Professional Documents
Culture Documents
Nasrettin Hoca Fıkraları
Nasrettin Hoca Fıkraları
Okuduğun her fıkra aslında hayata dair mesajlar veriyor sana. Bakalım fıkraları
okuduktan sonra Nasreddin Hoca’nın verdiği gizli mesajı anlayabilecek misin? Bu
fıkraları arkadaşlarınla birlikte okuyabilir, her fıkranın sonunda ne düşündüklerini onlara
sorabilirsin.
Nasreddin Hoca Fıkrası 1: Parayı Veren Düdüğü Çalar
Çocuklar, pazara gelen Nasreddin Hoca'nın etrafını sarmış. “Hoca, bana düdük al!”
demiş biri. “Bana da, bana da!” demiş bir diğeri.
Diğerleri de sırayla:
– Ben de düdük isterim!
– Bir tane de bana!, demişler.
İçlerinden sadece biri Nasreddin Hoca’ya düdük parası vermiş. Hoca, parayı alıp pazara
gitmiş.
Hoca, akşam pazardan dönünce çocuklar etrafını sarmış. Her biri düdüğünü istemiş.
Cebinden bir düdük çıkaran hoca, parayı veren çocuğa vermiş.
Diğer çocuklar hep bir ağızdan bağırmış:
– Hani bizim düdüğümüz?
Nasrettin Hoca gülerek,
– Parayı veren düdüğü çalar, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 2: Ya Tutarsa!
Nasreddin Hoca bir gün gölün kıyısına gider. Elinde koca bir kaşık yoğurdu da yanına
almış.
Nasreddin Hoca, kaşığındaki yoğurdu göle sokmuş ve yoğurdu göle boşaltmış.
Hoca gülümseyerek:
– Yarın öbür gün kıyamet koparsa her şey ters düz olacak. O zaman ben de düz olarak
ayağa kalkabilirim, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 5: Bugün Ayın Kaçı
Nasreddin Hoca bir gün bir işi için Konya’ya gitmiş. Yolda giderken bir adam Hoca’yı
durdurmuş:
– Pardon Amca, bugün ayın kaçı biliyor musun?, demiş.
Hoca:
– Ne bileyim yahu! Ben buraların yabancısıyım, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 6: Onu Kendisi Sanmış
Nasreddin Hoca bir gün yolda giderken bir adamla karşılaşmış. Adamla sohbet etmeye
başlamışlar. Bir saat havadan sudan konuştuktan sonra Hoca:
– Kusura bakma arkadaş. Ben seni tanıyamadım, adın neydi?, diye sormuş.
Adamcağız çok şaşırmış:
– Madem beni tanımadın, neden benimle bir saattir sohbet ediyorsun?, demiş.
Nasreddin Hoca:
– Kıyafetlerin benimkine çok benziyordu. Ben de seni ben sandım, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 7: Birinin Anası Ağlayacak
Nasreddin Hoca’nın iki oğlu varmış. Oğullarından biri çömlekçilik yaparak geçimini
sağlarmış. Hoca bir gün oğlunun yanına onu ziyarete gitmiş. Oğlu dertli bir şekilde:
– Baba çok heyecanlıyım çünkü bütün paramı bu çömleklere yatırdım. Hava güneşli
olur da kururlarsa zengin olacağım. Yağmur yağarsa hepsi çatlayacak ve anam
ağlayacak, demiş.
Hoca dertli bir şekilde diğer oğluna gitmiş. Oğlu o sırada tarlasında oturmuş
düşünüyormuş:
– Ah baba hoş geldin. Bütün paramı bu tarlaya yatırdım. Eğer yağmur yağarsa zenginim
ama kuraklık olursa her şeyimi kaybederim ve anam ağlar, demiş.
Nasreddin Hoca eve dönmüş. Sıkıntılı olduğunu gören karısı:
– Ne oldu Hoca canın sıkkın, demiş.
– Asıl dert senin, halini düşün. Çünkü yağmur yağsa da yağmasa da oğlanlardan birinin
anası ağlayacak.
Nasreddin Hoca Fıkrası 8: Hamam Bahşişi
Nasreddin Hoca bir gün hamama gitmiş. Ancak içeri girdiğinde kimse onunla
ilgilenmemiş, havlu vermemiş, kese yapmamış ve çıkarken “iyi günler” dememiş. Buna
rağmen Hoca ona uzatılan bahşiş kutusuna yüklüce bir bahşiş bırakmış.
Bir sonraki hafta tekrar hamama giden Hoca, içeri girer girmez herkes başına toplanmış,
ikramlar, havlular ve oldukça fazla ilgiyle karşılanmış. Çıkarken de ona uzatılan bahşiş
kutusuna hiç bahşiş bırakmamış.
Hamamcı şaşkın bir şekilde:
– Hoca bu ilgi bu alakaya bu kadar mı bahşiş bırakılır, demiş.
Nasreddin Hoca hemen gülerek:
– Bu geçen haftanın bahşişiydi. Bu haftanın bahşişini zaten geçen hafta vermiştim,
diyerek güzel bir cevap vermiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 9: Akıl Sır Ermiyor
Nasreddin Hoca bir gün yolda yürürken iki yüz akçe parasını kaybetmiş. Kaybettiği
parasını bulamayan ve çok üzülen Hoca, “ne olur bulunsun” diye dua etmiş.
Aynı zamanda yaşadığı şehrin en zenginlerinden biri uzak diyarlarda bir yerde çıktığı
gemi yolculuğunda kötü bir fırtınaya yakalanmış ve “Eğer kurtulursam Nasreddin
Hoca’ya iki yüz akçe para vereceğim” diye adak adamış hemen.
Kötü fırtınadan kurtulan adam hemen gelip bu parayı Hoca’ya vermiş. Hoca şaşırmış
ve:
– Ey Allah'ım sağ ol. Bu ne dolambaçlı yolmuş, ben parayı ben nerede yitirdim, nerden
çıktı. Gerçekten de akıl sır ermiyor, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 10: Ben Küçük Yangınlara Karışmam
Murat Ağa Nasreddin Hoca’nın yaşadığı kasabanın en zenginlerinden biriymiş. Ağa
hem aklı ve zekası sayesinde zengin olduğunu düşünür, hep kendiyle övünürmüş.
İşine geldiğinde Hoca’ya danışır, işine geldiğinde ise onu dinlemezmiş. Sadece cuma
günleri camiye gelirmiş. Murat Ağa’nın üç katlı, kocaman bahçeli ve çok lüks bir evi
varmış. Bütün altınlarını ve paralarını da evinin bahçesinde saklarmış.
Cuma günleri camiye gelip de Hoca’nın doğruluk ve dürüstlükle ilgili sözlerini dinlerken
işine gelmezse:
– Hoca Efendi, sen dünya işlerine karışma! Din ve dünya işi ayrı, dermiş.
Günlerden bir gün Murat Ağa’nın evinde yangın çıkınca koşarak camiye gelmiş. O
sırada herkes öğle namazından çıkıyormuş. Ağa, Hoca’yı görünce:
– Hoca koşun yardım edin evim yanıyor, demiş.
Bunu duyan Hoca durur mu?:
– Bana din işleri ile dünya işlerini ayırmam gerektiğini sen öğrettin. Mesela bu yangın
benim asla karışmamam gereken bir dünya işi, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 11: Bulmanın Tadı
Nasreddin Hoca bir gün alışveriş yapmaya en sevdiği eşeğini de alarak gitmiş. Eşeğini
bir ağaca güzelce bağlamış ve alışveriş yapmaya başlamış. Bir sürü şey alıp eşeğine
doğru yürümeye başlamış. Ancak eşeği orada yokmuş.
Hemen bir adam tutarak bağırmasını istemiş:
– Nasreddin Hoca’nın eşeğini kim bulup getirirse; Hoca ona alışveriş çuvallarını, eşeğin
semerini ve parasını verecek.
Duyanlar şaşkın bir şekilde:
– Hoca Efendi madem bulunduğunda eşeğini geri vereceksin neden arıyorsun,
demişler.
Hoca gülümseyerek:
– Kaybolan şeyi bulmanın tadı başkadır. Her şeyi kaybedeceğimi de bilsem o eşeği
bulup çalana geri vereceğim, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 12: İp Olur
Nasreddin Hoca’nın yaşadığı köyde yaşayanlar Eyyübi kelimesini bir türlü doğru
söyleyemiyorlarmış.
Bazısı Eyip, bazısı İyip, bazıları da İyp diye yanlış bir şekilde söylüyorlarmış.
Buna artık dayanamayan Hoca vaazında:
– Ey komşular sakın ola ki oğlunuz olursa adını Eyyûb koymayın. İnsanlar onu
söyleyemez çocuğun adı olur İp, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 13: Şu Koca Tasla
Hoca bir gün camide vaaz veriyormuş. vaazında doğru ve dürüst olmanın önemini
anlatıyormuş. Bakmış dinleyenler yarı uykulu ve esniyorlar. Öğle vakti olduğu için de
hepsinin karnı aç.
Düşünmüş:
– Haydi, toplanın bize gidiyoruz. Etli pilav ve yoğurt yiyelim, demiş.
Herkes hızlıca toplanmış ve eve gelmişler. Hoca karısına:
– Hanım masayı hazırla, hep beraber etli pilav ve yoğurt yemeye geldik, demiş.
Karısı:
– Hoca Efendi ne yaptın? Evde ne, pirinç ne et, ne de yoğurt yok, demiş.
Hoca düşünmüş, taşınmış ve içeri gitmiş ve elinde bir kaşık ve tencereyle gelmiş:
– Kusura bakmayın çocuklar, evde eğer pirinç, et ve yoğurt olsaydı bu kazan ve kaşıkla
size ikram edecektim, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 14: Ben Sözümden Dönmem
Bir gün Hoca ile komşusu bahçede oturuyor ve sohbet ediyorlarmış.
Komşusu Hoca’ya sormuş:
– Hoca’m, sen kaç yaşındasın?
Nasreddin Hoca derin derin düşünmüş ve ak sakallarını sıvazlayarak:
– Kırk yaşındayım.
Komşusu şaşkın bir şekilde hemen itiraz etmiş:
– Nasıl olur bu Hoca Efendi, 10 yıl önce de sorduğumda aynı cevabı vermiştin, demiş.
Hoca sakince gülümsemiş ve:
– Komşu Efendi ben sözümün eriyim. Sözümden dönmek bana yakışmaz. On yıl sonra
da sorsan aynı cevabı vereceğim, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 15: Kim Daha Büyük
Köylüler bir gün Nasreddin Hoca’ya sormuşlar:
– Hocam padişah mı büyük, yoksa çiftçi mi?
Hoca hemen cevabını vermiş:
– Tabii ki çiftçi büyük. Çünkü çiftçi buğday yetiştirip vermezse padişah acından ölür.
Nasrettin Hoca Fıkrası 16: Rüyada Gözlük
Gece yatağında mışıl mışıl uyuyan Nasreddin Hoca aniden uyanmış. Hemen kapısını
uyandırmış:
– Hanım kalk gözlüğümü bulamıyorum.
Kadıncağız uykulu bir şekilde:
– Hoca gözlüğü uykuda ne yapacaksın?, demiş.
Hoca gözlüğünü bulmuş ve gözüne takarken:
– Rüyada daha iyi göreceğim, demiş.
Nasrettin Hoca Fıkrası 17: Hepsinin Tadı Aynıdır
Üzüm bağıdan dönen Nasreddin Hoca’nın eşeğinin üstünde koca bir kasa üzüm varmış.
Tam eve varacakken Hoca’nın peşine çocuklar takılmış ve:
– Hoca, Hoca bize üzüm verir misin?, demişler.
Hoca düşünmüş, çocukları saymış. “Eğer hepsine bir salkım verirsem bana üzüm
kalmaz” diye düşünmüş. Hoca, kasadan bir salkım üzüm almış ve çocukların her birine
birer tane üzüm vermiş.
Çocuklar ellerindeki üzüme bakmış ve içlerinden biri:
– Hoca bu çok az değil mi?, demiş.
Nasreddin Hoca bu ya hemen cevabı vermiş:
– Canım niye ısrar ediyorsunuz. Ha bir tane, ha on tane ne fark eder. Nasıl olsa
hepsinin tadı aynı değil mi?
Nasrettin Hoca Fıkrası 18: Yağmurdan Kaçıyorum
O gün çok yağmur yağıyormuş. Nasreddin Hoca da pencere kenarında oturmuş,
dışarıyı seyrediyormuş.
O sırada bir komşusunu yağmurun altında koşarken görmüş. Camı açmış ve:
– İnsan hiç Allah’ın rahmetinden kaçar mı komşu, demiş.
Komşusu utanmış ve yürümeye başlamış.
Başka bir gün yine yağmur yağıyormuş ama Hoca bu sefer dışardaymış. Yağmura
yakalanınca koşmaya başlamış. Bu sefer de komşusu evdeymiş ve onu görünce:
– Hoca utanmıyor musun rahmetten kaçıyorsun, demiş.
Nasreddin Hoca:
– Ben rahmetten kaçmıyorum, düşen rahmetin üstüne basmamak için koşuyorum,
demiş.
Nasrettin Hoca Fıkrası 19: Parayı Kim verecek
Nasreddin Hoca küçük bir çocukken arkadaşları ona bir oyun oynamak isterler.
– Nasreddin, biz bahçede yumurta yapacağız, gelir misin?, demişler.
Arkadaşlarının kıkırdadıklarını gören Nasreddin ona bir oyun oynadıklarını anlamış ama
yine de:
– Gelirim, demiş.
Çocuklar önden giderek, önceden sakladıkları yumurtaların üzerine oturmuş ve
içlerinden biri Nasreddin’e:
– Biz hepimiz şimdi yumurtlayacağız. Eğer aramızda yumurtlayamayan biri olursa
hepimize gazoz alacak, demiş.
Sonra da hep bir ağızdan gıdaklamaya başlamışlar:
– Gıt–gıt–gıdaaaak.
Nasreddin hemen düşünmüş ve:
– Üüüü–ürü–üüü, diye bağırmaya başlamış.
Diğer çocuklar şaşırıp:
– Ne oluyor Nasreddin?, diye sormuşlar.
Nasreddin:
– Eee bu kadar tavuğu koruyacak bir de horoz lazım, değil mi?, diye zekice bir cevap
vermiş.
Nasrettin Hoca Fıkrası 20: Bal ile Sirke Uyuşmamış
Köylüler toplanmış Nasreddin Hoca’nın tepesine ve sormuşlar:
– Hocam bal ve sirke birbiriyle uyuşmazmış derler, doğru mu sence?
Hoca biraz düşünmüş ve gidip mutfaktan bal ve sirke almış. Bir kaşık bal yiyip üstüne
sirke içmiş. Yüzünü ekşiterek:
– Neden uyuşmasın, gayet de iyi anlaşırlar, demiş.
Yüzünü görenler:
– E, Hoca yüzün ekşidi.
Hoca yine cevabını vermiş:
– Onlar anlaştı anlaşmasına ama beni aradan çıkarmaya çalışıyorlar.
Nasreddin Hoca Fıkrası 21: Acemi bülbül
Nasreddin Hoca, bir gün yolda giderken bir evin bahçesinde bir incir ağacı görmüş. Canı
incir çekince çıkıp incirleri yemeğe başlamış.
Yoldan geçerken onu göre bir adam:
– Sen de kimsin? Ne yapıyorsun orada?, demiş.
Hoca:
– Ben bir bülbülüm, diye cevap vermiş.
Adam:
– Bülbül gibi öt de görelim, demiş.
– Kardeşim, niye telaş ediyorsunuz. Siz de bir altın eksik verirdiniz. Böylece ödeşirdik!
Nasreddin Hoca Fıkrası 26: Bindiği Dalı Kesen Hoca
Günlerden bir gün Nasreddin Hoca, köy meydanındaki koca çınar ağacının üzerine
çıkmış ve elindeki balta ile bindiği dalı kesmeye başlamış.
Yoldan geçen bir adam:
Nasreddin hoca bir gün siyah elbiselerle geziyormuş. Onu görenler şaşkınlıkla:
– Ne oldu Hoca Efendi? bu gün karalar giymişsin?, diye sormuşlar.
Hoca:
– Oğlumun babası öldü de, O'nun yasını tutuyorum, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 28: Su Dediğin Böyle Olur
Nasreddin Hoca bir yaz günü çok susamış. Yolda karşısına çıkan ve suyu tuzlu olan
gölden bir yudum su içmiş. Tuzlu su hem aç hem de susamış olan Nasreddin Hoca’nın
midesini bulandırmış ve daha da susatmış.
Yürümeye devam eden Hoca ileride bir çeşmeye rastlamış ve tatlı suyu olan bu
çeşmeden kana kana su içmiş. Daha sonra şişelerini doldurup eşeğine de su vermiş.
Şişesine doldurduğu suyla gölün kenarına gelen Hoca:
– Öyle şişinip durma, su dediğin böyle olur, demiş ve şişedeki suyu göle boşaltmış.
Nasreddin Hoca Fıkrası 29: Mevsimlerden Yakınanlara
Bir gün köyde bir grup adam toplanmış sohbet ediyorlarmış. Önce havadan sudan
sohbet etmişler. Konu sonunda sıcak ve soğuğa gelmiş ve içlerinden birisi:
– Şu insanoğlu haline şükretmesini hiç bilmez; kışın soğuktan, yazın sıcaktan yakınırlar,
demiş.
– Öyle deme cahil adam, bak bahara kimsenin bir şey dediği var mı?, demiş.
Nasreddin Hoca Fıkrası 30: Belki Ağaçtan Öteye Bir Yol Düşer
Nasreddin Hoca’nın yaşadığı köyde çocuklar ona bir şaka yapmayı düşünmüşler.
Yoldan geçerken uçurtmalarının ağaca takıldığını söyleyip onu ağaca çıkarmaya ve
ayakkabılarını alıp kaçmaya karar vermişler.
Planlarına karar verip beklemeye başlamışlar. Hoca yolun başına gelince uçurtmalarını
ağaca takıp ağlamaya başlamışlar. Bunu gören Hoca:
– Ne oldu çocuklar?, demiş.
Çocuklar:
– Hocam uçurtmamız ağaca takıldı. Biz çıkıp kurtaramadık. Bize yardımcı olur
musunuz?, demişler.
Hoca hemen:
– Tabii ki, demiş ve ayakkabılarını çıkarıp çantasına sokuşturmuş.
Bu duruma şaşıran çocuklar:
İLGİLİ HABER
GÜNCEL HABERLER
Ayrılık Bulmaca Cevabı Nedir? Harf Harf Bulmacada