ΣΥΗΡΗΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ –αω

(Ενεργητική και Μέση Φωνή)

Τα ρήματα που έχουν θέμα α (π.χ. τιμάω) συναιρούν το α αυτό με το ακόλουθο φωνήεν
των καταλήξεων στον ενεστώτα και στον παρατατικό.
Οι συναιρέσεις έχουν ως εξής:

ω =ω τιμάω-τιμῶ
ο τιμάομεν-τιμῶμεν
ου τιμάουσι-τιμῶσι
ε =α τιμάετε-τιμᾶτε
α+
η τιμάητε-τιμᾶτε
οι =ῳ τιμάοιμι-τιμῷμι
ει =ᾳ τιμάεις-τιμᾷς
ῃ τιμάῃ-τιμᾷ
Ενεργητική Φωνή

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ
Σ
Οριστικ Υποτακτι Ευκτική Προστακτικ Οριστική
ή κή ή
τιμῶ τιμῶ τιμῷμι / - ἐτίμων
τιμᾷς τιμᾷς τιμῴην τίμα ἐτίμας
τιμᾷ τιμᾷ τιμῷς / τιμῴης τιμάτω ἐτίμα
τιμῶμεν τιμῶμεν - ἐτιμῶμεν
τιμῷ / τιμῴη
τιμᾶτε τιμᾶτε τιμᾶτε ἐτιμᾶτε
τιμῷμεν
τιμῶσι τιμῶσι τιμώντων / ἐτίμων
τιμῷτε
τιμάτωσαν
τιμῷεν
Απαρέμφατο: Μετοχή:
τιμᾶν τιμῶν, τιμῶσα, τιμῶν

Μέση Φωνή

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ
Σ
Οριστικ Υποτακτι Ευκτική Προστακτικ Οριστική
ή κή ή
τιμῶμαι τιμῶμαι τιμῴμην - ἐτιμώμην
τιμᾷ τιμᾷ τιμῷο τιμῶ ἐτιμῶ
τιμᾶται τιμᾶται τιμῷτο τιμάσθω ἐτιμᾶτο
τιμώμεθ τιμώμεθα τιμῴμεθα - ἐτιμώμεθα
α τιμᾶσθε τιμῷσθε τιμᾶσθε ἐτιμᾶσθε
τιμᾶσθε τιμῶνται τιμῷντο τιμάσθων / ἐτιμῶντο
τιμῶντα τιμάσθωσαν
ι

Απαρέμφατο: Μετοχή:
τιμᾶσθαι τιμώμενος, τιμωμένη,
τιμώμενον

Τα ρήματα ζῶ (ζήω), πεινῶ (πεινήω), διψῶ (διψήω), χρῶμαι (χρήομαι) κλίνονται
στον ενεστώτα και παρατατικό κατά τα ρήματα σε –αω, έχουν όμως η (ή ῃ) όπου τα
ρήματα σε – αω ἐχουν α (ή ᾳ).
 Τα ρήματα σε –αω εκτείνουν στους άλλους χρόνους το χαρακτήρα (δηλαδή το
τελευταίο φωνήεν του θέματος: το α) σε μακρό (δηλαδή σε η). Έτσι: τιμήσω (μέλ.),
ἐτίμησα (αορ.), τετίμηκα (πρκ.), ἐτετιμήκειν (υπερσ.)

Άσκηση:
Συμπληρώνω τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του ρήματος που βρίσκεται στην
παρένθεση:
1. Τό γάρ καλόν ἐνταῦθα τήν τιμήν ἔχει μόνον, ἐκεῖ δέ τό λυσιτελές καί ἡ χρεία
μᾶλλον .......................... τῆς ἀρετῆς. (ἀγαπῶ)
2. Ἀπέλαυε μέν γάρ ἡδονῆς τῶν παρόντων, οὐκ ........................... δέ πόνῳ τήν
ἀπόλαυσιν τῶν οὐ παρόντων. (θηρῶ)
3. Οὐ γάρ ἀπό τῆς αὐτῶν ........................... Ἀθηναῖοι, ἀλλ’ ἐκ τῆς τῶν ἐπικαλεσαμένων.
(ὁρμῶμαι: έχω ως ορμητήριο)
4. Νῦν δ’ ἀκούετε μέν τῶν ἅ βούλεσθε λεγόντων ἥδιστα, ........................... δέ
πολλάκις ........................... ὑμᾶς αὐτούς, ἐάν μή πανθ’ ὅν ἄν ὑμεῖς τρόπον βούλησθε
γένηται. (αἰτιῶμαι, ἐξαπατῶ)
5. Ταύτης περί τήν Ἠλιδίαν ........................... Λεύκιππος Οἰνομάου παῖς εἰς ἐπιθυμίαν
ἦλθε. (ἀλῶμαι)
6. Οἱ δ’ ἐς τήν Κόρινθον καί Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες
πρέσβεις ........................... πείθειν μή ........................... τά γιγνόμενα ὑπό τῶν
Ἀθηναίων. (πειρῶμαι, περιορῶ)