Professional Documents
Culture Documents
UZMANLIK TEZİ
İSTANBUL 2015
TÜRKİYE KAMU HASTANELER KURUMU
İSTANBUL BEYOĞLU KAMU HASTANELER BİRLİĞİ
GENEL SEKRETERLİĞİ
GAZİOSMANPAŞA TAKSİM EĞİTİM ve ARAŞTIRMA HASTANESİ
UZMANLIK TEZİ
TEZ DANIŞMANI
İSTANBUL-2015
TEŞEKKÜR
Uzmanlık eğitimime bilgi ve deneyimleri ile büyük katkıda bulunan, bizleri daima
okumaya ve araştırmaya teşvik eden, eğitimimiz için üstün çaba gösteren, bugüne gelmemde
büyük emeği olan değerli hocam Op. Dr. Süleyman SALMAN’a,
İSTANBUL 2015
i
ÖZET
Amaç: İstanbul’da bir eğitim ve araştırma hastanesinde opere edilen jinekolojik kanser
vakalarının sosyodemografik karakteristiklerinin ve sıklıklarının değerlendirilmesi.
Gereç-Yöntem: Retrospektif düzenlenen bu çalışmada 2009-2013 yılları arasında opere
edilen jinekolojik kanser vakaları değerlendirildi. Hastane kayıt bilgileri eksiksiz olan 84 vaka
çalışmaya dahil edildi. Vakaların sosyo-demografik özellikleri, tanıları, yapılan ameliyat,
ameliyat sonrası patoloji raporları, evre özellikleri çalışma veri kaynakları olarak kullanıldı.
Bulgular: Vakaların %46’sı over, %30’u uterin korpus, %13,1’i serviks, %2,4’ü vulva ve
%1,2’si vajen kanseridir. %1,2 vakada primer peritoneal karsinom mevcuttur. Evre III-IV
hastalık over kanserlerinde %42, endometriyum kanserlerinde %20, serviks kanserinde
%9’dur.Tüm vakaların yaş ortalaması 55,63 ± 13,72’dir. Ortalama term doğum sayısı 2,35 ±
2,08, vücut kitle indeks ortalması 28,72 ± 2,55’tir. Vakaların yarıdan fazlasında başvuru
şikayeti pelvik ağrı ve postmenapozal kanamadır. Diğer başvuru şikayetleri düzensiz
menstruasyon, abdominal şişkinlik ve vajinal akıntıdır.
Sonuç: Bölgemizde over kanseri diğer jinekolojik kanserlerden daha sıktır. Ek olarak ileri
evre hastalık, over kanserlerinde daha sık olarak görülmektedir. Non-spesifik belirti olan
pelvik ağrı jinekolojik kanserlerde sık rastlanan bir semptomdur. Kadınların bu belirtiyi ihmal
etmemelerinin sağlanması önemlidir.
Anahtar Sözcükler: Kadın genital tümörleri, ednometriyal neoplaziler, ovaryen neoplaziler,
uterin servikal neoplaziler
ABSTRACT
Aim: Evaluation of gynecological oncology cases performed in an educational research
hospital in terms of sociodemographic characteristics
Methods: In this retrospective study, the gynecological oncology cases performed between
2009 and 2013 were evaluated. 84 cases with complete hospital record information were
included into the study. The sociodemographic characteristics of the cases, the diagnoses, the
operation performed, post-operative pathology reports, stage characteristics were used as data
sources.
Results: 46% of the cases were over, 30% were uterine corpus, 13,1% were cervix, 2,4%
were vulva and 1,2% were vaginal cancer. Primary peritoneal carcinoma was detected in
1,2% of cases. Stage III-IV disease is 42% in over-cancer, 20% in endometrial cancer, and 9%
in cervical cancer.The average age of all cases was 55,63 ± 13,72. The mean number of term
ii
births was 2,35 ± 2,08, the mean body mass index was 28,72 ± 2,55. More than half of the
complaints of our gynecological cancer cases were pelvic pain and postmenopausal bleeding.
Other complaints were irregular menstruation, abdominal swelling, vaginal discharge.
Conclusion: Over cancer in our region is more common than other gynecological cancers. In
addition, advanced disease is more common in over cancer. Pelvic pain, a non-specific
symptom, is a common symptom in gynecologic cancers. It should be ensured that women do
not neglect this symptom.
Keywords: Female genital neoplasms, endometrial neoplasms, ovarian neoplasms, uterin
cervical neoplasms
SİMGELER ve KISALTMALAR
iii
SLE................................................................................................Sistemik Lupus Eritematozus
STDs............................................................................................Sexsually Transmitted Disease
WCRF.......................................................................World Cancer Research Fund International
VKİ................................................................................................................Vücut Kitle İndeksi
İÇİNDEKİLER
Teşekkür................................................................................................................................i
Özet......................................................................................................................................ii
Simgeler ve Kısaltmalar......................................................................................................iii
İçindekiler............................................................................................................................iv
Şekiller ve Tablolar..............................................................................................................v
1.GİRİŞ ve AMAÇ..............................................................................................................1
2.GENEL BİLGİLER.........................................................................................................3
Yaş...................................................................................................................9
Diğer İnfeksiyonlar........................................................................................11
iv
Diğer Seksüel Yol Geçişli İnfeskiyonlar (STIs).............................................11
Parite...............................................................................................................12
Sigara..............................................................................................................13
Mesleksel maruziyet.....................................................................................13
Önceki kanserler............................................................................................14
İmmün Sistem................................................................................................14
Otoimmun hastalıklar....................................................................................14
Yaş....................................................................................................................23
Endojen Hormonlar..........................................................................................23
Karşılanmamış östrojen....................................................................................23
Reprodüktif faktörler........................................................................................24
Postmenapozal HRT.........................................................................................24
v
Yalnız Östrojen içeren HRT.............................................................................24
Kombine HRT..................................................................................................24
Parite.................................................................................................................25
Diabet...............................................................................................................27
Endometrial polipler.........................................................................................27
Parkinson hastalığı............................................................................................27
Tamoksifen.......................................................................................................28
Dietilstilbestrol.................................................................................................28
Diyet.................................................................................................................28
Riski Azaltanlar...............................................................................................28
Yaş.......................................................................................................................33
HRT.....................................................................................................................33
vi
Endojen hormonlar..............................................................................................33
Sigara...................................................................................................................34
Asbestoz...............................................................................................................34
İyonize radyasyon................................................................................................34
Endometriozis......................................................................................................36
Diabet...................................................................................................................36
3. GEREÇ ve YÖNTEM.........................................................................................................40
3. BULGULAR........................................................................................................................43
4.TARTIŞMA..........................................................................................................................52
vii
ŞEKİLLER ve TABLOLAR
Şekiller
Şekil-18: Son 1 yılda PAP smear testi olan vakaların smear tarama sonuçları........................44
viii
Şekil-22: Opere edilen jinekolojik malignitelerin sıklık durumlarına göre dağılımları...........46
Tablolar
ix
Tablo-1: Serviks kanser FİGO evrelemesi – EVRE I1...............................................................8
x
1. GİRİŞ
Her üç jinekolojik kanser de direkt yayılım ile çevre organlara (vajen, over, uterus,
fallop tüpleri, mesane, rektum, periton) yayılabilir. Bir başka primer yayılım mekanizması
lenfatik sistem ile pelvik, paraaortik lenf nodlarına yayılım şeklindedir. Over kanseri ek
olarak peritoneal yol ile de yayılabilir. Tümör hücreleri bu yol ile karaciğer, diafram, akciğer
gibi uzak organlara ulaşabilir. Son olarak hematojen yayılım görülebilir. Erken evre tanılarda
hayat kalitesine minimal etki ile tedavi imkanı olabilmektedir. Genel olarak ileri evre ve
recürren jinekolojik kanserler ilaç direnci ve kötü prognoz ile karakterizedir. Prognoza etki
eden diğer faktörler grade, histoloji, yaş, pelvik kavitede yayılım, pozitif lenf nodu varlığı,
lenfovasküler yayılım, tümör büyüklüğü, ploidi durumu ve uzak metastaz varlığıdır. Özellikle
1
over kanserinde olmak üzere primer cerrahideki tümör redüksiyonu (<1 cm tanımlanabilir
hastalık) önemli prognostik faktördür. Rekürren hastalık ek olarak hayat kalitesine etki eden
fistül, nöropatiler, barsak hasarları vs ile komplikedir.
2. GENEL BİLGİLER
2008 yılında 6 milyon kadın kanser tanısı almıştır. Meme kanseri en sık görülen
kadın kanseridir. Meme kanseri insidansı birçok ülkede artmakta ve 1970’lerden beri iki
kattan fazla artış göstermiştir. Servikal kanser kadınlarda tanı alan en sık üçüncü
kanserdir(%9). Servikal kanser dünyada çeşitli bölgeler arasında geniş varyasyon göstermekte
2
ve HPV prevalansı ile ilişkili görülmektedir. İnsidans ve mortalitesi tarama programları ile
azalmaktadır.
Şekil-1’de 2008 yılında tüm dünyada en sık görülen kadın kanserleri ve en sık
ölüme neden olan kadın kanserleri verilmiştir. Şekil-2’de ise TC Sağlık Bakanlığı Türkiye
Halk Sağlığı Kurumu 2009 verilerine göre kadınlarda en sık görülen ilk 10 kanserin yaşa göre
standardize edilmiş hızlarının dağılımları ve tüm yaş gruplarındaki kadınlarda en sık görülen
bazı kanserlerin bu grup içindeki yüzde dağılımları verilmiştir.
Şekil-1: Kadınlarda En Sık Görülen ve Ölüme Neden Olan Kanserler (a)2008 yılında dünya
genelinde kadınlarda en sık görülen kanserler (b) Şekil-2008 yılında dünya genelinde kadınlarda en
sık ölüme neden olan kanserler (1)
3
Şekil-2: Kadınlarda Görülen İlk 10 Kanser (a) Kadınlarda En Sık Görülen İlk 10 Kanserin Yaşa Göre
Standardize Edilmiş Hızları (Dünya Standart Nüfusu, 100.000) (b) Tüm Yaş Gruplarındaki
Kadınlarda En Sık Görülen Bazı Kanserlerin Bu Grup İçindeki Yüzde Dağılımları (2)
Jinekolojik kanserler kadın reprodüktif sistem içinde yer alan serviks, uterus, tuba
uterinalar, overler, vajina ve vulva kanserlerini kapsar. 2012 yılında ABD’de 88.750 yeni
jinekolojik kanser vakası ve 29.520 jinekolojik kanser nedenli ölüm tahmin edilmiştir(Şekil-
3).
4
Şekil-3: ABD’de tahmin edilen yeni jinekolojik kanser vakalar ve ölümler (3)
ABD’de en sık tanı alan jinekolojik kanser uterin kanserdir(100 bin kadında
26.5)(Şekil-4). Bununla birlikte over kanseri diğer jinekolojik kanser ölümlerinin toplamından
daha fazla ölüme neden olmaktadır(100 bin kadında 7.8)(Şekil-5). Jinekolojik kanserlerin
toplam insidans ve mortalite oranları 1992 ile 2009 yılları arasında düşüş göstermekle birlikte
bu gelişme kanser tipleri arasında farklıdır(Şekil-4 ve 5).
5
Şekil-4: ABD’de yaş standardize jinekolojik kanserler 1992-2009 (3)
Şekil-5: ABD’de yaş standardize jinekolojik kanser nedenli ölümler 1992-2009 (3)
6
Şekil-6: Jinekolojik kanserlerde relatif sağkalım 1998-2008 (3)
Serviks kanseri 2012 yılında 528.000 yeni vaka ile tüm kanserler içerisinde yedinci,
kadın kanserleri içinde dördüncü en sık görülen kanser tipi olarak izlenmiştir. Karaciğer
kanserine benzer şekilde büyük çoğunluğu(yaklaşık %85), tüm kadın kanserlerinde %12’lik
oranla az gelişmiş ülkelerde izlenmektedir. En yüksek riskli bölgeler Doğu Afrika, Orta ve
Güney Afrika iken en düşük riskli bölgeler Avustralya, Yeni Zelanda ve Batı Asya olrak
görülmektedir. Dünya genelinde 2012 yılında 266.000 ölüm (tüm kadın kanserleri içinde
%7.5 oran) tahmin edilmiştir. Hemen hemen ölümle sonuçlanan 10 vakanın 9’u(%87) az
gelişmiş ülkelerde izlenmektedir. Mortalite oranları bölgeler arasında 18 kat fark
gösterebilmektedir(4). ABD’de 2007-2011 verilerine göre yıllık yeni vaka sayısı 100 binde
7.8, yıllık bu kanser nedenli ölüm oranı 100 binde 2.3 olarak gösterilmektedir(5). 2011’de
ABD’de yaşayan 249,632 serviks kanser vakası tahmin edilmiştir(5). 2009-2011 verilerine
göre hayat boyu risk 0.7’dir(5).
7
2014 yılında beklenen 12.360
yeni vaka sayısı
Prevalans 249.632
2011
SEER verilerine göre 1975-2011 yılları arasında yıllık 100 bin kadında yeni
vaka sayıları ve ölüm oranları
Serviks kanseri insidansı yaş ile ilişkilidir fakat diğer birçok kanserdeki gibi yaş ile
birlikte artış göstermez(Şekil-8). Yaş standardize oranlara bakıldığında iki pik izlenmektedir:
ilki 30-34 yaş (100 bin kadında 20), ikincisi 80-84 yaşlardır(100 bin kadında 13). İlk pik
birçok kadında geç adolesan/erken 20’li yaşlarda seksüel aktivivite başlangıçları ve artmış
HPV insidansı ile ilintilidir(6).
görülmektedir.
Şekil-8: Serviks kanseri – Yaş Gruplarına Göre Yeni Vaka Oranları (5)
8
Serviks kanseri
nedenli ölümler en
sık 45-54 yaşlarında
Yeni Vaka(%)
görülmektedir.
Yaş standardize oranlar beyaz kadınlarda 100 binde 8.2-8.7, siyah ırktan kadınlarda
6.3-11.2’dır. Asyalı kadınlarda oran önemli derecede düşük olup 100 binde 3.6-6.5’tir(7).
Yaş
Servikal kanser yaş ile güçlü ilişkili olup insidans gençlerde daha yüksektir.
İnsidans bölümünde belirtildiği gibi ikinci pik 80-84 yaşlarında izlenmektedir.
HPV tip16,18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 ve 59 IARC tarafından servikal
kanser nedeni olarak ve HPV tip 26, 53, 66, 67, 68, 70, 73 ve 82 olası serviks kanser nedeni
9
olarak gösterilmektedir(10). İngiltere’de tüm servikal kanserler HPV ile ilişkili
bulunmuştur(11).
Servikal kanser düşük riskli HPV tipleri ile ilişkili değildir(16,17). Servikal kanser
riski genital wart’ları olan kadınlarda olmayanlara oranla daha yüksektir(12). Genital wart’lar
sıklıkla düşük riskli HPV tipleri ile oluşmakta, yüksek riskli HPV tipleri ile ko-infeksiyon sık
izlenmektedir(18).
Servikal kanser riski ≥6 seksüel partneri olanlarda tek olanlarda göre yaklaşık 3 kat
daha fazladır(20). Servikal kanser riski ilk koit yaşı ≤14 olanlarda ≥25 yaş olanlardan yaklaşık
iki kat fazladır(20). Seksüel partneri sünnetli olanlarda risk yarı yarıya azalmaktadır(21).
Diğer İnfeksiyonlar
10
Diğer Seksüel Yol Geçişli İnfeskiyonlar (STIs)
HPV infeskiyonu ile birlikte diğer cinsel yolla geçen infeksiyonu olan vakalarda
serviks kanser riski artış gösterebilir(23). Bu durum, HPV temizlenmesini sağlayan immun
sistemin bu infeksiyon ajanları tarafından baskılanmasından kaynaklanabilir.
Chlamydia trachomatis (CT) ile birlikte HPV pozitif olan kadınlarda riskin
Chlamydia trachomatis (-) olanlara göre daha yüksek olduğu gösterilmiştir(23). Ancak bir
vaka kontrol çalışmasında Chlamydia trachomatis (CT) ile servikal adenokarsinom arasında
ilişki saptanmamıştır(25).
Parite
Servikal kanser riski tek term gebeliği olanlarda hiç olmayanlara göre %15 daha
yüksektir ve term gebelik sayısı arttıkça risk artmaktadır(30). Risk ≥7 term gebeliği olanlarda
1 veya 2 term gebeliği olanlardan %64 daha fazladır(30). Parite ile birliktelik skuamöz kanser
ile sınırlıdır ve adenokarsinom ile birlikteliği yoktur(30).
11
İlk term gebelik yaşı
Servikal kanser riski 17 yaş altı ilk term gebeliği olan paröz kadınlarda, 25 yaş ve
üzerinde ilk term gebeliği olanlara göre %77 daha fazladır. Risk ilk gebelik yaşının artışı ile
azalmaktadır. Paritede olduğu gibi ilk gebelik yaşı ile birlikte de skuamöz kanser ile sınırlıdır
ve adenokanser ile birliktelik yoktur(30).
Sigara
Metaanalizlere göre sigaraya maruz kalanlarda kalmayanlara oranla risk %73 daha
fazladır(33).
Mesleksel maruziyet
Kuru temizlemede kullanılan tetrakloretilen IARC tarafından sınırlı kanıt düzeyi ile
servikal kanser risk faktörü olarak sınıflandırılmıştır(10). Tetrakloretilen ile ilgili çalışmalarda
maruziyet ile lemfoid sistem, özafagus ve serviks kanseri ile ilişkili olduğu belirtilmiştir.
Daha sınırlıdüzeyde kanıtlar ile mesane, böbrek ve karaciğer kanseri ile ilişkili olduğu
belirtilmektedir. Ek olarak tetrakloretilen ile maruziyette parkinson hastalığında artış olduğu
12
belirtilmiştir. İngiltere’de servikal kanserlerin %0,7’sinden sorumlu olduğu
belirtilmektedir(31).
Önceki kanserler
Servikal kanser her yıl karsinoma in situ olan genç kadınların %1’inde
gelişmektedir(34). Servikal kanser riski vajinal, vulvar, böbrek, üriner sistem veya cilt kanseri
olanlarda daha yüksektir. Servikal kanser ve HPV ile ilişkili diğer kanser tipleri ile ve servikse
yakın bölgelerin kanserleri arasındaki iki yönlü birliktelik sebep-sonuç ilişkisine bağlı ortak
faktörleri ve radyoterapinin etkisini işaret etmektedir(35).
İmmün Sistem
Otoimmun hastalıklar
13
Servikal kanser riski RİA kullanmış olanlarda hiç kullanmamış olanlara oranla %45
daha azdır. RİA, HPV’nin kanser progresyonunu azaltabilir(40).
Serviks kanserinin erken evrelerinde tipik olarak belirti yoktur. En erken bulgu
muhtemelen rutin jinekolojik muayene esnasında saptanan anormal Pap smear sonucudur.
Serviks kanseri oldukça yavaş geliştiğinden belirtisiz dönem yıllar sürebilir. İlerlemiş serviks
kanserleri genel olarak en sık düzenli Pap smear testi yaptırmayan ya da anormal Pap smear
sonucu alıp takiplere devam etmemiş kadınlarda görülür. Serviks kanseri geliştikçe hastalığın
evresine göre çeşitli belirti ve bulgular ortaya çıkmaktadır(Şekil-10).
14
Erken Belirti ve Bulgular Geç Belirti ve Bulgular
Serviks kanseri lokal invazyon, rejyonel lenfatikler veya kan ile yayılım gösterebilir. Tümör
yayılımı genel olarak lokal lezyonun uzanımı ve invazivlik fonksiyonundan kaynaklanır.
Serviks kanseri genellikle belirli bir düzen içerisinde progresyon göstermekle birlikte nadiren
küçük bir tümör uzak metastaz gösterebilir. Bu nedenle hastalar metastatik hastalık açısından
dikkatli değerlendirilmelidir. Tedavi öncesi cerrahi evreleme hastalığın yaygınlığı için en
doğru metod olmakla birlikte cerrahi evrelemenin toplam sağkalıma etkisi ile ilgili az kanıt
mevcuttur(1). Evreleme genellikle sadece klinik çalışmanın bir parçası olarak yapılır.
Kompüterize tomografide (CT) veya lenfanjiografide anormal lenf nodları tespiti durumunda
ince iğne aspirasyon biyopsi cerrahi evreleme prosedüründen önce negatif olarak elde
edilmelidir. Hastalığın yayılımı hakkında aşağıdaki test ve prosedürler önerilmektedir:
BT
Pozitron emisyon tomografi taraması
Sistoskopi
Laparoskopi
Akciğer filmi
Ultrasonografi (2)
MR görüntüleme (2)
15
FIGO Evre grupları
16
Stroma invazyonu
IA
Derinlik ≤3 mm
1
Genişlik≤7 mm
Stroma invazyonu
1A
Derinlik >3 - <5 mm
2
Genişlik≤7 mm
IB
>4 cm klinik lezyon
2
17
Karsinom uterusu aşmış ancak
II pelvik duvarlara veya vajinal alt
üçte birlik kısmına ulaşmamış
Vajen üst 2/3 yayılımı. Belirgin
IIA
parametriyal tutulum yok
IIA
Klinik görülebilir lezyon ≤ 4 cm
1
IIA
Klinik görülebilir lezyon > 4 cm
2
Belirgin parametriyal yayılım.
IIB Ancak pelvik duvar tutulumu
yok
18
Tablo-4: Serviks kanser FİGO evrelemesi – EVRE III
EVRE AÇIKLAMA ÖRNEK
Karsinom gerçek pelvis dışına
yayılımlı veya mesane ve/veya
IV rektum mukozasının klinik
invazyonu
19
2.3. UTERİN KANSER
Uterin kanser Avrupa’da 2012 yılında 99 bin yeni vaka ile tüm kadın kanserleri
içinde dördüncü, tüm kanserler içinde onuncu sıradadır. Avrupa’da 2012 yılında yaş
standardize insidans en yüksek Makedonya’da en düşük Yunanistan’da saptanmıştır(1).
Dünya genelinde 2012 yılında 319 bin yeni vaka ile kadın kanserleri içinde altıncı, tüm
kanserler için ondördüncü sıradadır. En yüksek oran Kuzey Amerika’da, en düşük Güney-
Orta Asyada’dır(44). Varyasyonlar ülkeler arasında risk faktörleri, tarama programları ve tanı
metodlarının farklılıklarını yansıtmaktadır.
ABD’de 2007-2011 yılları arasında yıllık yeni vaka sayısı 100 bin kadında 24.6,
ölüm sayısı 100 bin kadında 4.3’tür. Hayat boyu risk yaklaşık 2.7 olarak gösterilmektedir.
2011’de ABD’de 610.804 endometriyal kanser vakası tahmin edilmiştir. 2014 yılında
ABD’de 52.630 yeni vaka ve 8590 ölüm tahmin edilmiştir(45).
Prevalans 610.804
2011
SEER verilerine göre 1975-2011 yılları arasında yıllık 100 bin kadında yeni
endometriyum kanseri vaka sayıları ve ölüm oranları
Şekil-11: Endometriyum kanseri insidans, prevalans, sağkalım, hayat boyu risk (45)
Uterin kanser insidansı yaş ile ilişkilidir. 2009-2011 yılları arasında %25 vaka 75
yaş ve üzerinde tanı almıştır. Yaklaşık %73’ü 40-74 yaş arasında tespit edilmiştir(1-4). Yaş
spesifik insidans 40 yaş civarı keskin bir çıkışa geçer.
20
Endometriyum
kanser tanısı en sık
Yeni Vaka(%)
55-64 yaşlarında
görülmektedir.
Şekil-12: Endometriyum kanseri – Yaş Gruplarına Göre Yeni Vaka Oranları (45)
Endometriyum
kanseri nedenli
Yeni Vaka(%)
Uterin kanser mortalitesi yaş ile güçlü ilişkilidir. En yüksek mortalite yaşlı
kadınlarda izlenmektedir. Yaş spesifik mortalite 40-44 yaş civarında tedrici, 60-64 yaş
civarında keskin olarak artar.
21
2012 verilerine göre 23.700 ölüm vakası ile Avrupa’da kadın kanserlerinden
ölümde dokuzuncu,tüm kanser ölümlerinde on yedinci sıradadır. Yine 2012 verilerine göre
dünya genelinde 76.200 ölüm vakası ile kadınlar için tüm kanser ölümlerinde on dördüncü
sırada yer almaktadır(46).
Yaş
Endometriyal kanser yaş ile güçlü ilişkidedir. İnsidans bölümünde yaş ile ilgili bilgi
verilmiştir.
Endojen Hormonlar
Karşılanmamış östrojen
Reprodüktif faktörler
Postmenapozal HRT
22
Yalnız Östrojen içeren HRT
Bir meta-analizde yalnızca östrojen içeren HRT alanlarda, hiç HRT almayanlara
oranla risk 2.3 kat fazla bulunmuştur(52). Randomize kontrollü çalışmalarda 1 yıl düşük doz
östrojen ile HRT’de endometriyal hiperplazi riski tespit edilmemiştir(53). Orta ve yüksek
dozlarda ve 18-24 ay devam eden düşük dozlarda plasebo kullananlara oranla hiperplazi riski
belirgin artış göstermektedir(53).
Kanser riski yalnızca östrojen içeren HRT tedavisinin süresi ile artış göstermekte,
bırakıldıktan sonra risk azalmakta, ancak risk hiç kullanmayanlara oranla yine yüksek olarak
görülmektedir(52). Yalnız östrojen içerikli HRT ile tedavinin yalnızca normal kilolu
kadınlarda risk artışına yol açabileceği, aşırı kilolu kadınlarda zaten yüksek olan endojen
östrojene ek risk artışı yapmayabileceği belirtilmektedir(54,55).
Sentetik östrojen kullanımında da hiç HRT almayanlara göre riskin daha yüksek
olduğu belirtilmektedir(53). Randomize kontrollü çalışmaların metaanalizinde her nekadar
ilişki bulunmasa da bu çalışmada sadece 15 kanser vakası yer almaktadır(56).
Kombine HRT
Endometriyal hiperplazi ve kanser riski kombine sürekli HRT kullanımı ile ilişkili
değildir(53).
Parite
23
Endometriyal kanser riski nulliparlarda paröz (tek çocuğa sahip kadınlar) kadınlara
oranla %35-42 daha yüksektir(58). Risk term gebelik sayısı ile azalmaktadır. Risk 25 yaş ve
altında son doğumu olanlarda 40 yaş ve üzerinde olanlara göre %44 daha fazladır(59).
Gebelikte artan progesteron düzeyleri ve gebelik ve sonrasında izlenen uterustaki fiziksel
değişiklikler parite ile endometriyal kanser riski arasındaki ilişkide bağlantı olabilir(58).
Endometriyal kanser riski ilk menstruel peryod yaşı 13 ve altında olan paröz
kadınlarda 13 yaş üzerinde olanlara göre %11 daha yüksektir(58). Nulliparöz kadınlarda
menarş yaşı ile endometriyal kanser arasında risk yoktur(58).
Endometriyal kanser riski menapoz yaşı 50-54 olan paröz kadınlarda, 45 yaş altında
olanlara göre %22 daha fazladır(16). Menapoz yaşı 50-54 olan nulliparöz kadınlarda ise risk
45 yaş altnda olanlara oranla %34 daha fazladır(58).
Hayat boyu daha uzun menstruel peryod daha uzun fazla kümülatif östrojen
maruziyeti demektir. Bu da parite ve endometriyal kanser arasındaki ilişkide bir bağ
olabilir(58).
Risk aşırı kilolu kadınlarda (VKİ 25-30) %32 daha fazla iken, VKİ 30 ve üzerinde
olanlarda 2,5 kat daha fazladır(60). Riskin hiç HRT kullanmayan kadınlarda bile yüksek
olduğu belirtilmektedir(55). Her 5 birim VKİ artışında kanser riski %81 artar(61). Aşırı kilolu
kadınlarda yüksek seks hormon ve leptin seviyleri bu risk artışından sorumlu
tutulmaktadır(38).
Endometriyal kanser riski yüksek bel çevresi olan kadınlarda düşük olanlara oranla
2.2 kat daha fazladır(62).
Uterin kanser riski meme ve over kanseri öyküsü olanlarda daha yüksektir(63). Bu
risk artışı yaşam şeklini veya çevresel faktörleri(meme kanserli yüksek VKİ olan olgularda
24
endometriyal kanser riski de fazladır), primer kanser için uygulanan tedavinin etkisini ve/veya
artan sıklık ve çeşitte uygulanan tanı metodlarından kaynaklanabilir
Diabet
PCOS olan kadınlarda olmayanlara oranla endometriyal kanser riski 2.8 kat daha
fazladır(66). 54 yaş ve altı PCOS olan kadınlarda benzer yaşta olup PCOS olmayanlara oranla
risk 4.1 kat fazladır(66). PCOS vakalarında artmış risk karşılanmamıi östrojen maruziyetine
bağlanmaktadır. Ayrıca PCOS sıklıkla insülinin metabolik yollarının etkilendiği metabolik
sendromla birliktedir(32).
Endometrial polipler
Parkinson hastalığı
25
Tamoksifen
Dietilstilbestrol (DES)
Gebelikte maruziyet sınırlı kanıt düzeyi ile IARC tarafından olası endometriyal
kanser nedeni olarak kabul edilmiştir(10). Kohort çalışmalarda gebelikte veya in utero DES
maruziyeti ile endometriyal kanser riski arasında ilişki görülmemiştir(70).
Diyet
Diyet ile yüksek kadmiyum alımının düşük alıma oranla riski %40 arttıtdığı
belirtilmiştir(71).
Riski Azaltanlar
26
Bununla birlikte kohort çalışmalarda total sebze alımı ile endometriyal kanser arasında ilişki
gösterilmemiştir(76).
Endometriyal kanser riski RİA kullananlarda %19, aspirin kullananlarda %13 daha
düşüktür(obez kadınlarda sınırlı bir ilişki olabilir)(76).
Alkol
Balık, tavuk, süt, meyve ve sebze ürünleri tüketimi
HPV
Statinler
Ovarian hiperstimülasyon ve İVF
Vitamin D (kan seviyeleri veya alımı)
27
2.3.3. Endometriyal Kanser FIGO Evrelemesi
*
G1, G2 veya G3 (G=Grade)
**
Endoservikal glandüler tutulum evre I olarak değerlendirilir ve artık evre II
kriterlerinde yoktur
***
Pozitif sitoloji rapor edilmelidir, evreyi değiştirmez
Over kanseri 2012 yılında 65.600 yeni vaka ile Avrupa kadın kanserlerinde beşinci,
tüm kanserlerde onüçüncü sıradadır(1). Tüm dünyada 2012 yılında 239.000 yeni vaka ile
kadın kanserlerinde yedinci, tüm kanserlerde on sekizinci sıradadır(1).
28
2008-2012 SEER verilerine göre her yıl 100 bin kadında 12.1 yeni vaka oranı
mevcuttur(77). 2015 yılında ABD’de beklenen yeni vaka sayısı 21.290, beklenen ölüm
14.180’dir. 2010-2012 verilerine göre hayat boyu risk %1.3’tür. 2012 yılında ABD’de
192.446 over kanser vakası olduğu belirtilmiştir.
Over kanser tanısı en çok 55-64 yaşlarında görülmekte olup ortalama yaş 63’tür. 5
yıllık sağkalım ortalama %45.6’dır. Ölüm en çok 65-74 yaşlarında olup ortalama yaş 70’tir.
Prevalans 192.446
2012
SEER verilerine göre 1975-2011 yılları arasında yıllık 100 bin kadında yeni over
kanseri vaka sayıları ve ölüm oranları
Şekil-15: Over kanseri insidans, prevalans, sağkalım, hayat boyu risk (77)
Yeni Vaka(%)
Overkanser tanısı en
sık 55-64 yaşlarında
görülmektedir.
Şekil-16: Over kanseri – Yaş Gruplarına Göre Yeni Vaka Oranları (77)
29
Yeni Vaka(%)
Yaş
Over kanser insidansı yaş ile güçlü ilişkidedir. En yüksek insidans yaşlı
kadınlardadır. İnglitere’de 2009-2011 yılları arasında vakaların %29’u 75 yaş ve üzerinde
tespit edilmiş, %75’inin 55 yaş ve üzerinde olduğu belirtilmiştir(78).
Over kanseri yaşam boyu folikül rüptürü ve/veya seks hormon düzeylerine etki
eden (östrojen, progesteron ve androjenler) faktörler ile ilişkilidir. Ovulasyon overde kanser
gelişimini stimüle edebilecek yapısal değişimlere neden olurken hormon düzeyleri bu olaya
katkıda bulunabilir veya kendi bağımsız etkileri söz konusu olabilir(79). Fazla çocuk sahibi
olma, emzirme, veya OKS kullanımı ovulasyon sayısını azaltan başlıca faktörlerdir.
30
HRT
Halen postmenapozal östrojen içerikli HRT kullanımı IARC tarafından over kanser
nedenleri arasında gösterilmektedir(10). İngiltere’de over kanserlerinin %1’i HRT kullanımı
ile ilişkilendirilmiştir(11).
Risk, halen yalnızca östrojen içerikli HRT kullanan ve uzun süre (5 yıl üzeri)
kullanım öyküsü olan kadınlarda hiç kullanmayanlara oranla %53 daha fazladır(81). Bu oran
östrojen-progesteron içerikli HRT kullananlarda %17’dir(81).
Endojen hormonlar
Over kanser riski dolaşımdaki androstenadion düzeyleri ile menapoz ve over kanser
tipi açısından varyasyon göstermektedir(82). Risk testosteron seviyeleri ile ilişkisizdir(82).
Sigara
Asbestoz
31
İyonize radyasyon
Over kanserlerinin %3’ünde aile öyküsü mevcuttur(86). Risk anne veya kız
kardeşinde over kanser öyküsü olanlarda 2.7-3.5 kat daha yüksektir. Tanı yaşı azaldığında risk
daha yüksek olabiliri(86). Over kanser riski kardeşinde mide, karaciğer, prostat, melanom
veya yumuşak doku kanseri olanlarda veya anne-babasında meme veya karaciğer kanseri
olanlarda daha yüksektir(87). BRCA1 veya BRCA2 mutasyonları olmasa bile ailede meme
kanser öyküsü olanlarda risk genel popülasyondan yüksektir(86).
Boy
32
Daha yüksek erişkin boy (çocukluk çağında lineer büyümeyi etkileyen faktörlerin
bir göstergesi olarak) WCRF/AICR tarafından olası over kanser nedenlerinden
sayılmaktadır(2). Kuzey Avrupa verilerine göre boyda her 5 cm artış riski %7-10
arttırmaktadır(27,28,84).
Endometriozis
Diabet
Genel popülasyona göre meme kanser öyküsü olanlarda risk %24 daha
yüksektir(93). Meme kanser tanısı erken yaşta olanlarda risk daha yüksektir ve yüksek risk
östrojen-progesteron reseptör (ER) negatif olanlar ile veya ER durumu bilinmeyenler ile
sınırlıdır(93). Barsak kanser öyküsü olanlarda da genel popülasyona oranla risk daha
yüksektir. Ancak bu ilişki barsak kanser tanısı erken yaşta olanlar ile sınırlı olup, yine büyük
oranda barsak kanser tanısından hemen sonraki kısa bir peryod ile sınırlıdır(93). Bu primer
meme ve barsak kanserleri ile daha sonra gelişen over kanseri olasılıkla BRCA
mutasyonlarını ve Lynch sendromunu veya ortak hormonal risk faktörlerini
yansıtmaktadır(93).
33
etmektedir. OKS kullanan BRCA1-2 mutasyon taşıyıcılarında risk yaklaşık yarı yarıya
azalmaktadır(94).
34
2.4.2. Over Kanseri FIGO Evrelemesi
IA Tek overde, kapsül intakt, yüzeyde tümör yok, asit ve yıkama sıvısında
tümör hücresi yok
IB
İki overde, kapsül intakt, yüzeyde tümör yok, asit ve yıkama sıvısında
IC
tümör hücresi yok
IC1
Bir/iki overde
IC2
İntraoperatif cerrahi yayılım
IC3
Cerrahi öncesi kapsül rüptürü
35
II Bir/iki overde, pelvik yayılım (pelvik brim ötesinde) veya peritoneal
kanser
IIA
Uterus ve/veya fallop tüplerinde yayılım veya implantlar
III Bir/iki overde, sitolojik ve histolojik pelvis dışı periton yayılımı ve/veya
retroperitoneal lenf nodları
IIIA
Retroperitoneal lenf nodları ±Mikroskpik pelvis dışı peritoneal tutulum
IIIAi
Pozitif retroperitoneal lenf nodları
IIIAii
Metastazların en büyük çapı >10 mm
IIIA2
Pelvik brim üzeri mikroskopik peritoneal tutulum ± Retroperitoneal lenf
IIIB
nodları
IIIC
Pelvik brim üzeri ≤2 cm makroskopik peritoneal metastaz ±
Retroperitoneal lenf nodları
* Karaciğer ve dalak kapsül tutulumu dahil (bu organların parankim tutulumları hariç)
36
2. GEREÇ ve YÖNTEM
37
Hasta dosyasında yeterli veri elde edilememesi
Perioperatif malignite düşünülmesine karşın postoperatif malignite tanısı
olmayan vakalar
kimlik-sosyodemografik bilgileri,
genel medikal öyküleri,
obstetrik ve jinekolojik öyküleri,
uygulanan invaziv/noninvaziv tanı ve tedavileri,
patoloji sonuçları yer almıştır.
38
3. BULGULAR
39
Kanser Öyküsü
Diabet 26 31
Hipertansiyon 42 50
Sigara 59 70
SD: Standart sapma, VKİ: Vücut kitle indeksi, Min: Minimum, Mak:
Maksimum
Vakaların %35.7’sinin (30 vaka)1 yıl içinde PAP smear testi öyküsü
mevcuttur(tablo-7 ve şekil-18).
ASC-H HSIL
ASC-US 3% 3%
7%
Normal
87%
Şekil-18: Son 1 yılda PAP smear testi olan vakaların smear tarama sonuçları
Vakaların %3.6’sında (3 vaka) daha önce tanı konmuş ve tedavi edilmiş kanser
öyküsü mevcuttur. 1 vakada meme kanseri, 1 vakada kolon kanseri, 1 vakada ise mide kanser
öyküsü mevcuttur. Vakaların %31’inde (26 vaka) birinci derece akrabalarda kanser öyküsü
mevcuttur(tablo-7 ve şekil-19).
40
4%
Meme
15% 19%
Endometrium
4%
Kolon
4%
23% Mide
8%
Endometrium+Mide
23% Böbrek
Akciğer
Cilt
A B
Şekil-20: Tanısal biyopsi uygulanmış olan vakaların biyopsi sonuçları; (A): Endometriyal
Biyopsi (B): Servikal Biyopsi
41
Karında Şişlik
Hissi Diğer
Vulvar Kaşıntı
Düzensiz
Menstruasyon
Vajinal Akıntı
PMK
PMK+Pelvik
Ağrı
Pelvik Ağrı
100
80
60
40
20
0
Jinekolojik Malignite
Primer Peritoneal 1.2
Vajen 1.2
Vulva 2.4
Uterin Sarkom 7.1
Serviks 13.1
Endometrium 28.6
Over 46.4
42
Jinekolojik malignite vakalarının malignite lokalizasyonu ve yaşa göre
dağılımları tablo-da verilmiştir. Serviks kanseri vakalarının yaş ortalaması 54.90±7.66,
endometriyum kanseri vakalarının 60.87±10.12, over kanseri vakalarının yaş ortalaması
63.42±8.72, uterin sarkom vakalarının yaş ortalaması 62.5±13.78, vulva kanserli iki vakanın
yaş ortalaması 64.±8.48’dir. Primer peritoneal karsinom olan vakanın yaşı 80 iken vajen
berrak hücreli kanser saptanan vakanın yaşı 22’dir.
43
Serviks Maligniteleri
Skuamoz
Karsinom Adenokarsinom
%91 %9
Yaş 53.8 66
Parite 2.8 2
9%
27%
İn situ
Evre-Ia1
Evre-Ib1
46%
18% Evre-4a
Serviks kanseri vakalarının 4 tanesinde son bir yıl içinde PAP smear testi
mevcuttur. Bu vakaların 1 tanesinde PAP smear sonucu normal, 1 tanesinde ASC-US, 1
tanesinde ASC-H, 1 tanesinde ise HSIL sonucu mevcuttur.
44
Uterin Korpus Maligniteleri
Endometrioid Uterin
adenokarsinom Sarkom
%83.3 %16.7
Yaş 60.4±10.19 65.2±13.5
4%
4%
4%
8%
Evre-Ia
46%
Evre-Ib
Evre-II
21%
Evre-IIIb
Evre-IIIc2
13% Evre-Iva
Evre-Ivb
Over Maligniteleri
45
metastatik over kanseridir(şekil-). Epitelyal over kanserlerinin ise %83.7’si seröz, %12.9’u
müsinöz, %3.2’si ise berrak hücreli ovarian kanserlerdir.
Şekil-27: Over Kanserleri (A) Over malignite vakalarının orijinlerine göre dağlımı (B)
Epitelyal over malignitelerinin dağılımı
Seröz over kanseri olan vakaların yaş ortalaması 54.57±9.31, müsinöz over kanseri
olan vakalarda 55.25±16.09’dur. Clear cell karsinom olan tek vaka 46 yaşında, disgerminom
olan vaka 13 yaşında, sertoli-leydig hücreli tümör olan vaka 21 yaşında, erişkin granüloza
hücreli tümör olan vaka 42 yaşındadır. Over malignitesi olan vakaların yaş, parite, VKİ’lerine
göre bulguları tabloda verilmiştir.
Over kanserlerinde görülen en sık başvuru şikayeti pelvik ağrıdır(% 64.1). İkinci en
sık başvuru şikayeti ise %17.9 ile postmenapozal kanamadır.
46
Metastatik 52,6 16,19 2,3 1,15 29,16 2,36
4%
10%
24%
Evre-Ia
21% Evre-Ic3
Evre-IIa
10%
Evre-IIb
7% Evre-IIIb
10%
14% Evre-IIIc
Evre-IVa
Evre-Ivb
100
75
50
25
0
Serviks Endometriyum Over
47
Şekil-30:
Jinekolojik malignite vakaları
ve Diabet
Şekil-31:
Jinekolojik malignite vakaları ve
Hipertansiyon
4. TARTIŞMA
48
Jinekolojik malignitelerde hastaların başvuru şikayetleri her ne kadar primer
odağın yerleşim yerine göre değişmekte ise de pelvik ve/veya abdominal ağrı, karında
şişkinlik hissi, menstruel düzensizlikler, postmenopozal kanama, vajinal akıntı en başta gelen
ortak şikayetler olarak görülmektedir. Anatomik yakınlıktan dolayı üriner ve/veya
gastrointestinal şikayetler de hastalığın derecesine göre izlenebilen şikayetler arasında yer
almaktadır. Jinekolojik kanser vakalarımızın başvuru şikayetlerinin yarıdan fazlasını pelvik
ağrı (%39.3-33 vaka) ve postmen0pozal kanama oluşturmuştur. Diğer şikayetler düzensiz
menstruasyon, karında şişlik hissi ve vajinal akıntı olarak tespit edilmiştir. Serviks kanseri
tanısı ile tedavi edilen vakalarımızın %36.3’ünde başvuru şikayeti postmenapozal kanama,
%27.2’sinde vajinal akıntı, %9’unda pelvik ağrı olduğu izlenmiştir. Kalan vakaların da büyük
çoğunluğunda başvuru şikayeti bu semptomların kombinasyonu şeklindedir. Endometrium
kanseri olan vakaların %68’inde, uterin sarkomların %80’inde başvuru şikayeti
postmenapozal kanama olarak tespit edilmiştir. Uterin korpus kanseri olan diğer vakalarda
başvuru şikayeti ise pelvik ağrıdır. Over kanseri vakalarımızda görülen en sık başvuru şikayeti
ise pelvik ağrıdır(% 64.1). Bu kanserde ikinci en sık başvuru şikayeti ise %17.9 ile
postmenapozal kanama olarak tespit edilmiştir.
Tüm kadınlar jinekolojik maligniteler için risk altındadır ve bu risk yaş ile birlikte
artış göstermektedir. SEER verilerine göre servikal kanserler en sık 40-60 yaş aralığında
görülmekte olup (ort: 49 yaş) en sık ölüm 45-54 yaşlarında (ort: 57 yaş) izlenmektedir.
Endometrial kanserler en sık 55-74 yaş aralığında (ort:62) görülmekte olup en sık ölüm 65-74
yaş aralığında (ort:71) izlenmektedir. Over kanserleri ise en sık 55-74 yaş aralığında (ort:63)
görülmekte olup (ort:63), en sık ölüm 65-74 yaş aralığında (ort:70) izlenmektedir.
Çalışmamızda incelenen jinekolojik malignite vakalarına bakıldığında serviks kanseri
vakalarının yaş ortalaması 54.90±7.66, endometriyum kanseri vakalarının yaş ortalaması
60.87±10.12, over kanseri vakalarının yaş ortalaması 63.42±8.72, uterin sarkom vakalarının
yaş ortalaması 62.5±13.78, vulva kanserli iki vakanın yaş ortalaması 64.±8.48’dir. Primer
peritoneal karsinom olan vakanın yaşı 80 iken vajen berrak hücreli kanser saptanan vakanın
yaşı ise 22’dir. Bizim olgularımızda serviks uteri karsinomu diğerlerine göre dhaa erken
yaşlarda görülmüştür. Skuamöz servikal kanser vakalarımızda yaş ortalaması 53.8±7.08’dir.
Servikal adenokanser saptanan tek vakamızda ise yaş 41 olarak tespit edilmiştir.
Jinekolojik malignitelerde parite sayısı önemli bir yer teşkil etmektedir. Servikal
kanserler için risk tek term gebeliği olanlarda, hiç olmayanlara göre %15 daha yüksektir ve
term gebelik sayısı arttıkça risk artmaktadır(30). Ancak servikal kanserlerde parite ile olan
49
ilişki skuamöz kanser ile sınırlıdır ve adenokarsinom ile birlikteliği yoktur(30). Endometriyal
kanserlerde ise risk nulliparlarda, paröz (tek çocuğa sahip kadınlar) kadınlara oranla %35-42
daha yüksektir(58). Risk term gebelik sayısı ile azalmaktadır. Over kanserlerinde ise risk
yaşam boyu ovulasyon sayısı ile ilintilidir. Bu neden ile yüksek parite ile birlikte risk
azalmaktadır(79). Çalışmamızda serviks kanser vakalarında ortalama parite 2.72±0.78,
endometrium kanseri vakalarında 1.95±2.09, over kanseri vakalarında 2.41±2.44, uterin
sarkom vakalarında 1.66±0.51, vulva kanseri vakalarında 1.5±0.7’dir. Primer peritoneal
karsinom vakasında parite sayısı 3 iken vajen berrak hücreli kanser vakasında parite yoktur.
Günümüzde bir çok hastalık ve kanser için yüksek yağ içerikli diyet ve obezite risk
faktörü olarak gösterilmektedir. Serviks kanseri için aşırı kilo ve obezitenin risk artışı
yapmadığı belirtilmesine karşın bazı otorler aşırı kilolu kadınların taramaya daha az riayet
etmelerinden dolayı riskin arttığını belirtmektedirler. Endometriyal kanserler için ise aşırı kilo
ve obezite WCRF/AICR tarafından risk faktörlerinden biri olarak gösterilmektedir. Riskin
aşırı kilolu kadınlarda (VKİ 25-30) %32 daha fazla olduğu belirtilmiştir. Over kanserlerinde
de aşırı kilo risk faktörleri arasında yer almaktadır. Hiç HRT kullanmayan kadınlarda
VKİ’inde her 5 birimlik artışta %10 artmaktadır(90). Çalışmamızda serviks kanser
vakalarında VKİ ortalaması 27.81±2.61, endometrium kanseri vakalarında 28.75±2.61, over
kanseri vakalarında 28.97±2.44, uterin sarkom vakalarında 29.58±3.10, vulva kanseri
vakalarında 26.75±3.18’dir. Primer peritoneal karsinom vakasında 29 iken vajen berrak
hücreli kanseri vakasında VKİ 26.5 olarak tespit edilmiştir.
Sigara kullanımı birçok kanser türü gibi jinekolojik kanserler için de önemli bir
faktördür. Sigara içimi IARC tarafından servikal kanseri risk faktörü olarak
belirtilmektedir(10). Servikal skuamöz hücreli karsinom halen sigara içmekte olanlarda
içmeyenlere oranla 1,5 kat fazladır(32). İn situ veya invaziv kanser riski günlük içilen adet ile
artmaktadır(32). Karsinom riski geçmişte kullanım ile ilişkili olmayıp sadece halen
kullananlarda yüksektir(32). Karsinoma in situ riski hiç sigara kullanmayanlara oranla halen
kullanıcı olanlarda %83, geçmişte kullanmış olanlarda %32 daha yüksektir(32). Servikal
adenokarsinom riski sigara kullanımı ile ilişkili değildir(32). Meta-analizlere göre sigaraya
maruz kalanlarda da (pasif içicilik) kalmayanlara oranla risk %73 daha fazladır(33).
Çalışmamızda servikal skuamöz kanser vakalarının %80’ninde sigara kullanımı, %10’nunda
pasif maruziyet öyküsü mevcuttur. Endometriyal kanser riski sigara kullanan postmenapozal
kadınlarda %29 daha azdır. HRT kullananlarda bu ilişki daha güçlü olabilir. Ancak
premenapozal kadınlarda sigara ile kanser arasında bu ilişki yoktur(76). Çalışmamızda
50
endometriyal kanser vakalarının %64’ünde sigara kullanımı, %20’sinde ise pasif maruziyet
öyküsü mevcuttur. Sigara kullanımı IARC tarafından over kanser nedenlerinden
sayılmaktadır(10). Risk sigara kullanımının süresi ile de ilişkilidir. Çalışmamızda tüm ovarian
kanserlerin %74’ünde aktif, %17’sinde pasif maruziyet tespit edilmiştir. Seröz kanser
vakalarının %77’sinde, müsinöz kanser vakalarının %50’sinde sigara içimi mevcuttur.
PAP smear testi, kanser erken tanısında kullanılan en eski, yaygın ve etkin
yöntemlerden biridir. Bununla birlikte halen ülkemizde yeterli tarama yapılamayan kadın
sayısı çok fazladır. Tüm vakalarımıza bakıldığında %64 vakada son 1 yıl içerisinde PAP
taraması mevcut değildir. Servikal kanser vakalarına bakıldığında ise skuamöz kanserlerin
%60’ında ve adenokanser olan tek vakada son bir yıl içerisinde PAP smear tarama
yapılmamıştır. Hastaların tamamına yakınında 3 yılda bir PAP test veya 5 yılda bir PAP+HPV
DNA testi yaptırmamış oldukları görülmüştür.
5. KAYNAKLAR
51
4. Ferlay J, Soerjomataram I, Ervik M, et al. GLOBOCAN 2012 v1.0, Cancer Incidence
and Mortality Worldwide: IARC CancerBase No. 11 [Internet]. Lyon, France:
International Agency for Research on Cancer; 2013. Available from:
http://globocan.iarc.fr, accessed December 2013.
5. http://seer.cancer.gov/statfacts/html/cervix.html
6. Bosch FX, Lorincz A, Muñoz N, et al. The causal relation between human
papillomavirus and cervical cancer. J Clin Path 2002; 55(4):244-265.
7. National Cancer Intelligence Network and Cancer Research UK. Cancer Incidence and
Survival by Major Ethnic Group, England, 2002-2006. 2009
8. Ferlay J, Shin HR, Bray F, et al. GLOBOCAN 2008 v1.2, Cancer Incidence and
Mortality Worldwide: IARC CancerBase No.10 [Internet]. Lyon, France: International
Agency for Research on Cancer, 2010. Available from http://globocan.iarc.fr.
9. International Agency for Research on Cancer (IARC). World Cancer Report 2008.
Lyon: IARC; 2008.
10. International Agency for Research on Cancer. List of Classifications by cancer sites
with sufficient or limited evidence in humans. Volumes 1 to 105* Accessed May
2014.
11. Parkin DM, Boyd L, Walker LC. The fraction of cancer attributable to lifestyle and
environmental factors in the UK in 2010. Br J Cancer 2011;105(S2):S77-S81.
12. Kulasingam SL, Havrilesky L, Ghebre R, Myers ER. Screening for Cervical Cancer:
A Decision Analysis for the U.S. Preventive Services Task Force. Rockville (MD):
Agency for Healthcare Research and Quality (US); 2011.
13. Anderson L, O'Rorke M, Jamison J, Wilson R, Gavin A; HPV Working Group
members Prevalence of human papillomavirus in women attending cervical screening
in the UK and Ireland: new data from northern Ireland and a systematic review and
meta-analysis. J Med Virol 2013;85(2):295-308.
14. Rositch AF, Koshiol J, Hudgens MG. Patterns of persistent genital human
papillomavirus infection among women worldwide: a literature review and meta-
analysis. Int J Cancer 2013;133(6):1271-85.
15. Smith JS, Lindsay L, Hoots, et al. Human papillomavirus type distribution in invasive
cervical cancer and high-grade cervical lesions: a meta-analysis update. Int J Cancer
2007;121(3):621-32.
16. Castle PE, Hunt WC, Langsfeld E, Wheeler CM; New Mexico HPV Pap Registry
Steering Committee. Three-year risk of cervical precancer and cancer after the
52
detection of low-risk human papillomavirus genotypes targeted by a commercial test.
Obstet Gynecol 2014;123(1):49-56.
17. Thomsen LT, Frederiksen K, Munk C, et al. High-risk and low-risk human
papillomavirus and the absolute risk of cervical intraepithelial neoplasia or cancer.
Obstet Gynecol 2014;123(1):57-64
18. Blomberg M, Friis S, Munk C, Bautz A, Kjaer SK. Genital warts and risk of cancer: a
Danish study of nearly 50 000 patients with genital warts. J Infect Dis
2012;205(10):1544-53.
19. Cogliano VJ, Baan R, Straif K, et al. Preventable exposures associated with human
cancers.. J Natl Cancer Inst 2011;103(24):1827-39.
20. International Collaboration of Epidemiological Studies of Cervical Cancer. Cervical
carcinoma and sexual behaviour: collaborative reanalysis of individual data on 15,461
women with cervical carcinoma and 29,164 women without cervical carcinoma from
21 epidemiological studies. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2009;18(4):1060-9.
21. Castellsagué X, Bosch FX, Muñoz N, Male circumcision, penile human
papillomavirus infection, and cervical cancer in female partners. N Engl J Med
2002;346(15):1105-12.
22. Adler DH. The impact of HAART on HPV-related cervical disease. Curr HIV Res
2010;8(7):493-7.
23. Castellsagué X, Pawlita M, Roura E, et al. Prospective seroepidemiologic study on the
role of Human Papillomavirus and other infections in cervical carcinogenesis:
evidence from the EPIC cohort. Int J Cancer 2014;135(2):440-52.
24. Hansen BT, Hukkelberg SS, Haldorsen T, Eriksen T, Skare GB, Nygård M. Factors
associated with non-attendance, opportunistic attendance and reminded attendance to
cervical screening in an organized screening program: a cross-sectional study of
12,058 Norwegian women. BMC Public Health 2011;11:264.
25. Castellsagué X, Díaz M, de Sanjosé S, et al. Worldwide human papillomavirus
etiology of cervical adenocarcinoma and its cofactors: implications for screening and
prevention. J Natl Cancer Inst 2006;98(5):303-15.
26. Cao S, Gan Y, Dong X, Lu Z. Herpes simplex virus type 2 and the risk of cervical
cancer: a meta-analysis of observational studies. Arch Gynecol Obstet
2014;290(6):1059-66.
27. Centre for Cancer Prevention, et al. Cancers attributable to exposure to hormones in
the UK in 2010. Br J Cancer 2011;105 Suppl 2:S42-8.
53
28. International Collaboration of Epidemiological Studies of Cervical Cancer, Appleby P,
Beral V, et al. Cervical cancer and hormonal contraceptives: collaborative reanalysis
of individual data for 16,573 women with cervical cancer and 35,509 women without
cervical cancer from 24 epidemiological studies. Lancet 2007;370(9599):1609-21.
29. Gierisch JM, Coeytaux RR, Urrutia RP, et al. Oral contraceptive use and risk of breast,
cervical, colorectal, and endometrial cancers: a systematic review. Cancer Epidemiol
Biomarkers Prev 2013;22(11):1931-43.
30. International Collaboration of Epidemiological Studies of Cervical Cancer. Cervical
carcinoma and reproductive factors: collaborative reanalysis of individual data on
16,563 women with cervical carcinoma and 33,542 women without cervical
carcinoma from 25 epidemiological studies. Int J Cancer 2006;119(5):1108-24.
31. Parkin DM, Boyd L, Walker LC. The fraction of cancer attributable to lifestyle and
environmental factors in the UK in 2010. Br J Cancer 2011;105(S2):S77-S81.
32. International Collaboration of Epidemiological Studies of Cervical Cancer, Appleby P,
Beral V, et al. Carcinoma of the cervix and tobacco smoking: collaborative reanalysis
of individual data on 13,541 women with carcinoma of the cervix and 23,017 women
without carcinoma of the cervix from 23 epidemiological studies. Int J Cancer
2006;118(6):1481-95.
33. Zeng XT, Xiong PA, Wang F, Li CY, Yao J, Guo Y. Passive smoking and cervical
cancer risk: a meta-analysis based on 3,230 cases and 2,982 controls . Asian Pac J
Cancer Prev 2012;13(6):2687-93.
34. Jégu J, Colonna M, Daubisse-Marliac L, et al. The effect of patient characteristics on
second primary cancer risk in France. BMC Cancer 2014;14:94.
35. Chaturvedi AK, Engels EA, Gilbert ES, et al. Second Cancers Among 104760
Survivors of Cervical Cancer: Evaluation of Long-Term Risk. J Natl Cancer Inst 2007
99 (21): 1634-1643.
36. Kim SC, Glynn RJ, Giovannucci E, et al. Risk of high-grade cervical dysplasia and
cervical cancer in women with systemic inflammatory diseases: a population-based
cohort study. Ann Rheum Dis 2014.
37. Rungoe C, Simonsen J, Riis L, et al. Inflammatory Bowel Disease and Cervical
Neoplasia: A Population-Based Nationwide Cohort Study. Clin Gastroenterol Hepatol
2014. pii: S1542-3565(14)01081-7.
54
38. World Cancer Research Fund/American Institute for Cancer Research. Food,
Nutrition, Physical Activity, and the Prevention of Cancer: a Global Perspective.
Washington DC: AICR; 2007.
39. Zhang X, Dai B, Zhang B, Wang Z. Vitamin A and risk of cervical cancer: a meta-
analysis. Gynecol Oncol 2012;124(2):366-73.
40. Castellsagué X, Díaz M, Vaccarella S, et al. Intrauterine device use, cervical infection
with human papillomavirus, and risk of cervical cancer: a pooled analysis of 26
epidemiological studies. Lancet Oncol 2011;12(11):1023-31.
41. http://www.cancerresearchuk.org/cancer-
info/cancerstats/types/cervix/riskfactors/#source3
42. FIGO Committee on Gynecologic Oncology: FIGO staging for carcinoma of the
vulva, cervix, and corpus uteri. Int J Gynaecol Obstet 125 (2): 97-8, 2014. [PUBMED
Abstract]
43. Cervix uteri. In: Edge SB, Byrd DR, Compton CC, et al., eds.: AJCC Cancer Staging
Manual. 7th ed. New York, NY: Springer, 2010, pp 395-402.
44. Ferlay J, Steliarova-Foucher E, Lortet-Tieulent J, et al.Cancer incidence and mortality
patterns in Europe: Estimates for 40 countries in 2012. European Journal of Cancer
(2013) 49, 1374-1403.
45. http://seer.cancer.gov/statfacts/html/corp.html
46. http://www.cancerresearchuk.org/cancer-info/cancerstats/types/uterus/mortality/
47. Evans T, Sany O, Pearmain P, Ganesan R, Blann A, Sundar S. Differential trends in
the rising incidence of endometrial cancer by type: data from a UK population-based
registry from 1994 to 2006. 2011 April 26:104(9):1505-10.
48. National Cancer Intelligence Network (2013): Outline of Uterine Cancer in the United
Kingdom: Incidence, Mortality and Survival.
49. Allen NE, Key TJ, Dossus L, et al. Endogenous sex hormones and endometrial cancer
risk in women in the European Prospective Investigation into cancer and Nutrition
(EPIC). Endocr Relat Cancer 2008l; 15(2): 485-97.
50. Baird DT, Balen A, et al. Health and fertility in World Health Organization group 2
anovulatory women. 2012 Sep-Oct;18(5):586-99.
51. Parkin DM. Cancers attributable to exposure to hormones in the UK in 2010. Br J
Cancer 2011; 105 (S2):S42-S48.
52. Grady D, Gebretsadik T, Kerlikowske K, Ernster V, Petitti D. Hormone replacement
therapy and endometrial cancer risk: a meta-analysis 1995 Feb;85(2):304-13.
55
53. Furness S, Roberts H, Marjoribanks J, Lethaby A. Hormone therapy in
postmenopausal women and risk of endometrial hyperplasia. 2012 Aug
15;8:CD000402.
54. Beral V, Bull D, Reeves G. Endometrial cancer and hormone-replacement therapy in
the Million Women Study. Lancet, 2005. 365(9470): 1543-51.
55. Crosbie EJ, Zwahlen M, Kitchener HC, et al. Body mass index, hormone replacement
therapy, and endometrial cancer risk: a meta-analysis. Cancer Epidemiol Biomarkers
Prev. 2010 Dec;19(12):3119-30
56. Formoso G, Perrone E, Maltoni S et al. Short and long term effects of tibolone in
postmenopausal women. 2012 Feb 15;2:CD008536.
57. Brinton LA, Felix AS. Menopausal hormone therapy and risk of endometrial cancer. J
Steroid Biochem Mol Biol. 2014 Jul;142:83-9.
58. Schonfield SJ, Hartge P, Pfeiffer RM et al. An aggregated analysis of hormonal
factors and endometrial cancer risk by parity. Cancer. 2013 Apr 1;119(7):1393-401.
59. Setiawan VW, Pike MC, Karageorgi S et al. Age at last birth in relation to risk of
endometrial cancer: pooled analysis in the epidemiology of endometrial cancer
consortium. Am J Epidemiol. 2012 Aug 15;176(4):269-78. Epub 2012 Jul 23.
60. Zhang Y, Liu H, Yang S, et al. Overweight, obesity and endometrial cancer risk:
results from a systematic review and meta-analysis. Int J Biol Markers. 2013 Sep 30:0
61. Arem H, Gunter MJ, Cross AJ, et al. Body weight in early adulthood, adult weight
gain, and risk of endometrial cancer in women not using postmenopausal hormones.
Cancer Causes Control. 2014 Mar;25(3):321-8.
62. Esposito K, Chiodini P, Capuano A, Bellastella G, Maiorino MI, Giugliano D.
Metabolic syndrome and endometrial cancer: a meta-analysis. Endocrine. 2014
Feb;45(1):28-36.
63. Hemminki K, Aaltonen L, Li X. Subsequent primary malignancies after endometrial
carcinoma and ovarian carcinoma. Cancer. 2003 May 15;97(10):2432-9.
64. Zhang ZH, Su PY, Hao JH, et al. The role of preexisting diabetes mellitus on
incidence and mortality of endometrial cancer: a meta-analysis of prospective cohort
studies. Int J Gynecol Cancer. 2013 Feb;23(2):294-303.
65. Luo J, Beresford S, Chen C, et al. Association between diabetes, diabetes treatment
and risk of developing endometrial cancer. Br J Cancer 2014 Sep;111(7):1432-9.
56
66. Barry JA, Azizia MM, Hardiman PJ. Risk of endometrial, ovarian and breast cancer in
women with polycystic ovary syndrome: a systematic review and meta-analysis. Hum
Reprod Update. 2014 Sep-Oct;20(5):748-58.
67. Lee SC, Kaunitz AM, Sanchez-Ramos L, Rhatigan RM. The oncogenic potential of
endometrial polyps: a systematic review and meta-analysis. Obstet Gynecol. 2010
Nov;116(5):1197-205.
68. Ong EL, Goldacre R, Goldacre M. Differential risks of cancer types in people with
Parkinson's disease: a national record-linkage study. Eur J Cancer 2014;50(14):2456-
62.
69. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21802721 Early Breast Cancer Trialists'
Collaborative Group (EBCTCG), Davies C, Godwin J, et al. Relevance of breast
cancer hormone receptors and other factors to the efficacy of adjuvant tamoxifen:
patient-level meta-analysis of randomised trials. Lancet. 2011;378(9793):771-84.
70. Troisi R, Hatch EE, Titus-Ernstoff L et al. Cancer risk in women prenatally exposed to
diethylstilbestrol. Int J Cancer. 2007 Jul 15;121(2):356-60.
71. Cho YA, Kim J, Woo HD, Kang M. Dietary cadmium intake and the risk of cancer: a
meta-analysis. PLoS One. 2013 Sep 17;8(9):e75087.
72. Havrilesky LJ, Gierisch JM, Moorman PG, et al. Oral contraceptive use for the
primary prevention of ovarian cancer. Evid Rep Technol Assess (Full Rep). 2013
Jun;(212):1-514.
73. Mueck AO, Seeger H, Rabe T. Hormonal contraception and risk of endometrial
cancer: a systematic review. Endocr Relat Cancer. 2010 Sep 23;17(4):R263-71.
74. Moore SC, Gierach GL, Schatzkin A, et al. Physical activity, sedentary behaviours,
and the prevention of endometrial cancer. Br J Cancer. 2010 Sep 28;103(7):933-8.
75. Keum N, Ju W, Lee DH, et al. Leisure-time physical activity and endometrial cancer
risk: Dose-response meta-analysis of epidemiological studies. Int J Cancer. 2013 Dec
20.
76. http://www.cancerresearchuk.org/cancer-
info/cancerstats/types/uterus/riskfactors/uterine-cancer-risk-factors#source53
77. http://seer.cancer.gov/statfacts/html/ovary.html
78. http://www.cancerresearchuk.org/cancer-info/cancerstats/types/ovary/incidence/
79. Jayson GC, Kohn EC, Kitchener HC, et al. Ovarian cancer. Lancet
2014;384(9951):1376-88.
57
80. International Agency for Research on Cancer. List of Classifications by cancer sites
with sufficient or limited evidence in humans, Volumes 1 to 105*. Accessed
December 2014.
81. Beral V, Million Women Study Collaborators, Bull D, et al. Ovarian cancer and
hormone replacement therapy in the Million Women Study. Lancet 2007;
369(9574):1703-10.
82. Ose J, Fortner RT, Rinaldi S, et al. Endogenous androgens and risk of epithelial
invasive ovarian cancer by tumor characteristics in the European Prospective
Investigation into Cancer and Nutrition. Int J Cancer 2015;136(2):399-410.
83. Brinton L, Marchbanks P, Negri E, et al. Ovarian cancer and smoking: individual
participant meta-analysis including 28,114 women with ovarian cancer from 51
epidemiological studies. Lancet Oncol 2012;13(9):946-56.
84. Camargo MC, Stayner LT, Straif K, et al. Occupational exposure to asbestos and
ovarian cancer: a meta-analysis. Environ Health Perspect 2011;119(9):1211-7.
85. Parkin DM, Darby SC. Cancers in 2010 attributable to ionising radiation exposure in
the UK. Br J Cancer 2011; 105, (S2):S57-S65.
86. Jervis S, Song H, Lee A, et al. Ovarian cancer familial relative risks by tumour
subtypes and by known ovarian cancer genetic susceptibility variants. J Med Genet
2014;51(2):108-13.
87. Hemminki K, Sundquist J, Brandt A. Incidence and mortality in epithelial ovarian
cancer by family history of any cancer. Cancer 2011;117(17):3972-80.
88. Lynch HT, Snyder C, Casey MJ. Hereditary ovarian and breast cancer: what have we
learned? Ann Oncol 2013;24 Suppl 8:viii83-viii95.
89. Friebel TM, Domchek SM, Rebbeck TR. Modifiers of cancer risk in BRCA1 and
BRCA2 mutation carriers: systematic review and meta-analysis. J Natl Cancer Inst
2014;106(6):dju091.
90. Beral V, Hermon C, Peto R, et al. Ovarian cancer and body size: individual participant
meta-analysis including 25,157 women with ovarian cancer from 47 epidemiological
studies. PLoS Med 2012;9(4):e1001200.
91. Kim HS, Kim TH, Chung HH, et al. Risk and prognosis of ovarian cancer in women
with endometriosis: a meta-analysis. Br J Cancer 2014;110(7):1878-90.
92. Lee JY, Jeon I, Kim JW, et al. Diabetes mellitus and ovarian cancer risk: a systematic
review and meta-analysis of observational studies. Int J Gynecol Cancer
2013;23(3):402-12.
58
93. Schonfeld SJ, Berrington de Gonzalez A, Visvanathan K, et al. Declining second
primary ovarian cancer after first primary breast cancer. J Clin Oncol 2013;31(6):738-
43.
94. Havrilesky LJ, Gierisch JM, Moorman PG, et al. Oral contraceptive use for the
primary prevention of ovarian cancer. Evid Rep Technol Assess (Full Rep).
2013;(212):1-514.
95. Li DP, Du C, Zhang ZM, et al. Breastfeeding and ovarian cancer risk: a systematic
review and meta-analysis of 40 epidemiological studies. Asian Pac J Cancer Prev
2014;15(12):4829-37.
96. http://www.cancerresearchuk.org/cancer-
info/cancerstats/types/ovary/riskfactors/#source5
97. http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/treatment/ovarianepithelial/HealthProfession
al/page3
59