Ελένη Μαχαίρα Κωνσταντινούπολη, Μετόχιον του Παναγίου Τάφου

(ΜΠΤ) 462

Κριτική μεταγραφή χειρογράφου

Κεφάλαιον θ’ον: Περί τῆς ἀλεποῦς

Ἡ ἀλώπηξ, εἶναι πονηρότατον ζῶον καὶ
πανοῦργον. Ὅταν δὲ γεννήσῃ τὰ παιδία της,
γεννᾷ αὐτά ἀδιόρθωτα, ἥγουν δὲν χωρίζουν
τὰ μέλη τους, πρό-σωπον καὶ κορμί, μόνον
εἶναι κρέας μονα-χὸν. Ὕστερον δὲ τὰ
διορθώνει με τὴν γλῶσσαν της, καθὼς τὸ
ποιεῖ καὶ ἡ ἀρκοῦδα. ǀǀ Εἶναι δὲ ἀντίδικος
τοῦ λύκου καὶ φοβᾶ-ται αὐτὸν περισσῶς.
Τὸν δὲ λαγωὸν τὸν τρώγει, με δελεάσματα
καὶ παιγνίδια διότι παίζοντας μετ’αὐτὸν,
πιάνει καὶ πνίγει τον. Καὶ ὅταν πεινᾷ, προ-
σποιεἶται ὅτι ἀπέθανε καὶ πάγει εἰς τὸ μέσον
τοῦ δρόμου καὶ πίπτει ἐ-ξαπλωμένη καὶ
κρατεῖ τὸν ἀνασασμόν της. Αἱ δὲ κο-ρώναι,
τα πουλιά, βλέπουσαι αὐτὴν ἀποθαμένην
καὶ ἀπλωμένην, καταβαίνουν να τήν
φάγουσι. Καὶ τότε αὐτή πιάνει ὅσας δυνηθῆ
με τὸ στόμα καὶ με τὰ ποδάρια.