Professional Documents
Culture Documents
com/group/MCKNexclusive/
The story is only for adults. All characters of legel age. Any resemblance to any persons, Dead or
alive , is purely coincidental.
Copyright – Nandu (ananddatar2008@gmail.com)
(ही कथा फ आप या " मराठी चावट कथा यु ए स लुिझव" ूपवर िमळे ल. इतर ही कथा आढळ यास
आप या ूप या ई-मेल वर Marathi Chawat Katha New Exclusive @yahoogroups.com येथे
कळवावे दोष वर ताबडतोब कायदेशीर कारवाई कर यात येईल.)
नम ते, मी ही कथा िलिहली ते एका घटनेमुळे, हवं तर दुघटना हणा याचं अस झालं.......
दादर ते चचगेट अशी माझी रोज च र असे, पण उलट बाजूने.... यामुळे मला कधीच मुंबईची गद
जाणवली नाही. नाईट िश ट अस याने मला सकाळी ८ वाजता ऑ फसमधुन दादरला घरी येताना मी मजेत गाणं
गुणगुणत यायचो. सगळे माझा हेवा करायचे पण या मागचा रा पाळीचा ास याना कधी जाणवायचा नाही .
मला मा रा ीचे भरपूर काम अस याने येताना मी थकलेला असे.
लोकलमधे बसायची मजाच िनराळी असते, कसेही बसा पण तु ही हालत डु लत मजा घेतच असणार.
यातही दारत बस यास कवा उभे रािह यास समोर दसणारी पळती घरे, पळती झाडे सारे काही एक औरच नशा
ायचे. अ या नशेत माणुस इतर कु ठ या धुंदीत राहणार हो. माझेही असेच होते. रोजचाच दन म असला तरी
कधी कं टाळा हणुन यायचा नाही. अशीच काही नशा या सकाळीही मा यावर चढली होती.
साधारण २० वषाची शेलाटी, सुबक बांधा, ग हाळ वण, छान ग भरलेले उरोज, मोठे साधारण ३६ तरी
असावेत. एका णात मी हे सगळे हेरले.अंगावर जीन आिण कु त . ढु ंगणावर टाईट बसलेली पँट म त दसत होती .
" हे काय करण आहे मला ात का गुंतवता ? " मी काहीसा वैतागतच िवचारले.
" नाही हो तु हाला पािह यावर ते पळू न जातील, मी तुमची बायको आहे असे याना सांगा लीज" ती हणाली.
" नाही मला ात उगीच गुंतवू नका माझा काय संबंध?" आता मी चांगलाच वैतागलो. हे निवन करण काय आहे
काहीच समजत न हते.
ए हाना दादर टेशन मागे गेले होते आिण माटुंगा येत होते. ती थोडी घाबर याने मला अगदी िचकटून
बसली होती गाडीत फार गद न हती आिण फ ट लासमधे तर मा यािशवाय कोणीच न हते, ब दा हेच पा न ती
मा या ड यात घुसली असावी. मला हे कोडे सोडवायचे न हते आिण ित या भानगडीत तर मुळीच इं टरे ट न हता.
" मला यांची भीती वाटते. गे या काही दवसापासून ते पाठलाग करत आहेत." ती मला आणखी िबलगून
हणाली.
माझा दादरपयत पास होता, काय होईल ते होईल हणून िह मत क न मी ितला मदत कर याचे ठरिवले.
" तुला कु ठे जायचे आहे ? " मी तु ही व न तु वर आ याचे ितला चटकन कळले आिण ती गोड हसली.
" तशी मी मालाडला राहते, पण मला दादरला रोज लासला जावे लागते. सकाळी ५ वाजता िनघून दादरला
५.३०वाजता पोहोचते. मग लास झा यावर पु हा ही चचगेट िवरार फा ट पकडायची. मा याकडे पळ यािशवाय
पयाय नसायचा. ानंतर फ ट लासमधेदख
े ील जागा िमळणे कठीण असते तु हाला माहीतच आहे. आठ
दवसापुव मी अशीच पळत पळत दादरला दसेल या ड यात घुसले तो फ ट लासचा डबा आहे, हे मला कळले
या वेळेस मी तु हाला पािहले. मला हे ही कळाले क ड यात अिजबात गद न हती. पण या दवशी माझे
पळ याचे कारण वेगळे होते. लासपासून माझा पाठलाग होत होता आिण टेशन जवळ आ यावर मी याना
लकावणी दली आिण ड यात घुसले. गद न हती, पण सेकंडमधे होतीच हणून मी वाचले कारण मग मला ते
पुढे दसलेच नाहीत. तीन चार दवसापुव पु हा माझा पाठलाग करत टेशनपयत ते आले होते, पण मग याना मी
दसलेच नाही . असेच पु हा यानी मला फ ट लासमधे चढताना पािहले आिण मा याबरोबर तेही ड यात चढले
ड यात आणखी एक दोन जण होते हणुन यानी काहीच के ले नाही. या दवशी तु ही न हता आला. काल पु हा
यानी पाठलाग के ला आिण मी याना ा ड यात दसले. तु ही नेहमी माणे उत न गेलात पण मग काहीच
हलचाल नाही झाली, ब तेक मी तुम याबरोबर उत न गेले असावे असे याना वाटले असेल. आज तर कमालच
झाली. टेशन या बाहेर मा यावर यात या एकाने हात टाकला आिण माझा कु ता टोकाला फाटला हणून मी पळू
शकले. तो तुकडा या या हातात रािहला . "
" ते कोण आहेत, मा यामागे का आहेत मला माहीत नाही. तु हाला मी ड यात एक ाने वास करताना बिघतले
आिण मी याच दवशी ठरिवले क जर का यानी मला गाठलेच, तर सरळ तुमची बायको आहे हणुन सांगायचे
आिण तु ही उतराल ितथे उतरायचे."
" हो मला माहीत आहे, पण याना कु ठे हे माहीत आहे आिण आज कळले तरी तु ही मा याबरोबर मालाडला
उतरणार आिण एकदा का तुमची बायको हणुन कळले क ते माझा नाद सोडू न देतील " ती खरे बोलत होती हे
मलाही पटले
" बचानीनगर... ितथे रहेजा कॉ ले सजवळ एक सुयोग नावाची चार मजली िब डग आहे, यात ितस या
मज यावर लॅट नंबर ३०६ चांगला मोठा आहे, पण आ ही दोघीच राहतो आई आिण मी."
" ओह आई ऍम सॉरी, मला वाटते यामुळेच ते तुझा पाठलाग करत असतील. आईला हे माहीत आहे? "
" नाही... पण मी कु ठे राहते, हे याना माहीत नसावे. कारण ते कधीच मालाडला दसले नाहीत "
" मा यावर हात टाकू न मला जबरद तीने भोगायचा िवचार असेल असे मला वाटते."
" हे काय िवचारणं झालं मी तु हाला चांगलं ओळखते " आता उडायची माझी पाळी होती.
" मी तु हाला रोज पहाते. मा या लास जवळच तु ही राहता आिण मला रोज दसता जाता येता. काही वेळेस मी
लोकल पकडताना तु ही उतरत असता. मी रोज शेजार या ड यात बसते. तो सेकंड आहे. ाच गाडीला गे या
वषभरात फ काही दवस सोड यास, मी तु हाला रोजच पाहते."
" मी धडपडले आिण तु ही उठू न जाऊ नये हणून तुम या मांडीवर बसले." लाजतच ती उ रली. लाज ित या
गालावर दसत होती, डो यात दसत होती.
मालाड जवळ आलं होतं. जोगे रीला आ ही दोघंही उठलो आिण ड या या दाराकडे जाऊ लागलो. गाडी
थांबली तसा मी ित या कमरे भोवती हात ठे वून ितला आधार देत चालू लागलो. टेशन या बाहेर आ यावर बस
टॉपवर आ ही उभे होतो आिण बस आ याबरोबर आत जाऊन नवरा-बायकोसारखे शेजारी बसलो. ितत यात
मा या खां ावर थाप पडली आिण मी मागे वळू न पाहताच मागचा माणुस बरळला
" का रे, ही रांड तुझी कोण लागते रे ? सारखा ित यामागे असतोस. "
" भड ा आता कळलं का कोण आहे. माझी बायको आहे ही. पु हा ितला दसलास तरी उरलेला हात तोडू न तु या
ल ब या हातात देईन "
बसमधे बसलेले लोक शॉक बस यासारखे आपाप या सीटवर बसून एकही श द न बोलता आ याने मा या
अवताराकडे पहात होते. ायवरने बस सु के ली आिण आ ही ित या घरी पोचलो.
" हे मा याबरोबर मला घरी पोचवायला आले आहेत. यानी मला एका भयंकर संगातून वाचवले"
" फार उपकार झाले बाबा तु यामुळे माझी पोर वाचली." ितची आई हात जोडू न मला हणाली.
आता सांगायला काहीच हरकत न हती हणुन मी ितला सगळी हक गत सांिगतली. आतून ती चहा घेऊन
आली आिण मला हणाली
" जर आज तु ही नसता तर... तर मला कडनॅप के ले असते. मग माझी काय हालत झाली असती ते देवच जाणे."
" पण तसं झालं नाही ना आिण मी तशी मनाची तयारी के ली होती क तु यावर आले या संगाला त ड ायचे
" माझातर झा या संगावर िव ासच बसत नाही. चला माझा लॅट दाखवते " मा या हातात हात घालून ती
मला ित या बेड मकडे घेऊन गेली
" आपण एकमेकाचे नावही िवचारले नाही " मी हणालो " माझे नाव आनंद. तुझे? " मी पुढे िवचारले.
" मी तुम या घराव न जाते ना लासला. वाचली एकदा पाटी तुम या विडलां या नावाची. ते ऍडवोके ट आहेत
ना ?"
" हो तु माझी बरीच मािहती काढलीस मा याशी ल ाचा िवचार होता का काय आधीपासून? " मी हसतच
हणालो.
" नाही पण मला तु ही आवडला पिह यांदा बघता णी, हणून सहज तुम या घराव न जाताना कधीतरी पाटी
वाचली. पण मग ते गुंड मागे लागले ते हाच मी ठरवले क कु ठ याही वेळी तुमची मदत िबनधा त यायची, संगी
तु हाला मदत करायला भाग पाडायचं, हणूनच मी मागचा पुढचा िवचार न करता तुम या मांडीवर बसले. " असे
बोलून ती पु हा गोड लाजली. मी ितला ओढू न मा या मांडीवर बसवले आिण ितचा चेहरा वर करत ित या
ओठावर ओठ टेकवले. ती मला िबलगली ित या ओठाव न जीभ फरवत मी ितचा खालचा ओठ चोखला. माझा
लवडा पँटमधे चुळबूळ करत होता. याला व नच ग प के लं आिण मी उठू न उभा रािहलो.
" चला मला गेलं पािहजे, रा ी पु हा कामाला जायचं आहेच " मी हणालो तशी ती मला आणखी घट्ट िबलगली
आिण हणाली
" आज इथेच रहा ना मा यासोबत. मला अजून तो संग आठवला क छातीत धडधडते."
" उ का असे घाब नकोस आता तो तुला काही करणार नाही. तु मा उ ापासून मा याच ड यात ये, माझा पास
मी ए टड क न तो मालाडपयत करतो. मी रोज तुला सोडायला येईन "
" असं कसं आपलं आता नातं आहे. मी नाही का याला सांिगतलं क तू माझी बायको आहेस." मी हसतच डोळा
मारत ितला हणालो तशी ती गोड लाजली आिण पु हा मला िबलगली.
होते.
" एक िमिनट ा. माझे वडील वक ल आहेत याना िवचार यािशवाय मी येणार नाही "
" बरं भेटा " मी घरात गेलो. बाबा आत यां या ऑ फसमधेच होते
" आनंद हा काय कार आहे ?" मला बघताच यानी िवचारले.
" आता एवी तेवी तु खोटे बोलून या पोरीला वाचिवले आहेसच आिण ती तु यावर भाळली आहे, ते हा ल च
क न टाक." बाबा असे हणाले क जणु आ ा लगेच जाऊन ल ाची बोलणी करावयाची आहेत. पण ते गमतीने
हणाले होते. मला मनातून बरे वाटले कारण उ का मला आवडली होतीच. नको हण याचा च न हता. मी
उ काला फोन लावला घरी ती एकटीच होती. मला हणाली
" तु ही मा या आईशी बोलणार असाल तर मीच तुम याकडे घेऊन येते ितला आज सायंकाळी. मग सिव तर
बोलुया." मी ’बरं’ हटले तसा ितने फोन ठे वला.
मी तशी क पना बाबांना दली. बाबाही खुश झाले होते. बरे दवस झाले सुन हवी सुन हवी हणून ओरड
चालूच होती घरात, ते व पुण होतेय हे दस यावर जरा जा तच खुशीत आली गाडी.
सं याकाळी ती आईला घेऊन आली. बाबांना पहाताच नम कार वगैरे औपचा रकतेला फाटा देऊन सरळ
िवषयाला हात घालत ितची आई हणाली
" बरं मग कु ठे बसूया ? " बाबांनी िवचारले " आत या खोलीत चालेल ?"
बाबा आिण उ का या आईची जुनी ओळख अस याचे समज याने मी थोडा िन त झालो होतो. आता या
ल ात काहीच अडचण नाही असे मला वाटले. उ काची आई आिण माझे बाबा आत या खोलीत गेले, मी आिण
उ का दोघेच बाहेर रािहलो. आत यांची काय बोलणी होत आहेत आ हाला कळायला माग न हता, पण आ हाला
रान मोकळे झाले होते. मी लगेच उ काला हणालो
" नको आई येईल के हाही " ती काहीशी घाबरत हणाली. खरे हणजे घाबर याचे फ भाव होते, पण मनातुन
ती खुपच उ सािहत झा याचे मला ित या डॊ याव न जाणवले.
" सगळा ग धळ होईल. ितला काय शंका आहे कु णास ठाऊक,ल नाही ठरलं तर मी तु हाला काहीच देणार नाही "
" ते ते मी घाबरले होते क तु ही उतरला आिण ते आले तर माझी खैर नाही " ती िबचकतच हणाली.
" आता िस युएशन वेगळी आहे. आता आई बाबा आत आहेत, याना कळू शकते " ती हणाली.
" क आपण दोघं.. आ ही नाही जा" ती च लाजली होती, आिण गालातच हसत होती. डोळे खाली क न ती
गालावर गुलाब पु प रे खाटत होती.
" आनंद मी मारीन हां " आता ितही चांगलीच लाडात आली होती.
" मार पण कु ठं आिण कशानी ते सांगून मार, हणजे मी तुझं काम सोपं क न देईन" मी हणालो.
" इथं आिण असं " असे हणतच ती मा या मांडीवर येऊन बसली आिण मा या छातीवर चार गु े मारले आिण मग
छातीवर आपले डोके घुसळले. मी ितची हनुवटी बोटाने उचलून ितचा चेहरा जवळ आणला आिण ित या ओठावर
माझे ओठ दाबले. ितने आपली जीभ मा या त डात सारली. " मरण सोसावे परी पिहले चुंबन यावे " ा
उ नुसार माझा हा उ कटतेने घेतलेला पिहलाच अनुभव होता. ती लाजली आिण मा यापासून दूर जा याचा
खोटा य करीत हणाली
" आनंद नको आत वातावरण गंभीर असले, तर आपली प रि थती वाईट होईल "
" पण आपले तर ठरले आहे ना क काहीही झाले तरी आपण एक यायचेच " मी ितला ओढ याचा य करतच
हणालो.
" काय ? " ितने आ याने िवचारले. मी एखा ा रोमँ टक फ ममधील िहरो माणे गुढगे टेकून ित या समोर बसत
िवचारले.
आता मा मला राहवेना. ितला ओढू न मा या मांडीवर बसवले आिण एक रसरशीत चुंबन घेतले. ितनेही
मा या गळयात हात टाकू न मा या त डात जीभ घोळवून उ म ितसाद दला. ते आमचे चुंबन चालूच रािहले
असते पण आतून काहीतरी आवाज आला आिण आ ही वेगळे झालो आिण साळसुदा सारखे आपाप या जागेवर
बसलो.
उ काचा चेहरा अजून लाजलेलाच होता आिण आईने ओळखले क मुलगी कती ल ाळू झाली आहे. ती
हणाली
" सगळी बोलणी मा याकडू न झाली आहेत, िनणय यां यावर सोडला आहे. तू आता घरी चल मी सव काही
सांगते. तुला ल ा आधी सग या गो ी काळायलाच ह ा."
" काय आहे एवढे जे मला अजून माहीत नाही ? " उ का आ याने िवचारत होती. हे या दोघी बाहेर जाताना मी
ऐकलेले श द.
यानंतर मला कर यासारखे काहीच न हते. मी िवचार करत होतो क आता काय होईल ’उ काची आई
असे का बोलली ?’ आमचे तर आता ठरले होते क कोठ याही प रि थतीत ल करायचेच. ितत यात बाबानी मला
आत बोलावले.
" आनंद तु ित याशी ल नको क स, माझा प िवरोध आहे." बाबा मला हणाले.
" आ ा उ का ये यापुव तु ही तयार होता, मग आता काय झालं ? " मी अचानक आले या बाबां या
ित येब ल िवचारले तसे ते हणाले
ितत यात उ का मालाडला पोहोच याचा फोन आला , मला ित या घरी जेवायला बोलावले होते सकाळी
१२ वाजता. ितला सांगताना मला जरा संकोच वाटत होता. तरी मी बोललोच
" उ का अगं मा या बाबांनी ल ाला िवरोध दशवलाय. मग मी याना कसं समजावू हेच मला कळे नासं झालेय "
" याना असं सांग क मा या आई या घट फोटा या के समधे यानी जी फ स मािगतली होती ती तुला कळली
आहे, मग ते झक मारत ल ाला तयार होतील" उ का हणाली. याने तर माझे डोके अजुनच बिधर झाले.
" ते सगळं मी तुला मा या घरी आ यावर सांगेन. आ ा तू फ याना सांग, जे मी तुला सांिगतलेय आिण सो या
तू मा या घरी यायचंसच. आ ही दोघी तुझी वाट पाहतो आहोत. ठीक १२ वाजता. तू आ यावर मी तुला एक
गंमत देणार आहे." ठर या माणे मी बाबाना िवचारले क
" उ का या आईचा घट फोट झाला, यावेळेस तु ही जी फ मािगतली ती मला माहीत आहे. आता काय िवचार
आहे तुमचा मा या आिण उ का या ल ाब ल ? "
" तुला ित याशी ल करायचं असेल तर कर, पण मग मा या इ टेटीवरचा ह तुला सोडावा लागेल."
" बाबा मी तुमचा मुलगा आहे आिण ही इ टेट तु ही कशी िमळवली आिण यापैक आजोबांची इ टेट कती होती
ा सव गो ी मला त डपाठ आहेत ते हा नसते खोडे घालू नका आिण माझे उ काशी रीतसर ल लावून ा. तु ही
कालच हणाला होता क ल क न टाक, मग आज आता उ का या आईशी बोल यानंतर काय फरक पडला
प रि थतीमधे "
बाबा िन र झाले आिण आपोआप यांची संमती गृहीत ध न याने सकाळी १२ वाजता उ काकडे
दुस या दवशी रतसर मी ित या घरी जेवायला गेलो ते हा ितची आई वयंपाक करीत होती. मी व उ का
ित या बेड ममधे पलंगावर बसलो होतो. उ का हणाली
" आ ही तु या घरा पासून िनघालो आिण टेशनवर आलो, मालाडला पोहोचेपयत आई काहीच बोल यास तयार
न हती, पण मग घरी पोचताच हणाली " उ के जरा पाणी घेऊन ये, मी आत बसते." मी आणलेले पाणी एका
दमात िपऊन झा यावर आईने सांगायला सुरवात के ली.
" उ का ल देऊन ऐक, १९/२० वषापुव ची ही गो आहे. तुझे बाबा आिण मी ल ापासून फार सुखी न हतो .
कारण यांचे एका मुलीवर ेम होते. मा याशी यांचे ल यां या आई विडलां या जबरद तीमुळे झाले होते.
आिण यानी मा याशी कधीच नवरा बायकोसारखा वहार के ला नाही. यांचे या मुलीवर ेम होते आिण ती
याना झुलवत होती याना ाची क पना न हती."
" तुझा ज म झाला आिण मग तु २ वषाची असता तुझी आई तुला सोडू न दुस याच मुलाबरोबर पळू न गेली आिण
तु या विडलानी तीच गो मनाला लावून घेतली. मा या बरोबर यानी संसार के लाच नाही या मुलीबरोबर
याना करता आला नाही. ही पुढची कथा झाली या आधी तु या ज मा या अगोदर मी घट फोटाचा अज के ला
आिण साटम व कलामाफत याना नो टस दली. यांचा घट फोटाला िवरोध होता, कारण मा याबरोबर याना
राहायचे होते आिण संसार या मुलीबरोबर करायचा होता. या मुलीने याना फसवून यां याकडची माया काढू न
घेतली आिण एके दवशी तुला मा या भरो यावर सोडू न ती पळु न गेली. तु या विडलानी ितचा खूप शोध घेतला
पण ती िमळाली नाही."
" रडू नको बाळा हेच खरे आहे. मग तु या बाबानी मा याबरोबर संसार करावयाची तयारी दाखवली. पण मी
नकार दला आिण घट फोटासाठी हे बळ कारण ठरले."
" मी साटम बरोबर एक रा हॉटेलमधे घालवायला साफ नकार दला. मग याने हर य ानी मला घट फोट िमळू
दला नाही. मग मी हायकोटात अपील के ले आिण मला याय िमळाला. घट फोट िमळाला पण तु या बाबानी
कोटाला र े ट के ली क मुलगी लहान आहे ितला आईची गरज आहे ते हा कमीतकमी मुलीची खरी आई
िमळे तोवर ा साव आईने ितचा सांभाळ करावा. कोटाने मग अट घातली क यासाठी पोटगीबरोबर राहतं घर
याने मुली या नावावर करावं आिण कायमची सोडिच ी ावी. तु या विडलानी ते मा य क न घर तु या
नावावर के ले आिण कोटाने मला तुझी गा डयन हणून िनयु के ले. मला पोटगी हणून दर मिह याला १००००
पये बाबाकडू न िमळावेत अथात ते िजवंत असे तोवर. या माणे मला दर मिह याला पैसे िमळत होते तुझे बाबा
वारले ते हा तुला सांिगतले नाही, कारण तू यावेळी लहान होतीस. बाबा असताना यानी आिण ते गे यावर मला
तु या आईचा शोध घे यासाठी पोिलसांची मदत यावी लागली पण काही उपयोग झाला नाही. हताश होऊन मी
तुझा आई हणून सांभाळ के ला."
" ते हाच ते साटम वक ल तु याशी बोलायला पटकन तयार झाले. आनंदला ाब ल काहीच मािहती नाही, कशी
असणार? साटम वक ल याला िव ासात घेऊन कसे सांगणार क तु या होणा या सासूला मी ऑफर दली होती
फ ऐवजी एका रा ीची..... " मी आईला हणाले.
" हो आिण तो काही फार चांगला माणूस नाही याने येक बाईला घट फोट देताना हाताळले असेल." आईने मला
समजावले आिण पुढे हणाली " आता यां याकडू न काय िनणय येतो ते पा , आिण मग आपला होकार कवा
नकार कळवू"
" मग आपण याची प र ा पा ... याला इथे बोलाव. बघू तो उतरतो का खरा का तोही आप या बापा या
वळणावर गेला आहे. " आई हणाली.
" मला आ थक मदत होती, पण मनु यबळ न हतं. मला खरा ास झाला तो मा या ल ानंतर मला से सचे सुख
कधीच िमळाले नाही याचा. " आई मला सांगु लागली.
" तु या ेमामुळे, तुझा लळा लाग यामुळे मला दुस या ल ात अडकवून यायचे न हते. पण आता वाटते क आपण
एका नत माणसाक रता आपलं आयु य फु कट घालवलं"
" खूप िमळतील क पॅिनअन हणून ल करणारे असतात आिण तू काही एवढी वय क दसत नाहीस. चांगली
दसतेस तु या ख या वयापे ा ५ वष कमीच."
" ते जाऊदे बघू पुढचं पुढे. आनंदला बोलाव आप याकडे. जेवायलाच ये हणावं " आईने मला सांिगतले.
उ का हे सारे सांगत होती, ते हा मा या डो यात मुं या येत हो या जणु. सारे ऐकू न काहीवेळ मी बिधरच
झालो.
उ का पलंगाव न उठली आिण मा यासाठी पाणी घेऊन आली. येताना ितने वयंपाक झा याची खा ी
क न घेतली .
" आई आप याला के हाही जेवायला हाक मारे ल, ते हा आपण सावध असलं पािहजे " ती मला हणाली.
" हणजे तू भलतं सलतं काही करायचे नाहीस " ती हसतच हणाली.
" काहीच नाही के ले, पण आता करायचं तर कर. पण सावध रा न " ितची कळी खुलली होती. ब धा ितने मा या
मनाचा ठाव घेतला असणार.
" सावध हणजे कसं ? " िमही आता खुशीत आलो होतो. आता ितही लािडक झाली होती. लिडवाळपणे मला
हणाली
" जवळच तर बसली आहेस िशवाय आपलं ल अजून हायचंय ." मी ितची थ ा करत हणालो.
" मी मारीन हां आता " असे हणून ितने हात उगारला, मी ितचा हात हवेतच पकडू न ितला मांडीवर बसवून घेतले
आिण ती काही बोलाय या आत ितचे त ड मा या त डानी बंद के ले. ितने रीतसर ितचे हात मा या गळयात
घातले. ित या तनाव न हात फरवत आिण ित या ओठात जीभ घालून घोळवून झा यावर मी िवचारले
" तु हणजे असा आहेस ना " असे हणून ितने कु त वर के ली आिण अंगातून काढू न टाकली.
ा या कला मागे हात नेऊन सोडवले. ा काढ यावर ितचे सुडौल उरोज दसले. याना खालून आधार
दे याची काहीच गरज न हती, तरी ितने दो ही हाता या बेच यात िन पल ध न मा या त डापुढे के ले. मी ते
हळू च ित या ब डाना न दुखवता त डात घेतले आिण चोखले. पिहलाच अनुभव अस याने ितने मनापासून घेतला.
थोडया वेळाने दुसरे ब ड मला भरवले मी ते चोखताना ित या दुस या तनाला कु करले. ित या मुखातुन एक
उ मादक असा उ वास ऐकू आला. तेव ात ित या आईचा आवाज ऐकू आला
( मशः )