Professional Documents
Culture Documents
ISSN: 2241-9349
Το περιοδικό Γνωσιακή - Συμπεριφοριστική Έρευνα & Θεραπεία είναι έκδοση του Ινστιτούτου Έρευνας
και Θεραπείας της Συμπεριφοράς με τη συμμετοχή της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ
Συμβουλευτική Επιτροπή
Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας
Φραγκίσκος Γονιδάκης, ΕΕΕΣ, Αθήνα της Συμπεριφοράς
Αναστασία Καλαντζή – Αζίζι, ΙΕΘΣ, Αθήνα
Στέφανος Κούλης, ΕΕΓΨ, Αθήνα
Γρηγόρης Σίμος, ΕΕΓΣΨ, Θεσσαλονίκη ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
Κατερίνα Φαλτσέτα
Σημείωμα
της έκδοσης
Editorial
Τ α τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης ανάπτυξης της γνωσιακής – συμπεριφοριστικής θεραπείας
(ΓΣΘ) στην Ελλάδα. Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, προσφέρεται μια ποικιλία προγραμμάτων ολοκληρωμένης
εκπαίδευσης τόσο στην Αθήνα όσο και στην Θεσσαλονίκη. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι πιστοποιημένα ότι ακολου-
θούν τις οδηγίες εκπαίδευσης στην ΓΣΘ της European Association for Behavioural and Cognitive Therapies (EABCT).
Παράλληλα προσφέρονται και πιο εξειδικευμένα προγράμματα διάρκειας ως και 2 ετών από 4 επιστημονικές εταιρίες
(Ελληνική Εταιρεία Έρευνας της Συμπεριφοράς, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς, Ελληνική
Εταιρεία Γνωσιακών Ψυχοθεραπειών και Ελληνική Εταιρεία Γνωστικής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας). Ένας ση-
μαντικός αριθμός ψυχολόγων και ψυχιάτρων έχει ήδη ολοκληρώσει κάποια από τις παραπάνω εκπαιδεύσεις και ασκεί
τη ΓΣΘ. Είναι ενδιαφέρον ότι τα τελευταία έτη η ΓΣΘ ασκείται παραδοσιακά στο επίπεδο του ιδιωτικού γραφείου ή ια-
τρείου αλλά πλέον και σε ιδιωτικούς και δημόσιους θεραπευτικούς φορείς. Πέραν όμως των θεραπευτικών φορέων
όπου προσφέρεται θεραπεία από ειδικούς στην ΓΣΘ, σε αρκετές κλινικές και νοσοκομεία της χώρας, η ΓΣΘ αποτελεί
το προτεινόμενο μοντέλο ψυχοθεραπείας.
Οι 4 επιστημονικές εταιρίες συνεργάστηκαν στην οργάνωση 4 πανελλήνιων συνεδρίων με εκατοντάδες συμμετοχές συ-
ναδέρφων οι οποίοι παρουσίασαν ενδιαφέρουσες ερευνητικές εργασίες, απ’ όπου γίνεται κατανοητό ότι σήμερα σε όλη
την Ελληνική επικράτεια σε ποικίλους κλινικούς χώρους γίνεται σημαντική ερευνητική προσπάθεια στην ΓΣΘ.
Παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση έχει πλέον συστηματοποιηθεί, η θεραπεία προσφέρεται τόσο σε δημόσιους όσο και
σε ιδιωτικούς φορείς, πολλά βιβλία με γνωσιακό – συμπεριφοριστικό περιεχόμενο εκδίδονται κάθε χρόνο, και γίνεται
γνωσιακή – συμπεριφοριστική έρευνα στην Ελλάδα, δεν κατέστη δυνατόν να εκδοθεί κάποιο επιστημονικό περιοδικό.
Το 1979 η Ελληνική Εταιρία Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς και ο τότε Πρόεδρός της Ι. Μπουλουγούρης
προχώρησαν στην έκδοση του περιοδικού «Αρχεία Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς». Στο πρώτο τεύχος
περιλαμβάνονται πέντε εργασίες μελών της εταιρείας που παρουσιάστηκαν στο 6ο Ευρωπαϊκό Συνέδριο της Θεραπείας
της Συμπεριφοράς που διοργάνωσε το 1976 η Εταιρεία στις Σπέτσες, καθώς και 3 αγγλόφωνα άρθρα των Edna Foa,
Yves Lamontagne και John Nicolis. Δυστυχώς δεν υπήρξε συνέχεια αυτής της προσπάθειας και δεν εκδόθηκε ποτέ δεύ-
τερο τεύχος.
To 2007, μετά από απόφαση του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς, έγινε προσπάθεια
να εκδοθεί ένα ελληνικό περιοδικό για την ΓΣΘ. Δυστυχώς οικονομικές δυσκολίες δεν επέτρεψαν στην προσπάθεια να
ολοκληρωθεί αν και είχε γίνει όλη η απαραίτητη προετοιμασία για την έκδοση.
Σήμερα το Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς, κρίνοντας ότι υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για
την έκδοση ενός περιοδικού για την ΓΣΘ, αποφάσισε και σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Έρευνας της Συμ-
περιφοράς να προχωρήσει στην έκδοση του περιοδικού με τίτλο «Γνωσιακή - Συμπεριφοριστική Έρευνα & Θεραπεία».
Το περιοδικό θα εκδίδει 2 τεύχη τον χρόνο και θα φιλοξενεί μετά από κρίση άρθρα σύνταξης, ανασκοπήσεις θεμάτων,
στις οποίες υπογραμμίζονται ιδιαίτερα οι σύγχρονες απόψεις, ερευνητικές εργασίες από τον χώρο της γνωσιακής – συμ-
περιφοριστικής θεραπείας και των συγγενών της πεδίων, σύντομες αναφορές σε μια καινοτόμο τεχνική ή παρέμβαση
που μπορεί να είναι λιγότερο επακριβής από μια ερευνητική αναφορά, ενδιαφέρουσες περιπτώσεις, καθώς και γράμματα
προς τη σύνταξη – αλληλογραφία. Επίσης θα περιλαμβάνει επίκαιρες ανασκοπήσεις συγγραμμάτων και άρθρων από
συζητήσεις καθώς και ανασκοπήσεις βιβλίων, παρατηρήσεις και προτάσεις σχετικά με την ύλη του περιοδικού, πληρο-
φορίες και εμπειρίες από κέντρα εκπαίδευσης και γενικά από την άσκηση της ΓΣΘ.
Το περιοδικό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα σημαντικό φόρουμ για την περαιτέρω ανάπτυξη της συγκεκριμένης ψυχο-
θεραπευτικής προσέγγισης και να ενταχθεί στις σταθερές βιβλιογραφικές πηγές που χρησιμοποιούν Έλληνες και ξένοι
επιστήμονες, οι οποίοι ενδιαφέρονται να αξιοποιήσουν το γνωσιακό - συμπεριφοριστικό μοντέλο στην έρευνα και στη
θεραπευτική πράξη.
ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ
Η
Μίκα Χαρίτου-Φατούρου δεν πρόλαβε να πάρει στα χέρια της το πρώτο τεύχος του Περιοδικού «Γνωσιακή -
Συμπεριφοριστική Έρευνα και Θεραπεία». Έφυγε από κοντά μας στις 15.1.2014. Υποστήριξε όμως ένθερμα
την έκδοσή του δεχόμενη να είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του.
Μου ανατέθηκε να γράψω μερικά λόγια για την Μίκα Χαρίτου-Φατούρου, ειδικά σε αυτό το περιοδικό, το οποίο κινείται
στο χώρο που καλύπτει η έρευνα και θεραπεία γνωσιο-συμπεριφοριστικής κατεύθυνσης, ένα χώρο ο οποίος συνδέεται
άμεσα με το επιστημονικό της έργο. Η παρουσίαση μιας επιστήμονος με διεθνή προβολή και δυναμική προσωπικότητα
σίγουρα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν πολλές πληροφορίες φιλτράρονται από προσωπικές αξιολογή-
σεις και το πρόσφατο βίωμα της απώλειας εμποδίζει την όποια αντικειμενικότητα.
Ξεκινώ παραθέτοντας στοιχεία γύρω από τις σπουδές και το επιστημονικό της έργο. Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου σπούδασε
Ψυχολογία στο University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στην Συμπεριφορική
Ψυχοθεραπεία στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και στο Τμήμα Ψυχιατρικής του University Col-
lege Hospital του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Την περίοδο 1966-1967 υπήρξε ερευνητική Συνεργάτης στο Τμήμα Ψυ-
χολογίας του Yale University (Connecticut, ΗΠΑ).
Το 1969 έλαβε το Διδακτορικό Δίπλωμα (Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) και το
1970 ξεκίνησε την πανεπιστημιακή της καριέρα ως επιμελήτρια στην έδρα Γενικής Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής
του ΑΠΘ. Το 1983 εκλέχτηκε καθηγήτρια Ψυχολογίας και αφυπηρέτησε το 1997. Το 1986/87 ίδρυσε το πρώτο Μεταπτυ-
χιακό Πρόγραμμα Κλινικής Ψυχολογίας στην Ελλάδα, με την χαρακτηριστική ονομασία «Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Κοι-
νωνικής – Κλινικής Ψυχολογίας».
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου έχει διδάξει ως Επισκέπτρια Καθηγήτρια σε πολλά Πανεπιστήμια τόσο στην Ελλάδα όσο και
στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται, το University of Western Australia, το Ψυχιατρικό Κέντρο Ερευνών του Νοσο-
κομείου Ulleraker του Πανεπιστημίου της Uppsala, το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, το
Τμήμα Ψυχιατρικής του Middlesex Hospital, το Pittsburgh University (ΗΠΑ), το Stanford University (ΗΠΑ), το University
of Minnesota (ΗΠΑ), το Πανεπιστήμιο του Μονάχου, το London School of Economics, κ.α.
Από το πλουσιότατο δημοσιευμένο έργο, παρουσιάζονται στη συνέχεια ενδεικτικά ορισμένα βιβλία, τα οποία έτυχαν διε-
θνούς αναγνώρισης και χαρακτηρίζονται για την πρωτοτυπία τους. Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου είχε γράψει το 2003 το βι-
βλίο «The Psychological Origins of Institutionalized Torture» το οποίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά με το τίτλο «Ο
βασανιστής ως όργανο της κρατικής εξουσίας: Ψυχολογικές καταβολές».1 Είχε συγγράψει το βιβλίο «Tortures and Mur-
derers reconstruct Brazilian Atrocities» (εκδ. University of California Press) μαζί με τους Martha Huggins και Philip Zim-
bardo, το οποίο πήρε τις εξής διακρίσεις ως το καλύτερο βιβλίο του 2003, α) από το The New England Council of Latin
Amerika Studies (NECLAS), β) από την The American Society of Criminology (Division of International Criminology,
DIC) και γ) υπήρξε Finalist για το βραβείο 2003 της Society for the Study of Social Problems (SSSP) «Wright Mills Award».
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου είχε συγγράψει επίσης μαζί με την Δ. Τατά και την Α. Καββαδία το βιβλίο «Οδηγός Συμβου-
λευτικής Γυναικών» εκδ. Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (2003) και είχε την επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου
«Καταργώντας τα εμπόδια: συμβουλευτική και ενδυνάμωση γυναικών» (Ελληνικά Γράμματα, 2008). Επίσης επιμελήθηκε
τη μετάφραση των βιβλίων «Η επιρροή του Εωσφόρου: Πως οι καλοί άνθρωποι γίνονται κακοί» του Philip Zimbardo2 και
«Η αντίσταση της καρδιάς: Οι μικτοί γάμοι και η μαρτυρία της Ροζενστράσσε στη Ναζιστική Γερμανία» του Nathan Stoltz.3
1
Χαρίτου-Φατούρου, Μ. (2012) «Ο βασανιστής ως όργανο της κρατικής εξουσίας: Ψυχολογικές καταβολές», Θεσ/νικη, Univer-
sity Studio Press. (1η έκδοση 2003, Ελληνικά Γράμματα).
2
Zimbardo, P. (2011), «Η επιρροή του Εωσφόρου: Πως οι καλοί άνθρωποι γίνονται κακοί», Θεσ/νικη, University Studio Press.
3
Stoltz, N. (2010) «Η αντίσταση της καρδιάς: Οι μικτοί γάμοι και η μαρτυρία της Ροζενστράσσε στη Ναζιστική Γερμανία»,
Θεσ/νικη, University Studio Press.
001_MARY_Layout 1 1/22/15 2:01 PM Page 4
Από τις πολλαπλές διακρίσεις αναφέρουμε ενδεικτικά αυτή που της απένειμε το Διεθνές Βιογραφικό Κέντρο του Cam-
bridge και το αντίστοιχο της Αμερικής για τη συνεισφορά της στην Ψυχολογία και την Ψυχοθεραπεία ως «η Γυναίκα Επι-
στήμονας του 2010».
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου υπήρξε μέλος του ΔΣ του «Συμβουλίου Ισότητας των Δύο Φύλων» και του ΔΣ του Κέντρου
Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ), μέλος της επιστημονικής επιτροπής για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυ-
ναικών, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Δύο Φύλων (ΓΓΙΦ) όπως και υπεύθυνη στο πρόγραμμα «Σχολεία Συνερ-
γατικής Μάθησης και Πρόληψης». Διετέλεσε πρόεδρος της «European Association for Counseling (EAC)» από το 2000
έως το 2008. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς (ΕΕΕΣ)
(2001-2008) και στη συνέχεια μέλος του ΔΣ της.
Ας μου επιτραπεί τώρα να ξεχωρίσω ορισμένα στοιχεία από το βιογραφικό της Μίκας Χαρίτου-Φατούρου, τα οποία κατά
τη γνώμη μου χρήζουν ιδιαίτερης αναφοράς. Κατ’ αρχήν ήταν μια επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας με άρτια επιστημονική
γνώση και ταυτόχρονα ένα «πολιτικό ον» σε πλήρη εγρήγορση ως την τελευταία στιγμή. Αν συνδεθούν όλα αυτά με την
πληθωρικότητα της προσωπικότητας της δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα!
Από το 1970, όταν ξεκίνησε η πανεπιστημιακή της καριέρα στην Ελλάδα, ξεχώρισε. Υπήρξε πρωτοπόρος, υπόδειγμα πα-
νεπιστημιακής δασκάλας και πρότυπο επιστήμονα/ ερευνητή. Επηρεασμένη από τις τραυματικές εμπειρίες της Δικτατορίας
εστίασε τα επιστημονικά/ ερευνητικά της ενδιαφέροντα κατ’ αρχήν στην διερεύνηση του ψυχισμού του θύτη, του βασανιστή.
Μελέτησε το θέμα εις βάθος. Η κλινική ματιά της παρατηρήτριας/ ερευνήτριας καθοδηγήθηκε από τις γνώσεις της σχετικά
με την Ψυχολογία της Μάθησης κι έτσι μπόρεσε με γερά επιστημονικά δεδομένα να ανατρέψει ψυχολογικές θεωρίες που
ενοχοποιούσαν βιολογικές καταβολές και αντικοινωνικές μορφές προσωπικότητας για τις ακραίες συμπεριφορές των βα-
σανιστών. Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου απομυθοποιώντας εσφαλμένες επιστημονικές αντιλήψεις και στερεότυπα κατέδειξε
με τις ερευνές της ξεκάθαρα ότι «ειδικά προγράμματα κατάρτισης βασανιστών» οδηγούν στον απανθρωπισμό του Αν-
θρώπου. Μαζί με άλλους φημισμένους συναδέλφους της από το εξωτερικό συνέχιζε τις έρευνές της μέχρι πρόσφατα υπο-
γραμμίζοντας ότι αυτή η «εκπαίδευση» δεν υποστηρίζεται μόνο από απολυταρχικά καθεστώτα. Της οφείλουμε πολλά γι’
αυτή τη Γνώση που εμπλούτισε την κριτική πολιτική σκέψη.
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου είχε την θαυμαστή ικανότητα να μετατρέπει κοινωνικά αντανακλαστικά σε έρευνα και πράξη.
Όλο το υπόλοιπο επιστημονικό της έργο ακολουθεί αυτό το μοτίβο. Χαρακτηριστικά αναφέρω την προσφορά της στο
χώρο της Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας γυναικών, τις έρευνές της για τα λεγόμενα παιδιά των φαναριών και τα
Σχολεία πρόληψης. Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου δεν έμενε όμως μόνο στο επίπεδο της θεωρίας και έρευνας αλλά πρότεινε
και υλοποιούσε προγράμματα παρέμβασης. Αυτή η σύνδεση τεκμηριωμένης επιστημονικής έρευνας και εφαρμογών απο-
τελεί υπόδειγμα και πρότυπο για την ταυτότητα του έργου του Κλινικού Ψυχολόγου.
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου υπηρετούσε την Κλινική Ψυχολογία όχι μόνο με συνέπεια αλλά και με πάθος. Εκτός του ότι
ίδρυσε το 1986/87 το πρώτο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Κλινικής Ψυχολογίας στο ΑΠΘ, πάλεψε και για την νομική κατοχύρωση
της Ειδικότητας του Κλινικού Ψυχολόγου. Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ειδικοτήτων της Ψυχολογίας (2000-2003 / Υπουργείο
Υγείας) συνεργάστηκε στενά με επαγγελματικούς Συλλόγους και Επιστημονικές Εταιρείες. Παρά τις δυσκολίες κατάφερε τε-
λικά να διαμορφωθεί ένα ενιαίο κείμενο προτάσεων για τις βασικές Ειδικότητες των Ψυχολόγων, το οποίο κατατέθηκε στο
Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ). Είναι γνωστό το πόσο πικράθηκε η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου με την λυσσαλέα αντίδραση
των Επαγγελματικών Συλλόγων των Ψυχολόγων, οι οποίοι παρεμπόδισαν την προώθηση των προτάσεων. Έτσι φτάσαμε στο
2014 και δεν υπάρχει ακόμα νομική κατοχύρωση στην Ελλάδα καμίας ειδικότητας Ψυχολογίας, παρά το γεγονός ότι αξιόλογα
Μεταπτυχιακά Προγράμματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό καταρτίζουν εξειδικευμένους Ψυχολόγους. Η Μίκα
Χαρίτου-Φατούρου συνέχιζε όμως να αγωνίζεται γι αυτό το θέμα. Έγινε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Κλινικών Ψυχολόγων
Ελλάδος που έχει ως κύριο σκοπό τη νομική κατοχύρωση της ειδικότητας του Κλινικού Ψυχολόγου και υποστήριζε τις δράσεις
του. Κρίμα που δεν μπόρεσε να πάρει έστω τη μικρή χαρά από την πρόσφατη γνωμοδότηση νομικού κατόπιν ανάθεσης του
Συλλόγου Κλινικών Ψυχολόγων Ελλάδος (ΣΚΨΕ) όπου αναφέρεται ρητώς «…τα μέλη του ΣΚΨΕ έχουν το δικαίωμα να χρη-
σιμοποιούν το τίτλο «Κλινικός Ψυχολόγος» κατά τον προσδιορισμό της επαγγελματικής τους ταυτότητας….»4
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου ήταν και ψυχοθεραπεύτρια. Εργάστηκε με συνέπεια για τη διάδοση του γνωσιο-συμπεριφο-
ριστικού προτύπου Ψυχοθεραπείας. Ίδρυσε το πρώτο ΜΠΚΨ όπως προαναφέρθηκε όπου πρόσφερε εξειδίκευση στο
μοντέλο αυτό, μάλιστα πρωτοστάτησε και στην ίδρυση του Παραρτήματος Μακεδονίας της Εταιρείας Έρευνας της Συμ-
περιφοράς (ΕΕΕΣ) – φορέας εκπαίδευσης στη γνωσιοσυμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, της οποίας υπήρξε και Πρόεδρος.
Διοργάνωσε Σεμινάρια, Ημερίδες, κ.α. με σχετικά θέματα. Πάντα ενήμερη για τις νεώτερες εξελίξεις, ετοίμαζε και ένα
καινούργιο βιβλίο το οποίο είναι υπό έκδοση.5 Δεν χάρηκε την δημοσίευση και κυκλοφορία του βιβλίου αυτού αλλά η
4
Ιστοσελίδα Συλλόγου Κλινικών Ψυχολόγων Ελλάδος www.clinicalpsych.gr
5
Φατούρου, Μ. και Χαλιμούρδας, Θ. (2014, υπο έκδοση) «Νέες τάσεις της γνωσιακής – συμπεριφοριστικής θεραπείας», αθήνα,
Εκδ. Γρηγόρη.
001_MARY_Layout 1 1/22/15 2:01 PM Page 5
ενεργή συμμετοχή της στη συγγραφή του, πιστεύω, της έδωσε μεγάλη ικανοποίηση τον τελευταίο καιρό. Σίγουρα θα χαι-
ρόταν και με την επανέκδοση ενός βιβλίου του οποίου είχε την επιστημονική επιμέλεια, το «Ξεπερνώντας το άγχος», της
H. Kennerly το οποίο ως βιβλίο ψυχολογικής βοήθειας και αυτοβοήθειας αλλά και ως σημαντικό εργαλείο δουλειάς των
γνωσιακών - συμπεριφοριστών ψυχοθεραπευτών είχε πολύ μεγάλη απήχηση.6
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου όμως δεν παρέμενε μόνο στο επίπεδο της έρευνας και εκπαίδευσης σχετικά με το γνωσιο-
συμπεριφοριστικό πρότυπο. Πάλεψε και σε αυτή την περίπτωση για τη νομική κατοχύρωση της εξειδίκευσης στην Ψυχο-
θεραπεία γενικότερα. Τόνιζε πάντα ότι η σωστή κατάρτιση σε θέματα ψυχοθεραπείας δεν αρκεί και ότι η Δημόσια Ψυχική
Υγεία βρίσκεται σε κίνδυνο όταν ο οποιοσδήποτε μπορεί να δηλώσει Ψυχοθεραπευτής. Γι αυτό το λόγο δήλωνε συχνά ότι
η Πολιτεία πρέπει να φροντίσει ώστε να κατοχυρωθεί νομικά η εξειδίκευση «Ψυχοθεραπευτής» (Ψυχολόγος/ Ψυχοθερα-
πευτής ή Ψυχίατρος / Ψυχοθεραπευτής) σε όσους έχουν αποφοιτήσει από εγκεκριμένα εκπαιδευτικά Προγράμματα Ψυ-
χοθεραπείας. Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου υποστήριξε αυτή τη θέση της κάνοντάς μου την τιμή να με προτείνει
Συντονίστρια της Υποεπιτροπής επεξεργασίας προτάσεων για την εξειδίκευση «Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπευτής», η οποία
λειτούργησε ταυτόχρονα με την προαναφερθείσα Επιτροπή Ειδικοτήτων στην Ψυχολογία (2000-2004, Υπουργείο Υγείας).
Τα πορίσματα και της Υποεπιτροπής αυτής κατατέθηκαν στο ΚΕΣΥ και έτυχαν της ίδιας «αντιμετώπισης» όπως αυτά της
επιτροπής ειδικοτήτων Ψυχολόγων από τους Επαγγελματικούς Συλλόγους Ψυχολόγων! Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου
ένιωσε μεν την πίκρα της άρνησης/ αδιαφορίας αλλά δεν το έβαζε κάτω υποστηρίζοντας συνεχώς τη νομική κατοχύρωση
της εξειδίκευσης στην Ψυχοθεραπεία.
Η Μίκα Χαρίτου-Φατούρου έφυγε από κοντά μας ως «φυσική παρουσία» όμως τα «πνευματικά» της παιδιά –οι πρώην
φοιτητές της–, οι συνεργάτες της και οι συνοδοιπόροι στην πράξη και τα οράματα την κρατούν «ζωντανή» ανάμεσά μας.7
Ένα μικρό δείγμα συνέχειας της δουλειάς της ως γνωσιακή – συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια είναι και η έκδοση
του περιοδικού αυτού.
Μάρτιος 2014
6
Kennerly, H. (2014, επανέκδοση). «Ξεπερνώντας το άγχος» αθήνα: τόπος. (1η έκδ. 1999, Ελληνικά Γράμματα).
7
Ο θαυμασμός και η συγκίνηση όσων γνώριζαν και συνεργάστηκαν μαζί με τη Μίκα Χαρίτου-Φατούρου αποτυπώνεται στο «τι-
μητικό αφιέρωμα για την Ομότιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Μίκας Χαρίτου-Φατούρου» έκδοση Κλάδου Κλινικής Ψυχολογίας/
Ψυχολογίας της Υγείας της ΕΛΨΕ 2014, αθήνα: τόπος.
001_MARY_Layout 1 1/22/15 2:01 PM Page 6
ΕΡ ΓΑ Σ ΙΕΣ
07 Η διερεύνηση του βασικού συναισθήματος της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό: προκαταρκτικά ευρήματα
Χαλιμούρδας Θ., Γονιδάκης Φ., Ματσούκα Ε., Ευστρατιάδου Κ., Σωτηροπούλου Π., Σταχτέα Ξ., Μουρίκης Η.,
Βαϊδάκης Ν., Παπαδημητρίου ΓΝ.
15 Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια: κλινική εφαρμογή στην Ελλάδα
Οικονόμου Μ., Πάλλη Α., Πέππου Λ., Λουκή Ε., Πατελάκης Α., Κολοστούμπης Δ., Παπαδημητρίου ΓΝ.
Α ΝΑ ΣΚΟ Π ΗΣ Ε ΙΣ
33 Self-management from a behavior analytic standpoint: Theoretical advancements and applications in Autism Spectrum Disorder
Gena A., Galanis P. & Alai-Rosales S.
ΒΙΒΛΙΟΚ Ρ ΙΤ Ι ΚH
54 Εισαγωγή στη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία. Τεχνικές και εφαρμογές" των D Westbrook, H Kennerley
και J. Kirk (Επιστημονική Επιμέλεια: Αναστασία Καλαντζή-Αζίζι & Κωνσταντίνος Ευθυμίου)
Μαλογιάννης Ιωάννης
REV IEWS
33 Self-management from a behavior analytic standpoint: Theoretical advancements and applications in Autism Spectrum Disorder
Gena A., Galanis P. & Alai-Rosales S.
41 Parenting Programs
Vlachogianni A., Aggeli K.
XALIMOURDAS_Layout 1 9/9/14 1:29 PM Page 7
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 07-14, 2014
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ
ΕΡΓΑΣΙΑ
Aλληλογραφία: Χαλιμούρδας Θεόδωρος, A’ Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Αιγινήτου 22,
Ιλίσσια, Αθήνα, E-Mail: thodoris.chalimourdas@gmail.com, tchalim@med.uoa.gr, Τηλ: 210-7217523, 6944691593
Περίληψη
Η αηδία είναι ένα βασικό συναίσθημα, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει προσελκύσει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον όπως
φαίνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, παρακινώντας τον McNally1 να αναγγείλει «η αηδία έφτασε». Ορίζεται ως ο αποτροπια-
σμός που προκαλείται στην προοπτική ενσωμάτωσης από το στόμα ενός απεχθούς αντικειμένου και από εξελικτική σκοπιά,
φαίνεται να έχει επιβιωτική αξία, καθώς λειτουργεί ως φύλακας του στόματος. Πρόκειται για μια πολυδιάστατη συναισθημα-
τική κατάσταση, η οποία μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις διαστάσεις: την πυρηνική, την υπενθύμιση ζώων και την ψυχολογική μό-
λυνση και παράγει αντιδράσεις στις εκφράσεις του προσώπου, στην ψυχοφυσιολογία, στο νευρωνικό υπόστρωμα, στις γνωσια-
κές και συμπεριφορικές διεργασίες. Η αηδία, παρά το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνεται στο DSM-52, μελέτες δείχνουν πως συν-
δέεται με ορισμένες εκδηλώσεις της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, της ειδικής φοβίας μικρών ζώων και της ειδικής φο-
βίας αίματος, ενέσεων και τραύματος. Η κλίμακα που χρησιμοποιείται για την ψυχομετρική αξιολόγηση της αηδίας είναι η
Αναθεωρημένη Κλίμακα της Αηδίας (Disgust Scale Revised, DS-R)3. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η προ-
καταρκτική μελέτη των ψυχομετρικών ιδιοτήτων της DS-R σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό. H DS-R χορηγήθηκε σε 251 φοι-
τητές και φοιτήτριες από ΑΕΙ και ΑΤΕΙ και τα αποτελέσματα έδειξαν πως η ελληνική εκδοχή της DS-R έχει ικανοποιητικές
ψυχομετρικές ιδιότητες (αξιοπιστία και εγκυρότητα), ανάλογες με αυτές που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Οι τρεις
παράγοντες που προτείνουν οι συγγραφείς της DS-R3, πυρηνική αηδία, υπενθύμιση ζώων και αηδία μόλυνσης παρουσίασαν
ικανοποιητική αξιοπιστία, μέτρια συσχέτιση μεταξύ τους και ισχυρή συσχέτιση με τη συνολική κλίμακα. Οι γυναίκες βαθμο-
λόγησαν υψηλότερα την κλίμακα συγκριτικά με τους άντρες, ο βαθμός θρησκευτικής πίστης συσχετίστηκε θετικά με την αη-
δία και η ηλικία παρουσίασε αρνητική συσχέτιση με τον παράγοντα αηδία μόλυνσης.
Εισαγωγή∞
1. Ορισμός και διαστάσεις του συναισθήματος της «γλιτώνει το άτομο από κάτι επιβλαβές που ενσωματώθη-
αηδίας κε από το στόμα και τον απωθεί από περιττώματα ή εμέ-
Η αηδία (dis-gust, δηλαδή «κακή γεύση») έχει αναγνωρι- σματα». Τέλος, σύμφωνα με την κλασική μελέτη των Ro-
στεί ως βασικό συναίσθημα σε ποικίλους πολιτισμούς4. zin & Fallon, η αηδία ορίζεται ως ο αποτροπιασμός στην
Κατά τον 19ο αιώνα γίνεται αναφορά στον όρο «αηδία» προοπτική ενσωμάτωσης από του στόματος ενός απεχ-
από το Δαρβίνο, ο οποίος την ορίζει πρωταρχικά ως οτι- θούς αντικειμένου. Το απεχθές (αηδιαστικό) αντικείμενο
δήποτε είναι γευστικά απεχθές/αποκρουστικό και δευτε- μπορεί να συνδυαστεί, σε ιδεατό επίπεδο, με άλλα και να
ρογενώς οτιδήποτε δημιουργεί παρόμοια αίσθηση μέσω επιφέρει μολύνσεις ακόμα και αν έρθει ελάχιστα σε επα-
της όσφρησης, αφής ή ακόμη και της όρασης5. φή με μια αποδεκτή τροφή, την οποία τείνει να την καθι-
Έκτοτε, έχουν δοθεί επιπλέον ορισμοί στο βασικό συναί- στά μη αποδεκτή8.
σθημα της αηδίας. Πιο συγκεκριμένα, ο Angyal6 την ορίζει Το βασικό συναίσθημα της αηδίας φαίνεται, από εξελι-
ως την αποφυγή ενσωμάτωσης από το στόμα μερικών ου- κτική σκοπιά, πως έχει αξία για την επιβίωση του ατόμου,
σιών που προσδιορίζονται ως απόβλητα προϊόντα του αν- καθώς χρησιμεύει ως φύλακας του στόματος, γι’ αυτό και
θρώπου ή των ζώων. O Plutchik7 υποστηρίζει πως η αηδία σε μερικούς πρόσφατους ορισμούς της αηδίας, κεντρικό
θέμα είναι η αποβολή τροφής8,9. Η προσέγγιση αυτή οδή-
Η διερεύνηση του βασικού συναισθήματος της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό: προκαταρκτικά ευρήματα Χαλιμούρδας και συν.
γησε την έρευνα στην αναζήτηση ειδικών χαρακτηριστι- αντίδραση είναι ο καρδιακός ρυθμός, για τον οποίο ανα-
κών των τροφών που μπορεί να διευκολύνουν την απόρ- φέρονται αντιφατικά αποτελέσματα, καθώς κάποιες με-
ριψή τους λόγω του αισθήματος της αηδίας που προκα- λέτες αναφέρουν επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού, κά-
λούν10. ποιες άλλες σταθερότητα ενώ οι περισσότερες ελάττωσή
Τα σύγχρονα μοντέλα θεωρούν την αηδία ως μια πολυ- του17. Σε νευροβιολογικό επίπεδο, έρευνες υποδεικνύουν
διάστατη συναισθηματική κατάσταση και πιο συγκεκρι- την πρόσθια νήσο ως νευρολογικό υπόστρωμα της αντίλη-
μένα ψυχομετρικές μελέτες έχουν δείξει πως η εμπειρία ψης και εμπειρίας της αηδίας. Τέλος, σε επίπεδο γνωσια-
της αηδίας μπορεί να διαιρεθεί σε τρία είδη: (1) την πυ- κών διεργασιών οι σκέψεις που κυριαρχούν είναι ότι «θα
ρηνική (core), (2) την υπενθύμιση ζώων (animal remin- μολυνθώ» ή «θα αρρωστήσω»8 και σε επίπεδο συμπερι-
der) και (3) την μόλυνση (contamination)11. Αναλυτικότε- φοράς παρατηρείται αποστροφή και απομάκρυνση από
ρα, σε ό,τι αφορά τους εκλυτικούς παράγοντες της πυρη- το απεχθές αντικείμενο13.
νικής αηδίας (core disgust), χαρακτηρίζονται από πραγ-
ματική ή αντιληπτή (percieved) απειλή ενσωμάτωσης μέ- 3. Αηδία και ψυχοπαθολογία
σω του στόματος που συνοδεύεται από μια αντιδραστική Η αηδία φαίνεται να συνδέεται με μερικές εκδηλώσεις
αίσθηση απέχθειας. Αλλοιωμένες τροφές, σωματικά από- της ψυχοπαθολογίας. Πιο συγκεκριμένα, η αηδία φαίνε-
βλητα και μικρά ζώα, ιδιαίτερα αυτά που συνδέονται με ται να εμπλέκεται στη δημιουργία και τη διατήρηση της
σκουπίδια και απορρίμματα, εντάσσονται σε αυτή την κα- ειδικής φοβίας μικρών ζώων11, 18, 19, της ειδικής φοβίας αί-
τηγορία. Οι εκλυτικοί παράγοντες της αηδίας από ανα- ματος – τραύματος – ενέσεων20, 21, 22, 23, 24 και της ιδεοψυχα-
μνήσεις ζώων συνίστανται από αναμνήσεις της δικής μας ναγκαστικής διαταραχής (ιδεοληψίες μόλυνσης και θρη-
θνητότητας και της ζωώδους φύσης μας. Πεποιθήσεις και σκευτικού τύπου)25, 26, 27.
πρακτικές γύρω από το σεξ, τραυματισμοί του σώματος ή
παραβιάσεις του εξωτερικού μας περιβλήματος και θάνα- 4. Η Αναθεωρημένη Κλίμακα της Αηδίας (Disgust
τοι, εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία. Τέλος, η αηδία Scale Revised, DS-R) [3]
της μόλυνσης εκλύεται συχνά σε διαπροσωπικό πλαίσιο, Η Κλίμακα της Αηδίας δημιουργήθηκε από τους Haidt
όπως η επαφή με άτομα άγνωστα, άρρωστα ή φορείς του και συν.28 και αναθεωρήθηκε από τους Olatunji και συν.3
μιάσματος της ασθένειας, της κακοτυχίας και της ανηθι- Η πρώτη έκδοση της Κλίμακας περιλάμβανε 32 λήμματα
κότητας. Τα είδη της αηδίας φαίνεται πως παραμένουν και 7 παράγοντες έκλυσης αηδίας, το φαγητό, το σεξ, το
σχετικά σταθερά σε διαφορετικούς πολιτισμούς12. θάνατο, τις παραβιάσεις του ανθρώπινου περιβλήματος
Μερικοί ερευνητές προσθέτουν και ένα τέταρτο είδος (π.χ. παραμορφώσεις σώματος), τα παράγωγα του σώμα-
αηδίας, την κοινωνικο-ηθική13. Η κοινωνικό-ηθική αηδία τος (π.χ. απεκκρίσεις), τα ζώα και την υγιεινή. Στην Ανα-
ορίζεται ως μια αντίδραση σε μια υποκατηγορία ηθικών θεωρημένη έκδοση της Κλίμακας της Αηδίας (Disgust
καταπατήσεων, που υποδηλώνουν ότι ένα άτομο είναι Scale-Revised, DS-R)3 αφαιρέθηκαν 7 προβληματικά
ηθικά «άρρωστο» ή «αλλοπρόσαλλο» ή γενικότερα χωρίς λήμματα και η παραγοντική ανάλυση ανέδειξε τρεις πα-
ανθρωπιστικά κίνητρα. Στόχο έχει την προστασία και ράγοντες έκλυσης της αηδίας, την πυρηνική, την υπενθύ-
διατήρηση της κοινωνικής τάξης και ιστορικά διαμορφώ- μιση ζώων και την μόλυνση. Η αξιοπιστία της αναθεωρη-
νει και διαμορφώνεται από θρησκευτικούς και νομικούς μένης κλίμακας της αηδίας ήταν ικανοποιητική (α>.70).
θεσμούς9. Τα τελευταία δεδομένα στη βιβλιογραφία υπο- Οι τρεις παράγοντες επιβεβαιώθηκαν από την πιο άρτια
στηρίζουν ότι συνδέεται έντονα με το συναίσθημα του θυ- μεθοδολογικά έρευνα για τις ψυχομετρικές ιδιότητες της
μού, και γι' αυτό το λόγο διαχωρίστηκε από τις υπόλοιπες κλίμακας των van Overveld και συν.29
μορφές13. Το συναίσθημα της αηδίας δεν έχει μελετηθεί σε ελληνι-
κό πληθυσμό. Δεδομένου του ολοένα αυξανόμενου όγκου
2. Χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του συναισθήμα- της διεθνούς βιβλιογραφίας και της σύνδεσης της αηδίας
τος της αηδίας με εκδήλωση ψυχοπαθολογίας, κρίθηκε σκόπιμο να εξε-
Η αηδία, ως βασικό συναίσθημα παρουσιάζει χαρακτηρι- ταστεί η επίπτωση του συναισθήματος αυτού σε ελληνικό
στικές εκδηλώσεις, οι οποίες απαντώνται σε παγκόσμιο πληθυσμό. Στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας
επίπεδο14. Συγκεκριμένα, το πιο ευδιάκριτο χαρακτηρι- είναι η προκαταρκτική μελέτη των ψυχομετρικών ιδιοτή-
στικό της αηδίας είναι η έκφραση προσώπου, η οποία των της ελληνικής έκδοσης της κλίμακας DS-R σε ελληνι-
αφορά στο κλείσιμο των ρουθουνιών και στο άνοιγμα του κό φοιτητικό πληθυσμό.
στόματος, με σκοπό τη διακοπή της άσχημης οσμής και
την αποβολή της τροφής15,16. Σε ψυχοφυσιολογικό επίπε- Υλικό και Μέθοδος
δο η πιο χαρακτηριστική αντίδραση της αηδίας είναι η Δείγμα και συλλογή του δείγματος
ναυτία, που αποθαρρύνει την περαιτέρω απορρόφηση Στη μελέτη συμμετείχαν 251 φοιτητές ΑΕΙ και ΑΤΕΙ που
των βλαπτικών ουσιών17. Μια επιπλέον ψυχοφυσιολογική προέρχονταν από τα τμήματα Ιατρικής του Παν/μιου
8
XALIMOURDAS_Layout 1 9/9/14 1:29 PM Page 9
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 07-14, 2014
Η διερεύνηση του βασικού συναισθήματος της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό: προκαταρκτικά ευρήματα Χαλιμούρδας και συν.
Αποτελέσματα Η τιμή του δείκτη RMSEA ήταν 0,055 (δεν διέφερε του
1. Δημογραφικά χαρακτηριστικά 0,05 σε βαθμό στατιστικά σημαντικό, p-value=0,172) επι-
Το δείγμα αποτελείται από 251 άτομα (170 γυναίκες και βεβαιώνοντας καλή εφαρμογή του μοντέλου. Τέλος οι
81 άνδρες), ηλικίας 18 έως 36 ετών (μέση ηλικία = 21.5 δείκτες NNFI και CFI είχαν τις τιμές 0.81 και 0.83 που
έτη, τυπική απόκλιση = 2.9 έτη). Σύμφωνα με τη μη-πα- αντιστοιχούν σε αποδεκτό μοντέλο αν και είναι χαμηλό-
ραμετρική δοκιμασία των Mann-Whitney, τα δύο φύλα τερες του ιδανικού ορίου (0,9). Η συνεκτίμηση όλων των
δεν διέφεραν ηλικιακά, σε βαθμό στατιστικά σημαντικό παραπάνω δεικτών οδηγεί στο συμπέρασμα πως το τρι-
(U=6072,5, p-value=0.124). Τα άτομα του δείγματος παραγοντικό μοντέλο εφαρμόζεται ικανοποιητικά και
ήταν προπτυχιακοί (221 άτομα) και μεταπτυχιακοί φοιτη- στην ελληνική εκδοχή της DS-R. Οι επιβαρύνσεις των
τές (29 άτομα), και στη συντριπτική τους πλειονότητα κα- τριών παραγόντων παρουσιάζονται στον Πίνακα 2. Ση-
τάγονταν (62.2%) και διέμεναν (88.8%) εντός Αττικής. μειώνεται πως όλες οι τιμές διέφεραν από το μηδέν σε
Οι σχετικές συχνότητες αναφορικά με τα υπόλοιπα χαρα- βαθμό στατιστικά σημαντικό (p-value<0,05).
κτηριστικά του δείγματος παρουσιάζονται στον Πίνακα 1.
Αξίζει να σημειωθεί πως σχεδόν όλα τα άτομα τα οποία β. Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση πολλα-
δεν δήλωσαν το θρήσκευμά τους απάντησαν πως δεν εί- πλών ομάδων
ναι θρήσκα στο ερώτημα που αφορούσε το βαθμό θρη- Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η σχέση των εκτιμημένων
σκευτικής πίστης τους. επιβαρύνσεων των δύο φύλων συγκρίθηκαν δύο μοντέλα:
το μοντέλο που υποθέτει ίσες επιβαρύνσεις και το μη πε-
2. Αξιοπιστία (εσωτερική συνέπεια) ριορισμένο μοντέλο (άνισες επιβαρύνσεις). Η διαφορά
Ο δείκτης αξιοπιστίας άλφα του Cronbach (1951)31 υπο- ανάμεσα στα δύο μοντέλα δεν ήταν στατιστικά σημαντική
λογίστηκε για το σύνολο των ερωτημάτων καθώς και για (Δχ2=26,4, β.ε.=22, p=0,236) και κατά συνέπεια δεν
κάθε παράγοντα ξεχωριστά. Η τιμή του άλφα για τη συ- απορρίπτεται η υπόθεση της ισότητάς τους. Επιπλέον, δε-
νολική κλίμακα ήταν 0,85, τιμή που ταυτίζεται με αυτές που δομένης της ισότητας των επιβαρύνσεων, μελετήθηκε η
έχουν αναφερθεί έως τώρα στη βιβλιογραφία. Επιπλέον, ισότητα των συνδιασπορών των παραγόντων ανάμεσα
κανένα ερώτημα δεν παρουσίασε μικρή συσχέτιση (<0,20) στα δύο φύλα. Και σε αυτή την περίπτωση δεν βρέθηκε
με το σύνολο της κλίμακας προκαλώντας μείωση της αξιο- στατιστικά σημαντική διαφορά (Δχ2=4,7, β.ε.=6,
πιστίας της DS-R. Συμπεραίνουμε πως δεν υπήρξε ερώτη- p=0,581).
μα στην Ελληνική μετάφραση της κλίμακας που να κρίνε- Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης το τρι-παρα-
ται προβληματικό και να χρήζει επαναδιατύπωσης. γοντικό μοντέλο δε διαφοροποιείται ανάμεσα στα δύο φύ-
Για τους τρεις παράγοντες (υποκλίμακες) που προτείνουν λα και κατά συνέπεια μπορούμε να προβούμε σε ασφαλή
οι συγγραφείς3, η αξιοπιστία ήταν επίσης ικανοποιητική, σύγκριση των βαθμολογιών ανδρών και γυναικών.
με το συντελεστή α να είναι 0,76 για την «πυρηνική»,
α=0,72 για την υποκλίμακα «υπενθύμιση ζώων» και α= 4. Βαθμολογίες της DS-R και δημογραφικά χαρα-
0,6 για την υποκλίμακα «μόλυνση». Να σημειωθεί πως ο κτηριστικά
συντελεστής του Cronbach υπολογίζεται ως συνάρτηση Οι τρεις παράγοντες συσχετίζονται μέτρια μεταξύ τους (εν-
του αριθμού των ερωτημάτων γεγονός που εξηγεί τη μι- δο-συσχετίσεις : Pearson r 0,43-0,57, Πίνακας 3) και ισχυρά
κρότερη τιμή του σε υποκλίμακες με λιγότερα ερωτήματα. με τη συνολική βαθμολογία (Pearson r 0,72-0,90, Πίνακας
3). Όλοι οι συντελεστές ήταν στατιστικά πολύ σημαντικοί
3. Εγκυρότητα κατασκευής (construct validity) (p-value<0,001 σε όλες τις περιπτώσεις).
α. Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση
Το επόμενο στάδιο αξιολόγησης της μεταφοράς της DS-R Όπως φαίνεται στον Πίνακα 4, οι γυναίκες είχαν υψηλότε-
στα ελληνικά αφορά στη μελέτη της παραγοντικής δομής ρη βαθμολογία σε όλες τις κλίμακες πλην της «μόλυνσης».
που προτείνεται στη βιβλιογραφία. Η αντιστοιχία των
ερωτημάτων ανά παράγοντα ταυτίζεται με αυτή των Ola- Τέλος, υπολογίστηκε ο συντελεστής συσχέτισης του Spear-
tunji και συν.3 Η καλή εφαρμογή του τρι-παραγοντικού man (rho) μεταξύ των βαθμολογιών της DS-R και της ηλι-
μοντέλου των αρχικών συγγραφέων επιβεβαιώνεται στο κίας, του εισοδήματος και του βαθμού πίστης (Πίνακας 5).
ελληνικό δείγμα, σύμφωνα με όλους τους δείκτες. Συγκε- Ο μη-παραμετρικός συντελεστής επιλέχθηκε καθώς τα τρία
κριμένα, τη τιμή του χ2 ήταν 474.9 (βαθμοί ελευθερίας δημογραφικά χαρακτηριστικά είχαν μη συμμετρικές κατα-
272) και κατά συνέπεια το σχετικό χ2 ήταν 1.75 καταδει- νομές. Το εισόδημα δεν βρέθηκε να σχετίζεται με τις βαθμο-
κνύοντας καλή εφαρμογή του μοντέλου (σημειώνεται πως λογίες της DS-R. Η ηλικία βρέθηκε να σχετίζεται ασθενώς
τιμές κάτω του 2 συνηγορούν σε αυτό κατά τον Hoelter34). και αρνητικά μόνο με την υποκλίμακα «μόλυνση», υποδει-
Η τιμή του δείκτη GFI (0.86) ήταν επίσης ικανοποιητική, κνύοντας πως τα νεαρότερα άτομα τείνουν να ανησυχούν λι-
καθώς αποδεκτές τιμές θεωρούνται οι τιμές άνω του 0.833. γότερο σε σχέση με τα μεγαλύτερα σε ηλικία. Αντίθετα, θε-
10
XALIMOURDAS_Layout 1 9/9/14 1:29 PM Page 11
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 07-14, 2014
Πίνακας 3: Συντελεστές συσχέτισης r του Pearson ανάμεσα στους 3 παράγοντες και τη συνολική βαθμολογία.
τική ήταν η συσχέτιση του βαθμού πίστης με όλες τις βαθμο- με τις τιμές που έχουν έως τώρα αναφερθεί στη βιβλιογρα-
λογίες της DS-R. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει πως όσο φία3, 11, 28. Επίσης, κανένα από τα ερωτήματα δεν παρουσία-
μεγαλύτερο βαθμό πίστης δήλωσαν τα άτομα του δείγματος σε μικρή συσχέτιση (<0,20) με το σύνολο της κλίμακας. Τέ-
τόσο μεγαλύτερες ήταν οι βαθμολογίες τους σε όλες τις υπο- λος, επιβεβαιώνεται και στην ελληνική γλώσσα η παραγοντι-
κλίμακες και στο συνολικό σκορ. κή δομή του ερωτηματολογίου, που έχει όπως και στην πρω-
τότυπη έκδοση τρεις συνιστώσες που αφορούν την πυρηνική,
Συζήτηση την αηδία υπενθύμισης ζώων και την αηδία μόλυνσης.
Στο σύνολό της τα ευρήματα της έρευνάς μας προσφέρουν Επιπλέον, τα ευρήματα έδειξαν πως υπάρχει στατιστικά ση-
πληροφορίες για τις ψυχομετρικές ιδιότητες της κλίμακας μαντική διαφορά στις βαθμολογίες ανδρών και γυναικών
της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό και για τη συ- στους υποπαράγοντες «πυρηνική αηδία», «υπενθύμιση
σχέτιση που παρουσιάζουν με κάποια από τα δημογραφικά ζώων» και στη συνολική βαθμολογία. Συγκεκριμένα οι άν-
χαρακτηριστικά του πληθυσμού. τρες συγκεντρώνουν χαμηλότερη βαθμολογία στην πυρηνι-
Αναλυτικότερα, τα ευρήματα είναι σε συμφωνία με αυτά κή αηδία, στην υπενθύμιση ζώων και στη συνολική βαθμο-
από την διεθνή βιβλιογραφία για το σύνολο των ερωτημά- λογία σε σχέση με τις γυναίκες. Ωστόσο, στη μόλυνση η δια-
των. Ο δείκτης αξιοπιστίας του Cronbach (0,85) ταυτίζεται φορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική (pvalue=0,065), πιθα-
Η διερεύνηση του βασικού συναισθήματος της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό: προκαταρκτικά ευρήματα Χαλιμούρδας και συν.
Πίνακας 4: Μέση τιμή (Μ.Τ.) και τυπική απόκλιση (Τ.Α.) ανά φύλο των βαθμολογιών της DS-R.
Πίνακας 5: Συντελεστές συσχέτισης rho του Spearman ανάμεσα των βαθμολογιών της DS-R με την ηλικία, το εισόδημα
και το βαθμό πίστης.
νόν εάν το δείγμα ήταν μεγαλύτερο να είχαμε μια διαφορά σης άλλων συναισθημάτων π.χ. άγχους, κατάθλιψης. Τέλος,
στατιστικά σημαντική. Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε η μελέτη του συναισθήματος της αηδίας σε ομάδες με ειδική
ότι ίσως οι γυναίκες να είναι περισσότερο ευαίσθητες στο ψυχοπαθολογία, όπως ασθενείς με ιδεοψυχαναγκαστική
βίωμα του συναισθήματος της αηδίας. Τα παρόντα ευρήμα- διαταραχή, ειδική φοβία ζώων και ειδική φοβία αίματος,
τα επιβεβαιώνονται από προηγούμενες μελέτες, οι οποίες ενέσεων και τραύματος, και η μετέπειτα σύγκρισή τους με
δείχνουν πως οι γυναίκες αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα το γενικό πληθυσμό, κρίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
αηδίας συγκριτικά με τους άντρες28, 38 ενώ σε ερευνητικά
πειράματα παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην αη-
δία σε σχέση με τους άντρες39, 40.
Ο παράγοντας της θρησκευτικής πίστης στα ελληνικά δεδο-
μένα συσχετίζεται θετικά με την αηδία, τόσο στους τρεις Investigation of the emotion of disgust in sample of
υποπαράγοντες όσο και στη συνολική βαθμολογία, το οποίο greek students: prelimenary findings
συμφωνεί επίσης, με παρόμοια ευρήματα στη βιβλιογρα-
φία28. Ενδεχομένως να είχε ενδιαφέρον η διερεύνηση του Chalimourdas T., Gonidakis F., Matsouka E., Efstra-
συναισθήματος της αηδίας σε πληθυσμό θρησκευόμενων, ιε- tiadou K., Sotiropoulou P., Stachtea, X., Mourikis I.,
ρωμένων ή φοιτητών θεολογικών σχολών. Vaidakis N., Papadimitriou G.
Οι παράμετροι του εισοδήματος και της ηλικίας μελετήθη-
καν προκειμένου να αποκλεισθεί πιθανή σχέση με την αη- 1st Department of Psychiatry, Medical School, University of
δία. Τα ευρήματα έδειξαν πως η αηδία δεν συσχετίζεται με Athens, Eginition Hospital, Athens
το εισόδημα, κάτι που ίσως άλλαζε στην περίπτωση που το
δείγμα ήταν άλλου μορφωτικού – οικονομικού επιπέδου, Correspondence: Thoedoros Chalimourdas, 1st Department of
καθώς ευρήματα προηγούμενης μελέτης έδειξαν θετική συ- Psychiatry, Medical School, University of
σχέτιση της αηδίας με το χαμηλό εισόδημα και το χαμηλό Athens, Eginition Hospital, Eginitou 22, Ilissia,
Athens
μορφωτικό επίπεδο38. Τέλος, αναφορικά με την παράμετρο
E-Mail: thodoris.chalimourdas@gmail.com,
της ηλικίας φάνηκε μια ασθενής αρνητική συσχέτιση με τον
tchalim@med.uoa.gr,
υποπαράγοντα της μόλυνσης. Τel: +30 210-7217523, +30 6944691593
Στην παρούσα μελέτη υπάρχουν περιορισμοί. Ένας από
τους βασικούς είναι ότι το δείγμα απαρτίζεται εξ’ ολοκλή- Abstact
ρου από φοιτητές, γεγονός που μπορεί να θέτει εμπόδια στη Disgust is a core emotion that has been intensely investi-
γενίκευση των αποτελεσμάτων μας στο γενικό πληθυσμό. gated the last few years. Disgust is defined as the repulsive
Ακόμη, σε ότι αφορά την μελέτη της αξιοπιστίας δεν έγινε feeling caused by the prospect of eating a detestable ob-
έλεγχος αυτής με τη δοκιμασία χορήγηση – επαναχορήγηση ject. From a evolutionary point of view disgust seems to
(test-retest). Επίσης, η χορήγηση του ερωτηματολογίου της act as the keeper of the mouth.
αηδίας καλό είναι να συμπληρωθεί και με κλίμακες μέτρη- Disgust is regarded as a multidimensional emotional state
12
XALIMOURDAS_Layout 1 9/9/14 1:29 PM Page 13
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 07-14, 2014
that comprises of three dimensions: core, animal reminder [12] Olatunji O, Moretz W, McKay D, Bjorklund F, de Jong J, Haidt J,
Hursti J, Imado S, Koller S, Mancini F, Page C, Schienle A. Confir-
and psychological infection. When the feeling of disgust is ming the threefactor structure of the disgust scale-revised in eight
provoked it is accompanied by a variety of reactions in the countries. Journal of Cross Cultural Psychology. 2009; 40:234–255.
neuronal activity and the physiology of the brain that lead [13] Cisler J, Olatunji B, Lohr J. Disgust, fear, and the anxiety disor-
ders: A critical review. Clinical psychology review. 2009Feb;
to facial expression changes, cognitive and behavioral ch- 29(1):34–46.
anges. Although pathological disgust is not included in [14] Woody R, Teachman A. Intersection of disgust and fear: Normati-
DSM-V there are studies that report a link between obses- ve and pathological views. Clinical Psychology: Science and Practi-
ce. 2000;7:291−311.
sive-compulsive disorder, specific phobia of little animals, [15] Izard E. Basic emotions, relations among emotions, and emotion–
blood/needle phobia and disgust. cognition relations. Psychological Review. 1992; 99: 561−565.
One of the scales that are used for the measurement of th- [16] Izard E. Four systems for emotion activation: Cognitive and non-
cognitive
is emotional state is the Disgust Scale Revised (DS-R). processes. Psychological Review. 1993; 100: 68−90.
The aim of the study was to validate the psychometric pro- [17] Kreibig S. Autonomic nervous system activity in emotion: A re-
perties of the Greek version of DS-R in a sample of 251 view. Biol Psychol. 2010; 84: 394–42.
adult students. Preliminary results showed that the Greek [18] de Jong J, Muris P. Spider phobia: Interaction of disgust and per-
ceived likelihood of involuntary physical contact. J Anxiety Disord .
version of the DS-R possesses satisfactory psychometric 2002; 16: 51-65.
properties (sensitivity and specificity) as compared with [19] Woody R, McLean C, Klassen T. Disgust as a motivator of avoi-
published results from other countries. The three factors dance of spiders. J Anxiety Disord. 2005; 19: 461–475.
[20] Merckelbach H, de Jong P, Muris P. The etiology of specific pho-
model that is proposed by the creators of DS-R (core dis- bias: A Review. Clinical psychology review. 1996; 16 (4) 337-361.
gust, reminder of animals and contamination disgust) has [21] Olatunji O, Sawchuk N, de Jong J, Lohr M. The structural relation
also been confirmed for the Greek version of DS-R as the between disgust sensitivity and blood-injection-injury fears: a cross-
cultural comparison of US and Dutch data. Journal of Behavior
results indicated that there was satisfactory reliability of Therapy and Experimental Psychiatry. 2006; 37: 16–29.
the model, medium relation among the three factors and [22] Olatunji O, Williams N, Lohr M, Connolly, K., Cisler J, Meunier S.
strong relation with the total scale. Women had higher Structural differentiation of disgust from trait anxiety in the predic-
tion of specific anxiety disorder symptoms. Behaviour research and
measurements of disgust than men. The level of religious- therapy. 2007; 45: 3002–3017.
ness correlated positively with the measurement of disgust [23] Tolin F, Lohr M, Sawchuk N, Lee C. Disgust and disgust sensitivity
in blood-injection-injury and spider phobia. Behaviour Research
while age presented a negative correlation with the conta- and Therapy, 1997; 10: 949–953.
mination disgust. [24] Exeter-Kent A, Page C. The role of cognitions, trait anxiety and
disgust sensitivity in generating faintness around blood-injury pho-
bia stimuli. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psych-
Keywords: disgust, emotion, disgust scale iatry. 2006; 37: 41–52.
[25] Muris P, Merckelbach H, Nederkoorn S, Rassin E, Candel I, Hor-
selenberg R. Disgust and psychopathological symptoms in a noncli-
nical sample. Personality and Individual Differences. 2000; 29:
Βιβλιογραφία 1163–1167.
[26] Mancini F, Gragnani A, D’Olimpio F.. The connection between
[1] McNally R. Disgust has arrived. J Anxiety Disord. 2002; (16): 561- disgust and obsessions and compulsions in a non-clinical sample.
566. Personality and Individual Differences. 2001; 31: 1173–1180.
[2]Diagnostic And Statistical Manual of Mental Disorders. 5th ed. Wa- [27] Deacon B, Olatunji O.. Specificity of disgust sensitivity in the pre-
shington, DC, London, England: American Psychiatric Associa- diction of behavioral avoidance in contamination fear. Behaviour
tion; 2013. American Psychiatric Publishing. Research and Therapy. 2007; 45: 2110–2120.
[3] Olatunji O, Williams L, Tolin F, Sawchuck N, Abramowitz S, Lohr [28] Haidt J, McCauley C, Rozin P. Individual differences in sensitivity
M, Elwood L. The disgust scale: Item analysis, factor structure, and to disgust: A scale sampling seven domains of disgust elicitors. Per-
suggestions for refinement. Psychol Assess. 2007; 19(3): 281-297. sonality and Individual Differences. 1994; 16: 701–713.
[4] Ekman P. Are there basic emotions. Psychol Rev. 1992; 99: 550−553. [29] van Overveld M, de Jong P, Madelon P, Shouten E. The Disgust
[5] Darwin C. The expression of the emotions in man and animals. Chi- Scale-R: A valid and reliable index to investigate separate disgust
cago: University of Chicago Press; 1965 (Original work published domains?. Personality and Individual Differences. 2011; 51 (3):
1872). 325-330.
[6] Angyal A. Disgust and related aversions. Journal of Abnormal and [30] The Disgust Scale Homepage [Internet] 2014 Jan 10 [updated Oct
Social Psychology. 1941; 36: 393-412. 16, 2012; cited 2013 January 19]. Available from:
[7] Plutchik R. The Psychology and biology of Emotions. New York: http://people.stern.nyu.edu/jhaidt/disgustscale.html
HarperCollins College Publishers; 1994. [31] Cronbach J. Coefficient alpha and the interval structure of tests.
[8] Rozin P, Fallon A. A perspective on disgust. Psychol Rev. 1987; Psychometrika. 1951; 16: 297-334.
94(1): 23-41. [32] Jöreskog G, Sörbom D. LISREL-VI user’s guide. In: Scientific So-
[9] Rozin P, Haidt J, McCauley R. Disgust. In: Lewis M, Haviland, JM, ftware 3rd ed. Mooresville; 1984.
editors. Handbook of emotions. New York: Guilford Publications; [33] Browne W, Cudeck R. Alternative ways of assessing model fit. In:
2000. Bollen Α, Long S Testing structural equation models. Newbury
[10] Martins Y, Pliner P. ‘‘Ugh! That’s disgusting!”: Identification of park. C.A.: Sage; 1993.
the characteristics of foods underlying rejections based on disgust. [34] Hoelter W. The analysis of covariance structures goodness-of-fit
Appetite, 2006; 46: 75–85. indices. Sociological Methods & Research. 1983; 11(3): 325-344.
[11] Olatunji B, Haidt J, McKay D, Bieke, D. Core, animal reminder, [35] Bollen A. Structural equations with latent variables. New York:
and contamination disgust: Three kinds of disgust with distinct per- Willey; 1989.
sonality, behavioral, physiological, and clinical correlates. Journal [36] Bentler M, Bonett G. Significance tests and goodness of fit in the
of Research in Personality. 2008; 42:1243–1259. analysis of covariance structures. Psychol Bull. 1980; 88: 588–606.
Η διερεύνηση του βασικού συναισθήματος της αηδίας σε ελληνικό φοιτητικό πληθυσμό: προκαταρκτικά ευρήματα Χαλιμούρδας και συν.
[37] Bentler M. Comparative fit indexes in structural models. Psychol [40] Schienle A., Schäfer A., Stark R., Walter B., Vaitl, D. Gender dif-
Bull. 1990; 107: 238–246. ferences in the processing of disgust- and fear-inducing pictures:
[38] Templer D.I., King F.L., Brooner R.K., Corgiat, M. Assessment of An fMRI study. 2005). Neuroreport; 16: 277–280.
body elimination attitude. Journal of Clinical Psychology. 1984; 3:
754–759.
[39] Rohrmann S., Hopp H., Quirin M. Gender Differences in Psycho-
physiological Responses to Disgust. Journal of Psychophysiology.
2008; 22(2): 65–75.
14
OIKONOMOU_Layout 1 9/9/14 3:54 PM Page 15
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 15-24, 2014
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ
ΕΡΓΑΣΙΑ
Περίληψη
Ο ρόλος των συγγενών στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της σοβαρής ψυχικής ασθένειας θεωρείται σημαντικός, μιας κι η οι-
κογένεια αποτελεί το κύριο φυσικό υποστηρικτικό σύστημα για τον ασθενή και τη βασική πηγή φροντίδας για αυτόν. Ως απάν-
τηση στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες ασθενών με σχιζοφρένεια, μοντέλα ψυχοεκπαίδευσης έχουν διαμορ-
φωθεί και εφαρμοσθεί διεθνώς με καταγεγραμμένη αποτελεσματικότητα. Στην Ελλάδα, η θεραπευτική αξία της ψυχοεκπαί-
δευσης δεν έχει στοιχειοθετηθεί επαρκώς. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στο να καλύψει το εν λόγω κενό στη βιβλιογραφία,
διερευνώντας την αποτελεσματικότητα του μοντέλου Συμπεριφορικής Θεραπείας Οικογένειας, που παρέχεται στο πλαίσιο εκ-
παιδευτικού προγράμματος για επαγγελματίες ψυχικής υγείας, έναντι της τρέχουσας καθιερωμένης φροντίδας ως προς τους
εξής δείκτες: (1) αριθμός νοσηλειών των ασθενών, (2) οικογενειακή συνοχή, (3) επιβάρυνση συγγενών και (4) ψυχική υγεία
συγγενών. Συνολικά 108 οικογένειες με μέλος που πάσχει από διαταραχή του σχιζοφρενικού φάσματος τοποθετήθηκαν με τυ-
χαίο τρόπο στην ομάδα παρέμβασης ή την ομάδα ελέγχου. Το ερευνητικό εργαλείο ενσωμάτωνε την κλίμακα Οικογενειακών
Συνηθειών, της Οικογενειακής Επιβάρυνσης και την κλίμακα Γενικής Υγείας -28. Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν με δομημένη
συνέντευξη σε τρεις χρονικές περιόδους: πριν την παρέμβαση, κατά την ολοκλήρωσή της και ένα χρόνο μετά. Τα αποτελέσμα-
τα κατέδειξαν βελτίωση της οικογενειακής συνοχής, μείωση της επιβάρυνσης των συγγενών και ενίσχυση της ψυχικής τους
υγείας ως απόρροια της παρέμβασης. Ωστόσο, δεν σημειώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες ως
προς τον αριθμό νοσηλειών των ασθενών. Η συμπεριφορική θεραπεία οικογένειας αποτελεί σημαντικό κλινικό εργαλείο για
την ενίσχυση του ρόλου της οικογένειας στη φροντίδα ασθενών με σοβαρή ψυχική νόσο.
Λέξεις κλειδιά: ψυχοεκπαίδευση, ψυχοεκπαίδευση στην οικογένεια, συμπεριφορική θεραπεία οικογένειας, σχιζοφρένεια, σοβα-
ρή ψυχική νόσος
Εισαγωγή
Ο ρόλος της οικογένειας στην ολοκληρωμένη αντιμετώπι- επωμίζεται το μεγαλύτερο φορτίο της παροχής φροντίδας
ση της ψυχικής διαταραχής, και ειδικά αυτής που έχει σο- και υποστήριξης του ψυχικά ασθενή και ο ρόλος παρα-
βαρή και χρόνια μορφή, θεωρείται εξαιρετικά σημαντι- γόντων της οικογενειακής ζωής και του οικογενειακού
κός μιας και η οικογένεια αποτελεί το κύριο φυσικό υπο- περιβάλλοντος φάνηκε να είναι σημαντικός στην πορεία
στηρικτικό σύστημα για τον ασθενή και τη βασική, και της ψυχικής νόσου1-3. Στις οικογένειες αυτές όμως συχνά
πολλές φορές μοναδική πηγή φροντίδας γι’ αυτόν.1 παρατηρούνται κοινά προβλήματα, όπως ένταση, stress
Ειδικά η σχιζοφρένεια έχει αποδιοργανωτικές συνέπειες και αίσθημα επιβάρυνσης, διαταραγμένη επικοινωνία,
τόσο στο ίδιο το άτομο, αφού επηρεάζει όλες τις πτυχές της δυσκολία στην επίλυση προβλημάτων, έλλειψη κατανόη-
ψυχοσυναισθηματικής και κοινωνικής του ζωής, όσο και σης της φύσης της νόσου και των συνεπειών της στη ζωή
στην οικογένεια, τις οικογενειακές σχέσεις και την οικογε- και τη λειτουργικότητα του ασθενή, καθώς και αίσθημα
νειακή ατμόσφαιρα. Σε μελέτες, κυρίως στις τρεις τελευ- κοινωνικού στιγματισμού και απομόνωσης1, 4-6. Αυτά με τη
ταίες δεκαετίες, διατυπώθηκε η άποψη ότι η οικογένεια σειρά τους έχουν συνδεθεί με επιδείνωση της ψυχιατρι-
Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια Οικονόμου και συν.
κής συμπτωματολογίας και της λειτουργικότητας των στημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής και την Α’ Ψυχια-
ασθενών και επομένως με αυξημένη συχνότητα υποτρο- τρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών ένα διετές με-
πών και νοσηλειών σε ψυχιατρικά νοσοκομεία7-9. τεκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ψυχοεκπαιδευτικές
Η διαπίστωση της σημασίας αυτών των προβλημάτων, αλ- Παρεμβάσεις – Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας
λά και της σημασίας του συναισθηματικού κλίματος μέσα στην Ψύχωση» που απευθύνεται σε επαγγελματίες ψυχι-
στην οικογένεια, του εκφραζόμενου συναισθήματος και της κής υγείας διαφόρων ειδικοτήτων.
οικογενειακής επιβάρυνσης, οδήγησαν στο συμπέρασμα Το πρώτο έτος του προγράμματος περιελάμβανε τη θεω-
ότι για τους ασθενείς που ζουν με την οικογένειά τους, η ρητική εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση στην επαφή
εμπλοκή και η ενεργός συμμετοχή της οικογένειας στη θε- με τις οικογένειες-μέλη του Συλλόγου Οικογενειών για
ραπευτική διαδικασία παίζει σημαντικό και ουσιαστικό ρό- την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ) μέσω της παρακολούθησης
λο στη θεραπεία και ψυχοκοινωνική τους αποκατάσταση1. επιλεγμένων συνεδριών υποστηρικτικής ομάδας συγγε-
Επίσης, από έρευνες σε οικογένειες που είχαν ένα μέλος νών, καθώς και μέσω της συμμετοχής-παρατήρησης ψυχο-
τους να πάσχει από σοβαρή ψυχική νόσο και ειδικά σχι- εκπαιδευτικής παρέμβασης σε ομάδα συγγενών. Κατά το
ζοφρένεια, διαπιστώθηκε ότι οι οικογένειες αυτές εκδή- δεύτερο έτος, οι εκπαιδευόμενοι ανέλαβαν δύο οικογένει-
λωσαν την επιθυμία να συμμετέχουν σε θεραπείες που δί- ες και εφάρμοσαν ανά ζεύγη τη Συμπεριφορική Θεραπεία
νουν έμφαση στη βιολογική βάση της σοβαρής ψυχικής Οικογένεια1,21 σε μεμονωμένη οικογένεια με εποπτεία.
νόσου, δεν κατηγορούν την οικογένεια για την εμφάνιση Η παρέμβαση που εφαρμόστηκε στηρίχθηκε στο μοντέλο
της νόσου και έχουν ως στόχο να υποστηρίζουν την οικο- του Ian RH Falloon22 που απευθύνεται στην οικογένεια
γένεια και να την ανακουφίζουν από το συναισθηματικό με τη συμμετοχή του ασθενούς. Η όλη παρέμβαση υλο-
βάρος και από το βάρος της φροντίδας.10-12 ποιείται στο σπίτι της οικογένειας και το θεραπευτικό
Αναπτύχθηκαν έτσι διάφορες παρεμβάσεις που απευθύ- πρόγραμμα περιλαμβάνει 4 ενότητες:
νονται τόσο στον ασθενή όσο και στην οικογένειά του, με • Εκπαίδευση για τη νόσο (information about illness)
στόχο να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών και να • Εκπαίδευση σε επικοινωνιακές δεξιότητες (communi-
συμβάλλουν στην καλύτερη πρόγνωση της ψυχικής νόσου. cation skills training)
Οι παρεμβάσεις αυτές ακολουθούν τις αρχές της ψυχοεκ- • Εκπαίδευση στην αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων
παιδευτικής προσέγγισης στην οικογένεια και πλήθος ερευ- (problem solving) και επίτευξη στόχων (goal achievement)
νών και μετα-αναλύσεων έχουν υπογραμμίσει τη θετική • Εκπαίδευση σε στρατηγικές αντιμετώπισης ειδικών
τους επίδραση τόσο στη βελτίωση της πορεία της νόσου του προβλημάτων (specific coping strategies).
ασθενή όσο και στη βελτίωση της οικογενειακής ατμόσφαι- Για την εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος έγι-
ρας και λειτουργίας και της γενικότερης ποιότητας ζωής της ναν 10-12 συνεδρίες σε εβδομαδιαία βάση που ακολουθή-
οικογένειας13-15. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ψυχοεκπαιδευτικές θηκαν από 1 συνεδρία ανά δεκαπενθήμερο για τους επό-
παρεμβάσεις συστήνονται ως μια καλή πρακτική (good μενους 6 μήνες. Μέρος του θεραπευτικού προγράμματος
practice) και έχουν συμπεριληφθεί στις κατευθυντήριες αποτελούσε και μια τακτή, εβδομαδιαία οικογενειακή συ-
οδηγίες θεραπείας (treatment guidelines) για την ολοκλη- νάντηση, χωρίς τους θεραπευτές, με στόχο να διευκολυν-
ρωμένη αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας και γενικότερα θεί η επικοινωνία των μελών της οικογένειας μεταξύ τους
των σοβαρών και χρόνιων ψυχικών διαταραχών16,17 στην καθημερινή ζωή, ο διάλογος και η προσπάθεια για
Παρά την τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητά τους, οι ψυ- επίλυση των προβλημάτων τους με βάση όσα είχαν διδαχ-
χοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις για οικογένειες ασθενών θεί κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών συνεδριών.
με ψύχωση δεν έχουν υιοθετηθεί επαρκώς από τους Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα αποτέλεσε το κατάλλη-
επαγγελματίες ψυχικής υγείας, δεν έχουν διαδοθεί ευρέ- λο έδαφος για να εξεταστεί ερευνητικά η αποτελεσματι-
ως και έτσι η ενσωμάτωσή τους στην καθιερωμένη ψυ- κότητα της ψυχοεκπαιδευτικής παρέμβασης σε οικογένει-
χιατρική φροντίδα δεν έχει επιτευχθεί παρά σε μικρά μό- ες που έχουν μέλος τους να πάσχει από σχιζοφρένεια.
νο ποσοστά διεθνώς18,19 . Έτσι, στην εν λόγω έρευνα αξιολογήθηκε η επίδραση της
Παρομοίως και στην Ελλάδα, παρότι η οικογένεια αποτε- εφαρμογής της Συμπεριφορικής Θεραπείας Οικογένειας
λεί έναν ισχυρό θεσμό και παρότι το άμεσο συγγενικό πε- σε οικογένειες που ένα μέλος τους πάσχει από σχιζοφρέ-
ριβάλλον του ψυχικά ασθενή επωμίζεται ένα μεγάλο μέ- νεια –επιπρόσθετα στη φαρμακοθεραπεία που λαμβάνει
ρος της φροντίδας του20,21, οι ψυχοεκπαιδευτικού τύπου ο ασθενής-, έναντι της τρέχουσας καθιερωμένης φροντί-
οικογενειακές παρεμβάσεις δεν εφαρμόζονται ευρέως. δας η οποία δεν περιλαμβάνει ειδικές παρεμβάσεις στην
Παράλληλα, δεν υπάρχουν πολλές οργανωμένες και συ- οικογένεια, ως προς συγκεκριμένους δείκτες έκβασης.
στηματικές εκπαιδευτικές ευκαιρίες για επαγγελματίες Αναφορικά με τους ασθενείς, οι δείκτες αυτοί σχετίζον-
ψυχικής υγείας με αντικείμενο την ψυχοεκπαίδευση στην ταν με τον αριθμό νοσηλειών και τη «συμμόρφωση» στη
οικογένεια. Για να καλυφθεί το εν λόγω κενό, αναπτύχ- θεραπεία, ενώ αναφορικά με τους συγγενείς, οι δείκτες
θηκε το 2004 από την Ελληνική Εταιρεία Έρευνας της έκβασης αφορούσαν τις γνώσεις τους για τη σχιζοφρέ-
Συμπεριφοράς σε συνεργασία με το Ερευνητικό Πανεπι- νεια, τις στάσεις τους απέναντι στη σοβαρή ψυχική ασθέ-
16
OIKONOMOU_Layout 1 9/9/14 3:54 PM Page 17
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 15-24, 2014
νεια, την οικογενειακή συνοχή, την επιβάρυνση που βιώ- Ερευνητικός Σχεδιασμός
νουν και την ψυχική τους υγεία. Η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί τυχαιοποιημένη ελεγχό-
Στην παρούσα εργασία θα παρουσιαστούν και θα συζη- μενη δοκιμή με την ομάδα ελέγχου να λαμβάνει την τρέ-
τηθούν μόνο τα αποτελέσματα που αφορούν στους κύρι- χουσα καθιερωμένη φροντίδα για τον ασθενή, δηλαδή
ους δείκτες έκβασης: αριθμός νοσηλειών για τους ασθε- ψυχιατρική παρακολούθηση, λήψη φαρμακευτικής αγω-
νείς, οικογενειακή συνοχή, οικογενειακή επιβάρυνση και γής και υποστηρικτικού τύπου παρεμβάσεις, χωρίς καμία
ψυχική υγεία των συγγενών. Η οικογενειακή συνοχή παρέμβαση στην οικογένεια, και την ομάδα παρέμβασης
εκτιμήθηκε μέσω της αποτύπωσης των οικογενειακών συ- να συμμετέχει η οικογένεια στη θεραπεία και να λαμβά-
νηθειών, οι οποίες έχουν βρεθεί να αποτελούν μία από νει επιπρόσθετα Ψυχοεκπαίδευση και Συμπεριφορική
τις κύριες εκφάνσεις της20. Θεραπεία Οικογένειας.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονισθεί η βαρύνουσα σημα- Οι οικογένειες του δείγματος κατανεμήθηκαν «τυφλά»
σία της εποπτείας τόσο κατά την εφαρμογή του μοντέλου και με τυχαίο τρόπο στις δύο ομάδες της μελέτης, ύστερα
όσο και κατά την αξιολόγησή του. Συγκεκριμένα, ο ρό- από τη σχετική επεξεργασία με το στατιστικό πακέτο
λος της εποπτείας, η οποία γινόταν σε εβδομαδιαία βάση SPSS. Συγκεκριμένα, 54 οικογένειες τοποθετήθηκαν στην
για το σύνολο των εκπαιδευόμενων επαγγελματιών, από ομάδα ελέγχου και 54 στην ομάδα παρέμβασης.
ψυχίατρο ή κλινικό ψυχολόγο με τουλάχιστον δεκαετή Για λόγους ηθικής και δεοντολογίας μετά το πέρας της
προϋπηρεσία στο χώρο των ψυχοεκπαιδευτικών παρεμ- συμμετοχής τους στην έρευνα, οι οικογένειες της ομάδας
βάσεων και της θεραπείας οικογένειας. ήταν διττός: αφε- ελέγχου έλαβαν υποστηρικτικού τύπου παρεμβάσεις από
νός μεν εκπαιδευτικός, καθώς παρείχε ένα πλήθος πλη- τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας του ΣΟΨΥ.
ροφοριών που αναδύονταν από την εφαρμογή της παρέμ- Το πρωτόκολλο της μελέτης έλαβε σχετική έγκριση από
βασης σε μεγάλο αριθμό οικογενειών με ποικιλία προ- την Επιτροπή Ηθικής και Δεοντολογίας του Ερευνητικού
βλημάτων και ιδιαιτεροτήτων· αφετέρου δε, διασφαλιστι- Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής, σύμφω-
κός της ποιότητας της μεθοδολογίας της έρευνας παρέμ- νη με το περιεχόμενο της Διακήρυξης του Ελσίνκι 1964.
βασης στις οικογένειες. Συγκεκριμένα, η εποπτεία υπο-
βοηθούσε την τήρηση του πρωτοκόλλου παρέμβασης Εργαλείο
(treatment protocol fidelity) και επομένως την εγκυρότη- Το εργαλείο της αξιολόγησης περιλάμβανε τα κοινωνικο-
τα του μοντέλου Συμπεριφορικής Θεραπείας Οικογένει- δημογραφικά στοιχεία των ασθενών και των συγγενών
ας κατά την εφαρμογή του στην πράξη, ενώ ταυτόχρονα τους, καθώς και τους προσδιορισμένους δείκτες αποτελε-
εξασφάλιζε και την ομοιογένεια της προσέγγισης μεταξύ σματικότητας της παρέμβασης: αριθμός νοσηλειών ασθε-
των θεραπευτών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα αποτελέσματα νών, οικογενειακή συνοχή, επιβάρυνση συγγενούς και
που προέκυψαν αποδίδονται στο περιεχόμενο της παρέμ- γενική ψυχική υγεία συγγενών. Για τους δείκτες των συγ-
βασης και όχι στην εφαρμογή κάποιου άλλου ψυχοθερα- γενών και την οικογενειακή συνοχή χρησιμοποιήθηκαν οι
πευτικού μοντέλου ή στις μεμονωμένες κλινικές-ψυχοθε- εξής σταθμισμένες κλίμακες:
ραπευτικές ικανότητες κάποιου θεραπευτή.
Κλίμακα Οικογενειακών Συνηθειών20. Η Κλίμακα Οικο-
Μεθοδολογία γενειακών Συνηθειών δημιουργήθηκε από τους Μαδιανό
και Οικονόμου με σκοπό να αποτυπώσει το βαθμό οικο-
Δείγμα γενειακής συνοχής και έχει σταθμιστεί σε οικογένειες
Στη μελέτη έλαβαν συνολικά μέρος 108 οικογένειες, οι που έχουν ένα μέλος τους να πάσχει από διαταραχή του
οποίες προσεγγίσθηκαν από τον Σύλλογο Οικογενειών σχιζοφρενικού φάσματος και σε οικογένειες χωρίς μέλος
για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ) και είχαν ένα μέλος τους με ψυχική νόσο. Περιλαμβάνει 11 λήμματα, τα οποία πε-
να πάσχει από σχιζοφρένεια ή διαταραχή του σχιζοφρενι- ριγράφουν οικογενειακές συνήθειες και παραδόσεις,
κού φάσματος . Η διάγνωση του ασθενούς επιβεβαιώθηκε όπως παραδείγματος χάρη να γευματίζουν όλα μαζί τα μέ-
μέσω κλινικής συνέντευξης από ψυχίατρο, σύμφωνα με τα λη της οικογένειας κατά το σαββατοκύριακο, να χαρίζουν
κριτήρια του DSM-IV. Αποκλείστηκαν από την παρέμβα- δώρα μεταξύ τους την περίοδο των εορτών, κτλ. Οι απαν-
ση οικογένειες που λάμβαναν κάποια άλλη μορφή οικογε- τήσεις στα λήμματα ακολουθούν τετραβάθμια κλίμακα
νειακής θεραπείας κατά τη διάρκεια της μελέτης (κριτή- που αποτυπώνει χρονική συχνότητα (0= Πολύ συχνά, 1=
ριο αποκλεισμού). Όλες οι οικογένειες δέχθηκαν να συμ- Μερικές φορές, 2= Σπάνια, 3= Ποτέ), με τις υψηλότερες
μετάσχουν στη μελέτη, ενώ καμία από αυτές δεν εγκατέ- βαθμολογίες να υποδηλώνουν μικρότερη οικογενειακή
λειψε την ερευνητική διαδικασία. Για τη συμμετοχή τους, συνοχή. Η κλίμακα έχει επιδείξει καλές ψυχομετρικές
έδωσαν την έγγραφη συγκατάθεσή τους, αφού πρώτα ενη- ιδιότητες [20], ενώ στο παρόν δείγμα, η εσωτερική συνοχή
μερώθηκαν για την ερευνητική διαδικασία και συζήτησαν κρίθηκε επαρκής (εύρος Cronbach a = 0,71-0,74).
οποιουσδήποτε προβληματισμούς τους.
Κλίμακα Οικογενειακής Επιβάρυνσης23. Η Κλίμακα Οι-
Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια Οικονόμου και συν.
κογενειακής Επιβάρυνσης δημιουργήθηκε από το Μα- σφάλματος του ερευνητή (investigator bias).
διανό και συνεργάτες με σκοπό να καταγράψει το βαθμό
υποκειμενικής και αντικειμενικής επιβάρυνσης που συνο- Στατιστική ανάλυση
δεύει τη φροντίδα ενός ασθενούς με σοβαρή ψυχική νόσο Για την περιγραφή των χαρακτηριστικών του δείγματος χρη-
κατά τους τελευταίους 6 μήνες που προηγούνται της συμ- σιμοποιήθηκαν ποσοστά για τις κατηγορικές μεταβλητές και
πλήρωσης της κλίμακας. Περιλαμβάνει 23 λήμματα, τα τις μεταβλητές διάταξης και μέσοι όροι και τυπικές αποκλί-
οποία αντιστοιχούν σε 4 υποκλίμακες: (1) επίδραση στην σεις για τις αριθμητικές- συνεχείς μεταβλητές.
καθημερινότητα και τις κοινωνικές σχέσεις, (2) επιθετική Για τη διερεύνηση διαφορών ανάμεσα στις δύο ομάδες ως
συμπεριφορά, (3) επίδραση στην υγεία και τη συμπεριφο- προς τα βασικά κοινωνικο-δημογραφικά και κλινικά χαρα-
ρά και (4) οικονομικό φορτίο. Οι απαντήσεις σε κάθε κτηριστικά χρησιμοποιήθηκε ο στατιστικός έλεγχος χ2 για
ερώτηση ακολουθούν τριτοβάθμια κλίμακα, με την τιμή τις κατηγορικές μεταβλητές ή τις μεταβλητές διάταξης, με τη
«0» να υποδηλώνει καμία επιβάρυνση και την τιμή «2» να διόρθωση Yates για πίνακες 2Χ2, και ο έλεγχος t-test για
υποδηλώνει μεγάλη επιβάρυνση. Οι υψηλότερες βαθμο- ανεξάρτητα δείγματα για αριθμητικές-συνεχείς μεταβλητές.
λογίες τόσο ανά παράγοντα όσο και συνολικά αντιπρο- Τέλος για τη διερεύνηση διάφορων ανάμεσα στις δύο
σωπεύουν μεγαλύτερη επιβάρυνση. Η κλίμακα έχει βρε- ομάδες κατά τις χρονικές στιγμές τ0, τ1 και τ2, χρησιμο-
θεί να έχει καλές ψυχομετρικές ιδιότητες [23], ενώ στο ποιήθηκε ο στατιστικός έλεγχος t test για ανεξάρτητα
παρόν δείγμα η εσωτερική συνοχή βρέθηκε να είναι υψη- δείγματα.
λή (εύρος Cronbach a=0,83-0,86).
Αποτελέσματα
Κλίμακα Γενικής Υγείας – 28 24. Η Κλίμακα Γενικής
Υγείας-28 αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα εργα- Χαρακτηριστικά Δείγματος
λεία ανίχνευσης της παρουσίας ψυχικής νόσου στο γενικό Στην αξιολόγηση της παρέμβασης έλαβαν συνολικά μέ-
πληθυσμό και σε μη ψυχιατρικά πλαίσια φροντίδας (εξω- ρος 108 συμμετέχοντες. Η πλειοψηφία του δείγματος
τερικά ιατρεία και δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας). Πε- ήταν γυναίκες, άτομα που είχαν ολοκληρώσει τη δευτερο-
ριλαμβάνει 28 λήμματα, τα οποία αντιστοιχούν στις εξής βάθμια εκπαίδευση και που δεν εργάζονταν. Ο μέσος
4 υπο-κλίμακες: Σωματικά συμπτώματα, Άγχος/Αϋπνία, όρος ηλικίας τους ήταν τα 57 έτη με τυπική απόκλιση τα
Κοινωνική Δυσλειτουργία και Σοβαρή Κατάθλιψη. Κάθε 9,86 χρόνια. Ως προς τη συγγενική τους σχέση με τον
ερώτηση απαντάται σε μία κλίμακα τεσσάρων διαβαθμί- ασθενή, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν γονείς
σεων, οι οποίες βαθμολογούνται με δύο διαφορετικούς του ασθενούς, ενώ ένα σαφώς μικρότερο ποσοστό είχε
τρόπους: είτε 0-0-1-1 είτε 0-1-2-3. Καθώς στην παρούσα αδελφική σχέση μαζί του/της. Αναφορικά με τα χαρακτη-
μελέτη, ο ερευνητικός σκοπός αφορούσε στην αποτελε- ριστικά των ασθενών, η πλειοψηφία ήταν άνδρες με μέσο
σματικότητα της παρέμβασης ως προς τη βελτίωση της όρο ηλικίας τα 32,5 έτη (τ.α. = 9,72). Όλοι ανεξαιρέτως
ψυχικής υγείας των συγγενών και όχι στην ανίχνευση του έπασχαν από σχιζοφρένεια/ σχιζοσυναισθηματική διατα-
αριθμού των συγγενών που θεραπεύθηκαν από ενδεχόμε- ραχή (κριτήριο εισαγωγής) και ο μέσος όρος ηλικίας
νη ψυχική νόσο, επιλέχθηκε ο δεύτερος τρόπος βαθμολό- έναρξης της νόσου ήταν τα 22 έτη (τ.α. = 4,82).
γησης. Η Κλίμακα Γενικής Υγείας- 28 έχει καλές ψυχο- Τα εν λόγω χαρακτηριστικά ήταν παρόμοια για τις δύο
μετρικές ιδιότητες διεθνώς (ενδεικτικά αναφέρεται μια ομάδες της έρευνας (μη στατιστικά σημαντικές διαφορές
πρόσφατη δημοσίευση25), αλλά και στον ελληνικό πληθυ- ως προς τις κατανομές ή τους μέσους όρους), επιβεβαι-
σμό, σύμφωνα με στάθμιση που πραγματοποίησε ο Γαρύ- ώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την «επιτυχία» της διαδι-
φαλλος και συνεργάτες26. Στο παρόν δείγμα, το εύρος του κασίας της τυχαιοποίησης.
Cronbach a ήταν πολύ υψηλό για όλες τις υπο-κλίμακες
και τη συνολική βαθμολογία σε όλες τις μετρήσεις (Cron- Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται αναλυτικά στους Πίνα-
bach a>0,07). κες 1 και 2.
Οι αξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν και για τις δύο ομά-
δες σε τρεις χρονικές στιγμές: πριν την έναρξη της μελέ- Έκβαση: Αριθμός Νοσηλειών Ασθενών
της (τ0), κατά την ολοκλήρωση της παρέμβασης (τ1) και Ως προς τον αριθμό νοσηλειών των ασθενών, δεν εντοπί-
ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης (τ2). ζονται στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις
Από κάθε οικογένεια επιλέχθηκε τυχαία ένα πρόσωπο τρεις χρονικές στιγμές των μετρήσεων για καμία από τις
(εκτός του ασθενούς) για να συμπληρώσει το ερευνητικό δύο ομάδες (Γράφημα 1). Ομοίως, και για τις τρεις χρονι-
εργαλείο και στις τρεις χρονικές στιγμές. κές στιγμές, οι δύο ομάδες δεν διαφοροποιούνται μεταξύ
Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν με τη μορφή δομημένης συ- τους με στατιστικά σημαντικό τρόπο ως προς τον αριθμό
νέντευξης από επαγγελματία ψυχικής υγείας, ο οποίος νοσηλειών των ασθενών (p>0,05).
δεν γνώριζε την ομάδα στην οποία ανήκε ο κάθε συμμε-
τέχων συγγενής (blinding) προς αποφυγή μεροληπτικού
18
OIKONOMOU_Layout 1 9/9/14 3:54 PM Page 19
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 15-24, 2014
Πίνακας 1: Κατανομές συχνότητας ως προς τα βασικά δημογραφικά χαρακτηριστικά συγγενών και ασθενών
Ασθενείς
Φύλο
Άνδρας 78 72,2% 40 74,1% 38 70,4% >0,05
Γυναίκα 30 27,8% 14 25,9% 16 29,6% >0,05
Διάγνωση
Σχιζοφρένεια 63 58,3% 31 57,4% 32 59,3% >0,05
Σχιζοσυναισθηματική
διαταραχή 45 41,7% 23 42,6% 22 40,7% >0,05
Πίνακας 2: Μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις ηλικιών συγγενών, ασθενών και ηλικίας έναρξης νόσου ασθενών
Συγγενείς
Ηλικία 108 57,0 9,86 54 56,5 11,41 54 57,5 8,10 >0,05
Ασθενείς
Ηλικία 108 32,5 9,72 54 33,1 10,91 54 32,0 9,72 >0,05
Ηλικία έναρξης νόσου 108 21,9 4,82 54 21,6 4,88 54 22,2 4,79 >0,05
Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια Οικονόμου και συν.
20
OIKONOMOU_Layout 1 9/9/14 3:54 PM Page 21
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 15-24, 2014
Πίνακας 3: Διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ως προς την οικογενειακή συνοχή κατά τις χρονικές μετρήσεις τ0,
τ1 και τ2.
Πίνακας 4: Διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ως προς την επιβάρυνση των συγγενών (συνολική και ανά παρά-
γοντα) κατά τις χρονικές μετρήσεις τ0, τ1 και τ2.
κοινωνιακές δεξιότητες και δεξιότητες επίλυσης προβλή- νόσου και τη φροντίδα του ασθενούς, αλλά επεκτείνεται
ματος που στοχεύουν στη βελτίωση της επικοινωνίας ανά- και σε άλλους τομείς της οικογενειακής ζωής. Ενισχύον-
μεσα στα μέλη της οικογένειας και την από κοινού επίλυ- ται έτσι οι οικογενειακές συνήθειες και παραδόσεις,
ση των προβλημάτων που τους απασχολούν, προωθεί και απαραίτητα συστατικά στοιχεία μιας συνεκτικής οικογέ-
τον «θεσμό» της οικογενειακής συνάντησης. Κατά τη συ- νειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίδραση των ψυχοεκ-
νάντηση αυτή, ενισχύονται τα μέλη της οικογένειας να παιδευτικών παρεμβάσεων στις οικογενειακές συνήθειες
βρίσκονται όλοι μαζί μια φορά τουλάχιστον την εβδομά- αποτυπώνεται σε αυτήν την έρευνα για πρώτη φορά στη
δα, χωρίς την παρουσία του θεραπευτή, στο πιο «ζεστό» διεθνή βιβλιογραφία, αναδεικνύοντας τη σημασία των
και οικείο μέρος του σπιτιού προκειμένου να συζητούν τα ισχυρών οικογενειακών δεσμών που χαρακτηρίζουν την
θέματα που τους απασχολούν, τα προβλήματα και τους ελληνική οικογένεια20.
στόχους τους και να αναπτύσσουν δραστηριότητες που Παρομοίως με την οικογενειακή συνοχή, παρατηρήθηκε
καλλιεργούν τη συνοχή στην οικογένεια, συσφίγγουν τις στατιστικά σημαντική βελτίωση ως προς την επιβάρυνση
ενδοοικογενειακές σχέσεις και ευοδώνουν τη θετικοποί- των συγγενών που συμμετείχαν στην ομάδα παρέμβασης.
ηση της οικογενειακής ατμόσφαιρας. Κατ’ αυτόν τον τρό- Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα η οικογένεια είναι
πο, η Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας προάγει ένας ισχυρός θεσμός που λειτουργεί υποστηρικτικά για
ένα συνεργατικό και συνεκτικό μοντέλο οικογενειακής τα μέλη της σε καταστάσεις έντασης και στρες23, οι οικο-
λειτουργίας, το οποίο βοηθά όχι μόνο στη διαχείριση της γένειες των ασθενών με σχιζοφρένεια βιώνουν υψηλά
Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια Οικονόμου και συν.
Πίνακας 5: Διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ως προς την ψυχική υγεία των συγγενών κατά τις χρονικές μετρή-
σεις τ0, τ1 και τ2.
επίπεδα επιβάρυνσης από τη φροντίδα του ασθενούς και μοντέλο που εφαρμόστηκε στην παρούσα έρευνα ενσω-
συναισθηματικής φόρτισης, όπως διαφάνηκε και από τις ματώνοντας την ενίσχυση των μηχανισμών διαχείρισης
αρχικές μετρήσεις και στις δύο ομάδες της έρευνας (χρο- του στρες και επίλυσης των προβλημάτων στην όλη πα-
νική στιγμή τ0). Η ψυχοεκπαιδευτική παρέμβαση όμως ρέμβαση φάνηκε αποτελεσματικό στη μείωση των αγχω-
στην οικογένεια, με τη συμμετοχή του ασθενή στη θερα- δών και καταθλιπτικών συμπτωμάτων και των ψυχοσωμα-
πευτική διαδικασία, φαίνεται να λειτουργεί ανακουφιστι- τικών εκδηλώσεων, προάγοντας παράλληλα την κοινωνι-
κά μέσα από ποικίλες συνιστώσες της. Η ενημέρωση για κή λειτουργικότητα και ευεξία του συγγενή.
τη νόσο και η ενστάλλαξη ελπίδας, η βελτίωση στην επι-
κοινωνία και η έκφραση και διαχείριση «δύσκολων» συ- Περιορισμοί
ναισθημάτων φαίνεται να λειτουργούν αποφορτιστικά, Η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί την πρώτη τυχαιοποι-
ενώ η από κοινού -με τη συμμετοχή του ασθενή- επεξερ- ημένη ελεγχόμενη δοκιμή διερεύνησης της αποτελεσματι-
γασία των θεμάτων που απασχολούν την οικογένεια προ- κότητας της Συμπεριφορικής Θεραπείας Οικογένειας
σφέρουν ένα πλαίσιο απτής και πρακτικής αντιμετώπισης στην Ελλάδα. Η έρευνα είχε συγκεκριμένα πλεονεκτήμα-
των προβλημάτων, με επακόλουθο την ελάφρυνση της τα που ενισχύουν τη βαρύτητα των αποτελεσμάτων της:
επιβάρυνσης του συγγενή-φροντιστή. Παρόμοιες τάσεις τακτική εποπτεία των θεραπευτών-εκπαιδευομένων, τυ-
καταγράφονται και στη διεθνή βιβλιογραφία σε μελέτες χαία κατανομή του δείγματος, αξιολόγηση της αποτελε-
που υπογραμμίζουν τα οφέλη των ψυχοεκπαιδευτικών οι- σματικότητας σε τρεις χρονικές στιγμές, εφαρμογή της
κογενειακών παρεμβάσεων σε δείκτες έκβασης συγγε- τυφλής μεθόδου κατά την τυχαιοποίηση και τη συνέντευ-
νών27,28. ξη των συμμετεχόντων (blinding) και απουσία αποχωρή-
Σε άμεση συνάφεια με το αίσθημα επιβάρυνσης του συγ- σεων (drop-outs). Ωστόσο, υπήρχαν και κάποιοι μεθοδο-
γενή βρίσκεται η ψυχική του κατάσταση και το επίπεδο λογικοί περιορισμοί που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν κα-
της γενικής υγείας του. Χαρακτηριστικά, έρευνες έχουν τά την ερμηνεία των συμπερασμάτων. Συγκεκριμένα,
δείξει ότι συγγενείς που φροντίζουν ασθενείς με χρόνια καθώς η ομάδα ελέγχου λάμβανε μόνο την τρέχουσα κα-
και σοβαρή ψυχική νόσο παρουσιάζουν καταθλιπτική θιερωμένη φροντίδα, είναι πιθανό κάποια από τα αποτε-
συμπτωματολογία άξια κλινικής προσοχής σε ποσοστά λέσματα που παρατηρούνται στους δείκτες των συγγενών
της τάξης του 17%-40%29-31. Παράλληλα, άλλες μελέτες της ομάδας παρέμβασης να οφείλονται στο ότι γνώριζαν
υποδεικνύουν τη συνεισφορά των οικογενειακών ψυχο- πως λάμβαναν μια ειδική παρέμβαση και κατ’ επέκταση
εκπαιδευτικών παρεμβάσεων στη μείωση της ψυχικής είχαν προσδοκίες από τη συμμετοχή αυτή (πιθανό place-
πίεσης και καταπόνησης32, με ενδεχόμενους διαμεσολα- bo effect). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ήταν εφικτή η εφαρμογή
βητικούς μηχανισμούς τη μείωση της επιβάρυνσης και την της τυφλής μεθόδου μόνο κατά την τυχαιοποίηση και
ανάπτυξη προσαρμοστικών στρατηγικών αντιμετώπισης στους συνεντευκτές, αλλά όχι στους συμμετέχοντες. Επί-
(coping strategies) των προβλημάτων και δυσκολιών33. Το σης, το δείγμα στρατολογήθηκε από τον Σύλλογο Οικογε-
22
OIKONOMOU_Layout 1 9/9/14 3:54 PM Page 23
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 15-24, 2014
νειών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΨΥ) με αποτέλεσμα οι effectiveness of the behavioural family management mod-
συγγενείς να είναι πιο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα el, delivered in the context of a large educational pro-
σοβαρής ψυχικής νόσου και πιο ενδυναμωμένοι σε σύγ- gramme for mental health professionals, against standard
κριση με τους συγγενείς ασθενών με σχιζοφρένεια που care with regard to the following indices: (1) patient hos-
δεν έχουν ποτέ απευθυνθεί σε κάποιες συλλογικές δομές pitalization rates, (2) family cohesion, (3) relatives’ bur-
υποστήριξης. Επομένως, οι τρόποι με τους οποίους θα den and (4) relatives’ mental health. A total of 108 fami-
λειτουργούσε η παρέμβαση σε συγγενείς με χαμηλότερο lies with a member suffering from schizophrenia spectrum
κίνητρο ή βαθμό ενδυνάμωσης, αναμένεται να διερευνη- disorders were randomly allocated to the intervention or
θεί σε περαιτέρω έρευνα, που θα στρατολογεί οικογένει- the control group. The research instrument incorporated
ες από διαφορετικά κλινικά πλαίσια. the Family Rituals scale, the Family Burden scale and the
Ένας άλλος περιορισμός σχετίζεται με την επικέντρωση General Health Questionnaire-28. Data were gleaned in
στη μελέτη της αποτελεσματικότητας ως προς τους δείκτες the form of a structured interview at three time points: at
της οικογενειακής ζωής και της υγείας των συγγενών και baseline, upon completion of the intervention and at one-
όχι στους κλινικούς δείκτες των ασθενών, παρά μόνο δευ- year follow-up. The results indicated improvement in fam-
τερογενώς , σε συμφωνία και με τη διεθνή βιβλιογραφία34. ily cohesion, alleviation of relatives’ burden and enhance-
Έτσι, δεν ήταν δυνατή η ενδελεχής διερεύνηση του τρό- ment in relatives’ mental health as a corollary of the inter-
που και των μηχανισμών επίδρασης των μεταβολών των vention. Nonetheless, no statistically significant difference
οικογενειακών παραγόντων (οικογενειακή συνοχή, οικο- was found for hospitalization rates between the two
γενειακή επιβάρυνση, ψυχική κατάσταση συγγενών, κτλ) groups. Behavioural family management constitutes a
στην βελτίωση της κλινικής εικόνας και την αλλαγή συγκε- valuable clinical tool for enhancing the role of family in
κριμένων δεικτών έκβασης ασθενών (υποτροπές, βαρύτη- the care of patients with severe mental illness.
τα συμπτωματολογίας, κοινωνική λειτουργικότητα).
Key words: psychoeducation, family psychoeducation, behav-
ioral family treatment, schizophrenia, severe mental illness
Βιβλιογραφίαµµµµµµµµµµµµ
Psychoeducation & Behavioural Family Manage- [1]Οικονόμου Μ. Ο ρόλος της οικογένειας στην ψυχοκοινωνική απο-
κατάσταση. Σε: Χριστοδούλου ΓΝ, Κονταξάκης ΒΠ, & Οικονό-
ment in Schizophrenia: clinical implementation in μου Μ, Προληπτική Ψυχιατρική. Αθήνα: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδό-
σεις, 2000, 181-186.
Greece [2] Οικονόμου Μ, Χριστοδούλου ΓΝ. Η λειτουργία της οικογένειας
και η πρόληψη των ψυχικών διαταραχών. Σε: Κονταξάκης ΒΠ,
Economou M.1,2, Palli A.1, Peppou L.-E.1, Louki E.1, Χαβάκη-Κονταξάκη ΜΙ, & Χριστοδούλου ΓΝ, Προληπτική Ψυ-
Patelakis A.1, Kolostoumpis D.1, Papadimitriou G.N.2 χιατρική και Ψυχική Υγιεινή. Αθήνα: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις,
2005, 141-145.
[3] Ohaeri JU. The burden of caregiving in families with a mental ill-
1
University Mental Health Research Institute, UMHRI ness: a review of 2002. Curr Opin Psychiatry 2002; 16: 457-465.
2
National and Kapodistrian University of Athens, Medical [4] Dixon L, Lyles A, Scott J, Lehman A, Postrado L, et al. Services to
families of adults with schizophrenia: from treatment recommen-
School, 1st Department of Psychiatry, Eginition Hospital dations to dissemination. Psychiatr Serv 1999; 50: 233-238.
[5] Falloon IR, McGill CW, Boyd JL, Pederson J. Family management
Correspondence: Marina Economou, University Mental in the prevention of morbidity of schizophrenia: social outcome of
Health Research Institute, UMHRI, a two-year longitudinal study. Psychol Med. 1987; 17:59-66.
Soranou tou Efesiou 2, Athens, 11527 [6] Magliano L, Marasco C, Fiorillo A, Malangone C, Guarneri M, et
al. The impact of professional and social network support on the
E-mail: antistigma@epipsi.eu, burden of families of patients with schizophrenia in Italy. Acta Psy-
Τel: 2106170071, Fax: 2106519796 chiatr Scand 2002; 106:291-298.
[7] Vaughn CE, Leff JP. The influence of family and social factors on
the course of psychiatric illness. A comparison of schizophrenic
Summary and depressed neurotic patients. Br J Psychiatry 1976; 129: 125-
The role of relatives in the integrated treatment of severe 137.
mental illness is pivotal, given that the family constitutes [8] Vaughan K, Doyle M, McConaghy N, Blaszczynski A, Fox A, et al.
The relationship between relatives’ eexpressed emotion and schizo-
the main system of support for the patient and the basic phrenic relapse: An Australian replication. Soc Psychiatry Psychia-
source of care. In response to the difficulties faced by fam- tr Epidemiol 1992; 27: 10-15.
ilies with a member suffering from schizophrenia, psy- [9] Marom S, Munitz H, Jones PB, Weizman A, Hermesh H. Expressed
emotion: relevance to rehospitalization in schizophrenia over 7
choeducational interventions have been developed and years. Schizophr Bull 2005; 31: 751-758.
implemented worldwide with established efficacy. In [10] Hatfield AB. Help-seeking behavior in families of schizophrenics.
Am J Community Psychol 1979; 7: 563-569.
Greece, the therapeutic value of psychoeducation has not
[11] Hatfield AB, What families want of family therapists. In: McFar-
been adequately demonstrated. Therefore, the present lane WR, Family Therapy in Schizophrenia. New York: Guildford,
study aims at filling this literature gap by investigating the 1983, 41-65.
Ψυχοεκπαίδευση & Συμπεριφορική Θεραπεία Οικογένειας στη Σχιζοφρένεια Οικονόμου και συν.
[12] Goldberg-Arnold JS, Fristad MA, Gavazzi SM. Family psychoedu- [25] Prady SL, Miles JNV, Pickett KE Fairley L, Bloor K, et al. The psy-
cation: giving caregivers what they want and need. Fam Relations chometric properties of the subscales of the GHQ-28 in a multi-
1999; 48: 411-417. ethnic maternal sample: results from the Born in Bradford cohort.
[13] Pitschel-Walz G, Leucht S, Bauml J, Kissling W, Engel RR. The BMC Psychiatry 2013; 13: 55-68.
effect of family interventions on relapse and rehospitalization in [26] Garyfallos G, Karastergiou A, Adamopoulou A, Moutzoukis C,
schizophrenia: a meta-analysis. Schizophr Bull 2001; 27: 73-92. Alagiozidou E, et al. Greek version of the General Health Ques-
[14] Pekkala E, Merinder L. Psychoeducation for schizophrenia. tionnaire: Accuracy of translation and validity. Acta Psychiatr
Cochrane Database Syst Rev 2002; 2: CD002831. Scand 1991; 84: 371-378.
[15] Xia J, Merinder LB, Belgamwar MR. Psychoeducation for schizo- [27] Nasr T, Kausar R. Psychoeducation and the family burden in schiz-
phrenia. Cochrane Database Syst Rev 2011; 6: CD002831 ophrenia: a randomized controlled trial. Ann Gen Psychiatry 2009;
[16] American Psychiatric Association. Guidelines for treatment of 8: 17-22.
schizophrenia. Washington DC, USA: APA, 2004. [28] Khoshknab MF, Sheikhona M, Rahgouy A, Rahgozar M, Sodagari
[17] Deutsche Gesellschaft fur Psychiatrie, Psychotherapie & Nerven- F. The effects of group psychoeducational programme on family
heilkunde. S-3- Behandlungsleitinie Schizophrenie. Darmstadt, burden in caregivers of Iranian patients with schizophrenia. J Psy-
Germany: Steinkopff, 2006. chiatr Ment Health Nurs 2013; doi: 10.1111/jpm.12107.
[18] Magliano L, Fadden G, Madianos M, de Almeida JM, Held T, et [29] Oldridge ML, Hughes IC. Psychological well-being in families with
al.Burden on the families of patients with schizophrenia: results of a member suffering from schizophrenia. Br J Psychiatry 1992; 161:
the BIOMED I study. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 1998; 249-251.
33:405–412. [30] Struering EL, Stueve A, Vine P, Kreisman DF, Link BG, et al.
[19] Getachew H, Dimic S, Priebe S. Is psychoeducation routinely pro- (1995). Factors associated with grief and depressive symptoms in
vided in the UK? Survey of community mental health teams. Psy- caregivers of people with serious mental illness. Community Ment
chiatrist 2009; 33: 102-103. Health 1995; 8: 91-124.
[20] Madianos M, Economou M. Schizophrenia and family rituals: [31] Stengard E. Journey of Hope and Despair. The Short-term Out-
measuring family rituals among schizophrenics and “normals”. Eur come in schizophrenia and the Experience of Caregivers of People
Psychiatry 1994; 9: 45-51. with Severe Mental Disorder. Academic Dissertation, Acta Univer-
sitatis Tamperensis 1066, 2005.
[21] Οικονόμου Μ, Τριανταφύλλου Ε, Πλουμπίδης Δ. Το στίγμα της
ψυχικής νόσου, ψυχοεκπαίδευση, επαγγελματική εξουθένωση. Σε: [32] Hazel Na, McDonell MG, Short RA, Berry CM, Voss WD, et al.
Παπαδημητρίου ΓΝ, Λιάππας ΙΑ, & Λύκουρας Ε, Σύγχρονη Ψυ- Impact of multiple-family groups for outpatients with schizophre-
χιατρική. Αθήνα: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, 2013, 648-661. nia on caregivers’ distress and resources. Psychiatr Serv 2004; 55:
35-41.
[22] Falloon IRH, Boyd JL, McGill CW. Family care for schizophrenia:
A problems-solving approach to the treatment of mental illness. [33] Magliano L, Fadden F, Fiorillo A, Malangone C, Sorrentino D, et
New York, USA: Guildford Press, 1984. al. Family burden and coping strategies in schizophrenia: are key
relatives really different from other relatives? Acta Psychiatr Scand
[23] Madianos M, Economou M, Dafni, O, Koukia E, Palli A, et al.
1999; 99:10—15.
Family disruption, economic hardship and psychological distress in
schizophrenia: can they be measured? Eur Psychiatry 2004; 19: [34] Solomon P. Moving from psychoeducation to family education for
408-414. families of adults with serious mental illness. Psychiatr Serv 1996;
47, 1364-1370.
[24] Goldberg DP. Manual of the general health questionnaire. Wind-
sor: NFER-Nelson, 1978.
24
PAULOPOULOU_Layout 1 9/9/14 1:32 PM Page 25
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 25-31, 2014
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ
ΕΡΓΑΣΙΑ
ΘεραπείαΣυμπεριφοράςσε11ΑσθενείςμεΤριχοτιλλομανία
ΠαυλοπούλουΗλιάνα1,ΚασβίκηςΓιάννης1,ΒαϊδάκηςΝίκος 2
1
ΕλληνικόΚέντροΨυχικήςΥγιεινήςκαιΕρευνών
2
Α’ΨυχιατρικήΚλινικήτουΠαν/μίουΑθηνών
Αλληλογραφία:ΓιάννηςΚασβίκης,ΜονάδαΘεραπείαςΣυμπεριφοράς,ΕλληνικόΚέντροΨυχικήςΥγιεινήςκαιΕρευνών,
Ιουλιανού18Β,ΑθήναΤ.Κ:10672
E-mail:kasvfb@gmail.com,Τηλέφωνο:2108229681,6932878926
Περίληψη
Ηπαρούσαμελέτηαναφέρειτιςμακρόχρονεςκλινικέςπαρατηρήσειςσε11ασθενείςμεΤριχοτιλλομανία(Τμ)κατάDSMIV
πουέλαβανθεραπείασυμπεριφοράς.Μέθοδος:ΗαξιολόγησηπραγματοποιήθηκεστηΜονάδαΘεραπείαςΣυμπεριφοράςκαι
στησυνέχειαόλοιοιασθενείςέλαβαντηθεραπευτικήστρατηγικήτηςαντιστροφήςσυνήθειας.Υπήρξετηλεφωνικήεπικοινω-
νίαμετουςσυμμετέχοντεςκαιενημέρωσηγιατηνπορείατουπροβλήματος.Αποτελέσματα:70%τωνασθενώνολοκλήρωσε
τηνθεραπείαενώ30%τηνδιέκοψε.Στηνμακρόχρονηπαρακολούθηση90%ήταναπαλλαγμένοιαπότηναυτόματηαπόσπαση
τριχώναλλά70%παρουσίαζεεπεισόδιαεκούσιαςολίσθησηςστηνπαθολογικήσυμπεριφοράταοποίααντιμετώπιζανμεαυτο-
θεραπεία,έναςείχεπλήρηυποτροπήκαιέναςπλήρηίαση.Συμπέρασμα:ημελέτηπραγματοποιήθηκεστοπλαίσιοτηςκαθη-
μερινήςκλινικήςπράξηςκαιμεαυτούςτουςπεριορισμούςταπαραπάνωαποτελέσματασυνάδουνμετηδιεθνήβιβλιογραφία
πουυποστηρίζειότιησυμπεριφορικήστρατηγικήτηςαντιστροφήςσυνήθειαςαποτελείαποτελεσματικήπροσέγγισηστηναν-
τιμετώπισητηςΤμ.Οιασθενείςπουολοκληρώνουντηνθεραπεία,οφείλουνναενημερώνονταιγιαεπεισόδιαυποτροπήςκαινα
προετοιμάζονταινατααντιμετωπίσουν.
Λέξειςκλειδιά:τριχοτιλλομανία,θεραπείασυμπεριφοράς,αντιστροφήσυνήθειας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο επιπολασμός της τριχοτιλλομανίας (Τμ) κυμαίνεται φαινομενολογικά στοιχεία, όπως η επαναλαμβανόμενη
από 0,6% - 3,4%.1 Σε κλινικούς πληθυσμούς η επίπτωση απόσπασητριχώνπουπροσομοιάζειστιςεπαναλαμβανό-
είναιμεγαλύτερηστιςγυναίκες.2,3 Τοκύριοχαρακτηριστι- μενεςστερεοτυπικέςτελετουργίεςτηςΙΨΑΔ,όσοκαιστην
κό της κατάστασης αυτής είναι η απόσπαση τριχών, που κλινική ανταπόκριση στους αναστολείς επαναπρόσληψης
επιφέρειαπώλειατριχώνσεμεγάλεςπεριοχές,γιαπαρά- τηςσεροτονίνης(SSRI)καιστηνχλωριμιπραμίνη.8,9
δειγμαστοτριχωτότηςκεφαλής,ταφρύδια,τοεφήβαιοή Η συμπεριφορά της απόσπασης πυροδοτείται από εξω-
άλλαμέρητουσώματος.Ηδιαδικασίααυτήπροκαλείδυ- καιιδιο-δεκτικάερεθίσματα(π.χ.διάβασμα,T.V.,άγχος,
σφορίακαιπαρεμβαίνειστηλειτουργικότητατουατόμου πλήξη,σκέψειςόπως«πρέπειοιτρίχεςναείναισυμμετρι-
(DSM-5).4 Ωστόσο, πολλοί ερευνητές, αλλά και κλινικοί, κές»).Μπορεί,επίσης,ναεκδηλωθείωςαπάντησησεεπι-
θέτουντηδιάγνωση,χωρίςναλαμβάνουνυπόψητοαίσθη- θυμία, ή αυτοματοποιημένα, στο πλαίσιο συνήθειας. Οι
ματηςπροοδευτικάαυξανόμενηςεπιθυμίαςπριντηναπό- προαναφερθέντες τρόποι μπορεί να συνυπάρχουν ή να
σπαση των τριχών και την ικανοποίηση που την ακολου- εναλλάσσονταιστονίδιοασθενή,σεδιαφορετικέςχρονι-
θεί, θεωρώντας πως υπάρχουν ασθενείς που υποφέρουν κέςπεριόδους.Κάποιοιασθενείςμπορείναφυλάξουντις
σημαντικάακόμακιανδενπληρούντακριτήριααυτά.5,6 τρίχες που έβγαλαν για να τις παρατηρήσουν αργότερα,
Σύμφωνα με το DSM-5, κατατάσσεται στις σχετιζόμενες νατιςμασήσουν(ιδίωςτηρίζατους)καινατιςπετάξουν,
με την Ιδεοψυχαναγκαστική (ΙΨΑΔ) διαταραχές.4 Μελε- ήνατιςκαταπιούνστηνπερίπτωσητηςτριχοφαγίας.10
τητές προτείνουν την ύπαρξη ενός συνεχούς ανάμεσα ΗΤμπροκαλείσημαντικήυποκειμενικήενόχλησηκαιέκ-
στον καταναγκασμό (συμπεριφορές αποφυγής βλάβης) πτωσηστηλειτουργικότητατουασθενούς.Λόγωτουφό-
καιστηνπαρόρμηση(συμπεριφορέςαναζήτησηςευχαρί- βου κοινωνικής έκθεσης, καταβάλλονται τεράστιες προ-
στησης).7 ΟιομοιότητεςμετηνΙΨΑΔαφορούντόσοστα σπάθειεςπροκειμένουνακαλυφθούνοιπεριοχέςτουσώ-
ματος που υπάρχει ορατή απώλεια τριχών. Οι ασθενείς
χρησιμοποιούνμολύβιαφρυδιών,περούκες,αποφεύγουν Όσοναφοράστιςψυχολογικέςπαρεμβάσεις,μόνονηθε-
μέρημεαέρα,τοκολύμπικαιγενικάκαταστάσειςαπότις ραπεία συμπεριφοράς έχει τεκμηριωμένη αποτελεσματι-
οποίεςαντλούσανευχαρίστησηπριντηνέναρξητηςδια- κότητα, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί ύπνωση και ψυχοδυ-
ταραχής.Ηχαμηλήαυτοπεποίθησηπουπαρουσιάζουνοι ναμικούτύπουπαρεμβάσεις,χωρίςτεκμηρίωσητηςαπο-
ασθενείς,δενοφείλεταιμόνοστααισθητικάπροβλήματα τελεσματικότητάτους.12 Σετυχαιοποιημένεςελεγχόμενες
πουπροκύπτουναπότηναπώλειατριχώναλλάκαιστην μελέτες η θεραπεία συμπεριφοράς και συγκεκριμένα η
αίσθηση ότι κάνουν κακό στον εαυτό τους και δε μπο- θεραπευτική στρατηγική της αντιστροφής συνήθειας
ρούννατοελέγξουν.5,8,10 (HabitReversalTherapy),φαίνεταιότιείναι,προςτοπα-
Ερευνητές που μελετούν την αιτιολογία της Τμ κάνουν ρόν, η πιο αποτελεσματική θεραπεία (ΕS= 1,14) για τη
υποθέσεις βασιζόμενοι στην ομοιότητα με την ΙΨΑΔ. τριχοτιλλομανία.15 Η αντιστροφή συνήθειας (habit rever-
Αναφέρουν πως το επαναλαμβανόμενο πλύσιμο που εμ- sal) αναπτύχθηκε τo 1977 από τους N. Azrin και R.G.
φανίζεταιστηνΙΨΑΔκαισεκάποιουςασθενείςσυνδέε- Nunn, για τη θεραπεία ποικίλων προβληματικών συνη-
ται με αυξημένη δραστηριότητα στα βασικά γάγγλια, θειών συμπεριλαμβανομένης και της τριχοτιλλομανίας.18
αποτελεί μία φυσιολογική συμπεριφορά καλλωπισμού Επιδεικνύει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ακόμα και
πουεκδηλώνεταισευπερβολή.Τοίδιουποστηρίζουνότι ότανσυγκρίνεταιμετηθεραπείαμεχλωριμιπραμίνηκαι
ισχύεικαιστηνΤμ,τηνονυχοφαγίακαιτηνδερματοτιλ- SSRI’s,15 ενώαναφέρεταιδιατήρησητωνκερδώνστους3
λομανία (skin picking).11-13 Οι συμπεριφορικές θεωρίες και6μήνεςεπανεκτίμησης.19
περιλαμβάνουν τη θεωρία μείωσης της έντασης καθώς Στη παρούσα μελέτη διερευνάται η μακρόχρονη (1-24
καιτηθεωρίασταθεροποίησηςτηςδιέγερσηςτουPenzel. έτη)κλινικήπορείακαιητωρινήκατάστασησε11ασθε-
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη θεωρία μείωσης της νείςμεΤμστουςοποίουςπροσφέρθηκεθεραπείασυμπε-
έντασης,ηΤμείναιαποτέλεσμαεξαρτημένηςκαισυντε- ριφοράς, με την στρατηγική της αντιστροφής συνήθειας,
λεστικής μάθησης. Η απόσπαση τριχών χρησιμοποιείται στηνΜονάδαΘεραπείαςΣυμπεριφοράς(ΜΘΣ)τουΕλ-
ωςστρατηγική μείωσης της έντασης. Μέσω της συντελε- ληνικούΚέντρουΨυχικήςΥγιεινήςκαιΕρευνών.
στικήςμάθησηςενισχύεταικαιεδραιώνεταιωςσυμπερι-
φοράλόγωτηςμείωσηςτηςέντασηςπουπροκαλείαλλά ΥλικόκαιΜέθοδος
και της σωματικής ικανοποίησης που προσφέρει. Συναι- Αξιολογήθηκανέντεκαασθενείς(13–37ετών)πουπρο-
σθήματα,χώροι,δραστηριότητες,αντικείμεναπουενθαρ- σήλθανοικειοθελώςκατάταέτη1989-2012,διεγνώστη-
ρύνουναλλάκαιδιευκολύνουντησυμπεριφοράτηςαπό- καν με Τμ (DSM-IV)20 και αποδέχτηκαν εγγράφως την
σπασης συνδέονται μαζί της μέσω της κλασικής εξαρτη- ανώνυμη χρήση των κλινικών χαρακτηριστικών τους. Η
μένηςμάθησηςκαιαποκτούντηνιδιότηταναπυροδοτούν ανήλικηθεραπευόμενηπροσήλθεστηΜΘΣσυνοδευόμενη
τηνεπιθυμία.Μετηνεπανάληψηυποτιςπροαναφερθεί- απότημητέρατης,ηοποίαήτανσύμφωνηγιατηνανώνυμη
σεςσυνθήκες,ησυμπεριφοράτηςαπόσπασηςγίνεταισυ- χρήσητωνδεδομένωντηςκόρηςτηςγιαερευνητικούςσκο-
νήθεια, συχνά εκτός του πεδίου προσοχής, γεγονός που πούς και βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τη θεραπεύτρια
μειώνει την αίσθηση υποκειμενικού ελέγχου.14,10 Σύμφω- σεόλητηδιάρκειατηςθεραπείας.Ηαξιολόγησηκαιηθε-
ναμετηθεωρίασταθεροποίησηςτηςδιέγερσηςτουPen- ραπεία πραγματοποιήθηκαν από ψυχολόγους και ψυχιά-
zel, στους ασθενείς που πάσχουν από Τμ, οι μηχανισμοί τρουςπουείχανλάβειτηνίδιαειδικήεκπαίδευσηκαιυπο
πουελέγχουνταεσωτερικάεπίπεδαάγχουςυπολειτουρ- την εποπτεία του ίδιου ψυχιάτρου (Γ.Κ.). Οι ασθενείς
γούν(βλάβεςστοσεροτονεργικόκαιντοπαμινικόεπίπε- αξιολογήθηκανεπίσηςσταεξήςερωτηματολόγια:
δο).Ηαπόσπασητριχώναποτελείεξωτερικόμηχανισμό 1) Στο ερωτηματολόγιο συναισθήματος – Beck Depres-
σταθεροποίησης-μείωσηςτηςδιέγερσης,σεκαταστάσεις sionInventory21.Είναιαυτο–συμπληρούμενοερωτηματο-
έντονουάγχουςήπλήξης. 5 λόγιοκαιχρησιμοποιείταιγιατημέτρησητηςέντασηςτης
Το πρώτο φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε για τη θερα- καταθλιπτικήςσυμπτωματολογίας.Ηβαθμολογίαμπορεί
πεία της Τμ, λόγω της ομοιότητας με την ΙΨΑΔ, ήταν η να διακυμανθεί από 0-62. Η προτεινόμενη βαθμολογία
χλωριμιπραμίνη,11πουπαρουσιάζειστατιστικάσημαντι- για επισήμανση καταθλιπτικών μέσα σε μια ευρύτερη
κή διαφορά συγκρινόμενη με τις ομάδες ελέγχου (ΕS= ομάδαείναιτο13,αλλάανοσκοπόςείναιησυγκρότηση
0,68).15 Σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες εξετά- μιας αμιγούς ομάδας καταθλιπτικών για ερευνητικούς
στηκανεπίσηςοιSSRI’s,πουδενπαρουσιάζουνστατιστι- σκοπούςηπροτεινόμενηδιαχωριστικήβαθμολογίαείναι
κά σημαντικές διαφορές με τις ομάδες ελέγχου (ΕS= το21.Τοερωτηματολόγιοέχειμεταφραστείσταελληνικά
0,02).Επιπρόσθετα,ασθενείςπουανταποκρίνονταιστην καιοιψυχομετρικέςτουιδιότητεςέχουνελεγχθείσεελ-
αρχή,υποστρέφουνενώηθεραπείαμεSSRI’sσυνεχίζε- ληνικόπληθυσμό22.
ται.15 ΣεαποτυχίατωνSSRI’sσυνιστάταιηχρήσηλιθίου 2)στηνκλίμακαεπαγγελματικήςκαικοινωνικήςπροσαρ-
και ναλτρεξόνης. Η χρήση της ναλτρεξόνης αυξαίνει το μογής–Theworkandsocialadjustmentscale23.Είναιαυ-
οδυνηρότηςσυνήθειαςκαισυνιστάταιειδικάότανσυνυ- το–συμπληρούμενη κλίμακα που μετρά την έκπτωση της
πάρχειεξάρτησηαπόαλκοόλ.12,16,17
26
PAULOPOULOU_Layout 1 9/9/14 1:32 PM Page 27
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 25-31, 2014
28
PAULOPOULOU_Layout 1 9/9/14 1:32 PM Page 29
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 25-31, 2014
Πίνακας1.ΔημογραφικάστοιχείατωνασθενώνκαιοιβαθμολογίεςτουςσταερωτηματολόγιαBeckκαιWSAS
ερέθισματοάγχος. νου.Στονπρώτοχρόνοπαρακολούθησης,οιασθενείςπα-
Α10 22χρόνιαμετά,ανέφερεότιεπισκέφτηκεξανάψυ- ρουσιάζουνκαλύτεροέλεγχοστηνπαρόρμηση,όμωςπολ-
χίατρο(λίγομετάτηνεπίσκεψηστηΜΘΣ)γιατηνΤμπου λάχρόνιαμετά2ασθενείς(Α1καιΑ10)είχανσταματή-
τηςσυνέστησεναφοράγάντιαλλάδεβοήθησε.Επίσης, σει τις προσπάθειες αντίστασης στο πρόβλημα, ενώ 1
επισκέπτεταιμέχρισήμεραψυχίατρογιατηνκατάθλιψη, ασθενής (Α11) δήλωνε απογοητευμένος από τον εαυτό
παίρνειφλουοξετίνητατελευταία10χρόνιακαιμέσασ΄ τουλόγωτηςεπανεμφάνισηςτηςεπιθυμίας.Όλοισυνεχί-
αυτό το διάστημα υπήρξε ένα επεισόδιο υποτροπής της ζουνναπαρουσιάζουνεπεισόδιαΤμτόσοκατάτηδιάρ-
Τμπουκατέληξεσεκενάσταφρύδια. κειατωνσυνεδριώνεπανελέγχουόσοκαιχρόνιαμετάτη
Α11 20χρόνιαμετάεμφανίζειεπεισόδιαολίσθησηςστην λήξη.Ταερεθίσματαπουκυρίωςπυροδοτούντηνεπιθυ-
παθολογική συμπεριφορά και αυτοθεραπεία. Αναφέρει μία είναι το άγχος και η στενοχώρια, όπου η απόσπαση
ότιγενικάείναικαλύτερα.Ωστόσοδενείναιευχαριστη- τριχώνείναιεστιασμένηκαικατάτηδιάρκειααυτώντων
μένηαπότονεαυτότηςγιατίδενέχεικαταφέρειακόμα περιόδωνδενεφαρμόζουντιςτεχνικέςπουέμαθαν.Αυ-
να το «εξαλείψει», όπως λέει. αναφέρει τουλάχιστον 10 τοματοποιημένο τράβηγμα δεν αναφέρεται στον επανέ-
επεισόδια που κατέληξαν σε κενά, κάποιες φορές τόσο λεγχο.Οιασθενείςυποστηρίζουνότιτουςβοηθάηαύξη-
έντοναπουδεμπορούσεναβγειαπότοσπίτι,μεερεθί- ση του ρεπερτορίου και η συντροφιά άλλου, όταν έχουν
σματα το άγχος και τη στενοχώρια. Αυτό τη στενοχωρεί αυξημένη επιθυμία. Οι παραπάνω παρατηρήσεις συνά-
πάραπολύ.Δενέφτασεόμωςστοσημείοπουήτανστην δουνμεταδεδομένακιάλλωνερευνώνπουεπισημαίνουν
εφηβείαοπότεκαιείχεαναζητήσειβοήθειαστηΜΘΣ.Οι τηναποτελεσματικότητατηςθεραπείαςσυμπεριφοράςκαι
στρατηγικές αντιμετώπισης που ακολουθεί είναι να μη τηδιατήρησητωνθεραπευτικώνκερδώνστους3και6μή-
βάζει τα χέρια της στο κεφάλι, να κάνει πράγματα που νες παρακολούθησης, ωστόσο είναι επιφυλακτικές όσον
την ευχαριστούν και όταν έχει άγχος προσπαθεί να μη αφοράστημακροχρόνιααποτελεσματικότητάτης.25,4,19
μένει μόνη της. Δεν ξαναζήτησε βοήθεια, δεν αναφέρει Απότιςπεριγραφέςτωναρρώστωνμαςαλλάκαισύμφω-
άλλεςψυχικέςδιαταραχές,δενπαίρνειφάρμακα. ναμετηνκλινικήεκτίμησητωνσυγγραφέων,φαίνεταιότι
Κανέναςασθενής,στοσύνολοτουδείγματος,δεναναφέ- χρειάζεταιναδοθείέμφασηστημείωσητουβασικούάγ-
ρειεπανεμφάνισητουαυτοματοποιημένουτραβήγματος. χους και στην αύξηση των προσαρμοστικών συμπεριφο-
ρών. Η υιοθέτηση εναλλακτικών τρόπων αγχόλυσης και
Συζήτηση άντλησηςευχαρίστησηςκαιητροποποίησητουπεριβάλ-
Οι ασθενείς με Τμ φαίνεται να δυσκολεύονται να ολο- λοντοςίσωςείναιεξ'ίσουθεραπευτικάσημαντικάμετην
κληρώσουν τη θεραπεία τους, μετά τις πρώτες ενδείξεις έκθεσηστηνεπιθυμία.
βελτίωσης,έχουνδυσκολίεςστηντήρησηκαικαταγραφή Ταεργαλείακαιοιτεχνικέςβοηθούνκυρίωςστημείωση
των ασκήσεων και στην συμμετοχή σε συνεδρίες επανε- του αυτοματοποιημένου τραβήγματος. Όταν η επιθυμία
λέγχου,προκειμένουνασταθεροποιήσουντακέρδητους. επανέρχεται, δυσκολεύονται να αντισταθούν ακόμα και
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας 90% των ασθενών πα- αν έχουν επιτύχει να την ελέγξουν στο παρελθόν. Απα-
ρουσίασαν μείωση της συχνότητας της απόσπασης τρι- ραίτητηκρίνεταιηενημέρωσηπωςηεπιθυμίαεπανέρχε-
χών,τόσοτουαυτοματοποιημένουόσοκαιτουεστιασμέ- ται, ακόμα και μετά από μεγάλο διάστημα απουσίας,
προς αποφυγή του φαινομένου παραβίασης της αποχής
Πίνακας2.Κατάστασηθεραπείαςτωνασθενώνκαιπορείατηςνόσου
Ασθενείς Ηλικία Φύλο Κατάστασηθεραπείας Τηλεφωνικήεπικοινωνία-Επανεκτίμηση
(περίοδοςδιεξαγωγήςέρευνας)
Α-1 32 Θ Ολοκλήρωσεσε24συνεδρίες 24χρόνιαμετά
Πλήρηςυποτροπή
Α-2 13 Θ Ολοκλήρωσεσε22συνεδρίες (αδυναμίαεπικοινωνίας)
Α-3 20 Θ Ολοκλήρωσε (αδυναμίαεπικοινωνίας)
Α-4 20 Θ Ολοκλήρωσεσε7συνεδρίες 1χρόνομετά
1επεισόδιουποτροπήςκαιαυτοθεραπεία
Α-5 20 Α Ολοκλήρωσεσε8συνεδρίες 1χρόνομετά
Πλήρηςίαση
Α-6 37 Α Ολοκλήρωσεσε10συνεδρίες- 1χρόνομετά
ΣυνοδόςΔιπολικήΔιαταραχή Επεισόδιαυποτροπήςκαιαυτοθεραπεία
Α-7 24 Θ Ολοκλήρωσεσε22συνεδρίες 7μήνεςμετά
2επεισόδιαυποτροπήςκαιαυτοθεραπεία
Α-8 21 Θ Drop–outμετάαπό5συνεδρίες- (αδυναμίαεπικοινωνίας)
ΜετακόμισησεΚύπρο
Α-9 20 Α Drop–outσε8συνεδρίεςμετά (αδυναμίαεπικοινωνίας)
απόορατήβελτίωση
Α-10 19 Θ Drop-outσε1συνεδρία- 22χρόνιαμετά
Συνοδόςδιάγνωσηκατάθλιψης ΧρήσηLadoseτατελευταία10χρόνιακαιμέσα
σ’αυτότοδιάστημα1επεισόδιουποτροπής
Α-11 19 Θ Drop-outσε3συνεδρίες 20χρόνιαμετά
Επεισόδιαυποτροπήςκαιαυτοθεραπεία
30
PAULOPOULOU_Layout 1 9/9/14 1:32 PM Page 31
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 25-31, 2014
(s). Failure to maintain treatment gain is common in tri- 5. Flessner CA, Woods DW, Franklin ME, Keuthen NJ, Piacentini J.
Styles of pulling in youths with trichotillomania: exploring differ-
chotillomania.Habitreversaltherapyisthetreatmentwith encesinsymptomseverity,phenomenology,andcomorbidpsychi-
the most empirical support, superior to pharmacological atric symptoms. Behavior Research and Therapy, 2008, 46:1055-
approaches(SSRIandclomipramine)andtheonlyoneto 1061.
6.duToitPL,vanKradenburgJ,NiehausDJH,SteinDJ.Characteris-
report maintenance of gains at follow-up. Objective: The ticsandphenomenologyofhair-pulling:anexplorationofsubtypes.
aimofthisstudyistodescribethetreatment(self-monitor- ComprehensivePsychiatry,2001,42:247–256.
ing, awareness training, competing response procedures) 7.FlessnerCA,KnopikVS,McGearyJ.Hairpullingdisorder(trichotil-
lomania):Genes,neurobiology,andamodelforunderstandingim-
and record the longitudinal clinical course of 11 sufferers. pulsivityandcompulsivity.PsychiatryResearch,2012,199:151–158.
Methods: patients attended the Behavior Treatment Unit 8.LochnerC,SeedatS,duToitPL,NelDG,NiehausDJH,SandlerR,
oftheCenterofMentalHealthandResearchandwereof- Stein DJ. Obsessive– compulsive disorder and trichotillomania: a
phenomenologicalcomparison.BMCPsychiatry,2005,5:2.
fered behavior treatment mainly consisting of habit rever- 9.TükelR,KeserV,KaraliNT,OlgunTO,CalikuşuC.Comparisonof
sal.Assessmentandtreatmentweredeliveredbyclinicians clinicalcharacteristicsintrichotillomaniaandobsessive-compulsive
disorder.JAnxietyDisord,2001,15(5):433-441.
withthesamepriortraininginbehaviortreatmentandun-
10. Mansueto CS, Townsley-Stemberger RM, McCombs-Thomas A,
der the supervision of the same psychiatrist. Patients who Goldfinger-GolombR.Trichotillomania:Acomprehensivebehav-
completedtherapydidnotmeetDSM–IVcriteriafortri- ioralmodel.ClinicalPsychologyReview,1997,17:567–577.
chotillomania. Variables included in outcome assessment 11.PenzelF.Thehairpullingproblem.Oxford:Universitypress,2003.
12. Keuthen NJ, Stein DJ, Christenson GA. (Eds.). Help for hair
wereabsenceofbaldareas,decreaseinfrequencyandnum- pullers.Oakland:HarbingerPublications,2001.
berofhairpulled,degreeofimpactinfunctioning.Atthe 13. Feusner J, Hembacher E, Phillips KA. The Mouse Who Couldn’t
time of the study patients were longitudinally followed up Stop Washing: Pathologic Grooming in Animals and Humans.
CNSSpectr.,2009,14(9):503–513.
bytelephonereassessmentinordertoexaminetheclinical 14.AzrinN,NunnR.Habitreversal:Amethodofeliminatingnervous
courseofthedisorderaswellastheircurrentstate.Results: habitsandtics.BehaviorResearchandTherapy,1973,11:619–628.
70%hadcompletedwhile30%haddiscontinuedtreatment. 15. Bloch ΜΗ, Landeros-Weisenberger Α, Dombrowski P, Kelmendi
B,WegnerR,NudelJ,PittengerC,LeckmanJF,CoricV.System-
90% were free from automatic hair-pulling at follow up. atic Review: Pharmacological and Behavioral Treatment for Tri-
70%exhibitedintentionalhair-pullingwhichtheycontained chotillomania.BiolPsychiatry,2007,62:839–846.
with self-treatment, using components of habit reversal 16.GrantJE,OdlaugBL,PotenzaMN.AddictedtoHairPulling?How
an Alternate Model of Trichotillomania May Improve Treatment
therapy which best suited them. Engaging in alternative, Outcome.HarvRevPsychiatry,2007,15:80–85.
non – harmful behaviors in order to experience pleasure 17.FontenelleLF,OostermeijerS,HarrisonBJ,PantelisC,YücelM.
and/orreliefprovedextremelybeneficial.Onehadfullyre- Obsessive-compulsivedisorder,impulsecontroldisordersanddrug
addiction:commonfeaturesandpotentialtreatments.Drugs2011,
lapsedandonewascompletelysymptomfree.Conclusion: 71(7):827-40.
Thepresentstudysummarizesoutcomedatafrompatients 18.AzrinN,NunnR,FrantzSE.TreatmentofHairpulling:ACompar-
treated in routine clinical practice. Although data such as ativeStudyofHabitReversalandNegativePracticeTraining.JBe-
havTherExpPsychiatry1980,11:13-20.
these clearly have limitations (missing data, no untreated 19.KeuthenNJ,RothbaumBO,FalkensteinMJ,MeunierS,Timpano
controls,etc.),ourresultssupporttheexistingliteratureac- KR, Jenike MA, Welch SS. DBT-enhanced habit reversal treat-
ment for trichotillomania: 3-and 6-month follow-up results. De-
cordingtowhichbehaviortherapy,withthecomponentof pressAnxiety2011,28(4):310-3.
habitreversal,isaneffectivetreatmentfortrichotillomania, 20.AmericanPsychiatricAssociation.DSM-IV:DiagnosticandStatis-
especiallyforautomatichair–pulling.Intentionalfocused ticalManualofMentalDisorders.APA,Washington,DC,1994.
hair–pullinginresponsetoanurgeortonegativeaffective 21.BeckAT,BeamesderferA.Assessmentofdepression:TheDepres-
sion Inventory. In: Pichot P (ed): Psychological Measurements in
states tends to reappear. Patients completing treatment Psychopharmacology1974,7:151-169.
shouldbepreparedtocopewithincidentsoflapse,before 22.ΤζέμοςΙ.ΗστάθμισητουερωτηματολογίουκατάθλιψηςτουBeck..
ΠανεπιστήμιοΑθηνών,1987,Διδακτ.διατριβή.
theydeveloptofullrelapse.
23.MundtJC,MarksIM,ShearMK,GreistJH.TheWorkandSocial
AdjustmentScale:asimplemeasureofimpairmentinfunctioning.
Key words: trichotillomania,behaviortherapy,habitreversal BrJPsychiatry2002,180:461-4.
24.ΘεοδώρουΒ.ΜεταβολέςστηνΚλίμακαΕπαγγελματικήςκαιΚοι-
νωνικής Προσαρμογής σε Ασθενείς με Διαταραχές Άγχους πριν
Βιβλιογραφίαµµµµµµµµµµµµ και μετά από Θεραπεία Συμπεριφοράς/. Πάτρα: βιβλιοθήκη Ελ-
1.Dell’Osso B, Altamura AC, Allen A, Marazziti D, Hollander E. Epi- ληνικούΑνοικτούΠανεπιστημίου,2010,μεταπτυχιακήεργασία.
demiologicandclinicalupdatesonimpulsecontroldisorders.Acriti- 25.FranklinME,FlessnerCA,WoodsDW,KeuthenNJ,PiacentiniJ,
calreview.EurArchPsychiatryClinNeurosci,2006,256:464–475. Moore P, Stein DJ, Cohen SB, Wilson MA. Trichotillomania
2.ChamberlainSR,MenziesL,SahakianBJ,FinebergNA.Liftingthe LearningCenter-ScientificAdvisoryBoard.TheChildandAdoles-
VeilonTrichotillomania.AmJPsychiatry,2007,164:568-574. cent Trichotillomania Impact Project (CATIP): Descriptive Psy-
3.DukeDC,BodzinDK,TavaresP,GeffkenGR,StorchEA.Thephe- chopathology, Comorbidity, Functional impairment, and Treat-
nomenologyofhairpullinginacommunitysample.JournalofAnx- mentUtilization.DevelopmentalandBehavioralPediatrics,2008,
ietyDisorders2009,23:1118–1125. 29:493-500.
4.AmericanPsychiatricAssociation.DSM-5:DiagnosticandStatistical 26.MarlattGA,GordonJR.Relapseprevention:maintenancestrate-
Manual of Mental Disorders, fifth ed. APA, Washington, DC, gies in the treatment of addictive behaviors. New York: Guilford
2013. Press,1985.
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 33-40, 2014
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
1
National and Kapodistrian University of Athens, Greece
2
University of North Texas, United States
Abstract
The Experimental Analysis of Behavior provides a broad context that entails both strong theoretical roots as well as a wide spec-
trum of therapeutic and educational interventions that may be applied to improve the quality of life across all the domains that
may be influenced by human action-behavior. Considered the most effective approach to intervention, Applied Behavior Analysis
has gained widespread recognition in the treatment of Autism Spectrum Disorder (ASD) among other severe and milder disabili-
ties. The purpose of this paper is to underline the importance of a continuous advancement of the field of behavior analysis in both
domains: the conceptual and the applied. Combining basic and applied research in the area of self-management for individuals wi-
th autism is offered as an example that demonstrates the benefits of this venue. We suggest that following this tradition may only
benefit the field of behavior analysis as a whole as well as the recipients of the positive outcomes that arise from its applications. It
is often the case that research advancements in laboratory settings precede and set the stage for similar advancements in applied
settings, yet, it is not always the case that basic findings are incorporated and explored in the context of applied research. We con-
sidered behavior analytic research studies on self-management to be a very good example of the aforementioned tradition since it
has not only been explored in the field of applied behavior analysis, but also through studies posing basic research questions whi-
ch helps us appreciate how the behavior analytic theoretical framework is constructed through the exploration of causative rela-
tions between independent and dependent measures. These relations need to be empirically validated and at the same time consi-
stent with the conceptual framework of the experimental analysis of behavior. Such theoretical ties strengthen the science of beha-
vior analysis and at the same time offer credibility to applied research and practice as they help us conceptualize how and why be-
havior change is achieved. On the other hand, treatment “packages” – very popular in current research and clinical practices –
are often not tied to a conceptual framework which makes their effectiveness questionable. The effectiveness of such packages is
usually limited and achieved under unclear circumstances. For behavior analysis to continue to advance as a science that systema-
tically studies the behavior of organisms, we suggest that it is important to continue to evolve within the framework that ties basic
and applied work as well as both of them with the conceptual foundation of behaviorism.
Introduction
Historically, Behavior Analysis has provided a broad con- As early as 1964 behavior analysts began publishing
text that entails both theoretical and applied work de- demonstrations of favorable outcomes. For example, in
signed to improve the quality of people’s lives.1 The aim of one of the first demonstrations, Wolf, Risley and Mees5
Applied Behavior Analysis is, in fact, to improve condi- showed dramatic changes in a child with autism who was
tions and to produce generalized understanding within a hospitalized and referred for institutionalization.
conceptual framework.2 There is probably no other area in Dickey … lacked normal social and verbal repertoires.
which behavior analysis has provided best practice, most His tantrums included self-destructive behaviours such
effective interventions as in the field of early intervention as head banging, face-slapping, hair pulling and face
for children with Autism Spectrum Disorder (ASD).3 For scratching… Sedative, tranquilizers, and restraints were
more than 50 years meaningful changes have been pro- tried, without success.5(pp305-6)
duced within a behavior analytic research paradigm.4
Within that history the conceptualization of therapeutic The Wolf study was followed by several other studies that
variables has gradually evolved. addressed similar cases of children for whom hope for
therapeutic improvement was given up.6 change occurred, and proof with conceptually consistent
This was probably the foundational contribution of behav- explanation that the experimental variables account for
ior analytic therapeutic intervention; the behavior of chil- the behavior change.21 This is a foundational activity in the
dren with autism was amenable to change through the ma- design of behavior analytic applications. We believe that
nipulation of environmental variables. By breaking down the science of the experimental analysis of behavior has
each presenting problem into observable units and apply- great promise if it continues to follow this tradition rather
ing operant procedures, researchers showed that children than current trends of demonstrations of therapeutic
made progress in all areas of deficit and excess. Those “packages” that may be effective under limited and un-
powerful demonstrations offered a new perspective in how clear circumstances. A package, devoid of conceptual or
we interpret severely disabled children. In addition, those experimental analysis, is not likely to contribute to or ad-
early applications were radical in the sense that they con- vance the science of behavior analysis nor to contribute in
tributed to the normalization process of the 1960’s includ- substantive ways to the amelioration of educational and
ing progress for even people with severe disabilities who psychological deficits.
had previously been relegated to the back wards of asy- Self-management was selected for yet another reason as it
lums for the mentally ill. is a construct that has been empirically analyzed in both
The line of research was extended by Lovaas and his col- the behavior analytic and mainstream literature. Our abili-
leagues7 who offered data-based case studies of several ty as behavior analysts to use important constructs from
children with autism. This study was important for at least main-stream psychological literature, such as self-control
two reasons. First, it offered effective procedural vari- or self-management, and re-conceptualize them within the
ables for intervention across the many domains affected behavior analytic theoretical and methodological frame-
by autism. Second, it offered a general discussion of ther- work may, on one hand, offer a good venue toward broad-
apeutic variables in the treatment of autism. The re- ening the scope of targeted variables within the behavior
searchers concluded that treatment should be comprehen- analytic framework, and, on the other hand, may facilitate
sive, begin very early, and families could be agents for cross-discipline communication efforts – provide opportu-
change. Following this shift in emphasis, a series of stud- nities for behavior analysts to address broader audiences.
ies8-11 were produced showing remarkable changes. In re-
cent years popular media,12 scientific panels,13 disciplinary Defining self-management
bodies14 and governmental agencies15 have recognized the As of the mid 1980’s the constructs of self-control and
effectiveness of early and comprehensive interventions. In self-management had not being thoroughly examined and
conclusion, applied behavior analysis is widely recognized analyzed empirically, within a behavior analytic frame-
as a discipline that provides evidence-based, highly effec- work, despite the fact that Skinner had introduced those
tive therapeutic interventions for people with autism. In constructs about 30 years ago.22 The terms self-control
addition, behavior analytic therapeutic and educational ap- and self-management will be treated as synonymous for
plications are becoming increasingly sophisticated and ad- the purposes of this article since the two terms have been
dress not only people with severe disabilities, but also peo- used interchangeably historically. The term self-manage-
ple with milder cognitive or psychosocial difficulties. ment will be mostly used as it is a term that has been more
Nowadays, we have a wide range of new types of interven- clearly and consistently defined. There have been sugges-
tions that teachers and clinicians can choose from and with tions to treat the two terms separately, yet, this issue is be-
which a great number of areas of need can be addressed. yond the scope of the present article. For example, New-
While encouraging, there are still methodological limita- man and his colleagues23(p86) propose that “self-control
tions,16 differences in the way children respond to treat- should be used for procedures that involve overcoming
ment,17 unaddressed issues facing families,18 and debates disparities between the effects of long-term and short
both within and outside of the field of behavior analysis term consequences, while self-management should be re-
regarding therapeutic variables of importance19. There is served for the more general program of applying operant
also some concern that the “analysis” in applied behavior principles to one’s own behavior.” This latter definition of
analysis is being usurped by “package” approaches to self-management is consisted with Skinner’s definition
treatment and research.20 Such tensions set the occasion and, thus, widely accepted within the framework of radical
for new avenues of inquiry and an opening of the field. behavior analysis. We may define self-management, pro-
The purpose of this paper is to explore the literature on cedurally and functionally, as the personal, intentional,
self-management as an example that helps us appreciate and systematic application of behavior change strategies
how basic questions may be posed within the behavior an- that result in the desired modification and maintenance of
alytic theoretical framework. At its essence the science of oneʼs own behavior.24 Furthermore, when referring to self-
behavior requires the capability to produce generalized control, Skinner claims that a person “controls himself
behavior change, the capability to conceptualize how the
34
GENA_Layout 1 9/9/14 1:40 PM Page 35
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 33-40, 2014
precisely as he would control the behavior of anyone else – ment procedures may also be efficient in mediating behav-
through the manipulation of variables of which behavior is ior not only in terms of its conflicting consequation, but al-
a function”.22(p228) so in terms of enhancing the weak reinforcing properties
of its consequation.26 For example, in following a diet we
Is self-management a self-mediated process? may use self-mediated reinforcement contingencies.
Don Baer, Richard Mallot, and other scholars introduced Weekly weight reduction may be too low and thus a weak
questions pertaining to the mechanisms responsible for reinforcement contingency, ineffective in maintaining the
the effects of self-management and other self-mediated desired response of following the prescribed diet. This
processes some of which continue to remain unanswered. weak contingency may be enhanced by self-monitoring of
For example, we don’t have an empirically validated an- daily food intake that is self-mediated and may be consid-
swer to Baer’s very interesting and reasonable question re- ered reinforcing since the person on a diet manages to
garding whether self-control can be understood as simply comply with his dieting schedule. Following a rule (e.g., “it
the provision of stimuli that form complex chains of be- is important to follow my diet”), in other words, may ac-
havior, or if it needs to be interpreted as a separate learn- count for the reinforcing properties of the self-mediated
ing mechanism that functions as mediator for behavior procedure.26
change.25 Baer suggests that if self-management, self-in- Learning to bring one’s own behavior under the control of
struction, self-monitoring, or other self-mediated process- rules is very important for responses that are associated ei-
es function indeed as mediators for change, then such ther with weak or delayed reinforcement which makes the
processes ought to occur even in the absence of experi- teaching of self-mediated behavior very important. When
menters who may initially set the occasion for self-mediat- it comes to people with disabilities, given their difficulties
ed behavior to occur. An empirical demonstration of such in tolerating delayed reinforcement and in acquiring au-
independent occurrences of self-mediated behavior would tonomous functioning, teaching self-mediated behavior
suffice as proof that such behavior is distinct from chained becomes imperative. Reinforcement contingencies that
responding and that it mediates responses that may be fol- are greatly delayed are often ineffective in producing be-
lowed by “delayed, indirect, or inefficient contingen- havior change. Thus, to achieve important outcomes, such
cies”25(p217). As such, self-management and other self- as physical health, or a pollution-free environment, we
mediated behavior has great value both theoretically as need to consider mediating contingencies, such as self-
well as in terms of applications in therapy and in educa- management or other self-mediated processes that may
tion. Examples will be offered in the following sections to signal access to reinforcement contingencies and at the
fully appreciate the importance of self-management as a same time encourage the self-managing organism to toler-
mediating process. ate delays in the delivery of reinforcement.
similarly complex behaviors within the same individual though self-monitoring was not designed to be a therapeu-
(e.g., self-efficacy, self-reinforcement), it seems more tic technique, it functions as one in people with Develop-
worthwhile to identify the actual physical conditions that mental Disorders or psychosis leading to reduction of in-
give rise to both”.29(pp211-12) It would be very difficult to appropriate behavior such as repetitive motor behavior or
demonstrate that reinforcement contingencies associated hallucinations.30 The Mace and colleagues’ study32 with
with self-management may not be attributed to external, mentally retarded adults working in a sheltered workshop
social agents of reinforcement since other than for cur- provided additional support to the fact that self-monitor-
rently-operating parameters, we would also have to ac- ing may enhance the effects of reinforcement contingen-
count for historical ones, such as the learning history of cies, but did not function as a reinforcer when not paired
the individual engaging in self-management. In addition, with environmental contingencies. Specifically, reinforce-
separating operant (relating to environmental contingen- ment contingencies were effective in increasing the pro-
cies and being available for direct observation) from re- ductivity of the participants, but not as effective as when
spondent (private events such as emotional reactions) combined with self-monitoring. Yet, self-monitoring
learning processes, at any point in time that learning oc- alone, in the absence of reinforcement contingencies, did
curs, may be common practice, but it is an artifact. We not increase productivity at all. Further investigation and
know that both operant and respondent behavior is always replication of these results with different targets would be
involved in learning. The fact that environmental contin- very interesting since it would provide additional support
gencies are in effect during the acquisition of self-manage- to the hypothesis that self-monitoring needs to be paired
ment responses does not exclude concurrent occurrences with environmental contingencies in order to produce re-
of emotional responding. In fact, a negative reinforcement active outcomes.
paradigm offers a parsimonious explanation for the main-
tenance of self-management responses in the absence of Therapeutic and educational applications of self-
an external agent: “The individual may self-manage to management
avoid or remove aversive consequences, either public fail- Self-management and self-control are, without a doubt,
ure and the consequences that follow, or self-reproach.”23 constructs that have provoked very interesting and heated
Self-management and reactivity of self-monitoring arguments and debates among behavior analysts since
A final aspect of self-management that would be interest- they present a challenge as far as explaining their function
ing to allude to and which has not, yet, been fully explored as operant behavior. Aside from theoretical interest, how-
pertains to reactivity of self-monitoring and the control- ever, self-management is of great value in therapeutic and
ling variables of reactivity. Self-monitoring, a well-studied educational practice, especially since inclusion in schools
self-management procedure, refers to an individual sys- and in the community has been set as a primary goal for
tematically observing his own behavior and recording oc- people with disabilities. Self-management fosters inde-
currences or non-occurrences of specific responses. It has pendent functioning and its use has been empirically vali-
been demonstrated that self-monitoring produces changes dated.24 In particular for people with ASD, who are often
in target responses before they are consequated.30 Several over-dependent on treatment providers and have limited
series of studies have been contacted in order to investi- generalization skills,33 acquisition of self-management
gate the mechanisms that control change. The main ques- skills can be highly beneficial. In fact, self-management,
tion pertains to two possibilities: (a) does self-monitoring due to its properties has been considered to be the prac-
simply cue the upcoming delivery of reinforcement and is tice of choice for school inclusion purposes.34 In addition,
the first response of the reactive chain leading to change self-management has been used extensively and success-
of the target behavior or (b) is self-monitoring controlled fully toward the amelioration of all core deficits associated
by self-administered consequences, such as praising one- with ASD.35 Thus, it would be worthwhile to briefly review
self? The first possibility leads to the conclusion that self- some applied studies that may help us investigate whether
monitoring exerts control the same way as any other type it would be worth teaching self-management skills to peo-
of chained behavior. On the other hand, if the second pos- ple with ASD. Would acquisition and use of self-manage-
sibility holds true, then we would have to conclude that ment skills be effective and efficient in helping people
self-monitoring leads to behavior change through a sepa- with ASD achieve therapeutic and educational goals? And
rate mechanism from the mechanism involved in chaining. if so, how can we explain, conceptually, the effectiveness
Empirical investigations of reactivity of self-monitoring or of self-monitoring?
other self-management processes may provide us with im- Starting with core deficits associated with ASD, the first
portant findings that pertain both to theory construction diagnostic criterion set by the Diagnostic and Statistical
as well as to applied work. Identifying parameters that Manual-5 (DSM-5) is “persistent impairment in reciprocal
may increase the probability of reactivity can help people and social communication and social interaction”.36(p53)
with developmental or other disabilities.31 For example,
36
GENA_Layout 1 9/9/14 1:40 PM Page 37
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 33-40, 2014
This impairment presents a great therapeutic challenge with ASD. Since we have made a case for the effectiveness
since people with ASD are often not motivated by social and efficiency of self-management and why we would con-
reinforcers unless they are systematically taught to value sider self-management skills to be important for people
such reinforcers. Yet, self-management procedures have with ASD, we may move on to the second question that
been effective in enhancing the social skills of children addresses the issue of why does it work.
with ASD,37 in improving their social initiations and inter-
actions with peers,38,39 in increasing their responding to so- Explicit accounts for the effectiveness of self-man-
cial invitations made by peers40 and in enhancing a variety agement and remaining questions
of other social and communication skills. The effects of The aforementioned conceptual question may be an-
self-monitoring and self-management are equally benefi- swered to a great extent by the first part, that is the pre-
cial in helping people with ASD to overcome deficits in ceeding theoretical discussion. Yet, we would like to make
the domain addressed by the second criterion of the DSM- this answer more salient by underlying some important
5: “Restrictive, repetitive patterns of behavior, interests, points from basic and applied studies conducted in the
or activities”. 36(p50) Use of self-management procedures area of self-management. What appears to be widely ac-
has led to reduction or extinction of a wide range of repet- cepted as an explanation for the powerful effects of self-
itive and disruptive behavior such as inappropriate, repeti- monitoring, in a wide array of applications, is that we may
tive vocalizations,41,42 motor mannerisms,43 self- injurious consider it to function as a mediated stimulus.58,59 Several
behavior,44 off-task behavior,45 disruptive behavior46 not aspects of self-monitoring have been conceptualized as
following rules, hurting others, damaging objects and fur- mediating change, yet, Baer makes a very interesting
niture47. In the aforementioned studies, repetitive, inap- point. Namely, that the stimulus that is present in all situa-
propriate, self-injurious, and disruptive behavior was tar- tions and that can cue the demonstration of the appropri-
geted directly. Yet, reduction of such behavior has also ate behavior is the person who self-monitors.25 Thus, if the
been achieved as a collateral effect when self-management “self” is the mediating stimulus, teaching children with
was used for acquisition of pro-social behavior. For exam- ASD how to self-manage may greatly enhance their func-
ple, there was a decrease in stereotypic behavior as a col- tioning across all areas of development, across settings,
lateral effect to teaching social skills39,40 and on-task be- across people and so on. The meditational attribute of
havior48. The benefits of self-monitoring are similar across self-management is strengthened further since various
settings, when used in the home environment,49 in other stimuli associated with specific interventions may ac-
schools,50 in the community,51 and in the work place52. This quire mediating properties (e.g., self-management materi-
is particularly important in the case of people with ASD als such as the self-monitoring device). These stimuli may
who often fail to generalize acquired skills in their every- be used as common stimuli between training and general-
day life, away from highly structured environmental ization conditions, but through training in self-manage-
arrangements that are frequently provided in therapeutic ment they are no longer introduced by a teacher or a ther-
or special education settings designed for children with apist, the person who self-manages takes the initiative to
autism. Finally, it is worth mentioning that self-manage- use them.59 A fine example of this demonstration comes
ment has been successfully used in teaching a great num- from Koegel and her colleagues40 who taught four children
ber of other skills, such as functional use of toys,53 varied with autism how to respond to verbal initiations using a
responding,54 organization skills,55 academic skills56 and self-monitoring procedure. Verbal initiations generalized
on-task behavior57. to multiple community settings where the participants
Aside from the beneficial effects of self-management in continued to use self-management materials despite the
the acquisition of specific skills, it has also been demon- absence of the treatment provider. In addition, concomi-
strated that self-management promotes generalization and tant reductions in disruptive behavior were observed with-
maintenance of newly acquired skills58,59 as well as au- out the need for special intervention.
tonomous functioning – engaging in activities without re- There are some other issues, however, pertaining to the
quiring assistance from others.25,53 effectiveness of self-management for which we do not yet
Considering the diversity of areas in which self-manage- have definitive answers. For example, we don’t know
ment has been used successfully with children with ASD, which components of a self-management package are
in combination with the findings of meta-analytic studies most efficient or even necessary in producing behavior
that indicate that self-management is a powerful interven- change. Would self-monitoring, for example, as an impor-
tion for children with ASD and that its effectiveness has tant component of self-management would suffice, in cer-
been very well established,34,35 we can certainly adopt the tain cases or under certain circumstances, to alter the tar-
position of the report issued by the National Autism Cen- get behavior in the desired direction? The issue of reactiv-
ter13 that self-management adheres to the standards of evi- ity of self-monitoring, as well, continues to require further
dence-based practice and is most beneficial for people
empirical investigation. As we mentioned earlier, because Αυτοδιαχείρηση υπό το πρίσμα της Ανάλυσης της
of the reactive effects often produced by self-monitoring, Συμπεριφοράς: Θεωρητικές αναγωγές και εφαρμο-
it has become an important therapeutic intervention in its
own right affecting the frequency and maintenance of al-
γές στη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος
ready acquired skills.42,60 According to Nelson and Hayes30, Γενά Α.1, Γαλάνης Π.1, Alai-Rosales S.2
a self-monitoring procedure functions as a discriminative
stimulus cueing the availability of the ultimate environ- 1
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
mental consequences that are contingent on the target re- 2
University of North Texas, ΗΠΑ
sponse. In many cases self-monitoring devises and materi-
als gradually acquire reinforcing value due to their extend- Αλληλογραφία: Αγγελική Γενά, Νικομηδείας 66, Ν. Σμύρνη,
ed pairing with the ultimate reinforcement60. Is there 17124, e-mail: agena@otenet.gr,
Τηλέφωνο: 210-9324616, 6978877040
enough evidence that self-monitoring doesn’t have inher-
ent reinforcing properties? Does it require systematic
Περίληψη
pairing with environmental contingencies to acquire its re-
Η Πειραματική Ανάλυση της Συμπεριφοράς συνιστά ένα ευρύ
inforcing properties? Those conceptual questions that al-
πλαίσιο αναφοράς, με ισχυρές θεωρητικές καταβολές και εφαρ-
lude to the mechanisms involved in self-management ac-
μογές στην εκπαίδευση και τη θεραπευτική πράξη, οι οποίες
quiring reinforcing properties continue to present a chal-
έχουν προεκτάσεις και συνεισφέρουν στη βελτίωση της ζωής
lenge for researchers to explore. Yet, the effectiveness of
του ανθρώπου σε όλα τα πεδία δράσης και ανάπτυξής του. Με-
self-management skills in fostering therapeutic and educa-
τά από μια μακρά πορεία βασικών και εφαρμοσμένων ερευνών
tional advancement, especially for people with ASD, is in-
που σχετίζονται με τη θεραπεία ή αποκατάσταση παιδιών με
disputable.
βαριές αναπηρίες, όπως αυτές που εντάσσονται στο φάσμα του
αυτισμού, η Εφαρμοσμένη Ανάλυση της Συμπεριφοράς, πλέον,
Concluding Comments
χαρακτηρίζεται ως η αποτελεσματικότερη προσέγγιση στον αυ-
In conclusion, we would like to propose that it would be
τισμό. Στόχος του παρόντος άρθρου είναι να καταδείξει την
worthwhile to go back to investigating basic research ques-
ανάγκη συνέχισης αυτής της ερευνητικής παράδοσης, όπου η
tions pertaining to self-management in addition to using
βασική και η εφαρμοσμένη έρευνα εξελίσσονται παράλληλα
intervention packages that are effective in the treatment
και βρίσκονται σε συνεχή «διάλογο», ώστε η αξιοποίησή τους
of people with ASD, which is the more common research
στη θεραπευτική και την παιδαγωγική πράξη να είναι συνδυα-
practice since the 1990’s. Having a better understanding of
στική και όχι μονομερής. Για να καταδείξουμε πώς μπορεί να
the mechanisms that control the beneficial properties of
επιτευχθεί η σύζευξη βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας, ανα-
self-management may lead to consistently effective thera-
φερόμαστε στο παράδειγμα της αυτο-διαχείρισης, όπως αυτή
peutic and educational programming. As Baer suggested,
έχει αξιοποιηθεί στη θεραπεία παιδιών στο φάσμα του αυτι-
packages are seen as highly desirable in the world of prac-
σμού. Η πρόταση που πηγάζει από το παρόν άρθρο είναι πως
tice. However, without understanding, experimental
αυτή τη συνδυαστική προσέγγιση δεν μπορεί παρά να αποβεί
proof, of the mechanisms, packages are not likely to result
ωφέλιμη, τόσο στην ανάπτυξη της Ανάλυσης της Συμπεριφοράς,
in generalized, progressive, and consistent behavior
συνολικά, ως επιστημονικού πεδίου, όσο και στους αποδέκτες
change.21 We suggest that a balance between advancing
των εφαρμογών της.
the science of behavior analysis and offering solutions to
challenging and chronic difficulties, such as those often as- Λέξεις - Κλειδιά: Ανάλυση της Συμπεριφοράς, Αυτο-διαχείρι-
sociated with the diagnosis of ASD, is very important. Fa- ση, Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος
voring either the basic or the applied aspect of behavior
analysis will not ultimately benefit either the science or
the recipients of the applications of scientific principles.
Βιβλιογραφίαµµµµµµµµµµµµ
[1] Baer DM, Wolf MM, Risley TR. Some current dimensions of
ap¬plied behavior analysis. J Appl Behav Anal, 1968; 1: 91-97.
[2] Fawcett SB. Some values guiding community research and action. J
Appl Behav Anal, 1991; 24: 621-636.
[3] Warren Z, McPheeters ML, Sathe N, Foss-Feig JH, Glasser A,
Veenstra-VanderWeele J. A systematic review of early intensive
intervention for autism spectrum disorders. Pediatrics, 2011; 127:
1303-1311.
[4] Matson JL, Smith KRM. Cur¬rent status of intensive behavioral in-
terven¬tions for young children with Autism and PDDNOS. Res
Autism Spect Dis, 2008; 2: 60-74.
[5] Wolf M, Risley T, Mees H. Application of operant conditioning pro-
cedures to the behaviour problems of an autistic child. Behav Res
38
GENA_Layout 1 9/9/14 1:40 PM Page 39
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 33-40, 2014
competitive employment setting. J Appl Behav Anal, 1997; 30: 169- [57] Sainato DM, Strain PS, Lefebvre D, Rapp N. Effects of self-evalu-
172. ation on the independent work skills of preschool children with dis-
[53] Stahmer AC, Schreibman L. Teaching children with autism appro- abilities. Except Children, 1990; 56: 540-549.
priate play in unsupervised environments using a self-management [58] Brown WH, Odom S. Strategies and tactics for promoting general-
treatment package. J Appl Behav Anal, 1992; 25: 447-459. ization and maintenance of young children’s social behavior. Res
[54] Newman B, Reinicke DR, Meinberg DL. Self-management of var- Dev Disabil, 1994; 15: 99-118.
ied responding in three students with autism. Behav Intervent, [59] Stokes TF, Osnes PG. Programming the generalization of chil-
2000; 15: 145-151. dren’s social behavior. In: Strain PS, Guralnick MJ, Walker HM,
[55] Dorminy KP, Luscre D, Gast DL. Teaching organizational skills to eds. Children’s social behavior: Development, assessment, and
children with high functioning autism and Asperger's syndrome. modification. Orlando: Academic Press 1986: 407-443.
Educ Train Dev Disabil, 2009; 44: 538-550. [60] Hughes CA, Korinek L, Gorman J. Self-management for students
[56] Delano ME. Improving written language performance of adoles- with mental retardation in public school settings: A research re-
cents with Asperger syndrome. J Appl Behav Anal, 2007; 40: 345- view. Educ Train Ment Ret, 1991; 26: 271-291.
351.
40
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 41
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
Αλληλογραφία: Αγγελική Βλαχογιάννη, Ινστιτούτο Έρευνας Θεραπείας Συμπεριφοράς, Γλάδστωνος 10, Αθήνα, 106 77
E-mail: angels_vl@hotmail.com, Τηλέφωνο: 210 3840129
Περίληψη
Η συμπεριφορά των γονέων κατά την παιδική ηλικία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση προβλημάτων συμπερι-
φοράς και συναισθηματικών δυσκολιών στην ενήλικη ζωή. Το αίσθημα της αυτεπάρκειας αλλά και το στρες των γονέων, που
προκύπτει από τις πεποιθήσεις που έχουν για τις δυσκολίες του ρόλου τους και την προσωπική τους επάρκεια σε αυτόν, επη-
ρεάζουν τη συμπεριφορά τους κατά την αλληλεπίδραση με τα παιδιά τους. Τα προγράμματα ενίσχυσης γονεϊκού ρόλου αναδει-
κνύονται ως σημαντικό μέσο πρόληψης για την ψυχική υγεία και την ομαλή ανάπτυξη. Πολλές έρευνες αναφέρουν μείωση των
επιπέδων άγχους των γονέων και των δυσλειτουργικών πρακτικών που υιοθετούν κατά την τέλεση του γονεϊκού τους ρόλου
μετά την παρακολούθηση σχετικών προγραμμάτων, αύξηση του βαθμού επάρκειας που αισθάνονται ως προς το γονεϊκό τους
ρόλο, βελτίωση της συναισθηματικής τους κατάστασης, του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς τους, καθώς επίσης και μείωση
των προβλημάτων συμπεριφοράς των παιδιών. Στο παρόν άρθρο γίνεται ανασκόπηση των βιβλιογραφικών δεδομένων που σχε-
τίζονται με τα προγράμματα ενίσχυσης του γονεϊκού ρόλου, ειδικότερα με τις διαστάσεις της συμπεριφοράς των γονέων στις
οποίες αυτά τα προγράμματα απευθύνονται και την επίπτωσή τους στην ανάπτυξη των παιδιών, καθώς και την αποτελεσματι-
κότητά τους, τόσο όσον αφορά την ψυχική υγεία των γονέων, όσο και την εκδήλωση εσωτερικευμένων και εξωτερικευμένων
προβλημάτων στα παιδιά.
Λέξεις κλειδιά: παιδική συμπεριφορά, γονεϊκά προγράμματα, γονεϊκή αυτεπάρκεια, γονεϊκό άγχος
Εισαγωγή
Τα μοτίβα γονεϊκής συμπεριφοράς, όπως αναφέρει ο Παγ- Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην έννοια της γονεϊκής
κόσμιος Οργανισμός Υγείας, διαδραματίζουν σημαντικό επάρκειας, τις παραμέτους της γονεϊκής συμπεριφοράς
ρόλο στη συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική ανά- που έχουν συσχετισθεί με τη συμπεριφορά και την ανά-
πτυξη των παιδιών και έχουν καθοριστική σημασία για την πτυξη των παιδιών, καθώς επίσης και σε θεωρητικές
ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών τόσο στην παιδική ηλικία προσεγγίσεις του γονεϊκού ρόλου.
όσο και στην ενήλικη ζωή, την εμφάνιση παραβατικής συμ-
περιφοράς και ακαδημαϊκής αποτυχίας.1,2 Η μελέτη και η Ορισμός της Γονεϊκής Επάρκειας
κατανόηση της συσχέτισης της γονεϊκής συμπεριφοράς και Η έλλειψη ενός εμπειρικά και ερευνητικά βασισμένου
της συμπεριφοράς των παιδιών συνιστούν θεμελιώδεις ορισμού για την γονική επάρκεια αποδεικνύει τη δυσκο-
προϋποθέσεις για το σχεδιασμό αποτελεσματικών προ- λία καθορισμού των ελάχιστων απαιτήσεων για την επαρ-
γραμμάτων γονεϊκής ενίσχυσης3. Η συμμετοχή σε γονεϊκά κή ανταπόκριση στο γονεϊκό ρόλο7. Η βιβλιογραφία προ-
προγράμματα έχει βρεθεί ότι επιδρά σημαντικά σε διαστά- σφέρει κάποιες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα
σεις της γονεϊκής συμπεριφοράς, όπως η ελαστικότητα χαρακτηριστικά της αποδεκτής γονεϊκής συμπεριφοράς,
(ανεκτική, ασυνεπής πειθαρχία) η υπεραντιδραστικότητα όπως είναι η παροχή βασικής φροντίδας, η ασφάλεια, η
(σκληρή και σωματική τιμωρία) και οι λεκτικές επιπλήξεις, θετική συναισθηματική έκφραση και ζεστασιά, η παροχή
αλλάζοντας το μοτίβο συμπεριφοράς των γονέων κατά την κατάλληλων ερεθισμάτων, η σταθερότητα και η προβλε-
αλληλεπίδρασης του με το παιδί4. Πολλές έρευνες καταλή- ψιμότητα, η καθοδήγηση και η οριοθέτηση8,9. Αυτοί οι πα-
γουν στη θετική επίδραση των προγραμμάτων αυτών στην ράγοντες είναι χρήσιμοι αλλά αποδεικνύονται ελλιπείς,
αίσθηση αυτεπάρκειας των γονέων, η οποία φαίνεται να όπως προκύπτει από περιπτώσεις αξιολόγησης της γονι-
διατηρείται στο χρόνο,2.5 καθώς και τη ψυχική τους υγεία, κής επάρκειας σε νομικές υποθέσεις επιμέλειας παιδιού
όπως αναφέρουν οι Barlow & Stewart-Brown.6 ή σε διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια10. Διάφοροι παρά-
42
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 43
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
οποία βασικό κίνητρο της συμπεριφοράς των βρεφών εί- τις οδυνηρές καταστάσεις της παιδικής μας ηλικίας35.
ναι η αναζήτηση εγγύτητας με το πρόσωπο φροντίδας Σύμφωνα με ανασκόπηση της βιβλιογραφίας των Αγγελή
(συνήθως τη μητέρα) και η ασφάλεια που προκύπτει από και Καλαντζή-Αζίζι37 (αδημοσίευτα δεδομένα), αναφορι-
αυτή28. Στις μελέτες του ενσωμάτωσε ανθρωπολογικές κά με τη σχέση παραμέτρων της γονεϊκής συμπεριφοράς
και εθολογικές επιρροές, ιδιαίτερα δε επηρεάστηκε από με γνωσιακές μεταβλητές (συγκεκριμένα τα Πρώιμα Δυσ-
την εργασία του εθολόγου Konrad Lorentz για την εγχά- λειτουργικά Σχήματα κατά Young), η συναισθηματική κα-
ραξη. Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης, όταν η κομεταχείριση, η επικοινωνία, η ζεστασιά και η φροντίδα,
μητέρα ανταποκρίνεται και προσπαθεί να καθησυχάσει η επιτρεπτικότητα, ο αυταρχισμός, ο ψυχολογικός έλεγχος
το παιδί με σταθερό κι ευαίσθητο τρόπο, καλλιεργείται και η γονεοποίηση έχουν συσχετισθεί με τα Πρώιμα Δυσ-
στο παιδί η εμπιστοσύνη ότι μπορεί να βρει φροντίδα και λειτουργικά Σχήματα35. Σε ανασκόπηση της βιβλιογρα-
προστασία όταν χρειαστεί κι έτσι δημιουργείται μία φίας αναφορικά με τη σχέση παραμέτρων της γονεϊκής
ασφαλής βάση, η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο της υγι- συμπεριφοράς με την ψυχολογική λειτουργικότητα και την
ούς κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης29,30. Οι ψυχοπαθολογία38 (αδημοσίευτα δεδομένα) εντοπίστηκαν
εμπειρίες του βρέφους με το πρόσωπο φροντίδας κτίζουν πολλές έρευνες που συσχετίζουν παραμέτρους της γονει-
εσωτερικές αναπαραστάσεις του εαυτού, των άλλων και κής συμπεριφοράς όπως τα ρεαλιστικά όρια, η επίβλεψη,
των σχέσεων, στις οποίες βασίζονται οι στάσεις και οι ο χρόνος με το παιδί, η ζεστασιά και η διαθεσιμότητα, η
προσδοκίες για τις μελλοντικές σχέσεις: αν οι άλλοι θα απόρριψη, η υπερπροστασία και οι συγκρούσεις με την
είναι διαθέσιμοι να το φροντίσουν και να καλύψουν τις ψυχολογική λειτουργικότητα (άγχος, κατάθλιψη, επιθετι-
ανάγκες του, αν θα είναι στοργικοί ή ψυχροί και απορρι- κότητα, διαπροσωπικές σχέσεις, παραβατικότητα).
πτικοί∙ αν το ίδιο αξίζει αγάπη και φροντίδα∙ αν οι σχέ-
σεις είναι πηγή ευχαρίστησης ή πόνου και δυστυχίας30. Η Συστημική Προσέγγιση. Από την πλευρά της συστημι-
Ανάλογα με την ανταπόκριση της μητέρα στις ανάγκες του κής προσέγγισης η λειτουργία της οικογένειας περιγρά-
βρέφους, δημιουργούνται οι «τύποι προσκόλλησης», οι φεται ως ένα δυναμικό όλο-σύστημα και διαδραματίζει
οποίοι αποτελούν αντιδράσεις προσαρμογής στη συμπερι- καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς
φορά της μητέρα31. Έχουν προταθεί τέσσερις τύποι προ- των μελών της39. Η οικογένεια αποτελείται από τις βασι-
σκόλλησης: ο ασφαλής, ο αποφευκτικός, ο αμφιθυμικός και κές ενότητες, που συνιστά κάθε μέλος χωριστά, αλλά και
ο αποδιοργανωμένος32. Τα άτομα με ασφαλή τύπο προ- από ομάδες μελών – υποσυστήματα, όπως είναι το υποσύ-
σκόλλησης βλέπουν τους άλλους ως άξιους εμπιστοσύνης στημα των γονέων και το υποσύστημα των παιδιών-αδελ-
και καλοπροαίρετους και μπορούν να σχηματίσουν σχέσεις φών39. Μέσα στην οικογένεια, όπως και σε κάθε σύστη-
υγιούς αλληλεξάρτησης, ενώ έχουν αυξημένη αυτοεκτίμηση μα, υπάρχουν συνεχείς αλληλεπιδράσεις μεταξύ όλων
και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους σε κοινωνι- των ενοτήτων του συστήματος και κατ’ επέκταση η συμπε-
κές καταστάσεις, αισθάνονται ότι έχουν τον έλεγχο στην ριφορά και η στάση της κάθε ενότητας ή του κάθε υποσυ-
πορεία της ζωής τους και είναι πιο διεκδικητικά33. στήματος καθορίζει τη συμπεριφορά και τη στάση των
άλλων ενοτήτων ή υποσυστημάτων. Έτσι η συμπεριφορά
Η Προσέγγιση της Θεραπείας Σχημάτων. Οι αναπαρα- των παιδιών σχετίζεται άμεσα με σχέση των γονέων ως
στάσεις που διαμορφώνει το παιδί για τον εαυτό του, σύντροφοι, όπως και με τη στάση και τη συμπεριφορά
τους άλλους και τις σχέσεις σύμφωνα με τις γονεϊκές συμ- τους προς το παιδί. Η συμπεριφορά των παιδιών είναι ως
περιφορές κατέχουν κεντρικό ρόλο και στην θεωρία του ένα βαθμό αποτέλεσμα του ρόλου που τους δίνει η ίδια η
Young για τα Πρώιμα Δυσλειτουργικά Σχήματα. Σύμφω- οικογένεια τους39. Μέσα στο σύστημα της οικογένειας οι
να με το J. Young34, «τα Πρώιμα Δυσλειτουργικά Σχήματα γονείς βρίσκονται στη κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας
είναι αυτοκαταστροφικές συναισθηματικές και γνωστικές και ασκούν περισσότερο έλεγχο στη λειτουργία της οικο-
δομές που σχηματίζονται νωρίς κατά την ανάπτυξή μας γένειας, μέχρις ότου τα παιδιά ενηλικιωθούν. Σε περι-
και επαναλαμβάνονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής πτώσεις όπου οι γονείς χάνουν τη δυνατότητα να ασκή-
μας»35. Κατά την παιδική ηλικία, τα ΠΔΣ αποτελούν για σουν έλεγχο, το οικογενειακό σύστημα δυσλειτουργεί και
το παιδί ένα τρόπο για να κατανοήσει και να διαχειριστεί τα παιδιά διατρέχουν κίνδυνο να υιοθετήσουν προβλημα-
το περιβάλλον του. Στην ενήλικη ζωή, όταν ενεργοποιηθεί τικούς ρόλους και να αναπτύξουν προβληματικές συμπε-
ένα σχήμα –από ένα γεγονός που σχετίζεται με το περιε- ριφορές39. Ο ρόλος των γονέων, ως βασικών οργανωτών
χόμενό του- προκαλεί στο άτομο έντονα βιώματα, παρό- του οικογενειακού συστήματος, αναλύεται σε δύο δια-
μοια με αυτά της παιδικής ηλικίας που το δημιούργησαν36. στάσεις: η μία ορίζεται κυρίως από τη συναισθηματική
Τα ΠΔΣ σύμφωνα με τη θεωρία του Young παίζουν κυ- στάση προς το παιδί (η οποία κινείται ανάμεσα στο δίπο-
ρίαρχο ρόλο στον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε, αι- λο αποδοχή-απόρριψη) και η άλλη από την άσκηση πει-
σθανόμαστε, αντιδρούμε και σχετιζόμαστε με τους άλλους θαρχίας (η οποία σχετίζεται με τη θέσπιση σταθερών
και επηρεάζουν τις επιλογές μας με την τάση να αναδημι- ορίων) 40. Οι γονείς οι οποίοι ικανοποιούν τις βασικές
ουργούμε και να αναβιώνουμε καταστάσεις παρόμοιες με ανάγκες του παιδιού για αγάπη, ασφάλεια, εκπαίδευση,
συναισθηματική υποστήριξη, αλλά και όρια, έχουν το δι- χία αποτιμάται περισσότερο από την ανεξάρτητη συμπερι-
καίωμα να του ζητούν να συμμορφώνεται σε ορισμένους φορά. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά μεγαλώνοντας έχουν χα-
κανόνες και λογικές απαιτήσεις. Η υποστήριξη που παρέ- μηλή αυτοπεποίθηση και φτωχές κοινωνικές δεξιότητες43,44.
χουν οι γονείς αποτελεί την κύρια διεργασία για να θέ- Τέλος ο αδιάφορος τύπος γονέα χαρακτηρίζεται από χα-
λουν τα παιδιά να ανταποκριθούν στους στόχους και μηλού βαθμού υποστήριξη αλλά και έλεγχο. Ο γονέας
τους κανόνες της οικογένειας. Ο γονέας προσαρμόζεται δεν εμπλέκεται στη ζωή του παιδιού και δεν αλληλεπιδρά
στις ανάγκες του παιδιού σύμφωνα με το στάδιο ανάπτυ- μαζί του. Δεν θέτει όρια και δεν παρέχει στοργή. Είναι
ξης, καθώς επίσης και στην εικόνα που το παιδί σχηματί- συναισθηματικά απόμακρος και αφοσιωμένος στις δικές
ζει για το γονέα σε κάθε στάδιο40. του δυσκολίες. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι γονείς ενδια-
φέρονται για τη δική τους ζωή και επενδύουν πολύ λίγο
Η Τυπολογία της Baumrind. Σε παρόμοιους άξονες βασί- χρόνο στην ανατροφή των παιδιών. Ως αποτέλεσμα εμ-
στηκε και η τυπολογία της Baumrind41 σχετικά με τους τύ- φανίζουν παρόμοια πρότυπα συμπεριφοράς ή παρορμητι-
πους άσκησης του γονεϊκού ρόλου. Η Baumrind41 βασί- κές συμπεριφορές και αδυναμία αυτορρύθμισης43,44.
στηκε σε δύο διαστάσεις της γονεϊκής συμπεριφοράς: τον Αυτά τα μοτίβα γονεϊκής συμπεριφοράς διαδραματίζουν
έλεγχο και την υποστήριξη. Η υποστήριξη συνοψίζει χα- σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική, κοινωνική και γνω-
ρακτηριστικά, όπως η ζεστασιά, η αποδοχή, η στοργή και στική ανάπτυξη των παιδιών, και έχουν καθοριστική ση-
η ανταπόκριση, ενώ ο έλεγχος αναφέρεται στην τιμωρητι- μασία για την ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών τόσο στην
κότητα, την αυστηρότητα και την απαιτητικότητα για συμ- παιδική ηλικία όσο και στην ενήλικη ζωή, την εμφάνιση
μόρφωση42. Έτσι πρότεινε τρείς γονεϊκούς τύπους: τον παραβατικής συμπεριφοράς και ακαδημαϊκής αποτυχίας,
ανεκτικό τύπο, τον δημοκρατικό τύπο και τον αυταρχικό σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.1,2
τύπο. Αργότερα οι Maccoby & Martin42 πρότειναν και τον
αδιάφορο τύπο. Το Γνωσιακό- Συμπεριφοριστικό Μοντέλο. Στο Γνωσια-
Ο ανεκτικός γονέας παρέχει υψηλού βαθμού υποστήριξη, κό/Συμπεριφοριστικό μοντέλο σχετικά με τις γονεϊκές
αλλά χαμηλό έλεγχο. Συμπεριφέρεται με μη τιμωρητικό συμπεριφορές οι Azar & Weinzierl45 περιέγραψαν τις δε-
τρόπο, αποδέχεται και ανταποκρίνεται θετικά στις επιθυ- ξιότητες που απαιτούνται για την επαρκή κάλυψη του γο-
μίες και τις ενέργειες του παιδιού. Δίνει εξηγήσεις για νεϊκού ρόλου:
τους κανόνες της οικογένειας, αλλά δεν ενθαρρύνει το Ο γονεϊκός ρόλος απαιτεί ακριβείς και καλά συντονισμέ-
παιδί να υπακούσει σε αυτά τα πρότυπα. Παιδιά με ανε- νες δομές γονεϊκής γνώσης (σχήματα) που αφορούν το τι
κτικούς γονείς μαθαίνουν ότι υπάρχουν πολύ λίγα όρια προσδοκούν ως κατάλληλη συμπεριφορά από το παιδί
και κανόνες και ότι οι συνέπειες των πράξεών τους δεν και το γονεϊκό τους ρόλο στην κοινωνικοποίησή του (...),
είναι πιθανό να είναι πολύ σοβαρές. Ως αποτέλεσμα, τα καλή εκτελεστική λειτουργία (π.χ. επίλυση προβλημάτων,
παιδιά μεγαλώνοντας ίσως έχουν εγωκεντρική συμπερι- διεξαγωγή διαλόγου, δεξιότητες λήψης αποφάσεων, γνω-
φορά και δυσκολία με την άσκηση αυτοελέγχου, χαρα- στική ευελιξία) για το συντονισμό και την αξιολόγηση αν-
κτηριστικά που μπορεί να επηρεάσουν τη σωστή ανάπτυ- τιδράσεων και προσαρμοστικές εκτιμήσεις που απορρέ-
ξη σχέσεων με τους συνομηλίκους τους43,44. ουν από τους δύο παραπάνω παράγοντες (...) και που επι-
Ο δημοκρατικός τύπος γονέα παρέχει υψηλού βαθμού τρέπουν την κατάλληλη επιλογή αντιδράσεων45(σελ600).
υποστήριξη και έλεγχο. Κατευθύνει τη συμπεριφορά του Όταν οι δεξιότητες των γονέων δεν επαρκούν ή/και το
παιδιού, εξηγώντας τους οικογενειακούς κανόνες, δίνον- παιδί είναι δύσκολο ή/και το περιβάλλον είναι χαοτικό, ο
τας ανατροφοδότηση και ενθαρρύνοντας την έκφραση κίνδυνος αυξάνεται, τόσο για τους γονείς, όσο και για το
αντιρρήσεων. Τα παιδιά των δημοκρατικών γονέων μα- παιδί45. Οι Azar & Weinzierl67 στο μοντέλο που προτεί-
θαίνουν πώς να διαπραγματεύονται και να συμμετάσχουν νουν σχετικά με τις γονεϊκές συμπεριφορές περιλαμβά-
σε συζητήσεις. Καταλαβαίνουν ότι αποτιμώνται οι από- νουν την έννοια των «γονεϊκών σχημάτων», ως δυσλει-
ψεις τους και ως εκ τούτου, είναι πιο πιθανό να είναι κοι- τουργικές δομές γνώσης που περιλαμβάνουν μη ρεαλιστι-
νωνικά υπεύθυνοι και αυτόνομοι43,44. κές προσδοκίες και αντιλήψεις ελέγχου, τις δυσκολίες
Ο αυταρχικός τύπος γονέα παρέχει υψηλού βαθμού έλεγ- στην εκτελεστική λειτουργία (επίλυση προβλημάτων,
χο αλλά χαμηλού βαθμού υποστήριξη. Δίνει ιδιαίτερη έμ- γνωστική περιπλοκότητα, ικανότητα αλλαγής), τις αρνητι-
φαση στην υπακοή και τη συμμόρφωση, καθώς θεωρείται κές δυσλειτουργικές εκτιμήσεις της συμπεριφοράς του
πρόσωπο εξουσίας. Προσπαθεί να ελέγξει τη συμπεριφο- παιδιού (ως απόρροια των δυσπροσαρμοστικών σχημά-
ρά του παιδιού με αυστηρό και τιμωρητικό τρόπο, απο- των και της ανεπαρκούς εκτελεστικής λειτουργίας), την
θαρρύνει την αυτενέργεια και την αυτονομία του, χωρίς επεξεργασία πληροφοριών και τις δυσλειτουργικές γο-
όμως να εξηγεί τους κανόνες, και καταστέλλει κάθε σκέ- νεϊκές συμπεριφορές και το πλαίσιο (αλληλεπίδραση της
ψη και συμπεριφορά, που εκείνος θεωρεί ότι δεν είναι επεξεργασίας πληροφοριών με το στρες και την κοινωνι-
σωστή. Παιδιά αυταρχικών γονέων μαθαίνουν ότι το να κή απομόνωση)43.
ακολουθείς τους κανόνες και να τηρείς αυστηρή πειθαρ-
44
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 45
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
Πίνακας Ι. Τυπολογία μορφών άσκησης γονεϊκού ρόλου σύμφωνα με την Baumrind41 και τους Maccoby & Martin42
Τα Προγράμματα Ενίσχυσης Γονεϊκού Ρόλου προγραμμάτων, αναφέρουν ότι στα προγράμματα αυτά
Τα προγράμματα ενίσχυσης γονεϊκού ρόλου πραγματο- δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση της θετικής αλ-
ποιούνται σε ατομική ή ομαδική βάση. Σύμφωνα με τους ληλεπίδρασης και επικοινωνίας γονέα-παιδιού, στις ερ-
Chadwick et al.,46 τα ατομικά προγράμματα έχουν το πλε- γασίες για το σπίτι, στη χρήση ήπιων τεχνικών αρνητικών
ονέκτημα του εξατομικευμένου σχεδιασμού και της ακρι- συνεπειών, όπως η παύση θετικών ενισχύσεων, η αφαίρε-
βέστερης ανάλυσης της συμπεριφοράς του παιδιού. Από ση προνομίων και οι λογικές συνέπειες. Ακόμη τα παιχνί-
την άλλη πλευρά, οι Cunningham et al.47 υποστηρίζουν ότι δια ρόλων και η εκμάθηση δεξιοτήτων, όπως η έκφραση
το ομαδικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα να ακουστούν επαίνου, η ενεργητική ακρόαση, η παράφραση των δηλώ-
διάφορες οπτικές γωνίες και τεχνικές διαχείρισης της σεων του παιδιού, η αποφυγή επικριτικών δηλώσεων, η
παιδικής συμπεριφοράς, και ενισχύει τη δέσμευση και τη επίλυση προβλημάτων αποτελούν βασικούς άξονες και
συμμόρφωση των γονέων. εργαλεία των γονεϊκών παρεμβάσεων3,50.
Τα προγράμματα ενίσχυσης γονεϊκού ρόλου εφαρμόζον-
ται τόσο σε προληπτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο πα- Μέθοδος
ρέμβασης και η βελτίωση στη συμπεριφορά των παιδιών Διεξήχθη αναζήτηση σε διάφορες βάσεις δεδομένων σχε-
φαίνεται να διατηρείται και μετά το τέλος της παρέμβα- τικά με εμπειρικά τεκμηριωμένα προγράμματα που σχετί-
σης48. Πολλές μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ζονται με την ενδυνάμωση του γονεϊκού ρόλου. Επιλέχ-
συμμετοχή και των δύο γονέων αυξάνει την αποτελεσμα- θηκαν προγράμματα που περιγράφεται αναλυτικά η δομή
τικότητα των προγραμμάτων49. Οι Tempel et al. παραθέ- και το σκεπτικό τους, αλλά και των οποίων η αποτελε-
τοντας την άποψη των Kaminski, Valle, Filene, & Boyle50 σματικότητα ως προς διάφορες παραμέτρους που σχετί-
αναφορικά με τα χαρακτηριστικά των αποτελεσματικών ζονται με τους γονείς και/ή το παιδί έχει ελεγχθεί. Ο στό-
χος της συγκεκριμένης μεθοδολογίας ήταν ο προσδιορι- των προγραμμάτων για τους γονείς των παιδιών με ανα-
σμός των στοιχείων και του σκεπτικού των συγκεκριμέ- πηρίες, των παιδιών με προβλήματα υγείας ή παχυσαρ-
νων προγραμμάτων και της αποτελεσματικότητάς τους. κίας, καθώς και για περιπτώσεις διαζυγίων. Το πρόγραμ-
μα εφαρμόζεται σε ατομικές ή ομαδικές συνεδρίες, με τη
Ευρήματα μορφή διαδικτυακών ή ανοικτών σεμιναρίων55.
Η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει πολλά προγράμματα Το πρόγραμμα Helping the Noncompliant Child51 είναι
γονεϊκής παρέμβασης με τεκμηριωμένη αντιμετώπιση των ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης δεξιοτήτων για γονείς παι-
προβλημάτων επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών διών ηλικίας 3 έως 8 ετών. Ο στόχος είναι η μείωση των
προσχολικής ή σχολικής ηλικίας, όπως το Helping the προβλημάτων συμπεριφοράς και η πρόληψη της παραβα-
Noncompliant child, των Forehan, & McMahon, το In- τικότητας των ανηλίκων και άλλων προβληματικών συμ-
credible Years, των Webster-Stratton, & Reid, το Parent- περιφορών. Το πρόγραμμα βασίζεται στη θεωρητική υπό-
Child Interactiοn Therapy Model, των Brinkmeyer & Ey- θεση ότι η μη συμμόρφωση των παιδιών αποτελεί ακρο-
berg, το Parent Management Training Oregon Model, γωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη προβλημάτων συμπεριφο-
των Patterson, Reid, Jones, & Conger, και το Triple P: ράς, και η ελαττωματική αλληλεπίδραση γονέα-παιδιού
Positive Parenting Program, του Sanders50-55. Τα βασικά παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη διατήρηση
χαρακτηριστικά των προγραμμάτων αυτών καθώς και η αυτών των προβλημάτων. Οι γονείς παρακολουθούν συ-
αποτελεσματικότητά τους συνοψίζονται στον πίνακα II. νεδρίες μαζί με τα παιδιά τους, όπου οι εκπαιδευτές δι-
Πιο αναλυτικά, το Parent Management Training Oregon δάσκουν βασικές δεξιότητες στους γονείς, που είναι απα-
Model (PMTO) αποτελεί μια σειρά παρεμβάσεων εκ- ραίτητες για την επίτευξη της υπακοής και της συμμόρ-
παίδευσης γονέων που προέρχονται από τη θεωρητική φωσης των παιδιών τους. Το πρόγραμμα διεξάγεται κυ-
εργασία και έρευνα του Gerald Patterson και των συνερ- ρίως σε οικογενειακές συνεδρίες, και όχι σε ομάδες γο-
γατών του στο Κοινωνικό Κέντρο Μάθησης Oregon. Το νέων. Ο μέσος αριθμός των συνεδριών είναι 8-10, αλλά η
πρόγραμμα απευθύνεται σε γονείς παιδιών 2 έως 18 ετών διάρκεια του προγράμματος καθορίζεται από την επίτευ-
με διαταραχές συμπεριφοράς, προκλητική και αντικοινω- ξη των στόχων για κάθε δεξιότητα. Επίσης έχει αναπτυχ-
νική συμπεριφορά και εφαρμόζεται σε ομάδες 12-15 γο- θεί μια συμπληρωματική ενότητα με στόχο την ανάπτυξη
νέων. Οι στόχοι του PMTO είναι η βελτίωση των πρακτι- κατάλληλων προσδοκιών για το παιδί, τη διευθέτηση προ-
κών ανατροφής των παιδιών, η μείωση του εξαναγκα- σωπικών ζητημάτων προσαρμογής της μητέρας, τη θετική
σμού μέσα στην οικογένεια, η μείωση και η πρόληψη των επικοινωνία μεταξύ των γονέων, αλλά και τη βελτίωση
εσωτερικευμένων και εξωτερικευμένων προβλημάτων, των σχέσεων με ανθρώπους εκτός της οικογένειας51.
της χρήσης και κατάχρησης ουσιών, της παραβατικής Το πρόγραμμα Incredible Years52 αναπτύχθηκε από την
συμπεριφοράς και της αποκλίνουσας συναναστροφής με Webster‐Stratton74 και αποτελείται από 3 επιμέρους αλ-
τους συνομηλίκους, η βελτίωση των ακαδημαϊκών επιδό- ληλένδετα προγράμματα κατάρτισης για γονείς, παιδιά
σεων, των κοινωνικών δεξιοτήτων και των διαπροσωπι- και εκπαιδευτικούς. Το πρόγραμμα γονέων απευθύνεται
κών σχέσεων50. σε γονείς παιδιών 0-12 ετών, ενώ το πρόγραμμα των εκ-
Το Triple P- Positive Parenting Program είναι ένα από τα παιδευτικών για εκπαιδευτικούς παιδιών 3-8 ετών. Στό-
πιο αποτελεσματικά προγράμματα στον κόσμο και υπο- χοι του προγράμματος είναι η θεραπεία της επιθετικής
στηρίζεται από 30 και πλέον χρόνια συνεχούς έρευνας. συμπεριφοράς και της ελλειμματικής προσοχής/υπερκινη-
To Triple P, δημιουργήθηκε από τον Matthew R. Sanders τικότητας, η πρόληψη της παραβατικής συμπεριφοράς
και τους συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσ- και της χρήσης ουσιών, η ενίσχυση των κοινωνικών δεξιο-
λαντ στην Αυστραλία, αρχικά ως κατ’οίκον πρόγραμμα τήτων, της συναισθηματικής ρύθμισης και της ακαδημαϊ-
ατομικής κατάρτισης για τους γονείς παιδιών προσχολι- κής ετοιμότητας, η εκμάθηση δεξιοτήτων επίλυσης προ-
κής ηλικίας με προβλήματα συμπεριφοράς και στη συνέ- βλημάτων, η βελτίωση της σχέσης γονέα-παιδιού και της
χεια εξελίχτηκε σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προ- γονεϊκής συμπεριφοράς, καθώς και η ανάπτυξη δεξιοτή-
ληπτικής παρέμβασης. Το Triple P διδάσκει τους γονείς των διαχείρισης καταστάσεων μέσα στην τάξη από την
απλές πρακτικές για να τους βοηθήσει να διαχειριστούν πλευρά των εκπαιδευτικών αλλά και συνεργασίας γονέα
με αυτοπεποίθηση τη συμπεριφορά των παιδιών τους, να και εκπαιδευτικού52. Η βασική εκπαίδευση των γονέων
αντιμετωπίσουν προβλήματα ανάπτυξης και να οικοδομή- περιλαμβάνει 4 στάδια: Πρόγραμμα βρεφών (8-9 συνε-
σουν ισχυρές και υγιείς σχέσεις. Το Triple P απευθύνεται δρίες), Πρόγραμμα νηπίων (12 συνεδρίες), Πρόγραμμα
σε γονείς από τη στιγμή της γέννησης έως την ηλικία των Προσχολική Ηλικίας (18-20 συνεδρίες), Πρόγραμμα σχο-
16 ετών. Περιλαμβάνει προγεννητικό και μεταγεννητικό λικής ή προεφηβικής ηλικίας (12-16 συνεδρίες). Επίσης
πρόγραμμα προετοιμασίας γονέων για το δύσκολο πρώτο υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης ειδικού προ-
έτος άσκησης του γονικού ρόλου. Επίσης περιλαμβάνει γράμματος (9-12 συνεδρίες) με έμφαση στις διαπροσωπι-
εξειδικευμένα προγράμματα - συμπεριλαμβανομένων κές δεξιότητες, τη διαχείριση θυμού, την κατάθλιψη και
την επίλυση προβλημάτων για πληθυσμούς υψηλού κινδύ-
46
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 47
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
νου και για τις οικογένειες παιδιών που έχουν λάβει διά- περισσότερο ικανοί στο χειρισμό δύσκολων καταστάσε-
γνωση διαταραχών συμπεριφοράς. Κάθε συνεδρία της ων. Ακόμη αξιολόγησαν πιο θετικά τη σχέση τους με το
ομάδας γονέων διαρκεί 2 έως 2,5 ώρες και διεξάγεται σε παιδί και τη δική τους συμπεριφορά κατά την αλληλεπί-
εβδομαδιαία βάση. Για κάθε ομάδα ορίζονται 2 συντονι- δρασή μαζί του, καθώς και τις αλλαγές στα προβλήματα
στές και 10-14 συμμετέχοντες. Το πρόγραμμα των εκπαι- συμπεριφοράς των παιδιών τους49.
δευτικών αποτελείται από έξι εργαστήρια που περιλαμ- Μετα-ανάλυση που διεξήχθη για να εκτιμηθεί η αποτελε-
βάνουν στρατηγικές πρόληψης, δεξιότητες οικοδόμηση σματικότητα του προγράμματος Triple P σε προβλήματα
θετικών σχέσεων με τους μαθητές και τις οικογένειες συμπεριφοράς και συναισθηματικά προβλήματα των παι-
τους, δεξιότητες επαίνου και ενθάρρυνσης, σωστές μεθό- διών έδειξε ότι οι παρεμβάσεις οδήγησαν σε βελτίωση
δους πειθαρχίας και διδασκαλίας συναισθηματικών και της συμπεριφοράς του παιδιού, σύμφωνα με τις αναφορές
κοινωνικών δεξιοτήτων52. των γονέων, η οποία διατηρήθηκε μακροπρόθεσμα57. Τα
Τέλος το πρόγραμμα Parent-Child Interaction Therapy αποτελέσματα αυτής της μελέτης φαίνεται να υποστηρί-
Model50,56 είναι ένα συμπεριφορικό πρόγραμμα εκπαί- ζουν την ευρεία εφαρμογή του προγράμματος σε γονείς
δευσης γονέων που αναπτύχθηκε από την Dr Eyberg για και παιδιά από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα
παιδιά ηλικίας 2-7 ετών και τους γονείς τους. Είναι μια σε όλο τον κόσμο57. Η αποτελεσματικότητα του προγράμ-
τεκμηριωμένη θεραπεία για παιδιά με συναισθηματικές ματος μελετήθηκε και σε δείγμα οικογενειών στην Ιαπω-
διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς. Το PCIT χω- νία. Σκοπός της έρευνας ήταν η επίδραση του προγράμ-
ρίζεται σε δύο στάδια, την ανάπτυξη σχέσεων και την εκ- ματος στα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών αλλά
παίδευση στην πειθαρχία. Οι γονείς διδάσκονται μια λί- και τις δυσλειτουργικές πρακτικές των γονέων. Η ομάδα
στα με «Πρέπει» και «Δεν πρέπει» κατά την αλληλεπί- παρέμβασης μετά τη λήξη του προγράμματος παρουσίασε
δραση με το παιδί τους. Οι δεξιότητες συνοψίζονται στο σημαντική μείωση στην κλίμακα των προβλημάτων συμ-
αρκτικόλεξο PRIDE: P–Praise–Επαινώ, R–Reflect–Αν- περιφοράς των παιδιών. Επίσης σημειώθηκε σημαντική
τανακλώ, Ι–Imitate-Μιμούμαι, D–Describe-Περιγράφω, μείωση στην κλίμακα της κατάθλιψης αλλά και τις δια-
E–Enjoyment–Ευχαρίστηση. Το ακρωνύμιο λειτουργεί στάσεις που σχετίζονται με τη γονεϊκή συμπεριφορά, την
ως υπενθύμιση ότι οι γονείς πρέπει να περιγράφουν τις ελαστικότητα (ανεκτική, ασυνεπής πειθαρχία) την υπε-
ενέργειες του παιδιού τους, να αντανακλούν το τι λέει το ραντιδραστικότητα (σκληρή και σωματική τιμωρία) και
παιδί τους, να μιμούνται το παιχνίδι του παιδιού τους, να τις λεκτικές επιπλήξεις. Η εμπιστοσύνη των γονέων στην
επαινούν τις θετικές δράσεις του παιδιού τους, και να επάρκεια τους στο γονεϊκό ρόλο αυξήθηκε σημαντικά
προσπαθήσουν να απολαμβάνουν ιδιαίτερες στιγμές μαζί στην ομάδα παρέμβασης, ενώ μειωθήκαν οι αντιλαμβα-
τους53,54,56. νόμενες δυσκολίες κατά την ανατροφή των παιδιών τους4.
Η τροποποιημένη έκδοση του προγράμματος «123Mag-
Η Αποτελέσματικότητα των Προγραμμάτων Ενί- ic», ένα πρόγραμμα ευρέως διαδεδομένο και με τεκμη-
σχυσης Γονεϊκού Ρόλου ριωμένη αποτελεσματικότητα στη γονεϊκή αυτεπάρκεια,
Τα προγράμματα ενίσχυσης γονεϊκού ρόλου αποτελούν το οποίο συνδυάζει στοιχεία της συστημικης θεραπείας οι-
αποτελεσματική παρέμβαση σε εύρος προβλημάτων της κογένειας και της γνωσιακής-συμπεριφοριστικής θερα-
παιδικής ηλικίας, όπως αποδεικνύει μεγάλος αριθμός πείας, εφαρμόστηκε σε 67 γονείς παιδιών ηλικίας 6 μηνών
ερευνητικών μελετών. Πρόσφατη έρευνα51 σε 137 οικογέ- έως 10 ετών58. Στόχος ήταν η μείωση των συγκρουσιακών
νειες έδειξε ότι η ομαδική παρέμβαση βασισμένη στο αλληλεπιδράσεων γονέα και παιδιού, η αντικατάσταση
Parent Management Training Oregon Model (PMTO) εί- αρνητικών γονεϊκών συμπεριφορών, όπως η επίκριση, οι
χε θετική επίδραση στις αναφορές των γονέων σχετικά καυγάδες και η σωματική βία, από θετικές συμπεριφορές.
με τα εξωτερικευμένα προβλήματα των παιδιών και την Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική διαφορά στο γονεϊ-
κοινωνική τους επάρκεια, τη δική τους ψυχική υγεία και κό στρες και τη γονεϊκή αυτεπάρκεια μετά την παρακο-
τη συμπεριφορά τους κατά την άσκηση του γονεϊκού ρό- λούθηση του προγράμματος γονεϊκής ενίσχυσης. Κατά την
λου, τόσο κατά το τέλος της παρέμβασης όσο και 6 μήνες αρχική αξιολόγηση οι γονείς ανέφεραν σημαντικά υψηλά
μετά τα λήξη του προγράμματος51. Σε θετικά αποτελέσμα- επίπεδα άγχους, ενώ κατά την επαναληπτική μέτρηση το
τα κατέληξε και η έρευνα των Stewart-Brown et al.49 από άγχος κυμαινόταν σε φυσιολογικά επίπεδα2.
την εφαρμογή του προγράμματος Incredible Years για Η αποτελεσματικότητα του προγράμματος Parent-Child
ένα χρόνο. Βελτίωση παρουσιάστηκε στις διαστάσεις της Interaction Therapy Model έχει καταδειχθεί σε μεγάλο
ψυχικής υγείας τόσο του παιδιού όσο και του γονέα, απο- αριθμό ερευνών, καθιστώντας το συγκεκριμένο πρόγραμ-
τελέσματα που διατηρήθηκαν και ένα χρόνο μετά τη λήξη μα ως ένα από τα πλέον ελπιδοφόρα προγράμματα ενί-
του προγράμματος. Οι γονείς που συμμετείχαν στο πρό- σχυσης γονεϊκού ρόλου, καθώς μπορεί εύκολα να προ-
γραμμα ανέφεραν ότι βελτιώθηκε η διάθεση τους, ένιω- σαρμοστεί σε διάφορα πολιτισμικά περιβάλλοντα59. Η
θαν πιο επαρκείς στο ρόλο τους, λιγότερο αγχωμένοι, και συμμετοχή των γονέων στο πρόγραμμα έχει βρεθεί ότι
μειώνει τον κίνδυνο παιδικής κακοποίησης53 και βελτιώ-
Πίνακας ΙΙ. Βασικά χαρακτηριστικά προγραμμάτων γονεϊκής ενίσχυσης και αποτελεσματικότητά τους
48
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 49
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
Triple P55
Γονείς παιδιών ηλικίας 0-16 ετών, διάρκεια ανάλογα με τη βαρύτητα των προβλημάτων
Βασικές συνιστώσες Θεραπευτικές στρατηγικές Αποτελεσματικότητα
123Magic2,58
Γονείς παιδιών 6-12 ετών, 6 συνεδρίες διάρκειας 120 λεπτών
Βασικές συνιστώσες Θεραπευτικές στρατηγικές Αποτελεσματικότητα
Μείωση των συγκρουσιακών Συνδυασμός συστημικης Μείωση γονεϊκού άγχους
αλληλεπιδράσεων γονέα-παιδιού θεραπείας οικογένειας και Βελτίωση γονεϊκής
Αντικατάσταση αρνητικών γνωσιακής/συμπεριφοριστικής αυτεπάρκειας2
γονεϊκών συμπεριφορών θεραπείας
νει τη συμπεριφορά τόσο των γονέων όσο και των παι- πουν τις δικές τους ανησυχίες να αντικατοπτρίζονται στα
διών54,60. Πιο συγκεκριμένα οι γονείς μετά το τέλος της λόγια των υπολοίπων. Ακόμη η συμμετοχή στο πρόγραμ-
παρέμβασης φαίνεται ότι αποκτούν δεξιότητες ανακλα- μα τους βοηθά να μειώσουν το συναίσθημα της ενοχής
στικής ακρόασης, περιορίζουν τη χρήση σαρκαστικών και και να προσδιορίσουν τις ανάγκες τους, πέρα από το γο-
επικριτικών σχολίων απέναντι στα παιδιά, προωθούν την νεϊκό τους ρόλο6.
εγγύτητα και υιοθετούν πιο θετική στάση. Τα παιδιά εμ- Μετά τη συμμετοχή τους σε προγράμματα ενίσχυσης γο-
φανίζουν μικρότερης έντασης και συχνότητας συμπερι- νεϊκού ρόλου, οι γονείς αναφέρουν ότι νιώθουν περισσό-
φορικά προβλήματα, όπως αναφέρουν τόσο οι ίδιοι οι γο- τερο επαρκείς στο ρόλο τους, και έχουν θετικές προσδο-
νείς όσο και οι εκπαιδευτικοί, είναι περισσότερο υπά- κίες για την επίδραση της παρέμβασης στη συμπεριφορά
κουα, λιγότερο απρόσεκτα και υπερκινητικά, και περιο- των παιδιών2,60 καθώς κατανοούν καλύτερα και ταυτίζον-
ρίζουν τις αρνητικές συμπεριφορές, όπως κλαψούρισμα ται περισσότερο με τις ανάγκες των παιδιών τους6. Οι τε-
και φωνές54,60. Βελτίωση στη συμπεριφορά τόσο των παι- χνικές και η εκμάθηση δεξιοτήτων τους βοηθά να διακό-
διών όσο και των γονέων βρέθηκε και σε έρευνες αναφο- ψουν τη χρήση αναποτελεσματικών πρακτικών, όπως οι
ρικά με την αποτελεσματικότητα του προγράμματος Help διαπληκτισμοί, οι απειλές και η χειροδικία6 και να αυξή-
the Noncompliant Child. Οι μετρήσεις των γονέων που σουν τη χρήση θετικών στρατηγικών48. Η συμμετοχή τους
αξιολογούσαν τη δική τους συμπεριφορά αλλά και των στο πρόγραμμα τους βοηθά να αναγνωρίσουν τις αιτίες
παιδιών τους έδειξαν σημαντική βελτίωση τόσο στη συ- της συμπεριφοράς των παιδιών τους καθώς και τις δυσκο-
χνότητα όσο και την ένταση των προβληματικών συμπερι- λίες της δικής τους παιδικής ηλικίας, που παρεμβαίνουν
φορών61. στην τωρινή τους ζωή και στο ρόλο τους ως γονείς6. Οι
Οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν την αίσθη- αλλαγές στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των γονέ-
ση αυτεπάρκειας μέσω της μάθησης και της επίτευξης θε- ων συνοδεύονται από μειωμένη παιδική αποκλίνουσα
τικών και επιθυμητών συμπεριφορών, της επιτυχίας των συμπεριφορά καθώς και μειωμένο γονεϊκό άγχος48.
άλλων γονέων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα αλλά και
της ενθάρρυνσης των συντονιστών και των συμμετεχόν- Συζήτηση
των5. Η ομάδα παρέμβασης δίνει τη δυνατότητα στους γο- Ποικίλες διαστάσεις της γονεϊκής συμπεριφοράς έχουν
νείς να λάβουν την αποδοχή και την υποστήριξη από τους ορισθεί θεωρητικά και έχουν μελετηθεί ερευνητικά. Έχει
άλλους γονείς και να συνδεθούν μαζί τους, καθώς βλέ- υποστηριχθεί από θεωρητικούς της παιδικής κακομετα-
χείρισης ότι οι γονεϊκές συμπεριφορές κατατάσσονται σε Βελτίωση στα επίπεδα του άγχους των γονέων μετά την
ένα συνεχές, στη μία άκρη του οποίου βρίσκονται οι επι- παρακολούθηση ενός γονεϊκού προγράμματος αναφέρε-
βλαβείς για την ανάπτυξη του παιδιού συμπεριφορές ται σε πολλές έρευνες, αποτέλεσμα που φαίνεται να δια-
(π.χ. παραμέλησης και κακοποίησης) και στο άλλο οι τηρείται στο χρόνο. Οι γονείς μετά τη συμμετοχή τους στο
συμπεριφορές που διευκολύνουν την ανάπτυξή του45,62. πρόγραμμα νιώθουν περισσότερο επαρκείς στο ρόλο
Για παράδειγμα, η τεχνική της παύσης των θετικών ενι- τους μέσω της μάθησης και της επίτευξης θετικών και
σχύσεων (time-out) είναι μία αποδεκτή τεχνική για την επιθυμητών συμπεριφορών5,54 κι έχουν θετικές προσδο-
εφαρμογή της πειθαρχίας. Ωστόσο, αν η τεχνική αυτή κίες για την επίδραση της παρέμβασης στη συμπεριφορά
εφαρμόζεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με βίαιο των παιδιών τους2. Οι πεποιθήσεις αυτές επηρεάζουν τη
τρόπο και χωρίς να δίνεται στο παιδί η ευκαιρία να επα- συναισθηματική τους κατάσταση, τον τρόπο σκέψης και
νορθώσει, μπορεί να θεωρηθεί κακοποίηση63. τη συμπεριφορά τους7,8. Πράγματι οι γονείς με υψηλή αυ-
Τα μοντέλα που πρότειναν οι διάφορες σχολές της ψυχο- τεπάρκεια ανταποκρίνονται στις ανάγκες των παιδιών
λογίας για τη μελέτη και την κατανόηση της γονεϊκής τους, παρέχουν ερεθίσματα και δεν είναι τιμωρητικοί16,
συμπεριφοράς παρουσιάζουν, παρά τις διαφορές, κοινά ενώ οι γονείς με χαμηλή αυτεπάρκεια παρουσιάζουν επι-
χαρακτηριστικά και αναλύουν το γονεϊκό ρόλο βάσει κυ- θετική συμπεριφορά17 και είναι λιγότερο πιθανόν να νιώ-
ρίως δυο διαστάσεων: τη συναισθηματική στάση προς το σουν ευχαρίστηση από τον γονεϊκό τους ρόλο, παράγον-
παιδί και την άσκηση ελέγχου και πειθαρχίας. Ορισμένες τας που έχει συνδεθεί με δυσλειτουργικές γονεϊκές πρα-
από τις παραμέτρους της γονεϊκής συμπεριφοράς που κτικές19.
έχουν συσχετισθεί με αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί εί- Είναι ευρέως εμπεριστατωμένο ότι τα προγράμματα ενί-
ναι ο αρνητισμός, τα ελλιπή όρια και οι σκληρές ή αναπο- σχυσης γονεϊκού ρόλου εφαρμόζονται τόσο σε προληπτι-
τελεσματικές μέθοδοι πειθαρχίας64. Η μειωμένη γονεϊκή κό επίπεδο όσο και σε επίπεδο παρέμβασης και η βελτίω-
ζεστασιά, η αδιαφορία και η απουσία καθοδήγησης συν- ση στη συμπεριφορά των παιδιών φαίνεται να διατηρεί-
δέονται με παιδική επιθετικότητα και εξωτερικευμένα ται και μετά το τέλος της παρέμβασης48. Ωστόσο υπήρχαν
προβλήματα, σύμφωνα με έρευνα των Siqueland, Kendall έρευνες που δεν κατέδειξαν ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της
& Steinberg65. Από την άλλη πλευρά ο δημοκρατικός γο- γονεϊκής αυτεπάρκειας και της συμπεριφοράς των παι-
νεϊκός τύπος φαίνεται να σχετίζεται με θετικά αποτελέ- διών, υπογραμμίζοντας ότι η «δύσκολη» συμπεριφορά
σματα στη συμπεριφορά των παιδιών, με υψηλότερη αυτο- των παιδιών δεν αποτελεί προβλεπτικό δείκτη της γονεϊ-
εκτίμηση, χαμηλά επίπεδα επιθετικότητας και εσωτερι- κής αυτεπάρκειας2,67. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα
κευμένων προβλημάτων, προβλημάτων δηλαδή που επη- αποτελέσματα στις κλίμακες αξιολόγησης των γονέων
ρεάζουν την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού και όχι αποτελούν πιο αξιόπιστους δείκτες αποτελεσματικότητας
το εξωτερικό περιβάλλον, όπως απόσυρση, ανησυχία, συ- των προγραμμάτων γονεϊκής ενίσχυσης, τουλάχιστον
ναισθηματική αναστολή και κατάθλιψη26. Μεγάλος αριθ- βραχυπρόθεσμα, συγκριτικά με τις κλίμακες που αξιολο-
μός ερευνών καταλήγει ότι οι γονείς που επιβλέπουν και γούν διαστάσεις της παιδικής συμπεριφοράς.
ελέγχουν τα παιδιά με κατάλληλους τρόπους βάσει της Βασικός σκοπός των γονεϊκών προγραμμάτων είναι η πα-
ηλικίας τους, τα ενθαρρύνουν και τα αποδέχονται, χρησι- ροχή ευκαιριών στους γονείς για ενίσχυση των πεποιθή-
μοποιούν θετική πειθαρχία, είναι συνεπείς, επικοινωνούν σεων τους σχετικά με την ικανότητα τους να αντιμετωπί-
με σαφήνεια, ζεστασιά και συναισθηματική κατανόηση, σουν τη δύσκολη συμπεριφορά των παιδιών τους. Οι γο-
επιδρούν θετικά στην ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών41. νείς μετά τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα κατανοούν
Άλλες παράμετροι που επιδρούν στη γονεϊκή συμπεριφο- καλύτερα και ταυτίζονται περισσότερο με τις ανάγκες
ρά και συνδέονται έμμεσα με τη συμπεριφορά των παι- των παιδιών τους6, παύουν να χρησιμοποιούν μη βοηθη-
διών είναι η αίσθηση αυτεπάρκειας των γονέων και η ικα- τικές πρακτικές6 και αυξάνουν τη χρήση θετικών στρατη-
νοποίηση που αποκομίζουν από το ρόλο τους. Οι πεποιθή- γικών48. Αυτές οι δεξιότητες των γονέων έχουν βρεθεί
σεις που έχουν οι γονείς για τις δυσκολίες του ρόλου τους ότι σχετίζονται με μειωμένες αναφορές άγχους εκ μέρους
και την προσωπική τους επάρκεια σε αυτόν καθορίζουν το τους και μειωμένες αναφορές για αποκλίνουσα συμπερι-
στρες που νιώθουν2. Όσο περισσότερες δυσκολίες αντι- φορά των παιδιών τους46. Οι αυτοαναφορές των γονέων
λαμβάνονται στο ρόλο τους, τόσο υψηλότερα είναι τα επί- μετά τη λήξη του προγράμματος παρουσιάζουν σημαντι-
πεδα στρες που αναφέρουν. Η αύξηση της αίσθησης κή μείωση όχι μόνο στην κλίμακα των προβλημάτων συμ-
επάρκειας στο γονεϊκό ρόλο συνοδεύεται από μείωση του περιφοράς των παιδιών αλλά και στην κλίμακα της κατά-
γονεϊκού στρες ενώ επιδρά σημαντικά και στη δυσλει- θλιψης των ίδιων4. Η αυξημένη γονεϊκή αυτεπάρκεια και
τουργική συμπεριφορά που υιοθετούν26. Ακόμη, μεγάλος το μειωμένο άγχος ίσως αποτελούν απαραίτητες προϋπο-
αριθμός ερευνών έχει καταδείξει τη σύνδεση του άγχους θέσεις για τη θετική αλλαγή στη παιδική συμπεριφορά.
και της αίσθησης αυτεπάρκειας με την προβληματική συμ- Οι γονείς μέσω του προγράμματος συνειδητοποιούν ότι
περιφορά των παιδιών προς το εξωτερικό περιβάλλον, είναι αναγκαίο πρώτα να αλλάξουν οι ίδιοι τη συμπερι-
όπως υπερκινητικότητα και επιθετικότητα19,26. φορά και τη στάση τους απέναντι στα παιδιά τους, ώστε
50
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 51
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
να μπορεί μετά να αλλάξει και η συμπεριφορά των παι- ρατηρείται σε αυτές τις περιπτώσεις οδηγεί σε σημαντική
διών. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών ίσως επι- μείωση της αίσθησης επάρκειας και ικανοποίησης των
τυγχάνονται μετά την παρέλευση μακράς περιόδου, κατά γονέων, διατηρώντας τον φαύλο κύκλο και οδηγώντας σε
την οποία γονέας και παιδί προσαρμόζονται στις νέες τε- δυσλειτουργική γονεϊκή συμπεριφορά και προβλήματα
χνικές του γονέα και αναπτύσσουν νέους τρόπους αλλη- συμπεριφοράς των παιδιών.
λεπίδρασης. Δεδομένου αφενός ότι τα ερευνητικά δεδομένα από την
Όλα τα προγράμματα που αναπτύχθηκαν παραπάνω στη- εφαρμογή προγραμμάτων ενίσχυσης του γονεϊκού ρόλου
ρίζονται εμπειρικά από μεγάλο αριθμό ερευνών, ωστόσο καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους, τόσο σε
μικρό είναι το ερευνητικό ενδιαφέρον για την ανάλυση επίπεδο πρόληψης, όσο και θεραπευτικής παρέμβασης
των διαφορών μεταξύ των προγραμμάτων, όπως τα συ- και αφετέρου ότι η σύγχρονη ερευνητική δραστηριότητα
στατικά της παρέμβασης, η δομή, και η εφαρμογή τους. Η αναφορικά με τους γνωσιακούς παράγοντες που σχετί-
συμπεριφορική εκπαίδευση των γονέων είναι η πιο ευρέ- ζονται με την ψυχοπαθολογία στρέφεται ιδιαιτέρως στο
ως μελετημένη παρέμβαση για τα προβλήματα συμπερι- ρόλο της συναισθηματικής κακομεταχείρισης κατά την
φοράς των παιδιών και η αποτελεσματικότητά της είναι παιδική ηλικία στη δημιουργία των Πρώιμων Δυσλει-
βασισμένη εμπειρικά. Σε γενικές γραμμές, τα προγράμ- τουργικών Σχημάτων69, ο τομέας της ανάπτυξης σχετικών
ματα έχουν κοινά στοιχεία και εκπαιδεύουν τους γονείς προγραμμάτων και η εμπειρική τους τεκμηρίωση, αποτε-
σε κοινές δεξιότητες, όπως η τεχνική time-out και ο έπαι- λεί πρόκληση και μελλοντικό στόχο.
νος. Όλα τα προγράμματα που προέρχονται από το μον-
τέλο των δύο σταδίων του Hanf περιλαμβάνουν ένα στά-
διο που έχει ως στόχο τη βελτίωση της σχέσης γονέα-παι-
διού και ένα στάδιο που έχει ως στόχο την αποτελεσματι-
κή διαχείριση της συμπεριφοράς50. Τέτοια προγράμματα
είναι το Parent Child Interaction Therapy Model, το πρό- Parenting Programs
γραμμα Incredible Years και το Help The Non-Compli-
ant Child. Πιο ειδικά χαρακτηριστικά με ιδιαίτερη έμφα- Vlachogianni A.1, Aggeli K.1
ση στις θετικές αλληλεπιδράσεις γονέα-παιδιού και την 1
Institute of Behavior Research and Therapy, Athens,
επικοινωνία, τη συνεπή πειθαρχία και την πρακτική
άσκηση με το παιδί κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, συν- Correspondence: Aggeliki Vlachogianni, Institute of Behavior
δέονται με μεγαλύτερα θεραπευτικά οφέλη σε όλα τα Research and Therapy, Gladstonos 10,
Athens, 106 77, Greece
προγράμματα. Τα περισσότερα προγράμματα τεκμηριω-
E-Mail: angels_vl@hotmail.com,
μένης αποτελεσματικότητας απαιτούν τη συμμετοχή των Tel: +30 2103840129
γονέων σε περισσότερες από 8 με 12 συνεδρίες50.
Οι γονείς μαθαίνουν απλές πρακτικές για να διαχειρι- Summary
στούν με αυτοπεποίθηση τη συμπεριφορά των παιδιών Parental behavior plays a key role in the development of
τους, να αντιμετωπίσουν προβλήματα ανάπτυξης και να behavioral problems and emotional difficulties of children
οικοδομήσουν ισχυρές και υγιείς σχέσεις55. Ακόμη μαθαί- into adulthood. Beliefs about difficulties of parenting and
νουν να δείχνουν θετική προσοχή στο παιδί, να παρέχουν the personal competence in parental role influence par-
σαφείς οδηγίες και να διαμορφώνουν ρεαλιστικές προσ- enting self-efficacy and stress, as well as parenting behav-
δοκίες για τη συμπεριφορά του παιδιού55. Οι στόχοι όμως ior during the interaction with children. Parenting pro-
τέτοιων προγραμμάτων δεν προσανατολίζονται μόνο στη grams emerged as effective intervention in prevention of
συμπεριφορά των παιδιών, αλλά εστιάζουν και στους γο- children’s mental health and their normal development.
νείς. Οι γονείς εκπαιδεύονται στη διευθέτηση προσωπι- This article presents a review of the literature relating to
κών ζητημάτων51 και σε πρακτικές δεξιότητες, έτσι ώστε parenting programs, particularly the dimensions of par-
να διατηρούν την αυτοφροντίδα τους, την ευημερία και enting behaviors that these programs are aimed, and their
την αίσθηση της αυτοεκτίμησης τους55 αλλά και να προσ- impact on children's development. To conduct the present
διορίσουν τις ανάγκες τους, πέρα από το γονεϊκό τους ρό- research selecting well-described parenting programs
λο6. Η υιοθέτηση συμπεριφορών αυτοφροντίδας και η from several databases. Evidence-based and empirically
επιτυχής αυτορρύθμιση και τροποποίηση της συμπεριφο- validated parenting programs are included. Parenting pro-
ράς τους ως απάντηση στις απαιτήσεις του γονεϊκού ρό- grams are suggested as effective intervention in a range of
λου23 προλαμβάνει την αρνητική επίδραση στην κόπωση problems in childhood according to a large number of re-
που μπορεί να νιώσουν22, παράγοντας που μειώνει την search studies. Parents after participating in the program
υπομονή και την ικανότητά αντιμετώπισης των δύσκολων feel more competent in their roles, factor which affects
καταστάσεων, ενώ αυξάνει την ευερεθιστότητα και την their emotional state, thinking and behavior and reduces
απογοήτευση τους24. Το αυξημένο γονεϊκό άγχος, που πα-
dysfunctional practices in parenting. Learning techniques 10.Choate P. Parenting capacity assessments in child protection cases.
The Forensic Examiner. 2009; 18(1):52-59.
and skills help parents to discontinue the use of inefficient 11.Bromfield L, Lamont A, Parker R, Horsfall B. Issues for the safety
practices and increase the use of positive strategies. The and wellbeing of children in families with multiple and complex
modification in parental thinking and behavior patterns is problems. The co-occurrence of domestic violence, parental, sub-
stance misuse, and mental health problems. Australia: National
correlated with reduced level of deviant behavior in child- Child Protection Clearinghouse; 2010. 24 p. Report No.: 33es
hood. Many studies report improvement in parental stress 12.Cleaver H, Unell I, Aldgate J. Children’s Needs – parenting capaci-
levels after attending a parenting program. Therefore par- ty. 2nd ed. London: The Stationery Office; 2011 [Παράθεση 2014
Ιαν 17]. Διαθέσιμο από:
enting programs have emerged as an effective intervention https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attach-
for both parent and child. Additionally the psychological ment_data/file/182095/DFE-00108-2011-Childrens_Needs_Parent-
ing_Capacity.pdf
models for understanding parenting provide theoretical 13.Bandura A. Perceived self-efficacy in cognitive development and
research on various dimensions of parental role. The key functioning. Educ Psychol. 1993; 28(2):117-148.
dimensions of parenting role are the emotional attitude 14.Johnston C, Mash EJ. A measure of parenting satisfaction and effi-
cacy. J Clin Child Psychol. 1989; 18(2):167–175.
towards the child and control/discipline. Parent’s nega-
15.Jones T, Prinz R. Potential roles of parental self-efficacy in parent
tivism, poor limits-setting and harsh or ineffective disci- and child adjustment: a review. Clin Psychol Rev. 2005; 25: 341-
pline are associated with adverse effects on the child's psy- 363.
chosocial development. Lack of parental warmth, empathy 16.Coleman PK, Karraker KH. Self-efficacy and parenting quality:
Findings and future applications. Devl Rev. 1997;18:47–85.
and guidance are associated with aggression and external- 17.Zubrick S, Smith GJ, Nicholson JM, Sanson AV, Jackiewicz TA,
ized problems into childhood. On the other hand the dem- LSAC Research Consortium. Parenting and families in Australia.
ocratic parental type is associated with positive effects on Canberra: Australian Government Department of Families, Hous-
ing, Community Services and Indigenous Affairs; 2008. P. 199. Re-
children's behavior, higher self-esteem, low levels of ag- port No.:34
gression and internalized problems. Large number of 18.Pridham KF, Chang AS. What being a parent of a new baby is liked:
revision of an instrument. Res Nurs Health. 1989; 12:323–389.
studies conclude that appropriate supervision and control
19.Ohan JL, Leung DW, Johnston C. The parenting sense of compe-
behalf on parents, acceptance, positive reinforcement and tence scale: evidence of a stable factor structure and validity. Can J
discipline, consistency, articulate communication, warmth Behav Sci. 2000;32:251-261.
and empathy, have positive impact on psychosocial health 20.Cooklin AR, Giallo R, Rose N. Parental fatigue and parenting prac-
tices during early childhood: An Australian community survey.
of children. It is well established that programs which sup- Child Care Hlth Dev. 2011;38(5):654-64.
port parents in their role are effective both as preventive 21.North American Nursing Diagnosis Association. Νursing diagnosis:
Definitions and classification. Philadelphia: NANDA Internation-
and therapeutic intervention. al; 2001.
22.Giallo R, Rose N, Vittorino R. Fatigue, well-being and parenting in
Key words: child’s behavior, parenting programs, parenting self- others of infants and toddlers with sleep problems. J Reprod Infant
efficacy, parenting stress Psychol. 2011:29(3):236–249.
23.Baumeister RF, Vohs KD. Self-regulation, ego depletion, and moti-
vation. Soc Personal Psychol Compass. 2007;1(1):115–128.
24.Nash C, Morris J, Goodman B. A. study describing mothers’ opin-
ions of the crying behaviour of infants under one year of age. Child
Βιβλιογραφίαµµµµµµµµµµµµ Abuse Rev. 2008:179–200.
1.Stewart-Brown S. Improving parenting: the why and the how. Arch 25.Ostberg M, Hagekull B. A structural modeling approach to the un-
Dis Child Educ. 2008; 93:102–104. derstanding of parenting stress. J Clin Child Psychol, 2000; 29:615–
625.
2.Bloomfield L, Kendall S. Parenting self-efficacy, parenting stress and
child behaviour before and after a parenting programme. Prim 26.Cambpell SB, Shaw DS, Gilliom M. Early externalizing behavior
Health Care Res Dev. 2012; 13:364–372. problems:Toddlers and preschoolers at risk for later maladjust-
ment. Dev Psychopathol. 2000;12:467-488.
3.Barth RP. Preventing child abuse and neglect with parent training:
evidence and opportunities. Future Child. 2009; 19(2):95-118. 27.Holden GW. Parenting: A dynamic perspective. USA;SAGE Publi-
cations; 2010.
4.Fuziwara T, Kato ΤN, Sanders M. Effectiveness of Group Positive
Parenting Program (Triple P) in Changing Child Behavior, Parent- 28.Vicedo M. The social nature of the mother’s tie to her child: John
ing Style, and Parental Adjustment: An Intervention Study in Bowlby’s theory of attachment in post-war America. BJHS.
Japan. J Child Fam Stud. 2011; 20(6):804-813. 2011;44(3):401-426.
5.Bloomfield L, Kendall S. Testing a parenting programme evaluation 29.Bowlby J. Attachment and loss. Vol. II. Separation: Anxiety and
tool as a pre- and post-course measure of parenting self-efficacy. J Anger. New York: Basic Books;1973.
Adv Nurs. 2007; 60:487–93. 30.Bowlby J. Attachment and Loss. Vol. III. Loss. New York: Basic
6.Barlow J, Stewart-Brown S. Understanding parenting programmes: Books;1980.
parents’ views. Prim Health Care Res Dev. 2001; 2:117–130. 31.Ainsworth MDS, Blehar MC, Waters E, Wall SN. Patterns of At-
7.Budd K, Felix E, Sweet S, Saul, A, Carleton R. Evaluating parents in tachment: A Psychological Study of the Strange Situation. Hills-
child protection decisions: An innovative court-based clinic model. dale,NJ: Erlbaum;1978.
Prof Psycho-Res Pr. 2006; 37:666-675. 32.Baker E, Beech AR. Dissociation and Variability of Adult Attach-
8.Hurley DJ, Chiodo D, Leschied A, Whitehead P. Correlates of a ment Dimensions and Early Maladaptive Schemas in Sexual and
measure of parenting capacity with parent and child characteristics Violent Offenders. J Ιnterpers Violence, 2004;19(10):1119-1136.
in a child welfare sample. Research Project Report. Canada: Uni- 33.Plats H, Tyson M, Mason O. Adult attachment style and core be-
versity of Western Ontario; 2003 Oκτ. liefs: Are they linked? Clinic Psychol Psychother. 2002;9:32-348.
9.Jones DPH. Assessment of parenting. Ιn: Horwath J, editor. The 34.Young JE. Cognitive therapy for personality disorders: A schema-fo-
Child’s World: The Comprehensive Guide to Assessing Children in cused approach. rev. ed. Sarasota, FL: Professional Resources
Need. London: Jessica Kingsley Publishers; 2009. Press;1999.
52
VLACHOGIANNH_Layout 1 9/9/14 1:34 PM Page 53
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 41-53, 2014
35.Young JE, Klosko JS, Weishar ME. Schema Therapy: A practition- 54.Gallagher N. Effects of parent-child interaction therapy on young
er’s guide. New York: Guilford Press;2003. children with disruptive behavior disorders. Bridges [Διαδίκτυο]
36.Schmidt NB, Joiner TE. Global Maladaptive Schemas, Negative 2003 [Παράθεση 2013 Μαρ 10]; 1(4):1-17. Διαθέσιμο στο:
Life Events, and Psychological Distress. J Psychopath Behav As- http://sc-boces.org/english/IMC/Focus/parent-
sess. 2004;26(1):65-72. child_interaction_theory.pdf
37.Αγγελή Κ, Καλαντζή-Αζίζι Α. Παράμετροι της γονεϊκής 55.Sanders MR. Triple P-Positive Parenting Program as a public health
συμπεριφοράς σε σχέση με την εμφάνιση Πρώιμων approach to strengthening parenting. J Fam Psychol. 2008; 22(3):
Δυσλειτουργικών Σχημάτων στην ενήλικη ζωή. Υπό δημοσίευση. 506–517.
38.Αγγελή Κ, Καλαντζή-Αζίζι Α. Παράμετροι της γονεϊκής 56.Parent Child Interaction Therapy international [Διαδίκτυο] 2011.
συμπεριφοράς σε σχέση με την ψυχολογική λειτουργικότητα στην [Παράθεση 2013 Μαρ 10]. Διαθέσιμο στο htpp://www.pcit.org/
ενήλικη ζωή. Υπό δημοσίευση. 57.Graaf Ι, Speetjens P, Smit F, Wolff M, Tavecchio L. Effectiveness of
39.Παπαδιώτη-Αθανασίου Β. Οικογένεια και Όρια. Αθήνα: The Triple P Positive Parenting Program on Behavioral Problems
Ελληνικά Γράμματα;2000. in Children. A Meta-Analysis, Behav Modif. 2008; 32(5):14-735.
40.Παπαδιώτη-Αθανασίου Β, Σοφτά-Nall Λ. Οικογενειακή - 58.Bradley S, Jadaa D, Brody J, Landy S, Tallet S, Watson W, Shea B,
συστημική θεραπεία. Stephens D. Brief psychoeducational parenting program: An evalu-
Βασικές προσεγγίσεις, θεωρητικές θέσεις και πρακτική εφαρμογή. ation and 1-year follow-up. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry.
Αθήνα:Ελληνικά Γράμματα;2006. 2009; 42(10):1171-1178.
41.Baumrind D. Child care practices anteceding three patterns of pre- 59.McCabe KM. The GANA program: A tailoring approach to adapt-
school behavior. Gen Psychol Monogr. 1967; 75(1):43-88. ing parent-child interaction therapy for Mexican Americans. Educ
Treat Children. 2005;28(1):111.
42.Maccoby EE, Martin JA. Socialization in the context of the family:
Parent–child interaction. In: Mussen P H, Hetherington EM, edi- 60.McNeil C, Hembree-Kigin T. Parent-child interaction therapy. 2nd
tors. Handbook of child psychology: Socialization, personality, and ed. New York: Springer;2010.
social development (4th ed.). New York: Wiley;1983. P.1-101. (So- 61.Conners NA, Edwards MC, Grant AS. An evaluation of a parenting
cialization, personality, and social development; vol. 4). class curriculum for parents of young children: Parenting the
43.Baumrind D. The influence of parenting style on adolescent compe- strong willed child. J Child Fam Stud. 2007;16:321 – 330.
tence and substance use. J Early Adolesc. 1991;11(1):56-95. 62.Messman-Moore TL, Coates AA. The impact of childhood psycho-
44.Maccoby EE. The role of parents in the socialization of children: An logical abuse on adult interpersonal conflict: the role of early mal-
historical overview. J Early Adolesc. 1992;28:1006-1017. adaptive schemas and patterns of interpersonal behavior. J Emot
Abuse. 2007;7(2):75-92.
45.Azar ST, Weinzierl KM. Child maltreatment and childhood injury
research: A cognitive-Behavioral Approach. J Pediatr Psychol. 63.Straus MA, Field CJ. Psychological aggression by American parents:
2005;30(7):598-614. Data on prevalence, chronicity and severity. J Μarriage Fam.
2003;65: 795-808.
46.Chadwick O, Momcilovic N, Rossiter R, Stumbles E. A randomized
trial of brief individual versus group parent training for behaviour 64.Berg-Nielsen TS, Vikan A, Dahl AA. Parenting related to child and
problems in children with severe learning disabilities. Behav Cogn parental psychopathology: a descriptive review. Clin Child Psychol
Psychoth. 2001;29:151-167. Psychiatry. 2002;7:529-552.
47.Cunningham CE, Bremner R, Boyle M. Large group community- 65.Siqueland L, Kendall PC, Steinberg L. Anxiety in children: per-
based parenting programs for families of preschoolers at risk for ceived family environments and observed family interaction. J Clin
disruptive behavior disorders - utilization, cost-effectiveness, and Child Psychol. 1996;25:225–237.
outcome. J Child Psychol Psychiatry. 1995; 36:1141-1159. 66.Kaufmann D, Gesten E, Santa Lucia RC, Salcedo O, Rendina-Gob-
48.Bywater T, Hutchings J, Daley K, Whitaker C, Tien Yeo S, Jones K, ioff G, Gadd R. The relationship between parenting style and chil-
Eames C, Edwards RT. Long-term effectiveness of a parenting in- dren’s adjustment: The parents’ perspective. JChildFam Stud.
tervention for childrenat risk of developing conduct disorder. Br J 2000;9:231–245.
Psychiatry. 2009; 195:318-324. 67.Janicke DM, Finney JW. Children’s primary health care services: so-
49.Stewart-Brown S, Paterson J, Mockford C, Barlow J, Klimes I, cial-cognitive factors related to utilization. J Pediatr Psychol.
Pyper C. Impact of a general practice based group parenting pro- 2003;28:547–57.
gramme: quantitative and qualitative results from a controlled trial 68.Kaminski JW, Valle LA, Filene JH, Boyle CL. A meta-analytic re-
at 12 months. Arch Dis Child. 2004; 89:519–25. view of components associated with parent training program effec-
50.Tempel AB, Wagner SM, McNeil CB. Behavioral Parent Training tiveness. J Abnorm Child Psychol. 2008;36(4):567-89.
Skills and Child Behavior: The Utility of Behavioral Descriptions 69.McCarthy MC, Lumley MN. Sources of Emotional Maltreatment
and Reflections, Child Fam Behav Ther. 2013; 35:25-40. and the Differential Development of unconditional and Condition-
51.McMahon RJ, Forehand R. Helping the noncompliant child: Fami- al Schemas. Cogn Behav Ther. 2012. doi:
ly-based treatment for oppositional behavior. New York: Guilford 10.1080/16506073.2012.676669.
Press;2003. 70.Klobli J, Hukkelberg S, Ogden TA. A randomized trial of group par-
52.The Incredible Years: An Overview. [Διαδίκτυο] 1984. [Παράθεση ent training: Reducing child conduct problems in real world set-
2013 Μαρ 10]. Διάθεσιμο στο http://www.incredibleyears.com/ tings. Behav Res Ther. 2013; 51:113-121.
53.Chaffin M, Funderburk B, Bard D, Valle LA, Gurwitch R. A com-
bined motivation and parent-child interaction therapy package re-
duces child welfare recidivism in a randomized dismantling field
trial. J Consult Clin Psychol. 2011; 79:84–95.
Γνωσιακη - συμπεριφοριστικη ερευνα & Θεραπεια Tομ. 1, TευΧ. 1, σεΛ. 54, 2014
ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ
Η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία αποτελεί σήμερα επιτεύγματα του έργου των D. Westbrook, H. Kennerley
μια καλά εμπεδωμένη ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, φέ- και J. Kirk. Το βιβλίο αποτελεί σταθμό στη σύγχρονη βι-
ρουσα στη βιβλιοθήκη της ένα πλούσιο σώμα ερευνητικής βλιογραφία της γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπεί-
τεκμηρίωσης και ένα εκτεταμένο φάσμα θεραπευτικών εν- ας. Στα κεφάλαιά του παρουσιάζεται όλη η βασική εισα-
δείξεων. Η αποτελεσματικότητά της στις ψυχοπαθολογικές γωγική γνώση που είναι απαραίτητη για τον νέο θερα-
καταστάσεις του άξονα Ι είναι αδιαμφισβήτητη ενώ η συ- πευτή και που περιλαμβάνει το θεωρητικό μοντέλο, τις
νεχής θεωρητική εξέλιξη και οι νέες τεχνικές εμπλουτίζουν τεχνικές του, τις εφαρμογές του καθώς και τις εξελίξεις
την πρακτική της και επεκτείνουν τις εφαρμογές της. και προοπτικές αυτού. Παράλληλα όμως υφαίνεται και ο
Κάποιες φορές χαρακτηριστικά της θεραπείας όπως η πλούσιος ιστός θεωρητικής γνώσης, ο οποίος αποτελεί το
χρήση συγκεκριμένων τεχνικών, η βραχύτητα των θερα- ουσιαστικό έρεισμα όλης της θεραπευτικής κατεύθυνσης.
πευτικών πρωτοκόλλων και η χρήση μετρήσεων, έχουν δη- Αυτό είναι που κάνει το βιβλίο πολύτιμη πηγή γνώσης για
μιουργήσει τη σύγχυση (και έχουν προκαλέσει σχολια- τον εκπαιδευόμενο και αξιόλογη βιβλιογραφική αναφο-
σμούς) ότι η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ρά για τον έμπειρο θεραπευτή. Με εξαιρετικό τρόπο
α-θεωρητική και αποτελείται αποκλειστικά από τεχνικές αναπτύσσεται η φιλοσοφία της παρέμβασης (κεφάλαιο
που εφαρμόζονται με μηχανιστικό τρόπο. Μια τέτοια θέ- 6), συνεχίζοντας στις βαθιές φιλοσοφικές ρίζες της διαλε-
ση σφάλει σαφώς. Οι απαρχές της γνωσιακής σκέψης ξε- κτικής σωκρατικής μεθόδου που χρησιμοποιεί η γνωσια-
κινούν από την αρχαιότητα με την διαλεκτική μέθοδο του κή συμπεριφοριστική θεραπεία (κεφάλαιο 7), ενώ έχει
Σωκράτη, βρίσκουν συνεχιστή τον Αριστοτέλη, κυρίως στη προηγηθεί στην ίδια κατεύθυνση η ενδελεχής συζήτηση
"Ρητορική" του με τις αναφορές στην ανάγκη του λόγου για τη θεραπευτική σχέση (κεφάλαιο 3) και την πολύτιμη
(επιχειρημάτων), συνεχίζονται με τους Στωικούς και τον διατύπωση περίπτωσης όπως αυτή χαρακτηρίζει τη γνω-
Επίκτητο και τον ύστερο στωικισμό της Ρωμαϊκής Αυτο- σιακή συμπεριφοριστική θεραπεία (κεφάλαιο 4).
κρατορίας με τους Σενέκα και Μάρκο Αυρήλιο, για να Το βιβλίο ευτύχησε στην εξαιρετική επιστημονική επιμέ-
φτάσουμε βέβαια στην Καντιανή σκέψη και στην έννοια λεια δύο σημαντικών επιστημόνων στον χώρο της Γνω-
των φαινομένων και των κατηγοριών αντίληψης που συνο- σιακής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας. Πρόκειται για την
μιλούν με αντίστοιχες έννοιες της σύγχρονης γνωσιακής Ομότιμη Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπι-
σκέψης. Και βέβαια στον 20ο αιώνα ένας ολόκληρος χώ- στημίου Αθηνών και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Ινστι-
ρος θεωρητικής, επιστημονικής και κλινικής σκέψης ξεκι- τούτου Έρευνας και Θεραπείας Συμπεριφοράς (ΙΕΘΣ)
νάει από τον συμπεριφορισμό και τον Skinner, προχωράει κυρία Αναστασία Καλαντζή Αζίζι και τον Διδάκτορα
στο έργο του Wolpe στη δεκαετία του ‘50 και βρίσκει τον Κλινικής Ψυχολογίας και Επιστημονικά Υπεύθυνο του
ιδρυτή και θεμελιωτή της γνωσιακής θεραπείας στο πρό- Τμήματος Θεραπείας Ενηλίκων του ΙΕΘΣ κύριο Κων-
σωπο του Beck στη δεκαετία του ‘60 και του ‘70, με τη συ- σταντίνο Ευθυμίου. Η μακρόχρονη εμπειρία τους και η
νεχή παραγωγή πλούσιου έργου από τον ίδιο μέχρι σήμε- βαθιά γνώση τους πρόσφερε μια εξαιρετική ρέουσα με-
ρα. Παράλληλα ένας μακρύς κατάλογος σημαντικών επι- ταφορά στα ελληνικά.
γόνων προσφέρει διαρκώς στην ανάπτυξη και εξέλιξη της
θεραπείας, επεκτείνοντας τους ορίζοντές της και βαθαί- Ιωάννης Α. Μαλογιάννης
νοντας τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις της. Ψυχίατρος
Στην εκπαίδευση και μόρφωση των νέων συναδέλφων, εί- Επόπτης και Εκπαιδευτής Εργαστηρίου Γνωσιακών
ναι απολύτως απαραίτητος ο εστιασμός στην εμπέδωση Συμπεριφοριστικών Σπουδών
αυτής της θεωρητικής βάσης της γνωσιακής συμπεριφορι- Επιστημονικός Συνεργάτης Τμήματος Ψυχικής Υγείας Γυναικών
Α’ Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών
στικής θεραπείας και αυτό είναι ένα από τα σημαντικά
Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Θεραπείας Σχημάτων
54
ODIGIES_SYGGRAFEIS_Layout 1 9/9/14 1:35 PM Page 55
Γνωσιακή - Συμπεριφοριστική
Έρευνα & Θεραπεία ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Οι παρακάτω οδηγίες πρέπει να εφαρμόζονται επακριβώς από τους συγγραφείς πριν από την υποβολή των άρθρων. Σε αντίθετη
περίπτωση, τα άρθρα θα επιστρέφονται στους συγγραφείς χωρίς να κριθούν. Όλα τα άρθρα που υποβάλλονται για δημοσίευση
υπόκεινται σε κρίση από ανεξάρτητους κριτές. Η τελική κρίση για τη δημοσίευση των άρθρων εναπόκειται στο Διευθυντή Σύντα-
ξης. Τα άρθρα πρέπει να είναι γραμμένα σε σωστή ελληνική γλώσσα, όπως αυτή χρησιμοποιείται σήμερα στο γραπτό λόγο. Όλα
τα άρθρα, τα οποία υποβάλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό, δεν θα πρέπει να έχουν υποβληθεί ταυτόχρονα και σε άλλο πε-
ριοδικό για κρίση, ενώ δεν θα πρέπει να έχουν δημοσιευθεί προηγουμένως, εκτός με τη μορφή περίληψης (Abstract). Ιδιαίτερη
προσοχή θα δίδεται στην πρωτοτυπία της έρευνας και την πρακτική εφαρμογή των ευρημάτων.
ή το εργαστήριο από όπου προέρχεται η εργασία, το ίδρυμα, η [1] Beck AT. Thinking and depression: II. Theory and therapy.
πόλη, ο ταχυδρομικός κώδικας, το τηλέφωνο, το fax και το e- Arch Gen Psychiatry, 1964; 10: 561-571 (άρθρο περιοδικού).
mail, καθώς και το όνομα με τα στοιχεία επικοινωνίας του συγ- [2] Larsen E, Elliot B. Fatigue in major depression. Psychiatriki
γραφέα με τον οποίο θα γίνεται η αλληλογραφία. 2007, (Suppl 1):S143–S144 (παράρτημα περιοδικού)
[3] Ferguson KE. Shaping. In: O’Donohue W, Fisher JE, &
Ελληνική – Αγγλική περίληψη Hayes SC, eds. Cognitive Behavior Therapy: Applying Empiri-
Η περίληψη πρέπει να είναι γραμμένη με τη μορφή μιας παρα- cally Supported Techniques in You Practice. New Jersey: John
γράφου και να μην υπερβαίνει τις 200 - 250 λέξεις. Θα πρέπει Wiley & Sons, 2003:374-383(κεφάλαιο βιβλίου).
να είναι περιεκτική και να αναφέρει τους κύριους σκοπούς της [4] Moorey S, Greer S. Cognitive behaviour therapy for people
εργασίας, τη μεθοδολογία, τα αποτελέσματα και τα κύρια συμ- with cancer. 1st ed. Oxford: Oxford University Press, 2002 (βι-
περάσματα. Η περίληψη αναγράφεται σε χωριστή σελίδα και βλίο).
στο κάτω μέρος της σελίδας, χωριστά από την περίληψη, ανα- [5] Silverstone A, Leman H, Stark J. Attempted suicide by
γράφονται 3-5 λέξεις κλειδιά. Η αγγλική περίληψη έκτασης drug-over-dose. Paper presented at 2nd Congress on Suicide
400 λέξεων υποβάλλεται επίσης σε ξεχωριστή σελίδα και ακο- behaviour, 4–6 May 2002. Rome, Abstracts Book, pp 212–213
λουθεί τις οδηγίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω για την ελληνι- (παρουσίαση σε συνέδριο - τόμος πρακτικών)
κή περίληψη. Στο κάτω μέρος της σελίδας αναφέρονται στην [6] Dorland's Medical Dictionary for Health Consumers
Αγγλική, οι λέξεις κλειδιά, τα ονόματα των συγγραφέων, ο (2007). Elsevier (Cited 19 Februar 2011) Available from
υπεύθυνος συγγραφέας για την αλληλογραφία και το κέντρο http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/Positive+rein-
από όπου προέρχεται η εργασία. forcement (ιστοσελίδα)
[7] Papavasiliou K.A., Kirkos J.M., Potoupnis M.E., Sarris I.K.,
Υλικό και μέθοδοι Sayegh F.E., Dimitriou C., Kapetanos.G.A. The incidence of
Περιγράφονται ευκρινώς οι ομάδες ατόμων ή πειραματόζωων indolent Secondary Hyperparathyroidism (SH) among postme-
που μελετήθηκαν και τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Αναλύε- nopausal women suffering from Knee Osteoarthritis (KOA). A
ται, επίσης, με λεπτομέρειες ο σχεδιασμός της μελέτης και τυ- prospective study. Έγινε αποδεκτό προς δημοσίευση στο: J
χόν πρωτόκολλα που εφαρμόσθηκαν. Περιγράφεται, ακόμη, η Bone Joint Surg Br Proceedings.
κύρια μεθοδολογία στην οποία βασίσθηκε η εξαγωγή των απο-
τελεσμάτων. Στην περίπτωση που αναφέρονται μη δημοσιευμένα δεδομένα,
θα πρέπει αυτό να αναγράφεται σε παρένθεση (αδημοσίευτα
Ευρήματα δεδομένα). Επίσης, σε περιπτώσεις που οι συγγραφείς αναφέ-
Τα ευρήματα αναφέρονται αναλυτικά με τη μορφή κειμένου ρονται σε προσωπικές επικοινωνίες με άλλους ερευνητές, αυτό
και συνοδεύονται, εάν κρίνεται αναγκαίο, από πίνακες ή/και θα αναγράφεται σε παρένθεση (R.G. Edwards, προσωπική επι-
εικόνες. Εάν τα αποτελέσματα αναφέρονται σε πίνακες με τη κοινωνία). Οι παραπάνω περιπτώσεις θα αναφέρονται στο κεί-
μορφή αριθμών, να αποφεύγεται η επανάληψη των αριθμών μενο και όχι στον κατάλογο των βιβλιογραφικών αναφορών.
στο κείμενο, εκτός εάν αυτό κρίνεται απολύτως απαραίτητο.
Πίνακες και εικόνες
Συζήτηση Οι πίνακες δακτυλογραφούνται σε χωριστή σελίδα σε διπλό
Η συζήτηση πρέπει να είναι περιεκτική και να περιορίζεται διάστημα όπως και το κείμενο και αριθμούνται κατά σειρά με
στην αξιολόγηση της σημασίας των ευρημάτων. Οι βιβλιογρα- αραβικούς αριθμούς. Οι πίνακες πρέπει να είναι αρκετά επε-
φικές αναφορές θα πρέπει να είναι σχετικές, και χρησιμοποι- ξηγηματικοί, ούτως ώστε να μπορούν να δώσουν πληροφορίες
ούνται προκειμένου να υποβοηθήσουν στην αξιολόγηση των χωρίς να είναι απαραίτητο να ανατρέξει κανείς στο κείμενο.
ευρημάτων και στη στήριξη των συμπερασμάτων. Σπανιότερα χρησιμοποιούμενες συντομογραφίες και σύμβολα
χρειάζεται να επεξηγούνται. Επίσης, οι εικόνες, είτε πρόκει-
Βιβλιογραφικές παραπομπές ται για διαγράμματα είτε για φωτογραφίες, υποβάλλονται σε
Οι συγγραφείς είναι υπεύθυνοι για την ακρίβεια των βιβλιο- ξεχωριστή σελίδα και πρέπει να έχουν απόλυτη ευκρίνεια.
γραφικών παραπομπών. Όλες οι βιβλιογραφικές παραπομπές Όλα τα σύμβολα που υπάρχουν στις εικόνες πρέπει να εξη-
του κειμένου πρέπει να αναγράφονται στον κατάλογο των βι- γούνται στις λεζάντες. Οι εικόνες και οι πίνακες πρέπει να
βλιογραφικών παραπομπών στο τέλος του άρθρου. Ακολου- αριθμούνται με τη σειρά που τοποθετούνται στο κείμενο.
θείται το βιβλιογραφικό σύστημα vancouver, http://www.libra-
ry.uq.edu.au/training/citation/vancouv.pdf. Ευχαριστίες
Οι βιβλιογραφικές παραπομπές πρέπει να είναι αριθμημένες, Οι ευχαριστίες παρατίθενται σε ξεχωριστό τμήμα στο τέλος
όπως ακριβώς και στο κείμενο, ενώ οι τίτλοι των περιοδικών του άρθρου και δεν συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη σελίδα
θα πρέπει να αναγράφονται χρησιμοποιώντας τις συντμήσεις του τίτλου ως υποσημείωση στον τίτλο ή οπουδήποτε αλλού.
από το Index Medicus (ftp://nlmpubs.nlm.nih.gov/online/jour- Εάν έχει υπάρξει επιχορήγηση, να αναφέρεται το όνομα οποι-
nals/ljiweb.pdf). ουδήποτε χορηγού της έρευνας που περιέχεται στην εργασία,
Οι βιβλιογραφικές παραπομπές αριθμούνται με αύξοντα αριθ- μαζί με το ποσό της επιχορήγησης.
μό, ανάλογα με τη σειρά εμφάνισής τους στο κείμενο. Αναφέ-
ρονται τα ονόματα όλων των συγγραφέων. Στο βιβλιογραφικό Copyright
πίνακα περιλαμβάνονται μόνον οι βιβλιογραφικές παραπομ- Για άρθρα που θα δημοσιευθούν στο περιοδικό, είναι υποχρε-
πές που υπάρχουν στο κείμενο. Ο βιβλιογραφικός κατάλογος ωτική η από τους συγγραφείς μεταφορά των δικαιωμάτων στο
συντάσσεται με αύξοντα αριθμό, όπως στα ακόλουθα παρα- περιοδικό «Γνωσιακή - Συμπεριφοριστική Έρευνα & Θερα-
δείγματα: πεία». Το έγγραφο συγκατάθεσης βρίσκεται στον ιστότοπο
http://ibrt.gr/edu/cbrt.
56