Professional Documents
Culture Documents
Rodzaje muzyki:
- Muzyka rozrywkowa
- Muzyka artystyczna
- Muzyka wokalna
- Muzyka wokalno-instrumentalna
- Muzyka instrumentalna
- Muzyka zespołowa
- Muzyka solowa
- Muzyka świecka
- Muzyka użytkowa
- Muzyka religijna
- Rock
- Country
- Pop
- Rap
- Folk
- Jazz
- Disco
- Techno
- Reggae
3. Styl muzyczny - charakterystyczne cechy melodii i nastroju dzieł muzycznych oraz sposób komponowania i
wykonywania utworów.
Praca domowa: Wykonaj opis Jednego z wybranego stylu oraz rodzaju muzycznego czyli 2 opisy (wybieracie
jeden z rodzaju i jeden ze stylu i opisuje cię go na ocenę).
Muzyka country jest to styl muzyczny, który narodził się pod wpływem innych stylów muzycznych. Jego
narodzin należy szukać w Stanach Zjednoczonych. Na początku lat 1930. zaczął rozprzestrzeniać się na inne
anglojęzyczne kraje, takie jak Australia, Kanada i Nowa Zelandia.
Nie jest łatwo określić dokładny moment, w którym wszystkie te typy angloceltyckich ballad zaczynają
ewoluować w kierunku nowego stylu country. Jedną z pierwszych postaci, w których doceniają niuanse
muzyki celtyckiej jest Eck Robertson. Był to rok 1922 i nadal jest w nim wiele elementów folklorystycznych.
Inne wielkie nazwiska w tej wczesnej erze muzyki country to Rodzina Carterów i Jimmie Rodgers. Jimmie
Rodgers był pionierem, grając z czarnymi muzykami, takimi jak Louis Armstrong.
W W latach 40. Earl Scruggs był prawdziwą rewolucją, za specyficzny sposób gry na basie. Używał kilku
kostek w palcach, grając na strunach niezależnie i osiągając bardzo duże prędkości. Muzyka bluegrass
zmieniła poziomy.
Wiele osób kojarzy muzykę country z filmu o kowboju. „Kowboje”, którzy pędzą bydło w kapeluszach, a
wieczorami grają i tańczą w tym stylu muzyki.
Prawda jest taka świat zachodni ma duży wpływ na muzykę country. Nie tylko ze względu na filmową
estetykę kowboja, która zostałaby wykorzystana, ale także ze względu na motyw odzwierciedlający ten dziki
świat i skłonność do rozwiązywania sporów przez strzelanie.
Jeden ze sposobów klasyfikacji muzyki proponuje Philip Tagg. Opracował on trójkąt aksjomatyczny, na
którego wierzchołkach znajdują się trzy rodzaje muzyki: muzyka rozrywkowa (popular music), muzyka
poważna (art music) i muzyka ludowa (folk music). Muzyka rozrywkowa w tym podziale ma następujące
cechy wspólne z poważną: jest tworzona i wykonywana głównie przez profesjonalistów i ma nie anonimowe
autorstwo. Z muzyką ludową łączy ją tylko brak rozbudowanej teorii, w tym estetyki. Cechy typowe
wyłącznie dla muzyki rozrywkowej to: masowa dystrybucja, główny sposób utrwalania i dystrybucji –
nagrania (a nie notacja muzyczna czy przekaz ustny), typ społeczności, z którą jest związana – przemysłowy
(a nie ziemiańsko-przemysłowy czy nomadyczno-ziemiański), sposób finansowania we współczesnym świecie
– wolnorynkowy (a nie pozagospodarczy czy publiczny). W odróżnieniu od muzyki poważnej, niektóre
parametry muzyki trudne do zapisania w notacji muzycznej, takie jak brzmienie, tembr i in., są w muzyce
rozrywkowej uważane za ważniejsze niż w muzyce poważnej.
muzyka pop
muzyka country
rap
ska
reggae
jazz
folk, world music, czyli „rozrywkowe” adaptacje motywów etnicznych z różnych miejsc świata, np.
rozrywkowa muzyka hinduska, arabska, irlandzka itp.
Dzielenie muzyki rozrywkowej na nurty jest trudne z uwagi na to, że te stale się ze sobą przenikają i powstaje
wiele utworów, które trudno jest jednoznacznie zaklasyfikować. Ponadto podziały te nieustannie ewoluują,
gdyż powstają coraz to nowsze style muzyczne. Nazewnictwo nurtów nie jest jednoznacznie ustalone i
istnieje wiele różnych jego form, powstałych w oparciu o różne kryteria. Np. jeden ze sprzedawców
internetowych płyt z muzyką rozrywkową amazon.com stosuje następujący podział, podyktowany głównie
preferencjami potencjalnych nabywców:
pop
rock
country
dance & electronic (do którego jest zaliczana cała elektroniczna muzyka taneczna, w tym ambient i
pochodne)
rap
jazz
easy listening
reggae
blues