1

ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
-1- ΟΛΗ ΔΟΞΑ ΟΛΗ ΧΑΡΗ – ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΜΒΑΤΗΡΙΑ –2-

Μπαίνουν τα παιδιά στη σκηνή με τη συνοδεία της μουσικής και παίρνουν τη

θέση τους.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος:
 Στην ιστορία των λαών είναι μερικές ημερομηνίες που μένουν
χαραγμένες με χρυσά μεγάλα γράμματα.
 Μια τέτοια ημερομηνία στην Ιστορία του Έθνους μας, του Ελληνικού
Έθνους, είναι και η 25η Μαρτίου.
 Τι έγινε αυτή τη μέρα; Τα παιδιά της ΣΤ τάξης θα μας το πούμε τη
γιορτή που έχουν ετοιμάσει. Ας τα παρακολουθήσουμε.

-2- MOVEMENT 2 - BAGGELHS MYTHODEA

ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ:
(Ομάδα παιδιών τρέχουν από διάφορα σημεία προς το πλακόστρωτο
φωνάζοντας:
 Οι τούρκοι στην Πόλη......... Οι τούρκοι στην Πόλη....... 3-4 φορές και
μετά χάνονται)

Δυο παιδιά κρατούν ψηλά την επιγραφή:

Τρίτη 29 Μαίου 1453

-3-BLACK TUESDAY – SPANOYDAKHS – MARBLE KING

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
 Τρίτη, 29 Μαίου 1453, η Κωνσταντινούπολη, η πιο όμορφη πόλη της
εποχής εκείνης, η βασίλισσα των πόλεων έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
 Ο τούρκικος στρατός μπήκε στην Πόλη εξαγριωμένος και σκόρπισε τον
τρόμο σφάζοντας και λεηλατώντας.
 3

 Μαζί με την Κωνσταντινούπολη σκλαβώθηκε όλη η Βυζαντινή

αυτοκρατορία. Όλος ο Ελληνισμός.

-4- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΧΟΡΩΔΙΑ: Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Κλειώ Δενάρδου
Α΄ βραβείο Φεστιβάλ Θεσ/ίκης 1972
Re- Re- Do+ Re-
1. Πόθοι μακρι-νοί, χα-μέ-νη πολι-τεί-α,
Re- Re- Fa+ Fa+ La- Sol-
νοιώθαμε παι-διά, στην καρ-διά, μια γοη-τεί-α.
Sol- Sol- Re-
Χρόνια φύ-γαν και και-ροί,
Sol- Sol- Fa+ Sol- La- Re-
την Παναγιά παρακαλώ, να μη- η – ην χα - θεί.

Re- Re- Do+ Re-

2. Μέρα γιορτινή, το λένε τα βιβλία.
Re- Re- Fa+ Fa+ La- Sol-
Κάποτε θαρθεί, σαν φωτιά, σαν μια μα-γεί-α.
Sol- Sol- Re-
Θάρθει, θάρθει, δεν μπορεί,
Sol- Re- Sol- Re- Fa+ Sol- La- Re-
την Παναγιά, παρακαλώ, να θυ – υ – υ – μη - θεί.

Re- Sol- Re-

3. Κορμιά μαρμαρωμένα, το θαύμα καρτερούν,
Sol- Re- Fa+ Do+ Re-
μέ χέρια παγωμένα, πως να σταυροκοπηθούν.
Re- Sol- Re-
Στην εκκλησιά του θρύλου, καμπάνες δεν ηχούν
Sol- Re- Fa+ Do+ Re-
μα κι αν περάσουν χρόνια, στους αιώνες θ΄αντηχούν.(δις όλο)

Sol- Re- Do+ Re-

4. Εκεί ψηλά στούς ουρανούς, όμορφη Αγιά Σοφιά,
Sol- Re- Do+ Re-
Θα γίνεις κάποτε δικιά μας, για χρόνους και καιρούς.[δις]

Sol- Re- Do+ Re-

5. Υπόσχεση σου δίνουμε, όμορφη Αγιά Σοφιά,
Sol- Re- Do+ Re-
την σκλάβα Κύπρο και εσένα, να ελευθερώσουμε. {δις]
 4

Ποίημα: Της Αγιάς Σοφιάς.

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,

σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
Κι απ’ την πολλή τη ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και νάβγη ο βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια.
Παπάδες, πάρτε τα ιερά, κι εσείς κεριά, σβηστείτε,
Γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει».
..............................................................
Η Δέσποινα ταράχτηκε κι δάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά – Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά σας είναι»
ΔΗΜΟΤΙΚΟ

1η ομάδα παιδιών:
 Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια.
Παπάδες πάρτε τα ιερά κι εσείς κεριά σβηστείτε
Γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος:
 Η Δέσποινα ταράχτηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες .

2η ομάδα παιδιών:
 «Σώπασε, κυρά – Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι»

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος:
 «Σώπασε, κυρά – Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι»
 Έτσι παρηγόρησε την Παναγιά ο λαϊκός ποιητής. Μ’ αυτή την παρηγοριά
και την ελπίδα ο Ελληνισμός κατάφερε ν’ αντέξει τη τούρκικη σκλαβιά
για 400 ολόκληρα χρόνια.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
 Χρόνια μαύρα και πικρά για ολόκληρη την Ελλάδα.
 5

 Χρόνια περιφρόνησης και βασανιστηρίων.

 Χρόνια καταπάτησης όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
 Τίποτα δεν όριζαν οι γκιαούρηδες – έτσι αποκαλούσαν τους Έλληνες οι
άπιστοι αφεντάδες.
 Δούλος του τούρκου αφέντη ο Έλληνας, έπρεπε να σκύβει το κεφάλι
και να τον προσκυνά.

ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

-5- TALES GATE – SPANOYDAKHS – MARBLE KING

 Στο δρόμο περνά ένας τούρκος καβάλα στ’ άλογο του. Μπροστά
πηγαίνει ο υπηρέτης του. Στο δρόμο του βρίσκονται μερικοί Έλληνες.

ΤΟΥΡΚΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ:
 Δε βλέπετε, μωρέ γκιαούρηδες, ποιος περνά από ‘δω; Είναι ο
αφέντης μου, ο Χουρσίτ Πασάς. Γονατίστε, ωρέ, σκύψτε το κεφάλι και
προσκυνήστε τον. Είναι διαταγή. Εμπρός.
 Οι Έλληνες διστάζουν Ο υπηρέτης σηκώνει το μαστίγιο του
απειλητικά.

ΤΟΥΡΚΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ:
 Προσκυνήστε, βρωμογκιαούρηδες. Μη σηκώνετε κεφάλι. Ο
αφέντης μου αυτό θέλει. Εμπρός! Προσκυνήστε!...

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ: (Προσπαθώντας και καταφέρνοντας να του πάρει το

μαστίγιο του).
 Εγώ, ωρέ, δεν προσκυνώ τ’ αφεντικό σου. Δεν είμαι ραγιάς να
δέχομαι διαταγές. Θα λογαριαστούμε μια μέρα Οι Ρωμιοί θα
ξεσηκωθούν μια μέρα και θα σας χαλάσουν. (Φεύγει παίρνοντας μαζί
του και το μαστίγιο, ενώ το ανεμίζει απειλητικά στον αέρα).

ΠΑΣΑΣ:
 Πιάστε τον, ωρέ, και σκοτώστε τον άπιστο, αμέσως. (Ο Έλληνας
ξεφεύγει).
 Αν εμπόρεια τον κόσμο να γυρίσω,
έθθεν να σφάξω τους Ρωμιούς, ψυσιήν να μεν αφήσω.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος
 Σκοπός του καταχτητή, είναι να εξοντώσει το γένος των Ελλήνων.
 6

-6- ΜΟΙΡΟΛΟΪ - ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ -ΩΔΕΣ

(Ξεκινά από τώρα η μουσική)
ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος
 Γι αυτό, κάθε τέσσερα χρόνια, μια επιτροπή από τούρκους, γύριζε όλη
την Ελλάδα και διάλεγε, τα πιο γεροδεμένα αγόρια και τα έπαιρνε, σε
στρατιωτικά κέντρα.
 Εκεί, τα εκπαίδευαν, να ξεχάσουν τους γονείς τους, να ξεχάσουν τη
γλώσσα τους, να ξεχάσουν την πατρίδα τους, να ξεχάσουν τη θρησκεία
τους.
 Αυτά τα Ελληνόπουλα, γίνονταν αργότερα, οι φανατικοί Γενίτσαροι, οι
πιο φοβεροί τούρκοι πολέμαρχοι, που πολεμούσαν, εναντίον της ίδιας
τους της πατρίδας.

ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

(Μια μάνα, κρατά στην αγκαλιά της ένα παιδί. Έρχεται ένας τούρκος να της
το πάρει. Η μάνα αντιστέκεται, μα δεν καταφέρνει να το γλυτώσει. Το παίρνει
ο τούρκος και φεύγει. Η μάνα ουρλιάζει. Το παιδί μου........ Το παιδί
μου........)
Ακολουθεί η απαγγελία:
Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Ποιος θε ν’ ακούσει κλάματα και μαύρα μοιρολόγια;
Ας πάει στα κάστρα του Μωριά, της Πόλης τα καντούνια,
που κλαίει η μάνα το παιδί, και το παιδί τη μάνα.
Στο παραθύρι κάθονται και το γιαλό τηράζουν.
Σαν περδικούλες θλίβονται και σαν παπιά μαδιούνται.
Σαν του κοράκου τα φτερά μαυρίζει η φορεσιά τους.
Βαρκούλες βλέπουν κι έρχονται, καράβια και προβαίνουν.

ΜΑΝΑ: Καράβια καραβόπουλα και σεις μικρές βαρκούλες

Μην είδατε τον Γιάννη μου, το Γιάννη το παιδί μου;

ΝΑΥΤΙΚΟΣ: Αν το είδα κι αν τ’ απάντησα, πόθε να το γνωρίσω;

Δείξε μου τα σημάδια του, ίσως και τον γνωρίσω .
ΜΑΝΑ: Ήταν ψηλός, ήταν λιγνός, ίσιος σαν κυπαρίσσι,
Είχε και στ’ ακροδάχτυλο πανώριο δακτυλίδι,
Κι έλαμπε πλειο το δάχτυλο από το δαχτυλίδι.
ΝΑΥΤΙΚΟΣ: Εψές βράδυ τον είδαμε, στης Μπαρμπαριάς τον άμμο.
 7

Γενίτσαρος εγίνηκε. Σουλτάνον προσκυνάει

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
 Οι καταχτητές, ήξεραν, πως ένας μορφωμένος λαός, δεν μπορεί να
ζήσει στη σκλαβιά. Θα ξεσηκωθεί, και θα ζητήσει τη λευτεριά του.
Κατάλαβαν πως η μάθηση και η θρησκεία, είναι όπλα επικίνδυνα. Έτσι
έκλεισαν τα σχολειά, καταδίωξαν τους δασκάλους, απαγόρευσαν τη
κυκλοφορία Ελληνικών βιβλίων. Όλος ο Ελληνισμός, πνίγηκε στην
αγραμματοσύνη. Τότε λειτούργησαν τα «Κρυφά Σχολειά».
 Τάξεις τους οι εκκλησίες και τα μοναστήρια. Δάσκαλοι τους, οι παπάδες
κι οι καλόγεροι.
 Και κάθε βράδυ τα Ελληνόπουλα, παρέα με το φεγγάρι που τους φώτιζε
τον δρόμο, ξεκινούσαν για το κρυφό Σχολειό.
 Εκεί στο νάρθηκα της εκκλησίας, μάθαιναν από το παπα-δάσκαλο τους
να διαβάζουν και να γράφουν.
 Μάθαιναν την ένδοξη ιστορία της πατρίδας τους. Κι οι αθώες παιδικές
ψυχές, ορκίζονταν, πως σα μεγαλώσουν, θα πολεμήσουν και θα
ελευθερώσουν τη πατρίδα τους.
 Εκεί, στο Κρυφό Σχολειό, άναψε η σπίθα της Λευτεριάς, που αργότερα
μεγάλωσε, θέριεψε και έγινε πυρκαγιά και ξαπλώθηκε για να διώξει τη
τουρκιά.

(Μπαίνουν παιδιά απαγγέλλοντας το ποίημα):

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
-7- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΧΟΡΩΔΙΑ - ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ

Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ.

Να πηγαίνω στο σχολειό, να μαθαίνω γράμματα.
Γράμματα σπουδάγματα, του θεού τα πράγματα.

 Κάθονται στο πάτωμα και μπαίνει ο ιερέας, με μίαν Αγία Γραφή στο
χέρι. Προσποιούνται με διάφορες κινήσεις, πως κάνουν μάθημα, ή
ακόμα μπορούν να φτιάξουν ένα δικό τους θεατράκι. Μια άλλη ομάδα
παιδιών, έχει πάρει θέση, πίσω από τα παιδιά του θεάτρου και
απαγγέλλει το ποίημα).

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος: Θε μου, να ‘χε λευτεριά, η γλυκιά μας η πατρίδα,

Ν ‘αληθέψει μια στιγμή, η γλυκιά τους η ελπίδα.
 8

 Κι ήρθε η ώρα, παιδιά, ν’ αληθέψει η γλυκιά τους η ελπίδα.

Μες το φως της σκλαβιάς, άρχισε να πετάγεται, λίγο φως.
Ένα φως, που ερχόταν από Ελληνόπουλα παλικάρια, που δεν άντεχαν τη
σκλαβιά και τη ταπείνωση και βγαίνανε Κλέφτες στα βουνά, να αναπνέουν
ελεύθερο αέρα και να προετοιμαστούν, για το μεγάλο ξεσηκωμό, που δε
θα αργούσε να ‘ρθει.
Ακούστε ένα ποίημα, για ένα τέτοιο παλικάρι, που αποφάσισε να γίνει
κλέφτης.

-8- ΤΡΑΓΟΥΔΙ – ΧΟΡΩΔΙΑ: ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ

ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ 7/8
Ρε-
1. Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα. (δις)
Sol- Ρε-
Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε.(δις)

Ρε-
2. Μα ‘να μικρό, μα ‘να μικρό κλεφτόπουλο. (δις)
Sol- Ρε-
Δεν τρώει δεν τραγουδάει, ούτε πίνει ούτε γλεντάει. (δις)

Ρε-
3. Μόν’ τ’ άρματα, μόν’ τ’ άρματα του κοίταζε. (δις)
Sol- Ρε-
Του ντουφεκιού του λέει, με παράπονο και κλαίει. (δις)

Ρε-
4. Ντουφέκι μου, ντουφέκι μου περήφανο. (δις)
Sol- Ρε-
Σπαθί ξεγυμνωμένο, γεια χαρά σου το καημένο. (δις)

Ρε-
5. Πόσες φορές, πόσες φορές με γλύτωσες. (δις)
Sol- Ρε-
Απ’ του εχθρού τα χέρια, που με κυνήγαε νύχτα μέρα. (δις)
 9

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ

 Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης,

Για ν’ αποκτήσεις πρόβατα, ζευγάρια κι αγελάδες,
Χωριά κι αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.

 Μάνα μου, εγώ δεν κάθομαι, να γίνω νοικοκύρης,

Να κάμω αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν,
Και νάμαι σκλάβος των τουρκών, κοπέλι στους γερόντους.
Φέρε μου τ’ αλαφρό σπαθί και το βαριό ντουφέκι,
Να πεταχτώ σαν το πουλί, ψηλά στα κορφοβούνια,
Να πάρω δίπλα τα βουνά, να περπατήσω λόγκους,
Να βρω λημέρια των κλεφτών, γιατάκια καπετάνιων
Και να σουρήξω κλέφτικα, να σμίξω τους συντρόφους,
Που πολεμούν με την τουρκιά και με τους Αρβανίτες.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ : Πουρνό, φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.

-Γεια σας, βουνά, με τους γκρεμούς, λαγκάδια με τις πάχνες.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
 Κι άλλο φως, πιο λαμπερό φάνηκε στον ορίζοντα. Ήταν ο Ρήγας
Φεραίος, ο τραγουδιστής της Λευτεριάς, που με το θούριο του ξύπνησε
τους υπόδουλους Έλληνες και πήραν τη μεγάλη απόφαση να
ξεσηκωθούν.

-9- ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ: Ο ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ

 10

ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ

Re- Sol- Re-
1. Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά,
Sol- Re-
Μονάχοι σαν λιοντάρια στις ράχες στα βουνά.(δις)
Fa+ Do+ Fa+ Do+
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Sol- Fa+ Do+ Fa+
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή,
Sol- Re- Do+ Re-
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

Re- Sol- Re-

2. Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
Sol- Re-
Να φεύγουμ’ απ’ τον κόσμο για την πικρή σκλαβιά. (δις)
Fa+ Do+ Fa+ Do+
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Sol- Fa+ Do+ Fa+
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή,
Sol- Re- Do+ Re-
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

Re- Sol- Re-

3. Να χάνομε αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
Sol- Re-
Τους φίλους , τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς. (δις)
Fa+ Do+ Fa+ Do+
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Sol- Fa+ Do+ Fa+
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή,
Sol- Re- Do+ Re-
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
 11

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος:
 Κι έφτασε η ευλογημένη ώρα. Τρεις έμποροι, ήταν οι πρωτεργάτες. Ο
Νικόλαος Σκουφάς, ο Εμμανουήλ Ξάνθος και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ,
ήταν οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, της μυστικής οργάνωσης, που
σκοπός της ήταν να προετοιμάσει, όλους τους Έλληνες, για τη μεγάλη
μέρα του ξεσηκωμού.
 Ακούραστοι αυτοί έτρεχαν, μέρα και νύχτα, σε πόλεις και χωριά και με
τα λόγια τους και τον ενθουσιασμό τους, προσπαθούσαν, να ανάψει η
σπίθα, που είχε μείνει κρυμμένη στις καρδιές τους.

-10- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ –1-

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ

(Ένας ιερέας, δυο τσολιάδες, τραπέζι με μια εικόνα του Χριστού ή της
Παναγιάς, ένα Ευαγγέλιο κι ένα κερί αναμμένο).
Ιερέας και επαναλαμβάνει ένας τσολιάς γονατιστός:
1. Ορκίζομαι, πως θα κρατήσω όλα τα μυστικά της Εταιρείας.
2. Ορκίζομαι, πως θα αγωνιστώ, με όλες μου τις δυνάμεις.
3. Για να ελευθερώσω την Πατρίδα μου από τα βάσανα και τις ντροπές
του καταχτητή.
4. Αν παραβώ τον όρκο, φωτιά να στείλει ο Θεός και να με κατακάψει.
Σηκώνεται ο τσολιάς, φιλά το χέρι του ιερέα και φεύγουν.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
 Κι όταν όλα ήταν έτοιμα, ξημέρωσε η άγια μέρα που περίμενε η Ελλάδα
για τέσσερις αιώνες. Ξημέρωσε η 25η Μαρτίου 1821.
 Στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, μια χούφτα παλικάρια, ζήτησαν από
τον επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό, να τους ευλογήσει τα όπλα.
Γιατί μόνο με την ευλογία και τη βοήθεια του Θεού, θα μπορούσαν να
τα βγάλουν πέρα με τον αμέτρητο στρατό του Σουλτάνου.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ βροντοφώναξαν τα παλικάρια εκείνα.

1η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

2η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

3η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

 12

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος:
 Ελευθερία ή θάνατος, ακούστηκε στα βουνά και στα λαγκάδια, στα
φαράγγια και στους γκρεμούς, στη στεριά και στη θάλασσα, στα
ποτάμια και στα γεφύρια, σ’ όλη την Ελλάδα.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ Φώναξαν και οι ελεύθεροι

πολιορκημένοι στο Μεσολόγγι. Εκεί που:
Άκρα του τάφου σιωπή στο κάμπο βασιλεύει
Λαλεί πουλί παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει

-11- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΧΟΡΩΔΙΑ - ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ :

 13

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ 4/4

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Re- La- Re- La-

Do+ Re- La- Do+ Sol- Re- La- Re-

΄Α κρα του τάφου σιω πή , στον κάμπο βα σι λεύ ει.
Re- La- Do+ Sol- Re- La- Re-
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι’ η μά να το ζη λεύ ει. [δις]

Re- Sol- La- Re-

Τα μά τια η πείνα εμαύρι σε, στα μάτια η μάνα μνέει,
Re- Sol- La- Re-
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός, πα ρά μερα και κλαίει . {δις]

Re- Sol- Re- Sol- Re- Sol-

΄Ε ε ρμο του φέ κι !!!! σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γω στο χέ ρι,
La- Re- Sol- Re-
όπου εσύ μούγινες βαρύ κι ο Α γα ρηνός το ξέ ρει,
Sol- La- Re- Re- La- Re-
όπου εσύ μούγινες βαρύ κι ο Α γα ρη νός το ξέρει.

######### OΡΧΗΣΤΡΙΚΟ #########

Do+ Re- La- Do+ Sol- Re- La- Re-

΄Α κρα του τάφου σιω πή, στον κάμπο βα σι λεύ ει.

Re- La- Do+ Sol- Re- La- Re-

Λαλεί πουλί, παίρνει σπυ ρί, κι’ η μάνα το ζη λεύ ει. (δις)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
 Έτσι άρχισε ο αγώνας, γεμάτος θυσίες και αίμα. Η επανάσταση
απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Τίποτα δεν σταματούσε τους
Έλληνες. Είχαν μεθύσει από το γλυκό κρασί του πόθου για Λευτεριά.

1η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ:
 14

 Του Έλληνα ο τράχηλος, ζυγό δεν υποφέρει.

Καλύτερα μιας ώρας, ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

-10- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ -1-

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος:
 Οι Έλληνες με το αίμα τους, έγραψαν σελίδες ηρωισμού.
 Τι να πρωτοθυμηθούμε. Τον Αθανάσιο Διάκο, που με τα λιγοστά
παλικάρια του, αντιμετώπισε τους τούρκους, πολεμώντας και με το
σπαθί του, όταν έσπασε το ντουφέκι του!
 Τι να πρωτοθαυμάσουμε, την παλικαριά του, το θάρρος του που
αντιμετώπισε το θάνατο, άφοβος κι ατάραχος!

ΣΚΗΝΗ – ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ, ΟΜΕΡ

ΒΡΥΩΝΗΣ, ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΟΙ
ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗΣ: Γίνεσαι τούρκος Διάκο μου, την πίστη σου ν’ αλλάξεις
Να προσκυνάς εις το τζαμί, την εκκλησιά ν’ αφήσεις;

ΔΙΑΚΟΣ: Πάτε κι εσείς κι η πίστη σας, μουρτάτες να χαθείτε!

Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω.

ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗΣ: (οργισμένος) Πάρτε τον. Σουβλίστε τον ζωντανό.

ΔΙΑΚΟΣ: Σκυλιά, κι αν με σουβλίσετε, ένας Γραικός εχάθη.

Ας είν’ καλά ο Οδυσσεύς κι ο καπετάν Νικήτας,
Που θε να σβήσουν την τουρκιά κι όλο σας το
ντοβλέτι.

Οι δυο τούρκοι παίρνουν τον Διάκο, ενώ εκείνος απαγγέλλει:

ΔΙΑΚΟΣ: Για δες καιρό που διάλεξε, ο χάρος να με πάρει,

Τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζ’ η γη χορτάρι.

ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία. _Τρεις φορές)

-12- ΧΟΡΩΔΙΑ: ΑΡΝΙΕΜΑΙ

 15

ΑΡΝΙΕΜΑΙ
Mi- Re+ Mi-
1. Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι,

οι άλλοι να κρατάνε τα σχοινιά.

La- Mi- Re+ Mi-
Αρνιέμαι να με κάνουν ότι θ έ -ε - ν ε,
Re+ Mi-
αρνιέμαι να πνιγώ στη καταχνιά. [δις]

Mi- Re+ Mi-

2. Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι,

να είσαι συ και να μην είμαι εγώ.

La- Mi- Re+ Mi-
Που τη δική μου μοίρα διαφεντε-ε ύ -ε ι ς
Re+ Mi-
με τη δική μου γη και το νερό.

Mi- Re+ Mi-

3. Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι,

να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό.

La- Mi- Re+ Mi-
Αρνιέμαι να ‘χω σκέψη που σωπαί- α ι - ν ε ι ,
Re+ Mi-
να περιμένει μάταια τον καιρό. [δις]

Mi- Re+ Mi-

4. Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι,

στους ξένους να δηλώσω υποταγή.

La- Mi- Re+ Mi-
Αρνιέμαι σ’ οποιονδήποτε να δ ώ - ω - σ ω,
Re+ Mi-
απ’ τη δική μου γη μια σπιθαμή. [δις]

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
 25 Μαρτίου. Κι η σκέψη μας, φτερουγίζει στο Χάνι της Γραβιάς. Εκεί
όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, εκδικήθηκε το θάνατο του Αθανάσιου
Διάκου.
 Εκεί, όπου οι τούρκοι, έπαθαν μεγάλες ζημιές και το φτωχικό χάνι,
πέρασε στην ιστορία, ως σύμβολο ηρωικής αντίστασης.
 16

2Η ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ:
Με λένε Χάνι της Γραβιάς, για χάνι με είχαν κτίσει,
μα ο γιος τ’ Ανδρούτσου μ’ έκανε, της δόξας ρημοκλήσι.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος:
 25η Μαρτίου. Και στο νου μας έρχονται, ονόματα ξεχωριστών
ανθρώπων, που πρόσφεραν τον εαυτό τους, θυσία στο βωμό της
Λευτεριάς.
 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο θρυλικός γέρος του Μοριά, ο
Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ
Μαυρογένους, ο Παπαφλέσσας και άλλοι και άλλοι......

-13- ΤΡΑΓΟΥΔΙ – ΧΟΡΩΔΙΑ: ΚΛΕΦΤΙΚΗ ΖΩΗ

ΚΛΕΦΤΙΚΗ ΖΩΗ
Μαύρη μωρέ πικρή ειν' η ζωή που κάνουμε (2)
Εμείς οι μαύροι κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες (2)
Ολη μωρέ, όλη μερούλα πόλεμο (2)
όλη μερούλα πόλεμο το βράδι καραούλι (2)
με φό- μωρέ με φόβο τρώμε το ψωμί(2)
Με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε (2)
Ποτέ μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε (2)
ποτέ μας δεν αλλάζουμε και δεν ασπροφορούμε.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
 Αλήθεια, ποια καρδιά δε συγκινείται, ποια μάτια δεν δακρύζουν σα
θυμηθούν τις αθάνατες ηρωίδες του Ζαλόγγου; Τις ελεύθερες εκείνες
Σουλιώτισσες, τις μάνες που έριξαν τα παιδιά τους στο γκρεμό κι οι ίδιες
τραγουδώντας και χορεύοντας, έπεσαν στο γκρεμό για να μην πέσουν
στα χέρια των τούρκων!

-14- ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

 17

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

Εχε γεια καημένε κόσμε
έχε γεια γλυκιά ζωή (2)
κι εσύ δύστυχη πατρίδα
έχε γεια παντοτινή (2)

Εχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες

έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Στη στεριά δε ζει το ψάρι

ούτ' ανθός στην αμμουδιά (2)
κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά (2)

Εχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες

έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες

ΠΟΙΗΜΑ:

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

Απ’ το Σούλι στο Ζάλογγο φτάνουν

αμαζόνες με κλέφτου θωριά
κι εκεί πέρα ποθούν να πεθάνουν
για τη Πίστη και τη Λευτεριά.

Τ’ αγγελόμορφα βρέφη των τάσσουν

στης σεπτής Παναγιάς το βωμό
και με θάρρος λαμπρό τα πετάσουν
στο βαθύ του Ζαλόγγου γκρεμόν.

Τέτοιο θάνατο, τέτοια ανδρεία

τέτοιες μάνες και τέτοιο χορό
δε θα δουν σε καμιά ιστορία
δε θα δουν σε κανένα καιρό.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
 18

 Σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι του ξεσηκωμού για τη Λευτεριά, έδωσε κι η

Κύπρος μας το παρόν της. Όλοι οι κληρικοί μας με αρχηγό τον
αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, είχαν γίνει μέλη της Φιλικής Εταιρείας και
βοηθούσαν την επανάσταση, με όποιο τρόπο μπορούσαν.
 Δεν πρόφτασαν οι Κύπριοι καλά-καλά να ξεσηκωθούν και οι τούρκοι
έδειξαν όλη την αγριότητα τους. Από τις 9 ως τις 14 του Ιούλη του
1821, όλη η Κύπρος βάφτηκε στο αίμα. Πρώτοι που έβαψαν το χώμα
της Κύπρου μας με το αίμα τους, ήταν ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και οι
μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κερύνειας.

-15- ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ – ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ ΙΙΙ – -4- ΕΙΡΗΝΗ

ΣΚΗΝΗ 9ΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, ΚΚΙΟΡΟΓΛΟΥ,
ΜΟΥΣΕΛΗΜ

ΚΚΙΟΡΟΓΛΟΥ:
Εν έσσω μου Τζυπριανέ, τ΄αμάξιν μου ζεμένο,
Τ’ αμάξιν μου, Τζυπριανέ, εν έσσω αντροσιασμένον
Τζι αν θέλεις για να ποσπαστείς που σίουρην κρεμμάλλαν
Τζι αν θέλεις που τον θάνατον να φύεις, να γλυτώσεις,
Να πας με το χαρέμιν μου, κρυφά κρυφά στην σκάλαν
Τα κουσουλάτα εν αννοιχτά, να πάεις να τρυπώσεις.
Να μεν αρκείς, Τζυπριανέ, να χάννεις τον τζιαιρόν σου
Να πάεις να φαρατζιστείς, αν θέλεις το καλόν σου.
Πρέπει να πας, ει δε τζιαν ου, εχάθης, δίχως άλλον
Αν σ’ εύρει η μέρα το πωρνόν δα μέσα δα, εν νάσαι
Νεκρός εις την κρεμμασταρκάν, είτε νεκρός στον πάλλον.
Άνου να πάμεν γλήορα, τ’ αμάξιν καρτερά σε.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ: Εν θέλω, Κκιόρογλου, εγιώ, να φύω που την χώραν,

γιατί αν φύω, το κακόν εν να γινή περίτου.
Θέλω να μείνω, Κκιόρογλου, τζι’ ας πα να με σκοτώσουν,
ας με σκοτώσουσιν εμέν, τζι οι άλλοι να γλυτώσουν.
Δεν φεύκω, Κκιόρογλου, γιατί, αν φύω, ο φευκός μου
εν να γενή θανατικόν εις τους ρωμιούς του τόπου.
Να βάλω τη συρτοθηλειά, εις τον λαιμόν του κόσμου.
παρά το γαίμαν τους πολλούς εν κάλλιον του πισκόπου.

(Φεύγει ο Κκιόρογλου. Έρχεται μετά ο Μουσελλίμ – αγάς).

 19

ΜΟΥΣΕΛΛΙΜ-ΑΓΑΣ: Να μεν αρνιέσα, πίσκοπε, τζ’ εσείς οι καλοήροι,

Είσιετε αθθρώπους στα χωρκά, χαρκιά να δκιαμοιράζουν,
Ν’ αρματωθούσιν οι Ρωμιοί, νάν’ ούλλοι τους χαζίριν
Τζιαι με τον πρώτον λόον σου, ν’ αρκέψουν να μας σφάζουν
Τζιαι δεν πιστέυκω ότι μου πει του καθενού το στόμα
Τζι’ έχω πο τζείνα τα χαρκιά, έσσεις να πεις ακόμα;

ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ: Μουσελλίμ-αγά, είπα σου τζιαι λαλώ σου:

Πο τούτα ούλλα που λαλείς, εν καθαρή η καρκιά μας,
Τζιαι πίστεψε, είδε καν ου, το κρίμαν στον λαιμόν σου
Μπορεί τζιαι ναν καμμιά δουλειά, που γίνηκεν κρυφά
μας.

ΜΟΥΣΕΛΙΜ-ΑΓΑΣ: Πίσκοπε, γιω την γνώμην μου, ποττέ δεν την

αλλάσσω,
Τζι’ όσα τζι’ αν πεις, μεν θαρρευτείς πως εν να σου πιστέψω.
Έχω στον νουν μου, πίσκοπε, να σφάξω, να κρεμμάσω,
Τζι’ αν ημπορώ που τους Ρωμιούς, την Τζύπρον να
παστρέψω.
Τζι’ ακόμα αν ημπόρεια τον κόσμο να γυρίσω,
Έθεν να σφάξω τους Ρωμιούς, ψυσιήν να μεν αφήσω.

ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ: Η Ρωμιοσύνη εν φυλή, συνότζιαιρη του κόσμου,

Κανένας εν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψει.
Κανένας, γιατί σσιέπει την, που τ’ άψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει.

Σφάξε μας ούλλους, τζι’ ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν

Κάμε τον κόσμον ματζιελλιόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια.
Αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν,
Τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσσια παραπούλια.
Το νιν αντάν να τρι την γην, τρώει την γην θαρκέται,
Μα πάντα τζείνον τρώεται τζιαι τζείνον καταλλιέται.

ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: Τ’ αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος: 25η Μαρτίου και στη μνήμη μας έρχεται η ηρωίδα
Κυπριοπούλα, η Μαρία η Συγκλητική, που δε θαμπώθηκε από τα πλούτη και
τα παλάτια που της έταξε ο πασάς κι έμεινε πιστή στην Πατρίδα και τη
Θρησκεία της.
 20

ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΑ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΣΑΣ

-16- ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ - ΟΙ ΡΙΖΕΣ – ΩΔΕΣ

ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΧΜΕΤ ΠΑΣΑΣ (ΔΙΑΛΟΓΟΣ)

ΜΑΡΙΑ: Πασά, τι θέλεις κι έκραξες τις φίλες μου ν’ αφήσω

κι εσέ τον μαύρο τύραννον μονάχη ν’ αντικρύσω;

ΠΑΣΑΣ: Ω Κυπριοπούλα τολμηρή, περήφανη Παρθένα,

μη με κοιτάζεις άγρια με μάτια θυμωμένα.

ΜΑΡΙΑ: Πως, απαιτείς να σε κοιτώ με γελαστό το βλέμμα,

εσέ, φονιά, που κύλησες την Κύπρο μας μες σ’ αίμα,
και τους ναούς της τούρκεψες κι έσχιζες την καρδιά της
κι ύβρισες τες παρθένες της κι έσφαξες τα παιδιά της;

ΠΑΣΑΣ: Σώπα! Δεν ξέρεις πως μπορώ σαν θέλω να σε σφάξω

και το ξανθό κεφάλι σου στους σκύλους να πετάξω;

ΜΑΡΙΑ: Εμπρός, κακούργε, σφάξε με δίκοπη λεπίδα.

Είναι τιμή μου να σφαγώ για τη γλυκιά πατρίδα.

ΠΑΣΑΣ: Δεν είναι κρίμα πρόωρα περήφανη παρθένα,

να μαρανθούν τα νιάτα σου τα τόσον ανθισμένα;

ΜΑΡΙΑ: Εις της πατρίδας το βωμό σαν εύοσμο λιβάνι,

ας αναβούν τα νιάτα μου μ’ ακάνθινο στεφάνι.

ΠΑΣΑΣ: Αν αρνηθείς την πίστη σου και γίνεις Μουσουλμάνα,

ευθύς θα γίνεις, μάθε το, των τούρκων η Σουλτάνα.

ΜΑΡΙΑ: Είμ’ Ελληνίδα, εγώ, πασά, κι Ελληνοπούλας μάτια

εύκολα δεν θαμπώνονται με τούρκικα παλάτια.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
Αργότερα, τη Μαρία Συγκλητική, την έστειλαν με καράβι στο Σουλτάνο, μαζί
με άλλες ωραίες Κυπριοπούλες. Οι κοπέλες όμως, ήταν αποφασισμένες, να
γλυτώσουν απ’ αυτή τη ντροπή, με κάθε τρόπο. Γι’ αυτό, αποφάσισαν να
σκοτωθούν. Κι η Μαρία Συγκλητική, πήγε στην αποθήκη με τα πυρομαχικά,
έβαλε φωτιά και το πλοίο ανατινάχθηκε.........
 21

ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ: Θέλει αρετή και τόλμην η Ελευθερία.

-17- ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ -4- ΡΑΨΩΔΙΑ - ΡΑΨΩΔΙΕΣ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1ος:
Με αγώνες και θυσίες που κράτησαν επτά ολόκληρα χρόνια, κατάφερε η
Ελλάδα να λευτερωθεί. Πολλοί είπαν, πως ο ξεσηκωμός των Ελλήνων
εναντίον των τούρκων, ήταν καθαρή τρέλα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μετά
την επανάσταση, είπε: Αν δεν είμαστε τρελοί, δεν θα κάναμε την
επανάσταση, γιατί έπρεπε να σκεφτούμε για τα πολεμοφόδια και τις δουλειές
μας, να υπολογίσουμε την τούρκικη δύναμη αλλά και τη δική μας.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2ος:
Δόξα και τιμή σ’ όλους τους αγωνιστές, σ’ όλους εκείνους που θυσίασαν τη
ζωή τους για να μας παραδώσουν μια Πατρίδα ελεύθερη.

ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ: ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ

( Στέψη των ηρώων. Δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, μ’ ένα δάφνινο
στεφάνι, στο τέλος του ποιήματος, στεφανώνουν ένα ταμπλό με εικόνες
ηρώων).

25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Βροντά κι η πλάση σήμερα χαρούμενη ξυπνά,

Φουσκώνουνε τα πέλαγα, ψηλώνουν τα βουνά.
Παντού τραγούδια και χαρές σε πόλεις και χωριά.
Εικοσιπέντε του Μαρτιού! Γιορτάζει η Λευτεριά.

Ξυπνούνε τα Καλάβρυτα, το Χάνι της Γραβιάς,

Τα καριοφίλια ανοίγουνε τον τάφο της σκλαβιάς.
Κρήτη, Μωριάς και Ρούμελη και Σούλι και Ψαρά
Γιορτάστε τη λεβεντιά ακόμα μια φορά.

Στην Αλαμάνα σήμερα σήμερα ο Διάκος πάλι ορθός

Και ξαναστήθη απ’ την αρχή στο Ζάλογγο ο χορός.
Στα Δερβενάκια γίγαντας ο Γέρος του Μοριά.
Χαρείτε το! Φωνάξτε το! Ζήτω η Λευτεριά!....
Χάρης Σακελαρίου

-18- ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ –9- ΒΡΟΧΕΡΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΒΟΣΠΟΡΟ –

 22

ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3ος:
 25 Μαρτίου. Μέρα της Ελληνικής Λευτεριάς. Κι όμως η Κύπρος μας –
που’ ναι κι αυτή Ελλάδα – σήμερα είναι μοιρασμένη και βρίσκεται στα
χέρια του τούρκικου Αττίλα. Μας κρατούν τα χωριά και τις πόλεις μας.
Μας στερούν βασικά δικαιώματα. Έχουμε καθήκον, να αγωνιστούμε γι’
αυτά τα δικαιώματα.
 Με καθοδηγητές τους πολεμιστές του 1821 και τη βοήθεια του Θεού, ας
πάρουμε κι εμείς το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας για να
ανατείλει και στην Κύπρο μας η δική μας 25 η Μαρτίου.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4ος:
 25η Μαρτίου. Η ενδοξότερη μέρα του Γένους μας.
«Χαρείτε, ω Ελληνόπουλα, του Γένους μας η ελπίδα
Χαρείτε σεις γιατί έχουμε τρισένδοξη πατρίδα».

 Εμπρός λοιπόν, χορέψετε και χαρείτε τη μέρα της χαράς της Ελλάδας
μας.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

-19- ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ –FOUR BETAS – MARBLE KING

ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ
Γεωργίου Δροσίνη
Εσείς που πρωτοσπείρατε της Λευτεριάς το σπόρο,
Λαχταρισμένο δώρο, στη σκλαβωμένη γη,
Εσείς που όταν ωρίμασαν τα στάχυα καρποφόρα,
Του θερισμού την ώρα μας γίνατε οδηγοί.

Σαν ίσκιοι μεγαλόκορμοι κι απείραχτοι απ’ τα χρόνια,

Σέρνετε εμάς τ’ αγγόνια στο δρόμο της τιμής,
Κι όπου πολέμου κράξιμο κι όπου της μάχης κρότοι,
Εσείς περνάτε πρώτοι κι ακολουθούμε εμ
Στη μνήμη σας ανάβομε χρυσά λιβανιστήρια,
Για σας τα κινητήρια τα χείλη μας υμνούν,
Και μπλέκοντας τα χέρια μας της δόξας τα στεφάνια
Δική σας περηφάνια στους τάφους σας κρεμούν.

-20- ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ
 23

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΓΙΑ ΤΟ
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ
ΛΟΥΛΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΔΙΣΚΟΥ

01. ΟΛΗ ΔΟΞΑ ΟΛΗ ΧΑΡΗ – ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΜΒΑΤΗΡΙΑ –2-
02. MOVEMENT 2 - BAGGELHS MYTHODEA
03. BLACK TUESDAY – SPANOYDAKHS – MARBLE KING
04. ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ: Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
05. TALES GATE – SPANOYDAKHS – MARBLE KING
06. ΜΟΙΡΟΛΟΪ - ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ –ΩΔΕΣ
07. ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ - ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΛΑΜΠΡΟ
08. ΤΡΑΓΟΥΔΙ – ΧΟΡΩΔΙΑ: ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ
09.ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ: Ο ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ
10. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ –1-
11. ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ - ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ :
12. ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ: ΑΡΝΙΕΜΑΙ
13. ΤΡΑΓΟΥΔΙ – ΧΟΡΩΔΙΑ: ΚΛΕΦΤΙΚΗ ΖΩΗ
14. ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ
15. ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ – ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ ΙΙΙ – -4- ΕΙΡΗΝΗ
16. ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ - ΟΙ ΡΙΖΕΣ – ΩΔΕΣ
17. ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ -4- ΡΑΨΩΔΙΑ - ΡΑΨΩΔΙΕΣ
18. ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ –9- RAINY DUSK AT BOSPOROS – ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ
ΒΑΣΙΛΙΑΣ
19. ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ –FOUR BETAS – MARBLE KING
20. ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ – APO TA ELLHNIKA EMBATHRIA –2-