ΩΣΜΩΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ

Στις ερωτήσεις 1 – 5 να σημειώσετε τη σωστή απάντηση.

1) Στο σωλήνα του σχήματος και μέσω ημιπερατής μεμβράνης

χωρίζονται υδατικό διάλυμα γλυκόζης (Mr = 180) 6% w/v και
υδατικό διάλυμα ουρίας (Mr = 60) 6% w/v.
Τα διαλύματα βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία.
Τότε μετά από λίγο:
α) θα ανέβει η στάθμη στο αριστερό σκέλος του σωλήνα,
β) θα ανέβει η στάθμη στο δεξιό σκέλος του σωλήνα,
γ) δεν θα παρατηρηθεί καμία μεταβολή στις στάθμες.
[Η γλυκόζη και η ουρία είναι μοριακές ενώσεις]

2) Δίνονται τα παρακάτω υδατικά διαλύματα όλα στους 25ο C:

Αν οι διαλυμένες ουσίες Α, Β είναι μοριακές τότε τη μεγαλύτερη ωσμωτική πίεση έχει το διάλυμα:
α) Δ1 β) Δ2 γ) Δ3 δ) Δ4

3) Από τα παρακάτω διαλύματα μεγαλύτερη ωσμωτική πίεση στην ίδια θερμοκρασία έχει:
α) διάλυμα ζάχαρης 0,1 Μ β) διάλυμα ουρίας 0,1 Μ
γ) διάλυμα NaCl 0,1 M δ) διάλυμα γλυκόζης 0,1 Μ

4) Αραιώνουμε ένα υδατικό διάλυμα γλυκόζης που έχει ωσμωτική πίεση Π με τριπλάσιο όγκο νερού.
αν η θερμοκρασία είναι σταθερή τότε το διάλυμα που προκύπτει έχει ωσμωτική πίεση:
Π Π
α) Π β) γ) 3Π δ)
3 4

5) O φυσιολογικός ορός είναι διάλυμα NaCl (Mr = 58,5) περιεκτικότητας 0,9% w/v. Ένα ερυθρό αιμο-
σφαίριο μπορεί να διαρραγεί όταν βρεθεί μέσα σε υδατικό διάλυμα:
α) NaCl 0,5 M β) NaCl 0,3 % w/v
γ) NaCl 2% w/v δ) NaCl 1 M

6) Να χαρακτηρίσετε καθεμία από τις παρακάτω προτάσεις ως σωστή ή λανθασμένη.

Να δικαιολογήσετε τους χαρακτηρισμούς σας.
α) Δύο διαλύματα είναι ισοτονικά όταν έχουν την ίδια συγκέντρωση.
β) Όταν θερμάνουμε ένα υδατικό διάλυμα, χωρίς μεταβολή του όγκου του, η ωσμωτική του πίεση
αυξάνεται.
γ) Στην ίδια θερμοκρασία ένα υδατικό διάλυμα μιας ουσίας Α συγκέντρωσης 0,2 Μ έχει διπλάσια
ωσμωτική πίεση από ένα υδατικό διάλυμα μιας ουσίας Β συγκέντρωσης 0,1 Μ.
δ) Υδατικό διάλυμα CaCl2 0,2 M είναι υπερτονικό σε σχέση με ένα υδατικό διάλυμα ζάχαρης 0,2 Μ
στην ίδια θερμοκρασία.

7) Υδατικό διάλυμα Δ1 της μοριακής ουσίας Α, συγκέντρωσης C1 = 0,1 M

και υδατικό διάλυμα Δ2 της ουσίας Α τοποθετούνται σε κυλινδρικό δοχείο
το οποίο στη μέση του έχει ημιπερατή μεμβράνη η οποία μπορεί να κι-
νείται χωρίς τριβές. Η αρχική και η τελική θέση της ημιπερατής μεμβρά-
νης φαίνονται στο διπλανό σχήμα.
α) Να εξηγήσετε γιατί η ημιπερατή μεμβράνη μετακινήθηκε προς τ’
αριστερά.
β) Να υπολογίσετε τη συγκέντρωση C2 του διαλύματος Δ2.
γ) Αν η ωσμωτική πίεση του διαλύματος Δ1 είναι 3 atm ποια θα είναι η ωσμωτική πίεση:
i) του διαλύματος Δ1; ii) των διαλύματων Δ1΄και Δ2΄;
 δ) Αν τα αναμίξουμε τα αρχικά υδατικά διαλύματα Δ1 και Δ2 (χωρίς να τα φέρουμε σε επαφή μέσω
ημιπερατής μεμβράνης) ποια θα είναι η ωσμωτική πίεση του διαλύματος που προκύπτει;
Σε κάθε περίπτωση η θερμοκρασία είναι η ίδια.

8) Υδατικό διάλυμα (Δ1) γλυκόζης (Mr = 180) έχει συγκέντρωση 0,5 Μ και ωσμωτική πίεση 12,3 atm.
α) Να υπολογίσετε τη θερμοκρασία θ (σε ο C) του διαλύματος.
β) Σε 2 L του διαλύματος Δ1 προσθέτουμε 36 g γλυκόζης και ορισμένη ποσότητα νερού οπότε προ-
κύπτει διάλυμα Δ2 όγκου V2. Να βρείτε τον όγκο V2 έτσι ώστε το διάλυμα Δ2 να έχει ωσμωτική
πίεση στη θερμοκρασία θ ίση με Π2 = 9,84 atm.
Δίνεται R = 0,082 L.atm/mol.K και ότι η γλυκόζη είναι μοριακή ένωση.

9) Υδατικό διάλυμα (Δ1) μιας μοριακής ουσίας Α έχει περιεκτικότητα 1% w/v και ωσμωτική πίεση
Π1 = 2,46 atm στους 27ο C.
α) Να υπολογίσετε τη σχετική μοριακή μάζα της ένωσης Α.
β) Το Δ1 αναμιγνύεται με διάλυμα Δ2 μιας άλλης μοριακής ουσίας Β, περιεκτικότητας 4,8 % w/v με
V 4
αναλογία όγκων 1  . Το διάλυμα Δ3 που προκύπτει έχει ωσμωτική πίεση 4,92 atm στους
V2 1
ο
27 C. Να υπολογίσετε τη σχετική μοριακή μάζα της ένωσης Β.
Δίνεται R = 0,02 L.atm/mol.K.

zaxsavvas@gmail.com