5207_30

http://digital.lib.auth.gr/record/142335

The physical item is part of Aristotle University of Thessaloniki Libary Collection.

This digital representation of the original is made available to the public, under the
Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
 ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΤΩΝ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.

Έκδίδεται κατά Σάββατον.

ΕΤΟΣ Α\ Έν ΑΘΗΝΑΙΣ, 31 Ιουλίου 1871. ΑΡΙΘ. 31.

PEP I ΛΗΨ I S. άποζημιώσεως xal τους καρπούς αυτών, προς κανό-

νισμόν τής άρμοδιότητος πρέπει νά συνυπο Ιογισθη
ή τε άζία τών χατασχεθέντων χαί ή άζία τών καρ­
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΓ ΔΡΕΙΟΤ ΠΔΓΟΓ.
*Αρμοδιότης. πών ή ,Ιόγω άποζημιώσεως αίτουμένη.
Αίτησις άναιρέσεως, Απόφ. ύπ’άριθ. 220 άναιρέσασα τάς ύπ άρ. 167 (1868),
Ίόνιοι νήσοι.—Συντάξεις, 62 (1869) καί 32 (1870) τών έν Χαλκίδι Πρωτο­
Μίσθωσις. δικών.
Ο ΝΕΟΣ ΔΣΤΓΚΟΣ ΚΩΔΗΞ. Εισηγητής δ Κ. Π. Κυπαρίσσης.
Η ΕΞΕΛΕΓΞΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ. .
ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ ΤΩΝ EQI ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΙ ΛΗ­ Επειδή δ έτερος λόγος εις 8ν έστηρίχθη ή άπόφασις
ΣΤΕΙΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ.
.Θ
ΙΔΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΤΟΓ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΗΛΙΔΩΝ, ΰτο τών Πρωτοδικών, ό'τΐ δηλαδή ή αίτησις ν’ άναγνωρίσθή ή
Σ. Μαγγίνα. Ουρανία Κεοα^ουνίτου κυρία τών 33 αίγών, τών έχουσών
Έξέτασις των χαρακτήρων τής ίνίδος τοΰ αίματος εις τάς άζαν δραχ. 264, δεν πρέπει νά συνυπολογισθή μετά τοΰ
κηλίδας τάς υπό τοΰ ύγροΰ τούτου σχηματιζομένας. π;σοΰ τής αίτουμένης άποζημιώσεως, ώς άποτελουσών τών
Έξετασις'τών χαρακτήρων τών λευκών τοΰ αίματος σφαι­ τών δύο αιτήσεων δύο άγωγάς διαφόρου φύσεως, δεν στη-
Π

ριδίων των έν τή ίνίδι τών κηλίδων ένεχομένων. ρ ζεται εις τήν αληθή έννοιαν τοΰ οποίου έπικαλεΐται
Έξέτασις τών τοΰ αίματος κηλίδων επί υφασμάτων λινών, νόμου 1 1 τών Βασιλ. (7. 3·), διότι ή περί τών καρπών
κανναβίνων ή βαμβακινών ιδία.
Α.

αίτησις δεν άποτελεΐ αγωγήν διαφόρου φύσεως, άλλ’εϊναι

’Εξέτασις τών τοΰ αίματος κηλίδων έπί χάρτου ή ξύλου. παρακολούθημα καί παρεπόμενον τής κυρίας περί άποδό-
Έξέτασιςτών τοΰ αίματος κηλίδων έπί υφάσματος έξ ερίου. σειος τών αιγών αγωγής.
Έξέτασις τών τοΰ αίματος κνιλίδων έπί σιδήρου ή χάλυβος.
Έξέτασις τών χαρακτήρων τών σφαιριδίων εις κηλίδας έξ Αίτησις λναιρεςεως.
αίματος νήσσης γενομένας. Αϊ'ησις άναιρέσεως κατ’ άποφάσεως δι ής έκηρνχδη τό
Χαρακτήρες τών κνιλίδων τών έκ τών εκκριμάτων τών δικαστήριον άναρμόδιον είναι απαράδεχτος.
κορέων παραγομένων.
Άπόφ. ύπ’ άριθ. 222.
Εισηγητής δ Κ., Α. Παπαδϊαμαντόπουλος,
’Επειδή κατά τό ά'ρθρ. 807 § 3, 808 § 2 καί 831
llOUIIkll ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ τής Πολ. Δικονομίας άνα'ρεσις δύναται νά αίτηθή ένεκα
άναρμοδιότητος κατ’ άποφάσεως δικαστηρίου κηρύξαντος
εαυτό παρά τά άρθ. 19 § 1 καί 25 τής αύ^τής Δικονομίας
ΤΟΓ άρμόδιον νά δικάστ) εμπορικήν όπόθεσιν* ή δέ άναίρεσις
αίτεΐται, ϊνα παραπεμφθή ή δίκη εις έτερον άρμόδιον εις
τοΰτο δικαστήριον* έπί δέ τοΰ προκειμένου ή άναίρεσις
ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ οΰτε διά τό άναρμόδιον τοΰ έκδόντος τήν προσβαλλομέ-
νην άπόφασιν δικαστηρίου αίτεΐται, διότι άναρμόδιον έκη-
ρυξεν αυτό εαυτό, τοΰτέστι τό Έφετεΐον τό δικάσαν Έμ~
xor
ποροδικεΐον, οΰτε έπί σκοπώ παραπομπής εις έτερον δικά-
στήριον, άλλά τουναντίον διά τό άρμόδιον είναι κατα τον

1 8 7 0- αίτοΰντα τό δικάσαν δικαστήριον αίτεΐται ή παραπομπή

τής δίκης εις αυτό ως άρμόδιον, τοΰτέστι διά λόγους αί*
τεΐται ή άναίρεσις, οίτινες μ,όνον εις κανονισμόν άρμοδιο-
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΣ. τητος δύνανται νά δώσωσι χώραν (άρ. 29 καί έπομ.
■ Ευ zjj περιπτώσει καθ' -ήν ζητεί τις γά άγαγγωριαθζ\ Πολ. Δικονομίας)»
χύριοζ ιών Χατασχεθέντων, ζητεί συνάμα Αόγω
 ΕΦΗΜΕΡΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ
242
τοιαύτη ευφορία δεν υπήρξεν ώστε νά γείντρ συαψτπφιβμός·
ΙΟΝ ΙΟΙ ΝΒΧΟΙ.—ΣΤΝΤΑΕΕΙΣ.
*Άρα ανυπόστατου εστί τό παράπονον δτι τό οικαστήριον
Τό α,ρθοον 6 χον νόμου ΡΛΘ' τής 7 Ιανουάριον 1866 ελαβεν ύπ’ δψιν ώς πρός τήν αφορίαν τών ετών 1837*
xipl αυντάίεως τών ποΜτιχών ύηαΛΛήΛων, ιό πε- 1850 τήν κακήν τής γης καλλιέργειαν καί τήν έκ τής
pioplCov τόν πρός σύπαίιν άπαιτοόμβνον χρόνον κόνεως προσγινομένην εις τά έλαιόδενδρα βλάβην, άφοΰ
»1ς εΐχοσιν ετη άνευ διοζρίυεως ήΑιχίας·, χαθιέρωσεν ’
ευφορία κατά τά ετη ταΰτα δέν υπήρξεν, ώς τό ’Εφετεΐον
ir κοινόν δίκαιον δι’ άπαντό Βασίλειον καί έπομί παρεδέχθη. Διά τήν κατάταξιν
Σ. Κ. μβΔλανος.
Υΐύς ισχύει καί διά τούς χατοίχους τών πρώην Ιονίων
Νήσων.
Άπόφ. ύπ’ άριθ. 223.
ΟΝΕΟΣ ΑΣΤΥΚ.ΟΣ ΚΩΔΗΕ.
Εισηγητής ό Κ. Δ. ΓΙινιατώρος.

’Επειδή άφοΰ 6 νόρ.ο; ΡΛΘ'. δια τών πρώτων πεντε

«ύτοϋ άρθρων άφωμοίωσε τό σύστημα τών εν Επτανησω *Γπό πολλών έρωτώρεθα κατ’ έπανάληψιν τί γίνεται τό
συντάξεων τοΰ νόμου 1 Ιουλίου 1857 μ.ε το ενταύθα ε­ νομοσγέδιον τοΰ άστυκοΰ κωδικός, διατί δέν εϊσήχθη εις
πικρατούν τών πολιτικών συντά'εων καί καθιέρωσε τού τήν Βουλήν, πότε θά είσαχθή, καί τά τοιαΰτα.
λοιπού ώ; πρός τάς συντάξεις έν κοινόν δίκαιον δι’ άπαν Έννοοΰρεν τήν περιέργειαν καί συρρεριζορεθα τήν άν·
τό βασίλειον εις δ άνήγαγε καί τάς προηγουμένας υπηρε­ υπορονησίαν τών συνδρορητών ρας τούτων, διότι οΰδένα
σίας τών Έπτανησίων,δταν ό έπιδιοόκων τήν σύνταζιν υπάλ­διαφεύγει ή ύφιοταρένη ανάγκη τοΰ νά ρυθρ.ιαθή επί τό
ληλος ύπηρέτησεν ε* έτος μετά την δημοσίευσιν τού νόμου τακτικώτερον καί τό έπιστηρονικώτερον ή έ’τι καί νΰν
ΡΛΘ', δέν δόναται νά ύποτεθνί ότι ό αυτός νόμ,ο; διά τούίσχύουσα παρ’ ίρϊν νοροθεσία τών βυζαντινών αΰτοερατό-
άρέσως έπορ.ένου αϋτοΰ άρθρου 6 τού περιορίσαντος τόν ρων καί τεθή ούτω αΰτη εις αρμονίαν πρός τάς άρχάς καί
πρός σύνταξιν άπαιτούρενον χρόνον εις ε’ίκοσιν έτη άνευ τάς άνάγκας τής σημερινής κοινωνίας, ν’ άναπληρωθώβι
διακοίσεως ηλικίας παρεξετράπη τ?ς αρχής τού κοινού δι­ δέ ιδίως πολλά κενά καί πολλαί άσάφειαι αύτοΰ, καί ν’άν
καίου, καθόσον δήθεν τό εύεργέτηρα τούτο τού περιορι- τικατασταθή τέλος διά νοροθεοίας καταληπτής τοΐς πάει,
.
σρού τού χρόνου τής άπαιτουρένης υπηρεσίας δεν εννόησε καί πρός τόν ιδιώτην, ούτινος ρνθμιζει τά συμφέροντα καί
.Θ
ν’ άπονείρή είρ.ή εις ρόνους τούς κατοίκους τών αρχαίων τάς σχέσεις, καί προ; τόν δικαστήν δστις κέκληται νά ίφ#ρ·
επαρχιών, ή δέ εκφρασι; τοΰ αυτού άρθρου «εικοσαετή υ­ μόσχι αυτήν.
πηρεσίαν από τής έν Έλ'λάδι καθιδρύσεως τής Βασιλείας», Δυστυχώς δρως ούδέν θετικόν δυνάρεθα ν’ άνακοινώ-
συναρρολογουρένη ρετά τού λοιπού νόμ,ου άπλοΰν έρφαίνει σωρ,εν περί τούτου πρός τού; δυσφοροϋντας συνδρορητάς
Π

χρονικόν σημεΐον καί ούχί έξαίρεσιν υπέρ τού υπαλλήλου ήρών.

τού ίρχαου βασιλείου, ήτις έν πάσει περιπτώσει αν άλη Γνωρίζορεν δτι τό επί τής Δικαιοσύνης 'Τπουργεΐον άπέ*
ληθώς ύπήρχεν ωφειλε ν·ά ήναι ρητή. Όθεντό Έφετεΐονκα- στειλεν αντίτυπα τοΰ συνταχθέντος νοροσχεδίου εις άκαν-
Α.

νονίταν την συνταςιν τού άναιρεσιβλήτου κατά τό άρθρον τα τά δικαστήρια πρός τόν σκοπόν τοΰ νά με’λετήβωσιν
6 ώς έχοντος αυτού εικοσαετή υπηρεσίαν συρπεριλαρβανο- αύτό καί έπιφέρωσι τάς δευύσας παρατηρήσεις των έπίτών
ρένου καί τοΰ ρετά την δηροσίευσιν τού ΡΛΘ'. νόρου διατάξεων αύτοΰ. Άρφ-.βάλλορεν δρω; άν τούτο κατορθωθή,
άπαιτουρένου έτους δέν παρηρρήνευσεν ούτε κακώς έφήρ-
καί αν τά δικαστήρια, τά όποια είσίν ήδη βεβαρυρένα μέ
ροσε τόν αυτόν νόρον, κατά συνέπειαν καί τό παράπονον
τοσαύτας άλλας εργασία:, θά δυνηθώσι χωρίς βλάβην τής
τούτο τοΰ άναιοεσείοντος έ'στιν άνυπόστατον.
δικαιοσύνης, ν’ άσχοληθώσιν εις τοιοΰτον σπουδαΐον έργον
καί έργασθίίσιν έπ’ αύτοΰ άποτελεσρατικώς.
Γνωρίζορεν επίσης δτι ό Κ. Κοντόσταυλος συναισθάνε­
ΜΙΣΘΩΣΙΣ.
ται καί κατανοεί υπέρ πάντα άλλον, δτι ρία εκ τών πρώ­
Οταν ό τής μισθώσεως χρόνος περι.Ιαμδάνει πΟείονας των απαιτήσεων τής κοινωνίας είναι καί ή εισαγωγή νέου
περιόδους καρποφορίας, ή αφορία τής μιας περιόδου άστυκοΰ κωδικός εί; άρρονίαν εύρισκορ,ένου ρέ τήν άλλην
συμψηφίζεται πρός την ευφορίαν τής έτέρας. νορ,οθεσίαν ρας, κωδικός δυναρένου ν’ άσφαλίσιρ πλειότερον
Άπόφ. ύπ* άριθ. 225. τά συρφέροντα τοΰ πολίτου καί νά ρή άφίννι τοσοΰτον
ευρύ στάδιον εις τήν έρρηνευτικήν εξουσίαν τών δικαστή·
.wu-.YlUO ρίων.
^Επειδή τό ’Εφετεΐον παραδεξάρενον άφ’ενός οτι i
Φαίνεται δρω; δτι ό Κ. Κοντόσταυλος, έρβλέπων πέριζ
της κατα τό έτος 1850 πεσούσης χιόνος τά περί
καί όπισθεν αύτοΰ, έρ-βάλλεται εις πλείστας αμφιβολίας»
λόγος ελα<οδενόρα κατας-ραφέντα ήσαν εντελώς αφόρα
καί διστάζει, άν ή παρούσα εποχή γιναι άρροδί* καί κα­
Τϊ ε.? 1 JS(J—1855 καί δτι κατά τά έτη 1837—1 τάλληλος πρός μεταρρύθμισιν τοΰ άστυκοΰ ήρών δικαίου,
τα ελαιόδενδρα αυτά δέν έφεραν πολύν καρπόν ώς κ
καί άν αι ελλείψει; καί ή εν πολλοΐς άσάφεια τών βυζαν­
καλλιεργούμενα καί έκ τής κόνεως τή; όδυΰ Ιΐεΐοαιώς τινών νόρων δέν έχωσιν όλιγώτερα κακά, άφ’ δσα δύναται
πτορενα, και αποφηνάρενον άφ’ ετέρου δτι συρψηφ,
νά εισαγάγω παρ’ ήρΐν νοροθεσία νέα καί εν πολλοί; ά­
ευφόρων έτών 1850-1855 πρός άλλα προηγού
γνωστος.
ίϊ*? νά *άβ? ΧώΡ-, ούδερίαν τοΰ ν Οί δισταγμοί τοΰ Κ. Κοντοσταύλου είναι σεβαστοί καί
διαταξιν παρεοιασε, διότι εάν ό τής μισθώσεως χρόνο δικαιολογούνται έκ πολλών καί ισχυρών λόγων.
ί7 %****« ******** * ifopU •Ίσως όμως ί άκρα αύτοΰ εΰλάβεια πρό; τό ύπαρχον εί­
Z nS 4 ^έρα ύπάρχη εΰφ ναι υπερβολική τις ευσυνειδησία, καί ίσως οί δισταγμοί ου·
** ™ *μως, ώς τό Εφετεΐον παρεδέ τοι ήδύναντο ν’ άρθώαιν, εξεταζορένου καί βασανιζορίνου
 ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.
ζητήματος υφ δλας αύτοΰ τάς επόψεις καί σταθμιζο-
μενων των υπέρ- καί κατά λόγων υπό τήν δττοψιν πρό πάν-
των τής πρακτικής ώφελείας καί τοΰκαλώς έννοουμένου
συμφέροντος τής κοινωνίας.
Έν θεωρία βεβαίως, αί άρχαί έφ'ών βασίζονται αί άμ
φιβολίαι αί ίιπάργουσαι προ; μεταρούθμισιν τής ήμετέ-
ρα; οϊστυκής νομοθεσίας, καί όρθαί είναι καί άκαταμάχη-
τοι, έν τή ποάςει όμως ιξεταζι:μένων αυτών, νομίζομεν δτι
οί φόβοι δέν είναι τηλικοΰτοι οίοι έκ πρώτος δψεω; παρου­
σιάζονται.
Τό θέμα τούτο είναι άναντιρρήτως περισπούδαστου καί
ΐφ εκείνων έπίτών όποιων ώΐιειλε κατά προτίμησιν νά στρα-
97 ή προσοχή καί ή μελέτη τοΰ τόπου καί των έμβριθε
στέρων προσώπων τής κοινων'α; μα;.
Η Έι-prjftFpic τών /Ιι,χαστηγίων καθήκον καί εντολήν
Ιχει νά μή άφήση άθικτου τοιοΰτον ζή:νμα, ούχί βεβαίως
διότι συναισθάνεται άρκούσα; δυνάμεις πρός τούτο, αλλά
διότι έπιθυυεΐ νά διεγείρτι τήν προσοχήν καί δώση αφορμήν
εις άλλου; άρμοδιωτέρους νά σκεφθώσιν έπ αΰτοϋ.
Πρδ τούτου όμως νομίζομεν αναγκαίου νά λάβωμεν τό
ζήτημα εί; ήν έθεσεν αύτό θέσιν ό 'Υπουργός τής Δικαιοσύ­
νης, καί νά δημοσιεύτωμεν τα; επί τοΰ αντικειμένου τού
του δοθείσας παρ αυτού εξαγνίσεις ενώπιον τής Βουλής,
κατά τήν συνεδρίασιν «ΰττς τής 29 τού παρελθόντος Δε­
κεμβρίου, έπιφυλαττόμενοι νά έπανέλθωμεν επ’ αυτού βρα-
δύτερον.
.Θ
Ε. ΛΟΥΡ1ΩΤΗΣ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ. ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ 29 ΔΕΚΕΜ­
Π
ΒΡΙΟΥ 1870.
ΡΟΝΤΗΡΗΣ. Καί εγώ έχω μίαν έπεβώτησιν ν’απευ­
θύνω εις τον Υπουργόν τής Δικαιοσύνης. Είξεύρομεν δτι
Α.
συνετάχθη σχέδιον άστυκού κωδικός, καί πολύ πιθανόν
νά εΐσαχθή Είναι λοιπόν καλόν, άν πρόκνιται νά εΐσαχθή,
νά τό γνωρίζωμεν διά νά προπαρασκευασθώμεν, διότι δύ-
ναται καί ή Βουλή νά διορίστι καί αυτή μίαν έπιτροπήν.
Παρακαλώ λοιπόν ν’ άπαντήσνι ό κύριος 'Υπουργός έάν
πρόκηται νά εΐσαχθή.
ΚΟΝΤΟΣΤ ΑΥΛΟΣ. ( Υπουργός Δικαιοσύνης). Ή Κυβέρ­
νησές, κύριοι, κατανοούσα τό σπουδαΐον τής συντάξεως
τού κώδικος, συναισθάνεται τήν όποιαν έχει εύθύντ,ν νά
προβή εις τήν άποπεράτωσιν τού έργου μετά πάσης τής
άπαιτουμένης πεοισκέψεως. Τό προκάτογον Ύπουργεΐον
κατεχόμ,ενον υπό τής αύτή; συναισθήσεως είχε παραπέμ­
πει τό σχέδιον αύτό εί; τήν Νομικήν σχολήν τοΰ Πανεπι
στημίου καί είς δλα τά δικαστήρια τού Κράτους, όπως
οέρωσιν επ’ αυτού τάς γνωμοδοτήσεις των. Αί γνωμοδο­
τήσεις αύται δεν περιήλθον είσέτι εις χεΐρας ημών. ’Εγώ
δέ σκοπεύω, επειδή τά δικαστήρια, έν τω μέσω τών τα­
κτικών ασχολιών αυτών ευρισκόμενα, δεν εχουσι τόν άπαι-
τούμενον καιρόν, όπως καταλλήλως καί έμβριθώς σκεφθώ­
σιν έπ’ αΰτοΰ, σκοπεύω νά τά προκαλέσω νά έξακολου-
θήσωσι σκεπτόμενα καί μελετώντα τό περί ού ό λόγος
νομοσχέδιον, άλλά ν’άναβάλωσι τήν γνωμοδότησιν αυτών
μετά τάς διχαστικάς διακοπάς, δτε έμβριθέστερονκαί ώ-
ριμώτερον δύνανται νά σκεφθώσιν έπ’ αΰτοϋ. "Οταν θά
έλθουν αυται αί γνωμοδοτήσεις εχω σκοπόν νά τάς «αρα
πέμψω είς τήν αυτήν έπιτροπήν, ήτις λίαν φιλοπόνως καί
έμβριθώς κατήρτισε τό σχέδιον τού άστυκού κώδικος,
ήτις, άν ευρτι λόγους έπαρχεΐς, δύναται νά τροποποιήσει τό
σχέδιον κατά τάς δπσβληθησομένας *ις αύτήν, ώς εϊρη-
ται, γνωμοδοτήσεις. Επομένως είς αυτήν τήν σύνοδον ή
Κυβέρνησις δέν είναι δυνατόν νά είσαγάγνι τό νομοσχέ­
διου τούτο. Γνωρίζω δτι υπάρχουν παρ’ ήμΐν πολλοί άν-
υπόμονοι, οϊτινες θέλουν κατηγορήσει ίσως τήν κυβέρνησιν
διά τήν βραδύτητα τής εισαγωγής τού περί οΰ ό λόγος
νομοσχεδίου. Τό κατ’ έμέ δέν αγνοώ τούς σπουδαίους καί
πολυειδεΐ; λόγους, οϊτινες συνηγορούσιν ύπέρ τής αμέσου
εισαγωγής άστυκού κώδικος, προς άντικατάστασιν τού
Ρωμαϊκού Δικαίου, τού έχοντος μάλλον επιστημονικόν καί
έτομένως πολλαχοϋ αμφίβολον χαρακτήρα. Παρατηρώ μά­
λιστα, δτι ό διά μιας καί, ούτως είπεΐν, άθρόος είσρεύσας
πολιτισμός είς τήν χώραν μας, καί ή ά'λλη τυπική ήμών
νομοθεσία, ή έ'ζωθεν ήμΐν έπιβληθείσα, παρήγαγον καί έ­
πλασαν τοιαύτας σχέσεις καί άνάγκας, ώστε ή εισαγωγή
θετική; καί άκριβώ; ώρισμένη; άστυκής νομοθεσίας, απο­
βαίνει λίαν επιθυμητή καί ίσως απαραίτητος. Άλλά, κύ­
ριοι, πιστεύω δτι πας δστις γινώσκει τί έστί δίκαιον, θέ­
λει άδιστάκτως συμφωνήσει μετ’ εμού, δτι προς ορθήν καί
γνησίαν αύτοΰ, ήτοι τού δικαίου, μεθερμήνευσιν καί προς
βεβαίαν καί ασφαλή αΰτοϋ διατύπωσιν, απαιτούνται δύο
κυρίως απαραίτητα στοιχεία* πρώτον μέν μακρά καί με­
γάλη προπαρασκευαστική εργασία πρό. συναγωγήν τής ύ­
λης έξ ής δηλοϋται η εθνική συνε δησις, διότι τό δίκαιον,
έν χρόνω καί τόπω αναπτυσσόμενου, έχει ιδιαζόντως εθνι­
.
κόν χαρακτήρα, καί δεύτερον απαιτούνται εύφυία καί
κρίσις νομική έξοχος προς έπίγνωσιν καί διατύπωσιν τών
έξ αύτής τής ύλης προκυπτουσών άρ/ών. Ήμεΐς, κύριοι,
άν καί μόλις χθές άνεπτύξαμεν ένα διανοητικόν καί αυτό­
νομον βίον, δυνάμεθα μετ’ έθνικής υπερηφάνειας νά καυ-
χηθώμεν, δτι έχομεν ήδη άνδρας διακεκριμένους έπί νο­
μική πολυμαθεία καί ικανούς έπομένως πρός τό περί οΰ ό
λό /·ος έπιχείρημα. Ώς πρός τό δεύτερον όμως τών είρημέ*
νων στοιχείων, ήτοι τήν ύπαρξιν τής οικείας ύλης, δέν εϊ-
μεθα είς τόν αυτόν τουλάχιστον βαθμόν ευτυχείς* διότι
ούτε άπλάς συλλογάς τών εθίμων τού τόπου ακόμη εχο-
μεν, καί πολλω όλιγώτερον νομικάς πραγματείας περί
αυτών, δεύτερον στερούμεθα άποχρώσας γνώσεις καί αύ­
τής τής πολιτικής ήμών ιστορίας καί πολλώ έπομένως πε­
ρισσότερον τής νομικής, τρίτον ούτε νομολογίαν άρκοΰσαν
μέχρι τοϋδε άπεχτήσαμεν, έξ ής έπίσης διά τής έφαρμο*
γής καί τής ερμηνείας τών κειμένων νόμων προκύπτουν ή
νομική τάσις καί ό νομικός χαρακτήρ τού έθνους, τελευ­
ταίου δέ ούτε ιδίαν καί εθνικήν επιστήμην ακόμη έχομεν,
διότι ύπάρχουσι μέν ήδη παρ’ ήμΐν τινα πολλοϋ λόγου
ά'ςια νομικά συγγράμματα, άλλά ταϋτα είναι ολίγα καί
περιορίζονται μάλλον εις γενικάς τής έπιστήμης άρχάς καί
ούχί είς ειδικά; πραγματείας, αί όποΐαι μόνον δύνανται νά
χρησιμεύσωσιν είς μίαν νομοθετικήν εργασίαν.
Οί λόγοι αυτοί, κύριοι, άν καί δέν είναι άποχρώντες
όπως ύποστηρίξωσι τήν έν γένει αναβολήν τής συντάξεως
καί εισαγωγής τού άστυκού κώδικος, νομίζω όμως, δτι
είναι ικανοί όπως άποδείξωσιν, ότι μετά πάσης τούλάχι-
στον περισκέψεως καί έπομένως μετά βραδύτητος πρέπει
νά προβώμεν είς τήν έκπλήρωσιν τού ύπέρ πάν άλλο σπου­
δαίου τούτου έπιχειρήματος. Τούτου ούτως έχοντος, νο­
μίζω, δτι πρέπει ν’ άφήσωμεν είς τά δικαστήρια καί τους
άλλους νομομαθείς άνδρας τού έθνους μας τόν άναγκαΐ°ν
καιρόν όπως μελετήσωσι μετά τής άπαιτουμένης άνεσεως
καί έμβριθείας τό υπό τής νομοθετικής έπιτροπής συντα-
χθέν νομοσχέδιον καί φέρωσι τήν έπ’ αύτοΰ κρίσιν των,
 ΕΨΗΜΕΡΙ2 ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

«πράττοντες δυνάμεθα ν’ άναπληρώσωμεν, νά έπιτάζν» αΰτοΐς τό Ύπουργεϊον, θέλουσι σπιύσει νά έκ·

καθόσον ουτω τελέσωσίν ακριβώς καί εύσυνειδήτως τό έπιβαλλόμενον αΰ-
iv το.
κατά τό δυνατόν, τό, ώς
ώς ανωτέρω
άνωτέρ υπέδειξα, ανεπαρκές
των άλλων πρός νομοθέτησιν στοιχείων. Δια τους λογου; το£ς καθήκον.
Ε. ΛΟΓΡΙΩΤΗΣ.
τούτους πέπεισμαι, κύριοι, βτι θέλετε έπιδοκιμασει την α-
πόφασιν τής κυβερνήσεως νά μή φέρφ «ς ™ ^.ρο-υσαν
τουλάχιστον σύνοδον, τό περί ού ό λόγος νομοσχέόιον του
ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ-
άστυκού κωδικός. ( ,
ΚΟΛΙΑΤΣΟΣ. 'Υπάρχει καί νομοσχέδιον περί πτωχευ- ΘΑΛΨΕΙ ΛΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ
σεως; τί γίνεται ·, ΜΟΝΑΧΩΝ.
ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΣ. Τό νομοσχέδιον αυτό σκοπεύω προσ­
Το Συμβούλιον τών ενταύθα Πλημμελειοδικών έδημο-
εχώς νά εισαγάγω. σίευσε τό παρελθόν Σάββατον τό βούλευμα τού έπί τής
ΚΟΑΙΑΤΣΟΣ. Αύτό είναι κατεπεϊγον.
ανωτέρω όποθέσεως, ούτινος τό διατακτικόν έχει ούτω*
ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΣ. Σκοπεύω νά τό φέρω* έχω μόνον ως
Α'. Παραπέμπει εις τό άκροατήριον τού κατά τήν πε·
πρός τινας αυτού διατάξεις, μερικού; δισταγμούς, καί διά
ριφέρειαν τών έν ’.Αθήναις Έφετών συστηθησομένου Κα·
τούτο θέλω προηγουμένως νά λάβω τήν έπ’αύτών γνώμην
κουργιοδικείου τούς, ΚύριΑΑυν ΛέγΑε^^, γεννηθέντα καί
τινών έκ τών ήμετέρων νομομαθών.
κατοικούντα ένταύθα, ετών 70, Ιερομόναχον καί ορθόδο­
(’Εκ τής Έφημερίδος τών Συζητήσεων τής Βουλής). ξον χριστιανόν, καί Διονύσιον Μάιι ιάρην, γεννηθέντα
καί κατοικούντα ένταύθα, ετών 38, ιερέα καί χριστιανόν
όοθόδοξον, ΐνα δικασθώσιν ώς υπαίτιοι τού οτι, υπό κοι­
νού συμφέροντος κινούμενοι συναπεφάσισαν τήν έκτέλεσιν
II ΕΞΕΑΕΓΞΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ. τών επομένων πράξεων καί ένεκα τούτων συνομολογήσαν*
τες άμοιβαίαν συνδρομήν, κατά τήν 3 Μα'ίου ε. ε. έν τώ
ένταύθα Μετοχίω τής Μονής. Πεντέλης, έκ προθέσεως καί
Έπληροφόρησαν ήμάς, δτι έχον ύπ’ δψιν του οτι προ
έπί σκοπώ θανατώσεως τού Παρθενίου Βρεττού 'Ηγουμέ­
πολλού καιρού ούδεμία έξέλεγξις τών δικαστικών γρα­
φείων έγένετο, καί ότι άτοπ/ματα τινά συμβαίνουσιν έν
.
νου, Κωνσταντίνου Πίνη Αρχιμανδρίτου, Ιωάννου Βρεττού
.Θ
καί Μάρκου Δασκαλάκη, έρριψαν δηλητήριον φάρμακον, άρ·
αύτοΐς, πρός βλάβην τού δημοσίου καί τών ιδιωτών, τό
σενικόν, έντός τού φαγητού των, ώς έκ τού οποίου άπε-
'Υπουργεϊον τής Δικαιοσύνης διέταζε πάντας τούς παρά
βίωσαν μέν ό ’Ιωάννης Βρεττός καί ό ’Αρχιμανδρίτης Κ.
Πρωτοδίκαις Κ. Κ. Εισαγγελείς, νά έςέλθωσιν εϊς περιο-
Πίνης, οί δέ λοιποί δύω διεσώθησαν υπό δλως ανεξάρ­
δείαν καί ένεργήσωσιν αύστηράν έπιθεώρησιν τών εντός
Π

τητα τής θελήσεώς των περιστατικά.

τής περιφέρειας των διατελούντων Είρηνοδικών,Συμβολαιο­
Παύει πρός καιρόν τήν περαιτέρω καταδίωξιν κατά τού
γράφων, ’Υποθηκοφυλάκων, Δημοσίων κατηγόρων καί αυ­
Μοναχού ’Επιφανίου Βελεγρή κατηγορουμένου έπί τή αυτή
τών τών δικαστικών Κλητήρων, καί ύποβάλωσιν αύτιο τάς
Α.

ποάξει.
περί τούτου συνταχθησομέ·ας εκθέσεις.
Αιατάσσει τήν διάρκειαν τής προφυλακίσεως τών δύω
Μάλιστα δέ, επειδή έν τή δικαιοδοσία τινών Πρωτοδι­
πρώτων καί τήν έκ τής φυλακής άπόλυσιν τού τελευταίου.
κείων υπάγονται καί νήσοι εις τάς όποιας αποβαίνει δύσ­
Β'. Παύει πρός καιρόν τήν περαιτέρω καταδίωξιν κατα
κολος ή δι' ιδιωτικών πλοίων μετάβασις, τό 'Υπουργείου
τού αυτού Κυρίλλου Δέγλερη, κατηγορουμένου έπί δηλη­
έσπευσε νά θέσ/ι εις τά; διαταγάς τών αρμοδίων Εισαγ­
γελέων, καί μικρά εθνικά πλοία, όπως δι’ αυτών μετα- τηριάσει τού πρώην Μητροπολίτου ’Αθηνών Μισαήλ ’Απο*
στολαδου.
βώσιν εϊς τάς νήσους τής περιφερείας των καί έζελέγξωσι
τούς εντός αύτών εδρεύοντας δικαστικούς υπαλλήλους. Γ'. Ώς πρός τήν δηλητηρίασιν τού άγροφύλακος Άν·
Επιδοκιμαζομεν πληρέστατα τήν άπόφασιν ταύτην δρέου Καραμανωλη,
τού Υπουργείου, καθόσον ή έλλειψις τής δεούσης επιβλέ- Διατάσσει περαιτέρω άνάκρισιν έπί τω τέλει ινα ακρι*
φεως κ*1 έπιτηρήσεως έπί τών δικαστικών γραφείων, γεννά βεστερον καί λεπτομερέστερον έρευνηθή ή ΰπαρξις U ου
καθεκάστην σπουδαία παράπονα. δηλητηριώδους ουσίας εις τό πτώμα τού Άνδρέου Καρα·
Φαίνεται μάλιστα, ότι άπό τίνος καιρού παρατηρεΐται μ.ανωλη, καθ ύν τρόπον ύποδεικνύουσιν οί χειμικογνώμονες
έπαισθητή ελάττωσις τών τελών τού σφραγιστού χάρτου έν τή άπό 7 Ιουλίου ε. ε. εκθέσει αύτών.
παρά πολλοΐς τών Συμβολαιογράφων, ανεξήγητος μέν έκ Δ . Επιτρέπει νέαν καταδίωξιν κατά τού Παρθενίου
πρώτης όψεως, ής όμως τά αίτια θέλουσι βεβαίως προκύ Βρεττού, νύν Ηγουμένου τής Μονής Πεντέλης, κατηγο­
ψει εις φως διά τής διαταττομένης ήδη έπιθεωρήσεως τών ρουμένου έπι τροφοδοτήσει καί περιθάλψει τής λγστοσυμ-
γραφείων αύτών. μοριας Κίτσου καί Πήλιου Νυφίτσα κατά τόν μήνα Δε­
Κομίζουν tv τοβούτω άν.γ.αϊ,, νά ί-,οτΜωμ,ν φ κέμβριον ή Ιανουάριον τού 1867.
πρντοχ^ «0. Κ. 'Τχουργοΰ *«! i.l τί, τών Ε'. Άπαλλάττει τόν αύτόν Παρθένιον Βρεττον πασης
πολυμελών δικαστηρίων, καί μάλιστα τών Πρωτοδικείων καταδιωξεως έπί περιθάλψει καί τροφοδοσία τής ληστρι­
τινά τών δποίων εις μεγίστην αταξίαν καί σύγνυσιν ευρί- κής συμμορίας τών Αρβανιταίων, μόνον λόγω τού δεδικ*"
*.1 έν .!ς, *.04 λέγεται, Λ. σμένου.
ζημίαν των διαδιχων, ουσιώδεις τινές διατάξεις τών κει Ανατίθησι τήν έκτέλεσιν τού παρόντος πρός τόν Κ·
μένων νόμων, καί τών περί λογιστικότητος διατεταγμένων Εισαγγελέα.
Διά τήν καταχοόρησιν
Πιστεύομεν ότι οί Κ. Κ. Εισαγγελείς, οίτινες ώφειλον
Ε. ΑΟΓΡΙΩΤΗΣ.
οίκοθεν να πραξωσιν ο,τι ήδη εύρίσκεταί εις τήν ανάγκην1
 ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ·
ΙΑΤΡΟΝΟΜΙΚΗΕ3ΕΤΑΣΙΣ
ΤΩΝ
ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΗΛΙΔΩΝ.
(Έκ των τοΰ Briand).
rno
Σ. Μ ΑΙΓΙΝΑ,
'Τφϊίγητοΰ Ιν τω Έθνοιώ Πανεκιοτημίω.
Συνέ/eta (1).
ΕΕΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΤΗΣ 1ΝΙΔΟΣ ΤΟΤ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΗΛ1ΔΔΣ ΤΔΣ ΤΠΟ ΤΟΤ ΓΓΡΟΤ
ΤΟΤΤΟΤ ΣΧΗΜΑΤ1ΖΟΜΕΝΑΣ.
Εις τά τεμάχια τών έσχαρών η τών τοΰ αίματος κη­
λίδων, τών Οπό τό μικροσκόπιον, ποσότητά τινα ύδατος
προστιθέντες, και έ'τι προ τής προσθήκης ταύτης, παρατη-
ροΰμεν δτι κυρίως ύπό ΐνίδος αποτελούνται, καί δευτε-
ρευόντως υπό λευκών τοΰ αίματος σφαιριδίων.
’Αναγνωρίζομεν δέ ταΰτα έναργώς*
1.) Είτε ΰδωρ καθαρόν προς έξόγκωσιν τών κηλίδων
.Θ
μεταχειριζόμενοι.
2 ) Είτε ξέοντες τήν μικράν έσχάραν την διά φακού
καθ έκάστην κτ,λίδα ορατήν, καί έμβάλλοντες ταύτην εις
μικρά τεμάχια η ώς κόνΐν εις σταγόνα ΰδατος καθαρού,
Π
ύπό την εξεταστικήν ύελον τού μικροσκοπίου κειμένην,
Τοιούτω τρόπω τό ύδωρ αποχρωματίζει τάς κηλίδας ή
την ουσίαν την έκ τής ξέσεως προελθοΰσαν. Ποιείται δέ
Α.
τήν ουσίαν ταύτην λευκόψαρον, διογκούν ταΰτην μικρόν.
Τό ύδωρ χριομ,ατίζεται μικρόν έρυθρωπώς, διότι διαλύει
τήν χρωστικήν ύλην τών ερυθρών τού αίματος σφαιριδίων,
ών διαλύει επίσης τάς άχρόους ουσίας.
"Οταν τά άποχρωματισθέντα τερ.άχια τής τών κηλί-
δων ουσίας διά βελονών διασπάσωμεν, καί ταΰτα διά τού
μικροσκοπίου έξετάσωμεν, παρατηρούμεν οτι αποτελούν­
ται κυρίως έξ ουσίας διαφανούς, μόλις λευκοψάρου καί
μετά λεπτοτάτων κοκκίων. Τά τεμάχια δέ τής ούσ'ας
ταύτης διά τού μικροσκοπίου φαίνονται έμ.φανώς έχοντα
διάταξιν ινώδη, μ.ετά νηματίων λεπτών, εύθυγράμμ.ων ή
μικρόν καμ.πτομ,ένων, διασταυρουμένων, ενίοτε ελευθέριον, χείων.·* Ούτως ή έξ έπιπολής έσχάρα δείκνυσι τούς χα­
καί κατά τήν περιφέρειαν τών έξεταζορ,ένων τερ-αχίων κυ­
μαινόμενων.
'Η Ουσία αύτη ύπό οξικού οξέος διαβρεχομένη, γίνεται
λίαν ωχρά, διογκούται κατά μικρόν, καί αποβάλλει τήν
χαρακτηριστικήν ινώδη οψιν. Μεταβάλλεται δ’ ούτω άπό
τής ραβδοειδούς καί λεπτότατα κοκκώδους καταστάσεως
τής ΐδίαζούσης αυτή εις ύλην ομογενή, διαφανή, πηκτοει-
δή. Γινώσκομεν δέ ότι οί χαρακτήρες ούτοι είναι οί τής
ΐνίδος τού αϊματο:, καί ότι έκ τού συνόλου αυτών όλως |
χαρακτηριστική ό'ψις επέρχεται, ήν οί άνατόμ,οι άνευρί-
σκουσι πάντοτε εις τό ουσιώδες τούτο τοΰ αίματος συ~ ρίδια τού α'ίματος ούχ ηττον ανευρίσκονται· ’Ανεγνω-
στατικόν.
Ούτως ή τών έσχαριδίων ή κηλίδων ούσία συνίσταταί μετά οκτώ καί δώδεκα ετη. "Οπως δέ τά έκ τής μι­
ολως έξ ΐνίδος, συγκρατούσης έν έαυτή τά δύο δτερα χα- κρογραφίας πορίσματα θετικά ώσι, πρέπει αί κηλίδες νά
(1) Όρα άριθ. 29.
145
ρακτηριστικά τοΰ αίματος συστατικά, τά λευκά καί έρ*5
θρά σφαιρίδια.
ΕΕΕΤΔΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΤΩΝ ΛΕΤΚΩΝ ΤΟϊ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΣΦΑΙΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΙΝΙΔΙ ΤΩΝ ΚΗΛΙΔΩΝ
ΕΝΕΧΟΜΕΝΩΝ.
Εις έκαστον τών τερ,αχίων τής τών έσχαριδίων ουσίας,"
τής διά τού μικροσκοπίου έξεταζομένης, καί άποτελουμέ-
νης ύπό τής ΐνίδος, τής διά τού ύδατος άπό τών έρυθρών
σφαιριδίων, άτινα πηγνυμένη είχε συμπαρασύρει, χωρισθεΐ-
σης, τά λευκά τού αίματος σφαιρίδια άνευρίσκομεν.
Έν τή ίνώδει ουσία άνευρίσκομεν ταΰτα ώς σφαΐρια
διαφανή, λευκόψαρα, στρογγύλα, λεπτότατα κοκκωτά,
άπό ύποχλμ. 0,008—ύποχλμ. 0,010, τό μέγεθος. Εις
τό κέντρον πολλών τούτων καταφαίνονται εις ή δύο μι­
κροί πυρήνες, λευκόψαροι, άκανονίστως σφαιρικοί ή ωοει­
δείς, εύρους άπό 3 — 4 χιλιοστών τού ύποχιλιομέτρου.
Τοιαύτα σωμάτια έν ουσία ίνώδει ευρισκόμενα, μ,όνον ύπό
τού αίματος σχηματίζονται. ’Εάν δέ προσθέσωμεν οξικόν
οξύ, άνευρίσκομεν τούς μόνον εις ταΰτα παρατηρουμένους
χαρακτήρας.
Τό οξύ τούτο τό σώμα έκαστου σφαιριδίου κατ’ ολίγον
διαφανές καθίστησι, μικρόν τούτο διογκοΐ, καί εις τήν
περιφέρειαν τούτου οψιν κανονικήν, άν καί ώχροτέραν, δί"
δωσι. Συγχρόνως δέ τό άντιδραστήριον τούτο τά ρ.ικρά
.
κοκκία έκάστου σφαιριδίου καταστρέφει, έξ ου οί πυρήνες
αυτιών κάλλιον καθορώνται. Φαίνονται δ’ ούτοι μετ’όλΐγον
άπό 2—3 καί μ,έχρι 4 κατά τό κέντρον έκάστου σφαιριδίου.
Διατάσσονται δέ ό εις παρά τόν έ'τερον ποτέ μέν εις σχή-
μ.α τριγωνικόν, ποτέ δέ ίππείου ευρωπαϊκού πετάλου δί­
κην, ή επάλληλοι. Τό άντιδραστήριον καθίστησιν ετι τήν
τών πυρήνων τούτων περιφέρειαν βαθυτέραν τήν χροιάν,
εύκολωτέραν εις τό διακριθήναι, ώς βλέπομεν εις τό νεα­
ρόν αίμ,α τό προς σύγκρισιν έξεταζόμενον. Καθίστησιν ό-
μοίιυς τούτους μικρόν άνωμαλωτέρους ή ό,τι μ.ετά τήν
τού ύδατος μόνου έπίδρασιν γίνεται.
Τά λευκά τού αίματος σφαιρίδια, ών άναγνωρίζομεν
ούτω τούς θεμ,ελ.ιώδεις χαρακτήρας, είναι ά'λλοτε μέν
μεμονωμ.ένκ, κατά τήν ίνούδη ούσίαν τών κηλίδων διε­
σπαρμένα, άλλ.οτε δέ συναφή, συνηνωμ.ένα άνά 4, 5 ή καί
δίς ή τρις περισσότερα παρ’ ά'λληλα.
Βλέπομ,εν ούτω πώς εις μίαν μόνην κηλίδα δυνάμεθα
διά τού μικροσκοπίου νά παρατηρήσωμεν τήν ύπαρξιν ή
μή τών τριών χαρακτηριστικωτέρων τού αίματος στοι­
ρακτήρα : τής ΐνίδος καί τών λευκών σφαιριδίων, έν ώ τά
υποκείμενα τού ύφάσματος νήματα, μεταξύ τών οποίων
ό τού αίματος ορρός, τά ερυθρά σφαιρίδια συμπαρασύρων,
εισδύει, θέλουσι χρησιμεύσει ίδια προς εύρεσιν τών έρυθρών
σφαιριδίων.
ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΤΟΤ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΙΙΛΙΔΩΝ ΕΠΙ ΓΦΔΣΜΑΤΩΝ
ΛΙΝΩΝ, ΚΛΝΝΔΒΙΝΩΝ Η ΒΔΜΒΑΚΙΝΩΝ ΙΔΙ^·
Οίαδήποτε καν ή ή τών κηλίδων άρχαιότης, τά σφαι­
ρίσθησαν δέ ταΰτα διά τών γενομένων παρατηρήσεων καί
μή εχωσιν άποπλυθή, ή οί ιστοί εφ* ών έναπετέθησαν νά
•μή εύρέθησαν, εν 4> ετι αί κηλίδες νεαροί ήσαν, εις τοιαυ-
 ΒΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΑΙΚ.ΑΣΤΒΗΪΙΓΙ
cMuratwe, ™ *ίόν*τ0 τβύτβί β*
βέω; νά άλλοιώσή, διότι φανερόν είναι ότι έάν τ« άνατο-
μιχί χαΐ χαρακτηριστικά τοΰ απατός στοιχεία κατε-
στραμμένα ώσι, τό μικροσκόπιον να καταδείξνι ταυτα α
δυνατεϊ. 'ίΐ άπόπλυσις καταστρέφει τά σφαιρίδια, καταλεί-
αεί όμως τά στοιχεία εις τοιοΰτον τρόπον μεμιγμένα,ωστε
είναι έτι δυνατόν χημικούς τινας χαρακτήρας τούτων ν’
άνεύρωμεν, όταν οΐ μικρογραφικοΐ χαρακτήρες έχωσιν έκ-
λε,ίψει. Τούτο δ’ αναγκάζει ημάς εις τάς τοιαύτας έςετά-
σβις νά μ,εταχειριζώμεθα προς όιάβρεςιν των κηλιδων τού­
των διάλυσιν θειϊκοΰ νάτρου ή γλυκερίνης αντί ϋδατος.
Διά τ*7ίς άναμίξεως ή διαλύσεως υγρών τινων καί άλα-
τωυ γίνονται υγρά δυνάμενα τά ερυθρά τού αιμ.ατος σφαι­
ρίδια ανέπαφα νά τηρήσωσι, καί ταϋτα εις τήν φυσικήν
αυτών μαλθακότητα, έάν άπεξηραμένα ώσι νά έπαναγα-
γωσί. Τά υγρά ταΰτα προτιμότερα πάντων τών ειδών τών
άλατωδών διαλύσεων οντα, πωλοΰνται έν Παρισιοις ύπο
παρασκευαστοϋ τίνος τών μικροσκοπικών παρασκευασμά­
των, Bourgogne καλουμένου, οςμς μετά μακράς άποπεί-
ρας κατώρθωσε νά κατασκευάσν] τοιαύτα, άτινα πάσας τάς
επιθυμητά; ιδιότητας εχουσιν. Ό έπιτήδειος οότος παρα­
σκευαστής τό απόρρητον τής τών υγρών τούτων συνθέσειυς
τηρεί, άλλ1 έκαστος ίατρογνώμων δύναται νά προμηθευθή
ευκόλως παρ’ αύτοϋ τό άντιδραστήριον τούτο, σημειών
«ύτό διά τού νγ^όν '4“.
Άφ’ ου διά τοΰ ψαλιδιού άφαιρέσωμεν τά προς έξέ-
.Θ
τασιν τοΰ ίστοΰ μέρη, έμβάλλομεν ταΰτα εις κεκορεσμέ-
νην διάλυσιν θειϊκοΰ νάτρου, εις ήν άφίνομεν ταϋτα άλ­
λον ά'λλοτε χρόνον νά διαβραχώσιν άναλόγως πράς την
παλαιότητα.
Π
’Εάν αί κηλίδες ήναι νεαραί, έπΐ παραδείγμ.ατι μιας
εβδομάδος, τρεις έως εξ ώραι άρκοϋσιν όπως τά σφαιρίδια
άποχωρισθώσιν. Αλλ’ ή διάλυσις λίαν βραδέως εμποτίζει
Α.
τούς από μακροϋ χρόνου ρυπανθέντας ιστούς, καί αί από
όκτώ καί δώδεκα ετών κηλίδες τριών ή τεσσάρων ημερών
χρήζουσιν.
•'Οταν δ ιστός υπό τοΰ ΰγροΰ καλώς έμποτισθή, διά τής
ακμή; σμιλίου ή άλλου άναλόγου οργάνου τάς προς έξέτα·
*ιν κηλίδας ξέομεν, καί τό οϋτω έκπιεζόμενον ερυθρωπόν
βγρόν επί τής εξεταστικής τοΰ μικροσκοπίου ύέλου δια-
πλοΰμεν, καί δι’ έτέοου λεπτοτάτου έλάσματος ύέλου
καλύπτομεν.
Τότε ευκόλως καθορώμεν 1) νημάτια χιτώνος’ 2) πολ­
λά κοκκία σχήματος, χροιάς καί όγκου διαφορωτάτων, έκ
κόνεως μεταλλικής ή οργανικής προερχομένων καί πάντοτε
είς τα νημάτια υφάσματος οίουδήποτε προσκολλωμένων,
εις τό υγρόν αίωρουμένων, καί όταν τόν ιστόν ξέωμεν πα-’
ρασυρομένων·^ 3) μέγαν αριθμόν μικροσκοπικών μυκήτων,
κατά τήν διάβρεξιν άναπτυσσομένων, καί προς τούς τής
ζυμώσεως άναλόγους. Οί μύκητες ούτοι ώσπερ κύτταρά
“πο, “I0*V· °-0°3- "«XV- 0,007 τι» W.
Τ ' 4 ‘ν ΐ£ϊει ώ»«Λί;, ενίοτε «φ«1ρ«οΙ, ίνρΟΪ( }
μ«ις ετοιςανθοι,
μο.« νειλέων »χρ5ίν
«κανβοε, μετά χεαέο,ν Λν.,;„ *εριγεγ ' ένων
"γ6"*’ >»·>*«*, 4»«« εοωτερικών xUU.,
* ηΏΓ! ' ,Tf* *W1** τεταγμένοε
Ου«λως *Ρ™. »Λ τά άλλότρ,α τ.ΰτα οώμ,τ»
να
««χ.λώμείε,, οότ. ί,ά τά ,όττ.ρ. " 5
έπι-
•ήλιου, τά μάλλον η ήττον κανονικά, ίτινα άπαντώμεν
ενίότε είς ιστόν τ,να Μ χγ6^ ί έξ αμέσου συγκολλήσεως καί άμΛίβαίας πιέσεοις, είτε δι’
ταφήν μετά
τοϊ, δώματος μειναντα.
αείναντα ΊΤ.Χ:
Εαν όμως πρόκηται περί^ ^τά
αϊαατοι
*** βλίννομεμβμ**
ίπό κοκκίων έγκατασπαρείσης, Είς τά αθροίσματα ταδτ«}
περί κηλίδων βλέννης,. τό έπιθήλιον ουσιώδες άποβαίνιι
τή; φύσεως αύτοΰ φωτιζούοης ημάς περί τής βλεννομεμ-
βράνης, καθ’ ήν ή τρώσις εγένετο.
Τά τοΰ αίματος σφαιρίδια πάντοτε τό έλασσον μέρος
τών διά τοΰ μικροσκοπίου έξεταζομένων αντικειμένων ά·
ποτελοΰσι, διότι ή ξέσις νημάτια μάλλον καί διαφόρους
έπικεκολλημένας ουσίας ή αιμοσφαίρια αποσπά, ών μέγ4
μέρος διά τή; άποξηράνσεως καταστρέφονται.
Μέρος μέν τών αιμοσφαιρίων είναι έλεύθερον, μέρος δέ
έπί τών τοΰ χιτώνος νηματίων προσκολλάται. Τά πρώτα
είναι εύαριθμότερα, έάν τό αίμα όλως τήν οθόνην ί'β
εμποτίσει. Τηροΰσι δέ σχήμα'καί όγκον τά συνήθη, τόπι
πλατυσμένον αυτών καί τήν χαρακτηριστικήν κεντρική*
έντύπωσιν. Πολλά οδοντωτά κατά τά χείλη είσίν, ή ή
έτέρα τών επιφανειών όγκοΰται καί ήμισφαιρική γίνεται,
ώσπερ παρατ· ροΰμεν είς τά σφαιρίδια οίουδήποτε αίμα­
τος μεθ' άλατώδους διαλύσεως μιγνυμένου. Τινά δέ τού­
των (ραίνονται έπιμ-ήκη, διότι έκ τών πλαγίων καθορώνται.
Όταν προσκεκολλημ,ένα ώσι, τά κατά τήν περιφέρειαν
σφαιρίδια είναι τά μόνα ά'τινα κανονικόν σχήμα εχουσι,
τά λοιπά δέ σχήμα πολυεδρικόν, ώς τά τοΰ νεαρού αί­
ματος τοΰ έπί πλακός ύελινης άποξηραινομένου. ’Εν τούτοι;
τά αθροίσματα ταΰτα τηροΰσι πάντοτε ειδικόν σχήμα,
όπερ είς ούδέν έτερον τών ανατομικών στοιχείων ανευρί­
σκεται.
.
Ή τών σφαιριδίων χροιά είναι έρυθρωπή ή έρυθρωπή έ-
πίξανθος, ιδία όταν άθροώτερα ώσιν. ’Ανευρίσκομεν δ’ ειι
ταύτην εις τά έπί τής έπιφανείας τών έκ καννάβεως νημα­
τίων προσκολλώμενα, καί άτινα σχηματίζουσι στρώσι*
σφαιριδίων ύπ’ άλλήλων συνθλιβομένων.
Τό σύνολον τούτο τών χαρακτήρων (μέγεθος, χροιά
σχήμα), καί όταν ετι έχωσι τροποποιηθή υπό τής άμοι-
βα ίας πιέσεως, είναι τοιοΰτον ώστε ό τούς χαρακτήρας τών
σφαιριδίων έν τή φυσιολογική καταστάσιι γινώσκων δεν
δύνατη νά διστάζνι εις τό ν’ άναγνωρίζη ταΰτα, καί νά
φοβήται τήν σύγχισιν μεθ’οίαςδήποτε άλλης ουσίας.
Οί μύκητες, οί κατά τήν διαβροχήν, ώς εϊδομεν, ανα­
πτυσσόμενοι, δέν συγχέονται μετά τών τοΰ αίματος σφαι­
ριδίων. Τό σ^ήμα τούτων είναι σφαιρικόν ή ώοειδές. Δέν
είναι δέ κεχρωσμένοι,καί δέν συναγελάζονται ώσπερταΰτα.
ΕΞΕΤΔΣΙΣ ΤΩΝ TOV ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΗΛίΔΟΝ ΕΠΙ ΧΔΡΤΟΓ
Η ΞΓΛΟΤ.
"Οταν αί κηλίδες έπί χάρτου εΰρίσκωνται, τό αίμ*
γένει δέν εισδύει εις τούτον. Οϋτω συχνάκις όταν ό χάρ­
της μαλακυνθή, τό αίμα άποσπάται άπό τήο έπιφανείας
είς μικρά συμπήγματα ή τεμάχια θρόμβου. Εκτός νημα­
τίων τινών τής ύλης τής προς κατασκευήν τοΰ χ®ΡΤΟυ
χρησιμευούσης, έκτος τών στοιχειωδών κοκκίων, τά ερυθρά
σφαιρίδια εις πολλώ μείζονα αριθμόν ανευρίσκονται η χ*"®
τάς έπί υφάσματός τίνος κηλίδας. Τό σχήμα τών σφαιρι­
δίων τούτων κάλλιον συνήθως τηρείται, καί παρατηρούνται
συχνάκις ταΰτα ώσπερ καί κατά τό νεαρόν αίμα είς «τή“
έσχηματισμένα. Πολλά δέ εχουσι τήν κεντρικήν έν-
τυπωσιν ή τάς τής χεριφερείας οδοντώσεις, άτινα ειδικοί
χαρακτήρες είσι. Τινά δέ τούτων συιηγμένα μένουβιν,ειτε
ένωσιν γε\ομένην έξ ΐνίδος τήν-ίνωσιν άποβαλοΰσης, όπεμ
ίδιον αυτή, όταν νεαρά 9), καί ομογενούς γενομένης καί
 K.A1 TB2 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ.
> ______
Va λίαν διάφορα τό «χίμα καί τόν όγκον, τά σφαίρίδια
ϊττον κανονικά εϊσιν, η δταν καθ’ έαυτά ώσι. Μεταβάλ­
λονται δέ «ό «χίμα διά την άμοιβαίαν πίεσιν, πλήν τη*
ιοΰσι και κατά τόν μετασχηματισμόν τοΰτον ίδιόν τι δπερ
,ίλλαχοΰ δέν ανευρίσκεται. Έάν είς ταΰτα προσθέσωμεν
,ίτι τά αθροίσματα ταΰτα είναι πάντοτε χρώματος έρυ-
ίρωποΰ εις τά τοΰ αίματος σφαιρίδια προσιδιάζοντος, κα-
τανοοΰμεν δτι δυνάμεθα νά διακρίναψεν ταΰτα ευκόλως
:ων ανατομικών στοιχείων πάντων των οργανικών σωμά­
των η τών μεταλλικών μορίων, άν άμφότερα ταΰτα κε
ζωσμένα ούτι.
Τά προειρημένα πάντα εφαρμόζονται επίσης εις τάς επί
;ύλου παρατηοουμένας κηλίδας τοΰ αίματος.
'Αΐϊαντώμεν δέ καί ένταΰθα επίσης τους έκ ζυμώσεως
υιύκητας, καί τεμάχια σφαιριδίων κατά την παρασκευήν
ίυντριβομένων.
ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΤΟΓ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΠΛ1ΔΩΝ ΕΠΙ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ
ΕΞ ΕΡΙΟΓ.
Ή έξέτασιιαύτη είναι δυσκολωτέρα, διότι τά υφάσμα­
τα ταΰτα εμποτίζονται ήττον τών έκ λίνου, κάννάβεως
η έριοξύλου. Ούτω δέν εΰρίσκομεν σφαιρίδια μεμονωμένα,
η όλιγώτατα, καί μετά διαμονήν τεσσάρων η πέντε ημε­
ρών έν τή τοΰ θειϊκοΰ νάτρου διαλύσει. Άνευρίσκουεν όμως
πολλά σφαιρίδια ύπ’ άλληλων συνθλιβόμενα, καί τους έξ
αμοιβαίας πιέσεως γινομ,ένους μετασχηματισμούς παρι-
.Θ
στώντα. Οΰσιώδές δ’ έστι ν’ άναφέρωμεν ότι, άν καί αί
παραμορφώσεις ηναι πολλάκις επίσημοι, η χροιά τών ά-
θροισμάτιον τούτων, καί η διάταξίς τών σφαιριδίων ίδιά
,οντά τινα τύπον δίδωσιν αΰτοΐς. Δυνάμεθα έτι νά προσ-
Π
ίέσωμεν εις τούς χαρακτήρας τούτους την έπί τών μεμονω
κένων η συνηνωμένων σφαιριδίων διαλυτικην ενέργειαν τοΰ
όξικοΰ οξέος. Οί δέ της ζυμώσεως μύκητες καί ένταΰθα
Α.
επίσης αναπτύσσονται.
ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΤΟΓ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΗΛΙΔΩΝ ΕΠΙ ΣΙΔΗΡΟΥ
Η ΧΔΛΓΒΟΣ
Όταν έπί τοΰ μετάλλου σκωρία σχηματίζηται, τά αι­
μοσφαίρια καταστρέφονται, καί ταΰτα ν’ άνεύροψ,εν δέν
δυνάμεθα. ’Αλλ’ είτε ή σκωρία εχη σχηματισθη πρότερον
είτε μή, η διάβρεξις τοΰ σιδηροΰ η χαλύβδινου σώματος
εις διάλυσιν θειϊκοΰ νάτρου καί ουδετέρου έτι, παράγει ά
λας σιδηροΰχον, καί κατακρήμνισμα τοΰ μετάλλου τούτου
ίίς κόνιν πρασινομέλαιναν, καθ’ ην αδύνατον είναι τά τοΰ
ιάματος σφαιρίδια ν’ άνεύρωμεν, έκτός έάν αί κηλίδες εύ-
κεγέθεις ώσι, καί αληθείς θρόμβου; σχηματίζωσι. Κατά
την τελευταίαν ταύτην περίπτωσιν άποσπώμεν τό αίμ.α
ίπό τοΰ οργάνου διά τής ξέσεως, καί έμβάλλομεν τοΰτο
εις θειϊκόν νάτρον. Μετά την μαλάκυνσιν άνασπώμεν άπό
Γθΰ ύγροΰ διά λεπτοΰ τίνος σωληνάριου τόν θρόμβον η τά
Γών κηλίδων τεμ.άχια, καί διά τής έξετάσεως αυτών τά
«ρορρηθέντα άνευρίσκομεν.
Εάν τό αΐμα ηναι έναποτεθειρ.ένον έπί έλάσματος σι
δήρου η χάλυβος άπό 3—8 μόνον ημερών, ό ινώδης βρόμ­
ιο; δλως άπό τών έρυθρών σφαιριδίων άποχωρίζεταί, άτι-
fa σύμπαντα όμοΰ ή κεχωρισμένα έν τώ θειϊκώ νάτρω
ϊΐωροΰνται. Ό θρόμβος τηρεί έκ τούναντίου τήν χαρακτη-
ιιστικωτέραν δψιν διά τήν συμπεπηγυΐαν ϊνίδα, την τοΰ*
rov αποτελούσαν, καί τήν ινώδη κατασκευήν τηρούσαν.
Γά ινίδια δέ ταύτη; καθ' άπάσας τάς εύθύνσεις διϋφα-
m
«μένα εΐσίν. Είναι δέ ταΰτα έμφανέστατα ή γίνονται
μάλλον ή ήττον όμογενή καί έστιγματισμίνα Οπό μικρών
κοκκίων. ’Ανευρίσκομεν έτι λευκά τοΰ αίματος σφαιρίδια,
είτε μεμονωμένα, είτε μεταξύ τών ινιδίων τοΰ θρόμβου
έμπεπλεγμένα. Τά σφαιρίδια ταΰτα ούδέν ήττον χαρακτη­
ριστικά τών έτέρων είσί διά τό μέγεθος, τό «χήμα καί,
την λεπτήν κοκκωτήν δψιν, καί τήν έμφάνειαν τών πυρή­
νων, ήν κατά τό κέντρον τά κοκκία σχηματίζουσιν, ά'τινα
συνάγονται διά τής επαφής τοΰ άλατος τοΰ νάτρου, δπερ
επιδρά έπ’ αυτών σχεδόν όπως τό ύδωρ, μόνον όμως ότι
ταΰτα ήττον διογκοΐ. ΟΙ χαρακτήρες ούτοι οί τά λευκά
σφαιρίδια τοΰ αίματος άπό τών τοΰ πύου χωρίζοντες,
πρέπει νά λογίζωνται, δταν τά δύο*ταΰτα υγρά μίγνυν-
ται, όπεο, άν καί σπανίως, εις χημικο-νομικάς πραγματο-
γνωμοσύνας συμβαίνει.
ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΙΔΙΩΝ ΕΙΣΚΗΛΙΔΑΣ
ΕΞ ΑΙΜΑΤΟΣ ΝΗΣΣΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΔΣ.
Εις πραγματογνωμοσύνην τινά, δι' ήν οί ιατροί liobin
καί Sal mo Η ήρωτήθησαν, προέκειτο νά σαφηνισθή έάν
κηλίδες τινές προήρχοντο έξ αίματος νήσσης, δπερ έπί εν­
δύματος τίνος είχεν έκχυθή.
Όπως οί πραγματογνώμονες ούτοι άπαντήσωσιν εις τά
προταθέντα ζητήματα, ενέσταξαν έν είδει διαβροχής έπί
ένδύματός τίνος κυανού βαμβακίνου τό αίμα τό άπό τών
.
καρωτίδων νήσσης τινός, ής τήν κεφαλήν άπέκοψαν, έξ-
ακοντιζόμενον. ’Αφέντες τάς κηλίδας ταύτας έπί ήμέρας
15 εις τόπον τινά ξηρόν εις τήν συνήθη θερμότητα (κατά
μήνα ’Ιανουάριον 1857), προέβησαν εις τήν έξέτασιν, ά-
κολουθοϋντες ακριβώς τήν έν τοΐς άνω ρηθεΐσαν μέθοδον.
Μοσχεύσαντες έν τώ συντηρητικώ ύγρώ 4* τά μικρά
έσχαρίδια τά άποσπασθέντα άπό τών κηλ'δων τοΰ τής
νήσσης αίματος ήδυνήθησαν μετά τινα χρόνον ν’ άπομο-
νώσωσιν αριθμόν τινα σφαιριδίων ωοειδών πεπλατυσμένων,
κατά τό διπλοΰν τουλάχιστον μείζονα τών τοΰ ανθρώπου,
καί κατά τό κέντρον μικρόν πυρήνα ώνειδή επιμήκη φέρον-
τα, οΰκ όλιγώτερον χαρακτηριστικών τών σφαιριδίων του
αίματος τών πτηνών ή κατά τό ωοειδές έπίμηκες σχήμα
τών τελευταίων τούτων. Ό μικρός ούτος πυρήν μετ’ ολί­
γον λίαν εμφανής γίνεται μετά περιφέρειας ακριβούς, κα­
λώς άφοριζομένης τή έπενεργεία τοΰ πλεονάζοντος ύδατος
καί τοΰ οξικού οξέος, άτινα σταθερώς τό αποτέλεσμα
τοΰτο παράγουσι, τό ερυθρωπόν χρώμα τοΰ σφαιριδίου
διαλύοντα, καί άνέπαφον τόν ύπόφαιον αύτοΰ πυρήνα κα-
ταλείποντα, άνευ χροιάς τίνος έξιδι?ζούσης.
Διαβρέξαντες δ’ είτα διά καθαρού ύδατος τάς μικράς
έσχάρας τάς άπό τών κηλίδων τοΰ αίματος τής νήσσης
άποσπασθείσας, εϊδον ταύτας άποχρωματιζομένας κατ’
ολίγον καί υπόφαιους γινομένας. Πεα·βάλλο*το προσέτι
μετά μάλλον ή ήττον ρ.ακρόν χρόνον υπό στρώματος ή
άλω ύγράς, χροιάς ώχροερύθρου οία ή τοΰ αίματος, έκ τής
χρωστικής ύλης τοΰ αίματος προερχομένης, άφαιρουμένης
δέ υπό τοΰ ύδατος άπό τής ουσίας τών έφ ων ή διάπειρα
γίνεται σφαιριδίων. Τοΰ αποχρωματισμού δέ γενομένου,
παρετήρησαν ότι πλέγμα ινώδες εμφανές κατά τήν θέσιν
έκαστου τεμαχίου δέν έναπέμεινεν, ώς είς τάς κηλίδας
αίματος, δπερ άπό γυναικός τίνος ύπετίθετο ότι προήρχετο.
'Εναπέμιινε δέ αριθμός έπίσημος πυρήνων ώοειόών ύπο-
φαίων άνευ ίδιαζούσης χροιάς έκ τών σφαφιδίων του τής
νήσσης αίματος. Οί πυρήνες ουτοι εϊχον άπό 5—6 χιλιο-
τοΰστών ύποχιλιομέτρου μήκος, τό ήμισυ δέ τής δια-
 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
811
■ ■ ——1 ^
μέ™ο» ταύτιις Λάτο( χαΐ πάχος. Έμι«ο ii ίγγοτάιω διακρίνονται. *Ωραι τινές διαμονής έν θειϊκοϋ νίτρου δία^
ίώ-ν, οΐ rtctowi Μ (U«p« «οίτ,τος όλης «χρο» σει άρκοΰσιν δπώς τά εκκρίματα ταϋτα μεταβάλ^
συγκικολλημένοι κρατούμενοι, καθ fa δυσκολως ηδυνατό εις κόνιν χροιάς όρφνο-ερύθρου ή πρός τό μέλαν άπο*^
τις ν’ άνεύρ-ί τήν κατ’ ϊνας δψιν τήν εις τήν ΐνιόα ιόια- νούσης.
ζουσαν. Τό'οξικόν όξύ κατέστησε μετ’ ολίγον τους πυρή­ Ή κόνις αΰτη διά λεπτού σωληνάριου άνασπωμένη,
ύπό τό μικροσκόπιαν φερομένη, φαίνεται υπό μικρών στα­
νας τούτους βαθύτερους την χροιάν καί τά χείλη αυτών
μελανώτερα. Συγχρόνως δε συνήγαγεν αυτούς καί μικρόν γονιδίων άπεςηραμένων άποτελουμένη, ποικιλλόντων :J,
άκανονικωτέρους κατέστησεν, ητις έπενέργεια τού άντιόρα- ογκον άπό 1—10 χιλιοστών τοϋ ύποχιλιομέτρου. ΕΪνχ·.
κτηρίου τούτου έπί τών σφαιριδίων τού νεαρού αίματος δέ ταϋτα σφαιρικά ή ωοειδή, χροιάς όρφνο-ερύθρου, m-j
τό κέντρον διαφάνεστέρας ή κατά την περιφέρειαν, ητις
τών πτηνών συνήθης έστίν.
Αδύνατον δ’ αύτοίς ητο νά γνωρίσωσι λευκά σφαιρίδια ήττον καλώς άφορίζεται. Είναι δέ μεμονωμένα, η εις ί·
ςίς τά άδροίσματα ταϋτα τών πυρήνων τά μένοντα μετά θροίσματα ποιαλώτατα τον όγκον συνειλεγμένα. Άπ*»·
τήν ενέργειαν τοϋ ύδατος καί τής τοϋ οξικού οξέος επι τώνται δέ συχνάκις τεθραυσμένα κατά τό μέσον, κατά τύ
τών τμημάτων τών έσχαρών τών έκτου αίματος τής νησ* πάχος αυτών. Τά αθροίσματα ταϋτα όυσχερέστερον τ4
σης σχηματισθεισών. φώς διαπερά, ή λίαν μέλανά είσι. Τά ξηρά ταϋτα σταγο-
Ουτω 1) τό ωοειδές σχήμα καί τό διπλάσιον μέγεθος νίδια συνυπάρχουσι μ.ετά κρυστάλλων οψεως άναλόχου
τών έξετασθέντων σφαιριδίων κατα συγκρίσιν προς τα εΰ- πρός την τών οργανικών στοιχείων. Είναι ό 'ούτοι έλασμά -
ρεθέντα εις τάς κηλίδας τού ενδύματος τοϋ κατηγορουμέ­ τια κατά ρόμβους, μετ'άκανθών εμφανέστατων, μεμονω­
νου’ 2) ή μή ϋπαρξις πυρήνων εις τάς τελευταίας ταύτας, μένων ή διαφόρως διασταυρουμένων, Τινές δέ τούτων εί­
ώσπερ καί εις τον άνθρωπον, καί ή ϋπαρξις πυρήνων ώοει ■ ναι βελονών δίκην προεκτεταμέναι, και μεμονωμέναι ή
δών εις έκαστον τών σφαιριδίων τού αίματος πάντων τών εις δέσμας συνηνωμέναι. Κρύσταλλοι δέ τινε; πρός τήν
πτηνών, δέν έπειδον αυτούς νά παραδεχθώσιν ότι αί κη- πρισματικήν μορφήν κλίνουσιν. ’Απαντώνται δέ συχνάκι;
λίδες τοϋ αίματος αί κατά τό ένδυμα έσχηματίζοντο υπό οί πεταλιόδεις ούτοι ή άκιδοειδεις κρύσταλλοι άθροισμα*
αίματος νήσσης ή άλλου τίνος πτηνού. τα μάλλον ή ήττον ογκώδη άποτελοϋντες, ή περιβάλλον-
Οί χαρακτήρες ούτοι άρκοΰσιν δπως άναγνωρίσωμενευ­ τες τήν περιφέρειαν άθροισμάτων τινών επισήμων έ/. σφαι­
.
κόλως τήν φύσιν τοϋ αίματος τοϋ ανθρώπου άο ενός, καί ρικών σταγονιδίων.
.Θ
τοϋ πτηνού άψ' έτέρου, άνευ δυνατής συγχίσεως, διότι τό Οί κρύσταλλοι ούτοι απαντώνται μόνον εις τάς έκ τών
κυκλικόν πεπλατυσμέ^ον σχήμα μετ’ έλλείψεως πυρήνων εκκριμάτων τών κόρεων κηλίδας. Συνεργοϋσι δέ μετά τών
είναι σταθερόν εις τά σφαιρίδια τοϋ αίματος τοϋ άνθριύπου άπεξηραμένων σταγονιδίων εις τό νά δώσωσιν εις τούτον;
μετά την γέννησιν, έν ώ τό ωοειδές πεπλατυσμένον σχήμα δψιν δλως ίδιάζουσαν.
Π

μετά κεντρικού ωοειδούς πυοήνος είναι σταθερόν εις παν "Οταν τά τών κόρεων εκκρίματα έπί περιεστρωμενον
σφαιρίδιον αίματος πτηνού. χάρτου εύρίσκωνται, τό παρασκεύασμα είναι πάντοτε μι·
Προσέτι αί διαφοραί αί προερχόμεναι έκ τής σχεδόν μ,ιγμένον μετ’ εύμεγέθων σφαιρικών σφαιριδίων άπο ΰπο·
Α.

πλήρους έλλείψεως πλέγματος ινώδους κατά τό αίαα τών χλμ. 0,05—ύποχλμ. 0,10, μεμονωμένων ή συνηνωμενων,
πτηνών συγκρινόμενον πρός τό τοϋ ανθρώπου, καθ’ δ ή άτινα είναι έν τών συγκεχυμένων σχημάτων τής κρυσταλ-
διυφανσις αϋτη είναι άφθονος* ό μικρός αριθμός ή ή ελλεί­ λώσεως τοϋ ανθρακικού μ,ολύβδου καί άλλων τινών με­
ψω τών λευκών σφαιριδίων εις τό αίμα τών πρώτων κατά ταλλικών αλάτων ή ανθρακικής τιτάνου. (’Ακολουθεί.)
σύγκρισιν πρός την λίαν επίσημον ποσότητα αύτών κατά Σ. ΜΑΓΓΙΝΑΣ.
τό ινώδες πλέγμα τό έκ τών κηλίδων τού ανθρωπίνου αί­
ματος προερχόμενο», πάντα ταϋτα είναι χαρακτήρες δια­ Οί Συντάκται
κριτικοί, εχοντες σημασίαν, ήν ό ίατρογνώμων οφείλει νά
ΕΠ. ΛΟΥΡΙΩΤΗΣ, Σ. Κ. Μ ΒΑΛΑΝΟΣ.
μή παραμελήσνι, αν και ήναι τάξεως δευτερευούσης.
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΙΕτων ΙΟΝΙΩΝ NHSflN>
ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΩΝ ΚΗΛΒΩΝ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΕΚΚΡΙΜΑΤΩΝ
μετά παραθέσεων πρός τά άντιστοιχοΰντα άρθρ* T0'J
ΤΩΝ ΚΟΡΕΩΝ ΠΑΡΑΓΟΜΪΙΝΩΝ.
Γαλλικού Πολιτικού Κώδικος, εις τόμον £va.—Ti»<w;
ΑΙ .τ,λώες «1τ„, 4, ή ί»£* δψι( ^4ς τ4ς το5 ϊ5
Α. Κορόμηλά, 1867.—Εύρίσκεται έν τώ τυπογραφείμ
° gTgt vw quTX.tg?« ^ι* του μικροσκοπίου εύκολώτατα τής Εφημεφίόος τών δικαστηρίων —Τιμάται δρ· 3.

ΣΥΝΔΡΟΜΑ I.
Έτηβϊ«*ς· διά ΑΘΗΝΑΣ
Λραχ. Επίστολαί, ών δέν κχτεβλήθησαν τά ταχυδρομικά τέλη, ϊ·ν
■ ϊιά τάς ΕΠΑΡΧΙΑΣ
S
είναι δεχταί.
» ϊι« τήν ΤΟΥΡΚΙΑΝ, τήνΡΟΤμΙνιΔΝ
Χ«ί τήν ΑΝΑΤΟΛΗΝ έν γένει Φράγ Τα πρίς δημοσίευσιν βτελλόμενα έγγραφα πρέπει να φερ·9*
• ΙΛ τήν ΕΓΡΩΠΗΝ χαί τά λοιπά μέρη
S τήν υπογραφήν τοΰ γράψαντος καί δέν έπιβτρέφονται·
, Al !UVi/°!tal Τίνοντιι δι’ έτος χαί Si’ ϊξ μήν«ς 5ογον„
0 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ Αναγγέλλει τήν ex*9»1’
ρονονται ένταΰβα ίν Αβήνβ1ί. ! πΡ01 παντές βιβλίου τοΰ δποίου στέλλεται άντίτυπον τοΐς σ«ντ4κτ*ιε
αυτής.

ΕΚ ΤΟΤ ΤΤΠΟΓΡΑΦΕΙΟΤ A. A. ΜΑΤΡΟΜΜΑΤΗ.