DZIENNIKARZ W ŚWIECIE NOWYCH MEDIÓW – 12.10.

2021

HISTORIA INTERNETU
1960 – ARPANET – pierwsze węzły sieci, tajny projekt, rozpoczęcie prac
1969 – pierwsza wiadomość między uniwersytetami
1970 – ARPANET był już w użytku
1971 – pierwszy email
1980 – ARPANET dostępny dla uczelni
1983 – powstanie MILNET
około 1990 – pierwsze WWW i przeglądarki
1995 – pierwszy polski portal internetowy, opłaty za internet były coraz mniejsze
1998 – powstanie Google
2004 – powsatnie FB i wprowadzenie łącza szerokopasmowego

MOŻLIWOŚCI ODBIORCY

 Komunikacja
 Poszukiwanie informacji
 Funkcje społecznościowe
 Rozrywka
 Wiedza o świecie
 Edukacja

MOŻLIWOŚCI NADAWCY

 Natychmiastowe sprzężenie zwrotne

 Uzupełnianie informacji
 Zyskiwanie nowych odbiorców
 Atrakcyjne formy przekazu
 Możliwość korzystania z multimediów
 Dalszy cykl życia publikacji

KLUCZOWE CECHY INTERNETU W KONTEKŚCIE MEDIÓW (one opisują Inernet jako

medium)

1. Interaktywny
Interaktywność – wpływ odbiorcy na przekaz i ścisłe relacje z nadawcą
dosł. czyn wzajemny, komunikacja między dwiema jednostkami i aktywne działanie,
pochodzi od słowa „interakcja”, czyli wzajemnego oddziaływania. Interaktywny to
taki, który umożliwia aktywne uczestniczenie w czymś i wzajemne oddziaływanie, a
nie tylko bierny odbiór.
Przykłady interaktywnych mediów:
- forum dyskusyjne
- gra internetowa
- Internet
 - kontakt telefoniczny
- programy komputerowe
Czytając portal internetowy, możemy materiały te udostępnić, ocenić, wysłać komuś,
skomentować, oznaczyć jako ciekawy/nieciekawy, odbiorca ma wpływ na zasięg
materiałów. Odbiorca bardzo często jest nadawcą np. w mediach społecznościowych,
gdy np. coś jest wysyłane nadawcom, i oni wysyłają to dalej w szersze grono do
masowego odbioru. Internet opiera się na interakcji, przeglądając go wykonujemy
jakąś czynność, bardziej niż np. oglądając tv lub słuchając radia (tam nie skupiamy tak
uwagi i nie wybieramy sami).

2. Multimedialny
Multimedialność – wielotworzywowość materiałów i ich złożona struktura.
Multimedia to media stanowiące połączenie kilku różnych form przekazu informacji
w celu dostarczania odbiorcom informacji lub rozrywki. Termin „multimedia” to
również media elektroniczne służące do rejestrowania oraz odtwarzania treści
multimedialnych. Posiadają one cechy tradycyjnych technik mieszanych i sztuk
pięknych, jednak mają szerszy zakres. To inaczej „bogate media”.
Multimedialność to inaczej stosowanie różnych mediów w konkretnej dziedzinie albo
w kilku dziedzinach, np.
- tekstów literackich
- animacji komputerowej
- nagrań dźwiękowych
- sekwencji filmowych
- ilustracji graficznych
Zastosowanie:
- przemysł twórczy
- reklama
- edukacja
- rozrywka i sztuki piękne
- inżynieria
- badania naukowe i matematyczne
- medycyna
Przykłady:
- kiosk multimedialny
- prezentacje (np. powerpoint)
- okulary VR
- wystawy wizualne
- kino 5D
- light move festival
 3. Hipertekstualny
Hipertekst – ukryte (lub nie) połączenia między tekstami, ich fragmentami, słowami
kluczowymi.
Twórcą pierwszych zasad jest Theodor Nelson (1965), ideą było przełożenie
słowników, encyklopedii, leksykonów czy książek (hiperfikcja/teksty hipertekstowe –
gatunek literatury elektronicznej, w której używa się hiperłączy) do specjalnego
komputera hipertekstowego. W 1991 pierwsze strony WWW opierające się na
HTML(Hyper Text Markup Language).
Hipertekst pozwala na przeskakiwanie między linkami, artykułami, grafikami itd.,
pomijając uporządkowanie sekwencyjne co ułatwia szybkie wyszukiwanie
interesujących nas fragmentów. W hiperfikcji nielinearność tekstu pozwala na
poprawki i wzbogacanie tekstu bez dodatkowego nakładu i druku oraz daje poczucie
wpływu na narrację i wzmacnia poczucie losowości lektury. Zerwanie z linearnością
wprowadza całkowitą dowolność, każda strona może być pierwszą lub ostatnią,
struktura tekstu przypomina pajęczynę. Pomimo wielu odniesień łączy ją ten sam
wątek.
Elementy dokumentu hipertekstowego:
- Węzeł (nazywany także leksją) to najmniejszy fragment hipertekstu, stanowi
względnie spójną i niepodzielną jednostkę tekstu.
- Kotwica jest wyróżnionym graficznie miejscem w leksji, do którego przypisany jest
odsyłacz.
- Odsyłacz (link, hiperłącze) to zamieszczone w tekście odwołanie do innego węzła
(dokumentu). O strukturze hipertekstu decydują przede wszystkich odsyłacze, bez
nich dokument miałby układ linearny.
Najważniejszy system hipertekstowy to WWW, opiera się na http i używa języka
hipertekstowego HTML.
Zastosowanie hipertekstu:
- umożliwia wybór najdogodniejszej formy odbioru
- pozwala na fragmentowania treści, co pomaga je przyswajać
- skraca czas potrzebny do znalezienia kluczowych informacji, pozwala na
przeskakiwanie między hasłami bez ręcznego ich wyszukiwania.
Nie ma końca, ostatniej wersji, zawsze będzie coś nowego.
Sami sobie dobieramy strukturę treści, to co nas interesuje najbardziej.
Przykłady:
- Wikipedia
Nielinearny – nie ma początku i końca

INNE CECHY INTERNETU:

4. Reakcyjny
5. Dynamiczny
6. Otwierający możliwości
7. Konwergentny
8. Tworzący nowe gatunki (podcast, artykuł internetowy, gatunki na YT, gify, emotikony,
aplikacje multimedialne)
9. Zmianiający media
10. Zmieniający pracę dziennikarzy