Wikang Filipino ang aking pangalan,
Ipinanganak ko itong kalayaan,
Ako ang ina at siyang dahilan,
Ng pagkakaisa at ng kasarinlan!
Sapagkat ako nga ang siyang tumanglaw
Sa bansang tahanang iyong tinatanaw,
Katulad ng inang sa iyo ay ilaw,
Nagbibigay-sigla’t buting sumasaklaw!
Ako rin ang ama at naging haligi,
Ng mga sundalo at mga bayani,
Sa digmaan noon sa araw at gabi,
Ako ang sandatang nagtaas ng puri!
Wikang Filipino, ginto mo at hiyas,
Panlahat na wika saan man bumagtas,
Ilaw na maalab, sa dilim ay lunas
At lakas patungo sa tuwid na landas!
Ang pangalan ko ay Filipino, at isinilang ko ang kalayaan na ito;

Pareho ako ng ina at ang dahilan para rito.

Ng parehong pagkakaisa at sariling katangian!

Dahil ako ang umiyak.

Nakatingin ka sa iyong katutubong bansa.

Magaan ang iyong ina, katulad mo.

Nakakainspire at mahusay na nakasulat!

Ako rin ang magulang at nagsilbi bilang isang bato.

Mga bayani at sundalo,

Araw at gabi sa laban,

Ako ang sandata na nagtatanim ng kumpiyansa!

Ang iyong yaman at brilyante, ang wikang Filipino,

Kahit saan mayroong isang tawiran,

mayroong isang unibersal na wika.

Sa kadiliman, mayroong kaluwagan mula sa taos-pusong ilaw.

At pagtitiyaga sa tamang kalsada!