Temat: Ocena ryzyka zawodowego technika weterynarii

1. Za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób

zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie
lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem
czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w
związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym".
2. Technik weterynarii może wykonywać pracę np. w przychodni dla zwierząt,
przedsiębiorstwie produkcji zwierzęcej, schronisku dla zwierząt czy w ogrodzie
zoologicznym, a także wykonywać czynności pomocnicze z zakresu realizacji zadań
inspekcji weterynaryjnej czy nadzoru sanitarno-weterynaryjnego. Na stanowisku
pracy technika weterynarii istnieje wiele zagrożeń charakterystycznych dla miejsca
pracy i zakresu obowiązków. Część z nich można potraktować jako typowe dla
powszechnie rozumianego zawodu weterynarza.
3. Zagrożeniami charakterystycznymi dla technika weterynarii pracującego w kontakcie
ze zwierzętami są:
a) Zagrożenia fizyczne:
-  upadek na tym samym poziomie – mokre, śliskie nawierzchnie,
-  uderzenia o nieruchome przedmioty – wyposażenie obory, stajni, gabinetu,
biura, lecznicy,
-  skaleczenie ostrymi narzędziami – przy używaniu i dezynfekcji narzędzi
chirurgicznych, strzykawek, aparatury, a także narzędzia i maszyny robocze
pozostawione w oborach lub stajniach,
-  przeciążenia układu ruchu – podnoszenie, obracanie pacjenta (zwierzęcia),
-  agresja pacjenta – ugryzienia, zadrapania, kopnięcia, bodnięcia,
-  przygniecenia zwierzęciem,
-  wypadek komunikacyjny – dojazd do miejsca wykonywania pracy – do pacjenta
(chorego zwierzęcia).
b) Zagrożenia biologiczne:
-  mikroorganizmy chorobotwórcze – źródłem zakażenia będą zwierzęta, ale również
ludzie, np. wirus grypy, wirus wywołujący zapalenie płuc, zoonozy itp.
-  mikroorganizmy chorobotwórcze, takie jak bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty itp. –
źródłem zagrożenia będą próbki pobrane do badań laboratoryjnych, płyny ustrojowe,
kontakt z zakażoną krwią i płynami ustrojowymi itp.
c) Zagrożenia chemiczne:
-  preparaty chemiczne – źródłem zagrożenia będą rożnego rodzaju środki i preparaty
chemiczne do dezynfekcji i dezynsekcji, odczynniki chemiczne, leki nawet lateks
(rękawice chirurgiczne) itp.

4. Po sporządzeniu konkretnej listy zagrożeń dla konkretnego technika weterynarii

należy wybrać metodę oceny ryzyka i przeanalizować każde zagrożenie pod kątem
jego możliwych negatywnych skutków zdrowotnych oraz prawdopodobieństwa ich
zaistnienia. Następnie do każdego zagrożenia trzeba dobrać odpowiednie środki
prewencyjne (środki ochronne) i sprawdzić ich skuteczność w warunkach zakładu.

5. Prawidłowo przeprowadzona ocena ryzyka zawodowego powinna skutkować zarówno

zmniejszeniem liczby wypadków i dolegliwości związanych z pracą, jak
i zwiększeniem świadomości występujących w pracy zagrożeń i potrzeby stosowania
środków ochrony ograniczających związane z nimi ryzyko zawodowe.
6. Aby zwiększyć skuteczność przeprowadzanych ocen ryzyka zawodowego, warto
pamiętać o ważnych zasadach:
  I. Wyznaczamy osoby do koordynowania i realizacji działań związanych z oceną
ryzyka zawodowego.
II. Osoby przeprowadzające ocenę ryzyka zawodowego powinny posiadać
odpowiednie kompetencje.
III. Zapewniamy udział pracowników i kadry kierowniczej w ocenie ryzyka
zawodowego.
IV. Określamy zakres oceny ryzyka zawodowego.
V. Pozyskujemy informacje potrzebne do oceny ryzyka zawodowego.
VI. Identyfikujemy zagrożenia.
VII. Oszacowujemy ryzyko zawodowe.
VIII. Wyznaczamy dopuszczalności ryzyka zawodowego.
IX. Przeprowadzamy działania wynikające z oceny ryzyka zawodowego.
X. Dokumentujemy ocenę ryzyka zawodowego.
XI. Informujemy o ryzyku zawodowym.
XII. Monitorujemy skuteczność środków ochrony.
XIII. Dokonujemy przeglądu oceny ryzyka zawodowego.