Professional Documents
Culture Documents
BADANY NR 1:
BADANY NR 2:
ĆWICZENIE NR 1:
Wyznacz oko dominujące do dali.
ĆWICZENIE NR 2:
Zmierz rozstaw źrenic do dali i do bliży przy pomocy linijki i pupilometru.
1. linijka pupilometr
djhkjxhdkxjxjxcc OP OL OO OP OL OO
dal
bliż
2. linijka pupilometr
djhkjxhdkxjxjxcc OP OL OO OP OL OO
dal
bliż
ĆWICZENIE NR 3:
Sprawdź czy tablice do badania ostrości których będziesz używać w następnym ćwiczeniu są
dostosowane do odległości badania. Rozpocznij od uzupełnienia poniższego zdania, a
następnie oblicz.
Dla ostrości wzroku 1,0 cały optotyp ma wysokość ………., zatem jest on widziany pod
kątem ………. z odległości:
α tg α
1’ 0,00029
2’ 0,00058
3’ 0,00087
4’ 0,00116
5’ 0,00145
6’ 0,00175
7’ 0,00204
8’ 0,00233
9’ 0,00262
10’ 0,00291
1
ĆWICZENIE NR 4:
Zmierz ostrość wzroku do dali jednoocznie oraz obuocznie. Rozpocznij od oka gorzej
widzącego lub gdy badany nie zauważa różnicy od oka niedominującego. Zapoznaj się z
foropterem i kasetą okulistyczną.
bnbnbnbnnbvmi 1. 2.
OP OL OO OP OL OO
literowe
cyfrowe
C-Landolta
bnbnbnbnnbvmi 1. 2.
OP OL OP OL
literowe
literowe + PH
bnbnbnbnnbvmi 1. 2.
OP OL OP OL
Vdal
Vdal + 0,50
Vdal + 1,00
Vdal + 2,00
Vdal + 5,00
Vdal + 10,00
Vdal - 0,50
Vdal - 1,00
Vdal - 2,00
Vdal - 5,00
2
ĆWICZENIE NR 5:
Oblicz minimalną i maksymalną amplitudę akomodacji wykorzystując zależne od wieku
równanie Hofstattera. Sprawdź czy w przedziale tym mieści się wartość amplitudy
akomodacji wyznaczona metodą Dondersa, na podstawie pomiaru punktu bliskiego
akomodacji. Pamiętaj że wszystkie odległości związane z akomodacją mierzymy od
płaszczyzny ramki.
ĆWICZENIE NR 6:
Oblicz jaki jest bodziec do akomodacji gdy badany patrzy na tablicę optotypów do dali
umieszczoną w odległości 6m i 4m oraz do bliży gdy czyta książkę (40cm) i pracuje przed
komputerem (70cm).
odległość bodziec do
przedmiotu akomodacji
6m
4m
70 cm
40 cm
ĆWICZENIE NR 7:
Zmierz ostrość wzroku do bliży. Następnie zmierz ostrość po wprowadzeniu soczewek o
mocach ±2,50 D; ±5,00 D. Ćwiczenie wykonaj na foropterze i kasecie okulistycznej.
bnbnbnbnnbvmi 1. 2.
OP OL OP OL
Vbliż
Vbliż + 2,50
Vbliż + 5,00
Vbliż - 2,50
3
Vbliż - 5,00
ĆWICZENIE NR 8:
Przy pomocy flippera o mocach +2,00/-2,00 zbadaj zdolność do zmiany napięcia akomodacji.
Zmierz zatem sprawność i stabilność akomodacji.
sprawność 1. 2.
akomodacji OP OL OO OP OL OO
gggggg gggggg ggggg ggggg ggggg ggggg
cykle
uwagi
wynik
stabilność 1. 2.
akomodacji OP OL OO OP OL OO
sekundy gggggg gggggg ggggg ggggg ggggg ggggg
wynik
ĆWICZENIE NR 9:
Zbadaj odpowiedź akomodacji przy wyłączonej (jednoocznie) i włączonej (obuocznie) fuzji.
Pamiętaj aby doświadczenie to przeprowadzić w ciemności ale tak aby badany mógł dojrzeć
kratownicę.
ĆWICZENIE NR 10:
Na podstawie pomiaru punktu bliskiego konwergencji oszacuj amplitudę konwergencji.
Amplituda ta określa maksymalne zbieżne ustawienie osi widzenia. Pamiętaj że wszystkie
wielkości związane z konwergencją mierzymy względem płaszczyzny łączącej środki
obrotów gałek ocznych, tj. 2,7 cm za płaszczyzną ramki.
gdzie:
rc – odległość punktu w którym następuje zerwanie fuzji od płaszczyzny łączącej środki
obrotu gałek ocznych
4
1. 2.
PD [cm]
rc [m] zerwanie/odtworzenie zerwanie/odtworzenie
uwagi
(oko i kierunek)
ĆWICZENIE NR 11:
Zbadaj źrenice i ich funkcje.
Skala oceny:
4 – bardzo szybkie i znaczne zwężenie
3 – zwężenie oczywiste; zmiana średnicy o 2-3mm
2 – widoczna niewielka zmiana średnicy; reakcja spowolniona
1 – reakcja ledwo zauważalna; powolna
0 – brak zmiany średnicy źrenicy po prezentacji bodźca
1. 2.
OP OL OP OL
kształt gggggm gggggm gggggm gggggm
średnicai[mm]mmmjasne
mmmmmmumiarkowane
mmmmmmmmmiciemne
reakcja na akomodację
odruch na światło
bezpośredni
odruch na światło
konsensualny
ĆWICZENIE NR 12:
Wyznacz kąt kappa (kąt pomiędzy osią źreniczną a osią widzenia) i na podstawie pomiaru
przesuwu refleksu rogówkowego przy obserwacji obuocznej względem obserwacji
jednoocznej (test Hirschberga) oszacuj obiektywny kąt zeza.
Pamiętaj że:
przesunięcie 1mm = 22 ∆ odchylenie oka
kąt kappa jest dodatni dla przesunięcia donosowego, a ujemny dla doskroniowego
1. 2.
OP OL OP OL
kąt kappa jednoocznie
test obuocznie
Hirschberga
wynik
5
ĆWICZENIE NR 13:
Wykonaj test przesłaniania (cover test) naprzemienny i jednostronny. Test naprzemienny
pozwala wykryć rodzaj kierunku zaburzenia oraz przy zastosowaniu listwy pryzmatycznej
ocenić jego wielkość. Test jednostronny służy natomiast do rozpoznania typu anomali – foria
czy tropia.
Przyjmij oznaczenia:
N – ruch oka w kierunku nosa
S – ruch oka w kierunku skroni
G – ruch oka do góry
D – ruch oka do dołu
0 – brak ruchu
cover test 1. 2.
naprzemienny dal bliż dal bliż
OP OL OP OL OP OL OP OL
pryzmat
kompensujący
zjawisko phi
cover test 1. 2.
jednostronny obserwuje obserwuje
OP OL OP OL
zasłaniam OP x x
odsłaniam
zasłaniam OL x x
odsłaniam
diagnoza
ĆWICZENIE NR 14:
Wykonaj skiaskopię statyczną. Na podstawie ruchu obrazu plamy rzutowanej skiaskopem na
dno oka określ wadę refrakcji. Pamiętaj, w przypadku nadwzroczności refleks porusza się
zgodnie z ruchem skiaskopu, a przeciwnie dla krótkowzroczności.
1. 2.
przekrój
soczewka kompensująca
DK
soczewka wypełniająca
D
wada refrakcji
R = D - DK
zapis
sferocylindryczny
6
ĆWICZENIE NR 15:
Wykonaj test Wortha. Wykonaj badanie do dali i bliży oraz odległości pośrednich. Sprawdź
jak będzie widział badany po zastosowaniu dodatkowych pryzmatów 3 BG, 5 BN i 10 BS
przed jednym okiem. Sporządź rysunki z tym co widzi badany. Nie zapomnij zaznaczyć który
filtr znajduje się przed którym okiem.
1.
dalmmmmmm dległościmpośredniemmmmmmm bliżmmmmmm
jasno
ciemno
diagnoza
jasno
3 BG
diagnoza
jasno
5 BN
diagnoza
jasno
10 BS
diagnoza
7
ĆWICZENIE NR 16:
Zbadaj ruchy oczu skoniungowane (śledzące, okrężne i sakadowe) oraz wergencyjne.
8
ĆWICZENIE NR 17:
Wykonaj Red Lens Test i sprawdź czy występuje niesprawność któregoś z mięśni
okoruchowych. Wykonaj to ćwiczenie również z użyciem pryzmatu 10 o dowolnej bazie.
1. 2.
filtr czerwony - filtr czerwony -
diagnoza diagnoza
1. 2.
filtr czerwony – filtr czerwony –
10 ∆ B 10 ∆ B
diagnoza diagnoza
ĆWICZENIE NR 18:
Zbadaj peryferyjne pole widzenia metodą konfrontacyjną.
normy 1. 2.
skroń 90° - 100°
nos 45° - 60°
góra 50° - 60°
dół 70° - 75°
ĆWICZENIE NR 19:
9
Wykonaj test Amslera służący do badania centralnego pola widzenia. Zwracaj pacjentowi
uwagę aby cały czas patrzył na punkt fiksacji oraz pilnuj by była zachowana odległość
badania 28-30 cm.
pytania OP OL
1.Czy widzisz biały punkt w środku?
ĆWICZENIE NR 20:
Badanie widzenia barw.
1.
12 8 29 5 3 15 74 6 45 5 7 16 73 x x 26 42
2.
12 8 29 5 3 15 74 6 45 5 7 16 73 x x 26 42
ĆWICZENIE NR 21:
10
Keratometria. Korzystając z reguły Javala oblicz astygmatyzm całkowity Ac.
Ac = 1,25 . AR + p
gdzie:
AR – astygmatyzm rogówkowy
p – poprawka
p = +0,50 dptr dla astygmatyzmu zgodnego z regułą
p = -0,50 dptr dla astygmatyzmu przeciw regule
p = 0 dla astygmatyzmu skośnego
1. OP OL
przekrój przekrój
promień 1
[mm] 2
3
średnia
moc 1
[dptr] 2
3
średnia
AR
[dptr]
rodzaj p= p=
astygmatyzmu
Ac
[dptr]
2. OP OL
przekrój przekrój
promień 1
[mm] 2
3
średnia
moc 1
[dptr] 2
3
średnia
AR
[dptr]
rodzaj p= p=
astygmatyzmu
Ac
[dptr]
11
ĆWICZENIE NR 22:
Autorefraktometria.
1. OP OL
nr PD sph cyl ax sph cyl ax
1
2
3
średnia
rodzaj astygmatyzmu
ekwiwalent
2. OP OL
nr PD sph cyl ax sph cyl ax
1
2
3
średnia
rodzaj astygmatyzmu
ekwiwalent
12