 Η Β’ Ελληνική Δημοκρατία

Αλ. Παπαναστασίου : το 1923 προτείνει ως πολίτευμα την αβασίλευτη δημοκρατία,απόφαση που

στηρίζει η Βουλή και ο λαός → ανακηρύσσεται η Β’ Ελληνική Δημοκρατία (1924)

 Η περίοδος 1924-192

Το νέο πολίτευμα είναι ευάλωτο : - κυβερνητική αστάθεια

- προτίμηση δικτατορίας από στρατιωτικούς
- ενίσχυση εργατικού κινήματος (ίδρυση ΓΣΕΕ,ΚΚΕ)

1925 : ο Θ. Πάγκαλος (στρατιωτικός) επιβάλλει δικτατορία (καταστροφική διαχείριση οικονομίας

και εξωτερικής πολιτικής) → ανατροπή από άλλον στρατιωτικό, τον Γ. Κονδύλη.

Γ. Κονδύλης : προκηρύσσει εκλογές → σχηματισμός οικουμενικής κυβέρνησης (πλην Κ.Κ.Ε.) →

εισηγείται την ψήφιση του συντάγματος του 1927

 Η βενιζελική τετραετία 1928-1932

Εκλογές 1928 : κερδίζουν οι Φιλελεύθεροι του Ελ. Βενιζέλου

Πρόγραμμα :
- οικονομική ανάπτυξη
- εδραίωση δημοκρατίας
- εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (ενίσχυση υποχρεωτικής και τεχνικής εκπαίδευσης, εισαγωγή
δημοτικής στο γυμνάσιο, νέα σχολεία)
- προσέγγιση με τους γείτονες (1930 : ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας)

1929 : ψήφιση του «Ιδιώνυμου» : νομιμοποίηση των διώξεων εναντίον των κομμουνιστών και
όσων συμμετέχουν σε κοινωνικούς αγώνες.

1932 : ο Βενιζέλος κηρύσσει την Ελλάδα σε πτώχευση (λόγω της κρίσης του 1929) και
προκηρύσσει εκλογές.

Διώξεις αντιφρονούντων
  Το Λαϊκό κόμμα στην εξουσία (1933)

1933 : στις εκλογές επικρατούν τα αντιβενιζελικά κόμματα → οι βενιζελικοί προχωρούν

σεαποτυχημένο πραξικόπημα → την εξουσία αναλαμβάνει το Λαϊκό κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη
→ αποτυχημένη δολοφονική επίθεση κατά του Βενιζέλου → πολιτική κρίση

 Το κίνημα του 1935 και η παλινόρθωση της βασιλείας

1935 : βενιζελικοί αξιωματικοί επιχειρούν νέο κίνημα → καταστέλλεται από τον Κονδύλη,ο
οποίος ανατρέπει τον Τσαλδάρη, επιβάλλει δικτατορία και επαναφέρει το βασιλιά Γεώργιο Β’.

 Μετά την Παλινόρθωση

Γεώργιος Β’ : παραμερίζει τον Κονδύλη και χαρίζει αμνηστία σε όλους

Εκλογές 1936 : Βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί ισοψηφούν, το Κ.Κ.Ε. αναδεικνύεται σε ρυθμιστή
των πολιτικών πραγμάτων → ο Γεώργιος Β’ διορίζει ως πρωθυπουργό τον γνωστό
αντιδημοκράτη Ι. Μεταξά.

Μεταξάς - Γεώργιος Β'

Μάης 1936 : οικονομική κρίση → αιματηρές διαδηλώσεις στη Θεσ/νίκη

4 Αυγούστου 1936 : ο Γεώργιος Β’ και ο Μεταξάς επιβάλλουν δικτατορία , επικαλούμενοι

«κομμουνιστικό κίνδυνο».
  Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου (1936)

Μέλη της ΕΟΝ χαιρετούν φασιστικά

Μεταξάς : επιθυμούσε καθεστώς παρόμοιο με της Ιταλίας ή της Γερμανίας, όμως :

- στην Ελλάδα δεν υπήρχε μαζικό φασιστικό κόμμα → προσπάθησε να το δημιουργήσει με

την Ε.Ο.Ν. → αντίδραση ελληνικής κοινωνίας
- προσπάθεια προσεταιρισμού των αγροτών και των εργατών (συστηματική προπαγάνδα, λήψη
κοινωνικών μέτρων)

→το καθεστώς δεν απέκτησε ποτέ κοινωνική στήριξη, όπως στην Ιταλία και Γερμανία, ήταν ένα
αυταρχικό κράτος που καταδίωξε τους αντιπάλους του, κυρίως τους κομμουνιστές.
→Ο Μεταξάς ακολούθησε φιλοαγγλική πολιτική, λόγω της ισχυρής πίεσης του Γεωργίου, αν και
ο ίδιος ήταν γερμανόφιλος.