RC Silvestre

BSMT 2A

PARUSANG KAMATAYAN

Ang lahat ng pagpatay ay lumalabag sa karapatan sa buhay. Ang mga naisakatuparan sa

publiko ay isang labis na paghamak sa dignidad ng tao na hindi makatarungan. Ito ang dahilan
kung bakit ako'y hindi sang-ayon sa parusang kamatayan: ang parusa ng pagpapatupad na
ibinibigay sa isang taong ligal na nahatulan sa isang krimeng kapital. Bakit? Ito ang ilang mga
bagay na para sa akin ay sapat na upang ipagtanggol ang aking paninindigan patungkol sa
parusang kamatayan.

Ang parusang kamatayan ay naglalagay sa peligro ng mga inosenteng buhay. Kung iyong
pag-iisipan, ano ang mangyayari kapag ang pagkakamali ay natuklasan matapos na ang isang
inosenteng indibidwal ay nahatulan na? Ano ang sasabihin natin sa kanyang balo at mga anak?
Sapat ba na magpatayo tayo ng isang paumanhin na lapida sa kanyang libingan? Ang
pagkakapatay ng isang indibidwal matapos na mahatulang inosente ay hindi makatwiran. Sa
makatuwid, kung ang parusa'y naihatol sa taong inosente, dapat lamang na itanim nila sa
kanilang mga isip na hindi na maibabalik ang buhay na kanilang kinitil.

Ang parusang kamatayan ay nagsasangkot ng mga medikal na doktor, na nanumpa na

mapanatili ang buhay, sa pagsasagawa ng pagpatay. Sa katunayan, maraming mga estado ang
nag pondo para sa pagpapatupad ng nakamamatay na iniksyon. Hindi n'yo ba napupuna? Ang
mga doktor ay nakatakdang pangalagaan ang buhay ng mga pasyente, hindi ba parang
mapanuya? na sa halip na mag ligtas, sila pa mismo ang lumalahok sa hindi matwid na
pagsasanay? Kapag ginamit ng mga doktor ang kanilang mga stethoscope upang ipahiwatig kung
ang isang silya elektrika'y naisagawa na ang trabaho nito o hindi, iyon ang sandali na tumutulong
siya sa mga berdugo. Uulitin ko, ang mga doktor ay inilaan upang mapanatili ang buhay, hindi
upang alisin ito.

Mayroong ilang matitibay na relihiyosong mga kadahilanan para salungatin ng marami

ang parusang kamatayan. "Naniniwala ako na maaaring magawa ang isang malakas na kaso, na
tutulan ni Kristo ang pagpatay sa isang tao bilang parusa sa isang krimen." Ang pananaw na ito
ay suportado ng kwento ng Bagong Tipan tungkol sa babaeng naharap sa pagpapatupad sa
pamamagitan ng pagbato. Sa aklat ng Juan Kabanata 8, Bersikulo 7, sinabi ni Jesus, "Ang
walang kasalanan sa inyo ay pabatoin niya ang unang bato". "'Huwag kang pumatay' ay ang
pinakamaikli sa Sampung Utos, na hindi kumplikado sa pamamagitan ng kwalipikasyon o
pagbubukod. Ito ay kasing malinaw na hangarin at kagila-gilalas na utos na maihahalintulad sa
isang malakas na paghunhon ng kadena ng kilat mula sa isang madilim na kalangitan sa tag-init.
 Kailangan nating itanim sa ating mga isip na ang pinakamahusay na kahalili para sa
parusang kamatayan ay parusang buhay na walang parole o paglayang may pasubali. Ang
parusang ito ay magtatanggal ng mapanganib na mga kriminal mula sa lipunan nang hindi sila
pinapatay na magreresulta sa pagkamit ng mas ligtas na lugar para sa mga tao. Bilang isang
indibidwal na tutol sa parusang kamatayan, ang bilangguan ay maaaring maging isang
magandang lugar upang sumalamin sa iyong buhay at sa kung ano ang kailangan mong gawin
upang maituwid ang iyong pamumuhay. Ang nakababalangkas na kapaligiran ay nagbibigay-
daan sa bilangguan na maging isang magandang lugar upang kumuha ng isang matapat na
imbentaryo ng iyong buhay, lakas, kahinaan, at kung ano ang kailangan mong gawin upang
bumawi at bumangon. Ang parusa'y hinahatol sa isang tao upang siya'y may matutunan mula sa
kanyang mga pagkakamali. Kung gayon, kung ang isang indibidwal ay mahatulan ng kamatayan,
ang pagpaparusa sa kanya ay walang kabuluhan. Dapat nating bigyan ang mga taong ito ng hindi
bababa sa isang pagkakataon na pag-aralan nilang mas mabuti at malaman ang epekto ng krimen
na kanyang nagawa. Ang pagkakabilanggo ay nagbibigay sa isang indibidwal na mas maraming
oras upang makipag-usap sa ating Maylalang at manalangin at para sa akin ang panalangin ay
ang pinakamakapangyarihang kasangkapan sa kaligtasan.

Sagrado ang buhay. Hindi ako naniniwala na may karapatan akong wakasan ang buhay
ng iba sa alinmang paraan. Walang karapatan ang bawat isa na gampanan ang tungkulin ng
Diyos. Alam nati'y sapat upang masabi na ang ilang mga krimen ay nangangailangan ng
matinding parusa ngunit kailanma'y hindi magiging sapat upang sabihin kung kailan dapat
mamatay ang sinuman.

Hayaan n'yo akong wakasan ang talumpating ito sa isang katanungan na maaari nating
pagnilayan. Sa isang di-sakdal na mundo kung saan hindi natin matiyak kung atin nang nakamit
ang "pinakapangit sa pinakamasamang kalagayan" iyong pag-isipan at pagnilayan. Makatuwiran
bang kumitil ng buhay?