Professional Documents
Culture Documents
1. Η Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (εφεξής ΥΑΕ) αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο
στην εργασιακή καθημερινότητα των στελεχών των ΕΔ, καθόσον πρόκειται για μηχανι-
σμό που οφείλει να διαπνέει όλα τα επίπεδα της Διοικήσεως, ελέγχοντας και ρυθμίζο-
ντας κάθε λεπτομέρεια της εργασιακής καθημερινότητας, όπως εξάλλου έχουμε ανα-
δείξει κατ’ επανάληψη και στο παρελθόν μέσω της Ομοσπονδίας.
2. Για τη βέλτιστη οργάνωση της ΥΑΕ στις ΕΔ και με αφορμή τραγικό συμβάν
που είχε λάβει χώρα το 2004 στην Αλεξανδρούπολη, η Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ
δημιούργησε το (β) σχετικό πρότυπο. Πρόσθετα τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 2,
παρα.2 του (γ) σχετικού, από το 2010 οι διατάξεις του Κώδικα Νόμων για την Υγεία και
Ασφάλεια των Εργαζομένων (εφεξής ΚΝΥΑΕ) εφαρμόζονται και στο ένστολο προσω-
πικό των ΕΔ, με μια ελαστικοποίηση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που καθορίζονται
με το (ε) σχετικό σε συνεργασία με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.).
3. Υπενθυμίζουμε ότι ήδη από το 2007 οπότε και πρέπει να εφαρμόζεται ανε-
λαστικά το (β) όμοιο, στη Διαδικασία ΣΥΑ-01/4.3.1/Δ-01 του οποίου («Εκτίμηση Επι-
κινδυνότητας») προβλέπεται ότι οι «προσωπικοί παράγοντες, όπως πονοκέφαλος,
οικογενειακό πρόβλημα, έλλειψη εκπαίδευσης κ.α.» λογίζονται ως έμμεσα αίτια πρό-
κλησης ατυχήματος (παρα.6.2.2.4).
5. Με το (ι) σχετικό (άρθρο 1, Μέρος Ι, άρθρο 9 και Μέρος ΙΙ, άρθρο 7) αναγνω-
ρίστηκε για πρώτη φορά ότι οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι (και κατ’ επέκταση το εργα-
σιακό στρες, ως μείζονα έκφανση αυτών) αποτελούν αντικείμενο πρόληψης και διε-
ρεύνησης στο πλαίσιο διασφάλισης της ΥΑΕ και υπό το βάρος των ευθυνών που ο
ΚΝΥΑΕ καθορίζει. Ωστόσο, οι εν λόγω παράγοντες εξακολουθούν να μην αναγνωρίζο-
νται ως επαγγελματικές ασθένειες καθ’ όσον ο σχετικός κατάλογος δεν έχει επικαιρο-
ποιηθεί [ως (σχετικό (δ)], γεγονός που καθιστά την ανωτέρω νομοθέτηση, έως σήμερα,
άνευ αντικρίσματος.
6. Ο ΚΝΥΑΕ απαιτεί μία σειρά από προληπτικά μέτρα στο πλαίσιο της προστα-
σίας της ΥΑΕ, με κυριότερο την Γραπτή Εκτίμηση Επαγγελματικού Κινδύνου (εφεξής
ΓΕΕΚ), τα οποία διαπνέουν όλα τα στάδια κάθε εργασίας. Τα πρόσωπα που διασφαλί-
ζουν την απαρέγκλιτη εφαρμογή του ΚΝΥΑΕ και της ανά περίπτωση επιμέρους ερ-
γατικής νομοθεσίας, είναι ο Τεχνικός Ασφαλείας και ο Ιατρός Εργασίας, οι οποίοι α-
πασχολούνται με βάση την κατηγοριοποίηση της Υπηρεσίας [υπό τους όρους και προ-
ϋποθέσεις των σχετικών (α) και (γ)].
11. Στις περιπτώσεις όπου η το Σύστημα Διαχείρισης ΥΑΕ (εφεξής ΣΔΥΑΕ), που
οφείλει να εφαρμόζει κάθε Υπηρεσία ξεχωριστά, αποτύχει (δηλαδή δεν μπορέσει να
λειτουργήσει προληπτικά), το (β) σχετικό προβλέπει, μεταξύ άλλων, στη Διαδικασία
ΣΥΑ-01/4.5.2/Δ-01 τη διερεύνηση όχι μόνο των ατυχημάτων, αλλά και των συμβάντων,
τα οποία ορίζονται ως «μη προσχεδιασμένα γεγονότα που είχαν τη δυνατότητα να ο-
δηγήσουν σε ατύχημα» (παρα.5.1.4 της ιδίας). Επισημαίνεται δε, ότι κατά τη ΓΕΕΚ
οφείλουν να εντοπίζονται ακόμα και οι δυνητικοί (υποθετικοί) κίνδυνοι. Τ δε, πόρισμα
της διερεύνησης θεωρείται πλήρες όταν προκύπτουν στατιστικά στοιχεία προς αξιολό-
γηση, αλλά και διδάγματα προς αξιοποίηση (διορθωτικές ενέργειες) τα οποία υπερβαί-
νουν το σύνηθες «έφταιγε ο εργαζόμενος» ώστε η διερεύνηση να κλείσει όπως-όπως.
12. Επισημαίνουμε ότι, ειδική νομολογία τεκμηριώνει επαρκώς την ύπαρξη άμε-
σης συνάφειας αφενός ανάμεσα στο εργασιακό περιβάλλον και το χρόνο πέραν της
εργασίας (συμπεριλαμβανομένης και της μετακίνησης από και προς την εργασία), αφε-
τέρου ανάμεσα στο εργασιακό περιβάλλον και την πρόκληση ψυχοκοινωνικών παρα-
γόντων όπως το εργασιακό στρες, οι οποίοι μπορούν να εκδηλωθούν ακόμα μετά
από μεγάλο χρονικό διάστημα και, μάλιστα, ακόμα και σε χώρους άσχετους με
την εργασία (όπως στην οικία). Ωστόσο όπως ήδη προαναφέραμε, οι ψυχοκοινωνι-
κοί παράγοντες ενώ δεν είναι δυνητικοί, δεν αναγνωρίζονται από την Πολιτεία.
15. Υπενθυμίζουμε ότι απαιτήθηκαν σχεδόν έξι (6) χρόνια, πολλές πιέσεις της Ο-
μοσπονδίας και των Ενώσεών της, πλήθος ατομικών προσφυγών στα δικαστήρια κα-
θώς και πολιτική βούληση της τότε Ηγεσία, για να υλοποιηθεί τελικά το αυτονόητο, δη-
λαδή η συμμόρφωση της Πολιτείας με τις αποφάσεις ενός Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ε-
ντούτοις, η αντίληψη της Πολιτείας ότι οι στρατιωτικοί θεωρούνται προνομιούχες/οι, δια-
φαίνεται από πρόσφατη απάντηση του κ.ΥΕΘΑ ότι δεν έχει αλλάξει.
16. Αποτέλεσμα, προφανώς σχετιζόμενο με όλα αυτά, ήταν για ένα διάστημα μια
έξαρση αυτοκτονικότητας στις ΕΔ, η οποία είχε αναδειχθεί κυρίως από διαδικτυακά
ΜΜΕ του αμυντικού ρεπορτάζ. Εντούτοις, το τελευταίο διάστημα έχουμε διαπιστώσει
δύο νέες ανησυχητικές εκφάνσεις: την αύξηση των θανάτων στα στελέχη των ΕΔ [θέμα
που έχουμε θίξει μέσω της Ομοσπονδίας και στο παρελθόν και έχει απαντηθεί ως σχε-
τικά (ζ) έως (θ) στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου] και την επιδημία των παραιτή-
σεων στο ΠΝ, ακόμα και δίχως να κατοχυρώνεται δικαίωμα συνταξιοδότησης τα οποία
προφανώς υποδηλώνουν μετεξέλιξη του προβλήματος.
17. Θεωρούμε αυτονόητο ότι τα ανωτέρω οφείλουν να απασχολούν σοβαρά την
Ηγεσία, προκειμένου να εντοπιστούν οι βασικές αιτίες του ιδιαίτερα ανησυχητικού φαι-
νομένου [root-cause analysis κατά τα οριζόμενα στο (β) όμοιο]. Μείζονα ένδειξη προς
αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αποτελέσει και η γενική παραδοχή ότι οι ΕΔ διαφαί-
νεται ότι έχουν πάψει να αποτελούν ελκυστικό προορισμό για τις νέες και τους
νέους (είτε μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, είτε μέσω προκηρύξεων). Ιδίως όμως το
θέμα των θανάτων εκτιμούμε ότι οφείλει να αντιμετωπιστεί ως αντικείμενο εκτεταμένης
και συστηματικής διερεύνησης, στο πλαίσιο των προβλέψεων του ΚΝΥΑΕ.
β. Δεν διαθέτει ικανό αριθμό Τεχνικών Ασφαλείας και Ιατρών Εργασίας, γε-
γονός που συνιστά μείζονα μη συμμόρφωση έναντι του ΚΝΥΑΕ και βάλλει ευθέως κατά
της προστασίας της ΥΑΕ αφού δεν διασφαλίζει τις προϋποθέσεις εκτίμησης κινδύνου
και πρόληψης ατυχημάτων.
ε. Δεν διαθέτει πρόνοιες και μέσα για την καταπολέμηση του συνδρόμου ε-
παγγελματικής εξουθένωσης (burn-out), που ουσιαστικά αυτό είναι που εξωθεί το προ-
σωπικό σε παραιτήσεις.
στ. Δεν υφίστανται ενδείξεις ότι διενεργεί ουσιαστικές ΓΕΕΚ, καθώς και διε-
ρευνήσεις ατυχημάτων/συμβάντων, παρά μόνο για να καλύπτεται τυπικά η απαίτηση
του κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου, όπου ακόμα και γι’αυτό εκφράζουμε επιφυλά-
ξεις ως προς την έκταση που μπορεί να διενεργείται.
20. Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός για κάθε κλάδο εργαζομένων ότι η καθημε-
ρινότητα όλων των πολιτών επηρεάζεται σε μέγιστο βαθμό από τις εργασιακές τους
συνθήκες, οι οποίες με τη σειρά τους εξαρτώνται από τη γενικότερη οικονομική κατά-
σταση. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα πάντα διαρκώς επιδεινώνονται, κάτι που
είχε ξεκινήσει πολύ πριν τις εξελίξεις που διαρκώς επικαλείται η Πολιτεία (πχ πόλεμος
στην Ουκρανία, δραματική αύξηση κόστους ενέργειας στο πλαίσιο ενεργειακής κρίσης
κλπ).
21. Ωστόσο, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι οι στρατιωτικοί έχουν πάψει να
πιστεύουν τις δικαιολογίες της Πολιτείας περί οικονομικών στενοτήτων και αδυνα-
μίας συνεννόησης και συνεργασίας ανάμεσα σε συναρμόδιους φορείς (ενδεικτικά ανα-
φέρεται η απαιτούμενη ΚΥΑ που απαιτείται για την καταβολή νυκτερινής αποζημίωσης).
Οι στρατιωτικοί πλέον έχουν κατανοήσει ότι ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα εργαζο-
μένων η οποία έχει επιλεγεί να βρίσκεται εκτός του ενδιαφέροντος της Πολιτείας, γεγο-
νός που έχει άμεση και έμμεση επίδραση και στην Υγεία τους και στην Υπηρεσία.
στ. Έχει αυξηθεί ο αριθμός των Τεχνικών Ασφαλείας και Ιατρών Εργασίας στο
ΠΝ και κατ’ επέκταση στις ΕΔ σε σχέση με το 2019, ώστε να μπορούν να ανταπεξέρ-
χονται ρεαλιστικά στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας;
ια. Τι μέτρα έχει θεσμοθετήσει η Υπηρεσία για την αντιμετώπιση του εργα-
σιακού εκφοβισμού/ηθικής παρενόχλησης (mobbing) και των συναφών συνδρόμων;