Na czym polega romanizacja na terenach podbitych kolonii Rzymskich.

Termin "romanizacja" odnosi się do rozpowszechniania kultury rzymskiej i języka łacińskiego na

obszarach podbitych przez Rzymian. Proces ten miał dominujący wpływ na kształt cywilizacji
zachodniej. Romanizacja odgrywała ważną rolę w życiu każdego mieszkańca, ponieważ
identyfikacja z państwem rzymskim mogła ułatwić mu karierę i samo życie. Rzymianie nigdy nie
narzucali swojej kultury siłą, zawsze był to akt dobrowolny. Prześladowania chrześcijan i Żydów
można tu uznać za wyjątki.

Łacina była używana w Cesarstwie Rzymskim. Był to nowy język, a jednocześnie tak interesujący,
że stał się językiem ojczystym Rzymian. Wraz z rozwojem terytorialnym państwa rzymskiego
zwiększył się również zakres łaciny, która w krótkim czasie stała się drugim językiem (po greckim)
regionu Morza Śródziemnego.

Elementem romanizacji była także polityka nadawania praw obywatelskich. Uzyskanie tego tytułu
dawało możliwość awansu społecznego do statusu jeździeckiego, a następnie senatorskiego. W 212
roku n.e. cesarz rzymski Karakalla nadał obywatelstwo wszystkim wolnym mieszkańcom Cesarstwa.

Okres Cesarstwa był czasem wzmożonej romanizacji nowo podbitych terenów. Coraz więcej
lokalnych kultur zaczęło identyfikować się z kulturą rzymską. Kult cesarza w principate, wspólna
religia w dominowaniu, a także wspólny język i język łaciński, nie są tu bez znaczenia.

Północne Włochy zostały po raz pierwszy poddane romanizacji. Zasięg kultury rzymskiej był jednak
intensywnie rozwijany dzięki wojnom punickim. Najbardziej wysunięta na zachód część imperium
była najbardziej zromanizowana, zamieszkana głównie przez ludy barbarzyńskie. Wschodnia część
przejęła kulturę grecką, a mieszkańcy tego regionu nie znali łaciny. Cywilizacja wschodu Cesarstwa
Rzymskiego charakteryzowała się również większym intelektualizmem i bardziej mistycznym typem
religijności niż cywilizacja rzymska, co dodatkowo utrudniało romanizację tych obszarów.
Wyjątkiem są tereny bezpośrednio przylegające do Grecji, skąd według dominującej teorii
pochodzą Rumuni. Region ten jest nadal zamieszkany przez ludy romańskie, które mówią dialektami
języka aromatycznego.

Również wiele obszarów Zachodu, zwłaszcza dzikich i peryferyjnych, nie zostało zromanizowanych.
Dotyczy to głównie północnej Hiszpanii (Basków), Brytanii i północnej Galii, gdzie ludność celtycka
przez długi czas panowała na wsi.

Proces romanizacji miał ogromne znaczenie dla funkcjonowania państwa rzymskiego. Romanizacja
zintegrowała państwo i połączyła mieszkańców we wspólnym losie. Wzbudziło to poczucie
przynależności do kraju. Mieszkańcy utożsamiali się z kulturą i wierzeniami Rzymu, potwierdzając
tym samym swoją lojalność. Prawdopodobnie to właśnie ten czynnik zadecydował o długim istnieniu
państwa.