English

The Left & Right Game

Theme inspiration: Halloween, spooky, fantasy, suspense, plot twists

It was a cold Thursday afternoon in the middle of October. The leaves on the trees had just turned
from green to yellow and orange. I was going to meet a friend from my old school, Rob. He told me he
had something cool to tell me and that he really wished to try it with me, so here I was since I’m too
curious to say no to anything. I had no idea what Rob was up to. He sounded very eager over the
phone, but he really wanted to tell me all about it in person, so we decided to meet up at our favourite
café in town. I was just about to look at my watch when Rob came through the door, late as always! We
both ordered some coffee and a bun, and after catching up he looked at me all serious and said:

- I'm going to tell you a story. It’s probably not true, but I’ve heard it from a friend who knows
someone who tried it. It’s a game called “The left & right game”. I have never tried it, but I’ve heard
that the rules are simple. First, you must get a car and then just start driving. You need to take the
first left exit you find and then the next possible road on the right, then the next possible left and
then… You get it? We need to repeat this until we wind up somewhere... new. Somewhere we’ve
never been before.

He was right, I thought the rules seemed easy to understand, however, Rob said that they are not as
easy to follow.

- There aren’t that many roads where you can turn left and right and left and right and keep on
going. Most of the time you find yourself at a dead end, it’s either that or you need to turn in
the wrong direction. But bro! We’re lucky! Our town is built for this! Our town allows us to
keep going left and right as long as we need - It’s perfect!

- Where are you supposed to end up? I wondered. What is this “new” place?

Rob smiled. I’m not sure I liked this particular smile, he looked to eager, to crazy and way too much
invested in this idea. To be honest, his smile made me nervous.

- From what I’ve heard, there is a sort of tunnel that appears. A tunnel you’ve never seen before.
And it’s supposed to take you somewhere!

I felt a shiver down my spine, but I knew we had to try this! So, later that day we took my car and
started driving. We took the first left - as the rules said - then right, then left again, then right, then left
… right… left… right… left… right. It never seemed to change. It was always the same old buildings we
had seen for years; the school, the supermarket, the football stadium and the water tower. All the
same. I looked at Rob and sighed.

- Is it working?

Rob smiled and looked at me.

- Be patient! I don’t know, but we’ll see soon enough! Do you have anything better to do with
your time?

We started talking about other things and my interest in this car-game slowly faded away. Why did I
even think that this would work? A game where you turn left and right over and over again? Really? It
seemed so stupid now, I felt so stupid. I hoped no one saw us driving around town like two idiots. I
started to scroll on my phone, looking at Instagram and Tiktok, thinking about other things, when I
suddenly felt the car slowing down and the engine was making a weird sound, as if we were out of fuel.

I looked up and I felt how the hair on my arms stood up. What the hell was that? I’ve never ever seen
that dark tunnel before. Just as I was about to tell Rob to turn around, it all became pitch black, and
the car radio went on and of like crazy. I tried to turn it off, since it made me freak out, but it wasn’t
possible. I wanted to cry now, we didn’t really think this through. I felt how Rob was pushing the gas
paddle down to maximum force and we were in. I couldn’t see anything when I looked back, as if our
town was erased. We’ll… now were fucked…

I woke up and I felt dizzy, I tried remember how I ended up here, did I pass out, did I
get knocked or did I faint?

I tried to stand up, but it felt like I couldn’t lift my foots, I looked around to see were
Rob is, I start to shake and my jaw locks itself. I smelled smoke, I heard footsteps. My
heart started to speed up. Maybe it’s just Rob that tries to get help, I’m slowly walking
after the smoke. I slowly looked to the fire and lucky I saw Rob.

I’m whispering

-Rob, Rob, Rob, Rob, Rob.

Suddenly he looked at me, and he shook with his hand back and forth telling me to
come. We talked for a while until we heard something, it sounded like iron like
something fell, Rob told me to stay near the fire, he walked to where the sound come
from. When I was alone, I saw a piece of paper beside the fire. Just when I was about
to read the note Rob came, I put the note in my pocket before Rob could see it.

I asked Rob what was making the noise we heard earlier, he showed me an iron tube.
He said that I was a big hole in the ceiling and that we should not go near the hole
because something could fall and hit our heads. I asked him when he woke up and if he
saw me. He said that he tried to wake me up, but I was just laying down and didn’t
move, so I thought that you were dead. We talked about why we even did that stupid
game. But we stopped talking when we heard another sound so Rob walked to see if
someone was here, when I couldn’t see him I took the note out of my pocket and it was
written kill Marcus, rob just came back with a gun, I started running for my life, Rob
was still after me when I suddenly tripped, Rob was standing over me and every thing
went black.

Afrikaans

Die Links & Regs Spel

Tema-inspirasie: Halloween, spookagtig, fantasie, spanning, plot kinkels

Dit was 'n koue Donderdagmiddag in die middel van Oktober. Die blare aan die bome het pas
verander van groen na geel en oranje. Ek sou 'n vriend van my ou skool, Rob, ontmoet. Hy het vir my
gesê hy het iets cool om vir my te vertel en dat hy dit regtig saam met my wil probeer, so hier was ek,
want ek is te nuuskierig om nee te sê vir enigiets. Ek het geen idee gehad waarmee Rob besig was
nie. Hy het baie gretig oor die telefoon geklink, maar hy wou my regtig persoonlik alles daarvan
vertel, so ons het besluit om by ons gunsteling kafee in die dorp te ontmoet. Ek was net op die punt
om my horlosie te kyk toe Rob by die deur kom, laat soos altyd! Ons het albei 'n koffie en 'n
toebroodjie bestel, en nadat hy ingehaal het, het hy my ernstig aangekyk en gesê:

- Ek gaan jou 'n storie vertel. Dit is seker nie waar nie, maar ek het dit gehoor by 'n vriend wat iemand
ken wat dit probeer het. Dit is 'n speletjie genaamd "Die linker- en regter-speletjie". Ek het dit nog
nooit probeer nie, maar ek het gehoor dat die reëls eenvoudig is. Eerstens moet jy 'n motor kry en
dan net begin ry. Jy moet die eerste linker afrit neem wat jy kry en dan die volgende moontlike pad
aan die regterkant, dan die volgende moontlike links en dan … Verstaan jy dit? Ons moet dit herhaal
totdat ons iewers beland ... nuut. Iewers was ons nog nooit tevore nie.

Hy was reg, ek het gedink die reëls lyk maklik om te verstaan, maar Rob het gesê dat dit nie so maklik
is om te volg nie.

- Daar is nie soveel paaie waar jy links en regs en links en regs kan draai en aanhou nie. Meeste van
die tyd bevind jy jouself in 'n doodloopstraat, dit is óf dit óf jy moet in die verkeerde rigting draai.
Maar boetie! Ons is gelukkig! Ons dorp is hiervoor gebou! Ons dorp laat ons toe om links en regs aan
te hou solank ons nodig het – Dis perfek!

- Waar is jy veronderstel om te eindig? Ek het gewonder. Wat is hierdie "nuwe" plek?

Rob glimlag. Ek is nie seker ek het van hierdie spesifieke glimlag gehou nie, hy het te gretig gelyk, te
mal en heeltemal te veel in hierdie idee belê. Om eerlik te wees, sy glimlag het my senuweeagtig
gemaak.

- Van wat ek gehoor het, is daar 'n soort tonnel wat verskyn. ’n Tonnel wat jy nog nooit vantevore
gesien het nie. En dit is veronderstel om jou iewers heen te neem!

Ek het 'n rilling langs my ruggraat gevoel, maar ek het geweet ons moet dit probeer! So, later die dag
het ons my kar gevat en begin ry. Ons het die eerste links gevat – soos die reëls gesê het – toe regs,
dan weer links, dan regs, dan links... regs... links... regs... links... regs. Dit het blykbaar nooit verander
nie. Dit was altyd dieselfde ou geboue wat ons jare lank gesien het; die skool, die supermark, die
sokkerstadion en die watertoring. Alles dieselfde. Ek het na Rob gekyk en gesug.

- Werk dit?

Rob glimlag en kyk na my.

- Wees geduldig! Ek weet nie, maar ons sal gou genoeg sien! Het jy iets beter met jou
tyd te doen?

Ons het oor ander dinge begin praat en my belangstelling in hierdie motorspeletjie het stadig
verdwyn. Hoekom het ek selfs gedink dit sal werk? 'n Speletjie waar jy oor en oor links en regs draai?
Regtig? Dit het nou so dom gelyk, ek het so dom gevoel. Ek het gehoop niemand sien ons soos twee
idiote in die stad rondry nie. Ek het op my foon begin blaai, na Instagram en Tiktok gekyk, aan ander
dinge gedink, toe ek skielik voel hoe die motor stadiger word en die enjin maak 'n vreemde geluid,
asof ons brandstof op is.

Ek het opgekyk en ek voel hoe die hare op my arms regop staan. Wat de hel was dit? Ek het nog nooit
daardie donker tonnel gesien nie. Net toe ek vir Rob wou sê om om te draai, het dit alles pikswart
geword, en die motorradio het aangegaan en soos 'n besetene. Ek het probeer om dit af te skakel,
want dit het my laat skrik, maar dit was nie moontlik nie. Ek wou nou huil, ons het nie regtig hieroor
gedink nie. Ek het gevoel hoe Rob die gasroeispan tot maksimum krag afdruk en ons was in. Ek kon
niks sien toe ek terugkyk nie, asof ons dorp uitgevee is. Ons sal ... nou was befok ...

Ek het wakker geword en ek het duiselig gevoel, ek het probeer onthou hoe ek hier beland het, het
ek uitgepas, het ek gestamp of het ek flou geword?

Ek het probeer opstaan, maar dit het gevoel asof ek nie my voete kon lig nie, ek het rondgekyk om te
sien waar Rob is, ek begin bewe en my kakebeen sluit homself. Ek het rook geruik, ek het voetstappe
gehoor. My hart het begin versnel. Miskien is dit net Rob wat probeer hulp kry, ek stap stadig agter
die rook aan. Ek het stadig na die vuur gekyk en gelukkig het ek Rob gesien.

Ek fluister

-Rob, Rob, Rob, Rob, Rob.

Skielik het hy na my gekyk, en hy het met sy hand heen en weer geskud en gesê ek moet kom. Ons
het 'n rukkie gesels tot ons iets gehoor het, dit het geklink soos yster of iets val, Rob het gesê ek moet
naby die vuur bly, hy het gestap na waar die geluid vandaan kom. Toe ek alleen was, het ek 'n stuk
papier langs die vuur gesien. Net toe ek die briefie wou lees, het Rob gekom, ek het die briefie in my
sak gesit voor Rob dit kon sien.

Ek het vir Rob gevra wat die geraas maak wat ons vroeër gehoor het, hy het vir my 'n ysterbuis
gewys. Hy het gesê dat ek 'n groot gat in die plafon is en dat ons nie naby die gat moet gaan nie,
want iets kan val en ons koppe tref. Ek het hom gevra wanneer hy wakker geword het en of hy my
sien. Hy het gesê dat hy my probeer wakker maak het, maar ek het net gaan lê en nie beweeg nie, so
ek het gedink jy is dood. Ons het gepraat oor hoekom ons selfs daardie dom speletjie gedoen het.
Maar ons het opgehou praat toe ons nog 'n geluid hoor so Rob het geloop om te kyk of iemand hier
is, toe ek hom nie kan sien nie haal ek die briefie uit my sak en daar staan geskryf dood Marcus, rob
het sopas teruggekom met 'n geweer, ek begin hardloop vir my lewe, Rob was nog agter my aan toe
ek skielik struikel, Rob het oor my gestaan en alles het swart geword.