Linux ma swoje korzenie w projekcie studenckim.

W 1992 roku student o nazwisku Linus Torvalds

studiował informatykę w Helsinkach w Finlandii. Podobnie jak w przypadku większości kursów
informatycznych, duża część z nich była nauczana na (i mniej więcej) Uniksie. Unix był cudownym
systemem operacyjnym lat 70. i 80. XX wieku: zarówno podręcznikowym przykładem zasad
projektowania systemu operacyjnego, jak i wystarczająco solidnym, aby być standardowym systemem
operacyjnym w inżynierii i informatyce naukowej. Ale Unix był produktem komercyjnym
(licencjonowanym przez AT&T dla wielu sprzedawców) i kosztował więcej, niż student mógłby zapłacić.
Zirytowany niedociągnięciami Minixa (kompaktowego klonu Unixa napisanego jako pomoc dydaktyczna
przez profesora Andy'ego Tannenbauma) Linux wyruszył w drogę by napisać własne „jądro” - rdzeń
systemu operacyjnego, który obsługuje alokację pamięci, komunikuje się z urządzeniami sprzętowymi i
zapewnia, że wszystko działa. Użył on narzędzi programistycznych GNU opracowanych przez Fundację
Wolnego Oprogramowania Richarda Stallmana, organizację wolontariuszy oddanych realizacji ideału
Stallmana, jakim jest tworzenie dobrego oprogramowania, z którego każdy mógłby korzystać bez
płacenia. Kiedy napisał podstawowe jądro systemu operacyjnego, udostępnił kod źródłowy jądra Linuksa
w Internecie. Kod źródłowy jest ważny. Jest to oryginał, z którego generowane są skompilowane
programy. Jeśli nie masz kodu źródłowego programu, nie możesz go modyfikować, aby naprawić błędy
lub dodać nowe funkcje. Większość firm programistycznych nie sprzeda Ci swojego kodu źródłowego lub
zrobi to, tyle że za oszałamiającą cenę, ponieważ uważają oni, że udostępnienie go zniszczy ich strumień
przychodów. To, co wydarzyło się później, było zdumiewające z konwencjonalnego, komercyjnego punktu
widzenia branży oprogramowania - i całkowicie przewidywalne dla każdego, kto wiedział o Free Software
Foundation. Programiści (głównie naukowcy i studenci) zaczęli używać Linuksa. Odkryli, że nie robi tego,
co chcieli - więc naprawili to. A gdy go ulepszyli, wysłali ulepszenia do Linusa, który wprowadził je do
jądra. Linux zaczął się rozrastać. Jest termin określający ten model tworzenia oprogramowania; nazywa
się Open Source (więcej informacji na www.opensource.org/). Każdy może mieć kod źródłowy - jest
darmowy (w sensie wolności słowa, a nie darmowego piwa). Każdy może się do tego przyczynić. Jeśli
używasz go intensywnie, możesz chcieć rozszerzyć, rozwinąć lub naprawić błędy w nim - a oddawanie
poprawek społeczności jest tak łatwe, że większość ludzi to robi. Samo jądro systemu operacyjnego nie
jest zbyt użyteczne; ale Linux został celowo zaprojektowany jako prawie klon Uniksa, a istnieje wiele
darmowego oprogramowania, które zostało zaprojektowane do kompilacji na Linuksie. Około 1992 roku
pojawiły się pierwsze `` dystrybucje ''. Dystrybucja jest terminem użytkownika Linuksa określającym
kompletny zestaw systemu operacyjnego, wraz z narzędziami i aplikacjami potrzebnymi do wykonywania
przydatnych rzeczy - interpreterów poleceń, narzędzi programistycznych, edytorów tekstu, narzędzia do
składu i graficzne interfejsy użytkownika oparte na systemie okienkowym X. X jest standardem w
komputerach akademickich i naukowych, ale dotychczas nie był powszechny na komputerach osobistych;
jest to złożony rozproszony system okienkowy, w którym ludzie implementują interfejsy graficzne, takie
jak KDE i Gnome. W miarę jak coraz więcej osób poznawało Linuksa, niektórzy z nich zaczęli przenosić
jądro Linuksa do pracy na niestandardowych komputerach. Dzięki temu, że jest darmowy, Linux jest
obecnie najbardziej popularnym systemem operacyjnym.