Καλικαντζαροσκανταλιές!

(Το ποίημα μου για την Χριστουγεννιάτικη Γιορτή)

Είμαστε καλικάντζαροι
Και βγαίνουμε τα βράδια
Γυρνάμε κι αλωνίζουμε
Μες τα πηχτά σκοτάδια

Στο τζάκι κοντά

Στο λάδι, στα φαγιά
Στο σιτάρι, στο αλεύρι
Στ’ ανοιχτά και στα κλειστά
Παντού τρυπώνουμε
Και το σπίτι ανακατώνουμε

Να ‘ μαστε πάλι κοντά σας

Τώρα που’ ρθαν οι γιορτές
Να σας σπάσουμε τα νεύρα
Με χιλιάδες ζαβολιές

Μαριάννα
Καλικαντζαροσκανταλιές!
(Το ποίημα μου για την Χριστουγεννιάτικη Γιορτή)

Όλη μέρα η Γη γυρίζει

Κι ένα δέντρο τη στηρίζει
Μα εμείς το πελεκάμε
Το τσακίζουμε ,το σπάμε!

Μα λιγάκι πριν να πέσει

Ο κορμός και καταρρεύσει
Λίγο πριν τα Θεοφάνεια
Βγαίνουμε στην επιφάνεια

Όποιον συναντήσουμε
Αλεύρι του πετάμε
Δικές μας είναι οι βραδιές
Κι ωραία τις περνάμε

Φαίη
Καλικαντζαροσκανταλιές!
(Το ποίημα μου για την Χριστουγεννιάτικη Γιορτή)

Γιούργια – γιούργια – γιούργια

Πίτες και κουλούρια
Μελομακάρονα γλυκά
Κουραμπιεδάκια αχνιστά.

Μας αρέσουν τα γλυκά

Κι όλα τα ζαχαρωτά
Μόλις βρούμε ευκαιρία
Τρώμε από δυο και τρία

Και οι τρέλες μας αρέσουνε

Κι όλα τα καλαμπούρια
Πειράγματα και σκανταλιές
Και γέλια και τραγούδια

Δημήτρης

Καλικαντζαροσκανταλιές!
(Το ποίημα μου για την Χριστουγεννιάτικη Γιορτή)

Έχουμε μακριά ουρά

Και δόντια σαν ακόνι
Και να το ξέρετε καλά
Κρατάμε και πριόνι.

Σ’ όποιο σπίτι μέσα μπούμε

Τους ανθρώπους τυραννούμε
Ό,τι πιάνουμε το σπάμε
Το χαλάμε, το σκορπάμε

Μπαίνουμε απ’ την καμινάδα

Τρώμε τη μακαρονάδα
Τενεκέδες κοπανάμε
Κουραμπιέδες μασουλάμε.

Αθηνά