ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ 2018

Χριστόδουλος Χούμας
ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Κ.Ο.Ε.

π. Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΤΕΦΑΑ Πανεπ. Αθηνών
ΕΝΙΑΙΑ ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΥΓΡΟΥ ΣΤΙΒΟΥ Γ! ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 2018

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
« ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ »
Η έννοια της Διδακτικής ορισμοί
Σε μια πρώτη προσέγγιση η Διδακτική μπορεί να ορισθεί
ως:
οργάνωση των διαδικασιών διδασκαλίας-μάθησης με την έννοια
της επιλογής και αξιολόγησης περιεχομένων, στόχων και
μεθόδων.
Αντικείμενο της Διδακτικής είναι το "τι" και "για ποιο

σκοπό" οφείλει να διδαχθεί κάτι.
Πέραν αυτού, η Διδακτική προσφέρει

α. το θεωρητικό υπόβαθρο για την αιτιολόγηση των επιλογών
μας ως προς τα περιεχόμενα και τους στόχους που αυτά
εμπεριέχουν,
β. το θεωρητικό υπόβαθρο για την επιλογή των μεθόδων
διδασκαλίας.
 Η Διδακτική μεσολαβεί μεταξύ της λογικής που διέπει το
αντικείμενο διδασκαλίας και της λογικής που χαρακτηρίζει
την ψυχολογία των διδασκόμενων (π.χ. κίνητρα μάθησης,
προσωπικά γνωρίσματα, κοινωνική κατάσταση) (Siebert
(1997).
 Για τη Διδακτική έχουν ιδιαίτερη σημασία τα ερωτήματα:
 ποιος, με ποιον
 Πότε
 Που
 Τι
 πως και με τι
 Γιατί
θέλει να μάθει κάποιος
Τα προηγούμενα ερωτήματα μπορούν να εξειδικευθούν και ως

εξής:
 Ποιος μαθαίνει: Μαθαίνει ένα μεμονωμένο άτομο ή μια ομάδα;
 Πόσο ομοιογενής είναι η ομάδα;
 Ποιες γνώσεις και ποια κίνητρα φέρνουν μαζί τους και τι μπορούμε να
υποθέσουμε ως προς αυτά;
 Πότε σε ποια περίοδο της ημέρας;
 Πόσο χρόνο έχει ο διδάσκων στη διάθεσή του;
 Ποια ύλη και για ποιο λόγο

 Τι είναι σημαντικό και τι λιγότερο σημαντικό;
 Τι είναι βασική και τι εξειδικευμένη γνώση;
 Στην καλλιέργεια και στην περαιτέρω ανάπτυξη ποιων

δεξιοτήτων συμβάλλει το αντικείμενο διδασκαλίας και η
επιλεγμένη ύλη;
 Με ποιες μεθόδους και με ποια μέσα διδασκαλίας;
 Ποια μέσα διδασκαλίας και ποιες μορφές εργασίας ενδείκνυνται;

Η διδακτική μπορεί να ορισθεί ως:
επιστήμη της διδασκαλίας και της μάθησης
επιστήμη του μαθήματος
θεωρία των περιεχομένων της αγωγής και της

διδασκαλίας
θεωρία καθοδήγησης των διαδικασιών μάθησης
ως εφαρμογή των ψυχολογικών θεωριών για τη

διδασκαλία και τη μάθηση
 Ο ορισμός της
Διδακτικής ως επιστήμης της διδασκαλίας και της

μάθησης έχει γενικό χαρακτήρα και αναφέρεται σε όλες τις
δυνατές κοινωνικές καταστάσεις και σχέσεις όπου μπορούν
να λάβουν χώρα διδασκαλία και μάθηση.
 Στον ορισμό της

Διδακτικής ως επιστήμη της Διδασκαλίας το
ενδιαφέρον εστιάζεται στην κοινωνικά οργανωμένη και
νομιμοποιημένη μάθηση, δηλαδή στο μάθημα.
Ειδικότερα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην επεξεργασία ενός
συστήματος σχέσεων μεταξύ όλων εκείνων των παραγόντων
που επηρεάζουν και προσδιορίζουν το μάθημα ως διαδικασία.
Στους παράγοντες αυτούς ανήκουν το
 αναλυτικό πρόγραμμα,
 οι βασικές αρχές
 και οι μέθοδοι διδασκαλίας
 Στη
Διδακτική ως θεωρία των περιεχομένων της
αγωγής και της διδασκαλίας ορίζεται το σύνολο των
επιστημονικά τεκμηριωμένων αποφάσεων που αφορούν
(α) στην επιλογή των γενικότερων στόχων της αγωγής και των
ειδικότερων της διδασκαλίας,
(β) στην επιλογή της ύλης η οποία θα αποτελέσει στο πλαίσιο
του μαθήματος το αντικείμενο της διδασκαλίας και της
μάθησης και
(γ) στην επιλογή των μεθόδων διδασκαλίας.
Οριοθέτηση της διδακτικής
Ο Kron (2004), συνοψίζοντας τη θεωρητική
συζήτηση επ αυτού καταλήγει σε βασικές θέσεις οι οποίες
οριοθετούν και προσδιορίζουν τη Διδακτική:
 ως επιστήμη των διαδικασιών διάδοσης του
πολιτισμού στα διάφορα πεδία της κοινωνίας και του
κοινωνικού κόσμου. Οι διαδικασίες μάθησης και
διδασκαλίας δεν μπορούν παρά να νοηθούν ως
διαδικασίες πρόσληψης και ταυτόχρονης δημιουργίας
πολιτισμού
 ως επιστήμη προσανατολισμένη στη δράση. Βασικό

ενδιαφέρον της Διδακτικής είναι ο διαφωτισμός των
σχέσεων διδασκαλίας και μάθησης, καθώς και η
υποστήριξη των πρακτικών που συνδέονται με τη μάθηση.
Θεωρητικές προσεγγίσεις της μάθησης
 Σύμφωνα με τον Einsiedler (1981), « ως διδασκαλία
μπορούμε να ορίσουμε τη διαδικασία υποστήριξης
εσωτερικών διαδικασιών μάθησης μέσω εξωτερικών
ενεργειών που στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός
περιβάλλοντος μάθησης». Σύμφωνα με τον παραπάνω
ορισμό η διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος μάθησης
συνιστά το κριτήριο για την υποστήριξη της μάθησης.
Βέβαια, το τι κατανοούμε ως περιβάλλον μάθησης και
σύμφωνα με ποια κριτήρια οφείλει αυτό να
δημιουργηθεί εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το
πως ορίζουμε τη μάθηση.
 Οι θεωρίες μάθησης ασχολούνται με εκείνες τις
αλλαγές στην ανθρώπινη δράση και στην ανθρώπινη
σκέψη οι οποίες δεν συνιστούν αποτέλεσμα της ίδιας
της ψυχοσωματικής εξελικτικής διαδικασίας του
ατόμου. Στα 100 περίπου χρόνια μοντέρνας
ψυχολογικής έρευνας δεν κατέστη δυνατό να
εννοιολογηθεί η έννοια της μάθησης κατά ενιαίο και
κοινά αποδεκτό τρόπο.
 Στις βασικές θεωρίες περί μάθησης - στηρίζονται σε
διαφορετικές φιλοσοφικές αντιλήψεις για τον
άνθρωπο, καθώς και σε διαφορετικές επιστημολογικές
αρχές και προσεγγίσεις- ανήκουν οι ακόλουθες:
 Πέρα από τις πολύ σημαντικές διαφορές που
παρουσιάζουν οι παραπάνω θεωρητικές απόψεις
υπάρχουν και κάποιες κοινές παραδοχές:
 Η μάθηση είναι μια ανάγκη η οποία σύμφωνα και με τον
Maslow, εμφανίζεται μετά την ικανοποίηση των βασικών
ανθρώπινων αναγκών.(Μαλικιώση- Λοΐζου, 2001,
Πασιαρδής,2004)
 Ο καθένας μας μαθαίνει με το δικό του τρόπο. Αυτός ο
τρόπος μπορεί να έχει σχέση με πολλούς παράγοντες, όπως
βιολογικοί, κοινωνικοί και πολιτιστικοί.
 Για να θέλει κάποιος να μάθει κάτι, πρέπει να υπάρχει ένα
κίνητρο, μια ανάγκη, μια επιθυμία σε σχέση με το
αντικείμενο της μάθησης.
 Ο τρόπος με τον οποίο προσφέρουμε το μαθησιακό

αντικείμενο είναι αποφασιστικής σημασίας. Π.χ. πρακτική
άσκηση, εφαρμογή, απόκτηση και αξιοποίηση εμπειριών,
διευκολύνουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα της
μάθησης.
 Παρόλο που η σχέση της προϋπάρχουσας γνώσης

ερμηνεύεται διαφορετικά από τις θεωρίες μάθησης, όλες
συμφωνούν ότι η γνώση διευκολύνεται από τις
προηγούμενες γνώσεις.
 Ο άνθρωπος έχει δυνατότητες να μαθαίνει συνεχώς.

 Διαδικασία μάθησης: πρόκειται για μια ανοιχτή διαδικασία
και το ενδιαφέρον δεν στρέφεται στην καθοδηγούμενη και
ελεγχόμενη πρόσληψη περιεχομένων, αλλά στην ατομική
επεξεργασία προβλημάτων
 Ρόλος του διδασκόμενου: είναι κεντρικός. Σε αυτό

προφέρονται πληροφορίες με στόχο ο ίδιος να διατυπώσει
προβλήματα και να τα λύσει. Η καθοδήγηση είναι πάντοτε
έμμεση, έτσι ώστε να υποστηρίζονται οι προσπάθειες
αυτοοργάνωσής του. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στις
γνώσεις που φέρνει μαζί του ο εκπαιδευόμενος.
 Ο ρόλος του διδάσκοντα: ο διδάσκων οφείλει να φροντίζει

για τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος μάθησης με κυρίαρχα
γνωρίσματα αυτά της παροχής στήριξης και αναγνώρισης των
διδασκόμενων.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΔΚΤΙΚΗ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Η διδακτική της κολύμβησης και στη προπόνηση είναι μια
πολύπλοκη παιδαγωγική διαδικασία.
Αρχές μέθοδοι και νομοτέλειες εκδηλώνονται σε πολλά
επίπεδα διδασκαλίας και μάθησης και συγκροτούν έναν οδηγό
μεθοδολογικής προσέγγισης για δασκάλους προπονητές και
κολυμβητές,
ένα σύστημα που πρέπει να εφαρμόζεται σαν σύνολο.
Το σύστημα αυτό καλύπτει όλες τις πλευρές και τα καθήκοντα

της διδασκαλίας και της προπόνησης, προσδιορίζει δε
 τα μέσα,
 το περιεχόμενο
 τις μεθόδους
 και την οργάνωση της προπόνησης
και βασίζεται κυρίως σε βιολογικές νομοτέλειες.
(Harre1982,Grosser et al 1985,Letzelter 1978, Matwejew 1981)
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η μάθηση στον αθλητισμό και

επομένως στην Κολύμβηση , είναι μια αδιάλειπτη διαδικασία είναι
δε το αποτέλεσμα εξάσκησης πράξης και εμπειρίας.
Η διαδικασία της μάθησης αποτελείται από 3 στάδια (Fitts, 1964):

α) Το αρχικό στάδιο, που είναι το γνωστικό στάδιο,
β) Το συνδετικό στάδιο, που είναι το ενδιάμεσο ή κινητικό στάδιο
και
γ) Το τελικό στάδιο, που είναι το αυτόνομο στάδιο (της
αυτοματοποίησης).
Κατά τη διάρκεια αρχικού, γνωστικού σταδίου το παιδί

προσπαθεί να καταλάβει και να αντιληφθεί νοητικά την εκτέλεση
μιας κίνησης χωρίς τη συμμετοχή, με την απουσία σωματικών
κινήσεων.
Στο στάδιο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρουσιαστεί στα

παιδιά ένα πρότυπο της σωστής κίνησης, δηλ. της άρτιας τεχνικής
εκτέλεσης μιας συγκεκριμένης δεξιότητας.
Το πρότυπο αυτό μπορεί να είναι ο προπονητής, ιδίως όταν αυτό

γίνετε σε ακαδημίες και σε μικρές ηλικίες, είτε ένας άλλος
κολυμβητής που έχει την ευχέρεια να εκτελέσει τέλεια την κίνηση,
να επιδείξει δηλαδή τέλεια μια τεχνική δεξιότητα.
Το κινητικό πρόγραμμα στη διάρκεια εκμάθηση μιας νέας

δεξιότητας - κίνησης, περιλαμβάνει τις οδηγίες και παρατηρήσεις
που αναφέρονται στην νευρομυϊκή συναρμογή και στις
ασκήσεις που θα χρησιμοποιηθούν για την εκτέλεση και την
εκμάθηση μιας δεξιότητας.
Το βασικό στοιχείο του αρχικού σταδίου είναι η ανάλυση

της τεχνικής, τόσο από τη θεωρητική της πλευρά, όσο και από την
πρακτική της, με την χρησιμοποίηση ενός κινητικού προτύπου (
που μπορεί να είναι ένας κολυμβητής ή ο προπονητής ή τα
εποπτικά μέσα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν,) καθώς και ο
τρόπος εκτέλεσης της νέας κίνησης - δεξιότητας.
Κατά την διάρκεια του συνδετικού-ενδιάμεσου σταδίου

ο κολυμβητής έχει ήδη αντιληφθεί γνωστικά πλέον την
ολοκληρωμένη εκτέλεση της κίνησης και προσπαθεί να την
εκτελέσει ο ίδιος κάτω από την καθοδήγηση του δάσκαλου -
προπονητή του.
Το παιδί στη συνέχεια και από εκεί και μετά παρεμβαίνει

και μπορεί να τροποποιεί και να προσαρμόζει το κινητικό
πρότυπο που διδάχτηκε στα μέτρα του και στις ιδιαιτερότητες
του και εξελίσσει με αυτόν τον τρόπο το προσωπικό στυλ τεχνικής,
τον προσωπικό τρόπο εφαρμογής της δεξιότητας που διδάχτηκε.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη σωστή εκτέλεση της
δεξιότητας στο τελικό στάδιο είναι
 η έλλειψη ικανοτήτων από την πλευρά του παιδιού,

 η ανατροφοδότηση και η επιλογή των ασκήσεων που προγραμματίζονται
από τον προπονητή
 η συνεχής παρακίνηση των παιδιών για βελτίωση
 και η πρακτική τριβή με τη συγκεκριμένη δεξιότητα.
Κατά τη διάρκεια του τελικού- αυτόνομου σταδίου η εκτέλεση της

κίνησης μιας άσκησης ή τεχνικής δεξιότητας έχει πλέον εμπεδωθεί και
αυτοματοποιηθεί.
Ολοκληρώνοντας αυτό το στάδιο η προσοχή του κολυμβητή

μπορεί να κατευθυνθεί πλέον σε καινούργιες άγνωστες κινήσεις και
τεχνικές, ή σε κινήσεις που είναι πιο περίπλοκες σε σχέση με την αρχική
και τις προηγούμενες, που πλέον έχουν ενσωματωθεί στις προσωπικές
δυνατότητες ενός κολυμβητή.
Τα βασικά στοιχεία του τελικού σταδίου μάθησης είναι:
α) τα κινητικά προγράμματα που αφορούν τη συγκεκριμένη
δεξιότητα θα πρέπει να είναι καλά δομημένα ώστε να κατανοηθούν,
να υποστηριχθούν και να αποθηκευθούν στη μνήμη του κολυμβητή,
β) η εμπιστοσύνη που έχουν στον εαυτό τους τα παιδιά όταν

εκτελούν την συγκεκριμένη δεξιότητα. Η εμπιστοσύνη αυτή πρέπει
να είναι μεγάλη, και προκύπτει από το κατά πόσο έχει
αυτοματοποιηθεί μια σειρά κινήσεων που αφορούν την δεξιότητα
και αν την εκτελούν με ακρίβεια και σταθερότητα,
γ) η αντίληψη και αυτοπεποίθηση για τη σωστή εκτέλεση

της συγκεκριμένης δεξιότητας είναι αναπτυγμένη και μπορούμε
πλέον να την χρησιμοποιήσουμε για την αξιολόγηση της απόδοσης.
• Είναι πλέον φανερό ότι στην εργασία μας υπεισέρχονται
κυρίως παιδαγωγικά προσανατολισμένες αρχές και μέθοδοι, και
λιγότερο αρχές σχετικές με τις προπονητικές προσαρμογές και
τους τρόπους αγωνιστικής απόδοσης.
• Πρέπει να είμαστε καινοτόμοι και να χρησιμοποιούμε
ποικιλία από τεχνικές και μεθόδους διδασκαλίας και
προπόνησης. Έτσι προσθέτουμε ενθουσιασμό και ενδιαφέρον
στη μαθησιακή εμπειρία (Moston and Ashworth 1994).
• Οι κολυμβητικές κινήσεις είναι περίπλοκες κινητικές
δεξιότητες στην ρευστότητα του νερού.
• Ευθύνη του δασκάλου είναι ο καθορισμός του όλου και του
μέρους στην κίνηση ή στο στυλ.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ και ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΗΣ

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
 Η απόκτηση της αναγκαίας εμπειρίας της

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ που πρέπει να κατέχει ο κάθε άνθρωπος
 Η στερέωση και προώθηση της υγείας
 Η αύξηση της ικανότητας και ετοιμότητας για εργασία
 Σαν εξέλιξη των παραπάνω κατεύθυνση προς την

δημιουργία κολυμβητών και υψηλών επιδόσεων
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
 Οι ευεργετικές επιδράσεις της κολύμβησης στη ζωή και την υγεία ήταν
γνωστές από την αρχαιότητα.
 Εθεωρείτο μάλιστα αμαθής όποιος δεν ήξερε και κολύμπι εκτός από
γράμματα
« Ο μη επιστάμενος μήτε νείν μήτε γράμματα απαίδευτος εστίν και

βάρβαρος.»
 Στην Ευρώπη η κολύμβηση έχει μια σημαίνουσα θέση στην εκπαίδευση και
μάλιστα από μικρή ηλικία.
 Τέλος σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν ξεκάθαροι στόχοι αξιολόγησης οι

οποίοι, πέρα από την κολυμβητική ικανότητα, αφορούν τη γνώση και
ικανότητα χειρισμού έκτακτων καταστάσεων μέσα στο νερό.
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Στην Αγγλία έχει εισαχθεί στην εκπαίδευση από το 1914

ως
 ασυναγώνιστη μέθοδος απόκτησης φυσικής κατάστασης
 μέσο που προωθεί την καθαρότητα η οποία είναι η βάση για
καλή υγεία
 μέσο που σώζει τις ανθρώπινες ζωές
Σε όλη την Ευρώπη η κολύμβηση έχει σημαίνουσα θέση στην

εκπαίδευση και στα εκπαιδευτικά προγράμματα μάθησης.
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
 Αγγλία 3-6 ετών, στόχος είναι :25 μέτρα χωρίς βοηθητικά μέσα.
Ενισχυτική διδασκαλία. Έπειτα μάθημα επιλογής.
 Σουηδία, Δανία, Νορβηγία και Φιλανδία μέχρι τα 11 έχουν μάθει

κολύμβηση.
Στόχος είναι: από 200μ –50μ, να χειρίζονται έκτακτες
καταστάσεις στο νερό.
 Ολλανδία, Βέλγιο διδάσκεται το schoolslag (σχολικό στυλ)

μία
παραλλαγή του προσθίου με στόχους επιβίωση.
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
 Γερμανία, Αυστρία η κολύμβηση αποτελεί μέρος του

πρωτοβάθμιου αναλυτικού προγράμματος.
 Γαλλία διδάσκεται στη Β΄ & Γ΄ δημοτικού, στόχος:

 να μπουν στο νερό,
 να επιπλεύσουν 10 sec
 να κολυμπήσουν 10 m πρόσθιο και 10 m ύπτιο
 και να ανασύρουν ένα αντικείμενο από βάθος 2 μέτρα.
ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
ΕΝΙΑΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αρχική εκμάθηση - Αθλητική προπόνηση

ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΤΑΔΙΑ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ

ΗΛΙΚΙΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ
ΕΝΑΡΞΗ
ΑΡΧΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ
Α 6-9 ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΗΣ
ΤΕΧΝΙΚΗΣ
ΕΝΑΡΞΗ ΒΑΣΙΚΗΣ
Β 10-12 ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΠΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ
ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ
ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΔΟΜΙΚΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ
Γ 13-16 ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ
ΥΨΗΛΟΣ
17-18 & ΥΨΗΛΩΝ
Δ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ΑΝΩ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΣΤΑΔΙΑ LTAD by Dr. Istvan Balyi
ΣΤΑΔΙΟ ΗΛΙΚΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
1. Βασικά Αγόρια 6-9 - Ανάπτυξη συνολικών κινητικών δεξιοτήτων
Κορίτσια 6-8 -Ταχύτητα, ισχύς, αντοχή χρησιμοποιώντας παιχνίδια
- Τρέξιμο, άλματα και ρίψεις
-‘Όχι περισσότερο από 1 ή 2 φορές την εβδομάδα
- Συμμετοχή σε ένα σπορ
- Συμμετοχή σε διαφορετικά σπορ 3, 4 φορές την εβδομάδα
2. Εκμάθηση της Αγόρια 9-12

-Ανάπτυξη συνολικών δεξιοτήτων του αθλήματος
προπόνησης Κορίτσια 8-11 - Αναλογία προπόνησης/ αγώνων 70 :30
Swim Skills
3. Προπόνηση για Αγόρια 12-16 - Ανάπτυξη αερόβιας βάσης, ανάπτυξη δύναμης στο τέλος του
σταδίου και επιπλέον ανάπτυξη των εξειδικευμένων ως προς το
την προπόνηση Κορίτσια 11-15 σπορ δεξιοτήτων
- Αναλογία προπόνησης/ αγώνων 60: 40
4. Προπόνηση για Αγόρια 16-18 -Βελτιστοποίηση της φυσικής προετοιμασίας για το άθλημα,
ατομική εξειδικευμένη βελτίωση ικανοτήτων όπως και της
να αγωνίζεσαι Κορίτσια 15-17
απόδοσης.
- Αναλογία προπόνησης/ αγώνων 50: 50
5. Προπόνηση για Αγόρια 18 και μεγαλ. -Τελικό στάδιο αθλητικής προετοιμασίας
Κορίτσια 17 και μεγαλ - Αναλογία προπόνησης/ αγώνων 25: 75
να κερδίζεις
6. Απόσυρση/ Διατηρούμε τους αθλητές για να γίνουν προπονητές,
διοικητικοί, κριτές.
Διατήρηση
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
Καθορισμός ποσοτικής Επιβάρυνσης στον Μακρόχρονο
σχεδιασμό
Ηλικία 7-8 9-10 11-12 13-14 15-16 17-18
Συχνότητα
2-3 3-4 4-5 5-6 6-8 8-10
Προπόνησης
Διάρκεια
προπονητικής 60 60-90 90-120 100-120 120 120+
μονάδας (min)
Mήνες
8-10 10 10 10 10-11 11
Προπόνησης
Συνολική ετήσια
επιβάρυνση 120 240 400 480 704 880+
(σε ώρες)
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προπονητική επιβάρυνση των παιδιών
Συγγραφείς Ετών 9 – 10 11 – 12
James Counsilman 5 – 6 ως 11 φορές / εβδομάδα
(1977) 1,5 – 2 ώρες / προπόνηση
10 – 66 χλμ. / εβδομάδα
David Wilkie 1 ώρα / προπόνηση 1 – 2 ώρες / προπόνηση
(1977) 6 φορές / εβδομάδα 6 φορές / εβδομάδα
Ernest Magischo 4 φορές / εβδομάδα 5 φορές / εβδομάδα

(1982) 1,5 ώρα / προπόνηση 1,5 – 2 ώρες / προπόνηση
2,4 – 12 χλμ. / εβδομάδα 10 – 50 χλμ. / εβδομάδα
Wilke Kurt, Ørjan Madsen 3 – 4 φορές / εβδομάδα 5 – 6 φορές / εβδομάδα
(1983) 40´ – 50´ ώρα / προπόνηση 45´ – 60´ ώρα / προπόνηση
3 – 4 φορές 15´ – 25´ γυμναστική 5 – 6 φορές 20´ – 30´ γυμναστική
Tracey Wickham Ελαφρά προπόνηση Μέτρια καθημερινή προπόνηση
(1984) Έμφαση στην τεχνική Έμφαση στην τεχνική
Don Gambril, Alfred Bay 5 φορές / εβδομάδα Α 6 φορές / εβδομάδα

(1984) 1,5 – 2 ώρες / προπόνηση Κ 6 – 10 φορές / εβδομάδα
15 – 25 χλμ. / εβδομάδα 2 ώρες / προπόνηση
30 – 60 χλμ. / εβδομάδα
Ernest Magischo 6 φορές / εβδομάδα 6 φορές / εβδομάδα

(1993) 600-1200/ 1500-3000 1000-2000/ 4000-5000
2,4-4,8/εβδ – 6,0-12,0/εβδ 5,0-10,0/εβδ – 20,0-25,0/εβδ
Vorontsov Andrei 5 – 6 φορές / εβδομάδα 5 – 6 φορές / εβδομάδα
(1998) Α 1000 – 1200 χλμ. / έτος Α 1000 – 1200 χλμ. / έτος
Κ 1200 – 1400 χλμ. / έτος Κ 1400 – 1600 χλμ. / έτος
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΤΙΚΗ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
 Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ και η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ :
Συνεχής αδιάλειπτη σειρά από σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ

δασκάλου και μαθητή.
Στοχεύει να βοηθήσει το μαθητή να προσεγγίσει τις μέγιστες

πνευματικές, σωματικές και δημιουργικές δυνατότητές του μέσω ενός φιλικού
διδακτικού κλίματος.
Είναι μια σειρά-αλυσίδα από αποφάσεις, που όταν λαμβάνονται από το

δάσκαλο η μέθοδος λέγεται άμεση ή κάθετη ή
δασκαλοκεντρική,
ενώ όταν λαμβάνονται από το μαθητή ονομάζεται έμμεση
οριζόντια ή παιδοκεντρική
Οι ευθύνες για μάθηση και βελτίωση θα μοιράζονται στο δάσκαλο και

στο μαθητή
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
Ένα βασικό ερώτημα στη Διδακτική διαδικασία αλλά και

στη προπόνηση είναι ,
γιατί ενώ υπάρχουν μαθητές παιδιά µε τα ίδια περίπου
σωματικά χαρακτηριστικά:
1. Μαθαίνουν µε πολύ διαφορετικούς τρόπους,
2. Μαθαίνουν µε πολύ διαφορετικούς ρυθµούς,
3. Μαθαίνουν τα ίδια πράγματα σε διαφορετικές χρονικές
στιγμές.
Ακόμη πολύ συχνά ίδιοι κατά τα άλλα μαθητές αντιδρούν

µε πολύ διαφορετικούς τρόπους στις ίδιες διδακτικές μεθόδους
αλλά και στα διαφορετικά περιεχόμενα των ασκήσεων στην
κολύμβηση.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!!!

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ & ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΜΕΘΟΔΟΣ:
Μέθοδος στη γενική της σημασία είναι ο ασφαλής τρόπος
για να φτάσουμε στο σκοπό, είναι ο τρόπος ρύθμισης μιας
δραστηριότητας.
Μέθοδος σημαίνει τον τρόπο κατάκτησης ενός στόχου,
δηλαδή τη συνειδητή εφαρμογή μιας σειράς ενεργειών προς την
κατεύθυνση υλοποίησης προκαθορισμένων στόχων.
Στη Διδακτική της Κολύμβησης αλλά και στην

Προπόνηση υπάρχουν παραλλαγές στη συστηματοποίηση των
μεθόδων.
 Για τη διδασκαλία κινητικών δεξιοτήτων και την ταξινόμηση

των μεθόδων το βασικό κριτήριο είναι αν διαχωρίζεται ή όχι η
δομή της κίνησης.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στην διδασκαλία
γενικά αλλά και ειδικά στην Κολύμβηση ταξινομούνται με
διάφορους τρόπους: Συναντάμε
 α) την αναλυτική μέθοδος,
 β) την συνθετική (σφαιρική) μέθοδος, και
 γ) την μικτή μέθοδος.
Κάθε μια από τις παραπάνω αναφερόμενες μεθόδους έχει

φυσικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ενώ μπορεί κάποιος
ανάλογα με την περίσταση να χρησιμοποιήσει και τις 3 μεθόδους
κατά την διδασκαλία των κινητικών δεξιοτήτων.
Η αναλυτική μέθοδος διδασκαλίας χρησιμοποιείτε

αποτελεσματικά για την εκμάθηση των δεξιοτήτων σε αρχαρίους
αθλητές/τριες.
Άλλο μειονέκτημα αυτής της μεθόδoυ είναι ότι η πολύωρη

εξάσκηση των παιδιών με τα τεχνικά στοιχεία μειώνει την
παρακίνηση των παιδιών για παιχνίδι,
η διδασκαλία καταντάει βαρετή και αποκομμένη από τα
ψυχαγωγικά της στοιχεία.
Η συνθετική (σφαιρική) μέθοδος διδασκαλίας

χρησιμοποιείται τόσο στην προπόνηση προχωρημένων όσο και σε
περιβάλλον εκμάθησης σχολικό ή και σε μαζικό αθλητισμό.
Σχεδιάζουμε δηλαδή μια σύνθεση των δύο προηγούμενων
μεθόδων διδασκαλίας ανάλογα με τις ανάγκες μας και τις
απαιτήσεις των συνόλων.
Η Μικτή μέθοδος
είναι συνδυασμός των δύο προηγούμενων μεθόδων
διδασκαλίας
Στην πράξη εφαρμόζονται όλες οι μέθοδοι διδασκαλίας

με γνώμονα:
α) τον διαθέσιμο χώρο εξάσκησης-προπόνησης των

παιδιών.
β) την ηλικία και το επίπεδο αντίληψης των παιδιών,
γ) την κολυμβητική ικανότητα και το προπονητικό επίπεδο
των παιδιών και
δ) το περιεχόμενο της διδασκαλίας της διδακτέας ύλης
στην εκμάθηση ή στην τεχνική της κολύμβησης.
Σύμφωνα με τον Rose (1997) η μάθηση μιας κίνησης είναι

το σύνολο των εσωτερικών διαδικασιών που προκύπτουν στο
παιδί, και που οδηγούν σε σχετικά μόνιμες αλλαγές στη
δυνατότητα εκτέλεσης μιας κίνησης.
Δυστυχώς στην πράξη η διαδικασία μάθησης δηλ. το

αποτέλεσμα , δεν είναι ορατό άμεσα .
Γίνεται κατανοητό μόνο όταν παρατηρούνται οι αλλαγές στην
εκτέλεση μιας συγκεκριμένης δεξιότητας, κίνησης, ή συνόλου
κινήσεων και μάλιστα σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές,
δηλαδή
στην περίοδο της προετοιμασίας,
στην προαγωνιστική περίοδο,
ή στην αγωνιστική περίοδο.
Οι μέθοδοι διδασκαλίας σχετίζονται με τις διαδικασίες

που επικρατούν κατά την λήψη αποφάσεων. Τι επιλέγει ο
δάσκαλος στη πράξη.
Δύο βασικοί μηχανισμοί προκύπτουν από τις επιλογές του
εκπαιδευτικού:
α) Ο μηχανισμός της αντιγραφής-αναπαραγωγής
(Reproduction) που συνίσταται στη δυνατότητα του ατόμου να
αναπαράγει πράγματα γνωστά, πράγματα που έχει δημιουργήσει
ο άνθρωπος μέχρι σήμερα. π.χ την κολύμβηση, το άλμα σε
μήκος, έναν παραδοσιακό χορό κλπ.
β) Ο μηχανισμός δημιουργίας-παραγωγής
( Production), στο μηχανισμό δηλαδή που δημιουργεί νέα
πράγματα που δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί π.χ μια νέα άσκηση
στην ενόργανη, μια καινούρια φιγούρα στο καλλιτεχνικό πατινάζ
κλπ (Μουντάκης,1997).
 Ανάλογα με το διδακτικό στόχο που θέτει στη πράξη να υλοποιήσει κάθε
διδακτική μονάδα , επιλέγεται και η ανάλογη μέθοδος από την
παραγωγική ή την αναπαραγωγική ομάδα.
 Στην αναπαραγωγική ομάδα ανήκουν: Κριτήριο:
 η μέθοδος του παραγγέλματος, • η εσωτερική
 η μέθοδος της πρακτικής εξάσκησης, ενεργοποίηση
του μαθητή
 η μέθοδος της αμοιβαίας διδασκαλίας,
• ή το ποιος
 η μέθοδος του αυτοελέγχου και
παίρνει τις
 η μέθοδος της διαφοροποίησης του βαθμού δυσκολίας, αποφάσεις
ή διαφορετικά η μέθοδος του μη αποκλεισμού.
 Στην παραγωγική ομάδα ανήκουν οι μέθοδοι:
 της καθοδηγούμενης ανακάλυψης, της συγκλίνουσας εφευρετικότητας,
 της αποκλίνουσας παραγωγικότητας,
 του προγράμματος που σχεδιάζει ο μαθητής,
 της πρωτοβουλίας του μαθητή και της αυτοδιδασκαλίας.
ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ
ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
 ΕΠΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ :
Τα παιδιά δίνουν μόνα λύση στο πρόβλημα, επιλέγουν τον τρόπο π.χ. εντολή
κολυμπήστε 100 μ. μέθοδος για ταλαντούχους , καθυστέρηση στα αποτελέσματα :
Λέγεται και Άμεση μέθοδος διδασκαλίας
Οι κολυμβητές αποκτούν δικαίωμα λήψης αποφάσεων και επιλέγουν πως θα
ενεργήσουν. Αποφασίζουν για τη σειρά των ασκήσεων, το χρόνο έναρξης και
παύσης της άσκησης, το ρυθμό, τα διαλείμματα , κλπ
 ΑΠΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ :
Ο δάσκαλος προπονητής με την εμπειρία του συνεχώς καθοδηγεί, είναι
σίγουρη και για γρήγορη μάθηση μέθοδος:
Ονομάζεται και Έμμεση μέθοδος διδασκαλίας και εφευρετική μέθοδος.
Ο προπονητής αποφασίζει τους στόχους, σχεδιάζει το ρυθμό, επινοεί ερωτήσεις
θέτει ερεθίσματα
Οι κολυμβητές αναζητούν, ανακαλύπτουν, συγκρίνουν, αποφασίζουν,
αξιολογούν, εκτιμούν τις προσπάθειες. Ο στόχος είναι γνωστικός,
συναισθηματικός, βελτιώνεται η αίσθηση χώρου και χρόνου και η κιναίσθηση
ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ,

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ-ΜΕΡΟΣ-ΟΛΟΚΛΗΡΟ :
 Γνωριμία ολοκληρωμένα με την κίνηση ή το στυλ – τμηματική

εκμάθηση των ξεχωριστών στοιχείων της κίνησης ή του στυλ,
διδασκαλία και εφαρμογή εκ νέου ολοκληρωμένα σε υψηλότερο
επίπεδο .
 Παρουσιάζεται το στυλ ή η κίνηση ολοκληρωμένα και στη

συνέχεια επί μέρους αναλύονται οι κινήσεις των χεριών, των ποδιών, ο
μηχανισμός της αναπνοής κ.λ.π.
 Η διδασκαλία εξελίσσεται σε σχέση με την ικανότητα

οριζοντίωσης στο νερό , την ικανότητα επίπλευσης σε όλα τα επίπεδα
πάνω και κάτω από την επιφάνεια του νερού, κυρίως την ικανότητα
όρθιας κάθετης επίπλευσης , και την ικανότητα αφομοίωσης στη
πράξη .
ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ-ΜΕΡΟΣ-ΟΛΟΚΛΗΡΟ:
 Καθυστέρηση στην διδασκαλία και στα αποτελέσματα,

απαιτείται επαρκής αριθμός μαθημάτων και αυστηρός
προγραμματισμός αυτών .
 Είναι σίγουρη μέθοδος κατάλληλη για πολύπλοκες κινήσεις

ιδιαίτερα στη ρευστότητα του υγρού στοιχείου :
 Είναι καλύτερη για τη μάθηση δύσκολων ασκήσεων.
 Είναι πλέον κατάλληλη για τη διόρθωση λαθών.
 Πλεονεκτεί για την τελειοποίηση και την επίτευξη του λεπτού

συντονισμού των κινήσεων.
 ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ – ΟΛΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ:
Παρουσιάζεται το στυλ ή η κίνηση ολοκληρωμένα στην πιο απλή της

μορφή ,
δεν ακολουθεί καμία ανάλυση .
Δημιουργείται η ΚΙΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ η νοητή παράσταση του στυλ
Η ολική μέθοδος είναι πιο οικονομική και το αποτέλεσμα της εξάσκησης

είναι άμεσα εμφανές στη μέθοδο αυτή.
Είναι κατάλληλη Μέθοδος για απλές κινήσεις για απλές δεξιότητες, για
μαζική μάθηση .
Μπορούν να προχωρήσουν με την μέθοδο αυτή προικισμένα ταλαντούχα
άτομα, τα κινητικά ευφυή άτομα.
.
Εξελίσσεται σύμφωνα με την παιδευτική και κινητική δεκτικότητα των
παιδιών .
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Είναι γνωστό ότι ο τρόπος με τον οποίο ο δάσκαλος -

προπονητής θα παρουσιάσει μια καινούργια άσκηση - δεξιότητα
στα παιδιά, επηρεάζει τη δυνατότητα εκτέλεσης και μάθησης.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο δάσκαλος θεωρείται αυθεντία στα μάτια
των παιδιών. Για τον λόγο αυτό στην παρουσίασή του θα πρέπει να
ισχύουν :
α) να βρίσκεται σε ένα σημείο που να τον βλέπουν και να
τον ακούνε καθαρά όλοι .
β) στην εισαγωγή του με την θεωρητική του προσέγγιση να
τους πληροφορεί με σαφήνεια για το τι πρόκειται να διδαχθούν
και για ποιο λόγο,
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
γ) στην ανάλυση της άσκησης – δεξιότητας – τεχνικής θα
πρέπει να χρησιμοποιεί απλές εκφράσεις και να έχει
προγραμματίσει πως θα συνδεθούν οι νέες δραστηριότητες με
προηγούμενα μαθήματα ή προπονήσεις ή δεξιότητες,
δ) η επίδειξη της κίνησης - δεξιότητας από τον προπονητή ή

κάποιον ταλαντούχο κολυμβητή προσφέρει πολλές οπτικές
πληροφορίες για αυτή στην ολοκληρωμένη της μορφή.
ε) θα πρέπει να υπολογίζονται η ηλικία, η προπονητική

ηλικία και το γνωστικό-νοητικό επίπεδο των παιδιών.
στ) απαραίτητα θα πρέπει να εκφράζονται με σαφήνια οι
στόχοι και τα σημαντικότερα σημεία, τα σημεία κλειδιά στην
εκτέλεση μιας δεξιότητας.
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
ΕΞΑΣΚΗΣΗ
Ο τρόπος εξάσκησης πρέπει να εμπεριέχει να

περιλαμβάνει μεγάλη ποσότητα μεταβλητότητας ώστε να είναι
αποτελεσματικός.
Η μεταβλητότητα δεν πρέπει να εφαρμόζεται πριν το παιδί
κατανοήσει πλήρως και αφομοιώσει την τεχνική εκτέλεση της
δεξιότητας που διδάχτηκε.
Η μεταβλητότητα έχει να κάνει και με τους πολλαπλούς
τρόπους που επιλέγονται για να ποικίλει το στάδιο της εξάσκησης
από τα παιδιά.
Η χρησιμοποίηση παραλλαγών στην εκτέλεση των
ασκήσεων βελτιώνει το επίπεδο εκτέλεσης της δεξιότητας.
Αποτελεσματικός τρόπος εξάσκησης είναι και η ομαδοποιημένη ή
και η τυχαία εξάσκηση
ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Ο στόχος είναι να εκτελούνται οι ασκήσεις με τον

πιστότερο κατά το δυνατόν τρόπο αντιγραφής δηλαδή :
γρήγορη ανταπόκριση, ομοιομορφία, συμφωνία -

συγχρονισμός εκτέλεσης, εμμονή στην ακρίβεια , πιστή
αντιγραφή - αναπαραγωγή, αισθητική, κλπ
Η συνεχής επανάληψη και η πολλαπλή εκτέλεση των

ασκήσεων-κινήσεων αποτελεί τη σίγουρη καταγραφή στην
κινητική μνήμη των κολυμβητών.
ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ
 Η ανατροφοδότηση είναι σημαντική για τα παιδιά. Είναι η

άποψη που μπορεί να έχει ο προπονητής γιαυτά για την τεχνική
τους, για τον τρόπο που εκτελούν μια άσκηση, για το
αποτέλεσμα κλπ.
 Θέλουν και χρειάζεται να γνωρίζουν πως εκτελούν τις
διάφορες κινητικές δραστηριότητες
 Είναι πιο σημαντική όταν είναι ειδική και όχι γενική, απλή
και όχι σύνθετη, θετική ή ουδέτερη και όχι αρνητική
 Θέλουν να επιβεβαιώνουν την δική τους αντίληψη, με την
άποψη του προπονητή. Την συνδέουν με την προσπάθεια που
καταβάλουν.
 Η αποτελεσματική χρήση της ανατροφοδότησης είναι το
μέσο για πληροφόρηση, για ενίσχυση του ενδιαφέροντος,
για αύξηση των κινήτρων συμμετοχής και απόδοσης.
Επιτυγχάνει:
 Θετική Ενίσχυση,
 Ενθάρρυνση,
 Θετική ατμόσφαιρα και λόγο
 Υποδείξεις σχετικές με το στόχο του μαθήματος

& της δραστηριότητας
 Κατάλληλες υποδείξεις για διατήρηση ελέγχου &
υπευθυνότητας των μαθητών
Η ανατροφοδότηση χωρίζεται σε:
α) εσωτερική ή έμφυτη ανατροφοδότηση που προέρχεται
από τον ίδιο τον αθλητή, και
β) εξωτερική ή επαυξημένη ανατροφοδότηση που δίνεται
στον αθλητή
 είτε με την μορφή οδηγιών από τον προπονητή, ή τους
συναθλητές και το περιβάλλον ,
 είτε με τεχνικά μέσα πχ. τα αριθμητικά στοιχεία μιας
προσπάθειας μέτρημα χεριών κλπ, η χρήση χρονομέτρου, τα
αποτελέσματα ενός αγώνα, τα στατιστικά δεδομένα, η
ανάλυση περάσματα στο αγώνισμα, η κατανομή των
προσπαθειών στα μέρη του αγωνίσματος κλπ.
 Δώσε ανατροφοδότηση το γρηγορότερο μετά την προσπάθεια.
 Δείξε με τις παρεμβάσεις σου σεβασμό στη προσωπικότητα στο
άτομο, στη προσπάθεια, στο αποτέλεσμα που πέτυχε ο
κολυμβητής.
 Μίλα ατομικά και ξεκίνα επαινώντας.
 Επικεντρώσου σε ένα πρόβλημα κάθε στιγμή.
 Χρησιμοποίησε ερωτήσεις και κατέληξε επαινώντας και όχι
αποθαρρύνοντας.
Η ανατροφοδότηση χρησιμοποιείται επίσης για:
α) την αύξηση και διεύρυνση των κινήτρων,
β) τη δυνατότητα επιλογής τεχνικής εκτέλεσης δεξιοτήτων,
γ) την πληροφόρηση των λαθών,
δ) την διόρθωση των λαθών.
Παρακίνηση
Τι σημαίνει παρακίνηση;
Πόση ενέργεια διατίθεμαι να διοχετεύσω σε μια
δραστηριότητα …
 Κάποια παιδιά θέλουν να αποφύγουν την προπόνηση
 Άλλα παιδιά συμμετέχουν με πολύ ενθουσιασμό όρεξη και
διάθεση
Οι άνθρωποι εκτός των άλλων διοχετεύουν ενέργεια σε
δραστηριότητες που νιώθουν ικανοί, ότι μπορούν να
ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις αλλά και για πολλούς άλλους
λόγους.
Όμως και γιατί αναμένουν ευχαρίστηση από τυχόν
θετικό αποτέλεσμα από την επιτυχία ή τη διάκριση.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Τι επηρεάζει την παρακίνηση
 Η αντιλαμβανόμενη ικανότητα για επιτυχία.
 Για να βγει το συμπέρασμα ότι κάποιος είναι ικανός πρέπει το

αποτέλεσμα να οφείλεται σε αυτόν και να μην είναι τυχαίο.
 Για να βγει το συμπέρασμα ότι κάποιος είναι ικανός πρέπει να
αποδίδει καλύτερα από το μέσο όρο
 Με πόση προσπάθεια επιτυγχάνεται ένα αποτέλεσμα;
 Η ηλικία.
 Μετά την ηλικία των 11-12 ετών παρατηρείται μείωση της
παρακίνησης
 Το περιβάλλον.
 Το άγχος το στρες.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
 Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

Συμμετοχή στην αθλητική ομάδα- Γνώσεις τεχνικής
τακτικής ιστορίας του αθλήματος-φιλία -συναδελφικότητα -
σταθερότητα προσήλωση σε στόχους και σκοπούς κ.λ.π.
 ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και

ΔΡΑΣΗΣ
Προσπάθεια και επιμονή στο στόχο-αντιλαμβάνονται την
χρησιμότητα και την σημασία της Κολύμβησης-γνωρίζουν τα
προβλήματα και τοποθετούν στόχους-ενεργητική συμμετοχή-
αναλύουν την τεχνική και τις επιδόσεις-εισαγωγή στην
επιστήμη της Κολύμβησης
 ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Φυσική – Τεχνική – Κολυμβητική – Ψυχολογική – Ηθική – Διανοητική
προετοιμασία – Τακτικής :
 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΤΑΚΤΙΚΗ και ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

Αναπτύσσεται σύμφωνα με την εξέλιξη της ηλικίας και των συστημάτων
των παιδιών – Αριθμός προπονήσεων και Αγώνων – Συχνότητα – Διάρκεια –
Περιεχόμενο – Επιβαρύνσεις – Προοδευτική εισαγωγή στον συναγωνισμό:
• ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΙΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

Σύμφωνα με το φύλο, την ηλικία, τον όγκο, την δυσκολία, το τεχνικό επίπεδο,
προσδιορίζεται το περιεχόμενο της εργασίας .
Επομένως απαραίτητοι οι μεθοδικοί κανόνες
α) Από το απλό στο σύνθετο
β) Από το εύκολο στο δύσκολο
γ) Από το γνωστό στο άγνωστο .
 ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ :

ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Απαραίτητος ο έλεγχος , η παρατήρηση, εμπειρική αλλά
και επιστημονική προσέγγιση των συμπερασμάτων από την
παρατήρηση, η καθοδήγηση από τον Δάσκαλο και τον
Προπονητή. Συνεχής αξιολόγηση θετικών αρνητικών στην
προετοιμασία ,
Επίδειξη :
 ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ :

Ως προς την παιδαγωγική πληρότητα του προπονητή-
Επιτυγχάνεται με την τακτική παρουσία των παιδιών. Με την
πολλαπλή εκτέλεση των ασκήσεων και τις συνεχείς επαναλήψεις
Η ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ :
Οι μαθητές εμφανίζονται αφενός δεκτικοί προκειμένου να

αντιλαμβάνονται τις πληροφορίες και αφετέρου παραγωγικοί προκειμένου να
εκτελούν τις ασκήσεις.
Ο δάσκαλος κολύμβησης η αποστολή του είναι η διαρκής καθοδήγηση
των προσπαθειών του κολυμβητή. Αντιλαμβάνεται αμέσως την εκτέλεση της
κίνησης την αξιολογεί και προχωρά σε νέες κινητικές υποδείξεις νέες
προσπάθειες. (Stiehler 1974)
1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ :

Λεκτικές πληροφορίες-απλή – κατανοητή - αναφέρεται στα βασικά
σημεία και τα κεντρικά στοιχεία - η γλώσσα είναι ανάλογη με το επίπεδο
των παιδιών και της ομάδας – ειδική-ο δάσκαλος έχει πλήρη γνώση του τι
θέλει να πει.
Είναι ιδιαίτερη ικανότητα για να μπορεί να εκφραστεί απλή κατανοητή με
σαφήνια η περιγραφής της κινητικής δεξιότητας - άσκησης
2. ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ :

Μετά την περιγραφή επεξηγήσεις οδηγίες για την κίνηση
– αναφέρεται στα προηγούμενα, γίνονται κινητικές
υποδείξεις, ο δάσκαλος καθοδηγεί.
Προσπαθήστε να αποφεύγετε την ιδιωματική διάλεκτο ή τις
εκφράσεις αργκό των προπονητών.
Η περιγραφή, η επίδειξη, η επεξήγηση της κίνησης καθώς
και οι αποστάσεις στην πρακτική εφαρμογή θα πρέπει
να ολοκληρώνονται σε ένα χρονικό περιθώριο μέχρι
τριάντα λεπτά.
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
3. ΕΠΙΔΕΙΞΗ
Η επίδειξη με τη βοήθεια ενός προτύπου είναι ο
καλύτερος τρόπος για να αντιληφθούν τα παιδιά την
ολοκληρωμένη μορφή μιας σύνθετης κινητικής δεξιότητας.
Για να είναι η επίδειξη αποτελεσματική θα πρέπει:
α) οι κολυμβητές να παρακολουθούν να βλέπουν και να

προσέχουν την επίδειξη, να είναι σύντομη.
β) ο δάσκαλος - προπονητής να προχωρά και στην

ολοκληρωμένη εκτέλεση της δεξιότητας που θα διδάξει,
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
3. ΕΠΙΔΕΙΞΗ
γ) να λαμβάνει χώρα στην αρχή, κατά τη διάρκεια και στο τέλος της
διδακτικής - προπονητικής διαδικασίας,
δ) η εκτέλεση της δεξιότητας να γίνεται σε αργή αλλά και σε αγωνιστική

μορφή έτσι ώστε να μπορούν οι κολυμβητές να αντιληφθούν τα βασικά της
σημεία,
ε) να μπορούν να την αντιληφθούν από την κατάλληλη οπτική γωνία

όλοι.
στ) αν και όταν υπάρχει η δυνατότητα να γίνετε χρήση βίντεο ή

φωτογραφιών,
ζ) στο τέλος της επίδειξης να υπάρξει έλεγχος στο κατά πόσον όλα έγιναν
κατανοητά από τα παιδιά ,
η) να υπάρχει δυνατότητα ο προπονητής να αξιολογήσει στο τέλος την

αποτελεσματικότητά ενός τέτοιου τρόπου δουλειάς.
3. ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ:

Με την επίδειξη προσλαμβάνεται η οπτική εικόνα από τα
παιδιά του στυλ ή της κίνησης,
 δίδονται οπτικές πληροφορίες σχετικές της
διδασκόμενης κίνησης,
 αναπτύσσεται μιμητισμός στα παιδιά,
 πρότυπο άλλος κολυμβητής ενώ ο προπονητής δίνει στην
τάξη απλές επεξηγήσεις – η επίδειξη από τον δάσκαλο
κίνδυνοι ;
 επίδειξη με εποπτικά μέσα
 επίδειξη παρουσίαση και καθοδήγηση
 επαναλαμβανόμενη επίδειξη προκειμένου τα παιδιά να
αποκτήσουν τις χρονικές σχέσεις της κινητικής
εκτέλεσης- συνδυασμός της επίδειξης με την παράλληλη
περιγραφή της κίνησης.
 Είναι παραγωγικότερο να χρησιμοποιηθεί ως υπόδειγμα

ένας κολυμβητής της ίδιας περίπου ηλικίας με τα παιδιά που
διδάσκουμε. Όχι πάντα ο ίδιος.
 Αυτό θα βοηθήσει τους μικρούς κολυμβητές να ταυτιστούν με
εκείνον που εκτελεί την επίδειξη . Ακόμη εκτιμάται ότι είναι
καλύτερο αν αυτός δεν είναι πολύ ανώτερος του επιπέδου και
της τεχνικής τελειότητας αυτών που διδάσκονται.
 Ο δάσκαλος βρίσκεται κοντά στα παιδιά σε κάθε διακοπή της
προσπάθειας προχωρά σε ένα σύντομο σχόλιο και η διαδικασία
αυτή επαναλαμβάνεται αρκετές φορές.
 Εντοπίστε την προσοχή των μαθητών σε μόνο ένα ή δύο σημεία
του κολυμβητικού στυλ ή της δεξιότητας ή το μέρος αυτής.
Σχετικά με την εργασία μας σε ολοκληρωμένη μορφή του στυλ ή της

κίνησης, μια λογική σειρά είναι να εστιάσετε την προσοχή των παιδιών
 πρώτα στην θέση του σώματος
 μετά στην κίνηση των σκελών
 μετά στην κίνηση των βραχιόνων
 μετά στο μέρος της αναπνοής
 και τέλος, στον συντονισμό ολόκληρου του στυλ
Ολοκληρώνοντας την επίδειξη θα πρέπει οι κολυμβητές να δουλέψουν

αμέσως με εστιασμό της προσπάθειάς τους σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο
του στυλ ή της κίνησης.
Ο χρόνος για την σχεδόν τέλεια επίδειξη είναι μετά και αφού τα παιδιά έχουν
αποκτήσει καλή συναίσθηση της κολυμβητικής κίνησης στη πράξη.
ΔΕΙΞΤΕ - ΕΞΗΓΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ - ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

4. ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗ :

Σε συνέχεια των προηγουμένων ακολουθεί το στάδιο Διόρθωσης της
κίνησης.
 Με λόγια και εποπτικά μέσα,
 περιγράφεται η λάθος και η σωστή κίνηση.
 Είναι σημαντικό να συνδέουμε την διόρθωση με τις αρχικές οδηγίες

που είχαμε δώσει σε προηγούμενες προπονήσεις. "Θυμάσαι που είπαμε να
προσπαθείς να κρατάς ψηλά τους αγκώνες ;"
 Σημαντικό επίσης να κάνουμε τον κολυμβητή μας να αισθάνεται και να
αναγνωρίζει το λάθος.
 ΕΠΙΜΕΙΝΑΤΕ ΣΕ ΕΝΑ Η ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ
ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ
Ανάλυση του λάθους : Παρατήρηση – πείρα – οπτική γωνία

ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ

Πλήρη γνώση της μηχανικής και της τεχνικής της κίνησης .
ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ

Διόρθωση βασικών λαθών εντοπίζοντας και ενημερώνοντας τον
κολυμβητή – γνωρίζοντας το λάθος και εφαρμόζοντας τις
ανάλογες ασκήσεις
Κατά την διάρκεια κάθε επόμενης προσπάθειας διόρθωσης

λάθους θα πρέπει να προστίθενται μια ή δύο σημεία προς
τελειοποίηση ώστε σε αυτά να εστιάζεται η προσοχή των
κολυμβητών στη διάρκεια της πρακτικής εφαρμογής και
εξάσκησης.
Μεθοδική διόρθωσης λαθών χωρίς να το γνωρίζει ο κολυμβητής .

 Διόρθωση του λάθους με αμερόληπτο ήπιο και ευγενικό

τρόπο
 αντικειμενικότητα στις παρατηρήσεις
 όχι αισθήματα κατωτερότητας
 όχι διορθώσεις συνεχώς στον ίδιο κολυμβητή
 γενικότητες για όλη την ομάδα και εξειδικευμένη διόρθωση
άμεση διάγνωση των λαθών και παρέμβαση .
 ΥΠΕΡΔΙΟΡΘΩΣΗ :
Ατομικός τρόπος διόρθωσης δεν εφαρμόζεται στο σύνολο
του τμήματος– διαχωρισμός της κίνησης .
5. ΚΑΘΟΔΗΓΙΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ :

Ο κολυμβητής αναγκάζεται να κινείται σε αυστηρά προκαθορισμένα
πλαίσια .
6. ΤΡΙΒΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ :

Επιβάλλεται ο τρόπος εξάσκησης – επιπτώσεις στην πειθαρχία και στην
προσωπικότητα .
7. ΚΙΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ :
Είναι η νοητή παράσταση του στυλ και της κίνησης.
Σχετίζεται με την Κιναίσθηση η οποία προσφέρει στην εκτίμηση στην
αντίληψη και στη βελτίωση των παρακάτω στοιχείων της κίνησης:
1.Το μέλος ή το μέρος του σώματος που κινείται και τη σχέση των
διαφόρων μελών του σώματός μας μεταξύ τους, πότε αυτά κινούνται, καθώς
και τις μηχανικές ιδιότητες των αντικειμένων (π.χ. βάρος)
Πόσο πολύ και πόσο γρήγορα συσπώνται οι μύες μας. Πόση δύναμη ασκούμε
μέσω των μυών. Πώς είναι ο συγχρονισμός μας (timing)
2.Την αφετηρία, την τροχιά και το τέλος της κίνησης.
3.Την ταχύτητα εκτέλεσης.
4.Το βαθμό της απαιτούμενης προσπάθειας. -
Τα κιναισθητικά ερεθίσματα προέρχονται από τη δραστηριότητα

των αισθητικών υποδοχέων, οι οποίοι παρέχουν στο Κ.Ν.Σ. πληροφορίες
σχετικά με το μήκος των μυών, τις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτό και
τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στους μύες.
8. ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ :

 Με ποια μορφή πραγματοποιείται η Εξάσκηση.
 με μορφή παιχνιδιού κυρίως στους αρχάριους αποβολή του
φόβου
 σε μορφή αγώνα εξάσκηση ο αγώνας χωρίς κατάχρηση , προσοχή
στην τεχνική τελειοποίηση
 ο αγώνας σαν κριτήριο εκτός των άλλων και για την ψυχική
κατάσταση του παιδιού.
Οι ασκήσεις που επιλέγονται εκτελούνται σε βαθμιαία πολυπλοκότερες

συνθήκες ώστε να προσομοιάζουν με τις κολυμβητικές. Πχ από την συνήθη
κάθετη όρθια θέση στο έδαφος οι κολυμβητές καλούνται να εκτελέσουν σε
ασυνήθη οριζόντια θέση στο νερό.
Η κάθε άσκηση παρουσιάζεται - διδάσκεται με το ακόλουθο

ΜΕΘΟΔΙΚΟ ΣΧΗΜΑ:
 Λεκτική περιγραφή της άσκησης-προσπάθειας

 Διευκρινιστικές παρατηρήσεις
 Μεθοδολογικές υποδείξεις γενικές
 Εκτέλεση εφαρμογή
 Τεχνικές διορθώσεις γενικές και ειδικές
Παράδειγμα: Εργασία στην κίνηση των Σκελών, σε στάση:
χωρίς και με συγχρονισμό της αναπνοής στη συνέχεια,
χωρίς και με βοηθητικά μέσα.
Παράδειγμα: Εργασία στην κίνηση των Σκελών σε κίνηση:

με βοηθητικά μέσα ( σανίδα ),
χωρίς βοηθητικά μέσα,
χωρίς στην αρχή και με συγχρονισμό της αναπνοής στη συνέχεια προς την
κίνηση των ποδιών.
Παράδειγμα: Εργασία στην κίνηση των Χεριών, σε στάση:

χωρίς και με συγχρονισμό της αναπνοής στη συνέχεια,
χωρίς και με βοηθητικά μέσα ή και με βοηθό.
Παράδειγμα: Εργασία στην κίνηση των Χεριών σε κίνηση:

με βοηθητικά μέσα ( πλωτήρα ),
χωρίς βοηθητικά μέσα,
χωρίς στην αρχή και με συγχρονισμό της αναπνοής στη συνέχεια προς την
κίνηση των χεριών .
Η σύγχρονη μεθοδική στη διδασκαλία της κολύμβησης προτείνει μια

συνδυασμένη εκμάθηση της κολύμβησης δηλ
ταυτόχρονη εκμάθηση πολλών κολυμβητικών δραστηριοτήτων και
αγωνιστικών στυλ.
Έτσι δημιουργείται μια πλατειά βάση από πρακτικές εμπειρίες στα παιδιά
ώστε μέσα από αυτή την πρακτική εμπειρία και ανάλογα με τις ατομικές
ιδιομορφίες και το στοιχείο του ταλέντου του κάθε παιδιού να ακολουθεί η
εξέλιξη και η εξειδίκευση για το προσωπικό στυλ.
Έτσι μπορεί να διδάσκονται ταυτόχρονα τα παιδιά βασικά στοιχεία από το κάθε
στυλ πχ κίνηση χεριών στο πρόσθιο, κίνηση ποδιών ελευθέρου κλπ και στη
συνέχεια
 Τελειοποίηση των Βασικών

 Εκμάθηση του συγχρονισμού για κάθε στυλ
 Τελειοποίηση και ολοκλήρωση της τεχνικής και επιλογή του
βασικού προσωπικού στυλ του παιδιού.
Η πορεία διδασκαλίας και άσκησης επίσης εμφανίζεται σε
σειρά :
Γνωριμία της κίνησης – άσκησης στη ξηρά.

Είσοδος σε ρηχή δεξαμενή, ασκήσεις και παιχνίδια
εξοικείωσης
Ασκήσεις εκμάθησης σε στάση και βαδίζοντας.
Ασκήσεις εκμάθησης επίπλευσης και προώθησης σε στάση
και εν κινήσει,
και επαναλαμβάνεται, με βοηθητικά μέσα ή χωρίς
βοηθητικά μέσα σε στάση και εν κινήσει
Χωρίς ή με συγχρονισμό της αναπνοής
Με συγχρονισμό όλου του στυλ, με βοηθητικά ή χωρίς
βοηθητικά μέσα σε στάση και εν κινήσει
Η ΑΛΗΛΟΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ
1. Γνωριμία της κίνησης απλά στην ξηρά:
2. Είσοδος σε ρηχή δεξαμενή-βαδίσεις-ασκήσεις-παιχνίδια
εξοικείωσης.
3. Ασκήσεις εκμάθησης του μηχανισμού της αναπνοής σε
στάση και βαδίζοντας .
4. Επίπλευση σε όλες τις θέσεις και τα επίπεδα-
κωπηλατικές κινήσεις χεριών και ποδιών .
5. Αβίαστη επίπλευση σε όλες τις θέσεις στην επιφάνεια και
κάτω από αυτή .
6. Οριζοντίωση στο νερό ωθήσεις γλιστρήματα.
7. Πηδήματα βουτιές επαναφορά αντικειμένων.
8. Κίνηση σκελών σε στάση χωρίς και με βοηθητικά μέσα,
χωρίς και με συγχρονισμό της αναπνοής.
8. Τα προηγούμενα εν κινήσει.
9. Συγχρονισμός της αναπνοής με την κίνηση των σκελών
αρίθμηση.
10. Τα προηγούμενα χωρίς βοηθητικά μέσα .
11. Κίνηση των χεριών εν στάση και βαδίζοντας ή με βοηθό
χωρίς συγχρονισμό της αναπνοής .
12. Κίνηση χεριών με βοηθητικά μέσα ή με βοηθό με
συγχρονισμό της αναπνοής . Αρίθμηση για τον
συγχρονισμό και στο επίπεδο του συγκεκριμένου στυλ.
13. Εξειδικευμένες ασκήσεις για εμπέδωση των
προηγουμένων ξεχωριστά κατά στυλ με και χωρίς
βοηθητικά μέσα .
Σύμφωνα με τα προηγούμενα συγχρονισμός αναπνοής με

την κίνηση των χεριών και με παράλληλη κίνηση των ποδιών με
εξειδικευμένο συγχρονισμό κατά στυλ .
ΚΡΟΟΥΛ :2-4-6-8 κτυπήματα ποδιών σε κάθε κύκλο χεριών

με ανάλογο ρυθμό αναπνοής.
ΥΠΤΙΟ :4-6 κτυπήματα ποδιών σε κάθε κύκλο χεριών με
συγχρονισμό αναπνοής σε κάθε δεύτερο ή τρίτο
κύκλο χεριού.
ΠΡΟΣΘΙΟ :1 κτύπημα ποδιών σε κάθε κύκλο χεριών και μια
αναπνοή
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ :2 κτυπήματα ποδιών σε κάθε κύκλο χεριών και
μια αναπνοή σε κάθε δεύτερο κύκλο χεριών
συνήθως.
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΡΧΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
-Είσοδος στη μικρή πισίνα. _Πορεία για εκμάθηση των στυλ.

_Ασκήσεις αίσθησης του χώρου και _Ασκήσεις αυξάνουσας δυσκολίας.
γνωριμίας με το υγρό στοιχείο. _Ασκήσεις με αλλαγή των αρχικών
_Ασκήσεις ασφάλειας. θέσεων
_Εκπαίδευση καθορισμού της θέσης του _Ασκήσεις αυξάνοντας την
σώματος της κεφαλής σε σχέση προς δυναμικότητα.
την επιφάνεια και τον βυθό. _Ασκήσεις με βοήθεια του προπονητή.
_Βουτιές εξερεύνηση του βυθού. _Ασκήσεις παιγνιώδεις.
_Αίσθηση της άνωσης . _Ασκήσεις αγωνιστικές.
_Εργασία για την αναπνοή άνοιγμα _Λεκτική μέθοδος.
ματιών _Ασκήσεις με χρήση οργάνων στο νερό
_Ισορροπία πτώσεις αλλαγή θέσεων . και στο έδαφος.
_Οριζόντια ισορροπία. _Ασκήσεις συγχρονισμού.
_Κωπηλατικές κινήσεις. _Προπονητικά προγράμματα σύμφωνα
_Πλεύση γλιστρήματα. με τις ηλικιακές ιδιαιτερότητες των
παιδιών .
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ
ΑΡΧΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Οι Προπαρασκευαστικές αυτές ασκήσεις _
κατανέμονται σε 5 υποομάδες:
 Ασκήσεις για γνωριμία με τις ειδικές ιδιότητες

του νερού.
 Βούλιαγμα και άνοιγμα των ματιών.
 Επίπλευση και ξάπλωμα στο νερό.
 Γλιστρήματα και αναπνοή στο νερό.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΕΑΣ ΥΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

 Η Διδασκαλία και εκμάθηση της κολύμβησης από την
απλή επίπλευση μέχρι και την πλήρη γνώση των 4 αγωνιστικών
στυλ με τις στροφές και τις εκκινήσεις τους
 Τα πηδήματα και οι καταδύσεις στο νερό.
 Η υποβρύχια κίνηση το μακροβούτι.
 Τα παιδαγωγικά παιχνίδια και οι ψυχαγωγικές
δραστηριότητες στο νερό.
 Τα παιχνίδια με μπάλα και η Υδατοσφαίριση.
 Στοιχειώδη μαθήματα ναυαγοσωστικής
και ασκήσεις διάσωσης.
Ο δάσκαλος κολύμβησης προγραμματίζει και
οργανώνει την εργασία του εντάσσοντας τις
παραπάνω δραστηριότητες αφού εκτιμήσει .
 Την κολυμβητική ικανότητα των παιδιών .
 Τις συνθήκες εργασίας « κλειστό ανοικτό βαθύ ρηχό
κολυμβητήριο , θερμοκρασία νερού περιβάλλοντος
ποσοστό υγρασίας κ.λ.π.»
 Τον διαθέσιμο χρόνο των παιδιών.
 Τον αριθμό των παιδιών που αριθμούν στο τμήμα
1 έως 3 μαθητές στην ηλικία των 2-3 ετών

3 έως 6 4-6 ετών
έως 12 7-10 ετών
έως 15 10 ετών και άνω.
Ακόμη υπολογίζει:
 Την ηλικία και το φύλο των παιδιών .

 Αν υπάρχουν βοηθοί και επαρκής αριθμός βοηθητικών
μέσων .
 Αν εκτός της ομαδικής διδασκαλίας μπορεί να αναπτυχθεί
και ατομική διδασκαλία.
 Αν υπάρχει πειθαρχημένη ατμόσφαιρα στην ομάδα και
ηρεμία στο κολυμβητήριο
 Την αλληλουχία των μαθημάτων και των προπονήσεων .
 Τον σκοπό και τους στόχους των μαθημάτων .
 Την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας.
 Την αντιμετώπιση της αταξίας και την διαχείριση της τάξης.
 Τον γενικότερο προγραμματισμό.
Κάθε διδακτική μονάδα / μάθημα /προπόνηση
πρέπει να περιλαμβάνει
 Α. ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ :
Για φυσική ψυχική προετοιμασία έξω και μέσα στο νερό -
ανακοινώσεις παιχνίδια γυμναστικές ασκήσεις - οικειότης
αποβολή του φόβου φιλικό κλίμα - προσαρμογή αγάπη στο νερό.
 Β. ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ :
Υλοποίηση τουλάχιστον μερικών από τους στόχους -
υπάρχει πάντα κάτι το ειδικό - ενδιαφέρον και ενεργοποίηση των
παιδιών - όχι μονοτονία – κινητικότητα - στα 2/3 η μεγαλύτερη
ένταση.
 Γ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ :
Ανασκόπηση εντοπισμός σφαλμάτων ατομική δουλειά
ομαδική και ατομική εργασία - έλεγχος του αγριέματος των
παιδιών - αποχώρηση με ευχάριστες εντυπώσεις - στο μέρος αυτό
ευχάριστη ατμόσφαιρα και μπράβο στα παιδιά.
Κάθε διδακτική μονάδα / μάθημα /προπόνηση
πρέπει να περιλαμβάνει
ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΣΤΟΧΩΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Το άτομο έχει την τάση να οργανώνει την συμπεριφορά του με
γνώμονα την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου
 Ποιοτικοί στόχοι: Αναφέρονται στην τεχνική εκτέλεση της

κινητικής δεξιότητας και σχετίζεται με τη διαδικασία και τις συνθήκες της
εκτέλεσης.
 Ποσοτικοί στόχοι. Αναφέρονται στο μετρήσιμο αποτέλεσμα
της εκτέλεσης της κινητικής δεξιότητας δηλ επίδοση, μετρήσεις
φυσιολογικών τιμών κλπ.
Βασικές αρχές αποτελεσματικής εφαρμογής των στόχων
 Οι στόχοι θα πρέπει να κινητοποιούν

 Οι ποιοτικοί στόχοι θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι.
 Οι στόχοι θα πρέπει να είναι προσωπικοί ατομικοί (εξατομίκευση).
Έτσι αποφεύγεται η επιλογή άσκοπων χωρίς ορατό αποτέλεσμα και

απόδοση ασκήσεων.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!!!

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Β. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Γ. Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ – Ο
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Ο ρυθμιστής των σχέσεων του
παιδιού με το πρόγραμμα.
Δ. ΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ – ΤΟ ΝΕΡΟ – ΤΟ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΤΑ ΜΕΣΑ – Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
 Φάσεις μεταβολής απόδοσης στην διάρκεια του
κύκλου ζωής
Η μεταβολή της απόδοσης του ανθρώπου στον

κύκλο της ζωής, Έχει τις παρακάτω φάσεις:
1η Αναπτυξιακή: όπου παρατηρείται μία συνεχής
βελτίωση της επίδοσης που διαρκεί από την γέννηση
έως την φάση απόκτησης του τελικού ύψους η την
πλήρη ωρίμανση του οστού.
2η: Της νεότητας: η της σταθεροποίησης της
απόδοσης που διαρκεί μέχρι τα 45 χρόνια και
χαρακτηρίζεται από μία σταθεροποίηση της απόδοσης”.
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Η μεταβολή της απόδοσης του ανθρώπου στον

κύκλο της ζωής, Έχει τις παρακάτω φάσεις:
3η: Πρώιμη γήρανση: Η φάση αυτή διαρκεί μέχρι τα
65 χρόνια και χαρακτηρίζεται από μία σταδιακή μείωση
της απόδοσης.
4η: Γήρανση: Αρχίζει από τα 65 χρόνια και διαρκεί
έως τον θάνατο χαρακτηρίζεται δε από ραγδαία μείωση
της απόδοσης.
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Φάσεις ανάπτυξης της δύναμης (παραχώρηση από Δημήτριο Πατίκα)

Χρήστος Κοτζαμανίδης ΑΠΘ ΤΕΦΑΑ Θ.
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
κύκλου ζωής.
 Αναπτυξιακή φάση του ανθρώπου
 •Βρεφική 0-1 ετών
 •Πρώιμη Παιδική 1-6 ετών
 •Μέση παιδική 6-10 ετών
 •Προεφηβική 10-12 ετών
 •Εφηβική 10-16 ετών (κορίτσια)
 12-18 ετών (αγόρια)
Στα κορίτσια η έναρξη και η λήξη της ανάπτυξης γίνεται νωρίτερα
σε σχέση με τα αγόρια χωρίς να υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις που να
ερμηνεύουν το φαινόμενο αυτό. [Geither et al.2005]
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
κύκλου ζωής.
 Αναπτυξιακή φάση του ανθρώπου
 Στην διάρκεια της αναπτυξιακής περιόδου εντοπίζεται μία
συνεχής μεταβολή της απόδοσης ο ρυθμός της οποίας δεν
είναι ενιαίος μεταξύ των ατόμων . Αυτή η διαφοροποίηση
παρατηρείται και για τους επιμέρους δείκτες της απόδοσης.
Επίσης παρατηρείται μία διαφοροποίηση μεταξύ
αγοριών και κοριτσιών στον ρυθμό ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα:
Στα αγόρια είναι περίπου συνεχής μέχρι την τελική
φάση της αναπτυξιακής περιόδου. Στα κορίτσια
σταματάει λίγο μετά την είσοδο στην εφηβεία.
Παράγοντες Απόδοσης στην παιδική ηλικία
 Ο Γενετικός:
Επηρεάζει κυρίως τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά .
Επηρεάζει τη δύναμη, την ταχύτητα, την αντοχή και λιγότερο
την τεχνική, την επιδεξιότητα και την τακτική.
Κομβικό σημείο η έναρξη της εφηβείας.
 Το Περιβάλλον:
Η Προπόνηση
Η Διατροφή
Η Καθημερινότητα
Τα Κίνητρα
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Δια μέσου της κολύμβησης προσπαθούμε να

ικανοποιήσουμε με πρακτικά – κινητικά μέσα τις ανάγκες των
παιδιών.
Συχνά ακούμε « Το παιδί δεν είναι ένας μίνι ενήλικας μια
μικρογραφία των ενηλίκων.»
Αυτό είναι αληθές και πρέπει να βρίσκεται στο μυαλό όσων
ασχολούνται με παιδιά σε οποιαδήποτε αθλητική
δραστηριότητα.
Προσοχή στο στάδιο της εξοικείωσης. Μπορούμε να

αναγνωρίσουμε στα παιδιά το δικαίωμα να παιδιαρίζουν
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
 Στην παιδική ηλικία στην περίοδο από 2 ετών μέχρι

την έναρξη της εφηβείας εμφανίζεται σταθερή αλλά
προοδευτική αύξηση στο ύψος και στο βάρος. Το ύψος
αυξάνεται γρηγορότερα από το βάρος, τα πόδια γρηγορότερα
από τον κορμό.
 Υπάρχουν κάποιες διαφορές στην αύξηση μεταξύ

των δύο φύλλων στην παιδική ηλικία, τα ανθρωπομετρικά
χαρακτηριστικά είναι σχεδόν τα ίδια μέχρι την εφηβεία.
 Η εφηβεία είναι η τελική περίοδος στη διαδικασία

ανάπτυξης με ταχεία αύξηση του ύψους και του βάρους και
οδηγεί στην ωριμότητα.
Α. ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Η έκρηξη των αλλαγών στους έφηβους αρχίζει περίπου

στα 10,5-13 για τα κορίτσια και 12,5-15 για τα αγόρια προεφηβική
και εφηβική περίοδος και μπορεί να υπάρξει μια απόκλιση
μέχρι και τρία χρόνια.
Έτσι έχουμε πρώιμη ή όψιμη ανάπτυξη και την χρονολογική και
βιολογική ηλικία να μην συμβαδίζουν πάντα. J.M.Tanner 1962.
Αγόρια με πρώϊμη ωρίμανση είναι περισσότερο μυώδη με

βραχύτερα πόδια και ευρύτερη λεκάνη, ενώ στην όψιμη
ωρίμανση εμφανίζεται η τάση να ψηλώνουν περισσότερο.
Γενικά τα αγόρια εμφανίζουν αυξημένη βελτίωση στην αντοχή,

δύναμη, ταχύτητα ισχύ και στις κινητικές δεξιότητες. Τα
κορίτσια αντίθετα εμφανίζουν αναστολή στις ικανότητες αυτές.
Χαρακτηριστικά των ηλικιών
 Ηλικία 4 – 6 ετών.
Ανικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής – χαμηλή αντοχή –
ενεργητικότητα κινητικότητα – παιχνίδι – εγωισμός – απουσία μυϊκού
συντονισμού – έλλειψη αγωνιστικότητας. Παιδιά κάτω των 5 ετών δεν
συνεργάζονται, αγνοούν τους κανόνες.
 Ηλικία 6 – 8 ετών .
Περιορισμένη κρίση – ενεργητικότητα – εγωκεντρισμός

ατομικισμός – δειλία – έλλειψη ικανότητας συγκέντρωσης της
προσοχής – φαντασία. Επηρεάζονται εξαιρετικά από την κριτική και
τις μορφές τιμωρίας που τους ασκούνται. Έχουν περιορισμένες
αναερόβιες δυνατότητες.
Αναπτυξιακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα παιδιών ηλικίας 6-8 ετών
 Φυσιολογικά χαρακτηριστικά:
 Η ανάπτυξη τους είναι σχετικά αργή  Επιρρεπή στην εξάντληση
 Αύξηση του συντονισμού στις
μεγάλες μυϊκές ομάδες ενώ την ίδια  Η όραση τους είναι φυσιολογική
στιγμή ξεκινάει και η ανάπτυξη του
ελέγχου μικρών μυϊκών ομάδων  Επιρρεπή σε αναπνευστικές και
 Να αναπτύξουν τον έλεγχο μεγάλων μεταδοτικές ασθένειες
μυϊκών ομάδων μέσα από κινητικές
δεξιότητες
 Να έχουν χώρο για παιχνίδι και υλικά  Βασικές συμπεριφορές υγείας
 Να έχουν κατάλληλα για την ηλικία  Να έχουν καθορισμένο χρόνο για
τους υλικά φαγητό και ευκαιρίες για επικοινωνία
 Τα οστά τους αναπτύσσονται  Να έχουν αρκετό χρόνο για ύπνο για
ξεκούραση και χρόνο για παιχνίδι και
 Η μύτη μεγαλώνει περισσότερο άσκηση
 Αλλάζουν δόντια  Ιατρικές εξετάσεις - παρακολούθηση
 Πείνα σε μικρά χρονικά διαστήματα  Ιατρικές εξετάσεις ακοής και όρασης
 Ανάγκες για παιχνίδι  Οδοντιατρική παρακολούθηση
 Ηλικία 8 – 12 :
Αρχίζει η ανάπτυξη της ταχύτητας της αντοχής της ευλυγισίας της
ευκινησίας – ψυχολογική ετοιμότητα – θάρρος – δράση – κατάλληλη
ηλικία για μαζική εκμάθηση για επιλογή για έναρξη πολυετούς
προγραμματισμού και προετοιμασίας
 Ηλικία 9 –12 ετών :

Έναρξη εμφάνισης μυικής αντοχής – προκλητικότητας – βελτίωση
της ικανότητας προσοχής και της κοινωνικότητας – αντίληψη των
σχετικών εννοιών – επιθυμία διάκρισης-σημαντικό γεγονός η ένταξη στην
ομάδα.
Τα μέλη του σώματος αυξάνονται σε διαφορετικούς ρυθμούς.

Οι μύες των παιδιών αυξάνουν σε όγκο, κατόπιν αναπτύσσουν δύναμη και
μετά αποκτούν λειτουργικότητα.
 Ηλικία 9 –12 ετών :

 Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην ενθάρρυνση του
προπονητή.
 Δημοφιλείς προπονητές αυτοί που ενθαρρύνουν και
παρέχουν προπονητικές και τεχνικές συμβουλές. Λιγότερο
δημοφιλείς αυτοί που τιμωρούν συχνά.
 Αποφεύγουμε ασκήσεις που επιβαρύνουν υπερβολικά
ανατομικά το σώμα, και αγώνες που επιβαρύνεται το αναερόβιο
γαλακτικό σύστημα παραγωγής ενέργειας.
 Ανταποκρίνονται σε μικρής απόστασης ταχύτητες 12μ. έως
15μ, με συμμετοχή του αναερόβιου αγαλακτικού συστήματος
παραγωγής ενέργειας, καθώς και σε αγωνίσματα αντοχής
αερόβιας ικανότητας.
Για την ανάπτυξη και αποτελεσματικότητα κάθε προπονητικού

στόχου θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι παρακάτω αρχές:
Βιολογική Αρχή: Ποιο ερέθισμα μπορεί να προκαλέσει

προσαρμογές.
Παιδαγωγική Αρχή : Για την παιδαγωγική εξέλιξη και

βελτίωση του παιδιού είναι απαραίτητο το ερέθισμα αυτό,
Χρειάζεται;
Ηθική: Υπάρχει ενημέρωση / αποδοχή από το ίδιο το παιδί

Μέθοδοι για τον προσδιορισμό έναρξης της εφηβείας

η Μέτρηση των ανδρογόνων και των οιστρογόνων.
Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας.
Η μέτρηση των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου.
Η ετήσια μεταβολή του ύψους.
Ετήσια μεταβολή του ύψους και του βάρους σε αγόρια και

κορίτσια
Παρατηρείται μία διαρκής μεταβολή αύξησης του ετήσιου ρυθμού

αύξησης για το ύψους και το βάρος μέχρι τα πρώτα χρόνια της αναπτυξιακής
περιόδου . Κατόπιν ο ρυθμός σταθεροποιείται και ραγδαία αυξάνει στην φάση
της προεφηβείας, κορυφώνεται στην φάση έναρξης της εφηβείας και κατόπιν
σταδιακά μειώνεται ως τον οριστικό μηδενισμό του.
 Μέθοδος οστικής Πυκνότητας
 Το αριστερό χέρι αντιστοιχεί σε στάδιο 1 και το δεξιό σε στάδιο 5

 [Tanner 1967 από Ζάκα 2010]
Μέτρηση
δευτερογενών
χαρακτηριστικών
φύλου
Τα στάδια ανάπτυξης
είναι είναι πέντε. Στο Νο 1 δεν
υπάρχει υπάρχει
τρίχωση
 Διαφοροποίηση βιολογικής και χρονολογικής ηλικίας
 Η έναρξη της εφηβείας ποικίλει από 1 έως 4 έτη. Αυτό είναι στοιχείο που
λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή αθλητή
 Επηρεάζει η άσκηση το σημείο έναρξης της εφηβείας;

Το στοιχείο αυτό είναι ασαφές. Διατυπώθηκε η άποψη ότι
τα συστηματικά ασκούμενα παιδιά στα εκρηκτικά αθλήματα
μπορεί να έχουν καθυστερημένη έναρξη εφηβείας με έμφαση
την ενόργανη γυμναστική, αλλά δεν υπάρχει οριστική
τεκμηρίωση. [Thoms et al 2005]
 Γιατί μας ενδιαφέρει στην προπονητική το σημείο

έναρξης της εφηβείας;
 Θέτει θέματα προπόνησης
 Συντονισμού/επιδεξιότητας
 Ευκαμψίας
 Αποτροπής τραυματισμού στα κορίτσια
 Επιλογής παίκτη στα ομαδικά αθλήματα.
Τι μπορεί να προπονηθεί και να βελτιωθεί στην παιδική
ηλικία;
 Δύναμη  Μπορούν να καλλιεργηθούν
 Πλειομετρική Προπόνηση όλοι οι προπονητικοί στόχοι
 Αντοχή Αερόβια στην παιδική ηλικία. Η
 Αντοχή Αναερόβια
συστηματική τους εφαρμογή
πρώτιστα εξυπηρετεί:
 Δρομική Αντοχή
 Την υγεία τους.
 Δρομική ταχύτητα
 Την καλή διάθεση τους.
 Ευκαμψία/Επιδεξιότητα
 Απαιτεί την συμφωνία
 Τεχνική
τους.
 Ατομική Τακτική
 Και κατόπιν την
 Τμηματική Τακτική απόδοση τους.
 Ομαδική τακτική.
 Coach of Indian marathon boy shot dead:
-Buddha
Singh 65 km
(40 miles)
σε 7 ώρες
 Αποτελεί το παράδειγμα του παιδιού που έτρεχε μαραθώνιο στην Ινδία μοντέλο
εφαρμογής ; Η υπερκόπωση γενικότερα προκαλείται από υπερβολική αύξηση της
ποσότητας προπόνησης.
 Κατά τη διάρκεια του μαραθωνίου των 70 χιλιομέτρων το 2006, οι γιατροί σταμάτησαν το
αγόρι μετά από 65 χιλιόμετρα όταν έδειξε ενδείξεις ακραίας εξάντλησης. Αργότερα βρήκαν
ότι το παιδί ήταν υποσιτιζόμενο, αναιμικό και υπό καρδιακό στρες.
 Budhia Singh runs along a road on the outskirts of Bhubaneswar in 2006.
Photo: AFP
Β: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΤΟ ΤΙ – ΤΟ ΠΟΙΟ – ΤΟ ΠΟΣΟ του προγράμματος :
 Α. Να έχει σχέση με την βιολογική-ψυχολογική εξέλιξη των

παιδιών :
 Β. Να κινείται σε θετική ατμόσφαιρα και να προάγει τις σχέσεις

μεταξύ παιδιών μαθητών με τον δάσκαλο – προπονητή :
 Γ. Ανάλογα με τις συνθήκες να εξελίσσεται σε σωστό ωράριο, και

ανάλογης διάρκειας
 Δ. Να έχει κινητικότητα και να μην δημιουργεί κρύωμα στα

παιδιά
 Β: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ

 Ε. Να απαντά στα ερωτήματα

Τι ικανότητα έχουν τα παιδιά – πόση ένταση πρέπει να
υπάρξει – διαφοροποιείται ανάλογα με τις επί μέρους
ικανότητες.
 Στ. Να δίδει την δυνατότητα συμμετοχής όλων των παιδιών
 Ζ. Να απευθύνεται όχι μόνο στους προικισμένους.
 Η. Να καλύπτει την ασφάλεια πλήρως

 Β: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ

 Το πρόγραμμα δίδει έμφαση στην πολύπλευρη ανάπτυξη σχετικά με τις

κολυμβητικές κινήσεις. Διδάσκουμε ειδικές ασκήσεις κοινές για όλα τα στυλ
κολύμβησης, και προασκήσεις που αναπτύσσουν δεξιότητες βασικές του
αθλήματος και των στυλ. Τέτοιες δραστηριότητες επιλέγουμε και από
αθλήματα εκτός νερού.
 Με πολύπλευρες κινήσεις συντονισμού στο νερό σταθεροποιείται η
τεχνική και εδραιώνεται η βασική τεχνική των κολυμβητικών κινήσεων που
διδάχτηκε στο προηγούμενο διάστημα.
 Εφαρμόζουμε ασκήσεις που αναπτύσσουν την συγκέντρωση και τον
έλεγχο της προσοχής.
Β: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΩΣΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
 Διδάσκοντας – εφαρμόζουμε πρώτα τις απλές τεχνικές σε μια

κίνηση ή σε ένα στυλ. Οι σύνθετες και πολύπλοκες δράσεις θα έλθουν
αργότερα.
 Δεν είμαστε απαιτητικοί και δεν δημιουργούμε εντάσεις για τις

λεπτομέρειες μέχρις ότου οι κολυμβητές αποχτήσουν μια καλή
αντίληψη του κολυμβητικού στυλ ή του αγωνίσματος και μπορέσουν να
το εκτελέσουν σε αρκετά καλό επίπεδο.

Β: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – Η ΥΛΗ – ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΩΣΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΙΣ

ΚΙΝΗΣΕΙΣ
 Είναι απαραίτητο να αποδεχθείτε το γεγονός ότι η ικανότητα

εκτέλεσης σύνθετων πράξεων όπως είναι οι αγωνιστικές κολυμβητικές
κινήσεις και δεξιότητες, αναπτύσσεται αργά, αναδεικνύεται σταδιακά από
τις πρώτες προσπάθειες μέχρι τις μετέπειτα υψηλής επιδεξιότητας
αποδόσεις του ώριμου πια κολυμβητή.
 Καθώς αποκαλύπτεται το ταλέντο και βελτιώνονται οι επιδόσεις, θα

πρέπει να υπάρξει μια αύξηση στην απαίτηση για πειθαρχία στις
λεπτομέρειες, στο τρόπο που εκτελούνται όλες οι προσπάθειες και οι
ασκήσεις και πως επιμένουμε στην εφαρμογή της σωστής τεχνικής και στις
επί μέρους λεπτομέρειές της.
 Θα πρέπει να κρατιούνται πέντε με δέκα λεπτά για την τακτική πρακτική

εφαρμογή ασκήσεων ακριβείας στις κολυμβητικές κινήσεις.
Όταν ο κολυμβητής θα έχει φθάσει σ‘ αυτό το επίπεδο ανάπτυξης
Γ: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ – Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ.
 Είναι κυρίαρχος είναι ηγέτης με καλαίσθητη κίνηση και λόγο
 Είναι απαραίτητο να διαθέτει εκτός από τις αυτονόητες

εξειδικευμένες γνώσεις του αθλήματος, ειδικές γνώσεις
σχετικές με την ψυχοκινητική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη
των μικρών παιδιών αθλητών.
 Δύο κατηγορίες δασκάλων-προπονητών. Αυτοί που πιστεύουν

στην εσωτερική παρακίνηση, αναπτύσσουν τις ικανότητες κλπ,
και αυτοί που δίδουν σημασία στην εξωτερική, τους ενδιαφέρει
να εντυπωσιάζουν.
Γ: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ – Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ.

 Ταυτίζεται με τη δουλεία του.
 Ένθερμη συνεργασία, ειλικρινής.
 Προάγει την πειραματική μάθηση. Παρέχει ευκαιρίες στα

παιδιά να βρουν δικές τους κινήσεις παιχνίδια δραστηριότητες
και ασκήσεις. Ενθαρρύνει να είναι δημιουργικά και να
χρησιμοποιούν την φαντασία τους, π.χ. δείξτε άλλους τρόπους
μετακίνησης, ή να μπει το κεφάλι στο νερό.
 Έχει την ικανότητα να αξιολογεί σε εύκολους και δύσκολους τις

προσπάθειες και τους αγώνες των παιδιών, και είναι ανάλογες
και οι απαιτήσεις και η κριτική του.
Γ:Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ – Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣΔιαθέτει

 Συναισθηματική και ψυχική σταθερότητα
 Και η τιμωρία να αποτελεί κίνητρο για βελτίωση
 Καλά προετοιμασμένος όχι αυτοσχεδιασμοί.
 Αρχίζει τις οδηγίες του όταν τα παιδιά είναι έτοιμα και ελέγχει
στο τέλος
 Βελτιώνει τις συνθήκες επικοινωνίας.
 Όταν ανταμείβει τις προσπάθειες είναι πιθανόν τα παιδιά να
προσπαθούν πάντα όσο μπορούν και αγγίζοντας τις
δυνατότητές τους.
Γ: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ – Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
 Αν θα δείξει γνωρίζει απόλυτα τον τρόπο

 Γνωρίζει να βοηθά και έχει επίγνωση των κινδύνων του υγρού
στοιχείου
 Έχει σωστή εμφάνιση και χρησιμοποιεί γλώσσα κατάλληλη και
σύμφωνη με το πνευματικό επίπεδο και την ηλικία των παιδιών.
 Στέκεται στο σωστό σημείο σε σχέση με το τμήμα των παιδιών
και συνεχώς το ελέγχει
 Δημιουργεί ευχάριστη ατμόσφαιρα

 Εκμεταλλεύεται την μιμητική ικανότητα των παιδιών
 Μιλά με αυθεντία και σιγουριά
 Προσδιορίζει τους στόχους, κατανέμει ανάλογα με τη δυσκολία
και το είδος τις ασκήσεις,
 Θέτει την έναρξη την διάρκεια το τέλος των ασκήσεων και του
προγράμματος, δίνει πληροφορίες, εκτελεί, υποδεικνύει.
 ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΛΕΤΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΞΕΡΕΤΕ!

 Ίσως το πιό συνηθισμένο λάθος, ακόμα και μεταξύ των

πεπειραμένων προπονητών, είναι το ότι προσπαθούν να
εξηγήσουν όλα όσα ξέρουν πάνω σένα ιδιαίτερο θέμα.
Παράδειγμα, όταν χάνετε την εισαγωγή σ'ένα κολυμβητικό
είδος (στυλ) μην ξεκινάτε μια ολόκληρη εισήγηση των διαφορών
μεταξύ των αγωνισμάτων ταχύτητας και των αγωνισμάτων
απόστασης. Αφήστε αυτές και τις άλλες λεπτομέρειες σε άλλη
χρονική στιγμή.
 Θα πρέπει ο προπονητής να αφήσει να αναπτυχθεί η
αντίληψη των επιθυμητών κινήσεων, αυτών που αρέσουν στα
παιδιά, να αναπτυχθεί σταδιακά μέσα στο μυαλό των
κολυμβητών.
 Σημειώστε γενικά στη μάθηση , το να έχουμε να
παρουσιάσουμε πάρα πολλά πολύ νωρίς καταλήγει μετά
σε πνευματική αδιαφορία.
 Απευθύνεται σε όλους και ενθαρρύνει συχνά.

 Αυτού του τύπου προπονητές που υποστηρίζουν τις προσπάθειες
των αθλητών έχουν κολυμβητές με υψηλή αυτοεκτίμηση.
 Γνωρίζει να χρησιμοποιεί ενδεικτικά σχέδια και σημεία με τα οποία

επικοινωνεί με τα παιδιά
 Διαμορφώνει όχι επιβαλλόμενη πειθαρχία αλλά αυθόρμητη
 Ανανεώνει συνεχώς το ενδιαφέρον των παιδιών.
 Εφαρμόζει τις σωστές αρχές διδακτικής και προπόνησης, θέτει

στόχους και ακολουθεί της αρχές της περιοδικότητας στα
μακρόχρονα προγράμματα.
 Καλλιεργεί μια άλλη νοοτροπία και δεν επικρίνει κάθε ενέργεια

των παιδιών στη βάση των αποτελεσμάτων, αλλά στη βάση πόσο
προσπάθησαν για να πετύχουν κάτι. Αυτό ισχύει για τους πάντες γονείς
παράγοντες συναθλητές κλπ.
 Οι δάσκαλοι-προπονητές δημιουργούν ή αυξάνουν το στρες στα

παιδιά όταν εκνευρίζονται φωνασκούν ή μεταχειρίζονται με
αντιπαιδαγωγικούς ή βίαιους τρόπους τα παιδιά. Το ζεστό φιλικό
ευχάριστο κλίμα στην προπόνηση, καθώς και η αύξηση της
αποδοτικότητας στη μάθηση των παιδιών που θα προέλθει
διασφαλίζοντας καλές συνθήκες μάθησης και προπόνησης, μειώνει το
στρες των παιδιών.
 Ο σημαντικός τρόπος μείωσης του στρες στα παιδιά είναι η

καλλιέργεια θετικής προδιάθεσης απέναντι στους αγώνες.
 Από έρευνα που πραγματοποίησε o CRATTY (1983) σε σχέση

με τα σπορ των μικρών παιδιών κατέληξε σε κάποια
συμπεράσματα που τα κυριότερα είναι:
 Τα παιδιά ηλικίας 8 με 9 χρονών επηρεάζονται εξαιρετικά από

τις διάφορες μορφές τιμωρίας.
 Οι αθλητές ηλικίας 10 με 12 χρονών είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι
στην ενθάρρυνση των προπονητών τους.
 Τα μεγαλύτερα παιδιά 13 με 15 χρονών , δείχνουν υπερβολικά
μεγαλύτερη ευσθησία και στην τιμωρία και στην ενθάρρυνση ,
αλλά δίνουν έμφαση και στο αν η αρνητική αντιμετώπισή τους
παρέχει οδηγίες για τη βελτίωση τους.
 Οι προπονητές συνήθως δεν συνειδητοποιούν τα

διάφορα είδη της συμπεριφοράς τους.
Οι αθλητές επιδεικνύουν καλή ικανότητα στο να
διακρίνουν την προπονητική συμπεριφορά , που
περικλείει ενθάρρυνση.
Οι πιο δημοφιλείς προπονητές είναι αυτοί που
παρέχουν ενθάρρυνση, συνδιάζοντας την με την παροχή
τεχνικών πληροφοριών και οι λιγότερο δημοφιλείς είναι
αυτοί που τιμωρούν συχνά.
Οι προπονητές που συχνά ενθαρρύνουν και
υποστηρίζουν τη συμπεριφορά των αθλητών, έχουν
αθλητές με ψηλή αυτοεκτίμηση.

 Οι ρόλοι του προπονητή ως δασκάλου
 Είναι αυτός που βοηθά τους νέους αθλητές να

δυναμώσουν σωματικά,
 τους εισάγει στα μυστικά του αθλήματος,
 εμπνέει, καθοδηγεί και δίνει συμβουλές
 ως ηγετική φιγούρα θέτει στόχους για την
πορεία του κάθε αθλητή ξεχωριστά αλλά και
συνολικά για την πορεία της ομάδας.
 Έχει ανεπτυγμένη την ικανότητα της
ενσυναίσθησης
 Γνωρίζει τα ονόματα των παιδιών
 Με άλλα λόγια η δουλειά του
έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα

 Οι ρόλοι του προπονητή: ως παιδαγωγού
 Υπό αυτό το πρίσμα ένας προπονητής δίνει καθημερινά

το παράδειγμα όχι τόσο μέσα από τα λόγια όσο μέσα από
τη συμπεριφορά του.
 Πως δηλαδή δημιουργεί σχέσεις, με ποιο τρόπο
διαχειρίζεται τη δύναμή του ως ηγετική φιγούρα, τι αξίες
έχει, πόσο πιστεύει στο δυναμικό του και στις ικανότητες
των αθλητών του, τι επιλογές κάνει, ποιους δημιουργικούς
τρόπους βρίσκει για να επιλύει προβλήματα των αθλητών
και να τους πειθαρχεί.
 Η στάση του στα παραπάνω είναι ο θεμέλιος λίθος για την
ανάπτυξη ενός κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ
Οι ρόλοι του προπονητή: ως πρότυπο.

- Είναι ο ηγέτης και από τη θέση αυτή επηρεάζει σε μεγάλο
βαθμό το συναισθηματικό κλίμα των αθλητών.
- Ο τρόπος που επικοινωνεί με τους αθλητές, οι αξίες που
έχει, η σημασία που δίνει στο ομαδικό πνεύμα, οι στόχοι
που θέτει και κυρίως το όραμα και οι προοπτικές που
θέτει, επηρεάζουν, διαμορφώνουν στάσεις, αξίες και
αντιλήψεις μέσα στη μικρή κολυμβητική κοινότητα.
- Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να έχει όραμα το οποίο δε θα
περιορίζεται μόνο στην καλή επίδοση των παιδιών και τη
νίκη αλλά στις καλές πρακτικές άθλησης και τη
συνεργατικότητα των παιδιών.
 Οι ρόλοι του προπονητή: ως εμψυχωτή
 Ο προπονητής οφείλει να εμπνέει και να

συνδέει την άσκηση και τον αθλητισμό με αξίες
π.χ. «ευ-αγωνίζεσθαι», «ομαδικότητα»,
«συνεργασία», «χαρά της άθλησης ».
 Όταν η προπόνηση, ειδικά στις μικρότερες

ηλικίες, έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα ελκύει
περισσότερο τα παιδιά τα οποία μαθαίνουν
δεξιότητες με παιγνιώδη και ευχάριστο τρόπο.
 Οι ρόλοι του προπονητή: ως ψυχολόγου
 Ενδεχομένως υπάρχουν στιγμές που το παιδί ή ο έφηβος
αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία (λόγω τραυματισμού, πίεσης,
άγχους, προσωπικών ή οικογενειακών προβλημάτων). Είναι
βοηθητικό ο προπονητής να μπορεί να σταθεί δίπλα στον αθλητή
με ενδιαφέρον και κατανόηση.
 Μερικές φορές χρειαζόμαστε κάποιον απλά για να μας ακούσει.
 Οι πιο δημοφιλείς προπονητές είναι αυτοί που παρέχουν

ενθάρρυνση και εμπιστοσύνη, συνδυάζοντας την με την
παροχή τεχνικών πληροφοριών και οι λιγότερο δημοφιλείς είναι
αυτοί που τιμωρούν συχνά.
 Η ενθάρρυνση σχετίζεται και με την έννοια της αυτοεκτίμησης.
Αντίθετα, κάποιος που έχει επικριτική στάση, μειώνει και
κατηγορεί τους αθλητές, είναι συνήθως επικριτικός και
ανασφαλής αρχικά με τον ίδιο του τον εαυτό.
 Ο δωδεκάλογος του προπονητή:
Πρέπει:
 να συναντάει και να συζητάει με κάθε αθλητή χωριστά
 να ορίζει μαζί με τους αθλητές τους στόχους τους
 να παρακολουθεί με τους αθλητές τη πραγματοποίηση των στόχων
 να γνωρίζει τα συναισθήματα και τη γνώμη των αθλητών του
 να γνωρίζει την ικανοποίηση του κάθε αθλητή από την προπόνηση
 να τονίζει τη προσωπική βελτίωση του κάθε αθλητή
 να προσέχει τον τρόπο επιβράβευσης και τιμωρίας των αθλητών
 να προσπαθεί να αυξάνει την αυτοπεποίθηση των αθλητών και να

τους ενθαρρύνει
 να αναγνωρίζει την πιθανότητα λάθους
 οι αθλητές να γνωρίζουν τα αίτια για τις αποφάσεις του προπονητή
 να βρίσκει κίνητρα για τη καλύτερη συμμετοχή σε κάθε προπόνηση
 να τίθενται με συγκεκριμένα κριτήρια οι αξιολογήσεις και οι

επιβραβεύσεις
Πρέπει:
 να γνωρίζει τι συμβαίνει στην τάξη.
 να δείχνει ενθουσιασμό για το μάθημα.
 να χρησιμοποιεί μαγικές λέξεις.
 να επιβραβεύει τους μαθητές για την καλή τους συμπεριφορά.
 να δημιουργεί καλές σχέσεις με τους μαθητές και φροντίζει για τις
 μεταξύ τους σχέσεις.
 να είναι συνεπής.
 δεν είναι ο φίλος των παιδιών, είναι ο δάσκαλος της τάξης.
 σε μια καινούργια τάξη είναι τυπικός με τους μαθητές.
 εκφράζει θετικές προσδοκίες (αυτοεκπληρούμενη προφητεία).
 διατηρεί τον αυτοέλεγχο.
 Έχει ανεπτυγμένη την ικανότητα της ενσυναίσθησης.
Πρέπει:
 Να προσέχει την πειθαρχία των αθλητών
 Να βοηθά τους αθλητές να επιτύχουν
 Να επιμένει να προσέχουν οι αθλητές την ώρα της προπόνησης
 Να δίνει σύντομες, απλές και κατανοητές εξηγήσεις
 Να λαμβάνει συγκεκριμένες & πρακτικές αποφάσεις
 Να μη φέρνει σε αμηχανία τους αθλητές
 Να αποφεύγει τις εκπλήξεις και να μη δημιουργεί συναισθήματα
αποτυχίας
 Να αυξάνει προοδευτικά την ένταση και τη δυσκολία των ασκήσεων
 Να ελέγχει πάντα την πρόοδο των αθλητών
 Να γνωρίζει καλά ο ίδιος εκείνα που πρόκειται να διδάξει
 Να γνωρίζει όσα περισσότερα μπορεί για έναν αθλητή
Πρέπει:
 Να θυμάται ότι η επανάληψη είναι απαραίτητη για την πρόοδο των
αθλητών
 Να θυμάται ότι καμία μέθοδος διδασκαλίας δεν είναι το κλειδί της
επιτυχίας. Η ορθή χρήση κάθε μεθόδου με τον ενθουσιασμό και τη
δυναμική θα οδηγήσουν στην επιτυχία
 Να έχει στο ημερήσιο πρόγραμμα πάντα κάτι καινούριο
 Να μη μιλά περισσότερο από ότι πρέπει
 Να ενθαρρύνει την πρωτοτυπία
 Να δίνει ευκαιρίες σε όλους τους αθλητές για να δείξουν τις
επιδεξιότητές τους
 Να έχει χιούμορ και να δείχνει αληθινό ενδιαφέρον
 Να χρησιμοποιεί τα τελευταία λεπτά της προπόνησης για κριτική,
αυτοαξιολόγηση και σχεδιασμό για το επόμενο μάθημα- προπόνηση
Δ: ΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ, ΤΟ ΥΓΡΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΤΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΤΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΜΕΣΑ, Ο ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
 Κατά τον Λάμπαν υπάρχει « η παράμετρος του χώρου »

περιοριστικός ή ανοικτός ο διαθέσιμος χώρος κίνηση σε
διαφορετικές περιοχές και κατευθύνσεις στο νερό.
 Χρειαζόμαστε χρόνο και όχι απόσταση για να διδάξουμε
την επίπλευση και το γλίστρημα, απόσταση και χρόνο για τη
συνέχεια.
 Κίνηση με διαφορετικούς τρόπους και με τα μέλη μας
κωπηλατώντας, με πτερύγια, κλωτσώντας, με αντιστάσεις
κλπ.

Δ: ΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ, ΤΟ ΥΓΡΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΤΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,
ΤΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΜΕΣΑ, Ο ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
 Συνθήκες, ποιότητα, θερμοκρασία, ήρεμο

περιβάλλον,
τα μέσα που διατίθενται για το μάθημα κολύμβησης και την
προπόνηση.
 Μεγάλος αριθμός εποπτικών μέσων όπως, σωσίβια,
πλωτήρες
 pull boys, Αφρώδεις σωλήνες, παιχνίδια από αφρολέξ,
σανίδες κλπ, μπορούν να βοηθήσουν στην εκμάθηση της
επίπλευσης - • Παιχνίδια νερού
 Χρησιμοποιήστε ότι ακόμα μπορεί να διευκολύνει τη
διδασκαλία και τη προπόνηση.

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ
Α. Στην πρακτική της εκμάθησης της κολύμβησης και

του πρωταθλητισμού
χρησιμοποιείται ακόμη περισσότερο η λεκτική μέθοδος και η
μέθοδος της απεικόνισης της διδασκαλίας μας
« Παντομίμα.» δηλαδή :
 Α. Θα επεξηγήσουμε
 Β. Θα δώσουμε υποδείξεις και μεθοδικές εντολές
 Γ. Θα καταγράψουμε και θα αξιολογήσουμε τα μαθήματα
και την διδασκαλία
Έτσι εμπεδώνεται η υψηλή τεχνική.
 Η λεκτική μέθοδος π.χ. Τα πόδια στην πεταλούδα σαν την

ουρά του ψαριού , και η απεικόνιση συμβατικών σχημάτων
χρησιμοποιείται
πριν - κατά την διάρκεια - και μετά την προπόνηση.
Ανάλογα σχήματα απεικόνισης για κάθε στυλ
μπορούν να είναι :
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
 Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΣΤΟ ΚΡΟΟΥΛ
 Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΣΤΟ ΚΡΟΟΥΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΡΟ
 ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΣΤΟ ΚΡΟΟΥΛ
 ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ ΝΑ ΣΤΕΦΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ
 ΝΑ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΚΩΝΑ ΨΗΛΑ
 ΑΠΛΩΜΑ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ
 ΟΧΙ ΤΕΝΤΩΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΚΡΟΟΥΛ
 ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ

ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
 ΧΑΜΗΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ
 ΡΟΛΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΩΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
 ΑΠΛΩΜΑ
 ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ
 Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
 Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΧΑΛΗ
 ΤΟ ΛΥΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΧΩΡΑ
 ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΝΑ Η ΠΑΛΑΜΗ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
 ΟΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ Ο ΑΓΚΩΝΑΣ Ο ΩΜΟΣ Η

ΠΑΛΑΜΗ ΚΛΠ
Ανάλογα σχήματα και απεικονίσεις μπορούμε να προσδιορίσουμε και

για τα άλλα στυλ.
Ελεύθερο
ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Έλλειψη χαλαρότητας στην επαναφορά Πείτε στον κολυμβητή να ξεκινά την
επαναφορά σαν να βγάζει το χέρι από την
τσέπη.
Ποδιά με μεγάλο άνοιγμα Βάλτε τους κολυμβητές να κάνουν πόδια
με βαρελάκι. Εάν πέφτει τα γόνατα είναι
πολύ ανοικτά
Τα γόνατα έρχονται κάτω από το στομάχι Βάλτε τους κολυμβητές να κάνουν πόδια
σε ύπτια θέση και να διατηρούν τα γόνατα
στην ή κάτω από την επιφάνεια
Ο κολυμβητής δεν περνάει τα χέρια κάτω Βάλτε τα χέρια να κάνουν scull προς τα
από το σώμα στο τράβηγμα έξω και μετά προς τα μέσα μέχρι να
ακουμπήσουν μεταξύ τους κάτω από το
στομάχι
Ο κολυμβητής δεν ωθεί με τις παλάμες Βάλτε μια αυτοκόλλητη ταινία κάτω από
μετά τα ισχία τη γραμμή του μαγιό, και πείτε τους να
την αγγίζουν
Ο κολυμβητής δεν μπορεί να αισθανθεί το Βάλτε τους κολυμβητές να κολυμπούν
σχέδιο χεριάς στο νερό μόνο 2 ή 3 χεριές κάθε φορά. Υπενθυμίστε
τους το σωστό σχέδιο τραβήγματος.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΘΙΟ
 Η ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΣΠΝΟΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΘΙΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
 ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΓΟΝΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΘΙΟ
 ΤΟ ΚΡΥΨΙΜΟ ΤΩΝ ΠΕΛΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
 ΤΟ ΤΡΑΒΗΓΜΑ ΤΩΝ ΠΕΛΜΑΤΩΝ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΙΣΧΥΑ ΣΤΗΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
 ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΟΛΙΣΘΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΣΤΟ

ΠΡΟΣΘΙΟ
 Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΧΕΡΙΑ ΑΥΞΑΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

ΤΡΑΒΗΓΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΘΙΟ
 ΟΜΑΛΗ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Πρόσθιο
ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΣΚΗΣΗ
Λάθος συγχρονισμός αναπνοής/ Ελέγξτε τη θέση των χεριών στην 1. Χρησιμοποιώντας πέδιλα ,
χεριάς ώθηση εξασκηθείτε στη σωστή κίνηση
Συνήθως ο λάθος συγχρονισμός χεριών
προέρχεται από το τράβηγμα των 2. Χρησιμοποιήστε απαλή ποδιά
χεριών προς τα ισχία και όχι κάτω πεταλούδας σ’ αυτή την
από το στήθος άσκηση
Λάθος συγχρονισμός αναπνοής Ελέγξτε τη θέση του κεφαλιού στην 1. Δώστε έμφαση στην τοποθέτηση
επαναφορά του προσώπου στο νερό
Θέση σώματος με μεγάλη γωνία ή Ελέγξτε ότι τα πόδια κλωτσούν 1. Εξασκείστε τα πόδια με ή χωρίς
τράβηγμα προς τη μια πλευρά ταυτόχρονα και ότι έχουμε την ίδια σανίδα. Εισάγετε ειδικές
ποσότητα νερού που τραβούν και τα ασκήσεις ποδιάς.
δύο χέρια 2. Εξασκείστε το σωστό τράβηγμα
χεριάς με ή χωρίς πέδιλα
Το σώμα δεν κινείται γρήγορα ή Βεβαιωθείτε ότι ο κολυμβητής έχει 1. Εξασκηθείτε σε πολλές ωθήσεις
μακριά στην εκκίνηση ή στροφή σωστή υδροδυναμική θέση από τοίχο παίρνοντας τη σωστή
υδροδυναμική θέση
2. Βάλτε τον κολυμβητή να
ελέγχει με σημάδια πόσο
μακριά φθάνει στην ώθηση από
τον τοίχο
Άνιση ποδιά ή τα ισχία ψηλότερα Βεβαιωθείτε ότι και τα δύο πόδια Εξασκηθείτε με ασκήσεις που
από τη μια πλευρά στρέφονται έξω σωστά και ότι η βελτιώνουν τη θέση του σώματος με
ποδιά είναι ομαλή και ταυτόχρονη σωστή ποδιά.
ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΤΙΟ
 Η ΤΕΝΤΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΤΕΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΣΤΟ ΥΠΤΙΟ
 ΤΟ ΛΥΓΙΣΜΑ ΤΩΝ ΓΟΝΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΨΗΛΟΤΕΡΗ ΤΟΥΣ
ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΥΠΤΙΟ
 Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ
ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ
 Ο ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ
ΑΚΡΑΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
 Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
 Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΩΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΑΡΙΣΜΑ ΣΤΟ
ΥΠΤΙΟ
Ύπτιο
Τα γόνατα λυγίζουν πολύ στην ποδιά  Ενθαρρύνετε τους να χαλαρώσουν 1. Κάντε πόδια χρησιμοποιώντας
τα πόδια και τους αστραγάλους σανίδα και τεντώστε τη σανίδα
 Κίνηση ξεκινάει από τα ισχία πάνω από τα γόνατα
Τα πόδια και τα ισχία είναι χαμηλά  Ελέγξτε τη θέση σώματος του 1. Χρησιμοποιήστε πέδιλα για να
στο νερό κολυμβητή κρατάνε τα ισχία ψηλά
 Ενθαρρύνετε τον να σπρώξει τα 2. Εξασκείστε τα πόδια με ή χωρίς
ισχία στην κορυφή του νερού σανίδα
 Ενθαρρύνετε τον να έχει 3. Ενθαρρύνετε το κτύπημα σε
συνεχόμενη ποδιά χωρίς να πετάει υδροδυναμική θέση
πολλά νερά έξω (splash) 4. Εξασκείστε το κτύπημα με το
Ελέγξτε τη θέση του κεφαλιού. Εάν κεφάλι να τοποθετείτε πίσω, τα
είναι πολύ ψηλά τα ισχία θα πέσουν. μάτια προς την οροφή
Ρολάρισμα του σώματος Ο κολυμβητής υπέρ-στρέφεται 1. Ενθαρρύνετε τους κολυμβητές

Ελέγξτε τη σωστή είσοδο του να κάνουν είσοδο με τεντωμένα
χεριού χέρια
Ελέγξτε ότι τα χέρια των 2. Υπερβολή στην είσοδο
κολυμβητών δεν ξεπερνούν την 3. Ζητείστε από τον κολυμβητή να
κεντρική γραμμή του σώματος κάνει είσοδο στο άνοιγμα των
ώμων ή ακόμα πιο ανοικτά
Πολλά νερά (splash) στην είσοδο Ελέγξτε την σωστή είσοδο 1. Εξασκηθείτε σε ειδικές ασκήσεις
των χεριών Ενθαρρύνετε τον κολυμβητή να εισόδου, ο αντίχειρας πάνω/
κάνει είσοδο με το μικρό δάχτυλο περιστροφή του χεριού/ είσοδο
πρώτα με το μικρό δάχτυλο
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
 ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΟ

ΝΕΡΟ ΣΥΓΧΡΟΝΑ
 ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ
 ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΛΩΝ ΚΑΙ ΚΤΥΠΗΜΑ ΤΩΝ
ΠΕΛΜΑΤΩΝ
 ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΕΛΦΙΝΙΑΚΗ
ΚΙΝΗΣΗ
 ΡΥΘΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
Πεταλούδα
Ανώμαλη, άνιση χεριά Βεβαιωθείτε ότι τα πόδια και τα χέρια 1. Εξασκηθείτε στα πόδια
του κολυμβητή κινούνται ταυτόχρονα πεταλούδας με σανίδα ή χωρίς και
με πέδιλα ή χωρίς. Πάρτε την
υδροδυναμική θέση πάνω ή κάτω
από την επιφάνεια.
2. Εξασκήστε την χεριά με πέδιλα
3. Εξασκήστε τη χεριά έξω από το
νερό
Αναπνοή πολύ αργά Βάλτε τον να αρχίσει την αναπνοή 1. Χρησιμοποιείστε ασκήσεις ελέγχου
νωρίτερα της αναπνοής κάθε 3, 4 χεριές
Η ποδιά είναι χαμηλή και αδύναμη Ενθαρρύνετε να κάνει δυνατή 2η ποδιά Εξασκείται σε κινήσεις ολόκληρου του
Ενθαρρύνετε να κινεί ολόκληρο το σώματος με πέδιλα
σώμα όχι μόνο τα πόδια
Ο κολυμβητής κάνει μικρές, γρήγορες Ο κολυμβητής μπορεί να μην τραβάει 1. Εξασκηθείτε σε ταχύτητα μικρών
χεριές με το σώμα σε υψηλή θέση πέρα από τα πόδια πριν την φάση αποστάσεων με ή χωρίς πέδιλα
επαναφοράς. 2. Ενθαρρύνετε την θέση του
σώματος ψηλά και τα πόδια να
Ελέγξτε ότι χρησιμοποιεί 2 ποδιές σε διασπούν τη γραμμή του νερού
κάθε κύκλο 3. Εξασκηθείτε στο τράβηγμα πέρα
από τα πλάγια των ποδιών, δώστε
έμφαση ώστε οι αντίχειρες να
αγγίζουν τα πλάγια των μηρών
πριν αρχίσουν να βγαίνουν έξω
από το νερό
4. Εξασκηθείτε χωρίς αναπνοή για
μικρές αποστάσεις ώστε η
αναπνοή να μην είναι μέρος του
στυλ.
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
Β. Ειδικές φυσικές ασκήσεις γενικής ανάπτυξης.
Επιδρούν και βοηθούν

• στη γενική φυσική ανάπτυξη
• στην ανάπτυξη του συγχρονισμού
• στην στερέωση και στο δυνάμωμα των μυών και στην
κινητικότητα των αρθρώσεων
• στην θετικότερη και σταθερότερη ανάπτυξη της τεχνικής
μέσα στις ιδιόμορφες συνθήκες και την ρευστότητα του
νερού
• στον ευθειασμό και το τέντωμα των μελών και του σώματος.
Οι ασκήσεις αυτές είναι :

Β. Ειδικές φυσικές ασκήσεις γενικής ανάπτυξης.

 Οι ασκήσεις αυτές είναι :
• Οι γνωστές μας φυσικές ασκήσεις

• Οι κυκλικές κινήσεις των χεριών ποδιών κορμού.
• Οι δυναμικές ασκήσεις
• Οι αναπνευστικές ασκήσεις
• Οι δρομικές ασκήσεις με κινήσεις χεριών
• Οι πιέσεις
• Οι διατατικές ευλυγισίας και ευκινησίας ασκήσεις που εκτελούνται με
στατικό τρόπο ή και σε συνεχή ροή
• Οι βαλλιστικές κινήσεις
• Οι ασκήσεις στα όργανα που απομιμούνται τις κολυμβητικές κινήσεις
• Οι ασκήσεις όπου η κίνηση διακόπτεται και ασκείται μια τοπική σύσπαση
Γ : Ασκήσεις προετοιμασίας για εξοικείωση με το υγρό

στοιχείο :
 Προσδιορίζουμε διαφορετικά σχέδια αναπνοής στα διαφορετικά
στυλ κολύμβησης.
 Δεν πρέπει να αλλάζει η μηχανική του στυλ.
Δ: Τα Πηδήματα και οι βουτιές στο νερό :
Βοηθούν
 στην εξοικείωση στο υγρό στοιχείο
 στην τεχνική των αλμάτων και στην είσοδο στο νερό
 στην διδακτική και εκμάθηση των εκκινήσεων
 εντάσσονται στο τέλος του κυρίως μέρους του μαθήματος
 Η δυσκολία αυξάνει με την διαφοροποίηση του ύψους
 Ασκήσεις αλμάτων και καταδύσεων
Ε: Παιχνίδια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες

στο νερό :
Τα παιχνίδια οι ασκήσεις και οι άλλες δραστηριότητες στο νερό θα
πρέπει να είναι στα μέτρα των παιδιών.
Προσαρμόζουμε τον εξοπλισμό και τον αγωνιστικό χώρο.
Έχουν εκτός όλων των άλλων κύριο σκοπό να παρέχονται οι ευκαιρίες στα
παιδιά για μέγιστη ενεργή συμμετοχή.
Το κάθε παιχνίδι πρέπει :
 Να έχει σκοπό.
 Να έχει μαθησιακό στόχο
 Να αντιστοιχεί στο επίπεδο των παιδιών
 Να δίδει δυνατότητες δράσης, πειθαρχίας, φαντασίας
πρωτοβουλίας, χαλάρωσης, ευχαρίστησης και χαράς
 Να υπάρχει δυνατότητα για συναγωνιστικές προσπάθειες
 Να εξελίσσεται με απλοποιημένους κανονισμούς
Ε:Παιχνίδια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες στο
νερό :
Τα παιχνίδια στο νερό εκτός των άλλων παρέχουν
ασυνήθιστες ευκαιρίες για να κατανοήσει κάποιος τα όριά του
ενώ διευρύνεται το επίπεδο των επιδεξιοτήτων του.
Μια αρχική διάκριση των παιχνιδιών στο χώρο της πισίνας

και χωρίς μεγάλες απαιτήσεις σε εξοπλισμό είναι :
• Τα κολυμβητικά παιχνίδια
• Τα παιχνίδια όπου υπάρχει το στοιχείο του κυνηγητού
• Τα αγωνιστικά παιχνίδια και οι σκυταλοδρομίες και
• Τα παιχνίδια με μπάλα
Ε Παιχνίδια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες στο νερό :
Ακόμη τα παιχνίδια μπορούν να διακρίνονται :
• Στα παιχνίδια με θέμα και χωρίς θέμα και υπόθεση,

• Στα ομαδικά,
• Στα παιχνίδια για την υπερνίκηση της αντίστασης του
νερού,
• Παιχνίδια με βύθιση ,
• Παιχνίδια για την εκμάθηση της επίπλευσης και της
οριζοντίωσης στο νερό,
• Παιχνίδια για την διδασκαλία της αναπνοής για το
άνοιγμα των ματιών,
• Παιχνίδια με άλματα, παιχνίδια με βοηθητικά όργανα.
• Παιχνίδια με μπάλα ομαδικά ή όχι.
Ζ:Το μακροβούτι η ασφαλής κίνηση κάτω από το νερό

η υποβρυχια κίνηση «το μακροβούτι»
Σαν διδακτικό μέσον στην διδακτική και την μεθοδολογία
στην κολύμβηση ,
ή σαν υποξική μορφή προπόνησης:
 Ο καθένας και οι προπονητές πρέπει να γνωρίζουν ότι:

Η ικανότητα κολύμβησης κάτω από το νερό ή με το κεφάλι έξω από
το νερό δεν σημαίνει κατοχή ικανότητας άνεσης, αντοχής και
αυτοσυντήρησης (αυτοδιάσωσης) σε φυσιολογικές ή έκτακτες
καταστάσεις κινδύνου.
Ζ. Το μακροβούτι η ασφαλής κίνηση κάτω από το νερό
 Δεν θα πρέπει να εκτελείται ποτέ σε συναγωνίσιμη μορφή,

 όχι βάθος μεγαλύτερο από 1 μ. και όχι μεγάλη απόσταση,
 όχι έντονες και περιττές κινήσεις,
 όχι βαθιά εισπνοή πριν, χρειάζεται εξισορρόπηση οξυγόνου
και ανθρακικού οξέος
 το κεφάλι είναι το πηδάλιο του σώματος,
 Πάντα από τα βαθειά προς τα ρηχά,
 Με την άγρυπνη παρουσία και τον συνεχή έλεγχος του
προπονητή.
 Μάθημα 1 : ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΝΟΝΩΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
 Ενδεικτικός σχεδιασμός 1ου κύκλου μαθημάτων

 Σκοπός: Να μάθουν οι μαθητές να συμπεριφέρονται και να
κινούνται με ασφάλεια στους χώρους του Κολυμβητηρίου
 Περίληψη: Συζήτηση για την αξία του μαθήματος και τους

κανόνες συμπεριφοράς κατά τη διεξαγωγή του.
 Γνωριμία με τους χώρους του κολυμβητηρίου. Πρακτική

εφαρμογή των βασικών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.
 Μάθημα 1 : ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΝΟΝΩΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
 Αντικείμενα διδασκαλίας: Προοδευτική προσαρμογή με το

νερό
 Επίπλευση σε πρηνή θέση, η θέση του προπονητή μπροστά στον
αρχάριο υποστηρίζοντας τον κάτω από τα χέρια (Θέση πρόσωπο
με πρόσωπο). Επίδειξη – Έμφαση στο κράτημα της αναπνοής –
Προσπάθεια από τον αρχάριο-Δημιουργία συνθηκών άνωσης-Η
υποστήριξη από τον προπονητή μειώνεται προοδευτικά-ώθηση
από τον προπονητή προς το σταθερό τοίχωμα και ασφαλές
κράτημα.
 Η ίδια τεχνική εφαρμόζεται και για την ύπτια επίπλευση. Η θέση
του προπονητή πίσω από τον αρχάριο μπορεί το κεφάλι του στον
ώμο του προπονητή (μάγουλο με μάγουλο) και με ελαφρά
υποστήριξη κάτω από το σώμα του. Ήπια ώθηση θα βοηθήσει
την επίπλευση
Μάθημα 1 : ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΝΟΝΩΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
 Ιδιαίτερη διδασκαλία για την ανάληψη της αρχικής (όρθιας)

θέσης, Κάθετη Επίπλευση, πριν από τη διδασκαλία του
γλιστρήματος. Σηκώνω το κεφάλι, ανοίγω τα χέρια, κάμπτω τα
γόνατα προς το στήθος και τα εκτείνω μέχρι να ακουμπήσουν
στον βυθό. Η ίδια σειρά κινήσεων και με βοηθό ακόμα και αν δεν
πατώνουν. Βοηθήστε τους μέχρι να μάθουν την κίνηση.
Εξάσκηση μέχρι να αισθανθούν ασφαλείς.
 Βύθισμα του προσώπου περισσότερο με την πάροδο του χρόνου,

 Άνοιγμα των ματιών κάτω από το νερό, εξάσκηση με και χωρίς
γυαλάκια
 Εκπνοή - Δημιουργία φυσαλίδων (μπουρμπουλήθρες)
 Αναπνοές στα τοιχώματα της πισίνας με εκπνοή και δημιουργία
φυσαλίδων
ΜΑΘΗΜΑ 2: ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ
Σκοπός: Μετακίνηση στο νερό, και διαχείριση του νερού πάνω στο σώμα
μας.
 Περίληψη: οι μαθητές μαθαίνουν να δέχονται το νερό στα διάφορα μέρη του
σώματος τους χωρίς να πανικοβάλλονται, να μετακινούνται πατώντας στον
πυθμένα χωρίς να χάσουν την ισορροπία τους και να αναπτύσσουν φιλική σχέση με
το νερό ώστε να χαλαρώσουν μέσα σε αυτό.
 Αντικείμενα διδασκαλίας
 Ξεκινάμε τα μαθήματα με επανάληψη επιδεξιοτήτων του Σταδίου 1
 Για τη διδασκαλία της επίπλευσης ασκήσεις επίπλευσης ( Αστερίας Μέδουσα ) και
η βοήθεια από τον Δάσκαλο θα δημιουργήσουν συνθήκες άνωσης και αίσθημα
ασφάλειας.
 Κίνηση στο νερό
 Κράτημα αναπνοής – εκπνοή
 Αναπνοές στα τοιχώματα της πισίνας με εκπνοή και δημιουργία φυσαλίδων
Μάθημα 3: ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΝ ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ
& ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ
 Σκοπός: Εξοικείωση των μαθητών με το νερό, την επίπλευση με τη μετακίνηση

και τον έλεγχο της αναπνοής τους μέσα στο νερό.
 Περίληψη: Οι μαθητές διδάσκονται την εκπνοή από το στόμα και τη μύτη σε
συνδυασμό με άλλες δραστηριότητες ώστε σταδιακά η δεξιότητα της
αναπνοής- εκπνοής στο νερό να ελέγχεται ασυνείδητα.
 Επίπλευση ευθυγράμμιση σε πρηνή θέση
 Το Γλίστρημα η ολίσθηση σε πρηνή αλλά και ύπτια θέση είναι ασκήσεις
ακόμη Επίπλευσης και όχι Προώθησης.
 Επίπλευση ευθυγράμμιση σε ύπτια θέση
 Προώθηση σε ύπτια θέση
 Ασκήσεις εισόδου στο νερό με εκπνοή
 Θέση οριζόντιας ευθυγράμμισης κάτω από το νερό και εκπνοή
 Επίπλευση και γλίστρημα. Η διδασκαλία χρειάζεται συστηματική
επανάληψη των κύριων σημείων.
 Μάθημα 4: ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΕ ΠΡΟΩΘΗΣΗ
Σκοπός: Εξοικείωση των μαθητών με την αναπνοή και εισαγωγή στους βασικούς
τρόπους προώθησης στο νερό.
 Περίληψη: Οι μαθητές αυτοματοποιούν την αναπνοή στο νερό μέσα από συνδυασμούς
παιχνιδιών, μετακινήσεων και βασικών προωθητικών κινήσεων των χεριών και των
ποδιών, βελτιώνοντας τον έλεγχο της αναπνοής. Οι κολυμβητές μαθαίνουν είτε εν στάση
, είτε εν κινήσει έτσι ώστε να έχουν το κάτω μέρος του στόματος μέσα στο νερό.
 Προτρέπουμε με το βλέμμα τους να παρακολουθούν όλη την κίνηση του χεριού μέσα στο
νερό. Έτσι αποκτούν την αίσθηση της χρονικής στιγμής που θα στρίψουν το κεφάλι τους
για την εισπνοή. Στην αρχή χωρίς συγχρονισμούς και με ατελή εισπνοή αλλά στη
συνέχεια οι κινήσεις θα αποκτούν αρμονικότητα μεταξύ τους. Τέλος όταν το κεφάλι
βρίσκεται μέσα στο νερό, πάντα συστήνουμε να αποβάλουν αέρα.
 Αντικείμενα διδασκαλίας: Το κτύπημα των ποδιών με βοήθεια από τον δάσκαλο

συνιστά μια χρήσιμη εκπαιδευτική διαδικασία. Το κτύπημα των ποδιών κρατώντας τον
τοίχο, δημιουργεί ένα μη αποδοτικό κτύπημα, καθώς ο αρχάριος μαθαίνει να κλωτσά
χωρίς να δημιουργεί προώθηση. Επιπλέον αναπτύσσονται παράλληλα κινησιολογικά
προβλήματα. Με επιφύλαξη η εργασία στα πόδια κόντρα στον τοίχο.
Μάθημα 5 : ΒΥΘΙΣΗ-ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ-ΠΡΟΩΘΗΣΗ
 Σκοπός: Εξοικείωση των μαθητών με την επίπλευση και τη

βύθιση σε συνδυασμό με προώθηση στο νερό.
 Περίληψη: : Σκοπός του μαθήματος αυτού είναι οι μαθητές
να μάθουν να βυθίζουν το κεφάλι, να χαλαρώνουν και να
επιπλέουν στο νερό καθώς και να προωθούνται με χέρια και
πόδια με τη χρήση βοηθητικών μέσων, συνδυαστικά πάντα με
την αναπνοή.
 Αντικείμενα διδασκαλίας: Η διδασκαλία οφείλει να
γίνει ως εξής:
 Α) Επίδειξη
 Β) Προσπάθεια ολοκλήρωσης ενός κύκλου χεριάς
 Γ) Διόρθωση των λαθών
 Δ) Επανάληψη της κίνησης.
 Μάθημα 6 : ΕΠΙΠΕΥΣΗ– ΠΡΟΩΘΗΣΗ-ΒΥΘΙΣΗ
Σκοπός: Ανάπτυξη των δεξιοτήτων της επίπλευσης και προώθησης στο
νερό σε συνδυασμό με βύθιση μετά από πτώση από το επίπεδο του καταστρώματος
ή και ψηλότερα
.
 Περίληψη: Σκοπός του μαθήματος αυτού είναι τα παιδιά να εμπεδώσουν τις
δεξιότητες επίπλευσης και προώθησης και να αρχίσουν να βουτάνε από ύψος στο
νερό με ασφάλεια, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες τεχνικές, αφήνοντας το
σώμα τους να βυθιστεί χωρίς φόβο.
 Αντικείμενα διδασκαλίας: Δίνουμε έμφαση στις απαλές και αποδοτικές χεριές
που καλύπτουν απόσταση μέσα στο νερό. Διορθώνουμε κάθε άτσαλη κίνηση.
 Εναλλακτική μέθοδος εκμάθησης του ελεύθερου στιλ:
 Α) εκμάθηση στο πλάγιο γλίστρημα με ποδιά
 Β) εκμάθηση της άσκησης: έξι ποδιές και μία χεριά
 Γ) εκμάθηση της άσκησης: έξι ποδιές και τρεις χεριές
 Δ) περιορίζουμε τις ποδιές μόλις εξοικειωθούμε με τις χεριές
Με τον τρόπο αυτό στην ουσία έχουμε έναν κολυμβητή που μπορεί να
πραγματοποιήσει ελεύθερο στυλ με στροφή κορμού και εναλλασσόμενες αναπνοές.
Μάθημα 7 : ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΒΥΘΙΣΗ
 Σκοπός: Να μάθουν οι μαθητές να επιπλέουν και να βυθίζονται.

 Περίληψη: Με το μάθημα αυτό οι μαθητές αποκτούν αυτονομία,
αυτοέλεγχο, ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης και χαλάρωσης, ενώ
υπερνικούν τους φόβους τους. Επίσης συνεργάζονται μέσα στην
ομάδα, γίνονται υπεύθυνοι και ευρηματικοί και χαίρονται με την
ανακάλυψη και επιτυχή εκτέλεση νέων ασκήσεων.
 Επίπλευση σε πρηνή και ύπτια θέση Στο ύπτιο οι αρχάριοι εκτελούν
μικρότερου εύρους κτυπήματα ποδιών με τεντωμένα δάκτυλα, τα
οποία προοδευτικά μπορούν να διευρυνθούν σε μέγεθος. Για τους
περισσότερους, αυτό θα συμβεί με την πάροδο του χρόνου με φυσικό
τρόπο. Ζητάμε να εκτελέσουν τα παιδιά μικρές αμφίπλευρες
περιστροφές του σώματος καθώς κτυπούν τα πόδια τους. Το κεφάλι
θα πρέπει να παραμείνει ακίνητο, διατηρώντας την αρχική θέση.
Μάθημα 8: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΒΥΘΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ
 Σκοπός: Ενοποίηση των αντικειμένων της βύθισης και της

προώθησης μέσα από παιχνίδια νερού.
 Περίληψη: Οι μαθητές μέσα από το παιχνίδι

διασκεδάζουν, εκτονώνονται, ξεπερνούν το αίσθημα του
φόβου και
 εμπεδώνουν με έμμεσο τρόπο τα αντικείμενα που
διδάχθηκαν.
Μάθημα 9: ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ-ΒΥΘΙΣΗ-ΠΡΟΩΘΗΣΗ
 Σκοπός: Να εξελίξουν οι μαθητές την ικανότητα της

επίπλευσης, να μάθουν να βυθίζονται μέχρι το πυθμένα και
να ολοκληρώσουν τη διδασκαλία της προώθησης
Περίληψη: Με το μάθημα αυτό οι μαθητές αναπτύσσουν

περαιτέρω τη δεξιότητα της επίπλευσης ανακαλύπτοντας την
επίδραση της άνωσης στα μέλη τους και συνεχίζουν να
μαθαίνουν τη βύθιση σε συνδυασμό με ανάσυρση αντικειμένου
από το πυθμένα της μικρής πισίνας, ενοποιώντας τα με το
αντικείμενο της προώθησης.
Μάθημα 9: ΕΠΙΠΛΕΥΣΗ-ΒΥΘΙΣΗ-ΠΡΟΩΘΗΣΗ
 Αντικείμενα διδασκαλίας:
1. Στροφές κορμού (Πρηνής προς ύπτια θέση και αντίστροφα)
2. Μικρές ποδιές και μικρές μπροστινές χεριές. Ο σκοπός είναι να
μάθουν τα παιδιά να εκτελούν κοφτές χεριές μέσα στο νερό (να
νιώθουν το νερό στις παλάμες τους) για δυνατότητα πλεύσης και
μπορεί και χωρίς ώθηση.
3. Γλίστρημα με ποδιά στο πλάι
4. Άσκηση χεριών στο crawl και στο ύπτιο
5. Περιστροφή κορμού πρηνής θέση – ύπτια θέση
αριθμώντας τις χεριές τους.
6. Στόχοι για προχωρημένους
• Γλίστρημα με ποδιά στο πλάι (5-10 μέτρα)
• Ελεύθερο χωρίς ανάσα (5-10 μέτρα)
Τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν και να εκτελούν την αλληλουχία
των κινήσεων στις ωθήσεις στην προώθηση στις ασκήσεις.
 Μάθημα 10: ΑΥΤΟΔΙΑΣΩΣΗ
 Σκοπός: Να έρθουν οι μαθητές σε επαφή με τις θεμελιώδης

αρχές της αυτοδιάσωσης.
 Περίληψη: Με το μάθημα αυτό οι μαθητές αντιλαμβάνονται τη
σοβαρότητα των κινδύνων που μπορεί να προκύψουν στο νερό.
Επίσης μαθαίνουν ασφαλείς για τους ίδιους, τρόπους δράσης
απέναντι σε ένα πιθανό περιστατικό.
 Αντικείμενα διδασκαλίας:
Όλοι οι χειρισμοί διάσωσης γίνονται πάντα έξω από το
νερό. Η περιστροφή του κορμού αποτελεί μια βασική
τεχνική που προσφέρει ασφάλεια μέσα στο νερό.
Δίνουμε έμφαση στη σταθεροποίηση του κεφαλιού στο
ελεύθερο και στο ύπτιο, σε αντιδιαστολή με τις
κινήσεις του κορμού.
Δεν είν αι δυν ατή η προβολ ή αυτής της εικόν ας αυτή τη στιγ μή.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ 2018

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ 2018

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Χριστόδουλος Χούμας

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Κ.Ο.Ε.

ΕΝΙΑΙΑ ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΥΓΡΟΥ ΣΤΙΒΟΥ Γ! ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 2018

« ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ

Αντικείμενο της Διδακτικής είναι το "τι" και "για ποιο

Πέραν αυτού, η Διδακτική προσφέρει

Τα προηγούμενα ερωτήματα μπορούν να εξειδικευθούν και ως

 Ποιος μαθαίνει: Μαθαίνει ένα μεμονωμένο άτομο ή μια ομάδα;

 Πόσο ομοιογενής είναι η ομάδα;

 Πότε σε ποια περίοδο της ημέρας;

 Πόσο χρόνο έχει ο διδάσκων στη διάθεσή του;

 Ποια ύλη και για ποιο λόγο

 Τι είναι σημαντικό και τι λιγότερο σημαντικό;

 Τι είναι βασική και τι εξειδικευμένη γνώση;

 Στην καλλιέργεια και στην περαιτέρω ανάπτυξη ποιων

 Με ποιες μεθόδους και με ποια μέσα διδασκαλίας;

 Ποια μέσα διδασκαλίας και ποιες μορφές εργασίας ενδείκνυνται;

επιστήμη της διδασκαλίας και της μάθησης

επιστήμη του μαθήματος

θεωρία των περιεχομένων της αγωγής και της

ως εφαρμογή των ψυχολογικών θεωριών για τη

Διδακτικής ως επιστήμης της διδασκαλίας και της

 Στον ορισμό της

 ως επιστήμη προσανατολισμένη στη δράση. Βασικό

 Ο τρόπος με τον οποίο προσφέρουμε το μαθησιακό

 Παρόλο που η σχέση της προϋπάρχουσας γνώσης

 Ο άνθρωπος έχει δυνατότητες να μαθαίνει συνεχώς.

 Ρόλος του διδασκόμενου: είναι κεντρικός. Σε αυτό

 Ο ρόλος του διδάσκοντα: ο διδάσκων οφείλει να φροντίζει

Το σύστημα αυτό καλύπτει όλες τις πλευρές και τα καθήκοντα

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η μάθηση στον αθλητισμό και

Η διαδικασία της μάθησης αποτελείται από 3 στάδια (Fitts, 1964):

Κατά τη διάρκεια αρχικού, γνωστικού σταδίου το παιδί

Στο στάδιο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρουσιαστεί στα

Το πρότυπο αυτό μπορεί να είναι ο προπονητής, ιδίως όταν αυτό

Το κινητικό πρόγραμμα στη διάρκεια εκμάθηση μιας νέας

Το βασικό στοιχείο του αρχικού σταδίου είναι η ανάλυση

Κατά την διάρκεια του συνδετικού-ενδιάμεσου σταδίου

Το παιδί στη συνέχεια και από εκεί και μετά παρεμβαίνει

 η έλλειψη ικανοτήτων από την πλευρά του παιδιού,

Κατά τη διάρκεια του τελικού- αυτόνομου σταδίου η εκτέλεση της

Ολοκληρώνοντας αυτό το στάδιο η προσοχή του κολυμβητή

β) η εμπιστοσύνη που έχουν στον εαυτό τους τα παιδιά όταν

γ) η αντίληψη και αυτοπεποίθηση για τη σωστή εκτέλεση

ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ και ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΗΣ

 Η απόκτηση της αναγκαίας εμπειρίας της

 Η αύξηση της ικανότητας και ετοιμότητας για εργασία

 Σαν εξέλιξη των παραπάνω κατεύθυνση προς την

« Ο μη επιστάμενος μήτε νείν μήτε γράμματα απαίδευτος εστίν και

 Τέλος σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν ξεκάθαροι στόχοι αξιολόγησης οι

Στην Αγγλία έχει εισαχθεί στην εκπαίδευση από το 1914

Σε όλη την Ευρώπη η κολύμβηση έχει σημαίνουσα θέση στην

 Σουηδία, Δανία, Νορβηγία και Φιλανδία μέχρι τα 11 έχουν μάθει

 Ολλανδία, Βέλγιο διδάσκεται το schoolslag (σχολικό στυλ)

 Γερμανία, Αυστρία η κολύμβηση αποτελεί μέρος του

 Γαλλία διδάσκεται στη Β΄ & Γ΄ δημοτικού, στόχος:

Αρχική εκμάθηση - Αθλητική προπόνηση

ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ

2. Εκμάθηση της Αγόρια 9-12

Ernest Magischo 4 φορές / εβδομάδα 5 φορές / εβδομάδα

Don Gambril, Alfred Bay 5 φορές / εβδομάδα Α 6 φορές / εβδομάδα

Ernest Magischo 6 φορές / εβδομάδα 6 φορές / εβδομάδα

Συνεχής αδιάλειπτη σειρά από σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ

Στοχεύει να βοηθήσει το μαθητή να προσεγγίσει τις μέγιστες