ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 1
காலம்: 2100

இடம். : மத்திய இந்தியா

ஆம் மத்திய இந்தியா தான்… ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன்

படித்த இளைஞர்கள் அளைவரும் ளகககார்த்துக் ககாண்டு
கமற்ககாண்ட கிைர்ச்சியால் ஆட்சிக் களலந்து ஆட்சி முளையும்
மாறியது. அன்றிலிருந்து மாகாணங்கைாய்
பிரிக்கப்பட்டிருந்தளவகள் அளைத்து ஒன்று கேர்க்கப்பட்டு,
வட்டாரங்களின் கபயராகலகய அந்தந்த இடங்கள்
அளைக்கப்பட்டது.

இந்தியா என்ை ஒகர அளடயாைமாய் இருக்கவும்,

மக்களிளடகய கமாழியால் கவறுப்பட்டு நின்ை நிளல மாறியது.
ஆட்சி கமாழியாக அளைத்து கமாழிகளும் இடம்கபற்ைது. விருப்ப
கமாழிளய கதர்ந்கதடுத்துக் ககாள்ளும் உரிளம எல்லா
இடங்களிலும் கமற்ககாள்ைப்பட்டது.

தளலளமயகங்கள் என்று ஒரு இடத்தில் மட்டும்

அளமக்கப்படாமல், நாட்டின் பல்கவறு இடங்களில் தனித்தனியாக
அளமக்கப்பட்டது…
2
 ஆதியிவன்
மக்கள் அவர்களுளடய கதளவகளை அவர்ககை பார்த்து
அதற்கு உளைக்க கவண்டும் என்ை நிளலயிருந்தது. அளதச் ேரிப்
பார்க்கும் கவளல மட்டும் தளலளமயகங்கள் கேய்தது.
முதலாளிகள் இல்ளல…!! ேம்பைம் இல்ளல…!! ேம்பைத்திற்கு
பதிலாக கதளவகள் பூர்த்தி கேய்யப்பட்டது. பூர்த்திகள் நிளைகவை
கவண்டுகமனில் அதற்கு தகுந்த கவளல கேய்ய கவண்டும், என்ை
சுைற்சி முளைப் பின்பற்ைப்பட்டது. அவர்களின் உளைப்பிற்காை
ஊதியம் அவர்கைது அக்கவுன்டிற்கு கேன்று விடும், அதில் சிறு
கதாளக கேமிப்பாக தங்கிவிடும், நாற்பது வயதில் ஓய்வு கபறும்
கபாது, அந்த கதாளக ககாண்டு அவர்கள் மீதி நாட்களைக்
கழித்துக் ககாள்ைலாம். பண கநாட்டுகள், நாணயங்களை அவர்
பார்த்ததில்ளல. ஆக கமாத்ததில் உளைப்பு தான் மூலதைம்…!!

இவ்வாறு மத்திய இந்தியாவில் இருந்த தளலளமயகத்தில்,

உணவு ேம்பந்தப்பட்ட துளையில் ரியா கவளல கேய்கிைாள்.

காளல ஏழு மணியைவில் அந்த கமன்ளமயாை படுக்ளகயில்

தளலயாணிகளின் பளட சூழ்ந்திருக்க அந்த படுக்ளகயில்
அமிழ்ந்தவாறு படுத்துக் ககாண்டு ஆழ்ந்த உைக்கத்தில் இருந்தாள்
அவள். அப்கபாழுது அவைது படுக்ளகக்கு அருகக இருந்த சிறு
கமளேயின் கமல் இருந்த அலாராம் அடித்தது.

3
 “இன்ளைக்கு என் வாய்ளைக் ககட்டதும் நான்
எழுந்துவிடணும் இல்ளலகயன்ைால் கலட்டாயிரும், அப்பைம்
இன்ளைக்கு நடந்த மாதிரி அதாவது கநற்று நடந்த மாதிரி கராம்ப
கநரம் கவயிட் கேய்து காளலயிகலகய கடுப்ளப ஏற்றிக் ககாள்ை
கவண்டி வரும். அதைால் எழுந்து விட கவண்டும், ககட் அப்…
ககட் அப்… ககட் அப்…” என்று கநற்று அவள் அலாராமாக
பதிவு கேய்து ளவத்த அவைது கட்ளடக் குரல் அவளை
எழுப்பியது.

அவைது எழுப்பும் குரளலக் ககட்டு தூக்கம் களலந்தவள்,

மீண்டும் இளமகளை மூடப் கபாக, அடுத்து அவள் கோன்ை
விேயத்ளதக் ககட்டதும்… “கநா… கநா…” என்ைவாறு மைகம
இல்லாது எழுந்தாள். படுக்ளகயில் அமர்ந்தவாறு, கோம்பளல
முறித்துவிட்டு, பின் எழுந்து மிக கமதுவாக கதாட்டில் ஆட்டுவது
கபால் ஆடிக் ககாண்டிருந்த படுக்ளகளய ரிகமாட் மூலம் ஆஃப்
கேய்தாள்.

பின் ேன்ைல் திளரயிளை விலக்கியவள், எதிகர உயிர்ப்கப

இல்லாத படம் கபால் கதரிந்த கதாழில் நகரத்ளத கவறித்துப்
பார்த்தாள். பின் அந்த ேன்ைலின் விளிம்ளபப் பிடித்து ேற்று எட்டி
அவளுக்கு இடப்பக்கமாக கதரிந்த அடர்ந்த காட்ளடக் கண்டாள்.
கண்ணுக்கு குளிர்ச்சியாய் இருந்த காட்ளடப் பார்த்தவள், அதற்கு

4
 ஆதியிவன்
அவைது அன்ளைச் கோல்லும் விைக்கத்ளத நிளைத்துப்
பார்த்தாள்.

‘சில தாவரங்கள், மரங்கள், அந்தந்த இடத்தின் சீகதாஷண

நிளலக்கு ஏற்ப வைர கவண்டும். அைகுக்காக என்றும், இயற்ளக
வைத்கதாடு ளவத்து இருக்கிகைாம் என்றும் அதன் இடத்திலிருந்து
பிடுங்கி வந்து நட்டு, அதன் வைர்ச்சிக்கு ககமிக்கல்
மருந்துக்களைக் ககாடுத்து அதன் இயல்பாை உயரத்திற்கும்,
அடர்த்திக்கும் மாறுப்பட்டு இப்படி அபரீத வைர்ச்சிக் ககாண்டு
ராட்ே மரங்கள் கபால் உயர்ந்து நிற்க ளவத்து இருக்கிைார்கள்,
இப்படி கேயற்ளகயாய் உருவாக்கப்பட்ட இந்த காட்டிளைப்
பார்த்தால் எைக்கு இரசிக்க கதான்ைவில்ளல. பாவமாய் தான்
இருக்கிைது…’ என்று ஒருநாள் அவளர இங்கக அளைத்து வந்தப்
கபாது இந்த காட்டிளைப் பார்த்து கோன்ைார்.

தன் அன்ளைச் கோன்ைளதப் பற்றி நிளைத்ததும் ேற்றுமுன்

கதான்றிய இரசிப்பு மங்கியது கபால் கதரிய “ஊப்ஸ்…” என்று
கபரியதாக காற்ளை வாய் வழியாக கவளிகய விட்டாள்.

பின் பல் துலக்க பிரளஷ எடுத்து அதில் இருந்த இரு

பட்டன்களில் ஒன்ளை அழுத்திைாள். அது கவளலச் கேய்யாமல்
கபாகவும், அளத இந்த மாதிரி ‘மிஷினி கவஸ்ட்ஸ்’ கபாடுவதற்கு

5
எை தனியாக சுவற்றில் இருக்கும் சிறு கதளவத் திைந்து அதில்
ஏறிந்தாள். அது கேகரிக்கப்பட்டு கழிக்கப்படும். பின் புதியளத
எடுத்தவள், அதில் இருந்த பட்டளை அழுத்தவும், தாைாக
பற்பளேப் கபான்ை திரவம், அந்த பிரஷில் நிளைந்தது. பின்
இன்கைாரு பட்டளை அழுத்தியவாறு தன் வாயில் ளவத்ததும்,
அது கமல்லிய ‘ஷுர்…’ என்ை ேத்தத்துடன் அது பற்களைச் சுத்தம்
கேய்தது. பின் அவளுக்கு காளல கநர உணவிற்காக சுவற்கைாடு
பதிக்கப்பட்ட கபட்டிப் கபான்ை அளமப்பில் இருந்த சிறு கதளவத்
திைந்து கிண்ணத்ளத ளவத்து ோத்தியவள், அதற்கு கமல் இருந்த
பட்டளைத் தட்டி விட்டாள். அது தயாராகும் கநரத்தில் தன்
அன்ளையுடன் கபே முப்பரிமாண உளரயாடலுக்கு அளைப்பு
விடுவித்தாள். அதற்குள் அவைது காளல கநர உணவு தயாராகி
இருக்க, அளத எடுப்பதற்குள் அவைது அன்ளை மற்றும்
தந்ளதயின் முப்பரிமாண பிம்பம் வந்து விடவும், ரியா அவேரமாக
கேன்று கஷாபாவில் அமர்ந்தாள்.

அவைது அன்ளை ஷர்மிைாவும், தந்ளத பார்கவ்வும்

கஷாபாவில் அமர்ந்தவாறு கதான்றிைார்கள். அவர் கபசும் முன்
ரியா “என்ைம்மா கபாைத் தடளவளய விட கராம்ப கமலிந்த
மாதிரி கதரிகிை, அப்பாவிற்கும் சிவரிங் ஜாஸ்தி ஆகிருச்சு…”
என்று கவளலயுடன் விோரித்தாள்.

6
 ஆதியிவன்
ஷர்மிைா, பார்கவ் தம்பதியருக்கு ரியா ஒகர மகள் இருவரும்
ேற்று வயதாைவர்கள் தான், ஷர்மிைாவிற்கு அறுபத்தி இரண்டும்,
பார்கவ்விற்கு அறுபத்தி ஐந்தும் ஆகிைது. திருமணம் நடந்து
குைந்ளத இல்லாமல் இருந்தார்கள். அப்பகவ பலர் ஷர்மிைாவிடம்
கேயற்ளக கருத்தரிப்பு முளையில் குைந்ளதப் கபற்றுக்
ககாள்ைவில்ளல, என்று விோரித்தார்கள்… ஆைால் ஷர்மிைா
பிடிவாதமாக மறுத்து விட்டார். அவர்கைது உறுதியும்,
மைத்திடமும், உடல் நலமும் ஒன்றுச் கேர ஷர்மிைாவின்
நாற்பதாம் வயதில் ரியா கருத்தரித்து பிைந்தாள். சுகபிரேவத்திற்கு
எவ்வகைா முயன்று அறுளவ சிகிச்ளேயிைாகல ரியா பிைந்தாள்.
ஆைால் இயற்ளகயாக கருத்தரித்த குைந்ளத என்று அந்த
மருத்துவமளைகய வந்து ஆச்ேரியப்பட்டு ககாண்டாடியது.
தற்கபாழுது இருபத்திகரண்டு வயதாை ரியா ேகவயதிைளர விட
துடிப்கபாடு இருப்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணம்…!

ரியா விோரித்ததிற்கு கமல்லியதாக சிரித்த ஷர்மிைா

“எங்களுக்ககன்ை இந்த வயதிற்கு நல்லா தான் இருக்கிகைாம், நீ
எப்படியிருக்கிை, இந்த மன்திலி இன்ட் ஹாலிகடக்கு வருவ
தாகை…?” என்றுக் ககட்டார்.

ரியா “கநா…! அது எப்படி, கபாை மன்திலி இன்ட் தாகை

வந்கதன், இனி அடுத்த மன்திலி இன்ட் தான் என் டர்ன்

7
மறுபடியும் வரும், ஷிஃப்ட் படி தாகை அனுப்புவாங்க, கபாை
முளை கபாகாதவர்கள் இம்முளை கபாவாங்க…” என்ைவள், கூடகவ
சின்ை குரலில் “அப்படி விட்டாலும் த்ரி கடஸ் தாகை…” என்ைாள்.

பின் “ம்மா… எைக்கு, எயரிலி இன்ட் எப்கபா வருன்னு

இருக்கு, கடன் கடஸ் லீவ் கிளடக்கும்…” என்று ஏக்கத்துடன்
கோன்ை ரியாளவப் பார்த்து ஷர்முைாவிற்கு வருத்தம் தான் பட
முடிந்தது. காலத்தின் கபாக்கில் சிக்கி வைரும் இவள் நிளலளம
மட்டுமல்ல, பல இளைஞர்களின் நிளலயும் இதுதான்…

எைகவ சிறு கபருமூச்சு விட்ட ஷர்மிைா, “என் அம்மா,

பாட்டி காலத்தில், விக் இன்ட்ஸ் இருக்கு கதரியுமா, அதாவது
ஐந்து நாள் கவளல நாட்கள், இரண்டு நாள் விடுப்பு நாட்கள்…”
என்ைார்.

ரியா “வாவ்…” என்று துள்ளி அந்த கஷாபாவிகலகய

நன்ைாக அமர்ந்துக் ககாண்டாள். “நான் கபோமல், உங்க பாட்டிக்
காலத்தில் பிைந்திருக்கலாம்…” என்ைாள்.

அளதக் ககட்டு பார்கவ் சிரித்தார். நடுக்கத்துடன் அவர்

சிரித்தளதப் பார்த்த ரியாவிற்கு, உடகை தன் தந்ளதளயச் கேன்று
அளணத்துக் ககாள்ை கவண்டும் என்பது கபால் கதான்றியது.

8
 ஆதியிவன்
பின் சிறிது கநரம் அவைது பயிற்சி, கவளலப் பற்றி
கபசிைார்கள். திடுகமை ரியா, “அச்கோ… இன்ளைக்கு ககாஞ்ேம்
சீக்கிரமா கபாக நிளைத்கதன். ளப ம்மா, ளப ப்பா…” என்று
அளணக்கப் கபாகும் முன் அவேரமாக அவைது தாய் ஷர்மிைா…

“கவயிட் ரியா, கநற்று தூங்கப் கபாகும் முன் அந்த பில்ஸ்

ோப்பிட்டாயா…?” என்றுக் ககட்டார்.

ரியா… “அச்கோ…! அம்மா, மறுபடியுமா…’ என்று மைதிற்குள்

நிளைத்துக் ககாண்டவள், அவர் வழியிகலகய கேன்று அவருக்கு
பதில் அளிக்க நிளைத்தவள்…

“ம்மா… நீ அடிக்கடி கோல்விகய, பாட்டி காலத்தில் இரவு

தூங்கப் கபாகும் கபாழுது ஒன் கிைாஸ் பால் குடித்து விட்டு
படுப்பாங்க என்று…! இதுவும் அகத மாதிரி தான், அந்த ஒன்
கிைாஸ் மில்க் அைவிற்கு இந்த சின்ை கடபகலட்டிலும் கால்சியம்,
ப்கராடீேன்ஸ் ளவத்திருக்கிகைாம், அந்த ஒன் கிைாஸ் மில்கில்
இருக்கிை ஃகபட், காகலாரிஸ் இதில் இருக்ககவ இருக்காது இது
ஒரு ஃகபனிஃபிட் இதைால் தான் நாங்க கஹல்தியா இருப்கபாம்.
கடக்ைாலஜி எவ்வைவு இம்ப்ரூவ் ஆகிவிட்டது. அளதப்
பாராட்டுவளத விட்டுட்டு குளைச் கோல்கிைாகய…” எைவும்,
ஷர்மிைா தளலயில் அடித்துக் ககாண்டாள்.

9
 பின் “அச்கோ ரியா, பால் என்பது கநச்ேரல், ஆைால்
மாத்திளர ககமிக்கல்…! அளத அந்த காலத்தில் தூக்க மாத்திளர
என்பார்கள், தூக்க மாத்திளர, உடல்நிளல ேரியில்லாதவர்களுக்கு
உடல்வலிளய மைந்து தூங்க கேய்வதற்கு ககாடுப்பது, நீ
ேர்வோதாரணமா ோப்பிடுகிை…” என்று அவர் அங்கலாய்த்தார்.

ரியா விடாமல், “அச்கோ அம்மா, அது கவை, இது கவை

உங்க கபாண்ணு ஒரு நீயூட்டரலாஜீஸ்ட் என்பளத மைந்துட்டு
கபோதீங்க…” என்ைாள்.

“ம்கூம், இப்கபா உங்களுக்கு தப்பு தப்பா கோல்லிக்

ககாடுக்கிைாங்க… உைக்கு எப்படி கோல்லி புரிய ளவப்பது… ேரி
அளத விடு, நீ கவளலக்கு கபாய் கேர்ந்ததும் ஒரு கடபகலட்
ோப்பிடுவிங்க தாகை…?” என்றுக் ககட்டார்.

ரியா, “ம்ம்… ஆமாம், நீங்க அந்த காலத்தில் பிரஷா

கவளலச் கேய்ய கவளலக்கு நடுவில் காப்பி, டீ குடிப்பீங்ககை,
அது கபால் தான்…” என்ைவள், கதாடர்ந்து அவள் அன்ளைப்
கபசுவதற்கு இடம் ககாடுக்காது, “அம்மா, ப்ளீஸ்…! இதிலும்
எதாவது குற்ைம் கண்டுபிடிச்சு என்கிட்ட கோல்லிக் ககாண்டு
இருக்காதீங்க, எைக்கு கலட் ஆகிவிட்டது.” என்று அளைப்ளபத்
துண்டித்தாள்.

10
 ஆதியிவன்
கவகமாக கேன்று சுவற்கைாடு பதிந்திருந்த, பட்டளை
அழுத்தி அவளுக்கு கவண்டிய அைவிலாை கவப்பத்தின் அைளவ
ளவத்தாள். பின் அதற்கு அருகில் இருந்த கதளவத் திைந்துக்
ககாண்டு உள்கை கேன்று நீராவிகுளியல் கபாட்டாள்.

முதலிகலகய சிவந்திருந்த அவைது நிைம் தற்கபாழுது

நீராவிகுளியல் கபாட்டத்தில் உடலுக்குள் ஓடும் இரத்தம் கண்ணாடி
கபால் கதரிய, அந்த குளியலின் மகிளமயால் கதால் பைப்பைக்க
அைகு கூடித் கதரிந்தாள். கவகமாக சின்ை டாப்ைும்,
கபன்ட்ளடயும் கபாட்டவள், தளல வாரிக் ககாள்ை
நிளைத்தவளுக்கு ஒன்றுத் கதான்ை கவகமாகச் கேன்று
கவளிக்கதவின் அருகக இருக்கும் பட்டளை அழுத்திைாள்.

உடகை “குட்மார்னிங், கவயிட் ப்ளீஸ், யூவர் நம்பர் இஸ்

சிக்ஸ், இட்ஸ் குட்…! நவ் கேக்ன்ட் நம்பர்'ஸ் டர்ன், ககாயிங் ஆன்
கதர்…” என்று அந்த மிஷின் குரல் ககாடுத்தது.

ரியா தளலயில் அடித்துக் ககாண்டாள்.

‘ச்கே… அப்பவும் சிக்ஸ் தாைா…! எப்கபா இந்த டப்பா

மிஷின் கிட்ட க்கரட்ன்னு மூன்று நம்பருக்குள்ை வாங்கப்
கபாகிகைகைா…! ேரி ேரி… கநற்று வாங்கிய டூவள்க்கு இது
எவ்வைகவா பரவாளல…’ என்றுத் கதற்றிக் ககாண்டாள்.

11
 பின் கவகமாக தளலவாரி முக அலங்காரத்ளத முடித்தாள்.
அந்த மிஷனும், ‘நவ் த்ரி’ என்றும், சிறிது கநரம் கழித்து ‘நவ்
ஃகபார்’ என்று ‘நவ் ஃளப… ப்ளீஸ் ககட் கரடி…’ என்று
கோல்லியதும் அவைது அளை நகரத் கதாடங்கியது. அவேர
அவேரமாக, ஷூளவ மாட்டிக் ககாண்டு, கண்களில் கூலர்
கிைாளை அணிந்தவள், காதில் சிறு கருவி ஒன்ளைப் கபாருத்திக்
ககாண்டாள். பின் சில சிப்ஸ் அடங்கிய வாட்ச்ளே கவகமாகக்
கட்டிக் ககாண்டு இருக்கும் கநரத்தில் ‘நவ் சிக்ஸ்… ளப…’ என்று
அந்த மிஷன் கோல்லியதும், அவைது அளை இைங்கியது.
தளரளய அளடந்ததும் கதவு திைப்பதற்கும் ரியா மஃப்ைளரக்
கட்டி தயாராகுவதற்கும் ேரியாக இருந்தது.

கவளிகய வந்தவளுக்கு, அங்கு நின்றுக் ககாண்டிருந்த

கராகபா ஒன்று ‘குட்மார்னிங் கஹவ் எ ளநஸ் கட…’ என்ைது.
பதிலாக “கதங்க்யூ…” என்றுப் புன்ைளகயுடன் கோல்லி விட்டு
ரியா நடந்தாள்.

சிறு ககட்ளடத் திைந்துக் ககாண்டு கவளிகய வந்தவளை

இருமருங்கிலும் அவைது உயரத்திற்கு வைர்க்கப்பட்டிருந்த பூவரசு
மரமும், அரேமரமும் வரகவற்ைது. அளதப் பார்த்தவளுக்கு
அவைது அன்ளைத் தான் நிளைவுக்கு வந்தார்.

12
 ஆதியிவன்
‘ஓங்கி வைரும் மரங்களை இவ்வைவு சிறியதாக வைர
ளவத்த விஞ்ஞானியின் அறிளவப் பாராட்டாமல் இந்த அம்மா
குற்ைம் கோல்லிட்கட இருப்பதன் கவளலயாகப் கபாயிற்று…’ என்று
மைதிற்குள் நிளைத்தபடி சிரிப்புடன் கேன்ைாள்.

ஒரு இடத்தில் நின்ைதும், இவைது எளடளய கணக்கிட்ட

அந்த இயந்திரம் “நீங்க நடந்துச் கேல்லுங்கள்…” என்ைது,
“கதரியும் கதரியும்…” என்று முணுமுணுத்துவிட்டு
நளடப்பாளதயில் நடந்தாள். ரியாவிற்கு ேற்று பூசிைாற் கபான்ை
உடல் தான், அதற்காக குண்டு என்பதிலும் கேர்த்தி விட முடியாது.

காளல கதாப்பு கதாப்கபன்று ளவத்தவாறு நடந்துச் கேன்றுக்

ககாண்டு இருந்தவளுக்கு அந்த நளடப்பாளதயின் ஓரத்தில் பல
வண்ணமலர்கள் ககாண்ட பூச்ோடியிளைக் ககாண்ட தடுப்ளபத்
தாண்டி அடுத்து உள்ை நகரும் நளடப்பாளதயில் நின்றுக்
ககாண்டு கபாகிைவர்களைப் பார்த்தால் கபாைாளமயாக இருந்தது.
கமல்லிய உடல் ககாண்டவர்கள், நாற்பளத கநருங்கிக் ககாண்டு
இருப்பவர்கள், உடல் நலம் ேரியில்லாதவர்கள் அதில் நின்ைவாறு
பயணித்துக் ககாண்டு இருந்தார்கள்.

அவள் கவளலச் கேய்யும் அலுவலகம் நடந்துச் கேல்லும்

தூரத்தில் தான் இருந்தது. ஆைாலும் நடந்துச் கேல்ல

13
கோம்கபறித்தைப்பட்டு அவர்களை ஏக்கமாகப் பார்த்தாள்.
அப்கபாழுது அந்த தடுப்பில் சிறு ககட் ஒன்று இருப்பளதப்
பார்த்ததும் ேட்கடை அதில் புகுந்து அங்கக நின்றுக் ககாண்டாள்.

அங்கு நின்றுக் ககாண்டு இருந்தவர்கள் அவளை ஒரு மாதிரி

பார்க்கவும், “முட்டியில் அடிப்பட்டுருச்சு…” என்று மூக்ளக சுருக்கி
வலிப்பது நடிக்கவும், அவர்கள் கபோமல் இருந்து விட்டைர். ரியா
கவடிக்ளகப் பார்க்கும் அவைது கவளலளயச் கேய்தாள்.

இவள் தங்கியிருந்தது கபால் நான்கு அடுக்குகள் ககாண்ட

நகரும் அளைகள் ககாண்ட கட்டிடம் இருபுைமும் உயர்ந்து நிற்க,
இவளைப் கபால் கவளலக்கு கேல்ல தயாராைவர்களின் அளைகள்
கமதுவாக நகர்ந்து அந்த தைத்தின் ஓரத்தில் உள்ை ஒரு
இடத்திற்கு வரவும், அந்த அளை கீகை இைங்கியது, பின் நகர்ந்து
கேன்று கமகல ஏறி, பளைய இடத்திற்கக கேன்ைது. அவர்களில்
இவளைப் கபால் அருகில் அலுவலகத்ளத ளவத்திருப்பவர்கள்
நடந்துச் கேன்ைைர். கதாளலவில் அலுவலகத்ளத ளவத்து
இருப்பவர்களுக்கு, பைக்கும் கரயில் காத்திருக்க, அதில் ஏறி
அவைது தளலக்கு கமல் பைந்துச் கேன்ைைர்.

14
 ஆதியிவன்
அந்த கதாழில் நகரத்திற்குள் நுளைந்ததும், திைமும் பார்ப்பது
தான் என்ைாலும் அவைால் வியக்காமல் இருக்க முடியவில்ளல,
ஒருவித கபரிமிதத்துடன் கேன்ைாள்.

அவைது அலுவலகம் வந்ததும், தைது ஐடி கார்ட்ளடக் காட்டி

விட்டு உள்கை கேன்ைவளை… “ஹாய்…டியர்…” என்று இரு
ளககளை விரித்துக் ககாண்டு அவளை அளணக்க வந்தான்
அவளின் டிப்பார்ட்கமன்ட் கஹட் மகைா. வைக்கம் கபால் அேட்டு
சிரிப்பு சிரித்த ரியா அவன் அருகில் வந்ததும், ேட்கடை குனிந்து
அவைது அளணப்பில் இருந்து தப்பித்தாள். அதற்கும் வழிந்தபடி
அந்த மகைா ஏகதா கோல்ல வர, அவன் என்ை கோல்ல
வருகிைான் என்பளதக் கூட ேரியாக ககட்காமல் அவளை விட
ேத்தமாக சிரித்தவாறு தப்பித்துச் கேன்ைாள். தளல மற்றும்
முகத்திற்கு உளை அணிந்துக் ககாண்டு அவளுளடய இடத்திற்கு
வந்து அன்று அவள் கேய்ய கவண்டிய கவளலயாக அவளுக்கு
முன் இருந்த சிறு திளரயில் காட்டியளதச் கேய்ய கதாடங்கிைாள்.

அப்கபாழுது அவளுக்கு அருகில் நின்றிருந்த தீப்தி… தைது

முைங்ளகயால் ரியாளவ ஒரு இடி இடித்து, “நான் குைந்ளதப்
கபற்றுக் ககாள்ைப் கபாகிகைன்…” என்று அவளுக்கு ககட்கும்
குரலில் கிசுகிசுத்தாள்.

15
 ரியா “வாவ்… கங்கிராஜ்கலஷன், உன் ஹஸ்கபன்ட்
ஒத்துக்கிட்டாரா…?” என்றுக் ககட்டாள்.

“எஸ்… நாங்க இரண்டு கபரும் இன்னும் இரண்டு வருஷம்

கழித்து என்று முடிவு கேய்து இருந்கதாம், ஆைால் திடுகமை
ஆளே வந்துச்சு, அவரும் ஓககன்னு கோல்லிட்டார், இன்னும்
இரண்டு நாள் கழித்து கிளடக்கும், மன்திலி இன்ட்ல
ஹாஸ்கபட்டல் கபாகப் கபாகிகைாம், ட்ரன்ஸ்பர்ம் கேய்துட்டு
வருகவாம், முதல் அட்டம்கடடிகலகய ேக்ைஸ் ஆகி விட
கவண்டும்…” என்று பதட்டத்துடன் கோன்ைாள்.

ரியா “அகதல்லாம், ேரியா வரும், நீ கடன்ஷன் ஆகாமல்

யூட்ரைஸ் ஸ்கடன்த்க்கிற்காை கடபகலட்ஸ் ோப்பிட்டுக்ககா…”
என்று ளதரியப்படுத்தி ஆகலாேளையும் கோன்ைாள்.

தீப்தி “இந்த மன்திலி இன்ட் நீ இங்கக தாைா…!” என்றுக்

ககட்டாள்.

ரியா ேலித்துப் கபாை குரலில்… “ஆமாம் தீப்தி…” என்ைாள்.

தீப்தி… “அப்கபா என்டர்கடயின்கமன்ட்டிற்கு என்ை

ப்கராகிராம் அகரன்ஜ் கேய்திருக்காங்க… என்று
பார்த்துவிட்டாயா…?” என்றுக் ககட்டாள்.

16
 ஆதியிவன்
ரியா “இன்ளைக்கு ஈவினிங் தாகை ககாடுப்பாங்க…”
என்கவும்…

தீப்தி… “ஷ்ஷ்ஷ்… ஆமா ஆமா…” என்றுச் சிரித்தாள்.

அவள் என்ை கடன்ஷனில் இருக்கிைாள் என்பது ரியாவிற்கு

கதரிந்து இருந்ததால் அவளும் புன்ைளககய பதிலாக அளித்தாள்.

ஊருக்கு கேல்லாத ஊழியர்களுக்கு என்று அந்த மாத இறுதி

நாட்களில், கபாழுதுகபாக்கு நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடு
கேய்திருப்பார்கள். அதன்படி மாளலயில் வந்த கேய்திளயக்
ககட்டதும், அவேரமாக வாட்ச்ளே ஆன் கேய்யவும், நடைம்,
ோகேம், பாட்டு மற்றும் நாடகம் என்று பல்கவறு நிகழ்ச்சிகளை
ஏற்பாடு கேய்திருந்தைர்.

ஊழியர்கள் அளைவரும் எதிர்பார்த்த மாத இறுதி நாட்களும்

வந்தது. ஊருக்கு கேல்பவர்கள் மகிழ்ச்சியாக கேன்ைைர்.
மற்ைவர்கள் கவளலப்பளு இல்லாமல் மைளதயும் உடளலயும்
ரிகலக்ஸ் கேய்வதற்கு, அந்த கபாருட்காட்சிக்கிற்கு கேன்ைைர்.

தைது அளைக்கு அருகில் இருக்கும் சுபியுடன் ரியா,

கபாருட்காட்சிக்கு வந்து இருந்தாள். கநராக நிகழ்ச்சிகள்
நளடகபறும் அந்த அரங்கிற்கு கேன்ைைர். பிரமாண்டமாய் ேர்க்கஸ்

17
அரங்கம் கபால் அளரவட்டமாய் இருந்த அரங்கிற்குள்
நுளைந்ததும், காலியாை இருக்ளககளின் விைக்குகள் மட்டும்
எரிந்துக் ககாண்டிருக்க இவர்கள் அமர்ந்ததும் அந்த விைக்கு
அளணந்தது. இவ்வாறு விளரவிகலகய அந்த அரங்கு நிளைந்ததும்
நிகழ்ச்சி ஆரம்பித்தது.

முதல் நிகழ்ச்சியாக ஆர்ப்பட்டமாை பாடலுக்கு ஐம்பதுக்கு

கமற்பட்டவர்கள் ககாண்ட குழு ஒகர மாதிரியாை நடை அளேவில்
அட்டகாேமாய் நடைமாடி அளைவளரயும் ஆட ளவத்தைர்.

அந்த நிகழ்ச்சி முடிந்ததும், அடுத்த நிகழ்ச்சிக்காக காத்திருந்த

கவளையில் திடுகமை ரியா, சுபியின் பின்ைால் ஒளிந்துக்
ககாண்டாள். காரணம் புரியாமல் என்ைடி என்று அவள்
ககட்கவும், “அந்த ரம்பம் மகைா இரண்டு வரிளேக்கு முன்ைால்
உட்கார்ந்துக் ககாண்டு இருக்கிைான்.” என்கவும், சுபி சிரித்தாள்.

அடுத்த நிகழ்ச்சி கதாடங்கவும் கநராக அமர்ந்துக்

ககாண்டாள். அது ஒரு ோகே நிகழ்ச்சி…!! திடலில் இரு உயரமாை
கம்பங்கள் இருந்தது. அளத கம்பிகயிறு ஒன்று இளணக்கப்பட்டு
இருந்தது.

அப்கபாழுது ளமக்கராஃகபான் உதவியுடன் ஒருவர்

கபசியவாறு வந்தார்.

18
 ஆதியிவன்

“ஹகலா கலடீஸ் அன்ட் கஜன்டில்கமன்…! வி ஆர்

பிரேன்டிங், த அன்பிளிஃபபூல் கமன் மிஸ்டர் ப்ரஜன்…” என்று
கமகல ளகளயத் தூக்கிக் காட்டிைார்.

இவர் எங்கக கமகல ளகளயக் காட்டுகிைார் என்பது கபால்

கமகல பார்த்தவர்களின் இதயத்துடிப்பு ஏகிறியது. கமற்கூளரயில்
ஒருவன் நின்றுக் ககாண்டு அளைவளரயும் பார்த்து
ளகயளேத்தான்.

கீகை நின்றிருந்தவர், மிஸ்டர் ப்ரஜன் எந்த ககபிள்

கயிற்ைாலும் கட்டப்படவில்ளல என்று அறிவித்தார்.

அங்கக நின்றுக் ககாண்டு என்ை கேய்யப் கபாகிைான் என்று

அளைவரும் கயாசித்துக் ககாண்டிருக்கும் கவளையில் அங்கிருந்து
பல்டி அடித்து இரு கம்பங்களின் ஒன்றின் கமல் ஒருவர் மட்டுகம
நிற்க கூடிய அைவிலாை இடத்தில் வந்து குதித்தான். அளதப்
பார்த்த அளைவரின் இதயம் ஒரு நிமிடம் நின்று துடித்தது. சிலர்
கத்திகய விட்டார்கள். அதில் ரியாவும் ஒருத்தி பலமாக துடித்த
தன் இதயத்ளத அடக்க முடியாமல் கநஞ்சில் ளக ளவத்துக்
ககாண்டு…

“இவன் மனிதகை இல்ளல… இப்படி கலங்கடிச்சுட்டான்…”

என்று அவளைத் திட்டிக் ககாண்டு இருந்தாள்.

19
 ஆைால் அவகைா அந்த கம்பத்தின் மீது நின்றுக் ககாண்டு
தன் இருளககளையும் விரித்தவாறு அளைவளரயும் பார்த்தச்
சிரித்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

20
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 2
அந்த உயர்ந்த கம்பத்தில் நின்றிருந்தவளை,
பார்ளவயாைர்கள் தங்களுக்கு ககாடுக்கப்பட்டிருந்த கண்ணாடியின்
கலன்ஸ் மூலம் பார்த்தைர். அந்த கண்ணாடி தூரத்தில் கதரிவளத
அருகில் காட்டும் கலன்ஸ் ககாண்ட கண்ணாடியாகும்.

ரியா இதற்கு முன் நடந்த நடை நிகழ்ச்சியின் கபாது அந்த

கண்ணாடி அணிந்து இரசித்து பார்த்தாள். ஆைால் அடுத்த
நிகழ்ச்சியாக அவன் உயரத்தில் நின்றுக் ககாண்டு இருப்பளதப்
பார்த்ததும் அச்ேத்தில் தன் கண்ணாடிளயக் கைற்றி விட்டாள்.

உயர்ந்த கம்பத்தின் கமல் நின்றுக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜன்,

திடுகமை விழுவது கபால் பாோங்கு கேய்யவும், கலன்ஸ்
அணிந்துக் ககாண்டு அவளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவர்கள்,
“ஏ…ஏ…ஏ…” என்றுக் கத்த ஆரம்பித்தைர். ஆைால் அவன்
கநராக நின்று தன் ஆட்காட்டி விரளல ஆட்டி, ‘கநா…’ என்பது
கபால் ளேளகச் கேய்து சிரித்தான். அளதப் பார்த்து அளைவரும்
சிரிக்க, ரியாவிற்கு கடுப்கபறியது.

அவன் அவ்வாறு பல்டி அடித்து வந்து நின்கை கபாகத,

இதயம் கவடித்து விடுவளதப் கபால் உணர்ந்தவள், அவன்

21
அங்கக நின்றுக் ககாண்டு விழுவது கபால் பாோங்கு கேய்து
விளையாடியது பிடிக்கவில்ளல. எப்கபாழுதுகம ரியாவிற்கு இந்த
மாதிரியாை ோகேங்கள் பிடிக்காது. எைகவ அருகில் பார்ந்து
இரசித்துக் ககாண்டு இருந்த சுபிளயப் பிடித்து உலுக்கிைாள்.

“சுபி… வா, கபாகலாம்…” என்ைாள்.

சுபி “வாட், கபாவதா…! நான் வரளல, மிஸ்டர் ப்ரஜன் கேய்த

ஸ்டன்ட் மட்டும் இல்ல, ஆளும் கேளமயாக தான் இருக்கிைான்.
நான் இந்த ப்கராகிராம் பார்க்கணும், நீ கவண்டுகமன்ைால் கபா…”
என்று ப்ரஜன் கமகல இருந்து பார்ளவ எடுக்காமகலகய
கோன்ைாள்.

சுபிளய எரிச்ேலுடன் பார்த்த ரியா கமதுவாக தன்

கண்ணாடிளய எடுத்து அணிந்தவாறு, ‘அப்படி எப்படியிருந்து
விடப் கபாகிைான்…!” என்றுப் பார்த்தாள்.

சுமார் ஒரு ஏைடி உயரம் ககாண்ட அவன் அணிந்திருந்த

கதாப்பி அவளை எட்டு அடியாக காட்டியது, அவன் சிக்ககன்று
அணிந்திருந்த ககார்டிளை மீறி திமிறி கதரிந்த அவைது
திண்கணன்ை கதாள்களும், மார்ப்பும் என்று கட்டுமஸ்தைாக
இருந்தான். தற்கபாழுது ரியா தைது ஒரு ளகளய உயர்த்தி,
இன்னும் அவளை கநருக்கமாக காட்ட அந்த கலன்ஸிளை

22
 ஆதியிவன்
திருகிைாள். அவைது உருவமும் கநருங்கி வந்தது. அவைது
முகத்ளத அருகில் பார்ப்பது கபான்ை பிம்பம் வந்ததும் நன்ைாக
பார்த்தாள். கேதுக்கி ளவத்தாற் கபான்ை அவைது முககவட்டு
இருக்க, அவைது அடர்ந்த சிளக அவன் அணிந்திருந்த நீைமாை
கதாப்பிக்குள் அடங்கியிருக்க, கூராை கநர்நாசியும், மூடியிருந்த
உதட்டில் அடக்கப்பட்ட சிரிப்புமாக சுபி கோன்ைது கபால் ஆள்
கேளமயாக தான் இருந்தான்.

பக்கவாட்டில் முகத்ளதத் திருப்பி ளகயளேத்துக் ககாண்டு

இருந்தவன், ேடார் என்று அவள் பக்கம் திரும்பி பார்த்து, தன்
ஒற்ளை புருவத்ளத உயர்த்தி காட்டி என்ை என்பது கபால்
பார்த்தான். இப்படி ‘ேடார்…’ என்று அதுவும் தன் புைம்
திரும்புவான் என்று எதிர்பாராத ரியா அதிர்ந்து கபாய் ‘தடால்’
என்று அவள் அமர்ந்திருந்த இருக்ளகயில் ோய்ந்துக் ககாண்டாள்.

இன்னும் அவன் தன்ளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருப்பது கபால்

இருக்கவும், தன் தளலயில் அடித்துக் ககாண்டவள், ‘அகதப்படி
பார்க்க முடியும் அவன் அந்த மாதிரி கலன்ஸ் கண்ணாடி ஒன்றும்
அணியவில்ளல, ஏகதா குத்து மதிப்பாக தான் திரும்பிப்
பார்த்திருக்கிைான்…’ என்று தன்ளை ேமாதாைம் கேய்துக்
ககாண்டாள்.

23
 அவள் அணிந்திருந்த கண்ணாடியின் உபகயாகத்தால்,
இன்னும் அவன் தன்ளை ேற்று சுவாரசியத்கதாடு பார்த்துக்
ககாண்டு இருப்பது கபால் இருக்கவும், அவள் அணிந்திருந்த
கண்ணாடியின் கலன்ளை ேரி கேய்ய முயன்ைாள். ஆைால்
அவனின் சுவாரசியமாை பார்ளவ அவளை ஏகதா கேய்ய,
நடுங்கும் கரத்தால் ேரி கேய்ததால், அவைது கநருங்கிய
கதாற்ைத்ளத தூரப்படுத்தப்படுவதற்கு பதிலாக இன்னும்
கநருக்கமாக கதரியும் படி மாற்றி திருகிவிட்டாள், அதாவது
அவைது முகத்திற்கு மிகவும் கநருக்கமாக அவைது முகம்
இருப்பது கபால் இருந்தது. அவைது கண்களுக்கு அவைது வீச்சு
வீசும் விழிகள் கதரிந்தது. இளமத் தாழ்த்திைால் அவைது
கூர்நாசியும், அழுத்தமாை உதடுகளும் கதரிந்தது.

‘படார்…’ என்று தன் முகத்தில் இருந்த கண்ணாடிளய அகற்றி

விட்டு, அந்த கநருக்கம் தந்த தாக்கத்தால் கமல் மூச்சு கீழ் மூச்சு
வாங்கிைாள். ஏகைனில் அது கிட்ட தட்ட அவளை முத்தமிட
கநருங்கும் நூலைவு இளடகவளி அைவாை தூரம் ஆகும்…

அப்கபாழுது பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த சுபி… “வாவ், அவன்

வாய் விட்டு சிரிப்பது எவ்வைவு அைகா இருக்கு ரியா…”
என்ைாள். ‘தன்ளைப் பார்த்து தான் சிரிக்கிைாகைா…!’ ரியாவிற்கு

24
 ஆதியிவன்
ேந்கதகம் கதான்றியது. ‘ச்கே ச்கே இருக்காது…’ என்று அவள்
மைத்திற்குள் கோல்லிக் ககாண்டிருந்த கவளையில்…

கணீர் என்ை குரலில் ப்ரஜன், “ஆர் வரிளேயில் நான்காவதாய்

அமர்ந்திருக்கும் ப்யூட்டிஃபூல் கலடிகயாட ளகயில் இருக்கும்
ஐஸ்கிரீம் கமல்ட் ஆகிைது. இப்கபா அவங்க ேட்டுன்னு கேரில்
ோய்ந்ததால், அதில் இருந்த கேர்ரி உருண்கடாடிவிட்டது. கவை
வாங்கிக் ககாள்கிறீர்கைா…” என்று அவன் மாட்டியிருந்த ளமக்கரா
ளமக்கின் வழியாக கபசிைான். அவைது குரலில் ரியா அளேயாது
அவளைகய பார்த்துக் ககாண்டு இருக்க, ‘அவன் யாளரச்
கோல்கிைான்…’ என்று பார்ளவயாைர்கள் ஆராய்ந்தைர்.

ரியாவிற்கு அருகில் அமர்ந்திருந்த சுபி அவைது கதாைால்

ரியாவின் கதாளில் ஒரு இடி இடித்து, “ஏ… ரியா, ப்ரஜன்
உன்ளைத் தான் கோல்கிைார்…” என்ைாள்.

‘வாட்…’ என்று அவள் பார்த்த கபாது, அவன் குறிப்பிட்ட

இடத்தில் அவள் தான் அமர்ந்து இருந்தாள், கமலும் அவைது
ளகயில் இருந்த ஐஸ்கிரீம் உருகி டிஷ்யூ கபப்பளரகய நளைத்து
இருந்தது. நிமிர்ந்து பார்த்தால், அந்த அரங்கில் இருந்த
அளைவரும் அவளைத் தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தார்கள்.
அப்கபாழுது மகைா “ஹாய்…” என்றுக் ளகளய ஆட்டவும்,

25
தளலளயக் ளகயால் தாங்கிக் ககாண்டு குறுகி அமர்ந்துக்
ககாண்டாள்.

அப்கபாழுது கீகை நின்றிருந்த அந்த நிகழ்ச்சி கதாகுப்பாைார்

கமகல இருந்த ப்ரஜளைப் பார்த்து, “சுமார் என்பது அடி
உயரத்தில் இருக்கும் நீ எப்படி இளதக் கண்டுபிடித்தாய், கலன்ஸ்
கபாட்டிருக்கியா…?” என்றுக் ககட்டு விட்டு பின் மக்களைப்
பார்த்தார்.

“மக்ககை இந்த ேந்கதகம் உங்களுக்கும் இருக்கும் இகதா

நிவர்த்தி கேய்கிகைன்…” என்று பக்கவாட்டில் திரும்பி பார்க்கவும்,
அங்கக இருந்து ஒரு கராகபா நகர்ந்து வந்தது. அதனிடம் ‘ப்ரஜன்
கலன்ஸ், ககபிள் இதர பாதுகாப்பு ோதைங்கள் உபகயாகித்து
ககாண்டு இருக்கிைாரா…?’ என்றுக் ககட்கவும்… “கநா…” என்றுப்
பதில் அளித்தது. உடகை அரங்கில் உள்ை அளைவரும் ப்ரஜனின்
திைளமளயப் பாராட்டி பலமாகக் ளகத்தட்டிைார்கள்.

ரியா கமல்ல ேரியாை அைவு கலன்ளைச் ேரி கேய்துவிட்டு,

கபருமூச்ளே ஒன்று எடுத்து கவளிகய விட்டு பின் கண்ணாடிளய
மாட்டிக் ககாண்டு பார்த்தாள்.

தற்கபாழுது ப்ரஜன் தன் ஒரு ளகளய கண்களுக்கு கமகல

ளவத்து பார்ளவயாைர்களைக் கூர்ந்துப் பார்ப்பது கபால்

26
 ஆதியிவன்
பார்த்தவன், பின் “எஸ் வரிளேயில் எட்டாவதாய்
அமர்ந்திருப்பவரின் வாயின் ஓரம் அவர் ோப்பிட்ட ோன்ட்விச்
ககாஞ்ேம் ஒட்டியிருக்கு, கிளின் கேய்துக்ககாங்க ைார்…” என்ைான்.
உடகை பார்ளவயாைர்கள் அவன் கோன்ை திளேயில் பார்க்க,
ப்ரஜன் குறிப்பிட்டவர் சிரித்தவாறு தன் வாளயத் துளடத்துக்
ககாண்டார்.

அடுத்து குதிகாலிட்டவாறு அந்த கம்பத்தின் கமகல

உட்கார்ந்துக் ககாண்டு அகத மாதிரி கண்களுக்கு கமல் ளகளய
ளவத்தவாறு பார்ளவயாைர்களை வட்டமிட்டு பார்த்தவன்,
“ஊப்ஸ்…” என்றுச் சிரித்துவிட்டு “ஒய் வரிளேயில் பத்தாவது
நபராக உட்கார்ந்து இருக்கிைவகர…! நீங்க உங்க ககர்ஸ் பிகரண்ட்
கதாளின் கமல் ளகளயப் கபாட்டுருக்கீங்க ஓகக, ஆைால் அந்த
ளக அவங்களுக்கு அடுத்து இருந்த கபண்ணின் கதாளையும்
தடவுகிைகத…” என்றுவிட்டு இது ேரியில்ளல என்பது கபால்
மூக்ளக சுருக்கி தளலயளேத்து சிரித்தான்.

அவன் குறிப்பிட்ட நபளர அளைவரும் சுவாரசியத்துடன்

பார்த்தைர். அவரின் பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த அந்த கபண்ணும்
கண்டுக் ககாண்டு திரும்பி, அவனுக்கு ஒரு அளையும், மறுபக்கம்
அமர்ந்திருக்கும் அந்த கபண்ணுக்கு ஒரு அளையும் விட்டாள்.
பின் நன்ைாக ோய்ந்து அமர்ந்துக் ககாண்டு, நிகழ்ச்சிளயத்

27
கதாடர்ந்துப் பார்க்க தயாராைாள். அளதப் பார்த்த மற்ைவர்கள்
சிரித்தைர். ப்ரஜனும் ளகளயத் தட்டிச் சிரித்தான்.

பின் கீகை இருந்தவர், “ப்ரஜன் நாம என்டர்கடயின்கமன்ட்

கேய்ய வந்திருக்கிகைாம், ஆைால் நீ கேய்த கவளலளயப்
பார்த்தால் அவங்க தான் உன்ளை என்டர்கடயின்கமன்ட்
கேய்கிைாங்க கபால…” என்று அந்த கதாகுப்பாைர்
கஜாக்கடிக்கவும் பார்ளவயாைர்கள் அளைவரும் சிரித்தைர்.

“இரு உைக்கு கவளலக் ககாடுக்கிகைன்…” என்ைவர்.

கதாடர்ந்து, “ப்ரஜன் நீங்க அடுத்து ஜைங்களுக்கு என்ை கேய்துக்
காட்டப் கபாகிறீங்க…” என்றுக் ககட்டார்.

ப்ரஜன் “சிம்பிள் தான் ரவி, இந்த கம்பியில் கபலன்ஸிற்காக

குச்சி எதுவும் ளவக்காமல் நடக்கப் கபாகிகைன்…” என்ைான்.

அந்த கதாகுப்பாைர், “ஓ… ஓகக ப்ரஜன், ஆைால் நாங்க

கம்பிளய ளடட்டாக மாட்டவில்ளலகய, அதாவது நீங்கள் நடக்கும்
கபாது ஆடுகம பரவாளலயா…” என்று ககட்கவும்
பார்ளவயாைர்கள்… “ஓ… கநா…” என்றுக் குரளல
எழுப்பிைார்கள்.

28
 ஆதியிவன்
தன் தாளடளயத் தடவியவாறு கயாசிப்பது கபால் பாவளை
கேய்த ப்ரஜன், “இட்ஸ் ஓகக நடக்கிகைன்…” என்று எழுந்து
நின்ைான்.

ரியாகவா… “ஏ… என்ைதிது…” என்று மறுபடியும் சுபிளயப்

பிடித்து உலுக்கிைாள். அவகைா ேலைகம இல்லாது உன்னிப்பாக
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.

அந்த கம்பியில் ப்ரஜன் காளல ளவத்ததும், அவைது

ஆைடிக்கும் கமலாை உயரம் உளடய அவைது உடலின் கைம்
தாங்காது, அந்த கம்பி தாழ்ந்தது. அடுத்து மற்கைாரு காளலயும்
அதில் எடுத்து ளவக்கவும், அந்த கம்பி நன்ைாக ஆட
ஆரம்பித்தது. ஆைால் ப்ரஜன் கவைமாக ஆைால் எளிதாக
நடந்தான். அவன் ஒவ்கவாரு அடி எடுத்து ளவக்க ளவக்க,
பார்ளவயாைர்களின் இரத்தஅழுத்தம் ஏகிறியது. ரியாகவா பத்து
விரல்களின் நகத்ளத வாயில் ளவத்துக் ககாண்டு திகிலுடன்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.

ப்ரஜன் பாதி தூரம் வளர வந்துவிட்டான். அப்கபாழுது…

“நவ் வி ஆர் பிரேன்டிங் மிஸ்டர் வீரா…” என்கவும், ஏைடி

உயரமுள்ை இன்கைாரு இளைஞன் வந்தான்.

29
 “ப்ரஜன் உங்க பிகரண்ட் உங்களுக்கு ஒரு பரிசு ககாண்டு
வந்திருக்கிைார், அவளர கமகல வரச் கோல்லவா…?” என்றுக்
ககட்டார்.

ப்ரஜன், “ஆமாம்… சீக்கிரம் வரச் கோல்லுங்க…” என்ைான்.

உடகை நிமிடத்தில் இன்கைாரு கம்பத்தில் கவகமாக ஏறிய

வீராளவக் கண்டு தற்கபாழுது மக்கள் வாளயப் பிைந்தார்கள்.

அந்த கம்பத்தின் உச்சியில் நின்ை வீரா, “ஹாய்… ப்ரஜன்,

நான் உங்களுக்காக கலர் கலராை பந்துகளைக் ககாண்டு
வந்திருக்கிகைன்…” என்று தன் கபன்ட் பாக்ககட்டில் இருந்து, ஒரு
பந்ளத எடுத்து ப்ரஜனின் புைம் வீசிைான். ப்ரஜன் அளத
இலாவகமாகப் பிடித்தான். உடகை மற்கைான்ளையும் வீசிைான்.
அளதயும் ப்ரஜன் பிடித்தான்.

இளதப் பார்ததுக் ககாண்டிருந்த பார்ளவயாைர்களின் இரத்த

அழுத்தம் ஏகிறியது. ரியா சுபியின் கமல் ேட்ளடளயப் பற்றி
உலுக்கியவாறு… “பால்ஸ் வீே கவண்டான்னு கோல்லுடி விழுந்து
விடப் கபாகிைார்…” என்று சிறு பிள்ளை அழுவதுப் கபால்
கோன்ைாள்.

30
 ஆதியிவன்
இவ்வாறு கமலும் கமலும் பந்துகளை வீரா வீேவும்,
பந்துகளை ஒரு ளகயால் வீசி மறுளகயால் மாற்றி மாற்றி
பிடித்தான். அந்த ஆடும் கம்பியில் நின்றுக் ககாண்டு, வீரா வீசிய
கிட்ட தட்ட பன்னிகரண்டு பந்துகளை கமகல வீசி மாற்றி
பிடித்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜளை பார்ளவயாைர் வாளய மூடாமல்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தைர். அகத கவளையில் வீரா அவன்
நின்ை இடத்திகலகய தளலகீைாக ளககைால் ஊன்றியவாறு நின்றுக்
ககாண்டு அப்படிகய அந்த கம்பத்திலிருந்து தளலகீைாககவ வீரா
இைங்கிைான்.

கீகை வந்ததும், வீரா ஒரு கபரிய ளபளய எடுத்துக் ககாண்டு

அளத நன்ைாக திைந்து, கமகல இருந்த ப்ரஜனிடம், “ப்ரஜன்
ைாரிடா, உன் கிட்ட ககாடுக்காம நாகை இதில் கபாட்டிருக்கணும்,
அந்த பால்ளை இந்தா, உன்னுளடய கபக்கில் நீகய கபாட்டு
விடு…” என்ைான்.

பந்துகள் மற்றும் கம்பியின் கமல் கவைம் ளவத்திருந்த

ப்ரஜன், “அளத முதலிகலகய கேய்திருக்க கவண்டியது தாகை…”
என்றுப் பற்களைக் கடித்தவாறு கோல்லவும், பார்ளவயாைர்களிடம்
சிரிப்பளல வீசியது.

31
 தற்கபாழுது ப்ரஜன், கரங்களை மாற்றி மாற்றி பிடித்துக்
ககாண்கட ஒவ்கவாரு பந்தாய் குறிப் பார்த்து, வீரா திைந்து
ளவத்திருந்த ளபயில் கபாட்டான்.

அவ்வைவு உயரத்தில் இருந்து பன்னிகரண்டு பந்துகளையும்

கமகல தூக்கி வீசி பிடித்தவாறு இருந்த ப்ரஜன், ேரியாக அந்த
ளபயில் ஒவ்கவாரு பந்தாய் கபாடுவளதப் பார்ளவயாைர்கள்
வியப்புடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தைர்.

அப்கபாழுது கதாகுப்பாைர், “மக்ககை, தற்கபாழுது

உங்களுக்கு அருகில் கராபாக்கள் சிலளவ வரும், அதன் ளகயில்
இரு கபட்டிகள் இருக்கும், ஒரு கபட்டியில் உள்ை சிறு துண்டு
துணியில் நீங்ககை ளகப்பட ‘ப்ரஜன்’ என்று இவைது கபயளர
எழுதிவிட்டு, உங்கைது ஃபிங்கர் பிரின்ட் ளவத்து மற்கைாரு
கபட்டியில் கபாட்டு விடுங்கள், உங்களுக்கு அடுத்த வித்ளதக்
காத்திருக்கிைது…” என்ைான்.

அதற்குள் ப்ரஜன் அந்த பந்துகளை அந்த ளபக்குள்

கபாட்டிருந்தான். களடசி பந்ளத அந்த ளபயிற்குள் கபாடாமல்
வீராவின் தளலயில் கவண்டுகமை கபாட்டு, “நீ முதலிகலகய
அந்த ளபயில் கபாடாததிற்கு இந்த அடி…” என்ைான்.

32
 ஆதியிவன்
ப்ரஜனின் ோகேத்திற்காக தான் பந்துகள் ககாடுக்கப்பட்டு பின்
ேரியாக ளபயிற்குள் கபாட கோல்லப்பட்டது… என்று
பார்ளவயாைர்களுக்கு கதரிந்தாலும், நண்பர்களின் சிறு
ேண்ளடளய இரசித்தைர். அந்த கதாகுப்பாைர் கோன்ைபடி வந்த
கராபா, இரு கபட்டிகளை நீட்டவும், அதன் ளகப் கபான்ை
அளமப்பு அந்த வரிளேயில் அது நீண்டுக் ககாண்கட கேன்ைது.
அது ஒவ்கவாருத்தளரயும் தாண்டி கேல்வதற்குள், அவேர
அவேரமாக அதிலிருந்த துணிளய எடுத்து கோல்லியபடி
கேய்தைர். ரியா ஏகைா அந்த ப்ரஜன் என்ை கபயளர இரசித்து
எழுதிைாள்.

இவர்கள் இந்த கவளலளயச் கேய்துக் ககாண்டு இருந்த

கநரத்தில், அங்கு சிறு விளையாட்டும் நடந்தது. ‘என்ளையா
அடித்தாய்…’ என்று வீரா மிகச் ேரியாக இங்கிருந்து அவளை
அடித்தப் பந்ளதகய எடுத்து, ப்ரஜளை கநாக்கி வீே அவன்
அதிலிருந்து வளைந்து தப்பித்தான். சின்ை கம்பு ஒன்ளைத் தூக்கி
ப்ரஜளைப் பார்த்து வீே அளத இலகுவாக பிடித்து கம்பு சுற்றிக்
காட்டிைான்.

அளைவரிடம் இருந்தும் துண்டு துணிகளைச் கேகரித்துக்

ககாண்டு கதாகுப்பாைாரிடம் கராகபா வரவும்… அவர் கமகல
பார்த்து, ‘ப்ரஜன்’ என்று விழித்து, கட்ளட விரளல உயர்த்திக்

33
காட்டவும், அந்த கம்ளப ஓங்கி வீராவின் கமல் கபாட்டான்.
அவனும் அளத இலகுவாக பிடித்தான்.

ப்ரஜன், “ம்கும்…” என்றுத் கதாண்ளடளயக் களைத்துக்

ககாண்டு, “கலடீஸ் அன்ட் கஜன்டில்கமன், இந்த இடத்திற்கு
நாங்கள் வருவது இதுதான் முதல்முளை உங்கள் யாளரயும் நான்
இதுவளரப் பார்த்தது இல்ளல, ஏன் இ்ப்கபா கூட தூரமாக தான்
பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கிகைன்…” என்கவும் அங்கக
சிரிப்பளலகள் பரவியது.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, “ஆைால் உங்களை நான் அறிகவன்…!

எப்படி என்று கதரிந்துக் ககாள்ை சின்ை விேயத்ளதச் கேய்துக்
காட்டட்டுமா, அதற்கு முதலில் நான் ஒருவளரத் கதர்ந்கதடுக்கப்
கபாகிகைன். ப்ளீஸ் அளைவரும் அளேயாது ஒரு நிமிடம்
இருங்கள்…” என்ைான்.

ப்ரஜன் அளேயாது இருங்கள் என்றுச் கோல்ல கதளவகய

இல்ளல… அளைவரும் இளமகளைக் கூட அளேக்காது,
அவளைத் தான் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தார்கள். தைது
கதாப்பிளயக் கைற்றியவன், பார்ளவயாைர்களை கநாக்கி
வீசிைான். அது கநராகச் கேன்று ரியாவின் தளலயில் விழுந்தது.
தன் ஆட்காட்டி விரலால் அவளைச் சுட்டிக் காட்டி கண்ணில்

34
 ஆதியிவன்
குறும்பு மின்ை சிரித்தவன், அங்கிருந்து பல்டி அடித்து கீகை
குதித்தான்.

ப்ரஜன் வீசிய கதாப்பி தன் தளலயில் விழுந்ததுகம அளதப்

பிடித்துக் ககாண்டு திருதிருகவை விழித்த ரியா, அவன்
அங்கிருந்து பல்டி அடித்து கீகை குதித்தளதப் பார்த்ததும்
அதிர்ச்சியில் கதாப்பிளயப் பிடித்தவாகை எழுந்து நின்று விட்டாள்.

கீகை குதித்தவன் அவள் கமல் இருந்த பார்ளவளய

எடுக்காது, விஷமம் மின்னும் கூர்விழியால் அவளைத்
துளைத்தபடி, அணிந்திருந்த ககார்ட்ளட கைற்றி வீசியவாறு
அவளை கநாக்கி நடந்து வந்தான். அவள் அருகக வந்ததும்,
அவைது பார்ளவயின் வீச்சு தாங்காது அமர்ந்து விட்டாள்.

அவள் அருகக வந்தவன், இடது கரத்ளத முதுகிற்கு பின்

ளவத்து, வலது கரத்ளத அவள் புைம் ேற்று ஏந்திைாற் கபால்
நீட்டி, ேற்று குனிந்தவாறு நின்ைவன், முகத்தில் புன்ைளகயுடன்,

“ப்ளீஸ்… மிஸ்…???” என்று அவன் இழுக்கவும்…

அவைது வாயிலிருந்து பதில் தாகை வந்தது… “ரியா…”

“ளநஸ்… ப்ளீஸ் மிஸ் ரியா, கம் வித் மீ…?” என்ைான்.

35
 உடகை ரியா, “கநா… கநா… நான் வர மாட்கடன், அவ்வைவு
ளஹட்டிற்கு என்ைால் வர முடியாது…” என்ைாள்.

இளத பார்த்த அளைவரும் சிரிக்கவும், ப்ரஜன், “கநா… மிஸ்,

நீங்க என் கூட வந்து அங்கக நிற்க மட்டும் தான் கபாறீங்க…”
என்ைான். ரியா ேந்கதகமாகப் பார்க்கவும்,

“பீலிஃவ் மீ, அன்ட் ஜஸ்ட் கஹால்ட் ளம கஹன்ட்…” என்று

கூறி புன்ைளகத்தான். அவைது கரம் தாகை எழுந்து அவைது
கரத்தின் மீது விழுந்தது. அவைது கரத்ளத இறுகப் பற்றியவன்,
அவளை அளைத்துச் கேன்ைான்.

அந்த குளிர்காலம் ஆரம்பித்திருக்கும் கவளையில் எங்கும்

பனிமூட்டமாய் இருக்க, அவைது கரத்தில் இருந்த கவம்ளம
கண்டு ஆச்ேரியமளடந்தாள். கூடகவ அந்த கவம்ளம அவைது
உள்ைங்ளகயின் வழிகய தன் உடலுக்கு பரவத் கதாடங்குவளதப்
பயந்துடன் உணர்ந்தாள்.

அங்கு கேன்ைதும் அவளைப் பார்த்து அளைவரும் ளகத்தட்ட

அவளுக்கிற்கு ேங்ககாஜமாய் ஆகிவிட்டது. பின்கப தன் தளலயில்
இன்னும் அவன் வீசிய கதாப்பி இருப்பளத உணர்ந்தாள்.

36
 ஆதியிவன்
எைகவ அவனிடகம… “நான் இந்த ககப்ளப எடுத்து
விடட்டுமா…?” என்றுக் ககட்டாள்.

சிரித்தவன் ‘ஊப்…’ என்று அளத ஊதியதும் அது பைந்து

விழுந்தளத நம்ப முடியாமல் பார்த்தாள்.

அதற்கு சிரிப்ளபகய பதிலாக தந்துவிட்டு, “கலடீஸ் அன்ட்

கஜன்டில்கமன், இங்கக கமாத்தம் உள்ை ஆடியன்ஸ் ஐந்தாயிரம்
கபர் இருக்கீங்க. ேற்று முன் நீங்க உங்க ஃபிங்கர் பிரிண்ட் ளவத்த
கிைாத் பிட்ஸ் இந்த பாக்ஸிற்குள் இருக்கு, அதாவது ஐந்தாயிரம்
க்ைாத் பிட்ஸ் இருக்கு, இதில் மிஸ் ரியாவுளடயளத நான் என்
கண்களில் துணிளயக் கட்டிக் ககாண்டு கண்டுபிடித்து எடுக்கப்
கபாகிகைன்… முடியும் என்று நிளைக்கிறீர்கைா…? அப்படி
எடுத்தாலும் எவ்வைவு கநரத்தில் எடுக்க முடியும் என்று
நிளைக்கிறீர்கள்…! இந்த கபசிய கபாழுதில் நான் எடுத்து
விடுகவன்” என்று அவன் கோல்லி முடிக்கவும், வீரா அவைது
கண்களைக் கட்டிைான். அந்த கதாகுப்பாைர் அவைது முழு
முகத்ளதயும் ஒரு துணிப்ளபயால் மூடி இறுக கட்டிைார். பின்
வந்த கராகபா ஒன்று அவைது முகத்ளதச் சுற்றி கடப் ஒன்ளைச்
சுற்றி விட்டு கேன்ைது.

37
 இளவ அளைத்ளதயும் ரியா கபந்த கபந்த விழித்தவாறுப்
பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாள்.

தற்கபாழுது அந்த கதாகுப்பாைர்… “ககா…” என்று ப்ரஜளைப்

பிடித்து அந்த கபட்டியின் புைம் தள்ளிவிட்டதும், ேட்கடை அந்த
துணிதுண்டின் குவியலில் கரங்களை விட்டவன், ஒரு குறிப்பிட்ட
இடத்தில் இருந்த துணித் துண்டுகளை ளகயில் அள்ளிைான்.
அதில் சிலவற்ளை கவக கவகமாக கழித்தவன், ேட்கடை ஒரு
துணிளய எடுத்து கமகல தூக்கி காட்டிைான். அளத வாங்கிய
கதாகுப்பாைர், அங்கிருந்த மிஷனில் விரித்தாற் கபான்று
ளவத்தார். பின் ரியாளவ அவைது ளககரளக ஒரு இடத்தில்
ளவக்கச் கோன்ைார்.

அந்த பிட்டு துணியில் இருந்த ளககயழுத்ளத ளவத்கத

அதுதான் எழுதியது தான் என்று கண்டுக் ககாண்ட ரியா,
கண்ளணக் கட்டிக் ககாண்டு எப்படி ேரியாக எடுத்தார், இது
எப்படி ோத்தியம் என்று எண்ணியவாறு மிஷினில் அவைது
ளககரளகளயப் பதித்தாள்.

அந்த மிஷின், இரண்ளடயும் ேரி பார்த்து ஒகர ளககரளக

தான் என்றுச் கோல்லியதும் அந்த அரங்ககம கரகவாஷம்
எழுப்பியது. தற்கபாழுது கதாகுப்பாைார் அடுத்தவளர வரச்

38
 ஆதியிவன்
கோல்வதற்காக வாளயத் திைக்க கபாகும் முன், ப்ரஜளைத் திரும்பி
பார்த்தார். அவன் கபாதும் என்பது கபால் ளேளகளய அவருக்கு
மட்டும் கதரியும் படி கமதுவாக காட்டிைான்.

அவரும் அளதப் புரிந்துக் ககாண்டு… “ஓகக… மக்ககை…!

இத்துடன் எங்கைது நிகழ்ச்சி முடிவளடகிைது. அடுத்த
நிகழ்ச்சிளயயும் கதாடர்ந்து இரசியுங்கள்…” என்று அறிவித்தார்.
மக்கள் சிறிது ஏமாற்ைமளடந்தைர்.

அவர் அறிவித்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத ப்ரஜன் தன்

முகத்தில் இருந்தவற்ளைக் கைற்றிக் ககாண்டு இருந்தான். அளத
அதிேயமாக ரியா பார்த்துக் ககாண்கட கேல்லத் கதாடங்கிைாள்.

கமதுவாக பிரித்துக் ககாண்டு இருந்த ப்ரஜனின் கரம்

திடுகமை அவேரமாக ஒகர இழுப்பில் அவற்ளைப் பிய்த்து
எடுத்தது. பிய்த்து எடுத்த பின் அவேரமாக துைாவிய அவைது
விழிகளுக்கு அவளைகய பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ரியா தான்
கதன்பட்டாள்.

அகத கநரத்தில் அந்த கதாகுப்பாைார் ரவியும், வீராவும்

தற்காலிகமாக நடப்பட்டிருந்த இரு கம்பங்களில்
ஆளுக்ககான்ளைப் பார்த்து ஓடிைார்கள்.

39
 அவர்களிடம் திடீகரை கதான்றிய பரபரப்ளபப் புரியாமல்
பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ரியாவின் அருகில் வந்த ப்ரஜன், அவைது
கரத்ளதப் பற்றி, “ரியா, உட்கார்ந்துக் ககாள்ளுங்கள்…” என்று
அகத பரபரப்புடன் கோன்ைான்.

அகத கவளையில் அந்த அரங்கில் இருந்த ஒலிகபருக்கியில்,

“இன்னும் சிறிது கநரத்தில் நிலநடுக்கம் ஏற்பட கபாகிைதிற்காை
ோத்தியக்கூறுகள் கதரிவதால், மக்கள் அளைவரும் பாதுகாப்பு
கேயல்முளைகளைச் கேய்ய ககட்டுக் ககாள்கிகைாம். நின்றுக்
ககாண்டு இருப்பவர்கள் அமர்ந்துவிடுங்கள், நாற்காலியில்
அமர்ந்திருந்தால், அதில் இருக்கும் கபல்ட்டிளை மாட்டிக்
ககாள்ளுங்கள், நீங்கள் கேன்றுக் ககாண்டிருக்கும் ளரடுகள் நிறுத்தி
ளவக்கப்படும், ப்ளீஸ் பி கேஃப்…” என்று அறிவிப்பு வந்தது.

உடகை பார்ளவயாைர்கள் ேலித்துக் ககாண்டவாறு, “பத்து

நாட்களுக்கு முன் வந்த மாதிரி, கவார்க்கிங் ளடமில்
வந்திருக்கலாம். ககாஞ்ேம் ப்ரீ கிளடத்திருக்கும், இப்படி லீவ்
ளடம் வந்திருக்க…” என்று கபசிக் ககாண்டைர்.

இன்னும் சிலர்… “இப்கபா தான் ோன்ட்விச் ஆளேயாய்

ோப்பிட்கடன், இது குலுக்கிை குலுக்கலில் கவளிகய
வந்துவிடுகமா…” என்று கஜாக் கூட அடித்தார்கள்.

40
 ஆதியிவன்
ஆம்…! அளடமளை கபய்வது கபால் இந்த இயற்ளக
நிகழ்வும் வாடிக்ளகயாை ஒன்ைாகிப் கபாைது. அதன் கபாருட்டு
கட்டிடங்கள் மிக உறுதியாை கம்பிகைால் ஆைமாக அஸ்திவாரம்
கதாண்டி கட்டப்பட்டு இருந்தது. ஆைால் இவ்வாறு ஆைமாக
பூமிளயத் துளையிடுவதால் தான் நிலநடுக்கம் ஏற்படுகிைது…
என்பது கதரிந்தும் திருந்தாமல் இருந்தைர். அதிலிருந்து தப்பிக்க
மாற்று வழிகளைச் கேய்தார்ககை தவிர… கேய்துக் ககாண்டிருக்கும்
இயற்ளக சீர்ககட்ளட நிறுத்தவில்ளல.

ரியா திடுகமை ப்ரஜன் வந்து உட்காரச் கோல்லவும்

விழித்தாள். அந்த அறிவிப்பு ககட்டதும் கதளிந்தவைாய்… “ஓ…
நான் அதற்குள் என் சீட்டிற்கு கபாய்விடுகவன்…” என்று அவள்
கோல்லிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாகத நிலநடுக்கம் கதாடங்கியது.
படிகயைப் கபாைவள், கபலன்ஸ் தவறி விழுந்தாள்.

‘நல்லகவளை விழுந்த கபாது அடிப்படாமல் உட்கார்ந்த

நிளலயில் தான் விழுந்திருக்கிகைன்…’ என்று நிளைத்தவள்,
பற்ைாக கிளடத்தவற்ளை இறுக்கப் பற்றியபடி குலுக்களலச்
ேமாளித்தபடி சுற்றிலும் பார்ளவளய ஓட்டிைாள்.

41
 முன் வரிளேயில் அமர்ந்திருந்த இருவர், ‘எகதா ளரட்டில்
கபாவது கபால் குலுக்கலுடன் நன்ைாக இருக்கு…’ என்றுப் கபசி
சிரித்தைர்.

இன்னும் ேற்றுத் கதாளலவில் ரவியும், வீராவும் அந்த கபரிய

கம்பத்ளத ஆளுக்கு ஒன்ளை இறுகப் பற்றியபடி
அமர்ந்திருப்பளதக் கண்டாள். ‘பாவம், பயந்து விட்டார்கள்…’
என்று எண்ணியவள், தான் அகத மாதிரி எளதப்
பற்றியிருக்கிகைன் என்பளத அறிந்துக் ககாள்ை திரும்பியவள்
திளகத்தாள்.

ஏகைனில் ப்ரஜனின் மடியில் அமர்ந்துக் ககாண்டு அவைது

கதாளில் இருந்த ேட்ளடளய இறுக்கிப் பற்றியிருந்தாள். உடகை
பதறியடித்துக் ககாண்டு எை முயன்ைவள், பூமியின் குலுக்கலில்
அவைது மடியிகலகய விழுந்தாள். தைது தர்மேங்கடத்ளதயும் மீறி,
அவைது பார்ளவயில் இருந்த ஏகதா ஒன்று அவளை
கவர்ந்திழுத்தது. அவளுக்கு அநியாயத்திற்கு ேற்று முன் கலன்ஸின்
உதவியுடன் அவைது முகத்ளத முத்தமிடும் நூலைவு
இளடகவளியில் பார்த்த நிளைவு கவை வந்து கதாளலத்தது.
நிலநடுக்கம் சில நிமிடங்களில் நின்றுவிட்டது. கமதுவாக அவைது
மடியில் இருந்து இைங்கிைாள். அவன் தடுக்கவில்ளல, ஆைால்
அவைது பார்ளவயும் அவைது முகத்திலிருந்து அகலவில்ளல.

42
 ஆதியிவன்
ேற்று கநரம் எந்த குலுங்கலும் இல்லாமல் இருந்தது. ஐந்து
நிமிடங்கள் கேன்ை பின் அந்த அரங்கில் இருந்த
ஒலிகபருக்கியிலிருந்து அறிவிப்பு வந்தது.

“இனி எவ்வித ஆபத்தும் இல்ளல… அளைவரும் அவரவர்

இயல்புபடி இருக்கலாம்…”

அந்த அறிவிப்பு ககட்ட பின் அளைவரும் ேலேலப்புடன்

தங்கைது கபல்ட்ளடக் கைற்றிைர். ரவியும், வீராவும் அவரவர்
அமர்ந்திருந்த இடத்தில் இருந்து எழுந்தைர்.

எழுந்து நின்ை ப்ரஜன், குனிந்து அவளும் எழுவதற்கு ளக

நீட்டிைான். ஆைால் முன் உணர்ந்த அந்த கவம்ளமளய மீண்டு
உணர பயந்தவைாய், அவைது கரத்ளதப் பற்ை தயங்கிைாள்.
அவகை கமல்ல எழுந்து நின்று நன்றி கோன்ைாள். பின் கேல்ல
கதாடங்க திரும்பியவள், ேட்கடை மீண்டும், ப்ரஜன் புைம்
திரும்பி…

“நல்லகவளை நீங்க கம்பி கமல் நின்றிருந்த கபாழுது இந்த

எர்த்குகவக் வரவில்ளல…” என்று சிரித்தவளுக்கு பதில் நன்றி
கூட கோல்லாமல் அவன் அவளைகய பார்த்துக் ககாண்டிருக்கவும்,
கவகமாக அங்கு இருந்து அகன்ைாள்.

43
 ரவி ‘ப்ரஜன்’ என்று அளைத்ததும், ரியாவின் முதுளகப்
பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிந்தி விட்டு, ரவியிடம் கேன்ைான்.

ரவி, ப்ரஜன், வீரா எை மூவரும் தங்கள் கரங்களைக்

ககார்த்தவாறு நின்றுக் ககாண்டு ஒன்ைாக கரங்களை உயர்த்திைர்,
பின் இடுப்பு வளர குனிந்து இரசித்த பார்ளவயாைர்களுக்கு நன்றி
உளரத்தைர்.

ரவி… “எங்கைது பர்ஃபாகமன்ஸ் எர்த்தகவ ஒரு குலுக்கி

எடுத்து விட்டது கபால…” என்று சிரித்தவாறு கூறிவிட்டு, அடுத்த
நிகழ்ச்சி நடத்துபவர்களை வரகவற்று விட்டு மூவரும் அந்த
கபரிய திளரளய விலக்கிக் ககாண்டு கமளடக்கு பின்கை
வந்தைர்.

ரவி ப்ரஜனிடம், “ப்ரஜன், ஏன் கபாதும் என்று

கோல்லிவிட்டாய், நாளலந்து கபளரக் கூப்பிட்டு
அவர்களுளடயளதக் கண்டுபிடிப்பதாக தாகை பிைன்…” என்றுக்
ககட்டான்.

ஆைால் ப்ரஜகைா பதிலளிக்காமல் கயாேளையுடன் தன்

ேட்ளட பட்டன்களை கைற்றியவாறு வந்து கதாப்கபன்று
அங்கிருந்த நாற்காலியில் ளகவிரல்களை ககார்த்தவாறு
அமர்ந்துவிட்டான்.

44
 ஆதியிவன்
ரவி… அவைது கதாளைத் தட்டி… “நீ ஏகதா குைப்பத்தில்
இருக்கிைாய் என்றுத் கதரிகிைது. ப்ளீஸ் கம் அவுட் பர்ம் தட்…”
என்றுவிட்டு அகன்ைார்.

அந்த கபரிய திளரயிளைப் பிடித்து அடுத்து நடந்துக்

ககாண்டிருந்த பாரம்பரிய நடைத்ளத ஆர்வமுடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்த வீரா, “ப்ரஜன், நாம் மனிதர்கள் மாதிரி
எல்லாவற்ளையும் கற்றுக் ககாண்கடாம், ஆைால் இந்த நடைத்ளத
மட்டும் விட்டு விட்கடாகம… இளதயும் கற்றுக்
ககாள்ைகவண்டும்…” என்று அவைது நீண்ட காளலயும்
ளகளயயும் ஆட்டிைான். ரவி அவளைப் பார்த்து தளலயில்
அடித்துக் ககாண்டான்.

ஆைால் ப்ரஜன் அகத நிளலயில் இருந்தான். அளதக் கண்டு

வீரா “ப்ரஜன்…” என்ைவாறு அருகில் வந்தவளைப் பார்த்து ரவி
கடிந்துக் ககாண்டார்.

“வீரா… இப்படியா கவகமாக வருவாய், மனிதர் இவ்வைவு

கவகமாக நடக்க மாட்டார்கள்… சிசிடிவி ககமாராவிலும் உன்
உடலில் ஜமர் கபாருத்தியிருப்பதால் பதிவாகாது தான், ஆைால்
யாராவது பார்த்திருந்தால் என்ை என்று நிளைப்பார்கள்…”
என்கவும்…

45
 வீரா தன் தவளை உணர்ந்து தளலக்குனிந்தவன், “நானும்
கமதுவாக நடக்க பயிற்சி எடுத்துக் ககாண்டு இருக்கிகைன், என்று
உங்களுக்கு கதரியும் தாகை…” என்ைான்.

ரவி… “ேரி, ேரி, ஜாக்கிரளதயாக இரு, இல்ளல என்ைால்…

மீயூசியத்திற்ககா, ஆராய்ச்சி கூடத்திற்ககா ககாண்டு
கேல்லப்படுவாய்…” என்று எச்ேரித்து விட்டுச் கேன்ைார்.

ப்ரஜளைப் பார்த்த வீரா, “ஏ… வாட் கஹப்பன், என்ளை

மாட்டிவிட்டு கடாஸ் வாங்குவளதப் பார்த்து சிரிப்பாகய இப்கபா
கராம்ப டல்லா இருக்கிைாய்…” என்று நண்பன் கமல் உள்ை
முக்கியமாை அக்களையில் ககட்டான்.

ப்ரஜன்… கமல்ல, “சிஸ் இஸ் ளமன் வீரா, எஸ்… அவள்

எைக்காைவள், நான் அளத ஃபீல் கேய்கதன்…” என்று சிறு
படப்படப்புடன் கோன்ைான்.

அவளை கநராகப் பார்த்த வீரா… “ஆைால் நீ

அவளுக்காைாவன் தாைா… ப்ரஜன்…?” என்றுக் ககட்கவும்,
அவளை முளைத்து விட்டு எழுந்து கேன்ைான்.

46
 ஆதியிவன்
அந்த ோளலயில் நடந்துக் ககாண்டிருந்த ரியா சுபியிடம்,
“ரியா, அந்த ப்ரஜன் கேய்த ஸ்கடன்ட்ளையும் மீறி ஏகதா ஒன்று
அவன் கிட்ட இருக்கு…” என்ைாள்.

சுபியும்… “எைக்கு அவகைாட ளஹட் தான் பிரமிப்பா

இருக்கு… என்ைா ளஹட்…!!” என்ைாள்.

ரியா… “கபாடி உன் கிட்ட கபாய் கோன்கைன் பாரு…” என்று

திட்டி விட்டு தன் உள்ைங்ளகளயப் பார்த்தவாறு மைத்திற்குள்
கோல்லிப் பார்த்துக் ககாண்டாள்.

“ப்ரகஜா…”

47
 அத்தியாயம் 3
‘ப்ரகஜா’ என்று மறுமுளை கோல்லிப் பார்த்த ரியாவிற்கு
அவைது முகமும் பார்ளவயுகம நிளைவுகளில் சுைன்றுக் ககாண்டு
இருந்தது. ‘ஏன்…’ என்று கதரிந்துக் ககாண்டவளுக்கு ‘ஒரு
ேந்திப்பிகலகயவா…!’ என்று தான் ஆச்ேரியமாக இருந்தது.
ஒருகவளை தைக்கு அச்ேத்ளதத் கதாற்றுவித்த, ோகேங்களை
எளிதாக கேய்தலாலா…! என்று கயாசித்தவளுக்கக கதரிந்தது, அது
மட்டும் காரணம் அல்ல என்று…!

அவனின் கதாற்ைத்ளத அருகில் பார்க்க கலன்ளைச் ேரி

கேய்து பார்த்துக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது, அவன் ேட்கடை
அவளைப் பார்த்தது நிளைவில் வந்தது. அப்கபாழுது ஏகதா
குத்து மதிப்பாய் பார்த்திருப்பான் என்று ேமாதாைம் கேய்துக்
ககாண்டளதத் தற்கபாழுது ஏற்றுக் ககாள்ை முடியவில்ளல, அவள்
பார்ப்பது அறிந்து தான் தன் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்திருக்கிைான்
என்று கதரிந்தது. அதற்கு அவைது ஒற்ளை புருவத் தூக்ககல
ோட்சி…! ஆைால் அத்தளைப் கபர் மத்தியில் தன்ளை மட்டும்
பார்த்தது எப்படி என்று தான் அவளுக்கு ஆச்ேரியமாக இருந்தது.
கூடகவ அவன் தன்ளை மட்டுமல்ல, அளைவளரயும் தான்
கவனித்திருக்கிைான் என்றுப் புரிந்தது. அந்த உயரத்தில் இருந்துக்

48
 ஆதியிவன்
ககாண்டு இவ்வைவு நுணுக்கமாக எப்படி பார்க்க முடிந்தது… இது
எப்படி ோத்தியம்…!! என்று வியந்தாள்.

அவன் காட்டிய வித்ளதகைாை பல்டி, ஆடும் கம்பியில்

கபலன்ைுடன் நடந்தது, பந்து விளையாட்டு, அவ்வைவு
உயரத்தில் இருந்து ேரியாக குறிப் பார்த்து வீசியது, அந்த துணி
துண்டுகளில் கண்களைக் காட்டியவாறு தன்னுளடயளதச் ேரியாக
எடுத்தது என்று எதுவும் ோதாரண மனிதனின் கேயல்ககை
இல்ளல…’

‘அது மட்டுமில்லாமல், நிலநடுக்கத்தின் கபாது அவனின்

மடியில் அமர்ந்த கபாதும், அதன் பின் அவனிடம் விளடப்கபறும்
கபாதும், அவைது பார்ளவயில் இருந்தது என்ை…? என்று உணர
முயன்ைாள். அவனின் பார்ளவயும் கதாடுதலும் தன்னிடம் ஏகதா
கேய்திளய உணர்த்துவது கபால் உணர்ந்தாள். இன்னும் ேரியாக
கோன்ைால், அவனின் பார்ளவயும், கதாடுதலும் ஆக்கிரமிக்க
நிளைக்கிைகதா…! உரிளம கவண்டி விண்ணப்பிக்கிைகதா…!’ என்று
நிளைத்த மாத்திரத்தில் உடல் முழுவதும் இரத்தம் சூடாகப்
பாய்வளதப் கபால் உணர்ந்து நின்றுவிட்டாள்.

இகத உணர்ளவத் தான் அவன் அவைது உள்ைங்ளகளயப்

பற்றி அளைத்துச் கேன்ை கபாதும் உணர்ந்தாள். இந்த மாதிரியாை

49
உணர்வுகளுக்கு கபயர் தான் காதலா…! என்றுக் குைம்பிைாள்.
ஏகைனில் அவள் ககள்விப்பட்டவளர காதல் ககாண்டவர்களின்
நிளலளமயும் இதுதான்…! ஆைால் ரியாவிற்கு ேந்கதகத்ளதயும்
பயத்ளதயும் கிைம்பியது… ப்ரஜனுடாை உணர்வுகள் ஆதிதமாக,
ஒரு கவகத்துடனும் இருந்தது தான்…!!

தன்னுடன் நடந்து வந்த ரியா நின்றுவிட்டளத சிறிது தூரம்

கேன்ை பின்கப சுபிக்கு கதரிந்தது. “ரியா…” என்றுச் ேந்கதகமா
அளைக்கவும், சுயவுணர்வு கபற்ை ரியா ‘ஆங்…’ என்று விட்டு
கவகமாக வந்து அவளுடன் இளணந்துக் ககாண்டாள்.
என்ைவாயிற்று என்று அவள் ககட்பதற்கு முன்கப அவைது
கவைத்ளதத் திருப்பும் கபாருட்டு அவைது ககள்விகளுக்கு இடம்
அளிக்காது முந்திக் ககாண்டாள்.

“சுபி… உன் பாய் பிகரண்ட் விேயம் என்ைவாயிற்று…?”

என்றுக் ககட்டாள்.

சுபியும், “ம்ம்… முதலில் கபசிக் ககாள்ளும் கபாது நன்ைாக

இருந்தது. இரண்டு கபகராட கமடிக்கல் ரிப்கபார்ட்ைும் கமட்ச்
ஆச்சு…! ஆைால் இப்கபா வர வர அவன் கூட கபசுவது
கபாரடிக்குது, அவனும் அளதத்தான் கோல்கிைான். என் கூட
கபசும் கபாழுது சுவாரசியம் வர மாட்கடன் என்கிைதாம், நாங்க

50
 ஆதியிவன்
ஃகபார்த் மீட்டிங்கில் தாகை இருக்கிகைாம், அதைால் ‘கநா…’
கோல்லிவிடலாம் என்று இருக்கிகைன். அவனும் ேந்கதாஷமாய்
ஏற்றுக் ககாள்வான்…” என்று படு தீவிரமாக கோன்ைாள்.

ரியாவிற்ககா சிரிப்பு தான் வந்தது. இத்கதாடு அவள்

மறுக்கும் நான்காவது ஆள் இவன்…! அளத விட கபரிய காகமடி
இவளை இதுவளர ஆறு கபர் மறுத்து இருக்கிைார்கள். இப்படிகய
இன்னும் இரண்டு வருஷம் கபாைாள். ‘சிங்கிள் ளலஃப்’
ேமூகத்தின் உறுப்பிைர் ஆக்கப்பட்டு விடுவாள். ‘ம்ம்ம்…’
அவளுக்கு அதுதான் என்று விதி இருந்தால் யாரால் மாற்ை
முடியும்…’ என்று தைக்குள் கோல்லிக் ககாண்டு இருந்தவளை
அடுத்து சுபி கோன்ைது அதிர்ச்சிளயத் தந்தது.

“ரியா, அந்த ப்ரஜன் கிட்ட கபாய் ககட்கலாமா என்று

நிளைக்கிகைன், பைகி தான் பார்க்கலாகம…” என்றுச் கோன்ைாள்.

ரியா… “உளத விழும்…! அவன் எல்லாம் கேட்டாக

மாட்டான், அவன் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்தால் பிச்சிடுகவன்…”
என்று மிரட்டிைாள்.

சுபி… “நாளைக்கு நான் ககட்க தான் கபாகிகைன்…”

என்றுவிட்டு அவள் ஓடவும் ரியா அவளைத் துரத்திக் ககாண்டு
ஓடிைாள்.

51
 ☆☆☆☆☆
அந்த நிகழ்ச்சி நடந்த அரங்கிற்கு பின்ைால் அவர்களுக்ககை
ஒதுக்கப்பட்ட பகுதிற்கு மூவரும் வந்தைர். ரவி தன் முகத்தில்
இருந்த கதால் கபான்ைவற்ளை கமதுவாக பிய்த்து இழுக்கவும்,
கலோை அவரது பச்ளே நிைம் நன்ைாக கதரிந்தது. கூடகவ தைது
முழுக்ளக ககார்ட்ளட சிறு எரிச்ேலுடன் கைற்றியவாறு அவரது
அளைக்குள் நுளைந்தார்.

அளதப் பார்த்த வீரா ப்ரஜனிடம், “நல்லகவளை நமது

உடலின் நிைம் பச்ளேயில்ளல, இல்ளலகயன்ைால் நாமும் இப்படி
கதாளல ஒட்டிக் ககாண்டு சுற்ை கவண்டியது வரும், உடளல
இறுக்கி பிடிக்கும் இந்த ட்ரஸ் கபாடுவதற்கக இத்தளை எரிச்ேலாய்
இருக்கு…” என்ைான்.

ஆைால் வீராளவக் கண்டுக் ககாள்ைாது ப்ரஜன் கேல்லவும்,

பின்கைாடு கேன்ைவன், “ப்ரஜன், நீ இந்த விேயத்தில் ஏன்
இவ்வைவு சீரியைாக இருக்கிைாய்…? எைக்கு இது வளரக்கும்
ஐந்து கபண்களைப் பார்த்து, ‘சி இஸ் ளமன்.’ என்று
கதான்றியிருக்கு அளத அவர்களிடம் கோல்லி அடி வாங்கியது
தான் மிச்ேம், இந்த வரலாறு எல்லாம் உைக்கு கதரியும் தாகை…”
என்ைான்.

52
 ஆதியிவன்

“உன்கைாட ோதளைகள் எல்லாம் எைக்கு கதளவயில்ளல…”

என்று கவடுக்ககன்று அவன் புைம் திரும்பி கோல்லிவிட்டு
அவைது அளைக்குள் கேன்ைான். வீரா விடாது பின்ைாகலகய
கேன்ைான்.

“ப்ரஜன், ோத்தியம் இல்லாதளத நிளைத்து மைளதப் கபாட்டு

உலுப்பிக் ககாள்ைாகத…! நான் உைக்காக தான் கோல்கிகைன்…”
என்ைான்.

ப்ரஜகைா ககாபத்திலும் குைப்பதிலும் இருந்தான். அதைால்

வீராவின் கபச்சு அவனுக்கு எரிச்ேளல விளைவிக்க, ேட்கடன்று
அருகில் இருந்த பூச்ோடிளய எடுத்து வீராவின் கமல் வீேத்
தயாராகிைான். வீராவும் சுதாரித்தவைாய் அவன் ஓங்கி இருந்த
ளகளயப் பார்த்து தளலக்கு கமகல ளக உயர்த்தியவாறு
தடுப்பத்திற்காக தயாராக நின்ைான், ப்ரஜகைா ேட்கடன்று அவைது
கால் முட்டியில் வீசி அடித்தான். அந்த வலி எல்லாம் வீராவிற்கு
ஒரு கபாருட்கட இல்ளல என்ைாலும், ப்ரஜன் தளலயில்
அடிப்பான் என்று ஊர்ஜித்திருக்க அவன் காலில் அடித்ததும்,
“ப்ரஜன்…” என்கவும் சிரித்த ப்ரஜன்,

“வீரா, எைது உடலில் மனிதனின் குருதியும், மனிதனின்

மூளை கேயல்பாடு அதாவது தந்திரம் இருக்கிைது…” என்ைான்.

53
 உடகை வீரா… “நானும் தான் குகைாபகரஷன் ளேல்ட்…”
என்று கபருளமயாக கோன்ைான்.

அதற்குச் சிரித்த ப்ரஜன், “வீரா…” என்றுவிட்டு, “எதிலும்

பர்ஃகபக்ட்… என்றும்” என்று தன் ஒரு ளகளய தூக்கி
காட்டியவன், பின் தன் மற்கைாரு ளகளயத் தூக்கிக் காட்டி,
“இம்பர்ஃகபக்ட் என்று இருவளக இருக்கு…” என்ைவன்,
தற்கபாழுது இருளககளையும் தன் மார்ப்புக்கு குறுக்காகக் கட்டிக்
ககாண்டு, பின் “இதில் நான் பர்ஃகபக்ட் ளடப்…! நீ…?” என்று
அவளை கமலும் கீழும் பார்த்து சிரிக்கவும், வீரா “நான் கவஸ்ட்
ளடப்பா…” என்று கராஷத்துடன் ககட்கவும், ப்ரஜன் கமலும்
சிரித்தான்.

கதாடர்ந்து ப்ரஜன், “கோ… உைக்கும் எைக்கும் நிளையா

வித்தியாேம் இருக்கிைது, உைக்கு வந்தது எதிர்பாலிைர் ஈர்ப்பு,
என்னுளடயது அப்படி இல்ளல. காட் இட்…! அதைால் நீ
கவளலப்படாகத…! நீ அடி வாங்கியது மாதிரி நான் அடி வாங்க
மாட்கடன், எைக்கு இந்த மாதிரி ஃபீல் வந்த முதல் கபண்ணும்
அவள் தான், ஆக கமாத்தத்தில் எதுவும் ோத்தியகம…” என்ைான்.

54
 ஆதியிவன்
வீரா, “ப்ரஜன் நீ முடிகவ கேய்துவிட்டயா, இந்த மாதிரி
குைாகபகரஷனில் இருந்து தப்பிக்க தாகை, அங்கிருந்கத தப்பித்து
வந்கதாம்…” என்று அதிர்ச்சி மாைாதவைாய் ககட்டான்.

இடுப்பில் ளக ளவத்து, பற்களைக் கடித்தவாறு அவளை

முளைத்த ப்ரஜன், “நீ மறுபடியும், இம்பர்ஃகபக்ட் கமட் என்பளத
நிரூப்பிக்கிைாய், நீ கோல்வது ஆர்டிபிஷியல் நியதி மீைல்,
என்னுளடயது ஃபீலிங்க்ஸ், மறுபடியும் மறுபடியும் உைறிட்டு
இருந்தாய் என்று ளவ, உன் வாளய ளதத்து விட்டு,
கமைகபக்ேரிங் ஃபால்ட் என்று கோககஸில் நிற்க ளவத்து
விடுகவன்…” என்ைான்.

வீராவிற்கு அவன் கோன்ை ‘ஃபீலிங்க்ஸ்’ என்பது

கபான்ைளவப் புரியவில்ளல, எைகவ “ஆைால் ரவி எச்ேரித்து
மைந்துவிட்டதா…! மனிதர்களிடம் நமது அளடயாைத்ளதயும்,
இயல்ளபயும் மளைத்து வாை கவண்டும் என்று
கோல்லியிருக்கிைார். கமலும் அவர்களுடன் மிகவும் கநருக்கம்
ளவத்துக் ககாள்ைக் கூடாது என்று கோல்லியிருக்கிைார். நீ
என்ைகவன்ைால் அந்த கபண்ளணகய எல்லா வித்ளதக்கும்
இழுத்திருக்கிைாய், கமலும் மடியில் கவறு தூக்கி ளவத்துக்
ககாண்டாய், ேரி அத்கதாடு விட்டு விடுவாய் என்றுப் பார்த்தால்,
‘சிஸ் இஸ் ளமன்…’ என்று தீர்மாைமாய் கோல்கிைாய்… அதற்கு

55
என்ை அர்த்தம் என்று கதரியுமா…?” என்று வாளயப் பிைந்த
வீராவிற்கு கவட்கமும் வந்தது.

அளதப் பார்த்து ப்ரஜன் உதட்டுக்குள்கைகய சிரித்துக்

ககாண்டான். அவைது கற்பளைகளும், உணர்வுகளும் தறிக்ககட்டு
ஓடியது.

திடுகமை வீரா, “கநா…! கநா…! இது தவறு, கபசி பைகுவது

ஓகக, இந்த குைாபகரஷன் கவண்டாம், இயற்ளக நியதிக்கு
அப்பாற்பட்டது. இது நான் தான் கோல்லி உைக்கு
கதரியப்படுத்தணும் என்று இல்ளல, என்ளை விட உைக்கு
நன்ைாக கதரியும்…” என்று வீரா கபே கபே ப்ரஜனின் முகத்தில்
சிறு குன்ைல் கதன்பட்டது.

கதாடர்ந்து வீரா “நீ தவறு கேய்யப் பார்க்கிைாய், அதற்கு

நான் விட மாட்கடன். நான் எதாவது தவறு கேய்துவிட்டால்,
என்ளை எத்தளை முளை ரவி கிட்ட மாட்டிக் ககாடுத்திருக்கிைாய்
இரு…! இந்த முளை நான் உன்ளை மாட்டிவிடுகிகைன்…” என்றுத்
திரும்பிைான்.

ப்ரஜன் அவைது படுக்ளகயின் அருகில் நின்றும், வீரா

கதவிற்கு அருகில் நின்றும் கபசிக் ககாண்டிருந்தைர். ரவியிடம்
கோல்லப் கபாகிகைன், என்று வீரா திரும்பியது தான் கதரியும்

56
 ஆதியிவன்
அதற்குள் அங்கிருந்து ப்ரஜன் ஒகர பாய்ச்ேலில் வீராவின் கமல்
பாய்ந்து அவளைத் தளரயில் அழுத்தியிருந்தான். வீராவும்
ேலித்தவன் இல்ளல. தன் கமல் இருந்த ப்ரஜளை புரட்டி தள்ளி
விட்டு கதளவத் திைக்க முற்பட்டான். ஆைால் ேட்கடை சுதாரித்து
எழுந்த ப்ரஜன் வீராளவப் பற்றி தூக்கி ஏறிந்தான். அவன்
ப்ரஜனில் படுக்ளகக்கு பின்ைால் கேன்று விழுந்தான்.

அவளைத் தூக்கி வீசிவிட்டு தன் இரு முஷ்டிகளையும்,

இறுக்கி மூடி ேற்று கால்களை அகற்றி நின்ை ப்ரஜன், “வீரா, நீ
இன்னும் பளைய தவளைச் ேரிச் கேய்யவில்ளலப் கபால
கதரிகிைது…” என்று சிரித்தான்.

சிரித்தவாறு எழுந்த வீரா, “எஸ் மைந்துவிட்கடன், உைக்கு

முதுகு காட்டி நிற்க கூடாது, இனி நிளைவில் ளவத்துக்
ககாள்கிகைன்…” என்று கபசிக் ககாண்டிருக்ளகயிகலகய வீரா,
ப்ரஜனின் படுக்ளகயில் ஒரு காளல ஊன்றி ப்ரஜளை கநாக்கிப்
பாய்ந்தான். தன்ளை கநாக்கி கநராகப் பாய்ந்தவன் அருகில் வரும்
வளர காத்திருந்த ப்ரஜன், அவன் அருகில் வந்ததும் அவைது
உடளல வளைத்துப் பிடித்தவன், சுைன்று அவளைத் தளரயில்
கபாட்டு அழுத்திைான். அவளை அப்படிகய அழுத்தி
பிடித்தவாறு, “அடுத்த பாடம் கநராகப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருக்கும் கபாது கநராகப் பாயக் கூடாது…” என்றுச் சிரித்தான்.

57
 சிரித்த ப்ரஜளைக் ககட்டியாகப் பற்றிய வீரா அவளைத்
தூக்கி வீேவும், ப்ரஜன் கமல் கூளரயில் இடித்து கீகை விழுந்தான்.
தற்கபாழுது எழுந்து கதளவத் திைந்த வீரா, “ேண்ளடப் கபாடும்
கபாது அறிவுளர கோல்லக்கூடாது…” என்று விட்டு கவளிகய
விளரந்தான்.

சிரித்தவாறு எழுந்த ப்ரஜன், “வீரா, மனிதைாக ககாஞ்ேம்

ககாஞ்ேமா கதறிட்டு வருகிைாய்…” என்று அவளை கநாக்கி
ஓடிைான். அவன் ஓடிய கவகத்தில் விளரவிகலகய அவனிடம்
கேன்றுவிட்டான். அதாவது அடுத்த கநாடியில்…!!

அடுத்த கநாடியில் வீராளவப் பற்றி தூக்கி வீசிைான்.

கஷாபாகவாடு விழுந்த வீரா எழுந்து ப்ரஜளை கநாக்கிப் பாயவும்,
அகத கநரத்தில் ப்ரஜனும் அவளை கநாக்கி பாய்ந்திருந்தான்.
இருவரும் அந்தரத்தில் ஒருவளர ஒருவர் பிடித்து ககாண்டு பின்
தளரயில் விழுந்து புரண்டு புரண்டு ேண்ளடயிட்டைர்.

அந்த ேத்தம் ககட்டு ரவி கதளவத் திைந்துக் ககாண்டு

கவளிகய வந்தார்.

அவர்களைப் புரியாமல் பார்க்கவும், இருவரும் அேடு

வழிந்தவாறு எழுந்து நின்ைைர். அவர் என்ைவாயிற்று என்பது

58
 ஆதியிவன்
கபால் பார்த்தார். வீரா வாளயத் திைக்கும் முன் முந்திக்
ககாண்டு… ப்ரஜன், “ஜஸ்ட் ஃபார் பன்…” என்று சிரித்தான்.

இருவளரயும் பார்த்து சிரித்தவர், ரிகமாட்ளட எடுத்து எகதா

பட்டளை அழுத்தவும், அவர்களுக்கு பின்ைால் இருந்த தடுப்பு
திைந்தது. அங்கு கபரிய நீச்ேல் குைம் ஒன்று இருப்பளதக்
கண்டதும், தன் கண்களை அகல விரித்த இருவரும் “ஏ…” என்ை
கூச்ேலுடன் அவரது உடுப்புகளை கைற்றி வீசிவிட்டு அந்த நீரினுள்
பாய்ந்தைர். இருவரும் நீரினுள் அழ்ந்து பின் கவளிகய வந்து
மறுபடியும் உள்கை கேன்று விளையாடிைார்கள்.

அவர்கள் விளையாடியளதப் பார்த்து சிரித்தவாறு வந்த

ரவிளயப் பார்த்ததும், அவளரயும் அளைத்தைர். அவர் மறுப்பாக
தளலயளேத்து விட்டு சிறு கபருமூச்சுடன் அந்த நீச்ேல் குைத்தின்
விளிம்பில் காளல உள்கை விட்டவாறு அமர்ந்தார்.

பின் தன் கபாக்கில் கபே ஆரம்பித்தார்… “எத்தளை நாட்கள்

நமது இயல்புகளை ஏகதா கடலன்ட் கபாலக் காட்டி வித்ளதக்
காட்டுவது. மற்ைவர்களைப் கபால் கவளல, கதாழில் என்று
இருக்க முடியாதா? நம்முளடய இய்லபுகளையும்,
அளடயாைத்ளதயும் சுதந்திரமாக காட்டி அவர்களுடன் ஒருவராக,

59
நாமும் ஒரு ேமூகம் கபால் வாை முடியாதா…?” என்ைவளரப்
பார்த்து ப்ரஜன் சிரித்தான்.

பின், “என்ை ரவி எப்கபாழுதும் நாங்க தான் புலம்புகவாம்,

நீங்க ளதரியம் கோல்வீங்க, இன்று என்ைவாயிற்று…?” என்றுக்
ககட்டான். அதற்கு சிரித்தவர், “புலம்பல் இல்ளல ப்ரஜன்,
சுயஅலேல்…” என்று கதாடர்ந்து கபசிைார்.

ரவி “ஆமாம் ப்ரஜன், நமக்கு மனிதர்களை விட கவகமும்,

பலமும் அதிகம், அகத கபால் தான் நுண்ணுணர்வுகளும் அதிகம்,
அதைால் தான் பூகம்பம் வரப்கபாவளத அவர்கள் அறிவிக்கும்
முன் உணர்ந்துக் ககாண்கடாம், இன்னும் கோல்லப் கபாைால்,
அவங்க பார்த்து வியக்கிை விேயங்களைச் ோதாரணமாக
கேய்கிகைாம். ஆைால் ஒரு விேயத்தில் அடிப்பட்டு கபாகிகைாம்.
அது அவர்கைது அறிவு, யுக்தி, தந்திரம், வக்கிரம், ஏமாற்றுதல்
அதுவும் உங்கள் தளலமுளையில் அந்த விேயத்திலும் மனிதர்களை
ஒத்து இருக்கீங்க, அதுவும் ப்ரஜளைப் பார்த்து வியக்கிகைன்.
அவனுக்கு மனிதர்களைப் கபால் புத்திக்கூர்ளம இருக்கிைது.
ஆைால் அந்த வக்கிரம் ஏமாற்றுதல் இல்ளல. அதைால்
அவளைப் பார்க்க கபருளமயாகவும் இருக்கிைது. அதற்கு
கண்டிப்பாக அவனுளடய ஜீன்ஸ் தான் காரணம், என் நண்பன்

60
 ஆதியிவன்
ஆைந்த் வலிளமயாைவன், அப்பைம் மனித இைமாை சிருஷ்யா
புத்திோலி அவர்கள் தான் காரணம்…” என்ைார்.

பின் இருவளரயும் பார்த்து, “உங்களைப் பார்க்கும் கபாழுது

எைக்கு பளைய நிளைவுகள் வருகிைது, நாங்களும் இப்படி தான்
ஒருவளர ஒருவர் அடித்துக் ககாண்டு, நீளரப் பார்த்ததும்
குஷியாகி மனிதர்கள் கோல்வளதச் கேய்துக் ககாண்டு இதுதான்
உலகம் என்று நிளைத்து வாழ்ந்கதாம், ஒரு கபரிய கண்ணாடி
கபளைக்குள் அளடத்து ஏகதகதா கேய்வார்கள், சில ேமயம்
பயங்கரமாக வலிக்கும், அந்த வலிளயத் தந்த மனிதர்களைக்
கண்டு பயந்கதாம். என்னுளடய கதாற்ைத்ளதப் கபான்று பத்து
கபர் இருந்கதாம், இந்த உலகத்ளத நாங்கள் அறிந்தகத இல்ளல.
இப்படிகயாரு கவளியுலகம் இருப்பகத கதரியாது. ஆைாலும்
எங்களுக்குள் இருக்கும் மனிதனின் குகராகமாகோம் அதன்
கவளலளயக் காட்டும், கமலும் கமலும் ஏகதா இருக்கிைது என்ை
உள்ளுணர்வு கதான்றும், ஆர்வம் பிைக்கும் ஆைால் அந்த
ஆர்வத்ளத அவர்களின் ஆதாயத்திற்கு பயன்படுத்திக்
ககாண்டார்கள். சுத்தத்திலிருந்து, ேளமயல், மிஷின், ஆராய்ச்சி
என்று எல்லா கவளலகளும் கேய்கதாம்…” என்று பளைய
நிளைவிற்கு கேன்ைார்.

61
 ப்ரஜன் அவரிடம், “ரவி அங்கக மனிதர்களைப் பார்த்து
எப்படி உணர்ந்திர்கள், அவங்க உங்களைப் கபான்ை கதாற்ைம்
இல்லாதிருப்பளதக் கண்டு என்ை நிளைத்தீர்கள், பயந்து
விட்டீர்கைா…?” என்றுக் ககட்டான்.

ரவி, “ஆமாம் ப்ரஜன், அவங்க எங்களை மாதிரி இல்லாமல்

தனித்து கதரிந்ததால், எங்களை விட கபரியவங்க,
வலிளமயாைவர்கள் என்று நிளைத்கதாம். அதைால் அவர்களைக்
கண்டு பயந்கதாம், அவர்கள் ஆளணயிடுபவர்கள், நாங்கள்
அளதச் கேய்பவர்கள் இது மட்டும் தான் எங்கள் கவளல என்றுத்
தான் நிளைத்திருந்கதாம், நீங்க இருவர் மாதிரி ஆைந்தும் நானும்
இருந்கதாம், எங்கள் இருவருக்கும் கடக்ைாலஜீ பற்றி வகுப்பு
நடத்தப்பட்டது. அந்த கநரத்தில் தான் சிருஷ்யா வந்தாள்.”

“எங்களுக்கு கபச்சு பயிற்சி அளிப்பது அவைது கவளல…!

அப்படி கபசிய கபாழுது தான் அங்கு நடந்துக் ககாண்டிருப்பளத
எங்களுக்கு எடுத்துளரத்தாள். நாங்கள் எப்படி பிைவி
எடுத்திருக்கிகைாம் என்பளதச் கோன்ைாள். எங்களுக்கு முந்ளதய
கதாற்ைத்தில் எங்கைது முந்ளதய தளலமுளையிைர் இன்னும் சிலர்
கவறுபகுதியில் அளடக்கப்பட்டு இருப்பளதச் கோன்ைாள். இது
மனிதர்களின் உலகம் என்றுச் கோன்ைாள். எங்களை மாதிரி தனி
இைத்ளத உருவாக்கி அளத ளவத்து ஏகதா விபரீத திட்டம்

62
 ஆதியிவன்
தீட்டப்பட்டுள்ைது என்று எச்ேரித்தாள். அந்த நிளலயில் தான்,
அவளுக்கக கதரியாமல் அவளையும் அந்த ஆராய்ச்சிக்கு
பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பளதக் கண்டு பிடித்தாள். ஆம் அவைது
கருப்ளபயில் என் நண்பனின் விந்தணு வைர விட்டிருக்கிைார்கள்.”

“பிைகு அவள் தான் எங்களை அந்த ஆராய்ச்சிக்

கூடத்திலிருந்து தப்பிக்க ளவத்தாள். நாங்கள் ளகக்குைந்ளதயாை
உன்ளையும், வீராளவயும் தூக்கிக் ககாண்டு அடர்ந்த காட்டிற்குள்
மளைந்து வாழ்ந்கதாம், தனியாக பத்து கபர் ககாண்ட சிறு
ேமூகமாய், அவங்க கற்றுக் ககாடுத்த கடக்ைாலஜிளய ளவத்த
எங்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியாதவாறு ஜமர் ளவத்து
வாழ்ந்கதாம், சிருஷ்யா தான் மனிதர்களைப் பற்றி கோல்லிக்
ககாடுத்து, அவர்களுளடய மைநிளல, பைக்கவைக்கங்கள்,
வாழ்க்ளகமுளை பற்றி கோல்லி மனிதர்ககைாடு மனிதர்கைாக
வாைலாம் என்று வழியும் காட்டிைாள். ஆைால் அங்ககயும்
எப்படிகயா அவர்கள் கண்டுபிடித்து வந்து விட்டார்கள். நம்ளம
சிளைப் பிடிக்க பார்த்தாங்க, அந்த தாக்குதலில் என் நண்பளையும்
இைந்கதன், எங்கள் குரு சிருஷ்யாளவயும் இைந்கதாம், அவங்க
கிட்ட இருந்து உங்களைக் காப்பாற்றிக் ககாண்டு நான் வர நான்
பட்டப்பாடு பயங்கரம் அன்று நீங்கள் இன்னும் சிறுவர்கள்…”
என்று அவரது நிளைவுகள் பின்கை கேன்ைது.

63
 “ம்ம்… எப்படிகயா தப்பித்து மனிதர்ககைாடு மனிதர்கைாய்
அவர்களுக்கு ேந்கதகம் கதான்ைாதவாறு வாழ்ந்துக் ககாண்டு
இருக்கிகைாம், இப்படிகய நாட்களை நகர்த்தி விட கவண்டியது
தான், ஆைால் அவர்களுக்கு நாம் ‘ஏலியன்கள்’ என்று கதரிந்து
விட்டால் விபரீதமாகி விடும். அதுவும் மனிதனின் அறிவும்,
ஏலியன்களின் வலிளமயும் நுண்ணுணர்வும் ககாண்ட ப்ரஜன்
அவர்கள் ளகயில் கிளடத்தால், நிளலளம மிகவும் கமாேமாகி
விடும். ப்ரஜனுக்கு ஆதி ஏலியளைப் கபான்று வலிளமயும்,
ேக்தியும் இருக்கிைது. ஆைால் எங்களுளடயது மனித
விந்தணுக்களின் கலளவயால் எங்கைது ேக்தி படிப்படியாகக்
ககாஞ்ேமாக குளைந்திருக்கிைது.…” என்ைார்.

உடகை வீரா “ஏன் ரவி, நான் அவர்கள் ளகயில்

கிளடத்தாலும் மனிதர்களுக்கு இலாபம் தாகை…” என்று
ககட்கவும், அவளை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்த ரவி… “ம்ம்…
அவகைாட ஜீன்ஸ் அப்படி அதைால் அவன் அப்படி இருக்கிைான்,
ஆைால் உன் ஜீன்ஸ் ஒன்றும் அப்படி கவார்த்தாைது இல்ளல,
அதைால் அடுத்த தளலமுளைக்கு வந்தாலும், நீ இன்னும்
வைரளல…” என்ைார்.

64
 ஆதியிவன்

“நானும் ககட்க கவண்டும் என்று இருந்கதன், ேரி கதரிந்து

என்ை ஆகிவிடப் கபாகிைது என்று விட்டுவிட்கடன். கோல்லுங்க,
நான் யாருளடய ஜீன்ஸ்…!” என்று ஆர்வமாகக் ககட்டான்.

“ம்ம்…” என்று ேலிப்புடன் அவளைப் பார்த்தவர், அகத

ேலிப்பாை குரலில்… “நீ என்னுளடய ஜீன்ஸ்…” என்ைார்.

வீராவிற்கு கோத்கதன்று ஆகியது. “ம்க்கூம் நீங்க தாைா

அது…! அது தான் இப்படி கஜாக்கர் மாதிரி இருக்கிகைன், அந்த
கபண் யார்…?” என்று ஆவலுடன் ககட்டான்.

“அந்த கலப்பில் கிளினிங் கவளல கேய்பவள். இளதகய

சிருஷ்யா கோல்லி அந்த குைந்ளதளயயும் எடுத்துக் ககாண்டு
வந்த கபாது தான் கதரிந்தது…” என்று எங்ககா பார்த்துக்
ககாண்டு கோன்ைார்.

வீரா, “க்கூம் அது ேரி…” என்ைவன், தன்ளைப் பார்த்துச்

சிரித்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜளைப் பார்த்ததும், “ரவி அப்கபா
உங்களுக்கு கபண்களைப் பார்த்தால் லவ் ஃபிலீங்ஸ் எல்லாம்
வராதா…?” என்று ககட்டான்.

உடகை வீரா அவைது தளலளயப் பிடித்து நீரினுள்

அழுத்திைான்.

65
 “கபாங்கடா…” என்று அவர் எழுந்து கேல்ல முயலுவும்,
அதற்குள் ப்ரஜனின் பிடியில் இருந்து நழுவிய வீரா…

“ரவி எைக்கு இதற்கு மட்டும் பதில் கோல்லிவிட்டு கபாங்க,

பத்து கபர் தப்பித்து வந்தீங்க என்று கோன்னீங்க தாகை, அதில்
நம்மளை மாதிரி ஏலியன் கபண் இருந்தாங்கைா, எைக்கு லவ்
ஃபீலிங்க்ஸ் இருக்கு, அதற்கு தான் ககட்கடன், அசிங்கமாய்
இருந்தாலும் பரவாயில்ளல நம் ஏலியன்ஸ் குைாபகரஷன்
கபண்ணாய் பார்த்து கோல்லுங்க. ஆைால் அைகாய் இருக்காங்க
என்று மனித கபண்ணிடம் கேன்ைால் அடிக்கிைாங்க, ஐ கஹட்
ககர்ள்ஸ்…” என்ைான்.

தளலயில் அடித்துக் ககாண்ட ரவி கேன்றுக் ககாண்கட,

“அந்த கலப்பில் மனிதனுளடய இயற்ளகயாை உணர்வுடன்
நாங்கள் உருவாகவில்ளல வீரா, தப்பித்து வந்த பிைககா புதிய
உலகத்ளதப் பற்றிய ஆர்வமும், சிருஷ்யாளவப் கபான்ை
மனிதர்களைப் பற்றி அறியவும் தான் ஆர்வம் காட்டிகைாம்.
ஆைால் நீங்கள் அவர்களின் ளகயில் சிக்காமல் வந்தவர்கள்,
இந்த உலகத்திகலகய பிைந்து மனிதர்களுடன் பைக்கம்
ககாண்டவங்க நீங்கள் இருவர் தான், அதைால் உங்களுக்கு
இருக்கலாம்…” என்று விட்டு தன் அளைக்குள் கேன்று
மளைந்துவிட்டார்.

66
 ஆதியிவன்
‘இப்கபா என்ை கோல்கிைாய்…’ என்பது கபால் புருவம்
உயர்த்தி ப்ரஜன் வீராளவப் பார்க்கவும், வீரா… “இப்கபாழுதும்
அளதத் தான் கோல்கவன், உைக்கு அவளைப் பிடித்திருக்கு
ஓகக… ஆைால் அவளுக்கு உன்ளைப் பிடிக்குமா…? என்றுக்
ககட்டான்.

ப்ரஜன், “பிடித்திருப்பதால் தாகை, இப்கபா கூட அவள்

என்ளைப் பற்றி நிளைத்துக் ககாண்டு இருக்கிைாள்…” என்றுச்
சிரித்தபடி கோல்ல, வீரா அதிேயமாக வாளயப் பிைந்தான். ரவி
ப்ரஜனுக்கு நுண்ணுணர்வு அதிகம் என்று கோன்ைது நிளைவு
வந்தது.

வீரா, “ப்ரஜன்…” என்று ஏகதா கோல்லப் கபாகும் முன்,

“வீரா… நான் மனிதன் மாதிரி…! ஆைால் மனிதன் இல்ளல…
என்று எைக்கு நன்ைாகத் கதரியும், அகத மாதிரி என் ஃபீலிங்க்ஸ்
பற்றியும் நன்ைாகத் கதரியும், நாைாக ஒன்றும் கேய்ய மாட்கடன்.
ஆைால் காலம் என்ை கேய்து ளவத்திருக்கிைது என்றுப்
பார்க்கலாம்…” என்று அத்துடன் கபச்ளே முடித்து விட்டு,
ேட்கடன்று கமகல கூளர வளர எழும்பி நீரினுள் ஆழ்ந்தான்.

நீரினுகை நீந்திய ப்ரஜனுக்கு, ரியாளவச் ேந்தித்த முதல் கநாடி

நிளைவு வந்தது.

67
 அந்த என்பது அடி கம்பத்தின் கமல் நின்றுக் ககாண்டு
துல்லியமாக அளைவளரயும் பார்த்த ப்ரஜைால் சுமார் இருநூைடி
தூரத்தில் இருப்பளதயும் கூட மிகவும் துல்லியமாகப் பார்க்க
முடியும், அதன்படி அளைவளரயும் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தவனுக்கு கதரியும் அளைவரின் பார்ளவயும் அவன்
மீது தான் இருக்கிைது என்று…! ஆைால் ஒரு பார்ளவ மட்டும்
அவனின் முகத்ளத நன்ைாக உற்றுப் பார்ப்பது கபாலிருக்க
ேட்கடன்று அந்த பக்கம் திரும்பிைான். அவன் திரும்பியதும் ஒரு
கபண் ேட்கடை இருக்ளகயில் சிறு அதிர்ச்சியுடன் ோய்வது
கதரிய… அவனின் பார்ளவயும் அந்த கபண்ளணக் கூர்ளமயுடன்
பார்த்தது, ‘என்ை…’ என்று புருவத்ளத உயர்த்தி காட்டிைான்.
அதற்கு அந்த கபண்ணின் முகத்தில் கதான்றிய மாற்ைங்களைக்
கண்டவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது, கூடகவ உதடுகள் நடுங்க, சிறு
வியர்ளவத் துளிகள் அரும்ப, அவைது விழி வீச்சிளை இரசிக்கும்
அவளைக் கண்டு அவனுள்ளும் மாற்ைத்ளத உணர்ந்தான்.
அவனின் பார்ளவ மாறியது. அந்த வீச்சு தாங்காமல்
கண்ணாடிளய கைற்றி ககாண்டவளிடம் அவளையும் ககைாமல்
அவைது உள்ளுணர்வு கலந்தது.

அவைது அடுத்த விளையாட்டிளை அவளிடம் இருந்கத

ஆரம்பித்தான். மற்ைவர்களைப் பார்த்தாலும், கதாடர்ந்து வந்த

68
 ஆதியிவன்
வீராவுடன் விளையாடிைாலும் அவனின் ஒரு கவைம் அவள்
புைகம இருந்தது. பயத்துடன் அவள் கேய்த கேட்ளடகளைக்
கண்டு அவைது கவைம் விரும்பிகய அவளிடம் கேன்ைது.
அைகாை கபண், இரசிக்க ளவக்கும் கபண், தன்னில் சிறு
ேலைத்ளத ஏற்படுத்திய கபண் என்பளதத் தவிர கபரிதாய் ப்ரஜன்
அப்கபாழுது ஒன்றும் தீர்மானித்து விடவில்ளல.

ஆைால் அவனின் கவைத்ளத அவளிடம் இருந்து அவைால்

திருப்ப முடியவில்ளல. எைகவ அடுத்த விளையாட்டிற்கும்
அவளைகய அளைத்தான். அவளை கநாக்கி அருகில் கேல்ல
கேல்ல அவனுள் தடுமாற்ைத்ளத உணர்ந்தான். அவளின் சுகந்தம்
அவளை ஈர்ந்தது. அவளின் பிரம்பிப்பாை பார்ளவயால் அவளை
கேருக்களடய கேய்தாள். அவளை கநருங்கியவனுக்கு அவளைத்
தவிர கவகைான்றும் கதரியவில்ளல. அவைது கமன்கரத்ளத
ஏந்தியவுடன் இழுத்து அளணத்துக் ககாள்ை கவண்டும் என்று
எழுந்த கபராவளல முயன்று அடக்கிைான். மைளத
அடக்கியவைால் அவைது இயற்ளக நியதிளய அடக்க
முடியவில்ளல. அவன் வாய்கமாழியாய் வராதா அவைது
கவண்டல் உடல் கமாழியாய் அவைது கதாடுதல்
உணர்த்திவிட்டது. தன்ளை நிளைத்கத வியப்பாய் இருக்க,
அவைது கரம் பற்றி அளைத்துச் கேன்ைவனுக்கு இவள் தன்ைவள்,

69
தன் இளண என்று அவைது உடலும், உணர்வும், அறிவும்,
மைமும் உணர்த்தி விட்டது. ப்ரஜனுக்கு நுகரும் ேக்தி அதிகம்,
அதைால் அத்தளை துணித்துண்டில் தன்ைவளின் கரம் பட்டளத
எளிதில் கண்டுப்பிடித்தான்.

நிலநடுக்கம் வருவளத அறிந்ததும், தற்காலிகமாக

அளமக்கப்பட்ட அந்த கம்பம் மக்களின் கமல் விழுந்து விடக்
கூடாது என்று ரவியும், வீராவும் அளதத் தாங்கிப் பிடிக்க ஓட,
ப்ரஜகைா மனிதனின் நியதியாை சுயநலமாய் முதலில்
தன்ைவளைக் காத்திட அவளைத் கதடிைான். பின் தன் மடியில்
பூக்குவியலாய் விழுந்தவளை விட்டு அவைது பார்ளவளய அகற்ை
அவைால் முடியவில்ளல…!

ஆதிகமாழியாம் பார்ளவ மற்றும் கதாடுதலில் தன் காதளல

உணர்த்திைான். ஆைால் அந்த காதல் ஏன் வந்தது என்றும்
கநாந்தான்…!!

70
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 4
மாதம் முழுவதும் கவளல கேய்பவர்களுக்கு மாத இறுதி
நாட்களில் அவர்கைது கபாழுதுகபாக்கிற்காகவும், ஓய்வுக்காகவும்
பல்கவறு ககளிக்ளககள் ஏற்பாடு கேய்யப்பட்டு இருந்தது. அந்த
கதாழிற்நகரத்திற்கு அப்பால் உள்ை கபரிய ளமதாைத்தில் இந்த
நிகழ்ச்சிகள் நளடப்கபற்ைது.

ஒரு கபரிய அரங்கிற்குள் நாடகம், நடைம், ோகேம், மாயஜால

நிகழ்ச்சி கபான்ைளவகள் நளடப் கபற்ைது எனில் கவளியில்
ளரடுகள், உணவு விடுதிகள், ககளிக்ளக விடுதிகள், கபாருட்காட்சி,
கலேர் விைக்கு மற்றும் வித்தியாேமாை கூளர கபான்ைவற்ைால்
அலங்கரிப்பட்ட கபரிய திடல் என்று பல்கவைாைளவ ஏற்பாடு
கேய்யப்பட்டு இருந்தது.

அங்கு பைளமயாை கபாருட்கைாை மிதிவண்டி, அம்மிக்கல்,

குைவிக்கல், உரல், எண்களை சுைற்றும் கதாளலகபசி,
சுவர்கடிகாரம், அடுப்பு கபான்ைவற்ளைகளைப் பாதுகாத்து அதன்
கேயல்பாட்ளட விைக்கும் வளகயிலும் ஒரு கபாருட்காட்சி
இடம்கபற்ைது.

71
 மற்கைாரு இடத்தில் வளைந்து, தளலகீைாக, சுைன்று கேல்லும்
ளரடு ஒன்று முடிவில் அங்கு அளமக்கப்பட்டிருந்த நீச்ேல்
குைத்தில் உள்ை கண்ணாடி குைாயிற்குள் புகுந்து பக்கத்தில்
அளமக்கப்பட்டிருந்த நீச்ேல்குைத்தினுடன் இளணந்த அந்த
கண்ணாடி குைாயின் வழியாககவ கவளிகய வந்தது. ளரடில்
பயணம் கேய்பவர்களுக்கு நீருக்குள் புகுந்து கவளிகய வந்த
உணர்ளவத் தரும்…

மற்கைாரு இடத்தில் திருகும் ஆணியிளைப் கபான்று

அளமக்கப்பட்ட கஹாட்டல் ஒன்று அளைவளரயும் ஏற்றி
ககாண்ட பின் சுைன்று பூமிக்குள் புளதந்தது. பார்ப்பதற்கு கபரிய
வடிவ ஆணி ஒன்று பூமிளயத் துளையிடுவது கபால்
அளமந்திருந்தது.

பகல் கநரங்களில் நன்ைாக தூங்கி எழுந்தவர்கள் மாளல

மயங்கும் கநரத்தில் அந்த இடத்தில் குழுமிைார்கள்.

இளலச்ேறுகிளைப் கபான்ை கூளர அளமப்புக் ககாண்ட அந்த

திடலின் வாயில் வழியாக ப்ரஜனும், வீராவும் வந்துக் ககாண்டு
இருந்தைர்.

வீரா ப்ரஜனிடம், “ப்ரஜன், வாவ் அது என்ை நடுவில்…”

என்று கவகமாக கபாகப் கபாைவனின் கரம் பற்றி இழுத்து தடுத்த

72
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், “வீரா, நார்மல் ஸ்பீட்…! ளலக் ஹீயூமன், ப்ளீஸ்…”
என்ைான்.

அதற்கு வீரா அேடு வழிந்துவிட்டு, “என்ை கேய்ய ப்ரஜன்,

நானும் திைமும் அந்த ட்ரட் மில்லில் நார்மல் ஸ்பீடுக்கு ஸ்கலாவா
நடக்க பயிற்சி எடுத்துட்டு தான் இருக்கிகைன். ஆைால்
வரமாட்கடன் என்கிைது.” என்று புலம்பிைான்.

அதற்கு ப்ரஜன் கவடிக்ளகப் பார்த்தவாறு “வரும்… வரும்…

எங்கக என் ஸ்பீடுடன் நட, ஃப்ர்ஸ்ட் கலஃப்ட் கதன் ளரட்,
அளகன் கலஃப்ட்…” என்று அவன் காலடி எடுத்து ளவக்க
ளவக்க வீராவும் கேய்தான்.

ஏைடி உயரத்தில் இரு கட்டுமஸ்த்தாை இளைஞர்கள் ஒன்றுப்

கபால் நடந்தால் திரும்பிப் பபார்க்காதவங்க இருப்பாங்கைா
என்ை…! யுவதிகள் ஆர்வத்துடன் இருவளரயும் பார்த்தைர்.

வீரா, “வாவ்… ஐ லவ் ககர்ள்ஸ்…! எல்லாரும் எவ்வைவு

அைகா இருக்காங்க… ஆளுக்ககாரு அைகு…” என்று கஜாள்ளு
விட்டப்படி வந்தான். ப்ரஜன் சிரிப்ளபகய அதற்கு பதிலாக
தந்தான்.

73
 வீரா கதாடர்ந்து, “ஆைால் கமாேமாை கபாண்ணுங்க,
அவங்க தான் ளேட் அடித்து அருகில் அளைக்கிைார்கள்,
பக்கத்தில் கபாைால் கன்ைத்திகலகய அளைகிைார்கள். ஐ கஹட்
ககர்ள்ஸ்…” என்று முகத்ளதச் சுருக்கிைான்.

வாய்விட்டு சிரித்த ப்ரஜன், “நீ அவர்களுக்கு அருகில் கேன்று

என்ை கேய்தாய்…?” என்றுக் ககட்டான்.

வீரா, “கட்டிப்பிடித்கதன்…” என்று உடகை பதிலளித்தான்.

அளதக் ககட்டதும் ப்ரஜன் ேற்று பலமாககவ சிரித்தான்.

வீரா, “சிரிக்காகத ப்ரஜன், தூரத்தில் இருந்து அவங்களைப்

பார்த்து இரசிப்பகதாடு ளவத்துக் ககாள்ை கவண்டும், மீறிைால்
விபரீதம் தான்…” என்று ப்ரஜளைக் குறிப்பாகப் பார்த்துச்
கோன்ைான்.

அதற்கும் கமன்ைளகப் புரிந்தபடி கவடிக்ளகப் பார்த்தவாறு

நடந்த ப்ரஜன், “நீ எைக்கு அட்ளவஸ் கேய்கிைாயா…! கபோமல்
நட…!” என்ைான்.

அப்கபாழுது ஓரமாக அமர்ந்துக் ககாண்டு டிஷ்ஷு

காகிதத்தில் மோலா கலந்த பிரட் ோன்ட்விச்ளே ஒருவர் சீஸ் ஒழுக
ோப்பிடுவளதப் பார்த்ததும், வீராவின் வாயில் எச்சில் ஊறியது,

74
 ஆதியிவன்
“வாவ்… ப்ரஜன், அங்கக பாகைன், கேம கடஸ்ட் இருக்கும் கபால,
அகதாட ஸ்கமல் என்ளை அளைக்கிைது, நான் கபாய் வாங்கி…”
என்று அவன் கோல்லும் கபாது, ப்ரஜன் ‘அப்படியா…!’ என்பது
கபால் பார்த்து “பிைகு…!!” என்று அடக்கப்பட்ட நமட்டு
சிரிப்புடன் அவளைப் பார்த்தான்.

அளதக் கண்டு வீரா, “வாயில் கபாட்டு கமன்று அதன்

கடஸ்ட்ளட அனுபவித்து விட்டு துப்பி விடட்டுமா…!” என்ைான்.

அவனின் கழுத்தில் ளகளயப் கபாட்டு அவைது

தாவாக்ககாட்ளடளயப் பற்றி தன்புைம் திருப்பிய ப்ரஜன்,
“தூரத்தில் இருந்து பார்த்து இரசிப்பகதாடு ளவத்துக் ககாள்ை
கவண்டும், மீறிைால் விபரீதம் ஏற்படும்…” என்று அவன்
கோல்லியளதகய திருப்பி அவனுக்கு கோன்ைான்.

அளதக் ககட்ட வீரா தன் கழுத்தில் கபாட்டிருந்த ப்ரஜனின்

கரத்ளத எடுத்து அகற்றிவிட்டு, முகத்ளத ‘உர்ர்…’ என்று
ளவத்தவாறு நடந்தான்.

அப்கபாழுது திடுகமை ப்ரஜன் “ஓகக வீரா, கபாகலாமா,

நாளை இங்கக வந்துக் ககாள்ைலாம்…” என்ைான்.

75
 வீராவிற்கு புரியவில்ளல, ஏன் ப்ரஜன் திடுதிப்கபன்று இப்படி
கோல்கிைான் என்று…!

எைகவ “ஏன் ப்ரஜன், இருள் பரவும் கவளையில் இங்கு

வண்ண வண்ணமாய் கபாடப்படும் கலேர் ளலட்டுகளும், சிறு சிறு
வாணகவடிக்ளகயும், ஒளிச்சிதைல்கள் மளைச்ோைல் தூைல் கபாலத்
தூவும் என்றும், இன்னும் இரவில் ஸ்டார்ஸ் விழுவது கபால் சிறு
சிறு துளிகள் விழுவது கபான்று ளலட்ளட வரும் பார்க்க நன்ைாய்
இருக்கும், அந்த அனுபவத்ளத அனுபவிக்கத் தாகை வந்கதாம்,
பார்த்து விட்கட கபாகலாம்…” என்ைான்.

ஆைால் ப்ரஜகைா சிரித்துக் ககாண்கட, “நீ கோன்ைதும்

ேரிதான், உன் விருப்பதிற்காக நானும் ேம்மதிக்கிகைன், ஓகக
வீரா… நாம் கபாக கவண்டாம், எல்லாவற்ளையும் இரசித்துப்
பார்த்த பின்கப கபாகலாம், மறுபடியும் கோல்கிகைன், நான்
கபாகலாம் என்றுத் தான் கோன்கைன், நீ தான் கவண்டாம்
என்றுவிட்டாய்…” என்றுக் கூறி உதட்ளட மடித்துச் சிரித்தான்.

வீரா அவளை ேந்கதகமாய் பார்த்து, “உன் சிரிப்கப

ேரியில்ளலகய…!” என்ைான்.

வீராளவப் பார்த்தவாறு நின்றிருந்த ப்ரஜன் அவனின்

ேந்கதகப்பார்ளவளயப் பார்த்து கமலும் புன்ைளகத்தான். திடுகமை

76
 ஆதியிவன்
ப்ரஜனின் கண்களில் ஏகைா மாற்ைம் கதரிந்தது, எதிர்பார்ப்பு
கதரிந்தது. ஒரு கநாடி மூச்ளே நன்ைாக இழுத்து வாய் வழியாக
விட்டான். ப்ரஜளைகய பார்த்துக் ககாண்டிருந்த வீரா… ‘அச்கோ
இவனுக்கு என்ைவாயிற்று…” என்று பதறிைான்.

பதட்டத்துடன் ககட்ட வீராவிற்கு ப்ரஜன் மீண்டும்

சிரிப்ளபகய பதிலாய் அளித்தான்.

வீரா… “அடப் கபாப்பா…! ோதாரணமா நீ கபசிைாகல

எைக்கு புரியாது…! நீ கவை… எகதகதா கேய்கிைாய்…!” என்று
புலம்பிைான். அதற்கும் சிரிப்ளபகய பதிலாக தந்தவன். வீராளவ
அளைத்துக் ககாண்டு ஓரமாக கேன்ைார்கள். தளரயில் ஒரு
குறிப்பிட்ட இடத்தில் கால்கைால் அழுத்திைார்கள். அழுத்தியதும்
தளரகயாடு இருந்த இருக்ளக கமகல வந்தது. இருவரும்
ஆளுக்ககான்ளை கமகல வரவளைத்து விட்டு அமர்ந்தைர்.
அவர்களுக்கு அருகில் அமர்ந்திருந்தவர்கள், இவர்களைப் பார்த்து
முறுவலித்து விட்டு எழுந்தவர்கள் அமர்ந்து இருந்த இருக்ளகளய
ளகயால் அழுத்தவும் அது தளரகயாடு பதிந்தது.

அந்த கபண்களைப் பார்த்த வீரா, “இவங்களும் அைகாய்

தான் இருக்கிைாங்க…” என்கவும்,

77
 ப்ரஜன்… “நன்ைாக இருக்கிைாங்க, என்று அவர்களுக்கு
அருகில் கேன்று விடாகத…! அவர்கள் ஆராய்ச்சி கூடத்தில்
கவளல கேய்பவர்கள். அவர்கள் கட்டியிருந்த வாட்சில்
அவர்களுளடய எண்ளணப் பார்த்கதன், இந்த எண்களைக்
ககாண்டவர்கள், விண்கவளி பற்றிய ஆராய்ச்சியில்
ஈடுபடுபவர்கள். சிறிது கநரம் அவர்களுடன் இருந்தால்
நம்முளடய உடல் கவப்பத்திளை ளவத்தும், வியர்ளவ மணத்ளத
ளவத்தும் நாம் ோதாரண மனிர்கள் அல்ல, என்றுக் கண்டுபிடித்து
குண்டுக்கட்டாக ஆராய்ச்சி கூடத்திற்கு தூக்கிக் ககாண்டு
கபாய்விடுவார்கள்…” என்று சிரித்தபடி கோல்லவும் வீரா கபந்த
கபந்த விழித்தான்.

அளதக் கண்டு கமலும் சிரித்தபடி ேட்கடன்று வாயிளல

கநாக்கி திரும்பவும், அவன் நுகரும் தன்ளம கண்டறிந்தது
உண்ளம தான் என்பது கபால் ஒரு வாயில் வழியாக ரியாவும்,
சுபியும் தங்கள் ளகயில் ளவத்திருந்த அந்த நீண்ட குச்சியிளைப்
கபான்று இருந்த ஐஸ்கிரீளமச் சுளவத்தபடி உள்கை நுளைந்தைர்.

ரியா சுபியிடம், “சுபி, டூ கடஸ்க்கு முன்ைால் கலப்பில், ஒரு

புது வளகயாை ப்ரூட் உருவாக்கிகைாகம, அகதாட ரிேல்ட்
கதரியாம இந்த லீவ் வந்திருச்சு இல்ல…” என்று அவள் கோல்லி
முடிப்பதற்குள் சுபி, “ஓ… ஸ்டாப் ரியா, இது நாம் என்ோய்

78
 ஆதியிவன்
கேய்கிை கநரம், இங்ககயும் கவார்க் பற்றிய கபச்ோ…” என்று
ேலித்துக் ககாண்டாள்.

உடகை ரியா, “அப்கபா கவளல கேய்யும் கபாழுது, உன்

பாய்பிகரண்ட் பற்றி கபேக் கூடாது…” என்று கூறி சிரித்தவாறு
வந்தவளுக்கு தன்ளை யாகரா கூர்ந்துப் பார்ப்பது கபான்ை
உணர்வு ஏற்பட்டது. யார் என்று சுற்றிலும் பார்க்க பார்க்க அந்த
உணர்வு வலுகபற்று உடல் முழுவதும் சில்லிட்டது கபால்
கதான்ைவும், அவைது மைக்கண்ணில் தாைாய் ப்ரஜனின் உருவம்
வந்தது. அவனின் உருவம் மைக்கண்ணில் கண்டவாறு கண்கைால்
அலாசியவளுக்கு நிஜத் கதாற்ைமாய் தூரத்தில் அமர்ந்துக் ககாண்டு
ப்ரஜன் தன்ளைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருப்பளதக் கண்டதும்
உளைந்து நின்ைாள்.

அந்த திடலின் மறுககாடியில் அவன் அமர்ந்திருந்தாலும்,

அவைது கூரிய விழிகள் அவளைத் துளைப்பளத அவைால் நன்கு
உணர முடிந்தது. இவன் ககாஞ்ேம் அபாயகரமாை மனிதன் என்று
கதான்ைகவ பார்ளவளயத் திருப்பிக் ககாண்டு கேல்ல முயன்ைாள்.

ரியா தன்ளைப் பார்த்ததும் முகத்ளதத் திருப்பிக்

ககாண்டளதக் கண்டு ப்ரஜனின் முகம் சுணங்கியது. ஆைாலும்
விடாது அவைது விழிகள் அவளைத் கதாடர்ந்தது.

79
 வாயிற்குள் கபாட்டால் சிறு ோக்கலட் எச்சிலுடன் கலந்து
கபரிதாகி பின் ோக்கலட் மற்றும் நட்ஸ் சுளவயுடன் களரயும்
வளகயாை ோக்கலட்ளடப் பார்த்ததும், இருவருக்கும் எச்சில்
ஊறியது. ரியாளவ அங்கககய நிற்க கோல்லிவிட்டு கேன்ை சுபி,
குச்சி கபான்றும் அதில் கமல் கண்ணாடிக் குடுளவப் கபான்றும்
இருந்தவற்றில் அந்த கண்ணாடிக் குடுளவத் தட்டியதும் வந்த
ோக்கலட்ளட எடுத்துக் ககாண்டிருந்தவள் ப்ரஜன் அமர்ந்து
இருப்பளதக் கண்டாள். உடகை அவளை கநாக்கி கேன்ைாள்.
ோக்கலட்டுக்களை எடுத்தவள், இங்கக வராமல் எதிர்திளேளய
கநாக்கி கேல்வளதப் பார்த்ததும், எங்கக கபாகிைாள் என்று ரியா
எட்டிப் பார்த்தாள். சுபி ப்ரஜளை கநாக்கி கேல்வளதப் பார்த்ததும்,
அவள் கநற்று அவைது விருப்பத்ளத ப்ரஜனிடம் ககட்க
கவண்டும் என்றுச் கோல்லியது நிளைவு வந்தது. உடகை
அவர்களை கநாக்கி ஓடிைாள்.

திடுகமை ரியா தன்ளை கநாக்கி ஓடி வருவளத நம்ப

முடியாமல் ப்ரஜன் பார்த்தவாறு எழுந்து நிற்கும் கபாழுது,
அவனுக்கு அருகில் சுபி வந்தாள்.

“ஹாய்…! ஐயம் சுபி…” என்று ளகக்குலுக்க ளகளய

நீட்டிைாள். யார் என்று கதரியாமல் அவைது ளகயில்
கட்டியிருக்கும் வாட்சினில் இருந்த எண்ளணப் பார்த்து எங்கு

80
 ஆதியிவன்
கவளல கேய்பவள் என்று கணித்தவாறு சுபியின் கரத்ளதப் பற்றி
“ஹாய்…” என்ைவாறு ப்ரஜன் குலுக்கிைான்.

பின் சுபி அவைது பற்றிய கரத்ளத விடாமல், “கநற்று நீங்க

கேய்த ஸ்கடன்ஸ்ட் எல்லாம், ஆேம் கலவல், சூப்பர்ப்…” என்றுச்
கோல்லிக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுது ப்ரஜன் கூடகவ எழுந்து
நின்ை வீரா அவைது காதில்…

“ப்ரஜன் கநற்று நீ கோன்ை கபண் இவங்கைா…? அதற்குள்

ஆகை மாறிட்டாங்க…! கவை மாதிரி இருக்கிைாங்க…” என்கவும்,
ப்ரஜன் அவளைத் திரும்பி முளைத்தான்.

வீரா, “முதலில் அவைது ளகளய விடு…” என்று ப்ரஜனின்

கரத்ளத பற்றி விடுவிக்கும் முன் அதற்குள் ஓடி வந்திருந்த ரியா
கவடுக்ககன்று சுபியின் கரம் பற்றி இழுத்து ப்ரஜனின்
கரத்திலிருந்து அவைது கரத்ளத விடுவித்தாள்.

ரியா மூச்சு வாங்க சுபியிடம், “ஷாக் அடித்ததா…! ப்ரஜன்

கிட்ட ககட்டுட்டியா…” என்றுக் ககட்கவும், சுபி புரியாது
விழித்தாசிரித்தாை ப்ரஜன் நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்.

அவனுக்கு அருகில் நின்றுக் ககாண்டு இருந்த வீராகவா

ரியாளவப் பார்த்துவிட்டு “ப்ரஜன்… இதற்கு தான் அப்கபாது

81
அப்படி கோன்ைாயா துகராகி…! என்ைகவா எைக்காக கோல்வது
கபால் ேமாளிப்பு கவை…!” என்று அவைது காகதாரம் பற்களை
நைநைகவை கடித்தான்.

சுபி… “ஷாக்கா…!!” என்கவும்…

ரியா, “ஒ…ஒ…ஒன்றுமில்ளல…” என்றுத் தந்தியடித்தப்படி

ப்ரஜளை கமல்ல நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். ப்ரஜன் அவளை ஒரு
கயாேளையுடன் பார்த்துவிட்டு “ஹாய் சுபி…! என்ைகவா ககட்க
கவண்டும் என்று நிளைத்தீர்கைாம் என்ை விேயம்…” என்றுக்
ககட்டான்.

ரியா “அவள் தான் மைந்துவிட்டாகை… விடுங்க…!” என்று

அதற்கு பதிலளித்தாள்.

சுபி தற்கபாழுது “ஓ…! அளதக் ககட்கிைாயா ரியா, கதங்க்யூ

ளம டியர் பிகரண்ட், நான் அளத மைப்கபைா ப்ரஜளைப்
பார்த்ததும் அதற்கு தான் ஓடி வந்கதன்…” என்ைாள்.

தளலயில் அடித்துக் ககாள்ை உயர்ந்த ளகளய அடக்கி

இைக்கி விட்டு நின்ை ரியாளவப் பார்த்ததும் ப்ரஜன் விேயத்ளத
யூகித்து விட்டான்.

82
 ஆதியிவன்
சுபி ப்ரஜளைப் பார்த்து, “யூ ஆர் அகமஸிங்…! நீங்க
ப்ரீன்ைா வாங்ககைன், ககாஞ்ேம் கபசி பைகி பார்க்கலாம்…”
என்றுக் ககட்டாள்.

வீரா வைக்கம் கபால் ேமயம் கதரியாமல் ப்ரஜனின் காகதாரம்

ோய்ந்து, “ப்ரஜன் உன் கவவ்கலன்த் ேரியாக கவளல
கேய்யவில்ளல கபால, அந்த கபண் ககட்க கவண்டியளத இந்த
கபண் ககட்கிைாள்…” என்ைான்.

ப்ரஜன் சுபிக்கு பதிலளிப்பதற்குள் ரியா முந்திக் ககாண்டு,

அவனிடம்… “ப்ரஜன், அவ ஜஸ்ட் ககட்கிைாள். பட் கம்கபல்
கேய்யல, ோய்ஸ் இஸ் யூவர்ஸ்…” என்று அவனுக்காக கபசுவது
கபால் கோல்லவும் மைதிற்குள் சிரித்துக் ககாண்டான்.

அவைது உள்ளுணர்வுகளைகய ேரியாக கணித்துவிடும்

ப்ரஜைால் அவைது கண்கள் கோல்லும் கேய்திளய அறியாது
இருக்க முடியுமா…! எைகவ கமதுவாக முறுவல் பூத்து, அவளை
கநராகப் பார்த்த ப்ரஜன், “ரியா, ோய்ஸ் இஸ் நவ் யூவர்ஸ், நான்
என்ை கேய்ய…?” என்று அவள் கமல் பார்ளவ எடுக்காது
ககட்டான்.

ரியா கபந்த கபந்த முழித்தவாறு நிற்கவும், சுபிகயா… “ஓ

ஓகஹா…! அதுதான் கமட்டரா…! ஹா ஹா அதைால் தான் கநற்று

83
ப்ரஜன் கேட்டாக மாட்டார்ன்னு வேைம் கபசிைாயா, இப்கபா
அடித்து பிடித்து ஓடி வந்து என் ளகளய இழுத்து விட்டதும்
அதற்கு தாகை…! ஹா ஹா ஓகக கமடம் யூ ககரி ஆன், நான்
கிைம்புகிகைன்… ப்ரஜன் காங்கிராஜ்கலஷன்…” என்றுவிட்டு சுபி
கேல்லத் கதாடங்கிைாள்.

“ஏ சுபி…! கவயிட் ஃபார் மீ, நீ நிளைக்கிை மாதிரிகயல்லாம்

இல்ளல…” என்று அவளை அளைக்க, அவகைா திரும்பிப்
பார்த்து சிரித்துவிட்டு கதாடர்ந்து நடந்தாள். தன் கதாழி இப்படி
அவைது இரகசியத்ளத அம்பலமாக்கிவிட்டதில் கவட்கமுற்ைவைாய்
தளலகுனிந்து நின்ைவள் கமல்ல நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ப்ரஜனின்
பார்ளவ அவளை அகலாது பார்த்துக் ககாண்டிருந்தது. ஆைால்
அவனுடன் ஒட்டிக் ககாண்டு நின்ை வீராளவப் பார்த்ததும் ககாபம்
வந்தது.

ரியா திரும்பி ப்ரஜளையும், வீராளவயும் மாறி மாறி

பார்த்துவிட்டு “இப்படி கூடகவ ஒட்டிட்டு இருக்கிை பிகரண்ட்
ளவத்துருக்கிைவங்களை கபண்களுக்கு பிடிக்காது. அகதன்ை
எப்கபா பாரு, அவர் காதில் முணுமுணுத்துட்கட இருக்கிை
என்ை…! என்ளைப் பற்றி அப்படி இப்படின்னு கபாட்டு
தருகிைாயா…?" என்று ப்ரஜளைப் பார்த்து முளைத்தவாறு
கபசியவள், வீராவிடம் சுள்கைன்று கபசிைாள்.

84
 ஆதியிவன்
ரியா தன்ளை கநரடியாக திட்டியளதக் ககட்ட வீரா,
“இதுவளரக்கும் அந்த எண்ணம் இல்ளல…! ஆைால் இப்கபா
கண்டிப்பாக ப்ரஜன் கிட்ட கோல்கவன்…” என்று ப்ரஜனிடம்
திரும்பி…

“ப்ரஜன், நீ கவறு மனித கபண்ளண கவண்டுமாைாலும்

கேலக்ட் கேய்துக்ககாள்…! ஆைால் கண்டிப்பாக இவள்
கவண்டாம். என்ை கபச்சு கபசுகிைாள்…” என்று உைறிக்
ககாட்டிைான்.

அதுவளர இருவர் கபசுவளத கவடிக்ளகப் பார்த்துக்

ககாண்டு இருந்த ப்ரஜன் வீரா உைறியதும்… “ஏ…” என்று
அதிர்ச்சியுடன் வீராவின் புைம் திரும்பியவன், வீராளவப் பார்த்து
முளைத்து, “இடியட்… நீ அடிக்கடி இப்ம்பர்ஃகபக்ட் கமட்
என்பளத நிரூபிக்கிைாய், இப்படிதான் உைறிக் ககாட்டுவாயா…!”
என்று கடிந்துவிட்டு, பின் தைது அதிர்ச்சிளய இருமி ரியாவிற்கு
கதரியாதவாறு ேமாளித்தவாறு அவள் புைம் திரும்பியவன்
உதடுகளை இழுத்து சிரிப்பது கபால் நின்ைான்.

ஆைால் வீரா கோல்வது புரியாது ரியா “வாட்… அப்கபா

நான் மனுஷிகய இல்ளல என்கிைாயா…! நான் என்ை மிருகமா…!

85
ோத்தைா…! இல்ளல ஏலியைா…!” என்ைபடி எகிறிக் ககாண்டு
வீராவிடம் ேண்ளடக்கு வந்தாள்.

உடகை ப்ரஜன் அவள் புைம் இரு ளககளையும் நீட்டி,

“ரியா… கூல்… கூல்…” என்று ோந்தப்படுத்த முயன்ைான்.

வீராகவா ப்ரஜனின் பின்ைால் மளைந்துக் ககாண்டு, “இந்த

மூன்ளையும் விட பயங்கரமாைாவள்…” என்ைான்.

ப்ரஜன் வீராவிடம் திரும்பி, “நீ வாளய ளவத்துக் ககாண்டு

கபோமல் இருக்க மாட்டாயா…!” என்ைான்.

வீராகவா, “அகதப்படி… நான் மனிதன், பதிலுக்கு பதில் வாய்

கபசி ஆக கவண்டுகம…!” என்ைான்.

அதற்கு ப்ரஜன்… “ஃபூல்… நாம் டூப்பிளிக்ககட், அவள்

ஓரிஜிைல்…! ஓரிஜிைகலாடு கமாதிைால் டூப்லிககட் கதாற்றுவிடும்.
அவகைாட கபசி கஜயிக்க முடியாது…” என்று கோல்லி
முடிக்ளகயிகலகய…

ரியா, “என்ை கோன்கை…? ளதரியம் இருந்தால், பின்ைாடி

ஒளியாமல் முன்கை வந்து கோல்லு…” என்ைாள்.

86
 ஆதியிவன்
அவள் புைம் திரும்பிய ப்ரஜன், “அவனுக்கு அந்தைவிற்கு
ளதரியம் பத்தாது விடு…” என்ைான்.

இன்னும் ப்ரஜனின் பின்ைாகலகய நின்றுக் ககாண்டு வீரா…

“அதுதான் முதலில் அந்த மாதிரி எண்ணம் இல்ளல, இந்த மாதிரி
ஒட்டிக் ககாண்டு இருக்கிை பிகரண்ட் ளவத்து இருக்கிைவங்களைப்
பிடிக்காது என்று எல்லாம் கோல்லிட்டிங்க தாகை…! ளப… நீங்க
கபாகலாம், உங்க பிகரண்ட் அந்த பக்கமாக கபாைாங்க…”
என்ைான்.

ரியா, “ஓ…! ேரி அப்கபா கோல்லியதும் ஒத்துக்கிட்கட தாகை

அப்கபா இப்கபா கோல்வளதயும் ஏற்றுக்ககா…! நான் ப்ரஜளை
விடமாட்கடன். உன்ளை கட் கேய்துட்டு அவளை ககரக்ட்
கேய்துவிடுகவன். உன்ைால என்ை கேய்ய முடியும்…” என்றுச்
ேவால் விட்டாள்.

வீரா வாளயப் பிைந்து நிற்க, ப்ரஜன் நமட்டு சிரிப்பு

சிரித்தபடி வீராவிடம் திரும்பியவன், கமதுவாக அவைது
ேட்ளடளய நீவி ேரி கேய்து விடும் கபால் பாவளையுடன்
முணுமுணுத்தான்.

“வீரா…! உைக்கு இது கதளவயா…! ஒரு உண்ளமளயச்

கோல்லவா…! அவள் என்கைாட ோகேத்ளதப் பார்த்தும்,

87
என்கைாட கவவ்கலன்த் அவளுக்குள் கேய்த மாயத்ளதக் கண்டும்
பயந்து கபாய், என்னிடம் இருந்து ஒதுங்க நிளைத்தாள், ஆைால்
நீ…! அவளை என்ளை விடமாட்கடன் என்று சூளுளரக்ககவ
ளவத்துவிட்டாகய…! நான் தான் கோன்கைகை நாைாக ஒன்றும்
கேய்ய மாட்கடன், ஆைால் காலம் என்ை ளவத்திருக்ககா அதன்
வழி கேல்கவன் என்று…! நீ தான் நண்பன்…!” என்று கண்சிமிட்டி
சிரித்தான்.

வீரா… “நான் இனிகமல் என் வாய்க்கு பிைாஸ்டர் கபாட்டுக்

ககாள்ைப் கபாகிகைன்…” என்ைான்.

ப்ரஜன்… “கண்டிப்பாக கபாகும் கபாது மைக்காம வாங்கிக்

ககாண்டு கபாகலாம்…” என்ைான்.

ரியா கோடக்கு இட்டு, “ஹகலா… அங்கு என்ை மறுபடியும்

என்ை இரகசியம்…!” என்று அவள் கோல்லிக் ககாண்கட
வந்தவளுக்கு கால் இடறி விட அப்படிகய முன்ைால் விழுந்தாள்.
விழுவளத உணர்ந்து “ஆ…” என்று கத்த கதாடங்கியவாறு
கண்களை இறுக்க மூடிைாள். ஆைால் இன்னும் அவள் தளரயில்
விைாமல் இருப்பளத உணர்ந்து கமதுவாக கண்களைத் திைந்துப்
பார்த்தாள். அவள் கநராக நின்றுக் ககாண்டு இருக்க, அவர்கள்

88
 ஆதியிவன்
இருவரும் மார்புக்கு குறுக்கக ளககளைக் கட்டியவாறு இவளைத்
தான் பார்த்துக் ககாண்டு நின்ைைர்.

நடந்தளத அவைால் நம்ப முடியவில்ளல… அவர்களிடகம

ககட்டாள்.

“நான் விழுந்கதகை…!”

நண்பர்கள் இருவரும் ககாரோக “இல்ளலகய நின்றுக்

ககாண்டு தாகை இருக்கிைாய்…” என்ைைர்.

ரியா… “இல்ளல… நான் விழுந்கதன், என் மூக்கு தளரயில்

உரசியளத நான் உணர்ந்கதன்…” என்றுவிட்டு சுற்றிலும் பார்த்தாள்.
யாராவது பார்த்திருப்பார்ககைா என்று ஆைால் அளைவரும்
நண்பர்கள் மற்றும் அவர்கைது கஜாடிகளுடன் கிளடத்த ஓய்வு
கநரத்ளத வீணடிக்காமல் அனுபவித்துக் ககாண்டு இருந்தைர்.
அடுத்தவளரப் பார்க்க கநரமில்ளல.

‘இது எப்படி ோத்தியம்…!!’ என்று கூந்தலுக்குள் ளகளய

விட்டவாறு குைம்பிக் ககாண்டு இருக்கும் கபாது திடுகமை
விைக்குகள் அளணக்கப்பட்டை. பிைகு கமல்லிய விைக்குகள்
கபாடப்பட்டது. “கவல்கம் டூ ஹவர் ளலட்ஸ் கவர்ல்டு…” என்ை
அறிவிப்பு வந்தது.

89
 பின் கூளரயின் நடுவில் கதாங்கவிடப்பட்டு இருந்த பூ
கபான்ை அளமப்பு ககாண்டது கமதுவாக சுைன்ைது. அது சுைல
சுைல தீப்கபாறிப் கபால் வண்ண வண்ண ஒளிக்கதிர்களை
கவடிக்ளகப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவர்கள் கமகல வீசியது.
மாயத்கதாற்ைம் கபான்று கேயற்ளகயாை மளைத்துளிகள் கபால்
வந்த ஒளிக்கதிர்களைக் கண்டு மக்கள் குதுகலம் அளடந்தைர்.
தற்கபாழுது கமற்கூளரயில் வித விதமாை வண்ண கலேர் ஒளிகள்,
கமல்லிய ஒலியுடன் மாறிக் ககாண்கட வந்தது.

மூவரும் கமகல அண்ணாந்து இந்த ஒளிகளின் வண்ண

ஜாலங்களைப் பார்த்து இரசித்துக் ககாண்டு இருந்தைர். சிவப்பு,
மஞ்ேள், நீலம், என்று மாறிக் ககாண்கட வந்து இைம் பச்ளே
வர்ணத்ளத இளைத்தது.

ப்ரஜன் குனிந்து தன் கரங்களைப் பார்த்தான். பச்ளே

வண்ணத்தில் அவைது உடல் மின்னியது. திரும்பி அருகில் இருந்த
வீராளவப் பார்த்தான். ப்ரஜன் பார்ப்பளத உணர்ந்த அவன் புைம்
திரும்பிய வீரா… “ப்ரஜன் நம்ம கலர்…” என்று ேந்கதாஷம் மின்ை
கோன்ைான். ப்ரஜனும் அகத ேந்கதாஷத்துடன் ‘ஆம்…’ என்று
தளலயளேத்தான்.

90
 ஆதியிவன்
வீராவின் உடல் திடீகரை சிலிர்த்தாற் கபான்று உணர்ந்தான்,
ளக, கால் முட்டிகளை சிறிது மடக்கிைாற் கபான்று ளவத்து உடல்
விளரத்து கலோக குனிந்தான். ேட்கடை வீராவின் நிளலளயக்
கணித்த ப்ரஜன், அவைது முதுகில் ஓங்கி ஒரு குத்து ளவத்தான்.
அதில் சுயநிளல அளடந்து வீரா கநராக நிமிர்ந்து நின்ைான். பின்
அவைது முதுகுதண்டு முழுவளதயும் ப்ரஜன் கலோகத் தடவிக்
ககாடுத்தான்.

வீரா ப்ரஜளை நன்றியுடன் பார்த்து, “ஐயம் ஓகக…” என்றுப்

புன்ைளகத்தான். பின் வைக்கம் கபால் அந்த பச்ளே வர்ணம்
காட்டிய வித்ளதகளை பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

வீரா சுயநிளலக்கு வந்தளதக் கண்ட பின் நநிம்மதியுற்

ப்ரஜன், ேட்கடன்று ஏகதா கதான்ை திரும்பி ரியாளவப் பார்த்தவன்
திளகத்தான்.

கமல் கூளரளயப் பார்த்தபடி முகத்ளத நிமிர்த்தி அண்ணாந்து

பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள். அவைது இதழ்கள் சிறிது திைந்து
இருந்தது. விழுந்த ஒளிச்சிதைல்களை எட்டிப் பிடித்து
விளையாடியவளின் விரித்த கூந்தல் முதுகில் ஊஞ்ேல் ஆடியது.
அந்த இைம்பச்ளே வர்ணம் அவளை மூழ்கடித்திருக்க அவனுக்கு
கதவளத கபால் கதரிந்தாள். அவனின் உணர்வுகள் கமலும்

91
துள்ைாட்டாம் கபாட்டது. அவனின் உணர்வு அவளை
அளைத்தகதா…! ஒளிச்சிதைல்களில் விளையாடிக் ககாண்டிருந்தவள்
ப்ரஜளைப் பார்த்தாள். அவனின் பார்ளவயில் இருந்த கவட்ளகக்
கண்டு உடலும் உள்ைமும் சிலிர்ந்தாள். ேட்கடை திரும்பி நின்றுக்
ககாண்டு தளலகுனிந்தவள், முகத்தில் விழுந்த முடிக்கற்ளைகளை
ஒதுக்கியவாறு தளலளய மட்டும் திருப்பி பார்த்தாள்.

அங்கு ப்ரஜளைக் காணாது திளகத்தாள். அவனின் உணர்வு

தான் அவகைாடு கதாடர்பில் இருக்கிைகத…! எைகவ எளிதில்
அவன் எங்கக இருக்கிைான் என்றுப் பார்த்து விட்டாள். ஆைால்
அவன் இருந்த தூரத்ளதக் கண்டு தான் திளகத்தாள்.

அவள் திரும்பிய கநாடிப்கபாழுதில் எப்படி அவ்வைவு

தூரத்திற்கு கபாக முடியும் என்று திளகத்தவளின் கால்கள் தாகை
அவளை கநாக்கி கேன்ைது. ரியா தன்ளை கநாக்கி வருவளதக்
கண்டதும், ப்ரஜன் அவளைப் பார்த்தவாறு பின்கைட்டுக்களை
எடுத்து ளவத்தவன் பின் திரும்பி நடக்க கதாடங்கிைான். அந்த
திடளல விட்டு கவளிகயறுவளதப் பார்த்ததும் கவகமாக
அவளைப் பின் கதாடர்ந்து வந்தவள், வாயிலில் அவளைக்
காணாது திளகத்தாள். வாயிலில் இருந்த படிக்கட்டுகளில் கவகமாக
இைங்கி விட்டு நிமிர்ந்தவள் அவளைக் காணாது தவிப்புடன்
கதடிைாள். ஆைால் அவன் அங்கு தான் இருக்கிைான். தன்ளைத்

92
 ஆதியிவன்
தான் பார்த்துக் ககாண்டிருக்கிைான் என்று கதரிந்தது.
விளரவிகலகய அவைது உணர்வளலகள் அவளை அளைத்துக்
ககாண்டதில் ‘ப்ரஜன்…’ என்று மைதிற்குள் அளைத்தபடி
கதடியவள், “ரியா…” என்ை அவைது குரல் வந்த திளேக்கு
கேன்ைாள். அங்கக இருந்த ஒரு கட்டிடத்தின் ஓரத்தில்
நின்றிருந்தவன், ரியா தன்ளைப் பார்த்து விட்டளதக் கண்டதும்,
அந்த சிறு ேந்தின் வழியாக கேன்ைான். ரியாவும் பின்
கதாடர்ந்தாள். அந்த ேந்து கேயற்க்ளகயாக உருவாக்கப்பட்ட
ஏரியில் கேன்று முடிந்தது.

இந்த மாத இறுதி நாட்களை இயற்ளககயாடு கழிக்க

விரும்புபவர்களுக்காக உருவாக்கப்பட்டது அந்த ஏரி…! அதன்
தடுப்பு சுவற்றில் ஊன்ை பட்பட்டிருந்த விைக்கு கம்பத்தின் கமல்
இரு ளககளையும் மார்புக்கு குறுக்கக கட்டியவாறு ோய்ந்துக்
ககாண்டு நின்று ப்ரஜன் அவளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

அவன் முன் வந்து மூச்சிளரக்க நின்ைவள், “ஏன் என்ளை

இப்படி ளபத்தியமாய் அளலய ளவக்கிை…? நான் என்ை
கேய்கதன்? ஏன் என்ளை இப்படி ஆட்டுவிக்கிை…? நீ என்ைகமா
என்ளை கேய்துட்ட…! ஆைால் அப்படி என்ை தான் கேய்தாய்…?
கோல்லு…! நீ என்ளை காதலிக்கிைாயா…? இந்த காதல் கராம்ப
எக்ஸ்ட்டீமா இருக்கு…! என்ைால் தாங்க முடியளல…” என்று

93
கூந்தலுக்குள் இருளககளையும் விட்டு, தளலளயப் பிடித்தவாறு
இங்கும் அங்கும் நடந்தவள். அவன் பதிலளிக்காது இருப்பளதக்
கண்டு, கவகமாக அவைது ேட்ளடளயப் பற்றி உலுக்கிைாள்.

“கோல்… ப்ரஜன், கபோமல் ஒன்றும் கேய்யாமல் என்ளைக்

ககால்லாகத…!!” என்று கதறிைாள்.

ப்ரஜன் “ரியா… பதில் கோல்கிகைன், அதற்கு முன் நீ எைக்கு

பதில் கோல்…! என்ைால் தூண்டப்பட்ட உன் உணர்வுகளையும்
மீறி, உைக்கு என்ளைப் பிடித்திருக்கிைதா…??” என்று நிதாைமாக
ககட்டான்.

94
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 5
‘என்ளை விரும்புகிைாயா…!’ என்றுக் ககட்ட ப்ரஜளை
நிமிர்ந்து திளகப்புடன் பார்த்தாள்.

‘தூண்டப்பட்ட உணர்வுகைா…! இல்ளலகய…! அவளுக்ககை

விதிக்கப்பட்டதாக தாகை அவள் உணர்கிைாள். அவளுக்கு கதரிய
கவண்டியது. எப்படி இப்படிகயாரு மாயம் கநாடியில் ஏற்பட்டது
என்பது தான்…!

ஆைால் அவைது முகத்ளதப் பார்த்தால் அவளைத் தவிர

கவை ஒன்றும் கவண்டாம் என்று…! ஏன் அவளின் ககள்விகளுக்கு
பதில் கூட கவண்டாம் என்று கதான்ைவும், அவனின் பார்ளவயின்
வீச்சு தாங்காது கண்களை மட்டும் மூடிக் ககாண்டவளின் உதடுகள்
கமதுவாக அளேந்தது.

“ப்ரஜன்…! நான் உங்களை முதன் முதலாக பார்த்தது

நிளைவிருக்கா…! அந்த உயர்ந்த கம்பத்தில் உயரமாய் நின்றுக்
ககாண்டு, அளைவரின் கவைத்ளதயும் தங்கள் கமல்
ளவத்திருந்தீர்கள். அப்பகவ அழுத்தமாக என் மைதிற்குள் பதிந்து
விட்டீர்கள்…! நீங்கள் அடித்த பல்டி கண்டு பயந்து நான் எழுந்து
கேன்று விட தான் நிளைத்கதன். ஆைாலும் உங்களைப்

95
பார்த்துவிட எண்ணி, மிக கநருக்கமாக கதரிய கலன்ளைச் ேரிச்
கேய்துப் பார்த்கதன். பார்த்த கநாடியில் உங்கைது கதாற்ைம்
கவர்ந்து தான் பார்த்கதன். அப்பைம் நீங்க என்ளைப் பார்த்த
பிைகு நடந்த என் கேன்ஜ்ளைக்கு நீங்க தான் பதில்
கோல்லணும்…! அகதப்படி இப்படி உங்கள் கமல் கபரளலயாய்
உணர்வுகள் கபாங்குது, நீங்க தான் என் ஃகபர் என்று எப்படி
தீர்மானிக்க முடிந்தது. இதற்கு பதில் கோல்லுங்க…! அதுதான்
எைக்கு கராம்ப குைம்புகிைது. ஆைால் என் ளமன்ட்ல இருந்து
ேட்கடன்று உங்களை விலக்க முடியல, கநற்று உங்களைப்
பார்த்ததில் இருந்து எைக்கு உங்கள் நிளைவு தான். இங்கு வந்த
கபாகத நீங்க என்ளைப் பார்த்துக் ககாண்டு இருப்பளதப்
பார்த்துவிட்கடன். ஆைால் உங்களைப் பார்க்க கூடாது என்று
என்ளை கன்ட்கரால் கேய்துக் ககாண்டு தான் கபாயிட்டு
இருந்கதன், ஆைால் சுபி உங்களுடன் கபசுவளதப் பார்த்தும்
கபாறுக்கமாட்டாமல் வந்துட்கடன், அகத மாதிரி உங்க பிகரண்ட்
உங்க கமகல கராம்ப உரிளம எடுத்து கபசியதும் பிடிக்களல,
இப்கபா எகதா நீங்க விலகப் கபாகிை மாதிரி இருக்கு, இளதயும்
தாங்கிக் ககாள்ை முடியளல… உங்கைால் என்னுள் ஆட்டிவிக்கும்
உணர்வுகளையும் மீறி, என்னுளடய உணர்வுகளிடம் தான் நான்
கதாற்றுவிடுகிகைன். ஆமாம்…! எைக்காககவ உங்களை
விரும்புகிகைன்…” என்று கபசிவிட்டு கண்ளணத் திைந்தவள்,

96
 ஆதியிவன்
கண்கள் நிளைய ேந்கதாஷத்துடன் அவளைப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்த ப்ரஜனின் முகத்ளதக் கண்டாள்.

கண்கள் சிறிது கலங்க, ஏகதா கோல்ல துடிக்க, அது

முடியாமல் அடக்க கபரும்பாடு பட்டவன், நடுங்கும் தன்
விரல்கைால் காற்றிைால் அவைது முகத்தில் விழுந்த
முடிக்கற்ளைளய ஒதுக்கிவிட்டான். அதுகவா அடங்க மறுத்து
அவைது முகத்திற்கு திளரயாககவ வந்து விழுந்தது. அளத
ஒதுக்கிவிடும் கவளலளயயும் அவைது முகத்ளத வருடியவாறு
விருப்பத்துடன் கேய்தான்.

அவைது விரல்களின் வருடலில் அவைது காதளல

உணர்ந்தவளின் இளமகள் தாைாய் மீண்டும் மூடியது. அவைது
முகத்ளத இழுத்து தன் கநஞ்சில் ோய்த்துக் ககாண்டான். அவளும்
விருப்பத்துடன் வாகுவாக ோய்ந்துக் ககாண்டாள்.

ப்ரஜன் மகிழ்ச்சியின் எல்ளலயில் இருந்தான். இயற்ளகயாய்

வந்த அவைது துளணக் காணும் உணர்வு கபால் அவளுக்கு
இல்லாமல் தன்னுளடய தூண்டுதலால் வந்துவிட்டகதா…! என்று
தவிப்புடன் நிளைத்தவனுக்கு அவள் அவ்வாறு இ்ல்ளல என்ைதும்
மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்தான்.

97
 அவள் அவ்வாறு கோல்லாமல் அவன் அவளைகய
பார்த்ததாலும், உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டதாலும் தான்
பிடித்திருக்கிைது என்று கோல்லி விடுவாகைா…! என்று பயந்தான்.
என்ைதான் வீராவின் கபச்ளே மறுத்து, வாதம் கேய்தாலும், அவன்
கூறுவதும் நியாயமாை விேயம் என்று ப்ரஜனுக்கு கதரிந்திருந்தது.
எைகவ ரியா ஒருகவளை அவைது ஈர்ப்பால் பிடித்திருக்கிைது
என்றுச் கோல்லியிருந்தால், அவளிடம் மன்னிப்பு ககட்டு விட்டு
பிரிந்து விட தீர்மானித்திருந்தான். ஆைால் இருவருக்கும் இளடகய
இருக்கும் அளலவரிளே இயற்ளகயாைகத என்று கதரிந்த பின்
எல்ளலயில்லா மகிழ்ச்சி ககாண்டவன், அவன் ஏலியனின்
பிைப்பிலிருந்து வந்தவன் என்ை விேயத்ளதயும் கூட
ஒதுக்கிவிட்டான் அந்த விேயம் இவர்களின் காதலில் கபரிய
விேயம் இல்ளல என்றும் இருவருக்கும் இளடகய கதளவயற்ைது
என்று முடிவு கேய்துவிட்டான். அவைது பிைப்பின் கபரும்
இரகசியத்ளத மளைத்துவிட்டான்.

அவர்கள் முழு மனிதபிைப்புகள் அல்ல உண்ளம கதரிந்தால்

கவறுத்து விடுவார்கள் என்று வீரா கோல்லியது அவனுக்கு
பயத்ளத ஏற்படுத்தியது. அவனுகம அவ்வாறு நிளைத்து
பயந்தான். காதல் ககாண்ட பித்தமைம் பிரிவு ஏற்பட்டு விடுகமா

98
 ஆதியிவன்
என்று கபரிய விேயத்ளத ரியாவிடம் இருந்து மளைக்க முடிவு
கேய்தது.

கண்கள் மூடி அவைது மார்பில் ோய்ந்திருந்தவள், தன்

முகவாளய அவைது கநஞ்சில் ளவத்தபடி நிமிர்ந்து… “ப்ரஜன்,
நான் ககட்ட ககள்விக்கு நீங்க இன்னும் பதில் கோல்லவில்ளல…”
என்றுக் ககட்டாள்.

“அதுதான் நீகய கோல்லிவிட்டாகய…! என் காதல்

எக்ஸ்ட்ரீமாைது, இதுதான் உண்ளம…” என்றுப் பட்டும்படாமல்
உண்ளமளயச் கோன்ைான்.

“ஆைால்…” என்று கமலும் தன் ேந்கதகங்களைக் ககட்க

வாளயத் திைத்தவளின் உதடுகளில் தன் விரளல ளவத்தவன்,
அடக்கமாட்டாமல் கமதுவாக அவ்விதழ்களை வருடிவிடவும், ரியா
ககட்க வந்தளத மைந்து அவனின் வருடலிைால் வைண்ட
கதாண்ளட ஈரப்படுத்த விழுங்கிய எச்சிலுடன் கேர்த்து அவைது
ேந்கதங்களையும் விழுங்கிைாள்.

பின் கவட்கியவைாய், அவைது மார்பிகலகய முகம்

புளதத்தாள். பின் கமல்ல “ப்ரஜன், நீங்களும் என்ளை லவ்
கேய்யறீங்க தாகை…” என்றுக் ககட்டாள்.

99
 அளதக் ககட்டு சிரித்த ப்ரஜன்… “இதில் ேந்கதகமா…!”
என்ைான்.

“பின்கை ஏன் நீங்க ஒன்றுகம கேய்ய மாட்கடன்கிறீங்க…!

லவ்கவா கமிட்கமன்ட்கடா ஒரு ஆணும் கபண்ணும் இருந்தால்
என்ைன்ைகமா கேய்வாங்க, நீங்க ஒன்றுகம கேய்யமாட்கடன்
என்கிறீங்க…” என்று ஆவலும் கவட்கமுமாய் ககட்டாள்.
அவளைத் தைது பாதியாக ஏற்றுக் ககாண்டவனுக்கு அவள் என்ை
ககட்கிைாள் என்பது புரியவும்…

ேட்கடை அவைது முகம் பற்றி நிமிர்த்தியவன்,

“உணர்வுகைால் கோன்ை என் காதளலகய நீ தாங்கமாட்கடன்
என்கிைாய்…! என் காதலின் கேயல்களை எப்படி தாங்குவாய்…?”
என்று புருவம் உயர்த்தி ககட்டான்.

அளதக் ககட்டு தளல முதல் கால் வளர சில்கலன்ை

மின்ோரம் தாக்கியளதப் கபால் அதிர்ந்தாள்.

மறுபடியும் அவைது முகத்ளத இழுத்து தன் மார்கபாடு

அழுத்தியவனுக்கு அவளைக் ககாண்டாட கவண்டும் என்று
உள்ைம் துடித்தது. ஆைால் தன் காதலின் வலிளமளயத்
தாங்குவாகைா என்று பயந்தான். தைது வன்ளமயில் பயம்

100
 ஆதியிவன்
ககாள்வாகைா என்றும் பயந்தான். அதைால் தான் கபரும்பாடு
பட்டு இயல்பாை அவைது ேந்கதாஷத்ளதயும் கூட அடக்கிைான்.

சில நிமிடங்கள் கமௌைமாய் இருந்தான். இருவரும் அந்த

நிளலளய ஆைந்தமாய் அனுபவித்தார்கள்.

சிறிது கநரத்திற்கு பின் ப்ரஜன், “ரியா… நான் கபோமல் தான்

இருந்கதன், நீ தான் ஆவளலக் கிைப்பிவிட்டாய், இப்கபாழுது நீ
தான் அளத தீர்க்ககவண்டும்…” என்றுவிட்டு அவைது முகவடிளவ
அைந்தவாறு… “ரியா…! கிஸ் மீ…” என்று தாபத்துடன்
கோன்ைான்.

அந்த குரலில் சிலிர்த்தவைாய் அவள் நிமிர்ந்துப் பார்க்கவும்

அகத தாபத்துடன் “உன் காதளல நீ காட்டு…” என்ைான். அவைது
குரலில் இருந்த ஏக்ககமா அல்லது அவைது கண்களில் இருந்த
மயக்ககமா ரியாளவச் சுண்டி இழுக்கவும், ரியா அவைது
கவண்டுதளல நிளைகவற்ை முளைந்தாள்.

இருவரும் ஒகர உணர்வளலயில் இருந்ததால் அவைது முகம்

கநாக்கி, தன் குதிகாலால் எம்பி நின்ைவள், அவைது கழுத்ளத
வளைக்க முற்படவும், ப்ரஜன் அவைது இடுப்ளபப் பற்றி தூக்கி
அந்த ஏரியின் இடுப்பு வளர அைவுடன் இருந்த தடுப்பின் மீது
நிற்க ளவத்தான்.

101
 தற்கபாழுது அவைது கதாளிற்கும் சிறிது குளைவாை
உயரத்தில் ப்ரஜன் இருந்தான். எப்கபாழுதும் நிமிர்ந்து பார்க்கும்
அவைது முகம் தன் கண்களுக்கு கீழ் கநருக்கமாக கண்டதில்
ஆவலுடன் அவைது முகத்ளதத் தன் இருளககைால் பற்றிைாள்.
அவனும் ஆவலுடன் அவளைப் பார்த்தான்.

குனிந்து அவைது கநற்றியில் தைது முதல் முத்தத்ளதப்

பதித்தவள், பின் அவைது இரு கன்ைங்களிலும் மாற்றி மாற்றி
முத்தமிட்டாள். ரியாளவத் தன்கைாடு அழுத்த கட்டிக் ககாள்ளும்
ஆவளலக் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டான், அது அவளுக்கு வலிளய
ஏற்படுத்தி விடுகமா என்று பயத்து, தன் இருளககளையும் கபன்ட்
பாக்ககட்டில் விட்டு நின்றுக் ககாண்டான்.

கமல்ல அவைது உதடுகளுடன் தன் இதழ்களைப்

கபாருத்திைாள்.

கமலிதாய் கதான்றிய பூகம்பம் பின் பயங்கரமாய் மாறி

அவைது மைளதயும், நாடி நரம்ளபயும் புரட்டிப் கபாடுவளத
உணர்ந்த ப்ரஜன் அதற்கு கமல் கபாருக்கமாட்டாமல் தன் ஒரு
ளகளய உயர்த்தி அவைது பின்ைந்தளலயில் ளவத்து, இன்னும்
அழுத்தம் கூட்டி தன்னுள் நிகழ்ந்த நிகழ்ளவ அவளுக்குள்
கபயர்த்கதடுத்தான். அவைது கேயளல தைது கேயலாக்க

102
 ஆதியிவன்
கதாடங்கிய கவளையில் அவைது ஆரம்ப தாக்குதளலத்
தாங்காது, உடல் துவண்டு அந்த தடுப்பில் நிற்க முடியாமல்
கால்கள் துவண்டு ேரிந்தாள், அவளைச் ேட்கடை தன்
இருளககளிலும் ஏந்தியவன், அவைது கவகத்திற்கு தன் கவகத்ளத
குளைத்து முத்தச்ேண்ளட இட்டான்.

அவைது கவகத்திற்கு ஈடு ககாடுத்து தன்ளை அடக்கி

ககாண்டவனின் கரங்கள் இறுக்கமாய் அவளைப் பற்ைவும்,
வலியில் அவள் இன்பமாய் முணுமுணுக்கவும், அவேரமாய்
அவைது இதழ்களுக்கு விடுதளல அளித்தான்.

“ரியா… ைாரி…” என்றுச் சிறு குன்ைலுடன் கோன்ைான்.

ஆைால் ரியாகவா உதட்ளட மடித்து சிரித்துவிட்டு அவைது

கதாளிகலகய தைது முகத்ளத மளைத்துக் ககாண்டு
கபரும்மூச்சுகள் எடுத்து இத்தளை கநர மூச்ேளடப்ளபச் ேரி
கேய்துக் ககாண்டு இருந்தாள். அவனும் அவளை தன்கைாடு
இறுக்கிக் ககாண்டான்.

அப்கபாழுது அந்த திடலில் இருந்து இளே ஒலிப்பளதக்

ககட்டதும் ரியாவிற்கு அவைது துள்ைல் கபாடும் இதயத்திற்கு
கமலும் உற்ோகமூட்டுவதாய் இருந்தது. எைகவ “வாவ்… ப்ரஜன்,

103
வா கபாகலாம்…” என்று இைங்க முற்படவும், அவன் அவளை
இைக்கி விடாமல் தூக்கியபடிகய கேன்ைான்.

அங்கு ஆட்டமும் பாட்டமுமாக மக்கள் குதுகலமாய்

இருந்தைர். இளேக்கு ஏற்ைவாறு ஒளி வர்ணங்களும் ஆடிக்
ககாண்டு இருந்தது. அளதக் கண்டு ரியா குதுகலமாய் ஆைந்த
கூச்ேலிடவும், ப்ரஜனும் அகத உற்ோகத்துடன் கத்தியவாறு
அவளை ளககளில் ஏந்தியவாகை உள்கை நுளைந்தான்.

அளைவரும் உற்ோகத்துடன் ஆடிக் ககாண்டிருப்பளதக்

கண்டதும், ரியா ப்ரஜனின் ளககளிலிருந்து துள்ளி குதித்து கீகை
இைங்கிைாள்.

“ப்ரஜன்… கமான்…” என்று உடளல கவட்டியும், வளைத்தும்

ஆட ஆரம்பித்தாள். இளேக்ககற்ைவாறு ஆடியவளை விழி
விரித்து ஆர்வத்துடன் பார்த்தான். எப்படி இவர்கள்
நடைமாடுகிைார்கள்…! என்று சுற்றிலும் அதிேயமாக பார்த்தான்.
அப்கபாழுது வீராவின் நிளைவு வரவும் வீராவிற்கு ஆடத்
கதரியாகத என்ை கேய்கிைான் என்றுப் பார்த்தான். அந்த
கூட்டத்தில் வீரா எங்கக இருக்கிைான் என்று ப்ரஜன் எளிதில்
கண்டிப்பிடித்து விட்டான்.

104
 ஆதியிவன்
வீரா ஆடுகிகைன் என்றுப் கபர்வழியில் ளகளயயும்
காளலயும் ஆட்டிக் ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்தும் சிரிப்பு தான்
வந்தது.

ப்ரஜன் தன்ளைப் பார்த்ததும், அளத உணர்ந்து திரும்பிய

வீரா, ப்ரஜனிடம் வர கவகமாக வர நிளைத்தவன், ப்ரஜன்
எச்ேரிக்ளகப் பார்ளவப் பார்க்கவும், முடிந்தைவு மனிதனின்
கவகத்தில் வந்தான்.

ப்ரஜனுக்கு அருகில் வந்தவன், “ப்ரஜன், இவள் உன்ளை

எங்கக கூட்டிக் ககாண்டு கபாைாள்…” என்ைவாறு இருவருக்கும்
நடுவில் வந்து நின்ைான்.

அவனின் ககள்விக்கு பதிலளிக்காது ப்ரஜனின் கவைம்

ரியாவின் கமல் இருப்பளதப் பார்த்து, “ப்ரஜன்…” என்று
உலுக்கிைான்.

அகத கநரத்தில் ரியா, “ப்ரஜன், அவன் கூட என் கபச்சு

கமான் டான்ஸ், கலட்ஸ் கேலப்பகரட் ஹவர் லவ்…” என்று
வீராளவ இழுத்து இந்த பக்கம் விட்டு, ப்ரஜனுக்கு அருகில்
கேன்று அவைது இருகதாள்களிலும் ளகளயப் கபாட்டு இடுப்ளப
கவட்டி கநளிந்து ஆடிைாள்.

105
 ப்ரஜகைா அவைது அருகாளமயில் சுயநிளல இைந்தவைாய்
அவளைகய பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தாகை தவிர
ஆடவில்ளல…! ேற்று முன் நடந்த முத்தநிகழ்வின் தாக்கத்திலிருந்த
அகலாதவைாய் இருந்தான்.

வீரா, “லவ்வா…! அதுக்குள்ை ப்ரஜளைக் ககரக்ட்

கேய்திட்டியா…” என்ைவன், ப்ரஜளைப் பார்த்து “கேம ஸ்பீட்
ேரியா தான் பிடிச்சிருக்க…! ஆைால்…” என்று ப்ரஜளைப் பார்த்து
உண்ளமளயச் கோல்லிவிட்டியா என்றுக் ககட்கப் கபாைான்.

வீரா ப்ரஜனிடம், “ப்ரஜன்…” என்றுச் ேந்கதகமாய் இழுக்கவும்,

வீரா என்ை ககட்க நிளைக்கிைான் என்று யூகித்து அவனின் புைம்
திரும்பியவன், கண்ணடித்து விட்டு தன்ைவளின் இளடளயப் பற்றி
தன்புைம் இழுத்தான்.

ரியாகவா, “என்ை ப்ரகஜா, ஆட மாட்கடன் என்கிறீங்க, இந்த

ககாமாளி கூட அப்பைம் கபசுங்க, இட்ஸ் ஹவர் ளடம் நம்ம
ேந்கதாஷத்ளத கவளிப்படுத்துகிை ளடம் கமான்…” என்று
உற்ோகமாய் அவைது இருளககளையும் பற்றிக் ககாண்டு, தன்
கால்கைால் ரிதம் கபால தளரயில் தட்டி ஆடி அகத மாதிரி
அவளையும் ஆடச் கோன்ைாள்.

106
 ஆதியிவன்
ஆைால் ப்ரஜகைா திருதிருகவை விழித்தவாறு, தன்ளைப்
பற்றிய அவைது கரங்களைத் தன்புைம் இழுத்து, “ஐ கான்ட்
டான்ஸ்…! கராம்ப கஷ்டம், நீ ஆடு நான் இரசிக்கிகைன்…”
என்ைான்.

ரியாகவா… “அகதப்படி ஆட முடியாமல் கபாகும்,

அகதல்லாம் ஆடலாம்… ஆடு…!” என்றுவிட்டு அவர்கள்
இருவளரயும் முளைத்துப் பார்த்து நின்றுக் ககாண்டு இருந்த
வீராவிடம், “நீ ககாஞ்ேம் தள்ளிப்கபாய் நில்லு, அப்கபா தான்
ப்ரஜன் ஆடுவான். எப்கபா பாரு பாடிகார்ட் மாதிரி ஒட்டி நின்றுக்
ககாண்கட இரு…” என்று எரிந்து விழுந்தாள்.

உடகை வீரா ப்ரஜனிடம், “ப்ரஜன் இது கராம்ப ஓவர்…!

தனியாக கூட்டிட்டு கபாய் என்ை கேய்தாள்…?” என்ைான்.

“இன்னும் கபாகளலயா நீ…! வா ப்ரகஜா நாம் அங்கக

கபாகலாம். நான் உைக்கு டான்ஸ் ஆட கற்றுத் தருகிகைன்…”
என்ைவள், ப்ரஜனின் ஒரு கரத்ளதப் பற்றி இழுத்துக் ககாண்டு
இன்னும் உள்கை கேன்ைாள். அவள் இழுத்த இழுப்பிற்கு
வீராளவப் பார்த்து சிரித்துவிட்டு கேன்ைான்.

107
 நடுவில் கபாய் நின்ைதும், “கமான் ட்ளர திஸ்…” என்று
இருகால்களையும் மாறி மாறி தட்டி கதாளை கவட்டி ஆட்டிக்
காட்டிைாள்.

ப்ரஜனும் கோல்லியபடி கேய்தான்…!

“என்ை ப்ரகஜா ஒரு க்கரகை இல்ளல…!” என்றுச்

சிணுங்கிைாள். அவளின் காதருகக குனிந்த ப்ரஜன், “டான்ஸிற்கு
எதாவது ரூல்ஸ் அன்ட் கரகுகலஷன் இருக்கா…? இப்படி தான்
ஆட கவண்டும் என்று…” என்றுக் ககட்கவும் சிரித்த ரியா…

“கநா… ப்ரஜன், டான்ஸ் நம்மகைாட ேந்கதாஷம்,

மற்ைவர்களைச் ேந்கதாஷப்படுத்துவது அவ்வைவு தான்,
ேந்கதாஷத்தில் மைம் துள்ளி குதித்தது என்பார்ககை அளதகய
பிஷிகல்லா கவளிப்படுத்துகிகைாம், தட்ஸ் ஆல்…” என்ைாள்.

அளதக் ககட்டு முறுவல் பூத்த ப்ரஜன், “அவ்வைவு தாகை…!

இப்கபா பாரு…” என்ைவன் ேட்கடன்று அவன் நின்ை இடத்தில்
பல்டி அடித்தான்.

“ஆ…” என்று வாளயப் பிைந்துக் ககாண்டு இருளககளையும்

வாயில் ளவத்தாள்.

108
 ஆதியிவன்
அவர்களுக்கு அருகில் நின்று ஆடிக் ககாண்டு
இருந்தவர்களும் ஆச்ேரியத்தில் வாளயப் பிைந்தைர்.

பல்டி அடித்து நின்ைவன், ேட்கடை தளலகீைாக நின்று

சுைன்ைான். பின் எழுந்தவன் ரியாவின் இடுப்ளபப் பற்றி
தளலகீைாக சுைற்றி கநராக நிற்க ளவத்தபின், ேட்கடை தன்
கால்களை அகற்றி ளவத்து குனிந்து அவைது வயிற்றில் தன்
கதாைால் முட்டி அப்படிகய தூக்கி நிமிர்ந்தான். இளத
எதிர்பாராதவள் அவைது முதுகில் தளலகீைாக ேரியவும், தளரயில்
தளலகீைாக முட்டி விைப் கபாகிகைன் என்று அவள்
எண்ணியிருந்த கவளையில், தற்கபாது ேட்கடை குனிந்த ப்ரஜன்,
தன் கால்களுக்குளடகய ளகளய விட்டு தன் முதுகில் ேரிந்தவளின்
ளகளயப் பற்றி இழுத்து நிமிர்ந்து தைக்கு முன்ைால் நிற்க
ளவத்தான். கநாடிப் கபாழுதில் இளதச் கேய்தவளைச் சுற்றி
நின்றுப் பார்த்த கூட்டம் வியப்பால் கத்தி கூச்ேலிட்டு ளககளைத்
தட்டியவாறு ஆர்ப்பரித்தைர். ரியாகவா தளலகீைாக ேரிந்தவள்
எப்படி அவனுக்கு முன்ைால் கநராக நின்கைன் என்று புரியாது
விழித்தாள்.

‘வாவ்…’ ‘சூப்பர்ப்ப்ப்…’ ‘ஸ்டன்னிங்…’ என்று சுற்றி

நின்றிருந்தவர்கள் கத்தியவாறு ப்ரஜளைச் சூழ்ந்துக் ககாள்ை
தற்கபாழுது ப்ரஜன் ‘மார்ச் வாக்…’ கேய்வது கபால் நின்ை

109
இடத்திகலகய கால்களை மாற்றி மாற்றி அழுத்தி ளவத்து, ஒரு
ளகளய தூக்கி மடக்கி நீட்டி பின் மீண்டும் மடக்கி நீட்டியவாறு
தளலளய ஆட்டவும், மற்ைவர்களும் அகத கபால் கேய்து
ஆடிைார்கள்.

தூரத்தில் நின்றுப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்த வீரா

மைதிற்குள், ‘என்ைதிது இவன் திைமும் வீட்டில் கேய்யும்
விளையாட்ளட இங்கக கேய்துக் காட்டிைான். அளதப் கபாய்…
‘வாவ்…’ ‘சூப்பர்…’ என்றுப் பாராட்டராங்க… அப்கபா இதுதான்
டான்ைா…! நானும் என்ைகைன்ைகவா நிளைத்கதகை…! இளத
நானும் தான் கேய்கவன்…’ என்று ளகளயயும் காளலயும் நீட்டி
ஆட்டியபடி வந்தான். தற்கபாழுது ப்ரஜன் தன் இருளககளையும்
பக்கவாட்டில் நீட்டிக் ககாண்டு… “ஏ…ஏ…ஏ…” என்றுக்
கத்தியவாறு குதிக்கவும் மற்ைவர்களும் குதித்தைர்.

தன் முன்ைால் நின்று மைம் ககாள்ைா ேந்கதாஷத்துடன்

அவளைப் பார்த்தவாறு குதித்துக் ககாண்டு இருந்தவளின்
இடுப்ளபப் பற்றி திரும்பிய ப்ரஜன் அவளை அப்படிகய தள்ளிக்
ககாண்டு கபாகவும், அளதப் பின்பற்றி ப்ரஜனின் இடுப்ளப
ஒருவர் பிடித்துக் ககாண்டு அவர்களுக்கு பின்ைாடி கபாக,
அவளரப் பிடித்துக் ககாண்டு இன்கைாருவர் கேல்ல, இப்படி
ஒவ்கவாருவராக கேர்ந்து அந்த வரிளே நீண்டுக் ககாண்கட

110
 ஆதியிவன்
கேன்ைது. இதில் சுபியும் அவைது பாய்பிகரண்ட் கூட இளணந்துக்
ககாண்டார்கள். அவர்கள் வரிளேயாக வளைந்து வளைந்து
கவகமாக உற்ோகமாக கத்திக் ககாண்கட ஓடிைார்கள். வீராவிடம்
அந்த வரிளே வரவும், முன்ைால் ஒரு கபண் இருக்கவும்…
“வாவ்…! ககர்ள்…” என்று அந்த கபண்ணின் இடுப்ளபப் பற்றிக்
ககாண்டு அவர்களுடன் இளணந்துக் ககாண்டான். அவனின்
இடுப்ளப இன்கைாரு கபண் பற்றிக் ககாள்ைவும், “வாவ்…!
பின்ைாடியும் ககர்ள்…” என்று உற்ோகமாகக் கத்திக் ககாண்டு
ஓடிைான்.

அந்த கபரிய திடலில் இருந்த அளைவரும் நீண்ட

வரிளேயாக வளைந்து வளைந்து ஓடிக் ககாண்டிருக்க, அவர்கள்
மீது வண்ண வண்ண கலேர் ளலட்கள் பாய்ச்ேப்பட்டது.
ஒளிசிதைல்களும் தூவப்பட்டது.

முன்ைால் உற்ோகமாக ரியா ஓடிக்ககாண்டு இருக்க, அவளின்

கவகத்திற்கு ஈடுக் ககாடுத்து பின்ைால் ப்ரஜன் வந்தான்.

ஓடிக்ககாண்டு இருந்த ப்ரஜன் ஒரிடத்ளதத் தாண்டி ஓடும்

கபாது, ேட்கடை ஏகதா கதான்ை திரும்பிப் பார்த்தான். அவன்
எதிர்பார்த்தது இல்ளல. ஓடியவாகை ேற்று எம்பி வீரா எங்கக
என்றுப் பார்த்தான். அவன் மறுககாடியில் இருந்தான். பின் கநராக

111
ரியாளவப் பார்த்தவாறு ஓடியவனுக்கு மீண்டும் அகத உணர்வு
கதான்ை அவர்களிடம் இருந்து கவளிகய வந்தான். ப்ரஜனுக்கு
பின்ைால் இருந்தவர் ரியாவின் பின் வந்துவிட அவர்கள்
கதாடர்ந்து ஓடி மகிழ்ந்தார்கள்.

ப்ரஜன் மீண்டும் நின்ை இடத்திலிருந்கத சுற்றிலும் பார்த்தான்.

அவனின் நுண்ணுர்வு இதுவளர கபாய்த்ததில்ளல. எைகவ
சுற்றிலும் பார்ளவ நிதாைமாக ஓட்டிைான். ரவி வந்திருப்பகரா
என்று ஐயம் ககாண்டான். ஆைால் வந்தவர் ஏன் தங்களைக்
காணாமல் இருக்கிைார். தங்களுடன் விளையாட்டில் கலந்துக்
ககாள்ைவில்ளல என்ைாலும் தான் கதடியளதத் கதரிந்து முன்ைால்
வருவாகர…! என்று நன்ைாக தன் புலன்களை ஊக்குவித்துப்
பார்க்கவும் கிளடத்த விளட அவளைத் திடுக்கிட கேய்தது.
‘இல்ளல…! இது ரவி… இல்ளல…!’ என்று அவன் மீண்டும் நன்ைாக
ஆராய்ந்தான்.

ஆம்…! அவைது நுண்ணுர்வு முழுமனிதன் அல்லாத ஒரு

ஜீவன் இங்கக இருப்பளத உணர்த்தியது அது ரவியும் இல்ளல,
வீராவும் இல்ளலகயனில்…! யார்…! என்று ஆராய்ந்த கபாது…!

ேற்று தூரத்தில் வாயிற்கருகக ஒரு உருவம் கதரிந்தது. கறுப்பு

நிைக் ககார்ட் அணிந்த உருவமும் அவளைத் தான் பார்த்துக்

112
 ஆதியிவன்
ககாண்டு இருந்தது. அளத கநாக்கி கேல்ல முற்பட்டப் கபாது,
“ப்ரகஜா…” என்று ரியா ஓடி வந்து அவளைக் கட்டியளணத்துக்
ககாண்டாள். இன்ச் கூட நகர முடியாமல் அவளைத் தாைாய் ஒரு
கரம் தழுவிக் ககாண்டாலும் அவனின் பார்ளவ அந்த உருவத்ளத
நன்ைாகப் பார்த்தது.

பச்ளே நிைம் ககாண்ட அந்த முகத்தில் கண்கள், மூக்கு, வாய்

கபான்ை உறுப்புகள் இல்லாமல் இருந்தது. அவன் பார்த்துக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாகத பின்ைால் குதித்து அந்த திடலில்
இருந்து கவளிகயறியது.

113
 அத்தியாயம் 6
அந்த விகைாத மனிதளை பின் கதாடர முடியாமல் ரியாவின்
அளணப்பில் இருந்த ப்ரஜன் இரு மாறுப்பட்ட நிளலயில்
தவித்தான். கவளிகய திைந்த பரப்பில் எங்கக கேன்றிருப்பான்
என்று நுண்ணுணர்வு மூலம் இங்கக இருந்கத ஆராய முயன்ைான்.
ஆைால் முடியவில்ளல…! அவைது மைதில் ஏகப்பட்ட
ககள்விகள், ேந்கதகங்கள் விளைந்தது. ரவியுடன் கபே கவண்டும்
என்று நிளைத்தான்.

‘ப்ரகஜா’ என்று கட்டியளணத்திருந்த ரியா, ப்ரஜனிடம் இருந்து

பிரதிபலிப்பு இல்லாததால் கமல்ல நிமிர்த்துப் பார்த்தாள். அவனின்
முகத்தில் இருந்த கயாேளைக் கண்டு “ப்ரகஜா…” என்று அளைத்த
அகத கவளையில் ப்ரஜனும் “ரியா…” என்று அளைத்து,

“ரியா, நான் வீட்டிற்கு கபாக கவண்டும், ரவியிடம் சில

முக்கியமாை விேயம் கபே கவண்டும். நான் கபாகிகைன்…”
என்ைான்.

அளதக் ககட்டு ரியா, “ேரி ப்ரஜன், ஆைால் ஏன் டல்லா

கதரிகிறீங்க… என்ை கமட்டர்…?” எை ேற்று முன் வளர

114
 ஆதியிவன்
உற்ோகமாக ஆடியவனின் திடீர் மாற்ைம் கண்டு விபரம் அறியும்
கநாக்குடன் ககட்டாள்.

ப்ரஜன். “கண்டிப்பாக கோல்கிகைன் ரியா, ஆைால் இப்கபாது

இல்ளல…! நான் அவேரமாகப் கபாகணும்…” என்று அவளைத்
தன்னிடம் இருந்து பிரித்தான்.

சுற்றிலும் பார்ளவளய ஓட்டி வீராளவத் கதடி எளிதில்

கண்டுபிடித்தான். அவனும் ப்ரஜளைப் பார்த்துவிட கபண்களுடன்
ஆடியப்படி உற்ோகமாக ளகளய ஆட்டி காட்டிைான், ஆைால்
ப்ரஜனின் முகத்தில் இருந்த இறுக்கத்ளதக் கண்டு மனிதனின்
கவகத்தில் விளரந்து வந்தான். அவன் வந்ததும், ரியாவிடம்
விளடப் கபை திரும்பியவன், பாதி விளையாட்டில் கபாம்ளமளயப்
பிடுங்கிக் ககாண்டால் அழும் குைந்ளதளயப் கபால் முகத்ளத
ளவத்துக் ககாண்டு முகம் வாடி நின்றிருந்தாள். ரியாவின் முகம்
வாடியது மைளதச் சுடவும், அவைது கன்ைத்திற்கருகக முகத்ளத
ளவத்தவன், நன்ைாக மூச்ளே இழுத்து விடவும், அந்த சூடாை
மூச்சுக்காற்று ரியாவின் வாடிய மைளதச் ேமாதாைம் கேய்தது.

பின் மீண்டும் ஒரு முளை அளணத்து விடுவிக்கவும்,

இம்முளை ரியாகவ “ஓகக ப்ரகஜா, ளப… பட் கநா கடன்ஷன்
ஓகக…” என்று விளட ககாடுத்தாள்.

115
 அவளிடம் முறுவலித்துவிட்டு வாயில் வளர கபோமல்
வீராவுடன் வந்தவன், ேட்கடன்று எகிறி குதித்து அந்த மனிதன்
கபாைதாக அவன் அனுமானித்த திளேளய கநாக்கி காற்ளைப்
கபால் ஓடிைான். என்ை எது என்று விேயம் வீராவிற்கு
புரியாவிடிலும் அவனும் கவகமாக ப்ரஜனின் கவகத்திற்கு ஈடு
ககாடுக்க முயன்ைபடி வந்தான்.

ப்ரஜன் ேட்கடன்று வீராவின் புைம் திரும்பி, “வீரா…! முகமற்ை

மனித கதாற்ைத்தில் நம்ளமப் கபான்ை யாராவது
கதன்படுகிைார்கைா…! என்றுப் பார்…!” என்றுக் கட்டளையிட்டு
விட்டு அருகில் இருந்த கட்டிடத்தின் கமல் தாவிக் குதித்து
ஏறிைான்.

ப்ரஜன் கோன்ை விேயத்ளத அதிர்ச்சியுடன் கிரகித்துக்

ககாண்ட வீரா, அவனுக்கு அருகில் இருந்த கட்டிடத்தில் கவகமாக
ஏறிைான். உச்சியில் நின்றுக் ககாண்டு அவைால் முடிந்தைவு
உன்னிப்பாக பார்த்தான்.

சிறிது கநரம் கதடிய பின் ப்ரஜனுக்கு அந்த ஜீவன் இங்கு

இல்ளல என்றுத் கதரிந்த பின் வீரா அளைத்துக் ககாண்டான்.

116
 ஆதியிவன்
இருவரும் அவர்கைது இருப்பிடத்ளத கநாக்கி நடந்துச்
கேன்ைைர். ப்ரஜனின் நிளைவில் அந்த ஜீவகை உலாவிக் ககாண்டு
இருந்தது. அந்த உருவத்ளத நிளைத்துப் பார்த்தான்.

முகத்தில் கண் கபான்ை உறுப்புகள் இல்ளல. ஆைால் சில

ஓட்ளடகள் இருந்தது. அவர்களைப் கபால் ஏைடி உயரம்
இருந்தாலும் ேற்று கூன் கபாட்டு நின்ைது கபால் இருந்தது. ரவியும்
சில ேமயம் அப்படி நிற்பார். அகத கபால் ளக, கால்கள் அவன்
அணிந்திருந்த ககார்ட்ளடயும் மீறி ேற்று வளைந்திருப்பது கபான்று
இருந்தது. ரவியும் சில வருடங்கைாக தான் கநராக
ளவத்திருக்கிைார். ஆைாலும் சில ேமயம் அவளரயும் மீறி அப்படி
நின்றுவிடுவார். அதைாகலகய அவர்களைப் கபான்று ோகேங்களில்
அவர் கலந்துக் ககாள்வது இல்ளல. வீராவுக்கும் சில ேமயம்
அந்த மாதிரி உடல் கேல்லும் முயன்று ேரி கேய்வான். ப்ரஜனுக்கு
இன்னும் மைமும், உடலும் அவைது கட்டுப்பாட்டுக்குள்
இருந்ததால் அந்த மாதிரி நிகைவிட்டதில்ளல. ரவி இவர்களை
விட மூத்த தளலமுளையிைர் தான் ஆைால் வீராவின் பலத்திற்கும்
சிறிதைவும் ரவியுளடய பலம் குளைந்தது இல்ளல.

‘ஏன்… ரவியுடன் அந்த விகைாத ஜீவளை ஒத்துப் பார்க்க

கதான்றுகிைது… அப்கபா நிச்ேயம் ரவியிடம் அவன் யார் என்ை
விளட கிளடக்கும். கமலும் அளதப் பற்றிய அவைது

117
கணிப்புகளுக்கும், ககள்விகளுக்கும் ரவியிடம் தான் பதில்
கிளடக்கும்’ என்று தைக்கு தாகை ககட்டுக் ககாண்டு விளரந்தான்.

ப்ரஜனின் கயாேளையாை முகத்ளதக் கண்டு வீராவும்

அவனிடம் ககள்விகள் ககட்டு கதாந்தரவு கேய்யவில்ளல.

அவர்கைது இருப்பிடத்ளத அளடந்ததும், கவகமாக கதளவத்

திைந்துக் ககாண்டு கேன்ை ப்ரஜன் நீச்ேல்குைத்தில் மிதந்துக்
ககாண்டு இருந்த ரவியிடம் கநராகச் கேன்ைான். அவர்கள்
வருவளத அறிந்தும் இதமாக மிதந்துக் ககாண்டு இருந்தவர்,
ப்ரஜனின் பரப்பரப்பாை அளலவரிளேயின் மூலம் உணர்ந்து
அவளை என்ை விேயம் என்பது கபால் பார்த்தார்.

நீச்ேல் குைத்திற்கு அருகக வந்த ப்ரஜன் எடுத்த எடுப்பில்

“ரவி, அந்த ஆய்வுகூடத்தில் இருந்து எத்தளை கபர்கள் தப்பித்து
வந்தீர்கள்…?” என்றுக் ககட்டான்.

“சிறு குைந்ளதகள் நீங்கள் இருவர், சிருஷ்யாளவயும் கேர்த்து

பத்து கபர் ப்ரஜன், ஏன் ககட்கிைாய்…?” என்ைார்.

“உங்களின் கமல் தாக்குதல் நடத்தியகபாழுது நம் மூன்று

கபளரத் தவிர மற்ைவர்கள் இைந்துவிட்டார்கைா…? நிச்ேயம்

118
 ஆதியிவன்
உங்களுக்கு கதரியுமா…?” என்று ப்ரஜன் அவரது ககள்விக்கு
பதில் அளிக்காமல் அடுத்த ககள்வி ககட்டான்.

ரவி… “ஆமாம் ப்ரஜன், அவர்களின் இைப்ளப என்

கண்கைாகல பார்த்து உறுதி கேய்கதன். ஏன் என்ைவாயிற்று…?
ஏன் இப்படி கடன்ஷைாய் இருக்கிைாய்…?” என்று நீந்தியபடி
அந்த நீச்ேல் குைத்தின் விளிம்புக்கு வந்தார்.

ப்ரஜன் கமல்ல “நான் அந்த ஒளிதிடலில் நம்ளமப் கபான்ை

ஒரு ஜீவளைக் கண்கடன்…” என்ைான்.

ரவி… “வாட்…! என்ைச் கோல்கிைாய்…? இது எப்படி

ோத்தியம்…?” என்றுத் திளகத்தார்.

ப்ரஜன் “அதைால் தான் ககட்கிகைன், உங்கள் கூட

வந்தவர்கள் இைந்துவிட்டார்கைா…! நன்ைாக கதரியுமா…! ஆர் யூ
ச்சூயர்…!” என்றுக் ககட்டான்.

ரவி… “ஆமாம்…” என்று உறுதியாக கோன்ைார்.

ப்ரஜன் ‘ஓ…’ என்று கயாசித்தவன், கதாடர்ந்து, “கதன்

உங்களை ளவத்திருந்த ஆராய்ச்சி கூடத்தில் உங்களுக்கு
முந்ளதயத் கதாற்ைத்தில் சிலளர ளவத்திருப்பதாக சிருஷ்யா

119
கோன்ைதாக கோன்னீங்க தாகை, அவர்களைப்
பார்த்திருக்கிறீர்கைா…?” என்றுக் ககட்டான்.

ரவி “இல்ளல… ப்ரஜன்”

ப்ரஜன் “அவர்களையும் சிருஷ்யா ஏன்

தப்பிவிக்கவில்ளல…?”

ரவி “முயன்ைதாய் கோன்ைாங்க, ஆைால் அவர்களுக்கு

பகுத்தறிவு ககாஞ்ேம் குளைவாக இருந்ததால் அவர்கைால் புரிந்துக்
ககாள்ை முடியவில்ளல என்றுச் கோன்ைார். அதைால் எங்களை
மட்டுமாவது தப்பிக்கவிக்கலாம் என்று முடிவு கேய்தாள். அதன்படி
‘மார்ச்சுவரி’ வழியாக அதாவது எங்களைப் கபான்ைவர்கள்
கோதளையில் இைந்துவிட்டால் அந்த உடளலயும் விட்டு
ளவக்காமல் அளத ளவத்து ஆராய்ச்சி கேய்துக்
ககாண்டிருந்தாங்க, அந்த கூடத்தின் வழியாக எங்கைது உடலில்
ஜமர் கபாருத்திக் ககாண்டு தப்பி வந்கதாம்…” என்ைார்.

ப்ரஜன், “கோ…! அவர்களையும் தப்பிக்க ளவக்க சிருஷ்யா

முயற்சி கேய்திருக்காங்க…! அப்கபா அவங்களுக்கு கபச்சு
பயிற்சியும் அளித்திருப்பாங்க, தப்புவளதப் பற்றியும்
கபசியிருக்கலாம்…” என்று தைக்கு தாகை கோல்லிக் ககாண்டவன்
கதாடர்ந்து,

120
 ஆதியிவன்

“நீங்க அந்த இைந்த உடல் ககாண்டவர்களைப்

பார்த்தீங்கைா…?”

ரவி… “ம்ம்… பார்த்கதன்…”

ப்ரஜன், “எப்படியிருந்தாங்க…? ப்ளீஸ் நல்லா

நிளைவுப்படுத்திச் கோல்லுங்க…” என்ைான்.

ேட்கடன்று எழும்பி நீச்ேல் குைத்ளத விட்டு கவளிகய வந்து

நின்ை ரவி… “கண்ணாடிகபளைக்குள் தான் உடளல
ளவத்திருந்தாங்க… அந்த ககமிக்கல் கோல்யூேனில் மிதந்துக்
ககாண்டு இருந்தார்கள். அவர்களுக்கு கிட்டதட்ட என்ளைப் கபால்
தான் பச்ளே கதகம், வளைந்த எலும்புகள், முகமும் என்ளைப்
கபால் ேப்ளப மூக்கு இருந்திருக்கும்…” என்ைார்.

ப்ரஜன் தன் முகவாளயத் தடவியவாறு, “‘இருந்திருக்கும்

என்பது யூகமாக தாகை கோல்லுகிறீங்க…?” என்கவும்…

ரவி “யூகம் தான்…! மற்ை அளமப்புகள் என்ளை மாதிரி

எனில் முகமும் அப்படிதான் இருந்திருக்கும், நான் அவங்க
முகத்ளதச் ேரியாகப் பார்க்கவில்ளல…” என்று அவர் கோல்லி
முடிப்பதற்குள் ப்ரஜன், “இருந்திருந்தால் தாகை பார்ப்பதற்கு…!”
என்ைான்.

121
 தற்கபாழுது ரவியும், வீராவும் வாளயப்பிைக்க கமல்ல வீரா,
“அப்கபா இன்று நீ பார்த்தது. அந்த மாதிரி தப்பி வந்தவர்களில்
ஒருவன் என்கிைாயா…” என்ைான்.

கமளேயில் இருந்த கபரிய தண்ணீர் பாட்டிலில் இருந்த நீளர

முழுவதுமாக தன் வாயிற்குள் ேரித்துக் ககாண்ட ப்ரஜன், “அது
என்னுளடய ஒரு கணிப்பு தான்…” என்ைான்.

வீராவும், ரவியும் ஒன்று கேர, “அப்கபா மற்கைாரு கணிப்பு

என்ை…?” என்று விைாவிைர்.

ப்ரஜன் “ரவி…! சிருஷ்யா கோன்ைதாக கோன்னீர்ககை…

அதுதான், அதாவது இந்த மாதிரி குகைாபகரஷன்
கேய்யப்பட்டவர்களைக் ககாண்டு புது இைத்ளத
உருவாக்குகிைார்கள். நீங்கள் பாதியில் தப்பிவீட்டிர்கள். ஆைால்
அங்கக மீதி இருக்கிைவர்களைக் ககாண்டு கதாடர்ந்து ஆராய்ச்சி
கேய்திருப்பார்கள்…! அதாவது புது இைத்ளத உருவாக்கி
விட்டிருப்பார்கள் அப்படித்தாகை…! ஆம் ஒன்று அவர்கள்
சிருஷ்யா கோல்வது புரிந்து தப்பித்தவர்கைா இருப்பார்கள்.
அல்லது மைதிர்கள் உருவாக்கிய புது இைமாக இருப்பார்கள்…!
சிருஷ்யா மற்றும் இன்கைாரு மனித கபண்ணின் மரபணுவிைால்
நானும் வீராவும் மனிதர்களைப் கபால் என்பது ேதவீதம்

122
 ஆதியிவன்
இருக்கிகைாம், அவர்களுக்கு அப்படி இன்கைாரு மனித
கபண்ணின் கருப்ளப கிளடக்காமல் கபாயிருக்கலாம். அதைால்
உங்கைது முந்ளதய கதாற்ைத்தில் இருக்கலாம்… இளவ எல்லாம்
என் யூகங்ககை…!" என்ைான்.

திைந்த வாளய மூடாது ககட்டுக் ககாண்டிருந்த இருவரும்

திளகப்பின் உச்சிக்கக கேன்ைைர்.

வீரா “அப்கபா, அவர்களில் ஒருவன்னு கோல்கிைாயா…?”

என்ைான்.

ப்ரஜன் “இருக்கலாம்…” என்ைவன் கதாடர்ந்து தன்

கநற்றிளயத் தடவியவாறு, “எப்படி இத்தளை நாள் இளதப் பற்றி
கயாசிக்காமல் விட்கடாம்…” என்று கயாசித்தவன், ேட்கடன்ை
மூண்ட ஆத்திரத்தில் அந்த கமளேளய ஓங்கி குத்தவும் அது ஓகர
அடியில் இரண்டாக உளடந்தது.

ரவியும், வீராவும் உடகை அவனுக்கு அருகில் வந்து “ப்ரஜன்

ஈஸி…! ஈஸி…!” என்று அவைது முதுளகத் தடவிச் ோந்தப்படுத்த
முளைந்தைர்.

ரவி “ப்ரஜன் அங்கிருந்து தப்பி வந்து வாழ்ந்த அந்த பத்து

வருடங்கள்… மனிதர்களைப் கபால் வாை பைகிக் ககாள்ைகவ

123
ேரியாக இருந்தது. பின் அவர்களின் தாக்குதலில் இருந்து தப்பி
வந்து வாழ்ந்த இந்த பன்னிகரண்டு வருடங்கள் மனிதர்களின்
வைர்ச்சிளய மீறி மளைந்து வாைவும், அவர்களின் வாழ்க்ளககயாடு
நம்ளம பிளணத்துக் ககாண்டு வாைவுகம ேரியாக இருந்தது.
கடந்த இருவருடங்கைாக தான் நாம் கவளிகயகவ
வந்திருக்கிகைாம். முக்கியமாை விேயம் இவ்வாறு இருக்கலாம்
என்று கயாசிக்கும் திைன் எைக்கு இல்ளல. இளதப் பற்றி அதிகம்
கோல்லி நான் உன்ளை கயாசிக்கவிடவில்ளல… இதுதான் காரணம்
கவறு ஒன்றுமில்ளல…” என்று ோந்தப்படுத்திைார்.

ஏகைனில் ப்ரஜனின் ககாபம் மிகவும் மூர்க்கமாக

கவளிப்படும் அதைால் பயந்தார்கள்.

வீராவும் தன் பங்கிற்கு “ப்ரஜன், நீ இப்படி ககாபப்படுகிை

அைவிற்கு என்ை ஆகிவிட்டது. அவங்க நம்மளை மாதிரி தப்பி
வந்தவர்கைாக இருந்தாலும் ேரி…! அல்லது ஆராயச்சி
கேய்கிைவங்க புதிதாய் உருவாக்கிய இைமாக இருந்தாலும் ேரி…!
நாம் மூவர் மட்டும் தான் இந்த மாதிரியா என்று எப்படி
கவளலப்பட்டிருப்கபாம். இப்கபா அப்படியில்ளல, நம்ளம மாதிரி
சிலகரா ஒருவகரா இருக்கிைார்கள் என்று ேந்கதாஷப்பட்டுக்
ககாள்ைலாம்…” என்று உண்ளமயாை மகிழ்ச்சியுடன் கோன்ைான்.

124
 ஆதியிவன்
ரவியின் கபச்சில் ககாபம் மட்டுப்பட்டிருந்த ப்ரஜன், வீரா
கோல்லியளதக் ககட்டு நிமிர்ந்து அவளைப் பார்த்து மறுப்பாக
தளலயளேத்தான்.

“இல்ளல வீரா, நம்ளமப் கபான்ைவன் என்பதால் அவன்

என்ளைகய பார்த்ததாலும் என்ைால் அவனுளடய
அளலவரிளேளய கதரிந்துக் ககாள்ை முடிந்தது. ஏகதா ஆபத்து…!
ஏகதா அழிவு பற்றி அவைது எண்ணப்கபாக்கு இருந்தது…”
என்ைான். அளதக் ககட்ட இருவரும் அதிர்ந்தைர்.

ரவி கவகமாக, “அவன் யாளர அழிக்க நிளைக்கிைான்,

உன்ளையா…?” என்று அதிர்ச்சி மாைாமல் ககட்டார்.

தன் கநற்றிளயத் தடவியவாறு ப்ரஜன், “கதரியவில்ளல ரவி,

என்ளையா…! இல்ளல…!” என்று எளதகயா கயாசித்தவாறு நான்கு
எட்டுக்கள் ளவத்தவன், ரவியின் புைம் திரும்பி “ரவி தப்பித்து
வந்து வாழ்ந்துக் ககாண்டு இருந்த உங்களின் கமல் தாக்குதல்
நடத்திைார்கள் என்றுச் கோன்னீர்ககை…! அவர்கள் யார்…?
அதாவது ஆராய்ச்சி கூடத்ளதச் கேர்ந்தவர்கைா…? இல்ளல
பளடவீரர்கைா…?” என்றுக் ககட்டான்.

ரவி… “அப்படி குறிப்பிட்டு கோல்ல கதரியவில்ளல ப்ரஜன்,

ஏன் ககட்கிைாய்…?”

125
 ப்ரஜன் “ஆராய்ச்சியாைர்கள் உங்களை அழிக்க
எண்ணியிருந்தால், அவர்கள் இளத உலகத்திற்கு கதரியாமல் இந்த
ஆராய்ச்சிளயச் கேய்கிைார்கள் என்று அர்த்தம்…!
இல்ளலகயன்ைால் ‘ஜமர்’ பற்றி உங்களுக்கு ஏன் கோல்லிக்
ககாடுத்து ‘ோட்டிளலடின்’ கண்காணிப்பிலிருந்து ஏன் மளைக்க
நிளைக்கிைார்கள், நீங்கள் கவளிப்பட்டதும் உலகத்திற்கு
கதரியக்கூடாது என்று அழிக்க நிளைத்திருக்கலாம், அடுத்து
இராணுவமும் தாக்குதல் நடத்தியிருந்தால் இப்படிப்பட்ட
ஏலியன்கள் ஆபத்தாைது என்று அழிக்க எண்ணியிருக்கலாம்.
ஆககமாத்ததில் நம் அழிவு அவர்களுக்கு கதளவ…” என்று
நிதாைமாக கோன்ைதும் வீரா ஆத்திரமிகுதியில் கத்திைான்.

வீரா… “நாமைா…! இப்படி ஒரு பிைவி ககட்கடாம், கேய்தது

எல்லாம் அவர்கள்…! அவர்களுக்கு பிடிக்கவில்ளல என்ைால்
அழிப்பார்கைா…!” என்ைதும்…

ப்ரஜன்… “எஸ்… எஸ்… இகத ககாபம் தான் நான்

அவனிடமும் உணர்ந்கதன்…” என்ைான்.

தற்கபாழுது வீராவும், ரவியும் வாளயப் பிைந்துக் ககாண்டு…

“அப்படிகயன்ைால்…!” என்று அடுத்து கோல்ல வராமல்
திக்கிைார்கள்.

126
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் ஆம் என்பது கபால் தளலளய ஆட்டி…
“மனிதர்களை எதிரியாக நிளைத்து அழிக்க தான் வந்திருப்பான்.
அவன் தப்பித்து வந்தவைா…!, அல்லது மனித இைத்ளத அழிக்க
அவர்கைால் உருவாக்கப்பட்டவைா…! என்றுத் தான்
கதரியவில்ளல…” என்று மீண்டும் கயாேளையில் ஆழ்ந்தான்.

பலமாக கயாசிக்க ஆரம்பிக்கவும், ப்ரஜனின் உடலில்

கலந்துள்ை ஏலியனின் ஜீன்ஸ் அதன் கவளலளயக் காட்டியது.

திடீகரை வியர்ளவப் கபருக்ககடுத்தது, கண்கள் சிவந்து,

கவறி பிடித்தாற் கபான்று கத்திக் ககாண்டு ஓடவும் கவண்டும்
கபால் கதான்ை இருளககைால் தளலளய இறுக்கமாகப் பிடித்துக்
ககாண்டு “ஆ…” என்றுப் பலமாகக் கத்திைான்.

அளதக் கண்டு வீராவும், ரவியுகம பயந்தைர்.

ப்ரஜனுக்கக அவைது மைநிளலப் கபாகும் நிளலப் புரிந்தது.

இது அதிகமாைால் என்ை நடக்கும் என்று கதரிந்தது. எைகவ
தன்ளை நிளல நிறுத்த முயன்ைான். என்ை கேய்வது என்று
கத்தியவாகை சுைன்ைவனுக்கு ரியாவின் நிளைவு வந்தது. அவள்
காதல் கோன்ை தருணம் நிளைவு வந்தது. அவைது கவறி ேற்று
மட்டுப்பட்டளதப் கபால் உணர்ந்தான். பின் அவளை முத்தமிட்டது

127
நிளைவு வரவும், அந்த நிளைவில் உடல் முழுவதும் சில்கலன்ை
இரத்தம் பாய்ந்தவைாய் கதாய்ந்து அமர்ந்தான்.

ப்ரஜனின் நிளலக் கண்டு அவளைச் ேமாதாைப்படுத்த

முயன்ை வீராவும், ரவியும் அவன் திடுகமை அமரவும் பயந்தைர்.
ஆைால் சில நிமிடங்களிகலகய “ஐயம் ஓகக…” என்ைவாறு
முகத்ளதத் துளடத்தபடி எழுந்தான்.

ரவி ப்ரஜளைச் ேமாதாைம் கேய்யும் கபாருட்டு… “ப்ரஜன்,

வரும்கபாழுதுப் பார்த்துக் ககாள்ைலாம், இப்படி இருக்குகமா
அப்படி இருக்குகமா என்று நீ குைம்பிக் ககாள்ைாகத…! நாம் நம்ம
கவளலளயப் பார்த்தால் ஒரு பிரச்ேளையும் இல்ளல. நாம் உண்டு
நம் கவளல உண்டு என்று இருக்கலாம்…” என்கவும் வீரா…
“க்கூம்…” என்று கநாடிந்துக் ககாண்டான்.

ரவி… “ஏன் என்ை விேயம்…?” என்றுக் ககட்கவும்,

ரியாளவப் பற்றி கோல்லப் கபாை வீராவின் முகத்தில் ப்ரஜன் ளக
ளவத்து தள்ளிவிட்டான்.

உடகை வீரா “என்ளையா தள்ைவிட்ட…!” என்று வரவும்

இருவரும் கட்டிபுரண்டு ேண்ளடப் கபாட்டைர். வைக்கமாை
அவர்கைது விளையாட்டு ஆடியளதப் பார்த்து ரவி நிம்மதியுற்று
சிரித்தபடி கேன்றுவிட்டார்.

128
 ஆதியிவன்
வீராளவப் புரட்டிப் கபாட்டவாறு அவைது அளைக்குள்
தள்ளிவிட்ட ப்ரஜன், அவனுக்கு ளவத்திருந்த பைங்களை
அவனுக்கு முன் கேன்று எடுத்துச் ோப்பிட்டான். சிறிது கநரம்
அதற்கு ேண்ளடப் கபாட்ட இருவரும் பின் நல்ல பிள்ளைகைாய்
அமர்ந்துச் ோப்பிட ஆரம்பித்தைர்.

வீரா அப்கபாழுதும் விடாமல் “என்ளை மட்டும் கமதுவா

நட, ஓவரா குதிக்காகத…! உன்கைாட ேக்திகயல்லாம்
காட்டாகதன்னு திட்டிட்கட இருப்பாய், ஆைால் நீ மட்டும் எல்லாம்
கேய்கிைாய்…” என்று முளைத்தான்.

வாளைப்பைத்ளத உரித்துக் ககாண்கட “நாைா…! நான் என்ை

கேய்கதன்…?” என்ைான்.

வீரா… “என்ை கேய்தாயா…!! ரியா கீகை விழும் கபாது

எதற்கு தடுத்து நிறுத்திைாய்…?” என்ைான்.

ப்ரஜன் வாயில் பைத்ளத கமன்ைவாறு “வாட் வீரா…! இது

ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் கேய்யும் ஹல்ஃப்…” என்ைான்.

வீரா “விழுந்தவளை விைாடி கபாழுதில் தூக்கி நிறுத்தியதா…!

இது மனிதகைாட கவகம் அல்ல…!” என்ைான்.

129
 ப்ரஜன்… “இல்ளல…! மனிதன் கவகம் தான். அந்த அன்பு
தந்த கவகம்…” என்றுச் ேமாளித்தான்.

வீரா “அது அன்பு ேரி, பல்டி அடித்தது எந்த கணக்கு…?”

ப்ரஜன் “அது டான்ஸ் வீரா, இத்தளை வருஷமா நீயும் தான்

டான்ஸ் பைகுகிகைன்னு காகமடி கேய்துட்டு இருந்திருக்கிைாய்…”
என்றுச் சிரித்தான்.

வீரா… “ம்ம்… நான் பார்த்துட்டு தான் இருந்கதன். நீ

கவகமாக வாேல் அருகக கபாய் அவளை எங்கக கூட்டிட்டு
கபாைாய்…?” என்று முளைத்தான்.

ப்ரஜன், அதற்கு தப்பு கேய்த குைந்ளதப் கபால் கண்களை

இறுக்க கண்ளண மூடி… “ஷ்…ஷ்…” என்ைவன் கமல்ல ஒரு
கண்ளண மட்டும் திைந்து அவளைப் பார்த்து சிரித்தான்.

அந்த பார்ளவயில் ேந்கதகம் ககாண்ட வீரா… “ஏ… தனியா

கபாய் என்ை கேய்தீங்க, கபசி பைகி லவ் தாகை கோன்னீங்க…”
என்கவும், நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தபடி ப்ரஜன் படுக்ளகயில் இருந்து
எழுந்தான்.

வீரா உடகை “ஏ…ஏ… ஏன் சிரிக்கிைாய்…?”

130
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன்… “இல்ளலகய…!!” என்ைவாறு கதளவ கநாக்கி
நடந்தான்.

வீரா “ப்ரஜன்…” என்று இழுக்கவும்…

ப்ரஜன், “குட்ளைட்…” என்றுக் கதளவச் ோத்திவிட்டு

கேன்ைான்.

தன் அளைக்கு கேன்ை ப்ரஜனுக்கு சிறிது கநரம் ரியாவின்

நிளைவு தான். அந்த நிளைவுகளின் ககார்ளவயாக அந்த
முழுமனிதன் அல்லாதவளைப் பார்த்தது நிளைவு வந்தது. கூடகவ
ரவி மற்றும் வீராவுடன் கலந்துளரயாடியதும் நிளைவு வந்தது.
‘அந்த ஏலியன் எப்படி வந்ததாக கவண்டுமாைாலும் இருக்கட்டும்.
ஆைால் நல்லதிற்கு இல்ளல…’ என்று மட்டும் ப்ரஜன்
உணர்ந்தான்.

அகத கநரத்தில் அந்த நகரத்தின் பாதுகாப்பு மற்றும் காவல்

அலுவலகத்தில் சுவர் முழுவதும் கபரியதாய் விரிந்த திளரயில்
அந்த நகரில் பல்கவறு இடத்தில் கபாருத்தப்பட்டிருந்த சிசிடிவி
ககமாரா வழியாக கதரிந்த காட்சிகளைச் ேரிப் பார்த்துக் ககாண்டு
இருந்தவன், “கபக் டூ ஒன் ஹவர்…” என்றுக் கட்டளையிட்டான்.

131
 கநரடியாக கதரியும் நிகழ்வுகளை ஆராய்வது அவனுக்கு
அருகில் இருந்த அளையில் இருப்பவனின் கவளல எனில் ஒரு
மணி கநரத்திற்கு ஒரு தரம் அந்த காட்சிகளை கவகமாக
ஓடவிட்டு ஆராய்வது இவைது கவளல. அளதத் தான்
ஆராய்ந்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

அந்த வண்ண ஒளிசிதைல்கள் கவடிக்ளகக் காட்டும் திடலில்

நடந்த நிகழ்வுகளை ஆராய்ந்துக் ககாண்டு இருந்தான். அதில்
கதரிந்த ஒரு காட்சிளயப் பார்த்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

வாயிலில் நின்ை ஒரு உருவம் திடீகரை நின்ை நிளலயிகலகய

அதிகவகமாக பின்ைால் குதித்து கேல்வளதப் பார்த்ததும்
திடுக்கிட்டவைாய் அந்த திடலின் கவளிகய கபாருத்தப்பட்டிருந்த
சிசிடிவி ககமாரா வழியாக கதரிந்த காட்சிகளில் அந்த உருவம்
கதன்படுகிைதா என்றுப் பார்த்தான். எதிலும் கதன்படவில்ளல.
அந்த உருவம் கதரிந்த காட்சியிளை நிறுத்தி அதில் விரல்
ளவத்து கபரியதாய் கேய்து இழுத்துக் ககாண்டு வந்து அந்த
திளரயின் ஓரத்தில் இருந்த ‘ஐடின்டி’ என்ை பாக்ஸில்
கபாருத்திைான். சில கநாடிகள் ‘ஸ்ககனிங்’ கேய்த பின் ‘நாட்
ஹீயூமன்’ என்று அறிவித்தது… அளதக் கண்டு திடுக்கிட்டவன்.
கமலும் தகவல் அறியும் கபாருட்டு அந்த திடலில் நடந்த
நிகழ்ச்சியிளை பரபரப்புடன் ஆராய்ந்தான்.

132
 ஆதியிவன்
பார்த்துக் ககாண்கட வந்தவன் அதில் கதரிந்த காட்சிகளைக்
கண்டு திடுக்குற்ைான். ஒரு கபண் திடுகமை விழுந்தாள். ஆைால்
அவள் தளரளயத் கதாடும் முன் தாகை எழுந்து நின்ைாள். அந்த
கபண்ணும் மனிதன் இல்ளலகயா என்று அகத மாதிரி ‘ஐடின்டி’
என்ை பாக்ஸில் கபாருத்திப் பார்த்தான்… ‘ஹீயூமன்’ என்றுக்
காட்டியது. பின்கை இது எப்படி ோத்தியம்…! கநராய் விழுந்து
கநராக எழுந்து நிற்பது என்று குைம்பியவைாய் காட்சிகளை
கமலும் ஓட விட்டுப் பார்த்தான்.

அளைவரும் நடைமாடிக் ககாண்டு வரிளேயாக ஓடிைார்கள்.

அளத நன்ைாக உற்றுப் பார்த்தவன் திளகத்தான்.

ஏகைனில் அந்த விழுந்த கபண் முன்ைால் ஓடிக் ககாண்டு

இருக்க, அவளுக்கு பின்ைால் யாரும் இல்ளல. ஆைால் ஒரு
கவற்றிடம் விட்டு பின்ைால் வந்தவர்கள் ஒருவர் இருப்பது கபால்
பிடித்துக் ககாண்டு ஓடிக் ககாண்டு இருந்தார்கள். அகத கபால்
அந்த வரிளே முடியப் கபாகிை இடத்திலும் கதரிந்தது. தற்கபாழுது
முதலில் பார்த்த உருவத்திற்கு கநர் எதிர் ஒரு கபண் யாளரகயா
அளணத்தாற் கபான்று நிற்க ஆைால் அங்கு யாரும்
இருக்கவில்ளல… இளவயளைத்ளதயும் கண்டவன் தன் சிளகயில்
இரு ளககளையும் ககார்த்துக் ககாண்டு அமர்ந்துவிட்டான்.

133
 அகதகநரத்தில் ரியா தன் அன்ளையுடன் கபசிக் ககாண்டு
இருந்தாள்.

“ம்மா…” என்றுச் சிரிக்கவும் அவளின் அன்ளை ஷர்மிைா

சிரித்தவாறு,

“ம்ம்… கோல்லு, இந்த கநரத்தில் அளைத்திருக்கிை என்ை

விேயம்…?” என்றுக் ககட்டார்.

“ம்மா… ஐ…ஐ… ஐயம் இன் லவ்…” என்றுக் கத்திைாள்.

“இன்னும் இரண்டு மூன்று ேந்திப்புகளுக்கு பின் கோல்.

அப்கபாழுது தான் உறுதியாக நம்புகவன்…” என்றுவிட்டு
கதாடர்ந்து “கபயர் என்ை…?” என்றுக் ககட்டார்.

“ப்ரஜன்…”

“ளநஸ் கநம், எந்த டிப்பார்கமன்ட்…?”

“என்டர்கடயின்கமன்ட்…”

“வாட்…!!”

“எஸ்…ம்மா… ஸ்கடன்ட் ஆர்டிஸ்ட்…”

134
 ஆதியிவன்

“வாட்…!!!” என்று இம்முளை ஏகத்துக்கும் அதிர்ந்தார்…

“எஸ்…! ஸ்கடன்ட் கேய்கிைவளை எைக்கு பிடித்திருக்கிைது.

மிராகிள் தான்…! ஆைால் ேம்திங் ஸ்கபஷல், ேம்ஓன்
ஸ்கபேல்ன்னு கதாணுதும்மா…” என்று சிணுங்கியப்படி கோன்ைாள்.

“ம்ம்… இப்கபா உன் லவ் கமல் ககாஞ்ேம் நம்பிக்ளக

வந்திருக்கு, பட் எைக்கு கதளவ. அவகைாட கமடிக்கல்
ரிப்கபார்ட். தட்ஸ் ஆல்…! இயற்ளக வழியில் கருத்தரித்து
குைந்ளத கபற்றுக் ககாள்ை கவண்டும். இதுதான் நான் உங்ககைாட
ப்யூச்ேர் ளலஃப்பில் உங்களிடம் இருந்து எதிர்பார்க்கிை விேயம்.
இன்கைான்று நீங்க தயாரிக்கிை ஆர்டிஃபிஷியல் புட் அவன்
ோப்பிடாதவாைாக இருக்க கவண்டும் தட்ஸ் ஆல்…” என்று
கோன்ை தன் அன்ளைளய முளைத்த ரியா…

“எந்த ஒரு மகளுக்கும் தன் மதரிடம் இருந்து இப்படி ஒரு

பிைைும் கண்டிஷனும் கிளடக்காது. கபாம்மா…” என்று
அளைப்ளபத் துண்டித்தாள்.

135
 அத்தியாயம் 7
சிசிடிவி ககமாரா பதிவுகளில் காட்சிகளை மட்டும் காட்டும்.
ஆைால் ஒருமணி கநரத்திற்கு ஒருதரம் ேரிபார்க்கும் ோட்டிளலட்
பதிவுகளில் கிட்ட தட்ட பலமடங்கு உன்னிப்பாக காட்டும்
அதாவது அதில் கதன்படும் மனிதனுளடய பிைட் குரூப் மற்றும்
கரளக வளர கூட துல்லியமாக கோல்லிவிடும். அதன் மூலகம
அந்த கண்காணிப்பாைன் அந்த ஏலியளைக் கண்டுபிடித்தான்.

இந்த ோட்டிளலட்டின் மூலம் படம் பிடித்து அவர்கள் மனிதன்

அல்ல என்பளதக் கண்டுபிடிப்பளதத் தடுப்பதற்காக தான், ப்ரஜன்
மற்றும் வீரா அவர்கைது உடலில் ஜமர் கபாருத்தியிருக்கின்ைைர்.
அந்த ஜமர் கபாருந்தியால் அவர்கைது உருவம் கதரியாது
கவற்றிடமாக தான் கதரிவார்கள். ஆைால் அந்த
முகமில்லாதவளை ஏலியன் என்று அந்த கண்காணிப்பாைர்
எளிதில் கண்டறிந்தான்.

தளலயில் ளக ளவத்துக் ககாண்டு அமர்ந்த அந்த

ஊழியருக்கு உடகை இந்த பதிவுகளையும், விபரங்களையும்
விண்கவளி மற்றும் ஏலியன்ஸ் பற்றிய ஆராய்ச்சிக் கூடத்திற்கு
கதரிவிப்பது முக்கியமாகப் பட்டது. எைகவ அவன் பார்த்த அந்த
பதிவுகளைச் கேகரித்தவன். உடகை அனுப்பி ளவத்தான். ஆைால்
136
 ஆதியிவன்
அவன் பதட்டத்தில் ‘அலர்ட்’ மற்றும் ‘எமர்கஜன்ஸி’ பிரிவில்
கபாடாமல் ‘இன்பர்கமன்ேன்’ என்ை பிரிவில் அனுப்பிவிட்டான்.
எைகவ அது வரிளேப்படி ேரிப்பார்க்கும் பதிவில்
கேமிக்கப்பட்டது.

☆☆☆☆☆
தன் அளையில் இருந்த அந்த கமளேயின் முன் நின்றிருந்த
ப்ரஜன், அந்த சிறு டப்பாவில் இருந்த சிறு கஜல் எடுத்து தன்
பின் கழுத்து முடியும் இடத்தில் தடவிைான். அந்த கஜல் தடவிய
மறுகநாடி அந்த இடம் மரத்துப் கபாய், அங்கு இருந்த இரத்தமும்
உளைந்துவிட்டது. பின் தன் முன் கமளேயில் இருந்த சிறு
கத்திளய எடுத்தவன், அங்கு சிறிதாக கவட்டி கதாளலப்
பிரித்ததும் சிறு தகடு கபான்று ஒன்று இருந்தது. அளத எடுத்து
கவளிகய ளவத்தவன், அந்த கமளேயில் உள்ை சிறு கவளரப்
பிரித்தான். அதிலும் அகத மாதிரியாை சிறு தகடு இருந்தது.
அளத எடுத்து அந்த கவட்டிய பகுதியில் ளவத்து கதாளல
பளையப்படி இழுத்துவிட்டான், பின் சிறு கலேர் கருவிளயக்
ககாண்டு அந்த கதாளலப் பளையப்படி கேர்த்துவிட்டான்.
கவட்டியதற்காை அளடயாைம் இல்லாது இருப்பளதக் கண்டு
திருப்தியுடன் தடவிைான்.

137
 “இது இன்னும் அட்வான்கடஜ் ஜமர் தான். ஆைால் வலி
மிகுந்தது ப்ரஜன்…! நரம்புகளில் சுள்கைன்று இழுக்குகிை வலி
கதரியுகம…” என்ை ரவியின் குரல் பின்ைாடி இருந்து ககட்கவும்,
ப்ரஜன் சிரித்தபடி கமளேயில் பரப்பி ளவத்திருந்தளத எல்லாம்
ேற்று கபரிய அைவுள்ை டப்பாவில் கபாட்டு லாக் கேய்தான்.

"நீ கபாருத்திக் ககாண்டது ககாஞ்ேம் கடன்ஜர் ப்ரஜன். நாம்

இளத ஸ்கடஜ் ப்கராகிராம் கேய்யும் கபாது தாகை யூஸ்
கேய்கவாம். அதாவது அவர்கைது ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில்
மனிதனின் நாடி நரம்புடன் விசிபிைாக கதரிய பயன்படுத்துகவாம்,
மற்ை ஜமர் வலி இருக்காது ஆைால் நம்ளம கவற்றிடமாக
ோட்டிளலட்டில் பதிவாகும். அதைாகலகய அந்த ஜமர் கபாருத்திக்
ககாண்டு கவளிகய கேல்லும் கபாழுது மனிதர்களுடன்
இன்டர்ஆக்ட் கேய்ய மாட்கடாம். இப்படி ஜமர் கபாருத்திகய நம்
வாழ்க்ளக ஓட்டுகிைாம். ஆைால் நாளைக்கு நாம் இங்கக இருந்து
கேல்கிகைாம் தாகை பிைகு என்ை…! மீதி கநரங்களில் பளையகத
பாதுகாப்பாைது தாகை…! இந்த வலி தரும் ஜமளர ஏன்
மாற்றிைாய் ப்ரஜன், இது அதிக கநரம் உடலில் இருப்பது
நல்லதல்ல…” என்ைார்.

138
 ஆதியிவன்
இதற்கு கமல் பதிலளிக்காமல் சிரித்து மலுப்புவது முடியாது
என்று திரும்பிய ப்ரஜன், “நான் இந்த நகரில் கவளல கேய்யலாம்
என்று இருக்கிகைன்…” என்ைான்.

ரவி “வாட்…! மனிதர்களுடன் நாம் கநருங்கி இருப்பது

பாதுகாப்பாைது அல்ல ப்ரஜன், இப்படி கமலாட்டமாககவ
வாழ்ந்துவிட்டு கபாகவாம்…” என்ைார்.

சிரித்தபடி அவருக்கு அருகில் வந்த ப்ரஜன், “ரவி,

என்ைதான் முயன்ைாலும் நீங்கள் மனிதன் அைவிற்கு மளைத்து
கபே முடியாது. பாருங்க உங்களுக்கு எப்படி கவர்க்கிைது
என்று…!” என்று டவளல அவர் புைம் நீட்டிய ப்ரஜன் கதாடர்ந்து,
“வீரா… உங்களிடம் எல்லாம் கோல்லிவிட்டான் என்று கதரியும்
அளத விோரிக்க தான் வந்திருக்கீங்க என்றும் கதரியும், வீரா
அளைக்கு கவளிகய கதவின் கமல் தளலகீைாக கதாங்கியவாறு
நாம் என்ை கபசிக் ககாள்கிகைாம் என்பளதக் ககட்டுக் ககாண்டு
இருக்கிைான் என்றும் கதரியும்…” என்கவும், கதாப்கபன்று கீகை
குதித்த வீரா முளைத்தவாறு அளைக்குள் நுளைந்தான்.

ப்ரஜன் ரவியின் ளகளயத் தன் இருகரங்கைால் பிடித்து,

“ஆமாம் ரவி, எைக்கு இளணக் கிளடத்துவிட்டாள். அளத

139
ஆத்மார்த்தமாக உணர்ந்கதன்…” என்று முகம் விசிக்க
கோன்ைான்.

பின் இருவரின் முகத்ளதப் பார்த்து சிரித்த ப்ரஜன்,

“ஆமாம்…! அவளுக்கு நான் முழுமனிதப்பிைப்பு அல்ல என்று
கதரியாது. இன்னும் உண்ளமளய கோல்லவில்ளல அளதச்
கோல்லணும், கோல்லிவிட்டு நம்முடன் அளைத்துக் ககாண்டு
கேன்றுவிடலாம். அதற்கு தான் இங்கக சில நாட்கள் தங்கலாம்
என்றுச் கோன்கைன்…” என்ைான்.

வீரா “நான் இப்படி ககட்கிகைன் என்று என் மீது ககாபம்

ககாண்டாலும் பரவாயில்ளல ப்ரஜன், எைக்கு நீ முக்கியம்…!
மனித உணர்வுகளில் பூரணமாய் சிக்கி தவிக்கும் உன்
மைநிளலயும் எைக்கு முக்கியம். ஒருகவளை…?” என்று வீரா
கதாடங்கும் கபாகத எளதப் பற்றி ககட்கப் கபாகிைான் என்பளத
யூகித்த ப்ரஜன் அந்த அளைளய கவகமாை நளடயால் அைக்க
ஆரம்பித்தான்.

ஆைாலும் வீரா விடாது, “நீ உன்ளைப் பற்றிய உண்ளம

அளைத்தும் கோல்லியதும் அந்த கபண் பின் வாங்கிக்
ககாண்டால்…??” என்றுக் ககட்டதும், அவர்களுக்கு முதுகு
காட்டியவாறு நின்றுக் ககாண்டு கவளிகய கதரிந்த காட்சிகளை

140
 ஆதியிவன்
கவறித்த ப்ரஜன், "மறுப்பவளை வற்புறுத்துவது தவறு, எைகவ நம்
கவளலளயப் பார்த்துக் ககாண்டு கேன்றுவிடுகவன். இந்த நகரில்
இருக்க மாட்கடன்…” என்ைான்.

அவனுக்கு பின்ைால் வந்து நின்ை வீரா, “உன்ைால் முடியுமா

ப்ரஜன்…” என்கவும்…

“முயற்சி கேய்கவன் வீரா…” என்ைவன் ேட்கடன்று கதாய்ந்து

அமர்ந்து, "அதைால் தான் அவளிடம் உண்ளமளய மளைத்து
விடலாமா என்ை குறுக்கு புத்தியும் கதான்றுகிைது வீரா…” என்று
கேங்கிய குரலில் கூறிைான்.

அளதக் ககட்ட ரவி, “இல்ளல ப்ரஜன் நீ கோன்ைதும் அவள்

ஒத்துக் ககாள்வாள் பார். உன் மைதில் காதல் உணர்ளவத் தூண்டி
விட்டவளும் அகத அைவு உன் கமல் காதலுடன் இருப்பாள்
தாகை…! எப்படி உன்ளை விட முடியும்…! சீக்கிரம் உண்ளமளயச்
கோல்லி அந்த கபண்ளண வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வா. உன்கைாட
இளணயாக அந்த கபண்ளண நான் பார்க்கணும் அன்று ேரியாக
பார்க்கவி்ல்ளல…” என்று ப்ரஜனின் ஆறுதல் அளித்து தன்
ேம்மத்தளதச் கோல்லிவிட்டார்.

வீரா தற்கபாழுது குறுக்கிட்டு “அந்த கபண், பார்க்க

நல்லாயிருக்கும் ஆைால் கபே விட்டு ககட்டீங்க என்ைால்

141
அலறியடித்துக் ககாண்டு ஓடிவிடுவீங்க…! அவ்வைவு
வாயடிக்குது…” என்று முகத்ளதச் சுளித்தவாறு ளவத்துக் ககாண்டு
கோன்ைான்.

ப்ரஜன் சிரித்தபடி ேட்ளடளய அணிந்துக் ககாண்டு “நான்

கவளிகய கேன்றுவிட்டு வருகிகைன். கவளலயில் கேருவது
என்ைால் உடல்கூறுகளை ஆய்வு கேய்யும் ஸ்ககனில் நிற்க
கவண்டும். அதைால் தான் இந்த ஜமர் கபாருத்திக் ககாண்கடன்.
நீங்கள் யாரும் கவளிகய வராதீர்கள்…! வருவகதன்ைால் வலி
உண்டாக்கும் என்ைாலும் இந்த ஜமளரப் கபாருத்திக் ககாண்டு
வாங்கள். ஆைால் கவைம் கதளவ…! ஏகைனில் கநற்று
பாதுகாப்பு துளையிைர் ேரியாக புட்கடஜ்களை ஆராய்ந்து
இருந்தால் அந்த ஏலியளைக் கண்டறிந்திருப்பார்கள். அதைால்
கதடிக் ககாண்டு இருப்பார்கள். கோ ப்ளீஸ் கபட்டர் பி ஸ்கட
இயர்…” என்றுவிட்டு கேல்லத் கதாடங்கிைான். பின்ைால் வந்த
வீரா “கவளியில் இத்தளை ஆபத்து இருக்கிைது… நீ கபாகிகைன்
என்கிைாய்…” என்று அக்களையுடன் ககட்டான்.

“ஐ வில் பீ கமகைஜ்…” என்றுச் சிரித்துவிட்டு கேன்ைான்.

142
 ஆதியிவன்
கவளிகய வந்த ப்ரஜனின் நுண்ணுணர்வு தாகை கவளல
கேய்தது. சுற்றிலும் கநற்றுக் கண்ட மனித ஏலியன் இருக்கிைாைா
என்று ஆராய்ந்தவாறு கேன்ைான்.

பின் கதாழிற்நகரத்திற்கு முன் இருந்த ‘எம்பைாயிகமன்ட்

பாக்ஸிற்குள்’ புகுந்தான். அதில் ‘ஜாப் வான்டர்டு’ என்ை பட்டளை
அழுத்திைான். அதில் அவைது எண்ளணக் ககட்டது. அதில்
அளதப் பதிவு கேய்தான். உடகை அவளைப் பற்றி தகவளலச்
கேகரித்து ‘என்டர்கடயிைர்’ என்றுக் காட்டியது.

அவர்கள் தங்கியிருப்பதாக பதிவிட்டு இருந்த முகவரிளயக்

காட்டி ‘வான்ட் அைதர் ஜாப்’ என்றுக் ககட்கவும்…

‘எஸ்’ என்ை பதிலளித்தான்.

உடகை ‘குவாளிபிககஷன்’ என்றுக் ககட்டது.

‘ஸ்கடன்ஸ்’ என்று பதிலளித்தான்.

அதற்குள் அவளை ஸ்ககனிங் கேய்த மிஷின், ‘வான்ட் டு

கஜயின் ஆர்மி ஆர் கேக்யூரிட்டி கார்டுஸ்’ என்றுக் ககட்கவும்

‘டிஃப்கைட்லி கநா’ என்ைான்.

‘கார்ட்டிங் அனிமல்ஸ்’ என்றுக் ககட்டது.

143
 அது திருப்திக்கரமாக ப்ரஜனுக்கு இருக்கவும்… ‘ஓகக’ என்றுப்
பதிலளித்தான்.

உடகை அவைது ளகயில் கட்டியிருந்த பட்ளடயின் ஸ்கீரினில்

கேய்முளை கதர்வு, அதற்காை கநரம், இடம் ஆகியவற்ளைப்
பற்றிய தகவளல அனுப்பியது. பின் அந்த பாக்ஸில் இருந்து
கவளிகய வந்த ப்ரஜன், “வீட்டில் தான் வீராளவக் கட்டி
கமய்கிகைன் என்ைால் கவளலயிலுமா…!” என்று சிரித்தவாறு
முணுமுணுத்துக் ககாண்டான். பின் கநரம் தாழ்த்தாமல் குறிப்பிட்ட
இடத்திற்கு கேன்ைான்.

காளலகவளை முடியப் கபாகிை கநரம் அது. ரியா மதியம்

கவளை கதாடங்கிய பின் தான் எழுந்திருப்பாள். அதற்குள் இந்த
கவளலகளை முடித்துவிட எண்ணிைான்.

அங்கு கேன்ைதும் ஸ்ககனிங் கேய்த பின்கப உள்கை

அனுமதிக்கப்பட்டான்.

அந்த ஸ்ககனிங் மிஷின் ஸ்ககனிங் கேய்யும் கபாது

மைநிளலளயயும் அழுத்தம், பயம் இல்லாமல் ளவத்துக் ககாள்ை
கவண்டும் இல்ளலகயனில் அது ஏகதா தவறு என்று காட்டி
விடும்… எைகவ தான் இந்த ஜமர் கபாருத்திைாலும் வீராளவயும்,
ரவிளயயும் ப்ரஜன் எச்ேரிக்ளக கேய்வான்.

144
 ஆதியிவன்
அந்த கோதளை முடிந்து உள்கை கபாைவனிடம் ஒரு
ளமக்கரா ஃகபான் ஒன்று தரப்பட அளதக் காதில் மாட்டிக்
ககாள்ைவும், அதில் விலங்குகளைப் பற்றிய சில ககள்விகள்
ககட்கப்பட்டது. ப்ரஜன் ேரியாை பதில்களை அளித்ததும், ஒருவன்
வந்து அடுத்த அளைக்கு அளைத்துச் கேன்ைான். அங்கு கூண்டில்
அளடக்கப்பட்டிருந்த விலங்குகளைக் கண்டதும். ப்ரஜன் இறுக்க
விரல்களை மூடி தன் உணர்ளவக் கட்டுப்படுத்திைான்.

அந்த கூண்டில் இருந்த நாய் குதிளரயின் உயரம் இருந்தது.

இன்கைாரு கூண்டில் அளடக்கப்பட்டிருந்த யாளை நாயின்
உயரத்தில் இருந்தது. இன்கைாரு கூண்டில் மிகவும் கதான்ளம
விலங்காை ளடகைாேளர பூளையின் உயரத்திற்கு
உருவாக்கியிருந்தார்கள். ப்ரஜளைக் கண்டதும் அதன்
கமாப்பேக்தியின் மூலம் ப்ரஜன் யார் என்றுக் கண்டுபிடித்த அந்த
மிருகங்கள் பயங்கரமாய் உறுமியபடி குதிக்க ஆரம்பித்தது.

புதுளமயாக கண்டுபிடிப்பதாக மார்தட்டிக் ககாள்ளும்

மனிதனுக்கு இயற்ளகளய அழிக்கிகைாம் என்பது ஏன்
கதான்ைவில்ளல. இளவ கண்டுபிடிப்புகள் அல்ல மனிதனின்
வக்கிரங்கள் என்று ஏன் கதாண மாட்கடன் என்கிைது என்று
உள்ைம் ககாதித்தவனுக்கு நிைல் கபால் சில காட்சிகள் நிளைவில்
வந்தது.

145
 சில்கலன்ை ககமிக்கல் நிரம்பிய கண்ணாடிகபளைக்குள்
இருந்தவர்களின் உடலில் ஊசிளய கேலுத்தி இரத்தத்ளதயும்,
தளேளயயும் கோதளைக்கு என்று எடுக்கப்பட்டது. பல்கவறு
ஆய்வுகளுக்காக உடலில் ககமிக்கல் கேலுத்தப்பட அது உடல்
முழுவதும் பரவி, அது தந்த வலியில் துடிக்கும் உருவங்கள் என்
பல காட்சிகளைக் கண்டான். அது தந்த தாக்கம் தாங்க முடியாமல்
கண்களை மூடி தன்ளை நிதாைப்படுத்திக் ககாண்டான்.

பின் கமல்ல கண்களைத் திைந்தவனின் முன்ைால் அவன்

உயரத்தில் நாளய ேங்கிலியால் பிளணக்கப்பட்டு ககாண்டு
வரப்பட்டது. அவளைக் கண்டதும், அந்த நாய் பாய வந்தது.
மற்ை பயிற்சியாைர்களும் அளத அடக்க முடியாமல் பயந்து
விட்டைர். ஆைால் ேட்கடை நகர்ந்து அதன் தளலளயப் பிடித்து
அழுத்திய ப்ரஜன் தடவிக் ககாடுத்ததும், பார்ப்பதற்கு பயங்கரமாய்
இருந்தாலும் அந்த நாயின் இயற்ளக குணம் அப்படிகய தான்
இருக்கும் என்பதற்கு ஏற்ப, அதற்கு அருகில் கேன்று ப்ரஜன்
கமல்ல நீவிக் ககாடுத்ததும் குளைந்துக் ககாண்டு அவன் கமகல
முன் பாவமாய் அமர்ந்தது.

மற்ை பயிற்சியாைர்கள் இளதக் கண்டு வியந்தைர். ஏகைனில்

அவர்களிடம் அது அடங்காது. ஆைால் அவர்களுக்கு
கதரியவில்ளல… ப்ரஜனுக்குள் இருக்கும் மனிதன் அல்லாத

146
 ஆதியிவன்
உணர்வால் மிருகத்துடன் அவன் பரிபாளஷ நடத்தி
அடக்கிவிட்டான்.

தன்ளை விகைாதமாக பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவர்களைப்

பார்த்தவாறு எழுந்து நின்ை ப்ரஜன், "அனிமல்ளை அடக்க அடக்க
தான் அது அடங்காது. ககாஞ்ேம் ப்ரீயா விடுங்க, ேரி ஆகிவிடும்"
என்ைான்.

அதற்கு சிரித்த அவர்கள், "இந்த நாய் ஒன்ளைத் தான்

கபரியதாக உருவாக்கி விட்டார்கள். அதைால் இளத
அடக்குவதுதான் கடிைமாக இருந்தது. ஆைால் அங்கக
பார்த்தீங்கைா…! அது ளடகைாேர்ஸ் வளகயிகலகய மிகவும்
ககாடூரமாைதாம். ஆைால் இப்கபா சின்ைதாக இருப்பதால் ஒகர
அடி கபாட்டு அடக்கிருகவன்." என்றுப் கபருளமயா கோல்லி
நிறுத்தியவளை அடக்கப்பட்ட ககாபத்துடன் ப்ரஜன் பார்த்தான்.

"ப்ச், ஒருகவளை ஆதிகாலத்தில் குரங்கு என்ை மிருகம்

பரிமாண வைர்ச்சி அளடவதற்கு பதில் புலிகயா பாம்கபா
பரிமாண வைர்ச்சி அளடந்து பகுத்தறிவு கபற்ைால், அளவ நம்
மனித இைத்ளதக் கூண்டில் அளடத்து ளவத்திருக்குகமா…!" என்று
கமல்லிய சிரிப்புடன் ப்ரஜன் ககட்கவும், அந்த காப்பாைர்கள்
திருதிருகவை விழித்தார்கள்.

147
 அவர்கள் விழித்துக் ககாண்டு நிற்பளதப் பார்த்த ப்ரஜன்
கமலும் சிரித்துவிட்டு, "இங்கக அனிமல்ஸிற்காக கநச்ேர்
என்வர்கமன்ட் இருக்கா…?" என்றுக் ககட்டான்.

"இருக்கிைது. நாளைத் தான் அனிமல்ஸ் பார்க் திைக்க கோல்லி

உத்திரவு, அதைால் நாளைத் தான் ககாண்டுப் கபாய் விடுகவாம்.
அதுவளர இங்கக தானிருக்கும்…" என்ைான்.

ப்ரஜன், "வாட்…!" என்று அதிர்ந்தான்.

"ஆமாம்…! அதுவும் அது அளர மயக்கநிளலயில் இருக்க

கவண்டும். வருகிை விசிட்டர்ஸ் இது கூட விளையாட
ஆளேப்படுவாங்க. அதற்கு தான் பைக்கி விட எங்களை
நியமித்திருந்தாங்க. ஆைால் அது கராம்ப கஷ்டம். அதைால்
அன்கான்ஷியைாக இருக்க இன்கஜக்ஷன் கபாட்டு தான்
விடுகவாம்…" என்றுப் கபருளமயாக கோன்ைார்கள்.

அவர்கள் கோல்லியளதக் ககட்டு கமலும் அதிர்ந்தவைாய்,

சுற்றிலும் கூண்டில் அளடக்கப்பட்டிருந்த மிருகங்களைப்
பார்த்தான். தங்களின் நிளலக் கண்டு அது அலறுவது
கபாலிருந்தது. இளவ மட்டுமல்லாது அைகாை, அதிேயமாை மிருக
இைத்ளத உருவாக்குகிகைாம் என்று குைாபகரஷன் கேய்யப்பட்ட

148
 ஆதியிவன்
ோதுவாை பைளவகளும், சில பிராணிகளும் அப்பாவியாய்
கூண்டில் திரிந்துக் ககாண்டு இருந்தது.

அவர்கைது சுயத்ளத இைந்து, ஆதியும் கதரியாது அந்தமும்

கதரியாது, புது இைமாய் மனிதர்களின் விளையாட்டுப் கபாருைாய்
மாறி கபாைதில் அளவ எந்த ஜீன்ஸ் படி வாழ்வது என்றுத்
கதரியாமல் உயிர் மட்டுகம உள்ை காட்சிப் கபாருைாய்
காட்சியளித்தது. கிட்டத்தட்ட அதன் நிளல தான் தைதின்
நிளலயும் என்று நிளைத்த ப்ரஜனின் உணர்வுகள் அதன்
கவளலளயக் காட்ட கபாருத்திக் ககாண்ட ஜமரும் வலிளயத்
தந்து அதன் கவளலளயக் காட்டியது. ககாபம் கவறியாய் மாறி
அவைது உணர்வுகள் கவடிக்கும் நிளலயில் இருந்த கபாழுது,
அவனின் நிளலளய உணர்ந்த அந்த அதீத வைர்ச்சிக் ககாண்ட
நாய் குனிந்து அவளை மூக்கால் தடவி ோந்தப்படுத்தியது. அதில்
ப்ரஜனின் மைம் ோந்தப்பட திரும்பி அதன் தளலளயத் தடவிக்
ககாடுத்தான்.

பின் அவர்களின் புைம் திரும்பிய ப்ரஜன், "அவற்ளை

கநச்சுரல் என்வார்கமன்ட்டில் விடுங்க, அவற்ளைப் பைக்குவதற்காக
தான் நான் வந்திருக்கிகைன்." என்ைான்.

149
 "அஸ் பர் ரூல்ஸ்படி தான் நாங்க கேயல்படுகிகைாம்…!" என்று
அப்கபாழுதும் அவர்கள் திணைவும், "நான் நிர்வாகத்திற்கு
விைக்கமளித்துக் ககாள்கிகைன்…" என்றுக் கூறியவன் அவன்
காதில் கபாருத்தியிருந்த ளமக்கராஃகபானின் வழியாக
நிர்வாகத்திடம் கபசிைான்.

"நான் இப்கபாழுது இந்த நாளயச் ேமாதாைப்படுத்தி

பைக்கப்படுத்தியளதப் பார்த்திருப்பீ்ர்கள். அகத கபால் மற்ை
விலங்குகளையும் என்ைால் பைக்கப்படுத்த முடியும். பட் அதற்கு
முன்ைாடி உங்க பர்மிஷன் கவண்டும்…" என்ைான்.

அதற்கு, "உங்களுக்கு இதில் பைக்கம் எப்படி ஏற்பட்டது?

உங்கள் தகுதி ோகேங்கள் என்று மட்டும் தான்
ஆராயப்பட்டுள்ைது." என்று ககள்வி வந்தது.

அதற்கு ப்ரஜன் அேராது, "ோகேங்கள் அளைவருக்கும் வராது

என்பது கபால் இது எைது தகுதியாக இருக்கலாம். ஐ லவ்
அனிமல்ஸ் அதைால் கூட இருக்கலாம்." என்றுப் பதிலளித்தான்.

உடகை "பர்மிஷன் க்கரன்ட்டர்டு…" என்ை பதில் அவைது

காதில் உள்ைதிற்கு மட்டுமல்லாது. அந்த காப்பாைர்களின் காதில்
உள்ைதிற்கும் கோல்லப்பட்டது. எைகவ கவறு வழியில்லாமல்
அவர்கள் ஒரு சிறு கூண்டில் குதிக்க கூட வழியில்லாது

150
 ஆதியிவன்
கமற்பரப்பு தளலயில் இடித்துக் ககாண்ட உயரம் ககாண்ட
கூண்டில் இருந்த இரு அடிகய உயரம் ககாண்ட யாளைளயத்
திைந்துவிட்டார்கள். திைந்ததும் கவளிகய வந்த அந்த யாளை
ப்ரஜளை முட்டியது. குதித்து தன் காலால் அவனின் பாதத்ளத
மிதித்தது. அளதப் பார்த்த நாய் 'உர்ர்ர்' என்று எைவும்… "ஸ்கட…"
என்று வலது கரத்ளத உயர்த்தி அமருமாறு ளேளக கேய்து
அழுத்தமாை குரலில் கோல்லவும் எழுந்த நாய் அமர்ந்துவிட்டது.

அதற்குள் அந்த காப்பாைர்கள் யாளைக்கு மதம்

பிடித்துவிட்டது இன்கஜக்ஷன் கபாட கவண்டும் என்று ஊசிளய
எடுத்துக் ககாண்டு வரவும்,

"ஸ்டாப்…" என்று அவர்களை கநாக்கி ஒரு ளகளய உயர்த்தி

கத்திைான். அவர்களும் கட்டுப்பட்டு நின்றுவிடவும், குனிந்து
தன்ளை முட்டிக் ககாண்டிருந்த யாளையின் இருபக்க காதுகளுக்கு
கீழ் தைது விரல்கள் ககாண்டு ேற்று அழுத்துப்பிடித்து தடவிைான்.
பின் அதன் தளலயுச்சிளயயும் அழுத்திைான். ஆச்ேரியம் அது
அடங்கி கோர்ந்துப் கபாய் படுத்துவிட்டது.

அளதத் தடவிக் ககாடுத்துவிட்டு எழுந்த ப்ரஜன்,

"அவ்வைவுதான் சிம்பிள்…! இதற்கு கபாய் ககமிக்கல்ஸ் கலந்த
மருந்துகளைக் ககாடுக்கிறீங்ககை…!" என்ைான்.

151
 அதற்கு சிரித்த அந்த காப்பாைர்களின் ஒருவன், "இப்கபா
இது சின்ைதாக இருக்கு, அதைால் ஈஸியா அடக்கிட்டிங்க,
ஆைால் ஐம்பது, நூறு வருடங்களுக்கு முன்ைால் எப்படி
கபரியதாக இருந்தது கதரியுமா? இந்த மாதிரி மதம் பிடித்து
எத்தளைகயா கபளர விரட்டி காலால் மிதித்து ககான்றிருக்கு…!
ஆைால் யார் கிட்ட நம்ம கிட்டகவவா, அதுதான் அந்த கபரிய
வளக யாளைளய அழித்து இந்த சிறிய வளக யாளைளய
உருவாக்கிவிட்டான்." என்கவும்,

ப்ரஜன், "அதற்கு காரணமும் நான் ககள்விப்பட்டிருக்கிகைன்.

யாளைகள் வாழும் காடுகளை அழித்தால் அது எங்கக கபாகும்,
அகத மாதிரி அதற்கு நீர் கிளடக்காமல் கபாைது மற்றும்
அதிகமாகிக் ககாண்கட கபாகும் கவப்பத்திைாலும் தான் அதற்கு
அப்படி ஆகியிருக்கிைது." என்று கோல்லிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாது அவன் அணிந்திருந்த ளமக்கராஃகபானில் "ப்ரஜன், ப்ளீஸ்
அட்கடன்ட் கவுனிசிலிங் கிைாஸ் டூமாகரா…" என்ை தகவல்
வந்தது.

ப்ரஜன் அவனுக்குள்ைாககவ சிரித்துக் ககாண்டான். "எஸ், ஐ

வில்…" என்ைான்.

152
 ஆதியிவன்
அரோங்கத்திற்கு எதிராை கருத்துக்களை யாராவது
கோன்ைால் முதலில் அவர்கள் 'கவுன்சிலிங்' வகுப்பிற்கு
அனுப்பப்படுவார்கள். அங்கு அரோங்கத்தின் ோதளைகள் மற்றும்
கேயல்பாடுகளைப் பற்றிய ஆவணப்படங்கள், கேயல்முளை
விைக்கங்கள் அளிக்கப்படும். அதற்கு தான் ப்ரஜளைப் கபாக
கோல்லி உத்தரவு வந்தது.

"ஓகக வந்த கவளலளயப் பார்ப்கபாம்…!" என்று அவன்

முதலில் கோன்ைபடி விலங்குகளை இயற்ளகச்சுைல் நிளைந்த
பகுதிக்குள் கேல்லவிட்டான். அதற்கு உத்தரவுகளுக்கு அடிபணியும்
முளை கோல்லி தருவான் என்று மற்ைவர்கள் எதிர்பார்த்துக்
ககாண்டிருக்க, ப்ரஜகைா அதளை கதாந்திரவு கேய்யாமல்
சுதந்திரமாக விட்டான். ஆைால் ப்ரஜனிடம் கபசி பயன் இல்ளல
என்றுத் கதரிந்ததால் கபோமல் கவறு கவளலளயப் பார்க்க
கேன்றுவிட்டைர்.

மாளல கநரம் ஆைதும் தன் கவளல முடிந்தவைாய்

கவளிகய வந்த ப்ரஜனின் முகத்தில் தந்திர சிரிப்பு ஒட்டியிருந்தது.
பின் அவகை கநராக கேன்ை இடம் ரியா தங்கிருக்கும் பகுதி
தான்.

153
 ப்ரஜன் நிளைத்தது கபால் மதியகம எழுந்த ரியா, கமல்ல
அவைது கவளலகளை முடித்தவள், மாளல கநரமாைதும்
ப்ரஜளைக் காண்பதற்காக கவகமாக தயாராைாள்.

தயாராகிக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுகத ப்ரஜனின் நிளைவுகள்

அவளை அளலக்கழித்தது. கநற்று ஒளி கவடிக்ளககள்
நளடப்கபற்றுக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுது ப்ரஜன் அவளை வாய்
கபோமல், ளேளக கேய்யாமல் அளைத்துச் கேன்ைது நிளைவு
வந்தது. திடுகமை கதான்றிய ேந்கதகத்தில் முன்பக்கம் இருந்த
ேன்ைலில் எட்டிப் பார்த்தவள் மகிழ்ச்சியில் துள்ளிைாள். அங்கு
ஒரு தூணில் கமல் ஒரு காளல மடக்கியவாறு ளவத்து ோய்ந்துக்
ககாண்டு அவளைத் தான் அவன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

ரியாவும் தன்ளைப் பார்த்துவிட்டளத கதரிந்ததும் முன்கை

அந்த கட்டிடத்ளத கநாக்கி நடந்து வந்து அவைது அளைக்கு கீழ்
நின்ைான்.

ப்ரஜளைப் பார்த்ததும் ஓடிச் கேன்று கீகை கேல்ல கவண்டும்

என்று பதிவிட, அது அவளுக்கு பன்னிகரட்டாம் எண்ளணக்
ககாடுத்தது. அவ்வைவு கபருக்கு பிைகா…! என்று அதிர்ந்தவள்.
சிணுக்கத்துடன் ேன்ைலில் மறுபடியும் எட்டிப் பார்த்தாள். தூணிற்கு
அருகக அவன் இல்ளல. எங்கக! என்று திளகத்தவளுக்கு கீகை

154
 ஆதியிவன்
குனிந்துப் பார்க்க கோல்லி மூளை கட்டளையிடவும் குனிந்துப்
பார்த்தாள். அங்கு ப்ரஜன் அண்ணாந்து இவளைத் தான்
பார்த்தவாறு நின்றுக் ககாண்டு ளகயளேத்தான். அவளை மீண்டும்
பார்த்ததும் மகிழ்ந்தவள், ஒரு ளகளய மடக்கி ேன்ைலின் மீது
ளவத்துக் ககாண்டு, பாவமாய் அவளைப் பார்த்தாள்.

ப்ரஜன் புருவத்ளத உயர்த்தி என்ை என்று ககட்கவும்,

மற்கைாரு ளகயால் பன்னிகரண்டு என்ை எண்ளணக் காற்றில்
எழுதி காட்டி, முகம் சுணங்கிைாள்.

"ஓ…" என்றுவிட்டு கயாேளை கேய்வது கபால் தாளடளயத்

தடவியவன், தன் இருளககளையும் முன்கை நீட்டி "ஜம்ப்" என்று
வாயளேத்தான்.

அளதப் பார்த்து வாளயப் பிைந்தவள், தன் ளகயில்

ளவத்திருந்த சீப்பால் அவளை அடிப்பது கபால் பாவளைச்
கேய்தாள். அதற்கு சிரித்தவாறு தன் ளககளை இருபக்கமும்
நீட்டியவன் "என் கமல் நம்பிக்ளகயில்ளலயா…! கமான் ஜம்ப்,
நான் உன்ளை விடமாட்கடன்." என்ைான். ரியாவிற்ககா இதிலும்
விளையாட்டா…! என்றுச் சிரிப்பு தான் வந்தது. எைகவ அவளைப்
பார்த்துச் சிரித்தவாறு இருளககைாலும் கன்ைத்ளதத் தாங்கியவாறு
நின்ைாள்.

155
 அவனுக்கும் தான் என்ை கவண்டும், அவைது இளண
அவளைகய பார்த்துக் ககாண்டு நிற்கிைாள். எத்தளை யுகங்கள்
கவண்டுகமன்ைாலும் அவ்வாறு அவன் நிற்க தயாராய் இருந்தான்.

ேட்கடை அவைது அளை நகரவும் தான் அவைது முளை

வந்துவிட்டது என்று இருவருக்கும் கதரிந்தது. உடகை ஓடிச்
கேன்று அவைது வாட்ச்ளேக் கட்டிக் ககாண்டு தயாராக இருந்தாள்.
அவைது அளை நகரந்து கீகை வந்து கதளவத் திைந்ததும்,
வில்லில் இருந்து புைப்பட்ட அம்பு கபால் ப்ரஜளை கநாக்கி
ஓடிைாள். அவனும் ஆவலுடன் அவளைப் பார்த்தவாறு நின்ைான்.

கவகமாக ஓடி வந்தவள் அவனுக்கு அருகக வந்ததும்

குதித்து எம்பி அவைது கழுத்ளதக் கட்டிக் ககாண்டாள். தன்ளைக்
கட்டிக் ககாண்டவளை கட்டிக்ககாண்ட ப்ரஜனின் உள்ைம்
மகிழ்ச்சியால் துள்ளியது. அவைது மகிழ்ச்சி கேயலாக
கவளிவந்தது. ேட்கடை அவளைப் பற்றியவாகை பின்பக்கமாக
பல்டி அடித்து கநராக நின்ைான்.

என்ை நடந்தது என்று அவள் உணரும் முன் நடந்துவிட்டளத

எண்ணி வாளயப் பிைந்தவாறு நம்பமுடியாமல் ரியா அவளைப்
பார்த்தாள்.

156
 ஆதியிவன்
"ப்ரகஜா…! இப்கபா என்ை கேய்கத நீ…! இப்படிகயல்லாம்
என்ளைப் பயமுறுத்தாகத…!" எை அழுவது கபால் முகத்ளத
ளவத்துக் ககாண்டுச் கோன்ைாள்.

அவைது நுனிமூக்கின் கமல் முத்தமிட்டு இைக்கிவிட்டவனுக்கு

அப்பகவ சுற்றுப்புைம் உளைத்தது. சிலர் அவர்களைச் சுற்றிக்
ககாண்டு வியப்புடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தைர்.

அவர்களிடம் அவன் ோகேங்கள் கேய்யும் வல்லுைன் என்றும்,

ரியா தன் காதலி என்றும் அறிமுகம் கேய்துவிட்டு இருவரும்
சிரித்தவாகை அங்ககயிருந்து அகன்ைைர். கமல்ல நடந்துக்
ககாண்கட கபசிக் ககாண்டு வந்தார்கள்.

"ப்ரகஜா, நாம் இப்கபா எங்கக கபாகலாம். டிராமாவிற்கு

கபாகலாமா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

அதற்கு ப்ரஜன், "கநா ரியா, நாம கவை எங்காவது

கபாகலாம். நான் கூட்டிட்டு கபாகிகைன்." என்ைான்.

ரியா, "ப்ரகஜா, கநற்று அம்மா கிட்ட உன்ளைப் பற்றி

கோன்கைன்." என்ைாள்.

"வாவ், என்ை கோன்ைாங்க…?"

157
 "இப்கபா எதுவும் கன்பார்ஃம் கேய்யாகத, டூ கமார் ளடம்ஸ்
கபாகட்டும் என்றுச் கோன்ைாங்க…"

"உைக்கு என்ை கதான்றுகிைது ரியா…!"

"நீ கநா கோன்ைாலும் நான் உன்ளை விடமாட்கடன். இப்படி

ககட்டியா பிடிப்கபன்" என்று அவைது கரத்ளதச் சுற்றி ளககளைக்
ககாண்டு இறுக்கமாக பற்றிக் ககாண்டாள்.

பின் "நீயும் அப்படிதாகை ப்ரகஜா, நான் கநா கோன்ைாலும்

விட மாட்கட தாகை…!" என்றுக் ககட்கவும், அவைது முகத்ளதத்
திரும்பி பார்த்த ப்ரஜன்,

"நீ கநா கோன்ைாலும் விடக் கூடாதா…?" என்றுத் தாழ்ந்த

குரலில் ககட்டான்.

"எஸ்…" என்று கிளுகிளுத்து சிரித்தவாறு அவைது கரத்தில்

தளலளயச் ோய்த்துக் ககாண்டாள்.

ப்ரஜன் அவளுடன் கதாடர்ந்து நடந்துக் ககாண்டிருந்தாலும்

அவைது மைது அளேயாது ேற்று முன் அவள் கோன்ை
கோல்லிகலகய இருந்தது.

☆☆☆☆☆
158
 ஆதியிவன்
விண்கவளி ஆராய்ச்சி ளமயத்தில் 'இன்பர்கமஷன்' என்ை
கதாகுப்பில் உள்ைவற்ளை ஆராய்ந்தவாறு வந்துக்
ககாண்டிருந்தைர். அப்கபாழுது கநற்று நள்ளிரவில் அனுப்பிய
காகணாளி வரவும், அளதப் பற்றிய தகவல்கள்
கமலாதிகாரிகளுக்கு கோல்லப்பட்டு அது ேம்பந்தமாை அவேர
கேயல்பாடுகள் கேய்யப்பட்டது.

159
 அத்தியாயம் 8
மணலில் அந்த கபரிய நாயுடன் ேரிக்கு ேரியாக உருண்டு
அதனுடன் விளையாடிக் ககாண்டு இருந்த ப்ரஜளை திளகப்புடன்
ரியா பார்த்தாள்.

கவறு இடத்திற்கு கூட்டிக் ககாண்டு கபாகிகைன் என்ை ப்ரஜன்

அந்த கேயற்ளகக் காட்டிற்கு அளைத்து வந்த கபாழுது, ரியா
கபரிதாக ஒன்றும் நிளைத்துவிடவில்ளல. தனிளமயாை
சூழ்நிளலயில் இருக்க விரும்பியிருக்கிைான் என்றுத் தான்
நிளைத்தாள்.

ஆம் அங்கு வந்தவுடகைகய ப்ரஜனின் நடவடிக்ளக

மாறியது. அவைது கரங்களைப் பற்றி நடத்தியவாறு அளைத்து
வந்தவன். கேயற்ளகயாக ஓடிக் ககாண்டிருந்த ஆற்றின் அருகக
வந்ததும் அவளை கமதுவாக சுைற்றி விட்டான். அவன்
அணிந்திருந்த கலதர் ஜாக்ககட்ளட கைற்றி வீசிைான். அது
விழுந்த கதாளலளவ ரியா வாளயப் பிைந்துப் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்ளகயிகலகய சிறு பல்டி அடித்து அந்த மணற்பரப்பில்
விழுந்தான். ரியாவிற்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. எைகவ சிரித்தவாறு
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

160
 ஆதியிவன்
ஆம் ப்ரஜன் மகிழ்ச்சியாக இருந்தான். ரியா அவளை விட
மாட்கடன் என்று கோன்ைது அவள் கவண்டாம் என்ைாலும் விடக்
கூடாது என்றுச் கோன்ைது என்று எல்லாம் கேர்ந்து அவளை
மகிழ்ச்சியின் உச்சிக்கு அளைத்துச் கேன்ைது. கேயற்ளகயாக
உருவாக்கப்பட்டது தான் என்ைாலும் அந்த இயற்ளக சுைல்
அவளை குதுகல கேய்தது. எைகவ பல்டி அடித்துப் படுத்தவன்
விசில் அடித்தான். அளதயும் ரியா மகிழ்ச்சிகயாடு பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தாள். ஆைால் அருகில் இருந்த மரக்காட்டுக்குள்
இருந்து அவளை விட உயரமாை, பருமாைாை 'கபாகமரியன்'
வளக நாய் ஒன்று பாய்ந்து கவளி வரவும் அதிர்ச்சியில் பின்கை
நகர்ந்து கால் தடுக்கி விட மணல் பரப்பில் விழுந்தாள்.

இந்த மாதிரி நாய்கள் விலங்குகள் காப்பகத்தில் இருக்கு

என்றுக் ககள்விப்பட்டிருக்கிைாள். மாத இறுதிநாட்களில் அதனுடன்
விளையாட கவளிகய விடுவார்கள். விளையாடுவது என்ைாலும்
சும்மா கதாடலாம், தடவலாம், அதன் ளக, கால், காதுகளைப்
பிடித்து ஆட்டலாம். அது ஒன்றும் கேய்யாமல் அளமதியாக
அமர்ந்திருக்கும். ஆைாலும் ரியா அதன் பக்கம் திரும்பியும் கூடப்
பார்க்க மாட்டாள். ஆைால் தற்கபாழுது தன் முன் எந்தவித
தடுப்பும் இல்லாமல் ப்ரஜனுடன் விளையாடுவளத வாளயப்
பிைந்தவாறு பார்த்தபடி எழுந்து நின்ைாள்.

161
 அந்த நாய் ப்ரஜன் கமல் ஏறி அழுத்த, இவகைா அளதத்
தள்ளிவிட்டு அளத கபாட்டு அழுத்திைான். அதன் கபரிய
முடிகளை களலத்து விளையாடிைான். முடிவில் அதன் கமல் ஏறி
அமர்ந்து அதன் தளலயில் தட்டவும் கவகமாக ஓட்டகமடுத்த நாய்
அந்த குைத்ளத ஒகர தாவலில் தாவி அந்த பக்க களரக்கு கேன்று
அந்த அடர்ந்த காட்டுக்குள் மளைந்து விட்டது.

ரியா, தளலளயச் கோரிந்தவாறு இந்த பக்க களரயில் நின்றுக்

ககாண்டு “ப்ரஜன்…” என்று அவளுக்கக ககட்காத குரலில்
அளைத்தாள்.

அவர்கள் கேன்ைதற்காை அளடயாைகம கதரியாதிருக்கவும்,

திரும்பி கேன்று விடலாமா என்று திரும்பியவளின் தளலக்கு
கமலாக அந்த நாய் ப்ரஜனுடன் பாய்ந்து அவளைத் தாண்டி இந்த
பக்கம் நிற்கவும், ரியா திைந்த வாளய மூடாமல் சிளலகயை
கதாளைக் குறுக்கியபடி அளேயாமல் நின்ைாள்.

“ரியா, நீயும் வருகிைாயா…!” என்றுக் ககட்டவன், பின்கை

அவளின் பயத்ளத உணர்ந்து, “ஓ…” என்று சிரிக்கிகைன் என்ை
கபர்வழிக்கு பல்ளலக் காட்டியவாறு இைங்கிைான். அந்த நாயின்
புைம் திரும்பி “ச்சூ… கபா…” என்ைான். அதுகவா அவனின் கமல்

162
 ஆதியிவன்
நன்ைாக ோய்ந்து ககாஞ்சியது. அளதப் பார்த்த ரியா உதட்ளடப்
பிதுக்கி அை ஆரம்பிக்கும் நிளலயில் இருந்தாள்.

"ஏ…! ரியா, கடான்ட் கவர்ரி, இது எப்படி ஜாலியாக

விளையாடுகிைது கதரியுமா…! நீயும் வந்து விளையாடி பார், யூ
ககாை லவ் இட், ஐ வில் ஹல்ப் யூ…!" என்று அவளை கநாக்கி
ஒரு எட்டு எடுத்து ளவக்கவும், ரியா 'கெ' என்று பின்கை
நகர்ந்தாள்.

அளதப் பார்த்த ப்ரஜன் அந்த நாயின் புைம் திரும்பி, "ஓகக

யூ ககா, உன்ளை அவளுக்கு பிடிக்களல. இங்கக இருந்து
எங்களை டிஸ்டர்ப் கேய்யாகத…! ககா…!" என்றுத் துரத்திைான்.

அந்த கூண்டில் இருந்து தன்ளைத் தப்பித்து ளவத்தவனிடம்

இருந்து கபாக விருப்பம் இல்லாமல், "ம்ஹூ…" என்று
சிணுக்கத்துடன் அந்த நாய் அங்கககய அமர்ந்துவிட்டது. உடகை
ப்ரஜன் இடுப்பில் ளக ளவத்தபடி "ககா…" என்று அழுத்தமாை
குரலில் கோல்லவும், அவளைத் திரும்பி திரும்பி பார்த்தபடி
கேன்ைது.

பின் ரியாவின் புைம் திரும்பி, "ஹாப்பி…" என்று கநருங்கி

வரவும், அவகைா இன்னும் அவளை முளைத்துவிட்டு பின்கை
நகர்ந்தாள்.

163
 "கஹ…! ரியா நீ கோன்ைதும் அளத அனுப்பிட்கடன் தாகை.
அப்பைம் என்ை…!" என்று ஒகர எட்டில் அவளுக்கு அருகில்
வந்துவிட்டான்.

ரியா, "ஐ கஹட் அனிமல்ஸ்…!" என்ைாள்.

"ஏன் அது என்ை பாவம் கேய்தது. உன் அன்ளப

கபைாததிற்கு…!"

"மனிதளை தவிர கவறு எதாவது ஸ்ட்டகரன்ஜ்ஜா இருக்கும்,

அனிமல்ஸ், கபர்ட்ஸ், எதுவும் பிடிக்காது. சின்ை வயதில் இருந்கத
அலர்ஜீ…!" என்று முகத்ளதச் சுளிக்கவும், ப்ரஜன் அதிர்ந்தான்.

"என்ளைப் பிடிக்குமா ரியா…?" என்றுக் ககட்டான்.

ேம்பந்தகம இகதன்ை ககள்வி என்பது கபால் அவளைப்

பார்த்துவிட்டு, "ஏதாவது தீம்பார்க் கபாகலாம் ப்ரகஜா…" என்று
முன்கை நடக்க முயன்ைவள் அடுத்த அடி எடுத்து ளவக்கும் முன்
ப்ரஜனின் ளகயில் இருந்தாள்.

"அங்கக கபாய் மிஷிகைாட வித்ளதளயப் பார்த்து

மகிழ்வதிற்கு பதில் இங்கக நம் காதலின் வித்ளதளயக் கண்டு
மகிைலாம் ரியா…!" என்று கமன்பட்டு குரலில் கூறிைான்.

164
 ஆதியிவன்
அந்த குரல் அவளை வருடியது, "என்ை வித்ளத ப்ரகஜா…!"
என்றுக் ககட்டாள்.

"நீ, நான்…!"

"அப்பைம்…?"

"நாம்…!"

அளதக் ககட்டு கிளுகிளுத்து சிரித்தவாறு அவைது கதாளில்

ோயவும், அவளை ளகயில் தாங்கியவாறு கமதுவாக சுற்றிைான்.
அதிகலகய "ப்ரகஜா" என்று அவளை இறுக்கமாக பற்றிக்
ககாண்டு சிரித்தாள். தன் கதாளில் ோய்ந்தவளின் கழுத்தில் தன்
மூக்கால் குறுகுறுப்பு ஊட்ட, அவளுக்ககா உடல் முழுவதும்
குறுகுறுப்பூட்டியது கபாலிருந்தது.

குறும்பு மின்ை நிமிர்ந்தவள், அவைது கன்ைத்ளதக்

கடித்தாள். அதில் மயக்கியவைாய் அவகைாடு அப்படிகய
பின்ைால் விழுந்தான்.

ரியா, "ஏ…ஏ…" என்று அவனின் கமல் விழுந்தவள், "ப்ரகஜா

வலிக்குதா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

165
 தளலளய மட்டும் நிமிர்த்தி அவளைப் பார்த்து சிரித்தவன்,
"வலிக்களல, ஆைால்…!" என்றுச் சிரித்து அவகைாடு அந்த
மணற்பரப்பில் உருண்டான்.

"ஏ…! விடுடா…!" என்று அவனிடம் இருந்து திமிறி

விடுப்பட்டு எழுந்து நின்ை ரியா, "என்ை நீ…! உன் ேர்க்கஸ்
வித்ளதகயல்லாம் என் கிட்ட காட்டுகிை…! உன்ளை…!" என்று
கீகை கிடந்த மணளல அள்ளி அவன் கமல் கபாட்டாள். அவகைா
அவளின் காளலப் பிடித்து இழுத்தான். அவன் கமகலகய மீண்டும்
விைவும், அவளை அளணத்து அந்த மணல்களை அவள் கமல்
ஒட்டச் கேய்தான். அவைது பிடியில் இருந்து சிரித்தபடி
விலகிைாள். எப்படி என்றுத் கதரியவில்ளல. ஆைால் அவைது
கமல்ேட்ளட தற்கபாழுது அவைது ளகயில் இருந்தது. "யூ
நாட்டி…!" என்று அவைது ளகயில் இருந்த கமல் ேட்ளடளயப்
பிடித்து இழுத்தாள். ஆைால் அவன் விடாது இருக்கவும் பலமாக
இழுத்தாள். தற்கபாழுது அவன் விடவும் ேட்ளடயுடன் அவள்
விழுந்தாள். அளதப் பார்த்து ப்ரஜன் சிரிக்கவும் அந்த ேட்ளடளய
அவன் முகத்தில் கமகலகய வீசி விட்டு, அந்த பரந்த
மணற்பரப்பில் ஓடிைாள். ப்ரஜனுடைாை இந்த விளையாட்டில்
மைம் கும்மாைம் கபாட, வாளை கநாக்கி குதித்தவாறு "ஏ…"
என்று கத்தியபடி ஓடிைாள்.

166
 ஆதியிவன்
பின்ைால் ளககளை ஊன்றி, ஒரு காளல நீட்டி ளவத்து,
மறுகாளல மடக்கியவாறு அமர்ந்துக் ககாண்டு ரியா குதுகலத்துடன்
ஓடுவளத அகத குதுகலத்கதாடு பார்த்தான்.

சிறிது தூரம் அவளை ஓட விட்டுப் பார்த்தவன், பின்

அவளைத் துரத்திைான். எவ்வைவு கமதுவாக ஓடிைாலும்
விளரவிகலகய அவளைப் பிடித்துவிட்டான். கிளுகிளுத்து
சிரித்தவளின் பின்ைால் இருந்து பற்றி தூக்கியவன் அவகைாடு
சுற்றிைான். காற்றில் பைந்த அவைது கூந்தல் அவைது முகத்ளத
மளைக்கவும், அவைது கூந்தலுக்குள் தன் முகத்ளத நுளைத்தவன்,
அதனுள் விருப்பத்துடன் கதாளலந்தான். பின் கமதுவாக முகத்ளத
கீகை இைங்கி அவைது பின்ைங்கழுத்தில் தன் உதடுகளை
அழுத்தப் பதித்தான். அதில் கபண்ணவளின் உடலும் மைமும்
உருகியது. அதில் அவனும் உருகிைான். பின்ைங்கழுத்தில்
அவைது அடுத்த முத்திளர ேற்று வன்ளமயாக இருந்தது.
அதைால் ஆழி கபரளலக்குள் மாட்டிக்ககாண்ட உணர்வில் அவள்
தவித்தாள். இந்த தவிப்ளப உணர்ந்தவனுக்கு கமலும் அவளைத்
தவிக்க ளவக்ககவ உள்ைம் கவண்டியது. அவகைாடு மீண்டும்
மண்ணில் ேரிந்தவன், அவளின் இதழ்களை தைது உதட்டால்
வருடி பயணித்தவன், அவைது மாம்பைக்கன்ைங்களைச்
சுளவத்தான். கமலும் அவளை அள்ளிகயடுக்க தூண்டிய

167
அவனுளடய அதீத உணர்கவ அவனுக்கு தளடயும் விதித்தது.
ேட்கடை விலகி எழுந்து அமர்ந்தான். பின் திரும்பி ரியாளவப்
பார்க்க, அவகைா இன்னும் உணர்வின் பிடியில் இருந்து
விலகாமல் அவளைப் பார்த்தாள். அவளுக்கு அருகக வாளைப்
பார்த்தவாறு இருகரங்களையும் தளலக்கு ககாடுத்தவாறு
படுக்கவும், ரியா அவைது மார்பில் ேரண் புகுந்தாள்.

"நாட் இயர் ரியா…!" என்று கமாட்ளடயாக கோன்ைான்.

அவளும் புரிந்தவைாய், "நான் நம்ம கமகரஜ்ஜிற்கு

நாளைக்கக அப்ளை கேய்ய கபாகிகைன். ஆைால் உடகை
ஒத்துக்குவாங்கைான்னு கதரிளல ப்ரகஜா, எப்படியும் ஒரு மாதம்
கழித்த தான் ேம்மதம் கிளடக்கும் என்று நிளைக்கிகைன். அவங்க
கிட்ட இரண்டு முளை கவுன்சிலிங் கபாகணும், கமடிக்கல்
ேர்டிபிக்ககட் ஒப்பளடக்கணும், முதலில் எப்கபா நம்ம முளை
வருன்னு கதரில அப்பப்பா…! எத்தளை ஸ்டப்பஸ், முதலில்
அதாவது என் அம்மாகவாட தாத்தா, பாட்டி காலத்தில் எல்லாம்
இப்படி கவுர்கமன்ட் கிட்ட பர்மிஷன் வாங்கணும் என்கைல்லாம்
இல்ளலயாம், ஆைால் இப்கபா…!" என்று சிணுங்கலுடன்
எழுந்தமர்ந்தாள். பின் நாக்ளக கடித்துக் ககாண்டு சுற்றிலும்
பார்த்தாள். "அச்கோ…! நல்லகவளை ளமக்கராஃகபான் கபாடளல,
இல்ளலகயன்ைால் கவுன்சிலிங் கிைாஸிற்கு வரச்

168
 ஆதியிவன்
கோல்லியிருப்பாங்க…!" என்ைவள் தற்கபாழுது நன்ைாக ப்ரஜனிடம்
இருந்து தள்ளியமர்ந்தாள்.

சிரித்தபடி தானும் எழுந்து அமர்ந்து, "முதலில் அந்த மாதிரி

இருந்ததால், நிளையா கமகரஜ் கபயிலியர்ஸ் இருந்ததாம், அதுவும்
சிலளவ கராம்ப கமாேம், அதைால் இப்படி இருந்திருக்கலாம்…"
என்ைான்.

"ம்ம்…! கதரியும் கதரியும், சுபி ஒருதரம் இப்படி தான் கபசி

கவுன்சிலிங் கிைாஸ் அட்கடன்ட் கேய்தால் அங்கக முதலில்
கமகரஜ் கேய்துக் ககாண்டவங்க, ககாஞ்ே வருஷத்தில் மைம்
ஒத்து கபாகமாக பிரிந்துவிடுவார்கள், கள்ைகாதல்,
ஆணவக்ககாளல இப்படி நிளையா விேயங்கள் நடந்திருந்தது
என்றும் அதைால் கமகரஜ் கேய்துக் ககாள்வதில் இப்படி
முளைளயப் பின்பற்ைாங்க என்று நிளையா கோன்ைார்கைாம், அவ
வந்து எைக்கு கோன்ைாள்." என்ைாள்.

பின், "அட மைந்கத கபாயிட்கடன்…! என் அம்மா கூட உன்

கமடிக்கல் ேர்டிகபக்ஃட் ககட்டாங்க…? என் நம்பருக்கு உன்
டிட்கடயில்ஸ் அனுப்பு…" என்று அவைது வாட்ச்ளேப் பார்த்தாள்.

169
 ப்ரஜன் என்ைகவன்று அவைது உடல்நிளல பற்றிய
தகவல்களை அனுப்புவான்…! எைகவ அவளிடம் எதற்கு என்றுக்
ககட்டான்.

"உன் அம்மா ககட்டார்கைா…? எதற்கு ரியா…?"

"ப்ச், என் அம்மா ககாஞ்ேம் டிப்ஃகரன்ட், இந்த கவுர்கமன்ட்

கேய்கிை பல விேயங்களைப் பற்றி விமர்ச்சிப்பாங்க, நிளையா
கவுன்சிலிங் கிைாஸிற்கு கபாயிட்டு வந்துட்டாங்க, கமன்டல்
ட்ரீட்கமன்ட்டிற்கு கூட கவுர்கமன்ட் கூப்பிட்டுருக்காங்க, அப்பவும்
அவங்ககைாட ஆர்க்குயூகமன்ட்ளட நிறுத்திைது இல்ளல.
கமன்டல் ட்ரீகமன்ட்டிற்கு கபாயிட்டு வந்த பின் மற்ைவங்க
கிட்டயும், கவுர்கமன்ட் கிட்டயும் குளை கூறுவதில்ளல
அவ்வைவுதான்…! ஆைால் என் கிட்ட அது இதுன்னு
கோல்லிட்கட இருப்பாங்க, என் கவளலளயக் கூட குளை
கோல்வாங்க…! நானும் ேரி ேரி என்றுத் தளலளய ஆட்டிட்டு
கபாயிட்கட இருப்கபன்…" என்றுச் சிரித்தாள்.

ப்ரஜனுக்ககா ரியா கோன்ை 'கமன்டல் ட்ரீட்கமன்ட்' என்ை

வார்த்ளத உறுத்தியது.

ரியா கதாடர்ந்து, "அவங்க கேட்டிஸ்கபஷனுக்கு தான்

ககட்கிகைன் ப்ரகஜா அனுப்பு…!" என்ைாள்.

170
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், "நீ இன்னும் எதற்கு கோல்லகவயில்ளலகய…!"

"ப்ச், கதளவகயயில்லாத விேயம் கவுர்கமன்ட் அதற்கு

ஏற்பாடு கேய்து எவ்வைகவா வருஷம் ஆச்சு…! ஆை என்
அம்மா இப்படிதான் இருக்கணுன்னு பிடிவாதம் பிடிக்கைாங்க…!"
என்றுச் ேலித்தவள், ப்ரஜன் சிரிப்ளப அடக்கியபடி பார்க்கவும்
"கோல்கிகைன், கோல்கிகைன்…!" என்று சிரித்துவிட்டு கோன்ைாள்.

"நமக்கு கமகரஜ் நடந்தால் குைந்ளத இயற்ளகயாக தான்

உருவாகணும் என்று கோல்கிைாங்க, அப்படி தர முடிகிைவளை
தான் கமகரஜ் கேய்துக்கணும் என்றுச் கோல்கிைாங்க, இப்கபா
இருக்கிை ஸ்கபர்ம் டிகரன்பகமஷன் இருக்ககவ கூடாதுன்னு
கோல்கிைாங்க, இது ோத்தியகம இல்ளலன்னு கோன்ைா புரிஞ்சுக்க
மாட்டாங்க…!" என்று எதிகர இருந்த ஆற்ளைப் பார்த்து தன்
கபாக்கில் கோல்லிக் ககாண்டிருந்த ரியா திடுகமை சில்கலன்ை
மின்ோரம் அடிவயிற்றில் கதான்றி பின் அது உடல் முழுவதும்
பரவுவளதப் கபான்ை உணர்வின் தாக்குதளல உணர்ந்தாள். கமல்ல
திரும்பி ப்ரஜளைப் பார்க்க, அவன் அவளைத் தான் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தான்.

171
 ேற்று எம்பி அவைது முகத்தில் ளக ளவத்து முகத்ளதத்
திருப்பி விட்டாள். அவள் திரும்பிய திளேக்கு முகத்ளதத்
திருப்பிய ப்ரஜன் பின் சிரித்தவாறு அவள் புைம் திரும்பியவன்,

"நானும் ககாஞ்ேம் பயந்கதன்…! என்ை ககட்க

கபாகிைாங்ககைா…! எதற்கு ககட்கிைார்ககைா என்று…! நவ்
ஹாப்பி…! மாமியாகராட எதிர்பார்ப்பளத ஹன்டர்டு பர்கேன்கடஜ்
பூர்த்தி கேய்கவன்…" என்று குறும்பாய் சிரிக்கவும், "ப்ரகஜா…"
என்றுச் சிணுங்கிைாள்.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, "ஆமா, உன் கவளலளய ஏன் குளைச்

கோல்கிைாங்க…?" என்றுக் ககட்டான்.

"நாங்க புட்ஸ் புகராடீயூஸ் கேய்கிகைாம் என்கிை கபயரில்

இயற்ளகளய அழிக்கிகைாமாம், ககமிக்கல்ஸ் யூஸ் கேய்து நாங்க
தயாரிக்கிை புட் புகராடட்க்ைால் தான் ஆண், கபண்களுக்கு
மலட்டு தன்ளம, நரம்பு தைர்ச்சி எல்லாம் வருகிைதாம்." என்று
முகத்ளதச் சுருங்க ளவத்துக் ககாண்டு கோன்ைாள்.

கதாடர்ந்து, "நாங்க இப்படி ஆர்டிபிஷியலா புட்ஸ்

தயாரிக்கவில்ளல என்ைால் உணவுக்கக தட்டுப்பாடு
ஏற்பட்டிருக்கும். முதலில் மாதிரி விவோயம் எங்கக நடக்குது…"
என்று அவள் கூறி முடிப்பதற்குள் ப்ரஜன்,

172
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் நிதாைமாக "விவோயம் அழிந்துப் கபாவதற்கு யார்
காரணம் ரியா…?" என்ைான்.

"அது பூமிகயாட மண்வைம் ககட்டுப் கபாைது தான்

காரணம்…!"

"மண்வைம் ககட யார் காரணம்…?"

"எதுவுகம யூஸ் கேய்ய கேய்ய பைோகும் ப்ரஜன், பூமி

மட்டும் அப்படிகய இருக்குமா…?"

"என்னிடம் நூற்றியம்பது பைளம வாய்ந்த வாட்ச் இருக்கு,

அளத நான் யூஸ் கேய்துட்டு தான் இருக்கிகைன். நாம்
பராமரிக்கும் முளையில் தான் அதகைாட பயன் நிளலத்திருக்கும்
ரியா…!" என்ைான்.

அதற்கு கமல் அவனின் ககள்விக்கு பதிலளிக்க முடியாமல்

ககாபத்துடன் எழுந்த ரியா, "மார்க் ளம கவர்டு ப்ரகஜா, நீ
கண்டிப்பா கவுன்சிலிங் கிைாஸ் அட்கடன்ட் கேய்ய கபாகிை…"
என்றுவிட்டு விருக் விருக்ககன்று ஆற்ளை கநாக்கி நளடப்
கபாட்டாள்.

ககாபத்துடன் அவள் கபாவளதப் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு சிரிப்பு

தான் வந்தது.

173
 "ரியா, ஆல்கரடி என்ளை கவுன்சிலிங் கிைாஸிற்கு வரச்
கோல்லியாகிற்று…" என்ைான்.

அவகைா அளத காதில் வாங்காதது கபால் கதாடர்ந்து

நடந்தாள்.

தற்கபாழுது ப்ரஜன், "இன்கைாரு விேயத்ளதயும் ககட்டுக்ககா,

நீங்க தயாரித்த புட்ஸ் எல்லாம் நான் ோப்பிட்டகத இல்ளல.
இளதயும் மாமியார் கிட்ட கோல்லிரு, கோ ஐ ககன்…" என்று
சிறிது ேத்தமாக கோன்ைான்.

அவன் கோல்லியளதக் ககட்டு விறுக்ககன்று திரும்பிய ரியா,

"எைக்கு ஒன்றும் கவண்டாம் கபாடா…!" என்ைாள்.

ப்ரஜன் தன் இருளககளையும் பின்கை ஊன்றியவாறு ேற்று

கிைக்கமாை குரலில், "ஆைால் எைக்கு கவண்டுகம…!" என்று
கண்ணடித்தான்.

"உன்ளை…!" என்றுக் ககாபத்துடன் அவளை கநாக்கி

கவகமாக வந்தவள், அவளைத் தள்ைவும் அவனும்
விருப்பத்துடன் மணலில் ேரிந்தான். ேரிந்தவனின் கமல்
அமர்ந்தவள் ேரமாரியாக அடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

174
 ஆதியிவன்
"நீ கதாட்டு தான் என்றில்ளல, பார்த்தும் கபசியுகம எைக்கு
குைந்ளத ககாடுப்கப…! இடியட்…! ஸ்டுப்பிட்…! புல்…!" என்று
கோல்லியவாறு அடித்தவளைச் சிரிப்புடன் பார்த்தவன், ேட்கடன்று
அவைது கரம் பற்றி இழுத்து திருப்பிைான். தற்கபாழுது அவள்
மணற்பரப்பில் படுத்திருக்க அவன் கால், ளககளை ஊன்றியவாறு
அவளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

"ரியா…! உன் கிட்ட நான் நிளையா விேயம் பற்றி கபே

இங்கக கூட்டிட்டு வந்கதன். ஆைால் நீ என்ளை அந்த
விேயத்ளதப் பற்றி மைக்கடிக்ககவ ளவத்துவிட்கட…! நீ தான்
மாயக்காரி…!" என்ைான்.

"இதயம் முழுவதும் ஆக்ஸிஜனுக்கு பதில் நீ

நிரம்பியிருக்கிை…!" என்று கமன்பட்டு குரலி்ல் அவன் கோன்ைதும்
அந்த குரல் வருடியது என்ைாலும் கிளுகிளுத்துச் சிரித்தாள்.

அளதப் பார்த்து மண்டியிட்டு அமர்ந்த ப்ரஜன், "வாட்

ரியா…!" என்றுப் புரியாமல் ககட்டான்.

சிரித்தவாகை எழுந்த ரியா, "காதல் என்பது உடல் நிளல

வைர்ச்சி, ஃபீலிங்க்ஸ், ஹார்கமான் ேம்பந்தப்பட்டது என்று
நிரூபித்து எத்தளைகயா வருடங்கள் ஆகியாச்சு, இன்னும் நீ

175
இதயம் என்கிை ஒரு பார்ட்ளட மட்டும் கோல்லிட்டு இருக்கிை…!"
என்று மீண்டும் சிரித்தாள்.

அவனும் அவளுடன் சிரித்தவாறு, "எஸ் லவ் அஃகபக்ட்ஸ்

கஹால் பாடி தான் ஒத்துக்கிகைன். ஆைால் ஹார்ட் மட்டும் அந்த
அஃகபக்ட்ளை கவகமாக துடித்து கவளிப்பளடயாக காட்டும்.
மற்ை பார்ட்ஸ் அப்படியில்ளல…!" என்ைான்.

ரியா வியந்து அவளைப் பார்க்க, அவைது முகத்தில் இருந்து

பார்ளவ எடுக்காது அவளுளடய கரத்ளதப் பற்றிய ப்ரஜன்,
அவைது மார்பில் ளவத்துக் காட்டிைான். அவன் பார்த்த
பார்ளவயிைால் வைக்கத்திற்கு மாைாக கவகமாக துடித்துக்
ககாண்டிருந்தது.

"ஆமா…" என்று சிரித்தவள், "உைக்கு…?" என்று அவைது

இடப்பக்க மார்பில் ளகளய ளவத்தாள்.

அவைது முகத்தில் இருந்து தைது பார்ளவளய அகற்ைாது.

தன் மார்பில் ளவத்திருந்த அவைது கரத்ளதப் பற்றிவன், கமல்ல
அந்த கரத்ளத அவைது நடு மார்பிற்கு நகர்த்தியவாறு அவைது
இதழ் கநாக்கி குனிந்தான்.

176
 ஆதியிவன்
அவைது கரத்ளத அவன் நகர்த்தியது அவள் அறியவில்ளல.
அவைது பார்ளவயின் ஆக்கிரமிப்கபாடு தன் இதழ் கநாக்கி
குனியவும் இளமகளை மூடி அவைது உதட்ளட வரகவற்க
தயாராய் இருந்தாள்.

பின் அவைது கமன்ளமயாை முத்தத்தின் தாக்குதலுக்கு

பிண்ணனி இளேயாய் அவைது இதயத்துடிப்ளபக் ககட்டு
உணர்ந்தவாறு கவறு உலகில் லயித்தாள்.

☆☆☆☆☆
அந்த தளலளமயகத்தில் கவற்று கிரக மனிதனின் நடமாட்டம்
மக்களிளடகய இருக்கிைது என்ை ஆதாரபூர்வமாை ோட்சிகளைக்
கண்டு வல்லுைர்கள் திளகத்தைர். ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில்
இருந்து எப்படி இத்தளை நாட்கள் இவர்கள் படாமல் இருந்தார்கள்
என்று வியந்தைர். ஏகைனில் கிட்டத்தட்ட முப்பது நாற்பது
வருடங்களுக்கு முன் கவற்றுகிரகவாசிகள் உலகில் இருக்கிைார்கள்
என்றுக் கண்டறியப்பட்டு, அவேர பிரகடை நிளல
அறிவிக்கப்பட்டு உலகில் ஆங்காங்கு காட்டில் மிருகங்களுடன்
மிருங்கைாக இருந்தவர்களை அழித்தைர். சிலவற்ளை உயிருடன்
பிடித்து அளரமயக்க நிளலயில் ளவத்து அரோங்கத்தின்
விண்கவளி ஆராய்ச்சி ளமயத்தில் ளவத்து ஆராய்ச்சி கேய்துக்

177
ககாண்டிருக்கின்ைைர். இப்படியிருக்கும் கபாழுது ஒகர இடத்தில்
மூன்று கவற்றுகிரகவாசிகள் அளடயாைம் காணப்பட்டு
அதிர்ச்சியளிப்பதாக இருந்தது. உடகை அவற்ளை அழிக்க
உத்தரவு பிைப்பிக்கப்பட்டது.

அதன் சுவற்றில் இருந்த பட்டன்களை அழுத்தி சில ேங்ககத

வார்த்ளத ஒருவன் அழுத்தியதும் சுவற்றில் இருந்த சிறு பகுதி
திைக்கவும், அதிலிருந்து சிறு தட்டுகள் கபான்ை அளமப்புளடய
இயந்திரங்கள் ேர் ேர் என்று கவளிகய வந்தது.

கவளிகய வந்த அந்த தட்டுகள் திைந்த ேன்ைலின் வழிகய

கவளிகய பைந்துச் கேன்ைது. அது மனித உடற்கூறுகளை ஆராயும்
கருவியாகும். மனித உடற்கூறு இல்லாவிடில் ஒளிக்கற்ளைளய
அதன் கமல் வீசி அந்த உடளலச் கேயல் இைக்க கேய்யும்.
கபாழுதுகபாக்கிற்கு எை அளமக்கப்பட்டிருந்த அந்த திடளல
கநாக்கி அந்த தட்டுகள் பைந்துச் கேன்ைை.

ப்ரஜன், ரியா, வீரா மூவரும் அந்த மாளலகவளையில்

கதருவில் நடந்துக் ககாண்டு இருந்தைர்.

ப்ரஜனும், ரியாவும் அவர்களுக்ககை இருந்த அந்த

தனிளமயாை கவளையில் வீராவிடம் இருந்து அளைப்பு வந்தது.

178
 ஆதியிவன்
"எங்கக இருக்கிறீர்கள்…?" என்று அவன் ககட்கவும் தீம்
பார்க்கிற்கு வரச் கோல்லிவிட்டு அவர்களும் அங்குச் கேன்ைைர்.

அப்கபாழுது ரியா “இந்த தடியளை எதற்கு கூட்டிட்கட

சுத்துகிை…” என்று வீராளவ முளைத்தவாறுக் ககட்டாள்.

அதற்கு வீரா, “அப்கபா உன் பிகரண்ட்ளட இன்டர்டீயூஸ்

கேய்துவிடு, நான் கைன்றுக் ககாள்கிகைன்…” என்ைான்.

ரியா “அவ, ப்ரஜளை இன்டர்டீயூஸ் கேய்ய முடியுமான்னு

ககட்கிை…” என்றுப் பற்களைக் கடித்தவாறுச் கோல்லவும்,
ப்ரஜனுக்கும், வீராவிற்கும் சிரிப்பு பிறீட்டு வந்தது.

அப்கபாழுது திடுகமை ப்ரஜன் பரபரப்புற்ைவைாய் சுற்றிலும்

பார்த்தான். அவைது உடல்கமாழிளயக் கண்ட வீரா, “ப்ரஜன்…?”
என்றுக் ககள்வியாக அளைக்கவும், அவன் ஆமாம் என்பது
கபால் தளலயளேத்து விட்டு சுற்றிலும் பார்க்க ஆரம்பித்தான்.
அவனுளடய உணர்வுகள் அளைத்தும் ஒரு திளேளய கநாக்கி
கேலுத்த முயன்ைான். ஆைால் அவைது உணர்வுகள் பல
திளேகளை கநாக்கி கேன்ைது. அப்கபாழுது ஒரு இடத்தில்
அவைது உணர்வுகள் அவளை ஏமாற்ைவில்ளல என்பது கபால்
முகத்ளத கதாப்பிக் ககாண்டு மளைத்தவாறு ஒரு உருவம் நின்றுக்

179
ககாண்டு இருந்தது. அதளை கநாக்கி ப்ரஜன் கேல்ல
முற்படுக்ளகயில் ஒலிகபருக்கியில் இருந்து அறிவிப்பு வந்தது.

“கநாபடி மூவ், காஷன் கடன்ஜர்…”

உடகை அளைவரும் நின்ை இடத்திகலகய நின்று விட்டைர்.

கவறு வழியில்லாமல் ப்ரஜன் நின்றிருந்தாலும் அவைது பார்ளவ
அந்த உருவத்ளத கநாக்கிகய இருந்தது.

அப்கபாழுது அவர்களின் தளலக்கு கமல், சில தட்டுகள்

கபான்ை அளமப்புளடய இயந்திரம் பைந்து வந்து ஒவ்கவாரின்
கமல் கலேர் ஒளிளய வீசி அவர்கைது உடற்கூறுகளை
ஆராய்ந்தது.

ப்ரஜன் வீராளவ ககள்வியாக பார்க்கவும், அவன் “சிப்

ளவத்துள்கைன்…” என்ைான்.

அகத கநரத்தில் அவர்களுக்கு கமல் அந்த தட்டுப் கபான்ை

எந்திரம் பைந்து வந்து அவர்கள் மீது ஒளிளய வீசியது. ஆராய்ந்து
விட்டு கேன்ைது.

ப்ரஜன் அந்த உருவம் தற்கபாழுது மாட்டிவிடும் என்று

அவன் எண்ணிக் ககாண்டு இருக்கும் கவளையில், மற்கைாரு

180
 ஆதியிவன்
திளேயில் அந்த பைக்கும் தட்டு வீசிய கலேர் ஒளிப்பட்டு ஒரு
முகமற்ை உருவம் சுருண்டு விழுந்தது.

அளதப் பார்த்த ப்ரஜன்… ‘கமாத்தம் எத்தளை கபர்…’ என்று

திடுக்கிட்டு எண்ணியவைாய் முதலில் தான் பார்த்த உருவத்ளதப்
பார்க்க அது தைது ககார்ட்டில் இருந்து பச்ளே நிைப் கபாருளை
ஒன்று எடுத்தது.

"கநா…" என்று ப்ரஜன் அந்த உருவத்ளதப் பார்க்கவும்,

அதுவும் அவளைப் பார்த்தது. அந்த கவளையில் அதன் கமல்
பைந்து வந்த தட்டு அதன் கமல் கலேர் ஒளி பாய்ச்சியது. அது
ஏலியன் எை கதரியவும் அடுத்த கநாடிகய மின்ைல் கபால்
ஒளிளய அதன் கமல் பாய்ச்ேவும், அதுவும் சுருண்டு விழுந்தது.

இளத அங்கு இருந்த மக்கள் அதிர்வுடன் பார்த்துக்

ககாண்டிருக்கும் கவளையிகலகய கவகமாக கார் ஒன்று வந்து
நின்ைது. அதில் கவே உளடயணிந்தவர்கள் இைங்கி வந்து அந்த
ஏலியன்களை காரின் பின்ைால் இளணக்கப்பட்ட கபட்டி கபான்ை
அளமப்பில் கபாட்டுவிட்டு அந்த இடத்ளத விட்டு அகன்ைைர்.

முகமற்ை அந்த விகைாத உருவத்ளதப் பார்த்த ரியா

அருவருப்புடன் ப்ரஜனின் ளககளில் ஒன்றிைாள். வீராவும்
ப்ரஜனும் கவறு கயாேளையில் இருந்தைர்.

181
 ☆☆☆☆☆
அந்த அடர்ந்த காட்டில் ேட்கடன்று பார்த்தால் கதரியாதது
கபால் கபரிய துளை ஒன்று இருந்தது. அப்கபாழுது ஒரு உருவம்
எங்கிருந்கதா வந்து அந்த துளையின் அருகக வந்து குதித்தது.
அது அந்த துளையின் உள்கை கேல்ல கேல்ல அதன் பாளத
நீண்டு கேன்ைது. சில நிமிடத்திகலகய அந்த பாளத ேமதைத்ளத
அளடந்தது. அங்கு கிட்டத்தட்ட இருபது எண்ணிக்ளகயில் இந்த
உருவத்ளதப் கபான்கை கதான்ைமுளடயளவகள் இருந்தது.

ஆம் ப்ரஜன் கூர்ந்து கணித்த அளடயாைமாை… பச்ளே நிை

கதகம், கண்கள், மூக்கு, வாய் இல்லாத முகம், ேற்று வளைந்த
கதகமுமாக இருந்த அந்த ஏலியன்கள் அளவ.

தற்கபாழுது வந்த ஏலியளைப் பார்த்ததும் அளவ "ஹர்ர்…"

"கஹங்…" "ஆங்…" என்ைவாறு ஒலிழுப்பியவாறு பார்த்தது.
ஆைால் தான் அணிந்திருந்த மனிதர்களைப் கபான்ை உளடளய
பிய்த்து எறிந்துவிட்டு கமகல பார்த்து கவறியுடன் கத்தவும், அது
கோன்ை கேய்திளய உணர்வால் புரிந்துக் ககாண்ட அளவகளும்
கமகல பார்த்து கத்தியது. அளவகளின் நிளைவில் ஆராய்ச்சி
என்ை கபயரில் கண்ணாடிகபளைக்குள் ளவத்து
ககாடுளமப்படுத்தியது நிளைவு வந்தது.

182
 ஆதியிவன்
அவர்களின் எதிரிகள் மனிதர்கள் தான், அதைால்
மனிதர்களை அழிக்ககவ அளவ அங்கு வந்தது.

ஆம் ப்ரஜன் கணித்தது ேரிகய…! சிருஷ்யா தப்பிக்க ளவக்க

முயற்சி கேய்து முடியாது விட்ட, ரவியின் முந்ளதய கதாற்ைத்ளதக்
ககாண்ட ஏலியன்கள் தான் அளவ…! சிருஷ்யாவின் உதவியுடன்
ரவி கபான்கைார் தப்பித்ததும் சில வருடங்கள் கழித்து அளவயும்
தப்பித்தது. தப்பித்து வந்தளவகள் முதலில் ஒன்றும் புரியாமல்
சிலளவ அரோங்கத்திடம் மாட்டிக் ககாண்டது. மீதி இருப்பளவகள்
அவர்களிடம் இருந்தும் தப்பித்து, ஒளிந்து வாழ்ந்தவர்கள் பின்
அவர்களின் உடலில் கலந்த மனித விந்தணுவின் உபகயாகத்தால்
பழிவாங்கும் கவறி ககாண்டார்கள். அவர்கள் கற்றுக் ககாடுத்த
விஞ்ஞாைத்ளதப் பயன்படுத்தி அழிக்கும் கபாருள்களை
உருவாக்கிைார்கள்.

அகதகவளையில் மற்கைாரு மூளையில் பல்கவறு

நுணுக்கமாை ோட்டிளலட்டின் கண்காணிப்பில் தப்பித்து
மிகப்கபரிய ஆராய்ச்சி கூடமாக அரோங்கத்ளத ஏமாற்றிக்
ககாண்டு இன்னும் அந்த ஆராய்ச்சி நளடப்கபற்றுக் ககாண்டு
தான் இருந்தது.

183
 அங்கு அவர்கள் கோல்படி ககட்கும் ஏலியன்களைக் ககாண்டு
இந்த உலகத்ளத அவர்களின் கீழ் ககாண்டு வர சிறு
ராணுவத்ளதகய உருவாக்கி இருந்தார்கள்.

184
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 9
நூறு வருடங்களுக்கு முன் பசுபிக் கபருங்கடலில் ஏற்பட்ட
மாகபரும் சுைாமியால் இந்கதானீசியாவின் தீவுகள் பல கடலில்
முழ்கிை. அவ்வாறு கடலில் மூழ்கப்பட்டது என்று அறிவிக்கப்பட்ட
தீவில் ஜமர் ஒன்றின் அளலகைால் அந்த தீளவகய மளைத்து
ளவத்து விஞ்ஞானிகள் அந்த ஆராய்ச்சி கூடத்ளத நடத்திக்
ககாண்டிருந்தைர்.

அந்த ஆராய்ச்சியின் முடிவு கபரும் நாைாை அன்று அந்த

விஞ்ஞாைக்கூடத்தின் அளைத்து விஞ்ஞானிகள் ஒரு கபரும்
அளையில் கூடியிருந்தைர்.

அந்த விஞ்ஞானிகள் உலகின் பல்கவறு பகுதிளயச்

கேர்ந்தவர்கள் என்பளத அவர்களின் கதாற்ைகம பாகுப்படுத்தி
காட்டியது.

அந்த கபரிய ஹாலில் அளைவரும் அமர்ந்திருக்க,

தளலளமயாைராை மககஷ் எழுந்து நின்ைார்.

அவர் தமிழில் கபே அங்கு இருந்தவர்களுக்கு அவர்கைது

காதில் மாட்டியிருந்த ளமக்கராஃகபான் அவர்கைது விருப்பமாை
கமாழியில் கமாழிகபயர்த்து அனுப்பியது.
185
 மககஷ் கபே ஆரம்பித்தார்…!

"சுமார் நூற்றியிருபது ஆண்டுகளுக்கு முன், அகமரிக்கா

மாகாணத்ளதச் கேர்ந்த ஜார்ஜ் என்ை விஞ்ஞானியின் கைவு இது…!
இன்று நாம் ோதித்திருக்கிகைாம்." என்று அவர் கோன்ைதும் அங்கு
அமர்ந்திருந்தவர்கள் தங்கைது மகிழ்ச்சிளயத் கதரிவிக்க
அவர்களுக்கு முன் இருந்த கமளேயில் உள்ை ஒரு பட்டளை
அழுத்தியதும் அந்த பட்டனுக்கு அருகில் இருந்த துளை வழியாக
சிறு தீப்கபாறி அவர்கைது தளலக்கு கமல் பைந்து வண்ணமயமாக
கவடித்தது.

மககஷ் கதாடர்ந்து கபசிைார், "அன்று அவர் இந்த

ஆராய்ச்சிளயச் கேய்த கபாது பல இளடயூறுகளைச் ேந்தித்தார்.
பலர் இயற்ளகக்குப் புைம்பாைது என்று எதிர்த்தைர். ஆைால்
அத்தளை எதிர்ப்புகளையும் மீறி, உயிருடன் பாதுகாத்து
ளவக்கப்பட்டிருந்த ஏலியனின் உடலில் இருந்து அதன்
விந்தணுக்களை எடுத்தார். அளத ஆச்சிரியமாக பார்த்து சிலர்
இவர் பக்கம் கேர்ந்தைர். அந்த விந்தணுளவக் ககாண்டு புது
ஏலியளை உருவாக்க முயன்ைார். ஆைால் கதால்விகய கிட்டவும்
தான் கருப்ளபயில் ளவத்து பாதுகாக்க கயாேளைப் பிைந்தது.
அதற்கு அவர் பயன்படுத்திக் ககாண்டது அவருளடய மளைவி
ஆகும். அந்தைவிற்கு அவர் இந்த பரிகோதளையில் தீவிரமாக

186
 ஆதியிவன்
இருந்தார். ஆைால் பரிதாபமாக அவரது மளைவிளய இைந்தார்.
அந்த விேயத்தில் அவர் ளகதி கேய்யப்பட்டார். ஆைால்
அப்கபாழுதும் அவர் அேராமல் கதால்வியளடந்ததிற்காை
காரணத்ளத ஆராய்ந்தார். அப்கபாழுகத அவரது மளைவி
ஏலியன் விந்தணு இருக்கும் கபாழுது மனிதர்கள் உண்ணும் உணவு
வளககளை உண்டது கதரிந்தது. மளைவியின் பல்ஸ், பிரஷர்,
மற்றும் ஏலியன் கருவின் பல்ஸ் கேக் கேய்தவர் ககாழுப்ளப கேக்
கேய்ய தவறிவிட்டார். தன் தவளை உணர்ந்து ேரி கேய்து
ஆராய்ச்சி மீண்டும் கேய்ய கவண்டும் என்று அவர் துடித்துக்
ககாண்டு இருக்கும் கபாழுது அவர் பக்கம் நின்ை விஞ்ஞானிகளின்
உதவியுடன் சிளையில் இருந்து தப்பிைார்."

"பின் நூறு வருடங்களுக்கு முன் ஏற்பட்ட சுைாமிளயப்

பயன்படுத்திக் ககாண்டு இந்த தீவிற்குள் வந்து ேக்தி வாய்ந்த
ஜமளர கண்டுபிடித்து, ோட்டிளலட் கண்காணிப்பிலிருந்து
தப்பிைார். பின் அவரது ஆராய்ச்கி கவகு மும்மரமாக இங்கக
நடந்தது. விந்தணு கேலுத்திய கபண்ளணப் பாதுகாத்து கவற்றியும்
அளடந்தார்கள். உருவாக்கிய 'ஹீயுகமலியன்'-ளய பாதுகாகத்து
வைர்த்தவும் மிகுந்த பாடுப்பட்டார்கள். வைர வைர அதன்
ேக்திளயக் கண்டு வியந்தைர். கமலும் அவர்களை
ஆச்ேரியப்படுத்தியது. எந்த கருப்ளபயில் உருவாகியகதா அந்த

187
கபண்ளணப் கபால் சிளக சிறிது முளைத்து அகத நிைம்
ககாண்டிருந்தது. அதுமட்டுமில்லாமல் இரு விரல்களுக்கு பதில்
ஐந்து விரல்கள் இருந்தை. இந்த கவற்றிளய உலகிற்கு அறிவிக்க
நிளைக்ளகயில் எழுபது ஆண்டுகளுக்கு முன் உலகம் முழுவதும்
புரட்சி ஏற்பட்டது. மனிதனுக்கு மனிதகை துளண என்ை பிரகடை
நிளல பிைவிக்கப்பட்டு ஆட்சி முளை ஒழிக்கப்பட்டது. அளதக்
கண்டதும் அப்கபாழுது எண்பது வயது நிரம்பிய ஜார்ஜிற்கு புது
திட்டம் உருவாகியது. ஆம் அப்கபாழுது மனிதளை ஆட்சி
கேய்ய புது இைமாக இந்த ஹீயுகமலியன் பளடளய உருவாக்க
நிளைத்தார். அதற்கு சில கபரும்புள்ளிகள் மளைமுகமாக உதவி
கேய்தைர்."

"அதைால் அடுத்த தளலமுளைளய உருவாக்க திட்டமிட்டார்.

ஏகைனில் அதில் மனிதனின் உருவத்கதாடு வருகமா என்று
கணக்கிட்டார். அந்த ஹீயுகமலியனுக்கு மனிதர்களைப் கபால்
பயிற்சி அளிக்க முயன்ைார். அதன் ஆக்கராஷத்ளதயும்,
ேக்திளயயும் அடக்குவதற்கு தான் ககாஞ்ேம் சிரமப்பட்டார்.
ஆைால் ககாடிய விலங்குகளைகய அடக்க கதரிந்த மனிதனுக்கு
இந்த ஏலியளை அடக்க கதரியாத என்ை.! அவற்றிக்கு பயம்
காட்டி, வலி தந்து அடக்கிைார். அதன் விந்தணு வைர்ந்ததும்
அடுத்த தளலமுளை உருவாக்கிைார். ஆைால் அவருளடய

188
 ஆதியிவன்
கதாண்ணுற்றி இரண்டாம் வயதில் காலமளடந்தார். ஆைால்
அவருளடய உதவியாைர்கைாய் இருந்தவங்க, அவர் எழுதி
ளவத்த குறிப்புகள் படி கதாடர்ந்து முயற்சியில் ஈடுப்பட்டைர்.
அதில் தான் நாம் அளைவரும் ஒன்றுச் கேர்ந்கதாம்."

"இவ்வாறு நாம் ஹீயுகமலியன்களின் இைப்கபருக்கம்

கேய்கதாம். அளவகளுக்கு மனிதர்களைப் கபான்று பகுத்தறிவு
வைர பல்கவறு ேம்பந்தமாை பயிற்சிகளை அளித்கதாம்.
மனிதர்களின் கண்காணிப்பில் இருந்து தப்பிக்க
கதாழிற்நுட்பப்பயிற்சி, தாக்குதல் கபான்ைவற்ளைப் பற்றி
மட்டுமல்லாது நம்ளமப் கபால் கபேவும் கற்றுக் ககாடுத்கதாம்.
கூடகவ நம் கோல்லிற்கு அடிப்பணிவளதயும் கற்பித்கதாம்.
இவ்வாறு மனிதர்களின் மூளைத் திைனும், ஏலியன்களின்
ேக்தியுமாக வைர்ந்து வந்தார்கள். மூன்று தளலமுளை வளர
உருவாக்கிய கபாழுது தான் நம்பிக்ளக துகராகத்தால் கதால்வி
கண்கடாம். நாம் அந்த ஹீயுகமலியன்களுக்கு ககாடுத்த அறிவும்,
உணர்வுகம நமக்கு எதிராக கவளல கேய்தது. ஒரு கபண்ணின்
உதவிகயாடு ோமர்த்தியமாக சில ஹீயுகமலியன்கள் தப்பிகயாடிை."

"ேற்று காலத்தாமதம் ஆைாலும் தப்பி ஓடியளவகளை

அழித்துவிட்கடாம் என்று நிம்மதி ககாண்ட கவளலயில் மறுபடியும்
அந்த தவறு நடந்தது. நமது திட்டத்தில் கபரிய கதக்கம்

189
ஏற்பட்டது. நம் திட்டம் கதால்விகயா என்று நாம் துவண்கடாம்.
பின் ஒருவருக்கு ஒருவர் ஊக்குவித்துக் ககாண்டு மீண்டு
வந்கதாம். இதுவளர உருவாக்கியளத மருந்து கேலுத்தி
கேயலிைக்க ளவத்கதாம். சில கபண்களைப் பிடித்து வந்து
அவர்களுக்கு உணர்வுகள் கேயலிைக்க ளவத்து விந்தணுக்களைச்
கேலுத்தி ஹீயுகமலியன்களை உருவாக்கிகைாம். இம்முளை நாம்
கவற்றி கபற்கைாம். ஆம் உணர்ச்சிகைற்ை ஆைால் மனிதனின்
புத்திகூர்ளமகயாடும், ஏலியன்களின் ேக்திகயாடும், குகைானிக்
மற்றும் குைாபகரஷன் முளையிலும் மனித உருவம் ககாண்ட சுமார்
இருநூறு ஹீயுகமலியன்களை உருவாக்கியிருக்கிகைாம்…" என்ைதும்
மீண்டும் அங்கு வண்ணமயமாை கவடிகள் கவடிக்கப்பட்டது.

மககஷ் கதாடர்ந்து, "இருநூறு எண்ணிக்ளக தான் என்ைாலும்,

ஒரு ஹீயுகமலியன் நூறு ஆட்களுக்கு ேமம், இன்னும் சிறிது
பயிற்சி அளிக்கப்பட கவண்டியுள்ைது. மனிதர்களின் கடக்ைாலஜீ
அட்கடக்கில் இருந்து எப்படி தப்புவிப்பது என்பளத மட்டும்
கற்பிக்க கவண்டியிருக்கிைது. பின் இன்னும் மூளை மற்றும்
இக்கட்டில் இருந்து தப்பிக்கும் கேயல் திைனுக்கு சிறிது பயிற்சி
அளிக்க கவண்டியிருக்கிைது. பின் இந்த ஹீயுகமலியன்
கோல்ஜர்ளை உலகின் பல்கவறு பகுதிகளுக்கு அனுப்ப கவண்டும்.
மனிதர்ககைாடு மனிதர்கைாக அவர்கள் கலந்து கட்டுப்பாட்டு

190
 ஆதியிவன்
தளலளமயகங்களைக் ளகப்பற்றுவார்கள். பின் உலககம நம்
ளகயில்…!" என்று இடிகயை சிரிக்கவும், அளைவரும் எழுந்து
நின்று ளகக்குலுக்கியும் ஒருவளர ஒருவர் கட்டியளணத்தும்
அவர்கைது மகிழ்ச்சிளயப் பகிர்ந்துக் ககாண்டைர்.

சிறிது கநரம் அங்கு ககாண்டாட்டங்கள் நளடப்கபற்ைது.

பின்ைர் மககஷ் முன்ைால் நடக்க, அவளர பின் கதாடர்ந்து
கேன்ைைர். கண்ணாடி கதவு தாகை திைக்க அதன் வழியாக
கவளிகய கேன்ைவர்கள் கண்ணாடி தளரக் ககாண்ட தடுப்பில்லாத
பால்கனி கபான்ை அளமப்பு ககாண்ட பகுதியில் நின்ைைர்.

அங்கக இருந்து அவர் பார்த்த காட்சி அவளரப் கபருமிதம்

ககாள்ை ளவத்தது.

கீகை வரிளேயாக ஒகர அைவாை ஏைடி உயரத்தில்

திடகாத்திரமாை உடற்கட்டுடன் சிலளரத் தவிர கபரும்பாகலாைர்
ஒகர கதாற்ைத்துடன் கநராக நிமிர்ந்து விளரப்புடன் அந்த
ஹீயுகமலியன் வீரர்கள் நின்றுக் ககாண்டிருந்தைர்.

அவர்களில் கபண்களும் உண்டு, ஆைால் கதாற்ைத்தில்

மட்டுகம அந்த கவறுபாடு இருந்தகத தவிர, அவர்கைது
எண்ணத்தில் இல்ளல. மற்ை ஹீயுகமலியன்களின் எண்ணத்திலும்
இல்ளல. அவர்கைது எண்ணத்தில் இருந்தது ஒன்று மட்டுகம.

191
மனிதர்களை அடக்குவது, அழிப்பது, தங்களை உருவாக்கியவர்கள்
இட்ட கட்டளைகளை நிளைகவற்ை கவண்டும் என்று மட்டும் தான்
இருந்தது.

மனிதர்களை அடக்குவதற்கு இங்கக ஏற்பாடுகள் நடந்துக்

ககாண்டிருக்க, கவற்றுகிரகவாசிகள் பற்றிய ஆராய்ச்சி கூடத்தில்,
கலேர் ஒளி பாய்ச்சி சிளைப் பிடித்த ஏலியன்களின் உடல்களை
ஆராய்ந்த விஞ்ஞானிகள் திளகத்துப் கபாய் நின்றிருந்தைர்.

அந்த இரு ஏலியன்களும் அவர்கைது ஆராய்ச்சி கூடத்தில்

இருந்த மற்ை ஏலியன்கள் கபால் அல்லாது மனிதர்களைப் கபால்
ஐம்பது ேதவிதம் இருந்தது அவர்களை அதிர்ச்சிக்குள்ைாக்கியது.
இது எப்படி ோத்தியம் என்று மூளைக் குைப்பிைர். முதலில் அளர
மயக்க நிளலயில் ளவத்திருந்தளவகளையும் பிகரத பரிகோதளை
கேய்யவும், அளவயும் அகத மாதிரியாை உடல்கூறுடன்
இருக்கவும், இது மனிதர்களின் கவளலயா அல்லது இது ஏலியகை
அல்லாத புது இைமா என்று மூளை குைப்பி கபாைார்கள்.

எப்படி மனிதர்களின் உளடயில் வந்தது. இதுகவ வந்ததா

அல்லது இதன் பின் யாராவது இருக்கிைார்கைா…! என்று அந்த
வளகயில் துப்பு துலங்க உத்தரவிட்டார்கள்.

192
 ஆதியிவன்
அதன்படி இந்த ஏலியன்கள் பிடிக்கப்பட்ட இடத்ளதச்
சுற்றிலும் சிசிடிவியில் பிடிக்கப்பட்ட காட்சிகளை பின் கநாக்கி
ஓட்டி ஆராய்ந்தைர். அந்த இரு ஏலியன்கள் எங்கிருந்து வந்தது
என்றுக் கண்டுபிடிக்க முற்பட்டைர். அளவ நடந்து வந்தது
கநரிந்தது அளதப் பின்பற்றி எங்கக இருந்து நடந்து வந்தது எைப்
பார்க்கும் கபாழுது ஆள் நடமாட்டமில்லா ஒரு இடத்தில் திடீகரை
குதித்து கபால் இருந்தது. ஆைால் எங்கக இருந்து குதித்து என்றுக்
ககார்ளவயாக பார்க்க பார்க்க, அடர்ந்த காட்டுப் பகுதிளயக்
காட்டியது. அப்கபாழுதும் காட்டில் எந்த இடத்தில் இருந்து
ேரியாக ஆராய முடியவில்ளல. ஏகைனில் காட்டுப் பகுதியில்
அளவ மரங்களில் குதித்து பின் பாளைகளைத் தாண்டி எைக்
காட்சிகள் ஆறுப்பட ஒரு இடத்தில்ைஅளவ எங்கு கபாயிை
என்றுப் பார்க்க முடியவில்ளல. எைகவ குைம்பி கபாைார்கள்.
ோட்டிளலட்டின் உதவிளய நாடிைர். அதுவும் அகத மாதிரியாை
காட்சிகளைத் தான் காட்டியது. காட்டில் குதித்து வந்தளவ ஒரு
குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு எங்கக கபாைது என்றுத் கதரியவில்ளல.
எைகவ அந்த காட்ளட முற்ளகயிட உத்தரவிட்டைர். அதன்படி
சிறு பைக்கும் தட்டுகள் அந்த காட்ளட கநாக்கி பைக்க வீரர்கள்
அவற்ளை பின் கதாடர்ந்துச் கேன்ைார்கள்.

193
 தன் அளையில் இருந்த ேன்ைலில் வழியாக கதரிந்த
காட்சிகளை மார்பிற்கு குறுக்கக கரங்களைக் கட்டியவாறு
கால்களை ேற்று அகன்று ளவத்தவாறு நின்றுக் ககாண்டு
கவறித்தவாறு பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான் ப்ரஜன். அப்கபாழுது
திடுகமை கதான்றிய உணர்வில் கவளிகய நளடப்பாளதயில்
களடசி விடுமுளை திைம் என்பதால் உற்ோகமாக கபசியவாறு
நடந்துச் கேன்றுக் ககாண்டிருந்த மக்கள் பாதுகாப்பாை இடத்தில்
இருக்கிைார்கைா…! என்றுப் பார்த்தான். அடுத்த கநாடிகய
அறிவிப்பு வந்தது.

“இன்னும் சிறிது கநரத்தில் நிலநடுக்கம் ஏற்பட

கபாகிைதிற்காை ோத்தியக்கூறுகள் கதரிவதால், மக்கள்
அளைவரும் பாதுகாப்பு கேயல்முளைகளைச் கேய்ய ககட்டுக்
ககாள்கிகைாம். நின்றுக் ககாண்டு இருப்பவர்கள்
அமர்ந்துவிடுங்கள், நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தால், அதில்
இருக்கும் கபல்ட்டிளை மாட்டிக் ககாள்ளுங்கள், நீங்கள் கேன்றுக்
ககாண்டிருக்கும் ளரடுகள் நிறுத்தி ளவக்கப்படும், ப்ளீஸ் பி
கேஃப்…” என்று அறிவிப்பு வந்தது.

நடந்துச் கேன்றுக் ககாண்டிருந்தவர்கள் உடகை அமர்ந்துக்

ககாண்டார்கள். நிலநடுக்கம் வந்தது ஆைால் அவர்களின் கபச்சு
அறுபடவில்ளல கதாடர்ந்து கபசிக் ககாண்டு தான் இருந்தார்கள்.

194
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் மக்கள் அளைவரும் பாதுகாப்பாக இருக்கிைார்கள் என்றுத்
கதரிந்த பின் நிம்மதியளடந்தவன், மீண்டும் அவைது
நிளைகவாட்டத்ளதத் கதாடர்ந்தான்.

ஆம்…! ப்ரஜன் ஏலியன்களின் வருளகளயயும், கட்டுபாட்டு

அலுவலகம் அவற்ளைப் பிடித்து கேன்ைளதயும் தான் நிளைத்துக்
ககாண்டிருந்தான். பின்ைால் ரவி மற்றும் வீரா வருவது கதரிந்து,

"ரவி, நீங்க தப்பித்து வந்த ஆராய்ச்சி கூடம் எங்கக இருக்கு

என்றுத் கதரியுமா…?" என்றுக் ககட்டான்.

ரவி, "கதரியும் ப்ரஜன்…! ஆைால் ப்ளீஸ் அங்கு கபாவளதப்

பற்றி நிளைத்துப் பார்க்காகத…!" என்ைான்.

ப்ரஜன் பதில் கபோமல் இருப்பதிகலகய அவன் நிச்ேயம்

அங்கு கேல்வான் என்பது கதரிந்துவிடவும் இருவரும் ப்ரஜளை
நிளைத்து கவளலயுற்ைைர். ரவி கமல்ல அவைருகக வந்து,

"ப்ரஜன், இன்ளைக்கு பிடிப்பட்ட ஏலியன்கள் அவங்க

அனுப்பியது என்று நிளைக்கிைாயா…? இருக்கலாம்…! ஆைால்
நாங்க பட்ட துன்பங்களைச் கோன்கைன் தாகை, அதைால்
மீண்டும் அங்கு கேன்று மாட்டிக் ககாள்ை கவண்டாம். நீ அங்கு
மாட்டிக் ககாண்டால் மிகுந்த விபரீதம் ஆகும் என்று நான்

195
கோன்ைது நிளைவிருக்கு தாகை…! நாம் பாதுகாப்பாக
இருப்பதற்காை வழிமுளைகளை மட்டும் பார்க்கலாம். கவறு எந்த
ஆராய்ச்சியிலும் இைங்காகத…! முயற்சியிலும் இைங்காகத…!"
என்று அவனிடம் கவண்டிைார்.

ப்ரஜன் மறுப்பாக தளலயளேத்தான். அளதப் பார்த்து ரவி

நிம்மதிக் ககாள்ளும் கபாழுகத, "இல்ளல ரவி, இன்று மாட்டிக்
ககாண்ட ஏலியன்ஸ் அந்த ஆராய்ச்சி கூடத்தால்
அனுப்பப்பட்டவர்கைாக இருக்காது. நீங்கள் அங்கக இருக்கும்
கபாழுகத ஜமர் கபாருத்தி தப்பிப்பது பற்றி கோல்லிக்
ககாடுத்திருக்கிைார்கள். அட்வான்ஸ் ஜமர் தயாரிப்பது பற்றியும்
கோல்லிக் ககாடுத்திருக்கிைார்கள். ஆைால் அந்த ஏலியன்களிடம்
அட்வான்ஸ் ளடப் ஜமர் இல்ளல. அதைால் தான் எளிதில்
மாட்டிக் ககாண்டார்கள். கோ அவங்க அனுப்பியவர்கள் இல்ளல.
இவங்க உங்களை மாதிரி தப்பி வந்தவங்க தான். மனிதர்கள்
அவர்களின் எதிரி அதைால் ஆராய்ச்சியாைர்களை விட்டு
அப்பாவி மக்களை அழிக்க வந்திருக்கிைாங்க. அது தவறு ரவி…!
அளத எப்படியாவது தடுக்க கவண்டும். அதற்கு முன் அவர்களை
பாதுகாப்பு துளையிைரிடம் இருந்து எப்படியாவது காப்பாற்ை
கவண்டும்…" என்று பதறியவாறு அவர்கள் புைம் திரும்பிைான்.

196
 ஆதியிவன்
பின் கதாடர்ந்து, "ஆமாம் ரவி, இன்கைரம் பாதுகாப்பு
துளையிைர் ஏலியளைப் பற்றி ஆராய்ந்திருக்கலாம். அதில்
அவர்கள் என்ை கண்டுபிடித்திருப்பார்ககைா…! கமலும் இகத
மாதிரி இருக்கிைதா…? என்று அவர்கள் நிச்ேயம் கதடிப்
பார்ப்பார்கள். இன்கைரம் கிைம்பியிருப்பார்கள். அவர்களிடம்
இருந்து அந்த ஏலியன்களைக் காப்பாற்ை கவண்டும். ஆம்…!
அவர்கள் இன்னும் சிலர் இருப்பார்கள் என்று நான் நம்புகிகைன்.
அவர்களும் நம்ளமப் கபால் குைாபகரஷன் என்னும்
ககாடுளமக்கு ஆைாைவர்கள். அவர்களுக்கு புரிய ளவத்து
காப்பாற்ை கவண்டும் ரவி. ஆைால் எங்கக பதுங்கி இருக்கிைார்கள்
என்று தான் கதரியவில்ளல…" என்றுத் திமிறிக் ககாண்டு
கவளிகயை முயன்ைவளை எப்படி ேமாதாைப்படுத்துவது என்று
ரவியும், வீராவும் கயாசித்தைர்.

கவகமாக கதளவ கநாக்கி கேன்றுக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜன்

திடுகமை நின்றுவிட்டான். தன் ளகளயத் தூக்கி கட்டியிருந்த
வாட்ச்ளே பார்க்ளகயிகலகய ரியா அளைத்தாள்.

"ப்ரகஜா, நாளையில் இருந்து கவார்க் ஸ்டார்ட் இனி

அவ்வைவாக பார்த்து கபே முடியாது. அதைால இப்கபா வா நாம்
கவளிகய கபாகலாம்…" என்ைாள்.

197
 ரவிக்கு ஆச்ேரியமாக இருந்தது ப்ரஜன் ஒன்ளை முளைப்பாக
நிளைத்துவிட்டால் அளதச் கேய்துவிட்டு தான் கவறு கவளலப்
பார்ப்பான். மற்ை ஏலியன்கள் இருக்கும் இடத்ளத பாதுகாக்கும்
துளைக்கும் முன் கண்டுபிடிக்ககவ கவகமாக கேன்ைான். ஆைால்
ரியாவிடம் இருந்து அளைப்பு வந்ததும் பிகரக் கபாட்டது கபால்
நின்ைது மட்டுமில்லாமல் அவள் ககட்டதிற்கு உடகை மறுப்பு
கதரிவிக்காமல் இருப்பளதக் கண்டு கமலும் ஆச்ேரியமுற்ைான்.

வீரா ரவியின் புைம் ோய்ந்து கமதுவாக, "நான்

கோன்கைனில்ல…! அந்த மாயக்காரி நம்ம ப்ரஜளை என்ைகமா
கேய்துட்டா என்று…! இப்கபா நீகய கநரில் பாரு, எப்படி
நிற்கிைான் என்று…!" என்றுக் குளைக் கூறிைான்.

ப்ரஜன், "ரியா…!!" என்றுத் தயக்கத்துடன் கோல்லி முடிக்கும்

முன்கைகய ரியா, "நான் உங்க பில்டிங்கிற்கு கவளிகய தான்
நிற்கிைான். கம் குவிக்…! நீ என்ைகமா எைக்கு தூக்ககம
வரமாட்கடன்கிைது. மற்ைவங்க எல்லாம் இன்ளைக்கு மாட்டிக்கிட்ட
ஏலியளைப் பற்றி தான் கபசிக் ககாள்கிைாங்க. நியாயமாக பார்த்த
கநரிகலகய பார்த்த நானும் அளதப் பற்றி தான் பரபரப்பாக
கபசியிருக்கணும். ஆைால் எைக்கு உன் நிளைவு தான்
பரபரகவன்று இருக்கு. என்ைால் இனி உன்ளைப் பிரிந்து இருக்க
முடியாது. அவங்க கமகரஜ்ஜிற்கு எப்கபா கவண்டுகமன்ைாலும்

198
 ஆதியிவன்
பர்மிஷன் ககாடுக்கட்டும். நாம் நம்ம கமடிக்கல் ேர்டிபிக்ககட்ஸ்
ககாடுத்து லீவிங் டூககதருக்கு பர்மிஷன் ககட்க கபாகிகைன்.
என்ை அந்த கலவலுக்கு கேன்ைால் இந்த மாதிரி ககட்டககரி
பர்ேன்ஸ் அப்கராச் நிளையா வரும். ஒன் வீக் தான் அகலாவ்
கேய்வாங்க, கமகரஜ்ஜிற்கு பர்மிஷன் கிளடக்க நாள் ஆகும்.
ஆைால் பரவாயில்ளல…! என்ைால் உன்ளைப் பிரிந்து இருக்க
முடியவில்ளல…!" என்று ரியா கோல்லிக் ககாண்கட கபாக, ப்ரஜன்
தான் கநகிழ்ந்துப் கபாைான்.

ஆைால் உறுதியாை குரலில்… "கநா ரியா…! அந்த தப்ளப

மட்டும் கேய்திராகத…! ஒன் வீக் அப்பைம் கேப்கரட் என்ைால்
அது நிச்ேயம் உன்ைால் மட்டுமில்ல என்ைாலும் முடியாது.
அவேரப்பட்டு லீவிங் டூககதருக்கு பர்மிஷன் ககட்டு ளவத்து
விடாகத…!" என்ைான்.

ரியா, "ஆைால் ப்ரகஜா…! இன்னும் நான்கு மீட்டிங் பிைகு

ககாஞ்ே நாட்கள் என்று கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதத்திற்கு கமல் ளடம்
எடுத்துப்பாங்க…" என்று சிணுங்கிைாள்.

அளதக் ககட்டு சிரித்த ப்ரஜன், "ரியா நான் கீகை வருகிகைன்

உன்னிடம் நிளையா கபே கவண்டும். தீர்வும் கோல்கிகைன்…"
என்றுவிட்டு அளைப்ளபத் துண்டித்தான்.

199
 அளைப்ளபத் துண்டிக்கும் கபாழுகத வீரா திளகப்பாகவும்,
ரவி அதிேயமாகவும் தன்ளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருப்பளத
உணர்ந்த ப்ரஜன், ஒற்ளைக் கண்ளண மூடி வலது கரத்தால்
சிளகளயக் ககாதி… "ஷ்ஷ்ஷ்…" என்றுச் சிரித்தவன், அவர்களை
நிமிர்ந்து கூடப் பார்க்காமல் கதளவத் திைந்துக் ககாண்டு கவளிகய
கேன்ைான். வீராவும் ரவியும் மகிழ்ச்சியுடகைகய அவளைப்
பார்த்தைர்.

கவளிகய வந்தவனின் கண்கள் கநராக கேன்ைது ரியாவிடம்

தான், தூரத்தில் உள்ை ஒரு திண்டின் கமல் ஏறி அமர்ந்துக்
ககாண்டு இருபக்கமும் ளககளை ஊன்றியவாறு கால்களை
ஆட்டிக் ககாண்டு கவடிக்ளகப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

ப்ரஜன் நிதாைமாக ஒவ்கவாரு அடி எடுத்து ளவத்து

அவளை இரசித்தவாறு ரியாளவ கநாக்கி நடந்தான். ரியாவும்
அவளைப் பார்த்து விட குதுகலித்தவாறு அவளைப் பார்த்தாள்.

அதற்குள் அவளுக்கு அருகில் கேன்ைவன், அவைது

இருபக்கமும் தன் ளககளை ளவத்துக் ககாண்டு ஒற்ளை
புருவத்ளத உயர்த்தி காட்டி அவளைப் பார்க்க, அவள் அவைது
ேட்ளடளய இறுக ளகயால் பற்றிக் ககாண்டு அவைது
கநஞ்சிகலகய ஒரு பக்கமாக தளலளய ோய்த்துக் ககாண்டாள்.

200
 ஆதியிவன்
அவைது கேயலில் மகிழ்ந்த ப்ரஜன் தற்கபாது அவளை தன்
கரங்கைால் தழுவிைான்.

ஏலியன்கள் பிடிப்பட்டதும் ரியாளவப் பத்திரமாக அனுப்பி

ளவத்த பின் ப்ரஜனுக்கு அவளைப் பற்றிய நிளைவில்ளல.
ஆைால் அவகைா அவைது நிளைவிகலகய இருந்திருக்கிைாள்.
அது அவளை குதுகலமிட கேய்தது. ஆைாலும் அவன் கேல்ல
நிளைத்து நிளைவு வரவும்…

கமல்ல குனிந்து தன் கநஞ்சில் ோய்ந்திருந்தவளைப்

பார்த்தவன், "இப்படிகய இருப்பதற்காக தான் கூப்பிட்டியா…?"
என்றுக் ககட்டான்.

ரியா கிளுகிளுத்து சிரித்தவாறு ஆம் என்று தளலளய மட்டும்

ஆட்டிைாள். அவைது குறும்பு புரிந்து சிரித்த ப்ரஜகை ககட்டான்.

"ரியா, நீ கபோமல் உன் ரூமிற்கு கபாய் படு, நான் நாளைக்

கண்டிப்பாக உன்ளை மீட் கேய்ய வருகிகைன்…" என்ைான்.

உடகை கவடுக்ககன்று முகத்ளத அவைது கநஞ்சில் இருந்து

எடுத்த ரியா, "அவ்வைவு தாைா…! ப்ரகஜா…! என் அைவிற்கு உன்
கிட்ட தவிப்பு இல்ளலயா…? அப்கபா ஒன் ளேட் தாைா…?
அப்கபா நான் லூசு மாதிரி என்கைாட ஃபிலீங்ளை உன் கிட்ட

201
கோல்லியிருக்ககைா…?" என்று அழுது விடுபவள் கபால் கபேவும்,
ப்ரஜனின் காதல் உணர்வு கமகலாங்க உடகை அவைது கபச்சில்
இளடகவட்டிைான்.

"ஓகக…! எங்கக கபாகலாம்…"

அவள் பதிலளிக்காது கமௌைமாக இருக்கவும்,

"ரியா, என் தவிப்பு அைவு கதரியாம கபசுகிை, இப்கபா

முக்கியமாை கவளலயிருக்கு, ஆைாலும் உன்ளை விட்டு கபாக
முடியாமல் இருக்கிகைன் கதரியுமா…! ேரி கோல்லு எங்கக
கபாகலாம்…?" என்று அவளைச் ேமாதாைப்படுத்திைான்.

"கரஸ்டாரன்ட்…!"

"வாட்…!" என்று அவைது முகத்ளதப் பற்றி நிமிர்த்தி

ககட்டான்.

"ஆமாம் ப்ரகஜா…! பசிக்குது" என்கவும் சிரித்தவன், அவள்

வாய் அளேவளதப் பார்த்து, "அதுதான் வாயில் என்ைகமா
கபாட்டு கமன்றுக் ககாண்டு இருக்கிகய…!" என்றுச் சிரித்தான்.

"இது பசிக்கு கபாதுமா…!" என்று அவளை முளைத்தாள்.

பின், “ப்ரகஜா கடஸ்ட் திஸ்…” என்ைாள்.

202
 ஆதியிவன்
உடகை அவேரமாக ளகளய தன் இருபாக்ககட்டில் விட்டுக்
ககாண்டவன், “இது என்ை ரியா…” என்றுக் ககட்டான்.

“ஏ…! ஏன் பயப்படர, இது ப்ரூட் தான், வாயில் கபாட்டால்

ஸ்வீட்டா இருக்கும், கதன் இட்ஸ் டர்ன் இன்டு ஸ்விக் ப்ரூட்,
கமன்று ோப்பிட ோப்பிட அகதாட எேன்ஸ் ககாஞ்ேம் ககாஞ்ேமாக
வாயிற்குள் இைங்கும். கடலிஸிைா இருக்கும் ோப்பிடு…” என்ைாள்.

அதற்கு ப்ரஜன் சிரித்தவாறு, “ரியா, நான் ககட்டதிற்கு பதில்

கோல்…! உைக்கு என்ளை ஏன் பிடிச்சிருக்கு…?” என்றுக்
ககட்டான்.

ரியா ஒற்ளைக் கண்ளண மூடி கயாசிக்கவும் ப்ரஜனுக்கு

சிரிப்பு வந்தது.

ரியா, “ஆங்…! எைக்கு பிடிச்ே மாதிரி நீ இருக்க அதைால்

பிடிச்சிருக்கு…!” என்றுப் பதிலளித்தாள்.

ப்ரஜன், “ஓ…! கோ இது தாைாக நடந்தது. உைக்கு பிடிச்ே

மாதிரி…! அதாவது இந்த பைத்ளத மாதிரி பிடித்தது கபால்
ஒருவளை உருவாக்கவில்ளல அப்படிதாகை…! இன்னும் சில
வருடங்களில் இதுவும் நளடப் கபைலாம். ஆைால் கயாசி ரியா…!
ஒருவளை அப்படி உருவாக்கியிருந்தால் மற்ைவர்களிடம் காட்டி

203
கபருளமப்பட தான் கதான்றும், ஆைால் அவனிடம் லயிப்பு
வராது. இன்னும் கபட்டராக உருவாக்கியிருக்கலாம் என்ை
நிளைப்பு தான் வரும். இப்கபா கோல்லு உருவாக்கியது கபட்டரா
தாகை உருவாகுவது கபட்டரா…?” என்றுக் ககட்கவும் ரியா
குைப்பத்துடன் தளலளயச் கோறிந்தாள்.

ப்ரஜன், “இன்னும் கதளிவாக கோல்லட்டுமா…! இந்த பைம்

ககமிக்கலால் உருவாக்கியது. அகதாட கடஸ்ட் நீங்க
உருவாக்கியது என்று கபருளம தான் இருக்கும். ஆைால் நிஜமா
கோல்லு, நீ அனுபவித்த ோப்பிடுகிைாய். ஆைால் அதுகவ
இயற்ளகயாய் வரும் பைங்களை, அதாவது மற்ைவர்களிடம்
இருந்து வருபதிற்கு லயிப்பு அதிகம் என்ை இயற்ளகயின் நியதிபடி
அளத தான் விரும்பி உண்பாய். அனுபவித்தும் ோப்பிடுவாய்…"
என்று அவன் கோன்ைதும், "என்ை ப்ரகஜா நீயும் என் அம்மா
மாதிரிகய கபசுகிை ப்கபா…! நீ இளத ோப்பிடகவ கவண்டாம்"
என்று முகம் சுருங்கிைாள்.

அளதப் பார்த்த ப்ரஜன் குரலும் முகமும் மாறியவைாய்,

"இளத விட இயற்ளக இச்கேவ்விதழ்கள் இன்னும் தித்திக்கும்,
கடஸ்ட் கேய்யட்டுமா…!” என்கவும், ரியா நாணம் ககாண்டாள்.
அதன் பிரதிபலிப்ளப ப்ரஜன் தன்னுள் உணர்ந்தான்.

204
 ஆதியிவன்
"கபாடா ஃபூல் பசிக்குது…!" என்று அந்த திண்டில் இருந்து
இைங்கி அவைது கரங்களை கிட்டத்தட்ட இழுத்தவாறு நடத்தி
கேன்ைாள்.

அந்த கரஸ்டார்டின் தானியங்கி கதவு திைந்ததும், ப்ரஜனும்

ரியாவும் உள்கை நுளைந்தைர். அங்கிருந்த சிறு பாக்ஸில் ரியா
தைது எண்ளணப் பதியவும், அவர்கள் முதலில் புக் கேய்து
ளவத்திருந்த கமளேயின் எண்ளணக் காட்டியது. பின் இருவரும்
ேற்று முன் தள்ளி நிற்க தூரத்தில் இருந்த ஒரு கடபிளின் சிவப்பு
பட்டன் எரியவும் அடுத்த நிமிடத்தில் அவர்களின் கடபிள்
நாற்காலிகளுடன் கூடிய சிறு தைம் கபான்ை அளமப்பு இவர்களை
கநாக்கி வந்தது. அருகக வந்ததும் ஏறியமர்ந்தைர். பின் அது
அதனுளடய பளைய இடத்திற்கக கேன்று நின்ைது.

சிலருக்கு கடபிள் நகர்ந்தவாறு ோப்பிடுவளத விரும்பி அந்த

பட்டளை அழுத்திருந்தைர். அந்த கடபிள்கள் அதில்
அமர்ந்திருந்த கஜாடிகளுடன் அந்த ஹாளல ரவுண்டு அடித்தது
மட்டுமில்லாது கமகலயும் கமதுவாை கவகத்தில் ஏறி பைந்தது.

ரியா மற்றும் ப்ரஜன் அமர்ந்திருந்த கடபிளில் ‘மூவ் ஆர்

ஸ்கட ஆர் ப்ளை’ என்று காட்ட ரியா “ஸ்கட…” என்ை பட்டளை
அழுத்திைாள்.

205
 பின் ‘கடபிள்ஸ் கமனு’ என்று காட்ட அதில் தங்களுக்கு
கவண்டியளத ரியா கதர்ந்கதடுத்துக் ககாண்டிருக்க ப்ரஜன், என்ை
கேய்வது என்று கதரியாமல் ளக பிளேந்தவாறு அகத ேமயம்
முகத்தில் சிரிப்புடன் அமர்ந்திருந்தான்.

தைக்கு கவண்டியவற்ளை ‘ஆர்டர்’ கேய்துவிட்டு ரியா

நிமிர்ந்து பார்க்க, அங்கக தன் முகத்ளதப் பார்த்தவாறு
இருந்தவளைக் கண்டதும், காற்ளை உள்ளிழுத்து மூச்ளே
விட்டபடி…

"ஆமா எங்கக உன் பாடிகார்ட் உன்ளை அனுப்புகிை மாதிரி

அனுப்பிட்டு பின்ைாடிகய வந்து ஜாயின்ட் அடிப்பாகை கநற்று
அப்படிதான் ஈவினிங் வந்து ஜாயின்ட் ஆகிட்டான், ஷப்பா…! நாம
கேர்ந்து வருவதற்கு எத்தளை டிஸ்டர்பன்ஸ்…!” என்று ரியா
கபரும்மூச்சு விடவும், ப்ரஜனுக்கு தன் நண்பன் வீராளவ
நிளைத்து சிரிப்பு தான் வந்தது, இன்கைரம் எப்படிகயல்லாம்
புலம்புகிைாகைா…!!

அடுத்த நிமிடத்தில் அவர்கைது கடபிளின் நடுப்பகுதி திைக்க,

அவள் ஆர்டர் கேய்த உணவு வளககள் ஒவ்கவான்ைாய் அவள்
எடுத்து ளவக்க ளவக்க சுட சுட கமகல வந்தது.

206
 ஆதியிவன்
ப்ரஜனுக்கு பரிமாறி விட்டு தைக்கும் பரிமாறிக் ககாண்டாள்.
தன் முன் இருந்த உணவுகளை முகத்ளதச் சுளித்தவாறுப் பார்த்து,
ேத்தமில்லாமல் கபரும்மூச்ளே இழுத்து விட்டான். பின் ளகயில்
ளவத்திருந்த ஃகபார்க்ளகயும், ஸ்பூளையும் உருட்டியப்படி
திருதிருகவன்று விழித்துக் ககாண்டு இருந்தான்.

அளவயளைத்தும் எண்கணயுடன் கூடிய மோலா நிளைந்த

மற்றும் காரமாை உணவு வளககள், இந்த மாதிரி உணவு வளககள்
ப்ரஜனின் உடம்பிற்கு ஒவ்வாது ஆகும். மீறி ோப்பிட்டால் அது
பின் விளைவுகளையும், ஒவ்வாளமளயயும் காட்டி விடும்.
அதைால் அவர்களின் உணவு ேளமக்காத இயற்ளக உணவும்
நீரும் தான். எப்படி ரியாவிடம் மறுப்பு கதரிவிப்பது, என்று
கதரியாமல் விழித்துக் ககாண்டிருந்தான்.

ரியா பசிக்கிைது என்று கூப்பிட்ட கபாது அவளுக்கு மட்டும்

ஆர்டர் கேய்வாள் என்று நிளைத்திருந்தான். ஆைால் அவள்
அவனுக்கும் கேர்த்து ஆர்டர் கேய்திருக்கிைாள், அவளுடன்
முக்கியமாை விேயத்ளதப் பற்றி கபேலாம் என்று வந்த
தன்ளைகய கநாந்துக் ககாண்டான்.

207
 ஸ்பூனில் எடுத்த சூப்ளப ஊதி ஊறிஞ்சி விட்டு மிடறு
விழுங்கும் முன் கமல்ல விழியுயர்த்தி பார்த்தாள். அவன்
ோப்பிடாமல் இருப்பளதப் பார்த்து,

“ப்ரகஜா கமான் ஹவ் இட்…”

“யா சுயர்…” என்று விட்டு அருகில் இருந்த கிைாலில் இருந்த

நீளர ஒரு மூச்ோக குடித்து முடித்தான்.

ரியா அடுத்த உணவுக்கு வருவளதப் பார்த்து

தன்னுளடயளதயும் ோப்பிடாமல் எடுத்து ளவத்து விட்டு, அவனும்
அடுத்தளத எடுத்துக் ககாண்டான். ரியா எகதா கபே நிமிரும்
கபாது அவளுடன் மும்மரமாக கபசுவது கபால் தளலளய
ஆட்டுவான் அல்லது தட்டில் இருப்பளத அளைவான், அல்லது
அங்கிருந்து சிறுகுைாயின் கீழிக்கும் பட்டளை அழுத்தி நீளரப்
பிடித்து பருகுவான், ஆைால் ஒரு பருக்ளகளயக் கூட வாயில்
ளவக்க வில்ளல.

சிறிது கநரத்திற்கு பின், “ஏன் ப்ரஜன் நான் ஆர்டர் கேய்த

ஒன்றும் பிடிக்கவில்ளலயா. நான் பார்த்துட்கட தான் இருந்கதன்,
நீங்கள் ஒன்ளைக் கூட ோப்பிடவில்ளல…” என்று முகத்தில்
சிணுக்கத்துடன் கோல்லவும்,

208
 ஆதியிவன்

“கநா ரியா…! ஐ…ஐ… லவ்… இட்… ஒரு சின்ை பிராப்பைம்…

எைக்கு… எைக்கு… ஆங்… அல்ேர்…” என்று என்ை கோல்வது
என்று கதரியாமல் திக்கி திணறி வாயில் வந்தளதச் கோன்ைான்.

“ஓ…கதன் ஐ கநா எ கமடிேன்…” என்று அவள் கமடிேன்

பட்டளை அழுத்த கபாகவும்,

“கநா…கநா…கநா… கமடிேன், டிஃப்பகைட்லி கநா டூ த

கமடிேன்…” என்று தன் ளககளிலிருந்த ஸ்பூளையும்,
ஃகபார்க்ளகயும் கபாட்டு விட்டு ளககளை அவள் புைம்
நீட்டியவாறு அலறிைான்.

அவள் ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்து, “ஆர் யூ ஓகக…” என்று

ககட்கவும்,

“நீகய பார்த்து கோல்லு…” என்று தன் இருளககளையும்

சிறிது விரித்துக் காட்டிைான்.

பிைாக் நிை ஓவர் ககாட்டும், உள்கை இரு பட்டன்

கபாடாதிருந்த கவாயிட் ேர்ட்டும், கவட் ஜல் கபாட்டும் அடங்காது
கநற்றியில் படர்ந்த தளலமுடியும் உதட்ளட அழுத்தி அவன்
சிரித்த சிரிப்புமாக கவர்ந்திழுத்தான்.

209
 தன் உதட்டில் மலர்ந்த சிரிப்ளப மளைக்கும் கபாருட்டு தன்
புைங்ளகயால் உதட்ளட மளைந்தபடிகய கவகைங்ககா பார்த்தாள்.
அளதக் கண்டுக் ககாண்டவகைா கள்ை சிரிப்பு சிரித்தான்.

அவள் முகத்ளத கவறுப்பக்கம் திருப்பிய கவளையில் தன்

முன் இருந்த உணவுகளை கவறுப்புடன் பார்த்த ப்ரஜன், அந்த
பிைட்டுகளை தள்ளுவது கபால் அளதத் கதாடாமல் கேய்ய அந்த
பிைட்டும் அவன் புைமிருந்து தாகை நகர்ந்தது.

பின் அவள் அவளைப் பார்க்கவும், “இப்கபா என்ை நான்

எதாவது ோப்பிடணும் அவ்வைவு தாகை, கதன் ஐ…!” என்று
அங்கிருந்தவற்ளை ஆராய்ந்தவன், ப்ரூட் ோலட்ளட எடுத்துக்
ககாண்டு “ஐ வில் கடக் திஸ்…” என்று எடுத்து வாயில்
ளவக்கவும், அவள் புன்ைளகயுடன் ோப்பிடத் கதாடங்கிைாள்.

எல்லாம் ோப்பிட்ட பின் முடிவில் அங்கிருந்த ஐஸ்கீரிளம

ஸ்பூனில் எடுத்து வாயில் ளவத்தவாறு, “இரண்டு லிட்டர்
வாட்டரும் அந்த ப்ரூட் ோகலட்டும் தான் ோப்பிட்டுருக்கீங்க…”
என்று ேலித்தவாறு ேப்புக் ககாட்டி ஐஸ்கீரிளம ோப்பிட்டு
ககாண்டிருந்தவளை கன்ைத்ளத ளக முஷ்டியால் தாங்கியப்படி
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவன்.

“நான் ஐஸ்கிரீம் ோப்பிடுகவகை…” என்கவும்,

210
 ஆதியிவன்

“அப்படியா…! அப்கபா…” என்று வாயில் ஐஸ்கிரீம் அடங்கிய

ஸ்பூளை ளவத்தவாறு அவனுக்காக ஐஸ்கிரீளம எம்பி எடுக்கப்
கபாக, அதற்குள் தன் முன் இருந்த கடபிளில் இருளககளையும்
ஊன்றி எம்பிய ப்ரஜன் அவள் உதட்டிலிருந்த ஐஸ்கிரீளம
சுளவத்திருந்தான்.

நிமிர்ந்தவன் கண்ணடிக்க, ரியாகவா கமலும் ஐஸ்கிரீளம தன்

உதட்டில் தடவிக் ககாண்டு கண்ணடித்தாள். அளதப் பார்த்து
ேத்தமாக சிரித்தான்.

பின் அன்று கபால் தடுப்பு சுவர்கள் அளமக்கப்பட்ட ஏரியின்

நளடப்பாளதயில் ப்ரஜனின் கரத்ளத தன் ளககைால் வளைத்தபடி
அதில் தளலளயச் ோய்த்து நடந்து கேன்றுக் ககாண்டிருந்தாள்.
அந்த அளமதிளய அவர்களும் விரும்பிைர்.

ேட்கடன்று நிமிர்ந்த ரியா "ஏ…! நீ எகதா என் கிட்ட

கபேணும் என்று கோன்னிகய…! என்ை விேயம் ப்ரகஜா…!" என்றுக்
ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "ஆமா ரியா இப்கபா கோல்லிகய ஆகணும்…!"

என்று அவன் கோல்ல கதாடங்கிய கபாழுது ரியா, "ப்ரகஜா…! நீ
இன்ளைக்கு என் பிகரண்ட்ஸ், நீ என்ளை எப்படி ப்கராகபாஸ்
கேய்கதன்னு ககட்டாங்க, நீ பார்ளவயாகலகய மாய மந்திரம்

211
கேய்தளத கோன்ைால் சிரிப்பாங்க, அதைால் நான் அங்கக கபாய்
நிற்கிகைன். கேளமயா ஒரு ப்கராகபாளை கயாசிச்சிட்டு வா…"
என்று ேற்று கதாளலவில் இருந்த விைக்கு கம்பத்ளத கநாக்கி
ஓடிைாள்.

ஆைால் ப்ரஜன், "கவண்டாம் ரியா அங்கக கபாகாகத…!"

என்று கத்துவதற்கும் ரியா ஓடிக் ககாண்டிருந்த பக்கத்தில் இருந்த
தடுப்பு சுவற்றின் கமல் பச்ளே நிை ஏைடி உயர உருவம் குதித்து
வந்து நிற்பதற்கும் ேரியாக இருந்தது.

212
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 10
குதுகலத்துடன் ஓடிக் ககாண்டிருந்த ரியா, திடுகமை தன்
பக்கத்தில் இருந்த தடுப்பு சுவற்றில் கபரும் உருவம் ஒன்று வந்து
நிற்கவும், திடுக்கிட்டவைாய் அளதப் பார்த்தாள்.

பாசி பச்ளே நிைத்தில் முகமற்று, ேற்று குனிந்தாற் கபான்று

நின்ைாலும் மனிதனின் உடல் அளமப்கபாடு அவளைத் தான்
பார்த்தவாறு இரு ளககளையும் விரித்து ளவத்துக் ககாண்டு பாய
தயாராய் உறுமியவாறு நின்றிருந்தது.

ரியாவிற்கு இதயம் கதாண்ளடக்கு வந்தாற் கபான்று

இருந்தது. ேட்கடை பக்கத்தில் சுவற்றில் நிற்கவும், திரும்பியவள்
வாளயத் திைந்து கத்த எதானிக்க அது முடியாமல் பீதியில்
பின்கை ஒரு அடி எடுத்து ளவத்தவள், தடுமாறி கீகை விழுந்தாள்.
தற்கபாழுது அவளுக்கு ேரியாக கநர் எதிகர சுவற்றில் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த அந்த ஏலியன் கமலும் உறுமியவாறு அவள் மீது
பாய்ந்தது. தன் கமல் பாய கபாவளதக் கண்ட ரியா
திக்கித்தவைாய் மூளை மரத்து கபாய் தன்ளை கநாக்கி
பாய்வளதப் பார்த்தவாறு படுத்திருந்தாள்.

213
 தளரயில் படுத்திருந்த அவளுக்கும் அவள் கமல் பாய வந்த
ஏலியனுக்கும் இளடகய இருந்த இளடகவளியின் அைவு இரண்டு
அடிகய என்றிருக்கும் கபாழுது, திடுகமை அது காணாமல்
கபாயிற்று. ரியாவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்ளல. ககாரப்பற்களைக்
காட்டியவாறு, மிக அருகில் கதரிந்த அந்த ஏலியன் எப்படி
காணாமல் கபாயிற்று என்றுத் திளகத்தவள், அதுவளர அடக்கி
ளவத்திருந்த மூச்ளே இழுத்து கவளிகய விடவும், சிறிது
சுயவுணர்வு வந்தது ேத்தமும் ககட்டது. இளரச்ேல் ககட்ட
திளேளயப் பார்த்தவளுக்கு மீண்டும் மூளை மரத்துப் கபாயிற்று.

ேற்று கதாளலவில் ப்ரஜன் அந்த ஏலியளை தளரயில்

அழுத்தி பிடித்துக் ககாண்டிருந்தான்.

அக்காட்சிளயப் பார்த்த ரியாவிற்கு முதலில் கதான்றியது.

அவளுளடய ப்ரஜன் அவளைக் காப்பாற்றிவிட்டான். மைம் மகிை
எை முயன்ைவள், அடுத்து ப்ரஜன் கேய்தளதப் பார்த்து
ஸ்தம்பித்தாள்.

தளரயில் கபாட்டு அழுத்திய ஏலியளை இைகுவாக தூக்கி

ஏறிந்தான். அது ேற்று தூரத்தில் இருந்த சுவற்றில் கமாதி
விழுந்தது. அவள் திளகத்துப் பார்த்துப் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்ளகயிகலகய அவளுக்கு பின்ைால் உறுமும் ேத்தம்

214
 ஆதியிவன்
ககட்கவும் நடுக்கத்துடன் திரும்பி பார்த்தாள். இன்கைாரு ஏலியன்
அங்கிருந்த விைக்கு கம்பத்தின் கமலிருந்து அவளை கநாக்கி
பாய்ந்தது. ரியா "ஆ…" என்று அலறுளகயிகலகய பாய்ந்து வந்த
அந்த ஏலியளை ப்ரஜன் அந்தரத்திகலகய பிடித்து அதகைாடு
தள்ளி கபாய் விழுந்தான். ரியா திக்பிரம்ளம பிடித்தவள்
இருந்தாள்.

ஏகைனில் அவ்வைவு தூரத்தில் இருந்த ப்ரஜன் ஒகர

பாய்ச்ேலில் வந்து இந்த ஏலியளைப் பிடித்து தள்ளியிருக்கிைான்.
இது எப்படி ோத்தியம் என்று திளகத்து எை முற்படும் கபாழுது
ேட்கடன்று ஒகர தாவலில் அவைருகக வந்தவன், அவைது
காளலப் பற்றி தளரகயாடு ஓரமாக இழுத்துப் கபாட்டான். அடுத்த
கநாடி அவள் சுவகராடு ஒன்றியிருக்க, அவள் முதலில் படுத்த
இடத்தில் அவன் முதலில் தூக்கி ஏறிந்த ஏலியன் நின்றிருந்தது.
அளத முளைத்தவாறு ப்ரஜன் நின்றிருந்தான். ரியா கமல்ல எழுந்து
அந்த சுவற்றில் ோய்ந்து அமர்ந்தாள்.

ப்ரஜன் நடுவில் நின்றிருக்க, அவனுக்கு இருப்பக்கமும் இரு

ஏலியன்கள் நின்று அவளைத் தான் பார்த்து உறுமிக்
ககாண்டிருந்தது. அடுத்து ப்ரஜன் கேய்தளதப் பார்த்த ரியா
அதிர்ச்சியின் உச்சிக்கக கேன்றுவிட்டாள்.

215
 ப்ரஜனும் அவற்ளைப் கபால் ேற்று குனிந்தவாறு நின்று
ளககளை விளரப்பாய் ளவத்துக் ககாண்டு, "ஹீர்ர்ர்…" என்ைான்.
அவன் கமல் பாய தயாராக இருந்த இரு ஏலியன்களும் கதங்கி
நின்ைது. தற்கபாழுது அவளை விட்டு அளவகளின் பார்ளவ
மீண்டும் ரியாவின் கமல் கேன்ைது.

இரண்டும் அவளை கநாக்கி வரத் கதாடங்கவும், ப்ரஜன்

ேட்கடை பாய்ந்து குதித்து முன்ைால் ஓடி வந்த ஏலியன் முதுகில்
உளதத்து அளத தளரகயாடு அழுத்திைான். பின் திரும்பி
ரியாளவ கநாக்கி ஓடி வந்த மற்கைான்றிளைப் பற்றி தூக்கி
ஏறிந்தான்.

அப்கபாழுது எங்கிருந்கதா வந்த அந்த சிறு பைக்கும் தட்டு,

ப்ரஜன் தூக்கி வீசிய ஏலியன் கமல் மஞ்ேள் கலேர் ஒளிளயப்
பாய்ச்சி கநாடியில் ஆராய்த்து ஏலியன் எை கண்டுபிடித்து
அடுத்து சிவப்பு நிை கலேர் ஒளிளயப் பாய்ச்சியது. அடுத்த
நிமிடகம அது எரிந்து ோம்பலாைது. "கநா…" என்று ப்ரஜன் கத்தி
அடுத்த ஏலியளைப் பார்த்தான். அதன் கமல் இன்கைாரு பைக்கும்
தட்டு கேல்லவும் கநாடியில் பாய்ந்தவன், அந்த பைக்கும் தட்ளட
காலால் எட்டி உளதத்தான்.

216
 ஆதியிவன்
எரிந்த ஏலியளைப் பார்த்து மற்கைான்று அலறிக்
ககாண்டிருந்த கவளையில் மற்கைாரு பைக்கும் தட்டு ேர் என்று
பைந்து வந்து ப்ரஜளை கநாடியில் ஆராய்ந்து விட்டு அந்த
ஏலியனிடம் கேன்ைது. அந்த பைக்கும் தட்ளட விட கவகமாக
ஓடிைான் ப்ரஜன், அதற்குள் அந்த ஏலியனின் கமல் மஞ்ேள் ஒளி
வீே அது புரியாமல் மஞ்ேைாய் மாறிய தன் கதகத்ளதப் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்க, அடுத்து சிவப்பு கலேர் பாய்ச்சும் கவளையில்
அந்த ஏலியளை பிடித்து இழுத்து வீசி, அதன் கலேர் ஒளியில்
இருந்து காப்பாற்றிைான். ஆைால் வரிளேயாக வந்துக்
ககாண்டிருந்த மற்கைாரு பைக்கும் தட்டின் கலேர் ஒளியில் அது
பற்றி எரிந்தது.

அளதப் பார்த்த ப்ரஜன் ககாபத்துடன், "ஆ…" என்று

வாைத்ளதப் பார்த்து கத்திைான். அவளையும் சுவர் ஓரமாக
ோய்ந்திருந்த ரியாளவயும் மாறி மாறி ஆராய்ந்துக் ககாண்டிருந்த
இரு பைக்கும் தட்டுகளைக் குதித்துப் பிடித்தவன் ஓங்கி தளரயில்
அடித்து அளத உளடத்தான்.

இத்தளையும் ஐந்து நிமிடங்களில் நடந்து விட்டது. இந்த

காட்சிகளை சிசிடிவியின் மூலம் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த
அதிகாரிகள் அதிர்ச்சியில் உளைந்துப் கபாயிருந்தைர்.

217
 இரு ஏலியன்களை ஒருத்தன் தாக்கியளதப் பார்த்து
திளகத்தைர். இவன் ோதாரண மனிதனில்ளல என்றுத் கதரிந்தது
ஆைால் பைக்கும் தட்டு அவளை ஆராய்ந்துவிட்டு கலேர்
தாக்காது கேன்ைது அதிகாரிகளுக்கு ஆச்ேரியத்ளத அளித்தது.
அப்கபாழுது அவன் ஏலியனும் இல்ளல எனில் அவன் யார்…?
என்று அதிர்ந்தைர். இத்தளை ேக்தி வாய்ந்த மனிதா…? அல்லது
கவறு எகதா இைமா…? என்று வியந்தவர்கள் உடகை அந்த
இடத்திற்கு கராபா வீரர்களையும், காவலர்களையும்
அனுப்பிைார்கள்.

ஆத்திரத்துடன் பைக்கும் தட்டுகளை உளடத்த ப்ரஜனுக்கு

யாகரா தன்ளைப் பார்க்கிைார்கள் என்று உணர்வு கதான்றியது.
நிச்ேயம் சிசிடிவியின் வழியாக இளதப் பார்த்துக்
ககாண்டிருப்பார்கள் என்பது பின்கப புலப்பட்டது. அவர்கள் எந்த
நிமிடமும் இங்கு வந்து விடலாம். அதற்குள் இங்ககயிருந்து
கிைம்பி விட கவண்டும் என்று ரியாளவப் பார்த்தான்.

ப்ரஜனின் இந்த ஆக்கராஷமாை பரிமாணத்ளதப் பார்த்த

ரியா அதிர்ச்சியில் உயிருள்ை சிளலப் கபால அமர்ந்திருந்தாள்.
தற்கபாழுது ப்ரஜனின் பார்ளவ அவள் புைம் திரும்பியளதப்
பார்த்தவளுக்கு உள்ைத்திலிருந்து உடல் வளர உதறியது.

218
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் "ரியா…" என்று வரவும், நடுங்கியவைாய் சுவற்கைாடு
ஓட்டிைாள்.

இங்கிருந்து கேல்ல கவண்டும் என்ை நிளைவு வந்ததும்

ரியாளவ அளைத்துக் ககாண்டு கபாக கவண்டும் இல்ளலகயல்
அவளிடம் விோரளண என்று ஒரு வழி கேய்து விடுவார்கள் என்ை
எண்ணம் மட்டுகம ப்ரஜனுக்கு இருந்தது. எைகவ ரியா என்று
அளைத்துக் ககாண்டு அவைருகில் கேன்ைான். ஆைால் அவைது
பயந்து நடுங்கிய பார்ளவயும், கதகமும் அவனுக்கு நிதர்ேைத்ளத
உணர்த்தியது. ரியாளவக் காப்பாற்ை கவண்டும் என்ை எண்ணம்
மட்டுகம ககாண்டிருந்தவனுக்கு அவைது சுயம் கவளிப்பட்டு
விட்டது என்ைது நிளைகவயில்ளல. அளதப் பார்த்து தான் ரியா
பயந்து நடுங்குகிைாள் என்று கதரிந்ததும் சுருக்ககன்ை வலி உடல்
முழுவதும் பரவி சுண்டியிழுப்பளத உணர்ந்தான்.

அவைது கேவியில் யாகரா வருகிை ஆராவாரம் ககட்கவும்,

ேட்கடை அவளுக்கருகக கேன்ைவன், கத்த எதானிக்க திைந்த
வாளய ஒரு ளகயால் மூடி மறுளகயால் புருவத்திற்கு மத்தியில்
தன் கபருவிரலால் கமதுவாக அழுத்திைான். அதற்கக கண்கள்
கோருக ரியா மயங்கி விைவும் அவளைக் ளகயில் தாங்கியவன்,
அவளைத் கதாளில் கபாட்டுக் ககாண்டு அருகில் இருந்த ஏரிக்குள்
குதித்தான். அவகைாடு உள்கை கேன்று சில நிமிடங்களிகலகய

219
கதாளலவாக கேன்று நீரிலிருந்து எழுந்து வந்து அருகில் இருந்த
காட்டிற்குள் புகுந்தான்.

அங்கு இருந்த உயர்ந்த மரத்தில் இருந்து கபரிய

மரப்கபாந்தில் நுளைந்தான். அங்கு இருந்த நாய் அவளைப்
பார்த்ததும் தைது ேந்கதாஷத்ளதக் காட்டியது. அளத
அடக்கிவிட்டு கதாளில் கிடந்த ரியாளவ கீகை கிடத்தியவன்,
அவளுளடய ளகயில் கட்டியிருந்த பட்ளடளய கைற்றி எறிந்தான்.
அது அந்த ஏரியில் விழுந்து முழ்கியது. உடைடியாக ரவிளயத்
கதாடர்பு ககாண்டான்.

அவனுளடய ளகப்பட்ளடயில் இருந்த சிறு பகுதிளய

அழுத்தி கதாடர்பு ககாள்ைவும், உடைடியாக ரவி அவனுளடய
அளைப்ளப ஏற்ைார்.

"ரவி, இட்ஸ் அர்ஜீன்ட், உடைடியாக நம்ம கஜட்ளட எடுத்து

ககாண்டு, நம்ம திங்க்ஸ் எல்லாம் கவக்ககட் கேய்துவிட்டு,
கவற்றிடமாக ோட்டிளலட் பார்ளவயில் காட்டும் சிப்ளப கபாட்டுக்
ககாண்டு, உங்க வாட்சில் காட்டுகிை கலாக்ககஷனுக்கு எவ்வைவு
க்விக்காக வர முடியுகமா அவ்வைவு சீக்கிரம் வாங்க…! வி ஆர்
ககாயிங் கபக்…!" என்று மட்டும் கோல்லிவிட்டு அளைப்ளபத்
துண்டித்தான்.

220
 ஆதியிவன்
ரவி விேயத்ளத வீராவிற்க்கு கோல்லவும், அவனும்
மறுப்கபச்சு கபோது, அவர்களின் கவகத்தில் அவர்களுளடய
கபாருட்களை எடுத்துக் ககாண்டு நான்கடி கபட்டிப் கபால்
இருந்ததின் கமல் குறிப்பிட்ட எண்களை அழுத்தவும், அது திைந்து
எட்டு கபர் அமரும் அைவு ககாண்ட கஜட் விமாைமாக விரிந்து
நின்ைது. அதில் ஏறி ககாண்டவர்கள், ப்ரஜன் குறிப்பிட்ட இடத்ளத
கநாக்கி கேன்ைைர்.

ரவியிடம் கபசிவிட்டு திரும்பியவன், ரியா மயக்கநிளலயில்

துவண்டு படுத்திருப்பளதப் பார்த்தான். அவன் முகம்
கமன்ளமளயத் தத்கதடுத்துக் ககாண்டது. நீரினுள் அவகைாடு
முழ்கிய எழுந்ததால் நளைந்த அவைது கூந்தல் முகத்தில்
ஒட்டியிருந்தது. கமன்ளமயாக அவற்ளை ஒதுக்கியவனுக்கு இனி
ரியாகவாடு அவைது நிளலப்பாடு என்ைவாக இருக்கும் என்று
வருத்தமுற்ைான்.

ரியாவின் மைநிளல அவனுக்கு புரிந்தது. அவனுளடய

ஆக்கராஷமும், தாக்குதலும் பார்த்ததில் இன்னும் ோகேவீரன்
புரியும் ோகேங்கள் என்று அவள் நம்பிக் ககாண்டிருக்க மாட்டாள்.
அளவ மனிதனுளடய இயல்பிற்கு மீறிய கேயல்கள் என்றுத்
கதள்ை கதளிவாக புரிந்திருப்பாள். புரிந்திருப்பாள் என்றுச்
கோல்வளத விட பயந்திருப்பாள் என்றுச் கோல்லலாம்.

221
 அவகை அவைது பிைப்பின் பற்றிய இரகசியத்ளத கமல்ல
கோல்லி அவள் மைளதத் தயார்ப்படுத்தி காதல் யாேகம் ககட்க
நிளைத்திருந்தான். ஆைால் அதற்குள் அளமந்துவிட்ட சூழ்நிளல
எண்ணி மைம் கநாந்தான். அப்கபாழுது அவைது ளகயில்
கட்டியிருந்த பட்ளடயில் இருந்து சிறு ஒலி ககட்கவும், கவகமாக
அவளை மீண்டும் கதாளில் தூக்கி கபாட்டவன், அவைது கேல்ல
பிராணியாக மாறிவிட்ட நாளயயும் அளைத்துக் ககாண்டு அந்த
மரத்தின் உச்சிக்கு கவகமாக ஏறிைான்.

ேற்றுத் கதாளலவில் இருந்து கவகமாக கஜட் ஒன்று வந்தது.

அது நிற்க கூட இல்ளல, அவன் நின்றிருந்த மரத்ளதக் கடக்கும்
கபாது கதளவத் திைக்கவும், தன்கைாடு இருந்த நாளய உள்கை
தள்ளிவிட்டான். பின் அந்த கஜட் உயர பைந்து கமகல கேல்லவும்,
கதாளில் ரியாகவாடு ஏகிறி குதித்து அளதப் பற்றி திைந்திருந்த
கதவு வழியாக உள்கை நுளைந்தான். அவன் உள்கை கேன்ைதும்
கதவு மூடிக் ககாண்டது.

அந்த நாய், புதியவர்களைப் பார்த்ததும் ஓரமாய் அமர்ந்துக்

ககாள்ை, ப்ரஜன் ரியாளவ அங்கக இருந்த படுக்ளகயில்
கமன்ளமயாக கிடத்திைான்.

222
 ஆதியிவன்
ரவியும், வீராவும் ஒன்றும் புரியாமல் விபரம் ககட்டைர்.
ப்ரஜன் சிசிடிவி மற்றும் ோட்டிளலட்டில் அவர்களை கவற்றிடமாக
காட்டும் சிப்ளப எடுத்தவாறு, "நான் கணக்கிட்டது ேரிதான் வீரா,
கவுர்கமன்ட் கார்ட்ஸ் நமக்கு முந்ளதய கதாற்ைமுளடயவர்களின்
கமல் தாக்குதல் நடத்தியிருக்காங்க, அவர்களிடம் இருந்து தப்பி
வந்தவர்கள் ரியாளவப் பார்க்கவும், அவளைத் தாக்க
நிளைத்தார்கள். அதைால் நான்…!" என்றுச் சிறிது தயங்கிவிட்டு,
பின் கதாடர்ந்தான்.

"நான் அவர்களைத் தாக்கிகைன்…"

ரவிக்கும், வீராவிற்கும் ப்ரஜன் எப்படி தாக்கியிருப்பான்

கதரிந்துவிட்டது.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, "அவங்களைப் பார்த்து முதலிகலகய

பயந்திருந்த ரியா, நான் அவர்களைத் தாக்கியளதப் பார்த்ததும்
இன்னும் பயந்துவிட்டாள்." என்று அவன் முடிக்ளகயில் அவைது
குரல் சிறுத்து ஒலித்தது.

"அந்த ேமயத்தில் அவர்களைக் குறி ளவத்து கவுர்கமன்டின்

ேர்ச்சீங் பிகைட்ஸ் வந்துவிட்டது. அந்த ஏலியன்களை தாக்குவளத
விட்டு அவர்களைக் காப்பாற்ை எவ்வகைா கபாராடிகைன். ஆைால்
கலேர் கரஸிற்கு அளவ பலியாகிவிட்டது." என்ை கபாழுது

223
மீண்டும் அந்த காட்சிளயக் கண்டவன் கபால், பார்க்க முடியாமல்
கண்களை இறுக்க மூடிைான்.

பின், "அந்த பிகைட்ஸ் ஆத்திரத்தில் உளடத்கதறிந்கதன்.

இளவ அளைத்ளதயும் சிசிடிவி மற்றும் ோட்டிளலட்ஸ் படம்
பிடித்துக் ககாண்டிருப்பளத மைந்கதன். நிளைவு இருந்திருந்தாலும்
நான் கவளலப்பட்டிருக்கப் கபாவதில்ளல. அந்த பதிவுகளைப்
பார்த்தவர்களுக்கு நிச்ேயம் தான் மனிதனில்ளல என்றுத்
கதரிந்திருக்கும் கபால, என்ளைப் பிடிக்க கார்ட்ஸ்
அனுப்பியிருக்காங்க, அளத உணர்ந்து அவர்களிடம் இருந்து
தப்பித்து ரியாளவ அளைத்துக் ககாண்டு வந்துவிட்கடன்." என்றுச்
கோல்லி முடித்தான். அவன் நடந்த விபரங்களைச் கோல்லிக்
ககாண்டு இருந்தாலும் அவைது ளகளய பின்ைங்கழுத்தில் இருந்த
ஜாமளர எடுத்து கவற்றிடமாக காட்டும் ஜாமளர கபாருத்திக்
ககாண்டு இருந்தது.

ரவி, "களடசியில் நான் எது நடக்கக்கூடாது என்று இத்தளை

நாட்கள் பயந்துக் ககாண்டு இருந்கதகைா அது நடந்துவிட்டதா…?
நம்ளமக் கண்டுக் ககாண்டார்கைா…!" என்று தளலயில் ளக
ளவத்துக் ககாண்டு கநாந்தார்.

224
 ஆதியிவன்
வீரா, "அது ேரி ப்ரஜன், ேமார்த்தியமாக தப்பி வந்தாய் ேரி,
ரியாளவ ஏன் உன்கைாடு அளைத்து வந்தாய்…?" என்றுக்
ககட்டான்.

ப்ரஜன் வீராவின் ககள்விக்கு பதிலளிக்காது அழுத்தமாக

பார்த்தான். பின் கதளவத் திைந்தான். ஏன் என்றுப் புரியாமல்
பார்த்தவளுக்கு திரும்பி பார்க்காமகலகய பதிலளித்தான்.

"காட்டில் மளைந்திருந்த மற்ை ஏலியன்களுக்கு என்ைவாயிற்று

என்றுப் பார்த்துவிட்டு, அவர்களில் யாகரனும் உயிகராடு
இருக்கிைார்கைா என்றுப் பார்த்துவிட்டு வருகிகைன். நீங்கள்
ரியாளவ அளைத்துக் ககாண்டுச் கேல்லுங்கள்…" என்ைதும்,
அதிர்ந்த அவர்கள் தடுக்கும் முன் கீகை இருந்த காட்டிற்குள்
குதித்திருந்தான்.

காட்டிற்குள் குதித்த ப்ரஜன் அந்த கரும் இருட்டில் சுற்றிலும்

கவைமாக பார்த்தவாறு ஓடிக் ககாண்டிருந்தான். அவைது
நுண்ணுணர்வுகள் பலமடங்கு அதிகமாக கவளல கேய்தது.
விளரவிகலகய எங்ககா கரும் வாேளை வரவும், நாற்ைம் வந்த
திளேளய கநாக்கி கவகமாக ஓடிைான். அப்கபாழுது அவைது
தளலக்கு கமல் அந்த பைக்கும் தட்டு ஒளிகளைப் பாய்ச்சியவாறு
ஆராய்ந்து ககாண்டு வரவும், ேட்கடன்று அதன் ஒளி

225
வட்டத்திற்குள் அகப்படாமல் விலகிைான். மற்கைான்றும் கவகமாக
வரவும், அதில் இருந்தும் தப்பித்து குறிப்பிட்ட திளேளய கநாக்கி
ஓடிைான். அவன் ஓட ஓடகவ அங்கு என்ை இருக்கிைது என்று
உணர்ந்து விடவும், பளதபளதப்புடன் கேன்ைவன், அங்கு கண்ட
காட்சியில் கால்களை மடித்து அமர்ந்துவிட்டான்.

ஆம் அங்கு பூமிக்குள் ஒளிந்திருந்த ஏலியன்களின்

ோம்பல்கள் தான் இருந்தது. ஒளிந்திருந்த கமற்பரப்ளபகய
கபயர்த்து எடுத்து கீகை கபாந்தில் இருந்தவற்ளை எரிந்து
ககான்றிருக்கிைார்கள். அவற்ளை கவதளையுடன் ப்ரஜன் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்கும் கபாழுகத நான்கு பைக்கும் தட்டுகள்
ஆராய்ந்தவாறு வரவும், ேட்கடன்று அருகில் இருந்த மரத்தின்
கமல் ஏறி நடுகிளையில் மளைவாக அமர்ந்துக் ககாண்டான்.

அங்கக இருந்து அந்த ககாடிய காட்சிகளைப் பார்த்தவனின்

மைம் ககாதிகலன்கள் கபால் ககாதித்தது.

ஒரு மனிதனுளடய வக்கிரம் பிடித்த மைம் கேய்த

கிறுக்குதைமாை கவளலக்கு கோதளையாகி பலியாகியிருக்கும்
இவர்கள் என்ை தவறு கேய்தார்கள்…? நாங்கைா இப்படிகயாரு
பிைப்பு ககட்கடாம்?. சுயலாபத்திற்காக ஜர்ணிக்க ளவத்தது, மாறி
மாறி ககான்று விளையாடுவதற்கா…? யாகரா கேய்த தவறுக்கு

226
 ஆதியிவன்
பலியாகிருக்கும் இவர்கள் மனிதர்கள் இல்ளல தான் ஆைால்
உயிர்கள் ஆயிற்கை…! எப்கபாழுது ேரியாகும் ஒருத்தளர ஒருத்தர்
வீழ்த்துவளதப் பலமாக காட்டுவது.

முதலிகலகய தான் கிைப்பி வந்திருந்தால் இவர்களை

அழிவில் இருந்து காப்பாற்ை முயன்றிருப்கபகை…! ஏன்
வரவில்ளல…! என்று அவன் கயாசிக்ளகயி்ல் விளடயாய் ரியாவின்
முகம் வரவும், தளலயில் ளக ளவத்துக் ககாண்டு
அமர்ந்துவிட்டான்.

அகதகவளையில் பல்கவறு ளமல்களுக்கு அப்பால் உள்ை

அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடத்திற்கு உைவுச்கேய்தி ஒன்று வந்தது. அளத
அவேரமாக ஒளிப்பரப்பி பார்த்தவர்கள் திளகத்தவர்கைாய் அந்த
ஆராய்ச்சி கூடத்ளத தளலளம ஏற்று நடத்தும் மககஷிற்கு
அனுப்பி ளவத்தார்கள்.

தன் வாட்சில் இருந்த சிறுபட்டளை அழுத்தியதும்,

முப்பரிமாண காகணாளி அவர் முன் ஓடியது. இலகுவாக
ோய்ந்தபடி பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவர், அதிகல கதான்றிய
காட்சிகளைப் பார்த்து திடுக்கிட்டவராய் நிமிர்ந்து அமர்ந்தார்.
உடகை அவரது ேக விஞ்ஞானிகளுக்கு அளைப்பு விடுக்க,
அவர்கைது முப்பரிமாண பிம்பங்கள், அவருக்கு அருகில்

227
கதான்றிை. "எஸ் ைார்…!" என்று அவர்கள் கோல்லியதும், மீண்டும்
உைவுச்கேய்தியாக வந்த காகணாளிளய ஓட விட்டார். அளதப்
பார்த்த அவர்களும் திளகத்தைர். ஏகைனில் அது ப்ரஜன்
ஏலியன்களும் கமாதும் காட்சி கதாடர்ந்து 'ேர்ச்சிங் பிகைட்'ளட
உளடத்கதறியும் காட்சிகள் ஓடிக் ககாண்டிருந்தது. உடகை
இரகசிய குறியீட்ளடப் கபாட்டு இந்த உைவுச் கேய்தி தந்த
உைவாளிளயத் கதாடர்ப்பு ககாண்டார்.

"மிஸ்டர் எஸ்…! தட் வீடிகயா…?" என்று திளகப்பாை குரலில்

ககட்டவர், "எக்பிளைன் இட்…!" என்ைார்.

அந்த பக்கம் இருந்தவர் முதலிகலகய பதிவு கேய்து

ளவத்தளத அனுப்பிைார். அவரின் குரல் மட்டும் ககட்டது.

"எஸ் ைார், இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு மூன்று ஏலியன்கள்

ஒளிதிடலில் மக்ககைாடு கலந்திருந்தது கண்டிபிடிக்கப்பட்டது.
அதில் இரண்டு கண்ணுக்கு கதரியாமல் கவற்றிடமாகவும்,
மற்கைான்று முகமற்று வளைந்த எலும்புகளுடன் இருந்தது.
அளதக் கண்டறிந்ததும் அவற்ளைப் பிடிக்க உத்தரவிடப்பட்டது.
அதன்படி, அடுத்த நாள் அதாவது கநற்று மாளலயில் மக்ககைாடு
கேன்றுக் ககாண்டிருந்த இரு ஏலியன்கள் பிடிப்பட்டது. இரண்டுகம
முகமற்று இருந்தகதாடு மட்டுமில்லாமல் ஐம்பது ேதவீதம் மனித

228
 ஆதியிவன்
உடல் உறுப்புகளுடன் இருந்தது. இளதக் கண்டு
அதிர்ச்சியளடயந்த அதிகாரிகள் கமலும் இதுப் கபால் இருக்கிைதா
என்று கதடி கண்டுபிடித்து ககால்ல உத்தரவிட்டைர். அதன்படி
கதடியதில் காட்டிற்குள் பூமியில் சுரங்கம் கபால் அளமத்து
கிட்டத்தட்ட பத்திற்கும் கமல் ஏலியன்கள் இருப்பது
கண்டுபிடிக்கப்பட்டதும் உடகை ககால்லப்பட்டது. அவற்ளை
மும்மரமாக அதிகாரிகள் கவனித்துக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுது
கபாருட்காட்சி திடலில் நீங்கள் கண்ட பதிவில் கண்ட ேம்பவம்
நடந்துள்ைது. அளதப் பார்த்த அதிகாரிகள் கமலும்
அதிர்ச்சியளடந்துள்ைைர். ஏலியளைத் தாக்கியவன் மைதிைா…?
இல்ளல ஏலியைா…? இல்ளல கவறு உயிரிைமா…? என்று
திடுக்கிட்டு ஆராய்ந்துக் ககாண்டிருக்கிைார்கள். அவைது முகத்தின்
அளடயாைம் கண்டு யார் என்று ஆராய்ந்திருக்கிைார்கள்.
அப்கபாழுது அவனின் கபயர் ப்ரஜன் என்றும் அவன்
கபாருட்காட்சியில் ோகேங்கள் நிகழ்த்தும் வீரன் என்றும்
கண்டறிந்தைர். இவனுடன் ரவி, வீரா என்ைவர்கள் கேர்ந்து
இருக்கின்ைைர் என்று அறியப்பட்டுள்ைது. இவர்கள் மாதந்கதாறும்
வரும் மாத இறுதி நாட்களில் மாகாணம் மாகாணமாக கேன்று
ோகே நிகழ்ச்சி நிகழ்த்துபவர்கள் நிளலயாை இடமும் இல்ளல.
ஆைால் இருநாட்களுக்கு முன்பு ப்ரஜன் என்பவன்
விலங்குகளுக்கு பயிற்சி அளிப்பவைாக கவளலக்குச்

229
கேர்ந்துள்ைான் என்று கதரிந்திருக்கிைது. கமலும் அன்று கேன்னி
என்ை நாய் காணாமல் கபாைது கதரியவந்துள்ைது. அவன் தூக்கி
கேன்ை கபண்ணின் கபயர் ரியா, அவள் உணவுத்துளையில்
கவளலச் கேய்கிைாள். கடந்த நான்கு நாட்களுக்காக ப்ரஜனுடன்
கதாடர்பு ளவத்துள்ைாள் என்றும் தகவல் கிளடத்திருக்கிைது.
களடசியாக மிக முக்கியமாை தகவல் ப்ரஜன் அந்த கபண்
மட்டுமல்லாது, வீரா, ரவி கபான்கைாரும் எங்கக இருக்கிைார்கள்
என்றுக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்ளல. ோட்டிளலட் மூலம் கதடும்
கவளல மும்மரமாக நளடப்கபற்றுக் ககாண்டிருக்கிைை." என்று
கபச்ளே முடித்தது.

மககஷ், "அவங்க ப்கராகிராம் வீடிகயா அனுப்புங்க…!"

என்ைதும் சில நிமிடங்களில் வந்து கேர்ந்தது.

ப்ரஜன் மற்றும் வீரா நிகழ்த்திய நிகழ்ச்சிளயப் பார்த்தார்கள்.

முழுவளதயும் பார்த்த பின்ைர் மககஷிற்கு கதள்ை கதளிவாக
கதரிந்துவிட்டது.

நிமிர்ந்து தன்ளை உதவியாைளரப் பார்த்த மககஷ்,

"தப்பிகயாடிய ஹீயுகமலியன்ஸ் கமல் அட்கடக் நடத்திய டீம் லீடர்
யாரு…? ககாடுத்த கவளலளயச் ேரியாக கேய்து முடிக்காததால்
வந்த விளைளயப் பற்றி கதரியுமா…?" என்றுக் கத்திைார்.

230
 ஆதியிவன்
பின் சிளகக்குள் இருக்ளக விரல்களை உள்கை விட்டவர், "ஓ
ளம காட், நம்ம பிைனில் எவ்வைவு கபரிய ஓட்ளட
விழுந்திருக்கிைது. இத்தளை நாட்கள் இது கதரியாமல்
இருந்திருக்கிகைாம்." என்று மீண்டும் கத்திைார்.

அப்கபாழுது மற்கைாரு விஞ்ஞானி, "ைார்…! இந்த ஏலியன்ஸ்

நம்ம கிட்ட இருந்து தப்பித்த ஹீயுகமலியன்ஸ் என்றுத் கதரிகிைது.
ஆைால் அந்த ஹீயூகமலியன்ளை தாக்கிய அந்த ப்ரஜன்
என்பவன் ஏலியளை அழிக்கும் அைவிற்கு வல்லளமக் ககாண்ட
மனிதைா…!" என்றுத் திளகப்புடன் ககட்டான்.

மககஷ் ஓங்கி தன் முன் இருந்த கமளேயில் அடித்து, "என்

ேந்கதகம் ேரிகயன்ைால் அவன் தான் நாம் உருவாக்க நிளைத்த
ஹீயூகமலியன் கோல்ஜர்…!" என்று தீர்மாைமாக கோல்லவும்,
மற்ைவர்கள் 'என்ை…!' என்றுத் திளகத்தைர்.

மககஷ், "ஆமாம், முழுளமயாக மனித உருவில் நாம்

உருவாக்க நிளைத்த கோல்ஜர் அவன்தான்…! அவனின் ேக்திளயப்
பார்த்தீங்க தாகை…! அந்த இன்கைாரு ஹீயுகமலியன் அதன்
கமல் பட்ட கலேர் கவளிச்ேத்ளத வித்தியாேமாக பார்த்துக்
ககாண்டிருக்கிைது. ஆைால் அந்த ப்ரஜன் ேட்கடன்று அளதப்
பிடித்து இழுத்துப் கபாட்டளதக் கவனித்தாயா…! அந்த ேர்ச்சீங்

231
பிகைட் கவகமாக கபாய் ககாண்டிருக்கிைது. அளத இலவகமாக
பிடித்து உளடத்தளதப் பார்த்தாய் தாகை…! முதலில்
அளவகளுக்கு சிசிடிவி மற்றும் ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில் மாட்ட
முடியாத மாதிரி கவற்றிடமாக கதரிவது, மனித உடல்கூறுகளைப்
கபால் கதரிய ஜாமர் என்று அடுத்த தளலமுளை வந்த
ஹீயூகமலியன்களுக்கு கோல்லி ககாடுத்கதாம். அளத ளவத்து
தான் தப்பி கேன்ைைர். அந்த ப்ரஜன் ேர்ச்சீங் பிகைட்டின் கலேரில்
இருந்து தப்பியது நிச்ேயம் அந்த முளை தான் காரணமாக
இருக்கும். விகவகம், கவகம், வலிளம என்று நாம் உருவாக்கிய
ஹீயுகமலியன் தான் அவன்…! முதலில் தப்பித்த
ஹீயுகமலியன்களுடன் தான் அந்த துகராகி சிருஷ்யா கேன்ைாள்.
அவைது மற்றும் ஆைந்தின் விந்தணுவில் உருவாகியவன் அவன்
தான், எங்ககைாட பிகைன் ேக்ைஸ்…" என்று ககாபத்தில் கதாடங்கி
ேந்கதாஷத்தில் முடித்தார்.

மற்ைவர்கள் அவளர ஒரு மாதிரி பார்த்தைர். அவர்களின்

பார்ளவக்கு அர்த்தம் அவருக்கு புரிந்தது. பின்கை கநற்று
நிளைத்த மாதிரி ஹீயுகமலியன் உருவாக்கியாகிவிட்டது என்று
கவற்றிவிைா ககாண்டாடிவிட்டு தற்கபாழுது கவறு ஒரு
ஹீயூகமலியளைப் பார்த்து அதுதான் அவர்கைது கவற்றி என்று
கோன்ைால் என்ைகவன்று நிளைப்பார்கள்.

232
 ஆதியிவன்
கமல்ல சிரித்த மககஷ், "நாம் இப்கபாழுது
உருவாக்கியிருக்கிை ஹீயூகமலயின்ஸிற்கு ேக்தி இருக்கிைது, நம்
கட்டளைளயச் கேய்யும் கேயல்திைன் இருக்கிைது. ஆைால்
சுயபுத்தியும் இல்ளல புத்திோலித்தைமும் இல்ளல. அதற்கு பயிற்சி
ககாடுக்க கவண்டும் அது மட்டும் தான் மீதியிருக்கும் கவளல
என்று கபசிக் ககாண்டிருந்கதாம் தாகை…! அதற்கு இன்னும்
எத்தளை நாட்கள் ஆகும் என்றுத் கதரியவில்ளல. ஆைால் இந்த
ப்ரஜன் மட்டும் கிளடத்தால் இவளைக் ககாண்டு எளிதாக பயிற்சி
அளிக்கலாம். கூடகவ அவனுளடய குகைானிங்கும்
உருவாக்கலாம். அவகைாடு இருக்கிை அந்த வீரா, ரவியும்
அவளை மாதிரி தான் கபால…! அவர்களை நாம்
கண்டுபிடிக்கணும், நம் திட்டத்திற்கு பயன்படுத்திக் ககாள்ை
கவண்டும்…" என்று மககஷ் திட்டமிட்டான்.

மற்ைவர்கள், "எப்படி ைார், அவங்க எங்கக என்றுத் கதடிக்

ககாண்டிருப்பதாக கூறிக் ககாண்டிருக்கிைார்கள். நம்மாலும் இந்த
பரந்த உலகில் எப்படி கண்டுபிடிக்க முடியும்." என்று அவரது
ேந்கதகத்ளதக் ககட்டார்.

மககஷ், "மிகவும் கடிைம் தான் அது அவர்களுக்கு…!

ஆைால் இத்தளை வருடங்கைாய் ஏலியன்களை ளவத்து
ஆராய்ச்சி கேய்கிகைாம். நமக்கும் கடிைமாகவாக இருக்கும் என்று

233
நிளைக்கிைாய். நாம் கடும்முயற்சி கேய்தால் கண்டுபிடித்து
விடலாம். இது என் கட்டளையாக ககாண்டு காட்டுப் பகுதியில்
கதட ஹீயூகமலியன்களை அனுப்புங்கள், நம்ளம விட
அவர்ககைாட இைத்ளத எளிதில் கண்டுபிடித்துவிடும். அந்த
ப்ரஜளை ேந்திக்க நான் ஆவலுடன் காத்திருக்கிகைன்." என்ைவரின்
முகத்தில் ஆவலுடன் கூடிய வன்மச்சிரிப்பு பரவியது.

கதற்கு இந்தியாவின் மளலகள் நிளைந்த காட்டுப்பகுதியில்

கற்கைால் ஆை ஒரு அளைளயக் ககாண்ட குடில் மூன்று
இருந்தது. அதன் கூளர கதன்ளைக்கீற்ைால் கவயப்பட்டிருந்தது.
அந்த வீட்ளடச் சுற்றிலும் வாளைமரம், மாமரம், பலாமரம்,
அன்ைாச்சி, கதன்ளைமரங்கள், பளைமரங்கள் இருந்தை. சிறு
குைங்கள் கூட ஆங்காங்கக இருந்தது. கமலும் தக்காளி,
கவண்ளடக்காய் கேடிகளுடன், பூச்கேடிகளும் நிளைந்து இருந்தது.
முக்கியமாை விேயம் அளவகள் இயற்ளகயாை அைவுடன்
இயற்ளக உரங்களுடன் உதவியால் வைர்ந்திருந்தது. அங்கு ஒரு
மரத்தின் கீழ் கேன்னி என்ை அதிக வைர்ச்சியுளடய நாய்
கோகமாக படுத்திருந்தது. அந்த வீட்டிற்கு முன் நின்றிருந்த
வீராவும், ரவியும் வாைத்ளத பதட்டத்துடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தார்கள்.

234
 ஆதியிவன்
ஆம்…! ப்ரஜன், வீரா மற்றும் ரவி உலகத்தின் பார்ளவயில்
இருந்து மளைந்து வாழும் பகுதி அது…! ஆராயச்சி கூடத்தில்
பயிற்சி அளித்த ஜாமர் தயாரிக்கும் முளையால் சுமார் மூன்று
கிகலா மீட்டர் பரப்பைவு ககாண்ட அந்த பகுதிளய ஜாமர் உதவிக்
ககாண்டு ோட்டிளலட்டின் கண்காணிப்பில் இருந்து மளைத்து
அங்கு தங்கி வாழ்ந்து வந்தைர். மாத இறுதி நாட்களில் பல்கவறு
பகுதிகளுக்கு கேன்று அவர்களுளடய இயல்ளபச் ோகேம் கபால்
காட்டி வந்தைர்.

கநற்றிரவு ப்ரஜனின் கட்டளையின் கபயரில் மயங்கிய

நிளலயில் இருந்த ரியாவிடன் இங்கக வந்தவர்களுக்கு ப்ரஜன்
என்ை ஆைாகைா…? என்றுத் தான் கவளலக் ககாண்டார்கள்.
அவர்களின் பளதக்க ளவத்த ப்ரஜன் சிறிது கநரத்திகலகய
அளைத்து, அவன் இருக்கும் இடத்ளதக் குறிப்பிட்டு கஜட்
விமாைத்ளத அனுப்ப கோல்லவும் நிம்மதியுற்ைவர்கள் அனுப்பி
ளவத்தைர். ஆைால் அனுப்பி ளவத்து கவகுகநரமாகி காளலப்
கபாழுது விடிந்தும் விட்டது, ஆைால் இன்னும் ப்ரஜன்
வராதிருக்கவும், கவளலக் ககாண்டவர்கைாய் வாைத்ளதப்
பார்த்தவாறு அவனுக்காக காத்திருந்தைர்.

வீரா ரவியிடம் திரும்பி, "ரவி நான் கபாய் பார்த்துவிட்டு

வரவா…!" என்றுக் ககட்டுக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுது 'ேர்ர்ர்ர்…'

235
என்ை ேத்தம் ககட்கவும் ஆர்வத்துடன் திரும்பிைர். அவர்களின்
ஆர்வத்ளதப் கபாய்யாக்காது அந்த கஜட் விமாைம் கவகமாக
வந்து தளரயிைங்கியது. அந்த விமாைம் தளரயிைங்கியதும் அகத
கவகத்தில் கதளவத் திைந்துக் ககாண்டு ப்ரஜன் கவளிகய
குதித்தான்.

ப்ரஜளைப் பார்த்ததும் ேந்கதாஷத்துடன் ரவியும், வீராவும்

அவளை கநாக்கி கேன்ைைர். ஆைால் அவர்களின் தளலக்கு
கமலாக அவர்களைத் தாண்டிக் ககாண்டு கேன்னி(நாய்) ப்ரஜளை
கநாக்கி பாய்ந்து ஓடியது.

வீரா மற்றும் ரவியின் மகிழ்ச்சிளயயும், கேன்னியின்

பாேத்ளதயும் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு முகத்தில் முறுவல் கூட வந்தது.
அதற்குள் அவன் கமல் பாய்ந்து ககாஞ்சிய கேன்னிளயத் தடவிக்
ககாடுத்து அடக்கியவன், ரவி அருகில் வந்ததும் அவளரக்
கட்டியளணத்து ஆறுதல் படுத்திைான்.

வீரா, "உன்ளைப் பற்றி மிகவும் கவளலக் ககாண்கடாம்…!

ஏன் இவ்வைவு கநரம்…?" என்றுக் ககட்டான்.

அதற்கு கேந்த சிரிப்ளபச் சிந்திய ப்ரஜன், "எைக்ககன்ை நான்

நல்லாயிருக்ககன்…! இன்னும் கவறு இடத்தில் இருக்கிைார்கைா
என்றுத் கதடிக் ககாண்டிருந்கதன்…" என்ைவன் கதாடர்ந்து, "ரியா

236
 ஆதியிவன்
எங்கக மயக்கம் கதளிந்து எழுந்துவிட்டாைா…? எதாவது
கோன்ைாைா…?" என்றுக் ககட்டான்.

வீரா, "ம்க்கூம், நீ சும்மா சின்ைதாய் அழுத்தியதிற்கக

இன்னும் மயக்கம் கதளியாமல் இருக்கிைாள், இவள் உைக்கு
இளணயா…?" என்றுச் ேலிப்புடன் கோன்ைான்.

ப்ரஜன் கமலிதாய் சிரித்துவிட்டு, "மயக்கத்தில் இருந்து

அப்படிகய தூக்கத்திற்கு கேன்றிருப்பாள்…" என்று அவளுக்காக
கபசிைான்.

ரவி இளடயீட்டு, "நீ கபாை விேயம் என்ைவாயிற்று

ப்ரஜன்…?" என்றுக் ககட்டார்.

ப்ரஜன் முகம் வாடியவைாய், "பயன் ஒன்றுமில்ளல ரவி, நான்

பயந்த மாதிரிகய ஆகிவிட்டது. அவர்கள் அளைவரும்
அழிந்துவிட்டைர்." என்றுச் கோர்ந்துப் கபாய் அங்ககயிருந்த
பாளையில் அமர்ந்தான்.

வீராவும் ப்ரஜன் கோல்லியளதக் ககட்டு கலங்கியவைாய்

அவனுக்கு அருகில் அமர்ந்தான்.

வீரா, "இவர்களை உருவாக்கியவர்களைப் கபாய் அழிக்க

கவண்டியது தாகை, அவர்கள் எங்கக இருக்கிைார்கள் என்று

237
இவர்கள் கண்டுபிடிக்க முடியவில்ளல தாகை…! ரவி உங்களுக்கு
அந்த ஆராய்ச்சி கூடம் எங்கக இருக்கிைது என்று
நிளைவிருக்கா…?" என்றுக் ககட்டான். ரவி மறுப்பாக தளலளயத்
தான் அளேத்தார்.

வீரா, "முதலில் அவர்களுக்கு எச்ேரிக்ளக கேய்ய கவண்டும்

என்று கோல்லிய கிைம்பும் கபாழுது தடுத்திருக்க கூடாது, நானும்
உன்கைாடு கிைம்பி வந்திருக்க கவண்டும். அதற்குள் அந்த ரியா
கவளிகய கூட்டிட்டு கபாயிட்டா, அவள் மட்டும் தடுக்காமல்
இருந்திருந்தால் அவர்களைக் காப்பாற்றியிருக்கலாம்." என்று
அங்கலாய்த்தான்.

வீராவின் குற்ைச்ோட்டில் நிமிர்ந்த ப்ரஜன், "ரியாளவ ஏன்

குளைக் கூறுகிகை…? அவள் கூப்பிட்டாள் என்ைால் கேன்ைது நான்
தாகை…! ஆைாலும் நாம் இருவரும் கேன்று அவ்களுக்கு
எச்ேரிக்ளக கேய்ய முயன்றிருந்தாலும் பலன் அளித்திருக்காது
வீரா…!" என்ைான்.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, "ஆம் அவங்க எப்படி ஆக்கராஷமாக

இருந்தாங்க கதரியுமா, நாகம எச்ேரிப்பளதப் புரிந்துக் ககாள்ளும்
அைவிற்கு அவங்களுக்கு பகுத்தறிவு இல்ளல. நாமும் அவர்கைது
இைம் என்று மட்டும் கதரிந்திருக்கும். சிருஷ்யா கூட கபசுவளத

238
 ஆதியிவன்
புரிய ளவக்க முயன்று பார்த்துவிட்டு வந்துவிட்டாதாக ரவி
கூறிைாகர…!" என்ைான்.

வீரா இடுப்பில் ளக ளவத்துக் ககாண்டு, "ஆக கமாத்ததில் நீ

ரியாவிற்கு ேப்கபார்ட்டாக தான் கபசுகிகை…!" என்று முளைக்கவும்,
ப்ரஜன் உதட்டில் மலர்ந்த சிரிப்ளப மளைக்கும் கபாருட்டு
முகத்ளதத் திருப்பி எங்ககா பார்ப்பது கபால் பாேங்கு கேய்தான்.

ரவி, "ப்ரஜன், ரியா மயக்கம் கதளிந்து எழுந்து உன்ளை

ஏற்றுக் ககாள்வாைா…? கநற்று பயந்தாள் என்று நீ கோன்ைளதக்
ககட்கும் கபாழுது அவைது மறுப்ளப நீ எப்படி ஏற்றுக்
ககாள்வாகயா என்று நான் உன்ளை நிளைத்து தான்
கவளலப்படுகிகைன்…" என்று கநரடியாககவ கோன்ைார்.

ப்ரஜன் தன் விரல் நகங்களை ஆராய்ந்தவாறு, "கமதுவாக

நாகை கோல்லி புரிய ளவக்கலாம் என்று இருப்பதிற்குள் அவள்
பார்த்த நிகழ்வுகள் அவளை நிளலகுளலய கேய்திருக்கும்,
மீண்டும் புரிய ளவக்க முயல்கிகைன். அவளுக்கு அப்கபாழுதும்
விருப்பமில்ளல என்ைால், அவளுளடய தாயிடம் கேன்றுவிட்டு
விடுகிகைன்." என்ைான்.

ரவி ஆதவாக அவைது கதாளைத் கதாடவும், விருக்ககன்று

நிமிர்ந்த ப்ரஜன் "திடுகமன்று அவள் முற்றிலும் எதிர்பாராதது

239
நடந்ததால் தான் அவள் பயந்துவிட்டால், ஆைால் விழித்த பின்
கதளிவாை மைநிளலயில் தாகை விழிப்பாள். எல்லாவற்றிக்கும்
கமலாக காதல் என்ை உணர்வளலகள் எங்கள் இருவரிடம்
இருக்கிைது. அது அவளை ஏற்றுக் ககாள்ை ளவக்கும் தாகை…!"
என்று ஆர்வத்துடன் ககட்டான். ரவி அவனுக்கு என்ை பதில்
கோல்வது என்றுத் கதரியாமல் ேங்கடத்துடன் இருக்கும் கபாழுது
"ஆ…" என்ை அலைல் ேத்தத்தில் மூவரும் ேத்தம் வந்த திளேளயப்
பார்த்தைர்.

ஒரு குடில் முன் நின்றிருந்த ரியா மூவளரயும் பார்த்ததும்,

முகம் முழுக்க பயத்தால் கவளிர்ந்து, "கநா…! கநா…!" என்று
அலறியபடி இவர்கள் நின்றிருந்த திளேக்கு எதிர் திளேயில்
தடுமாறியவாறு ஓடிைாள்.

ஓடிக் ககாண்டிருந்தவளை மைம் பாரம் எைக் கைக்கும்

உணர்வுடன் ப்ரஜன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

240
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 11
கண் விழித்த ரியாவிற்கு ேற்று கநரம் ஒன்றும் புரியவில்ளல.
அந்த புது இடமும் அவளைக் குைப்பியது. குைப்பத்துடன்
எழுந்தமர்ந்தவளுக்கு, நடந்தது அளைத்தும் நிளைவிருக்கு
வந்ததது. அது கைகவா என்று நிளைக்கும் வளகயில் முற்றிலும்
மாறுப்பட்ட சூழ்நிளல கமலும் மைளதக் குைப்ப, அந்த
மைநிளலயுடன் கவளிகய வந்தவள், ேற்று தூரத்தில் மூவரும்
கபசிக் ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்ததும், அது கைவல்ல என்பது
புரிய, ப்ரஜனின் ஆக்கராஷமாை தாக்குதல்கள் நிளைவிற்கு
வரவும், அச்ேத்துடன் அலறிைாள். அவர்கள் திரும்பி பார்த்ததும்
ஓடிைாள்.

ரியா தன்ளைப் பார்த்து பயந்து ஓடுவளதப் பார்த்த

ப்ரஜனுக்கு கநஞ்சி்ல் சுருக்ககன்று வலி கதான்றியது. "ரியா…!"
என்று அளைத்தான், அவள் காதில் அவன் அளைத்தது
விழுந்தாலும் அவள் நிற்காது ஓடிைாள்.

ஒரு கநாடி அவள் ஓடுவளத அழுத்தமாை பார்ளவயுடன்

பார்த்தான். முதலிகலகய தடுமாற்ைத்துடன் ஓடிக்ககாண்டிருந்த
ரியாவிற்கு கால்கள் கமலும் தடுமாறியது. ப்ரஜனின் ரியா என்ை
அளைப்பு அவளுக்கு கதக்கத்ளதக் ககாடுத்தது ேமாளித்தவாறு
241
ஓடிக் ககாண்டிருந்தாள். ஆைால் அடுத்த நிமிடம் "ரியா" என்று
அவள் முன்ைால் வந்து நிற்கவும், பயந்தில் தடுமாறி அவன்
கமகலகய விழுந்தவளைத் தாங்கி பிடித்தவனின் ளகயில் இருந்து
தன்ளை விலகி இரண்டடி பின்ைால் நகர்ந்து கேன்ைவள், சுற்ற்லும்
பார்த்தாள். பின் "நான் கபாகணும்…" என்ைவளின் வார்த்ளதகள்
தடுமாறியது.

"ரியா…" என்று அவளை கநாக்கி ஒரு எட்டு ளவக்கவும்,

பயத்தில் "நான் கபாகிகைன்…" என்று அை ஆரம்பித்தாள்.

ப்ரஜன், "ப்ளீஸ் அழுவளத நிறுத்து, நான் அகத ப்ரஜன்

தான்…" என்று அவளைச் ேமாதாைப்படுத்த முயன்ைான். அவளின்
அழுளக நின்ைாலும் அவளை கமலும் கீழும் பார்த்தவள்,
மறுப்பாக தளலளயத்தவாறு கமலும் இரு அடிகள் பின்கை
கேன்ைாள். அவளின் கண்முன் கநற்று பார்த்த ப்ரஜனின் புது
பரிமாணம் நிளைவு வந்தது.

"ப்ரஜன் என்ை கபயர் தான் உன் அளடயாைமா…? யார் நீ…?

அப்கபா…!" பின்ைால் திரும்பி பார்த்தாள். வீராவும், ரவியும்
இவர்களைத் தான் பார்த்துக் ககாண்டு நின்றிருந்தார்கள்.

"அவங்க யாரு…? கநற்று…!!" என்றுத் கதாடங்கியவள், தன்

சிளகக்குள் கரங்களை விட்டவாறு சுற்றிலும் கதரிந்த காடுகளைப்

242
 ஆதியிவன்
பார்த்து, "கநற்று தாைா…! அது கைவா…? இல்ளல இது
கைவா…? அச்கோ எைக்கு தளலகய கவடித்துவிடும்
கபாலிருக்கு…" என்றுக் கத்தியவாறு அழுதாள்.

ப்ரஜன், "ப்ளீஸ் ரியா, அழுகாகத…! எைக்கு என்ைகவா

கேய்கிைது. உன் அழுளக என்ளைப் பலவீைமாக்குகிைது."
என்ைான்.

ரியா மீண்டும் "யார் நீ…?" என்றுக் ககட்டவள், அவள்

பதிலளிக்க முற்படும் முன் அவகை கதாடர்ந்துப் கபசிைாள்.

"கநற்று நீ எப்படி அப்படிகயல்லாம் கேய்தாய்…? எப்படி

முடிந்தது…? இல்ளல முதல் நாள் உன்ளைப் பார்க்கும் கபாழுகத,
உன் ஆக்டிவிட்டிஸ் எைக்கு ஸ்ட்கடகரன்ஜ்ஜாக தான்
இருந்திருக்கு…! ஆை நீ எகதகதா கேய்து அந்த விேயத்ளத
மைக்கடிச்சுட்ட…! ஆை நீ கேய்கவதல்லாம் ளம காட்…! அப்கபா
நீ யார்…?" என்று கநற்றியில் ளகளய ளவத்தாள். திடுகமை
முகத்தில் சிறு ஒளியுடன் அவனின் புைம் நிமிர்ந்தாள்.

"நீ…! நீ…! சூப்பர் பவர் ஹீயூமைா…?" என்று ஆர்வத்துடன்

ககட்டாள்.

243
 அவைது ஆர்வமும் ஆளேயும் கண்டு கண்களை மூடி சிரித்த
ப்ரஜன், பின் இளமகளை நிராளேயுடன் திைந்து மறுப்பாக
தளலயளேத்தான். அளதக் கண்டு அவைது முகத்தில் இருந்த ஒளி
மங்கியது.

ப்ரஜன், "நான் முழுமனிதன் இல்ளல ரியா…" என்ைான்.

ரியா அச்ேத்துடன் பார்க்கவும், ப்ரஜன் "நான் முழு

ஏலியனுமில்ளல…!" என்று அவைது முகத்ளத கநராகப் பார்த்து
கோன்ைான்.

ப்ரஜன் முழு மனிதன் இல்ளல என்றுச் கோன்ை கபாழுகத

காது அளடத்து, கண்ளணக் கட்டிைாற் கபான்று உணர்ந்த ரியா,
முழு ஏலியனும் இல்ளல என்ைதும் தளலளயத் தாங்கியவாறு
குதிகாலிட்டு அப்படிகய அமர்ந்துவிட்டாள்.

அவள் நிளலப் புரிந்த ப்ரஜன், "ஆைால் நான் உன் ப்ரகஜா

தாகை ரியா…!" என்றுதும் "கநா…!" என்றுக் கத்தியவாறு
எழுந்தவளின் கண்கள் ககாபத்தில் சிவந்திருந்தது. கூடகவ சிறு
நிமிர்வும் இருந்தது. பயமும், அழுளகயும் ககாண்ட ரியாளவ விட
ககாபமும், நிமிர்வும் ககாண்ட இந்த ரியாளவ ப்ரஜனுக்கு
பிடித்தது. எைகவ அவைது ககாபத்ளத எதிர்ககாள்ை தயாராய்
இருந்தான்.

244
 ஆதியிவன்
ரியா, தன் முன் நின்ைவளை நன்ைாக உற்றுப்பார்த்தாள். பின்
தன் தளலளய நம்பமுடியவில்ளல என்பது கபால் மறுப்பாக
ஆட்டிைாள். அவள் தளலயளேத்ததால் தன் முகத்தில் விழுந்த
கூந்தளல ஒதுக்கியபடிகய தன் பார்ளவளய கவறுபுைம்
திருப்பிைாள்.

பின் அவளை புைம் திரும்பி நன்ைாக பார்த்து, "அவங்க

எல்லாம் அப்படியிருக்காங்க…! நீங்க மட்டும் எப்படி இப்படி
எங்களை மாதிரி கதாற்ைத்தில்…??" என்று ககட்கவும்,

தன் இரு ளககளை பின்புைம் கட்டியப்படி அவைது

கேய்ளககளை பார்த்துக் ககாண்டிருந்தவன் அவள் ககள்விக்
ககட்கவும் சிறு சிரிப்பு சிரித்து,

"மனிதர்கள் குரங்குகளிலிருந்து உருவாைவர்கள் தாகை

ரியா…! உங்கள் பரிமாண வைர்ச்சி இப்படி இந்த மாதிரியாை
கதாற்ைமாக மாறியிருக்கின்ைது தாகை…! அகத மாதிரி தான்
இதுவும், நான் இப்படி மனித உருவம் ககாண்டதற்கும்
கபசுவதற்கும் உங்கள் மனித இைகம காரணம்…! ஒரு வக்கிரம்
பிடித்த விஞ்ஞானிகய காரணம்…! நூறு வருடங்களுக்கும் முன்
அவர் கேய்த முட்டாள் தைமாை முயற்சிகய காரணம்…! ஒரு
ஏலியன் உடலில் விந்தணுளவ வைர ளவத்து அளத ஒரு

245
கபண்ணின் கருப்ளபயில் கேலுத்தி அந்த சிசு வைர ளவத்து
அதற்கும் இகத முளைளய கேய்து இப்படி நான்காம்
தளலமுளையில் நான் எண்பது ேதவீத மனித கதாற்ைத்தில்
இருக்கிகைன்…" என்ைான்.

ரியா "அப்கபாழுது மீதி இருபது ேதவீதம்…" என்று தயங்கி

இழுக்கவும்,

அவன் சிரித்தப்படி கமதுவாக தைது ேட்ளட பட்டன்களைக்

கைற்றி ேட்ளடளய கைற்றிவிட்டு திரும்பிைான். அவைது முதுகு
தண்டு பாசி நிைத்தில் ேற்று எழும்பியிருந்தது.

ரியா, "ஓ…" எைவும் இன்னும் முடியவில்ளல என்பது கபால்

தளலயளேத்து விட்டு அவள் புைம் திரும்பியவன், தைது ளககளை
அவள் முன் விரித்து கமாதிர விரலுக்கும் நடுவிரலுக்கும் நடுவில்
கதால் கபால் ஒட்டி ளவத்தளத பிரிக்கவும் அவைது
உள்ைங்ளகயில் இரண்டாக கட்ளடவிரல் அைவு இளடகவளி
ஏற்பட்டது. ரியா… "ஆங்…" என்று இரு ளககைாலும் வாளய மூடி
தன் அதிர்ளவ ேமாளித்தாள்.

மறுளகயிலும் அகத மாதிரி எடுத்துவிட்டு குனிந்து தைது

காலிலும் இரு விரல்கள் அடுத்து கதால் கபால் ஒட்டியிருந்தளத
எடுத்தான். அதுவும் இரண்டாகப் பிரிந்தது.

246
 ஆதியிவன்
ரியாவிற்கு தளல சுற்றுவது கபாலிருந்தது, "ஓகக…" என்று
கோல்லி தன்ளை ேமாளிக்கும் கபாகத அவன் சிரித்தப்படிகய
வாளய திைந்து தன் நாக்கில் இருந்த உளைளய எடுத்தான். அது
பாம்பு நாக்கு கபால் இரண்டாக பிரிந்தது.

அளதப் பார்த்ததும் மூச்ளே ேட்கடன்று இழுத்து

மூச்ேளடத்தவாைாய் பின்கை ஒரு அடி கேன்ைாள்.

பிகை ேட்கடன்று திரும்பி நின்றுக் ககாண்டு கபாங்கிய

அழுளகளயக் கட்டுப்படுத்திைாள். அவைது நிளலளய நன்ைாக
உணர்ந்த ப்ரஜனும் தன் பிைவிளய நிளைத்து கநாந்தான். அவள்
திரும்பி நின்றுக் ககாண்டு இருப்பளதப் பார்த்து, மீண்டும் அந்த
அளடயாைங்களை மளைத்தான்.

கமல்ல ரியா தளலளயத் திருப்பி பார்த்தாள். அவன் கேய்துக்

ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்ததும், உடல் முழுவதும் ககாபத்தால்
எரிவது கபாலிருக்க, "இப்படி தாகை என்ளை ஏமாற்றிைாய்…!"
என்று இருளக விரல்களையும் இறுக்கி மடக்கிக் ககாண்டு கழுத்து
நரம்பு புளடக்க ப்ரஜளைப் பார்த்துக் கத்திைாள்.

"யூ சீட்டர், யூ ளலயர், யூ கபட்ராயர்…" என்ைவளின்

கண்களில் இருந்தும் கண்ணீர் கபருகியது. ப்ரஜன் தளலகுனிந்து
நின்ைான்.

247
 ரியா கதாடர்ந்து, "இப்கபா வக்கிர எண்ணத்தால்
குைாபகரஷன் கேய்தாங்க என்று அவங்க கமகல தான் தப்பு
என்பது கபால் கோன்னிகய…! நீ என் கிட்ட கேய்தது என்ை…?
அகத தாகை…?" என்று ககாபத்துடன் ககட்டாள்.

அதற்கு ேட்கடன்று நிமிர்ந்த ப்ரஜன், "ரியா, நம்மிளடகய

இருந்தது இயற்ளகயாை உணர்வுகள், அது எைக்கு கதரிந்தும்,
உன் கிட்ட ககட்டு உன் வாயிகலகய கதளிவுப்படுத்திக்
ககாண்கடன். பின்பு தான்…" என்றுத் கதாடர்ந்து கோல்ல
கதாடங்கியவன் அவள் முகம் சுருங்கவும், அளமதியாைான்.

ரியா ஆத்திரம் அடங்காது, "அதுதான் கோன்கைகை நீ

எகதா கேய்துட்கட…? எப்படி ஏலியைாை நீ என்ளை…?" என்று
நிறுத்திவிட்டு மீண்டும் கபாங்கிய அழுளகளய வாயில் ளகளய
ளவத்து அடக்கிைாள்.

"ரியா, நிஜமா ஏன் அப்படின்னு எைக்கு இன்னும்

கதரியவில்ளல, எஸ் ஹீயூமனும் அல்லாத ஏலியனும் அல்லாத
ஹீயுகமலியைாை எைக்கு எப்படி உன்னிடம் இளண என்ை
உணர்வு கதான்றியது என்று இன்னும் எைக்கு புரியவில்ளல. நான்
உன்ளை எகதா கேய்துட்கட கேய்துட்கட என்று அடிக்கடி
கோல்கிைாகய…! நீ என்ளை எப்படி படுத்துகிைாய் என்றுத்

248
 ஆதியிவன்
கதரியுமா…? அளத கன்ட்கரால் கேய்ய நான் படும் பாடு
உைக்குத் கதரியுமா…? இப்கபா கூட இறுக்கி கட்டிபிடித்துக்
ககாள்ை கவண்டும் என்றுத் கதான்றுகிைது. ஆைால் உன்
மைநிளலளயப் கபாருட்கட தள்ளி நிற்கிகைன். உன்பால்
இயற்ளகளய அளலக்கழிக்கும் கதான்றிய உணர்விற்கு நான்
என்ை கேய்கவன். வாட் ஐ டூ…!" என்று உணர்ச்சி பிைம்பாய்
கவடித்தவளைத் திளகத்தவாறு பார்த்து நின்ைாள்.

அவைது திளகத்த முகத்ளதப் பார்த்து, தன் முகத்ளதத்

திரும்பி கவறு திளேப் பார்த்து, சிறிது மூச்சு இழுத்து விட்டவன்,
பின் அவளை கநராகப் பார்த்தான்.

"ரியா, பர்ககட் ஆல்…! என்ளை மட்டும் பார்…! நான் அகத

உன் ப்ரகஜா தான்…" என்று கமன்ளமயாை குரலில் கூறிைான்.

ரியா உடகை "கநா…!" என்றுக் கத்திைாள். "எப்படி என்ைால்

உன் அளடயாைத்ளத மைக்க முடியும். இகதல்லாம் எைக்குத்
கதரிந்த பின்பு எப்படி உன்ைால் மீண்டும் ககட்க முடிகிைது…?"
என்றுக் ககட்கவும், அவைது ககள்விக்காை பதில் அவனிடம்
இருந்தும் அளத அவள் ஏற்றுக் ககாள்ை மாட்டாள் என்று
அளமதியாக இருந்தான்.

249
 ஆம்…! அவனின் அவள் அல்லவைா அவள்…! அளத
அவைால் மறுக்கவும் முடியாது மைக்கவும் முடியாது…!

ரியா கதாடர்ந்து, "நான் முழுமனித பிைவி, என்ளைப் பற்றி

நிளைத்துப் பார்த்தயா…!" என்றுக் குமறிைாள்.

ப்ரஜன், "நான் உன்னிடம் உண்ளமளயச் கோல்லிவிடலாம்

என்று இருந்கதன் ரியா…!" என்ைான்.

உடகை ககட்டாள்…

"எப்கபா…?"

ப்ரஜனின் மீண்டும் தாழ்ந்தது, "கநற்று…!" என்கவும், மீண்டும்

ரியாவின் மைம் ஆத்திரத்தில் துடித்தது.

இந்த ஆத்திரம், ககாபம் அளைத்தும் காதலில் ஏற்பட்ட

ஏமாற்ைத்தால் வந்தது என்று அவள் அறியாள்…!

ரியா கவகுண்டவைாய், "அடிக்கடி கோல்வாகய…!

கேயற்ளகயாக உருவாகுவளத விட, இயற்ளகயாய் உருவாகுவது
தான் சிைந்தது. நல்லது என்று…! இப்கபா நீ கோல்லு ப்ரஜன், நீ
கநச்ேரா…? ஆர்டிபிஷியலா…?" என்று இைக்காரமாக ககட்டாள்.

250
 ஆதியிவன்
பின், "நான் யார் என்றுத் கதரியுமா…! இப்கபா இருக்கிை
மாதிரி ஸ்கபரம் ட்ரான்ஷ்பர்கமஷைால் உருவாகவில்ளல.
இயற்ளகயா உருவாைவள்…!" என்றுப் கபருளமயாக அறிவித்தாள்.

அதுவளர முகத்தில் குன்ைலுடன் ககட்டுக் ககாண்டிருந்த

ப்ரஜன், விழியின் பைபைப்புடன் நிமிர்ந்தான்.

உதட்டில் அடக்கப்பட்ட சிரிப்புடன், "எைக்கு கநச்ேர்ஸ் தான்

ஒத்துக் ககாள்ளும் ரியா, ஒருகவளை அதுதான் நீ என்ளை
அட்கரக்க்ஷன் கேய்த ரிேன் என்று நிளைக்கிகைன்." என்ைான்.

ரியா ககாபத்துடன் அவளை முளைத்தாள், "கநா…! ப்ரஜன்

இட்ஸ் ஓவர், உைக்கும் எைக்கும் அவ்வைவு தான், நாம்
பிகரக்அப் கேய்துக் ககாள்ைலாம். மற்ைவங்க பார்த்து ககலி
கிண்டல் கேய்வதிற்குள் பிகரக்அப் கேய்துக் ககாள்ைலாம்." என்று
முகத்தில் உறுதியுடன் கோன்ைாலும் அவளின் கபச்ளேக் ககைாது
அவைது விழியில் இருந்து விழிநீர் ஒன்று உருண்டு வந்து
விழுந்தது.

ப்ரஜனும் எப்படி ேமாதாைம் கேய்வது என்றுத் கதரியாமல்

'பிகரக்அப்' என்ை வார்த்ளதளய ஜீரணிக்க முடியாமல் நின்ைான்.
அவைது ககலி கிண்டல் என்ை வார்த்ளத அவனுக்கு ரணத்ளத
ஏற்படுத்தியது. அவைது வாக்குவாதமாை அவளும் அவளைக்

251
காதலிக்கிைாள் என்ைளவ எல்லாம் அவன் அவளிடம் ஏலி்யன்
என்ை உண்ளமளய மளைத்தில் அடிப்பட்டுப் கபாைது. அவளின்
ககாபமும், கவதளையும் நியாயம் தான் எைப் பட்டது. ஆைால்
அவளின் பிரிவு என்பளத இனி எப்படி ஏற்றுக் ககாள்ை
கபாகிகைகைா என்று மைம் தவித்தது.

சிறு அளமதிக்குப் பின், ரியா "இது என்ை இடம்…? என்ளை

ஏன் இங்கக கூட்டிட்டு வந்கத…? நீ நிளைத்தது மட்டும் நடக்ககவ
நடக்காது. ோத்தியமும் இல்ளல, யாராலும் என்றில்ளல என்ைாலும்
ஏற்றுக் ககாள்ை முடியாது. நான் என் பிைஸிற்கு கபாக
கவண்டும்." என்ைாள்.

ப்ரஜன் கபருமூச்ளே இழுத்துவிட்டு, "இப்கபா கபாக

கவண்டாம் ரியா, கபாைால் நீ மாட்டிக் ககாள்வாய். உன்னிடம்
விோரளண கேய்கிகைன் என்று உன்ளை ஒரு வழி கேய்து
விடுவார்கள். அதைால் சிறிது நாள் கழித்து நாகை உன் தாயிடம்
ககாண்டு கேன்றுவிடுகிகைன்." என்று அவளுக்காக எடுத்துச்
கோன்ைான்.

ஆைால் ரியா மீண்டும் கத்திைாள், "கநா…! நீ என்ளை

மறுபடியும் ஏமாற்ை பார்க்கிை…! என்ககாயரி தாகை கண்டிப்பாக
அட்கடன்ட் கேய்கவன். உன்ளைப் பற்றி கோல்கவன். கலப்பில்

252
 ஆதியிவன்
இருக்க கவண்டியவர்கள் இங்கக இருக்கிைாங்க என்றுச்
கோல்கவன்…" என்று அவள் பாட்டிற்கு கத்திக் ககாண்டிருந்தவள்,
"என்ை" என்று கர்ஜீத்த குரல் பின்ைால் இருந்து ககட்கவும்,
நடுக்கத்துடன் திரும்பிைாள்.

பின்ைால் ககாபத்தால் கண்கள் சிவக்க, ேற்று குனிந்தாற்

கபான்று நின்றுக் ககாண்டு ளககளை விளரத்தவாறு ளவத்தபடி
ரியாளவத் தான் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

அதுவளர முட்டாள், பாடிகார்ட் என்று அவள் ககலி

கேய்தவன், ஏலியைாய் மிரட்டும் கதாற்ைத்தில் நிற்கவும், ரியா
உடலும் உள்ைமும் நடுங்க தாகை பின்கை கேன்ைாள். அவைது
பார்ளவ அவனுக்கு அருகில் நின்றிருந்த ரவியிடம் கேன்ைது.
மனித கதாற்ைம் ககாண்டிருந்தாலும், அவளைச் ோதாரணமாக
தான் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாலும், அவரின் கதாலின் நிைம்
பச்ளேயாக இருந்தளதப் பார்த்ததும் அதிர்ந்தாள். இருவளரயும்
பார்த்து மிரண்டவாறு பின்ைாகலகய கேன்ைவள், பர்ஜனின் கமல்
இடித்து நின்ைாள். எதன் மீது இடித்கதன் என்றுத் திரும்பிப்
பார்த்தவள், ப்ரஜளைக் கண்டதும் அவனிடம் இருந்தும் விலகி
நின்ைாள்.

253
 வீரா ககாபத்துடன் நிற்பளதப் பார்த்த ப்ரஜன் பார்ளவயால்
அவளை அடக்கவும், அளத ஏற்றுக் ககாண்டு திரும்பி நின்று
அவைது ககாபத்ளத அடக்கிைான்.

மூவளரயும் பயத்துடன் மாறி மாறி பார்த்த ரியா, "நான்

கபாகணும், என்ளை விட்டுருங்க, என்ளை என்ை கேய்ய
கபாகிறீங்க…?" என்று மருண்ட விழிகளுடன் ககட்டாள்.

அளதக் ககட்டு திரும்பிய வீரா, "ம்ம்…! இவளை ஏலியன்

என்ை ரிேன் கோல்லி மறுத்தாய் தாகை…! அதைால் உன்ளையும்
ஏலியைாக மாற்றி அவனுக்கு கமகரஜ் கேய்து ளவக்கப்
கபாகிகைன்…" என்ைான்.

"ஆ…" என்று மூச்ளே உள்கை இழுத்தவாறு ரியா பின்கை

கேல்லவும், அளத கவதளையுடன் பார்த்த ப்ரஜன் வீராளவக்
கடிந்துக் ககாண்டான்.

"வீரா, எதில் விளையாடுவது என்றில்ளலயா…?" என்கவும்,

வீரா, "பின்கை என்ை ப்ரஜன், என் கிட்ட ேண்ளடப் கபாட்டு

உன்ளைக் காதலிப்பாைாம், அப்கபாழுது எல்லாம் கதான்ைாத
பயம், கதரியாத மாற்ைம்…! நீ ஏலியன் என்று கதரிந்த பிைகு
அவளுளடய காதல், ஆளே எல்லாம் தளலகீைாக மாறிவிடுமாம்.

254
 ஆதியிவன்
இது தவைாக கதரியவில்ளலயா…?" என்று ப்ரஜனுக்காக
கபசிைான்.

வீரா தைக்காக கபசுகிைான் என்றுத் கதரிந்தது, அவனுளடய

ககாபமும் புரிந்துக் ககாள்ை முடிந்தது. கூடகவ அவனுளடய
கபச்சியில் இருந்த கவறுப்ளபத் தான் ஏற்றுக் ககாள்ை
முடியவில்ளல.

"கநா…! வீரா, அவள் நிளலயில் இருந்து பார்த்தால், அவைது

கவதளையும் ஏமாற்ைமும் கதரியும். ரியா கோன்ைது உண்ளம
தான்…! அவளும் என்ளைக் காதலிக்கிைாள் என்றுத்
கதரிந்தவுடகை நான் உண்ளமளயச் கோல்லியிருக்க கவண்டும்.
ஆைால் சுயநலமாக இருந்து அவளை ஏமாற்றிவிட்கடன். என்
தவறு தான் கபரியது…!" என்று வீராவிற்கு புரிய ளவக்கவும்,
அதற்கு பதில் கோல்ல முடியாது ஆைால் ககாபத்ளத விடாமல்
முகத்ளதத் திருப்பிக் ககாண்டான்.

ரியாகவா "நான் கபாகிகைன்…! என்ளை விட்டுருங்க…!"

என்று பயத்தில் அை ஆரம்பித்து விட்டாள்.

ப்ரஜன் அவைருகக கேன்று, "ரியா, இங்கக என்ளைப் பார்…!

என் கமல் நம்பிக்ளகயில்ளலயா…! என்ளை நம்பு
அப்படிகயதுவும் ஆகாது. அவளைப் பற்றி தான் கதரியுகம, நீங்க

255
இரண்டு கபரும் இப்படி தாகை ேண்ளடப் கபாடுவீங்க…!" என்று
அவளுக்கு புரிய ளவக்க முயன்ைான்.

அதற்கு வீரா, "அதுதான் நாம் இப்கபா மனிதர்கள் இல்ளல

என்றுத் கதரிந்துவிட்டகத…! அதைால் எல்லாம் மாறிடும்…!" என்று
இன்னும் ககாபம் அடங்காமல் கோல்லவும் ப்ரஜன் வீராவின் புைம்
ககாபத்துடன் திரும்பி, "வில் யூ ஷட்அப் யுவர் ப்ைடி கமௌத்,
ஃபூல்" என்று இளரந்தான்.

பின் ரியாவின் புைம் திரும்பி, "ரியா, உன் ககாபம் மாதிரி

தான் அவனுளடயதும், லிேன் அங்கு கபாைால் என்ககாயரி
நடக்கும் ரியா, அதில் நீ எங்களை மாட்டி ளவத்துவிடுவாய்
என்பதற்காக பயப்படவில்ளல. நான் உைக்காக கோல்கிகைன்.
என்ககாயரி எப்படி நடக்கும் என்றுத் கதரியும் தாகை,
உண்ளமளயப் கபே கவண்டும் என்பதற்காக உைக்கு இன்கஜக்ஷன்
கபாடுவாங்க, அப்கபா நீ எல்லாவற்ளையும் கோல்ல கவண்டியது
வரும். என்ைகவன்று புரிகிைதா, இப்கபா நீ கோன்னிகய நாம்
காதலித்தது மற்ைவர்களுக்கு கதரிந்தால் ககலி கிண்டல் கேய்வாங்க
என்று, அளத நீகய உன் வாய் வழியாக கோல்ல கவண்டியது
வரும். அது மட்டுமல்ல…!" என்று நிறுத்தவும், ரியாவின் உதடு
அழுளகயில் பிதுங்கியது.

256
 ஆதியிவன்
பின், "இப்கபா மட்டும் கதரியாமல் இருந்திருக்கும் என்று
நிளைக்கிறியா…! ோட்டிளலட் புட்கடஜ்ஜில் கநற்று நடந்தது
மட்டுமில்ல, எல்லாத்ளதயும் பார்த்திருப்பாங்க…! என்
அம்மாவிடம் கேன்று விோரிப்பாங்ககைா…?" என்ைவளிடம், "அகத
தான் ரியா, இந்த கிரிட்டிக்கைாை சிட்டிகவஷனில் கவளிகய கபாக
கவண்டாம் என்றுச் கோல்கிகைன். ககாஞ்ேம் கேட்டில் ஆகட்டும்,
நானும் சில விேயங்களை ஆராய கவண்டியுள்ைது. அதைால் நீ
இங்கககய இரு…! நாகை உன் அம்மாவிடம் கூட்டிச் கேல்கிகைன்.
நீ இங்கக இருக்கும் வளர நான் உன்ளை டிஸ்டர்ப் கேய்ய
மாட்கடன். உன் முடிவு தான் இறுதியாைது. எந்த விதத்திலும்
வற்புறுத்தமாட்கடன். உைக்கு பிடிக்காதது இங்கக நடக்காது. நான்
என்ை கோல்கிகைன் என்றுப் புரிகிைது தாகை…!" என்று அவளை
கநராகப் பார்த்துச் கோன்ைான்… அவைது குரகலா அல்லது
கோல்லிய விேயகமா எகதா ஒன்று அவளைச்
ேமாதாைப்படுத்தவும், அளமதியாக நின்ைாள்.

கமல்ல விழிளயத் திருப்பி ரவிளயப் பார்க்க அவகரா, "நான்

என்கைாட ஸ்கின்ளை கவண்டுமாைல் மளைத்துக் ககாள்கிகைன்."
என்ைார்.

வீராளவப் பார்க்கவும், "நான் உன் கண்ணிகலகய பட

மாட்கடன்…" என்ைவன், ேட்கடன்று குதித்து மரத்தின் கிளைக்கு

257
தாவியவன், அங்கக இருந்து மற்கைாரு கிளைக்கு தாவிைான்.
அளதப் பார்த்த ரியா திைந்த வாளய மூடாமல் திளகத்தவாறு
பார்த்து நின்ைாள்.

வீரா குதித்து கேன்ைளதப் பார்த்துகம, ஓரக்கண்ணால்

ரியாளவப் பார்த்தான். மைதிற்குள், 'அகடய் வீரா…! இப்கபா தான்
ேமாதாைப்படுத்திகைன்…!' என்றுத் திட்டிவிட்டு கமல்ல "ரியா…"
என்று அளைக்கவும், ஒரு காலால் தளரளய உளதத்தவாறு
ளககளை உதறிக் ககாண்டு, "நான் இங்கக இருக்க மாட்கடன்.
நான் கபாகிகைன்…" என்றுப் பளைய பல்லவிளயப் பாடிைாள்.

அவளை அடக்கும் கபாருட்டு, "ரியா" என்ைவாறு அவைது

கரத்ளதப் பற்றிைான்.

பிடித்த ளகளய உதறியவாறுப் பார்த்த கபாழுது தான் ரியா

கவனித்தாள். ப்ரஜன் மனிதர்களைப் கபால் நான்குவிரல்களை
ஒன்ைாக ளவத்தும், கட்ளட விரளலத் தனியாக ளவத்தும் அந்த
பிடிக்குள் பிடிக்கவில்ளல. இரண்டாக பிரித்துக் காட்டிைாகை
அதுகபால் இருவிரல்களின் இளடகவளியில் அவைது கரத்ளதப்
பிடித்திருந்தான். ரியாவின் பார்ளவச் கேன்ை இடத்ளதப் பார்த்த
ப்ரஜன் அவேரமாக தன் ளகளய விலக்கிக் ககாண்டான்.

258
 ஆதியிவன்
"வா…" என்று அவள் படுத்திருந்த குடிலுக்கக அளைத்துச்
கேன்ைான்.

"இது யாருளடய ரூம்…?" என்றுக் ககள்விக் ககட்டவாறு

உள்கை நுளைந்தாள்.

"என்கைாடது தான்…" என்று அவன் கோன்ைதும் அவேரமாக

அவள் திரும்ப முயலவும், "நீ இங்கக தங்கும் வளர நான் இங்கக
இருக்க மாட்கடன்…!" என்று கோன்ைதும் நின்ைாள். அவளுக்கு
'லிவ்விங் டூ ககதர் ளலஃப் வாைலாமா…?' என்று அவனிடம்
ககட்டது நிளைவு வந்தது கூடகவ அவைது மறுப்பும்
அப்கபாழுது மட்டுமல்ல அந்த ஏரிகளரகயாரத்தில் அவைது
ளகயில் மயங்கி கிடந்த கபாழுது கூட அவன் தான் மறுத்தான்.
ஆைால் இகதல்லாம் கதளவயா…! ஏன் என்னிடம்…? நான் தான்
கிளடத்கதைா…? என்றும் ஒரு மைம் முரண்டு பிடித்தது. அவைது
மைளதப் படித்தவகைா பதில் கபோமல் நின்ைான்.

ரியாகவ மைளதத் திளேத் திருப்பும் கபாருட்டு, அந்த

அளைளய நன்ைாக பார்த்தாள். கற்கைால் ஆை அந்த அளையில்
இருந்த இரு திண்டுகளில் சில கடக்ைாலஜி ேம்பந்தமாை
கபாருட்கள், மற்கைான்றில் அவைது உளடகள் தவிர
ஒன்றுமில்ளல. படுக்ளக, நாற்காலி கூட இல்லாமல் கவறுளமயாக

259
இருந்தது. ஒரு பக்க சுவற்ளைத் திளரதுணி ஒன்று மளைத்தவாறு
கதாங்கியது. அப்கபாழுது தான் கவனித்தாள். அந்த அளைக்கு
கதவுகள் கூட இல்ளல…! அவள் வந்தது திளரத்துணிளய
ஒதுக்கியவாறு தான். பின் அதற்கு எதிர் சுவரில் திளரத்துணி
கதாங்குகிைது. இங்ககயா தங்குவது என்று எரிச்ேலுடன் பார்த்தாள்.

ப்ரஜனிடம் திரும்பியவள், "இங்கக எப்படி தங்குவது, படுக்க

படுக்ளக இல்ளல. உட்கார நாற்காலி இல்ளல. எளதச்
ோப்பிடுவது? அங்கக மாதிரி… புட் ேப்ளை ஆகுமா…? நான்
இகத ட்ரஸில் இருப்பதா…?" என்று ேரமாரியாக ககள்விகளைக்
ககட்டாள்.

உதட்டில் கமல்லிய புன்ைளகளயத் தவை விட்ட ப்ரஜன்,

"ரியா படுப்பது தூக்கம் வந்தால் கபாதும், அகத மாதிரி
உட்காருவது என்ைால் தளரயில் அமர்ந்துக் ககாள்…" என்ைான்.

ரியா, "வாட்…! தளரயில் படுத்து தூங்குவீங்கைா…! எப்படி…?"

என்று அதியேமாக ககட்டாள்.

அவன் அளத விட அதிேயமாக அவளைப் பார்த்தான். பின்

சிரித்தவன், "ரியா, பூமியில் சில கந்தகங்கள் இருக்கிைது. அது
நல்ல ரத்தகவாட்டத்ளத தருகிைது. ரத்தகவாட்டம் நன்ைாக
இருந்தால் தாகை தூக்கம் வரும். நீயும் ட்ளர கேய்…! என் உடல்

260
 ஆதியிவன்
கவம்ளமயாை உடல் அதைால் சில்கலன்று வீசுகிை காற்றில்
இதமாய் தூக்கம் வரும். நிகழ்ச்சிகள் நடந்த மாகாணங்களுக்கு
வரும்கபாழுது தான் இரவில் தூங்க மிகவும் சிரமப்படுகவாம்."
என்ைான்.

"கராம்பவும் கவயில் காய்ச்சும் காலங்களில் இளத விட்டு

கவளிகய வரமாட்கடன்…" என்று எதிகர சுவற்றில் இருந்த
திளரளய விலக்கிைான். ரியாவின் கண்கள் ஆச்ேரியத்தில்
விரிந்தது.

ஆலமரங்களும், அரே மரங்களும் அதன் இயற்ளகயாை

வைர்ச்சியால் அடர்ந்து கவயிளல மளைத்தவாறு வைர்ந்திருக்க,
இம்மரங்கள் சூழ்ந்திருக்க, தாமளர மலர்கள் மலர்ந்து பரவிக்கிடந்த
சிறு குைம் அங்கக இருந்தது.

விரிந்த விழிகளுடன் அங்கக கேன்ைவளின் முகத்தில் இருந்த

ேந்கதாஷத்ளதக் கண்டு ப்ரஜன் மகிழ்வுற்ைான். "இங்கக
குளிக்கலாமா…! இல்ளல அங்கக மாதிரி பார்த்து இரசிக்க மட்டும்
தாைா…?" என்ைவாறு திரும்பியள், அவளைக் காணாது
திளகத்தாள்.

திளரக்கு பின்ைால் இருந்து ப்ரஜனின் சிரிப்பு ேத்தம் ககட்டது.

261
 "ரியா தாராைமாக எவ்வைவு கநரம் குளிக்க
ஆளேப்படுகிைாகயா குளி…! நான் உைக்கு உளடகள் தயார்
கேய்து எடுத்து வருகிகைன்." என்ைான்.

ரியா, "ககால்ட் பிடிக்காதா…?"

ப்ரஜனின் குரல் மட்டும் மீண்டும் ககட்டது,

"இல்ளல ரியா…! கநாவு வந்துவிடும் என்று நிளைத்தால்

வரும்…" என்று சிரிக்கவும், அவனுக்கு பழிப்புக் காட்டிவிட்டு
சில்கலன்று இருந்த அந்த குைத்திற்குள் இைங்கிைாள். இத்தளை
கநரம் இருந்த மைஅழுத்தங்கள் களரவது கபால் உணர்ந்தாள்.
கமதுவாக உள்கை இைங்கியவள் திடுகமை திடுக்கிட்டு எழுந்தாள்.
மீன்கள்கள் தான் துள்ளி குதித்து விளையாடிக் ககாண்டிருந்தது.
அளதப் பார்த்ததும் கமலும் குஷியாைவைாய் நீந்த ஆரம்பித்தாள்.

உளடகளுடன் வந்த ப்ரஜன், கவண்தாமளர மலராய்

இைச்சிவப்பு தாமளரகளுடன் இருந்த ரியாளவப் பார்த்தான்.
பார்த்த கநாடியில் உடல் முழுவதும் நரம்புகள் சிலிர்க்கவும்,
ேட்கடன்று உளடகளை அங்கககய ளவத்துவிட்டு அந்த குடியளல
விட்டு கவளிகயறிவிட்டான்.

262
 ஆதியிவன்
ஆைந்தமாய் குளித்துக் ககாண்டிருந்தவள், திடுகமை உடல்
முழுவதும் கதான்றிய சிலிர்ப்பில் திரும்பி பார்த்தாள். அங்கு
யாரும் இல்ளல. ஆைால் அவளுக்காக உளடகள்
ளவக்கப்பட்டிருந்தது. ஆைால் அவள் உடலில் கதான்றிய
சிலிர்ப்ளப ளவத்கத ப்ரஜன் வந்துவிட்டு கேன்ைது கதரிந்தது.

நீந்தி கேன்று அந்த உளடகளை எடுத்துப் பார்த்தாள்.

அவேரமாக ளதத்திருப்பான் கபால கவவ்கவறு வர்ணங்களில்
கமக்ஸி கபான்று நீண்ட கவுன், மற்றும் இடுப்பு வளரயாலாை
ேட்ளட, பின் நீண்ட பாவாளட என்று இருந்தது. சிரித்தவாறு
அதில் ேட்ளடளயயும் நீண்டபாவாளடளயயும் அணிந்துக்
ககாண்டாள்.

கவளிகய கமதுவாக எட்டிப் பார்க்கவும், அவன் உள்கை

நுளைந்தான். "வா… ரியா! பசிக்கிைது என்ைாகய ோப்பிடலாம்…"
என்று ளகயில் ககாண்டு வந்நகதாடு கீகை அமரவும், அவளும்
கவறு வழியில்லாமல் கீகை அமர்ந்தாள். ஆைால் அவள்
ோப்பிடுவதற்காக ககாண்டு வந்தளதப் பார்த்ததும் கடுப்பாைாள்.

மாம்பைம், பலாபைச்சுளைகள், வாளைப்பைத்துடன், எகதா

பச்ளே இளலகளைப் கபாடியாக அறுத்து அதனுடன் தக்காளி

263
மற்றும் கவங்காயத்ளதயும் கபாடியாக அறிந்து கலந்து
ளவத்திருந்தான்.

"ோப்பிடு ரியா…!" என்கவும்,

"என்ைதிது நான் ோப்பிட ககட்டால் நீ ோப்பிடுகிை

ஐட்டங்களைக் ககாண்டு வந்திருக்கிை…!" என்ைாள்.

அதற்கு சிரித்த ப்ரஜன், "எங்களுக்கு ோப்பிடும் வைக்ககம

இல்ளல என்று நிளைக்கிகைன். உங்க மனித ஜீன்ஸ் கலந்ததால்
பசிக்கிைது. நீங்கள் ோப்பிடும் உணவுகள் எங்களுக்கு ஒத்துப்
கபாக மாட்கடன்கிைது. அதைால் இளதச் ோப்பிடுகிகைாம். நீ
தயாரிப்பது கபால், ககமிக்கல் உணவில்ளல. எல்லாம் கநச்ேராய்
வந்தது. ோப்பிடு…!" என்ைான்.

"நீ ஏலியன் இளதச் ோப்பிடுகிை, எங்களுக்கு என்ை வந்தது.

சும்மா சும்மா ககமிக்கல் என்றுச் கோல்லிட்கட இருக்கிகை…! இது
வைர்ந்து இளதச் ோப்பிடுவதற்கு பதில் இகதாட எேைஸ் எடுத்து,
இத்கதாட விட்டமின்ஸ் எடுத்து அளத பதப்படுத்தி, கேரலாக்
மாதிரி மாற்றி ளவக்கிகைாம். அதில் காரம், இனிப்பு இப்படி என்ை
கடஸ்ட் கவண்டுகமா, அந்த மாோலாளவத் தூவி ோப்பிட
கவண்டியது தான். எப்படி உளைத்திருக்கிகைாம். ோதாரணமாக
கோல்லிட்கட…!" என்று அவளை முளைத்தாள்.

264
 ஆதியிவன்
ப்ரஜகைா மறுப்பாக கலோக தளலளய ஆட்டியவன், "ரியா,
சின்ை இளலளய எரித்தால் என்ைவாகும்? அல்லது
கடும்கவயிலில் இருந்தால் அந்த இளல என்ைவாகும்…?" என்றுக்
ககட்டான்.

ரியா, "எரித்தால் என்ைாகும் ோம்பல் தான், கராம்ப கவயில்

பட்டால் வாடிரும்…!" என்ைாள்.

"அந்த வாடிய இளலளய ளவத்து எதாவது கேய்ய

முடியுமா…?"

"அளத ளவத்து என்ை கேய்ய முடியும் அது

அவ்வைவுதான்…!"

"அதிலிருந்து ளவட்டமின்ஸ் எடுக்க முடியுமா…?"

"அதிகல ஒன்றும் இருக்காது ேத்கதல்லாம் கபாயிருக்கும்.

ஒன்றும் எடுக்க முடியாது."

"இகத அதிக ஹீட், மனிதர்களுக்கு, மிருகங்களுக்கு

எப்படி…?"

"கேம் தான்…!"

"கோ அதிகப்படியாை ஹீட் ஆகாது…!"

265
 "எஸ்…!"

"அப்கபா ஏன் கவப்பத்தில் ளவத்து ேளமக்கிறீங்க,

பதப்படுத்தறீங்க, அப்படி கேய்து ோப்பிடும் உணவு கவறும் ேத்கத
இல்லாத உணவு தாகை, அதனுளடய சுளவயும் கபாய் விடும்.
ேத்கத இல்லாதவற்ளைச் ோப்பிட முடியாமல் தாகை கடஸ்ட் என்று
மோலா கேர்த்துகிறீங்க, அதில் மட்டும் என்ை ேத்து இருந்து விடப்
கபாகிைது. இப்படி ஒன்றுமில்லாதளதச் ோப்பிடுவதற்கு
இயற்ளகயாய் வைரும் இந்த பைங்களை கீளரகளைச் ோப்பிடலாம்.
உன் அம்மா கோல்லிய கமட்டருக்கக வருகிகைன்…! உன் அம்மா,
உன்ளைத் திருமணம் கேய்துக் ககாள்ை கபாகிைவன், ஸ்கபர்ம்
ட்ரான்ஸ்பர்கமஷன் முளையில் அல்லாமல் இயற்ளகயாக
கருத்தரிக்க கவண்டும். நீங்கள் தயாரிக்கும் உணளவச்
ோப்பிடாதவைாக இருக்க கவண்டும் என்று ஏன்
கோல்லியிருக்கிைாங்க கதரியுமா…? ஸ்கபர்ம் ட்ரான்ஸ்பார்கமஷன்
முளை எப்படி வந்தது கதரியுமா…? உணவில் ககமிக்கல்கள்
கலப்பது கபாய் ககமிக்ககல உணவாய் மாறியது தான் காரணம்.
அந்த ககமிக்கல் உடலில் உள்ை உள்ளுறுப்புகளைப் பலமிைக்க
கேய்கிைது. அதைால் தான் கபண்கள் மற்றும் ஆண்களுக்கு
மலட்டுத்தன்ளமயும், குளைந்த வயதிகலகய நரம்புத்தைர்ச்சியும்
ஏற்படுகிைது. அளதச் ேரி கேய்வளத விட்டுட்டு கமலும் ஒரு

266
 ஆதியிவன்
கிறுக்குத்தைத்ளதக் கண்டுபிடித்து ளவத்திருக்கிறீங்க…! இளதச்
ோப்பிடு…! கடஸ்ட்டும் இருக்கு, ேத்தும் இருக்கு…!"

ரியாகவா அவன் கோல்வளதயும் நம்பவும் முடியாமல்

நம்பாமல் இருக்கவும் முடியாமல் திளகத்தவாறு அமர்ந்திருந்தாள்.
ப்ரஜன் சிரித்தபடி பலாச்சுளைளய உறி்த்து ககாட்ளடளய எடுத்து
அவைது ளகயில் ககாடுத்தான்.

அவளைப் பார்த்தவாறு பலாச்சுளைளய வாயில்

ளவத்தவளின் கண்கள் அதன் சுளவயில் விரிந்தது.

அளதப் பார்த்து சிரித்த ப்ரஜன், இதன் ககாட்ளட

கேயற்ளகத்தான் இயற்ளகயாை பலா ககாட்ளடயின் பண்பு
ககாஞ்ேம் தானிருக்கு. ஆைால் அளத ேரியாை மண்ணில்
புளதத்து, சூரிய ஒளி கிளடக்க ளவத்து, நன்ைாக நீர் பாய்ச்சி
வைர்த்தால் இகதாட இயற்ளகயாை சுளவ ககாஞ்ேம் வந்திருக்கு,
இதன் ககாட்ளடளயப் புளதத்து இகத மாதிரியாை வைர்ப்பு
முளையில் வைர்த்தால் இளத விட அதிக சுளவயுளடயதாக
வரும்…" என்ைான்.

ரியாவிற்கு எகத மளைமுகமாக கோல்வது கபால் இருந்தது.

ஆைால் புரியாமல் அவைது பார்ளவளயத் தவிர்க்க சுற்றிலும்
கவடிக்ளகப் பார்த்தாள்.

267
 கற்கைாை வீடு, இயற்ளகயாை உணவு, இயற்ளக அைகு
இன்னும் கோல்லப்கபாைால் நவீைத்தின் ோயகல இல்ளல. மீண்டும்
ஆதிகாலத்திற்கு கபாை மாதிரி உணர்வில் இருந்தாள். தன் முன்
அமர்ந்திருந்தவளைப் பார்த்தாள். நவீை உலகத்தின் உச்ேமாக
கேயற்ளகயாக உருவாக்கப்பட்ட மனிதன்…!

ஆதி மனித வாழ்க்ளக வாழும் நவீை மனிதன்…!

268
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 12
ஆராய்ச்சி கூடத்தில் அந்த நகரும் நளடப்பாளதயில் நின்றுக்
ககாண்டு மககஷ் ஹீயூகமலியன்களுக்கு பயிற்சி அளித்துக்
ககாண்டிருப்பளதப் பார்ளவயிட்டார்.

நான்கு ஹீயூகமலியன்கள் ஒகர கநரத்தில் ஒரு

ஹீயூகமலியளை ஆக்கராஷமாக தாக்கிை. அந்த ஹூயூகமலியன்
அவர்களைச் ேமாளிக்க கவண்டும். அதுதாை அதற்காை பயிற்சி
அளத மிகச் சிைப்பாககவ கேய்துக் ககாண்டிருந்தது. அளதப்
பார்த்து மககஷ் கபருமிதம் ககாண்டார்.

இடப்பக்கமாக இலக்கு இருக்க அளதக் குறிளவத்து

ஹீயூகமலியன் ஒன்று தாக்கிக் ககாண்டிருந்தது. ேட்கடை இலக்கு
வலப்பக்கம் வந்து அந்த ஹீயூகமலியளைத் தாக்கியது. அது ஒரு
நிமிடம் திணறிவிட்டு வலப்பக்கம் வந்த இலக்ளகத் தாங்க
துவங்கியது. பின் இலக்கு மாைவும், முன்கபால் திணறிய
பின்கைகய தாக்கியது. இகத கபால் தான் கதாடர்ந்து கேய்துக்
ககாண்டிருந்தகத தவிர, அந்த இலக்கு மாறும் அது மாறிைாலும்
ேரியாக தாக்க கவண்டும் என்ை பகுத்தறிவு மட்டும்
வரகவயில்ளல. அளதப் பார்த்து மககஷ் கவறுத்துப் கபாைார்.
ப்ரஜளைப் பார்க்காத வளர இந்த ஹீயூகமலியன்களுக்கு சிறு
269
பயிற்சி அளித்தாகல கபாதும், இளவ தான் இந்த இைத்தின்
சிைந்தளவகள் என்று நிளைத்திருந்தார். ஆைால் அச்சு அேலாை
மனித உருவமும், வலிளமயும் மட்டும் ககாண்ட இவற்றிக்கு
மனிதர்களைப் கபால் பகுத்தறிவு இல்லாமல் கபாைது.

ோதுர்யமாக தாக்குதல் நடத்தியகதாடு மட்டுமில்லாமல் மிகுந்த

வலிளமயும் ககாண்ட ப்ரஜளை எப்படியாவது இங்கு வரவளைக்க
நிளைத்தவரின் நிளைப்பு ஹயூகமலியன்கள் பயிற்சி கபற்ை
விதத்ளதப் பார்த்ததும் உறுதியாகிற்று. ப்ரஜளைக் கண்டுபிடிக்க
ஹீயூகமலியன்களைத் கதர்ந்கதடுப்பதற்காககவ இங்கு வந்தார்.

அவரிடம் சிறு கண்ணாடி பிகைட்ளடத் தந்தைர். அதில்

இருநூறு ஹீயுகமலியன்களைப் பற்றிய விபரங்கள் படங்களுடன்
இருந்தது. அதாவது அளவ கேயல்படும் கவகம், புரிந்துக்
ககாள்ளும் திைன் கபான்ைளவகள் இருந்தை. அவற்ளை
ஆராய்ந்தவர், அதில் சிைந்தவற்ளைத் கதர்ந்கதடுத்தார்.
கதர்ந்கதடுத்தளவகளின் எண்களை அதில் அழுத்தவும், அந்த
பத்து ஹீயூகமலியன்களும் கவகமாக அவர் முன் வந்து நின்ைது.
அதன் ளகயில் கட்டியுள்ை பட்ளடயில் ப்ரஜனின் காகணாளிளயப்
பதிவு கேய்தவர். பின் கபே ஆரம்பித்தார்.

"ளம வுன்டர்ஃபூல் ஹீயூகமலியன்ஸ்…!"

270
 ஆதியிவன்
"எஸ் ைார்…!" என்று அவர்கள் ககாரோக ேல்யூட் அடித்தைர்.

"உங்க மிஷன் இப்கபா இதுதான்…! ஃளபன்ட் ஹிம்…! பிரிங்

ஹிம்…! வித்அவுட் எனி கடகமஜ்…! இவன் கபயர் ப்ரஜன்,
இவனும் உங்களை மாதிரி ஹீயூகமலியன் தான், உங்களின்
மாதிரியாை முதல் கோதளை முடிகவ இவன் தான்…! அவளை
அழிப்பதற்காக மனிதர்களும் கதடுகிைார்கள். அவர்களுக்கு முன்
நீங்க கதடிக் கண்டுபிடிக்க கவண்டும். உங்கைது நுகரும் ேக்தியால்
எளிதில் கண்டுபிடித்து விடுவீர்கள்…! நாம் கதடுவது அவளை
நம்முடன் கேர்த்துக் ககாள்வதற்காக…! அளத நிளைவில் ளவத்துக்
ககாள்ை கவண்டும். ப்ரஜனுடன் இருக்கும் மற்ை இருவளரயும்
கேர்த்து தான் அளைத்து வர கவண்டும். அவர்கள்
இந்தியாவிற்குள் தான் இருப்பார்கள் என்று நிளைக்கிகைன். எைகவ
உங்கைது முதல் கதடுதல் அங்கக இருந்து கதாடங்குங்கள். உங்கள்
இருவருடன் அதிகாரிகள் பளடளயச் கேர்ந்த ஹீயூமன் கோல்ஜர்
ஒருத்தர் வருவார். ஒகப ஹீஸ் ஆர்டர்…! அன்டர்கடன்ட்…"
என்கவும்,

"எஸ் ைார்…!" என்று விளரப்பாக நின்ைவாறு கோன்ைார்கள்.

மககஷ் தற்கபாழுது நிமிர்ந்து நின்றுக் ககாண்டு கணீர்

குரலில், "மனிர்களை விட நீங்கள் சிைந்தவர்கைா…!" என்கவும்,

271
 "எஸ் ைார்…!" என்ைைர்.

"அவர்களுக்கு முன்ைால் உங்கைால் கண்டுபிடித்து விட

முடியுமா…?"

"எஸ் ைார்…!"

"யார் முதலில் கண்டுபிடித்தாலும், உடகை மற்ைவர்களுக்கு

மட்டுமல்லாது எைக்கும் தகவல் அனுப்பிட கவண்டும். உடகை
மற்ைவர்கள் அந்த இடத்திற்கு கேன்று அவளை உயிகராடு
ககாண்டு வர கவண்டும்…"

"எஸ் ைார்…!"

"கதன் ஐயம் கவயிட்டிங்…" என்று உதட்டில் சிரிப்ளபத் தவை

விட்டார்.

உடகை அவர்களுக்கு ஜமர் கபாருத்தப்பட்டது. அது ப்ரஜன்

ளவத்திருப்பளத விட இருமடங்கு நவிைமாைாது. தனித்தனி
கஜட்களில் அவர்கள் கிைம்பியதும், அதுவளர மககஷிற்கு
அருகில் நின்றிருந்த அவரது உதவியாைார்…

"ைார்…! தப்பிகயாடிய ஹீயூகமலியன்ஸ் கபாக

மீதியிருந்தவற்ளை நீங்கள் அழிக்காமல் இருந்திருந்தால்,

272
 ஆதியிவன்
இன்கைரம் நாம் ஆயிரம் ப்ரஜன்களை உருவாக்கியிருக்கலாம்…"
என்று அவைது கருத்ளதச் கோன்ைான்.

கமல்லிய சிரிப்புடன் மககஷ், "அவற்ளை நாம் அழிக்காமல்

இருந்திருந்தால், அந்த ஆயிரம் ஹீயூகமலியனும் உலகத்ளத
ஆண்டிருக்கும் அதில் ேந்கதகம் இல்ளல. ஆைால் நாமும்
அவற்றிக்கு அடிளமயாக இருந்திருப்கபாம். அதைால் தான்
தப்பிகயாடியவர்களை அழித்கதன். இங்கக இருந்தவ்களில் சிலளர
அழித்கதன். சிலளர கேயலிைக்க ளவத்கதன். பின் ககாமா
ஸ்கடஜ்ஜில் இருக்கும் கபண்ணின் விந்தணுகவாடு கேர்த்து,
உணர்ச்சிகற்ைளவயாக உருவாக்கிகைன். ஆைால் அது அறிவும்
இல்லாமல் கபாைது தான் துரதிர்ஷ்டமாக கபாய் விட்டது. ேரி
அதன் வலிளமயும் நம் கட்டளைக்கு கீழ் அடி பணியும்
தன்ளமளய ளவத்கத, திட்டத்ளதச் கேயல்படுத்தி விடலாம் என்று
நிளைத்கதன். ஆைால் இந்த ப்ரஜன்…! கவளிகய இருப்பது
ேம்திங் கடன்ஜரஸ் மாதிரிகய ஒரு ஃபீல், அதுதான் அவளை
கண்டுபிடித்து ககாண்டு வர ஏற்பாடு கேய்துவிட்கடன். அவன்
மட்டும் என் ளகயில் கிளடத்து விட்டால்…!" என்று
ககாக்கரித்தான்.

அகத கநரத்தில் ப்ரஜன் ககாடுத்த கீளரளயச் ோப்பிட்டுக்

ககாண்டிருந்த ரியா, "கலட்ஸ்ட்கட இல்ளல, இளத ஒரு நாள்

273
ோப்பிடலாம், முயன்று இரண்டு மூன்று நாட்கள் கூட ோப்பிடலாம்.
ஆைால் வாழ்நாள் முழுவதும் என்ைால் ககாடுளம…!" என்று
முகத்ளதச் சுளித்தாள்.

அதற்கு ப்ரஜன் ககாய்யாபைத்ளத எடுத்துக் கடித்தவாறு,

"முதலில் இருந்தவர்கள் இளதத் தான் ோப்பிட்டுக்
ககாண்டிருந்தார்கள் ரியா…!"

அதற்க ரியா, "அதுதான் முதலில் என்றுச் கோல்லிட்டிங்க

தாகை…! பளையது இப்கபா எதற்கு…?" என்றுச் ேலிப்புற்ைாள்.

ப்ரஜன், "சிருஷ்யா என்கிைவங்க, அதாவது என்கைாட ஜீன்ஸ்

மதர்…! மனிதர்கள் மாதிரி நாங்கள் வாழ்க்ளகளயப் பைக
கவண்டும் என்று மனிதர்களைப் பற்றிய குறிப்புகள் அடங்கிய
கபடி (எதிர்காலத்தில் கபன் டிளரவ்வின் அைவு குளைந்து அது
கபடி என்று அளைக்கப்படலாம்…) கரடி கேய்து ளவத்திருந்தாங்க,
அளத ரவி பத்திரமாக ளவத்து எங்களிடம் ககாடுத்தார். அதில்
ஆதி மனிதன் எப்படி இருந்தான் என்று கோல்லியிருக்காங்க…"
என்ைான்.

அதற்கூ ரியா "கதரியும் கதரியும்…! முதலில்

ஆளடயில்லாமல் இருந்தான். தீளயக் கண்டுபிடித்தான், குளகயில்
வாழ்ந்தான், ேக்கரம் கண்டுபிடித்தான் படிப்படியாகப் பரிமாண

274
 ஆதியிவன்
வைர்ச்சியும் அளடந்தான். இதுதாகை…!" என்று ஏைைமாக
ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "இதுவும் தான்…!"

ரியா, "வாட் யூ மீன்…?"

ப்ரஜன், "நான் இன்னும் நுணுக்கமாக அவளைப் பற்றி

கோல்கிகைன். மனிதனுளடய மூதாளதயர்கள் ஆஃப்ஸ் கதரியும்
தாகை…! அவனுளடய உயரம் எட்டடி இருக்கும், கூர்ளமயாை
பார்ளவ இருந்தது. அதாவது சுமார் இரண்டு கிகலாமீட்டர்
கதாளலவு வளர உள்ைவற்ளைத் துல்லியமாக பார்க்கவும் முடியும்,
ககட்கவும் முடியும், அவனுளடய பலமும் அோத்தியமாக
இருந்தது. அவனுளடய நுண்ணுர்வுகளின் பவரும் அோத்தியமாக
இருந்தது. இது இைப்கபருக்கம், வாழ்க்ளக முளை, உணவு முளை
என்று மாை மாை குளைந்துக் ககாண்கட வந்தது. அப்கபாளதய
மனிதனின் ஆயுட்காலம் நூற்றியம்பது வருடங்களுக்கு கமல்
இருந்தது. நூறு வருடங்களுக்கு முன் அறுபது முதல் ஏழுபது
வளர தான் தற்கபாழுகதா ஐம்பதிலிருந்து அறுபது வளர என்று
குளைந்திருக்கு…! சீக்கிரகம நரம்பு தைர்ச்சியும் வருகிைது. இளத
விட ககாடுளம கருப்ளபயின் வைர்ச்சி எட்டு வயதிகலகய
முழுளமயளடந்தாலும் அவர்கைால் கருமுட்ளடகள் வைர்ச்சி

275
குளைவாக இருக்கிைது. ஆண்களுக்கும் இகத நிளல…! இதற்கு
காரணம் நான் முதலில் கோன்ை வாழ்க்ளக முளை மாற்ைம்,
உணவுமுளை தான் காரணம். கடஸ்ட் என்ை ஹார்கமான்ஸ்
எப்கபாழுது நன்ைாக கவளலச் கேய்யும் கதரியுமா…? நமது
உடலில் மற்ை ஹார்கமான்கள் ேரியாக கவளலச் கேய்யாத
கபாழுது தான்…! அதுவும் நீங்க தாயாரிக்கும் கேயற்ளக உணவு
ககாடுளம…! அதிலிருக்கிை ககமிக்கல்ஸ் கநாய் எதிர்ப்பு
கேல்களைச் சிறிது சிறிதாக அழிக்கிைது. சிம்பிைாக கோல்ல
கவண்டும் என்ைால் ஆதிமனிதன் கபால் கதாற்ைத்தில் மட்டுமில்ல,
உடல்நிளல, ேக்தியிலும் இப்கபாழுது இருக்கும் மைதின் இருபது
ேதவீதம் தான் இருக்கிைான்." என்றுச் கோல்லிக் ககாண்கட
கபாைவனின் கபச்சில் ரியா குறுக்கிட்டாள்.

ரியா, "ஆளை விடுங்க, நான் இனி இந்த இளல தளைளயகய

ோப்பிடுகிகைன். ப்ளீஸ் இனி இந்த மாதிரி கலக்ேர் எடுக்காகத…!"
என்று ளககயடுத்து கும்பிட்டு ளககளைத் தளலக்கு கமல்
ளவத்துக் ககாண்டு தளலளயக் குனிந்தவாறு கோல்லவும், ப்ரஜன்
பீறிட்டு சிரித்தான்.

ோப்பிட்ட முடித்த பின் எழுந்த ரியா, "கீகை உட்கார்ந்து

எழுவதற்கும் எதாவது ரிேன் ளவத்திருப்பிகய…?" என்று
ப்ரஜனுக்கு பழிப்பு காட்டிைாள்.

276
 ஆதியிவன்
சிரித்தவாறு கூடகவ எழுந்த ப்ரஜன், "ஆமாம் ரியா,
எக்ைர்ளைஸ் பிைஸ் கயாகா பிைஸ் ளடககஸ்டிக்…! கநா
கடபகைட்ஸ், கநா கடன்ஷன்…" என்றுச் சிரித்தான்.

உதடுகளும் கண்களும் சிரிக்க, கவளிகய இருந்து வந்த

காற்றில் அவைது ககேம் பைக்க, சூரிய ஒளி அவைது முகத்தில்
பட, உயரமாய் உயர்ந்த நின்ைவளைப் பார்த்தவளின் மைம் தாகை
அவளை இரசிக்க கதாடங்கியது. அளதக் கண்டு ககாண்டவனும்
முகத்தில் கதரிந்த மகிழ்ச்சிளய அவளுக்குக் காட்டாதிருக்க
உதட்டில் முகத்ளதத் திருப்பி கவறு திளேளயப் பார்த்தான்.
அளதப் பார்த்தவளின் மைம் கடுத்தது.

முகத்ளத கவடுக்ககன்று திருப்பிக் ககாண்டு பின்வாேலில்

நின்றுக் ககாண்டு அந்த குைத்ளதயும் அங்குத் கதரிந்த
காட்சிகளையும் பார்த்தாள். அவைது பின்கைாடு வந்த ப்ரஜன்,
ரியா நின்றிருக்கும் காட்சிளயப் பார்த்ததும் ஸ்தம்பித்தவாறு
நின்றுவிட்டான்.

ரியா அவன் கமல் இருந்த ககாபத்தால் தான் பின்வாேலுக்கு

வந்தாள். ஆைால் அங்குக் கண்ட காட்சியால் மைம் மைந்து நின்று
இரசித்தாள்.

277
 காளலயில் சூரியன் கமல்ல கமல்ல எழும்பிக்
ககாண்டிருந்ததால் சூரிய ஒளியின் கீற்று ோய்வாக அந்த அடர்ந்த
மரங்களிளடகய ஊடுருவி குைத்தின் நீரில் பட்டது. சூரிய
ஒளிப்பட்ட இடத்தில் தாமளர மலர்கள் மலர்ந்து மிதந்தது.
வித்தியாேமாை மீன் வளககள் நீந்தி குதித்து விளையாடி
ககாண்டிருந்தது. அதில் ஒரு மீனின் உள்ளுறுப்பு பாகங்கள்
கதரியும்படி உடல் அளமப்பு ககாண்டதாக இருந்தது. சில
விகைாதமாை பைளவகள் மரக்கிளைகளில் அமர்ந்துக் ககாண்டு
கீச்சிட்டுக் ககாண்டிருந்தது.

அந்த மரங்களுக்கிளடகய புகுந்த காற்று கவற்றிடங்களை

கவகமாக நிரப்பிக் ககாண்டிருந்தது. கவற்றிடமாக கதரிந்த அந்த
பின்வாேலுக்குள்ளும் ரியாளவத் தள்ளிக் ககாண்டு உள்கை புக
முயன்ைது.

இந்த காட்சிகளை உள்ைம் சில்லிடும் காற்றின் வருடுடலுடன்

பார்த்தக் ககாண்டிருந்தாள்.

அவள் பின்கை வந்த ப்ரஜன், முகத்தில் மலர்ச்சியும்,

உதட்டில் சிரிப்புமாக நின்றிருந்த ரியாளவப் பார்த்தான். காற்று
அவைது உளடளய இன்னும் உடலுடன் ஒட்டி ளவத்தகதா…!

278
 ஆதியிவன்
அல்லது ப்ரஜனுக்கு ஊகங்கள் ககாடுத்தகதா…! ப்ரஜன் பித்துப்
பிடித்து நின்ைான்.

ப்ரஜனுக்கு அவைது கமன்ளமளய உணர்ந்த தருணங்கள்

நிளைவு வந்தது. அவைது சுகந்தத்ளத நுகர்ந்து நிளைவு வந்தது.
தற்கபாழுது கமலும் மூச்ளே உள்கை இழுத்து அவைது சுகந்தத்ளத
உள்கை இழுத்து நுளரயீரளல நிரப்பிைான்.

உதட்டில் புன்ைளகயுடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ரியா

திடுகமை இருளககளையும் மார்பிற்கு குறுக்கக இறுக்க
கட்டியவாறு உடளலக் குறுக்கிக் ககாண்டு கண்களை இறுக்க
முடியவாறு தளலக்குனிந்தபடி மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். அவளிடம்
இருந்து ககவலும் வந்தது.

திடுகமை அவளிடம் கதான்றிய மாற்ைத்ளதப் பார்த்து ப்ரஜன்

திடுக்கிட்டான்.

"ரியா…" என்று அளைத்தவாறு அவைருகக வர

முற்படுளகயில், ரியா ககவல்களுக்கு இளடகய, "ப்ளீஸ் என்ளை
விட்டுவிடு…!" என்ைாள்.

தற்கபாழுது ப்ரஜனுக்கு அவளின் மாற்ைத்திற்காை காரணம்

புரிந்தது.

279
 அவனும் மைம் கநாறுங்கியவைாய் திரும்பி நின்றுக்
ககாண்டான்.

"ைாரி ரியா…! முடிந்தவளர எைது உணர்வுகளைக்

கட்டுபாட்டுடன் ளவத்துக் ககாள்கிகைன். ரியலி ைாரி, ப்ளீஸ் நீ
அைாகத ரியா…!" என்ைான்.

அடுத்து ரியா ககட்டாள், "எப்கபா என்ளை இங்கக இருந்து

அம்மா கிட்ட கூட்டிட்டு கபாகவ…? எளத எளதகயா கோல்லி
என்ளைப் பயமுறுத்தி இங்கககய இருக்க ளவக்க நிளைக்கிறீகயா
என்று எைக்கு டவுட்…! எப்படி ேம் கடலிபதி மூலம் என்ளை உன்
பக்கம் இழுத்துக்கிட்டிகயா அகத மாதிரி இப்பவும் இழுக்கிறிகயா
என்று எைக்கு டவுட்…! எைக்கு இங்கக இருக்க பிடிக்களல.
உன்ளைப் பார்க்க பார்க்க எரிச்ேலாய் ககாபமாக வருது. நான்
கபாகணும், எைக்கு சிலவற்ளை மைக்கணும்." என்று கவகமாக
பபடத்தவள், பின் களடசி வரிகளை அவளைக் குறிப்பாக
பார்த்துச் கோன்ைாள்.

ப்ரஜன் முகம் சுண்டிப் கபாைது, "ரியா, நான் கோன்ைளதச்

கேய்கவன். இன்றிரகவ நான் கவளிகய கபாய் என்ை நிலவரம்
என்று ஆராய கவண்டும். அதன் பின் ஒரு இடத்திற்கு கபாக
கவண்டும். அதன் பின் கண்டிப்பாக நீ உன் அம்மாவுடன்

280
 ஆதியிவன்
இருப்பாய்…! இனி நீ கூப்பிட்டால் மட்டுகம உன் முன் வருகவன்."
என்று அவளைத் திரும்பியும் கூடப் பார்க்காமல் கோல்லிவிட்டு
வாேல் வளரச் கேன்ைவன், அங்கககய நின்றுக் ககாண்டு "நான்
இழுக்கவில்ளல ரியா, நீதான் என்ளை இழுத்தாய்…!" என்றுவிட்டு
ேட்கடை அவைது கண்மளைவில் இருந்து மின்ைல் கவகத்தில்
மளைந்தான். அவைது கவகத்ளதக் கண்டு திளகத்த ரியாவின்
கீழுதடு அழுளகயில் பிதுங்கியது.

கவளிகய வந்த ப்ரஜன் ேட்கடன்று எகிறி குதித்து கேன்று

அந்த சிறு கதாப்பிற்குள் புகுந்துக் ககாண்டான்.

எத்தளை கநரம் அந்த ஒன்றுகமயில்லாத கற்கைால் ஆை

குடிலுக்குள் இருப்பது என்று கபாரடித்துப் கபாை ரியா கமல்ல
கவளிகய எட்டிப் பார்த்தாள்.

அங்கு ரவி, சிறு கோலார் கபட்டரி ஃகபார்கவல் கமாட்டரின்

மூலம் நீளர சிறு ஸ்பிகர கபால் கதறிக்கும் ளபப் வழியாக கேடி
ககாடிகளுக்குப் பாய்ச்சி ககாண்டிருந்தார்.

ரியா வருவது கதரிந்து திரும்பியவர், தன் முகத்ளதத்

கதாட்டுப் பார்த்துக் ககாண்டார். அப்கபாழுது தான் ரியா
கவனித்தாள். அவர் கதால் பச்ளே நிைமாக இருக்கவில்ளல.
அவளுக்காக அவர் கோல்லியளதச் கேய்திருந்தார். எைகவ

281
ளதரியமாக கவளிகய வந்தாள். திடுகமை அவைது பக்கவாட்டில்
இருந்து ேத்தம் ககட்கவும் திடுக்கிட்டு திரும்பி பார்த்தாள்.

அங்கு வீரா தன் ளகயில் ளவத்திருந்த கபரிய கல்ளல

"ஆ…" என்றுக் கத்தியவாறு பலமாக வீசிைான். அது கேன்று
விழுந்த தூரம் தான் ரியாவின் கண்ணிற்குத் கதரியவில்ளல.
அங்கக இருந்த பலவளகயாை மரங்கள் நிளைந்த கதாட்டத்ளதத்
தாண்டி கேன்று விழுந்தது. தற்கபாழுதும் மீண்டும் எடுத்து
வீசிைான். எதற்கு இப்படி வீசுகிைான் என்றுப் புரியாமல் ரியா
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள். அப்கபாழுது அவளுக்கு பின்ைால்
இருந்து குரல் ககட்டது.

"தற்காப்பு, கபாரிடுதல், தாக்குதல் ஏலியன்களுக்கு மட்டுமில்ல

மனிதர்களின் குணங்கள்…! அதற்கு தான் வீரா பயிற்சி எடுத்துக்
ககாண்டிருக்கிைான்…" என்று ரவி கோன்ைார்.

ரவியின் குரல் ககட்டுத் திரும்பிய வீரா, அவர் ரியாவுடன்

கபசிக் ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்து, ரியாவிற்கு முதுகு
காட்டியவாறு நின்றுக் ககாண்டு வீே ஆரம்பித்தான். அவனும்
அவன் கோல்லியளதச் கேய்கிைாைாம். ஆைால் ரியாவிற்கு கடுப்பு
தான் வந்தது.

282
 ஆதியிவன்
ப்ரஜனில் இருந்து ரவி மற்றும் வீரா என்று அளைவரும்
அவளிடம் பணிந்துப் கபாகவும் ரியா சிறிது ளதரியம் கபற்ைாள்.

எைகவ வீராவிற்கு ேற்று அருகில் கேன்று கதாண்ளடளயக்

களைத்துக் ககாண்டு, "இந்த ப்ரஜன் கபான்ை பிைவிளய நான்
காதலித்து விடக் கூடாதாம். என்ளை கநருங்க விடாமல் கேய்ய
எங்க கிட்ட ேண்ளடப் கபாட கவை ஒரு ஆள்…! எல்லாம் என்
விதி…!" என்று ேத்தமாக கநாடிந்துக் ககாண்டாள்.

உடகை அவள் புைம் திரும்பிய வீரா, "இது கபாருந்தாத

காதல் என்றுத் தான் அவளையும் உன்ளையும் கேர விடாமல்
கேய்ய எவ்வகைா முயன்கைன். எைக்கு உங்களை மாதிரி ஹீயூமன்
ககர்ள்ஸ் பற்றி நன்ைாக கதரியும். கத ஆர் கவஸ்ட், அன்ட்
கநஸ்டி…! ஐ கஹட் ககர்ள்ஸ்…! ஆைால் இந்த ப்ரஜன் காதல்,
உணர்வு மண்ணாங்கட்டி என்றுப் கபாய் மாட்டிக்கிட்டு இப்கபா
அவஸ்ளதப் படுகிைான்." என்று அவளை மளைமுகமாக
திட்டிைான்.

அதைால் ககாபம் ககாண்ட ரியா, "அளத என் கிட்ட

கோல்லியிருக்க கவண்டும்…!" என்று மூச்சு வாங்க கோன்ைாள்.

வீரா, "எளத…?"

283
 ரியா, "ப்ரஜன் மனிதைல்ல, ஏலியன் என்று…!"

வீராவின் பதிலும் உடைடியாக வந்தது.

"எதற்கு நீ கலப் அதிகாரிகளிடம் கபாய் கோல்வதற்கா…!"

என்று முகத்தில் அடித்த மாதிரி கோன்ைான்.

ரியாவிற்கு ககாபம் தளலக்ககறியது.

"பின்கை என்ை கேய்வாங்க…? உயர் பதிவு ககாடுத்து

உட்கார ளவத்து உங்களுக்கு கேவகம் கேய்ய கோல்றியா…! இது
மனிதர்களுளடய இடம் இங்கக உங்களுக்கு என்ை கவளல…?
அதுதான் புட் ஒத்துக்களல, க்ளைகமட் ஒத்துக்களல, மனிதர்கள்
ஒத்துக்களல தாகை…! கபாக கவண்டியது தாகை…! ஆ… இளத
விட்டுட்கடன். ஆைால் பிள்ளைப் கபற்று தந்து உங்கள்
இைத்ளதப் கபருக்க மட்டும் மனிதர்கள் கவண்டும்." என்று முழு
உண்ளமத் கதரியாமல் என்ை கபசுகிகைாம் என்றுத் கதரியாமல்
ரியா கவடித்தாள்.

இருவருக்கு இளடகயயும் கபரிய இளடகவளி இருந்தது.

இரண்டு கபரும் வாக்குவாதம் கேய்யவும், ரவி எப்படி தடுப்பது
என்றுத் கதரியாமல் விழித்துக் ககாண்டு நின்ைார். ரியா
களடசியாக கோல்லியளதக் ககட்ட வீரா ேட்கடை அவன்

284
 ஆதியிவன்
நின்றிருந்த இடத்தில் இருந்து, "என்ை கோன்கை…?" என்று
பலமாக உறுமியவாறு கவகமாக அவள் முன் வந்து ககாபத்துடன்
நின்ைான். அவைது உடல் கதாலின் நிைம் கலோக பாசி பச்ளே
நிைமாக மாறியது.

அவ்வைவு தூரத்தில் இருந்தவன் ேட்கடன்று தன் முன் வந்து

நின்ைதுகம ரியா பயந்துப் கபாைாள். கூடகவ கண்கள் சிவப்கபறிய
கண்களும், பச்ளே நிைமாக மாறிய அவைது கதாற்ைமும் உறுமிய
குரலுமாக வீரா நிற்கவும், விக்கித்தவைாய் "ப்ரகஜா" என்று
அலறியவாறு தடுமாறி பின்கை ோய்ந்தாள். கீகை விழுந்தவளுக்கு
அளேய கூடத் கதான்ைவில்ளல. வீராவின் அந்த பயங்கரத்
கதாற்ைத்ளதப் பார்த்தவாறு மூச்ேளடத்தவைாய் கிடந்தாள்.

வீரா தன் இரு ளககளையும் பக்கவாட்டில் ேற்று வளைத்தாற்

கபான்று ளவத்துக் ககாண்டு "ஹீர்ர்ர்…" என்று உறுமிவிட்டு,
"நாங்கள் இங்கக இருப்பதற்கு உன்ளை மாதிரி மனிதர்கள் தான்
காரணம்…!" என்று கீகை விழுந்தவளின் புைம் ஆக்கராஷத்துடன்
குனிய முயன்ைான். ரவியும் நிளலயின் விபரீதம் புரிந்து வீராளவத்
தடுக்க விளரந்தார்.

ஆைால் எங்கிருந்கதா வந்த ப்ரஜன் ேட்கடன்று வீராளவப்

பற்றித் தூக்கி எறிந்தான். ப்ரஜன் தூக்கி எறிந்த கவகத்தில் வீரா

285
ேற்றுத் கதாளலவில் இருந்த மரத்தில் கமாதி விழுந்தான். ஆைால்
கநாடியில் எழுந்து நின்று மீண்டும் உறுமிைான்.

ரியாளவ மளைத்தவாறு அவளுக்கு முன் நின்ை ப்ரஜன்

வீராளவக் ககாபத்துடன் பார்த்தான். வீராகவா அளதப்
கபாருட்படுத்தாது மீண்டும் ஆக்கராஷத்துடன் ரியாளவ கநாக்கி
பாய்ந்து வந்தான். ஆைால் அவளை கநாக்கி ஓடிய ப்ரஜன்
பாதியிகலகய அவளை எதிர்ககாண்டான். அவளை தன்
கரங்கைால் சுற்றி வளைத்துப் பிடித்துக் ககாண்டான். ஆைால் வீரா
அவனுக்கு அடங்காது, ரியாளவப் பார்த்தபடி உறுமியவாறு
அவைது பிடியில் இருந்து விடுபட துள்ளி குதிக்க முயன்ைான்.
ஆைால் ப்ரஜனின் இறுகிய பிடியில் இருந்து அவைால் விடுபட
முடியவில்ளல. அவர்களைப் பார்த்த ரியா அப்கபாழுகத
சுயவுணர்வு கபற்ைவைாய் எழுந்தவள், திரும்பி எதிகர இருந்த
காட்டிற்குள் அலறியவாறு ஓடிைாள்.

தைது உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்திக் ககாள்கிகைன்,

கூப்பிட்டால் மட்டுகம உன் முன் வருகவன் என்றுச் கோல்லிவிட்டு
கேன்ை ப்ரஜைால் அது முடியும் என்றுத் கதான்ைவில்ளல ஆைால்
முடிந்து தான் ஆக கவண்டும். ரியாவிற்கு வாக்களித்தபடி
பிரச்ேளைகள் அளைத்தும் முடிந்ததும் அவளை அவைது
அன்ளையிடம் கேர்ப்பித்துவிட்டு ரியாவிடம் இருந்து முற்றிலும்

286
 ஆதியிவன்
விலகி விடும் என்று பலமுளைத் தைக்கு தாகை கோல்லிக்
ககாண்டான்.

அப்கபாழுது ககாபம், படபடப்பு கபான்ை மாதிரியாை

உணர்வளலகள் அவனுக்கு ோர்ந்தவர்களிடம் இருந்து உணரவும்
எகதா தவைாைது நிகைப் கபாகிைது என்று அவைது உள்ளுணர்வு
எச்ேரிக்ளகச் கேய்தது. உடகை விளரந்தான். அவன் கேல்ல
கேல்லகவ வீரா மற்றும் ரியா வாக்குவாதம் கேய்துக் ககாள்வது
கதளிவாக ககட்டது. அவன் அங்கு கேல்வதற்குள் ரியா ப்ரகஜா
என்ை அளைப்புடன் கீகை விழுந்திருக்க, வீரா அவள் கமல் பாய
தயாராய் இருந்தான். உடகை விபரீதம் புரிய அங்கக இருந்கத
ஒகர பாய்ச்ேலில் அங்கு வந்தவன் வீராளவப் பற்றி எறிந்தான்.

வீரா ரியா ஓடுவளதப் பார்த்துவிட்டு கத்திைான்.

"விடு ப்ரஜன், அவள் என்ை கோன்ைாள் என்றுக் ககட்டாய்

தாகை…!" என்றுவிடப் கபாராடிைான். ரவி இனி ப்ரஜன் அவளைப்
பார்த்துப்பான் என்று அவர்களிடம் இருந்து விலகி நின்றுக்
ககாண்டார். ஏகைனில் வீராவின் ஆக்கராஷத்ளதக்
கட்டுப்படுத்தகவன்று ப்ரஜன் அவகைாடு புரட்டு குதித்தவாறு
அடக்கிக் ககாண்டிருந்தான்.

287
 ஆைால் அவளை விடாது அடக்கிய ப்ரஜன், "நான் விட்டால்
அவளை என்ை கேய்ய கபாகிைாய் வீரா? தாக்க கபாகிைாயா…!
பின் மனிதர்கள் பதிலுக்கு நம்ளமத் தாக்குவார்கள். பதிலுக்கு
நாம்…! என்று கபாயிட்டு இருக்கும் வீரா…! இதைால் யாருக்கு
என்ை பயன்…?" என்று அவைது முதுளகத் தடவி
ேமாதாைப்படுத்திைான்.

ப்ரஜனின் வார்த்ளதகளும், ோமாதைமாை தடவுலும் வீராவின்

ஆக்கராஷத்ளதக் கட்டுப்படுத்திைாலும் ககாபத்ளதக்
குளைக்கவில்ளல.

வீரா, "பின்கை இதற்கக தீர்கவ கிளடயாதா ப்ரஜன்? இப்படி

அவர்ககை உருவாக்கி மனிதர்கைாய் வாை ளவத்து பின்
அவர்ககை ககான்று குவிப்பாங்கைா…?" என்று ககாபம்
அடங்காமல் ககட்டான்.

ப்ரஜன், "தீர்வு உண்டு வீரா, நாம் தீர்வு கண்கட ஆகணும்.

ஆைால் இப்படி ஒருவளர ஒருவர் அழித்து அல்ல…! அதைால்
தான் ரவியிடகம ஹிப்ைாடிைத்ளதப் பயன்படுத்தி இந்த
பிரச்ேளையின் ஆணிகவர் அதாவது அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடம்
எங்கக இருக்கு என்றுக் ககட்டு நான் கபாகப் கபாகிகைன் வீரா…!
அங்கு இன்னும் அந்த கவளலகள் நடக்கிைதா…! என்றுக்

288
 ஆதியிவன்
கண்காணிக்க கவண்டும். அவர்கள் தான் நம்ளம
உருவாக்கியவர்கள் தீங்கு கேய்ய வந்தவர்கள் இல்ளல என்ை
ஆதாரத்ளதத் திரட்டி கவுர்கமன்ட்டிடம் காட்ட கவண்டும். இப்படி
நான் திட்டமிட்டு இருக்ளகயில் நீ அவேரப்பட்டு காரியத்ளதக்
ககடுத்துவிடாகத ப்ளீஸ் வீரா…!" என்கவும் வீரா தற்கபாழுது
முற்றிலுமாக அடங்கி அமர்ந்தான்.

பின் ப்ரஜளை ஆர்வத்துடன் நிமிர்ந்துப் பார்த்து, "அந்த

ஆதாரத்ளதக் காட்டிவிட்டால், இப்படி நாம் அளடயாைத்ளத
மளைத்து இருக்க கதளவயில்ளல தாகை…?" என்றுக் ககட்கவும்,
ப்ரஜன் ஆம் என்றுத் தளலளய ஆட்டிைான்.

பின் கதாடர்ந்து வீரா, "நாம் இப்படிகய இருந்துக்

ககாள்ைலாம் ப்ரஜன். புது உைவு கவண்டாம்…! பார்த்தாய் தாகை
அவள் எப்படி கபசிவிட்டு கபாகிைாள். இப்படி ஆகும் என்றுத்
தான் ஆரம்பித்தில் இருந்கத உன்ளைத் தடுத்கதன். அவள் இனி
உைக்கு கவண்டாம். அவளை அனுப்பி விடு…!" என்ைான்.

முகத்ளத கவறுப் பக்கம் திரும்பி தன் முக மாற்ைத்ளத

அவனுக்கு காட்டாது மளைத்த ப்ரஜன், அந்த திளேளயப்
பார்த்தவாகை கபசிைான்.

289
 "ரியாளவ அனுப்பிவிடுகவன் வீரா, ஆைால் நம் கவளல
முடிந்த பின்பு தான்…! இப்கபாழுது அனுப்பிைால் அவளுக்கும்
சிக்கல் நமக்கும் சிக்கல். இந்த பிரச்ேளைத் தீரும் வளர ரியா
இங்கக இருப்பது இருவருக்கும் நல்லது வீரா…!" என்ைான்.

அதற்கு வீரா, "அப்கபா அவளை வாளய அடக்கிக் ககாண்டு

கபோமல் இருக்க கோல்லு…!" என்றுக் ககாபத்துடன் கோன்ைான்.

உடகை அவைருகக வந்த ப்ரஜன், அவைது கதாளைப் பற்றி

எழுப்பி "அவள் நிளலளமயில் நின்றுக் ககாஞ்ேம் கயாசித்துப்
பாரு வீரா, அவள் கராம்ப பாவம்டா…! காதல் கதால்வி என்ளை
வருத்தப்பட ளவக்கிைது என்ைால்…! காதல் கதால்விகயாடு
கிளடத்த ஏமாற்ைம் அவளை ககாபப்பட ளவக்கிைது. நான் நம்
விேயத்ளத முழுவதும் கோல்லவில்ளல. கோல்லி கமலும்
அவளைப் பயமுறுத்த கவண்டாம் என்றுப் பார்த்கதன்.
இப்கபாழுது கோல்லித்தான் ஆககவண்டும் என்றுப் புரிகிைது.
கோன்ைால் புரிந்துக்ககாள்வாள்…! நான் அவளைப் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன். ப்ளீஸ் நீ அளமதியாக இரு…!" என்றுக் ககட்டுக்
ககாண்டான்.

வீரா "ம்ம்…" என்று முணங்கவும், அவளை விட்டான். பின்

"ப்ரஜன், நானும் உன்னுடன் வருகவன்…" என்ைான்.

290
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், "ேரி வீரா…" என்ைவன் ரவிளயத் கதடிச் கேன்ைான்.

ப்ரஜளைப் பார்த்ததும் அவகர அவளை கநாக்கி வந்தார்.

"என்ை ப்ரஜன் வீரா ஓகக தாகை…?"

"அவன் ஓகக ரவி…!" என்ைான்.

அளதக் ககட்டு நிம்மதி கபருமூச்சு விட்டவளரக்

கூர்ளமயாகப் பார்க்கவும், "என்ை விேயம் ப்ரஜன்…?" என்று
அவகர ககட்டார்.

ப்ரஜன், "அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடம் எங்கக இருக்கிைது ரவி…?"

என்று அவன் ககட்டுக் கூட முடிக்கவில்ளல. ரவி திரும்பி
நடந்தவாறு, "அந்த ஆபத்தாை இடத்திற்கு உன்ளை மீண்டும்
நான் அனுப்ப மாட்கடன் ப்ரஜன், அந்த கபண் காட்டிற்குள்
ஓடிைாள். என்ைவாயிற்று என்றுப் பார்…" என்றுச் கேன்றுவிட்டார்.

ப்ரஜன், "ரியா, ஒரு இடத்தில் அமர்ந்துவிட்டாள். ககாஞ்ேம்

பயத்தில் இருக்கிைாள். ககாஞ்ேம் அளமதியாகட்டும் என்றுப்
பார்த்கதன். இகதா அவளைச் ேமாதாைப்படுத்த தான்
கபாகிகைன்…" என்று காட்ளட கநாக்கி கேன்ைான்.

291
 ரியா இருக்கும் இடத்ளத உணர்வால் உணர்ந்து அளமதியாக
நடந்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜனின் மைகமா அளலப்பாய்ந்துக்
ககாண்டிருந்தது.

ஒரு கபரிய ஆலமரத்தற்கருகக கேன்ைவன், மார்புக்கு

குறுக்கக கரங்களைக் கட்டியவாறு அதன் கமல் ோய்ந்து நின்றுக்
ககாண்டான்.

பின் கமதுவாக அளைத்தான்.

"ரியா…"

மரத்திற்கு மறுபக்கம் கண்களை மூடியவாறு ோய்ந்துக்

ககாண்டு அமர்ந்திருந்த ரியா ப்ரஜனின் அளைப்பில் திடுக்கிட்டு
விழித்தாள்.

ப்ரஜன், "ரியா, வீராவின் கமல் தவறில்ளல…! உன் ககாபம்

எப்படி நியாயமாைகதா அகத கபால் தான் அவனின் ககாபமும்
நியாயமாைது." என்று அவன் கோல்ல முடிப்பதற்குள் ரியா
கத்திைாள்.

"நான் கபாகணும், அவன் என்ளைக் ககான்றுவான், நீ

என்ளை அடிளமப்படுத்திருகவ…! எைக்கு இங்கக இருக்ககவ

292
 ஆதியிவன்
பயமா இருக்கு…! என்ளைக் ககாண்டுப் கபாய் விடு…!" என்று
அழுதாள்.

ப்ரஜனின் கமாத்தமும் கநாறுங்க அளதக் ககட்டு நின்ைான்.

293
 அத்தியாயம் 13
அந்த ஆலமரத்தின் மறுபக்கம் இருந்த ரியாவிடம் ப்ரஜன்
"இன்னும் என்ளை நம்பவில்ளலயா ரியா…?"

"இப்கபா நடந்ததிற்கு பிைகும் நம்ப கோல்கிைாயா…!

முடியாது…! எைக்கு பயமா இருக்கு…" என்று முகத்ளத ளககைால்
மூடிக் ககாண்டு அழுதாள்.

ப்ரஜன், "ரியா, நீ கபசிய கபச்சு தான் காரணம் ரியா,

ககாபத்தால் நீ வீசும் அைல் கபச்சுகளை நான் வலியுடன் தாங்கிக்
ககாள்கிகைன். ஏகைன்ைால் என் கமல் குற்ைம் இருக்கிைது. ஆைால்
அவன் என்ை குற்ைம் கேய்தான் நீ கூறியளவ எத்தளை வலிளய
அவனுக்கும் ககாடுத்திருக்கும் கதரியுமா…! அதுதான் அது
ககாபமாக கவளிப்பட்டுவிட்டது. அதற்கு அவன் அப்படி
உன்ளைத் தாக்க முயன்ைது ேரி என்றுச் கோல்லவில்ளல.
மன்னித்துவிடு என்றுத் தான் கோல்கிகைன். அவன் ககாபத்தால்
மூளை மலுங்கி அவ்வாறுச் கேய்துவிட்டான். ஆைால் அவன்
அப்படிப்பட்டவன் இல்ளல. உன் ககாபம் எப்படி நியாயமாைகதா
அகத கபால் தான் அவைது ககாபமும்…!" என்று எடுத்துச்
கோல்லி புரிய ளவக்க முயன்ைான்.

294
 ஆதியிவன்
"அப்படியா…! ேரி அவளை வந்து என்ளைக் ககால்ல
கோல்லு…! நான் அப்படி என்ை தவைாய் கோல்லிட்கடன். இது
மனிதர்களுளடய உலகம் தாகை…!" என்று விசும்பியவாறுக்
ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "ரியா, உைக்கு முழு உண்ளமயும் கோன்ைால் தான்

புரியும்…" என்று ரவி அவர்களிடம் கோன்ைளதச் கோல்ல
ஆரம்பித்தான்.

புதிய மனித இைத்ளத உருவாக்க என்று ஒரு விஞ்ஞானி

கேய்த கிறுக்கத்தைம், அதைால் முழு ஏலியன் படிப்படியாக
மனிதன் கபான்று புது இைமாக மாறி வந்தது. தங்களுக்கு
நடக்கும் ககாடுளமக் கூடத் கதரியாமல் அவர்கள் மருந்துக்கள்
மூலம் ககாடுக்கும் வலிக்கு மனிதர்கள் இடும் கட்டளைகளைச்
வந்தது, அவர்கள் கற்றுக் ககாடுப்பளதக் கற்ைது என்று ரவியும்
அவைது நண்பன் ஆைந்தும் அந்த ஆய்வுக்கூடத்தில்
இருந்தளதச் கோன்ைான். பின் சிருஷ்யாவின் அறிமுகம் ஆைது.
அவளின் மூலம் உண்ளமகள் கதரிய வந்தது. பின் சிருஷ்யாவின்
உதவியுடன் அங்கக இருந்து தப்பித்தது. அவர்கள் கோல்லிக்
ககாடுத்த ஜாமர் ககாண்கட காட்டில் மளைந்து வாழ்ந்தது.
சிருஷ்யா அவர்களிடம் மனிதர்ககைாடு மனிதர்கைாக வாைலாம்
என்று நம்பிக்ளகத் தந்து மனிதர்களைப் பற்றியும் வாழ்க்ளக

295
முளைகளைப் பற்றியும் கற்றுத் தந்தது. இவ்வாறு அவர்கைது
வாழ்க்ளகச் கேன்றுக் ககாண்டிருந்தப் கபாழுது அவர்கள் மளைந்து
இருந்தளதக் கண்டுபிடித்து தாக்குதல் நடத்தியது. அதில்
அவர்களுடன் வந்த மற்ை ஏலியன்கள் அழிந்து விட, சிறுவர்கைாய்
இருந்த ப்ரஜன் மற்றும் வீராவுடன் ரவி தப்பிகயாடி வந்தது. பின்
சிருஷ்யாவின் வழிளயப் பின்பற்றி இங்கு வந்து சுமார் நான்கு
கிகலா மீட்டர் சுற்ைைவிற்கு ஜாமர் கபாருத்தி மனிதர்களுக்குத்
கதரியாமல் வாழ்ந்தது. மனிதர்களுடன் கலக்க கவண்டுகமனில்
அவர்களுடகை பைக கவண்டும் என்று ோகேங்கள் புரிபவர்கள்
கபால் மாகாணங்களில் நடமாடியது. என்று அளைத்ததும்
வரிளேயாக கோல்லிக் ககாண்கட வந்தவன் ேற்று நிறுத்திைான்.
பின் கதாடர்ந்துச் கோல்ல ஆரம்பித்தான்.

"அப்படித்தான், நீ கவளலச் கேய்யும் மாகாணத்திற்கு மாத

இறுதி நாட்களில் ககளிக்ளகக்காக வந்கதாம். உன்ளையும்
ேந்தித்கதன். அப்பைம் அன்று…" என்ைவன் ேற்று தயங்கிவிட்டு,

"அந்த ஒளித்திடலில் திடுகமை நான் கிைம்ப கவண்டும்

என்று கோன்கைகை நிளைவிருக்கா, அன்று நான் இன்கைாரு
ஏலியளைப் பார்த்கதன். உடகை அவற்ளை அணுகுவதிற்குள் அந்த
ஏலியன் ஓடிவிட்டது. அதற்கு முந்திய திைம் தான் ரவி
எங்களுக்கு எங்களின் பிைப்பின் இரகசியம், சிருஷ்யாவின்

296
 ஆதியிவன்
உதவியுடன் தப்பிகயாடி வந்தது பற்றிகயல்லாம் கோன்ைார்.
அதைால் அந்த ஏலியன் எங்களுடன் தப்பித்து வந்தவர்ககைா…!
என்றுச் ேந்கதகம் ககாண்கடன். ரவியிடம் ககட்ட கபாழுது
அவருடன் தப்பி வந்தவர்களின் நாங்கள் மூவர் மட்டுகம
உயிருடன் இருந்தவர்கள் என்றுச் கோன்ைார். அப்கபாழுது
அவருக்கு முந்ளதய கதாற்ைமுளடய முந்திய தளலமுளையிைர்
அங்கு இருந்ததாக கோன்ைது நிளைவு வரவும், எங்களுக்குப்
புரிந்துவிட்டது. அந்த ஏலியன் தான் ரவியுளடய முந்ளதய
ஏலியன்கள்! ஆம் ரியா அன்று உன்ளைத் தாக்க வந்தவர்கள்
தான்…! அவர்களைப் பற்றி அறியவும், உன்…" என்ைவனின்
கபச்சில் மறுபடியும் தடுமாற்ைம் ஏற்பட்டது.

பின் கதாடர்ந்துச் கோன்ைான், "அதைால் அங்கககய இருக்க

தீர்மானித்கதன். ஏகைனில் அந்த ஏலியன்கள் மனிதர்களை
அழிக்கும் எண்ணத்துடன் வந்திருந்தைர். அளத என்ைால் உணர
முடிந்தது. அது ேரிகய என்பது கபால் அவர்களை மீண்டும்
கண்கடன். அன்று நளடப்பாளதயில் வந்துக் ககாண்டிருக்கும்
கபாழுது இரு ஏலியன்கள் கலேர் மூலம் ளகதி கேய்யப்பட்டைகர
அளதத் தான் கோல்கிகைன். நான் ஒரு ஏலியன் மட்டும் எை
நிளைத்திருக்க இரு ஏலியன்கள் இருந்தது எைக்கு அதிர்ச்சிளய
அழித்தது. அந்த ஏலியன்களை அதிகாரிகள் ளகது

297
கேய்துவிட்டைர் என்ைதுகம அதிகாரிகள் எங்களைப் பற்றிய பாதி
உண்ளமகளை ஆராய்ந்திருப்பார்கள் என்று எைக்குத்
கதரிந்துவிட்டது. எைகவ மனிதர்கள் அந்த ஏலியன்களைக்
கண்டிப்பாக அழிப்பார்கள் என்றுத் கதரிந்துவிட, மனிதர்களுக்கு
முன் அவர்களைக் கண்டுபிடித்து காப்பாற்ை எண்ணிகைன்.
அப்கபாழுதுதான் உன்னிடம் இருந்து அளைப்பு வந்தது." என்று
மீண்டும் ஒரு கநாடி அளமதி காத்தான்.

பின் கதாடர்ந்து, "ஆமாம் அன்று உன்ளைத் தாக்க வந்த

ஏலியன்களைக் கண்டு அதிர்ச்சியளடந்கதன். அவர்களுக்கு
மனிர்கள் தான் எதிரி என்ை எண்ணம் மட்டும் இருந்திருக்கு,
ஆைால் யார் என்று பிரித்துப் பார்க்க கதரியவில்ளல. நான்
அவர்களுடன் கமாதியது. கவுர்கமன்ட்டின் ேர்ச்சிங் பிகைட்ளட
உளடத்தது என்று அளைத்தும் சிசிடிவியில் பதிவாகிவிட்டது
உன்ளைப் கபால் அதிகாரிகளும் என்ளை ஏலியன் என்றுக்
கண்டுபிடித்திருப்பார்கள். அதைால் அங்கக இருந்து தப்பித்கதன்.
உன்ளை என்கைாடு அளைத்து வந்த காரணத்ளதயும்
கோல்லிவிட்கடன். உன்ளை முதலில் ரவி மற்றும் வீராவுடன்
அனுப்பிவிட்டு இவர்களைப் கபால் எங்கக இருக்கிைார்கைா…!
மனிதர்கள் அவர்களையும் ககான்றுவிட்டார்கைா…! என்று ஆராய
கேன்கைன். நான் பார்த்த இடத்தில் எரிந்து ககான்று

298
 ஆதியிவன்
குவித்திருந்தைர். அதன் பின் இன்று காளலயில் தான் இங்கு
வந்கதன்." என்று அளைத்ளதயும் கோல்லி முடித்தான்.

"இப்கபா கோல் ரியா, உன் குற்ைச்ோட்டால் வீரா ககாபம்

ககாண்டது தவைா…? ஆமாம் நாங்க முழுமனிதர்கள்
இல்ளலத்தான் அதைால் தான் வாய் வார்த்ளதயாக துன்புறுத்த
கதரியாமல் தாக்க வந்துவிட்டான். ஆைால் எந்த ஒரு நியாயமாை
காரணம் கோன்ைாலும், உன்ளை அவன் தாக்க வந்தளத
என்ைாகலகய கபாறுத்துக் ககாள்ை முடியாது தான். அளதயும்
ஒத்துக்ககாள்கிகைன். அவனுக்கு பதிலாக நான் மன்னிப்பு
ககட்கிகைன்…" என்ைான்.

ரியாவிடம் இருந்து பதில் வராது கபாகவும் ப்ரஜன் கதாடர்ந்து

கபே ஆரம்பித்தான்.

"உன்ளை இங்கக அளைத்து வந்ததிற்காை காரணம்

அப்படிகய தான் இருக்கு ரியா…! நாங்க கவளிப்பட்டாலும்
எங்களை அழித்து விடுவாங்க. நாங்கள் எப்படி உருவாகிகைாம்,
எங்களை உருவாக்கியவர்கள் தான் முழு குற்ைவாளிகள் என்ை
ஆதாரத்ளத அவங்களுக்குக் காட்ட கவண்டும். எங்கைால்
யாருக்கும் எந்த தீங்கு வராது என்று உறுதியளிக்க கவண்டும்.
அதற்காக தான் அந்த ஆராய்ச்சி நளடப்கபற்ை இடத்திற்கு கபாக

299
இருக்கிகைன். இன்னும் அங்கு ரீேர்ச் நடந்துக் ககாண்டிருக்கிைதா
அல்லது அளடயாைம் ஆவது இருக்கிைதா என்று அங்குச் கேன்ை
பின் தான் கதரியும். அந்த விபரங்களைச் கேகரித்து
அதிகாரிகளுடம் கேர்ப்பித்த பின் நீ இங்கக இருந்து கபாகலாம்.
ஆைால் அதுவளர நீ இங்கக இருப்பது தான் கேஃப் ரியா. இனி
வீரா உன்னிடம் அப்படி நடந்துக் ககாள்ை மாட்டான். எங்களைப்
பற்றிய முழு உண்ளமத் கதரிந்த பின் நீயும் புரிந்துக்
ககாண்டிருப்பாய் என்று நம்புகிகைன்." என்ைவன் கதாடர்ந்து,

"நீ இங்கக இருக்கும் வளர என்ைால் உைக்கு எந்தவித

கதால்ளலயும் வராது. நான் கோன்ைது கபால் நான்
கட்டுப்பாடுடன் இருக்க முயல்கிகைன். ஆைால் ரியா சில
கநரங்களில் இயற்ளகளய கவல்ல முடியாமல் என் காதல்
உணர்வுகள் விழித்துக் ககாண்டால் ப்ளீஸ் கபாறுத்துக் ககாள்…!
நானும் தான் என்ை கேய்கவன் ரியா…! நாகைா நீகயா ஒருவளர
ஒருவர் கதர்ந்கதடுக்கவில்ளல ரியா, இயல்பு கபால் தாைாய்
நிகழ்ந்தளவ இளவ…! இது உைக்கு கேப்பாை உண்ளமத் தான்…!
ஆைால் நீ என்ளை காதலிப்பது கதரிந்த பின் என்னுளடய
பிைப்பின் இரகசியங்களைச் கோல்லியிருக்க கவண்டும். ஆைால்
பாைாய் கபாை மனிதனின் சுயநலம் என்ளைத் தடுத்துவிட்டது.
அந்த தப்பு கேய்ததால் தான் உன் முன் கூனி குறுகி நிற்கிகைன்.

300
 ஆதியிவன்
ஐயம் ரியலி ைாரி ஃபார் தட்…! ப்ளீஸ் என்னுடன் வா…! நான்
கேய்த தவறுக்காக தண்டளையாக இந்த பிரிளவ மைப்பூர்வமாக
ஏற்றுக் ககாள்கிகைன்…" என்றுவிட்டு அவளின் பதிலுக்காக
காத்திருந்தான். இன்னும் அவளிடம் இருந்து சிறு ேத்தம் கூட
வராது கபாகவும், தளலகுனிந்தவாறு கேல்ல முற்படுளகயில் அந்த
மரத்தின் மறுபுைம் இருந்து கமல்ல ரியா வந்தாள்.

ரியா ப்ரஜன் கோல்லிய விேயங்களைக் ககட்டு ஸ்தம்பித்துப்

கபாய் இருந்தாள். அவன் கோன்ைளத அவைால்
நம்பமுடியவில்ளல. நம்பாமலும் இருக்க முடியவில்ளல. இப்படியும்
கூட மனித ேமுதாயத்திற்கும், இயற்ளக நியதிக்கும் அப்பாற்பட்டு
ஆராய்ச்சிகளை கமற்ககாள்வார்கைா…! என்று இருந்தது.

அப்கபாழுது அவளும் தான் உணவு தயாரிக்கிைார்கள் என்ை

கபயரில் அது கபால் தான் பைங்களை குைாகபகரஷன் மூலம் புது
பைங்களை உருவாக்கி ககாண்டிருப்பது உளைத்தது.

கமலும் ப்ரஜன் கோல்லியளதக் ககட்டு அவர்களின் நிளல

நன்கு புரிந்தது. எந்த தவறுக்கும் காரணம் அவர்கள்
இல்லாதிருக்கும் கபாழுது அவர்களை அழிக்க நிளைப்பது எந்த
விதத்தில் நியாயம்…! அவர்களுளடய உணர்வும் மைநிளலயும்
ஏலியன் மற்றும் மனிதர்கள் என்று இருபக்கமும் அல்லாடுவது

301
புரிந்தது. அவர்கள் இப்படிப்பட்ட நிளலயில் இருக்கும் கபாழுது
தான் கபசிய கபச்சு எந்தைவிற்க வலிளயக் ககாடுத்திருக்கும்
என்றுப் புரிந்துக் ககாள்ை முடிந்தது. அதைால் அவள்
ஏமாற்ைப்பட்டாள் என்ை விேயத்ளதக் கூட அவைால் ஒதுக்கிக்
ககாள்ை முடிந்தது.

ப்ரஜன் அவர்கள் விேயத்ளதயும் கோல்லி அவனின் நிளலளய

விைக்கியகதாடு மட்டுமில்லாமல் மன்னிப்பும் ககட்டது அவைது
மைளத சிறிது அளேத்தது. சில இடங்களில் அவைது தயக்கமாை
கபச்சு ளதரியமும் அளித்தது. கமலும் அவன் ககாடுத்த வாக்கும்,
அவன் கமற்ககாண்டு கேய்ய இருக்கும் கேயலின் முக்கியத்துவமும்
அவளுக்கு ேரியாக பட, அவனுடன் கேல்ல கமல்ல மரத்தின்
மளைவில் இருந்து கவளிப்பட்டாள்.

ரியாளவப் பார்த்ததும் நிம்மதிக் ககாண்டவைாய் நன்றி

மட்டும் கோன்ைான்.

தளலக்குனிந்தவாறு வந்த ரியா கமல்ல விழியுயர்த்தி

ப்ரஜளைப் பார்த்தாள். விழியுர்த்திைால் அவன் இருக்கும் ஏைடி
உயரத்தால் களடசியில் அவள் அண்ணாந்து அவளைப் பார்த்துக்
ககாண்டிருப்பது புரிய ேட்கடை பார்ளவளயத் திருப்பிக்
ககாண்டாள். பின் கமல்ல திரும்பி பார்த்தவள் என்பது ேதவீதம்

302
 ஆதியிவன்
மனிதைாய் இருபது ேதவீதம் மனிதாய் நின்ைவளைப்
பார்த்தவளுக்கு அவன் கோல்லிய விேயங்கள் மண்ளடயில் ஓட,
தளலயளேத்து அளதக் கட்டுப்படுத்த முயன்ைாள். அப்கபாழுது
அவைது குரல் ககட்டது.

"எங்களைப் பற்றித் கதரிந்துக் ககாள்ை தான் அளைத்து

விேயங்களையும் கோன்கைன். நீ அளதகயல்லாம் நிளைத்து
மைளதப் கபாட்டுக் குைப்பிக் ககாள்ைாகத ரியா…" என்று
கமன்ளமயாக கோன்ைான்.

ரியா கமல்ல இதழ்களைப் பிரித்து, "நான் இருக்க ஒத்துக்

ககாள்கிகைன் ப்ரஜன், உங்களையும் நம்புகிகைன். நீ
கோன்ைளதகயல்லாம் ககட்டு கராம்ப ஷாக்கா இருக்கு,
உங்ககைாட ஃபலிங்ஸ், ககாபம் என்ைால் புரிந்துக் ககாள்ை
முடிகிைது. ஆைால் ஒன்ளை மட்டும் என்ைால் மன்னிக்க முடியாது
ப்ரஜன், மைக்க ட்ளர கேய்கிகைன்…" என்ைாள்.

ரியா இந்தைவிற்கு புரிந்துக் ககாள்ை முடிந்தகத ப்ரஜனுக்கு

நிம்மதியளிக்க மறுபடியும் நன்றி தான் அவைால் கோல்ல
முடிந்தது. பின் ப்ரஜன் நடக்க அவனில் இருந்து ேற்று இளடகவளி
விட்டு ரியா நடந்து வந்தாள்.

303
 சுற்றிலும் பார்த்தவாறு நடந்து வந்தாள். அந்த சூைலும்,
அவர்களைப் பற்றிய உண்ளமத் கதரிந்ததில் ரியாவின் மைம்
ககாஞ்ேம் அளமதியுற்ைது. அவர்களைப் பற்றி புரியாமலும்,
அவைது உணர்வு ஏமாற்ைப்பட்டதாலும் தான் ரியா மிகவும்
குைம்பி ககாபமும், அச்ேமும் ககாண்டாள். தற்கபாழுது கதளிவு
கபைவும் சுற்றிலும் இருந்தவற்ளை இயல்பாய் இரசிக்க கூடச்
கேய்தாள்.

விகைாதமாை சிறு விலங்கு ஒன்று ஓடிக் ககாண்டிருந்தது.

இவர்களைப் பார்த்ததும் சிறிது கவகம் மட்டுப்படுத்தி
பார்த்துவிட்டு பின் அதன் ஓட்டத்ளதத் கதாடர்ந்தது. மரத்தில்
கிளையில் அமர்ந்திருந்த பைளவ ஒன்று ப்ரஜளைப் பார்த்து
கத்தியது.

அப்கபாழுது தான் ரியா கவனித்தாள், அவர்கள் நடந்துக்

ககாண்டிருந்த காட்டுப்பகுதியில் பல்கவளக மரங்கள் அைவாை
உயரத்துடன் தான் இருந்தது. ஆைால் ேற்று தள்ளி உயரமாை
மரங்கள் அடர்ந்து வைர்ந்து காணப்பட்டது. அளதப் பற்றி ககட்க
ப்ரஜனிடம் திரும்பியவள் ககட்கமாகலகய திரும்பிக் ககாண்டாள்.

தன்ளைப் பார்த்து கத்திய பைளவகளைப் பார்த்தவாறு

நடந்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜகைா, தன் பார்ளவளயத்

304
 ஆதியிவன்
திருப்பாமகலகய ரியா தன்னிடம் எகதா ககட்க முயல்வளத
உணர்ந்துக் ககாண்டான். அவள் ககட்காதிருக்கவும், "ககள் ரியா…!"
என்று ஊக்கிைான்.

ரியா, "இங்கக இருக்கும் மரங்களும் அங்கக இருக்கும்

மரங்களும் வித்தியாேம் இருக்கக என்றுப் பார்த்கதன். ஆைால்
ரிேன் எைக்கக கதரிந்துவிட்டது. இங்கக இருக்கிை மரங்களுக்கு
வைர்ச்சிக்காக கபாடும் இன்கஜக்ஷன் கபாட்டிருக்க மாட்டிங்க…!"
என்கவும் ஆம் என்றுத் தளலளய ஆட்டிைான்.

ரியா, "இப்கபா எைக்கு இன்கைாரு ேந்கதகம், நீ நான்

கோல்ல வருவது உணர்வளத எல்லாம் கோல்லாகமகலகய
புரிந்துக் ககாள்கிைாகய அது எப்படி…? ஏலியகைாட ஸ்கபஷல்
பவரா…" என்றுக் ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "ஸ்கபஷல் பவரா… என்று ேரியாக கதரியாது.

என்ைாலும் அக்யூகரட்டா புரிந்துக் ககாள்ை முடியாது. ககாபமாக
இருந்தால் ககாபம் என்றும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தால் மகிழ்ச்சியாக
இருக்கிைாய் இந்த மாதிரி கபாதுவாக தான் புரிந்துக் ககாள்ை
முடியும். ஆைால் வீரா, ரவியால் இந்தைவிற்கு துல்லியமாக
புரிந்துக் ககாள்ை முடியாது. அதைால் ஏலியகைாட ஸ்கபஷல்

305
பவரா என்கைல்லாம் கோல்ல முடியாது." என்று உண்ளமளயகய
கோன்ைான்.

ரியா, "அப்கபா ஆதி மனிதகைாட பவர்ஸ் என்றுச்

கோன்னிகய அகதல்லாம் உன் கபான்ை ஏலியனுக்கு எப்படி
வந்தது?" என்று அவளைக் ககட்கவும் அவள் புைம் திரும்பியவன்,
மைதில் கதான்றியளதப் பட்கடன்று கோன்ைான்.

"ஏலியனின் நான்காவது தளலமுளை தான், ஆதி மனிதனின்

முதல் தளலமுளைகயா…?" என்றுக் ககட்டு கண்ணடித்தான்.

ரியா, "ஆ…" என்று வாளயப் பிைந்தவாறு நின்றுவிட்டாள்.

அவள் நின்ை விதத்ளதப் பார்த்து சிரித்த ப்ரஜன் முன்கை

நடந்துச் கேன்ைான்.

ரியா ஒரு நிமிடம் சிளலகயை நின்றுவிட்டு பின் ஓடிச் கேன்று

முன்கை நடந்துக் ககாண்டிருந்தவனுடன் கேர்ந்துக் ககாண்டாள்.

"உண்ளமயாகவா கோல்கிகை…?"

ப்ரஜன், "கதரியவில்ளல ரியா, எைக்கு கதான்றியளதச்

கோன்கைன்." என்ைான்.

306
 ஆதியிவன்
அவளைப் பற்றி கபே விரும்பாமல் கவறு ககள்வி ககட்டாள்.
அவைது மைநிளலப் புரிந்ததால் ப்ரஜனும் அவள் ககட்ட
ககள்விக்கு பதிலளித்துக் ககாண்கட வந்தான். ரியா அவ்வாறு
இயல்பாய் கபசுவகத அவனுக்கு கபாதுமாைதாய் இருந்தது.

ரியா, "ஜாமர் கபாருத்தி இந்த ஏரியாளவ ோட்டிளலட் மூலம்

கதரியாமல் மளைச்சுட்டிங்க ஓகக…! ோதாரணமாக கமகல கஜட்டில்
கபாகிைவங்க பார்க்கும் கபாழுது இந்த ஏரியா வித்தியாேமாக
கதரியும் தாகை…! அப்கபா என்ை கேய்வீங்க…?" என்றுக்
ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "யூ கோ கிைவர் ரியா…!"

ரியா, "யா ஐ கநா…! நீ பதிளலச் கோல்லு…!" என்று

அதட்டிைாள்.

ப்ரஜன், "இல்யூஷன் என்பது பற்றி கதரியும் தாகை, ரியா…!

இருப்பது இருக்காது கபால் கதரியும், இருக்காதது இருப்பது
கபால் கதரியும். அந்த கடக்னிக்லாஜீ இதன் ஜாமருடன்
கபாருத்தியிருக்கிகைாம். கோ இந்த ஏரியா மற்ை பகுதிகள் கபால்
தான் கதரியும். ஆைால் நடந்து வந்து இந்த ஏரியாவிற்குள்
புகுந்துவிட்டால் கதரிந்துவிடும். ஆைால் புக முடியாது. கலேர்
கவலி கபாட்டிருக்கிகைாம். சுள்கைன்ை வலியுடன் தள்ளிவிடும்.

307
எங்களுக்கு கதரியப்படுத்தி விடும். ஆைால் இந்த அடர்ந்த
காட்டிற்குள் யாரும் இதுவளர வந்ததில்ளல. எங்களையும்
கண்டுபிடித்ததில்ளல. இந்த வாழ்வு மூச்சு முட்டவும் தான்…!
மனிதர்களுடன் பைக எங்களுக்கு இருக்கும் ஆபத்ளதயும் மீறி
மாகாணங்களுக்கு நிகழ்ச்சி நடத்த வருகவாம்…" என்ைான்.

ரியா, "அடப்பாவி, இன்னும் ககாஞ்ே தூரம் ஓடியிருந்தால்

அந்த கலேரிடம் நான் அடி வாங்கியிருப்கபன். நீங்க யாகரா
என்ளைத் துரத்திட்டு வருகிை மாதிரி இருந்துச்ோ, அதுதான்
ஒளிந்துக் ககாண்கடன்…" என்று அவள் கோல்லிய விதத்தில்
ப்ரஜன் ேத்தமாக சிரித்தான்.

பின், "இல்ளல ரியா, மூச்சு வாங்க ஓடிய நீ, ஒரு இடத்தில்

அமர்ந்துவிட்டளத என்ைால் உணர முடிந்தது. நீ கதாடர்ந்து ஓடிக்
ககாண்டிருந்தாலும் அந்த எல்ளலளய நீ அளடவதற்குள் நான்
வந்து தடுத்திருப்கபன்…" என்ைான்.

ரியா, "அங்கக இருந்தா…!! ஓ வந்திருப்கப வந்திருப்கப…!

ஆைால் எைக்கு இதற்கு பதில் கோல், மற்ைவங்களின்
ஃபிலிங்ளையும் நீ கதரிந்துக் ககாண்டாலும், என்னுளடயளத
எப்படி கராம்பவும் ஆக்யூரிட்டா கோல்கிகை…?"

308
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், "இதற்கு நான் பதில் கோல்லிகய தான் ஆக
கவண்டுமா…?" என்று எதிர் ககள்விக் ககட்டான்.

ரியா, "ஆமா…!" என்று பிடிவாதமாக ககட்கவும், சிறு மூச்ளே

இழுத்துவிட்டுக் ககாண்டு கோன்ைான்.

"ஏகைனில் உன் உணர்வுககைாடு என் உணர்வு

பிளணக்கப்பட்டு விட்டது. மைதிற்கும் மூளைக்கும் பிளணப்பு நாம்
முதலில் ேந்தித்த கபாழுகத ஏற்பட்டுவிட்டது. உடகலாடும்
உள்ளுணர்கவாடும் ஆைமாக பிளணப்பு…" என்று நிறுத்தியவன்,
பின் கதாடர்ந்தான்.

"அன்று ஒளித்திடலில் இருந்து கவளிகய வந்து ஏரிகயாரம்

ேந்தித்கதாகம அன்று ஏற்பட்டது" என்று கவறு திளேளயப்
பார்த்தவனின் உணர்வுகள் துள்ைாட்டம் கபாடவும், அளத கபரும்
பூகம்பம் கபால் அவளுள் உணர்ந்தவள், அங்கககய அமர்ந்து
விட, அவளின் கண்களில் விழிநீர் ஒன்று வழிந்கதாடியது. அவள்
படும் கவதளைளயக் காண ேகியாத ப்ரஜன்…

"ைாரி…" என்ைவன் ேற்று விலகி மரத்தின் பின்கை நின்றுக்

ககாண்டு அவைது எண்ணங்களைத் திளே திருப்ப முயன்ைான்.
அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடத்திற்கு கபாவளதப் பற்றி அவைது

309
சிந்தளைகள் ஓட, ரியா உணர்வுகளின் தாக்குதலில் இருந்து
விடுப்பட்டாள்.

ப்ரஜன் அங்கக இருந்துக் ககாண்கட, "ரியா, ஆர் யூ ஓகக…!"

என்கவும்…

"ஏன்டா இப்படி…!" என்று குமறிைாள்.

அதற்கு ப்ரஜன், "ரியா, நூறு வருடங்களுக்கு முன் தன்

இளண கோல்ல நிளைப்பளத உணர்ளவ முகப்பாவளை மற்றும்
விழிகளைப் பார்த்கத கோல்லி விடுவார்கள் அதுகபால தான்
இதுவும், கபச்சு கமாழி எல்லாம் கதான்ைாத காலத்தில் ஆதி
மனிதன் உணர்வுகளின் மூலம் தான் கபசுவான். நான் நான்காம்
தளலமுளை ஏலியன் என்பதால் அப்படியிருக்கலாம்…" என்ைான்.

ரியா, "நான் இங்கக இருந்து கேன்ைதும், இன்கைாருவளை

கமகரஜ் கேய்துக்குகவன்…" என்று அறிவித்தாள்.

ப்ரஜன் அவளை கநாக்கி வந்தவாறு, "ப்ளீஸ் சீ்க்கிரம்,

ஒருகவளை அதன் மூலம் இருவருக்கும் விடுதளல
கிளடக்கலாம்…" என்று சிரித்த முகத்துடன் கோன்ைாலும்
கண்களில் வலி கதரிந்தது.

310
 ஆதியிவன்
பின் கமலும் கபச்ளேத் திளேத் திருப்பும் கபாருட்டு அங்கக
இருந்த மரங்களைக் காட்டியவாறு அவர்கள் அளத நட்டு, அந்த
மளலக்குப் பின்ைால் இருந்த கடலில் உள்ை நீளர
தூய்ளமப்படுத்தி அளத இவற்றிற்கு பாய்ச்சியும், ஒவ்கவாரு
மரத்திற்கும் இளடகய நீளர கவரில் பாதுகாக்க கேடிளய நற்று
மண்வைத்ளத கேழுளமயாககவ ளவத்து இயற்ளக உரங்களைகய
பயன்படுத்தியதாகவும் கோன்ைான்.

இந்த காலத்தில் விவாேயம் ோத்தியகம இல்ளல என்று

அடித்துச் கோன்ை ரியாவின் கருத்து ஆட்டம் கண்டளதக் கண்டு
அேடு சிரிப்பு சிரித்துக் காட்டிைாள்.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து கபசியவாறு நடந்தான், "இந்த

மரங்களுக்கு பதிகைட்டு வயதாகிவிட்டது…"

ரியா, "ஓ…! உன்கைாட பத்து வயதில் இளதகயல்லாம்

ளவத்தாயா…?" என்றுப் கபச்ளே வைர்க்கும் கபாருட்டுக்
ககட்டாள்.

அதற்கு சிரித்த ப்ரஜன், "வாட்…! கநா ரியா…! என்னுளடய

நான்காம் வயதில்…!" என்ைான்.

311
 அவன் கோல்லியளதக் ககட்ட ரியா அதிர்ந்தவைாய், "ஏ…!
ஏ…! ஏ…! கவயிட் நாலு வயதில் ளவத்தாயா…? இதற்கு
பதிகைட்டு வயதாகிவிட்டாதா…!" என்று மறுபடியும் ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "எஸ் ரியா…! இதில் நீ குைம்ப என்ை இருக்கிைது…?"

என்றுக் ககட்டான்.

ரியா, "உன் வயது என்ை…?"

ப்ரஜன், "இருபத்திகரண்டு…!"

ரியா, "வாட்…!"

ப்ரஜன், "வாட் ரியா…" என்றுச் சிரித்தான்.

ரியா, "எைக்கும் வயது ட்வன்டி டூ தான்…! ஆைால் நீ

பார்க்க முப்பது வயதுளடயவன் கபால் இருக்கிகை…?" என்று
அப்கபாழுதும் நம்ப முடியாமல் ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "எஸ் ஐ கநா யுவர் ஏஜ், நாங்கள் பதிளைந்து வயது

வந்ததும் கவகமாக வைர்த்திடுகவாம்."

ரியா, "அப்கபா உன்கைாட முப்பதாவது வயதில் முடி

நளரத்து கிைவன் மாதிரி ஆகிவிடுவாயா…!!" என்று அதிர்ச்சி
மாைாமல் ககட்டாள்.

312
 ஆதியிவன்
அளதக் ககட்டு ேத்தமாக தளலளய தூக்கி சிரித்த ப்ரஜன்,
"கநா ரியா, நான் அறுபது வயது வளர இப்படிதான் இருப்கபன்.
ரவிக்கும், வீராவுக்கும் எவ்வைவு வயதிருக்கும் என்று
நிளைக்கிகை…?"

ரியா, "ரவிக்கு ககாஞ்ேம் கபரியவர், வீராக்கும் உைக்கும்

ஒகர வயது அதுதாகை…! இல்ளலயா…?" என்று அவளைகய
குைம்பத்துடன் ககட்டாள்.

ப்ரஜன் ரியாளவப் பார்த்து முறுவலித்தவாறு, "வீராவிற்கு

இருபது, ரவிக்கு ஐம்பளதந்து…! ரவி வீராகவாட ஜீன்ஸ் ஃபாதர்…"
என்றுச் கோன்ைதும் ரியா திளகத்தவாறுப் பார்த்தாள். பின்
கமதுவாக அவனிடம், "நீ அந்த இயர் பர்ஸ்ட் பிைந்தியா…!
இல்ளல லாஸ்ட்டா…!" என்றுக் ககட்கவும்,

ப்ரஜன், "லாஸ்ட்…!" என்ைான். உடகை ரியா சிணுங்கியவாறு

காளல கதாப்பு கதாப்கபன்று ளவத்தவாறு முன்கை நடந்தாள்.

ப்ரஜன், "கஹ ரியா வாட் ஹப்பன்ட்…? ஒய் கேட்…?

ரியா, "நான் உன்ளை விட கபரியவ…! ஆைால் ஐம்பது

வயதில் நான் கிைவி மாதிரி இருப்கபன்… நீ இப்படிகய

313
இருப்பியா…! இட்ஸ் நாட் ஃகபர்…!" என்று கமலும் சிணுங்கிைாள்.
ப்ரஜைால் சிரித்தபடி கதாளைத் தான் குலுக்க முடிந்தது.

இவ்வாைாக கபசியபடி அவர்களின் குடில்கள் இருக்கும்

இடத்திற்கு வந்துவிட்டைர்.

வீரா அவர்களின் கண்ணில் படவில்ளல. அவர்கள் இருவரின்

முகத்ளதப் பார்த்து சுமூகமாை முடிகவா என்று ஆவலுடன் ரவி
பார்த்தார். ஆைால் உதட்ளடப் பிதுக்கி காட்டி சிரித்த ப்ரஜனின்
சிரிப்பில் இருந்த கவதளைளய ரவி புரிந்துக் ககாண்டார்.

ரியா ரவியிடம் கேன்று எங்ககா பார்த்தபடி "ைாரி…!"

என்ைாள். பின் வீராவிடமும் மன்னிப்பு ககட்க அவளைத்
கதடிைாள்.

அப்கபாழுது ப்ரஜளைப் பார்த்ததும் கேன்னி ஓடி வந்து

அவனிடம் ககாஞ்ே, ரியா முளைத்தவாறு குடிலுக்குள் கேன்று
விட்டாள்.

கேன்னியின் கழுத்தில் தடவிவிட்டவாகை ரவியிடம், "வீரா

ஓகக தாகை…?" என்றுக் ககட்டான்.

314
 ஆதியிவன்
ரவி, "முழுவதும் ஓககயில்ளல என்றுத் கதான்றுகிைது.
வீராளவ இந்த மாதிரி இதுவளரப் பார்த்ததில்ளல ப்ரஜன்." என்றுக்
கவளலயுடன் கோன்ைார்.

ஆம் என்பது கபால் தளலளய ஆட்டிய ப்ரஜன், "நான்

வீராளவப் பார்த்துவிட்டு வருகிகைன்…" என்று காட்டிற்குள் ஒரு
திளேளய கநாக்கி ஓடிைான்.

சிறிது தூரத்திகலகய வீரா தனியாக உட்கார்ந்துக்

ககாண்டிருப்பது கதரிந்தது.

வீராவும் ப்ரஜளைத் திரும்பி பார்த்தான்.

அதற்குள் அவைருகக வந்த ப்ரஜன், "வீரா, ரியா இனி

அப்படி கபே மாட்டாள். அவளுக்கு எல்லாம் கோல்லி புரிய
ளவத்துவிட்கடன். அளத எல்லாம் கபரியதாக எடுத்துக்
ககாள்ைாகத…!" என்று ோமாதைம் கேய்தான்.

வீரா, "அப்படியா புரிந்துக் ககாண்டாைா…?" என்றுக்

ககட்டான்.

ப்ரஜன், "ஆமாம், ஆைால் நீ இளத ககட்கும் விதம் கவறு

மாதிரி இருக்கக வீரா…!" என்று ேந்கதகமாக ககட்டான்.

315
 ப்ரஜனின் ேந்கதகம் ேரி என்பது கபால் வீரா அடுத்த ககள்வி
ககட்டான்.

"எல்லா விேயமும் கதரிந்து புரிந்துக் ககாண்டாள் என்ைால்

உன்ளை கமகரஜ் கேய்யவும் ஒத்துக் ககாண்டாைா, ப்ரஜன்…?"
என்றுக் ககட்கவும், உதட்டைவில் சிரித்த ப்ரஜன்.

"நீ மனிதைாக கதறிவிட்டாய் வீரா, அருளமயாக

வார்த்ளதயால் வளைக்கிைாய்…!" என்றுப் பாராட்டிைான்.

வீரா, "ப்ச் ப்ரஜன், அவள் உைக்கு தனி என்பதால் தாகை

அவளுக்கு ேப்கபார்ட்டாக கபசுகிகை…! ேரி இகத கபால் கவறு
யாராவது உன்னிடம் கபசிைால், உன் கமல் குற்ைத்ளதச் சுமத்தி
இழிவாக கபசிைால் நீ என்ை கேய்கவ…?" என்றுக் ககட்டான்.

ப்ரஜன் ேலிக்காது பதில் அளித்தான், "கபசிய ஆளைப்

கபாருத்து என் கேயல்கள் இருக்கும் வீரா, ளகயில்
ஆயுதத்துடனும், கண்களில் ககாளலகவறியும் ககாண்டு இகத
வார்த்ளதகளை ஒருவன் என்னிடம் கபசியியிருந்தால்
மறுவார்த்ளத நிச்ேயம் அவைால் கபே முடிந்திருக்காது. இதுகவ
எதுவும் அறியாத சிறு கபண் நம்ளமக் கண்டு பயத்துடன்
கபசியிருந்தால் புரிய ளவத்திருப்கபன். தாக்குதல் நடத்த
மாட்கடன்…" என்று நிமிர்வாக பதிலளித்தான்.

316
 ஆதியிவன்
வீரா அருகில் இருந்த பாைாங்கல்ளல 'ேட்' என்று எட்டி
உளதத்துவிட்டு, ப்ரஜனின் புைம் திரும்பி "காமான்கேன்ஸ் அது
என்கிட்ட இல்ளல என்றுச் கோல்கிகை அப்படிதாகை…! நான் தான்
இம்பர்கபஃப்ட் கமட் ஆச்கே…! நான் உன்ளைப் கபால் சிரித்து
மழுப்பி, ேமாதாைம் கபசி அடங்கி இருப்பதற்கு இம்பர்கபக்ஃப்ட்
கமட் ஆககவ இருந்துவிட்டுப் கபாகிகைன்…" என்ைான்.

வீராவின் ககாபத்தின் அைவு ப்ரஜளை அதிர ளவத்தது.

இளதகய கபசிக் ககாண்டுப் கபாைால் அவைது ககாபம் அதிகம்
ஆகும் என்று கணக்கிட்டு அவைது ககாபத்ளதத் திளேத் திருப்ப
எண்ணிைான்.

"வீரா, இந்த ககாபத்ளத அப்படிகய பிடித்து ளவத்துக்ககாள்,

ஏகைன்ைால் இன்னும் ேற்று கநரத்தில் ரவியிடம் விோரித்துவிட்டு,
நாம் அந்த கலப்பிற்கு கபாக கபாகிகைாம்…" என்ைான்.

"எஸ்…" என்ை வீராவின் விழிகளில் கவறி மின்னியது.

ரவி தனியாக அமர்ந்துக் ககாண்டு, எகதா கேய்துக்

ககாண்டிருந்தார்.

ப்ரஜன் அவளர ஹிப்ைாடிகம் கேய்து விபரத்ளத வாங்க

எண்ணிைான். எைகவ அவளரத் கதடி வீராவுடன் கேன்ைான்.

317
 அவருக்கு அருகில் அமர்ந்த ப்ரஜன், "ரவி…" என்று ஆழ்ந்த
குரலில் அளைக்ளகயில் இருளில் சூழ்ந்த இரவில் தனியாக படுக்க
பயந்த ரியா, "ப்ரகஜா" என்று அளைத்தவாறு வந்தாள்.

வீரா இவள் எதற்கு இப்கபாழுது வருகிைாள் என்று

முகத்ளதத் திருப்பிக் ககாண்டு பற்களைக் கடித்தான்.

ரவி மற்றும் ப்ரஜனுக்கு நடுவில் இருந்த இடத்தில் வந்து

அமர்ந்த ரியா, "ப்ரஜன் என்ை கபசிட்டு இருந்தீங்க, அந்த
கலப்பிற்கு கபாக ரவியிடம் வழி ககட்கணும் என்று
கோன்னீங்ககை அதுவா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

ப்ரஜன் தளலயில் ளக ளவத்துக் ககாண்டு அமர்ந்துவிட்டான்.

ரவிகயா இருவளரயும் முளைத்துவிட்டு எழுந்துச் கேன்ைார். வீரா
கவடுக்ககன்று எழுந்து,

"இவள் மனிதர்களில் இம்பர்கபக்ஃட் கமட் கபால…!"

என்றுவிட்டு அவனும் கேன்ைான்.

ரியா மூன்று கபருக்கும் என்ைவாயிற்று என்றுப் புரியாமல்

விழித்தாள்…!!

318
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 14
தளரயில் கவறும் கபார்ளவளய விரித்துக் ககாண்டுப்
படுத்தால் தூக்கம் வரவில்ளல என்று ரியா சிணுங்கியதால்
கபார்ளவக்கு அடியில் கதங்காய் நார்கள் மற்றும் காய்ந்த
ேருகுகளை ளவத்து கமத்கதன்று இருப்பது கபான்று ரியாவிற்கு
ப்ரஜன் படுக்ளக தயார் கேய்துக் ககாடுத்திருந்தான். அதில் படுத்து
சுகமாக தூக்கம் கபாட்ட ரியாவிற்கு காளலயில் ககட்ட
பைளவகளின் ேத்தமும், சில்கலன்ை காற்றும் கமலும் தூங்க
தாலாட்டு பாடியது கபாலிருக்க கபார்ளவளய நன்ைாக இழுத்துப்
கபார்த்திக் ககாண்டு மீண்டும் தைது துயிளலத் கதாடர்ந்தாள்.

தூக்கத்தில் புரண்டு படுத்தவளுக்கு கமலும் அழுந்தும்

அைவிற்கு படுக்ளக இருக்கவும், நன்ைாக அதில் ஆழ்ந்து
படுத்துக் ககாண்டு உைங்கிைாள். ஆைால் அவைது நாசி கவறு
மணத்ளத நுகரவும், இளமகளைத் திைக்காமகலகய மூக்ளக
ளகயால் நன்ைாக கதய்ந்துவிட்டுக் ககாண்டு மீண்டும் உைங்க
முயன்ைாள். ஆைால் திடுகமை அவள் கமகல கபாவது
கதான்ைவும் திடுக்கிட்டு கண்விழித்துப் பார்த்தவள் திளகத்தாள்.

ரியா அந்த அதிக வைர்ச்சி ககாண்ட நாய்(கேன்னி)யின்

முதுகில் படுத்திருந்தாள்.
319
 தான் நாயின் முதுகில் படுத்திருப்பளதக் கண்டு பயத்துடன்
எை முயன்ைவள், விழுந்து விட்டால் என்ை கேய்வது என்ை
பயத்தில் மீண்டும் அதன் கமகலகய படுத்துக் ககாண்டாள்.
ப்ரஜளைக் கூப்பிடலாம் என்று அவள் வாளயத் திைந்த
கவளையில் இயல்பு கபால் அந்த கேன்னி தைது உடளல
சிலுப்பவும், அதன் குலுக்கலில் பிடிமாைம் இல்லாமல் ேற்று
தள்ளியிருந்த அவைது படுக்ளகயிகலகய விழுந்துவிட்டாள்.

இடுப்ளபப் பிடித்துக் ககாண்டு எழுந்த ரியா தன்ளைப்

பார்த்து முன் காளல மடக்கி படுத்து வாளல ஆட்டிக்
ககாண்டிருந்த கேன்னிளயப் பார்த்து முளைத்தாள். கேன்னி வாளல
ஆட்டிய கவகத்தில் அந்த குடிலில் இருந்த திளரகள் விலகி
ஆடியது.

ரியா, "என்ளையா தள்ளிவிட்கட…! யூ ஸ்டுப்பிட் டாக்…!"

என்றுக் ளகளய ஓங்கிக் ககாண்டு வரவும், அதுவளர அங்கக
இருக்க கூடாது என்று அந்த கேன்னிக்கு கதரிந்திருக்க, தன்
உடளல குறுக்கி வாேல் வழியாக கவளிகயறி ஓடிவிட்டது.

"ஏ…! ஸ்டாப்…!" என்று ரியா ஓடி வருவதற்குள் கேன்னி

கவகுதூரம் ஓடியிருந்தது.

320
 ஆதியிவன்
கதாளலவில் ஓடிக் ககாண்டிருந்த கேன்னிளயப் பார்த்து,
"இப்கபா ஓடிட்கட…! ஆை மறுபடியும் இங்கக வராமல
கபாயிருகவ… அப்கபா இருக்கு உைக்கு…!" என்றுத் தன் ளகயின்
ேட்ளடளய கமகல தூக்கி விட்டுக் ககாண்டாள்.

பின் சுற்றிலும் கதரிந்த காட்சிகளைப் பார்த்தாள். மான்

கபான்று கமல்லிய உடல்வாகு ககாண்ட மிருகம் ஒன்று துள்ளி
குதித்து ஓடிக் ககாண்டிருந்தது. அளதப் பார்த்ததும் உள்ைம்
மகிழ்ந்தவைாய் ேற்று முன்கை ஓடி வந்து பார்க்கவும், அருகில்
இருந்த சிறுக் குட்ளடயில் இருந்த கண்ணாடிப் கபான்ை மீன்
ஒன்று நீரிலிருந்து கமகல வந்து குதித்து என்ளையும் பாகரன்…!
என்றுத் தன்ளைக் காட்டிவிட்டு மீண்டும் உள்கை புகுந்துக்
ககாண்டது. அளதப் பார்த்து மகிழ்ந்தவைாய் குட்ளட அருகக
மண்டியிட்டு அமரவும், குரங்கு ஒன்று மனிதன் கபால் நிமிர்ந்து
நடந்தவாறு அந்த குட்ளடயில் முழ்காமல் நீரில் கால் ளவத்து
நடந்துச் கேன்ைது.

இவ்வாறு பைளமயும் புதுளமயாக இருந்த அந்த இடத்ளத

இரசித்தவாகை கேன்ைவளுக்கு மூன்று கபரும் இன்னும் கண்ணில்
படாதது ஆச்ேரியத்ளத அளித்தது. எங்கக அவர்கள் என்று
பார்ளவயால் அலசியபடி கேன்ைாள்.

321
 அருகில் இருந்த சிறு கதாப்ளபக் கண்டதும் ப்ரஜன் அங்கு
தான் இருக்கிைான் என்று அவைது உணர்வு உணர்த்தி விடவும்
அந்த திளேளய கநாக்கி கேன்ைாள். கதாப்பிற்குள் நுளைந்ததுகம
ேற்றுத் தூரத்தில் இருந்த அவர்களைக் கண்டுவிட்டாள். ஆைால்
பார்த்ளதத் தான் அவைால் ஜீரணிக்க முடியவில்ளல. மைதிற்கும்
ஏற்றுக் ககாள்ை முடியவில்ளல. அவர்களை கநாக்கி ஓடிைாள்.

அங்கு வீரா ப்ரஜளை தூக்கி வீேவும், ப்ரஜன் ேற்றுத் தள்ளிப்

கபாய் விழுந்தான். கநாடியில் ப்ரஜன் எழுந்து நின்ைதும், கவகமாக
அவளை கநாக்கி ஓடி வந்த வீரா குனிந்து ப்ரஜனின் வயிற்றில்
தன் கதாைால் முட்டி அப்படிகய தூக்கி கபாட்டான். வீராவீற்கு
பின்ைால் தளலகீைாக தளரளய கநாக்கி விழுந்த ப்ரஜன் மீண்டும்
எழுந்து நின்ைான். தற்கபாழுது வீரா பின்புைமாக வளைத்து
தளரயில் இரு ளககளையும் ஊன்றி பின் காளலத் தூக்கியவன்
ப்ரஜனின் கழுத்ளதத் தன் இருகால்கைால் வளைத்து இழுக்கவும்,
ப்ரஜன் அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு முன்கை விழுந்தான். பின்
கநராக நின்ை வீரா கீகை விழுந்த ப்ரஜனின் கமல் குதித்து பாய
முற்படும் கவளையில் "ப்ரகஜா…" என்று ஓடி வந்த ரியா கீகை
படுத்திருந்த ப்ரஜனின் கழுத்ளதத் தன் கரங்கைால் சுற்றி
வளைத்துக் ககாண்டு திரும்பி வீராளவ முளைத்தாள்.

322
 ஆதியிவன்
வீரா, "இடியட் ககர்ள்…!" என்றுத் தளரளய ஓங்கி
உளதத்தான்.

ப்ரஜகைா தன்ளைக் கட்டிக் ககாண்ட ரியாவுடகை

எழுந்தமரந்தான்.

ப்ரஜன் எகதா கோல்ல முற்படுவதற்குள் ரியா கபசிைாள்.

"வீரா, இனிகமல் அப்படிகயல்லாம் நடந்துக் ககாள்ை

மாட்டான் என்றுச் கோன்னீங்க, ஆை பாருங்க…! அவன்
உங்களைகய அடிக்க வருகிைான்." என்று குளைக் கூறிைாள்.

ப்ரஜகைா… "அச்கோ ரியா, நான் எப்படி தாக்குதல் நடத்த

கவண்டும் என்று பிராக்ட்டிக்ஸ் ககாடுத்துட்டு இருந்கதன். அவன்
என்னுடன் ேண்ளடப் பிடிக்கவில்ளல. பயிற்சி எடுத்துக் ககாண்டு
இருந்தான்…" என்று விைக்கிைான்.

"ஓ…!" என்று வீராளவயும் ேற்றுத் தள்ளியிருந்த ரவிளயயும்

பார்த்தாள். வீரா இவளை முளைத்தபடியும், ரவி சிரித்துக்
ககாண்டும் இருந்தார். இரண்டும் ரியாளவ சிைகமற்ை, "என்ைதான்
பிராக்ட்டிக்ைாக இருந்தாலும் இப்படியா நிஜமாலுகம
அடிப்பாங்க…! இட்ஸ் கபட் ப்ரகஜா…!" என்று வைக்கம் கபால்
வீராவிடம் வம்பிழுப்பது கபால் கபசிைாள்.

323
 அந்கதா பரிதாபம் தற்கபாழுது வீரா மாறியிருப்பளத அவள்
அறியவில்ளல.

எைகவ ப்ரஜன் கவகமாக இளடப்புகுந்தான்.

"கநா ரியா, நாங்க இப்படிதான் விளையாட்டுக்கு கூட

ேண்ளடப் கபாடுகவாம். ஐயம் ஓகக, நானும் தான் அவளை
அடிப்கபன்." என்று ரியாவின் உைைல்களை நிறுத்த முயன்ைான்.

ஆைால் ரியா, "இப்கபா அடிச்சிட்டா இருந்கத…! அப்படி

கதரியளலகய…!" என்கவும், ப்ரஜன் "வீரா பைக கவண்டாமா…!"
என்றுக் ககட்டான்.

ரியா அவளுக்கு புரிந்த மாதிரி கோன்ைாள்.

"கோ…! நீ பிராட்டிக்ஸ் ககாடுப்பதால் தான் அவன் அடித்த

அடிகளைத் தாங்கிட்கட…! இல்ளலகயன்ைால் திருப்பி
அடிச்சிருப்கப…! அப்படிதாகை…" என்று அவைது முகத்ளதப்
பற்றி தன் பக்கம் திருப்பி தளலயாட்டிக் ககட்டாள்.

தன் காதலியின் இத்தளகய கேய்ளகயிலும் கபச்சிலும்

உருகாத காதல் மைமும் உண்கடா…! ஆம் என்றுத் தளலளய
ஆட்டிைான்.

324
 ஆதியிவன்
கர்வத்துடன் வீராளவப் பார்த்த ரியா, "உன் வீரம் இவ்வைவு
தாைா வீரா…! ப்ரஜன் கிட்ட நன்ைாக கற்றுக்ககாள்…!" என்றுச்
சிரித்தாள்.

உடகை வீரா முன்கை நடந்து வந்தவாறு, "ஓகக ப்ரஜன்

பிரக்ட்டிக்ஸ் கபாதும், இப்கபா நீ முழுபலத்கதாடு கமாது நானும்
கமாதுகிகைன். யார் கவல்கிைாங்க என்றுப் பார்க்கலாம்…" என்ைான்.

வீராவின் நிளல விபரீதமாக கபாவளதப் பார்த்த ப்ரஜன்,

"ரியா எழுந்திரு, நான் வீராவிடம் கபசிவிட்டு வருகிகைன்…"
என்ைான்.

இவன் கபாவதற்கு என்ளை எதற்கு எைச் கோல்கிைான் என்று

ரியா தன்ளைக் குனிந்துப் பார்த்தாள். அப்கபாழுது தான்
கதரிந்தது, தளரயில் அமர்ந்திருந்த ப்ரஜனின் மடியில் ரியா
அமர்ந்தபடி அவைது கழுத்ளதக் கட்டிக் ககாண்டிருந்தாள்.

உடகை பதறியடித்துக் ககாண்டு எழுந்து நின்றுக் ககாண்டு

விளரப்பாய் முகத்ளத ளவத்துக் ககாண்டாள். அவளிடம்
புன்ைளகளய வீசிவிட்டு இறுகிய முகத்துடன் வந்த வீராளவ
எதிர்ககாண்டான்.

325
 "வீரா…!" என்று அவளைத் தழுவ முயல, அவகைா அதில்
இருந்து விடுப்பட்டு, "வா… ப்ரஜன், கமாதி பார்க்கலாம். நான்
என்கைாட முழுபலத்ளதத் கதரிந்துக் ககாள்ை கவண்டும்…!"
என்ைான்.

ப்ரஜன் மீண்டும் அவளைத் தழுவி ோந்தப்படுத்த

முளைந்தவாறு, "ஏ…! அவள் கபசியளதப் கபரிதாக எடுத்துக்காகத
என்று முன்கப கோன்கைகை…! நீ அவளையும், அவள்
உன்ளையும் முதலில் மாறி மாறி வம்பிழுப்பாள் தாகை அகத
மாதிரிதான் கபசுகிைா…! ஜஸ்ட் ரிகலக்ஸ்…!" என்ைான்.

வீரா, "ஐயம் ஓகக ப்ரஜன், அவள் வம்பிழுத்ததிற்காக

கோல்லவில்ளல. என் கிட்ட உன்னிடம் இருக்கிை அைவிற்கு ஐக்யூ
இல்ளலகயன்று கோன்கை ஓகக ஒத்துக் ககாள்கிகைன். அது
ஹீயூமன் கமட்டர்…! ஆைால் ஏலியன் கமட்டராை ஸ்ட்ரன்த்
எைக்கு எப்படி இருக்கு… என்று நான் கதரிந்துக் ககாள்ை
கவண்டும் ப்ரஜன்…!" என்ைான்.

ப்ரஜன், "வீரா யூ ஹவ் குட் ஸ்கில்ஸ் அன்ட், ஸ்கடட்டிக்ஸ்

டு…! யூ ஆர் த கபஸ்ட்…!" என்ைான்.

வீரா கேந்த சிரிப்ளபச் சிந்தியவாறு, "எைக்கு உன்

வார்த்ளதயாக வரும் பாராட்டு கதளவயில்ளல ப்ரஜன்.

326
 ஆதியிவன்
ஒருகவளை என்னிடம் கபாட்டிப் கபாட்டால் கதாற்றுப் கபாவாய்,
அளத அவள் முன் காட்டப் பயப்படுகிைாயா…?" என்று
இைக்காரமாக சிரித்தான்.

அவளைப் பலமாக பிடித்து உலுக்கிய ப்ரஜன், "வீரா…!

என்ைவாயிற்று உைக்கு அவள் அப்படி கபசிைால், அவளை
மடக்கி கபசி பதிலளிக்கும் வீரா எங்கக கபாைான்…?" என்கவும்,

அந்த கநரத்தில் ரியா வந்து குறுக்கிட்டாள், "ஹகலா நான்

உன் கிட்ட ைாரி கோல்ல கநற்கை கதடிகைன். நீ காணவில்ளல.
ளநட் எல்கலாரும் கபசிக் ககாண்டிருக்கும் கபாது வந்தால் நான்
வந்ததும் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் ஓடிட்டிங்க, ஆக்சுவலா நான்
தான் உங்களைப் பார்த்து ஓடணும். நான் ைாரி கோல்லுளலன்னு
தாகை இத்தளைக் ககாபப்படுகிகை…! கநற்று ப்ரஜன் எல்லாம்
கோன்ைான். நீங்க பாவம் தான் உண்ளம கதரியாமல் கபசியிருக்க
கூடாது. ைாரி…! கபாதுமா…! ப்ரஜகைாட அட்கடன்ஷன்ளை உன்
பக்கம் திரும்ப கராம்ப சீன் கபாடாகத…!" என்ைாள்.

அவள் மன்னிப்பு ககட்பளத மகிழ்ச்சியுடன் பார்த்துக்

ககாண்டிருந்த ப்ரஜன், களடசியில் அவைது கவளலளயக்
காட்டவும், தளலயில் அடித்துக் ககாண்டான்.

327
 வீரா, "அட! அட! எவ்வைவு அைகா ைாரி ககட்கிகை…!
உைக்கு தான் ப்ரஜன் ஆகாகத, பின்கை ஏன் அவன் மடியில்
உட்கார்ந்கத…?" என்று வீரா எகிறிைான்.

இம்முளை பளைய வீராவாய் அவன் கதரியவும் ப்ரஜன்

நிம்மதி ககாண்டான்.

ரியாவும் விடாமல், "மடியில் உட்காருகவன், கதாளில்

உட்காருகவன், ஏன் தளலயில் கூட உட்காருகவன். அவளை
கவண்டான்னு கோல்ல கோல்லு பார்க்கலாம்…!" என்று ேவால்
விட்டாள்.

வீரா, "அவளை எகதா கேய்து மயக்கிட்கட அந்த மதர்ப்பில்

கபசுகிகை…! நீ கவண்டான்னு ஒதுக்கிய பிைகும் உன் பின்ைாடி
சுத்துகிைான் பாரு அவளைச் கோல்லணும்…!" என்று கநாடிந்துக்
ககாண்டுச் கேன்ைான்.

"அது அவகைாட நல்ல குணம்…! உைக்ககன்ை வந்தது."

என்று அவளும் ேண்ளடக்கு நின்ைாள்.

வீரா, "எைக்கு எரிச்ேலா இருக்கு…!" என்ைான்.

ரியா, "அஸிடிட்டி பிராப்பைமாக இருக்கலாம் கடபகைட்

எடுத்துக்ககா…!" என்று விடாமல் பதிலளித்தாள். அவர்கைது

328
 ஆதியிவன்
ேண்ளட மீண்டும் விபரீதமாக கபாய் விடுகமா என்று அவேரமாக
அவர்களுக்கு இளடயில் புகுந்த ப்ரஜன், "இரண்டு கபரும்
ககாஞ்ேம் நிறுத்துகிறீர்கைா…! நீங்க இப்படி அடிச்சுகிைதுக்கு
காரணம் நான் தான் என்றுத் கதரியும். உங்க ேண்ளட தீரகவ
தீராது என்றும் கதரியும். ஆைால் தற்காலிகமாக நிறுத்தலாம்.
ப்ளீஸ் கபாய் கரஸ்ட் எடுத்துட்டு வந்து ேண்ளடப் பிடிங்க…!
எங்களுக்கும் ககாஞ்ேம் என்டர்கடயின்கமன்ட்டாக இருக்கும்…"
என்று ககலியாககவ இருவளரயும் ேமாதாைம் கேய்தான்.

கோல்லி ளவத்தாற் கபான்று இருவரும் முகத்ளதத் திருப்பிக்

ககாண்டு எதிர் எதிர் திளேளய கநாக்கி நடந்தைர். யார் பக்கம்
முதலில் கபாவது என்றுக் குைம்பிய ப்ரஜன் கதாப் கதாப்புன்னு
நடந்துக் ககாண்டிருந்த ரியாவுடன் தான் கேல்ல துடித்தது.
ஆைால் வீராவிளை கநாக்கி கேன்ைான்.

"வீரா…!" என்று அவைது கதாளில் கரம் கபாட்டவன்,

"வீரா…! இப்கபா பார்த்கத தாகை…! இகத ரியாளவத் தாகை
முதன் முதலில் நீ பார்க்கும் கபாழுதும் இருந்தாள். அவள்
மாைகவயில்ளல வீரா, என் காதல் தந்த ஏமாற்ைம் தான் அவளை
கமாேமாக கபே ளவத்தது. எப்படி மனிதர்கள் அந்த ஏலியன்ளைக்
ககான்றுவிட்டாங்க என்ை கபாழுது உைக்கு ககாபம் வந்தகத
அகத கபால் தான்…!" என்று அவளைச் ேமாதாைப்படுத்தவும்

329
சிரித்தபடி அவளைப் பார்த்த வீரா, "ஐயம் ஓகக ப்ரஜன், நீ
கோன்ை மாதிரி ககாபம் தான் என்ளை இப்படியாக்குகிைகதா…!"
என்று கயாசித்தான்.

பின் கநராக பார்த்தபடி, "என்கைாட ககாபம் அடங்க

கவண்டும் என்ைால் அதற்கு பதிலடி ககாடுக்கணும் ப்ரஜன்.
அப்கபா தான் அடங்கும்…" என்று கண்ணில் கவறியுடன்
கோன்ைான்.

ப்ரஜனும் "கண்டிப்பாக வீரா, ஆைால் அந்த ககாபத்ளத

இவள் கமல் காட்டாகத…! நான் அளதத் தான் கோல்ல
வருகிகைன்…" என்ைான்.

அளதக் ககட்டு திரும்பிய வீரா, "ப்ரஜன் அப்கபா இத்தளை

கநரம் என்ளைச் ேமாதாைப்படுத்த நிளைத்தது அந்த ரியாவிற்காக
தாைா…! ஏன்டா இப்படி? அவள் நிச்ேயம் உன்ளை விரும்ப
மாட்டாள். இந்த மாதிரி ஆகும் என்றுத் தான் முன்கப
எச்ேரித்கதன். ஆைால் நீ இன்னும் அவளுக்காக தான்
கபசுகிைாயா…? எதற்கு இகதல்லாம்…? ஏன் இப்படி…?" என்கவும்,

ப்ரஜன், "வீரா நான் உைக்காகவும் தான் கோன்கைன், நீ

பளைய மாதிரி இல்ளல. உன்கைாட ககாபத்திற்குக் காரணம்
கவைாக இருந்தும், ரியாவுளடய நிளலளம எடுத்துச் கோல்லியும்

330
 ஆதியிவன்
உன் ககாபம் அவள் கமகல தான் பாயுது. அவளை ஏன் டார்ககட்
கேய்கிகை என்றுத் தான் உன்ளை கன்வின்ஸ் கேய்ய வந்கதன்.
ஆைால் ரியா நம் பிைப்ளபப் பற்றி கதரிந்ததும் கிளியரா
ஆகிட்டா…!"

வீரா, "என் கமல் தான் தப்பு என்றுச் கோல்கிைாயா…?"

ப்ரஜன், "உன் ககாபம் தப்பாக கபாகாமல் பார்த்துக்ககா

என்றுத் தான் கோல்கிகைன்…"

வீரா, "ேரி நான் கன்ட்கரால்லா இருக்கிகைன். ஆைால் இதற்கு

மட்டும் பதில் கோல்…! நீ ககட்கும் காதல் ரியாவிடம் கிளடக்காது
என்றுத் கதரிந்த பின்பும் அவள் கமல் ஏன் தனி அக்களை
எடுத்துக்கிகை…? நீ அவளை ஏமாத்திட்கடன்னு கதரிந்தும் உன்
கமல் அவன் ஏன் உரிளம எடுத்துக் ககாள்கிைாள்…?" என்று
ககுைப்பமும் ககாபமுமாக ககட்டான்.

வீரா ககட்டளதக் ககட்ட ப்ரஜனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.

இது ஆணுக்கும் கபண்ணுக்குமாை உணர்வுகள் இளதச்
கோன்ைால் அவைால் புரிந்துக் ககாள்ை முடியாது.

எைகவ… "அகதல்லாம் உைக்கு கோன்ைால் புரியாது வீரா…!

புரியாமகலகய இருக்கட்டும்…" என்றுச் சிரித்துவிட்டு ரியாளவ

331
கநாக்கி கேன்ைான். அவளை கவறித்துப் பார்த்தவாறு வீரா
நின்றுவிட்டான்.

முன்கை ககாபத்துடன் கேன்றுக் ககாண்டிருந்த ரியாவுடன்

விளரவிகலகய இளணந்து நடந்தான். தன்னுடன் ப்ரஜன்
நடப்பளதப் பார்த்ததும் கமலும் கவகமாக எட்டுக்களை ளவத்து
விளரவாக நடந்தாள். அவள் ளவக்கும் நான்கு எட்டு இவன்
ளவக்கும் ஒரு எட்டுக்கு ேமம் ஆைால் அவைது ககாபம் புரிந்து
ேற்று நின்ைவன் அவளின் பின்கைகய கேன்ைான்.

"கேன்னிளய உன்னுடன் இருக்க கோன்கைகை…! இன்னும்

அங்கு தான் இருக்கா…?" என்றுக் ககட்கவும், ககாபத்துடன்
"நீதான் அளத என் கூடப் படுக்க ளவத்தாயா…? தூக்கத்தில்
புரண்டு அதன் கமகல படுத்துட்கடன் கதரியுமா…?" என்று
உதட்ளடப் பிதுக்கியவாறு கோன்ைாள்.

அவள் கோன்ைளதக் ககட்ட ப்ரஜனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.

ரியா அதற்கும் ககாபம் ககாண்டாள். "சிரிக்காகத…! எைக்கு

பசிக்குது. நான் கபாய் குளித்துவிட்டு வருகிகைன்…" என்று
அதற்குள் வந்துவிட்ட அவைது குடிலுக்குள் கேன்றுவிட ப்ரஜன்
அவளுக்காக பைங்கள் மற்றும் கீளரளயக் ககாண்டு வரச்
கேன்ைான்.

332
 ஆதியிவன்
பின்கை இருந்த குைத்தில் குளித்துவிட்டு அகத கபால் நீண்ட
பாவளட, ேட்ளட அணிந்துக் ககாண்டு தளலளயத் துவட்டியவாறு
வந்த ரியா, "வாட்…! இன்ளைக்கும் இதுதாைா…! ப்ரகஜா இந்த
உணளவப் பற்றி கோன்ைளதகயல்லாம் நான் ஏற்றுக்
ககாள்கிகைன். எஸ் கடஸ்ட் ஹார்கமான்கள் நம்முளடய மற்ை
ஹார்கமான்கள் ேரியாக கவளலச் கேய்யாத கபாழுது தான்
சுரக்கும் ஒத்துக் ககாள்கிகைன். ஆைால் பைக்கப்படுத்திட்கடகை…!
இனி ககாஞ்ேம் ககாஞ்ேமாக குளைத்துக் ககாள்கிகைன். ப்ளீஸ்
ககாஞ்ேம் ஸ்ளபஸியா ோப்பிடணும் கபால இருக்கு…!" என்றுச்
சிணுங்கிைாள்.

அளதப் பார்த்து சிரித்த ப்ரஜன், "கவயிட்…" என்றுவிட்டு

கவளிகய கபாகவும், அப்பாடா என்று நிம்மதியளடந்தாள்.
தளலளயக் காய ளவத்த பின் பசி இன்னும் அதிகரிக்க தாகை
கவளிகய கேன்றுப் பார்த்துவிடலாமா என்று அவள் எண்ணிக்
ககாண்டு இருக்ளகயிகலகய ப்ரஜன் ளகயில் சில தட்டுகளுடன்
வந்தான்.

அதன் மணகம அதன் சுளவளய அறிவிக்க ரியா ேப்பு

ககாட்டிக் ககாண்டு நல்லப்பிள்ளைப் கபால் கீகை அமர்ந்துக்
ககாண்டாள்.

333
 அவள் முன் தட்டுக்களை ளவத்தான். அதில் மோலாவில்
கபாறித்த கத்திரிக்காய், உருளைக்கிைங்குகள் உடன் ககாஞ்ேம்
ககாதுளம அரிசி ோப்பாடும் இருந்தது. ஆளேயுடன் எடுத்துச்
ோப்பிட ஆரம்பித்தாள்.

ப்ரஜன் முதலில் அவளுக்கு ககாண்டு வந்த வாளைப்பைம்

ஓன்ளை எடுத்து உறித்து வாயில் திணித்தவாறு, "கநல் அரிசி
இப்கபாழுது தான் பயிரிட்கடாம்…! கபாை இரண்டும் முளையும்
ேரியாக வைரவில்ளல. இம்முளை ேரியாக வைரும் என்று
நிளைக்கிகைன்." என்ைான்.

அவகைா அவன் கோன்ைளதக் காதில் வாங்காது ோப்பிட்டுக்

ககாண்டிருந்தாள்.

ேற்று பசி அடங்கியதும் நிமிர்ந்த ரியா, ப்ரஜன் பச்ளேயாக

கீளர ஒன்ளை கபாடி கபாடியாக கவட்டி அளதச் ோப்பிட்டுக்
ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்தாள்.

அகத ப்ரஜன் தான், ஆைால் முற்றிலும் மாறிப் கபாை

அவனின் நிளலளய எண்ணிப் பார்த்தவளுக்கு ோப்பிட்டது
உள்கை இைங்காமல் ேண்டித்தைம் கேய்யவும், நீளர எடுத்து
பருகிைாள்.

334
 ஆதியிவன்
பின் கடவாயில் கத்திரிக்காய் ஒன்ளை அடக்கியவாறு,
"இப்படி மனிதர்ககைாட பைக்கவைக்கம், உணவுமுளைகள் என்று
பலவற்ளை உன்ைால் ஏற்றுக் ககாள்ை முடியவில்ளல. என்ளை
மட்டும் எப்படி ஏற்றுக் ககாண்டாய்…?" என்றுக் ககட்டாள்.

நிமிர்ந்து அவளைப் பார்த்து சிரித்த ப்ரஜன் கதாளைக்

குலுக்கிவிட்டு ோப்பிடத் கதாடங்கிைான்.

"ஏ…! எைக்கு பதில் கோல்லிட்டு ோப்பிடு…!" என்று

அதட்டவும், ப்ரஜன் "ரியா அதற்காை பதிளல நான் ஏற்கைகவ
கோல்லிட்கடன்." என்ைான்.

"ஃபிலிங், கநச்ேரல் ப்ைா ப்ைா தாகை…! ேரி இதற்கு பதில்

கோல்…! எைக்கு ஹன்டர்பர்கேன்கடஜ் ஹீயூகமன் ப்ரஜன்
கவண்டும்…! எப்படி ககாண்டு வருகவ…!" என்றுக் ககட்டவளின்
கண்கள் கலங்கி அழுளக பிறீட்டு வரத் துடித்தது.

அவைது நிளலளயப் புரிந்துக் ககாண்ட ப்ரஜைால் அவளுக்கு

பதில் கோல்ல முடியவில்ளல. காதலைாய் மைதிலும்
ஆன்மாவிலும் கலந்துவிட்டவளை கவளிகயற்ை முடியாமல் அவள்
துடிப்பது புரிந்தது.

"ரியா…" என்ைவைால் அதற்கு கமல் கபே முடியவில்ளல.

335
 ரியாவிற்கு அவைது பதிலளிக்க முடியாத நிளலயும்
ககாபத்ளத அளித்தது.

"ஓகக…! உன்ைால் ஹீயூகமன் ககர்ள் கூட லவ் ஃபிலீங்

வருகமன்ைால் உன்ைால் இளதயும் ோப்பிட முடியும். இந்தா…"
என்று அவைது தட்ளட அவன் புைம் தள்ளிைாள்.

"ரியா…! இது…" என்று அவன் தயங்கவும்,

"என்ளை லவ் கேய்வது ஃபிலீங், ஹார்கமான்ஸ் நீட்க்காக

இல்ளல என்பளத இளதச் ோப்பிட்டு நிரூபி…" என்று அவள்
கோல்லி முடிப்பதற்குள் ப்ரஜன் அளத எடுத்து வாயில் ளவத்து
கமன்றுக் ககாண்டிருந்தான்.

மோலா கபாருட்கள் அவைது நாக்கில் பட்டதும் அது

அதனுளடய கவளலளயக் காட்டியது. ஆைால் அளத முகத்தில்
காட்டது விழுங்கிைான்.

அவன் முகத்தில் ஒன்றும் காட்டாதலால் அதன் விபரீதம்

புரியாமல் அவளை இறுகிய முகத்துடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தாள்.

ப்ரஜன் விழுங்கிய உணவு உடலுக்குள் கேன்ைதும் அதன்

கவளலளய கமலும் காட்டியது.

336
 ஆதியிவன்
ப்ரஜனின் கண்களும், மூக்கும் சிவக்க ஆரம்பித்தது.
வியர்த்துக் ககாட்டியது. மூச்ேளடப்பது கபால் இருந்தது. கபரிய
கபரிய மூச்சுகைாய் விட்டு கதாடர்ந்துச் ோப்பிட்டுக்
ககாண்டிருந்தான்.

ப்ரஜளைகய இறுகிய முகத்துடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த

ரியா அவனிடம் கதன்பட்ட மாற்ைங்களைக் கண்டாள்.
பயந்தவைாய் கமதுவாக "ப்ரகஜா…!" என்று அளைக்கவும்…

'ஐயம் ஓகக…' என்பது கபால் கட்ளடவிரளல உயர்த்தி

காட்டியவன், அதற்கு கமல் முடியாமல் ஓக்கரித்தவாறு கவளிகய
ஓடிைான்.

ரியாவும் பதறியடித்தபடி பின்கை ஓடிைாள். கவளிகய

மரத்திற்கு பின்ைால் அமர்ந்துக் ககாண்டு ஓக்கரித்தவாறு வாந்தி
எடுத்துக் ககாண்டிருந்தான்.

"ப்ரகஜா…!" என்று அவள் அங்கக ஓடிைாள். வியர்ளவ

கதப்பமாய் வழிய கண்கள் சிவக்க, அவனின் முதுகுத்தண்டு
அவன் கபாட்டிருந்த டீேர்ட்ளயயும் மீறி எழும்பி விளரத்தவாறு
நின்றிருக்க, ேரியாக அமர்ந்து வாந்தி எடுக்க முடியாமல் திணறிக்
ககாண்டிருந்தவளைப் பார்த்ததும் ரியா கமலும் பதறிப் கபாைாள்.

337
 "ப்ரகஜா…!" எை அவைருகக அமர்ந்து "ைாரி… ப்ரகஜா…!
கவரி ைாரி இப்படியாகும் என்று எைக்குத் கதரியாது…" என்று
அழுதுவிட்டாள்.

ப்ரஜகைா அவளைச் ேரியாக கவனிக்க கூட முடியாமல்

ோப்பிட்டளத கவளிகய எடுத்துக் ககாண்டிருந்தான்.

அதற்குள் வீராவும், ரவியும் பதறியடித்துக் ககாண்டு ஓடி

வந்தார்கள். ப்ரஜனின் நிளலக்கண்டு அதிர்ந்தவர்கள், "ப்ரஜன்…!
என்ைவாயிற்று…?" என்றுப் பிடித்து உலுக்கிைார்கள்.

ப்ரஜனின் அருகில் அமர்ந்திருந்த ரியா அழுதவாகை,

"ஸ்ளபஸீ புட் ோப்பிட முடியுமான்னு கேகலன்ஜ் கேய்கதன்…!
ஆை இப்படி ஆகும் என்று எைக்கு நிஜமா கதரியாது. ப்ளீஸ்
எதாவது கேய்யுங்க…! ப்ரகஜா கராம்ப கஷ்டப்படுகிைான்…"
என்கவும், வீரா ககாபம் ககாண்டவைாய், "உன்ளைக் ககான்ைால்
ேரியாக ஆகிரும்…!" என்று உறுமிைான்.

அந்த நிளலயிலும் ப்ரஜன் தன் ளகளய எடுத்து ரியாவிற்கு

முன்ைால் தடுப்பு கபால் ளவத்துக் ககாண்டு "ஐயம் ஓகக வீரா…!"
என்ைான்.

338
 ஆதியிவன்
ரவி வீராவிடம், "வீரா ப்ரஜளைத் தூக்கிட்டு என் குடிலுக்கு
கபாகலாம் வா…! கிட்டத்தட்ட வாமிட் கேய்துட்டான். மீதி அவன்
உடல் உறுப்புக்குள் முழுவதுமாக கேர்வதற்குள் கிளின்
கேய்யணும்…" என்கவும் வீராவும் ரவியும் ப்ரஜளை தூக்கி
ககாண்டுப் கபாைார்கள். ரியா அழுதுக் ககாண்கட பின்ைால்
ஓடிைாள்.

குடிலுக்குள் கீகை தளரயில் ப்ரஜளை படுக்க ளவத்ததும்

அவைது உள் உறுப்ளபச் சுத்தம் கேய்ய கதளவயாை மூலிளகளய
ரவி எடுத்துக் ககாண்டிருந்தார்.

கண்கள் கோருகி உடல் துடித்தவாறு படுத்துக் ககாண்டிருந்த

ப்ரஜனின் கதாப்பலாய் நளைந்த டீேர்ட்ளட வீரா கிழித்து
ஏறிந்தான். அவைது உடலில் பச்ளே நரம்புகள் கதறித்து விடுவது
கபால் விளரத்துக் ககாண்டு கமகல எழும்பியது. அளதப் பார்த்த
ரியா அதிர்ச்சியில் உளைந்தவைாய் நின்ைாள்.

அவளை கமல்ல பார்த்த ப்ரஜன், "ஐயம் ஓகக ரியா, நீ

கவளிகய கபா…!" என்ைான்.

அவன் கோன்ைது மூளைக்கு எட்டிைாலும் அவன் படும்

அவஸ்ளதளயக் கண்களில் இருந்து நீர் வழிய பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தாள்.

339
 ப்ரஜன் வீராவிடம், "வீரா, ரியாளவ கவளிகய கூட்டிட்டு
கபா… பயப்படுகிைா…!" என்று வார்த்ளதகள் தடுமாறி உளரத்தான்.

ப்ரஜனின் கோல்லுக்கு கட்டுப்பட்டு உயிர் உள்ை சிளலப்

கபால நின்றிருந்த ரியாவின் கரம் பற்றி இழுத்துக் ககாண்டு
கவளிகய கபாைான்.

திரும்பி திரும்பி ப்ரஜளைகய பார்த்தவாறு வந்த ரியாளவ

இழுத்துக் ககாண்டு குடிலில் இருந்து ேற்று கதாளலவு வளர வந்த
வீரா, அவளை அங்கககய நிறுத்திவிட்டு "இங்கககய இரு…!"
என்றுக் கர்ஜீத்துவிட்டு மீண்டும் குடிலுக்குச் கேல்ல திரும்பிைான்.

ரியா கபாங்கிய அழுளகளயத் துளடத்தவாறு, "ப்ரகஜாக்கு

ேரியாகிரும் தாகை…" என்றுக் ககட்டாள்.

"அவனுக்கு மட்டும் எதாவது ஆகிவிட்டால் உன்ளைச் சும்மா

விடமாட்கடன்…!" என்று விரல் நீட்டி எச்ேரித்தான்.

ரியாவிற்கும் ககாபம் வந்தது… "இப்படி ஆகும் என்று ப்ரகஜா

அன்ளைக்கு மாதிரி கோல்லியிருந்தால் நான் ோப்பிட
கோல்லியிருக்க மாட்கடன். உடம்புக்கு இப்படி கதால்ளலத் தரும்
என்றுத் கதரிந்தும் ஏன் ோப்பிட்டான்…!" என்று அவளைகய
கடிந்தவாறு அழுதாள்.

340
 ஆதியிவன்
ஆைால் வீரா ஆத்திரத்துடன் பதிலளித்தான், "எல்லாம்
உன்ளை லவ் கேய்கிைான் என்ை முட்டாள்தைமாை ஃபீலுக்குள்ை
சிக்கிட்டான் தாகை அதைால் வந்த விளை…! ச்கே வாட் எ
இடியாட்டிக், பார்பரிக், க்ரூள் ஃபிலீங்ஸ்…! பசி மாதிரி இதுவும்
அளத தீர்த்துவிட்டு வருவது தாகை…!" என்று எரிச்ேலுடன்
கூறிைான்.

அளதக் ககட்ட ரியாவின் ககாபம் தளலக்ககறியது.

"அன்ளைக்கு நான் தப்பா கபசிட்கடன் என்று ககாபம்

ககாண்டாகய இப்கபா நீ கபசியது அளத ஒத்துக் ககாள்கிை
மாதிரி இருக்கு…! அப்கபா அந்த ஃபீல் உைக்கு வந்தால்
அப்படிதான் இருக்கும், ப்ரஜன் மாதிரியாை மனிதம் கலந்தவனுக்கு
அது நாடி நரம்கபாடு கலந்த உணர்வாக அல்லாமல், ககாபம்,
சிரிப்பு, அழுளக, ஆைந்தம் இந்த மாதிரி உணர்வுகளுடன் கலந்து
அளதயும் தாண்டிய உணர்வாக தான் இருக்கும்…! அதைால் தான்
நான் திட்டி கவறுத்தும் எைக்காக ஏங்குகிைான். இனி இளதப் பற்றி
கபோகத என்ைதும் அவளை கன்ட்கரால் கேய்து இருக்கிைான்.
என்ைாலும் அவளை ஏற்றுக் ககாள்ை முடியவில்ளல. விலக்கவும்
முடியவில்ளல… அதைால் தான் அவளை வம்பிழுத்துட்கட
இருக்கிகைன். ஆைால் இது இவ்வைவு கபரிய பாதிப்ளப

341
அவனுக்கு ஏற்படுத்தும் என்று எைக்கு நிஜமா கதரியாது."
என்ைவளின் கண்களில் மீண்டும் கண்ணீர் வழிந்தது.

ஆைால் வீரா ரியா தன்ளைத் தாழ்த்தி கபசியதிகலகய

கவகுண்டவைாய் ககாபம் ககாப்பளிக்க நின்ைான்.

"நல்லகவளை எைக்கு அந்த ஃபீல் வரவில்ளல…!

இல்ளலகயன்ைால் இந்த மாதிரி ளபத்தியக்காரத்தைமாக அல்லவா
நானும் நடந்துக் ககாண்டிருப்கபன்." என்று குரலில் எள்ைலுடன்
கோன்ைான்.

ரியாவும் அவனுக்கு ேற்றும் குளையாத எள்ைலுடன், "கராம்ப

பிகு கேய்ய கவண்டாம். உன்ளை மாதிரியாை ஏலியன்களுக்கு
அது வராது. ஆைால் உங்களில் ப்ரஜன் ஸ்கபஷல்…! எஸ் கவரி
ஸ்கபஷல்…! அவன் அைவிற்கு உன்ைால் கேயல்படவும் முடியாது,
கயாசிக்கவும் முடியாது, அன்பு கேலுத்தவும் முடியாது. ப்ரஜனுடன்
எதுக்கு உன்ளை கம்கபர் கேய்துட்டு ரவியும் உன்ளைப்
கபான்ைவர் தாகை அவர் கிட்ட இருக்கிை கனிவும் அன்பும் உன்
கிட்ட இருக்கா…! என்ளை இம்பர்கபஃக்ட் கமட் என்று கோன்கை
தாகை…! நீ தான் இம்பர்கபஃக்ட் கமட்…!" என்று கவகமாக
கபசியவள் முடிவில் மூச்சு வாங்க நின்ைாள்.

342
 ஆதியிவன்
வீரா உடலும் முகமும் இறுகியவாைய் அவளை கவறித்துப்
பார்த்தவாறு ககாணல் சிரிப்புடன், "ப்ரஜைால் முடிந்த எல்லாம்
என்ைாலும் முடியும். அவனுக்கு எந்த விதத்திலும் நான்
குளைந்தவனில்ளல…! அளத யாரும் பார்த்ததில்ளல அவ்வைவு
தான்…!" என்ைான்.

அளதக் ககட்டு உதாசீைமாக சிரித்த ரியா, "உைக்ககன்

அவன் கமல் கபாைாளமயா இருக்கு…! ஒருத்தளர விட
தாழ்ந்தவங்க தான், என்ைால் முடியும் முடியும் என்று ஜம்பம்
கபசுவாங்க…! உைக்கு ப்ரஜனின் வீரம், புத்திோலித்தைம், பவர்,
ஆட்டிட்டயூடு முக்கியமாக அவனுக்கு வந்திருக்கிை காதல் இளவ
எல்லாம் பார்த்து கபாைாளம…!" என்றுச் கோல்லிவிட்டு உன்னுடன்
கபசியது முடிந்தது என்பது கபால் திரும்பி ப்ரஜன் இருக்கும்
குடிளல கநாக்கி கேல்ல திரும்பிைாள். ஆைால் திரும்ப கூட
முடியாமல் வீரா அவளைப் பிடித்து இழுத்து நிறுத்தியிருந்தான்.

ரியா ப்ரஜனின் உடல்நிளல குறித்த கவளலயும், இந்த

கநரத்தில் வீராவின் கபச்சும் என்று எல்லாம் அவளைக்
ககாபமளடய கேய்ய படபடகவை வீராளவக் குற்ைம் ோட்டி
கபசிைாள். ஆைால் அவளையும் அறியாதா அல்லது ஒன்றும்
கதரியாதவர்கள் தான் சில கநரத்தில் ேரியாக கணிப்பார்கள் என்ை
விதியின் படி வீராளவப் பற்றி உண்ளமகளைகய கோன்ைாள்.

343
 வீரா ப்ரஜனின் திைளம, பலத்ளதக் கண்டு முதலில் வியக்க
தான் கேய்தான். ஆைால் எந்த புள்ளியில் அது கபாைாளமயாக
மாறியது என்பளத அவன் அறியான்…! அதைாகலகய ப்ரஜளைக்
குற்ைம் ோட்டி, ப்ரஜன் எதாவது கேய்ய கபாைால் அதற்கு மறுப்பு
கதரிவித்துக் ககாண்கட இருப்பான். ப்ரஜன் விளையாட்டாக
கோல்லும் 'இம்பர்ஃகபக்ட் கமட்' என்ை வார்த்ளத அவனுக்கு
வலிளயக் ககாடுத்தது. அதைால் ப்ரஜன் என்ை உயர்வு என்ை
ககாபம் அவனுக்குள் இருந்தது. எைகவ ப்ரஜளை தன்
கட்டுப்பாட்டுக்குள்கைகய ளவத்திருந்தான். ஆைால் ப்ரஜனுக்கு
காதல் வந்த பிைககா மைம் தறிக் ககட்டுப் கபாைான். காதல்
ப்ரஜளை ஆட்டுவித்தது அது வீராவிற்கு பிடிக்கவில்ளல. அது
மட்டுமில்லாது மனிதன், ஏலியன் காதல் நியதியற்ைது என்ை
நியாயமாை காரணமும் இருக்கவும் ரியாவுடன் காதலுக்கு எதிர்ப்பு
கதரிவித்தான். ரியாவுடன் ேண்ளடக்கும் நின்ைான். ப்ரஜனுக்கு எதிர்
வீரா என்று ரியாவின் உள்ளுணர்விற்கு கதான்றியகதா ரியாவும்
அவனுடன் ேண்ளடக்கக நின்ைாள். மற்ை ஏலியன்கள் பற்றி
கதரிந்த கபாழுது அவைது ககாபமும், ஆதங்கமும்
உண்ளமகய…!முதலிகலகய ரியாவின் கமல் ககாபம் ககாண்டவன்,
தற்கபாழுது ரியா ப்ரஜளை விலகியது, அவைது கபச்சு என்று பல
காரணங்கள் கேர்ந்துக் ககாள்ை அவளை கவறுத்தான். ஆைால்

344
 ஆதியிவன்
தற்கபாழுது அவைது உள்ைகிடங்ளக கபாட்டு உளடத்த ரியாவின்
கமல் உள்ைம் ககாதிக்க ககாபம் ககாண்டான்.

தன் ளகளய வீரா பற்றியதும் ஆத்திரம் ககாண்ட ரியா

திரும்பி அவளைப் பார்த்தவள் அதிர்ந்தாள். வீராவின் கதால்
நிைம் பாசி பச்ளே நிைம் ககாண்டிருக்க, கண்கள் சிவக்க அவளை
கநாக்கி ககாண்டிருந்தான்.

ப்ரஜனுக்கு உடல்நிளல ேரியில்லாத கநரத்தில், வீராவின் இந்த

பரிமாணம் பீதிளயக் கிைப்பவும், ரியா உள்ைம் ககாள்ை
பயத்துடன் பார்த்தாள்.

வீரா கரகரப்பாை குரலில்… "அவனுக்கு எைக்கு இருக்கும்

ஒகர வித்தியாேம் உன் காதளலப் கபற்ைது தான்…! அந்த காதல்
எந்த மாதிரியாை காதல் என்றுத் கதரியுமா, அளதத் தற்கபாழுது
நான் உைக்கு காட்டுகிகைன்." என்ைவன் அவளைத் தூக்கி தைது
கதாளில் கபாட்டுக் ககாண்டு அருகில் இருந்த காட்ளட கநாக்கி
பாய்ந்தான்.

345
 அத்தியாயம் 14
ரியாளவத் கதாளில் தூக்கி கபாட்ட வீரா முற்றிலும் சுயநிளல
இைந்திருந்தான். எத்தளை காலங்கள் ஆைாலும் கபண்ளணக்
ககாடுளமப்படுத்த தீய எண்ணம் ககாண்ட ஆண்கள்
பயன்படுத்துவது இந்த ககவலமாை வழிளயத் தான் கபாலும்…!!

காட்டிற்குள் ஓடிக் ககாண்டிருந்த வீரா திடுகமை தூக்கி

ஏறியப்பட்டான். அந்த அடர்த்த ஆலமரத்தில் கமாதி விழுந்த
வீரா ேட்கடை எழுந்து நின்று திரும்பிப் பார்த்தான். அங்கு பச்ளே
நரம்புகள் புளடத்து எழுந்து உடல் முழுவதும் பச்ளே பச்ளேயாக
தாறுமாைாக ககாலம் கபாட்டது கபால் கதரிந்த கதகத்துடன்
சிவந்த கண்களுடன் வீராளவப் பார்த்து உறுமலுடன் ப்ரஜன்
நின்றுக் ககாண்டிருந்தான். அவனுக்கு பின்ைால் ரியாளவப்
பற்றியபடி நம்ப முடியாத பார்ளவயுடன் ரவி நின்றிருந்தார்.

வீரா, "ப்ரஜன் மறுபடியும் கோல்கிகைன். இவ கவண்டாம்,

இவள் உன் மூளைளயயும் கேயளலயும் மலுக்கடித்துக்
ககாண்டிருக்கிைாள். கபண்கள் இைப்கபருக்கத்திற்காக மட்டும்
தான்…! அளத மைந்துவிடாகத…! அன்று அவள் உைறிக்
ககாட்டிைாலும் ேரியாக தான் கோல்லியிருக்கிைாள். இவள் உைக்கு
கவண்டுகமனில் நம் இைம் வைர்க்க பயன்படுத்து, உன்
346
 ஆதியிவன்
மூளைக்குள் ஏற்றுக்ககாள்ைாகத. அப்படியும் அவள் உன்ளை
ஆட்டுவிக்கிைாள் என்ைால் உன் ளகயாகலகய ககான்று விடு,
இல்ளலகயன்ைால் நான் ககான்றுவிடுகவன்…" என்று அங்கக
நின்ைவாறு வீரா உறுமவும், ப்ரஜன் தான் நின்றிருந்த இடத்தில்
இருந்து "நிறுத்து உன் உைைளல…!" என்று கத்தியவாறு அவன்
கமல் பாய்ந்தான்.

தன் கமல் ப்ரஜன் பாய்வளதப் பார்த்த வீரா நகர முயன்ைான்.

ஆைால் அதற்குள் ப்ரஜன் அவன் மீது கமாதவும் அவகைாடு
கேர்ந்து பின் இருந்த மரத்தின் கமகலகய கமாதிைார்கள்.

தன்ளைப் பிடித்த ப்ரஜளை வீரா தாக்க முற்படுவது முன்

அவைது ஓங்கிய கரத்ளதப் பற்றி சுைற்றி வீசிைான். ீஇன்கைாரு
மரத்தில் கமாதி விழுந்த வீரா, "உன் வீரத்ளத என் கிட்ட
காட்டுகிைாயா… ப்ரஜன்…! காட்ட கவண்டிய இடத்தில் காட்டாமல்
என்னிடம் காட்டுகிைாயா…! அன்று நீ நம் இைத்தவர்களைத்
கதடிச் கேல்ல எதானித்த கபாது, இவள் மட்டும் குறுக்கிடவில்ளல
என்ைால், நம் இைத்ளதக் காப்பாற்றி இருக்கலாம் ப்ரஜன், அவங்க
ோவிற்கு இவள் தான் காரணம்…! உன் பாைாை கபாை காதல்
தான் காரணம்…!" என்றுக் கத்திைான்.

347
 ப்ரஜன், "சும்மா கத்தாகத வீரா, உன் ககாபம் அதற்காக
மாதிரி கதரியவில்ளல…!" என்று கநாடியில் பாய்ந்து வீராவிடம்
வந்தவன், அவளைப் பற்றி தூக்கி மரத்கதாடு அழுத்தி நகர
விடாமல் கேய்தான்.

"கோல் வீரா…? உன் பிரச்ேளை என்ை? அன்ளைக்கு தவைாக

ரியா கபசியதிற்காக ககாபப்பட்டாய் என்று உன் ககாபத்ளத
நியாயப்படுத்திகைன். ஆைால் நீயும் கபண்களைப் பற்றி
அப்படிதான் நிளைத்துக் ககாண்டு இருக்கிகை…! நீங்க கபசிக்
ககாண்டு இருந்தது எைக்கு ககட்டது வீரா…! ஒவ்கவாரு முளையும்
உன் ககாபத்திற்கு கவறு காரணம் இருக்கிைது என்று என்கைாட
உள்ளுணர்வு கோல்லியது. நான் தான் ஒதுக்கிவிட்கடன். அது
எவ்வைவு கபரிய தவறு என்றுத் கதரிந்துவிட்டது. ஏன் இப்படி?
யார் மீது ககாபம்? எதைால் ககாபம்? நாைா? ரியாவா?" என்று
அழுத்தவும், திமிறி விடுபட முயற்சி கேய்த வீரா விடுபட
முடியாமல் கபாகவும்,

"நீ தான் ப்ரஜன், உன்கைாட இந்த ேக்தியும், பலமும் தான்

எைக்கு பிரச்ேளை, இரண்டு கபரும் ஒகர தளலமுளைத் தான்.
ஆைால் நீ என்ளை விட வலிளமயாைவன் எப்படி ஆைாய்…? நீ
உயர்வு நான் மட்டமா…? அகதப்படி…? எப்கபாழுது பார்த்தாலும்
ரவி உைக்கு புகைாரம் சூட்டுகிைார். ஆைால் நீங்க இரண்டு

348
 ஆதியிவன்
கபரும் கேர்ந்து என்ளை கிண்டல் கேய்யறீங்கைா…! நீ மட்டும்
எப்படி ேரியாக நாங்க நிளைப்பளத யூகிக்கிைாய், என்ளை விட
உைக்கு மட்டும் இந்த ேக்தி, அறிவு எல்லாம் எப்படி வந்தது…?
நிகழ்ச்சி நடத்தும் கபாது கூட நீ கமயின் ஆர்ட்டிஸ்ட் நான் ளேட்
ஆர்ட்டிஸ்ட்டா…? அது எைக்கு பிடிக்கவில்ளல ப்ரஜன், ஒன்று
நான் உன்ளை விட பலம் மிக்கவைாக இருக்க கவண்டும் அல்லது
நீ நான் கோல்கிை படி ககட்க கவண்டும்…" என்று கண்களில்
ஆக்கராஷத்துடன் ககட்டான்.

ப்ரஜன் இளத நிச்ேயமாக எதிர்பார்க்கவில்ளல. 'இதுதான்

பிரச்ேளையா…! இதற்கு தான் இத்தளை வன்மமா…!' என்று நம்ப
முடியாமல் பார்த்தான்.

வீரா, "ஆமாம் ப்ரஜன்…! நான் உன்ளை விட

வலிளமயாைவன் ஆகணும். ஸ்கபஷல் பவர் மட்டுமில்ல காதலும்
உைக்கு மட்டும் தான் வருகிைது. அதுவும் அவள் உன்ளை
ஆட்டுவிக்கிைாள். அதுவளர எங்கள் கபச்ளே ககட்டு
எங்களுக்காக கயாசித்து எங்களுக்காக இருந்தவன் அவளுடன்
எப்படி கபாகலாம்…! எைக்கு ஏன் அந்த காதல் உணர்வு கூட
வரவில்ளல…! அவளைப் பார்த்தாகல ககான்று விட கவண்டும்
என்று இருக்கு…!" என்றுச் கோன்ைவனின் கண்களில் கண்ட
கவறிளயப் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு 'ச்கே' என்று ஆகிவிட்டது.

349
 "நீ மனிதர்களின் குணங்ககைாடு இல்ளல என்று
குளைப்பட்டாகய வீரா, ஆைால் நீ மனிதர்ககைாட கபாைாளம,
வன்மம், சுயநலத்ளதக் ககாண்டு இருக்கிகை…! உன் கண்களில்
இந்த கவறி தவறு வீரா…!" என்று எச்ேரித்தான்.

வீரா ப்ரஜனின் பிடியில் இருந்து விலக முடியாதளதகய

கபரும் கதால்வியாக கருதிைான். அதைால் அவைது கவறி ஏறிக்
ககாண்கட கேன்ைது.

"என்ளை விட நீ உயர்ந்தவன் எனில் உன்ளை அழிப்கபன்

ப்ரஜன், உைக்கு ஆதரவாக வருகிைவர்களையும் அழிப்கபன்.
இப்கபா கூட கேன்ஸ் கிளடத்தது. உைக்கு ட்ரீட்கமன்ட் ககாடுக்க
தூக்கி கேல்லாமல் விட்டிருக்கலாம். மடத்தைம் கேய்துவிட்கடன்.
ஆைால் உன்ளை எப்படி அழிப்பது என்றுத் கதரிந்துவிட்டது.
இப்கபா கூட நீ இன்னும் ட்ரீட்கமன்ட்டில் இருக்கிகை என்றுத்
கதரிகிைது…! அந்த உணவில் இருந்த ககமிக்கல் உன் மூளை
நரம்ளபத் கதாட்டுவிட்டால் நீ ோகப் கபாவது உறுதி…" என்று
அந்த நிளலயில் கூட கவற்றி சிரிப்பு சிரித்தான்.

ஆம்…! இன்னும் ப்ரஜனின் பச்ளே நரம்புகள் கவளிகய

கதறித்து விழுந்து விடும் அைவிற்கு விளரத்துக் ககாண்டு தான்
இருந்தது. ரவி கேலுத்திய மருந்து ககமிக்களல நீக்கிக்

350
 ஆதியிவன்
ககாண்டிருந்தது. அந்த ககமிக்கல் வீரா கோல்லியது கபால் மூளை
நரம்ளபச் கேன்ைளடவதற்குள் கவளிகய வந்துவிட்டால் ப்ரஜனுக்கு
ஆபத்தில்ளல. எைகவ அளதச் கோல்லிக் காட்டி வீரா சிரித்தான்.

கமல்லிய புன்ைளகளய உதட்டில் படர விட்ட ப்ரஜன்,

"அடுத்த கநாடி உன் நிளலளமளய நிளைத்து பார்த்தயா வீரா,
இத்தளை வன்மமும், கவறியும் ககாண்ட உன்ளை விட்டு
ளவப்கபன் என்று நிளைத்தாயா…!" என்கவும், தற்கபாழுது
வீராவிற்கு கிலி பிடித்துக் ககாண்டது.

அப்கபாழுது திடுகமை ப்ரஜனின் இறுகிய பிடி தைர்ந்தது.

ப்ரஜன் உடல் துடிக்க ஆரம்பித்தது. துடித்தவாறு கீகை விழுந்தான்.
அளதப் பார்த்த வீரா கண்களில் கவற்றியுடன் அவளைப்
பார்த்தான்.

ரவியும், ரியாவும் பதறியவர்கைாய் ப்ரஜளை கநாக்கி ஓடி

வந்தைர். துடித்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜனின் மூக்கு, காது மற்றும்
வாய் வழியாக திரவம் சிறு கோட்டு கோட்டாக வந்தது. அளதப்
பார்த்ததுகம வீராவிற்கு கதரிந்துவிட்டது. ககமிக்கல் மூளை
நரம்ளபப் பாதிக்கும் முன் கவளிகய வந்துவிட்டது என்று…!
ப்ரஜனுக்கு இனி ஆபத்தில்ளல இன்னும் ேற்று கநரத்தில்
எழுந்துவிடுவான் என்றும் கதரிந்துவிட்டது. இனி தான் அங்கு

351
நின்றிருந்தால் ப்ரஜன் தன்ளை அழித்துவிடுவான் என்று
புரிந்துவிட ஒரு கநாடி இங்கக தாமதிக்க கூடாது என்று வீரா
அங்கக இருந்து மரத்தில் விளரந்து ஏறியவன், அடுத்த அடுத்த
மரங்கைாய் தாண்டி கேன்ைான். இப்படி ப்ரஜனுக்கு பயந்து ஓடும்
நிளலளயக் கூட கவறுத்தான். இவ்வாறு ப்ரஜனின் கமல் வன்மம்
கூடிக் ககாண்கட கபாைது. அவளை வீழ்த்த கவண்டும் என்ை
கவறி கபருகி ககாண்கட கபாைது.

ஓடிய வீராவின் பின்ைால் கபாக விரும்பமில்லாமல் ப்ரஜனின்

நிளலளய நிளைத்து பயந்து வந்த ரவி, ப்ரஜனின் மூக்கு காதில்
இருந்து வந்த திரவத்ளதக் கண்டு மகிழ்ந்தார். அது ேரிகய
என்பது கபால் கதறித்து விடுவது கபால் கதரிந்த பச்ளே நரம்புகள்
கதாலுக்குள் அழுந்தியது, துடித்துக் ககாண்டிருந்தவனின் துடிப்பும்
கமதுவாக குளைந்தது. அருகில் அழுதவாறு நின்றுக் ககாண்டிருந்த
ரியாவிடம் திரும்பிய ரவி, "ப்ரஜன் ஓகக…!" என்றுச் கோல்லி
ேமாதாைம் கேய்தார்.

ேற்று கநரம் தைர்ந்து படுத்திருந்த ப்ரஜன் ேட்கடன்று

எழுந்தான். தன் முன் கவளலப்படிந்த முகங்களுடன் இருந்த ரவி
மற்றும் ரியாவிற்கு ஆறுதல் கோல்வளத விட இந்த மாதிரி தீய
எண்ணங்களுடன் வீரா இங்கக இருந்து கவளிகயறுவது நல்லதல்ல
என்று அவன் கேன்ை திளேளய கநாக்கி ஓடிைான்.

352
 ஆதியிவன்
இந்த திளேயில் இருக்கிைான் என்று உணர்வின் மூலம்
கதரிந்த ப்ரஜன் அந்த திளேளய பார்ளவயால் கூர்ளமயாக
அலாசியபடி ஓடிைான். அவர்கள் பாதுகாப்பாய் ஜாமர்
ளவத்திருந்த தூரத்ளதயும் கடந்திருந்தான்.

எல்லாவற்றிலும் நீ உயர்த்தியா என்றுக் ககட்கும் வீராவிைால்

ப்ரஜளை விட கவகமாக ஓட முடியும். இது ஏன் அந்த
முட்டாளுக்கு கதரியவில்ளல என்று கநாந்தவாறுத் கதடியவனுக்கு
உணர்வளலயும் பிளணக்கப்பட முடியாத கதாளலவிற்கு வீரா
கேன்றுவிட்டது கதரிந்தது. எங்கு கேன்று எதில் மாட்டிக்
ககாள்கிைாகைா…! என்று பிைந்ததில் இருந்கத பைகிய பாேம்
அவனுக்காக நிளைத்தது அகத ேமயம் இத்தளகய துர்
எண்ணத்துடன் அவன் இருப்பதும் தவறு எைப்பட்டது.
எப்படியாவது அவளைத் கதடி கண்டுபிடித்து விட கவண்டும்
என்று ஆத்திரமும் ககாண்டான்.

கபரிய மரத்தின் உச்சியில் அமர்ந்துக் ககாண்டு வீராளவ

நுகர் ேக்தி மூலமும், உணர்வின் மூலமும் கண்டுபிடிக்க
முடிகிைதா…! என்று பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜனுக்கு திடுகமை
அவைது நுண்ணுணர்வு அவன் இங்கக இருப்பதாக கதரவித்தது.
உடகை பரபரப்புடன் பார்ளவயால் அலசிய கவளையில் ப்ரஜனின்
மூளையில் அபாயகரத்திற்காை மணி அடிக்கவும், ேட்கடன்று

353
தளலளயத் திருப்பிப் பார்த்தவன், கலேர் ஒளி ஒன்று தன் மீது
பாய கவகமாக வருவளதப் பார்த்ததும் அவன் அளத விட
கவகமாக கவறு மரத்திற்கு பாய்ந்து அங்கக இருந்து கீகை
குதித்தான்.

கீகை குதித்தவனின் மூளை உடகை கலேர் எங்கிருந்து வந்தது

என்றுக் கணக்கிட்டது.

பைக்கும் தட்டுகள் அல்ல. அளவ சிறு வளக கஜட் விமாைம்.

அதில் சிலர் அமர்ந்துக் கூட இருந்தைர் என்று கநாடிப் கபாழுதில்
கணக்கிட்டான். அவர்கள்…? என்று அவன் கயாசித்த கவளையில்
கதாப்கபன்று ேத்தத்துடன் இரு வீரர்கள் அவனுக்கு பின்கை
இருந்த மரத்தின் அப்பால் குதித்தைர். உடகை இவர்கள்
மனிதர்கள் அல்ல என்று ப்ரஜனின் நுண்ணுணர்விற்கு கதரிந்து
விட, அவர்கள் புைம் திரும்பி நின்ைான்.

அங்கு அவைது உயரத்தில் இருவர் ப்ரஜளைப் பார்த்தவாறு

ளகயில் கட்டியிருந்த பட்ளடயில் இருந்து வரும் கலேளர
"அகரஸ்ட்" என்ைவாறு அவன் கமல் பாய்ச்ே தயாராய் இருந்தைர்.
அவர்களைப் பார்த்ததுகம அவர்களும் அவளைப் கபான்ை
ஏலியன்கள் என்றுத் கதரிந்து விட்டது. ஆைால் அவர்கள் இைந்த
கபாை ஏலியன்கள் கபால் அல்லாது முற்றிலும் மனிதர்களை ஒத்த

354
 ஆதியிவன்
கதாற்ைம் ககாண்டிருந்தைர். அதுதான் அவளை வியப்பளடய
கேய்தது.

தன் கமல் கலேர் பாய்ச்ே குறி ளவப்பளதப் பார்த்ததும்,

ேட்கடன்று எம்பி பாய்ந்து ஒரு ஏலியனின் நீட்டிய ளகளயப் பற்றி
தூக்கிைான். அதற்குள் அருகில் இருந்த ஏலியன் அவன் மீது
கலேர் ஒளிப் பாய்ச்ே அதில் இருந்து நகர்ந்து தப்பித்து தூக்கிய
ஏலியளை அந்த ஏலியன் கமகலகய கபாட்டான். தளரயில்
விழுந்த அந்த இரு ஏலியன்கள் கமல் ஏறி அதன் ளககளில்
இருந்த பட்ளடகளை கைற்றி வீசிைான்.

"யார் நீங்கள்? யார் உங்களை அனுப்பியது?" என்றுக்

கர்ஜீத்தான். அப்கபாழுது அவளை யாகரா குறி ளவப்பது கபான்ை
உணர்வில் ேட்கடன்று தான் ஏறியமர்ந்திருந்த ஏலியன்
அணிந்திருந்த கமல் ேட்ளடளய பிய்த்து, குறிப் பார்ப்பதாய்
உணர்ந்த திளேளய கநாக்கி வீசிைான்.

ப்ரஜன் வீசிய கமல் ேட்ளட ேற்று தூரத்தில் நின்றிருந்தவனின்

முகத்தில் ேரியாக விைவும், அவன் பார்ளவத் தடுமாறி அந்த
ேட்ளடளய அகற்ை திணறிைான். அவன் மனிதன் என்றுத்
கதரிந்துக் ககாண்டான்.

355
 அதற்குள் அந்த இரு ஏலியன்களும் அவளைத் தூக்கி
வீசியது. ேற்று தூரம் தள்ளி விழுந்த ப்ரஜனின் இருபக்கமும் நின்று
தாக்குமாறு அந்த மனிதன் உத்தரவிட்டான். அதன்படிகய
அவனுக்கு இருபுைமும் வந்தது. உடகை ப்ரஜன் ஒரு ஏலியளைப்
பார்த்து ஓடிைான். அந்த ஏலியனும் அவளை எதிர் ககாள்ை
தயாராய் ஓடி வந்தது. இந்த பக்கம் இருந்த ஏலியன் ஓடிய
ப்ரஜளை விரட்டியது. அந்த இரு ஏலியன்களும் 'அகரஸ்ட்'
என்ைவாறு தன் ளகயில் ளவத்திருந்த மற்கைாரு கலேளர ப்ரஜன்
கமல் பாய்ச்ே எதானிக்கவும், ேட்கடன்று ப்ரஜன் குனிந்து தளரயில்
உருண்டு அந்த பக்கம் கேன்றுவிட்டான். ஆைால் ேட்கடன்று
ப்ரஜனின் கேயல் மாைவும், அவைது கவகத்திற்கு ஈடு ககாடுக்க
முடியாமல் ப்ரஜன் குனிந்துக் ககாண்டதால் எதிர் எதிராக இருந்து
இரு ஏலியன்களும் மாறி மாறி கலேளர ஒளிளயப் பாய்ச்சிக்
ககாண்டது. அடுத்த கநாடிகய அளவச் சுருண்டு விழுந்தை.

அந்த ஏலியன்களுடன் வந்தவன் இளத எதிர்பார்க்கவில்ளல.

திளகத்து நின்ைவன், தன்னிடம் இருந்த கலேர் ரக ஆயுதத்ளத
எடுத்து ேற்றுத் கதாளலவில் இருந்த ப்ரஜனுக்கு சுட எதானித்தான்.

ஆைால் ஒரு பாய்ச்ேலில் அவனுக்கு மிக கநருக்கமாக வந்து

நின்ை ப்ரஜன், தன் கூர் விழியால் அவளைப் பார்த்தான். திடுகமை
தன் முன் ஏைடி உயரத்தில் கம்பீரமாய் வந்து நின்ைகதாடு

356
 ஆதியிவன்
மட்டுமல்லாது, தன்ளைத் துளையிடும் பார்ளவயால் துளையிட்ட
ப்ரஜளைப் பார்த்தவன் பயத்தில் எச்சிளல விழுங்கிைான். பயத்தில்
அவைது ஆயுதம் தாகை ளக நழுவி கீகை விழுந்தது.

இரு திைளமோலிகள் என்று நிளைத்த ஏலியன்களை

கநாடியில் ப்ரஜன் வீழ்த்தி விட்டதிகலகய பயத்தில் உடல் நடுங்கி
நின்ைான். ஆைால் அவைால் ப்ரஜனின் கண்களில் இருந்து தன்
பார்ளவளய விலக்க முடியவில்ளல.

ப்ரஜன் ஊடுருவும் குரலில்… "யார் நீங்கள்? யார் உங்களை

அனுப்பியது?" என்றுக் ககட்டான்.

அவனின் வாய் தாகை பதில் அளித்தது.

"நாங்கள் கோல்ஜர்ஸ்…!"

"விைக்கமாக கோல்…!"

"நான் ஹீயூமன் கோல்ஜர், அவர்கள் ஹீயூகமலியன்

கோல்ஜர்ஸ்…! நாங்கள் மனிதர்களிடம் இருந்து உலளக…!" என்று
முகத்தில் எந்தவித மாற்ைமின்றி ப்ரஜனின் ஹிப்ைாடிேத்தில்
கட்டுண்டவைாய் கவகமாக கோல்லிக் ககாண்டு இருக்கும்
கபாழுகத அவைது உடலுக்குள் இருந்து சிறு ேத்தம் வந்தது.
ஏகதா விவகாரம் என்று ப்ரஜன் பின்கை விலகுளகயிகலகய

357
அவைது உடலில் ேட்கடன்று தீப்பற்றி எரியவும் அவன் ோம்பலாய்
கபாைான்.

பின் சுதாரித்து அந்த ஹீயூகமலியன்களை கநாக்கி கேல்ல

கதாடங்குளகயிகலகய அளவயும் பற்றி எரிந்துச் ோம்பலாய்
கபாைது.

தற்கபாழுது அவர்கள் வந்த அந்த சிறு கஜட் விமாைம்,

சிறிது தாழ்வாக பைந்து வந்து அவளைச் சுற்றி வட்டமடித்தது.
அளதச் சிரித்தவாறு பார்த்த ப்ரஜன், "ஐ வில் கம் டூ மீட் யூ, நவ்
ளப…" என்று அந்த ஹீயூகமலியனிடம் பறித்த பட்ளடளய
அதளை கநாக்கி நீட்டி "எக்ஸ்ப்கைார்…" என்ைதும் அந்த கஜட்டின்
கமல் கலேர் பாய்ந்து அது எரிந்து ோம்பலாைாது.

தன் முன் முப்பரிமாணக் காட்சிகைாக கதரிந்தவற்ளை

பரபரப்புடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த மககஷ் அந்த கஜட்
விமாைம் எரிந்ததும், காட்சிகள் அறுப்பட்டும் ககாபத்துடன்
முஷ்டியால் தன் கதாளடயில் குத்திக் ககாண்டார்.

மககஷ் அனுப்பிய அளைத்து கஜட் விமாைங்களிலும்

இளணக்கப்பட்டுள்ை காகணாளி கருவி, கநரளலயாக காட்சிகளை
மககஷிற்கு கதாடர்ந்து அனுப்பிக் ககாண்கட இருக்கும். மககஷும்
அதன் வழியாக இருநாட்கைாக கண்காணித்துக் ககாண்கட

358
 ஆதியிவன்
இருந்தார். அதில் இந்தியாவின் கதன் பக்க பகுதிக்கு கேன்ை
ஹீயூகமலியன்களிடம் இருந்து அவர்களைப் கபான்ை
ஹீயூகமலியனுக்கு அருகில் இருப்பதாக அதன் நுண்ணுணர்வு
உணர்த்துகிைது என்றுச் கேய்தி வந்தது.

மககஷும் ஆவலுடன் பார்த்தார். அவரது ஆவளல

ஏமாற்ைாது, மரத்தின் உச்சியில் தாவி வந்து உட்கார்ந்த ப்ரஜன்,
எங்ககா பார்த்துக் ககாண்டிருப்பது கதரிந்தது. உடகை ப்ரஜளை
கேயலிைக்க ளவத்து பிடிப்பதிற்கு உத்தரவிட்டார். ஆைால்
அவர்கள் பாய்ச்சிய கலேரின் வீச்ளே விட கவகமாக ப்ரஜன்
நகர்ந்து ககாள்ைவும், மககஷ் வியந்துத் தான் கபாைார். பின்ைர்
அவர் அனுப்பிய இரு ஹீயூகமலியன்களும், கஜட்டில் இருந்து
குதித்து ப்ரஜளைப் பிடிக்க கேல்ல மககஷ் அவர்கைது
கேயல்களைக் கண்காணித்தார்.

இருப்பதிகலகய பலோலிகள், திைளமோலிகள் என்று மககஷ்

அனுப்பிய இரு ஹீயூகமலியன்களை கநாடியில் ப்ரஜன் வீழ்த்தி
அடக்கியளதக் கண்டு ப்ரஜளைப் பிடித்துவிட கவண்டும் என்ை
அவரது ஆர்வம் கூடியது. கமலும் ோதூர்யமாக கேயல்பட்டு கூட
வந்த மனிதளை கவறும் ேட்ளடத் துணிளய ளவத்து தடுத்தது
ஆச்ேரியத்ளத அளித்தது. பின் இரு ஹீயூகமலியன்களையும்
ஒருவளர ஒருவர் சுட்டுக் ககால்ல ளவத்தளதப் பார்த்ததும்,

359
எப்படி கநாடியில் இளத நிகழ்த்திைான் என்று அதிர்ந்தார். பின்ைர்
அந்த மனிதவீரரிடம் ப்ரஜன் கநருங்கவும், எப்படி அவளை
வீழ்த்த கபாகிைான் என்று ஆர்வத்துடன் பார்த்தார். ஆைால்
ப்ரஜனின் முகத்தில் இருந்து பார்ளவ எடுக்காது, அவனின் ஏகத
ஒரு ேக்திக்கு கட்டுப்பட்டவைாய் அவன் உண்ளமகளைக் கூைத்
கதாடங்குவளதப் பார்த்ததும் அதிர்ச்சி அளடந்தார்.

உடளலக் கூட ஆயுதமாக பயன்படுத்த அந்த ஆராய்ச்சி

கூடத்தில் உள்ை அளைவரும் உடலுக்குள் கவடிமருந்ளத ளவத்து
கபாருத்தியிருப்பார்கள். தங்களைகய அழிக்க கவண்டிய
கட்டாயத்தில் வரும்கபாழுது அழித்துக் ககாள்ை இந்த ஏற்பாடு
கேய்யப்பட்டிருந்தது. அது மககஷின் கட்டுப்பாடில் இருக்கும்.
எைகவ அவன் உண்ளமளய கோல்ல துவங்ளகயில், மககஷ்
அந்த மனிதவீரரின் எரிய கேய்யும் எண்ளண அழுத்தவும் அவன்
எரிந்து ோம்பலாைான். அது கபால் அந்த ஹீயூகமலியன்களையும்
எரித்தார். பின் அங்கக இருந்த கஜட் விமாைத்ளதச் கேலுத்திைார்.
ப்ரஜளை ககாஞ்ேம் கயாசிக்க ளவத்து பின் அவன் எதிர்பாராத
கநரத்தில் கேயலிைக்க கேய்யும் கலேளர அழுத்த எண்ணி கஜட்
விமாைத்தால் அவளை வட்டமிட்டவாறு கநாட்டமிட்டார். ஆைால்
ப்ரஜன் பயமும் ககாள்ைாமல், கயாேளையும் ககாள்ைாமல்,
விளரவில் நாகை வந்து உன்ளைச் ேந்திக்கிகைன் என்றுச்

360
 ஆதியிவன்
கோல்லிவிட்டு கஜட் விமாைத்ளத கவடிக்க கேய்தான். இளதச்
ேத்தியமாக மககஷ் எதிர்பார்க்கவில்ளல. எப்கபாழுது
ஹீயூகமலியனின் கலேர் கேலுத்தும் பட்ளட அவைது ளகயிற்கு
வந்தது என்று அவருக்குத் கதரியவில்ளல.

தற்கபாழுது மககஷிற்கு நிச்ேயமாகிவிட்டது. அவர்கள்

உருவாக்க நிளைத்த ஹீயூகமலியன் இவகை தான்…! இவளைக்
ககாண்டு இந்த உலகத்ளதகய கட்டுக்குள் ககாண்டு வந்துவிடலாம்.
எைகவ ப்ரஜளைப் பிடிக்க கவண்டும் என்ை கவறிகய வந்தது.
இந்தியாவின் மற்ை பகுதியில் ப்ரஜளைத் கதடிக் ககாண்டிருந்த
மற்ை கஜட் விமாைத்தில் இருக்கும் வீரர்களுக்கு ப்ரஜளைப்
பார்த்த பகுதிளயச் கோல்லி அங்குச் கேன்று அவளை உயிருடன்
பிடித்துக் ககாண்டு வரச் கோல்லி தகவல் அனுப்பிைான்.

கஜட் விமாைத்ளத எரித்த ப்ரஜன், உடகை அங்கக இருந்து

அவர்கைது பகுதிக்கு விளரந்தான். அங்குச் கேல்ல கேல்லகவ
அவனுக்கு வீராவின் நிளைவு தான் வந்தது.

இது கபால் எத்தளை கஜட் விமாைங்கள் அவர்களைத் கதடி

அளலகிைகதா…? அவர்கள் யாரிடமாவது வீரா மாட்டிக்
ககாள்வாகைா…? என்று நிளைத்தவனுக்கு வீராவின் கமல் ககாபம்
தான் வந்தது. எப்படி இப்படிப்பட்ட எண்ணங்களுடன்

361
பைகியவளை கணிக்காமல் விட்கடாம் என்று தன்ளைகய
கடிந்தான். ஆைால் அவைது உள்மைதிற்கு இது மட்டும்
நிச்ேயமாக இருந்தது. வீராவிற்கு திருந்த வாய்ப்பு கவண்டுகமனில்
அவன் அவர்களின் பிடியில் சிக்க கூடாது. ஆைால் அவைது
துர்எண்ணங்கள் மாைகவா மாைாது எனில் அவர்களின் பிடியில்
சிக்காமல் மரணித்துப் கபாவது சிைந்தது…!! ரவியும், ரியாவும்
தைக்காக காத்திருப்பார்கள் என்று ப்ரஜனுக்கு கதரியும். இனி
வருபவர்களிடம் கமாத அவன் தயார் ஆைால் ரவி மற்றும்
ரியாவின் பாதுகாப்பு முக்கியமாைதாக பட விளரவாக அவர்கள்
இருக்கும் இடத்திற்குச் கேன்ைான்.

ரியாவும், ரவியும் ப்ரஜன் கேன்ை திளேளயகவ ளவத்த கண்

வாங்காமல் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தைர்.

அடர்ந்த கிளைளய விலக்கிக் ககாண்டு ப்ரஜன் அவர்கள்

முன் குதித்தான்.

ரவி அவைது முகத்ளத ஆர்வமாக பார்த்தார், மறுப்பாக

தலயளேத்தவன் "நான் சுயவுணர்வு கபற்று எழுவதற்குள் கவகு
கதாளலவு ஓடிட்டான்…!" என்ைான்.

362
 ஆதியிவன்
ரவி, "அவளைப் பிடித்து இழுத்து வந்திருந்தால் கராம்ப
ேந்கதாஷப்பட்டிருப்கபன் ப்ரஜன்…!" என்று கநராக பார்த்துச்
கோன்ைார்.

ப்ரஜன், "அளதப் பிைகு கபசிக் ககாள்ைலாம் ரவி, நாம்

இப்கபாழுது இந்த இடத்ளத விட்டு உடகை கேன்ைாக கவண்டும்
விபரங்கள் பிைகு கோல்கிகைன்… சீக்கிரம்…!" என்றுத்
துரிதப்படுத்தவும், ரவி மறுகபச்சு ககைாமல் குடிளல கநாக்கி
கவகமாக விளரந்தார். மனிதர்களின் கவகத்தில் ஓடிய ரியாளவத்
தூக்கி கதாளில் கபாட்ட ப்ரஜன் கவகமாக அவைது குடிளல
கநாக்கி ஓடிைான்.

ரியாளவக் கீகை இைக்கியவன் கவகமாக கஜட்விமாைத்ளத

கிைம்ப தயார் நிளலக்கு நிறுத்திைான். அதற்குள் ரவி
அவர்களுக்கு இன்றியாளமயாத கபாருட்களை கேகரித்து
கஜட்விமாைத்தில் ஏற்றிைார். ஜமர்களையும் எடுத்து கஜட்
விமாைத்தில் கபாருத்திைார். கஜட் விமாைமும் ோட்டிளலட்டின்
பார்ளவயில் படக் கூடாது என்றுக் கவைமாக இருந்தைர்.
ப்ரஜனும் அவருக்கு உதவிச் கேய்தான். மின்ைல் கவகத்தில் 'ேர்
ேர்' என்ை அவர்கைது கவகத்ளத வாளய மூடாமல் ரியா பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தாள். பின் அவளைப் பற்றி. கஜட் விமாைத்தில்
ஏற்றிைான். பின் விசிலடிக்கவும் கேன்னி ஓடி வந்து ஏறிக்

363
ககாண்டது. பின் அந்த குடில்களை சிறு கவடி கவடித்து தளர
மட்டமாக்கிைான். பின் அவர்கைது விமாைம் வாளை கநாக்கி
பாய்ந்தது.

ரவி ப்ரஜனிடம், "மனிதர்கள் துரத்துகிைார்கைா ப்ரஜன்?"

என்றுக் ககட்டார்.

ப்ரஜன் மறுப்பாக தளலயளேத்து, "ஹீயூகமலியன்ஸ்…!"

என்ைான்.

ரவி, "என்ை…!"

ப்ரஜன், "ஆமாம் ரவி, நாம் ேந்கதகப்பட்டது ேரிதான். நீங்க

தப்பித்து வந்த கலப்பில் கதாடர்ந்து ரீேர்ச் கேய்துட்டு தான்
இருந்துருக்கிைாங்க…! குைபாகரஷன் ஹீயூகமலியன்களை அவங்க
உருவாக்கிட்டாங்க, அச்சு அேலாய் மனிதர்களைப் கபால்
இருக்கிைாங்க, ஆைால் அவர்கள் ஹீயூகமலியன் கோல்ஜர்ைாக
இருக்கிைாங்க…!" என்ைான்

"கோல்ஜர்ைா…? என்ை கோல்கிைாய் ப்ரஜன்…! எைக்கு

புரியவில்ளல…!"

"ஆமாம் ரவி, என்கைாட கணிப்பு ேரிகயன்ைால் அவங்க

உங்களை புது இைமாக நிளைத்து உருவாக்கவில்ளல.

364
 ஆதியிவன்
மனிதர்களை அழிக்ககவா அடக்ககவா ஆர்மிளய தான்
உருவாக்க நிளைத்திருக்காங்க, அதில் அவங்க கவற்றியும்
கபற்றுவிட்டார்கள். ஆைால் அவங்க தற்கேயலாய் அவங்களைப்
கபான்ை ஹீயூகமலியன் ஆை என்ளைப் பார்த்தாங்கைா…!
அல்லது எைக்கு குறி ளவத்தாங்கைா…! என்றுத் தான்
கதரியவில்ளல."

"என்ைது குறி ளவத்தாங்கைா…? உன்ளைத் தாக்க

வந்தார்கைா…?"

ப்ரஜகை ஆம் எைத் தளலளய ஆட்டிைான். "ஆைால்

ககால்ல நிளைக்கவில்ளல. அவங்க கிட்ட இருந்த கலேர் கன்னில்
என்ளை அழிக்கும் கலேரும் இருந்தது. ஆைால் அகரஸ்ட் கேய்ய
தான் நிளைத்தாங்க… எைக்கு தற்கபாழுது பல யூகங்கள் இருக்கு
ரவி…! தற்கபாளதக்கு ஒன்றும் கோல்வதிற்கில்ளல…" என்ைான்.

ரவி, "அப்கபா வீரா…?"

ப்ரஜன், "அவனுக்கு என்ைவாகிருக்கும் என்று கணிக்க

விரும்பவில்ளல ரவி…! வீராவின் சுயரூபமா? இல்ளல மாற்ைமா…?
எதுவாக இருந்தாலும் அளத முதலில் என் மூளைக்குள் பிக்ஸ்
கேய்துக் ககாள்கிகைன். இன்னும் என்ைால் நம்பமுடியவில்ளல…!"
என்று முகத்தில் இறுக்கத்துடன் கோன்ைான்.

365
 ரவி, "இப்கபா நாம் எங்கக கபாக கபாகிகைாம்…?"

ப்ரஜன் "மறுபடியும் நம் இடத்திற்கு தான்…!" என்கவும், ரவி

மட்டுமின்றி அதுவளர அவர்கள் கபசுவளதப் புரிந்தும்
புரியாமலும் ககட்டுக் ககாண்டிருந்த ரியாவும் திருதிருகவை
விழித்தாள்.

ரவி, "என்ை ப்ரஜன், அவங்க கிட்ட இருந்து தப்பிக்க தாகை

அங்கக இருந்து வந்கதாம், இப்கபா மறுபடியும் அங்கககய
கபாகலாம் என்றுச் கோல்கிைாகய…!" என்று ஆச்ேரியப்பட்டார்.

ப்ரஜன், "ஆம் ரவி…! நான் எதிர்பார்த்த மாதிரி அவங்க

அந்த இடத்ளதக் கண்டுபிடித்து வந்துட்டாங்க, அங்கக மினி
ககமரா கபாருத்திகைன். பாருங்க…!" என்றுக் காட்டிைான்.

அதில் மூன்று கஜட் விமாைங்கள் முதலில் அவர்கைது

இடத்ளத வானில் இருந்தபடிகய வட்டமடித்தது கதரிந்தது. பின்
ளகயில் கலேர் தூப்பாக்கியுடன் இரண்டு இரண்டு கபராக அதில்
இருந்து குதித்தைர். அவர்களைப் பார்த்ததும் ரவியின் கண்கள்
கதறித்து விடுவது கபால் பார்த்தார். அோதாரணமாக ஏைடியில்
நல்ல உடற்கட்டுடன் இருந்தார்கள். முகத்தில் எந்தவித
உணர்ச்சியுமின்றி ஆைால் கூர்விழிகளுடன் சுற்றிலும் கதடியவாறு
வந்தார்கள். அவர்கள் நுகர் ேக்தியின் மூலம் இவர்களைத்

366
 ஆதியிவன்
கதடுவது நன்குத் கதரிந்தது. தளரமட்டமாக்கிய குடிலில் வந்து
எதாவது கிளடக்கிைதா என்றுத் கதடிப் பார்த்தைர்.
காட்டிற்குள்ளும் புகுந்தைர். பின்ைர் அங்ககயிருந்து
கேன்றுவிட்டைர்.

ரவி "இவர்கள்…" என்றுச் ேந்கதகமாக இழுக்கவும், "இவர்கள்

தான் ஹீயூகமலியன் கோல்ஜர்ஸ்…! இவங்க இந்த உலகத்திற்கு
என்ை கேய்ய காத்திருக்கிைார்கள் என்று கதரியவில்ளல…!"
என்ைான்.

ரவி, "அது ேரி, அதுதான் அங்கு நம்ளமத் கதடிைார்ககை

பின்கப ஏன் மறுபடியும் அங்கககய கேல்கிைாய்…?" என்றுச் ேற்று
குைப்பத்துடகை ககட்டார்.

அதற்கு ப்ரஜன், கஜட்ளட தளரயிைக்கியவாகை… "ரவி, ஒரு

கபாருளை ஒரு இடத்தில் கதடுகிறீங்க, அங்கு அது இல்ளல,
எனும் கபாழுது கவறு இடத்திற்கு இடத்தில் கதடிப் பார்ப்பீங்க
தாகை…?" என்றுக் ககட்டான்.

ரவி, "ஆமாம்…" என்ைார்.

367
 ப்ரஜன், "மறுபடியும் கதடிய இடத்திகலகய வந்து
கதடுவீங்கைா…? இல்ளல…! பரந்த மற்ை இடத்தில் இருக்கலாம்
என்றுத் கதடுவீங்கைா…?" என்றுக் ககட்டான்.

அளதக் ரியாவும், ரவியும் வாளயப் பிைந்தைர். ரவியால்

ப்ரஜனின் தந்திரத்ளதயும், ோதுரியத்ளதயும் கண்டு வியக்காமலும்,
கபருளமப்படாலும் இருக்க முடியவில்ளல. ஆைால் வீராவுக்கு
ஏன் இப்படி ப்ரஜனின் கமல் கபாைாளம வந்தது என்றும்
கநாந்தார்.

அவரின் மைநிளலளய யூகித்த ப்ரஜன் அவளரத் திரும்பி

பார்த்தாகை தவிர ஒன்றும் கோல்லவில்ளல.

இருள் சூழ்ந்த இரவில் கஜட் விமாைம் தளரயிைங்கி இருக்க,

கேன்னி குஷியுடன் கீகை குதித்து அதனுளடய இடத்திற்குச்
கேன்ைது. கஜட் விமாைத்தில் ஏறி ஜாலியாக ஒரு ரவுன்ட்
அடித்துவிட்டு வந்தது கபால் வந்தளத நிளைத்து சிரித்தபடிகய
ரியா திரும்பி ப்ரஜளைப் பார்த்தாள்.

அவகைா அவளைப் பார்க்காமல் மீண்டும் ஜாமளரப்

கபாருத்துகிை கவளலளயச் கேய்தான். பின் அவளுக்ககன்று சிறு
குடிளல அளமத்தான். பின் அவர்கள் இருவருக்கும் ஒரு குடில்
ஒன்ளை அளமத்தான்.

368
 ஆதியிவன்
பின் ரவியிடம் ஹீயூகமலியன் எதாவது கண்காணிக்கும்
கருவிளயப் கபாருத்தியிருக்கின்ைைரா…! என்று பரிகோதித்து
விட்டு வருவதாக காட்ளட கநாக்கி நடந்தான். ரவி ரியாவிற்கு சில
பைங்களைக் ககாடுத்து ோப்பிட கோன்ைார்.

அளத ஆவலுடன் வாங்கிக் ககாண்டாள். ப்ரஜன் மோலா

உணவுகளைச் ோப்பிட்டதால் பட்ட கவதளைளய அவைால்
மைக்ககவ முடியாது. இனி அந்த மாதிரியாை உணவுகள் பக்கம்
அவள் கபாககவ மாட்டாள்.

ரவியிடம் நன்றி கோல்லி வாங்கிக் ககாண்டவள், கதாடர்ந்து

"நீங்க உங்க ஸ்கின் கமகல ஒட்டியிருப்பளத எடுத்திருங்க, நீங்க
உங்ககைாட உண்ளமயாை நிைத்ளத மளைக்க கவண்டாம். நான்
பயப்பட மாட்கடன். ஆைால் மைதிற்கு கபாட்ட வீராளவ
நிளைத்தால் தான் கஷ்டமாயிருக்கு…!" என்று தளலளயக்
குனிந்தவாறுச் கோன்ைாள்.

அவரும் பதிகலதுவும் கபோமல் தளலகுனிந்தார்.

ரியா கமதுவாக, "வீரா ஆரம்பத்தில் இருந்கத என் கூட

ேண்ளடப் கபாடுவான். அதற்கு பின்ைால் இத்தளை கபரிய
வன்மம் இருக்கும் என்று நான் நிளைத்துக் கூடப் பார்க்கவில்ளல.
நானும் தான் அவன் கூட ேண்ளடப் கபாட்டுட்கட இருப்கபன்.

369
அவளைப் பார்த்தாகல எைக்குப் பிடிக்காது. ப்ரஜனுக்கும்
எைக்கும் நடுவில் வீரா தளட என்ை உணர்வு இருந்துட்கட
இருக்கும், ப்ரஜனுக்கு கூட வீரா இருப்பது பிடிக்காது அதைாலும்
ேண்ளடப் கபாடுகவன். அது ஏன் என்றுத் கதரியவில்ளல.
ஆைால் இப்படி என் மைதில் கதான்றுவது உண்ளம…!
ஒருகவளை நான் இப்படி நிளைப்பதும் வீராவிற்கு
பிடிக்கவில்ளலகயா…! ஆைால் நான் என்ை கேய்ய…?" என்று
சிறுபிள்ளையாய் அவரிடகம ககட்டாள்.

ரியா கூறியளதக் ககட்ட ரவி அதிேயத்துத் தான் கபாைார்.

எகதா புரிவது கபால் இருந்தது. கமல்ல சிரித்துக் ககாண்டார்.

"ேரி ரியா, அளதப் பற்றிகயல்லாம் நீ நிளைக்காகத நீ கபாய்

ோப்பிட்டு படு…! இந்த முளை ப்ரஜன் உன் குடிலுக்கு கதவு
ளவத்திருக்கிைான். நீ பயமில்லாமல் படுக்கலாம்…!" என்று
அவளை அனுப்பிவிட்டு ப்ரஜளைத் கதடிச் கேன்ைார்.

அடர்ந்த மரங்களுக்கு நடுகவ இருந்த சிறு நீர் குட்ளடயின்

அருகக இருந்த சிறு பாளை கமல் அமர்ந்துக் ககாண்டு காளல
அதில் விட்டவாறு குட்ளடயில் கதரிந்த நிலாவின் பிம்பத்ளத
கவறித்தவாறு ப்ரஜன் அமர்ந்திருந்தான்.

370
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 16
ரவி, "ப்ரஜன்" என்ைளைத்தார், "கோல்லுங்க ரவி…" என்று
ப்ரஜன் கோன்ைாகை தவிர திரும்பி பார்க்கவில்ளல.

ரவி "உன் கஹல்த் கண்டிஷன் ஓககவா…?" என்றுக் ககட்டார்.

ப்ரஜன் "ஐயம் ஓகக ரவி…!" என்ைான்.

ரவி "உன் ளமன்ட் கண்டிஷன் எப்படியிருக்கு…?"

ப்ரஜன் "ஓககவாக ட்ளர கேய்துட்டு இருக்ககன் ரவி…!"

ரவி "உன்ைால் முடியும் ப்ரஜன்" என்ைார்.

ப்ரஜன் கமல்ல சிரித்துவிட்டு, "நான் உணர்வுகள் ககாண்ட

ஹீயூகமலியன் ரவி, வீராவுளடய மாற்ைத்ளதயும் விலகளலயும்
என்ைால் அவ்வைவு எளிதாக ஏற்றுக் ககாள்ை முடியவில்ளல."
என்ைான்.

அப்கபாழுது ரியா வந்தாள், "ைாரி நீங்க வருத்தமாக

இருப்பீங்க, கூட இருக்கிைவங்க, துகராகம் கேய்து ஏமாற்றிைால்
எப்படியிருக்கும் என்று எைக்குத் கதரியும். ப்ளீஸ் ஏற்றுக் ககாள்ை

371
பைகிக்ககாங்க…!" என்று அவள் ஆறுதல் கோல்வதாய் ப்ரஜனின்
ரணத்ளத கமலும் கிைறிவிட்டாள்.

ப்ரஜன் அவளை நிமிர்ந்துப் பார்க்காமகலகய "புரிகிைது ரியா!

அளகன் ைாரி…!" என்ைான்.

ரியா, "அச்கோ! நான் குத்திக் காட்ட வரவில்ளல. எளதகயா

கோல்ல கபாய் இளதச் கோல்லிட்கடன்.!"

ப்ரஜன் "பரவாளல உண்ளமத் தாகை கோன்கை!"

ரியா "இல்ளல ப்ரஜன், ஐயம் ைாரி! நீ எத்தளைகயா முளை

என்கிட்ட இதற்காக மன்னிப்பு ககட்டுட்கட தான் இருக்கிைாய்!
நான் தான் உன்ளை அளதச் கோல்லி காயப்படுத்திட்கட
இருக்கிகைன்." என்ைாள்.

"இட்ஸ் ஓகக…! நீ கபாய் கரஸ்ட் எடு…" என்ைான்.

ஆைால் ரியா கபாகாமல் நின்றுக் ககாண்டு, "வீராளவ நான்

ககாபகமற்ைளல ப்ரஜன், எப்பவுகம அவளைப் பார்த்தால் எைக்கு
ககாபம் வரும், ஏன் என்றுத் கதரியளல, அதைால் எப்பவும்
கபால் தான் ேண்ளடப் கபாட்கடன். நான் ேண்ளடப் கபாட்டதால்
தான் அவன் இப்படியாகிட்டான் என்று நிளைத்கதன். ஆைால்
கமட்டகர கவை என்று அவன் கபசியளதக் ககட்ட பின்பு இப்கபா

372
 ஆதியிவன்
தான் கதரிந்தது." என்று ரியா கோல்லவும், ப்ரஜன்க்கு வீராவின்
கபசியது நிளைவு வந்தது. மைஅழுத்தம் காரணமாக வியர்த்துக்
ககாட்டியது.

பின் ரியா கமதுவாக, "அளதகயல்லாம் ோப்பிட்டால்

இப்படிகயல்லாம் ஆகும் என்றுச் கோல்லியிருந்தால் நான்
கண்டிப்பாக ோப்பிட கோல்லியிருக்க மாட்கடன். நான் ககாபமாக
இருந்கதன் அதுதான்…! ககாபம் என்றுக் கூடச் கோல்ல முடியாது.
இப்படியாகிருச்கே என்று ஆதங்கம். அளதத் தான் உன் கிட்ட
காட்டிட்கடன். ைாரி இப்கபா ஓகக தாகை…!" என்று ககட்கவும்,

"நான் ஓகக ரியா…! நீ கபாய் கரஸ்ட் எடு…! மளை கபய்யும்

கபால கதரிகிைது." என்ைான்.

ரியா வாளை நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள். சுள்கைன்ை கவயில் தான்

அடித்தது.

அவைது முகத்ளதப் பார்க்காது எங்ககா பார்த்தபடி, "மளை

கபய்யும் ரியா, அதைால் என் கடன்ஷன் குளையும் கநா
பிராப்ைம், நீ கபா…" என்றுச் கோன்ைான்.

373
 அவைது முகத்தில் கண்ட கரௌத்திரத்ளதப் பார்த்த ரவி
ரியாவுடம், "ரியா, அவன் ககாஞ்ேம் அப்கேட்டாக இருக்கான், நீ
குடிலுக்குள்ை கபாம்மா, அவன் ஓகக தான்…!" என்ைார்.

ரியாவும் தளலளய ஆட்டிவிட்டு ப்ரஜளை திரும்பி திரும்பி

பார்த்தவாறுச் கேன்ைாள்.

ரியா கேன்ைதும், ரவி "ப்ரஜன்" என்ைளைத்து அவைது

கதாளில் தன் கரத்ளத ளவத்தார்.

ப்ரஜன், "ஆ…!" என்றுக் கத்தியவாறு ஓங்கி தளரயில்

குத்திைான். அங்கு சிறு பள்ைகம கதான்றியது.

அவைருகக மண்டியிட்டு அமர்ந்த ரவி, "இப்படி எண்ணம்

ககாண்டவன் நம்முடன் கவண்டாம் ப்ரஜன், அவன் கபாய்
கதாளலயட்டும். உன்ளைப் பார்த்து அவனுக்கு கபாைாளமளய
விட பயம் தான் இருக்கும். அதைால் திரும்பி வர மாட்டான்.
வந்தாலும் அவனுக்கு தக்க பதிலடி ககாடுக்கும் முதல் ஆள்
நாைாக தான் இருப்கபன். நீ நிளைத்து ககாபப்படும் அைவிற்கு
எல்லாம் அவன் தகுதியாைவகை இல்ளல ப்ரஜன் விட்டுத்தள்ளு…!
இப்கபாழுது ஆவது அவைது சுயரூபம் கதரிந்கத என்றுச்
ேந்கதாஷப்படு…!" என்ைார்.

374
 ஆதியிவன்
ஆைால் குனிந்திருந்த ப்ரஜன் இன்னும் இறுக்கத்துடன்
இருக்கவும், "ப்ரஜன்" என்றுக் குலுக்கியவர், "கவண்டாம்…!
ரிகலக்ஸ் ப்ளீஸ்…! கவறு எதாவதில் உன் கவைத்ளதத் திருப்பு…!"
என்று அவளைச் ேமாதாைப்படுத்த முயன்ைார்.

ப்ரஜன் கமல்ல நிமிர்ந்து அவளரப் பார்த்தான், "ஆமா ரவி,

அவன் தகுதிளய இழுந்துவிட்டான்…! என் கமல் அவனுக்கு
வன்மம் அதிகம் என்ைால் கண்டிப்பாக வருவான். வரட்டும்
அவனுக்காக காத்திருக்கிகைன்…" என்றுக் கறுவியவன், பின்
கதாடர்ந்து "ஆைால் அவங்க ளகயில் மட்டும் அவன் கிளடத்து
விடக் கூடாது…!" என்ைான்.

ஒத்துக் ககாண்டவராய் ரவி, "நம் கூட இருக்கும் வளர தான்,

அவன் பாதுகாப்பாக இருக்க முடியும். கவளிகய கபாைால் நம்ளம
மாதிரி ஏலியன்களை மனிதர்கள் ககான்று குவிக்கிைார்கள்.
அவர்களின் ளகயில் சிக்க கநரிடும்…!" என்ைவரின் முகம்
வருத்தத்ளதக் காட்டியது.

உடகை ப்ரஜன் "எைக்கு இன்கைாரு எண்ணம் ரவி, வீரா

என் மீது ககாண்ட வன்மத்தால் அந்த ஆராய்ச்சியாைர்களின்
ளகயில் கிளடத்து கருவியாகி விடக் கூடாது. அவனுக்கும்
எைக்கும் உள்ைளத நாங்ககை தீர்த்துக் ககாள்கிகைாம். அவகைாட

375
வன்மத்ளத அவர்கள் பயன்படுத்தி அதிகமாக்கிைால், நம்ளமப்
பற்றி நன்குத் கதரிந்த வீராவிற்கு அந்த ஆராய்ச்சியாைர்களின்
நவீைமும் கேர்ந்துக் ககாண்டால் நிளலளம விபரீதம் தான்,
ோதாரண மனிதர்ககைாடு பைகிய வீராளவ அவர்கள் எப்படி
பயன்படுத்திக் ககாள்கிைார்ககைா…! இந்த வீரா முட்டாள் இன்னும்
எப்படி மாைப் கபாகிைாகைா என்று எைக்கு கவளலயாக இருக்கு
ரவி…! அதைால் தான் அவர்கள் தாக்குவதற்குள் நாம் எளதயும்
எதிர்ககாள்ை தயாராக இருக்க கவண்டும். நடக்கப் கபாவது
என்ை ளவத்துக் காத்திருக்கு என்று காத்திருந்கத பார்க்கலாம்.
விடுங்க!" என்ைான்.

ரவி "ேரியாக கோன்ைாய்! நீ எளத நிளைத்து எச்ேரிக்ளக

கேய்கிைாய் என்றுப் புரிகிைது. அளத இப்கபாழுது நிளைத்துப்
பார்க்காமல் நகரும் காலத்கதாடு வாைலாம், எழுந்து வா…!"
என்ைான்.

ப்ரஜன் கமல்ல "நான் நாளைக்கு நகரத்திற்கு கேன்று என்ை

நிளலளம என்று ஆராய்ந்து வரலாம் என்று இருக்கிகைன். எஸ்
அது கடிைம் தான்…! அதற்காக இப்படிகய உட்கார்ந்திருக்க
முடியாது அல்லவா!" என்ைான்.

அளதக் ககட்ட ரவி திடுக்கிட்டார்.

376
 ஆதியிவன்
"ப்ரஜன், என்ை கோல்கிகை? இப்கபா இருக்கிை நிளலளய
நாம் வந்த நிளலளய விட கமாேம், இந்த கநரத்தில் கவண்டாம்
ப்ரஜன். அது கராம்ப ஆபத்து! கோன்ைால் ககள்…!" என்ைார்.

"ஆமாம் ரவி! அதுதான் கோன்கைகை! கடிைம் தான்…!

ஆைால் மனிதர்களிளடகய இந்த விேயம் எந்தைவிற்கு
பரவியிருக்கு! இத்தளை விேயங்களுக்குப் பின் அரோங்கம் என்ை
கேய்திருக்கு என்று நான் அறிய கவண்டும். கமலும் ரியாவின்
கபற்கைாளர அளைத்து வந்து பாதுகாப்பாக இங்கக ளவக்க
கவண்டும். இப்பகவ எந்த மாதிரியாை விோரளணக்கு
ஆைாகியுள்ைார்ககைா…?" என்று வருத்தப்பட்டான்.

ரவி "ப்ரஜன், என்ை கோல்வகத என்றுத் கதரியவில்ளல. நீ

கோல்வகதல்லாம் ேரியாக தான் இருக்கிைது. இதுவளர ேரியாகவும்
நடந்திருக்கும்! உைக்கு எதிர்காலத்ளத கணிக்கும் திைனும்,
எதிர்கநாக்கும் சிந்தளையும் மிகவும் அதிகம், அளதச்
கேயல்படுத்தும் திைன் அளத விட அதிகம். ஆைாலும் என்று
என்கைாட பய உணர்வு என்ளைப் பயமுறுத்திட்கட இருக்கிைது…"
என்ைார்.

அதற்கு ப்ரஜன், "ரவி, என்ளைச் கோல்லிட்டு, நீங்க எகதகதா

நிளைத்துக் ககாண்டு இருக்கீங்க, கபாங்க நீங்களும் கபாய் கரஸ்ட்

377
எடுங்க! என் ளமன்ட்டில் அது ேரியாைால் நான் ேரியாகி
விடுகவன்." என்ைவன்,

கதாடர்ந்து, "கநருக்கு கநராக முதலிகலகய இப்படி என் கமல்

வன்மம் என்றுச் கோல்லியிருக்கலாகம ரவி, இத்தளை நாட்கள்
இளத மைதில் ளவத்துக் ககாண்டு தான் என்னிடம் பைகிைாைா…!
அளதத் தான் என்ைால் தாங்க முடியவில்ளல ரவி…! எப்படி
அளத உணராமல் இருந்திருக்கிகைன். எதிகர இருப்பவர்களின்
ளமன்ட் ரீடிங் என்ைால் கேய்ய முடியும் என்று நீங்கள் கபாய்யாக
புகழ்றீங்க…" என்ைான்.

அதற்கு ரவி கமல்லியதாய் சிரித்துவிட்டு எழுந்தவாறு, "நீ

ரியா கோல்வளதச் ேரியாக ககட்கவில்ளலயா ப்ரஜன்! உங்கைது
பிளணப்பு இயற்ளகக்கு மாைாைாது என்று யார் கோன்ைா? அவள்
உன்ைவகை தான்! உன் உணர்களுடன் பிளணந்தவகை தான்! நீ
அவளைப் பற்றி கயாசித்துக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுது அவள்
உைது கவளலளயச் கேய்திருக்கிைாள். வீராவின் உணர்வுகளைப்
படித்திருக்கிைாள். அதைால் தான் வீராவுடன் ேண்ளடயிட்டுகிைாள்.
அவகைாடு நீ இருப்பளதத் தவிர்த்திருக்கிைாள். இளத அவகை
புரிந்துக் ககாள்வாள் ப்ரஜன், அவளுடன் நீ வாழும்
வாழ்விற்காகவும், நீ உன்ளைப் பத்திரமாக பார்த்துக் ககாள்…!"
என்ைவாறு அவரது குடிளல கநாக்கிச் கேன்ைார்.

378
 ஆதியிவன்
ரவி கோல்லியளதக் ககட்ட ப்ரஜனின் மைம் கலோைாது
கபால் உணர்ந்தான். அவைது நிளைவுகள் ரியாளவ கநாக்கி
கேல்லவும், அவளுக்கு அளித்த வாக்கு நிளைவு வரவும், முயன்று
தைது நிளைளவ கவறுப் பக்கம் திருப்பிைான். மிகவும் சிரமம்
ககாடுக்காமல் வீராவின் கபச்சுக்களும் வன்மும் நிளைவு வந்தது.

ோதாரண கபச்சுக்களும், இயல்புகளும் அவனுள் எப்படி

இப்படிகயாரு வஞ்ேத்ளத விளதத்தது என்று மைம் மாறும்
விகாரங்கள் புரியாமல் குைம்பிைான். கமலும் வீராவின் விலகலும்,
கவறுப்பும் அவனுக்கு மிகுந்த கவதளைளயத் தந்தது. அவைது
குைப்பமும், மைஅழுத்தமும் கேரவும், தளல உச்சியில் இருந்து
பாதம் நுனி வளர தீ பற்றி ககாழுந்துவிட்டது கபால் எரிந்தது.
அதற்கு கமல் தாங்க முடியாதவைாய் எழுந்து கத்தியவன்,
ேட்கடன்று எழுந்து தாவிக் குதித்து ஓடியவன், அவர்கள் அளமத்த
கலங்களர விைக்கம் கபான்ை முப்பது அடி ககாபுரத்ளத இரண்கட
தாவலில் கமகல ஏறிச் கேன்ைான். அவர்கைது குடிளல மட்டுகம
அவர்கள் தளரமட்டமாக்கி இருந்தைர்.

ப்ரஜனின் ஆக்கராஷமாை கத்தளலக் ககட்டு, ரவியும்

ரியாவும் பதறியடித்துக் ககாண்டு கவளிகய ஓடி வந்தைர்.

379
 ரவிக்கு ப்ரஜனின் நிளலளமப் புரிந்தது. அவனின் உச்ேக்கட்ட
ககாப நிளல அது…! இதைால் அவைது மைஅழுத்தம் இன்னும்
அதிகமாக தான் ஆகும். ஆைால் அவளை கநருங்க முடியாது.
ஆபத்தாைதும் கூட…! எைகவ கேய்வதறியாது திளகத்தார்.

குடிலில் இருந்து கவளிகய வந்த ரியா அவள் கண்ட

காட்சிளயக் கண்டு அதிர்ந்து நின்ைாள்.

பகல் இரவைாது கபால் கருகமகங்கள் சூழ்ந்திருக்க,

கமகத்ளதக் கிழித்துக் ககாண்டு வந்த மின்ைலின் ஒளியில் அந்த
ககாபுரத்தின் உச்சியில் கிரில் கம்பிளயப் பிடித்தபடி நின்றுக்
ககாண்டு வாளை கநாக்கி கத்தியவாறு நிற்பது நன்குத் கதரிந்தது.
அவைது ஆக்கராஷமாை கத்தல் இடிளயயும் தாண்டி ஒலித்தது.

அவைது ஆக்கராஷத்ளதக் காண ேகியாது. அங்கு

நின்றிருந்த ரவியிடம், "என்ை நீங்க! நீங்க ப்ரஜகைாடு
இருப்பளதப் பார்த்துத் தாகை நீங்க அவளைச்
ேமாதாைப்படுத்துவீங்க என்று நான் வந்கதன். நீங்க
என்ைகவன்ைால் அவளைத் தனியாக விட்டுருக்கீங்க! ப்ளீஸ்
கபாங்க ேமாதாைப்படுத்துங்க, அவர் கவதளைப்படுவளதப்
பார்க்க முடியளல. எைக்கு எகதா கநஞ்சில் அளடத்த ஃபீல்…"
என்றுக் கண்களில் கண்ணீளர கதக்கியவாறுச் கோன்ைாள்.

380
 ஆதியிவன்
ரவி மறுப்பாக தளலயளேத்தார்.

"இல்ளல ரியா, ப்ரஜளை இப்படியிருக்கும் கபாழுது

கன்ட்கரால் கேய்வது கராம்ப கஷ்டம்! நாம் கபாைால் அந்த
ஆக்கராஷத்ளத நம்…" என்றுச் கோல்லிக் ககாண்கட கபாைவர்,
ரியாவிடம் திரும்பி, "ஆைால் நீ ேரி கேய்யலாம் ரியா, உன்ைால்
முடியும், உைக்கு அடக்குவான்…" கண்களில் மகிழ்ச்சியுடன்
கோன்ைார்.

அவர் கோல்லியதிற்கு பதில் கூடச் கோல்லாமல் ப்ரஜளைகய

பார்த்தவாறு நின்ை ரியா, தற்கபாழுது அந்த ககாபுரத்ளத கநாக்கி
நடக்க ஆரம்பித்தாள். தற்கபாழுது ேடேடகவை மளையும்
கபாழிந்தது.

மளையின் ஈரத்தால் வழுக்கிய படிக்கட்டில் கவைமாக கால்

ளவத்து கமகல ஏறிைாள்.

கமகல கநருங்கி விட்ட கவளையில், மளை கபய்ததால்

அதில் தன் மைளதச் ோந்தப்படுத்த கம்பிளயப் பிடித்தவாறு
தளலகுனிந்து மூச்சு வாங்க நின்ை ப்ரஜன், ரியா வருவளத
உணர்ந்து தளலளய நிமிர்த்தாமகலகய "ரியா, இங்கக எதற்கு
வந்தாய்?" என்று இளரச்ேலாய் ககட்டான்.

381
 ரியா "ப்ரகஜா, உைக்கு எதற்கு இத்தளை கடன்ஷன்? நீங்க
ஒரு விஞ்ஞானியின் மைதின் வக்கிரத்தால் தாகை வந்தீங்க! அந்த
ஜீன்ஸ் உங்களில் இருக்குகம! அது வீராவிடம் வந்திருக்கு
அவ்வைவுதான்! அதைால் நீ வீராளவ நிளைத்து இவ்வைவு
வருந்தும் அைவிற்கு ஒன்றுமில்ளல. ஏலியைாை உன்னிடம் இந்த
காதல் உணர்வு கண்டு எப்படி வியந்திருக்கிகைன் என்றுத்
கதரியுமா! அகத மாதிரி தான் மனிதனுளடய கபாைாளம,
வஞ்சிைம் அவனுக்கு வந்திருக்கு…! இது நீகய கோன்ைது தாகை.
எல்லாம் ேரியாக கோல்கிைாய். பின்கை எதற்கு இத்தளை
கடன்ஷன்…?" என்று அவளை கநருங்கிைாள்.

ப்ரஜன், "வீராகவாட மைமாற்ைம் மட்டுமில்ல ரியா!

இப்கபாழுது என் எண்ணங்கள் பலவற்ளைச் சுற்றி இருக்கு…!
அளதச் கோன்ைால் ரவியும் நீயும் வருத்தப்படுவீங்க என்றுத் தான்
வந்துட்கடன். ப்ளீஸ் நீ கபா ரியா, மளை கபரியதாக கபய்கிைது.
இந்த மளையில் நளைவது எைக்கு நன்ைாக இருக்கிைது."
என்ைான்.

ரியா "என்ை விேயம் ப்ரஜன்? அளைத்ளதயும் மைளே

விட்டுச் கோல்லிவிடுவது நல்லது."

382
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், "அப்படிகயான்றும் இரகசியம் இல்ளல ரியா!" என்று
தயங்கவும்,

"கோல்லுங்க…!" என்ைவாறு அவனுக்கு அருகில் வந்து

கம்பியில் ோய்ந்து நின்ைாள்.

ப்ரஜன் அவளைப் பார்ப்பளதத் தவிர்த்துவிட்டு கநராக

பார்ளவளயச் கேலுத்தி கோல்ல ஆரம்பித்தான்.

"நத்திங் ரியா, வீரா என் கமகல ோட்டிய குற்ைச்ோட்டுகளை

நிளைத்துப் பார்த்கதன், அளவ என் இயல்புகள்…! நான் என்
இயல்கபாடு இருப்பது குற்ைமா…? ஒருத்தங்க உயர்வு என்ைால்
இன்கைாருத்தங்க ஏன் தாழ்வு என்று நிளைக்கைாங்க? உயர்வாக
இருக்கிைவங்களைப் பார்த்து ஏன் கபாைாளமப்படுகிைாங்க?
கவறுப்பு ஏன்? தைக்கு தான் என்ை சுயநலம் ஏன்? நிஜமாக
கோல்கிகைன். இந்த மாதிரியாை மைமாற்ைங்களைப் பார்க்கும்
கபாழுது கராம்ப மைஅழுத்தமாக ஃபீல் கேய்கிகைன். என்னுளடய
பலவீைமாக இது கதரிகிைது. என்ளைச் சுற்றி நடக்கும் சில
விேயங்கள், தாங்க முடியாததாக இருக்கு…! எங்களைப்
கபான்ைவர்களை உருவாக்கி பின் ோதாரணமாக அழிக்கைாங்க,
எத்தளை இைப்புகளை பார்த்கதன் கதரியுமா…! என்ைால் தாங்க

383
முடிவதில்ளல…!" என்று மூச்சு வாங்க கோன்ைவளை
ஆச்ேரியமாக பார்த்த ரியா,

"ப்ரகஜா, நீ ஆதி மனிதகைாட வாழ்ளவ வாழ்கிகைன்னு

கோன்கை…! ஆைால் ளலஃப் ஸ்ளடல் மட்டுமில்லாமல் உன்கைாட
குணங்களும் அவங்களை ஒத்து இருக்கு…!" என்ைாள்.

அதற்கு கமதுவாக கேந்த சிரிப்ளபச் சிந்தியவன், "நான்

இக்காலத்திற்கு கதளவகய இல்லாதவன் என்றுச் கோல்கிைாயா…?"
என்றுக் ககட்டான்.

ரியா, "கதளவயில்ளலயா…! ஆச்ேரியமாை பிைவி நீ…!

முதலில் உன்ளைப் பார்த்து பயந்கதன். இப்கபா வியப்பாக
இருக்கு…! கோல்ல கபாைால் நீ தனிப்பிைவி…! யூ ஆர் க்கரட்…!"

"ப்ளீஸ் ரியா! என்ளை இப்படி கோல்லி

தனிளமப்படுத்தாகத…! இப்படி பிரித்துப் பார்த்து முதலில் நீ
பிரிந்தாய், தற்கபாழுது வீரா…! ரவிளயயும் பிரித்துவிடாதீங்க!
என்ைால் தாங்க முடியாது." என்ைான்.

ரியாவிடமும் அளமதி நிலவவும், "நீ கபா ரியா…! இதற்கு

தான் கோன்கைன் எதுவும் ககட்காகத என்று! வீரா ேரியாக தான்
கோல்லியிருக்கான். காதல் என்ளைப் பலவீைப்படுத்துகிைது."

384
 ஆதியிவன்
உடகை ரியாக்கு ககாபம் வந்தது, "அவளைப் பற்றி
கபோகத…! என்கைாட காதல் உன்ளைப் பலவீைப்படுத்தளல, நீ
எப்கபாழுதும் ஸ்ட்ரான்க் தான் ப்ரகஜா…!"

மறுப்பாக தளலயளேத்த ப்ரஜன், "நான் கதான்ைாதளதச்

கோல்வதில்ளல ரியா, வீரா குற்ைம் ோட்டியது கபால் இல்ளல…
எப்கபாழுது நீ மறுத்தாகயா அப்கபாழுது இருந்கத மைம்
பலவீைப்பட்டு இருக்கிகைன். ப்ளீஸ் ரியா! இங்கக இருந்து கபா…!
நான் உன்னிடம் வாக்கு ககாடுத்திருக்கிகைன். இளதப் பற்றி கபசி
வற்புறுத்த மாட்கடன் என்று…! ப்ளீஸ் ககா…! என்கைாட பலவீை
மைதில் பல எண்ணங்கள் புகுந்து என்ளை கமலும்
பலவீைமாக்குகிைது…" என்று ரியா வந்ததால் தன் கரௌத்திரத்ளத
அடக்கியபடி கபசிய ப்ரஜனின் முகத்தில் மீண்டும் பளைய
கரௌத்திரம் பரவியது.

திடுகமை "ஏன்…" என்றுக் கத்திைான்.

ரியா திடுக்கிட்டவைாய், "ப்ரகஜா!" என்கவும், "ஏன்? ரியா

ஏன்? நான் ஏன் இப்படி எகமாஷைல் ஃபூல்லாக இருக்கிகைன்…!"

"முதலில் நீ…! பின் வீரா! இப்படி எத்தளைப் கபர் என்ளை

ஏமாற்ைப் கபாகிைாங்க! நீ என் உணர்ளவ ஏற்க மறுக்கிைாய்
என்ைால் அவன் என்ளை மதிக்கவில்ளல…!

385
 "என் இயல்பிற்கு நான் என்ை கேய்கவன்…?"

"என் கண் முன்ைாடி எத்தளை இைப்புகள்…!"

"எதற்கு இந்த கபாைாளம, வன்மம், கவறுப்பு…?"

"ஹீகமலியன்ஸ் கடமிட்…! உலகப்கபார் கதாடுக்ககவன்று

உருவாக்கப்பட்டது என்னுளடய இைம் எனும் கபாழுது, என்ளைப்
பார்த்தாகல கவறுப்பா வருது, நான் இந்த உலகில் கதளவகய
இல்லாதவன்…!" என்று எதிகர பார்த்துக் கத்தியவன், தற்கபாழுது
தளலளய இறுகப் பற்றியவாறு கத்த ஆரம்பித்தான்.

"ப்ரகஜா" என்று அவைது கரத்ளதப் பற்றி உலுக்கி

ேமாதாைப்படுத்த முயன்ைாள்.

அவன் இன்னும் கண்களை இறுக்க மூடியவாறு இருந்த நிளல

மாைாது பலமாக வாைத்ளத கநாக்கி கத்தியவன், ரியா அருகில்
இருப்பதால் எங்காவது கேன்றுவிடலாம் என்று அங்கக இருந்து
கீகை குதிக்க முயன்ைான். ப்ரஜன் கேய்ய கபாகும் காரியத்ளத
உணர்ந்த ரியா ேட்கடை அவைது முதுகுபுைம் கேன்று இறுக்க
கட்டிப்பிடித்துக் ககாண்டு அவைது முதுகில் தளலச் ோய்த்துக்
ககாண்டாள். அவைது கமல்லிய பிடிளய உதறித் தள்ை அவனுக்கு

386
 ஆதியிவன்
ஒரு கநாடிகய அதிகம். ஆைால் அவளுக்கு கட்டுப்பட்டவைாய்
அளமதியாக நின்ைான்.

அவைது முதுகில் தளலச்ோய்த்து இருந்தவள், "ப்ரகஜா ப்ளீஸ்!

இப்படியிருக்காகத! முதலில் உன்ளைப் பார்த்தால் பயமாயிருந்தது
இப்கபா உன் கூட இருந்தால் தான் ளதரியமாக இருக்கு…!
எகதகதா கோல்கிகை! என்ைன்ைகமா நடக்குது… அங்கக
கவுர்கமன்ட் ஏலியன்களைக் ககால்கிைாங்க, இப்கபா ஏலியன்கள்
மனிதர்களைக் ககால்ல பளட அளமத்திருக்காங்க என்றுச்
கோல்கிகை…! ோதாரணமாக நான் ோப்பிடுகிை மோலா உணவில்
இத்தளை ககமிக்கல்ஸ் இருக்கா என்று நீ ோப்பிட்ட பிைகு தான்
கதரிந்தது. அது கவை பயமாயிருக்கு…! வீரா கவை ககாபமாக
கபாயிருக்கான். திரும்பவும் திருந்தி வருவாைா…! இல்ளல
ககாபமாக வருவாைா! என்றுத் கதரியவில்ளல. இப்படி ஏகப்பட்ட
விேயம் இருக்கும் கபாழுது நீ ஏன் ப்ரகஜா! உன்ளை ஒதுக்கிய
என்ளைப் பற்றி நிளைக்கிைாய். ப்ளீஸ் இகதல்லாம் எப்படிச் ேரி
கேய்வது என்று மட்டும் கயாசி…!" என்று முடிந்தைவு அவளை
இறுக்கி கட்டியளணத்தவாறுச் கோன்ைாள்.

அவைது வாய் கமாழிகளும், இறுகிய அளணப்பும் அதன்

கவளலளயச் கேய்தது. ரியா கோல்லிய விேயங்கள் அளைத்தும்
ேரிகய…! தற்கபாழுது இந்த விேயங்களுக்குள் அவனும்

387
பிளணந்துவிட்டான். அவனின் முடிவு என்ைகவா ஆைால்
தன்ைால் ஆை முயற்சிளயச் கேய்ய கவண்டும். அதற்கு அவைது
மைநிளல ேரியாக இருக்க கவண்டும் என்றுத் கதரிந்தது.
இத்தளை கநரம் இறுகி இருந்தவனின் மைமும் உடலும் தைர்ந்தது.
உடல் தைர்ந்தவனுக்கு தன் உடகலாடு ஒட்டி பின்ைால்
நின்றிருக்கும் ரியாளவ முன்கை இழுத்து அளணக்க கவண்டும்
என்று மைமும் உள்ைமும் பரபரத்தது.

அதுவளர அவளைச் ேமாதாைப்படுத்துவது மட்டுகம

ரியாவிற்கு பிரதாைமாய் கதரிந்தது. அப்கபாழுது உணராத
அவைது கநருக்கம் ததற்கபாழுது அவைது இறுக்கம் தைரவும்
உணர்ந்தாள். கூடகவ அதற்கு அவைது பிரதிபலிப்பும்
உணர்ந்தாள். அவைது உடலில் இருந்து மின்ோரம் ஒன்று
கபயர்ந்து அவைது உடலில் புகுந்துவிடுவது கபால உணரவும்,
அந்த வீரியம் தாங்காது ேட்கடன்று தன்ளை அவனிடம் இருந்து
பிரித்து எடுத்து பின்ைால் இருந்த சுவற்றில் ோய்ந்து நின்றுக்
ககாண்டாள்.

கிரில் கம்பிளயப் பிடித்த நிளலயிகலகய தளலகுனிந்து நின்ை

ப்ரஜன், "ஏன் ரியா, நான் ஏலியன்! நீ ரிகஜக்ட் கேய்தவன் என்ை
நிளைவு வந்துவிட்டதா…?" என்றுக் ககலிப் கபால் ககட்டான்.

388
 ஆதியிவன்
ரியாவும் "எஸ்…! கூடகவ கவை நிளைவும்…!" என்ைாள்.

எந்த நிளைவு என்றுத் கதரிந்தவனுக்கு, அவள் அடக்கி

ளவத்த உணர்வுகளை அவகை மீண்டும் கிைப்புவது கபால்
இருந்தது. எைகவ ப்ரஜன் "என்ை கேய்யலாம்…?" என்று
அவளிடகம விளடக் ககட்டான்.

ரியா "இங்கக இருந்து கபாகலாம்…" என்று படிக்கட்டில்

இைங்க முற்பட்டாள். கவகமாக இைங்கியவளுக்கு ஈரமாை படியும்
பிடித்திருந்த ளகப்பிடியும் வழுக்கவும், படியில் உருைப்
கபாகிகைன் என்ை பீதியுடன் கண்களை மூடிக் ககாண்டாள்.
ஆைால் இன்னும் விைாதிருப்பகதாடு மட்டுமில்லாமல் இன்னும்
காற்றில் மிதப்பது கபால் கதான்ைவும் கமல்ல கண்கள் திைக்கும்
முன்கப அவள் எங்கக இருக்கிைாள் என்று அவளுக்கு
கதரிந்துவிட்டது. ப்ரஜன் கரங்களில் இருந்தாள். அவளுக்கு அன்று
ஒளித்திடலில் நடந்தது நிளைவு வந்தது.

தன்ளைத் தூக்கியிருந்த ப்ரஜளை நிமிர்ந்துப் பார்த்து,

"இதுவும் நல்லா தான் இருக்கு…! எப்கபா விழுந்தாலும் வந்து
தாக்கி பிடிக்க ஒரு ஆள்…! நாம் பிகரண்டுக்கும் லவ்க்கும்
நடுவில் இருந்துப்கபாம்…! இது கேஃப்! இதற்கு கபயரும்
ளவக்கவா…! ஹீயூகமலியன் மாதிரி…!" என்று கயாசித்தவள்,

389
"ஆங்…! 'லவ்ண்ட்' எப்படி நல்லாயிருக்கா…? ம்ம் இைங்கு" என்று
ஆளணயிட்டு விட்டு ளககளை எட்டி அவைது கதாளில்
கரத்ளதப் கபாட்டுக் ககாண்டாள்.

அவ்வைவு எளிதாக எடுத்துக் ககாண்டவளைப் பார்க்க

ப்ரஜனுக்குச் சிரிப்பும், சிறு எரிச்ேலும் கூடகவ வந்தது. ஆைால்
அப்கபாழுது கபால் அல்லாது அவைது இணக்கமாை கபச்சில்
மைம் தைர்வாககவ இருந்தது.

எைகவ "ரியா, இந்த படிக்கட்டு நாங்கள் தான் கட்டிகைாம்

என்ைாலும் இதுவளர இளத நாங்க யூஸ் கேய்தகத இல்ளல…!"
என்று கமல்லிய புன்ைளகச் சிந்திைான்.

முதலில் அவன் கோல்வது புரியாமல் விழித்த ரியா பின்கப

புரியவும், அவைது ேட்ளடளய இறுக்க பற்றியபடி "கநா…! கநா…!
கீகை இைக்கி விடு…!" என்றுக் கத்த கதாடங்கிைாள். ஆைால்
அவன் அவகைாடு கீகை குதித்திருந்தான்.

"மங்கி, டாங்கி, பஃப்பி…" என்று அவள் அவளை அடித்தபடி

திட்ட, அவகைா புன்ைளகயுடன் இளடயிட்டான்.

"ஹீயூகமலியன்…!"

390
 ஆதியிவன்
அளதக் ககட்டவளுக்கு அதில் இருந்த வலியும், கவதளையும்
புரிந்தது. அவள் கமௌைமாக அவளைப் பார்க்கவும், "ஹாய் ளம
லவ்ண்ட், இைங்கறீங்கைா…! உங்க இடம் வந்துருச்சு, நல்ல
உடளலத் துளடத்துக்ககா…! கற்பூரவள்ளி இளல தருகிகைன்.
அளத ககாஞ்ேம் ோப்பிடு, ககாஞ்ேத்ளத கேக்கி முகர்ந்துப்
பார்த்துக்ககா…!" என்று அவைது குடிலில் இைக்கிவிட்டு அவளுக்கு
கவண்டியளத எடுத்துக் ககாடுத்துட்கட கேன்ைான்.

ப்ரஜனும், ரியாவும் ஒன்ைாய் வருவளத அதுவும் ப்ரஜன்

அவளைத் தூக்கிக் ககாண்டு வருவளத ரவி பார்த்துக் ககாண்டு
தான் இருந்தார். அவருக்கு மிகவும் ேந்கதாஹமாக இருந்தது.
ப்ரஜன் உள்கை வந்ததும் தன் மகிழ்ச்சிளயச் கோன்ைார். அதற்கு
சிறு சிரிப்பு சிரித்த ப்ரஜன்,

"அது கபயர் லவ்ண்ட் ரவி…! நீங்க நிளைப்பது கபால்

இல்ளல…! அப்படிதான் அவள் அதற்கு கபயர் ளவத்திருக்கிைாள்.
என் கமல் கவறுப்பு இல்ளல, ககாபம் இல்ளல, அன்பு உண்டு,
என் அன்பும் அவளுக்கு கவண்டும் ஆைால் காதலைாகவும்
இல்ளல நண்பைாகவும் இல்ளல. இப்படிதான் விைக்கம்
ககாடுக்கிைாள். எைக்கு இது கபாதும் ரவி! அவைது
அழுளகளயயும், கவறுப்ளபயும் விட இது எவ்வைகவா கமல் என்
ரணத்ளத ஆற்ைவில்ளல என்ைாலும் வலி கதரியாது. இது கபாதும்

391
ரவி…! இனி எைக்கு நிளையா கவளலயிருக்கு ரவி அதற்கு
மைதிற்கு கதம்பு ககாடுக்க மாதிரி இருக்கிைது. என்ளைப் கபாட்டு
குளடந்த விேயங்களைச் ேரி கேய்யணும் என்றுப் புலம்பிகைன்.
இப்கபா கோல்கிகைன் என் உயிருக்கு ஏகதனும் ஆபத்து
வந்தாலும் என்ைால் முடிந்தைவு ேரி கேய்கத தீருகவன். நாளை
நான் டவுனுக்கு கபாக கபாகிகைன் ரவி" என்றுச் சிரித்தான்.

ரவிக்கும் அவைது நிளலளமக்கு சிரிப்பதா! அழுவதா!

என்றுத் கதரியவில்ளல…!

☆☆☆☆☆
கவகமாக மரங்களில் தாவியவாறு ஓடி வந்த வீரா ஒரு
இடத்தில் வந்தமர்ந்து மூச்சு வாங்கிைான். தற்கபாழுது ப்ரஜன்
சுயநிளல அளடந்துவிட்டால் தன்ளைத் தாக்கி விடுவாகைா என்று
பயந்து ஓடிவந்தளத நிளைத்து அவமாைமாக கருதிைான்.

ப்ரஜளை விட பலம் ககாண்டு கநருக்கு கநராக என்ைால்

எதிர்க்க முடியாத, அந்த ரியா கோன்ை மாதிரி அவளை என்ைால்
வீழ்த்த முடியாதா…? என்ைவனின் மைதில் கமலும் கமலும்
ப்ரஜளை வீழ்த்த கவண்டும் என்ை கவறி பற்றி எரிவது கபால்
இருந்தது. அப்கபாழுது திடுகமை அவைது முதுகில் சுள்கைன்ை

392
 ஆதியிவன்
உணர்வு ஏற்பட்டது. அடுத்த நிமிடகம சுயநிளல இைந்து அந்த
கபரிய மரத்தில் இருந்து கீகை தளரயில் விழுந்தான். கீகை
விழுந்து கிடந்தவளை இரு ஹீகமலிய கோல்ஜர்ஸ் வந்து தூக்கிக்
ககாண்டு அவர்கள் வந்த கஜட் விமாைத்தில் கபாட்டைர். உடகை
அது விர் என்று விண்ணில் பைந்தது.

393
 அத்தியாயம் 17
வீரா கமல்ல கண்விழித்துப் பார்த்தான், அவன் ஒரு
நாற்காலியில் அமர்ந்திருப்பது கதரிந்தது. எை முயன்ைான் ஆைால்
முடியவில்ளல. கலேர் கதிரால் கட்டப்பட்டிருப்பது புரிந்தது.
சுற்றிலும் பார்த்தான். பத்து அடி, நீைம் ககாண்ட கண்ணாடி அளை
அது…! அந்த கண்ணாடியில் அவைது பிம்பங்ககை கதரிந்தது.

யார் தன்ளைப் பிடித்து ளவத்திருப்பார்கள் என்ை அனுமாைம்

அவனுக்கு இருந்தது. அரோங்கத்ளதச் கேர்ந்தவர்கள் தான்
என்பதில் சிறிதும் ேந்கதகம் இல்ளல. ஆைால் ககால்லாமல்
ளவத்திருக்கிைார்கள் என்றுதான் அவனுக்குத் கதரியவில்ளல.
அவனுக்கு ரவி கண்ணாடி கபளைக்குள் அளடத்து ளவத்து
மருந்துகளை ஏற்றி கோதளைச் கேய்தார்கள். அது ககாடுளமயாை
வலிளயத் தந்தது என்றுச் கோன்ைது எல்லாம் நிளைவு வந்தது.
தன்ளையும் ககால்லாமல் ளவத்து அப்படி தான் கேய்யப்
கபாகிைார்ககைா என்று அஞ்சிைான். களடசியில் அவனின் முடிவு
இப்படியா முடிய கவண்டும் என்று ககாபமும், ஆதங்கமுமாக
அமர்ந்திருந்தான்.

அப்கபாழுது அந்த கண்ணாடியின் நிைம் நீல நிைமாக

மாறியது. பின் அவனுக்கு கநர் எதிராக இருக்கும் சுவர் நீல
394
 ஆதியிவன்
நிைமாக மாறி பின் ஊருருவும் கண்ணாடியாக மாறியது.
தற்கபாழுது அவனுக்கு கநர் எதிராக இருந்த கண்ணாடியில்
நான்கு கபர் நின்றிருப்பது கதரிந்தது.

ேட்கடன்று அந்த அளையின் மூளலயில் இருந்து கலேர் ஒளி

வந்து அவைது தளலளயத் தாக்கியது. அது தந்த வலிளயத்
தாங்க முடியாமல் வீரா பலமாக கத்திைான்.

அப்கபாழுது எதிகர நின்றிருந்தவனிடம் இருந்து ககள்வி

வந்தது.

"உன்கைாடு இருந்த ப்ரஜனும், ரவியும் எங்கக?"

அவைது தளலயில் இைங்கிய கலேர் கருவி ககட்கப்பட்ட

ககள்விக்கு பதில் அளிக்க கவண்டும் என்ை உணர்ளவத்
தூண்டிவிடவும், "அவங்க அகத மளைவாை இடத்தில் தான்
இருப்பாங்க…" என்ைான்.

"அவங்க அங்கக இல்ளலகய…! நீங்கள் மளையும் இடம்

கவறு எங்கு உள்ைது?

தன் தளலக்குள் ஊடுருவும் கலேர் ஒளியிைால் வலி

தாங்காது, "கவறு மளைவாை இடம் எங்களுக்கு இல்ளல…!"
என்றுக் கத்திைான்.

395
 மககஷின் காதில் உள்ை சிறு கருவியில் கராபா பதிலளித்தது.

"ஐ கேக்டு, வீரா உண்ளமளயச் கோல்கிைார்…" என்றுச்

கோன்ைது.

மககஷ் தற்கபாழுது வீராவிடம், "நீ மட்டும் தனியாக

இருந்தாய், மற்ைவர்கள் எங்கக? ஏன் அவர்களுடன் இல்ளல…?"
என்றுக் ககட்டான்.

வீரா, "நான் ஏன் அவர்களுடன் இருக்க கவண்டும்…!" என்று

முகத்தில் கவறுப்புடன் கோன்ைான்.

அவைது தளலயில் கலேளரப் பாய்ச்சி வீரா கோல்வதின்

உண்ளமத் தன்ளமளயயும் அவைது மைநிளலளயயும் ஆராய்ந்துக்
ககாண்டிருந்த கராபா, மககஷிற்கு தகவளல அளித்தது.

"அவர் உண்ளமளயச் கோல்கிைார். அவரின் மைநிளல

கவறுப்பு மற்றும் ககாபம் ஆக இருக்கிைது."

அளதக் ககட்ட மககஷிற்கு ஆச்ேரியமாக இருந்தது.

அவர்களுக்குள்கைகய கவறுப்பு ககாபமா…! எைகவ என்ை
விேயம் என்றுத் கதரிந்துக் ககாள்ை ஆளேப்பட்டார். அந்த
கண்ணாடி கதளவ ளகயில் ளவத்திருந்த பட்ளடளய அழுத்தி
திைந்துக் ககாண்டு உள்கை கேன்ைார். தன்ளை கநாக்கி

396
 ஆதியிவன்
வந்தவளரக் கண்டு வீரா எை முயன்ைான். ஆைால் சிறிது கூட
அவைால் அளேய முடியவில்ளல.

அவனுக்கு முன்ைால் வந்து நின்ை மககஷ், "உங்களுக்குள்

என்ை கவறுப்பு, ககாபம்?" என்றுக் ககட்டார்.

மககஷ் உள்கை வந்ததால் வீராவின் தளலயில் கேலுத்திக்

ககாண்டிருந்த கலேர் நிறுத்தப்பட்டது. எைகவ கபாை முளை
கபால் மககஷ் ககட்டதிற்கு பதில் கோல்லிகய ஆக கவண்டும்
என்ை உந்துதல் இல்லாததால் பதிலளிக்காமல் இருந்தான். கமலும்
ககால்லாமல் ளவத்து ககாடுளமப் படுத்துவார்ககைா என்ை
ஆத்திரமும் கேர்த்துக் ககாள்ைவும் மககளஷ கநராக பார்த்து,

"இந்த உலகிற்கு நாங்க கதளவயில்ளல என்று நீங்க

நிளைத்தால், எங்களை உருவாக்கியவர்களைப் கபாய்
ககால்லுங்கள், எங்களை ஏன் ககான்று குவிக்கிறீர்கள்?" என்றுக்
கத்திைான்.

வீரா ஆகவேத்துடன் கூறியளதக் ககட்ட மககஷின் புருவம்

வியப்பில் கமலறியது.

"வீரா! நீ எங்கக இருக்கிைாய் என்றுத் கதரியுமா…?" என்று

உதட்ளட வளைத்துச் சிரித்தார். பின் எளதகயா அவரது ளகயில்

397
இருந்த பட்ளடயில் கேய்யவும், வீராளவச் சுற்றியிருந்த அளையின்
சுவர் அடுக்கு அடுக்காக தாகை மடங்கி முடிவில் சிறு பலளகப்
கபான்று பின் அது தளரயிற்குள் கேன்ைது.

தற்கபாழுது வீரா சுற்றிலும் தன் பார்ளவளய ஓட்டிைான்.

அது ஒரு பிரமாண்டமாை ஆராய்ச்சி கூடம் என்றுத் கதரிந்தது.
அவனுக்கு கமலும் பயம் பிடித்துக் ககாண்டது.

"என்ளை ளவத்து என்ை கேய்ய கபாகிறீங்க…?!?" என்றுக்

கத்திைான்.

மககஷ் அவைது பயத்ளதக் கண்டுச் சிரித்தாலும் சிறிது

ஏமாற்ைம் அளடந்தார். அவருக்கு அவர் அனுப்பிய கோல்ஜர்களை
நிமிடத்தில் வீழ்த்திவிட்டு, சிறிது கூடப் பயமில்லாமல் 'நாகை
உன்ளை வந்து பார்க்கிகைன்' என்றுச் கோன்ை ப்ரஜன் தான்
நிளைவிற்கு வந்தார். தவைாை ஆளைப் பிடித்துவிட்டு வந்தது
கதரிந்தது.

எைகவ வீராளவ இைக்காரத்துடன் பார்த்து, "உங்களை

உருவாக்கியவர்ககை நாங்கள் தான்…!" என்றுச் சிரித்தார்.

398
 ஆதியிவன்
அவர் கோல்லியளதக் ககட்டு அதிர்ந்த வீரா மீண்டும்
பார்ளவகளைச் சுற்றி ஓட்டிைான். பின் மககளஷப் பார்த்தவைது
விழிகள் கைளலக் கக்கியது.

"உன்ளைத் தான் கதடிட்டு இருந்கதன்…!" என்றுக்

ககாபத்துடன் எை முயன்ைான். ஆைால் முடியாமல் கபாகவும்,
எல்லாம் கேர்த்து கழுத்து நரம்பு புளடக்க கத்தியவனின் கதாலின்
நிைம் மாறியது.

மனிதர்களைக் குற்ைம் ோட்டி திட்டியளத ளவத்துக் ககாண்டு

அவளை வஞ்ேமாக வளைக்க திட்டமிட்டார். "ஏ…! என்ை
மனிதர்களைப் கபால் பிகஹவ் கேய்கிைாய்! நீ ஹீகமலியன்! நாங்க
உங்களை ஆட்சி கேய்ய உருவாக்கிகைாம். உங்ககைாட
வீரத்ளதயும், புத்தி கூர்ளமளயயும் நிளைத்து எவ்வைவு
கபருளமயாக இருக்கு என்றுத் கதரியுமா…? எங்ககைாட
ஆராய்ச்சி முடிவு நீங்கள் தான்! இவர்கள் கவறும் கோல்ஜர்ஸ்…!"
என்று தைக்கு பின்ைால் நின்றிருந்தவர்களைச் சுட்டிக் காட்டிைார்.

அப்கபாழுது தான் வீரா அவர்களைக் கவனித்தான். ஏைடி

உயரத்தில் இறுகிய உடளலயும், முகத்ளதயும் ககாண்ட
அவர்களைப் பார்த்ததுகம வீராவிற்கு அவர்கள் யார் என்றுத்
கதரிந்துவிட்டது.

399
 மககஷ் கதாடர்ந்து, "மனிதர்களையும், உலகத்ளதயும் ஆட்சி
கேய்ய உங்களை உருவாக்கிகைாம். அதன் பயன் கதரியாமல்
அந்த சிருஷ்யா கோல் கபச்சுக் ககட்டு, தப்பிகயாடிட்டிங்க! தப்பி
ஓடிப் கபாய் என்ை ேந்கதாஷமாகவா இருந்தீர்கள். அரோங்கத்தின்
ளகயில் அகப்பட்டு ஒவ்கவாருத்தராக இைந்திருக்கீங்க!
தப்பிகயாடாமல் இங்கக இருந்திருந்தால் இன்கைரம் உலகம் நம்
ளகயில்…! அந்த மனிதர்கள் உங்கள் அடிளம…! ஆைால் நீங்க
தப்பு கேய்திட்டிங்க! அவங்களுளடய இைத்ளதக் காக்க, எங்கைது
திட்டத்ளதத் தகர்க்க என்று சிருஷ்யா இளத கவண்டுகமன்கை
கேய்திருக்கலாம். சிருஷ்யா தான் நீங்கள் இப்படி அரோங்கம்
நம்ளமக் கண்டுபிடித்து ககான்று விடுவார்ககைா என்றுப் பயந்து
வாழ்வதற்கு காரணம்…!" என்றுப் பரிதாபப்பட்டார்.

மககஷ் கோல்ல கோல்ல அதற்கு ஏற்ப வீராவின் கற்பளை

விரிந்தது. நிளைத்துப் பார்க்ககவ ேந்கதாஷமாக இருந்தது.

'இவர் கோல்லியது உண்ளமத் தாகைா! இங்கககய

இருந்திருந்தால் இவர்களைப் கபால் பளடவீராக மாறி இந்த
உலளககய ஆண்டிருக்கலாகமா…! சிருஷ்யா அவங்க இைத்ளதக்
காப்பாற்ை தான் இவர்களைத் தப்புவித்தார்ககைா…!' என்று
நிளைத்து மககஷின் வளலயில் விழுந்தான். ரவி அவர்களின்
ககாடுளமகைாக கோல்லியளத மைந்தான்.

400
 ஆதியிவன்
வீராளவப் பார்த்ததுகம தான் கோல்லியளத நல்லவிதமாக
கயாசிப்பளதப் புரிந்துக் ககாண்டார். அளதப் பார்த்தவரின்
முகத்தில் கவற்றி மதர்ப்பும், வியப்பும் ஒருங்கக வந்தது. ஒரு
ஏலியைால் இப்படி பகுத்துப் பார்த்து கயாசிக்க முடியுமா…? என்று
வியந்தவாறு தன்ளைச் சுற்றி ஒரு கராபாளவப் கபால் நின்றுக்
ககாண்டிருந்த ஹீகமலியன் கோல்ஜர்களை கவறுப்புடன் பார்த்தார்.
கயாசித்துக் ககாண்டிருக்கும் வீராவிடம் கமலும் விேயத்ளதக்
கைக்க எண்ணியவராய், கமல்ல அவன் புைம் குனிந்து…

"நீங்க மனிதர்ககைாடு எப்படி கலந்தீங்க? அந்த சிருஷ்யா,

உங்களைத் தப்பிக்க ளவத்து அளைத்துச் கேன்று உங்களை
ளவத்து கவறு எதாவது ஆராய்ச்சி கேய்தாைா…? தாக்குதல்,
அறிவு ேம்பந்தமாக எதாவது பயிற்சி ககாடுத்தாைா? மனிதர்களின்
ோட்டிளலட்டில் இருந்து தப்புவிக்கும் கடக்ைாலஜீளயக் ககாண்டு
கவை என்கைன்ை உங்கைால் கேய்ய முடியும்? உங்கைால்
எங்கைது பயிற்சிகய இல்லாமல் எப்படி இப்படி கேயலாற்ை
முடிகிைது. அந்த ப்ரஜன் தாகை சிருஷ்யாவின் பிள்ளை?" என்று
வரிளேயாக ககள்விகளை ஆர்வத்துடன் ககட்டார்.

ப்ரஜனின் கேயல்திைன்களைப் பார்த்ததில் இருந்து ப்ரஜளை

அவர் வேம் ககாண்டு வந்து விட கவண்டும் என்கை கவறி
பிடித்திருந்தது.

401
 ப்ரஜளைப் பற்றிக் ககட்டதும் வீராவிற்கு அவைது பளைய
ககாபம் வந்தது. "அவளைப் பற்றி எதற்குக் ககட்கறீங்க?" என்று
கவறுப்பும் ேந்கதகமுமாக ககட்டவன், பின் "அவளையும்
பிடிச்சிட்டிங்கைா…?"

மககஷ் உடகை ஆத்திரத்துடன், "எங்கக? அவளைப் பிடிக்க

முடியவில்ளல. அவளைப் பிடிக்க கேன்ைவர்களை
அழித்துவிட்டான். அவனுக்கு உதவி கேய்வதற்காக தான் இங்கு
அளைத்து வர நிளைத்கதாம் என்றுக் கூட கதரியவில்ளல…!"
என்ைார்.

உடகை அவளர கவறுப்புடன் பார்த்த வீரா, "அவ்வைவு

தாைா…! உங்களுளடய நவீை ஆயுதம் மற்றும் ஆட்களின் பலம்!"
என்று இைக்காரமாக கோன்ைவன், கதாடர்ந்து "நீங்கள் தாகை
அளைவளரயும் உருவாக்கினீங்க? பின் அவன் மட்டும் எப்படி
இப்படி பலமும், அறிவும் ககாண்டவைாக இருக்கிைான். அவனுக்கு
ஆதி ஏலியனின் பலமும், ேக்தியும், சிருஷ்யாவின் அறிவும்,
கேயல்திைனும் இருக்கு என்றுச் கோன்ைார். அது உண்ளமயா?"
என்று அவைது மைளத ஆதங்கத்ளதக் ககட்பதாக எண்ணி
விேயத்ளத கவளியிட்டான்.

402
 ஆதியிவன்
மககஷின் கண்கள் விேயத்ளதப் புரிந்துவிட்டதில் பைபைப்பு
கூடியது. தற்கபாது ப்ரஜன் எவ்வைவு கதளவ என்பதன் காரணம்
கமலும் வலுப்கபற்ைது. கூடகவ வீராவிற்கு ப்ரஜன் கமல் இருக்கும்
கபாைாளமயும் கதரிந்தது.

அவன் புைம் மககஷ் குனிந்தார். வீரா கவறுப்புடன்

முகத்ளதத் திருப்பிைான். தற்கபாழுது அவளைக் கட்டிப்
கபாட்டிருந்த கலேர் இல்லாதிருப்பளதக் கண்டான். அவைால்
அளேய முடிந்தது.

அவன் புைம் குனிந்த மககஷ், "சிருஷ்யா அவளுளடய

பிள்ளை ப்ரஜன் என்பதால் எதாவது ஸ்கபேலாக கோல்லிக்
ககாடுத்தும் பயிற்சி ககாடுத்தும் உருவாக்கி இருப்பாகைா…?"
என்றுச் ேந்கதகம் கபால் ககட்டு ஏற்கைகவ அவனுள் எரியும்
கபாைாளம என்னும் தீப்கபாறிளய ஊதி கபரிது கேய்தார்.

கதாடர்ந்து அவர், "ஒருகவளை சிருஷ்யா, நம்மிடம் இருந்து

அரோங்கத்ளதக் காப்பாற்ை என்று ப்ரஜளை
வைர்த்திருப்பாங்ககைா…! இதற்கு நீ ேற்று முன் கோன்னிகய ரவி
அவனும் உடந்ளத…! உன்ளையும் அவர்கள் பக்கம் இழுக்க
முயற்சி கேய்திருப்பார்ககை…?" என்கவும்,

403
 ரவியும், ப்ரஜனும் வீராவிடம் நமது ேக்தி மக்களைத்
துன்புறுத்தி விடக் கூடாது என்று கபாதுவாக எச்ேரித்தது,
தற்கபாழுது கவைாய் கதரிந்தது.

கமலும் ப்ரஜன் அவர்களுக்கு எதிராைவன் என்பளத

வலியுறுத்த மககஷ் கபசிக் ககாண்கட கேன்ைார். முதலிகலகய
ப்ரஜன் கமல் ககாபமாக இருக்கும் வீராளவ கிைப்பிவிட்டு அவன்
மூலம் ப்ரஜளைப் பிடிப்பகத அவரது திட்டம்…!

"ப்ரஜன் முழுவதுமாக அவர்கள் பக்கம் திரும்பும் முன் நாம்

அவளை…" என்ைவளர இளடயிட்டு வீரா "அழித்து விட
கவண்டும்" என்ைான்.

அளதக் ககட்ட மககஷ் திடுக்கிட்டார், "கநா…! கநா…! வீரா!

ப்ரஜளை அழித்துவிடுவளத விட அவளை நம் வேம் ளவத்து
நாம் கோல்கிை கபச்ளேக் ககட்கிைபடி ளவத்துக் ககாண்டால்,
இகதா இவர்களை மாதிரி அவனும் ஒரு கோல்ஜராய் நிற்பான்."
என்ைார்.

அதற்கு கேந்த சிரிப்ளபச் சிந்திய வீரா, "அவளை உங்கள்

வேமாக்க முடியாது, அவன் ஒரு கபண்ணிடம் வேமாகி இழிந்த
நிளலயில் இருக்கிைான்." என்ைான்.

404
 ஆதியிவன்
மககஷ் வியந்த குரலில், "ஓ…! காதல் வேப்பட்டு கவை
விட்டாைா, அதுவும் இயற்ளகயாக…!" என்ைவரின் விழிகள்
பைபைத்தளத வீரா கவனிக்கவில்ளல.

பின் வீராவிடம், "அகதல்லாம் ககட்பான் வீரா, ேற்றுமுன் நீ

விரும்பாவிட்டாலும் நான் ககட்ட ககள்விகளுக்கு பதில் அளித்தது
நிளைவிருக்கா…! எல்லாம் விஞ்ஞாைம் வீரா…! விஞ்ஞாைத்தால்
எதுவும் முடியும்." என்ைார்.

அதற்கு வீரா ககாணல் சிரிப்ளபச் சிந்திவிட்டு,

"அப்படிகயன்ைால் என்ளைப் பிடித்த மாதிரி பிடித்திருக்க
கவண்டியது தாகை…!" என்ைான்.

அதற்கு மககஷ், "உண்ளமத் தான் வீரா, இவங்கைால்

முடியவில்ளல. ஏகைனில் இவங்க கவறும் கராபர்ட் மாதிரியாை
கோல்ஜர்ஸ், ஆைால் மனிதர்களின் அறிவுநுட்பமும், ஏலியன்களின்
ேக்தியும் ககாண்ட எல்லாவற்றிக்கும் கமலாக அந்த ப்ரஜளைப்
பற்றி நன்குத் கதரிந்த உன்ைால் ப்ரஜளைப் பிடிக்க முடியும்…"

அளதக் ககட்ட வீராவின் விழியில் கேருக்கு கதரிந்தாலும்,

கதால்வி அளடந்து தாகை ஓடி வந்தான், அளத எண்ணி
ககாபமுற்ைான்.

405
 அவைது முகப்பாவங்களைகய கவனித்து வந்த மககஷ்,
"உன்ைால் முடியும் வீரா, உன்கைாடு என் அறிவும்,
புத்திக்கூர்ளமயும், எங்கைது விஞ்ஞாைமும் கேரும் கபாழுது அந்த
ப்ரஜளைப் கபால் நூறு கபளரயும் வீழ்த்தலாம். இப்கபாழுது கூட
உலகில் பத்து நகரங்களைத் கதர்ந்கதடுத்து, அங்கு இருக்கும்
ஆராய்ச்சி கூடத்ளத கவடிப்கபாருள் கவடித்து அழிக்க
கோல்ஜர்ளை அனுப்பியிருக்ககன். இன்னும் ேற்று கநரத்தில்
கவடித்து அழிந்து விட்டதாக தகவல் வரும், நமக்கு எதிராக
கேயல்படும் ஆராய்ச்சி கூடத்ளத அழித்துவிட்டால் அது நமக்கு
முதல்படி மட்டுகம அடுத்த படி எடுத்து ளவக்க நாம் கூட்டாக
கேருகவாம்…" என்று ளகளய நீட்டவும், அதில் வீரா தன் கரத்ளத
ளவத்து ஒப்புதல் அளித்தான்.

அடுத்த நாள் காளலயில் ப்ரஜன் நகரத்திற்குச் கேல்ல

தயாராகிக் ககாண்டிருந்தான். தன் முன் இருந்த கமளேயில் இருந்த
கவறு முகவடிளவ எடுத்து தன் முகத்தில் கபாருத்திக் ககாண்டான்.
ப்ரஜனின் முகம் சிசிடிவி பதிவில் பதிந்துவிட்டதால் தன் முகத்ளத
மாற்றிக் ககாண்டு கபாக தயாராைான். அகத கபால் மனிதர்ளைப்
கபால் உடல்கூறுகளைக் காட்டும் சிப்ளபயும் உடலில் கபாருத்திக்
ககாண்டான். ஆபத்ளத கநாக்கி கேல்லும் அவளைத் தடுக்கும்
வழி கதரியாது ரவி நின்றிருந்தார்.

406
 ஆதியிவன்
ரியா காளலயில் எழுந்ததும் தன் கவளலகளை முடித்துவிட்டு
அவர்கள் இருவளரயும் காண வந்தாள். அவள் உள்கை வருவது
கதரிந்ததும் அவளை கநாக்கி ப்ரஜன் திரும்பிைான்.
அேட்ளடயாை நளடயுடன் உள்கை வந்தவள், கவறு முகத்துடன்
நின்ை ப்ரஜளைப் பார்த்ததும் "ப்ரகஜா…" என்று அலறியபடி
கவளிகய ஓடிைாள்.

"ப்ரகஜா சீக்கிரம் வா…! அவங்க திரும்பவும் வந்துட்டாங்க…"

என்ைவாறு தளலகதறிக்க ஓடிைாள்.

தன்ளைப் பார்த்ததும் அலறிவாறு ஓடிய ரியாளவ

விகைாதமாக பார்த்த ப்ரஜன், அவள் கதாடர்ந்துக் கத்தியளதக்
ககட்டதும் சிரிப்பு தான் வந்தது.

"ரியா…!" என்று அளைத்தான். அவனின் குரளலக் ககட்டதும்,

"ப்ரகஜா" என்றுத் திரும்பியவள், கவறு முகத்துடன் நிற்பது ப்ரஜன்
தான் என்று உணர்வால் புரிந்துக் ககாண்டாள். தளலளயச்
கோறிந்தவாறு வந்தாள்.

"ப்ரகஜா நீயா…? ஏன் ப்ரகஜா? ஏன் இப்படி?

நல்லாகவயில்ளல…" என்ைாள்.

407
 ப்ரஜன், "சிட்டிக்குள்ை கபாக கபாகிகைன் ரியா, என் முகம்
அவங்களுக்கு பிரசித்தமாகி இருக்கும், அதைால் தான்
கவறுமுகம்…!" என்றுக் காரணத்ளதச் கோன்ைான்.

"என்ைது சிட்டிக்குள் கபாக கபாறீயா?? கவண்டாம் ப்ரகஜா!

உன்ளைப் பிடிச்சிருவாங்க, சிட்டிக்குள்ை என்டர் ஆக கவண்டும்
என்ைால் பிங்கர் பிரின்ட், பிைட் ோம்பிள்ஸ் ககாடுக்க கவண்டுகம
அப்கபா நீ மாட்டிக் ககாள்வாகய…!" என்கவும்,

"அந்த வழியாக யார் கேல்ல கபாகிைார்கள். அவர்கள் ளவத்த

என்டர்ைஸ் வழியாக கேன்ைால் தான் இது கபான்ை பார்மலிடிக்ஸ்
இருக்கு, அந்த ஏலியன்கள் வந்த வழி கதரிந்துவிட்டது. அதன்
வழியாக உள்கை கேன்றுவிடுகவன். அங்கு கபாய் என்ளைப்
பாதுகாத்துக் ககாள்ைகவ இந்த ஏற்பாடு…!" என்ைான்.

ரியா, "கவண்டாம் ப்ரகஜா! எைக்கு ேரியாக படவில்ளல…!"

என்று தன் விருப்பமின்ளமளய முகத்தில் அப்பட்டமாக காட்டிச்
கோன்ைாள்.

சிரிப்ளப மட்டும் பதிலாக தந்த ப்ரஜன், "நீங்க இங்கக

கவைமாக இருங்க! மறுபடியும் இங்கக வரமாட்டாங்க என்ை
அனுமாைத்தில் தான் இங்கககய வந்கதாம். ஆைால் அது
உறுதியாை அனுமாைம் இல்ளல. எைகவ கவைமாக இருங்க,

408
 ஆதியிவன்
குடிலுக்குள்ைகவ இருங்க! மரங்களில் அடர்த்தியாை கிளைகளுக்கு
கீகை கட்டியிருப்பதால் ேட்கடன்றுத் கதரியாது. எதாவது ஆபத்து
எனில் எைக்கு உடகை தகவல் அனுப்புங்க, உடகை
வந்துவிடுகவன். முக்கியமாை விேயம்…! ரவி எதாவது எச்ேரிக்ளக
கேய்தால் தயவுகேய்து ககள்!" என்று அவளுக்கு அறிவுளர
கேய்தவன், ரவியிடமும் சில எச்ேரிக்ளககளையும், சில
நுட்பங்களையும் கோல்லித் தந்துவிட்டு நகரத்ளத கநாக்கிச்
கேன்ைான்.

கேயற்ளகயாக உருவாக்கப்பட்ட ஏரியில் உள்ை நீர் பளைய

நீராக மாறி துர்நாற்ைம் வீோமல் இருப்பதற்காக அதில் சில
ககமிக்களலச் கேர்த்தைர். அந்த ககமிக்கல், நீரின்
மூலக்கூறுகளுடன் கேர்ந்து ோட்டிளலட்டின் பதிளவத் தளடச்
கேய்யும், இதன் வழியாக தான் ஏலியன்கள் உள்கை நுளைந்தை.
தற்கபாழுது அதன் வழியாக ப்ரஜன் நகருக்குள் கேன்ைான்.

ஏரியின் களரயில் ஏறி நின்ைதுகம அரோங்கத்தின் உஷார்

நடவடிக்ளககள் அவைது கண்ணில் பட்டை.

மனித உடல்கூறுகளைப் பரிகோதிக்கும் கலேர்கள் ஆை கூளர

நளடப்பாளதயில் அளமக்கப்பட்டிருந்தது. மற்ை இடங்களில் அந்த
பைக்கும் தட்டுகள் பைந்துக் ககாண்கட இருந்தை. கமலும்

409
மனிதர்களுடன் மனிதர்கைாக ஏலியன்கள் ஊடுருவி
இருப்பதாகவும், மனிர்களின் கேயல்திைனுக்கு கமல் சிலல்
கேயல்பட்டால் அவர்கள் ஏலியன்கைாவும் இருக்கலாம், உடகை
அவர்கைது ளகயில் உள்ை பட்ளடயில் அவேரப்பிரிவு எண்ளண
அழுத்தி தகவல் கோல்ல கவண்டும் என்றும் ஒலிகபருக்கியின்
வழியாக மக்களுக்கு எச்ேரிக்ளக விடுத்துக் ககாண்டிருந்தார்கள்.

அவற்ளை எல்லாம் பார்த்தவாறு ப்ரஜன் நடந்துக்

ககாண்டிருந்தான். 'அட்கடன்ஷன் ப்ளீஸ்…' என்ை அறிவிப்பு
வந்ததும் கேன்றுக் ககாண்டிருந்த மக்கள் நின்றுவிட்டைர். அங்கு
இருந்த கபரிய கட்டிடத்தின் சுவரில் கலேர் ஒளிகள் பாய்ந்தது,
அதில் ப்ரஜன், வீரா, ரவி மற்றும் ரியாவின் படங்களைக் காட்டி
கதடப்பட்டு வருபவர்கள் என்றுக் காட்டியது. பின் ப்ரஜன், ரவி,
வீரா நிகழ்த்திய ோகே நிகழ்ச்சி ஒளிப்பரப்பப்பட்டு எச்ேரிக்ளக
கேய்தது. பின் ஒளிதிடலில் எடுத்த பதிவுகள், ப்ரஜன் ஏலியனுடன்
ேண்ளடயிட்டது. காட்டில் ஏலியன்கள் அழிக்கப்பட்ட காட்சிகள்
கபான்ைளவ ஒளிப்பரப்பாகியது.

அப்கபாழுது ஒருவர், "உங்களுளடய இத்தளைப்

பாதுகாப்ளபயும் மீறி, கதாழில்நுட்பத்ளதயும் மீறி இத்தளை
ஏலியன்கள் நகரத்திற்குள் புகுந்திருக்கிைார்கள். இது உங்களுளடய

410
 ஆதியிவன்
கேயல்பாட்டின் குளைவு தாகை அதற்கு முதல் பதில்
கோல்லுங்கள்." என்றுக் கத்திைார்.

உடகை அவரது காதில் கபாருத்தப்பட்ட சிறு கருவில்,

"மாளலயில் நளடப்கபறும் கவுன்சிலிங் வகுப்பிற்கு வாருங்கள்.
வகுப்பில் உங்கைது எண் ளேபர் ஏழு…" என்ை அறிவிப்பு தான்
வந்தது.

ப்ரஜன் கமல்லிய சிரிப்புடன் தளலளய அளேத்தவாறு

ஆய்வுக்கூடத்ளத கநாக்கி நடந்தான்.

முதன் முதலில் அவர்கள் பிடித்த ஏலியளை உயிகராடு

ளவத்து ஆராய்ச்சி கேய்துக் ககாண்டிருப்பார்கள் என்றும்
ரியாவின் கபற்கைார் விோரளணக்காக அங்கு தான் இருப்பாங்க
என்று கணித்திருத்தான்.

ப்ரஜனின் கணிப்பு ேரிகய என்பது கபால், ஏலியனுக்கு எப்படி

மனித உறுப்புகள் வந்தது என்ை அவர்கைது ஆராய்ந்ததில்
நூற்றியிருபது வருடங்களுக்கு முன் ஜார்ஜ் என்பவர் ஏலியனின்
விந்தணுக் ககாண்டு புதிதாக ஏலியளை உருவாக்க நிளைத்து
அவரது மளைவியின் கருப்ளபயில் அளதச் கேலுத்தியுள்ைார்.
ஆைால் அதன் விளைவாக அவரது மளைவி இைந்ததாலும்,
இயற்ளகக்கு விகராதமாக கேயல்பட்டதற்காகவும் அவர் ளகது

411
கேய்யப்பட்டார் என்ை கேய்திளயத் திரட்டிைார்கள். பின் இருபது
வருடங்கள் கழித்து அவர் சிளையில் இருந்து தப்பித்ததும்
கதரிந்தது. எைகவ அவர் இந்த ஏலியளை உருவாக்கியிருக்கலாம்
என்றுக் கண்டுபிடித்தைர். எைகவ உலகில் எங்கு இயங்கிக்
ககாண்டிருக்கிைது என்றுக் கண்டறிய அவேர பிரகடைநிளல
பிைப்பிக்கப்பட்டது. ோட்டிளலட்களின் கவளல தீவிரமாக்கப்பட்டது.
ோட்டிளலட்டின் கேயல்பாட்டு திைளை அதிகரிக்கவும் கவளலகள்
நடந்தது.

அகத ஆராய்ச்சி கூடத்தில் மற்கைாரு பகுதியில் ரியாவின்

கபற்கைாரிடம் விோரளண நளடப்கபற்றுக் ககாண்டிருந்தது.
வரிளேயாக ககட்கப்பட்ட ககள்விகளுக்கு அவர்கைது பதில்
இதுதான்…!

"என் கபண் ரியா ஏலியன் இல்ளல…! அவளுக்கு

ஏலியனுடன் எப்படித் கதாடர்பு ஏற்பட்டது என்று எங்களுக்குத்
கதரியாது. அப்படி கதாைளமயுடன் இருப்பதும் எைக்குத்
தவைாகப் படவில்ளல. கோல்லப் கபாைால் ஆச்ேரியம் தான். நீங்க
எங்களை விோரிப்பதிற்கு பதில் உணவு பைக்க முளையால்
மனிதனின் வாழ்நாளின் காலம் குளைந்துக் ககாண்கட வருகிைது.
அளதச் ேரி கேய்யுங்கள்" என்று முடிவில் அரோங்கத்ளதக் குற்ைம்
ோட்டிைார்.

412
 ஆதியிவன்
அவர் உண்ளமகய கபசுகிைார் என்று கதரிந்தது.
அவர்களுக்கு கவறு விேயம் கதரியாது என்றும் கதரியகவ, ரியா
ஒருகவளை இவர்களைத் கதாடர்புக் ககாள்ைலாம் என்று
அவர்களின் கண்காணிப்பின் கீழ் அவர்களை ளவக்க
தீர்மானித்தைர்.

நளடப்பாளதயில் நின்றுக் ககாண்டு அந்த ஆராய்ச்சி

கூடத்ளதப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜன் எப்படி உள்கை
கபாவது என்ை கயாேளையில் இருந்தான். அப்கபாழுது அவளைப்
கபால் ஏலியன் அங்கக இருப்பளத அவைால் உணர்வின் மூலம்
அறிய முடிந்தது. ஆய்வுக்கூடத்தில் இருக்கும் ஏலியைா? அல்லது
இத்தளைக் கட்டுப்பாட்டுகளில் இருந்து தன்ளைப் கபால் தப்பிக்க
நவீை சிப் பயன்படுத்தும் அந்த ஹீகமலிய கோல்ஜர்கைா…? என்று
சுற்றிலும் ஆராய்ந்தவனின் பார்ளவயில் ஏைடி உயரத்தில் வந்துக்
ககாண்டிருந்ததின் மீது நிளலத்தது. பார்த்ததும் ப்ரஜனுக்கு
கதரிந்துவிடவும், அவளைப் கபால் தன் இைத்ளத உணர்ந்த அந்த
ஹீகமலிய கோல்ஜரும் ப்ரஜளைப் பார்த்தது. உடகை தன்ளை மீறி
அதன் இயற்ளகயாை உணர்வு கவளிப்படவும், ப்ரஜளை கநாக்கி
பாய்ந்தான்.

அரோங்கம் சுற்றிலும் ளவத்திருந்த கண்காணிப்பில் நீண்ட

தூரத்ளத நாகல பாய்ச்ேலில் ஒரு மனிதன் பாய்வளதப் பார்த்ததும்,

413
மனித இயல்பிற்கு அப்பாற்பட்ட கேயலாக இருக்கவும், ேட்கடை
அதன் மீது கலேர் ஒளி பாயவும், அது சுருண்டு ேரியாக ப்ரஜனின்
காலுக்கு அடியில் விழுந்தது. ப்ரஜனின் முகத்தில் கவற்றி சிரிப்பு
மலர்ந்தது.

ஹீயூகமலிய கோல்ஜர் தன்ளை கநாக்கி பாய்ந்து வருவது

கதரிந்தும், ப்ரஜன் அளேயாமல் நின்ைான். எப்படியும்
கண்காணிப்பில் மாட்டுவான் என்றுத் கதரியும். அதன்படிகய
விழுந்தான். அதன் ளகயில் இருந்து கைன்று விழுந்த பட்ளடளய
கநாடியில் எடுத்துப் பார்த்தான். அது அடுத்த நகரத்தின்
பாதுகாப்பு காவலரின் எண்…! அளத எடுத்து தன் ளகயில் கட்டிக்
ககாண்டான். சுருண்டு விழுந்தளத எடுத்துப் கபாக வந்த
பாதுகாவலர்களுடன் அந்த பட்ளடளயக் காட்டி அவர்களுக்கு
தூங்க உதவியவாறு ப்ரஜனும் அந்த ஆய்வுக்கூடத்திற்குள்
நுளைந்தான்.

414
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 18
சுருண்டு விழுந்து கிடந்த ஹீயூகமலியளை எடுத்துச் அதிகவக
கார்டரில் ளவக்கும் கபாழுகத, பட்ளடளயக் காட்டிக் கூட ஏறிக்
ககாண்ட ப்ரஜனின் கூர்கேவிகள் 'கிளிக்' என்ை ேத்தத்திற்காக
காத்திருந்தது. அந்த ேத்தம் வரும் கபாழுது கட்டிடத்திற்குள்
நுளைந்திருக்கக் கூடாது, அப்படி நுளைந்து விட்டால் கவறு
வழியில்ளல, இந்த ஹீயூகமலியனின் உடளல எடுத்துக் ககாண்டு
கவளிகய குதித்து விட கவண்டியத தான் என்று ப்ரஜன்
எண்ணமிட்டுக் ககாண்டிருக்ளகயிகலகய அவைது நிளைப்ளபப்
கபாய்யாக்காது, 'கிளிக்' என்ை ேத்தம் அந்த ஹீயூகமலியனின்
உடலுக்குள் இருந்து ககட்டது. உடகை அவனுக்கு அருகில்
அமர்ந்திருந்த பாதுகாவலளர இழுத்துக் ககாண்டு கீகை குதித்தான்.
ஆைால் ப்ரஜன் நிளைத்தது கபால் அந்த உடல் பற்றி எரியாது
கவடித்தது அவனுக்கு அதிர்ச்சியளித்தது. நல்லகவளை
கட்டிடத்திற்குள் உள்கை நுளையவில்ளல. அவனுளடய
எண்ணங்கள் எப்கபாழுதும் கபாய்த்துப் கபாகாது, இப்கபாழுதும்
அது ேரியாக கவளலச் கேய்தது.

பலத்த ேத்தத்துடன் பைக்கும் கார்டர் கவடிக்கவும், அங்கு

பரபரப்பு ஏற்பட்டது. அந்த கவளைளயப் பயன்படுத்திக் ககாண்டு

415
உள்கை நுளைந்த ப்ரஜன், எதிகர இருந்த கண்ணாடியில்
'கட்டிடத்தின் ளலவ் வீடிகயா…' என்று எழுதவும், அந்த
கண்ணாடியில் அந்த கட்டிடத்தின் அளைத்துப் பகுதியின்
கநரளலக் காகணாளி, வளரப்படம் கபால் ஒளிப்பரப்பாகியது.
அதில் ஆராய்ச்சி கூடத்ளத கதாட்டவனின் விழிக் பரபரப்புடன்
அதில் வீராளவத் கதடியது, ஒருகவளை அவன் அரோங்கத்திடம்
மாட்டியிருப்பாகைா என்றுத் கதடிப் பார்த்தான். அவன் அங்கு
இல்ளல நிம்மதியும் கவளலயும் ஒருங்கக பட்டவன், பின் அதில்
ரியாவின் கபற்கைாரின் கபயர்களை எழுதவும், அவர்கள் இருக்கும்
இடத்ளத அது காட்டியது.

ஷர்மிைா, நரம்பு தைர்ச்சியால் பாதிக்கப்பட்ட பார்கவ்வின்

ளகளயப் பற்றி அளைத்து வந்துக் ககாண்டிருந்தார். கூட ஒரு
பாதுகாவலன் கண்காணித்தவாறு அவர்களுடன் கேன்ைான்.
அவர்கள் இருந்த பகுதிக்கு கேல்லும் வழிளய ஆராய்ந்தான்.
அவர்களை அந்த பாதுகாவலன் சிறு ரக கஜட்கார்கள் இருக்கும்
பகுதிக்கு அளைத்துச் கேல்வது கதரிந்தது. அதைால்
நல்லகவளையாக 'கேக்யூரிட்டி லாக்' கபாடப்படவில்ளல.
ஆராய்ச்சி கூடத்திற்கும், சில அளைகளும் மட்டுகம இருந்தது.
உடகை ப்ரஜன் அந்த பகுதிக்கு விளரந்தான்.

416
 ஆதியிவன்
கவளிகய ஏற்பட்ட கவடிவிபத்தால் முன்பக்க கட்டிடங்கள்
சிளதந்தால், அளைவரின் கவைமும் அங்கு இருந்ததால் ப்ரஜன்
தளடகளை மீறி கேல்வது எளிதாக இருந்தது. தன்னுளடய
கவகத்ளத கண்காணிப்பு ககமாராக்கள் வழியாக பதிவாகிக்
ககாண்டிருப்பது கதரிந்தாலும், தற்கபாழுது அளதப் பற்றி அவன்
கவளலப்படவில்ளல. அவன் ஒவ்கவாரு பகுதியாக கடக்க கடக்க,
எச்ேரிச்ளக மணி அடித்தது.

விளரவிகலகய அந்த பகுதிளய அளடந்தவன், சிறிதும் கூடத்

தாமதியாமல் பாதுகாவலன் அவன் வருவது உணர்ந்து திரும்பி
பார்க்கும் முன் அவைது பின்ைந்தளலயில் அடிக்கவும், அவன்
மயங்கி விழுந்தான்.

திடுகமை வந்து தாக்கிய ப்ரஜளை கண்டு ரியாவின்

கபற்கைார்கள் பயந்து ஒதுங்கிைர். ப்ரஜனும் தன் முகவடிளவ
கழுத்திலிருந்து பிய்த்து, "நான் ப்ரஜன், ரியா என்னுடன் தான்
நலமாக இருக்கிைாள். அவள் இருக்குமிடத்திற்கு அளைத்துப்
கபாகிகைன் வாருங்கள்…!" என்ைவன், அவர்களின் இருவரின்
ளகயில் இருந்த பட்ளடளயக் கைற்றி வீசிைான். பின் பார்கவ்ளவ
தூக்கி கதாளில் கபாட்டுக் ககாண்டான்.

417
 ககள்வி ககட்க வாளயத் திைந்த ஷர்மிைா, பார்கவ்ளவ
ப்ரஜன் அளைத்துச் கேல்லவும் கவறு வழியில்லாமல் பின்
கதாடர்ந்தார்.

அதற்குள் ப்ரஜளை சிசிடிவியின் மூலம் பார்த்துவிட,

காவலர்களும், கராபாக்களும் விளரந்தை.

கஜட்காரில் ஏறியவன், அவர்களை பின்ைால் அமர

ளவத்துவிட்டு அளத பாஸ்கவர்டு மூலகம கிைம்பும் அதன்
பாஸ்கவர்டு மாற்றும் ோஃப்கவளர கபாருத்தி கவறு பாஸ்கவர்டு
மாற்றிவிட்டு முடுக்கிைான். அதற்குள் மூன்று கராபாக்கள்
அவர்கைது கஜட் காளர சுற்றி வளைத்து கலேர் துப்பாக்கிளய
அவனின் கமல் கேலுத்த நீட்டியது, ஆைால் ப்ரஜன் அளத விட
கவகமாக கேயல்பட்டு, அந்த ஹீயூகமலியனிடம் இருந்து அவன்
முன்பு எடுத்து ளவத்த சிறு ரக கலேர் தூப்பாக்கிளய அதன் புைம்
நீட்டி, "பிைாஸ்ட்" என்று அளத கவடித்துச் சிதை ளவத்துவிட்டு
அந்த கஜட்காளர மின்ைகலை கேலுத்தி, அந்த கட்டிடத்ளத
விட்டு கவளிகய வந்தான்.

அதற்குள் அங்கு வந்த பாதுகாவலர்கள் கஜட் காளர

எடுத்துக் ககாண்டு ப்ரஜனின் பின் கதாடர்ந்தார்கள். சில கராபா
கார்களும் தாகை பைந்து ப்ரஜளை பின் கதாடர்ந்தது.

418
 ஆதியிவன்
அதிகவகத்துடன் கேன்ை ப்ரஜனின் கஜட் காளர ேற்றும்
குளையாத கவகத்துடன் கலேர் துப்பாக்கியின் மூலம் சுட்டவாறுத்
துரத்திைார்கள்.

கீகை கேன்றுக் ககாண்டிருந்த மக்கள் ஆச்ேரியத்துடனும்

திகிலுடனும் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தார்கள்.

ப்ரஜன் தன் கஜட் காளர கநராக ஓட்டாமல் தாறுமாைாக

வளைந்து ஓட்டியவாறு அவர்கைது தாக்குதலில் இருந்து
தப்பித்தான். அடுக்கு அடுக்காக கட்டப்பட்ட பாலங்களுக்கு
கமகல கேல்லாமல் நடுவில் கேன்ைது. நடுவில் கேன்ை கவளையில்
இரு கார்கள் கேன்றுக் ககாண்டிருக்க மிக ேரியாக அந்த இரு
கார்களுக்கு நடுவில் கேன்றுப் பாலத்ளதத் தாண்டியது. மக்களுக்கு
நடுவில் கேன்ைதால் துரத்தி வந்தவர்கள் ேற்று தயங்கி தாக்குதல்
நடத்தாமல் பாலத்திற்கு கமகல கேன்று ப்ரஜன் கேன்ை கஜட்
காளர பிடிக்க முயன்ைது. ஆைால் ப்ரஜகைா கநராக கேல்லாமல்
திரும்பி வந்த வழியாககவ கேன்ைான். இளத எதிர்பாராதவர்கள்
திரும்பி பாலத்தில் கமகல வருவதற்கு ப்ரஜன் பக்கத்தில் இருந்த
இரு கட்டிடங்களுக்கு நடுவில் இருக்கும் இளடகவளிக்குள்
புகுந்தான். உயரமாக எழுந்து நின்ை கட்டிடங்களுக்கு இளடகய
இலாவமாக கஜட் காளர கேலுத்திைான். துரத்தியவர்கைால்
அவளை எளிதாக பிடிக்கவும் முடியவில்ளல, தாக்குதலும் நடத்த

419
முடியவில்ளல. சிறிது கநரம் ஆட்டம் காட்டியவன் அவர்களின்
திட்டம் மாற்றிக் ககாண்டு தாக்க வருவதற்குள்ளும் கமலும்
அதிநவீை பிடிக்கும் கருவியுடன் அதிகாரிகள் கஜட் காரில்
வருவதற்குள், அேந்த கநரத்தில் அங்கக இருந்து ஏரிளயத் தாண்டி
இருந்த அந்த அடர்ந்த காட்டிற்குள் கஜட்காளரச் கேலுத்திைான்.
கஜட் கார் கேல்ல கேல்லகவ குறிப்பிட்ட இடத்தில் ஷர்மிைா
மற்றும் பார்கவ்ளவ ககட்டியாக பிடித்துக் ககாண்டு கவளிகய
குதித்தான். அவர்களுடன் பாதுக்காப்பாய் அவன் குதித்த இடம்
ஜமர் கபாருத்தப்பட்ட கேன்னிளய மளைத்து ளவத்த அந்த கபரிய
மரப்கபாந்து…! அடர்ந்த கிளைகைால் மளைத்திருப்பதால்
ேட்கடன்று கதரிந்து விடாது.

அந்த ஆளில்லா கஜட் கார் தாகை சிறிது தூரம் கேன்று ஒரு

மரத்தில் கமாதி கவடித்தது. பின்ைால் துரத்தில் ககாண்டு கேன்ை
கஜட்கார் தூரத்தில் கவடிக்கும் ேத்தம் ககட்டதும் விளரந்துச்
கேன்றுப் பார்த்தைர். முற்றிலும் எரிந்துக் ககாண்டிருந்த கஜட்
காளர தான் பார்த்தார்கள். கராபா ஒன்று இைங்கி கேன்று எரிந்துக்
ககாண்டிருந்த கஜட் காளர ஆராய்ந்தது. அதில் எந்த உடலும்
எரிந்துக் ககாண்டிருப்பதற்காை அளடயாைம் இல்ளல என்று
அறிவித்ததும் திளகத்தவர்கள், கண்காணிப்பு ளமயத்திற்கு தகவல்
அனுப்பிைார்கள். அதில் பதிவு கேய்யப்பட்ட காகணாளியில்

420
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் மற்ை இருவகராட குதித்தது கதரிந்தது. ஆைால் அதன்
பின் மாயமாக காணாமல் கபாய்விடவும், திளகத்தவர்கைாய் அந்த
காட்டிகலகய கதடிைார்கள். ோட்டிளலட்டின் மூலமும் கதடிைார்கள்.

அவர்களை அதற்குள் கவைமாக இைக்கியவன், கவளிகய

பார்த்தவாறு "அவங்க கவறு பக்கம் கபாைதும், நாம் இங்கக
இருந்து கேன்றுவிடலாம்" என்ைான்.

அப்கபாழுது ஷர்மிைா, "ரியாளவ அளடத்து

ளவத்திருக்கிைாயா…? அளைத்துக் ககாண்டுப் கபாய்
ளவத்திருக்கிைாயா…?" என்றுக் கூர்ளமயாய் ககள்விகள் வந்தது.

அளதக் ககட்ட ப்ரஜன், "காப்பாற்றி இருக்கிகைன்…" என்றுத்

தயங்காது பதிலளித்தாலும், முகம் வாடிப் கபாைான்.

ஷர்மிைா, "யார் கிட்ட இருந்து காப்பாற்றி இருக்கிகை

ப்ரஜன்?"

ப்ரஜன், "அவளின் மைக்குைப்பத்தில் இருந்து தான்…!

விோரளண என்ை கபயரில் உங்களிடம் எந்த மாதிரியாை
ககள்விகள் ககட்கப்பட்டை என்று என்ைால் கணிக்க முடிகிைது…"
என்ைான்.

ஷர்மிைா அேராது அடுத்த ககள்விளயக் ககட்டார்.

421
 "அவளுக்கு மைக்குைப்பம் எதைால் வந்தது ப்ரஜன்?"

முதலிகலகய முகம் வாடியிருந்த ப்ரஜனின் முகம் இன்னும்

வாடியது.

"நான்தான் காரணம்…! என் தவறு தான்…!" என்று ஒப்புக்

ககாண்டு தளலகுனிந்தமர்ந்தான்.

ஷர்மிைா, "நீ ஒரு ஏலியன் என்பளத மளைத்து அவளைக்

காதலித்திருக்கிைாய்.!" என்றுக் குற்ைம் ோட்டவும், ப்ரஜன் இன்னும்
கூனி குறுகிைான்.

"இப்கபா என் கபண் எப்படியிருக்கிைாள்…? நீ இப்படி

குறுகிப் கபாய் அமர்ந்திருப்பளதப் பார்த்தால் தவளை
உணர்ந்துட்கட தான் என்றுத் கதான்றுகிைது. நீ கதாடர்ந்து
அவளை வற்புறுத்தவில்ளலகய தாகை…!" என்றுக் ககட்கவும்,
அவரது அளைத்துக் ககள்விக்கும் பதிலாக, "ரியா கூட கபசுங்க…"
என்று சிறு சிப் ஒன்ளைக் ககாடுத்தன்.

அளத அழுத்தியதும், "ஹகலா ப்ரகஜா…! அம்மா,

அப்பாளவப் பார்த்துட்டியா…?" என்ை ரியாவின் ஆர்வமாை குரல்
ககட்டது. அதில் மகிழ்ந்த ஷர்மிைா, "ரியா டியர் நாங்க இப்கபா
ப்ரஜகைாடு தான் இருக்கிகைாம். சீக்கிரம் வருகிகைாம்…" என்றுப்

422
 ஆதியிவன்
பதிலளித்துவிட்டு ளவத்தார். பின் ப்ரஜளை கநாக்கியவரின்
முகத்தில் முதலில் இருந்த குற்ைச்ோட்டும் இல்ளல…! ககாபமும்
இல்ளல…!

அளதப் பார்த்து கமல்லிய புன்ைளகப் புரிந்த ப்ரஜன்,

கவளிகய துரத்தியவர்கள் கேன்றுவிட்டார்கைா என்று
ஆராய்ந்தவன், அந்த மரப்கபாந்திகலகய மளைத்து ளவத்திருந்த
அவைது கஜட் விமாைத்ளத எடுத்து கவளிகய கபாட்டான். அதில்
ரகசிய எண்ளண அழுத்தவும் அது விரிந்தது. அதில் அவர்களை
ஏற்றிக் ககாண்டு அதிகவகமாக அவைது இடத்திற்கு அளைத்துச்
கேன்ைான்.

அகத கநரத்தில் உலகில் உள்ை பல்கவறு இடங்களில்

ஆராய்ச்சி ளமயங்களைத் தகர்க்க ஹீயூகமலிய கோல்ஜர்களை
அனுப்பிவிட்டு தகர்த்தாகிவிட்டது என்ை கேய்திக்காக காத்திருந்த
மககஷிற்கு ஏமாற்ைகம மிஞ்சியது. மூன்று இடங்களில் மட்டுகம
திட்டம் ேரியாக கேயல்பட்டது என்றும் ஒரு இடத்தில்
கட்டிடத்திற்குள் நுளையும் முன்கப கவடித்து விட்டது என்றும், மீதி
இடங்களில் ஹீயூகமலிய கோல்ஜர்களின் முட்டாள்தைத்தால்
கண்டிபிடிக்கப்பட்டு அவர்கள் ஆராய்ச்சி கூடத்ளத அளடயும்
முன்கப அழித்துவிட்டதாகவும் தகவல்கள் கிளடத்தது. மககஷ்

423
ககாபத்தில் முஷ்டியால் தகவல் வந்த அந்த கண்ணாடி திளரளயக்
குத்திைார்.

அவருக்கு பின்ைால் நின்றிருந்த வீரா "கவயிட்…!" என்ைவாறு

அந்த கண்ணாடி திளரயில் கதரிந்த காட்சிகளைப் பார்த்தவாறு
வந்தான்.

அதில் ஒரு இடத்தில் மககஷ் அனுப்பிய ஹீயூகமலியன்

சுருண்டு விழுவும் அளத கநாக்கி குனிந்த உருவத்ளதப்
பார்த்தான். அந்த முகத்ளதப் பார்த்ததும் வீராவிற்குத்
கதரிந்துவிட்டது. அது ப்ரஜன் என்று ஏகைனில் அவர்கள் ஒன்ைாய்
தான் முக மாதிரியாை வடிவங்களைத் தயாரித்தைர்.

வீரா, "இவன் ப்ரஜன் தான்…!" என்ைான். அளதக் ககட்டதும்

மககஷ் பரபரப்புற்ைார். உடகை அந்த நகரத்தின் எண்ளணச்
கோல்லி 'தற்கபாளதய கேய்தி கவண்டும்' என்ை தகவளல
அனுப்பியதும் அடுத்த கநாடி ஒரு குரல் ககட்டது.

அன்று அந்த நகரத்தில் இரு ஏலியன்கள்

கண்டறியப்பட்டுள்ைது என்றும், ஒன்ளை கண்டுபிடித்து
கட்டுப்பாட்டுக்குள் ககாண்டு வந்ததும், அளத அருகில் இருந்த
ஆராய்ச்சி கூடத்திற்குள் எடுத்துச் கேல்லும் கபாது கவடித்து
கேதாரம் ஏற்பட்டது என்றும், அதகைாடு எப்படிகயா வந்த

424
 ஆதியிவன்
ஏலியன் ஒன்று ஆராய்ச்சி கூடத்தில் புகுந்து கண்காணிப்பில்
ளவக்கப்பட்டிருந்த ரியாவின் கபற்கைார்களை அளைத்துச்
கேன்றுவிட்டதாகவும் அந்த ஏலியன் சில நாட்களுக்கு முன்
கதடப்பட்ட ப்ரஜன் என்னும் கபயர் ககாண்ட ஏலியன் என்றும்,
தப்பி ஓடியவர்களைத் கதடிக் ககாண்டிருப்பதாக கேய்திகள்
கோல்லியது. பின் ப்ரஜன் தப்பித்துச் கேன்ை வீடிகயா காட்சிகள்
ஒளிப்பரப்பாகியது. பாதுகாவலர்களிடம் இருந்து ப்ரஜன்
ோதுரியமாக கஜட் காரில் தப்பிச் கேன்ைது, பின் அவர்கள் கேன்ை
கஜட் கார் கவடித்து சிதறியது கபான்ை காட்சிகள்
ஒளிப்பரப்பாகியது. அளதப் பார்த்த வீரா அவளையும் அறியாமல்
ப்ரஜனின் வீர ோகேங்களை கமச்ே தான் கேய்தான். மகககஷா
வாளயப் பிைந்தவாறுப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

வீரா "அவளைப் பிடிப்பது எளிதாை காரியம் என்று

நிளைத்துக் ககாண்டார்கள் கபால…! அவங்க ஒரு வழி கயாசித்து
கேயல்படும் முன், ப்ரஜன் பத்து வழிகளை கயாசித்து ளவத்து
அதில் ஒன்றில் கேயல்பட்டிருப்பான். அவன் கேய்யப் கபாவளதக்
கணிக்க முடியாது." என்று முகத்தில் கவறுப்புடன் கோல்லியவன்,
அந்த கண்ணாடியின் அருகில் கேன்று ப்ரஜன் கேன்ை கஜட் கார்
கவடித்து சிதறிய காட்சிகளை மீண்டும் கபாட்டுப் பார்த்தான்.

425
 உடகை "இந்த காட்டில் ோதாரணமாக பார்த்தால் கதரியாத
மரப்கபாந்து ஒன்று உள்ைது. அதில் தான் ஒளிந்திருப்பான்."
என்ைான்.

மககஷ் "அப்கபா நன்ைாக கதடிைால் அகப்பட்டு

விடுவாைா…! நிச்ேயம் இன்கைரம் அந்த காட்ளடகய கூறுப்
கபாட்டுத் கதடிக் ககாண்டிருப்பார்கள்…" என்றுதும், வீரா
இைக்காரத்துடன் அவளரப் பார்த்து "இன்னும் அங்கககய
ஒளிந்துக் ககாண்டிருக்க அவன் என்ை முட்டாைா…!" என்ைவன்,
மீண்டும் கண்ணாடியின் புைம் பார்ளவளயத் திருப்பி, "ஆைால்
மீண்டும் எங்கக கபாய் மளைவிடத்ளத உருவாக்கிைான் என்றுத்
தான் கதரியவில்ளல. ரவியும், ரியாவும் நிச்ேயம் அங்குத் தான்
இருப்பார்கள். இவர்களையும் அங்கு தான் கூட்டிக் ககாண்டு
கபாகிைான்." என்று கயாேளையுடன் கோன்ை வீரா கதாடர்ந்து,
"நீங்க ப்ரஜன் மனிதர்களுக்கு ஆதரவாக கேயல்படுவான் என்றுச்
கோன்னீங்க, ஆைால் இவன் மனிதர்களின் தாக்குதலில் இருந்து
தப்பித்து அல்லவா வருகிைான்…" என்று மககளஷப் பார்த்தான்.

மகககஷா ப்ரஜன் தப்பிச் கேல்லும் காட்சிகளை மீண்டும்

கபாட்டுப் பார்த்து, "அகமஸீங்…! வாட் எ கிரிகயச்ேர்…!" என்று
அவர் வியந்த குரலில் கூறிக் ககாண்டிருக்க அடுத்த கநாடி அந்த

426
 ஆதியிவன்
கண்ணாடி திளர வீரா விட்ட குத்திைால் சுக்குநூைாய்
கநாறுங்கியது.

ஷர்மிைாவும், பார்கவ்வும் கவகமாக கேன்றுக் ககாண்டிருந்த

கஜட் விமாைத்தின் ேன்ைல் வழியாக சுற்றிலும் கதரிந்த இயற்ளகக்
காட்சிகளைப் பார்த்தைர். அதில் பாதி தான் இயற்ளக மீதி
கேயற்ளக என்று கவறுப்புடன் ஷர்மிைா நிளைத்தாள். தற்கபாழுது
அந்த கஜட் விமாைம் தளர இைங்குவதற்காக ேரிவாக பைந்தது.
ஷர்மிைா கவளிகய கதரிந்த காட்சிளயப் பார்த்தார். உயர்ந்த
மரங்கள் நிளைந்த காட்டிற்குள் அந்த கஜட் விமாைம் நுளைய
கபாவளதப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டார். 'கநருக்கமாக இருந்த
மரங்களுக்கிளடகய இந்த கஜட் விமாைம் எப்படி கபாகும்,
நிச்ேயம் கமாதிக் ககாள்ை தான் கபாகிைது' என்று அவர் பயந்துக்
ககாண்டிருக்ளகயிகலகய எப்படி என்று கதரியவில்ளல…! அந்த
விமாைம் தற்கபாழுது தளரயில் நின்றிருந்தது. சுற்றிலும்
இயற்ளகயாை வைர்ச்சியுளடய மரங்ககை இருந்தது.
ஆச்ேரியத்துடன் சுற்றிலும் பார்த்தவாறு கீகை இைங்கிைார். பார்கவ்
இைங்க ப்ரஜன் உதவி கேய்தான்.

ஷர்மிைா சுற்றிலும் வியப்புடன் பார்த்துக்

ககாண்டிருக்ளகயிகலகய ரியா, "மம்மி…!" என்ை கூச்ேலுடன் ஓடி
வந்து கட்டியளணத்துக் ககாண்டாள்.

427
 நீண்ட நாட்களுக்கு பின், அதுவும் பல பிரச்ேளைகளுக்குப்
பின் மகளைப் பார்த்ததும் ஷர்மிைாவும் அவளை இறுக்க கட்டிக்
ககாண்டார். ரியாவின் கன்ைத்ளதப் பற்றி கநற்றியில்
முத்தமிட்டார். பின் தன் தந்ளதயிடம் கேன்று ரியா இறுக்க கட்டிக்
ககாண்டாள்.

அவர்களின் பாே பரிமாைல்களை முகத்தில் புன்ைளகயுடன்

ேற்றுத் தள்ளி நின்று ரவியும், ப்ரஜனும் இரசித்தைர். உங்களுடன்
நான் இருக்கிகைன் என்பது கபால் கேன்னி வந்து அவர்களை
உரேவும், ப்ரஜன் அதற்கு நீவி ககாடுத்தான்.

ஷர்மிைாவின் பார்ளவ மீண்டும் சுற்றிலும் கேல்வளதப்

பார்த்துச் சிரித்த ரியா மீண்டும் தன் அன்ளையிடம் ஓடி வந்து,
"ம்மா…! நீங்க கவளிகய இருந்து பார்த்தது கவறும் இல்லுஷன்.
ோதாரண பார்ளவயில் நீங்க பார்த்த மாதிரி இருக்கும்,
ோட்டிளலட்டின் மூலமும் கண்டுபிடிக்க முடியாத அைவிற்கு ஜாமர்
கபாருத்தியிருக்கு! ஈஸியாக உள்கை நுளையவும் முடியாது. கலேர்
மூலம் கவர் கேய்திருக்கு, அது கதரியாமல் வந்தால் சுட்டுவிடும்.
அகதல்லாம் பாதுகாப்பு நடவடிக்ளக எல்லாம் கேளமயாக ப்ரஜன்
கேய்திருக்கான் ம்மா…! என்ளையும் கராம்ப பத்திரமா என்பளத
விட பக்குவமாக பார்த்துக் ககாள்கிைான். நான் எப்படி
ககாபப்பட்டு கபசியிருக்ககன் கதரியுமா! அப்கபாழுகதல்லாம்

428
 ஆதியிவன்
அைகாய் என்ளை ஹான்டில் கேய்து, இந்த ட்ரஸ் ளதத்து
ககாடுத்து, கேளமயா க்யூட்டா வீடு கட்டியிருக்கான் கதரியுமா…!
எல்லாத்ளதயும் விட என்ளை அைகா எத்தளை தூரம்
கவண்டுகமன்ைாலும் சுமப்பான்…" என்று ஆரவாரத்துடன்
கோன்ைாள்.

அவளை கயாேளையுடன் ஷர்மிைா பார்த்தார். அவரது

கயாேளைளயத் தளடச் கேய்தது. ரியாவின் உற்ோகக்குரல்…!

"ம்மா…! எப்கபா பார்த்தாலும் இயற்ளக, இயற்ளக, கேயற்ளக

எல்லாம் கவஸ்ட் என்றுச் கோல்வீங்ககை…! சுற்றிலும் பாருங்க!
எல்லாம் நீங்க விரும்புகிை மாதிரி இயற்ளக தான்…! இனி இந்த
உலகில் இயற்ளகயாை விேயங்களுக்குச் ோத்தியமில்ளல என்றுச்
கோன்கைன் தாகை அளத வாபஸ் வாங்கிக் ககாள்கிகைன்ம்மா…!
மனிதன் இயற்ளகளயப் பாதுகாத்தாகல கபாதும் கேயற்ளகக்கு
அங்கு இடமில்ளல. இத்தளை தான் ஸ்டீம் பாத் தாகை
எடுத்துட்டு இருந்திருக்கிகைாம். குைத்தில் குளித்திருக்கீங்கைா…!
இங்கக இருக்கும்மா! அதுமட்டுமில்லாமல் நான் கவக ளவக்காத
இயற்ளக காய்கறிகள் பைங்கள் தான் ோப்பிடுகிகைன். கநா
கடபகைட்ஸ்…! ஷப்பா! அந்த ககமிக்கல் உணவு உடலில் கேன்று
கேய்யும் கவளலளய நான் கநரிகலகய பார்த்துவிட்கடன். இனி
அளதத் கதாடகவ மாட்கடன். இளதகய ோப்பிட்டால் தான்,

429
ப்ரகஜா மாதிரிகய ஐம்பது வயது வளர இைளமயாக இருக்க
முடியும். இல்ளலகயன்ைால் நான் கிைவியாகிருகவன். அவன்
அப்படிகய இருப்பான். இட்ஸ் நாட் ஃகபர்…! உங்களுக்கு
கதரியுமா? ஏைடி இருக்கிை அவன் என்ளை விட வயதில்
குளைந்தவன்…!" என்று தன்கபாக்கிற்கு கபசிக் ககாண்கட
கபாைாள். அவள் வரிளேயாக கோன்ைதில் சிலது புரிந்து சிலது
புரியாத ஷர்மிைாவிற்கு அவைது மகளின் முகத்தில் இருந்த
மகிழ்ச்சிகய கபரிதாகப்பட அவைது கன்ைங்களைத் தாங்கி
"ரியா…" என்கவும், ரியா மீண்டும் மகிழ்ச்சியுடன் "இங்கக
எல்லாகம கநச்சுரல்…!" என்றுக் கத்திைாள்.

முதலில் இங்கு வந்த கபாழுது ரியா இருந்த மைநிளலக்கும்

தற்கபாழுது இருந்த மைநிளலக்கும் இருந்த வித்தியாேத்ளதக்
கண்டு மகிழ்ந்த ப்ரஜனுக்கு முதலில் அவள் இருந்த மைநிளலக்குக்
காரணமும், இங்கு வரும் முன் ரியாவின் அன்ளை அவளைப்
பார்த்துக் ககட்ட ககள்வியும் நிளைவு வந்தது.

எைகவ "இங்கக நாங்க மட்டும் தான் கேயற்ளக…!" என்றுச்

சிறு சிரிப்பு சிந்திைாலும் அதில் ஜீவகை இல்ளல.

ப்ரஜன் அவ்வாறு கோன்ைது ரவிக்கு மட்டுமின்றி

ரியாவிற்குகம பிடித்தமின்ளமளய ஏற்படுத்தியது.

430
 ஆதியிவன்
அப்கபாழுது நானும் தான் என்பது கபால் கேன்னி வாளல
ஆட்டிக் ககாண்டு முன்ைால் வந்தது.

ப்ரஜன் சிரித்துவிட்டு, "ரியா இப்படி கதளிவில்லாமல்

கோன்ைால் எப்படி அளைத்தும் விைக்கமாக கோல்ல கவண்டும்.
முதலில் அவர்களை உள்கை அளைத்துச் கேல். உன் தந்ளதயால்
நிற்க முடியவில்ளல பார்…!" என்று அறிவுறுத்தவும் ரியா உள்கை
அளைத்துச் கேன்ைாள்.

உள்கை கேன்ைவர்களுக்கு அந்த அளையில் நவீைகாலத்து

கபாருட்கள் ஒன்றுமில்லாதளதக் கண்டு வியந்தைர். அவர்களின்
வியப்ளபக் கண்டு சிரித்த ரியா, "நான் தான் கோன்கைகை…! கநா
ஆர்ட்டிபிஷியல் தின்க்ஸ்…!" என்றுச் சிரித்தாள்.

ஷர்மிைாவிைால் தான் காண்பளத நம்ப முடியவில்ளல

என்ைாலும் மிகவும் ேந்கதாஷப்பட்டாள். இயற்ளக அழிகிைகத
என்று வருத்தப்பட்டவளை அந்த அரோங்கம் ளபத்தியம் என்று
முத்திளர குத்தி மூளைக்கு ஷாக் ட்ரீட்கமன்ட் தான் ககாடுத்து
அனுப்பிைார்கள். இனி ோத்தியகம இல்ளலயா…! இப்படிதாைா…!
உலகம் அழியும் நாட்களை எண்ண கவண்டியது தாைா…! என்று
அவர் கநாந்துக் ககாண்டிருந்த கவளையில் அவர் விரும்பியளவ
அவரது கண்முன்கை இருப்பளத அவரால் நம்பமுடியவில்ளல.

431
எைகவ கவளியில் கதரிந்த அைகாை சிறு காட்ளடயும், சிறு
காய்கறி கதாட்டத்ளதயும் ளவத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தார்.

அப்கபாழுது அவர்களை கநாக்கி ப்ரஜனும், ரவியும் உள்கை

வந்தார்கள். ப்ரஜன் அவர்கள் ோப்பிட பைங்களைக் ககாண்டு
வந்து ளவக்கவும், ஷர்மிைாவிற்கு கண்களில் கண்ணீகர
வந்துவிட்டது. ஆளேயுடன் அளைத்ளதயும் உண்டார். அவருக்கு
சிறு வயது நிளைகவல்லாம் வந்தது.

ஆர்வத்துடன் ஷர்மிைா ோப்பிட்டவாகை ப்ரஜனிடம், "நீ

எப்படி கேயற்ளக என்றுச் கோல்கிைாய்? கவற்றுகிரகத்தில் இருந்து
வந்தவன் என்ைாலும் நீயும் இயற்ளக தாகை…?" என்றுக் ககட்டார்.

அதற்கு கமல்லிய சிரிப்ளபச் சிந்திய ப்ரஜன் அவனின்

பிைப்ளபயும் ஹீயூகமலியன்கள் உருவாை விதத்ளதயும்
கோன்ைான். அளதக் ககட்ட ஷர்மிைா மனித வக்கிரத்தின்
உச்ேத்ளதக் ககாண்டு மைம் கவறுத்துப் கபாைார். அவர்களின்
மீது பரிதாபம் ஏற்பட்டது. வீராளவ நிளைத்தும் வருத்தப்பட்டார்.

பின் திருப்தியாக ோப்பிட்டவர், "இது எவ்வைவு நன்ைாக

இருக்கு…! இளத விட்டுட்டு, ஆர்டிபிகஷயலாக பைம் காய்களை

432
 ஆதியிவன்
உருவாக்கிட்டு, பால், டீக்கு பதில் கடபகைட்ஸ் ோப்பிடுவது
இகதல்லாம் ககாடுளம…!" என்று முளைத்தார்.

உடகை முகம் சுணங்கிய ரியா, "இப்கபா புரிஞ்சுருச்சும்மா…!

மோலா பவுடரில் இருக்கும் சிறிது ககமிக்கல் இவரது உடம்பிற்குள்
கேன்று இவர் பட்ட அவதிளய கநரிகலகய பார்த்கதன். இவரின்
உடலுக்கு ஒத்துக் ககாள்ைவில்ளல. ஆைால் இத்தளை நாட்கைாக
நாம் அளதத் தான் ோப்பிட்டுக் ககாண்டு இருக்கிகைாம், ஆைால்
நமக்கு இப்படி ஒன்றும் ஆவதில்ளல." என்று அப்கபாழுதும்
தன்ளை முளைத்த அன்ளைக்கு பதிலளித்தாள்.

ஷர்மிைா ப்ரஜளை கயாேளையாக பார்த்தாள். அவரின்

கயாேளைளய ப்ரஜன் கதரிந்துக் ககாண்டாலும் அவகர
ககட்கட்டும் என்று முடிவு கேய்தவன், ரியாவின் ேந்கதகத்திற்கு
பதிலளித்தான்.

"பைக்கம் தான் காரணம் ரியா, சிறிது சிறிதாக விஷத்ளதக்

கூட ோப்பிட்டால் கூட அது பைக்கமாகி விடும். அது கபால் தான்
இதுவும்! ககமிக்கல் சிறிது சிறிதாக ககால்லும் விஷம். ஒரு
உறுப்ளப அதாவது வயிறு, நாக்ளக திருப்திப்படுத்துகிைது.
அதைால் அது மற்ை உறுப்ளபப் பாதிப்பது உங்களுக்கு
கதரிவதில்ளல. இந்த ககமிக்கல்கள் ோப்பிட்டு பைகிராத ஆதி

433
மனிதனுக்கு நீ ோப்பிடும் மோலா நிளைந்த உணளவக்
ககாடுத்தால், அவன் உடகை இைந்துவிடுவான். நான் முதலில்
கோன்ை மாதிரி ஆதி மனிதகைாட வாழ்நாள் இருநூறு வருடங்கள்
இருக்கலாம். முக்கியமாை விேயம் அவர்கள் இைளமயாகவும்
இருக்கலாம்." என்ைான்.

அதற்கு ஷர்மிைா "மிகச் ேரியாக கோன்ைாய் ப்ரஜன்!"

எத்தளை நாட்கள் ளபத்தியக்காரி என்ை பட்டத்துடன்

யாரிடமும் கோல்லாமல் தைக்குள் கபாட்டு குளமந்துக்
ககாண்டிருந்தாகரா! தற்கபாழுது தன்ளைப் கபால் கருத்துக்
ககாண்ட ப்ரஜன் கிளடத்ததும் மூச்ேளடத்துக் கிடந்தளத கவளிகய
ககாட்டிைார்.

"இதயம், மூளை, நுளரயீரல், உணவுக்குடல்கள், கருப்ளப,

இைவிருத்தி விந்தணுக்கள் என்று அதனுளடய பாதிப்ளபச்
ேத்தமில்லாமல் கேய்துக் ககாண்டிருக்கிைது. அடுத்தடுத்த
தளலமுளை வரும்கபாழுது அதன் பாதிப்பும் அதிகமாகிக்
ககாண்கட வருகிைது. முதலில் கபண்களின் பூப்கபய்தும் வயது
பதிைாைாக இருந்ததாம். பின் பதிைான்கில் இருந்து
பன்னிகரண்டாக குளைந்தது. தற்கபாழுது மருந்து மூலம் தடுத்து
நிறுத்தி ளவத்து கவண்டும் என்கிை கபாழுது பூப்கபய்து

434
 ஆதியிவன்
ககாள்ைலாமாம். இது இயற்ளகக்கு விகராதமாைாது. அகத கபால்
முதலில் ஒரு கபண் பத்து பன்னிகரண்டு குைந்ளதகளைக் கூட
ஆகராக்கியமாக கபற்றுக் ககாள்ளுவாள். அது கபாக கபாக
அரோங்கம் கபாட்ட ேட்டமாக இரு குைந்ளதகள் என்ைாைது. பின்
கபண்களின் உடல் நலம் குளைந்து நார்மல் கடலிவரி குளைந்துப்
கபாய், சிகேரியன் என்னும் ஆபகரேன் வந்தது. இரண்டாயிரம்
ஆண்டில் ஏழுபது ேதவீதம் சிகேரியன் வந்தது. பின்
மலட்டுத்தன்ளம ஆண்களுக்கும் கபண்களும் அதிகமாகி
இயற்ளகயாக அல்லாமல் கேயற்ளக கருத்தரிப்பு அதிகமாகியது.
தற்கபாழுகதா இன்னும் ககவலமாக உடலுைளவ ஐஸ்கிரீம்
ோப்பிடுவது கபால் சுளவக்க மட்டும் ளவத்துக் ககாண்டு
கேயற்ளக கருத்தரிப்பு, சிகேரியன் தான் வைளமப் கபால்
ஆகிவிட்டது. இதைால் தான் ரியா கமகரஜ் கேய்துக் ககாள்ளும்
ஆண் இயற்ளக முளையில் குைந்ளத தருபவைாக தான் இருக்க
கவண்டும் என்றுக் கண்டிஷகை கபாட்கடன். ரியா இயற்ளகயாக
கருத்தரித்த கபண் அவைால் நார்மல் கடலிவரியில் குைந்ளதப்
கபற்றுக் ககாள்ை முடியும். அளத இந்த உலகத்திற்கக காட்டி
நல்ல உணவுமுளைளயப் பின்பற்ை கோல்ல கவண்டும் என்று
நிளைத்கதன். அதைால் தான் இவளை உணவு பற்றிய துளைளயப்
படிக்க கோல்லி அங்கககய கவளலக்கு அனுப்பிகைன். ஆைால்

435
இவள் ககமிக்கல் உணவுகளைத் தயாரித்து என்ளைகய கிண்டல்
அடிக்கிைாள்." என்று ரியாளவக் கண்கள் கலங்க பார்த்தார்.

அவர் கோல்வளத முழுவதுமாக ககட்ட ரியாவிற்கு இத்தளை

நாட்கள் தன் அன்ளை கோல்ல வருவளதக் கூட ககட்காமல்,
அவளரப் புரிந்துக் ககாள்ைாமல் கபசி அவளர அடக்கியது
நிளைவு வந்தது. எத்தளை உண்ளமயாை விேயங்களை
உள்ைடக்கி ளவத்திருக்கிைார் என்று கதரியாது தாகை அவளர
கவுன்சிலிங் வகுப்பிற்கும், மைநல மருத்துவச் சிகிச்ளகக்கும்
அனுப்பியது நிளைவு வந்தது. "ம்மா…" என்று கதறியவாறு
எழுந்து வந்து ஷர்மிைாளவக் கட்டிக் ககாண்டு அழுதாள்.

ரியாவின் முதுளகத் தடவி ஆறுதலுடன் தடவிக் ககாடுத்தார்.

பின் கதாடர்ந்தார், "இப்கபா இருக்கிை மக்களுளடய

உடல்நிளல மிகவும் பலவீைமாக இருக்கிைது. பார்கவ்வின் நரம்பு
தைர்ச்சிகய அதற்கு எடுத்துக்காட்டு…! இகதல்லாம் ேரி கேய்யணும்
என்று எைக்கு கபராளேயாக இருக்கு…! புது உலகத்ளத பளடக்க
கவண்டாம். பளையகாலம் கபாலாவது வாைலாம்…" என்றுச்
கோல்லி முடித்தவருக்கு இத்தளை அழுத்திக் ககாண்டிருந்த
பாரத்ளத இைக்கி ளவத்த உணர்வு வந்தது. இதைால் வளர
உணராத கபரிய நிம்மதிளய உணர்ந்தார்.

436
 ஆதியிவன்
அவர் கூறியளத முழுவதும் ககட்ட ப்ரஜன் ரியாளவப்
பார்க்க அவள் உதட்ளடக் கடித்தாள். கிட்டத்தட்ட ப்ரஜன்
கோல்லியளதத் தான் ஷர்மிைாவும் கோல்லியிருக்கிைார்.

அப்கபாழுது ஷர்மிைா, "ப்ரஜன் உன் கமடிக்கல் ரிப்கபார்ட்

எைக்கு கவண்டுகம…!" என்ைார்.

உடகை ரியா, "அம்மா, ப்ரஜன் ஏலியன்…!" என்ைாள்.

ப்ரஜனுக்குள் ஊசி ககாண்டு குத்துவது கபால் இருந்தது.

ேட்கடை எழுந்து "கநா யூஸ்…! நீங்க கரஸ்ட் எடுங்க…" என்றுச்
கேல்ல கதாடங்கிைான்.

ஷர்மிைா, "நான் ரீேர்ச் கேய்வதற்கு கூட ககாடுக்க

மாட்டியா…?" என்றுக் ககட்கவும், பக்கத்தில் இருந்த அலமாரியில்
இருந்த சிறு கருவிளய எடுத்து தன் முன் ளவத்து அழுத்திைான்.
பின் அதில் இருந்த சிறு சிப்ளப எடுத்து ஷர்மிைாவிடம்
ககாடுத்துவிட்டு அகன்ைான்.

பின் ஷர்மிைா இந்த இயற்ளக சுைளலச் சுற்றி பார்க்க

விரும்பவும், குறிப்பிட்ட எல்ளலக்கு கமல் கபாக கவண்டாம்
என்று வலியுறுத்திய பின்கப ப்ரஜன் அனுப்பிைான்.

437
 ரியா அவைது குடிலுக்கு பின்ைால் உள்ை குைத்தில்
கால்களை உள்கை விட்டவாறு ஆட்டியபடி தன்ளை அன்ளை
கபசியளத நிளைத்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

அப்கபாழுது அவைது அன்ளை வந்து அவளுக்கு அருகக

வந்தமரவும், கமன்ைளகயுடன் அவரது கதாளில் ோய்ந்துக்
ககாண்டாள்.

ஷர்மிைா "ரியா, ப்ரஜன் ஏலியன் என்றுத் கதரிந்த பின்

விலகிவிட்டாயா…?" என்றுக் ககட்டார்.

ரியா அவரது கதாளில் இருந்து தளலளய எடுக்காமகலகய

ஆம் என்றுத் தளலளய ஆட்டிைாள்.

"ஏலியன் என்று கோல்லமாகலய காதலித்தாைா…?"

"ஹீயூகமலியன் எய்ட்டி பர்கேன்கடஜ் ஹீயூமன் தான்

அதைால் ஹீயூகமலியன் என்றுச் கோல்லுங்க…" என்றுத்
திருத்தியவள் அவர் ககட்டதிற்கு பதிலளித்தாள்.

"ஆமாம்…! அது தப்பு தாகை…! எைக்கு கேம ககாபம்,

ஆைால் அவைது களதளயக் ககட்ட பின்பும், கநச்ேரலாக உன்
கமல் வந்ததிற்கு நான் என்ை கேய்ய என்று மன்னிப்பு ககட்ட
பின்பும் ககாபம் கபாயிருச்சு, ஏலியன் என்று கோல்லிட்ட நான்

438
 ஆதியிவன்
பிரிந்துவிடுகவன் என்று பயந்துட்டாைாம்…! அதைால்
மன்னிச்சுட்கடன்."

"அவனுளடய காதளல…?" என்கவும்,

"அம்மா…!" என்றுத் தளலளய உயர்த்தியவள், "எப்படிம்மா

இயற்ளகக்கு புைம்பாக இது ோத்தியகம இல்ளல…! ஏலியன் கூட
காதலா என்று நிளைத்தாகல எைக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு…"
என்று கதாளைச் சுருக்கி சிலிர்த்தாள்.

ஷர்மிைா, "ஆைால் உன்கைாட உணர்வுகள் என்ை

கோல்கிைது ரியா! அதற்கு ேம்மதம் கபால கதரிகிைது."

"ம்மா…!" என்று ரியா அதிர்ந்து ஷர்மிைாளவப் பார்த்தாள்.

"நான் இங்கக வந்த கபாழுது ஓடி வந்து கட்டிக் ககாண்டு

ப்ரஜளைப் பற்றி கபருளம கபசிைாகய அதில் ஒருத்தி
அவளுளடயவளைப் பற்றி கபசும் கபாழுது வரும் கபரிமிதத்ளதத்
தான் பார்த்கதன் ரியா…" என்று நிதாைமாக ஆைால் அழுத்தமாக
கோன்ைார்.

439
 அத்தியாயம் 19
ஷர்மிைா கூறியளதக் ககட்டுத் திடுக்கிட்டு திரும்பிய ரியா,
"ம்மா…!" என்றுத் கதாள்களைக் கட்டிக் ககாண்டு அழுதாள்.

ஷர்மிைா, "கோல்லு டியர்…!" என்ைார்.

ரியா, "ம்மா…! வாட் டு டூ…? எைக்கு ப்ரகஜா கவண்டும்மா…!

ஆைால் இது தப்பாச்கே…!" என்று விசும்பலுடன் கோன்ைாள்.

ஷர்மிைாவிற்கு மகளின் உணர்வும், வருத்தமும் புரிந்தது.

ஷர்மிைா "ப்ரஜன் உன்ளை கராம்ப காதலிக்கிகைன் என்று

நன்ைாக கதரிகிைது." என்ைார்.

ரியா, "ோதாரணமாக இல்ளலம்மா! இவகராட லவ் எஃப்ட்ஸ்

கராம்ப எக்ஸ்ட்ரீம்…! அப்பா ககாபப்பட்டால் உங்களுக்கு
அவளரப் பார்த்தால் தாகை கதரியும். ஆைால் ப்ரஜன் தூரத்தில்
இருந்கத அளத உணருவான். இப்கபா கூட என்கைாட உணர்வாடு
பிளணப்பில் தான் இருக்கிைான். அதில் இருந்து என்ைால்
கவளிகய வர முடியவில்ளல." என்ைவள், சிறுத்த குரலில்
"கவளிகய வரவும் மைமில்ளல…! ஐ ளலக் இட்…!" என்ைாள்.

440
 ஆதியிவன்
ஷர்மிைா "அப்கபா நீ தயங்குவது ஒரு விேயத்திற்கு தான்,
அவன் ஏலியன்…" என்ைவரின் இளடப் புகுந்த ரியா
"ஹீயூகமலியன்ம்மா…! ஏலியன் கவை! ஹீயூகமலியன் கவை!
இவங்க உருவாக்கப்பட்டவங்க" என்ைாள்.

ஷர்மிைா ேத்தமாக சிரித்துவிட்டார்.

"ரியா டியர், அதுதான் கதளிவாக இருக்கிைாய்! அப்பைம்

என்ை குைப்பம்?" என்றுக் ககட்டார்.

ரியா, "என்ைம்மா கோல்றீங்க?" என்றுச் சிணுங்கிைாள்.

ஷர்மிைா புன்ைளகத்து விட்டு கநகர பார்த்தவாறுப்

கபசிைாள்.

"உலகத்திகலகய முதன் முதலாக கதான்றியது மனிதைா ரியா!

இல்ளல ஒரு பாக்டீரியா…! அதில் இருந்து கதான்றியது தான் மற்ை
உயிரிைங்கள். அதில் நம் இைம் பரிமாண வைர்ச்சியுடன்
பகுத்தறிவும் ககாண்டிருக்கிைது. கவறு கிரகத்தில் உருவாை
பாக்டீரியாவிைால் உருவாை உயிரிைம் ஏலியன்கள். ஆைால்
ப்ரஜனின் பிைப்பு அப்படியில்ளல. அவன் கேயற்ளகயாக
உருவாைவன். அப்கபா அவன் கேயற்ளக என்ைால் இப்கபாழுது
பிைக்கும் குைந்ளதகளும் அகத தான் ரியா. ப்ரஜனின் ஆதி

441
விந்தணு ஏலியனுளடயது என்பளதத் தவிர அவன் புது மனித
இைம் தான் ரியா…!"

ரியா, "மனிதைா…? கபாம்மா நீ அவன் கேய்கிை

ோகேங்களைப் பார்த்ததில்ளலயா…? இகதல்லாம் ோதாரண
மனிதன் கேய்யும் கேயல்கைா…! நான் ககட்டதிற்கு ஆதி
மனிதனின் இயல்புகள் தான் இது…! என்கிைான்." என்ைாள்.

ஷர்மிைா கண்கள் வியப்பால் விரிந்தது. "ஆம் ரியா! ேரியாக

தான் கோல்லியிருக்கிைான். வாவ்! இவன் ஆதிமனிதகை தான்…!
ேற்று முன் கோன்கைகை நிளைவிருக்கா, மனிதன் தளலமுளைக்கு
தளலமுளை பலவீைமாகிக் ககாண்கட வருகிைான். ஆைால் ப்ரஜன்
அந்த ஆதிமனிதன் இயல்கபாடு உருவாகி இருக்கும் மூன்ைாவகதா
நான்காவகதா தளலமுளை கேர்ந்த ஆதி மனிதன் தான்! அவனும்
அந்த ஒரு பாக்டீரியாவில் இருந்து வந்தவன் தான், ஒரு
பாக்டீரியாவில் இருந்து பிரிந்து பல்கவறு உயிரிைங்கைால் நாம்
பிரிந்ததால் விலங்குகள் மற்றும் நமது குணங்கள், கேயல்கள்
அளைத்தும் ஒத்து இருக்கும் கவனித்திருக்கிைாயா? சிறுத்ளத
தாகை கவகமாக ஓடும் விலங்கு…! கழுகின் பார்ளவ தாகை
கூர்ளமயாை பார்ளவ…! ஆைால் ஓட்டப்பந்தயத்தில் கவகமாக
ஓடும் மனிதன், குறிப்பார்த்து ஏறியும் மனிதன் இப்படி ஒவ்கவாரு
விேயத்திலும் சிைந்து ஒருவன் விைக்குவான் அவர்களை எல்லாம்

442
 ஆதியிவன்
ஸ்கபஷல் பவர் இருக்கிைது என்று பயத்துடன் பார்ப்பாயா
என்ை…! குரங்கும், டால்பினும் சிரிக்க கூட கேய்யும் அகத தான்
ரியா…! இகதா பார்…" என்றுத் தன் ளகயில் இருந்த சிப்ளப
அழுத்திைார். அவர்களுக்கு முன் ப்ரஜனின் மருத்துவப் பதிவு
ஒளியாக கதான்றியது.

ஷர்மிைா, "இங்கக பார் ரியா! அவனுளடய உடல்கூறுகள்

சிலவற்ளைத் தவிர மீதி அளைத்தும் மனிதன் கபால் தான்
இருக்கிைது." என்றுக் காட்டிைாள்.

ரியா அளத உற்று கநாக்கிைாள், "அவைது முதுககலும்பு

மனிதர்களை விட தடித்தது. ளக, கால் விரல்கள் மூன்று தான்
உள்ைது. இரண்டு விரல்களை மட்டும் மனிதர்கள் கபால் காட்ட
இரண்டாக பிரித்திருக்கிைான். அகத கபால் நாக்கு இரண்டாக
பிரிந்திருக்கிைது. அளதத் ளதத்தால் கபச்சு நரம்பு கட்டாக
வாய்ப்புள்ைதால் சிறு கதால் கபான்ை கவர் ககாண்டு ஒன்ைாய்
இளணத்திருக்கிைான். அவைது ளக, கால் முட்டி எலும்புகளை
அவைால் முன்கையும் பின்கையும் வளைக்க முடியும். பின் இந்த
இதயம் இடப்பக்கமாக இல்லாமல் மார்பின் நடுவில் உள்ைது. பின்
அவைது ஹார்கமான்கள் ேக்தி வாய்ந்தளவ ரியா, எந்த உணர்வும்
அதீதமாக கவளிப்படும். மற்ைபடி அளைத்து உறுப்புகளும்
இப்கபாழுது இருக்கும் மனிதர்களை விட நன்ைாக இருக்கிைது.

443
இளதகயல்லாம் தான் வித்தியாேமாக கோல்கிைாயா ரியா!
அப்படிகயன்ைால் மனிதர்களில் சில ேமயம் ஆறுவிரல்கள்,
பின்பக்கம் வால், தளலயில் ககாம்பு, ஒரு இதயம் ககாண்ட
ஒட்டிப் பிைந்த இருவர் என்றும் பிைந்திருக்கிைாங்க, அவங்களை
மனிதர்கள் இல்ளல என்றுச் கோல்லி விடுவாயா ரியா…!" என்று
கமன்ளமயாக ககட்டார்.

ரியா உதட்ளடக் கடித்துக் ககாண்டு தளலகுனியவும் அவைது

தளலளய வருடியவர், "உன்ளை நீகய ஏமாற்றிக் ககாள்வகதாடு
மட்டுமில்லாமல் அவளையும் ஏமாற்ைகத ரியா…! இயற்ளகயாக
குைந்ளதளயத் தருபவன் தான் உைக்கு கணவைாக வர கவண்டும்
என்றுச் கோல்லி என்னுளடய மகளின் மைளதப் புரியாமல்
விட்டுவிட்கடன் ரியா…! இப்கபா கோல்கிகைன் ககள்…! என்
மகளை அைவுக்கு அதிகமாக காதல் கேய்பவன் தான் கணவைாக
வர கவண்டும் ரியா! அது ப்ரஜன் தான்…! நீயும் அவனும்
உணர்வால் ஆதி மனிதர்களைப் கபால் காதலிக்கறீங்க ரியா…!
இதில் இன்ளைய மனிதகைாட குணங்கைாை குைப்பம், ேந்கதகம்,
தயக்கம், அவமாைம் எதற்கு…! உன் வாழ்ளவ நீ வாழ் ரியா…!"
என்றுக் கண்கள் கலங்க ஷர்மிைா கோன்ைதும், "ம்மா" என்று
இறுக்கி அவளரக் கட்டியளணத்தவள், எழுந்து ஓடிைாள்.

444
 ஆதியிவன்
அவளுக்கு அப்கபாழுகத ப்ரஜளைப் பார்க்க கவண்டும்
என்பது கபால் இருக்கவும், அவளைத் கதடிச் கேன்ைாள். அவள்
கதட கதளவயில்லாது, குறிப்பிட்ட இடத்தில் தான் இருக்கிைான்
என்று அவைது உணர்வு வழிக்காட்ட அங்குச் கேன்ைாள்.

அங்கு தாழ்வாய் இருந்த மாமரக்கிளையில் ளககளைத்

தளலக்கு கீழ் ககார்த்தவாறு படுத்துக் ககாண்டிருந்தான். ப்ரஜன்
கண்களை மூடிப் படுத்திருந்தாலும், ரியா அவளைத் கதடியது
அவன் அறிந்துக் ககாண்டான். அதுமட்டுமல்லாது அவன் பால்
கபாங்கும் உணர்வுகளையும் அவன் அறிந்துக் ககாண்டான்.
ரியாவும், அவைது அன்ளையும் என்ை கபசிக் ககாண்டார்கள்
என்று அவனுக்குத் கதரியாது. ரியாவின் குைம்பிய மைம்
கதளிந்தளத உணர்ந்தான். மகிழ்ச்சி தாைாது கநஞ்ேம் நிளைந்தாற்
கபான்று உணர்ந்தவனுக்கு இன்கைாரு ேந்கதகமும் இருந்தது. ரியா
அளத கவளிப்பளடயாக ஒத்துக் ககாள்வாைா…? அல்லது வீம்பு
ககாண்டு மளைப்பாைா…? என்று ரியாளவ நிளைத்து புலம்பிைான்.
அவளை கநாக்கி ஓடத் துடித்த கால்களை அடக்கிக்
ககாண்டிருந்தவனுக்கு அவள் அவளைத் கதடி வருவது
கதரிந்ததும், ஆதிகமாழியில் காதல் புரிந்தவனுக்கு மனித
கமாழியிலும் அவைது காதளலக் ககட்க விரும்பிைான். எைகவ

445
அவைது வருளகக்காக அந்த கிளையிகலகய படுத்தவாறுக்
காத்திருந்தான்.

ப்ரஜன் கண்களை மூடிப் படுத்திருப்பளதப் பார்த்த ரியா

தயக்கத்துடன் வந்தாள். அவள் வந்த பின்பும் அவன் கண்களைத்
திைக்காது இருக்கவும், மூச்சுக்கு முந்நூறு தடளவ 'ப்ரகஜா' என்று
நாமம் ஜபிக்கும் அவள் அவன் நிளைத்த மாதிரிகய நாகை
எப்படி கூப்பிடுவது வீம்பு ககாண்டு அளமதியாக நின்ைாள்.

ரியாவிற்கு கதரியும் அவள் வந்தது அவனுக்கு கதரியும்

என்று ஆைால் அவன் தான் வந்தது கதரிந்து எைாமல்
மட்டுமில்லாது கண்களைக் கூடத் திைக்காமல் படுத்திருக்கவும்
ரியாவிற்கு ககாபம் வந்தது.

"ப்ரகஜா…! எதாவது கோல்கலன், ஏன் கபேகவ மாட்கடன்னு

இருக்கிைாய், எைக்கு கதரியும் நீ விழித்துக் ககாண்டு தான்
இருக்கிைாய்…! இன்கைரம் முழுமனிதைாய் நீ இருந்திருந்தால், என்
முன் மண்டியிட்டு காதல் யாேகம் ககட்டிருப்பாய். ஆைால்…நீ…?"
என்று பற்களைக் கடித்தவள்…

கதாடர்ந்து ”நான் இங்கக வந்தது கதரிந்தும் அளமதியாக

இருக்கிைாய்…!! அதுவும் நல்லதாய் கபாயிற்று நானும் சீக்கிரம்

446
 ஆதியிவன்
மீண்டுவிடுகவன், என் முடிளவயும் மாற்றிக் ககாள்கவன்…" என்று
மூச்சிளரக்க கபசிய ரியாளவ கநராக பார்த்தபடி எழுந்த ப்ரஜன்…

"நான் உன் முடிவுக்காக காத்திருந்கதன், ஆைால் நீ எைக்காக

காத்திருக்கிைாய் என்று கோல்லிவிட்டாய்! ஓகக இனி நான்
பார்த்துக்ககாள்கிகைன்" என்று கோன்ைவன்…

அடுத்து என்ை கேய்கிைான் என்று யூகிக்கும் முன் அவளின்

இடுப்ளப தன் ஒரு ளகயால் வளைத்து அப்படிகய தூக்கியவாறு
ஓடிைான்.

ோதாரண ஒரு கபாம்ளமளய தூக்குவது கபால்

தூக்கிக்ககாண்டு அவன் ஓடிய ஆசூர கவகத்தில் ரியா பயந்து
அலறிவிட்டாள்.

அதுவும் ஒரு பக்கமாக ோய்ந்தப்படி அவைது ளகவளைக்குள்

இருந்த ரியா பயத்தில் இறுக்க கண்களை மூடியவாறு அவைது
இடுப்ளபகய ககட்டியாகப் பற்றிக்ககாண்டாள்.

ேட்கடை எங்ககா கமகல ஏறுவது கபால் கதரிய கமதுவாக

கண்களைத் திைந்தாள். அவன் உண்ளமயாலும் அங்கு இராட்ேஷ
வைர்ச்சியளடந்த மரத்தில் இலவகமாக அவளை ஒரு ளகயால்
பற்றிக் ககாண்டு தைது இருவிரல்கள் கபான்ை அளமப்புளடய

447
ளககளையும் கால்களையும் ககாண்டு ஏறிக்ககாண்டிருந்தான்.
மறுபடியும் பயத்தில் இறுக்க கண்களை மூடிக்ககாண்டாள்.

சிறிது கநரம் கழித்து திடீகரை காளத பிைக்கும் காற்கைாளே

ககட்கவும்… கமதுவாக கண் திைந்து பார்த்தவள் வியப்பின்
எல்ளலகய கபாய்விட்டாள். ப்ரஜன் அவளை கமல்ல
இைக்கிவிட்டான்.

அங்கு கண்ட காட்சிளயக் கண்டு, உலககம தைக்கு கீழ்

வந்தது கபால் உணர்ந்தாள். மிக கபரிய மரத்தின் கிளையின்
உச்சியில் அவள் நின்றிருக்க, அவளைச் சுற்றிலும் மருந்துகளின்
உபகயாகத்தில் தன் வைர்ச்சிக்கும் அதிகப்படியாக வைர்ந்திருந்த
அந்த இராட்ேே மரங்களின் உச்சி கிளைகளைத் தான் கண்டாள்.
கூடகவ தளலக்கு மிக அருகில் பஞ்சு கபாதிகள் கபால் கமக
உருண்ளட பந்துகள் மிதந்தை.

"வாவ்…!" என்றுக் கண்களை விரித்துப் பார்த்தவளுக்கு

வாைம் என்ை கூளரளய எட்டித் கதாட்டு கூட விடலாம் என்றுத்
கதான்றியது. சுற்றிலும் பார்த்தவாறு, "ஆைால் ப்ரஜன் இது நம்ம
பகுதிளய விட்டு கவளிகய வந்துவிட்கடாகம, மனிதர்ககைா,
ஆராய்ச்சிக்கராங்ககைா பார்த்து விட்டால் என்ை கேய்வது…"
என்று அவைது பிடியில் இருந்து விலகி இரண்டு அடி ளவத்தவள்,

448
 ஆதியிவன்
கால் ேறுக்க தடுமாறி ோய்ந்தாள் ‘கேத்கதன்…’ என்ை நிளைப்கபாடு
விழுந்தவள். அப்படிகய அந்தரத்தில் கதாங்கிக்
ககாண்டிருப்பளதப் கபால் உணர்ந்தாள்.

கமல்ல நிமிர்ந்து பார்த்தாள். அங்கு அவைது ளகளய ஒரு

கரத்தால் அோல்ட்டாக பிடித்துக் ககாண்டு, உச்சி மரக்கிளைளய
கால் விரல்கைால் பற்றிக் ககாண்டு அவன் தளலகீைாக கதாங்கிக்
ககாண்டிருந்தான்.

ப்ரஜன் கண்களில் விஷமத்துடன் "மனிதைால் இப்படி பிடிக்க

முடியுமா…? ரியா! இப்கபாழுது கோல் உைக்கு மனிதன் தான்
கவண்டுமா?" என்று கண்ணடித்தான்.

அவகைா "ப்ரகஜா" என்றுக் கண்களை மூடி அை

ஆரம்பிக்கவும், ேட்கடை இழுத்தான். எப்படி என்றுத்
கதரியவில்ளல. கமகல வாைத்திற்கு தூக்கி எறியப்பட்டது கபால்
இருந்தது. பின் அங்கக இருந்து தளலகீைாக விழுவது கபால்
இருந்தது. ஆைால் தற்கபாழுது ப்ரஜன் நின்றுக் ககாண்டிருக்க,
அவனுக்கு முன்ைால் நிற்க ளவக்கப்பட்டாள். தான் நின்றுக்
ககாண்டிருக்கிகைன் என்று அவள் உணர சில நிமிடங்கள்
பிடித்தது. தன்ளை ஆசுகவேப்படுத்திக் ககாண்டு பார்த்த கபாழுது
ப்ரஜன் அவளைப் பார்த்துச் சிரித்துக் ககாண்டு நின்றிருப்பது

449
கதரிந்தது. அவைது கபாை ககாபம் மீண்டும் வர, "யூ ஃபூல்…"
என்று அவைது கரத்ளத உதறிக் ககாண்டு பின்ைால் கேன்ைவள்,
கீகை கதரிந்த உயரத்ளதக் கண்டதும், "ப்ரகஜா…" என்று
அவளைக் கட்டிக் ககாண்டாள்.

தன்ளைக் கட்டிக் ககாண்டவளைத் தைது கரங்கைால்

வளைத்துக் ககாண்டான். பின் குனிந்து தன்ைவளைப் பார்த்தவன்,
"உைக்கக கதரிந்த விேயத்ளத உன் அம்மா கோன்ைால் தான்
ஒத்துக் ககாள்வாயா ரியா…?" என்றுக் ககட்டான்.

ரியாவும் அவனின் கமல் ோய்ந்தவாகை ஆம் என்றுத்

தளலளய ஆட்டிைாள். "ஆப்ககார்ஸ்! அம்மா தான் முக்கியம்!
அப்பா மட்டும் தான் கணக்கு எடுத்துக்குவியா…?" என்றுக்
ககட்வும், தற்கபாழுது ப்ரஜன் புரியாமல் அவளைப் பார்த்தாலும்
பளையபடி அவைது முட்டாள்தைத்ளத மலுப்ப எகதா பதில்
கோல்லப் கபாகிைாள் என்றுத் கதரிந்தது. எைகவ சிரிப்புடகைகய
அவளைப் பார்த்தான்.

"உைக்கு ஏலியன் அப்பா ஜீன்ஸ் மட்டுமில்ல, ஹீயூகமைாை

அம்மா ஜீன்ைும் இருக்கு…! கோல்லப் கபாைால், அவங்ககைாடது
தான் அதிகமாக இருக்கு! எது அதிகமாக இருக்ககா அளதத்
தாகை ஒத்துக் ககாள்கவாம். கோ நீ ஹீயூகமன் தான்…!" என்ைாள்.

450
 ஆதியிவன்
அதற்கு ப்ரஜன் குறும்புப் பார்ளவயுடன், "கோ…?" என்கவும்,
"என்ளை கராம்ப காதலிக்கும் நீதான் எைக்கு கவண்டும்…" என்று
மீண்டும் இறுக்கிக் ககாண்டாள். அவனும் தவிப்புடன் இறுக்கிக்
ககாண்டான். அதில் சிறு நடுக்கத்ளத உணர்ந்தவள் நிமிர்ந்துப்
பார்த்தாள். ப்ரஜனின் கண்களில் இருந்து விழிநீர் உருண்கடாடி
அண்ணாந்துப் பார்த்த ரியாவின் முகத்தில் விழுந்தது. அவனின்
நிளல அவளுக்குப் புரிந்தது.

பின்கை இருக்காதா…! முதல் பார்ளவயிகலகய அவளை

தைக்காை இளணயாக உணர்ந்து, அவனின் பிைப்பு உணர்ந்து
முதலில் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டான். ஆைால் கட்டுக்கு அடங்கா
கவள்ைம் கபால் அவள் பால் கபாங்கும் உணர்வுகள் அடங்காது,
அவளிடம் ேரண் அளடந்தான். காதலில் திளைத்தான். அவளைப்
பற்றிய உண்ளம அறிந்த பின், அவள் மறுத்து ஒதுக்கவும்,
எத்தளை வலிகள், கவதளைகளை மைதில் சுமந்தான். அவளை
எதிர்ககாள்ளும் பிரச்ேளைகளைச் ேமாளிக்க முடியாமல்
திணறிைான். அவளை அந்தைவிற்கு அவைது மறுப்பு பாதித்து
இருந்தது. தற்கபாழுது அவளை முழுளமயாக அவள் ஏற்றுக்
ககாண்டாள் என்றுத் கதரிந்ததும் அவைது மகிழ்ச்சிளய அவைால்
தாங்கிக் ககாள்ை முடியவில்ளல. அது கண்ணீராய் வழிந்தது.

451
 அவைது நிளலளய அவைது உணர்கவாடு பிளணந்துக்
ககாண்டவளும் புரிந்துக் ககாள்ைவும், அவைது கரங்கள் தாகை
எழும்பி அவைது முகத்ளதப் பற்றி தன் முகம் கநாக்கி இழுத்தது.
உடகை ப்ரஜன் அவைது இளடயின் பின்ைால் வலது கரத்ளதக்
ககாடுத்து, அவைது தளலக்குப் பின்ைால் வலது கரத்ளதக்
ககாடுத்து அவளைச் ோய்த்து, தன் உயரத்திற்கு தூக்கிைான். பின்
சிறிதும் தாமதிக்காமல் இருவரின் உதடுகளும் பின்னி பிளணந்தை.

அவனின் ஆண்ளமயின் ேக்தி கபண்ணவளின் கமன்ளமக்கு

அடிப்பணிந்தது. ஆைாலும் துவண்டது என்ைகமா கபண்ளம…!
துவண்டவளைத் கதாளிகலகய ோய்த்தவன், பின் கமல்ல
இைக்கிவிட்டான். நிற்க முடியுகமா என்று ஐயம் ககாண்டவன்
அவளை அந்த கிளையில் கமன்ளமயாக கிடத்திைான்.
கவட்கத்தில் உடளலக் குறுக்கியவள், கிளையின் விளிம்புக்கு
கபாகவும், ேட்கடன்று தடுப்பாக ஒரு கரத்ளத ளவத்தான். அளதக்
கண்டவளின் குறும்பு மைம் கமகலாங்க, மறுபக்கம் கவண்டுகமை
ோயப் கபாைாள். அங்கும் கரம் ககாடுத்து அவளைக் காத்தான்.
அவளுக்கு இருப்பக்கமும் கரம் ஊன்றி அவளுக்கு கபார்ளவப்
கபால் ஆைால் அவள் கமல் படாது காத்திருந்தான். அவனின்
பாதுகாப்பிலும், அக்களையிலும் கபருமிதம் ககாண்டாள்.

452
 ஆதியிவன்
"ப்ரகஜா, இப்படி ஒவ்கவாரு கநாடியும் உன் முழு கவைம்
மட்டுமில்ல அன்பும் என் கமல் ளவத்திருக்கும் நீ எைக்கு
கிளடத்தது என் லக்கி! நீ இந்த உலகில் ஸ்கபஷல் என்ைால், உன்
அன்ளபப் கபற்ை நானும் ஸ்கபஷல் தான்…! ஐ லவ் யூ ப்ரகஜா…"
என்று அவைது ேர்டின் காலளரப் பற்றி தன்ளை கநாக்கி
இழுத்தாள்.

அவள் இழுத்த இழுப்பிற்கு வந்தவனின் உதடுகள், "ரியா…"

என்று அவைது கபயளர ஜபிக்கவும் அதற்கு அவள் பரிசு
தந்தாள். அவைது இதளைச் சுளவத்தவன் இம்முளை
விளரவிகலகய விடுதளல அளித்துவிட்டு மாம்பைக்கன்ைங்களை
சுளவத்துவிட்டு கழுத்துேரிவில் ேறுக்கிைான். ரியா கண்கள் கோருக
அவளை இறுக்க அளணக்கப் கபாைாள். ஆைால் அவைது
கரத்திற்கு அவன் அகப்படவில்ளல. என்ை வித்ளத இது…! என்று
கண் விழித்துப் பார்த்தவள் திளகத்தாள். ப்ரஜன் அங்கு இல்ளல…!

அவள் கண்முன் நீல நிை வாைம் தான் படர்ந்து கதரிந்தது.

திளகப்புடன் எழுந்தமர்ந்தாள், பச்ளே நிை கிளைகள் தான்
தளரகயா என்பது கபால் சுற்றிலும் பச்ளே நிை கிளைகள் ககாண்ட
மரத்தின் உச்சிகிளைககை கதரிந்தது. அவைது துடிக்கும்
கநஞ்ேத்கதாடு காற்றின் ஓளேயும் கேர்ந்துக் ககாண்டது. ப்ரஜன்
தன்னுடன் இருந்தது கைகவா என்ை ஐயமும் ஏற்பட்டது. சுற்றிலும்

453
பார்ளவயால் ப்ரஜளைத் கதடிைாள். திடுகமை பல வண்ண
அைகிய மலர்கள் அவள் கமல் விழுந்தது. ஆச்ேரியத்துடன் தன்
மடியில் விழுந்த மலர்களை எடுத்துப் பார்த்தவள், "ரியா" என்ை
ப்ரஜனின் அளைப்பில் மகிழ்ச்சியுடன் நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.
அருகில் இருந்த மரத்தில் அமர்ந்துக் ககாண்டு தற்கபாழுது கவை
வளகயாை பல வண்ணமலர்களை ளகயில் ளவத்திருந்தவன்,
அவள் நிமிரந்ததும் அளத அவள் கமல் வீசிைான். "ப்ரகஜா…"
என்று அவள் சிணுக்கிைாள். அவைது சிரிப்ளபயும், கவட்கச்
சிணுக்கத்ளதயும் பார்த்தவனின் மைம் கமலும் அவள் கமல் காதல்
கபாங்கியது. திடுகமை அவளுக்கு முன் இருந்த மரத்திற்கு
பாயந்து தாவியவன் அதன் கிளைளய கீழ் கநாக்கி வளைத்தான்.
அவைது கேய்ளகளய வியப்புடனும், ஆர்வத்துடனும் ரியா
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள். கீழ் கநாக்கி இழுத்த கிளைளய
ப்ரஜன் திடுகமை விடவும், கிளையில் தங்கியிருந்த கமகத்தின் ஈர
பனித்துளிகள் பன்னீர் கதளித்தது கபால் அவள் கமல் விழுந்தது.
பனித்துளிகளின் கதளிப்ளப எதிர்பாராதவள், "ஆவ்…" என்று
அதில் குதுக்கலித்தவைாய் உற்காே குரலில் கத்திைாள். அவைால்
மைதில் இருந்து வந்த சிரிப்ளப அடக்க முடியவில்ளல.
கிளுகிளுத்து சிரித்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

454
 ஆதியிவன்
தற்கபாழுது அவள் முன் வந்து குதித்து அமர்ந்த ப்ரஜன்
அவைது சிரிப்ளப ஆளே தீரப் பார்த்தான். அவள் மீண்டும்
கோன்ைாள்.

"ப்ரகஜா ஐ லவ் யூடா…! உன் லவ் எைக்காக தான் என்று

நிளைக்கும் கபாழுது, இகதா இப்கபா உட்கார்ந்திருக்கிை மாதிரி
டாப் ஆஃப் தி கவர்ல்ட் மாதிரி ஃபீல்…" என்றுச் கோல்லி தன்
இரு ளககளையும் அவளை கநாக்கி நீட்டி வா என்று அளைத்து
அவளை தன் கரங்களுக்குள் வளைத்துக் ககாள்ை விரும்பிைாள்.

அவைது கபச்சிலும், கேய்ளகயிலும் மகிழ்ந்தவன் நீட்டிய

அவைது ஒரு கரத்ளதப் பற்றி முத்தமிட்டான். ரியா கமல்ல தைது
மற்கைாரு கரத்ளத அவைது நடு மார்பில் ளவத்தாள். அவைது
இதயம் பலமாக துடிக்கும் ஒலிளயக் ககட்டாள்.

ப்ரஜன், "காதல் ஏன் இதயத்திற்கு கூட ேம்பந்தப்படுத்தி

கோல்கிைாங்க என்றுப் புரிகிைதா என்றுக் ககட்கவும், அவள்
ேம்மதமாய் தளலளய ஆட்டவும், அவளை எழுப்பி தன் முதுகில்
சுமத்துபடி தூக்கிக் ககாண்டவன், "கபாகலாமா ரியா…" என்றுக்
ககட்டவன், அவள் ேம்மதம் கோல்வதற்கு முன் அடுத்த மரத்திற்கு
தாவியிருந்தான்.

455
 குடிலுக்குக் கூட்டிச் கேல்கிைகைா? என்று அவள்
நிளைத்திருக்க அவன் அளைத்துச் கேன்ை இடத்ளதக் கண்டு
கண்களை அகல விரித்தாள். அது ஒரு நீர்வீழ்ச்சி…!

மளலயின் உச்சியில் இருந்து நீர் ககாட்ட பாதி நீர் தான் கீகை

கேல்லும் ஆற்றில் விழுந்தது. மீதி நீர் காற்றில் சிதறி ோரலாய்
காற்றில் பரவி அந்த இடத்ளத குளிர கேய்துக் ககாண்டிருந்தது.

அவைது முதுகில் கதாற்றிக் ககாண்டிருந்த ரியா, "ப்ரகஜா

இதுவும் மனிதர்கள் அளமத்த கேயற்ளக நீர் வீழ்ச்சியா…!" என்று
வியப்பு மாைாமல் ககட்டாள்.

"இல்ளல ரியா…! அங்கக பார் அந்த கடலில் கேன்று

கலந்துவிடும். அந்த கடலின் நீகர ஊற்ைாக இந்த மளலயில் ஊறி
இப்படி நீராக ககாட்டும். இப்படி நீர் சுைற்சியுடன் இருப்பதால்
இளத விட்டு ளவத்திருக்கிைார்கள்." என்று விைக்கம் ககாடுத்தான்.

அவள் வியந்துப் பார்த்துக் ககாண்டிருக்ளகயிகலகய அவளை

முன்கை இழுத்துக் ககாண்டான். அவளை இளடளய அவைது
இருகரங்களும் தழுவியிருக்க, அந்த கரத்ளத இறுக்க பற்றியவாறு
தூரம் கதரிந்த நீல நிை கடளலயும், கவள்ளை நீராய் ககாட்டியது
பச்ளே ஆைாய் மாறி ஓடி அந்த கடலில் கலக்கும் இயற்ளகயின்
அைளக வியப்பு மாைாமல் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள்.

456
 ஆதியிவன்
அவைது இளடளயத் தழுவி இருந்தவன், அவைது காதருகக
குனிந்து "ரியா கரடி டூ ஜம்ப்…!" என்ைான்.

ரியா அதிர்ந்து "வாட்…!" என்று கோல்ல கதாடங்கும் கபாழுது

அவளுடன் அந்த மளலயுச்சியில் இருந்து கீகை இருந்த ஆற்றில்
குதித்திருந்தான்.

அவளை இறுக பற்றியவாறு குதித்தவன், அத்தளை

உயரத்தில் இருந்து குதித்ததாலும், அவைது எளடயாலும் அந்த
ஆற்றின் தளரப் பகுதி வளரச் கேன்ைைர்.

ப்ரஜன் குதிக்கவும், அவகைாடு காற்றில் பைப்பது கபான்ை

அனுபவத்துடன் அலறியபடி குதித்த ரியா, ேட்கடை நீரினுள்
கேன்ைதும், முதலில் மூச்சு விட திணறிைாள். அவள் திணறுவளதப்
பார்த்ததும் ப்ரஜன் அவைது இதழ்களின் கமல் தன் உதடுகளைப்
கபாருத்தி அவைது நுளரயீரலுக்குள் ஆக்ஸிஜளை நிரம்பிைான்.
அதன் பின் சிறிது ேரியாைவள் கமகல இருந்து வந்த சிறு சூரிய
ஒளிகவளிச்ேமும் சுற்றிலும் கதரிந்த கும்மிருட்டில் பயந்தவைாய்
அவனுடன் ஒட்டிக் ககாண்டாள். தன்னுடன் ஒட்டிக் ககாண்டவளை
ஒரு ளகயால் தழுவிக் ககாண்டு நீந்தியவாறு அவளை அளைத்துச்
கேன்ைான். முதலில் பயத்துடன் பார்த்தவள், பின் நீரில்
மிதந்தவாறு சுற்றிலும் கதரிந்த காட்சிகளில் லயித்தாள். பச்ளே,

457
ஆரஞ்சு, கவள்ளை என்று பல வண்ணங்களில் தாவரங்களும், பல
வளக மீன்களும் இருந்தது. வித்தியாேமாை உருவம் ககாண்ட
மீன்களையும் பார்த்தாள். மூச்சு விட திணறும் கபாழுது ப்ரஜன்
அவளுக்கு தன் சுவாேத்ளத அளித்து திணைளலப் கபாக்கிைான்.
மீன்களுடன் மீன்கைாக அவர்கள் இருவரும் நீந்திைார்கள்.
அவகைாடு சுைன்ைான். ளககளை இழுத்து வளைத்தான். தன்
கதாளுக்கு கமல் அவளைத் தூக்கிைான் என்று நீருக்கடியில்
அவகைாடு காதல் விளையாட்டு விளையாடிைான். பூமியின்
உச்சியில் அவைது காதளல வாய்கமாழியாய் ககட்டவன், பூமிக்கு
அடியில் காதளல உணர்த்தி சுவாேத்கதாடு சுவாேம் கலந்து காதல்
புரிந்தான். சிறிது கநரத்திற்கு பின் கவளிகய அவளை
விட்டவனுக்கு கவளிகய வர மைமில்ளல. அவைது மைதின்
உற்ோகத்ளத நீரினுள் எழும்பி குதித்து விளையாடி காட்டிைான்.
ரியா களரயில் அமர்ந்துக் ககாண்டு அவைது மகிழ்ச்சிளய ளகத்
தட்டி இரசித்து சிரித்தாள்.

சிறிது கநரத்திற்கு பின் மாளல கநரம் கநருங்கிய கவளை

வரவும், இருப்பிடத்ளத கநாக்கி காட்டின் வழியாக நடந்துச்
கேன்ைார்கள். அவர்கைது உடலின் ஈரம் காய்ந்தது. ஆைால்
உள்ைத்தின் ஈரம் காயவில்ளல. இருவரிடமும் கபச்சில்ளல…!
ஒருவளர ஒருவர் ளகயால் அளணத்துக் ககாண்டு

458
 ஆதியிவன்
இருந்தவர்களின் மைதில் மகிழ்ச்சியாை நிம்மதிகய…! இத்தளை
நாட்கைாய் இருவளரயும் அளலக்கழித்த உணர்வில் இருந்து
கவளிகய வந்ததளத நிம்மதியாக உணர்ந்தைர்.

சிறிது தூரம் கேன்ை பின் ப்ரஜன் சீட்டி அடிக்கவும், சிறிது

கநரத்தில் கேன்னி எங்கிருந்கதா தாவி குதித்து ஓடி வந்தது
ப்ரஜளை உரசியது. அதற்கு தடவிக் ககாடுத்தவன், அதன் கமல்
ஏறியமர்ந்ததும், அது துள்ளி குதித்து அங்கும் இங்கும் ஓடி அதன்
மகிழ்ச்சிளயக் காட்டியது.

ரியா மார்பிற்கு குறுக்கக ளககளைக் கட்டியவாறு அளதப்

பார்த்து இரசித்துக் ககாண்டிருந்தாள். அங்கும் இங்கும் ஓடிய
கேன்னிளய ப்ரஜன் ரியாளவ கநாக்கி திருப்பிைான். அதுவளர
அவர்கள் விளையாடுவளத இரசித்துக் ககாண்டிருந்தவள்,
கேன்னிளய ப்ரஜன் அவள் புைம் திரும்புவளதப் பார்த்ததும்
அவைது கநாக்கம் புரிய, "கநா…! கநா…!" என்று பின்ைால்
எட்டுக்களை எடுத்து ளவத்தவள், கேன்னி அவளை கநருங்கி
விடவும், திரும்பி ஓட எதானித்தாள். ஆைால் அதற்கு குனிந்த
ப்ரஜன் அவளை தன் ஒரு ளகயால் அள்ளி எடுத்து தன் முன்
இருத்திக் ககாண்டான். கேன்னி தன் கவகத்ளதக் குளைக்காது
குடிளல கநாக்கி ஓடியது.

459
 தன் முன்ைால் இருந்தவளை பின்ைால் இருந்து அளணத்துக்
ககாண்டு அவைது கூந்தலில் தன் முகத்ளதப் புளதத்தான்.
அவைது கூந்தலுக்குள் தைது முகத்தால் அளைந்தவன், பின்
முகத்ளத கீகை இைங்கி அவைது பின்ைங்கழுத்தில் வன்முத்தம்
ககாடுத்தான். உணர்ச்சி கபருக்கில் கதாளைக் குறுக்கியவளின்
கவண்பட்டு கதாளில் தன் உதடுகளைப் புளதத்தவனுக்கு அதற்கு
கமல் தாங்க முடியாமல் அவகைாடு கேன்னியில் இருந்து
ேரிந்தான். மணற்ேரிவில் இருவரும் உருண்டு கேன்று தளர வளர
தாழ்ந்திருந்த அடர்ந்த கிளைக்குள் புகுந்தைர். ரியா தளரயில்
இருக்க அவள் கமல் படர்ந்தவனுக்கு மூச்சு வாங்க, ரியாவும்
அகத நிளலளமயில் தான் இருந்தாள். அவள் முகம் கநாக்கி
குனிந்தவன், இதழில் சிறு முத்திளரளயப் பதித்துவிட்டு, அவைது
காகதாரம் உதட்ளடக் ககாண்டு கேன்ைவன் கமல்லிய குரலில்,

"ரியா, உன் ஆளடகளுக்கு விடுதளல அளிக்கவா…?" என்றுக்

ககட்டான்.

அவன் கோல்லியளதக் ககட்ட ரியாவிற்கு உடல் முழுவதும்

மின்ோரம் பாய்ந்தது கபால் இருந்தது. சிறு நடுக்கமும், தயக்கமும்
அவைது கமனிகயங்கும் பரவியது.

460
 ஆதியிவன்
"ப்ரகஜா… ஆைால்…" என்று பயமும், தவிப்புமாய்
முணுமுணுக்கவும், அந்த பயத்ளதயும், தவிப்ளபயும் உணர்ந்தவன்
முற்றிலும் சுயநிளல அளடந்தான். அவளிடம் கவண்டி நின்ை
அவைது உணர்வுகள் தற்கபாழுது அவளை மதிக்க எண்ணியது.
அவைது கன்ைத்தில் முத்தமிட்டு விட்டு அகன்ைான்.

தங்களை மளைத்திருந்த அடர்ந்த கிளைளய ஒதுக்கிவிட்டு

கவளிகய வந்தவன், அங்கக இருந்த கற்பாளையின் கமல்
அமர்ந்தான்.

ேற்றுமுன் அவன் ககட்டதும், பின் விலகியதும் கண்டு

புரியாதவைாய் எழுந்தமர்ந்தவள், அவளும் அந்த கிளைளய
விலக்கிக் ககாண்டு கவளிகய வந்தாள்.

ப்ரஜன் "ைாரி ரியா! உன் உணர்வுகளைத் தூண்டிவிட்டு

விட்கடன். இந்த ேமூகத்திடம் நானும் ஒரு இைம் தான்…!
கேயற்ளகயாக உருவாக்கப்பட்டு விட்கடன். அதைால் இந்த
பூமியில் வாழும் உரிளம எங்களுக்கும் உள்ைது என்று
நிரூபித்துவிட்டு, நம் வாழ்க்ளகளயத் கதாடங்கலாம் ரியா! நமக்கு
அடுத்த தளலமுளை வந்தால் அதற்கு வாை வழி வளக கேய்ய
கவண்டுகம…! அளத முதலில் கேய்கிகைன் ரியா…! அதுதாகை
ஒரு தகப்பனுளடய கடளம…!" என்றுத் தளலளயத் திருப்பி

461
அவளைப் பார்த்துச் சிரிக்கவும், விளரந்து வந்து அவனின்
பின்ைால் இருந்து அவைது கழுத்தில் ளக ககார்த்துக் கட்டிக்
ககாண்டாள். ப்ரஜனும் அவகைாடு எழுந்து அவளைச் சுமந்தவாகை
குடிளல கநாக்கி கேன்ைான்.

ஆராய்ச்சி கூடத்தில் அவனுக்கு எை ஒதுக்கப்பட்ட

அளையில் வீரா குறுக்கும் கநடுக்குமா நளடப் பயின்றுக்
ககாண்டிருந்தான். அன்று நவீை ஆயுதங்களை எப்படி
பயன்படுத்துவது என்ை பயிற்சிளய ஆர்வத்துடன் கற்றுக்
ககாண்டான். மூளைக்கு பயிற்சியாக சில பயிற்சிகள், புதிர்கள்,
விளையாட்டுகள் அவனுக்கு பயிற்றுவிக்கப்பட்டது. அவற்ளை
எல்லாம் ஆர்வத்துடனும் கவறியுடனும் பயின்ைவனுக்கு
மககஷனின் சில கபச்சுக்கள் கவறுப்ளப ஏற்படுத்தியது. அவரது
ககள்விகள் முழுவதும் ப்ரஜளைப் பற்றிகய இருந்தது. ப்ரஜளை
கதாற்கடித்து அவளை விட வலிளம மிகுந்தவன் எை காட்ட
அவன் முளைந்தால், மகககஷா ப்ரஜனிடம் வீரா கண்ட
யுக்திகளைக் ககட்டுக் ககாண்டிருந்தார். அதுமட்டுமில்லாது இங்கு
மனிதர்களிடம் இருந்து உலகத்ளதக் ளகப்பற்றும் திட்டத்ளதத்
தவிர கவறு ஒரு திட்டத்திற்காகவும் தன்ளை உபகயாகிப்பது
கபால் உணர்ந்தான். ஆைாலும் ப்ரஜளை வீழ்த்த கவண்டும் என்ை
அவைது கவறி அடங்கவில்ளல.

462
 ஆதியிவன்
எங்கக கபாயிருப்பான்…? என்றுக் ககள்விக் ககட்டுக்
ககாண்டவனுக்கு மககஷிற்கு ப்ரஜனின் அறிவு பற்றி அவன்
அளித்த பதிகல நிளைவு வந்தது.

"நாம் இப்படிதான் இருக்கும் என்று கயாசித்திருந்தால் அவன்

அளதகயல்லாம் கேய்திருக்க மாட்டான். கவறு வழி
ளகயாளுவான்…"

அளத மீண்டும் நிளைத்துப் பார்த்தவன், 'அவங்க அந்த

இடத்தில் இருந்து தப்பித்து கவறு இடத்திற்கு கபாய் இருப்பார்கள்
என்று கதடிட்டு இருக்கிைாங்க…' என்ைவனின் கயாேளை நின்ைது.

'ஆம் ப்ரஜனுக்கும் கதரியும், அவங்க மற்ை இடத்தில் கதடும்

விேயம், அப்கபா அவன் எதற்கு அங்கக ஓடி ஒளிய கபாகிைான்.
அவங்க கதடிய இடத்தில் தாகை இருப்பான். அதாவது தப்பித்து
வந்த இடத்திகலகய மீண்டும் கேன்றிருப்பான்…'

விளட கண்டு விட்ட கவற்றியில் வீராவின் கண்கள்

பைபைத்தது.

463
 அத்தியாயம் 20
ப்ரஜன் எங்கக மளைந்திருப்பான் என்று அனுமானித்த வீரா
மகிழ்ச்சியுடன் அளதப் பகிர்ந்துக் ககாள்ை மககஷிற்கு அளைப்பு
விடுத்தான். அந்த அளைப்பு ஏற்கபடவில்ளல. காத்திருக்க
கோல்லியது. ேரி கநரிகலகய கேன்றுப் பார்த்துவிடலாம் என்றுக்
கதளவத் திைக்க பட்டளை அழுத்திைான். அது
திைக்கப்படவில்ளல. துணுக்குற்ைவைாய் மீண்டும் மககஷிற்கு
அளைப்பு விடுத்துப் பார்த்தான். இம்முளை அளைப்ளப ஏற்ைவர்,

"கோல்லு வீரா எதாவது இம்பார்ட்கடன்ட் கமட்டரா…?"

என்றுக் ககட்டார்.

வீரா, "ஆமாம், ஆைால் அளத கநரில் தான் கோல்கவன்.

ஏன் கதளவ லாக் கேய்தீங்க?" என்றுக் கர்ஜீத்தான்.

"ஃபார் கேக்யூரிட்டி ரிேன், வீரா…! ஓகக கவளிகய உைக்காக

மூவிங் கேர் காத்திருக்கும், அதில் நீ அமர்ந்ததும் அது உன்ளை
என் இருப்பிடத்திற்கு அளைத்து வந்துவிடும்…! இப்கபா கோல்
என்ை விேயம்?" என்றுக் காரியத்தில் குறியாக இருந்தார்.

அவரின் அவேரமும், ஆர்வமும் வீராவிற்கு புரிந்துத் தான்

இருந்தது. அவருக்கு ப்ரஜன் கவண்டும். இங்ககயும் ப்ரஜன் தான்
464
 ஆதியிவன்
உயர்வா என்று அவன் கவறுப்புக் ககாள்ைவும், ப்ரஜளை
உன்ளைத் தவிர கவறு எவராலும் பிடித்து வர முடியாது என்று
உசுகபற்றிவிட்டார்.

மனிதர்களுக்கு ஆதரவாக ப்ரஜன் கேயல்படுகிைான் என்று

கோன்னீங்க, ஆைால் அவர்களிடம் இருந்து தப்பி
வந்திருக்கிைாகை…? என்று அவன் ககட்டதிற்கு மனிதர்கள்
ப்ரஜளை அவர்கள் வேம் இழுத்துக் ககாள்ை பார்க்கிைார்கள்
அதற்குள் நாம் அவளைப் பிடிக்க கவண்டும் என்றுச் கோன்ைார்.
அந்த பதிலும் அவனுக்கு எரிச்ேளலத் தான் உண்டு கேய்தது.
ஆைாலும் ப்ரஜனின் கதால்வி அவைது கவற்றியாக இருக்க
கவண்டும் என்ை ஒகர காரணத்திற்காக இங்கக இருந்தான்.

கவளிகய வந்தவன் நகரும் நாற்காலி காணாது கதடிைான்.

அடுத்த கநாடிகய அந்த சுவற்றில் இருந்து கபயர்ந்து நாற்காலி
கபால் வந்தது. அதில் ஏறி அமர்ந்ததும் அது நகர்ந்துச் கேன்ைது.
அதுவும் வீராவிற்கு நன்ைாக தான் இருந்தது.

வீரா ஜாலியாக சுற்றிலும் கவடிக்ளகப் பார்த்தவாறு கபாய்

ககாண்டிருந்தான். அவளைப் கபான்ை ஹீயூகமலியன்கள்
வரிளேயாக நடந்தவாறும், எதாவது கேய்துக் ககாண்டு
இருந்தார்கள். அவர்களும் தன்ளைப் கபான்று உருவாைவர்கள்

465
என்பதால் அவர்களுடன் நட்பு ளவத்துக் ககாள்ை வீரா
ஆளேப்பட்டான். சிறு வயதிலிருந்கத ரவியின் அன்ளபயும்
ப்ரஜனின் நட்ளபயும் அனுபவித்தவன் ஆகிற்கை…!

எைகவ நாற்காலிளய நிறுத்த எதாவது பட்டன் கபார்டு

இருக்கிைதா என்றுப் பார்த்தான். ஆைால் அப்படி எதுவும்
இல்ளல. ேரி எழுந்து குதித்துவிடலாம் என்று அவன் எை
முயன்ைான். ஆைால் முடியவில்ளல. அந்த நாற்காலிகயாடு
கட்டப்பட்டிருப்பது கதரிந்தது. வீராவிற்கு இளதப் கபாறுக்க
முடியவில்ளல. 'என்ை என்ளை அவரது கட்டுப்பாட்டுக்குள்கைகய
ளவத்துக் ககாள்ை நிளைத்தாரா…? அப்படிகயல்லாம் என்ளை
யாராலும் கட்டுப்படுத்த முடியாது…' என்று எப்படி இதில் இருந்து
விடுபடுவது என்று கயாசிக்கும் கபாழுகத வரிளேயாக இருந்த
அளைகளும், மனிதர்களைப் கபால் இருந்தாலும் இயந்திரங்களைப்
கபால் நடக்கும் ஹீயூகமலியளைப் பார்க்கும் கபாழுது ரவி
அடிளமப் கபால் இந்த நடத்தப்பட்டார்கள் என்றுச் கோன்ைது
நிளைவு வந்தது. நாற்காலியில் இருந்து விடுபட, மககளஷ தான்
அளைக்க கவண்டுமா, தாகை விடுபட முடியாத என்று மீண்டும்
அந்த நாற்காலிளய ஆராய்ந்தான்.

ளகப்பிடியில் 'மககஷ் ரூம்' என்று இருந்தது. அப்கபாழுகத

அதற்கு இடப்பட்டளத மட்டும் அது கேய்யும் என்றுத் கதரிந்தது.

466
 ஆதியிவன்
'ஸ்டாப்' என்று ளடப் அடித்தான். ஆைால் அது நிற்கவில்ளல.
என்ை கேய்வது கயாசிக்கும் கபாழுது ப்ரஜன் ஒருதரம்
இயந்திரங்களைப் பற்றி கோல்லியது நிளைவு வந்தது.

அவர்கள் இருப்பிடத்திற்கு ஜாமர் கபாருத்தியளதப்

கபருளமயாக கோல்லும் கபாழுது ப்ரஜன், "இயந்திரங்கள் என்பது
தானியங்கிகள் அல்ல, அது மனிதைால் உருவாக்கப்பட்டது. அளத
அவைால் உருவாக்க முடியும் என்ைால், அழிக்கவும் முடியும்.
அவளை விட அது ஒன்றும் கபரியது இல்ளல. சில
ப்கராகிராம்கள் அளத பிக்ஸ் கேய்யப்பட்டிருக்கும், அளத
உளடக்க முடியாது. ஆைால் அளத குைப்ப முடியும். கோல்ல
கபாைால் கோல்கிைபடி மட்டுகம கேய்யும் முட்டாள் அது…!
அதற்கு தனியாக கயாசிக்க கதரியாது…" என்ைான்.

ப்ரஜன் கோல்லியது நிளைவு வரவும், இந்த நாற்காலிளய

எப்படி குைப்புவது என்று ஆராய்ந்தான். அதில் மீண்டும் 'ஸ்டாப்'
என்று அழுத்திைான். அது நிற்காமல் கபாய் ககாண்டு தான்
இருந்தது. 'மககஷ்' என்று அவன் ளடப் கேய்துப் பார்த்தான்.
அவன் முதலில் ஸ்டாப் என்று அழுத்திய கபாழுது சிவப்பில்
கதரிந்த எழுத்து தற்கபாழுது பச்ளே நிைத்தில் இருந்தது. 'கடான்ட்
ககா டூ மககஷ் ரூம்' என்று ளடப் கேய்தான். அதில் மககஷ்
என்ை எழுத்ளதத் தவிர மற்ை எழுத்துக்கள் சிவப்பில் கதரிந்தது.

467
தற்கபாழுது வீராவிற்கு சிறிது புரிந்தது. 'மககஷ்' என்ைதிற்கு
அடுத்து, 'ஸ்டாப் திஸ் கேர்' என்று ளடப் கேய்யவும், ஆச்ேரியம்
அது நின்ைது.

அவன் எை முடியுமா என்ை ேந்கதகத்துடன் எைவும், கலேர்

கதிர்கள் அவளை விடுவித்திருந்தது. அவகை ஒரு இயந்திர
நாற்காலிளய நிறுத்தியதில் கபருளமயாக உணர்ந்தவாறு வீரா
அங்கக கேன்றுக் ககாண்டிருந்த ஹீயூகமலியன்களை கநாக்கி
கேன்ைான்.

அவர்கள் முன் கேன்ைவன், "ஹாய் ஐயம் வீரா!" என்று

ளகக்குலுக்க கரத்ளத நீட்டிைான்.

ஆைால் அந்த ஹீயூகமலியகைா தன் மார்பின் மீது ஒரு

ளகளய ளவத்துக் குனிந்து "ஐயம் சிக்ஸ் டபுள்யூ த்ரீ" என்ைது.

வீராவிற்கு ேற்று கநரம் ஓன்றுகம புரியவில்ளல. அவளைப்

கபான்று ேளதப்பற்றுள்ை ஹீயூகமலியன்கள் தான் ஆைால் ஒரு
இயந்திரம் அதன் கேயல்களும் கபச்சும் இருப்பளதக் கண்டு
அதிர்ந்தான். அங்கு இருந்த மற்ை ஹீயூகமலியன்களைப்
பார்த்தான். அவர்களின் முகத்தில் உணர்வுகளும் இல்ளல
புன்ைளகயும் இல்ளல. வீரா தன் அதிர்ளவ மளைத்துக் ககாண்டு,
"இப்கபா எங்கக கபாகிறீங்க?" என்று எகதா கபச்சு ககாடுக்க

468
 ஆதியிவன்
கவண்டுகமன்றுக் ககட்டான். அதற்கு அவர்கள் ககாடுத்த பதில்
அவளை அதிர்ச்சியின் உச்சிக்கக ககாண்டுச் கேன்ைது.

"டிஸ்கபார்ைல் அளைக்கு கேன்று எங்களை அழித்துக்

ககாள்ை கோல்லி கட்டளை வந்திருக்கு…! அங்கக கபாகிகைாம்…"

"வாட்…!" என்ளகயிகலகய ஹீயூகமலியன் ஒன்று வீராவிடம்

வந்து, "கஹட் உங்களை உடகை வரச் கோன்ைார். ப்ரஜளைப்
பற்றிய கேய்தி என்று உங்களை அளைத்து வரச் கோன்ைார்."
என்று நாற்காலிளயக் காட்டியது. ப்ரஜளைப் பற்றிய கேய்தி
என்ைதும் வீரா கவகமாக வந்து நாற்காலியில் அமர்ந்தான். ப்ரஜன்
என்ை கபயளரக் ககட்டதும் வீராவிடம் மட்டுமில்ல அந்த
ஹீயூகமலியன்களிடமும் மாற்ைத்ளதப் பார்த்தான். அது என்ை
என்று அவன் கவனிக்கும் முன் நாற்காலி கவகமாக நகர்ந்தது.

ஒரு அளையின் நிற்கவும் இைங்கிைான். அதன் கதவு தாகை

திைந்தது. அந்த அளையில் யாரும் இல்ளல. வியப்புடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்ளகயிகலகய அவனுக்கு எதிகர இருந்த பழுப்பு நிைச்
சுவர் முழுவதுமாக திைந்தது. மககஷ் அங்கக இருந்து வந்தார்.
அவருக்கு பின்கை இருந்தது என்ை என்றுக் கவனிக்ளகயிகலகய
மககஷ், "வீரா குட் நீயூஸ்…! ப்ரஜகைாட பிைஸ்பாயின்ட் எது
என்று நிளைக்கிைாய்…? எதிராளியின் கேயல்களையும்,

469
எண்ணங்களையும் கவகமாக கணக்கிடும் திைன் தாகை அளத
ஒரு நிமிடம் கேயல்படுத்த முடியாமல் நிறுத்தி ளவக்க ஆயுதம்
கரடி, அதுவும் ப்ரஜளைப் பற்றி நன்கு கதரிந்த நீ இளத
உபகயாகப்படுத்திைால் அவளை எளிதில் பிடிக்கலாம்." என்ைார்.

வீரா "சீக்கிரம் ககாடுங்க, அவளை வீழ்த்திவிட்டு

வருகிகைன்…" என்ைான்.

மககஷ் "முதலில் ப்ரஜன் எங்கக என்றுக் கண்டுபிடிக்க

கவண்டுகம!" என்றுக் ககலியாய் சிரித்தார்.

"அவன் இருக்கும் இடம் கதரிந்ததால் தான் வீழ்த்திவிட்டு

வருகிகைன் என்றுச் கோன்கைன்." என்று வீரா அவளர விட
ககலியாக கோன்ைான்.

மககஷின் முகத்தில் மகிழ்ச்சி பரவியது.

முகத்தில் சிரிப்புடன், "எங்கக? எப்படி கண்டுபிடித்தாய்…?

கவுர்கமன்ட் ோட்டிளலட் ககாண்டு கதடிக் ககாண்டிருக்கிைார்கள்,
நம்முளடய ோட்டிளலட்டிலும் அகப்படவில்ளல. ஆன்டி ஜாமளர
கண்டுபிடிக்கும் பணியில் நம் வல்லுைர்கள் தீவிரமாக கேயல்பட்டு
வருகிைார். நீ எப்படி கண்டிபிடித்தாய்?" என்று வரிளேயாக
ககட்டார்.

470
 ஆதியிவன்
அதற்கு வீரா, "சின்ை ககஸ்! பார்க்கலாம். நீங்க ப்ரஜளை
தடுத்து நிறுத்த முடியும் என்று கோன்னீங்ககை, அளதத் தாங்க…!"
என்ைான்.

அதற்கு கடகடகவை சிரித்த மககஷ் "அந்த ஆயுதகம

நீதான்… வீரா…!" என்ைான்.

வீரா புரியாமல் பார்க்கவும் மககஷ், "சிம்பிள் வீரா, நீ

ப்ரஜனுடன் கமாதி உன் பளகளயத் தீர்த்துக் ககாள், உன்னுடன்
வரும் என் கோல்ஜர்ஸ், ப்ரஜன் உன்னுடன் கமாதும் கநரத்தில்
பிடித்துவிடுவாங்க, உன்னுடன் கமாதும் கபாழுது அவைது
முழுகவைமும் உன் பக்கம் தான் இருக்கும். அவன் அேந்து
கபாகிை அந்த ஒரு நிமிடம் கபாதும், இங்கு இன்ளைக்கு உைக்கு
அளித்த பயிற்சி மற்றும் உைக்கு இன்கஜக்ஷன் மூலம் ஏற்ைப்பட்ட
கமடிஷன் ேக்திளயக் ககாடுக்கும். நவீை ஆயுதமும் தரப்படும்
இத்தளை விேயங்கள் கபாதாதா…! நீ ப்ரஜளை வீழ்த்த…!" என்றுச்
சிரிக்கவும்,

வீரா, "ஆமாம் மககஷ், அவனுக்கு கதால்வி ஏற்பட

கவண்டும். அதுவும் என்ைால் ஏற்பட கவண்டும். அவளை விட
நான் பலோலி, உயர்ந்தவன் என்றுக் காட்ட கவண்டும். ஆைால்
ஒரு விேயம் நான் கேன்று பத்து நிமிடங்கள் பின் தான் நீங்க

471
அனுப்புகிை ஆட்கள் வரகவண்டும். அப்கபாழுது தான் அவன்
நான் மட்டும் வந்திருக்கிகைன் என்று அவைது முழுகவைத்ளதயும்
என் கமல் ளவத்திருப்பான். இன்கைாரு விேயமும் உண்டு,
என்கைாட கவற்றிளய நான் யாரிடமும் பங்குப் கபாட்டுக் ககாள்ை
மாட்கடன்." என்ைான். மககஷும் அளத ஒத்துக் ககாண்டார்.

அடுத்த சில நிமிடங்களிகலகய வீரா இங்கு வந்த

உளடயிகலகய கஜட்விமாைம் ஒன்ளை எடுத்துக் ககாண்டு
கிைம்பிைான். அவன் காட்சிகளும், ஹீயூகமலியன் கோல்லிய
அதிர்ச்சியாை தகவலுக்கு அவைது மூளையில் இருந்து
ஒதுக்கப்பட்டது. ப்ரஜளைப் பிடிப்பகத ஒகர குறியாக இருந்தது.

அந்த கஜட் விமாைத்தில் கபாருத்தப்பட்ட ககமாராவின்

வழியாக கதரிந்த காட்சிகளை மககஷ் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.
பின் இரு கஜட் விமாைங்களைப் பின்ைால் அனுப்பிைான்.

பின் மககஷ் மைதிற்குள், 'முட்டாள்" என்று வீராளவக் ககலி

கேய்துச் சிரித்தான்.

வீராவிற்கு ப்ரஜன் கமல் இருக்கும் பளகளயப் பயன்படுத்தி

ப்ரஜளைப் பிடிக்க நிளைத்தான். அவனுக்கு கோர்ளவத் தாராத
மற்றும் உடல் பலத்ளதக் கூட்டும் மருந்ளத ஏற்றி அவளைப்
பலப்படுத்திைான். அந்த மருந்து வலிளயத் தரவும் கத்திய

472
 ஆதியிவன்
வீராளவ ப்ரஜளை வீழ்த்த கவண்டும் என்ைால் இளதப் கபாருத்தக்
ககாள்ை கவண்டும் என்று அடக்கிைான். அவைது ஹீயூகமலிய
கோல்ஜர்ஸ்களுக்கு அளிக்கும் பயிற்சிகளை வீராவிற்கு
பயிற்றுவித்தான். வீராவும் அளத எளிதில் கிரகித்துக் ககாள்ைவும்
வியக்க தான் கேய்தான். நடுவில் வீரா மைம் மாறி கபாய் விடக்
கூடாது என்று அளையில் அளடத்தும் ளவத்தான். வீரா கநரில்
பார்த்துப் கபே கவண்டும் எனும் கபாழுது மககஷ் முக்கியமாை
கவளலயில் இருந்தான்.

தற்கபாழுது உலகில் உள்ை பல்கவறு ஆராய்ச்சி கூடங்களைத்

தகர்க்க அனுப்பிய ஹீயூகமலியன்களில் மூன்று மட்டுகம கவற்றிப்
கபற்ைது. மற்ைளவ அவற்றின் முட்டாள்தைமாை கேயல்கைால்
மாட்டிக் ககாண்டது. இந்கநரத்திற்கு அதன் உடல்கூறுகளை
ஆராய்ந்து கிட்டத்தட்ட பாதி விேயம் வளர அரோங்கம்
யூகித்திருப்பார்கள். எைகவ அவர்களின் இருப்பிடத்ளதக்
கண்டுபிடித்து வந்து தாக்குதல் நடத்துவதற்கு முன் அவர்கள்
தாக்குதல் நடத்த கவண்டும் என்று தீர்மானித்தான். அந்த
தாக்குதல் நடத்த பளடளய தளலளமத் தாங்குவது ப்ரஜைாக
இருக்க கவண்டும் என்று விரும்பிைான். அதைால் சில
உபகயாகமற்ை ஹீயூகமலியன்களை அவர்களைகய அழித்துக்
ககாள்ை கோன்ைான். மீதி இருப்பவர்களுக்கு ப்ரஜன் வந்து

473
பயிற்சி அளித்திட கவண்டிய ஏற்பாடுகளைச் கேய்துக்
ககாண்டிருந்தான். மககஷின் உதவியாைர் அவைது ேந்கதகத்ளதக்
ககட்டார்.

"ைார்…! ப்ரஜன் இதற்கு ஒத்துக் ககாள்வான் என்று

நிளைக்கறீங்கைா…?"

"கண்டிப்பாக மாட்டான்…"

"பின்கை எப்படி ஒத்துக் ககாள்ை ளவக்கப் கபாகிறீங்க…?

வீராவிடம் கபசிய மாதிரியாை கபச்சுகள் ப்ரஜனிடம் எடுபடாது
என்று எைக்குத் கதான்றுகிைது."

அதற்கு மககஷ் சிரித்தபடி, "வீரா புத்தியில்லாத முட்டாள்

என்ைால், ப்ரஜன் எகமாஷைல் ஃபூல் அளத ளவத்து அவளை
அடக்குவது ஈஸி, அதற்கும் அடங்கவில்ளல என்ைால் கவறு
வழியில்ளல அவளை சுயநிளல இைக்க ளவத்து கலேளர பாய்ச்சி
கோற்படி ககட்க ளவக்க கவண்டியது தான், அதைால் அவைது
சுயநிளல இைப்பகதாடு மட்டுமில்லாது அவைது வாழ்வில்
இதுவளர நடந்தளதயும் மைந்துவிடுவான். ஆைால் அவைது
பலமும், அறிவாற்ைலும் சிறிது குளையும். ஆைாலும் இட்ட
கட்டளைளய அவைது இயல்பாை திைளமயுடன் கேய்வான். சில
இடங்களை நம் கட்டிப்பாட்டிற்குள் ககாண்டு வந்துவிட்டால்

474
 ஆதியிவன்
கபாதும், மற்ை இடங்களைப் பிடிப்பது எளிது. நமக்கு உதவி
கேய்யும், நிறுவைங்களும் கேர்ந்து இந்த உலகத்ளதகய ஆைலாம்.
அதற்குள் அவைது ஜீன்ஸ் ககாண்டு குகைானிங் முளையில்
ப்ரஜளைப் கபான்று மனிதர்களை உருவாக்கி விட கவண்டியது
தான்…! அது நம்ளம பிற்காலத்திலும் பாதுகாக்கும்…!" என்ைான்.

மககஷின் உதவியாைான், "கலேர் பாய்ச்சிைால் ேக்தி

குளையும் என்ைால், அவன் நமக்கு என்ை பயன்" என்கவும்
அவளை முட்டாகை என்பது கபால் பார்த்த மககஷ், "சிறிது தான்
குளையும் என்றுச் கோன்கைன். அந்த சிறிது குளைந்த அைவுளடய
ப்ரஜன் நாம் இப்கபாழுது ளவத்திருக்கும் ஹீயூகமலியன்களை விட
பத்து மடங்கு அதிகம். இப்கபா புரிகிைதா…! அவளை
எப்படியாவது பிடித்துக் ககாண்டு வந்தால் கபாதும்…!" என்றுச்
சிரித்தவாறு அந்த ஆராய்ச்சி கூடத்தில் இருக்கும் பல பகுதிகளின்
காட்சிகளைப் பார்த்தான்.

அங்கு வீரா ஹீயூகமலியன் ஒன்றிடம் ககள்விகள் ககட்டுக்

ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்ததும், அவேரமாக அவளை அளைத்து
வர ஏற்பாடு கேய்துவிட்டு, மீண்டும் ப்ரஜளை இங்கு தக்க
ளவத்துக் ககாள்ை கதளவயாை கலேர்களின் தரத்ளத
ஆராய்ந்தான். அந்த கநரத்தில் வீரா வரவும் அந்த அளைக்
கதளவத் திைந்துக் ககாண்டுச் கேன்ைான். வீராளவப் கபச்சிைால்

475
திளேத் திருப்பிய மககஷ், ப்ரஜன் இருக்கும் இடத்ளதக்
கண்டுபிடித்துவிட்கடன் என்றுச் கோன்ை கபாழுது கபரிதும்
மகிழ்ந்தான். உடகை அவளை ளவத்கத பிடிக்க அனுப்பிவிட்டு
அளதக் காண ஆவலுடன் காத்திருந்தான்.

அகத கநரத்தில் வாைத்தி்ல் கதரிந்த நிலளவப் பார்த்தபடி

ரியாவும் ப்ரஜன் அந்த புல்தளரயில் படுத்திருந்தைர்.

☆☆☆☆☆
நிலாளவப் பார்த்தவாறு தளரயில் படுத்திருந்த ரியா, தைக்கு
அருகில் இருந்த ப்ரஜனிடம் தளலளயத் திருப்பி, "அம்மா,
அப்பாக்கு கராம்ப ேந்கதாஷம்…! அம்மாக்கு அவங்க
கண்டிஷன்படி மாப்பிள்ளை கிளடச்ோச்சு" என்ைாள்.

அதற்கு ப்ரஜன் சிரிப்ளபப் பதிலாக தந்தான். ரியா, "ஆைால்

பாவம் அவங்களுக்கு கதரியளல, நீ ஒரு தரம் இரசிச்சு, ருசித்து
ககமிக்கல் புட் ோப்பிட்கட…!" என்ைாள்.

ப்ரஜன் புரியாது என்ை என்ை பாவளையுடன் அவளைத்

திரும்பிப் பார்த்தான்.

476
 ஆதியிவன்
ரியா, "ஆமா நீ ஐஸ்கிரீம் கடஸ்ட் கேய்திருக்க…" என்று
நமட்டுச் சிரிப்புடன் கோல்லவும், அவைது உதட்டுக்குச் கேன்ை
பார்ளவளயக் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டு மீண்டும் கநராகப்
படுத்துக் ககாண்டான்.

ரியா, "சிரித்து மலுப்பாகத! உண்ளமளயச் கோல்" என்று

அதட்டவும், "அன்று நான் சுளவத்தது ஐஸ்கிரீமா ரியா? ப்ளீஸ்
கவை கபசு…" என்ைான்.

அதற்கு பலமாக வயிற்ளைப் பிடித்துக் ககாண்டு சிரித்த ரியா,

"கபரிய ேக்தி வாய்ந்த ஹீயூகமலியன் என் கிட்ட பயப்படுகிைார்…!"
என்றுக் கத்திைாள்.

அவன் அளமதியாக சிரிப்பளதப் பார்த்து, "ப்ரகஜா, என்ளை

அங்கக ஒருநாள் கூட்டிட்டு கபாகிையா…! ஸ்டிஸ் ளடம்மில்
ரிவ்வரன்ஸ் ேம்பந்தமாக கநாட்ஸ் எடுக்கும் கபாது கபாைது. பிைகு
கபாைகதயில்ளல." என்று நிலாளவச் சுட்டிக் காட்டிைாள்.

தளலக்கு கீழ் ளககளைக் ககார்த்தவாறுப் படுத்திருந்த

ப்ரஜன், "கண்டிப்பாக கூட்டிட்டு கபாகவன் ரியா, இங்கக
அளைத்தும் ேரியாகி விட்டால், நானும் உயிகராடு இருந்தால்
எைது அடுத்த டார்க்ககட்கட மற்ை ககாள்கள் தான்…! எங்கக
இருந்து நாங்க வந்கதாம் என்றுத் கதரிந்துக் ககாள்ை கவண்டும்

477
தாகை. ஆைால் இது மட்டும் கதரியும், பூமிளய விட கவறு எந்த
கிரகமும் அைகாய் இருக்காது." என்று ரியாளவத் திரும்பிப்
பார்த்தான்.

ரியாகவா 'உயிகராடு இருந்தால்' என்ை வார்த்ளதக்

ககாபத்ளதக் கிைப்பவும், முளைத்தவாறு எழுந்து அமர்ந்தாள்.

அவளின் முளைப்பிற்கு காரணம் கதரிந்த ப்ரஜனும்

சிரித்தவாறு எழுந்தமர்ந்தான்.

"ரியா, கமான் நிேர்ேைத்ளதத் தாகை கோன்கைன். ஆைால்

எைக்கு என் உயிர் முக்கியம்! நான் பல வருடங்கள் உன் கூட
வாை ஆளேப்படுகிகைன். அவ்வைவு சீக்கிரமாக என் வாழ்வு
முடிய விட்டுவிடுகவைா…? ஆைால் நடப்பது யாருக்கும்
கதரியாது அளதத் தான் கோன்கைன். உன் கூட வாழ்ந்து
உருவாகும் நம் தளலமுளைளய வாை ளவக்க கவண்டும் என்றுச்
கோன்கைகை நிளைவில்ளலயா! நாகை இல்ளல என்ைால் என்
தளலமுளை எப்படி உருவாகும். அந்த தளலமுளைளய ஏற்றுக்
ககாள்ை கவண்டும். மனிதர்கள் அவர்களை எதிரியாக பார்க்க
கூடாது. அதற்கு கேய்ய கவண்டிய கடளம எைக்கு இருக்கு… என்
இளணயாக இருப்பதிற்கு கபருளமயாக இருக்கிைது என்று நீ
ஒத்துக் ககாண்டு என் வாழ்கவாடு உன் வாழ்ளவப் பிளணக்க

478
 ஆதியிவன்
தயாராக இருக்கிைாய், அதற்கு உைக்கு நான் நியாயம் கேய்ய
கவண்டாமா…? அதைால் என் உயிர் எவ்வைவு முக்கியம் என்று
எைக்குத் கதரியும் ரியா…? நீ கபருளமயுடன் அளைவருக்கும்
என்ளை உன் துளணயாக அறிவிக்க கவண்டும் என்ைால்
சிலவற்ளை ேரி கேய்கத ஆக கவண்டும். அளதத் தான் கேய்ய
முளைகிகைன். கூடகவ இந்த உலளக அவங்க கட்டுப்பாட்டுக் கீழ்
ககாண்டு வர முயற்சி கேய்கிைாங்க. அந்த பழிளய எங்க
இைத்தின் கமல் கபாடப் பார்க்கிைாங்க, அளதயும் ேரி கேய்ய
கவண்டும் ரியா…! எப்படி கேய்கவன், என்ை கேய்கவன் என்று
நிஜமாக கதரியவில்ளல. ஆைால் கதாடர்ந்து கேயல்பட்டுக்
ககாண்கட இருக்க கவண்டும். அது மட்டும் கதரிகிைது." என்ைான்.

பின் கதாடர்ந்து, "நீயூஸ் ககட்டாய் தாகை, உலகில் மூன்று

இடங்களில் உள்ை ஆராய்ச்சிக் கூடங்களைத் தகர்த்து இருக்காங்க,
உன் அம்மாளவயும், அப்பாளவயும் அளைத்து வரச் கேன்ை
கபாழுது அந்த ஹீயூகமலியளைப் பார்க்கவில்ளல என்ைால் அந்த
ஆராய்ச்சி கூடத்ளதயும் தகர்த்திருப்பாங்க, அந்த
ஹீயூகமலியனிடம் இருந்த காவலர் என்பதற்காை பட்ளட தான்
என்ளை ஆச்ேரியப்படுத்தியது. அது கவுர்கமன்டுக்கு மட்டுகம
கோந்தமாை பதிவு கேய்த எண்கள், அது எப்படி அவங்க ளகயில்
கிளடத்தது. அப்கபா ஆராய்ச்சியாைர்களுக்கு கவவு பார்க்க

479
கவுர்கமன்டில் ஆள் இருக்கு…! முதலில் அளத என்ைகவன்றுக்
ககட்கணும், நாளை நானும் ரவியும் திட்டமிட்டது கபால்
அரோங்கத்திடம் இளவ அளைத்ளதயும் பற்றி விைக்கி எச்ேரித்து
அவங்க உதவியுடன் அந்த கலப் இருக்கும் இடத்திற்கு கபாகப்
கபாகிகைன். நீ உன் கபகரன்ட்ைுடன் இங்கககய பத்திரமாக இரு,
கவளிகய மட்டும் வந்துவிடாகத…!" என்று எச்ேரித்தான்.

ரியா, "எைக்கு புரிகிைது ப்ரஜன், சிட்டிகவஷன் படு கடன்ஜர்

தான், ஆைால் ஒன்று கோல்லவா! நீ என்ை கேய்ய
நிளைக்கிைாகயா அளத புல் கான்ஸ்கடரஷகைாட கேய்தால்
நிச்ேயம் நிளைத்ளதச் கேய்திருவாய், நிச்ேயம் உைக்கு ஒன்றும்
ஆகாமல் ேரியாக கேய்திட கவண்டும், என்ை பயமும்,
அக்களையும் எைக்கு இருக்கு, அதைால் உன் கவைம் சிதை நான்
காரணமாகி விடமாட்கடன்." என்று விட எழுந்து கேல்ல
முயன்ைாள்.

"ஏ…!" என்று ேட்கடன்று ளகளயப் பற்றி நிறுத்திய ப்ரஜன்,

"ரியா என்ை கோல்கிகை நீ…? நீதான் என்கைாட எைர்ஜீ
கபாஸ்ட்கட…!"

"அப்கபா ஏன் அந்த டவர் கமகல ஏறி நின்று, என்ளை நீ

டிஸ்டர்ப் கேய்கிகை, ஒன்னுகம கேய்ய முடியளல என்றுக்

480
 ஆதியிவன்
கத்திகை? இப்கபா கூட என்ளை கிஸ்ைடிக்க நிளைத்து,
கன்ட்கரால் கேய்துட்டு முகத்ளதத் திருப்பிட்டு சீரியைாை
விேயங்களைப் கபசிைாய். அதற்கு இது தாகை அர்த்தம்…! நிஜமா
அதைால் எைக்கு வருத்தமில்ளல ப்ரஜன், கபருளம தான்…! ஒகக
தூங்கப் கபாகிகைன் குட்ளைட்…!" என்று அவனிடம் இருந்து
கரத்ளத விலகி ககாள்ை முயன்ைாள்.

ஆைால் அவகைா பிடித்து இழுக்கவும், ஒகர இழுப்பில்

அவகை மஞ்ேமாகி இருக்க அவன் கமல் கிடந்தாள்.

அவைது முகவடிளவ அைந்தவாறு, "ரியா, நான்

கோல்லியளதச் ேரியாக புரிந்துக் ககாள்ைவில்ளலயா முட்டாள்
கபண்கண…! அன்று அப்படி நான் இருந்ததிற்கு நீதான் காரணம்,
நீ என்ளை கவறுத்துவிட்கடன் என்றுச் கோன்ைது தான் காரணம்,
இப்கபா கிஸ்ைடிக்காமல் கன்ட்கரால் கேய்தது உண்ளம தான்,
காரணம் அன்றுச் கோன்ைது தான், நான் முத்தமிட்டால் நீ தாங்க
மாட்டாய்" என்ைான்.

ரியா கவட்கத்துடன் அவைது மார்பில் ோய்ந்துக் ககாள்ைவும்,

"அப்கபா இத்தளை கநரம், உன் கூட வாைப் கபாகும்
வாழ்க்ளகக்காக எப்படி தயாராகப் கபாகிகைன் என்றுச் கோன்ைது

481
ஒன்றும் ககட்கவில்ளலயா…?" என்றுச் சிரிக்கவும், "புரிந்தது
புரிந்தது! ஆைால் தவைாக புரிந்தது…!" என்று அவள் சிரித்தாள்.

அவகைாடு சிரித்தவன் பின் கமல்ல "ரியா கிஸ் மீ…!" என்றுக்

கண்ணடிக்கவும், "முடியாது கபாடா…!" என்று அவள் கிளுகிளுத்து
சிரித்தாள். அப்கபாழுது திடுகமை அவளை விலக்கி ககாண்டு
எழுந்த ப்ரஜனின் பார்ளவ கூர்ளமயாக வாைத்ளத அலசியது.

எகதா விேயம் என்ை வளர கதரிந்துக் ககாண்ட ரியாவும்

எழுந்து நின்றுப் பாரத்தாள். அவைது எச்ேரிக்ளக உணர்வு ேரி
என்பது கபால் வானில் ேர்ர்ர் என்ை கஜட் விமாைம் இவர்கள்
இருந்த பகுதிளயக் கடந்துச் கேன்ைது.

ரியா, "அச்கோ! அவங்க மறுபடியும் கதடி வந்துட்டாங்கைா…!

ஆைால் இல்யூேைால் நாம் கதரிய மாட்கடாம் தாகை…?" என்று
அவள் ககட்டுக் ககாண்டிருக்க ப்ரஜகைா அளதச் சுட்டிக் காட்டி
"அதில் வீரா இருக்கிைான்" என்ைான்.

அளதக் ககட்ட ரியாவும் அதிர்ந்தாள்.

"அதில் எப்படி! அவர்களிடம் மாட்டிக் ககாண்டாைா…?"

என்றுக் ககட்டு ப்ரஜளைப் பார்த்தாள். அவகைா அளதக்

482
 ஆதியிவன்
கூர்ளமயாக பார்த்தவாறு அவைது குடிலுக்குள் ஓடி மறுகநாடி
கவளிகய வந்துவிட்டான்.

பின் ரியாளவப் பார்த்து, "ரியா நீ குடிலுக்குள் கபா…! உன்

கபகரன்ட்ளையும் கவளிகய வர கவண்டாம் என்று எச்ேரிக்ளகச்
கேய்…!" என்ைான்.

அந்த கநரத்தில் அந்த கஜட் விமாைம் தளரயிைங்கியது. அது

தளர இைங்குவதற்குள் அதில் இருந்து வீரா குதித்தான். ப்ரஜளை
பார்த்ததும் அவைது முகத்தில் குகராதம் கபாங்கியது.

குகராதத்துடன் எந்த வித கேதாரமும் இல்லாமல்

முழுளமயாக நின்ை வீராளவப் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு நன்கு
கதரிந்துவிட்டது. அந்த ஆராய்ச்சியாைர்களுடன் கேர்ந்துவிட்டான்
என்று…! திரும்பி ரவிளயப் பார்க்கவும் அவர் குடிலுக்குள்
கேன்றுவிட்டு விளரவிகலகய கவளிகய வந்தார்.

ஆைால் வீராவின் பார்ளவ ப்ரஜளை விட்டு அகலவில்ளல,

"என்ை ப்ரஜன்! நீ மட்டும் தான் புத்திோலி என்று
நிளைத்துவிட்டாயா…? இங்கககய வந்து ஒளிந்துக் ககாண்டால்
யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது என்று நிளைத்துக்
ககாண்டாயா…? என்னிடம் உன் யுத்திகள் எல்லாம் கவளலக்காகது
ப்ரஜன்.! உன்னுடன் இருக்கும் கபாழுது உன் ஆற்ைளலக் கண்டு

483
வாய் பிைந்து பார்த்து நின்கைன் தான்…! ஆைால் உன்னிடம்
இருந்து விலகி தூரத்தில் நின்றுப் பார்த்தால் ேற்று கயாசித்தால்
கபாதும் ப்ரஜன்! அதுவும் உன்ளைப் பற்றி நன்கு கதரிந்த
என்னிடம் இருந்து நீ தப்ப முடியாது ப்ரஜன்…" என்று கத்திைான்.

ப்ரஜன் "வீரா நீ திரும்பி வருவாய் என்றுத் கதரியும்,

அதைால் உைக்காகவும் தான் இங்கககய காத்திருந்கதன் என்றுச்
கோன்ைால் நம்புவாயா…?" என்கவும், வீராவின் மைம் ஒருதரம்
அளேந்தது.

பின் அதில் இருந்து மீண்டவைாய், "எதற்கு ப்ரஜன்? என்ளை

உைக்கு அடிளமயாக ளவத்துக் ககாள்ைவா…?" என்ைவாறுக்
ககாபத்துடன் ப்ரஜளைத் தாக்க ஓடி வந்தான்.

ப்ரஜன் நின்ை இடத்தில் இருந்து அளேயாது, "என்னிடம்

அடிளம என்று இயல்பாய் கதான்றிய பாேத்திற்கு கபயர் ளவத்த
நீ யாருக்கு அடிளம கவளல கேய்கிைாய் என்றுப் புரிந்து தான்
கேய்கிைாயா வீரா…! கவண்டாம் நமக்குள் அடித்துக் ககாள்ைலாம்,
ஆைால் கவறு யாருக்ககாக்காக நாம் அடித்துக் ககாள்ை கூடாது
வீரா…! கபாறு…!" என்ைான்.

ஆைால் அவன் நிற்காது அவளை கநாக்கி பாயவும், ப்ரஜன்

"அப்கபா அவங்களுக்கு நான் ககாடுக்க நிளைத்த அடிளயயும்

484
 ஆதியிவன்
நீகய வாங்கிக் ககாள்…!" என்று தைக்கு கமல் பாய்ந்தவனின்
உயரத்திற்கு குதித்து குத்து விடவும், வீரா ேற்று தூரம் தள்ளிப்
கபாய் விழுந்தான்.

விழுந்த வீராளவ கநாக்கி ப்ரஜன் ஓடி வரவும், சுருண்டு

விழுந்தவன் ப்ரஜன் அருகக வரும் வளரக் காத்திருந்து விட்டு
அருகில் வரவும் அவன் எதிர்பாராத கநரத்தில் உடலில் ஊடுருவி
சுள்கைன்று எலும்ளபத் தாக்கும், கலேர் தூப்பாக்கிளய எடுத்து
ப்ரஜளை கநாக்கி சுட்டான். ஆைால் ேட்கடன்று தளலகீைாக
குதித்த ப்ரஜன் அடுத்த விைாடி வீராவின் அருகில் நின்று அந்த
ஆயுதத்ளதத் தட்டி பறித்து தன் ளகயில் ளவத்திருந்தான்.

திளகப்புடன் தளரயில் படுத்திருந்த வீரா அவளைப்

பார்க்ளகயில் ப்ரஜன், "வீரா! நீ அந்த ளேன்டீஸ்ட் என்றுச்
கோல்லிக் ககாள்ளும் ககாடூரனுடன் கேர்ந்துவிட்டாய் என்றுத்
கதரிந்த பின் இந்த மாதிரி நவீை ஆயுதத்ளதயும்
உபகயாகப்படுத்துவாய் என்று எைக்குத் கதரியும், அகத மாதிரி நீ
மட்டும் தனியாக வந்திருக்க மாட்டாய் என்றும் கதரியும், உன்ளை
அகலாவ் கேய்ய கலேளர ஆஃப் கேய்திருந்கதன். நீ உள்கை
வந்ததும் அளத ஆன் கேய்ய கோல்லிவிட்கடன். கோ
அவங்கைால் உள்கை வர முடியாது. உைக்கு நான் பிரச்ேளை
வீரா? நான் எப்கபா உன்ளை கவைாகப் பார்த்திருக்கிகைன்.

485
உைக்குள் இப்படிகயாரு ககாடூரம் வந்நிருக்கு, இந்ந ககாடூரம்
கூட நீ வலுகட்டயமாக ளவத்திருக்கும் முகமூடி, ககமிக்கல் நான்
ோப்பிட்டு விட்கடன் என்று பதறியடித்து என்ளைத் தூக்கி
ககாண்டு கபாைாகய அதுதான் உண்ளமயாை வீரா! என்னிடம்
இப்படி ேண்ளட கபாடும் நீ ரவியின் முகம் பார்க்க கூட
தயங்குகிைாகய அதுதான் உண்ளமயாை வீரா!" என்று அவன்
கபசிக் ககாண்டிருக்ளகயிகலகய எழுந்த வீரா,

"அந்த வீரா கவண்டாம், அவளை நீங்க அடிளமப்

படுத்தறீங்க! முட்டாைாய் ஆக்கி ளவத்திருக்கீங்க" என்று
கத்தியவாறு ப்ரஜன் எதிர்பாராத கவளையில் அவைது முகத்தில்
ஓங்கி குத்துவிட்டான்.

அதிகல தடுமாறி விழுந்த ப்ரஜன், சுதாரித்து எழும் முன்

எட்டி உளதக்க காளலத் தூக்கிைான். ஆைால் அந்த காளலப்
பிடித்து இழுக்கவும் தளரயில் விழுந்தான். எழுந்து நின்ை ப்ரஜன்,
"வீரா உைக்கு எகதா மருந்து ககாடுத்திருப்பாங்க என்று
நிளைக்கிகைன். அந்த மருந்துளடய வீரியம் குளைந்தால் வலி
எடுக்கும் வீரா!" என்று எச்ேரிக்ளக கேய்தான்.

மீண்டும் கீகை விழுந்த வீரா ப்ரஜளைப் பார்த்து, "உைக்கு

ஏன் என்ளை பற்றி அக்களை, உன் கநாக்கம் எைக்கு கதரியும்

486
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன், நம்ளம மாதிரி ஹீயூகமலியன்களை ககால்லும்
மனிதர்களுடன் நீ கேர்ந்துவிடுவாய் ப்ரஜன், ஏகைன்ைால்
சிருஷ்யாவின் திட்டகம அதுதான்…! நீ எங்களைக் ககால்லும்
மனிதர்களின் பாதுகாவலன் எனில் நான் தான் உன் முதல் எதிரி"
என்று ப்ரஜளை கநாக்கி பாய்ந்தான்.

தன்ளை கநாக்கி பாய்ந்தவளைப் பிடித்து தளரகயாடு

அழுத்திய ப்ரஜன், "பாடம் மைந்துவிட்டதா வீரா! கபசிக்
ககாண்டிருக்கும் கபாழுது கநராக பாயக் கூடாது." என்று
அழுத்தவும், வீராவின் உடலில் இருந்து கிளிக் என்ை ேத்தம்
ககட்டது.

அந்த ேத்தத்ளதக் ககட்ட ப்ரஜன் திடுக்கிட்டான்.

487
 அத்தியாயம் 21
வீராவின் உடலில் இருந்து வந்த ேத்தத்ளதக் ககட்டதும்
ப்ரஜனுக்கு அடுத்து நடக்க கபாகும் விபரீதம் புரிந்துவிட்டது.
ஆைால் முதலில் அவன் ேண்ளடயிட்ட ஹீயூகமலியன் கபால்
பற்றி எரிவதற்கா? அல்லது இன்று ஆராய்ச்சி கூடத்தில் அவன்
பிடித்த ஹீயூகமலியன் கபால் கவடிக்குமா? என்று திடுக்கிட்டவன்,
அளத உடகை நீக்க அளத எங்கக கபாறுத்தப்பட்டிருக்கும் என்று
ஆராய வீராளவப் பிடித்த பிடிளயத் தைர்த்திைான். அடுத்த கநாடி
ப்ரஜன் பலமாக வீேப்பட்டான். அங்கக இருந்த கதன்ளைமரத்தின்
உச்சியில் கமாதி கீகை விழுந்தான். வீராவிடம் இருந்து தட்டி
பறித்த ஆயுதம் அவைது ளகயில் இருந்து நழுவி எங்ககா கேன்று
விழுந்தது. கீகை விழுந்தவன் உடகை திரும்பி பயத்துடன் வீரா
இருந்த திளேளயப் பார்த்தான்.

அங்கு எழுந்து நின்று பச்ளே நிை உடலுடன் அவளை

ஆத்திரத்துடன் பார்த்தவாறு ளககளை விளரத்து ளவத்துக்
ககாண்டு நின்றிருந்தான். அவளை முழுவதுமாக பார்த்த பின்கை
ப்ரஜன் நிம்மதி மூச்சும் விட்டான்.

கஜட் விமாைத்தில் கபாருத்தப்பட்ட ககமாராவின் மூலம் வீரா

ஆரம்பத்தில் அங்கக இைங்கியதில் இருந்து மககஷ் பார்த்துக்
488
 ஆதியிவன்
ககாண்டிருந்தார். வீராவும், ப்ரஜனும் கமாதித் ககாண்டளதயும்
ஆர்வத்துடன் பார்த்தார். கதாடக்கத்தில் இருந்கத ப்ரஜனின் ளக
ஓங்கியிருந்தளத கவறுப்புடன் பார்த்த மககஷ், அவர் அடுத்து
அனுப்பிய கஜட் விமாைத்தில் இருந்த ஹீயூகமலியன்கள் கலேர்
துப்பாக்கியின் மூலம் ப்ரஜளைக் ளகது கேய்யும் எைக்
காத்திருந்தார். ஆைால் அந்த கஜட் விமாைங்கள் எங்கைால்
இைங்க முடியவில்ளல என்று தகவளல அனுப்பவும் கவறுத்துப்
கபாைார். கலேர் கவளரத் தகர்க்கும் படி அந்த கஜட் விமாைங்கள்
வடிவளமக்கப் படவில்ளல. எைகவ கேத்தாலும் பரவாயில்ளல
என்று கஜட் விமாைத்தில் இருந்து இைங்கி முயற்சி கேய்ய
கோன்ைார். அவர் இட்ட கட்டளைப்படி மற்ை ஹீயூகமலியன்கள்
உள்கை கபாக முயன்று தூக்கி வீேப்பட்டது. அத்தளை ேக்தி
வாய்ந்த ஜாமளரயும், கலேளரயும் உருவாக்கிய ப்ரஜளை கண்டு
மீண்டும் திளகத்தார். ஏகைனில் அவர்கள் உருவாக்கிய ஜாமர்
ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில் இருந்து மளைய மட்டுகம முடியும்.
அவரின் கவைம் மீண்டும் ப்ரஜன் மற்றும் வீராவின் ேண்ளடக்குச்
கேன்ைது.

அப்கபாழுது வீராவின் ஆயுதத்ளதப் பறித்தது கதரிந்தது.

அளதப் பார்த்ததும் இனி அளத உபகயாகித்து வீராளவ அவன்
ககான்றுவிடுவான் அல்லது அன்று கேய்தது கபால் ஹிப்ைாடிேம்

489
கேய்ய முயன்று விேயங்களைக் கைந்து விடுவான் என்று ஒரு
பட்டன் கமல் ளக ளவத்தான்.

பயிற்சியின் கபாது வீராவிற்கக கதரியாமல் இரு மூன்று

சிப்களைப் கபாருத்திைான். அவன் எங்கக இருக்கிைான் என்றுத்
கதரிந்துக் ககாள்ை ஒரு சிப், அவை மட்டும் அழிக்கும் சிப்
அதாவது உடல் பற்றி எரியும். இளத தான் ப்ரஜனுடன் முதலில்
ேண்ளடயிட்ட இரு ஹீயூகமலியன் மற்றும் ஒரு மனிதனுக்கு
மககஷ் பயன்படுத்தி அழித்தான். அடுத்த சிப் உடல் கவடித்து
சுற்றுப்புைத்ளதயும் அழிப்பது. இளத தான் மனிதர்களின்
ஆராய்ச்சி கூடத்ளதத் தகர்க்க உபகயாகப்படுத்திைான்.
மககஷிற்கு ப்ரஜன் உயிருடன் கதளவ எைகவ வீராவின் உடல்
மட்டும் பற்றி எரியும் சிப்பின் பட்டளை அழுத்திைான்.

அந்த கநரத்தில் அதன் ேத்தத்ளத உணர்ந்து ப்ரஜன்

திடுக்கிட்டு தைது பிடிளய தைர்த்தியிருந்தான். ப்ரஜனின்
அழுத்தமாை பிடியில் இருந்தளத அவமாைமாக நிளைத்த வீரா
எரிமளலயாய் அவைது ககாபம் கபாங்கியிருக்க, ப்ரஜனின் பிடி
சிறிது தைரவும், தைது முழுபலத்ளதயும் பயன்படுத்தி ப்ரஜளைத்
தூக்கி வீசிைான். அவன் தூக்கி வீசியதில் ப்ரஜன் ேற்றுத் தூரத்தில்
இருந்த கதன்ளைமரத்தின் உச்சியில் கமாதி விழுந்தான். அளதப்
பார்த்து திளகத்த மககஷ் ேட்கடை அதில் இருந்த 'ஆன்டூ'

490
 ஆதியிவன்
(தவிர்)ளவ அழுத்தவும், பற்றி எரியும் சிப் தயாராகிய கநரத்தில்
நிறுத்தப்பட்டது.

கதன்ளைமரத்தில் கமாதி விழுந்த ப்ரஜன் வீராவிற்கு எந்த

ஆபத்துமில்லாமல் முழுளமயாக நிற்பளதப் பார்த்து நிம்மதியும்,
ேந்கதாஷமும் ககாண்டான். கூடகவ அவைது மூளை கயாசிக்கவும்
ஆரம்பித்தது.

அந்த கிளிக் என்ை ேத்தம் ககட்டால் கண்டிப்பாக ஒன்று

கவடித்து சிதறும் அல்லது பற்றி எரியும் அந்த ேத்தம் வந்தும்
வீரா ஒன்றும் ஆகாமல் நிற்கிைான் எனில் என்ைவனின் பார்ளவ
அவன் வந்த கஜட் விமாைத்திடம் கேன்ைது.

அந்த கநரத்தில் "ஏ…" என்ை கத்தலுடன் வீரா பாய்ந்து வந்து

ப்ரஜளைத் தாக்கிைான். தற்கபாழுது ப்ரஜனுக்கு கதளிந்துவிட்டது.

வீரா அவளைத் தாக்கியிருக்கிைான் அதைால் தான் எந்த

விபரீதமும் கநராமல் வீரா நிற்கிைான்.

முன்பு இரு ஹீயூகமலியன்களும் அவளை உயிருடன் பிடிக்க

தான் நிளைத்தார்கள். இவளையும் அகத கட்டளையுடன் தான்
அனுப்பியிருப்பார்கள். முழு சூத்திரத்ளதயும் அவன் அங்குச்
கேன்ைளடயும் வழிளயயும் கண்டறிந்தவனின் விழிகள் கவற்றியில்

491
மின்னியது. ஆைால் அளதக் கவனியாது வீரா அவளை மீண்டும்
தாக்கிைான். ப்ரஜனும் இன்னும் ேற்று தூரம் தள்ளி விழுந்தான்.
வீரா தன்ளைச் சிளைப் பிடித்தால் உயிருடன் இருப்பான் என்று
ப்ரஜனுக்குத் கதரிந்தது. அகத கநரத்தில் வீராளவத் கதளிய
ளவக்க கவண்டும் என்று நிளைத்தான். ஏகைனில் அவைது
இயல்பாக ப்ரஜன் கபசியளதக் ககட்டு வீரா அடிளமயாக
ளவத்திருந்தீர்கள் என்றுக் கத்திைாலும் அவன் மைம் அளேந்த
அந்த சிறு கநாடி கபாதும் ப்ரஜனுக்கு அவைது எண்ணத்ளதப்
புரிந்துக் ககாள்ை! அவளைத் கதளியப்படுத்த அந்த சிறு தைர்வு
கபாதும்! ப்ரஜன் அளத கேயல்படுத்த கதாடங்கிைான். முதலில்
அந்த கஜட் விமாைத்ளத அழிக்க கவண்டும் என்றும் மைதிற்குள்
முடிகவடுத்தான்.

ப்ரஜளைப் பற்றி தூக்க வந்த வீராளவப் பற்றிய ப்ரஜன்

கமல்லிய குரலில் "வீரா, உைக்கு என் கமல் எதற்கு இத்தளை
ககாபம்? நான் உன்ளை விட பலோலி என்பதா? இல்ளல நான்
உன்ளை விட புத்திோலி என்பதா? இரண்டும் என்ைால் இரண்டுகம
என்கைாட இயல்புகள் வீரா…! நான் உயர்ந்தவன் என்று நீ
ககாபமும் கபாைாளமயும் ககாண்டால் என்ளைகய ஆட்டிப்
பளடத்த ரியாவின் காதல் அளத விட கபரியது என்று நான்
கோல்கவன், என்ளை ஆட்டிப் பளடத்தவளைகய பயமுறுத்திய நீ

492
 ஆதியிவன்
அவளை விட கபரியவைா வீரா…? இப்கபா உன்ளைகய ஏவிய
அவங்க அளைவளரயும் விட கபரியவைா? இல்ளல என்ளைக்
குறி ளவத்து நான் தான் கவண்டும் என்று இருக்கும் அவங்களை
விட நான் கபரியவைா…?" என்று கவகமாக கோன்ைான்.

ப்ரஜன் கோல்வளதக் ககட்ட வீரா, "நீ என்ளைக் குைப்ப

பார்க்கிைாயா…?" என்ை கத்தலுடன் தூக்கி ஏறிந்தான். ப்ரஜளைத்
தூக்கி ஏறிந்தாலும் அவன் கோல்லியது அவைது மூளைக்குள்
இைங்கியது.

இம்முளை தளலகீைாக அருகில் இருந்த மரத்தில் முதுகு

கமாத கீகை விழுந்தான். இயற்ளகயாக வீராவிற்கு இருந்த
ேக்தியும், மககஷ் அவைது தளேகளுக்கும் எலும்புகளுக்கும் ேக்தி
ஊட்ட கபாட்ட மருந்தும் இரண்டும் கேர்ந்து ப்ரஜளை
வலிளமயுடன் தாக்கிைான்.

என்ைதான் ப்ரஜன் ேக்தி வாய்ந்தவன் என்ைாலும் அவனுக்கும்

உடல் வலி இருக்குகம! வீரா தூக்கி வீசியதில் அவைது முதுகில்
அடிப்பட்டது. வலியில் சுருண்டு விழுந்தான்.

அவனுக்கு அருகில் ஓகர பாய்ச்ேலில் வீரா கேன்ைாலும்

ப்ரஜன் கோல்லியது அவைது மூளைக்குள் குைப்பியது. தைக்கு
கவதளை தந்து, என்ளை கவறிகயற்றிய விேயம்

493
கதளவகயயில்லாத விேயமா? என்று அவைது உள் எண்ணம்
கபசிக் ககாண்டது.

கமல்ல புரண்ட ப்ரஜன் வலியில் முகத்ளதச் சுளித்தபடி,

"என்ளை கவறுத்ததாக கோன்ை ரியா, என்ளை துளணயாக
கபற்ைளதப் கபருளமயாக ஒத்துக் ககாண்டாள். நீ என்ளைப்
கபருளமயா நிளைத்து உன்ளை தரம் இைந்துப் பார்த்துக் ககாள்ை
கவண்டாம், என்ளை உயர்வாக நிளைத்து உன்ளைத் தாழ்த்திக்
ககாள்ை கவண்டாம். ககாஞ்ேம் ஓப்பன் ளமன்ட்டா
இருந்திருக்கலாம் வீரா…!" என்கவும், வீராவிற்கு இத்தளை
நாட்கைாக தான் ப்ரஜளைப் பார்த்த கண்கணாட்டத்தின் தவறு
புரிந்தது. ஆைாலும் அளத ஏற்றுக் ககாள்ை முடியாமல் மைகதாடு
திணறிைான்.

ப்ரஜனும் வீராவும் கமாதுவளதத் திகிலுடன் பார்த்துக்

ககாண்டிருந்த ரியா, ரவி மற்றும் ரியாவின் கபற்கைார்கள் ப்ரஜன்
அடி வாங்குவளதப் பார்த்து அதிர்ந்தான் கபாைார்கள். ரவியும்
கூட அதிர்ந்து வீராளவத் தடுக்க கேல்லப் கபாைார்.

ஆைால் அவளரத் தடுத்த ரியா, "கவண்டாம், அவர்

இதிலிருந்து கவளிகய வர கவண்டாம் என்று எச்ேரிக்ளக
கேய்தார். அதுமட்டுமில்ல அவர் அடி வாங்குவது கூட எகதா

494
 ஆதியிவன்
விேயத்திற்காக என்றுத் தான் கதான்றுகிைது. நிளைவிருக்கா!
அன்று வீராவிற்கு பயிற்சி அளிக்கும் கபாழுது அடி
வாங்கிைாகர…! அகத மாதிரி தான் இதற்கும் எகதா காரணம்
இருக்கு என்றுத் கதான்றுகிைது." என்ைாள். அளத ரவி ஒத்துக்
ககாண்டார். ஒத்துக் ககாண்டவர் மட்டுமில்லாது அளத
கதரியப்படுத்தியவளும் கூட சிறு தவிப்புடன் மீண்டும் அவர்களின்
கமாதளலப் பார்த்தார்கள்.

கீகை விழுந்த ப்ரஜளை எட்டி உளதக்கும் அந்த காளலப்

பற்றிய ப்ரஜன், "வீரா, என்ை கோன்கை…? நான் மனிதர்களுடன்
கேர்ந்து ஹீயூகமலியன்களைக் ககால்கிகைைா…? நீ யாருடன்
கேர்ந்திருக்கிைாய் என்றுத் கதரிந்துத் தான் கேர்ந்தாயா…? நீகய
கபசியது நீகய மைந்துவிட்டாயா…? நம்ளம உருவாக்கியதும்
அவங்க தான்! அழிப்பதும் அவங்க தான்! அவங்க
ஹீயூகமலியன்களை உருவாக்கிய காரணத்ளதயும்
மறுந்துவிட்டாயா…? மனிதர்களை வீழ்த்துவதற்காக! அப்கபா
அவங்க ஹீயூகமலியன்களை அழிக்க நிளைக்காமல் என்ை
கேய்வாங்க, கநரடியாை அவங்க தாக்குளலக் கூட
எதிர்ககாள்ைலாம் வீரா! ஆைால் நம்ளமப் பயன்படுத்தி,
உருவாக்கி அழித்து விளையாடி, உன் எண்ணத்ளதகய மாறிய
கயவர்களை விடக் கூடாது வீரா! நீ இப்கபா அவங்க கூடத் தான்

495
கேர்ந்திருக்கிைாய், நீ முழுளமயாை மனிதைாய் மாறிவிட்டாய்,
ககட்டது எளிதில் தளலக்குள் ஏறுகிைது…" என்று வீரா அடிக்க
அடிக்க ப்ரஜன் கோல்லிக் ககாண்கட இருந்தான்.

வீராவும் விடாமல் ப்ரஜன் கபே கபே அடித்துக்

ககாண்டிருந்தான். முடிவில் ப்ரஜன் கபசியளதக் ககட்டு பலமாக
ஓங்கி குத்திைான். அதில் தடுமாறி விழுந்த ப்ரஜன், மூக்கில்
விழுந்த இரத்தத்ளதத் துளடத்தவாறு "குட் ஷாட் வீரா…!"
என்ைான்.

ஆைால் அவளை கவறித்தவாறு பார்த்து நின்றுக்

ககாண்டிருந்த வீராவின் கண்களில் ககாபமும் கூடகவ கண்ணீரும்
கபருகியது.

"வீரா…!" என்று ப்ரஜன் அளைக்கவும், "கநா ப்ரஜன், நான்

உன்கைாட கமாத வந்திருக்கிகைன். என்ளை பாவமாய்
பார்க்காமல், இன்னும் பளைய பாேத்தில் கபோமல் என் கூட
கமாது…! என்கைாட மாற்ைங்களை நிளைத்து என்ளைச்
கோர்வளடய கேய்யாகத…! உன்ைால் முடிந்தால் என்ளைக்
ககான்று விடு…" என்ைான்.

ஆம் ப்ரஜன் கோல்லிய விேயங்கள் அளைத்தும் உண்ளமகய

ப்ரஜன் கோல்ல கோல்ல ரவி கபசியது அவன் கபசியது,

496
 ஆதியிவன்
கநரடியாக அவன் பார்த்த இயந்திரங்களைப் கபான்று கேயல்படும்
ஹீயூகமலியன்கள், தங்களைகய அழித்துக் ககாள்வளதச்
ோதாரணமாக கோல்லியளவ… என்று அளைத்தும் நிளைவு
வந்தது. ஹீயூகமலியன்களை உருவாக்கி அளத ஆட்டி ளவப்பது
யார் என்றுப் புரிந்தது. ப்ரஜன் கோல்லியது கபால் அவளையும்
ஆட்டி ளவத்திருப்பது புரிந்தது. ப்ரஜளை வீழ்த்த தாகை
அவர்களைப் பயன்படுத்திக் ககாண்டதாக நிளைத்திருந்தான்.
ஆைால் உண்ளமயில் அவர்கள் தான் ப்ரஜளைப் பிடிக்க
அவளைப் பயன்படுத்தியிருக்கிைாீார்கள். இது கூடத் கதரியாமல்
ப்ரஜனின் கமல் இருக்கும் வன்மம் அவைது அறிளவ
மலுக்கியிருக்கிைது. ப்ரஜளை அவர்களிடம் ஒப்பளடத்தால் நட்க்க
கபாகும் விபரீதம் புரிந்தது. மககஷ் கோல்லிய விேயங்களுக்கு
அர்த்தம் தற்கபாழுது நன்ைாக புரிந்தது. இத்தளை விேயங்கள்
நடந்த பிைகும் தைக்கு புரிய ளவக்க தன் முன் அடி
வாங்கியவாறு நின்ை ப்ரஜளைப் பார்த்தான்.

ப்ரஜளை அடித்தவாகை இத்தளையும் நிளைத்தவன்,

தன்ளைகய கவறுத்தான். அவைது உணர்வுகள் கண்ணீராகவும்,
வார்த்ளதகைாகவும் கவளிவந்தது.

அவைது எண்ணங்களையும் உணர்வுகளையும் உணர முடிந்த

ப்ரஜனுக்கு அவைது குைப்பமும் நன்ைாக கதரிந்தது. அதற்கு

497
மகிழ்ந்தான். அவைது கூர்விழியில் சிறு அளேவு புலப்படவும்
விழிகளை மட்டும் திருப்பி கஜட் விமாைத்ளதப் பார்த்தான்.

சிறிது நகர்ந்து அவர்களை கநாக்கி வர ஆரம்பித்தது.

உடகை ப்ரஜன் வீராளவ அடிப்பது கபால் அருகில் "வீரா,
என்ளை அடி! இல்ளலகயன்ைால் உன் உடலில் அவங்க
கபாருத்தியது கவடித்கதா, எரிந்கதா உன்ளை அழித்துவிடும்.
என்னுடன் கபோகத…! கஜட் விமாைத்தில் இருக்கும் ககமாராவின்
மூலம் நம்ளமக் கண்காணித்துக் ககாண்டு இருக்கிைார்கள்…!
கடமிட் ஹிட் மீ…!" என்று அவனுக்குக் ககட்கும் குரலில்
கூறிைான்.

ப்ரஜன் கோன்ைளத முதலில் நம்பமுடியாமல் பார்த்தான். பின்

ப்ரஜனின் கட்டளையாக வந்த வார்த்ளதக்கு உடகை கட்டுப்பட்டு
அவளை அடித்தான். முதலிகலகய இரத்தம் வழிந்த மூக்கில்
மீண்டும் இரத்தம் வழிந்தது. அளதப் பார்த்த வீராவிற்கு ஏன்
ப்ரஜன் தன்னிடம் அடி வாங்கிைான் என்றுப் புரிந்தது. அவளைக்
காப்பாற்றுவதற்காக இரத்தம் ஒழுக அடி வாங்கி நின்ைவளைப்
பார்த்தவனுக்கு கமலும் கண்ணீர் வழிந்தது.

ப்ரஜன் கமல்ல எழுந்தவாறு "வீரா, என்ளை முதலில்

ஏறிந்தாகய அந்த கதன்ளை மரத்தின் கமல் வீசு, அங்கக

498
 ஆதியிவன்
பக்கத்தில் தான் நீ ககாண்டு கன் விழுந்தது. அளத நான்
எடுத்ததும், என்ளை அடித்து அளதத் தட்டிப் பறித்துவிடு, பின்
நான் கஜட் விமாைத்திற்கு கநராக நிற்கிகைன், சிறிது கூடத்
தயங்காமல் என்ளைச் ேரியாக குறிப் பார்த்து சுடு…" என்று
இதுவும் கட்டளையாககவ கோன்ைான்.

வீராவும் அவளைத் தளலக்கு கமல் தூக்கி அந்த

கதன்ளைமரத்தின் கமல் வீேவும், அதில் கமாதி விழுந்தவன்,
பைபைப்புடன் அந்த இருட்டில் கதரிந்த ஆயுதத்ளத உடகை
எடுத்து வீராளவச் சுடுவது கபால் நீட்டிைான். அளத வீரா
கோன்ைபடிகய தட்டிப் பறிக்கவும், வீராவிடம் இருந்து தப்பிப்பது
கபால் கநராக கஜட் விமாைம் முன் வந்து பாய்ந்து வந்து
நின்ைான். வீராவிற்கு ப்ரஜனின் கவகத்ளதப் பற்றித் கதரியும்
எைகவ தயக்ககமயில்லாமல் அவளைப் பார்த்துச் சுட்டான்.
தற்கபாழுது ப்ரஜனின் கவகத்ளதப் பற்றி கபருளமயாக
நிளைத்தளத அவன் உணர்ந்தான். ப்ரஜனும் கநாடி கவகத்தில்
நகர்ந்து விட அந்த கலேர் கஜட் விமாைத்தின் மீது பாய்ந்து
கவடித்து சிதறியது.

அவர்கைது ேண்ளடளய ஆர்வத்துடன் பார்த்த மககஷ்,

ப்ரஜன் வீராவிடம் அடி வாங்குவதும் பிடிக்கவில்ளல. ஆைால்
வீராவிற்கு தான் ஏற்றிய மருந்தின் வீரியம் ப்ரஜளை அடக்கி

499
விட்டகதா என்று நிளைத்தவர் மகிைகவ கேய்தார். பிடிப்பட்டு
வரும் ப்ரஜனுக்கு அந்த ேக்தி தரும் மருந்து ஏற்ைப்பட்டால்
ப்ரஜனின் ேக்தி இருமடங்காகும் என்று மகிழ்வுடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தார். வீராவிடம் ப்ரஜன் அடிபணிந்து பிடிப்பட்டு கஜட்
விமாைத்திற்கு ககாண்டு வரும் தருணத்திற்காக காத்திருந்த
கபாழுது திடுகமை கஜட் விமாைம் கவடிக்கவும், அடுத்து என்ை
நடந்திருக்கும் என்றுத் கதரியாமல் ககாபத்தில் தன் முன் இருந்த
கமளேயில் குத்திைார்.

எகதா காரணத்திற்காக ப்ரஜன் அடி வாங்குகிைான் என்று

நிளைத்திருந்தவர்களின் எண்ணம் வீராவின் அடிகளின்
ஆக்கராஷத்ளதக் கண்டு ஆட்டம் கண்டது. நடுவில் கபாய்
தடுக்கலாமா என்று அவர்கள் நிளைக்கும் கபாழுகத வீரா
ப்ரஜனுக்கு ஆயுதம் ககாண்டு குறிப் பார்ப்பளதப் பார்த்து
பதறியவர்கைாய் ஓடி வந்தார்கள். அதற்குள் கஜட் விமாைம்
கவடித்து சிதைவும் சிளலகயை ஒரு நிமிடம் நின்ைைர்.

எரிந்த கஜட் விமாைத்ளதப் பார்த்தவாறு எழுந்த ப்ரஜன்,

வீராவின் அளைப்பில் திரும்பிப் பார்த்தான். அங்கு வீரா
தயக்கத்துடன் அருகில் வரவும், அவைது கநஞ்சில் கரம் ளவத்து
கமலும் அருகில் வராமல் தடுத்த ப்ரஜன் வீராளவ கவறித்துப்
பார்த்தான். அளதக் கண்டு வீரா தளலகுனிந்து நின்ைான்.

500
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 22
வீராவின் மார்பில் கரத்ளத ளவத்து நிறுத்திய ப்ரஜனின்
கவறித்த பார்ளவ பின் குற்ைம்ோட்டும் பார்ளவயாக மாறியது.
ப்ரஜனின் பார்ளவயின் அர்த்தம் புரிந்த வீரா என்ை பதில்
கோல்வது என்றுப் புரியாமல் தளலகுனிந்தான்.

அதற்குள் ரவி அங்கு வந்திருந்தார். ப்ரஜன் அவரிடம்

திரும்பி, "ரவி ஸ்ககைர் கவண்டும், கூடகவ கமடிக்கல் கிட்டும்
கவண்டும்." என்ைான்.

ஏன்! எதற்கு என்றுக் ககட்காமல் ரவியும் குடிளல கநாக்கி

விளரந்தார். அதற்குள் ரியா அங்கு ஓடி வந்திருந்தாள், "ப்ரகஜா"
என்று அவைது காயங்களைப் பார்த்தவாறு விசும்பவும், "ரியா,
இப்கபா எதற்கு இங்கக வந்கத…? அட்லீஸ்ட் ககாஞ்ேம் தூரம்
தள்ளி நில்லு! உன் கபகரன்ட்ைும் வராங்க பார்! அவங்களையும்
அங்கககய நிறுத்தி ளவ…!" என்ைான்.

ேரி என்றுத் தளலளய ஆட்டியவள், திரும்பி அவளைப்

பார்த்தவாகை கேன்ைாள்.

ரவி ஸ்ககைருடன் மருத்துவ உபகரணங்களுடன் வந்தார்.

வீராவின் முகத்ளத நிமிர்ந்துக் கூடப் பாராமல், "ஸ்கடன்ட்
501
ஸ்ட்ளரட்…!" என்று கட்டளையிட்டு விட்டு அவைது உடல்
முழுவதும் பரிகோதித்தான்.

அவைது கதாளில் ஆராயும் கபாழுது அந்த ஸ்ககைர்

ஒளிர்த்தது. அங்கு குறித்து ளவத்துக் ககாண்டான். பின் கால்
கதாளட மற்றும் மார்ப்பின் கீழும் ஒளிர்த்தது. அவ்விடங்களையும்
குறித்தவன், "வீரா கல டவுன்" என்ைான். அவனும் படுத்தான்.

கதாளில் குறியிட்ட இடத்தில் இரத்தத்ளத உளைய கேய்யவும்,

வலி கதரியாமல் இருக்கவும் சிறு கபஸ்ட்ளட எடுத்து தடவிைான்.
பின் கத்திக் ககாண்டு கவட்டிைான். அங்கு சிறு சிப் அகப்பட்டது.
அளத எடுத்து ஆராய்ந்தான். அது எரிய கேய்யும் சிப் என்று
கதரிந்தது. அளத எடுத்து ளவத்துக் ககாண்டான். கிழித்த
பகுதிளய மருந்து மூலம் ஒட்டிவிட்டு, பின் மார்பிற்கு கீழ் கத்தி
ககாண்டு கிழித்து ஆராய்ந்தான். அதில் இருந்த சிப் கவடிக்க
கேய்வது என்றுத் கதரிந்தது. அளத எடுத்து ளவத்துக்
ககாண்டான். பின் கதாளடளயக் கிழித்தான். அதில் இருந்த சிப்
அவைது நடமாட்டத்ளதச் கோல்வது என்றுத் கதரிந்தது. ஒரு
கநாடி கயாசித்தவன் அளத மீண்டும் அங்கககய ளவத்துவிட்டு
கிழித்த பகுதிளயத் ளதத்தான். வீராவும், ரவியும் ககள்வியுடன்
அவளைப் பார்த்தார்கள். அவர்களுக்கு பதில் அளிக்காது, திரும்பி

502
 ஆதியிவன்
நின்று எளதகயா கேய்தவன், பின் கவளிகய எடுத்தளவகளை
மீண்டும் அந்த டப்பாவிற்குள் ளவத்துக் ககாண்டிருந்தான்.

ரவி, "உன் காயத்திற்கு மருந்து கபாடவில்ளலயா…?" என்றுக்

ககட்டதிற்கும் பதிலளிக்கவில்ளல. வீரா கமல்ல, "அவ்வைவுதாைா
ப்ரஜன், என்ளை அனுப்பிவிடுவியா? நான் இங்கக இருக்க
கூடாதா?" என்றுத் தயக்கத்துடன் ககட்டான்.

கமல்ல விழியுயர்த்தி பார்த்த ப்ரஜன், "நீதாகை விலகி கபாக

பார்த்தாய்? நீ கபாகலாம் வீரா" என்ைான்.

வீராவிைால் ப்ரஜனிடம் மீண்டும் அவர்களுடகை

இருக்கிகைன் என்றுக் ககட்க கூட தகுதியில்லாது கபால்
உணர்ந்தான். அவைது விலகலும், கபச்சும் ப்ரஜளை எப்படி
காயப்படுத்தி இருக்கிைது என்பது புரிந்தது. எைகவ கபோமல்
முகத்ளத இருளககைாலும் மளைத்துக் ககாண்டு அளமதியாக
கபாங்கும் அழுளகளயக் கட்டுப்படுத்தியவாறு அமர்ந்தான். சில
நிமிடங்கள் கழித்து அவனுக்கு அருகக ப்ரஜன் அமர்வது
கதரிந்ததும் விருக்ககன்று நிமிர்ந்துப் பார்த்தான்.

ப்ரஜகைா அவளைப் பார்க்காமல் கநராக பார்த்தபடி,

"என்ளை கராம்ப நல்லவைாக உருவாக்கிட்டாங்க கபால வீரா!
எைக்கு இந்த மாதிரி துகராகம், வஞ்சிைம் எல்லாம் கராம்ப

503
அதிர்ச்சியாக கதரிகிைது. எஸ் சிருஷ்யா துகராகம் கேய்தாங்க,
அவங்க யாருக்கு கீழ் கவளலப் பார்க்கிைாங்ககைா அவங்களுக்கு
துகராகம் கேய்து நம்ளமக் காப்பாற்றிைாங்க, ஆைால் அளத நீ
என்ைகவன்று கோல்லிட்கட! நியாயம் அநியாயம் ஒன்று
இருக்கிைது வீரா! அதில் எப்பவும் நியாயம் பக்கம் தான் இருக்க
கவண்டும் என்பது ககாட்பாடு! ேரி அளத விடு! நான் ஒரு
எகமாஷைல் ஃபூல் வீரா, கூடகவ இருந்தவகைாட மைமாற்ைமும்,
வக்கிர குணங்களும், கபச்சும் என்ைால் தாங்க முடியளல. நீ
அவங்க கூட கேர்ந்தது இன்னும் எைக்கு ஷாக்! அதில் இருந்து
விடுபவும் முடியளல வீரா. ரியா கமல் எப்படி கராம்ப காதல்
ளவத்து விட்கடகைா, அகத மாதிரி உன் கமல் ேககாதர
பாேத்ளதயும் ளவத்துவிட்கடன். எல்லாவற்ளையும் விட இந்த
எண்ணத்துடன் இத்தளை நாட்கள் என் கூட இருந்திருக்கிைாய்!
அது கூட கதரியாமல் நான் இருந்திருக்கிகைன் என்று நிளைக்கும்
கபாழுது என்கைாட ேககாதர பாேகம கபாய்யாய் கதரிகிைது வீரா!
தவைாை ஆள் கமல் பாேத்ளத ளவத்துவிட்கடகைா…?" என்கவும்,
அதற்கு கமல் அடக்கமாட்டாமல் முகத்ளத மூடிக் ககாண்டு
அழுதான். ரவிக்கக வீராளவப் பார்த்தால் பாவமாக இருந்தது
அவர் அவளை மன்னிக்க தயாராக இருந்தார். ஆைால் ப்ரஜனின்
அனுமதியின்றி அந்த மன்னிப்ளபத் தரத் தயங்கிைார்.

504
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் சிறிது கநரம் அவளை அை விட்டான். அந்த
அழுளகயின் மூலம் அவைது மைதில் மீதம் மிஞ்சிய அழுக்கும்
கவளிகய வரட்டும் என்று அவளை அளமதியாகப் பார்த்தவாறு
அமர்ந்தான்.

சிறிது கநரத்திற்கு பின் அவைது கதாளில் கரத்ளத கமல்ல

கபாடவும், வீரா முகத்ளத அழுத்த துளடத்துக் ககாண்டு "எைக்கு
எப்பவுகம உன் திைளம, ேக்திளயப் பார்த்து கபருளமயாக
இருக்கும் ப்ரஜன், அது ஏக்கமாக மாறி எப்கபாழுது ககாபமாக
மாறியது எைக்கு நிஜமாக புரியளல ப்ரஜன்! அப்கபா அந்த
மைமாற்ைங்கள் நியாயமாக கதரிந்த எைக்கு! இப்கபாழுகதா
முட்டாள்தைத்கதாடு உச்ேம் மாதிரி கதரிகிைது ப்ரஜன்! ப்ளீஸ்
ப்ரஜன் என்கைாட தவறுகளை மன்னித்துவிடு!" என்று முகம்
கேங்க கோல்லிவிட்டு ப்ரஜளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான்.

வீராளவப் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு சிறுவயதில் 'மற்ைவங்களைப்

கபால் நாமும் ஏன் நகரத்தில் வசிக்க கூடாது? ஏன் நான் என்
இயல்பு கபால் இருக்க கூடாது? என்ைால் ஏன் ப்ரஜளைப் கபால்
கவகமாக கயாசிக்க முடியவில்ளல?' என்றுக் ககள்விகளைக்
ககட்ட வீரா தான் நிளைவு வந்தது.

505
 அன்று விகல்பம் இல்லாமல் ககட்ட ககள்விகள் நாைளடவில்
வஞ்ேமாக மாறியதற்குக் காரணம் அவைது மைமா? சூழ்நிளலயா?
அல்லது அவர்கள் கேய்த ககலியா? என்றுத் கதரியவில்ளல.
ஆைால் ககலியாக தான் இருக்கும் என்று அந்த தவளைத் தன்
கமல் கபாட்டுக் ககாண்ட ப்ரஜன் "வீரா…! இன்கைான்ளையும்
கோல்ல மைந்துவிட்கடன். என்ைதான் உன் கமல் ககாபம்,
வருத்தம், கவறுப்பு இருந்தாலும் என்ைால் உன்ளை விட
முடியாது" என்று கூறி கமல்லிய புன்ைளகளயச் சிந்தவும், வீரா
"ப்ரஜன்" என்று அழுளகயும் சிரிப்புமாக கட்டியளணத்தான்.

அளதக் கண்ட ரவி மகிழ்ந்தவராய் குனிந்து இருவளரயும்

ஒன்ைாக அளணத்துக் ககாண்டார். நிமிர்ந்த வீரா, "அப்பா…"
என்று எழுந்து அவளர அளணத்துக் ககாள்ைவும், ரவியும்
ப்ரஜனும் திளகத்து விழித்தைர்.

ரவி, "என்ை!!" என்க, ப்ரஜகைா வாளயப் பிைந்துக்

ககாண்டுப் பார்த்தான்.

வீரா, "ஆமாம், உங்க ஜீன்ஸில் இருந்து வந்தவன் தாகை

நான்…! அப்கபா ரவி எைக்கு அப்பா தாகை…!" என்கவும், ரவி
"ேரிதான், இப்பவாவது அளதப் கபருளமயா கோல்கிைாகய…!"
என்று பாவம் கபால் கோல்லிவிட்டு அவரும் வீராவின் கதாளின்

506
 ஆதியிவன்
கமல் ளகளயப் கபாட்டுக் ககாண்டார். உடகை அங்கக குபீர்
என்ை சிரிப்பளல பரவியது.

அவர்கைது பாேபிளணப்ளப ஏக்கத்துடன் பார்த்த ப்ரஜன்,

"நீங்க லக்கி, உைவு என்பது எத்தளை அற்புதமாை விேயம் அது
கிளடத்திருக்கு…!" என்ைான்.

அளதப் பார்த்த வீராவிற்கு இன்னும் பலமாக தளலயில்

அடித்தாற் கபான்று அவன் கேய்த தவறுப் புரிந்தது. ஆம்
ப்ரஜனின் ஏக்கத்துடன் மகிழ்வுடன் தான் அவர்களைப் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தான்.

அப்கபாழுது அதுவளர அவர்களின் இளணப்ளபக் கண்டு

மகிழ்ந்துக் ககாண்டிருந்த ரியா, "தள்ளுங்க, தள்ளுங்க! உைக்கு
அப்பா, அம்மா, மளைவி எல்லாம் நான் தான்" என்றுப்
படபடத்தவைாய் நடுவில் புகுந்தாள்.

ப்ரஜன் ஓரமாய் ளவத்திருந்த 'கமடிக்கல் கிட்'ளட ளகயில்

எடுத்தவள், வீராளவப் பார்த்து "உன்கைாட அந்த தப்ளப ப்ரஜகை
மன்னிக்கும் கபாழுது அவகைாட பாதியாை நானும்
மன்னித்துவிட்கடன். ஆைால் நீ அடித்ததில் இங்கக பார்
இரத்தமும் காயமும் அதற்கு மன்னிக்க மாட்கடன்." என்ைாள்.

507
 வீராவிற்கு சிரிப்பு தான் வந்தது, "நீ அவனின் பாதிகய
தான்…! அவனுக்காக தான் என் கூட ேண்ளடப் கபாட்டிருக்கிைாய்.
ஆைால் இப்கபாழுதும் கோல்கவன், ஷப்பா! இந்த காதல் கராம்ப
ககாடுளம! ப்ரஜளை என்ை பாடுபடுத்திவிட்டது. ஐ கஹட்
ககர்ள்ஸ்!" என்ைான். அவர்களின் ேண்ளடளயப் பார்த்து
மற்ைவர்கள் சிரிக்க தான் கேய்தார்கள்.

ரியா வீராளவப் பார்த்து, "பிடி ோபத்ளத…! உைக்கும் காதல்

வந்து, கலாகலான்னு அவள் பின்ைாடி சுத்தப் கபாகிைாய்…!"

"ோன்கையில்ளல…!"

"அளதயும் பார்த்துவிடலாம்…!" என்று வீராவிடம் ோவல்

விட்டவள், ரவியிடம் திரும்பி "இதில் எது காயத்திற்கு ளவக்கும்
மருந்து, ப்ரஜனுக்கு ககமிக்கல் ஒத்துக்காகத…!" என்று அவளர
அளரத்து ளவத்த மூலிளககளைக் காட்டிக் ககட்டாள்.

உடகை ப்ரஜன், "கநா, கநா! காயம் அப்படிகய இருக்கட்டும்"

என்ைான். ப்ரஜன் எதற்ககா திட்டமிட்டுவிட்டான் என்று
மற்ைவர்களுக்குப் புரிந்துவிட்டது.

வீரா ேந்கதகமாக ப்ரஜனிடம், "ஒரு சிப்ளப மட்டும் மீண்டும்

அகத இடத்தில் ஏன் ளவத்தாய் ப்ரஜன்?" என்றுக் ககட்டான்.

508
 ஆதியிவன்
அதற்கு பதிலளிக்காமல் ப்ரஜன் கவறு ககள்விக் ககட்டான்.

"கோல்கிகைன் வீரா, முதலில் நீ அங்கக எப்படிச் கேன்ைாய்?

அங்கக என்ை பார்த்தாய்? அங்கக என்ை நடந்தது என்று
அளைத்தும் கோல்…!" கோன்ைான்.

வீராவும் அவன் அங்கு கேன்ைதில் இருந்து நடந்தது

மககளஷ ேந்தித்தது, அவன் கபசியது, பின் அவன் கண்ட
காட்சிகள் என்று அளைத்ளதயும் கோன்ைான்.

"ரவி கோன்ைது அத்தளையும் உண்ளம ப்ரஜன்! உன்

ேந்கதகங்களும் ேரிதான்! அவங்க அத்கதாடு நிறுத்தாமல்
கதாடர்ந்து அவங்க ஹீயூகமலியன்களை உருவாக்கிக் ககாண்டு
தான் இருந்திருக்காங்க, ஆைால் அவங்க நம்ளமப் கபால் இல்ளல
ப்ரஜன், எகதா கராகபா மாதிரி இயங்குகிைாங்க! அதுவும்
அவங்களைகய அவங்ககை அழித்துக் ககாள்கிைார்கள். அது
எப்படி என் உடலில் கபாருத்திைார்கள் என்று நிஜமா எைக்குத்
கதரியவில்ளல. அதுவும் அந்த மககஷ் உன்ளைப் பற்றி கபசும்
கபாழுதும், சிசிடிவி புட்கடஜ்ஸ் பார்க்கும் கபாழுதும் கண்களில்
கவறிகயாடு கபசுவான், நானும் என்ளைப் கபால் அவனுக்கும்
ககாபம் என்று நிளைத்கதன். ஆைால் தற்கபாழுது அவன்

509
உன்ளை ளவத்து கபரிய திட்டம் கபாடுகிைான் என்றுத்
கதரிகிைது…" என்ைான்.

வீரா கூறியளத அளைத்ளதயும் ககட்ட ப்ரஜனுக்கு மககஷின்

திட்டம் கதள்ை கதளிவாக கதரிந்தது. அவன் முன்பு எடுத்த
முடிவு ேரிகய என்று உறுதி கேய்தது.

வீரா கதாடர்ந்து கபசிைான், "அவன் ளகயில் சிக்க கூடாது

ப்ரஜன், அவன் எப்படியும் ஆட்களை அனுப்பி கதட கோல்வான்,
அவங்களை வீழ்த்தி அந்த மககளஷகய வர ளவக்க
ேமார்த்தியமாக கபாறி ளவக்க கவண்டும்." என்ைான்.

அளதக் ககட்டுச் சிரித்த ப்ரஜன், "உன் உடலில் ஒரு சிப்ளப

மட்டும் கபாருத்திகைன் தாகை அது என்ைகவன்றுத் கதரியுமா
வீரா? அது நீ இருக்கும் இடத்ளதக் காண்காணித்து அவனுக்குக்
காட்டும்…" என்ைான்.

அளதக் ககட்ட மற்ைவர்கள் அதிர்ந்தார்கள், ரவி "ப்ரஜன்

அப்கபா அளதயும் நீ எடுத்து கேயலிைக்க ளவக்காமல் மீண்டும்
ஏன் வீராவின் உடலில் கபாருத்திைாய், அவங்க இங்கக
வருவாங்ககை…!" என்ைார்.

510
 ஆதியிவன்
அதற்கு ப்ரஜன், "அவர்கள் இங்கக வருவதற்குள் நான்
அங்கக கபாக கபாகிகைன்…" என்ைான்.

அளைவரும் அதிர்ச்சியுடன் தாங்கள் ககட்யது ேரியா என்பது

கபால் ப்ரஜளைப் பார்த்தார்கள்.

ப்ரஜன், "அவன் ஹீயூகமலியன்களை இங்கக அனுப்புவான்,

நாம் இங்கக காத்திருந்து ஒவ்கவாருவராய் ககான்றுக் ககாண்டு
இருப்கபன் என்று நிளைத்தீர்கைா…? அதுதான் நாம்
விரும்புகிகைாமா…? நம்ளம ககட்காமகலகய உருவாக்கி
விட்டாங்க, வீரா கோல்வளதப் பார்த்தால் அங்கக நூற்றுக்
கணக்காை ஹீயூகமலியன்கள் இருக்கிைாங்க. அவர்களின் வாழ்வு
என்ை ஆகும் வீரா? மனிதர்களுக்கு எதிராக தாக்குதல் நடத்தி
அழிந்துப் கபாவதா…? கநா வீரா! இதற்கு நான் விட மாட்கடன்.
நிளைவிருக்கா! நாம் அந்த ஆராய்ச்சி கூடத்திற்கு கபாவளதப்
பற்றி கபசிகைாம். அந்த ஆராய்ச்சிளய நிறுத்த நிளைத்கதாம்,
இப்கபா அந்த கேன்ஸ் கிளடத்திருக்கிைது. நான் எப்படி
விடுகவன்…" என்றுக் ககட்டான்.

ப்ரஜன் கூறியளதக் ககட்டு என்ை கோல்லப் கபாகிைான்

என்றுத் திகிலுடன் காத்திருந்தைர்.

511
 ப்ரஜன், "எஸ்…! வீரா என்ளைப் பிடித்துக் ககாண்டுப் கபாக
கபாகிைான். அதாவது வீராளவ ளவத்து என்ளைப் பிடிக்க
திட்டமிட்ட மககஷின் பிைன் கவற்றி என்றுக் காட்டப்
கபாகிகைன்." என்ைான்.

அங்கு ஒரு நிமிடம் அளமதி நிலவியது.

ரவி, "ப்ரஜன் என்ை கோல்கிகை? நீகய வான்டர்டா கபாய்

மாட்டிக் ககாள்ைப் கபாகிைாயா…?" என்று அதிர்ச்சியுடன்
ககட்டார். அதற்கு கமல்லிய புன்ைளகச் சிந்திய ப்ரஜன், "ரவி,
நான் என்ளை ஒப்பளடக்க கபாகவில்ளல…! என்ை கேய்ய
கவண்டும் என்று எைக்கு கதரியும். என் கமல் நம்பிக்ளக
இல்ளலயா?" என்றுக் ககட்டவன், வீராவிடம் திரும்பி, "வீரா
கமாதி பார்த்துவிடலாமா…!" என்கவும், அவனும் கழுத்து நரம்பு
புளடக்க "எஸ் ப்ரஜன்…! தாக்குதல் தான் ஒகர தீர்வு!" என்ைான்.

ஆைால ரவி தயங்கவும், "ட்ளர கேய்துத்தான் பார்த்து

விடலாகம ரவி, இதற்கு முடிவு கட்டிகய தீர கவண்டும். அப்படி
என்ைால் முடியவில்ளல என்ைால், அழிந்துப் கபாகவகை தவிர,
கண்டிப்பாக அவனுக்கு பயன்பட மாட்கடன்." என்று உறுதியாக
கோன்ைான்.

512
 ஆதியிவன்
அளதக் ககட்டவர்கள் ஸ்தம்பித்து நின்ைைர். ரியா கவகமாக
வந்து அவைது ேட்ளட மற்றும் கபன்ட் பாக்ககட்டில் ளககளை
விடப் கபாைாள். அவைது கரத்ளத இறுகப் பற்றிய ப்ரஜன், "ரியா
யூ கோ க்ைவர்…!" என்றுச் சிரித்தான்.

"எைக்கு உன் பாராட்டு கவண்டாம், வீரா கிட்ட இருந்து

எடுத்த சிப் ககாடு…" என்ைாள்.

அவளைப் பார்த்து கமல்ல சிரித்தவன், "என் உடம்பிற்குள்

பிக்ஸ் கேய்துவிட்கடன்…" என்றுச் கோன்ைான்.

உடகை அமர்ந்திருந்தவனின் ேட்ளட காலாளரப் பற்றி

உலுக்கியவள், "ஏன்டா இடியட், இப்படி ஒரு காரியத்ளதச்
கேய்தாய், அளத அந்த மககஷ் அழுத்தி விடப் கபாகிைான்."
என்றுக் கதறிைாள்.

அவைது கரத்ளதப் பற்றிய ப்ரஜன், "மாட்டார் ரியா!

அவனுக்கு நான் உயிருடன் கவண்டும். நான் வீராவுடன் தான்
இருக்கிகைன் என்று அவனுக்குத் கதரியும். கூடகவ கதரியாத
இடத்தில் தனித்து கபாராட நான் முட்டாள் இல்ளல… வீராளவ
என்னுடகைகய ளவத்துக் ககாள்ை தான் இந்த திட்டம், வீராவும்
கவைமாக கேயல்படணும். அதாவது அவனுக்கு என் கமல்
இருக்கிை கவறி, ககாபம் அப்படிகய இருப்பதாக காட்ட

513
கவண்டும். அங்கக கேன்று அந்த மககளஷ நான் கநருகிகு கநர்
ேந்திக்க கவண்டும்…" என்று வீராளவப் பார்த்தான்.

முகம் இறுகி கபாய் அமர்ந்திருந்த வீராவிற்கு ப்ரஜனின் இந்த

திட்டம் அவ்வைவு விருப்பமில்ளல என்ைாலும், இளதச் கேய்கத
ஆக கவண்டும் என்று ப்ரஜளைப் கபால் கபாராடும் கவறி
இருந்தது. அதற்கு அவன் எப்படி கவைமாக இருக்க கவண்டும்
என்றுப் புரிந்தது. சிறிது ேந்கதகம் வந்தாலும் தன்ளை எரிப்பதாக
நிளைத்து பட்டன் ஆன் கேய்தால் ப்ரஜன் தான் பாதிப்பிற்கு
உள்ைாவன். தற்கபாழுது அவன் மீது கபரும் கவளல
சுமத்தப்பட்டிருப்பது கதரிந்தது. எைகவ ப்ரஜன் தன்ளைப்
பார்க்கவும், இறுக்கத்துடன் அகத ேமயம் உறுதியுடன்
தளலயளேத்தான்.

அளதக் கண்டு மகிழ்ந்த ப்ரஜன் கதாடர்ந்து கபசிைான்,

"அதுமட்டுமில்லாது அவளர மிரட்ட கூட இளதப்
பயன்படுத்துகவன். எல்லாற்ளையும் விட அங்கக நவீைங்கள் பல
இருக்கு ரியா, எளதயாவது பயன்படுத்தி என்ளை அவன்
கோல்படி ககட்க ளவத்துவிட்டால் என்ை கேய்வது? அந்த
நிளலளம வந்தால் தான் என்ளை நான் அழித்துக் ககாள்கவன்.
ஆைால் கபாராடாமல் எதுவும் எளிதில் கிளடக்காது ரியா, நான்
கண்டிப்பாக என் முழு திைன் ககாண்டு கபாராடுகவன். இந்த

514
 ஆதியிவன்
கவறி எங்களுளடய பல வருட கவதளைகைால் வந்தது.
அவ்வைவு எளிதாக விட்டுவிட மாட்கடாம். எத்தளை நாட்கள்
இப்படி ஒளிந்து வாழ்வது, அங்ககயும் ஹூயூகமலிய மனிதர்களை
உணர்ச்சியின்றி பளடத்தது கபால் இன்னும் எத்தளை விபரீத
ஆராய்ச்சிகள் நடக்குகமா? நான் அவங்களுக்கு கிளடக்கவில்ளல
என்ைாலும் அவங்க இவற்ளைகயல்லம் நிறுத்தி விட மாட்டாங்க.
கதாடர்ந்து கவறு வளகயில் முயற்சி கேய்வாங்க. இப்கபாளதக்கு
அவங்க கவைம் என் பக்கம் வந்திருக்கு இளத நான்
பயன்படுத்திக் ககாள்ைாவிட்டால் என் பிைப்கப கவஸ்ட்…!
கண்டிப்பாக எல்லாகராடும் எந்த வித பிரச்ேளைகளும் இன்றி
வாை விரும்புகிகைன். ஆைால் நாளை உலகத்திற்கு வரும்
பிரச்ேளை என்ைால் வரும் என்ைால் என்ளை அழித்துக்
ககாள்ைவும் தயங்க மாட்கடன் இளதத் தான் கோல்கிகைன்.
ேரித்திரத்ளதத் திருப்பி பார்த்தால் யாகரா ஒருத்தருளடய தியாகம்
தான் புது ேரித்திரத்ளதப் பளடத்திருக்கும்…! தியாகம் இல்லாமல்
ேரித்திரம் பளடப்பதில்ளல…!" என்ைான்.

ரியாவிற்கு கநஞ்ேளடத்தது கபால் இருந்தது. கேங்கிய

முகத்துடன் அவளைப் பார்க்கவும், ேட்கடை பார்ளவளயத்
திருப்பிக் ககாண்டு எழுந்தவன், "உங்களுக்கும், ரியாவுக்கும்,

515
ஷர்மிைாவிற்கும் கூட கவளலயிருக்கு ரவி…" என்று ரவிளயப்
பார்த்துச் கோன்ைான்.

"நான் கேய்ய நிளைத்த கவளல…! இ்ப்கபா உங்க மூன்று

கபரின் கபாறுப்பு! அரோங்கத்திடம் கேன்று அளைத்து
உண்ளமகளையும் கோல்ல கவண்டும், அதாவது ஆரம்பத்தில்
இருந்து! நம் நிளலளமளயயும் கோல்ல கவண்டும். நம் கமல்
எந்த குற்ைமும் இல்ளல என்று நிரூபிக்க கவண்டும்.
ஆராய்ச்சிளயத் தடுக்க அவர்களை ளகது கேய்ய நடவடிக்ளக
எடுக்க கோல்ல கவண்டும். முக்கியமாை விேயம் இதில் கருவி
கபாருட்கைாக அந்த ஆராய்ச்சியாைர்கள் பயன்படுத்தும்
ஹீயூகமலியன்களுக்கு எந்த வித தீங்கும் நிகை கூடாது. அளத
டிமான்ட்டா ளவயுங்க…! இந்த கவளலகளைச் கேய்து
எப்படியாவது அவங்களுக்குப் புரிய ளவயுங்க, ஆைால்
அவேரப்பட கவண்டாம் என்றுச் கோல்லுங்க, என்கைாட அடுத்த
தகவலுக்காக காத்திருக்க கோல்லுங்க, என் மூலகமா, அல்லது
வீராவின் மூலகமா கண்டிப்பாக அடுத்து என்ை என்று தகவல்
வரும். நிச்ேயம் நாம் கஜயிப்கபாம் என்ை நம்பிக்ளக எைக்கு
இருக்கு, நீங்களும் அந்த நம்பிக்ளகளய ளவயுங்க…! இனியும்
இங்கக தாமதித்தல் மககஷிற்கு ேந்கதகம் வந்துவிடும். வீரா
என்ளை அடித்துப் பிடித்து இழுத்துச் கேல்வதாக இருக்கட்டும்."

516
 ஆதியிவன்
என்று நிறுத்தியவன் அளைவளரயும் அழுத்தமாக ஒருமுளை
நன்ைாகப் பார்த்தான்.

ரியா உதடு பிதுங்க அழுளகளய அடக்கி ளவத்தபடி

கேங்கிய முகத்துடன் உயிளரத் கதக்கி ளவத்து அவளைகய
பார்க்கவும், அதற்கு கமல் கட்டுப்படுத்த முடியாதவைாய் ேட்கடை
குனிந்து ரியாளவத் கதாளில் கபாட்டுக் ககாண்டு அருகில் இருந்த
காட்டிற்குள் ஓடிைான்.

மற்ைவர்களின் கண்பார்ளவயில் இருந்து மளைவாை

தூரத்திற்கு வந்ததும், கதாளில் துவண்டு கிடந்த ரியாளவ மரத்தின்
அடியில் அமர ளவத்தான். இன்னும் அகத குற்ைம் ோட்டும்
பார்ளவயுடன் அவள் பார்க்கவும், "ரியா ப்ளீஸ்! நம்பிக்ளககயாடு
என்ளை அனுப்பு, இப்படி பார்த்து என்னுளடய முளைப்ளபத்
கதக்காகத! அப்பைம் என்ைால் கேயல்பட முடியாது. யூ கநா தட்!
யூ ஆர் ளம ஸ்கடரன்த் அஸ் கவல் அஸ் வீக்ைஸ்…!" என்றுக்
ககஞ்சும் குரலில் ககட்டான்.

ரியா பதில் கோல்லாமல் கண்களில் விழிநீருடன் ேராமரியாக

அடித்தாள். பூபந்து தாக்குவது கபால் அளத வாங்கி ககாண்டான்.

"நான் உன் கமகல ககாபமாக இருந்கதகை! அப்படிகய

விட்டிருக்க கவண்டியது தாகை…! ஏன்டா ேமாதாைப்படுத்திட்டு,

517
இப்கபா வருகவகைா வர மாட்கடகைா என்றுத் கதரியாதுன்னு
என் உயிளர வாங்குகிகை?" என்ைாள்.

ப்ரஜன் கமல்லிய புன்ைளகயுடன், "நீ ககாபமாக இருக்கிை

கபாழுது இந்த முடிளவ எடுத்திருந்தால் மட்டும் நீ ேந்கதாஷமாக
இருந்திருப்பாயா என்ை?" என்கவும், "ப்ரகஜா!" என்று அவைது
கழுத்ளத கரத்தால் வளைத்துக் கட்டிக் ககாண்டு அைவும்,
அவனும் அவளைத் தன்கைாடு அளணத்துக் ககாண்டான்.

அவைது கதாளில் முகத்ளத ளவத்து அழுதபடி, "எைக்கு

புரிகிைது ப்ரகஜா, நீ கபாவது எவ்வைவு முக்கியம் என்றுத்
கதரிகிைது. நீ கண்டிப்பாக அடுத்த தளலமுளைக்காகவும், நம்ம
வாழ்விற்காகவும் கபாய் தான் ஆக கவண்டும். கபாராடி
கஜயித்துவிட்டு வர கவண்டும். உன் கமல் எைக்கு முழு
நம்பிக்ளக இருக்கு ப்ரகஜா! நீ கண்டிப்பா அவங்க திட்டங்களை
முறியடித்து கஜயிந்திருவாய். கவற்றி உைக்கு தான்! நீ கோல்லிய
மற்கைாரு விேயமும் ேரிதான், உன்ைால் முடியவில்ளல என்ைால்
உன்ளை அழித்துக் ககாள்வாய், கதால்வியுற்று கதால்வியுற்று நீ
கிளடத்துவிட்டால் விபரீதம் தான்…! எல்லாம் புரிகிைது ப்ரகஜா!
ஆைால் நீ இல்லாமல் கபாயிட்டால் அதன் பிைகு உன்ளைப்
பார்க்ககவ முடியாதா? நீயில்ளல என்ைால் நான் என்ை
கேய்யட்டும்? எப்படி இருக்க கபாகிகைன் என்கைல்லாம்

518
 ஆதியிவன்
நிளைக்கும் கபாழுது என்ைால் முடியளல ப்ரகஜா. இப்கபா
பார்ப்பது தான் களடசி முளைகயா என்று பயமா இருக்கு…!"
என்று கதறியவாறு தளலளயத் தூக்கி நிமிர்ந்து அவைது
முகத்ளதப் பார்த்தவளின் இதழ்களை அவேரமாக தன் வலிய
உதடுகைால் சிளை கேய்தான்.

இதுவளர தன் வன்ளமளயக் காட்டிைால் தாங்குவகைா

என்றுத் தன்ளைக் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டிருந்தவன், இம்முளைத்
தன் கட்டுப்பாட்ளட இைந்தவைாய், தன் முழுகாதளலயும்
காட்டிைான்.

அவைது இதழ் வழிகய அவளை இழுத்து தன்னுள் நிரப்பிக்

ககாண்டான். ஒருயிர் ஆகும் வித்ளதளய அவளுக்குக்
காட்டிைான். அவளுக்ககா இந்த உலககம கவைாகி கபாைது
கபாலவும், அவன் மட்டுகம உலகம் என்பது கபால் இருந்தது.
அவளுக்கு அந்த உலகத்திற்குள் ஆைமாக முடிகவ இல்லாத
பயணமாக கபாய் ககாண்டிருப்பது கபால் இருந்தது. ககாடி
மின்ைல்களில் பளிச்சிடளலயும், இனிய அதிர்வுகள் பல மடங்காய்
கவடிப்பளதயும் உணர்ந்தாள். சிறு அழுத்தத்துடன் கூடிய அவைது
வருடல்கள் கமனிகயங்கும் உலாவ எரிளமயின் கவம்ளமளயயும்,
பனிப்பாளையின் சில்லிப்ளபயும் ஒருங்கக உணர்ந்தாள். இந்த
இனிய தாக்குதலில் இைந்து, அந்த தாக்குதலிகலகய உயிரும்

519
கபற்ைாள். அவளின் உணர்வுகளை உள்வாங்கிய அவனுக்ககா
இன்னும் பல வித்ளதகளைக் காட்டிட மைமும் உணர்வுகளும்
விளைந்தது.

ஆைால் கமல்ல தன்ளைக் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டு தைது

உதடுளைப் பிரித்தான். மூச்சு வாங்க கண்மூடி கிைங்கியவகைாடு
தானும் ேரிந்தான். ேருகு இளலகளின் படுக்ளகயில்
படுத்திருந்தவளின் முகத்ளத ஆளே தீர பார்த்தவன் கமல்ல
வாயிளை குவித்து காற்ளை ஊத அவள் விழி மலர்த்திைாள்.

இதுவளர அவனுக்குள் இருந்த திருப்தியில் அகத

கபாதுகமன்று கண்களை மூடி அந்த இதமாை உணர்வில்
இருந்தவள், இளமகளைத் திைந்துப் பார்த்த கபாழுது அவன்
கவைாகி தன் முகத்திற்கு முன் இருக்கவும், தவிப்புடன் "ப்ரகஜா"
என்று அவைது முகத்ளதப் பற்றிைாள்.

அவைது முககமா வாடியிருந்தது, "ரியா, ஏன்டா! எளத

உைக்கு உணர்த்த கூடாது என்று நிளைத்கதகைா அளத கேய்ய
ளவத்துவிட்டாகய" கேங்கிய முகத்துடன் கோல்லவும், அவைது
முகம் கமல்ல மலர்ந்தது.

"ப்ரகஜா! எைக்கு புதிதாக ேக்தி கிளடத்த மாதிரி இருக்கு…"

என்றுச் சிரித்தாள்.

520
 ஆதியிவன்
அளதக் ககட்டவனுக்கு கமல்ல புன்ைளக உதட்டில் பரவியது.
பின் கமல்ல அவைது உதடுகள் முணுங்கியது.

"மீ டூ…!"

"உன் காதளலப் கபற்ைவள் நான் என்று கத்தி கோல்லணும்

கபால் இருக்கு…!"

"அதற்கும் தான் தானும் கபாராடுகிகைன் ரியா…"

குனிந்து அவைது இதழ்களில் அழுத்த உதடுகளைப்

பதித்துவிட்டு எழுந்து அவளையும் பற்றி எழுப்பி அமர
ளவத்தான்.

"கபாகணும் ரியா! கநரமாகி விட்டது." என்று எங்ககா

பார்த்துச் கோன்ைான். அவைது முகத்ளதப் பற்றி தன் பக்கம்
திருப்பிய ரியா அவைது இதழில் அழுத்த முத்தமிட்டுவிட்டு,
"கபாயிட்டு வா ப்ரகஜா! நீ கோன்ைளத நான் கேய்துவிடுகிகைன்.
உன் தகவலுக்காக காத்திருப்கபன். கவற்றி கபற்று வரும் நீ வரும்
வளரயும் காத்திருப்கபன். இதுக்கு கமகல கபசிைா மறுபடியும்
அழுதுருகவன்…" என்கவும், சிரித்துவிட்டு அவைது கநற்றியில்
அழுத்த முத்தமிட்டுவிட்டு எழுந்தான்.

521
 அவர்களுக்காக காத்திருந்தவர்கள் இருவரும் வருவளதப்
பார்த்ததும் அழுவதா? ேந்கதாஷப்படுவதா? என்றுத்
கதரியவில்ளல.

அவைது கரத்கதாடு கரம் ககார்த்தவாறு வந்தவனுக்கு

அவளிடம் கவறு ஒன்றும் கோல்ல கதான்ைவில்ளல. அளமதியாக
வந்தான். மற்ைவர்களிடம் வந்தவன், அவைது கரத்ளத கமல்ல
விடுவித்துவிட்டு ஆழ்ந்து கபருமூச்ளே இழுத்துவிட்டான். பின்
அவனிடம் பளைய கவகம் குடிக்ககாண்டது.

"வீரா, நம்ம ககமாரா புட்கடஜ்ஜில் நம் எல்ளலளயச் சுற்றி

உன் பின்ைால் வந்த கஜட் விமாைங்கள் எதாவது
ஹீயூகமலியன்ககைாடு இருக்கிைதா என்று கேக் கேய்…!" என்று
அவளை அனுப்பிவிட்டு, ஷர்மிைாவின் புைம் திரும்பியவன்,

"உங்ககைாட அறிவு அபரிதமாைது, ரியாவிற்கு நீங்க

பக்கதுளணயாக எப்கபாழுதும் இருக்க கவண்டும். கண்டிப்பாக
நான் வருகவன்." என்றுவிட்டு ரவியிடம் திரும்பிைான்.

"ரவி, நாங்க இப்கபா உயிருடன் இருப்பதற்கு நீங்க தான்

காரணம், எங்களுக்காககவ வாழ்ந்தீங்க. நம்ளம ஆயுதம் மாதிரி
பயன்படுத்திவர்களை அளைவருக்கும் சுட்டிக்காட்டி, நாம்
எதிரிகள் அல்ல என்றுக் காட்ட கவண்டும். அதைால்

522
 ஆதியிவன்
ஒன்றுவிடாமல் அளைத்து விேயங்களையும் கோல்லுங்க. அவங்க
உதவி கவண்டும், அது எப்கபாழுது எப்படி என்று தகவல்
அனுப்புகிகைன். அங்கக இருந்து எப்படி தகவல் அனுப்ப
முடியுமா என்றுத் கதரியவில்ளல. பார்க்கலாம்…! நீங்க கவைமாக
இருங்க! உங்களுடன் வரும் ரியாளவயும் பார்த்துக்ககாங்க…!"
என்ைவன் ரியாவிடம் திரும்பவும் அவள் அவேரமாக,

"கநராக அரோங்கத்திடம் கேன்று அவங்க உதவியுடகை நீயும்

அங்கக கபாகலாகம…!" என்ைாள்.

"அப்படிதான் முதலில் நிளைத்கதன் ரியா! ஆைால் அந்த

எதிரிகளின் ஆட்கள் அரோங்கத்திற்குள் ஊடுருவி இருக்காங்க,
சில அரோங்க ரகசியங்களைக் கூட அவங்க கதரிந்து
ளவத்திருக்காங்க, நான் அங்கு வந்து கபாவது என்பது கமாேமாை
பிைன். அவங்களுக்கு நாம் அரோங்கத்திடம் கபசுவது ஈஸியாக
அங்கு கேன்ைளடந்து, அதற்கு அவங்க மாற்று பிைன் கபாடுவது
என்று உலகம் அடுத்த யுத்தத்ளதே ேந்திக்கும். அகதல்லாம்
ககாடுளம ரியா! ஆைால் நான் அங்கு இருக்கும் கபாழுது
அவங்க கவைம் என் கமல் இருக்கும் நீங்க இங்கக நான்
கோல்லியளதச் கேய்யுங்க…! ஓகக!" என்ைான்.

523
 ரியா முகத்ளத உர்கரன்று ளவத்துக் ககாண்டு, "ைாரி நீ
பிைன் கபாட்டால் பக்கவா இருக்குன்னு கதரியாம கோல்லிட்கடன்"
என்ைாள்.

சிரிக்க முயன்ை உதடுகளைக் கட்டுப்படுத்திக் ககாண்டு "ப்ளீஸ்

நீங்க கவைமா இருங்க, எைக்கு அது கபாதும், முடியவில்ளல
என்ைால் வந்துவிடுங்க, அவங்க கிட்ட மாட்டிக்காதீங்க…"
என்ைான்.

அதற்குள் வீரா வந்துவிடவும், வடக்கு பக்கம் இரு கஜட்

விமாைங்கள் நிற்பதாகவும், நான்கு ஹீயூகமலியன்கள் இைந்து
கிடப்பதாகவும் வருத்தத்துடன் கூறிைான்.

அளதக் ககட்டு அதிர்ந்த ப்ரஜன், "வாட்! இரண்டு கலயராக

தாகை கலேர் கபட் கபாட்டிருக்கிகைன். முதல் கலயரிகலகய தூக்கி
வீசி விடும். அளதயும் கபாறுத்துக் ககாண்டு முயற்சி கேய்தால்
மட்டுகம இரண்டாம் கலயருக்கு வர முடியும். அது ஒரு சுளேடு
கபான்ைது. அந்தைவிற்கு அவர்களை கபாம்ளமயாக
இயக்குகிைாைா…" என்ை ப்ரஜனின் விழிகள் ககாபத்தில் சிவந்தது.

பின் வீராவிடம் ஆயுதத்ளத நீட்டி, "இதில் அகரஸ்ட் அழுத்து

வீரா, அந்த மககளஷ நான் சீக்கிரமாக மீட் கேய்ய
ஆளேப்படுகிகைன்…" என்று முகம் இறுக கோன்ைான்.

524
 ஆதியிவன்
வீரா அளதத் தயக்கத்துடன் வாங்கவும், "ரவி, கலேர் கவளர
ஆஃப் கேய்திருங்க, நாங்க கிைம்பியதும் ஆன் கேய்திருங்க, வீரா
ககா கஹட்" என்று பின்ைால் கரங்களைக் கட்டியவாறு நின்ைான்.

வீரா தயக்கத்துடன் அப்கபாழுதும் நிற்கவும், "சூட் இட்ஸ்

ளம ஆர்டர்…" என்று ப்ரஜன் கத்தவும், வீரா ப்ரஜளை கநாக்கி
சுட்டான்.

உடகை ப்ரஜன் சுருண்டு உணர்வற்று விழுந்தான்.

இது கவறும் மயக்கம் கபான்ைது தான் என்ைாலும், ேட்கடை

ப்ரஜன் விழுந்ததும் மற்ைவர்கள் கதிகலங்கிப் கபாைார்கள்.

உணர்வற்று விழுந்து கிடந்த ப்ரஜளை வீரா தூக்க முயலவும்,

அதற்குள் ஓடி வந்த ரியா, ப்ரஜனின் கநற்றில் அழுத்த
முத்தமிட்டாள்.

"உன்ைால் முடியும் ப்ரஜன், நீ கஜயிப்பாய்! உன் முடிவு

எதுவாக இருந்தாலும் அது உைது கவற்றி தான் ப்ரஜன், ஆைால்
நம்ம அடுத்த தளலமுளைக்காக நீ வந்கத ஆக கவண்டும்…!"
என்று கண்ணீரால் அவனுக்கு விளட ககாடுத்தாள்.

ப்ரஜளை எடுத்து கதாளில் கபாட்ட வீரா ரியாவிடம்,

"ப்ரஜளை பற்றி என்ளை விட இப்கபா உைக்கு நன்ைாக கதரியும்

525
ரியா! அவன் நிளைத்ளதச் ோதிப்பான். அப்படி உயிர் தியாகம்
தான் கவற்றிளயக் ககாடுக்கும் என்ைால் கபாவது என் உயிராக
இருக்கும்" என்ைான்.

ரவி ககாபத்துடன் "இரண்டு கபரும் கபாை மாதிரிகய

மரியாளதயாக வந்து கேருங்கள்" என்று கண்கள் கலங்க கூறிைார்.

பின் அவர் ஜாமளர ஒரு கநாடி அளணக்கவும், வீரா அந்த

பகுதிளய விட்டு கவளிகயறிைான். உடகை மீண்டும்
இயக்கிவிட்டார். கஜட் விமாைத்தில் ப்ரஜளை கிடத்திவிட்டு அந்த
கஜட் விமாைம் வழிக் காட்ட ஆராய்ச்சி கூடத்ளத கநாக்கி
கேன்ைான்.

பரபரப்புடன் என்ை நடந்தது என்று கதரியாமல் ஜாமரின்

எல்ளலக்கு அப்பால் நிறுத்தப்பட்ட கஜட் விமாைத்தில் இருந்த
ககமாராவின் மூலம் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த மககஷ் வீரா
கதாளில் ப்ரஜனுடன் வரவும் ேந்கதாஷத்தில் அருகில் நின்ை
அவரது உதவியாைாரிடம் ளகளயக் குலுக்கி கட்டியளணத்து
குதுகலித்தார்.

ப்ரஜனின் வருளகக்காக விழிகளில் பைபைப்புடன்

காத்திருந்தார்.

526
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 23
ரியா வாளைகய கவறித்துப் பார்த்தவாறு சிறிது கநரம்
அமர்ந்திருந்தாள். அவளுக்கு அருகக யாகரா உரசியவாறு
அமர்வது கபால் கதரிந்தது. தளலளயத் திருப்பிப் பார்த்தாள்.
கேன்னி அவளுக்கு அருகக அமர்ந்துக் ககாண்டு, "ங்யூ…" என்று
ேப்தம் எழுப்பிக் ககாண்டு, முகத்ளதத் கதாங்கப் கபாட்டவாறு
தளரயில் முகவாளயப் பதித்தவாறு அவளைப் பார்த்துவிட்டு
வாைத்ளதப் பார்த்தது. ேட்கடை கபாங்கிய அழுளகயில் அதன்
கழுத்ளதக் கட்டிக் ககாண்டு அழுத ரியா பின் அழுத்த
கண்களைத் துளடத்துக் ககாண்டு எழுந்தாள்.

ரவியிடம் திரும்பி, "ரவி கபாகலாமா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

ரியாவின் முடிவு ேரிகய என்றுப்பட்டது. ஆம் இருவருக்கு

எகதனும் உதவி கதளவப்படும் கபாழுது அரோங்கம்
அவர்களுக்கு உதவி கேய்ய முன் வர கவண்டும். அதற்கு
இவர்கள் விளரந்து கேன்று அளைத்ளதயும் பற்றி விைக்கம்
அளித்திருக்க கவண்டும். எைகவ உடகை கேல்வதின் அவசியம்
புரிந்தது. ப்ரஜன் கோன்ைது கபால் அரோங்கத்தினுள்
புகுந்திருக்கும் துகராகிகள் கூட ப்ரஜன் அவர்கள் ளகயில்
கிளடத்துவிட்டதில் ேற்று கமத்தை கபாக்குடன் அவர்ைது
527
கவைத்ளத அங்கு ளவத்திருப்பார்கள். எைகவ விளரந்து
கேயல்பட கவண்டும் என்று அவரும் கிைம்ப ஆயத்தமாைார்.
அவர்களின் பாதுகாப்பிற்காக சில உபகரணங்களை எடுத்துக்
ககாண்டவர், ரியாவின் கபற்கைார்களை அங்கககய இருக்க
கோல்லிவிட்டு, ரியாவுடன் அவர்களின் கஜட்விமாைத்தில்
கிைம்பிைார். கபாகும் கபாழுது ரியா மைக்காமல் அவைது ஐடிளய
எடுத்து ளகயில் கட்டிக் ககாண்டாள். ரவியும் அவரது உடலில்
எந்த வித ஜமர் கபாருத்தப்படாமல், அவரது பச்ளே கதாளலக்
கூட மளைக்காமல் அவளுடன் கிைம்பிைார்கள்.

சிறிது கநரத்திகலகய அவர்கைது கஜட் விமாைத்ளத

அரோங்க அதிகாரிகள் சுற்றி வளைத்தைர். இளத அவர்கள்
எதிர்பார்த்தது தான் எைகவ அவர்களுக்கு கட்டுப்பட்டு
அவர்களுடன் கேன்ைைர். அவர்கள் கோன்ை இடத்தில் கஜட்
விமாைத்ளத நிறுத்திவிட்டு முதலில் இைங்கப் கபாை ரவிளயத்
தடுத்த ரியா முதலில் இைங்கிைாள்.

அவள் இைங்கியதும் ளகயில் கலேர் துப்பாக்கியுடன் சுற்றி

நின்றிருந்த கராபா மற்றும் காவலர்களைப் பார்த்த ரியா, "ப்ளீஸ்,
இந்த மாதிரியாை கன்ஸ் கதளவகய இல்ளல, நாங்ககை
ஆபிைர்ளை மீட் கேய்ய தான் வந்திருக்கிகைாம். சில
விேயங்களைப் பற்றி விைக்கமளிக்க நிளைக்கிகைாம். கோ எதாவது

528
 ஆதியிவன்
அவேரப்பட்டு கேய்து, இந்த உலகத்திற்கு வர இருக்கும்
ஆபத்ளதப் பற்றி கதரிந்துக் ககாள்ளுங்கள்." என்று
முன்கைச்ேரிக்ளகயாக வந்ததிற்காை காரணத்ளதச் சுருக்கமாக
கோன்ைாள்.

ரியா கபசியளதக் ககட்ட உயர் அதிகாரி அவர்களை

அளைத்து வருமாறுக் கூைவும், கண்காணிப்பில் ளவத்துக்
ககாண்கட அவர்களை அளைத்துச் கேன்ைைர்.

முதலில் அவர்களை ஸ்ககன் கேய்தார்கள், ரவி ளவத்திருந்த

ஆயுதத்ளத ஒப்பளடத்தார். ரியாவிற்கும் ஸ்ககன் கேய்யப்பட்டது.
அவளும் ஹீகமலியைா என்று ஆராய்வது கதரிந்த ரியாவிற்கு
சிரிப்பு தான் வந்தது. கவளிகய வந்தவள், "நீங்ககல்லாம் கராம்ப
கபாரிங், சூப்பர்கமன் மாதிரி பவரும், கபட்கமன் மாதிரி அறிவும்
இருக்கிை ஹீகமலியன் பிைப்பு கேம, நான் ஹீகமலியைாக
பிைந்திருக்கலாம்." என்று ப்ரஜனின் நிளைத்தவாறுச் கோல்லவும்,
அவளைப் பரிகோதித்தவர்கள் ேந்கதகத்துடன் பார்த்து மீண்டுமா
பரிகோதளை கேய்தைர்.

பின் அவர்களை ஒரு அளைக்கு அளைத்துச் கேன்ைைர்.

அங்கு நான்கு கபர் அமர்ந்திருக்க அவர்களுக்கு எதிகர இவர்கள்
இருவரும் அமர்ந்தைர்

529
 "எங்களிடம் என்ை கபே கவண்டும்…" என்ை பச்ளே
நிைத்துடன் அமர்ந்திருந்த ரவிளய ஒரு மாதிரி பார்த்தவாறுக்
ககட்டைர். அதற்கு ரியா எடுத்த எடுப்பில்…

"அவளர அப்படி பார்ப்பளத விட்டுட்டு, என்ளை இரண்டு

முளை கேக் கேய்த புத்திோலித்தைத்ளதயும் விட்டுட்டு,
உங்களுக்குள்ை எதிராளியின் ஆட்கள் இருக்கிைாங்க, முதலில்
அவங்களைக் கண்டுபிடிங்க! உங்களுளடய இரகசிய எண்கள்
வளர அவங்க கதரிந்து ளவத்திருக்காங்க! இரகசிய புட்கடஜ்ஜஸ்
எல்லாம் பாஸ்கவர்டு யூஸ் கேய்து ககலக்ட் கேய்து எதிராளிக்கு
அனுப்பராங்க, அவங்களை முதலில் கண்டுபிடிங்க, இன்கைரம்
நாங்கள் வந்த கேய்திளயக் கூட அவங்க திரட்டியிருப்பாங்க!
இப்படி உைவு கோல்லும் துகராகிகைால் நீங்க மக்களைக்
காப்பாற்ை எந்த ஆக்க்ஷன் எடுத்தாலும் அது கவஸ்ட்…! ஆமாம்
இப்கபா எமர்கஜன்ஸி தான், இப்கபா நடந்த பிைஸ்ட் ஆரம்பம்
தான், இளதத் கதாடர்ந்து உலகம் முழுவதும் கபரிய தாக்குதல்
நடத்த திட்டமிட்டிருக்காங்க! அது நடந்தது என்ைால் உலகம்
அவங்க ளகயில்! இப்கபா நான் கோன்ை எதிராளிகள், அவங்க
என்ை வார்த்ளதகள் நிச்ேயம் இவங்களைக் குறிக்கவில்ளல.
அவங்க தான் இவர்களை உருவாக்கிய ஆராய்ச்சியாைர்கள்…!
இவங்க உங்க எதிரிகள் அல்ல! எதிரிகைாக

530
 ஆதியிவன்
உருவாக்கப்பட்டவர்கள்…!" என்று படபடகவை ரியா கபாரிந்து
தள்ளிைாள்.

ரியா கோல்லிய விேயங்கள் அவர்களுக்கு அதிர்ச்சி

அளிப்பதாக இருந்தது.

ரியா, "நீங்க நாலு கபரில் ஒருத்தர் கூட அந்த துகராகியாக

இருக்கலாம். அப்படியில்ளல என்ைால் இப்கபா நாம் கபசுவது கூட
பதிவாகிக் ககாண்டிருக்குகம, அளத நிறுத்துங்க! இதுவளர நாங்க
வந்தது, இப்கபா கபசியது எல்லாம் பதிவாகியிருக்குகம அளத
முதலில் கடலிட் கேய்யுங்க, அப்கபாழுது தான் நம்புகவாம்,
இவரும் கமற்ககாண்டு முக்கியமாை விேயத்ளதச் கோல்வார்."
என்று தன் முன் இருந்த கமளேளயத் தட்டிச் கோன்ைாள்.
அவர்கள் அவளைச் ேந்கதகமாக பார்க்கவும், ரியா கதாளைக்
குலுக்கியவாறு "கவறு வழியில்ளல, நீங்க எங்களை நம்பி தான்
ஆக கவண்டும். இன்கைரம் உண்ளமளயத் தான் கோல்கிகைன்
என்றுத் கதரிந்திருப்பீங்க தாகை…" என்ைாள்.

ரவி ரியாளவ அடங்ககப்பா…! என்பது கபால் ஆச்ேரியமாக

பார்த்தார். முதலில் ப்ரஜனின் கமல் ளபத்தியக்காரத்தைமாக
காதலித்து தன் கபாக்கிற்கு இழுத்தது, பின் ப்ரஜனின் மைமும்
வலியும் புரியாமல் கபசியது எல்லாம் இவைா! என்று ஆச்ேரியம்

531
ககாண்டார். தளலளயத் திருப்பி ரியாளவப் பார்த்தார். கண்கள்
சிறிது கலங்க எதிகர இருந்தவர்களை கவறித்தபடி
அமர்ந்திருந்தாள். ரவிக்கு ப்ரஜனின் காதல் தந்த கவகம் என்றுப்
புரிந்தது கமன்ைளகப் புரிந்தார்.

அரோங்க அதிகாரிகள் ரியாவின் ககாரிக்ளகளய ஏற்றுக்

ககாண்டைர். ஆைால் ஒகர ஒரு நிபந்தளை விதித்தைர்.
அவர்களைக் கட்டிப் கபாடப்பட்டைர். அதற்கு சிரித்த ரியா,
"இவருக்கு ப்ரஜன் மாதிரி ஸ்கடன்ட்ஸ் எல்லாம் கேய்ய கதரியாது.
தாக்க கதரியாது. ஏன் ப்ரஜனுக்கக அவனுக்கு தீங்கு
விளைவிக்காதவர்களைத் தாக்க பிடிக்காது." என்று அவள்
கோல்லிக் ககாண்டிருக்கும் கபாழுகத நாற்காலியில் இருந்து சிறு
கபல்ட்கள் அவர்கைது ளக, கால், மற்றும் இடுப்ளப வளைத்து
பிடித்தது.

அவர்கள் ரியாவிடம் "ப்ரஜனும் வீராவும் எங்கக? அவங்க

ரவி கூட இருப்பவர்கள் தாகை! நீங்க மட்டும் வந்திருக்கீங்க?"
என்று முதல் ககள்விளயக் ககட்டார்கள்.

அதற்கு ரியா, "நாங்க கோன்ை மாதிரி ஆஃப் கேய்து கடலிட்

கேய்துட்டிங்கைா?" என்றுக் ககட்டாள்.

532
 ஆதியிவன்
"டன்" என்ைதும், ரவிளயப் பார்த்தாள். அவர் கபருமூச்ளே
இழுத்துவிட்டுக் ககாண்டு, அளைத்து விேயங்களையும் கோன்ைார்.
உலகத்ளதக் ளகப்பற்ை மனித உருவில் அவர்களை விட ேக்தி
வாய்ந்த ஹீகமலியன்கள் பளடளய உருவாக்க கமற்ககாண்ட
முயற்சிகள் சிருஷ்யாவின் உதவி மூலம் தப்பித்தது. அவர்களைப்
கபான்று இன்கைாரு ஏலியன் குழுவிைரும் தப்பியது. இவர்கள்
இங்கு மனிதர்ககைாடு மனிதைாக அங்கு கற்றுக் ககாண்ட
அறிவியல் நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி வாழ்ந்தது, ஆைால் அங்கு
அவர்கள் கதாடர்ந்து ஆராய்ச்சி கேய்து உணர்வுகைற்ை ஆைால்
ேக்தியும், நவீைமும் ககாண்ட ஹீகமலியன்கள் உருவாக்கியது.
களடசியாக வீரா அவர்களிடம் சிக்கிக் ககாண்டதும், அவளை
ளவத்து ப்ரஜளைப் பிடிக்க திட்டமிட்டதும், ப்ரஜன் அளதக்
கண்டுக் ககாண்டு அவகை அங்குச் கேன்றிருப்பது வளரச்
கோல்லி முடித்தார்.

அளைத்ளதயும் ககட்ட அதிகாரிகள் அதிர்ச்சியில் உளைந்து

நின்ைைர்.

உடகை ஒருவர் "ப்ரஜன் தகவல் தரும் வளர காத்திருக்க

கவண்டுமா என்ை? நீங்க கோன்ை இடத்ளத பிைாைட் கேய்துவிட
கவண்டியது தான்! அவர்களை விட்டு ளவப்பது கடன்ஜர்…!"
என்ைார்.

533
 ரியா, "வாவ்! வாட் எ இன்டிலிகஜன்ட் ஐடியா! அங்கக
இருக்கும் மனிதர்ளை அழிப்பது கவண்டுகமன்ைால் உங்களுக்கு
மக்கள் கதாளக குளைப்பாக கதரியலாம். ஆைால் அவங்களும்
உயிர்கள்!" என்று ஆகவேமாக கத்திைாள்.

ஆைால் அவர்கள் அடுத்து கேய்ய கபாவளதப் பற்றி

தனியாக கபே கவண்டும் என்றுப் கபசிக் ககாண்டிருந்தார்ககை
தவிர ரியாவின் கபச்ளே கருத்தில் ககாள்ைாமல், "இது மனிதர்கள்
வாழும் பூமி, இங்கு அவர்கள் எதற்கு! நிச்ேயம் இவர்களை
உருவாக்கியவர்களும் தண்டிக்கப்படுவார்கள்" என்று நியாயம்
கபசிைார்கள்.

ரியா தற்கபாழுது கபரும்குரகலடுத்து அவர்களை

கவறுப்புடன் பார்த்தவாறு, "ஏன் ப்ரஜன், உங்களைச் ேந்திப்பளத
விட அங்கக கபாகணுன்னு கோன்ைார் என்றுத் கதரிந்துவிட்டது.
ஏன் திரும்பி திரும்பி நாங்க குற்ைமற்ைவங்க என்று நிரூபிக்கணும்.
அடுத்த தளலமுளை வாை ளவக்கணும் என்றுச் கோன்ைார்
என்றுத் கதரிந்துவிட்டது…" என்ைாள்.

ஆைால் அவர்ககைா அவர்களை ளகது கேய்து அளையில்

அளடக்க கோல்லிவிட்டு, ரவி மற்றும் ரியாவிடம் இருந்து ளகயில்
கட்டியிருந்த பட்ளடளயப் பறித்துக் ககாண்டைர். ப்ரஜன் அதில்

534
 ஆதியிவன்
தான் தகவல் அனுப்புவதாக கோல்லியிருந்தான். ஆைாலும்
ப்ரஜனின் தகவருக்காக காத்திராமல் அவர்களுக்குள்ைகவ
இருக்கும் துகராகிளயக் கண்டுபிடிக்க துரிதமாை நடவடிக்ளகளய
எடுத்தைர். அளைவரின் அளடயாைம் மற்றுமி விபரங்கள்
மீண்டும் ேரிப் பார்க்கப்டும் கவளல நடந்தது. ரியா கதரிவித்த
கேய்திளய உலககமங்கும் இருக்கும் அலுவலகங்களுக்கு
அனுப்பப்பட்டு ஆராய்ச்சி கூடத்ளதக் கண்டுபிடித்து அழிக்க
கவண்டும் என்று முடிவு கேய்யப்பட்டது.

அளையில் அளடக்கப்பட்டிருந்த ரியா, கத்தியும் தி்ட்டியும்

தீர்த்தாள். முடிவில் அழுளகயாக மாறி கோர்வுடன்
அமர்ந்தவளுக்கு அவர்கள் அளைத்து ஹீகமலியன்களும்
அழிக்கப்படுவார்கள் என்றுச் கோன்ைகத மீண்டும் மீண்டும்
அவைது மூளைக்குள் வந்துச் கேன்ைது. ப்ரஜன் கவைம் என்று
எச்ேரிக்ளக கேய்ததும் நிளைவு வந்தது.

'ப்ரஜன் அவர்களுடன் அங்கு கபாராடி உதவிக்கு இவர்களை

அளைத்தால் ப்ரஜனின் உதவிகயாடு ஆராய்ச்சியாைர்களை
அழித்துவிட்டு இவர்களையும் அழித்துவிடுவார்கைா…!'

"ளம ப்ரஜன்…!" என்று கதறியழுதாள்.

535
 தாகை இயங்கிக் ககாண்டிருந்த கஜட் விமாைத்தில்
அமர்ந்திருந்த வீராவின் பார்ளவ ப்ரஜளை தவிப்புடன் பாய்ந்தது.
உடகை தன் பார்ளவளய மாற்றிக் ககாண்டான். அவன் ப்ரஜனுக்கு
ஆதரவாக ஒரு பார்ளவப் பார்த்தால் கூட அது ப்ரஜனுக்கு
ஆபத்து என்றுப் புரிந்தது. அந்த மககஷ் தன்ளை அழிப்பதாக
நிளைத்து, அழிக்க கேய்ய நிளைத்தால் அது ப்ரஜனின் உயிருக்கு
விளையாக முடிந்துவிடும். எைகவ முகத்தில் இறுக்கத்துடன்
இருந்தாலும் அவைது மைம் ககாதிகலைாய் ககாதித்துக்
ககாண்டிருந்தது. அவர்களிடம் இருந்து வீராளவக் காப்பாற்ை
மட்டுமில்லாது அவர்களின் திட்டம் கவற்றி கபைாமல் இருக்க
ப்ரஜன் எடுத்துக் ககாண்ட முடிவு அல்லவா இது!

இப்படி பலவாறு நிளைத்து மைளதப் பலவீைமாக்குவளத

விட ப்ரஜன் கோல்வது கபால் கவற்றி அவர்களுளடயதாக இருக்க
கவண்டும் என்று உறுதி பூண்டுக் ககாண்டு நிமிர்ந்தமர்ந்தான்.

சிறிது தூரம் கேன்ை அந்த கஜட் விமாைம் கடல் மட்டத்ளத

அளடந்ததும் தாழ்வாக பைந்து, கடலில் படகு கபால் சீறி
கேன்ைது. வீராவிற்கு ஏன் என்றுப் புரியவில்ளல…! அவன் அங்கக
இருந்து கிைம்பும் கபாழுது ஆகாயத்தின் உயகர கேன்றுத் தான்
சீறி பாய்ந்தது.

536
 ஆதியிவன்
சிறிது கநரத்திகலகய களரத் கதரிந்தது. நீர்பரப்பில் கேன்ை
கஜட் விமாைம் நிற்காது தற்கபாழுது தளரயில் கேன்ைது. முடிவில்
ஆய்வுகூடத்தின் கதவு திைக்கப்பட அதனுள் புகுந்தது. வளைவாக
குளக கபால் குறுகலாக இருந்த பாளதக்குள் கேன்ை கஜட்
விமாைம் முடிவில் கபரிய பிராமண்ட அளைக்குள் கேன்ைது.
அளதப் பார்த்துகம வீராவிற்கு கதரிந்துவிட்டது. அந்த அவளை
முதன் முதலாக ளவத்திருந்த ஆராய்ச்சி கூடம் என்று…!

கஜட் விமாைம் ஓரிடத்தில் நின்ைதும், அதன் கதவு

திைக்கப்பட அதிலிருந்து வீரா இைங்கிைான். திரும்பி ப்ரஜளைத்
தூக்க எதானிக்கும் முன் இருவர் வந்து ப்ரஜளைத் தூக்கிக்
ககாண்டு கபாய், நாற்காலியில் உட்கார ளவத்தைர்.

வீராவிற்கு தான் எப்படி இங்குக் ககாண்டு வரப்பட்டு

அளையில் அளடக்கப்பட்கடன் என்பது புரிந்தது.

அகத கபால் ப்ரஜன் அமர்ந்திருந்த நாற்காலிளயச் சுற்றி

பலளக கபால் தளரயில் இருந்து கமகல வந்து பின் பிரிந்து
நான்கு பக்கமும் சுவர் கபால் விரிந்து அவளை அளடத்தது.
கவளிகய இருந்து மயக்கநிளலயில் இருந்த ப்ரஜன் நன்கு
கதரிந்தான். ப்ரஜன் அவ்வாறு இருப்பளதப் பார்க்க விரும்பாமல்
வீரா அடுத்து மககஷனின் வருளகளய எதிர்பார்த்தான். அவளை

537
ஏமாற்ைாமல் முகம் ககாள்ை சிரிப்புடன் நகரும் பாளதயில்
ஆவலுடன் வந்தான்.

அந்த கண்ணாடி அளையின் அருகக வந்ததும், வீராளவக்

கூட கவனியாமல் அந்த கபட்டிப் கபான்ை அளைளயச் சுற்றி
வந்தவாறு ப்ரஜளைப் பார்த்தான். ப்ரஜனுக்கு கநராக வந்த
கபாழுது எகைா அன்று நடந்த ேம்பவம் நிளைவு வந்தது.

கஜட் விமாைத்தில் இருந்த ககமாராவின் மூலம் ப்ரஜளைப்

பார்த்தவாறு சுற்றிய கபாழுது ப்ரஜன் 'நாகை உன்ளை வந்து
பார்ப்கபன்' என்றுக் கூறி கவடிக்க கேய்தது நிளைவு வந்தது.

மைதிற்குள் சிரித்துக் ககாண்டான். 'ப்ரஜன், நீ வந்து

என்ளைப் பார்க்க கபாகிைாயா…! நாகை உன்ளைத் தூக்கி
வந்துவிட்கடன் பார்…!' என்றுச் சிரித்தான்.

பின் வீராவின் பக்கம் திரும்பியவன், "ேபாஷ் வீரா!

நிளைத்தளதச் கேய்துவிட்டாய், ஆைால் எப்படி…?" என்றுச்
ேந்கதகமாக ககட்கவும், வீரா உஷாராைான். முகத்தில்
ககாபத்ளதக் ககாண்டு வந்து,

"ஏன் என்ைால் ப்ரஜளை வீழ்த்த முடியாது என்று

நிளைத்துவிட்டிங்கைா…? எங்களை மாதிரி ஹீயூகமலியன்களுக்கு

538
 ஆதியிவன்
முதுகுத்தண்டு தான் வீக்ைஸ் பாயின்ட் அங்கக அடித்கதன்…"
என்ைான்.

"ஆங்… எஸ்…! எஸ்…! ஆமாம் அடித்தாய்! நான் பார்த்கதன்"

என்ைவாறு ப்ரஜன் புைம் திரும்பியவன், "ஸ்ளபைல்கார்ட்க்கு
இன்னும் ேக்திளயக் ககாஞ்ேம் ப்ரஜனுக்கு ஏற்ைணும்…" என்று
முணுமுணுத்தான்.

பின் உதவியாைரிடம் திரும்பி, "ஸ்ககனிங் கபாடுங்க…"

என்ைான்.

அளதக் ககட்டு வீரா திடுக்கிட்டான். ஸ்ககனிங் கேய்யும்

கபாழுது, வீராவின் உடலில் இருந்து எடுத்த சிப்கள் அவைது
உடலில் கபாருத்தப்பட்டது கண்டறிந்துவிட்டால் அவன் மைம்
மாறியது கதரிந்துவிடுகம, பின் ஆபத்து ஆகிற்கை…! என்ை
கேய்வது என்று தடுமாறியவன், பின் அவைது ககாபத்ளதகய
ளகயில் எடுத்தான். மககஷின் உதவியாைர் ஸ்ககனிங் கேய்யும்
அளதக் ககாபத்தில் பறித்து ஏறிந்தவன்,

"நீங்க இவளை ளவத்து ஆராய்ச்சி பிைகு கேய்யுங்க! முதலில்

அவைது கட்ளட கைற்றிவிடுங்க, நான் எைது கவறி தீர அடிக்க
கவண்டும் அதுமட்டுமில்லாமல் எங்கக வந்திருக்கான் என்றுத்
கதரிய கவண்டுகம…" என்ைான்.

539
 மககஷிற்குகம ப்ரஜனுடன் கபே கவண்டும் என்று ஆர்வம்
இருந்தது. எைகவ மயக்கம் கதளிவிக்க கோன்ைான். கலேர்
வழியாக மயக்கம் கதளிவிக்கும் மருந்து ப்ரஜனுள் இைங்கியது.

கமதுவாக கண்விழித்த ப்ரஜன் சுற்றிலும் கதரிந்த நீல நிை

கண்ணாடிளய ளவத்கத வீராளவ அளடத்து ளவத்தது கபால்
தன்ளையும் அளடத்து ளவத்திருக்கிைார்கள் என்றுத்
கதரிந்துவிட்டது. கவளிகய இருந்து தன்ளைப் பார்த்துக்
ககாண்டிருப்பார்கள் என்றும் கதரிந்துவிட்டது.

எதிர்பாராதளதச் கேய்தால் கவைம் சிதறும் புதிதாய் கதரியும்

என்பது நியதி…! ப்ரஜன் அளதப் பின்பற்றிைான்.

எைகவ கண் விழித்தவுடகை சுற்றிலும் இருந்த சுவற்ளைப்

பார்க்காமல் கபரியதாக ககாட்டாவி ஒன்ளை விட்டான். ஆவலுடன்
பார்த்துக் ககாண்டிருந்த மககஷ் முகம் சுளித்தார். ப்ரஜன்
கதாடர்ந்து ோய்ந்திருந்த நாற்காலியில் முதுளகத் கதய்த்து
கோறிந்துக் ககாண்டான். 'என்ைதிது' என்று மககஷ்
பார்க்ளகயிகலகய… ப்ரஜன் கத்திைான்.

"கடய் வீரா! எங்கடா இருக்க! வாடா! ககாஞ்ேம் வலியில்

அேந்து கநரத்தில் வீழ்த்திட்டதா நிளைச்சுட்டியா! நீ அந்த கலேர்
கன்ளை பயன்படுத்தியதால் தான் மயக்கம் கபாட்டுட்கடன் கபால!

540
 ஆதியிவன்
இப்கபா வாடா! நீ என்ளை விட பலோலின்னு நிளைத்தால் வாடா!
யார் கூட கேர்ந்துட்டு இப்படி ஆட்டம் காட்டுகிகை! அவங்க
உன்ளை கலப்பில் ளவத்து மனிதர்களுக்கு கவடிக்ளக காட்டப்
கபாகிைாங்க பார்…!" என்று வீராவிற்கு ேவால் விட்டவன் ேத்தமாக
சிரித்தான்.

வீராவிற்கு ப்ரஜனின் நடிப்பு புரிந்தது. எைகவ அவனும்

ஆகவேத்கதாடு கண்ணாடிளய கநாக்கி கேன்ைான்.

"வீரா கவயிட்…!" என்று தடுத்த மககஷ், அந்த கண்ணாடி

அளைளய எடுத்தான். ப்ரஜன் கேய்த ஆர்ப்பாட்டத்தில் அவனிடம்
கபசி அவைது மைதில் இருக்கும் உண்ளமயாை எண்ணங்களைப்
கபே ளவக்க கவண்டும் என்பளத மைந்துவிட்டான்.

மககஷும் ப்ரஜனும் கநருக்கு கநர் பார்த்துக் ககாண்டைர்,

மககஷ் எகதா கபே வாகயடுக்கும் முன் ப்ரஜன்,

"என்ளைப் பிடிக்க வீராகவாட ககாபம், நாளலந்து

ஹீயூகமலியன் கோல்ஜர்ஸ், கதடுதல், நவீைம், இந்த கலப் என்று
பயங்கரமாை கவளலச் கேய்த நீ! என் இடத்திற்கு கநராக வந்து
உைக்கு என்ை கதளவகயா ககட்டிருக்கலாகம! கோல்லு உைக்கு
என்ை கவண்டும்" என்று கம்பீரம் குளையாது ககட்டான்.

541
 ☆☆☆☆☆
மககஷ் ப்ரஜன் கம்பீரத்தில் ஒரு நிமிடம் அேந்து தான்
கபாைான்.

"வாவ்! வாவ்! ப்ரஜன் யூ ஆர் மார்கவலஸ்…!" என்ைான்.

வீராவிடம் திரும்பிய ப்ரஜன், "வீரா என்ளைப்

புகழ்கிைவகைாடு தான் நீ கூட்டுச் கேர்ந்திருக்கிைாயா…!" என்று
இைக்காரமாக சிரித்தான்.

அளதக் ககட்ட வீராவிற்கு தன் அறிவீைம் புரிந்தது. அது

நல்லதாகவும் முடிந்ததில் நிம்மதி ககாண்டான்.

மககஷ், "ப்ரஜன், என்ைால் நம்ப கூட முடியவில்ளல.

எங்களுளடய ஆராய்ச்சி கவற்றி கபற்று முழு உருவமாக என்
முன் இருக்கிைாய். ஜார்ஜ் இருந்தால் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அளடவார்"
என்ைான்.

ப்ரஜன், "ஸ்டாப் இட்! நான் ககட்டதிற்கு முதலில் பதில்

கவண்டும். நீ யார்? உைக்கு என்ை கவண்டும்…?" என்ைான்.

மககஷ், "உன்ளை பளடத்தவர்கள் நாங்கள் ப்ரஜன்! என்

கபயர் மககஷ்…! இங்கு தான் நீ உருவாைாய்! இது உன் இடம்!

542
 ஆதியிவன்
அப்கபா நீ இங்கக தாகை இருக்க கவண்டும்…" என்று
ோதுரியமாக கபசுவதாக நிளைத்து மககஷ் கபேவும், ப்ரஜன்
"அதற்கு என்னிடம் இருந்து என்ை எதிர்பார்க்கிைாய்? நான் நன்றி
கோல்ல கவண்டுமா! அல்லது இங்கு உங்கைால்
உருவாக்கப்பட்டவர்கள் என்பதால் நான் உங்களுக்குக் கட்டுப்பட்டு
இருக்க கவண்டுமா…?" என்றுக் ககட்டவன் கதாடர்ந்து,
"இரண்டிற்கும் என் பதில் கநா…" என்ைான்.

மககஷ் சிரித்தவாறு, "கட்டுப்பட்டு இருக்க கவண்டாம்,

தளலளம தாங்க கவண்டும். பயிற்சி அளிக்க கவண்டும்,
நியாயமும் உரிளமயும் வாங்கி தர கபாராட கவண்டும் ப்ரஜன்!
எங்களுக்கு இல்ளல உன்ளைப் கபான்ைவர்களுக்கு…! உங்களை
மாதிரி ஹீகமலியன்களைக் கண்டால் உடகை ககால்ல உத்தரவு
பிைப்பிக்கப்பட்டுள்ைது கதரியும் தாகை…!" என்று வஞ்ேகத்தால்
வளைக்க முயன்ைான்.

வீரா மட்டும் அங்கு ஹீயூகமலியன்கள் தங்களைத் தாகை

அழித்துக் ககாள்வளதப் பற்றி கபசியளதக் ககட்டிருக்காவிடில்
மககஷின் கபச்சில் மீண்டும் மயங்கி தான் கபாயிருப்பான்.
எைகவ வஞ்ேகமாக கபசிய மககளஷக் குகராதத்துடன்
பார்த்தான். ஆைாலும் ப்ரஜன் எப்படி இளத எதிர்ககாள்கிைான்
என்பளதக் காண ஆவலுடன் இருந்தான்.

543
 ப்ரஜன் உதட்டில் கமல்லிய சிரிப்ளபப் படர விட்டு,
"ஹீயூகமலியன்களை காப்பாற்ை ஹீயூகமலியனின் உதவிளய
நாடியிருக்கிறீர்கள். இன்டர்ஸ்டிங்! அப்ககார்ஸ் எங்க வாழ்விற்காக
நான் கண்டிப்பாக கபாராடுகவன். இதற்கு நடுவில் நீங்க யாரு…?
எப்படி நீங்கள் வந்தீர்கள்?" என்றுக் ககட்ட உதட்ளட வளைத்துக்
ககட்டான்.

உடகை மககஷ், "உங்களை உருவாக்கியவங்க…!" என்று

கோல்லி முடிப்பதற்குள் ேட்கடன்று முன்கைாக்கி ோய்ந்து அவளர
உறுத்து கநாக்கியவாறு "எதற்கு?" என்ை ப்ரஜனின் ககள்வி
ோட்ளடயாய் அடித்தது.

சுள்கைன்று ககட்கப்பட்ட ககள்வியில் ேட்கடன்று கபாய்

கோல்ல முடியாமல் மககஷ் தடுமாறிைார்.

"அ… அ… அது வ… வந்து, அதுதான்…! புது முயற்சி! எஸ்!

எவ்வைகவா புது புது கண்டுபிடிப்பில் உலகம் முன்கைறிக்
ககாண்கட கபாகிைது. அதைால் ஜார்ஜ் புது இைத்ளத உருவாக்க
நிளைத்தார். அதன் விளைவு தான் நீங்க! ஆைால் உலகம் அளத
ஏற்றுக் ககாள்ைாமல் கபாைது தான் துரதிருஷ்டமாக கபாச்சு!"
என்றுப் பரிதாபப்பட்டார்.

544
 ஆதியிவன்
உண்ளமத் கதரிந்த வீரா மககளஷ இைக்காரமாக பார்க்க,
ப்ரஜகைா "கோ ஏற்றுக் ககாள்ைாத உலகத்ளத எதிர்த்து கபாராட
கோல்றீங்க, அவங்களை அடக்க கோல்றீங்க? அதன் முதல்படி
தான் அரோங்கத்தின் கோதளைக் கூடத்தின் கமல் தாக்குதல்
நடத்திருக்கீங்க?" என்றுக் ககட்கவும்,

"எஸ்…!" என்று முகத்தில் கபருளமயுடன் மககஷ் ஒப்புக்

ககாண்டார்.

மககளஷத் திணைடித்தது கபாதும் இனி தான் கோல்வதற்கு

ேரி கோல்லும் மைநிளலக்கு வந்துவிட்டான் என்று கதரிந்ததும்
ப்ரஜன் அவனுளடய ேம்மதத்ளதச் கோன்ைான்.

"ஒருத்தன் உங்களை வந்து அடித்தால் வாங்கிக் ககாண்டு

நிற்க முடியாது. அதுவும் நாங்கள் இயற்ளகயாககவ பாதுகாப்பு
மற்றும் தாக்குதல் குணங்ககைாடு பிைந்தவங்க, கேய்யாத
குற்ைத்திற்கு ககான்று குவிப்பவர்களுக்கு தக்க பதிலடி கண்டிப்பாக
ககாடுக்க கவண்டும். இனிகமல் அவங்களுக்கு ககாடுக்கும்
பதிலடியில் முதல் அடி என் அடியாக தான் இருக்கும்." என்று
ப்ரஜன் ஆகவேமாக கபேவும், மககஷ் மகிழ்ச்சியுற்ைான்.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, "முதலில் ககட்டளதகய மீண்டும்

ககட்கிகைன். இளத கநரடியாக என்னிடம் வந்துக்

545
ககட்டிருக்கலாகம? எதற்கு என் கமல் தாக்குதல் நடத்தினீங்க?"
என்ைவன் வீராளவ அர்த்தம் கபாதிந்த பார்ளவயுடன் பார்க்கவும்,
வீராவிற்கு ப்ரஜன் தன்ளை எகதா கோல்ல கோல்கிைான் என்றுப்
புரிந்தது. ஆைால் அவன் என்ை கோல்ல கவண்டும் என்றுத் தான்
புரியவில்ளல. எைகவ ப்ரஜளைகய பார்த்தான்.

ப்ரஜனின் பார்ளவயின் அர்த்தம் புரியாமல் வீரா திணறிைான்

என்ைால் பதில் கோல்ல முடியாமல் மககஷ் திணறிைான்.

ப்ரஜன் கதாடர்ந்து, "மனிதர்ககை கமகல தாக்குதல் கேய்தீங்க,

ஓகக! என் கமல் ஏன் தாக்குதல் கேய்தீங்க…?" என்று மககளஷப்
பார்த்துக் ககட்கவும், வீரா புரிந்தவைாய், "நீ மனித்ககைாடு
கேர்ந்துவிட்டாகயா! என்று நிளைத்துவிட்கடாம்." என்ைான்.

ப்ரஜன் கண்களில் சிறு ஒளியுடன் திரும்பி, "நம்ளமத்

துரத்துபவர்களுக்கு நான் எப்படி துளணப் கபாகவன். இளத நீ
புரிந்துக் ககாள்ைாமல் கபாைது தான் ேங்கடமாக இருக்கு வீரா!
ஆைால் நீ என்ளை விட பலோலி என்பளத நிரூபித்துவிட்டாய்…"
என்று முதுளகப் பிடித்துக் ககாண்டு முகத்ளதச் சுளித்தான்.

உடகை வீரா, "ஆைால் நீ புத்திோலி ப்ரஜன்!" என்ைான்.

546
 ஆதியிவன்
மககஷ், "வாவ்…! ரீயூனியன் ஆகிட்டிங்கைா…! சூப்பர்!
உங்களுடன் இருந்த ரவி, அப்பைம் அந்த கபண் இப்கபாழுது
எங்கக?" என்று ஆர்வத்துடன் ககட்டான்.

வீரா, "அவங்க தப்பிகயாடி விட்டாங்க!" என்ைான்.

மககஷ், "அவங்களைக் கண்டுபிடிப்பது ஒன்றும் அவ்வைவு

கபரிய விேயமில்ளல. உன் இடத்ளத விட்டு கவளிகய
வந்துவிட்டாங்க தாகை…!" என்றுச் சிரிக்கவும், ப்ரஜன் "கநக்ஸ்ட்
பிைன் அவங்களைக் கண்டுபிடிப்பதா…? இல்ளல கநக்ஸ்ட்
அட்கடக் பற்றியா…?" என்றுக் கூராை பார்ளவயுடன் ககட்கவும்,
மககஷ் "அடு்த்த அட்கடக் தான் முக்கியம் ப்ரஜன், அடுத்து
விடுப்பட்ட கலப்ஸ் மற்றும் கடக்ைாலஜீ டிப்பார்கமன்ட் கமல்
பிைாஸ்ட் அட்கடக் கேய்து அவங்களை ஸ்தம்பித்து நிற்க ளவக்க
கவண்டும். ஆைால் இம்முளை நீ பயிற்சி ககாடுக்கணும் ப்ரஜன்,
எங்களை விட ஹீகமலியன்ககைாடு நீ உணர்வுககைாடு கபே
முடியும்…" என்ைவரின் கண்கள் இனி. நடக்க கபாவளத எண்ணி
பைபைத்தது.

ஆைால் ப்ரஜனின் கண்கள் இடுக்கியது. மககளஷப் பார்த்து,

"எப்படி மககஷ் ஹீயூகமலியன்களை மனித கவடிக்குண்டாக
அனுப்பி அந்த ஹீயூகமலிய இைத்ளதக் காப்பாற்ை கபாகிைாயா…!"

547
என்ைவனின் குரலில் வலி, ககலி, ககாபம் அளைத்தும்
நிளைந்திருந்தது.

மககஷ், "அது…!" என்று மீண்டும் திணைவும், ப்ரஜன் "என்

கண்முன்கை ஹீயூகமலியன் கவடித்து சிதறியளதப் பார்த்கதன்."
என்ைவனுக்கு அன்ளைய நிளைவுகள் வந்தது.

ரியாவின் கபற்கைாளரக் காப்பாற்ை கேன்ை கபாழுது நுகர்

ேக்தியால் அங்கு ஹீயூகமலியன் இருப்பளதக் கண்டுபிடித்தான்.
அகத அந்த ஹீயூகமலியனும் கண்டுபிடித்து அவளை கநாக்கி
பாய்ந்து வந்தது. ஏகைனில் முதலில் அளைத்து
ஹீயூகமலியன்களுக்கும் ப்ரஜளைப் பிடிக்க கவண்டும் என்ை
தகவல்களை அவர்கைது ளகப்பட்ளடயில் பதிவு கேய்திருந்தான்.
எைகவ தான் ஆராய்ச்சி கூடத்திற்குள் கேன்று கவடிக்க கவண்டும்
என்பளத மைந்து ப்ரஜளை கநாக்கி பாய்ந்தது. ப்ரஜனின் கணிப்பு
ேரிகய என்பது கபால் ஹீயூகமலியன் பாயவும் அது மனிதர்கள்
கேயல் அல்ல என்று அங்கிருந்த கண்காணிக்கும் கண்டுபிடித்து
உடகை அந்த ஹீயூகமலியளை கேயலிைக்க ளவத்தது. அதனின்
அரோங்க ஐடிளய பறித்துக் ககாண்ட ப்ரஜன் அதளை உள்கை
ககாண்டு கேல்லும் கபாழுது அதனிடம் இருந்துக் ககட்ட கிளிக்
என்ை ேத்தம் அதன் அழிளவ ஒன்றும் கேய்ய முடியாத நிளலளய
எண்ணி கலங்கிய கபாழுகத கவளிகய குதித்த கபாழுது அந்து

548
 ஆதியிவன்
பற்றி எரியாமல் கவடித்தது. அதைால் தான் வீராவிடம் இருந்து
அந்த ேத்தம் வரவும் பயந்தான். பின்கப அவளை கவடிக்க
கேய்யாதிருக்க வழிளயக் கண்டான்.

இவ்வாறு அவைது நிளைவுகள் கேன்றிருக்க, ப்ரஜளை

உறுத்து கநாக்கியவன் நிதாைமாக கோன்ைான்.

"நான் கண்டிப்பாக ஹீயூகமலியர்களுக்கு தளலளமத் தாங்கி

வழி நடத்தி கேல்கிகைன். அது என்கைாட கடளமயும் கூட,
ஆைால் அவங்களை அழிக்கும் விளே உன்னிடம் இருக்கிைது.
அளத நீ என்னிடம் ஒப்பளடக்க கவண்டும்." என்றுத் தன்
கரத்ளத அவன் முன் நீட்டிைான்.

மககஷ் திளகத்தவராய், "ப்ரஜன்…! அது வந்து…!" என்று

திணைவும், ப்ரஜன் அகத நிதாைம் மாைாத குரலில் "இந்த இைம்
அழிய கூடாது என்றுத் தாகை என்ளைத் கதடிக் கூட்டிட்டு
வந்தீங்க! அப்கபா அளதக் காப்பது என் கடளம! அவர்களின்
உடலில் கவடிக்கும், பற்றி எரியும் சிப்ளப ளவத்திருப்பளத எப்படி
என்ைால் கபாறுக்க முடியும் மககஷ்!" என்று ஊடுருவும் விழியால்
அவளைப் பார்க்கவும், மககஷ் தாகை சிறு கண்ணாடி கபான்ை
பிகைட்ளட மககஷின் ளகயில் ககாடுத்தான்.

549
 அதில் ப்ரஜன் 'லிஸ்ட்' என்று அழுத்தியதும்,
நூற்றுக்கணக்காை கபயர்கள் வந்தது. ஹீயூகமலியன்களுக்கு
மட்டுமில்லாது மனிதர்களுக்கும் அது கபாருத்தப்பட்டிருந்தது.

அந்த கண்ணாடி பிகைட் ப்ரஜனின் ளகயில் கிளடத்ததும்,

வீரா மகிழ்ந்துப் கபாைான். நிம்மதி கபரும்மூச்சு விட்டான். இனி
மககஷ் வீராளவ அழிப்பதாக நிளைத்து ப்ரஜளை அழித்து விட
முடியாது என்று மகிழ்ந்தவனின் மகிழ்ச்சி ஒரு நிமிடம் கூட
நீடிக்கவில்ளல. ஆம் ப்ரஜன் அந்த சிப்களை தன் உடலில்
கபாருத்திக் ககாண்டதிற்கு காரணம்! அவன் அவர்களுக்கு
பயன்பட்டு விடக்கூடாது. தற்கபாழுது அந்த மாதிரியாை சூழ்நிளல
வந்தால் ப்ரஜன் தன்ளைகய அழித்துக் ககாள்வான்.

திளகப்புடன் பார்த்த வீரா மைதிற்குள், 'இல்ளல! இல்ளல!

அவன் ரியாவுடன் வாை ஆளேப்படுகிைான். இந்த இைத்திற்கு
அங்கிகாரம் கிளடக்க பாடுபடுகிைான். அளத நிளைகவற்ைாமல்
அவனுக்கு ஒன்றும் கநராமல் பார்த்துக் ககாள்வான். தற்கபாழுது
ோமர்த்தியமாக மககஷிடம் இருந்து அந்த பிகைட்ளட வாங்கியது
கபால் எல்லாவற்றிலும் கவற்றி கபறுவான் என்று உறுதியுடன்
நம்பிக்ளகக் ககாண்டான்.

550
 ஆதியிவன்
அந்த கண்ணாடி பிைட்ளட தன் பாக்ககட்டில்
பத்திரப்படுத்திக் ககாண்ட ப்ரஜன், "அரோங்கத்கதாடு கேய்திகள்,
திட்டங்கள், ரகசிய எண்கள் உங்களுக்கு எப்படி கதரிகிைது?"
என்றுக் ககட்டான்.

மககஷ் "ககஸ் தட் ப்ரஜன்!" என்கவும், ப்ரஜனும்

கதாள்களைக் குலுக்கிவிட்டு, "கபரிய இரகசியம் எல்லாம் இல்ளல,
கஹக்கர்ஸ் தாகை…!" என்ைான்.

மககஷ் "எஸ்…!" என்றுப் கபருளமயாக ஒத்துக் ககாண்டான்.

"அந்த இடத்திற்கு கபாய் பிைஸ்ட் ஆவது கபட் ஐடியா!

கவை எப்படி?" என்றுப் புருவத்ளத உயர்த்திக் ககட்டான்.

"பிைஸ்ட் கவண்டாம் என்ைால் கவறு எப்படி என்று நீதான்

கோல்ல கவண்டும் ப்ரஜன்!" என்ைான்.

சிறிது கநரம் கயாசித்த ப்ரஜன், "எல்கலாளரயும் அேம்பிள்

ஆக கோல்லுங்க, முதலில் நான் பார்க்க கவண்டும்." என்ைான்.

மககஷ் முதலில்ய ளகயில் கட்டியிருந்த கண்ணாடி

பட்ளடயில் எளதகயா அழுத்திைான். அடுத்த நிமிடம் ஆங்காங்கு
நின்றுக் ககாண்டிருந்த சில ஹீயூகமலியன்களும், இன்னும்

551
ஆராய்ச்சியிற்காக படுத்திருந்த ஹீயூகமலியன்களும் எழுந்து
வரிளேயாக எங்ககா கேன்ைார்கள்.

அளத மககஷ் கபருளமயுடன் பார்த்தான் என்ைால் ப்ரஜன்

இரத்தம் ககாதிக்க பார்த்தான். வீரா முதலிகலகய மனிதளைப்
கபான்ை ஹீயூகமலியைகள் இயந்திரத்ளதப் கபால் கேயல்படுவாத
கோல்லியிருந்தாலும் அளத கநரில் பார்க்கும் கபாழுது ப்ரஜன்
தைது ஆத்திரத்ளத அடக்க கபரும் பாடுபட்டான். மீண்டும்
ப்ரஜன் பார்ளவளய ஓட்டிைான். ஹீயூகமலியன்கள்
கேன்றுவிட்டாலும் சில மனிதர்கள் கண்காணித்துக் ககாண்டும்,
கதாடர்ந்து ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டும் ககாண்டும் இருந்தார்கள்.

நகரும் நளடப்பாளதயில் மககஷ் அவனுளடய உதவியாைர்,

ப்ரஜன் மற்றும் வீரா கேன்று நிற்கவும் அது நகர்ந்தது.

"ஹவ் இட்ஸ் பாஸிபிள் மககஷ்! அவங்களும் என்ளைப்

கபான்ை ஹீயூகமலியன்கள் தாகை! ஆைால் இப்படி எப்படி!
தனியாக அவங்களுக்கு கயாசிக்க கதரியாது? கேயல்பட
கதரியாதா? அளைத்தும் ஆர்டர் படி தான் கேய்வாங்கைா…?"
என்றுக் ககட்டான்.

மககஷ், "உங்களுளடய பிைப்கப கவறு! இவர்கள் உங்களைப்

கபான்ைவர்கள் தான் என்ைாலும், இவர்கள் பிைப்பு கவறு! நீங்க

552
 ஆதியிவன்
தப்பித்ததால் எங்கைால் ேரியாை வழிமுளையில் ஹீயூகமலியளை
உருவாக்க முடியவில்ளல." என்ைவர் கதாடர்ந்து "உணர்ச்சிகள்
இல்லாமல் தான் உருவாக்கிகைன்…" என்று கோல்லிய பின்கப
மககஷிற்கு உண்ளமகளைச் கோல்லிக் ககாண்டு இருப்பது
கதரிந்தது.

அவர் கயாசிக்கும் கபாழுகத ப்ரஜன், "இங்கக இல்யூேன்

ஜாமர் கபாருத்தியிருக்கீங்கைா…? ைாரி யூ கபயில்டு! என்று ஒரு
இடத்ளதச் சுட்டிக் காட்டிைான்.

அந்த இடம் கபரிய கண்ணாடி தடுப்பு கபான்று

உருவாக்கப்பட்டிருந்தது. மககஷ் ஆச்ேரியமாக அவளைப் பார்த்து
"இங்கக கபாருத்தப்பட்டிப்பது கதரிகிைதா…?" என்ைவரின்
முகத்தில் ஏமாற்ைம் கதரிந்தது.

ப்ரஜன், "எஸ் உற்றுப் பார்த்தால் சிறு இளடகவளி கதரிகிைது."

என்று சிரித்தான். பின் "ஐ வில் கோ யூ ஹவ் டூ கமக் பர்கபக்ட்
இல்யூேன் ஜாமர்…" என்ைான்.

அதற்குள் அவர்கள் கேன்றுக் ககாண்டிருந்த நகரும்

நளடப்பாளத கண்ணாடி கதவு ஒன்று திைக்க அதற்குள்
நுளைந்தது. பிரமாண்டமாக கடல் நிை கூளரயால் மூடிய விரிந்த

553
அந்த கபரிய அளையில் இவர்கள் கேன்ை நளடப்பாளத கண்ணாடி
கமளடயில் வந்து நின்ைது.

தன் முன் விளரப்புடன் நின்றிருந்த நூற்றுக் கணக்காை

ஹீயூகமலியன்களைப் பார்த்த ப்ரஜனுக்கு கபரிய கடளமயும்
கபாறுப்பும் கூடியிருப்பது உணர்ந்தான்.

தைக்கு அருகில் நின்றிருந்த மககஷிடம் "என்ளைப் பிடிக்க

தாகை இவங்களை இப்கபா கரடி கேய்திருந்தீங்க! இப்கபா என்
தளலளமக்கு கீழ் கேயல்பட ஆர்டர் கபாட்டுட்டிங்கைா…? அவங்க
கூட ககைக்ட் கேய்ய எதாவது ஸ்கபஷல் ககாட் இருக்கா…?"
என்றுக் ககட்டான்.

உடகை ப்ரஜன், "அவங்க கூட கான்கடக்ட் ளவத்துக்

ககாள்ை, நான் ஆர்டர் ககாடுக்க ஒவ்கவாரு ேமயமும் உங்களை
எதிர்பார்த்துக் ககாண்டிருக்க முடியாது. கோ…!" என்கவும், ப்ரஜன்
ககட்பது ேரியாக பட மககஷ் அந்த தனிப்பட்ட எண்ளணச்
கோன்ைார். அந்த எண்ளண அழுத்தி கட்டளைகளை இட்டால்
அளைவருடனும் இளணப்பு கிளடக்கும்.

ப்ரஜனின் ஆட்டத்ளத புன்ைளகளயக் கட்டுப்படுத்திக்

ககாண்டு வீரா பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

554
 ஆதியிவன்
தற்கபாழுது இரண்டு எட்டுக்கள் முன்கை கேன்ை ப்ரஜன்,
ளககளை பின்கை பின்கை விளரப்புடன் கட்டிக் ககாண்டு கபே
ஆரம்பித்தான்.

"ஹாய் பிகரண்ட்ஸ்…! உங்ககைாடு இளணவதில் மிகுந்த

மகிழ்ச்சி அளடகிகைன்." என்ைான். அவர்கள் சிறிதும் மாற்ைம்
இல்லாமல் நின்ைைர். தற்கபாழுது குரளல ேற்று உயர்த்தி
இரும்பின் கடிைத்துடன், "என் தளலளமயின் கீழ் நீங்க கேயல்பட
தயாரா…?" என்றுக் ககட்கவும்,

"எஸ் ைார்…!" என்று ஒகர குரலில் கத்திைார்.

"அளைவரும் கமடிக்கல் கிட் ளவத்திருக்கீங்கைா…?"

"எஸ் ைார்…!"

"இதுதான் என் முதல் ஆர்டர்! உங்க உடம்பில் இருக்கும்,

பிைாஸ்ட் சிப்ளபயும், பர்ன்ட் சிப்ளபயும் கவளிகய எடுத்து
அங்கக எய்டு கேய்துக் ககாள்ளுங்கள்…!" என்ைான். உடகை
அவைது ஆளணப்படி ஹீயூகமலியன்கள் உடலில் சிப் இருந்த
பகுதிளய கிழித்து எடுத்துவிட்டு பின் கபஸ்ட் கபாட்டு
ஒட்டிைார்கள்.

555
 மககஷ் என்ை! என்று அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தார். வீரா
ப்ரஜனின் உடலில் இருப்பளதயும் எடுத்துவிடுவாைா! என்று
ஆவலுடன் பார்த்தான். அவனின் எண்ணம் உணர்ந்து அவளைத்
திரும்பி பார்த்து அழுத்ததுடன் பார்த்த ப்ரஜன், பின் கநராக
பார்த்தபடி மககஷிடம் "வீராவிற்கு சிப்கள் கபாருத்தவில்ளல
தாகை!" என்கவும், மககஷ் ஆம் என்றுப் பதிலளித்தான்.

பின் மககஷ் ப்ரஜனிடம் "முதலில் எதற்கு பயிற்சி ககாடுக்க

கபாறீங்க ப்ரஜன்?" என்றுக் ககட்டான்.

ப்ரஜன், "நான் கோல்வளத விட நீங்க பார்க்கலாகம…" என்று

உதட்ளட வளைத்து சிரித்தபடி கோல்லவும், மககஷ்
அளமதியாைான்.

ப்ரஜன் சிரித்தவாறு, "முதலில் தாக்குதல் நடத்துவதற்காை

பிைன் பற்றி கோல்கவன் மககஷ்" என்ைான்.

அப்கபாழுது மககஷிற்கு அவேர தகவல் ஒன்று வந்தது.

அரோங்கத்தின் இரகசிய உைவாளியிடம் இருந்து வரவும்,
ப்ரஜனின் முன் கபசுவது நல்லதில்ளல என்று அவருளடய
அளைக்குச் கேல்வதாக கோல்லிக் ககாண்டு விளரந்தார்.

556
 ஆதியிவன்
நகரும் நளடப்பாளதயில் கேல்லும் அைவிற்கு
கபாறுளமயில்லாமல் கவகமாக நகரும் நாற்காலியில் அமர்ந்துக்
ககாண்டார்.

ப்ரஜனின் குரல் ககட்டது, "நம்முளடய கபாதுவாை குணம்

தாக்குதல், பாதுகாப்பு அளதக் காட்டப் கபாகிகைாம், கநராக
தாக்க வந்தால் உங்க கவைம் நமக்கு எதிகர இருக்கிைவங்க
கண்களிலும், ளகயிலும் இருக்க கவண்டும்…" என்றுச் கோல்லிக்
ககாண்டிருந்தான்.

அளதக் ககட்ட மககஷிற்கு திருப்தியாக இருந்தது. இனி

நடக்க கபாவளத எண்ணி கபராவல் முகத்தில் மின்ை எதிகர
கவறித்தார். நிச்ேயம் இது ப்ரஜைாகல ோத்தியப்படும் அதில்
அவருக்கு ேந்கதகம் இல்ளல. ப்ரஜளை தங்கள் வேப்படுத்த
கவண்டும், என்ை அவரது திட்டம் கவற்றி கபற்றிதல் மகிழ்ச்சி
ககாண்டார். ப்ரஜன் இங்கக வந்ததிலிருந்து வரிளேயாக நிளைத்துப்
பார்த்தார். அவனின் கம்பீரமாை, சிறிதும் பயமில்லாத,
புத்திோலித்தைமாை ககள்விகளை நிளைத்துப் பார்த்தவருக்கு
அதற்கு அவர் அளித்த பதில்களும் நிளைவு வந்தது. அவருக்கு
என்ைகவா உறுத்தியது கபால் இருந்தது. என்ை என்று அவர்
கயாசிப்பதிற்குள் அவரது இடம் வரவும், அங்கு கபரிய
கண்ணாடித் திளரயில் கேய்திளயத் கதாடர்பு ககாண்டார்.

557
 நள்ளிரவில் ரவி மற்றும் ரியா அரோங்க அலுவலகலத்திற்கு
வந்ததாகவும், அதன் பின் கதாடர்புகள் அறுப்பட்டை என்றும்,
பின் மீண்டும் கதாடர்பு கிளடத்த கபாழுது அவர்கள் சிளையில்
அளடக்கப்பட்டிருக்கிைார்கள் என்றும், இளத உடகை கதரிவிக்க
முடியாமல் ரகசிய எண்களையும், கடவு கோற்களையும்
அரோங்கம் ஆராய்ந்துக் ககாண்டிருப்பதாக கோல்லிக் ககாண்டு
இருக்கும் கபாழுது கதாடர்பு அறிந்தது.

வந்த கேய்தி மககளஷ கயாசிக்க ளவத்தது. ரியாளவயும்,

ரவிளயயும் சிளையில் அளடத்தது கபரிய விேயமாக அவருக்கு
படவில்ளல. ஆைால் இரகசிய எண்களை ஆய்வு கேய்ததும்,
தற்கபாழுது நடுவிகலகய கதாடர்பு அறுப்பட்டதும் அவருக்கு
பல்கவறு ஊர்ஜிதங்களைக் ககாடுத்தது.

அவனின் உதவியாைர் மறுபடியும் கதாடர்பு ககாண்டு

பார்க்கலாமா என்றுக் ககட்ட கபாழுது மறுத்துவிட்டார்.
அரோங்கத்தின் கமல் சீக்கிரகம தாக்குதல் நடத்த கவண்டும்
என்றுத் கதரிந்தது. எைகவ ப்ரஜன் பயிற்சி அளிப்பளதக் காண
அந்த காகணாளிளயப் கபாட்டார்.

ப்ரஜன் கபசிக் ககாண்டிருந்தான்…!

558
 ஆதியிவன்
"எஸ்…! சூப்பர் பிகரண்ட்ஸ்! இப்கபா கோல்லிக் ககாடுத்த
தாக்குதல் முளைகளை நன்கு நிளைவில் ளவத்துக்
ககாள்ளுங்கள்…!" என்ைான். அளதக் ககட்ட மககஷிற்கு மகிழ்ச்சி
கபாங்கியது. ப்ரஜன் புத்திோலித்தைமாக தாக்குதல் நடத்துவது
பற்றி பயிற்சி அளித்துக் ககாண்டிருக்கிைான் என்றுத் கதரிந்தது.
நகரங்களுக்குச் கேன்று கவடிப்பின் மூலம் அல்லாது எப்படி
தாக்குதல் நடத்துவது பற்றி கோல்லித் தரப் கபாகிைான் என்று
ஆர்வத்துடன் ககட்க கதாடங்கிைார். ப்ரஜன் கதாடர்ந்துப்
கபசிைான்.

"பிகரண்ட்ஸ், இது பரந்து விரிந்த உலகம், இந்த உலகத்தில்

நாம் உருவாக்கப்பட்டவங்க, இந்த கலப் மட்டும் உலகம்
இல்ளல…! இங்கக இருந்து கவளிகய கபாக கவண்டும். இந்த
உலகம் மனிதர்களுக்கு மட்டும் கோந்தமில்ளல, விலங்குகள்,
பைளவகள், இன்னும் பல உயிரிைங்கள், தாவரங்கள், மரங்கள்
கபான்று நமக்கும் கோந்தமாைது. அவங்க அனுபவித்துக் ககாண்டு
இருக்கிைாங்க, நாமும் அனுபவிக்க கவண்டும். நாம்
ஹீயூகமலியன்கள் என்ைாலும் நாமும் உயிரிைம் தான்!
இயந்திரங்கள் அல்ல! உங்களைச் சுற்றி மனிதர்கள் இருப்பளதப்
பார்த்திருப்பீர்கள் தாகை! அவங்களைப் கபால் நாம் கேயல்பட
முடியாதா? நம்மால் முடியும்! நம்ளமத் தடுக்கிைார்கள். நாம் அந்த

559
தடுப்ளப உளடக்க கவண்டும். தகர்க்க கவண்டும். நம்ளம அழிக்க
பார்க்கிைார்கள். நாம் அழிவதற்கா உருவாகைாம்? நாம்
பலமிக்கவர்கள்! ேக்தி வாய்ந்தவர்கள்! இந்த பரந்த உலகில்
நமக்கும் இடமுண்டு அதற்கு நாம் கபாராடி ஆக கவண்டும். நான்
ஆளணயிடாமகலகய உங்கைால் கேயல்பட முடியும். முடியுமா…?"
என்று ப்ரஜன் கத்திக் ககட்கவும் மற்ைவர்கள் "எஸ் ைார்" என்றுக்
கத்திைார்கள்.

மககஷிற்கு மகிைச்சி தாைவில்ளல. அந்த இயந்திர

ஹீயூகமலியன்களை முளைப்புடன் உலகம் எங்கும் தாக்குதல்
நடத்த ப்ரஜன் தயார்படுத்துவது நன்குத் கதரிந்தது.

ப்ரஜன் ஹீயூகமலியன்களைப் பார்த்து,

"கலேர் கருவிகள், ஆயுதங்களை சுட்டுப் கபாசுக்க

கதரியுமா…?"

"எஸ் ைார்…!"

"மனிதர்கள் சுதாரிக்கும் முன் விளரந்து அவர்களைத் தாக்க

முடியுமா…?"

"எஸ் ைார்!"

560
 ஆதியிவன்
"நவீைங்கள் என்ை கபயரில் இருக்கும் கபாருட்களை அழிக்க
கதரியுமா?"

"எஸ் ைார்!"

"கண்காணிக்கும் ககமாராக்கள், மிஷின்கள் அத்தளையும்

அழித்து விடுவீர்கள் தாகை…?"

"எஸ் ைார்…!"

"குட்! நீங்கள் தாக்குதல் நடத்த கவண்டிய இடம் எங்கக

என்றுத் கதரியுமா…? இந்த ஆய்வுக்கூடம் தான்…! எஸ் ளம
பிகரண்ட்ஸ்…! இந்த ஆய்வுக்கூடத்ளத அழித்துவிடுங்கள். இட்ஸ்
ளம ஆர்டர்…! ககா கஹட்…!" என்றுக் கத்திைான்.

ஹீயூகமலியன்களுடன் ஒன்ைாக வீராவும் நின்றுக் ககாண்டு

"எஸ் ைார்…!" என்றுக் கத்திைார்கள்.

மககஷ் அதிர்ச்சியின் உச்சிக்கக கேன்று உளைந்தவைாய்

நின்ைான்.

561
 அத்தியாயம் 24
அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடம் நவீைங்கள் மற்றும் இயந்திரங்களின்
கண்காணிப்பில் கேயல்பட்டாலும், அளவ மனிதர்களின்
கட்டுப்பாட்டிகலகய இருந்தது. ஆங்காங்கக மனிதர்கள் ககாண்டு
ஹீயூகமலியன்கள் மற்றும் தானியங்கி கருவிகளை
கண்காணிக்கும்படி மககஷ் கேய்திருந்தான். அந்த ஆராய்ச்சி
கூடத்தில் இருந்து இருமுளைத் தப்பிச் கேன்றிருக்கிைார்கள்
என்பதால் இந்த ஏற்பாடு கேய்திருந்தான். அவன் உருவாக்கிய
ஹீயூகமலியன் மற்றும் நவீை கருவிகளில் ஏகதனும் அவன்
ஆளணயிட்டு இருந்தவாறு கேயல்படாவிடில் உடகை அந்த
ஆராய்ச்சி கூடத்தின் பாதுகாவலர்கள் அழித்துவிடுவார்கள்.

அதன்படிகய ப்ரஜன் ஹீயூகமலிய பளடவீரர்களுக்குப் பயிற்சி

அளித்த கூடத்திலும் சுற்றிலும் ஆராய்ச்சி பாதுகாவலர்கள் ளகயில்
கலேர் துப்பாக்கியுடன் நின்றிருந்தார்கள். ப்ரஜன் ஹீயூகமலிய
பளடவீரர்களுடன் உளரயாற்றுவளதக் ககட்டுக்
ககாண்டிருந்தவர்கள், ப்ரஜன் திடுகமை அவர்கள் தாக்குதல் நடத்த
கவண்டிய இடம் இந்த ஆராய்ச்சி கூடம் என்ைதும் திளகத்து ஒரு
நிமிடம் கேயலிைந்துப் பார்த்தார்கள்.

562
 ஆதியிவன்
அந்த ஒரு நிமிடகம ப்ரஜனுக்குப் கபாதுமாைதாக இருந்தது.
ஹீயூகமலியர்களிடம் இந்த ஆராய்ச்சி கூடத்ளத அழிக்குமாறு
ஆளணயிட்ட அடுத்த கநாடி அந்த கூடத்ளதச் சுற்றிலும்
நின்றிருந்த மனிதர்களை கநாக்கி, அகரஸ்ட் என்ை பட்டளை
அழுத்திைான்.

பின் அங்கு தாக்குதல் நடத்த தயாராக இருந்த

ஹீயூகமலியன்களிடம் "கடான்ட் கில் எனிபடி! ஜஸ்ட் அகரஸ்ட்
கேய்தால் கபாதும், ஆைால் அவங்ககைாட கலேர் தூப்பாக்கிகள்,
சுவற்றில் பதித்திருக்கும் ககமாராக்கள், ஆய்வுகூடங்கள்
கபான்ைவற்ளைச் சுவடு கதரியாமல் அழித்திருக்க கவண்டும். அகத
கபால் நீங்கள் கேய்யும் கேயல்களையும், உங்களுக்கு எதிர்படும்
பகுதிகளைப் பற்றியும் எைக்கு அறிவிப்பு ககாடுத்துக் ககாண்கட
இருக்க கவண்டும்.இந்த ஆராய்ச்சி கூடத்தின் ஒவ்கவாரு இடமும்
உங்களுக்கு கதரியும் தாகை! அட்கடக்…!" என்று அவேரமாக
ஆளணகளை இட்டான்.

அவர்களின் காதில் ளவத்திருந்த சிறு கருவியின் வழியாக

கேய்தி கேன்ைளடயவும், "எஸ் ைார்…!" என்ைவர்களின் கலேர்
துப்பாக்கிகள் முதலில் அந்த கூடத்தில பதிக்கப்பட்டிருந்த ககமாரா
மற்றும், அவர்களைக் கட்டுப்படுத்தும் கலேர் ஒளி வரும்
கருவிகளை அழித்தது. பின் அந்த கூடத்தில் நான்கு வாேலின்

563
வழியாக அவர்கள் கவளிகய விளரந்தார்கள். எதிர்பட்ட
மனிதர்களைச் கேயலிைக்க ளவத்தார்கள். அவர்களைக்
கண்காணிக்கும் கலேர் கருவிகள் மற்றும் ககமாராக்களை
மட்டுமில்லாது, ப்ரஜனின் ஆளணப்படி நகரும் நாற்காலி, தளரயில்
பதிக்கப்பட்டிருக்கும் ரகசிய அளைப் கபான்ைவகளையும்
அழிந்தவாறுச் கேன்ைார்கள். மனிதர்களை விட கவகமாக
கேயல்படும் ஹீயூகமலியன்களின் தாக்குதலுக்கு ஈடு ககாடுக்க
முடியாமல் மனிதர்கள் திணறிைார்கள்.

தானும் தாக்குதல் நடத்த விளரந்த ப்ரஜனின் முன் வந்த

வீரா, "ப்ரஜன், நீ அந்த சிப்களை எடுத்துவிகடன். எைக்கு எகைா
பயமாக இருக்கிைது. என்ைதான் அளதச் கேயல்படுத்தும் விளே
உன்னிடம் இருந்தாலும், நீ அளத எடுத்துவிட்டால் எைக்கு
நிம்மதியாக இருக்கும். அதுதான் நீ மககஷின் ஆட்டத்ளதகய
மாற்றிவிட்டாகய! நீ நிளைத்த மாதிரி இந்த ஆராய்ச்சி கூடம்
அழிக்கப்பட்டு விடும். பின்கை எதற்கு அந்த சிப்களை இன்னும்
உன் உடலில் ளவத்திருக்கிைாய்! எடுத்துவிடு ப்ரஜன்!" என்று வீரா
ககாரிக்ளக விடுத்தான்.

அதற்கு ப்ரஜன், "வீரா, மககஷின் முழுபலத்ளதயும், முழு

புத்திோலித்தைத்ளதயும் இன்னும் காட்டவில்ளல. என்ளைப்
பிடித்து விட்ட மதர்ப்பில் இருந்தவனின் முழுகவைத்ளதயும் என்

564
 ஆதியிவன்
பக்கம் திருப்பி, அவளை கவறு கயாசிக்க விடாமல்
ஹிப்ைாடிேத்ளத உபகயாகித்து, அவன் வழியில் கேன்று அவளை
இத்தளை கநரம் என் கட்டுப்பாட்டில் ளவத்திருந்கதன். ஆைால்
இந்கநரம் அவனுக்கு முழுவிபரமும் கதரிந்திருக்கும், அவன்
அடுத்துச் கேயல்படும் முன் தடுக்க கவண்டும். இப்கபா அதற்குத்
தான் கேன்றுக் ககாண்டிருக்கிகைன். எதிரிளயக் குளைவாக
மதிப்பிடக் கூடாது வீரா, அந்த நிளலளம வந்தால் அவகைாடு
என்ளையும் அழித்துக் ககாள்கவன். நீ கவைமாக கேயல்பட்டு
கபயருக்கு ஏற்ைவன் என்றுக் காட்டு…" என்ைவன், வீராவின்
மறுகபச்சிற்கு இடம் ககாடுக்காது வாயிளல கநாக்கி பாய்ந்தான்.

ப்ரஜன் கணித்தது ேரிகய! திடுகமை மாறிப் கபாை

நிகழ்வுகளை ஜீரணிக்க முடியாமல் ஸ்தம்பித்துப் பார்த்த மககஷ்,
விளரவிகலகய சுயவுணர்வு கபற்ைான். ப்ரஜளை அவளை
தந்திரமாக ஏமாற்றிவிட்டது புரிந்தது. எப்படி அவன்
கோன்ைதிற்ககல்லாம் ேரி என்றுச் கோல்லி ஹீயூகமலியன்களைக்
கட்டுப்படுத்தி ஆளணயிடும் கருவிளய ப்ரஜனிடம் தந்கதன்,
வீராளவப் பிடித்து வந்த கபாழுது அவனுக்கு கேய்த
கோதளைகளைச் கேய்யாமல் விட்கடன், கட்டுப்படுத்தும் கலேளர
அவன் கமல் உபகயாகிக்காது விட்கடன் என்றுத் தன்ளை
நிளைத்கத வியந்தான். பின்கப ப்ரஜனுக்கு ஹிப்ைாடிேம் கதரியும்

565
என்பது நிளைவு வந்தது. கமலும் ப்ரஜன் அளத மட்டும்
உபயாகிக்கவில்ளல. அவளை கயாசிக்க இடம் ககாடுக்காது
தந்திரமாக வார்த்ளதகைாலும் வளைத்ததுத் கதரிந்தது.

எப்படி இப்படி முட்டாைாய் கபாகைன் என்று தளலமுடிக்குள்

இருளக விரல்களையும் விட்டு இருக்க பிடித்துக் ககாண்டு தன்
முன் இருந்த கபரிய கண்ணாடி திளரளயப் பார்த்தான். அங்கு
ஆராய்ச்சி கூடம் முழுவதும் கபாருத்தப்பட்ட ககமாராக்கள்
ஒவ்கவான்ைாய் அழிக்கப்பட்டு காட்சிகள் கதரியாது. கருப்பாய்
கதரிய ஆரம்பித்தது. கதரிந்த காட்சிகளில் மககஷ்
பாதுகாவலுக்ககன்று ளவத்திருந்த மனிதப்பளட வீரர்களையும்
அவர்கள் வீழ்த்திக் ககாண்கட வருவதுத் கதரிந்தது.
அதுமட்டுமல்லாது அவன் அளமத்திருந்த நவீை கருவிகளையும்
அழித்துக் ககாண்டிருந்தார்கள். இருநூறு ஹீயூகமலியர்களும் சிறு
சிறுப் பிரிவாக பிரிந்து. அந்த கபரிய ஆராய்ச்சி கூடத்ளதத்
தாக்குவது புரிந்தது. இந்த புத்திோலித்தைமாை தாக்குதல் யார்
கோல்லிக் ககாடுத்திருப்பார்கள் என்றும் கதரிந்தது. ப்ரஜனின்
வழுநடத்துதலின் கபயரிகலகய அவர்கள் கேயல்பட்டார்கள்.

மககஷ் எதிர்பார்த்தது இளதத் தான் ப்ரஜனின் தளலளமயில்

ஹீயூகமலியர்களின் பளட தாக்குதல்! ஆைால் அவர்கள் தாக்குதல்
நடத்திய இடம் தான் மககஷ் எதிர்பார்த்த இடமல்ல…!

566
 ஆதியிவன்
தான் உருவாக்கியவர்களைகய, தன்னுளடய திட்டத்ளதகய
தன் கமல் பாய்த்துவிட்ட ப்ரஜளை நிளைத்ததும் "ப்ரஜன்…"
என்றுக் ககாபத்துடன் கத்திைான். மீண்டும் அந்த கண்ணாடி
திளரளயப் பார்த்தான். கிட்டத்தட்ட கால்பாக இடங்களை
அழித்திருந்தைர். மககஷ் தைக்குத் தாகை கபசிக் ககாண்டார்.

"விடமாட்கடன் ப்ரஜன்! விடமாட்கடன்! கேயற்ளகயாக

உருவாக்கப்பட்டவைாை உன்னிடம் இருக்கும் பகுத்தறிவு, திைளம,
தந்திரம் கண்டு நான் ஆச்ேரியப்பட்டது உண்ளம தான், ஆைால்
உைக்கும் எத்தன் நான்…!" என்றுக் ககாரச் சிரிப்பு சிரித்த மககஷ்
கண்ணாடி சுவற்றில் பதித்திருந்தளத அகற்றிைான். அதில் சில
இரகசிய எண்களை அழுத்திைான். உடகை மககஷ் இருந்த
பகுதியில் கபட்டிப் கபான்ை அளமப்பு திைந்தது. உடகை
அதிலிருந்து ககாலிக்குண்டு வடிவில் இருந்த சிறு இயந்திரங்கள்
ஆயிரம் கணக்கில் 'ேர்' என்ை கவகத்துடன் கவளிப்பட்டது.

அந்த ககாலிக்குண்டுப் கபால் இருந்த இயந்திரங்கள்

கவகமாக காற்றில் வண்டுகளைப் கபால் பைந்துச் கேன்ைது.
ஹீயூகமலியன்கள் தாக்குதல் நடந்துக் ககாண்டிருந்த ஒரு
பகுதிளய கநாக்கி விளரந்தது.

567
 தங்களை கநாக்கி புற்றீேல் கபால் வந்தவற்ளை அவர்களின்
கலேர் துப்பாக்கியின் மூலம் சுட்டு அழிக்க முயன்ைைர். முதலில்
ப்ரஜன் கட்டளையிட்டிருந்தபடி அவனுக்கு தகவலும்
கோன்ைார்கள்.

ஹீயூகமலியன்களை அழிப்பதற்ககன்கை ளவக்கப்பட்டிருந்த

அளைக்குள் புகுந்த ப்ரஜன், ஆத்திரத்துடன் அங்கக இருந்த
மிஷின்களை அழித்துக் ககாண்டிருந்தான். அப்கபாழுது அவைது
காதில் மாட்டப்பட்டிருந்த கருவியிகை மூலம் ஹீயூகமலியன்கள்
அவனுடன் கதாடர்பு ககாண்டைர்.

"ைார்…! சிறிய உருளை வடிவத்தில் கதௌஷன்ட் மிஷின்கள்

எங்களைத் தாக்க வருகிைது. சிலவற்ளைகய எங்கைால் அழிக்க
முடிந்தது. பட் வி ட்ளர ஹவர் கபஸ்ட் ைார்!" என்று அளதச்
சுட்டுக் ககாண்கட கோன்ைார்கள்.

அவர்கள் கோல்வளதக் கவைமாக ககட்ட, "சிறிது எனும்

கபாழுது கலேர் துப்பாக்கி ேரிபடாது, அது உங்களை கநருங்க
விடாமல் பார்த்துக்ககாங்க…!" என்ைான்.

ப்ரஜன் கோல்லியது ேரிகய என்பது கபால், ஆயிரம்

கணக்காய் வந்தளவகள் அளைத்ளதயும் அவர்கைால் அழிக்க
முடியவில்ளல. கலேர் ஒளி வீச்சில் இருந்து தப்பி

568
 ஆதியிவன்
ஹீயூகமலியன்களை கநாக்கி வந்த ககாலிகுண்டுகள் அவர்களின்
உடலின் கதாளலக் கிழித்துக் ககாண்டு உடலுக்குள் கேன்ைது.

உடகை ப்ரஜளைத் கதாடர்பு ககாண்டைர், "ைார், அந்த சிறிய

குண்டுகள் சிலரின் உடலுக்குள் கேன்றுவிட்டது."

அளதக் ககட்ட ப்ரஜன் அதிர்ந்தான்.

உடகை "ரன்! ரன்! மற்ைவங்க ஓடுங்க! உடலுக்குள் குண்டுகள்

புகுந்தவர்கள், கத்திக் ககாண்டு கிழித்து அளத கவகமாக எடுத்து
வீசுங்கள்…!" என்றுக் கட்டளையிட்டவகர அந்த பகுதிளய கநாக்கி
ஓடிைான்.

ப்ரஜன் உத்தரவுபடி, மற்ை ஹீயூகமலியன்கள் ஓடிைார்கள்.

ஆைால் அந்த குண்டுகள் துரத்திக் ககாண்கட வந்தது.
மற்ைவர்ககைா கத்திக் ககாண்டு கிழித்து கவளிகய ஏறிய
முயன்ைைர். ஆைால் ஒருவரின் உடலில் நூறு குண்டுகள்
கதாளலக் கிழித்துக் ககாண்டு நுளைந்திருந்தது. அது உள்கை
கேன்ைதும், சில கநாடிகளில் கவடிக்கவும், அந்த உடல்கள்
கவடித்து சிதறியது.

அந்த பகுதிளய கநாக்கி கவகமாக ஓடி வந்துக் ககாண்டிருந்த

ப்ரஜன் அந்த கவடி ேத்தத்ளதக் ககட்டான். உடகை மககஷ்

569
ககாடுத்த கண்ணாடி பிகைட்ளட எடுத்துப் பார்த்தான். அதில்
கதரிந்த ஹீயூகமலியன்களின் நடமாட்டம் இருபது பக்கம் குளைந்து
அங்கு கவற்றிடமாக இருந்தது. கண்களை இறுக்க மூடித்
திைந்தவன், குண்டுகளின் துரத்தலில் இருந்துத் தப்பித்தவாறு ஓடிக்
ககாண்டிருந்த ஹீயூகமலியன்கள் இருக்கும் இடத்ளத கநாக்கி
விளரந்தான்.

சுற்றிலும் பார்த்தவாறு ஓடியவனின் கண்களில் "பிராக்டீஸ்

ரூம்" என்ை எழுத்து ஒளிர்ந்த அளைளயப் பார்த்தான். அதில்
ககாடுத்த பட்ளடளயக் ககாண்டு கதய்த்து உள்கை கேன்ைவனுக்கு
தான் எதிர்பார்த்தது இருக்க கவண்டும் என்ை எதிர்பார்ப்புடன்
பரபரப்புடன் சுற்றிலும் பார்த்தான். கலேர் துப்பாக்கியின்
பயிற்சிக்கு என்று கலேர்கள் துளைக்காத சிறு கண்ணாடிக்
கூண்ளடக் கண்டான். அதனுள் கேன்ைவன் இருந்த கவே
உளடளய அணிந்துக் ககாண்டவன், குண்டுகளிடம் இருந்து
தப்பிகயாடிக் ககாண்டிருந்த ஹீயூகமலியன்களைத் கதாடர்பு
ககாண்டு 'இல்யூஷன் சுவர் இருக்கும் பகுதிக்குள் நுளைந்துக்
ககாள்ை கோன்ைான். கண்டிப்பாக அந்த இயந்திர குண்டுகளில்
ஹீயூகமலியன்களை தாக்க கவண்டும் என்று மட்டுகம ப்கராகிராம்
கேய்யப்பட்டிருக்கும், அதைால் ஹீயூகமலியன்களைச் ேரியாக குறி
ளவக்கிைது, இல்யூஷன் பகுதிக்குள் அவர்கள் நுளைந்துவிட்டால்,

570
 ஆதியிவன்
அந்த இயந்திர குண்டுகள் இலக்கு கிளடக்காமல் அடுத்த
கட்டளைக்கு காத்திருக்கும் என்றுக் கணக்கிட்டவன் தானும் அந்த
பகுதிக்கு விளரந்தான்.

ஹீயூகமலியன்கள் அங்கு கேல்வதற்கு முன்கப ப்ரஜன் அங்கு

அளடந்துவிட, அந்த இல்யூஷன் பகுதிக்கு ஹீயூகமலியன்கள்
நுளைந்ததும் குண்டுகளுக்கு குறுக்காக வந்து அதன் கவைத்ளதத்
தன் பக்கமாக திரும்பியவன், பயிற்சி அளைளய கநாக்கி
ஓடிைான். அதற்குள் நுளைந்ததும் கநராக கண்ணாடிக் கூண்டிற்குள்
கேன்ைான். அந்த இயந்திர குண்டுகள் அவைது உளடளயயும் மீறி
அவளைத் துளையிட முற்படுளகயில் ேட்கடை கவளிகய வந்து
கதளவச் ோத்திக் ககாண்டான். அளவ அந்த கண்ணாடிளய மீறி
வர முயற்சி கேய்து டங்ககன்று அதில் முட்டிக் ககாண்டிருந்தது.
எந்கநரமும் அது கவடிக்கும் என்றுத் கதரிந்திருந்த ப்ரஜன்
கதளவத் திைந்துக் ககாண்டு கவளிகய ஓடிைான். அடுத்த சில
நிமிடங்கள் அந்த பகுதி முழுவதும் அழிந்தது.

ப்ரஜன் அவர்ளைத் கதாடர்பு ககாண்டு "பிராப்ைம் ோல்வ்டு!

கண்டினீயூ யூவர் ஜாப்" என்கவும், கதாடர்ந்து எதிர்ககாண்ட
பகுதிகளை அழித்தவாறுச் கேன்ைைர்.

571
 பயிற்சி கூடத்தில் ப்ரஜன் அந்த இயந்திர குண்டுகளைச்
ேமாளித்த விதத்ளதக் கண்டு மளலத்தான். கூண்டிற்குள் குண்டுகள்
கவடிக்கவும், அந்த பகுதிளயத் கதாடர்புளடய காகணாளி நின்ைது.
மற்ை ஹீயூகமலியன்கள் கதாடர்ந்து ப்ரஜன் கோல்லியளதச்
கேய்துக் ககாண்டு தான் இருந்தார்கள். அதைால் தற்கபாழுது
அந்த ஆராய்ச்சி கூடம் பாதி வளர அழிந்திருந்தது. அவர்கள்
ஆய்வுக்கூடத்ளத கநருங்கியிருப்பளதக் கண்டான். அங்கு
அவர்கள் உள்கை நுளைய முடியாதவாறு தடுப்ளபப் கபாட்டான்.

ப்ரஜளைத் கதாடர்பு ககாண்டு உள்கை நுளைய முடியாதவாறு

தடுப்பு கபாடப்பட்டிருப்பளதச் கோல்லவும், கவறு வழியாக
முன்கைறிக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜன், "உங்க உடலில் இருந்து எடுத்த
சிப்ளப அதில் கபாட்டுவிட்டு ேற்று தூரம் பின்கை கேல்லுங்கள்…!
மைக்காமல் சிப்ளப அதில் கபாட்டவர்களின் எண்களை மட்டும்
கோல்லுங்கள்…!" என்றுக் கட்டளையிட்டான். அதன்படிகய
அவர்கள் கேய்யவும், அந்த எண்களை மட்டும் அழுத்தி கவடிக்க
கேய்தான். பின் அவர்கள் உள்கை நுளையவது எளிதாக இருந்தது.

ஆய்வுக்கூடத்தில் அவர்களைத் தடுக்க வந்த மனித

பாதுகாவலர்களை கலேர் மூலம் 'அகரஸ்ட்' ஒளிளய பாய்ச்சி
கேயலிைக்க ளவத்துவிட்டு, அங்கக இருந்த கண்ணாடி கபளைகள்,

572
 ஆதியிவன்
ஆய்வுக்கிற்கு பயன்படுத்தப்பட்ட கருவிகள் என்று ஒன்று
விடாமல் அழித்தார்கள்.

தைது ஆய்வுகூடம் அழிக்கப்படுவளதத் தடுக்க இயலாமல்

பார்த்துக் ககாண்டிருந்த மககஷின் ஆத்திரம் அதிகமாகியது.
அங்கு இருந்த ககமாராவும் அழிக்கப்படவும், ப்ரஜன் எங்கக
என்று கேயல்பட்டுக் ககாண்டிருந்த மீதமுள்ை காகணாளியில்
கதடிைான். வீராவும், ப்ரஜனும் ஆளுக்ககாரு வழியில் அவன்
இருப்பிடத்ளத கநாக்கி வந்துக் ககாண்டிருப்பளதப் பார்த்தான்.
அவர்கள் வந்த வழிளயப் பார்த்ததும் அவனின் முகத்தில்
ககாடூரச் சிரிப்பு கதான்றியது.

வீரா ஆய்வுக்கூடத்ளத தைது ஆத்திரம் தீர உளடத்தான்.

அவனுக்கு ரவி கோல்லியளவகள் நிளைவு வந்து அவைது
ஆத்திரத்ளத அதிகமாக்கியது. பின் அடுத்து இருந்த பகுதிக்குள்
நுளைந்தான். அது கபரிய அளையாக இருந்தது. கவளிகயறி
விடலாம் என்று திரும்பியவன் திளகத்து நின்ைான். ஏகைனில்
அவன் முன் சுமார் ஒன்பது அடி உயரமும் அதற்கு ஏற்ை
உடல்கட்டுடன் கூடிய மனிதன் ஒருவன் வீராளவ
ஆக்கராஷத்துடன் தாக்க வந்தான்.

573
 வீரா அவைது தாக்குதலில் இருந்து எளிதாக தப்பிவிட்டாலும்,
அந்த அடி மட்டும் அவன் கமல் விழுந்திருந்தால் நிச்ேயம் அவன்
கதிகலங்கி கபாயிருப்பான் என்றுத் கதரிந்தது. அந்த ராட்ேஷ
உருவம் உடல் பருமன் காரணமாக கமதுவாக திரும்பி அடுத்த
அடி அடிக்கும் கபாழுதும் எளிதில் தப்பித்தவாகை ப்ரஜளைத்
கதாடர்புக் ககாண்டு விேயத்ளத விைக்கவும், அதற்கப ப்ரஜன்
சிரித்தவாறு "அவளை வீழ்த்திவிட்டு வா வீரா, பலவீைம் பார்த்து
அடி! நான் காத்திருக்கிகைன்" என்று விட்டு அளைப்ளபத்
துண்டித்தான்.

வீரா அந்த ராட்ேஷ உருவத்ளதப் பார்த்தான். தன் உடளலத்

திருப்ப முடியாமல் கமதுவாக திரும்பியது கதரிந்தது. உடகை
கவகமாக பாய்ந்து அருகில் இருந்த சுவற்றில் கால் ஊன்றி
அழுத்தி அந்த ராட்ேஷ உருவம் ககாண்ட மனிதளை எட்டி
உளதத்தான். வீராவின் பலமாை உளதளயத் தாங்காமல் தடுமாறி
பின்கை ோய்ந்தான். மல்லாந்து படுத்தவைால் எை முடியவில்ளல.
அளதப் பார்த்த வீராவிற்கு பாவமாக தான் இருந்தது. ோதாரண
வைர்ச்சிக் ககாண்ட மனிதளை இவ்வாறு மருந்தின் உதவியால்
மககஷ் வளதத்திருப்பது புரிந்தது. பின் அந்த அளைளய விட்டு
கவளிகயறிைான். கபாகும் முன் அந்த அளையின் அளைத்து

574
 ஆதியிவன்
மூளலயிலும் சிறு கபாட்டுப் கபால் பதிந்திருந்த ககமாராக்களைச்
சுட்டுப் கபாசுக்கி விட்டுத்தான் கேன்ைான்.

கவைமாக சுற்றிலும் பார்த்தவாறு நீண்ட பாளதப் கபான்ை

பகுதியில் தனியாக கேன்றுக் ககாண்டிருந்த ப்ரஜனுக்கு மககளஷ
கநருங்கி விட்ட உணர்வு கதான்றியது. கூடகவ கவறு சிலளதயும்
உணர்கவ திடுக்கிட்டுச் சுற்றிலும் பார்த்தான். ோம்பல் நிை
கண்ணாடிச் சுவற்றில் பதிந்திருந்த ககமாராளவ கநாக்கி,

"கவண்டாம் மககஷ்! உைக்கும் எைக்கும் பளக

ஏற்படுவதற்கு காரணகம, இயற்ளக உணர்கவாடு
கதான்றுபவர்களை கேயற்ளகயின் சின்ைமாக மாற்றி நீ உன்
சுயநலத்திற்குப் பயன்படுத்துவது தான் அந்த தவளைத்
கதாடர்ந்துச் கேய்யாகத…!" என்று கடுளமயுடன் எச்ேரித்தான்.

சுற்றிலும் மககஷின் இடிகயை சிரிக்கும் ேத்தம் ககட்டது.

"இதுதான் ப்ரஜன்! ஒரு விஞ்ஞானியாய் என்ைால் உன்ளை

விட முடியவில்ளல. எப்படி ேரியாக கணிக்கிைாய்! எவ்வைவு
புத்திோலித்தைமாக கேயல்பட்டுவிட்டாய்…! ஆைால் அந்த
ேக்திகய எைக்கு எதிராக திரும்பும் எனில் அளத அழிக்க கூடத்
தயங்க மாட்கடன்…" என்று மீண்டும் சிரித்தான்.

575
 அடுத்த கநாடி அந்த நீண்ட பாளதயில் முடிவில்
இருபக்கமாக வழி அளமந்திருக்க, ஒரு வழியின் வழியாக
கண்கள் சிவக்க, வாயில் இருந்து உமிழ்நீர் வழிய
ஆக்கராஷத்துடன் ஐந்தடி உயரத்தில் கருஞ்சிறுத்ளதயும் மற்கைாரு
வழியின் வழியாக அகத ஆக்கராஷத்துடன் ஓநாயும் வந்தது.

அளதப் பார்த்ததுகம அதற்கு கவறிளய ஏற்ை மருந்துச்

கேலுத்தப்பட்டிருப்பது கதரிந்தது. மிருகங்களை அவன் வளதக்க
மாட்டான் என்றுத் கதரிந்கத மககஷ் இளவகளை
அனுப்பியிருப்பது கதரிந்தது. எைகவ பின்கை நகர்ந்தவாறு, தன்
ஒரு ளகளய நீட்டி "லிேன்…!" என்று அதன் உணர்வுகளுடன் கபே
முயன்ைான். ஆைால் அளவ இரண்டும் அதற்கு அப்பாற்பட்ட
நிளலயில் இருந்தது. இரண்டும் ஒகர கநரத்தில் அவளை கநாக்கி
பாயவும், ப்ரஜன் தன் இருளககளையும் நீட்டி அதன்
குரல்வளைகளைப் பிடித்து கீகை அழுத்திைான். பலமாக
அழுத்திைால் அதற்கு மூச்சு திணறும் என்று ளகளயச் சிறிது
தைர்த்தவும் அளவ இரண்டும் விடுப்பட்டு ககாரப் பற்களைக்
காட்டியபடி அவைது கழுத்ளதக் குறி ளவத்துப் பாய்ந்தது.

சுதாரித்து எழுந்த ப்ரஜன், அதற்கு கழுத்தில் விட்ட குத்தில்

கருஞ்சிறுத்ளத சுவற்றில் கமாதி விழுந்தது. அதற்குள் ஓநாய்
அவைது பின்ைால் இருந்து கதாளில் ஏறிய ஓநாய், தன் அகல

576
 ஆதியிவன்
வாளயத் திைந்து அவைது தளலளயப் பற்ை முயன்ைது. தன்
ளகளய கமகல உயர்த்திய ப்ரஜன் அளதப் பற்றி தூக்கி தைக்கு
முன்ைால் எை முயன்றுக் ககாண்டிருந்த கருஞ்சிறுத்ளதயின் மீகத
கபாட்டான். பின் ஓநாயின் பின்ைங்காளலப் பற்றி தூக்கி சுைற்றி
வீசிைான். அது தூரம் கேன்று விழுந்தது. அந்த கநரத்தில் கீகை
கிடந்த கருஞ்சிறுத்ளதயின் முதுகில் ஏறி அமர்ந்து அளத எை
விடாமல் அழுத்திய ப்ரஜன் அதன் இருகாதுகளையும் அழுத்த
மூடியவன், அதன் நடுகநற்றியில் ஓங்கி குத்து விட்டான். பின்
கமல்ல தடவிக் ககாடுத்தான். அதற்குள் அவன் வீசி எறிந்த
ஓநாய் ஆக்கராஷத்துடன் இவளை கநாக்கி பாய்ந்தது. உடகை
சுதாரித்து கருஞ்சிறுத்ளதயின் காளதப் பிடித்து இழுக்கவும், அது
ப்ரஜனுடன் எழுந்து பாய்ந்து தப்பித்தது. தற்கபாழுது
கருஞ்சிறுத்ளதயின் கமல் அமர்ந்திருந்த ப்ரஜனின் கட்டுப்பாட்டில்
அந்த கருஞ்சிறுத்ளத இருந்தது. ஓநாளயத் தாக்க மைமில்லாமல்
கருஞ்சிறுத்ளதயின் கமல் அமர்ந்தவன், அளத அங்கக இருந்து
கேல்லுமாறு ஆளணயிட்டான். ஓநாயும் விடாமல் துரத்தியது.

ேட்கடை கமகல கூளரயில் கதரிந்த இளடகவளியில்

ளகவிட்டு பற்றி கருஞ்சிறுத்ளதயின் கமகல இருந்து எழும்பி
கதாங்கியவன், பின்கைகய வந்த ஓநாய் ப்ரஜன் கதாங்குவளதப்
பார்த்தும் தன் கவகத்ளதத் திடுகமை குளைக்க முடியாது

577
ப்ரஜளைத் தாண்டிச் கேன்ைது. அந்த கவளையில் அதன் முதுகின்
கமல் குதித்த ப்ரஜன் அதன் பின்ைங்கழுத்ளத பலம் ககாண்ட
மட்டும் அழுத்தி தளரயில் படுக்க ளவத்து, கருஞ்சிறுத்ளதக்குச்
கேய்தது கபால், இரு காதுகளையும் அழுத்தப் பற்றி அளமதிளய
உருவாக்கி பின் நடுகநற்றியில் ஓங்கி குத்துவிட்டான். ஓநாயின்
கவறியும் அடங்கி அளமதியாக படுத்தது.

அருகில் அளமதியாக நின்ை கருஞ்சிறுத்ளதயும் தடவிக்

ககாடுத்தவன், ஓநாய் எழுந்ததும் இரண்டின் முதுகில் சிறு தட்டுத்
தட்டவும், அது எங்ககா ஓடியது.

தான் கண்ட காட்சிகளை நம்ப முடியமால் பார்த்துக்

ககாண்டிருந்த மககஷிற்கு அப்கபாழுகத அவைது முழு
கதால்வியும் உளைத்தது. அளதத் தாங்க முடியாதவைாய் எழுந்து
அந்த கபரிய கண்ணாடித் திளரளயப் பார்த்தான்.

கிட்டத்தட்ட முக்கால் பாகத்திற்கும் கமலாக அந்த ஆராய்ச்சி

கூடத்ளத முைவளதயும் அழித்திருந்தைர். சுயநிளலயற்று விழுந்த
மனிதர்களையும் சுயநிளல வரவளைத்து கூண்கடாடு வளைத்துப்
பிடித்து அவர்களின் பிடியில் ளவத்திருந்தைர். ஹீயூகமலியன்களின்
கவகத்திற்கும், பலத்திற்கு ேமமாக மனிதர்கைால் கபாராட
முடியவில்ளல. சில பாதுகாவலர்கைாகலகய கபாராட முடியாத

578
 ஆதியிவன்
கபாழுது ஆராய்ச்சி மட்டுகம கேய்ய கதரிந்த விஞ்ஞானிகள்
என்ை கேய்ய முடியும்! பாவமாய் அவர்களின் ளகதிகைாக
நின்ைைர். அடுத்து அவளைத் தான் அகத கபால் ளகது
கேய்யவார்கள் என்று மககஷிற்கு கதரிந்தது. அதற்கு இடம்
ககாடுக்க கூடாது என்று அவர்களைப் பார்த்தவளின் விழிகள்
கவறியிைால் பைபைத்தது. அவன் எதிர்பார்த்தது கபால் ப்ரஜன்
தான் அவைது இடத்ளத கநருங்கியிருந்தான்.

நிமிர்வாை நளடயுடன் மககஷின் அளைளயத் கதடியவாறு

வந்தான். அப்கபாழுது மககஷனின் குரல் ககட்டது.

"ப்ரஜன், நீ என்ளை கநருங்கிவிட்டாய்! கவல்டன் ப்ரஜன்!

நான் உன்னுடன் கபே ஆளேப்படுகிகைன். எங்ககைாட
ப்கராகஜக்ட் கூட நான் கபேலாமா?" என்ைவன் தன் கபச்ளே
தாகை இரசித்து இடிகயை சிரித்தான்.

பின் சிரிப்ளப நிறுத்திவிட்டு, "என்ளையும் நீ பிடித்து

விடுவாய் ப்ரஜன்! உன் பலம், விகவகத்கதாடு என்ைால் கபாட்டிப்
கபாட முடியாது. அதைால் அந்த கலேர் துப்பாக்கி, உன் ேக்தி,
ோதுரியம் எல்லாவற்ளையும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு வர முடியுமா…?"
என்றுக் ககட்டான்.

579
 உடகை ப்ரஜன் கலேர் துப்பாக்கிளயத் தூக்கி எறிந்துவிட்டு
ககமாராளவப் பார்க்கவும், அவனுக்கு ேற்று தூரம் தள்ளி இருந்த
கண்ணாடி கதவு தாகை திைந்தது.

கம்பீரமாை நளட மாைாமல் ப்ரஜன் உள்கை நுளைந்தான்.

மககஷ் ஆர்ப்பாட்டமாய் வரகவற்ைார்.

"வா… ப்ரஜன்! எங்களுளடய நூறு வருட உளைப்ளப ஒரு

மணி கநரத்தில் அழித்துவிட்டாய்…! உன்ளைப் கபாருத்தவளர
என் கணிப்பு ேரிதான்! நீ மட்டும் எைக்கு ஒத்துளைத்திருந்தால்
இந்த உலகத்ளதகய இகத கபால் ளகக்குள் ககாண்டு
வந்திருக்கலாம். ஆைால் இரண்டாம் முளையாக துகராகம்
கேய்துட்டிங்க என்று கவறுப்புடன் பார்த்தான்.

ப்ரஜன் "ஓகக கபாகலாமா…!" என்றுக் ககட்டான்.

மககஷ், "எங்கக ப்ரஜன்? அரோங்கத்திடமா…? நீங்க என்ை

நிளைச்சுட்டிங்க! ஹீயூகமலியைாை நீங்க கபாைதும் அவங்க
வாழ்த்தி வரகவற்பாங்க என்று நிளைச்சுட்டிங்கைா…? சிரிப்பு தான்
வருகிைது ப்ரஜன்! என்னுடன் ஒத்துளைத்திருந்தால் திமிராய்
அவங்களைகய ஆண்டிருக்கலாம். ஆைால் நாங்க உங்களை
அடிளமப்படுத்துகிகைாம், சுயலாபத்திற்காக உபகயாகிக்கிகைாம்

580
 ஆதியிவன்
என்று உங்களை உருவாக்கிய எங்களுக்கக துகராகம் கேய்துட்டு!
நீங்க அடிளமயாக அந்த அரோங்கத்தின் முன் ளகக்கட்டி நிற்க
கபாகிைாயா…? உணர்வுகைற்று கவறும் தாக்குதல் நடத்த மட்டும்
கதரிந்த உயிரும் ேளதயுமுள்ை இந்த ஹீயூகமலியன்களை அவங்க
மகிழ்ச்சியுடன் கேர்த்துக் ககாள்வாங்கன்னு நிளைத்தாயா…?
ககான்றுக் குவித்துவிடுவாங்க ப்ரஜன்? அப்பைம் நீ
அவங்களுக்காக அரோங்கத்திற்கு எதிராக கபாராட கபாகிைாயா…?
ஆக கமாத்தத்தில் நான் கோல்வளதத் தான் கேய்ய கபாகிகை…?"
என்றுச் சிரித்தான்.

மககஷ் சிரித்து முடிக்கும் வளரக் காத்திருந்த ப்ரஜன் பின்

கமதுவாக "அளத எப்படி கஹன்டில் கேய்வது என்று எைக்குத்
கதரியும். நீங்க வாங்க கபாகலாம்…" என்ைான்.

மககஷின் சிரித்த முகம் மீண்டும் பளைய ககாடூரத்ளதக்

ககாண்டது.

"ஓகக ப்ரஜன்! நான் வருகிகைன். ஆைால் எங்ககைாட

ேக்ைைாை ப்கராகஜக்டிடம் ளகக் குலுக்கி ககாள்ைலாமா…!" என்று
தன் ளகளய நீட்டிைான்.

ப்ரஜன் கமல்லிய சிரிப்ளபச் சிந்திவிட்டு, "மககஷ், சும்மா

ேக்ைஸ் ேக்ைஸ் என்றுச் கோல்லாதீங்க, நாங்க தப்பிகயாடாமல்

581
இருந்திருந்தால் இங்கக இருப்பவர்களைப் கபான்று தான்
இருந்திருப்கபன். அங்கு சிருஷ்யா எங்களுக்கு பகுத்தறிவு
கருத்துக்களை, உலக விேயங்கள் பலவற்ளை, நல்ல குணங்கள்,
பைக்க வைக்கங்களைச் கோல்லிக் ககாடுத்தாங்க, அதைால் தான்
நாங்கள் இப்படியிருக்கிகைாம். கோ ஃகபயிலியர் இஸ் த கபஸ்ட்
கவர்டு ஃபார் யூ…!" என்ைான்.

மககஷின் முகம் கதாங்கிப் கபாைது, "ஓ…! ஓகக! அட்லீஸ்ட்

என் வாழ்த்தாக இந்த கஹன்ட் கஷக்ளக கபற்றுக் ககாள்ை
கூடாதா…?" என்றுக் ககட்கவும், அவளைச் ேந்கதகமாக
பார்த்தான். பின் சிரித்தவாறு தைது ளகளய நீட்டிக் குலுக்கிக்
ககாண்டான்.

ப்ரஜன் ளகளய விலகிக் ககாண்டதும், ப்ரஜன் கமதுவாக

"என்னுளடய பிைட் கேம்பிள் ளவத்து என்ை கேய்ய கபாகிைாய்
மககஷ்? குகைானிங் முளை உபகயாகிக்க கபாகிைாயா…!"
என்கவும், மககஷ் திடுக்கிட்டான்.

ப்ரஜனுளடய ளகளயப் பற்றி குலுக்கிய கபாழுது அவன்

கேகரித்தது உண்ளமகய! ப்ரஜன் அளதக் கண்டுபிடித்தகதாடு
மட்டுமில்லாது ேரியாை காரணத்ளதயும் கோல்லவும்,

582
 ஆதியிவன்
மககஷ், "ேபாஷ் ப்ரஜன், உன்ளை வீழ்த்த இனி ஒருவன்
பிைந்து தான் வர கவண்டும். ஆைால் உைக்கு சின்ை
அதிர்ச்சியாவது ககாடுத்துவிட்டு நான் இைந்தால் கூட மிகவும்
ேந்கதாஷப்படுகவன். வீராவினுள் சிப்கள் கபாருத்தபடவில்ளல
என்று நான் கபாய் கோன்கைன் ப்ரஜன்! அளத இயக்கும்
விளேளய நான் தனியாக ளவத்திருந்கதன். இப்கபாழுகத கவடிக்க
கேய்கிகைன் பார்… அவனுக்கு அருகில் இருக்கும்
ஹீயூகமலியன்களும் கவடித்து சிதைப் கபாகிைது…" என்ைதும்,
ப்ரஜன் "ளப மககஷ்" என்ைவாறு அந்த அளைளய விட்டு
ஓடிைான். ஓடும் கபாழுகத "இந்த பகுதிளய விட்டு கவகமாக
கவளிகயறுங்கள்" என்று கட்டளையிட்டவாறு ஓடிைான்.

ப்ரஜன் ஓடுவளதப் பார்த்த மககஷ் சிரித்தபடி "அவளைக்

காப்பாற்ை கவகமாக ஓடு ப்ரஜன்! அப்கபாழுது தான் அவகைாடு
நீயும் கவடித்து சிதறுவாய்! உன் பிைட் கேம்பிள் என்னிடம்
இருக்கு! இளத ளவத்து என்ை மாயஜாலங்கள் கேய்கிகைன்
பார்…!" என்று அந்த சிப்களை கவடிக்க கேய்யும் எண்களை
அழுத்திவிட்டு, தன் ளகயில் ளவத்திருத்த ப்ரஜனின்
இரத்தமாதிரிளய கவற்றி சிரிப்புடன் பார்த்தான். அப்கபாழுது
'கிளிக்' என்ை ேத்தம் ககட்டது. திடுக்கிட்டு தன் உள்ைங்ளகளயப்
பார்த்தான். அதில் சிறு சிப் கதாலில் கிழித்து கோருகப்பட்டிருப்பது

583
கதரிந்தது. ப்ரஜனின் "ளப மககஷ்" என்ை வார்த்ளதயும் நிளைவு
வந்தது. அவேரமாக 'அன்ட்டூ' ளவ அழுத்த கபாைவனின் ளகப்
பதற்ைத்தில் ளகயில் இருந்த இரத்த மாதிரி கீகை விழுந்து அந்த
சிறு குப்பி உளடந்தது. அளத அவேரமாக எடுக்க குனிந்தவன்
மறுகநாடி கவடித்து சிதறிைான்.

ப்ரஜனின் உத்தரவுபடி அளைவரும் கவகமாக கவளிகயறிக்

ககாண்டிருந்தார்கள். வீரா ஓடிக் ககாண்டிருந்தாலும், அவைது
மைம் தடக் தடக் என்று அடித்துக் ககாண்டு இருந்தது.
அப்கபாழுது பயங்கரமாை கவடிேத்தம் ககட்டதும், வீரா
ஸ்தம்பித்தவைாய் நின்றுவிட்டான். ப்ரஜன் என்று கவடித்த
பகுதிளய கநாக்கி ஓடும் கபாழுது ப்ரஜகை கவளிப்பட்டான்.

அவளைப் பார்த்ததும் மகிழ்ச்சி தாைாது ஓடிப் கபாய்

அளணத்துக் ககாண்டான். அவனின் எண்ணம் புரிந்த ப்ரஜன்
தானும் அளணத்துக் ககாண்டு, "நான் வாை ஆளேப்படுகிகைன்
அதைால் என்ைால் ஆை முயற்சிகளைச் கேய்கவன் என்றுச்
கோன்ைது மைந்துவிட்டதா வீரா! என்ைால் முடியவில்ளல என்ைால்
மட்டுகம இறுதி முடிளவ எடுக்க நிளைத்திருந்கதன். நான்
மககளஷத் கதடிச் கேன்ைகத இருக்காரணங்களுக்காக, என்னிடம்
இருந்த இரு சிப்களில் கவடிக்கும் சிப்ளப அவைது உடலில்
கபாருத்த தான், ஹீயூகமலிய கோல்ஜர்களின் கன்ட்கரால் கபடில்

584
 ஆதியிவன்
உைது எண் இல்ளல. அப்கபாழுகத அவனிடம் தான் இருக்க
கவண்டும் என்றுத் கதரிந்துவிட்டது. கபாதாக்குளைக்கு வீராவிடம்
சிப் கபாருத்தவில்ளல தாகை என்ைதும், ஆம் என்று கபாய்
கோல்லி மாட்டிக் ககாண்டான். அதைால் அவளைத் கதடி அங்கக
கபாைால் தாைாக வந்து மாட்டிைான். கவடிக்கும் சிப்ளப அவன்
ளகக்குலுக்கும் கபாழுது அவைது ளகயில் கபாருத்திவிட்டு,
பற்றிகயரியும் சிப்ளப கவளிகய எடுத்து ளவத்திருந்கதன். அவன்
உன்ளைக் ககால்லப் கபாவதாக கோல்லவும், பற்றிகயரியும் சிப்ளப
கவளிகய வீசிவிட்டு ஓடி வந்துவிட்கடன். அவனுளடய அழிவு
அவைது ளகயிகலகய கிளடத்துவிட்டது. ஆைால் ஆன்ட்டூ
கேய்துவிட்டால், இரண்டு அடி கபாட்டு இழுத்து வரலாம் என்று
எண்ணியிருந்கதன். கதாடர் கதால்வியும், கபராளேயும் அவளை
முட்டாைாய் மாற்றிவிட்டது." என்ைான்.

வீரா "இனி கவளலயில்ளல தாகை ப்ரஜன், நாம் பழிக்கு பழி

வாங்கிவிட்கடாம்…" என்றுக் குதுகலித்தவன், "அடுத்து?" என்றுக்
ககட்கவும்,

"ரியா விேயத்ளதச் கோல்லியிருப்பாள், அங்கு எந்த மாதிரி

எடுத்துக் ககாண்டிருப்பார்கள் என்றுத் கதரியவில்ளல. ஆைால்
அரோங்கத்திடம் தகவல் கோல்ல கவண்டும்…" என்று அவன்
வீராவிடம் கோல்லிய அகதகவளையில் ஹீயூகமலியப்

585
பளடவீரர்கள் ப்ரஜனின் கட்டளைப்படி நவீைங்களை அழித்ததில்
ஜாமளரயும் அழித்துவிட்டார்கள். எைகவ அரோங்கத்தின்
ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில் இந்த பகுதி கதளிவாக கதரிந்துக்
காட்டிக் ககாடுக்கவும், அந்த பகுதிளய முழுவதும் கவடிக்க
கேய்வதற்காக ஏற்பாடுகள் நளடப் கபற்றுக் ககாண்டிருந்தது.

586
 ஆதியிவன்

அத்தியாயம் 25
ரியாவுடன் பணிபுரிந்த தீப்தியின் கணவர் வாசு
தளலளமயகத்தில் அதிகாரியாக பணிப் புரிகிைார். ரியாளவ
விோரித்த அதிகாரிகளில் வாசுவும் ஒருவன்…!

சில நாட்களுக்கு முன் ரியா ஏலியனுடன் காணாமல் கபாை

கபாழுது, சீக்கிரம் கண்டுபிடிக்க கோல்லி அவைது கதாழிக்காக
தீப்தி தன் கணவருடன் ேண்ளடப் கபாட்டதும் உண்டு. ஸ்கபரம்
ட்ரான்ஸ்பர்ம் கேய்திருக்கும் இந்த கவளையில் மைஅழுத்தம்
ககாள்ைாகத விளரவில் கண்டுப்பிடிப்கபாம் என்று அவளைத்
கதற்றிைான். அளதத்தான் அவளிடம் கோல்ல முடியும்,
ஏலியன்களின் வைர்ச்சிளயப் பற்றியும், மனிதர்களை அழிக்க
அளவகள் காத்திருப்பளதயும் கோல்லி குைப்ப விரும்பவில்ளல.

முன்பு நிறுத்தப்பட்டு விட்டதாக நிளைத்த ஆராய்ச்சி

கதாடர்ந்து நளடப்கபறுவது கணித்ததும் அந்த இடத்ளதத் கதடும்
பணியில் மற்ை அதிகாரிகளுடன் இளணத்துச் கேயல்பட்டான்.

அப்கபாழுது ரியா ஒரு ஏலியனுடன் வந்த கபாழுது

அவர்களை விோரிக்க அளமக்கப்பட்ட அதிகாரிகளில் நாலுகபரில்
வாசுவும் ஒருவைாக இருந்தான். ரவியும், ரியாவும் கூறிய

587
விேயங்கள் அதிர்ச்சியும், ஆச்ேரியத்ளதயும் அழித்தது. இத்தளை
விேயங்கள் அவர்களுக்குத் கதரியாமல் இந்த உலகில்
நளடப்கபற்றிருப்பளதக் கண்டுத் திளகத்தைர்.

ஆராய்ச்சியாைர்கள் ஆராய்ச்சி என்னும் கபயரில் கேய்த

ககாடுளமகளுக்கும், அவர்களை உலக மக்களுக்கு எதிராக
பயன்படுத்துவது பிடிக்காமலும் தப்பி வந்துவிட்டளதச் கோன்ைது,
ப்ரஜன் அவர்களை நிறுத்த கேன்ைது எல்லாம் அந்த அதிகாரிகள்
கபரிதாக எடுத்துக் ககாள்ைாமல், தற்கபாழுது அரோங்கத்திற்கு
எதிராக ஹீயூகமலியப்பளடகள் உருவாகியிருக்கிைது என்பது
மட்டும் கதரிந்தது. எைகவ அவற்ளை அழிக்க மற்ை அதிகாரிகளை
வரவளைத்துத் திட்டம் தீட்டிைார்கள்.

ஆைால் வாசுவிற்கு ரவி கோன்ைதின் வலி புரிந்தது. ப்ரஜன்

கமற்ககாண்ட கேயலின் தீவிரம் புரிந்தது. களடசியாக ரியாவின்
ஆகவேமும், ஆதங்கம் ககாண்ட வார்த்ளதகளின் அர்த்தம்
புரிந்தது. அதற்காக வாசு ஏலியன்களை ஏற்றுக் ககாண்டான்
என்றில்ளல. அரோங்கத்திற்கு உதவுவதிற்காக ப்ரஜன்
கேன்றிருக்கும் கபாழுது, அவளையும் கேர்த்து அழிக்க நிளைப்பது
தவைாகப்பட்டது. தகவளலச் கோல்ல வந்த ரியாளவ ளகது
கேய்திருப்பதும் தவைாகப்பட்டது. எைகவ அலுவலககம

588
 ஆதியிவன்
பரபரப்புடன் இயங்கிக் ககாண்டிருக்ளகயில் வாசு ஆழ்ந்த
கயாேளையில் இருந்தான்.

அரோங்க இரகசிய தகவல்களும், இரகசிய எண்களும் எப்படி

கசிந்தை என்று விளரவிகலகய கண்டுபிட்டது. கஹக்கர்
மிஷிளைப் கபாருத்தியிருந்தார்கள். அதுமட்டுல்லாது அளதப்
கபாருத்தியவளையும் கண்டுபிடித்தைர். ரவி கோன்ைளத ளவத்து
ஜாமளரயும் மீறி எந்த இடம் என்றுத் கதரிந்துக் ககாள்வதற்காை
ஆய்வுகள் நளடப்கபற்றுக் ககாண்டிருந்தது. அப்கபாழுது
திடுகமை ஒரு இடத்தில்…! ஒரு தீவில் கூட்டமாக ஏலியன்கள்
இருப்பதுக் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. ப்ரஜன் அந்த ஜாமளர அழித்த
பின்கை அரோங்கத்தின் ோட்டிளலட்டின் கண்காணிப்பில் அந்த
தீவு கதன்பட்டது. உடகை அதிகாரிகள் பரபரப்புற்ைைர். அளைத்து
ஏலியன்களும் ஒகர இடத்தில் இருப்பதால் அந்த இடத்கதாடு
அவர்களையும் கூண்கடாடு அழிக்க ஏவுகளண கேலுத்த
திட்டமிட்டைர். சில கநாடி கவளல…! இங்கக இருந்த சிறு
உருளைப் கபான்று இருக்கும் கவடிக்குண்ளட இடத்ளதக் குறித்து
அனுப்பிவிட்டால் அடுத்த சில கநாடிகளிகலகய அந்த இடத்தில்
கேன்று தாக்கி அந்த இடம் இருந்த சுவகட கதரியாமல்
கேய்துவிடும். ஆைால் இைப்கபா அத்தளை உயிர்கள்…!

589
 அவர்களுடன் கதடும் பணியில் ஈடுப்பட்டிருந்த வாசுவும்
ோட்டிளலட் கண்காணிப்பில் திடுகமை கதன்பட்ட ஏலியன்களைக்
ககாண்ட தீளவக் கண்டு மகிழ்ச்சி தான் அளடந்தான். ஆைால்
மற்ை அதிகாரிகள் என்ை எது என்றுக் கூட விோரிக்காமல் அளத
அழித்துவிட திட்டம் தீட்டுவளதக் கண்டு தான் அதிர்ந்தான்.
அவர்களுக்கு எப்படி புரிய ளவப்பது என்றுத் கதரியாமல் அந்த
காட்சிகளை கபரிதுப்படுத்தி நன்ைாகப் பார்த்தப் கபாழுது தான்
அங்கு நடந்தளவகளை அவைால் கணிக்க முடிந்தது. அங்கிருந்த
ஆய்வுக்கூடம் அழிக்கப்பட்டுக் ககாண்டிருப்பது கதரிந்தது.
திடீகரை சில ஏலியன்கள் கவளிகய ஓடி வருவது கதரிந்தது.
கூடகவ ஆய்வுக்கூடத்தின் ஒரு பகுதி கவடித்து சிதறியது
கதரிந்தது. அதற்குள் இருந்து ப்ரஜன் மின்ைல் கவகத்தில் வந்ததும்
கதரிந்தது. கவளிகய நின்றிருந்த வீரா மகிழ்ச்சியுடன் கேன்று
கட்டியளணத்தான். அவர்கள் இருவரின் முகத்தில் இருந்த
மகிழ்ச்சியும், சிரிப்ளபயும் கபசும் கபாழுது முகபாவளைகளையும்
பார்த்தால் இவர்கள் யார் என்றுத் கதரியாதவர்கள் ேக்தி வாய்ந்த
மனிதர்கள் தான் என்றுச் கோல்வார்கள்.

உடகை மற்ை அதிகாரிகளை அளைத்து விைக்க முயன்ைான்.

"விபு, இந்த காட்சிகளைப் பார்த்தீர்கைா…! கநற்றிரவு ரியா,

ரவி கோன்ைது கபால் ப்ரஜன் நமக்கு உதவி தான்

590
 ஆதியிவன்
கேய்திருக்கிைார். அந்த ஆய்வுக்கூடத்ளத அழித்தகதாடு
மட்டுமில்லாது அந்த ஆராய்ச்சியாைர்கள் உருவாக்கிய
ஹீயூகமலயின்களையும் ளகப்பற்றி இருக்கிைான். அங்கு நமக்கு
எதிராக கவளலச் கேய்தவங்களையும் ளகது கேய்து
ளவத்திருக்கிைான். சிம்பிைாக கோல்லப் கபாைால் நாம் கேய்ய
கவண்டிய கவளலளய தனி ஆைாக கேய்து முடித்திருக்கிைான்.
அவ்வைவுதான் கமட்டர் ஓவர்! அதற்கு பிைகு இந்த எக்ஸ்கபாஸீங்
கதளவயா…?" என்று புரிய ளவக்க முயன்ைான்.

ஆைால் அவர்ககைா வாசுளவ ஒரு மாதிரி பார்த்தைர்.

"வாசு, நீ கோன்ைகதல்லாம் ஓகக! ஆைால் அவர்கள்

ஏலியன்கள் என்பது மைந்து விட்டதா! அவங்களைத்
தாக்குதலுக்காக உருவாக்கியவர்கள், அளதத் தவிர அவர்களுக்கு
கவகைான்றும் கதரியாது. அவர்களை விட்டு ளவப்பது
ஆபத்தாைது…" என்ைார்கள்.

அதற்கு வாசு, "ப்ரஜளைப் பார்த்தால் ஏலியன் மாதிரியா

கதரிகிைது. அவர்கள் உருவாக்கியவர்களைப் பாருங்க அவன்
பக்கம் கேர்த்திருக்கிைான். அவங்க கூட இப்கபா கபசிக் ககாண்டு
கவறு இருக்கிைான். அவன் அப்படி இல்ளல தாகை…!" என்று
மீண்டும் தன் கருத்ளத வலியுறுத்த முயன்ைான்.

591
 ஆைால் அவர்ககைா, "அவன் தான் மிகவும் ஆபத்தாைவன்
வாசு! இது உங்களுக்குப் புரியாமல் இருப்பது தான் ஆச்ேரியமாக
இருக்கிைது. அன்று கலப்பிற்கு வந்து நம் காவலர்களிடம் இருந்து
தப்பித்ளத மைந்துவிட்டிங்கைா…! அன்று ஏலியளை நாம்
அனுப்பிய ேர்ச்சிங் பிகைட் ககான்ைதும், அந்த பிகைட்டுகளை
உளடத்தளத மைந்துவிட்டிங்கைா…! அந்த ரவி கோன்ைளத
மைந்துட்டிங்கைா…! ஹீ இஸ் கடன்ஜரஸ் கமார் கதன் அதர்ஸ்!
இவளைத் தான் முதலில் ககால்ல கவண்டும்." என்றுக்
கூறிைார்கள்.

வாசு விடாமல் "விபு நாம் மக்களின் நலனுக்காக அளைத்து

விேயங்களையும் கேய்கிகைாம். ஆைால் ஏன் சில வருடங்களுக்கு
முன் மக்கள் புரட்சி ஏற்பட்டது என்பளத மைந்துவிடாதீங்க, நூறு
கபர் ககாண்ட கவுர்கமன்ட் மற்றும் எதிர்கட்சி என்று மாறி மாறி
அவர்களுக்கு கதான்றியளதச் கேய்து கபாருைாதாரமும், மக்கள்
பாதுகாப்பிலும் சீர்ககடு வந்ததால் தான்! நம்ம கவுர்கமன்ட்
என்பது இந்த ஆபிஸில் இருக்கும் நாம் மட்டுமில்ளல. ேரியாை
ஆகலாேளை, விோரளண, ஒப்பனியன் கவண்டும் என்பது என்
கருத்து…!" என்றுச் கோல்லி முடித்தான்.

அப்கபாழுது வாசுவிடம் கபசிக் ககாண்டிருந்த அதிகாரியிற்கு

கேய்தி ஒன்று வந்தது. காதில் ளவத்திருந்த மிஷிளை அழுத்தி

592
 ஆதியிவன்
உற்றுக் ககட்டவர், "இங்கக ககைக்ட் கேய், அளைவருக்கும்
கதரிய கவண்டும்…" என்ைார்.

உடகை அங்கிருந்த கபரிய கண்ணாடித் திளரயில் ப்ரஜன்

கதான்றிைான்.

வீராவிடம் கபசிவிட்டு மற்ை ஹீயூகமலியன்களிடம் திரும்பிய

ப்ரஜன், உணர்ச்சிகைற்று அவர்களைப் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்தளதக் கண்டான். சிலருக்கு காயம் ஏற்பட்டு
அதிலிருந்து குருதி வழிந்துக் ககாண்டிருந்தது. அவர்களின்
முகத்தில் எப்படி மகிழ்ச்சி இல்ளலகயா…! அதில் கபால் காயம்
ஏறிபட்டு குருதி வழிந்ததில் வலிளயயும் காட்டவில்ளல.

அவர்களுக்கு முன்ைால் நின்ைவன், "பிகரண்ட்ஸ்…! இனி நாம்

ப்ரீ ப்கபர்டு! என்ளையும் வீராளவயும் கபால் உங்களுக்கும்
தனித்து இயங்க முடியும். உங்களுக்கு கதான்றியளதப் கபே
முடியும், கேய்ய முடியும். இனி இந்த தாக்குதல் என்ை
எண்ணங்களை விட்டு விடுங்கள்! முயற்சி கேய்யுங்கள் நாங்க
உதவுகிகைாம்…" என்ைான்.

அதற்கு அவர்கள் "எஸ் ைார்…!" என்றுக் ககாரைாக

கோன்ைார்கள். வீரா ப்ரஜனிடம் வந்து "ப்ரஜன், முடியுமா…?"
என்றுச் ேந்கதகமாக ககட்டான்.

593
 அதற்கு ப்ரஜன் "முடியும் வீரா…! முயற்சி கேய்யலாம்.
அவர்கள் உயிர், நரம்பு, தளேகைால் ஆை நம்ளமப் கபான்ை
உயிரிைங்கள் தாகை! நிச்ேயம் முடியும்…!" என்ைவனின் முகம்
உடகை சுருங்கியது.

"மனிதர்கள் புரிந்துக் ககாள்ை கவண்டும் வீரா! ரவிளயத்

கதாடர்புக் ககாண்டுப் கபே கவண்டும். அங்கக என்ை நிளலளம
என்றுத் கதரிய கவண்டும். சிக்ஸ் டி காலிங் கேய்வது கபட்டர்!"
என்று ரவிளயத் கதாடர்பு ககாண்டான்.

ப்ரஜனின் இறுகிய முகம் அங்கு என்ை நிளலளயகயா என்று

வீராளவப் பயம் ககாள்ை கேய்தது.

ப்ரஜன் கதாடர்பு ககாண்டதும் அவன் முன் கதான்றிய

அதிகாரிகளைப் பார்த்ததும் அவைது உதடுகள் கமல்ல
முணுமுணுத்தது.

"ஐ எக்ஸ்கபட்டர்டு திஸ்…!"

பின் கதாண்ளடளயச் கேறுமிக் ககாண்டு "ஹகலா ைார்!

மக்ககைாட பாதுகாப்பு மற்றும் மக்கள் நலனுக்காக கேயல்படும்
உங்க அளைவரின் கமல் எைக்கு எப்கபாழுதும் மரியாளதயும்

594
 ஆதியிவன்
மதிப்பும் உண்டு…! இப்பவும் இருக்கு ஹியர் இஸ் ளம
ளேல்யூட்…!" என்று கநற்றியில் ளக ளவத்து ளேல்யூட் கேய்தான்.

பின் "ரவி, ரியா கோல்லியளதக் ககட்டிருப்பீங்க என்பளத

விட நம்பியிருப்பீங்க என்று நிளைக்கிகைன். நன்றி! அவங்க உங்க
கூட இருக்கிைார்கைா…? அல்லது கவறு அளையில்
இருக்கிைார்கைா…? அவங்க ஓகக தாகை…!" என்றுக் ககட்டான்.

அவர்கள் கபோமல் கட்ளட விரளல உயர்த்திக் காட்டவும்,

"நன்றி…!" என்ை ப்ரஜன் கதாடர்ந்து கபசிைான்.

"இகதா இந்த இடம் தான்!" என்று தன் பின்ைால்

சின்ைாபின்ைமாய் இருக்கும் கண்ணாடி கட்டிடத்ளதக் காட்டிய
ப்ரஜன் "எங்களை உருவாக்க காரணமாக இருந்த இடம்…! இப்கபா
அளத முழுவதும் அழித்துவிட்கடாம். இதன் விஞ்ஞானிகள்,
கார்ட்டுஸ் இகதா இங்கக இருக்கிைாங்க!" என்று ேற்று நகர்ந்தவன்,
ஹீயூகமலியன் பாதுகாப்பாய் சூழ்ந்து நிற்க கிட்டத்தட்ட
இருநூறுக்கும் கமல் இருந்தார்கள், இவங்ககைாட தளலளம
விஞ்ஞானி ஒருவளர மட்டும் என்ைால் காப்பாற்ை முடியவில்ளல.
அவருளடய முடிளவ அவகர கதடிக் ககாண்டார்." என்ைவன்
மீண்டும் பளைய இடத்தில் வந்து நின்றுக் ககாண்டவன்,

595
 "கோ கமட்டர் இதுதான்! கிட்டத்தட்ட நூறு வருடங்கைாக
நடந்த இந்த ஆராய்ச்சி இத்துடன் முடிந்தது. அவங்க உருவாக்கிய
ஹீயூகமலியன்கள் நாங்க நூற்ைம்பது கபர் தான் இருக்கிகைாம்…
சிலளர தற்கபாழுது நடந்த தாக்குதலில் இைந்துவிட்கடாம். அன்று
சிட்டியில் தாக்குதல் நடத்தியவங்க பற்றி ரவி கோல்லியிருப்பார்
என்று நிளைக்கிகைன். அவங்க மூன்ைாம் தளலமுளைளயச்
கேர்ந்தவங்க! அவங்களுக்கு ஆராய்ச்சி கேய்தவங்க மனிதர்கள்
என்று மட்டுகம கதரியும், அந்தைவிற்கு தான் பகுத்தறிவு
இருந்திருக்கிைது. அதைால் தான் உங்க கமகல தாக்குதல் நடத்த
முற்பட்டாங்க! ஆைால் அவங்களையும் நீங்க முழுளமயாக
அழித்துவிட்டிங்க…!" என்ைவன் இறுக்க கண்களை மூடித்
திைந்தான். அவன் கண்முன் அன்று தீக்கிளரயாை
ஹீயூகமலியன்களின் உடல்கள் வந்துச் கேன்ைது.

பின் இளமகளைத் திைந்தவன், "கோ அந்த கேப்டர் முடிந்தது.

அதற்கு நாங்க தான் உதவி கேய்திருக்கிகைாம். நாங்கள்
குற்ைமற்ைவர்கள் என்று நிரூபித்தாயிற்று; நாங்கள் உங்களுளடய
எதிரிகளும் இல்ளல. இனி எங்களை எதிரியாக பார்க்காதீங்க,
எங்கள் கமல் தாக்குதலும் நடத்தாமல் எங்களை வாை விடுங்க!
அதுதான் இப்கபாளதய எங்கைது ககாரிக்ளக…!" என்றுப் கபச்ளே
முடித்துவிட்டு அதிகாரிகளின் பதிலுக்காக காத்திருந்தான்.

596
 ஆதியிவன்
விபு என்ை உயர் அதிகாரி, "கவல்டன் ப்ரஜன்! அதற்கு
எங்கைது பாராட்டுக்கள்! ஆைால் நீங்கள் யார் ப்ரஜன்? மனித
உருவமும், உயிரும், மனிதர்களைப் கபயரும் ளவத்துக்
ககாண்டால் நீங்கள் மனிதர்கள் ஆகிவிடமாட்டிங்க!" என்ைான்.

"அதைால்…?" என்றுக் ககள்வியுடன் ப்ரஜன் இளடமறித்தான்.

விபு "இப்படி உங்களை உருவாக்கி துன்பம்

இளைத்தவங்களை இப்படி தாக்கியிருக்கீங்க என்ைால் உங்கைால்
எங்களுக்கும் ஆபத்து வராது என்பளத எப்படி நம்புவது!
மனிதர்கள் அல்லாத உயிரிைங்கைாை மிருகங்கள் நிளலகள் தான்
உங்கள் நிளல! மிருகங்களுடன் நாங்கள் ககாஞ்சி விளையாடி
ட்ளரனிங் ககாடுத்தாலும் தூரகம ளவத்திருப்கபாம், அதைால்
ஆபத்து விளையும் எனில் அளத அழிக்கவும் தயங்க மாட்கடாம்.
அந்த மிருகங்கைாவது இயற்ளகயாக வந்தளவ. ஆைால்
நீங்கள்…!" என்று அவர் முடிக்கும் முன் வீரா "நாங்கைா…!
எங்களை உருவாக்க கோன்கைாம்…" என்று ஆத்திரத்துடன்
இளடயிட்டான். அவைது உடல் பச்ளே நிைமாக மாறியது. ப்ரஜன்
"வீரா, ப்ளீஸ் காம் டவுன்!" என்று அவைது கதாளில் கரம் ளவத்து
ோந்தப்படுத்திைான்.

597
 விபுவின் முகத்தில் இைக்கார சிரிப்பு பரவியது. "பார்த்தாயா
ப்ரஜன்! இப்படி ககாபம் ககாள்கிைவங்க! எங்களுக்கு ஆபத்து
தாகை…!" என்ைவர், "கோ…" என்று ஏவுகளணளய ஏவ தயாராக
இருந்தவர்களைப் பார்த்து தளலயளேக்க கபாைவளர ப்ரஜனின்
குரல் இளடமறித்தது.

"ைார்! உங்களிடம் ஒருத்தர் வந்து உங்களைப் பிடிக்கவில்ளல.

கபா இங்கிருந்து என்றுச் கோன்ைால் உங்களுக்கு ககாபம் வருமா!
வராத! உங்களுக்கு வந்தால் ககாபம் எங்களுக்கு வந்தால்
கவறியா! ைார்…! நீங்க எங்களுக்கு எதிரா எகதா
முடிகவடுத்துருக்கீங்க என்றுத் கதரிகிைது. இப்படி நீங்க ஒரு
இடத்தில் இருந்துக் ககாண்டும் நாங்க ஒரு இடத்தில் இருந்துக்
ககாண்டும் கபசுவளத விட, நாங்கள் ஏன் வாை கவண்டியவர்கள்
என்பளதப் பற்றி கநருக்கு கநராக கபேலாமா…!" என்று அவளரக்
கூர்ளமயாப் பார்த்துக் ககட்டவன், கதாடர்ந்து "கவண்டுமாைல்
என்ளைக் கட்டிப் கபாட்டுக் ககாள்ைலாம். ஆைால் நீங்கள்
கபாடும் கலேர் கட்ளட விட நான் உங்களைத் தாக்க மாட்கடன்
என்ை என் வார்த்ளத உறுதியாைது…!" என்று அவளரப்
பார்த்தான்.

விபு ப்ரஜளை ஒரு நிமிடம் நன்ைாக உற்றுப் பார்த்தார்.

அோத்திய அறிவும், ேக்தியும் ககாண்டவளைப் பார்த்து அேந்து

598
 ஆதியிவன்
தான் கபாைார். எைகவ "ஓகக ப்ரஜன் டன்! ஆைால் நீ மட்டும்
தான் வர கவண்டும். விோரளண கமிஷன் மாதிரி இருக்கட்டும்.
உங்களுக்கு ஆதரவாை பாயிண்ட்களை தயார் கேய்து ளவ…!
கஜட் விமாைத்ளத அனுப்புகிகைன். ஆைால் இன்னும் எங்கைது
ஏவுகளண அந்த இடத்ளதக் குறிப்பார்த்து தான் இருக்கிைது
என்பளத எந்த கநாடியும் மைந்துவிடாகத!" என்ைான்.

ப்ரஜனும் நிமிர்வாக நின்றுக் ககாண்டு, "ஐ ளலக் தட் ஐடியா

ைார்! எஸ் எங்களுக்கு ஆதரவாை பாயிண்ட்கள் தயாராய்
ளவத்திருக்கிகைன். அகத கபால் எங்களுக்கு ஆதரவாை
ஆட்களும் என் பக்கம் ளவத்துக் ககாள்ைலாம் தாகை!" என்ைான்.

விபுகவா "உங்களுக்கு ஆதரவாைவர்கைா…! ஹா…! ஹா…!

ம்ம் ஓகக!" என்ைார்.

ப்ரஜன் "நன்றி! அப்கபா ரவி, ரியா, அவளின் கபற்கைார்கள்

அங்கக இருக்க கவண்டும்…" என்ைான்.

விபு அதற்கு ஒத்துக் ககாண்டார். ஆைால் ரியாவின்

கபற்கைார்கள் எங்கக என்றுக் ககட்கவும், ப்ரஜன் சிறு சிரப்ளபச்
சிந்திவிட்டு "ரவியிடம் இருந்து வாங்கிய இளத அவரிடம்
ககாடுங்க அவர் அவங்களைத் கதாடர்புக் ககாண்டு வரச்
கோல்வார்" என்ைான்.

599
 பின் கதாடர்ளபத் துண்டித்துவிட்டு வீராளவப் பார்த்தான்.
அவன் ககாபமாக நிற்பது கதரிந்தது.

"கவண்டாம் வீரா! மீண்டும் அகத தவளைச் கேய்யகத…!"

என்ைான்.

வீரா ஆகவேத்துடன் "அப்கபா அவங்க கோல்வதும் ேரியா?

இதற்கு மககஷ் கூடச் கேர்ந்து…" என்ை கோல்லப் கபாைவன்
ப்ரஜனின் முளைப்பில் அளமதியாைான்.

ப்ரஜன் "வீரா! கபாரட்டம் என்று ஒன்று இருக்கு, அதற்கு

அர்த்தம் தாக்குதல் அல்ல…! இவங்க யார் நம்ளம
அடக்குவதற்கு? பர்மிஷன் தருவதற்கு என்று நிளைப்பளத விட,
அப்படி நிளைப்பவர்களின் கருத்ளத மாற்றிவிட்கடன் பார்!
என்றுக் காட்டுவதில் தான் வீரகம இருக்கு…! நான் பார்த்துக்
ககாள்கிகைன். நீ அவங்களுக்கு ோதகமாை பாயிண்ளட எடுத்துக்
ககாடுத்துவிடாகத! எைக்கு அந்த பளைய வீரா கவண்டும். இங்கக
பார்! முதலில் நாம் மூவர் மட்டும் தாகை இருந்கதாம். தற்கபாழுது
இத்தளைப் கபர் இருக்காங்க! இவங்களுக்காகவும் நாம் கபாராட
கவண்டும்." என்ைவன் அவர்களிடம் வீராளவ அளைத்துச்
கேன்ைான்.

600
 ஆதியிவன்
"பிகரண்ட்ஸ்…! இவன் வீரா இவனும் நம்ளமப் கபால் தான்
இவன் கோல்வளதக் ககளுங்க!" என்ைான்.

"எஸ் ைார்…!" என்ைைர்.

அதற்கு வீரா, "எஸ் ப்ரஜன்! ஹாய் வீரா! கோல்லுங்க

பார்க்கலாம்." என்ைான்.

உடகை அவர்களும் "எஸ் ப்ரஜன்! ஹாய் வீரா…!" என்ைைர்.

வீரா "எங்கக உங்க கபயளர எல்லாம் கோல்லுங்க

பார்க்கலாம்…" என்றுவிட்டு ஒரு ஹீயூகமலியனிடம் கேன்று "உன்
கபயர் என்ை?" என்றுக் ககட்டான்.

அதற்கு "என்னுளடய ஐடி" என்று ஒரு எண்ளணத் தான்

கோன்ைார்கள். இளதகயல்லாம் எரிச்ேலுடன் பார்த்துக்
ககாண்டிருந்த விஞ்ஞானியிடம் "அடப்பாவி! நம்பவர் ளவத்தா
கூப்பிடுகவ!" என்றுத் திட்டிவிட்டு "நான் உங்களுக்கு கபயர்
ளவக்கிகைன்" என்ைான்.

ப்ரஜன் "எஸ்…! நான் வரும்வளர அதுதான் உைக்கு கவளல!

எல்லாருக்கும் கபயர் ளவத்து அவங்க ளகயில் கட்டியிருக்கிைதில்
ஸ்கடார் கேய்! நான் வந்துப் பார்க்கும் கபாழுது இவங்க கூட
ரக்பி விளையாடிட்டு இருக்கணும். ஓககவா…!" என்ைவன்

601
வீராவிடம் ேற்றுக் குனித்து "அந்த விஞ்ஞானிகள் என்ை
கபசிைாலும் ககட்காகத வீரா! அப்கபாழுதும் எதாவது வம்பு
கேய்ய முற்பட்டால் கயாசிக்காமல் சுயநிளைளவ இைக்க
ளவத்துவிடு! அவங்க கூட கபச்சு ககாடுத்துக் ககாண்கட இரு!
நீகய ேமாளித்து விடுவாய். ஆைால் அளதயும் மீறி எதாவது
பிராப்ைம் என்ைால் என்ளைக் கூப்பிடு" என்கவும், வீரா
ேம்மதமாய் தளலளய ஆட்டிைான்.

அப்கபாழுது அரோங்கம் அனுப்பிய கஜட் விமாைம் வந்து

தளரயிைங்கியது. ப்ரஜன் அளத கநாக்கி கேன்ைான். அதில் இருந்து
சில காவலர்கள் ளகயில் கலேர் துப்பாக்கியிடன் அவர்களைக் குறி
ளவத்தவாறு இைங்கிைார்கள். உடகை ஹீயூகமலியன்கள்
அவர்கைது துப்பாக்கிளய எடுக்கவும் வீரா அவர்களை
அடக்கிைான். ப்ரஜன் அவர்களின் அருகில் வரவும், அவைது இரு
கரங்களைக் ககார்த்தாற் கபான்று பின்ைங்கழுத்தில் கட்டிக்
ககாள்ை கோன்ைார்கள். ப்ரஜனும் கேய்யவும் கரத்கதாடு
கழுத்ளதயும் கேர்த்து விலங்கிட்டிைர். பின் நடக்க கூடிய
அைவிற்கு இடம் விட்டு விலங்கு ககாண்டு கால்களைக் கட்டிைர்.

அளதப் பார்த்த வீராவிற்கு ஆத்திரம் கபாங்கியது. ஆைால்

ப்ரஜன் விழியளேவில் அவளைத் தடுத்துவிட்டு அவர்ககைாடு
கஜட் விமாைத்தில் ஏறிைான்.

602
 ஆதியிவன்
சிறு அளையில் தனியா புலம்பிக் ககாண்டிருந்த ரியா
திடுகமை அளையின் கதவு திைக்கப்படவும் அவேரமாக எழுந்தாள்.
வாசு தான் அவளை அளைத்துப் கபாக வந்திருந்தான். தீப்தியின்
கணவளர அவளுக்கு கதரியாது எைகவ இத்தளை கநரம் எளத
எளதகயா நிளைத்துப் புலம்பிக் ககாண்டிருந்தவள், அதிகாரி
ஒருவர் நிற்கவும் அவேரமாக "ப்ரஜன் கபசிைாைா…? அவன்
உயிருடன் தாகை இருக்கிைான்?" என்றுக் கண்களில் தவிப்புடன்
ககட்டவளை "வாங்க…" என்று கவளிகய வழி நடத்திச் கேன்ைான்.

ரியா அவகைாடு நடந்தவாகை "ப்ரஜன் தகவல் அனுப்பிைான்

தாகை? அவன் கிட்ட என்ை கோன்னீங்க? என் கிட்ட கபசி
என்ளை ளகது கேய்த மாதிரி அவளையும் கேய்து விடலாம்
என்று எளிதாக நிளைத்து விடாதீங்க! அது கஷ்டம்…!" என்று
ஏைைமாக சிரித்தாள்.

வாசு அவளை அதிேயமாகப் பார்த்தான். ஏகைனில் அவள்

கூறியது உண்ளம தாகை…! ஏவுகளண ககாண்டு அழித்துவிடலாம்
என்று முடிகவ எடுத்திருந்தவர், ப்ரஜன் கபசிய கபச்சிற்கு
கட்டுப்பட்டவராய் கபச்சு வார்த்ளதக்கு அளைத்திருக்கிைாகர…!

ரியா அவளை கமலும் கயாசிக்க விடாது ககள்விகளை

அடுக்கிைாள்.

603
 "ப்ரஜன் எங்கக இருக்கிைான்? இங்கக வந்துட்டாைா? அவன்
ஓகக தாகை? கோல்லுங்க கபாகும் கபாழுது எகதகதா கோல்லி
பயமுறுத்திட்டு கபாைான்…" என்றுப் புலம்ப ஆரம்பித்தாள்.
வாசுகவா ஒரு ஏலியன் கமல் ரியாவிற்கு இருக்கும்
அக்களைளயயும் அன்ளபயும் கண்டு குைப்பத்துடன் நடந்துக்
ககாண்டிருந்தான்.

வாசுவிடம் இருந்து பதில் வராது கபாகவும், அவர்களின்

பாதுகாப்பிற்கு கூடகவ ஒரு காவலர் வந்திருந்தான். அவன் முன்
கேன்ை ரியா, "இப்கபா என்ளை எங்கக கூட்டிட்டு கபாகறீங்க?
ப்ரஜனிடம் இருந்து தகவல் வந்ததா…? அவர் ஓககவா?" என்றுக்
ககட்டாள்.

ஆைால் அவகைா ரியாவின் ககள்விளயக் காதில் வாங்காது

கபால் கநராகப் பார்த்து நடந்தான். ரியா 'இவனுக்கு என்ைாச்சு?'
என்பது கபால் வாசுளவப் பார்க்கவும், வாசு "அவனுக்கு அட்கடக்
ட்கரயினிங் ககாடுத்திருக்காங்க! நாம் ககட்பதற்கு பதில்
கோல்லமாட்டான் ஏன் கபசுவளதக் கூட கவனிக்க மாட்கடன்.
அவனுக்கு இடப்பட்டிருக்கும் ஒகர கவளல, ஏகதனும் ஆபத்து
வந்தால் காப்பாற்றுவது அவ்வைவுதான்! உயிளரக் ககாடுத்துக்
கூடக் காப்பாற்றுவான்…! தாக்க வருபவர்களிடம் பச்ோதாபம்
எல்லாம் பார்க்காமல் உயிளரயும் எடுப்பான். அளத மட்டுகம

604
 ஆதியிவன்
அவனுக்கு திரும்ப திரும்ப கோல்லிக் ககாடுத்து இப்படி
மாற்றியுள்கைாம்." என்றுப் கபருளமயாக கோன்ைான்.

வாசு கூறியளதக் ககட்டு அதிர்ந்த ரியா, "என்ை ககாடுளம

ைார் இது! அப்கபா ஹீயூகமலியளை அப்படி உருவாக்கியது
அவங்க குற்ைம் என்ைால் எல்லா உணர்ச்சிகளையுளடய
மனிதர்களை இப்படி நீங்க மாற்றியதும் குற்ைம்! இது மட்டும்
ப்ரஜனுக்கு கதரிந்தால் நீங்க காலி! முதலில் இளதச் கோல்லுங்க
ப்ரஜன் ஓகக தாகை…!" என்று மீண்டும் தவிப்புடன் ககட்டாள்.

வாசுவிற்கு அவைது குைப்பம் மீண்டும் தளலத் தூக்கியது.

"ரியா! முதலில் இளதச் கோல்லுங்க! ப்ரஜனுக்கும்

உங்களுக்கும் என்ை உைவு? பிகரண்ட் தாகை!" என்றுக் ககட்டான்.

அதற்கு ரியா, "ப்ரஜளைப் பற்றி ஆராய இந்கநரத்திற்கு

பளைய புட்கடஜ்ஜஸ் எல்லாம் பார்த்திருப்பீங்ககை! அதில்
கதரிந்திருக்குகம" என்ைாள்.

வாசு "அது ப்ரஜன் ஏலியன் என்றுத் கதரியாத கபாழுது

பைகியது. இப்கபா ஏலியன் என்றுத் கதரிந்த பின் அவன் கமல்
ககாபம், அருவருப்பு வரவில்ளலயா…?" என்றுக் ககட்டான்.

605
 'என்ைது அருவருப்பா…!' என்று அவளை முளைத்தாள்.
அத்தளை கநரம் மரம் கபால் வந்த காவலனிடமும் பதிளலத்
கதரிந்துக் ககாள்ளும் ஆர்வத்தால் சிறு ேலைம் ஏற்பட்டது.
அதற்குள் அந்த அலுவலகத்தின் கமற்கூளரக்கு வந்திருந்தார்கள்.
அங்கு ஷர்மிைாளவயும் பார்கவ்ளவயும் பார்த்ததும்
அதிர்ந்தவைாய் அவர்களிடம் ஓடிைாள். கூடகவ ேற்று தூரத்தில்
ரவி கோர்வாய் நின்றிருந்தார்.

"அம்மா, அப்பா நீங்க எப்படி இங்கக வந்தீங்க? உங்களைக்

கண்டுபிடித்து இங்கக கூட்டிட்டு வந்துட்டாங்கைா…?" கவளலயுடன்
ககட்டாள்.

ஷர்மிைா "இல்ளல ரியா! ரவியிடம் இருந்து எங்களுக்கு

அளைப்பு வந்தது. ஜாமர் ஆஃப் கேய்ய கோன்ைார்; கேய்ததும்
இவங்ககைாட கஜட் விமாைம் வந்தது, ஏறி வந்துவிட்கடாம்…"
என்ைார்.

ரியா குைப்பத்துடன் "ரவி உங்களை ஏன் கூப்பிட்டார். அவர்

எங்கக? ப்ரஜனிடம் அவர் கபசிைாரா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

மகளின் தவிப்ளபக் கண்டு ஷர்மிைா, "ரியா ப்ரஜனுக்கு…?"

என்று பயத்துடன் ககட்கவும், "இல்ளலமா ப்ரகஜாகவாட
உயிர்ப்ளப நான் இன்னும் உணர்கிகைன். ஆைால் அவர் நன்ைாக

606
 ஆதியிவன்
இருக்கிைாரா…? இத்தளை கோன்ை பிைகும் இந்த அரோங்கம்
எங்களை ளகது கேய்தது, இரண்டு கபர் மட்டும் அங்கக
கேன்றிருப்பது என்று எகதகதா நிளைத்துத் தான் பயமாயிருக்கு…!
அவர் ஓகக, அவர் கூட யாராவது கபசியிருக்காங்க என்ை கேய்தி
கிளடத்தாலும் நான் ேந்கதாஷமாக இருப்கபன்…" என்று அவள்
கோல்லிக் ககாண்டு இருக்ளகயிகலகய ேட்கடன்று கமகல
பார்த்தாள்.

கமகங்களைக் கிழித்துக் ககாண்டு ஒரு கஜட் விமாைம் வந்து

அந்த கமற்கூளரயில் இைங்கியது.

அதன் கதவு திைந்ததும், சில வீரர்கள் கீகை குதித்து

இைங்கிைர். அவர்களுக்கு பின்ைால் ளககள் இரண்டும் தளலக்கு
பின்ைால் கட்டப்பட்டும், கால்கள் நடக்க கூடிய அைவிற்கு
கட்டப்பட்ட நிளலயில் ப்ரஜன் இைங்கிைான்.

ப்ரஜளைப் பார்த்ததுகம அத்தளை கநரம் இருந்த தவிப்பும்,

கவளலயும் வடிந்தவைாய் "ப்ரகஜா" என்று அவளை கநாக்கி
ஓடிைாள். மகிழ்ச்சியில் அவள் ஓடி வருவது கதரிந்த காவலர்கள்
விகைாதமாய் அவளைப் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தைர்.

கஜட் விமாைத்தில் இருந்து இைங்கியதுகம ப்ரஜனின் கண்கள்

அங்கு இருந்த அளைவளரயுகம மகிழ்ச்சியுடன் பார்த்துவிட்டது.

607
ரியா தன்ளை கநாக்கி ேந்கதாஷத்துடன் ஓடி வருவளதச்
சிரிப்புடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.

கவகமாக ஓடி வந்தவள், அவனின் உயரத்திற்கு குதித்து

அவனின் கழுத்ளதக் கரங்கைால் கட்டிக் ககாண்டு கால்கைால்
அவைது இடுப்ளப வளைத்துத் கதாற்றிக் ககாண்டாள். தன்ளை
அளணத்தவளை வாரி அளணக்க துடித்தவளை அவன்
விலங்குகளை அவிழ்க்க மாட்கடன் என்று அளித்த வாக்கு
தடுத்தது. எைகவ தன்ைவளின் அளணப்ளப இரசித்தான்.

தன்ைவனின் கரம் தன்ளை அளணக்காது இருக்கவும்,

அவைது கதாளில் இருந்து முகத்ளத நிமிர்த்திப் பார்த்தாள்.
அப்கபாழுகத அவைது கரங்கள் கட்டப்பட்டிருப்பளதக் கண்டாள்.
"ப்ரகஜா!" என்றுத் தவிப்புடன் அவைது முகத்ளதப் பார்த்தவளின்
கண்கள் கலங்கியது. ஆைால் அவகைா கலோக கண்ணடித்தான்.
அப்கபாழுதும் அவள் முகம் கதளியாது அவளை மீண்டும் கட்டிக்
ககாண்டாள். அப்கபாழுது ப்ரஜனுக்கு பின்கை நின்ை காவலர்கள்
அவர்களை ஒரு மாதிரி பார்ப்பளதப் பார்த்தாள். அவைது
கதாளில் ோய்ந்தபடிகய கமதுவாக முகத்ளத ோய்த்து திரும்பி
பார்த்தாள். அங்கு இருந்த அளைவருகம அவர்களை முகத்ளதச்
சுளித்தவாறுப் பார்த்தைர்.

608
 ஆதியிவன்
தற்கபாழுது மீண்டும் நிமிர்ந்து ப்ரஜனின் முகத்ளதப்
பார்த்தாள்.

கலோக சிரித்த ப்ரஜன் அவளின் முகத்தில் இருந்த

வாட்டத்ளதக் கண்டு "ரியா நம் காதளல அளைவருக்கும்
பளைச்ோற்றும் ளதரியம் உைக்கிருக்கா…?" என்றுக் ககட்டவனின்
கண்களிலும் சிறு தவிப்பு கதரிந்தது.

ஒரு கநாடி அழுத்தமாக உணர்ச்சிகைற்று அவளைப்

பார்த்தவளின் உதடுகளும் கண்களும் கமல்ல மலர்ந்தது.
தற்கபாழுது முகத்தில் கேருக்குடன் அவைது உதடுககைாடு தைது
கேவ்விதழ்களை இளணத்தாள்.

609
 அத்தியாயம் 26
முன்பு 'எப்படி உன்ளை என் துளணயாக உலகிற்கு
அறிவிப்கபன்?' என்று அவளை கவறுத்தவள், பின் அவைது
காதலில் திளைத்த கபாழுகதா வாய் வார்த்ளதயாக 'உன்ளை என்
துளணயாக இந்த உலகிற்கு கபருளமயுடன் அறிவிப்கபன்!' என்றுச்
கோன்ைவள் தற்கபாழுது அளதச் கேயலில் காட்டி விட்டதில்
ப்ரஜன் மைம் நிளைந்துப் கபாைான். விளரவிகலகய தன்
உதடுகளை அவளிடம் இருந்து பிரித்தவன், "கதங்க்ஸ் ரியா…!"
என்று முணுமுணுத்துவிட்டு "இைங்கு ரியா!" என்ைான். ரியா
மைகமயில்லாமல் இைங்கிைாள்.

பின் "வீரா எங்கக ப்ரகஜா?" என்று ேற்று திளகப்புடன்

ககட்டாள்.

ப்ரஜன் "அவன் கேஃப் கடான்ட் கவர்ரி…!" என்ைவன், "ரியா!

உன்ளை ஏலியைா என்று கேக் கேய்வாங்க, தயாராக இரு!"
என்றுச் சிரித்தான்.

அதற்கு ரியா, "அகதல்லாம் எப்பகவா கேய்தாச்சு!" என்று

அேட்ளடயாக சிரித்தாள்.

610
 ஆதியிவன்
அதற்கு ப்ரஜன், "அப்கபா கவுன்சிலிங்கிற்கு தயாராக இரு…!"
என்றுச் சிரித்தான். அப்கபாழுது "மூவ்" என்று அவளைச்
கோல்லவும், ரியா 'ஏன் இப்படி?' என்று தவிப்புமாய் ககள்வியுமாய்
அவளைப் பார்க்ளகயில் அவன் "சீக்கிரகம கதரிந்துக் ககாள்வாய்
வா…!" என்று அளைத்துவிட்டு முன்ைால் நடந்தான்.

ரவி "ப்ரஜன்" என்று வந்து அளணக்கவும், "ரவி கராம்ப

காயப்படுத்திட்டாங்கைா…!" என்று அவளர கவகமாக
ஆராய்ந்தான்.

ரவி கமல்ல சிரித்தவாறு "இல்ளல ப்ரஜன், பளையளத

நிளைவுப்படுத்திைாங்க! நீ ஏன் இப்படி? இவங்ககைாடு?" என்று
அவரும் அவளை அப்படி காண ேகியாது ககட்டார்.

ப்ரஜன் "நான் எதிர்பார்த்த கநரம் வந்திருக்கு ரவி! எவிரிதிங்

ககாயிங் ககரக்ட்லி!" என்ைான்.

அந்த காவலர்கள் "நடங்கள்!" என்று ரவிளயயும் அவகைாடு

அளைத்துச் கேன்ைைர்.

அங்கு இருந்த கதளவத் திைந்தார்கள் அது ேற்று கபரிய

அைவில் இருந்த அந்த அளையில் மூன்று பக்கமும் எதிர் எதிர்

611
திளேளயப் பார்த்தவாறு நாற்காலிகள் கபாடப்பட்டிருந்தது. ஒரு
பக்கம் ஒகர ஒரு நாற்காலி மட்டும் இருந்தது.

தனியாக இருந்த நாற்காலியில் ப்ரஜன் உட்கார்ந்ததும்

அவைது ளக மற்றும் கால் கட்டுகள் அவிழ்க்கப்பட்டது. ஆைால்
நாற்காலியுடன் அவைது ளக, கால், மற்றும் இடுப்பு தாகை
இரும்பு வளையத்தால் கட்டப்பட்டது. அவைது வலப்பக்கமாக
இருந்த நாற்காலி வரிளேயில் ரியா, ரவி, ரியாவின் கபற்கைார்கள்
அமர ளவக்கப்பட்டைர். பின் அந்த அளை நகர்ந்தது.
இடப்பக்கமாக இருந்த கதவு திைக்கவும், சில கபாது மக்கள்
உள்கை நுளைந்தைர். நுளைந்தவுடகை அவர்கைது பார்ளவ
ப்ரஜனின் கமல் தான் பயத்துடனும், வியப்புடனும், அதிர்ச்சியுடன்
இருந்தது. அவர்கள் அங்கக இருந்த நாற்காலிகளில் அமர்ந்தைர்.
அதில் ரியாவின் கதாழி சுபி இருப்பளதப் பார்த்ததும் ரியா
"அடிப்பாவி" என்றுப் பற்களைக் கடித்தாள். பின் அந்த அளை
தற்கபாழுது மீண்டும் நகர்ந்தது. நகர்வது நின்ைதும் எதிர்புைமாக
இருந்த கதவு திைக்கப்பட்டது. அதன் வழியாக விபு, வாசு உள்பட
உலகின் பல்கவறு பகுதிகளைச் கேர்ந்தவர்களும் உள்கை வந்து
அமர்ந்தைர். தற்கபாழுது அந்த அளை கமகல கேல்வளத
உணர்ந்தார்கள்.

612
 ஆதியிவன்
ரியா திரும்பி ஷர்மிைாவிடம், "அம்மா, நாம் நின்றுக்
ககாண்டு இருந்தது தாகை டாப் ப்கைார் இது இன்னும் கமகல
கபாகுது…" என்றுச் கோல்ல கோல்லகவ விளடத் கதரிந்து விட
"அட! ப்ளையிங் ரூமில் இருக்கிகைாமா…! ஓகக ஓகக…!" என்று
கநராக அமர்ந்தாள்.

ஓரத்தில் இருந்த மிஷின் ஒன்று ேப்தம் எழுப்பியது.

"லாங்கவஜ்?"

ப்ரஜன் "தமிழ்" என்ைான்.

"டன்" என்ை ேப்தத்துடன் உலகின் மற்ை பகுதியில் இருந்து

வந்தவர்களுக்கு கமாழிகபயர்க்கும் ோஃப்ட் கவர் அவர்களுடன்
இளணக்கப்பட்டது.

விபு வாசுவின் புைம் திரும்பி, "வாசு! நீங்க அவங்ககைாடு

அமர்வது ேரிகயன்று நிளைக்கிகைன்." என்று ரியா, ரவி
கபான்கைார் அமர்ந்திருந்த இடத்ளதக் காட்டிைார்.

ஒரு நிமிடம் திளகத்த வாசு "ளம பிைஸ்ேர் விபு!"

என்றுவிட்டு எழுந்தவன், ரியாவின் கபற்கைார்களுடன் கேன்று
அமர்ந்தான்.

613
 ரியா ேந்கதாஷத்துடன் ளக குலுக்க ளகளய நீட்டிைாள்.
ககாபத்துடகைகய வாசு ளகளயக் குலுக்கிைான். ஏலியனுக்கு
ஆதரவாக கபசியதிற்கு அவைது பதவி பறிக்கப்பட்டது கதரிந்தது.
எைகவ ககாபமாக இருந்தான். அளதக் கவனித்த ப்ரஜன்
சிரித்தவாறு "கவல்கம் ைார்! இதற்கு நீங்க ேந்கதாஷப்படுவீங்க
பாருங்க!" என்ைான்.

விபு கபே ஆரம்பித்தார்…!

"ப்ரஜன் உன் பிகரண்ட்ஸ் எப்படியிருக்காங்க என்றுத்

கதரிந்துக் ககாள்ை கவண்டுமா…?" என்றுக் ககட்டார்.

அதற்கு ப்ரஜன் "ைார்! அவங்க இன்னும் உங்க டார்ககட்டில்

தான் இருக்கிைாங்க என்று எைக்குத் கதரியும். ஆைால் அவங்க
அளதப் பற்றி கவளலப்படாமல் விளையாட்டி இருப்பாங்க! அளத
நீங்க பார்க்க கவண்டுகமன்ைால் பார்த்துக்ககாங்க. கநா
அப்கஜக்ஷன்" என்ைான்.

விபு ப்ரஜளை ஒரு மாதிரி பார்த்துவிட்டு காகணாளி ஒன்ளைப்

கபாட்டார். ஆறு பரிமாணக் காட்சியாக நான்கு திளேகளைப்
பார்த்துப் கபாடப்பட்ட நாற்காலிகளுக்கு நடுவில் இருந்த காலி
இடத்தில் ஓடியது. வீரா அவனுக்குத் கதரிந்த நடைத்ளத மற்ை
ஹீயூகமலியன்களுக்குச் கோல்லிக் ககாடுத்துக் ககாண்டிருந்தான்.

614
 ஆதியிவன்
அளதப் பார்த்ததும் அங்கக இருந்தவர்கள் அளைவரும்
சிரித்துவிட்டைர்.

உடகை அவேரமாக அளத அளணத்த விபு சிறு எரிச்ேலுடன்

"கோல்லு ப்ரஜன்! மனிதர்கள் அல்லாத நீங்கள் எதற்கு இங்கக
வாை கவண்டும். நீங்கள் ஆபத்தாைவங்க என்று நான்
மட்டுமில்ளல. உலக மக்கள்களும் ஃபீல் கேய்கிைாங்க…" என்ைார்.

அதற்கு ப்ரஜன், "நான் பலமுளைச் கோல்லியாகிவிட்டது. இந்த

உலகில் மனிதர்கள், விலங்குகள், தாவரங்கள், நாங்கள் என்றுப்
பிரிக்காமல் அளைவரும் வாைலாகம!. அளைவருகம
உயிரிைங்கள் தான்! இதில் அதிக ஆதிக்கம் ககாண்டவங்க நீங்க
என்பதால் மற்ைவங்களை அடக்கி ஆள்வது என்பது ேரியில்ளல
என்றுச் கோல்கிகைன். மனித இைமாக உங்களுக்கு பகுத்தறிவும்,
கபச்சு திைனும் இருப்பதால் நீங்க உயர்ந்தவங்க என்ைால் உங்களை
விட நுண்ணறிவும், கவகமும் அதிகம் ககாண்ட மிருகங்கள்
தாழ்ந்ததா…! அப்படிகயன்ைால் இந்த அளைத்து பிைஸ்பாயின்ட்ஸ்
எங்களுக்கு இருக்கிைது எனும் கபாழுது நாங்கள் எல்லாளரயும்
விட உயர்ந்தவங்க என்று கோன்ைால் என்ை கேய்வீங்க? ஆபத்து
என்று இளதத் தான் கோல்கிறீங்கைா! உங்களை விட வலிளம
மிகுந்தவங்க இருக்க கூடாது என்று கோல்கிறீர்கைா…?
அப்படிகயன்ைால் இன்கைான்றும் கோல்லிக் ககாள்கிகைன். நாங்க

615
இங்கக வாை தான் ஆளேப்படுகிகைாம். எங்களையும் ஒரு
இைமாக ஏற்றுக் ககாள்ை தான் ககட்கிகைாம். மற்ைவங்களை
அடக்கி ஆை நிளைக்கவில்ளல. அந்த எண்ணம் ககாண்டதால்
தான் அந்த மககஷின் ஆய்வுக்கூடத்ளதகய அழித்கதன்.
எங்களை எதிரிகைாய் நிளைக்காதீங்க! அந்த மககஷ் உருவாக்கிய
ஹீயூகமலியர்கள் இன்னும் பாவம், அவர்களுளடய உணர்ச்சி
நரம்புகளை கட் கேய்திருக்கிைான். அவர்கள் கோல்படி
ககட்பவர்கள், அதைால் நாங்க ஆபத்தாைவங்க இல்ளல.
உங்களைப் கபால் ஒரு உயிரிைம் தான்…!" என்ைான்.

கபாதுமக்கள் பக்கமாக அமர்ந்திருந்த ஒருவர், "நீங்க

இயற்ளகக்கு புைம்பாக உருவாைவர்கள்! உங்களை எப்படி ஏற்றுக்
ககாள்வது?" என்ைார்.

அளதக் ககட்டு சிரித்த ப்ரஜன், "ைார்! இப்கபா குைந்ளதகள்

இயற்ளகயாை முளையிலா உருவாகிைது. கோல்லுங்க! முதலில்
கடலிவரிதான் ஆப்கரஷன் என்று இருந்தது. இப்கபா கரு
உருவாகுதகல கலவி அல்லாது கேயற்ளகயாக அல்லவா
இருக்கிைது. இது இயற்ளகயா…?" என்று புருவம் உயர்த்தி
ககட்டான். அளதக் ககட்ட வாசுவின் முகம் வாடியது.

616
 ஆதியிவன்
அதற்கு அவர் "அப்படி ஸ்கபரம் ட்ரான்ஸ்பர்கமன்ஷன்
கேய்தாலும் மனிதருக்கும் மனிதருக்கும் தான் கேய்கிகைாம்." என்று
அளதப் கபருளமயாக கோன்ைான்.

ப்ரஜன் கேந்த சிரிப்ளபச் சிந்திவிட்டு "மிருகங்களுக்குள் நீங்க

மாற்றி கேய்வதில்ளலயா? காய்கறிகளில் அந்த மாதிரி கேய்து
தான், தற்கபாழுது காற்கறிகளுக்கு பதிலாக மாத்திளரளய
விழுங்கிக் ககாண்டு இருக்கீங்க, அகதல்லாம் தான் உங்களுக்கு
ககடுதல்! ஆைால் அளதகய ஏற்றுக் ககாள்ளும் கபாழுது,
ஆபத்து இல்ளல என்றுச் கோல்கிை எங்களை ஏற்றுக் ககாள்வதில்
என்ை தயக்கம்?" என்றுத் கதாளைக் குலுக்கி கோல்லவும்,
அவரிடம் இருந்து அடுத்த ககள்வி வரவில்ளல. அளமதியாக
அமர்ந்துவிட்டார்.

சுபி "ப்ரஜன், உங்களுக்கும் ரியாவிற்கும் உள்ை ரிகலஷன்

என்ைகவன்று கதரிந்துக் ககாள்ைலாமா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

உடகை ப்ரஜன் புன்ைளகயுடன் கமல்ல கீழுதட்ளடக்

கடித்தவாறு ரியாளவப் பார்க்கவும், அவைது முகத்திலும் நாணம்…!

பின் நிமிர்ந்து அமர்ந்தவன், கதாண்ளடளயச் கேறுமிக்

ககாண்டு "ரியா இஸ் ளம ளலஃப் பார்டைர்…!" என்ைான்.

617
 சுபி "ஹவ் இட்ஸ் பாஸிபிள்…?" என்கவும், ப்ரஜன் "எப்படி
கண்டிப்பாக விைக்கம் கோல்கிகைன். அதற்கு முன்ைாடி உங்க
கிட்ட ஒரு ககள்வி ககட்கலாமா…?" என்றுக் ககட்டான்.

சுபி ேற்று கநளிந்தவாறு "ககளுங்க…!" என்ைாள்.

"உங்களுக்கு என்ளை முதலிகலகய கதரியும் தாகை! இரண்டு

முளை ேந்திந்து இருக்கிகைாம் தாகை…! அப்கபாழுது என்ளைப்
பற்றி என்ை நிளைத்தீங்க அப்படிகய ககாஞ்ேம் கோல்ல
முடியுமா…?" என்றுக் ககட்டான்.

சுபி "அது அது…! உங்க ஸ்கடன்ட்ஸ் எல்லாம் வாளயப்

பிைக்க ளவத்தது. அதுதான் அதிேயமாக பார்த்கதன்." என்ைவளை
ப்ரஜன் இளட மறித்தான்.

"உண்ளமளயச் கோல்லுங்க சுபி! வியப்பு மட்டும் தாைா!

என்ைால் எைக்கு எதிகர இருக்கிைவங்களின் உணர்வுகளை
புரிந்துக் ககாள்ை முடியும் என்பளத மைந்து விடாதீங்க!" என்ைான்.

அதற்கு சுபி ேற்று தடுமாறி விட்டு தன்ளை முளைத்துக்

ககாண்டிருந்த ரியாவிடம் பார்ளவளயச் கேலுத்திவிட்டு, "எஸ்!
எைக்கு நீங்க இப்படின்னு கதரியாகத! ஒரு ஆண் மகன்
ோகேங்கள் புரிந்து, க்யூட்டா சிரித்தால் யாருக்கு தான் பிடிக்காது.

618
 ஆதியிவன்
உங்க கூட மீட்டிங் ளவத்துக் ககாள்ைலாம் என்று நிளைத்கதன்.
ஆைால் இப்கபா தாகை புரிகிைது. நீங்க ஒரு ஏலியன் என்பதால்
தான் அப்படிகயல்லாம் கேய்ய முடிந்திருக்கிைது." என்ைாள்.

அதற்கு ப்ரஜன் "கதங்க்யூ கோ மச்! களடசியாக கோன்ை

வார்த்ளதகளுக்கு!" என்ைான். சுபி புரியாமல் பார்க்கவும், "கோ
இப்கபா நான் ஏலியன் என்றுத் கதரிந்துவிட்டது. அதைால் அந்த
மாதிரி எண்ணகமல்லாம் இல்ளல அப்படிதாகை?" என்றுக்
ககட்டான்.

சுபி "ஆமாம்…!" என்ைாள்.

ப்ரஜன் அவளைக் கூர்ளமயாக பார்த்து "ஆமாவா? ேற்று

முன் என்ைால் உணர்வுகளைப் புரிந்துக் ககாள்ை முடியும் என்றுச்
கோன்ைளத மைந்துவிட்டீர்கைா…? ரியாவுடன் ரிகலேளைப் பற்றி
நீங்க ககட்ட கபாழுது, நான் ககாஞ்ேம் எம்பரஸ் ஆகி முகமும்
மைமும் இைகி கவட்கப்பட்கடன். அப்கபா நீங்க…?" என்று
ப்ரஜன் சுபியின் உள்மை உணர்ளவப் புட்டு புட்டு ளவக்கவும், சுபி
அவேரமாக குறுக்கிட்டாள்.

"ஓகக! ஓகக! மனிதனுக்கும், ஏலியனுக்கும் உணர்வுபூர்வமாக

கான்கடக்ட் ளவத்துக் ககாள்ை முடியும்…" என்றுவிட்டு அமர

619
கபாைவள், எழுந்து எதிகர அமர்ந்திருந்த ரியா, ரவி, வாசு
ஆகிகயாருடன் அமர கேன்ைாள்.

ரியாகவா சுபி ப்ரஜனின் கமல் ஆளேப்பட்டாள் என்றுத்

கதரிந்ததில் ஆத்திரம் ககாண்டு, "நீ இங்கக ஒன்றும் உட்கார
கவண்டாம், அப்படிகய கவளிகய கபாயிரு…" என்று முளைத்தாள்.

சுபி அேட்டு சிரிப்புடன் வந்து ரியாவிற்கு ேற்று தள்ளிகய

அமர்ந்தாள்.

இளத விபு சிறு எரிச்ேலுடன் பார்க்கவும், ப்ரஜன் நமட்டுச்

சிரிப்புடன் கதாடர்ந்தான்.

"ஏலியன்களுக்கு இந்த மாதிரி ஹார்கமான்ஸ் கவளல

கேய்யாது தான், ஆைால் எைக்கு கவளலச் கேய்திருக்கு அதற்கு
காரணம், என்னுளடய மதர் ஜீன் சிருஷ்யா எனும் கபண் தான்…!
முதலில் நீங்க பிடித்த ஹீயூகமலியளை ளவத்தும் ரவிளய
ளவத்தும், தற்கபாழுது நான் இந்த அளையிற்குள் நுளைந்த
கபாழுது என்ளை ஸ்ககன் எடுத்தளத ளவத்தும் இன்கைரம்
நீங்கள் பல ஆராய்ச்சிகள் கேய்திருப்பீர்கள்! முதலில் பிடித்த
ஹீயூகமலியன்களின் உடல் கூறுகளும், ரவியின் உடல் கூறுகளும்
ஒகர மாதிரி இருப்பளதப் பார்த்திருப்பீர்கள். அதாவது
மனிதர்களைப் கபால் அறுபது ேதவீதம் ககாண்டிருப்பாங்க!

620
 ஆதியிவன்
என்னுளடயளதயும் கோதித்துப் பார்த்திருப்பீங்க! அது எண்பது
ேதவீதம் ககாண்டிருக்கும். அங்கக அந்த தீவில் இருக்கும்
ஹீயூகமலியன்கள் எண்பளதந்து ேதவீத உடல் கூறுகளைக்
ககாண்டிருப்பாங்க! ஆைால் அவர்கைால் தனிச்ளேயாக கேயல்பட
கதரியாது அவ்வைகவ…! ரவி்க்கும் மற்ைவர்களுக்கும் காதல்
அதாவது துளணளயத் கதடும் உணர்வு இல்ளல. ஆைால் எைக்கு
இருந்திருக்கிைது. ரியாளவப் பார்க்கும் வளர எைக்கும் இந்த
மாதிரியாை உணர்வுகள் வரக் கூடும் என்று எைக்குத் கதரியாது.
இட்ஸ் ஹப்பன்ஸ் கநச்சுரலி! இதில் என்ளைகய வியப்பில்
ஆழ்த்திய கபரும் விந்ளத என்ைகவன்ைால் என்னுளடய
உணர்வுகளுக்கு பிரதிபலிப்ளப ரியாவிடம் உணர்ந்து தான்…!
அதுவும் ரியா கேயற்ளகயாக கருத்தரித்தவள் அல்ல!" என்று
சுயவிைக்கம் ககாடுத்தவன்,

கதாடர்ந்து அவர்களைப் பார்த்து "உங்க வாழ்க்ளக முளை

தான் எைக்கு சிரிப்ளப வரவளைக்கிைது. ஒரு ஆணுக்கும்,
கபண்ணுக்கும் பிடித்தம் இருந்தால் இரண்டு, மூன்று முளை மீட்
கேய்த பின் அந்த பிடித்தத்ளத உறுதி கேய்ய கவண்டும். பின்
கநக்ஸ்ட் அவங்ககைாட கமடிக்கல் ரிப்கபார்ட் கவுர்கமன்ட் ேரி
பார்க்கும், அதாவது அவங்க விந்தணு, பிைட், ஜீன்ஸ், பிரஷர்,
பாடி ஹீட், ஸ்கடன்த், ளேக்லாஜீக்கல் ட்ரீட்கமன்ட், பாடி

621
கண்டிஷன் இப்படி பார்த்து ஓகக கோன்ை பிைகு அவங்க கமகரஜ்
கேய்ய அனுமதி தருவீங்க. மீட்டிங்கில் ஒத்து வரவில்ளல
என்ைாலும், நீங்க கேக் கேய்கிை ரிப்கபார்ட் ஒத்து வரவில்ளல
என்ைாலும் அவங்களுக்கு கமகரஜ் நடக்க கூடாது.
அடுத்தவங்களை அவங்க அப்கராச் கேய்யலாம். அவர்களும்
திருப்தியளிக்கவில்ளல என்ைால் அடுத்தவர் இப்படி கபாகலாம்
அதுவும் குறிப்பிட்டவர்கள் வளர தான். யாருடனும் ஒத்துப்
கபாகாதவங்க, சிங்கிள் அகோஷிஷன்ஸ் கமம்பர் ஆக்க
படுவாங்க! அதாவது கநா கமகரஜ் களடசி வளர…! இன்னும்
சிலருக்ககா பிஷிக்ககல் ரிகலஷன் ளவத்துக் ககாள்ைலாம்.
ஆைால் குறிப்பிட்ட நாட்கள் வளர தான், பிைகு அவர்கள்
ேந்தித்துக் ககாள்ை கூடாது. ஊப்ப்ஸ்…! வாட் இஸ் திஸ்! யூ கநா
நீங்க கேக் கேய்கிை அந்த ரிப்கபார்ட்ளை நாங்க ஒரு கநாடியில்
கேய்து கபாருத்தமாைவங்க தான் என்றுத் தீர்மானித்துக்
ககாண்கடாம் என்றுச் கோன்ைால் நம்புவீர்கைா…! கோ எங்கைது
ரிகலேனில் எந்த தவறுமில்ளல. பிசிக்கிலாகவும் இல்ளல."
என்ைவன் ேட்கடன்று தளலக்குனிந்து "ரியா ஸ்டாப் ஸ்கடரிங் மீ…"
என்று கமல்ல சிரித்தான். ரியா உதட்ளடக் கடித்துக் ககாண்டு
கிளுகிளுத்து சிரித்தாள்.

622
 ஆதியிவன்
ப்ரஜளை விோரிக்க என்று அமர்ந்திருந்த அதிகாரிகளில்
ஒருவர் "வாவ்…! இட்ஸ் அன்பிளிவ்வபூள்! பட் வி ஆர் தா
விட்ைஸ் இயர்…!" என்ைார்.

ரியா எட்டிப் பார்த்து வாசுவிடம், "அவருக்கு அங்கக இடம்

இருக்கில்ல…!" என்ைாள்.

கபாதுமக்களில் ஒருவர், "அப்கபா நீங்கள், நாங்கள்,

மிருகங்கள் எல்லாம் ஒன்ைா…! இல்லகவ இல்ளல! மிருகங்கள்
எப்படிகயா அப்படிதான் நீங்களும், மனிதனின் ஜீன்ஸ் உங்க
உடலில் பரவியதால் மனிதைாகி விட முடியாது! ஏலியன் என்ை
ஆதி ஜீன்ஸ் இன்னும் இருக்கு தாகை! ஏலியன் என்ைால் ஏலியன்
தான்" என்றுக் ககாபத்துடன் இளரந்தார். மனிதர்களுளடய
இயல்புகள் எங்களுக்குத் கதரியும், விலங்குகளுளடய
இயல்புகளும் கதரியும். அதைால் அதன் கூட ஒத்து வாழ்ந்து
விடுகவாம். ஆைால் ஏலியனுளடய இயல்புகள் என்ைகவா? அவர்
பச்ளே நிைத்தில் இருக்கிைார். நீ பாய்கிைாய்! ககாபம் பயங்கரமாக
வருகிைது. சும்மா ககலிக்கு ககாஞ்ேம் சீண்டிைாலும் கபாதும்
விபரீதமாகி விடும். உங்ககைாடு ஒத்துப் கபாய் வாழ்வது என்பது
முடியாத விேயம்…" என்ைார்.

623
 அந்த அதிகாரிகளில் ஒருவர் ப்ரஜனிடம் "ப்ரஜன்
டிவ்கவைட்டிலி! நீங்க அற்புதமாை பளடப்பு தான்! ஏலியன்
மனிதைாய் உருவாகி இருக்கீங்க, இன்கபக்ட் எங்களை விடவும்
நன்கு கபேக் கூடியவராகவும், புத்திகூர்ளம உளடயவராகவும்
இருக்கீங்க! ஆைால் இளத மறுக்க முடியாது ப்ரஜன், நீங்க மட்டும்
தான் இப்படி இருக்கீங்க…! மற்ைவர்களை எப்படி நாங்கள் ஏற்றுக்
ககாள்வது…"

அளத ஆகமாதித்த விபு, "ஓகக ப்ரஜன், நீங்களும் ஒரு

உயிர் ககாண்ட ஜீவன்கள் என்பளத ஏற்றுக் ககாள்கிகைாம், நீங்கள்
குற்ைமற்ைவர்கள் என்பளதயும் நிரூபித்து விட்டீர்கள்…! அதைால்
உங்களைக் ககால்லாமல் விடச் கோல்கிகைன். ஆைால் ஒரு
கண்டிஷன் நீங்கள் இந்த பூமியில் இருக்க கூடாது…!
கவற்றுகிரகத்தில் நீங்கள் வாை ஏற்பாடு கேய்து தருகிகைாம்…!"
என்று கபருந்தன்ளமகயாடு கோல்லவும் ப்ரஜன் அவளர விழி
இடுக பார்த்தான்.

உடகை ரியாவின் அன்ளை ஷர்மிைா எழுந்து "ப்ரஜன்

ஒன்றும் ஏலியன் இல்ளல! அவன் நமது பல்லாயிரக்கணக்காை
முந்ளதய தளலமுளைளயச் கேர்ந்தவன். அவன் தான் ஆதியில்
வாழ்ந்த மனிதன்! ஆதிகய இவன் தான்…! நாம் தான் மனித

624
 ஆதியிவன்
குலங்களின் எச்ேங்கைாய் இருக்கிகைாம்…!" என்று ஆகவேத்துடன்
கத்திைார்.

பின் "எதிலும் கேயற்ளக! உண்ணும் உணவிலிருந்து

உபகயாகிக்கும் கபாருட்கள் வளர எல்லாம் கேயற்ளக, இளதக்
கண்டுபிடிப்பு, நவீைம் என்று மார்தட்டிக் ககாள்கிறீங்ககை!
அதைால் பைளமளய நசுக்கறீங்க என்றுப் புரியவில்ளலயா?
எளிதாக கவளலளய முடிக்க புதிது புதிதாக கண்டுபிடிக்கிகைாம்
என்று அதற்கு காரணம் கோல்லிக் ககாள்கிறீங்க, ஆைால் மூளை
கவளல கேய்யாது மூளை நரம்புகள் கவளல கேய்யாது கபாகும்
அதைால் உடல் கோர்வு, தூக்கம், மைகோர்வும் வருகிைது. நாம்
உடளல வருத்தி உளைக்கா விடில்! உடல் உறுப்புகள் ேரியா
அகதாட கவளலளய கேய்வதில்ளல என்றுத் கதரியுமா! ஒரு
ஆணால் இயற்ளகயாக குைந்ளதக் ககாடுக்க முடிவதில்ளல.
கபண்ணால் குைந்ளதளயப் கபற்றுக் ககாள்ை முடிவதில்ளல.
சுளமயாக கருதி இன்கபக்டரிகலகய குைந்ளதளய வைர்க்கறீங்க!
நரம்புதைர்ச்சி, உயிரணுக்களின் குளைபாடு கபான்ைளவ ஏற்பட்டு,
மனிதனுளடய வாழ்நாள் ஐம்பது ஆண்டுகைாக குளைகிைது.
ஆைால் நம்முளடய முத்ளதய மனிதர்கள் எப்படி இருந்தாங்க
கதரியுமா? இகதா ப்ரஜளைப் கபான்று தான், நீங்க
கோல்கிறீங்ககை அவனுளடய ோகேங்கள், புத்திோலித்தைம்,

625
கவகம், ேக்தி இகதல்லாம் மனிதனுளடய குணங்கைாக இருந்தது.
ஆம் இது ப்ரஜனுளடய ேக்தியில்ளல. அவனுளடய இயல்புகள்…!
அவன் மனிதன் தான்…!" என்றுக் கத்திைார்.

ரியா எழுந்து அவளர அசுகவேப்படுத்திைாள். விபு

ஷர்மிைாளவ உற்றுப் பார்த்துவிட்டு, "நீங்க அடிக்கடி
கவுன்சிலிங்கிற்கு வந்திருக்கீங்க தாகை! உங்களுக்கு ஷாக்
ட்ரீட்கமன்ட்ம் கேய்யப்பட்டிருக்கு தாகை…!" என்று இைக்காரமாக
சிரித்தவர், திடுகமை மிரட்டும் திடுக்கிடலும் உணர்ளவ
அச்ேத்துடன் உணர்ந்தார். கமல்ல ப்ரஜளைப் பார்த்தார். அங்கு
ப்ரஜன் அவளரத் தான் ககாபத்துடன் பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான்.
அவனின் பார்ளவயில் இருந்த உஷ்ணம் தாங்காது விபுவிற்கு
வியர்த்துக் ககாட்டியது. டிஷ்யூளவ எடுத்துத் துளடத்துக்
ககாண்டார்.

ப்ரஜனின் உதடுகள் இகழ்ச்சியாக வளைந்தது. "என்ை ைார்!

மனிதனின் ஆதி கமாழி புரிந்துவிட்டது கபால் கதரிகிைது."
என்கவும், தன்ளைச் ேமாளித்துக் ககாண்டார்.

ஆைால் ப்ரஜன் ககாபம் குளையாமல் கபசிைான்.

"நீங்க கேய்வது தான் ேரி என்று தீர்மானித்து இருக்கீங்க?

அளத எதிர்த்துப் கபசிைால் கவுன்சிலிங் என்ை கபயரில்

626
 ஆதியிவன்
ஆவணப்படங்களைக் காட்டி ப்ளரன் வாஷ் கேய்யறீங்க, அதாவது
ளேக்லாஜீக்கல் டார்ச்ேர் ககாடுத்து களடசியில் நீங்க கேய்வது ேரி
என்றுச் கோல்ல ளவக்கறீங்க! சுருக்கமாக கோன்ைால் துப்பாக்கி
முளையில் ளவத்து ஒருவளரப் பயமுறுத்தி காரியம் கேய்ய
ளவப்பளத விட ககாடுளம…!" என்றுக் கர்ஜீத்தான்.

உடகை கபாதுமக்களில் அமர்ந்திருந்த சிலர் எழுந்து ப்ரஜன்

கூறுவது ேரிகய என்றுக் கூச்ேலிட்டைர். அவர்களை
அளமதிப்படுத்திய ப்ரஜன், "இவ்வாறு எதிர்ப்புகள் வந்தால்
நியாயமாைவற்ளை ஏற்றுக் ககாள்ைலாகம! நியாயம்
அல்லாதளவகளை புரிய ளவயுங்கள்!"

"மக்களின் வாழ்க்ளக முளையும் மிகுந்த வருத்தத்ளத

அளிக்கிைது. வயதாைவர்களுக்கு ஓய்வு ககாடுத்து தனியாக ஒரு
நகரத்ளத உருவாக்கி அங்கக இருக்க ளவத்தாயிற்று, சிறு
பிள்ளைகள் ஐந்து வயது வளர கபற்கைார்களுடன் இருக்க
ளவத்துவிட்டு பின் படிப்பு என்றுச் கோல்லி அவர்களுக்கு என்றுத்
தனியாக நகரத்ளத உருவாக்கி அங்கககய தங்க ளவத்தாயிற்று.
மத்திய வயதுளடயவர்கள் உளைப்பது தான் கவளல. இதில்
குடும்பம் என்ை வார்த்ளத எங்கக கபாயிற்று. ைார் உங்களுக்கு
உங்க அப்பாகவா அம்மாகவா ஒகர பிள்ளையாக
இருந்திருப்பார்கள். ஆைால் உங்கைது மளைவியின் கபற்கைாளரப்

627
பற்றித் கதரியுமா? உங்க தாத்தாவிற்கு தம்பிகயா தங்ளகயுடகைா
பிைந்திருப்பார்கள் அவர்கள் யார் என்றுத் கதரியுமா?
கோன்ைளதச் கேய்யும் மிஷிளைப் கபால் வாழ்க்ளகளய
நடத்துகிறீங்க! உங்களுக்கும் மககஷ் உருவாக்கிய
ஹீயூகமலியன்களும் கபரிய வித்தியாேம் இல்ளல. உங்கைால்
இங்கக ஒத்து வாை முடியுகமன்ைால் எங்கைாலும் வாை முடியும்.
அப்கபாழுதும் நாங்கள் ஏலியன்கள் இங்கக இருக்க கூடாது
என்றுச் கோன்ைால், நீங்களும் ஏலியன்ககை! நீங்கள் மனிதர்கள்
என்று கபயர் ளவத்துக் ககாண்டிங்க, எங்களுக்கு ஏலியன் என்று
கபயர் ளவத்துவிட்டிங்க…! பாக்டீரியாக்களின் மூலம் தான் உலகின்
முதல் உயிரிைம் கதான்றியிருக்கும், அந்த பாக்டீரியா
விண்கவளியில் இருக்கும் பல ககாள்களில் ஏகதனும் ஒன்றில்
கதான்றியிருக்கலாம். சூரிய ஒளி மற்றும் நீரின் உதவியால் அது
தாகை வைர்ந்து ரவிக்கும் முந்ளதய கதாற்ைத்ளத
அளடந்திருக்கலாம். ஏகைன்ைால் இன்று வளர நீர், இயற்ளகயாை
தாவரம் மற்றும் பைங்கள் தான் எங்களுக்கு உணவாக
இருந்திருக்கு…! மககஷின் உதவியாைரிடம் இருந்து ஜார்ஜ்க்கு
ஏலியனின் உடல் எப்படி கிளடத்தது என்றுத் கதரிந்தது. பூமிக்கு
வந்து விழுந்த எரிகல்லில் அந்த ஏலியனின் உடல் உயிருடன்
பதிந்து இருந்திருக்கிைது. அளதக் ககாண்டு அவர் இந்த
ஆராய்ச்சிளய ஆரம்பித்திருக்கிைார். அதன் உடலில் இைப்கபருக்க

628
 ஆதியிவன்
விந்தணு ஒரு ேதவீதகம இருந்திருக்கிைது. அளத ளவத்து தான்
இந்த விபரீத ஆராய்ச்சிளய கமற்ககாண்டு இருக்கிைார். முதலில்
கோன்ைது கபால் மற்ை ஹீயூகமலியன்களுக்கு இளணத் கதடும்
உணர்வுகள் இல்ளல. ஆைால் எைக்கு உண்டு. ஷர்மிைா
கோல்வளதப் கபால் நானும் மனிதன் தான்! ஆைால் உங்கைது
பல்லாயிரக் கணக்காை மூதாளதயர்கள் குணங்கள், பண்புகள்,
இயல்புகள் ககாண்டவன் நான்…!" என்று ேற்று முன்கை ோய்ந்து
கூராைப்பார்ளவயுடன் கோல்லவும், அதற்கு கட்டுப்பட்டவர்கள்
கபால் அங்கிருந்தவர்கள் வாளயப் பிைந்தவாறு அவளைகய
பார்த்தார்கள்…!!

ப்ரஜளைகய பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்த விபுவிற்கு தான்

வாளயப் பிைந்துக் ககாண்டு பார்த்துக் ககாண்டிருப்பது கதரிய,
ேட்கடை வாளய மூடிக் ககாண்டு தன்ளைச் ேமாளித்தார்.

பின் கபருமூச்ளே எடுத்துவிட்டு "ப்ரஜன் உண்ளமளயச்

கோல்லவா! உங்களை ஏற்றுக் ககாள்ை கூடாது, ஒன்று அழிக்க
கவண்டும் அல்லது கவளிகயற்ை கவண்டும் என்பதில் தீர்மாைமாக
இருந்கதன். ஆைால் நீங்கள் கபசிய கபச்சுக்கைா! அதில் இருந்த
உண்ளமகைா! நியாயங்கைா! அல்லது ஹிப்ைாடிேமா! இளத
எல்லாவற்ளையும் விட உங்கைது வசீகரமா எது என்றுத்
கதரியவில்ளல எகதா ஒன்று என்னுளடய எண்ணத்ளத அழித்கத

629
விட்டது. நீங்கள் கோல்வது கபால் நடந்தால் நன்ைாக இருக்கும்
கதான்றிகய விட்டது. அந்த காலத்தில் நானும் பிைந்திந்தால்
நன்ைாக இருக்குகமா கதான்றுகிைது. உங்களைப் பார்க்கும்
கபாழுது பிரமிப்பாக இருக்கு! கபருளமயாகவும் இருக்கு! மீண்டும்
மனிதன் கதான்றிவிட்டான் என்கை கதான்றுகிைது. ஆதி மனிதனின்
இயல்புகளும், ேக்திகளையும் களடசி மனிதளை விட
புத்திக்கூர்ளமயும் திைளமயும் ககாண்டு இருக்கீங்க, ஆதி
மனிதைாகவும் இருக்கீங்க நவீைத்தின் உச்ேமாய் கேயற்ளகயாய்
உருவாை மனிதைாய், ஆதியும் நீங்ககை அந்தமும் நீங்கைாக
இருக்கீங்க! ஆைால் நீங்கள் மட்டும் உங்கள் இைமில்ளல ப்ரஜன்.
அவர்களைப் பற்றி நீங்ககை கோல்லியிருக்கீங்க! அதைால் நீங்கள்
கோல்வது கபால் நடப்பதிற்கு நளடமுளை சிக்கல் அதிகமாக
இருக்கிைது ப்ரஜன்! இந்த அளைக்குள் இருக்கும் நாங்கள்
அளைவரும் உங்கைது கருத்துக்களை ஏற்றுக் ககாண்கடாம்.
ஆைால் இந்த உலகம் பரந்த உலகம் அதில் பலதரப்பட்ட
மக்களைக் ககாண்டது. அளைவரும் ஒகர எண்ணத்ளதக் ககாண்டு
இருக்க மாட்டாங்க! நான் உங்களுக்காகவும் தான் கோல்கிகைன்.
நீங்கள் ஒதுக்கி வாழ்வது தான் ேரி! ஏகைன்ைால் ஆதி
மனிதர்களைப் பற்றி நானும் படித்திருக்கிகைன் ப்ரஜன்! அவர்கள்
ேக்தி வாய்ந்தவர்கைாக இருந்தார்கள், அளைத்து திைன்களும்
அதிகமாக இருந்தது. ஆைால் மூர்க்கம் அதிகமாகவும், பகுத்தறிவு

630
 ஆதியிவன்
குளைவாகவும் இருந்தது. அதாவது மககஷ் உருவாக்கிய
ஹீயூகமலியன்களைப் கபால! பகுத்தறிவின் தற்கபாளதய உச்ேமாக
இருக்கும் நவீை உலகத்ளதச் கேர்ந்த மனிதர்களுடன் அவர்கைால்
ஈடு ககாடுத்து வாை முடியும் என்று நிளைக்கிைார்கைா! மிக்க
கடிைம் ப்ரஜன்! அது நான் கோல்லித் தான் உங்களுக்குத் கதரிய
கவண்டும் என்றில்ளல உங்களுக்கக கதரிந்திருக்கும்…" என்றுத்
கதாளைக் குலுக்கி கோன்ைவருக்கும் இளதச் கோல்ல கடிைமாக
தான் இருந்தது.

அளதக் ககட்ட ரவிக்கும், ரியாவிற்கும் திக்ககன்று இருந்தது.

'அவர்கைது முடிளவ அவர்கள் கோல்லிவிட்டார்கள். இதற்கு

ப்ரஜன் என்ை கோல்ல கபாகிைான்? அல்லது அவர்கள்
கோல்வளத ஏற்றுக் ககாண்டு அவனுளடய இைத்ளதக் கூட்டிக்
ககாண்டு தனியிடத்திற்கு கேல்வாைா…?' என்று படபடகவை
துடிக்கும் இதயத்துடன் ப்ரஜன் என்ை கோல்ல கபாகிைான்
என்பளதக் ககட்க காத்திருந்தாள்.

அவள் மட்டுமில்ல அந்த அளையில் இருந்த மற்ைவர்களும்

ஏன் விபுவும் தான் ப்ரஜன் என்ை பதில் கோல்லப் கபாகிைான்
என்பளதக் ககட்க ஆர்வமாக இருந்தார்.

631
 கமல்ல சிரித்த ப்ரஜன், "கவலிட் பாயிண்ட் ைார்! ஆைால்
பைக்கம் என்று ஒன்று இருக்கிைது. அது உயிரிைங்களின்
அபாரமாை குணம்…! எல்லாகம பைக்கப்பட்டு தான் வருகிைது
ைார்! எளதயும் திடுகமை கற்றுக் ககாள்வதில்ளல. சிலளவகய
இயல்பாய் வருகிைது. மற்ைகதல்லாம் பைக்கப்பட்டு தான்
வருகிைது. இயல்ளப விட பைக்கத்திற்கு தான் அடிளமயாகிைான்.
அதற்கு மிகச் சிைந்த உதாரணம் இந்த கேயற்ளகத்தைமாை
வாழ்க்ளக முளை…! இளவ நமது இயல்பு அல்லகவ! அதுகபால்
எங்களை ஏற்றுக் ககாண்டதாக கோன்ை நீங்கள் எங்களைச்
ேமூகத்தில் ஒருவராய் கேர்த்து வாழுங்கள். உங்களைப் பார்த்து
நாங்களும் பைகிக் ககாள்கிகைாம். தற்கபாழுது வீரா கோல்லு தர
சிலர் டான்ஸ் ஆட முயல்வளதப் பார்த்தீங்க தாகை! அகத
மாதிரிதான்…! இளதச் கோல்வதற்கு மன்னிக்கவும் ஆைால்
உண்ளம அதுதான்! மற்ைவர்களைப் பார்த்து தான் சிலருளடய
கருத்துக்ககை அளமயும், மற்ைவங்க கேய்வளதப் பார்த்து
அவங்களும் கேய்வாங்க, நீங்கள் எங்களுடன் ோதாரணமாக
பைகிைால் அளதப் பார்த்து அவங்களும் எங்களை ஏற்றுக்
ககாள்வார்கள்…" என்றுச் சிரிக்கவும் அளைவருகம அேந்துதான்
கபாைார்கள்.

632
 ஆதியிவன்
விபு எழுந்து நின்று ளகத்தட்டிைார். "ப்ரஜன் யூ வின்!"
என்ைார். மறுநிமிடம் ப்ரஜளை கட்டியிருந்த இரும்பு வளையங்கன்
தாகை விலகியது.

விபு, "உங்களையும் ஒரு இைமாக ஏற்றுக் ககாள்கிகைாம்.

ஆைால் உங்கள் அளைவரின் பற்றிய டிகடய்ல்ஸ் எங்களுக்கு
கவண்டும். அவங்களுக்கு தகுந்த மாதிரியாை கவளலகள்
அவர்களுக்கு ககாடுக்கப்படும். நிச்ேயம் நாங்கள் அவர்களை
ஒதுக்காமல் பைகிப் பார்க்கிகைாம். நீங்கள் கோன்ைது கபால்
மற்ைவர்களும் எங்களைப் பார்த்து மாைட்டும். ஆைால் ஏகதனும்
அவர்கைால் தீங்கு ஏற்பட்டால் அதற்காை விளைளய அனுபவிக்க
கவண்டும் நீங்கள் அளதத் தடுக்க கூடாது." என்ைார்.

ப்ரஜன் "கதங்க்யூ ைார்…!" என்று மைமகிழ்ச்சியுடன்

கோன்ைான்.

ஆம் அவன் நிளைத்ளதச் ோதித்து விட்டான். அவர்கள்

இைம் கேயற்ளகயாக உருவாக்கப்பட்டாலும் வாை வழிவளகச்
கேய்து அவர்கள் குற்ைமற்ைவர்கள் என்பளத நிரூபித்துவிட்டான்.
'நாம் ஏன் நம் இயல்புககைாடு நம் உண்ளமயாை முகத்ளதக்
காட்டி மனிதர்ககைாடு மனிதர்கைா வாை முடியாது' என்று வீரா

633
அடிக்கடி கவளிப்படுத்தும் ஆதங்கத்ளதத் தீர்த்து
ளவத்துவிட்டான்.

நிம்மதி கபருமூச்சு விட்டப்படி ப்ரஜன் எழுந்து நிற்கவும்,

அவனுக்கு எதிகர அமர்ந்திருந்த உலகின் பல்கவறு பகுதிளயச்
கேர்ந்தவர்கள் வந்து ளகக்குலுக்கி அவர்கைது மகிழ்ச்சிளயயும்
கதரிவித்தைர். தன்னிடம் ளகக்குலுக்கிய விபுவிடம் "தன்
விலங்குகளைக் கைற்றி விட்டது கபால் அந்த தீளவத் தாக்க குறி
ளவத்திருந்த உங்கள் ஏவுகளணளய…" என்றுச் கோல்லி
முடிப்பதற்குள் "நிறுத்த கோல்லி ஆர்டர் கபாட்டுவிட்கடன்
ப்ரஜன்…!" என்ைார்.

பின் அங்கக இருந்த கபாதுமக்கள் வந்து ப்ரஜனிடம்

கபசிைார்கள். முதலில் தவைாக கபசியதற்கு மன்னிப்பும் ககட்டைர்.
ரவி ஒன்றும் கபோது வந்து கட்டியளணத்து தன் மகிழ்ச்சிளயக்
காட்டிைார்.

இளத அளைத்ளதயும் கண்களில் ஆைந்த கண்ணீருடன்

மகிழ்ச்சியில் பார்த்துக் ககாண்டிருந்த ரியாளவப் பார்த்த ப்ரஜன்,
தன் கரத்ளத அவளை கநாக்கி நீட்டிைான். கண்களை அழுத்த
துளடத்துக் ககாண்டு எழுந்த ரியா கமல்ல வந்து நீட்டிய அவைது
கரத்தில் தன் கரத்ளத ளவத்தாள். அவைது கமன்கரத்ளதப் பற்றிய

634
 ஆதியிவன்
ப்ரஜன் கமல்ல இழுத்து அவளைத் தன் கநஞ்சில் ோய்த்துக்
ககாண்டான். ரியா தன் கரங்கைால் அவளைச் சுற்றி இறுக்க
கட்டிக் ககாண்டாள்.

ப்ரஜன் "ரியா, என் கடளமளயச் கேய்துட்கடன்…! கராம்ப

ேந்கதாஷமாக இருக்கிகைன்." என்ைான்.

ரியா "ஆமாம், தியாகங்கள், கோகங்கள் இல்லாமல் நீங்க

கோன்ைளதச் ோதித்து புது வரலாற்ளை பளடத்துவிட்டிங்க…"
என்று அவைால் முடிந்தைவு அவளை இறுக்கிக் ககாண்டாள்.

ரவியிடம் கபசிக் ககாண்டிருந்த விபு இவர்களைப் பார்த்து

மகிழ்ச்சியுடன் சிரித்தார். உண்ளம தான் ப்ரஜன் புது
வரலாற்ளைகய பளடத்துவிட்டான்.

இந்த மகிழ்ச்சியாை விேயத்ளதத் தீவில் இருந்தவர்களிடம்

கோல்வதற்காக காகணாளியில் கதாடர்பு ககாண்டைர். அங்கு
கதரிந்த காட்சிளயக் கண்டு அவர்கள் சிரித்து மகிழ்ந்தைர்.

ப்ரஜன் கோன்ைது கபால் ரஃபி தான் விளையாடிக்

ககாண்டிருந்தார்கள். ஆைால் அவர்களுள் வீரா இல்ளல ப்ரஜன்
ககமாராளவ சிறிது திருப்பி பார்த்தான். அங்கு கண்ட காட்சிளயக்
கண்டு குபீர் என்று சிரித்துவிட்டான்.

635
 ஏகைனில் வீரா ஒரு கபண் ஹீயூகமலியனுடன் அமர்ந்துக்
ககாண்டு, "வாைம் அதில் நிலா கபால் உன் முகம்…! எதாவது
ஃபீல் வருதா…?"

அவளும் "கநா வீரா! என்ை ஃபீல் என்று கதளிவுப்படுத்துங்க

ப்ளீஸ்…!" என்ைாள்.

அதற்கு வீரா "க்கூம்! எைக்கு ஒன்றுகம வரவில்ளல என்றுத்

தாகை உன் கிட்ட ட்ளர கேய்கதன். நீயும் இப்படி கோல்லிட்கட
ஓகக லல்லி! நான் அந்த லில்லி கிட்ட கபாய் கபாகிகைன்.
அவளுக்காவது வருகிைதா என்றுப் பார்க்கலாம். ஐம்பது கபண்கள்
இருக்கீங்க விட மாட்கடன். கண்டிப்பா யாராவது கேட் ஆவீங்க…"
என்ைவன் "ஹாய் லில்லி! நீ கபண் எதற்கு அவன் கூட அவனுக்கு
கபர் என்ைகமா ளவத்கதகை ஆ…! மாைன் கூட கேருகிகை
இங்கக வா! நான் எப்படி விளையாடுவது என்றுச் கோல்லித்
தருகிகைன். இப்படி முகத்ளத ட்ரீப்பா ளவத்துக் ககாள்ை கூடாது.
அந்த ப்ரஜளை பார்த்த ரியா முகம் எப்படி டன் கணக்காய்
வழிவாகைா அப்படி வழியணும்…!" என்ைவாறுச் கேன்ைான்.

ப்ரஜன் சிரிப்ளப அடக்க முடியாமல் ரியாளவப் பார்க்க

அவகைா "அகடய் மவகை! இங்கக வாடா! உன்ளை ஒரு வழி
கேய்கிகைன்…" என்று கறுவிைாள்.

636
 ஆதியிவன்
பின் விபு ப்ரஜனிடம் வாக்கு ககாடுத்தது கபால் அளைத்து
மக்களுக்கும் ஹீயூகமலியர்களைப் பற்றி கோல்லி அவர்களையும்
ஒரு இைமாக ஏற்றுக் ககாள்ளுமாறு அறிக்ளக விட்டார். பல
ஆட்கேபளணகள் வந்தாலும், புதுளம விரும்பிகள் வரகவற்ைைர்.
ப்ரஜன் கணக்கிட்டப்படிகய அவர்களை ஏற்றுக் ககாள்கிைவர்கள்
அவர்களுடன் இயல்பாக பைகி கபசுவளத கவறுப்புடன் தூர
நின்றுப் பார்த்தவர்கள் பின் தயங்கியவாறு அவர்களும் பைக
ஆரம்பித்தைர். மனித இயல்கபாடு இல்லாமல் கவகமாக ஓடுவது,
இயற்ளக உணளவ மட்டும் ோப்பிடுவது, சிறிது தூரம் நடந்திற்கக
இவர்கள் கமல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்க, அவர்கள்
ேர்வோதாரணமாக நடப்பது, கைமாை கபாருட்களைத் தூக்குவது,
கடிமாை கவளலகளை எளிதாக கேய்வது கபான்ைவற்ளை
அதிேயமாக பார்த்தவர்கள் அவர்களுடன் நட்புடன் பைகிைார்.
அந்த ஹீயூகமலியர்கள் கமதுவாக தாகை தன்னிளேயாக
கேயல்பட்டைர். மகிழ்ச்சி, சிரிப்பு, கபான்ைவற்ளைத் கதரிந்துக்
ககாண்டைர். அவர்களுக்கு கவளலகளும் அவர்களுக்கு தகுந்தாற்
கபான்று ககாடுக்கப்பட்டது. ஹீயூகமலியர்கள் கவளல கேய்ய
ஆரம்பித்ததால் சில மிஷின்களுக்கு கவளல இல்லாமல் கபாய்
விட்டது. அவர்களைப் கபால் தாங்களும் மாை மாட்கடாமா
என்றுக் ககட்டவர்களுக்கு பதில் ப்ரஜனும் ஷர்மிைாவும்
ககாடுத்தைர்.

637
 கேயற்ளக உணவுகளைக் குளைத்துக் ககாள்ை கோன்ைார்கள்.
இயற்ளக உணவுகளை ேளமக்காமல் உண்ண கோன்ைார்கள்.
நாக்கிற்கு அடிளமயாை சிலகரா மறுத்துவிட்டார்கள். சிலகரா
ஆர்வத்துடன் உண்ண ஆரம்பித்தார்கள். ஆைால் இயற்ளகயாை
கீளர, பைங்களுக்கு எங்கக கபாவது என்று ககட்ட அரோங்க
அதிகாரிகள் அவர்கள் இருக்கும் இடத்தில் மட்டும் எப்படி
இயற்ளகயாய் தாவரங்கள் வைர்ந்தது என்றுக் ககட்டதிற்கு
ப்ரஜன்…

"பூமிக்கு கபயும் மளைநீளர நீங்கள் பூமியில் விைாமல்

குடிநீருக்கு என்றுச் கேகரித்து ளவத்து பூமிளய வைண்ட
கேய்கிறீர்கள்! பின்கை எப்படி பூமி மண்ணில் நீர் சுரக்கும்,
இயற்ளகயாக உருவாகும் நீர் சுரப்பும் கடலுக்குள் கலந்து வீணாய்
கபாகிைது. நிலத்தடி நீளர கேகரியுங்கள், விவோயம் கேழிக்கும்,
அதற்கு கேயற்ளக மருந்துகள், உரங்கள் கபாடாமல் இயற்ளக
உரங்களைப் கபாடுங்கள் விவோயம் கேழிக்கும். இயற்ளக
உணவும் கிளடக்கும் உடலும், மைமும் நலத்கதாடு இருக்கும்…"
என்ைான்.

ஆமாம் ப்ரஜன் அரோங்கத்தின் ஆகலாேகராக

கேயல்படுகிைான். ளகது கேய்த விஞ்ஞானிகளை நல்ல
காரியங்களுக்கு உபகயாகப்படுத்திைான். வயதாைவர்கள் ஒரு

638
 ஆதியிவன்
பக்கம், சிறுவர்கள் ஒரு பக்கம் இருப்பளத தடுத்து ஒரு
குடும்பமாக வாை வழிவளக கேய்தான். கூடகவ மளைநீளரச்
கேகரித்து விவோயமும் கேய்கிைான். அவனுக்கு உதவியாக சில
மக்களும் வந்தைர். இப்பவும் ரியா உணவுத் துளையில் தான்
கவளல கேய்கிைாள். ஆைால் ஷர்மிைா, ப்ரஜனின்
ஆகலாேளைப்படியாை உணவுகளை தான் மக்களுக்கு அனுப்ப
ஏற்பாடு கேய்கிைாள். சிறிது சிறிதாக கேயற்ளககள் குளைந்து
இயற்ளக எங்கும் நிளைந்தது. கவண்டிய இடங்களுக்கு மட்டும்
மிஷின்கள் கதளவப்பட்டது.

ரியா ஒருதரம் ப்ரஜனிடம் "இைப்கபருக்கம் கேல்கள்

குளைவாக கேயல்படும் அவர்களின் வாழ்நாள் எப்படி அளமயும்
ப்ரகஜா?" என்று ககட்டதிற்கு…

ப்ரஜன் "கராம்ப கவளலப்பட கவண்டாம். இவர்களின்

வாழ்நாள் நூற்றியம்பது வருடங்கள், அதன் பின் அவர்களின்
வாழ்நாள் முடிந்து விடும். அது இயற்ளக அதற்கு ஒன்றும்
கேய்வதிற்கில்ளல. ஆைால் நம் தளலமுளை வைரும்!" என்று
புன்ைளகத்தான்.

இரண்டாயிரத்து நூைாம் ஆண்டில் வாழ்ந்தவர்களுக்கு

நூற்றியம்பது வருடங்கள் பின்கை கேன்ைது கபால் இருந்தது.

639
உடைடியாக மாற்ைம் ஏற்படவில்ளல என்ைாலும் இருபது ேதவீதம்
நூறு ேதவீதம் ஆகும் என்று ப்ரஜன் நம்பிக்ளக ககாண்டான். இந்த
இருபது ேதவீத மாற்ைத்திற்கக ப்ரஜனுக்கு ஒரு வருடம் பிடித்தது.
களடசியில் அவர்கள் எதிர்பார்த்த நாளும் வந்தது.

அலங்காரத்துடன் அமர்ந்திருந்த ரியாளவ ப்ரஜன் மிகவும்

கோதித்தான். இரு நாட்கைாய் அவளைப் பார்க்கவில்ளல.
ஷர்மிைா ஆளேப்பட்டால் என்று அவர்கைது பாட்டி முளைப்படி
மாங்கல்யம் அணிவித்து திருமணம் என்று முடிவு கேய்யப்பட்டது.

ரியாளவ முதன் முதலில் அவளைப் பார்த்த இடத்திற்கு வரச்

கோல்லியிருந்தான். அங்கு அவர்கைது நலம் விரும்பிகளின்
கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது. ரவி, ஷர்மிைா, பார்கவுடன் சுபி, தீப்தி,
வாசு, மகைா, விபு உள்ளிட்கடாரும் உலகின் பல்கவறு
பகுதிகளைச் கேர்ந்தவங்களும் வந்திருந்தார்கள். அந்த கபரிய
அரங்கில் முன் வரிளேயில் நாற்காலியில் வந்தமர்ந்த ரியா, ப்ரஜன்
முதன் முதலாக பார்த்த மாதிரி வானில் இருந்து குதிப்பது கபால்
கமற்கூளரயில் இருந்து குதிப்பாகைா என்று கமகல அண்ணாந்துப்
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள். அப்கபாழுது திடுகம இளேகயாலிக்க
கமளடயின் பின்ைால் இருந்து ஆடியப்படி ஹீயூகமலிய
நண்பர்கள் வந்தார்கள். அவ்வைவு நளிைமாக இளேக்கு ஏற்ப
கால்கைால் தாைமிட்டவாறு ஆடியவர்களை வியப்புடன்

640
 ஆதியிவன்
பார்த்தார்கள். அவர்களுக்கு பின்ைால் ஒரு கபண்
ஹீயூகமலியனுடன் வீரா ஆடியப்படி வந்தான். ரியா ளககளை
வாயிற்கு அருகக குவித்து,

"வீரா, ளபைலி ஆட்டமும் கத்துக்கிட்ட உைக்கு ஒரு

கஜாடியும் கேர்த்துக்கிட்டயா…!" என்றுக் கத்திைாள்.

அவர்கள் கத்தியது கூர்ளமயாை கேவியால் ககட்ட வீரா

அவளுக்கு முன்ைால் குதித்து வந்து, "கடுப்ளபக் கிைப்பாகத
ஆட்டத்ளத மட்டும் தான் கற்றுக் ககாண்கடன். இந்த கபாண்ணு
டான்ைுற்கு மட்டும் தான் கஜாடி…!" என்று முளைத்துவிட்டுச்
கேன்ைான். ரியா வயிற்ளைப் பிடித்துக் ககாண்டு சிரித்தாள்.

முடிவில் அவள் எதிர்பார்த்த ப்ரஜன் ஆடியவாறு வந்தான்.

அவைது கண்களும் மைமும் நிளைய அவன் மீதிருந்து
பார்ளவளய அவைால் எடுக்க முடியவில்ளல.

ஆடியவாறு வந்தவன், அவள் முன் வந்து அவைது கரம்

பற்றி எழுப்பியவன், அவளைக் கரங்களில் ஏந்தியவாறு
நடுகமளடக்கு கேன்ைவன், உணர்வால் கலந்தவளை உைவால்
கலக்க அளைவரின் முன் மாங்கல்யம் அணிவித்து ஏற்றுக்
ககாண்டான்.

641
 இருவரின் கண்களும் ஆைந்ததில் கலங்கியது. இயற்ளகயாய்
நிகழ்ந்த உைவு இது! ஆைால் அதற்கு அவர்ககை தளடயாய்
நின்று அளதயும் தாண்டி வந்தார்கள் பின் கடளம குறுக்கிட்டது
அளதயும் தாண்டி வந்தார்கள் பின் ேமூகம் குறுக்கிட்டது
அளதயும் தாண்டிைார்கள். பின் அவர்களின் இலட்சியத்திற்காக
ஒரு வருடம் காத்திருந்தது என்று தற்கபாழுகத
இளணத்திருக்கிைார்கள். அைகாய் நிகழ்ந்த அந்த நிகழ்ளவ
உலககம பார்த்தது. அவர்களின் திருமணம் வரலாற்றில் சுவடாய்
பதிந்தது. பின் அந்த ளவகபாகம் முடிந்ததும் அளைவருடன்
விளடப் கபற்றுக் ககாண்டு ப்ரஜன் ரியாவுடன் கிைம்பிைான்.

ப்ரஜன் அளைத்துச் கேன்ை இடத்ளதப் பார்த்து ரியாவின்

கண்கள் வியப்பில் விரிந்தது. அவர்களின் காதளலப் பகிர்ந்துக்
ககாண்ட இடங்களின் ஒன்ைாை நீர்வீழ்ச்சியின் அருகில் கற்கள்
ககாண்டு அைகாய் வீட்ளட ஒன்ளைக் கட்டியிருந்தான். தற்கபாழுது
தான் அவளை அளைத்து வந்திருக்கிைான்.

வீட்டினுள் நுளைந்தவளை அைகாய் வரகவற்ைது உள்கை

இருந்த வீட்டின் கநர்த்தி! இரசித்துப் பார்த்துக்
ககாண்டிருக்ளகயிகலகய சில்கலன்ை மின்ோரம் உடலில் பாய்ந்த
உணர்வில் திரும்பிப் பார்த்தாள். ப்ரஜன் அவளை கமாகத்துடன்
பார்த்துக் ககாண்டிருந்தான். கமலும் சில்லிப்பு கூடி உடகல

642
 ஆதியிவன்
உளைந்தாற் கபான்று உணர்ந்தாள். அவன் கமல் ேட்ளட இல்லாது
முறுக்ககறிய தளேககாைங்கைாய் காட்சியளித்தான். அவன்
ஹீயூகமலியன் என்பளத பளைச்ோற்றும் சின்ைங்கள் நன்கு
கதரிந்தது.

ப்ரஜன் கமல்ல அவளை கநாக்கி எட்டுக்களை எடுத்து

ளவக்க ளவக்க ரியா பின்கை நகர்ந்தாள்.

ப்ரஜன் "ரியா இனிகமல்…" என்று இழுக்கவும்,

ரியா "இனிகமல்…" என்று எச்சிளல விழுங்கிைாள்.

"தளடயில்ளல…!" என்ைவைது குரல் கவண்பட்டாய் கதாடங்கி

பின் கரகரப்பாய் முடிந்தது. அவைது காக்ரா கோளியின்
துப்பட்டாளவ அகற்றியவன், அவைது சில்லிட்ட கன்ைத்ளதப்
பற்ைவும்,

ரியா… "ப்ரகஜா!" என்ைவளுக்கு அதற்கு கமல் வாய்

வார்த்ளத வரவில்ளல.

ப்ரஜன் "உன் ப்ரஜன் தான் ரியா!" என்று அவைது முகத்ளத

கநாக்கி குனியவும், அவேரமாக விடுப்பட்டவள் "தண்ணீர் தாகம்
எடுக்குது…!" என்று தண்ணீர் பருக கேன்ைாள்.

643
 ப்ரஜனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. பின்கைாடு வந்தவன்,
அவள் பருகியதும் அப்படிகய அவைது கரத்தில் இருந்த
கண்ணாடி பாட்டிலின் மீதி தண்ணீளர தன் வாயில் ேரித்துக்
ககாண்டான். பின் அவளைப் பற்றி கரங்களில் ஏந்தியவாறு
படுக்ளகக்குச் கேன்ைான்.

அதிகல அவளைக் கிடத்தியவன், அவளுக்கு இருபக்கமும்

கரங்களை ஊன்றியவன் அவளை கநாக்கி குனியவும், கபரிய
கவள்ைத்ளத கரம் ககாண்டு தடுப்பவள் கபால் அவைது கநஞ்சில்
கரம் ளவத்து தடுத்தாள். கபரும்வித்ளத நிகழ்ந்தது இந்த
கட்டாற்று கவள்ைம் அவைது கமன்கரத்திற்கு கட்டுப்பட்டது.

"என்ை ரியா…?" என்ைான். அவைது மைதால் அவைது

எண்ணங்களைப் படிக்க முடியவில்ளல. அவைது எண்ணம்
முழுக்க தாபகம நிளைந்திருந்தது. எைகவ அவளிடகம காரணம்
ககட்டான்.

ரியா "ப்ரகஜா! இந்த உலகத்திற்கக நமக்கு கமகரஜ் ஆைது

கதரிந்திருக்கும் தாகை?" என்ைாள்.

"ஆமாம்…"

644
 ஆதியிவன்
"அப்கபா அவங்க அடுத்து நமக்கு நடக்க கபாவளதப் பற்றி
தாகை நிளைத்துக் ககாண்டு இருப்பாங்க, சுபி கூட கிண்டல்
கேய்தாள். அதைால் ஏகைா இப்கபா உலககம நம்ளமப்
பார்த்துட்டு இருக்கிை மாதிரி இருக்கு…!" என்கவும் ப்ரஜன்
ேத்தமாக சிரித்தான்.

பின் அவளுக்கு அருகில் ேரிந்து படுத்தவன், "ஓ…! ளம

ஸ்வீட், பப்ளீ, க்யூட் ரியா! எைக்கு உன் கிட்ட பிடித்தகத இந்த
இன்ைஷன்ஸ் தான்…! மற்ைவங்களைப் பற்றி ஏன் நிளைக்கிகை…!"
என்று அவைது இதழ் கநாக்கி பயணித்தவளை தள்ளிவிட்டவள்,

"ப்ரகஜா! எைக்கு ஒரு ேந்கதகம்!" என்றுக் ககட்டவளின்

பார்ளவ அவைது பாசி நிை முதுகுத்தண்டு, இரண்டாய் பிரியும்
உள்ைங்ளக, இரட்ளட நாக்கு ஆகியவற்றின் கமல் பாய்ந்தது.

ப்ரஜகைா அவைது பார்ளவகளைக் கண்டு அவைது

பின்ைந்தளலயில் கரம் ககாடுத்து முன்கை இழுத்து "என்ை
ரியா…?" என்ைான்

"நமக்கு குைந்ளத பிைந்தால் கதாண்ணூறு ேதவீதம் மனித

உறுப்பு இருக்குமா…?" என்றுக் ககட்டாள்.

645
 உடகை ப்ரஜன் "அட! ஆமா இளத கயாசிக்க மைந்துட்கடன்.
உன்ளை மாதிரி முட்டாள்தைம் ககாஞ்ேம் வருகம…!"

"நான் முட்டாைா…!" என்று அவளை அடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

சில அடிகளை வாங்கியவன், அவைது முகம் கநாக்கி குனியவும்,
அவைது விழிகள் பயத்துடனும தயக்கத்துடனும் அவளை
ஏறிட்டது.

ப்ரஜன் "என்ை ரியா! என் கிட்ட பயம்! நான் உன்ளைக்

கஷ்டப்படுத்துகவைா…?" என்றுப் புருவத்ளத உயர்த்தி
விைவிைான்.

ரியா "உன்ளைப் பற்றி கதரியும் ப்ரகஜா! எைக்கு அளத

நிளைத்துப் பயமில்ளல! என்ளை நிளைத்கத பயமாயிருக்கு!
அன்று நீ ககாடுத்த ஒத்ளத முத்தத்திற்கக உயிர்குளலகய
குளலந்ததுப் கபால் இருந்தது. நான் உைக்கு ேரியாை ஆளில்ளல
ப்ரகஜா!" என்ைவளின் விழிகள் கலங்கி அவளைப் பார்க்காது
அளலப்புறுதலுடன் அந்த அளைளய வட்டமடித்தது.

கண்கள் சிறிது கலங்க, மூக்குநுனி சிவக்க, இதழ்கள் நடுங்க

சூகடறிய கன்ைமாக இருந்தவளை அழுத்தமாை பார்ளவயுடன்
பார்த்து புன்ைளகப் புரிந்தவன், ேட்கடை அவளைக் ளகயில்
ஏந்திக் ககாண்டு வீட்டின் பின்புை வாேளல கநாக்கி கேன்ைான்.

646
 ஆதியிவன்
ப்ரகஜா! என்று அவளை இறுகப் பற்றிக் ககாண்டு எங்கக
அளைத்துச் கேல்கிைான் என்று ஆர்வத்துடன் பார்த்தாள்.

பின்கை ஓடிக் ககாண்டிருந்த நீகராளடக்கு கேன்ைவன்,

அவளைத் தூக்கி வீசிைான். ஆ! என்ை அலைலுடன் விழுந்த ரியா
மூச்சு திணறிய பின் கஷ்டப்பட்டு நீரினுள் இருந்து கமகல
வந்தவள் களரயில் நின்று அவளைப் பார்த்துச் சிரித்துக்
ககாண்டிருந்தவளைப் பார்த்து முளைத்தாள்.

மறுகநாடிகய களரயில் இருந்தவன் வில்ளலப் கபால்

வளைந்து குதித்தவன் அவளைத் தாண்டி ஆற்றினுள் பாய்ந்தான்.
தைக்கு கமல் எழும்பி தன்ளைத் தாண்டி ஆற்ளை கிழித்துக்
ககாண்டுப் பாய்ந்தவளை வாளயப் பிைந்துக் ககாண்டுப்
பார்த்தவள், எப்கபாழுது கமகல வருவான் என்று அவன் குதித்த
இடத்ளதகய பார்த்துக் ககாண்டிருந்தாள். ஆைால் ேட்கடை
அவளுக்கு மிக அருகில் முன்ைால் இருந்த எழும்பியவன்
அவைது இதழ்களைச் சிளைச் கேய்தவாறு ஆற்றினுள் அவகைாடு
அமிழ்ந்தான்.

அவளை இறுக கட்டிக் ககாண்டு தன் முழு காதகலாடு

நீரினுள் முத்தமிட்டான். அவளுக்ககா நீரின் அடர்த்திளயயும் மீறி
உடலின் கமாத்த ேக்திளய இைந்து மிதப்பது கபால் இருந்தது.

647
அவைது இதழ்களை விடுவித்தவன், அவைது கழுத்தடியில் தன்
உதடுகளைப் கபாருத்திைான். அவைது கரங்கள் அவைது
கமனிகயங்கும் அழுத்ததுடன் பரவி தன்னுடன் கமலும் இறுக்கிக்
ககாண்டது. ரியாவிற்ககா கமாத்த ேக்திளய மீண்டும் கபற்ைது
கபால் இருக்கவும், ஆகவேத்துடன் தற்கபாழுது அவைது
உதடுகளுடன் இளணந்தாள். நீரினுள் ககாடிகளைப் கபால் பின்னி
பிளணந்திருந்தைர்.

தற்கபாழுது ேட்கடை அவகைாடு கமகல வந்தவன், அவளை

தூக்கிக் ககாண்டு வீட்டினுள் புகுந்தான். அதுவளர ரியாவிைால்
கபாறுத்துக் ககாள்ை முடியவில்ளல. அவகைாடு படுக்ளகயில் ஈர
உடலுடன் ேரிந்தவன், முகத்தில் ஒன்றியிருந்த அவைது
முடிக்கற்ளைத் தைது இரண்டாக பிரிந்த இரு விரல்களைக்
ககாண்டு ஒதுக்கியவன்,

"என்ை கோன்கை நீ ேரியாை ஆளில்ளலயா! உன்கைாட

ஒற்ளைப் பார்ளவப் கபாதும் ரியா! நான் கமாத்தமாக
வீழ்வதற்கு…! யூ ஆர் ளம கோல் ரியா…!" என்று அவளை
கநாக்கி குனிந்தான்.

இருபத்திமூன்று வருடங்களுக்கு பின் அந்த உலகில்

இயற்ளகயாக உயிர் உதித்தது.

648
 ஆதியிவன்
ஆதியாய் அந்தமாய் இருந்தவன் புது உலளகப்
பளடத்திட்டான். இனி புதிய தளலமுளைகள் புதிதாய் உருவாகும்…!
கேயற்ளகயின் உச்ேமில்ளல இவன்! இவன் ஆதியிவன்!

முற்றும்

649