Temat:Klasa przekroju stalowego.

Uczen 3-A klasa Kolosow Witalii

1.
Klasy przekroju definiują różną odporność elementu na lokalną
utratę stateczności.

Zjawisko to zachodzi pod wpływem naprężeń ścickających.

Klasy przekroju definiowane są wyłącznie w odniesieniu do przekrojów
podlegających ściskaniu (siła osiowa lub / i moment zginający).

Dla różnych przypadków mamy różne wzory określające granice klas

przekrojów i różne nośności dla tych klas.

Czyste ścinanie i czyste rozciąganie nie daje w efekcie ściskania, stąd dla
tego typu obciążeń nie liczy się klasy przekroju i nie różnicuje nośności.

W konstrukcjach stalowych najczęściej

używamy trzech rodzaj przekrojów:
• Gorącowalcowane
• Spawane
• Zimnogięte

własnymi słowami
Klasy przekroju określają wytrzymałość elementu. wynika to z
napięcia. takich jak kompresja.Istnieją pewne wzory dla różnych
przypadków, które określają granice przekrojów i mają różne grupy
nośności.Dla takich klas i jeśli masz czyste ścinanie i czyste
rozciąganie, to nie prowadzi to do ściskania, więc ten przekrój nie
jest brany pod uwagę, a nośność jest zróżnicowana.
Klasy przekroju elementów – różny stopień odporności na
niestateczność lokalną
klasa przekroju dla elementu stalowego
Przekroje stalowe klasy II

Przekroje te mogą osiagnąć nośność uogólnionego przegubu

plastycznego ale wskutek miejscowej niestateczności plastycznej
mają utrudnioną zdolność obrotu a tym samym redystrybucji
momentów zginających i natężeń. Stanem granicznym dla tej klasy
przekrojów jest częściowe uplastycznienie najbardziej wytężonego

przekroju.
własnymi słowami
Ten przekrój jest bardzo zdolny, ale ze względu na lokalną
plastyczną niestabilność polityczną. Bardzo trudno je obracać,
stanem standardowym dla tej klasy jest, że tak powiem, sekcja
częściowego naprężenia plastycznego.

Przekroje stalowe I klasy

Przekroje tej klasy mogą osiągnąć nośność uogólnionego przegubu

plastycznego, a po uplastycznieniu podczas zginania wykazują
zdolność obrotu niezbędną do plastycznej redystrybucji momentów
sił. Nośność belki przy zginaniu jest określana wielkością momentu,
który powoduje uplastycznienie przekroju. W układzie konstrukcji
statycznie wyznaczalnym wystąpienie chociaż jednego przegubu
plastycznego zmienia układ statyczny w mechanizm - cała
konstrukcja stalowa pracuje a nie pozostaje w statyce. Pozwala
jednak na redystrybucję momentów zginających a tym samym
wyrównanie wytężeń poszczególnych składników.Stan graniczny
nośności przekroju (pierwszy stan graniczny) jest określony przez
moment wywołujący powstanie ostatniego, możliwego przegubu
plasycznego. Oczywiście zasięg przegubu plastycznego jest
uzależniony od chrakteru obciążenia belki.
własnymi słowami
Przekroje tej klasy mają wszelkie szanse na uzyskanie nośności
uogólnionego przegubu plastycznego, a następnie uplastycznienie
ze skręceniem nabyciem zdolności obrotowej niezbędnej do
plastycznej redystrybucji składowych sił. Wytrzymałość podpory na
skręcanie jest zorientowana na fazę masową, co powoduje
uplastycznienie kształtowników. W gotowym deterministycznym
systemie wykluczenia co najmniej jeden plastikowy zawias
zamienia się w system statyczny w urządzeniu - każdy system
żelazny działa i nie pozostaje statyczny. Czasami pozwala na
redystrybucję czynników zginania i wyrównanie, wyrównanie
prawdopodobieństwa składowej częściowej. Oczywiście spektrum
zawiasu z tworzywa sztucznego zależy od schematu obciążenia
podpory.
Przekroje stalowe III klasy
Uzyskują stan graniczny nośność w chwili rozpoczęcia
uplastyczniania strefy ściskanej. Powiązany z relacją z początkiem
uplastyczniania pasa ściskanego.
własnymi słowami
Swój maksymalny stan osiągają, gdy następuje uplastycznienie
strefy ściskania. Najczęściej jest to spowodowane początkiem
uplastyczniania pasa kompresyjnego.
Przekroje klasy IV

Są wrazliwe na miejscową utrate stateczności, tracą nośność przy

uzyskaniu maksymalnych naprężeń ściskających lub średnich
ścinającychmniejszych od granicy plastyczności.
własnymi słowami
Są wrażliwe na wyboczenie lokalne, tracą swoją nośność, gdy
najwyższe naprężenia ściskające lub średnie naprężenia ścinające
są poniżej granicy plastyczności.

Materiały używane w konstrukcjach stalowych można podzielić na:

sprężysto-plastyczne
sprężysto-kruche
spręzysto-lepko-plastyczne

def. smukłość pułki i środnik

Gdzie, tak jak już wyżej wspomniano, c i t odpowiadają

szerokości oraz grubości analizowanej ścianki. Smukłości
poszczególnych elementów należy porównać do smukłości
granicznych określonych w normie. Przekrój klasyfikuje się według
najwyższej klasy części ściskanych.