POSITION PAPER

TITLE/ISSUE: PAGPAPATUPAD NG DEATH PENALTY SA

BANSA

Name: Jhen Rose Garing

Grade and Section: 12-Magsaysay
 POSITION PAPER

TITLE/ISSUE: YOUNG PEOPLE’S MENTAL HEALTH

Name: Jhen Rose Garing

Grade and Section: 12-Magsaysay
PAGPAPATUPAD NG DEATH PENALTY SA BANSA
Isa sa mga pinakamainit na isyu ngayon na pinag-uusapan ay ang
tungkol sa pagpapatupad sa death penalty. Ito ay pinagtatalunan nang
mga mambabatas at mga mamamayan. Ang parusang kamatayan ang
pinakamabigat na hatol ng gobyerno ngunit nakadepende ito sa bigat
nang kasalanang nagawa ng isang tao. Dapat sana itong ipatupad para
maparusahan ang mga masasamang tao ngunit tila ay madami din ang di
sang-ayon sa death penalty dahil ayon sa kanila kapag ipinatupad ito ay
mawawalan na ng pagkakataon ang isang tao na magbagong buhay. Ang
lipunan ay palaging gumagamit ng parusa upang mapabagabag ang
magiging mga kriminal mula sa labag sa batas na aksyon. Dahil ang
lipunan ay may pinakamataas na interes sa pagpigil sa pagpatay, dapat
itong gamitin ang pinakamalakas na parusa na magagamit upang
maiwasan ang pagpatay, at iyon ang parusang kamatayan. Kung ang
mga mamamatay-tao ay pinarusahan ng kamatayan at isinasagawa, ang
mga potensyal na mamamatay-tao ay mag-iisip nang dalawang beses
bago pagpatay dahil sa takot na mawala ang kanilang sariling buhay. Sa
loob ng maraming taon, sinuri ng mga kriminalista ang mga rate ng
pagpatay upang makita kung sila ay nagbabago na may posibilidad na
maipapatay ang mga nahatulang mamamatay-tao, ngunit ang mga resulta
ay hindi nagkakamali. Pagkatapos noong 1973, gumamit si Isaac Ehrlich
ng isang bagong uri ng pagsusuri na nagreresulta ng mga nagpapakita
para sa bawat bilanggo na pagpatay, 7 na buhay ang naligtas dahil ang
iba ay napigilan ng gumawa ng pagpatay. Ang mga magkatulad na
resulta ay ginawa ng mga alagad ni Ehrlich sa mga pag-aaral ng follow-
up. Bukod dito, kahit na ang ilang mga pag-aaral patungkol sa pagsugpo
ay hindi magpag-aalinlangan, iyon ay dahil lamang sa parusang
kamatayan ay bihirang ginagamit at tumatagal ng mga taon bago
isagawa ang pagpapatupad. Ang mga parusa na mabilis at sigurado ay
ang pinakamahusay na pagpigil. Ang katotohanan na ang ilang mga
estado o mga bansa na hindi gumagamit ng parusang kamatayan ay may
mas mababang mga rate ng pagpatay kaysa sa mga nasasakupang batas
na hindi ito katibayan ng kabiguan ng pagsugpo. Ang mga estado na
may mataas na rate ng pagpatay ay magkakaroon ng mas mataas na rate
kung hindi sila ginagamit ang parusang kamatayan. Ang parusang
kamatayan ay hindi makatarungan at tama sa moral. Kapag may
pumatay sa ibamg tao, ang tamang parusa ay hindi pagpatay sa kanya,
ngunit upang subukan at tulungan sila. Hindi kami nagnanakaw mula sa
kawatan, o ginahasa ang mga rapist, "Ito ay magpapahiya sa mga
awtoridad sa parusa. Ito ay lilitaw upang patawarin ang krimen sa
pamamagitan ng pag-uulit nito. Ito ay isang kalupitan ng karamdaman.
(140) bakit natin pinapatay ang mga mamamatay tao? Ang parusang
kamatayan ay tumatagal na pansin sa mga biktima at itutuon ang pansin
sa kriminal. Ang parusang kamatayan ay isang paraan ng pagharap sa
pagkakasala. Ang parusang kamatayan ay maaaring saktan sa maraming
mga batayan, maging sa moral, pilosopiko, o ligal. Ngunit sa
pamamagitan lamang ng pagtuon sa magagamit na data, maliwanag na
ang parusang kamatayan, tulad ng ginamit sa nakaraan, ay higit sa lahat
ay hindi kinakailangan at hindi epektibo sa pagbabawas ng krimen kahit
na sa paglaon ng isang sandali na ito ay isang hadlang. Ang parusang
kamatayan ay may kaugaliang diskriminasyon laban sa mahihirap at
napapailalim sa nakakagulat na mataas ng mga rate ng pagkakamali.
Hindi kataka-taka na napakaraming mga bansa sa buong mundo ngayon
ang nagtanggal ng parusang kamatayan sa halip na mapanatili ito. Bilang
ng 2015, 140 ang bansa na tinanggal ang parusang kamatayan sa batas o
sa pagsasagawa. Ang krimen ay isang mas kumplikado at nakakainis na
isyu kaysa sa marami sa ating mga pulitiko na mag-aalaga na aminin.
Ang muling pagbabalik sa parusang kamatayan- at ang pagkakapantay
sa kamatayan sa hustisya- ay isang patent na naive at pinakasimpleng
paraan ng pagpunta tungkol dito.
YOUNG PEOPLE'S MENTAL HEALTH
Mental disorders among children are described as serious changes in the
way children typically learn, behave, or handle their emotions, which
cause distress and problems getting through the day. Many children
occasionally experience fears and worries or display disruptive
behaviors. Nowadays, 9.4% of children aged 2-17 years (approximately
6.1 million) have received and ADHD diagnosis. About 3 in 4 children
aged 3-17 years with depression also have anxiety (73.8%) and nearly 8
in 10 children (78.1%) aged 3-17 years with depression received
treatment. Mental disorders are chronic health conditions that last a long
time and often don't go away completely, that can continue through the
lifespan. Without early diagnosis and treatment, children with mental
disorders can have problems at home. Each time a child faces a difficult
challenges, whether its family turmoil or emotional distress, it takes a
toll on them in a variety of ways. One of the situations are the following,
being a victim of violence, abuse or neglect at home, witnessing violent
acts in your home or community, a family member attempting or
committing suicide, substance abuse, having parents who are
separated/divorced and a household member who is incacerated.
Children must have to ensure by the parents to do their part by providing
a stable home, ensuring them to understand social norms and provide
them with the skills necessary to tackle difficult emotions when they
surface. If there's something all parents can agree on, its wanting to see
their child succeed and live a long healthy life. Life comes with
challenges, though. Many are uncontrollable, while others are a result of
actions or experiences your child faces. As part of Children's Mental
Health Week, we explored how parenting styles and a parent's mental
health impacts their children. This covers how a parent can pass down
mental health disorders to children and which behavioral and emotional
patterns can have a lasting impact on childhood development. One in
three children under the age of 18 deal with atleast one adverse
childhood experience, while 14 percent experience two or more ACEs
(Adverce Childhood Experiences), according to data from the National
Survey of Children's Health, about a quarter of the time divorces or
separations are responsible for ACEs. An adverce experience, doesn't
guarantee or future problem, rather it heightens a child's future risk of
mental health problems, injury, risky behaviors, infectious or chronic
disease and lack of income or educational opportunities. Our mental
health is a fundamental part to our overall health and well-being. As a
parent, you play a huge role in supporting your child's mental well-
being. Nurturing and loving care build a strong foundation, helping your
child to develop the social and emotional skills they need to lead a
happy, healthy and fulfilled life.