Γραμμή Μεταξά

Από την Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση στην πλοήγησηΜεταβείτε στην αναζήτηση

Αυτό το άρθρο χρειάζεται πρόσθετες αναφορές για επαλήθευση . Παρακαλώ βοηθήστε να

βελτιώσει αυτό το άρθρο με την προσθήκη αναφορών σε αξιόπιστες πηγές . Υλικό χωρίς πηγή
αναφοράς θα ελεγχθεί και ίσως αφαιρεθεί.

Βρείτε πηγές: "Μεταξάς Γραμμή" – ειδήσεις · εφημερίδες · βιβλία · μελετητής · JSTOR

( Φεβρουάριος 2019 ) ( Μάθετε πώς και πότε να αφαιρέσετε αυτό το πρότυπο μήνυμα )

Γραμμή Μεταξά

Βορειοανατολική Ελλάδα

Γραμμή Μεταξάς 1941.jpg

Δόντια δράκου κατά μήκος της γραμμής Μεταξά, κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Τύπος Αμυντική γραμμή

Πληροφορίες τοποθεσίας

Ελεγχόμενη από Ελλάδα

Ανοιχτό στο

κοινό Ναί

Ιστορικό ιστότοπου

Χτισμένο 1936–1941

Σε χρήση 1936–1945

Υλικά Σκυρόδεμα και χάλυβας

Μάχες/πόλεμοι Μάχη της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Μάχη της γραμμής Μεταξά (1941)

Η Γραμμή Μεταξά ( ελληνικά : Γραμμή Μεταξά , Γραμμή Μεταξά ) ήταν μια αλυσίδα οχυρώσεις
κατασκευάστηκαν κατά μήκος της γραμμής του ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, με σκοπό να
προστατεύσει Ελλάδα σε περίπτωση βουλγαρικής εισβολής μετά την επανεξοπλισμό της
Βουλγαρίας . Πήρε το όνομά του από τον Ιωάννη Μεταξά , τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας , και
αποτελείται κυρίως από σήραγγες που οδηγούσαν σε παρατηρητήρια, θέσεις και φωλιές
πολυβόλων . Οι κατασκευές είναι τόσο στιβαρές που σώζονται μέχρι σήμερα, μερικές από τις
οποίες εξακολουθούν να λειτουργούν ενεργά. Μερικά από αυτά είναι ανοιχτά στο κοινό.
Η Γραμμή Μεταξά αποτελείται από 21 ανεξάρτητα οχυρωματικά συγκροτήματα, το μεγαλύτερο
από τα οποία είναι το οχυρό Ρούπελ καθώς καλύπτει 6,1 από τα 155 χλμ. της πλήρους γραμμής και
είχε κατασκευαστεί σε ύψος 322 μ. Ο φωτισμός αρχικά παρείχε κυρίως λαμπτήρες λαδιού, αν και
εγκαταστάθηκαν και γεννήτριες. Επί του παρόντος, οι οχυρώσεις τροφοδοτούνται με δημόσια
ηλεκτρική ενέργεια, αλλά είναι εξοπλισμένες και με γεννήτριες. Ο αερισμός επιτεύχθηκε τόσο
φυσικά όσο και τεχνητά. Η παροχή νερού γινόταν μέσω αγωγών ύδρευσης. Τα οχυρωματικά έργα
διήρκησαν τέσσερα χρόνια και το κόστος τους τότε έφτασε τα 100.400.000 δραχμές .

Περιεχόμενα

1 Κατάλογος οχυρωματικών συγκροτημάτων

2 Ιστορία

3 Δείτε επίσης

4 βιβλιογραφικές αναφορές

5 εξωτερικοί σύνδεσμοι

Κατάλογος οχυρωματικών συγκροτημάτων

Τα ακόλουθα 21 οχυρά αποτελούν τη Γραμμή Μεταξά, διατεταγμένη από τη Δύση προς την
Ανατολή κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων.

Ποποτλίβιτσα (Ποποτλίβιτσα)

Istibey (Ιστίμπεη)

Κελκάγια (Κελκαγιά)

Αρπαλούκι (Αρπαλούκι)

Paliouriones (Παληουριώνες)

Ρούπελ ( Ρούπελ )

Karatas (Καρατάς)

Kali (Κάλη)

Persek (Περσέκ)

Babazora (Μπαμπαζώρα)
Μάλιαγκα (Μαλιάγκα)

Περιθώρι (Περιθώρι)

Παρταλούσκα (Παρταλούσκα)

Ntasavli (Ντάσαβλη)

Lisse (Λίσσε)

Pyramidoeides (Πυραμιδοειδές)

Kastilo (Καστίλο)

Άγιος Νικόλαος (Άγιος Νικόλαος)

Μπαρτίσεβα (Μπαρτίσεβα)

Εχίνος (Εχίνος)

Νυμφαία (Νυμφαία)

Ιστορία

Πριν από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου , οι προσθήκες που έγιναν στο Φρούριο του
Ρούπελ θεωρούνταν πολύ αδύναμες. Έτσι, αποφασίστηκε να κατασκευαστούν περαιτέρω
οχυρώσεις, όχι μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και σε όλο το βόρειο ελληνικό όριο. Τα
σχέδια εκπονήθηκαν το 1935 και οι εργασίες ξεκίνησαν στην Κερκίνη το 1936. Η αρχική πρόθεση
ήταν η πλήρης οχυρωματική γραμμή να φτάσει μέχρι τα σύνορα ως το Ορμένιον . Η Ελλάδα,
ωστόσο, ενεπλάκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940, εμποδίζοντας έτσι την ολοκλήρωση. Στο
ξέσπασμα του πολέμου, η γραμμή οχύρωση είχε φτάσει μόνο Κομοτηνή , Θράκη και είχε μήκος 155
χιλιόμετρα.

Το γερμανικό πυροβολικό βομβαρδίζει τη Γραμμή Μεταξά.

Οχύρωση Ιστίμπεη, Γραμμή Μεταξά, πολυβολείο

Όπως η Γραμμή Maginot στα γαλλογερμανικά σύνορα, η Γραμμή Μεταξά υπερκεράστηκε από τις
γερμανικές δυνάμεις ειδικά όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941 μέσω
της Γιουγκοσλαβίας . Το γερμανικό XVIII Ορεινό Σώμα και το Σώμα Στρατού ΧΧΧ επιτέθηκαν στη
Γραμμή Μεταξά πριν τα ξημερώματα στις 6 Απριλίου, αλλά συνάντησαν σκληρή αντίσταση υπό την
ηγεσία του Ταξιάρχη. Στρατηγός Κωνσταντίνος Θ. Μπακόπουλος , και μετά από τρεις μέρες μάχης
είχαν περιορισμένες μόνο επιτυχίες. Το 2ο Panzerdivision XVIII Mountain Corpsμε μια περιεκτική
κίνηση πέρασε τα γιουγκοσλαβικά σύνορα, νίκησε τη γιουγκοσλαβική και ελληνική αντίσταση και
κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου. Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης ανάγκασε το Ελληνικό
Τμήμα Στρατού Ανατολικής Μακεδονίας να παραδοθεί στις 10 Απριλίου και η μάχη της Γραμμής
Μεταξά τελείωσε.

Ο Γερμανός στρατηγός Wilhelm List , ο οποίος ηγήθηκε της επίθεσης κατά της Γραμμής Μεταξά,
θαύμασε τη γενναιότητα και το θάρρος αυτών των στρατιωτών. Απέφυγε να αιχμαλωτίσει τους
Έλληνες στρατιώτες και δήλωσε ότι ο στρατός ήταν ελεύθερος να φύγει με τις πολεμικές τους
σημαίες, υπό τον όρο να παραδώσουν τα όπλα και τις προμήθειες. Διέταξε επίσης τους στρατιώτες
και τους αξιωματικούς του να χαιρετίσουν τους Έλληνες στρατιώτες (Beevor 2005, σελ. 20). Λίγα
ήταν τα στρατεύματα για να υπερασπιστούν τη γραμμή καθώς το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού
Στρατού πολεμούσε εναντίον των Ιταλών στο αλβανικό μέτωπο.