Ψαλμός ριγ’ (113ος) (1-13)

Ἀλληλούϊα.

ΕΝ ΕΞΟΔῼ ᾿Ισραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, οἴκου ᾿Ιακὼβ ἐκ

λαοῦ βαρβάρου, 2 ἐγενήθη ᾿Ιουδαία ἁγίασμα
αὐτοῦ, ᾿Ισραὴλ ἐξουσία αὐτοῦ. 3 ἡ θάλασσα εἶδε
καὶ ἔφυγεν, ὁ ᾿Ιορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω· 4 τὰ
ὄρη ἐσκίρτησαν ὡσεὶ κριοὶ καὶ οἱ βουνοὶ ὡς ἀρνία
προβάτων. 5 τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες, καὶ
σύ, ᾿Ιορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τὰ ὀπίσω; 6 τὰ ὄρη,
ὅτι ἐσκιρτήσατε ὡσεὶ κριοί, καὶ οἱ βουνοὶ ὡς ἀρνία
προβάτων; 7 ἀπὸ προσώπου Κυρίου ἐσαλεύθη ἡ γῆ,
ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ ᾿Ιακὼβ 8 τοῦ στρέψαντος
τὴν πέτραν εἰς λίμνας ὑδάτων καὶ τὴν ἀκρότομον
εἰς πηγὰς ὑδάτων. 9 μὴ ἡμῖν, Κύριε, μὴ ἡμῖν, ἀλλ᾿ ἢ
τῷ ὀνόματί σου δὸς δόξαν, ἐπὶ τῷ ἐλέει σου καὶ τῇ
ἀληθείᾳ σου, 10 μήποτε εἴπωσι τὰ ἔθνη· ποῦ ἐστιν
ὁ Θεὸς αὐτῶν; 11 ὁ δὲ Θεὸς ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ
ἐν τῇ γῇ πάντα, ὅσα ἠθέλησεν, ἐποίησε. 12 τὰ
εἴδωλα τῶν ἐθνῶν, ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἔργα
χειρῶν ἀνθρώπων· 13 στόμα ἔχουσι, καὶ οὐ
λαλήσουσιν, ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐκ ὄψονται,
[…]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση
Ὅταν ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐπραγματοποίησε τὴν
ἔξοδόν του ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ὅταν οἱ ἀπόγονοι
τοῦ Ἰακὼβ ἐλεύθεροι ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὸν
βάρβαρον αἰγυπτιακὸν λαόν, 2 τότε κυρίως ἡ
Ἰουδαία ἐξεχωρίσθη ἀπὸ τὰ ἀλλὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη καὶ ἔγινε ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν, ὁ δὲ
ἰσραηλιτικὸς λαός, ἐτέθη ὑπὸ τὴν ἰδιαιτέραν
διακυβέρνησιν καὶ πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ
ἄλλως τε μαρτυρεῖ τὸ πλῆθος τῶν θαυμαστῶν
ἔργων. 3 Ἡ Ἐρυθρὰ Θάλασσα εἶδε τὸν
ἰσραηλιτικον λαὸν καὶ ὑπεχώρησε, σχισθεῖσα εἰς
δύο. Ὁ Ἰορδάνης ποταμὸς ἀνέκοψε τὸ ρεῦμα του
καὶ ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, διὰ νὰ δώσῃ δίοδον εἰς
τοὺς Ἰσραηλίτας. 4 Τὰ ὄρη ἐσκίρτησαν ἀπὸ
ἀγαλλίασιν ὡσὰν κριοὶ καὶ τὰ βουνὰ σὰν τὰ
ἀρνάκια τῶν προβάτων. 5 Τί συνέβη εἰς σέ, ὦ
θάλασσα, ποὺ ἐσχίσθης εἰς δύο καὶ ὑπεχώρησες
πρὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ σύ, Ἰορδάνη, ποὺ
ἀνέκοψες τὴν ροήν σου πρὸς τὴν θάλασσαν, καὶ
ἐγύρισες πρὸς τὰ ὀπίσω; 6 Διατὶ σεῖς, ὄρη τοῦ Σινᾶ,
ἐσκιρτήσατε ὡσὰν κριοὶ καὶ τὰ βουνὰ ὡσὰν
ἀρνάκια προβάτων; 7 Ἔγιναν αὐτά, ἐπειδὴ
ἐσημειώθη ἐκεῖ ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου. Ἐσείσθη ἡ
γῆ μὲ τὴν ἐμφάνισίν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰακώβ. 8 Αὐτοῦ,
ὁ ὁποῖος μετέβαλε τὸν ξηρὸν βράχον εἰς λίμνας
ὑδάτων καὶ τὸν ἀπότομον σκληρὸν γρανίτην εἰς
πηγὰς ὑδάτων. 9 Ἔγιναν αὐτὰ πρὸς χάριν ἡμῶν.
Ὅμως ὀχι πρὸς ἡμᾶς, Κύριε, ὄχι πρὸς ἡμᾶς, ἀλλὰ
εἰς τὸ πάντιμον Ὄνομά σου δῶσε δόξαν. Εἰς σὲ καὶ
μόνον πρέπει ἡ δόξα διὰ τὴν πολλὴν
εὐσπλαγχνίαν σου, ποὺ ἔδειξες καὶ δεικνύεις πρὸς
ἡμᾶς, καὶ διὰ τὴν ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν μᾶς
φανερώνεις. 10 Σῶζε μας πάντοτε σύμφωνα μὲ
τὴν ὑπόσχεσίν σου, διὰ νὰ μὴ καταστραφῶμεν καὶ
εἴπουν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη: Ποῦ εἶναι, λοιπόν,
ὁ Θεός των; 11 Καὶ ὅμως ὁ Θεός μας ὑπάρχει
παντού, εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἰς τὴν γῆν, καὶ ὅλα
τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἠθέλησε καὶ θέλει, ἔπραξε καὶ
πράττει. 12 Ἀντιθέτως τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν εἶναι
κατασκευασμένα ἀπὸ ἄργυρον καὶ χρυσόν, ἔργα
ἀνθρωπίνων χειρῶν, 13 ποὺ ἔχουν στόμα ἄλλα δὲν
ἠμποροῦν νὰ ὁμιλήσουν, ἔχουν ὀφθαλμοὺς καὶ δὲν
ἠμποροῦν νὰ ἴδουν, […]

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ριγ’ διαβάζεται γιὰ νὰ θεραπεύσει ὁ
Θεὸς τὰ καθυστερημένα διανοητικὰ καὶ
μογγόλαλα παιδιά.