко) 4 ДЕТЕ: Мамичке зар не си среќна? МАЈКАТА: Си реков во себе: се радувам јас, а кутриот Николче лежи во болницата со исчашено ноженце! 2 ДЕТЕ: Мамо, не грижи се, веднаш ќе го посетиме. ТАТКОТО: (Превесел) Нема да го посетиме Николчета се додека не го врачам својот скап подарок! 2 ДЕТЕ (Нестрплива како и сите други) Побрзај, тато! (Таткото излегува и се враќа со Николчета) ТАТКОТО: Мојов подарок за мама!Подароков не е исчашен и здрав е како тигар! МАЈКАТА: (Го гушка Николчета) Златен подарок! Не постои поубав подарок! Ќе ја направам најголемата торта на светот! НИКОЛЧЕ(Стефан): (Од своето џепче вади некој цртеж) Мамичке, сакаш ли да ти го подарам? МАЈКАТА: Што е тоа синче? НИКОЛЧЕ: Маче.Го нацртав само за тебе додека бев во болница.Срекен празник-мамо! МАЈКАТА: О, па ти си научил да црташ. Навистина, убав подарок. Фала синче. А сега кој ќе ми помогне да ја направам најслатката торта на светот? ДЕЦАТА: Јас!... Јас!... Јас!... (се растрчуваат низ куќата)