Motywy matek

-powody altruistyczne, empatia

-poczucie spełnienia
-podniesienie samooceny
-radość z ciąży
-pomoc bliskiej osobie
-pieniądze

Wbrew powszechnemu przekonaniu, że pieniądze są głównym motywem, w większości

badań matki zastępcze zgłaszają w badaniach, że decydują się na surogację głównie z
powodów altruistycznych (Ciccarelli, 1997; Hanafin, 1984; van den Akker, 2003).

Surogatki mają empatię dla bezdzietnych par i chcą pomóc im doświadczyć radości
rodzicielstwa. (której zazwyczaj same już doświadczyły.) Niektóre chcą też podjąć jakieś
szczególne działanie i poczuć, że coś osiągnęły (Blyth, 1994; Ciccarelli, 1997, Hanafin,
1984) lub podnieść swoją samoocenę (van den Akker, 2003)

Motyw pieniędzy mimo wszystko przewija się w badaniach, ale nie jako główna motywacja.
(np. Hanafin, 1984; Hohman i Hagan, 2001; Migdal, 1989;

Trzeba wziąć pod uwagę, że możliwe, że to, jak opisują się surogatki, nie odzwierciedla ich
prawdziwych motywacji.
Ragone: (1994) zwróciła uwagę na to, że mogą one przedstawiać swoje motywacje jako
altruistyczne, ponieważ jest to bardziej akceptowalne społecznie niż podawanie pieniędzy
jako jedynej motywacji.

(Imrie i Jadva, 2014) 34 kobiety, które razem przebyły 102 ciąże.

„chęć pomocy bezdzietnej parze”,zgłosiło 59% ( matek zastępczych.

15% (5) motywowała „chęć pomocy bezdzietnej parze”, jak i „przyjemność z ciąży”
9% (3) chciało pomóc krewnemu
6% (2) chciało pomóc przyjaciel.
Jedenaście procent (4) surogatek zgłosiło inne powody.

Wiele kobiet doświadczyło walki z niepłodnością u przyjaciółki lub krewnej, co również miało
wpływ na ich motywację.

„Miałam przyjaciółkę, która chciała zajść w ciążę, ale nie mogła, i widziałam wszystko, przez
co przeszła, i po prostu pomyślałam, że to niesprawiedliwe, że mogę zajść w ciążę, kiedy
staram się tego nie robić a są ludzie, którzy chcą mieć dzieci, ale nie mogą.”

Innym wspólnym motywem, było to, jak bardzo surogatki cenią swoje własne dzieci, przy
czym wiele z nich wspominało, że stosunkowo łatwo było im urodzić dzieci. Były w stanie
wyobrazić sobie ból, który odczuwały inne kobiety, które nie były w stanie urodzić dziecka.
„bycie matką jest prawdopodobnie największym darem, jaki możesz otrzymać… myślę, że
usłyszeć w wieku 18 czy 21 lat, że nigdy nie będziesz mogła mieć dziecka musi być
absolutnie druzgocące, nie wyobrażam sobie, żeby ktoś mi to powiedział, więc móc pomóc
parze w urodzeniu dziecka to jak dawanie komuś życia.”

Motywacje do kolejnej surogacji

Matki, które podjęły się kolejnej surogacji, najczęściej jako motywację podawały chęć
pomocy rodzinie w posiadaniu rodzeństwa dla istniejącego dziecka 31% (21) Inne
podawane powody to „chęć pomocy parze bezdzietnej” (23%) oraz „posiadane
wcześniejszych pozytywnych doświadczeń macierzyństwa zastępczego” (15%).

Przykład: „ponieważ ostatnim razem tak bardzo mi się podobało. Czuję, że zawsze zawsze,
odkąd mam dzieci, pracowałam z dziećmi, nigdy nie miałam, hm, ważnej kariery [...], ale
szczerze czułam, że urodzenie [dziecka zrodzonego z macierzyństwa zastępczego] było
jednym z moich największych osiągnięć, więc chciałam doświadczyć tego jeszcze raz przed
czterdziestką”.

7% podało „przyjemność z ciąży” jako główną motywację.

6% zgłosiło „niespełnione oczekiwania lub cele z poprzedniej macierzyństwa zastępczego”.
Tylko 3 procent (2) twierdziło, że były motywowane „płatnością”,
również 3% było motywowanych prośbą organizacji macierzyństwa zastępczego,
3% ustaleń surogatek nie zamierzała podejmować dalszych ustaleń dotyczących
macierzyństwa zastępczego, ale spotkała parę i siła powstałego związku zmieniła jej zdanie.
W 9% umów zgłoszono inne motywacje do wielokrotnych umów o macierzyństwo zastępcze;
na przykład „chęć wypróbowania obu rodzajów macierzyństwa zastępczego” lub „wiedza, że
​nikt inny nie pomoże parze”.

Charakterystyka

Fuchs i Berenson, 2018; 204 surogatek:

średni wiek 33 lata; ponad 90% rasy białej; ponad 80% w związku małżeńskim.
wykształcenie różne (od szkoły średniej do magistra), około połowa zatrudniona
28,6% kobiet miało roczny dochód gospodarstwa domowego powyżej 100 000 USD
(przeciętny dochód w USA wynosił ok 64 000 USD w 2018).

Karen Busby i Delaney Vun w swoim przeglądzie prawie czterdziestu badań głównie z USA i
Wielkiej Brytanii, doszły do wniosku, że większość surogatek jest zamężnych, mają one
własne dzieci, są w wieku dwudziestu lub trzydziestu lat, oraz są białymi chrześcijankami
(Baslington, 2002; Ciccarelli, 1997; Kleinpeter i Hohman). 2000; Ragone 1996; van den
Akker 2003). Dochody rodzin zastępczych matek są najczęściej skromne (ale nie niskie) i
pochodzą one ze środowisk robotniczych.

Prawdopodobne jest, że demografia surogatek może częściowo wynikać z procesu, w

którym agencje macierzyństwa zastępczego wybierają kandydatki, ponieważ procedura jest
zaprojektowana tak, żeby uniknąć zarzutów, że proces ten może wykorzystywać biedne,
młode kobiety z mniejszości etnicznych. (Ciccarelli, 1997)

Osobowość

Z przeglądu Busby i Vun wynika, że matki zastępcze są dojrzałymi, doświadczonymi,

stabilnymi, samoświadomymi i ekstrawertycznymi nonkonformistkami.

Badania dotyczące osobowości surogatek ogólnie są małe, mają niereprezentatywne próbki

albo brak grup kontrolnych Przez to trudno jest wyciągnąć jakiekolwiek konkretne wnioski na
temat cech osobowości tych kobiet. Można co najwyżej zaryzykować stwierdzenie, że
większość matek zastępczych mieści się w normalnym zakresie testów osobowości, takich
jak MMPI (Einwohner, 1989; Kleinpeter i Hohman, 2000; van den Akker, 2003). Mogą
myśleć bardziej niezależnie (Migdal, 1989) i być mniej związane tradycyjnymi wartościami
moralnymi. W badaniach Kleinpeter i Hohman (2000) uzyskały niższe wyniki sumienności i
obowiązku w teście wielkiej piątki, co może sugerować, że mają one bardziej elastyczne
podejście do stosowania tradycyjnych zasad moralnych i etycznych.

Doświadczona satysfakcja

Surogatki ogólnie zgłaszają, że są całkiem zadowolone ze swoich doświadczeń.

Ciccarelli (1997) przeprowadziła wywiady z 14 kobietami, które były 5 do 10 lat po

doświadczeniu surogacji. Wszystkie były usatysfakcjonowane swoją decyzją i postrzegały to
doświadczenie jako wzbogacające.

w badaniu z 2014: Surogatki poinformowały, że 87% z 89 doświadczeń dotyczących

macierzyństwa zastępczego było pozytywnymi doświadczeniami. Osiem procent (8) było
doświadczeniami neutralnymi lub ambiwalentnymi, a 5% (5) zostało sklasyfikowanych jako
negatywne.
Spośród pięciu matek zastępczych, które zgłosiły negatywne doświadczenie, trzy zostało
później surogatką jeszcze przynajmniej jeden raz, i te następne doświadczenia oceniały
pozytywnie. Jedna z nich była w kolejnej ciąży w momencie zbierania danych. Nie
stwierdzono istotnej różnicy między typem surogacji a tym, czy ogólne doświadczenie matki
zastępczej było pozytywne.

czynniki, które mają istotny wpływ na poziom satysfakcji matek zastępczych

relacja z zamierzonymi rodzicami

Kilka badań potwierdza, że ​generalnie matka zastępcza tworzy relację raczej z parą niż z
dzieckiem (Baslington, 2002; Ciccarelli, 1997; Hohman i Hagan, 2001; Ragone, 1996).
Kobiety konsekwentnie odnoszą się do rozwijającego się płodu jako do dziecka pary, a nie
do własnego (Ciccarelli, 1997) i wykazują mniejsze przywiązanie do płodu podczas ciąży niż
inne ciężarne kobiety (Fischer i Gillman, 1991). Dlatego to jakosc relacji z parą, w dużej
mierze determinuje satysfakcję matki zastępczej z jej doświadczenia (Baslington, 2002;
Ciccarelli, 1997; Hohman i Hagan, 2001).

spełnienie oczekiwań

Oprócz tego, niespełnione oczekiwania wiążą się z niezadowoleniem z doświadczenia

surogacji. W badaniu Ciccarelli (1997) 4 z 14 kobiet miało niespełnione oczekiwania, a w
dwóch z tych przypadków dotyczyło to poziomu bliskości z parą. Interakcja pary z surogatką
zaraz po urodzeniu również wydaje się ważna. Jeśli matka zastępcza może zobaczyć i
potrzymać dziecko i czuje, że jest traktowana z szacunkiem, jej poziom zadowolenia jest
wysoki (Hohman i Hagan, 2001).

Zdrowie psychiczne surogatek

W jednym z badań, pośród 18 surogatek, średni wynik samooceny znajdował się w górnej
granicy normalnego zakresu. Żadna nie uzyskała wyniku poniżej normalnego, a wyniki
sześciu wskazały na wyższą niż przeciętna samoocenę. Średni wynik dla 18 surogatek które
wypełniły Inwentarz Depresji Becka wynosił 3,8, co wskazuje na brak oznak depresji.

Negatywne rezultaty

Według niektórych autorów, doświadczenie surogacji może mieć znaczące negatywne skutki
emocjonalne dla niektórych matek zastępczych (Baslington, 2000; Ciccarelli, 1997).

Łagodne i przemijające negatywne następstwa surogacji prawdopodobnie występują w

różnym stopniu u wszystkich kobiet. Większość z nich to ogólne skutki uboczne ciąży jak
fizycznym dyskomfort

Czasami kobiety żałują swojej decyzji o zostaniu surogatką (Blyth, 1994; Ciccarelli, 1997).
Blyth (1994) zidentyfikował 2 z 17 kobiet, które żałowały swojej decyzji. Jest to również
jedyne badanie, które informuje o około 25% kobiet, który doświadczył znacznego
emocjonalnego cierpienia z powodu oddania dziecka. Nie jest jasne, czy niezadowolenie
wynika z samego procesu macierzyństwa zastępczego, braku interwencji terapeutyczna lub
jednego i drugiego.

W celu ograniczenia negatywnych skutków wiele agencji macierzyństwa zastępczego w

Stanach Zjednoczonych zawiera umowy wyłącznie z kobietami, które wcześniej rodziły i
mają własne dzieci. To zwiększa szanse na udane narodziny i wypełnienie umowy; kobiety,
które doświadczyły więzi z dzieckiem w czasie ciąży, mogą bardziej realistycznie postrzegać,
jak to jest oddać dziecko innej parze (Ciccarelli, 1997).
Hinduski

w 2012 roku przeprowadzono badanie Gujarat w Indiach, w którym łącznie wzięło udział 15
kobiet.

Motywem Hindusek są głównie, jeśli nie jedynie, pieniądze.

W większości uczestniczki były analfabetkami w wieku od 21 do 30 lat i większość z nich

było surogatkami około trzy razy w swoim życiu, a wiele z nich oddawało też komórki jajowe.

Wszystkie były zamężne i miały co najmniej jedno własne dziecko, ponieważ było to
wymogiem dla surogatek w tym programie macierzyństwa zastępczego. Wiele kobiet
zgłosiło, że ich mąż jest bezrobotny lub zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin, a
niektórzy zgłaszały również o problemach w domu (takich jak nadużywanie alkoholu przez
mężów). Większość kobiet zgłosiło, że pochodzi z bardzo niskiego środowiska
społeczno-ekonomicznego i nie posiadała żadnego formalnego wykształcenia.

negatywne przeżycia

Wszystkie uczestniczki opowiadały o tym, że macierzyństwo zastępcze było dla nich trudne
emocjonalnie w różnym stopniu. Większość z nich mieszkała w hostelu dla surogatek z dala
od swoich rodzin i społeczności, aby upewnić się, że stosują odpowiednią dietę podczas
ciąży i aby utrzymać ciążę w tajemnicy ze względu na piętno społeczne. większość kobiet
zastępczych twierdziła, że emocjonalny dystans od ich własnych dzieci był najtrudniejszy.
Zwracały też uwagę na korzyści z pobytu w schronisku zastępczym, np. lepsze zdrowie,
pomyślną ciążę i zachowanie tajemnicy

Niektóre kobiety mówiły o emocjonalnym przywiązaniu do płodu, dla innych separacja z

dzieckiem były częścią procesu i nie zgłaszały żadnych problemów psychologicznych
związanych z macierzyństwem zastępczym.

Wszystkie kobiety spotkały się z krytyką w swoich społecznościach.

Jak wytłumaczyć dziecku?

Cytat z portalu surrogate com:

Macierzyństwo zastępcze to wydarzenie rodzinne. Jako surogatka wykonujesz większość

pracy — ale proces ten będzie miał wpływ na całą twoją rodzinę, w tym na dzieci. Na
przykład twoja ciąża i wizyty mogą sprawić, że będziesz mniej dostępna dla swoich dzieci,
przez co mogą doświadczać szerokiego zakresu emocji, od zazdrości i tęsknoty po
podekscytowanie i chęć pomocy innej rodzinie.
Rodzice docelowi

charakterystyka

Kleinpeter (2002) zbadała dane z rozmów telefonicznych z 26 rodzicami (24 kobiety)

zaangażowanymi w surogację w ramach jednego z programów macierzyństwa zastępczego
w Kalifornii. Większość rodziców było białych, pozostających w związku małżeńskim, a ich
dochody przekraczały 80 000 dolarów rocznie. (w 2002 przeciętny dochód gospodarstwa
domowego w Stanach Zjednoczonych wynosił 42 409 $)

Motywacje do macierzyństwa zastępczego

Średni czas, przez który para próbowała mieć dziecko, wynosiła 7,5 roku. Łącznie 91%
kobiet (n = 38) zgłosiło, że niepłodność została zdiagnozowana u nich, jedna para miała
zarówno problemy z niepłodnością męską, jak i żeńską, a dla trzech par przyczyna
niepłodności pozostawała niewyjaśniona. Najczęstszym powodem surogacji były
powtarzające się niepowodzenia zapłodnienia in vitro, zgłaszane przez 43% (19) kobiet, a
drugim najczęstszym powodem było to, że kobieta nie miała macicy (38%, n = 16) w wyniku
którejkolwiek z wady wrodzonej lub nagłej HISTEREKTOMII. Siedmiu procentom (trzem)
kobiet powiedziano, że ciąża zagraża życiu, dalsze 7% doznało poronień nawykowych, a 5%
(jedna) miała inne problemy, np. wypadnięcie macicy.

relacja podczas ciąży

W trakcie ciąży zdecydowana większość matek (79%, n = 33) spotykała się z matką
zastępczą przynajmniej raz w miesiącu. Ojcowie mieli mniejszy kontakt z matką zastępczą,
bo tylko 55% (n = 23) spotykało się z nią przynajmniej raz w miesiącu. Trzech ojców (7%) w
ogóle nie widziało matki zastępczej podczas ciąży.

Dziecko

Obserwacja psychologiczna
Sześć z tych artykułów zostało opublikowanych przez Golombok i współpracowników
Autorzy obserwowali 42 dzieci w wieku od 1 do 10 lat.
Nie stwierdzono większych różnic w rozwoju psychicznym dzieci urodzonych po
macierzyństwie zastępczym, dzieci urodzonych po OD i dzieci urodzonych po naturalnym
poczęciu.
.
W innym badaniu z Wielkiej Brytanii (Shelton i in., 2009) porównano 21 dzieci urodzonych
po macierzyństwie zastępczym z dziećmi urodzonymi po różnych rodzajach rozrodu
wspomaganego (IVF, OD, inseminacja i dawstwo zarodków) Obserwowano je przez okres
od 4 do 10 lat. Nie wykryto różnic w przystosowaniu psychologicznym między grupami.
Perspektywa dziecka
The perspectives of adolescents conceived using surrogacy, egg or sperm donation

Zdecydowana większość nastolatków wyrażała obojętność wobec sposobu ich poczęcia.

(72%)
Niektórzy wyrażali pozytywne odczucia dotyczące swojego poczęcia, opisując je jako „fajne”,
„interesujące”, jako „specjalny” fakt na swój temat: (16%). 11% ma ambiwalentne odczucia.