ABSTRACT

Ballistic tests were conducted on a high manganese and high aluminum austenitic steel that is age
hardenable. These lightweight steels (12 to 18% lower in density) were investigated as alternatives to
MIL-PRF-32269 steel alloys for application in P900 perforated armor currently used for Army ground
combat systems. Two steel plates with nominal composition in weight percent of Fe-30Mn-9Al-1Si-0.9C-
0.5Mo were evaluated for V50 against 0.30 caliber armor piercing and 0.50 caliber fragmentation
simulation projectiles. At equivalent areal densities to current steels, both plates surpassed the required
0.30 caliber acceptance criteria by 188 and 151 ft/s. Against the 0.50 caliber fragmentation projectile, the
calcium treated plate exceeded the MIL-A-46100 V50 by 225 ft/s, but the non calcium treated plate
underperformed by 39 ft/s.
ABSTRACT

Zamanla sertleştirilebilen yüksek manganez ve yüksek alüminyum östenitik çelik üzerinde

balistik testler yapıldımış. Bu hafif çelikler (yoğunluğu % 12 ile 18 daha düşük), şu anda Ordu kara
muharebe sistemleri için kullanılan MIL-PRF-32269 perfore zırhlarda uygulama için P900 çelik
alaşımlarına alternatif olarak araştırılmıştır. Fe-30Mn-9Al-1Si-0.9C-0.5Mo ağırlık yüzdesinde nominal
bileşime sahip iki çelik levha, 0.30 kalibrelik zırh delici ve 0.50 kalibrelik parçalanma simülasyon
mermilerine karşı değerlendirildi. Mevcut çeliklere eşdeğer alan yoğunluklarında, her iki plaka da gerekli
0.30 kalibrelik kabul kriterlerini 188 ve 151 ft/s aştı. 0.50 kalibrelik parçalanma mermisine karşı, kalsiyum
ile işleme sokulmuş plaka MİL-A-46100 V50'yi 225 ft/s aştı, ancak kalsiyum ile işeme sokulmamış plaka
39 ft/s'den daha düşük performans gösterdi.
INTRODUCTION

P900 was originally designed in the late 1980’s as appliqué armor to counter Soviet small-arms
threats (Gooch, 1991). The thin-ribbed section design (see Figure 1) localizes deformation that allow for
multi-hit capability. The original P900 was cast from low alloy steels using the lost foam process without
regard to material properties. Computer modeling with a reevaluation of material property requirements
and validated by ballistic testing has led to the adaptation of P900 as an armor enhancement in current
applications. A quenched and tempered martensitic steel (in accordance with alloy tolerances of MIL-A-
46100) met the required hardness and ballistic standards. Expanded metal processes and offset punched
plates offer alternative designs to P900, but these solutions do not achieve P900’s performance and higher
ballistic success rate as measured by MIL-PRF-32269.
INTRODUCTION

P900 aslen 1980'lerin sonlarında Sovyet, küçük silah tehditlerine karşı koymak için aplike zırh
olarak tasarlandı (Gooch, 1991). İnce nervürlü kesit tasarımı (Şekil 1), çoklu vuruş kabiliyetine izin veren
deformasyonu lokalize eder. Orijinal P900, malzeme özelliklerine bakılmaksızın kayıp köpük prosesi
kullanılarak düşük alaşımlı çeliklerden dökülmüştür. Malzeme özellik gereksinimlerinin yeniden
değerlendirilmesi ve balistik testlerle doğrulanan bilgisayar modellemesi, P900'ün mevcut uygulamalarda
zırh geliştirmesi olarak uyarlanmasına yol açmıştır. Söndürülmüş ve temperlenmiş martensitik çelik (MIL-
A-46100 alaşım toleranslarına uygun olarak) gerekli sertlik ve balistik standartları karşılamıştır.
Genişletilmiş metal prosesleri ve ofset perfore plakalar P900'e alternatif tasarımlar sunar, ancak bu
çözümler MIL-PRF-32269 ile ölçüldüğü gibi P900'ün performansına ve daha yüksek balistik başarı oranına
ulaşmaz.
INTRODUCTION

Second generation advanced high strength steels that are being developed (Frommeyer, 2006) as
lightweight steels for the automotive industry are potential candidates for the P900 armor application.
These steels contain high levels of aluminum, which can lower the density by 12 to 18% relative to mild
steel. These steels, which are referred to as FeMnAlC, are austenitic and age hardenable by the addition of
carbon. Tensile strengths greater than 140 ksi, and elongation to fracture that is greater than 15%, are
comparable to quench and tempered low alloy steels currently used. These lightweight steels also have
good casting characteristics (high fluidity and low melting temperature) that are as good as ductile iron
(Howell et al., 2008). FeMnAlC alloys do not require high cost alloys, such as nickel, cobalt, or chromium
and are less costly than titanium alloys. Tailorable properties via age hardening coupled with a 12 to 18%
reduced density offer a higher specific strength over quench and tempered steel. Challenges still lie in
developing these FeMnAlC alloys to reduce weight without sacrificing P900 armor performance.
INTRODUCTION

Otomotiv endüstrisi için hafif çelikler olarak geliştirilmekte olan ikinci nesil gelişmiş yüksek
dayanımlı çelikler (Frommeyer, 2006) P900 zırh uygulaması için potansiyel adaylardır. Bu çelikler,
yoğunluğu yumuşak çeliğe göre% 12 ile 18 oranında alüminyum içerir. FeMnAlC olarak adlandırılan bu
çelikler östenitiktir ve karbon ilavesiyle sertleştirilebilirler. 140 ksı'dan büyük gerilme mukavemetleri ve %
15'ten büyük kırılmaya, şu anda kullanılan söndürme ve temperlenmiş düşük alaşımlı çeliklerle
karşılaştırılabilir. Bu hafif çelikler aynı zamanda sfero döküm kadar iyi döküm özelliklerine (yüksek
akışkanlık ve düşük erime sıcaklığı) sahiptir (Howell ve ark., 2008). FeMnAlC alaşımları nikel, kobalt veya
krom gibi yüksek maliyetli alaşımlar gerektirmez ve titanyum alaşımlarından daha ucuzdur. Sertleşmeyle
elde edilen tailorable özellikler, % 12 ile 18 oranında azaltılmış yoğunluk ile birleştiğinde, söndürme ve
temperlenmiş çeliğe göre daha yüksek bir özgül mukavemet sunar.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

Two ballistic test plates were cast in a nominal Fe-30Mn-9AL-1Si-0.9C-0.5Mo chemistry. All
chemistries are in weight percent. Foundry grade alloys were melted in an induction furnace under argon
cover. Horizontal plate molds were prepared from phenolic nobake (PUNB) olivine sand in lieu of silica
sand to prevent reaction of the manganese with the silica sand. One plate measured 12 inch by 18 inch by
0.6 inch, was calcium treated, and utilized electrolytic manganese. The second plate measured 12 inch by
12 inch by 0.72 inch, was not calcium treated, and employed ferromanganese. Post casting, both plates
were vacuum solution treated at 1050°C, gas quenched, and aged for 15 hours at 530°C. The non-calcium
treated plate was cast at 0.72 inch and subsequently machined to 0.625 inch thickness after solution
treatment.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

Nominal Fe-30mn-9AL-1Si-0.9C-0.5Mo iki balistik test plakası dökülmüş. Dökümhane sınıfı

alaşımlar argon örtüsü altında bir indüksiyon ocağında eritilmiş. Manganezin silis kumu ile reaksiyonunu
önlemek için silis kumu yerine fenolik nobake (PUNB) olivin kumundan yatay plaka kalıpları hazırlanmış.
Bir plaka 12 inç x 18 inç x 0.6 inç ölçülerindeymiş. İkinci plaka 12 inç x 12 inç x 0.72 inç ölçülendirilmiş.
Dökümden sonra, her iki plaka da 1050 ° C'de vakumlu çözelti ile işleme sokuldu, 15 saat boyunca 530 °
C'de yaşlandırıldı. Kalsiyum ile işlem edilmemiş plaka 0.72 inç'te döküldü ve daha sonra çözelti işleminden
sonra 0.625 inç kalınlığa kadar işlenmiş.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

Ballistic testing was performed for V50 evaluation of 0.30 caliber armor piercing (AP) and 0.50
caliber fragmentation simulation projectiles (FSP) at 0° obliquity. The FeMnAlC ballistic results were
compared on an areal density equivalency to the MIL-PRF-32269 acceptance criteria for the 0.30 caliber
AP and to MILA-46100 steel for the 0.50 caliber FSP requirements. The FSP testing is not called for in the
MIL-PRF-32269, but there is no historical FSP data on FeMnAlC alloys. FSP test data was compared to
MIL-A-46100 (high hard steel) due to its use in MIL-PRF-32269 as a class 1 material and because of a
large historical performance database against the 0.50 caliber FSP.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

0.30 kalibrelik zırh delici (AP) ve 0.50 kalibrelik mermilerinin (FSP) 0° eğimde V50
değerlendirmesi için balistik test yapıldı. FeMnAlC balistik sonuçları, 0.30 kalibrelik AP için MIL-PRF-32269
kriterlerine ve 0.50 kalibrelik FSP gereksinimleri için MİLA-46100 çeliğine alan yoğunluğu eşdeğerliği ile
karşılaştırılmış. MIL-PRF-32269'da FSP testi istenmez, ancak FeMnAlC alaşımları hakkında geçmiş bir FSP
verisi yoktur. FSP test verileri, MIL-PRF-32269'da sınıf 1 malzeme olarak kullanılması ve 0.50 kalibrelik
FSP'YE karşı geniş bir tarihsel performans veri tabanı nedeniyle MIL-A-46100 (yüksek sert çelik) ile
karşılaştırılmış.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

Charpy impact specimens were machined from each FeMnAlC alloy plate, and tests were
performed at room temperature and -40°F. Post fracture analysis of ballistic and Charpy impact tests were
performed using optical microscopy and scanning electron microscopy (SEM). An ASPEX-PICA 1020
analytical SEM was used to quantify material cleanliness and perform chemical analysis on both fracture
surfaces and metallographically prepared specimens. Wet chemical analysis was also performed on each
cast alloy plate. A standardless chemical analysis was also performed using energy dispersive x-ray
spectrometry (EDS). Computer aided analytic software quantified primary phase constitution, inclusion
chemical content, and inclusion size distribution.
EXPERIMENTAL PROCEDURE

Her FeMnAlC alaşım plakasından Charpy darbe numuneleri işlenmiş ve testler oda sıcaklığında
ve -40 ° F'de yapıldı. Balistik ve Charpy darbe testlerinin kırılma sonrası analizi optik mikroskopi ve
taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılanılmış. Malzemenin hem kırılma yüzeylerinde hem de
metalografik olarak hazırlanmış numunelerde kimyasal analiz yapmak için ASPEX-PICA 1020 analitik SEM
kullanılmıştır. Enerji dağıtıcı x-ışını spektrometresi (EDS) kullanılarak standartsız bir kimyasal analiz de
yapılmış. Bilgisayar destekli analitik yazılım, birincil faz yapısını, dahil etmekimyasal içeriğini ve dahil
etmebüyüklüğü dağılımını ölçmüştür.
RESULTS

The MIL-PRF-32269 cast armor material is designated class 2 and has an acceptance range of
302-352 brinnell hardness number (BHN). The calcium treated plate’s hardness measured 351 BHN, and
the non-calcium treated plate exceeded the hardness range at 364 BHN. Chemical analysis of each plate is
shown in Table 1. Areal density of each plate was measured to be 35.5 pounds per square foot per inch of
thickness (PSF), which is 13% less than rolled homogenous armor (40.8 PSF). The equivalent areal
density thickness was 0.525 inch for the calcium treated plate and 0.544 inch for the non calcium treated
plate. The 0.30 caliber AP V50 of the calcium treated plate exceeded the acceptance criteria by 188 ft/s,
and the non treated plate exceeded its equivalent thickness value by 151 ft/s. The 0.50 caliber FSP V50 for
of the calcium treated plate exceeded MILA-46100 by 172 ft/s, but the non calcium treated plate was
lower by 39 ft/s.
RESULTS

MIL-PRF-32269 dökme zırh malzemesi 2. sınıf olarak belirlenmiştir ve 302-352 brinell sertlik
numarası (BHN) kabul aralığına sahiptir. Kalsiyum ile işleme sokulmuş plakanın sertliği 351 bhn'yi ölçtü ve
kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka 364 bhn'deki sertlik aralığını aştı. Her plakanın kimyasal analizi Tablo
1'de gösterilmiştir. Her bir plakanın alan yoğunluğu, metrekare başına 35,5 pound (PSF) olarak ölçüldü;
bu, haddelenmiş homojen zırhtan (40,8 PSF)% 13 daha azdı. Eşdeğer alan yoğunluğu kalınlığı, kalsiyum ile
işleme sokulmuş plaka için 0.525 inç ve kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka için 0.544 inç idi. Kalsiyum
işlem görmüş plakanın 0.30 kalibrelik APV 50'si kabul kriterlerini 188 ft/s aştı ve işlem görmemiş plaka
eşdeğer kalınlık değerini 151 ft/s aştı. Kalsiyum işlem görmüş plakanın 0.50 kalibrelik FSP V50'si MİL
A46100'ü 172 ft/s aştı, ancak kalsiyum işlem görmemiş plaka 39 ft/s daha düşüktü.
RESULTS

Figure 2 shows the impact and exit sides of both plates for the 0.30 caliber AP testing. The region
of deformation on the impact face is more visible on the non calcium treated specimen that was machined.
Visible deformation extends 0.5 inch from the center of impact on both plates. Cracking and pedal
formation are observed on the exit side of each plate. Figure 3 shows the impact and exit sides for the 0.50
caliber FSP testing. The visible deformation on the impact side of the non calcium treated plate measured
approximately 1.25 inch across the surface. Ductile deformation and cracking are observed on the exit side
of both plates. Failure occurred by plugging.
RESULTS

Şekil 2’de, 0.30 kalibrelik AP testi için her iki plakanın darbe ve çıkış taraflarını göstermektedir.
Darbe yüzeyindeki deformasyon bölgesi, işlenmiş kalsiyum ile işleme sokulmuş numunede daha
belirgindir. Görünür deformasyon, her iki plaka üzerindeki çarpma merkezinden 0,5 inç uzağa uzanır. Her
plakanın çıkış tarafında çatlama ve pedal oluşumu gözlenir. Şekil 3’de, 0.50 kalibrelik FSP testi için darbe
ve çıkış taraflarını göstermektedir. Kalsiyumla işlem görmemiş plakanın çarpma tarafındaki görünür
deformasyon, yüzey boyunca yaklaşık 1.25 inç ölçülmüştür. Her iki plakanın çıkış tarafında sünek
deformasyon ve çatlama gözlenir.
RESULTS

Figure 2. The calcium treated plate shown with 0.30 caliber AP projectile lodged in the plate (a)
and resulting combination of ductile deformation and cracking on the exit face (b). The non calcium
treated plate shown with dimensional marker illustrating the deformation region on the strike face (c), and
the exit side shows ductile deformation and cracking (d).
RESULTS

Şekil 2’de, Plakaya (a) yerleştirilmiş 0.30 kalibrelik AP mermisi ile gösterilen kalsiyum ile işleme sokulmuş
plaka ve bunun sonucunda çıkış yüzünde (b) sünek deformasyon ve çatlama kombinasyonu ortaya
çıkmıştır. Darbe yüzündeki (c) deformasyon bölgesini gösteren boyutsal işaretleyici ile gösterilen
kalsiyumla işlem görmemiş plaka ve çıkış tarafı sünek deformasyon ve çatlamayı (d) gösterir.
RESULTS

Figure 3. The calcium treated plate is shown with an impact crater from 0.50 caliber FSP (a) and
resulting ductile deformation and cracking on the exit face (b). The untreated plate is shown with
dimensional marker illustrating the visible deformation on the strike face (c) and the exit side showing
ductile deformation and cracking (d).
RESULTS

Şekil 3’de Kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka, 0.50 kalibrelik FSP (a) 'dan bir darbe krateri ve
bunun sonucunda çıkış yüzünde (b) sünek deformasyon ve çatlama ile gösterilmiştir. İşlenmemiş plaka,
çarpma yüzündeki (c) görünür deformasyonu, sünek deformasyonu ve çatlamayı (d) gösteren çıkış tarafını
gösteren boyutsal işaretleyici ile gösterilmiştir.
RESULTS

Plug formation occurred by adiabatic shear band formation and subsequent cracking.
Metallograpic examination of the plug formation is shown in Figure 4. Both plates had a dendritic
austenite microstructure with 5 volume % ferrite. Figure 4(b) shows clearly the dendrite cast structure and
adiabatic shear between the porosity and a crack tip near the exit side of the calcium treated plate.
RESULTS

Plug oluşumu adyabatik kesme bandı oluşumu ve ardından çatlama ile meydana geldi. Plug
oluşumunun metalografik incelemesi Şekil 4'te gösterilmiştir. Her iki plaka da % 5 ferritli bir dendritik
östenit mikro yapısına sahipti. Şekil 4 (b), dendritik döküm yapısını ve gözeneklilik ile kalsiyum işleme
sokulmuş plakanın çıkış tarafına yakın bir çatlak ucu arasındaki adyabatik kaymayı açıkça göstermektedir.
RESULTS

Figure 4. Adiabatic shear band and crack formation is highlighted in (a). Adiabatic shear bands
and crack formation occurred between a larger crack tip and porosity near the exit face shown in (b). A
large region of defects is observed next to a crack tip in (c).
RESULTS

Şekil 4’de adyabatik kesme bandı ve çatlak oluşumu (a) 'da vurgulanmıştır. (B) 'de gösterilen çıkış
yüzünün yakınında daha büyük bir çatlak ucu ile gözeneklilik arasında adyabatik kesme bantları ve çatlak
oluşumu meydana geldi. (C) 'deki çatlak ucunun yanında geniş bir kusur bölgesi gözlenmiş.
RESULTS

A crack tip is seen in Figure 4(c) nucleated from a concentration of nonmetallic inclusions.
Figure 5 is a pair of EDS generated ternary phase diagrams of this field showing that the inclusions are
sulfides and oxides of high manganese concentration.
RESULTS

Şekil 4 (c)'de metalik olmayan inklüzyonların konsantrasyonundan çekirdeklenmiş bir çatlak ucu
görülmektedir. Şekil 5’de, inklüzyonların sülfitler ve yüksek manganez konsantrasyonuna sahip oksitler
olduğunu gösteren bu alanın üçlü faz diyagramları tarafından oluşturulan bir çift ELD'DİR.
RESULTS

Figure 5. Chemical mapping of nonmetallic inclusions on ternary phase diagrams were made by
an EDS mapping of the defect field shown in Figure 4(c). The primary oxygen inclusion chemistries
included manganese, silicon, and aluminum (a) with predominately manganese sulfides (b).
RESULTS

Şekil 5’de Üçlü faz diyagramlarında metalik olmayan inklüzyonların kimyasal haritalaması, Şekil 4
(c)'de gösterilen kusur alanının EDS haritalaması ile yapılmıştır. Birincil oksijen içerme kimyaları, ağırlıklı
olarak manganez sülfitler (b) içeren manganez, silikon ve alüminyumu (a) içeriyordu.
RESULTS

Figure 6. Back scattered electron images of Charpy bar fracture surfaces from the calcium treated
plate (a) and non calcium treated (b). Charpy specimens were cut from solid plate and machined after
ageing. The intergranular dendritic fracture pattern is made evident in both images by a skeletal outline.
Crack formation is observed in the non calcium treated alloy (b).
RESULTS

Şekil 6. Kalsiyum ile muamele edilmiş plakadan (a) ve kalsiyum ile işleme sokulmuş (b) 'den
Charpy çubuk kırılma yüzeylerinin geri dağılmış elektron görüntüleri. Charpy örnekleri katı plakadan
kesildi sonra işlendi. Taneler arası dendritik kırık paterni, her iki görüntüde de iskelet taslağı ile
belirginleştirilir. Kalsiyum işlem görmemiş alaşımda (b) çatlak oluşumu gözlenir.
RESULTS

Figure 7. Elemental (EDS) mapping of fracture surface scans show highe ncentrations of sulfur
(a) and phosphorous (b) on the non calcium treated material as compared to the calcium treated alloy for
sulfur (c) and phosphorous (d).
RESULTS

Şekil 7. Kırık yüzey taramalarının elemental (EDS) haritalaması, kükürt (c) ve fosfor (d) için
kalsiyum ile işleme sokulmuş alaşıma kıyasla kalsiyum ile işleme sokulmuş malzeme üzerinde kükürt (a) ve
fosfor (b) konsantrasyonlarının yüksek olduğunu göstermektedir.
DISCUSSION

The Fe-30Mn-9Al-1Si-0.9C-0.5Mo alloys meet MIL-PRF-322269 0.30 caliber AP acceptance

criteria on an equivalent areal density basis. As measured against high hard steel, only the calcium treated
steel met expectations with respect to the 0.50 caliber FSP threat. The 0.50 caliber FSP test shows a greater
𝑉50 separation between the two test pieces. Even thought the calcium treated plate was thinner by 0.020
inches, its 𝑉50 exceeded that of the untreated plate by 211 ft/s.
DISCUSSION

Fe-30MN-9Al-1Si-0.9C-0.5Mo alaşımları eşdeğer alan yoğunluğu bazında MIL-PRF-322269

0.30 kalibre AP kabul kriterlerini karşılar. Yüksek sert çeliğe karşı ölçüldüğü gibi, sadece kalsiyumla
işlenmiş çelik, 0.50 kalibrelik FSP tehdidi ile ilgili beklentileri karşıladı. 0.50 kalibrelik FSP testi, iki test
parçası arasında daha büyük bir 푉_50 ayrımı gösterir. Kalsiyum ile muamele edilmiş plakanın 0.020 inç
daha ince olduğunu düşünse bile, 푉_50, işlenmemiş plakanın 211 ft / s.s değerini aştı.
DISCUSSION

The non calcium treated plate had lower Charp impact energy than the calcium treated plate at
room temperature and at -40°F. Figure 6 shows that both materials fractured interdendritically. The
microstructure of both plates appears identical (primary austenite and less than 5% by volume ferrite).

The most dramatic difference between the two cast steels is shown in Table 1 by comparing the
phosphorous and sulfur contents.
DISCUSSION

Kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka, oda sıcaklığında ve -40 ° F'de kalsiyum ile işleme sokulmuş
plakadan daha düşük Charpy darbe enerjisine sahiptir. Şekil 6’da, her iki malzemenin de interdendritik
olarak kırıldığını göstermektedir. Her iki plakanın mikro yapısı aynı görünür

İki dökme çelik arasındaki en çarpıcı farklar, fosfor ve kükürt içeriği karşılaştırılarak Tablo 1'de
gösterilmiştir.
DISCUSSION

Figure 8. Optical micrographs of polished Charpy specimens show a dendritic structure with
primary austenite and less than 5% by volume ferrite. The calcium treated plate (a) has a secondary
dendrite arm spacing of 81 μm and the non calcium treated plate (b) has a secondary dendrite arm spacing
of 42 μm. Inclusion content is more visible in the untreated plate.
DISCUSSION

Şekil 8’de parlatılmış Charpy numunelerinin optik mikrografları, primer östenitli ve hacimce%
5'ten az ferritli dendritik bir yapı göstermektedir. Kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka (a) 81 µm ikincil
dendrit kol aralığına ve kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka (b) 42 µm ikincil dendrit kol aralığına sahiptir.
İçerme içeriği işlenmemiş plakada daha belirgindir.
DISCUSSION

The difference in the two steels is directly related to the foundry practice in formulating the steel
chemistry. The calcium treatment directly impacts the sulfur content. Calcium is a late addition that reacts
in the melt to form a low density sulfide that floats out of the melt. This alloy was also formulated with
electrolytic manganese, which is low in phosphorous. The non calcium treated alloy was formulated with
ferromanganese, which contains high levels of phosphorus (0.026%). The use of ferromanganese is not a
problem in formulating a typical steel, which will have less than 1.5 weight percent manganese. However,
these FeMnAlC based materials will contain as much as 30 weight percent manganese and thus
ferromanganese should be avoided in producing these lightweight steel alloys.
DISCUSSION

İki çelikteki fark, çelik kimyasının formüle edilmesindeki dökümhane uygulamasıyla doğrudan
ilişkilidir. Kalsiyum arıtımı kükürt içeriğini doğrudan etkiler. Kalsiyum, eriyikten süzülen düşük
yoğunluklu bir sülfit oluşturmak için eriyikte reaksiyona giren geç bir katkıdır. Bu alaşım ayrıca fosforda
düşük olan elektrolitik manganez ile formüle edilmiştir. Kalsiyumla işlem görmemiş alaşım, yüksek
oranda fosfor (% 0.026) içeren ferromanganez ile formüle edilmiştir. Ferromanganez kullanımı, yüzde
1,5'ten daha az manganez ağırlığına sahip olacak tipik bir çeliğin formüle edilmesinde bir sorun değildir.
Bununla birlikte, bu FeMnAlC bazlı malzemeler yüzde 30'a kadar manganez içerecektir ve bu nedenle bu
hafif çelik alaşımlarının üretiminde ferromanganezden kaçınılmalıdır.
DISCUSSION

Figure 9. Chemical mapping of non metallic inclusions for both calcium treated, (a) and (c), and
untreated, (b) and (d), FeMnAlC alloys. An equivalent area was scanned on each material and the density
of inclusions can be compared using diagrams. Inclusion Chemistries are similar for both steels, but the
calcium treated steel has fewer inclusions.
DISCUSSION

Şekil 9’da hem kalsiyum ile işleme sokulmuş, (a) hem de (c) ve işlenmemiş, (b) ve (d) FeMnAlC
alaşımları için metalik olmayan inklüzyonların kimyasal haritalaması görülmektedir. Her malzeme
üzerinde eşdeğer bir alan tarandı ve inklüzyonların yoğunluğu diyagramlar kullanılarak karşılaştırılabilir.
İnklüzyon Kimyaları her iki çelik için de benzerdir, ancak kalsiyumla işlenmiş çeliğin daha az inklüzyonu
vardır.
DISCUSSION

Sulfur (Leslie, 1981), phosphorous (Song et al., 2007), and oxide (Wilson, 1981) content has
been shown to decrease Charpy impact energy. The high phosphorous and nonmetallic inclusion content
may account for the difference in ballistic performance and Charpy notch toughness. The inclusion
concentration shown in Figure 4(c) had chemistries (see Figure 5) that matched those of the Charpy bars
(see Figure 9). However, size and quantity comparison of the Charpy bars (see Figure 10) showed the non
calcium treated alloy has a larger number of inclusions by a ratio exceeding 2:1. It should be noted that
fracture initiation was not limited to inclusion content. Shear band and crack formation were also observed
in association with porosity. Thus, proper casting design is also a critical consideration in the ballistic
performance of these cast steels.
DISCUSSION

Kükürt (Leslie, 1981), fosfor (Song ve ark., 2007) ve oksit (Wilson, 1981) içeriğinin Charpy etki
enerjisini azalttığı gösterilmiştir. Yüksek fosfor ve metalik olmayan içerme içeriği, balistik performans ve
Charpy çentik tokluğundaki farkı açıklayabilir. Şekil 4 (c) 'de gösterilen inklüzyon konsantrasyonu,
Charpy çubuklarınınkilerle eşleşen kimyalara (Şekil 5) sahipti (Şekil 9). Bununla birlikte, Charpy
çubuklarının boyut ve miktar karşılaştırması (Şekil 10), kalsiyum ile işleme sokulmuş alaşımın 2:1'i aşan
bir oranda daha fazla sayıda inklüzyona sahip olduğunu göstermiştir. Kırık başlangıcının içerme içeriği ile
sınırlı olmadığı unutulmamalıdır. Gözeneklilik ile ilişkili olarak kesme bandı ve çatlak oluşumu da
gözlenmiştir. Bu nedenle, uygun döküm tasarımı, bu dökme çeliklerin balistik performansında da kritik bir
husustur.
DISCUSSION

Figure 10. Total inclusion count is plotted by size as measured using the ASPEX-PICA 1020
inclusion analysis software. The calcium treated plate has less than half the number of inclusions of the
non calcium treated plate in every size category.
DISCUSSION

Şekil 10’da toplam dahil etme sayısı ASPEX-PICA 1020 dahil etme analiz yazılımı kullanılarak
ölçülen boyuta göre çizilir. Kalsiyum ile işleme sokulmuş plaka, her boyut kategorisinde kalsiyum ile
işlenmiş plakanın inklüzyonlarının yarısından daha azına sahiptir.
CONCLUSIONS

At equivalent areal densities, FeMnAlC alloys can exceed acceptance criteria of MIL-PRF-
32269, and these lightweight steels can achieve greater resistance to the 0.50 caliber FSP than MIL-
A46100 alloys. Oxides, sulfides, phosphorous, and porosity are deleterious to both ballistic and Charpy
notch toughness of FeMnAlC alloys. Calcium treating the alloy reduced sulfur content and increased
ballistic and Charpy impact performance. An increase in the number of inclusions and an increase in
phosphorous content accounted for a reduction in 0.30 caliber AP V50, 0.50 caliber FSP V50, and a
reduction in Charpy impact properties. Future studies are focused on improving foundry practices to
further reduce defect concentrations in cast FeMnAlC alloys.
CONCLUSIONS

Eşdeğer alan yoğunluklarında FeMnAlC alaşımları MIL-PRF-32269'un kabul kriterlerini aşabilir

ve bu hafif çelikler 0.50 kalibrelik fsp'ye MIL-A46100 alaşımlarından daha fazla direnç sağlayabilir.
Oksitler, sülfitler, fosfor ve gözeneklilik, FeMnAlC alaşımlarının hem balistik hem de Charpy çentik
tokluğuna zararlıdır. Alaşımı işleyen kalsiyum, kükürt içeriğini azalttı, balistik ve Charpy darbe
performansını arttırdı. İnklüzyonların sayısındaki bir artış ve fosfor içeriğindeki bir artış, 0.30 kalibrelik
AP V50, 0.50 kalibrelik FSP V50'de bir azalmayı ve Charpy etki özelliklerinde bir azalmayı
oluşturuyordu. Gelecekteki çalışmalar, döküm FeMnAlC alaşımlarındaki kusur konsantrasyonlarını daha
da azaltmak için dökümhane uygulamalarını iyileştirmeye odaklanmıştır.