Pangalan: Regine D.

Dabon Asignatura: Filipino sa Piling Larangan

Baitang at Pangkat: 12-ABM

Death Penalty
Ang parusang kamatayan, na kilala rin bilang Sentensyang Kamatayan, ay ang
sentensiya ng kamatayan na ipinataw ng mga korte bilang parusa para sa isang krimen. Ang
mga taong tumatanggap ng parusang kamatayan ay karaniwang nahatulan ng pagpatay at
katulad na mga kapital na krimen tulad ng pinalubha na pagpatay o krimen sa pagpatay.Ang
parusa sa kamatayan ay ang tunay na malupit, di-makatao at mapanirang parusa na hindi dapat
ipatupad. Ito ay imoral sa prinsipyo, at hindi makatarungan at diskriminasyon sa pagsasagawa.
Nilalabag nito ang karapatang pantao, ang karapatang mabuhay. Binigay ng Diyos ang
karapatan sa tao na mabuhay. Ito ay karapatan at para sa lahat at gayon din sa mga kriminal o
nagkasala. Ang paghuhukom ng Diyos ay dumarating sa kabilang buhay. Maaaring magbago
ang mga kriminal-kung hindi natin ipagbabawal at ipagkakait ang kanilang pagkakataon na
magbago.

Sa kaso ng mga taong maling naakusahan, maaari silang palayain mula sa bilangguan
at bigyan ng kabayaran o parusa, ngunit ang isang maling pagbitay ay hindi kailanman
matutugunan at maitatama. Ayon sa Amnesty International, Ito ay hindi maibabalik o maitatama
at nangyayari umano ang mga pagkakamali. Ang pagbitay ay ang pinaka-di-makatao at hindi na
mababawi na kaparusahan: ang panganib ng pagbitay ng walang-sala na tao ay hindi
kailanman maiaalis o maipagkakaila. Mula noong 1973, halimbawa, higit sa 160 mga bilanggo
na ipinadala sa death row sa USA ay sa huli ay pinalaya o inilabas mula sa death row sa mga
batayan na sila’y walang kasalanan. Ang iba ay isinagawa sa kabila ng mga seryosong
pagdududa tungkol sa kanilang pagkakasala. Kung kaya ang paggamit ng nakamamatay na
pang-injiksyon o pagiging electrocuted ay hindi palaging walang sakit na paraan, paminsan-
minsan, ito ang pinaka masakit na kamatayan.

Ang parusang kamatayan ay hindi makakapagpatigil o hinto ng krimen. Nalaman ng

isang kamakailang pag-aaral nina Propesor Michael Radelet at Traci Lacock ng Unibersidad ng
Colorado na ang 88% ng mga nangungunang criminologist ng bansa ay hindi naniniwala na ang
parusang kamatayan ay isang epektibong pagpigil sa krimen. Ang mga pananaw ng mga
nangungunang Criminologist ay inilathala sa Journal of Criminal Law at Criminology.Ang
nakaraang pag-aaral noong 1996 ay nagkaroon din ng katulad na konklusyon.Sa halip, ang
parusang kamatayan ay nagpapatuloy sa ikot ng karahasan. Ang retribyusyon ay isa lamang
salita para sa paghihiganti - ito ay isang uri lamang ng depektong pag-iisip na maaaring
gumawa ng dalawang mali. Ang pro-argument ay ang pagpatay ng mga tao ay mali, kaya dapat
mong patayin ang mga tao para sa pagpatay na kanyang ginawa na walang kahulugan. .Ang
pagsalungat sa parusang kamatayan ay hindi nangangahulugan ng hindi pagkakaroon ng
simpatiya sa mga biktima. Iginagalang lang namin ang bawat buhay dahil ang buhay ay
mahalaga at ang pagpatay ay imoral. At ang isang lipunan na iginagalang ang buhay ay hindi
kumikitil o pumatay ng mga tao.