بپرسیدشان از کیان جهان

‫بپرسیدشان از کیان جهان‬
‫ازان نام داران و فرخ مهان‬
‫که گیتی به آغاز چون داشتند‬

‫که ایدون به ما خوار بگذاشتند‬
‫چو ناکس به ده کدخدایی کند‬

‫کشاورز باید گدایی کند‬
‫به یزدان که گر ما خرد داشتیک‬

‫کجا این سر انجام بد داشتیم؟‬
‫سر و جان من پیش رأی تو باد‬

‫همیشه خرد رهنمای تو باد‬
‫ازان زور دشمن به ما چیره گشت‬

‫که مارا روان و خرد تیره گشت‬
‫ازان روز این خانه ویرانه شد‬
‫که نان آورش مرد بیگانه شد‬
‫بسوزد در آتش گرت جان و تن‬

‫به از بندگی کردن و زیستن‬
‫اگر مایه زندگی بندگی ست‬

‫دو صدبار مردن به از زندگی ست‬
‫ندانی که ایران نشست منست‬

‫جهان سر به سر زیر دست منست‬
‫هنر نزد ایرانیان است و بس‬

‫نداند شیر ژیان را به کس‬
‫همه یکدالنند یزدان شناس‬

‫به نیکی ندارند از بد هراس‬
‫دریغ است ایران که ویران شود‬
‫کنام پلنگان و شیران شود‬
‫چو ایران نباشد تن من مباد‬

‫در این بوم بر زنده یک تن مباد‬
‫همه روی یکسر به جنگ آوریم‬

‫جهان بر بد اندیش تنگ آوریم‬
‫همه سر به سر تن به کشتن دهیم‬

‫از آن به که کشور به دشمن دهیم‬
‫چنین گفت موبد که مرد به نام‬

‫به از زنده دشمن بر او شادکام‬
‫اگر کشت خواهد تو را زورگار‬

‫چه نیکوتر از مرگ د ر کارزار‬
‫بگویید و این جمله در گوش باد‬

‫چو بخت عرب بر عجم چیره گشت‬
‫همه روز ایرانیان تیره گشت‬
‫جهان را دگر گونه شد رسم و راه‬

‫تو گویی نتابد دگر مهر و ماه‬
‫ز می نئشه و نغمه از چنگ رفت‬

‫ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت‬
‫ادب خوار گشت و هنر شد وبال‬

‫ببستند اندیشه را پر و بال‬
‫جهان پر شد از خوی آهرمنی‬

‫زبان مهر ورزید و دل دشمنی‬
‫کنون بی غمان را چه حاجت به می ؟‬

‫کران را چه سودی به آوای نی ؟‬
‫که در بزم این هرزه گردان خام‬

‫گناه است در گردش آریم جام‬
‫به جایی که خشکیده باشد گیاه‬

‫هدر دادن آب باشد گناه‬
‫چو با تخت منبر برابر شود‬

‫همه نام بوبکر و عمر شود‬
‫ز شاش شتر خوردن و سوسمار‬

‫عرب را به جایی رسانیده کار‬
‫که تاج کیانی کند آرزو؟‬

‫تفو بر ای چرخ گردون تفو‬

‫سپنج دلیران و دیوان شود‬
‫به نام خداوند جان و خرد‬
‫کزین برتر اندیشه بر نگزرد‬
‫خداوند نام و خداوند جای‬

‫خداوند روزی ده رهنمای‬
‫خداوند کیوان و گردان سپهر‬

‫فروزنده ماه و ناهید و مهر‬
‫به یک هفته بر پیش یزدان بدند‬

‫مپندار که آتش پرستان بدند‬
‫که آتش بدان گاه محراب بود‬

‫پرستنده را دیده پر آب بود‬
‫به یک هفته در آذر آبادگان‬

‫ببودند شاهان و آزادگان‬
‫همه نیکی پیشه کن در جهان‬

‫که بر کس نماند جهان جاودان‬
‫بیا تا جهان را به بد نسپریم‬

‫بکوشش همه دست نیکی بریم‬
‫نماند همی نیک و بد پایدار‬

‫همان به که نیکی بود یادگار‬
‫نکن بد که بینی به فرجام بد‬

‫ز بد گرددت در جهان نام بد‬
‫هر آنگه کت آید به بد دسترس‬

‫ز یزدان بترس و مکن بد به کس‬
‫توانگر به بخشش بود شهریار‬
‫به گنج نهفته که شد نامدار‬
‫نگه دار چیزی که رأی آردت‬

‫ببخش آن چه دل رهنمای ِآیدت‬
‫چو بخشنده باشی گرامی شوی‬

‫به دانایی و داد نامی شوی‬
‫به داد و دهش گیتی آباد دار‬

‫دل زیر دستان ز خود شاد دار‬
‫فریدون فرخ فرشته نبود‬

‫ز مشک و ز عنبر سرشته نبود‬
‫به داد و دهش یافت او نکویی‬

‫تو داد و دهش کن فریدون تویی‬
‫چنین فرمود آن بخرد رهنمون‬
‫که فرهنگ باشد زگوهر فزون‬
‫زمانی میاسای ز آموختن‬

‫اگر جان همی خواهی افروختن‬
‫چنین دان که هرکس که دانا تر است‬

‫به هر آرزو بر توانا تر است‬
‫بیاموز و بشنو ز هر دانشی‬

‫که یابی ز هر دانشی رامشی‬
‫هنر جوی و با مرد دانا نشین‬

‫چو خواهی که یابی ز بخت آفرین‬
‫خردمند که این داستان بشنود‬

‫به دانش گراید به دین نگرود‬
‫کجا آن بزرگان با تاج و تخت‬
‫کجا آن سواران پیروز بخت‬
‫کجا آن خردمند گنداوران‬

‫کجا آن سرافراز و جنگی سران‬
‫کجا آن گزیده نیاکان ما‬

‫کجا آن دلیران و پاکان ما‬
‫همه خاک دارند بالین و خشت‬

‫خنک آن که جز تخم نیکی نکشت‬
‫ز روز گذر کردن اندیشه کن‬

‫پرستیدن دادگر پیشه کن‬
‫به نیکی گرای و میازار کس‬

‫ره رستگاری همین است و بس‬
‫چو نزدیک گشتند پیر و جوان‬
‫دو شیر سرافراز و دو پهلوان‬
‫خروش آمد از باره هر دو مرد‬

‫تو گویی بدرید دشت نبرد‬
‫نهادند پیمان دو جنگی که کس‬

‫نباشد بران جنگ فریاد رس‬
‫نخستین به نیزه بر آویختند‬

‫همی خون ز جوشن فرو ریختند‬
‫چنین تا سنان ها به هم بر شکست‬

‫به شمشیر بردند ناچار دست‬
‫به آوردگه گردن افراختند‬

‫چپ و راست هر دو همی تاختند‬
‫ز نیروی اسپان و زخم سران‬

‫شکسته شد آن تیغ های گران‬
‫چو شیران جنگی براشوفتند‬

‫پر از خشم اندام ها کوفتند‬
‫همان دسته بشکست گرز گران‬

‫فرو ماند از کار دست سران‬
‫گرفتند زان پس دوال کمر‬

‫دو اسپ تگاور فرو برده سر‬
‫همی زور کرد این بران آن برین این‬

‫نجنبید یک شیر بر پشت زین‬
‫پراگنده گشتند ز آوردگاه‬

‫غمی گشته اسپان و مردان تباه‬
‫کف اندر دهانشان شده خون و خاک‬

‫همه گبر و برگستوان چاک چاک‬
‫تا کی غم آن خورم که دارم یا نه‬

‫وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه‬
‫پر کن قدح باده که معلومم نیست‬
‫این دم که فرو برم برارم یا نه‬
‫یک قطره آب بود و با دریا شد‬

‫یک ذره خاک و با زمین یکتا شد‬
‫آمد شدن تو اندر این عالم چیست؟‬
‫آمد مگسی پدید و ناپیدا شد‬
‫آنها که کهن شدند و اینها که نو اند‬

‫هرکس به مراد خویش یک تک بدود‬
‫این کهنه جهان به کس نماند باقی‬
‫رفتند و رویم و دیگر آیند و روند‬
‫آن قصر که جمشید در او جام گرفت‬

‫آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت‬
‫بهرام که گور میگرفتی همه عمر‬
‫دیدی که چگونه بهرام گرفت‬
‫آن قصر که با چرخ همی زد پهلو‬

‫در درگه آن شهان نهادندی رو‬
‫دیدم که بر کنگره اش فاخته ای‬
‫بنشسته همی گفت که کوکو کوکو ؟‬
‫قومی متفکر اند ره دین‬

‫قومی به گمان فتاده در راه یقین‬
‫میترسم از آن که بانگ آید روزی‬
‫که ای بیخبران راه نه است و نه این‬
‫گویند که گر می بخوری عرش بلرزد‬

‫عرشی که به یک باده بلرزد به چه ارزد ؟‬
‫در خانه ما زیر زمینی ست که در آن‬
‫یک خم بخوری خشتی ازان نیز نلرزد‬
‫ای صاحب فتوا ز تو پر کار تریم‬

‫با این همه مستی ز تو هشیار تریم‬
‫تو کسان خوری و ما خون رزان‬
‫انصاف بده کدام خون خوار تریم‬
‫شیخی به زن فاحشه گفتا مستی‬

‫هر لحظه به دام دیگری پا بستی‬
‫گفتا شیخا هر آنچه گویی هستم‬
‫آیا تو چنان که مینمایی هستی ؟‬
‫دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است‬
‫شیشۀ بشکسته را پیوند کردن مشکل است‬
‫کوه را با آن بزرگی میتوان هموار کرد‬
‫حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است‬
‫خدا را ما را ازین هللا و اهریمن رها سازد‬

‫یقین هللا و اهریمن همدست اند حافظ جان‬
‫همان اهریمن است هللا درین شک ندارم من‬

‫گواهم ایزد و ایرانیان هستند حافظ جان‬
‫خدا کی جان و نان با شرط ایمان می دهد کس را ؟‬

‫چرا اللهیان این را ندانستند حافظ جان ؟‬
‫کو خدا کیست خدا چیست خدا‬
‫بی جهت بحث نکن نیست خدا‬
‫آنکه پیغمبر ما بود همی‬

‫ما عرفناک بفرمود همی‬
‫تو دگر طالب پرخاش مشو‬

‫کاسه گرم تر از آش مشو‬
‫آنچه عقل تو دران آنها مات است‬

‫تو بمیری همه موهومات است‬
‫جوی آب و می ناب و دلبر نیکو سرشت‬

‫ای به تخمم که نرفتم به بهشت‬
‫آن که عمامه سر است از علماست‬
‫آن که پشمینه تن است از فقهاست‬
‫آلتم هر دو صفت را داراست‬

‫به گمانم که فقیه الفقهاست‪H‬‬
‫هر وعده که دادند به ما باد هوا بود‬

‫هر نکته که گفتند غلط بود و ریا بود‬
‫چوپانی این گله به گرگان بسپردند‬

‫این شیوه و این قاعده ها رسم کجا بود ؟‬
‫رندان به چپاول سر این سفره نشستند‬

‫این ها همه از غفلت و بی حالی ما بود‬
‫خوردند و شکستند و دریدند و تکاندند‬

‫هر چیز درین سفره بی برگ و نوا بود‬
‫گفتند چنین و چنانیم دریغا‬
‫این ها همه الالیی خواباندن ما بود‬
‫ای کاش در دیزی ما باز نمیماند‬

‫یا کاش که در گربه کمی شرم و حیا بود‬
‫ما چون زدری پا کشیدیم ‪ ،‬کشیدیم‬

‫امید که ز هرکس که بریدیم ‪ ،‬بریدیم‬
‫دل نیست کبوتر که چو پر زد نشیند‬

‫از گوشه بامی که پریدیم ‪ ،‬پریدیم‬
‫دنیا همه هیچ اهل دنیا همه هیچ‬

‫ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ‬
‫دانی که پس از عمر چه ماند باقی‬
‫مهر است و محبت است و باقی همه هیچ‬
‫روزی که تو آمدی به دنیا عریان‬

‫جمعی به خندان و تو بودی گریان‬
‫کاری بکن ای دوست که وقت مردن‬

‫جمعی به تو گریان و تو باشی خندان‬
‫نردبان این جهان ما منیست‬

‫عاقبت این نردبان افتادنیست‬
‫الجرم هرکس که باالتر نشست‬

‫استخوانش سخت تر باید شکست‬
‫سر شب به سر قصد تاراج داشت‬

‫سحرگه نه تن سر نه سر تاج داشت‬
‫به یک چرخش چرخ نیلوفری‬

‫نه نادر به جا ماند و نه نادری‬
‫چو خورشید سعادت نمایان شود‬

‫ستاره ز پیشش گریزان شود‬
‫عقاب شکاری نترسد ز بوم‬

‫دو مرد خراسان دو صد مرد روم‬
‫اگر دست یزدان دهد رونقم‬

‫به قسطنطنیه زنم بیرقم‬
‫آبی که تورا تیره کند زهر بود‬

‫زهری که تورا صاف کند آب بود‬
‫افتادگی آموز اگر طالب فیضی‬
‫هرگز نخورد آب زمینی که بلند است‬
‫میبینم ‪ ،‬آن شکفتن شادی را‬

‫پرواز بلند آدمی زادی را‬
‫آن جشن بزرگ روز آزادی را‬
‫کیوان خندان به سایه می گوید ‪ :‬دیدی ؟ به تو می گفتم‬
‫آری تو همیشه راست میگفتی‬
‫‪ ...‬می بینم ‪ ،‬می بینم‬
‫هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد‬

‫هم رونق زمان شما نیز بگذرد‬
‫وین بوم محنت که از پی آن تا کند خراب‬

‫بر دولت آشیان شما نیز بگذرد‬
‫باد خزان نکبت ایام ناگهان‬
‫بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد‬
‫آب اجل که هست گلوگیر عام و خاص‬

‫بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد‬
‫ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز‬

‫این تیزی سنان شما نیز بگذرد‬
‫چو داد عادالن به جهان در بقا نکرد‬

‫بیداد ظالمان شما نیز بگذرد‬
‫در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت‬

‫این عوعو سگان شما نیز بگذرد‬
‫آنکس که اسب داشت غبارش فرو نشست‬

‫گرد سم خران شما نیز بگذرد‬
‫بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت‬

‫هم بر چراغدان شما نیز بگذرد‬
‫زین کاروانسرا بسی کاروان گذشت‬
‫ناچار کاروان شما نیز بگذرد‬
‫ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن‬

‫تأثیر اختران شما نیز بگذرد‬
‫این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید‬

‫نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد‬
‫بیش از دو روز بود ازان دگر کسان‬

‫بعد از دو روز ازان شما نیز بگذرد‬
‫بر تیغ جورتان ز تحمل سپر کنیم‬

‫تا سختی کمان شما نیز بگذرد‬
‫آبیست ایستاده درین خانه جاه و مال‬

‫این آب ناروان شما نیز بگذرد‬
‫در باغ دولت دیگران بود مدتی‬

‫این گل ز گلستان شما نیز بگذرد‬
‫ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طمع‬
‫این گرگی شبان شما نیز بگذرد‬
‫پیل فنا که شاه بقا مات حکم اوست‬

‫هم بر پیادگان شما نیز بگذرد‬
‫ای دوستان خواهم که به نیکی دعای سیف‬

‫یک روز بر زبان شما نیز بگذرد‬
‫‪.‬راه در جهان یکی است و آن راستیست ‪ ،‬بقیه بی راهه است‬


‫ندادند شیر ژیان را به کس‬



‫درین بوم و بر زنده یک تن مباد‬

‫جهان بر بداندیش تنگ آوریم‬

‫ازان به که کشور به دشمن دهیم‬

‫به از زنده دشمن بر او شاد کام‬
‫اگر کشت خواهد تو را روزگار‬

‫چه نیکوتر از مرگ در کارزار‬


‫خروش آمد از بارۀ هر دو مرد‬

‫نخستین به نیزه براویختند‬



‫ز نیروی اسپان و زخم سران‬



‫فروماند از کار دست سران‬
‫همی زور کرد این بران آن برین‬




‫تو گفتی بدرید دشت نبرد‬


‫چنین تا سنان ها به هم برشکست‬

‫به شمشیر ناچار بردند دست‬

‫زنیروی اسپان و زخم سران‬

‫چو شیران جنگی برآشوفتند‬

‫همان باره بشکست گرز گران‬

‫دو اسپ تگاور فروبرده سر‬

‫پراگنده گشتند ز آورده گاه‬


‫منم کوروش ! شاه برزگ ‪ ،‬شاه جهان ‪ ،‬شاه دادگر ! ارتش برزگ من به آرامی‬
‫وارد بابل شد؛ نگذاشتم به مردم بابل رنجی وارد شود‪ .‬برده داری را برانداختم ‪،‬‬
‫‪...‬به درد و رنجشان پایان بخشیدم‬
‫هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد‬

‫هم رونق زمان شما نیز بگذرد‬
‫وین بوم محنت که از پی آن تا کند خراب‬

‫بر دولت آشیان شما نیز بگذرد‬
‫باد خزان نکبت ایام ناگهان‬

‫بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد‬
‫آب اجل هست گلوگیر خاص و عام‬

‫بر حلق و بر دهان شما نیز بگرد‬
‫ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز‬

‫این تیزی سنان شما نیز بگذرد‬
‫چو داد عادالن به جهان در بقا نکرد‬
‫بیداد ظالمان شما نیز بگذرد‬
‫در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت‬

‫این عوعو سگان شما نیز بگذرد‬
‫آنکس که اسب داشت غبارش فرو نشست‬

‫گرد سم خران شما نیز بگذرد‬
‫بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت‬

‫هم بر چراغدان شما نیز بگذرد‬
‫زین کاروانسرا بسی کاروان گذشت‬

‫ناچار کاروان شما نیز بگذرد‬
‫ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن‬

‫تأثیر اختران شما نیز بگذرد‬
‫این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید‬

‫نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد‬
‫بیش از دو روز بود ازان دگر کسان‬
‫بعد از دو روز ازان شما نیز بگذرد‬
‫بر تیغ جورتان ز تحمل سپر کنیم‬

‫تا سختی کمان شما نیز بگذرد‬
‫در باغ دولت دیگران بود مدتی‬

‫این گل ز گلستان شما نیز بگذرد‬
‫آبیست ایستاده درین خانه جاه و مال‬

‫این آب ناروان شما نیز بگذرد‬
‫ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع‬

‫این گرگی شبان شما نیز بگذرد‬
‫پیل فنا که شاه بقا مات حکم اوست‬

‫هم بر پیادگان شما نیز بگذرد‬
‫ای دوستان خواهم به نیکی دعای سیف‬

‫یک روز بر زبان شما نیز بگذرد‬
‫سیف فرغانی (ششم هجری شمسی)‬


‫آن ها که کهن شدند و اینها که نو اند‬


‫آمد شدن تو اندر این عالم چیست ؟‬



‫دیدی که چگونه گور بهرام گرفت‬
‫دیدیم که در کنگره اش فاخته ای‬

‫بنشسته همی گفت که کوکو کوکو‬
‫قومی متفکرند اندر ره دین‬

‫میترسم ازان که بانگ آید روزی‬

‫که ای بیخبران راه نه آنست و نه این‬
‫ای صاحب فتوا ز تو پر کارتریم‬

‫توخون کسان خوری و ما خون رزان‬

‫انصاف بده کدام خون خوارتریم ؟‬
‫در خانه ما زیر زمینیست که در آن‬

‫یک خم بخوری خشتی ازان نیز نلرزد‬
‫شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی‬


‫آیا تو چنان که مینمایی هستی ؟‬
‫دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشگل است‬

‫شیشۀ بشکسته را پیوند کردن مشگل است‬

‫حرف نا هموار را هموار کردن مشگل است‬


‫توگویی بدرید دشت نبرد‬

‫نباشد بدان جنگ فریاد رس‬



‫زنیروی اسپان و زخم سران‬

‫چو شیران جنگی برآشوفتند‬







‫همه یک دالنند یزدان شناس‬

‫دریغ است که ایران ویران شود‬

‫همه رو ی یکسر به جنگ آوریم‬




‫چه نیکوتر از مرگ در کارزار‬

‫همه روز ساسانیان تیره گشت‬
‫جهان را دگرگونه شد رسم و راه‬




‫کنون بی غمان را چه حاجت به می‬
‫کران را چه سودی به آوای نی‬

‫به جایی که خشکیده باشد گیاه‬

‫هدر دادن آب باشد گناه‬

‫ز شاش شتر خوردن سوسمار‬

‫که تاج کیانی کند آرزو‬


‫سپنج دلیران و دیوان شود‬
‫درختی که تلخ است وی را سرشت‬
‫اگر بر نشانی به باغ بهشت‬
‫ور از جوی خلدش به هنگام آب‬

‫به بیخ انگبین ریزی و شهد ناب‬
‫سرانجام گوهر به بار آورد‬

‫همان میوه تلخ بار آورد‬
‫خری را گر افسارش از زر کنی‬

‫لجامش ز یاقوت احمر کنی‬
‫به پهلو زنی از طالیش رکاب‬

‫به زینش نشیند یکی آفتاب‬
‫به جای خصیلش دهی نیشکر‬

‫به جای جو اش مغز بادام تر‬
‫اگر جبرئیلش کند مهتری‬

‫بماند همان در مقام خری‬
‫خریت نه تنها علف خوردن است‬

‫خریت قواعد ندانستن است‬
‫آنکس که بداند و بداند که بداند‬

‫اسب خرد از گنبد گردون بجهاند‬
‫آنکس که بداند و نداند که بداند‬

‫آگاه نمایید که بس خفته نماند‬
‫آنکس که نداند و بداند که نداند‬

‫لنگان خرک خویش به منزل برساند‬
‫آنکس که نداند و نداند که نداند‬

‫در جهل مرکب ابدالدهر بماند‬

‫جمعی به تو خندان و تو بودی گریان‬

‫جمعی به گریان و تو باشی خندان‬
‫نردبان این جهان ما و منیست‬

‫دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ‬

‫دانی که پس از عمر چه ماند باقی ؟‬

‫ما چون ز دری پا کشیدیم ‪ ،‬کشیدیم‬

‫امید که ز هر کس که بردیم ‪ ،‬بریدیم‬
‫دل نیست کبوتر که چو پر زد نشیند‬
‫از گوشه بامی که پریدیم ‪ ،‬پریدیم‬
‫آبی که تورا تیره کند زهر بود‬

‫زهری که تو را صاف کند آب بود‬
‫افتادگی آموز اگر طالب فیضی‬

‫هرگز نخورد آب زمینی که بلند است‬
‫رسانه و ارتباطات در رویداد های ورزشی ‪ ،‬طبقه بندی رسانه ها ‪ ،‬تاثیر رسانه‬
‫بر ورزش ‪ ،‬کارکرد ورزش و رسانه ها ‪ ،‬نقش های مهم رسانه ‪ ،‬ضرورت‬
‫رسانه ‪ ،‬نقش رسانه گروهی در ورزش ‪ ،‬سهم رشته ورزشی از اخبار ‪ ،‬فناوری‬
‫اطالعات و ارتباطات ‪ 6 ،‬نگرش درباره المپیک ‪ ،‬مدیریت بازاریابی ‪ ،‬برنامه‬
‫ریزی برای بازار یابی ‪ ،‬ابزار بازاریابی ‪ ،‬حامیان بازاریابی ‪ ،‬حامیان مالی ‪ ،‬مهم‬
‫ترین منابع مالی ‪ ،‬اسپانسر ‪ ،‬فواید حمایت مالی ‪ ،‬تقسیم بندی حامیان مالی ‪،‬‬
‫اهداف شرکت ها برای حمایت ورزشی ‪ ،‬اهداف حامیان مالی برای حمایت ‪،‬‬
‫استراتژی موفق برا ی جذب حامیان مالی ‪ ،‬شرکای تجاری المپیک ‪ ،‬عوامل موثر‬
‫در حضور تماشاچیان ‪ ،‬انگیزه هواداران ‪ ،‬برند ‪ ،‬کاربرد اصول مدیریت در اداره‬
‫اماکن ورزشی ‪ ،‬برنامه ریزی ‪ ،‬عملیات الزم برای سازماندهی ‪ ،‬نمودار سازمانی‬
‫‪ ،‬سطوح سازماندهی ‪ ،‬کاربرد نمودار ها ‪ ،‬افزایش بهره وری ‪ ،‬نظارت ‪ ،‬مراحل‬
‫طراحی و ساخت اماکن ورزشی ‪ ،‬اصول بنیادین در طراحی و ساخت ‪ ،‬اندازه ها‬
‫و استانداردهای اماکن و فضاهای ورزشی ‪ ،‬توصیه های کمیسیون ملی ‪،‬‬
‫استانداردهای صدا ‪ ،‬استانداردهای معلوالن ‪ ،‬دانش آموزان ‪ ،‬استانداردهای‬
‫سرویس های بهداشتی ‪ ،‬اصول نرده کشی‪ ،‬استانداردهای محل تماشاچیان ‪،‬‬
‫استانداردهای عمومی برای سالن های ورزشی ‪ ،‬استاندارهای مربوط به کفپوش ‪،‬‬
‫ویژگی های دما و رطوبت کفپوش ها ‪ ،‬استاندارهای روشنایی ‪ ،‬اصول مدیریت و‬
‫‪ ...‬اداره اماکن ورزشی ‪ ،‬مالحظات گوناگون برای مدیران‬
‫زن گزنده ایست با نیش نوشین‪ .‬عمر همچون ابرها در گذرست ‪ ،‬فرصت کار‬
‫‪.‬خیر غنیمت شمارید‬
‫مراقب افکارت باش که گفتارت میشود‪ .‬مراقب گفتارت باش که رفتارت میشود‪.‬‬
‫مراقب رفتارت باش که عادتت میشود‪ .‬مراقب عادتت باش که شخصیتت میشود‪.‬‬
‫‪.‬مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت میشود‬
‫ارزش هرکس به میزان سودمندی اوست‪ .‬به شگفتی انسان بنگر که با سیه پاره‬
‫‪.‬ای میبیند ‪ ،‬با استخوان پاره ای میشنود ‪ ،‬با گوشت پاره ای سخن میگویید‬
‫زبان گزنده است‪ ،‬اگر به خود رها شود بگزد ‪ .‬شخصیت هرکس زیر زبان او‬
‫‪.‬پنهان است‪ ،‬سخن بگویید تا شناخته شوید‬
‫‪.‬بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است‬
‫با مردم آنسان درامیزید که اگر مردید بر شما بگریند و اگر زنده ماندید بر شما‬
‫‪.‬مهر ورزند‬
‫‪.‬خرد سرشارترین توانگریست و خود پسندی بدترین تنهاییست‬
‫‪.‬دل کم خرد در زبان اوست و زبان خردمند در دل اوست‬
‫کرداری ناشایسته که تورا اندوهگین کند بهتر است از کاری نیکو که تو را خود‬
‫‪.‬بین کند‬
‫از حمله بلند همتان زمانی بترسید که گرسنه باشند و از حمله ناکسان زمانی که‬
‫‪.‬سیر شوند‬
‫توانگر در غربت گویی در وطن خویش است و درویش در وطن خویش گویی در‬
‫‪.‬غربت است‬
‫‪.‬برنیامدن نیاز گواراتر از خواهش از ناکس‬
‫آرزوی تو بر جبین تو بسته است‪ ،‬خواهش آنرا ذره ذره فرو می چکاند‪ .‬بنگر که‬
‫‪.‬آن را نزد چه کسی فرو می چکانی‬
‫‪.‬هرکس راز خویش پنهان کند اختیار خویش در دست دارد‬
‫‪.‬مردم دشمن آنند که ندانند‬
‫هنگامی که از انجام کاری بیمناک شدی به آن دست زن ‪ ،‬چه بسا فرار کردن از‬
‫‪.‬آن دشوارتر از عمل به آن است‬
‫‪.‬مالی که از کف برفت و تو را پندی آموخت رفته نگیر‬
‫‪.‬حسادت دوست از سستی صداقت اوست‪ .‬تندرستی از کمی حسد ورزیدن است‬
‫دوست وقتی دوست است که دوستی خود را در سه حالت نگاه دارد ‪ :‬در روزگار‬
‫‪.‬نکبت ‪ ،‬در زمان غیبت و پس از رحلت‬
‫‪.‬دو انسان زیاده خواه هرگز سیر نمی شوند ‪ :‬طالب علم ‪ ،‬طالب ثروت‬
‫‪.‬هرکس بداند به آنچه که میگوید عمل میکند ؛ جز به حکم ضرورت سخن مگوید‬
‫به گنج نهفته که شد نامدار‬
‫نگه دار چیزی که رای آردت‬

‫ببخش آنچه دل رهنما آیدت‬



‫ز مشک و ز عنبر سرشته نبود‬
‫به داد و دهش یافت او نیکویی‬

‫همه نیکویی پیشه کن در جهان‬

‫به کوشش همه دست نیکی بریم‬

‫نکن بد که بینی به فرجام بد‬

‫ز بد گردتت در جهان نام بد‬
‫هرآنگه کت آیدت به بد دسترس‬

‫ز یزدان بترس و مکن بد به کس‬
‫به روز گذر کردن اندیشه کن‬

‫به نیکی گرای و میازار کس‬


‫به یک هفته در آذرآبادگان‬

‫به بودند شاهان و آزادگان‬
‫اگر بر نشانی به باغ بهشت‬

‫سرانجام گوهر به بار آورد‬

‫همان میوه تلخ بار ِآورد‬
‫یه قطره آب بود و با دریا شد‬


‫آنها که کهن شدند و اینها که نوند‬


‫دیدیم که در کنگره اش فاخته ای‬

‫اسب خرد از گردنبد گردون بجهاند‬

‫آگاه نمایید که بس خفته نماند‬

‫لنگان خرد خویش به منزل برساند‬

‫در جهل مرکب ابدالهر بماند‬
‫گاویست در آسمان قرین پروین‬
‫گاوی نهفته است در زیر زمین‬
‫گر بینایی چشم حقیقت بگشا‬
‫زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین‬
‫در میان دو عدم این دو قدم بهر چه بود؟‬

‫خروش آمد از باره هر مرد‬


‫نباشد بدان جنگ فریاد رس‬
‫نخستین به نیزه برآوختند‬
‫چنین تا سنان ها به هم برشکست‬

‫به شمشیر ناچار بردند دست‬

‫ز نیرو اسپان و زخم سران‬


‫همان باره بشکست گرز گران‬

‫فرو ماند از کار دست سران‬

‫همی زور کرد این بران آن برین این‬
‫پراکنده گشتند ز آوردگاه‬


‫تا کی غم آن خورم که دارم یا نه ؟‬

‫وین عمر به خوش دلی گذارم یا نه ؟‬
‫این که فرو برم برارم یا نه‬
‫آنها که کهن شدند و این ها که نوند‬

‫یک ذره خاک و با زمین یکسان شد‬
‫آمد مگسی پدید و نا پیدا شد‬

‫دیدیدم که بر کنگره اش فاخته ای‬
‫گاویست در آسمان قرین پروین‬

‫گاوی نهفته است در زیر زمین‬
‫در بینایی چشم حقیقت بگشا‬
‫زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین‬
‫قومی متفکرند اندر ره دین‬

‫میترسم از آن که بانگ آید روزی‬
‫که ای بیخبران راه نه است و نه این‬
‫ای صاحب فتوا ز تو پر کار تریم‬
‫تو کسان خوری و ما خون رزان‬
‫انصاف بده کدام خون خوار تریم؟‬

‫در خانه ما زیر زمینی است که در آن‬
‫یک خم بخوری خشتی از آن نیز نلرزد‬
‫شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی‬

‫آیا تو چنان که می نمایی هستی؟‬
‫دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است‬
‫شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است‬
‫حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است‬

‫اسب خرد از گنبد گردون بجهاند‬
‫آگاه نمانید که بس خفته نماند‬
‫لنگان خرک خویش به منزل برساند‬
‫در جهل مرکب ابد الدهر بماند‬
‫جمعی به تو خندان و تو بودی گریان‬
‫جمعی به تو گریان و تو باشی خندان‬
‫دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ‬

‫دانی که پس از عمر چه ماند باقی‬
‫نردبان این جهان ما منیست‬

‫آن یکی خر داشت پاالنش نبود‬
‫یافت پاالن گرگ خر را در ربود‬
‫کوزه بودش آب مینامد به دست‬
‫آب را چون را یافت خود کوزه شکست‬
‫خری را گر افسارش از زر کنی‬

‫لجامش ز یاقوت احمر کنی‬
‫به پهلو زنی از طالیش رکاب‬
‫به زنیش نشیند یکی آفتاب‬
‫یه جای خصیلش دهی نیشکر‬
‫به جای جو اش مغز بادام تر‬
‫اگر دست یاری دهد مهتری‬
‫بماند همان در مقام خری‬
‫خریت نه تنها علف خوردن است‬
‫خریت قواعد ندانستن است‬
‫اگر برنشانی به باغ بهشت‬
‫سر انجام گوهر به بار آورد‬
‫همان میوه تلخ بار آورد‬
‫به نام خداوند جان و خرد‬

‫کزین برتر اندیشه بر نگذرد‬
‫خداوند نام و خداوند جای‬
‫خداوند روزی ده رهنمای‬
‫خداوند کیوان و گردان سپهر‬
‫فروزنده ماه و ناهید و مهر‬

‫به یک هفته در آذرآبادگان‬
‫ببودند شاهان آزادگان‬
‫چنین فرمود آن بخرد رهنمون‬

‫که فرهنگ باشد زگوهر فزون‬
‫زمانی میاسای ز آموختن‬
‫اگر جان همی خواهی افروختن‬
‫چنین دان که هرکس که دانا تر است‬
‫به هر آرزو بر توانا تر است‬
‫بیاموز و بشنو ز هر دانشی‬
‫که یابی ز هر دانشی رامشی‬
‫هنر جوی و با مرد دانا نشین‬
‫چو خواهی که یابی ز بخت آفرین‬
‫خردمند کین داستان بشنود‬
‫به دانش گراید به دین نگرود‬
‫به گنج نهفته که شد نامدار؟‬
‫نگه دار چیزی که رای آردت‬
‫ببخش آنچه دل رهنمای آیدت‬
‫ز مشک ز عنبر سرشته نبود‬
‫به داد و دهش یافت او نیکویی‬
‫همه نیک نامی به و راستی‬

‫که کرد ای پسر سود در کاستی ؟‬
‫همه نیکویی پیشه کن در جهان‬
‫به کوشش همه دست نیکی بریم‬
‫مکن بد که بینی به فرجام بد‬
‫ز بد گردتت در جهان نام بد‬
‫هرآنگه کت آید به بد دسترس‬
‫ز یزدان بترس و نکن بد به کس‬
‫ز روز گذر کردن اندیشه کن‬

‫به نیکی گرای و میزار کس‬
‫کجا آن بزرگان با تاج و تخت‬

‫کجا آن سواران پیروز بخت‬
‫کجا آن خردمند گنداوران‬
‫کجا آن سرفراز و جنگی سران‬
‫کجا آن گزیده نیاکان ما‬
‫کجا آن دلیران و پاکان ما‬
‫همه خاک دارند بالین و خشت‬
‫خنک آنکه جز تخم نیکی نکشت‬
‫بپرسیدشان از کیان جهان‬

‫وزان نامداران و فرخ مهان‬
‫که گیتی به آغاز چون داشتند ؟‬
‫که ایدون به ما خار بگذاشتند ؟‬
‫چو ناکس به ده کدخدایی کند‬

‫کشاورز باید گدایی کند‬
‫به یزدان که گر ما خرد داشتیم‬
‫کجا این سرانجام بد داشتیم ؟‬
‫از آن روز دشمن به ما چیره گشت‬
‫که ما را روان و خرد تیره گشت‬
‫ازان روز این خانه ویرانه شده‬
‫که نان آورش مرد بیگانه شد‬
‫بسوزد در آتش گرت جان و تن‬
‫به از بندگی کردن و زیستن‬
‫اگر مایه زندگی بندگی است‬
‫دوصد بار مردن به از زندگی است‬

‫همه روز ایرانیان تیره گشت‬
‫جهان را دگرگونه شد رسم و راه‬
‫کنون بی غمان را چه حاجت به می‬
‫کران را چه سودی به آوای نی‬
‫ز شاش شتر خوردن و سوسمار‬
‫که تاج کیانی کند آرزو‬
‫دریغ است که ایران ویران شود‬

‫به نیکی نداند از بد هراس‬
‫چه نیکو تر از مرگ در کارزار‬
‫کو خدا کیست خدا چیست خدا‬
‫بی جهت بحث نکن نیست خدا‬
‫آنکه پیغمبر ما بود همی‬
‫ما عرفناک بفرمود همی‬
‫تو دگر طالب پرخاش مشو‬
‫کاسه گرم تر از آش مشو‬
‫آنچه عقل تو دران ها مات است‬
‫تو بمیری همه موهومات است‬
‫هر وعده که دادند به ما باد هوا بود‬

‫هر نکته که گفتند غلط بود و ریا بود‬
‫چوپانی این گله به گرگان به سپردند‬
‫این شیوه و این قاعده ها رسم کجا بود؟‬
‫رندان به چپاول سر این سفره نشستند‬
‫این ها همه از غفلت و بی حالی ما بود‬
‫خوردند و شکستند و دریدند و تکاندند‬
‫هر چیز درین سفره بی برگ و نوا بود‬
‫گفتند چنینم و چنانیم دریغا‬
‫این ها همه الالیی خواباندن ما بود‬
‫ای کاش در دیزی ما باز نمیماند‬
‫یا کاش که در گربه کمی شرم و حیا بود‬

بپرسیدشان از کیان جهان

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

بپرسیدشان از کیان جهان

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

‫بپرسیدشان از کیان جهان‬

‫ازان نام داران و فرخ مهان‬

‫که گیتی به آغاز چون داشتند‬

‫چو ناکس به ده کدخدایی کند‬

‫به یزدان که گر ما خرد داشتیک‬

‫سر و جان من پیش رأی تو باد‬

‫ازان زور دشمن به ما چیره گشت‬

‫بسوزد در آتش گرت جان و تن‬

‫اگر مایه زندگی بندگی ست‬

‫ندانی که ایران نشست منست‬

‫هنر نزد ایرانیان است و بس‬

‫همه یکدالنند یزدان شناس‬

‫چو ایران نباشد تن من مباد‬

‫همه روی یکسر به جنگ آوریم‬

‫همه سر به سر تن به کشتن دهیم‬

‫چنین گفت موبد که مرد به نام‬

‫اگر کشت خواهد تو را زورگار‬

‫بگویید و این جمله در گوش باد‬

‫جهان را دگر گونه شد رسم و راه‬

‫ز می نئشه و نغمه از چنگ رفت‬

‫ادب خوار گشت و هنر شد وبال‬

‫جهان پر شد از خوی آهرمنی‬

‫کنون بی غمان را چه حاجت به می ؟‬

‫که در بزم این هرزه گردان خام‬

‫به جایی که خشکیده باشد گیاه‬

‫چو با تخت منبر برابر شود‬

‫ز شاش شتر خوردن و سوسمار‬

‫که تاج کیانی کند آرزو؟‬

‫دریغ است ایران که ویران شود‬

‫خداوند نام و خداوند جای‬

‫خداوند کیوان و گردان سپهر‬

‫به یک هفته بر پیش یزدان بدند‬

‫که آتش بدان گاه محراب بود‬

‫به یک هفته در آذر آبادگان‬

‫همه نیکی پیشه کن در جهان‬

‫بیا تا جهان را به بد نسپریم‬

‫نماند همی نیک و بد پایدار‬

‫نکن بد که بینی به فرجام بد‬

‫هر آنگه کت آید به بد دسترس‬

‫نگه دار چیزی که رأی آردت‬

‫چو بخشنده باشی گرامی شوی‬

‫به داد و دهش گیتی آباد دار‬

‫فریدون فرخ فرشته نبود‬

‫به داد و دهش یافت او نکویی‬

‫زمانی میاسای ز آموختن‬

‫چنین دان که هرکس که دانا تر است‬

‫بیاموز و بشنو ز هر دانشی‬

‫هنر جوی و با مرد دانا نشین‬

‫خردمند که این داستان بشنود‬

‫کجا آن خردمند گنداوران‬

‫کجا آن گزیده نیاکان ما‬

‫همه خاک دارند بالین و خشت‬

‫ز روز گذر کردن اندیشه کن‬

‫به نیکی گرای و میازار کس‬

‫خروش آمد از باره هر دو مرد‬

‫نهادند پیمان دو جنگی که کس‬

‫نخستین به نیزه بر آویختند‬

‫چنین تا سنان ها به هم بر شکست‬

‫به آوردگه گردن افراختند‬

‫ز نیروی اسپان و زخم سران‬

‫چو شیران جنگی براشوفتند‬

‫همان دسته بشکست گرز گران‬

‫گرفتند زان پس دوال کمر‬

‫همی زور کرد این بران آن برین این‬