Hazırlayan: Öğr. Gör. Dr.

Emel Karayel

KELİME ÇEŞİTLERİ (    ;     )

Eski Yunancada, günümüz Yunancasında da olduğu gibi, kelimeler on çeşide ayrılır :

1) , articulus. Başına geldiği ismin belirli olduğunu gösteren kelimedir.

2)  , , isim. Varlıkların adı olan kelimedir.

3) , sıfat. İsimleri nitelendiren kelimedir.

4) , zamir. İsimlerin yerini tutan kelimedir.

5)  , partisip, ortaç, sıfat-fiil. İsim ve sıfat olarak kullanılabilen fiil asıllı kelimedir.

6)  , fiil. Bir hareketi veya durumu bildiren kelimedir.

7)  , zarf. Bir fiilin, sıfatın veya diğer bir zarfın anlamını tamamlayan kelimedir.

8) , edat. Bir isim ya da zamir ile fiil arasında veya iki isim arasında bir ilişki gösteren kelimedir.

9) , bağlaç. Cümleleri veya cümle içinde aynı görevi gören kelimeleri birbirine bağlayan
kelimedir.

10) , ünlem. Bir duygu veya heyecanı belirtmek için kullanılan kelimedir.

* Bu kelime türlerinden ilk altısı çekildikleri için ; diğer dördü ise çekimsiz oldukları için 
olarak adlandırılır.

* Çekimli kelime türlerinden articulus, isim, sıfat, zamir ve partisip’ in halleri () vardır; bu
nedenle  adını alırlar.

İSİM (, , Nomen Substantivum)

Eski Yunanca bir ismin üç özelliği vardır:

1) Casus (  ) Hal, durum . İsmin hali, bir ismin bir cümlede üstlendiği görevi belirtir. Eski
Yunanca bir ismin üç özelliği vardır :

a) Nominativus ( ,  ) Yalın Hal. Cümlede özne ya da özneye bağlı olan kelimelerin
halidir. Kim? veya Ne? sorularına yanıt verir.

b) Vocativus (  ) Çağrı Hali. Bir şahıs veya bir şeye hitap ederken, seslenirken kullanılan haldir.

c) Accusativus (  ) – i Hali. Cümledeki fiilin doğrudan doğruya etkilediği kelimeyi, yani düz
tümleci gösterir. Kimi? Neyi? sorularına yanıt verir.

d) Genetivus (  ) – in Hali. Bir şeyin kime ait olduğunu gösteren ve Kimin? ya da Neyin?
sorularına yanıt veren kelimelerin halidir. Genetivus, genellikle isim tamlamalarında kullanılır ; bazı
fiillerin tümleci olarak da görülür.

e) Dativus (  ) –e Hali. Dolaylı tümleci gösteren ve Kime? ya da Neye? sorularına karşılık olan
kelimelerin halidir. Dativus, bazı fiillerin tümleci olarak da görülür.
Hazırlayan: Öğr. Gör. Dr. Emel Karayel

2) Genus (  ) Cins . Yunancada her ismin bir cinsi vardır ve üç cins bulunmaktadır :

a) Masculinum (  ) : Eril.

b) Femininum (  ) : Dişil.

c) Neutrum (  ) : Cinssiz.

* Bir ismin cinsini gösteren, ismin kendi şekli değil, başına gelen ve üç cins için de üç ayrı şekli olan
articulus’tur.

3) Numerus (  ) Sayı . Eski Yunanca isimlerde üç sayı vardır :

a) Singularis (  ) Tekil : Sayısı bir olan şahıs veya nesne için kullanılır.

b) Dualis (  ) Tesniye, ikil : Sayısı iki olan, çift olan şahıs veya nesne için kullanılır ( örn. İki göz,
iki el, iki ayak, iki kardeş, bir çift öküz gibi ). Attika yazıtlarında 5. yüzyılın sonuna kadar rastlanmakta
olan dualis, erken dönemlerde yerini pluralis’e bırakmıştır..

c) Pluralis (  ) Çoğul : Sayısı birden fazla olan şahıs veya nesne için kullanılır.